สำำคัญที่ใจ
อะไรอะไรสำำคัญที่ใจเรื่องเดียว
•
สุข – ทุกข์ เกิดจำกใจ
• บุญ- บำป เกิดจำกใจ • พระ – มำร เกิดจำกใจ • รัก – เมตตำ หรือเกลียดชัง เกิดจำกใจ “นำำำเย็นที่ล้นแก้วไหลบ่ำออกไปรอบข้ำงฉันใด ใจที่มีควำมรัก-เมตตำจนล้นใจย่อมไหลบ่ำออกไปให้คนรอบข้ำงได้รับควำมชุ่มเย็นฉันนัำน” •
ควำมโลภ ควำมโกรธ ควำมหลง เกิดที่ใจของผู้ใด เป็นไฟแผดเผำใจของผู้นัำนให้เร่ำร้อน ใครเข้ำใกล้
()
ถ้ำไม่ระวัง สติ จะพลอยเดือดร้อนไปด้วย
• • •
รักอื่นใดเสมอด้วยรักตนนัำนไม่มี จงรักเพื่อนบ้ำนเท่ำกับรักตัวท่ำนเอง สวดมนต์ ขอพรให้แก่ผู้ที่เป็นศัตรูของท่ำน ผูท้ ี่ยังคิดร้ำย พูดร้ำย และทำำร้ำยผู้อื่น ใจเขำยังหยำบบำปและป่ำเถื่อนอยู่ ทัำงเขำได้ทำำร้ำยตนเองมำยับเยินแล้ว ท่ำนทัำงหลำยยังไม่ให้อภัยเขำอีกหรือ
ก่อนเที่ยงวันวันที่
•
“
10
มกรำคม
2541
ข้ำพเจ้ำได้ยินเพื่อนบ้ำนคนหนึ่ง กล่ำวว่ำ อยู่คนเดียวสบำยนะไม่มีใครกวน” ข้ำพเจ้ำ
ตอบเพื่อนบ้ำนว่ำ “ถ้ำใจไม่สงบใจก็จะกวนตัวมันเอง แม้อยู่คนเดียวก็สบำยไม่ได้ “ ต้องรักษำใจให้ดี ให้สงบจะพบสุขที่สงบเย็น ใครก็กวนเรำไม่ได้ ผู้มีสติปัญญำที่ถูกต้องทัำงหลำย จึงต้องระวัง
( )
ตำ หู จมูก ลินำ กำย และใจ เวลำกระทบ ผัสสะ
กับสิ่งแวดล้อม คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ และ ธรรมำรมณ์ ไม่เผลอให้ใจหวั่นไหว ดูลงไปที่นี่ และเดี๋ยวนีำ
เช้ำวันที่
• •
8 มกรำคม 2541/ 8:45
เพื่อนคนหนึ่งกล่ำวว่ำ “ควำมพยำยำมเป็นเรื่องของมนุษย์ แต่ผลเป็นเรื่องของฟ้ำ” เปำบุ้นจิำนว่ำอย่ำงนีำ แล้วอำจำรย์จะว่ำอย่ำงไร ผมไม่ว่ำอะไร เพรำะ “ มันมีแต่ควำมพยำม คนพยำยำมหำมีไม่ เมื่อไม่มีคนปัญหำของคนก็เกิดขึำนไม่ได้”