21grams_issue1

Φ ο ι τ η τ ι κ ό

Π ε ρ ι ο δ ι κ ό

21 Γραµµάρια Ανακάλυψε τις δυνατότητές σου! ∆ιµηνιαίο Έντυπο του Οµίλου “21Γραµµάρια”

Τεύχος 1ο - Σεπτέµβριος-Οκτώβριος 2008

1

21 Γραµµάρια

21 Γραµµάρια Γράψε κι εσύ: Ο λόγος που φτιάξαµε αυτό το έντυπο είναι για να δώσουµε την ευκαιρία σε ιδέες και φωνές που δεν ακούγονται όσο θα έπρεπε, να ακουστούν. Με βάση αυτό σας καλούµε να µας στείλετε ένα δικό σας άρθρο για έκδοση. Θέµα του άρθρου σας µπορεί να είναι οτιδήποτε σας απασχολεί και/ή θέλετε να το µοιραστείτε µαζί µας. Το ‘21 Γραµµάρια’ ενδέχεται σε συγκεκριµένες περιπτώσεις να µην εκδώσει το άρθρο σας. Όταν αυτό περιέχει υβριστικό ή ρατσιστικό περιεχόµενο ή όταν υπάρχουν σε αυτό κατηγορίες προς άτοµα, οργανώσεις, οργανισµούς ή ιδέες οι οποίες δεν συνοδεύονται µε στοιχειοθέτηση. Η αποστολή του άρθρου συνεπάγεται µε εγγύηση ότι το έχετε γράψει εσείς και µε παραχώρηση των δικαιωµάτων έκδοσής του υπό τους όρους που εκδίδεται το έντυπό µας.

Μήνυµα Οµίλου

Μια νέα Αρχή, Μια νέα Οδός Κρατάς στα χέρια σου την πρώτη έκδοση του ‘21 Γραµµάρια’. Του περιοδικού που εκδίδεται από τον οµώνυµο πανεπιστηµιακό όµιλο. Ο όµιλος ’21 Γραµµάρια’ είναι ένας νέος όµιλος που ιδρύθηκε µε σκοπό να δώσει φωνή και µέσα έκφρασης σε όσους νέους έχουν κάτι να πουν ή να δείξουν αλλά δεν έχουν το µέσο.

Επικοινωνία: e: [email protected] δ: Καλλιπόλεως 75, Τ.Θ.: 20537, 1678, Λευκωσία, Γραφείο ΦΕΠΑΝ, Όµιλος “21 Γραµµάρια”

Στις σελίδες µας θα συναντήσετε ένα αριθµό από στήλες που ασχολούνται µε Ιδιοκτησία: ότι µπορείτε να φανταστείτε. Από Η έκδοση αυτή ανήκει στον Όµιλο του Στα πλαίσια αυτών των τα πολιτικά δρώµενα και τα Πανεπιστηµίου Κύπρου “21 Γραµµάρια” τρόπων έκφρασης εµπίπτει το τεχνολογικά νέα ως τις ερωτικές Προσωρινό ∆ιοικητικό Συµβούλιο: σχέσεις των ανθρώπων και το περιοδικό ’21 Γραµµάρια’. αστυνοµικό µυθιστόρηµα του Πρόεδρος: ∆ηµήτρης Παρπέρης Είναι ένα π λ ή ρ ω ς Πανεπιστηµίου µας. Αντιπρόεδρος: Αλέξανδρος Αντρέου ανεξάρτητο έντυπο και ο σκοπός Γραµµατέας: Μάριος Θεοδώρου του είναι το να δώσει φωνή στους Είµαστε βέβαιοι ότι όλοι θα βρείτε φοιτητές, χωρίς να αποτελεί κάτι που θα απολαύσετε στο Ταµίας: Φωτεινή Παναγιώτου παράλληλα ‘ιδεολογική’ ή άλλως έντυπό µας. Είµαστε εξίσου Μέλος: Μιχάλης Σταυρη βέβαιοι ότι όλοι θα έχετε κάτι που πως δήλωση. πάντα θέλατε να µοιραστείτε µε ∆ικαιώµατα©: Το έντυπο αυτό αποτελεί τους άλλους και δεν είχατε το Τα άρθρα που εµφανίζονται στο ‘21 σ υ ν έ χ ε ι α τ ο υ π ε ρ ι ο δ ι κ ο ύ βήµα. Σας προ(σ)καλούµε Γραµµάρια’ αντιπροσωπεύουν τις απόψεις ‘ t h e P s y c h o T i m e s ’ π ο υ λοιπόν… των αρθρογράφων τους. Όλα τα κείµενα, γραφικά, εικόνες που παρουσιάζονται σε κυκλοφόρησε περιορισµένα τα οποιοδήποτε τµήµα του ‘21 Γραµµάρια’ προηγούµενα δύο χρόνια. Η Οι σελίδες µας είναι ανοικτές για αποτελούν πνευµατική ιδιοκτησία του δηµιουργού τους. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η οµάδα που κυκλοφόρησε εκείνο όλους. Είτε θέλετε να µας στείλετε αναδηµοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, το έντυπο, πιο οργανωµένη, ένα µικρό κείµενο, παράπονο, µερική ή περιληπτική, ή κατά παράφραση, ή ενισχυµένη µε νέο αίµα, ιδέες και σκέψεις … είτε έχετε τόσα πολλά διασκευή απόδοση του περιεχοµένου των σελίδων του έντυπου µε οποιονδήποτε διάθεση, ανάλαβε αυτό τον όµιλο. να πείτε που χρειάζεστε µια δική τρόπο, µηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, σας στήλη, εµείς εδώ είµαστε. Το ηχογράφησης ή άλλο, χωρίς προηγούµενη µόνο που έχετε να κάνετε είναι να γραπτή άδεια από το συµβούλιο του οµίλου σύµφωνα µε τους κανόνες Περί επικοινωνήσετε µαζί µας, πράγµα Πνευµατικής καθόλου δύσκολο. Ιδιοκτησίας του 1 ∆ιεθνούς, 2 είναι Ευρωπαϊκού και ς ψυχής α του η τ ς ο ρ ά Τοπικού ∆ικαίου. ι το β έρευν µύθος ότ ίνησε από µια να ς α ν έ ι ε Η έρευ ξεκ ς . ο 7 Υπάρχ θ 0 ύ 9 µ 1 το ια. Ο ιατρικό και στο γραµµάρ n MacDougall s e im Τα T ca ork ine. c i Dr. Dun κε στην New Y d e M θη µπορούν can i α r ρ υ e κ δηµοσιεύ γ m έ A τη µε ο παρά ό περιοδικ ατά της κάθε άλλ ευνα ήταν γεµά µ έρ αποτελέσ θούν αφού η ρη . τική να θεω ικά προβλήµατα . Σηµαν ς γ α ο µ λ ο δ ια ο γ µεθ εύον ι δευτερ ές της. α ίν ε , ς µω τότητ Αυτό, ό ι οι δυνα α κ ή χ υ είναι η ψ

: Το Όνοµα

2

Ανακάλυψε τις δυνατότητές σου!

