Mabuhay Issue No. 929

a rt angel

PPI Community Press Awards

•Best Edited Weekly 2003 & 2007 •Best in Photojournalism 1998, 2005 & 2008

printshop

Printing is our profession Service is our passion 67 P. Burgos St., Proj. 4, QC 1109, Philippines (0632) 912-4852 (0632) 912-5706

ISSN–1655-3853 • JULY 17 - 23, 2009 • VOL. 30, NO. 29 • 8 PAHINA • P10.00

PNP: NPA sa Central Luzon kayang maigupo sa 2010 Imposible, sabi ng militante, hangga’t kahirapa’y patuloy NI DINO BALABO

KAMPO OLIVAS, Pampanga — Kayang supilin sa 2010 ang insureksyon sa Gitnang Luzon, ayon sa direktor ng pulisya sa rehiyon, ngunit para sa mga lider ng militanteng grupo imposibleng masupil ito hangga’t patuloy ang kahirapan.

SAND ATANG ISINUK O NG MGA REBELDE — SANDA ISINUKO Magiliw na nakikipag-usap si Pangulong Gloria Mapacagal Arroyo sa isa sa mga katutubong Aeta (itinago ang mukha para di makilala) na naging kasapi ng rebeldeng Komunista sa Gitnang Luzon na nagbalik-loob sa pamahalaan. Nagtungo ang Pangulo sa Lubao, Pampanga noong Marso 9 kung kailan isinagawa ang seremonya ng pagsuko ng mga rebelde. Ang kapalit ng mga isinukong sandata ay pondo upang ang mga dating rebelde ay makapag-

hanap-buhay sa ilalim ng Social Integration Program ng Office of the Presidential Adviser on the Peace Process (OPAPP) na pinamumunuan ni Secretary Avelino Razon Jr., (kanan) na dating Director General ng Philippine National Police (PNP). Ayon kay Chief Supt. Nilo Dela Cruz, hepe ng PNP sa Gitnang Luzon, mawawakasan na nila ang insureksyon sa rehiyon sa 2010 dahil sa matagumpay nilang operasyon laban sa mga rebelde na nagresulta sa pagka-aresto o pagsuko ng mga kasapi nito. — OPAPP PHOTO

Matatandaan na sinabi ng Sandatahang Lakas ng Pilipinas noong nakaraang taon na tuluyan nang maigugupo ang insureksyon sa 2010, batay na rin sa taning na panahon na itinakda ni Pangulong Gloria Macapagal Arroyo. “I think it can be achieved (Sa palagay ko kaya itong maisagawa),” ani Chief Supt. Leon Nilo Dela Cruz, ang direktor ng pulisya sa Gitnang Luzon nang siya ay makapanayam ng Mabuhay sa himpilan ng pangrehiyong pulisya sa kampong ito noong Hulyo 6. Imposible ang pahayag ni Heneral Dela Cruz, ayon kina Aurora Broquil, ang tagapagsalita ng Kilusan para sa Pambansang Demokrasya (KPD), at Joseph Canlas ng Alyansa ng Magbubukid sa Gitnang Luzon (AMGL). Nang makausap ng Mabuhay ang dalawa sa cell phone bago ilimbag ang sipi na ito, sinabi nila na habang patuloy na itinatanggi ng administrasyon ni Pangulong Arroyo ang ugat ng insureksyon ay hindi pa rin ito masusupil. Si Dela Cruz naman ay nakapanayam ng Mabuhay dito sa Olivas matapos niyang ilunsad ang bagong text hotline ng pulisya sa rehiyon. Tumawag sa hotline 700-7673, kung mayroong iuulat na krimen o sakuna sa Gitnang Luzon. Ayon kay Dela Cruz, mula noong Nobyembre ay sunod-sunod ang matagumpay na operasyon ng PNP laban sa New People’s Army (NPA). Naaresto o napatay ang mga matataas na pinuno ng NPA sa Bataan, Aurora at Pampanga. “They are demoralized due to our successful operations. Sunod-sunod ang accomplishment namin in partnership with the Army’s Northern Luzon Command,” sabi ng direktor ng PNP sa Gitnang Luzon. Binigyang diin din ni Dela Cruz na ang mga

Chief Supt. Nilo Dela Cruz PNP Region-3 Director

Aurora Broquil Tagapasalita ng KPD kasapi ng Rebolusyunaryong Hukbong Bayan (RHB) ay nabibilang na lamang ngayon sa mga pangkaraniwang bandido. Ang RHB ay ang grupong humiwalay sa NPA noong dekada ’90 dahil sa pagkakasalungat ng pananaw ng mga pinuno ng grupong Komunista sa kanilang ideolohiya. Ayon pa kay Dela Cruz, ilan sa mga kasapi ng RHB na kanilang nadakip ay sangkot sa mga kaso ng pangingikil, holdap at maging sa mga kaso ng kidnap-for-ransom. “Wala nang ideology sa kanila, dahil economics na ang kanilang interest,” ani ng heneral sa Mabuhay. Sinabi niya na batay sa kanilang pag-aaral ng military history, ang pagtalikod ng mga rebelde sa kanilang  sundan sa pahina 6

2

JULY 17 - 23, 2009

EDITORYAL

Sikreto ng Bulacan laban sa A H1N1 KATULAD ng isang sunog, mabilis na kumalat at lumaganap sa buong mundo ang influenza A H1N1 virus. Sa kasalukuyan, nakarating na ang “swine flu” sa 134 na bansa. Ang bilang ng mga nahawa sa sakit ay 99,103 mula noong Abril 15 at 476 ang naitalang namatay batay sa ulat ng World Health Organization noong Hulyo 6. Kaya sa unang tingin ay nakakapangamba ang sitwasyon. Lumalabas na parang walang lugar na hindi kayang abutin ng A H1N1 virus. Ngunit iba ang sitwasyon sa Bulacan na unang nakapagtala ng positibong kaso ng “swine flu” noong Hunyo 15. Sa unang linggo ng pagkakumpirma ng kasong A H1N1 sa lalawigan ay walo ang naitalang positibo, at umakyat ang bilang sa 27. Sa huling tala ng Department of Health noong Hulyo 16 ay 35 na ang positibo. Hindi nakapangangamba ang bilang na ito kumpara sa 112 kaso na naitala sa Pampanga ilang linggo matapos maitala ang unang walong kaso sa Bulacan. Bumagal kung hindi man ay unti-unti nang napigilan ang pagkalat ng sakit na A H1N1 sa Bulacan, samantalang sa ibang lugar sa bansa ay lalong tumataas ang bilang. Sa kalagayang ito, maitatanong natin: ano ang ginawa ng Bulacan upang mapabagal at unti-unting mapigilan ang pagkalat ng sakit na A H1N1 sa may tatlong milyong Bulakenyo? Ano ang sikreto ng Bulacan laban sa A H1N1? Simple lang. Walang tigil ang kampanya para sa kalinisan sa pangunguna ng pamahalaang panglalawigan. Matulad man sa sirang plaka, paulit-ulit nilang ipinayo ang tamang paghuhugas ng kamay, tamang pag-ubo, ang paglilinis sa kapaligiran, ang paguulat ng mga kaso at ang paghahatid ng tamang impormasyon. Hindi nag-iisa ang pamahalaang panglalawigan sa kampanyang ito. Maging ang mga paaralan, pribadong sektor, mga negosyante at pahayagang ito ay nakiisa sa pamamagitan ng paghahatid ng tamang impormasyon sa sambayanang Bulakenyo. Ang pagkakaisa ng sambayanang Bulakenyo sa paglaban sa A H1N1 ay karugtong ng pagkakaunawa ng bawat isa na ang kinabukasan ng ating pamayanan ay nakasalalay sa kamay ng bawat isa sa atin. Ito ay nangangahulugan na mayaman man o mahirap, bata o matanda, babae o lalaki, ang bawat isa sa atin ay magkakaugnay at may tungkulin para sa isa’t isat. Ito rin ay nagpapatunay na sa bawat pagsubok lumalabas ang tunay na kabutihan ng isa’t isa na handang kumalinga sa kapwa. Nakakataba ng puso ang mga larawang ito. Nawa ay ipagpatuloy natin ang pagtutulungan at pagkalinga sa bawat isa. Ito ang sikreto upang makamit natin ang kinabukasang may higit na kaunlaran at pag-asa.

Jose L. Pavia Publisher/Editor Perfecto V. Raymundo Associate Editor Anthony L. Pavia Managing Editor e-mail [email protected] PPI-KAF Community Press Awards

Best Edited Weekly 2003 + 2008 Best in Photojournalism 1998 + 2005

EDITORIAL Alfredo M. Roxas, Jose Romulo Q. Pavia, Jose Gerardo Q. Pavia, Joey N. Pavia , Jose Visitacion Q. Pavia, Carminia L. Pavia, Perfecto Raymundo Jr., Dino Balabo

ADVERTISING

http://mabuhaynews.com

PERFECTO V. RAYMUNDO

Mga nagnanais na maging pangulo BAGAMA’T mahigit na siyam na buwan pa bago sumapit ang halalang pampanguluhan sa Mayo ng susunod na taon, may mga lantaran nang nagpapahayag ng kanilang hangaring maging pangulo ng ating bansa. Sa isang forum na ipinatawag ni dating Pangulong Fidel V. Ramos, nagsidalo sina Defense Secretary Gilbert Teodoro, MMDA Chairman Bayani Fernando, Senador Loren Legarda, Senador Mar Roxas, Senador Dick Gordon at Senador Chiz Escudero. Hindi nakasama sa nasabing forum sina Bise Presidente Noli De Castro at Senador Manny Villar, na tiyak ding magsisitakbo para pangulo. Sa sarili kong palagay, kapag hindi puwedeng tumakbo si dating Pangulong Joseph Estrada, malamang na patakbuhin niya ang kanyang anak na si Senate Minority Floorleader Jinggoy Estrada. Kayo, ano sa palagay ninyo? Pulitika sa Meycauayan SA PAGKAMATAY ni dating Mayor Eddie Alarilla ay muling

naglitawan ang mga nakalaban niya sa pagka-alkalde. Isa na rito si dating Mayor Tinoy Blanco na sa palagay ng marami ay muling papalaot sa pulitika. Bago namatay si Mayor Eddie ay nagawa muna niyang maging alkalde ang kanyang magandang maybahay na si Mayora Joan V. Alarilla. Ayon sa mahihilig sa takbo ng pulitika sa Meycauayan, mahirap daw talunin si Mayora Joan dahil sa ipinamalas niyang dedikasyon sa kanyang tungkulin, bilang ina ng lungsod ng Meycauayan. Pulitika sa Obando NAGLILITAWAN na ang nagnanais na kumandidatong alkalde sa bayan ng Obando. Una sa kanila ay si kasalukuyang Mayor Orencio E. Gabriel o OEG na tiyak na muling tatakbong alkalde. Maging si Edwin Santos ng Barangay Panghulo ay may hangarin ding tumakbong alkalde. Ayon sa isang taga Paco na aking nakausap ay buo na raw ang tiket ni Santos. Bise daw niya si Wayo Legaspi at kumpleto na ang mga

