Rechtstreeks Vanuit Uit Nanjing

Rechtstreeks vanuit uit Nanjing, De wekker ging gisterochtend om 6:00 zodat ik nog even met Alfons kon Skypen. Helaas was Alfons pas na 8:00 online, dus voor niets zo vroeg opgestaan! Een hele boel praktische zaken, op kantoor of in huis, zijn nu geregeld. Er blijkt vlak bij ons huis een groot shopping centre te komen en de stomerij zit nog dichter bij dan eerst! Ook heeft Alfons een fitness club gevonden in de buurt. Ons huis heeft blijkbaar ook een vaste telefoon. Wat ik helemaal vreemd vond om te horen dat Alfons al was gebeld door externe recruiters voor een functie als CEO in een ander bedrijf. Hoe weten die mensen dit zo snel? Ze konden zelfs zijn naam uitspreken. Alfons antwoordde dat hij net drie dagen en China was en het wel leuk vond om deze functie eerst te doen . Nogmaals, rare Chinezen. Per 01-01-08 hopen we lid te worden van de NIC, Nanjing International Club, zij ondernemen heel veel sociale activiteiten. De staking in een van de fabrieken duurt echter nog onverminderd voort. Via Michael heeft Alfons vernomen dat sommige mensen zoveel macht hebben dat er iets juist wel of niet gebeurd als zij het er niet mee eens zijn. Dan kun je vragen wat je wilt, het gaat niet op jouw manier. Dit is een hele interessante organisatorische structuur. Ook kreeg Alfons van de andere partij ineens een nieuwe financial manager cadeau die aan hem moet rapporteren. In China vertrouwt men elkaar niet zo. Omdat zijn kantoor geen airco (dus ook geen verwarming) had, was deze man wel zo weer weg. (Ik weet niet of ik al had verteld waarom dat zo was? Het is goedkoper om voor werknemers een winterjas aan te schaffen dan de verwarmingskosten te betalen!) Het was overigens ook niet zo handig dat deze man geen Engels sprak. Gisteren liep Alfons naar de heren van IT en vond ze slapend achter het bureau. In China is het ook heel normaal dat je na de lunch even slaapt. Het doet allemaal wel een beetje Italiaans aan. Alfons heeft dit keer zelf kopij ingeleverd voor de blog en deze is hieronder te vinden. Hierbij drie foto’s van het huis. Staking bij een fabriek in de buurt, handen vast houden en dan kan er niemand meer in, wat anders dan de scholieren op het museumplein. Wat de man in uniform doet weet ik niet, kan bewaking zijn of zoiets, maar hier hebben een hoop mensen een uniform aan. Lunch in fabriekskantine, een heel blad aan lekkernijen voor 35 Eurocent in een sfeervolle zaak! en het eten wordt keurig bewaakt door een poes…. en de hond ziet er op toe dat er geen restjes achterblijven! (heeft wel 4 poten) Ten slotte de staking bij de buren (lijkt wel stakingsseizoen ;-)) gewoon twee spandoeken ophangen geen salaris, geen arbeid! Hoef je helemaal niet fysiek voor aanwezig zijn, medewerkers zijn gewoon lekker thuis….