3

21 Γραµµάρια

“Back to Bull (Sh..)” http://groupetherapy.wordpress.com/ kalioush

Έφυεν ακόµα ένα καλοκαίρι που τη ζωή µας! Τόσο καϊµµόν να ρτει τζαι τωρά ποσιερετούµεν το! Όπως πάντα, στο τέλος κάποιας σεζόν, κάποιου σχολικού ή ακαδηµαϊκού έτους, κάποιας εποχής του χρόνου, κάµνω µια προσωπική αναθεώρηση για τα όσα µε επροσπεράσαν… όσα επεράσαν που πάνω µου, όσα µε τσαλαπατήσαν, για όσα εν ήρταν αν τζαι επερίµενά τα… Μόνο µέσα σε ένα καλοκαιρινό τρίµηνο επέρασα τζαι που κηδεία π ρ ο σ φ ι λο ύ ς ο ι κο γ ε ν ε ι α κο ύ προσώπου, ταξίδεψα σε άλλες ηπείρους, ξέκοψα από άτοµα που ένιωθα ότι έβλαπταν σοβαρά την πνευµατική µου υγεία, τζαι είχα τζαι περιπέτειες µε το γαστρικό µου σύστηµα. Για το τελευταίο…είδα σε ένα µήνα 5 διαφορετικούς γιατρούς . Έσπασα ρεκόρ και εσπάσαν και τα νεύρα µου: Ούλλοι τους ήβραν την θεραπεία! Ναι βέβαια! Πιάστους ως τον ένα, που παθολόγο, γαστρεντερολόγο, κοµπογιαννίτη, την µάνα µου, που επειδή θωρεί πολύ ER τζαι νοµίζει ότι εν γιατρός διά µου που τη συλλογή µε τα χαππούθκια της… τζαι απαξ τζαι πεις της εν τα πίνω… η απάντηση θα είναι “εν που εν µε ακούειες τζαι αρρωστάς”. Τζαι εξηγάτε µου το τούτο : “Πως στην ευχή σχετίζονται µεταξύ τους η ακουστική αντίληψη (= Μάνα: “εν που εν µε ακούεις…”) µε το primperan, to imodium, το bioflor, τα αγχολυτικά, την αντιβίωση, το no-spa (χαππούδιν κι αυτό), το χάππι για την απορρόφηση των υγρών του στοµάχου και τις σταγόνες για την χαµηλή πίεση; 4

τζαι απαξ τζαι πεις της (µάνας) εν τα πίνω… η απάντηση θα είναι “εν που εν µε ακούειες τζαι αρρωστάς”. Έντα σχέση έχουν; Ε λοιπόν είναι ΚΑΠΟΙΑ από τις “ουσίες” που µε εποτίσαν οι γιατροί και οι wannabe γιατροί µέσα σε ένα µήνα, επειδή είχα ναυτίες τζαι έκαµνα εµετούς. Εγώ ένα σύµπτωµα είχα τζαι οι γιατροί εδώκαν µου 101 φάρµακα. Ο ένας είπε µου εν γαστρίτιδα, ο άλλος εν κάτι που έφα, ο τελευταίος είπε µου εν άγχος. ΕΛΕΟΣ. Ποιος σας είπε να µε κάµετε πειραµατόζωο κύριοι.Ρε τα ευλοηµένα! Είµαι άνθρωπος και γω, ελάλεν κάποτε τζαι η Ευριδίκη για την Γιουροβίζιον… Λαλείς να είσσιεν τζαι τούτη παρόµοια εµπειρία µαζί µου; Τέσπα… Επεράσαµεν! Το καλό της υπόθεσης εν ότι εχάσαµεν τζαι κανένα δκύο κιλούθκια τζαι επήρατο πάνω µου. Έτο σε δκυο τρείς εβδοµάδες εν να τα ξαναβάλω πίσω αφού αππώθηκα τζαι εξεκίνησα να τρώω πελλάρες πάλε… Πάει επέρασε… Ωραία ήταν τζαι τα ταξίδια που έκαµα. Εγνώρισα καινούρια άτοµα µε κοινά ενδιαφέροντα. Είδα καινούριους

τόπους, απόκτησα εµπειρίες…

πολλές

Είδα όµως τζαι φτώχια τζαι α ν θ ρ ώπ ι ν η δ υ σ τ υ χ ί α τζα ι εκτίµησα τα όσα έχω, τα οποία εθεωρούσα τα δεδοµένα, όπως π.χ τα παπούτσια τζαι τα ρούχα που φορούµε. Το (προς το παρόν) καθαρό νερό που πίνουµε… έχει κόσµο εκεί έξω που τα θεωρεί πολυτέλεια. Ταξίδκια όπως στην Αφρική ωριµάζουν τον τρόπο σκέψης σου. Ευαισθητοποιούν σε οικολογικά και ανθρωπιστικά… εν καλά να φκαίνουµε άµαν έχουµε την ευκαιρία τζαι λίον εκτός Κύπρου… Θωρούµεν ότι εν είµαστε µόνοι µας πας τη Γη… Εγινήκαν πολλά τούτο το καλοκαίρι! εν αλήθκεια! Εν θα αναφέρω άλλα τωρά γιατί αρκέψαν να καµµούν τα µάθκια µου… Αύριο εν να ’ναι µεγάλη µέρα… θα πηαίνω µε τα “τάσσια”, τριφτή… που τα πράµατα που έχω να κάµω! Γες, τούτη η εβδοµάδα θα βρεί κάποιους back to school, άλλους back to work και άλλους back to bull (Sh…)

Ανακάλυψε τις δυνατότητές σου!

Broken

Μάθε

Μαρία Συµεού

Πέτρος Κολάς

Τα δέσµια δεν αφήνουν την καρδιά να προχωρήσει. Πρέπει να βρει τη δύναµη να πάρει ένα µαχαίρι και να τα κόψει. Από τη ρίζα!! Ακούγεται τόσο εύκολο µα είναι τόσο δύσκολο! Τόσο που πληγώνει. Μια πληγή που µπορεί να αφήσει το σηµάδι της να επισκιάσει όλη τη ζωή του σώµατος που δόθηκε, του µυαλού που αγνόησε τη λογική, της καρδιάς που αγάπησε.

Μάθε να είσαι άνθρωπος. Μάθε να ζεις. Μάθε να αγαπάς. Μάθε να σ’ αγαπήσουν. Μάθε να δίνεις. Μάθε να λες «λυπάµαι». Μάθε να ζητάς «συγνώµη». Μάθε να ελπίζεις. Μάθε να συχωράς. Μάθε να ακούς. Μάθε να απορροφάς γνώσεις. Μάθε να ρωτάς. Μάθε να είσαι ΕΣΥ. Μάθε να λυπάσαι. Μάθε να µιλάς Μάθε να σκέφτεσαι Μάθε να υπάρχεις για σένα Μάθε να αναπνέεις. Μάθε να λες αυτό που θες να πεις.

Κι αντίστροφη µέτρηση λες και έχει ξεκινήσει. Νιώθει τις ώρες να γίνονται λεπτά, τα λεπτά δευτερόλεπτα και εκείνη καθισµένη σε µια γωνία να αναρωτιέται αν θα έρθει η λύτρωση ή ο θάνατος. Βαθιά µέσα της ξέρει ότι θα πληγωθεί και τότε είναι που έρχεται η φωνή του µυαλού ‘Σήκω! Φύγε τώρα! Ίσα που προλαβαίνεις! Σήκω ανόητη!’. Είναι ήδη αργά. Την έχει λυγίσει η απουσία. Το κορµί ακίνητο, παγωµένο στο χρόνο. Η καρδιά όµως χτύπα αργά.… κι΄όλο πιο αργά. Και λίγο πριν το τέλος µια ανάσα χαράς…..

ST N LEAR

Και προπάντων… ΜΑΘΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΠΑΤΑΣ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΙΝΕΣΑΙ ∆ΥΝΑΤΟΣ.

