Moemaka E-newspaper - 5th May 2009
This document was uploaded by user and they confirmed that they have the permission to share it. If you are author or own the copyright of this book, please report to us by using this DMCA report form. Report DMCA
Overview
Download & View Moemaka E-newspaper - 5th May 2009 as PDF for free.
More details
- Words: 2,688
- Pages: 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009
ဂ်စ္တူး(မုံရာြ )
-
စြယ္ေတာ္ပန္း
ပို႔စကဒ္မ်ား
အမွတ္တရ ေမ ၅၊ ၂၀၀၉
ေဖေဖ့ အေၾကာင္း ေအာင္ဒင္
ေမ ၆၊ ၂၀၀၉ - တစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို
နာဂစ္မုန္တိုင္းၾကီး
ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးခဲ့တာ တႏွစ္ျပည့္တ့ေ ဲ န႕၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေမလ ၂ ရက္ေန႕၊ ေန႕လည္ ၁ နာရီ ၅ မိနစ္မွာ က်ေနာ့္ေဖေဖ ဦးေက်ာ္ရွိန္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။ အသက္
၈၄
ႏွစ္
ရွိျပီျဖစ္တ့ဲ
ဖခင္ၾကီးကြယ္လြန္ခ်ိန္မွာ သူ႕ေဘးမွာရွိေနတာကေတာ့
အႏွစ္
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 1 of 15
၅၀
နီးပါး
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 လက္တြဲခ့တ ဲ ့၊ဲ
ေဖေဖနဲ႕ပတ္သက္ျပီး
ဘဝရဲ့မုန္တိုင္းေတြကို
အတူရင္ဆိုင္ခ့တ ဲ ့ဲ က်ေနာ့္ေမေမ တေယာက္ထဲပါ။
က်ေနာ္မသိရတာေတြ
သားၾကီးျဖစ္တ့က ဲ ်ေနာ္က
မႏၲေလးသားတေယာက္ျဖစ္တယ္ ဆိုတာက လြဲလို႕
သားလတ္ေရႊဖုန္းလူက
အေမရိကားမွာ၊ သူ႕အရင္
၂၀၀၇
ခုႏွစ္
အမ်ားၾကီးပါ။
သူ႕ရဲ့မိဘေဆြမ်ိဳးေတြ
ဘယ္သူဘယ္ဝါဆိုတာ
ဩဂုတ္လမွာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ျပီ။ သမီးအငယ္ဆုံး
က်ေနာ္မသိပါ။ ေဖေဖကလဲ တခါမွ မေျပာဖူးပါ။
မိုးမိုးနဲ႕ သမက္ေဘာက္လြန္တို႕က မေလးရွားမွာ၊
က်ေနာ့္တသက္
သမီး မေနာ္ဟရီနဲ႕ တဦးတည္းေသာေျမးကေလး
ေဆြမ်ိဳးတေယာက္မွ မေတြ႕ဖူး၊ မသိဖူးခဲ့ပါ။
ကိုကိုေခတ္ေနတို႕က
ဩစေၾတးလ်မွာ၊
ေမေမတေယာက္တည္းကိုသာ ဘဝတေလွ်ာက္လုံး အေဖာ္ျပဳခဲ့ရတဲ့ ေဖေဖ၊ ခုေတာ့လည္း ေမေမ့ကို
ေဖေဖ့ဘက္က
ေဖေဖ့ကိုယ္မွာ ဒဏ္ရာေတြ အမ်ားၾကီးပါ။ ရင္ဘတ္မွာ၊
ပခုံးမွာ၊
ေက်ာမွာ၊
ဗိုက္က
တေယာက္ထဲ ခြဲထားခဲ့ပါျပီ။
ဒဏ္ရာၾကီးကေတာ့ ေနာက္ေက်ာထိေပါက္သြားတဲ့
- ႏွစ္ -
ရခဲ့တာလို႔
လွံစြပ္ဒဏ္ရာပါ။
ထံုက်င္ေနသလား
ေဖေဖဆုံးေၾကာင္း မနက္အေစာၾကီး
မသိ။
ေနရိန္ေက်ာ္က ဖုံးေခၚျပီး
သတင္းေပးေတာ့
အံ့ဩတုန္လႈပ္မိတာကလြဲလို႕
အေနထိုင္မပ်က္ခ့။ဲ
အိပ္ရာကထျပီး ေမေမ့ဆီ ဖုန္းဆက္ဖို႕ ၾကိဳးစား၊ အၾကိမ္ၾကိမ္
ၾကိဳးစားေပမဲ့
မေအာင္ျမင္၊
အသိေပးရမဲ့လူေတြကို ဖုန္းနဲ႕မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕က
ဒါနဲ႕ပဲ
သတင္းပို႕၊ ေမးတာကို
ေဖေဖပါဝင္တ့ဲ
ဗမာျပည္ကန ြ ္ျမဴနစ္ပါတီတပ္ဖြဲ႕နဲ႕ ဖဆပလအစိုးရတပ္ ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲမွာ ရခဲ့တာလို႕ ဆိုပါတယ္။
နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႕က်င္ေရးနဲ႕
ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ
ပါဝင္ခ့ေ ဲ ပမဲ့
မ်က္ရည္ေတြ ျပိဳက်လာပါေတာ့တယ္။
က်ေနာ့္ရ့ဖ ဲ ခင္ၾကီး၊
က်ေနာ့္ရ့လ ဲ က္ဦးဆရာ၊
လြတ္လပ္ေရးေမာ္ကြန္းဝင္လက္မွတ္ မရွိပါ။ က်ေနာ္ငယ္ငယ္က
ေဖေဖ့ကို
အိမ္မွာ
"ေမးစရာနဲနဲရွိလို႕ခဏေလာက္လိုက္ခ့ပ ဲ ါ
ဘဝတပါးကို
ဆိုျပီး
လာေခၚတဲ့
႐ိုင္း႐ိုင္းၾကမ္းၾကမ္းလူၾကီးေတြေနာက္ ေဖေဖလိုက္ပါသြားျပီး တခါတခါ လနဲ႕ခ်ီျပီး ၾကာ၊ တခါတခါ ႏွစ္နဲ႕ခ်ီျပီး ၾကာ၊ ေပ်ာက္ဆုံးေနခဲ့ပါတယ္။ ေရၾကည္အိုင္တို႕၊
အင္းစိန္ေထာင္တို႕၊
စစ္ေထာက္လွမ္းေရးတို႔ က်ေနာ္ငယ္ငယ္ကတည္းက
- သံုး -
ေဖေဖ့မွာ
…"
မထိမ္းႏိုင္မသိမ္းႏိုင္
ကူးေျပာင္းသြားခဲ့ျပီ…။
ပဲခူး႐ိုးမတေနရာမွာ
ေနာက္တေန႔မနက္
ေဖေဖ့ရ့ေ ဲ နာက္ဆုံးဓာတ္ပုံေတြကို
က်ေနာ့္ရ့သ ဲ ူရဲေကာင္း၊
ေတာ္လွန္တုံးကရခဲ့တ့ဲ
အခ်ိန္ၾကာၾကာ ျမင္ရခဲပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းေတြေပးပို႔တ့ဲ ျမင္ရတဲ့အခါမွာေတာ့
ပခုံးဒဏ္ရာက
ေသနတ္ဒဏ္ရာျဖစ္ျပီး ရင္ဘတ္ကဒဏ္ရာကေတာ့
ေျဖၾကား၊
ငိုဖို႕သတိ မရခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့
ေျပာဖူးပါတယ္။
အဂၤလိပ္ကို
ေၾကကြဲရတာေတြမ်ားလြန္းလို႕ ႏွလုံးသားက
ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကာလက
စကားလုံးေတြပါ။
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 2 of 15
ဆိုတာ ယဥ္ပါးေနရတဲ့
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 အိမ္ကို
ေဖေဖျပန္ေရာက္လာေတာ့လဲ
ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြ၊
ေရာဂါေတြနဲ႕ပါ။
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကာ
ေဆးကုရပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ေတြကေတာ့
က်ေနာ္တို႕ေမာင္ႏွမေတြ
ေဖေဖနဲ႕ အတူၾကာၾကာေနခြင့္ရတဲ့ ကာလေတြေပါ့။ ေဖေဖမရွိတ့အ ဲ ခ်ိန္ေတြမွာလဲ က်ေနာ္တို႕မိသားစု
အားမငယ္ရ၊
အထီးက်န္မျဖစ္ရပါ။ ေဖေဖ့မိတ္ေဆြေတြ အိမ္ကို ပုံမွန္လာျပီး
အားေပးၾက၊
ေဖေဖ့မိတ္ေဆြေတြ က်ေနာ္တို႕ေတာင္ဥကၠလာပက စုေဝးၾက
လူစုံပါပဲ။
ကြၽန္းျပန္ၾကီးေတြ၊ ေရွ႕ေနေတြ၊ စာေရးဆရာေတြ၊
အဲဒီစာအုပ္ၾကီးေတြထဲက စာသားေတြကို အလြတ္ ရြတ္ျပခိုင္းျပန္ပါတယ္။
က်ေနာ္
အလြတ္ရြတ္ျပတာကို
နားေထာင္ျပီး
ေဖေဖနဲ႕သူ႕မိတ္ေဆြေတြ သေဘာက်ေနခဲ့ၾကတာေပါ့။
ေစ်းသည္ေတြ၊
အငွါးကားေမာင္းသူေတြ၊ ေက်ာင္းဆရာေတြ အစုံ ပါပဲ။ က်ေနာ့္ကိုဘယ္ေလာက္ပဲ
အလိုမလိုက္ခ့တ ဲ ာေတြလဲ
ခ်စ္ခ်စ္
အမ်ားၾကီးပါပဲ။
က်ေနာ့္ငယ္ဘဝမွာ
လမ္းေပၚထြက္ျပီး
ကစားခြင့္မရခဲ့ပါဘူး။
အထူးသျဖင့္ရုံးပိတ္ရက္ေတြမွာပါ။ အားလုံးလိုလိုက ႏိုင္ငံေရးသမားေဟာင္းၾကီးေတြပါ။ က်ေနာ္မွတ္မိေနတဲ့သူတခ်ိဳ႕က
မေပါက္တတ္ခ့ဖ ဲ ူး၊
စြန္
မလႊတ္တတ္ခ့ဖ ဲ ူး၊
စက္ဘီး
မစီးတတ္ခ့ဖ ဲ ူး၊
ငယ္ငယ္ကေလးကတည္းက ေဖေဖက က်ေနာ့္ကို တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႕ တအုပ္ဖတ္ဖို႕ပဲ
စာအုပ္ေတြ
တအုပ္ျပီး
အားေပးသင္ၾကားခဲ့တာပါ။
ဖတ္ရတဲ့စာအုပ္ေတြကိုလဲ ၾကည့္ၾကပါဦး … က်ေနာ္ ႏွစ္သားမွာ
ဖတ္ရတာက
အရင္းက်မ္း၊
ဇိနတၱပကာသဏီ၊
ေရေသာက္ျမစ္
၃
သြယ္၊
အႏုပဋိေလာမရုပ္ဝါဒ၊ ငါတို႕ေခတ္နဲ႕အျပိဳင္၊ စစ္ေရး ေစာင္တြဲ၊
ဖတ္ရုံတင္လား
ေလထီးလို႕ေခၚၾကတဲ့
အဘေလထီးဦးအုန္းေမာင္၊ ေခၚၾကတဲ့
မီးရထားၾကီးလို႕
အဘဦးလွေမာင္၊
က်ဴရွင္ျပေနတဲ့ ေရွ႕ေနၾကီး
အဘတီပီဝမ္း၊ ႐ုပ္ရွင္ဒါ႐ိုက္တာ ႐ႉမဝ ဦးခ်စ္စိန္၊ ဓတ္ပုံဆရာ
ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ အျခားကေလးေတြလို
အင္မတန္ လွပါတယ္၊
ဆရာေကတီဦးေက်ာ္တင့္၊
သူ႕ရဲ့ကန္႕သတ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္
၆
မ်ား
ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္၊
ေဖေဖက
၅
ဧည့္သည္
သတင္းေထာက္ေတြ၊
ဆိုက္ကားဆရာေတ၊ြ
ေဖေဖက
သူ႕မိတ္ေဆြေတြေရွ႕မွာ
က်ေနာ္တို႕အိမ္ကေလးမွာ
ေဖေဖ့မိတ္ေဆြေတြကလဲ
ဂ်င္
စကားေျပာၾကတဲ့အခါ
က်ေနာ့္ကိုေခၚျပီး
ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ၾကပါတယ္။
ဆရာဝန္ေတြ၊
အိမ္ကေလးမွာ
ဥကၠလာဦးဝင္းေမာင္၊
စာေရးဆရာ
ညိဳဝင္း စသူေတြပါပဲ။ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ရ့ဲ အေဖ ေက်ာင္းဆရာ
ကိုေနဝင္းလဲ
လာပါတယ္။
သူတို႕ေတြအားလုံးလိုလို
ေဖေဖ့အရင္
ဆုံးပါးသြားခဲ့ၾကပါျပီ။ အဲဒီစကားဝိုင္းေတြမွာ
က်ေနာ္က ေရေႏြးၾကမ္းအိုးေတြ
တအိုးျပီး
တအိုးခ်ေပးျပီး
သူတို႕ရဲ့ဘဝအေတြ႕အၾကံဳေတြ၊
နာက်င္မႈေတြ၊
စြန္႕စားခန္းေတြကို
တေမ့တေမာ
နားေထာင္ခ့ရ ဲ တာပါ။ က်ေနာ့ရ့င ဲ ယ္ဘဝမွာ ေရႊယံုနဲ႕ ေရႊက်ား
အဲဒီလို
စာအုပ္ၾကီးေတြပါ။
သက္ကယ္ရိပ္သြားတဲ့ပံုျပင္ေတြ
ဆိုေတာ့
မဟုက္ေသးပါဘူး။
မၾကားခဲ့ရပါဖူး။
ေဖေဖနဲ႕
တခါမွ သူ႕မိတ္ေဆြေတြရ့ဲ
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 3 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 ေတာ္လွန္ေရးကာလ
အေတြ႕အၾကံဳေတြ၊
ကိုကိုးကြၽန္းအက်ဥ္းစခန္းက စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို
တိုက္ပြဲေတြ၊ ဆန္႕က်င္ၾကတာေတြ၊
ဒါေတြသာ က်ေနာ့္ငယ္ဘဝရဲ့ အိပ္ရာဝင္ပံုျပင္ေတြ ျဖစ္ခ့ပ ဲ ါတယ္၊
စာက အယ္ဒီတာခ်ဳပ္
မိတ္ဆက္စာ
တိုတိုေလးပါ။
ဆရာနတ္ႏြယ္ကို
အမည္ရင္း
ဦးလွျမင့္နဲ႕လိပ္စာတပ္ျပီး ေရးထားပါတယ္။ "ကိုလွျမင့္ေရ၊
- ေလး -
အခုစာနဲ႕လာသူဟာ
က်ေနာ့္သား အၾကီးေကာင္ပါ၊ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေဖးမေစခ်င္ပါတယ္ …" တဲ့။
ေဖေဖနဲ႕က်ေနာ္ အျမင္မတူၾကတာေတြလဲ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ က်ေနာ္ ၁၈
"မင္း မိုးေဝသြားရင္ ယူသြား" တဲ့။
ႏွစ္သား
စတက္ခ်ိန္မွာ
အရြယ္
စက္မႈတကၠသိုလ္
ကဗ်ာေလးေတြ
စ
ေရးပါတယ္။
က်ေနာ့္ညီ ေရႊဖုန္းလူ ကလဲ စာေမးပြဲ တဖုံးဖုံးက်ျပီး ကဗ်ာေရးေနပါျပီ။
ေဖေဖက
ကဗ်ာေရးတာ
က်ေနာ္တို႕
လုံးဝမၾကိဳက္ပါဘူး။
စိတ္ေလလြင့္တယ္လို႕ ယူဆပါတယ္။ က်ေနာ္က ကဗ်ာဆရာၾကီး
ဒဂုန္တာရာကို
ၾကိဳက္တယ္ဆိုေတာ့ ေဖေဖကေျပာဖူးပါတယ္။ "ကိုေဌးျမိဳင္က
စိတ္ကူးယဥ္သမားကြ။
သူ႕ကို ၾကိဳက္ရင္ မင္းတို႔ မွားလိမ့္မယ္" တဲ့။ ဒါေပမဲ့
က်ေနာ္ကလဲ
အဲဒီစာကေလးယူျပီး
ေက်ာက္ေျမာင္းက
မိုးေဝတိုက္ကို
သြားပါတယ္။
ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ကို
ေတြ႕ျပီး
ေဖေဖ့စာကို
ေပးပါတယ္။ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္က စာကို ဖတ္ၾကည့္ျပီး ေဖေဖ့ရ့ဲ က်န္းမာေရး အေျခအေနကို ေမးပါတယ္။ က်ေနာ့္ကိုလဲ
လူရင္းတေယာက္လို
တိုက္ကိုဝင္ထြက္ဖို႕
မွာပါတယ္။
ပံုမွန္
အဲဒီေနာက္ပိုင္း
က်ေနာ့္ကဗ်ာေလးေတြ
မိုးေဝမွာ
ေဖာ္ျပျခင္းခံရပါတယ္။
ေဖေဖနဲ႕
ဆရာနတ္ႏယ ြ ္တို႕က
ဆရာဦးညိုျမရဲ့
အိုးေဝသတင္းစာမွာ
က်ေနာ္တို႕ရဲ့
ကဗ်ာအေပၚ႐ူးသြပ္မႈကို
သူ
တားလို႕မရႏိုင္ေတာ့မွန္း
သိတ့အ ဲ ခါက်ေတာ့လဲ
လက္ေထာက္အယ္ဒီတာေလးေတြအျဖစ္ အမႈထမ္းခဲ့ၾကတယ္လို႕ သိရပါတယ္။ မတတ္သာလို႕
သည္းခံေနရေပမဲ့
က်ေနာ္ မထင္မွတ္တ့ဲ အကူအညီ ေပးျပန္ပါတယ္။
က်ေနာ့္ဆီလာလည္ၾကတဲ့
အဲဒီေခတ္ကာလ
သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာသမားေတြကိုေတာ့
ေဖေဖ
က်ေနာ္တို႕လူငယ္ကဗ်ာသမားေတြအတြက္
သိပ္ၾကည့္လို႕မရခဲ့ပါဘူး။
လာျပီး
မိုးေဝနဲ႕
က်ေနာ့္ကို လဘက္ရည္ဆိုင္သြားဖို႕ ေခၚတတ္တ့ဲ
၁၉၈၀
ရႈမဝ
မဂၢဇင္းၾကီး
မီး႐ႉးတန္ေဆာင္ပါ။ ကဗ်ာေတြပို႕ျပီး
ဝန္းက်င္မွာ ႏွစ္ေစာင္ဟာ
မိုးေဝနဲ႕ မိုးေဝနဲ႕
ေအာင္ျမင္တယ္လို႕ အဲဒီမဂၢဇင္းၾကီးႏွစ္ေစာင္မွာ
႐ႉမဝမွာ
႐ႉမဝကိုပဲ
"ေႏြလယ္ေန"ကို
ကဗ်ာပါမွ
က်ိဳးပါတယ္။ တခါတရံမွ လာတတ္တ့ဲ အကိုၾကီး
ယံုၾကည္ၾကတာပါ။ ကဗ်ာပါဖို႕ကလဲ
ကိုေအာင္ခ်ိမ့္နဲ႕ လူၾကီးလမ္းသူရဲေတြ
သူ
မၾကာခဏ
ေတာ္ေတာ္မ်က္မုန္း ကိုေခ်ာႏြယ္တို႕ကိုလဲ ဆိုျပီး
မဆက္ဆံပါ။
အင္မတန္ မလြယ္ကူတ့ဲ အေနအထားပါ။ ေဖေဖက
က်ေနာ့္ကဗ်ာသူငယ္ခ်င္းမ်ားထဲမွာ
သူ
တေန႕ေတာ့ က်ေနာ့္ကို စာတေစာင္ ေပးပါတယ္။
ခင္ခင္မင္မင္ ဆက္ဆံတာ ေဇယ်ဝတီမင္းလြင္စိုး လို႕ေခၚတဲ့ ကိုေအာင္ျမင့္နဲ႕ အခု ေနာ္ေဝႏိုင္ငံကို
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 4 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 ေရာက္ေနတဲ့
ႏွင္းခါးမိုး
ေခၚ
ကိုေဝလင္းတို႕
ဦးႏုဟာ
သူတို႕ေထာက္ခံရ
လက္တြဲရမဲ့လူ
မဟုက္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ သူတို႕ထဲက တေယာက္လို႕