Kastigo

konsehales. Ang isa pang nais na maging alkalde ng Obando ay si kasalukuyang Bise Alkalde Ding Pantanilla ng Barangay Paliwas. May balita na si dating Alkalde Zoy Santiago ang kanyang magiging bise alkalde. Si dating Alkalde Nesty Joaquin ay may balita na nagnanais na muling magbalik bilang punong bayan. Tila yata si konsehal Gaudioso Espinosa ang kanyang bise alkalde. Maganda ang labanan ngayon sa pagka-alkalde sa Obando. Maraming lider ng mga pulitiko ang tiyak na magkakapera. Sta. Banana! Nicolas vs. Villarica PINASOK na ng mga kababaihan ng Bulacan ang kongreso. Sa Ika-1 Distrito ay babae ang kinatawan. Sa Ika-3 Distrito ay babae rin ang kinatawan. Sa darating na halalan ay dalawang babae ang maglalaban sa pagka-kinatawan ng Ika-4 Distrito. Walang iba kundi sa katauhan nina Dimple Nicolas at Linabelle Villarica. Sino kaya ang magwawagi?

BIENVENIDO A. RAMOS

Kritikal ang kalagayan ng bansa NANATILING nasa krisis ang Pilipinas — hanggang ngayong matatapos na ang may 10 taon ding panunungkulan bilang pangulo ni Gng. Gloria MacapagalArroyo. Batay sa prubisyong anim na taong panunungkulan (ng walang reeleksyon) ng Punong Tagapagpaganap, lumilitaw na si Aling Gloria ang may pinakamahabang panunungkulan bilang Pangulo. Pero bakit sa halip na umunlad at maging payapa ang bansa ay tila nabalaho pang lalo ito sa kahirapan, kaguluhan at nakakahiyang kalagayan sa piling ng mga bansa sa mundo? Bakit sa halip na mapulbos (umano) ang Abu Sayyaf Group (ASG) ay tila lalong lumakas ito, patuloy na nangingidnap ng mga dayuhan at mga gurong ang layunin lamang ay tumulong sa mga mamamayan ng Mindanao? Bakit sa halip na madurog ang mga drug lord at illegal drug trafficker, na dating nagpupuslit lamang dito ng bawal na droga, ay nagkaroon ng tapang na dito na magtayo ngayon ng laboratoryo at mga tiyangge ng shabu? Nasaan ang ipinagyayabang

ng mga matataas na pamunuan ng AFP at PNP na bago matapos ang termino ng panunungkulan ni GMA ay dudurugin ang ASG, New People’s Army (NPA), at ang mga sindikato ng kriminal? Laging ipinagyayabang ni Gng. Arroyo na mahusay siyang ekonomista, na sa kabila ng mga pandaigdig na krisis sa pananalapi, ang ekonomiya ng Pilipinas ay namalaging matatag. Pero bakit may apat na milyong literal na nagugutom, may 16 na milyon ang walang trabaho o padamput-dampot ng trabaho? Sa kabilang dako, sa mga huling Statement of Assets and Liabilities (kung hindi dinaya at pinaliit), nabunyag na naging doble ang yaman at ari-arian nina Pangulong Gloria Macapagal-Arroyo, mga senador, at mga tonggresista (lalo na ang naging kasabwat at nasuhulan ni GMA para kumampi sa kanya). Samantalang may limang milyong pamilyang Pilipino ang pinagkakasya ang P50 para sa araw-araw na gastos. Maraming bata ang hindi nakapag-aaral, nagsisiksikan sa silid-aralan na tumutulo ang bubong o puma-

pasok sa eskuwela ng walang baon o hindi kumakain! At upang patunayan marahil ni Aling Gloria na umuunlad nga ang kabuhayang pambansa, patuloy siyang naglilibot sa iba’t ibang bansa, karay ang mga kaututang-dila’t kasabwat niyang mga tonggresista at asa-asawa o mistress ng mga ito. Dahil “nananagana” nga ang bansa, kahit hindi Pasko ay namumudmod ng milyun-milyong nasa brown envelope ang Malakanyang sa mga bully boy, lapdog, at maging sa mga obispo (para tumahimik ang mga alagad ng simbahan ano man ang gawing imoral at unconstitutional ng Administrasyong Arroyo?). Pero kung ito man ang tunay na kalagayan ng Pilipinas sa kasalukuyan, matitiyak na iba ang sasabihin ni Pangulong Gloria Macapagal-Arroyo sa kanyang State of the Nation Address. Dahil napasimulan na ang pagsisinungaling, itutuloy na ang pagsisinungaling hanggang wakas. Akala kasi ni Aling Gloria ay isang lahi ng mga bobo at utu-uto ang mga Pilipino!

Jennifer T. Raymundo

PRODUCTION Jose Antonio Q. Pavia, Jose Ricardo Q. Pavia, Mark F. Mata, Maricel P. Dayag,

Promdi

DINO BALABO

PHOTOGRAPHY / ART Eden Uy, Allan Peñaredondo, Joseph Ryan S. Pavia

BUSINESS / ADMINISTRATION Loreto Q. Pavia, Marilyn L. Ramirez, Peñaflor Crystal, J. Victorina P. Vergara, Cecile S. Pavia, Luis Francisco, Domingo Ungria, Harold T. Raymundo,

CIRCULATION Robert T. Raymundo, Armando M. Arellano, Rhoderick T. Raymundo The Mabuhay is published weekly by the MABUHAY COMMUNICATIONS SERVICES — DTI Permit No. 00075266, March 6, 2006 to March 6, 2011, Malolos, Bulacan.

A proud member of PHILIPPINE PRESS INSTITUTE The Mabuhay is entered as Second Class Mail Matter at the San Fernando, Pampanga Post Office on April 30, 1987 under Permit No. 490; and as Third Class Mail Matter at the Manila Central Post Office under permit No. 1281-99NCR dated Nov. 15, 1999. ISSN 1655-3853

WEBSITE

Buntot Pagé

Principal Office: 626 San Pascual, Obando, Bulacan  294-8122

Subscription Rates (postage included): P520 for one year or 52 issues in Metro Manila; P750 outside Metro Manila. Advertising base rate is P100 per column centimeter for legal notices.

Doon po sa presinto namin Doon po sa amin presinto uno Sa halala’y botante’y makikipagbuno Sa listahan inalis kanilang pangalan Dahil di bumoto sa dalawang sunod na halalan. Di lamang sila ang hindi makaboboto Sa halalang di alam kung magkakatotoo Kahit bumoboto sila mula pagkabata Kung walang biometrics ay balewala. O, mga kababayang madiskarte Wag pabayaan pagiging botante Muling magtala, sa biometrics sumalalim Boto mo’y liwanag sa bukas na madilim. *** Doon po sa amin, presinto dos Mga botante’y nagpapadausdos Noon pang 2007 sila’y nagpatala Sa pag-asang may mapapala. Nagsisamang poll watcher ni mayor Katulad nila’y mga kolabureytor Maghahalalan na muli’y di pa nababayaran Sa pagiging poll watcher na pinaghirapan. ***

Doon po sa amin, presinto tres Botante’y nagdadasal ng pares-pares Trapong pulitiko, nawa’y di makabalik Bingi at manhid sa taong nagpapagibik. Sa hangad nilang sila ay muling iboto Magbibigay ng isang libong pisong balato Langit ay lupa’y handa rin ipangako Sa bulaang pangarap nilang inilalako. Pilit sinusuyo kababayang giliw Pangako nila’y di nagmamaliw Tatlo o higit pang taon sa posisyon Nangangako pa rin hanggang ngayon. *** Doon po sa Kampo Olivas Bagong linya ng komunikasyon inilabas I-text mo lang daw, pulis ay kikilos Sana naman ay hindi padalos-dalos. Mag-text lamang daw sa 700-7673 Huwag lang hihingi ng Christmas tree Mga manloloko’y maging alisto Malapit na kayong mabisto.  sundan sa pahina 7

3

JULY 17 - 23, 2009

Depthnews

JUAN L. MERCADO

Regarding Henry

‘Perpetual fast’ “TALK does not cook rice,” the Chinese say. “Presidentiables” Chiz Escudero and Loren Legarda chatter about rice. Specifically, they mutter about kickbacks for imports. They haven’t shown hard evidence — so far. But when did this administration skip a chance to shear “big ticket” items? Never. Be they broadband deals, road construction, fertilizer or rice. Rice prices spiked in summer of 2008. They surged 36 percent over the previous three years. “This could be the end of the ‘Goldilocks era’ when food prices kept an even keel for three decades,” BBC noted. “We’re on the cusp of a new era of volatility and rising prices.” The President wasn’t surprised, huffed Palace spokesmen. Really? Nonetheless, Ms Arroyo scrambled to shop abroad. In Asia, governments can collapse when rice runs short. Premium prices, then prevailing, stiffed us. Today’s hefty import orders mean Ms Arroyo is ensuring there’ll be rice in 2010. That’s

when computers tally our votes for the first time. But what about the day after? And who of the “presidentiables” has really sketched out a program against hunger? Even among those with jobs, almost 14 percent suffered “involuntary hunger, at least once in three months,” Social Weather Stations reports. Hunger is a prison camp. And malnutrition is slow-drip torture whose effects span generations. Scrawny kids are Exhibit A. As in Togo, Africa, 28 percent of our children, under five, are underweight. In next door Thailand, it is nine percent. The IQs of wizened kids, borne and nursed by ill-fed mothers, will be impaired. “Their remotes will always lack a button or two.” Every time dismal results of the International Mathematics and Science Tests trickle in, we’re reminded of this extortionate cost. The chronically hungry far out number those held in the country’s 1,069 jails. Last we looked,