ST L E E F

ΜΑΘΕ ΝΑ ΛΕΣ «Σ’ ΑΓΑΠΩ» ΠΙΟ ΤΑΧΤΗΚΑ. ΜΑΘΕ ΝΑ ΛΕΣ «∆ΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ» ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ

‘Σε βλέπω µπροστά µου! Να! Είσαι κει και µου κρατάς το χέρι αγάπη µου! Ω! αυτό το βλέµµα σου µε συνεπαίρνει, η αγκαλιά σου µε γαληνεύει, το φιλί σου µε ταξιδεύει’. Και µ΄αυτή την εικόνα η αυλαία κλείνει και αυτή κοιµάται ήρεµη. Το ξέρει πως είναι ψευδαίσθηση µα µέσα της κράτα το παραµύθι της αγάπης ανοικτό να δέχεται το πόνο από κάθε πριγκιπόπουλο.

5

21 Γραµµάρια

Ανθρώπινες Νότες

Η ευαισθησία ως δυναµικό δηµιουργικό στοιχείο Λάµπρος Μαυρίδης

Η ευαισθησία είναι αυτό καθαυτό ένα ανθρώπινο χαρακτηριστικό και όχι ένα κοινωνικό προϊόν. ∆εν υπάρχει δηλαδή καµία τοµή µεταξύ του συνόλου της κοινωνίας και του σύνολου της ανθρωπότητας, όπου η ευαισθησία είναι υποσύνολο της ανθρωπότητας. Είναι ένα δυναµικό στοιχείο στην δοµή της ανθρώπινης συνείδησης, το οποίο επιτρέπει στον άνθρωπο που το φέρει να λειτουργήσει κάτω από ένα πλαίσιο αλτρουιστικό. Με το στοιχείο της ευαισθησίας ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα να δει το κόσµο γύρω του, τους ανθρώπους, την φύση σαν ένα ενοποιηµένο πλαίσιο, ένα ενιαίο οργανισµό, ο οποίος έχει ανάγκες και προβλήµατα. Αυτά τα προβλήµατα δεν ανήκουν µόνο στον κάτοχο του, «σ’εµένα», «σ’εσένα» αλλά στο ολικό πλαίσιο. Το πρόβληµα πλέον γίνεται οικουµενικό και το κάθε µέλος εργάζεται ως προς την λύση του. Πλέον σ' αυτό το σύστηµα, το ατοµικό επίπεδο παύει να υπάρχει, αφού το κάθε στοιχείο αποτελεί υποσύνολο του γενικού συνόλου, του ολικού οργανισµού. Παρατηρώντας το έργο αρκετών µεγάλων επιστηµόνων, οι οποίοι µε την δουλειά τους προήγαγαν το ανθρώπινο είδος σε ένα άλλο επίπεδο, κατανοούµε ότι εργάζονταν και υπήρχαν σε αυτό το σύνολο που αναφέρθηκα πιο πάνω. ∆ηλαδή η φύση τους ήταν καθαρά αλτρουιστική και το σ το ι χ ε ί ο τ η ς ε υ α ι σ θ η σ ί α ς λειτουργούσε δυναµικά. Αυτό γιατί 6

ο κάθε επιστήµονας κοίταζε τον κόσµο ως ένα ενιαίο σύνολο, και εργαζόταν στην λύση των προβληµάτων του συνόλου, αφού αποτελούσαν και προβλήµατα που άγγιζαν και τους ιδίους. Ένα λαµπρό παράδειγµα στην ιστορία είναι το έργο του Αλβέρτου Αϊνστάιν. Από µικρός εξέταζε τα προβλήµατα της ανθρωπότητας στο διανοητικό επίπεδο της φύσης και ένοιωθε την ανάγκη για αλλαγή. Η ανάγκη για αλλαγή έφερε την δηµιουργία της παγκοσµίου φηµισµένης θεωρίας της σχετικότητας. Αργότερα το στοιχείο της ευαισθησίας στον χαρακτήρα του τον ώθησε να ασχοληθεί και µε πολιτικής φύσης προβλήµατα, όντας Εβραϊκής καταγωγής. Θερµός υποστηρικτής του Ζιονισµού ένοιωθε την ανάγκη για την λύση ενός διαφορετικού προβλήµατος στο επίπεδο της πολιτικής. Ποτέ του όµως δεν έπαψε να λειτουργεί αλτρουιστικά και να βλέπει την ανθρωπότητα µε ευαισθησία. Αυτός ο ανθρώπινος χαρακτήρας του φαίνεται καθαρά και από την χαρακτηριστική του φράση “nationalism is an infantile disease”. Παρατηρώντας επίσης και το έργο του Leonardo da Vinci, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί ως universal genius, βλέπουµε ότι και ο ίδιος δρα στο ίδιο ακριβώς πλαίσιο. ∆ηλαδή η ευαισθησία του, τον παρακινεί να κατευθύνει την σκέψη και τον στοχασµό του στην ανθρώπινη νόηση, η οποία κατά την εποχή του ήταν αρκετά πρώιµη µε µεγάλες ελλείψεις. Αυτό επαληθεύεται και µέσα από πολλά παραδείγµατα. Σ' ένα από αυτά, κατά την περίοδο όπου ο Da Vinci ήταν ο ίδιος µαθητής, παρατηρούσε το σχέδιο του δασκάλου του ο οποίος είχε ζωγραφίσει τα πόδια ενός ανθρώπου που βρίσκονταν στο

νερό µε κανονικές ευθείες γραµµές. Ο Da Vinci στο σχέδιο του ζωγραφίζει τα πόδια του ανθρώπου µε ελαφριά κλίση όταν αυτά εισέρχονται στο νερό. Με αυτό τον τρόπο ο ίδιος δείχνει την ευαισθησία του ως προς την φύση και την τιµά µε το να συµπεριλάβει αυστηρά στην ζωγραφική του την διάθλαση του φωτός, από το νερό. Κλείνοντας φτάνω στο συµπέρασµα ότι η ευαισθησία είναι ένα δηµιουργικό στοιχείο στην ανθρώπινη φύση, ένα χάρισµα µε το οποίο γεννιέσαι. Αποτελεί το κίνητρο δράσης σε αλτρουιστικό επίπεδο, και παραγωγής ανθρώπινου έργου. Έτσι ο ίδιος ο άνθρωπος θα πρέπει να δουλέψει µε την αυτοκατανόηση του, η οποία θα του επιφέρει την αυτογνωσία που θα τον προτάξει σε ένα άλλο επίπεδο απ' όπου θα έχει την δυνατότητα να συνεισφέρει δραστικά στην ανθρωπότητα. Θα πρέπει να αντικρίσει το στοιχείο της ευαισθησίας όχι ως αρνητικό, και ως µειονεκτικό ως προς το άτοµο του, αλλά σαν ένα θείο χάρισµα που δίνει το χρίσµα της ανθρωπιάς.

Ανακάλυψε τις δυνατότητές σου!

7

21 Γραµµάρια

A Bug’s Life Όµιλος Φωτογραφίας

8

Ανακάλυψε τις δυνατότητές σου!

Στου κουφού την πόρτα...

Έχει η υποκρισία όρια; ∆.Π.

Αυτή η απορία ταλανίζει το µυαλό µου. Και, πιθανόν, να είναι καλύτερα αν δεν την λύσω.

Όταν εκείνη η παράγραφος έφτασε στην τελεία αποτέλεσε και το κλείσιµο ενός µεγάλου κεφαλαίου για µένα. Και το επόµενο είναι υπέροχο. Το επόµενο έχει ένα περιβάλλον πολύ πιο κοντά σε αυτό που ονειρεύοµαι. Όχι τόσο γιατί άλλαξε το περιβάλλον, για να λέµε την αλήθεια, όσο γιατί άλλαξα εγώ... Έχω δίπλα µου άλλα άτοµα, νέες γνωριµίες, που ξέρω ότι είναι αυτό που βλέπω. Έχω δίπλα µου όσους από τους παλιούς µου φίλους ξέρω ότι είναι αυτό που βλέπω. Και απολαµβάνω την ζωή µου.

