101. Polaris Burmese Library - Singapore - Collection - Volume 101

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ppftmPm&Sifpepfwdkufzsufa&; jidrf;csrf;a&;'dDrdkua&pDa&;vlYtcGifhta&; aqmif;yg;rsm; twGJ 101

က်ယ္ေဂါင္ - မူဆယ္ အ၀င္အထြက္ဂိတ္

txl;aqmif;yg;

ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္ က်ခံေနရသူ ၈၈

ေက်ာင္းသူ မမီးမီး ေထာင္ေျပာင္းေရႊ႕ခံရ ေပ်ာက္ဆံုးေနသည့္ ေလေဘးကူညီသူမ်ား ေထာင္ထဲတြင္ ေရာက္ရွိေန ( ျမင္းၿခံၿမိဳ႕မွ ေဒါက္တာဝင့္သူ အပါအဝင္ ပူးတဲြလႈပ္ရွားသူ ၁၂ ဦး )

မာနယ္ပေလာကုိ ျပန္လည္ေခ်ာင္းၾကည့္ျခင္း vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

1

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

2

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ppftmPm&Sifpepfwdkufzsufa&; jidrf;csrf;a&;'dDrdkua&pDa&;vlYtcGifhta&; aqmif;yg;rsm; twGJ 101

txl;aqmif;yg;

ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္ က်ခံေနရသူ ၈၈ ေက်ာင္းသူ မမီးမီး ေထာင္ေျပာင္းေရႊ႕ခံရ ေပ်ာက္ဆံုးေနသည့္ ေလေဘးကူညီသူမ်ား ေထာင္ထဲတြင္ ေရာက္ရွိေန ( ျမင္းၿခံၿမိဳ႕မွ ေဒါက္တာဝင့္သူ အပါအဝင္ ပူးတဲြလႈပ္ရွားသူ ၁၂ ဦး )

မာနယ္ပေလာကုိ ျပန္လည္ေခ်ာင္းၾကည့္ျခင္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

3

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

yHkEdSyfrSwfwrf; vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) twGuftxl;xkwfa0onf 2009 ckESpf pifumyledKifiH POLARIS BURMESE LIBRARY ( SINGAPORE ) Index: Polaris Burmese Library, LPK Library, Daw Aung San Suu Kyi, Bo Than Shwe, Myanmar History, Myanmar Politics, Myanmar Junta, Myanmar People, Myanmar Students, Insein Prison, Prison in Myanmar, Political Prisoner in Myanmar, Torture in Myanmar, Myanmar Army, Myanmar Affairs.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

4

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္ က်ခံေနရသူ ၈၈

ေက်ာင္းသူ မမီးမီး ေထာင္ေျပာင္းေရႊ႕ခံရ ဖနိဒါ ေသာၾကာေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 06 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 15 နာရီ 33 မိနစ္ မဇိၩမ (ခ်င္းမုိင္)။

။ ဧရာဝတီတုိင္း ပုသိမ္ေထာင္၌ ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္ က်ခံေနရသူ ၈၈

မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသူ မမီးမီးသည္ အင္းစိန္ေထာင္သုိ႔ ယေန႔ ေရာက္ရွိလာၿပီ ျဖစ္္ေၾကာင္း မ်က္ျမင္တဦးက ေျပာသည္။ မမီးမီး (ခ) မသင္းသင္းေအးသည္ ယေန႔ မြန္းလြဲပိုင္းတြင္ ေရာက္ရွိလာျခင္းသည္။

“၁၂ နာရီ ၄၀ မွာ အင္းစိန္ေရွ႕ကို ေထာင္ကား လာရပ္တယ္။ ကားရပ္ထားတုန္း သူ႔အမ်ဳိးသားနဲ႔ ခဏေလး စကားေျပာလုိက္ရတယ္။ မမီးမီးက သူ႔ကို ဘာေၾကာင့္ ေခၚလာတယ္ဆုိတာ မသိဘူး။ အထုပ္အပုိးေတြလည္း ပါလာတယ္လုိ႔ ေျပာတယ္တဲ့” ဟု သူက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လအတြင္း ေလာင္စာဆီေစ်းႏွင့္

ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရးအတြက္ ရန္ကုန္တြင္ လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပခဲ့သျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံၾကရၿပီး၊ ေအာက္တိုဘာလတြင္ မမီးမီးလည္း ဖမ္းဆီးခံလိုက္ရသည္။ အင္းစိန္ေထာင္၌ တႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ ထိန္းသိမ္းၿပီးေနာက္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ႏုိဝင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ တရားမဝင္အဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းမႈ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ တည္ၿငိမ္ေရးကို ပ်က္ျပားေစမႈ၊

အီလက္ထေရာနစ္ ပုဒ္မတို႔ အပါအဝင္ ပုဒ္မ အနည္းဆံုး ၅ ခုျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ကလည္း အာဏာပုိင္မ်ား၏ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ျခင္းကုိ ခံခဲ့ရၿပီး

သာယာဝတီေထာင္တြင္ ၇ ႏွစ္ခန္႔ ေနခဲ့ရစဥ္မွစ၍ ကုတ္က်ီးေပါင္းႏွင့္ ေလးဘက္နာ ေရာဂါမ်ား ခံစားေနရေၾကာင္း သိရသည္။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ကုိလွမိုးက “သူတုိ႔ စိတ္တုိင္းက် အမိန္႔ခ်၊ ေထာင္ေတြေျပာင္း၊ လုပ္ခ်င္သလုိ လုပ္ေနတာ ဘာထူးမွာလဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ မိသားစုေတြမွာ စိတ္ဆင္းရဲ၊ ကုိယ္ဆင္းရဲ

ျဖစ္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ သူ႔အတြက္လည္း က်န္းမာေရးက စိတ္ပူရတာေပါ့” ဟု မမီးမီးႏွင့္ မေတြ႔ဆံုမီ အခ်ိန္ပိုင္းအလို၌ အဆက္သြယ္ရခဲ့စဥ္ မဇိၩမကုိ ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

5

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသူ မမာမာဦးကုိလည္း ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာလ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ သာယာဝတီေထာင္မွ အင္းစိန္ေထာင္သို႔ ေခၚယူကာ ထပ္တုိးေထာင္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္

ခ်မွတ္လုိက္သျဖင့္ စုစုေပါင္း ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ ၇၀ ျဖစ္သြားသည္။ သူ႔ကိုလည္း ကခ်င္ျပည္နယ္ ဗန္းေမာ္ေထာင္သုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္းတဦးက ေျပာသည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ႀကီးနားေထာင္တြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္က်ခံေနရကာ မ်က္စိတဖက္ အေရးေပၚ ခြဲစိတ္ကုသရန္ လုိအပ္ေနသည့္ ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္

ကုိလွမ်ဳိးေနာင္ကုိလည္း မႏၲေလးေထာင္သုိ႔ ၿပီးခဲ့သည့္လ ၃၀ရက္ေန႔တြင္ ေျပာင္းေရႊ႕လိုက္သည္။ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အင္းစိန္ေထာင္ေရွ႕၌ ယခုႏွစ္ စက္တင္ဘာတြင္ တကုိယ္ေတာ္ ဆႏၵျပခဲ့သျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ခ်ခံရသူ ေလတပ္အၿငိမ္းစား ဗိုလ္ၾကီး ဦးေဇာ္ညြန္႔လည္း အင္းစိန္ေထာင္မွ စစ္ကုိင္းတုိင္း ခႏၲီးေထာင္သုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕လုိက္ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ခႏၲီးေထာင္သုိ႔ ေထာင္ဝင္စာ သြားေတြ႔ခဲ့သူမ်ားထံမွ သိရွိရသည္။ (တည္းျဖတ္ ကိုဝုိင္း)

ကိုညီညီေအာင္ အေပၚ အမႈတိုး ဖနိဒါ ေသာၾကာေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 06 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 19 နာရီ 56 မိနစ္ မဇိၩမ(ခ်င္းမုိင္) ။

။ အင္းစိန္ေထာင္တြင္း အမႈရင္ဆိုင္ေနရသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဖြား အေမရိကန္

ႏိုင္ငံသား ကိုညီညီေအာင္ (ေခၚ) ကိုေက်ာ္ေဇာလြင္အေပၚ ရဲက အမႈတခု ထပ္တိုးလိုက္သည္ဟု သူ၏ေရွ႕ေနက ေျပာသည္။ ကိုညီညီေအာင္ (၄၀ ႏွစ္) ကို ႏုိင္ငံျခား ေငြလဲလည္မႈ ပုဒ္မ ၂၄ ျဖင့္ သတင္းရဲတပ္ဖြဲ႕က ထပ္မံစြဲဆိုလိုက္ရာ ယခင္က ရွိေနခဲ့ေသာ လိမ္လည္မႈ ပုဒ္မ ၄၂၀၊ မွတ္ပံုတင္ အတုကိုင္ေဆာင္မႈ ပုဒ္မ ၄၆၈ တို႔ျဖင့္ ၃ မႈ ျဖစ္သြားသည္။

“အဲဒီ အမႈကုိ တရားသူႀကီးက ဒီေန႔ဘဲ စစ္ခ်င္တယ္ ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔လဲ တုိင္ခ်က္ကိုေတာင္ မဖတ္ရေသးဘူး။ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးဘူးလုိ႔ တင္ျပလုိက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လာမဲ့ေသာၾကာေန႔မွာ ဆက္စစ္မယ္လို႔ ေျပာတယ္” ဟု တရားဆိုင္ ေရွ႕ေန ဦးၾကည္ဝင္းက မဇိၩမ ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

6

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အတိုက္အခံ ႏို္င္ငံေရးလႈပ္ရွားသူ သူ႔ကို အင္းစိန္ေထာင္တြင္းရွိ မဂၤလာဒံုၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ုံးက ၃ ႀကိမ္ ႐ုံးထုတ္ခဲ့ၿပီး ေထာင္တြင္း အျခားတရား႐ုံုးတခု ျဖစ္ေသာ ေတာင္ပိုင္းခ႐ိုင္ တရား႐ုံးသို႔ ျပန္လည္ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့သည္။

ယေန႔ ၾကားနာမႈတြင္ တရားလုိ သက္ေသမ်ားျဖစ္သည့္ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးအရာရွိႏွင့္ ရဲအထူးသတင္းတပ္ဖြဲ႔ ရဲမႉးတုိ႔ကုိ စစ္ေဆးခဲ့သည္။

ကိုညီညီေအာင္ကို လက္ထိပ္ခတ္၍ ႐ုံးထုတ္လာသျဖင့္ ေရွ႕ေနဦးၾကည္ဝင္းက တရား႐ုံး ဥပေဒ လက္စြဲစာအုပ္ အပုိဒ္ ၄၇၇ အရ တရား႐ုံး ထုတ္လာစဥ္ လက္ထိပ္ျဖဳတ္ေပးရန္

တင္ျပေသာ္လည္း လာမည့္ရက္ခ်ိန္း၌ စာျဖင့္ေရးၿပီး တင္ျပရန္သာ တရား႐ုံုးက ေျဖၾကားသြားသည္။ စက္တင္ဘာလ ၃ ရက္ေန႔တြင္ ကိုညီညီေအာင္သည္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕မွတဆင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ မဂၤလာဒုံ ေလဆိပ္သုိ႔ ဝင္ေရာက္လာစဥ္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ စစ္တပ္ အာဏာသိမ္းအၿပီး ထိုင္းနုိင္ငံအနီး နယ္စပ္သို႔ ေတာခိုခဲ့သူျဖစ္ကာ

ေနာက္ပိုင္းတြင္ အေမရိကန္နုိင္ငံသို႔ အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ့ေသာ သူသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းသို႔ ၈ ႀကိမ္ ဝင္ေရာက္လာခဲ့ၿပီး “ျပည္တြင္း၌ ဆူပူမႈမ်ား အခ်ိန္ကိုက္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္” လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း စစ္အစိုးရက အေစာပိုင္းက စြပ္စြဲခဲ့ေသာ္လည္း တရားစြဲဆုိသည့္အခါတြင္ ရာဇဝတ္မႈအျဖစ္ စြဲခ်က္တင္ထားသည္။ (ကိုဝိုင္း တည္းျဖတ္သည္။)

ေပ်ာက္ဆံုးေနသည့္ ေလေဘးကူညီသူမ်ား ေထာင္ထဲတြင္ ေရာက္ရွိေန ျမင့္ေမာင္ စေနေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 07 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 11 နာရီ 17 မိနစ္ နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။

။ ေလေဘးသင့္သူမ်ားကို ကူညီခဲ့သည့္ မႏၲေလးတိုင္း ျမင္းၿခံၿမိဳ႕မွ

ေဒါက္တာဝင့္သူ အပါအဝင္ ပူးတဲြလႈပ္ရွားသူ ၁၂ ဦးကို စက္တင္ဘာလအတြင္း

အထူးရဲသတင္းတပ္ဖဲြ႔က ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီးေနာက္၊ အစအန ေပ်ာက္ဆံုးသြားရာမွ ယခုအခါ မႏၲေလးၿမိဳ႕ အုတ္ဖိုေထာင္တြင္ ေရာက္ေနေၾကာင္း သိရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

7

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

သူတို႔အားလံုးကို အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲ ရဲ (SB) က ဖမ္းဆီးသြားခဲ့ကာ၊ မိသားစုဝင္မ်ားထံ အေၾကာင္းမၾကားသျဖင့္ မည္သည့္ေနရာတြင္ ထားရွိမွန္း မသိၾကရဘဲ ယခုအခါ

အုတ္ဖိုေထာင္တြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားေၾကာင္း ေထာင္ဝင္စာ ေတြ႔ခဲ့သူမ်ား အဆိုအရ သိရွိရျခင္း ျဖစ္သည္။

“က်မ ေယာက္်ားကို ေထာင္ဝင္စာ သြားေတြ႔တယ္။ သြားေတြ႔ေတာ့ သူက ေျပာလိုက္တယ္။ ျမင္းၿခံက ေဒါက္တာ ဝင့္သူတို႔ အုပ္စုေတြ ေရာက္ေနတယ္။ ကိုမ်ဳိးဟန္ ေရာက္တယ္။

ေတာင္သာက ကိုၾကည္စိုး ေရာက္တယ္။ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းက ကပၸလီတို႔ ေရာက္တယ္လို႔

မွာလိုက္တယ္” ဟု အုတ္ဖိုေထာင္ရွိ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ကိုတင္ကိုထံ မၾကာေသးခင္က ေထာင္ဝင္စာ သြားေတြ႔သူ ဇနီးသည္ မသီတာက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။ ကိုတင္ကိုသည္ မႏၲေလးတုိင္း မိတၳိလာၿမိဳ႕နယ္ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ လူငယ္လုပ္ငန္း ေဖာ္ေဆာင္ေရး အဖဲြ႔ဝင္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေရႊဝါေရာင္ လႈပ္ရွားမႈတြင္

ပါဝင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရကာ၊ အစိုးရကို အၾကည္ညိဳပ်က္ေစရန္ ေျပာဆိုမႈ - ပုဒ္မ ၅၀၅ (ခ) ျဖင့္ စဲြခ်က္တင္၍ ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ ျပစ္ဒဏ္ခ်ခံထားရသူ ျဖစ္သည္။ “ကိုဝင့္သူ အုတ္ဖိုေထာင္မွာ ရွိတယ္လို႔ ေတြ႔ခဲ့သူေတြေျပာလို႔ သိရတယ္။ အာဏာပိုင္ေတြက ဘယ္ေနရာမွာ ခ်ဳပ္ထားတယ္ဆိုတာ အခုထိ အေၾကာင္းမၾကားဘူး။ ေထာင္ဝင္စာေတြ႔ဖို႔ သြားစံုစမ္းေတာ့လည္း ေဒသရဲစခန္းက ေတြ႔ခြင့္ မရေသးဘူးလို႔ ေျပာတယ္။ ကိုယ့္အစီအစဥ္ကုိယ္ စံုစမ္းလို႔မွ သိရတာ” ဟု ေဒါက္တာဝင့္သူႏွင့္ ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္သူ တဦးက ေျပာသည္။

သူက ဆက္ၿပီး “အုတ္ဖိုေထာင္ဗူးဝက ဝန္ထမ္းတဦးစီကို သြားစံုစမ္းေတာ့ ေထာင္ထဲမွာ ရွိတယ္၊ မရွိဘူးဆိုတာ မေျပာႏိုင္ဘူး။ SB ဖမ္းထားတဲ့ ကိစၥဆိုေတာ့ SB က အေၾကာင္းၾကားမွ ေတြခြင့္ရွိတယ္တဲ့။ အုတ္ဖိုေထာင္မွာ ေသခ်ာေပမယ့္ တရားဝင္ အေၾကာင္းၾကားတာ မရွိတဲ့အတြက္ သူတို႔ရဲ႕ အေၾကာင္းၾကားတာကို ေစာင့္ေနရတယ္” ဟု ေျပာသည္။ ျမင္းၿခံၿမိဳ႕ရွိ SB ႐ံုးသို႔ ေမးျမန္းၾကည့္ရာ တာဝန္က် ဝန္ထမ္းက သူ႔အေနျဖင့္ မသိရွိေၾကာင္းႏွင့္ ေျပာဆိုခြင့္ မရွိေၾကာင္း ေျဖၾကားခဲ့သည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔ႏွင့္ ၂၁ ရက္ေန႔အတြင္း ျမင္းၿခံၿမိဳ႕မွ ေဒါက္တာဝင့္သူ၊ ကိုမ်ဳိးဟန္၊ ကိုလွမ်ဳိးေက်ာ္၊ ကိုေအာင္မ်ဳိးလတ္၊ ကိုစိုးရာဇာၿဖိဳး၊ ကိုအီးတီ၊ ကိုရာႀကီး၊ ကိုႏိုင္၊ ကိုေအာင္၊ သံဃာေတာ္တပါးႏွင့္ ေတာင္သာမွ ကိုၾကည္စိုး၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ကိုကပၸလီတို႔ကို ရဲက ဖမ္းဆီးသြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလဆန္းတြင္ နာဂစ္မုန္တိုင္း တိုက္ခိုက္ၿပီးေနာက္

ဧရာဝတီတုိင္းအတြင္းရွိ မုန္တိုင္းသင့္ ဒုကၡသည္မ်ားကို အခမဲ့ ေဆးကုသမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

8

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

(ရဲရင့္ေအာင္ တည္းျဖတ္သည္။)

ရဲဖမ္းရာမွ ေပ်ာက္ဆံုးေနသူမ်ားအတြက္ မိသားစုဝင္မ်ား စိုးရိမ္ မဇိၥ်မသတင္းဌာန ၾကာသပေတးေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 05 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 21 နာရီ 42 မိနစ္ နယူးေဒလီ။

။ အထူး ရဲသတင္းတပ္ဖဲြ႔က ၿပီးခဲ့သည့္ လထဲတြင္ ဖမ္းဆီးခဲ့သည့္ ရန္ကုန္မွ

စာနယ္ဇင္းသမား ႏွစ္ဦးႏွင့္ မုန္တိုင္းသင့္ ကေလးမ်ားအေရး ကူညီခဲ့သူမ်ားကို

မည္သည္႔ေနရာတြင္ ထားရွိမွန္း မသိရသျဖင့္ မိသားစုဝင္မ်ား စိုးရိမ္ေနၾကသည္္။ အလကၤာဝတ္ရည္ ဂ်ာနယ္မွ ဒီဇိုင္းဆရာႏွင့္ ကဗ်ာဆရာ ခန္႔မင္းထက္၊ အလြတ္သတင္းေထာက္ ကုိပုိင္စိုးဦးႏွင့္ ေလေဘးသင့္ ကေလးမ်ားကို ကူညီခဲ့သည့္ လင္းလက္ၾကယ္ အဖဲြ႔ဝင္ ၅ ဦးထက္မနည္းကို ရဲက ေမးျမန္းစရာရွိသည္ဟုဆုိကာ ေနအိမ္မ်ားမွ ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားျခင္း ျဖစ္သည္။

“ေဆာင္းဝင္ေနၿပီဆိုေတာ့ သူ႔အတြက္ အဝတ္အထည္ေတြ၊ စားစရာေတြ၊ ေဆးဝါးေတြ ေပးခ်င္တယ္။ အခုခ်ိန္ထိ ဘယ္မွာရွိတယ္ဆိုတာ မသိရေသးဘူး။ ဖမ္းသြားတာ လဝက္ ရွိေနၿပီ။ သက္ဆိုင္ရာကလည္း မိသားစုေတြကို ဘာမွအေၾကာင္းမၾကားဘူး။ သူ႔မွာ ေသြးတိုးနဲ႔

အစာအိမ္ေရာဂါ ရွိတယ္။ ရာသီအကူးအေျပာင္းမွာ သားအတြက္ ေတာ္ေတာ္ စိုးရိမ္ေနရတယ္” ဟု ကိုခန္႔မင္းထက္၏ ဖခင္ျဖစ္သူ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္စိမ္းနီ (အယ္ဒီတာခ်ဳပ္၊ ပိေတာက္ပြင့္သစ္ မဂၢဇင္း) က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

အထူး ရဲသတင္းတပ္ဖဲြ႔ (SB) အဖဲြ႔ဝင္မ်ားက ကိုခန္႔မင္းထက္ကို သာေကတၿမိဳ႕နယ္ရွိ သူ၏ ေနအိမ္မွ ၿပီးခဲ့သည့္လ ၂၂ ရက္ေန႔တြင္ ဖမ္းဆီးသြားခဲ့သည္။ ဖမ္းဆီးၿပီး ၄ ရက္ေျမာက္ေန႔တြင္ SB ၄ ဦးသည္ ေနအိမ္သို႔ ထပ္မံ လာေရာက္ကာ ရွာေဖြစစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ရာ

စီဒီခ်ပ္အခ်ဳိ႕ကို လည္းေကာင္း၊ ကိုခန္႔မင္းထက္၏ ဂ်ာနယ္တိုက္မွ ကြန္ျပဴတာ Hard Disk ကိုလည္းေကာင္း သိမ္းဆည္းသြားၾကသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္လ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ အဖမ္းခံခဲ့ရသည့္ အလြတ္သတင္းေထာက္ ကိုပိုင္းစိုးဦး (J ပိုင္) ႏွင့္ ပတ္သက္၍ မိခင္ျဖစ္သူမွာ စိုးရိမ္ပူပန္ေနေၾကာင္း သူ၏ မိတ္ေဆြတဦးက ယခုလို ေျပာျပသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

9

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

”သူ႔ကို ဖမ္းသြားတုန္းက ခါးဝတ္ခါးစားပဲ ပါသြားတာ။ မနက္က်ရင္ ျပန္ေရာက္လာမယ္လို႔ပဲ ထင္ထားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုခ်ိန္ထိ ဘာသတင္းအစအနမွ မရဘူး။ အခု ေဆာင္းရာသီ ေရာက္ၿပီဆိုေတာ့ အဝတ္အပိုေတြ၊ အေႏြးထည္ေတြ လိုမယ္။ သူ ဘယ္ေနရာမွာ

ဘယ္လိုေနရလဲဆိုတာ အရမ္းစိတ္ပူတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ရွိတယ္။ ႏွလံုးလည္း မေကာင္းဘူး။ ႏွလံုးေဆးေတြ ေသာက္ေနရတယ္။ သူ႔အေမကလည္း က်န္းမာေရး မေကာင္းဘူး၊ သားရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ စိတ္ပူေနတယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။ ၂၃ ႏွစ္အရြယ္ ကုိပိုင္စိုးဦးသည္ အပတ္စဥ္ထုတ္ Favorite ႏွင့္ ျပည္ျမန္မာ ဂ်ာနယ္တို႔တြင္ သတင္းေထာက္အျဖစ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးကာ၊ မုန္တုိင္းသင့္ ကေလးမ်ားကို ကူညီသည့္

ရန္ကုန္အေျခစိုက္ လင္းလက္ၾကယ္အဖဲြ႔တြင္ တက္ၾကြစြာ ပါဝင္လႈပ္ရွားခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ သူ႔ကို ၾကံ႕ခိုင္ဖံြ႔ၿဖိဳးေရး တံဆိပ္တပ္ထားသူ ၃ ဦးႏွင့္ ရပ္ကြက္လူၾကီး ၃ ဦးက ေမးျမန္းစရာရွိသျဖင့္ ျပည္ထဲေရးဌာနသို႔ လိုက္ခဲ့ရန္ႏွင့္ မနက္ျဖန္တြင္ ျပန္ပို႔မည္ဟု ေျပာဆုိကာ ရန္ကုန္တိုင္း ဒဂံုဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ ယုဇနဥယ်ာဥ္ အိမ္ရာမွ ဖမ္းဆီးသြားခဲ့သည္။ ဖမ္းဆီးစဥ္က အာဏာပိုင္မ်ားသည္ အိမ္ခန္းမ်ားအတြင္းပါ ဝင္ေရာက္ရွာေဖြခဲ့ၿပီး၊ လင္းလက္ၾကယ္

အဖြဲ႔ဝင္မ်ား၏ အမည္မ်ား ေရးထားသည့္ မွတ္စုစာအုပ္ႏွင့္ အျခား မွတ္စုစာအုပ္ တအုပ္ကိုပါ သိမ္းဆည္းသြားသည္။ ကိုခန္႔မင္းထက္ႏွင့္ ကိုပိုင္စိုးဦးကဲ့သို႔ပင္ ၿပီးခဲ့သည့္လ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္ ယုဇနဥယ်ာဥ္ အိမ္ရာတြင္ ေနထိုင္သည့္ လင္းလက္ၾကယ္ လူငယ္မ်ားျဖစ္သည့္ ကိုကၾကီး၊ ကိုေဇာ္ၾကီး၊ ကိုလိုင္းရြန္၊ ကိုေရႊမိုးႏွင့္ ကိုေအာင္ျမတ္ေက်ာ္သူ အပါအဝင္ ၅ ဦးထက္မနည္း အဖမ္းခဲ့ရသည္။

လင္းလက္ၾကယ္ကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလဆန္းတြင္ နာဂစ္မုန္တိုင္းအၿပီး ဖြဲ႔စည္းခဲ့ရာ၊ အဖြဲ႔ဝင္ ၄၀ ေက်ာ္အနက္ အမ်ားစုမွာ ရန္ကုန္အေျခစိုက္ သတင္းေထာက္မ်ားႏွင့္ လူမႈေရး

တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ လူငယ္မ်ား ျဖစ္သည္။ သူတို႔က မုန္တုိင္းသင့္ ကေလးမ်ား၏ စာရင္းကို ျပဳစုကာ လိုအပ္သည့္ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္မ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းစရိတ္အခ်ဳိ႕ကို လႉဒါန္းခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း စီးပြားေရးအခက္အခဲေၾကာင့္ လြန္ခဲ့သည့္ ၆ လခန္႔ကတည္းက လုပ္ငန္းမ်ားကို ရပ္နားခဲ့ၿပီး၊ မည္သည့္ကိစၥမွ် မလုပ္သည့္အခ်ိန္တြင္ အဖမ္းခံၾကရသျဖင့္

အံ့အားသင့္ရေၾကာင္းႏွင့္ ဖမ္းဆီးမႈကို သက္ဆိုင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းမ်ားပင္ မသိရွိေၾကာင္း လင္းလက္ၾကယ္ႏွင့္ အတူလုပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးသူက ေျပာသည္။ “လင္းလက္ၾကယ္က လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြပဲ လုပ္တာ။ အစိုးရမၾကိဳက္တာ လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး။ အဖမ္းခံရတဲ့ လူငယ္ေတြဟာ လင္းလက္ၾကယ္ေၾကာင့္ အဖမ္းခံရတာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္တယ္။ ဘာေၾကာင့္ဖမ္းလဲဆိုတာ က်ေနာ္တို႔လည္း မသိဘူး” ဟု သူက ေျပာသည္။

အဖမ္းအဆီးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဒဂံုဆိပ္ကမ္း ရဲစခန္းသို႔ စံုစမ္းရာ တာဝန္ရွိသူမ်ားက မသိရွိေၾကာင္း ျငင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

10

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ၿပီးခဲ့သည့္လ ၂၆ ရက္ေန႔ကပင္ The Voice ႏွင့္ Living Color မဂၢဇင္းမွ အပတ္စဥ္ ထုတ္ေဝသည့္ Foreign Affairs ဂ်ာနယ္မွ ျမန္မာဘာသာျပန္ အယ္ဒီတာျဖစ္ၿပီး၊

လင္းလက္ၾကယ္ အဖဲြ႔ဝင္တဦးျဖစ္သူ ကိုသန္႔ဇင္စိုးလည္း အဖမ္းခံခဲ့ရေသးသည္။ ဟာသပညာရွင္ႏွင့္ ဒါ႐ိုက္တာ ကိုသူရ (ေခၚ) ဇာဂနာႏွင့္ အားကစားေဆာင္းပါးေရးသူ

ကိုေဇာ္သက္ေထြးလည္း နာဂစ္သင့္ ဧရာဝတီတိုင္းရွိ ေလေဘးဒုကၡသည္မ်ားကို ကူညီေနရင္း ဖမ္းဆီးခဲ့ရကာ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္ခံေနၾကရသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္လအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လင္းလက္ၾကယ္အဖြဲ႔ဝင္အခ်ဳိ႕ အပါအဝင္

ႏိုင္ငံေရးတက္ၾကြလႈပ္ရွားသူ ၄၁ ဦးထက္မနည္း ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရေၾကာင္း ထုိင္းႏုိင္ငံအေျခစိုက္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး အသင္း - AAPP (B) က ဆိုသည္။ (ခိုင္စု သတင္းေပးပို႔သည္။ ရဲရင့္ေအာင္ တည္းျဖတ္သည္။)

တပတ္အတြင္း အင္းစိန္ေထာင္ တြင္ ေသဆံုးသူ ၆ ဦးရွိ နန္းေဒဝီ ၾကာသပေတးေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 05 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 18 နာရီ 45 မိနစ္ နယူးေဒလီ (မဇိၥ်မ)။

။ နာမည္ဆိုးႏွင့္ ေက်ာ္ၾကားလွသည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အင္းစိန္ေထာင္တြင္း၌

ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးေဟာင္း ဦးဝင္းေအာင္ အပါအဝင္ တပတ္အတြင္း ေသဆံုးသူအက်ဥ္းသား ၆ ဦးရွိသြားၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း စံုစမ္းသိရွိရသည္။

ဦးဝင္းေအာင္ (အသက္ ၆၅) ႏွစ္၊ မသီတာစုိး (ပုဇြန္ေတာင္)၊ ကိုမရမ္းသီး (မဂၤလာဒံု)၊ ကိုၿဖိဳး၊ ကိုျမင့္ေဝႏွင့္ ကိုဖိုးစီသည္ ၿပီးခဲ့သည့္လ ၂၈ ရက္ေန႔မွ ယခုလ ၄ ရက္ေန႔အတြင္း ေသဆံုးခဲ့ေၾကာင္း ေထာင္ႏွင့္ နီးစပ္သည့္ သတင္းရပ္ကြက္တခုက ေျပာသည္။

ေသဆံုးမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေသးစိတ္ သိရွိရန္အတြက္ ရန္ကုန္တိုင္း အက်ဥ္းဦးစီးဌာနႏွင့္

အင္းစိန္ေထာင္သို႔ ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းခဲ့ေသာ္လည္း တာဝန္ရွိသူမ်ားက ေထာင္အရာရွိမ်ား အစည္းအေဝး လုပ္ေနသည္ဟုဆိုကာ ေျဖဆိုရန္ ျငင္းဆန္သည္။ ထိုင္းအေျခစိုက္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း (ျမန္မာႏုိင္ငံ) –

AAPP (B) မွ ကိုေအာင္ေက်ာ္ဦးက “ေထာင္မွာ ဝမ္းပ်က္ဝမ္းေလွ်ာ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ၾကားတာ ၃

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

11

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ရက္ေလာက္ ရွိၿပီ။ ေသခ်ာေတာ့ မသိရေသးဘူး။ တခုခုျဖစ္ေနတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္” ဟု ေျပာသည္။

အင္းစိန္ေထာင္တြင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား အပါအဝင္ အက်ဥ္းသားေပါင္း ၇၀၀၀ မွ ၈၀၀၀ အထိ ရွိႏိုင္ေၾကာင္း ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူမ်ား၏ အမႈအခင္းမ်ားကို ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေနရင္း ေရွ႕ေနလိုင္စင္ ႐ုပ္သိမ္းခံထားရသည့္ ဗဟိုတရား႐ုံးေရွ႕ေန ဦးေအာင္သိန္းက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

ဦးေအာင္သိန္းက “က်ေနာ္ အမႈလိုက္ေပးတဲ့ သူေတြထဲမွာ တီဘီသမားေတြ၊ အာဟာရျပတ္လို႔ အားနည္းတဲ့သူေတြ၊ အေရျပားအနာေတြ ေပါက္ေနသူေတြ ရွိတယ္” ဟု ေျပာသည္။ အက်ဥ္းသားတခ်ဳိ႕သည္ အက်ဥ္းေထာင္မေရာက္မီ စစ္ေၾကာေရးစခန္းမ်ားႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းမ်ားတြင္ စစ္ေဆး ေမးျမန္းခံရစဥ္ ထိုးႀကိတ္ ကန္ေက်ာက္မႈ၊

႐ိုက္ႏွက္ခံရမႈမ်ားေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္တြင္ အတြင္းဒဏ္ရာမ်ားျဖင့္ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားအတြင္း ေသဆံုးရသည္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလအတြင္းက သံဃာေတာ္မ်ား ဦးေဆာင္သည့္ ေရႊဝါေရာင္

လႈပ္ရွားမႈတြင္ ပါဝင္ခဲ့သျဖင့္ စစ္ကိုင္းတိုင္း မံုရြာၿမိဳ႕ရွိ အမွတ္ (၁) စစ္ေၾကာေရးစခန္းတြင္ ရက္သတၱတပတ္ၾကာ ေရႏွင့္ အစားအေသာက္ မေကြ်းဘဲ ခ်ဳပ္ေႏွာင္စစ္ေဆးခံခဲ့ရၿပီး၊ ယခုအခါ အိႏိၵယႏိုင္ငံ နယူးေဒလီၿမိဳ႕တြင္ သီတင္းသံုးေနထိုင္သည့္ ဦးဇင္း ဦးပညာသီရိက စစ္ေၾကာေရးတြင္ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းခံရပံုကို ေျပာသည္။

“ေခါင္း၊ ရင္ဝေတြကို စစ္ဖိနပ္နဲ႔ ေဆာင့္ကန္၊ နံၾကားလက္ထိုးၿပီး နံကိုင္းေတြကိုဆြဲ၊ ေျခသန္းေတြကို စစ္ဖိနပ္နဲ႔ တက္ႀကိတ္တယ္။ သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ အေျဖရသည္အထိကို လုပ္တယ္။ မူးေမ႔သြားေအာင္ လုပ္တာမ်ဳိးေပါ့” ဟု ဦးဇင္းက မိန္႔ဆိုသည္။

အက်ဥ္းသားမ်ားအေနျဖင့္ ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္ပါက ေထာင္တြင္းေဆး႐ုံႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္ေဆး႐ုံမ်ားတြင္ အခ်ိန္မီ ေဆးဝါးကုသမႈ ခံယူႏိုင္ေသာ္လည္း ေငြေၾကး

မတတ္ႏိုင္သူအမ်ားစုမွာ ေထာင္တြင္း၌ပင္ ေသဆံုးခဲ့ရသည္မ်ား ရွိခဲ့ေၾကာင္း ေထာင္တြင္း အေတြ႔အႀကံဳရွိသူမ်ားက ဆိုသည္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္း ၂၁ ႏွစ္ၾကာကာလအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားတြင္ ေသဆံုးသူ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ဦးေရ သည္ပင္လွ်င္ ၁၄၁ ဦး ရွိသြားၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း AAPP (B) စာရင္းထုတ္ျပန္ခ်က္အရ သိရသည္။ (ရဲရင့္ေအာင္ တည္းျဖတ္သည္။)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

12

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ကန္အရာရွိမ်ားႏွင့္ ေဒၚစု ေတြ႔ဆံုသည့္သတင္း ေဖာ္ျပခြင့္အေပၚ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ား ၾကိဳဆို နန္းေဒဝီ ေသာၾကာေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 06 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 23 နာရီ 03 မိနစ္

နယူးေဒလီ (မဇိၥ်မ)။

။ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္

အေမရိကန္ အဆင့္ျမင့္ အရာရွိ ၂ ဦး ေဆြးေႏြးပြဲႏွင့္ သတင္းဓာတ္ပံုမ်ားကို ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပခြင့္ျပဳသျဖင့္ ျမန္မာ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ားက ၾကိဳဆိုလိုက္ၾကသည္။

ျမန္မာျပည္သို႔ ၂ ရက္ၾကာ လာေရာက္သည့္ ကန္အရာရွိမ်ားႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ယခုလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ပံုကို အပတ္စဥ္ထုတ္ သတင္းဂ်ာနယ္ ျမန္မာတိုင္းမ္၊ Bi-Weekly ၊ ဖလားဝါးဂ်ာနယ္ႏွင့္ Eleven Media Group အြန္လိုင္းတြင္ ေဖာ္ျပခြင့္ ရရွိခဲ့သည့္အေပၚ သူတို႔က ၾကိဳဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။ “သတင္းဂ်ာနယ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေရးၾကပါတယ္။ ဒီတခါေတာ့ အစိုးရ သတင္းစာေတြမွာ မေတြ႔ရဘူး။ ဒါက ျပန္ၾကားေရးရဲ႕ မူအေပၚ မူတည္ပါတယ္။ ဂ်ာနယ္ေတြထဲ ထည့္ခိုင္းတာက အေမရိကန္ႏိုင္ငံအေပၚ အျပဳသေဘာေဆာင္ပါတယ္လို႔ ျပခ်င္တဲ့ ျပယုဂ္ပါ” ဟု

ရန္ကုန္အေျခစိုက္ အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္တခုမွ အယ္ဒီတာတဦးက မဇိၥ်မကို ေျပာဆိုကာ၊ ယခုလုပ္ရပ္အေပၚ ၾကိဳဆိုသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ျမန္မာသတင္းသမဂၢ - BMA မွ ဒုဥကၠ႒ ဦးဇင္လင္းကလည္း ဓာတ္ပံုသတင္း ရယူခြင့္ႏွင့္ သတင္းေဖာ္ျပခြင့္ ေပးသည့္အေပၚ ၾကိဳဆိုသည့္အျပင္ အႏွစ္သာရကို ဆက္လက္၍ ေစာင့္ၾကည့္ရန္ လိုအပ္ေသးေၾကာင္း ေျပာသည္။ “အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ လုပ္ရပ္ကိုေတာ့ ၾကိဳဆိုပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အႏွစ္သာရကိုေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ဖုိ႔ လိုေနပါေသးတယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။

Eleven Media Group အြန္လိုင္းတြင္ အေရွ႕အာရွႏွင့္ ပစိတ္ဖိတ္ေရးရာ အေမရိကန္

လက္ေထာက္ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီးႏွင့္ အဖဲြ႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အင္လ်ားလိတ္ ဟိုတယ္၌ ေတြ႔ဆံုပံုကို ဓာတ္ပံု ၁၀ ပုံထက္မနည္း ေဖာ္ျပၿပီး၊ ရန္ကုန္ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္၌ ကန္အရာရွိမ်ား ျပဳလုပ္သည့္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲကိုပါ ေရးသားခဲ့သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

13

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးအတြက္ စစ္အစိုးရ၊ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ား ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးကို အေမရိကန္အေနျဖင့္ လိုလားေၾကာင္း သတင္းစာရွင္းလင္းပဲြ၌ ေျပာၾကားခဲ့ပံုမ်ားကိုလည္း ထည့္သြင္းေဖာ္ျပခဲ့သည္။

စစ္အစိုးရပိုင္ မီဒီယာမ်ားတြင္မူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ကန္အရာရွိမ်ား ေတြ႔ဆံုပဲြကို

ေဖာ္ျပျခင္း မျပဳဘဲ၊ စစ္အစိုးရ ဝန္ၾကီးမ်ား၊ လူမႈေရးအဖြဲ႔မ်ား၊ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ယခုလ ၃ ရက္ေန႔တြင္ ေနျပည္ေတာ္၌ ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္မ်ားကိုသာ အသားေပး ေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။ ထို႔အျပင္ အေမရိကန္ လက္ေထာက္ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး မစၥတာ ကတ္ကင္းဘဲလ္၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို အေလးထားသျဖင့္ ပါတီ ဒုဥကၠ႒ ဦးတင္ဦးမွလဲြ၍

က်န္ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ CEC အဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေရး စီစဥ္ရာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က CED အဖြဲ႔ဝင္အားလံုး မစံုညီသျဖင့္ မေတြ႔ဆံုဘဲ ျငင္းပယ္ခဲ့သည္ကုိ ယမန္ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာႏွင့္ စစ္အစိုးရ ႐ုပ္သံလႊင့္ အစီအစဥ္မ်ားတြင္ ေရးသားခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံက စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔ထားမႈေၾကာင့္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ ထိေရာက္သည့္ အေျပာင္းအလဲ မရွိေၾကာင္း ေဝဖန္ေျပာဆိုေနသည့္ အေမရိကန္

ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီမွ ဆီးနိတ္အမတ္ မစၥတာဂ်င္မ္ဝဘ္၏ ၾသဂုတ္လအတြင္း ျမန္မာျပည္ ခရီးစဥ္ကို စစ္အစိုးရ မီဒီယာမ်ားက က်ယ္ျပန္႔စြာ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကေသးသည္။ သို႔ေသာ္ မစၥတာဝဘ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးရန္၊ စစ္အစိုးရႏွင့္

အတိုက္အခံမ်ားၾကား ေဆြးေႏြးညိႇႏႈိင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ တိုက္တြန္းခဲ့သည္မ်ားကို မေဖာ္ျပဘဲ ခ်န္လွပ္ခဲ့ၾကသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေရးသားခြင့္ အပါအဝင္ သတင္းစာလြတ္လပ္ခြင့္ကို စစ္အစိုးရက ဆက္လက္၍ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီး၊ မီဒီယာကို ပါးနပ္စြာ အသံုးခ်လာျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာစာနယ္ဇင္း သမားမ်ားအၾကား ေျပာဆိုသံုးသပ္ေနၾကသည္။

ရန္ကုန္ရွိ ဝါရင့္မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာတဦးက “အစိုးရက မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္ ဆိုတာေတြ ေကာင္းေကာင္း နားလည္တာေပါ့ဗ်ာ။ နားလည္လြန္းလို႔ အခုလို လုပ္ေနတာပါ။ ေကာင္းေကာင္း အသံုးခ်ေနတာ” ဟု မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

BMA ဒုဥကၠ႒ ဦးဇင္လင္းကလည္း “အေပၚယံၾကည့္ရင္ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ရွိတယ္

ျမင္ရေပမယ့္ အစိုးရက သတင္းအျမတ္ထုတ္တယ္လို႔ ထင္တယ္။ သတင္းစာရပိုင္ခြင့္၊ ထိုက္သင့္တဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတာ့ ေပးသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။ စစ္အစိုးရ ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ သတင္းထိန္ခ်န္မႈ ထားရွိခံရသျဖင့္ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

14

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အႏွစ္သာရကို မေတြ႔ျမင္ႏုိင္ေၾကာင္းႏွင့္ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ခံခဲ့ရေၾကာင္း ဝါရင့္မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာတဦးက ဆိုသည္။

သူက “သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေတြ၊ ထိန္ခ်န္ထားမႈေတြက ေခတ္အဆက္ဆက္ ၾကံဳခဲ့ရတာပါ။ ျမန္မာ စာနယ္ဇင္းသမားေတြအတြက္ ေခ်ာင္လည္တဲ့ ႏွစ္ဆိုတာ မရိွပါဘူး။ သားသမီးေတြေခတ္ေတာင္ ေရာက္လာျပန္ပါၿပီ၊ ဆက္႐ုန္းကန္ရဦးမယ္” ဟု ေျပာဆိုသည္။ (ရဲရင့္ေအာင္ တည္းျဖတ္သည္။)

အဆုိေတာ္ ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ ပိုင္ဆိုင္သည့္ FM လိုင္းသစ္ ေပၚထြက္လာမည္ ဆလိုင္းဟံသာစန္း စေနေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 07 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 11 နာရီ 25 မိနစ္ နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။

။ နာမည္ႀကီး ေရာ့ခ္အဆိုေတာ္ ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ႏွင့္ ထူးေဖာင္ေဒးရွင္း

ကုမၸဏီတို႔ ပူးေပါင္း တည္ေထာင္သည့္ ပုဂံ FM အမည္ရွိ FM လိုင္းသစ္တခု လာမည့္လ ေႏွာင္းပိုင္းတြင္ စတင္ထုတ္လႊင့္သြားမည္ဟု သိရသည္။

မေကြးတိုင္းႏွင့္ ခ်င္းျပည္နယ္အတြင္း ထုတ္လႊင့္သြားမည့္ ပုဂံ FM လိုင္းကို လာမည့္ ဒီဇင္ဘာလ ၃၁ ရက္ေန႔တြင္ ထုတ္လႊင့္ႏိုင္ရန္ ျပင္ဆင္ေနၿပီး ဝန္ထမ္းမ်ားပင္ ေခၚယူေနၿပီဟု ပုဂံ FM တာဝန္ရွိသူ တဦးက ေျပာဆိုသည္။ “လာမယ့္လ ၃၁ ရက္ေန႔ေလာက္ လႊင့္ႏိုင္ဖို႔ လုပ္ေနတယ္။ အခု အဲဒီအတြက္ ဝန္ထမ္းေတြ ေခၚေနၿပီ” ဟု သူက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။ ဖြင့္လွစ္မည့္ ပုဂံ FM လိုင္းအတြက္ နည္းပညာမ်ားကို ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ရွိ Channel-3 က ကူညီေၾကာင္း အဆုိေတာ္ ေဇာ္ဝင္းထြဋ္က ျပည္တြင္း အပတ္စဥ္ထုတ္ လွ်ပ္တျပက္ဂ်ာနယ္သို႔ မၾကာေသးခင္က ေျပာဆိုခဲ့ေသးသည္။ ပုဂံ FM ႏွင့္ ဆိုပါက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ FM လိုင္းေပါင္း ၈ လုိင္း ရွိေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္တုိင္း ၿမိဳ႕နယ္မ်ားအတြက္ ရန္ကုန္ စီးတီး FM ကို ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္္ဘာလတြင္

လည္းေကာင္း၊ မႏၲေလးၿမိဳ႕ႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ ေဒသမ်ားအတြက္ မႏၲေလး FM ကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ လည္းေကာင္း စတင္ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ယင္း FM ႏွစ္ခုကို ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီမ်ားက ပိုင္ဆိုင္သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

15

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ယခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လႏွင့္ စက္တင္ဘာလတြင္မူ ရခိုင္ျပည္နယ္အတြက္ ပဥၥဝတီ FM၊ ရွမ္းျပည္နယ္အတြက္ ခ်ယ္ရီ FM၊ ပဲခူး၊ တနသၤာရီ၊ မြန္ႏွင့္ ကရင္ စသည့္ တုိင္းႏွင့္

ျပည္နယ္မ်ားအတြက္ ေရႊ FM ၊ စစ္ကိုင္းတုိင္း၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ႏွင့္ ခ်င္းျပည္နယ္တို႔အတြက္ ပတၱျမား FM ကုိ ဖြင့္လွစ္လာႏုိင္ခဲ့သည္။ ပဥၥဝတီကို Forever ကုမၸဏီ၊ ခ်ယ္ရီ (ေဇကမၻာ) ၊ ေရႊ (ေရႊသံလြင္) ႏွင့္ ပတၱျမားကို ေရႊေတာင္ ကုမၸဏီက ထုတ္လႊင့္သည္။ FM လိုင္းမ်ားကို ျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ တုိင္းမ်ားအတြင္းရွိ ျမစ္ႀကီးနား၊ ဟားခါး၊ ထားဝယ္၊ ေတာင္ႀကီး၊ လား႐ႈိး၊ က်ဳိင္းတုံ၊ လြဳိင္ေကာ္၊ စစ္ကုိင္း၊ မုံရြာ၊ မေကြး၊ ၿမိတ္၊ ပဲခူး၊ ျပည္၊ ေမာ္လၿမဳိင္၊ ဘားအံ၊ ပုသိမ္၊ ေက်ာင္းကုန္း၊ စစ္ေတြ၊ အမ္း၊ သံတဲြ စသည့္ ၿမိဳ႕မ်ားႏွင့္ အနီးရွိ ေက်းရြာမ်ားတြင္ ဖမ္းယူနားဆင္ႏိုင္သည္။

“က်ေနာ္တို႔ အဓိကထားတာက ျပည္သူလူထုကို ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ အပန္းေျပေအာင္

ေဖ်ာ္ေျဖေပးႏိုင္ဖို႔ပါ။ အစီအစဥ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ကို တရက္နဲ႔ တရက္ မထပ္ရေအာင္ တင္ဆက္ေပးေနပါတယ္” ဟု ေရႊ FM မွ အစီအစဥ္ တာဝန္ရွိသူ တဦးက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။ FM လိုင္းမ်ားသည္ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးဌာန၏ လက္ေအာက္တြင္ ထားရွိၾကရသည္။

ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးဌာနကလည္း ပိေတာက္ေျမ အမည္ရွိ FM လိုင္းတခုကို တရားဝင္ ေၾကညာျခင္း မရိွဘဲ ထုတ္လႊင့္လ်က္ရိွသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္ FM လိုင္းမ်ား တိုးပြားလာျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ျမန္မာသတင္းသမဂၢ - BMA မွ ဒုဥကၠ႒ ဦးဇင္လင္းက “FM ေတြ လႊင့္တာကလည္း ေဖ်ာ္ေျဖေရးပဲ အမ်ားစုေလ။ စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ လူထုကို အသိေပးခ်င္တာေတြ၊ ဝါဒျဖန္႔ခ်င္တာမ်ဳိးေတြကို အခု မဂၢဇင္းေတြ၊ ဂ်ာနယ္ေတြ လုပ္သလိုမ်ဳိး ဘယ္ဟာေတာ့ မျဖစ္မေန ထည့္ေပးရမယ္ ဆိုတာမ်ဳိး၊ ဘယ္ဟာေတာ့ မျဖစ္မေန လႊင့္ေပးရမယ္ဆိုတာမ်ဳိး ဒါမ်ဳိးေတြ ျဖစ္လာမွာပဲ” ဟု ေျပာသည္။ FM လိုင္းတခု၏ ထုတ္လႊင့္သည့္ အစီအစဥ္တြင္ ေတးသီခ်င္းက႑ အမ်ားဆံုး ပါဝင္သည္။

ထို႔ျပင္ ေဗဒင္၊ ေစ်းဝယ္လမ္းညႊန္၊ ကိုယ္တိုင္သီဆိုရသည့္ ကာရာအိုေက၊ အႏုပညာရွင္မ်ား၏ စကားစျမည္ စသည္ျဖင့္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးက႑ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ပါဝင္ၿပီး သတင္းႏွင့္ ပညာေပးပိုင္းဆိုင္ရာမ်ားလည္း ထုတ္လႊင့္သည္။

“သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ သေဘာအရ ေျပာရလို႔ရွိရင္ေတာ့ လူထုတကယ္ သိခ်င္တဲ၊့ ၾကားခ်င္တဲ့ သတင္းေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံတခုရဲ႕ အေျပာင္းအလဲေတြကို ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့အထိ ဒီ FM ေတြက လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ မျမင္ဘူး” ဟု ဦးဇင္လင္းက ေျပာသည္။ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွ ယေန႔အထိ ၆၃ ႏွစ္ၾကာ ထုတ္လႊင့္လာခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံပိုင္

ျမန္မာ့အသံ ေရဒီယို အစီအစဥ္သည္ စစ္အစိုးရမ်ားက ၎တို႔၏ အာေဘာ္၊ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးႏွင့္ သတင္းမ်ားကိုသာ ဦးစားေပးထုတ္လႊင့္သျဖင့္ လူမ်ားစုက နားေထာင္ေလ့ မရွိၾကပါ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

16

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

(ရဲရင့္ေအာင္ တည္းျဖတ္သည္။)

မာနယ္ပေလာကုိ ျပန္လည္ေခ်ာင္းၾကည့္ျခင္း ေဆာင္းပါး ၿငိမ္းေဝ ေသာၾကာေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 06 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 16 နာရီ 08 မိနစ္

(က) ၁၉၉၅ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂ ရက္၊ ေဖြးေပါလူရြာ ယာယီစစ္ေျပးစခန္း။ (မာနယ္ပေလာ

ေတာ္လွန္ေရး ဌာနခ်ဳပ္ကို စစ္အစိုးရႏွင့္ ဒီေကဘီေအတပ္မ်ား သိမ္းပိုက္ရယူအၿပီး ၆ ရက္ အၾကာ) ပေဟလူေခ်ာင္းထဲကိုဆင္းေတာ့ ေခ်ာင္းထဲတြင္ လူသူေလးပါး တိတ္ဆိတ္လ်က္ရွိ၏။ လြန္ခဲ့ေသာ ၅ ရက္က ဤေနရာတြင္ လူမ်ား ဥဒဟို သြားလာစည္ကားေနခဲ့၏။ မာနယ္ပေလာတဝိုက္မွ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္လာေသာ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ အေထာင္အေသာင္းမွာ

ဤပေဟလူေခ်ာင္းေဘးတြင္ အထုပ္အပိုး ကိုယ္စီႏွင့္ သြားလာေနခဲ့ၾက၏။ က်ေနာ္သည္ပင္လွ်င္ ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံ အသံဖမ္းစက္မ်ား၊ ႐ုံးပိုင္ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ ဤေခ်ာင္းေဘး

ေသာင္ခံုေပၚတြင္ တညအိပ္ခဲ့၏။ ထိုမွတဆင့္ ေဖြးေပါလူရြာသို႔ ခရီးဆက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ “မာနယ္ပေလာမွာ ဒီေကဘီေအ အလံေတြ ေထာင္ထားတယ္”

က်ေနာ္ၾကားရသည့္သတင္းမွာ ပါးစပ္သတင္းျဖစ္သည့္တိုင္ ဤသတင္းက က်ေနာ့္ကို အၾကီးအက်ယ္ ဖမ္းစားထားခဲ့၏။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မာနယ္ပေလာကို ေသာင္ရင္းျမစ္၏ ဒီဘက္ကမ္းမွတဆင့္ ဓာတ္ပုံေခ်ာင္း႐ုိက္ရန္ က်ေနာ္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

17

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

မာနယ္ပေလာကို အလြယ္တကူ အေပၚဆီးမွ ဓာတ္ပံုေခ်ာင္း႐ုိက္ဖို႔ဆိုလွ်င္ မာနယ္ပေလာႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေသာင္ရင္းျမစ္တဖက္ကမ္း ထိုင္းႏုိင္ငံဘက္မွ ႐ုိက္မွသာျဖစ္မည္ကို က်ေနာ္

သိသည္။ ပေဟလူေခ်ာင္းကိုကူးကာ ပေဟလူရြာ ေနာက္ေက်ာဘက္ ေတာင္ေၾကာေပၚတက္လွ်င္ က်ေနာ့္အတြက္ အဆင္ေျပႏုိင္သည္ဟူ၍သာ ခန္႔မွန္းၿပီး သိထား၏။ သို႔ေသာ္ ထိုေနရာသို႔ ျပန္သြားလို႔ရသည့္ လမ္းကို က်ေနာ္ မသိ။ ထိုလမ္းကို က်ေနာ္ မကၽြမ္းက်င္။ မာနယ္ပေလာမွ

ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္လာစဥ္က က်ေနာ္က ေရလမ္းအတ္ိုင္း ေသာင္ရင္းျမစ္အတြင္း စီးဝင္သည့္ ပေဟလူေခ်ာင္းအတိုင္း စက္ေလွႏွင့္ ဆန္တက္လာခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္

ပေဟလူေနာက္ေက်ာဘက္ ေတာင္ေၾကာအတိုင္း ဆင္းလာသည့္လမ္းကို က်ေနာ္ မလာခဲ့ရေတာ့။ အခုေတာ့ ထိုေတာင္ေၾကာေပၚတက္ၿပီးမွ မာနယ္ပေလာဆီ ျပန္သြားရမည္ ရွိေသာအခါ က်ေနာ့္မွာ အခက္ေတြ႔ရေတာ့၏။

မာနယ္ပေလာ၏ ေနာက္ဆံုးသတင္း ၾကားၾကားခ်င္း က်ေနာ့္ကို လမ္းျပေခၚေဆာင္ေပးႏိုင္မည့္ လူကို က်ေနာ္ အပူတျပင္း ရွာသည္။ သို႔ေသာ္ လူတကာ လိုက္ေမးလို႔ကလည္း မျဖစ္။

လံုၿခံဳေရးက အေရးၾကီး၏။ ကံအားေလ်ာ္စြာ ပေလာင္အဖြဲ႔မွ ‘မိုင္အိုက္ပုံး‛ က က်ေနာ့္ကို

အကူအညီေပးမည္ဟု ဆိုလာခဲ့၏။ က်ေနာ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သူလည္း စိတ္ဝင္စားသည္ဟု ဆို၏။ သို႔ႏွင့္ သူႏွင့္က်ေနာ္ မနက္ခင္း ၈ နာရီတြင္ ထမင္းအဝစားကာ ခရီးထြက္ခဲ့ၾက၏။

က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ပေဟလူေခ်ာင္းထဲကိုေရာက္ေတာ့ ေခ်ာင္းထဲတြင္ လူသူတိတ္ဆိတ္လ်က္ ရွိ၏။ လူသူစြန္႔ခြာသြားၿပီျဖစ္သည့္ ပေဟလူရြာအိမ္တခ်ဳိ႕ ၾကားမွျဖတ္ကာ ေတာင္ေၾကာေပၚ တက္ၾက၏။ ၁ဝ မိနစ္ခန္႔ ၾကာသည္အထိ လူသြားလမ္းအတိုင္း မဟုတ္ဘဲ သစ္ပင္မ်ား၊

ေက်ာက္တံုးမ်ားကို တြယ္ကာဖက္ကာ တက္လာေနရသျဖင့္ က်ေနာ္က စိတ္မရွည္ခ်င္ေတာ့။ သို႔ေသာ္ ‘မိုင္အိုက္ပုံး‛ ရဲ႕ စကားက ယုတၱိရွိေနသည္္။ သူက ဤလမ္းခရီးမွာ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခရီး

ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လွ်ဳိ႕ဝွက္လမ္းကိုသာ ေရြးရမည္ဟု ဆိုထား၏။ ထို႔ေၾကာင့္ က်ေနာ့္မွာ ေစာဒကမတက္ႏိုင္ဘဲ ပင္ပမ္းၾကီးစြာ သူ႔ေနာက္မွ လိုက္ေနခဲ့ရ၏။ နာရီဝက္ေက်ာ္ခန္႔ရွိေတာ့ က်ေနာ္ မေအာင့္အီးႏုိင္ေတာ့။ သစ္ပင္တပင္ကိုမွီကာ ေနရာတြင္ပင္ ရပ္လိုက္သည္။

‘ေဟ့လူ … ခင္ဗ်ားလမ္းက မဟုတ္ေသးဘူးနဲ႔ တူတယ္ေနာ္။ က်ေနာ္သိထားတာက ဒီေပၚမွာ လူသြားလမ္း ေကာင္းေကာင္းတခုေတာ့ ရွိတယ္ဗ်။ က်ေနာ္တို႔ အဲဒီလမ္းကိုေတြ႔မွ မာနယ္ပေလာဘက္ ေက်ာ္ဆင္းလို႔ ရမယ္မို႔လား‛

မိုင္အိုက္ပုံးက က်ေနာ့္ကို မၾကည့္ဘဲ ခတ္ေတြေတြရပ္ၿပီး စဥ္းစားေန၏။ သူ႔ရဲ႕ နေဝတိမ္ေတာင္ ျဖစ္ေနသည့္ အေျခအေနကို ၾကည့္ကာ က်ေနာ္ စိတ္ပူသြားရသည္။

‘အင္း … ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ခုထက္ထိ အဲဒီလမ္းကို မေရာက္ေသးဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ က်ေနာ္က အျမန္ေရာက္ေအာင္ျဖတ္ၿပီး တက္လာတာဗ်။ ခုဟာက အျမန္လိုမွ‛

‘ဟာ … ခင္ဗ်ားကေတာ့ လုပ္ေတာ့မယ္။ ေျပာတုန္းကေတာ့ ဒီလမ္းကို မ်က္စိမွိတ္ၿပီးေတာင္

တက္လို႔ရတယ္ဆို။ ခုအတိုင္းဆိုရင္ က်ဳပ္တို႔ ေနမေစာင္းခင္ မာနယ္ပေလာဘက္ျခမ္းဆင္းဖို ့အခ်ိန္မီပါဦးမလားဗ်ာ‛

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

18

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ တက္လာလက္စ လမ္းအတိုင္း ဆက္တက္ၾက၏။ ဒီတခါေတာ့

က်ေနာ္ကပဲ ေရွ႕က ဦးေဆာင္ၿပီး တက္သည္။ မိုင္အိုက္ပံုးက ဘာမွ်မဟေတာ့။ သူႏွင့္က်ေနာ္က အဖြဲ႔အစည္းခ်င္းသာ မတူေပမယ့္ ညီရင္းအကိုတမွ် ရင္းႏွီးၾက၏။ က်ေနာ္တြင္မက

ရဲေဘာ္အားလံုးနီးပါး သူ႔ကို ခင္မင္ၾက၏။ အထူးသျဖင့္ သူႏွင့္က်ေနာ္က တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ ေျပာမနာ ဆိုမနာ။ ထို႔ေၾကာင့္ က်ေနာ္က သူ႔ကို တလမ္းလံုး တျဗစ္ေတာက္ေတာက္ လုပ္လာခဲ့၏။ သူကလည္း မ်က္ႏွာတၿပံဳးၿပံဳးႏွင့္ က်ေနာ္ ေျပာသမွ် ငုံ႔ခံၿပီး လိုက္လာခဲ့၏။ ‘ေဟာ … ေတြ႔ၿပီ။ ဒီလမ္းပဲ … ဒီလမ္းပဲ‛

သူက ေအာင္ႏုိင္သူ၏ ေလသံမ်ဳိးျဖင့္ ေတာလမ္းေလးေပၚတက္ၿပီး ရပ္သည္။ ၿပီးေတာ့

က်ေနာ့္ေရွ႕မွ ဦးေဆာင္ကာ လမ္းအတိုင္း ခတ္ၾကြားၾကြား ထြက္သြားေလသည္။ လမ္းေလးအတိုင္း ခပ္သြက္သြက္ သြားေနရင္းက ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဂ႐ုျပဳမိသည္။ ကိုယ့္ေဇာႏွင့္ကိုယ္

ေတာင္ေပၚတက္လာခဲ့သျဖင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုပင္ ေမ့ေနခဲ့မိ၏။ အမွန္အားျဖင့္ ဤေနရာမွာ ရန္သူႏွင့္ အနီးဆံုးေနရာျဖစ္၏။ လူသူမရွိေတာ့သည့္ နယ္ေျမျဖစ္၏။ ထိုသို႔ ေတြးမိသည့္အခါက်မွ က်ေနာ့္မွာ တုန္လႈပ္မိ၏။ သို႔ေသာ္ ရဲေဘာ္ၾကီး မိုင္အိုက္ပံုးကမူ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံ႕သည့္ အမူအယာ မရွိ။ ေရွ႕က ဦးေဆာင္ခ်ီတက္လ်က္ရွိသျဖင့္ က်ေနာ့္မွာ အားရွိသြားရ၏။

နာရီဝက္ခန္႔ ေလွ်ာက္လာၿပီးသည့္အခါ က်ေနာ္ စိတ္ပူလာရျပန္သည္။ ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆိုလွ်င္

မာနယ္ပေလာကို ေရာက္ဖို႔သင့္ၿပီဟု ေတြးမိသည္။ သည့္ထက္ တနာရီခန္႔ ေနာက္က်သြားပါက မာနယ္ပေလာကို ဓာတ္ပုံခိုး႐ုိက္ဖို႔ရာ အခက္အခဲရွိႏိုင္သည္။ မြန္းလြဲလို႔ ေနေစာင္းလွ်င္

ကင္မရာကို မာနယ္ပေလာဘက္ လွမ္းခ်ိန္လို႔ မသင့္ေတာ္ေတာ့မွန္း က်ေနာ္ ေတြးမိလာသည္။ မာနယ္ပေလာတြင္ စစ္တပ္မ်ား ရွိေနသည္။ ရန္သူက မာနယ္ပေလာကို သိမ္းမိသည္မွာ ရက္ပိုင္းမွ်သာ ရွိေသးသည္။ ၿပီးေတာ့ ယခင္ မာနယ္ပေလာ လံုၿခံဳေရး ကရင္ရဲေဘာ္

အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဒီေကဘီေအ ဘက္သို႔ ပါသြားသျဖင့္ မာနယ္ပေလာႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္းႏုိင္ငံဘက္ကမ္းမွာ လံုၿခံဳေရးအရ အင္မတန္ အေရးၾကီးသည့္ ေနရာျဖစ္သည္ကို မသိမဟုတ္ သိၾကမည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ရန္သူက ဒီဘက္ကမ္းေတာင္ေၾကာကို အၿမဲမျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနမည္မွာ

ေသခ်ာသည္။ အကယ္၍ တဖက္က မွန္ေျပာင္းႏွင့္ ေစာင့္ၾကည့္ေနစဥ္ က်ေနာ္က ကင္မရာကို ထုတ္ခ်ိန္လိုက္ပါက ေနေရာင္ေၾကာင့္ ကင္မရာမွန္မွ အလင္းေရာင္ျပန္လွ်င္ ရန္သူက ဧကန္မုခ် ေသနတ္ႏွင့္ လွမ္းပစ္မည္သာ ျဖစ္သည္။ က်ေနာ္တို႔ ေနရာယူရန္ စိတ္ကူးထားသည့္ေနရာမွာ မာနယ္ပေလာဘက္ကမ္းႏွင့္ လက္နက္ငယ္ တကမ္းအကြာတြင္သာ ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္

မြန္းမလြဲခင္ ရည္မွန္းထားသည့္ ေနရာသို႔ ေရာက္ဖို႔ရန္ အခ်ိန္မရွိေလာက္ေအာင္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ‘ေဟာ … ဟိုမွာ ေတြ႔ၿပီ။ ေရာက္ ေရာက္ ‛

မိုင္အိုက္ပုံး တအံတၾသ ရပ္ၾကည့္ေနရာကို က်ေနာ္ အေမာတေကာ ေျပးၾကည့္သည္။ သူက

လက္ညိႇဳးညႊန္သလုိ လုပ္ၿပီးမွ လက္ကိုျပန္ ႐ုပ္လိုက္၏။ ေတာင္ေျခေအာက္က ရြာကေလးတရြာ။ က်ေနာ္ ေနရာတြင္ပင္ ၾကက္ေသေသကာ ရပ္ေနမိသည္။ ‘ဟား … ဒုကၡပဲ၊ အဲဒါ မာနယ္ပေလာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလဗ်ာ ‛

က်ေနာ္က သူ႔က္ုိတြန္းထိုးကာ လွမ္းျမင္ရသည့္ ရြာကေလးကို စိတ္ပ်က္စြာၾကည့္သည္။ ‘ဟုတ္၊ ဟုတ္တယ္ ကိုၿငိမ္း။ အဲ … အဲဒါ မယ္ေပါထ ပဲ‛

‘က်ဳပ္ထင္တယ္၊ စတက္လာကတည္းက က်ဳပ္ထင္တယ္။ ခင္ဗ်ား အစကတည္းက ကိုယ္မကြ်မ္းရင္ မကြ်မ္းဘူးလို႔ အမွန္အတိုင္း ေျပာေပါ့ဗ်။ အခုေတာ့‛

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

19

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

‘အခုေတာ့ မယ္ေပါထပဲေလဗ်ာ။ မယ္ေပါထရြာေတြ႔ရင္ မာနယ္ပေလာက ေျပးမလြတ္ေတာ့ပါဘူး … ကိုၿငိမ္းရ‛

‘ဘာေျပးမလြတ္ရမွာလဲ။ အခုအတိုင္းဆို မာနယ္ပေလာကိုေတာင္ ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီ။ ခင္ဗ်ား

မယ္ေပါထကို တမင္သြားခ်င္လို႔ က်ဳပ္ကို ညာေခၚလာတာမ်ားလား။ မရဘူး ျပန္လွည့္မယ္။ က်ဳပ္ကေတာ့ မာနယ္ပေလာမွ မာနယ္ပေလာပဲ။ ၾကည့္စမ္းဗ်ာ … က်ဳပ္က အေကာင္းေအာက္ေမ့လို႔ သူ႔အားကိုးနဲ႔ ေခၚလာမိပါတယ္။ ခင္ဗ်ား … ရည္းစား၊ အဲ …

ရည္းစားလည္း မဟုတ္ေသးပါဘူးေလ။ ခင္ဗ်ားဘက္က တဖက္သတ္ ၾကိဳက္ေနတဲ့ ေကာင္မေလး။ အဲဒါ … ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ကို အေဖာ္ေခၚၿပီး သြားမလို႔မို႔လား။ မရဘူး .. အခုျပန္လွည့္။ ခင္ဗ်ားဗ်ာ ျဖစ္မွျဖစ္ရပေလ‛

က်ေနာ္က ေျပာေျပာဆိုဆို ေနာက္ကိုျပန္လွည့္၏။ မိုင္အိုက္ပုံးက ေရွ႕ဆက္သြားရမလို လုပ္ေနေသး၏။ ၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ့္ေနာက္မွ မလိုက္ခ်င္လိုက္ခ်င္ႏွင့္ ျပန္လိုက္လာ၏။ နာရီကိုၾကည့္ေတာ့ မြန္းတည့္ ၁၂ နာရီရွိၿပီ။ က်ေနာ္က နာရီကိုၾကည့္ကာ မခ်ိတင္ကဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ရေတာ့သည္။

‘ကဲ … ဒီအတိုင္းဆိုရင္ မာနယ္ပေလာကို ျပန္သြားရမွာရယ္၊ ဟိုက်ေတာ့ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔ ေနရာေရြးရမွာရယ္ဆိုရင္ အနည္းဆံုး တနာရီေလာက္ေတာ့ အခ်ိန္ယူရမွာ ေသခ်ာတယ္။ က်ဳပ္ … ဒီလိုစဥ္းစားတယ္။ မနက္ျဖန္က်မွ တခါထပ္ၿပီး ၾကိဳးစားေတာ့မယ္။ ျပန္ဆင္းၾကရေအာင္။ ေနေစာင္းမွ ဓာတ္ပံုသြား႐ိုက္ရင္ က်ဳပ္တို႔ လွမ္းအပစ္ခံရမွာ ေသခ်ာတယ္‛ က်ေနာ္က ေျပာေျပာဆိုဆို လာလမ္းအတိုင္းျပန္ေလွ်ာက္ေတာ့ မိုင္အိုက္ပံုးက အင္တင္တင္လုပ္ေန၏။ ‘ဒါဆိုရင္ … ဒီလိုလုပ္မယ္။ က်ဳပ္ကေတာ့ လာလက္စနဲ႔ မထူးဘူး။ မယ္ေပါထ

ဆက္ဒိုးလိုက္ေတာ့မယ္။ ခင္ဗ်ား … ဒီလမ္းအတိုင္းသာ ဆင္းသြား။ ပေဟလူကို ဆင္းသြားမွာပဲ။ မွားစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး‛ ‘ၾကည့္စမ္း။ ဒီေလာက္ လူေတြထြက္ေျပးေနရတဲ့ၾကားထဲ လူမရွိေတာ့တဲ့ရြာကို ခင္ဗ်ား ဘာသြားလုပ္ဦးမွာလဲ။ ဟိုမွာ … လူမေျပာနဲ႔ ေခြးတေကာင္ အေကာင္တၿမီးမွ မရွိေတာ့ဘူးဗ်။

မရဘူး။ က်ဳပ္နဲ႔ပဲ တခါထဲျပန္ရမယ္။ ဘယ့္ႏွယ္ဗ်ာ၊ ဒီေလာက္ တိုက္ပြဲျဖစ္၊ ဒီေလာက္ လူေတြ ကစင့္ကလ်ား ျဖစ္ေနတဲ့ၾကားထဲကမ်ား။ ၿပီးေတာ့ က်ဳပ္တေယာက္ထဲေတာ့ မျပန္ရဲဘူး။ လာ … အတူတူပဲျပန္မယ္‛

က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေဖြးေပါလူရြာကိုေရာက္ေတာ့ မိုင္အိုက္ပံုးက သူ႔ကို မယ္ေပါထရြာ သြားခြင့္ မေပးရေကာင္းလားဟု ၿပံဳးၿဖဲၿဖဲႏွင့္ အျပစ္တင္ရင္းက လူခ်င္းခြဲလိုက္ၾက၏။ (ခ) ‘မကူညီခ်င္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး ကိုၿငိမ္းေဝ။ မာနယ္ပေလာ က်ၿပီးတာကလည္း ရက္ပိုင္းပဲ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

20

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ရွိေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီေနရာမွာ က်ဳပ္တို႔ကင္းေတြေတာင္ မရွိေတာ့ဘူး။ ရန္သူက

ဒီဘက္ကမ္းကိုကူးၿပီး သူတို႔လံုၿခံဳေရးကို ခ်ဲ႕ထားတယ္လို႔လည္း ၾကားတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ပါ‛ ဗိုလ္မႉးတူးတူးေလးက သူ႔ရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေနသည့္ၾကားက က်ေနာ့္ကို ေဘးတြင္ေခၚကာ ခတ္တိုးတိုး တားျမစ္ေန၏။ က်ေနာ္ကမူ လက္မေလွ်ာ့ႏုိင္ပါ။ ‘ဗိုလ္မႉးေျပာတာ က်ေနာ္သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ ဓာတ္ပံုသြား႐ိုက္႐ုံပါ။ ႐ိုက္ၿပီးၿပီးခ်င္း ခ်က္ခ်င္းျပန္လာမွာပါ။ ဗိုလ္မႉး ဒါတခုေတာ့ ကူညီပါဗ်ာ‛ ၃-၄ ၾကိမ္တားျမစ္လို႔ မရေသာအခါက်မွ ဗိုလ္မႉးတူးတူးေလးက က်ေနာ့္အတြက္ ကရင္ရဲေဘာ္ ႏွစ္ေယာက္ကို လမ္းျပအျဖစ္ စီစဥ္ေပးခဲ့၏။ ကရင္ရဲေဘာ္မ်ားမွာ ျမန္မာစကားတတ္သျဖင့္ အဆင္ေျပ၏။ အမွန္စင္စစ္ ဒီကေန႔မနက္ ခရီးထြက္ျဖစ္လွ်င္ သူလည္း လိုက္ျဖစ္ေအာင္ လိုက္ေပးမည္ဟု မိုင္အိုက္ပံုးက မေန႔ညေနကတည္းက ကတိေပးထားၿပီး ျဖစ္သည္။ ဒီကေန႔မနက္ သူ႔ဆီ

က်ေနာ္သြားေတာ့ သူက အိပ္ယာက မထေသး။ မေန႔တုန္းက မယ္ေပါထရြာကို မ်က္လံုးႏွင့္ ျမင္လိုက္ရၿပီးခါမွ မသြားလိုက္ရေလျခင္းဟုဆိုကာ ညက တညလံုး အရက္ထိုင္ေသာက္ခဲ့သျဖင့္ မနက္က်ေတာ့ အိပ္ယာက မထႏုိင္ေတာ့။

စိတ္ပ်က္ပ်က္ႏွင့္ လူ႔ေဘာင္သစ္ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီက ရဲေဘာ္ဗညားထံ က်ေနာ္

ထြက္လာခဲ့သည္။ သူ႔ထံတြင္ ကင္မရာေကာင္းေကာင္း တလံုးရွိသည္။ က်ေနာ့္တြင္ရွိေသာ ကင္မရာက အေဝးခ်ိန္မွန္ဘီလူးမွာ အားနည္း၏။ ရဲေဘာ္ဗညားထံတြင္ရွိသည့္ ကင္မရာက Green Novenber 32 မွ ကင္မရာျဖစ္သည္။ အေဝးခ်ိန္မွန္ဘီလူးမွာ အားအလြန္ေကာင္းသည္ကို

က်ေနာ္သိသည္။ အစပိုင္းတြင္ ကိုဗညားက သူပိုင္ပစၥည္း မဟုတ္ဟုဆိုကာ က်ေနာ့္ကို မငွားႏုိင္ဟု ျငင္းေနေသး၏။ က်ေနာ့္ရည္ရြယ္ခ်က္ အမွန္ကို ေျပာျပမွ ငွားမည္ဟု ေစ်းဆစ္ေနေသး၏။

က်ေနာ္က ကင္မရာ ငွားလို႔ရႏုိင္ရန္ အမွန္အတိုင္း ဖြင့္ေျပာေတာ့ က်ေနာ္သြားမည့္ခရီးတြင္ သူလည္း လိုက္ခြင့္ျပဳမွ ငွားမည္ဟု ထပ္ၿပီး ေစ်းဆစ္ေနျပန္သည္။ မတတ္သာသည့္အဆံုး ကင္မရာလည္း ရ၊ အေဖာ္လည္း ရဟု သေဘာထားကာ ကိုဗညား၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို လက္ခံခဲ့ရ၏။ ကိုဗညားသည္လည္း က်ေနာ္ႏွင့္ ရင္းနီးသူပင္။ ေန႔တိုင္းလိုလို ထူးရာစိုး

လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တြင္ အတူထိုင္ကာ စကားဝိုင္းဖြဲ႔ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ပေဟလူရြာ ေနာက္ေၾကာ ေတာင္ေပၚခရီးတြင္ က်ေနာ္တို႔အဖြဲ႔၌ လူ ၄ ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့ေလသည္။ ‘ဘယ္လိုလဲ … ကိုၿငိမ္း။ ၿငိမ္လွခ်ည္လား။ ဘာေတြ ေတြးလာတာလဲဗ်‛

‘ဟိုေရာက္ရင္ ခင္ဗ်ား ကင္မရာနဲ ့ ခင္ဗ်ားပဲ ႐ိုက္ဗ်ာ။ က်ေနာ္က က်ေနာ့္ကင္မရာနဲ႔ပဲ က်ေနာ္ ႐ိုက္မယ္‛

‘ရတယ္ေလ။ ခင္ဗ်ားက ဒီခရီးမွာ စစ္ေၾကာင္းမႉးပဲဟာ‛

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

21

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

တနာရီခြဲသာသာတြင္ က်ေနာ္တို႔လူစု ေတာင္ေပၚလူသြားလမ္းေပၚ ေရာက္လာၾက၏။ ေနာက္ထပ္ နာရီဝက္ခန္႔ ရွိေသာအခါ မာနယ္ပေလာဘက္သို႔ ဆင္းသည့္ ေတာင္ေၾကာအတိုင္း

ဆင္းလာႏုိင္ၾက၏။ လမ္းတြင္ မည္သည့္အခက္အခဲမွ် မရွိခဲ့။ က်ေနာ္တို႔လူစု ေတာင္ေၾကာအတိုင္း

ဆင္းလာေနစဥ္ မာနယ္ပေလာကို ထင္ထင္ရွားရွားၾကီးပင္ ျမင္ေနၾကရ၏။ သာသနာ့အလံတခ်ဳိ႕ကို ေနရာ ၁ဝ ေနရာခန္႔ေလာက္တြင္ လွမ္းေတြ႔ရ၏။ ဒီေကဘီေအ အလံမ်ားပင္ ျဖစ္မည္ဟု ယူဆမိသည္။ က်ေနာ္တို႔ ဆင္းခ်လာရာ ေတာင္ေၾကာႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေသာင္ရင္းျမစ္ တဖက္ကမ္းတြင္

ေစာဘဦးၾကီး စစ္ေရးျပကြင္းကို ျမင္ေနရ၏။ ေစာဘဦးၾကီး ေက်ာက္တိုင္ကိုမူ မေတြ႔ၾကရ။ နဝတ စစ္တပ္က ဖ်က္ဆီးလိုက္၍ပဲလား၊ သစ္ပင္မ်ား ကြယ္ေနလို႔ပဲလား က်ေနာ္ မသိ။ က်ေနာ္တို႔ကို လမ္းျပလိုက္ပါလာသူ ကရင္ရဲေဘာ္ ႏွစ္ဦးကမူ ေအာက္ေျခနားအထိ ဆင္းလာၾကသည့္

က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ ပါမလာေတာ့ဘဲ လမ္းတဝက္တြင္ပင္ ေနရစ္ခဲ့ၾက၏။ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္က ၿခံဳမ်ား၊ သစ္ပင္မ်ားကို အကာအကြယ္ယူကာ တေျဖးေျဖးခ်င္း ေအာက္သို႔ ဆင္းလာၾက၏။ ‘ေဟ့ … ဟိုမွာ ဆရာေတာ္ရမ္ဘိုရဲ႕ ကားမို႔လား‛

တုိယု္ိတာ ဗင္ကားအျဖဴေလးတစီးကိို ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္း ကမ္းပါးယံေအာက္ေျခ၌ ေတြ႔ရ၏။ နဝတႏွင့္ ဒီေကဘီေအ တပ္မ်ား သိမ္းဆည္းရမိသြားေသာ တစီးတည္းေသာ ကားေလးျဖစ္၏။ ဤကားေလးမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ေစာဘိုျမက ဆရာေတာ္ ရမ္ဘိုကုိ လႉဒါန္းထားသည့္ ကားကေလးျဖစ္၏။ ‘ဟိုမွာ … ကမ္းပါးယံမွာ စာလံုးေတြေဖာ္ၿပီး ခင္းထားတယ္။ ဘာတဲ့ .. နဗဟ (၆၆၁)၊ ခမရ ၂၈ တဲ့။ ေဟ့ … ေဟ့ ကိုဗညားေလး ႐ုိက္႐ုိက္။ ေသေသခ်ာခ်ာ ႏွစ္ပံုသံုးပံုေလာက္သာ ႐ိုက္‛ ကိုဗညားက အလံေထာင္ထားသည္မ်ားကို ဓာတ္ပံု႐ုိက္ေနရင္းက က်ေနာ္ေျပာျပရာ ကမ္းပါးယံကို တဆက္တည္း ႐ုိက္၏။

‘ၾကည့္စမ္း … ဒီေကာင္ေတြ မာနယ္ပေလာကို သိမ္းတာ၊ သူတို႔တပ္ေတြ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေကဘီေအ ကပဲ သိမ္းတာဆိုၿပီး ညကပဲ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ေျပာသြားေသးတယ္။ ဟင္း … အခုေတာ့ သူတို႔ကိုယ္တုိင္ ဝင္သိမ္းတာ၊ ရွင္းေနတာပဲဟာ‛ ‘ကဲ … ကိုဗညားေရ။ ဟိုဘက္ က်ဳပ္တို႔႐ုံးေတြဘက္ အခ်ိန္ရွိတုန္း ေရႊ႔ၾကဦးစို႔။ ဒီဘက္က ဒီေလာက္ဆို ေတာ္ေလာက္ပါၿပီ‛

က်ေနာ္တို႔လူစု မာနယ္ပေလာ၏ ေတာင္ဘက္ကို ေရႊ႔လာခဲ့ၾက၏။ က်ေနာ္ကေတာ့

မာနယ္ပေလာကို လြမ္းသစြာ ေငးၾကည့္ရင္း ရင္ထဲ၌ နာက်င္ေနခဲ့၏။ ဤေနရာ၌ က်ေနာ္သည္ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္မွ် ေနထိုင္ခဲ့၏။ ယခုအခါ မာနယ္ပေလာ ေျမေပၚတြင္ နဝတ စစ္သားတခ်ဳိ႕ကို

ဟိုဒီသြားလာေနသည္ကို ျမင္ေနရျပန္သည္။ ဆရာေတာ္ ရမ္ဘို၏ ကားအျဖဴေလးကိုလည္း ဟ္ိုဒီေလွ်ာက္ေမာင္းေနသည္ကို ေတြ႔ေနရ၏။ နဝတ စစ္သားမ်ား ဖြင့္ထားသည့္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

22

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ကက္ဆက္သီခ်င္းသံကိုပင္ ၾကားေနရ၏။ နဝတ စစ္သားအခ်င္းခ်င္း ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုသည့္ အသံကိုပင္လွ်င္ သဲ့သဲ့မွ် ၾကားေနရ၏။

‘ကဲ … ဘယ္လိုလဲ၊ ျပန္ၾကမလား။ တျခား႐ိုက္စရာ ေနရာ ရွိဦးမလား‛။ က်ေနာ္က ေခတၱခဏမွ် စဥ္းစားေနလိုက္၏။ ‘အခု အခ်ိန္နည္းနည္း ရွိေနေသးတယ္ ငါ့ညီ။ ငါေတာ့ အရင္ေနရာကိုပဲ ထပ္ၿပီး သြားၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္။ ဘယ္ႏွယ့္လဲ‛ ‘ဟာ … ဒါက ကိုၿငိမ္း သေဘာပဲေလ။ ကိုင္း … ၾကာသလားလို႔၊ ေရႊ႔ၾကရေအာင္‛ ပထမ က်ေနာ္တို႔ ေနရာယူခဲ့ရာ ေနရာသို႔ ျပန္ေရာက္လာၾကျပန္သည္။ က်ေနာ္တို႔လူသိုက္ သတိၾကီးစြာထားကာ၊ သစ္ပင္ၿခံဳပင္မ်ားကို အကာအကြယ္ယူကာ ေအာက္ဘက္ဆီ

ဆင္းလာေနခိုက္ ေအာက္တည့္တည့္ ေသာင္ရင္းျမစ္ ဒီဘက္ကမ္းတြင္ ေလွငယ္တစင္း ဆိုက္ထားသည္ကို ေတြ႔လိုက္ရ၏။ က်ေနာ္တို႔က ေရာက္ရာေနရာတြင္ပင္ ရပ္ကာ အေျခအေနကို ေစာင့္ၾကည့္ၾက၏။ အသံကို နားစြင့္၏။ နားထဲတြင္ ေလတိုးသံမွအပ ထူးျခားသည့္အသံကိုမူ မၾကားၾကရ။ သို႔ေသာ္ ဟိုဘက္ကမ္း မာနယ္ပေလာ စက္ေလွဆိပ္ဆီက အဝတ္ဖြပ္သည့္ အသံကိုမူ အတိုင္းသားၾကားေနရ၏။ ကရင္ရဲေဘာ္ ႏွစ္ဦးက ေအာက္အထိ ဆက္ၿပီးဆင္းရန္ ခ်ီတံုခ်တံု ျဖစ္ေန၏။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲတြင္ သံသယစိတ္ အနည္းငယ္ျဖစ္လာ၏။ က်ေနာ္တို႔

ခရီးမထြက္လာခင္က ဗိုလ္မႉးတူးတူးေလး ေျပာလိုက္သည့္စကားကို က်ေနာ္ ျပန္စဥ္းစား၏။ ရန္သူက ဒီဘက္ကမ္းေတာင္ေၾကာမွာ ကင္းေတြတက္ၿပီး ထိုးေကာင္းထိုးထားႏုိင္သည္။

စစ္ေခြးေဟာင္သံေတြလည္း ၾကားရသည္ ဟူသည့္စကားကို ျပန္ေတြးမိကာ စိုးရိမ္လိုက္မိေသး၏။ ‘ဒီလိုလုပ္။ ခင္ဗ်ားတို႔က ဒီနားမွာပဲ ေစာင့္ေနခဲ့ေပါ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္က ေအာက္နားအထိ နည္းနည္းဆင္းၿပီး ဓာတ္ပံု႐ိုက္လိုက္ဦးမယ္‛ က်ေနာ္ႏွင့္ ကိုဗညားက သတိႏွင့္ ေအာက္ကို ဆင္းလာခဲ့ၾကသည္။ ‘ေဟာ … ကိုၿငိမ္းေဝ။ ဟိုမွာၾကည့္စမ္း။ ခုနတုန္းက က်ဳပ္တို႔ ေတြ႔ခဲ့တဲ့စာေတြ မရွိေတာ့ဘူးဗ်။ ေဟာ … ဘာတဲ့။ ဒီေကဘီေအ ဆိုၿပီး စာလံုးေတြ ေျပာင္းသြားၿပီဗ်‛

က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ၿပိဳင္တူဆိုသလို ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္း ကမ္းပါးယံကို ကင္မရာကိုယ္စီ ထိုးခ်ိန္လိုက္ၾက၏။

လြန္ခဲ့သည့္ တနာရီခန္႔က ဤကမ္းပါးယံၾကီးေပၚတြင္ ေက်ာက္တံုးမ်ားကို ထံုးျဖဴသုပ္ကာ စာလံုးေဖာ္ထားသည့္ နဗဟ (၆၆၁)၊ ခမရ ၂၈ စာတန္း၏ ေနရာတြင္ ဒီေကဘီေအ ဟူေသာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

23

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

စာတန္းၾကီးကို အံ့ၾသစြာ ဓာတ္ပံု႐ုိက္၏။ အမွန္တကယ္အားျဖင့္ဆိုလွ်င္ မာနယ္ပေလာကို နဝတ စစ္တပ္မ်ားကသာ ဦးေဆာင္ၿပီး သိမ္းပိုက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ စခန္းသိမ္းတပ္၏ နာမည္ကို စာလံုးေဖာ္၍ ေဖာ္ျပထားခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လြန္ခဲ့သည့္ ညကမူ စစ္အစိုးရက ျပဳလုပ္သည့္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ၌ မာနယ္ပေလာကို ဒီေကဘီေအ တပ္မ်ားကသာ

သိမ္းျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း အသံလႊင့္ခဲ့၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီကေန႔ နံနက္ခင္းတြင္ စာလံုးမ်ား ေျပာင္းပစ္လိုက္ၾက၏။ က်ေနာ္တို႔က စာလံုးႏွစ္မ်ဳိးစလံုး၏ ဓာတ္ပံုမ်ားကို ကံအားေလ်ာ္စြာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ အခ်ိန္မီရလိုက္ၾကျခင္း ျဖစ္ေလသည္။

‘ကဲ … ကိုဗညား။ ေမာင္ရင္က ဒီမွာပဲေနၿပီး ႐ုိက္ေတာ့။ က်ဳပ္ ကင္မရာက ေအာက္နည္းနည္း ထပ္ဆင္းၿပီး ႐ိုက္မွ အဆင္ေျပမွာ‛ ဝါးတ႐ုိက္ခန္႔အထိေအာက္ကို က်ေနာ္ ဆင္းလိုက္သည္။ ေစာဘဦးၾကီး စစ္ေရးျပကြင္းကို အတိုင္းသား ျမင္ေနရ၏။ စစ္သားတခ်ဳိ႕ အေဆာက္အဦးပ်က္မ်ားၾကား သြားေနသည္ကို

အ႐ုပ္ကေလးမ်ား လႈပ္ရွားေနသည့္သဖြယ္ ေတြ႔ေနရ၏။ ထိုစဥ္မွာပင္ ေခြးေဟာင္သံၾကီးတသံကို က်ေနာ္ႏွင့္ လက္တကမ္းအကြာခန္႔က မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ၾကားလိုက္ရေလသည္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို လာလမ္းအတိုင္း က်ေနာ္ ျပန္ေျပးေနမိသည္။ ေျပးေနတက္ေနရင္းက ေနာက္ဆက္တြဲ

ၾကားရဖြယ္ရွိသည့္ ေခြးေဟာင္သံႏွင့္ ေသနတ္သံမ်ားကိုလည္း နားစြင့္ေနရေသး၏။ သို႔ေသာ္

ဘာသံမွ်ေတာ့ မၾကားရ။ အားသြန္ၿပီး ေတာင္ေပၚကို အေျပးတက္ေနစဥ္ အေဖာ္မ်ားကိုလည္း အျပစ္တင္မိသည္။ သူတို႔သည္ က်ေနာ့္ကိုပင္ မေစာင့္ေတာ့ဘဲ ေတာင္ေပၚကို ေျပးႏွင့္ၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ သူတို႔ကို အရိပ္အေရာင္မွ်ပင္ မေတြ႔ရေတာ့။ ေျပးရင္းႏွင့္ စဥ္းစားသည္။ သည္အတိုင္း လူသြားလမ္းအတိုင္း ေျပးေနပါက ေနာက္က စစ္ေခြး လိုက္လာခဲ့သည္ရွိေသာ္ လြတ္စရာ အေၾကာင္းမရွိသည္ကို ေတြးမိလာသည္။