ႏွစ္ေယာက္ပဲ ရွိပါတယ္။
သတ္မွတ္ထားတဲ့က်ေနာ္က
ေထာက္ခံေနတာ သူတို႕ လက္မခံႏိုင္ပါဘူး။
- ငါး ၁၉၈၇
ခုႏွစ္၊
ေငြစကၠဴအေရးအခင္း၊ အေရးအခင္းနဲ႕
စက္တင္ဘာ ၁၉၈၈
ဂြၽန္လ
မတ္လ
အေရးအခင္းေတြထဲ
ပါဝင္ခ့တ ဲ ့အ ဲ ခ်ိန္ေတြကစျပီး
က်ေနာ္
အိမ္မွာ
မေနရဲေတာ့ပါ။ ေနရာ မ်ိဳးစုံ ေရႊ႕ေျပာင္း ပုန္းေအာင္း ေနခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ေတြမွာ
လက္ခံဖြက္ထားေပးၾကတာက မိတ္ေဆြၾကီးမ်ား သူတို႕မျပီးျပတ္ခ့တ ဲ ့ဲ
သူတို႕အားလုံးက ကေလးတေယာက္
တာဝန္ေတြကို
ထမ္းေဆာင္ေနတာကို ဝမ္းသာၾကပါတယ္။
က်ေနာ့္ကို ေဖေဖ့ရ့ဲ
ပါပဲ။
သူတို႕ရဲ့မ်ိဳးဆက္ထဲက
ဆက္ျပီး ဂုဏ္ယူၾက
အဲဒီအခ်ိန္မွာ
သူ႕ရဲ့မိတ္ေဆြမ်ားအလယ္မွာ
ေဖေဖဟာ သူ႕သား
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေလး ၂ ေယာက္အတြက္ ဂုဏ္တက္ေနခဲ့ရတာေပါ့။ မတူညီမႈေတြကေတာ့ ၁၉၈၈
အေရးေတာ္ပံုၾကီးရဲ့
အျမင့္မားဆုံးကာလမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏုက စင္ျပိဳင္အစိုးရ တည္ေထာင္ပါတယ္။ စင္ျပိဳင္အစိုးရကို
က်ေနာ္က
အဲဒီ
လက္ေတြ႕အေျခအေနအရ
လိုအပ္တယ္လို႕
ယံုၾကည္ျပီး
ပထမဆုံး
ေထာက္ခံခ့ပ ဲ ါတယ္။ ဒါတင္မက စင္ျပိဳင္အစိုးရကို အမ်ားက ေထာက္ခံၾကေအာင္လဲ စည္းရုံးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ
ဘဘဦးႏုက
အစိုးရအဖြဲ႕အတြင္းဝန္အျဖစ္ ခန္႕အပ္ပါတယ္။ သူ႕မိတ္ေဆြၾကီးမ်ားက အတိတ္ကာလက
ဒီလိုနဲ႕
သူ႕မိတ္ေဆြၾကီးမ်ားရဲ့
တာဝန္ေပးခ်က္အရ က်ေနာ္ပုန္းေအာင္းရာေနရာကို ေနပူၾကီးထဲမွာ
ေဖေဖတေယာက္
ထီးအနက္ၾကီးေဆာင္းျပီး
ေမာၾကီးပန္းၾကီး ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္ကို ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း
ေဒါသတၾကီးနဲ႕
ဦးႏုကို
မေထာက္ခံဖို႕၊ ဦးႏုရ့စ ဲ င္ျပိဳင္အစိုးရက ႏႈတ္ထြက္ဖို႕ ေျပာပါတယ္။
က်ေနာ္ကလည္း
က်ေနာ့္ယံုၾကည္မႈကို ေနာက္ဆုံး
က်ေနာ့္ကို
ျပန္ျပီး
ရွင္းျပပါတယ္။
ေျပာမရေတာ့တအ ့ဲ ဆုံး
ေနပူၾကီးထဲမွာပဲ ေဖေဖတေယာက္ ေဒါသတၾကီးနဲ႕ ထီးအနက္ၾကီးေဆာင္းျပီး
ထြက္ခြာသြားတာကို
ေငးၾကည့္ရင္း က်ေနာ္ က်န္ရစ္ခ့ရ ဲ ပါတယ္၊ - ေျခာက္ အခုလဲ က်ေနာ္ က်န္ရစ္ခ့ရ ဲ ျပန္ပါျပီ။
ဒါေပမဲ့လဲ ရွိေနတာပါပဲ။
ဦးႏုအနားမွာ
က်ေနာ့္ကို တာဝန္ေပး
ဒါကို
ေျပာမရတဲ့
သားတေယာက္ကို
အျပစ္ေတြနဲ႕ ခ်န္ထားခဲ့တာလား … ( ေမ ၅၊ ၂၀၀၉ )
(မိုးမခမီဒီယာ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ား၏ မိတ္ေဆြျဖစ္သူ ကိုေအာင္ဒင္၏
ဖခင္
ဦးေက်ာ္ရွိန္ကြယ္လြန္ခ့သ ဲ ည့္အတြက္ က်န္ရစ္သူ
မိုးမခက
မိသားစု၀င္မ်ားအားလုံးႏွင့္အတူ
၀မ္းနည္းေၾကာင္း မွတ္တမ္းျပဳအပ္ပါသည္။)
ေဖေဖနဲ႕
သေဘာမက်ၾကပါဘူး။ အျဖစ္အပ်က္ေတြအတြက္
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 5 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 အစိမ္း
အျပာ
ကြက္တုံးေလးမ်ား
ေဒါင့္ျဖတ္လိုင္းေလးမ်ားႏွင့္
အႏုစိတ္ထားပုံမွာ
အဆင္အေသြး
စိုေျပလွပသည္။
ခ်ဳပ္လုပ္ထားပုံကလည္း
သပ္ယပ္သည္။
အတြင္းဖက္က
ပိတ္ပါးေလး
တထပ္ပင္
ခံထားလိုက္ေသးသည္။
ၾကည္ႏူးပီတိျဖင့္
ၾကည့္မိေသာ
မ်က္လုံးထဲတြင္
က်ေနာ့္
လြယ္အိတ္ကေလးက
ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္ႏွယ္။
ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးဖြယ္။
ခင္မင္ျခင္း
ေလးစားျခင္း
အသိအမွတ္ျပဳျခင္းတို႔ျဖင့္
ျပည့္လွ်ံေနသည့္
လြယ္အိတ္ေလးကို
က်ေနာ္
ၾကည့္ရင္း
သူ႔ကို
ေမးခြန္းတခု ေမးလိုက္သည္။ လြယ္အိတ္ေလး
“ခင္ဗ်ား ဒါကို ခ်င္း႐ိုးရာ လြယ္အိတ္ အစစ္လို႔ ေျပာႏိုင္သလား။”
၀င္းေပၚေမာင္
သူ
ေမ ၆၊ ၂၀၀၉
႐ုတ္တရက္
ေၾကာင္သြားၿပီး
ဘာျဖစ္လို႔လဲဟု ျပန္ေမးသည္။
(၁)
“အဆင္အေသြး ဒီဇိုင္းကေတာ့ ခ်င္း႐ိုးရာ တေလာက
ျမန္မာျပည္
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က လာႏႈတ္ဆက္ပါသည္။ တခုတြင္
က်ေနာ့္ကို ေကာ္ဖီဆိုင္ကေလး
ထိုင္ၾကရင္း
သူက
က်ေနာ့္ကို
အမွတ္တရ
လက္ေဆာင္
ခ်င္းအမ်ိဳးသား
ျဖစ္ေသာ
လြယ္အိတ္ေလးတခု ေပးပါသည္။
ျပန္ေတာ့မည့္
သူငယ္ခ်င္းက `ဒါ ခ်င္း႐ိုးရာ လြယ္အိတ္ပါ´ ဟု ေျပာသည္။ က်ေနာ္က လြယ္အိတ္ေလးကို ထုတ္၍ တယုတယ ၾကည့္မိသည္။
ဆုိတာ
သိသာပါတယ္။
အခ်ိဳးအစားနဲ႔
ရက္လုပ္ပုံေတြက
႐ိုးရာအတိုင္းပဲလား၊ ေခတ္ဟန္ ေခတ္နည္းလားလို႔ သိခ်င္လို႔ပါ။” “က်ေနာ္ အဲသေလာက္ေတာ့ မသိဘူးဗ်။ က်ေနာ္တို႔
႐ိုးရာပစၥည္းေတြက
ေနရာတိုင္းမွာ
တင္ေရာင္းတာမ်ိဳး
႐ိုးရာပစၥည္းဆိုင္ေတြမွာ ႐ိုးရာပစၥည္းအျဖစ္ လိေမၼာ္ေရာင္
ပန္းေရာင္တို႔ျဖင့္
မန္က်ည္းကြက္ဆင္
ေဖာက္ထားေသာ
လြယ္အိတ္ေလးမွာ
ေစ်းႀကီးတယ္။
ရွားတယ္။ ဒါကို အလြယ္တကူ ၀ယ္လို႔ မရဘူး။
သြား၀ယ္ရတာ။ အနီေရာင္ေပၚတြင္
လြယ္အိတ္ပုံစံ
မဟုတ္ဘူး။ တကူးတက
အခုေတာ့ သုံးေနၾကတာပါပဲ။
ဒါေတြကိုပဲ ခင္ဗ်ား
ဘာေျပာခ်င္တာ ရွိလို႔လ”ဲ ဟု ေျဖလည္းေျဖ ေမးလည္းေမးပါသည္။
ေတာက္ေတာက္ပပ ႂကြႂကြရြရြ ရွိလွသည္။ အျဖဴ
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 6 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 အျမဲကိုင္ခ့ရ ဲ သည္။ အမျဖစ္သူ ရက္လုပ္ေပးသည့္
က်ေနာ္က “ဒီလိုပါ။
က်ေနာ္တို႔
ကခ်င္လြယ္အိတ္
ကိုးဗ်။
ၾကားေနက်က
အခု
ခ်င္းလြယ္အိတ္
ဆိုေတာ့ ျဗဳန္းခနဲ နားထဲ ဆန္းသလို ျဖစ္သြားတယ္။ လြယ္အိတ္ေတြမွာ
အဆင္အေသြး
ကြဲျပားသလို
ပိုးလြယ္အိတ္
သိုးေမြးလြယ္အိတ္
လြယ္အိတ္မ်ားကိုလည္း ဇကာလြယ္အိတ္ ျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က
မဆလ
ဥပမာ ရွမ္းလြယ္အိတ္ဆိုရင္ ေအာက္က ပန္းပြား
ႏိုင္ငံျခားသြား၍
မပါဘူးဗ်ာ။ ကရင္လြယ္အိတ္ဆိုရင္ ႀကိဳးရွည္တယ္။
ပလတ္စတစ္ဇကာႏွင့္
အဲသလိုပဲ ခ်င္းလြယ္အိတ္မွာေကာ ကိုယ္ပုိင္ဟန္
ပစၥည္းမ်ားဟု
ရွိသလားလို႔ သိခ်င္တာပါ။” ဟု ရွင္းျပသည္။
ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ၍
ေသေသခ်ာခ်ာ
တခ်က္စဥ္းစားၿပီး
မသိေၾကာင္း၊
သူ
အားလုံးကေတာ့
ဒီလိုပုံစံမ်ိဳးကိုပဲ ႐ိုးရာလြယ္အိတ္အျဖစ္ သုံးေနတာ ၾကာၿပီ
ျဖစ္ေၾကာင္း၊
ရက္ပုံခ်ဳပ္ပုံ
ေခတ္နည္းေခတ္ဟန္ပဲ
ေတြကေတာ့
သူႏွင့္က်ေနာ္
လြယ္အိတ္အေၾကာင္း
လြယ္အိတ္ကိုယ္စီ ရွိၾကၿပီး၊ မတူကြဲျပားသည့္ ပုံစံ အစုံအလင္
ရွိၾကေၾကာင္း၊
ခုေခတ္မွာေတာ့ ဘယ္သူ႔မူရယ္လို႔ ခြဲျခားေျပာဖို႔ပင္ ခက္လိမ့္မည္
ထင္ေၾကာင္း၊
က်ေနာ္တို႔
သံဇကာ၀ယ္ရာတြင္ မွား၀ယ္လာေသာ
လူႀကီးမ်ားက
ေျပာၾကပါသည္။
အျပင္ထုတ္ေရာင္းရာ
ျဖစ္သည္။
ပလတ္စတစ္ဇကာ
အိတ္မ်ိဳးစုံအနက္
အစိမ္းေရာင္
လြယ္အိတ္လည္း
တပါး
အပါအ၀င္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ က်ေနာ္တို႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလာက္တြင္
စကားဆက္မိၾကရာ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားတိုင္းတြင္ အဆင္အေသြး
၀န္ႀကီးတပါး
ေလလံဆြဲသူတို႔က အိတ္ခ်ဳပ္၍ ျပန္ေရာင္းၾကျခင္း
လုပ္ၾကေတာ့မွာ
ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္ရွင္းျပပါသည္။
ကိုင္ခ့ရ ဲ ဖူးသည္။
ထူးထူးျခားျခား ကိုင္ခ့ရ ဲ ဖူးသည္မွာ ပလတ္စတစ္
အရြယ္အစားနဲ႔ ခ်ဳပ္ပုံဟန္ပန္လည္း မတူၾကဘူးဗ်။
သူငယ္ခ်င္းက
ပလတ္စတစ္
ေသခ်ာသည္မွာ
ျမန္မာတိုင္းရင္းသားမ်ား
အားလုံး
လြယ္အိတ္ကို ႏွစ္ႏစ ွ ္ကာကာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သုံးစြဲခ့ၾဲ ကေၾကာင္း စသျဖင့္ ေျပာျဖစ္ခ့ၾဲ ကပါသည္။
လြယ္အိတ္ဆိုင္ႀကီးမ်ား ေစ်းကြက္လည္း
ေပၚလာၿပီး
လြယ္အိတ္
အေတာ္ႀကီးက်ယ္လာသည္ကို
သတိထားမိပါသည္။ အမ်ိဳးအစားလည္း အေတာ္ စုံလင္လာသည္။
အေရာင္အေသြးလည္း
မ်ားျပားလာသည္။
လြယ္အိတ္တြင္
အဆင္တန္ဆာမ်ားလည္း
ပိုမို
အလွအပ
တပ္ဆင္လာၾကသည္။
ပန္းပြားမ်ား, ခ်ည္လုံးေလးမ်ား, အ႐ုပ္ကေလးမ်ား, ေခါင္းေလာင္း ျခဴလုံးေလးမ်ား အစုံအစုံ အပုံအပုံ ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းသားႏွင့္ လြယ္အိတ္ ခြဲျခားမရသည့္
(၂)
ကာလတြင္ က်ေနာ္၏
လြယ္အိတ္ႏွင့္ ကာလမ်ား
ပထမအရြယ္သည္
လက္ပြန္းတတီး
ျဖစ္ပါသည္။
ခ်ည္လြယ္အိတ္,
ေနခဲ့ရေသာ
ေက်ာင္းသားဘ၀တြင္ ေယာလြယ္အိတ္,
ကခ်င္လြယ္အိတ္, ကရင္လြယ္အိတ္ စသည္တို႔ကို
အမ်ိဳးမ်ိဳး
လြယ္အိတ္
ဖက္ရွင္ေတြလည္း
ေပၚလာခဲ့သည္ကို
အေစာပိုင္းက
မွတ္မိေနသည္။
လြယ္အိတ္ႀကိဳးကို
မေက်ေအာင္
အျပားလိုက္ ပခုံးစြန္းမွာ တင္႐ုံေလး လြယ္သည္။ အခ်ိဳ႕က
ေကာ္တင္၍
တတ္ေသးသည္။
ေနာက္ေတာ့
မီးပူတိုက္ထား ႀကိဳးရွည္ရွည္ကို
အထုံးထုံးၿပီး လြယ္သည္။ အထုံးကို ပခုံးေပၚမွာ
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 7 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 ၿမိဳ႕မွာ အေနၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ႀကီးေတာ္
မထား၊ ေရွ႕ဖက္နားခပ္က်က်မွာ ထားသည္။ တခါ လြယ္အိတ္ေသးေသးကို ဒရြတ္တိုက္
ႀကိဳးအရွည္ႀကီးႏွင့္
လြယ္ၾကေသးသည္။
အိတ္ႀကီးႀကီးကို
တဖန္
ႀကိဳးတုိတုိႏွင့္
လြယ္ၾကျပန္ေသးသည္။ ေက်ာင္းသူေတြက
အရြယ္ေရာက္သည့္
လြယ္အိတ္ကို
ပခုံးမွာလြယ္,
တေယာက္သည္ပင္ လြယ္အိတ္ႏွင့္။ ႀကီးေတာ္က လြယ္အိတ္ႀကိဳးကို ခ်ည္ထုံးၿပီးမွ
အိတ္ႏွင့္
လက္က
ဖဲထီးတလက္လည္း
ကပ္သည္အထိ
ဆြဲသည္။
အျမဲပါသည္။
သူ႔မွာ
ေန႔စဥ္လိုလို
အျပင္ထြက္ေနရတတ္သည့္
ႀကီးေတာ္ကို
လြယ္တ့ဖ ဲ က္က လက္န႔ဲ စာအုပ္ ႏွစ္အုပ္ေလာက္ကို
ဘယ္ေတာ့ၾကည့္ၾကည့္
ကိုင္၍
ဖက္ရွငတ ္ မ်ိဳး
ဖဲထီးဆြဲလ်က္ ေတြ႔ရတတ္သည္။ ႀကီးေတာ္သည္
ထမင္းဘူးကို
ေခါင္းခ်သည္အထိ
ရင္မွာခ်ပ္ထားသည္ကပင္
ျဖစ္ေတာ့သည္။
တခ်ိဳ႕က
တည့္တည့္ေလးကိုင္၍
စလင္းဘက္
မကိုင္၊
လြယ္အိတ္ကိုသာ ျမတ္ႏိုးစြာ ကိုင္သြားခဲ့သည္။
ေတာက္ဆတ္ေတာက္ဆတ္ ေလွ်ာက္ၾကသည္။ က်ေနာ္
လြယ္အိတ္ခ်ည္လ်က္
ငယ္ငယ္က
လြယ္အိတ္ကို
လြယ္အိတ္သည္
ၿမိဳ႕အႏွံ႔
နယ္အႏွံ႔
က်ယ္ျပန္႔စြာ
ကိုင္ခ့ၾဲ ကသည့္
အသုံးအေဆာင္
စလြယ္သိုင္းရမွ အားရသည္။ တခါတရံ ႀကိဳးကို
ပစၥည္းတခု
ျဖစ္ပါသည္။
ပစၥည္းထည့္စရာ
ခ်ိဳင္းေအာက္မွ
လွ်ိဳ,
အိတ္ကို
ေခါင္းမွေက်ာ္,
အိတ္ဟူသည္မွာ လိုအပ္ခ်က္အရ ေပၚလာေသာ
ေက်ာမွာခ်၍
ေက်ာပိုးအိတ္လို
လြယ္သည္။
ေက်ာင္းသားႀကီး ႀကိဳးရွည္ရွညက ္ ို
ျဖစ္လာေတာ့ ေရြး၍
လြယ္အိတ္
ယင္းႀကိဳးတြင္
ထီး,
အသုံးအေဆာင္
တခုျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာတို႔တြင္
အိတ္ေထာင္, ႀကိဳးအိတ္, ႐ႈံ႕အိတ္, ေက်ာပိုးအိတ္, သားေရအိတ္
စသျဖင့္
မ်ားစြာ
ရွိပါလိမ့္မည္။
ထမင္းဗူး, အက်ႌ တခုခုကို ခ်ည္ထားတတ္သည္။
ႏိုင္ငံျခားမွ ေရာက္လာေသာ အိတ္မ်ိဳးစုံကိုလည္း
ဒီစတိုင္မ်ိဳး ထိုစဥ္က ေခတ္စားခဲ့ေသးသည္။
ျမန္မာတို႔
ထိုကာလမ်ားက
ေက်ာင္းသားေတြသာ
မဟုတ္ လူအမ်ားစုမွာ လြယ္အိတ္ကို ခုံခုံမင္မင္ သုံးခဲ့ၾကပါသည္။
႐ုံးသူ႐ုံးသား
၀န္ထမ္းေလာက္ကလြဲ၍
စာေရးဆရာ အမ်ားစုကလည္း
ပန္းခ်ီဆရာ
လြတ္အိတ္ႏွင့္။
ေစ်းသည္
စပယ္ယာေတြလည္း
လြယ္အိတ္ႏွင့္။
ရဟန္းေတာ္မ်ားလည္း
လြယ္အိတ္ႏွင့္။
တိုင္းရင္းသားေတြလည္း
လူမ်ိဳးတိုင္း
လြယ္အိတ္ကိုယ္စီႏွင့္။ အေမ့ရြာက လာၾကေသာ ဦးႀကီး
ဦးေလး
လြယ္အိတ္ႏွင့္။
ေဒၚႀကီး
ဘယ္လိုပင္
ေဒၚေလးေတြလည္း
ျဖစ္ပါသည္။
အိတ္မ်ိဳးစုံကို
သုံးခဲ့ၾကသည္
လြယ္အိတ္
အသုံးကေတာ့
ျဖစ္ေစဦးေတာ့
တြင္က်ယ္မႈ က်မသြားခဲ့ဟု ထင္ပါသည္။
က်န္အလႊာအမ်ားစုက
လြယ္အိတ္ သုံးသည္ဟု ေျပာႏိုင္မည္ ထင္ပါသည္။
သုံးခဲ့ၾကသည္သာ
ျမန္မာတို႔၏
လြယ္အိတ္
အသုံးတြင္က်ယ္မႈ, လြယ္အိတ္သည္
ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးမႈေၾကာင့္ ျမန္မာ့သေကၤတ
တခု
ျဖစ္လာခဲ့သည္။ လက္ေဆာင္ေပး၍ ေကာင္းေသာ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းတခု ျဖစ္လာခဲ့သည္။ (၃) လြယ္အိတ္သည္ ေကာင္းေသာ