Κατά την προηγούµενη παράγραφο της ζωής µου ήµουν υπόχρεος να επιβιώνω δίπλα από την υποκριτική µόδα που δέρνει την κοινωνία µας. Το κατάλαβα, το συνήθισα, ουδέποτε το αποδέχτηκα και ουδέποτε το επέτρεψα, ή τουλάχιστον έτσι Και µετά που ήρθα σε επαφή µε νοµίζω (ή ελπίζω). αυτή την εµπειρία, αναγκάστηκα, Φρόντισα να έχω δίπλα µου για µόλις µερικά εικοσιτετράωρα άτοµα που η φωτεινή ειλικρίνεια τα χαρακτηρίζει περισσότερο από την σκιά της υποκρισίας. Φρόντισα να ‘απωθήσω’ (νοητικά) κάθε δείγµα υποκρισίας από τους άλλους, έτσι ώστε να συνεχίσω να τους έχω στο περιβάλλον µου (µε µια απόσταση ασφαλείας, φυσικά). Και, δυστυχώς, υπήρχαν και κάποιοι που όσο κι αν προσπάθησα, όσο και εάν ήθελα, όσα από τα να ξαναβιώσω τα παλιά. Είδα υποκριτικά δ ε ί γ µ α τ α άτοµα να αγκαλιάζονται λίγα συµπεριφοράς που έδειχναν και λ ε π τ ά µετά που να απώθησα, πάντα µου έδιναν αλληλοκατηγορούνταν ενώπιόν περισσότερη απογοήτευση. µου µεν, πίσω από την πλάτη του Υποχρεωτικά, λοιπόν, κάποια άλλου, δε. Είδα άτοµα να έχουν άτοµα τα απέκλεισα από το τις πιο ευγενικές συζητήσεις που περιβάλλον µου. ∆εν τα έδιωξα, άκουσα και στα µάτια αλλά και δεν µπορούσα, ούτε καν τα στο ύφος τους η ειρωνεία να απέφευγα. Απλά, σταµάτησα να φωνάζει. Φώναζε, και το ήξεραν. τροφοδοτώ βαθύτερου, από το Το ήξεραν και δεν έκαναν τίποτα. βασικό, επιπέδου επαφή. Έτσι, ∆εν έλεγαν κάτι, αλλά ούτε και άντεξα. Έτσι, µπόρεσα να κλείσω αποµακρύνονταν. Και τότε εκείνο το κεφάλαιο της ζωής µου. θυµήθηκα, τότε κατάλαβα. ∆εν Ένα κεφάλαιο που χάρη στην πιο άλλαξε τίποτα, άλλαξαν οι πάνω συνταγή επιβίωσης ήταν εµπειρίες µου, τα κριτήριά µου, πολύ ευχάριστο, µου δίδαξε κάποιοι από τους φίλους µου. πολλά και µου χάρισε εφόδια για Άλλαξα εγώ. Παλαιότερα είχα το επόµενο. Ακόµη και πάρα πολύ συνηθίσει, είχα εκπαιδευτεί, ήξερα. Γύριζα από την άλλη, καλούς φίλους.

ξεχνούσα, επιβίωνα, ζούσα. Τώρα, δεν µπορώ άλλο. Τώρα δεν αντέχω άλλο. Τώρα πνίγοµαι. Τώρα θυµώνω. Τώρα θέλω να φύγω, όχι απλά να γυρίσω από την άλλη. Να φύγω πραγµατικά. Αν δεν φύγω θα τους το πω, θα τους φωνάξω, θα τους ρωτήσω. 'Ψ, Ξέρεις ότι ο Χ σε βρίζει;' 'Τότε γιατί προσποιείσαι;', 'Χ, Ξέρεις ότι και ο Ψ σε βρίζει;', 'Τότε γιατί προσποιείσαι;' Τελικά, µετά από πολύ σκέψη και προβληµατισµό βρήκα την απάντηση. ΟΧΙ! Η υποκρισία ∆ΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ. Πρώτα σοκάροµαι. Μετά όµως το ξεπερνώ. ∆εν ξέρω αν µε ενδιαφέρει πλέον. Συνειδητοποίησα ότι η υποκρισία µας βολεύει. Μας αρέσει. Την βρίσκουµε έτσι. ∆ιότι αγαπητοί µου, µε λίγη υποκρισία στην ζωή µας τα προβλήµατα µειώνονται. Παίρνουµε, έστω και για λίγο, την (ψευδ) αίσθηση του το να µας αγαπούν όλοι και επιπρόσθετα έχουµε κάτι να λέµε, να κουτσοµπολεύουµε, να µας απασχολεί, στις εξόδους µας και στους περιπάτους µας για να γεµίζουµε τα κενά. Να γεµίζουµε τα κενά γιατί οι κούφιες σχέσεις µας δεν µας επιτρέπουν να βρούµε κάτι πιο παραγωγικό να κάνουµε. Και το χειρότερο είναι ότι άµα αρχίσεις, άµα µπεις στο παιχνίδι δεν είναι εύκολο να βγεις. ∆εν έχεις λόγο άλλωστε γιατί γεµίζουµε τα κενά (όχι µόνο στις κουβέντες αλλά και στο πνεύµα). Είναι όµως πολύ εύκολο να µπεις πιο βαθιά. Για να γεµίσεις τα κενά. Τελικά όµως, το κενό µεγαλώνει. Και µεγαλώνει...

9

21 Γραµµάρια

Τροµερά δηµιουργικός τίτλος Leon-art-do

έρωτα. Αν µπορούσα να τα πω δε (χωρίς να το θέλουν βέβαια) και θα τα έγραφα. Ανεχτείτε µε. µε αναγκάζουν να φεύγω από το παράθυρο του χαρτιού µου και Αll you need is love expression της πέννας.

Γράφτηκε για να νιώσω καλά...

Ποτέ δεν γράφω κάτι απλά για να το γράψω (ωραία το έθεσα!), συνήθως θέλω να αποβάλω αρνητικά συναισθήµατα και απλά Leon-art-do γίνοµαι δηµιουργικός για να Σχεδόν ποτέ δεν γράφω νιώσω θετικά συναισθήµατα. συνεχόµενα άρθρα αυτό όµως Γράφω επειδή δεν µπορώ να γράφετε 20 λεπτά µετά το ζωγραφίσω (ψέµατα µπορώ!), να προηγούµενο. Συνήθως ένα παίξω µουσική, να τραγουδήσω ή άρθρο αρκεί για να σβήσει οτι αρνητικό έχω στο µυαλό µου, η τουλάχιστον επειδή γράφω καλύτερα συγκριτικά µε αυτά. Τι σας νοιάζει όµως, το πιο πιθανό βλέποντας τον συγγραφέα (εµένα δηλαδή) κάτω-κάτω ξεκινήσατε να διαβάζεται αυτό το άρθρο θέλοντας να µάθετε κάτι ή να γελάσετε ή να συγκινηθήτε. Ας µην γίνοµαι όµως τόσο ψωνάρα (δεν γίνοµαι, είµαι!), µάλλον σας ξεγέλασε ο τροµερά δηµιουργικός µου τίτλος.