Cebu Calling

there were 61,021 inmates held by the Bureau of Jails Management and Penology. The ill-fed form about a fifth of our population Worldwide, UN shows the number of malnourished will top 1.02 billion this year. This reverses decades of declines. The global recession could add 103 million to rosters of the hungry. Food is the most basic human need. Man has a fundamental right to adequate food. This right is the bedrock for other human freedoms. So, what we have today is a massive infraction of human rights. Does that sound abstract? At the core of all rights are people. Most are poor. They are not “another race of creatures, bound on other journeys,” to borrow a phrase from Charles Dickens. (Rather, we all) are fellow passengers to the grave.” “Philippine Human Development Report 2009” reveals incidence of poverty varies widely: from 8.5 percent in Metro Manila, 34 percent in Cebu, 54 percent in

FR. ROY CIMAGALA

Where death is life AS priest, I get to see many people already on the verge of death. Their families invite me to give them the last sacraments of the anointing, communion or viaticum. If the patients are still able, I would hear their confessions. But it’s the effort to convey the Christian meaning of suffering and death that I find most challenging. I’m aware of the different levels of faith that people have, and it’s in how to adapt the doctrine to their level, such that they get to appreciate it, that would leave me gasping for divine inspiration. I just can’t dish out the teaching in the raw. I need to dress it up, using the appropriate words, tone, arguments and examples. I also need a good sense of timing, feeling the pulse of those around to see if my words are entering or not. A tricky affair, but all worth it. I learn something every time I do this. But we actually don’t need someone to be dying to savor the tremendous truth about Christian suffering and death. Each day offers us many occasions to

touch base with this crucial truth. The other day, I was invited to the celebration of the 45th wedding anniversary of my husbandand-wife teachers in first-year high school back in Tagbilaran also 45 years ago. The woman was my English teacher, the man my vocational (electrical) subject electrical. It was an intimate gathering of friends and relatives, and the occasion turned out to me as a good reminder precisely of the Christian meaning of suffering and death. As different people were called to give some testimonials, I relished at the sincere expressions of what they saw and learned from the couple. I myself know them as a simple and sincere pair, to the point of being self-effacing, but truly hard working and cheerful. It’s a combination of traits that’s getting rare these days. I was the first one to be called. I didn’t prepare anything for this occasion, but I found myself saying many things, since there were just so much to say and to thank for. To Ma’am, I said: “With your

Forward to Basics

beautiful smile, I learned fast from you. That I could now speak and write in what may be called as passable English was because of you.” To Sir, I said: “Thanks a lot for the electrical skills I learned from you. I’m not known for manual skills, but I must say that with my knowledge in electrical circuitry, my mother came to depend on me whenever we had electrical problems at home. I always became an instant hero whenever there was a brownout, since I could fix it.” It was what the 5 children said that moved me a lot. They are now all professionals, married with children, looking happy and yet looking simple and unaffected. They talked about how they grew up under the close supervision of the parents who combined affection and discipline very well. They were talking about how they had to study and work hard, and be quite demanding on their daily schedules, and go through hard times to be able to finish their studies and find work. In  continued on page 7

FR. FRANCIS B. ONGKINGCO

Buckle up with Jesus I OPENED the tabernacle door, genuflected before our Lord and gently took out the ciborium. I opened the pyx (a watch-shaped container for carrying the Eucharist to the sick) and placed a host inside and returned our Lord to the tabernacle. I slid the pyx into a silken pouch which has a chord that is worn around the neck and kept under the sotana. This is so our Lord may hang close to the priest’s heart. I gathered the other liturgical items and headed for the car. Priests are encouraged to spend these transit moments praying to our Lord. I casually call them “taking Jesus for a spin”. I find it not only a moment to pray but also to tell Him everything that I happen to pass by or notice. It is also a divine moment to ask our Lord to bless all the people — including reckless

drivers, including myself — who may need His help both materially and spiritually. Before switching on the ignition key, I grabbed the seatbelt. “Excuse me, Jesus,” I whispered to our Lord. “This will put you in quite a tight spot.” I fastened it gently over my chest then snapped it in place. “Now, I’m going to take you for a spin, Lord!” *** Seatbelts have saved countless lives from unexpected accidents while travelling. But fastening one’s seatbelt can be a bit bothersome. It makes the driver feel less mobile inside his own car. There are times when it even tightens unnecessarily upon our bodies with a sudden brake. How restless we are to snap it off once we have parked our vehicle. Somehow this experience with seatbelts can apply to our lives when we have Jesus buckling us

up for the only ride of our life. But this may sometimes be suffocating for a Christian. Prayer and devotions aren’t all too attractive, especially when piled up towards the day’s end after a lot of work. Sacrifices and trials are readily avoided if only to lessen the day’s many complications. The Sacraments — such as the Holy Mass and Confession — become spiritual chores that are routinely carried out. How is it then that we complain about our personal miseries? We seem to be packaged for impatience, irritability, judgmental reactions, impurities in thought and words, pride, laziness and envy. Why can we not seem to resist them or at least manage to avoid these potholes of our spiritual life and commitments? Why can’t we speed up on the fast lane towards Heaven?  continued on page 7

HENRYLITO D. TACIO

Live one day at a time I AM sure you have heard of this joke before. A young man died and he faced Peter along the way. Peter told him that he needed to answer three questions correctly to go to heaven or else his soul would go to hell. One of the three questions Peter asked was to name at least two days of the week whose letter start with T. Instead of saying “Tuesday and Thursday,” the young man answered, “Today and Tomorrow.” This brings us to the subject of yesterday. Well, I am sure a lot of people still live in the past. In fact, some of them may consider the Beatles song written by Paul McCartney as one of their favorites: “Yesterday, all my trouble seems so far away / Now it looks as though they’re here to stay / Oh, I believe in yesterday. / Suddenly I’m not half the man I used to be. / There’s a shadow hanging over me. / Oh, I believe in yesterday.” What about tomorrow? Here’s what the late Hollywood actor John Wayne said, “We must look always to the future. Tomorrow — the time that gives a man or a country just one more chance — is merely one of the many things that I feel are wonderful in life … There’s a lot of things great about life. But I think tomorrow is the most important thing. It comes in to us at midnight very clean. It’s perfect when it arrives and it puts itself in our hands. It hopes we’ve learned something from yesterday.” But yesterday and tomorrow are “the two days in every week” in which “we should not worry,” to quote the words of Jennifer Kritsch. We should be free from fear and apprehension of these two days. Yesterday should be forgotten “with its mistakes and cares, its faults and blunders, its aches and pains.” Yesterday is no longer with us; it has passed forever be-

yond our control. “All the money in the world cannot bring back yesterday,” Kritsch wrote. “We cannot undo a single act we performed; we cannot erase a single word said. Yesterday is gone.” Don’t worry about tomorrow “with its possible adversities, its burdens, its large promise and poor performance.” Like yesterday, tomorrow is also beyond our immediate control. “Tomorrow’s sun will rise, either in splendor or behind a mask of clouds — but it will rise. Until it does, we have no stake in tomorrow, for it is yet unborn.” What about today? Kritsch points out: “Any man can fight the battles of just one day; it is only when you or I add the burdens of those two awful eternities — yesterday and tomorrow – that we break down. It is not the experience of today that drives men mad — it is the remorse or bitterness for something which happened yesterday and the dread of what tomorrow may bring.” Let us, therefore, “live one day at a time,” urges Charles W. Shedd. “You can plan for tomorrow and hope for the future, but don’t live in it. Live this day well and tomorrow’s strength will come tomorrow.” So, today, try to do the following: Handle the hardest job. Easy ones are pleasures. Do not be afraid of criticism. Be glad and rejoice in the other fellow’s success. Be enthusiastic — it is contagious. Be fair and do at least one decent act. Have confidence in yourself; believe you can do it. Harmonize your work. Let sunshine radiate and penetrate your relationships. Mend a quarrel. Search out a forgotten friend. Dismiss suspicion and replace it with trust. Write a love letter. Share some treasure. Give a soft answer. Encourage youth. Manifest your loy continued on page 7

Fair & Square IKE SEÑERES

Regional cooperation WHAT is the Asia Pacific Economic Cooperation Forum? APEC was envisioned to be a venue for “economies” within and around the “Pacific Sea” to come together to cooperate with each other. This has been an emerging trend in international relations, for countries or economies around “bodies of water” to work together towards common economic goals. How to organize local economic forums? Here in the Philippines we have about 240 river basins all over the country, and that does not yet include other biospheres that are bound together by common lake shores and coast lines. Since climate change is ultimately linked to climatic and geophysical changes around river basins, lake shores and coast lines, why not build economic cooperation forums around these biospheres, APEC style? This is definitely better than having fragmented forums in each jurisdiction. Which has more money? Is it CDM or is it CDF? Believe it or not, the Clean Development Mechanism (CDM) could be a bigger source of funding for Local Government Units (LGUs) compared to the Countryside Devel-

opment Fund (CDF). Well, the comparison is inexact, because LGUs are hardly able to have access to CDF anyway. What is CDM? It is the mechanism devised by the first Kyoto Protocol (yes there is now a second one) for the purpose of allowing industrialized countries with greenhouse gas reduction commitments to invest in projects that reduce emissions in developing countries as an alternative to the more expensive emission reductions in their own countries. How can LGUs make money from CDM projects? The local government code allows LGUs to enter into projects in the same manner that private corporations could. This means that LGUs, acting on their own or in joint venture with private companies, could enter into projects that could qualify for CDM investments. Consequently, these projects or companies could sell the carbon credits produced to buyers representing companies in the industrialized countries. Can LGUs own and operate utility companies? The answer is yes, either investing on their own, or in joint venture  continued on page 7

4

JULY 17 - 23, 2009

Kakampi mo ang Batas

Buhay Pinoy MANDY CENTENO

Malusog na punla ang ikatlong hakbang Malapit sa tubig gagawing punlaan Peste, ibon, kuhol, daga protektahan Sa paligid nito’y may magandang kanal. Ang kahalagahan malusog na punla Madaling yumabong, puno at mataba Pagsusuwi nito’y tiyak pambihira At sa pagtatanim maginhawang lubha. Ang rekomendasyon dami sa punlaan Sa paglipat-tanim 20-40 kilo lamang Sa isang ektarya ito’y kailangan Ang bilang ng punla 1-3 tundos lang. Makapamahinga lupang tataniman Hindi gagalawin sa tatlumpong araw Mahalaga dito’y tanim na sabayan Importante naman ang kahalagahan. Sabayang pagtanim ay makakaiwas Sa sakit ng palay pagdami’t pagkalat Nakababawas din sa pesteng kulisap Ang pagpuksa nito’y iwas paglaganap. Itong paghuhulip makalipat-tanim Mga isang linggo mula pagkatanim Ang buong pinitak dapat siyasatin Taniman na muli kulang sa pananim. Susunod na hakbang tungkol sa sustansya Ito ay pataba lubhang mahalaga Mula pagsusuwi at paglilihi pa At pamumulaklak ay kailangan na.