ပစၥည္း
လက္ေဆာင္ေပး၍ ျဖစ္လာခ်ိန္မွစ၍
အသုံးမတြင္ေသာ
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 8 of 15
ပစၥည္းတခု
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 ျဖစ္လာခဲ့ေလသလားဟု
က်ေနာ္
ေျပာင္းလဲလာေသာ
ဘ၀ေနဟန္က
တစိမ့္စိမ့္
စားေရးေသာက္ေရးတြင္
တအိအိ။
မီးဖိုေခ်ာင္
အခ်ိန္ကို
တတ္ႏိုင္သမွ်
ခ်ဳံ႕လို၍
ရယ္ဒီမိတ္ေတြ
အထုပ္ေတြကို
အားကိုး
လာရၿပီ။
ပိတ္စ၀ယ္၍
ဆိုင္မွာ
ဗူးေတြ
၀တ္ေရးတြင္
ခ်ဳပ္မ၀တ္ၾကေတာ့။
ခ်ဳပ္ၿပီးသားကို
ကိုယ္ႏွင့္ေတာ္တာ
ေရြး၀ယ္လိုက္႐ုံျဖင့္ နည္းနည္းပါးပါး ရလာၿပီ။
ေကာင္းေကာင္း
ျမႇဴဆြယ္ႏိုင္ၾကသည္။
အေတြးပြားေနမိပါသည္။
အရာရာတြင္
ကေလးေတြကို
ခ်က္ခ်င္း
၀တ္လို႔ရလာၿပီ။
အျမင္ရွိလွ်င္
ဖက္ရွင္၀တ္လို႔
သို႔ႏွင့္တပါတည္း
အသုံးအေဆာင္မ်ားကိုလည္း
အျခား
ဖက္ရွင္က်ေအာင္
ဖက္ရွင္ေတြက
နာမည္ေက်ာ္
တံဆိပ္ေတြ
ဆယ္ေက်ာ္သက္တို႔
အသည္းစြဲ
မိဘမ်ားကလည္း
လုံျခံဳေပ့ါပါး
ျဖစ္လာၾကသည္။
ေစ်းမမ်ားေသာ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုပဲ အလြယ္တကူ ၀ယ္ေပးလုိက္ၾကေတာ့သည္။ အဖုံးမလုံေသာ
ေရစုိမခံ,
ခ်ည္လြယ္အိတ္မ်ားက
အဖုံးပါသည့္
ပလတ္စတစ္တို႔
သားေရတို႔ကို
မယွဥ္ႏိုင္တာလည္း အမွန္ပင္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ပင္ စာသင္ခန္းမ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္ခၿ့ဲ ပီးေနာက္
လြယ္အိတ္အသုံးမွာ
တျဖည္းျဖည္း က်ဆင္းလာခဲ့သည္။ လုပ္ငန္းခြင္၏ လုိအပ္ခ်က္အရ
လြယ္အိတ္မဟုတ္ေသာ
၀ယ္လို႔ ရလာၿပီ။ ျမန္ဆန္သည္။ လြယ္ကူသည္။
အျခားအိတ္
အသုံးတြင္သည္။
ျမန္ဆန္
သုံးစြဲခ့ရ ဲ သည္။ ျပည္တြင္း ျပည္ပမွ ထုတ္လုပ္ေသာ
လြယ္ကူ အသုံးတြင္မႈကို ဦးစားေပး ေရြးခ်ယ္သည့္
လက္ဆြ,ဲ ေက်ာပိုး, ပခုံးသိုင္း, အခ်ိဳ႕ ႏွစ္မ်ိဳးသုံးမ်ိဳးရ
စတိုင္
စသည့္ အိတ္ေတြကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖုံ စုံမွစုံ။
ဘ၀ေနဟန္ကိုက
ျဖစ္လာသည္။
ထိုေရြးခ်ယ္မႈ
စတိုင္အရ
အမ်ိဳးမ်ိဳးကို
လြယ္အိတ္သည္ လူႀကိဳက္နည္း ပစၥည္းစာရင္းသို႔
ေစ်းေတြထဲမွာလည္း
တစတစ ေရာက္လာရေတာ့သည္။
အေရာင္းဆိုင္ေတြက
မူလတန္းမွစ၍
တကၠသိုလ္အထိ
ေက်ာင္းသား
အမ်ားစု၏
ေရြးခ်ယ္ခ်က္က
ေက်ာပိုးအိတ္
ျဖစ္လာသည္။
အေရာင္အေသြး
အဆင္ဒီဇိုင္း
စုံလင္ေသာ
ေက်ာပိုးအိတ္မ်ားက
ကေလးေတြကို
ေကာင္းေကာင္း
ျမႇဴဆြယ္ႏိုင္ၾကသည္။ ဖက္ရွင္ေတြက ျဖစ္လာၾကသည္။
နာမည္ေက်ာ္
အခါခါ
ထုိထိုေသာ
လြယ္အိတ္ဆိုင္ေတြက
အိတ္မ်ိဳးစုံ
မ်ားမ်ားလာၿပီး, နည္းနည္းလာသည္ကို
သတိထားမိသည္။ က်င္လည္ၾကရသူ
ေျပာင္းလဲ
အလႊာအသီးသီးမွာ အမ်ားစုသည္
လြယ္အိတ္ႏွင့္
အံ၀င္ခြင္က် မျဖစ္ေတာ့တာ အေတာ္ပင္ ၾကာခဲ့ၿပီ ထင္သည္။
တံဆိပ္ေတြ
တကယ္ေတာ့
လြယ္အိတ္မွသာ
ဆယ္ေက်ာ္သက္တို႔
အသည္းစြဲ
မဟုတ္ပါ က်ေနာ္တို႔တေတြ ေန႔စဥ္ သုံးစြဲေနေသာ
မိဘမ်ားကလည္း
လုံျခံဳေပ့ါပါး
သံမဏိ
ၾကာရွည္ခ့သ ဲ ည့္
အသုံးအေဆာင္
ေစ်းမမ်ားေသာ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုပဲ အလြယ္တကူ
အေတာ္မ်ားမ်ားသည္
၀ယ္ေပးလုိက္ၾကေတာ့သည္။
အၿငိမ္းစားယူဖို႔ တာစူေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ ပုဆိုးႏွင့္
မူလတန္းမွစ၍
တကၠသိုလ္အထိ
ေက်ာင္းသား
အမ်ားစု၏
ေရြးခ်ယ္ခ်က္က
ေက်ာပိုးအိတ္
ျဖစ္လာသည္။
အေရာင္အေသြး
အဆင္ဒီဇိုင္း
စုံလင္ေသာ
ေက်ာပိုးအိတ္မ်ားက
ထမီသည္
တျဖည္းျဖည္းႏွင့္
ေဘာင္းဘီကို
ေနရာေပး၍
အိမ္တြင္းပုန္းရန္ ျပင္ဆင္ေနသည္။ တိုက္ပုံလည္း ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းႏွင့္ ေခ်ာင္မွာ ကုပ္ေနတာ ၾကာၿပီ။ ရင္ဖုံး ရင္ေစ့
အက်ႌလည္း
ညႇပ္ဖိနပ္ကေတာ့
မ်က္ႏွာမသာယာေတာ့။
ရွဴးဖိနပ္တို႔
ေ၀့ါကင္းရွဴးတို႔ကို
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 9 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 နမူနာျပ၍
အေကာင္းဆုံးမွာ
အားလုံးသိၾကသည့္
ဂ်င္းေဘာင္းဘီႏွင့္
တခ်ိန္က ယွဥ္ထိုးႏိုင္ခ့ေ ဲ သးသည္။ ခုေတာ့ သားေရ ပလတ္စတစ္
ကြင္းထိုး,
ညႇပ္
စသည့္
အေပါင္းအေဖာ္ အစုံအလင္၏ ထုိးႏွက္ခ်က္ေၾကာင့္
ကန္းထရီးရွဴး
ၿပိဳင္ပြဲမွ ထြက္ရေတာ့မည္။ လြယ္အိတ္ေလးလည္း
လုပ္သားမ်ား
ေက်ာပိုးအိတ္ကို ေနရာေပး၍ လက္ေဆာင္ဘ၀သို႔
အၾကမ္းခံ ဂ်င္းေဘာင္းဘီသည္ ယေန႔ ဘယ္မွ်
ျမန္းရေပေတာ့သည္။
က်ယ္ျပန္႔
ေနာက္ေၾကာင္းကို ျပန္ၾကည့္ေတာ့ ပုဆိုး, ထမီ,
တိုက္ပုံ,
သူ႔ေရွ႕က
ညႇပ္ဖိနပ္
ဆိုတာေတြလည္း
ေတာင္ရွည္ပုဆိုး,
ရင္ဖုံးအက်ႌ,
ေျခနင္း
ပလာထမီ,
ဆိုတာေတြကို
ေနရာယူခ့ၾဲ ကတာပဲ
အလဲထိုး
မဟုတ္ပါလား။
ေတာင္ရွည္ပုဆိုးရဲ့
ေရွ႕ကိုၾကည့္ရင္လည္း
သူ႔ေခတ္န႔သ ဲ ူ
ရွိခ့ဥ ဲ ီးမွာ
ျဖစ္ပါသည္။
ေခတ္အေလ်ာက္ လိုအပ္ခ်က္အရ လူ႔အႀကိဳက္ရ အရာရာကေတာ့
ေျပာင္းလဲစီးဆင္းေနမည္
ျဖစ္ပါသည္။ အတြက္
သတၳဳတြင္း
ရည္ရြယ္ထုတ္လုပ္သည့္
ေနၿပီနည္း။
အေမရိကန္
ႏြားေက်ာင္းသားတို႔၏
သားေရလည္ျမင့္
ထိပ္ခၽြန္ရွဴးဖိနပ္ကလည္း အလြန္ စမတ္က်သည့္ စတိုင္ျဖစ္ေနၿပီ။ တ႐ုတ္႐ိုးရာ ဂ်င္ဆင္း, ဂ်ပန္႐ိုးရာ ဆူရွီ, ကိုရီးယား႐ိုးရာ ကင္ခ်ီ အစရွိသည္တို႔လည္း ကမာၻတလႊား ေနရာယူလာၾကၿပီ။ ထုိပစၥည္းမ်ားမွာ မူလ
႐ိုးရာအတိုင္း
မဟုတ္ေတာ့ပါ။
ထုတ္လပ ု ္ေနၾကျခင္း
မြမ္းမံျပဳျပင္၍
အသုံး၀င္
တြင္က်ယ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ ထုတ္လုပ္ထားၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ျဖစ္ပါသည္။
မည္သည့္လူမ်ိဳး၏
အသစ္အသစ္တို႔ အေဟာင္းအေဟာင္းတို႔ ဓမၼတာပဲ
ေနရာရလာေတာ့ ဖယ္ေပးၾကရသည္မွာ
ျဖစ္ပါသည္။
ထိုအခါ
အေဟာင္းအေဟာင္းတို႔သည္ ေသတၱာႀကီး
အတြင္း
`႐ိုးရာ´ဟူေသာ သြတ္သြင္းျခင္းျဖင့္
အဆုံးသတ္ၾကရေလေတာ့သည္။
မည္သည့္
အသုံးအေဆာင္ ပစၥည္း အႏုပညာမဆို အသုံး၀င္ တြင္က်ယ္လွ်င္ ျဖစ္ပါသည္။
လက္ခံ
သုံးစြဲၾကစျမဲသာ
အာဖရိကန္ေတြ
အံ၀င္ေအာင္
ျပဳျပင္ၿပီး
ေရာ့ခ္ဂစ္တာ၀ိုင္းထဲ
ထည့္လိုက္ေတာ့
ျမန္မာေတြက
အထူးအဆန္းလုပ္၍ အဲသလိုထည့္ဖို႔
တီးသည့္ဗုံကို
တီးလာၾကသည္။
ဘာေၾကာင့္
ဗမာဗုံကို
မစဥ္းစားခဲ့သလဲဟု
ေမးခြန္းထုတ္ၾကည့္ဖို႔ ေကာင္းပါသည္။
(၄) ႐ိုးရာ
ဆိုသည္မွာ
ထိန္းသိမ္းအပ္ေသာ
အရာလည္း ျဖစ္သလို၊ အသုံး၀င္ တြင္က်ယ္ေအာင္ မြမ္းမံ ခ်ဲ႕ထြင္အပ္ေသာ အရာလည္း ျဖစ္သည္ဟု က်ေနာ္ ထင္ပါသည္။ ယေန႔ေခတ္ ကမာၻတ၀န္း တြင္က်ယ္ေနေသာ
အသုံးအေဆာင္
သူသူကိုယ္ကိုယ္တို႔၏
အမ်ားစုမွာ
႐ိုးရာပစၥည္းမ်ားမွ
တဆင့္တုိးျမင့္ ထုတ္လုပ္လာေသာ ပစၥည္းမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။
က်ေနာ္တို႔သည္ လူမ်ိဳးျဖစ္သည္။ မဟုတ္ပါ။
ဆန္စားေသာ
ေခတ္မီၿပီဆိုၿပီး
ဆန္သည္
ျဖစ္ပါသည္။
႐ိုးရာ
ထို႔ေၾကာင့္
ဂ်ဳံစားၾကမည္ အစားအစာ
ဆန္ထုတ္လုပ္မႈကို
႐ိုးရာအျဖစ္ သေဘာထား၍မရဘဲ ေခတ္အေလ်ာက္ တြင္က်ယ္ေအာင္ မြမ္းမံ တိုးခ်ဲ႕ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိနည္းတူပင္
က်ေနာ္တို႔တြင္
အသုံးအေဆာင္,
ပစၥည္း,
ရွိသည့္ အႏုပညာ
အစရွိသည္တို႔ကို ႐ိုးရာစာရင္းထဲ ထည့္လိုက္႐ုံျဖင့္ တာ၀န္
ေက်ၿပီဟု
ဆိုႏိုင္မည္
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 10 of 15
မထင္ပါ။
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 ထို႐ိုးရာေတြထဲတြင္
တြင္က်ယ္ေအာင္
အဆင္ဒီဇိုင္းက ခ်စ္စရာ ျဖစ္ေနသည္။ ဆြဲေဆာင္မႈ
လုပ္ႏိုင္သည့္ အရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနသည္ကို
ရွိသည္
သတိျပဳအပ္ပါသည္။
မလြယ္ျဖစ္ခ့ပ ဲ ါ။
ျမန္မာ့႐ိုးရာ
သနပ္ခါးသည္
ပစၥည္းထုတ္လုပ္ႏိုင္ေသာ
အလွအပ
အဓိက
ကုန္ၾကမ္း
ျဖစ္ပါသည္။ သနပ္ခါးကို ေသြးလူးသည့္ အဆင့္မွ ႏိုင္ငံတကာ
တန္း၀င္
ျမန္မာ့႐ိုးရာက
ႀကိဳးစားမည္ဆိုရင္
ကမာၻ႔႐ိုးရာ
ျဖစ္လာႏိုင္ပါသည္။
ျမန္မာ့ လက္ဖက္သည္လည္း အလွကုန္ထုတ္သည့္ အေကာင္းစား
ပစၥည္းတမ်ိဳး
ျဖစ္ပါသည္။
ထန္းလ်က္ကို ေခတ္မီ အစားအစာ ျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ႏိုင္လွ်င္ ျမႇင့္တင္
အညာက
ေပးႏိုင္လာမည္
ကုန္ၾကမ္း
ထန္းသမားတို႔ဘ၀ကို ထင္ပါသည္။
မ်ားစြာလည္း
အျခား
ပစၥည္းေတြကို
႐ိုးရာတံဆိပ္ကပ္၍
အေတြးသည္
လက္ေဆာင္ျဖစ္႐ုံ အဆင့္မွ
အသုံး၀င္
ထုတ္လုပ္ႏိုင္လွ်င္… လက္ေဆာင္ရေသာ
ဟူေသာ အနီေရာင္
အမွ်င္တန္းေနမိသည္။
အလြယ္တကူ
ဒုကၡက
အခ်ိဳ႕
ျပႆနာ
ျမင္၍
လြယ္ခ်င္လိုက္တာဗ်ာ”
ဟု
“က်ေနာ္လည္း ေျပာမိခ့ဖ ဲ ူးသည္။
ႏိုင္ငံရပ္ျခားတြင္
ကိုယ့္႐ိုးရာ
ပစၥည္းေတြႏွင့္
ေ၀းကြာေနေသာ
အခ်ိန္၌
အမွတ္မထင္
အျခားအိတ္မ်ားႏွင့္မတူ
ငယ္ေပါင္းတေယာက္ႏွင့္ ၾကည္ႏူးမိသည္။ တဘာသာဆန္းေသာ
မရွိႏိုင္ေသာ္လည္း
အခ်ိဳ႕မွာေတာ့
အတားအဆီးတခု
ျဖစ္ေနတတ္သည္။
အထူးသျဖင့္
တရားမ၀င္
ေနထိုင္ၾကရသူေတြအဖို႔ မလိုအပ္ဘဲ ျမင္သာမည့္ ကိစၥကို ေရွာင္ၾကရသည္။ ဒုတိယအခ်က္က ကိုယ့္ဆီက
လက္ျဖစ္
မေသမသပ္,
ကိုယ့္ပစၥည္းက ခံစားေနရတတ္သည္။ ခ်ဳပ္လုပ္ရတာ
မလွမပတာေတြ
ျဖစ္၍
ရွိႏိုင္သည္။
အမ်ိဳးအစား ညံ့ႏိုင္သည္။ အျခား ေစ်းကြက္၀င္ ပစၥည္းေတြႏွင့္
ယွဥ္လိုက္လွ်င္
သိသိသာသာ
ကြာျခားေနတတ္သည္။ တတိယအခ်က္က စပ္စုခံရတတ္သည္။ အားမနာတမ္း မသိ၊
ရွင္းျပလို႔လည္း
လြယ္အိတ္လြယ္သည္ကို
အျမင္ဆန္းေန၍
လူ၀ိုင္းၾကည့္ခံရျခင္း ျဖစ္သည္။ လူၾကည့္ခံရသည့္
ျမန္မာလည္း လြန္ခ့သ ဲ ည့္ ေလးငါးႏွစ္က မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕
ပစၥည္းတခုကို မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း
ပထမအခ်က္က
အခ်ိဳ႕က
(၅)
ျပန္ေတြ႔ရသလို
ကိုယ့္႐ိုးရာ
က်ေနာ္
လက္ေတြ႔ သိလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
လြယ္အိတ္ေလးကို ၾကည့္ရင္း က်ေနာ့္အာ႐ုံတြင္
ျမင္လိုက္ရေသာအခါ
သို႔ေသာ္
ေသးႏုပ္ေနသလို
ကိုယ့္႐ိုးရာ
ပစၥည္းျဖစ္ေအာင္
ကိုင္ေဆာင္ဖို႔
ျမန္မာျပည္
တနံတလ်ားတြင္ ရွိပါလိမ့္ဦးမည္။
ထုတ္လုပ္သည့္
ျပည္ပတြင္
အလွကုန္ပစၥည္း
ထုတ္လုပ္ႏိုင္ေအာင္
ထင္သည္။
စပ္စုသည္။
ဗမာလည္း
အခ်ိဳ႕က
မသိ။
လိပ္ပတ္မလည္။
ကိုယ္
တခါတရံ
စိတ္တိုစရာမ်ိဳးႏွင့္ ၾကံဳရတတ္သည္။ ထိုအခက္အခဲမ်ားကို အေတာ္အတန္ ကခ်င္လြယ္အိတ္
ရင္ဆိုင္ရန္ အားေမြးၿပီးေနာက္
အစိမ္းေရာင္ေလး
တခုကို
က်ေနာ္ ၀ယ္ကိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေနရာတကာ ကိုင္ႏိုင္သည္ေတာ့ လြယ္အိတ္ကေလးက
မဟုတ္ပါ။ သယ္ေဆာင္ႏိုင္သည္မွာ
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 11 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 စာအုပ္ တအုပ္ႏွစ္အုပ္, မ်က္မွန္, မွတ္စု, ေဘာပင္,
ခပ္ႂကြားႂကြားနဲ႔
လက္ကိုင္ဖုန္း
ေျပာတတ္လာၿပီ။ အခ်ိဳ႕က “ဘယ္မွာ ၀ယ္လို႔ရလဲ”
ဒီေလာက္မွ်သာ
ျဖစ္သည္။
“ဒါ
ငါတို႔
လို႔
ပစၥည္းမ်ားမ်ား
“ဘယ္မွာမဆို ၀ယ္လို႔ရတယ္” လို႔ ေျပာခ်င္ေပမဲ့
အျခား
အိတ္ကိုသာ
ကိုင္ရျပန္သည္။
“အိမ္က
လြယ္အိတ္ကိုင္ႏိုင္မည့္
အခြင့္အလမ္းက
ေျဖရသည္။
အေတာ္နည္းေပသား။
ပို႔ေပးတာ”
ပါလို႔
ၾကည့္လွ်င္
လြယ္အိတ္ကေလးသည္
ဘီဒိုထဲမွာပင္
ရင္ထဲက
ခပ္ဆိတ္ဆိတ္
ႏွစ္အတန္ၾကာ
အသုံး၀င္မႈအရ နိဂုံးခ်ဳပ္ရမည့္ကိန္း
သိပ္မေျဖခ်င္။
လို႔
လြယ္အိတ္က ကြန္ပ်ဴတာလည္း ထည့္လို႔ မရ။ သယ္စရာရွိလွ်င္
ေမးလာရင္ေတာ့
႐ိုးရာ”
ကြဲကြာေနေသာ
လြယ္အိတ္ကို
ပခုံးမွာ
အျပင္ထြက္သည့္အခါ
ခ်ိတ္၍
ကိုယ့္ျပည္
ေလွ်ာက္သြားေနသလုိလို၊
ကိုယ့္ရြာမွာပဲ
ကိုယ့္တိုင္းျပည္က
ျဖစ္သည္။
သို႔ရာတြင္
ပစၥည္းမ်ားမ်ား
သယ္စရာမလိုဘဲ
ေပါ့ေပါ့ပါးပါး
ေလေျပေအးကို
အလြယ္တကူ
သြားလာလိုသည့္
အခါမွာေတာ့
ၾကည္ႏူးေနမိသည္ကေတာ့
ရွဴလိုက္ရသလိုလို၊ အမွန္ပင္။