က်ေနာ္ၾကည့္ဖူးသည့္ ႐ုပ္ရွင္ကားမ်ားထဲ၌ စစ္ေခြးၾကီးမ်ား အလိုက္ခံရသည့္အခါ အနံ႔ခံၿပီးမွသာ လိုက္၏။ အလိုက္ခံရသည့္ ဇာတ္လိုက္က စမ္းေခ်ာင္းအတိုင္း ေမွ်ာကူးၿပီး သြားေသာအခါ စစ္ေခြးမ်ားအဖို႔ အနံ႔ခံ၍ မရႏုိင္ေတာ့သည္ကို ေျပးရင္းလႊားရင္း ေတြးမိလာ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသြားလမ္းေလးအတိုင္း မေျပးေတာ့ဘဲ အနိမ့္ပိုင္းေခ်ာက္ထဲသို႔ ဆင္းခ်လာခဲ့၏။ အလဲလဲအၿပိဳၿပိဳႏွင့္ ဆင္းခ်လာေနစဥ္ က်ေနာ့္မွာ ဆက္ၿပီး မဆင္းႏုိင္ေလာက္ေအာင္

အေမာဆို႔လာရ၏။ အခ်ိန္အတန္ၾကာသည္အထိ ဒလိမ့္ေခါက္ေကြး ဆင္းခ်လာေနသည့္တိုင္ ေရရွိသည့္ စမ္းေခ်ာင္းကိုမူ အရိပ္အေရာင္မွ် မေတြ႔ရေသး။ က်ေနာ္ မည္သို႔မွ် မတတ္ႏုိင္ေတာ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေျပးလို႔မလြတ္လို႔ ေသခ်င္လည္း ေသေစေတာ့ဟု ဆံုးျဖတ္ကာ သစ္ပင္တပင္၏

ေျခရင္းတြင္ ပစ္လွဲခ်လိုက္ရ၏။ အသက္ကို ဖားဖိုထိုးသလို ေလကိုရႉ႐ႈိက္ရင္း ေခြးေဟာင္သံ လူသံမ်ားကို နားစြင့္ေနမိေသး၏။ သို႔ေသာ္ ေတာၾကီးတခုလံုး က်ေနာ့္အသက္ရႉသံမ်ားမွအပ မည္သည့္အသံမွ် မၾကားရ။ သစ္ရြက္မ်ား ေလတိုးသည့္ အသံမ်ားကို ၾကားလိုက္ရ၏။

မိနစ္အနည္းငယ္မွ် နားၿပီးမွ ကြဲသြားသည့္ အေဖာ္မ်ားကို က်ေနာ္ ရွာေတြ႔မွ ျဖစ္မည္ကို ေတြးမိလာသည္။ က်ေနာ္ ေတာင္ေပၚက ျပန္ဆင္းသည့္ လမ္းမွန္ကို မသ္ိ။ အေမာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

24

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

မျပည့္တေျပတြင္ ေခါင္းေပၚက ေတာင္ေစာင္းေပၚ ျပန္တက္ရျပန္သည္။ ေတာင္ထိပ္သို႔ ေရာက္လွ်င္ ခပ္ျမင့္ျမင့္ သစ္ပင္တပင္ကို ရွာရမည္။ သစ္ပင္ေပၚကတဆင့္ ပေဟလူႏွင့္

ေဖြးေဘာလူရြာမ်ား ရွိရာဘက္ကို ၾကည့္မည္။ ေတြ႔လွ်င္ စိတ္မွန္းႏွင့္ ေတာင္ေပၚက လမ္းရွာၿပီး ဆင္းမည္ဟု စိတ္ကူးထားလိုက္၏။

ေတာင္ေပၚလမ္းေလးေပၚ က်ေနာ္ ေရာက္လာခဲ့ျပန္သည္။ လမ္းေတြ႔သျဖင့္ က်ေနာ့္မွာ

ခေလးတေယာက္လိုပင္ ေပ်ာ္ရႊင္သြားရ၏။ ခပ္ျမင့္ျမင့္ သစ္ပင္တပင္ကို လိုက္ၾကည့္ေနစဥ္ လူသံၾကားရသျဖင့္ လွမ္းၾကည့္ေတာ့ လူသြားလမ္းခ်ဳိးေလးဆီမွ လူႏွစ္ေယာက္ ေပၚလာခဲ့၏။ ‘ဟာ … ခင္ဗ်ားတို႔ပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ဗ်ာ၊ က်ဳပ္ေတာင္မွ မေစာင့္ၾကဘူး။ က်ဳပ္လည္း

အသားကုန္ေျပးလိုက္ရတာ။ လူခ်င္း ျပန္ေတြ႔လို ့ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ႏို႔မို႔ဆို က်ဳပ္တေယာက္ထဲ ေတာင္ေပၚေတာထဲ ဒုကၡျဖစ္မွာေသခ်ာတယ္‛ လမ္းျပ ကရင္ရဲေဘာ္ႏွစ္ဦးက က်ေနာ့္ကို မေဝခြဲတတ္သည့္ မ်က္လံုးကိုယ္စီႏွင့္ ၾကည့္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔အခ်င္းခ်င္းလည္း ၾကည့္လိုက္ၾကေသး၏။ ‘ခင္ဗ်ား … ေတာင္ေပၚတက္ေျပးတာ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔တာပဲ။ က်ေနာ္တို႔က လွမ္းေခၚမယ္ေတာင္ လုပ္ေသးတာ။ ေခၚခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ဘူး။ တခါထဲ ေတာင္ေပၚ ဒေမ်ာေသာပါး ေျပးသြားတာ။ က်ေနာ္တို႔ ေရွ႕ကပဲ ခင္ဗ်ား ေျပးသြားတာပဲဟာ။ က်ေနာ္ေတာင္ စဥ္းစားေနတာ၊ ဘာျပဳလို႔မ်ား ဒီလူ ဒီေလာက္ အေရးတၾကီး ေျပးသြားပါလိမ့္ေပါ့‛ ‘ဘာ … ခင္ဗ်ားတို႔ေရာ ေျပးၾကတာပဲမို႔လား။ ဟို … ဟို အယ္လ္ေဇးရွင္း ေခြးေဟာင္တာ ခင္ဗ်ားတို႔ မၾကားလိုက္ဘူးလား‛

‘ဘယ္ကလာ ေခြးေဟာင္ရမွာလဲ။ ေခ်တေကာင္ လန္႔ၿပီး၊ ေအာ္ၿပီး ခင္ဗ်ားေဘးနားကပဲ အနိမ့္ထဲ ခုန္ခ်လိုက္တာပဲဟာ‛ က်ေနာ့္ခႏၶာကိုယ္မွာ ေနာက္သို႔ အလိုလိုယိုင္သြားရ၏။ ကရင္ရဲေဘာ္ႏွစ္ဦး၏ မ်က္ႏွာကိုလည္း မၾကည့္ရဲေတာ့။ သူတို ့ႏွစ္ဦးကလည္း က်ေနာ့္အေျခအေနကို အကဲခတ္ကာ ဒီကိစၥကို ထပ္ၿပီးမဟေတာ့။

‘ခင္ဗ်ားနဲ႔ ပါလာတဲ့ ခင္ဗ်ာ့ရဲေဘာ္ေလးကေတာ့ ေဖြးေပါလူကို ျပန္သြားႏွင့္ၿပီ။ က်ဳပ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေတာင္ေအာက္ ေရာက္ၿပီးမွ ဗိုလ္မႉးက ခင္ဗ်ား ပါမလာဘူးဆိုရင္ မျဖစ္ဘူး၊ သြားရွာဆိုလို႔ က်ဳပ္တို႔ ျပန္တက္လာၾကရတာ‛ က်ေနာ္က ကရင္ရဲေဘာ္ႏွစ္ဦး၏ စကားကို မ်က္ႏွာလႊဲၿပီး၊ ေခါင္းငံု႔ထားၿပီးမွ နားေထာင္သည္။ သူတို႔ကို က်ေနာ္ မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္ဝံ့ေလာက္ေအာင္ ရွက္ေနမိသည္။ ေတာင္္ေျခနားသို႔ ေရာက္ေသာအခါက်မွ ပင္ပန္းခ်ိနဲ႔စြာ ေလွ်ာက္လာရင္းက၊ ကရင္ရဲေဘာ္ႏွစ္ဦးကို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

25

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေလသံေပ်ာ့ေပ်ာ့ႏွင့္ပင္ က်ေနာ္ ႏႈတ္ဆက္စကား ေျပာမိေတာ့၏။ ‘ေအးဗ်ာ … အခုလို သက္စြန္႔ဆံဖ်ားလိုက္ၿပီး လမ္းျပကူညီတာ က်ေနာ္ ေက်းဇူး

တကယ္တင္ပါတယ္။ ဗိုလ္မႉးတူးတူးေလးကိုလည္း ေျပာျပပါ။ ေၾသာ္ … ဒါေပမဲ့ ေခ်ေဟာက္တာကို ေခြးေဟာင္တဲ့အသံ ေအာက္ေမ့ၿပီး က်ေနာ္ ထြက္ေျပးတာကိုေတာ့ မေျပာလိုက္ပါနဲ႔ဗ်ာ၊ ေနာ ..‛ (ဂ)

အိပ္ယာထဲတြင္ ႏွစ္ရက္မွ် နားေနခဲ့ရသည္။ ေတာင္ေပၚတြင္ ေျပးခဲ့လႊားခဲ့ရသည့္ ဒဏ္ေၾကာင့္ က်ေနာ့္မွာ ႏွစ္ရက္မွ် ဖ်ားနာခဲ့ရ၏။ သည္ၾကားထဲ မာနယ္ပေလာကို ႐ုိက္ခဲ့သည့္ ဓာတ္ပုံမ်ားကို အခ်ိန္မီ သတင္းနယ္ပယ္သို႔ ေရာက္ေစရန္ စိတ္ေစာေနမိသည္။ စစ္အစိုးရ၏ လိမ္ညာဝါဒျဖန္႔ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲကို က်ေနာ္တို႔ ရခဲ့ေသာ ဓာတ္ပုံမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ေခ်ပႏုိင္လိမ့္မည္ဟု

က်ေနာ္ ယံုၾကည္သည္။ သို႔ေသာ္ ေန႔စဥ္ အဖ်ားက မက်ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ

မာနယ္ပေလာကို စြန္႔စြန္႔စားစား သြားေရာက္၍ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ခဲ့သည့္ အေၾကာင္းကို မိတ္ေဆြမ်ားကို ဂုဏ္ယူဝံ့ၾကြားစြာ အာေဘာင္အာရင္းသန္သန္ႏွင့္ ေျပာျပခ်င္ေနသည္။ ဒီၾကားထဲ ကိုဗညားေလး ကလည္း က်ေနာ့္ထံ ေရာက္မလာခဲ့။ သူလည္း သူ႔ပါတီကိစၥမ်ားႏွင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေနလိမ့္မည္ဟု က်ေနာ္ ေတြးမိသည္။ အိပ္ယာထဲမွ ထလာႏုိင္ခဲ့ၿပီ။ ဒီကေန႔ဆိုလွ်င္ တဲေပၚကပင္ ဆင္းလာႏုိင္ၿပီ။ တဲေပၚတြင္ လူမမာလာေမးၾကသည့္ မိတ္ေဆြတခ်ဳိ႕ ေရာက္ေန၏။ အခုလို လူစံုခ်ိန္တြင္ ကိုဗညားေလးကို က်ေနာ္ ေတာင့္တမိသည္။ က်ေနာ္တို႔၏ မဟာစြန္႔စားခန္းၾကီးကို လူစံုခ်ိန္တြင္ သူႏွင့္က်ေနာ္ အားရပါးရ ေဖာက္သည္ခ်ရလွ်င္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမည္နည္းဟု က်ေနာ္ ေတြးမိသည္။ ‘ေဟာ … ေျပာရင္းဆိုရင္း ရဲေဘာ္ဗညားေတာင္ ေရာက္လာၿပီ‛ ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္ေသးေသး၊ ပိန္လ်လ် ခႏၶာကိုယ္ပိုင္ရွင္ ကိုဗညားက တဲေရွ႕ ေျမကြက္လပ္တြင္ လာရပ္လိုက္သည္။ က်ေနာ့္ကိုတလွည့္၊ တဲေပၚက ပရိသတ္ကိုတလွည့္ ဟန္ပါပါ ၾကည့္လိုက္သည္။ ရဲေဘာ္ဗညား၏ မ်က္ႏွာထားက္ုိ ၾကည့္ကာ က်ေနာ္ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္သြားရသည္။ ‘သတင္းေထာက္ ကိုၿငိမ္းေဝ ဖ်ားေလာက္ေအာင္ ပင္ပန္းမယ္ဆိုရင္လည္း ပင္ပန္းေလာက္တာေပါ့ဗ်ာ‛ ရဲေဘာ္ဗညားက ေျပာလက္စ စကားကို တံုးတိတိရပ္ထားလိုက္၏။ သူ႔အမူအယာ၊ သူ႔စကား၊ ေလသံကိုၾကည့္ကာ က်ေနာ္ ထိတ္လန္႔သြားရသည္။ သေဘာေပါက္သြားရသည္။

က်ေနာ့္မ်က္လံုးေတြထဲက ထြက္လာသည့္ ေဒါသျမားအစင္းစင္းသည္ ရဲေဘာ္ဗညား၏ ရင္ကို ထုတ္ခ်င္းခတ္သြား၏။ ရဲေဘာ္ဗညား ဘာမွ် ဆက္ၿပီး မေျပာေတာ့ပါ။ သို႔ေသာ္ တဲေပၚမွ ထြက္ေပၚလာသည့္ ရယ္သံမ်ားကမူ က်ေနာ့္ႏွလံုးသားေပၚ လမ္းၾကိတ္စက္ နင္းသလို ျဖတ္နင္းေမာင္းခ်သြားေလေတာ့၏။

။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

26

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

(ခ်စ္ခင္ေလးစားအပ္တဲ့ မိုင္အိုက္ပံုးမွာ စစ္အစိုးရ အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း က်ဆံုးသြားခဲ့ပါၿပီ။

ခ်စ္ခင္ရတဲ့ ညီငယ္ ရဲေဘာ္ဗညားမွာ ယခုအခါ ၾသစေၾတးလ်ားႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္လ်က္ ရွိပါသည္။ က်ေနာ္တို႔ ႐ုိက္ခဲ့ေသာ ဓာတ္ပံုမ်ားကိုမူ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္အတြင္းက ထုတ္ေဝခဲ့သည္

ေခတ္ၿပိဳင္ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပႏုိင္ခဲ့ပါသည္။ ယခုအခါ က်ေနာ္တို႔ထံတြင္ လက္ခံမရွိေတာ့သျဖင့္ ဓာတ္ပံုမ်ားေတာ့ ဤဝတၳဳတိုႏွင့္တြဲလ်က္ တပါတည္း မေဖာ္ျပႏုိင္ေတာ့ပါ။)

ေမွာင္ခိုတိုက္ဖ်က္ေရး ဘဂၤလား-ျမန္မာ သေဘာတူ ၿငိမ္းခ်မ္း ေသာၾကာေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 06 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 20 နာရီ 09 မိနစ္ ဒါကာ (မဇၩိမ)။

။ ႏွစ္ႏုိင္ငံ နယ္စပ္တြင္ ျဖတ္သန္းသြားလာေနသည့္ ေမွာင္ခိုလုပ္ငန္းကို

ဟန္႔တားရန္အတြက္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္-ျမန္မာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ား၏ ယမန္ေန႔ အစည္းအေဝးတြင္ သေဘာတူခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သို႔ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ား ခိုလႈံဝင္ေရာက္မႈ၊ လက္နက္၊ မူယစ္ေဆးဝါးႏွင့္ အျခား ေမွာင္ခိုပစၥည္းမ်ားကို ႏွစ္ႏုိင္ငံ နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ား ပူးတဲြဟန္႔တားရန္ သေဘာတူခဲ့ေၾကာင္း အစည္းအေဝး တက္ေရာက္ခဲ့သူ BDR အရာရွိတဦး၏ ေျပာဆိုခ်က္ကို ကုိးကားကာ ေကာ့စ္ဘာဇာ ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာ Dainik Cox’s Bazar တြင္ ယေန႔ ေရးသားေဖာ္ျပထားျခင္း ျဖစ္သည္။ နယ္စပ္မိုင္တိုင္ အမွတ္ ၄၉ အနီးတြင္ တနာရီ က်င္းပခဲ့ေသာ အစည္းအေဝးသို႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္

နတ္ေက်ာက္စရီ အေျခစိုက္ အမွတ္ (၁၅) နယ္ျခားေစာင့္တပ္ BDR မွ ဒုဗိုလ္ Khaletdul Hoque ႏွင့္ ျမန္မာဘက္မွ အမွတ္ (၁) နယ္စပ္ေဒသ စိစစ္ေရးႏွင့္ ကြပ္ကဲေရးဌာနခ်ဳပ္မွ ဗိုလ္ေက်ာ္ဇင္ ဦးေဆာင္ေသာ အဖြဲ႔တို႔ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။

နတ္ေက်ာက္စရီၿမိဳ႕သည္ ျမန္မာႏွင့္ ေတာေတာင္မ်ားသာ ဆက္စပ္လ်က္ရွိၿပီး၊ ေမွာင္ခိုပစၥည္း ကူသန္းေရာင္းဝယ္မႈ အမ်ားဆံုးမွာ တကၠနာ-ေမာင္ေတာ နယ္စပ္ျဖစ္ေၾကာင္း ေကာ့စ္ဘာဇာ ေထာက္လွမ္းေရး သတင္းရပ္ကြက္ အဆိုအရ သိရသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္လ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ဘဂၤလားနယ္စပ္ၿမိဳ႕ တကၠနာမွ ဒါကာသို႔ သြားေရာက္ေသာ

ခရီးသည္တင္ ဘတ္စ္ကားေပၚ၌ ျမန္မာျပည္မွ တင္သြင္းလာသည့္ တာကာေငြ ၇ သိန္းေက်ာ္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

27

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

တန္ဖိုးရွိ ဘိန္းျဖဴ တကီလိုကို ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ မူးယစ္တပ္ဖြဲ႔က ဖမ္းဆီးႏိုင္ခ့ဲၿပီး၊ ျမန္မာနယ္စပ္ၿမိဳ႕ ေမာင္ေတာတြင္လည္း ၃၁ ရက္ေန႔တြင္ စိတ္ၾကြေဆးျပား ၉၇၈၀ ကို ရဲက ဖမ္းဆီးခ့ဲသည္။

ေမာင္ေတာခ႐ိုင္၌ ယခုႏွစ္အတြင္း အမ်ားဆံုး ဖမ္းမိျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ရဲစခန္းႏွင့္ နီးစပ္ေသာ သတင္းရပ္ကြက္မ်ားက ေျပာသည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ အစိုးရသည္ ျမန္မာဘက္မွ တရားမဝင္ ေမွာင္ခိုပစၥည္းမ်ားကို စစ္ေဆးရန္ ကီလိုမီတာ ၇၀ ခန္႔ ရွည္လ်ားသည့္ တကၠနာ-ေကာ့စ္ဘာဇာ ကားလမ္းတြင္ စစ္ေဆးေရးဂိတ္ ၄ ဂိတ္ထားရွိရာ၊ ဒံုဒံုမ်ား၊ ေလးတန္း၊ ေတာင္ၿပိဳႏွင့္ ေမာ္ရီၾကာ ေက်းရြာမ်ားတြင္ တည္ရွိသည္။

နုိင္ငံျခားသား လုပ္သား တသိန္းခြဲေက်ာ္ကို လုပ္ခြင့္ျပန္ေပး ေက်ာ္ခ စေနေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 07 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 11 နာရီ 19 မိနစ္ မဇၥ်ိမ (ခ်င္းမိုင္) ။

။ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ အလုပ္သမား လက္မွတ္လုပ္ရန္ သတ္မွတ္ရက္

ေက်ာ္သြားသျဖင့္ လုပ္ခြင့္ မရလိုက္သည့္ ႏိုင္ငံျခားသား အလုပ္သမား ၁ သိန္းခြဲေက်ာ္အတြက္ လုပ္ခြင့္ျပန္ေပးေနၿပီ ျဖစ္သည္။

အလုပ္သမားလက္မွတ္လုပ္ရန္ ယခုႏွစ္ ဇူလိုင္မွ စက္တင္ဘာလထိ အခ်ိန္ေပးထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ယခုလမွ စ၍ လာမည့္ႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁ ရက္ေန႔အထိ အခ်ိန္ထပ္ေပးျခင္း ျဖစ္သည္။ စာရင္းသြင္းထားၿပီးမွ ရက္ေက်ာ္သြားသျဖင့္ က်န္ခဲ့သည့္ ျမန္မာ၊ လာအို၊ ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံတို႔မွ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ထိုင္းအလုပ္သမား ဝန္ႀကီးဌာနသတင္း အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ဓါတ္ပုံ႐ုိက္ရန္ က်န္ရွိသူ ၉၀၀၀ ဦး။ ေဆးစစ္ေဆးျခင္းႏွင့္ က်န္းမာေရးအာမခံ မျပဳလုပ္ရေသးသူ ၁၅၂,၉၈၂ ဦး ရွိၿပီး စုစုေပါင္း ၁၆၁,၉၈၂ ဦးအား သက္မွတ္ရက္အတြင္း အၿပီး ျပဳလုပ္ေပးသြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဖတ္ရႈရသည္။ ကုန္က်ေငြမွာ ယခင္ကဲ့သို႔ပင္ ဘတ္ ၃၈၀၀ ျဖစ္ၿပီး အလုပ္လုပ္ခြင့္ သက္တမ္းမွာလည္း ယခင္အတိုင္း လာမည့္ႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၈ ရက္ေန႔ပင္ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ ယခုကဲ့သို႔ သက္တမ္း ထပ္တိုးလိုက္သည္ကို လက္မွတ္ မလုပ္ရေသးသည့္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

28

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အလုပ္သမား အမ်ားစုမွာမူ သိႏိုင္ဦးမည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ထိုင္းႏိုင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕အေျခစိုက္ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားမ်ား အဖြဲ႔ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉ ကိုမိုးေဆြက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။ ထိုင္းႏွင့္ျမန္မာ ႏွစ္ဘက္ အစိုးရတို႔က ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားကို ယာယီႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ ထုတ္ေပးႏိုင္ရန္ ဇူလိုင္လ ၁၅ ရက္ေန႔မွစ၍ စီစဥ္ေနၾကၿပီး

ထိုင္းနယ္စပ္ၿမိဳ႕မ်ားျဖစ္ေသာ ျမဝတီ၊ ေကာ့ေသာင္းႏွင့္ တာခ်ိလိတ္တို႔တြင္ ႐ုံးခန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ထားသည္။ သို႔ေသာ္ ပထမအဆင့္ျဖစ္သည့္ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ေၾကာင္း စိစစ္ေရးအပိုင္း၌ပင္ ရပ္တံ့ေနၿပီး ယခုအထိ လူဦးေရ ၂၀၀၀ ေက်ာ္သာ ၿပီးစီးေသးေၾကာင္း သိရသည္။ (ကိုဝိုင္းတည္းျဖတ္သည္)

KNU ေနအိမ္မ်ားကို ထိုင္းက ဆက္လက္ရွာေဖြ ေက်ာ္ခ ၾကာသပေတးေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 05 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 19 နာရီ 10 မိနစ္ မဇၥ်ိမ(ခ်င္းမိုင္)။

။ ကရင္အမ်ဳိးသား အစည္းအ႐ုံုး-ေကအန္ယူႏွင့္ ဆက္စပ္သည္ဟု

သံသယရွိေသာ ေနအိမ္မ်ားကို ထိုင္းလံုၿခံဳေရးတပ္မ်ားက ႐ုတ္တရက္ ဝင္ေရာက္ရွာေဖြမႈမ်ား ယမန္ေန႔က ဆက္လက္ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ တာ့ခ႐ိုင္မႉး ဗိုလ္မႉးႀကီး ႏူံ႔ပသုန္ ဦးေဆာင္ေသာ တပ္ရင္းအမွတ္ ၁၀၁၊ ၁၀၂၊ ၁၀၃၊ ၁၀၄၊ ၁၀၅ မွ တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖြဲ႔ႏွင့္ ျပည္သူ႔စစ္တို႔ ပါဝင္ၿပီး စုစုေပါင္း အင္အား ၁၀၀ ေက်ာ္သည္ ထာ့ေဆာင္ယန္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ ေနာင္ဘြားရြာမွ ၃ အိမ္ကို ရွာေဖြခဲ့သည္။ ေနာင္ဘြားရြာသည္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕၏ေျမာက္ဘက္ မိုင္ ၈၀ ခန႔္ကြာေဝးျပီး ရွာေဖြမႈကို မနက္ ၆ နာရီခန္႔မွစကာ မြန္းလြဲ ၁ နာရီေက်ာ္အထိ ျပဳလုပ္သြားခဲ့သည္ဟု မ်က္ျမင္သက္ေသတဦးက ေျပာသည္။ လက္နက္ရွာေဖြျခင္း ျဖစ္ၿပီး တစံုတရာ ေတြ႔ရွိမႈမရွိဟု ဆုိသည္။

လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ေနာင္ဘြားရြာႏွင့္ အနီးတဝုိက္တြင္ ကရင္စစ္ေျပးဒုကၡသည္ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ခန္႔ ခိုလႈံေနၾကၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္ ၅ လခန္႔က ေကအန္ယူ တပ္မဟာ ၇ နယ္ေျမ၊ ဘားအံခ႐ိုင္ႏွင့္ လႈိင္းဘြဲ႔ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းသို႔ နအဖႏွင့္ ဒီေကဘီေအ ပူးေပါင္းတပ္ဖြဲ႔မ်ား၏ ထိုးစစ္ေၾကာင့္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

29

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

တိမ္းေရွာင္လာသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ေအာက္တိုဘာ ၂၇ ရက္ေန႔ကလည္း တာ့ခ္ခ႐ုိင္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္သည့္ ေကအန္ယူ ထိပ္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အိမ္မ်ားကို ထိုင္းစစ္တပ္က ရွာေဖြခဲ့ေသးသည္။

ထိုသို႔ ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ေကအန္ယူမ်ား လႈပ္ရွားရာ ပဲခူးတိုင္း မံုးၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ေျချမန္တပ္ရင္း ၅၉၉ ၊ ေျခလ်င္ တပ္ရင္း ၇၃ ႏွင့္ ၃၉ တို႔၏ စစ္ဆင္ေရးေၾကာင့္ မံုးၿမိဳ႕နယ္ အေရွ႔ဘက္ျခမ္းမွ

ရြာသူရြာသား ၂၅၀၀ ခန္႔သည္ အိုးအိမ္မ်ားစြန္႔ခြာၿပီး ေတာတြင္း ပုန္းေအာင္ေနရသည္ဟု ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္အေျခစိုက္ ကရင္သတင္းစဥ္က လူမႈအဖြဲ႔အစည္းတခုျဖစ္ေသာ ကရင့္ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရး႐ုံုးကို ကိုးကားေဖာ္ျပထားသည္။ (ကိုဝိုင္း တည္းျဖတ္သည္။)

ျမန္မာ့ေရးရာမူဝါဒ အေျပာင္းအလဲကို အေမရိကန္က ရွင္းလင္းေျပာျပ လာရီေဂ်ဂင္ ေသာၾကာေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 06 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 16 နာရီ 04 မိနစ္ မဇၩိမသတင္းဌာန။

။ ဒီမိုကေရစီ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက

အခိုင္အမာ ေျခလွမ္းမ်ား လွမ္းလွ်င္ ဝါရွင္တန္ကလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ ဆက္ဆံေရးမ်ား တိုးတက္ ေကာင္းမြန္လာေအာင္ လုပ္ဆာင္ရန္ အဆင္သင့္ရွိသည္ဟု ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပေသာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ အေမရိကန္ အၾကီးတန္း သံတမန္တဦးက ယေန႔ ေျပာဆိုလိုက္သည္။ ''စစ္အစိုးရက ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာဝေျပာ၍ တည္ၿငိမ္စြာ တစည္းတလံုးတည္းရွိေသာ ႏိုင္ငံကို တည္ေဆာက္လိုလွ်င္ စစ္အစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၊ လူနည္းစု တိုင္းရင္းသား

အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးသည္သာ တခုတည္းေသာ လမ္းျဖစ္သည္'' ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ၂ ရက္ၾကာ သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး အစိုးရႏွင့္ေရာ၊ အတိုက္အခံႏွင့္ပါ

ေတြ႔ဆံုစကားေျပာခဲ့သည့္ အေမရိကန္ အာရွႏွင့္ ပဖိဖိတ္ေရးရာ ဒုလက္ေထာက္ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီးျဖစ္ၿပီး၊ အာဆီယံေရးရာ သံတမန္လည္းျဖစ္သူ စေကာ့ မာစီယယ္ (Scot Marciel) က သတင္းေထာက္မ်ားကို ေျပာၾကားလိုက္သည္။

''ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္း၏ ျပင္ပေရာက္ကာ အထီးက်န္ေနျခင္းကို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

30

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အဆံုးသတ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားသည္

အခြင့္အလမ္းတရပ္ ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ သုိ႔ေသာ္ အဆိုပါ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားသည္ အားလံုး ပါဝင္ႏို္င္ရမည္ျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားအားလံုး ပါဝင္ဆင္ႏႊဲႏိုင္ရမည္။ ထို႔ျပင္ ဤေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္စဥ္တခုလံုးကို အမ်ားလက္ခံ ယံုၾကည္ႏိုင္ေစေရးအတြက္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ အေျခအေနေကာင္းမ်ား ဖန္တီးေပးရမည္'' ဟု သူက ေျပာသည္။ ''လံုးဝ အျပည့္အစံု ပါဝင္ခြင့္ရွိသည့္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္တရပ္ မဟုတ္ပါက အမ်ားယံုၾကည္လက္ခံႏိုင္ၿပီး တရားဝင္မႈရွိသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္လာမည္ မဟုတ္ပါ။ ဤသုိ႔ ျဖစ္ေစရန္လည္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးျခင္းနည္းျဖင့္သာ ရရွိႏိုင္သည္'' ဟု မာဆီယယ္က

အေလးေပးေျပာၾကားခဲ့သည္။ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးႏွင့္ အားလံုးပါဝင္ႏိုင္သည့္

ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္တရပ္ ေပၚေပါက္ေရးအတြက္ သူတို႔တြင္ တကယ္႐ိုးသားမႈ ရွိသည္ဆိုပါက ထိန္းသိမ္းခံ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို သူမ၏ ပါတီျဖစ္ေသာ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ အျခားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခြင့္ေပးျခင္း၊ ႏိုင္ငံတြင္းတြင္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈတရပ္ ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ေနာက္ထပ္ လႊတ္ျခင္း စသည့္

အခိုင္အမာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ျပသရန္လိုသည္ဟုလည္း သူက ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ခ်က္ခ်င္းလႊတ္ေပးရန္ လိုေၾကာင္းလည္း အေမရိကန္က သူတို႔၏ ရပ္တည္ခ်က္ကို ထပ္ေလာင္းေျပာၾကားလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္

ဤအခ်က္သည္ ဝါရွင္တန္က စစ္အစိုးရႏွင့္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈမ်ား ဆက္လက္ျပဳလုပ္ရာတြင္ ေရွးဦးလိုအပ္သည့္ ၾကိဳတင္သတ္မွတ္ခ်က္တရပ္ မဟုတ္ေတာ့ေၾကာင္းႏွင့္ သို႔ေသာ္

ဤအခ်က္မရွိဘဲႏွင့္ေတာ့ ပိတ္ဆို႔ဒဏ္ခတ္မႈမ်ား ေလ်ာ့ပါးသက္သာေအာင္ စဥ္းစားရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သူက ေျပာသည္။ သိုသိပ္စြာ ေျပာဆုိေနေသာ္လည္း အေမရိကန္မူဝါဒမွာ သိသာစြာ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ခ်က္ခ်င္းလႊတ္ေပးရန္ ေျပာဆိုေနရာမွ စစ္အစိုးရ၊ သူမႏွင့္

သူမပါတီတို႔အၾကား စစ္မွန္ေသာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈမ်ား စတင္ရန္သာ ေျပာဆိုေနသည္။ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ကလည္း ဤအခ်က္ကို လတ္တေလာ ကာလအတြက္ ဦးစားေပးလုပ္ငန္းစဥ္ တရပ္အျဖစ္ မရမက ေတာင္းဆိုေျပာၾကားေနသည္။

၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ သူမသည္ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းတြင္ စစ္အစိုးရလိုလားေသာ လူမိုက္မ်ား၏ တိုက္ခိုက္ျခင္း ခံရၿပီး ေနာက္တၾကိမ္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်မွတ္မခံရမီေလးတြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခန္းတခု၌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈ ျပဳလုပ္ရန္ စစ္အစိုးရသည္ စိတ္ဝင္စားပံု မရေသာ္လည္း အလြန္အေရးပါေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ''က်မကို ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔က အေရးမၾကီးပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ က်မဟာ ေနာက္ဆံုးမွ ျပန္လႊတ္ရမယ့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားပဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ စစ္မွန္တဲ့

ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈမ်ားကသာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္'' ဟု သူမက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

31

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

သူမသည္ အခြင့္အေရးရတိုင္း ဤသို႔ေသာ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားကို အစဥ္တစိုက္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ဤအခ်က္မ်ား ပါဝင္သည့္ စာအမ်ားအျပားကို ဦးသန္းေရႊထံသို႔လည္းေကာင္း၊ ၾကားခံပုဂၢိဳလ္မ်ားမွတဆင့္ ကုလ အထူးကိုယ္စားလွယ္

အီဘရာဟင္ဂမ္ဘာရီထံသို႔လည္းေကာင္း၊ မၾကာေသးခင္လမ်ားက ရံဖန္ရံခါ လာေရာက္ခဲ့ေသာ သံတမန္မ်ားထံသို႔လည္းေကာင္း ေပးအပ္ခဲ့သည္။ ယခုေတာ့ ဝါရွင္တန္ကလည္း ဤေတာင္းဆိုခ်က္ကို လက္ခံလိုက္ၿပီျဖစ္သည္။ ''ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈ မလုပ္ဘဲ ေရွ႕ဆက္သြားလို႔ မရဘူး'' ဟု စေကာ့မာဆီယယ္က သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ တေလွ်ာက္လံုးတြင္ ထပ္ခါတလဲလဲ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ စေကာ့မာဆီယယ္ႏွင့္ သူ႔အထက္အရာရွိ အေမရိကန္ လက္ေထာက္ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ၾကီး

ကတ္ကင္းဘဲလ္ (Kurt Campbell) တို႔၏ ျမန္မာႏို္င္ငံသို႔ ၂ ရက္ၾကာ ခရီးစဥ္မွာ ဗုဒၶဟူးေန႔ ညေနပိုင္းတြင္ ၿပီးဆံုးခဲ့သည္။ ယင္းသည္ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္က အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး မယ္ဒလင္း ေအာဘ႐ိုက္ (Madeleine Albright) ျမန္မာႏို္င္ငံသို႔ တရားဝင္ အလည္အပတ္ခရီး သြားေရာက္ကာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီးကတည္းက အေမရိကန္မွ အဆင့္အျမင့္ဆံုး အရာရွိ၏ ခရီးစဥ္ ျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သူမ၏

ပထမဆံုးအၾကိမ္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္အၿပီး လအနည္းငယ္အတြင္း ထိုသို႔ေတြ႔ဆံုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယခု အေမရိကန္ သံတမန္မ်ား၏ ခရီးစဥ္မွာ အေမရိကန္က စစ္အစိုးရအေပၚ ထားရွိသည့္ သူတို႔၏ မူဝါဒေျပာင္းလဲေရး လုပ္ေနသည္ဟု မၾကာေသးခင္က ေၾကညာခဲ့အၿပီး

ေပၚထြက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အဆိုပါ မူဝါဒသစ္အရ အေမရိကန္သည္ စစ္အစုိးရအေပၚ ခ်မွတ္ထားသည့္ ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ားကို ဆက္လက္ထားရွိေနသည့္ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ လက္ေတြ႔က်သည့္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္သြားမည္ျဖစ္သည္။

ဤခရီးစဥ္အတြင္း ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းစိန္၊ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး ဦးဥာဏ္ဝင္း၊ ျပန္ၾကားေရးဝန္ၾကီး ဦးေက်ာ္ဆန္း၊ စြမ္းအင္ဝန္ၾကီး ဦးေသာင္းတုိ႔ အပါအဝင္ စစ္အစိုးရအရာရွိ အမ်ားအျပားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။ အလားတူပင္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊

အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ ေကာ္မတီဝင္မ်ား၊ ထိန္းသိမ္းခံ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ႏွင့္လည္း ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။ ေတြ႔ဆံုခဲ့သူတိုင္းႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းပံု

အေျခခံဥပေဒေရးရာ၊ ေနာက္ႏွစ္တြင္ က်င္းပရန္ စီစဥ္ထားသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ကိစၥရပ္မ်ားကို အဓိကထား ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ''ဒီခရီးစဥ္ဟာ စူးစမ္းေလ့လာေရး ခရီးစဥ္တရပ္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့သူေတြကုိ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္သေဘာထား၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ မူဝါဒျပန္လည္သံုးသပ္ေနမႈ အေၾကာင္းေတြကို ရွင္းလင္းေျပာျပႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ဆီက အျမင္ေတြနဲ႔

အယူအဆေတြကိုလည္း နားေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အဓိကလုိခ်င္တဲ့ အခ်က္က

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမွာ အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္တဲ့ ျဖစ္ထြန္းတိုးတက္မႈေတြ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မယ့္ ထိေရာက္တဲ့ နည္းလမ္းေတြကို ရွာေဖြဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္'' ဟု မာဆီယယ္က ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

32

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အဆုိပါ သံတမန္မ်ားက ျမန္မာ့အေရးတြင္ ဘာလုပ္ဘာကိုင္ရမည္ဟု ညႊန္ၾကားေျပာဆိုသည့္ ခ်ဥ္းကပ္မႈမ်ဳိးကို အသံုးျပဳမည္ မဟုတ္ဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း အေျပာင္းအလဲသည္ ျပင္ပမွ အင္အားသံုး ျပဳလုပ္၍ ရမည္မဟုတ္ဘဲ ျပည္တြင္းမွသာ ျပဳလုပ္ႏိုင္မည္ဟု သူတို႔က ရွင္းလင္းေျပာဆိုသည္။ ''တစည္းတလံုးထဲရွိတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံျဖစ္ေရးကို က်ေနာ္တို႔ ေထာက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ဖို႔ေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ မရွိပါဘူး'' ဟု မာဆီယယ္က ရွင္းလင္းေျပာဆိုသည္။

''ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္လို႔၊ ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒမွာ အေျပာင္းအလဲေတြလုပ္ဖု႔ိ စတာေတြအေပၚမွာ က်ေနာ္တို႔ ရပ္တည္ၿပီး ေျပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီကိစၥေတြအေပၚ ေဆြးေႏြးျငင္းခံုမႈေတြ အမ်ားအျပား ရွိတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ မွတ္သားထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အစိုးရကိုေတာ့

ဒီျပႆနာေတြကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ အတိုက္အခံနဲ႔ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ အတူထိုင္ၿပီး ေျဖရွင္းဖို႔ကိုေတာ့ အတင္းအက်ပ္ တိုက္တြန္းေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္'' ဟု သူက ေျပာသည္။

''ဒီလိုမ်ဳိး ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈ မရွိဘဲနဲ႔ ေရွ႕ဆက္သြားလို႔ မရပါဘူး'' ဟု သူက အေလးအနက္ ေျပာဆိုသည္။ အေမရိကန္၏ ဤေဆာင္ရြက္ခ်က္ကို အားလံုးက လက္ခံၾကိဳဆိုၾကသည္။ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ေစရန္အတြက္ စစ္အစိုးရကို ေခ်ာ့ေျပာႏိုင္မည့္ နည္းလမ္းရွာေရးတြင္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းအတြက္လည္း

အသက္ရႉေခ်ာင္စရာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔၏ လတ္တေလာ ၾကိဳးပမ္းမႈမ်ားအေပၚ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားေနၾကျခင္းကုိလည္း သူတို႔က သတိၾကီးစြာ တံု႔ျပန္ေျပာဆိုသည္။

''မ်က္စိကို က်ယ္က်ယ္ဖြင့္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ သြားခဲ့တာပါ။ အခိုင္အမာ ရလဒ္တခုခု မရမခ်င္း က်ေနာ္တို႔မွာ အေျဖတရပ္ ေတြ႔ထားၿပီလို႔ မထင္ၾကဖို႔သာ ႏွိမ့္ႏွိမ့္ခ်ခ် ေျပာလိုပါတယ္'' ဟု သူက မဇၩိမကို ေျပာသည္။ ဤလုပ္ငန္းစဥ္အတြင္း ေနာက္တဆင့္၌ ဘာလုပ္မည္ဆိုသည္ကို ႏွစ္ဦးလံုးက ေျဖၾကားရန္

ျငင္းဆုိေသာ္လည္း အဆိုပါ သံတမန္ႏွစ္ဦးသည္ လာမည့္ ရက္သတၱပတ္ အနည္းငယ္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေနာက္တၾကိမ္ သြားေရာက္ဦးမည္။ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ ကုလသမဂၢ၌ ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား ယခင္ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့စဥ္ကလည္း ဤလုပ္ငန္းစဥ္

ေရွ႕ဆက္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္အတြက္ ေဆြးေႏြးေျပာဆိုမည့္သူတဦး သတ္မွတ္ထားရွိရန္ ႏွစ္ဘက္လံုးက သေဘာတူညီခဲ့ၾကသည္။ ဝါရွင္တန္၏ ဤခ်ဥ္းကပ္မႈပံုစံသစ္ကို ေခါင္းေဆာင္ရန္ အထူးသံတမန္တဦးကို အေမရိကန္က ေလာေလာဆယ္ ေရြးခ်ယ္ေနဆဲျဖစ္သည္။ ထိုအထူးသံတမန္သည္ (လက္ရွိ

ယာယီၾကားျဖတ္သံတမန္ျဖစ္ေသာ) ကင္းဘဲလ္ႏွင့္ စေကာ့မာဆီယယ္တို႔ ႏွစ္ဦးလံုးႏွင့္အတူ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

33

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

လက္တြဲေဆာင္ရြက္သြားမည္ဟု ႏိုင္ငံျခားေရးဌာန အရာရွိမ်ား၏ အေျပာအရ သိရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အထူးသံတမန္အျဖစ္မူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီးသန္းေရႊႏွင့္နီးစပ္သူဟု ေက်ာ္ၾကားသည့္ အမာလိုင္းသမားျဖစ္သူ ဦးေသာင္းကို ေရြးခ်ယ္ထားသည္။ ''ႏိုင္ငံစံု အက်ဳိးတူ ထိပ္သီးေဆြးေႏြးပြဲေတြျဖစ္တဲ့ ေအပက္ (APEC) နဲ႔ အေမရိကန္ အာဆီယံ ထိပ္သီးစည္းေဝးပြဲ (US-ASEAN) ေတြ အပါအဝင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ အေမရိကန္နဲ႔ ကမၻာအႏွံ႔မွာ အစည္းအေဝးေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုစကားေျပာဆိုမႈေတြ မၾကာမတင္ ကာလအတြင္း ဆက္တိုက္

ေပၚထြက္လာမွာျဖစ္ပါတယ္'' ဟု မာဆီယယ္က မဇၩိမကို ေျပာသည္။ အေမရိကန္ အာဆီယံ ထိပ္သီးအစည္းအေဝးမွာ တပတ္အတြင္း စကၤာပူႏိုင္ငံတြင္ ျပဳလုပ္မည္။

သို႔ေသာ္ အဆိုပါ အစည္းအေဝးပဲြမ်ား ကာလအတြင္း အစည္းအေဝးျပင္ပ၌ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး ဟီလာရီကလင္တန္ႏွင့္ ျမန္မာဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ သိန္းစိန္တို႔ ေတြ႔ဆံုႏိုင္သည္ဟူေသာ သတင္းကိုမူ သူက ျငင္းဆိုသြားသည္။ ေသခ်ာသည္မွာမူ

သံတမန္ႏွစ္ဦးစလံုး ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ မၾကာခင္ ထပ္မံသြားေရာက္ဦးမည္ဆုိသည့္ သတင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာသည္။ ''က်ေနာ္တို႔ မၾကာခင္ ျပန္လာခဲ့ဦးမွာပါ'' ဟု သူတို႔က သူတို႔ႏွင့္ ရန္ကုန္တြင္ ဗုဒၶဟူးေန႔က ေတြ႔ဆံုခဲ့ေသာ အန္အယ္ဒီ အလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသား

ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ေျပာဆိုခဲ့သည္ဟု ထိုအစည္းအေဝးမ်ားကို တက္ေရာက္ခဲ့သူမ်ား၏ အေျပာအရ သိရသည္။ သူတို႔၏ ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားအေပၚ အေမရိကန္ဘက္မွ

လိုလိုလားလား မေျပာလိုဘဲ သူတို႔အေပၚ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား သိပ္မထားရန္ ေျပာဆိုေနခ်ိန္မွာပင္ ကုလသမဂၢႏွင့္ အာဆီယံကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းကလည္း သူတို႔၏

ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို ေလာေလာဆယ္ ရပ္ဆိုင္းထားၾကၿပီး ဝါရွင္တန္၏ ခ်ဥ္းကပ္မႈသစ္မွ တစံုတရာ အေျဖထြက္ေပၚလာသည္အထိ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည္။

တပတ္ရစ္ ဆိုင္ကယ္ေစ်းကြက္ ထိုင္းမိႈင္း မ်ဳိးႀကီး ၾကာသပေတးေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 05 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 18 နာရီ 20 မိနစ္ ေရႊလီ (မဇၥ်ိမ) ။

။ တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ၿမိဳ႕ က်ယ္ေဂါင္မွတဆင့္ ျမန္မာျပည္ကိုသာ

သီးသန္႔တင္သြင္းသည့္ တ႐ုတ္ထုတ္ ဆိုင္ကယ္အသစ္မ်ား သိသာစြာ ေစ်းႏႈန္းက်သြားသည့္ အက်ဳိးဆက္ေၾကာင့္ တပတ္ရစ္ ဆုိင္ကယ္ေစ်းကြက္ ထုိင္းမႈိင္းသြားသည္။

က်ယ္ေဂါင္တြင္ ဆိုင္ကယ္အမ်ဳိးအစား ၄၀ ခန္႔ ေရာင္းခ်လ်က္ရွိရာ ျမန္မာဝယ္လက္

အႀကိဳက္ဆံုး အမ်ဳိးအစားမ်ားမွာ Kenbo 125၊ Jialing အမ်ဳိးအစား supercub ၊ Luojia 110

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

34

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဆိုင္ကယ္မ်ား ျဖစ္သည္။ ဆိုင္ကယ္အသစ္မ်ားသည္ ယခင္ထက္ တ႐ုတ္ယြမ္ ၆၀၀ ခန္႔ ေစ်းက်သြားသျဖင့္ တပတ္ရစ္မ်ားႏွင့္ ေစ်းကြာဟမႈ သိပ္မရွိေတာ့ေပ။

“တပတ္ရစ္က တ႐ုတ္ျပည္တြင္းသံုး ဆိုင္ကယ္ေလ။ အဲဒါက ခပ္လတ္လတ္ဆိုရင္ ၂၀၀၀ (ယြမ္) ေက်ာ္ ေလာက္ေတာ့ ရိွတယ္။ အခုက က်ယ္ေဂါင္ ဆိုင္ကယ္ေစ်းက အမ်ဳိးအစား ေကာင္းတဲ့ဟာမွ ၂၅၀၀ ေလာက္ ရိွေတာ့ အေဟာင္းဝယ္မယ့္အစား အသစ္ပဲဝယ္ၾကတာေပါ့။

က်ေနာ္ေတာ့ အလုပ္မျဖစ္လို႔ နားလိုက္ၿပီ” ဟု ေရႊလီမွ တပတ္ရစ္ ဆုိင္ကယ္ေရာင္းခ်သူ တဦးက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။ နာမည္မေပါက္ေသာ ဆုိင္ကယ္အမ်ဳိးအစားမ်ားမွာ ေစ်းကြက္တြင္ ယြမ္ ၁၈ဝဝ ျဖင့္ပင္ ဝယ္ယူႏိုင္သည္။

“အခု အဝယ္မ်ားတာေတာ့ Luojia ဆိုင္ကယ္ေတြပဲ။ တရက္တရက္ ရာခ်ီၿပီးေတာ့ ထြက္တယ္။ အရင္ကထက္ စာရင္ေတာ့ အရမ္းနည္းသြားတာေပါ့။ အရင္ဆို ဆိုင္ကယ္ဆိုင္မွာ တန္းစီၿပီးဝယ္ရတာ။ တခ်ဳိ႕က ဒီမွာတင္ ပြဲစားလုပ္တာလည္း ရိွတယ္” ဟု ေရႊလီသို႔ ဆိုင္ကယ္ လာဝယ္သူတဦးက ေျပာသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံသား ဆိုင္ကယ္ပဲြစားမ်ားသည္ ႏွစ္ႏုိင္ငံနယ္စပ္တြင္ ကား၊ ေထာ္လာဂ်ီ၊ ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ စက္ပစၥည္း တပတ္ရစ္မ်ားကုိ အေရာင္းအဝယ္ ျပဳလုပ္လ်က္ရွိသည္။ ဆိုင္ကယ္တပတ္ရစ္ ေရာင္းဝယ္သူမ်ားသည္ လက္တေလာတြင္ ဝယ္လက္မရိွသျဖင့္ လုပ္ငန္းမ်ား ရပ္နားထားရသည္။

မနီမိုလိႈင္အတြက္

ေဆးကုသရန္လိုအပ္ေန ဖနိဒါ ၾကာသပေတးေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 05 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 17 နာရီ 35 မိနစ္ မဇိၩမ(ခ်င္းမုိင္)။

။ သရက္ေထာင္၌ အက်ဥ္းက်ေနသည့္ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္

သကၤန္းကြ်န္းၿမိဳ႕နယ္ လူငယ္ တာဝန္ခံေဟာင္း မနီမုိလႈိင္သည္ က်န္းမာေရး ဆိုးရြားေနေၾကာင္း မိသားစုဝင္တဦးက ေျပာသည္။ ယခင္လ ၃၁ ရက္ေန႔တြင္ မိခင္ျဖစ္သူက ေထာင္စာသြားေတြ႔ခဲ့ရာမွ သူ၏က်န္းမာေရးအေျခအေနကို သိလာရျခင္း ျဖစ္သည္။ မနီမုိလႈိင္သည္ “ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္၊ တုံတုံရင္ရင္” ျဖစ္ေနၿပီး အျခားလူတဦး၏ တြဲေခၚမႈျဖင့္သာ မိခင္အား လာေရာက္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆရာဝန္ႏွင့္လည္း အနီးကပ္ စစ္ေဆးခြင့္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

35

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

မရျခင္းေၾကာင့္ မိသားစု က စုိးရိမ္ေနေၾကာင္း အမျဖစ္သူ မစုစုလႈိင္ထံမွ သိရသည္။ “ဆရာဝန္ကုိ လူနာနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပးမေတြ႔ဘဲနဲ႔ သံတုိင္ၾကားကေန လက္ထုတ္ၿပီးေတာ့ စမ္းသပ္ရတယ္” ဟု သူက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

မနီမိုလိႈင္သည္ နာဂစ္ ဒုကၡသည္မ်ားကို ကူညီခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ၂၀၀၇ ၾသဂုတ္လ

ေလာင္စာဆီေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရး လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပရာတြင္လည္း ပါဝင္ခဲ့သူ မနီမိုလိႈင္၏ က်န္းမာေရးသည္ ၿပီးခဲ့သည့္လဆန္းပိုင္းမွစ၍ ဆိုးရြားလာျခင္း ျဖစ္ၿပီး ေထာင္ဆရာဝန္ကလည္း ေရာဂါအမ်ဳိးအစားကို မေျပာျပေၾကာင္း သိရသည္။

သူ႔အား ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လက အာဏာပုိင္မ်ားက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေျမနီကုန္းရွိ အေအးဆိုင္တဆိုင္မွ ဖမ္းဆီးသြားၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္ တည္ၿငိမ္ေရးကို ပ်က္ျပားေစမႈ၊ တရားမဝင္ အဖြဲ႔အစည္းကို ဆက္သြယ္မႈတို႔ ျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္ က်ခံေနရေၾကာင္း မိသားစုက ေျပာသည္။ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး အသင္း (ျမန္မာႏုိင္ငံ) AAPP-B ကလည္း အက်ဥ္းေထာင္မ်ား၌ ေဆးကုမႈခံယူရန္ လိုအပ္ေနသည့္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၁၂၈ ဦးရွိေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ထားသည္။ (တည္းျဖတ္ ကိုဝိုင္း)

ရန္ကုန္-မႏၲေလး လမ္းမႀကီး အသံုးျပဳခ ၂ ဆတိုးျမႇင့္ ေကာက္ခံ ဆလိုင္းဟံသာစန္း ၾကာသပေတးေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 05 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 14 နာရီ 48 မိနစ္ နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။

။ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းစရိတ္ ျမင့္တက္လာသျဖင့္ ရန္ကုန္-မႏၲေလး

လမ္းမႀကီး အသံုးျပဳခကို ၂ ဆ တိုးျမႇင့္ေကာက္ခံ ေနေၾကာင္း လမ္းအပိုင္းအခ်ဳိ႕ကို တာဝန္ယူထိန္းသိမ္းေနသည့္ ကုမၸဏီ ၂ ခုက ေျပာသည္။ ထိန္းသိမ္းစရိတ္ ကာမိေစရန္ အခြန္တိုးေကာက္ခြင့္ကို ေနျပည္ေတာ္

ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ၾကီးဌာနသို႔ တင္ျပခဲ့ရာ၊ ခြင့္ျပဳခ်က္ က်သျဖင့္ ၿပီးခဲ့သည့္လမွ စတင္၍ ယခုလုိ ေကာက္ခံေနေၾကာင္း ေရႊသံလြင္ႏွင့္ အိုလံပစ္ ကုမၸဏီမွ တာဝန္ရွိသူမ်ားက ေျပာဆိုၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

36

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

“အထက္ကခ်ေပးတာ ကုမၸဏီတိုင္းပဲဗ်။ က်ေနာ္တို႔က စာတင္တာ ေနာက္အက်ဆံုးပဲ။ ေနျပည္ေတာ္က ဝန္ၾကီးဆီကိုေလ။ က်ေနာ္တို႔က ေအာက္တိုဘာလ ၂၁ ေလာက္မွ

ေကာက္တာ။ အရင္ထက္ ၂ ဆေပါ့။ လမ္းေတြက အဆင့္ျမင့္လာေတာ့ ထိန္းသိမ္းခေတြ တက္လာလို႔ေလ” ဟု သူက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

ေရႊသံလြင္သည္ ပဲခူး-ေညာင္ေလးပင္ လမ္းပိုင္းကို တာဝန္ယူထိန္းသိမ္းေနသည့္ ကုမၸဏီ ျဖစ္သည္။ ေညာင္ေလးပင္-ျဖဴးလမ္းပိုင္းကို တာဝန္ယူ သည့္ အိုလံပစ္ကုမၸဏီမွ

တာဝန္ရွိသူကလည္း ၿပီးခဲ့သည့္လလယ္မွ စတင္၍ ၂ ဆ တိုးျမႇင့္ ေကာက္ခံခဲ့ေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။

ယခင္ေကာက္ခံသည့္ ေစ်းႏႈန္းမွာ တန္ ၂၀ ကားၾကီးတစီးလွ်င္ ၂၀၀၀ က်ပ္၊ တန္အပိုတင္ေဆာင္ပါက တတန္လွ်င္ ၂၀၀ က်ပ္၊ ခရီးသည္တင္ လူစီးအေဝးေျပးကားၾကီးတစီးလွ်င္ ၂၀၀၀ က်ပ္ႏွင့္ ကားေသးတစီးလွ်င္ ၁၀၀ က်ပ္ ျဖစ္သည္။ လမ္းပိုင္း အတိုအရွည္ေပၚ မူတည္၍ ေစ်းႏႈန္း ကြာသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္လ ၁ ရက္ေန႔မွ စတင္၍ ေအးရွားေဝါလ္ ကုမၸဏီကလည္း ၎တာဝန္ယူထားသည့္ လမ္းပိုင္း ၂ ပိုင္းတြင္ လမ္းအသံုးျပဳခ အခြန္ ၂ ဆ တိုးျမႇင့္ခဲ့ၿပီးေနာက္ က်န္ကုမၸဏီ ၆ ခုကပါ ယခုလုိ တိုးျမႇင့္လိုက္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

ရန္ကုန္-မႏၲေလး လမ္းမၾကီးတြင္ လမ္းပိုင္း ၉ ပိုင္း ပုိင္းျခားထားရာ ေဆာက္လုပ္ေရး

ဝန္ၾကီးဌာနက မက္စ္ျမန္မာ၊ ေရႊသံလြင္၊ ယုဇန၊ ေသာ္တာဝင္း၊ အိုလံပစ္၊ ေအးရွားေဝါလ္ႏွင့္ ကေမၻာဇ စသည့္ ေဆာက္လုပ္ေရး ကုမၸဏီႀကီး ၇ ခုကို ကန္ထ႐ိုက္စနစ္ျဖင့္ လုပ္ကုိင္ခြင့္ ခ်ေပးထားသည္။ သက္ဆုိင္ရာ ကုမၸဏီမ်ားက တာဝန္ယူထားသည့္ လမ္းပိုင္းမ်ား ပ်က္စီးယုိယြင္းပါက ထိန္းသိမ္း ျပဳျပင္ရမည္ ျဖစ္သည္။ လမ္း ၉ ပိုင္းအနက္ မက္စ္ျမန္မာက ေထာက္ၾကန္႔-ပဲခူး၊ ေရႊသံလြင္က ပဲခူး-ေညာင္ေလးပင္၊ အိုလံပစ္ က ေညာင္ေလးပင္-ျဖဴး၊ ေအးရွားေဝါလ္က ေရတာရွည္-ပ်ဥ္းမနားႏွင့္ ပ်ဥ္းမနားရမည္းသင္း လမ္းပိုင္းမ်ားကို တာဝန္ယူထားသည္။

လမ္းပိုင္းတခုတြင္ လမ္းအသံုးျပဳခ ေကာက္ခံေရးဂိတ္ (တိုးဂိတ္) တခုစီရွိသျဖင့္ လမ္းတေလွ်ာက္ ဂိတ္ေပါင္း ၉ ဂိတ္ ရွိၿပီး ကတၱားခ်ိန္သည့္ ေနရာ ၁၁ ေနရာ ရွိသည္။ လမ္းမၾကီးေပၚတြင္ ကုန္စည္မ်ား တင္ေဆာင္၍ သြားလာေနသည့္ အေဝးေျပး ကုန္တင္ကားၾကီးမ်ားသည္ ကုန္တန္ခ်ိန္ေပၚ မူတည္၍ ၿမိဳ႕ဝင္ခ၊ တံတားအသံုးျပဳခႏွင့္ ကတၱားခ်ိန္ခကို သက္ဆိုင္ရာ လမ္းပိုင္းတြင္ တာဝန္ယူထားသည့္ ကုမၸဏီမ်ားသို႔ ေပးေဆာင္ၾကရသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္လ မတိုင္မီက ကုန္စည္တေခါက္လွ်င္ က်ပ္ ၂ သိန္းဝန္းက်င္ ကုန္က်ခဲ့ေသာ္လည္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

37

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

လမ္းအသံုးျပဳခ ၂ ဆ ေကာက္ခံလိုက္သျဖင့္ တေခါက္လွ်င္ က်ပ္ ၃ သိန္းေက်ာ္ ကုန္က်သြားေၾကာင္း ရန္ကုန္တိုင္း မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ ဘုရင့္ေနာင္ ကားဝင္းမွ ကုန္စည္ပို႔ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းရွင္တဦးက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။ ကုန္ပစၥည္းမ်ား သယ္ယူပို႔ေဆာင္ရာတြင္ စရိတ္စက ပိုမိုကုန္က်လာသျဖင့္ ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း တန္ဆာခ (ကုန္စည္ပို႔ေဆာင္ခ) ေစ်းႏႈန္းမ်ား လည္း အနည္းငယ္ တိုးျမႇင့္ေတာင္းခံေနသည္။ “အပိုကုန္က်စရိတ္ ျဖစ္သြားေတာ့ ကားသမားက မကိုက္ေတာ့ မထြက္ႏိုင္ဘူး။ မထြက္ႏိုင္တာကို က်ေနာ္တို႔က ညိႇၿပီး တဖက္က ကားသမား ထြက္လို႔ရေအာင္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေလး

နည္းနည္းတက္ေပးပါမွ သူ႔အတြက္ ကားထြက္ႏိုင္တဲ့ အေနအထား ရွိမယ္။ ဒီလို

ေစ်းတက္လိုက္လို႔ ကားသမားက ကိုက္သလားဆိုေတာ့လည္း အရင္လိုပါပဲ” ဟု ကုန္စည္ပို႔ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းရွင္က ဆိုသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ လလယ္ပိုင္းတြင္ တန္ဆာခမွာ ဆီပီပါ တလံုးလွ်င္ ၅၀၀၀ က်ပ္၊ ကုန္က်စ္ (ေအာက္ခံကုန္) တတန္လွ်င္ ၁၉၀၀၀ က်ပ္ႏွင့္ ကုန္ပြ တပိႆာလွ်င္ ၄၅ က်ပ္ရွိခဲ့ရာမွ

လြန္ခဲ့သည့္ ရက္သတၱပတ္မွ စတင္၍ ဆီပီပါတလံုးလွ်င္ ၅၃၀၀ က်ပ္၊ ကုန္က်စ္တတန္ ၂၁၀၀၀ က်ပ္ႏွင့္ ကုန္ပြ တပိႆာ ၅၀ က်ပ္သို႔ ျမင့္တက္သြားသည္။ သံ၊ သံျပား၊ သြပ္စသည့္ ေဆာက္လုပ္ေရးပစၥည္းမ်ား၊ ဆန္၊ ဆီ ကဲ့သို႔ စားေသာက္ကုန္မ်ားကို ကုန္က်စ္ (ေအာက္ခံကုန္) ဟု ေခၚဆိုၿပီး၊ ေခါက္ဆဲြေျခာက္၊ ၾကာဇံ၊ ပလတ္စတစ္၊ ထိုင္ခံု စသည့္ ပစၥည္းမ်ားကို ကုန္ပြဟု ေခၚဆုိၾကသည္။

မိုင္ေပါင္း ၄၃၂ မိုင္ခန္႔ ရွည္လ်ားသည့္ ရန္ကုန္-မႏၲေလး လမ္းမၾကီးကို အသံုးျပဳ၍ ရန္ကုန္မွ မႏၲေလးသို႔ သံ၊ ဘိလပ္ေျမ၊ သြပ္ စသည့္ အိမ္ေဆာက္ပစၥည္းမ်ား၊ ဆန္၊ ဆီ၊ ကြမ္းသီး စသည့္ စားကုန္မ်ားႏွင့္ ငပိ၊ ငါးေျခာက္ စသည့္ ေရထြက္ပစၥည္းမ်ား တင္ပို႔လ်က္ရွိသည္။ မႏၲေလးမွ

ရန္ကုန္သို႔ ေကာက္ပဲသီးႏွံ၊ သစ္၊ ေျမၾသဇာႏွင့္ သၾကား စသည့္ ကုန္ပစၥည္းမ်ား တင္ပို႔ေနသည္။ (ရဲရင့္ေအာင္ တည္းျဖတ္သည္။)

၂ လအတြင္း စိတ္ႂကြေဆးျပား ၁၁ သန္းေက်ာ္ ဖမ္းဆီးရမိ နန္းေဒဝီ ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 04 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 20 နာရီ 07 မိနစ္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

38

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

နယူးေဒလီ (မဇိၥ်မ)။

။ ရွမ္းျပည္နယ္ (ေျမာက္ပိုင္း) အထူးေဒသ (၁) ကိုးကန္႔နယ္ေျမတြင္ ၂

လအတြင္း ဖမ္းဆီးရမိသည့္ စိတ္ႂကြေဆးျပား အေရအတြက္ ၁၁ ဒႆမ ၉ သန္းေက်ာ္ ဖမ္းဆီးရမိခဲ့ေၾကာင္း စစ္အစိုးရက ထုတ္ျပန္သည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာႏွင့္ ေအာက္တိုဘာလအတြင္း ၁၁ ဒႆမ ၉ သန္းေက်ာ္

ဖမ္းဆီးခဲ့ေၾကာင္း ယခုလ ၁ ရက္ေန႔ထုတ္ စစ္အစိုးရအာေဘာ္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာတြင္ ေရးသားထားျခင္း ျဖစ္သည္။ က်ပ္ေငြ ၂ဝ ဘီလီယံေက်ာ္ (အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၂ဝ ေက်ာ္) တန္ဖိုးရွိ မူးယစ္ေဆးဝါး၊

ဓာတုပစၥည္းႏွင့္ ဆက္စပ္ပစၥည္းမ်ားကို မီး႐ႈိ႕ဖ်က္ဆီးသည့္ အခမ္းအနားကို ၿပီးခဲ့သည့္လ ၃၁ ရက္ေန႔တြင္ ကိုးကန္႔ေဒသ ေလာက္ကိုင္ၿမိဳ႕ရွိ ကိုးကန္႔ေဒသ မူးယစ္ေဆးဝါး ပေပ်ာက္ေရး ျပတိုက္ဝင္းအတြင္း ျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း သတင္းစာတြင္ ပါရွိသည္။ ထို႔ျပင္ ယခုႏွစ္ ဇူလိုင္လအတြင္း ရွမ္းျပည္နယ္ (အေရွ႕ပိုင္း) တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕၌ ဘိန္းျဖဴ ၇၆၁ ကီလိုဂရမ္၊ စိတ္ႂကြေဆးျပား ၃၄ဝဝဝဝ (၃ သိန္း ၄ ေသာင္း) ႏွင့္ ၾသဂုတ္လ ၃ ရက္ႏွင့္ ၂၄

ရက္ေန႔တြင္ တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕၌ပင္ ဘိန္းျဖဴဘေလာက္တံုးမ်ား အပါအဝင္ စိတ္ႂကြေဆးျပား ၉ သန္းေက်ာ္ ဖမ္းဆီးရမိခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။

သုိ႔ေသာ္ ႏိုင္ငံေရးရည္ရြယ္ခ်က္ေၾကာင့္သာ လုပ္ေဆာင္ျပေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု

ျမန္မာျပည္အေရွ႔ပိုင္း မူးယစ္ေဆးဝါးထုတ္လုပ္မႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေနသူ ထိုင္းႏို္င္ငံ အေျခစိုက္ ရွမ္းသံေတာ္ဆင့္ သတင္းဌာနမွ အယ္ဒီတာ ဦးခြန္စိုင္းက ေျပာသည္။ “အပစ္အခတ္ရပ္သူေတြကို ဖိအားေပးတာျဖစ္သလို၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံလို ျမန္မာႏိုင္ငံ

ဘိန္းထြက္ကိစၥေတြ ေျပာေနတဲ့အေပၚ အစိုးရက တတ္အားသေရြ႔ လုပ္ေဆာင္ေနတယ္လို႔

ျပခ်င္တာရယ္၊ ျမန္မာႏို္င္ငံကို စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈကိစၥ ေလ်ာ့သြားေစခ်င္လို႔ တမင္လုပ္ေနတာပါ” ဟု ဦးခြန္ဆိုင္းက ေျပာသည္။ ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္းရွိ ၿမိဳ႕နယ္အမ်ားအျပားတြင္ ေဒသအလိုက္ ဖြဲ႔စည္းထားသည့္ ျပည္သူ႔စစ္မ်ား တည္ရွိေနၿပီး၊ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း အင္အားၾကီးထြားလာရာမွ ယခုအခါ

မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားေရးႏွင့္ ၿငိစြန္းမႈမ်ား ရွိေနေၾကာင္း ဦးခြန္ဆိုင္းက ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

39

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ကိုေဌးၾကြယ္ ကြယ္လြန္သည္ဆိုျခင္းမွာ မမွန္ကန္ ေက်ာ္ခ ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 04 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 18 နာရီ 01 မိနစ္ မဇၥ်ိမ (ခ်င္းမိုင္) ။

။ ရခိုင္ျပည္နယ္ ဘူးသီးေတာင္ အက်ဥ္းေထာင္၌

ႏွစ္ရွည္ေထာင္က်ေနေသာ ၈၈ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ ကိုေဌးၾကြယ္ ကြယ္လြန္သြားၿပီဆိုသည့္ သတင္းမွာ မဟုတ္မွန္ေၾကာင္း မိသားစုက ေျပာသည္။ ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္က်ေနေသာ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔မွ ကိုေဌးၾကြယ္သည္ အစာအိမ္ ေသြးေၾကာေပါက္၍ ယခုလ ၂ရက္ေန႔တြင္ ကြယ္လြန္သြားေၾကာင္း သတင္းမ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနမႈအေပၚ ျငင္းဆိုလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

“က်မတို႔ မိတ္ေဆြ ဘူးသီးေတာင္ ၿမိဳ႕ခံတေယာက္ကို ဒီမနက္မွ အဆက္အသြယ္ရတယ္။ ဘာမွမျဖစ္ဘူးတဲ့ ေနေကာင္းတယ္။ ဒီမနက္ပဲ သူသြားၾကည့္ၿပီးေတာ့ က်မကို ေျပာတယ္။ လူကိုေတာ့ မေတြ႔ခဲ့ရဘူးေပ့ါ။ ေထာင္းကက်ဥ္းေတာ့ သိလြယ္တယ္ေလ” ဟု ညီမျဖစ္သူ မမီမီၾကြယ္က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

၂၀၀၇ ခု ၾသဂုတ္လက ေလာင္စာဆီ ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းေရး လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပရာတြင္ အျခား ၈၈ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အတူ ပါဝင္ခဲ့သျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံရသူ ကိုေဌးၾကြယ္

ကြယ္လြန္သြားသည္ဆိုေသာ သတင္းကို အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚမွ ဖတ္ရႈရသူမ်ားက ဆက္သြယ္ ေမးျမန္း လာရာမွ သိရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သူကဆက္ေျပာသည္။ ယခင္လ ၁၈ ရက္ေန႔က ေထာင္ဝင္စာ သြားေတြ႔ၿပီး ၁၅ မိနစ္ၾကာ စကားေျပာခြင့္ရခဲ့သျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ ပိန္သြားၿပီး တခါတရံ ဗိုက္ေအာင့္တတ္ သည္ဟု သိခဲ့ရေၾကာင္း၊ အစာအိမ္ေဆးမ်ားလည္း ေပးခဲ့ေၾကာင္း မမီမီၾကြယ္က ေျပာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ႔ အက်ဥ္းေထာင္မ်ား၌ ေဆးကုသမႈခံယူရန္ လိုအပ္ေနသည့္ ႏိုင္ငံ

ေရးအက်ဥ္းသား ၁၂၅ ဦးရွိေနေၾကာင္း ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း (ျမန္မာ ႏုိင္ငံ) AAPP-B က ထုတ္ျပန္ထားသည္။ (ကိုဝိုင္း တည္းျဖတ္သည္။)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

40

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ရွားရွားပါးပါး သတင္းစာဆရာမ်ားႏွင့္

ေတြ႔ခြင့္ရေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မံုပီး ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 04 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 16 နာရီ 30 မိနစ္ နယူးေဒလီ (မဇၩိမ)။

။ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ေနေသာ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အေမရိကန္ အစိုးရ အဆင့္ျမင့္ ကိုယ္စားလွယ္တို႔ ယေန႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ အင္းယားလိတ္ဟိုတယ္၌ ေတြ႔ဆံုၾကျခင္းျဖစ္ၿပီး ယခုေတြ႔ဆံုမႈကို ျပည္တြင္း သတင္းေထာက္မ်ားကလည္း ဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူခြင့္ ရခဲ့ၾကသည္။

ရန္ကုန္ရွိ အေမရိကန္သံ႐ုံးက စီစဥ္ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အေရွ႕အာရွႏွင့္

ပစိဖိတ္ေရးရာ လက္ေထာက္ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ကာ့တ္ကမ္းဘဲလ္ႏွင့္ သူ၏လက္ေထာက္ စေကာ့မာဆီယ္ တို႔၏ ေတြ႔ဆံုမႈသည္ ယေန႔ မြန္းတည့္ခါနီးတြင္ စတင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေဆြးေႏြးပြဲသို႔ တက္ေရာက္ခြင့္ရခဲ့သည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ သတင္းေထာက္တဦးက “သူ႔ၾကည့္ရတာ ေတာ့ က်န္းမာပံုပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ စာနယ္ဇင္းအတြက္ ဘာမွမေျပာဘူးဗ်။ က်ေနာ္တို႔အားလံုး

ဓာတ္ပံု ေတြ ႐ိုက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲ ေနရာနဲ႔ ပံုစံကလည္း သက္ေတာင့္သက္သာပါပဲ” ဟုေျပာသည္။ ျပည္တြင္းသတင္းေထာက္မ်ားကို တက္ေရာက္ခြင့္၊ ဓာတ္ပုံ႐ုိက္ခြင့္ျပဳေသာ္လည္း တစုံတရာ ေမးျမန္းျခင္းမျပဳရန္ ႀကိဳတင္တားျမစ္ထားသည္ဟုလည္း သိရသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္လက ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ၁၈ လခ်ခံထားရသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ႏိုင္ငံျခား သံတမန္မ်ား၊ သတင္းသမားမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခြင့္ရမႈသည္ ျဖစ္ေတာင့္ျဖစ္ခဲ ကိစၥတခုပင္ ျဖစ္သည္။ ေဆြးေႏြးမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေသးစိတ္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကိုမူ မည္သည့္ဘက္ကမွ် ယခုအခ်ိန္အထိ တရားဝင္ ထုတ္ျပန္ျခင္း မရွိေသးေပ။

သူမ၏ပါတီ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟိုအလုပ္မႈေဆာင္အဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင္လည္း အေမရိကန္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

41

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

သံတမန္ႀကီးမ်ား အန္အယ္ဒီ႐ုံးခ်ဳပ္တြင္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကသည္။ တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးပါတီ-တစည ဗဟိုေကာ္မတီဝင္ ၅ ဦးကိုလည္း ၎တို႔၏ ႐ုံး၌

အေမရိကန္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ယေန႔ ညေနတြင္ ေတြ႔ဆံုမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဗဟိုေကာ္မတီဝင္ ဦးဟန္ေရႊက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။ မစၥတာ ကမ္းဘဲလ္ႏွင့္ စေကာ့တို႔ႏွစ္ဦးသည္ ယမန္ေန႔က စစ္အစိုးရ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္အပါအဝင္ အစိုးရအရာရွိႀကီးမ်ာႏွင့္ ေနျပည္ေတာ္၌ ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး သန္းေရႊႏွင့္မူ ေတြ႔ဆံုခဲ့ျခင္းမရွိသျဖင့္ ျပည့္ဝသည့္ အေျဖတခု မရႏိုင္ေၾကာင္း ဝါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီး သခင္ခ်န္ထြန္းက သံုးသပ္သည္။ “အေမရိကန္နဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ သိန္းစိန္ေလာက္နဲ႔ ေတြ႔သြားလုိ႔ အေျဖအျပည့္အဝ ေပးႏုိင္မယ္လုိ႔ မထင္ ဘူး။ သန္းေရႊနဲ႔ တုိင္းရင္းသားေတြေရာ၊ ေဒၚစုနဲ႔လဲ ေတြ႔ဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ေဒၚစုနဲ႔ သန္းေရႊနဲ႔ ေတြ႔ ၿပီး ေျဖရွင္းလုိက္ရင္ ျမန္မာျပည္အေရးက ၿပီးသြားမွာပါ” ဟု သူက မဇၥ်ိမကိုေျပာသည္။ ယေန႔ညေန ၆ နာရီခြဲခန္႔တြင္ ရန္ကုန္ အျပည္အျပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္၌ ၎တို႔ႏွစ္ဦးက သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ တခု ျပဳလုပ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ (ဖနိဒါ ျဖည့္စြက္၍ ကိုဝိုင္းတည္းျဖတ္သည္။)

ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးေဟာင္း ဦးဝင္းေအာင္ ကြယ္လြန္ မဇိၥ်မသတင္းဌာန ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 04 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 16 နာရီ 24 မိနစ္ ခ်င္းမုိင္ (မဇၩိမ)။

။ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးေဟာင္း ဦးဝင္းေအာင္ (အသက္ ၆၅ ႏွစ္) သည္

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အင္းစိန္ေထာင္အတြင္း ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံေနရစဥ္ ယေန႔ ကြယ္လြန္သြားေၾကာင္း မိသားစုဝင္မ်ားက ေျပာသည္။

လူႀကီးေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုကာ "အရမ္း ဝမ္းနည္းေနလို႔ မေျဖနုိင္ေသး"

ေၾကာင္းႏွင့္ ႐ုပ္အေလာင္းကို အေအးတိုက္တြင္ ထားရွိၿပီး မနက္ျဖန္တြင္ နာေရးေႀကာ္ျငာမည္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

42

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ျဖစ္ေၾကာင္း မိသားစုဝင္တဦးက မဇၩိမ တယ္လီဖုန္းမွ တဆင့္ ေျပာသည္။ ဝန္ႀကီးေဟာင္းသည္ ယေန႔န႔နက္ ၁ နာရီ ၅၅ မိနစ္တြင္ ကြယ္လြန္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု မိသားစုႏွင့္ နီးစပ္ေသာ အသိုင္းအဝိုင္းက ေျပာသည္။

ေထာင္တြင္းမွ ႐ုပ္အေလာင္းကို ႀကံ့ခုိင္ဖြံ႔ျဖိဳးေရး၏ နာေရးကူညီမႈအသင္း ေမတၱာမြန္ကားျဖင့္ ရဲအေစာင့္အၾကပ္မ်ား လိုက္ပါလ်ွက္ သယ္ထုတ္သြားခဲ့သည္ကို ျမင္ခဲ့ရေၾကာင္း မ်က္ျမင္သက္ေသတဦးက ေျပာသည္။ ျဖဳတ္ထုတ္ခံရေသာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညႊန္႔၏ လူယံုတဦး ျဖစ္ေသာ

ဦးဝင္းေအာင္သည္ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးအျဖစ္ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္မွသည္ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္အထိ တာဝန္ယူခဲ့သည္။ ဦးဝင္းေအာင္ကို ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလအတြင္း ” အနားယူခြင့္ျပဳသည္” ဟု ဆုိကာ ဖယ္ရွားခဲ့သည္။ ဝန္ႀကီးရာထူးမ်ား အနားေပး၊ ေျပာင္းေရႊ႕မႈမ်ားရွိခဲ့ေသာ္လည္း သူသာလ်ွင္ ေသသည္အထိ ေထာင္က်ခံေနခဲ့ရသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို စစ္အစိုးရက လႊတ္ေပးလိမ့္မွာျဖစ္ေၾကာင္း ၂၀၀၃ ခုႏွစ္အတြင္းက ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဦးဝင္းေအာင္က ထိုစဥ္က ျမန္မာနုိင္ငံဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢ အထူးသံတမန္ မစၥတာ ရာဇာလီ လို ေျပာၾကားခဲ့ဖူးသည္။

၄ လပတ္ စည္းေဝးအၿပီးတြင္ အေျပာင္းအလဲမ်ား ျဖစ္ႏို္င္ မံုပီး ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 04 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 14 နာရီ 49 မိနစ္ နယူးေဒလီ (မဇၩိမ)။

။ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားသည္ သူတို႔၏ ထိပ္တန္း ၄ လပတ္

အစည္းအေဝးကို ယခုလ တတိယ သို႔မဟုတ္ စတုတၳပတ္တြင္ က်င္းပရန္ စိုင္းျပင္းေနသည္ဟု ေနျပည္ေတာ္ရွိ သတင္းရပ္ကြက္မ်ားက ေျပာသည္။ အဆိုပါ ၄ လပတ္အစည္းအေဝးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ သီရိလကၤာႏိုင္ငံသို႔ ခ်စ္ၾကည္ေရး

အလည္အပတ္ ခရီးမွအျပန္ ႏိုဝင္ဘာလ ၂၂ ရက္ေန႔မွ ၂၈ ရက္ေန႔အထိ က်င္းပဖြယ္ရွိသည္။ အဆိုပါ အစည္းအေဝးအၿပီးမွသာ အေျပာင္းအလဲမ်ား ေပၚေပါက္လာဖြယ္ရွိသည္ဟု အဆိုပါ သတင္းရပ္ကြက္မ်ားက ဆိုသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

43

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

နအဖအႀကီးအကဲသည္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံသို႔ ႏိုဝင္ဘာ ၁၄ ရက္ေန႔တြင္ ေရာက္ရွိမွာျဖစ္ၿပီး ၃ ရက္ၾကာ လည္ပတ္မည္ဟု စံုစမ္းသိရွိရသည္။ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပရန္ စီစဥ္ထားသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ အေသးစိတ္ကိစၥမ်ား ဆံုးျဖတ္ရန္ရွိျခင္း၊ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔ဝင္မ်ားကို ျပန္လည္ ခန္႔ထားရန္ရွိျခင္း၊

အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ေသာ ဝန္ႀကီးေဟာင္းမ်ားကို အၿငိမ္းစားေပး၍ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ျပဳရန္ ရွိေနျခင္း တို႔ေၾကာင့္ ထိပ္တန္းစစ္အရာရွိႀကီးမ်ား တက္ေရာက္မည့္ ယခု ၄ လပတ္ အစည္းအေဝးသည္ အေရးပါသည္ဟု ျမန္မာ့အေရး သံုးသပ္သူမ်ားက ယံုၾကည္ၾကသည္။ ''တပ္မႉးအမ်ားစုက ဝန္ႀကီးအျဖစ္ ရာထူးတုိးတာ၊ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔ထဲ ပါရမွာကို မႀကိဳက္ၾကဘူး။ ဒီအတိုင္း တပ္မွာ တပ္မႉးရာထူးနဲ႔ ေနတာက ယာယီဝန္ႀကီးေနရာထက္စာရင္ အမ်ားႀကီး

ပိုအာမခံခ်က္ ရွိတယ္လို႔ ထင္ၾကတာ'' ဟု တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္အေျခစိုက္ စစ္ေရးေလ့လာသူ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက ေျပာသည္။ အသစ္ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းမည့္ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔သည္ ၾကားျဖတ္အစိုးရအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အကန္႔အသတ္ႏွင့္သာ ရွိမည္ျဖစ္ကာ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို

ႀကီးၾကပ္ရမည္ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔သစ္တြင္ ဝန္ႀကီး ၆ ဦးမွ ၈ ဦးအထိသာ ပါမည္ျဖစ္ၿပီး၊ လက္ရွိ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔တြင္မူ ဝန္ႀကီးဌာန ၃၀ ေက်ာ္ရွိသည္။ ''ဒီအစည္းအေဝးအၿပီးမွာ စစ္အစိုးရက ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒကို ေၾကညာႏိုင္တယ္'' ဟု ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက ေျပာသည္။

ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ (SPDC) ဟု တရားဝင္အမည္ျဖင့္ သိရွိၾကေသာ စစ္အစိုးရသည္ အဆိုပါ ၄ လပတ္ အစည္းအေဝးမ်ားကို ပံုမွန္က်င္းပေလ့ရွိၿပီး၊ ထိုအစည္းအေဝးမ်ားတြင္ အေရးပါသည့္ စစ္ေရးႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ကိစၥရပ္မ်ားကို ဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္ ေလ့ရွိသည္။

''က်ေနာ္သိသေလာက္ စစ္အစိုးရက ဒီႏွစ္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ထဲမွာ ၄ လပတ္ အစည္းအေဝးကို ဧၿပီလမွာ တႀကိမ္ပဲ က်င္းပႏိုင္ခဲ့ေသးတယ္။ ေနာက္တႀကိမ္ အစည္းအေဝးက

ႏိုဝင္ဘာလေႏွာင္းပိုင္းမွာ ျဖစ္ဖို႔မ်ားတယ္'' ဟု ခ်င္းမိုင္အေျခစိုက္ ျမန္မာ့အေရးသံုးသပ္သူ ဦးဝင္းမင္းက မဇၩိမကို ေျပာသည္။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္အမ်ားအျပား ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ အစီအစဥ္ရွိျခင္းေၾကာင့္ သူတို႔ေနရာတြင္ အစားထိုးခန္႔အပ္ရန္ လုိသည္ဟု ဦးဝင္းမင္းက ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

44

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

စစ္တပ္မွ ဝင္ေရာက္ေရြးခ်ယ္ခံမည့္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းမ်ားအတြက္ မဲဆႏၵနယ္ေျမမ်ား သတ္မွတ္ၿပီးၿပီဟု စစ္အစိုးရႏွင့္ နီးစပ္ေသာ သတင္း ရပ္ကြက္မ်ားက ေျပာသည္။

ထုိ႔ျပင္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္အတြက္ ရပ္ရြာမွ လူအမ်ား ႐ိုေသေလးစားသည့္ အရပ္သား ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းမ်ားကိုလည္း အာဏာပိုင္မ်ားက ရွာေဖြလ်က္ရွိသည္။

ရဲက ဖမ္းသြားေသာ ကဗ်ာဆရာ ခန္႔မင္းထက္ ေပ်ာက္ဆံုးေန နန္းေဒဝီ အဂၤါေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 03 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 16 နာရီ 45 မိနစ္ နယူးေဒလီ (မဇိၥ်မ)။

။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ အလကၤာဝတ္ရည္ ဂ်ာနယ္တိုက္မွ ဒီဇိုင္းဆရာႏွင့္

ကဗ်ာဆရာ ခန္႔မင္းထက္ကို ရဲက ဖမ္းဆီးသြား သည္မွာ သီတင္းႏွစ္ပတ္နီးပါး ၾကာျမင့္ၿပီ

ျဖစ္ေသာ္လည္း မည္သည့္ေနရာတြင္ ထိန္းသိမ္းထားသည္ကုိ မသိရေသးေၾကာင္း မိသားစုက ေျပာသည္။ သာေကတၿမိဳ႕နယ္ရွိ သူ၏ ေနအိမ္သို႔ အထူးရဲသတင္းတပ္ဖြဲ႔ (SB) အဖဲြ႔ဝင္မ်ား ေအာက္တုိဘာ

၂၂ ရက္ေန႔က လာေရာက္ ဖမ္းဆီးသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဖမ္းဆီးၿပီး ၄ ရက္ေျမာက္ေန႔တြင္ SB ၄ ဦးသည္ ေနအိမ္သို႔ ထပ္မံ လာေရာက္၍ ရွာေဖြမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး၊ စီဒီခ်ပ္တခ်ဳိ႕ ယူေဆာင္

သြားသလို၊ ကိုခန္႔မင္းထက္ အလုပ္လုပ္ေသာ ဂ်ာနယ္တိုက္တြင္လည္း ကြန္ျပဴတာ Hard disk ကိုပါ ထိုေန႔မွာပင္ သိမ္းဆည္းသြားၾကသည္။ “ေမးျမန္းစရာ ရွိလို႔ဆုိၿပီး ေခၚသြားမယ္ ေျပာၿပီးေတာ့ ဒီေန႔ထိ ဘယ္မွာရွိမွန္း မသိရေတာ့ မိသားစုေတြ အားလံုး အလြန္ စိတ္ပူေနၾကတယ္” ဟု ကုိခန္႔မင္းထက္၏ ဖခင္ျဖစ္သူ ပိေတာက္ပြင့္သစ္ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ေမာင္စိမ္းနီက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ဖမ္းဆီးျခင္း ျဖစ္မည္ဟု မိသားစုဝင္မ်ားက ခန္႔မွန္းၾကေသာ္လည္း အာဏာပိုင္မ်ားက အက်ဳိးအေၾကာင္း ေျပာျပျခင္း မရွိဟု ေျပာသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္လအတြင္း နာဂစ္ဒဏ္သင့္သူမ်ားကိူ အကူညီေပးေနေသာ လင္းလက္ၾကယ္ အဖြဲ႔ဝင္မ်ားအပါအဝင္ ရန္ကုန္ရွိ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားတက္ ၾကြသူ ၄၁ ဦးထက္မနည္း

ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရေၾကာင္း ထုိင္းႏုိင္ငံအေျခစိုက္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး အသင္း - AAPP (B) က ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

45

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

(ရဲရင့္ေအာင္ တည္းျဖတ္သည္။)

စြမ္းအားရွင္မ်ား ႐ိုက္ႏွက္သျဖင့္ ေသဆံုးခဲ့ရသူ ေမာင္ကုိကုိဝင္း အတြက္ ဆြမ္းကပ္လွဴ ဖနိဒါ အဂၤါေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 03 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 18 နာရီ 47 မိနစ္

မဇိၩမ (ခ်င္းမုိင္) ။

။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ သံဃာမ်ား ေမတၱာသုတ္ရြတ္ဆို

ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခဲ့ရာတြင္ စြမ္းအားရွင္မ်ား၏ ႐ုိက္ႏွက္မႈေၾကာင့္ ေသဆံုးခဲ့သူ အတိုက္အခံပါတီဝင္ ေမာင္ကုိကုိဝင္း၏ ၂ ႏွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ ယေန႔တြင္ မိဘမ်ားက ရန္ကုန္တြင္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းကပ္ပဲြ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ေတာင္ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္ေန မိဘမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဦးေငြဝင္း၊ ေဒၚဝင္းဝင္းျမင့္တို႔၏ ေနအိမ္၌ ျပဳလုပ္ေသာ ဆြမ္းကပ္ပဲြသို႔ သဃၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ ဓမၼသၤဂီေက်ာင္းတုိက္မွ သံဃာေတာ္ ၅ ပါး ၾကြေရာက္ တရားေဟာခဲ့သည္။

အတိုက္အခံမ်ား၏ စုေဝးမႈမ်ားကို ဖမ္းဆီးၿဖိဳခြင္းတတ္ေသာ စစ္အစိုးရလက္ေအာက္ ယေန႔အလႉပြဲသုိ႔ ၿမိဳ႕နယ္အသီးသီးမွ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဝင္ ၅၀ ခန္႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ အရပ္ဝတ္ ေထာက္လွမ္းေရးႏွင့္ ႀကံ႕ဖြံ႔မ်ားက ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ၾကၿပီး ရယက ဥကၠ႒က တရားေဟာ ၾကြေရာက္သည့္ သံဃာမ်ား၏ ေက်ာင္းတုိက္ကို စံုစမ္းမႈ ရွိခဲ့သည္ဟု ေဒၚဝင္းဝင္းျမင့္က ေျပာသည္။ “ဒီေန႔ ႏွစ္ပတ္လည္ေပါ့ေနာ္။ တုိင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ သာသနာအတြက္ အသက္စြန္႔သြားသူေတြအတြက္ ေကာင္းရာသုကတိလားဖုိ႔အတြက္ ဆုေတာင္းတယ္” ဟု သူက မဇိၩမကုိ ေျပာသည္။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ စြမ္းအားရွင္ႏွင့္ လံုထိန္းမ်ား၏ ဝိုင္းဝန္း႐ုိက္ႏွက္မႈေၾကာင့္ အသက္ ၂၂ ႏွစ္အရြယ္ ၁၀ တန္း ေက်ာင္းသား ေမာင္ကိုကိုဝင္း၏ ဦးေခါင္းႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္၌ ဒဏ္ရာမ်ား ရရွိခဲ့သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

46

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

တလေက်ာ္ၾကာသည္ထိ မသက္သာသျဖင့္ သဃၤန္းကြ်န္းၿမိဳ႕နယ္ စံျပေဆး႐ံုႀကီးရွိ ဦးေႏွာက္ႏွင့္ အာ႐ံုေၾကာဌာနတြင္ ေဆးကုသေနစဥ္ ပါးစပ္ႏွင့္ ႏွာေခါင္းတို႔မွ ေသြးမ်ား ယိုထြက္ကာ ေသဆံုးခဲ့ေၾကာင္း ဦးေငြဝင္းက ျပန္ေျပာျပသည္။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္အတြင္း ေလာင္စာဆီေစ်းႏႈန္းမ်ား ႐ုတ္တရက္ တိုးျမႇင့္လုိက္ရာက စတင္ခဲ့ေသာ ဆႏၵျပမႈမ်ားေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီသို႔ အကူးအေျပာင္း ျဖစ္လာလိမ့္မည္ဟု ျပည္သူအမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း စစ္တပ္က စက္တင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔မွ စတင္၍ ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး၊ စစ္အစိုးရ ထူေထာင္ထားေသာ စြမ္းအားရွင္အဖြဲ႔ကလည္း ဆႏၵျပသူမ်ားကို တုတ္မ်ားႏွင့္ ႐ိုက္ႏွက္ခဲ့ၾကရာ ေသဆံုးမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။ အနီးကပ္ေသနတ္ျဖင့္ အပစ္ခံရေသာ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံသား ဓာတ္ပံုသတင္းေထာက္တဦး အပါအဝင္ လူ ၃၇ ဦး ေသဆံုးသည္ဟု စစ္အစိုးရက ေၾကညာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ အတိုက္အခံမ်ားက ထိုပမာဏထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ေသခဲ့ရသည္ဟု ေျပာသည္။ (ကိုဝိုင္း တည္းျဖတ္သည္။)