— [email protected]

Patabang kailangan dito’y nitroheno ‘Sang bag ng urea kung tag-ulan ito Isa’t kalahati kung tag-init dito Sa bawat ektarya sapat na totoo. Sa pagpapataba ang kahalagahan Tulong sa paglaki ng halamang palay Pagdami ng suwi lubhang kailangan Magiging resulta’y pagbuo ng uhay Ang pamamahala sa tubig pang-anim Ang sobra o kulang ito’y suliranin Kung kulang sa tubig mayroong “leaf rolling” Pagbilot ng dahon ang dulo’y tuyot din. Sa pagpapatubig ang kahalagahan Ang dala ng tubig sustansyang kailangan Nagmula sa lupa bahagi ng palay Malusog na tanim paglaki ay normal. Sa pagpapatubig ang rekumendasyon 3– 5 sentimetro laging taas noon Mula pagsusuwi bago anihin iyon 1 – 2 linggo patuyuin ngayon. ‘Wag nang magpatubig bukid patuyuan Isa, dalawang linggo bago mag-anihan Lupang medyo pino isang linggo lamang Lagkitin na lupa ay dalawa naman. ○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

Fair & Square

○

○

○

○

○

○

Ari-ariang ginamit na garantiya TANONG: June 2005 pa po nang umalis ang isang nangungupahan sa amin dahil hindi na rin makapagbayad ng upa sa bahay. Nang sila’y umalis, hindi nila nabayaran ang ilang buwan na upa sa bahay. Dahil dito ipinaiwan namin ang ilan sa kanilang mga kagamitan (TV at kahoy na sala set) upang kanila na lamang balikan kapag sila’y magbabayad na ng utang. Subalit hanggang ngayon ay hindi pa rin sila bumabalik. Sinubukan naming tawagan sa cellphone subalit nangangako lamang sila lagi. Gusto na rin naming matanggal ang mga kagamitan na iyon na nakasasagabal at nakasisikip lamang. Inilapit namin sa abogado ito at sila’y pinadalhan ng sulat upang ayusin ito subalit hindi naman sila sumasagot. Nagpadala na rin ng sulat ang aming barangay patungo sa kanilang barangay upang ilipat ang pangangalaga ng mga kagamitan sa kanila. Subalit wala rin silang sagot. Dahil sa matagal na nilang hindi pagsagot, isinangguni namin sa barangay kung maaari na bang ipagbili ang mga kagamitan na iyon. Gayunman hindi sila nakapagdesisyon ukol sa ligalidad ng aming gagawin. Tama lang po ba ang aming gagawing hakbang? Ano po ang inyong maipapayo na dapat naming gawin sa mga naiwang kagamitan?

Mga hakbang para sa sistemang Palaycheck

○

○

○

○

○

○

○

 from page 3

with private companies. In areas where there is no electricity, LGUs could actually invest in mini hydro projects. Even small rivers and small waterfalls could be tapped to produce energy. As a bonus, the local irrigation system could also be improved. Projects like these are already in place in the Cordillera provinces. Are electric cooperatives engaged only in the selling of electric power? Could it be part of their mandate to provide lighting to off grid areas? If they could catch on to this new orientation, they could sell the solar lamps on installment terms, since they are the ones who have the money to invest in inventory. Is it really better to distribute water in the provinces through the so called “water districts”? Why not follow the business model of electricity, which is now being sold by electric cooperatives? This will remove the burden from the LGUs that are now sponsoring the existence of water districts. Is it now time to study the potential of water cooperatives? Is it time to think about gas cooperatives? There are now technologies that are available that would enable small communities to own and operate their own gas company to distribute cooking gas. The methane gas could also be produced locally on site. This being the case, why not put up gas cooperatives also? With more coops entering the utilities industries in the rural areas, we could see the faster distribution of wealth. Why not localize the irrigation function? Water cooperatives could also actually become the providers of irrigation water. This would actually spur local productivity in such a way that we might even attain self-sufficiency in rice much earlier. Why not supply water to orchards too? Trees need water too, believe it or not. In some places, rain water may not be enough for trees to survive and bear fruit. So why not also make it the business of local water cooperatives to supply water to the local orchards? We need to change our mindset, away from the old thinking that irrigation is only for rice, period. *** Watch my TV show Bears & Bulls, a daily coverage of the Philippine Stock Exchange, 9:00 AM to 1:00 PM in Global News Network. Email [email protected] or text +639293605140 for local cable listings.

ATTY. BATAS MAURICIO

Sagot: Salamat po sa e-mail na ito. Sa inyong kaso, lumilitaw naman na pumapayag ang dating nangungupahan sa inyo na gamiting panagot sa kanilang pagkakautang ang mga gamit na iniwanan nila sa inyo. Dahil diyan, maaari talaga ninyong ipagbili o gamitin na lamang ang mga nasabing gamit, depende na sa inyong kagustuhan. Ano kung ganon ang dapat gawin upang maipagbili na o magamit na lamang ninyo ang mga ito? Maaari kayong magpadala ng sulat na humihiling pa din sa kanila na bayaran na ang kanilang pagkakautang sa inyo. Sa sulat na yan, ilagay ninyo na pag hindi sila nakabayad sa inyo, inyo nang ipagbibili ang nasabing mga gamit. Kung lumipas ang panahong ibinibigay ninyo sa kanila upang makapagbayad ng utang at hindi pa din sila nakakabayad, maaari na ninyong ipagbili ang mga ari-arian o di kaya ay ariariin ang mga ito bilang sariling pagaaari na ninyo. Kustodiya ng batang mababa sa pitong taon ang edad mapupunta sa nanay TANONG: Dear Attorney Mauricio, magandang araw po sa inyo at nawa ay datnan kayo ng liham na ito na nasa mabuting kalusugan. Salamat na agad sa inyong panahon na ilalaan sa pagsagot nito. Nawa ay pagpalain kayo ng Maykapal sampu ng inyong mga mahal sa buhay dahil sa walang sawa ninyong pagtulong sa mga nangangailangan. May magagawa pa ba paraan upang mahiram namin sa manugang kong lumayas ang mga apo ko na dinala niya sa kanyang pag-alis sa kanilang tahanan? Anak ko ang lalaki. Sa loob ng 7 taon ay mag-usap dili na lamang ang mag-asawang ito. Hindi naman sila nag-a-away sa pagkakaalam dahil ayaw nilang makita ng mga bata. Sa pagkakaalam ko ay matagal na rin naman meron silang hindi pinagkakasunduan ke maliit o malalaking bagay. Ang lahat ng ito ay pinagtitiisan na lang ng anak ko alangalang sa mga bata. Sa simula pa lamang ay talaga naman may katigasan ng ulo ang manugang ko kung kaya’t 14 na taon bago nasundan ang anak nilang panganay. meron siyang urinary track infection na ipinagagamot naman kaya lamang ay kung ano ang bawal ay siya pa rin niyang kinakain tulad ng softdrink, manggang hilaw at bagoong. Nang magamot ay kinalaunan ay dinala naman sa hilot kung saan-saan at bandang huli ang drama naman ay mayroon endometriosis. Syempre, pinagamot muli ng anak ko. Talagang gustong-gusto niya magkaanak pa,

Pangalagaan ang kalikasan!

kung maaari nga lamang ay maraming anak. Subalit sa pagitan nito ay 2 o 3 beses pa na nakunan ang manugang ko at sa pagitan ng mga pangyayaring ito ay pinaaalis siya sa trabaho ng anak ko. Subalit talagang may taglay na katigasan ng ulo kung kaya’t umabot pa sa mga pagkalaglag ang kanyang ipinagbubuntis. Pati sa pamamahay ay hindi marunong maabubot kasi siya. ‘Yun po bang tago ng tago kung anu-ano maliliit na bagay for collection purposes kuno. Ang mga kakulangan niya ay pilit naman ipinararating sa kanya ng anak ko sa maayos na pamamaraan pakikipagusap. Sa bandang huli ay nagsawa na rin siguro at para wala na rin usap, ay ang anak ko na rin ang nag-aayos ng kanilang bahay kung may oras siya. Maging sa pagaasikaso sa asawa ay hindi rin maaasahan. Maging sa paraan ng pagpapalaki sa anak nila ay magkasalungat sila. Maging sa values ay ganun din. Ang apo kong panganay ay halos sa kusina na namin lumaki. Salamat na lamang sa Diyos at dito sila napauwi sa tabi namin. Marahil ito rin ang dahilan kung kaya’t nagtagal pa ang kanilang pagsasama at pagtitiis ng anak ko. Mga taong 1998 o 1999, ay nagbuntis siya. sa aking palagay ay siguro nahalata na niya ang sobrang panlalamig sa kanya ng anak ko. Akala niya siguro ay maibabalik pa ng isisilang niyang sanggol ang pagtingin sa kanya ng anak ko. Kinausap ko ang anak ko na magsalita dili sa sitwasyon. Ang tangi lamang na tumimo sa isipan ko ay ang sinabi niyang - kapag siya raw ay umayaw, kahit na magtutuwad pa kahit na sino sa harapan niya ay wala nang mangyayari. Lumipas ang anim na taon. Marahil dahil sa nababanaag na ng manugang ko ang maaaring mangyari sa kanila ay minabuti niyang ilayo ang damdamin ng bata sa ama nang sa gayon kung magkakahiwalay man sila ay sa kanya sasama ang bata. Lalo pang umigting ito nang minsang may tumawag sa kanilang bahay. Ang ex-girlfriend ng anak ko bago sila naging mag-asawa. Ngunit ito ay mahigit 20 taon na ang nakalipas. Sa pagkakaalam ko ay