ခုဆိုရင္
လြယ္အိတ္က အလြန္ အသုံး၀င္ေၾကာင္း လက္ေတြ႔
က်ေနာ့္မွာ
သိလာရပါသည္။
ခ်င္းလြယ္အိတ္ တလုံး၊ ႏွစ္လုံး ရွိၿပီ။ အစိမ္း နဲ႔ အနီ။
အျခားအိတ္ေတြက
ခမ္းခမ္းနားနား
အိတ္ႀကီး
တကားကားႏွင့္
ကခ်င္လြယ္အိတ္
အျပင္ထြက္သည့္အခါ
တလွည့္စီ
တလုံး၊ ကိုင္ရမည္။
ျဖစ္ေနတတ္သည္။ ေပါင္ေပၚတင္ မရ။ ေဘးမွာ
ေနာင္
ခ်ရ။
ဒီေပၚတင္ရ။
ရွမ္းလြယ္အိတ္, ရခိုင္လြယ္အိတ္ စသည့္ အေရာင္စုံ
လြယ္အိတ္ကေတာ့ ကုိယ္မွာ ခ်ပ္လို႔။ ထိုင္လွ်င္
အေသြးစုံ ကိုယ့္တိုင္းရင္းသား လြယ္အိတ္ေလးေတြ
ေပါင္ေပၚတင္,
၀ယ္လို႔ရရင္လည္း ၀ယ္ကိုင္ရဦးမည္။
ဟုိေပၚတင္ရ ရပ္လွ်င္
ပခုံးမွာခ်ိတ္
အေတာ္
နိပ္သည္။ ယူစရာ ငင္စရာရွိလွ်င္ လက္တႏိႈက္ႏွင့္ ၿပီးသည္။ ဘာဇစ္မွ ဖြင့္စရာ မလို။ ခလုတ္ေတြ ႏွိပ္စရာ မလို။ ဖ်ပ္ခနဲ ခ်ပ္ခနဲ။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို
ၾကည္ႏူးစရာကေလးမ်ား
ေဆာင္ယူလာ
ေပးတတ္ပါသည္။
မၾကာခဏ
ေယာလြယ္အိတ္,
ေခတ္မီ
အိတ္ေတြက
ေကာင္းလည္းေကာင္း သူတို႔ကို
လြယ္အိတ္ကေလးက
အေၾကာင္းသင့္လို႔
အသုံးလည္း၀င္
သူ႔ေနရာႏွင့္
လြယ္အိတ္ေလးကေတာ့
ပခုံးထက္မွာ ထာ၀စဥ္ ရွိေနေပလိမ့္မည္။ ။
အခမ္းအနား
ျမန္မာမွန္း သိၾကၿပီ။ ခင္မင္သူ ျမန္မာမ်ားက အခုမွ စာေရးဆရာနဲ႔ ပိုတူလာၿပီလို႔ ေနာက္တတ္ၾကသည္။
က်ေနာ့္ကို
ႏိုင္ငံျခားသားမွန္း
ျမင္သူတိုင္းက တန္းခနဲ
သိၿပီ။
ဒီေတာ့ အခ်ိဳ႕ကိစၥေတြ အလြယ္တကူ ေျပလည္ ရျပန္သည္။ လွလိုက္တာ”
စပ္စုသူအခ်ိဳ႕က လို႔
အိတ္ကေလးက
ဆိုလာရင္
သုံးရမည္။
ကိုယ္ပိုင္ ပစၥည္းအျဖစ္
အခ်ိဳ႕တြင္ လြယ္အိတ္လယ ြ ္ထား႐ုံႏွင့္ က်ေနာ့္ကို
အသိသာဆုံးကေတာ့
ပါသည္။
ကိုယ္က
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 12 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 အႀကံျပဳခ်က္ကို
နားလည္ေပမယ့္
က်မ
အေတာ့္ကို တုန္လႈပ္ခ့ပ ဲ ါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမတခုရ႔ဲ အေျမာက္သံ ဗုံးဆံေတြၾကားမွာ
ေမြးဖြားခဲ့။
အဲဒီေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမကို ျပန္လည္ ေရာက္ရွိခ့။ဲ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးအေၾကာင္းကို
သင္ၾကား၊
ေတာ္လွန္သူတို႔ရ႔ဲ
တူးဆြရင္း၊
ဘဝပံုရိပ္မ်ားကို
ေတာ္လွန္သူ
တေယာက္အျဖစ္န႔ဲ
ဘဝကိုျမတ္ႏိုးခံုမင္ခ့တ ဲ ့ဲ က်မ။ ဝါသနာထံုၿပီး
စာေရးဆရာဘဝကို
ရူးသြပ္ခ့။ဲ
လူထုရင္ခုန္သံ၊
ရွိခိုး ဦးခိုက္ အလြမ္းရိုက္လို႔ ေရးတဲ့စာ
သရုပ္မွန္စာေတြကိုသာ
ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ
ရင္ဘတ္ထဲ
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ဒုကၡသည္တဦးအေနနဲ႔ ၂ဝဝ၈
ေရာက္ခ့ပ ဲ ါတယ္။
ခုႏွစ္
ၾသဂုတ္လဆန္းမွာ
အေမရိကားကို
လာေရာက္ဖို႔
က်မ စိတ္ကူး လံုးဝ မရွိခ့ပ ဲ ါ။ မလာခ်င္ပဲ ေရာက္ခ့ရ ဲ ၊ ခ်စ္ခင္သူေတြကို ခြဲခ့ရ ဲ ၊ ဆႏၵေတြန႔ဲ ဆန္႔က်င္ၿပီး ပံုေဖာ္ရွင္သန္ေနရတဲ့
က်မရဲ႔
အေမရိကားေန႔ရက္ေတြဟာ
ငရဲခန္း
ေန႔ရက္ေတြပါပဲ။ ခုႏွစ္က
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ေခတၱတေခါက္ေရာက္ခ့ပ ဲ ါတယ္။ ေရာက္
က်မ အဲဒီတုန္းက
မိတ္ေဆြတခ်ဳိ႔က
ျမန္မာနယ္စပ္မွာ
မလံုမၿခံဳေနထိုင္ရတဲ့
ႏိုင္ငံေရးခိုလႈံခြင့္
ေလွ်ာက္ထားဖို႔
ပါတယ္။
ရင္န႔ဲ
ေတြ႔ခ့ၿဲ ပီး
အျပည့္ထည့္ၿပီး
ျပန္လည္
ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမနဲ႔ ေဝးၿပီး ငါ ဘယ္ လိုရွင္သန္မလဲ။ လူထုန႔ေ ဲ ဝးၿပီး
ငါ
ဘယ္လုိစာေတြေရးမလဲဆိုတ့ဲ စိုးရိမ္စိတ္က က်မကို တုန္လႈပ္ ေျခာက္ျခားေစခဲ့တာပါ။ အေမရိကားကို ေျခခ်လိုက္တ့အ ဲ ခ်ိန္ကစလို႔ ေတာ္လွန္ေျမကို
မိတ္ေဆြတခ်ဳိ႔ရ႔ဲ
အသက္ေတြန႔ရ ဲ င္း၊
ဘဝေတြန႔ခ ဲ င္းၿပီး
ေပးဆပ္ေနၾက၊
ေပးဆပ္သြားၾကတဲ့
ေခါင္းေဆာင္းမ်ား၊
ရဟန္္း
ေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ားနဲ႔
က်မကို
ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားအေပၚ
ေစတနာပါတဲ့
ဒုကၡသည္မ်ား၊ နယ္စပ္လမ္းက
ဒီမိုကေရစီေရး၊
လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္
ထိုင္း-
အႀကံျပဳၾက
အမိေျမနဲ႔
လြမ္းဆြတ္မႈ။
အမ်ဳိးသား
၂ဝဝ၄
အေမရိကား
လူထုဘဝ
ခံစားေမြးထုတ္ရတာကိုမွ လက္က်တဲ့ က်မ။
အေျခအေနအေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္
ဘဝကို
စူးစူးနစ္နစ္
ကေလာင္ေသြးေတာ့လည္း လူထုရင္ခုန္သံေတြကို
ေမ ၆၊ ၂၀၀၉
က်မ
စာေရး၊ စာဖတ္
သံဃာမ်ား၊ ရွက္ရံ႔အ ြ ားနာမႈ။
တရားမဝင္အလုပ္သမားမ်ား၊ ပန္းကေလးမ်ားအေပၚ
တာဝန္ပ်က္ကြက္မႈ၊ လတ္တေလာ ျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 13 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 လူမ်ား၊ ျမင္ကြင္း မ်ား အေပၚ အလိုမက်မႈမ်ားနဲ႔
စာေရးပါ့မယ္ဆိုတ့ဲ
က်မ စိတ္ေတြ ငရဲက်ခဲ့ရပါတယ္။
ေတာင္းပါေတာ့တယ္။ ေမာင္ရစ္
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ကယ္လီဖိုးနီးယားျပည္နယ္က
ကတိကို
ၿမိဳ႔ငယ္ေလးတခုမွာ
စာအုပ္ေတြက
မိုးမခက
ေၾကးမံုဦးေသာင္း
ကဗ်ာေတြ၊
ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္၊
အားေပးတိုက္တြန္းသူကေတာ့ ဆရာကိုေအာင္ေဝးပါ။ ဝါရွင္တန္ဒီစီကို (စာေရးဆရာမ
ကဗ်ာ
ေနာက္ပိုင္း
ေရာက္လာတဲ့ ေမၿငိမ္း)
ဖုန္းလိုင္းေတြကဆင့္
အမွတ္တရစာစုန႔ဲ အဟာရစာေစာင္က ထုတ္ေဝတဲ့
က်မကုိ
ခရမ္းျပာျမင္းရိုင္း (ကိုေအာင္ေဝးရဲ႔ ကဗ်ာစာအုပ္)
ပူပူဆူဆူ အင္း
ေတေလေနတဲ့
က်မကို
ဆရာေအာင္ေဝးက မေလ်ာ့ေသာဇြဲန႔ဲ စာေတြေရးပါ၊ သတင္းမီဒီယာေတြန႔ဲ ဆက္သြယ္ပါ၊ မိတ္ေဆြေတြန႔ဲ စကားေျပာပါ၊ ေရာက္တ့အ ဲ ရပ္ကေန စာေပတာဝန္ ေက်ပါလို႔ ကိုယ္တိုင္လည္းေျပာ၊ လက္လွမ္းမွီရာ
ျဖစ္ပါတယ္။
က်မ
ေရာက္ခ့ပ ဲ ါတယ္။ အဲဒီကမ္းေျခမွာ မိုးမခမီဒီယာက ေမာင္ရစ္န႔ဲ က်မဆံုပါတယ္။ လိႈင္းေတြ တဝုန္းဝုန္း၊ တဟူးဟူးၾကားမွာ
ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း၊
ေမာင္ရစ္န႔ဲ
က်မ
လူထုေတြအေၾကာင္း၊
ေတာ္လွန္ေရးအေၾကာင္း၊ သံဃာေတာ္ေတြအေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းသားေတြအေၾကာင္း၊ ကဗ်ာဆရာ၊
အေမရိကားေရာက္
စာေရးဆရာမ်ားအေၾကာင္း
အခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာ လမ္းခြဲျပန္ၾကမယ္ဆိုေတာ့
သတင္းစာဆရာႀကီးမ်ား၊ ဘဝျဖတ္သန္းမႈ၊
ေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။ ေမာင္ရစ္က
ကဗ်ာဆရာႀကီးမ်ားရဲ႔
ေစတနာ၊
အျမင္သေဘာထား၊
ယံုၾကည္ခ်က္၊ ခံယူခ်က္မ်ားပါတဲ့ အဖိုးတန္စာအုပ္ ၄
အုပ္ကို
ဒီစာအုပ္
က်မ
မနားတမ္း
ဖတ္ခ့ပ ဲ ါတယ္။
၄ အုပ္ဟာ အေမရိကားကိုေရာက္ၿပီး
က်မ ပထမဆံုးဖတ္ျဖစ္တ့ဲ စာအုပ္ေတြပါ။ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္မွာ က်မ၊
မေန႔တေန႔က
ေနာက္တရက္မွာပဲ
သတင္းနဲ႔
စာနယ္ဇင္းအလုပ္ကို ၁ဝ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ လုပ္ခ့ဖ ဲ ူးတဲ့
ဆန္ဖရစၥကိုၿမိဳ႔အနီးက
ေလေတြ
အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီး
နားခ်ခိုင္းနဲ႔
တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ အားေပးႏိႈးေဆာ္ခ့သ ဲ ူပါ။
ပစိဖိတ္ကမ္းေျခတခုကို
ထုတ္ေဝတဲ့
မေမၿငိမး္
ေရးပါ့မယ္လို႔
မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားမွလည္း
ဖန္မီးအိမ္စာေပခ်စ္သူမ်ား
ကဗ်ာဆရာဦးတင္မိုး ကြယ္လြန္ျခင္း ၆ လ ျပည့္
ခ်လိုက္ရေပမယ့္ က်မ ေတာ္ေတာ္န႔ဲ စာမေရးခဲ့ပါ။ ထံုထံုေပေပနဲ႔
(ေအာင္ဗလ)၊
(ဆန္ဖရန္စစၥကို)က
လုပ္ပါေတာ့တယ္။ အကို အမမ်ားရဲ႔ ေစတနာကို မပယ္ရွားဝံ့လို႔သာ
ထုတ္ေဝတဲ့
မွာေတာ့
ကလည္း
စာေရးဖို႔
ရေအာင္
လက္ေဆာင္ေပးလိုက္တ့ဲ
ငရဲက်ေနတဲ့ က်မကို ဖုန္းေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ဆက္ၿပီး စာေတြေရးဖို႔
မရ
က်မကို
စာအုပ္ ၄ အုပ္ လက္ေဆာင္ေပးၿပီး က်မဆီက
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကိုေရာက္မွ
ကြန္ျပဴတာနားလည္း မကပ္၊ ဘာသတင္းမွလည္း နားမေထာင္၊
ဘာစာမွလည္း
မဖတ္ဘဲ
မ်က္စိနားပိတ္န႔ဲ အက်ဳိးရွိတ့အ ဲ ခ်ိန္ေတြကို မိုက္မဲစြာ ကုန္ဆံုး ေစခဲ့ပါတယ္။ တိုင္းျပည္အတြက္၊ လြတ္ေျမာက္မႈအတြက္၊
ယံုၾကည္ခ်က္အတြက္
အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲ
အႀကိမ္ႀကိမ္ေရာက္ခ့၊ဲ
အမိေျမကိုစြန္႔ခ့။ဲ ဆရာႀကီးမ်ားရဲ႔ပံုရိပ္။
ဘဝေတြက်ဳိးေက်ခဲ့ရတဲ့ ေရာက္တ့အ ဲ ရပ္
ေရာက္တ့ႏ ဲ ိုင္ငံကေန တိုင္းျပည္န႔ဲ လူမ်ဳိးအတြက္ က်ရာတာဝန္သယ္ပိုးထမ္းရြက္ခ့တ ဲ ့ဲ ဆရာႀကီးမ်ားရဲ႔
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 14 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 စိတ္ဓာတ္န႔ဲ
ခံယူခ်က္ေတြက
အေမွာင္ဖံုးေနတဲ့
က်မတို႔ရ႔ခ ဲ ါင္းေဆာင္ႀကီး
“ပဒိုမန္းရွာ”ကိုလည္း
က်မ အၿမဲသတိရ ဦးၫြတ္ေနမွာပါ။
က်မကို အလင္းျပခဲ့ပါတယ္။
က်မကို
တခုေတာ့
အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘဝေရာက္ေနရတဲ့ သန္း ၆ဝ ေက်ာ္
နားလည္ခင ြ ့္လြတ္ေပးၾကပါ။
အမိေျမကို
ျပည္သူလူထုႀကီးနဲ႔တကြ
လြမ္းလို႔က်တဲ့ က်မရဲ႔ မ်က္ရည္၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာ အက်ဥ္းေထာင္ေတြကို
အိမ္လုပ္ေနရတဲ့
ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြကို
တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ၊
က်ရတဲ့
ေက်ာင္းသားေတြ၊
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတဲ့
ေတာေတြေတာင္ေတြထဲ
အသက္လု
ေျပးလႊားေနရတဲ့
ျပည္တြင္းဒုကၡသည္ေတြ၊
ထိုင္းရဲ
ျမင္တိုင္း
ေသြးပ်က္ထိတ္လန္႔ေနရတဲ့ ငရဲခံေနရတဲ့
ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေလးေတြ၊ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြမွာ မိသားစုေတြအတြက္ က်ားကန္ေပးေနရတဲ့သူေတြ၊ အမိႈက္ပံုတကာ ေမႊေႏွာက္ၿပီး ဝမ္းမီးၿငိမ္းေနရတဲ့
တရားမဝင္အလုပ္သမားေတြ၊
သူတို႔အားလံုးကိုေတာ့
ကိုယ့္ဇာတ္ကိုယ္နာလွၿပီလို႔
မဆံုးေတာ့ပါ။
အဲဒီ
စိတ္ဝိဥာဏ္ထဲ ၾကိဳးစားရင္း
မ်က္ရည္ေတြ၊
အလြမ္းေတြက
က်မကို ခြန္အားေတြ ျဖစ္ေစမွာပါ။ ယံုၾကည္ပါ၊
ရွိခိုးဦးခိုက္ပါရဲ႔
အလြမ္းရိုက္လို႔ ေရးတဲ့ စာပါ။
(ရုပ္ပုံ
ဆရာႀကီးမ်ား
က်မရဲ႔
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္တိုင္ေအာင္ လြမ္းေနပါရေစ။
ကေလးငယ္ေတြကို
ထင္ခ့တ ဲ ့ဲ က်မရဲ႔မိုက္မဲမေ ႈ တြကို က်မ ေနာင္တရလို႔
ပူးဝင္ခိုေအာင္းဖို႔
ျပည္သူေတြ၊
နယ္စပ္လမ္းက ပန္းကေလးေတြကို လြမ္းလြန္းလို႔
ေအာက္ေျခသိမ္းအလုပ္ေတြလုပ္ၿပီး
-
မ်က္ရည္၊
က်ရတဲ့ က်မရဲ႔မ်က္ရည္ေတြကိုေတာ့ မတားၾကပါနဲ႔။
ထိုင္းျပည့္တန္ဆာခန္းေတြထဲ
ေမ့ေလ်ာ့ထားၿပီး
က်မရဲ႔
ဒုကၡသည္ေတြ၊
ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ၊
နယ္စပ္လမ္းတေလွ်ာက္က
ေက်ာခိုင္းစြန္႔ခြာခဲ့ရလို႔
-
။
ခင္၀မ္းပန္းခ်ီကား၊
က်မရဲ႔
က်မဦးခိုက္ပါတယ္။
တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္
က်မကို
အားေပးႏိႈးေဆာ္ခ့တ ဲ ့ဲ
ဆရာကိုေအာင္ေဝး၊ ဆရာမေမၿငိမ္း၊ ေမာင္ရစ္တို႔ကို ေက်းဇူး အထူးတင္ပါတယ္။ က်မရဲ႔ “ခိုင္မာေရ
အခန္းေထာင့္တေနရာကေန …
တာဝန္ေက်ေက် ဓာတ္ပံုထဲကေနတဆင့္
-
ကိုယ္လုပ္ရမယ့္အလုပ္ကို လုပ္
…”
ကရင္ဒုံးယိမ္း၊
http://phonyo.blogspot.com/ က ရပါတယ္)
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ျပန္လည္ ဦးေမာ့လာခဲ့ရတာမို႔ ဆရာႀကီးမ်ားကို
…
လို႔
သတိေပးေနတဲ့
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 15 of 15
ဂ်စ္တူး(မုံရာြ )
-
စြယ္ေတာ္ပန္း