Αν µπορείτε να πείτε κάτι σωστά απλά πείτε το χωρίς δεύτερη σκέψη δεν έχουν όλοι αυτό το χάρισµα, έτσι λύετε και το βασανιστήριο του καταπιεσµένου 10

Σιγουρευτείτε ότι το διαβάσατε Leon-art-do

Αρχίζει να γίνετε ενοχλητικό, όχι τόσο σε σας που το διαβάζετε αλλά σε µένα που γράφω τρίτο συνεχόµενα άρθρο στη σειρά! Ας γίνει κάτι να σταµατήσω επιτέλους! Θα αρχίσω να θ υ µ ί ζω δι α φ ή µ ι σ η τ η ς Duracell αν συνεχίσω έτσι. Μετά από αυτή τη νύχτα θα καταστρέψω όλες µου τις πέννες και δεν θα αφήσω χαρτί ούτε για δείγµα! Μόνο έτσι θα «σωπάσω» επιτέλους, θεέ µου! Όσα δε λέω µε το στόµα τα λέω µε την πέννα. Ευκαιρία λοιπόν να σας αναπτύξω άλλο ένα θέµα που θεωρώ άξιο προσοχής. Προσοχή! Αυτό είναι! Πόσο συχνά προσέχετε τις µικρές καθηµερινές οµορφιές της φύσης ή τα πουλιά ή το φεγγάρι, το ηλιοβασίλεµα ή το όµορφο κορίτσι ή αγόρι που πεθαίνει για σας (πότζί το πήρα, ποδά το πήρα...).

Όσοι από εσάς συνεχίζουν να διαβάζουν αυτό το άρθρο γιατί δεν αηδίασαν αρκετά από τα εγωκεντρικά µου αστεία (που ήταν όµως αρκετά πετυχηµένα) σας συµπαθώ αφάνταστα! Εκτός αυτού έχετε ψηλό δείκτη ανοχής και ακόµη ψηλότερο δείκτη χιούµορ. Ήταν ένα µικρό τεστ για να συγκεντρώσω τους καλούς αναγνώστες (τους fun µου!). Ναι, ναι τώρα είναι που θα γίνω δραµατικός, µακάρι να είχα την ι κα ν ότ η τα ν α ε κφ ρ ά ζο µ α ι προφορικά όπως εκφράζοµαι γραπτά (όλοι θα µε αντιπαθούσαν).

Συγνώµη αλλά εγώ γεννήθηκα για να ονειρεύοµαι...

χαρά της δηµιουργίας βλέπετε...

Μάλλον σπάνια, ποτέ δεν εκτιµούµε αυτό που έχουµε σίγουρο, όµως σίγουρα εκτιµούµε αυτό που ποτέ δεν έχουµε (µην το αντιγράψετε έχω το copyright!).

Λένε οτι ο Ντα Βίντσι (ο Λέο) είχε καταθληπτικές τάσεις ίσως αυτό να τον έκανε τόσο δηµιουργικό. Όχι δεν τολµώ να συγκριθώ µαζί του (είπαµε ψώνιο αλλά µην το Αξίζει να δείχνουµε την αγάπη και παρά...). την εκτίµηση µας σε αυτά που Και πάλι γράφω χωρίς λόγο, ή θεωρούµε σίγουρα, γιατί το µάλλον όχι γράφω για να σίγουρο σίγουρα κάποτε θ' ευχαριστήσω αυτούς που µε αλλάξει! Σας το λέω µε σιγουριά. ρίχνουν κάθε φορά από τον ουρανό των ονείρων µου στους τοίχους της πραγµατικότητας

In Exrtemis Κεφάλαιο 1 El Mar

«Ποίος να’ ναι τέτοια ώρα;» Το ρολόι κάτω από το αχνό φως του κινητού έδειχνε 4 το πρωί και το τηλέφωνο χτυπούσε ακόµη. Σκουντουφλώντας απ’ τη νύστα πήγε µέχρι τη συσκευή και στην άλλη άκρη της γραµµής άκουσε µια οικεία φωνή: «Τρύφωνα, συγγνώµη που σε ενοχλώ τέτοια ώρα, αλλά ο Άλκης δε γύρισε ακόµη σπίτι. Ανησυχώ. Πολλές φορές µένει στο Τµήµα ως αργά, αλλά ποτέ τόσο πολύ. Τον παίρνω στο κινητό και στο τηλέφωνο του γραφείου, αλλά τίποτα. Λες να’ χει πάθει κάτι;» «Τάνια ηρέµησε. ∆εν ξέρω τι µπορεί να έγινε… Άσε θα πάω µέχρι το Τµήµα να δω. Μην ανησυχείς. Είµαι σίγουρος πως τίποτα σοβαρό δε συνέβη.» Έτσι ο Τρύφωνας αγουροξυπνηµένος πήγε µέχρι το Τµήµα Κλασσικών Σπουδών και Φιλοσοφίας του Πανεπιστηµίου Κύπρου, όπου δυστυχώς η πρόβλεψή του έµελλε να διαψευσθεί, γιατί αγαπηµένε αναγνώστη η ιστορία που ακολουθεί δεν είναι τίποτα άλλο από µια απλή, ίσως όχι και τόσο συνηθισµένη ιστορία εγκλήµατος και µυστηρίου.

Ανακάλυψε τις δυνατότητές σου! Σηµειωση: Το πρώτ ο κεφά δηµοσιευθε

«Πρωτοφανές έγκληµα Πανεπιστήµιο Κύπρου

στο

Νεκρός ανευρέθη χθες στις 5 τα ξηµερώµατα ο ∆ρ. Άλκης Αριστοδήµου, καθηγητής στο Τµήµα Κλασσικών Σπουδών και Φιλοσοφίας του Πανεπιστηµίου Κύπρου. Ο 45χρονος άνδρας βρέθηκε άγρια δολοφονηµένος στο γραφείο του από συνάδελφό του. Το πτώµα σύµφωνα µε τις πρώτες ιατροδικαστικές εξετάσεις δέχτηκε πολλαπλές µαχαιριές στην περιοχή του θώρακα και φαίνεται να απεβίωσε λόγω ακατάσχετης αιµορραγίας…» Το πρωτοσέλιδο της εφηµερίδας είχε τραβήξει την προσοχή του. Εδώ και τρία χρόνια που εργαζόταν ως ντετέκτιβ οι υποθέσεις που χειριζόταν ήταν σχεδόν αστείες· απιστίες και άλλες µαλακίες. Πάντα τον γοήτευαν τα αστυνοµικά µυθιστορήµατα, γεµάτα φόνους και άλλα στυγερά εγκλήµατα… Γι’ αυτό άλλωστε είχε παρατήσει την Αστυνοµική Ακαδηµία παρά τους οδυρµούς και τις φοβέρες της κυρά ∆ήµητρας. Μόνο που η Κύπρος δεν είναι ακριβώς Λος Άντζελες ή Σικάγο. Ή µήπως…;

Ώρα 6:00 π.µ. Μια καινούργια µέρα µόλις ξηµέρωσε στη µουδιασµένη από τον ύπνο Λευκωσία. Ο Τρύφωνας σκυφτός, δεν είχε προλάβει να βγάλει το σακάκι του, καθόταν βυθισµένος µέσα στις σκέψεις του στο µικρό δωµατιάκι του γραφείου του. Έξω επικρατούσε πανικός· οι αστυνοµικοί µπαινόβγαιναν, στο Το χτύπηµα της πόρτας διέκοψε διάδροµο ιατροδικαστές, οι τις σκέψεις του. Η ψιλόλιγνη σοκαρισµένοι καθηγητές… φιγούρα µιας γυναίκας εµφανίστηκε στην πόρτα.