naging magkaibigan na lamang sila dahil maayos naman ang buhay ng babae at may 5 anak na. Ngunit selos na selos siya sa babaeng ito. Na hanggang ngayon ay gayon pa rin ang nararamdaman niya dito. Hanggang sa dumating na ang sukdulan sa buhay niya. Buhat sa Amerika, 1 linggo pagkatapos niyang dumating ay lumayas siya sa kanilang bahay. Isang linggo rin naman siyang nagempake. Tinatanong ko siya nung ika-2 araw kung ano ba ang kanyang binabalot. Ang sagot niya sa akin ay mga gamit na itatabi raw niya. Subalit lumipas ang 5 o 6 na araw na sige pa rin sa pagbabalot. Wala naman kasabi-sabi. Hanggang sa nagulat na lamang kami dahil may dumating na trak upang hakutin ang mga gamit nila. Sa huling pagkakataon ay nag-usap sila ng anak ko. Pinaiwan niya ang bunso para siya na ang magpalaki at magpaaral dahil wala naman trabaho ang manugang ko. Subalit makalipas ang isang buwan hiniram niya ang bata at hindi na isinauli. Hinihiram namin ay ayaw ipahiram. Ipapasyal namin ay ayaw niyang payagan. Mahal na mahal sa amin ang apo namin iyon. Sana ay mapagpayuhan ninyo kami. Sa ngayon ay umaasa lamang sa ipinadadalang pera ng balae ko na sa nasa Amerika ang manugang ko. Ang panganay na anak nila ay nag-aaral na sa kolehiyo ay 20 anyos na. Ang apo kong anim na taon ay sa Amerika ipinanganak ngunit dito na lumaki. Ayaw nang maghabla ng aking anak dahil malaki ang kakailanganing pera. Paano kung biglang tangayin patungong Amerika ang apo kong 6 na taon, mapipigilan ba namin iyon? May paraan po ba para mapasa-ama niya ang bata na 6 taon ang edad? Kung hindi man mabawi, maaari po ba namin igiit na mahiram man lamang ang bata? Lubos na gumagalang at nagpapasalamat, Norma Palmos. — [email protected] Sagot: Nora Palmos, maraming salamat din po sa inyo at sa e-mail na ipinadala ninyo dito sa aming website. Sa inyong mga tanong, naririto po ang aming mga sagot: una,  sundan sa pahina 7

5

JULY 17 - 23, 2009

IMAX THEATER OPENING DAY GUESTS — Bulacan media practitioners were among the guests at the opening of the IMAX Theater at the SM City North Edsa, Quezon City on July 16. From left are Toti Ocampo, Punla; Rommel Manahan, Rekta Balita; Louie Angeles, DzRB; Carie Santiago, Mabuhay; Millie Dizon of SM; Corie Munsayac, Luzon Times; Sheryl Baltazar of SM Marilao; Phen and Orlan Mauricio of the Metro News. — PR

IMAX experience now available to movie fans in Northern Metro FILM enthusiasts in the North Metro area can now enjoy a larger than life movie viewing experience with SM Cinema’s opening of a new IMAX Theater at SM City North-EDSA on July 16. This is the second IMAX Theater in the Philippines — the first IMAX Theater opened at the SM Mall of Asia in 2006. Located at the Second Level of the mall’s City

Center, the new theater will be equipped with the world’s most advanced digital theater system, which will deliver the IMAX Ultimate Movie Experience to moviegoers — crystal clear images, laser aligned digital sound, and customized theater geometry which maximizes your field of view. Collectively, these create an experience that consistently puts the audience “IN” the movie. To achieve this, the new IMAX Theater will have a comprehensive suite of proprietary IMAX technologies: the IMAX Image Enhancer, Customized Theater Geometry, the IMAX Audio System, the IMAX Screen, Dual Digital Projectors, and IMAX DMR. 2D to 3D conversion Complementing the larger than life viewing experience is a blockbuster opening with the much awaited Harry Potter and the Half Blood Prince as the new IMAX Theater’s first film. Avid moviegoers and Harry Potter fans will be able to watch the adventures of their hero in IMAX’s amazing 3D experience as Harry Potter begins his 6th year at Hogwarts School of Witchcraft and Wizardy. He discovers an old book mysteriously marked “This book is the property of the HalfBlood Prince” and begins to learn more about Lord Voldermort’s dark past. The Harry Potter and the Half-Blood Prince film has been digitally remastered into the unparalleled image and sound quality of the IMAX Experience through proprietary IMAX DMR Technology. Additionally utilizing IMAX’s revolutionary live action 2D to 3D conversion technology, twelve minutes of the movie’s opening sequence has been transformed into IMAX 3D for a truly magical beginning. The IMAX system has its roots in EXPO ’67 in Montreal, Canada, where multi-screen films were the hit of the fair. A small group

of Canadian filmmakers/ entrepreneurs who had made some of those popular films, decided to design a new system using a single, powerful projector rather than the cumbersome multi-projectors used at that time. The result: the IMAX motion picture projection system, which would revolutionize giant screen cinema. EXPO ’70 in Osaka IMAX technology premiered at the Fuji Pavilion, EXPO ’70 in Osaka, Japan. The first permanent IMAX projection system was installed at Ontario Place’s Cinesphere in Toronto in 1971. Today, the IMAX Theater Network consists of more than 250 IMAX affiliated theaters in 36 countries. Approximately 60 percent of the theaters are located in North America, while the remaining 40 percent are spread internationally. 1st IMAX at SM Mall of Asia As mentioned earlier, SM Cinema opened the first IMAX Theater in the Philippines at the SM Mall of Asia in 2006. This upped the ante for entertainment standards in the country, and since that time Filipinos have enjoyed both Hollywood blockbusters and documentary films with IMAX’s wonderful technology. The opening of the second IMAX Theater at SM City North-EDSA is a major component of the mall’s ongoing redevelopment to better serve its shoppers in the North Metro area. Other components include the upscale The Block, which opened in 2006; the renovated Annex which has the largest Cyberzone in the SM malls; and the Skygarden, which brings a whole new malling experience to the Philippines. It is also part of SM Cinema’s continuing efforts to bring cutting edge entertainment to millions of Filipinos through its 206 screens nationwide and its innovative promotions. — Press Release

Halalan 2010, rehistrado ka na ba?

6

JULY 17 - 23, 2009

PNP: NPA sa Central Luzon kayang maigupo sa 2010  mula sa pahina 1 ideolohiya ay nauuwi sa kanilang pagiging mga bandido dahil sa “nasanay sila sa baril at sa easy money through revolutionary tax.” Gayunpaman, hindi sinabi ni Dela Cruz kung gaano pa kalakas ang grupo ng mga rebelde sa Gitnang Luzon sa kasalukuyan. Matatandaan na noong 2006 ay pinangunahan ni Heneral Jovito Palparan bilang commanding general ng 7th Infantry Division ang isang agresibong kampanya laban sa mga rebelde sa Gitnang Luzon at ilang bahagi ng Pangasinan. Si Heneral Palparan ay nagretiro noong Setyembre 2006, ngunit noong 2007 siya ay naging pangunahing kinatawan ng Bantay Party-list at ngayon ay isa nang kongresista matapos baguhin ng Korte Suprema ang pamamaraan ng pagbibigay ng puwesto sa mga kinatawan mula sa hanay ng party-list na nagwagi sa halalan noong 2007. Bago tuluyang magretiro si Palparan, ipinagmalaki niya na halos malumpo nila ang kilusang rebelde sa rehiyon dahil sa naputol nila ang pinagkukunan ng mga ito ng revolutionary tax partikular na sa Bulacan. Ayon kay Palparan, ang karaniwang binibiktima ng mga rebelde sa Central Luzon ay ang mga namamalaisdaan at mga operator ng minahan kung saan ay halos P40 milyon ang nakukulektang revolutionary tax bawat taon sa lalawigan pa lamang ng Bulacan. Isa sa mga bunga ng kampanya ni Palparan sa Gitnang Luzon ay ang pagtatayo ng mga Barangay Defense System (BDS) na ang layunin ay bigyang kakayahan ang mga tao na

labanan ang mga rebeldeng nais manatili sa kanilang mga barangay. Gayunpaman, ang kampanya ni General Palparan ay namarkahan naman ng mga pagdukot at pamamaslang sa mga kasapi ng progresibong grupo na isinisi sa kanya ng mga kasapi ng militanteng grupo na nagbansag din sa kanya bilang “Berdugo.” Nang makausap ng Mabuhay sina Broquil at Canlas, iginiit ng dalawang militante na kung hindi malulunasan ng pamahalaan ang patuloy na paghihirap ng masa at paninikil sa kanilang karapatan ay hindi masusupil ang insureksyon. Iginiit ni Broquil, sa halip na tulungan ng gobyerno ang mga tao na makaahon sa kahirapan ay nagdaranas pa ang mga ito ng represyon sa kanilang mga karapatan. Inihalimbawa niya ang sistematikong paninikil sa mga progresibo o militanteng grupo sa ilalim ng diumano’y “insurgency campaigns” ng militar at pulisya. Para naman kay Canlas, “marami na ang rehimeng nagdaan at nagsasabing tatapusin nila ang insurgency” ngunit hindi pa iyon tuluyang nagapi. Sinabi ni Canlas na isa sa mga dahilan kung bakit hindi tuluyang magapi ang insureksyon sa bansa partikular na sa Gitnang Luzon ay dahil na rin sa “kahirapan at pagsasamantala sa mga mamamayan.” “Hindi mawawakasan ang insurgency habang patuloy na umiiral ang malakolonyal at pyudal na sistema,” aniya at idinagdag na ang pyudal na sistema ay hindi patas dahil ang mga dukha ay patuloy na nahihirapan at inaalipin ng mayayaman.