ပို႔စကဒ္မ်ား
အမွတ္တရ ေမ ၅၊ ၂၀၀၉
ေဖေဖ့ အေၾကာင္း ေအာင္ဒင္
ေမ ၆၊ ၂၀၀၉ - တစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို
နာဂစ္မုန္တိုင္းၾကီး
ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးခဲ့တာ တႏွစ္ျပည့္တ့ေ ဲ န႕၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေမလ ၂ ရက္ေန႕၊ ေန႕လည္ ၁ နာရီ ၅ မိနစ္မွာ က်ေနာ့္ေဖေဖ ဦးေက်ာ္ရွိန္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။ အသက္
၈၄
ႏွစ္
ရွိျပီျဖစ္တ့ဲ
ဖခင္ၾကီးကြယ္လြန္ခ်ိန္မွာ သူ႕ေဘးမွာရွိေနတာကေတာ့
အႏွစ္
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 1 of 15
၅၀
နီးပါး
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 လက္တြဲခ့တ ဲ ့၊ဲ
ေဖေဖနဲ႕ပတ္သက္ျပီး
ဘဝရဲ့မုန္တိုင္းေတြကို
အတူရင္ဆိုင္ခ့တ ဲ ့ဲ က်ေနာ့္ေမေမ တေယာက္ထဲပါ။
က်ေနာ္မသိရတာေတြ
သားၾကီးျဖစ္တ့က ဲ ်ေနာ္က
မႏၲေလးသားတေယာက္ျဖစ္တယ္ ဆိုတာက လြဲလို႕
သားလတ္ေရႊဖုန္းလူက
အေမရိကားမွာ၊ သူ႕အရင္
၂၀၀၇
ခုႏွစ္
အမ်ားၾကီးပါ။
သူ႕ရဲ့မိဘေဆြမ်ိဳးေတြ
ဘယ္သူဘယ္ဝါဆိုတာ
ဩဂုတ္လမွာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ျပီ။ သမီးအငယ္ဆုံး
က်ေနာ္မသိပါ။ ေဖေဖကလဲ တခါမွ မေျပာဖူးပါ။
မိုးမိုးနဲ႕ သမက္ေဘာက္လြန္တို႕က မေလးရွားမွာ၊
က်ေနာ့္တသက္
သမီး မေနာ္ဟရီနဲ႕ တဦးတည္းေသာေျမးကေလး
ေဆြမ်ိဳးတေယာက္မွ မေတြ႕ဖူး၊ မသိဖူးခဲ့ပါ။
ကိုကိုေခတ္ေနတို႕က
ဩစေၾတးလ်မွာ၊
ေမေမတေယာက္တည္းကိုသာ ဘဝတေလွ်ာက္လုံး အေဖာ္ျပဳခဲ့ရတဲ့ ေဖေဖ၊ ခုေတာ့လည္း ေမေမ့ကို
ေဖေဖ့ဘက္က
ေဖေဖ့ကိုယ္မွာ ဒဏ္ရာေတြ အမ်ားၾကီးပါ။ ရင္ဘတ္မွာ၊
ပခုံးမွာ၊
ေက်ာမွာ၊
ဗိုက္က
တေယာက္ထဲ ခြဲထားခဲ့ပါျပီ။
ဒဏ္ရာၾကီးကေတာ့ ေနာက္ေက်ာထိေပါက္သြားတဲ့
- ႏွစ္ -
ရခဲ့တာလို႔
လွံစြပ္ဒဏ္ရာပါ။
ထံုက်င္ေနသလား
ေဖေဖဆုံးေၾကာင္း မနက္အေစာၾကီး
မသိ။
ေနရိန္ေက်ာ္က ဖုံးေခၚျပီး
သတင္းေပးေတာ့
အံ့ဩတုန္လႈပ္မိတာကလြဲလို႕
အေနထိုင္မပ်က္ခ့။ဲ
အိပ္ရာကထျပီး ေမေမ့ဆီ ဖုန္းဆက္ဖို႕ ၾကိဳးစား၊ အၾကိမ္ၾကိမ္
ၾကိဳးစားေပမဲ့
မေအာင္ျမင္၊
အသိေပးရမဲ့လူေတြကို ဖုန္းနဲ႕မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕က
ဒါနဲ႕ပဲ
သတင္းပို႕၊ ေမးတာကို
ေဖေဖပါဝင္တ့ဲ
ဗမာျပည္ကန ြ ္ျမဴနစ္ပါတီတပ္ဖြဲ႕နဲ႕ ဖဆပလအစိုးရတပ္ ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲမွာ ရခဲ့တာလို႕ ဆိုပါတယ္။
နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႕က်င္ေရးနဲ႕
ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ
ပါဝင္ခ့ေ ဲ ပမဲ့
မ်က္ရည္ေတြ ျပိဳက်လာပါေတာ့တယ္။
က်ေနာ့္ရ့ဖ ဲ ခင္ၾကီး၊
က်ေနာ့္ရ့လ ဲ က္ဦးဆရာ၊
လြတ္လပ္ေရးေမာ္ကြန္းဝင္လက္မွတ္ မရွိပါ။ က်ေနာ္ငယ္ငယ္က
ေဖေဖ့ကို
အိမ္မွာ
"ေမးစရာနဲနဲရွိလို႕ခဏေလာက္လိုက္ခ့ပ ဲ ါ
ဘဝတပါးကို
ဆိုျပီး
လာေခၚတဲ့
႐ိုင္း႐ိုင္းၾကမ္းၾကမ္းလူၾကီးေတြေနာက္ ေဖေဖလိုက္ပါသြားျပီး တခါတခါ လနဲ႕ခ်ီျပီး ၾကာ၊ တခါတခါ ႏွစ္နဲ႕ခ်ီျပီး ၾကာ၊ ေပ်ာက္ဆုံးေနခဲ့ပါတယ္။ ေရၾကည္အိုင္တို႕၊
အင္းစိန္ေထာင္တို႕၊
စစ္ေထာက္လွမ္းေရးတို႔ က်ေနာ္ငယ္ငယ္ကတည္းက
- သံုး -
ေဖေဖ့မွာ
…"
မထိမ္းႏိုင္မသိမ္းႏိုင္
ကူးေျပာင္းသြားခဲ့ျပီ…။
ပဲခူး႐ိုးမတေနရာမွာ
ေနာက္တေန႔မနက္
ေဖေဖ့ရ့ေ ဲ နာက္ဆုံးဓာတ္ပုံေတြကို
က်ေနာ့္ရ့သ ဲ ူရဲေကာင္း၊
ေတာ္လွန္တုံးကရခဲ့တ့ဲ
အခ်ိန္ၾကာၾကာ ျမင္ရခဲပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းေတြေပးပို႔တ့ဲ ျမင္ရတဲ့အခါမွာေတာ့
ပခုံးဒဏ္ရာက
ေသနတ္ဒဏ္ရာျဖစ္ျပီး ရင္ဘတ္ကဒဏ္ရာကေတာ့
ေျဖၾကား၊
ငိုဖို႕သတိ မရခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့
ေျပာဖူးပါတယ္။
အဂၤလိပ္ကို
ေၾကကြဲရတာေတြမ်ားလြန္းလို႕ ႏွလုံးသားက
ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကာလက
စကားလုံးေတြပါ။
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 2 of 15
ဆိုတာ ယဥ္ပါးေနရတဲ့
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 အိမ္ကို
ေဖေဖျပန္ေရာက္လာေတာ့လဲ
ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြ၊
ေရာဂါေတြနဲ႕ပါ။
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကာ
ေဆးကုရပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ေတြကေတာ့
က်ေနာ္တို႕ေမာင္ႏွမေတြ
ေဖေဖနဲ႕ အတူၾကာၾကာေနခြင့္ရတဲ့ ကာလေတြေပါ့။ ေဖေဖမရွိတ့အ ဲ ခ်ိန္ေတြမွာလဲ က်ေနာ္တို႕မိသားစု
အားမငယ္ရ၊
အထီးက်န္မျဖစ္ရပါ။ ေဖေဖ့မိတ္ေဆြေတြ အိမ္ကို ပုံမွန္လာျပီး
အားေပးၾက၊
ေဖေဖ့မိတ္ေဆြေတြ က်ေနာ္တို႕ေတာင္ဥကၠလာပက စုေဝးၾက
လူစုံပါပဲ။
ကြၽန္းျပန္ၾကီးေတြ၊ ေရွ႕ေနေတြ၊ စာေရးဆရာေတြ၊
အဲဒီစာအုပ္ၾကီးေတြထဲက စာသားေတြကို အလြတ္ ရြတ္ျပခိုင္းျပန္ပါတယ္။
က်ေနာ္
အလြတ္ရြတ္ျပတာကို
နားေထာင္ျပီး
ေဖေဖနဲ႕သူ႕မိတ္ေဆြေတြ သေဘာက်ေနခဲ့ၾကတာေပါ့။
ေစ်းသည္ေတြ၊
အငွါးကားေမာင္းသူေတြ၊ ေက်ာင္းဆရာေတြ အစုံ ပါပဲ။ က်ေနာ့္ကိုဘယ္ေလာက္ပဲ
အလိုမလိုက္ခ့တ ဲ ာေတြလဲ
ခ်စ္ခ်စ္
အမ်ားၾကီးပါပဲ။
က်ေနာ့္ငယ္ဘဝမွာ
လမ္းေပၚထြက္ျပီး
ကစားခြင့္မရခဲ့ပါဘူး။
အထူးသျဖင့္ရုံးပိတ္ရက္ေတြမွာပါ။ အားလုံးလိုလိုက ႏိုင္ငံေရးသမားေဟာင္းၾကီးေတြပါ။ က်ေနာ္မွတ္မိေနတဲ့သူတခ်ိဳ႕က
မေပါက္တတ္ခ့ဖ ဲ ူး၊
စြန္
မလႊတ္တတ္ခ့ဖ ဲ ူး၊
စက္ဘီး
မစီးတတ္ခ့ဖ ဲ ူး၊
ငယ္ငယ္ကေလးကတည္းက ေဖေဖက က်ေနာ့္ကို တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႕ တအုပ္ဖတ္ဖို႕ပဲ
စာအုပ္ေတြ
တအုပ္ျပီး
အားေပးသင္ၾကားခဲ့တာပါ။
ဖတ္ရတဲ့စာအုပ္ေတြကိုလဲ ၾကည့္ၾကပါဦး … က်ေနာ္ ႏွစ္သားမွာ
ဖတ္ရတာက
အရင္းက်မ္း၊
ဇိနတၱပကာသဏီ၊
ေရေသာက္ျမစ္
၃
သြယ္၊
အႏုပဋိေလာမရုပ္ဝါဒ၊ ငါတို႕ေခတ္နဲ႕အျပိဳင္၊ စစ္ေရး ေစာင္တြဲ၊
ဖတ္ရုံတင္လား
ေလထီးလို႕ေခၚၾကတဲ့
အဘေလထီးဦးအုန္းေမာင္၊ ေခၚၾကတဲ့
မီးရထားၾကီးလို႕
အဘဦးလွေမာင္၊
က်ဴရွင္ျပေနတဲ့ ေရွ႕ေနၾကီး
အဘတီပီဝမ္း၊ ႐ုပ္ရွင္ဒါ႐ိုက္တာ ႐ႉမဝ ဦးခ်စ္စိန္၊ ဓတ္ပုံဆရာ
ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ အျခားကေလးေတြလို
အင္မတန္ လွပါတယ္၊
ဆရာေကတီဦးေက်ာ္တင့္၊
သူ႕ရဲ့ကန္႕သတ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္
၆
မ်ား
ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္၊
ေဖေဖက
၅
ဧည့္သည္
သတင္းေထာက္ေတြ၊
ဆိုက္ကားဆရာေတ၊ြ
ေဖေဖက
သူ႕မိတ္ေဆြေတြေရွ႕မွာ
က်ေနာ္တို႕အိမ္ကေလးမွာ
ေဖေဖ့မိတ္ေဆြေတြကလဲ
ဂ်င္
စကားေျပာၾကတဲ့အခါ
က်ေနာ့္ကိုေခၚျပီး
ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ၾကပါတယ္။
ဆရာဝန္ေတြ၊
အိမ္ကေလးမွာ
ဥကၠလာဦးဝင္းေမာင္၊
စာေရးဆရာ
ညိဳဝင္း စသူေတြပါပဲ။ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ရ့ဲ အေဖ ေက်ာင္းဆရာ
ကိုေနဝင္းလဲ
လာပါတယ္။
သူတို႕ေတြအားလုံးလိုလို
ေဖေဖ့အရင္
ဆုံးပါးသြားခဲ့ၾကပါျပီ။ အဲဒီစကားဝိုင္းေတြမွာ
က်ေနာ္က ေရေႏြးၾကမ္းအိုးေတြ
တအိုးျပီး
တအိုးခ်ေပးျပီး
သူတို႕ရဲ့ဘဝအေတြ႕အၾကံဳေတြ၊
နာက်င္မႈေတြ၊
စြန္႕စားခန္းေတြကို
တေမ့တေမာ
နားေထာင္ခ့ရ ဲ တာပါ။ က်ေနာ့ရ့င ဲ ယ္ဘဝမွာ ေရႊယံုနဲ႕ ေရႊက်ား
အဲဒီလို
စာအုပ္ၾကီးေတြပါ။
သက္ကယ္ရိပ္သြားတဲ့ပံုျပင္ေတြ
ဆိုေတာ့
မဟုက္ေသးပါဘူး။
မၾကားခဲ့ရပါဖူး။
ေဖေဖနဲ႕
တခါမွ သူ႕မိတ္ေဆြေတြရ့ဲ
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 3 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 ေတာ္လွန္ေရးကာလ
အေတြ႕အၾကံဳေတြ၊
ကိုကိုးကြၽန္းအက်ဥ္းစခန္းက စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို
တိုက္ပြဲေတြ၊ ဆန္႕က်င္ၾကတာေတြ၊
ဒါေတြသာ က်ေနာ့္ငယ္ဘဝရဲ့ အိပ္ရာဝင္ပံုျပင္ေတြ ျဖစ္ခ့ပ ဲ ါတယ္၊
စာက အယ္ဒီတာခ်ဳပ္
မိတ္ဆက္စာ
တိုတိုေလးပါ။
ဆရာနတ္ႏြယ္ကို
အမည္ရင္း
ဦးလွျမင့္နဲ႕လိပ္စာတပ္ျပီး ေရးထားပါတယ္။ "ကိုလွျမင့္ေရ၊
- ေလး -
အခုစာနဲ႕လာသူဟာ
က်ေနာ့္သား အၾကီးေကာင္ပါ၊ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေဖးမေစခ်င္ပါတယ္ …" တဲ့။
ေဖေဖနဲ႕က်ေနာ္ အျမင္မတူၾကတာေတြလဲ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ က်ေနာ္ ၁၈
"မင္း မိုးေဝသြားရင္ ယူသြား" တဲ့။
ႏွစ္သား
စတက္ခ်ိန္မွာ
အရြယ္
စက္မႈတကၠသိုလ္
ကဗ်ာေလးေတြ
စ
ေရးပါတယ္။
က်ေနာ့္ညီ ေရႊဖုန္းလူ ကလဲ စာေမးပြဲ တဖုံးဖုံးက်ျပီး ကဗ်ာေရးေနပါျပီ။
ေဖေဖက
ကဗ်ာေရးတာ
က်ေနာ္တို႕
လုံးဝမၾကိဳက္ပါဘူး။
စိတ္ေလလြင့္တယ္လို႕ ယူဆပါတယ္။ က်ေနာ္က ကဗ်ာဆရာၾကီး
ဒဂုန္တာရာကို
ၾကိဳက္တယ္ဆိုေတာ့ ေဖေဖကေျပာဖူးပါတယ္။ "ကိုေဌးျမိဳင္က
စိတ္ကူးယဥ္သမားကြ။
သူ႕ကို ၾကိဳက္ရင္ မင္းတို႔ မွားလိမ့္မယ္" တဲ့။ ဒါေပမဲ့
က်ေနာ္ကလဲ
အဲဒီစာကေလးယူျပီး
ေက်ာက္ေျမာင္းက
မိုးေဝတိုက္ကို
သြားပါတယ္။
ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ကို
ေတြ႕ျပီး
ေဖေဖ့စာကို
ေပးပါတယ္။ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္က စာကို ဖတ္ၾကည့္ျပီး ေဖေဖ့ရ့ဲ က်န္းမာေရး အေျခအေနကို ေမးပါတယ္။ က်ေနာ့္ကိုလဲ
လူရင္းတေယာက္လို
တိုက္ကိုဝင္ထြက္ဖို႕
မွာပါတယ္။
ပံုမွန္
အဲဒီေနာက္ပိုင္း
က်ေနာ့္ကဗ်ာေလးေတြ
မိုးေဝမွာ
ေဖာ္ျပျခင္းခံရပါတယ္။
ေဖေဖနဲ႕
ဆရာနတ္ႏယ ြ ္တို႕က
ဆရာဦးညိုျမရဲ့
အိုးေဝသတင္းစာမွာ
က်ေနာ္တို႕ရဲ့
ကဗ်ာအေပၚ႐ူးသြပ္မႈကို
သူ
တားလို႕မရႏိုင္ေတာ့မွန္း
သိတ့အ ဲ ခါက်ေတာ့လဲ
လက္ေထာက္အယ္ဒီတာေလးေတြအျဖစ္ အမႈထမ္းခဲ့ၾကတယ္လို႕ သိရပါတယ္။ မတတ္သာလို႕
သည္းခံေနရေပမဲ့
က်ေနာ္ မထင္မွတ္တ့ဲ အကူအညီ ေပးျပန္ပါတယ္။
က်ေနာ့္ဆီလာလည္ၾကတဲ့
အဲဒီေခတ္ကာလ
သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာသမားေတြကိုေတာ့
ေဖေဖ
က်ေနာ္တို႕လူငယ္ကဗ်ာသမားေတြအတြက္
သိပ္ၾကည့္လို႕မရခဲ့ပါဘူး။
လာျပီး
မိုးေဝနဲ႕
က်ေနာ့္ကို လဘက္ရည္ဆိုင္သြားဖို႕ ေခၚတတ္တ့ဲ
၁၉၈၀
ရႈမဝ
မဂၢဇင္းၾကီး
မီး႐ႉးတန္ေဆာင္ပါ။ ကဗ်ာေတြပို႕ျပီး
ဝန္းက်င္မွာ ႏွစ္ေစာင္ဟာ
မိုးေဝနဲ႕ မိုးေဝနဲ႕
ေအာင္ျမင္တယ္လို႕ အဲဒီမဂၢဇင္းၾကီးႏွစ္ေစာင္မွာ
႐ႉမဝမွာ
႐ႉမဝကိုပဲ
"ေႏြလယ္ေန"ကို
ကဗ်ာပါမွ
က်ိဳးပါတယ္။ တခါတရံမွ လာတတ္တ့ဲ အကိုၾကီး
ယံုၾကည္ၾကတာပါ။ ကဗ်ာပါဖို႕ကလဲ
ကိုေအာင္ခ်ိမ့္နဲ႕ လူၾကီးလမ္းသူရဲေတြ
သူ
မၾကာခဏ
ေတာ္ေတာ္မ်က္မုန္း ကိုေခ်ာႏြယ္တို႕ကိုလဲ ဆိုျပီး
မဆက္ဆံပါ။
အင္မတန္ မလြယ္ကူတ့ဲ အေနအထားပါ။ ေဖေဖက
က်ေနာ့္ကဗ်ာသူငယ္ခ်င္းမ်ားထဲမွာ
သူ
တေန႕ေတာ့ က်ေနာ့္ကို စာတေစာင္ ေပးပါတယ္။
ခင္ခင္မင္မင္ ဆက္ဆံတာ ေဇယ်ဝတီမင္းလြင္စိုး လို႕ေခၚတဲ့ ကိုေအာင္ျမင့္နဲ႕ အခု ေနာ္ေဝႏိုင္ငံကို
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 4 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 ေရာက္ေနတဲ့
ႏွင္းခါးမိုး
ေခၚ
ကိုေဝလင္းတို႕
ဦးႏုဟာ
သူတို႕ေထာက္ခံရ
လက္တြဲရမဲ့လူ
မဟုက္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ သူတို႕ထဲက တေယာက္လို႕
ႏွစ္ေယာက္ပဲ ရွိပါတယ္။
သတ္မွတ္ထားတဲ့က်ေနာ္က
ေထာက္ခံေနတာ သူတို႕ လက္မခံႏိုင္ပါဘူး။
- ငါး ၁၉၈၇
ခုႏွစ္၊
ေငြစကၠဴအေရးအခင္း၊ အေရးအခင္းနဲ႕
စက္တင္ဘာ ၁၉၈၈
ဂြၽန္လ
မတ္လ
အေရးအခင္းေတြထဲ
ပါဝင္ခ့တ ဲ ့အ ဲ ခ်ိန္ေတြကစျပီး
က်ေနာ္
အိမ္မွာ
မေနရဲေတာ့ပါ။ ေနရာ မ်ိဳးစုံ ေရႊ႕ေျပာင္း ပုန္းေအာင္း ေနခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ေတြမွာ
လက္ခံဖြက္ထားေပးၾကတာက မိတ္ေဆြၾကီးမ်ား သူတို႕မျပီးျပတ္ခ့တ ဲ ့ဲ
သူတို႕အားလုံးက ကေလးတေယာက္
တာဝန္ေတြကို
ထမ္းေဆာင္ေနတာကို ဝမ္းသာၾကပါတယ္။