အစိုးရ သတင္းစာတိုက္မ်ား ေနျပည္ေတာ္ေျပာင္းေရႊ႕ မဇိၥ်မသတင္းဌာန အဂၤါေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 03 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 12 နာရီ 23 မိနစ္ နယူးေဒလီ။

။ စစ္အစိုးရ ထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာတုိက္မ်ားကို

ေနျပည္ေတာ္ကို ေျပာင္းေရႊ႕ေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးဌာန သတင္းရပ္ကြက္အရ သိရသည္။

ျမန္မာ့အလင္း၊ The New Light of Myanmar၊ ေၾကးမံုႏွင့္ သတင္းစဥ္မ်ားကို

ယခုအပတ္အတြင္း အၿပီး ေရႊ႕ေျပာင္းေတာ့မွာ ျဖစ္ၿပီး မနက္ျဖန္ ဗုဒၶဟူးေန႔ကစၿပီး ေနျပည္ေတာ္မွပင္ သတင္းစာထုတ္မွာျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ သတင္းစာတုိက္မ်ားမွ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္မ်ားကို ေနျပည္ေတာ္တြင္ အၿပီးေျပာင္းေရႊ႕မႈမ်ား လုပ္ေနၿပီး၊ လက္ေထာက္ အယ္ဒီတာ အဆင့္ရွိသူတခ်ဳိ႕ႏွင့္ သတင္းေထာက္တခ်ဳိ႕သာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

47

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

က်န္ေနမွာ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာကို ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးဌာန

သတင္းႏွင့္ စာနယ္ဇင္းလုပ္ငန္းက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္၊ နတ္ေမာက္လမ္းရွိ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာတိုက္တြင္ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝသည္။

ျမန္မာ့ ဘိန္းျဖဴ နယ္စပ္တြင္ ဖမ္းဆီးရမိ ၿငိမ္းခ်မ္း တနလၤာေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 02 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 17 နာရီ 10 မိနစ္ ဒါကာ (မဇၩိမ)။

။ ဘဂၤလား-ျမန္မာနယ္စပ္တြင္ ျမန္မာမွ ဝင္လာေသာ ဘိန္းျဖဴ တကီလိုကို

ဘဂၤလားရဲမ်ားက ဖမ္းဆီးရမိခဲ့ေၾကာင္း မူးယစ္အရာရွိမ်ား အဆိုအရ သိရသည္။ တကၠနာမွ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ၿမိဳ႕ေတာ္ ဒါကာသုိ႔လာေသာ ခရီးသည္တင္ကားေပၚတြင္ ျမန္မာဘက္မွ တင္သြင္းလာသည္ဟု ယံုၾကည္ရေသာ ဘိန္းျဖဴ တကီလိုကို ေအာက္တိုဘာ ၂၅ ရက္ေန႔က ဖမ္းမိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

“ကားဒ႐ိုင္ဘာ ထိုင္ခံုေအာက္က ျမန္မာကလာတဲ့ ဘိန္းျဖဴ တထုတ္ကို ရွာေတြ႔တယ္။ ပိုင္ရွင္ကိုေတာ့ ရွာလို႔ မရလိုက္ဘူး။” ဟု ေကာ့စ္ဘဇာႏွင့္ ကီလို ၂၀ ေဝးေသာ ေခါင္တံုးစစ္ေဆးေရး ဂိတ္တာဝန္က် မူးယစ္ဝန္ထမ္းက မဇၩိမသို႔ ေျပာသည္။ ဖမ္းဆီရမိေသာ ဘိန္းျဖဴမွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံသံုး တာကာေငြ ၇ သိန္း (ျမန္မာက်ပ္ေငြ ၁၀၅ သိန္း) တန္ဖိုးရွိသည္။

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ဘိန္းျဖဴ သံုးမ်ိဳးဝင္ေရာက္လွ်က္ရွိၿပီး ဘိန္းမဲကို ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ျမန္မာ-အိႏၵိယ သံုးႏိုင္ငံ နယ္စပ္ရွိ စုိက္ခင္းမ်ား ဆီမွလာၿပီး၊ အလယ္အလတ္တန္းစား ဘိန္းျဖဴကို အိႏၵိယႏိုင္ငံဘက္မွ ဝင္ေရာက္ကာ အေကာင္းဆံုး ဘိန္းျဖဴ အမ်ိဳးအစားကိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဘက္ျခမ္းမွ ဝင္ေရာက္လာေနသည္ဟု ေကာ့စ္ဘာဇာမွ မူးယစ္တပ္ဖြဲ႔ သတင္းရပ္ကြက္က ေျပာသည္။ ထိုျပင္ ေအာက္တိုဘာလ ၃၀ ရက္ေန.ကလည္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံဘက္မွ ျမန္မာသို႔

တရားမဝင္တင္ပို႔မည့္ စားအံုးဆီႏွင့္ ဒီဇယ္ဆီမ်ား တင္ေဆာင္ထားသည့္ စက္ေလွတစီးကို တကၠနာၿမိဳ႕ နာဇီ ရပ္ကြက္အနီး နတ္ျမစ္အတြင္း ဖမ္းဆီရမိခဲ့ေၾကာင္း မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားက ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

48

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

စားဆီ ပီပါ ၇၀ ေက်ာ္ႏွင့္ ဒီဇယ္ဆီ လီတာ ၂၀၀၀ ခန္႔ကို တကၠနာအေျခစုိက္ အမွတ္ (၄၂) ဘီဒီအာရ္မွ ဖမ္းဆီးရမိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံအတြင္း သံုးစြဲမႈေၾကာင့္ ဖူလံုမႈမရွိမွာ စိုးရိမ္သည့္အတြက္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံဘက္ျခမ္းမွေနၿပီး ျမန္မာဘက္သို႔ ဓာတ္ေျမၾသဇာ၊ ဒီဇယ္ဆီ၊ စားသံုးဆီႏွင့္ ေဆးဝါးတခ်ဳိ႕ကို ေရာင္းခ်ခြင့္ ပိတ္ပင္ထားသည္။

တရား႐ုံုးခ်ဳပ္ တရားသူႀကီးမ်ား မဇိၥ်မသတင္းဌာန စေနေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 07 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 11 နာရီ 52 မိနစ္ (၁) ဦးေအာင္တိုး- တရားသူၾကီးခ်ဳပ္ (၂) ဦးခင္ေမာင္လတ္- ဒုတိယ တရားသူၾကီးခ်ဳပ္ (၃) ဦးသိန္းစိုး- ဒုတိယ တရားသူၾကီးခ်ဳပ္ (၄) ဦးထြန္းထြန္းဦး- ဒုတိယ တရားသူၾကီးခ်ဳပ္ (၅) ဦးခ်စ္လြင္- တရား႐ုံုးခ်ဳပ္ တရားသူၾကီး (၆) ေဒါက္တာတင္ေအာင္ေအး- တရား႐ုံုးခ်ဳပ္ တရားသူၾကီး (၇) ဦးစိန္လိႈင္ - တရား႐ုံုးခ်ဳပ္ တရားသူၾကီး (၈) ဦးေက်ာ္ဝင္း- တရား႐ုံုးခ်ဳပ္ တရားသူၾကီး (၉ ) ဦးခင္ျမင့္- တရား႐ုံုးခ်ဳပ္ တရားသူၾကီး (၁ဝ) ဦးစန္းတင့္ရီ- တရား႐ုံုးခ်ဳပ္ တရားသူၾကီး (၁၁) ဦးျမင့္ေအာင္- တရား႐ုံုးခ်ဳပ္ တရားသူၾကီး (၁၂) ဦးသက္ထြန္း- တရား႐ုံုးခ်ဳပ္ တရားသူၾကီး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

49

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မည့္

စစ္အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ စစ္အရာရွိႀကီးမ်ား သုေတသန မဇၥ်ိမသတင္းဌာန အဂၤါေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 03 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 18 နာရီ 37 မိနစ္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မည့္ လက္ရွိ စစ္အစိုးရ အဖြဲ႔ဝင္မ်ားစာရင္းကို မဇၩိမက ရႏိုင္သမ်ွ စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ကာ စုစည္းတင္ျပထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ (လွ်ဳိ႕ဝွက္လြန္းၿပီး အာဏာကို အလံုးစံု ခ်ဳပ္ကိုင္ထားမႈ သေဘာသဘာဝေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ရန္ သတ္မွတ္ထားသူ စာရင္းတြင္လည္း အေျပာင္းအလဲ ရွိႏုိင္ပါေသးသည္။) စာဖတ္သူမ်ားအေနျဖင့္လည္း စံုစမ္းရရွိေသာ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုင္ရာ

သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို [email protected] သို႔ ေပးပို႔ပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။

၁။ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ အုန္းျမင့္ (သတၱဳတြင္းဝန္ၾကီးဌာန) ေပါင္ၿမိဳ႕နယ္၊ မြန္ျပည္နယ္ ၂။ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ သန္းေဌး

မိတၳီလာ၊ သာစည္္၊ မႏၲေလးတုိင္း ၃။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သိန္းေဆြ စစ္ေတြၿမိဳ႕၊ ရခုိင္ျပည္နယ္ ၄။ ဒုတိယဗိုလ္မႉးၾကီး ဥာဏ္ထြန္းေအာင္ ႏြားထိုးၾကီးၿမိဳ႕နယ္၊ မႏၲေလးတိုင္း ၅။ ဗိုလ္မႉးၾကီး သိန္းညြန္႔

မအူပင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ဧရာဝတီတုိင္း ၆။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သိန္းေဇာ္ (ဆက္သြယ္ေရးဝန္ၾကီး) ျမစ္ၾကီးနား၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ ၇။ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ဆန္း (ျပန္ၾကားေရးဝန္ၾကီး)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

50

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ပုလဲၿမိဳ႕နယ္၊ စစ္ကိုင္းတိုင္း ၈။ ဦးေအာင္ေသာင္း (စက္မႈ ၁ ဝန္ၾကီး) မႏၲေလးၿမိဳ႕၊ မႏၲေလးတိုင္း

၉။ ဦးစိုးသာ (စီမံကိန္းႏွင့္ စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ဝန္ၾကီး) တြံေတးၿမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုန္တုိင္း

၁ဝ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တင္ႏိုင္သိန္း (ကုန္သြယ္ေရးဝန္ၾကီး) (မသိရေသးပါ။) ၁ဝ။ ဦးေမာင္ေမာင္သိမ္း (ခရမ္းၿမိဳ႕နယ္ အသင္းနာယက) ဗို္လ္မႉးခ်ဳပ္ ခရမ္းၿမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုန္တိုင္း ၁၁။ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေအးျမင့္ (အားကစားဝန္ၾကီး) ဟားခါးၿမိဳ႕နယ္၊ ခ်င္းျပည္နယ္

၁၂။ ေဒါက္တာ ခ်မ္းၿငိမ္း (ပညာေရးဝန္ၾကီး) ကန္႔ဘလူၿမိဳ႕နယ္၊ စစ္ကိုင္းတုိင္း ၁၃။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္မင္း (ရထားပို႔ေဆာင္ေရးဝန္ၾကီး) ကဝၿမိဳ႕၊ ပဲခူးတုိင္း ၁၄။ ဗိုလ္မႉးၾကီး ေဇာ္မင္း (လွ်ပ္စစ္စြမ္းအားဝန္ၾကီးဌာန) မေကြးၿမိဳ႕၊ မေကြးတုိင္း

၁၅။ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ သိန္းေအာင္ (သစ္ေတာဝန္ၾကီး) အဂၤပူၿမိဳ႕နယ္၊ ဧရာဝတီတိုင္း

၁၆။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေဌးဦး (စိုက္ပ်ိဳးေရးဝန္ႀကီးဌာန) ေပ်ာ္ဘြယ္၊ရမည္းသင္း မႏၱေလးတုိင္း ၁၇။ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေအာင္သိန္းလင္း (ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္) ရန္ကုန္ ၁၈။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စိုးႏိုင္ (ခရီးသြားလာေရးဝန္ၾကီးဌာန) ေဒးဒရဲၿမိဳ႕နယ္၊ ဧရာဝတီတိုင္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

51

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

၁၉။ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ လြန္းသီ (စြမ္းအင္ဝန္ႀကီးဌာန) ကြမ္းၿခံကုန္း ရန္ကုန္တိုင္း

စကၤာပူ APEC ထိပ္သီး အစည္းအေ၀းပဲြ သမၼတ အုိဘားမား တက္ေရာက္မည္ 07 November 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-11-07-voa3.cfm ေရွ႕သီတင္းပတ္ထဲမွာ စင္ကာပူႏုိင္ငံမွာ က်င္းပမယ့္ အာရွပစိဖိတ္ေဒသ စီးပြားေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးအဖြဲ႔ APEC ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ အစည္းအေ၀းမွာ အေမရိကန္သမၼတ ဘရက္အိုဘားမား တက္ေရာက္ၿပီး ကမၻာ့စီးပြားေရး အေျခအေန ေတြအျပင္ ႏ်ဴကလီးယား

လက္နက္ မျပန္႔ပြားေရးနဲ႔ ကမၻာ့ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲေရးဆိုင္ရာေတြကို ေဆြးေႏြးဖို႔ရွိပါတယ္။

APEC အစည္းအေ၀းရဲ႕ ေဘးပန္းမွာ က်င္းပမယ့္ အာဆီယံ-အေမရိကန္ အစည္းအေ၀းကိုေတာ့ ျမန္မာျပည္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ တက္ေရာက္မယ္၊ မတက္ေရာက္ဘူးဆုိတာ မေသခ်ာေသးေပမဲ့ အိမ္ရွင္ စင္ကာပူ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က တက္ေရာက္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနသလို ျမန္မာ့အေရး

ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာသူေတြကလည္း တက္ေရာက္ႏိုင္တယ္လို႔ ထင္ေၾကးေတြ ေပးေနၾက ပါတယ္။ အျပည့္စံုကို ေဒၚခင္မ်ိဳးသက္က အစီရင္ခံထားပါတယ္။ (၁၇) ႀကိမ္ေျမာက္ APEC ညီလာခံကို စင္ကာပူႏုိင္ငံမွာ ႏို၀င္ဘာလ ၈ ရက္ေန႔ကေန ၁၉ ရက္ေန႔အထိ က်င္းပမွာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ေသာၾကာေန႔မွာေတာ့ ညီလာခံအႀကိဳ

ေၾကညာခ်က္တေစာင္ကို ထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီး ကမၻာ့စီးပြားေရး ျပန္ၿပီး နာလန္ထူ မယ့္ အရိပ္အေယာင္ေတြကို လတ္တေလာမွာ ျမင္ေနရေပမယ့္ အာရွပစိဖိတ္ ေဒသတြင္း ႏုိင္ငံေတြက အစိုးရေတြကေတာ့ စီးပြားေရး ျပန္ၿပီး ကေမာက္ကမ ၿပိဳကြဲမွာကို စိုးရိမ္ေနတုန္းပဲလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စီးပြားေရး ခိုင္မာမႈရွိတာ မေသခ်ာမခ်င္း စီးပြားေရး ႏုိးထေစမယ့္ အစီအစဥ္ေတြကို ျပန္ၿပီး မရုတ္သိမ္းၾကဖို႔ တညီတၫြတ္တည္း ဆံုးျဖတ္ၾကဖို႔လည္း အဖြဲ႔၀င္ႏိုင္ငံေတြကို တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္၊ တရုတ္နဲ႔ ရုရွားႏုိင္ငံေတြ အပါအ၀င္ အဖြဲ႔၀င္ ၂၁ ႏိုင္ငံက ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ကမၻာ့စီးပြားေရး ျပန္ၿပီး နာလန္ထူလာဖို႔အျပင္ လြတ္လပ္စြာ

ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ ျပႆနာေတြကို ေဆြးေႏြးၾကဖို႔ ရွိပါတယ္။ ဒီေဆြးေႏြးပြဲကို အေမရိကန္သမၼတ ဘားရက္အိုဘားမား လည္း တက္ေရာက္ဖို႔ရွိပါတယ္။ သမၼတ အုိဘားမား ဟာ APEC ညီလာခံကိုမသြားခင္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကို အရင္သြားေရာက္ၿပီး

ေဆြးေႏြးပြဲကအျပန္မွာေတာ့ တရုတ္နဲ႔ ေတာင္ ကိုရီးယား ႏိုင္ငံေတြကို ၀င္ေရာက္ဖို႔ရွိတယ္လို႔ သမၼတ အိမ္ျဖဴေျပာခြင့္ရ ေရာဘတ္ဂိတ္စ္ က ေျပာပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

52

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

"သမၼတ အေနနဲ႔ APEC ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးဖို႔ရွိတဲ့အျပင္ ဒီညီလာခံမွာ အေရးပါတဲ့

ႏွစ္ႏုိင္ငံခ်င္း ေဆြးေႏြးမႈတခ်ိဳ႕ ကိုလည္း လုပ္ဖို႔ရွိတယ္လုိ႔ အသိေပးပါရေစ။ သမၼတ ေဆြးေႏြးဖို႔ စီစဥ္ထားတဲ့အထဲမွာ အဓိက ကမၻာ့စီးပြားေရး ၾကံ့ခိုင္မႈ အေျခအေနေတြကို ေဆြးေႏြးမွာပါ။

ဒါ့အျပင္ ေျမာက္ကိုရီးယား နဲ႔ အီရန္ႏိုင္ငံ ဆိုင္ရာ ျပႆနာေတြ၊ ဒီႏွစ္ႏိုင္ငံနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ ေနတဲ့ ႏ်ဴကလီးယား မျပန္႔ပြားေရး ကိစၥေတြကုိလည္း မလြဲမေသြ ေဆြးေႏြးမွာပါ။ စြမ္းအင္ဆုိင္ရာ ျပႆနာေတြနဲ႔ ကမၻာ့ ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲမႈဆုိင္ရာ ကိစၥေတြကုိလည္း ေဆြးေႏြးမွာျဖစ္ပါတယ္။" ေရရွည္စီးပြားေရး ႀကီးထြားမႈ ေဒသအႏွံ႔ျဖစ္ေပၚေစဖို႔ ေဆာင္ပုဒ္ကို ခ်မွတ္ထားတဲ့ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ APEC အစည္းအေ၀းကေန ၂၀၁၀ မွာ လြတ္လပ္စြာ ကုန္သြယ္ေရး ေဆြးေႏြးမႈေတြ

အဆံုးသတ္ႏိုင္ဖို႔လည္း လ်ာထားပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ၂၀၅၀ ခုႏွစ္မွာ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုက္ ဓါတ္ေငြ႔ထုတ္လုပ္မႈကို ထက္၀က္အထိ ေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္ဖို႔လည္း ေဆြးေႏြးၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ APEC ညီလာခံမွာ ေဘးပန္း အျဖစ္နဲ႔ အာဆီယံ-အေမရိကန္ အစည္းအေ၀း က်င္းပဖို႔ရွိတာမို႔ ဒီအစည္းအေ၀းမွာ အာဆီယံ ၁၀ ႏိုင္ငံက ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အေမရိကန္သမၼတ

ဘရက္အုိဘားမား တို႔ ေတြ႔ဆံုဖို႔ရွိပါတယ္။ ႏို၀င္ဘာလ ၃ ရက္ေန႔က အိမ္ရွင္ စင္ကာပူႏုိင္ငံရဲ႕ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ လီရွန္လြန္း (Lee Hsien Loong) က သူ႔အေနနဲ႔ ဒီအစည္းအေ၀းကို

ျမန္မာ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သိန္းစိန္ တက္ေရာက္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားေၾကာင္း က်ိဳတို သတင္းဌာနကို ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဒီအစည္းအေ၀းကို တက္ေရာက္ဖို႔ ရွိမရွိ

မသိရေသးေပမဲ့ ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာေနသူ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံက ပါေမာကၡ ေရွာင္ တဲန္နယ္လ္ (Sean Turnell) ကေတာ့ တကယ္လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္ သာ အစည္းအေ၀းကို

တက္ေရာက္ခဲ့ရင္ သူ႔ဘက္က ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီေရး ေျပာင္းလဲမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ တစံုတခုျပဖုိ႔ ႀကိဳးစားရမယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ "သူ အစည္းအေ၀းကို တက္ေရာက္ေကာင္း တက္ေရာက္ႏိုင္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံက ေျပာင္းလဲခ်မွတ္လိုက္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ထိေတြ႔ဆက္ဆံေရး မူ၀ါဒမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံဘက္က ဒီမုိကေရစီေရး လုပ္ျပႏုိင္တဲ့အေပၚမွာ မူတည္တာမို႔ သူသာ တကယ္လို႔

အစည္းအေ၀း တက္ေရာက္လာခဲ့ရင္ ျမန္မာဘက္က ဘာေတြ အာမခံခ်က္ေတြ ေပးမယ္ဆိုတာ ျပသရေတာ့မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ သူ ဘာေတြ ကမ္းလွမ္းလာမယ္ဆိုတာက စိတ္၀င္စားစရာပါ။" အေမရိကန္သမၼတ က ႏ်ဴကလီးယား ျပႆနာကို ဦးတည္ၿပီး ေဆြးေႏြးဖို႔ရွိတာမို႔ ဒီလို

ေဆြးေႏြးခဲ့ရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးဖို႔ ရွိတယ္လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ "ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ မပ်ံ႕ပြားေရးကိစၥ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ေျမာက္ကိုရီးယား ရဲ႕ ဆက္ႏြယ္မႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အခုအခါ အေထာက္အထားေတြ ပိုၿပီး ရလာတာမို႔ အီရန္နဲ႔ ေျမာက္ကိုရီးယား လို ႏ်ဴကလီးယား ျပႆနာကို ဦးတည္ေဆြးေႏြးရမယ့္ ႏုိင္ငံေတြထဲမွာ

ျမန္မာႏုိင္ငံကိုလည္း စိုးရိမ္စရာ ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ တႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးရဖို႔က ေသခ်ာပါတယ္။" ဒါ့အျပင္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ သံယံဇာတ ႁကြယ္၀မႈကို အသံုးခ်ၿပီး ႏုိင္ငံသားေတြ ႁကြ၀လာေစေရးအတြက္ ျမန္မာ ေခါင္းေဆာင္ေတြက စီမံခန္႔ခြဲရမယ့္ကိစၥေတြကိုလည္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

53

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေဆြးေႏြးဖို႔ သင့္ပါတယ္လို႔ မစၥတာ တဲန္နယ္လ္ က ေျပာပါတယ္။ အခုက်င္းပမယ့္ APEC

ညီလာခံအတြင္း ႏို၀င္ဘာလ ၁၀ ရက္ကေန ၁၂ ရက္ေန႔အထိ က်င္းပမယ့္ ၀န္ႀကီးမ်ားအဆင့္ ေဆြးေႏြးပြဲကိုေတာ့ အေမရိကန္ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး ဟီလာရီ ကလင္တန္ လည္း တက္ေရာက္မယ္လို႔ အေမရိကန္ႏိုင္ငံျခားေရးဌာနက သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။

အေမရိကန္ သမၼတ အုိဘားမား ျမန္မာစစ္အစုိးရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔ APEC အစည္းအေ၀းပဲြမွာ ဆုံဖြယ္ရွိ

08 November 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-11-08-voa2.cfm စင္ကာပူႏိုင္ငံမွာ ႏို၀င္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔ က်င္းပမယ့္ အာဆီယံ-အေမရိကန္

ထိပ္သီးေဆြးေႏြးပြဲကို အေမရိကန္သမၼတ ဘားရက္ အုိဘားမား တက္ေရာက္မွာျဖစ္ၿပီး ဒီေဆြးေႏြးပြဲကို ျမန္မာႏုိင္ငံအပါအ၀င္ အာဆီယံ ၁၀ ႏုိင္ငံက ေခါင္းေဆာင္ေတြ

ပါ၀င္တက္ေရာက္ၾကဖို႔ အေမရိကန္ႏိုင္ငံက ေမွ်ာ္လင့္ထားတယ္လို႔ အေမရိကန္အရာရွိေတြက ေျပာပါတယ္။ အာဆီယံ-အေမရိကန္ ထိပ္သီးစည္းေ၀းပြဲကို အာရွပစိဖိတ္ စီးပြားေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး အဖြဲ႔ APEC ေဘးပန္း ေဆြးေႏြးပြဲအျဖစ္နဲ႔ က်င္းပမွာျဖစ္ၿပီး ႏုိ၀င္ဘာလ ၁၄ ရက္နဲ႔ ၁၅ ရက္ေန႔ေတြမွာ အေမရိကန္သမၼတ ဘားရက္အုိဘားမား တက္ေရာက္ဖုိ႔ရွိပါတယ္။

အေမရိကန္သမၼတအေနနဲ႔ အာဆီယံ ထိပ္သီးေဆြးေႏြးပြဲကို ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္

တက္ေရာက္မွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အာဆီယံအဖြဲ႔၀င္ ႏိုင္ငံတႏုိင္ငံျဖစ္တဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္လည္း ဒီေဆြးေႏြးပြဲကို တက္ေရာက္လာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္။ စေနေန႔ကေတာ့ ဖိလစ္ပိုင္က အႀကီးတန္း ျမန္မာသံအရာရွိ ဦးမင္းလြင္က ဒီ (၃၂) ႀကိမ္ေျမာက္ အာဆီယံ-အေမရိကန္ ေဆြးေႏြးပြဲကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္ တက္ေရာက္ဖုိ႔

ရွိတယ္လို႔ ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း ေအပီ သတင္းမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ျမန္မာ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္ လာေရာက္ခဲ့ရင္ ဒါဟာ အေမရိကန္နဲ႔ ျမန္မာ ႏွစ္ႏုိင္ငံၾကား

ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအတြင္း အဆင္ျမင့္ဆံုး ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ ပထမဆံုး တိုက္ရိုက္ေတြ႔ဆံုမႈ ျဖစ္လာမွာပါ။ ႏုိ၀င္ဘာလ ၃ ရက္နဲ႔ ၄ ရက္ေန႔ေတြမွာေတာ့ အေမရိကန္ႏုိင္ငံက ထိပ္တန္း ကိုယ္စားလွယ္ ႏွစ္ဦးျဖစ္တဲ့ လက္ေထာက္ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ကာ့တ္ ကမ္ဘဲလ္ နဲ႔ ဒု လက္ေထာက္

ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး စေကာ့မာဆီရယ္လ္ တို႔ဟာ သမၼတ အိုဘားမား အစိုးရရဲ႕ စီးပြားေရး ပစ္ဒဏ္ခတ္မႈ မရုတ္သိမ္းဘဲ တိုက္ရိုက္ေတြ႔ဆံု ဆက္ဆံမႈ ျပဳလုပ္တဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဆိုင္ရာ

မူ၀ါဒသစ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္တဲ့ အေနနဲ႔ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ တခ်ိဳ႕နဲ႔ လာေရာက္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

54

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

သမၳတ အိုဘားမား ဴမန္မာေခၝင္းေဆာင္နဲႛ ေတၾႛဖိုႛ အစီအစဥ္ရႀိ 2009-11-07 http://www.rfa.org/burmese/news/Obama_to_meet_Burma_and_ASEAN_leaders11072009114638.html/story_main?textonly=1 အေမရိကန္သမၳတ Barack Obama ဟာ လာမယ့္ ႎုိဝင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေနႛ စကႆာပူႎုိင္ငံမႀာ ဴပႂလုပ္မယ့္ APEC ေခၞ အာရႀ-ပစိဖိတ္ စီးပၾားေရး ပူးေပၝင္းေဆာင္ရၾက္မႁဆုိင္ရာ ႎႀစ္ပတ္လည္ထိပ္သီး အစည္းအေဝးကို တက္ေရာက္တဲ့အခၝမႀာ ဴမန္မာအပၝအဝင္ အာစီယံႎုိင္ငံေတၾက ေခၝင္းေဆာင္ေတၾနဲႛ ေတၾႛဆံုဖုိႛရႀိတယ္လုိႛ သိရပၝတယ္။ APEC ထိပ္သီးေဆၾးေႎၾးပၾဲအတၾင္း အာစီယံ ၁ဝ ႎုိင္ငံက ေခၝင္းေဆာင္ေတၾနဲႛ သီးဴခား ေတၾႛဆံုမႀာ ဴဖစ္တယ္လုိႛ အာစီယံေရးရာ အေမရိကန္ သံအမတ္႒ကီး Scot Marciel က နိုဝင္ဘာလ ၇ ရက္ေန့က ေဴပာလိုက္တာပၝ။ Mr. Scot Marciel ဟာ သမၳတ Obama နဲႛ အာစီယံ ထိပ္သီးေခၝင္းေဆာင္ေတၾ ေတၾႛဆံုမယ့္ကိစၤကို ႒ကိႂတင္စီစဥ္ဖိုႛအတၾက္ အာစီယံ ၁ဝ ႎိုင္ငံက သံတမန္ေတၾနဲႛ ဖိလစ္ပိုင္မႀာ ေဆၾးေႎၾး ညၟိႎိႁင္းေနတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ ဒီ APEC အစည္းအေဝးကို ဴမန္မာစစ္အစုိးရကုိယ္စား ဝန္႒ကီးခဵႂပ္ ဗိုလ္ခဵႂပ္႒ကီးသိန္းစိန္ တက္ေရာက္မယ္လုိႛ ဖိလစ္ပိုင္ႎိုင္ငံက ဴမန္မာသံအမတ္ ဦးမင္းလၾင္က ေအပီသတင္းဌာနကို ေဴပာပၝ တယ္။ ဒၝေပမယ့္ သမၳတ Obama ဟာ ဗုိလ္ခဵႂပ္႒ကီးသိန္းစိန္နဲႛ သီးဴခား ေတၾႛဆံုဖိုႛ ရႀိမရႀိဆုိတာကို ေတာ့ ထုတ္ေဖာ္ေဴပာဆုိတာ မရႀိပၝဘူး။ ဴမန္မာႎုိင္ငံနဲႛ ပတ္သက္တဲ့ အေမရိကန္မူဝၝဒ အေဴပာင္းအလဲ ကုိ အဴပႂသေဘာေဆာင္တဲ့အတၾက္ ႒ကိႂဆုိေဳကာင္း ဦးမင္းလၾင္က ေဴပာပၝတယ္။ ၁၉၆၆ ခုႎႀစ္က ဴမန္မာဝန္႒ကီးခဵႂပ္ ဗုိလ္ခဵႂပ္႒ကီးေနဝင္း အေမရိကန္ဴပည္ေထာင္စုကို သၾားေရာက္ခဲ့စဥ္တုန္းက အေမရိကန္သမၳတ Johnson နဲႛ ေတၾႛဆံုခဲ့႓ပီးေနာက္ အခုတ႒ကိမ္ဟာ ႎႀစ္ေပၝင္းမဵားစၾာအတၾင္း ေနာက္ထပ္တ႒ကိမ္ အေမရိကန္နဲႛ ဴမန္မာ ၂ ႎုိင္ငံ အစိုးရအဆင့္ဴမင့္ ေခၝင္းေဆာင္ႎႀစ္ဦး ေတၾႛဆံုမႀာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ ဖိလစ္ပိုင္ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး Alberto Romulo က ေဴပာဆုိရာမႀာ ဴမန္မာႎုိင္ငံနဲႛ ပတ္သက္တဲ့ အေမရိကန္မူဝၝဒ အေဴပာင္းအလဲကုိ အာစီယံအဖၾဲႛအေနနဲႛ ႒ကိႂဆိုေဳကာင္းနဲႛ ကဵန္တဲ့ မိမိတုိႛ အာစီယံႎုိင္ငံေတၾအေနနဲႛလည္း ဴမန္မာစစ္အစိုးရနဲႛ ဆက္ဆံေရး လုပ္ေနတဲ့ တခဵိန္တည္းမႀာပဲ ဴမန္မာႎုိင္ငံ ဒီမုိကေရစီဴပႂဴပင္ေဴပာင္းလဲဖိုႛအတၾက္ ဴမန္မာစစ္အစိုးရကုိ ေတာက္ေလ႖ာက္ တုိက္တၾန္း ေနပၝတယ္လိုႛ ေဴပာဆုိခဲ့ပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

55

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဴမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ အသၾင္ကူးေဴပာင္းေရး မဲေခၝင္-ဂဵပန္ေဆၾးေႎၾးပၾဲက ေတာင္းဆို 2009-11-07 http://www.rfa.org/burmese/news/Mekong_Japan_leaders_demands_Burma_to_ta ke_steps_democracy-11072009111926.html/story_main?textonly=1 ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ အဴပႂသေဘာေဆာင္တဲ့ ဒီမုိကေရစီ အသၾင္ကူးေဴပာင္းမႁေတၾ လုပ္ေဆာင္ဖုိႛနဲႛ လာမယ့္ ၂ဝ၁ဝ ေရၾးေကာက္ပၾဲကို လၾတ္လပ္ပၾင့္လင္းတဲ့ ေရၾးေကာက္ပၾဲေတၾ ဴဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖုိႛအတၾက္ ဂဵပန္ႎိုင္ငံမႀာ ဒီကေနႛ ကဵင္းပ႓ပီးစီးသၾားတဲ့ မဲေခၝင္-ဂဵပန္ထိပ္သီးေဆၾးေႎၾးပၾဲက ဴမန္မာစစ္အစိုးရကို ေတာင္းဆုိလုိက္ပၝတယ္။

၂ဝဝ၉ ခုႎႀစ္ ႎုိဝင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေနႛက ဂဵပန္ႎုိင္ငံ တုိကဵႂိ႓မိႂႛတၾင္ ဴပႂလုပ္သည့္ မဲေခၝင္ေဒသဖၾံႛ႓ဖိႂးတုိးတက္ေရးဆုိင္ရာ မဲေခၝင္-ဂဵပန္ ထိပ္သီးေဆၾးေႎၾးပၾဲတၾင္ ဂဵပန္ဝန္႒ကီးခဵႂပ္ ယူကီအုိ ဟာတုိယာမ အဖၾင့္မိန္ႛခၾန္း ေဴပာဳကားေနပံု ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP) ဂဵပန္ႎုိင္ငံနဲႛ မဲေခၝင္ဴမစ္ဝႀမ္းေဒသ ငၝးႎုိင္ငံအဳကား ဴပႂလုပ္တဲ့ ထိပ္သီးေဆၾးေႎၾးပၾဲအ႓ပီးမႀာ ဂဵပန္ ဝန္႒ကီးခဵႂပ္ Hatoyama နဲႛ ဴမန္မာစစ္အစိုးရ ဝန္႒ကီးခဵႂပ္ ဗုိလ္ခဵႂပ္႒ကီးသိန္းစိန္တုိႛ သီးဴခား ေတၾႛဆံုခဲ့ တယ္လုိႛ သိရပၝတယ္။ ဂဵပန္ဝန္႒ကီးခဵႂပ္က ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ အခုထက္ပို႓ပီး ဒီမုိကေရစီေဖာ္ေဆာင္မႁ ေတၾ ဴပႂလုပ္ဖိုႛ ဗိုလ္ခဵႂပ္႒ကီးသိန္းစိန္ကို တုိက္တၾန္းခဲ့တယ္လုိႛ ဆုိပၝတယ္။ ဒၝ့ဴပင္ ဴမန္မာႎုိင္ငံကို အကူအညီေတၾ ပိုမုိေပးအပ္ဖုိႛအတၾက္ အစီအစဥ္ေတၾ ေရးဆၾဲသၾားမယ္ လုိႛလည္း ဂဵပန္ ဝန္႒ကီးခဵႂပ္က ေဴပာဆုိပၝတယ္။ သတင္းစာရႀင္းလင္းပၾၾဲမႀာ ဝန္႒ကီးခဵႂပ္ Hatoyama က ေဴပာဆုိရာမႀာ အေမရိကန္အစိုးရရဲႛ ဴမန္မာႎုိင္ငံနဲႛ တိုက္ရုိက္ ဆက္စပ္ေဆာင္ရၾက္ေနမႁေတၾကို ႒ကိႂဆုိ ေဳကာင္းနဲႛ ဒၝဟာ မဲေခၝင္ေဒသတခုလံုးအတၾက္ အကဵႂိးဴဖစ္ထၾန္းေစမႀာ ဴဖစ္ေဳကာင္း ေဴပာပၝတယ္။ မဲေခၝင္-ဂဵပန္ထိပ္သီးေဆၾးေႎၾးပၾဲအတၾင္း ဂဵပန္ႎုိင္ငံေရာက္ ဴမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေရး လႁပ္ရႀားသူ ေတၾဟာ ဴမန္မာဝန္႒ကီးခဵႂပ္ ဗိုလ္ခဵႂပ္႒ကီးသိန္းစိန္နဲႛအဖၾဲႛ တည္းခုိေနတဲ့ တုိကဵႂိ႓မိႂႛက New Otani

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

56

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေဟာ္တယ္ေရႀႛမႀာ ဒီကေနႛမနက္ သၾားေရာက္ ဆႎၬဴပခဲ့ဳကပၝတယ္။ အဲဒီလုိ ဆႎၬဴပခဲ့ဳကတာနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး League for Democracy in Burma အဖၾဲႛက ကိုေကဵာ္ေကဵာ္စိုးက အာအက္ဖ္ေအကို အခုလို ေဴပာပၝတယ္။ ကိုေကဵာ္ေကဵာ္စိုး။ ။“အဓိကအေဳကာင္းရင္းကေတာ့ ဂဵပန္အစိုးရအေနနဲႛ ဴမန္မာစစ္အစိုးနဲႛ Engage လုပ္တဲ့ဟာမဵႂိးကို မလုိလားတဲ့သေဘာ ဆႎၬဴပတာပၝ။ ေနာက္တခဵက္က လက္ရႀိ စစ္အစိုးရက ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ ဴဖစ္ပဵက္ေနတဲ လူႛအခၾင့္အေရးခဵိႂးေဖာက္မႁေတၾအတၾက္ အဓိက တာဝန္ရႀိတယ္လုိႛ ထင္တဲ့အတၾက္ေဳကာင့္ ဒၝကိုကန္ႛကၾက္ေဳကာင္း အဓိက Highlight လုပ္႓ပီး ဒီကေနႛ ဆႎၬဴပဳကတာပၝ” မဲေခၝင္ဴမစ္ဝႀမ္း ငၝးႎုိင္ငံဴဖစ္တဲ့ ဴမန္မာ၊ လာအုိ၊ ထုိင္း၊ ဗီယက္နမ္၊ ကေမၲာ့ဒီးယားႎိုင္ငံနဲႛ ဂဵပန္ ႎုိင္ငံအဳကား ထိပ္သီးေဆၾးေႎၾးပၾဲကို ဂဵပန္ႎုိင္ငံ တုိကဵႂိ႓မိႂႛမႀာ မေနႛက စ႓ပီး ႎႀစ္ရက္ဳကာ ကဵင္းပ ဴပႂလုပ္ခဲ့တာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ ဂဵပန္ႎုိင္ငံဟာ ဴမန္မာႎုိင္ငံနဲႛပတ္သက္လာရင္ ဖိအားေပးတဲ့နည္းကို မသံုးဘဲ ဴမန္မာအစိုးရနဲႛ ထိေတၾႛဆက္ဆံတဲ့နည္းလမ္းကို ေတာက္ေလ႖ာက္ကဵင့္သံုးခဲ့တဲ့ ႎုိင္ငံဴဖစ္ပၝတယ္။

ဴမန္္မာႎိုင္ငံအေဴခအေန စိုးရိမ္ရေဳကာင္း ကုလသမဂၢ ေဳကညာခဵက္ထုတ္ဴပန္ 2009-11-07 http://www.rfa.org/burmese/news/UNGA_draft_resolution_condemns_Burma_Hum an_Rights_violation-11072009110411.html/story_main?textonly=1 ဴမန္မာႎိုင္ငံမႀာ လူႛအခၾင့္အေရး အေဴခအေနေတၾ အခုခဵိန္ထိ တိုးတက္လာဴခင္း မရႀိတဲ့အဴပင္ ဆက္လက္ ဆိုးရၾားလာမႀာကို ကုလသမဂၢက အထူးစိုးရိမ္ေနတယ္လိုႛ ၆၄ ႒ကိမ္ေဴမာက္ ကုလသမဂၢ အေထၾေထၾညီလာခံက ႓ပီးခဲ့တဲ့သီတင္းပတ္က ထုတ္ဴပန္ေဳကညာခဲ့ပၝတယ္။ ဴမန္မာႎိုင္ငံရဲႛ လူႛအခၾင့္အေရး အေဴခအေနနဲႛ ပတ္သက္တဲ့ ဆံုးဴဖတ္ခဵက္မူဳကမ္းကို ကုလသမဂၢ အေထၾေထၾညီလာခံ တတိယေကာ္မတီက ေအာက္တိုဘာလ ၂၉ ရက္ ေနႛစဲၾနဲႛ ထုတ္ဴပန္ခဲ့တာပၝ။ ကုလသမဂၢ အေနနဲႛ ဴမန္မာဴပည္တၾင္း အေဴခအေနေတၾ တိုးတက္မႁမရႀိေသးဘူးဆိုတာကို အခုလို ဴပတ္ဴပတ္သားသား ထုတ္ဴပန္ေဳကညာလိုက္တဲ့အေပၞ ေထာက္ခံေဳကာင္း အမဵႃိးသမီးမဵားအဖဲၾႛခဵႂပ္ (ဴမန္မာႎိုင္ငံ) ရဲႛ သဘာပတိအဖဲၾႛဝင္ မသင္းသင္းေအာင္က ေဴပာပၝတယ္။ မသင္းသင္းေအာင္။ ။“ကဵမတုိႛကိုယ္တုိင္ သၾား႓ပီး စည္းရံုးလႁံႛေဆာ္တဲ့ ကာလတုန္းက စိုးရိမ္မႁေတၾ ရႀိပၝတယ္။ ဘာဴဖစ္လုိႛလည္းဆုိေတာ့ အေမရိကန္အစိုးရ အေနနဲႛ မူဝၝဒေဴပာင္းလဲတဲ့ ကိစၤေတၾ၊ ေနာက္ အစိုးရအေတာ္မဵားမဵားက ဒီ ၂ဝ၁ဝ ေရၾးေကာက္ပၾဲကိုပဲ ဴဖစ္ေစခဵင္တယ္၊ တဴခားကိစၤေတၾကုိ ေမ့သၾား႓ပီလား ဆုိ႓ပီး ကဵမတုိႛ စိုးရိမ္စရာေတၾ ရႀိခဲ့ပၝတယ္။ ဒၝေပမယ့္ အခုထၾက္လာတဲ့ မူဳကမ္းမႀာ ပၝတဲ့စာသားေတၾဟာ ကဵမတိုႛ လုိလားတဲ့ ကဵမတုိႛ ဴဖစ္ေစခဵင္တဲ့ ထည့္ေစခဵင္တဲ့ စာသားေတၾ ေတာ္ေတာ္ အဴပည့္အစံု ပၝတယ္။ လံုးဝ လၾတ္လပ္တဲ့ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေတၾ လုပ္ဖိုႛ လုိတယ္၊ အဴပစ္မေပးဘဲ ကင္းလၾတ္ထားတဲ့ ကိစၤေတၾ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

57

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ရပ္တန္းကရပ္ဖုိႛအတၾက္ ေဆာင္ရၾက္ဖုိႛလုိတဲ့ကိစၤေတၾကို သူတုိႛ ေဴပာထားတာေတၾ ရႀိတယ္” အဲဒီမူဳကမ္းမႀာ ဴမန္မာ့အေရးနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ထုတ္ဴပန္ထားတဲ့ ကုလသမဂၢအတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္နဲႛ လံုဴခံႂေရး ေကာင္စီ ဥကၠႉတိုႛရဲႛ ေဳကညာခဵက္ေတၾ၊ လူႛအခၾင့္အေရး အထူးကုိယ္စားလႀယ္ရဲႛ အစီရင္ခံစာေတၾက တိုက္တၾန္းထားတဲ့ အခဵက္ေတၾကို ဴမန္မာစစ္အစိုးရက လိုက္နာေဆာင္ရၾက္ဴခင္း မရႀိေသးဘူးလိုႛ ေဖာ္ဴပထားပၝတယ္။ ဒၝ့အဴပင္ ဴမန္မာဴပည္သူေတၾရဲႛ အေဴခခံ လူႛအခၾင့္အေရး ရပိုင္ခၾင့္ေတၾကို စနစ္တကဵ ခဵိႂးေဖာက္ခံေနရတဲ့အေပၞမႀာ ကုလသမဂၢ အေထၾေထၾညီလာခံက ဴပင္းဴပင္းထန္ထန္ ရႁတ္ခဵတယ္လိုႛလည္း ေရးသားထားပၝတယ္။ ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ အမဵိႂးသား ဴပန္လည္သင့္ဴမတ္ေရးနဲႛ ေတၾႛဆံုေဆၾးေႎၾးေရးေတၾ ေပၞေပၝက္လာဖိုႛ အမဵိႂးသား ဒီမိုကေရစီ အဖဲၾႛခဵႂပ္အပၝအဝင္ တဴခားႎိုင္ငံေရးနဲႛ တိုင္းရင္းသားပၝတီ အဖဲၾႛအစည္းေတၾရဲႛ ပၝဝင္မႁ အခန္းကၸေတၾကို ပိတ္ပင္ တားဴမစ္ထားတဲ့အတၾက္ အေဴခအေနေတၾကို စိုးရိမ္ေနတယ္လိုႛလည္း ဒီ ဆံုးဴဖတ္ခဵက္မူဳကမ္းမႀာ ေဖာ္ဴပထားပၝတယ္။ ဒၝ့ဴပင္ ဖဲၾႛစည္းအုပ္ခဵႂပ္ပံု အေဴခခံဥပေဒကို ဴပန္လည္သံုးသပ္႓ပီး အတိုက္အခံပၝတီေတၾ၊ တိုင္းရင္းသား အဖဲၾႛအစည္းေတၾနဲႛ ညိၟႎိႁင္းေဆာင္ရၾက္ဖိုႛ တိုက္တၾန္းထားပၝတယ္။ ႎိုင္ငံတကာ အလုပ္သမား အဖဲၾႛခဵႂပ္နဲႛ ကုလသမဂၢ အမဵိႂးသမီးအခၾင့္အေရး ခဵိႂးေဖာက္မႁဆိုင္ရာ ကာကၾယ္ေရးေကာ္မတီတိုႛနဲႛ စစ္အစိုးရက ပူးေပၝင္းလုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေတၾကို ႒ကိႂဆုိေဳကာင္း အဲဒီဆံုးဴဖတ္ခဵက္မူဳကမ္းမႀာ ေရးသားထားပၝတယ္။ ကုလသမဂၢ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ ဘန္ကီမၾန္းနဲႛ သူႛရဲႛ အထူးကုိယ္စားလႀယ္တိုရဲႛ ဴမန္မာ့အေရး ေဆာင္ရၾက္ခဵက္ေတၾကို ေထာက္ခံေဳကာင္းနဲႛ စစ္အစိုးရဘက္ကလည္း တာဝန္သိသိ အဴပည့္အဝ ပူးေပၝင္းေဆာင္ရၾက္ဖိုႛ ၆၄႒ကိမ္ေဴမာက္ အေထၾေထၾညီလာခံက တိုက္တၾန္းေဳကာင္း ဆံုးဴဖတ္ခဵက္မူဳကမ္းမႀာ ေဖာ္ဴပထားပၝတယ္။ ဒီဆံုးဴဖတ္ခဵက္မူဳကမ္းနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး အမဵိႂးသမီးအဖဲၾႛခဵႂပ္ (ဴမန္မာႎိုင္ငံ) က မသင္းသင္းေအာင္ကို မအင္ဳကင္းႎိုင္က ဆက္သၾယ္ေမးဴမန္းထားပၝတယ္။

ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္၏ဓာတ္ပံု ေဖာ္ဴပဴခင္းအေပၞ ႌၿန္ဳကားခဵက္ထုတ္႓ပီး ကန္ႛသတ္ 2009-11-06 http://www.rfa.org/burmese/news/regime_restricts_describing_suu_kyi_photo11062009134029.html/story_main?textonly=1 အေမရိကန္ လက္ေထာက္ ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး Mr Kurt Campbell ရဲ့ ဴမန္မာဴပည္ ခရီးစဥ္နဲႛ ပတ္သက္တဲ့ သတင္းေတၾကုိ ဴပည္တၾင္းထုတ္ စာေစာင္ေတၾမႀာ အေပၞယံ ေလာက္ပဲ ေရးသားခၾင့္ဴပႂတဲ့အဴပင္ ေဒၞေအာင္ဆန္း စုဳကည္ရဲ့ ဓာတ္ပံုကုိ ေဖာ္ဴပမယ္ဆုိရင္ ဗုိလ္ခဵႂပ္႒ကီး သိန္းစိန္ရဲ့ ဓာတ္ပံုကုိပၝ တဴပိႂင္နက္ ထည့္သၾင္းေဖာ္ဴပရမယ္ လုိႛ စာေပစိစစ္ေရးဌာနက အမိန္ႛထုတ္ထားေဳကာင္း သိရပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

58

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Mr Campbell နဲႛ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္တုိႛ ႎိုဝင္ဘာ ၄ ရက္ ဗုဒၭဟူးေနႛက အင္းယားကန္ဟုိတယ္မႀာ ေတၾႚဆံုခဲ့ဳက႓ပီးေနာက္ သတင္းေထာက္ေတၾကုိ ဓာတ္ပံု႟ုိက္ခၾင့္ ေပးခဲ့တဲ့အတၾက္ ဒီတပတ္ထုတ္ ဂဵာနယ္အေတာ္မဵားမဵားက ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ရဲ့ ဓာတ္ပံုကုိ ေဖာ္ဴပဖုိႛ ႒ကိႂးပမ္းခဲ့ဳကတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့ ဗုိလ္ခဵႂပ္႒ကီး သိန္းစိန္ရဲ့ ဓာတ္ပံုမပၝရင္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ရဲ့ ဓာတ္ပံု မေဖာ္ဴပရဆုိတဲ့အမိန္ႛေဳကာင့္ ဂဵာနယ္ေတၾ အကဵပ္႟ုိက္ သၾားခဲ့ဳကတာဴဖစ္တယ္လုိႛ သတင္းေထာက္တဦးက ေဴပာပၝတယ္။ ဗုိလ္ခဵႂပ္႒ကီးသိန္းစိန္နဲႛ Mr Campbell ဦးေဆာင္တဲ့ အေမရိကန္ ကုိယ္စားလႀယ္အဖၾဲႚတုိႛ ေနဴပည္ေတာ္မႀာ ေတၾႚဆံုခဲ့စဥ္အတၾင္း သတင္းေထာက္ေတၾကုိ ဓာတ္ပံု႟ုိက္ဖုိႛ မဖိတ္ဳကားခဲ့တဲ့ အတၾက္ ဴပန္ဳကားေရးဝန္႒ကီးဌာနရဲ့ သတင္းမီဒီယာေတၾေလာက္ပဲ ဗုိလ္ခဵႂပ္႒ကီးသိန္းစိန္ရဲ့ ဓာတ္ပံုကုိ ႟ုိက္ယူႎုိင္ခဲ့ဳကပၝတယ္။ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ရဲ့ ဓာတ္ပံုေဖာ္ဴပခဵင္တဲ့ ဂဵာနယ္ေတၾဟာ ဗုိလ္ခဵႂပ္႒ကီးသိန္းစိန္ရဲ့ဓာတ္ပံုကို အစိုးရ သတင္းစာေတၾကေန တဆင့္ကူးယူေဖာ္ဴပဖုိႛ အားထုတ္ဳကေပမဲ့ ဓာတ္ပံုအရည္အေသၾး ညံ့တာက တေဳကာင္း၊ ဂဵာနယ္ အလဵင္မီထုတ္ေဝဖုိႛ တက္သုတ္႟ုိက္ ေဆာင္႟ၾက္ရတဲ့အတၾက္ ဗုိလ္ခဵႂပ္႒ကီးသိန္းစိန္ရဲ့ ဓာတ္ပံုကုိ ဴပန္ဳကားေရးဝန္႒ကီးဌာနမႀာ အခဵိန္ကုန္ခံ႓ပီး သၾားေရာက္ မေတာင္း ယူႎုိင္တာေတၾေဳကာင့္ ေနာက္ဆံုးမႀာ ေဒၞေအာင္ဆန္းစု ဳကည္ရဲ့ ဓာတ္ပံုမပၝပဲ ထုတ္ေဝဖုိႛ ဆံုးဴဖတ္လုိက္ရတယ္လုိႛ ဂဵာနယ္သမား တဦးက ေဴပာပၝတယ္။ Mr Campbell ရဲ့ ခရီးစဥ္သတင္းကုိ ေရးသားရာမႀာလည္း အေမရိကန္က အဆင့္ဴမင့္ ကုိယ္စားလႀယ္အဖၾဲႚ လာေရာက္တဲ့အေဳကာင္း၊ ဘယ္သူေတၾနဲႛ ေတၾႚဆံုတယ္ဆုိတဲ့ အေဳကာင္း ေတၾေလာက္ပဲ ေရးသားခၾင့္ဴပႂ႓ပီး၊ ေဝဖန္သံုးသပ္ခဵက္နဲႛ သတင္းအေဳကာင္းအရာ အေသးစိတ္ကုိ ထံုးစံအတုိင္း ေရးသားခၾင့္ မဴပႂပၝဘူး၊ Mr Campbell ရဲ့ ခရီးစဥ္ သတင္းကုိ အခုတပတ္ ထုတ္ Myanmar Times နဲႛ Bi Weekly Eleven ဂဵာနယ္ေတၾမႀာ ဦးဦးဖဵားဖဵား ေဖာ္ဴပထားတာ ေတၾႚရတယ္လုိႛ ရန္ကုန္ စာနယ္ဇင္းသမားေတၾက ေဴပာပၝတယ္။ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ရဲ့ ဓာတ္ပံုကုိ လၾတ္လၾတ္လပ္လပ္ ေဖာ္ဴပခၾင့္ မဴပႂတာအပၝအဝင္ ဴမန္မာႎုိင္ငံရဲ့ စာနယ္ဇင္း လက္ရႀိအေဴခအေန၊ အလားအလာေတၾနဲႛ ပတ္သက္လုိႛ BMA ဴမန္မာသတင္း သမဂၢရဲ့ ဒုတိယ ဥကၠဌ ဦးဇင္လင္းကုိ RFA အဖၾဲႚသား ကုိေကဵာ္ေကဵာ္ေအာင္က ဆက္သၾယ္ ေမးဴမန္း ထားပၝတယ္။

အေမရိကန္ အဆင့္ဴမင့္သံအဖၾဲႚ ခရီးစဥ္အေပၞ CRPP သံုးသပ္ 2009-11-06 http://www.rfa.org/burmese/news/parliament_leading_group_assess_us_delegatio n_visit-11062009130119.html/story_main?textonly=1 အေမရိကန္အစိုးရရဲ့ ဴမန္မာႎိုင္ငံအေပၞ မူဝၝဒသစ္နဲႛ ေဆာင္႟ၾက္မႁေတၾေဳကာင့္ စစ္အစိုးရ ဘက္ကလည္း တစံုတရာ လိုက္ေလဵာမႁေတၾ ရႀိလာႎိုင္တယ္လိုႛ CRPP ဴပည္သူႛလၿတ္ေတာ္ ကိုယ္စားဴပႂ ေကာ္မတီဝင္ေတၾက သံုးသပ္လိုက္ပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

59

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အေမရိကန္ကို္ယ္စားလႀယ္ေတၾနဲႛေတၾႚဆံုေဴပာဆိုခဲ့တာေတၾကို ဴပန္လႀန္သံုးသပ္တဲ့ ဒီကေနႛအစည္းအေဝးအ႓ပီးမႀာ CRPP ေခၝင္းေဆာင္တဦးဴဖစ္တဲ့ ဇိုမီးတိုင္းရင္သား ေခၝင္းေဆာင္ ဦးပူကဵင့္ရႀင္းထန္က အခုလိုေဴပာတာပၝ။

ဦးပူကဵင့္ရႀင္းထန္။ ။ “က႗န္ေတာ္တိုႛ ဝိုင္း႓ပီးေတာ့ သေဘာတူတာကေတာ့ ဘာပဲဴဖစ္ဴဖစ္ဗဵာ၊ ေနာက္ေတာ့ အေကာင္းေပၞမလား၊ မေပၞဘူးလားဆိုတာ ေဴပာလိုႛ မရေသးေပမဲ့ ခၝတိုင္း ေတၾႚဆံုတာေတၾထက္နဲႛ ခဵင့္ခဵိန္စဥ္းစားတဲ့အခၝမႀာ ဒီတခၝေတာ့ ေကာင္းတယ္လိုႛ အားလံုး သေဘာတူဳကတယ္။ အားလံုးလည္း ဝမ္းသာဳကတယ္။ ေမ႖ာ္လင့္ခဵက္လည္း ရႀိဳကတယ္ဗဵ။” “ဘာဴဖစ္လိုႛလဲဆိုေတာ့၊ အရင္တုန္းက ဂမ္ဘာရီတိုႛ လာတယ္၊ ေနာက္႓ပီးေတာ့ ရာဇာလီ အစၤေမးလ္တိုႛလည္း လာတယ္၊ အဲဒီတုန္းက က႗န္ေတာ္တိုႛေတာင္မႀ ေတၾႚပၝရေစဦးလိုႛ ဆိုတဲ့မႀာလည္း ဒီလိုဒီလို အဖၾဲႚအစည္း ရႀိတယ္ဆိုတာ ေလ႖ာက္တာေတာင္မႀ သူတိုႛက ဟုတ္ပၝတယ္၊ က႗န္ေတာ္တိုႛ လာတဲ့အခၝမႀာ ေတၾႚပၝမယ္ဆို႓ပီးေတာ့ promise ေတၾ ကတိေတၾ ဘာေတၾ လုပ္ထားခဲ့ဖူးတယ္။” “တကယ္လာတဲ့အခၝကဵေတာ့ အစိုးရကလည္း က႗န္ေတာ္တိုႛကို ေတၾႚခၾင့္မေပးဘူး။ ဒီတခၝမႀာေတာ့ ႎိုင္ငံေရးအဖၾဲႚအစည္းအဴပင္ ႎိုင္ငံေရး အဖၾဲႚအစည္း မဟုတ္တဲ့ NGO တိုႛ၊ အမဵိႂးသမီးအဖၾဲႚတိုႛ၊ ဳကံ့ဖၾံႚတိုႛ ဘာေတာင္မႀ ေတၾႚခိုင္းတယ္ဆိုေတာ့ ကဵယ္ကဵယ္ဴပန္ႛဴပန္ႛ အစိုးရက လက္ခံထားတဲ့ပံုမဵိႂး ရႀိတဲ့အတၾက္ေဳကာင့္ ဒၝေဳကာင့္ က႗န္ေတာ္တိုႛက နည္းနည္းေလး ေမ႖ာ္လင့္ခဵက္ရႀိတာပၝ။” အစည္းအေဝး ဴပႂလုပ္ရတာကေတာ့ အေမရိကန္အစိုးရ ကိုယ္စားလႀယ္ေတၾနဲႛ ေတၾႚခဲ့ရတုန္းက တိုင္းရင္းသားေခၝင္းေဆာင္ေတၾနဲႛ သီးသန္ႛေတၾႚသလို အမဵိႂးသား ဒီမိုကေရစီ အဖၾဲႚခဵႂပ္နဲႛ သီးသန္ႛေတၾႚတဲ့အတၾက္ အဲဒီေတၾႚဆံုမႁေတၾမႀာ ကၾဲဴပားမႁ ရႀိမရႀိ ဴပန္လည္ေဴပာဆို ေဆၾးေႎၾးဳကတာလိုႛ ဆိုပၝတယ္။ ဒီေနႛ CRPP အစည္းအေဝးကို ကဵန္းမာေရးမေကာင္းတဲ့ ေခၝင္းေဆာင္ေတၾက လၾဲလိုႛ ကဵန္ေခၝင္းေဆာင္ေတၾ အားလံုး တက္ေရာက္ခဲ့ဳကပၝတယ္။ အရင္က ဴမန္မာႎိုင္ငံကို ကုလသမဂၢ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ အပၝအဝင္ တဴခားႎိုင္ငံတကာက ေခၝင္းေဆာင္ေတၾ လာတဲ့အခၝမႀာ တိုင္းရင္းသားေခၝင္းေဆာင္ေတၾအေနနဲႛ ေတၾႚဆံုခၾင့္မရခဲ့ပဲ အခု

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

60

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အေမရိကန္အစိုးရ ကိုယ္စားလႀယ္ေတၾ လာတဲ့အခၝမႀာေတာ့ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ အပၝအဝင္ ေတၾႚဆံုသင့္သူ ႎိုင္ငံေရး ေခၝင္းေဆာင္ေတၾ အားလံုးက ေတၾႚလိုက္ရတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။

ကင္းမ္ဘဲလ္ ခရီးစဥ္သည္ အေရး႒ကီးေသာ ေဴခလႀမ္းဴဖစ္ေဳကာင္း ဂဵင္မ္ဝက္ဘ္ေဴပာဳကား 2009-11-06 http://www.rfa.org/burmese/news/jim_webb_praises_campbells_trip11062009113344.html/story_main?textonly=1 အေမရိကန္အစိုးရရဲ့ ဴမန္မာႎုိင္ငံအေပၞ တိုက္႟ိုက္ ခဵဥ္းကပ္ဆက္ဆံမႁဟာ အေမရိကန္ဴမန္မာ ၂ ႎုိင္ငံ ဆက္ဆံေရး အတၾက္ေရာ ဴမန္မာဴပည္သူေတၾ အေဴခအေန တိုးတက္ ေကာင္းမၾန္လာေစေရးအတၾက္ပၝ အေရးပၝတဲ့ ေဴခလႀမ္းတရပ္ ဴဖစ္တယ္လိုႛ အေမရိကန္ အထက္လၿတ္ေတာ္ အာရႀနဲႛ ပစိဖိတ္ေရးရာ ဆပ္ေကာ္မတီ ဥကၠႉဴဖစ္တဲ့ အထက္လၿတ္ေတာ္ အမတ္ မစၤတာဂဵင္ဝက္ဘ္က ေဴပာဳကားလိုက္ပၝတယ္။

အေမရိကန္ အထက္လၿတ္ေတာ္ ဗာဂဵီးနီးယားဴပည္နယ္ ဒီမိုကရက္အမတ္ ဂဵင္မ္ ဝက္ဘ္ (ဝဲ) ႎႀင့္ ဴမန္မာစစ္အစိုးရ ေခၝင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခဵႂပ္မႀႃး႒ကီး သန္းေ႟ၿ (ယာ) တိုႛ ဳသဂုတ္လ ၁၅ရက္ေနႛက ေနဴပည္ေတာ္တၾင္ ေတၾႚဆံုေနပံု ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: Courtesy of The Office Of Senator Jim Webb) အေမရိကန္ လက္ေထာက္ ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး Mr. Kurt Campbell ရဲ့ ဴမန္မာႎုိင္ငံ ခရီးစဥ္နဲႛ ပတ္သက္လိုႛ ထုတ္ဴပန္ခဵက္မႀာ သူက အခုလို ေဴပာလိုက္တာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ အေမရိကန္အစိုးရ အရာရႀိ ႎႀစ္ဦးရဲ့ ခရီးစဥ္ဟာ အေမရိကန္အစိုးရရဲ့ ဴမန္မာႎုိင္ငံအေပၞ တဆင့္ခဵင္း ခဵဥ္းကပ္ ဆက္ဆံမႁရဲ့ အားတက္စရာ လကၡဏာရပ္တခု ဴဖစ္တယ္။ ေနာက္႓ပီး ဒီ ခရီးစဥ္ဟာ ႓ပီးခဲ့တဲ့ ဳသဂုတ္လတုန္းက ဗိုလ္ခဵႂပ္မႀႃး႒ကီး သန္းေ႟ၿအပၝအဝင္ တဴခား

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

61

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေခၝင္းေဆာင္ေတၾနဲႛ သူ ေတၾႚဆံု အစပဵိႂးခဲ့တဲ့ တိုက္႟ိုက္ဆက္ဆံေရးရဲ့ ေနာက္ဆက္တၾဲ လုပ္ေဆာင္မႁဴဖစ္တယ္လိုႛလည္း ေဳကညာခဵက္မႀာ ေဖာ္ဴပထားပၝတယ္။ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ကို ေနအိမ္အကဵယ္ခဵႂပ္က လၿတ္ေပး႓ပီး ႎုိင္ငံေရးဴဖစ္စဥ္မႀာမႀာ ပၝဝင္ခၾင့္ဴပႂဖိုႛ ဒီေတၾႚဆံုမႁ ႎႀစ္ခုစလံုးမႀာ သူေတာင္းဆိုခဲ့ေဳကာင္း၊ ဴမန္မာအစိုးရက ေနာက္ႎႀစ္မႀာ ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲ ကဵင္းပဖိုႛ ဴပင္ဆင္ထားတဲ့ အေလဵာက္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ သက္ဆိုင္ရာ ႎုိင္ငံေရးအဖၾဲႚအစည္းေတၾ ပၝဝင္ခၾင့္မဴပႂရင္ ႎုိင္ငံတကာက လက္ခံယံုဳကည္မဲ့ ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲလိုႛ ဴမင္မႀာ မဟုတ္ေဳကာင္းလည္း မစၤတာဂဵင္ဝက္ဘ္က ဆိုပၝတယ္။ အရင္က ေဴပာခဲ့သလိုပဲ အေမရိကန္ရဲ့ အဓိကရည္႟ၾယ္ခဵက္ဟာ ဴမန္မာႎုိင္ငံကို တာဝန္သိ ႎုိင္ငံတႎုိင္ငံအဴဖစ္ ကမႝာ့အသိုင္းအဝုိင္းမႀာ ဴပန္ဝင္ဆန္ႛလာဖိုႛနဲႛ ဴမန္မာဴပည္သူေတၾ စီးပၾားေရးနဲႛ ႎုိင္ငံေရး လၾတ္လပ္႔ကယ္ဝစၾာ ေနထိုင္ႎုိင္ဖိုႛ ကမႝာ့အသိုင္းအဝိုင္းက အထိီးကဵန္ထားတာကို အဆံုးသတ္ေစေရးတိုႛဴဖစ္တယ္လိုႛလည္း မစၤတာဂဵင္ဝက္ဘ္ရဲ့ ေဳကညာခဵက္မႀာ ေဖာ္ဴပထားပၝတယ္။ COVER STORY

Nudging the Junta toward Democracy NOVEMBER, 2009 - VOLUME 17 NO.8 By KYAW ZWA MOE http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17131 What can the international community and the opposition do to ensure that next year’s election puts Burma on the road to genuine political reform? Burma’s ruling junta has yet to disclose its plans for next year’s election, but it’s not too early to start asking if there is a chance, however remote, that the generals will allow the vote to be free and fair, and what can be done to make this happen. So far, the regime has revealed few details about how or even when it will conduct the election. Speculation is rife about possible polling dates, but past experience suggests it will be sometime in the first half of the year. May seems especially likely, since that was the month when both the last election in 1990 and the constitutional referendum in 2008 were held. This is also when most schools are closed, meaning that students—historically regarded by Burma’s authoritarian rulers as troublemakers—will not be gathered in large numbers.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

62

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Ultimately, the date, like everything else about the election, will be decided by the junta’s supreme leader, ILLUSTRATION HARN LAY/THE IRRAWADDY

Snr-Gen Than Shwe. Although he has kept

everyone guessing about his exact strategy, it is widely assumed that he will approach the election much as he did last year’s referendum on the new Constitution: by rigging it to deliver an outcome favorable to the military. At that time, opponents of the new charter were rounded up or harassed, and votes in favor were cast en masse by regime proxies. The result: a ludicrous approval rate of more than 92 percent for the Constitution. Of course, manipulating a multiparty election will not be as simple as fixing a referendum. To make matters even more complicated, the regime seems determined not only to vanquish its political nemesis, the National League for Democracy (NLD), once and for all, but also to neutralize ethnic cease-fire groups by incorporating them into the state security apparatus as border guard forces. To achieve these goals without incurring further international condemnation or igniting a renewed civil war, Than Shwe will need to rely on more than just bully tactics and electoral legerdemain. Indeed, unless he can somehow bring his staunchest critics on board—namely, NLD leader Aung San Suu Kyi and the US government—the election will go down in history as yet another failed attempt to hoodwink the Burmese people and the rest of the world. More than 20 years have passed since the regime seized power in a bloody coup, and so far nothing has succeeded in forcing the generals to weaken their stranglehold on Burma. Sanctions have failed, as has “constructive engagement.” Mass popular uprisings have been mercilessly crushed, and armed resistance has

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

63

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

become increasingly implausible, as the regime has strengthened its own military might to unprecedented levels. The dream of a US-led invasion, once seriously entertained by many Burmese, is now acknowledged by most to be a complete fantasy. This has left the regime’s opponents with no other option than to try to engage with the generals, albeit on different terms than those of Burma’s neighbors, who have generally been willing to deal with the junta in exchange for access to the country’s natural assets. Realizing this, the Obama administration announced in September that it would break with past US policy to directly engage with the regime. Unlike Burma’s other “dialogue partners,” however, Washington will expect a different payoff for its outreach: political progress. When Kurt Campbell, the US assistant secretary of state for East Asia, announced the new US policy of direct dialogue with the regime, he noted that Burma’s generals also seemed eager to talk. “For the first time in memory, the Burmese leadership has shown an interest in engaging with the United States,” he said. As further evidence of the junta’s readiness to get back on a friendlier footing with the US, Campbell revealed in late October that a US delegation was planning to go to Burma to start a new round of talks with the generals and the democratic opposition. This should come as no surprise. Although the sheer staying power of the regime has amply demonstrated the ineffectiveness of sanctions, Burma’s military rulers are nonetheless desperate to see them lifted. Speaking to the UN General Assembly in New York in September, Burmese Prime Minister Gen Thein Sein denounced the sanctions as “unjust” and insisted that “such acts must be stopped.”

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

64

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Meanwhile, Suu Kyi also realized that the moment was ripe for a change of tack. Even before the US unveiled its new Burma policy, she sent a personal letter to Than Shwe to request an opportunity to discuss the issue of sanctions with the regime and foreign diplomats. He quickly agreed, allowing her to meet twice with the junta’s liaison officer, Aung Kyi, and then with top diplomats from the US, UK and Australia. This was followed by a meeting between senior members of the NLD and 20 European diplomats. Than Shwe’s unusually swift responses to both the US and Suu Kyi initiatives show that while the sanctions have not forced the regime to change, they remain a powerful bargaining chip. Thus it would be imprudent to make any move to lift them prematurely, before the junta has made any meaningful concessions. They will, indeed, be the most crucial factor in determining the success or failure of the engagement policy. Now that we know what the generals want, we need to ask what they are willing to give in return. Unfortunately, it seems unlikely at this stage that they are ready to accede to any of the oft-stated demands of the international community and pro-democracy groups—namely, the release of all political prisoners, including Suu Kyi; a review of the Constitution before the election; and guarantees that the election will be open, free and fair. If the US is to finally break the stalemate, it will need to use the possibility of ending the sanctions as an incentive for the regime to change its ways, while setting a clear timeframe for the changes it wants to see implemented. It is also important to set clear priorities, since it is highly unlikely that the junta will meet more than one demand at a time. Although the most frequently stated demands have been for the release of political prisoners and a free and fair election, there is a strong argument to be made for

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

65

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

putting a constitutional review at the top of the agenda. This is because prisoners, once released, can easily be rearrested, and elections, even when they are free and fair, are in themselves no guarantee of a sound democracy. In his book, “The Future of Freedom: Illiberal Democracy at Home and Abroad,” Fareed Zakaria writes: “For people in the West, democracy means ‘liberal democracy’: a political system marked not only by free and fair elections but also by the rule of law, a separation of powers, and the protection of basic liberties of speech, assembly, religion, and property. But this bundle of freedoms—what might be termed ‘constitutional liberalism’—has nothing intrinsically to do with democracy and the two have not always gone together, even in the West.” Much has already been said about the provisions in the 2008 Constitution that set aside 25 percent of all seats in parliament for the military, but few people have commented on the absence of a US-style Bill of Rights that would limit the powers of the state and the military vis-à-vis the country’s citizens. There is nothing, for instance, comparable to the Third Amendment of the US Constitution, which states: “No Soldier shall, in time of peace be quartered in any house, without the consent of the Owner, nor in time of war, but in a manner to be prescribed by law.” This severe imbalance is the reason that opposition and ethnic parties led by the NLD and the international community, including the UN, have called on the junta to review the charter. Indeed, unless significant changes are made to the Constitution before the election is held, it is no exaggeration to say that Burma’s prospects for meaningful political reform in the years ahead are dead. However, this is the point on which Than Shwe seems most determined not to yield. “The new state Constitution has been approved by the great majority. Elections will be systematically held in 2010 in accord with the Constitution,” he said in an address to a war veterans’ organization in Naypyidaw in October, just days after talks with the US began.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

66

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

It will not be easy to get Than Shwe to change course at this stage, but opposition groups, and especially Suu Kyi, can continue to play a role in trying to move the junta in the right direction. Even if she is not freed or allowed to participate in the upcoming election, Suu Kyi may be able to influence the political process through her talks with the regime on ending the sanctions. The US and the rest of the international community should be prepared to support her efforts by giving her the leverage she needs to get her message through to Burma’s stubborn generals. COVER STORY

A State-run ‘Market Economy’ By SEAN TURNELL

NOVEMBER, 2009 - VOLUME 17 NO.8

Without the rule of law, there are no guarantees the economy will be free of state interference under the 2008 Constitution The economic aspects of Burma’s 2008 Constitution have been notably absent from the recent written analysis of its implications for Burmese society. Though constitutions are not primarily economic documents, Burma’s latest Constitution does contain clauses that have economic import, and it is worth looking at them carefully. There is an important caveat, however, and this is that a regime that consistently honors the rule of law only in the breach and has many incentives (financial and otherwise) for maintaining the status quo is unlikely to change its behavior anytime soon; therefore, the Constitution may amount to little. Regardless of whether the military abides by its Constitution, however, the document can provide insight into the thinking of its drafters.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

67

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

The most significant economic aspects of Burma’s Constitution are contained in Chapter 1, which details the “Basic Principles of the Union.” Articles 35 and 36 (included here verbatim) declare Burma to be a market economy: (35) The economic system of the Union is market economy system

Employees of a Burmese bank count bundles of banknotes.

(36) The Union shall:

(a) permit all economic forces such as the State, regional organizations, cooperatives, joint-ventures, private individual, so forth, to take part in economic activities for the development of the National economy; (b) protect and prevent acts that injure public interests through monopolization or manipulation of prices by an individual or group with intent to endanger fair competition in economic activities; (c) strive to improve the living standard of the people and development of investments; (d) not nationalize economic enterprises; (e) not demonetize the currency legally in circulation. In great contrast to Burma’s avowedly socialist 1974 Constitution, the 2008 Constitution implies that Burma’s economic system will be market-based. Lip service is paid to cooperatives and the like, but the capitalist heart is otherwise, in principle, unequivocal. The references to monopolies and manipulation in Clause (b) are echoes of the colonial anxieties in modern Burma’s founding 1947 Constitution, and the clause should not necessarily cause problems.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

68

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Of great interest are clauses (d) and (e). Such negative pledges (declaring that the state will not do something) are not unusual in constitutional documents—the injunction in the US Constitution against the establishment of a state-supported religion is just one of the most famous—but these clauses evoke Burma’s tortured economic and monetary history. In the past, to the great detriment of economic development and progress in Burma, the state nationalized enterprises, giving mostly inadequate or no compensation, and currency demonetization episodes became an infamous characteristic of the country. Whether these assurances in Burma’s latest Constitution can be trusted is open to doubt. As already noted, the rule of law does not prevail in Burma, a country in which the right to private property is not respected. From the State Peace and Development Council (SPDC) leadership to petty officialdom, Burma’s military regime is hardly constrained by formal legalities, and there is little to suppose (given the obvious incentives otherwise) that this will change in the absence of any profound political reform. In short, secure property rights, which in their de facto existence are the motor for economic growth in countries such as China and the Asian “tigers,” will not be established in Burma simply by constitutional assertion. The expression “currency legally in circulation” in Clause (e) also gives pause. Does this allow room for interpretation? The 1964, 1985 and 1987 demonetization episodes were all founded upon legislation that withdrew legal tender status from certain specified currency denominations, after which such denominations in circulation were no longer legal tender. Some doubts must remain, therefore. On balance, the provision of legal flexibility to allow for demonetization is probably not the intention of this clause. Burma’s military regimes have not shown

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

69

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

themselves to be especially adept at learning economic lessons, but their experiences of demonetization must surely be remembered. What other purpose of the “legally in circulation” proviso can remain, then? It could be targeted at counterfeiting, or at the foreign currencies that circulate in Burma (against which other laws apply), or perhaps it refers to quasi-monetary instruments such as foreign exchange certificates. In the end, we are left wondering why there was no simple declaration that the national currency, in whatever denominations, cannot be demonetized. Other sections of the new Constitution also cast doubt on the true extent to which a market economy will prevail in Burma, especially regarding the presumptions of the In 1964, soon after seizing power, the new military regime nationalized all privately owned businesses in Burma. Soldiers were sent out to enforce the new policy and government workers replaced shop signs to show the change of ownership.

state and its organs. Of particular significance in this regard is Article 37:

(37) The Union: (a) is the ultimate owner of all lands, and all natural resources above and below the ground, above and beneath the water and in the atmosphere in the Union; (b) shall enact necessary law to supervise extraction and utilization of State owned natural resources by economic forces; (c) shall permit citizens right of private property, right of inheritance, right of private initiative and patent in accord with the law.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

70

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Clause (b) is not contradictory to a market economy (indeed, similar pre-eminent extraction rights of the state exist in most countries); and Clause (c) would be fundamental if it was truly applied in practice. Even here, however, the language betrays the constitutional drafters’ perceptions that the right to private property is not a natural right, but one bestowed by the state. It is Clause (a) of Article 37, however, that is the most problematic and significant barrier to investment by the private sector in Burma, especially in agriculture, which still produces more than half the country’s Gross Domestic Product and employs more than two-thirds of the population. Article 37 is little more than the continuation of the existing land title arrangements in Burma, which are more or less derived from the 1948 “Land Nationalisation Act.” Under this provision, individuals are eligible for 30-year inheritable use rights on rural land, with such rights being determined by village and regional-level land committees, which determine annually whether the land has been used productively (this provided a potential threat that was greatly feared by many farmers whose land was devastated by Cyclone Nargis). Land cannot be transferred legally between unrelated individuals, nor can it be used as collateral on loans, and Burmese landowners are denied the incentive and security to invest or otherwise improve their farms. Of course, the practice of the SPDC (as well as elements of the armed forces independently in the field) to engage in arbitrary land confiscation makes a mockery of land rights that do exist on paper. The importance of the above can scarcely be overstated. According to the UN’s Food and Agriculture Organization (among others), the ability to buy and sell title over land is a seminal economic right, the provision of which for Burmese agriculture is the “key to sector development.” Seemingly less serious, but potentially harmful to the development of a market economy in Burma, are articles 29, 30 and 23(b):

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

71

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

23 (b). The Union shall…assist peasants to obtain equitable value of their agricultural produce. 29. The Union shall provide inputs, such as technology, investments, machinery, raw materials, so forth, to the extent possible for changeover from manual to mechanized agriculture. 30. The Union shall provide inputs, such as technology, investments, machinery, raw materials, so forth, to the extent possible, for development of industries. Articles 29 and 30 suggest state involvement and limit a genuine market economic system to what the state actually provides. Article 23, Clause (b) looks innocuous on the surface, but it could allow state procurement of agricultural production of the kind that has been so destructive of Burma’s agricultural sector in the recent past. It depends on how it will work in practice. Other components of Burma’s 2008 Constitution also determine the potential shape of its economy. This is the case with respect to the division of legislative and other powers between the central government (“The Union”), state and divisional authorities and the so-called “leading bodies” of self-administered divisions and areas, which incorporate many ethnic minorities, including both cease-fire and non-cease-fire groups. The taxing and spending powers granted are particularly relevant. Most fiscal powers are concentrated with the central government, though Schedule Two defining the responsibilities of Region or State Hluttaws granted under Article 188 does allow state and regional authorities limited discretion over spending and revenues (the latter including excise duties and various municipal taxes). “Leading bodies” of self-administered divisions and areas have no say in spending and taxing, however. This is likely to affect the Constitution’s acceptability to hitherto financially autonomous ethnic groups.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

72

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

The British economist John Maynard Keynes once observed that “madmen in authority” were usually (if unconsciously) the “slaves of some defunct economist.” Certainly Burma has had its madmen but, in contradiction of Keynes, economics has seldom played much of a role. The hope that something different might arrive via Burma’s new Constitution is slender. Though Burma’s 1947 Constitution also had some troubling aspects, what separated it from those that followed was an overarching assumption that there was the rule of law. To be sure, the latter did not prevail universally during the years of parliamentary democracy in Burma (1948-1962), but it was sufficiently respected for state action to be considered as confined within the boundaries of the law, rather than the obvious fiction this later became. Moreover, the 1947 founding Constitution was supported during its life by other institutions that restrained the worst instincts and excesses of demagogic politicians. It is Burma’s misfortune that such institutions have been made servants of the junta. Their re-creation will require greater change to Burma’s political economy than the writing of a new Constitution by people with a vested interest to disregard it. The struggle goes on. The author is an associate professor and the editor of Burma Economic Watch at Macquarie University in Sydney, Australia.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

73

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ COVER STORY

Above the Law By ARNOLD CORSO

NOVEMBER, 2009 - VOLUME 17 NO.8

Burma’s rulers will continue to lean heavily on the judiciary to impose their vision of a “discipline-flourishing democracy” After decades of military rule, many Burmese are no longer aware that their country had one of the most progressive judicial systems in the region after independence in 1948. Judges had secure salaries and could only be removed for misbehavior or incapacity. The courts were not afraid to challenge the executive, and the Supreme Court proclaimed that the 1947 Constitution should be interpreted in a “liberal and comprehensive spirit.” Even at the height of insurgencies against Rangoon in the late 1940s, the Supreme Court ordered police to release men who had been detained illegally. The slide from a judiciary with integrity to its present role as defender of the military began when the late Gen Ne Win seized power and imprisoned Chief Justice Myint Thein for six years— ILLUSTRATION: HARN LAY/THE IRRAWADDY

longer than he imprisoned former

Prime Minister U Nu. When Ne Win drafted the 1974 Constitution, he removed any remaining separation between the judiciary and the government. He packed the Council of People’s Justice, which replaced the Supreme Court, with members of

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

74

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

the Burma Socialist Programme Party. The Constitution required the court to “protect the socialist system” rather than the rights of Burmese citizens. Although the military revived the Supreme Court in 1988, Human Rights Watch maintains that judges still “serve at the whim of the SPDC and must follow the directives of the military.” As the world observed this past summer during Aung San Suu Kyi’s trial, judges will silence defense attorneys and refuse to allow witnesses to testify. They take orders from military intelligence to manipulate proceedings against political dissidents, such as the 300 democracy activists who were given lengthy prison sentences by the courts at Insein Prison last November. In commercial litigation, judges are known to auction off decisions to the highest bidder. The 2008 Constitution will not significantly improve Burma’s corrupted judicial system. The Constitution separates the judiciary from the rest of government only “to the extent possible.” It allows the president or the Hluttaw, the Burmese parliament, to impeach justices for crimes as well as for vague offenses like “misconduct” and “inefficient discharge of duties.” Furthermore, the Constitution only requires the support of a quarter of members from either chamber of the Hluttaw to initiate impeachment proceedings, so military members in parliament alone could threaten judges with impeachment unless they agreed to the military’s agenda. The 2008 Constitution also created a new Constitutional Tribunal to interpret and decide cases concerning constitutional law. This new body will be no more independent than other courts. Appointed proportionally by the president and the speakers of the two Hluttaw chambers, its nine justices serve for five years, ensuring compliance to military wishes by those who wish to be reappointed. An additional twist is that several government officials, including the president and

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

75

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

speakers of the Hluttaw, can directly request the tribunal to rule on any part of the Constitution. The National Convention never publicly explained why it established the Constitutional Tribunal. During genuine political transitions, such a court might demonstrate a commitment to democracy. For example, during South Africa’s transition from apartheid in the early 1990s, the African National Congress agreed to a strong constitutional court in order to reassure white Afrikaner and Zulu minorities that they would be treated fairly. In Burma’s case, however, where the court is controlled by a military that continues persecution of dissidents and ethnic minorities, suggesting that the Constitutional Tribunal is part of a commitment to democracy and or a guarantee to protect minority rights seems implausible. From British colonialism through parliamentary democracy to socialism and military rule, Burma has accumulated many obsolete and contradictory laws that may not accord with the 2008 Constitution. Other developing countries have found it easier to rely on courts to determine the validity of older laws rather than review the entire legal code. Under Suharto, for example, Indonesia established administrative courts to remove older regulations that conflicted with laws parliament passed to attract foreign investment. Likewise, the Constitutional Tribunal’s more likely role after the elections will involve removing old laws that conflict with the new Constitution. The Constitutional Tribunal will also decide cases between Burma’s political factions after the elections. The 2008 Constitution creates several centers of power, such as the president, the speakers of the Hluttaw, the commander in chief and the military members of the Hluttaw, the chief justice, and chief ministers of states and regions. Burma’s senior generals are known to be competing for influence and patronage, so even if the Tatmadaw’s allies control all these posts, disagreements will likely arise over the new Constitution. Rather than split the leadership, these

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

76

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

officials can refer constitutional disputes to the Constitutional Tribunal, thereby resolving them peacefully and maintaining unity. Finally, Burma’s Constitutional Tribunal will help the Union government control local officials and ethnic minority groups who might be difficult to supervise directly. In neighboring China, for example, where Beijing lacks the resources to closely monitor distant provincial governments, the central government has relied upon citizens to bring lawsuits in courts to punish wayward local officials who violate national laws. Given Burma’s ethnic diversity, some form of federalism seems inevitable. Indeed, the new Constitution establishes a federal system in all but name. State and regional Hluttaws can regulate local commerce, agriculture, and cultural rights. On the other hand, the military considers the very idea of “federalism” anathema, fearing it would lead to national disintegration. Thus the Constitutional Tribunal, which is controlled by the Union, can strike down any law passed by a state or regional Hluttaw if it infringes upon the interests of the central government or the military. Burma’s judicial system has fallen a long way, from being an ardent protector of constitutional rights to a rubber stamp protecting military elites. The National Convention designed the Constitutional Tribunal to serve as an important, if underappreciated, part of the military’s plan to maintain its influence. The court is likely to revise Burma’s older laws, resolve disputes between politicians, and prevent the emergence of robust federalism. In short, the Constitutional Tribunal will act as a “hidden hand” to ensure that Burma remains a “discipline-flourishing democracy.” Arnold Corso (pseudonym) is a legal expert who has worked with human rights organizations in Southeast Asia.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

77

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ COVER STORY

Here Today, Gone Tomorrow NOVEMBER, 2009 - VOLUME 17 NO.8 By KAY LATT http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17136 Burma has produced a bewildering assortment of political parties over the past century, but most have been short-lived Throughout Burma’s modern history, political parties have come and gone. Some have split up and formed new organizations or alliances; others have simply vanished. None has outlived the era that produced it. Since the first modern election was held under British rule in 1922, Burma has undergone numerous political transformations, each one dominated by a different cast of leaders representing a complex array of interests. Many commentators have pointed to the sheer diversity of political forces in Burma as a source of weakness, but the real tragedy has been the lack of continuity in the country’s political evolution. No political party in Burma has ever survived more than a few elections, partly due to infighting and internal dynamics, but mostly because of external factors: British colonial interference, World War II and, worst of all, nearly half a century of military rule. Burma’s first modern political organization emerged in 1920 and was itself the product An NLD worker campaigns during the 1990 election.

of a split within the increasingly politicized Young Men’s Buddhist Association (YMBA), formed in 1906. The General Council of

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

78

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Burmese Associations (GCBA) was founded by younger, more radical members of the YMBA intent on furthering their nationalist agenda.

The last time Burmese went to the polls for a general election was in 1990. The GCBA in turn divided over whether to participate in the 1922 election, which was part of the British colonial effort to establish a diarchy system of limited selfrule for Burma’s people (albeit with ultimate authority remaining in the hands of the governor). The election was won by the Twenty-one Party, led by Ba Pe, a journalist and former GCBA leader. The party captured 28 out of 58 seats, just short of the majority required to form a Cabinet. However, Ba Pe refused to enter into a coalition with the pro-British Golden Valley Party, led by Sir J.A. Maung Gyi, who went on to head the new government. This situation repeated itself in elections held in 1926 and 1928: Ba Pe’s party (now called the People’s Party) won the most votes both times, but was unable to form a government or win any positions in the Cabinet because the British favored the

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

79

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Golden Valley Party. By this time, the Burmese realized that the diarchy system was a sham. In the following decade, however, a new generation of nationalist leaders decided to try again to use British reforms to achieve their ultimate goal of Burmese independence. In August 1936, the Dobama Asiayone (“We Burmans Association”), led by Aung San, created the Komin Kochin Party to contest the election held in November of that year. This election was held under the 1935 Burma Act, which separated Burma from British-controlled India and established a House of Representatives and a Senate. Besides the Komin Kochin Party, other participants included the Ngar Pwint Saing Organization, led by Chit Hlaing, a former GCBA leader who had advocated boycotting the elections of the 1920s, and the Poor Man’s Party, led by Dr Ba Maw, a prominent advocate of Burmese self-rule. There were also a number of individual candidates. Ba Maw’s party won the election, and in 1937, he became Burma’s first prime minister. He served until 1939, when he resigned because of his opposition to Burma’s entry into WWII. In August 1940, he was arrested for sedition and imprisoned. He remained behind bars until he was released by the Imperial Japanese Army, which overran Burma in early 1942. He later became the head of a puppet government and was arrested in Tokyo in 1945 for his role in supporting the Japanese. During the war, Burmese political aspirations became secondary to the larger geopolitical conflict that was changing the global balance of power. However, under the leadership of Aung San, Burma’s nationalist movement remained a potent force, and at the end of the war, the Burmese were finally in a position to demand complete independence from Britain.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

80

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Aung San’s Anti-Fascist People’s Freedom League (AFPFL), an umbrella organization consisting of no fewer than 10 political groups, including the Communist Party of Burma and the Socialist Party, spearheaded the final push to end colonial rule. In a constituent assembly election held in April 1947, the AFPFL won by a landslide. The assassination of Aung San in July 1947, just six months before Burma was to regain its independence, and deep ideological divisions did not prevent the AFPFL from forming successive governments over the next 15 years. Its chief political rival was the National United Front (NUF), formed ahead of the April 1956 general election. Like the AFPFL, the NUF was ideologically diverse. It included an array of smaller parties: the Burma Workers and Peasants Party, the Justice Party, the People’s Unity Party, the People’s Progressive Party and the People’s Peace Front, as well as several youth organizations and ethnic groups. Both the AFPFL and the NUF brought together groups spanning the political spectrum from left to right, as well as powerful individuals and interest groups, including students, war veterans, peasants, workers and ethnic minorities. In 1958, the AFPFL split into the “Clean” faction led by Prime Minister U Nu and Thakin Tin and the “Stable” faction led by Ba Swe and Kyaw Nyein. In June of that year, U Nu’s government survived a no-confidence vote by eight votes with the support of the NUF (which had also divided along factional lines). Facing growing instability, U Nu invited Gen Ne Win to form a military caretaker government. Ne Win handed power back to U Nu in April 1960, two months after the “Clean” AFPFL faction, now transformed into the Pyidaungsu [Union] Party, won a landslide victory in a general election. But Burma’s brief era of parliamentary democracy was soon to end for good when Ne Win mounted a coup in March 1962.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

81

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Although the internal power struggles of Burma’s political parties had left many Burmese confused and disillusioned, what followed was far worse. For the next 26 years, a single party, Ne Win’s Burma Socialist Programme Party (BSPP), ruled without any challengers. In March 1964, the ruling military council decreed the Law Protecting National Unity, abolishing all political parties except the BSPP. In 1974, a one-party system was formally established under a new constitution approved through a sham referendum. Political persecution became the norm, and all dissenting views were ruthlessly suppressed. Far from fostering unity, the Ne Win regime exacerbated divisions, prolonging conflicts with ethnic minorities and Communist insurgents by using military might, rather than political dialogue, as a means of resolving differences. By 1988, growing resentment of Ne Win’s misrule forced the BSPP to give up its monopoly on power. A nationwide uprising resulted in the collapse of the government, and a new military junta, the State Law and Order Restoration Council, took over, promising a return to multiparty politics. On Sept. 27, 1988, just over a week after seizing power, the regime issued the Political Parties Registration Law. Under this law, the BSPP reconstituted itself as the National Unity Party (NUP) and became just one of 236 parties registered by the Multiparty Election Commission. Among the other parties that came into existence at that time: the National League for Democracy (NLD), led by Aung San Suu Kyi; the League for Democracy and Peace, led by U Nu; the student-led Democratic Party for a New Society and the Students’ Revolutionary Party for Democracy; and ethnic-based parties such as the Shan Nationalities League for Democracy (SNLD) and the Arakan League for Democracy. The nation went to the polls on May 27, 1990. Even after the Election Commission disqualified 143 parties for various reasons before the election, there were still so

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

82

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

many remaining that none was expected to win the election outright—that, at any rate, was the junta’s calculation. In a major upset of the regime’s plans, however, the NLD won a stunning 392 out of 492 seats, earning it the right to form the next government. But that never happened, because the junta refused to honor the results. Nearly 20 years later, it continues to detain many of the NLD’s leaders, including Suu Kyi, along with elected members of parliament from other parties. At present, there are just 10 legally registered parties in Burma, including the NLD, the SNLD and the NUP. More will be formed ahead of next year’s election, but it remains to be seen whether they will be permitted to reflect the diversity of Burmese society or the overwhelming desire of most Burmese citizens for a return to genuine democracy. For nearly a century, political parties have played a key role in the effort to define the common goals of Burma’s people while allowing them to express their differences. Since colonial times, they have struggled for independence, ideological influence, democratic change or ethnic rights. By suppressing them, the military has not only eliminated what it regards as a cacophony of clashing voices; it has also robbed Burma of much of its vitality, with disastrous consequences.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

83

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ COVER STORY

Free and Fair? NOVEMBER, 2009 - VOLUME 17 NO.8 By HTET AUNG http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17137 The legitimacy of the 2010 election rests on more than just the release of political prisoners and allowing the opposition to participate Burma’s ruling junta has recently been under pressure by a skeptical international community to verify its claims that it has put into place “free and fair” conditions for next year’s election. The baseline indicators of a credible electoral process, observers say, are: the release of all political prisoners, including the pro-democracy leader Aung San Suu Kyi; and allowing all stakeholders to participate in the election. At the UN General Assembly in New York in September, Secretary-General Ban Ki-moon made clear to Burma’s Prime Minister Gen Thein Residents of Mandalay cast their votes in the constitutional referendum on May 10, 2008.