λαιο είχε

στο 2ο thePsych oTimes και, κατ’ Το πτώµα κειτόταν ακόµα εξαίρεση, επί αν αδηµοσιεύεται συ νοδευόµενο µε το δε ύτ ερ ο κε φά εκεί, ο καλύτερος του φίλος λαιο για να δωθε ί η ευκαιρία και στους νέους αναγ νώστες να παρα ήταν νεκρός σ’ ένα γραφείο κολουθούν την πλοκή του έργου. απέναντι από το δικό του. Χρόνια ολόκληρα φίλοι, µαζί σ τ α θ ρ α ν ί α , µ α ζ ί σ τ ο Φορούσε πανεπιστήµιο, στις εξετάσεις, σ’ µαύρα και το πρόσωπό της φαινόταν ταλαιπωρηµένο. όλα τα µικρά και τα µεγάλα που κάνουν τη ζωή µας µοναδική. ∆εν µπορούσε να σκεφτεί τίποτα, το µυαλό του είχε θολώσει…Πώς; Γιατί; Ποίος; Με ποιο τρόπο µπορούσε αυτό που έγινε ν’ ανήκει στη σφαίρα του πραγµατικού;

“Μαύρα γυαλιά φοράω… µέσα στη νύχτα το παίζω φευγάτη…” ακουγόταν από το στερεοφωνικό του ενοχλητικού ένοικου του δεύτερου ορόφου. «Ο Φώτης… καλό παιδί, αλλά µόλις χώρισε και µας τα’ χει πρήξει µε τα καψουροτράγουδα. Καθίστε.» «Καληµέρα σας κύριε Ντούµα… Τάνια Αριστοδήµου. ∆εν ξέρω αν είδατε τις πρωινές εφηµερίδες, αλλά χθες το πρωί ο σύζυγός µου δολοφονήθηκε.» « Μ ό λ ι ς τ ο δ ι ά β α σ α . Τα συλλυπητήριά µου.» Τον είχε εντυπωσιάσει το ψύχραιµο, σχεδόν αδιάφορο ύφος της. Είχε περάσει µόλις µια µέρα. «Τι µπορώ να κάνω για σας;» «Ξέρετε κύριε Ντούµα…» «Λέγε µε Χάρη» «Χάρη, απευθύνοµαι σε σένα γιατί πιστεύω πως ότι ειπωθεί σε αυτό το δωµάτιο θα µείνει µεταξύ µας. Αυτό που θέλω να ξέρω πριν

11

21 Γραµµάρια

πω περισσότερα είναι αν µπορώ χοντρή προκαταβολή που του είχε να βασιστώ στην εχεµύθειά σου» αφήσει η Τάνια και το χαρτάκι που έγραφε τα στοιχεία ενός άντρα. «Βεβαίως. ∆εν υπάρχει λόγος Καιρός να γνωριστούµε κύριε ανησυχίας» ∆ηµητριάδη… «Σχετικά µε το φόνο… Ξέρετε --------------------------εδώ και αρκετό καιρό έχω µια σχέση…» ∆εν πολυπήγαινε τους µπάτσους, ούτε κι αυτοί εκείνον. Ποιος Τώρα η υπόθεση αρχίζει να έχει χέστηκε όµως; Ας ήταν καλά ο ενδιαφέρον, σκέφτηκε ο Χάρης. Μάκης, ο µόνος παλιόφιλος από «Ο εραστής µου µου είχε ζητήσει την Αστυνοµική Ακαδηµία, ο επανειληµµένως να χωρίσω. Με οποίος ήταν εξαιρετικά χρήσιµος αγαπάει ξέρετε. Με ένα τρόπο όταν χρειαζόταν πληροφορίες. παράφορο, κτητικό… Εγώ πάλι Σχηµάτισε τον αριθµό καθώς η όχι. ∆ε σκόπευα να αφήσω τον Βίσση ξελαρυγγιαζόταν στον άντρα µου για τον Ευάγγελο…» πάνω όροφο µε το Φώτη να δίνει

«Έχω µια υπόθεση. Το ξέρεις όµως ότι δεν µπορώ να πω παραπάνω.» «Ναι, ξέρω, τα γνωστά.» «Εσείς τι βρήκατε;» «Τίποτα προς το παρόν. Ο τύπος ήταν καθαρός. ∆εν είχε διαφορές µε κανένα απ’ ότι φαίνεται.» «Καλά δεν υποπτεύεστε κανένα;» «Επίσηµα όχι, αλλά ο τύπος είχε τρελά λεφτά και τώρα ποιος τα κονοµά;» «Παιδιά είχε;»

«Όχι αλλά είχε µια σύζυγο που «Πιστεύετε ότι ο εραστής σας ρέστα συνοδεύοντάς την στο τώρα θα κάνει dolce vita µε την κρύβεται πίσω από τη δολοφονία « ∆ ώ δ ε κ α κ ι ο ύ τ ε έ ν α κληρονοµιά που της άφησε. τηλεφώνηµα». του άντρα σας;» Ύποπτο; Πολύ.» Η Τάνια διστάζοντας για λίγο, «Έλα ρε Μάκη, τι γίνεται; Τι κάνει Πάνω στο σκονισµένο γραφείο είπε: «∆εν ξέρω. Θέλω εσείς να το Σώµα;» του είναι σκορπισµένο το διερευνήσετε αυτό το ενδεχόµενο. «Έλα Χάρη. Λέγε τι θες γιατί περιεχόµενο του φακέλου που Χάρη, καταλαβαίνεις φαντάζοµαι βιάζοµαι.» του έδωσε ο Μάκης. Από τη τη λεπτότητα του ζητήµατος. Αυτή στιγµή της συνάντησης τους, δεν τη λεπτοµέρεια δεν την έχω πει «Σιγά που βιάζεσαι. Αφού µύγες σταµάτησε να σκέφτεται το σε κανέναν, ούτε στην αστυνοµία. βαράτε ρε.» παγερό ύφος της Τάνιας, την Ο σύζυγός µου ήταν ένας κληρονοµιά, το τροµαγµένο ύφος διακεκριµένος επιστήµονας, «Kαλά ρε µαλάκα δεν ακούς του νεκρού καθηγητή που τον γνωστός για την ακαδηµαϊκή και ειδήσεις; Ολόκληρο φόνο έχουµε κοιτούσε τώρα µέσα απ’ τη την κοινωνική του δράση. Αν στα χέρια µας.» φωτογραφία. Βλέποντας τις µαθευόταν κάτι τέτοιο θα έπληττε «Ακριβώς γι’ αυτό σε παίρνω. µαχαιριές στο στήθος του και την δική µου υπόληψη αλλά Μπορείς να τα πούµε στο γνωστό καθηγητή σκεφτόταν πως ο και την δική του.» µέρος; Φέρε ότι υλικό καταφέρεις δολοφόνος θα ήταν µάλλον ερασιτέχνης. Γιατί µε µαχαίρι και «Καταλαβαίνω. Τι ακριβώς θα να τσιµπήσεις για το φόνο» γιατί τόσες πολλές µαχαιριές; Θα θέλατε να κάνω εγώ;» «Οκ. Θα τα πούµε στις δέκα.» µπορούσε να το είχε κάνει «Θέλω να µάθω που βρισκόταν 10:00 µ.µ. Το Plato’s ήταν σχεδόν γυναίκα; και τι έκανε τη νύχτα του φόνου, άδειο. Ο Μάκης έφθασε 15 λεπτά Πήρε το φακό..ίσως µε αυτόν να αν όντως έχει άλλοθι, εάν έχει αργότερα. µπορούσε να δει πιο καθαρά. επαφές µε άτοµα που θα µπορούσαν να σκοτώσουν επί «Μια µέρα θα καταλήξω στη Καθηγητής…. συνήθως αυτοί πληρωµή ή οτιδήποτε άλλο θα φυλακή για χάρη σου και θα ε ί ν α ι π ο λ ύ ξ ε ν έ ρ ω τ ο ι , µπορούσε να τον ενοχοποιήσει.» ’ρχεσαι να µου φέρνεις τσιγάρα,» απορροφηµένοι στις έρευνες, στις «Και αν όντως είναι µπλεγµένος;» είπε ο Μάκης ακουµπώντας το δηµοσιεύσεις, στα συγγράµµατα φάκελο στο τραπέζι. τους… µουχλιασµένοι… που θα «Ότι µαθαίνετε το λέτε σε µένα, η αστυνοµία δεν έχει καµία σχέση «Μην ακούω µαλακίες. Κανείς δε µπορούσε να’ χε µπλέξει; Η συνέχεια, κατ’ εξαίρεση, στην επόµενη µε αυτό και δεν θέλω επ’ ουδενί θα µάθει τίποτα. Τα’ φερες;» σελίδα… να αποκτήσει» «Ναι. Αλλά για πες. Τι τα θες; ∆έκα λεπτά αργότερα ο Χάρης Πως έµπλεξες µ’ αυτό;» στρίβει τσιγάρο µπροστά από τη 12