က်ေနာ့္ကို ေဖေဖ့ရ့ဲ
ပါပဲ။
သူတို႕ရဲ့မ်ိဳးဆက္ထဲက
ဆက္ျပီး ဂုဏ္ယူၾက
အဲဒီအခ်ိန္မွာ
သူ႕ရဲ့မိတ္ေဆြမ်ားအလယ္မွာ
ေဖေဖဟာ သူ႕သား
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေလး ၂ ေယာက္အတြက္ ဂုဏ္တက္ေနခဲ့ရတာေပါ့။ မတူညီမႈေတြကေတာ့ ၁၉၈၈
အေရးေတာ္ပံုၾကီးရဲ့
အျမင့္မားဆုံးကာလမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏုက စင္ျပိဳင္အစိုးရ တည္ေထာင္ပါတယ္။ စင္ျပိဳင္အစိုးရကို
က်ေနာ္က
အဲဒီ
လက္ေတြ႕အေျခအေနအရ
လိုအပ္တယ္လို႕
ယံုၾကည္ျပီး
ပထမဆုံး
ေထာက္ခံခ့ပ ဲ ါတယ္။ ဒါတင္မက စင္ျပိဳင္အစိုးရကို အမ်ားက ေထာက္ခံၾကေအာင္လဲ စည္းရုံးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ
ဘဘဦးႏုက
အစိုးရအဖြဲ႕အတြင္းဝန္အျဖစ္ ခန္႕အပ္ပါတယ္။ သူ႕မိတ္ေဆြၾကီးမ်ားက အတိတ္ကာလက
ဒီလိုနဲ႕
သူ႕မိတ္ေဆြၾကီးမ်ားရဲ့
တာဝန္ေပးခ်က္အရ က်ေနာ္ပုန္းေအာင္းရာေနရာကို ေနပူၾကီးထဲမွာ
ေဖေဖတေယာက္
ထီးအနက္ၾကီးေဆာင္းျပီး
ေမာၾကီးပန္းၾကီး ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္ကို ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း
ေဒါသတၾကီးနဲ႕
ဦးႏုကို
မေထာက္ခံဖို႕၊ ဦးႏုရ့စ ဲ င္ျပိဳင္အစိုးရက ႏႈတ္ထြက္ဖို႕ ေျပာပါတယ္။
က်ေနာ္ကလည္း
က်ေနာ့္ယံုၾကည္မႈကို ေနာက္ဆုံး
က်ေနာ့္ကို
ျပန္ျပီး
ရွင္းျပပါတယ္။
ေျပာမရေတာ့တအ ့ဲ ဆုံး
ေနပူၾကီးထဲမွာပဲ ေဖေဖတေယာက္ ေဒါသတၾကီးနဲ႕ ထီးအနက္ၾကီးေဆာင္းျပီး
ထြက္ခြာသြားတာကို
ေငးၾကည့္ရင္း က်ေနာ္ က်န္ရစ္ခ့ရ ဲ ပါတယ္၊ - ေျခာက္ အခုလဲ က်ေနာ္ က်န္ရစ္ခ့ရ ဲ ျပန္ပါျပီ။
ဒါေပမဲ့လဲ ရွိေနတာပါပဲ။
ဦးႏုအနားမွာ
က်ေနာ့္ကို တာဝန္ေပး
ဒါကို
ေျပာမရတဲ့
သားတေယာက္ကို
အျပစ္ေတြနဲ႕ ခ်န္ထားခဲ့တာလား … ( ေမ ၅၊ ၂၀၀၉ )
(မိုးမခမီဒီယာ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ား၏ မိတ္ေဆြျဖစ္သူ ကိုေအာင္ဒင္၏
ဖခင္
ဦးေက်ာ္ရွိန္ကြယ္လြန္ခ့သ ဲ ည့္အတြက္ က်န္ရစ္သူ
မိုးမခက
မိသားစု၀င္မ်ားအားလုံးႏွင့္အတူ
၀မ္းနည္းေၾကာင္း မွတ္တမ္းျပဳအပ္ပါသည္။)
ေဖေဖနဲ႕
သေဘာမက်ၾကပါဘူး။ အျဖစ္အပ်က္ေတြအတြက္
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 5 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 အစိမ္း
အျပာ
ကြက္တုံးေလးမ်ား
ေဒါင့္ျဖတ္လိုင္းေလးမ်ားႏွင့္
အႏုစိတ္ထားပုံမွာ
အဆင္အေသြး
စိုေျပလွပသည္။
ခ်ဳပ္လုပ္ထားပုံကလည္း
သပ္ယပ္သည္။
အတြင္းဖက္က
ပိတ္ပါးေလး
တထပ္ပင္
ခံထားလိုက္ေသးသည္။
ၾကည္ႏူးပီတိျဖင့္
ၾကည့္မိေသာ
မ်က္လုံးထဲတြင္
က်ေနာ့္
လြယ္အိတ္ကေလးက
ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္ႏွယ္။
ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးဖြယ္။
ခင္မင္ျခင္း
ေလးစားျခင္း
အသိအမွတ္ျပဳျခင္းတို႔ျဖင့္
ျပည့္လွ်ံေနသည့္
လြယ္အိတ္ေလးကို
က်ေနာ္
ၾကည့္ရင္း
သူ႔ကို
ေမးခြန္းတခု ေမးလိုက္သည္။ လြယ္အိတ္ေလး
“ခင္ဗ်ား ဒါကို ခ်င္း႐ိုးရာ လြယ္အိတ္ အစစ္လို႔ ေျပာႏိုင္သလား။”
၀င္းေပၚေမာင္
သူ
ေမ ၆၊ ၂၀၀၉
႐ုတ္တရက္
ေၾကာင္သြားၿပီး
ဘာျဖစ္လို႔လဲဟု ျပန္ေမးသည္။
(၁)
“အဆင္အေသြး ဒီဇိုင္းကေတာ့ ခ်င္း႐ိုးရာ တေလာက
ျမန္မာျပည္
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က လာႏႈတ္ဆက္ပါသည္။ တခုတြင္
က်ေနာ့္ကို ေကာ္ဖီဆိုင္ကေလး
ထိုင္ၾကရင္း
သူက
က်ေနာ့္ကို
အမွတ္တရ
လက္ေဆာင္
ခ်င္းအမ်ိဳးသား
ျဖစ္ေသာ
လြယ္အိတ္ေလးတခု ေပးပါသည္။
ျပန္ေတာ့မည့္
သူငယ္ခ်င္းက `ဒါ ခ်င္း႐ိုးရာ လြယ္အိတ္ပါ´ ဟု ေျပာသည္။ က်ေနာ္က လြယ္အိတ္ေလးကို ထုတ္၍ တယုတယ ၾကည့္မိသည္။
ဆုိတာ
သိသာပါတယ္။
အခ်ိဳးအစားနဲ႔
ရက္လုပ္ပုံေတြက
႐ိုးရာအတိုင္းပဲလား၊ ေခတ္ဟန္ ေခတ္နည္းလားလို႔ သိခ်င္လို႔ပါ။” “က်ေနာ္ အဲသေလာက္ေတာ့ မသိဘူးဗ်။ က်ေနာ္တို႔
႐ိုးရာပစၥည္းေတြက
ေနရာတိုင္းမွာ
တင္ေရာင္းတာမ်ိဳး
႐ိုးရာပစၥည္းဆိုင္ေတြမွာ ႐ိုးရာပစၥည္းအျဖစ္ လိေမၼာ္ေရာင္
ပန္းေရာင္တို႔ျဖင့္
မန္က်ည္းကြက္ဆင္
ေဖာက္ထားေသာ
လြယ္အိတ္ေလးမွာ
ေစ်းႀကီးတယ္။
ရွားတယ္။ ဒါကို အလြယ္တကူ ၀ယ္လို႔ မရဘူး။
သြား၀ယ္ရတာ။ အနီေရာင္ေပၚတြင္
လြယ္အိတ္ပုံစံ
မဟုတ္ဘူး။ တကူးတက
အခုေတာ့ သုံးေနၾကတာပါပဲ။
ဒါေတြကိုပဲ ခင္ဗ်ား
ဘာေျပာခ်င္တာ ရွိလို႔လ”ဲ ဟု ေျဖလည္းေျဖ ေမးလည္းေမးပါသည္။
ေတာက္ေတာက္ပပ ႂကြႂကြရြရြ ရွိလွသည္။ အျဖဴ
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 6 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 အျမဲကိုင္ခ့ရ ဲ သည္။ အမျဖစ္သူ ရက္လုပ္ေပးသည့္
က်ေနာ္က “ဒီလိုပါ။
က်ေနာ္တို႔
ကခ်င္လြယ္အိတ္
ကိုးဗ်။
ၾကားေနက်က
အခု
ခ်င္းလြယ္အိတ္
ဆိုေတာ့ ျဗဳန္းခနဲ နားထဲ ဆန္းသလို ျဖစ္သြားတယ္။ လြယ္အိတ္ေတြမွာ
အဆင္အေသြး
ကြဲျပားသလို
ပိုးလြယ္အိတ္
သိုးေမြးလြယ္အိတ္
လြယ္အိတ္မ်ားကိုလည္း ဇကာလြယ္အိတ္ ျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က
မဆလ
ဥပမာ ရွမ္းလြယ္အိတ္ဆိုရင္ ေအာက္က ပန္းပြား
ႏိုင္ငံျခားသြား၍
မပါဘူးဗ်ာ။ ကရင္လြယ္အိတ္ဆိုရင္ ႀကိဳးရွည္တယ္။
ပလတ္စတစ္ဇကာႏွင့္
အဲသလိုပဲ ခ်င္းလြယ္အိတ္မွာေကာ ကိုယ္ပုိင္ဟန္
ပစၥည္းမ်ားဟု
ရွိသလားလို႔ သိခ်င္တာပါ။” ဟု ရွင္းျပသည္။
ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ၍
ေသေသခ်ာခ်ာ
တခ်က္စဥ္းစားၿပီး
မသိေၾကာင္း၊
သူ
အားလုံးကေတာ့
ဒီလိုပုံစံမ်ိဳးကိုပဲ ႐ိုးရာလြယ္အိတ္အျဖစ္ သုံးေနတာ ၾကာၿပီ
ျဖစ္ေၾကာင္း၊
ရက္ပုံခ်ဳပ္ပုံ
ေခတ္နည္းေခတ္ဟန္ပဲ
ေတြကေတာ့
သူႏွင့္က်ေနာ္
လြယ္အိတ္အေၾကာင္း
လြယ္အိတ္ကိုယ္စီ ရွိၾကၿပီး၊ မတူကြဲျပားသည့္ ပုံစံ အစုံအလင္
ရွိၾကေၾကာင္း၊
ခုေခတ္မွာေတာ့ ဘယ္သူ႔မူရယ္လို႔ ခြဲျခားေျပာဖို႔ပင္ ခက္လိမ့္မည္
ထင္ေၾကာင္း၊
က်ေနာ္တို႔
သံဇကာ၀ယ္ရာတြင္ မွား၀ယ္လာေသာ
လူႀကီးမ်ားက
ေျပာၾကပါသည္။
အျပင္ထုတ္ေရာင္းရာ
ျဖစ္သည္။
ပလတ္စတစ္ဇကာ
အိတ္မ်ိဳးစုံအနက္
အစိမ္းေရာင္
လြယ္အိတ္လည္း
တပါး
အပါအ၀င္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ က်ေနာ္တို႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလာက္တြင္
စကားဆက္မိၾကရာ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားတိုင္းတြင္ အဆင္အေသြး
၀န္ႀကီးတပါး
ေလလံဆြဲသူတို႔က အိတ္ခ်ဳပ္၍ ျပန္ေရာင္းၾကျခင္း
လုပ္ၾကေတာ့မွာ
ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္ရွင္းျပပါသည္။
ကိုင္ခ့ရ ဲ ဖူးသည္။
ထူးထူးျခားျခား ကိုင္ခ့ရ ဲ ဖူးသည္မွာ ပလတ္စတစ္
အရြယ္အစားနဲ႔ ခ်ဳပ္ပုံဟန္ပန္လည္း မတူၾကဘူးဗ်။
သူငယ္ခ်င္းက
ပလတ္စတစ္
ေသခ်ာသည္မွာ
ျမန္မာတိုင္းရင္းသားမ်ား
အားလုံး
လြယ္အိတ္ကို ႏွစ္ႏစ ွ ္ကာကာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သုံးစြဲခ့ၾဲ ကေၾကာင္း စသျဖင့္ ေျပာျဖစ္ခ့ၾဲ ကပါသည္။
လြယ္အိတ္ဆိုင္ႀကီးမ်ား ေစ်းကြက္လည္း
ေပၚလာၿပီး
လြယ္အိတ္
အေတာ္ႀကီးက်ယ္လာသည္ကို
သတိထားမိပါသည္။ အမ်ိဳးအစားလည္း အေတာ္ စုံလင္လာသည္။
အေရာင္အေသြးလည္း
မ်ားျပားလာသည္။
လြယ္အိတ္တြင္
အဆင္တန္ဆာမ်ားလည္း
ပိုမို
အလွအပ
တပ္ဆင္လာၾကသည္။
ပန္းပြားမ်ား, ခ်ည္လုံးေလးမ်ား, အ႐ုပ္ကေလးမ်ား, ေခါင္းေလာင္း ျခဴလုံးေလးမ်ား အစုံအစုံ အပုံအပုံ ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းသားႏွင့္ လြယ္အိတ္ ခြဲျခားမရသည့္
(၂)
ကာလတြင္ က်ေနာ္၏
လြယ္အိတ္ႏွင့္ ကာလမ်ား
ပထမအရြယ္သည္
လက္ပြန္းတတီး
ျဖစ္ပါသည္။
ခ်ည္လြယ္အိတ္,
ေနခဲ့ရေသာ
ေက်ာင္းသားဘ၀တြင္ ေယာလြယ္အိတ္,
ကခ်င္လြယ္အိတ္, ကရင္လြယ္အိတ္ စသည္တို႔ကို
အမ်ိဳးမ်ိဳး
လြယ္အိတ္
ဖက္ရွင္ေတြလည္း
ေပၚလာခဲ့သည္ကို
အေစာပိုင္းက
မွတ္မိေနသည္။
လြယ္အိတ္ႀကိဳးကို
မေက်ေအာင္
အျပားလိုက္ ပခုံးစြန္းမွာ တင္႐ုံေလး လြယ္သည္။ အခ်ိဳ႕က
ေကာ္တင္၍
တတ္ေသးသည္။
ေနာက္ေတာ့
မီးပူတိုက္ထား ႀကိဳးရွည္ရွည္ကို
အထုံးထုံးၿပီး လြယ္သည္။ အထုံးကို ပခုံးေပၚမွာ
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 7 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 ၿမိဳ႕မွာ အေနၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ႀကီးေတာ္
မထား၊ ေရွ႕ဖက္နားခပ္က်က်မွာ ထားသည္။ တခါ လြယ္အိတ္ေသးေသးကို ဒရြတ္တိုက္
ႀကိဳးအရွည္ႀကီးႏွင့္
လြယ္ၾကေသးသည္။
အိတ္ႀကီးႀကီးကို
တဖန္
ႀကိဳးတုိတုိႏွင့္
လြယ္ၾကျပန္ေသးသည္။ ေက်ာင္းသူေတြက
အရြယ္ေရာက္သည့္
လြယ္အိတ္ကို
ပခုံးမွာလြယ္,
တေယာက္သည္ပင္ လြယ္အိတ္ႏွင့္။ ႀကီးေတာ္က လြယ္အိတ္ႀကိဳးကို ခ်ည္ထုံးၿပီးမွ
အိတ္ႏွင့္
လက္က
ဖဲထီးတလက္လည္း
ကပ္သည္အထိ
ဆြဲသည္။
အျမဲပါသည္။
သူ႔မွာ
ေန႔စဥ္လိုလို
အျပင္ထြက္ေနရတတ္သည့္
ႀကီးေတာ္ကို
လြယ္တ့ဖ ဲ က္က လက္န႔ဲ စာအုပ္ ႏွစ္အုပ္ေလာက္ကို
ဘယ္ေတာ့ၾကည့္ၾကည့္
ကိုင္၍
ဖက္ရွငတ ္ မ်ိဳး
ဖဲထီးဆြဲလ်က္ ေတြ႔ရတတ္သည္။ ႀကီးေတာ္သည္
ထမင္းဘူးကို
ေခါင္းခ်သည္အထိ
ရင္မွာခ်ပ္ထားသည္ကပင္
ျဖစ္ေတာ့သည္။
တခ်ိဳ႕က
တည့္တည့္ေလးကိုင္၍
စလင္းဘက္
မကိုင္၊
လြယ္အိတ္ကိုသာ ျမတ္ႏိုးစြာ ကိုင္သြားခဲ့သည္။
ေတာက္ဆတ္ေတာက္ဆတ္ ေလွ်ာက္ၾကသည္။ က်ေနာ္
လြယ္အိတ္ခ်ည္လ်က္
ငယ္ငယ္က
လြယ္အိတ္ကို
လြယ္အိတ္သည္
ၿမိဳ႕အႏွံ႔
နယ္အႏွံ႔
က်ယ္ျပန္႔စြာ
ကိုင္ခ့ၾဲ ကသည့္
အသုံးအေဆာင္
စလြယ္သိုင္းရမွ အားရသည္။ တခါတရံ ႀကိဳးကို
ပစၥည္းတခု
ျဖစ္ပါသည္။
ပစၥည္းထည့္စရာ
ခ်ိဳင္းေအာက္မွ
လွ်ိဳ,
အိတ္ကို
ေခါင္းမွေက်ာ္,
အိတ္ဟူသည္မွာ လိုအပ္ခ်က္အရ ေပၚလာေသာ
ေက်ာမွာခ်၍
ေက်ာပိုးအိတ္လို
လြယ္သည္။
ေက်ာင္းသားႀကီး ႀကိဳးရွည္ရွညက ္ ို
ျဖစ္လာေတာ့ ေရြး၍
လြယ္အိတ္
ယင္းႀကိဳးတြင္
ထီး,
အသုံးအေဆာင္
တခုျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာတို႔တြင္
အိတ္ေထာင္, ႀကိဳးအိတ္, ႐ႈံ႕အိတ္, ေက်ာပိုးအိတ္, သားေရအိတ္
စသျဖင့္
မ်ားစြာ
ရွိပါလိမ့္မည္။
ထမင္းဗူး, အက်ႌ တခုခုကို ခ်ည္ထားတတ္သည္။
ႏိုင္ငံျခားမွ ေရာက္လာေသာ အိတ္မ်ိဳးစုံကိုလည္း
ဒီစတိုင္မ်ိဳး ထိုစဥ္က ေခတ္စားခဲ့ေသးသည္။
ျမန္မာတို႔
ထိုကာလမ်ားက
ေက်ာင္းသားေတြသာ
မဟုတ္ လူအမ်ားစုမွာ လြယ္အိတ္ကို ခုံခုံမင္မင္ သုံးခဲ့ၾကပါသည္။
႐ုံးသူ႐ုံးသား
၀န္ထမ္းေလာက္ကလြဲ၍
စာေရးဆရာ အမ်ားစုကလည္း
ပန္းခ်ီဆရာ
လြတ္အိတ္ႏွင့္။
ေစ်းသည္
စပယ္ယာေတြလည္း
လြယ္အိတ္ႏွင့္။
ရဟန္းေတာ္မ်ားလည္း
လြယ္အိတ္ႏွင့္။
တိုင္းရင္းသားေတြလည္း
လူမ်ိဳးတိုင္း
လြယ္အိတ္ကိုယ္စီႏွင့္။ အေမ့ရြာက လာၾကေသာ ဦးႀကီး
ဦးေလး
လြယ္အိတ္ႏွင့္။
ေဒၚႀကီး
ဘယ္လိုပင္
ေဒၚေလးေတြလည္း
ျဖစ္ပါသည္။
အိတ္မ်ိဳးစုံကို
သုံးခဲ့ၾကသည္
လြယ္အိတ္
အသုံးကေတာ့
ျဖစ္ေစဦးေတာ့
တြင္က်ယ္မႈ က်မသြားခဲ့ဟု ထင္ပါသည္။
က်န္အလႊာအမ်ားစုက
လြယ္အိတ္ သုံးသည္ဟု ေျပာႏိုင္မည္ ထင္ပါသည္။
သုံးခဲ့ၾကသည္သာ
ျမန္မာတို႔၏
လြယ္အိတ္
အသုံးတြင္က်ယ္မႈ, လြယ္အိတ္သည္
ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးမႈေၾကာင့္ ျမန္မာ့သေကၤတ
တခု
ျဖစ္လာခဲ့သည္။ လက္ေဆာင္ေပး၍ ေကာင္းေသာ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းတခု ျဖစ္လာခဲ့သည္။ (၃) လြယ္အိတ္သည္ ေကာင္းေသာ
ပစၥည္း
လက္ေဆာင္ေပး၍ ျဖစ္လာခ်ိန္မွစ၍
အသုံးမတြင္ေသာ
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 8 of 15
ပစၥည္းတခု
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 ျဖစ္လာခဲ့ေလသလားဟု
က်ေနာ္
ေျပာင္းလဲလာေသာ
ဘ၀ေနဟန္က
တစိမ့္စိမ့္
စားေရးေသာက္ေရးတြင္
တအိအိ။
မီးဖိုေခ်ာင္
အခ်ိန္ကို
တတ္ႏိုင္သမွ်
ခ်ဳံ႕လို၍
ရယ္ဒီမိတ္ေတြ
အထုပ္ေတြကို
အားကိုး
လာရၿပီ။
ပိတ္စ၀ယ္၍
ဆိုင္မွာ
ဗူးေတြ
၀တ္ေရးတြင္
ခ်ဳပ္မ၀တ္ၾကေတာ့။