Sein that the onus was on the Burmese government to create

the necessary conditions for credible and inclusive elections and to initiate a dialogue with the opposition. While the urgency of the country’s political reconciliation has long been a first priority, few Burma watchers have to date raised concerns on a number of critical

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

84

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

issues related to the election process that can directly affect the environment of a free and fair election. For example, in a meeting with Thailand’s Prime Minister Abhisit Vejjajiva on the sidelines of the Asean summit earlier this year, Thein Sein said that the regime will allow UN officials and developing countries to observe the general election. But to ensure a free and fair election, the existence of independent foreign election monitors must be in place across the country at the outset of the election campaign period. Because the borderline between campaigning and manipulating is often murky in elections, and bearing in mind the natural partisanship, it is essential to introduce a checklist of criteria that are key to bringing about a free and fair election. Election Management: The credibility of an election largely depends on the management of the electoral administrative mechanism, which must be independent and impartial. Burma’s Election Commission (EC) was created on five levels in the 1990 election. Under the central election commission, there were 14 state and division commissions, 50 district commissions, 317 township commissions and 14,992 ward and village commissions. Although the EC was formed with nonpartisan retired government officials, the level of trust in the commission was very low at the time because the public believed it was influenced by the military regime and was neither independent nor impartial. However, there was a free and fair outcome in the 1990 election, and it was recognized locally and internationally. There were three underlying reasons for this: the high level of public discontent with the military government; the ruling junta’s weak administrative control at the community level in the first two years following the coup d’état in 1988; and the relatively fair administration of ECs at the ward

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

85

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

and village level—the EC usually comprising three respected persons from the community, plus one schoolteacher and one administrator from the regime. However, the ruling junta is extremely unlikely to allow itself to suffer such a trouncing again (in 1990, Suu Kyi’s National League for Democracy (NLD) won more than 80 percent of seats nationwide). It has hardened its attitude toward campaigning and voting as the 2008 constitutional referendum proved when the authorities scarcely hid efforts to manipulate, rig and bully their way to victory. Financing the Parties: Despite a fair outcome in the 1990 election, there were many situations that an independent observer would deem “unfair,” especially in terms of the political parties’ access to resources and the regime’s systematic nationwide intimidation and harassment during the campaign period and on the day of the election. While the NLD faced a shortage of campaign funds, and its supporters were afraid to donate money to the party for fear of reprisals, the National Unity Party (NUP), a proxy of the former ruling socialist party, was able to bank on and utilize a vast amount of money and had access to vehicles and venues which were the property of the incumbent government. During the past two decades, while the NUP and other regime-backed organizations have enjoyed economic privileges, the regime has effectively crippled the NLD’s sources of funding and resources through its repressive control over the party’s offices and its financial sources. This disparity largely undermines any notion of the 2010 election being free and fair from the outset. Voter Education: Although 236 political parties were registered in Burma in 1988, only 93 took part in the 1990 election. There are currently only 10 political

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

86

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

parties officially registered in Burma, although dozens of new parties will sprout up after the regime declares the new electoral and political party registration laws. In an election with many political parties running, voter education and access to the various parties’ messages is vital if democracy is to be achieved. In the 1990 election, the military regime took the role of caretaker government and officially refrained from being involved in the political process. However, the regime strictly limited the use of state media and only allowed each political party one broadcast of five minutes on national television and a 10-minute slot on state radio during the campaign period. Independent political parties had to rely on circulating their own newsletters, pamphlets and wall posters during the campaign period. Though severely limited in resources, they also had to take responsibility for educating their supporters with regard to voter registration, casting ballots, vote-buying and cheating. Parties also had to ensure they had sufficient members to monitor polling stations and observe vote-counting. Burmese people traditionally know that the sign (√) means “agreement or support” while the sign (X) signifies “disagreement or opposition.” However, in elections worldwide, the (X) is used to mark one’s allegiance. On polling day, people make mistakes when they are voting. The elderly and illiterate are particularly susceptible. In the 1990 election, 12.3 percent of the ballot papers, or about 1,858,900 votes, were disqualified by the election commissions as invalid. Compared to the most recent elections in other countries in the region (Bangladesh: 0.89 percent, Malaysia: 2.17 percent, Thailand: 3.66 percent), the only country with a higher rate of invalid votes is Cambodia with 26.06 percent, according to the Chronicle of Parliamentary Elections.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

87

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

To date, neither state nor private media in Burma has offered an inkling of what democratic process lies in store for 2010. Moreover, despite reserving a 25 percent share of seats in the bicameral parliament, the regime will undoubtedly form new political parties—i.e., proxy parties—and camouflage their candidates as independents. It would also be fair to say that the regime has already begun campaigning for next year’s election using state facilities and resources. Election Fraud: The widespread cases of blatant fraud seen in the 2008 constitutional referendum are likely to be repeated next year along similar lines. The key violators will again be the local security forces, the ECs and junta-backed organizations such as the Union Solidarity and Development Association and the Swan Ah Shin militia. The first and most obvious violation would be the security forces’ presence at polling stations; the second, the closing of polling stations earlier than the scheduled time; the third, EC officials’ involvement in filling in ballot papers on behalf of voters. In 2008, there were also recurring instances of one person casting votes for all his/her family members and ballots being cast for voters in their absence. The most blatant offense of all is the secret counting of votes after the polls have closed. International monitoring agencies, such as the Organization for Security and Cooperation in Europe, say that if vote-counting is not transparent, observers can assume that the ballots are not being counted at all. This act of fraud, more than any other, is the hallmark of a fraudulent election. On top of these common examples of polling station fraud, the 2008 referendum was marred by intimidation and threats. In several documented cases, local

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

88

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

authorities said they would confiscate rice fields or put voters in jail if they cast a “No” vote. Election fraud is such a common practice that examples can be seen in neighboring Thailand and Cambodia of parties buying votes en masse in return for cash, prizes or donations. In Thailand, canvassers frequently offer voters loans, which can be cancelled later after the party wins. This has become known as “green harvesting” in Thailand. In conclusion, Burma’s upcoming general election will be very different from the simple “Yes” or No” vote in 2008, because many more stakeholders will be involved and more criteria must be met to ensure a level playing field. Taking into account the four key areas mentioned above, the international community must clearly emphasize that the present climate in Burma is not conducive to a free and fair election in 2010. ARTICLE

Playing with Superpowers NOVEMBER, 2009 - VOLUME 17 NO.8 http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17143 By AUNG ZAW

Burma’s generals have a history of juggling relations with Washington and Beijing If ever the Burmese regime made it clear it preferred “Made in America” to “Made in China,” it would be no surprise to see relations between China and Burma suffer a severe hiccup. China is now keenly observing Washington’s new policy toward the Burmese regime and Burma’s opposition movement. At the same time, Beijing is observing the unpredictable Naypyidaw regime’s paukphaw (kinship) commitment to China.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

89

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Burmese military officers used Western weapons to counter Chinese-backed insurgents in the past. They have long memories of Chinese chauvinism and Beijing’s efforts to export communism to Burma and install a government sympathetic to Burma’s former dictator, Ne Win, (left) met then US President Lyndon Johnson in 1966.

Mao Zedong’s communist ideology. Those days are long gone.

China became Burma’s staunchest ally after the regime brutally crushed the prodemocracy uprising in 1988. For the past 21 years, China has adopted its paukphaw policy toward Burma and played an influential role there. Burma has always firmly supported a “One China” policy and expressed its sympathy to Beijing at the time of the Tiananmen Square massacre in 1989. Burma hastily issued a statement condemning the West when the Chinese embassy in the Serbian capital, Belgrade, was hit in a NATO air strike in 1999. Perhaps Burmese leaders have had little choice but to embrace Beijing since 1988, in view of worsening relations with the West. However, it can be argued that the strength of ties between Burma and China is grossly overstated and may be an anomaly. Former dictator Gen Ne Win, who fought British and Japanese occupiers, was always fearful of imperialists. During his reign from 1962 to 1988 and throughout the Cold War, he kept world powers at arm’s length.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

90

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Ne Win and his top commanders were well aware of their country’s geopolitical importance, strategically located between China and India. Ne Win’s neutralist balancing act didn’t prevent him, however, from seeking military aid from the US and Europe when Burma faced a serious threat from Communist China in the late 1960s. Four years after coming to power in the 1962 military coup, Ne Win visited the US and had lunch at the White House in Washington with then President Lyndon Johnson. A few months earlier, Ne Win had received US Sen. Mike Mansfield, the first highranking US official or legislator to visit Burma since the coup. Ne Win’s visit to Washington created some apprehension in Beijing, although the Burmese dictator never gave cause for real concern. He was clever enough to appease and exploit Beijing. One year after the US visit, anti-Chinese riots broke out in Burma, causing Ne Win to placate Beijing and steadily repair strained relations, while still adhering to his country’s neutralist foreign policy. At a Chinese National Day reception in Beijing, Ba Thein Tin, the leader of the Communist Party of Burma, was mentioned second only to Khmer Rouge leader Pol Pot among distinguished guests at the main table in Beijing. In December 1977, Ne Win made a surprise visit to Phnom Penh to meet Pol Pot, the first foreign leader welcomed to Cambodia since the Khmer Rouge takeover two years previously. The visit was intended to break the Khmer Rouge’s international isolation. It certainly paid off, as Beijing increased its economic assistance to Burma and also

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

91

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ordered Burmese Communists to relocate their clandestine radio station to Burmese territory. Burma’s current military strongman, junta chief Snr-Gen Than Shwe, was then an army captain temporarily serving with Light Infantry Division 101. He was undoubtedly an interested observer of how Ne Win was handling internal and external challenges. Than Shwe was later assigned to lead Light Infantry Division 88 in northern Burma in countering a communist threat there in the 1980s. Like many infantry commanders, Than Shwe and his No 2, Dep Snr-Gen Maung Aye, are known to harbor no great love for China. Beijing somehow miscalculated the eccentric, nationalistic, independent-minded and battle-hardened Burmese army leaders. China had backed the wrong horse by wooing intelligence chief Gen Khin Nyunt, only to see him abruptly removed in 2004, thus losing one of Beijing’s most valuable friends. Than Shwe, like many Burmese nationalists, was reluctant to see Burma become too dependent on China, even for the armaments his regime so badly needed. When Chinese-made jet fighters began to malfunction and crash at an alarming rate, the Burmese regime went looking for reliable arms manufacturers in Russia and Eastern Europe. The Chinese have always found the Burmese difficult to deal with. When Chinese President Jiang Zemin visited Burma in December 2001 on a mission to strengthen economic and strategic ties, Than Shwe reportedly upset the Chinese leader by not signing an agreement allowing Chinese vessels to travel to the Bay of Bengal along the Bhamo and Irrawaddy rivers.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

92

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

The Burmese regime knows full well the extent of China’s economic and strategic interest in the Indian Ocean and the Bay of Bengal. Two years before Jiang Kurt Campbell, the US assistant secretary of state for East Asian and Pacifc affairs

Zemin’s visit, Than Shwe had reinforced ties with Russia,

India and Pakistan, demonstrating to uneasy senior military officers that his regime was no puppet of China. Despite Burma’s cautionary stand, China remains a staunch ally, ready to defend the regime whenever it finds itself in a corner—including at the UN Security Council. In return, the regime has agreed to sell gas to China and build oil and gas pipelines. Depending solely on China is not an option for the regime, however—and for that reason alone the junta may find the new US policy appealing at some level, as it could counterbalance China’s growing influence. It is safe to say that the regime will cooperate with the US in the areas of drug control, health, environmental protection and the continuing search for the remains of US servicemen registered as missing in action in World War II. This could provide an entry point for the US to further engage with the regime if pro-US engagement officers in the armed forces became powerful in the future. However, it is doubtful that the current regime will deliver any substance in the political arena. It is highly unlikely that the regime will agree to Washington’s request for inclusive, free and fair elections and the release of all political prisoners including Aung San Suu Kyi.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

93

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

In any case, although the new US-Burma policy outlined in Washington definitely creates a space for the repressive regime in Burma to engage more with its most vocal critic, it is still uncertain whether direct engagement would yield any positive outcome. It is interesting to note that Washington’s new Burma policy received a cautious welcome from dissidents inside and outside the country. The US policy is undoubtedly a smart one. However, Than Shwe and his junta are not only smart—like North Korea’s leaders, they are also manipulative and often skillfully employ pressure and dialogue to deceive the domestic and international communities. Washington is well aware of Burmese deception, and Assistant Secretary of State Kurt Campbell has made it clear that the US administration will not lift sanctions unless the regime makes concrete changes. Campbell told a Senate sub-committee on East Asia and Pacific Affairs that the US will maintain existing sanctions until it sees concrete progress in Burma and will continue to work with the international community to ensure that those sanctions are effectively coordinated. This means that Than Shwe will not see any lifting of sanctions any time soon. The regime doesn’t share US human rights and democracy values—and, as a result, the new US policy may not reach any meaningful stage in coming years because of the regime’s resistance to change. However, the US gesture to the Burmese has set alarm bells ringing in Beijing. As in the past, Burmese leaders will have more room to play one superpower against the other.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

94

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

First the Constitution, then the Election NOVEMBER, 2009 - VOLUME 17 NO.8 http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17141 The 2008 Constitution has no provision for establishing democracy, nor does it enhance the rights of ethnic nationalities, says Aye Thar Aung Aye Thar Aung, 64, was the secretary of the Arakan League for Democracy, which won 11 parliamentary seats in Arakan State in the 1990 election in Burma but was disbanded by the military government in 1992. He is secretary of the Committee Representing the People’s Parliament, formed in 1998 by the National League for Democracy (NLD) and other parties that won seats in the 1990 election. Question: What are your views on the upcoming election to be held in accordance with the new Constitution? Answer: We believe the election will be held in 2010 to legitimize the 2008 Constitution and cement the junta’s administrative power, but it will not solve the country’s problems. The election cannot set the stage for a transition to democracy because of the 2008 Constitution, so it is essential to talk about the Constitution first. The Constitution has no provision for establishing democracy, nor does it enhance the rights of ethnic nationalities, and it guarantees military domination of the government. Parties like the Shan Nationalities League for Democracy, the Mon National Democratic Front and the Zomi National Congress that won in the 1990 election have already announced they will not contest the election unless there is a review of the Constitution. Likewise, the NLD said in the Shwegondaing

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

95

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Declaration that a review of the Constitution is a necessary precondition for participation. Q: Do you think the 2008 Constitution and the demand for ethnic cease-fire groups to transform their militias into border guard forces will bring about the end of the decades-long armed resistance in the ethnic areas? A: The ethnic cease-fire groups attending the National Convention [which ended in 2007] had the minimum expectation that ethnic birthrights would be given more respect under the new Constitution, and that legislative power would be shared at the central level, but at the state level, states would be given greater autonomy. The demands submitted by all the ethnic groups were rejected without discussion. This is why the ethnic groups are reluctant to relinquish their arms or to let their troops become border guard forces. The new Constitution provides no solutions. If the SPDC were to establish a genuine union in which ethnic states had equal rights in accordance with the Constitution, transforming ethnic militias into state guard forces would be possible. Q: What are your plans to establish democracy and a genuine union if the military government ignores your demands and carries on with the 2010 election unilaterally? A: It is neither suitable nor possible to speak on a detailed plan at this time. However, together with other ethnic parties and democratic forces demanding a constitutional review before the election, I can say we are prepared to choose alternatives in the struggle for democracy if the SPDC does not satisfy our demands. We believe that democracy can come quickly only if all the ethnic nationalities unite and the Constitution is amended.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

96

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

A United, Collective Voice NOVEMBER, 2009 - VOLUME 17 NO.8 http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17142 Ron Hoffman, the new Canadian ambassador to Thailand, wants to see an unambiguous Western policy on Burma leading up to the 2010 election Question: How much of a priority will Burma be for you? Answer: I arrived in Bangkok with clear directions to engage actively on Burma. I intend to pursue an active dialogue with the fullest range of stakeholders involved— in Canada, in Thailand and in Burma, to communicate Canadian values and to understand and closely track evolving developments. Q: Your last posting was in Afghanistan, a country high on Canada’s foreign policy agenda. How high is Burma on that agenda? What level of attention do you think Burma warrants from Canada and the international community? A: You’re right that I just left the role of ambassador for Canada’s highest political, development and military priority in the world, but I also know that this new set of relationships remains important to my country and carries with it some profound challenges and complexities. Canada’s foreign minister, the Honorable Lawrence Cannon, during his speech to the UN General Assembly in September, reaffirmed the preeminence of human rights, democratic

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

97

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

development and the rule of law as priorities for Canada, and Prime Minister Stephen Harper expressed his strong personal support for these values to me on a recent visit to Afghanistan. I believe Burma will be a major preoccupation in the period ahead for any country that adheres to these principles. Q: In late 2007, after the Saffron Revolution, Canada imposed tougher sanctions on Burma. Do you think that sanctions have been effective in influencing the Burmese regime? Under what conditions would Canada lift its sanctions? A: Canada believes that its robust sanctions regime is not only of major symbolic importance, but it has also had some tangible impact in reducing Burma’s access to investments and trading partners. For these reasons, coupled with the lack of progress on human rights and democratic development thus far, Canada intends to keep its sanctions in place for the foreseeable future. But we, like others, are also acutely aware that our tough stance on sanctions alone has not made the kind of difference we had hoped. The frustrating and sad reality is that countries like China and India, in particular, are investing heavily in Burma and undermining much of the effect sanctions could have. Q: The Obama administration recently announced that it would engage in direct talks with the Burmese junta while maintaining sanctions. What do you think of this approach? A: Well, I think it’s important that the Obama administration realizes that sanctions still have some role to play. It’s still valuable, I think, that the Burmese regime isn’t rewarded until its words are matched by meaningful, and enduring, deeds. But I also think that the new US administration has come to a reluctant but important conclusion that the tough line taken by principled countries has ultimately made little real difference. Canada will be examining closely the US decision to apply a more multifaceted approach.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

98

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Q: There is some controversy about whether aid should be channeled into Burma through Rangoon or across the border, primarily from Thailand. What is Canada’s policy on providing aid to Burma? A: Canada has generally heeded the advice of Burma activists inside and outside the country who have asked us not to provide development assistance through channels inside Burma. Cyclone Nargis was an exception, when Canada worked through NGO and UN channels established inside the country to provide some US $25 million of emergency aid, while ordinary Canadians donated another $11.6 million. But I’m struck by the number of credible anti-regime players who are starting to believe that space may be emerging to work with domestic nongovernmental actors and local NGOs, at least selectively. I plan to look very closely at this question in the months ahead. In the meantime, we feel that Canada’s work with groups based in the border region of Thailand has had a significant positive effect to improve lives within Burma itself. Q: A Burmese delegation including Dr. Sein Win, the prime minister of the Burmese government in exile, and Dr. Cynthia Maung, founder of the Mae Tao clinic on the Thai-Burmese border, was warmly received by Prime Minister Harper and other Canadian political leaders during a recent visit to Ottawa. Over the years, how much support has Canada given to Burmese exiles? A: You’re right that Canada has highly valued its dialogue with Burmese exiles, and my country will continue to engage this constituency very closely. We also recognize, however, that we need to strengthen relationships with all stakeholders, including those still struggling against the military regime from within Burma and who are positioned to play a direct role in possible future elections. Q: In the ongoing military offensive against ethnic minorities and ethnic rebels in Karen and Shan states, there have been numerous reports of systematic human rights violations, including wanton killings and rapes. The regime is trying to

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

99

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

pressure the armed ethnic groups to transform themselves into border guard forces. How do you view these ethnic issues? A: Canadians are deeply disturbed by the human rights abuses we have been hearing about and are highly concerned over the prospect of continued, or even intensified, military offences against ethnic minorities leading up to possible elections next year. It’s vital that we step up our discussions with neighboring affected states, especially Thailand, but in this case even China, to urge more united and forceful pressure on the Burmese regime to behave responsibly and respect the human rights of those involved. Q: Last year, Canada hosted a conference in Quebec City on how the international community can support United Nations efforts in Burma. Do you think the UN has been effective in promoting political reform in Burma? Why has it had so little success in getting the generals to listen? A: As with many issues, the UN can only be as strong as its membership allows it to be, and in this case, the membership is divided. Several of its agencies have been doing courageous work on the ground, improving the lives of hundreds of thousands of ordinary Burmese. On the diplomatic level, I personally think the high-level engagement, notwithstanding the risks involved, has still had a net positive impact. Many NGOs I’ve been speaking with agree.

Q: The appeal by opposition leader Aung San Suu Kyi against her extended term of house arrest was rejected by a Rangoon court. What is the Canadian response to that court decision and has Ottawa any suggestions on how greater pressure can be brought on the regime to release her and the country’s more than 2,000 political prisoners? A: Canada has consistently demanded the immediate and unconditional release of Aung San Suu Kyi as well as the other 2,000-plus political prisoners. The rejection

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

100

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

of Aung San Suu Kyi’s appeal was disappointing but not surprising. I believe that Canada and like-minded countries, including the United States, need to ensure that their collective voice is as united and unambiguous as possible, especially in the lead-up to possible elections in 2010. Q: Most Burmese activists, political prisoners and those in hiding or living as refugees along the Thai-Burmese border remain very skeptical about the possibility of change in Burma. How do you view their skepticism? A: I think the skepticism of many refugees is deeply felt and understandable. They have seen their lives destroyed and loved ones harmed, with little meaningful improvement in conditions within Burma for many, many years. I hope that the world’s vocal support and tangible help to improve lives of those affected will at least give some comfort and hope to them. Q: Can you share your perspective on the 2010 election in Burma? What kind of role can the international community, especially Western countries, play in ensuring that the elections are fair, credible and inclusive? A: I think our message to the Burmese leadership needs to be two-fold, namely to encourage it to see its commitment to elections as an opportunity to end its “pariah” status, but also that any elections will not be considered credible while political prisoners are still detained and opposition forces disenfranchised. If the Burmese regime delivers on its own commitments, then the international community should also be ready to acknowledge and further encourage their actions. Q: How do you view Burma’s post-election political landscape? A: The post-election political landscape in Burma is going to be conditioned by the nature of the election itself and the degree to which the opposition to the regime can participate. If there are real choices for the Burmese people, reflecting meaningful participation by opposition parties and candidates, then it could be a

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

101

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

significant step forward for the country. These elections, even in a best-case scenario, are still going to be less than ideal by virtue of the new Constitution’s guarantee of a continued role for the military or its appointees in government, but activists are also telling me that it could at least be a step in the right direction by creating more openings for change in the future. GUEST COLUMN

Decision Time NOVEMBER, 2009 - VOLUME 17 NO.8 By HARN YAWNGHWE http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17138 An impatient regime waits to hear whether the ethnic groups will take part in the 2010 election A key role in the 2010 general election in Burma can be played by the country’s ethnic nationalities, who are under time pressure to decide whether or not to participate. If they do, they can help to determine whether the result is credible in the eyes of the outside world. The seven ethnic states, where up to 40 percent of Burma’s population lives, will command about 120 of the 440 seats (110 will be military personnel) in the People’s Assembly and 84 of the 224 seats (56 will be military) in the Nationalities Assembly in the Union Parliament. The ethnic nationalities can also contest 75 percent of the seats in the State legislatures.

HARN YAWNGHWE is

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

102

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

executive director of the EuroBurma Office in Brussels.

For ethnic-based parties that won a significant number of seats in the 1990

elections, the question is whether to stand on principles or to participate and try to truly represent their constituencies. These parties include the Arakan League for Democracy, the Shan Nationalities League for Democracy, the Mon National Democratic Front and the Chin National League for Democracy. Their choice between boycott and participation is not only a political one, for the struggle by the seven states for self-government encompasses a struggle for ethnic identity. The ethnic-based parties are not interested in a government role, although they fear marginalization and want a say in how the country is run, especially at state level. Many of them are expected to form or encourage proxy parties to contest the election. For members of the National Democratic Front (NDF), an umbrella group of ethnic parties, and other organizations that are still engaged in armed struggles against the governing State Peace and Development Council (SPDC), the choice is clear: 

The Chin National Front (CNF) and the Karen National Union (KNU) will continue to fight until the SPDC includes them in the political process and agrees to their demand for self-rule. The CNF can influence contests for about 13 seats in Chin State and a few in Sagaing Division.



The KNU can influence contests for about eight seats in Karen State. Its political influence is complicated by the active campaigning undertaken by the various units of the pro-regime Democratic Karen Buddhist Army (DKBA) and other Karen groups that have surrendered to the SPDC. The KNU’s influence is even more tenuous in the mixed Karen-Burman-Mon constituencies of Pegu (about 50 seats), Rangoon (about 60), Irrawaddy (about 50) and Tennassarim (about 12) divisions.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

103

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ 

The smaller Palaung State Liberation Front, Pa-O Peoples Liberation Organization and Wa National Organization, which broke away from their mother organizations when they agreed to cease-fires or surrendered to the SPDC, will remain in exile on the Thai border.



The Arakan Liberation Party, one of several Arakanese organizations opposed to military rule, will also remain in exile.



The Lahu Democratic Front could influence the contest for one of the 60 or so seats in Shan State.

The other groups that do not belong to the NDF, such as the Karenni National Progressive Party and the Shan State Army (South), will also continue fighting. With about eight seats in Karenni State and 60 seats in Shan State at stake, however, the attitude they adopt toward the election is sure to influence the outcome. The situation of the ethnic groups that have cease-fire agreements with the SPDC is complicated by the fact that they are often viewed as allies of the government. They are also lumped together by the SPDC as “peace” groups, which have “exchanged their arms for peace.” The populace in general is not sympathetic to their cause. Some even cheered the recent SPDC action against the Kokang. These “peace” groups include several that have surrendered to the SPDC or are under government control as militia (or more recently as border guard forces), such as the DKBA. Others are former units of the Communist Party of Burma in Shan State that mutinied against the party in 1988, like the Myanmar National Democratic Alliance Army, the United Wa State Army and the National Democratic Alliance Army. These groups engaged in business with the SPDC but retained control of their areas. Recent events have shown that these groups do not always see eye-to-eye with the SPDC. They are particularly reluctant to give up their privileges and be integrated

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

104

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

into the Union of Burma under the conditions spelled out in the SPDC’s 2008 Constitution. The Kokang area may have one seat and the Wa-controlled territory about three seats, while Mongla will straddle two constituencies in Shan State and will not even have the status of a “Self-Administered Zone.” The Wa are especially unhappy that they would effectively lose control of their area even though they have been designated a “Self-Administered Division” under the new Constitution. Groups such as the Kachin Independence Organization, the New Mon State Party and the Shan State Army (North) were previously ethnic nationalist independence movements. They agreed to cease-fires with the SPDC in order to find a political solution. But after nearly 20 years with no political concessions, they now have to go back to armed struggle or convert their armies into border guard forces and participate in the 2010 election. The problem is that if they participate, there is no guarantee that the SPDC will give them the minimum level of autonomy that they want. If their hopes are unfulfilled they are expected to break their cease-fire agreements and return to armed struggle. This will be a very messy business because the SPDC is unlikely to target ethnic troops, going instead for the “soft” option—the civilian population. If this happens, it will lead to the destruction of villages and towns, large numbers of displaced people and a flow of refugees into neighboring countries. The ethnic groups still fighting the SPDC are aware that an attack on any one of the cease-fire groups is also an attack on all of them. They are unlikely to stand by and let the SPDC annihilate any major ethnic cease-fire army that has a political agenda. Widespread fighting would erupt across the nation. However, the SPDC may be confident that given its superior fire power and troop strength it can destroy any armed opposition from ethnic armies.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

105

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

The borders of Burma—whether with Bangladesh, India, China, Laos or Thailand— are extremely porous. Various ethnic nationalities can be found on both sides of each border and any instability in Burma would affect neighboring countries. Instability, however, would not bring about positive change and would further entrench the concept that might is right. The SPDC may in fact be trying to provoke showdowns with the ethnic forces in order to have an excuse to postpone the 2010 election. The SPDC is in a win-win position. If it can coerce the ethnic nationalities to participate in the 2010 poll, it can show that the election is inclusive and thus legitimate. If a significant number of ethnic groups decide not to participate, the SPDC can postpone the election because of instability and continue to rule the country. While pro-democracy advocates may have up to 15 months to decide whether to participate in the election, the ethnic nationalities do not have that luxury. The October deadline to transform their armies into border guard forces has already passed. The regime is impatiently waiting for their decision—whether to cooperate or return to armed struggle. The KIO and others are trying to avoid a return to armed struggle by negotiating with the SPDC to retain their arms while agreeing in principle to both the border guard force and the election. SPDC Chairman Snr-Gen Than Shwe has the final decision here. Assuming that the cease-fires hold and the 2010 election takes place as planned, what can be expected? It is clear that the SPDC will not tolerate a challenge to its power. If the ethnic nationalities do not want a return to armed struggle, the question is will they— political parties, armed cease-fire groups, non-cease-fire groups and civil society—

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

106

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

be able to mobilize their people effectively enough to ensure that their voices are heard in the new limited political set-up under the SPDC’s Constitution? The cease-fire groups will also have to campaign hard to convince their people that participating in the 2010 election is the best option. Those not convinced can be expected to form splinter groups that don’t take part in the election. Over the past 20 years, the SPDC’s policy has been to separate the political parties and the armed groups from the populace. If the ethnic nationalities can neutralize this policy, if they can truly represent their constituencies and work to meet the needs of their people, they still stand a chance. GUEST COLUMN

No Good Options, Only Less Bad Ones By RICHARD HORSEY

NOVEMBER, 2009 - VOLUME 17 NO.8

There are no simple solutions to the dilemmas posed by next year’s election The 2010 election, and the new Constitution that it will bring into force, has been widely condemned within Burma and internationally, with good reason. But it is essential at this juncture that all stakeholders take a strategic approach to make the best of a difficult situation. The new Constitution was adopted last year with an implausible approval rate of 92 percent in a flawed referendum. This new charter has serious shortcomings, the most obvious of which is that it guarantees a leading political role for the military.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

107

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

The election itself is unlikely to be free or fair—leading opposition figures remain in prison or under house arrest, and politically motivated arrests have increased markedly over the past year. The regime has also been moving against its armed opponents, with military operations in Karen State and the takeover of the Kokang region. But however flawed, the election is certain to RICHARD HORSEY is a former ILO representative in Burma and former adviser to the UN. He is currently a Fellow at the Open Society Institute.

bring about significant changes. The current leadership will retire, making way for a new generation of military leaders. This may well bring a new set of problems, but also

possibilities for progress. The same is true of the new political institutions that the Constitution establishes. It would be a mistake to ignore these new dynamics and opportunities to push for change. Against this backdrop, the Burmese people, opposition parties and ethnic organizations now face some extremely difficult but critically important strategic choices. At this stage, the regime is not likely to revise the Constitution, so it is up to everyone else to decide how to respond to this situation. There are no good options, but some are less bad than others. Essentially, stakeholders will have to choose between one of three strategies: boycott, participation, or a “mixed strategy.” A boycott strategy would be understandable, but could be highly counterproductive. It does enable stakeholders to register their disapproval and try to weaken the credibility of the result, but it also makes it much easier for the regime to obtain the result it wants without resorting to manipulating the campaigning process or fixing

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

108

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

the count. If the National League for Democracy (NLD) and other major opposition parties boycott the election, they relieve the regime of one of the main reasons for trying to rig the vote—a repeat of the 1990 NLD landslide. Paradoxically, this attempt to weaken the legitimacy of the election by boycotting it may actually make it easier for the regime to present the result as genuine. A strategy of participation would force the regime to resort to more blatant manipulation. However, many Burmese fear that broad participation could be used by the regime to claim that there is broad endorsement of the process itself. This risk is real, but overstated. The credibility of the polls will be judged primarily on the basis of how they are conducted, rather than who participates. Parties that participate can continue to be critical of the process, and their objections will be no less powerful if they take part, and possibly more so. If it can be shown that the election result is fraudulent, opposition parties will be in a much stronger political position than if they choose not to participate at all. The NLD and other parties that were handed a powerful mandate in 1990 do face a dilemma here, though. Participating in the 2010 election would mean that the NLD would have to give up on its longstanding demand that its previous victory be recognized—something that will be difficult for the party to do. The third option, a mixed strategy, offers a way to avoid this dilemma. Opposition parties and ethnic armed groups can decline to participate in the election, but they can endorse (or even help establish) political parties that will represent the interests and aspirations of their constituencies. This is in fact the strategy already adopted by some cease-fire groups, and some influential voices in the NLD are also advocating such a strategy. The period between now and the election will be an extremely difficult one for the political opposition and ethnic groups. They are likely to face continued harassment and, in the case of armed ethnic groups, potential military action. And the outcome

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

109

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

of the election is unlikely to offer much hope of radical reform. But this only makes it more important to make the right strategic choices. Now is the time to look ahead, to what might be achieved in the coming generation, rather than looking back at what was not achieved in the previous one. History will give a verdict on the choices that are now made by all sides. VIEWPOINT

No Comparison By AUNG ZAW

NOVEMBER, 2009 - VOLUME 17 NO.8

If Hun Sen really wants to help his friend Thaksin Shinawatra, he should find a more suitable person to compare him with than Aung San Suu Kyi The Thai government managed to fend off an army of red-shirted supporters of ousted Prime Minister Thaksin Shinawatra at the Association of Southeast Asian Nations (Asean) summit in late October, but had less luck dealing with another champion of Thaksin’s cause—Cambodian Prime Minister Hun Sen. Hun Sen, a former Khmer Rouge commander known for his provocative remarks, sparked a diplomatic firestorm when he compared Thaksin to Aung San Suu Kyi, the Burmese opposition leader whose name has become a byword for courageous resistance to political persecution. “Many people talk about Aung San Suu Kyi in Burma, so why not talk about Thaksin? That cannot be referred to as interfering,” Hun Sen said at the summit in the Thai resort town of Hua Hin. Perhaps we should be grateful that Suu Kyi was mentioned at all, since her fate as a prisoner of Burma’s ruling generals went largely unnoticed at this latest gathering of Asean leaders. But even so, it’s difficult to stomach this attempt to portray

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

110

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Thaksin as Thailand’s Suu Kyi—a comparison that was even more insulting to the people of Burma than it was to the summit’s hosts. What do Thaksin and Suu Kyi have in common? Apart from the fact that they are both reviled by the ruling elites of their respective countries, not very much. Indeed, their differences are far more numerous and speak volumes about them as individuals. Let’s look at a few of the ways in which they differ: Suu Kyi has dedicated the past 21 years of her life to the struggle for democracy; Thaksin used his years in power to systematically dismantle the democracy that put him there in the first place. During his time as the head of the Thai government, he muzzled the press, launched a “war on drugs” in which more than 2,000 people were killed, and added fuel to the fire of insurgency in Thailand’s predominantly Muslim south with his strong-arm tactics. Suu Kyi has spent a total of 14 years in detention because she has refused to abandon her country; Thaksin skipped bail and fled Thailand soon after he was indicted on corruption charges. He now spends his days hopping around the globe on passports of convenience, staying one step ahead of extradition procedures. Suu Kyi has been an indomitable foe of Burma’s oppressive regime; Thaksin courted the junta by offering loans, increasing border trade and sending numerous delegations to Rangoon. Often, his state-funded largesse to the Burmese generals was part of a deal to win contracts for his own business interests, including Shin Corp, the family-owned company that he eventually sold for US $1.88 billion. When Thaksin wasn’t profiting economically from his ties with Burma’s brutal rulers, he was increasing his political capital by cracking down on Burmese living in Thailand. His crude appeals to Thai nationalism made life miserable for hundreds

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

111

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

of thousands of Burmese migrants and refugees fleeing poverty and oppression under military rule. To be fair to Hun Sen, he wasn’t the first to make the outrageous comparison between Suu Kyi and Thaksin. That dishonor goes to Thaksin himself, who in 2006 was briefly forced to stay in his heavily guarded home because of a bomb threat. With a degree of shamelessness that only the obscenely rich and powerful can possess, he said he could commiserate with Suu Kyi because his experience was so similar to hers. But can missing a day of shopping really compare with the sacrifices that Suu Kyi has made for her country over the past two decades? For most of this time, she has been almost entirely cut off from her family and the rest of the outside world. Worst of all, when her husband was dying of cancer in 1999, she was cruelly denied a chance to meet with him before he passed away. Even now, Suu Kyi is treated like a pawn of Burma’s cynical generals. Speaking at the Asean summit, Burmese Prime Minister Gen Thein Sein said that she might be freed before the end of her current term of house arrest—recently extended by 18 months after a farcical trial found her guilty of allowing an intruder to enter her property—provided she “maintains a good attitude.” Thein Sein’s remark, which vies with Hun Sen’s for sheer absurdity, was an echo of an earlier comment made by his boss, Burmese junta leader Snr-Gen Than Shwe, who said shortly after the court reached its foregone verdict against her that she could be released before serving her full sentence if she “behaved well.” But this begs a question: What is good behavior to a man who has ordered troops to open fire on peacefully demonstrating monks, who has waged a relentless war against ethnic minorities that has destroyed countless lives, and who treats Burma’s natural wealth as his own private fortune?

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

112

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

In fact, if Hun Sen wants to do Thaksin a favor, he should compare him to Than Shwe, not Suu Kyi. Only then would he stand a chance of looking the better of the two. CULTURE

Mohinga Memories NOVEMBER, 2009 - VOLUME 17 NO.8 By WITHAYA HUANOK http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17145 A connoisseur of Burma’s most celebrated food reminisces over a steaming bowlful of noodles You like mohinga?” asked Min Naing as we partook of the quintessential Burmese dish in a bustling tea shop, the center of Burmese social life. It has become our tradition whenever I visit Rangoon to meet in this tea shop and discuss various issues—from food and music to global warming and contemporary American politics—over steaming cups of Burmese tea and bowls of noodles. I nodded. Few people I know could turn down a bowl of mohinga, the piquant, complex medley of rice noodles and other ingredients in a Tea shops are centers of Burmese culinary culture.

savory fish-based broth widely regarded

as the country’s national dish. Although it is considered a breakfast food, you can usually get it at any time of day, in tea shops and restaurants or from street stalls—or even from roving vendors who gingerly balance bowls, noodles and a cauldron of broth on a shoulder pole.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

113

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Min Naing beamed a broad smile as he authoritatively listed the main components of mohinga, ticking them off on his fingers: garlic, onions, chilies, lemongrass, turmeric, ginger, fish paste and banana tree stems. “Those are for fiber,” he explained. “You have to have banana tree stems, otherwise there is no fiber. And in mohinga, you always use duck eggs, never chicken eggs, because only duck eggs will stay hard in the soup.” “What kind of fish do they usually use?” I asked. Min Naing chuckled, listing colloquial names, in Burmese, of different types of fish, again counting them on his fingers. He then looked up with a twinkle in his eye. “But it doesn’t even have to be fish,” he replied with a satisfied smile at my look of surprise. “When I worked for U Ne Win, I had to travel all over the country,” he said. “I got to try the mohinga from everywhere. My favorite is from my home, Monywa. We use bean powder and chicken. It is called ‘anya mohinga.’ You can find it sometimes around Mandalay and Pagan. “In Monywa, near my home village, there is no big river, only small streams, so the fish are small, and we use chicken instead. Elsewhere, like in Irrawaddy Division, they have a lot of fish, so they use that. Other places are also different. In Pegu, they put tomato in their mohinga.” He smiled wistfully at the memory. “I used to live and work in Arakan State. Arakan mohinga is very spicy,” he recalled. “When I went to eat it, I had to bring candy with me in my pocket to eat afterward!”

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

114

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

He chuckled while patting his shirt pocket, as if to reassure himself the candies were still there. “In Moulmein, I had fresh, thick noodles that they squeeze by hand as you order.” He demonstrated, clenching and unclenching his right hand. “It is not like the thin noodles elsewhere.” Not all of Burma’s mohingas suited his taste, though. “Tavoy mohinga is bland. I don’t like that one. A few years ago, a general who was originally from Tavoy came to open an exhibition here and they made Tavoy-style mohinga to please him. They seemed to like it, but it had no taste for me,” he said, grimacing. He paused briefly amid the background cacophony of the tea shop: the clash of dishes and buzz of conversation, punctuated by the smooching sound customers make to get attention from waiters. Min Naing’s ready smile dissolved into a look of regret, momentarily making him look all of his 60 years. “But it is very difficult to find any other mohinga now. You have to know where to go,” he said quietly. “I miss the mohinga from my home. The last time I had it was several years ago, when I went to Pagan. Now the only mohinga people think about is Rangoon mohinga. Everywhere there is only Rangoon mohinga.”

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

115

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ BOOK REVIEW

The ‘Galapagos Islands of Art’ By JIM ANDREWS

NOVEMBER, 2009 - VOLUME 17 NO.8

http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17144 First comprehensive history of Burmese painting uncovers an aesthetic treasure house When his diplomat father died in the early 1990s, Andrew Ranard inherited a small collection of Burmese paintings, and in a visit to Burma in 1994 he acquainted himself firsthand with the artists and their work. His research took him into an artistic world that was then little known outside Burma. “I was bowled over,” he said later. “I felt as if I had landed on a Pitcairn Island of art, where some virtuoso European master had shipwrecked a century earlier and left a legacy of learning to his castaway descendants.” After several visits to Burma to follow up his new interest, he amended the metaphor. “Burma was a Galapagos Islands of art, where styles had evolved into arrested forms—strange-feathered birds that bore resemblance to the mainstream but which had shot off in unique directions.” He traced and defined “so many varieties of styles—dead in the outside world but Burmese Painting; a Linear and Lateral History, by Andrew Ranard, Silkworm Books, Chiang Mai, 2009, P 378

coexisting in harmony in Burma.” Fifteen years after this first encounter, Ranard has published the first

comprehensive history of Burmese art, a monumental anthology full of fascinating

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

116

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

detail and anecdotes, illustrated by more than 300 reproductions of works by 175 painters. Two of the illustrated works alone are sufficient to display the rich repertoire of Burmese art and explain the challenges faced by Burma’s painters—particularly in an era of austere military rule and tight censorship. The two oil paintings were created by Than Aung in the early 1990s. Working in evident poverty in Bogalay, he managed to capture on a few square feet of canvas the aesthetic experience of entire generations of Burmese painters and to define the artistic dilemma that unites them all. The first painting shows what appears to be the kitchen of Than Aung’s home, its bamboo walls lined with the pots and pans, which also clutter the rough floor of worn bamboo slats. Light seems to penetrate holes in the roof. An untidy backyard can be glimpsed through an open door, where nature intrudes on the man-made disorder within. Left and right of this mundane scene are subtle hints of its true meaning—half-hidden Above: Than Aung, Artist’s Wife and Child. 1992. Oil on canvas. Private Collection.

pictures, announcing the presence of beauty in this humble setting.

The second Than Aung painting reinforces his message with poignant effect, portraying his wife, squatting on the bare, splintered floor of their home, feeding their child from a tin plate.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

117

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Nothing could be simpler than that domestic scene. But, paradoxically, nothing could be more emotionally complex. The shabbiness of the setting highlights the beauty of the two subjects—the comely young woman, gracefully absorbed in her routine task, and her bonny child. It’s probably presumptuous to see a reference within this scene to the Madonna and Child of European Renaissance painters, but to a Western observer the association is inevitable—and serves as a reminder Below: Than Aung, Artist’s Home. c. 1990. Oil on canvas. Private Collection.

that Burmese art can’t be viewed in isolation or shielded from outside influences.

In his two arresting works, Than Aung seems to be telling the viewer to look below the surface of Burma’s unhappy history and the grinding poverty brought about by many years of misrule. There’s beauty beneath the dust and grime, he says—a beauty that he traces back through the centuries to the glories of Pagan. The dilemma faced by successive generations of artists has been to mine that seam without creating a cliché out of specializing in the most immediate aesthetic source—landscapes and temples. Burma has produced, and continues to discover, outstanding landscape painters—including The Irrawaddy’s Harn Lay—but it’s left to artists like Than Aung to dig further in search of aesthetic meaning. His work is still relatively unknown outside Burma., a fate shared by so many highly talented contemporary Burmese painters. The publication of “Burmese Painting” should raise the level of international interest in these neglected artists by creating a pictorial and textual record readily accessible for collectors and enthusiasts of fine art everywhere.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

118

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ THE BACK PAGE

Short Skirts Raise Eyebrows in Rangoon NOVEMBER, 2009 - VOLUME 17 NO.8 http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17146 Rangoon’s street scene is changing as increasing numbers of young women in Burma’s largest city cast off their sarongs in exchange for miniskirts and hot pants. Low-cut blouses with “spaghetti” straps are also “in,” observers of the local fashion scene report. Sarongs and even jeans are “out,” according to boutique and clothing store owners. A shopkeeper in Rangoon’s Yuzana Plaza said: “Most teenagers prefer shorts. They like revealing styles.” Shorts are the preferred style for trips to a disco or a nightclub, but the fashion is also seen increasingly in Rangoon streets and on buses. Weather plays a role in what the young women of Rangoon are wearing. “When it’s hot they prefer the freedom and light styles of short pants and blouses,” a Rangoon journalist said. Rangoon fashion designer Thet Hnin Aye, however, advised young women to dress according to the occasion. “Fashion can’t be separated from culture,” she said. “The girls should think twice about where they’re going. They should dress appropriately according to the occasion.”

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

119

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ THE BACK PAGE

Snakes Alive—and they’re Burmese! NOVEMBER, 2009 - VOLUME 17 NO.8 http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17147 A 2-year-old girl was strangled in her bed by a Burmese python in the US state of Florida in July. The snake was a family pet—but the incident drew national attention not only to the threat posed by reptiles kept at home but also to the existence in Florida of more than 140,000 Burmese pythons slithering through the state’s famous Everglades National Park. Although Burmese pythons are harmless when young, they can grow to 8 meters and weigh more than 100 kg. Owners tend to dump them in the countryside when they grow too troublesome, and environmentalists say most of the Everglades pythons are the progeny of abandoned pet snakes. There are no restrictions on importing Burmese pythons into the US. Very few of those for sale in pet shops originate in Burma or Southeast Asia, however— American dealers can breed them easily and cheaply. A typical young snake costs US $20. Hundreds are thought to have escaped from shattered pet shops when Hurricane Andrew tore through Florida in 1992. Although the snakes prey mostly on small rodents and deer, they’ve been seen to tackle alligators—one battle went on for 20 hours before the alligator gave up the fight and released its hold on the python.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

120

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Environmentalists fear rare Everglades species could be wiped out by the snakes. Others fear visitors to the area are also at risk. “It’s only a matter of time before one of these snakes grabs a visitor,” said Florida Sen. Bill Nelson, who is campaigning for legislation to ban the importation and sale of Burmese pythons. NEWS IN BRIEF

BRIEFLY NOTED (November 2009) NOVEMBER, 2009 - VOLUME 17 NO.8 http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17154 Tensions Rise on Bangladesh-Burma Border The tension along Burma’s border with Bangladesh worsened after Burmese junta troops forced ethnic Rohingya to work on a 200-km wire fence separating the two Rohingya mothers and children wait in a crowded clinic in Burma.

countries. The work intensified after Bangladesh began a pushback of Rohingya refugees. Burmese authorities started

building the fence earlier this year, saying it was intended to stop human trafficking. Bangladesh and Burma share a 320-km border, partly demarcated by the Naf River, a regular route for smuggling and illegal crossings by the Rohingya, a Muslim minority from Burma’s Arakan State. Apart from the refugee issue, a fresh confrontation appeared to be brewing between the two countries after Naypyidaw warned the US energy giant ConocoPhillips against exploring in an offshore block claimed by Bangladesh in disputed waters in the Bay of Bengal. The Burmese regime sent tanks, artillery and warships to the frontier region, and Bangladesh reinforced its defenses in the area with 3,000 more troops. Cambodian Leader Offers Thaksin a Home

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

121

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Cambodian Prime Minister Hun Sen unleashed a heated political debate in Thailand in October after offering a home to Thailand’s renegade former Prime Minister Thaksin Shinawatra. His offer—which Thai protesters rally in front of the Cambodian embassy in Bangkok.

included an assurance that Cambodia would not extradite Thaksin if he entered the country—threatened to exacerbate existing

tensions over rival territorial claims. Hun Sen conveyed his offer to Chavalit Yongchaiyudh, a Thai politician and close Thaksin aide, in comments during his visit to Phnom Penh. Thaksin was ousted by a 2006 military coup amid accusations of corruption and later sentenced to two years in prison for violating a conflict of interest law. Hun Sen further provoked controversy by comparing Thaksin to Burma’s democracy icon Aung San Suu Kyi. Suu Kyi Discusses Sanctions with Diplomats Burmese opposition leader Aung San Suu Kyi met with three Western diplomats in Rangoon in early October to gather information about the aims of their Suu Kyi meets with Western diplomats.

countries’ economic sanctions imposed on Burma. The diplomats were from Australia,

Britain and the US. In September, Suu Kyi sent a letter to Snr-Gen Than Shwe seeking permission to meet the ambassadors to discuss a possible end to sanctions. New Constitution Guarantees Junta Immunity: US Report

Burma’s new Constitution, which comes into effect after the 2010 election, will enshrine the culture of military impunity that has allowed the junta to commit countless human rights abuses over the past two decades, according to a report

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

122

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

released by the New York-based International Center for Transitional Justice. The 40-page report, titled “Impunity Prolonged: Burma and its 2008 Constitution,” says the charter—approved last year in a referendum widely dismissed as a sham— contains a number of provisions that protect regime members from future prosecution. The report urges the international community to withhold support for the election until the regime amends the Constitution to end impunity for human rights violations. Burmese Monks Arrested

At least 30 Burmese monks were arrested in September and October, the second anniversary of the Saffron Revolution. Sources close to the Buddhist monastic community said the arrests were an effort by the military government to discourage or break up potential demonstrations by monks. The Assistance Association for Political Prisoners-Burma (AAPP) said the arrests took place in Arakan State and Rangoon, Mandalay and Magwe divisions. There are 224 monks among the 2,119 political prisoners in Burma, not including the recent arrests, said the AAPP. Karen Forced to Relocate

About 2,000 Karen villagers have been forced to relocate by the Democratic Karen Buddhist Army (DKBA) since May, as the pro-junta ethnic army takes up position to move into northern Karen State where the Karen National Liberation Army’s Brigade 5 is based. Observers suggested that the DKBA wants to cut the Karen villagers’ lines of communication with the KNLA. The Free Burma Rangers, a locally based relief group, said DKBA battalions are active in Papun District and that the DKBA soldiers were trying to “clean up” KNLA Brigade 5. Meanwhile, the Thailandbased Karen Human Rights Group reported that displaced villagers are facing a serious food shortage. A New Burmese Species

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

123

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

A bizarre-looking fly that lived around 100 million years ago has been discovered preserved in amber recovered from a mine in Burma’s Hukawng Valley. The fly has a three-pronged horn and spiky eyes. George Poinar Jr of Oregon State University in the US said it was such an unusual specimen that it has been named as a new species, cascoplecia insolitis.

Rangoon’s Police Chief Arrested

The police chief of Rangoon, Pol Col Win Naing, was dismissed in mid-September following reports of misuse of power and corruption. Sources estimated that Win Naing received around 600,000 kyat (US $600) from various massage parlors and karaoke clubs each month. His wife, Hmwe Hmwe, reportedly also ran illegal businesses, such as brothels and massage parlors. Win Naing was interrogated after owners of other massage parlors and karaoke clubs complained to high officials that he reportedly increased the bribes to around $925, sources said. Win Naing is believed to be in Rangoon’s Insein Prison. State-backed media in Burma have not reported any information about the former police chief’s ouster. Pol Col Aung Naing Thu was named to replace him. Indian Troops Step up Burma Border Patrols

India has deployed more troops on its Assam border with Burma to counter illegal drug and arms trading by insurgent groups. Sources said about 2,000 troops had been deployed in the four frontier states of Arunachal Pradesh, Nagaland, Manipur and Mizoram. The New Delhi newspaper Hindustan Times reported that the trade in drugs and guns is carried out by the Kachin, Wa and Shan armed ethnic groups in northeastern Burma, and by Chins in western Burma. They also smuggled forged 124 vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Indian currency into India, the report said. The deployment followed a three-day visit to the Burmese capital, Naypyidaw, by Indian army chief Gen Deepak Kapoor, during which he discussed counter-insurgency and border issues with junta leaders. Death Toll from Indonesian Quake Tops 1,100

Hundreds of people buried by landslides in Indonesia have been registered as dead, raising the death toll from last month’s earthquake to 1,115. The Disaster Management Agency announced that the search for 300 missing people had ended, and they had been declared dead. The 7.6 magnitude tremor devastated large parts of West Sumatra Province. A huge aid operation is underway to shelter and feed thousands made homeless. Aid has poured into the region from foreign governments and relief groups. Asean Human Rights Body Founded The Association of Southeast Asian Nations (Asean) launched its Intergovernmental Commission on Human Rights on Oct. 23 at the 15th Asean leaders display unity at the Asean Summit.

Asean Summit in Hua Hin, Thailand. Critics say the commission’s mandate is

limited and that its undertaking to promote human rights does not go far enough. All 10 commissioners who will serve on the commission for three-year terms were chosen by their respective member nations. Meanwhile, five Asean nations—Burma, Cambodia, Laos, the Philippines and Singapore—refused to receive civil society representatives during a scheduled “interface meeting” designed to allow them to conduct a forum with heads of state. Thai Billboard with Hitler Causes Diplomatic Flap

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

125

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

A highway billboard depicting a saluting Adolf Hitler to advertise a Thai wax museum was covered up after complaints from the Israeli and German ambassadors. The billboard, which said in the Thai language, “Hitler Lives,” had been viewed for several weeks on the main road from Bangkok to Pattaya and was meant to promote the museum’s opening in November. Thailand has had past instances where Nazi icons have been used for advertising and entertainment. Two years ago, a Thai school apologized to an international Jewish human rights organization for its sponsorship of a sports day celebration that involved a Nazithemed parade.

BUSINESS NOVEMBER, 2009 - VOLUME 17 NO.8 http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=17155 New 5,000 Kyat Note Sparks Inflation Fears The Burmese regime issued a new 5,000 kyat (US $5) currency note in October, raising fears of an increase in consumer prices as more paper money goes into Burmese banknotes, including the new 5,000 kyat denomination

circulation. Uncertainty surrounding the issuance of the new note also led to a spike in the price of gold and a drop in the value of

the kyat on currency markets. Economists and business people believe the military government introduced the new note to ease budget deficit pressures created by excessive spending. The new note—mauve in color and with an elephant as motif— joins the 1,000, 500, 200 and 50 kyat notes now in circulation, which will remain legal tender. Traditionally, the Burmese junta has never announced how much money is in circulation. Burma’s inflation rate hit 26 percent in 2008.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

126

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Burma Licenses Private Hospitals, Clinics A 47-year ban on private hospitals in Burma has been lifted by the military government, which is finally enacting a 2007 law regulating private health care. Privately run hospitals and clinics will be allowed to operate on payment of an annual fee and license charge. A general clinic with one physician must pay a 15,000 kyat (US $15) annual fee and 30,000 kyat ($30) for a license. Clinics with specialized physicians or surgeons must pay fees that range from 80,000 to 150,000 kyat ($80-$150). To operate, private hospital must pay fees from 750,000 kyat ($750) to 3 million kyat ($3,000), depending on the number of beds. The original ban on private hospitals was enacted when Burma adopted one-party Socialist rule after the army assumed state power in 1962. Australian Fashion Group Announces Burma Trade Ban Australia’s Speciality Fashion Group has stopped dealing with companies that trade with Burma. The group’s company secretary wrote to Burma Campaign Australia in October saying the decision was “due to continuing repression of the Burmese people and the ongoing presence of military rule.” Speciality Fashion Group said it has a very strict human and social rights compliance policy, focusing especially on workers’ rights and the prohibition of employing underage workers or forced labor in its factories, the company said. Speciality Fashion Group has six fashion labels— Millers, Crossroads, Katies, Autograph, City Chic and Queenspark. Global Slowdown Leaves Cambodian Garment Industry in Tatters The global recession forced the closure of 77 garment factories in Cambodia in the first nine months of 2009, throwing more than 30,000 people out of work. A further 53 factories suspended operations between January and September, but about half of them have since reopened, according to the Cambodian Ministry of Labor. Cambodia’s garment industry, which employs about 360,000 workers, is the country’s main foreign exchange earner. Garment exports from Cambodia in 2008 were worth about US $2.8 billion, with 70 percent of shipments going to US retailers. EU countries are the second-biggest market.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

127

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Typhoons Force Philippines to Import More Rice Two devastating typhoons in the Philippines have forced the government in Manila to increase its already high imports of rice. The Philippines is the world’s largest rice importer, buying a record 2.54 million tons (2.3 million metric tons) on world markets last year to plug a 10 percent domestic production gap. A further 275,000 tons (250,000 metric tons) will be needed to make up for anticipated shortfalls caused by the typhoons’ destruction of paddy fields. Countries vying to supply the rice include Thailand, Vietnam, China, Pakistan, Australia, the US and India.

ျမန္မာစစ္တပ္

ရာထူးအဆင့္အေခၚအေ၀ၚမ်ား မဇိၥ်မသတင္းဌာန စေနေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 07 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 11 နာရီ 57 မိနစ္

(၁) တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ Commander in Chief of Defense Services (၂) ဒုတိယတပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ Deputy Commander in Chief of Defense Services (၃) ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ Commander in Chief (Army) (၄) ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ (ေရ) Commander in Chief (Navy) (၅) ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ (ေလ) Commander in Chief (Air)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

128

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

(၆) စစ္ေရးခ်ဳပ္ Adjutant General (၇) စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္ Quartermaster General (၈) တပ္မေတာ္စစ္ေဆးေရး အရာရွိခ်ဳပ္ Defense Services Inspector General (၉ ) တပ္မေတာ္ေလ့က်င့္ေရး အရာရွိခ်ဳပ္ Chief of Armed Forces Training (၁ဝ) တပ္မေတာ္ စစ္ဘက္ေရးရာ လံုျခံဳေရး အရာရွိခ်ဳပ္ Military Affairs Security (Chief) (၁၁) စစ္ဦးစီးအရာရွိခ်ဳပ္ (ၾကည္း) Chief of Staff (Army) (၁၂) စစ္ဦးစီး အရာရွိခ်ဳပ္ (ေရ) Chief of Staff (Navy) (၁၃) စစ္ဦးစီး အရာရွိခ်ဳပ္ (ေလ) Chief of Staff (Air) (၁၄) စစ္ရာထူးခန္႔ခ်ဳပ္ Military Appointments General (၁၅) စစ္ဥပေဒခ်ဳပ္ Judge Advocate General (၁၆) တြဲဖက္စစ္ေရးခ်ဳပ္ Vice Adjutent General (၁၇) တြဲဖက္ စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

129

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Vice Quartermaster General (၁၈) တပ္မေတာ္ တပ္ထိန္းခ်ဳပ္ Provost Marshal (၁၉ ) စစ္လက္နက္ပစၥည္းညႊန္ၾကားေရးမႉး Director of Ordinance (၂ဝ) စစ္အင္ဂ်င္နီယာ ညႊန္ၾကားေရးမႉး Director of Military Enginerring (၂၁) ေဆးဝန္ထမ္း ညႊန္ၾကားေရးမႉး Director of Medical Services (၂၂) ဆက္သြယ္ေရး ညႊန္ၾကားေရးမႉး Director of Signal (၂၃) ပစၥည္းဝယ္ယူမႈ ညႊန္ၾကားေရးမႉး Director of Defense Services Procurment (၂၄) ျပည္သူ႔စစ္ႏွင့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ား ညႊန္ၾကားေရးမႉး Director of People Militias and Frontier Forces (၂၅) ျပည္သူ႔ဆက္ဆံေရးႏွင့္ စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရး ညႊန္ၾကားေရးမႉး Director of People Relation and Psychological Welfare (၂၆) ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး ညႊန္ၾကားေရးမႉး Director of Resettlement (၂၇) ေလ့က်င့္ေရး ညႊန္ၾကားေရးမႉး Director of Military Training (၂၈) သံခ်ပ္ကာယႏၲရားတပ္ဖြဲ႔ ညႊန္ၾကားေရးမႉး Director of Armor

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

130

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

(၂၉ ) အေျမာက္တပ္ဖြဲ႔ ညႊန္ၾကားေရးမႉး Director of Artillery (၃ဝ) တုိင္းမႉး Command Commander (၃၁) တပ္မမႉး Division Commander (၃၂) စစ္ဗ်ဴဟာမႉး Tectical Operation Command (၃၃) လက္ေထာက္စစ္ဥပေဒခ်ဳပ္ Assistant Judge Advocate General (၃၄) တပ္ရင္းမႉး Commanding Officer (၃၅) ဒုတိယ တပ္ရင္းမႉး Second in Command (၃၆) စစ္ဦးစီးအရာရွိ (ပထမတန္း) General Staff Officer Grade I (၃၇) စစ္ဦးစီးအရာရွိ (ဒုတိယတန္း) General Staff Officer Grade II (၃၈) စစ္ဦးစီးအရာရွိ (တတိယတန္း) General Staff Officer Grade III (၃၉ ) တပ္ေရးဗိုလ္ၾကီး Adjutant (၄ဝ) တပ္ေထာက္ဗိုလ္ၾကီး Quarter Master

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

131

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

(၄၁)ေထာက္လွမ္းေရးအရာရွိ Intelligence Officer (၄၂) ဆက္သြယ္ေရးအရာရွိ Signal Officer (၄၃) ေဆးမႉး Medical Officer (၄၄) ေဆးလက္ေထာက္ အရာခံဗိုလ္ Medical Assistant (၄၅) တပ္ရင္းတပ္ေထာက္ အရာခံဗိုလ္ Regimental Quarter Master Sergeant (၄၆) ႐ုံုးအုပ္ၾကီး Head Clerk (၄၇) တပ္ၾကပ္ၾကီးစာေရး Sergeant Clerk (၄၈) တပ္စာရင္းကုိင္ Unit Accountant (၄၉ ) ဗိုလ္ေလာင္း Cadet (၅ဝ) အလုပ္သင္ဗိုလ္ Apprentice ################################### (၁) ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး Senior General

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

132

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

(၂) ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး Vice Senior General (၃) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး General (၄) ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး Lieutenant General (၅) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ Major General (၆) ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ Brigadier General (၇) ဗိုလ္မႉးၾကီး Colonel (၈) ဒုတိယ ဗိုလ္မႉးၾကီး Lieutenant Colonel (၉ ) ဗိုလ္မႉး Major (၁ဝ) ဗိုလ္ၾကီး Captain (၁၁) ဗိုလ္ Lieutenant (၁၂) ဒုတိယ ဗိုလ္ Second Lieutenant (၁၃) အရာခံ ဗိုလ္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

133

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Warrant Officer I (၁၄) ဒုတိယအရာခံ ဗိုလ္ Warrant Officer II (၁၅) တပ္ခြဲ တပ္ၾကပ္ၾကီး Quarter Master Sergeant (၁၆) တပ္ၾကပ္ၾကီး Sergeant (၁၇) တပ္ၾကပ္ Corporal (၁၈) ဒုတပ္ၾကပ္ Lance Corporal (၁၉ ) တပ္သား Private

စစ္တကၠသိုလ္မ်ားႏွင့္ သင္တန္းေက်ာင္းမ်ား မဇိၥ်မသတင္းဌာန စေနေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 07 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 11 နာရီ 56 မိနစ္

(၁) နုိင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရးတကၠသိုလ္- ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမဝင္း (ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး) (၂) စစ္ဦးစီးတကၠသိုလ္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

134

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

(၃) စစ္တကၠသိုလ္ (၄) တပ္မေတာ္ (ၾကည္း) ဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္း- ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ရဲေအာင္ (ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး) (၅) တပ္မေတာ္ (ၾကည္း) တိုက္ခိုက္ေရးေက်ာင္း- ဗထူး (၆) တပ္မေတာ္ (ၾကည္း) ဘုရင့္ေနာင္ (၇) တပ္မေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသင္တန္းေက်ာင္း (၈) တပ္မေတာ္ ေဆးတကၠသိုလ္- ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ထြန္းေနလင္း- ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး (၉ ) တပ္မေတာ္ နည္းပညာတကၠသိုလ္- ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ဆန္းဦး- ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး (၁ဝ) တပ္မေတာ္ သူနာျပဳႏွင့္ ေဆးဘက္ပညာ တကၠသိုလ္- ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ လွျမင့္ေဆြ၊ ပါေမာကၡခ်ဳပ္

ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္း ပအဖ၊ တအဖ ဥကၠဌမ်ား မဇိၥ်မသတင္းဌာန စေနေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 07 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 11 နာရီ 54 မိနစ္

(၁) ရန္ကုန္တိုင္း- ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ဝင္းျမင့္ (၂) ပဲခူးတုိင္း- ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ လွမင္း (၃) စစ္ကိုင္းတုိင္း- ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ျမင့္စိုး (၄) မေကြးတုိင္း- ဗိုလ္မႉးၾကီး ဘုန္းေမာ္ေရႊ (၅) ဧရာဝတီတိုင္း- ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဆြ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

135

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

(၆) တနသၤာရီတိုင္း- ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေဇာ္ဦး (၇) မႏၲေလးတိုင္း- ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္ေငြ (၈) ကရင္ျပည္နယ္- ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေဇာ္မင္း (၉ ) ကယားျပည္နယ္- ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ဝင္းျမင့္ (၁ဝ) ကခ်င္ျပည္နယ္- ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ စိုးဝင္း (၁၁) ခ်င္းျပည္နယ္- ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ဟုန္းငိုင္း (၁၂) ရခိုင္ျပည္နယ္- ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေသာင္းေအး (၁၃) ရွမ္းျပည္နယ္ (ေျမာက္ပိုင္း) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္သန္းထြဋ္ (၁၄) ရွမ္းျပည္နယ္ (အေရွ႔ပိုင္း) ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ျဖိဳး (၁၅) ရွမ္းျပည္နယ္ - ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ရာျပည့္ (၁၆) မြန္ျပည္နယ္ - ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သက္ႏိုင္ဝင္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

136

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

န.အ.ဖ. ဝန္ၾကီးဌာနမ်ား(Updated on 4 November 2009) စဥ္ ဝန္ၾကီးဌာန

ဝန္ၾကီး

၁

ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာန

ဦးဉာဏ္ဝင္း

၂

သာသနာေရးဝန္ႀကီးဌာန

ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္သူရျမင့္ေမာင္

၃

စီးပြားေရးႏွင့္ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရးဝ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္တင္ႏိုင္သိန္း န္ႀကီးဌာန

၄

ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ၾကီးဌာန

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ေမာင္ျမင့္

၅

ေမြးျမဴေရးႏွင့္ေရလုပ္ငန္းဝန္ၾကီးဌာန ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္သိမ္း

၆

လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးႏွင့္ဆည္ေျမာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဌးဦး

၇

က်န္းမာေရးဝန္ၾကီးဌာန

၈

အမွတ္ ၂ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအားဝန္ၾကီးဌာန ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ေမာင္ျမင့္

၉

ဘ႑ာေရးႏွင့္အခြန္ဝန္ၾကီးဌာန

ဝန္ၾကီးဌာန

၁၀ လူမႈဝန္ထမ္း

ေဒါက္တာေက်ာ္ျမင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လွထြန္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္ေဆြ

ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ျပန္လည္ေနရာခ်ထ ားေရးဝန္ၾကီးဌာန ၁၁ စြမ္းအင္ဝန္ၾကီးဌာန

ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္လြန္းသီ

၁၂ အမွတ္ ၂ စက္မႈဝန္ၾကီးဌာန

ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးစိုးသိန္း

၁၃ ပညာေရးဝန္ၾကီးဌာန

ေဒါက္တာခ်မ္းၿငိမ္း

၁၄ အလုပ္သမားဝန္ၾကီးဌာန

ဦးေအာင္ၾကည္ (ဆက္ဆံေရးဝန္ၾကီး)

၁၅ ပို႔ေဆာင္ေရးဝန္ၾကီးဌာန

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းေဆြ

၁၆ နယ္စပ္ေဒသႏွင့္တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ် ဗိုလ္မွဴးၾကီးသိန္းညြန္႔ ား

စည္ပင္သာယာေရးႏွင့္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေ ရးဝန္ၾကီးဌာန ၁၇ ယဥ္ေက်းမႈဝန္ၾကီးဌာန

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ေအာင္ျမင့္

၁၈ ျပည္ထဲေရးဝန္ၾကီးဌာန

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ဦး

၁၉ ျပန္ၾကားေရးဝန္ၾကီးဌာန

ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ဆန္း

၂၀ သတၱဳတြင္းဝန္ၾကီးဌာန

ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္အုန္းျမင့္

၂၁ သိပၸံႏွင့္နည္းပညာဝန္ၾကီးဌာန

ဦးေသာင္း

၂၂ အမွတ္ ၁ စက္မႈဝန္ၾကီးဌာန

ဦးေအာင္ေသာင္း

၂၃ သစ္ေတာေရးရာဝန္ၾကီးဌာန

ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္သိန္းေအာင္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

137

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

၂၄ ရထားပို႔ေဆာင္ေရးဝန္ၾကီးဌာန

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္မင္း

၂၅ အားကစားဝန္ၾကီးဌာန

ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္သူရေအးျမင့္

၂၆ ဟိုတယ္ႏွင့္ခရီးသြားလာေရးဝန္ၾကီးဌာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စိုးႏိုင္ န

၂၇ ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီးဌာန

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊ

၂၈ ဆက္သြယ္ေရး

ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္သိန္းေဇာ္

စာတိုက္ႏွင့္ေၾကးနန္းဝန္ၾကီးဌာန ၂၉ အမွတ္ ၁ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအားဝန္ၾကီးဌာန ဗိုလ္မွဴးၾကီးေဇာ္မင္း ၃၀ အမ်ိဳးသားစီမံကိန္းႏွင့္စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳး

ဦးစိုးသာ

တိုးတက္ေရး ဝန္ၾကီးဌာန ၃၁ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္႐ံုးဝန္ၾကီး ၃၂ လူဝင္မႈၾကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ျပည္သူ႔အင္အ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ဦး ားဝန္ၾကီးဌာန

၃၃ သမဝါယမဝန္ၾကီးဌာန

ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္ထြဋ္

EDITORIAL

Election is the key to reconciliation in Burma 

Published: 8/11/2009 at 12:00 AM

After many years of what seemed an intractable situation in Burma, the events of recent weeks have given some reason for hope, thanks mostly to the United State's new policy of engagement with the isolated regime. Yesterday it was reported that US President Barack Obama ''expects'' the leaders of all Asean nations _including Burma _ to attend the Asean-US Enhanced Partnership meeting next Sunday, Nov 15, a meeting Mr Obama is also expected to attend. Speculation is rampant that there will be a face-to-face meeting between the US president and senior Burmese general(s), something that would have seemed the stuff of fiction not long ago. This comes on the heels of a visit to Burma by two high-level US officials last week _ US Assistant Secretary of State Kurt Campbell and Deputy Assistant Secretary of State Scot Marciel.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

138

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

In what was called an ''exploratory mission'', the two met with Burmese Prime Minister Gen Thein Sein in the capital of Naypyidaw, and also leader of the opposition National League for Democracy (NLD) Aung San Suu Kyi, who was allowed a brief respite from house arrest. It is also hopeful that the US officials were able to meet with representatives of ethnic minority groups in Rangoon. No one expects an easy or clear resolution to the troubles in Burma, they have fermented too long. One of the trickiest issues will be to determine how past grievances and human rights abuses can be addressed to everyone's satisfaction. But that is far down the road and can be dealt with if and when the reconciliation ever comes to such a point. More immediately there is the issue of the general election scheduled for some time in 2010. A semblance of transparency is an absolute necessity in order for most of the rest of the world to seriously pursue normalisation of relations with Burma. In this regard there are some important parallels between Burma and Iran, a country which during the US presidential elections Barack Obama said he would conduct talks with. After winning the election he did begin a policy of engagement with Iran. It seems clear that this was the correct policy, as his predecessor George Bush's policy of hostile non-engagement had done nothing to dissuade Iran from giving up its nuclear programme and caused unnecessary global tensions. The new policy did help to create a better atmosphere _ a military conflict began to look less likely and a negotiated agreement on Iran's nuclear programme was also looking more hopeful. Rapprochement between the US and Iran was dealt a hard blow with the highly disputed election in June this year, however, with the widespread charges of electoral fraud in incumbent President Mahmoud Ahmadinejad's victory. It became even more difficult when very harsh measures were used to break up the large protests in support of opposition candidate Mir-Hossein Mousavi, although Mr Obama has said he is still willing to engage in negotiations. So again, the election in Burma is the key to the country's future and its emergence from isolation. As things stand now the junta has given little assurance that the election process will be transparent, or that it will allow the participation of the NLD. ''I think an election without Aung San Suu Kyi and the NLD, it would be very hard to see that as credible,'' said Mr Marciel on Thursday during a meeting with diplomats, academics and journalists at Chulalongkorn University.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

139

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

He also said that the representatives from ethnic groups the officials met with ''expressed their concerns about [the] elections and how the government will treat them militarily''. Clearly it is up to the leaders of the US and other concerned countries to use whatever leverage and powers of persuasion at their disposal to influence the election. An obvious possibility would be a promise to overturn sanctions in return for reasonably free and fair elections. The removal of sanctions by the US Congress is a long shot, but it has become more plausible after reports that Ms Suu Kyi has concluded they are adversely affecting the lives of ordinary Burmese. Unfortunately, the possibility of free and fair elections still seems more of a long shot. EDITORIAL

US will only help if Burma shows results Published on November 7, 2009 http://www.nationmultimedia.com/2009/11/07/opinion/opinion_30116067.php Asean should also step in as a united front and push its peer to conduct free and fair elections The two-day trip by the two US senior officials over the week did not produce any fireworks or breakthroughs. At the press conference on Thursday, one of them, Ambassador to Asean Scot Marciel was extremely careful in providing information or coming up with comments related to this mission. Obviously, he did not want to mislead the international community into believing that actual progress had been made. He kept repeating that he would not speculate on the Burmese junta's intentions, knowing full well of the high expectations people had of this trip. However, he did make two important points that the junta needs to take into consideration with all seriousness. Firstly, there should be political dialogue for all stakeholders before the scheduled elections are held next year. Currently, opposition leader Aung San Suu Kyi is not allowed to meet senior members of her National League of Democracy party. Other ethnic leaders have the same restrictions. Representatives from Karen, Kachin, Chin, Hmong, Rohinya and Shan ethnic minorities have complained to the US visitors about the need to amend the constitution. The US fact-finding team reiterated that if there is no such reconciliation process, it would be difficult for the international community to accept the outcome of next year's polls as being inclusive, free and fair. In other words, the junta leaders need to make serious and tangible efforts to materialise national reconciliation. Secondly, the US has effectively opened up a small window to help push the Burmese situation forward. The US is mindful of its own role because it has its own limits. It cannot replace the UN, the EU or regional players including Asean, China and India. Instead,

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

140

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Washington needs to work hand in hand with these players to bring into fruition their joint appeals for inclusive, free and fair elections in Burma. Now that the Burmese junta leaders have met with the US senior officials, they should know all details of the important steps they should take. Burmese Prime Minister Thein Sein, along with the rest of the Asean leaders, will be shaking hands with US President Barack Obama at the first Asean-US Summit in Singapore on November 15. However, this will not be a firm handshake of friends if there are no tangible signs of progress in the near future. It is possible that the junta might try to buy time by releasing some key political prisoners or allow Suu Kyi some freedom to consult her colleagues. Still, this effort being made by the US on Burma should encourage Asean to do more in putting peer pressure on its pariah member. Asean should ask itself why it cannot soften the regime's attitude as the US has been able to do. The grouping's major failure so far has been its lack of common approach towards Burma. Each member has its own views on the issue, while new members such as Vietnam, Laos and Cambodia continue to back the Burmese regime. Without a consolidated view and position among the new and old members, Asean will never be able to bring about change inside Burma.

VENUS' VISION

Three days in the land of Lord Buddha Published on November 7, 2009 http://www.nationmultimedia.com/2009/11/07/opinion/opinion_30116060.php THERE IS no better place to understand Buddhism than in India. You may have read a lot of books on the subject, prayed and made merit at lots of temples, but none of those things could ever equate to a pilgrimage in India. This is because it is only after you have gone on one that you realise why the Lord Buddha became enlightened in India. A friend of mine once used to tease me by saying: "Go to India if you are unhappy". Listening to him recount his experiences in India always had us giggling, but I was surprised to hear the same statement from a senior monk who led my group. However, his reasons were different. "When you're here, you feel like a maharaja or maharani, because you learn to count your blessings when you see the poverty here," Phra Ratrattanarangsi, the founder of Wat Thai Kusinara Chalermraj in Bodh Gaya, told us. Having pioneered the development of Thai temples in India more than two decades ago, the monk looks at life through his dharma filter. "To most people, beggars are a sign of poverty, but if you look at it from another angle, you realise that Indian people are so generous that they can tolerate begging."

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

141

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Still, with us pilgrims often outnumbered by beggars, our tour guide always warned us: "Do not give any money. Walk straight and make no eye contact or you risk being followed by a crowd of beggars." It sounded heartless at first, but believe me, experience taught us to strictly follow the rules. DAY ONE The minute our bus arrived in Bodh Gaya, we were not just surrounded by beggars, but also vendors and 'local' guides. The bunch must have been thinking, here come the maharajas and maharanis. One vendor demanded "yi sib baht", while another young man, also speaking in Thai, said: "Come this way. Phra Ajarn is going this way." So we followed our honourable tour leader in saffron robes, Phramaha Khomsorn Kuttadhammo, the deputy abbot of Wat Thai Kusinara. Those "volunteer" guides followed us all the way. "They are not my students, but they study Thai at the temple," the monk said. Then we made our way to the Mahabodhi temple, a Unesco World Heritage Site where the tree under which Lord Buddha gained enlightenment is located. Though the entrance was hectic and noisy, sheer peace and quiet greeted us as soon as we stepped into the temple. There were scores of pilgrims praying and meditating by the Maha Bodhi tree, but our Phra Ajarn gave us the most enlightened advice: "Inhale and exhale nine times and offer your breath to the Lord Buddha. Breath is our most precious asset." Thought of the day: Nothing matters except your breath. DAY TWO We marked the end of the Buddhist Lent by taking part in a Royal Kratin merit-making ceremony at the Thai temple. Once the rites were complete, we were greeted by a group of young students from a school that is supported by the temple. The kids sat down and started saying silent prayers, while people dropped a Bt20 note or a Bt10 coin next to them. Looking at their condition, I realised why the Lord Buddha was determined to find an end to suffering. Once the ceremony was completed, we paid our final respects to the Maha Bodhi tree before taking a flight to Varanasi. Luckily we didn't have to spend too much time at Varanasi Airport because had been warned about the world's shortest luggage carousel - it's only 5-metres long. When we made our way outside, we were embraced by the heat, the dust and the crowds, and realised that cows have the priority and cars always have to yield. 142 vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

We managed to visit the Sarnath museum, where a lot of Buddha images seemed to be partially damaged by those who wish ill. Still, we had a chance to witness some history and realise that Lord Buddha and his dharma live on. Thought of the day: Life is like a road in Varanasi - though there are many obstacles, you reach your destination in the end. DAY THREE We rose early for a cruise down the river of Gods - the Ganges - with Phra Ajarn Khomsorn, who explained the religious significance of the river. People were having ritual baths and a body was about to be cremated on the shores. Surprisingly, I did not find Ganges as polluted as I had imagined. I was surprised that vendors were selling krathong that were completely natural made from leaves and flour - while nobody used a motorboat to traverse the waters. However, the air was so polluted that only a river as sacred as the Ganges can survive such pollution. Later in the afternoon we went to the Dhamekh Stupa to pray for His Majesty's health. As I was about to place some gold leaf on the stupa, I heard a woman chant: "May the King of Thailand be in good health and may he have all the happiness." I was nearly overcome by emotion. Though His Majesty's image had been placed in front of the stupa, I realised that even without the photograph, the monarch will always have a special place in our hearts. Thought of the day: Amazing Thailand, Incredible India. When I arrived home, I felt grateful that there is an India - an India that gave us Buddha and gave me a chance to feel like a maharani. The writer travelled with THAI for the Royal Krathin ceremony. Photos can be viewed at blog.nationmultimedia.com/veen

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

143

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

မိုင္းလားတပ္ဖြဲ႕ဖိအားေပးခံရမႈအေပၚ ေအာက္ေျခအဆင့္ႏွင့္ ျပည္သူထံသို႕ ႐ွင္းလင္းေဆြးေႏြး

ေသာၾကာေန႕၊ 06 ႏုိ၀င္ဘာလ 2009 သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲဲျမင့္ ႏွင့္ေတြ႕ဆံုၿပီး နယ္ျခားအသြင္ေျပာင္းေရးကိစၥ ဖိအားေပးခံရမႈအေပၚ

မိုင္းလားေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေအာက္ေျခအဆင့္တပ္မႉး တပ္သားမ်ားႏွင့္ လူထုအား ႏို၀င္ဘာ ၅ ရက္ေန႕အထိ ျပန္လည္႐ွင္းျပကာ သေဘာထား ေကာက္ယူခဲ့သည္ဟု သွ်မ္းထိုင္းနယ္စပ္သတင္းရပ္ကြက္က ေျပာပါသည္။

“၂၈ ရက္ေန႕ မိုင္းလားေခါင္းေဆာင္အဖြဲ႕ က်ဳိင္းတံုသြားၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲျမင့္နဲ႕ ေတြ႕ဆံုတဲ့အေပၚ ျပည္သူေတြ ကို မေန႕က ျပန္လည္႐ွင္းျပတယ္။ ျပည္သူနဲ႕ - ေကဒါတို႕ရဲ႕သေဘာထား

ကိုေမးျမန္းတယ္။ မနက္ျဖန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မင္းေအာင္လႈိင္ မိုင္းလား ေရာက္ရင္ အေၾကာင္းအရာ (၆) ခ်က္ ျပန္လည္တင္ျပေတာင္းဆိုဖို႕ လူထုက တိုက္တြန္းထားတယ္ေျပာတယ္” - ဟု တ႐ုတ္ သွ်မ္း - ထိုင္း နယ္စပ္ သြားလာသူ ကုန္သည္တဦးကေျပာသည္။

မိုင္းလားၿမိဳ႕ သွ်မ္းျပည္စစ္တိုင္း သံုးတိုင္းအား ႀကီးၾကပ္သူ တိုင္းခ်ဳပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မင္းေအာင္လႈိင္ထံ တင္ျပေတာင္းဆိုမည့္အဓိကအေၾကာင္း ရင္းမွာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္အသြင္ေျပာင္းလွ်င္......