Ανακάλυψε τις δυνατότητές σου!

In Exrtemis Κεφάλαιο 2

ασχοληθώ µε τα γεµιστά της Πανεπιστηµίου µάνας µου.» που κι ως που;

«Καλά, καλά. Άµα τελειώσεις κι έρθεις σπίτι χτύπα µου το El Mar κουδούνι να πάρεις ότι Είχε πάει 12 και ο Χάρης αποµείνει». καθόταν στο αυτοκίνητό πάνω από δύο ώρες. Παρκαρισµένος « Εσύ τι γίνεται; Σε πήρε κανένα έξω από το σπίτι του Ευάγγελου τηλέφωνο;» ∆ηµητριάδη, περίµενε µια κίνησή «Ούτε ένα. ∆εκαπέντε του. Εδώ και δύο µέρες, µετά την αναπάντητες της έχω κάνει. επίσκεψη της Τάνιας Αριστοδήµου Κοντεύω να τρελαθώ.» στο γραφείο του, είχε γίνει η σκιά του εραστή της υποψήφιου «Έλα ρε. Ξεκόλλα. Υπάρχουν κι δολοφόνου του συζύγου της, αλλού πορτοκαλιές.» Άλκη Αριστοδήµου. Ο κύριος ∆ηµητριάδης γνωστός Κύπριος «Εγώ αυτή θέλω…» επιχειρηµατίας ήταν κάτοχος µιας «Άσε τα κλαψουρίσµατα. Πρέπει µεγάλης ναυτιλιακής εταιρείας, να κλείσω, εντάξει; Τα λέµε µετά.» την οποία έκτισε µε τα ίδια του τα χέρια και παραλίγο να τη χάσει Ο κύριος ∆ηµητριάδης έβγαινε στο χρηµατιστήριο… Ένας ακόµα απ’ το σπίτι του. χαµένος του χρηµατιστηρίου… Ακολουθώντας τον ∆ηµητριάδη Θ α µ π ο ρ ο ύ σ ε ν α ή τ α ν έφτασε µετά από λίγη ώρα στο µπλεγµένος σε φόνο; Το γεγονός πάρκινγκ ενός µπαρ στο κέντρο ό τ ι η κ υ ρ ί α ∆ έ σ π ω , η της Λευκωσίας. Μπαίνοντας τον συµπαθέστατη (αν και λίγο εντόπισε να κάθεται σε ένα κουτσοµπόλα) γειτόνισσά του, γωνιακό τραπέζι. Το µπαράκι ήταν ή τ α ν ε σ ί γ ο υ ρ η π ω ς ο σκοτεινό και σχεδόν άδειο κι αυτό ∆ηµητριάδης ήταν σπίτι του τη ήταν ύποπτο. Τι γύρευε εκεί νύχτα του φόνου, δε σήµαινε ότι αλήθεια ένας καθώς πρέπει ήταν αθώος. Μπορεί να είχε επιχειρηµατίας; Χωρίς να δώσει πληρώσει κάποιον να τον στόχο, έκατσε σε ένα τραπέζι καθαρίσει… αρκετά κοντά ώστε να ακούει και Από την άλλη δεν µπορούσε να βγάλει από το µυαλό του την εικόνα του νεκρού καθηγητή. ∆εν έµοιαζε καθόλου µε έργο επαγγελµατία. Πολλές µαχαιριές, άλλες κατευθείαν στο στόχο, την καρδιά και άλλες εντελώς άστοχες. Ποιος θα µπορούσε να τις είχε κάνει;

αρκετά σκοτεινά ώστε να µη φαίνεται. Λίγο αργότερα ένας άντρας µπήκε στο µαγαζί και έκατσε στο τραπέζι µαζί του. Γνωστή φάτσα, σκέφτηκε. Κάπου τον έχω ξαναδεί, αλλά που;

Αφού παρήγγειλε ουίσκι άρχισαν Οι σκέψεις του διακόπηκαν να συζητούν. Τίποτα ιδιαίτερο, απότοµα από το κουδούνισµα του τίποτα περίεργο. Μόνο για κάτι ε π ι χ ε ι ρ ή σ ε ι ς κα ι γ ι α τ ι ς τηλεφώνου. Ο Φώτης! επερχόµενες εκλογές στο «Έλα Χάρη, πέρασε η µάνα σου Πανεπιστήµιο. Στο Πανεπιστήµιο; πριν λίγο και σου χτύπαγε. Σου’ Μα ναι, τώρα θυµήθηκε από που φερε γεµιστά και επειδή έλειπες, τον ξέρει. Ο άγνωστος άντρας δεν τα άφησε σε µένα.» είναι άλλος από τον Βαρνάβα « Ωχ, ρε Φώτη, τι µου λες τώρα; Στυλιανίδη, τον πρύτανη του Έχω δουλειά. ∆εν µπορώ να

Κύπρου!!!

Από

«….Με τον Ά λκη νεκρό, …..ασφαλείς,…..τίποτα…..», ήταν ότι κατάφερε να ακούσει ο Χάρης. Άκουσε όµως, ξεκάθαρα την απάντηση του πρύτανη… «Εκείνος ο φίλος του, ο Τρύφωνας, µπορεί να γνωρίζει κάτι;» Ποιος διάολο είναι ο Τρύφωνας τώρα; «Μπα, δεν νοµίζω…εκείνος είναι στην κοσµάρα του, έτσι δεν είναι; …» απάντησε ο Ευάγγελος….. --------------------------«Καίγοµαι, καίγοµαι ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά…Πνίγοµαι, πνίγοµαι πέτα µε σε θάλασσα βαθιά…». Έβαλε το αγαπηµένο της τραγούδι να παίζει στο cd και γύρισε πίσω στο κρεβάτι. Άναψε το πρώτο τσιγάρο όπως έκανε συνήθως µετά από µια νύχτα που είχε περάσει µαζί µε τον Βαγγέλη που κοιµόταν αποκαµωµένος τώρα δίπλα της. Ήταν η πρώτη νύχτα που περνούσαν µαζί αφότου έφυγε ο Άλκης κι ήταν παράξενα. Οι ενοχές που ένιωθε πριν δεν µπορούσαν πια να την αγγίξουν, ίσως να ήταν ο Βαγγέλης. Κάθε φορά που την έπιανε στα χέρια του, εκείνη σταµατούσε να σκέφτεται, απλά παραδινόταν. Γινόταν ένα αντικείµενο στα χέρια του, που αυτός το ακουµπούσε, το τίναζε, το έπιανε, το έκανε ότι ήθελε όποτε και όπως το ήθελε. Η αυθαιρεσία µε την οποία την χειριζόταν ήταν αυτό που την έκανε να νιώθει ζωντανή, να απελευθερώνεται από τις σκέψεις της. Η δύναµη της επαφής τους ήταν σχεδόν λυτρωτική. Αυτό ήταν που την έδενε µε τον Βαγγέλη, το γεγονός ότι µπορούσε να την ορίζει µε ένα τρόπο ολοκληρωτικό κι ολότελα δικό του. 13