Sipi ng Mabuhay noong Hunyo 23 - 29, 2006. REPUBLIC OF THE PHILIPPINES SUPREME COURT OFFICE OF THE EX-OFFICIO SHERIFF MALOLOS CITY, BULACAN PHILIPPINE SAVINGS BANK

E.J.F. NO. 171-2009

Mortgagee,

EXTRA-JUDICAL FORELOSURE OF - versus REAL ESTATE PROPERTY/IES UNDER ACT 3135 AS AMMENDED SPS. MINA A. GUTIERREZ & BY ACT 4118 MARIO FERNANDO C. GUTIERREZ Mortgagor/s. X————————————X

NOTICE OF THE SHERIFF’S SALE Upon extra-judicial petition for sale under act 3135 as amended by Act 4118 filed by PHILIPPINE SAVINGS BANK, with principal office address at PSBank Center, 777 Paseo de Roxas corner Sedeno Street, Makati City, the mortgagee/s, against SPS. MINA A. GUTIERREZ & MARIO FERNANDO C. GUTIERREZ, with given address at Blk. 4, Lot 10, Samantha Heights, Dulong Bayan, San Jose del Monte, Bulacan, the mortgagor, to satisfy the mortgage indebtedness which as of June 18, 2009 amounts to TWO MILLION FIVE HUNDRED ONE THOUSAND NINE HUNDRED FIVE PESOS AND 30/100 (P2,501,905.30) Philippine Currency, including/ excluding interest thereon, including/excluding 25% of the total indebtedness as and by way of Attorney’s fees, plus daily interest and expenses and thereafter, also secured by said mortgage and such other amounts which may become due and payable to the aforementioned mortgagee. The Ex-Officio Sheriff of Bulacan hereby gives notice to all interested parties to the public in general that on August 4, 2009 at 10:00 o’clock in the morning or soon thereafter, in front of the Office of the Ex-Officio Sheriff of Bulacan, located at the back of the Bulwagan ng Katarungan, Provincial Capitol Compound, Malolos City, Bulacan will sell at public auction thru sealed bidding to the highest bidder in CASH and in Philippine Currency, the real property/ies below together with all the improvements existing thereon: TRANSFER CERTIFICATE OF THE TITLE NO. T-271584 A parcel of land(Lot 62 Blk. 2 of the subd. plan LRC Psd-124367, being a portion of lot 3, Psu-16621, LRC GLRO Rec. No. 42308), situated in the Bo. of Tabang, Guiguinto, Bu. Is. of Luzon. Bounded on the NE pts. 1 to 2 by lot 63 blk. 2 on the SE pts. 2 to 3 by road lot 2. on the SW pts. 3 to 4 by lot 61 blk. 2, all of the subd. plan; on the NW pts. 4 to 1 by property of Benigno Villafuerte, claimed by Francisco Hilario, Recoleto Est. x x x containing an area of TWO HUNDRED EIGHTEEN (218) SQ. M. more or less. x x x

Sipi ng Mabuhay noong Hulyo 19 - 25, 2006

Huwag ipagbili ang iyong boto! EXTRAJUDICIAL SETTLEMENT OF ESTATE Notice is hereby given that the estate of the deceased Rodolfo Bernatia who died intestate on December 10, 2007 at Plaridel, Bulacan left real property which is located at Bagac, Bataan which is covered by Transfer Certificate of Title No. T-235514 was extrajudicially settled among his legitimate heirs as per Doc. No. 397; Page No. 81; Book No. 127; Series of 2009 in Notary Public of Atty. Teodulo E. Cruz. Mabuhay: July 17, 24 & 31, 2009

This Notice of the Sheriff’s sale will be posted for a period of twenty (20) days in three (3) of the most conspicuous public places in the municipality where the subject property is located and at Malolos City, Bulacan, where the sale shall take place, and likewise, a copy will be published for the same period in the Mabuhay a newspaper of general circulation in the province of Bulacan, once a week for three (3) consecutive weeks before the date of the auction sale. All sealed bids with its accompanying transmittal letter addressed to this office must be submitted to the undersigned on or before the above stated date and hour at which time all sealed bids thus submitted shall be opened. In the event the public auction would not take place on the saiddate August 4, 2009, it shall be held on August 27, 2009 at 10 A.M. or soon thereafter without further notice. Prospective bidders or buyers are hereby enjoined to investigate for themselves the title to the property/ies and encumbrance thereon, if any there be. Malolos City, Bulacan, July 9, 2009 WARNING: Do not remove, deface or destroy this notice on or before the date sale under penalty of law

EMMANUEL L. ORTEGA

Copy furnished: All parties concerned Mabuhay: July 3, 10 & 17, 2009

Ex-Officio Sheriff

Sipi ng Mabuhay noong Hulyo 7 - 13, 2006. Republic of the Philippines REGIONAL TRIAL COURT THIRD JUDICIAL REGION City of Malolos, Bulacan BRANCH 21 SP. PROC.NO. 161-M-09 IN RE: IN THE MATTER OF CORRECTION OF ENTRY IN THE BIRTH CERTIFICATE OF MARIA RIA G. BREEDING AS TO HER SEX/GENDER FROM “MALE” TO “FEMALE”, MARIA RIA G. BREEDING, REPRESENTED BY ROMINA G. BREEDING, Petitioner - versus OFFICE OF THE LOCAL CIVIL REGISTRAR OF SAN MIGUEL, BULACAN, Respondent, x————————————————x

ORDER This is a verified Petition for Correction of Entry in the Birth Certificate of Maria Ria G. Breeding as to her sex/gender from “male” to “female” filled by the petitioner, through counsel, who alleges that she is of legal age, a Filipino and a resident of Tigpalas, San Miguel, Bulacan, represented in this case by Romina G. Breeding; while public respondent is a local government office with address at Municipal Building, San Miguel Bulacan; that Romina G. Breeding is the sister of Maria Ria Guanio Breeding who was born on January 13, 1984 at San Miguel, Bulacan; that however, there was an erroneous entry in the said birth certificate as it was registered thereon “male” as the sex (gender) of Maria Ria G. Breeding when in the truth and in fact, her sex (gender) is “FEMALE”; that there is therefore a necessity for the correction of the said erroneous entry on sex (gender) of Maria Ria G. Breeding from “MALE” to “FEMALE” in order to reflect her true and correct sex (gender). WHEREFORE, the instant Petition is hereby set for hearing on September 8, 2009 at 2:00 p.m. before this Branch located at the New Bulwagan ng Katarungan Building, Provincial Capitol Compound, City of Malolos, Bulacan, on which time and place, all persons concerned may appear and show cause why this Petition should not be granted. Let copies of this Order, together with the Petition and its annexes, be furnished the Local Civil Registrar of San Miguel, Bulacan, the National Statistics Office, Edsa corner, Quezon Avenue, Quezon City and the Office of the Solicitor General at the expense of the petitioner. Further, he is also directed to cause the publication hereof once a week for three (3) consecutive weeks in a newspaper of general circulation in the province of Bulacan. Finally, the Local Civil Registrar of San Miguel, Bulacan and any person having or claiming any interest under the entry whose correction is sought herein, may, within fifteen (15) days from the last date of such notice, file their opposition thereto. SO ORDERED. City of Malolos, Bulacan, July 1, 2009 JAIME V. SAMONTE Presiding Judge Copy furnished Mabuhay: July 3, 10 & 17, 2009

DEED OF EXTRA- JUDICIAL SETTLEMENT OF ESTATE NOTICE is hereby given that the estate of the deceased LIBERTY SOLISAPEREZ who died intestate on October 28, 2008 in Quezon, City, Philippines, leaving personal properties such as Twenty-two (22) certificate of stocks in San Miguel Corporation worth 6,263 shares, more or less. That the surviving heirs agreed to divide equally among themselves extra-judicially said Certificate of Stocks described above as per Doc. No. 11; Page No. 3; Book No. III; Series of 2009; of Notary Public Atty. Jesus P. Calades Jr. Mabuhay: July 17, 24 & 31, 2009

7

JULY 17 - 23, 2009 ○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

Forward to Basics  from page 3 Depthnews Maybe this is because we aren’t properly buckled up for the trip. The spiritual seatbelt that Jesus wants us to fasten without wearing us down is called a plan of life. This is a secure ascetical strap composed of constant daily pious acts and practices. Some examples are: morning offering, daily Mass, the Angelus, the Holy Rosary, spiritual reading, offering concrete acts of sacrifice and penance, and frequent confession. These secure the Christian’s life and prepares him to engage peacefully and cheerfully the trials — both foreseen and unforeseen — of the day. For example, they make the person more persevering in boring or routine tasks at work, they help one to be more patient and understanding, they give the person additional strength to face and overcome temptations. A plan of life, thus, helps the Christian avoid dissipation. St. Josemaría says: “Dissipation. – You slake your senses and faculties in whatever pool you meet on the way. And you can feel the results: unsettled purpose, scattered attention, deadened will and quickened concupiscence. Subject yourself once again to a serious plan that will make you lead a Christian life: or you’ll never do anything worthwhile.” (The Way, 375) When dissipation is conquered, one becomes more focused and allows him to bring out the best in himself. But this is not enough. Thus, St. Josemaría adds: “You should not let them [the components of the plan of life] become rigid rules, or water-tight compartments. They should be flexible, to help you on your journey you who live in the middle of the world, with a life of hard professional work and social ties and obligations which you should not neglect, because in them your conversation with God still continues. Your plan of life ought to be like a rubber glove which fits the hand perfectly.” (Friends of God, no. 149)

The plan of life is creatively woven throughout the day, like a splendid tapestry made up of our prayer, work, sacrifice and love. Then it is offered to God at the end of the day. This fastens us close to God and assures us that everything we do, think or say is done only to give glory to God and souls. ○

○

○

○

○

○

○

○

○

Promdi

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

 mula sa pahina 2

Isang text lang ang katapat Nang mga kalokohang hindi dapat Mga pulis daw ay kikilos ng mabilis Upang madakip lokong tumatalilis. *** Doon po sa Kampo Olivas Problema ng Bulacan PD ay inilabas Makapanayam daw siya’y huwag pangarapin At kung weekend huwag abalahin. Baka daw na-culture shock ang PD ng Bulacan Depensa ng kanyang mga pulis na kaibigan Kung sabagay, dapat din namang unawain Baka kung weekend ay marami siyang labahin. Mga pulis na ayaw maabala, baka nga naglalaba Kumilos kayo’t baka kapitan ng talaba Parang Diyos, nagpahinga sa ikapitong araw Aba, ang trabaho ninyo’y walang pinipiling araw.