၁။ နအဖ စစ္အရာ႐ွိမ်ား မိုင္းလားတပ္ဖြဲ႕အတြင္း ၀င္ေရာက္တာ၀န္ထမ္းျခင္း မျပဳလုပ္ေသးရန္ ၊ ၂။ မြမ္းမံ/စစ္သင္တန္းအားလည္း မိုင္းလားနယ္ေျမအတြင္း၌သာ ျပဳလုပ္ရန္၊

၃။ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေသးသည့္အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ မိုင္းလားအရာ႐ွိမ်ား ရာထူးမွ ရပ္နားျခင္းမျပဳရန္၊

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

144

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

၄။ မိုင္းလားတပ္ဖြဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမအားလံုး နဂိုအတိုင္း ထား႐ွိသြားရန္၊

၅။ စစ္အစိုးရ၏ဌာနဆုိင္ရာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားမ်ား မိုင္းလားေဒသအတြင္း

၀င္ေရာက္ထမ္ေဆာင္ျခင္းမျဳပေသးရန္၊ ၆။ မိုင္းလားတပ္ဖြဲ႕၏

စစ္တပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ/အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းဆိုင္ရာ ေကာ္မတီမ်ားအား နဂိုအတိုင္းထား႐ွိရန္ - စသျဖင့္ တင္ျပေတာင္းဆိုသြားမည္ဟုဆိုပါသည္။

“မိုင္းလားကိုဦးေဆာင္တဲ့သူေတြက ဗမာစစ္တပ္ ေျပာတဲ့အတိုင္း တကယ္လိုက္လုပ္မယ္ဆိုရင္

မိုင္းလားတပ္ဖြဲ႕ နဲ႕ ျပည္သူ ေတြကို အ႐ွင္လတ္လတ္ ေျမျမႇဳပ္လိုက္တာနဲ႕ အတူဘဲ” - ဟု

မိုင္းလားမွ မ်ဳိးခ်စ္ တပ္မေတာ္သားတဦးက ၀မ္းပန္း တနည္း ေၾကေၾကကြဲကြဲႏွင့္ေျပာေၾကာင္း အမည္မေဖၚလိုသည့္ အဆိုပါကုန္သည္က သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ အားေျပာပါသည္။

“နယ္ျခင္းဆက္စပ္ေနတဲ့ SSA ေျမာက္ပိုင္း၊ ၀ နဲ႕ မိုင္းလားတို႕ေတြ လက္ေႏွးၿပီး

ဘံုဆံုးျဖတ္ခ်က္/တစည္းတလံုးထဲ ေတာင္း ဆိုမႈေတြ မလုပ္ႏိုင္ရင္၊ ေသအတူ ႐ွင္အတူ

ဆံုးျဖတ္ခ်က္မခ်ႏိုင္ရင္၊ တဖြဲ႕ၿပီးတဖြဲ႕ ကိုးကန္႕လို သြားမွာဘဲ။ ၀ တပ္ဖြဲ႕အတြက္ ေျမာက္ပိုင္း SSA က တံတိုင္းျဖစ္ေနသလုိ မုိင္းလားဆိုလဲ သူ႕ရဲ႕ထြက္သက္၀င္သက္လိုဘဲ၊ အဲဒီ့ႏွစ္ဖြဲ႕ ကိုးကန္႕လို ထပ္ျဖစ္ မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၀ တစ္ဖြဲ႕ထဲေတာင့္ခံေနလို႕ရမွာမဟုတ္ဘူး” - ဟု သွ်မ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းမွ သံုးသပ္သူတဦးက ေျပာပါသည္။

ဒီေကဘီေအအဖြဲ႔ ေရႊတူးေနေၾကာင္း သတင္းမ်ားထြက္ေပၚ

ဒီေကဘီေအအဖြဲ႔ ေရႊတူးေနေၾကာင္း သတင္းမ်ားထြက္ေပၚ SATURDAY, 07 NOVEMBER 2009 11:37 ၿဖဳိးႀကီး

http://www.yoma3.org/index.php?option=com_content&view=article&id=418:2009 -11-07-04-44-55&catid=41:2008-09-21-07-44-45&Itemid=124 ျမဝတီၿမိဳ႕၊ ေက်ာက္ေတာင္ရြာ အနီးတဝိုက္တြင္ ဒီေကဘီေအအဖြဲ႔မ်ားက

ေရႊတူးသည့္လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ေနေၾကာင္း သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚေနလ်က္ရွိသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ၆ လခန္႔မွ စတင္ကာ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး ေရႊစအနည္းငယ္ပါဝင္သည့္ ေျမမႈန္႔မ်ားကို ေရာင္းခ်ျခင္းမ်ား ရွိေနသည္ဟု ေဒသခံ ေရႊလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္သူတဦးက ေျပာသည္။

ဒီေကဘီေအအဖြဲ႔မွ စစ္သားမ်ား (Photo: taifreedom.com)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

145

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

“အဲဒီက တူးတဲ့ဟာေတြ က်ေနာ့္ကို လာစပ္ေသးတယ္။ ေျမမႈန္႔ေတြနဲ႔ ေရာေနတာ။ ေရႊမႈန္႔ေတြေတာ့ ပါတယ္။ အေရာင္ကလည္း အကုန္ ေရႊေရာင္ေတြပဲ။ ဒါက

ကံနဲ႔ဆိုင္တာဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔လည္း လုပ္ဖို႔က စဥ္းစားေနတုန္းပဲ” ဟု ေျပာသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ ေရႊတူးေနျခင္းကို ဒီေကဘီေအအဖြဲ႔ဝင္မ်ားက လူအမ်ားအသိမခံဘဲ ၎တို႔ အုပ္စုအတြင္းေလာက္သာ သိရေၾကာင္း အဆိုပါေဒသခံက ဆက္ေျပာသည္။ “သူတို႔က လူအျမင္မခံဘူး။ အဲဒီမွာရွိတဲ့ သူေတြကို ရွင္းထုတ္ၿပီးမွ လုပ္တာ။ က်ေနာ္တို႔လဲ သူတို႔

လႈပ္ရွားေနတယ္ ဆိုတာပဲ သိတယ္။ တကယ္ တိတိက်က် ဘာေတြလုပ္ေနတယ္ဆိုတာကေတာ့ မသိဘူး။ က်ေနာ့္ကို ေရႊမႈန္႔ေတြ လာစပ္တဲ့သူကလည္း ဘယ္ကရတယ္ဆိုတာကို ေျပာတာမဟုတ္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။

ယခုလက္ရွိ ျမဝတီၿမိဳ႕ေပၚတြင္ ဒီေကဘီေအအဖြဲ႔ဝင္မ်ားအေနျဖင့္ အနည္းငယ္

ထူးျခားမႈမ်ားရွိေနၿပီး သြားလာရာတြင္ အုပ္စုလိုက္ သြားလာျခင္းမ်ား ရွိေနေၾကာင္း ၎က ဆက္ေျပာသည္။ ဒီေကဘီေအအဖြဲ႔မွာ မၾကာေသးခင္က စစ္အစိုးရလက္ေအာက္ရွိ

နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔စည္းေရးကို သေဘာတူထားၿပီး ကရင္ျပည္နယ္အတြင္း စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ေနလ်က္ရွိသည္။ တာဝန္မထမ္းေဆာင္လိုေတာ့ေၾကာင္း အရာရွိတဦး ဖြင့္ဆို

တာဝန္မထမ္းေဆာင္လိုေတာ့ေၾကာင္း အရာရွိတဦး ဖြင့္ဆို WEDNESDAY, 04 NOVEMBER 2009 14:19 ဗထူး

http://www.yoma3.org/index.php?option=com_content&view=article&id=415:2009 -11-04-07-21-19&catid=41:2008-09-21-07-44-45&Itemid=124 တပ္မေတာ္အတြင္း တပ္မွဴးမ်ား၊ အရာရွိမ်ားအေနျဖင့္ ဆက္လက္

တာဝန္ထမ္းေဆာင္းလိုျခင္းမရွိေတာ့ေၾကာင္း အမည္မေဖာ္လိုသည့္ တပ္မေတာ္အရာရွိတဦးက ေျပာသည္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲေနာက္ပိုင္း ျဖစ္ေပၚလာမည့္ အစိုးရႏွင့္ အနာဂါတ္ကို

ယံုၾကည္မႈမရွိသည့္အတြက္ ယင္းကဲ့သို႔ ဆက္လက္ မေနလိုေတာ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ေျပာသည္။ “အခုဆို တခ်ဳိ႕တပ္မွဴးေတြ၊ အရာရွိေတြ အရပ္ဖက္ကို ေငြေပးၿပီး ေျပာင္းေနၾကတယ္။ အဲဒါကလည္း တိုင္းမွဴးေတြနဲ႔ အဆင္ေျပၿပီးမွ ရတာ။ အနိမ့္ဆံုး ေလးသိန္းေလာက္ ကုန္တယ္။ အခုဟာက တခ်ဳိ႕တပ္ေတြမွာဆိုရင္ အမိန္႔မနာခံရင္ ပင္စင္လစာပါ မရဘူးျဖစ္ေနတာ။

အရာရွိေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အထက္က ဖိအားေပးတာေတြ ခံေနရတယ္” ဟု ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

146

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို တပ္မေတာ္အရာရွိမ်ားအပါအဝင္ ႀက့ံဖြံ႔အသြင္ေျပာင္းမ်ား၊

စစ္မႈထမ္းေဟာင္းမ်ား၊ အမ်ဳိးသမီးေရးရာ အဖြဲ႔ဝင္မ်ားကို ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းထားေၾကာင္း အဆုိပါအရာရွိက ဆက္လက္ေျပာသည္။ စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအေနျဖင့္ အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားအေပၚ မည္ကဲ့သို႔ သေဘာထားသည္ျဖစ္ေစ မိမိတို႔အေနျဖင့္ အားလံုးအဆင္ေျပေစလိုေၾကာင္း ၎က ေျပာသည္။ “အတိုက္အခံပဲေျပာေျပာ၊ ေဒၚစုၾကည္နဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပလည္ေအာင္ လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။

တဆက္တည္းေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္တို႔ တပ္မေတာ္သားေတြအေနနဲ႔ကေတာ့ တပ္မေတာ္နဲ႔ ျပည္သူ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴပဲ သြားခ်င္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။ ထို႔အျပင္ စစ္အစိုးရ အတည္ျပဳခဲ့သည့္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒသစ္အရ ၾကားျဖတ္အစိုးရဖြဲ႔ရန္ မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္းႏွင့္ တပ္မေတာ္အတြင္း တစံုတရာ မၾကားသိေသးေၾကာင္း ၎က ဆက္လက္ေျပာသည္။

မၾကာေသးခင္ကလည္း တပ္မေတာ္အင္ဂ်င္နီယာတပ္မွ အရာရွိတဦးက အင္ဂ်င္နီယာတေယာက္အေနျဖင့္ေသာ္၎၊ တပ္မေတာ္သားတေယာက္အေနျဖင့္ေသာ္၎ အေျပာင္းအလဲသည္ အေရးႀကီးေၾကာင္း ဖြင့္ဟေျပာဆိုခဲ့သည္။

ဘ၀ တလင္းျပင္ထဲက

ေကာက္သင္းေကာက္သူမ်ား… SATURDAY, 07 NOVEMBER 2009 15:00 ၾကည္ေဝ http://www.irrawaddy.org/bur/index.php?option=com_content&view=article&id=2 098:2009-11-07-08-04-55&catid=2:articles&Itemid=30 ပိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ လက္ေသးေသးေလးတစံုသည္ လယ္ကြင္းရိုးျပတ္ေတြၾကားရွိ

ေကာက္ရိတ္သိမ္းရာမွ က်က်န္ေနခဲ့ေသာ စပါးႏွံမ်ားကို တႏွံခ်င္းစီ လိုက္ေကာက္ေနသည္။ ေကာက္ၿပီးသား စပါးႏွံမ်ားကို ညာလက္ ေသးေသးေလးႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္ ထားၿပီး ဘယ္လက္ျဖင့္ ကိုင္ထားေသာ ပီနံအိတ္ထဲကို ဂရုတစိုက္ထည့္ကာ ဆက္ေကာက္ေနျပန္သည္။

လူႀကီးေဆာင္း ဦးထုပ္ႀကီးတလံုးကို ေဆာင္းထားၿပီး ထမင္းထုပ္ႏွင့္ ပီနံအိတ္ခြံတခ်ိဳ႕ထည့္ထားေသာေၾကာင့္ ေဖာင္းကား ေနေသာ လြယ္အိတ္ႏြမ္းေလးလြယ္ကာ က်ယ္၀န္းလွေသာ လယ္ကြင္းရိုးျပတ္မ်ားၾကား၌ ဖိနပ္မဲ့ေျခဖ၀ါးမ်ားႏွင့္ တေနကုန္

ေကာက္သင္းလိုက္ေကာက္ေနသည့္ ကေလး၏ အသက္မွာ ၇ ႏွစ္ခန္႔သာရွိေသးေၾကာင္း အဘြား

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

147

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေဒၚခ်ိဳက ေျပာျပသည္။ သူတို႔ေျမးအဘြားသည္ နံနက္ ၇ နာရီကတည္းက ရန္ကုန္တိုင္း၊ တြံေတးၿမိဳ႕နယ္အတြင္းက

လယ္ကြင္းမ်ားထဲရွိ ရိတ္သိမ္း ၿပီး က်က်န္ခဲ့ေသာ စပါးႏွံမ်ားကိုေကာက္၍ အသင့္ယူလာသည့္ ပီနံအိတ္ျဖင့္ထည့္ယူၾကရသည္။ ပီနံအိတ္တလံုးျပည့္သြား လွ်င္ ေနာက္ထပ္အိတ္တလံုးကို ဆက္ျဖည့္ရင္း ေကာက္သင္းေကာက္ၾကသည္မွာ ညေနေစာင္းသည္အထိ ျဖစ္သည္။ နံနက္မိုးလင္းမွ မိုးခ်ုဳပ္ခ်ိန္အထိ အဘြားႏွင့္အတူ ရာသီေပၚ အလုပ္မ်ားကို

ႀကံဳရာက်ပန္းလုပ္ေနရေသာ ေမာင္ေပၚေလး သည္ အသက္ ၇ ႏွစ္ခန္႔ ရွိေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ေက်ာင္းမေနဘူးေခ်။ ေမာင္ေပၚေလးသာမက သူ႔အထက္က အသက္ ၁၂ ႏွစ္အရြယ္ႏွင့္ ၁၀ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးမ်ားသည္လည္း ေက်ာင္းမေနဘူးၾကပါ။ ယခုအခါ ထိုႏွစ္ေယာက္မွာ မိခင္ဖခင္တို႔ႏွင့္ အတူ ပဲခူး၊ ေညာင္ေလးပင္ ဘက္ရွိ မီးေသြးဖိုလုပ္ငန္းတြင္ အလုပ္၀င္လုပ္ေနၾကေၾကာင္း ေဒၚခ်ိဳက ေျပာျပသည္။ “ေကာက္သင္းေကာက္လုိ႔ရတဲ့ စပါးေတြကို ၀ယ္တဲ့ဒိုင္ေတြမွာ ျပန္သြင္းတယ္၊ တေနကုန္ ေကာက္ရင္ေတာ့ ငါးအိ္တ္ ေလာက္္ ရတယ္၊ တအိတ္ကို က်ပ္ ၂၅၀ ေပးတယ္၊ အဲဒါ စပါးေစ်းေကာင္းေနလို႔၊ မႏွစ္ကဆိုရင္ တအိတ္မွ ၂၀၀ ပဲ ေပး တာ၊ ဒီကရတဲ့ေငြနဲ႔ပဲ

က်ဳပ္တုိ႔ေျမးအဘြား စားေနရတာ”ဟု ေဒၚခ်ိဳက ပိုးစား၍ မည္းညစ္ေနေသာ သြားမ်ား မေပၚေစရန္ ပါးစပ္ေစ့ကာ ေျပာသည္။ ယခုကဲ့သို႔ေသာ ေကာက္သစ္ရာသီမ်ားတြင္ ေကာက္သင္းေကာက္ခြင့္ရရန္ လယ္ရွင္မ်ားကို ခြင့္ေတာင္းခဲ့ရေၾကာင္း၊ ယခင္ ကတည္းက လယ္ရွင္မ်ားထံတြင္ ၀င္ထြက္သြားလာကာ လုပ္ကိုင္စရာရွိသည္တို႔ကို လုပ္ကိုင္ေပးရေလ့ရွိေၾကာင္း၊ တဦး ေမတၱာ၊ တဦးေစတနာ သေဘာမ်ိဳးျဖင့္ ေကာက္သင္းေကာက္ခြင့္ ေပးၾကျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အဘြားေဒၚခ်ိဳက ေျပာျပသည္။

“ေကာက္သင္း ေကာက္လာတာ ဒီကေလးတသက္ပဲ၊ ေကာက္သင္း

မေကာက္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ က်ပန္း လုပ္စား တယ္၊ ဒီလယ္ရွင္ေတြနဲ႔က ဟိုးအရင္ကတည္းက သိတာဆိုေတာ့ က်ဳပ္တို႔ကလြဲျပီး တျခားသူကို ေပးမေကာက္ခိုင္း ေတာ့ဘူး”ဟု သူက ဆိုသည္။

လယ္ရွင္မ်ားကလည္း ေကာက္ရိတ္သိမ္းစဥ္က က်ခဲ့ေသာ စပါးႏွံတို႔ အလကားျဖစ္မည့္အစား ေဒၚခ်ိဳတို႔ ကဲ့သို႔ေသာ ႏြမ္းပါး သူမ်ားကို ေပးေကာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာက္သင္းေကာက္သူမ်ားကလည္းရလာသည့္ စပါးႏွံမ်ားကို၀မ္းစာထားသူ က ထား၊ ျပန္ေရာင္းသူကေရာင္း၊ လယ္ရွင္ထံတြင္ပင္ ျပန္သြင္းသူက သြင္းၾကသည္။

“ဒီႏွစ္စပါးေစ်းေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာတယ္၊ ခုေတာင္ စပါးေစ်းက က်ပ္ ၃ သိန္းေက်ာ္ၿပီတဲ့၊ က်ဳပ္တို႔ေတာင္ ဒီစပါးေတြ ျပန္မေရာင္းဘဲ သိမ္းေတာ့မယ္လို႔ စိတ္ကူးတယ္၊ စပါးေစ်းေကာင္းရင္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

148

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဆန္ေစ်းလည္း ေကာင္းေတာ့မွာေလ၊ က်ဳပ္တုိ႔ ၀ယ္စားဖို႔ ခက္ေတာ့မွာ”ဟု ေဒၚခ်ိဳက ေျပာသည္။ က်ပန္းလုပ္ကိုင္စားေသာ သူတို႔ ေျမးအဘြားကဲ့သို႔ ခ်ိဳ႕တဲ့သူမ်ားအေနႏွင့္ ခိုင္းသူရွိမွ အလုပ္ရွိေၾကာင္း၊ စပါးမ်ား ျမင္ေန ေတြ႕ေနရေသာ္လည္း ထမင္းငတ္ခဲ့ေသာ ေန႔ရက္မ်ားရွိေၾကာင္းလည္း သူက ဆုိသည္။ ေတာင္သူမ်ားအတြက္ စပါးေစ်းေကာင္းျခင္းမွာ ေပ်ာ္စရာျဖစ္ၿပီး သူတို႔အတြက္လည္း အလုပ္အကိုင္ ေကာင္းႏိုင္ေသာ ေၾကာင့္ ၀မ္းသာရေၾကာင္း၊

သို႔ေသာ္လည္းစပါးေစ်းေကာင္းသည့္အတြက္ ဆန္ေစ်းတက္လာမည္ကို စိုးရိမ္ေနရေၾကာင္း စပါးေလွ႔သည့္အလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ေနေသာ မသိန္းစိန္ကလည္း ေျပာျပသည္။ “လယ္ရွင္ေတြကခိုင္းမွ အလုပ္လုပ္ရတဲ့ က်မတို႔လို က်ပန္းေတြက လယ္စိုက္ေနရေပမယ့္ ထမင္းစားဖို႔ ခက္တယ္၊ မႏွစ္တုန္းကေတာ့ လယ္ရွင္ေတြက ထြက္ႏႈန္းမေကာင္းလို႔၊ ေစ်းမေကာင္းလို႔ဆိုျပီး လုပ္ခ နည္းနည္းပဲ ေပးတယ္၊ ဒီႏွစ္ ထြက္ႏႈန္းေကာင္းတယ္၊

ေစ်းေကာင္းတယ္ဆိုရင္ လာမယ့္ ေႏြစပါးစိုက္ေတာ့ ပိုရမွာ မွန္ေပမယ့္ ၀ယ္စားရမယ့္ ဆန္ေစ်း ကလည္း တက္ေနေတာ့ ငတ္ေနတာပါပဲ”ဟု မသိန္းစိ္န္က ဆိုသည္။

မိုးစပါး စိုက္ပ်ိဳးစဥ္က ပ်ိဳးႏႈတ္ခ၊ ေကာက္စိုက္ခမွာ တရက္ က်ပ္ ၁၀၀၀ ရခဲ့ေၾကာင္း၊ ယမန္ႏွစ္ကမူ တရက္ က်ပ္ ၈၀၀ သာ ရေၾကာင္း၊ ယခုႏွစ္ ပိုရသည္ဟု ဆိုႏုိင္ေသာ္္လည္း ကုန္ေစ်းႏႈန္းမ်ား တက္လာခဲ့ေသာေၾကာင့္ အဆင္မေျပေၾကာင္း သူက ေျပာျပသည္။ “အခု စပါးေစ်းကလည္းတက္လာၿပီ၊ ဆန္ေစ်းေတြလည္း အရင္ႏွစ္ကထက္ တက္သြားၿပီလို႔ ၾကားတယ္၊ က်မတုိ႔ ဆန္ေတာင္ ၀ယ္စားႏိုင္ပါ့မလားမသိေတာ့ဘူး”ဟုလည္း မသိန္းစိန္က ညည္းညဴသည္။ ေဒၚခ်ိဳတို႔ ေျမးအဘြားကေတာ့ ေနာက္ရက္မ်ားတြင္ရသမွ်ေသာ စပါးႏွံမ်ားကို ဒိုင္မသြင္းဘဲ အိမ္စားရန္ သိမ္းမည္ျဖစ္ ေၾကာင္း ေျပာျပသည္။ ယခုႏွစ္ ေကာက္သင္းေကာက္သူအမ်ားစုကလည္း စပါးႀကိတ္ခြဲကာ ဆန္အျဖစ္ထားၾကမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကသည္။

ယခင္ႏွစ္မ်ားက ၂ ႏွစ္ဆက္တိုက္ပင္ စပါးေစ်း တင္းတရာလွ်င္ က်ပ္ ၂ သိန္းေက်ာ္ရံုမွ်သာ ရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္ စိုက္စရိတ္ မေက်ေသာ ေတာင္သူမ်ားပင္ ရွိေၾကာင္း၊ ယခုႏွစ္တြင္မွ စပါးေစ်း တရိပ္ရိပ္ တက္လာခဲ့ရာ က်ပ္ ၃ သိန္း ၅ ေသာင္းေက်ာ္ ေစ်းအထိ ရွိေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

“ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြက စပါးေစ်းက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔မွာ စိုက္စရိတ္မေက်၊ ေႂကြးမေက်တဲ့အျပင္ ေႂကြးသစ္ေတြ တင္ခဲ့ရတယ္၊ အခုလည္း ဘယ္လိုလာဦးမလဲေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး၊

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

149

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေလာေလာဆယ္ေတာ့ စပါးေစ်း ေကာင္းေနတာ မွန္ပါတယ္” ဟု တြံေတးၿမိဳ႕နယ္မွ ေတာင္သူတဦးျဖစ္သည့္ ဦးခင္ေမာင္ညြန္႔က ေျပာသည္။

သူ႔အေနႏွင့္ ယခုႏွစ္တြင္ ဧက ၂၀ စုိက္ခဲ့ရာ စပါးတင္း ၉၀၀ ေက်ာ္ ရရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္ ထြက္ႏႈန္း မဆိုးဟု ဆုိသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က တင္း ၆၀၀ ျပည့္ရံုသာရခဲ့ၿပီး ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ကလည္း တင္း ၅၀၀ ခန္႔သာ ရေသာေၾကာင့္ စိုက္စရိတ္ မေက်ခဲ့ေၾကာင္းေျပာျပသည္။

စပါးစိုက္ေတာင္သူမ်ားတြင္ ကိုယ့္စရိတ္ႏွင့္ကိုယ္ စိုက္ႏိုင္ေသာ ေတာင္သူႏွင့္ ေခ်းငွားကာ စပါးေပး ေငြယူစနစ္ျဖင့္ စိုက္ၾကေသာ ေတာင္သူမ်ားရွိသည္။ စပါးထြက္ႏႈန္းက်ၿပီး ေစ်းက်ပါက စပါးေပးေငြယူစနစ္ျဖင့္ စိုက္ၾကေသာ ေတာင္သူမ်ားမွာ ဒုကၡေရာက္ၾကရေၾကာင္း၊

စိုက္စရိတ္ျမင့္လာေသာေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕မွာ စိုက္ ဧက ေလွ်ာ့ၾကေၾကာင္း ဦးခင္ေမာင္ညြန္႔က ဆိုသည္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္းက တဧက စိုက္ပ်ိဳးစရိတ္ႏႈန္းမွာ ၁ သိန္း ၆ ေသာင္းမွ ၂ သိန္း၀န္းက်င္အထိ ကုန္က်ခဲ့ၿပီး ယခုႏွစ္ တြင္လည္း တဧက က်ပ္ ၁ သိန္း ၈ ေသာင္းမွ က်ပ္ ၂ သိန္း ၂ ေသာင္းေက်ာ္၊ ၂ သိန္း ၅ ေသာင္းအထိ ကုန္က်ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ “ဒီႏွစ္က စပါးေစ်းလည္းေကာင္းေတာ့ လက္ရွိ ဆန္ေစ်းကလည္း ေကာင္းေနၿပီ၊ အရင္ ဒီရာသီ ဆန္သစ္ေပၚခ်ိန္မွာ ဇီယာဆန္ တအိတ္ကို က်ပ္ ၁ ေသာင္း ၁ ေထာင္ ၀န္းက်င္ေလာက္နဲ႔

ေစ်းဖြင့္တယ္၊ အခု တအိတ္ကို ၁ ေသာင္းခြဲ ေစ်းနဲ႔ ေစ်းကြက္ထဲ၀င္လာတယ္”ဟု ရန္ကုန္ ဘုရင့္ေနာင္မွ ဆန္ပြဲရံု လုပ္ငန္းရွင္တဦးက ေျပာျပသည္။

ယခုအခါ အေျခခံလူတန္းစား အမ်ားဆံုး စားသံုးလ်က္ရွိေသာ ဆန္ၾကမ္းေစ်းမွာ

ယခင္ႏွစ္ကထက္ တအိတ္လွ်င္ က်ပ္ ၃ ေထာင္ေက်ာ္ခန္႔အထိ ျမင့္တက္လ်က္ရွိေၾကာင္း ဆန္ပြဲရံုလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ေျပာသည္။ လက္ရွိ ရန္ကုန္ဆန္ေစ်းကြက္အတြင္းသို႔ တြံေတး၊ ခရမ္း၊ သံုးခြ၊ သန္လ်င္၊ ေက်ာက္တန္း၊ လွည္းကူး၊ ထန္းတပင္ စသည့္ ရန္ကုန္တုိင္းအတြင္းရွိ ေဒသမ်ားမွ ဆန္မ်ား ၀င္လာသကဲ့သို႔ ပဲခူးတိုင္းႏွင့္ ဧရာ၀တီတိုင္း ပုသိမ္၊ ေျမာင္းျမစသည့္ ေဒသ တုိ႔မွလည္း ၀င္ေရာက္လာၾကၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ယခုေစ်းကြက္အတြင္း ၀င္ေရာက္လာၾကေသာ ဆန္ၾကမ္းမ်ားမွာ ျပည္ပသုိ႔ တင္ပို႔

ေရာင္းခ်ေနၾကေသာ ဆန္အမ်ိဳးအစား မ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း လက္ရွိဆန္သစ္မ်ားမွာ အစိုဓာတ္မ်ား ရွိေနေသးေသာေၾကာင့္ တင္ပို႔ရန္မျဖစ္ႏိုင္ေသးေၾကာင္း သိရ သည္။ ဆန္ေစ်းမွာ ေရွ႕ဆက္တက္လာဖြယ္ရွိေၾကာင္း ဆန္ကုန္သည္ႀကီးမ်ားက သံုးသပ္သည္။ စပါးေစ်း တက္သြားျခင္းမွာ ေစ်းကြက္အတြင္း ဆန္လက္က်န္နည္းသြားျခင္းႏွင့္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

150

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အေထြေထြကုန္ေစ်းႏႈန္း ျမင့္တက္လာ ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆန္ကုန္သည္ႀကီး တဦးက ဆိုသည္။

“ဆန္ေစ်းတက္၊ စပါးေစ်းတက္တာက ငါးေထာင္တန္ကိစၥေၾကာင့္လည္း ပါတယ္၊ ေနာက္တခ်က္က စပါးအ၀င္ ေနာက္က် ၿပီး ေစ်းကြက္ထဲမွာ ဆန္ျပတ္ကုန္တာေၾကာင့္လည္း ပါတယ္၊ အေထြေထြ ကုန္က်စရိတ္ေတြ ျမင့္ကုန္တာေၾကာင့္လည္း ပါတယ္”ဟု သူက ေျပာသည္။

ျပည္တြင္း ဆန္ေစ်းကြက္တြင္ လက္က်န္ဆန္မရွိသေလာက္ ျပတ္သြားေသာေၾကာင့္ ျပည္ပသုိ႔ ဆန္တင္ပို႔မႈ ေလ်ာ့နည္း သြားေၾကာင္း၊ သုိ႔ေသာ္လည္း ဆန္သစ္ေပၚၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႏို၀င္ဘာလမွစတင္ၿပီး ျပန္လည္ ျမင့္တက္လာဖြယ္ရွိ ေၾကာင္း သိရသည္။

၂၀၀၉ -၂၀၁၀ ဘ႑ာေရးႏွစ္တြင္ ျပည္ပသို႔ ျမန္မာ့ဆန္တန္ခ်ိန္ တသန္းအထိ တင္ပို႔ႏိုင္မည္ဟု ကၽြမ္းက်င္သူ ဆန္ကုန္ သည္ႀကီးမ်ားက ခန္႔မွန္းၾကသည္။

ျမန္မာ့ဆန္၏ ေစ်းကြက္ေ၀စု အေနအထားမွာ အာဖရိက ေစ်းကြက္တြင္ အားသာမႈမ်ား ရွိေနေၾကာင္းလည္း အဆိုပါ ဆန္ကုန္သည္ႀကီးမ်ား၏ အဆိုအရ သိရွိရသည္။ ျမန္မာ့ဆန္စပါး ျပည္ပတင္ပို႔မႈမွာ ၂၀၀၆ -၂၀၀၇ ခုႏွစ္အထိ တင္ပို႔မႈနည္းပါးခဲ့ေသာ္လည္း ၂၀၀၇-၂၀၀၈ ဘ႑ာေရးႏွစ္မွ စတင္ကာ အရွိန္ရလာခဲ့ေၾကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ

ဆန္စက္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အသင္းမွ တြဲဖက္အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ဦး၀င္းေအးေဖက ဆုိသည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ဆန္စပါး အမ်ားဆံုးထြက္ရွိရာ ဧရာဝတီတုိင္း နာဂစ္မုန္တုိင္းဒဏ္

ခံခဲ့ရေသာ္လည္း ၂၀၀၇ - ၂၀၀၈ ဘ႑ာေရးႏွစ္တြင္ ျပည္ပသို႔ ဆန္တန္ခ်ိန္ ၃ ဒသမ ၅ သိန္းေက်ာ္ တင္ပို႔ခဲ့သည္ ဟုသိရသည္။ ၂၀၀၈-၂၀၀၉ ဘ႑ာ ေရးႏွစ္တြင္လည္း ျပည္ပသုိ႔ ဆန္တန္ခ်ိန္ ၆ သိန္းေက်ာ္ ၇ သိန္းနီးပါးအထိ တုိးတက္ တင္ပို႔ႏိုင္ခဲ့ၿပီး လက္ရွိ ဘ႑ာေရးႏွစ္ ၂၀၀၉-၂၀၁၀ အတြင္းတြင္လည္း တန္ခ်ိန္ ၆ သိန္းေက်ာ္တင္ပို႔ခဲ့ၿပီးျဖစ္၍

ဘ႑ာေရးႏွစ္ၿပီးဆံုးခ်ိန္တြင္ တန္ခ်ိန္ တသန္း အထိ တင္ပုိ႔ႏိုင္ရန္ခန္႔မွန္းထားေၾကာင္း သူကေျပာသည္။

ျပည္ပတင္ပို႔ဆန္ အဓိကေစ်းကြက္ေ၀စုမွာ ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၀၇-၂၀၀၈ ဘ႑ာေရးႏွစ္က အာရွေစ်းကြက္တြင္ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ အာဖရိကေစ်းကြက္တြင္ ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းတြင္ ၁၂ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ အေရွ႕ဥေရာပႏွင့္ တျခားေဒသမ်ားတြင္ ၂

ရာခိုင္ႏႈန္းရွိခဲ့ေၾကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံဆန္စက္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အသင္းမွ သိရွိရသည္။ ၂၀၀၈-၂၀၀၉ ဘ႑ာေရးႏွစ္တြင္မူ အာရွေစ်းကြက္မွ ဆန္တန္ခ်ိန္ ၂ ဒႆမ ၇ သိန္းေက်ာ္ျဖင့္ျပည္ပသို႔ တင္ပို႔ေနေသာ ေစ်းကြက္ေ၀စု၏ ၄၀ ရာခိုင္ႏႈန္း၊

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

151

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အာဖရိကေစ်းကြက္သည္ ဆန္တန္ခ်ိန္ ၃ ဒသမ ၈ သိန္းေက်ာ္္ျဖင့္ ေစ်းကြက္ေ၀စု၏ ၅၆

ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ အမ်ားဆံုးျဖစ္ခဲ့ကာ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသမွ ၂ ရာခိုင္ႏႈန္း အေရွ႕ဥေရာပႏွင့္ တျခားေဒသမ်ားမွ ၁ ရာခိုင္ႏႈန္း ရရွိခဲ့သည္ဟုလည္း သိရသည္။ အာဖရိကေစ်းကြက္သို႔ ဆန္တင္ပို႔ရာတြင္ ယခုအခါလက္က်န္ဆန္အေဟာင္းမ်ားကိုသာ အမ်ားဆံုးတင္ပို႔ေပးေနျခင္း ျဖစ္ၿပီး မၾကာမီကာလတြင္ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံသို႔လည္း တိုက္ရိုက္တင္ပို႔ႏိုင္ဖြယ္ရွိေၾကာင္း ဆန္ကုန္သည္မ်ားက ေျပာသည္။

ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံမွာ ပံုမွန္အားျဖင့္ ဆန္လုိအပ္ခ်က္ျမင့္မားသည့္အျပင္ ယခုႏွစ္တြင္ ကတ္ဆနာတိုင္ဖြန္းမုန္တိုင္းေၾကာင့္ ဆန္တန္ခ်ိန္ ၅ သိန္းေက်ာ္ ပ်က္စီးခဲ့ရ၍ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားမွ ဆန္မ်ား တင္သြင္းရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဆန္ ေရာင္းခ်ေနေသာ ကုမၸဏီ ၃၀ ခန္႔ကလည္း ဖိလစ္ပ္ုိင္ႏိုင္ငံသုိ႔ ဆန္တင္ပို႔ႏိုင္ေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆန္ကုန္သည္မ်ားက ဆုိသည္။ ျပည္ပသို႔ တင္ပို႔ေနေသာ ဧည့္မထ ၂၅ မွတ္ ဆန္ကို ပဲခူးတိုင္း၊ ခရမ္း၊ သံုးခြ၊ သန္လ်င္၊

လွည္းကူးႏွင့္ ဧရာ၀တီတိုင္း အတြင္းရွိ တခ်ိဳ႕ေဒသမ်ားတြင္ စိုက္ပ်ိဳးကာ ေစ်းကြက္အတြင္းသို႔ တင္ပို႔ျခင္းျဖစ္ျပီး ယခုလက္ရွိ ျပည္တြင္း ေစ်းကြက္ အတြင္း၌ ဧည့္မထဆန္ တအိတ္လွ်င္ က်ပ္ ၁၅၀၀၀ မွ က်ပ္ ၁၇၀၀၀ အတြင္း အေရာင္းအ၀ယ္ ျပဳလုပ္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ “ဧည့္မထ၂၅ မွတ္ဆန္က ျပည္ပပို႔ကုန္အမယ္တမ်ဳဳိးျဖစ္တဲ့အတြက္

ျပည္ပတင္ပို႔မႈအားေကာင္းရင္ ျပည္တြင္းေစ်းကြက္မွာ ေစ်းႏႈန္းျမင့္တက္ပါတယ္၊ ဆန္္အသစ္ မေပၚေသးခင္အခ်ိန္မွာ ဆန္ေဟာင္းလက္က်န္ အရမ္းနည္းသြားေတာ့ ျပည္ပတင္ပို႔ ေပးေနမႈ ေလ်ာ့က်သြားတယ္၊ ဆန္သစ္ေပၚၿပီဆိုေတာ့ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ျပန္ပို႔ၾကရင္ ဆန္ေစ်းလည္း ဆက္တက္ေနဦးမွာပဲ” ဟု ဆန္စက္လုပ္ငန္းရွင္တဦးက ေျပာသည္။ ယင္းသို႔ ဆန္ေစ်းမ်ားတက္ရာတြင္ လူအမ်ားစားသုံးေသာ ဆန္ၾကမ္းေစ်း တက္လာသည့္အတြက္ စိတ္ပူပင္ေၾကာင္း ဘုရင့္ေနာင္ပြဲရံုမွ ဆန္ေရြး အလုပ္လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိေသာ မျဖဴမြန္က ေျပာျပသည္။

“တေန႔ ၀င္ေငြနဲ႔ထြက္ေငြ မမွ်တလို႔ ဒုကၡေရာက္ေနတာ၊ ဆန္ေစ်း ထပ္တက္ေနၿပီဆိုေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ အခု အိမ္ရွိလူကုန္ အလုပ္လုပ္ေနရတာေတာင္ စားမေလာက္တာ”ဟု သူက ဆိုသည္။ ၎တို႔ကဲ့သို႔ ေန႔စားအလုပ္သမားမ်ား အေနနွင့္ နံနက္ ၈ နာရီမွ ညေန ၅ နာရီအထိ

တရက္လုပ္ခေငြ က်ပ္ ၁၅၀၀ ရရွိ ေသာ္ လည္း တရက္လွ်င္ ကားခ ၆၀၀ က်ပ္ ရွိေသာေၾကာင့္ က်န္ေငြ ၉၀၀ က်ပ္ႏွင့္ မေလာက္ေၾကာင္း၊ ဆန္ေစ်းသာ ထပ္တက္လာမည္ဆိုပါက ပိုၿပီးက်ပ္တည္းလာမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

152

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ မိသားစု၀င္ ၅ ဦးရွိေသာ အေျခခံမိသားစုတစု၏ တေန႔အတြက္

ကုန္က်စရိတ္မွာ အနည္းဆံုး က်ပ္ ၃ ေထာင္မွ ၅ ေထာင္၀န္းက်င္တြင္ရွိခဲ့ၿပီး၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ အနည္းဆံုး က်ပ္ ၅ ေထာင္မွ ၇ ေထာင္အထိ ျမင့္တက္လာ ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

အေမရိကန္-ျမန္မာ ဆက္ဆံမႈသစ္ ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ႀကိဳဆုိ 07 November 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-11-07-voa6.cfm အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုက ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈေတြလုပ္ဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းေနတာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ယူကီယို ဟတိုယာမ (Yukio Hatoyama) က

ခ်ီးက်ဴးေျပာဆုိလိုက္ပါတယ္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔

တုိးျမႇင့္ေဆာင္ရြက္ လာတာေတြဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံအပါအ၀င္ျဖစ္တဲ့ မဲေခါင္ေဒသအတြက္လည္း အက်ဳိးမ်ားႏုိင္ေၾကာင္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ေျပာဆုိခဲ့ပါတယ္။ က်င္းပၿပီးစီးသြားတဲ့ ၂ ရက္ၾကာ ဂ်ပန္-မဲေခါင္ ထိပ္သီးအစည္းအေ၀းပဲြအတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံအပါအ၀င္ မဲေခါင္ေဒသ ႏုိင္ငံေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ကေမာၻဒီးယား၊ လာအုိ၊ ထုိင္း နဲ႔ ဗီယက္နမ္ ႏုိင္ငံေတြက ဖြ႔ံၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းေတြအတြက္ လာမယ့္ ၃ ႏွစ္အတြင္း ေဒၚလာ

သန္းေပါင္း ၅,၅၀၀ အကူအညီေပးသြားဖုိ႔လည္း ဂ်ပန္ႏုိင္ငံက ကတိျပဳေျပာဆုိလုိက္တာပါ။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ညီလာခံကုိ တက္ေရာက္လာတဲ့ ျမန္မာစစ္အစုိးရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး

သိန္းစိန္ ကုိလည္း ထိန္းသိမ္းထားတဲ့ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကုိ လႊတ္ေပးဖုိ႔ ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က တုိက္တြန္းလုိက္ေၾကာင္း ႐ုိက္တာစ္ သတင္း တပုဒ္က ဆုိပါတယ္။

စစ္အစုိးရက ကမကထလုပ္ က်င္းပေပးဖုိ႔ရွိေနတဲ့ ေရွ႔ႏွစ္ေရြးေကာက္ပဲြေတြ မတုိင္မီ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နဲ႔ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကုိ ျပန္လႊတ္ေပးဖုိ႔ဟာ အလြန္အမင္း အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥအျဖစ္ ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က တုိက္တြန္းခဲ့တာလုိ႔ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန

တာ၀န္ရွိသူတဦးကုိ ကုိးကားၿပီး သတင္းက ေဖာ္ျပခဲ့တာပါ။ မုိင္ေပါင္း ၂,၈၀၀ ေက်ာ္ ရွည္လ်ားၿပီး ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စစ္ေဘးဒဏ္၊ မတည္ၿငိမ္မႈဒဏ္ေတြကုိ ခံခဲ့ရတဲ့ မဲေခါင္ေဒသကုိ

အမ်ားဆုံး အကူအညီ အေထာက္အပံ့ေတြ ေပးအပ္ေနတဲ့ ျပည္ပႏုိင္ငံေတြထဲမွာ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

153

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

မဲေခါင္ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ

ေဒၚလာကုေဋ ၅၅၀ ေထာက္ပ့ံမည္ 07 November 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-11-07-voa2.cfm အေရွ႕ေတာင္အာရွ မဲေခါင္ေဒသ အတြက္ ေနာင္ ၃ ႏွစ္အတြင္းမွာ ေဒၚလာ သန္းေပါင္း ၅,၅၀၀ အကူအညီ ေပးမယ္လို႔ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ က ကတိက၀တ္ျပဳလိုက္ပါတယ္။

ထိုင္း၊ ကေမၻာဒီးယား၊ ဗီယက္နမ္၊ လာအို နဲ႔ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ေတြ နဲ႔ မဲေခါင္ေဒသ ထိပ္သီး အစည္းအေ၀း မွာ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ယူကီအုိ ဟာတုိယားမား (Yukio Hatoyama) က ခုလို ေၾကညာလိုက္တာပါ။ မဲေခါင္ေဒသကို အကူအညီေပးရာမွာ ဂ်ပန္ ဟာ အႀကီးမားဆံုး အကူအညီေပးတဲ့ ႏိုင္ငံ ျဖစ္ပါတယ္။ မဲေခါင္ေဒသ ဟာ မိုင္ေပါင္း ၂,၈၀၀ ေက်ာ္ ရွည္လ်ားၿပီး၊ စစ္ဒဏ္ နဲ႔ ျပည္တြင္းေရး မျငိမ္သက္မႈ ဒဏ္ေတြကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားခဲ့ရတဲ့ေဒသ ျဖစ္ပါတယ္။

တရုတ္ႏုိင္ငံ ကလည္း ဒီေဒသမွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈကို တိုးျမွင့္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ အထဲမွာ လာအို နဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျမွဳပ္ႏွံခဲ့တဲ့ မိုင္း နဲ႔ ရာဘာစိုက္ခင္းေတြ လည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ တရုတ္ႏုိင္ငံ ရဲ႕ ၾသဇာက ဒီေဒသတြင္းမွာ ႀကီးမားလာေပမဲ့လည္း၊ တရုတ္ နဲ႔ ယွဥ္ျပိဳင္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး လို႔ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ ကေတာ့ ဆိုပါတယ္။

ဒီ ၂ ရက္ၾကာ ထိပ္သီး အစည္းအေ၀းမွာ ကမၻာ့ ရာသီဥတု အေျပာင္းအလဲ ကို အဓိကထားျပီး ေဆြးေႏြးမွာ ျဖစ္သလို၊ မဲေခါင္ေဒသတြင္း ႏုိင္ငံေတြၾကား ျဖစ္တဲ့ ပဋိပကၡေတြကိုလည္း ေဆြးေႏြးလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကပါတယ္။

ကိုညီညီေအာင္ အေပၚ အမႈထပ္တိုး 06 November 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-11-06-voa4.cfm ျမန္မာႏုိင္ငံကိုအသြား ရန္ကုန္ေလဆိပ္မွာ အဖမ္းခံလိုက္ရတဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား ျမန္မာလူမ်ိဳး

ကိုညီညီေအာင္ ေခၚ ကိုေက်ာ္ေဇာလြင္ ကို ဒီကေန႔ အင္းစိန္ေထာင္ တရားရံုးမွာ တတိယအႀကိမ္ ရံုးထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ပထမအႀကိမ္မွာ မဂၤလာဒံုၿမိဳ႕နယ္ တရားသူႀကီးရံုးက လက္ခံစစ္ေဆးခဲ့ေပမဲ့ ဒုတိယတႀကိမ္က စၿပီးေတာ့ ရန္ကုန္ေတာင္ပိုင္းခရိုင္ တရားရံုးက လႊဲေျပာင္းယူၿပီး အမႈကို

အစက ျပန္စစ္ခဲ့တာပါ။ ဒီကေန႔ေသာၾကာေန႔ ရံုးခ်ိန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ကိုညီညီေအာင္ ရဲ႕ ေရွ႕ေနတဦးျဖစ္တဲ့ ဦးဉာဏ္၀င္းက ဦးေက်ာ္ဇံသာ က ဆက္သြယ္ေမးျမန္းေတာ့ ရံုးခ်ိန္းအေျခအေနကို ဦးဉာဏ္၀င္းက အခုလို ေျပာျပပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

154

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

"ဒီေန႔ သက္ေသႏွစ္ဦးကို စၿပီးေတာ့ စစ္ေဆးတယ္။ အဲဒီမွာ သက္ေသေတြ မစစ္ခင္မွာ တရားသူႀကီးက တခု ေၾကညာ တယ္။ အဲဒါက ဘာလဲဆိုေတာ့ ကိုေက်ာ္ေဇာလြင္နဲ႔

ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔ ရဲသတင္းတပ္ဖြဲ႔က အမႈတခု ထပ္တင္တယ္ တဲ့။ အမႈတင္တဲ့ ဥပေဒပုဒ္မကေတာ့ (၂၄/၁) တဲ့။ (၂၄/၁) ဆိုတာက ႏိုင္ငံျခားေငြ လဲလွယ္ေရး

စည္းမ်ဥ္းဥပေဒပါ။ ႏုိင္ငံျခားေငြကို တရားမ၀င္ လက္၀ယ္ထားမႈေပါ့။ ဒီလိုေျပာရင္လည္း ရတယ္။ နဂိုအမႈျဖစ္တဲ့ လိမ္လည္မႈတို႔။ စာရြက္ စာတမ္း အတု ကိုယ္တြယ္အသံုးျပဳမႈတို႔

စစ္ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ အဲဒီအမႈကို က်ေနာ္တို ဒီေန႔ ဆရာ ဦးၾကည္၀င္း နဲ႔ က်ေနာ္ နဲ႔၊ ေရွ႕ေနကိုယ္စားလွယ္စာ တင္ခဲ့တယ္။ အခု ကိုညီညီေအာင္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာရရင္ေတာ့ အမႈက ႏွစ္ခု ျဖစ္သြားၿပီ။ ပုဒ္မက သံုးခုျဖစ္သြားၿပီေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ဒီေငြေၾကး ကိစၥကိုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔လည္း ရံုးကိုေျပာတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ မသိဘူး။ အမႈသည္နဲ႔လည္း က်ေနာ္တုိ႔

မေတြ႔ရေသးဘူး။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို တိုင္ပင္ခြင့္ေပးပါဆိုေတာ့ ရံုးက ေပးပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ လာမယ့္ေသာၾကာမွာ ဒီႏွစ္မႈစလံုးကို ဆက္လက္စစ္ေဆးဖို႔ ရံုးခ်ိန္းေပးတာပါ။"

ကိုညီညီေအာင္ ကို ဖမ္းဆီးမိစဥ္တုန္းက အစိုးရသတင္းစာေတြမွာ

သတင္းထုတ္ျပန္ထားတဲ့အခါမွာ ႏိုင္ငံေရးအရ ဆူပူ လႈ႔ံေဆာ္ဖို႔အတြက္ လာတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေၾကညာၿပီးေတာ့ ဖမ္းဆီးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အခု စြဲဆိုတဲ့အခါမွာေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ကိစၥ လံုး၀မပါဘူးလား ခင္ဗ်။ -

"အဲဒါေတြ လံုး၀ မပါေသးပါဘူးခင္ဗ်။"

မပါေသးဘူးဆိုေတာ့ ပါလာမယ့္သေဘာ ရွိတယ္ေပါ့။ "က်ေနာ္တို႔ အေသအခ်ာ မေျပာႏုိင္ဘူး။ ဒါ တရားစြဲတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ သူ႔ရဲ႕ ဘယ္လို

စဥ္းစားတယ္၊ ဘယ္လို လုပ္ေနလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ သက္ေသရသလဲ၊ ဒါေတြကို က်ေနာ္တို႔ မသိဘူးေလ။ တကယ္လို႔ သူ႔ကို စြဲမယ္ဆိုရင္လည္း သူတို႔မွာ သက္ေသ ခိုင္လံုတယ္လို႔ ထင္ရင္ သူတို႔ စြဲခ်င္စြဲမွာေပါ့။"

အစတုန္းက တခ်ိဳ႕ ခန္႔မွန္းၾကတာက အဲဒီ စာရြက္စာတမ္း အတု ကုိင္တယ္ဆိုတာက

တရားရံုးမွာ တရားသူႀကီးဆီက ဆက္လက္ဖမ္းဆီးထားခြင့္ ရမန္ ရေအာင္လို႔အတြက္ လုပ္တဲ့ ပုဒ္မေတြသာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆိုၾကပါတယ္။ တကယ္ အေရးယူ ခ်င္တာက ႏိုင္ငံေရးကိစၥေတြနဲ႔ ပစ္ဒဏ္ႀကီးႀကီး ခ်မွတ္ခ်င္တဲ့သေဘာ ျဖစ္တယ္လို႔ သံုးသပ္ၾကပါတယ္။ အဲဒါေရာ ေရွ႕ေန တေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲခင္ဗ်။ -

"က်ေနာ္ေတာ့ အခုခ်ိန္မွာ အဲဒါ သိပ္မေျပာႏိုင္ဘူးခင္ဗ်။ က်ေနာ္တို႔ ေစာင့္ၾကည့္ရမယ့္သေဘာ ရွိတယ္။" ကိုညီညီေအာင္ ရဲ႕အမႈအေၾကာင္း ေရွ႕ေန ဦးဉာဏ္၀င္း ကို ဦးေက်ာ္ဇံသာ က ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့တာပါ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

155

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဒီကေန႔ တရားခြင္ကို အေမရိကန္သံရံုးက ဒုတိယ ေကာင္စစ္၀န္လည္း လာေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအမႈနဲ႔တဆက္တည္းပဲ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္တဲ့ မမီးမီး ကို ပုသိမ္ေထာင္မွာ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားရာကေန ဒီကေန႔ ပုသိမ္ေထာင္ကေန

အင္းစိန္ေထာင္ကို ေရႊ႕ေျပာင္းလိုက္တယ္လို႔ မမီးမီး နဲ႔ နီးစပ္သူ မိသားစု၀င္တဦးက ေျပာပါ တယ္။ ဘာေၾကာင့္အခုလို ေထာင္ေျပာင္းေရႊ႕လိုက္ရသလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ အတိအက် မသိရေသးဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္။

လုံၿခဳံေရးေၾကာင့္ တကၠသုိလ္

ေက်ာင္းသားမ်ား စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ MONDAY, 09 NOVEMBER 2009 15:24 ေအာင္သက္ဝိုင္း

http://www.irrawaddy.org/bur/index.php?option=com_content&view=article&id=2 101:2009-11-09-08-27-07&catid=1:news&Itemid=2

ျမန္မာႏုိင္ငံရိွ တကၠသိုလ္မ်ားတြင္ အရပ္၀တ္ ရဲတပ္ဖဲြ႔၀င္ အမ်ားအျပားျဖင့္ လုံၿခဳံေရး တင္းက်ပ္ထား ေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ား စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေနသည္ဟု သိရသည္။

ႏုိင္ငံေရး အေျခခံေသာ

ေက်ာင္းသားဆႏၵျပမႈမ်ား မေပၚေပါက္ေစရန္

ျမန္မာႏုိင္ငံ ရဲတပ္ဖြဲ႔၊ သတင္းတပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားက

ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကေၾကာင္း အေနာက္ပုိင္း တကၠသိုလ္ဆရာ၊ ဆရာမ တခ်ဳိ႕က ေျပာသည္။

“လုံၿခဳံေရးကုိ ရဲနဲ႔ တကၠသိုလ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႔ေတြ ပူးေပါင္းလုပ္တာပါ” ဟု ဒဂုံတကၠသိုလ္မွ နည္းျပ တဦးက ဧရာ၀တီကုိ ရွင္းျပသည္။ အေ၀းသင္ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ရက္ပုိင္း ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္၊ စာေမးပြဲေျဖခ်ိန္တြင္သာမက ပုံမွန္ တကၠသုိလ္ ေန႔ေက်ာင္းမ်ား ျပန္ဖြင့္သည့္အခါတြင္လည္း လုံၿခဳံေရး တင္းက်ပ္ေလ့ရိွသည္ဟု သူက ေျပာသည္။ လုံၿခဳံေရး စည္းကမ္းခ်က္မ်ားအရ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားသည္ စိစစ္ေရးကတ္မ်ား ရင္ဘတ္တြင္ ခ်ိတ္ဆြဲၿပီးမွ စာသင္ေဆာင္မ်ား အတြင္းသို႔ ၀င္ခြင့္ရႏုိင္သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

156

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

“ေက်ာင္းသားကတ္ ေမ့က်န္ခဲ့လုိ႔ပါ ဆိုရင္လည္း မရဘူး၊ စာသင္ေဆာင္ထဲ လုံး၀ကုိ ၀င္ခြင့္ မျပဳတာ။ တကယ္လုိ႔ ေက်ာင္းသားကတ္ မပါဘဲ အတင္း၀င္မယ္ ဆိုရင္ ေက်ာင္းစည္းကမ္း ေဖာက္ဖ်က္မႈနဲ႔ အေရးယူခံမယ္ လုိ႔ ေျပာတယ္” ဟု လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္ရွိ အေနာက္ပုိင္းတကၠသိုလ္မွ ေက်ာင္းသားတဦး က ရွင္းျပသည္။ လုံၿခဳံေရး တင္းက်ပ္ထားျခင္းမွာ ႏုိင္ငံေရး ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္သူမ်ား ၀င္ေရာက္ၿပီး ေက်ာင္းသားမ်ားကုိ လႈံ႕ေဆာ္ျခင္းမွ ကာကြယ္ရန္၊ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းစြာ ပညာသင္ၾကားမႈကုိ ဖ်က္ဆီးမည့္ အဖ်က္သမားမ်ား ရန္မွ ကာကြယ္ တားဆီးရန္ ျဖစ္သည္ ဟု

အေနာက္ပုိင္းတကၠသိုလ္ ေမာ္ကြန္းထိန္းရုံးမွ ၀န္ထမ္းတဦးက ေျပာဆိုသည္။ “ေက်ာင္းသားကတ္ မပါရင္ ေက်ာင္းသားလား၊ ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူလား၊ အၾကမ္းဖက္ ဗုံးေထာင္မယ့္သူလား က်မတို႔က ဘယ္လို ခြဲျခားလုိ႔ရမလဲ။ ကေလးေတြ စာ ေအးေအး ေဆးေဆး သင္ႏုိင္ေအာင္ ဒီလို အစီအမံေတြ လုပ္ထားတာပါ” ဟု ၎က ဆုိသည္။

အာဏာပုိင္တုိ႔က ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ အခ်င္းခ်င္း စုစည္း ညီညြတ္မႈ မရွိေစရန္လည္း တင္းက်ပ္ေသာ စိစစ္မႈမ်ားကုိ ရည္ရြယ္ခ်က္ရိွရိွ ျပဳလုပ္ထားပုံရသည္ဟု ေက်ာင္းသား တဦးက သုံးသပ္သည္။

“ျမန္မာစာေက်ာင္းသားက ပထ၀ီ၀င္ ေက်ာင္းသားဆီ အလည္သြားလုိ႔ မရဘူး။ ျမန္မာစာ ေက်ာင္းသားကတ္နဲ႔ ပထ၀ီေဆာင္ထဲ ၀င္လုိ႔ မရဘူး။ ေပးမ၀င္ဘူး။ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြ စုစည္းလုိ႔ မရေအာင္ လုပ္ထားတာလုိ႔ ေျပာလုိ႔ရတယ္” ဟု အေနာက္ပုိင္းတကၠသိုလ္ ျမန္မာစာေက်ာင္းသားတဦးက ေျပာသည္။

ကုိယ္ပုိင္ကား၊ အငွားကားတုိ႔ျဖင့္ လာသည့္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားကုိလည္း အမည္ႏွင့္ ခုံနံပါတ္ မွတ္သားျခင္း၊ ကားနံပါတ္ႏွင့္ ယာဥ္ေမာင္းအမည္ကုိ စစ္ေဆး ေမးျမန္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီးမွ ေက်ာင္းတြင္းသို႔ ၀င္ခြင့္ျပဳသည္ဟု ဆုိသည္။ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ရသည့္ အေၾကာင္းရင္းမွာ လုံၿခဳံေရး တင္းက်ပ္မႈ တခုတည္းေၾကာင့္ မဟုတ္ေပ။

ယေန႔ေခတ္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းမ်ားမွာ ေ၀းလံ ေခါင္သီလွေသာ ၿမိဳ႕ျပင္ေဒသမ်ားတြင္ တည္ရိွသည့္ အတြက္ ေက်ာင္းသားမ်ားက ေန႔စဥ္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ခရီးသြားလာၾကရသည္။ “လုိင္းကား တုိးစီးရတာနဲ႔ ေက်ာင္းေရာက္ရင္ စာသင္ဖို႕ အားမရွိေတာ့ဘူး။ ေန႔တုိင္း ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ေနရတာပါ” ဟု ဒဂုံတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူတဦးက ေျပာသည္။ ရန္ကုန္တြင္ ေက်ာင္းသားဆႏၵျပမႈမ်ား မၾကာခဏ ျဖစ္ခ့ဲဖူးသည့္ အတြက္ ၿမိဳ႕တြင္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

157

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အခ်က္အခ်ာက် ေနရာမ်ားရွိ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၊ စက္မႈတကၠသိုလ္တုိ႔ကို ဒဂုံၿမိဳ႕သစ္၊

လႈိင္သာယာ၊ ေရႊျပည္သာ၊ သန္လွ်င္ စသည့္ ၿမိဳ႕ျပင္ ဆင္ေျခဖုံးေဒသမ်ားသုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု အမ်ားက ယုံၾကည္ၾကသည္။ ယခု အေ၀းသင္တကၠသိုလ္ စာေမးပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ေနခ်ိန္အတြင္း ရန္ကုန္တြင္ လုံထိန္းရဲကားမ်ား လွည့္လည္ သြားလာေနသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတ၀န္းတြင္ အေ၀းသင္တကၠသိုလ္ အနီးကပ္သင္တန္းမ်ား၊ စာေမးပြဲမ်ားကို ေအာက္တုိဘာ၊ ႏုိ၀င္ဘာလတုိ႔တြင္ ႏွစ္သုတ္ခြဲ ျပဳလုပ္ေနၿပီး ဒီဇင္ဘာလတြင္

ေန႔စဥ္တက္ရသည့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းမ်ား အားလုံး တၿပဳိင္တည္း ဖြင့္လွစ္မည္ ျဖစ္သည္။ အေ၀းသင္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ စာသင္ရက္မ်ားမွာ စာသင္ႏွစ္ တႏွစ္လွ်င္ ၁၀ ရက္သာရိွသည္။ သိပၸံဘာသာရပ္ အထူးျပဳ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ စေန တနဂၤေႏြေန႔မ်ားတြင္ လက္ေတြ႔ခန္း အသုံးျပဳႏုိင္သည္။ စာသင္ႏွစ္ တႏွစ္လွ်င္ ၅ လခန္႔ လက္ေတြ႔ဆင္းရန္ သတ္မွတ္ထားသည္။ ၁၉၉၁/၉၂ ပညာသင္ႏွစ္မွ စတင္ခ့ဲေသာ အေ၀းသင္တကၠသိုလ္ ပညာေရး စနစ္သည္

ေက်ာင္းသားမ်ား စုစည္းမႈ မရိွၾကေစရန္ အာဏာပုိင္တုိ႔က က်င့္သုံးခ့ဲေသာ စနစ္ျဖစ္သည္ဟု အကဲခတ္မ်ားက ယူဆၾကသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ သီရိလကၤာ သြားမည္ MONDAY, 09 NOVEMBER 2009 18:32 ကိုေထြး http://www.irrawaddy.org/bur/index.php?option=com_content&view=article&id=2 104:2009-11-09-11-35-11&catid=1:news&Itemid=2

ျမန္မာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊႏွင့္ ဇနီး ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္ တို႔သည္ မၾကာမီ ကာလ အတြင္း သီရိလကၤာ ႏိုင္ငံသုိ႔ သြားေရာက္ မည္ဟု ယေန႔ထုတ္ အစိုးရ သတင္းစာ မ်ားတြင္ ေရးထားသည္။ ယခုႏွစ္ ဇြန္လက ေနျပည္ေတာ္ ေလဆိပ္တြင္ ေတြ႔ရသည့္ သီရိလကၤာ သမၼတ ႏွင့္

ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ (ဓာတ္ပုံ - Getty Images) သီရိလကၤာ သမၼတ မစၥတာ မဟင္ဒါရာဂ်ာပတ္ခ္စာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးကုိ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

158

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အလည္အပတ္ ဖိတ္ၾကားခ့ဲေၾကာင္း ေရးသားထားၿပီး သြားေရာက္မည့္ ေန႔ရက္ကို ေဖာ္ျပထားျခင္းမရွိေပ။

ဇြန္လက တမီးလ္က်ား သူပုန္မ်ားကို ႏွိမ္နင္းၿပီးေနာက္ သီရိလကၤာ သမၼတသည္ ေနျပည္ေတာ္သုိ႔ သြားေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့သည္။ ယင္းခရီးစဥ္တြင္ သီိရိလကၤာ သမၼတက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္တို႔ႏွင့္ ၂ႏိုင္ငံ အျပန္အလွန္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး ကိစၥရပ္မ်ားကို ေဆြးေႏြးခ့ဲသည္ဟု ဆုိသည္။

သီရိလကၤာ သမၼတ၏ ဇြန္လ ခရီးစဥ္သည္ ျမန္မာႏွင့္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံတို႔ သံတမန္ ဆက္ဆံေရး ႏွစ္ ၆၀ ျပည့္ေျမာက္သည့္ အခ်ိန္ကာလႏွင့္လည္း တုိက္ဆုိင္ေနသည္။ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ျပဳလုပ္မည့္ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္၏ သီရိလကၤာ ခရီးစဥ္သည္ ထူးျခားမႈ ရိွလိမ့္မည္ မဟုတ္ဟု ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕တြင္ အေျခစိုက္ေသာ ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာသူ ကို၀င္းမင္းက ယူဆသည္။

“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သန္းေရႊ ခရီးစဥ္က အေၾကာင္း၂ ခုေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ သီရိလကၤာ အစိုးရက တမီးလ္ သူပုန္ေတြကို ႏွိမ္နင္းတာကို သူအားက်တဲ့ အတြက္ရယ္၊ ေနာက္တခုက ေဗဒင္ဆရာက သြားခိုင္းလို႔ ျဖစ္မွာေပါ့၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက ႏိုင္ငံေရး သုံးသပ္သူေတြထက္ ေဗဒင္ဆရာကို ပိုယုံတယ္” ဟု ကုိ၀င္းမင္းက ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။ ျမန္မာႏွင့္ သီရိလကၤာတို႔သည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာကို အေျခခံသည့္ ႏိုင္ငံမ်ား ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ႏုိင္ငံစလုံးသည္ လူ႔အခြင့္အေရး အခ်ိဳးေဖာက္ဆုံး ႏိုင္ငံမ်ားထဲတြင္ ပါ၀င္ေၾကာင္း ေလ့လာသူမ်ားက ဆိုသည္။

သီရိလကၤာ အစိုးရသည္ ျပည္တြင္းစစ္ပြဲေၾကာင့္ ထြက္ေျပးေနရသည့္ ဒုကၡသည္ ၂၅၀၀၀၀ တို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေ၀ဖန္ ေရးသား၊ ေျပာဆိုျခင္း မျပဳရန္ မီဒီယာႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး အဖြဲ႔မ်ားကို တားျမစ္ထားေၾကာင္း Human Rights Watch ဟု ေခၚသည့္ လူ႔အခြင့္အေရး ေစာင့္ၾကည္႔ေရး အဖြဲ႔ မွ ညႊန္ၾကားေရးမႉးတဦး ျဖစ္သူ မစၥတာ James Ross က ဧရာ၀တီမဂၢဇင္းတြင္ ေရးသားခဲ့ဖူးသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊသည္ ၁၉၉၂ခုႏွစ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေစာေမာင္ထံမွ အာဏာကို

လႊဲေျပာင္းရယူၿပီး ေနာက္ပိုင္း စကၤာပူ၊ ကေမၻာဒီးယား၊ ဗီယက္နမ္၊ တရုတ္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ စသည့္ ေဒသတြင္း ႏိုင္ငံမ်ားသုိ႔ သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး ယခု သီရိလကၤာသုိ႔ သြားရန္ ျပင္ဆင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ေဒသတခုအတြင္း တည္ရိွေသာ ႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္ ျမန္မာႏွင့္ သီရိလကၤာတုိ႔အၾကား ထိေတြ႔ ဆက္ဆံမႈ တခါတရံရိွေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ သီရိလကၤာက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁ သန္းဖုိး ရင္းႏွီး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

159

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ျမႇဳပ္ႏွံခဲ့သည္။ ဇြန္လအတြင္းက စစ္အစုိးရသည္ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡေၾကာင့္ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနရသည့္ သီရိလကၤာ ႏုိင္ငံသားမ်ားအတြက္ ေဒၚလာ ၅၀၀၀၀ ေပးအပ္ လႉဒါန္းခဲ့သည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ရက္ပိုင္းအတြင္း သီရိလကၤာ ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႔တဖဲြ႔ ျမန္မာျပည္သို႔ လာေရာက္၍ ဆန္ မက္ထရစ္ တန္ခ်ိန္ ၅၀၀၀၀ ကို သီရိလကၤာသို႔ တင္ပို႔ေရး ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။

၂၀၀၆ ႏို၀င္ဘာတြင္ သီရိလကၤာက ေလေၾကာင္း၊ ေရေၾကာင္း တုိက္ရုိက္ ဆက္သြယ္၍ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ကုန္သြယ္ေရးကို ပိုမို တိုးျမႇင့္ရန္ ကမ္းလွမ္းခ့ဲရာ ျမန္မာဘက္က သေဘာတူညီခဲ့သည္။ ျမန္မာႏွင့္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံတို႔သည္ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္ စီးပြားေရးႏွင့္ နည္းပညာဆိုင္ရာ ဘက္စံု ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေရး အဖြဲ႔ (BIMSTEC)၏ အဖြဲ႔၀င္ ႏိုင္ငံမ်ားလည္း ျဖစ္သည္။

အုိဘားမား၏ ခရီးစဥ္ကုိ ျမန္မာ့အေရး

လႈပ္ရွားသူမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ သိပ္မထား MONDAY, 09 NOVEMBER 2009 19:00 သန္းထိုက္ဦး http://www.irrawaddy.org/bur/index.php?option=com_content&view=article&id=2 105:2009-11-09-12-02-29&catid=1:news&Itemid=2

အာရွ-ဖစိဖိတ္ေဒသ စီးပြားေရး ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေရး အဖြဲ႔ (APEC) အစည္းအေ၀းသုိ႔ အေမရိကန္ သမၼတ ဘားရက္ အုိဘားမား တက္ေရာက္မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ အေရး အတြက္ ထူးျခားသည့္ အေျပာင္းအလဲမ်ား ျဖစ္ေပၚလာမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္မထားေၾကာင္း ျမန္မာ့အေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားက ေျပာသည္။ ႏို၀င္ဘာ ၁၅ ရက္ေန႔၌ စကၤာပူႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပမည့္ APEC အစည္းအေ၀းတြင္ သမၼတ အိုဘားမား ႏွင့္ အာဆီယံ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေတြ႔ဆံုၾကမည္ ျဖစ္သည္။ “ဒီမိုကေရစီအတြက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အားလံုး လႊတ္ဖို႔ ကိစၥမ်ားကုိ ထပ္ေျပာမွာပဲ၊ အာဆီယံနဲ႔ အေမရိကန္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲမွာ

ထူးထူး ျခားျခား ျဖစ္လာလိမ့္မယ္ လို႔ေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ဘူး” ဟု ျပည္ပေရာက္ လူ႔ေဘာင္သစ္ ဒီမိုကရက္တစ္ ပါတီ (DPNS) ၏ ဥကၠ႒ ကုိေအာင္မိုးေဇာ္က ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။ APEC အစည္းအေ၀းသုိ႔ ျမန္မာ စစ္အစုိးရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္လည္း တက္ေရာက္မည္ ျဖစ္သည္။

အစည္းအေ၀းသည္ အာဆီယံ အဖြဲ႔၀င္မ်ားက စစ္အစုိးရကုိ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

160

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အေျပာင္းအလဲအတြက္ ဖိအား ပို၍ ေပးသင့္သည့္ အခြင့္အေရး ျဖစ္ေၾကာင္း ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာ့အေရး လႈပ္ရွားသူ တဦးက ေျပာသည္။

“သမၼတ အိုဘာမား နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္တို႔ လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ခ်မွတ္ထားတဲ့ ေပၚလစီ အသစ္ကုိလည္း ဦးေဆာင္ ေဆြးေႏြးသင့္တယ္၊ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ကိစၥကိုလည္း က်န္တဲ့ အာဆီယံႏိုင္ငံေတြကလည္း ပါ၀င္ ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္ဖို႔ တိုက္တြန္းသင့္တယ္” ဟု

ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး ကြန္ရက္ (NDD) အဖဲြ႔၏ ဥကၠ႒ မခင္ဥမၼာက ဧရာ၀တီကုိ ေျပာသည္။ “သမၼတ အုိဘားမားက ေဒသတြင္း လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေန အထူးသျဖင့္ ျမန္မာျပည္က လက္ရိွ အေျခအေန ေတြကုိ သတိျပဳမိမယ္လုိ႔ က်မတုိ႔ ယူဆပါတယ္” ဟု ျမန္မာ့အေရး

လႈပ္ရွားေနသည့္ ဘန္ေကာက္ အေျခစုိက္ စင္ၿပိဳင္အာဆီယံအဖြဲ႕မွ မစၥ ဒက္ဘီ စတူးဟတ္က ဆိုသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားကုိ အက်ဥ္းခ်ထားမႈ၊

တုိင္းရင္းသားေဒသမ်ားတြင္ က်ဴးလြန္ေနသည့္ စစ္ရာဇ၀တ္မႈ စသည့္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ရိွေနေၾကာင္း၊ ျမန္မာျပည္ ဒီမုိကေရစီသုိ႔ ကူးေျပာင္းေစမည့္ ေရြးေကာက္ပဲြ ျပဳလုပ္ေရးအတြက္ အေျခခံ ဥပေဒ ျပန္လည္ သုံးသပ္ေရးကုိ ေဆာင္ရြက္ရန္ လုိအပ္ေၾကာင္း ဒက္ဘီ စတူးဟတ္က ေထာက္ျပသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရး ဂ်ပန္ ေတာင္းဆုိ MONDAY, 09 NOVEMBER 2009 18:03 ရန္ပိုင္ http://www.irrawaddy.org/bur/index.php?option=com_content&view=article&id=2 103:2009-11-09-11-05-03&catid=1:news&Itemid=2

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္မီ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္အား လႊတ္ေပးရန္ ဂ်ပန္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က တုိကိ်ဳၿမိဳ႕တြင္ ျပဳလုပ္သည့္ ဂ်ပန္ - မဲေခါင္ႏုိင္ငံမ်ား ထိပ္သီး ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ေတာင္းဆုိ လုိက္သည္။ ႏုိ၀င္ဘာလ ၆ ရက္ေန႔ ႏွင့္ ၇ ရက္ေန႔မ်ားက ျမန္မာ၊ လာအုိ၊ ထုိင္း၊ ဗီယက္နမ္၊ ကေမၻာဒီယား စသည့္ မဲေခါင္ျမစ္၀ွမ္း ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးပဲြ ျပဳလုပ္စဥ္ ထုိသုိ႔ ေျပာၾကားလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ “လာမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္ခင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား အားလုံး လြတ္ေျမာက္ေရးဟာ အလြန္အမင္း အေရးႀကီးပါတယ္” ဟု ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က စစ္အစုိးရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္ကုိ ေျပာၾကားလုိက္ေၾကာင္း ရုိက္တာသတင္းတပုဒ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

161

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မည္သည့္ပါတီ၊ မည့္သည့္ ႏုိင္ငံေရးသမားကုိမဆုိ ပါ၀င္ခြင့္ ျပဳရန္၊ တႏုိင္ငံလုံးရွိ အမ်ိဳးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏ ရုံးမ်ား ျပန္လည္ဖြင့္လွစ္ လႈပ္ရွားခြင့္ေပးရန္၊ ႏုိင္ငံအတြင္း လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိ၊ ေရးသား၊ ပုံႏိွပ္၊ ထုတ္ေ၀ခြင့္ျပဳရန္ စသည္တုိ႔ကုိလည္း ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ေတာင္းဆုိခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ စစ္အစုိးရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္ကလည္း ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မည္သည့္ပုဂၢဳိလ္၊ မည္သည့္ ႏုိင္ငံေရး ပါတီကုိမဆုိ ပါ၀င္ေစရန္ ႀကိဳးစားသြားမည္ဟု ျပန္လည္ ေျပာၾကားသြားခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

သုိ႔ေသာ္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားတက္ႂကြသူမ်ားအား ဆက္လက္ ဖမ္းဆီးေနသည့္ အခ်က္ကုိ ၾကည့္လွ်င္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္ေျပာသည့္ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆုိသည္ကုိ က်င္းပႏုိင္လိမ့္မည္ဟု မယူေၾကာင္း ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာေနသူ ဂ်ပန္လူမ်ဳိး စာနယ္ဇင္းသမား ဦးေရႊဘက ေထာက္ျပ ေ၀ဖန္သည္။

ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၏ ေျပာၾကားမႈသည္ ယခင္အစုိးရမ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေျပာဆုိျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သည္ ယခင္ကတည္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီအေရးကုိ ေထာက္ခံသူ တဦးျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သည္

အေမရိကန္ႏုိင္ငံနွင့္ စစ္အစုိးရတုိ႔၏ လတ္တေလာ ေဆြးေႏြးမႈကုိလည္း ႀကိဳဆုိလုိက္သည္။ ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးသည္ ဂ်ပန္ ပါလီမန္တြင္ ျမန္မာ့အေရးကုိ ေလ့လာေနသူမ်ား ျဖစ္ၿပီး၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ အေၾကာင္းကုိ ေကာင္းစြာ သိသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာ ျပည္သူမ်ား ၏ ဒုကၡကုိ စာနာတတ္ေၾကာင္း ဂ်ပန္ႏုိင္ငံတြင္ ေနထုိင္ၿပီး ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာေနသူ ဂ်က္ဖ္ကင္စတန္က ဧရာ၀တီသုိ႔ ေျပာသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဂ်ပန္ အစုိးရ အဆက္ဆက္သည္ ဒုတိယကမၻာစစ္ကာလမွ ယေန႔အခ်ိန္အထိ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ မိတ္ေဆြႏုိင္ငံအျဖစ္ သေဘာထားၾကေၾကာင္း စာနယ္ဇင္းသမား ဦးေရႊဘက သုံးသပ္သည္။

ယခင္လက ျပဳလုပ္သည့္ ဂ်ပန္- မဲေခါင္ေဒသ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးမ်ား ေဆြးေႏြးပြဲတြင္လည္း ဂ်ပန္ ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး မစၥတာ ကတ္စုရာ အိုကာဒါက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားကုိ လႊတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆုိခဲ့သည္။

ဂ်ပန္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ ဖံြ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေရး အေထာက္အပ့ံမ်ား တုိးခ်ဲ႕ ကူညီရန္ ဆုံးျဖတ္ထားေၾကာင္း ဂ်ပန္ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာန အရာရိွတဦးကုိ ကုိးကားၿပီး AFP သတင္းတပုဒ္တြင္ ယေန႔ ေရးသားထားသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

162

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဂ်ပန္ႏုိင္ငံက ၿပီးခ့ဲသည့္ ႏွစ္မ်ားအတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ေဒၚလာ ၂၂ သန္းႏွင့္ ညီမွ်ေသာ အကူအညီမ်ား ႏွစ္စဥ္ ေပးအပ္ခ့ဲသည္ဟုလည္း အဆုိပါသတင္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ကိုညီညီေအာင္ကို ပုဒ္မထပ္တိုး SATURDAY, 07 NOVEMBER 2009 17:02 ကိုေထြး

http://www.irrawaddy.org/bur/index.php?option=com_content&view=article&id=2 099:2009-11-07-10-05-11&catid=1:news&Itemid=2

အာဏာပိုင္တို႔က ေလဆိပ္တြင္ ဖမ္းဆီးခဲ့သူ ကိုေက်ာ္ေဇာလြင္ (ေခၚ) ကိုညီညီေအာင္အား ယခင္စြဲဆိုထားေသာ အမႈမ်ား အျပင္ ႏိုင္ငံျခားေငြ တရားမ၀င္ လက္၀ယ္ထားရွိမႈ ဥပေဒပုဒ္မကို ထပ္တိုး စြဲဆိုလိုက္ေၾကာင္း ေရွ႕ေန ျဖစ္သူ ဦးၾကည္၀င္းက ဆိုသည္။ လိမ္လည္မႈ၊ စာရြက္ စာတမ္း အတု ျပဳလုပ္မႈ တို႔ျဖင့္ စြဲဆိုထားျခင္းခံရေသာ ကိုညီညီေအာင္

အမႈကို ၿမိဳ႕နယ္ တရားရုံးမွ ခရုိင္ရုံးသို႔ လႊဲေျပာင္း စစ္ေဆးေနၿပီး ယမန္ေန႔ နံနက္ ၁၀ နာရီတြင္ ရုံးထုတ္ရာ ေရွ႕ေနျဖစ္သူ ဦးၾကည္၀င္း ႏွင့္ ဦးဉာဏ္၀င္းတို႔က ေလွ်ာက္လဲခ်က္ ေပးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ဦးၾကည္၀င္းက“အမႈထပ္တိုးလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔က တိုင္ခ်က္ကို မဖြင့္ရေသးေတာ့

ဘယ္လိုေၾကာင့္ ဘာေၾကာင့္ တိုးတယ္ဆိုတာ မသိဘူးဗ်၊ ညီညီေအာင္ကို ေမးေတာ့သူလည္း မသိဘူးဗ်၊ ဒါေၾကာင့္ တနလၤာ၊ အဂၤါတရက္ရက္မွာ ေတာင္ပိုင္းခရုိ္င္

တရားသူႀကီးဆီခြင့္ပန္ၿပီးေတာ့ အဲဒီအမႈအတြက္ ကူးစရာရွိတာကူး နားလည္ေအာင္ဖတ္ၿပီးေတာ့ ညီညီေအာင္ကို သြားေတြ႔ရမယ္” ဟု ဧရာ၀တီသုိ႔ ေျပာသည္။ ျပစ္ဒဏ္မက်ေသးေသာ တရားခံျဖစ္သူ ညီညီေအာင္အား လက္ထိပ္ခတ္ ရုံးထုတ္သည့္ အတြက္ အဆိုပါ ကိစၥကို ေလွ်ာက္လဲ တင္ျပ ေၾကာင္္းလည္း ၎က ဆိုသည္။ “ျပစ္ဒဏ္မက်ေသးတဲ့ စစ္ေဆးဆဲ တရားခံ ၊ သက္ေသလာခံတဲ့ အက်ဥ္းသား အဲဒါဆိုရင္ လက္ထိပ္ျဖဳတ္ေပး ရမယ္ ဆုိတဲ့ တရားရုံးလက္စြဲမွာ ျပဌာန္းထားတဲ့ အခ်က္ကို

အေလးဂရုျပဳသင့္တယ္လို႔ တရားရုံးကို ခြင့္ပန္ ၿပီးေတာ့ ေလွ်ာက္တယ္၊ တရားသူႀကီးက ေသာၾကာေန႔ရက္ခ်ိန္းမွာ စာနဲ႔ေပနဲ႔ဆက္ၿပီးေတာ့ တင္ျပပါလို႔ေျပာ ေတာ့ အဲဒီျပႆနာက ၿပီးသြားေရာ၊ အရင္ ၿမိဳ႕နယ္ရုံးကလည္း အဲဒီ ျပႆနာကို ေလွ်ာက္လဲ တင္ျပခဲ့တယ္” ဟု ဦးၾကည္၀င္းက ေျပာသည္။ ကိုညီညီေအာင္ အမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ု ၿမိဳ႕နယ္ရုံးက စစ္ထားသည္ကို ခရုိင္ရုံးက အစက

ျပန္စစ္ေဆးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၿမိဳ႕နယ္ရုံးက သက္ေသ ၂ ေယာက္စစ္ၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း ယင္းစစ္ေဆးမႈကို လက္မခံသည့္ အတြက္ ျပန္စစ္ေဆးျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ရုံးထုတ္ရာသုိ႔ အေမရိကန္ သံရုံးမွ သံမႉးတဦးႏွင့္ သံရုံး၀န္ထမ္း ျမန္မာ တဦး လာေရာက္ နားေထာင္ေၾကာင္း ၎က ဆိုသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

163

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ကုိညီညီေအာင္သည္္ ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာလဆန္းပိုင္းက ရန္ကုန္ ေလဆိပ္တြင္ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ံရသည္။ အဖမ္းခံရၿပီး ၃ ပတ္ အၾကာတြင္ သူ၏သတင္းကုိ အစုိးရ သတင္းစာမ်ားတြင္ ေတြ႔ရသည္။

ထုိစဥ္က ရန္ကုန္တြင္ ဗုံးေပါက္ကဲြမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခ်ိန္ႏွင့္ တုိက္ဆုိင္ေနရာ အစုိးရက

ကုိညီညီညီေအာင္သည္ ထုိေပါက္ကဲြမႈမ်ားအတြက္ တာ၀န္ရိွသည္ဟုလည္း စြပ္စဲြခ့ဲသည္။ အစုိးရက သူ႔ကုိ အၾကမ္းဖက္သမား ျဖစ္သေယာင္ ေရးသားခ့ဲေသာ္လည္း တရားစဲြသည့္အခါ လိမ္လည္မႈ၊ စာရြက္ စာတမ္း အတု ျပဳလုပ္မႈ၊ ႏိုင္ငံျခားေငြ တရားမ၀င္ လက္၀ယ္ထားရွိမႈ ပုဒ္မ(၂၄/၁) တုိ႔ျဖင့္ စဲြဆုိ လုိက္သည္။

ကိုညီညီေအာင္၏ မိခင္အပါအ၀င္ မိသားစု၀င္ တခ်ဳိ႕သည္ ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားေၾကာင့္ ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ဒဏ္ မ်ား ခ်မွတ္ခံထားရသည္။

တခ်ိန္တည္းတြင္ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ ခ်မွတ္ခံထားရသည့္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္သူ မမီးမီးကိုလည္း ေျမာင္းျမေထာင္မွ အင္းစိန္ေထာင္သုိ႔ ေခၚေဆာင္လာေၾကာင္း အင္းစိန္ေထာင္ႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက ဆိုသည္။

“ အခုေလာေလာ ဆယ္ေတာ့ မေရာက္ေသးဘူး၊ ေသခ်ာတယ္၊ ၾကာသပေတးေန႔ညက

သေဘၤာနဲ႔ ေခၚလာတယ္ လို႔ ေျပာတယ္၊ မမာမာဦးတုန္းက လက္က်န္ အေၾကြးဆိုၿပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ ၅ ႏွစ္ထပ္တိုး လိုက္တယ္၊ အင္းစိန္ မွာ အမိန္႔ခ်ၿပီးေတာ့ ဗန္းေမာ္ဘက္ကို

ပို႔လိုက္တယ္၊ အခု မမီးမီးကိုလည္း အဲဒီပုံစံ လုပ္လိုက္ မယ္လို႔ ေထာင္က လူေတြ ေျပာေနတယ္” ဟု အဆိုပါ အင္းစိန္ေထာင္ႏွင့္ နီးစပ္သူက ဆိုသည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ကတည္းက စစ္အစိုးရကဖမ္းဆီးထားသည့္ ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုႀကီး၊ ကုိမင္းေဇယ်၊ ကိုဂ်င္မီ၊ ကိုအံ့ဘြယ္ ေက်ာ္၊ ကိုပ႑ိတ္ထြန္း၊ မနီလာသိန္းႏွင့္ မမီးမီးတို႔အပါအ၀င္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ ၁၄ ဦး ကို ၂၀၀၈ ႏို၀င္ဘာလက ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္ စီ ခ်မွတ္လိုက္သည္္။ ထိုင္း ႏုိင္ငံအေျခစိုက္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း (AAPP) စာရင္းအရ စစ္အစိုးရ ဖမ္းဆီးထားေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေပါင္း ၂၁၆၈ ဦးရွိေၾကာင္းသိရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

164

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ထုိင္းႏွင့္ ျမန္မာနယ္စပ္အာဏာပိုင္တုိ႔ၾကား တင္းမာမႈ ေခတၱျဖစ္ပြား

Submitted by Karen Information Center on November 2, 2009

ႏုိ၀င္ဘာလ ၂ရက္။ ေစာသိန္းျမင့္ (ေကအုိင္စီ) ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ ဘုရားသုံးဆူၿမိဳ႕တြင္ ထုိင္းႏွင့္ ျမန္မာ နယ္စပ္အာဏာပိုင္တုိ႔အၾကား တင္းမာမႈ ေခတၱျဖစ္ပြားခဲ့ရာမွ ယေန႔ ျပန္လည္ဖြင့္လွစ္လိုက္ေသာ္လည္း နယ္စပ္သြားလာမႈမွာ ပံုမွန္မျဖစ္ေသးဟု သိရသည္။

ေအာက္တိုဘာလ ၃၀ရက္ေန႔တြင္ စတင္ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ အဆုိပါတင္းမာမႈသည္ တဖက္ႏွင့္တဖက္ နယ္ ေျမက်ဴးေက်ာ္မႈေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ခြင့္ကို

ႏွစ္ဖက္အာဏာပိုင္မ်ားက ေခတၱပိတ္ပင္ခဲ့ရာ ယခုျပန္လည္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခင္လို လူအစုလုိက္အၿပံဳလုိက္ ျဖတ္ေက်ာ္ခြင့္ မေပးေသးေၾကာင္း ဘုရားသုံးဆူမွ ဒီေကဘီေအ တပ္မွဴးတဦးက ေျပာသည္။ ၎က “၃၀ရက္ေန႔ ညေန ၆နာရီမွာ ျမန္မာဘက္က စပိတ္တယ္။ နယ္စပ္

ျပႆနာကေနစျဖစ္တာပါ။ က်ေနာ္ သိရသေလာက္ဆုိရင္ ဗမာစီးပြားေရးသမားေတြက အဲဒီျဖစ္ပြားတဲ့ ကြင္းျပင္ကို ေဂါ႔ဖ္ကြင္းတ ကြင္းလုပ္ဖုိ႔ ျမက္ေတြဘာေတြ လာစုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ထုိင္းနယ္စပ္လုံၿခံဳေရးေတြက လက္မခံၾကဘူး၊ အဲဒီ ကေနၿပီး တဘက္နဲ႔တဘက္

မေျပမလည္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ျမန္မာဘက္က နယ္စပ္သြားလာမႈ ပိတ္ပစ္လုိက္ တယ္။ အခု ျပန္ဖြင့္လာေပမယ့္လည္း လူေတြ အုပ္စုလုိက္ သြားလာလုိ႔ မရဲၾကေသးဘူး”ဟု ေျပာသည္။ ယခုုျဖစ္ပြားသည့္ တင္းမာမႈသည္ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ထိျဖစ္ပြားသည္မဟုတ္ဘဲ နယ္စပ္ရွိ စီးပြားေရးသမား မ်ား အခ်င္းခ်င္း စတင္ျဖစ္ပြားရာမွ နယ္စပ္လုံၿခံဳေရးတပ္ဖဲြ႕အထိ ေရာက္ရွိကာ

တင္းမာမဏ ျဖစ္ပြား သြားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဘုရားသုံးဆူၿမိဳ႕တဖက္ကမ္း ထုိင္းႏုိင္ငံဘက္ျခမ္းတြင္ ေနထုိင္သည့္ ထုိင္းက်န္းမာ ေရး၀န္ထမ္းတဦးက ေကအုိင္စီကုိ ေျပာသည္။ သူက “ႏွစ္ဘက္ စီးပြားေရးသမား အခ်င္းခ်င္းကေန စျဖစ္ၿပီးေတာ့ ထုိင္းဘက္က စီးပြားေရးသမားေတြ က ထုိင္းလုံၿခံဳေရးတပ္ဖဲြ႕ေတြနဲ႔ ညွွိႏႈိင္းၿပီးေတာ့ ဗမာဘက္က ပိတ္သလုိ ထုိင္းဘက္ကလည္း ျပန္ပိတ္ တာပဲ”ဟု ေျပာသည္။

ထုိင္းႏွင့္ ျမန္မာနယ္နိမိတ္ဆက္စပ္ေနသည့္ ဘုရားသုံးဆူၿမိဳ႕၏ နယ္ေျမတည္ေဆာက္ပုံအရ ျမန္မာဘက္ က (၈၀)ရာခုိင္ႏႈန္းခန္႔ ဆက္္စပ္္လွ်က္ရွိၿပီး ထုိင္းဘက္က

(၂၀)ရာခုိင္ႏႈန္းခန္႔သာရွိမည္ဟု ၿမဳိ႕ခံမ်ား၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိရွိရသည္။ ယင္းသို႔ နယ္စပ္ယာယီပိတ္ပင္မႈမွာ စီးပြားေရးသမားမ်ားအတြက္ ႀကီးမားသည့္ နစ္နာမႈမ်ား မရွိေသာ္ လည္း ထုိင္းဘက္ကမ္းရွိ စက္ရုံအလုပ္ရုံ (၉)ခုတြင္ ေန႔ခ်င္းျပန္စနစ္ျဖင့္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

165

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္ေန ၾကသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမား (၁,၀၀၀)ေက်ာ္အတြက္မူ နစ္နာမႈမ်ားစြာ ရွိသည္ဟု သိရသည္။

ယခုျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ နယ္စပ္ျပႆနာသည္ ဘုရားသုံးဆူၿမိဳ႕၏ အေရွ႕ေျမာက္ဘက္ျခမ္းတြင္တည္ရွိၿပီး အဆုိပါကြင္းျပင္သည္ လြန္ခဲ့သည့္ ၄ႏွစ္ခန္႔ကလည္း ထုိင္းအာဏာပုိင္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားအ ၾကား အလားတူ တင္းမာမႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ရာမွ ထိုင္းဖက္က ၎တို႔ ေဆာက္ထားသည့္ အေဆာက္အဦမ်ားကို ျပန္ဖ်က္ေပးခဲ့ရေၾကာင္း ဘုရားသံုးဆူၿမိဳ႕ခံမ်ား၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။ ထုိင္းႏွင့္ ျမန္မာႏွစ္ႏုိင္ငံသည္ နယ္နိမိတ္ရွည္လ်ားစြာ ဆက္စပ္ေနေသာ ႏုိင္ငံျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ႏုိင္ငံၾကားတြင္ စီးပြားေရးပဋိပကၡေၾကာင့္ နယ္စပ္ပိတ္ပင္မႈမ်ား မၾကာခဏ ျဖစ္ပြားခဲ့ဘူးသည္။

နအဖ ၏ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းေရးကိစၥ ကရင္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီ လက္မခံ Submitted by Karen Information Center on October 29, 2009

ေအာက္တုိဘာ ၂၉ရက္။ နန္းထူးစံ (ေကအုိင္စီ) နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းေရးအတြက္ နအဖ စစ္အစုိးရ၏ ကမ္းလွမ္းခ်က္ကုိ

လက္ခံမည္မဟုတ္ေၾကာင္း ေကအဲန္ယူ/ ေကအဲန္အယ္လ္ေအ-ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီအဖြဲ႔က ေအာက္တုိဘာ (၂၀)ရက္ေန႔တြင္ ေၾကညာခ်က္တေစာင္ ထုတ္ျပန္လုိက္သည္။ နအဖ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲျမင့္ႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ခင္ေဇာ္တုိ႔ ဦးစီးေသာ အထက္တန္းအရာရွိ (၂၀)ဦးတုိ႔သည္ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေစာေဌးေမာင္ ေခါင္းေဆာင္ ေသာ ေကအဲန္ယူ/ေကအဲန္အယ္လ္ေအ

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီအဖြဲ႔ကုိ တပ္အသြင္ေျပာင္းေရးကိစၥ လက္ခံရန္အတြက္ ကရင္ျပည္ နယ္၊ ဖားအံၿမဳိ႕တြင္ ေအာက္တုိဘာ ၁ရက္ေန႔က လာေရာက္ေတြ႔ဆုံကာ ကမ္းလွမ္းခဲ့သည္ကို လက္မခံႏုိင္ေၾကာင္း ထုိေၾကညာခ်က္ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီအေနျဖင့္ ထုိသို႔ နအဖ၏ ကမ္းလွမ္းခ်က္ကုိ လက္မခံႏုိင္ျခင္းမွာ ကရင္လူထုအေနျဖင့္ ကရင္တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားကို ျမန္မာတပ္မ်ား၏ ၾသဇာခံအျဖစ္

မလိုလားသည္ကတေၾကာင္း၊ တုိင္းရင္းသား အခြင့္အေရးမ်ားကုိ ဝါးမ်ဳိေရးဟု အဓိပၸါယ္ေဆာင္သည့္ ထုိဒီမုိကေရစီ က်င့္သုံးမႈ အခန္းက႑မ်ားကုိ အယုံအၾကည္ မရွိသည္ကတေၾကာင္းႏွင့္ စစ္တပ္အုပ္ထိန္းမႈသည္ မၿပီးဆံုးႏုိင္သည့္ ရႈတ္ေထြးမႈ

ပဋိပကၡမ်ားျဖစ္လာႏုိင္ၿပီး ၂၀၁၀ ဒီမိုကရက္တစ္လုပ္ငန္းစဥ္ကို အဟန္႔အတားျဖစ္ေစႏုိင္သည္ဟု ၎တို႔အေနျဖင့္ ယံု ၾကည္ထားသည့္အတြက္ျဖစ္သည္ဟု ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲျမင့္၏ ထုိကမ္းလွမ္းခ်က္ကုိ လက္ခံလုိက္မည္ဆုိပါက ကရင္ျပည္နယ္အတြင္း အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား၊ အခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္မႈ မ်ား ပုိ၍ ျဖစ္ပြားလာမည္ျဖစ္ၿပီး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

166

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဒီေကဘီေအတပ္ဖြဲ႔သည္ နအဖ၏ အဆုိျပဳခ်က္ကုိ သေဘာတူလက္ခံလုိက္ၿပီးေနာက္ နယ္ျခား ေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းေရး အစီအစဥ္ေအာက္တြင္ ကရင္ျပည္သူလူထုမ်ားအေပၚ

အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား၊ စစ္ပြဲမ်ား ပုိမုိက်င့္သုံးလာရာ ယခုလက္ရွိ ကရင္ျပည္နယ္ တပ္မဟာ ၁၊ ၂၊ ၃ႏွင့္ ၅နယ္ေျမအတြင္း သတ္ျဖတ္ခံရသည့္ ကရင္လူထုမ်ားမွာ သက္ေသအျဖစ္ ထင္ ရွားလွ်က္ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။ ၎ထုတ္ျပန္ခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဒီေကဘီေအ အဖြဲ႔ဝင္တဦးက “ဒီေကဘီေအအဖြဲ႔ဟာ စစ္အစုိးရနဲ႕ ပူးေပါင္းၿပီး ေကအဲန္ယူကို ဆန္႔ က်င္ေနေပမယ့္လည္း က်ေနာ္တုိ႔လုပ္တာ

ကရင္လူထုေတြအတြက္ပါ။ အမ်ားႀကီး မလုပ္ႏုိင္ေသာ္လည္း လက္လွမ္းမီတဲ့ေနရာေတြမွာ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြ က်ေနာ္တုိ႔ ႀကဳိးစားလုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္။ အခ်င္းခ်င္း တုိက္ပြဲျဖစ္တာ က်ေနာ္လည္း မလုိလားပါဘူး”ဟု ေက အုိင္စီကုိ ေျပာသည္။ စစ္အစုိးရအေနျဖင့္ လက္ရွိျဖစ္ပြားလ်က္ရွိေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ျပည္တြင္းေရးျပႆနာသည္ စစ္ေရးနည္းျဖင့္ မေျဖရွင္းႏုိင္ဘဲ အမ်ားယုံ ၾကည္မႈအတုိင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ

ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးနည္းျဖင့္ အေျဖရွာရန္ လုိအပ္ေပသည္ဟု ေကအဲန္ယူ/

ေကအဲန္အယ္လ္ေအ ၿငိ္မ္း ခ်မ္းေရးေကာင္စီက စစ္အစုိးရအား တုိက္တြန္းထားသည္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီ၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္အေပၚ ေကအဲန္ယူ တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴး(၂)

ပဒုိေစာေဒါ့ေလးမူက “အဲဒီလုိမ်ဳိးပဲ ျဖစ္သင့္ပါ တယ္။ နအဖက သူ႔ရဲ႕ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္ေျမာက္ဖုိ႔အတြက္ အပစ္ရပ္တဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြကုိ သူတုိ႔တပ္ေအာက္မွာ လုိက္သိမ္း

သြင္းတာ လူတုိင္းအသိပဲ။ အခုလုိ ကရင္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီအဖြဲ႔က နအဖရဲ႕ကမ္းလွမ္းခ်က္ကုိ လက္မခံႏုိင္ဘူးဆုိတာကုိ က်ေနာ္တုိ႔ က ႀကဳိဆုိေပမယ့္ သူတုိ႔အေပၚ တမ်ဳိးတဖုံ အၾကပ္ကုိင္ ဖိအားေပးလာႏုိင္တယ္”ဟု ေကအုိင္စီကုိ ေျပာသည္။ နအဖသည္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၿပီးခဲ့သည့္ေမလက အလားတူ ကမ္းလွမ္းခဲ့ဖူးေသာ္လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီအေန ျဖင့္ နအဖ၏