ခ်ဳပ္ၿပီးသားကို
ကိုယ္ႏွင့္ေတာ္တာ
ေရြး၀ယ္လိုက္႐ုံျဖင့္ နည္းနည္းပါးပါး ရလာၿပီ။
ေကာင္းေကာင္း
ျမႇဴဆြယ္ႏိုင္ၾကသည္။
အေတြးပြားေနမိပါသည္။
အရာရာတြင္
ကေလးေတြကို
ခ်က္ခ်င္း
၀တ္လို႔ရလာၿပီ။
အျမင္ရွိလွ်င္
ဖက္ရွင္၀တ္လို႔
သို႔ႏွင့္တပါတည္း
အသုံးအေဆာင္မ်ားကိုလည္း
အျခား
ဖက္ရွင္က်ေအာင္
ဖက္ရွင္ေတြက
နာမည္ေက်ာ္
တံဆိပ္ေတြ
ဆယ္ေက်ာ္သက္တို႔
အသည္းစြဲ
မိဘမ်ားကလည္း
လုံျခံဳေပ့ါပါး
ျဖစ္လာၾကသည္။
ေစ်းမမ်ားေသာ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုပဲ အလြယ္တကူ ၀ယ္ေပးလုိက္ၾကေတာ့သည္။ အဖုံးမလုံေသာ
ေရစုိမခံ,
ခ်ည္လြယ္အိတ္မ်ားက
အဖုံးပါသည့္
ပလတ္စတစ္တို႔
သားေရတို႔ကို
မယွဥ္ႏိုင္တာလည္း အမွန္ပင္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ပင္ စာသင္ခန္းမ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္ခၿ့ဲ ပီးေနာက္
လြယ္အိတ္အသုံးမွာ
တျဖည္းျဖည္း က်ဆင္းလာခဲ့သည္။ လုပ္ငန္းခြင္၏ လုိအပ္ခ်က္အရ
လြယ္အိတ္မဟုတ္ေသာ
၀ယ္လို႔ ရလာၿပီ။ ျမန္ဆန္သည္။ လြယ္ကူသည္။
အျခားအိတ္
အသုံးတြင္သည္။
ျမန္ဆန္
သုံးစြဲခ့ရ ဲ သည္။ ျပည္တြင္း ျပည္ပမွ ထုတ္လုပ္ေသာ
လြယ္ကူ အသုံးတြင္မႈကို ဦးစားေပး ေရြးခ်ယ္သည့္
လက္ဆြ,ဲ ေက်ာပိုး, ပခုံးသိုင္း, အခ်ိဳ႕ ႏွစ္မ်ိဳးသုံးမ်ိဳးရ
စတိုင္
စသည့္ အိတ္ေတြကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖုံ စုံမွစုံ။
ဘ၀ေနဟန္ကိုက
ျဖစ္လာသည္။
ထိုေရြးခ်ယ္မႈ
စတိုင္အရ
အမ်ိဳးမ်ိဳးကို
လြယ္အိတ္သည္ လူႀကိဳက္နည္း ပစၥည္းစာရင္းသို႔
ေစ်းေတြထဲမွာလည္း
တစတစ ေရာက္လာရေတာ့သည္။
အေရာင္းဆိုင္ေတြက
မူလတန္းမွစ၍
တကၠသိုလ္အထိ
ေက်ာင္းသား
အမ်ားစု၏
ေရြးခ်ယ္ခ်က္က
ေက်ာပိုးအိတ္
ျဖစ္လာသည္။
အေရာင္အေသြး
အဆင္ဒီဇိုင္း
စုံလင္ေသာ
ေက်ာပိုးအိတ္မ်ားက
ကေလးေတြကို
ေကာင္းေကာင္း
ျမႇဴဆြယ္ႏိုင္ၾကသည္။ ဖက္ရွင္ေတြက ျဖစ္လာၾကသည္။
နာမည္ေက်ာ္
အခါခါ
ထုိထိုေသာ
လြယ္အိတ္ဆိုင္ေတြက
အိတ္မ်ိဳးစုံ
မ်ားမ်ားလာၿပီး, နည္းနည္းလာသည္ကို
သတိထားမိသည္။ က်င္လည္ၾကရသူ
ေျပာင္းလဲ
အလႊာအသီးသီးမွာ အမ်ားစုသည္
လြယ္အိတ္ႏွင့္
အံ၀င္ခြင္က် မျဖစ္ေတာ့တာ အေတာ္ပင္ ၾကာခဲ့ၿပီ ထင္သည္။
တံဆိပ္ေတြ
တကယ္ေတာ့
လြယ္အိတ္မွသာ
ဆယ္ေက်ာ္သက္တို႔
အသည္းစြဲ
မဟုတ္ပါ က်ေနာ္တို႔တေတြ ေန႔စဥ္ သုံးစြဲေနေသာ
မိဘမ်ားကလည္း
လုံျခံဳေပ့ါပါး
သံမဏိ
ၾကာရွည္ခ့သ ဲ ည့္
အသုံးအေဆာင္
ေစ်းမမ်ားေသာ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုပဲ အလြယ္တကူ
အေတာ္မ်ားမ်ားသည္
၀ယ္ေပးလုိက္ၾကေတာ့သည္။
အၿငိမ္းစားယူဖို႔ တာစူေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ ပုဆိုးႏွင့္
မူလတန္းမွစ၍
တကၠသိုလ္အထိ
ေက်ာင္းသား
အမ်ားစု၏
ေရြးခ်ယ္ခ်က္က
ေက်ာပိုးအိတ္
ျဖစ္လာသည္။
အေရာင္အေသြး
အဆင္ဒီဇိုင္း
စုံလင္ေသာ
ေက်ာပိုးအိတ္မ်ားက
ထမီသည္
တျဖည္းျဖည္းႏွင့္
ေဘာင္းဘီကို
ေနရာေပး၍
အိမ္တြင္းပုန္းရန္ ျပင္ဆင္ေနသည္။ တိုက္ပုံလည္း ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းႏွင့္ ေခ်ာင္မွာ ကုပ္ေနတာ ၾကာၿပီ။ ရင္ဖုံး ရင္ေစ့
အက်ႌလည္း
ညႇပ္ဖိနပ္ကေတာ့
မ်က္ႏွာမသာယာေတာ့။
ရွဴးဖိနပ္တို႔
ေ၀့ါကင္းရွဴးတို႔ကို
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 9 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 နမူနာျပ၍
အေကာင္းဆုံးမွာ
အားလုံးသိၾကသည့္
ဂ်င္းေဘာင္းဘီႏွင့္
တခ်ိန္က ယွဥ္ထိုးႏိုင္ခ့ေ ဲ သးသည္။ ခုေတာ့ သားေရ ပလတ္စတစ္
ကြင္းထိုး,
ညႇပ္
စသည့္
အေပါင္းအေဖာ္ အစုံအလင္၏ ထုိးႏွက္ခ်က္ေၾကာင့္
ကန္းထရီးရွဴး
ၿပိဳင္ပြဲမွ ထြက္ရေတာ့မည္။ လြယ္အိတ္ေလးလည္း
လုပ္သားမ်ား
ေက်ာပိုးအိတ္ကို ေနရာေပး၍ လက္ေဆာင္ဘ၀သို႔
အၾကမ္းခံ ဂ်င္းေဘာင္းဘီသည္ ယေန႔ ဘယ္မွ်
ျမန္းရေပေတာ့သည္။
က်ယ္ျပန္႔
ေနာက္ေၾကာင္းကို ျပန္ၾကည့္ေတာ့ ပုဆိုး, ထမီ,
တိုက္ပုံ,
သူ႔ေရွ႕က
ညႇပ္ဖိနပ္
ဆိုတာေတြလည္း
ေတာင္ရွည္ပုဆိုး,
ရင္ဖုံးအက်ႌ,
ေျခနင္း
ပလာထမီ,
ဆိုတာေတြကို
ေနရာယူခ့ၾဲ ကတာပဲ
အလဲထိုး
မဟုတ္ပါလား။
ေတာင္ရွည္ပုဆိုးရဲ့
ေရွ႕ကိုၾကည့္ရင္လည္း
သူ႔ေခတ္န႔သ ဲ ူ
ရွိခ့ဥ ဲ ီးမွာ
ျဖစ္ပါသည္။
ေခတ္အေလ်ာက္ လိုအပ္ခ်က္အရ လူ႔အႀကိဳက္ရ အရာရာကေတာ့
ေျပာင္းလဲစီးဆင္းေနမည္
ျဖစ္ပါသည္။ အတြက္
သတၳဳတြင္း
ရည္ရြယ္ထုတ္လုပ္သည့္
ေနၿပီနည္း။
အေမရိကန္
ႏြားေက်ာင္းသားတို႔၏
သားေရလည္ျမင့္
ထိပ္ခၽြန္ရွဴးဖိနပ္ကလည္း အလြန္ စမတ္က်သည့္ စတိုင္ျဖစ္ေနၿပီ။ တ႐ုတ္႐ိုးရာ ဂ်င္ဆင္း, ဂ်ပန္႐ိုးရာ ဆူရွီ, ကိုရီးယား႐ိုးရာ ကင္ခ်ီ အစရွိသည္တို႔လည္း ကမာၻတလႊား ေနရာယူလာၾကၿပီ။ ထုိပစၥည္းမ်ားမွာ မူလ
႐ိုးရာအတိုင္း
မဟုတ္ေတာ့ပါ။
ထုတ္လပ ု ္ေနၾကျခင္း
မြမ္းမံျပဳျပင္၍
အသုံး၀င္
တြင္က်ယ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ ထုတ္လုပ္ထားၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ျဖစ္ပါသည္။
မည္သည့္လူမ်ိဳး၏
အသစ္အသစ္တို႔ အေဟာင္းအေဟာင္းတို႔ ဓမၼတာပဲ
ေနရာရလာေတာ့ ဖယ္ေပးၾကရသည္မွာ
ျဖစ္ပါသည္။
ထိုအခါ
အေဟာင္းအေဟာင္းတို႔သည္ ေသတၱာႀကီး
အတြင္း
`႐ိုးရာ´ဟူေသာ သြတ္သြင္းျခင္းျဖင့္
အဆုံးသတ္ၾကရေလေတာ့သည္။
မည္သည့္
အသုံးအေဆာင္ ပစၥည္း အႏုပညာမဆို အသုံး၀င္ တြင္က်ယ္လွ်င္ ျဖစ္ပါသည္။
လက္ခံ
သုံးစြဲၾကစျမဲသာ
အာဖရိကန္ေတြ
အံ၀င္ေအာင္
ျပဳျပင္ၿပီး
ေရာ့ခ္ဂစ္တာ၀ိုင္းထဲ
ထည့္လိုက္ေတာ့
ျမန္မာေတြက
အထူးအဆန္းလုပ္၍ အဲသလိုထည့္ဖို႔
တီးသည့္ဗုံကို
တီးလာၾကသည္။
ဘာေၾကာင့္
ဗမာဗုံကို
မစဥ္းစားခဲ့သလဲဟု
ေမးခြန္းထုတ္ၾကည့္ဖို႔ ေကာင္းပါသည္။
(၄) ႐ိုးရာ
ဆိုသည္မွာ
ထိန္းသိမ္းအပ္ေသာ
အရာလည္း ျဖစ္သလို၊ အသုံး၀င္ တြင္က်ယ္ေအာင္ မြမ္းမံ ခ်ဲ႕ထြင္အပ္ေသာ အရာလည္း ျဖစ္သည္ဟု က်ေနာ္ ထင္ပါသည္။ ယေန႔ေခတ္ ကမာၻတ၀န္း တြင္က်ယ္ေနေသာ
အသုံးအေဆာင္
သူသူကိုယ္ကိုယ္တို႔၏
အမ်ားစုမွာ
႐ိုးရာပစၥည္းမ်ားမွ
တဆင့္တုိးျမင့္ ထုတ္လုပ္လာေသာ ပစၥည္းမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။
က်ေနာ္တို႔သည္ လူမ်ိဳးျဖစ္သည္။ မဟုတ္ပါ။
ဆန္စားေသာ
ေခတ္မီၿပီဆိုၿပီး
ဆန္သည္
ျဖစ္ပါသည္။
႐ိုးရာ
ထို႔ေၾကာင့္
ဂ်ဳံစားၾကမည္ အစားအစာ
ဆန္ထုတ္လုပ္မႈကို
႐ိုးရာအျဖစ္ သေဘာထား၍မရဘဲ ေခတ္အေလ်ာက္ တြင္က်ယ္ေအာင္ မြမ္းမံ တိုးခ်ဲ႕ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိနည္းတူပင္
က်ေနာ္တို႔တြင္
အသုံးအေဆာင္,
ပစၥည္း,
ရွိသည့္ အႏုပညာ
အစရွိသည္တို႔ကို ႐ိုးရာစာရင္းထဲ ထည့္လိုက္႐ုံျဖင့္ တာ၀န္
ေက်ၿပီဟု
ဆိုႏိုင္မည္
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 10 of 15
မထင္ပါ။
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 ထို႐ိုးရာေတြထဲတြင္
တြင္က်ယ္ေအာင္
အဆင္ဒီဇိုင္းက ခ်စ္စရာ ျဖစ္ေနသည္။ ဆြဲေဆာင္မႈ
လုပ္ႏိုင္သည့္ အရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနသည္ကို
ရွိသည္
သတိျပဳအပ္ပါသည္။
မလြယ္ျဖစ္ခ့ပ ဲ ါ။
ျမန္မာ့႐ိုးရာ
သနပ္ခါးသည္
ပစၥည္းထုတ္လုပ္ႏိုင္ေသာ
အလွအပ
အဓိက
ကုန္ၾကမ္း
ျဖစ္ပါသည္။ သနပ္ခါးကို ေသြးလူးသည့္ အဆင့္မွ ႏိုင္ငံတကာ
တန္း၀င္
ျမန္မာ့႐ိုးရာက
ႀကိဳးစားမည္ဆိုရင္
ကမာၻ႔႐ိုးရာ
ျဖစ္လာႏိုင္ပါသည္။
ျမန္မာ့ လက္ဖက္သည္လည္း အလွကုန္ထုတ္သည့္ အေကာင္းစား
ပစၥည္းတမ်ိဳး
ျဖစ္ပါသည္။
ထန္းလ်က္ကို ေခတ္မီ အစားအစာ ျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ႏိုင္လွ်င္ ျမႇင့္တင္
အညာက
ေပးႏိုင္လာမည္
ကုန္ၾကမ္း
ထန္းသမားတို႔ဘ၀ကို ထင္ပါသည္။
မ်ားစြာလည္း
အျခား
ပစၥည္းေတြကို
႐ိုးရာတံဆိပ္ကပ္၍
အေတြးသည္
လက္ေဆာင္ျဖစ္႐ုံ အဆင့္မွ
အသုံး၀င္
ထုတ္လုပ္ႏိုင္လွ်င္… လက္ေဆာင္ရေသာ
ဟူေသာ အနီေရာင္
အမွ်င္တန္းေနမိသည္။
အလြယ္တကူ
ဒုကၡက
အခ်ိဳ႕
ျပႆနာ
ျမင္၍
လြယ္ခ်င္လိုက္တာဗ်ာ”
ဟု
“က်ေနာ္လည္း ေျပာမိခ့ဖ ဲ ူးသည္။
ႏိုင္ငံရပ္ျခားတြင္
ကိုယ့္႐ိုးရာ
ပစၥည္းေတြႏွင့္
ေ၀းကြာေနေသာ
အခ်ိန္၌
အမွတ္မထင္
အျခားအိတ္မ်ားႏွင့္မတူ
ငယ္ေပါင္းတေယာက္ႏွင့္ ၾကည္ႏူးမိသည္။ တဘာသာဆန္းေသာ
မရွိႏိုင္ေသာ္လည္း
အခ်ိဳ႕မွာေတာ့
အတားအဆီးတခု
ျဖစ္ေနတတ္သည္။
အထူးသျဖင့္
တရားမ၀င္
ေနထိုင္ၾကရသူေတြအဖို႔ မလိုအပ္ဘဲ ျမင္သာမည့္ ကိစၥကို ေရွာင္ၾကရသည္။ ဒုတိယအခ်က္က ကိုယ့္ဆီက
လက္ျဖစ္
မေသမသပ္,
ကိုယ့္ပစၥည္းက ခံစားေနရတတ္သည္။ ခ်ဳပ္လုပ္ရတာ
မလွမပတာေတြ
ျဖစ္၍
ရွိႏိုင္သည္။
အမ်ိဳးအစား ညံ့ႏိုင္သည္။ အျခား ေစ်းကြက္၀င္ ပစၥည္းေတြႏွင့္
ယွဥ္လိုက္လွ်င္
သိသိသာသာ
ကြာျခားေနတတ္သည္။ တတိယအခ်က္က စပ္စုခံရတတ္သည္။ အားမနာတမ္း မသိ၊
ရွင္းျပလို႔လည္း
လြယ္အိတ္လြယ္သည္ကို
အျမင္ဆန္းေန၍
လူ၀ိုင္းၾကည့္ခံရျခင္း ျဖစ္သည္။ လူၾကည့္ခံရသည့္
ျမန္မာလည္း လြန္ခ့သ ဲ ည့္ ေလးငါးႏွစ္က မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕
ပစၥည္းတခုကို မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း
ပထမအခ်က္က
အခ်ိဳ႕က
(၅)
ျပန္ေတြ႔ရသလို
ကိုယ့္႐ိုးရာ
က်ေနာ္
လက္ေတြ႔ သိလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
လြယ္အိတ္ေလးကို ၾကည့္ရင္း က်ေနာ့္အာ႐ုံတြင္
ျမင္လိုက္ရေသာအခါ
သို႔ေသာ္
ေသးႏုပ္ေနသလို
ကိုယ့္႐ိုးရာ
ပစၥည္းျဖစ္ေအာင္
ကိုင္ေဆာင္ဖို႔
ျမန္မာျပည္
တနံတလ်ားတြင္ ရွိပါလိမ့္ဦးမည္။
ထုတ္လုပ္သည့္
ျပည္ပတြင္
အလွကုန္ပစၥည္း
ထုတ္လုပ္ႏိုင္ေအာင္
ထင္သည္။
စပ္စုသည္။
ဗမာလည္း
အခ်ိဳ႕က
မသိ။
လိပ္ပတ္မလည္။
ကိုယ္
တခါတရံ
စိတ္တိုစရာမ်ိဳးႏွင့္ ၾကံဳရတတ္သည္။ ထိုအခက္အခဲမ်ားကို အေတာ္အတန္ ကခ်င္လြယ္အိတ္
ရင္ဆိုင္ရန္ အားေမြးၿပီးေနာက္
အစိမ္းေရာင္ေလး
တခုကို
က်ေနာ္ ၀ယ္ကိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေနရာတကာ ကိုင္ႏိုင္သည္ေတာ့ လြယ္အိတ္ကေလးက
မဟုတ္ပါ။ သယ္ေဆာင္ႏိုင္သည္မွာ
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 11 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 စာအုပ္ တအုပ္ႏွစ္အုပ္, မ်က္မွန္, မွတ္စု, ေဘာပင္,
ခပ္ႂကြားႂကြားနဲ႔
လက္ကိုင္ဖုန္း
ေျပာတတ္လာၿပီ။ အခ်ိဳ႕က “ဘယ္မွာ ၀ယ္လို႔ရလဲ”
ဒီေလာက္မွ်သာ
ျဖစ္သည္။
“ဒါ
ငါတို႔
လို႔
ပစၥည္းမ်ားမ်ား
“ဘယ္မွာမဆို ၀ယ္လို႔ရတယ္” လို႔ ေျပာခ်င္ေပမဲ့
အျခား
အိတ္ကိုသာ
ကိုင္ရျပန္သည္။
“အိမ္က
လြယ္အိတ္ကိုင္ႏိုင္မည့္
အခြင့္အလမ္းက
ေျဖရသည္။
အေတာ္နည္းေပသား။
ပို႔ေပးတာ”
ပါလို႔
ၾကည့္လွ်င္
လြယ္အိတ္ကေလးသည္
ဘီဒိုထဲမွာပင္
ရင္ထဲက
ခပ္ဆိတ္ဆိတ္
ႏွစ္အတန္ၾကာ
အသုံး၀င္မႈအရ နိဂုံးခ်ဳပ္ရမည့္ကိန္း
သိပ္မေျဖခ်င္။
လို႔
လြယ္အိတ္က ကြန္ပ်ဴတာလည္း ထည့္လို႔ မရ။ သယ္စရာရွိလွ်င္
ေမးလာရင္ေတာ့
႐ိုးရာ”
ကြဲကြာေနေသာ
လြယ္အိတ္ကို
ပခုံးမွာ
အျပင္ထြက္သည့္အခါ
ခ်ိတ္၍
ကိုယ့္ျပည္
ေလွ်ာက္သြားေနသလုိလို၊
ကိုယ့္ရြာမွာပဲ
ကိုယ့္တိုင္းျပည္က
ျဖစ္သည္။
သို႔ရာတြင္
ပစၥည္းမ်ားမ်ား
သယ္စရာမလိုဘဲ
ေပါ့ေပါ့ပါးပါး
ေလေျပေအးကို
အလြယ္တကူ
သြားလာလိုသည့္
အခါမွာေတာ့
ၾကည္ႏူးေနမိသည္ကေတာ့
ရွဴလိုက္ရသလိုလို၊ အမွန္ပင္။
ခုဆိုရင္
လြယ္အိတ္က အလြန္ အသုံး၀င္ေၾကာင္း လက္ေတြ႔
က်ေနာ့္မွာ
သိလာရပါသည္။
ခ်င္းလြယ္အိတ္ တလုံး၊ ႏွစ္လုံး ရွိၿပီ။ အစိမ္း နဲ႔ အနီ။
အျခားအိတ္ေတြက
ခမ္းခမ္းနားနား
အိတ္ႀကီး
တကားကားႏွင့္
ကခ်င္လြယ္အိတ္
အျပင္ထြက္သည့္အခါ
တလွည့္စီ
တလုံး၊ ကိုင္ရမည္။
ျဖစ္ေနတတ္သည္။ ေပါင္ေပၚတင္ မရ။ ေဘးမွာ
ေနာင္
ခ်ရ။
ဒီေပၚတင္ရ။
ရွမ္းလြယ္အိတ္, ရခိုင္လြယ္အိတ္ စသည့္ အေရာင္စုံ
လြယ္အိတ္ကေတာ့ ကုိယ္မွာ ခ်ပ္လို႔။ ထိုင္လွ်င္
အေသြးစုံ ကိုယ့္တိုင္းရင္းသား လြယ္အိတ္ေလးေတြ
ေပါင္ေပၚတင္,