21 Γραµµάρια

Χαµένη στις σκέψεις της δεν «Ο ίδιος. Παρακαλώ περάστε.» πρόσεξε ότι ξύπνησε και την «Χάρης Ντούµας, ιδιωτικός κοίταζε. ντεντέκτιβ. Χαίρω πολύ» «Θέλω να είµαστε έτσι για πάντα» «Χάρηκα,» είπε κάπως διστακτικά Εκείνη απέφυγε να απαντήσει µε ο Τρύφωνας. ένα φιλί. «Καταρχήν συλλυπητήρια. Από «Μιλάω σοβαρά. Τώρα ο Άλκης ότι ξέρω ο κύριος Αριστοδήµου δεν υπάρχει πια. Μπορούµε να ήταν πολύ στενός σας φίλος.» ζήσουµε µαζί, εδώ, αλλού, όπου θες. Μπορούµε να φύγουµε κι «Κι αυτός είναι φαντάζοµαι ο λόγος της επισκέψεώς σας.» αύριο ακόµη.» Χαµογέλασε. «Είναι πολύ νωρίς «Ναι. Βλέπετε διερευνώ την για τέτοια και το ξέρεις. Γιατί υπόθεση της δολοφονίας του πρέπει να αλλάξουµε αυτό που κύριου Αριστοδήµου. Μη µε ρωτήσετε όµως για ποιον ζούµε τώρα;» Την έσωσε το κινητό της που άρχισε να χτυπάει ανυπόµονα. «Παρακαλώ;» «Κυρία Αριστοδήµου, Χάρης είµαι.»

ο

Η Τάνια σηκώθηκε, και αποµακρύνθηκε από το δωµάτιο. «Χάρη, καληµέρα…. ∆εν µπορώ να µιλήσω τώρα..»

«Τον πρύτανη; Πως σας ήρθε αυτό; Τι σχέσεις να είχαν; Με τα βίας γνωρίζονταν.» «Είστε σίγουρος; ∆ε θα µπορούσε να σας έκρυβε κάτι;» «Ναι. Τι να κρύψει; Αν και…» Ο Τρύφωνας δίστασε για µερικά δευτερόλεπτα µη ξέροντας αν µπορεί να εµπιστευτεί τον άγνωστο απέναντί του ή αν άξιζε να το αναφέρει, αλλά… τι είχε να χάσει; Μπορεί αυτός ο τύπος να βγάλει µια άκρη. «Συζητώντας για την επιχορήγηση ενός προγράµµατος που ήθελε να ξεκινήσει ο Άλκης, ο ίδιος επέµενε ότι αποκλείεται να πάρουµε την έγκριση του πρύτανη χωρίς ποτέ να µπορεί να µου πει γιατί. Η αλήθεια είναι, τώρα που το σκέφτοµαι, ότι η συµπεριφορά του ήταν λίγο παράξενη ακόµη και στην αναφορά του ονόµατος του Βαρνάβα Στυλιανίδη…» Πριν ολοκληρώσει τη φράση του το τηλέφωνο χτύπησε σε ρυθµούς λάτιν µε τον Ricky να τραγουδά: Livin’ la vida loca…

«Οκ. Απλά χρειάζοµαι κάποιες πληροφορίες. Το όνοµα Τρύφωνας σου λέει κάτι;» «Ναι, ο κολλητός του άντρα µου…Γιατί; Τι τρέχει; »

«Με τον πρύτανη; Πως ήταν οι σχέσεις τους;»

«∆ιδάσκει κι αυτός φιλοσοφία στο Πανεπιστήµιο Κύπρου. Θα τον βρεις πιθανότατα στο γραφείο του στο Τµήµα Κλασσικών Σπουδών και Φιλοσοφίας.»

Ο Χάρης προσπαθούσε ακόµη να συγκρατήσει τα δουλεύω, είναι ό π ω ς γέλια του, όταν ο Τρύφωνας κ α τ α λ α β α ί ν ε τ ε α π ό ρ ρ η τ ο » εµφανώς αναστατωµένος έκλεισε βιάστηκε να προσθέσει προτού ο το τηλέφωνο. Τρύφωνας αρθρώσει λέξη. Μόλις τον είχαν ενηµερώσει από «Χµ, και πως µπορώ να σας την τράπεζα ότι ο Άλκης είχε µια φανώ χρήσιµος;» µυστική θυρίδα, το περιεχόµενο « Γ ν ω ρ ί ζ ε τ ε α ν ο κ ύ ρ ι ο ς της οποίας καλείτο να παραλάβει.

«Ο κύριος Τρύφωνος;» είπε στον συµπαθητικό χοντρούλη άνδρα που καθόταν πίσω από το γραφείο.

«Αυτά ήδη τα έχω πει στην αστυνοµία. Ο Άλκης δεν είχε διενέξεις, ούτε προβλήµατα µε κανένα…»

«∆εν ξέρω ακόµη. Πού µπορώ να τον βρω;»

Αριστοδήµου είχε διενέξεις µε «Οκ. Θα τα πούµε αναλυτικά από κάποιον; Πως ήταν οι σχέσεις του Τι να έκρυβε άραγε; Θα µπορούσε να ξετυλίξει το κουβάρι κοντά» µε τους άλλους καθηγητές από το της δολοφονίας του Άλκη; Πανεπιστήµιο;» --------------------------Η συνέχεια στο επόµενο τεύχος…

14

Ανακάλυψε τις δυνατότητές σου!

Και άξαφνα Μαρία Αντωνίου

Και άξαφνα µελωδίες κατακλύζουν τη ψυχή σου. Μελωδίες ανήκουστες, παράξενες, εσωτερικές..

Και άξαφνα φοβάσαι µην Γιατί τίποτα άλλο δε µας µένει τελειώσει αυτή η µελωδική σιωπή παρά µόνο η στιγµή.. της τρυφερής στιγµής.. Το µέλλον είναι αβέβαιο.. το που τα χέρια ακουµπάνε το π α ρ ε λ θ ό ν σ τ α θ ε ρ ό κ α ι βελούδινο πέπλο της αγάπης.. και αναλλοίωτο. τυλίγονται σαν κορδέλες που αφέθηκαν στο αεράκι κάποιου Το µόνο που µας µένει είναι η στιγµή.. ηλιόλουστου µεσηµεριού.. Και άξαφνα περπατάς ανάλαφρα Το µόνο που µας µένει είναι να ζήσουµε αυτήν εδώ τη στιγµή.. στα ήρεµα κύµατα της γαλήνης.

Μελωδίες που δεν τις ακούς, αλλά τις αισθάνεσαι κάθε φορά που τα µάτια του “θέλω” σου αντικρίζουν Κάθε σου αίσθηση γεµίζει µε τη το φως του έρωτα.. χαρά του “τώρα” και δε σε νοιάζει τίποτα παρά µόνο η στιγµή.

15

21 Γραµµάρια

16