တပ္အသြင္ေျပာင္းေရးအစီအစဥ္ကုိ လက္မခံဘဲ ကရင္အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေစာဘဦးႀကီး၏ မူ (၄)ခ်က္ကုိ ဆုပ္ ကုိင္ထားကာ ကရင္ျပည္သူမ်ားအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးလုပ္ငန္းမ်ား ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္သြားမည္ဟု ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေစာေဌးေမာင္ ေခါင္းေဆာင္ေသာ ေကအဲန္ယူ/ေကအဲန္အယ္လ္ေအ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီအဖြဲ႔သည္ ၂၀၀၇ခုနွစ္ ေဖေဖာ္ ၀ါရီ (၁၁)ရက္ေန႔က ေကအဲန္ယူမွ ခြဲထြက္ကာ နအဖ စစ္အစုိးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူခဲ့ၿပီး ဖားအံခရုိင္၊ ထုိ႔ေကာ္ကုိးေက်းရြာတြင္ အေျခ စုိက္လွ်က္ရွိသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

167

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

KNU တပ္မဟာ (၇)နယ္ေျမတြင္ နအဖႏွင့္ ဒီေကဘီေအ ပူးေပါင္းလႈပ္ရွား

Submitted by Karen Information Center on October 24, 2009

ေအာက္တုိဘာလ (၂၄)ရက္။ ေစာသိန္းျမင့္ (ေကအုိင္စီ) ကရင္ျပည္နယ္ ဖားအံခရုိင္ ပုိင္က်ဳံၿမိဳ႕နယ္ရွိ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၇)နယ္ေျမတြင္ နအဖစစ္တပ္ႏွင့္ ဒီေကဘီေအတပ္ဖြဲ႔တို႔ ယခု လလယ္ပိုင္းမွစ၍ ပူးေပါင္းလႈပ္ရွားေနသည္ဟု ေကအဲန္အယ္လ္ေအ ဒုတပ္ရင္းမွဴးတဦးက ေျပာသည္။

ေကအဲန္အယ္လ္ေအ တပ္ရင္း(၂၂) ဒုတပ္ရင္းမွဴး ဗုိလ္မွဴးေစာဒီ့ကြယ္က “ဒီလ (၁၄)ရက္ကေနစၿပီးေတာ့ ဒီေန႕အထိ နအဖ စစ္ တပ္မွာ ခလရ (၂၀၈)တပ္ရင္း စစ္ေၾကာင္း(၁)၊ ဒီေကဘီေအ တပ္ရင္း(၄)၊ တပ္ရင္း(၇)တုိ႕ ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ ကေလ့မို႔ခီး၊ ကေလ့ဖိုးကလုိး၊

မယ္ကရဲ၊ ႏို႕လားေလးစတဲ့ ရြာေတြမွာ ပူးေပါင္းလႈပ္ရွားလာတာကုိ က်ေနာ္တုိ႕ ေတြ႕ရတယ္။ အရင္တုန္းက အဲဒီေဒသေတြ မွာ ဒီေကဘီေအတပ္ဖြဲ႔ေတြပဲ လႈပ္ရွားတယ္”ဟု ဆိုသည္။ ယခုလို နအဖစစ္တပ္ႏွင့္ ဒီေကဘီေအတပ္တုိ႕ ပူးေပါင္းလႈပ္ရွားျခင္းသည္ ၎ေဒသအတြင္းရွိ ေကအဲန္အယ္လ္ေအ တပ္ဖြဲ႔ မ်ားကုိ ေခ်မႈန္းရွင္းလင္းရန္ႏွင့္

သစ္ထုတ္လုပ္ရန္အတြက္ျဖစ္သည္ဟု ေကအဲန္ယူ ဖားအံခရုိင္ ဥကၠဌ ပဒုိေစာေအာင္ေမာ္ေအး က ေျပာသည္။ “ပထမတခ်က္က အဲဒီေဒသမွာ က်ေနာ္တုိ႕ လူေတြ ပုိမုိလႈပ္ရွားတယ္။ သူတုိ႕

(နအဖႏွင့္ဒီေကဘီေအ) တပ္ဖြဲ႕နဲ႕လည္း မၾကာ ခဏဆုိသလုိ တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားတယ္။ သူတုိ႔ဘက္က ေတာ္ေတာ္အထိနာတယ္ေလ။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ကုိ ရွင္းလင္းဖို႔အ တြက္ သူတုိ႔ ပူးေပါင္းလႈပ္ရွားတာ ျဖစ္တယ္။ ဒုတိယ တခ်က္ကေတာ့ အဲဒီေဒသမွာရွိတဲ့ သစ္ေတြကုိ ထုတ္လုပ္ဖုိ႕အတြက္ပဲ ျဖစ္တယ္”ဟု သူက ေျပာသည္။

ထုိကဲ့သုိ႕ ပူးေပါင္းလႈပ္ရွားရာတြင္ အနီးတ၀ိုက္ရွိ ရြာမ်ားမွ ရြာသား ၁၀ဦးထက္မနည္း ေပၚတာအျဖစ္ ေန႔စဥ္ လုိက္ပါသြားရ သည့္အျပင္ နအဖႏွင့္ ဒီေကဘီေအ ပူးေပါင္းတပ္တုိ႕သည္ ရြာအတြင္းသုိ႕ ေန႕စဥ္ ၀င္ေရာက္လာသည့္အတြက္ ေကအဲန္အယ္ လ္ေအတပ္ဖြဲ႔ႏွင့္ ရြာအတြင္း တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားမည္ကုိ ရြာသူရြာသားမ်ားက စုိးရိမ္ေနၾကသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ေအာက္တုိဘာလ (၁၇)ရက္ေန႕ကလည္း အဆုိပါပူးေပါင္းတပ္ဖြဲ႔ကုိ ေကအဲန္အယ္လ္ေအ တပ္ရင္း(၂၂)မွ တပ္ ၾကပ္ေစာေလာေမ့ဖိုး ဦးေဆာင္သည့္တပ္ဖြဲ႕က

ခ်ဳံခုိတုိက္ခုိက္ခဲ့သည့္အတြက္ ဒီေကဘီေအတပ္ဖြဲ႕၀င္ ၃ဦး ေသဆုံးၿပီး ၃ဦးမွာ အျပင္းအထန္ ဒဏ္ရာရရွိကာ နအဖစစ္တပ္ဘက္က ထိခုိက္ေသဆုံးမႈမရွိေၾကာင္း ဗုိလ္မွဴးေစာဒီ့ကြယ္က ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

168

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ယခုလုိ နအဖႏွင့္ ဒီေကဘီေအ ပူးေပါင္းလႈပ္ရွားျခင္းမွာ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၇)နယ္ေျမ ထိုးစစ္အၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ပထမ ဆုံးအႀကိမ္ ျဖစ္သည္။ ထိုအေတာအတြင္း ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၇)နယ္ေျမတြင္ ဒီေကဘီေအ တပ္မဟာ (၅၅၅)၊ (၉၉၉)

လက္ေအာက္ခံတပ္ရင္းမ်ားႏွင့္ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၇) လက္ေအာက္ခံတပ္ရင္းမ်ားက လႈပ္ရွားလွ်က္ရွိၿပီး နအဖစစ္တပ္ မ်ားက ယခုလ အေစာပိုင္းမွ စတင္လႈပ္ရွားလာျခင္းျဖစ္သည္။ ၎နယ္ေျမသည္္ ၿပီးခဲ့သည့္ ဇြန္လတုန္းက နအဖ စစ္တပ္ႏွင့္ ဒီေကဘီေအ တပ္မဟာ သံုးခု ပူးေပါင္းကာ ေကအဲန္ယူကို ထုိးစစ္ ဆင္ခဲ့ရာ နယ္ေျမမ်ားျဖစ္ၿပီး ထုိးစစ္ေၾကာင့္

ေဒသခံကရင္ျပည္သူ ၄,၀၀၀ေက်ာ္ ထုိင္းႏုိင္ငံ၊ တာ့ခ္ခရုိင္၊ ထာ့ေဆာင္ယန္းၿမိဳ႕နယ္သုိ႔ ထြက္ေျပးခုိလႈံခဲ့ၾကရသည္။

ေရႊႏွင့္ သစ္လုပ္ငန္းအတြက္ ဒီေကဘီေအ အင္အား (၇၀၀)ခန္႔ ဖာပြန္ႏွင့္ သထုံခရုိင္နယ္စပ္သုိ႔ ေရာက္ရွိေန ေအာက္တုိဘာလ ၂၄ရက္။ နန္းထူးစံ (ေကအုိင္စီ) ေရႊႏွင့္ သစ္မ်ား ထုတ္လုပ္ရန္အတြက္ ဒီေကဘီေအ တပ္မဟာ (၃၃၃)ႏွင့္ (၉၉၉)မွ အင္အား ၇၀၀ခန္႔မွာ ယခုရက္ပုိင္းအတြင္း ဖာပြန္ႏွင့္ သထုံခရုိင္ နယ္စပ္ၾကားေဒသသို႔

ေရာက္ရွိလႈပ္ရွားေနေၾကာင္း ေဒသခံမ်ား၏ သတင္းေပးခ်က္အရ သိရသည္။ အဆုိပါ ဒီေကဘီေအတပ္ဖြဲ႔မ်ားမွာ (၃၃၃)တပ္မဟာမွ အင္အား ၄၀၀ေက်ာ္ရွိ တပ္ရင္းႏွစ္ရင္းႏွင့္ (၉၉၉)တပ္မဟာမွ အင္အား ၂၀၀ေက်ာ္ခန္႔ရွိ တပ္ရင္းတရင္းတုိ႔က သထုံခရုိင္၊

ဘီးလင္းၿမဳိ႕နယ္ႏွင့္ ဖာပြန္ခရုိင္ ဒြဲလုိးၿမဳိ႕နယ္တြင္ ေရႊတူးေဖာ္ရန္ႏွင့္ သစ္ ထုတ္လုပ္ရန္အတြက္ ရည္ရြယ္ကာ ယခု ရက္သတၱပတ္တြင္ ေရာက္ရွိလာျခင္းျဖစ္ၿပီး အဆုိပါလုပ္ငန္း

အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေရးအတြက္ (၉၉၉) ဗ်ဴဟာမွဴး ဗုိလ္မွဴးႀကီးခ်စ္သူကုိယ္တုိင္ ညြန္ၾကားလွ်က္ရွိသည္ဟု ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ (၅) စစ္ဘက္ ဆုိင္ရာ တာဝန္ရွိသူတဦးက ေကအုိင္စီကုိ ယခုလုိ ေျပာျပသြားသည္။

“အဲဒီေဒသမွာရွိတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ လူေတြရဲ႕သတင္းေပးခ်က္အရ စစ္ေၾကာင္းေတြနဲ႔ ဗုိလ္ခ်စ္သူပါလာၿပီးေတာ့ နတ္ႀကီးမွာ ရွိေန တယ္ဆုိတာ ေသခ်ာသေလာက္ပဲ။ သူတုိ႔ရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ဒြဲလုိးၿမဳိ႕နယ္မွာရွိတဲ့ မယ္တုိးေဒသမွာ သစ္လုပ္မယ္။ မယ္ ဝုိင္ေဒသမွာ ေရႊတူးမယ္။ စီးပြားေရး လုပ္မယ္ေပါ့၊ အဲဒီေဒသတဝုိက္ လုံၿခဳံေရးအတြက္

သူတုိ႔တပ္ေတြ ခ်ထားမယ္။ တဆက္ တည္းမွာ ကားလမ္းေတြ ျပင္ဖုိ႔္၊ ေဖာက္ဖုိ႔အတြက္ အခုလႈပ္ရွားတာ ျဖစ္တယ္”ဟု ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ (၅) တပ္ေရးဗုိလ္ ဗုိလ္မွဴးေစာကလယ္ဒုိ႔က ဆုိသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ဒီေကဘီေအ တပ္မဟာ(၃၃၃)မွ အင္အား ၂၀၀ခန္႔ရွိေသာ ဒုဗုိလ္မွဴးႀကီး ဖားဘိခုိ႔ ဦးစီးသည့္ တပ္ရင္း(၂)ႏွင့္ အင္အား ၂၅၆ဦးရွိ ဒုဗုိလ္မွဴးႀကီး ဟႏၷရီ၏ တပ္ရင္း(၃)အဖြဲ႔တုိ႕က ဘီးလင္းႏွင့္ ဒြဲလုိးၿမဳိ႕နယ္စပ္ၾကားေဒသမ်ားျဖစ္သည့္ မယ္ ပေလးခီး၊ ေဝါမူ၊

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

169

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ခူးသူးထာ့စသည့္ေဒသမ်ားတြင္ ေရာက္ရွိေနၿပီး ဗုိလ္မွဴးႀကီးခ်စ္သူ ဦးစီး၍ အင္အား

၂၇၀ခန္႔ရွိေသာ (၉၉၉) တပ္ရင္းတရင္းကလည္း ထုိေဒသတြင္ ၀င္ေရာက္လႈပ္ရွားေနေၾကာင္း ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၅)မွ ေဆးတပ္ဗိုလ္ႀကီးတဦးက ေျပာသည္။ သူက “ဗုိလ္ခ်စ္သူနဲ႔အတူ (၉၉၉)က တပ္ရင္းတရင္း ပါသြားတယ္။ ဘယ္တပ္ရင္းလဲေတာ့ က်ေနာ္ တိတိက်က် မသိဘူး။ ေသ ခ်ာတာကေတာ့ အခု ေရႊတူးေဖာ္ဖုိ႔နဲ႔ သစ္လုပ္ငန္းေတြလုပ္ဖုိ႔ ဘီးလင္းနဲ႔ ဒြဲလုိးနယ္ၾကားေဒသေတြမွာ ေရာက္ေနတယ္။ အဲဒီ နတ္ႀကီးတုိ႔၊ ေဝၚမူး၊ မယ္ခ်ဳံ၊

ကြီးတမား စတဲ့ေဒသေတြက ဘီးလင္းနဲ႔ ဒြဲလုိးၾကားေဒသေတြ ျဖစ္တယ္။ ဘီးလင္းၿမဳိ႕ရဲ႕ ေျမာက္ ဘက္အရပ္မွာ ရွိတယ္”ဟု ဆုိသည္။

ဖာပြန္ခရိုင္ရွိ မယ္တုိး၊ မယ္ဝုိင္ေဒသအတြင္း ေရႊႏွင့္ သစ္မ်ား ထုတ္လုပ္ရန္အတြက္ အဆိုပါ ဒီေကဘီေအတပ္ဖြဲ႕မ်ားက ေရႊ တူးေဖာ္ေရး စက္ပစၥည္းမ်ားကို ကား ၉စီးႏွင့္

သယ္ေဆာင္လာခဲ့ၿပီး ဘီးလင္းၿမဳိ႕နယ္ နတ္ႀကီးေက်းရြာသို႔ ယခုလ (၁၉)ရက္ ေန႔က ေရာက္ရွိလာခဲ့ေၾကာင္း ေကအဲန္ယူ သထံုခရိုင္မွ သတင္းေပးပို႔ထားသည္။ ယခုလ ၁၇ရက္ေန႔က ဒီေကဘီေအ (၉၉၉)ႏွင့္ (၉၀၇)တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားသည္

ကားအစီး(၃၀)ခန္႔ႏွင့္အတူ ျမဝတီၿမဳိ႕မွေန၍ သထုံ၊ ဘီးလင္းၿမိဳ႕နယ္ဘက္သုိ႔ ထြက္ခြာသြားခဲ့ေၾကာင္း ကိုယ္တိုင္ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့သူ ကားသမားတဦးက ယခုလို ေျပာသည္။ “ဒီေက ဘီေအေတြက က်ေနာ့္စိတ္ထင္ အင္အား ၇၀၀ေလာက္ ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ သထံု၊ ဘီးလင္းအထိ သူတို႔ကို လိုက္ပို႔လိုက္ရ တယ္”ဟု သူက ေျပာသည္။ ထိုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ေကအုိင္စီမွ ဒီေကဘီေအအရာရွိမ်ားထံ ဆက္သြယ္မရခဲ့ေသာ္လည္း ဒီေကဘီေအ မိသားစု၀င္တဦးက “သူတို႔သြားတာကေတာ့ သထံုဘက္ကိုပဲ။

တပ္ရင္းေတြအားလံုးနီးပါးပဲ ပါတယ္။ သြားတာက အမ်ားႀကီးပဲ။ ဗိုလ္ခ်စ္သူက အႀကီးဆံုးဆိုေတာ့ ပါရင္လည္း ပါသြားမွာေပါ့”ဟု ဆိုသည္။ ထုိ႔အျပင္ ေရႊႏွင့္ သစ္လုပ္ငန္းမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ေရးအတြက္ သထံုခရိုင္၊ ဘီးလင္းၿမဳိ႕နယ္ နတ္ႀကီးမွစ၍ ကလယ့္ ေလာ္ဆယ္၊ ေဘာေပၚထာ့၊ ပတာေဒါ၊ ေဝၚမူ စသည့္ေဒသမ်ားကုိျဖတ္၍ ဖာပြန္ခရိုင္၊ ဒြဲလုိးၿမိဳ႕နယ္ မယ္တုိးေဒသအထိ ကား

သြားလာႏုိင္ေရးအတြက္ ကားလမ္းေဖာက္လုပ္သြားမည္ဟုလည္း သတင္းရရွိသည္။ ဒီေကဘီေအတပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ အဆုိပါေဒသမ်ားတြင္ သစ္ထုတ္လုပ္ေရးကိုသာ ယခင္က လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ေရႊတူးေဖာ္ ေရးလုပ္ငန္းကုိ ယခုမွ စတင္လုပ္ေဆာင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

170

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဇံုညြန္မွဴး တကိုယ္ေတာ္၀င္ေငြ အလြန္ေကာင္းေန Submitted by Karen Information Center on October 26, 2009 န.က.သ ေခၚ ျမ၀တီကုန္သြယ္ေရးဇံုသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အဓိကနယ္စပ္ ကုန္သြယ္ေရးလုပ္ငန္း အမွတ္(၂) အဆင့္ ရွိသည္။ ထိုကုန္သြယ္ေရးဇံုသည္ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ျမ၀တီေဒသတို႔၏ အဓိက ကုန္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းျဖစ္ၿပီး ဇံုတာ ၀န္ခံအျဖစ္ ဦးစီးေဆာင္ရြက္သူမွာ ယခင္ ျမန္မာတပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္မွဴးအဆင့္ရွိ န.က.သ

နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရး ညြန္ၾကားေရး မွဴး ဦးေအာင္စိုးသိန္း ျဖစ္သည္။ ညြန္မွဴးဦးေအာင္စိုးသည္ နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးတြင္ လုပ္ကို္င္သြားလာေနသည့္ ကုန္သည္မ်ား ၏ တရားမ၀င္ ၁၂ဘီးကားျဖင့္ သယ္ေဆာင္လာေသာ ကုန္ပစၥည္းမ်ားအေပၚ မူတည္ၿပီး ေငြေတာင္းခံေနပါသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ က တားျမစ္ကုန္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည့္ စားဆီပံုးမ်ားႏွင့္ ဆားမ်ားကို ကားေပၚတြင္ အေပၚမွဖံုးအုပ္ကာ ျပည္တြင္းသို႔ တရားမ၀င္ သယ္ေဆာင္ေနသည္မွာ

ႏိုင္ငံေတာ္စီးပြားေရး ပုန္ကန္မူပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုသယ္ေဆာင္မႈမ်ားကို ညြန္မွဴး၊ ဒုညြန္မွဴး တို႔က မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ထားၾကသည္။ ေျခာက္ဘီး-မွန္လံု-ဆယ္ဘီး-ဆယ့္ႏွစ္ဘီး ကားမ်ားကို ဒဏ္ဂ်ဴတီေဆာင္ခ က်ပ္ ၂သိန္းမွ ၅သိန္းအထိ ညြန္မွဴးမွ တိုက္ရိုက္ေတာင္းခံေနေၾကာင္း

နယ္စပ္မွ အေကာက္ခြန္ဌာနကတဆင့္ သိရသည္။ K.N.U/ K.N.L.A ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔မ်ား ထိုသို႔လုပ္လာလွ်င္ ဒဏ္ဂ်ဴတီေဆာင္ထားေသာ္လည္း ညြန္မွဴး၊ ဒုညြန္မွဴးႏွင့္ ညြန္မွဴးအဖဲြဲ႔ အေကာက္ခြန္ အရာရွိမ်ားထံ သီးသန္႔ ထပ္မံ ေပးေနရသည္ကို က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ စီးပြားေရးစီမံခ်က္ေကာင္းေသာ္လည္း ဌာနဆိုင္ရာ တာ၀န္ခံမ်ားကေတာ့ မိသားစုခ်မ္းသာ ဖို႔အတြက္ ၀န္ ႀကီးအဆင့္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းမ်ားႏွင့္ မီးေသအပိုင္ေပါင္းကာ ႀကိဳက္သလို လုပ္စားေနၾကသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္လက ပဲခူးတြင္ တိမ္းေမွာက္သြားသည့္

ဆယ့္ႏွစ္ဘီးကားတြင္ လိုင္စင္မဲ့ကားမ်ားႏွင့္ ဆားမ်ားကို သယ္ေဆာင္ေနသည့္ ျမ၀တီၿမိဳ႔မွ ကုန္သြယ္ ႀကီးတစ္ဦး၏ေနအိမ္သို႔ ညြန္မွဴးက ညဘက္တြင္ ေငြလာေတာင္းေလ့ ရွိသည္။ ျပည္တြင္းမွ တင္ပို႔လာေသာ ဆန္တအိတ္ကို ဂ်ဴတီခ ၁၅၀၀ေပးရၿပီး အိတ္ ၅၀၀ပါလွ်င္

၂၀၀အတြက္သာ ဂ်ဴတီခေဆာင္ၾကကာ က်န္ဆန္အိတ္မ်ားအတြက္ ညြန္မွဴးကို ဂ်ဴတီခ ၾကည့္ေပးရသည္ဟု သိရသည္။ ၎ညြန္မွဴးကို ျမ၀တီၿမိဳ႔ ေစ်းႀကီးအနီးရွိ ကားပိုင္ရွင္ ဂ်မားဆိုသူ ကုလားကေတာ့ အပိုင္ဆံုးျဖစ္သည္။ သူ၏ကားဆိုလ်င္ ေျပာစရာမရွိေအာင္ open လႊတ္ေပးေလ့ရွိသည္။

ညြန္မွဴးဦးေအာင္စိုးသိန္းသည္ ေဖၚျပ ပါ တရားမ၀င္ ကန္႔သတ္ကုန္ႏွင့္ လိုင္စင္မဲ့ကားမ်ား၏ ျဖတ္သန္းသယ္ေဆာင္ချဖင့္ တေန႔လွ်င္ က်ပ္သိန္း ၁၀၀ေက်ာ္ အထိ ၀င္ေငြရွိသည္။ ဤသည္ကို အထက္သို႔ မတိုင္တန္းႏိုင္ေအာင္ ကုန္သြယ္ေရးဇံုရွိ ဒီေကဘီေအႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးအဖြဲ႔မ်ား အပါ အ၀င္ စသံုးလံုး SB ရဲခရုိင္ရဲမ်ားႏွင့္ နယ္ေျမခံ ခ.ရ.ကတို႔ပါ ယာဥ္တန္းအဆင္းတြင္ အခြန္လြတ္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

171

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

လိုင္စင္မဲ့ ကားႏွင့္ ကုန္ပစၥည္း ပါ ဆယ္ဘီးကားတို႔ ဇံုမွ နားလည္မႈ ျပဳလုပ္ေနေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။

က်ေနာ္တို႔အဖြဲ႔က ကာစတန္ ေခၚ အေကာက္ခြန္အဖြဲ႔ ဆိုေသာ္လည္း ဇံုတြင္ တာ၀န္သာရွိၿပီး လုပ္ပို္င္ခြင့္ အာဏာ မရွိဘဲ ညြန္မွဴးမခိုင္းလွ်င္ မလုပ္ရဲ မေျပာရဲ ျဖစ္ေနသည္။ ယခုလို ၾကာရွည္ျပဳလုပ္ေနလွ်င္ အေကာက္ခြန္အဖြဲ႔မွာ အခြံသာက်န္ၿပီး အသားမ်ားကိုေတာ့ ညြန္မွဴးမွ ေကာင္းေကာင္းစားေနေၾကာင္း အမ်ားသိေအာင္ တင္ျပလိုက္ရပါ သည္။

ကရင္ေခါင္းေဆာင္ေနရာမ်ားကို ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ား ေရွာင္တခင္ စစ္ေဆး ေအာက္တိုဘာလ ၂၇ရက္။ ေကအုိင္စီ နအဖ စစ္အစိုးရကို ေတာ္လွန္ေနသည့္ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေနထိုင္ခဲ့သည့္ ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ရွိ ေနရာအ ခ်ဳိ႕ကို ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားက

ယေန႔နံနက္ေစာေစာပိုင္းတြင္ ေရွာင္တခင္ ၀င္ေရာက္စစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုင္းစစ္တပ္၊ ရဲႏွင့္ သာမန္အ၀တ္အစားမ်ား ၀တ္ဆင္ထားသည့္ အဖြဲ႔ေပါင္းစံုက အာဏာပိုင္မ်ားသည္ ေကအဲန္ယူ ထိပ္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေနထိုင္ခဲ့သည့္ေနအိမ္မ်ားသို႕ စစ္ေဆးခြင့္ စာရြက္စာတမ္းမ်ားျဖင့္ လာေရာက္ေမးျမန္းစစ္ေဆးကာ မွတ္ တမ္းဓာတ္ပံုမ်ား

ရိုက္ယူခဲ့သည္ဟု ကိုယ္တိုင္ႀကံဳေတြ႔ခဲ့သည့္ အမည္မေဖာ္လိုသူ မိသားစု၀င္တဦးက ေျပာသည္။ “လာတာကေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ။ အနည္းဆံုး ဆယ္ေယာက္ေက်ာ္တယ္။ မနက္အေစာႀကီး ၆နာရီမွာ အိမ္တံခါးကို လာေခါက္ ႏိုးတယ္။ ၿပီးေတာ့ အိမ္ထဲမ၀င္ဘဲ အိမ္ေပါက္၀ကေနပဲ က်မအေဖ၊ အေမေတြကို ေမးတယ္။ ဘယ္သြားလဲ။ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ေနလဲ စသျဖင့္ေပါ့။ ေနာက္ၿပီး က်မနဲ႔ အိမ္ေရွ႔တ၀ိုက္ကို ဓာတ္ပံုရိုက္ယူသြားတယ္”ဟု ဆိုသည္။

၎တို႔အေနျဖင့္ ယခုလို လာေရာက္ေမးျမန္းရျခင္းမွာ ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္း ထိုင္းဥပေဒႏွင့္ ညွိစြန္းသည့္ တရားမ၀င္ ပစၥည္းမ်ား သို ေလွာင္သိမ္းဆည္းထားျခင္း ရွိမရွိကို လာေရာက္စစ္ေဆးျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေျပာဆိုသြားေၾကာင္း သိရသည္။ ယင္းသို႔ လာေရာက္စစ္ေဆးရာတြင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေကအဲန္ယူ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေနထိုင္ေနခဲ့သည့္အိမ္မ်ား ျဖစ္ေသာ္ လည္း မည္သည့္ေကအဲန္ယူေခါင္းေဆာင္ တဦးတေယာက္ကိုမွ် တိုက္ရိုက္ဆံုေတြ႔ခဲ့ျခင္း မရွိေပ။ ယခုလို ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ား၏ ေရွာင္တခင္ ၀င္ေရာက္စစ္ေဆးမႈမွာ ထိုင္းႏုိင္ငံ အစိုးရအေပၚ ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ ဖိအားေပးမႈ တခုလည္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ျမန္မာအတိုက္အခံ အဖြဲ႔၀င္မ်ားႏွင့္ နယ္စပ္အေျခအေန ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာသူမ်ားက ေ၀ဖန္ေျပာ ဆိုေနၾကသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

172

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေကအဲန္ယူ တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴး(၁) ဗိုလ္မွဴးေစာလွေငြက

“ဒီလို၀င္ေရာက္စစ္ေဆးတာကလည္း က်ေနာ္သိရသေလာက္ နအဖရဲ႕ ဖိအားေပးမႈ မျဖစ္ဘူးလို႔လည္း မေျပာႏိုင္ဘူး။ တကယ္လို႔ ဥပေဒနဲ႔ မညီညႊတ္တာေတြ႔ရင္ေတာ့ သူတို႔အေနနဲ႔ အေရး ယူသြားႏိုင္တာေပါ့”ဟု ဆိုသည္။

ယခုလို ေကအဲန္ယူေခါင္းေဆာင္မ်ား ေနထိုင္သည့္ေနရာမ်ားကို ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ား

၀င္ေရာက္စစ္ေဆးမႈမွာ ေကအဲန္ယူ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ပဒိုမန္းရွာလားဖန္း လုပ္ႀကံခံရသည့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၄)ရက္ေန႔ ေနာက္ပိုင္းက လည္း တႀကိမ္ ရွိခဲ့ဘူးသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာလကလည္း ခ်င္းမိုင္အေျခစိုက္ ျမန္မာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ သတင္းဌာန ရံုးအခ်ဳိ႕ကို ထိုင္းအာဏာပိုင္ မ်ားက ၀င္ေရာက္ရွာေဖြသြားခဲ့ေသးသည္။

ကရင္နီေဒသတြင္ တုိက္ပြဲျဖစ္ပြား နအဖ စစ္ေၾကာင္းမွဴးတဦးအပါအ၀င္ တပ္သား(၉)ဦး က်ဆုံး ေအာက္တုိဘာ ၃၁။ နန္းထူးစံ (ေကအုိင္စီ) ကရင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္း၊ သံလြင္ျမစ္၏ အေရွ႕ဘက္ျခမ္းရွိ ကရင္နီေဒသတြင္ နအဖ တပ္ႏွင့္ ကရင္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (ေကအဲန္အယ္လ္ေအ)ႏွင့္ ကရင္နီအမ်ဳိးသား တုိးတက္ေရးပါတီ(ေကအဲန္ပီပီ) ပူးေပါင္းတပ္ဖြဲ႔တုိ႔အၾကား ယမန္ေန႔ညက တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့ရာ

နအဖတပ္ဘက္မွ စစ္ေၾကာင္းမွဴး တဦးအပါအဝင္ တပ္သား ၉ဦး က်ဆုံးသြားခဲ့ၿပီး ၄ဦး ဒဏ္ရာ ရရွိခဲ့သည္ဟု ထုိေဒသမွ လာသည့္သတင္းအရ သိရသည္။

ထုိေန႔ည ၇း၀၀နာရီအခ်ိန္တြင္ ကရင္နီျပည္နယ္ ေလာပိတအေျခစုိက္ အေရွ႕ပုိင္းတုိင္း

စစ္ဌာနခ်ဳပ္ လက္ေအာက္ခံတပ္ရင္း ခမရ (၅၃၀)မွ စစ္ေၾကာင္း(၂)က သံလြင္ျမစ္အေရွ႕ျခမ္း မယ္ဆက္ၿမဳိ႕ေဒသအတြင္း လႈပ္ရွားလွည့္လည္စဥ္ ေဒသခံ ေကအဲန္ပီပီႏွင့္ ေကအဲန္ယူ

တပ္မဟာ (၂)မွ ေကအဲန္အယ္လ္ေအ ပူးေပါင္းတပ္တုိ႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံ တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ နအဖဘက္က စစ္ေၾကာင္းမွဴး ဗုိလ္ႀကီး တင္ထြန္းေအာင္၊ ဗုိလ္ဥာဏ္လင္းဦးႏွင့္ အၾကပ္တပ္သား (၇)ဦးတုိ႔ တုိက္ပြဲအတြင္း က်ဆုံးသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေကအဲန္ယူ တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴး (၁) ဗုိလ္မွဴး ေစာလွေငြက ေကအုိင္စီကုိ ေျပာဆုိသြားသည္။ သူက “ခမရ (၅၃၀)မွ ဗုိလ္ႀကီးတင္ထြန္းေအာင္ ဦးစီးတဲ့ စစ္ေၾကာင္း(၂)က အင္အား ၄၀၀န္းက်င္ေလာက္ရွိမယ္။ သူတုိ႔က အဲဒီမယ္ဆက္ၿမဳိ႕ ေဒသေတြမွာ ဝင္ေရာက္လႈပ္ရွားတာ။

မေန႔ည ၇း၀၀နာရီအခ်ိန္ေလာက္မွာ အဲဒီ ဗုိလ္ႀကီးတင္ထြန္းေအာင္အဖြဲ႔နဲ႔ ေဒသခံ ေကအဲန္ပီပီ၊ ေကအဲန္အယ္လ္ေအ ပူးေပါင္းတပ္နဲ႔ မယ္ဆက္ၿမဳိ႕အနီးတ၀ုိက္မွာရွိ ေထာပလာရုိကားလမ္းေပၚမွာ ေတြ႔ဆုံၿပီးေတာ့ တုိက္ပြဲျဖစ္တာ။ တုိက္ပြဲက

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

173

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

နာရီဝက္ေလာက္ၾကာတယ္။ နအဖ ဘက္ကေတာ့ စစ္ေၾကာင္း မွဴးအပါအဝင္ (၉)ဦး က်ဆုံးတယ္။ (၄) ဦး ဒဏ္ရာရတယ္လုိ႔ ၾကားတယ္” ဟု ဆုိသည္။

ထုိတုိက္ပြဲတြင္ နအဖ ဘက္မွ က်ဆုံးဒဏ္ရာရမႈ ရွိေသာ္လည္း ေကအဲန္ပီပီႏွင့္ ေကအဲန္အယ္လ္ေအ ပူးေပါင္းတပ္ဘက္တြင္ ထိခုိက္ဒဏ္ရာရမႈ မရွိဘူးဟု သိရသည္။ ကရင္ျပည္နယ္ႏွင့္ ကရင္နီျပည္နယ္ရွိ ေဒသခံတပ္မ်ားႏွင့္ နအဖ တပ္မ်ားအၾကား ေအာက္တုိဘာလအတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ တုိက္ပြဲမ်ားအနက္ ယခုအႀကိမ္ ျဖစ္ပြားသည့္တုိက္ပြဲသည္ နအဖ တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ား အက်အဆုံးအမ်ားဆုံးႏွင့္ တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားခ်ိန္အၾကာဆုံးျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။

ေကအဲန္အယ္လ္ေအ၏ ဆဲြမုိင္းေၾကာင့္ နအဖ ၇ဦး ထိခုိက္ေသဆုံး ေအာက္တုိဘာလ ၃၁ရက္။ ေစာသိန္းျမင့္ (ေကအုိင္စီ) ကရင္ျပည္နယ္၊ ဖားအံခရုိင္၊ ပိုင္က်ံဳၿမိဳ႕နယ္ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ (၇)နယ္ေျမတြင္ ယမန္ေန႔က ကရင္အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ (ေကအဲန္အယ္လ္ေအ) တပ္ဖဲြ႕၀င္မ်ား၏

ဆဲြမုိင္းေၾကာင့္ နအဖစစ္တပ္ ခမရ ၂၀၈တပ္ရင္း၊ စစ္ေၾကာင္း (၁)မွ တပ္ဖဲြ႕၀င္ ၄ဦး ေသဆုံးၿပီး ၃ဦးက အျပင္းအထန္ ထိခုိက္ဒဏ္ရာရွိခဲ့သည္ဟု သတင္းရရွိသည္။ ေကအဲန္အယ္လ္ေအ တပ္ရင္း (၂၂) ဒုတပ္ရင္းမွဴး ဗုိလ္မွဴးေစာဒီ့ကြယ္က “မေန႔က မနက္ ၆နာရီ မိနစ္ ၅၀အခ်ိန္မွာ နအဖ ခမရ ၂၀၈တပ္ရင္းမွ စစ္ေၾကာင္း(၁) လႈပ္ရွားရာ ကေလ့ဖုိးကလုိးနဲ႔ ထီးတုိေကာ္ ရြာစပ္ၾကားမွာ က်ေနာ္တုိ႔ တပ္ရင္း(၂၂) တပ္ဖဲြ႕၀င္ေတြ ဆဲြမုိင္းနဲ႔ သြားေစာင့္ဆဲြခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ နအဖဘက္က ၄ေယာက္ပဲြခ်င္းၿပီး ေသတယ္။ ၃ေယာက္ဒဏ္ရာခဲ့တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ဘက္က တေယာက္မွ မထိဘူး”ဟု ေျပာသည္။ အဆုိပါ တပ္အင္အား (၃၀)ေက်ာ္ပါ ခမရ (၂၀၈)စစ္ေၾကာင္း(၁)သည္ ေကအဲန္အယ္ေအ၏ ဆဲြမုိင္းကို ခံခဲ့ရၿပီးေနာက္ ကေလ့ဖုိးကလုိးရြာအတြင္းသုိ႔ ျပန္၀င္လာၿပီး တုိးတက္ေသာ

ဗုဒၶဘာသာ ကရင္အမ်ိဳး သားတပ္မေတာ္ (ဒီေကဘီေအ) တပ္မဟာ ၉၉၉မွ တပ္ရင္း (၄)၊ (၇)တပ္ဖဲြ႕တုိ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ ထုိ ေက်းရြာအတြင္းရွိ ရြာသူရြာသားမ်ား ရြာအျပင္သုိ႔

လုံး၀မထြက္ရန္ ဒီကေန႔မနက္အေစာပိုင္းတြင္ အမိန္႔ ထုတ္လုိက္သည္ဟု ဗုိလ္မွဴးေစာဒီ့ကြယ္က ဆက္ေျပာသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ စပါးရိတ္သိမ္းအခ်ိန္ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ အခ်ိန္ကန္႔သတ္မႈမရွိဘဲ ယင္းကဲ့သုိ႔ အမိန္႔ထုတ္လုိက္သည့္အေပၚ စပါးရိတ္သိမ္းခ်ိန္ေႏွာင့္ေႏွးမွာကို ရြာသားမ်ား စုိးရိမ္ေနၾကေၾကာင္း ရြာသား မ်ား၏ ေျပာဆုိခ်က္ကို ေစာဒီ့ကြယ္က ျပန္လည္ေျပာဆုိသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

174

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ကေလ့ဖုိးကလုိး ရြာတရြာတည္းသာ ပိတ္ပင္သည့္ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ (၇)နယ္ ေျမအတြင္း လႈပ္ရွားေနေသာ ဒီေကဘီေအတပ္ဖဲြ႕မ်ားကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရန္

ေကအုိင္စီက အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ္လည္း ဆက္သြယ္ေရး ျဖတ္ေတာက္ထားသည္။ အဆုိပါ ေနရာသည္ လြန္ခဲ့သည့္ ဇြန္လဆန္းပိုင္းတုန္းက နအဖစစ္တပ္ႏွင့္ ဒီေကဘီေအ တပ္မဟာ (၃)ခုပူးေပါင္းကာ ေကအဲန္ယူကို ထုိးစစ္ဆင္ခဲ့ရာနယ္ေျမမ်ားျဖစ္ၿပီး ထုိးစစ္ေၾကာင့္ ေဒသခံကရင္ရြာသား (၄,၀၀၀)ေက်ာ္ ထုိင္းႏုိင္ငံ၊ တာ့ခ္ခ႐ုိင္၊ ထာ့ေဆာင္းယန္းၿမိဳ႕နယ္သုိ႔ ထြက္ေျပးခုိလႈံခဲ့ရသည္။ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၇)နယ္ေျမ ေကအဲန္အယ္လ္ေအ ေနရာအခ်ဳိ႕ကုိ နအဖႏွင့္ ဒီေကဘီေအတုိ႔ ပူးေပါင္းစစ္ဆင္ သိမ္းပိုက္လုိက္သည့္ေနာက္ ေကအဲန္အယ္လ္ေအႏွင့္ ဒီေကဘီေအတုိ႔ၾကား မၾကာခဏ တုိက္ပဲြျဖစ္ပြားလွ်က္ရွိေသာ္လည္း နအဖႏွင့္

ေကအဲန္အယ္လ္ေအၾကားတြင္ ယခုတုိက္ပဲြသည္ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္သည္။ ထုိတပ္မဟာ(၇)နယ္ေျမတြင္ ဒီေကဘီေအ တပ္မဟာ(၅၅၅)၊ (၉၉၉)လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္းမ်ားႏွင့္ နအဖစစ္တပ္မွ ခမရ (၂၀၈)တပ္ရင္းတုိ႔ ပူးေပါင္းလႈပ္ရွားခဲ့သလုိ ေကအဲန္ယူ

တပ္မဟာ (၇)လက္ေအာက္ခံ ေကအဲန္အယ္လ္ေအ တပ္ရင္းမ်ားလည္း လႈပ္ရွားလွ်က္ရွိသည္။ အလားတူ ဒီယေန႔မနက္ ၁နာရီအခ်ိန္တြင္ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ (၆)နယ္ေျမ ေ၀ၚေလအေျခစုိက္ ေကအဲန္အယ္လ္ေအ (၂၀၁)တပ္ရင္းႏွင့္ ဒီေကဘီေအ(၉၀၇)တပ္ရင္းတုိ႔ၾကား ၁၀မိႏွစ္ၾကာ တုိက္ပဲြ ျဖစ္္ပြားခဲ့ရာ ဒီေကဘီေအဘက္က

တပ္သားတဦး ေသဆုံးကာ တပ္ခဲြမွဴးတဦး ထိခုိက္ဒဏ္ရခဲ့ၿပီး ေကအဲန္အယ္လ္ေအဘက္တြင္ ထိခုိက္ေသဆုံးမႈမရွိေၾကာင္း သိရသည္။

ကရင္အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏

ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ စြမ္းေဆာင္မႈမ်ား http://www.kicnews.org/?p=1245 November 6, 2009

ဖိုးထူးထူး (ထူးဘီ-တပ္မဟာ ၁) ဘယ္သမိုင္း၊ ေတာ္လွန္ေရး တိုက္ပြဲေတြမွာမဆို အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့ အခန္းက႑ဟာ

တေထာင့္တေနရာ မွာ ပါ၀င္စၿမဲပါ။ သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔ရဲ့ ပါ၀င္မႈကို အနည္းအက်ဥ္းသာ အသိအမွတ္ျပဳခံရတာ (သို႔မဟုတ္) လံုး၀ အသိအမွတ္ျပဳမခံရတာဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကထဲက ျဖစ္တည္ေနခဲ့တဲ့ အမွန္တရားျဖစ္သလို ယေန႔ထက္ထိတုိင္လဲ မွန္ကန္ေနဆဲလို႔ ေျပာရင္ ျငင္းလို႔ရမယ္မထင္ပါဘူး။ လူေတြရဲ့ ေခါင္းထဲမွာ သံမႈိစြဲရိုက္ထားသလို ထင္က်န္္ေနတဲ့

အယူသီးမႈေတြထဲက အမ်ိဳးသမီးမ်ားေတြရဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈအေပၚ အထင္အျမင္ေသးတာဟာ အဆုိးရြားဆံုး က်န္ရွိေနေသးတဲ့ အယူသီးမႈထဲမွ တခု အပါအ၀င္ ျဖစ္ပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

175

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ေမးလာမယ့္ေမးခြန္းအတြက္ အေျဖအမ်ဳိးမ်ဳိး ထြက္လာႏုိင္ပါတယ္။

တခ်ိဳ႔ေတြကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေတြမွာ သဘာ၀အရကို မွီခိုေနရမယ့္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ခံရမယ့္၊ အမ်ိဳးသားေတြရဲ့ ကိုယ္ပြားအျဖစ္သာ ရပ္တည္ရမယ့္၊ ဦးေဆာင္မႈမျပဳႏုိင္တဲ့ လူတန္းစားလို႔ ျမင္တဲ့သူေတြ ရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဒီလိုျမင္တဲ့သူကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ

အစြမ္းထက္ၿပီး ေတာ္ေနပါေစ၊ အသိအမွတ္မျပဳႏုိင္တဲ့ တဘက္စြန္း ေရွးရိုးစြဲ၀ါဒီ ကိုင္စြဲထားတဲ့ လူမ်ိဳးေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေနတဲ့ အေနာက္တုိင္းႏုိ္င္ငံေတြမွာ အရင္ မတုိးတက္ခင္ ဒီလိုအျမင္မ်ိဳးေတြကို အမ်ိဳးသမီးေတြ အမ်ားႀကီး ရင္ဆုိင္ခဲ့ရပါတယ္။ အမ်ိဳးသားမ်ားကဲ့သို႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ား မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္တာဟာ သဘာ၀ကေပးတဲ့ အခြင့္အလမ္း၊ အခြင့္အေရး၊

ခြဲျခားဆက္ဆံမႈ မ်ားေၾကာင့္ျဖစ္တယ္လို႔ ေပ်ာ့ေျပာင္းၿပီး အျမင္က်ယ္တဲ့ တခ်ဳိ႕လူေတြက ျမင္ပါတယ္။ က်မတို႔ ပတ္၀န္း က်င္မွာ ဒီလိုလူေတြကေတာ့ အနည္းစုျဖစ္ၿပီး အမ်ိဳးသမီးေတြကုိ အေျခအေနအရ အသိအမွတ္ျပဳႏုိင္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ၿပီး ယဥ္ေက်းမႈ ျမင့္လာတာတဲ့အတူ ဒီအျမင္ေတြက ေျပာင္းလဲေန တတ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ဒီလို အျမင္ေျပာင္းလဲဖုိ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြ တိုက္ပြဲအမ်ိဳးမ်ိဳးကို အခ်ိန္ကာလ အတုိင္းအတာ တခုအထိ ေက်ာ္ျဖတ္လာရပါတယ္။

က်မတို႔ လက္ရွိ ကရင္အေျခအေနမွာေကာ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္မႈအေပၚ ဘယ္လိုအဆင့္မွာ ျမင္ေနေသးလဲ။ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးထဲမွာ လူတုိင္းက တတ္ႏုိင္တဲ့ဘက္ကေန တေထာင့္တေနရာမွာ ေပးဆပ္ေနၾကပါတယ္။

လူတုိင္းလို႔ေျပာတဲ့ေနရာမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြ အပါအ၀င္ ျဖစ္ပါတယ္။ အေသးအမြားကအစ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ေနာက္တန္းကေန ထမင္း ဟင္းခ်က္၊

အ၀တ္အထည္ခ်ဳပ္ရာမွအစ တုိက္ပြဲထဲမွာ ပါ၀င္တုိက္ခိုက္တဲ့အထိ ေပးဆပ္ၾကပါတယ္။ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးမွာ အမ်ိဳးသမီး စစ္သည္ေတာ္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ထူးခြ်န္တဲ့

အမ်ိဳးသမီးစစ္သည္ေတာ္ေတြ လည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ။ မိသားစုထဲမွာလည္း မိသားစုအဆင့္အေလ်ာက္ ေတာ္လွန္ေရးကို ပံ့ပိုးကူညီၾက တာပါပဲ။ လင္ေယာက်္ားက ေရွ႔တန္းသြားခ်ိန္မွာ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ ကေလးေတြအတြက္ ရုန္းကန္ရ ျခင္း၊ ရန္သူရဲ႕

ၿခိမ္းေျခာက္မႈ၊ ႏွိပ္စက္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ခံႏုိင္ရည္ရွိရွိ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ျခင္းဟာလည္း တုိက္ပြဲ၀င္ ျခင္း တမ်ိဳးပါပဲ။ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့ ေထာက္ပံ့မႈမရွိဘဲ အမ်ဳိးသားေတြဟာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး

ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ႏုိင္မွာလဲ။ ဒီေမးခြန္းကိုပဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျဖၾကည့္ပါ။ ပတ္၀န္းက်င္မွာေရာ၊ မိသားစုထဲမွာပါ အေမ ေတြ၊ ညီအမေတြ၊ အဘြားေတြ စတဲ့အမ်ိဳးသမီးအားလံုးရဲ့ စြန္႔လႊတ္မႈ

ဘယ္ေလာက္ရွိလဲဆိုတာ မ်က္စိ မွိတ္ၿပီး တခုခ်င္း ျမင္ေယာင္ၾကည့္လိုက္ပါ။ ေျဖစရာမလုိဘဲ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္မိပါလိမ့္မယ္။ ¬¬¬¬

မိသားစုအဆင့္ကို ေက်ာ္ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္မွာ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ေက်းရြာေတြမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့ ေခါင္း ေဆာင္ႏုိင္မႈ၊ ဦးေဆာင္ႏိုင္မႈကို သိသိသာသာ ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးကာလမွာ အမ်ိဳးသားမ်ားက ေရွ႔တန္းမွာ ရြတ္ရြတ္ခြ်ံခြ်ံ တုိက္ခုိက္ၿပီး အသက္ေပးရတာကိုေတြ

အသိအမွတ္မျပဳလုိ႔ မရပါဘူး။ တခ်ိန္ ထဲမွာပဲ ေနာက္တန္းကေန ခုခံၿပီး ကာကြယ္တုိက္ခိုက္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့ စြမ္းရည္ေတြကိုလည္း ေမ့ ထားလို႔ မရပါဘူး။ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕

အရည္အခ်င္းေျမာက္ျမားစြာထဲက ေစ့စပ္ညွိႏိႈင္းမႈ အရည္အခ်င္း ဟာ ထိ္ပ္ဆံုးေနရာကေန

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

176

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ပါတယ္လို႔ေျပာရင္ ျငင္းတဲ့သူရွိေကာင္းရွိပါလိမ့္မယ္။ သို႔ေသာ္ လက္ေတြ႔မွာ စစ္ပြဲျဖစ္ေနတဲ့

ကရင္ေက်းရြာေတြကို ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အမ်ိဳးသားေတြ ရြာသူႀကီး မလုပ္ႏုိင္တဲ့ အေျခ အေနမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြက ရြာသူႀကီးမအျဖစ္ တာ၀န္ယူရပါတယ္။ အမ်ိဳးသားေတြ ဘာေၾကာင့္ မလုပ္ ႏုိ္င္သလဲလို႔ ေမးစရာရွိလာပါတယ္။ ေက်းရြာေတြမွာ အမ်ိဳးသား သူႀကီးလုပ္ရင္ ေနာက္တေန႔

မနက္မိုး လင္းမွာပဲ သစ္စရာမ်က္ႏွာမရွိေတာ့ဘူးလုိ႔ေတာင္ အဆုိရွိပါတယ္။ ရြာသူႀကီးလုပ္ရတာ အဖက္ဖက္နဲ႔ ရင္ ဆုိင္ရတဲ့ အေျခအေနမွာ အသက္အႏၱရယ္အတြက္ အဲဒီေလာက္ေတာင္

စုိးရိမ္ရပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီး ေတြဘာေၾကာင့္ ရြာသူႀကီးမ၊ လုပ္ႏိုင္ရတာလဲလို႔ ေမးခ်င္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီေလာက္ အမ်ိဳးသားအတြက္ ေတာင္ ခက္ခဲတဲ့အလုပ္ဟာ အမ်ိဳးသမီးေတြအတြက္လည္း ဘယ္လြယ္လိမ့္မလဲ။ အသက္အႏၱရာယ္ ၿခိမ္းေျခာက္ခံရ၊ တခ်ိဳ႔ေတြမွာ မေတာ္မ

တရားျပဳက်င့္မႈခံရတာေတာင္ ရွိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ နည္းလမ္းအ မ်ိဳးမ်ိဳးသံုးၿပီး ေက်းရြာအတြက္ အေျခအေနမ်ဳိးစံုနဲ႔ လုိက္ေလ်ာညီေထြေအာင္ ညွိႏႈိင္းၿပီး တာ၀န္ယူ လုပ္ ေဆာင္ေနရပါတယ္။ ႏွိပ္စက္ခံရမႈေတြ၊ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြေၾကာင့္ ဘယ္သူမွ မလုပ္ႏုိ္င္တဲ့၊ မလုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္ကို သူတုိ႔လဲ ေပ်ာ္ျပီးေတာ့ ဘယ္လုပ္ခ်င္မလဲ။ သို႔ေသာ္ ေက်းရြာအတြက္၊ ရြာသူရြာသားေတြအ တြက္ ေရြးစရာလမ္းမွမရွိေတာ့ ဓါးသြားထက္ေပၚေလွ်ာက္ရသလုိ သူတုိ႔လုပ္ေနရတာေပါ့။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ား စြာ လုပ္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ အခုလည္း လုပ္ေနဆဲပဲ။ ေတာ္လွန္ေရးေအာင္ျမင္တဲ့အထိ ေက်းရြာအဆင့္မွာ ဦးေဆာင္ ၿပီး လုပ္ေနဦးမွာပဲဆုိတာ ေမးစရေတာင္မလိုပါဘူး။

ဒီအမ်ိဳးသမီးေတြကို ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ကရင္အမ်ိဳးသ မီးေတြရဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ ဦးေဆာင္မႈကို ေမးခြန္းထုတ္စရာရွိမယ္ မထင္ေတာ့ပါဘူး။ သို႔ေပမဲ့…ဘာျဖစ္လုိ႔ သူတို႔ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ ဦးေဆာင္မႈကို အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ ခက္ခဲေနရတာလဲ။ ဘာေတြက က်မတုိ႔ရဲ့ ဦးေခါင္းထဲမွာ သံမႈိရိုက္စြဲထားသလို အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့ ဦးေဆာင္ႏိုင္မႈကို အသိအမွတ္ မျပဳႏုိ္င္ရတာလဲ။ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့ ဦးေဆာင္မႈကို ေက်းရြာအဆင့္ကေန တမ်ိဳးသားလံုးအဆင့္ကို ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အမ်ိဳး သမီးေတြရဲ့ ဦးေဆာင္မႈဟာ အတိုင္းအတာတခုအထိ အသိအမွတ္ျပဳလာၿပီလို႔ေျပာရင္ မွားမယ္မထင္ ေတာ့ပါဘူး။ ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအရုံးမွာ သမိုင္းတြင္တဲ့လုပ္ရပ္ကို ေခါင္းေဆာင္ေတြလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါက သမိုင္းမွာ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့ဘူးတဲ့ ပထမဦးဆံုး အမ်ိဳးသမီး အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ကို ေရြးေကာက္တင္ေျမာက္ျခင္းပါပဲ။

အမ်ိဳးမ်ိဳးေ၀ဖန္သံေတြ ထြက္လာပါတယ္။ တခုပဲ ေျပာစရာရွိပါတယ္။ ေရြးေကာက္ျခင္းရဲ့ အဓိပၸါယ္ကဘာလဲ။ အမ်ားစုရဲ့ သေဘာတူညီခ်က္အရ လွ်ိဳ႔၀ွက္မဲနဲ႔ အႏိုင္ရခဲ့တာဟာ ဒီမိုကေရစီေရြးေကာက္ျခင္းရဲ့ ေနာက္ဆံုးရလဒ္ အမွန္တရားပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္

အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ေ၀ဖန္မႈေတြက လူနည္းစုဆီက ထြက္လာတာဟာ မဆန္းပါဘူး။ သို႔ေသာ္ အျပဳသေဘာနဲ႔ ေ၀ဖန္တာမ်ိဳး၊ အေကာင္းဘက္ေနၿပီး ေ၀ဖန္တာမ်ိဳးေတာ့ ျဖစ္ဖို႔လုိအပ္ပါတယ္။ ကိုယ္မႏိုင္လို႔မဲၿပီး ပ်က္စီးလိုပ်က္စီးျငား ေလွ်ာက္ေျပာတာဟာ ဒီမုိကေရစီလုိခ်င္တဲ့ အသိုင္းအ၀ုိင္းမွာ ႏုိ္င္ငံေရးသီးခံႏုိင္မႈ မရွိေသးတဲ့အတြက္ ေၾကာင့္ တကယ္တမ္း

ဒီမိုကေရစီလိုခ်င္ပါက ႏို္င္ငံေရးသီးခံႏုိင္မႈ ရွိလာတဲ့အထိ ႀကိဳးစားၾကဖို႔ လုိပါေသး တယ္။ အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ လက္ရွိ ဦးေဆာင္မႈအေပၚ ေ၀ဖန္သူေတြဟာ သူတုိ႔ဖာသာ သူတုိ႔ရွင္းလင္းေအာင္ ျပႆနာ ကို အရင္ရွာဖုိ႔လိုပါတယ္။ ဘာျပသနာကို အရင္းရွာၿပီး ေ၀ဖန္ခ်င္တာလဲ။ စီမံခန္႔ခြဲမႈ၊ ဦးေဆာင္မႈအေပၚမွာ ေတာ့ ျပႆနာရွာစရာ မလိုေလာက္ေအာင္ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္

အမ်ိဳးသမီးျဖစ္လို႔ ႏုိ္င္ငံေရး နားမ လည္ဘူးလုိ႔သာ အျငင္းပြားခ်င္ရင္ ႏုိ္င္ငံေရးကဘာလဲလို႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

177

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ျပန္ေမးခ်င္ပါတယ္။ ႏို္င္ငံေရးဆုိတာ စကားလံုး အရသာ ခက္သေယာင္ေယာင္နဲ႔

တကယ့္အဓိပၸါယ္က ရိုးရွင္းလြန္းပါတယ္။ လူတိုင္းနားလည္တဲ့ ႏုိ္င္ငံ ေရးရဲ႕အဓိပၸါယ္ဟာ တကယ့္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းပါ။ အဲဒါကေတာ့ ေအာက္ေျခကေန အျမင့္ဆံုးအထိ ျဖစ္ ေနတဲ့

ျပႆနာအားလံုးရဲ႕ အေျဖကိုရွာျခင္းဟာ ႏုိင္ငံေရးပါပဲ။ ဒီႏိုင္ငံေရးကို အမ်ိဳးသမီးျဖစ္လို႔ ဘာ ေၾကာင့္ နားမလည္ရမွာလဲ။ ျပႆနာေတြေပါင္းစံုရဲ့ အရင္းအျမစ္ၾကားမွာ ေနလာခဲ့ရၿပီး အခက္အခဲမ်ိဳးစံု ေအာက္က ျဖတ္သန္းရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြက ဘာေၾကာင့္ ဒီျပႆနာကို

နားမလည္ဘူးလို႔ အထင္ခံရ တာလဲဲ။ ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ဖိႏွိပ္မႈကို ခံရတဲ့အမ်ိဳးသမီးေတြပါ။ ျပႆနာရဲ့ အရင္းအျမစ္ကို ေအာက္ေျခ ကေန ထိပ္ဆံုးအထိ ပိုနားလည္လို႔ ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္မွ ဘယ္အေျဖဟာ အေကာင္းဆံုးလဲဆိုတာ သိေနပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ အေျပာထက္ အလုပ္ကိုသာ အၿမဲတမ္းလုပ္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈကို ေနာက္ဆံုးအထိ

ေစာင့္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီအခါက်မွသာ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ တန္းတူ ဘက္လုိက္မႈမရွိဘဲ မွ်မွ်တတ ေ၀ဖန္ပါ။ ဆန္းစစ္ပါ။ အျမင့္ဆံုးအဆင့္မွာ ပထမဦးဆံုး အမ်ိိဳးသမီး ဦး ေဆာင္မႈအေပၚ စိတ္ရွည္သီးခံၾကပါ။ အေျဖဘာမွ မသိခင္ကတည္းက အမ်ိဳးသမီးျဖစ္လို႔ကို အဖြဲ႔အ စည္းအတြင္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက တည္ရွိေနခဲ့တဲ့ ရွိရွိသမွ် အခက္အခဲမ်ိဳးစံု၊

ျပႆနာေပါင္းစံုကို ဒီအမ်ိဳးသမီးအေပၚ ပံုခ်တာဟာ မတရားဘူးလို႔ထင္ပါတယ္။ အျမင္ေလးမ်ား ဒီထက္ ပိုက်ယ္ေစခ်င္ပါ တယ္။ ႏိုင္ငံေရးသီးခံမႈ အပါအ၀င္ အမ်ဳိးသမီးေတြအေပၚ

အဆုိးျမင္လြန္းတဲ့ အစြဲကေလးမ်ား ကင္းရွင္း ပါက က်မတုိ႔ ကရင့္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ ေကာင္းတဲ့ဘက္ကို ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္ ဦးတည္ သြားမွာပါ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ သီရိလကၤာ ခရီးစဥ္ ထြက္မည္ 09 November 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-11-09-voa5.cfm စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊဟာ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ ကိုလံဘုိ (Colombo) ၿမိဳ႕ေတာ္ကို တရားဝင္ ခရီးစဥ္နဲ႔ မၾကာခင္မွာ သြားေရာက္ဖို႔ ရွိတယ္လို႔ ဒီေန႔ထုတ္ စစ္အစိုးရ သတင္းစာေတြမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။

ဘယ္ေန႔သြားမယ္ဆိုတဲ့ ရက္အတိအက် မသိရေသးေပမဲ့ သီရိလကၤာက လာတဲ့

သတင္းေတြအရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊနဲ႔ ဇနီး ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္တို႔ဟာ သီရိလကၤာႏိုင္ငံမွာ ၃ ရက္ေလာက္ ေနထိုင္မယ္လို႔ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ျမန္မာနဲ႔ သီရိလကၤာ သံတမန္ ဆက္ဆံေရး စတင္တဲ့ အႏွစ္ ၆၀ ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္နဲ႔

သီရိလကၤာသမၼတ မဟင္ဒါ ရာဂ်ာပခ္ဆာ (Mahinda Rajapaksa) ျမန္မာႏိုင္ငံကုိ ဇြန္လမွာ လာေရာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ သီရိလကၤာကို သြားေရာက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶစြယ္ေတာ္ ကိန္းဝပ္စံပယ္ေနတဲ့ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္း ကန္ဒီ (Kandy) ၿမိဳ႕က

ေစတီတဆူဆီကိုလည္း သြားေရာက္ဖူးေျမာ္မွာ ျဖစ္တယ္လို႔ သီရိလကၤာ သတင္းရပ္ကြက္ေတြက ေျပာပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

178

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊဟာ ႏိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္ေတြဆီ သြားေရာက္လည္ပတ္တာ နည္းပါးတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မၾကာခင္ ျပန္လႊတ္မယ္လို႔ စစ္အစိုးရ အရာရိွတဦး ေျပာဆို 09 November 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-11-09-voa3.cfm ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ စစ္အစိုးရက မၾကာခင္ ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔ စီစဥ္ေနတဲ့အေၾကာင္း စစ္အစိုးရ ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာန ထိပ္တန္း အရာရွိတဦးက ေအပီ သတင္းဌာနကုိ ေျပာသြားပါတယ္။ ျမန္မာစစ္အစိုးရ ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာန

ၫႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးမင္းလြင္က စင္ကာပူကုိအသြား ဖိလစ္ပုိင္ႏုိင္ငံ မနီလာေလဆိပ္မွာ ေအပီသတင္းဌာနကုိ ေျပာတဲ့အေၾကာင္း The Strait Times သတင္းစာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနနဲ႔ ပါတီကုိ ျပန္ၿပီး စည္း႐ုံးတည္ေဆာက္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ကုိင္ဖုိ႔ မၾကာခင္မွာ ျပန္လႊတ္ေပးဖုိ႔ စီစဥ္ေနတယ္လို႔ ဦးမင္းလြင္က ေျပာေပမဲ့ ၂၀၁၀ မွာ

က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ ေပးမယ္၊ မေပးဘူး ဆိုတာရယ္၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ျပန္လႊတ္ေပးမယ္ ဆုိတာရယ္ အခ်ိန္အတိအက်ကုိေတာ့ ေျပာသြားတာ မရွိပါဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဒီေန႔ေတြ႕ဆုံတဲ့ NLD ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ဦးဉာဏ္၀င္းကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ လတ္တေလာ လႊတ္ေပးမယ့္ ထူးျခားတဲ့ အရိပ္အျခည္

မေတြ႕မိေသးဘူး၊ ဒီသတင္းကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကုိယ္တုိင္လည္း မသိေသးဘူးလို႔ အခုလိုေျပာပါတယ္။ “က်ေနာ္တုိ႔ အခုေတာ့ မသိေသးပါဘူး၊ မၾကားေသးပါဘူးခင္ဗ်။ အခုေလးတင္ ျပန္လာတာပါ၊

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ၿပီး။ သူလည္း ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ မေျပာပါဘူး။ ဒီသတင္းေတြ အေပၚမွာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔က မွန္ပါေစလုိ႔ပဲ ဆုေတာင္းေနရမွာပဲ။” ဒါ့အျပင္ မၾကာေသးခင္က အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာန အေရွ႕အာရွေရးရာ လက္ေထာက္ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ကာ့တ္ ကမ္းဘဲလ္ (Kurt Campbell) နဲ႔ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြး ခဲ့တာကေန တုိးတက္မႈေတြ ပိုၿပီးရမယ္လို႔ ယုံၾကည္ေၾကာင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

ေျပာသြားပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒီေန႔ ေတြ႕ဆုံခဲ့တဲ့ ဦးဉာဏ္၀င္းက ဗြီအုိေအကုိ အခုလို ျပန္ေျပာျပပါတယ္။ “ဒီေန႔ က်ေနာ္တို႔ ေရွ႕ေန ၄ ေယာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေန႔ခင္း ၁ နာရီကေန ၃

နာရီအထိ ေတြ႕ခြင့္ရပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ မစၥတာကမ္းဘဲလ္နဲ႔ စေကာ့ မာဆီယယ္ (Scot Marciel) တို႔နဲ႔ ေတြ႕ခဲ့တဲ့ အေသးစိတ္ ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြကိုေတာ့ သူ မေျပာပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူေျပာတာက ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံအေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေစတနာလည္း ရွိတယ္၊

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

179

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အေလးအနက္လည္း ထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကုိလည္း ေက်းဇူးတင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီလုိေတြ႕ႏုိင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးတဲ့ နအဖကုိလည္း ေက်းဇူးတင္တယ္။ ဒီ့ထက္ထိ ပိုၿပီး တုိးတက္မႈေတြ ရွိမယ္လို႔လည္း ယုံၾကည္တယ္။ အဲဒါ ေျပာလုိက္ပါတယ္။” ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ အယူခံ တရား႐ုံးခ်ဳပ္မွာ ျပင္ဆင္ေလွ်ာက္ထားခ်က္ ေရးဖုိ႔နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဦးဉာဏ္၀င္း အပါအ၀င္ အက်ဳိးေဆာင္ေရွ႕ေန ၄ ဦး ဒီကေန႔ပဲ ေတြ႕ဆုံခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေစာေစာပုိင္းတုန္းက ေရွ႕ေန ၂ ေယာက္ကုိပဲ အာဏာပုိင္ေတြက ေတြ႕ခြင့္ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ ေရွ႕ေနအားလုံးနဲ႔ ေတြ႕ဆုံခြင့္ေပးဖို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္က ေတာင္းဆိုခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

အေမရိကန္ေၾကာင့္ စစ္အစုိးရ မူ၀ါဒ ေျပာင္းလဲလာမလား?

04 November 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-11-05-voa2.cfm ႏုိဝင္ဘာလ ၃ ရက္ နဲ႔ ၄ ရက္ အတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ လက္ေထာက္ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ကာ့တ္ ကမ္းဘဲလ္ (Kurt Campbell) ဦးေဆာင္တဲ့

အဆင့္ျမင့္ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ၿပီး စစ္အစုိးရ ေခါင္းေဆာင္မ်ား နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တုိ႔ကုိ ေတြ႔ဆုံခဲ့ပါတယ္။ ဒီ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားရဲ ႔

အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး အေျခအေန တုိးတက္ေျပာင္းလဲေရး၊ ျပႆနာမ်ား ေျပလည္ေျဖရွင္းေရးအတြက္ ေစ့စပ္ေဆာင္ရြက္ေပးဖုိ႔ အတြက္ အခ်က္အလက္ စုေဆာင္းဖုိ႔ သြားေရာက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားပါတယ္။ ဒီလုိလုပ္ေဆာင္ျခင္းက သမၼတ

ဘရက္ အုိဘားမား (Barack Obama) အစုိးရ တက္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ ျမန္မာျပည္အေပၚ ထားရွိတဲ့ မူဝါဒသစ္ရဲ ႔ ဒုတိယေျခလွမ္းလုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ပထမေျခလွမ္းကေတာ့ ျမန္မာစစ္အစိုးရ ကုိယ္စားလွယ္မ်ား အေမရိကန္ႏုိင္ငံ နယူးေယာက္ (New York) ၿမိဳ ႔ ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံ (UN General Assembly) ကုိ လာေရာက္တက္ေရာက္စဥ္ အေမရိကန္အစုိးရ ကုိယ္စားလွယ္မ်ား နဲ႔ ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ အေမရိကန္အစုိးရ နဲ႔ စစ္အစုိးရတုိ႔ရဲ ႔ မူဝါဒ၊ ဆက္ဆံေရးအေျခအေနကုိ ဦးေက်ာ္ဇံသာ က ဝါရွင္တန္ အေျခစုိက္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာ့အေရးလႈပ္ရွားမႈအဖြဲ႕ (US Campaign for Burma) ရဲ႕ မူဝါဒေရးရာ ၫႊန္ၾကားေရးမႉး ဦးေအာင္ဒင္ နဲ႔

ျမန္မာ့အေရးေလ့လာသုံးသပ္ေနသူ ဦးေအာင္သူၿငိမ္း တုိ႔ကုိ ဆက္သြယ္ေမးျမန္း ေဆြးေႏြး သုံးသပ္ တင္ျပထားပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ က်ေနာ္ ပထမဦးဆုံး စဥ္းစားမိတာက ျမန္မာစစ္အစိုးရက တခ်ိန္တုန္းက ျပည္ပေျပာတာကုိ ဂရုမစုိက္ဘဲ ျပည္တြင္းကေပၚထြက္လာတဲ့ ေဆြးေႏြးမႈမ်ဳိး homegrown

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

180

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

process ျဖစ္ရမယ္ဆုိၿပီး ေျပာဆုိခဲ့ၿပီမွ အခုအခါမွာ ဘာျဖစ္လို႔ ျပည္ပရဲ ႔ သေဘာထားကုိ

လက္ခံဖုိ႔ စစ္အစုိးရက ဆုံးျဖတ္လာတာလို႔ ထင္ပါသလဲ။ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး US Campaign for Burma ဒါရုိက္တာ ကုိေအာင္ဒင္ က စေျပာပါခင္မ်ား။ ဦးေအာင္ဒင္ ။ ။ က်ေနာ္ျမင္တာကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဒီမုိကေရစီလႈပ္ရွားမႈႀကီးက ႏွစ္ (၂၀) လည္းေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။ အခုအခ်ိန္ အထိ စစ္အစိုးရရဲ ႔ အုပ္စုိးမႈနဲ႔ ၾကမ္းၾကဳတ္ရက္စက္မႈေတြကုိ ရပ္တန္႔လို႔မရႏုိင္ေသးဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ အစိုးရ အေနနဲ႔ နည္းလမ္းေပါင္းစံုနဲ႔

ဝင္ေရာက္ေျဖရွင္းတဲ့ေနရာမွာ အခုဆုိရင္ ပုံစံသစ္တမ်ဳိး ဖန္တီးၿပီး ႀကိဳးစားတာျဖစ္တယ္။

ဒီအတြက္ လက္ရွိ စီးပြားေရးပိတ္စုိ႔မႈကို ဆက္လွ်က္ကိုင္တြယ္ထားမယ္၊ သုိ႔ေသာ္လည္း နဝတနဲ႔ ဆက္ဆံၿပီးေတာ့ တိုးတက္မႈ ရွိရင္ရွိသလို အျပဳသေဘာတုန္႔ျပန္ၿပီး တုိးတက္မႈမရွိဘူးဆုိရင္ ပုိၿပီးေတာ့ အေရးမႈေတြ လုပ္မယ္ေပါ့။ အဲဒီလုိ နည္းနဲ႔ သူတုိ႔ ဝင္ေရာက္ႀကိဳးပမ္းၾကတာပါ။ ဆုိေတာ့ တကယ့္တကယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံတကာ မိသားစုႀကီးတခုလုံးက ျပည္တြင္း က အလုိအေလွ်ာက္ျဖစ္လာမယ့္ အခုနေျပာတဲ့ homegrown process ကုိပဲ အားေပးၾကတာပါ။ အဲဒီလုိ home grown process ျဖစ္ဖုိ႔က အတိုက္အခံ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုမ်ား နဲ႔ နအဖၾကား ေစ့စပ္ၫွိႏႈိင္းမႈရွိမွ ဒီလုိ homegrown process ကုိ ေမွ်ာ္လင့္လို႔ ရမွာျဖစ္တယ္။ အခု

အေမရိကန္ရဲ ႔ အခန္းက႑က အဲသလုိမ်ဳိး homegrown process ျဖစ္လာဖုိ႔အတြက္ နအဖ နဲ႔ အတိုက္အခံအင္အားစုၾကား ေဆြးေႏြးၫိွႏႈိင္းေပးတဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ နအဖအစုိးရကေရာ ကုလသမဂၢ (United Nations) ကုိ လက္မခံဘူး၊ အာဆီယံ (ASEAN) လည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ လက္မခံဘူးဆုိတာ ေပၚလြင္ထင္ရွားပါတယ္။ အေမရိကန္ၾကေတာ့ လက္ခံမယ္လို႔ ဘာလို႔ ဆုံးျဖတ္လာတယ္ လို႔ ထင္ပါသလဲ ကုိေအာင္သူၿငိမ္း ေဆြးေႏြးပါ။

ဦးေအာင္သူၿငိမ္း ။ ။ အေမရိကန္နဲ႔ အခုလက္ရွိ အဆင့္ျမင့္ သံကုိယ္စားလွယ္ေတြ

ေဆြးေႏြးၾကတဲ့ကိစၥမွာ က်ေနာ္ စဥ္းစား ၾကည့္ေတာ့ နဝတ/နအဖ စစ္အစိုးရဖက္ကလည္း မက္လံုးေတြ ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ အေမရိကန္လုိ အင္အားႀကီး ႏုိင္ငံတခုနဲ႔

ေျပလည္ခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္တခုၾကေတာ့ အခုလက္ရွိ စီးပြားေရးပိတ္စုိ႔မႈေတြမွာ စစ္အစုိးရက အထူး ခက္ခဲ တာက ဒီ ေငြေပးေငြယူ ရွင္းတမ္းကိစၥေတြ၊ ဘဏ္ကိစၥေတြ။ ေနာက္တခါၾကေတာ့ လက္ရွိ ေငြလွယ္ႏႈန္း (exchange) တဲ့ ကိစၥေတြမွာ ျပႆနာရွိေနပါတယ္။ ဆိုေတာ့

အနည္းဆုံးက အေမရိကန္နဲ႔ ေျပလည္ရင္း ဒီလုိ ခုနလုိ ကိစၥေတြ ေက်ာ္လႊား ႏုိင္မယ္လို႔ သူတုိ႔ ယူဆႏုိင္တာလည္း ရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တဖက္ကလည္း အေမရိကန္အစိုးရ ေတာင္းဆုိထားတဲ့ ဥပမာ ေဒၚစု နဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသမားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး၊ ေနာက္တခုက ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးပြဲ တကယ္ ျဖစ္လာေရး စသျဖင့္ ေပါ့။ အဲဒါကေတာ့ စစ္အစုိးရဘက္က လုိက္ေလ်ာႏိုင္ဖို႔ ေလာေလာဆယ္ ခက္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ေစာေစာက ေျပာတဲ့အထဲမွာ စစ္အစုိးရရဲ ႔ အက်ဳိးစီးပြား သူတုိ႔ရဲ ႔ interest ကေတာ့ သူတို႔ စီးပြားေရးအားျဖင့္ ပိတ္ဆို႔ခံေနရတဲ့အတြက္ နစ္နာတယ္ ဒါကို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

181

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေျပလည္ေစခ်င္တာ ပထမေပါ့။ ဆိုေတာ့ အေမရိကန္ဘက္ က ၾကည့္မယ္ဆုိရင္လည္း

အေမရိကန္က ဒီကိစၥ ျမန္မာ့အေရးမႈဝါဒ ေျပာင္းဖုိ႔ စဥ္းစားတာဟာ သမၼတ အုိဘားမား အစုိးရ အေနနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ တရုတ္ရဲ ႔ စက္ကြင္းထဲကုိ သိပ္မေရာက္ေစခ်င္တာရယ္၊ တခါ

ေျမာက္ကိုးရီးယား နဲ႔ ေပါင္းၿပီးေတာ့ ႏ်ဴကလီယားလက္နက္ေတြ ထုတ္လုပ္လာတာမ်ဳိး မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး ဆႏၵကုိ မၾကာခဏ သူတို႔ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ကလည္း သူတုိ႔အက်ဳိးစီးပြားကိုသာ အဓိက ထားၿပီးေတာ့ ဒီလမ္းစဥ္ကုိ ထြင္လာတယ္လို႔ က်ေနာ္ျမင္မိပါတယ္။ ကုိေအာင္ဒင္ အဲဒါ မွန္ပါရဲ ႔လား။

ဦးေအာင္ဒင္ ။ ။ သူ႔ အက်ဳိးစီးပြား တစံုတရာေတာ့ ရွိမွာဘဲ။ ဒါက ေသခ်ာပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း က်ေနာ္ေျပာႏုိင္တာက တရုတ္အစုိးရရဲ ႔ လႊမ္းမုိးမႈဆီကေန နအဖ ကုိ ဆြဲထုတ္ဖုိ႔ ဘာညာဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚမ်ဳိးက မဟုတ္ေလာက္ဘူး ထင္ပါ တယ္။ ဘာလို႔ဆုိေတာ့ အေမရိကန္အစိုးရကုိယ္တုိင္က တရုတ္အစိုးရနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈကို နည္းမ်ဳိးစုံ အခ်က္အလက္ အေျခအေနေပါင္းစုံနဲ႔ ႀကိဳးစားေနရတာပါ။ အခုဆုိရင္ တရုတ္အစုိးရဟာ အေမရိကန္အစုိးရရဲ ႔ အႀကီးမားဆုံးေသာ အေၾကြးရွင္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ

ကုန္သြယ္မႈမွာလည္း တဖက္ေစာင္းနင္း ျဖစ္ေနတာရွိတယ္။ တရုတ္ေငြေၾကး ကုိလည္း

အဆမတန္ ျမွင့္ထားတာ ရွိတယ္။ ေနာက္တခါ အီရန္ျပႆနာ၊ အီရတ္ျပႆနာ နဲ႔ ႏုိင္ငံတကာ အေရးအခင္း ေတြမွာ အေမရိကန္အစိုးရက တရုတ္အစုိးရရဲ ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈကုိ

ေတာင္းဆုိေနရတဲ့ အပို္င္းေတြရွိတယ္ဆိုေတာ့ ျမန္မာစစ္အစိုးရကုိ တရုတ္အစုိးရ လက္ထဲက ဆြဲထုတ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္တခုတည္းနဲ႔ ျမန္မာ့အေရးကိစၥကုိ ဝင္ေရာက္ စြက္ဖက္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေျမာက္ကုိးရီးယား နဲ႔ ႏ်ဴးကလီးယား မဟာမိတ္ကိစၥ ... ဦးေအာင္ဒင္ ။ ။ ဒါကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ပါပဲ။ ေျမာက္ကုိးရီးယား နဲ႔ နအဖ ပုိၿပီး

ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သြားမွာ။ အထူးသျဖင့္ ေျမာက္ကုိးရီးယား အကူအညီနဲ႔ ျမန္မာစစ္အစုိးရမွာ အႏုျမဴလက္နက္ေတြ ပုိင္ဆုိင္သြားမွာ။ ဒါကေတာ့ အဓိက ပူပန္ပါ လိမ့္မယ္။ ဒါကေတာ့ သူတုိ႔မဟုတ္ဘူး က်ေနာ္တုိ႔လည္း ပူတာပဲဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေျမာက္ကုိးရီးယား

ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ပုိင္ဆိုင္ေတာ့ ေျမာက္ကိုးရီးယားမွာ ျဖစ္တဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးကိစၥေတြက ဘယ္သူမွ ဂရုမစိုက္တဲ့အေနအထား ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ကင္မ္ဂ်ဳန္အီ (Kim Jong-Il)

ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္ေတြ မသုံးေရးကုိဘဲ ဝုိင္းၿပီး စုိးရိမ္ပူပန္ေနၾကတယ္။ ဒါကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔အစ ပူတဲ့ကိစၥပါဘဲ။ ဒါေပမဲ့ အေရးႀကီးတဲ့တခ်က္က ပါတီတခု အားၿပိဳင္မႈကလည္း အဓိကက်တဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီ အစုိးရ တက္လာတယ္၊ ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီကပဲ ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္မွာ လႊမ္းမုိးထားတယ္။ သူတို႔က ေရွ ႔မွာ သမၼတ ဘုရွ္ (Bush) နဲ႔ ရီပတ္ဘလင္ကန္လႊတ္ေတာ္ ရွစ္ႏွစ္ သက္တမ္းအတြင္းမွာ မေအာင္ျမင္ခဲ့တာ ေတြကုိ သူတို႔လက္ထက္မွာ ေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့ အတုိင္းအတာလည္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီအခါက်ေတာ့ နည္းလမ္းတခုေျပာင္းၿပီး

ႀကိဳးစားၾကည့္တာလည္း ပါတယ္။ ေနာက္တခုက်ေတာ့ အာဆီယံႏုိင္ငံမ်ားအပါအဝင္၊

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

182

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

တရုတ္အပါအဝင္ ျမန္မာ့အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံမ်ားရဲ ႔ အတူတကြ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈကုိ ေတာင္းဆုိတဲ့အခါမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ရွစ္ႏွစ္ က မရရွိခဲ့ဘူး။ အဲဒီလုိ မရခဲ့တဲ့ အထဲမွာ

အဓိကအခ်က္တခ်က္ကေတာ့ sanction နဲ႔ engagement ဆုိၿပီးေတာ့ လမ္းႏွစ္လမ္း

ကြဲျပားမႈေပါ့။ အခု အေမရိကန္ အစုိးရက အခု sanction ေရာ engagement ႏွစ္ခုစလုံးကုိ တြဲသုံးၿပီးေတာ့ ဒီ အာဆီယံနဲ႔တကြ အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံေတြကို ဖိတ္ေခၚလိုက္တာပဲဲ။ အရင္တုန္းက အေမရိကန္အစုိးရက နအဖကုိ စကားမေျပာလို႔ အျပစ္တင္ၾကတဲ့ ႏုိင္ငံ ေတြ အခုက်ေတာ့ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ။ အေမရိကန္က တုိက္ရုိက္စကားေျပာေနၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ နဲ႔ အာဆီယံ အပါအဝင္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ား ျမန္မာ့အေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈက ပုိၿပီးတုိးတက္လာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနရတာဘဲ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ က်ေနာ္ စဥ္းစားမိတာက အေမရိကန္အစိုးရ interest လည္းပါတယ္ သူတို႔အက်ဳိးစီးပြား။ တခါ ျမန္မာ စစ္အစုိးရကလည္း သူတုိ႔ အက်ဳိးစီးပြားပါလို႔ ဒီ ဆက္ဆံေရးလမ္းေၾကာင္း ေပၚလာတယ္ဆုိတာကေတာ့ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ျငင္းစရာမရွိဘူးလို႔

ထင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ ႔ အက်ဳိးစီးပြားဆုိတာ ေပၚထြက္လာႏုိင္သလား။ ဒါ အကၡရာ သခၤ်ာ အီေကြးရွင္း (equation) နဲ႔ ေျပာရရင္ အေမရိကန္အက်ဳိးစီးပြား +

စစ္အစုိးရအက်ဳိးစီးပြား = ျမန္မာႏုိင္ငံ အက်ဳိးစီးပြား ဆုိတဲ့ ေဖာ္ျမဴလာ (formula) မ်ဳိး ျဖစ္လာႏုိင္မလား။ ကိုေအာင္သူၿငိမ္း ဘယ္လုိသေဘာရပါသလဲ။ ဦးေအာင္သူၿငိမ္း ။ ။ အဲဒါကေတာ့ က်ေနာ္ထင္တာက စစ္အစုိးရက ဘယ္ေလာက္ အေျမာ္အျမင္ရွိသလဲဆိုတာနဲ႔ ဆုိင္တယ္ ထင္ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ အခုလက္ရွိ

အေမရိကန္က စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈကုိ မရုပ္ေပမဲ့ ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့ အလားအလာက လူသားခ်င္း စာနာတဲ့ အကူအညီေတြ တုိင္းျပည္ထဲကုိ တုိးေပးႏိုင္တဲ့ အေနအထားေတြ ရွိလာႏုိင္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ထင္ပါ တယ္။ ဥပမာ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ လူသားခ်င္းစာနာမႈ သဘာဝ

ကပ္ေဘးကယ္ဆယ္ေရး ဒီလုိကိစၥေတြမွာ တုိးလုပ္ႏုိင္ မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရး တုိက္ရုိက္ျဖစ္မလာသည့္တုိင္ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္က လူထုေတြအတြက္ေတာ့ တနည္းတဖံု အက်ဳိးရွိလာမယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ စာနာမႈ အေထာက္အပံ့ပုိင္း။ ဒီမုိကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရးအတြက္ ဘယ္ေလာက္အေထာက္အကူ ျဖစ္လာႏုိင္စရာ ရွိပါသလဲ။ ဦးေအာင္ဒင္ ။ ။ က်ေနာ္ျမင္တာကေတာ့ အခုနေျပာသလုိ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ အက်ဳိးစီးပြားတစုံတရာ ပါတယ္ဆုိဦးေတာ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ ႔

မူလရည္ရြယ္ခ်က္ေတြက အခုထိ မေပ်ာက္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးရမယ္၊ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုပ္ရမယ္၊ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို ရပ္တန္းကရပ္ၿပီးေတာ့

ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေတြကုိ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္းရမယ္စတဲ့ မူလရည္ရြယ္ခ်က္ေတြက အခုထိ မေပ်ာက္ဘူး။ မေပ်ာက္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ နအဖစစ္အုပ္စုနဲ႔ စကား ေျပာသည့္တုိင္ ဒီ ဦးတည္ခ်က္ေတြကို ဆုပ္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္လက္စကားေျပာမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္မို႔

က်ေနာ္ထင္တယ္ ဒီ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးမႈေတြဟာ တကယ္က်ေတာ့ ျမန္မာလူထု အက်ဳိးစီးပြား

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

183

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ပုိၿပီးေတာ့ ဦးတည္ပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဒီေတာ့ ျမန္မာစစ္အစုိးရရဲ ႔ ဒီလုိ ျပႆနာေျပလည္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵကေရာ ဘယ္ေလာက္ျပင္းျပင္းျပျပ ရွိတယ္လို႔ ထင္ပါသလဲ ကုိေအာင္သူၿငိမ္း political will. ဦးေအာင္သူၿငိမ္း ။ ။ အခုအခ်ိန္ထိ ျမင္ရသေလာက္က political will က

ေတာ္ေတာ္နည္းေသးတယ္လို႔ က်ေနာ္ သုံးသပ္ပါ တယ္။ ဘာျဖစ္လုိလဲဆုိေတာ့ အခုလက္ရွိ လာမယ့္ႏွစ္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္မယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ တကဲ့တကယ္က်ေတာ့ ဒီလုိ liberalization လုိ႔ ေခၚတဲ့ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းမႈေတြ လုပ္လာတဲ့ အေနအထားေတြ

မေတြ႔ရေသးဘူး။ ေနာက္တခု က်ေနာ္ စုိးရိမ္မိတဲ့အခ်က္က က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္အတြင္းမွာ ဒီ စစ္အစုိးရေခါင္းေဆာင္ပုိင္းေတြက ဘယ္လို စဥ္းစားတာ တခ်က္ထားေပါ့ ဒီ ဗ်ဳရုိကေရစီပုိင္း၊

တရားဥပေဒ စိုိးမုိးမႈအပုိင္း၊ က်န္တဲ့ က႑ေပါင္းစုံ အဲဒါေတြက ခြ်တ္ၿခံဳက်သလုိ ျဖစ္ေန ပါတယ္။ အဲဒီလုိ အေနအထားမွာ တုိင္းျပည္မွာ ေရွ ႔ေလွ်ာက္လည္း စုိးရိမ္စရာ အေနအထားရွိတယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ က်ေနာ္ေနာက္ေမးခ်င္တဲ့အခ်က္ကေတာ့ ကုိေအာင္ဒင္ အခု ကာ့တ္ ကမ္းဘဲလ္ နဲ႔ စေကာ့မာရွယ္ တုိ႔ရဲ ႔ ခရီးစဥ္က လက္တေလာ ေပၚထြက္ႏုိင္တဲ့ အက်ဳိးစီးပြား ျမင္မိပါသလား။ ဘယ္လိုရလဒ္ေကာင္းမ်ဳိး ေပၚထြက္လာမယ္ ထင္ပါသလဲ။

ဦးေအာင္ဒင္ ။ ။ ရလဒ္ကေတာ့ က်ေနာ္ မျမင္မိေသးပါဘူး။ အခု ဒီခရီးစဥ္မွာ

အေမရိကန္ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႔က နအဖဘက္ က ေျပာခ်င္တာလုိခ်င္တာေတြကို နားေထာင္ျဖစ္သလို၊ တဘက္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နဲ႔ အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ား

ဘက္က ဘာေတြလုိခ်င္သလဲ၊ ဘာေတြ ေပးႏုိ္င္သလဲ၊ ဘာေတြ ကမ္းလွမ္းႏုိင္သလဲ ဆုိတာေတြ နားေထာင္ၾကမွာပါ။ အဲဒီ အေပၚကုိ ၾကည့္ၿပီးမွ ဒီႏွစ္ဖက္ၾကား ဝင္ၿပီးေတာ့ ဘယ္လုိၫွိႏႈိင္းလို႔ ရမလဲဆုိတဲ့ အေျဖတခုကို သူတုိ႔ျပန္လာၿပီးမွ ေဆြးေႏြး ၾကမွာပါ။ ဆုိေတာ့ လက္တေလာ ရလဒ္အေနနဲ႔ ထူးထူးျခားျခား မျမင္ပါဘူး။ ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ကုိေအာင္သူၿငိမ္း က လက္တေလာရလဒ္ ေပၚထြက္လာႏုိင္မယ္လို႔ ျမင္မိပါသလား။ ဦးေအာင္သူၿငိမ္း ။ ။ ကုိေအာင္ဒင္ နဲ႔ က်ေနာ္ သေဘာတူပါတယ္။ က်ေနာ္ထင္တာကေတာ့ ေရွ ႔ေလွ်ာက္သြားမယ့္ လုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔ အစဦးဆုံး ခရီးစဥ္တခုလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ေနာက္တခုၾကေတာ့

ဆင္းသြားရင္ လမ္းျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့အတုိင္း အေမရိကန္က အင္အားႀကီးႏုိင္ငံတခု ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူက ၾသဇာအရ၊ ေနာက္တခု လုပ္ပုိင္ခြင့္အရ ပိုသာႏုိင္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆုိေတာ့ အခုအခါမွာေတာ့ စစ္အစုိးရက သူတုိ႔ရဲ ႔ လမ္းျပေျမပံုအတုိင္း

ဆက္ၿပီးေတာ့ သြားမယ့္ သေဘာေပါ့။ အဲဒါကုိ ဟန္႔တားႏုိင္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူးလား။ အခု အေမရိကန္သြားေနတဲ့ ခရီးစဥ္မွာ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

184

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဦးေအာင္ဒင္ ။ ။ က်ေနာ္ထင္တာက အခုန ဦးေက်ာ္ဇံသာ ေျပာတဲ့ေမးခြန္းမွာ နအဖမွာ political will ဘယ္ေလာက္ ရွိသလဲ ဆုိတာ။ က်ေနာ္က political will ထက္ နအဖ

အက်ပ္အတည္းဆုိတာကုိ ပိုၿပီျမင္တယ္။ နအဖမွာ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး အကုန္လုံးက အက်ပ္အတည္းျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလုိ အတုိင္းအတာမွာ နအဖ ထဲမွာ ရွိတဲ့ အက်ပ္အတည္းက ပုိ ႀကီးမားပါတယ္။ ဒီ အက်ပ္အတည္းႀကီးမားမႈေၾကာင့္ အခုလိုမ်ဳိး အေမရိကန္အစိုးရနဲ႔

စကားေျပာဖုိ႔ စၿပီးေတာ့ ကမ္းလွမ္း လာတာ ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ျမင္တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အေမရိကန္အစုိးရက သေဘာထားေျပာင္းၿပီးေတာ့ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးမႈနဲ႔ စီးပြားေရးပိတ္စုိ႔မႈ