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

Cebu Calling

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

alty in a word or deed. Keep a promise. Find the time. Forego a grudge. Forgive an enemy. Listen. Apologize if you were wrong. Try to understand. Flout envy. Examine your demands on others. Speak love. Think first of someone else. Appreciate, be kind, and be gentle. Laugh a little more. Take up arms against malice. Decry complacency. Gladden the heart of a child. Take pleasure in the beauty and wonder of the earth. Welcome change as a friend; try to visualize new possibilities and the blessings it is bound to bring you. Never stop learning and never stop growing. Cheer someone. Fight temptation. Pray for yourself and for someone. Go to church. Plant a tree. Don’t ride, walk. Run for your own sake. Jog to shed extra ○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

sinasabi ng Family Code na ang mga batang mababa ang edad sa pitong taon ay ibinibigay ang kustodiya at pangangalaga sa kanyang ina. Ayon sa batas na ito, hindi pupuwedeng ihiwalay ang batang ito sa kanyang ina. Kaya lamang, ayon sa Korte Suprema, ang ama ay may karapatang makabisita sa kanyang anak. Ang tawag dito sa Ingles ay “visitational rights, pero may mga kondisyon na dapat isaalang-alang ang ama kung nanaisin niyang matamasa ang karapatang ito. Ang unang kondisyon ay nagsasabing pagbisita lamang ang karapatan ng ama. Hindi niya pupuwedeng hiramin ang bata at ilayo ito sa kanyang ina. Pangalawang kondisyon ay kailangang may pahintulot ang ina sa pagbisita ng ama, at isasagawa ang pagbisitang ito sa oras at araw na hindi makakaabala sa bata kung ito ay nag-aaral na. Sa inyong pangalawang tanong, may paraan pong ibinibigay ang Family Code

○

 from page 3

the end they all finished and found good jobs. Their father was a working student himself, who finished his studies by being a handy man to the priests who ran the school. Part of his work was to teach some electrical skills to high schoolers like me. I remember spending a lot of time understanding and doing handson experiments in electrical matters. A friend of his, also a working student, narrated that though he was not part of my teachers’ wedding entourage, just the same he helped a lot on that wedding day, because he was the cook and everything else for the couple. He said he and my teacher worked hard to finish their schooling. I found the testimonials simple and springing fresh from the heart. The thought came to my mind that if we still have families and friendships like this, then our country has a lot of hope, in spite of the hard and complicating times. These are fountains of pure goodness that simply would produce wonderful effects on all of us. I saw in them what one saint used to say—that we need to die a little everyday to ourselves, so we also live a little more in God everyday, like a grain that has to die on the ground to germinate and become a plant.

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

Ang tubig ay buhay, huwag aksayahin!

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

women. The G-8 leaders, at their L’Aquila summit meeting, stressed this point. They called for a shift from food aid to investments in agriculture. It pledged $20 billion to help small farmers, in poor nations, get the seeds, irrigation and mechanisms to secure a fair price for their produce. This new G8 thrust is relevant to us. For political survival, government reduced food security policy to two components: a) availability and b) affordability. It gave agricultural production short shrift. “Importation became a strategy equal to production, no longer just a policy tool to address food shortages.” That has to be reversed. Joseph of Scriptures illustrates there is no alternative for ensuring food security than by raising food. Asian farmers always said: “Dependence on others brings a perpetual fast.” — [email protected]

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

is dying of starvation; or letting your friend’s heart ache for a word of appreciation or sympathy, which you mean to give him someday; “If you could only know and see and feel, all of a sudden, that ‘the time is short,’ how it would break the spell. How you would go instantly and do the thing which you might never have another chance to do!” Each day is filled with so many opportunities to experience the richness of life. The ‘Daily Motivator’ reminds: “As you go through this day, keep in mind what an incredible, irreplaceable, great experience life is. Wherever you go, whatever your circumstance, fill the moments with meaning and richness. Today is a special day, a day to be alive. Live it with joy, with wonder and intensity. Your great experience is happening now.”

weight. Sing to your heart’s content. Clean your drawer or table. Quit smoking. Wear a new shoes or shirt. Have fun. Compliment your teacher or professor. Listen. Do the things you can do today. Forget the past. Never wait for tomorrow. Phillips Brooks urges: “You who are letting miserable misunderstandings run on from year to year, meaning to clear them up someday; you who are keeping wretched quarrels alive because you cannot quite make up your mind that now is the day to sacrifice your pride and kill them; “You who are passing men sullenly upon the street, not speaking to them out of some silly spite, and yet knowing that it would fill you with shame and remorse if you heard that one of those men were dead tomorrow morning; you who are letting your neighbor starve, till you hear that he ○

○

 from page 3

○

○

○

○

○

Kakampi mo ang Batas

○

○

unmet. Yet, justice is the insurance we take out for our skins. The causes for hunger interlock. Many can not afford to buy. More than 5.6 million have only part-time jobs. Population increases are another. There are five mouths today where there was one in 1940. And if a “demographic transition” doesn’t occur, there’d be six mouths by 2015. Neglect, conflict and abuse kept Mindanao from fulfilling its potential to be the country’s breadbasket. Food for our grandchildren depend on a few inches of topsoil. And this soil is being washed into the sea by flash-floods from deforestation. Our fishing grounds accumulate deposits of plastic and cyanide. If food is to be on our grandchildren’s tables, cynical neglect of farmers and fishermen — symbolized by Joc Joc Bolante’s fertilizer scam — must end. No one else can produce food but these frail men and

Regarding Henry

○

○

 from page 3

Sorsogon to 94 percent in Sulu. The affluent can pay for better nutrition, modern health services, schooling, not to mention the third car, summer vacations, etc. They live, on average, almost a generation longer than the poor. Consider varying life expectancies of our provinces. People born in La Union in 2006, for example, could hope to live 74 plus years. That’s not the case with those in Palawan where life spans are 63 years. Tawi-Tawi’s is even shorter: 53 years. “The shortened life spans of the poor is a scandal that calls for urgent redress,” the late National Scientist Dioscoro Umali wrote. “We can ignore this injustice only if we forfeit all claims to being a civilized society.” Today’s fault lines zigzag between an affluent few, blind to responsibility that wealth entrusts, and an indigent minority whose human needs, stoked by rising expectations, fester

○

*** Doon po sa Kongreso, sila-sila’y nagpulong Pikit-matang isinusulong Panukalang right of reply bill Nang mga kongresistang matatabil. Kahit sa Konstitusyon ay labag Hindi sila titigil hangga’t hindi “in the bag” Panukalang right of reply bill tinututulan Hindi lamang ng iilan. Doon po sa Kongreso, panukalang reply bill Kapag pinagtibay, tiyak na kikitil Malayang pamamahayag ipagkakait Umaasang mamamayan malalait. Katotohanan ay tiyak na bubusalan Maghahari ang katangahan at kawalan Mga pahayagan, radyo at TV ano ang magiging laman Mga kuwentong malayo sa katotohanan. Doon po sa Kongreso, tayo ay kinakatawan Nang mga kongresistang nahiwalay sa kawan Reply bill na kanilang pagtitibayin Ikaw, ako, tayo, buong bayan mamalasin. Doon po sa Kongreso, patas na pagbabalita nais nila Ngunit ito’y kung pabor lamang sa kanila Mga mamamahayag lagi silang hanap Upang panig nila’y maging ganap. ○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

upang makuha ng ama ang kustodiya at pangangalaga ng bata mula sa ina. Ito ay ang pagsasampa ng kasong ang tawag ay “petition for deprivation of parental authority” upang maalis ang karapatan ng ina sa bata, at maibigay ito sa kanyang ama. Kaya lamang, limitado ang mga kondisyon kung papaanong ang pangangalaga at parental authority ng ina ay aalisin sa kanya at ibibigay sa ama. Una dito ay ang pagiging malupit ng ina sa bata. Pangalawa ay ang pagkakaroon ng ina ng sakit na nakakahawa. Maliban dito, wala nang iba pang mga batayan ang pinapayagan ng hukuman upang mailipat ang parental authority para sa bata mula sa ina patungo sa kanyang ama. Sa inyong huling tanong ukol sa biglaang pagdala ng bata sa Amerika, kailangang bantayan po ninyo dahil pag naialis na ang bata sa Pilipinas ay mahihirapan nang bawiin at ibalik ito dito. Sa ilalim ng mga alituntunin ng De-

— henrytacio@gmail. com

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

○

 mula sa pahina 4

partment of Foreign Affairs, hindi pupuwedeng basta-basta na lamang iaalis ang bata sa Pilipinas nang walang pagsang-ayon pareho ang mga magulang nito. *** PAALALA: Panoorin po si Atty. Batas Mauricio sa worldwide TV sa Internet, sa YouTube, metacafe at iGoogle, at pakinggan siya sa kanyang mga programa sa radyo: DZRB RADYO NG BAYAN 738 khz. Sa Luzon, Lunes hanggang Biyernes, ika-5:30 ng umaga (at sa www.pbs.gov.ph); DZRM RADYO MAGASIN, 1278 Khz. sa Luzon, Lunes hanggang Biyernes, ika6:45 ng umaga (at sa www.pbs.gov.ph); DYKA 801 khz. sa San Jose, Antique (at sa www.wowantique.com, o www.kiniray-a.com), Lunes hanggang Biyenes, ika-10:00 ng umaga; at DYMS Aksiyon Radyo sa Catbalogan City, Samar (at sa www.samarnews.com), Lunes hanggang Biyernes, ika-11:00 ng umaga.