၀ယ္လို႔ရရင္လည္း ၀ယ္ကိုင္ရဦးမည္။
ဟုိေပၚတင္ရ ရပ္လွ်င္
ပခုံးမွာခ်ိတ္
အေတာ္
နိပ္သည္။ ယူစရာ ငင္စရာရွိလွ်င္ လက္တႏိႈက္ႏွင့္ ၿပီးသည္။ ဘာဇစ္မွ ဖြင့္စရာ မလို။ ခလုတ္ေတြ ႏွိပ္စရာ မလို။ ဖ်ပ္ခနဲ ခ်ပ္ခနဲ။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို
ၾကည္ႏူးစရာကေလးမ်ား
ေဆာင္ယူလာ
ေပးတတ္ပါသည္။
မၾကာခဏ
ေယာလြယ္အိတ္,
ေခတ္မီ
အိတ္ေတြက
ေကာင္းလည္းေကာင္း သူတို႔ကို
လြယ္အိတ္ကေလးက
အေၾကာင္းသင့္လို႔
အသုံးလည္း၀င္
သူ႔ေနရာႏွင့္
လြယ္အိတ္ေလးကေတာ့
ပခုံးထက္မွာ ထာ၀စဥ္ ရွိေနေပလိမ့္မည္။ ။
အခမ္းအနား
ျမန္မာမွန္း သိၾကၿပီ။ ခင္မင္သူ ျမန္မာမ်ားက အခုမွ စာေရးဆရာနဲ႔ ပိုတူလာၿပီလို႔ ေနာက္တတ္ၾကသည္။
က်ေနာ့္ကို
ႏိုင္ငံျခားသားမွန္း
ျမင္သူတိုင္းက တန္းခနဲ
သိၿပီ။
ဒီေတာ့ အခ်ိဳ႕ကိစၥေတြ အလြယ္တကူ ေျပလည္ ရျပန္သည္။ လွလိုက္တာ”
စပ္စုသူအခ်ိဳ႕က လို႔
အိတ္ကေလးက
ဆိုလာရင္
သုံးရမည္။
ကိုယ္ပိုင္ ပစၥည္းအျဖစ္
အခ်ိဳ႕တြင္ လြယ္အိတ္လယ ြ ္ထား႐ုံႏွင့္ က်ေနာ့္ကို
အသိသာဆုံးကေတာ့
ပါသည္။
ကိုယ္က
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 12 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 အႀကံျပဳခ်က္ကို
နားလည္ေပမယ့္
က်မ
အေတာ့္ကို တုန္လႈပ္ခ့ပ ဲ ါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမတခုရ႔ဲ အေျမာက္သံ ဗုံးဆံေတြၾကားမွာ
ေမြးဖြားခဲ့။
အဲဒီေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမကို ျပန္လည္ ေရာက္ရွိခ့။ဲ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးအေၾကာင္းကို
သင္ၾကား၊
ေတာ္လွန္သူတို႔ရ႔ဲ
တူးဆြရင္း၊
ဘဝပံုရိပ္မ်ားကို
ေတာ္လွန္သူ
တေယာက္အျဖစ္န႔ဲ
ဘဝကိုျမတ္ႏိုးခံုမင္ခ့တ ဲ ့ဲ က်မ။ ဝါသနာထံုၿပီး
စာေရးဆရာဘဝကို
ရူးသြပ္ခ့။ဲ
လူထုရင္ခုန္သံ၊
ရွိခိုး ဦးခိုက္ အလြမ္းရိုက္လို႔ ေရးတဲ့စာ
သရုပ္မွန္စာေတြကိုသာ
ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ
ရင္ဘတ္ထဲ
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ဒုကၡသည္တဦးအေနနဲ႔ ၂ဝဝ၈
ေရာက္ခ့ပ ဲ ါတယ္။
ခုႏွစ္
ၾသဂုတ္လဆန္းမွာ
အေမရိကားကို
လာေရာက္ဖို႔
က်မ စိတ္ကူး လံုးဝ မရွိခ့ပ ဲ ါ။ မလာခ်င္ပဲ ေရာက္ခ့ရ ဲ ၊ ခ်စ္ခင္သူေတြကို ခြဲခ့ရ ဲ ၊ ဆႏၵေတြန႔ဲ ဆန္႔က်င္ၿပီး ပံုေဖာ္ရွင္သန္ေနရတဲ့
က်မရဲ႔
အေမရိကားေန႔ရက္ေတြဟာ
ငရဲခန္း
ေန႔ရက္ေတြပါပဲ။ ခုႏွစ္က
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ေခတၱတေခါက္ေရာက္ခ့ပ ဲ ါတယ္။ ေရာက္
က်မ အဲဒီတုန္းက
မိတ္ေဆြတခ်ဳိ႔က
ျမန္မာနယ္စပ္မွာ
မလံုမၿခံဳေနထိုင္ရတဲ့
ႏိုင္ငံေရးခိုလႈံခြင့္
ေလွ်ာက္ထားဖို႔
ပါတယ္။
ရင္န႔ဲ
ေတြ႔ခ့ၿဲ ပီး
အျပည့္ထည့္ၿပီး
ျပန္လည္
ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမနဲ႔ ေဝးၿပီး ငါ ဘယ္ လိုရွင္သန္မလဲ။ လူထုန႔ေ ဲ ဝးၿပီး
ငါ
ဘယ္လုိစာေတြေရးမလဲဆိုတ့ဲ စိုးရိမ္စိတ္က က်မကို တုန္လႈပ္ ေျခာက္ျခားေစခဲ့တာပါ။ အေမရိကားကို ေျခခ်လိုက္တ့အ ဲ ခ်ိန္ကစလို႔ ေတာ္လွန္ေျမကို
မိတ္ေဆြတခ်ဳိ႔ရ႔ဲ
အသက္ေတြန႔ရ ဲ င္း၊
ဘဝေတြန႔ခ ဲ င္းၿပီး
ေပးဆပ္ေနၾက၊
ေပးဆပ္သြားၾကတဲ့
ေခါင္းေဆာင္းမ်ား၊
ရဟန္္း
ေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ားနဲ႔
က်မကို
ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားအေပၚ
ေစတနာပါတဲ့
ဒုကၡသည္မ်ား၊ နယ္စပ္လမ္းက
ဒီမိုကေရစီေရး၊
လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္
ထိုင္း-
အႀကံျပဳၾက
အမိေျမနဲ႔
လြမ္းဆြတ္မႈ။
အမ်ဳိးသား
၂ဝဝ၄
အေမရိကား
လူထုဘဝ
ခံစားေမြးထုတ္ရတာကိုမွ လက္က်တဲ့ က်မ။
အေျခအေနအေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္
ဘဝကို
စူးစူးနစ္နစ္
ကေလာင္ေသြးေတာ့လည္း လူထုရင္ခုန္သံေတြကို
ေမ ၆၊ ၂၀၀၉
က်မ
စာေရး၊ စာဖတ္
သံဃာမ်ား၊ ရွက္ရံ႔အ ြ ားနာမႈ။
တရားမဝင္အလုပ္သမားမ်ား၊ ပန္းကေလးမ်ားအေပၚ
တာဝန္ပ်က္ကြက္မႈ၊ လတ္တေလာ ျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 13 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 လူမ်ား၊ ျမင္ကြင္း မ်ား အေပၚ အလိုမက်မႈမ်ားနဲ႔
စာေရးပါ့မယ္ဆိုတ့ဲ
က်မ စိတ္ေတြ ငရဲက်ခဲ့ရပါတယ္။
ေတာင္းပါေတာ့တယ္။ ေမာင္ရစ္
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ကယ္လီဖိုးနီးယားျပည္နယ္က
ကတိကို
ၿမိဳ႔ငယ္ေလးတခုမွာ
စာအုပ္ေတြက
မိုးမခက
ေၾကးမံုဦးေသာင္း
ကဗ်ာေတြ၊
ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္၊
အားေပးတိုက္တြန္းသူကေတာ့ ဆရာကိုေအာင္ေဝးပါ။ ဝါရွင္တန္ဒီစီကို (စာေရးဆရာမ
ကဗ်ာ
ေနာက္ပိုင္း
ေရာက္လာတဲ့ ေမၿငိမ္း)
ဖုန္းလိုင္းေတြကဆင့္
အမွတ္တရစာစုန႔ဲ အဟာရစာေစာင္က ထုတ္ေဝတဲ့
က်မကုိ
ခရမ္းျပာျမင္းရိုင္း (ကိုေအာင္ေဝးရဲ႔ ကဗ်ာစာအုပ္)
ပူပူဆူဆူ အင္း
ေတေလေနတဲ့
က်မကို
ဆရာေအာင္ေဝးက မေလ်ာ့ေသာဇြဲန႔ဲ စာေတြေရးပါ၊ သတင္းမီဒီယာေတြန႔ဲ ဆက္သြယ္ပါ၊ မိတ္ေဆြေတြန႔ဲ စကားေျပာပါ၊ ေရာက္တ့အ ဲ ရပ္ကေန စာေပတာဝန္ ေက်ပါလို႔ ကိုယ္တိုင္လည္းေျပာ၊ လက္လွမ္းမွီရာ
ျဖစ္ပါတယ္။
က်မ
ေရာက္ခ့ပ ဲ ါတယ္။ အဲဒီကမ္းေျခမွာ မိုးမခမီဒီယာက ေမာင္ရစ္န႔ဲ က်မဆံုပါတယ္။ လိႈင္းေတြ တဝုန္းဝုန္း၊ တဟူးဟူးၾကားမွာ
ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း၊
ေမာင္ရစ္န႔ဲ
က်မ
လူထုေတြအေၾကာင္း၊
ေတာ္လွန္ေရးအေၾကာင္း၊ သံဃာေတာ္ေတြအေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းသားေတြအေၾကာင္း၊ ကဗ်ာဆရာ၊
အေမရိကားေရာက္
စာေရးဆရာမ်ားအေၾကာင္း
အခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာ လမ္းခြဲျပန္ၾကမယ္ဆိုေတာ့
သတင္းစာဆရာႀကီးမ်ား၊ ဘဝျဖတ္သန္းမႈ၊
ေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။ ေမာင္ရစ္က
ကဗ်ာဆရာႀကီးမ်ားရဲ႔
ေစတနာ၊
အျမင္သေဘာထား၊
ယံုၾကည္ခ်က္၊ ခံယူခ်က္မ်ားပါတဲ့ အဖိုးတန္စာအုပ္ ၄
အုပ္ကို
ဒီစာအုပ္
က်မ
မနားတမ္း
ဖတ္ခ့ပ ဲ ါတယ္။
၄ အုပ္ဟာ အေမရိကားကိုေရာက္ၿပီး
က်မ ပထမဆံုးဖတ္ျဖစ္တ့ဲ စာအုပ္ေတြပါ။ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္မွာ က်မ၊
မေန႔တေန႔က
ေနာက္တရက္မွာပဲ
သတင္းနဲ႔
စာနယ္ဇင္းအလုပ္ကို ၁ဝ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ လုပ္ခ့ဖ ဲ ူးတဲ့
ဆန္ဖရစၥကိုၿမိဳ႔အနီးက
ေလေတြ
အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီး
နားခ်ခိုင္းနဲ႔
တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ အားေပးႏိႈးေဆာ္ခ့သ ဲ ူပါ။
ပစိဖိတ္ကမ္းေျခတခုကို
ထုတ္ေဝတဲ့
မေမၿငိမး္
ေရးပါ့မယ္လို႔
မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားမွလည္း
ဖန္မီးအိမ္စာေပခ်စ္သူမ်ား
ကဗ်ာဆရာဦးတင္မိုး ကြယ္လြန္ျခင္း ၆ လ ျပည့္
ခ်လိုက္ရေပမယ့္ က်မ ေတာ္ေတာ္န႔ဲ စာမေရးခဲ့ပါ။ ထံုထံုေပေပနဲ႔
(ေအာင္ဗလ)၊
(ဆန္ဖရန္စစၥကို)က
လုပ္ပါေတာ့တယ္။ အကို အမမ်ားရဲ႔ ေစတနာကို မပယ္ရွားဝံ့လို႔သာ
ထုတ္ေဝတဲ့
မွာေတာ့
ကလည္း
စာေရးဖို႔
ရေအာင္
လက္ေဆာင္ေပးလိုက္တ့ဲ
ငရဲက်ေနတဲ့ က်မကို ဖုန္းေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ဆက္ၿပီး စာေတြေရးဖို႔
မရ
က်မကို
စာအုပ္ ၄ အုပ္ လက္ေဆာင္ေပးၿပီး က်မဆီက
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကိုေရာက္မွ
ကြန္ျပဴတာနားလည္း မကပ္၊ ဘာသတင္းမွလည္း နားမေထာင္၊
ဘာစာမွလည္း
မဖတ္ဘဲ
မ်က္စိနားပိတ္န႔ဲ အက်ဳိးရွိတ့အ ဲ ခ်ိန္ေတြကို မိုက္မဲစြာ ကုန္ဆံုး ေစခဲ့ပါတယ္။ တိုင္းျပည္အတြက္၊ လြတ္ေျမာက္မႈအတြက္၊
ယံုၾကည္ခ်က္အတြက္
အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲ
အႀကိမ္ႀကိမ္ေရာက္ခ့၊ဲ
အမိေျမကိုစြန္႔ခ့။ဲ ဆရာႀကီးမ်ားရဲ႔ပံုရိပ္။
ဘဝေတြက်ဳိးေက်ခဲ့ရတဲ့ ေရာက္တ့အ ဲ ရပ္
ေရာက္တ့ႏ ဲ ိုင္ငံကေန တိုင္းျပည္န႔ဲ လူမ်ဳိးအတြက္ က်ရာတာဝန္သယ္ပိုးထမ္းရြက္ခ့တ ဲ ့ဲ ဆရာႀကီးမ်ားရဲ႔
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 14 of 15
MoeMaKa Daily - eNewspaper – May 5, 2009 စိတ္ဓာတ္န႔ဲ
ခံယူခ်က္ေတြက
အေမွာင္ဖံုးေနတဲ့
က်မတို႔ရ႔ခ ဲ ါင္းေဆာင္ႀကီး
“ပဒိုမန္းရွာ”ကိုလည္း
က်မ အၿမဲသတိရ ဦးၫြတ္ေနမွာပါ။
က်မကို အလင္းျပခဲ့ပါတယ္။
က်မကို
တခုေတာ့
အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘဝေရာက္ေနရတဲ့ သန္း ၆ဝ ေက်ာ္
နားလည္ခင ြ ့္လြတ္ေပးၾကပါ။
အမိေျမကို
ျပည္သူလူထုႀကီးနဲ႔တကြ
လြမ္းလို႔က်တဲ့ က်မရဲ႔ မ်က္ရည္၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာ အက်ဥ္းေထာင္ေတြကို
အိမ္လုပ္ေနရတဲ့
ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြကို
တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ၊
က်ရတဲ့
ေက်ာင္းသားေတြ၊
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတဲ့
ေတာေတြေတာင္ေတြထဲ
အသက္လု
ေျပးလႊားေနရတဲ့
ျပည္တြင္းဒုကၡသည္ေတြ၊
ထိုင္းရဲ
ျမင္တိုင္း
ေသြးပ်က္ထိတ္လန္႔ေနရတဲ့ ငရဲခံေနရတဲ့
ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေလးေတြ၊ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြမွာ မိသားစုေတြအတြက္ က်ားကန္ေပးေနရတဲ့သူေတြ၊ အမိႈက္ပံုတကာ ေမႊေႏွာက္ၿပီး ဝမ္းမီးၿငိမ္းေနရတဲ့
တရားမဝင္အလုပ္သမားေတြ၊
သူတို႔အားလံုးကိုေတာ့
ကိုယ့္ဇာတ္ကိုယ္နာလွၿပီလို႔
မဆံုးေတာ့ပါ။
အဲဒီ
စိတ္ဝိဥာဏ္ထဲ ၾကိဳးစားရင္း
မ်က္ရည္ေတြ၊
အလြမ္းေတြက
က်မကို ခြန္အားေတြ ျဖစ္ေစမွာပါ။ ယံုၾကည္ပါ၊
ရွိခိုးဦးခိုက္ပါရဲ႔
အလြမ္းရိုက္လို႔ ေရးတဲ့ စာပါ။
(ရုပ္ပုံ
ဆရာႀကီးမ်ား
က်မရဲ႔
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္တိုင္ေအာင္ လြမ္းေနပါရေစ။
ကေလးငယ္ေတြကို
ထင္ခ့တ ဲ ့ဲ က်မရဲ႔မိုက္မဲမေ ႈ တြကို က်မ ေနာင္တရလို႔
ပူးဝင္ခိုေအာင္းဖို႔
ျပည္သူေတြ၊
နယ္စပ္လမ္းက ပန္းကေလးေတြကို လြမ္းလြန္းလို႔
ေအာက္ေျခသိမ္းအလုပ္ေတြလုပ္ၿပီး
-
မ်က္ရည္၊
က်ရတဲ့ က်မရဲ႔မ်က္ရည္ေတြကိုေတာ့ မတားၾကပါနဲ႔။
ထိုင္းျပည့္တန္ဆာခန္းေတြထဲ
ေမ့ေလ်ာ့ထားၿပီး
က်မရဲ႔
ဒုကၡသည္ေတြ၊
ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ၊
နယ္စပ္လမ္းတေလွ်ာက္က
ေက်ာခိုင္းစြန္႔ခြာခဲ့ရလို႔
-
။
ခင္၀မ္းပန္းခ်ီကား၊
က်မရဲ႔
က်မဦးခိုက္ပါတယ္။
တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္
က်မကို
အားေပးႏိႈးေဆာ္ခ့တ ဲ ့ဲ
ဆရာကိုေအာင္ေဝး၊ ဆရာမေမၿငိမ္း၊ ေမာင္ရစ္တို႔ကို ေက်းဇူး အထူးတင္ပါတယ္။ က်မရဲ႔ “ခိုင္မာေရ
အခန္းေထာင့္တေနရာကေန …
တာဝန္ေက်ေက် ဓာတ္ပံုထဲကေနတဆင့္
-
ကိုယ္လုပ္ရမယ့္အလုပ္ကို လုပ္
…”
ကရင္ဒုံးယိမ္း၊
http://phonyo.blogspot.com/ က ရပါတယ္)
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ျပန္လည္ ဦးေမာ့လာခဲ့ရတာမို႔ ဆရာႀကီးမ်ားကို
…
လို႔
သတိေပးေနတဲ့
http://www.MoeMaKa.Com MoeMaKa eNewspaper - 15 of 15
Related Documents
Moemaka - Enewspaper - 1st May 2009
April 2020 2
Moemaka Daily Enewspaper - 4th May 2009
April 2020 6
Moemaka E-newspaper - 5th May 2009
April 2020 4
5th May 2009 Awamehind
April 2020 23
May 5th
May 2020 0
Moemaka Daily E Newspaper - 5th July 2009
May 2020 7More Documents from "Moe Ma Ka"
Moemaka Daily - 27th Oct 2009
June 2020 3
Moemaka Daily E Newspaper - 7th May 2009
April 2020 10
2009 05 27 - Nld Statement - Dassk Testimony
May 2020 7
May 28 News On Burma From Burmese Media
May 2020 4