ပူးတြဲက်င့္သုံးမယ္။ အခုလုိ ခရီးစဥ္ကေန ႏွစ္ဖက္စလုံးရဲ ႔ လုိအပ္ခ်က္ေတြ ႏွစ္ဖက္စလုံးက ျပန္ေပးႏုိင္ တာေတြကုိ နားေထာင္ၿပီးေတာ့ ဒီၾကားထဲမွာ သူကတခါ ဒီလုိအေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္ေပၚလာေရး၊ ႏွစ္ဖက္မွာ သေဘာ တူညီတဲ့ ရလဒ္ရရွိေရးအတြက္ သူ႔ဘက္က ထပ္ၿပီးေပးႏုိင္တာေတြ ထပ္ေပါင္းၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အေျဖတခု ရေကာင္းရႏုိင္မယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုခ်က္ခ်င္း ဝုန္းဒုိင္းရမယ္ အေျဖေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကာလတခုအတြင္းမွာ အေျဖရေကာင္း ရႏုိင္မွာေပါ့။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ လမ္းျပေျမပုံအတုိင္းေတာ့ ခရီးဆက္ေနမယ္ေပါ့။ ဦးေအာင္ဒင္ ။ ။ အားလုံးကေတာ့ နအဖကုိ လမ္းျပေျမပုံကို သြားခ်င္ရင္သြား။ သြားဖုိ႔အတြက္ လုိအပ္တဲ့အခ်က္အလက္ ေတြက ဒါေတြျဖစ္တယ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္မယ္ဆုိရင္ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ ႏုိင္ငံတကာ စံၫႊန္းစံႏႈန္းေတြအတုိင္း လုပ္မွ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ

အသိအမွတ္ျပဳမယ္။ အဲဒီအတြက္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကုိ လြတ္ေပးရမယ္၊ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစု မ်ား၊ အတုိက္အခံအင္အားစုမ်ားကို ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ခြင့္ေပးရမယ္၊

(ဖြဲ႔စည္းပုံျပင္ဖုိ႔ကိစၥကေရာ)။ အဲဒီမွာ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ ေပးဖုိ႔ ဆုိရာမွာ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖုိ႔ ဖိတ္ရုံတင္မကဘူး ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖုိ႔အတြက္ လုိအပ္တဲ့ အေျခအေနေတြကုိ ဖန္တီး ေပးရမယ္။ ဒါကေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးၫွိႏႈိင္းဖို႔အတြက္

ဝင္ေျပာတာပါ။ ဒါေတြ အားလုံး ပါမွ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ အသိအမွတ္ျပဳမယ္ဆုိေတာ့ သူဘာသာ လမ္းျပေျမပုံကုိ ဆက္သြားခ်င္တယ္ျဖစ္ျဖစ္ ဒီလမ္းျပ ေျမပုံကုိ အသိအမွတ္ျပဳခံရေရး အတြက္ဆုိရင္ ဒီေတာင္းဆုိခ်က္ေတြကုိ ျဖည့္ဆည္းႏုိင္မွ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ကုိေအာင္သူၿငိမ္းရဲ ႔ မွတ္ခ်က္ကုိလည္း ၾကားခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ စစ္အစုိးရနဲ႔ အခ်ိန္ယူၿပီးေတာ့ ၫိွရဦး မယ္ဆုိရင္ ဒီၾကားမွာ စစ္အစုိးရက သူတုိ႔ လမ္းျပေျမပုံကုိ သူတုိ႔ စိတ္တုိင္းက်ခင္းၿပီး ဆက္လက္သြားႏုိင္မယ့္ အေျခအေန ရွိေနပါသလား။

ဦးေအာင္သူၿငိမ္း ။ ။ တခုေတာ့ ရွိပါတယ္ အခု လမ္းျပေျမပံုဆုိတာက သူတို႔ တပ္မေတာ္တခုလုံး၊ တပ္မေတာ္တခုလုံး မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ ထိပ္ပိုင္း စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြအမ်ားၾကားထဲမွာ

သေဘာတူေနတဲ့ ထြက္ေပါက္မ်ဳိး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီေတာ့ လမ္းျပေျမပုံအတိုင္း ဆက္သြားဖုိ႔ မ်ားတယ္လို႔ က်ေနာ္သုံးသပ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခုရွိႏုိင္တာက ျပင္ပက ဖိအားေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

185

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အထဲမွာ ေျပလည္သြားလုိ႔ျဖစ္ေစ ဒီလမ္းျပေျမပံုမွာ ပုိၿပီးေတာ့ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့ ပုိၿပီးေတာ့

တနည္းတဖုံျပင္ဆင္ထားတဲ့ modification လုပ္ထားတဲ့ပုံစံမ်ဳိး ျဖစ္လာႏုိင္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

အေမရိကန္ကုိယ္စားလႀယ္အဖၾဲႚႎႀင့္ ေတၾႚဆုံမႁ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ ေကဵနပ္အားရ 2009-11-09 http://www.rfa.org/burmese/news/suu_kyi_satisfied_meeting_with_american_dele gation-11092009115855.html/story_main?textonly=1 အေမရိကန္အစိုးရရဲ့ ကိုယ္စားလႀယ္ လက္ေထာက္ ႎိုင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး မစၤတာ Kurt Campbell တိုႛဟာ ဴမန္မာ့အေရးအေပၞ တကယ္ ေစတနာထား လုပ္ေဆာင္ ေနတာေတၾႚရ႓ပီး သူတိုႛအဖၾဲႚနဲႛ ေတၾႚဆံုခၾင့္ဴပႂခဲ့တဲ့အေပၞမႀာ စီစဥ္ေပးတဲ့ တာဝန္ရႀိ ပုဂၢိႂလ္ေတၾကိုလည္း ေကဵးဇူးတင္တယ္လိုႛ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က ဒီကေနႛ ႎိုဝင္ဘာ ၉ ရက္မႀာ ေဴပာဳကားလိုက္ပၝတယ္။ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ကို အယူခံကိစၤ ေဆာင္႟ၾက္ေပးေနတဲ့ ေရႀႚေန ၄ ဦးစလံုးက ဒီကေနႛ ေတၾႚခၾင့္ရခဲ့တဲ့အခဵိန္မႀာ အခုလိုေဴပာဆိုလိုက္တာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ ဒီကိစၤနဲႛ ပတ္သက္လိုႛ ေရႀႚေနလည္းဴဖစ္၊ NLD ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္တဦးလည္းဴဖစ္တဲ့ ဦးဉာဏ္ဝင္းက RFA ကို အခုလို ေဴပာပၝတယ္။ ဦးဉာဏ္ဝင္း။ ။ “က႗န္ေတာ္တိုႛ ေရႀႚေန ေလးဦးပၝ။ သူတိုႛ ေနႛခင္း ၁ နာရီကေန႓ပီးေတာ့ ၃ နာရီေကဵာ္ေကဵာ္ေလာက္ထိ က႗န္ေတာ္တိုႛ ေတၾႚခၾင့္ရပၝတယ္။” ဒီကေနႛေတၾႚခဲ့တာဟာ အယူခံကိစၤ ေဴပာဆိုေဆၾးေႎၾးတာ ဴဖစ္သလို အေမရိကန္ ကိုယ္စားလႀယ္ေတၾနဲႛ ေတၾႚခဲ့တုန္းက အေဴခအေနေတၾကို ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က ေမးဴမန္းတဲ့အတၾက္ ေဴပာဆိုဴဖစ္ခဲ့တယ္လိုႛ ဦးဉာဏ္ဝင္းက ဆိုပၝတယ္။ စစ္အစိုးရဟာ အရင္တေခၝက္က ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္အတၾက္ အကဵိႂးေဆာင္ ေနတဲ့ ေရႀႚေန ၄ ဦးရႀိရာမႀာ ၂ ဦးကိုပဲ ေတၾႚခၾင့္ဴပႂခဲ့႓ပီး၊ ဒီတေခၝက္မႀာေတာ့ ၄ ဦးစလံုးကို ေတၾႚခၾင့္ဴပႂလိုက္တာပၝ။ အေမရိကန္အစိုးရ ကိုယ္စားလႀယ္ေတၾနဲႛ ေတၾႚဆံုခဲ့တာကိုလည္း ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က အေကာင္းဴမင္တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။ အေမရိကန္အစိုးရ ကိုယ္စားလႀယ္ေတၾက ဴမန္မာႎိုင္ငံမႀာ ႎိုင္ငံေရးအရ ဴဖစ္ေပၞတိုးတက္မႁေတၾ ေတၾႚလာရင္ လက္ရႀိခဵမႀတ္ထားတဲ့ ပိတ္ဆိုႛအေရးယူမႁ ႟ုပ္သိမ္းဖိုႛ စဥ္းစားမႀာ ဴဖစ္သလို အကူအညီေတၾလည္း ေပးဖိုႛ ရႀိတယ္လိုႛ ဆိုထားပၝတယ္။ ဒီအတၾက္ ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾ အားလံုးလၿတ္ေပးဖိုႛ၊ အမဵိႂးသား ဴပန္လည္သင့္ဴမတ္ေရးကို ဦးတည္တဲ့ ႎိုင္ငံေရးအရ ေတၾႚဆံုေဆၾးေႎၾးပၾဲေတၾ ဴပႂလုပ္ဖိုႛ၊ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ သူႛရဲ့ ပၝတီေခၝင္းေဆာင္ေတၾ ပံုမႀန္ေတၾႚဆံုခၾင့္ဴပႂဖိုႛ စသဴဖင့္ အေမရိကန္အစိုးရ ကိုယ္စားလႀယ္ေတၾက ဴမန္မာ စစ္အစိုးရကို တိုက္တၾန္းထားပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

186

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဒီအေတာအတၾင္း ဴမန္မာစစ္အစိုးရက ဴမန္မာ့ ဒီမုိကေရစီေခၝင္းေဆာင္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ကို မဳကာခင္ ဴပန္ လၿတ္ေပးႎုိင္ဖၾယ္ရႀိတယ္လုိႛ ဴမန္မာသံအရာရႀိ ဦးမင္းလၾင္ရဲ့ ေဴပာဆိုခဵက္ကို ကိုးကား႓ပီး ေအပီသတင္း တပုဒ္မႀာ ဒီကေနႛ ေဖာ္ဴပလုိက္ပၝတယ္။

အာဆီယံဆိုင္ရာ အေမရိကန္ သံအမတ္႒ကီး စေကာ့ အလန္ မာစီယယ္လ္ (ဝဲ) ႎႀင့္ဴမန္မာ ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးဌာန ႌၿန္ဳကားေရးမႀႃးခဵႂပ္ ဦးမင္းလၾင္ (ယာ) တိုႛ ဖိလိပိုင္ႎိုင္ငံ၊ မနီလာ႓မိႂႚတၾင္ ႎႀစ္ရက္ဳကာ ကဵင္းပေသာ အာဆီယံ-အေမရိကန္ အဆင့္ဴမင့္အရာရႀိမဵား အထူးအစည္းအေဝး (SOM) အတၾင္း ႎိုဝင္ဘာ ၇ ရက္ေနႛက ႟ိုက္ကူးထာေသာ မႀတ္တမ္းပံု ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP) ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ကို မဳကာခင္ ဴပန္လၿတ္ေပးဖုိႛ အစီအစဥ္ရႀိေဳကာင္း သူႛအေနနဲႛ သူႛ ပၝတီလုပ္ငန္းေတၾကို လုပ္ကိုင္ႎုိင္မႀာ ဴဖစ္ေဳကာင္း ဴမန္မာ ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးဌာန ႌၿန္ဳကားေရးမႀႃးခဵႂပ္ ဦးမင္းလၾင္က စင္ကာပူေလဆိပ္မႀာ ေအပီသတင္းဌာနကို ေဴပာဳကားခဲ့တယ္လုိႛ ဆုိပၝတယ္။ အေသးစိတ္ကိုေတာ့ ေဴပာဖုိႛ ဴငင္းဆုိခဲ့တယ္လုိႛလည္း သိရပၝတယ္။ ဴမန္မာသံအရာရႀိ ဦးမင္းလၾင္ဟာ ဖိလစ္ပုိင္ႎုိင္ငံမႀာ ၂ ရက္ဳကာ ဴပႂလုပ္ခဲ့တဲ့ အာဆီယံဆုိင္ရာ သံအမတ္မဵား ေဆၾးေႎၾးပၾဲကို တက္ေရာက္႓ပီး အဴပန္ စင္ကာပူေလဆိပ္မႀာ အခုလုိ ေဴပာဆုိခဲ့တာလုိႛ သိရပၝတယ္။ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ကို ဴပန္လၿတ္ေပးဖုိႛကိစၤဟာ အေမရိကန္အစိုးရရဲ့ ဴမန္မာႎုိင္ငံ အေပၞ ထားရႀိတဲ့ မူဝၝဒ အေဴပာင္းအလည္းေဳကာင့္ မဟုတ္ေဳကာင္း၊ ဴမန္မာႎုိင္ငံအေပၞ ဒဏ္ခတ္ ပိတ္ဆုိႛမႁေတၾ ဆက္ရႀိေနေသးတဲ့အတၾက္ ဒီ မူဝၝဒ အေဴပာင္းအလဲေဳကာင့္ လတ္တေလာ ထူးထူးဴခားဴခား ေဴပာင္းလဲမႁ မရႀိႎုိင္ေဳကာင္း ဦးမင္းလၾင္က ေဴပာတယ္လုိႛ ေအပီသတင္းက ဆုိပၝတယ္။ ဴမန္မာစစ္အစိုးရက ႓ပီးခဲ့တဲ့ ႎႀစ္ေတၾတုန္းကလည္း အခုလိုပဲ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ကို မဳကာခင္ ဴပန္လၿတ္ေပးမယ္ဆုိ႓ပီး မေရမရာ ေဴပာဆုိခဲ့ေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့ လၿတ္ေပးမယ္ ဆုိတာကိုေတာ့ တိတိကဵကဵ ေဴပာဆုိတာ မရႀိေသးပၝဘူး။ အခုတခၝ ဴမန္မာစစ္အစိုးရက ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ကို ဴပန္လၿတ္ေပး႓ပီး ပၝတီလုပ္ငန္းေတၾ ဴပန္လုပ္ကိုင္ခၾင့္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

187

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေပးမယ္ဆုိေပမယ့္ လာမယ့္ ၂၀၁၀ ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲမႀာ ပၝဝင္ယႀဥ္႓ပိႂင္ခၾင့္ ဴပႂမႀာလား၊ မဲဆၾယ္စည္း႟ံုးေရးေတၾ လုပ္ေဆာင္ခၾင့္ေပးမႀာလား ဆုိတာေတာ့ သဲသဲကၾဲကၾဲ မသိရပၝဘူး။ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ ဒီကေနႛ ေတၾႚဆုံခဲ့တဲ့ ဦးဉာဏ္ဝင္းကုိ RFA အဖၾဲႚသား ကုိေနရိန္ေကဵာ္က ဆက္သၾယ္ ေမးဴမန္းထားပၝတယ္။

ေကဵာက္စိမ္းကုမၯဏီမဵား ေ႟ၿတူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္းဖက္ေဴပာင္း 2009-11-09 http://www.rfa.org/burmese/news/jade_miners_turn_to_gold11092009134342.html/story_main?textonly=1 ကခဵင္ဴပည္နယ္အတၾင္းမႀာ ေကဵာက္စိမ္း တူးေဖာ္ေရာင္းခဵတဲ့ လုပ္ငန္းေတၾ အရင္ကေလာက္ အလုပ္မဴဖစ္ဳကေတာ့တဲ့အတၾက္ ေကဵာက္စိမ္းကုမၯဏီ ေတာ္ေတာ္မဵားမဵားဟာ ေ႟ၿတူးတဲ့ လုပ္ငန္းဖက္ ေဴပာင္းကုန္ဳကတယ္လိုႛ RFA က စံုစမ္း သိရႀိရပၝတယ္။ ကမႝာမႀာ နာမည္႒ကီးတဲ့ အရည္အေသၾးေကာင္း ေကဵာက္စိမ္းေတၾ ထၾက္ရႀိရာ ဖားကန္ႛေဒသမႀာ ဟိုးအရင္က သာမန္ လက္နဲႛ တူးေဖာ္ခဲ့ဳကေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္း ဆယ္စုႎႀစ္ေတၾနဲႛ ခဵီ႓ပီးေတာ့ စက္ယႎၩရား႒ကီးေတၾ သံုး႓ပီး တူးေဖာ္လာခဲ့ဳက႓ပီးတဲ့ေနာက္ အခုအခၝမႀာေတာ့ ေကဵာက္စိမ္း အထၾက္နည္းပၝး လာတဲ့အဴပင္ ေကဵာက္အေရာင္းအဝယ္ေတၾလည္း အရင္ကလို မေကာင္းေတာ့ဖူးလိုႛ သိရပၝတယ္။ ဒၝေဳကာင့္ အဲဒီေဒသမႀာ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ေကဵာက္စိမ္းတူးေဖာ္ေနတဲ့ ကုမၯဏီေတၾဟာ ေ႟ၿတူးေဖာ္ေရး လုပ္ငန္းဖက္ကို ေဴပာင္း႓ပီး လုပ္ကိုင္ေနဳကတယ္လိုႛ ဖားကန္ႛ႓မိႂႚက ေကဵာက္ကုန္သည္တေယာက္က ခုလိုေဴပာဴပပၝတယ္။ ေကဵာက္ကုန္သည္။ ။ “ဒီႎႀစ္ပိုင္းကေလ ကုမၯဏီ႒ကီးေတၾက သိပ္အလုပ္မဴဖစ္ဘူး ရင္းႎႀီးဴမၟႂပ္ႎႀံမႁ ပိုက္ဆံက မရႀိဳကေတာ့ဘူး၊ ေကဵာက္လုပ္တဲ့အခၝကဵေတာ့ ရင္းႎႀီးဴမၟႂပ္ႎႀံမႁမဵား႓ပီးမႀ ေကဵာက္မေရာင္းရတဲ့အခၝကဵေတာ့ ေငၾဴမႂပ္တာေပၝ့ေလ၊ တခဵိႂႚဆိုရင္ ေကဵာက္လုပ္ကၾက္ထဲမႀာ သံုးဖိုႛအတၾက္ ပိုက္ဆံက မရႀိေတာ့ဘူး အဲဒီေတာ့ ဆီကို အေ႔ကးနဲႛယူ႓ပီးမႀ လုပ္ေပမဲ့လည္း ဳကာလာေတာ့ ရိကၡာဖိုး မတတ္ႎိုင္တဲ့ အခၝကဵေတာ့ ေကဵာက္စိမ္းတၾင္းကို ပစ္ထား႓ပီးေတာ့ ေ႟ၿတၾင္းေတၾဖက္ကို သၾားဳကတယ္။” ဴမန္မာစစ္အစိုးရ အာဏာပိုင္ေတၾနဲႛ အကဵိႂးတူ ပူးေပၝင္းတည္ေထာင္ထားတဲ့ ဴမန္မာတေကာင္း၊ ေမာနင္းလိုက္၊ လပ္ကီးဆဲဗင္း၊ လပ္ကီးစတား စတဲ့ ကုမၯဏီေတၾေလာက္ပဲ ေကဵာက္စိမ္းလုပ္ငန္းကို ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ေနဳကတာပၝ၊ ဖားကန္ႛ၊ တာမခံ၊ လံုးခင္း၊ ေဒသေတၾဟာ အရင္ကတည္းက ေကဵာက္စိမ္းသာမက ေ႟ၿလည္း ထၾက္ပၝတယ္။ ေ႟ၿရႀာတဲ့ လုပ္ငန္းဖက္ ေဴပာင္း႓ပီး လုပ္ကိုင္လာတဲ့ ကုမၯဏီေတၾ စုစုေပၝင္း ၇၀ ေကဵာ္ေလာက္ ရႀိေန႓ပီး ေဒသတၾင္းက လယ္ယာေဴမေတၾကို ဝယ္႓ပီးေတာ့ တူးေဖာ္ေနဳကတာလိုႛလည္း ေစာေစာက ေကဵာက္ကုန္သည္က ဆက္ေဴပာပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

188

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေကဵာက္ကုန္သည္။ ။ “ဥ႟ုေခဵာင္း႟ိုးတေလ႖ာက္မႀာ ရႀိတဲ့ ေဟာင္ပၝးေအာက္အထိ မရႀိသေလာက္ေတာင္ ဴဖစ္ေန႓ပီ လယ္ေတၾက ၊ လယ္ေတၾကို ဝယ္႓ပီးမႀ ေ႟ၿတူးလိုက္တာ တဧကကို သိန္း ၂၀၀ ကေန တခဵိႂႚ သိန္း ၃၀၀ အဲေလာက္အထိ ရတယ္။ လယ္ပိုင္ရႀင္ေတၾလည္း ပိုက္ဆံရ သၾားတာေပၝ့ဗဵာ။ လယ္လုပ္ရင္ေတာင္ ပိုက္ဆံ ဒီလိုအလံုးအရင္းရဖိုႛ မလၾယ္ဘူးေလ၊ ႓ပီးရင္လုပ္ကၾက္ကလည္း နားလည္မႁနဲႛ လုပ္လိုႛရတယ္ေလ။”

ကခဵင္ဴပည္နယ္၊ စမ္းေခဵာင္းတခု၏ ကမ္းနဖူးတၾင္ ေ႟ၿတၾင္း တူးေဖာ္ ေ႟ၿကဵင္ေနသူတဦး ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: Courtesy of Kachin Development Networking Group-KDNG) အရင္တံုးက အဲဒီေဒသေတၾမႀာ တႎိုင္တပိုင္ ေ႟ၿတူးဳကတာေလာက္ပဲ ရႀိပၝတယ္။ အခုေတာ့ ကုမၯဏီေတၾက စက္ယႎၩရားေတၾနဲႛ အဴပိႂင္တူးေဖာ္ေနဳကတာေဳကာင့္ ဥ႟ုေခဵာင္းဟာလည္း အရင္ကထက္ တစထက္တစ ပို႓ပီး ပဵက္စီးလာေန႓ပီလိုႛ သိရပၝတယ္။ ေကဵာက္စိမ္းထၾက္တဲ့ ေဒသမႀာတင္မက ကခဵင္ဴပည္နယ္အတၾင္း ေနရာေတာ္ေတာ္မဵားမဵားမႀာ ေ႟ၿထၾက္ေနတာေဳကာင့္ ပံုစံအမဵိႂးမဵိႂးနဲႛ တူးေဖာ္ေနဳကတယ္လိုႛ ဆိုပၝတယ္။ ဒီအေဳကာင္းကို ကခဵင္လူမႁဖၾံႚ႓ဖိႂးေရး ကၾန္ရက္အဖၾဲႚရဲ့ ဥကၠႉ ဦးေအာင္ဝၝက ေဴပာပၝတယ္။ ဦးေအာင္ဝၝ။ ။“တႎိုင္းဴမစ္ေအာက္ဘက္မႀာ ႟ၾာအ႒ကီး႒ကီး ေ႟ၿလုပ္ကၾက္ အ႒ကီး႒ကီးပံုစံမဵိႂးနဲႛ လုပ္ေနတာပဲ ဒီမႀာ အလုပ္သမားေတၾကေတာ့ ရာ၊ ေထာင္ေသာင္းနဲႛ ခဵီ႓ပီးမႀ ရႀိေနတာကိုး၊ ေနာက္တခုက ဧရာဝတီဴမစ္အထက္ဘက္ ေမခနဲႛ မလိခ ဴမစ္ဳကားထဲမႀာ စက္ေတၾနဲႛ တူးတဲ့ဟာမဵိႂးေတၾ၊ တခဵိႂႚဟာေတၾက ကုန္းကဵင္းေတၾ ရႀိတယ္။ တခဵိႂႚဟာေတၾက ေရငုတ္ကဵင္းေတၾ ရႀိတယ္။ နမ့္ဆန္ယန္၊ ေ႟ၿကူ ဖက္မႀာလည္း ရႀိတယ္။ သံလမ္း႟ိုး တေလ႖ာက္မႀာလည္း ရႀိတယ္။” ကခဵင္ဴပည္နယ္ဟာ ေ႟ၿနဲႛ ေကဵာက္စိမ္း အပၝအဝင္ သတၨႂ၊ သစ္၊ စတဲ့ သဘာဝ သယံဇာတ အေဴမာက္အဴမားထၾက္ရႀိတဲ့ ေဒသဴဖစ္ပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့ ဴပည္နယ္အတၾက္ကေတာ့ သဘာဝပတ္ဝန္းကဵင္ေတၾသာ ပဵက္စီးသၾားတာပဲ အဖတ္တင္တယ္လိုႛ ကခဵင္လူမႁဖၾံႚ႓ဖိႂးေရးကၾန္ယက္အဖၾဲႚဥကၠႉ ဦးေအာင္ဝၝက ဆက္ေဴပာပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

189

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဦးေအာင္ဝၝ။ ။“ေ႟ၿတူးတဲ့ေနရာမႀာ အဓိက အကဵိႂးအဴမတ္ ရရႀိတာဟာ စစ္ဗိုလ္ေတၾနဲႛ ပတ္သက္တဲ့ဟာေတၾ လူထုအေနနဲႛေတာ့ ဘာမႀ အကဵိႂးအဴမတ္မရႀိဘူး ခံစားခၾင့္လည္းမရႀိဘူး။ ဥပမာေဴပာရရင္ ဟူးေကာင္းခဵိႂင့္ဝႀမ္းမႀာ ေ႟ၿတၾင္းေတၾ အမဵား႒ကီးရႀိတယ္။ ေဒသခံေတၾ ကေတာ့ ေ႟ၿတူးတဲ့ေနရာမႀာ အလုပ္သမားအဴဖစ္ေလာက္ပဲ ရႀိတယ္။ လူေတၾက သူတိုႛရဲ့ ခံစားခၾင့္ ဘာမႀ မရႀိေတာ့ ေနာက္ဆံုးမႀာ ေဒသခံေတၾကေတာ့ မူးယစ္ေဆးဝၝးသံုးစၾဲ႓ပီးမႀ လူမႁေရး ဒုကၡေလာက္ပဲ ခံစားေနရတယ္။ ဒၝ႓ပီးမႀ သဘာဝ ပတ္ဝန္းကဵင္ေတၾလည္း အမဵား႒ကီး ထိခိုက္လာတယ္။” သယံဇာတေတၾ အမဵားအဴပားထၾက္ရႀိေနေပမဲ့ ကခဵင္ဴပည္နယ္အတၾင္း လမ္းပန္းဆက္သၾယ္ေရး၊ ပညာေရး၊ ကဵန္းမာေရး၊ လူမႁေရး စတာေတၾ ဘာမႀထူးဴခား႓ပီး တိုးတက္မလာဘူးလိုႛလည္း သူကေဴပာပၝတယ္။ ၁၉၉၀ ခုႎႀစ္ ေနာက္ပိုင္းကစ႓ပီး စစ္အစိုးရဟာ ကခဵင္ဴပည္နယ္ အတၾင္း ေကဵာက္စိမ္းတူးေဖာ္ခၾင့္၊ ေ႟ၿတူးေဖာ္ခၾင့္နဲႛ သစ္ထုတ္လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းေတၾကို စီးပၾားေရးလုပ္ငန္းရႀင္ေတၾကို ပံုစံအမဵိႂးမဵိႂးနဲႛ လုပ္ကိုင္ခၾင့္ေတၾ ထုတ္ေပးခဲ့တာ ဴဖစ္ပၝတယ္။

တရုတ္ နယ္စပ္ ခရီးသြား လက္မွတ္လုပ္ခ သတ္မွတ္ေၾကးထက္ ၂ ဆ ပိုယူ တနလၤာေန႕၊ 09 ႏုိ၀င္ဘာလ 2009 သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ တရုတ္နယ္စပ္ က်ယ္ေဂါင္ - မူဆယ္(သၽွမ္းျပည္) အ၀င္အထြက္ဂိတ္မွ ျမန္မာ၀န္ထမ္းမ်ားက ခရီးသြားမ်ားထံမွ နယ္စပ္ ခရီးသြားလက္မွတ္လုပ္ခကို သတ္မွတ္ႏႈန္းထက္ ပိုမိုေတာင္းယူေနေၾကာင္း ခရီးသြားမ်ားထံမွ တဆင့္ စံု စမ္းသိရသည္။ တရုတ္ဘက္ျခမ္းသို႔ သြားမည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ ထုတ္ေပးေသာ နယ္စပ္ခရီးသြား လက္မွတ္မ်ားမွာ ရက္သတၱတစ္ပတ္ၾကာလွ်င္ သက္တမ္းကုန္ဆံုးေသာ ယာယီလက္မွတ္ႏွင့္ တစ္ႏွစ္ အထိ အသံုးျပဳခြင့္ရိွေသာ လက္မွတ္ဟူ၍ ၂ မ်ိဳးရိွေၾကာင္း သိရသည္။

အဆိုပါ တစ္ႏွစ္အထိအသံုးျပဳႏိူင္ေသာ ခရီးသြားလက္မွတ္ ေဒသခံမ်ားအေခၚ (စာအုပ္အနီ) ျပဳလုပ္ခ သတ္မွတ္ ေစ်းမွာ က်ပ္ေငြ ၂၅၀၀ သာရိွေသာ္လည္း ၀န္ထမ္းမ်ားက အနည္းဆံုးက်ပ္ေငြ ၆၀၀၀ အထိ ေတာင္းယူေန ေၾကာင္း သိရသည္။

“က်ေႏွာ္တို႔ ဗမာအခ်င္းခ်င္း အၿမဲသြားေနတဲ့လူေတာင္မွ အခုက ၆၀၀၀ ေတာင္းတယ္

က်ေႏွာ္မေန႔ကမွ သြားလုပ္ခဲ့တာ တျခားအေၾကာင္းမသိတဲ့သူဆို ၁၀၀၀၀ အထိေတာင္းတယ္ဗ်

မူဆယ္ဂိတ္က ၀န္ထမ္းေတြက က်ေႏွာ္တို႔ခါတိုင္းက ၃၅၀၀ေတာင္းတာ ” လို႔ အ၀င္အထြက္အၿမဲ လုပ္ေနသူ တစ္ဦးက သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ ကို ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

190

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

က်ယ္ေဂါင္ - မူဆယ္ အ၀င္အထြက္ဂိတ္

“စာအုပ္အနီက မူဆယ္မွာ အိမ္ေထာင္စုစာရင္းရိွတဲ့သူမွထုတ္ေပးမယ္ ဆိုၿပီး အရင္တုန္းက

ေျပာင္းလိုက္ေသးတယ္ အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ အိမ္ေထာင္စုစာရင္းမရိွလည္း

ရပ္ကြက္ေထာက္ခံစာနဲ႔လုပ္ေပးပါတယ္ ေထာက္ ခံစာမပါရင္ေတာ့ ထုတ္မေပးဘူး

ေထာက္ခံစာျပ မွတ္ပံုတင္ျပၿပီး ဂိတ္မွာစာအုပ္လုပ္ရတာ ” လို႔ သူက ဆက္ ေျပာသည္။ သွ်မ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း-တရုတ္နယ္စပ္ခရီးသြားလက္မွတ္ကိုင္ေဆာင္သူမ်ားသည္ တရုတ္ဘက္ျခမ္း ေတဟုန္ခရိုင္ အတြင္းရိွ ေရႊလီ ၊ ရင့္က်န္း ၊ မန္စီ ၊ က်န္းဖုန္း

စသည့္နယ္စပ္ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ တစ္ပတ္ၾကာလည္ပတ္သြားလာခြင့္ ျပဳထားၿပီး တပတ္ၾကာလွ်င္ သက္ဆိုင္ရာဂိတ္တြင္ တံဆိပ္တံုးျပန္လာထုရသည္။ သွ်မ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း မူဆယ္ မွ တရုတ္ဘက္ျခမ္းသို႔ ေန႔စဥ္ အ၀င္အထြက္ သြားလာသူ ၅ေထာင္ အထက္ တြင္ရိွေၾကာင္း သိရသည္။ ရက္သတၱတစ္ပတ္သာ အသံုးျပဳခြင့္ရိွေသာ ယာယီခရီးသြား လက္မွတ္ ေဒသခံမ်ားအေခၚ (အျပာေရာင္ကဒ္ျပား) မွာ သွ်မ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း မူဆယ္ၿမိဳ႕ ရယက ဥကၠဌ ထံမွ

ေထာက္ခံစာမလိုပဲ မွတ္ပံုတင္ရိွလွ်င္ ျပဳလုပ္ေပးၿပီး က်ပ္ ၁၀၀၀ ေပးရေၾကာင္း သိရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

191

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Wednesday, October 28, 2009

ပင္လံုထိပ္ထားဦး ျမတ္ေလးနဲ႔ ေကသီပန္ ေရးသူ- ဥာဏ္ေမာင္ခ်စ္ ေမာင္စိမ္းနီထံက ဆရာဥာဏ္ေမာင္ခ်စ္သို႔-ေမတၱာျဖင့္ ဆိုတဲ့ ေမာင္စိမ္းနီရဲ႔ သေကၤတျပဳ လက္မွတ္နဲ႔ ပိေတာက္ပြင့္သစ္ စာေပအႏုပညာ မဂၢဇင္းကို ရခဲ့ပါတယ္။ ကိုေအာင္ပြင့္က ယူလာေပးခဲ့တာပါ။ ဆရာေမာင္စိမ္းနီ က ေနာက္ထပ္ စာတေၾကာင္းေရးလိုက္ပါေသးတယ္။ သူ႔စာက 'ဆရာခင္ဗ်ာ၊ စာမူမ်ား ခ်ီးျမႇင့္ပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါ တယ္' တဲ့။

ပိေတာက္ေပးပို႔သူကိုေရာ၊ ယူလာေပးတဲ့သူကိုပါ အားတံု႔အားနာ ျဖစ္မိခဲ့ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ မိမိစာေရးျဖစ္ဖို႔ အဦးဆံုး ႏိႈးေဆာ္အားေပးခဲ့တဲ့ သူေတြ ျဖစ္လို႔ပါပဲ။

မိမိရဲ႔ ပထမဆံုးေဆာင္းပါးျဖစ္တဲ့ 'အညၾတၾကက္ေတာ၊ ငၾသနဲ႔ ေဒါက္တာေရခ်မ္းကို ႐ွာေဖြျခင္း' ဆိုတာကို ပိေတာက္ ပြင့္သစ္က စတင္ ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေမာင္ေအာင္ပြင့္နဲ႔ မိမိတို႔ ဇနီးခင္ပြန္းအေနနဲ႔ ယံုၾကည္မႈ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာ ၾကာပါၿပီ။ သူဟာ မိမိကို စာေရးျဖစ္ဖို႔ ၾကံဳဆံုတိုင္း တိုက္တြန္း အားေပးခဲ့ သူပါ။ သူနဲ႔

မိမိဇနီးသည္က ကဗ်ာေမာင္ႏွမပါ။ ဇနီးသည္ ႐ုတ္တရက္ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ မိမိကို ႏႈတ္ဆက္ သြားတဲ့အခါ ကိုပြင့္က 'အစ္မကို လြမ္းတဲ့စိတ္ေတြ ေျဖေလ်ာ့ဖို႔ စာသာေရးပါ အကိုရာ' လို႔ အားေပးေဖးမမႈ ျပဳခဲ့ပါတယ္။ မိမိေခါင္းညိတ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီတေခါက္ဆံုၾကေတာ့၊ သူက 'ကိုစိမ္းနီက မွာတယ္ အကိုရ၊ အကို ကိုျမတ္ေလးအေၾကာင္း တခုခု ေရးေပးပါ' တဲ့။ 'ဟာ ကိုပြင့္ က်ေနာ္က ေလေျပေလညႇင္း မတိုက္တတ္ဘူးဗ်။ အကို

ျမတ္ေလးက တကယ့္ အႏုပညာသည္ဗ်။ သူ႔ကို Appreciate လုပ္ႏိုင္တဲ့ အစြမ္းအစ က်ေနာ့္မွာ မ႐ွိဘူးဗ်။' လို႔ ခ်က္ခ်င္းျငင္းခ်က္ ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ 'သူနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး အကို ေျပာႏိုင္တာ တခုခုေပါ့၊ အကို ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ အေၾကာင္း ေတာင္ Appreciate

လုပ္ႏိုင္ခဲ့ေသးတာပဲ' လို႔ ေမာင္ေအာင္ပြင့္က အားေပးလႈံ႔ေဆာ္မႈ ျပဳခဲ့႐ွာပါတယ္။ ဒီကေန လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ငါးဆယ္ေလာက္က ႐ုပ္႐ွင္သ႐ုပ္ေဆာင္၊ ဒါ႐ိုက္တာ၊ ေခတ္ေပၚေတးျပဳသူ၊ စာေရးဆရာ၊ အဆိုေတာ္ ျမတ္ေလးရဲ႔ ပံုရိပ္မ်ားကို အေတြးဖန္သားျပင္ေပၚ ျပန္တင္ၾကည့္တဲ့အခါ..... ပံုရိပ္မ်ားဟာ.......

+++ === +++

လြတ္လပ္ေရးေခတ္ဦး၊ မိမိတို႔အထက္တန္းေက်ာင္းသား ဘ၀တုန္းက 'ကာလေပၚသီခ်င္းမ်ား' ကို 'ဗမာ့အသံ' ကေန ေန႔စဥ္ထုတ္လႊင့္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာ့ 'မဟာဂီတသီခ်င္းႀကီးမ်ား' နဲ႔ ရက္ျခားၿပီး ထုတ္လႊင့္ေပး ခဲ့တယ္ ထင္ပါတယ္။ သူ႔ ဦးစားေပးမႈနဲ႔သူ ျဖစ္ပံုရပါတယ္။ အခုခ်ိန္ ျပန္ၾကည့္ေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း ေလး ငါးဆယ္ ေလာက္ ႐ွိခဲ့ပါၿပီ။ သာမန္အားျဖင့္ လူတေယာက္

ႀကီးျပင္း ရင့္က်က္၊ အိုးေတြ အိမ္ေတြ၊ မိသားစုေတြနဲ႔ ဘ၀တခု ထူေထာင္ႏိုင္တဲ့ ကာလခ်ိန္တာ တခုပါပဲ။ အဲဒီစဥ္က ျမန္မာ့မဟာဂီတ တီး၀ိုင္းမ်ား၊ အဖြဲ႔မ်ားဟာ ၿမိဳ႔တိုင္း နယ္တိုင္းမွာ ႐ွိေနၾကေသးတဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ။ 'ဗမာ့အသံ' ကေန ျမန္မာဂႏၱ၀င္သီခ်င္းမ်ားကို အဖြဲ႔လိုက္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

192

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ထုတ္လႊင့္ခြင့္ ရၾကပါတယ္။ မဂၤလာအခမ္းအနားမ်ားမွာ ဂုဏ္ျပဳဧည့္ခံ တီးမႈတ္ေလ့ ႐ွိပါတယ္။ (ဒီကေန႔လို) ၀င္ေၾကးနဲ႔ တီးမႈတ္သီဆိုတာမ်ိဳး မ႐ွိသေလာက္ပါပဲ။ ျမန္မာ့႐ိုးရာ

ပြဲလမ္းသဘင္အလိုက္ သီဆိုတီးမႈတ္၊ ဧည့္ခံၾကတာမ်ိဳးပဲ ႐ွိပါတယ္။ ဒါဟာလည္း အခေၾကးေငြနဲ႔ သီဆိုတီးမႈတ္ၾကတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာ့မဟာဂီတကို ခ်စ္ျမတ္ႏိႈးသူ မ်ား အေနနဲ႔ ေဆာင္႐ြက္ၾကတာမ်ိဳးသာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိမိတို႔အ႐ြယ္ လူမ်ားဟာ 'ျမန္မာ႐ုပ္႐ွင္' ရဲ႔ အသံတိတ္ေခတ္၊ သံစံုသြင္းေခတ္၊ အသံထြက္႐ုပ္႐ွင္ ေခတ္မ်ားကို ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကရပါတယ္။ ျမန္မာ့အသံတိတ္ ႐ုပ္႐ွင္ေခတ္မွာ စႏၵယား၊ တေယာ၊ ဗံု

(ေျခာက္လံုးပတ္)၊ အဆိုတို႔ကို အေျခခံထားတဲ့ 'ေနာက္ခံေတးဂီတ၀ိုင္း' က ႐ုပ္႐ွင္ျပကြက္မ်ားနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္မယ့္ (ေနာက္ခံေတးဂီတနဲ႔ ပို႔ေပးတဲ့) အဆိုအတီးမ်ားကို တီးခတ္ေပးခဲ့တာကို ေတြ႔ခဲ့ၾကရပါတယ္။ မိမိတို႔ အေနနဲ႔ အဲဒီ ႐ုပ္႐ွင္ေနာက္ခံ

ေတးဂီတအဖြဲ႔မ်ားကို 'ျမန္မာ့ကာလေပၚေတးဂီတအဖြဲ႔' မ်ားအျဖစ္ နားလည္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ျမန္မာ့အသံကေန ထုတ္လႊင့္ေနၾကတဲ့ ေတးဂီတ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားဟာ မဟာဂီတ သီခ်င္းႀကီးမ်ားနဲ႔ ကာလေပၚ ေတးသီခ်င္းမ်ားကို အလွည့္နဲ႔ သီဆိုထုတ္လႊင့္ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။

ေတးဂီတအဖြဲ႔အစည္းမ်ားဟာ မိမိတို႔ ထုတ္လႊင့္မယ့္ ဂီတပံုစံမ်ားအလိုက္ အဖြဲ႔အစည္းနာမည္ လွလွႏုႏု၊ ကဗ်ာဆန္ဆန္ကေလးမ်ား ေပးထားၾက ပါတယ္။ တခ်ိဳ႔က်ေတာ့လည္း တဦးခ်င္း၀ါနဲ႔ နာမည္ႀကီးသူမ်ားရဲ႔ နာမည္မ်ားနဲ႔ ထုတ္လႊင့္သီဆို ၾကတာမ်ိဳးလည္း ႐ွိပါတယ္။ ဥပမာ တကၠသိုလ္စိုး တူရိယာအဖြဲ႔၊ စႏၵယားလွထြတ္ တူရိယာအဖြဲ႔ စတာမ်ိဳး ႐ွိပါတယ္။ ၿမိဳ႔တိုင္းနယ္တိုင္းမွာ (ေဒသခံ) ျမန္မာ့ဆိုင္း၀ိုင္းမ်ားလည္း ႐ွိပါတယ္။ ေဒသခံ

ျမန္မာ့ဆိုင္း၀ိုင္းမ်ားဟာ အလႉပြဲမ်ား၊ နာေရးပြဲမ်ားမွာ တီးခတ္ေလ့ ႐ွိပါတယ္။ အဲဒီစဥ္က ျမန္မာ့မဟာဂီတနဲ႔ ကာလေပၚေတးသီခ်င္းမ်ား၊ ျမန္မာ့ဇာတ္သဘင္ (ကဇာတ္) မ်ားကို

အသံသြင္းၿပီး ျဖန္႔ခ်ိတဲ့ ဓါတ္ျပားကုမၸဏီမ်ားလည္း ႐ွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက နာမည္ႀကီး ဇာတ္မင္းသားႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ ဦးေအာင္ေမာင္း၊ ေ႐ႊမန္းတင္ေမာင္၊ စိန္ေအာင္မင္း၊

စိန္မဟာသဘင္၊ ေ႐ႊနန္းတင္၊ စိန္မာဒင္၊ ၿမိဳ႔ေတာ္သိန္းေအာင္ စတဲ့ ျမန္မာ့ဇာတ္သဘင္ အဖြဲ႔ႀကီးမ်ားဟာ အနယ္နယ္မွာ လွည့္လည္ ကျပခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီ ဇာတ္သဘင္အဖြဲ႔ႀကီးမ်ားမွာ ေ႐ွ႔ပိုင္းျပဇာတ္မ်ားအတြက္ 'ကာလေပၚေတးဂီတအဖြဲ႔' မ်ားလည္း ပါ႐ွိခဲ့ပါတယ္။ ကာလေပၚေတးဂီတအဖြဲ႔မ်ား အသံလႊင့္ၾကတဲ့အခါ 'အဆိုေရာသီခ်င္းပါ' ေပါက္တဲ့ေတးသီခ်င္းမ်ား (ဓါတ္ျပားရေတးသီခ်င္း) မ်ားကို ဓါတ္ျပားကုမၸဏီမ်ားက ဓါတ္ျပားသြင္း ထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ်ၾကပါတယ္။ 'ဓါတ္ျပားရ အဆိုေတာ္နဲ႔ သီခ်င္း' ဆိုတာဟာ အဲဒီစဥ္က

ကာလေပၚေတးသီခ်င္းထဲမွာ 'အဆင့္တခု' ပါပဲ။ နာမည္ႀကီးအဆိုေတာ္နဲ႔ လူႀကိဳက္မ်ားတဲ့

ေတးသီခ်င္းမ်ား ဆိုတာဟာ အဲဒီအဆင့္က လာခဲ့ရတာပါ။ မိမိတို႔ လူလားေျမာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ နာမည္ေက်ာ္အဆိုေတာ္မ်ား ျဖစ္လာၾကတဲ့ ကိုျမႀကီး၊ ကိုမင္းေနာင္၊ တြံေတးသိန္းတန္၊

ေမာင္ေမာင္ႀကီး၊ ေမာင္ေမာင္ညြန္႔၊ သန္းေဖေလး၊ တင္တင္ျမ၊ ခ်စ္စံပယ္၊ ခ်ိဳျပံဳး စတဲ့ သူမ်ားဟာ 'ဓါတ္ျပားရအဆိုေတာ္မ်ား' စင္ျမင့္ကို ျဖတ္လာၾကတဲ့ သူေတြပါ။ ျမန္မာ့အသံနဲ႔ ေသာတ႐ွင္ ေတးခ်စ္သူမ်ား၊ ဓါတ္ျပာကုမၸဏီမ်ားက credit ေပးတဲ့ အဆိုေတာ္မ်ား၊ ေတးသီခ်င္းမ်ားဟာ ျမန္မာ့ကာလေပၚဂီတမွာ 'ေခတ္တေခတ္' လို႔ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။ ေနာင္မွာ ျမန္မာ့အသံက 'ေသာတ႐ွင္လိုရာ'၊ 'ေတးသံ႐ွင္အႀကိဳက္' စတဲ့ ထုတ္လႊင့္မႈေတြကို ခြဲျခားထုတ္လႊင့္

ေပးခဲ့ပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးေခတ္ (၁၉၄၈-၁၉၆၈) ဒုတိယဆယ္စုႏွစ္ေလာက္ ေရာက္တဲ့အခါ 'အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေတး' အစီအစဥ္နဲ႔ အသံထုတ္လႊင့္မႈ၊ သီဆို ေဖ်ာ္ေျဖမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

193

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ျမန္မာ့ကာလေပၚ ဂီတနယ္မွာ စႏၵရားနီနီ၊ စႏၵရားခ်စ္ေဆြတို႔ကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့

ကာလေပၚအဖြဲ႔ေတြ၊ သူတို႔နဲ႔ သီဆိုၾကတဲ့ အဆိုေတာ္ေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႔ ေတးသီခ်င္းေတြဟာ ျမန္မာ့ကာလေပၚ ဂီတမွတ္တိုင္တခုကို ကိုယ္စားျပဳ စိုက္ထူႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ဒါဟာ ၀ါသနာတဦးရဲ႔ ခံစားခ်က္ မွ်သာပါ။

မိမိဟာ၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္း ေက်ာင္းသားဘ၀မွာ ကတည္းက ျမန္မာ့ဂီတနဲ႔ ေခတ္ေပၚဂီတ မ်ားကို စိတ္၀င္စားမႈ ႐ွိခဲ့ပါတယ္။ မိမိတို႔ ရပ္ကြက္ရဲ႔ ေစတနာ့၀န္ထမ္း

မီးသတ္အဖြဲ႔က ေက်ာင္းပိတ္တဲ့ ေသာၾကာ၊ စေနညမ်ားမွာ ရပ္ကြက္ထဲက ေက်ာင္းသားမ်ားကို မီးကင္းေစာင့္ခြင့္ ေပးပါတယ္။ အဲဒီမွာ ညဘက္ဆို မယ္ဒိုလင္ကေလးနဲ႔ တီးၾကဆိုၾကတဲ့

အစ္ကိုတခ်ိဳ႔နဲ႔ ထိေတြ႔ခြင့္ ရပါတယ္။ ဒီအစ္ကိုႀကီးေတြနဲ႔ ႏွစ္တခ်ိဳ႔ အတူတူ ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့လို႔ သူတို႔ မၾကာခဏ တီးမႈတ္သီဆိုခဲ့ၾကဘူးတဲ့ ျမန္မာ့ေခတ္ေဟာင္းေတးမ်ားျဖစ္တဲ့ ခ်စ္မိုးေဆြ၊ ခ်စ္ေရစင္၊ ဂုဏ္ျမင့္သူ၊ စံုေတာၿမိဳင္၊ စႏၵကိႏၷရီ၊ မိုးေဒ၀ါ၊ နတ္သွ်င္ေနာင္၊ ေ႐ႊစပါယ္႐ံု၊ ဆုထူး႐ြယ္ စတဲ့ ေခတ္ေဟာင္းသီခ်င္းမ်ားကို နားစြဲေအာင္ နားေထာင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းေတြကို ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္လာခဲ့မိပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းေတြ ထုတ္လႊင့္တာနဲ႔ ႀကံဳရင္၊ နားေထာင္ရမွန္းသိတဲ့၊ နားေထာင္တတ္တဲ့ အေလ့အထတခု ရလာခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာ့အသံက ဓာတ္ျပားရ၊

ေသာတ႐ွင္လိုရာ၊ ေတးေရးသူ ေတးဆိုသူအႀကိဳက္၊ ေတးသီခ်င္းမ်ား ထုတ္လႊင့္တဲ့အခါ

ေရဒီယိုမ႐ွိလို႔ အိမ္ေခါင္းရင္းက စိန္႔ေက်ာင္းသူမရဲ႔ ေရဒီယိုနဲ႔ သြားနားေထာင္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီစဥ္က ထုတ္လႊင့္မယ့္ ဂီတဂ်ယ္နယ္ျဖစ္တဲ့ 'ေတးဗိမာန္' နဲ႔ 'ခ်ိဳေတးသံ' တို႔ကို မုန္႔ဖိုးနဲ႔

၀ယ္ရပါတယ္။ ဂ်ာနယ္ထဲမွာ တလစာ ထုတ္လႊင့္မယ့္ ဂီတအဖြဲ႔ေတြနဲ႔ သီခ်င္းေတြ ပါ ပါတယ္။ ဆယ္တန္းေလာက္ေရာက္တဲ့အခါ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔စုၿပီး သီခ်င္းဆိုတတ္ေနပါၿပီ။ သန္းေဖေလးရဲ႔ 'အေပါင္းသခၤ်ာမင္းသမီးေလး' ကိုေမာင္ေမာင္ႀကီး ရဲ႔ 'အမိုက္မေလးငွက္ငယ္'

ကိုမင္းေနာင္ရဲ႔ 'ေမာင္းမကန္ေကသီဦး' ကိုျမႀကီးရဲ႔ 'မိုး' ကိုေစာညိန္းေရးတဲ့ 'ေႏြေႏွာင္းရက္က်န္' တို႔ကို ခံစားလႈပ္႐ွားတတ္လာခဲ့ပါၿပီ။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိေပမယ့္ ေဆြးေျမ့နာက်င္ရတဲ့

သီခ်င္းေတြနဲ႔ စိန္ေမာင္ျမင့္ရဲ႔ 'အမိုက္မေလးေ႐ႊသမင္' လို ဒႆနဆန္တဲ့ ေတးသီခ်င္းေတြကို ခံစားခ်စ္ခင္ ေနခဲ့မိတာ (ေျပာရရင္) ဒီကေန႔ အထိပါပဲ။

ေျခာက္ဆယ္ခုႏွစ္ ကုန္ခါနီးမွာ မိမိ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ တက္ေရာက္ခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ ပထမႏွစ္မို႔ ထီးတန္းေကာလိပ္၊ ထီးတန္းေက်ာင္းေဆာင္မွာ ေနခြင့္ရပါတယ္။ ထီးတန္းေက်ာင္းေဆာင္ သဟာယနဲ႔စာဖတ္ အသင္းမွာ အတြင္းေရးမႉး ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ အေဆာင္ေန ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႔ သာေရးနာေရးမ်ားကို အမႈေဆာင္ ေက်ာင္းသားမ်ားနဲ႔အတူ ေဆာင္႐ြက္ရပါတယ္။

ေက်ာင္းပိတ္တဲ့ေန႔ ညဦးပိုင္းမ်ားမွာ လိႈင္ျမစ္ကမ္းနားမွာ႐ွိတဲ့ ထီးတန္းဂ်က္တီဆင္းၿပီး ခံစားခ်က္ေတးေတြကို အလွည့္က် ဆိုၾကပါတယ္။ မိမိအလွည့္က်တဲ့အခါ

သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က 'ခုခ်ိန္ကစၿပီး ဒႆဂီရိက လြမ္းျပပါေတာ့မယ္ ခင္ဗ်ာ' လို႔ ေက်ညာေပးတတ္ၾကပါ တယ္။ မိမိက ခံစားခ်က္ေတးေတြကို ခ်စ္ေပမယ့္ လူက

ေဒါသကုမၼာရျဖစ္ေနလို႔ပါ။ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ခါနီးမွာ မိမိတို႔ က်င္းပတဲ့ ၿမိဳ႔မေမာင္ေမာင္ေလး (စႏၵရား) တို႔ ေတးဂီတအဖြဲ႔ကို ဧည့္ခံဖို႔ ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့ပါတယ္။ ဒီပြဲမွာ တက္သစ္စ အဆိုေတာ္အျဖစ္ နာမည္ႀကီးလာတဲ့ ခ်ိဳၿပံဳးက 'ပန္ပိေတာက္တို႔ေႂကြရာေျမ' သီခ်င္းနဲ႔ ဧည့္ခံေဖ်ာ္ေျဖခဲ့ ပါတယ္။ ဒီ သီခ်င္းကို နားေထာင္လိုက္ရတိုင္း ျပန္မေရာက္ေတာ့တဲ့ '႐ြာ' ကို လြမ္းတယ္။ 'ၿမိဳ႔' ကို

လြမ္းတယ္။ ဘ၀တခ်ိဳ႔ ေပးထားခဲ့ရတဲ့ 'ကန္႔ေကာ္ေတာ' ကို လြမ္းတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေမ့လို႔ မျဖစ္တဲ့ 'အျဖစ္သနစ္' ေတြ ႐ွိတယ္။ ခုႏွစ္သကၠရာဇ္ေတြ ႐ွိတယ္။ 'ညီမေလးမာလာ' ႐ွိတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

194

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

'ေမတၱာအသဲေလးမ်ား' ႐ွိတယ္။ 'ဆံၿမိတ္လည္းေျပ ပန္းလည္းေႂကြ' ႐ွိတယ္။ 'စိန္ပန္းျပာနဲ႔ေ၀းသူ' ႐ွိတယ္။

+++ +++ +++ ၁၉၅၆-ခုႏွစ္၊ ႏွစ္ဦးေလာက္က ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ စတုတၳအႀကိမ္ေျမာက္ ေက်ာင္းသားပြဲေတာ္ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ မိမိတို႔ ၿမိဳ႔ခံ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား အစ္ကိုတခ်ိဳ႔ရဲ႔

စီစဥ္မႈေၾကာင့္ ဒီေက်ာင္းသားပြဲေတာ္ကို ႀကံဳေတြ႔ခြင့္ ရလိုက္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိမိတို႔လို ေတာသူေတာင္သား သားသမီး၊ နယ္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား မ်ား အေနနဲ႔ ဒီလိုပြဲေတာ္မ်ိဳးမွာ

ပါခြင့္ရတယ္ဆိုတာ ႐ွားပါးတဲ့ အခြင့္အေရး တမ်ိဳးပါပဲ။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ႀကီးကို ျမင္ခြင့္၊ ေတြ႔ခြင့္ ရလိုက္တာကိုက အခြင့္အေရးႀကီးတခုလို႔ ဆိုရေတာ့မွာပါ။ အဓိပတိ လမ္းမတေလွ်ာက္၊ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမနဲ႔ သစ္ပုတ္ပင္ႀကီးအထိ အေၾကာင္းအရာ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ျပသထားတဲ့

ျပခန္းမ်ား ႐ွိပါတယ္။ ေက်ာင္းသားပြဲေတာ္ရဲ႔ ဇာတ္႐ံုကို ၀ိဇၨာခန္းမလို႔ေခၚတဲ့ Judson Hall ေ႐ွ႔က ျမက္ခင္းျပင္မွာ တည္ေဆာက္ထား ပါတယ္။ တင္ဆက္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳး ပါ၀င္ပါတယ္။

တပင္တိုင္အက၊ ယိမ္း၊ ႏွစ္ပါးခြင္၊ မင္းသားလတ္၊ တိုင္းရင္းသား ႐ိုးရာအကမ်ား၊ အိုးစည္ဒိုးပတ္ စတဲ့ တင္ဆက္မႈမ်ား ပါ၀င္ပါတယ္။ ဂ်ပ္ဆင္ခန္းမႀကီးထဲမွာ ျပင္ဆင္၀တ္စား ၾကပါတယ္။

ပြဲေတာ္ေကာ္မတီ၀င္မ်ားနဲ႔ လုပ္ငန္းေကာ္မတီ၀င္မ်ားက အစစအရာရာကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ၾကပ္ စီမံၾကပါတယ္။ ဒီအႀကိမ္ ေက်ာင္းသားပြဲေတာ္ရဲ႔ Hot Item က 'ညီမေလးမာလာ' အရိပ္ျပ

ျပဇာတ္ (Shadow Play) ပါ။ တညတာ ပြဲေတာ္ရဲ႔ ေနာက္ဆံုး အစီအစဥ္အျဖစ္ တင္ဆက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ 'အရိပ္ျပဇာတ္' Shadow Play ဆိုတာက ဒီလိုပါ။ ျမန္မာ့ဇာတ္သဘင္ ပြဲႀကီးမ်ားမွာ ေ႐ွ႔ဆံုးက

ကားႀကီးကို ျပည္ဖံုးကားလို႔ ေခၚပါတယ္။ ဇာတ္စင္ေပၚက ျပည္ဖံုးကားေနရာမွာ ႐ုပ္႐ွင္ကားမ်ား အျဖဴေရာင္ ပိတ္ကားက်ယ္ တခု ႐ွိပါတယ္။ အဲဒီ ကားေနာက္မွာ ျပခ်င္တဲ့ ျပကြက္မ်ားကို

သ႐ုပ္ေဆာင္သူမ်ားက ဇာတ္ညႊန္းအတိုင္း သ႐ုပ္ေဆာင္ၾကရပါတယ္။ သူတို႔ကို ေနာက္က ဆလိုက္မီးအားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ထိုးေပးပါ တယ္။ သ႐ုပ္ေဆာင္သူမ်ားရဲ႔ အရိပ္မ်ားက

ေ႐ွ႔ကပိတ္ကားေပၚမွာ လႈပ္႐ွားသမွ် အရိပ္ထင္ပါတယ္။ သစ္႐ြက္ေႂကြ တာေလးကအစ ျပလို႔ ရပါတယ္။ ဒါကို ႐ဲွဒိုးပေလးလို႔ ေခၚၾကပါတယ္။ ဒီဇာတ္မ်ိဳးမွာ ဇာတ္ေဆာင္ ႏွစ္စု လိုပါတယ္။ တစုက အမူအရာကို သ႐ုပ္ေဆာင္ပါတယ္။ တစုက စကားေျပာခန္း Dialogue ကို သ႐ုပ္ေဆာင္ ပါတယ္။ လိုအပ္တဲ့ ဇာတ္၀င္ခန္းမ်ား (ဥပမာ- ဧည့္ခန္း) ကို ျပင္ဆင္ေပးရတဲ့သူမ်ားဟာ

အျမန္ျပင္ဆင္ရတာ ေၾကာင့္ အရမ္းပင္ပန္းၾကပါတယ္။ ဇာတ္ရဲ႔ လိုအပ္တဲ့ သ႐ုပ္ေဖာ္မႈမ်ား ပီျပင္ဖို႔၊ ေတးဂီတပိုင္းက ပ့ံပိုးေပးရပါတယ္။

'ညီမေလးမာလာ' ဟာ ဒီလို ဇာတ္မ်ိဳးပါ။ ညီမေလးမာလာ ဒါ႐ိုက္တာနဲ႔ ဇာတ္ညႊန္းက

မင္းလွညြန္႔ၾကဴးနဲ႔ အဖြဲ႔ပါ။ ဇာတ္လမ္းတင္ဆက္သူ Narrator က ႐ုပ္႐ွင္သ႐ုပ္ေဆာင္နဲ႔ ေတးေရး ဒါ႐ိုက္တာ ျမတ္ေလးပါ။ ေတးဂီတအဇြဲ႔က စႏၵယားခ်စ္ေဆြ တူရိယာအဖြဲ႔ပါ။ ညီမေလးမာလာ ဇာတ္သိမ္းသီခ်င္းကို သီဆိုသူက အဆိုေတာ္ ေမာင္ေမာင္ႀကီးပါ။ ညီမေလးမာလာ အရိပ္ျပ

ျပဇာတ္ကို ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားနဲ႔ တကၠသိုလ္၀န္းက်င္မွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ျပည္သူမ်ားဟာ judson ျမက္ခင္းျပင္အျပည့္ လာေရာက္ ၾကည့္႐ႈအားေပးတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

ဇာတ္သိမ္းသီခ်င္းတင္ဆက္သူ ကိုေမာင္ေမာင္ႀကီးရဲ႔ေတးသံ၊ ဇာတ္လမ္းတင္ဆက္သူ သ႐ုပ္ေဆာင္မင္းသားႀကီး ျမတ္ေလးရဲ႔ ေၾကေၾကကြဲကြဲ တင္ဆက္မႈမ်ားေအာက္မွာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

195

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

'ညီမေလးမာလာ' အရိပ္ျပ ျပဇာတ္ကို လာေရာက္ၾကည့္႐ႈ ၾကတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား၊ ျပင္ပက ဧည့္ပရိသတ္မ်ားဟာ မ်က္ရည္မဆည္ႏိုင္ေအာင္ ခံစား နာက်င္ခဲ့ၾက ရပါတယ္။ ေနာက္တေန႔ ေန႔လည္ပိုင္းေလာက္မွာ မိမိဟာ ကိုေမာင္ေမာင္ညြန္႔၊ ကိုဗေဆြေလး၊

ကိုတင္ထြန္းတို႔နဲ႔ ယူနီယံ စားေသာက္ဆိုင္မွာ လက္ဖက္ရည္ ေသာက္ေနၾကပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ျမတ္ေလး ႐ုတ္တရက္ေရာက္လာ ၿပီး မိမိတို႔ ၀ိုင္းထဲ လာထိုင္ပါတယ္။ အားလံုးနဲ႔ သူဟာ သူငယ္ခ်င္းေတြလိုပဲ၊ ေနာက္ေနာက္ေျပာင္ေျပာင္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေျပာဆိုဆက္ဆံ ေနၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ မိမိက သူတို႔ကို အားက်ေနပါတယ္။ အစ္ကို ဗေဆြေလးက 'ဖိုးျမတ္ ဒီမွာ

တို႔ၿမိဳ႔ကေလး က ဥာဏ္ေမာင္' တဲ့။ မင္းတို႔အတြက္ လူငယ္ ေျခတက္ကေလးကြ။ ဒီေကာင္က အဆိုေတာ္ ျဖစ္ခ်င္ေနတာလို႔ အစ္ကို ဗေဆြေလးက ေျပာလိုက္ပါတယ္။ 'ဟုတ္လား၊ ဒါဆိုရင္ မင္း ဖိုးခ်စ္ (စႏၵယားခ်စ္ေဆြ) မူးေအာင္တိုက္ကြ၊ ဒါမွ အဆိုေတာ္ျဖစ္မွာ' လို႔ ျမတ္ေလးက

ခပ္တည္တည္တည္နဲ႔ ေျပာပါတယ္။ အားလံုးက ၀ိုင္းရယ္ၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ျမတ္ေလးက 'ေအး မင္းက... ဗေဆြေလးတို႔ ၿမိဳ႔ကဆိုေတာ့ သတိထားရမွာေပါ့ကြာ' လို႔ ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေျပာပါတယ္။ ဒါဟာ၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ႀကီး၊ ညီမေလးမာလာနဲ႔ ႐ုပ္႐ွင္မင္းသားႀကီး

ျမတ္ေလးတို႔ မိမိဘ၀ထဲ ေရာက္လာၾကပံုမ်ားရဲ႔ 'နိဒါန္းအစ' လို႔ မွတ္တမ္းတင္ရမွာပါ။ ++++ ++++ ++++ စတုတၳအႀကိမ္ေျမာက္ ေက်ာင္းသားပြဲေတာ္ႀကီး က်င္းပၿပီးေနာက္တႏွစ္ျဖစ္တဲ့ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္မွာ

မိမိ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ တက္ေရာက္ခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္မွာ ပဲခူး၊ ၁၉၅၉-၁၉၆၁ ခုႏွစ္မွာ မႏၱေလးေဆာင္ စတဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္မ်ားမွာ ေနထိုင္ပညာသင္ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ မႏၱေလးေဆာင္ သဟာယႏွင့္ စာဖတ္အသင္းရဲ႔ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီစဥ္က မႏၱေလးေဆာင္ အေဆာင္မႉးက ဆရာႀကီး ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း (ဒႆန) ပါ။

လက္ေထာက္အေဆာင္မႉးက ဦးေအာင္ၿမိဳင္သန္းပါ။ သဟာယနဲ႔ စာဖတ္အသင္းရဲ႔ အဓိက

လုပ္ငန္းတာ၀န္ေတြကေတာ့ အေဆာင္ေန ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႔ ေန႔စဥ္ စားမႈေသာက္မႈ ေတြ အဆင္ေျပေစဖို႔ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႔ ကိုယ္က်င့္ စိတ္က်င့္မ်ား 'ၾကံ့ခိုင္ေရး' အတြက္ အေဆာင္မႉးမ်ားနဲ႔အတူ ၾကပ္မတ္ထိန္းသိမ္းရတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ အေရးအႀကီးဆံုး

ကိစၥကေတာ့ လြတ္လပ္ေရးေခတ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ရဲ႔ အစဥ္အလာတခုျဖစ္တဲ့ ႏွစ္ကုန္ပိုင္း၊ ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္ဆန္းပိုင္း (ေဆာင္းနဲ႔ ေႏြအကူးရက္မ်ားမွာ) မျဖစ္မေန က်င္းပျပဳလုပ္ရတဲ့ အေဆာင္ရဲ႔ Annual Grand Dinner ႏွစ္ပတ္လည္ ညစာစားပြဲႀကီးနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ပြဲကို

ခမ္းခမ္းနားနား က်င္းပေပးရတဲ့ တာ၀န္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခမ္းအနားအတြက္ ႏွစ္စမွာ ကတည္းက ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ရံပံုေငြ ႐ွာထားၾကရပါတယ္။ အစိုးရ ႐ံုးပိတ္ရက္ႀကီးမ်ားမွာ အေဆာင္က

ထမင္းမေကၽြးပါဘူး။ ေက်ာင္းသားတေယာက္ကို ၁ က်ပ္ ၃၄ ျပားႏႈန္းနဲ႔ refund လုပ္ပါတယ္။

ေက်ာင္းသားမ်ားနဲ႔ ညႇိၿပီး ျပန္အမ္းေငြမ်ားကို စုထားရပါတယ္။ ဒီေငြမ်ားနဲ႔ လစဥ္ Special Dinner နဲ႔ ညစာစားပြဲႀကီးမွာ သံုးပါတယ္။ ညစာ စားပြဲႀကီးအတြက္ 'ဖိတ္ၾကားခြင့္' ေပးပါတယ္။ Guest Ticket မ်ား ေရာင္းေပးပါတယ္။ သီးျခားစပြဲ၀ိုင္း စီစဥ္ေပးပါတယ္။ 'ဧည့္လက္မွတ္' ကလည္း ရန္ပံုေငြ ရပါတယ္။ ဒီညစာ စားပြဲႀကီး တက္ေရာက္ဖို႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ႐ွိတဲ့

ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔အစည္းမ်ား အားလံုးကို ဖိတ္ၾကားပါတယ္။ မိမိအေဆာင္နဲ႔ (ေမာင္ႏွမေဆာင္) အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အေဆာင္ S and R E.C. တဖြဲ႔လံုးကိုလည္း ဖိတ္ၾကားရပါတယ္။ ဒီအခမ္းအနားမွာ အေဆာင္မႉးႀကီး၊ S and R အဖြဲ႔ ဥကၠဌနဲ႔ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ား(အခ်ိဳ႔)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

196

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ႏႈတ္ဆက္မိန္႔ခြန္းမ်ား ေျပာၾကပါတယ္။

ညစာစားပြဲႀကီးမွာ ေထာပတ္/အုန္း/ဒံေပါက္ ထမင္းတမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အသားဟင္းႏွစ္မ်ိဳး၊ ဟင္းခ်ိဳ၊ အစိမ္းေၾကာ္၊ ဘလေခ်ာင္ေၾကာ္၊ သစ္သီး အခ်ိဳရည္ တိုက္ေကၽြးပါတယ္။ ကံစမ္းမဲ

ေဖာက္ေပးပါတယ္။ ညစာထမင္း သံုးေဆာင္ခ်ိန္ကစၿပီး ည ဆယ္နာရီခြဲေလာက္အထိ ေတးသီခ်င္းမ်ားနဲ႔ ဧည့္ခံပါတယ္။ ၁၀ နာရီခြဲ ေနာက္ပိုင္းက စၿပီး မနက္ ၄နာရီေလာက္ထိ ေခတ္ၿပိဳင္ နာမည္ႀကီး အၿငိမ့္ပြဲ (တခုခုနဲ႔) ဧည့္ခံရပါတယ္။ ညစာ စားပြဲ အခမ္းအနား ႀကီးကို မီးနဲ႔ အလွ ဆင္ထားပါတယ္။ မလိုလားအပ္တဲ့ အေႏွာက္အယွက္မ်ား မျဖစ္ေစဖို႔ အေဆာင္ေန

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ U.T.C. တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားနဲ႔ S and R EC မ်ားက ေစာင့္ေ႐ွာက္ၾကပါတယ္။

မိမိတို႔ မႏၱေလးဆာင္ ႏွစ္ပတ္လည္ ညစာစားပြဲနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ပြဲႀကီးအတြက္ '႐ႈမ၀' အၿငိမ့္အဖြဲ႔နဲ႔ စႏၵရားခ်စ္ေဆြ (တူရိယာအဖြဲ႔) ေနာင္ 'ေကသီပန္' တူရိယာအဖြဲ႔ကို ေခၚယူ ဧည့္ခံေစပါတယ္။ ဒီစဥ္က စႏၵရားလွထြတ္၊ နီနီ၊ စႏၵယားခ်စ္ေဆြတို႔ အဖြဲ႔ေတြက နာမည္ႀကီးစပါ။ ဒီအထဲမွာ

စႏၵရားခ်စ္ေဆြနဲ႔ အစ္ကိုျမတ္ေလးတို႔ ဦးစီးတဲ့ ေကသီပန္ တူရိယာအဖြဲ႔က ပိုၿပီး popular ျဖစ္ ေရပန္းစားပါတယ္။ သူတို႔ ရက္ မေပးႏိုင္မွ အျခားအဖြဲ႔မ်ားကို ေခၚယူၾကတာပါ။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ဟာ အဲဒီစဥ္က ရန္ကုန္တကၠသိုလ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သာမႈ နာမႈမ်ားနဲ႔ စစ္ဆန္႔က်င္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းမ်ားထဲမွာ တက္တက္ႂကြႂကြပါခဲ့ၾကလို႔ပါ။ အထူးသျဖင့္ ၁၉၆၀-ျပည့္ႏွစ္၊ ျမန္မာ့႐ုပ္႐ွင္ေလာကမွာ ေကာလိပ္ဂ်င္ေန၀င္း၊ ျမတ္ေလး၊

ထြန္းေ၀တို႔ ဆိုတာ 'မ႐ွိမျဖစ္တဲ့သူေတြ' ျဖစ္ေနပါၿပီ။ 'စႏၵရားခ်စ္ေဆြ' ဆိုတာကလည္း တကယ့္ စႏၵရားခ်စ္ေဆြ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ သူဟာ ၁၉၅၉ မန္းရာျပည့္ပြဲမွာ အေကာင္းဆံုး စႏၵရားဆု ရ႐ွိခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ ႏွစ္ဦးရဲ႔ အခ်စ္၊ အလြမ္း၊ အမုန္းဖြဲ႔ေတးမ်ားဟာ လူတန္းစားလူမႈဇစ္ျမစ္ကို အေျခခံထားတဲ့ 'အခ်စ္ဖြဲ႔ဒႆန' ေတးမ်ား ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ သူတို႔ရဲ႔ ေတးဂီတ၊ အေရးအဖြဲ႔၊ ဆိုဟန္ တီးဟန္မ်ား အားလံုးဟာ အႏွစ္သာရ အသစ္၊ ဟန္သစ္နဲ႔ ေတးသံဖြဲ႔စည္းပံု အသစ္နဲ႔ပါ။ 'ေခတ္ေဟာင္းေတး' နဲ႔ လမ္းခြဲလိုက္တဲ့ 'ေခတ္သစ္ေတး' သီခ်င္းမ်ားပါ။

သီခ်င္းနာမည္မ်ားေလာက္ကို အကဲခတ္ၾကည့္႐ံုနဲ႔ သိ႐ွိႏိုင္ပါတယ္။ 'မခင္ႏွင္းဆီ၊ မခင္ႏွင္းဆီရဲ႔ႏွင္းဆီ၊ မခင္ႏွင္းဆီရဲ႔ႏွင္းဆီဇာတ္လမ္း' စတဲ့ အစ္ကိုျမတ္ေလးရဲ႔

'မခင္ႏွင္းဆီ(သီခ်င္းတြဲမ်ား)' ဟာ ေခတ္ေပၚေတးသီခ်င္းပိုင္းမွာ အသစ္ပါ။ ေကသီပန္တူရိယာ အဖြဲ႔ ျဖစ္လာတဲ့အခါ စႏၵရားခ်စ္ေဆြရဲ႔ 'ခ်စ္ေရးခက္ခက္၊ ခက္ခက္ကိုမွလိုခ်င္တယ္' ေတးမ်ား၊ ကိုေမာင္ေမာင္ႀကီးရဲ႔ 'ျခားနားခ်က္၊ ေျဖ႐ွင္းခ်က္'၊ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ေလးေအာင္ ေရးၿပီး သန္းေဖေလး သီဆိုတဲ့ 'အေပါင္းသခၤ်ာမင္းသမီးေလး' စတဲ့ ေခတ္ေပၚေတးမ်ားဟာ

ေခတ္ၿပိဳင္ေပၚလာၾကတဲ့ လူတန္းစားအခ်စ္နဲ႔ ဒႆနကို ေဖာ္က်ဴးထားတဲ့ ေတးမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႔ ေတးသီခ်င္းမ်ားဟာ အဲဒီစဥ္က ေခတ္ၿပိဳင္ လူငယ္မ်ားရဲ႔ ခံစားခ်က္မ်ားကို

ထင္ဟပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အစ္ကိုျမတ္ေလးရဲ႔ 'ပင္လံုထိပ္ထားဦး၊ အင္းလ်ားအမွာ ေတာ္ပံု'၊

ပင္လံုထိပ္ထားဦး ႐ုပ္႐ွင္ကားရဲ႔ ဇာတ္၀င္ေတးမ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ 'ေ၀းၿပီေမႊးေရ' (ကိုေမာင္ေမာင္ႀကီး) ၊ ' ေရေျမဆံုးေစေတာ့' စတဲ့ ေတးသီခ်င္းမ်ားဟာ ေတးျပဳစာဆိုမ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ အစ္ကို ျမတ္ေလးနဲ႔ စႏၵရားခ်စ္ေဆြတို႔ရဲ႔ အႏုပညာနဲ႔ ယံုၾကည္မႈ ဒႆနမ်ားကို ထင္ဟပ္ေနတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။

အစ္ကိုျမတ္ေလး ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ေကသီပန္ တူရိယာအဖြဲ႔ဟာ ၁၉၅၈- ခုႏွစ္

ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး လႈပ္႐ွားမႈအတြက္ 'အမ်ားစုဆႏၵ၊ ဆယ္ႏွစ္၀ယ္၊ ဆယ္ၾကစို႔၊ ဧရာ၀တီငိုသံဒို႔ၾကားရသည္' စတဲ့ စစ္ဆန္႔က်င္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတးမ်ား ေရးသား စပ္ဆို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

197

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

တင္ဆက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၁၉၅၉ မွာ 'ပညာေရးႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲဂုဏ္ျပဳေတး' ၁၉၆၀

ကမၻာစစ္ဆန္႔က်င္ေရး၊ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ 'ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသည္အေပါင္းလကၡဏာ' ေတး၊ ၁၉၆၁ တ႐ုပ္ျဖဴက်ဴးေက်ာ္မႈ ဆန္႔က်င္ေရးေတးမ်ားကို ေရးသား၊ သီဆို တင္ဆက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းမ်ားဟာ ေျခာက္ဆယ္ခုႏွစ္မ်ားက ေက်ာင္းသားမ်ား၊ ျပည္သူမ်ားအၾကားမွာ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ က်န္ရစ္တဲ့ 'သမိုင္း၀င္ေတးသီခ်င္မ်ား' ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ၁၉၆၀- ျပည့္ ပတ္၀န္းက်င္ေလာက္မွာ ျမန္မာဇာတ္သဘင္အဖြဲ႔မ်ားရဲ႔ တင္ဆက္မႈမွာ

ေ႐ွ႔ပိုင္းျပဇာတ္မ်ား၊ ေခတ္စားစ ျပဳလာတယ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေ႐ႊမန္းတင္ေမာင္နဲ႔ ၿမိဳ႔ေတာ္သိန္းေအာင္ ဇာတ္ႀကီးမ်ားက တင္ဆက္တဲ့ ေ႐ွ႔ပိုင္းျပဇာတ္မ်ားဟာ လူထုမ်ားအၾကား

ေျပာစမွတ္ ဆိုမွတ္ ျပဳရပါသည္။ ျမန္မာ့႐ုပ္႐ွင္နယ္ထဲမွာလည္း ျမတ္ေလး၊ ေကာလိပ္ဂ်င္ေန၀င္းနဲ႔ မႏၱေလးဦးေက်ာက္လံုးတို႔ဟာ 'အေျပာ' သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ားနဲ႔ လူထုႀကိဳက္သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား

ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ ဒီဘက္မွ အစ္ကိုျမတ္ေလးက ပိုၿပီးထင္႐ွာသလားလို႔ ယူဆခ်င္ပါတယ္။ ပင္လံုထိပ္ထားဦး ႐ုပ္႐ွင္ကားကို မိမိတို႔ မႏၱေလးေဆာင္ S and R ရံပံုေငြပြဲ ျပသၾကပါတယ္။ လူထုမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ားအၾကား လက္မွတ္မ်ား ေရာင္းခ်ရာမွာ အခက္အခဲမ႐ွိပဲ

လြယ္လြယ္ကူကူ ေရာင္းခ်လို႔ ရပါတယ္။ ျမသန္းတင့္က 'လိုက္ခဲ့ေတာ့ျမႏၵာ' ၀တၳဳကို ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ ေရးသားခဲ့တယ္ ထင္ပါတယ္။ အစ္ကိုျမတ္ေလးက ဒီကာလ၀န္းက်င္မွာပဲ

'ပင္လံုထိပ္ထားဦး' သီခ်င္းကို ေရးစပ္ခဲ့တယ္လို႔ ယူဆခ်င္ပါတယ္။ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္မွာ အစိုးရက ႐ွမ္းေစာ္ဘြားမ်ားရဲ႔ ပေဒသရာဇ္အခြင့္အာဏာကို ႐ုတ္သိမ္းခဲ့ပါတယ္။ သ႐ုပ္ေဆာင္နဲ႔ ဒါ႐ိုက္တာ ျမတ္ေလးဟာ ပင္လံုထိပ္ထားဦး ႐ုပ္႐ွင္ကားကို (႐ွမ္းအမ်ိဳးသားလူထုႀကီးရဲ႔

ပေဒသရာဇ္စနစ္ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္႐ွားမႈကို ဇာတ္ေက်ာ႐ိုးအျဖစ္ထားၿပီး) ႐ိုက္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဇာတ္ေက်ာ႐ိုးကို ပင္လံုထိပ္ထား (တင္တင္မူ) နဲ႔ ျပည္မႀကီးမွ ေရာက္႐ွိလာသူ စာေရးဆရာ

ကိုစိုးႏိုင္ (ျမတ္ေလး) တို႔ ၂ ဦးအၾကားက အခ်စ္နဲ႔ ပေဒသရာဇ္စနစ္ အယူအဆမ်ား အားၿပိဳင္ပံုနဲ႔ ထင္ဟပ္ျပ ခဲ့တာပါ။ သ႐ုပ္ေဆာင္သူမ်ားဟာ မိမိတို႔ ဇာတ္႐ုပ္ကို မိမိတို႔ ပိုင္ႏိုင္စြာ

သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကေၾကာင္း ေဖာ္ျပရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မင္းသား ျမတ္ေလးရဲ႔ (အေျပာနဲ႔ သ႐ုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကို) ႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္ ပရိသတ္ႀကီးက မၾကာခဏ လက္ခုပ္တီး

ၾသဘာေပးခဲ့ၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ (ပင္လံုထိပ္ထားဦးသီခ်င္းနဲ႔ ႐ုပ္႐ွင္မွာ အစ္ကို ျမတ္ေလးရဲ႔ အႏုပညာ ၀မ္းစာကို အကဲခတ္ႏိုင္ဖို႔ (မွတ္မိသမွ်) ပင္လံထိပ္ထားဦးသီခ်င္းကို ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းဟာ အႏွစ္ ၅၀ ႐ွိပါၿပီ။ ျဖည့္ၾက၊ ျဖဳတ္ၾကေစလိုပါတယ္။

'ပင္လံုထိပ္ထားဦး' ကို အစ္ကိုျမတ္ေလး ေရးစပ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းကို အသံသြင္းသူနဲ႔ သီဆိုသူကေတာ့ အဲဒီစဥ္က ေကသီပန္ တူရိယာအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ စႏၵရားခ်စ္ေဆြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းကို စႏၵရားခ်စ္ေဆြက လြဲၿပီး တျခားဘယ္သူမွ ျပန္ဆိုတာ မၾကားခဲ့ပါဘူး။ စႏၵရားခ်စ္ေဆြရဲ႔ အသံသြင္းေခြမ်ား ႐ွိႏိုင္ပါတယ္။ အခုေတာ့ စႏၵရားခ်စ္ေဆြေရာ၊ အစ္ကိုျမတ္ေလးပါ မိမိတို႔ကို ႏႈတ္ဆက္ သြားခဲ့ၾကပါၿပီ။ "ပင္လံုထိပ္ထားဦး" (သီခ်င္း)

-(ေျခဆင္း- ေမာင္းသံ၊ တခုေသာ ေမာင္းသံ... ၾကားေလတိုင္းမွာျဖင့္၊ ထြက္ကိုပဲ ထြက္ေျပးခ်င္တယ္ေလ....... ။ နား.. ႏွစ္ဖက္ကို စံုကာပိတ္လ်က္.. အတင္း႐ုန္းကန္

ေျပးထြက္ရတာလဲ.. မ်ားပဲ မ်ားပါၿပီပေကာေလ...။ တခုေသာ အသံေနာက္က.. တခုေသာ သ႑ာန္ေရာက္လာ.. ဘ၀င္တုန္ စိတ္မ်ား႐ူးမယ့္ အတိတ္ရန္ဟာေလ... ပင္လံုထိပ္ထားဦးရဲ႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

198

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အရိပ္သ႑ာန္ပါ မေသြ။)

ဗူး ဖ႐ံု သခြါး ပဲ ေျပာင္း စပါးေတြ... ထြန္ေႏွာလာတဲ့ ဂႏိုင္ေတာေျခ.. ျငင္းခုန္ကစားပြဲ အေလာင္းအစား ေတြ.... အလြန္ေပါပါတဲ့ ၿမိဳင္ေမာေျမ...။ (ဗံု႐ွည္)၂ တီးလို႔ လင္းကြင္းသံ စာစာေ၀ (ေမာ)၂ ေျမ

(ထံုေပ)၂ ဟီးသမို႔ သဘင္က်င္းဟန္ ျဖာျဖာေန (သေဘာ)၂ ေတြ.... မနက္ခင္းလင္းလို႔... အိပ္ရာထမေလ.. ႐ွမ္းေတာင္ေျခ ေတာေျခ.. လက္ဖက္ခင္းဆင္းလို႔ လိပ္ျပအကေတြ.. စြမ္းေဆာင္ ဒီေမာေျမ။

တို႔မ်ားေတာင္သူ ေတာင္သား.. ယာသမား အလုပ္သမားေတြ.. အမ်ိဳးသားအေမြအႏွစ္ ခံယူကာ စိုးပိုင္တဲ့ေျမ.. လယ္လုပ္သူတိုင္း လယ္ပိုင္ေစ.. တို႔မ်ား လုပ္သား ေမာ ဘ၀ေတြ အေျခ...

လူသားေတြနဲ႔ ကင္းလြတ္သူေရ..... သင္ မယံုေသာ္လဲ.. ႐ွိပါေစေလ..၊ ဘုရင္ဂုဏ္သေဘာမွာ ေသြးခြဲတဲ့.. ပင္လံုေမာကလ်ာ အေရးပဲမို႔ေလ.. သင္မယံုေသာအခါ တေမးထဲ ေမးေနမယ္ အ႐ွည္.. ကဲ.. သင္မယံုေတာ့လဲ.. ကဲ.. ႐ွိပါေစေလ..။ ႐ွမ္းျပည္ေရာက္လို႔လဲ.. အနယ္ထိုင္ေန.. မွန္းေျခမေပါက္လို႔လဲ.. မေနႏိုင္ေပ..

စမ္းေရေသာက္ဖို႔ပဲ.. အေျခဆိုင္သေလ..။

႐ွမ္းျပည္ေရာက္သြား.. စခန္းေျခေအာက္နား.. အပမ္းေျဖ တေထာက္နားေန...။ ထိုအခါက်မွ ေမာမ်ားဘက္ေတာ္သူက ေတာကစား ထြက္ေတာ္မူသတဲ့ေလ... အခါခြင့္ၾကံဳႀကိဳက္ၾကသမို႔..