8

JULY 17 - 23, 2009

Militanteng tutol sa Bataan Nuclear Power Plant pinagbabantaan SAN FERNANDO, Pampanga — “Hindi nila kami kayang takutin.” Ito ang buong tapang na pahayag ni Aurora Broquil sa Mabuhay nang siya ay makapanayam sa pagsisimula ng Con-Ass Forum sa University of the Assumption dito sa Lungsod ng San Fernando noong Hunyo 27. Ang pahayag ni Broquil ay patungkol sa pagbabanta sa kanyang buhay at dalawang pangunahing lider ng Nuclear Free Bataan Movement Network (NFBM Net) noon ding araw na iyon sa pamamagitan ng magkakahiwalay na text message. Ang iba pang pinuno ng NFBM Net na nakatanggap ng pagbabanta sa buhay ay sina Francisco Conra at Emily Fajardo ng lalawigan ng Bataan. Ayon kay Broquil, silang tatlo ay nakatanggap ng nagbabantang text message mula sa numerong 0918-715-8404 noong umaga na iyon. Ipinakita niya sa Mabuhay ang mensahe na nagsasaad ng “ang dulo ng baril namin ang huling makikita mo.” “This is plain intimidation against members of a people’s organization,” ani Broquil na siya ring tagapagsalita ng Kilusan para sa Pambansang Demokrasya (KPD) sa Gitnang Luzon. Sinabi niya sa pahayagang Mabuhay na ang pagbabanta sa kanilang buhay ay may kaugnayan sa kanilang patuloy na pagtutol sa planong rehabilitasyon ng Bataan Nuclear Power Plant (BNPP) sa bayan ng Morong sa Bataan. Bukod sa nasabing pagbabanta, sinabi ni Broquil na ang ilan pang kasapi ng NFBM Net ay nakaranas na rin ng pagbabanta noong Mayo at Hunyo. Kaugnay nito, sinabi naman ng mga orihinal na kasapi ng mga grupong unang tumutol sa pagtatayo ng BNPP noong dekada ’70 na ang planong rehabilitasyon sa plantang nukleyar ay parang naghatid ng sigla sa kanila. “Para lang nilang binuhay ang damdamin namin. Tutol kami noon at hanggang ngayon sa plantang nuclear,” ani Msgr. Antonio Dumaual, ang 67-taong gulang na kura paroko ng Hermosa, Bataan. Si Monsignor Dumaual ang 33-taong gulang na kura paroko ng Morong, Bataan nang simulang itayo doon noong 1975 ang BNPP na tinaguriang “Monster of Morong.” Kasama sina Gob. Eddie Panlilio ng Pampanga, Obispo Florentino Lavarias ng Diyosesis ng Iba, Zambales, at Obispo Bobbit Mallari ng Pampanga sa bilang ng mga convenor ng NFBM Net.

MUKHA NG PROTESTA — Masasalamin sa larawang ito na kuha noong dekada ’70 ang matinding pagtutol ng mga residente ng Gitnang Luzon sa Bataan Nuclear Power Plant (BNPP). Sa muling pagtatangkang buksan ang BNPP, Sinabi ni Dumaual na nakadama sila ng tagumpay noong 1986 nang ipatigil ng noo’y Pangulong Corazon Aquino ang BNPP. Ngunit, matapos ang 23 taon, ang kanilang kagalakan ay nalambungan ng kalungkutan dahil sa planong rehabilitasyon sa BNPP. “Nakalulungkot. Parang nawalan ng halaga ang mahabang panahon na ipinaglaban namin noon,” aniya at sinabing may bentahe pa rin sila ngayon kumpara noong dekada ’70. Ayon kay Msgr. Dumaual, mas mahirap organisahin ang mga tao noong dekada ’70 dahil umiiral noon ang Batas Militar. Ang bentahe sa panahong ito ay walang

muling umigting ang pagtutol dito ng mga residente ng Gitnang Luzon, ngunit ayon sa mga lider ng mga aktibista may mga pagbabanta sa buhay silang natatanggap mula pa noong Hunyo.

martial law at may mga bagong teknolohiya pa tulad ng cellular phone. “May text message na ngayon, noon wala, kaya mas madaling iparating sa tao ang impormasyon,” aniya. Bukod dito, sinabi ni Dumaual na noong dekada ’70 ay iilan ang kasama niyang pari sa Bataan na harapang tumututol sa BNPP. Maging ang kanilang obispo noon sa Bataan ay ayaw lumaban ng harapan, aniya. “Noon, tatlo lang kaming pari sa Bataan na nagsimula ng pagtutol at ’yung bishop namin ay ayaw na ma-front,” sabi ni Dumaual. “Hindi katulad ni Bishop Soc Villegas ngayon talagang all out ang support niya.” — Dino Balabo

Monsignor Antonio Dumaual

Kampanyasapaghuhugasngkamayatangtamang Kampanya sa paghuhugas ng kamay at ang tamang pag-ubo isa sa susi ng tagumpay laban sa A H1N1 NI DINO BALABO

Saan, kailan at ano? TUGON sa mga nagtanong: Ang larawang ito ni Pangulong Cory ay kuha ng Mabuhay nang ang dating pangulo ay dumalaw sa Parokya ng Our Lady of the Miraculous Medal sa Project 4, Quezon City noong Oktubre 7, 2005 sa paanyaya ng noo’y kura paroko na si Fr. Robert “The Running Priest” Reyes. Pinangunahan nila ang isang panalangin para sa kapayapaan at sa kaliwanagan ng bansa sanhi ng krisis pulitikal hinggil sa inihaing impeachment complaint laban kay Pangulong Gloria Macapagal-Arroyo na may kinalaman naman sa diumano’y malawakang dayaan sa nakaraang halalang pampanguluhan noong taong 2004. Ngayon patuloy nating ipanalangin si Gng. Cory at ang lahat ng may sakit na cancer.

MALOLOS — Napigilan ang pagtaas ng bilang ng kaso ng Influenza A H1N1 sa Bulacan habang patuloy naman ang pagtaas ng bilang nito sa ibang lalawigan at bansa. Samantala, mahigit naman sa 50 porsiyento ang ibinaba ng bilang ng mga kaso ng dengue sa Bulacan sa unang anim na buwan ng 2009 kumpara sa katulad na panahon noong nakaraang taon. Ang dalawang tagumpay na ito ng Bulacan ay dahil na rin sa pagtutulungan at pagkakaisa ng mamamayan at gobyerno, at sa paghahatid ng tamang impormasyon, ayon kay Dr. Joycelyn Gomez, hepe ng Provincial Public Health Office (PPHO). Batay sa tala ng PPHO, nanatili sa 35 ang bilang ng nagpositibo sa A H1N1 sa Bulacan mula noong Hunyo 15 kung kailan nakapagtala ng unang walong kaso sa Bulakan. Ang kabuoang bilang ng nagpositibo sa lalawigan ay higit na mababa kumpara sa 112 kaso na naitala sa Pampanga; 30 kaso sa Nueva Ecija; 20 kaso sa Bataan; at17 sa Zambales. May dalawa sa Tarlac at wala namang naitala sa lalawigan ng Aurora, ayon sa Department of Health (DOH). Umabot na sa 1,709 ang naitalang kaso Sa kabuoan, umabot na sa 1,709 ang naitalang kaso ng A H1N1 sa Pilipinas noong Hulyo 6 at apat naman ang iniulat na namatay. Sa ibayong dagat, batay sa ulat ng World Health Organization (WHO), umabot na sa 99,103 ang naitalang kaso ng A H1N1 mula noong Abril 15, at umabot na sa 476 ang naitalang namatay. Ayon kay Dr. Gomez, hindi maisasantabi ang pagkakaisa at pagtutulungan ng iba’t ibang sektor sa Bulacan sa pagpapalaganap ng tamang impormasyon upang labanan ang sakit na A H1N1. “Information is the best defense,” ani Gomez na mula pa noong Mayo kasama ni Gob. Joselito “Jon-jon” Mendoza sa pagpapaliwanag sa mga Bulakenyo ng kahalagahan ng paghuhugas ng kamay at tamang pag-ubo. Inilunsad ang kampanya sa tamang pag-ubo ng pamahalaang panlalawigan noong Marso, na tinawag nilang “Ubokabularyo”.

Sa pamamagitan ng ubokabularyo, naipaliwanag nina Dr. Gomez at Gob “Jon-jon” sa mga Bulakenyo na dapat takpan ng panyo o kamay o manggas ng damit ang bibig kung uubo. Sa ganitong pamamaraan, naiiwasan ang pagkalat ng virus na maaaring maghatid ng sakit sa mga katabi o kaharap ng taong uubo. Bukod naman sa mga ahensiya ng gobyerno, naging aktibo rin sa kampanya laban sa A H1N1 sa Bulacan ang pribadong sektor, maging mga negosyo katulad ng SM City Marilao at SM City Baliuag. And dalawang higanteng mall ay pormal na naglunsad ng kanilang handwashing festival noong Hunyo 24 kasabay ng pagdiriwang ng piyesta ni San Juan na karaniwang ginugunita sa pamamagitan ng basaan o pagsasaboy ng tubig sa isa’t isa. 50 porsiyento ang ibinaba ng bilang ng kasong dengue Bukod naman sa tagumpay ng pagpigil sa pagkalat ng Influenza A H1N1 na naunang tinawag na “swine flu”, iniulat din ni Gomez na mahigit sa 50 porsiyento ang ibinaba ng bilang ng kasong dengue sa Bulacan sa unang anim na buwan ng taon . Batay sa tala ng PPHO, umabot sa 240 ang kaso ng dengue na naitala sa Bulacan mula Enero hanggang Hulyo 4. Ito ay mababa ng higit sa 50 porsiyento kumpara sa kabuoang bilang na 531 kaso ng dengue na naitala sa katulad na panahon noong nakaraang taon. Maging ang kabuoang bilang ng namatay sanhi ng dengue ay bumaba sa taong ito, ani Gomez. Batay sa tala ng PPHO, lima ang namatay sa Bulacan sanhi ng dengue kumpara sa 10 na naitala noong 2008. Sinabi pa ni Gomez na ang Lungsod ng San Jose Del Monte ang nakapagtala ng pinakamataas na bilang ng kaso ng dengue sa taong ito. Ang bilang ng kasong dengue sa SJDM ay 62, kasunod ang Baliuag at Marilao na may naitalang tig-21 kaso, samantalang ang bayan ng Balagtas ay mayroong 18 kaso. “I think, we owe it to our efforts in communicating right information together with the coordination of different government agencies and organizations,” ani Dr. Gomez.