ဖူးေမွ်ာ္ၾကတာေတြ.. စံုလင္သိုင္းဖြဲ႔ အ႐ိုင္း အကိုညီေတြ.. ျခံဳသင္တိုင္းနဲ႔ ပလိုင္း ကိုယ္စီေ၀...။ အဲဒီအထဲမ်ား.. ကၽြန္ေတာ္ကပဲ ေငးေမာ ျပန္ကာေန.. ဒါကို ပင္.. ေဒါပြတယ္ သတဲ့ေလ.. မဖူးေျမႇာ္ေကာင္းလားလို႔.. ကမၻာရန္တမွ် အေျခ.. အထူးေခၚေထာင္းထားလို႔ အနာဒဏ္ ဘ၀ေစ.. က်ဴးေက်ာ္ ေၾကာင္းတရားနဲ႔ ရာဇမာန္႐ွေန...။ ရန႔ံသင္းကင္းမဲ့တဲ့ ပန္းေဒလီယာအေျခ ပ်႔ံသင္းႏွင္းတြဲ႔တြဲ႔ ႐ွမ္းျပည္ဆီမွာေလ

ဟန္တင္းကင္းမဲ့မဲ့ နန္းေဗြသီဟာေရ...။

အခန္းဆၿပီးေမွ်ာ္ ေတြးဆေတာ့.. နန္းက်သမီးေတာ္ေလး ဘ၀ပါေပ...။ သူ႔ကိုယ္သူ.. အသြင္တမူျခား.. ဘုရင္တဆူလား မင္းမူျပန္လို႔ေန..။ အေျခအျမစ္ အရင္းခံစ႐ိုက္က ပေဒသရာဇ္အႂကြင္းအက်န္ ဂိုက္ေတြ ထားေနတယ္ေလ..။ အသားဆီ.. အဆန္းခ်ီေတြခ်ဲ႔.. ပါးနီ ႏႈတ္ခမ္းနီေတြနဲ႔ မႈန္းသလို႔ေန.. အဆန္းမတူပါေပ၊ လူ႔ေလာက ဟန္ပန္အေရးနဲ႔ ပ်မ္းမွ်ေၾကးအေျခ.. ဥေရာပ ဆန္ဆန္ေတြးတဲ့ (႐ွမ္း)၂ မေလးေရ... အတူတလွမ္း မသြားဘဲ.. အသဲစား ခ်ဴၿပီးကာေမႊ တမူဆန္းျပား.. တလြဲမွား.. အယူသည္းပါေပ.. လူအတန္းစား.. တကတဲ ခြဲျခားသူႀကီးေရ...။

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ရဲ႔ ေျခာက္ဆယ္စုႏွစ္ ပံုရိပ္မ်ားကို မွတ္တမ္းတင္လ်င္၊ ႐ုပ္႐ွင္သ႐ုပ္ေဆာင္၊

ေတးျပဳစာဆိုျမတ္ေလး၊ စႏၵရားခ်စ္ေဆြ၊ ကိုေလးညြန္႔တို႔ ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ေကသီပန္တူရိယာအဖြဲ႔ မပါလွ်င္ မျပည့္စံုႏိုင္ပါဘူး။ ေက်ာင္းသားပြဲေတာ္မ်ား၊ ႏႈတ္ဆက္ညစာစားပြဲႀကီးမ်ား၊ အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနားမ်ားဟာ ေကသီပန္မပါရင္ မျပည့္စံုဘူးလို႔ ဆိုရပါမယ္။

'အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေတး' မွတ္တမ္းမွာ ေကသီပန္ရဲ႔ ေခတ္ေပၚေတးမ်ား၊ အသံဖြဲ႔စည္းမႈမ်ား

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

199

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ကိုယ္စားျပဳထားတဲ့ ဒႆနမ်ားဟာ 'ေခတ္တေခတ္' ကို ကိုယ္စားျပဳခဲ့တယ္လို႔ ဆိုရမွာ

ျဖစ္ပါတယ္။ 'ပန္းတိုင္းပြင့္ပါေစ၊ ပင္လံုထိပ္ထားဦး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသည္ အေပါင္းလကၡဏာ၊ မခင္ႏွင္းဆီ သီခ်င္းတြဲမ်ား၊ စႏၵရားခ်စ္ေဆြရဲ႔ ေမ့ကြက္ကို႐ွာ၊ မနက္ျဖန္မွဆက္ငိုမယ္' စတဲ့ ေတးအဖြဲ႔မ်ားနဲ႔ ခံစားခ်က္ေတးမ်ား ဟာ ျမန္မာ့ေခတ္ေပၚေတးဂီတသမိုင္းမွာ ၾကံ့ခိုင္တဲ့မွတ္တိုင္မ်ား ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥာဏ္ေမာင္ခ်စ္ [ပိေတာက္ပြင္သစ္မဂၢဇင္း၊ အမွတ္(၂၆)၊ စက္တင္ဘာလ၊ ၂၀၀၉ မွ ကူယူေဖာ္ျပပါတယ္။]

Tuesday, October 27, 2009

ဇနီးႏွင့္သားသမီးမ်ားသို႔-ေထာင္တြင္းမွေပးစာမ်ား ေရးသူ-လူထုဦးလွ

ေဒၚအမာ

လူထုသတင္းစာတိုက္ မႏၱေလး။ ရန္ကုန္ဗဟိုစံျပေထာင္ ၃-၂-၅၄

မာ,

ဇႏၷ၀ါရီလ ၂၀ ရက္ေန႔က ရန္ကုန္ကို ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ေရာက္ပါတယ္။ ကိုယ္တို႔ စီးလာတဲ့ ေလယာဥ္ပ်ံကလဲ တရားခံတေယာက္ ပါလာတယ္ဆိုၿပီး ၀ူး၀ူး ၀ါး၀ါး မလုပ္ပါဘူး။ တေလွ်ာက္လံုး သေဘာေကာင္းပါတယ္။ ေလယာဥ္ပ်ံႀကီးက သက္မဲ့ သတၱ၀ါမို႔လား? ရာသီဥတုက

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

200

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေကာင္းလို႔ဘဲလား? အေၾကာင္း ၂ ခုလံုးေႀကာင့္ဘဲလား? ၂ ခုလံုးေႀကာင့္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ထင္တယ္၊ ၿငိမ္လိုက္တဲ့ ေလယာဥ္ပ်ံ။

မဂၤလာဒံုေလဆိပ္မွာ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔သား ၂၀၀ ေလာက္က ပန္းစည္းေတြ, ဘာေတြနဲ႔ ဆီးႀကိဳေနၾကတယ္။ ၁၉ ရက္ေန႔ကလဲ တႀကိမ္ လာႀကိဳၾကေသးသတဲ့၊ အဲဒီေန႔က ဆိုရင္ လူ ၃၀၀ ေလာက္ ႐ွိတယ္တဲ့၊ ၀မ္းနည္းထိခိုက္တဲ့ မ်က္ႏွာမ်ားနဲ႔ ပန္းစည္းမ်ား ကိုယ့္ကို ေပးၾကတယ္။ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆာင္႐ြက္တဲ့ ကိုယ့္ကို လႊတ္ေပးဘို႔လဲ ေႂကြးေၾကာ္ ၾကတယ္။

စံုေထာက္အရာ႐ွိ ၄, ၅ ေယာက္ကလဲ တာ၀န္အရ လာေစာင့္ေနၾကရတယ္။ ရန္ကုန္က လာႀကိဳၾကတဲ့ လူေတြကို ၾကည့္ၿပီး မႏၱေလးေလဆိပ္မွာ မိဘေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ မင္းတို႔တေတြ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဘက္ေတာ္သား ၃, ၄ ရာနဲ႔ သတင္းစာဆရာေတြ၊ ဦးမူတို႔လို မိတ္ေဆြေတြ လိုက္ပို႔တာကို ျပန္ျမင္ေနမိေတာ့တယ္။ ခ်မ္းျမသာစည္ ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ မင္းက ကိုယ့္နားမွာ ထိုင္ၿပီး မွာခ်င္တာေတြ မွာလိုတဲ့အခါမွာ စံုေထာက္အရာ႐ွိတဦးက

ဘာမ်ားေျပာမွာပါ လိမ့္ဆိုၿပီး၊ တို႔ ၂ ေယာက္ စကားေျပာတာကို အတင္း၀င္နားေထာင္တာေတြ၊ မင္းဟာ သတၱိေကာင္းတဲ့ မိန္းမျဖစ္ၿပီး၊ ကိုယ့္ကို ရန္ကုန္ပို႔ဘို႔ ေလဆိပ္ကို ေခၚလာတဲ့အခါ မ်က္ရည္က်တာေတြကို ျမင္ေယာင္ေန တယ္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဘက္ေတာ္သားေတြက ပန္းစည္းမ်ားနဲ႔ လာေစာင့္ၾကေပမယ္လို႔၊ မဂၤလာဒံု ေလဆိပ္မွာ ရန္ကုန္ရဲအဖြဲ႔၀င္ေတြက စီကလပ္ အက်ဥ္းသားေတြ ႐ံုးထုတ္တဲ့

ေထာင္အခ်ဳပ္ကားအစုတ္ ႀကီးနဲ႔ ကိုယ့္ကို လာႀကိဳေနၾကတယ္။ ကားက အခ်ဳပ္ကား၊ အေဟာင္းႀကီးလဲျဖစ္၊ စုတ္လဲစုတ္တယ္။ ကိုယ့္ မ်က္စိထဲမွာျဖင့္ တို႔မႏၱေလးက

အသုဘကားအစုတ္မ်ိဳး ခတ္ဆန္ဆန္ဘဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္က ဒီကားနဲ႔ေတာ့ မလိုက္ဘူးလို႔ ေျပာရတယ္။ ဒီေတာ့ ရန္ကုန္ရဲအျဖစ္နဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ အမႈထမ္းဘူးတဲ့ ကိုယ့္ကို တာ၀န္ခံေခၚေဆာင္လာတဲ့ မႏၱေလးခ႐ိုင္ရဲ၀န္ႀကီး ဦးဘဦးက လာႀကိဳတဲ့ ရဲအုပ္ကို

အျပစ္တင္တယ္။ ၀ိုင္ယာလက္ကားတစီးေလာက္ ေခၚခဲ့စရာ ေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါနဲ႔

ဦးဘဦးက တိုက္စီတစီးငွားၿပီး ဘားလမ္းၿမိဳ႔မအခ်ဳပ္ေထာင္ကို ကိုယ့္ကို လိုက္ပို႔တယ္။ ကိုယ္က ဘားလမ္းအခ်ဳပ္အေၾကာင္း ၾကားဘူးထားတာနဲ႔ ရန္ကုန္ေထာင္ကို တိုက္႐ိုက္ ပို႔ေပးႏိုင္မလားလို႔ ဦးဘဦးကို ေမးပါရဲ႔။ ဦးဘဦးက သူ႔တာ၀န္က ကိုယ့္ကို ရန္ကုန္ရဲကို အပ္ဘို႔ ျဖစ္တယ္။

ရန္ကုန္ရဲကမွ တျခားတာ၀န္ေတြကို ဆက္လက္ေဆာင္႐ြက္ရမယ္လို႔ ေျပာျပၿပီး၊ ဘားလမ္းမွာဘဲ ထားခဲ့ပါတယ္။ ဟုတ္မလား မေျပာတတ္ပါ။ သူတို႔ထံုးစံေတြ ကိုယ္လဲ နားမလည္ပါ။

၂၀- ရက္ေန႔ ညတညေတာ့ ငရဲျပည္ အလည္ေရာက္တဲ့ ညပါဘဲ။ ဘားလမ္း ၿမိဳ႔မအခ်ဳပ္ဟာ ဒါေၾကာင့္လဲ နာမည္ႀကီးတာပါဘဲ။ ေမွာင္လိုက္တာက ရစရာ မ႐ွိဘူး။ ၂၄-နာရီ

မီးထြန္းထားရတယ္။ ေလေကာင္းေလသန္႔ဆိုတာက ဘလာနတၳိဘဲ။ ေနေရာင္ဆိုတာ ျဖဴသလား မဲသလားသာ ေမးၾကေပ ေတာ့။ ဆူသံညံသံေတြကလည္း စိတ္မခ်မ္းသာစရာဘဲ။ ေရခ်ိဳးဆင္းရဲတာကလဲ ေျပာစရာမ႐ွိဘူး။ အဲဒီ အခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာ တခ်ိဳ႔ တရားခံေတြဟာ ၆,လ တႏွစ္႐ွိေနၾကၿပီ။ တဦး၊ ၂ဦးဟာ ၁, ႏွစ္၊ ၂ႏွစ္႐ွိေနၿပီမို႔ အသားအေရေတြဟာ

ေသြးေရာင္သားေရာင္ မ႐ွိေတာ့ဘူးတဲ့။ ကိုယ္နဲ႔ေတာ့ မေတြ႔ရပါဘူး။ ကိုယ္နဲ႔တခန္းထဲ

အတူေနရတဲ့ ေက်ာင္းသားကေလးတေယာက္က ေျပာျပလို႔ သိရတာဘဲ။ သူကေလးကိုက ဒီအခန္းက်ဥ္းကေလးထဲမွာ ၂လ,၃လ, ႐ွိၿပီဆိုလား? သူကေလးကေတာ့ အုတ္နံရံမွာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

201

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေက်ာင္းသားတံဆိပ္ေတြ ေရးဆြဲတယ္။ ကဗ်ာလကၤာေတြ ေရးျခစ္တယ္၊ ကာတြန္းေတြ ေရးတယ္။ ေန႔စဥ္ သူဒါေတြ လုပ္ေနတာဘဲတဲ့။

တရားခံေတြ ဇြဲႀကိဳးခ် ေသတတ္လြန္းလို႔တဲ့၊ ဘားလမ္းအခ်ဳပ္ခန္းမွာ ျခင္ေထာင္ ေထာင္ခြင့္ မျပဳဘူး။ ျခင္ကလည္းကိုက္၊ ပိုးဟပ္ျဖဴႀကီးေတြကလည္း ေပါ၊ ႏႈတ္ခမ္းေမြးေ႐ွေ႐ွနဲ႔

ေျမႂကြက္အိုႀကီးေတြ ကလဲ ၀င္၀င္လာေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္သည္႐ွိ၊ မေပ်ာ္သည္႐ွိ ျခင္ေထာင္နဲ႔ အကာအကြယ္လုပ္ၿပီး လွဲေနတာ အေညာင္းသက္သာမယ္ ဆိုၿပီး ျခင္ေထာင္

ေထာင္ခြင့္ေတာင္းရတယ္။ ဆိုင္ရာပုဂၢိဳလ္ေတြက လာၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ကိုေတာ့ ျခင္ေထာင္ ေထာင္ခြင့္ျပဳပါတယ္။ ေထာင္လို႔ ရေအာင္လဲ ကူညီၾကတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ နဲနဲေတာ္ေသးတာေပ့ါ၊ မဟုတ္ယင္ အေသြးေတြ အသားေတြ လွဴရလို႔ ေတာ္ေတာ္ကုသိုလ္ ရလိုက္ဦးမွာ။ ျခင္ေထာင္ ေထာင္ရေပမယ္လို႔ တညဥ့္လံုး အိပ္လို႔ မေပ်ာ္ပါဘူး။ နဲနဲပါးပါးေမွးရ

အေညာင္းဆန္႔ရတာေလာက္ ႐ွိတာပါဘဲ။ ညစ္လဲညစ္ပတ္၊ ဆူလဲဆူ၊ အိမ္သာနံ႔ကလဲနံေတာ့ အိပ္လို႔ ဘယ္ရႏိုင္ပါ့မလဲ? ဒီဘားလမ္းအခ်ဳပ္မွာ အမ်ိဳးသမီးေတြကိုလဲ ခ်ဳပ္ထားတယ္။ မေကာင္းတဲ့ အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အဘမ္းခံထားရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကေလးတဦးကေတာ့

စိတ္ကနဲနဲ ေနာက္ေနသတဲ့။ သူကျဖင့္ တညလံုး သီခ်င္းဆိုေနတာဘဲ။ အသံကလဲ ေကာင္းပါရဲ႔၊ သီခ်င္းကလဲ ေကာင္းပါရဲ႔၊ ဒါေပတဲ့ ဘ၀ဆံုး႐ႈံးေနတဲ့ မိန္းကေလးရယ္လို႔လဲသိ၊ စိတ္မေကာင္းတဲ့ အ႐ူးမ,ကေလးမွန္းလဲသိေနေတာ့ သူ႔သီခ်င္းေတြဟာ ကိုယ္ေနရတဲ့ ငရဲခန္းထဲမွာ

သာသာယာယာ မျဖစ္လာဘူး၊ ငရဲျပည္က ငရဲပန္းပန္ၿပီး ေတးသီခ်င္းေတြကို ပူပူေလာင္ေလာင္ ဆိုေနတာလို႔ဘဲ ထင္မိတယ္။ အမွန္ကေတာ့ ဟုတ္လဲဟုတ္႐ွာ မွာပါဘဲ။ ရင္ထဲမွာ ပူေလာင္ေန႐ွာမွာပါဘဲ။ ၂၁ ရက္ေန႔ ၁၀ နာရီခြဲေလာက္မွာ ဘားလမ္းအခ်ဳပ္ကေနၿပီး ပုလိပ္႐ံုးႀကီး ပထမအထပ္က တရားသူႀကီး ဦးေက်ာ္ေဂါင္ရဲ႔ နံပါတ္ ၈ ႐ံုးကို ရဲအမႈထမ္းမ်ားက လာေခၚသြားတယ္။

ကိုေအးေမာင္ (ဦးေအးေမာင္ ဘီအက္စ္စီ-ဘီအယ္လ္) တေယာက္ကျဖင့္ တရားသူႀကီးေ႐ွ႔မွာ ေခါင္းေပါင္းႀကီး တကားကားနဲ႔ ဘာေတြလုပ္ေန ေျပာေနသလဲ မသိပါဘူး။ ၀တ္လံုလို ၀တ္စားထားေတာ့ ကိုေအးေမာင္ ဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးခန္႔တယ္။ အိေျႏၵရတယ္။ အမႈနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး ထံုးစံအတိုင္း ေျပာစရာေတြ ေျပာေနတာ ေပါ့ေလ။

တျခားမိတ္ေဆြ၀တ္လံုေတြလဲ လာၾကတယ္။ သူတို႔လိုက္ပါ ေဆာင္႐ြက္ေပးဘို႔ အသင့္ပါဘဲလို႔လဲ ကိုယ့္ကို ေျပာၾကတယ္။ အမႈက တယ္လဲ မႀကီးက်ယ္လွပါဘူး။ အားလံုး၀ိုင္းမလိုက္

ေလာက္ပါဘူး။ ကိုေအးေမာင္ကိုဘဲ တာ၀န္ေပးပါရေစေတာ့လို႔ ေျပာျပေတာင္းပန္ ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အမႈကို ကိုေအးေမာင္ဘဲ လိုက္လိမ့္မယ္။ သူကေတာ့ ညီအစ္ကိုအရင္းနဲ႔ မထူးဘူး။ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားမွာဘဲ။ သူ႔ဆိုေတာ့ အားလဲ မနာရဘူး။ အစ္ကိုႀကီးဦးေက်ာ္ျမင့္

(တရားလႊတ္ေတာ္ ခ်ဳပ္ တရား၀န္ႀကီးေဟာင္း၊ ၀တ္လံုဦးေက်ာ္ျမင့္) တို႔ဆိုေတာ့ အားနာစရာ ေကာင္းပါတယ္။ အမႈ ရန္ကုန္မေျပာင္းဘို႔ ကိစၥမွာလဲ အစ္ကိုႀကီးဦးေက်ာ္ျမင့္က

ကိုေအးေမာင္နဲ႔အတူ တရားလႊတ္ေတာ္ (ဟိုက္ကုတ္) မွာ လိုက္ေပးခဲ့ဲၿပီးၿပီ၊ ပိုက္ဆံေပးလို႔လဲ ယူမွာမဟုတ္ဘူး။

ကိုေအးေမာင္ရဲ႔ ဇြဲနဲ႔ ၀ိရိယကို ကိုယ္သိတယ္။ ေစတနာေတာ့ မင္းသိၿပီးတဲ့ အတိုင္းဘဲ။ ဒါေၾကာင့္ အမႈအတြက္ အစ,စ စိတ္ခ်ေတာ့၊ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ႏိုင္တာ ျဖစ္မွာဘဲ။

တို႔မိတ္ေဆြႀကီး မစၥတာဘိုစ့္တို႔၊ ကိုျမစိန္တို႔၊ မစၥတာဗါးမားတို႔နဲ႔ မႏၱေလးကမိတ္ေဆြ ေ႐ွ႔ေနႀကီးမ်ားကိုလဲ ဒီအေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္ပါ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

202

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အဲဒီ ၂၁ ရက္ေန႔က ၈ နံပါတ္ တရားသူႀကီး႐ံုးမွာ မိတ္ေဆြေတြ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ ျပည့္ၾကပ္သြား တာဘဲ။ ထံုးစံအတိုင္း လုပ္စရာေတြ လုပ္ၿပီးသည္ေနာက္ မြန္းလြဲ ၁ နာရီေလာက္မွာ ရဲမွဴးတေယာက္နဲ႔ ရဲအုပ္တေယာက္က ရန္ကုန္ေထာင္ႀကီးကို လိုက္ပို႔ပါတယ္။

ဒီအေၾကာင္းေတြေတာ့ သတင္းစာေတြ ထဲမွာ ဘတ္ရလို႔ မင္းတို႔ သိၿပီးေရာေပါ့။ ေထာင္ေရာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာရပါတယ္။ အားလံုးကဘဲ ဂ႐ုလဲစိုက္ပါတယ္၊ စားလို႔ ေသာက္လို႔လဲ ေကာင္းပါတယ္။ အသိမိတ္ေဆြေတြလဲ အမ်ားႀကီးဘဲ၊ ဘက္တမင္တန္လဲ ႐ိုက္ရပါတယ္။

ကေလးေတြ ေနေကာင္းလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ေနာက္မွ စာေရးဦးမယ္။ ေမာင္လွ

စာအမွတ္-(၁၇) ဗဟိုစံျပအက်ဥ္းေထာင္ႀကီး ရန္ကုန္

၁၃၁၇-ခု ေတာ္သလင္းလၦန္း ၇ ရက္ ၂၃-၉-၅၅ မြန္စီယာ ႏွင့္ မဒမ္ တို႔မင္းတို႔ အစ္ကို- ကိုတင္ေမာင္ ေထာင္၀င္စာလာတဲ့ေန႔က ေမာင္စိုး၀င္းနဲ႔ ေမာင္ခ်စ္ခင္တို႔ ျပင္သစ္စာသင္ေနေၾကာင္း၊ ေတာ္ေတာ္တတ္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဘတ္စာအုပ္အခ်ိဳ႔

မွာလို႔၀ယ္ပို႔လိုက္ရ ေၾကာင္း၊ 'ဖါသာ' ဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးက သင္ေပးေနေၾကာင္းမ်ား ေျပာျပသြားပါတယ္။ ေဖေဖ့အတြက္ ဒီသတင္းဟာ သတင္းေကာင္းတခု ျဖစ္ပါတယ္။ ၀မ္းသာေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မင္းတို႔ ညီအစ္ကို ၃ ေယာက္ကို ေဖေဖက မြန္စီယာ၊ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ကို မဒမ္လို႔ ေခၚလိုက္ပါတယ္။

ျပင္သစ္စာဟာ ကမၻာမွာ အလွပဆံုးစာလို႔ ဆိုေလ့ေျပာေလ့ ႐ွိၾကတယ္။ ေဖေဖတို႔ တိုင္းျပည္မွာ ဗမာထဲက ျပင္သစ္စာ ေတာ္ေတာ္တတ္တဲ့လူေတြ ဗမာ႐ွင္ဘုရင္ လက္ထက္ကတည္းက

ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ႐ွိၾကတယ္။ ျပင္သစ္နဲ႔ ဆက္သြယ္မႈက မ်ားခဲ့တာကိုး။ ျပင္သစ္ျပည္ကိုလည္း ပညာေတာ္သင္ လႊတ္ခဲ့ၾကတယ္။ မင္းတုန္းဘုရင္ႀကီး လက္ထက္ကတည္းက ျပင္သစ္ျပည္ကို ပညာေတာ္သင္ေတြ လႊတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ပန္နဲ႔ ဗမာဘုရင္ေတြဟာ ပညာေတာ္သင္

လႊတ္တဲ့ေနရာမွာ တၿပိဳင္တည္းလိုဘဲ။ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာ ပညာေတာ္သင္ ေက်ာင္းသားခ်င္း ေတြ႔ၾကတဲ့ မွတ္တမ္းေတြ ဘာေတြ ႐ွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ တို႔ျပည္ကေတာ့ နယ္ခ်ဲ႔လက္လွမ္းနဲ႔နီးလို႔ ဘုရင္ပါ အဘမ္းခံရေတာ့ ဂ်ပန္ျပည္လို စက္မႈလက္မႈ ေလာကဓာတ္ပညာ ႀကီးပြါးတိုးတက္ဘို႔

အခြင့္အေရး မရလိုက္ဘူး။ တို႔ ျဗိတိသွ်ကၽြန္ျဖစ္ ေနခိုက္မွာ ဂ်ပန္ဟာ ႀကီးပြါးတိုးတက္ခဲ့တာပဲ။

စက္မႈေတြ ထြန္းကားၿပီး အေနာက္နယ္ခ်ဲ႔သမားေတြကို အန္တုႏိုင္ခဲ့တယ္။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း အေနာက္နယ္ခ်ဲ႔သမားေတြနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး နယ္ခ်ဲ႔ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီနယ္ခ်ဲ႔၀ါဒ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

203

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

လက္ကိုင္ထားလို႔လဲ ကေန႔ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ အေမရိကန္ကိုလိုနီတပိုင္း ျဖစ္ေနရတယ္။

နယ္ခ်ဲ႔ကၽြဲခ်င္းခတ္ၾကတာနဲ႔ တို႔တိုင္းျပည္လဲ စစ္ေျမျပင္ ႏွစ္ခါ ျဖစ္ၿပီး ျပာပံုအတိ ျဖစ္ရတာဘဲ။ ျပင္သစ္အေၾကာင္း ေျပာေနရာက ဘယ့္ႏွယ္ ဂ်ပန္အေၾကာင္း ေရာက္သြားပါလိမ့္။

ဗမာလူႀကီးထဲက ျပင္သစ္စာ အတတ္ဆံုးတေယာက္ကေတာ့ ေဒါက္တာဘေမာ္ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ သူ ေဒါက္တာဘြဲ႔ ရတာကိုက ျပင္သစ္ကကိုးကြဲ႔။ ဗုဒၶဘာသာအဘိဓမၼာအေၾကာင္း စူးစမ္းခ်က္တရပ္ကို ေရးၿပီး တင္ျပလို႔ ရတာတဲ့။ အဓိပတိအျဖစ္နဲ႔ ဂ်ပန္ျပည္ကို သြားတုန္းက ဆိုရင္လဲ အဂၤလိပ္ အေမရိကန္ က ဂ်ပန္ရဲ႔ အဓိကရန္သူမို႔ သူတို႔ေျပာတဲ့ အဂၤလိပ္စကားကို အဓိပတိႀကီးက ဂ်ပန္ျပည္မွာ မသံုးဘူး။ ျပင္သစ္လို မိန္႔ခြန္းေျပာတယ္။ ျပင္သစ္စကားကို

ဆက္သြယ္ေရး စကားအျဖစ္နဲ႔ အသံုးျပဳတယ္။ စကားေျပာကလဲေကာင္း၊ ဟန္ပန္အမူအရာကလဲ မင္းသားႀကီး ႐ႈံးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဆိုေတာ့ ဂ်ပန္ေတြက သူတို႔ တင္ထားတဲ့ အဓိပတိကို

အင္မတန္သေဘာက် ဆိုဘဲ။ ဂ်ပန္စကားလဲ မတတ္ေတာ့ အဂၤလိပ္စကားနဲ႔ ေျပာတာထက္ေတာ့ ျပင္သစ္လိုေျပာတာက ႏိုင္ငံေရးပရိယယ္ေရးရာမွာ ပိုအဆင္ ေျပသေပါ့ကြယ္။ အဲဒီတုန္းက ဂ်ပန္ကလဲ ဆန္စားတယ္၊ ဗမာကလဲ ဆန္စားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အတူတူဘဲလို႔ ေဆြမ်ိဳး စပ္ၾကၿပီး ဂ်ံဳစားတဲ့ အဂၤလိပ္ အေမရိကန္ေတြကို ဆန္စားတဲ့ လူေတြက အျပဳတ္တိုက္မယ္ လို႔မ်ားေတာင္ ဂ်ပန္ေတြက ၀ါဒျဖန္႔ၾကေသးတယ္ေလ။ ဂ်ပန္စစ္၀ါဒျဖန္႔ပံုဟာ အဲဒီလို အယူအဆေတြ လဲ ပါတာဘဲ။

အခုေနာက္ပိုင္းမွာ ျပင္သစ္စကားနဲ႔ စာတတ္တဲ့လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထြက္လာၾကပါၿပီ။ ေဒါက္တာဂြမ္ေလ်ာင္၊ ကိုခ်စ္ၾကည္၊ သံအမတ္ဦးေဇာ္၀င္းရဲ႔ သမီးေလးနဲ႔ တခ်ိဳ ဗမာသစံ႐ံုးက အရာ႐ွိမ်ားနဲ႔ ဗမာျပည္က ေက်ာက္ကုန္သည္မ်ားဘဲ။ မင္းတို႔ ညီအစ္ကို ျပင္သစ္စာနဲ႔ စကား အေျခခံေတာ္ေတာ္ ရၿပီဆိုရင္ ေနာက္ ၂ ႏွစ္ ၃ ႏွစ္မွာ

ေတာ္ေတာ္ေနရာက်လိမ့္မယ္။ ျပင္သစ္စာသင္ေစခ်င္ တတ္ေစခ်င္ တာကေတာ့ ကမၻာ့စာေပနဲ႔ ဗဟု သုတအရပ္ရပ္ကို ႏွ႔ံေစခ်င္တာရယ္၊ ေလာကဓါတ္ ပညာ အဘိဓမၼာပညာရပ္ေတြကို ေလ့လာႏိုင္ဘို႔ အတြက္ရယ္ပါဘဲ။ ျပင္သစ္ျပည္ကို ပညာေတာ္သင္သြားခြင့္ ရဘို႔ေတာ့ တယ္မလိုလားလွဘူး။ ျပင္သစ္ျပည္ အထူးအားျဖင့္ ပါရီၿမိဳ႔ေတာ္ႀကီးဟာ လူငယ္-

လူ႐ြယ္ေတြေရာ၊ လူႀကီးေတြပါ အလြန္ပ်က္စီး လြယ္တဲ့ ေနရာျဖစ္တယ္လို႔ တကမၻာလံုးမွာ မေကာင္းတဲ့ ေက်ာ္ေစာသတင္းႀကီး ပ်ံ႔ေနတယ္။ လူေတြဟာ ယဥ္ေက်းတယ္၊ သိမ္ေမြ႔တယ္၊ ဆက္ဆံေရးေကာင္းၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ဆီမွာ ေသရည္ေသရက္၊ အာ႐ံုငါးပါး၊ ကပြဲေတြနဲ႔ အျခားပ်က္စီးစရာေတြက အလြန္ေပါသတဲ့။ တခ်ိဳ႔ တိုင္းျပည္က ဖြင့္ထားတဲ့

သံ႐ံုးမွာလုပ္ေနၾကတဲ့ အရာ႐ွိေတြေတာင္ ပ်က္စီးၾကလို႔ တိုင္းျပည္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက ျပင္သစ္ျပည္ဆိုင္ရာ သံ႐ံုးေတြမွာ ဒီျပႆနာဟာ စဥ္းစားစရာေတြ ျဖစ္ေနၾကသတဲ့။ ကုန္ေစ်းႏႈန္းက ႀကီးျမင့္ေတာ့ သံအရာ႐ွိေတြဟာ ရတဲ့ေငြနဲ႔ မေလာက္ၾကဘူးတဲ့။

တခ်ိဳ႔ကေျပာေတာ့ ပါရီရဲ႔ အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ ႐ႈကြက္ျမင္ကြက္ေတြကို ေဘာ္ျပထားတဲ့ စာအုပ္တအုပ္ထြက္ဘူးသတဲ့။ ျပင္သစ္ လူမ်ိဳး တခ်ိဳ႔ကေတာ့ ဒီလူႀကိဳက္မ်ားတဲ့ ပ်က္စီးလမ္းမ်ားႏွင့္ တျခားၾကည့္စရာ ႐ႈစရာေတြဟာ သူတို႔တိုင္းျပည္ကို ႏိုင္ငံျခားသားေတြ လာေစခ်င္တဲ့ အဆြဲဓာတ္တခုဘဲလို႔ ယူဆၾကသတဲ့။ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ လာေတာ့

ေပါင္စတာလင္တို႔၊ ေဒၚလာတို႔ဆိုတဲ့ တိုင္းျပည္မက္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားအဘိုးတန္ ေငြေတြ လြယ္လြယ္နဲ႔ ရသတဲ့။ ခက္လဲခက္ပါဘိေတာ့တယ္။ ဒီ၀ါဒမ်ိဳး တို႔ဆီ မေရာက္ေသးတာ ေတာ္ေသးေတာ့တယ္။ တို႔ဆီမေရာက္ေသးေပမဲ့ တို႔နဲ႔ အိမ္နီးနာခ်င္း ယိုးဒယားျပည္ကိုေတာ့ ေရာက္ ေနၿပီ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

204

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ယိုးဒယားျပည္မွာ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ႔ မေကာင္းတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ၀င္ေနပံုဟာ ေၾကာက္ စရာဘဲ။ ၀တ္လစ္စလစ္ အကေတြဟာ ဘုရားပြဲေတြမွာေတာင္ ႐ံုထိုးၿပီး က,ေနၾကၿပီတဲ့။ တခ်ိဳ႔႐ံုေတြဟာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲမွာတဲ့၊ အဲဒီအထိ ဆိုးေနၾကၿပီေလ။ ဒါေၾကာင့္

တႏိုင္ငံနဲ႔တႏိုင္ငံ ယဥ္ေက်းမႈဖလွယ္ ၾကတဲ့အခါ ဒီလို ယဥ္ေက်းမႈမ်ိဳးေတြပါ သိမ္းက်ံဳးယူငင္ ဆြဲမသြင္းလာၾကဘို႔ အလြန္အေရးႀကီးတာေပါ့ ကြယ္။ ယိုးဒယားျပည္ရဲ႔ၿမိဳ႔ေတာ္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႔ဆိုတာ အေ႐ွ႔ႏိုင္ငံမ်ားရဲ႔ ပါရီၿမိဳ႔လို႔ အခုတြင္ေနၿပီေလ။ ဒီေလာက္အထိ

ဂုဏ္သတင္း ျမင့္ေနၿပီေပါ့။ ေခတ္ေဟာင္း အခါတုန္းကေတာ့ ဒီဘြဲ႔ထူးကို တ႐ုတ္ျပည္မွာ အႀကီးဆံုးျဖစ္တဲ့ ႐ွံဟဲၿမိဳ႔က ယူတယ္။ အခုေတာ့ ႐ွံဟဲၿမိဳ႔မွာ ျပည့္တန္ဆာနဲ႔ ၀တ္လစ္ စလစ္အကဆိုရင္ ေဆးေဖာ္ခ်င္လို႔ေတာင္ စုလို႔ရမယ္ မထင္ေတာ့ဘူး။ ေခတ္ႀကီးက အဓမၼေျပာင္းသြား ၿပီ။

တို႔အေ႐ွ႔ဘက္ အာ႐ွတိုက္မွ အဆိုး၀ါးဆံုး တေနရာကေတာ့ ဂ်ပန္ျပည္ဘဲ။ မူလကတည္းက ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းဟာ ဥပေဒ၀င္ ျဖစ္တဲ့အျပင္ အခု စီးပြါးေရးၾကပ္တည္းၿပီး ႏိုင္ငံျခားသား စစ္တပ္ေတြ ႐ွိေနေတာ့ မ႐ႈမလွ ဒုကၡေတြ႔ေနၾကတာေပ့ါ။ ဂ်ပန္ျပည္မွာ အေမရိကန္

ေလတပ္စခန္း ေတြက အခုထိ ခ်ဲ႔ေနတုန္းဘဲ။ လယ္သမားေတြက ကန္႔ကြက္ၾကေပမဲ့ သူတို႔ လယ္ေတြမွာဘဲ ေလယဥ္ကြင္းေတြ ခ်ဲ႔ေနၾကတာဘဲ။ ဆႏၵျပကန္႔ကြက္လို႔ ပုလိပ္က ႏွိမ္တာနဲ႔ ေသၾကေၾကၾက ဒဏ္ရာ ရၾကေပါ့ ကြယ္။ (၁) ေျမနည္းရတဲ့အထဲ လယ္ေျမေတြကို

စစ္အေျခခံစခန္း` ေလယဥ္ကြင္းေတြ လုပ္တဲ့အတြက္ (၂) ေလယဥ္ပ်ံ တ၀ီ၀ီနဲ႔မို႔ ကေလးေတြ စာသင္ပ်က္လွတဲ့အတြက္ (၃) အရက္မူးၿပီး စစ္သားေတြက ႐ြာေတြ ၀င္ရမ္းတဲ့အတြက္ (၄) ေလယဥ္ပ်ံကြင္းနဲ႔နီးတဲ့ ႐ြာေတြက မိန္းကေလးေတြ ပ်က္စီးရလြန္းတဲ့ အတြက္ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပရျခင္း ျဖစ္သတဲ့။ တိုက်ိဳလို ၿမိဳ႔ႀကီးေတြမွာ ျပည့္တန္ဆာအျဖစ္နဲ႔ ေငြ႐ွာရတဲ့

မိန္းကေလးေတြကို မဆိုထားနဲ႔ အေမရိကန္ေလယဥ္ပ်ံကြင္းနဲ႔ စစ္စခန္းႀကီးေတြ နားမွာ ႐ွိၾကတဲ့ ႐ြာကေလးေတြမွာ ပ်က္စီးရတဲ့ မိန္းကေလးေတြ အေပၚမွာ၊ အေမရိကန္ စစ္သား

ေလတပ္သားေတြက သံုးရတဲ့ ေငြကဘဲ တႏွစ္ဆိုယင္ ေဒၚလာတသန္း႐ွိမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းရသတဲ့။ အင္း... ေက်းဇူးတင္စရာ ေပါ့ကြယ္။ ႏိုင္ငံျခားေငြ ေဒၚလာေတြ ေပးေပသကိုး၊ ဒုကၡ........ ဒုကၡ......။

ေဖေဖ့စာက နည္းနည္း သေ၀ထိုးေနၿပီလား? အတိုခ်ဳပ္ကေတာ့ ငါ့သားတို႔ ျပင္သစ္စာ သင္တာကို ေဖေဖ သေဘာက်တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ိ့သားသမီး ေ႐ႊတံုးေ႐ႊခဲေတြမို႔ မိဘတိုင္းက ပ်က္စီးမွာေတာ့ စိုးတာခ်ည္းပဲ။

ရာဇ၀င္မွာ ပ်က္စီးဘူးတဲ့ သာဓကလဲ ႐ွိတယ္။ ကင္း၀န္မင္းႀကီး ျပင္သစ္သြား ဒိုင္ယာရီဆိုတဲ့ စာအုပ္အထူ အေဟာင္းႀကီး တအုပ္ ေဖေဖ့ စာအုပ္ဘီ႐ိုတခုထဲမွာ ႐ွိလိမ့္မယ္။

ကင္း၀န္မင္းႀကီးဟာ ျပင္သစ္ကို သြားေတာ့ အီတလီျပည္ကို အရင္၀င္ရတယ္။ အီတလီမွာ ေလာကဓါတ္ပညာ ေလ့လာေန တဲ့ ဗမာေက်ာင္းသားေတြနဲ႔လဲ ေတြ႔တယ္။ ဆံုးမစကား

ေျပာခဲ့တယ္။ ပါရီေရာက္ေတာ့ ေဖေဖတို႔ ဗမာျပည္က မင္းတုန္းဘုရင္ႀကီးရဲ႔ ၀န္ႀကီးအဖြဲ႔က ေ႐ြးခ်ယ္ၿပီး လႊတ္ထားတဲ့ ေမာင္တ႐ုတ္ျဖဴဆိုတဲ့ လူငယ္ဟာ ပညာေကာင္းစြာ မႀကိဳးစားဘဲ အေပ်ာ္အပါးလိုက္ေနတာကို ေတြ႔ရလို႔ စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္း

ေရးသားမွတ္တမ္းတင္ထားတယ္ သားတို႔ရဲ႔။ ကဲ.. အဲဒီေခတ္ ကတည္းက တို႔ဗမာက ျပင္သစ္မွာ ဂ်ပိုးက် ပ်က္စီးဘူးေတာ့ မိဘဆိုတာ သားသမီး ငယ္ငယ္ေတြ ျပင္သစ္မွာ ပညာသင္ဘို႔ဆိုရင္ ဘယ္စိတ္ခ်ႏိုင္ပါ့မလဲ?

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

205

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဒါနဲ႔ ျပင္သစ္စာနဲ႔ စကား, ပါကစၥတန္ျပည္မွာ ေခတ္စားပံုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္

ေလာက္တုန္းက ႏိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္တျပည္မွာ ေဖေဖနဲ႔ ေတြ႔ဆံုတဲ့ ပါကစၥတန္နီ မိတ္ေဆြႀကီး တေယာက္ ေျပာျပတာကေလးကို နည္းနည္းေျပာျပခ်င္တယ္။ အဲဒီပုဂၢိဳလ္က ကုန္သည္ႀကီးလဲ ကုန္သည္ႀကီးပါဘဲ။ ပါလီမန္အမတ္လဲ ျဖစ္တယ္။

သူတို႔ တိုင္းျပည္မွာ ပိုက္ဆံႂကြယ္၀ခ်မ္းသာတဲ့ လူေတြဟာ၊ သူတို႔ သားသမီးေတြကို ျပင္သစ္ စာ သင္ေစၾကသတဲ့။ အဲဒီ အထက္တန္းလႊာဆိုတဲ့ လူေတြဟာ ၀တ္ပံုစားပံု ေနပံုထိုင္ပံုကစၿပီး အစစ အလြန္ အေနာက္ႏိုင္ငံ ဆန္သတဲ့။ အထူးအားျဖင့္ ျပင္သစ္ကို တုသတဲ့။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ကလဲ အိမ္မွာ လင္ေရာ မယားပါ ျပင္သစ္လိုေျပာၿပီး ပီတိ ျဖစ္ေနၾကတာဘဲတဲ့။ တို႔ဗမာျပည္မွာ တခ်ိဳ႔ ဗမာလင္မယား ေတြ ဗမာစကားသပိတ္ေမွာက္ၿပီး ဗမာလူမ်ိဳးကို အထင္ေသးၾကတာမ်ိဳး

ေနမွာေပါ့ကြယ္။ အဂၤလိပ္လို ေတြးၿပီး ဗမာလို ဘယ္လို ေခၚပါလိမ့္လို႔ အဂၤလိပ္လို " What you call in Burmese" လို႔ ဆိုၿပီး ဆက္စဥ္းစားၾကရတဲ့ လူေတြလိုေပါ့ကြယ္။ ဒါမွ ဂုဏ္႐ွိတဲ့

လူႀကီးလူေကာင္း အတန္းအစား ျဖစ္တာကိုး ကြဲ႔။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္လဲ 'ဒါလင္ေရ၊ ဒီးယားေရ' နဲ႔ ေခၚၾကတာေပါ့။ ေဖေဖတို႔ မိတ္ေဆြထဲကကို ဒီလို စံုတြဲေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိတာဘဲ။ တေန႔ေတာ့ အိမ္မွာ ျပင္သစ္စကားေျပာၿပီး ကိုယ့္ဖာသာ ဂုဏ္႐ွိလွၿပီလို႔ ထင္ေနၾကတဲ့ ပါကစၥတန္နီ ဇနီးေမာင္ႏွံ ၂ ဦးဟာ ျပင္သစ္ျပည္ ပါရီၿမိဳ႔ကို သြားလည္ၾက သတဲ့။

ကိုယ့္ၿမိဳ႔ကိုယ့္ျပည္ကို ျပန္လာၾကတဲ့အခါက်ေတာ့ မိတ္ေဆြ သဂၤဟေတြက "ပါရီ ဘယ့္ႏွယ္လဲဗ်ိဳ႔ျပင္သစ္ျပည္ ဘယ္လိုေနသလဲဗ်ိဳ႔" လို႔ ေမးျမန္းစံုစမ္းၾကသတဲ့။ ဒါကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း

ႏိုင္ငံျခားက ျပန္လာတဲ့လူဆိုရင္ ဒီလိုဘဲ ေမးၾက ႏႈတ္ဆက္ၾကတာဘဲ မဟုတ္လား? ပါကစၥတန္နီ သူေဌးလင္မယားက "ဟာ- ျပင္သစ္ျပည္အေၾကာင္းေတာ့ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ဗ်၊ လူေတြ အဆင့္အတန္းက သိတ္ျမင့္တယ္၊ ပညာေရးဘက္က အလြန္ အထက္တန္းက်ပါတယ္။ ပါရီမွာ ကေလးေတြေတာင္ ျပင္သစ္စကား ေျပာၾကတယ္" လို႔ ျပန္ေျပာၾကသတဲ့။

ျပင္သစ္ျပည္မွာ ျပင္သစ္လူမ်ိဳး ကေလးေတြဟာ ျပင္သစ္စကားမေျပာလို႔ ဘာစကားေျပာရ မွာလဲ? သူတို႔ကေတာ့ ျပင္သစ္စကားကို အထင္ႀကီးလြန္းေတာ့ မႊန္ၿပီး အမွန္ကို မျမင္ဘူးေပါ့ကြယ္။

ပါကစၥတန္ျပည္ ကရာခ်ိၿမိဳ႔ေတာ္မွာ သူေဌးအထက္တန္းစားဆိုတဲ့ လူေတြရဲ႔ အမူအရာ အေနအထိုင္နဲ႔ ဘ၀ကို ေဖာ္ျပတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ဘဲလို႔ ပါကစၥတန္နီမိတ္ေဆြႀကၤးက ေျပာျပတာဘဲ။ မင္းတို႔လဲ ဒီလိုမ်ား ျဖစ္ကုန္မွျဖင့္ ဒုကၡဘဲ။ သားတို႔သမီးတို႔က်န္းမာၾကပါေစ။

[ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ထုတ္၊ လူထုဦးလွ၏ ဇနီးႏွင့္သားသမီးမ်ားသို႔-ေထာင္တြင္းမွေပးစာမ်ား စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။]

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

206

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အေမရိကန္ အစိုးရ အရာရွိေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆုံခြင့္ ျပဳခဲ့တဲ့အတြက္ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို ေဒၚစု ေက်းဇူးတင္

10 November 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-11-10-voa3.cfm ၿပီးခဲ့တဲ့ သီတင္းပတ္က အေမရိကန္က လာေရာက္တဲ့ သံတမန္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆုံခြင့္

ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျမန္မာစစ္အစိုးရကို ေက်းဇူးတင္ရွိတယ္လို႔ ေျပာၾကားလိုက္ေၾကာင္း မေန႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆုံခဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေရွ႕ေနႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းက ဗီြအိုေအကုိ အခုလို ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

“အဓိကကေတာ့ အေၾကာင္းအရာ မစၥတာကမ္းဘဲလ္နဲ႔ စေကာ့ မာဆီယယ္ (Scot Marciel) တို႔နဲ႔ ေတြ႕ခဲ့တဲ့ အေသးစိတ္ ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြကိုေတာ့ သူ မေျပာပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူေျပာတာက

ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံအေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေစတနာလည္း ရွိတယ္၊ အေလးအနက္လည္း ထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကုိလည္း ေက်းဇူးတင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီလုိေတြ႕ႏုိင္ေအာင္

စီစဥ္ေပးတဲ့ နအဖကုိလည္း ေက်းဇူးတင္တယ္။ ဒီ့ထက္ထိ ပိုၿပီး တုိးတက္မႈေတြ ရွိမယ္လို႔လည္း ယုံၾကည္တယ္။ အဲဒါ ေျပာလုိက္ပါတယ္။”

ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ အတြင္း ၁၄ ႏွစ္ေလာက္ အက်ယ္ခ်ဳပ္၊ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ ေနထုိင္ေနခဲ့ရတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ စစ္အစုိးရနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အခုလို အေကာင္းေျပာဆုိတာမ်ဳိးက ထူးျခားေနပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၾသဂုတ္လတုန္းက သူ႕ကုိ

စစ္အစုိးရက ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္ ခ်မွတ္ၿပီးေတာ့မွ တႏွစ္ခြဲ ဆုိင္းငံ့ျပစ္ဒဏ္နဲ႔ ေလွ်ာ့ေပါ့ သတ္မွတ္ေပးထားတဲ့ စီရင္ခ်က္ကုိ တရား႐ုံးခ်ဳပ္အထိ အယူခံ ထပ္၀င္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားတယ္လို႔လည္း ေရွ႕ေနႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းက ေျပာပါတယ္။ မေန႔က

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဦးဉာဏ္၀င္း အပါအ၀င္ သူ႔ရဲ႕ အက်ဳိးေဆာင္ေရွ႕ေနႀကီး ၄ ေယာက္နဲ႔ သုံးနာရီနီးပါး ေတြ႕ဆုံခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံက အျပန္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆုံခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ ဒု-လက္ေထာက္ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး စေကာ့ မာဆီယယ္ (Scot Marciel) က ဘန္ေကာက္ေလဆိပ္မွာ ေျပာဆုိရာမွာေတာ့ သူ႔ခရီးစဥ္ရဲ႕ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ စစ္အစုိးရနဲ႔ တုိင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြၾကားမွာ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈ ျဖစ္ေပၚလာေစေရး စစ္အစိုးရကို တုိက္တြန္းဖို႔ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာဆုိခဲ့ပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

207

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

သမၼတ အုိဘားမား စင္ကာပူမွာ အာဆီယံ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆုံမည္ 10 November 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-11-10-voa1.cfm သမၼတ အုိဘားမား (Obama) ဟာ အာရွကိုထြက္မယ့္ သူ႕ရဲ႕ခရီးစဥ္ကို တရက္ေရႊ႕ဆုိင္းၿပီး ၾကာသပေတးေန႔မွာ ထြက္ဖုိ႔ စီစဥ္ထားပါတယ္။ ဂ်ပန္၊ စင္ကာပူ၊ တ႐ုတ္နဲ႔

ေတာင္ကိုရီးယားမွာလည္း ၀င္ေရာက္နားမွာျဖစ္ၿပီး စင္ကာပူမွာေတာ့ အာရွနဲ႔ ပစိဖိတ္ ႏုိင္ငံမ်ား

စီးပြားေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ညီလာခံကိုလည္း တက္ေရာက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ျမန္မာ အပါအ၀င္ အာဆီယံအဖြဲ႕၀င္ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔လည္း သီးသန္႔ေတြ႕ဆုံဖို႔ ရွိတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ အျပည့္အစုံကို ေဒၚလွလွသန္းက တင္ျပေပးထားပါတယ္။ သမၼတ အုိဘားမား အေနနဲ႔ သူ႕ရဲ႕ အာရွခရီးစဥ္ကို ကနဦး အခုလာမယ့္ ဗုဒၶဟူးေန႔ ထြက္ခြာဖို႔ စီစဥ္ထားေပမဲ့ အဂၤါေန႔မွာ တကၠဆက္ Fort Hood စစ္စခန္းမွာ ေသနတ္ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ ေသဆုံးခဲ့ၾကတဲ့ စစ္မႈထမ္းေတြအတြက္ အမွတ္တရ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းပြဲ အခမ္းအနားကုိ တက္ေရာက္ဖို႔ရွိၿပီး ဗုဒၶဟူးေန႔မွာေတာ့ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွာ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းမ်ားေန႔ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္း အာလင္တန္ အမ်ဳိးသား စစ္သခ်ဳႋင္းမွာ လြမ္းသူ႔ပန္းေခြခ်မယ့္

အစီအစဥ္ စသျဖင့္ တက္ေရာက္မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ၾကာသပေတးေန႔ကုိ သူ႕ရဲ႕ အာရွခရီးစဥ္ ရက္ေရႊ႕ဆုိင္းလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

သူ႕ရဲ႕ အာရွခရီးစဥ္ အစမွာေတာ့ ပထမ ဂ်ပန္ကုိ သြားေရာက္မွာျဖစ္ၿပီး စင္ကာပူမွာ ေအးပက္ (APEC) ညီလာခံကို တက္ေရာက္ၿပီး အာရွ ပစိဖိတ္ ၀န္းက်င္က ႏုိင္ငံေပါင္း ၂၁ ႏုိင္ငံက ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆုံကာ ကမၻာ့စီးပြားေရး၊ ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ ရာသီဥတု

အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ ဆုတ္ယုတ္မႈ အေၾကာင္းေတြကို ေဆြးေႏြးဖုိ႔ ရွိပါတယ္။ အိမ္ျဖဴေတာ္ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ေရာဘတ္ ဂစ္ဘ္စ္ (Robert Gibbs) က အဲဒီညီလာခံကို အင္အားႀကီးႏုိင္ငံ ေခါင္းေဆာင္ေတြ တက္ေရာက္မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေအးပက္ ညီလာခံဟာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုအတြက္ အေရးႀကီးတယ္လို႔ အခုလိုေျပာပါတယ္။ “ဒီႏုိင္ငံ တႏုိင္ငံခ်င္းစီ အေနနဲ႔ သီးျခား အက်ဳိးစီးပြားေတြ ရွိေနၾကတယ္ ဆုိတာကို သမၼတက နားလည္ထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ႏွစ္ႏုိင္ငံ အျပန္အလွန္ အက်ဳိးတူျဖစ္ႏုိင္မယ့္ ေနရာေတြမွာ က်ေနာ္တို႔ တုိးတက္မႈေတြ ရရွိေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနတာပါ။” ဒါ့အျပင္ သမၼတ အုိဘားမားဟာ စင္ကာပူမွာ က်င္းပမယ့္ ၁၇ ႀကိမ္ေျမာက္ ေအးပက္ ညီလာခံ ေဘးမွာလည္း အာဆီယံ ၁၀ ႏုိင္ငံနဲ႔ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုၾကား ေဆြးေႏြးပြဲ က်င္းပဖို႔ ရွိပါတယ္။ အဲဒီေဆြးေႏြးပြဲနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အေရွ႕အာရွနဲ႔ ပစိဖိတ္ေရးရာ ဒု-လက္ေထာက္

ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးလည္းျဖစ္၊ အာဆီယံဆုိင္ရာ အေမရိကန္ သံအမတ္ႀကီးလည္း ျဖစ္တဲ့

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

208

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

စေကာ့ မာဆီယယ္ (Scot Marciel) က ဖိလစ္ပုိင္မွာ အာဆီယံအဖြဲ႕၀င္ အဆင့္ျမင့္ အရာရွိေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲအၿပီး အခုလို အတည္ျပဳ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

“ဟုတ္ပါတယ္။ ဒီေတြ႕ဆုံပြဲေတြဟာ ၁၅ ရက္ေန႔မွာျဖစ္ၿပီး အာဆီယံ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အားလုံးလည္း တက္ေရာက္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္။” အာဆီယံနဲ႔ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုၾကား ၃၂ ႏွစ္ေျမာက္ ဆက္ဆံေရး ထားရွိတဲ့ ႏွစ္ပတ္လည္ အထိမ္းအမွတ္လည္းျဖစ္တဲ့ အဲဒီေဆြးေႏြးပြဲကို ျမန္မာ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္လည္း တက္ေရာက္မယ္လို႔ မနီလာမွာ ေရာက္ရွိစဥ္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာန

ၫႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးမင္းလြင္က သတင္းဌာနေတြကို အတည္ျပဳ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ အခုလုိ အာဆီယံ ၁၀ ႏုိင္ငံ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆုံပြဲမွာ ျမန္မာ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္လည္း ပါ၀င္မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေမရိကန္ သမၼတ တဦးနဲ႔ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ၾကား ဆယ္စုႏွစ္အတြင္း ပထမဦးဆုံး ေတြ႕ဆုံပြဲလို႔ ဆုိရပါလိမ့္မယ္။ သမၼတ အုိဘားမားနဲ႔ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္တုိ႔ သီးျခား ေတြ႕ဆုံမယ္၊ မေတြ႕ဆုံဘူး ဆုိတာကုိေတာ့ မသိရေသးပါဘူး။ အေမရိကန္ သမၼတ တဦးနဲ႔ ျမန္မာ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အၾကား ေနာက္ဆုံး ေတြ႕ဆုံခဲ့တာကေတာ့ ၁၉၆၆ ခု စက္တင္ဘာလက ထုိစဥ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း ၀ါရွင္တန္ကုိ ေရာက္ရွိစဥ္ သမၼတ

လင္ဒန္ ဘီ. ဂၽြန္ဆင္ (Lyndon B. Johnson) နဲ႔ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးခဲ့တာ ျဖစ္တယ္လို႔ ရန္ကုန္ရွိ အေမရိကန္သံ႐ုံး ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္က ေျပာၾကားတဲ့အေၾကာင္း သတင္းဌာနေတြမွာ ကိုးကား ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခု ဒီမုိကေရစီေရး လႈပ္ရွားမႈေတြကို ျမန္မာစစ္တပ္က ရက္ရက္စက္စက္

ၿဖိဳခြင္းခဲ့ခ်ိန္ကစလို႔ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုက ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ စီးပြားေရး ဒဏ္ခတ္ ပိတ္ဆို႔မႈေတြ ခ်မွတ္ခဲ့ရာမွာ သမၼတဘုရွ္ (Bush) လက္ထက္ကေတာ့ သကၠရာဇ္ ၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးအၿပီး ပစ္မွတ္ထားတဲ့ ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈေတြကို တုိးၿပီး ျမန္မာစစ္အစုိးရအေပၚ ခ်မွတ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သမၼတ အုိဘားမား အစိုးရ လက္ထက္မွာေတာ့ ေျမာက္ကုိရီးယား၊ အီရန္၊ ဆူဒန္ အစရွိတဲ့ လူဆုိးစာရင္း၀င္ ႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေနထုိင္သြားၿပီး အေျပာင္းအလဲ ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ ဖိအားေပး နားခ်သြားမယ့္ ေပၚလစီကုိ က်င့္သုံးမယ္လို႔ ဆုိရာမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ ထားရွိတဲ့

ေပၚလစီကုိလည္း ေျပာင္းလဲခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ ထားရွိတဲ့ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္က မေျပာင္းလဲဘဲ အဓိကကေတာ့ အစိုးရ အခ်င္းခ်င္းၾကား အဆင့္ျမင့္ တုိက္႐ုိက္ဆက္ဆံေရးနဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္သြားမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ သီတင္းပတ္က အေရွ႕အာရွေရးရာ လက္ေထာက္ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ကာ့တ္ ကမ္းဘဲလ္ (Kurt Campbell) နဲ႔ သူ႕ရဲ႕ ဒုတိယ လက္ေထာက္ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး စေကာ့ မာဆီယယ္တုိ႔ဟာ ၂ ရက္ၾကာ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာစစ္အစုိးရ

ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္မွာ ေတြ႕ဆုံခဲ့သလို အင္းလ်ားလိတ္ ဟိုတယ္မွာလည္း ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆုံခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

209

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ျမန္မာႏုိင္ငံကို အခ်က္အလက္ ရွာေဖြေရးခရီး ထြက္ခဲ့တဲ့ မစၥတာ ကာ့တ္ ကမ္းဘဲလ္ကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ ဒဏ္ခတ္ ပိတ္ဆို႔မႈေတြကို ဆက္လက္ ခ်ထားသြားမွာ ျဖစ္ေပမဲ့လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား အားလုံးကုိ ျပန္လႊတ္ေပးၿပီး

အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရးအတြက္ ျမန္မာစစ္အစိုးရက ေဖာ္ေဆာင္ရင္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္လာႏုိင္တယ္လို႔ ေပၚလစီ ေၾကညာစဥ္က ႏုိင္ငံျခားေရးဌာနမွာ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ “ျမန္မာႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ဒီလို ဦးတည္ခ်က္ေတြ ေပါက္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ႏုိင္ဖို႔ တုိးတက္မႈေတြကို ေဖာ္ေဆာင္မယ္ဆုိရင္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု အေနနဲ႔ တဆင့္ၿပီးတဆင့္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ

ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္ဖို႔ ေျခလွမ္းေတြကို ဦးတည္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိျဖစ္လာဖို႔က အခ်ိန္ၾကာမယ္၊ ခက္ခဲမယ္ဆုိတာ က်ေနာ္တို႔ နားလည္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီေနရာမွာ အခ်ိန္ေပး လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ က်ေနာ္တို႔ အဆင္သင့္ပါပဲ။”

ေနာက္ဆုံးထြက္လာတဲ့ သတင္းေတြအရေတာ့ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ခံေနရတဲ့ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ကို ျမန္မာစစ္အစိုးရက မၾကာမီ ျပန္လႊတ္ေပးဖုိ႔

အစီအစဥ္ရွိတယ္လို႔ ျမန္မာ ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာနရဲ႕ ၫႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးမင္းလြင္က ဖိလစ္ပုိင္ႏုိင္ငံ မနီလာေလဆိပ္မွာ ေအပီသတင္းဌာနကုိ ေျပာၾကားခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးဉာဏ္၀င္းကေတာ့ သူတို႔ အက်ဳိးေဆာင္ေရွ႕ေန အဖြဲ႕ဟာ မေန႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆုံခြင့္ ရခဲ့ေပမဲ့ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သိပုံမရတဲ့အေၾကာင္းအျပင္

ဒီသတင္းမွန္ကန္ဖို႔ သူတုိ႔ ဆုေတာင္းေနတဲ့ အေၾကာင္းလည္း ဗြီအိုေအကုိ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

ကုလားတန္ ဘက္စံုစီမံကိန္း ဒီဇင္ဘာတြင္ စမည္ ေက်ာ္ခ အဂၤါေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 10 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 19 နာရီ 11 မိနစ္ ခ်င္းမုိင္ (မဇၩိမ) ။

။ အေမရိကန္ ေဒၚလာသန္း ၁၂၀ ကုန္က်မည့္ ကုလားတန္

ဘက္စံုစီမံကိန္းကို ဒီဇင္ဘာလ ပထမ သီတင္းပတ္အတြင္း စတင္ တည္ေဆာက္မည္ ျဖစ္သည္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံ မီဇိုရမ္ ျပည္နယ္အပါအဝင္ အျခားေသာ အေရွ႕ေျမာက္ေဒသမ်ားကို ပင္လယ္ေရလမ္းေၾကာင္း ကုန္သြယ္မႈႏွင့္ ဆက္စပ္ေပးႏိုင္မည့္ စီမံကိန္းအတြက္ အိႏၵိယက အကုန္က်ခံ ေဆာက္လုပ္ေပးမည္ ျဖစ္သည္။

စီမံကိန္းအရ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ကလကတၱားႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ စစ္ေတြကို ေရလမ္းေၾကာင္းျဖင့္

ဆက္သြယ္မွာျဖစ္ၿပီး စစ္ေတြမွေန၍ ကုန္းလမ္းေၾကာင္း ျဖင့္ ခ်င္းျပည္နယ္ ပလက္ဝၿမိဳ႕ကိုျဖတ္၍

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

210

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အိႏၵိယႏိုင္ငံ မီဇိုရမ္သို႔ ေဖာက္လုပ္မည္ ျဖစ္သည္။

ေရလမ္းခရီးသည္ ၅၃၉ ကီလိုမီတာခန္႔ ရွည္လ်ားမည္ဟု ခန္႔မွန္းထားၿပီး ကုန္းလမ္းသည္ ၂၂၅ ကီလိုမီတာ ရွိသျဖင့္ ပံုမွန္သယ္ယူေနသည့္ လမ္းေၾကာင္းထက္ တိုေတာင္းသြားမည္ဟု စီမံကိန္း အေကာင္အထည္ေဖာ္သူမ်ားက ေျပာသည္။ ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ အိႏၵိယတို႔ ႏွစ္ႏိုင္ငံတို႔က ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့သည္။

အိႏၵိယႏိုင္ငံ အေျခစိုက္ ေဆာက္လုပ္ေရး ကုမၸဏီမ်ားျဖစ္ေသာ Essar Construction (India) Ltd., Mumbai ၊ ITD Cementations India Ltd., Kolkata ၊ Afcons Infrastructure Ltd., Mumbai ၊ M/s Simplex Infrastructure Ltd., Kolkata ႏွင့္ RDS POSCO JV, New Delhi သည္ စစ္ေတြတြင္ ဆိပ္ကမ္းတည္ေဆာက္ျခင္းႏွင့္ ကုလားတန္ ျမစ္ေၾကာင္းတေလွ်ာက္ကို တိုးခ်ဲ႕တူးေဖာ္ျခင္း လုပ္သြားမည္ ျဖစ္သည္။ ရခုိင္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႔တခုျဖစ္သည့္ ရခုိင္ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ား ကြန္ယက္ (Arakan Rivers Network- ARN) က ဘက္စံုစီမံကိန္းသည္ ေဒသတြင္းေန ျပည္သူမ်ား၏ စားဝတ္ေနေရးကို ႐ိုက္ခတ္မႈ ႀကီးမားလိမ့္မည္ဟု ေျပာသည္။ ကုလားတန္ျမစ္ကို မွီခို၍ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနၾကသည့္ ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္းရွိ စစ္ေတြ၊ ပုဏၰားကြ်န္း၊ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ ခ်င္းျပည္နယ္ရွိ ပလက္ဝၿမိဳ႕နယ္ေန ျပည္သူမ်ား၏

လယ္ယာကိုင္းကြ်န္း လုပ္ကိုင္ျခင္းႏွင့္ ငါးဖမ္းျခင္း လုပ္ငန္းမ်ားကို ထိခိုက္သြားမည္ဟု ယေန႔တြင္ ထို္င္းႏုိင္ငံ ခ်င္းမုိင္တြင္ ျပဳလုပ္ေသာ ရွင္းလင္းပြဲတြင္ ေျပာသြားသည္။ “ေဒသခံေတြရဲ႕ စီးပြားေရးေပါ့ေနာ္။ တံငါလုပ္ငန္းရယ္၊ လယ္ယာလုပ္ငန္းက ထြက္တဲ့ထြက္ကုန္ ဆန္စပါးဘဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အသီးအႏွံဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ အဲဒါေတြကို ၿမိဳ႕ထဲကို လာေရာင္းမယ္ဆိုရင္

အဲဒီဆိပ္ကမ္းတေလွ်ာက္ကေနတဆင့္ လာေရာင္းၾကတယ္။ အခုဆို တန္ခ်ိန္ ရာေထာင္ခ်ီၿပီး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

211

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

တင္တဲ့ သေဘၤာအႀကီးေတြ ဆိုက္ကပ္လာမယ္ဆိုေတာ့ ေဒသခံ စီးပြားေရးေတြက

လုပ္လို႔မရေတာ့ဘူး” ဟု ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ အေျခစိုက္ ARN မွ ဒါ႐ုိက္တာ ဦးေအာင္မင္းဦးက ေျပာသည္။ စစ္ေတြၿမိဳ႕ ဆိပ္ကမ္းနယ္ေျမတေလွ်ာက္ရွိ အေဆာက္အဦးမ်ားကုိ ၿဖိဳဖ်က္ေရႊ႕ေျပာင္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္လိမ့္မည္ ဟုလည္း ဆိုသည္။

ဂ်ာနယ္မ်ား အြန္လိုင္းေပၚ ပိုတက္လာ ဖနိဒါ အဂၤါေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 10 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 18 နာရီ 36 မိနစ္ မဇိၩမ (ခ်င္းမုိင္) ။

။ ျမန္မာျပည္တြင္း အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္မ်ားကို အင္တာနက္ေပၚတြင္

ပိုမိုေတြ႔ျမင္လာရသည္။ ေစ်းကြက္၊ လွ်ပ္တျပက္၊ ရန္ကုန္တုိင္းမ္၊ Weekly Eleven၊ ျမန္မာတုိင္းမ္၊ အလကၤာဂီတ၊

ေပၚျပဴလာ၊ ကြန္ျပဴတာ၊ 7 days News၊ သစၥာဂ်ာနယ္ (True News) အစရွိသည္တို႔သည္ အြန္လိုင္းတြင္ တင္ထားေသာ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ပါဝင္သည္။ နည္းပညာပုိင္းဆုိင္ရာ တုိးတက္မႈရွိလာျခင္း၏ သေကၤတတခုျဖစ္ၿပီး ျပည္ပမွာ ေရာက္ရွိေနသည့္ ျမန္မာစာဖတ္ ပရိသတ္မ်ား၏ ေတာင္းဆုိမႈႏွင့္ ဂ်ာနယ္မ်ား ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ

အားေကာင္းလာျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ျပည္တြင္းရွိ အယ္ဒီတာတဦးက ေျပာသည္။ “အင္တာနက္ ကြ်မ္းက်င္ရမယ္။ အခ်ိန္မေရြး အင္တာနက္ ဖြင့္ႏုိင္ရမယ္။ ျမန္မာျပည္မွာက အင္တာနက္က မတြင္က်ယ္ေသးဘူးေလ။ ကြန္နက္ရွင္အပုိင္းမွာလည္း အားနည္းမႈရွိတယ္။ ေစ်းကြက္မွာ ထိခိုက္တာမေတြ႔ရပါဘူး” ဟု သူက မဇိၩမကုိ ေျပာသည္။

ဂ်ာနယ္မ်ား အြန္လုိင္းေပၚ တင္ျခင္းေၾကာင့္ ဂ်ာနယ္ေရာင္းအား က်ဆင္းမႈမရွိေၾကာင္း သိရသည္။ သို႔ေသာ္ အြန္လိုင္းသို႔ တင္ရာတြင္လည္း ဆင္ဆာဘုတ္ကို ျဖတ္သန္းရျခင္းကေတာ့ လြတ္ကင္းမႈမရွိပါ။ ဂ်ာနယ္မ်ားအေနျဖင့္ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ရွိ

စာေပစိစစ္ႏွင့္ မွတ္ပံုတင္ဌာနက ကင္းလြတ္ခြင့္ျပဳၿပီးသား စာမ်ားကိုသာ ေဖာ္ျပရျခင္း ရွိသည္။ “စာေပစိစစ္တာကိုေတာ့ အခ်ိန္ေပးရတာေပါ့ေနာ္။ ဆင္ဆာ ျဖတ္ရပါတယ္။ ဆင္ဆာ ခြင့္ျပဳၿပီး ပတ္စ္လုပ္ၿပီးမွ ေနာက္ဆံုး final ေပးလုိက္တဲ့ စီဒီေပါ့။ အဲဒီ စီဒီထဲကပဲ အြန္လုိင္းေပၚ တင္ရပါတယ္” ဟု ဂ်ာနယ္တိုက္တခုမွ အယ္ဒီတာတဦးက ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

212

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးဌာနက ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝခြင့္ျပဳမႈလိုင္စင္ ၂၇၀ ခန္႔ ခ်ထားေပးသည့္အနက္ ၁၂၀ မွာ အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္မ်ားျဖစ္ၿပီး က်န္လုိင္စင္မ်ားမွာ လစဥ္ထုတ္ မဂၢဇင္းမ်ားအတြက္ ျဖစ္သည္။ အပတ္စဥ္ထုတ္မ်ားအနက္ ၂၁ ေစာင္မွာ အေထြေထြ သတင္းမ်ားျဖစ္သည္ဟု စာေပစိစစ္ေရး၏ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စာရင္းအရ သိရသည္။

ႀကံ႕ဖြံ႔ သင္းလံုးကြ်တ္ အစည္းအေဝး ျပဳလုပ္မည္ ဆလုိင္းဟံသာစန္း အဂၤါေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 10 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 16 နာရီ 32 မိနစ္ နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။

။ စစ္အစိုးရ၏ ေဒါက္တိုင္အျဖစ္ လူသိမ်ားသည့္ ႀကံ႕ဖံြ႔ ေခၚ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳး

အသင္း၏ ႏွစ္ပတ္လည္ သင္းလံုးကြ်တ္ အစည္းအေဝးကို အသင္း႐ုံးခ်ဳပ္တည္ရွိရာ ေနျပည္ေတာ္တိုင္း ဒကၡိဏသီရိၿမိဳ႕သစ္၌ ယခုလ ၂၃ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပမည္ဟု စံုစမ္းသိရွိရသည္။

အစည္းအေဝးသို႔ တက္ေရာက္ရန္ ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းမ်ားမွ ၿမိဳ႕နယ္၊ ခ႐ိုင္ႏွင့္ တိုင္းအဆင့္

အတြင္းေရးမႉးမ်ားကုိ ဖိတ္ၾကားထားၿပီး ဒကၡိဏသီရိၿမိဳ႕သို႔ ယခုလ ၂၀ ရက္ေန႔ အေရာက္လာရန္ ညႊန္ၾကားထားၿပီး ျဖစ္သည္။ “တၿမိဳ႕နယ္ကို တေယာက္၊ ခ႐ိုင္တခုကို တေယာက္၊ တိုင္းတခုကို တေယာက္၊ အဲလို ဖိတ္ထားတယ္။ အတြင္းေရးမႉးေတြေပါ့။ ၂၀ ရက္ေန႔ လယ္ေဝး အေရာက္ေခၚထားတယ္။ ၂၃

ရက္ေန႔ အစည္းအေဝး စမယ္။ က်ေနာ္တို႔ဆီက တေယာက္သြားတက္မယ္။ ေရြးထားၿပီးၿပီ” ဟု ဒကၡိဏသီရိၿမိဳ႕ ေတာင္ဘက္တြင္ တည္ရွိကာ ေနျပည္ေတာ္တိုင္းအတြင္း ပါဝင္သည့္ လယ္ေဝးၿမိဳ႕မွ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳး အဖဲြ႔ဝင္တဦးက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

ရန္ကုန္တုိင္း တာေမြၿမိဳ႕နယ္မွ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး အဖဲြ႔ဝင္တဦးကလည္း အစည္းအေဝး တက္ေရာက္ရန္အတြက္ ယခုလ ၂၀ ရက္ေန႔အမီ ေနျပည္ေတာ္သို႔ သြားေရာက္ရမည္ျဖစ္သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

213

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

တႏိုင္ငံလံုးရွိ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း ၃၂၅ ၿမိဳ႕နယ္မွ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေရေပါင္း ၇၀၀ နီးပါး

တက္ေရာက္မည္ဟု သိရေသာ္လည္း ရက္ေပါင္းမည္မွ် က်င္းပမည္ကို ေၾကညာထားျခင္း မရွိေသးပါ။ အတို္က္အခံမ်ားကို ႐ိုက္ႏွက္ရာတြင္ နာမည္ဆိုးျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားေသာ ႀကံ့ဖြံ႔အသင္း အစည္းအေဝးကို ႏွစ္စဥ္ က်င္းပေလ့ရွိရာ၊ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္တြင္ ေနျပည္ေတာ္တိုင္း

ပုဗၺာသီရိၿမိဳ႕သစ္အနီးရွိ ရြာေတာ္ စစ္ေၾကာေရးစခန္းတြင္ ႏိုဝင္ဘာလအတြင္း က်င္းပခဲ့သည္။ ယင္းအစည္းအေဝးသို႔ ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း ၆၀၀ ေက်ာ္ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးအေနျဖင့္ စစ္အစိုးရ ေၾကညာထားသည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ပါတီဖဲြ႔၍ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖြယ္ရွိသည္ဟု သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚေနသည္။

လယ္ေဝးၿမိဳ႕နယ္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးအေနျဖင့္ ၿမိဳ႕နယ္တြင္းရွိ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားသို႔ စာသင္ခံုႏွင့္

ေက်ာက္သင္ပုန္းမ်ား လႉဒါန္းျခင္း၊ ပ်က္စီးယုိယြင္းေနသည့္ ေက်ာင္းမ်ား၊ လမ္းမ်ား ျပဳျပင္ျခင္း စသည့္ လူထုအက်ဳိးျပဳ လုပ္ငန္းမ်ားကို အသင္း၏ ရန္ပံုေငြျဖင့္ ကူညီေပးလ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။

“၂ ႏွစ္ရွိၿပီ။ ေက်ာင္းဖြင့္ရာသီအတြက္ ေထာက္ပံ့ေရး ပစၥည္းေတြ၊ ေက်ာက္သင္ပုန္းတို႔၊ စာသင္ခုံတို႔ လူႀကီးေတြက ေပးခိုင္းလို႔ က်ေနာ္တို႔ ကူညီေနတာ။ ေနာက္ ဥပဓိ႐ုပ္ မေကာင္းတဲ့ ေက်ာင္းေတြကို ျပင္ေပးတာမ်ဳိးေပါ့။ ဒီႏွစ္ဆို တိုင္းမႉးက အမိုးမေကာင္းတဲ့ ေက်ာင္းေတြ ျပင္ခိုင္းလို႔ ျပင္ေပးရေသးတယ္” ဟု လယ္ေဝး ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး အဖဲြ႔ဝင္က ဆုိသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

214

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အသင္းရန္ပံုေငြအျဖစ္ ၿမိဳ႕နယ္အခ်ဳိ႕တြင္ ကားလိုင္းမ်ား ေျပးဆဲြျခင္း၊ ေစ်းဆိုင္ခန္းမ်ား

ေဆာက္လုပ္ေရာင္းခ်ျခင္း စသည့္တို႔အျပင္ ဝင္ေငြရွိေသာ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားႏွင့္ ကုမၸဏီအခ်ဳိ႕မွ ထည့္ဝင္ေသာ အလႉေငြမ်ားမွ ရရွိေၾကာင္း သူက ေျပာသည္။ ၁၉၉၃ ခု ဇန္နဝါရီလ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ေရးဆဲြေရးအတြက္ စစ္အစိုးရက မူၾကမ္းေရးဆဲြရန္ အမ်ဳိးသားညီလာခံကို ေခၚယူၿပီးေနာက္ ရက္သတၱပတ္ ႏွစ္ပတ္ခန္႔အၾကာတြင္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးကို အမ်ဳိးသားေရး လုပ္ေဆာင္မည့္ အသင္းတခုအျဖစ္ တရားဝင္ မွတ္ပံုတင္ကာ

ထိုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အသင္းနာယကတဦးမွာ စစ္အစိုးရ အႀကီးအကဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ ျဖစ္သည္။

ထိုင္းနယ္စပ္ အေျခစိုက္ ျမန္မာစစ္အစိုးရအတိုက္အခံအဖြဲ႔တခုျဖစ္ေသာ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ဖံြ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး အင္အားစု (NDD)က ထုတ္ေဝေသာ 'ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး (သို႔မဟုတ္) စစ္အာဏာရွင္စနစ္၏ ေဒါက္တုိင္မ်ား' အမည္ရွိ စာအုပ္တြင္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳး အသင္းဝင္မ်ားက

ဒီပဲယင္း အေရးအခင္း ႏွင့္ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား ဦးေဆာင္သည့္ ဆႏၵျပပဲြမ်ားကုိ လူမဆန္စြာ ျပဳမူခဲ့ပံုမ်ား၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ျပည္သူလူထုႏွင့္ ရဟန္းသံဃာမ်ားကုိ ရက္စက္စြာ ႏွိမ္နင္းၿဖိဳခြင္းခဲ့သည္မ်ားကို ေရးသားထားသည္။ (ရဲရင့္ေအာင္ တည္းျဖတ္သည္။)

ေဒၚေနာ္အုန္းလွအမႈ ဆက္လက္ၾကားနာ ဖနိဒါ အဂၤါေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 10 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 15 နာရီ 05 မိနစ္ မဇိၩမ (ခ်င္းမုိင္)။

။ ႏိုင္ငံေရးျပစ္မႈျဖင့္ တရားစြဲခံထားရေသာ ေဒၚေနာ္အုန္းလွ အပါအဝင္

အတိုက္အခံ အမ်ဳိးသမီး ၄ ဦး၏ အမႈကို ယမန္ေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အေရွ႕ပိုင္းခ႐ိုင္ တရား႐ံုးတြင္ တရားလိုဘက္က တင္ျပခ်က္ကို ၾကားနာမႈ ျပဳခဲ့သည္။ ေဒၚေနာ္အုန္းလွ၊ မျမင့္ျမင့္စန္း၊ မခ်ဳိခ်ဳိလြင္၊ မခ်ဳိတို႔ကို အင္းစိန္ေထာင္တြင္းရွိ တရား႐ံုးတြင္ တရားသူႀကီး ဦးေအာင္သိန္း ေရွ႕ေမွာက္ တရားလို ဒုရဲအုပ္ ေအာင္ထြန္းသက္ႏွင့္

တရားလိုျပသက္ေသ သကၤန္းကြ်န္းၿမိဳ႕နယ္ ရယက ဥကၠ႒ ၂ ဦးက ထြက္ဆုိခဲ့သည္။ ႏိုဝင္ဘာလ ၃ ရက္ေန႔က ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္ေတာင္ပိုင္း မေကြး ပရိယတၱိစာသင္တိုက္တြင္ ဆြမ္းကပ္ၿပီး ျပန္အလာ ရဲက ဖမ္းဆီးခဲ့သည္ဟု ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ခံေနရသည့္ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေထာက္ခံသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ သူတို႔က ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

215

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

သို႔ေသာ္ စစ္ေၾကာေရးစခန္းမွတဆင့္ ေထာင္သို႔ အပို႔ခံရၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ ဆူပူေအာင္ လႈံ႔ေဆာ္မႈ၊ ပုဒ္မ ၅၀၅ (ခ) ျဖင့္ ရဲက တရားလိုလုပ္ကာ တရားစြဲထားသည္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ ယခုျပစ္မႈျဖင့္

စြဲဆုိေသာ အမႈမ်ားကို ၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ံုးမ်ားတြင္ စစ္ေဆးေသာ္လည္း ယခု တရားဆိုင္မ်ားမွာ အတုိက္အခံ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ျဖစ္သည့္အတြက္ ေနျပည္ေတာ္က ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မႈေၾကာင့္ ေထာင္တြင္းတရား႐ံုးတြင္ စစ္ေဆးျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ “ဒီေန႔ က်ေနာ္က တရားသူႀကီးကုိ ေမးလုိက္တာ။ ဒီပုဒ္မက ၿမိဳ႕နယ္မွာ စစ္တာ ဘာေၾကာင့္

ခ႐ုိင္စစ္ရတာလဲလုိ႔ ေမးလုိက္တာ။ တရားသူႀကီးက ေနျပည္ေတာ္ တရား႐ံုးခ်ဳပ္က ညႊန္ၾကားလုိ႔ စစ္ရတယ္ေပါ့” ဟု ေရွ႕ေနဦးေက်ာ္ဟုိးက ေျပာသည္။ ေနာက္ထပ္ ၾကားနာမႈကို လာမည့္ တနလၤာေန႔တြင္ ျပဳလုပ္သြားမည္ဟု သိရသည္။ တရားဆုိင္ အမ်ဳိးသမီး ၄ ဦးလံုးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ေရႊတိဂံုဘုရားတြင္ အဂၤါေန႔တုိင္း ဝတ္ျပဳ ဆုေတာင္းခဲ့သူမ်ားလည္း ျဖစ္သည္။

ပိုက္လိုင္း စေဖာက္ခ်ိန္တြင္ လယ္ေျမသိမ္းမႈပါ တပါတည္း စတင္ မဇိၥ်မသတင္းဌာန အဂၤါေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 10 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 11 နာရီ 52 မိနစ္ နယူးေဒလီ (မဇၩိမ)။

။ ေလ်ာ္ေၾကးေပးမည္ဟု ကတိေပးၿပီး ေမလအတြင္းက လယ္ေျမမ်ား

သိမ္းယူခဲ့ေသာ္လည္း ယခုထိ ေလ်ာ္ေၾကးေပးျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း ျမန္မာျပည္ အေနာက္ပိုင္း ရခိုင္ျပည္နယ္ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္ ေဒသခံမ်ားက ေျပာၾကားသည္။

ေရနံ တာမီနယ္တခု တည္ေဆာက္ရန္ဟု အေၾကာင္းျပကာ သိမ္းယူေသာ လယ္ေျမမ်ားအတြက္လည္း ေလ်ာ္ေၾကးမ်ား ရက္ေရာစြာ ေပးမည္ဟု ကတိေပး၍ သူတို႔လယ္ေျမမ်ားကို အာဏာပိုင္မ်ားက သိမ္းယူခဲ့သည္ဟု ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္ မာလာကၽြန္းမွ ေဒသခံတဦးက မဇၩိမကို ေျပာသည္။

''သူတို႔က က်ေနာ္တို႔ကို စာခ်ဳပ္ေပၚမွာ လက္မွတ္ထိုးခိုင္းတယ္။ အဲဒီမွာေပးမယ့္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြ အတိအက်ကိုလည္း ေရးထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုထိ ေလ်ာ္ေၾကးရမယ့္ အရိပ္အေယာင္ မျမင္ရေသးဘူး'' ဟု မာလာကၽြန္း ေက်းရြာသားတဦးက မဇၩိမကို ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

216

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕မွ ေဒသခံတဦး၏ အေျပာအရ ရြာသားမ်ား အုန္းၿခံႏွင့္ လက္တူးေရနံတြင္းမ်ား လုပ္ကို္င္ခဲ့သည့္ လယ္ေျမမ်ားေပၚတြင္ အာဏာပိုင္မ်ားက ဓာတ္ေငြ႔တာဘိုင္

တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ အုတ္ျမစ္ခ် လုပ္ငန္းမ်ား စတင္ လုပ္ကိုင္ေနၿပီဟု ဆိုသည္။ ''တခ်ဳိ႕ရြာသားေတြအတြက္က တျခားမွာလည္း ထြန္ယက္လုပ္ကုိင္စရာ လယ္မရွိေတာ့ ဒါကိုပဲ မွီခို စားေသာက္ေနရတာ'' ဟု အဆိုပါ ေဒသခံက ေျပာသည္။ ေလ်ာ္ေၾကးရမည့္ အရိပ္အေယာင္လည္း ယခုထိ မျမင္ရေသးပါဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။ ေက်းရြာသားမ်ားႏွင့္ ေဒသခံၿမိဳ႕ေပၚမွ လူမ်ားက ဤသုိ႔ လယ္ေျမမ်ား သိမ္းယူျခင္းကို ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ လုပ္ေနက် လုပ္ရပ္အျဖစ္ ရႈျမင္သေဘာထား ေနၾကခ်ိန္တြင္

အဆိုပါေဒသတြင္း၌ ေရနံႏွင့္ ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းမ်ား တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းကို စတင္လိုက္ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း တ႐ုတ္အမ်ဳိးသား ေရနံေကာ္ပိုေရးရွင္း (CNPC) က ႏိုဝင္ဘာလ ၃ ရက္ေန႔တြင္ ေၾကညာခဲ့သည္။

ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္းရွိ စစ္အစိုးရ၏ ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ ရွာေဖြေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ေစာင့္ၾကည့္ အကဲခတ္ေနသည့္ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူ အဖြဲ႔တဖြဲ႔ျဖစ္ေသာ ထိုင္းအေျခစိုက္ ေရႊ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ လႈပ္ရွားမႈ အဖဲြ႔ ၏ အေျပာအရ CNPC သည္ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္ အတြင္း သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ ဆိပ္ကမ္းတခုႏွင့္ ေရနံဆိပ္ကမ္းတခု တည္ေဆာက္မည္ဟု ဆိုသည္။ ပိုက္လိုင္းႏွစ္ခုကို ဆိပ္ကမ္းႏွစ္ခုႏွင့္ ဆက္သြယ္ထားမည္ ျဖစ္သည္။ ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းသည္ ရခိုင္ကမ္းလြန္ေဒသတြင္ တူးေဖာ္ေနသည့္ ေရႊသဘာဝဓာတ္ေငြ႔ေျမမွ တူးေဖာ္ထုတ္ယူသည့္ ဓာတ္ေငြ႔မ်ားကို သယ္ပို႔ေပးမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ေရနံပိုက္လိုင္းမွာမူ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းႏွင့္

အာဖရိကႏိုင္ငံမ်ားမွ ဝယ္ယူလာေသာ ေရနံမ်ားကို တ႐ုတ္ျပည္ အေနာက္ေတာင္ပိုင္း ယူနန္ျပည္နယ္သို႔ တင္ပို႔ရန္ ျဖစ္သည္။

''ဤသို႔ လယ္ေျမမ်ား သိမ္းယူခံခဲ့ရ၍ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္ခဲ့ရေသာ္လည္း ေရနံ တာမီနယ္

တည္ေဆာက္ၿပီးစီးသြားပါက လွ်ပ္စစ္သံုးစြဲခြင့္ ရရွိလိမ့္မည္ဟု အခ်ဳိ႕က ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသည္'' ဟု အစိုးရဝန္ထမ္း တဦးက မဇၩိမကို ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ ဓာတ္ေငြ႔ရွာေဖြျခင္းႏွင့္ ေရာင္းခ်ျခင္း လုပ္ငန္းမ်ားကို ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေနသည့္ ေရႊဂက္စ္ကင္ပိန္း အဖြဲ႔ကမူ CNPC က ေရႊသဘာဝဓာတ္ေငြ႔ေျမမွ ထြက္ရွိသည့္ ဓာတ္ေငြ႔ကို တဦးတည္း ဝယ္ယူခြင့္ ရရွိထားသည့္အတြက္ ေက်းရြာသားမ်ား၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ပယ္ခ်လိုက္ၾကသည္။ ေရႊသဘာဝဓာတ္ေငြ႔ အစုရွယ္ယာမ်ားကို ကိုးရီးယားေဒဝူး၊ ကိုရီးယား သဘာဝဓာတ္ေငြ႔

ေကာ္ပိုေရးရွင္း (KOGAS)၊ အိႏၵိယ ဓာတ္ေငြ႔ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔ (GAIL) ႏွင့္ ျမန္မာ့ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ လုပ္ငန္း (MOGE) တို႔ က ပိုင္ဆိုင္ၾကသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

217

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေလာေလာဆယ္တြင္ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕သည္ လွ်ပ္စစ္မီးကို တပတ္လွ်င္ ၆ ရက္ဆက္တိုက္ ညေန ၆ နာရီမွ ည ၉ နာရီထိသာ ရရွိသည္။ စစ္အစိုးရက ျမန္မာႏိုင္ငံမွ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ကို တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ စာခ်ဳပ္ျဖင့္ ေရာင္းခ်ရန္ သေဘာတူထားၿပီး ျဖစ္သည့္အတြက္ စစ္အစိုးရအဖို႔ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၃၀ ဘီလ်ံမွ် ရရွိမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဓာတ္ေငြ႔ဆိပ္ကမ္းႏွင့္ ပိုက္လိုင္းတည္ေဆာက္ျခင္း လုပ္ငန္းမ်ားမွ ေက်းရြာသားမ်ားအေနႏွင့္ မည္သည့္ အက်ဳိးေက်းဇူးမွ် ခံစားခြင့္ ရရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ဟု ကင္ပိန္းလႈပ္ရွားသူမ်ားက ေျပာၾကသည္။

ေရႊသဘာဝဓာတ္ေငြ႔ လႈပ္ရွားေရးအဖဲြ႔မွ ဦးဝင္းေအာင္က ''ဒီစီမံကိန္းက ေဒသခံလူထုအေပၚ ဘယ္လိုမွ အက်ဳိးရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဒသခံေတြအတြက္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ားပင္ ေပးႏိုင္မည္မဟုတ္" ဟုဆိုသည္။ ဆက္လက္ျပီး "လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္တာေတြ ရွိေပမယ့္ အထည္ခ်ဳပ္ လုပ္ငန္းလိုဟာမ်ဳိးက အလုပ္အကိုင္ ေပးႏိုင္ေသးတယ္။ ဒီဓာတ္ေငြ႔

ပိုက္လိုင္းကေတာ့ ဘယ္လို အခြင့္အလမ္းမ်ဳိးမွ ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး''ဟု မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။ ယခုတည္ေဆာက္မည့္ ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လုိင္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းတြင္ ကီလိုမီတာ ၉၀၀ မွ်

ရွည္လ်ားမည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ စစ္အစိုးရက လမ္းေၾကာင္းရွင္းလင္းေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈ အမ်ားအျပား က်ဴးလြန္ဦးမည္ဟု ဦးဝင္းေအာင္က ဆက္ေျပာသည္။ ''စစ္အစိုးရက လမ္းေၾကာင္းရွင္းလင္းေရး လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေဆာင္ရာမွာ ေျမသိမ္းတာေတြ၊ အဓမၼ လုပ္အားေပး ခိုင္းေစမႈေတြ၊ တျခား ဆိုးဆိုးဝါးဝါး လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ အမ်ားႀကီး ထပ္ျဖစ္ဦးမွာ'' ဟု သူက ေျပာသည္။

ဤသို႔ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းလွသည့္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ား ရွိလာႏိုင္သည့္အတြက္ ဤစီမံကိန္းကို ရပ္တန္႔ထားပါရန္ ဦးဝင္းေအာင္၏ အဖြဲ႔ႏွင့္တကြ အျခားပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး အဖြဲ႔အစည္း အမ်ားအျပားက တ႐ုတ္သမၼတ ဟူက်င္းေတာင္ထံ ပန္ၾကားလႊာတေစာင္ ေရးသားေပးပို႔ခဲ့ၾကသည္။ (ခိုင္စု သတင္းေပးပို႔သည္။ မံုပီး တည္းျဖတ္သည္။)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

218

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

NDAK နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ရာထူးအပ္ပြဲ က်င္းပ ဖနိဒါ တနလၤာေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 09 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 18 နာရီ 16 မိနစ္ မဇိၩမ(ခ်င္းမုိင္)။

။ ၿငိမ္းအဖြဲ႔တခုျဖစ္ေသာ ကခ်င္ဒီမုိကေရစီသစ္ တပ္မေတာ္ (NDAK) မွ

စစ္ဖက္အရာရွိမ်ားအား နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ရာထူးေပးအပ္ပြဲကို ယမန္ေန႔က က်င္းပခဲ့သည္။

ကခ်င္ျပည္နယ္ ေျမာက္ပုိင္းတုိင္းမႉး ဗုိလ္ခ်ဳပ္စုိးဝင္းႏွင့္ ကာကြယ္ေရးဌာနမွ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ညြန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္အုန္းတို႔ တက္ေရာက္သည့္

အစိုးရအသိအမွတ္ျပဳ ရာထူးအပ္ႏွံပြဲကို NDAK ၏ ပန္ဝါၿမိဳ႕ ဌာနခ်ဳပ္တြင္ က်င္းပခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ “ႏုိင္ငံဝန္ေတာ္ဝန္ထမ္းျဖစ္သြားေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္လစာတုိ႔ လုပ္ပုိင္ခြင့္တုိ႔ ရသြားၿပီ။ အဝတ္အစားလည္း ရၿပီ။ ေဆးဝါးလည္းရၿပီ။ တပ္ရင္း၊ တပ္ရင္းမႉး ဆုိတာေတြ

ေပးအပ္တာေပါ့ေနာ္။ ကုိယ့္ေဒသမွာ ကုိယ္လုပ္ပုိင္ခြင့္ရတာေပါ့” NDAK ဥကၠဌ ဇခုန္တိန္ယိမ္းက မဇိၩမကုိ ေျပာသည္။

ကာကြယ္ေရး ဝန္ႀကီးဌာနမွ တုိက္႐ုိက္အုပ္ခ်ဳပ္မည့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္၌ တာဝန္ထမ္းေဆာင္သူ NDAK တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားအား လစာ အမ်ားဆံုး ၂ သိန္းခြဲမွ အနည္းဆံုး ၅ ေသာင္းေက်ာ္ထိ စစ္အစုိးရက ယခုလမွစတင္ကာ ရာထူးအလိုက္ ထုတ္ေပးသြားမည္ဟု သူကဆက္ေျပာသည္။ NDAK သည္ ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ KIA မွ ခြဲထြက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္တြင္ စစ္အစုိး ရႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲခဲ့သည္။ စစ္အစိုးရက နယ္ျခားေစာင့္တပ္

အျဖစ္အသြင္ေျပာင္းရန္ အပစ္ရပ္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ားအား ဖိအားေပးမႈမ်ား ရွိလာၿပီးေနာက္ ယခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂၄ ရက္ေန႔က နယ္ျခား ေစာင့္တပ္အျဖစ္ လက္ခံခဲ့သည္။

နယ္ျခားေစာင့္တပ္တြင္ အသက္ ၁၈ ႏွစ္မွ ၅၀ အၾကားသာ ထမ္းေဆာင္ခြင့္ရွိမည္ဟု

သတ္မွတ္ထားသျဖင့္ NDAK ဥကၠဌ ဇခုန္တိန္ယိမ္းသည္ တပ္တြင္း၌ တာဝန္ယူႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္သျဖင့္ ပန္ဝါေဒသ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးအပါအဝင္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ားကိုသာ ဆက္လက္ဦးေဆာင္ သြားမည္ဟု သိရသည္။

NDAK နယ္ျခားေစာင့္တပ္ကို ခ်ီေဗြၿမိဳ႕အေရွ႕ဘက္ ေဝၚခ်ဳံးေဒသ ဖီေမာ္ေက်းရြာအနီးတြင္ တပ္ရင္း ၁၀၀၁၊ ပန္ဝါေဒသ လုျပည္ ေက်းရြာအနီးတြင္ ၁၀၀၂၊ ခ်ီေဖြၿမိဳ႕နယ္ ကန္ပိုင္တီးၿမိဳ႕အနီး ဂမ္ခြန္းေက်းရြာ အနီးတြင္ ၁၀၀၃ စသည္ျဖင့္ တပ္ရင္း ၃ ရင္း ဖြဲ႔စည္းေနရာခ်ထားၿပီး ျဖစ္သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

219

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အရာရွိ အဆင့္ ၁၈ ဦး၊ အျခားအဆင့္ ၃၀၈ ဦးပါဝင္ေသာ နယ္ျခား ေစာင့္တပ္တြင္ တပ္မႉးမွာ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မွ ျဖစ္ေသာ္လည္း ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္မႉးအဆင့္ရွိ အရာရွိ တဦး၊

ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္ရွိသူ ၂ ဦးႏွင့္ အျခားအဆင့္ရွိ ၂၇ ဦးတို႔ကိုလည္း ထည့္သြင္းရမည္ ျဖစ္သည္။ (ကိုဝိုင္း တည္းျဖတ္သည္။)

NDC နဲ႔ ခြဲတမ္းျပႆနာ အပိုင္း - ၂ ေဆာင္းပါး ဗိုလ္ထက္မင္း တနလၤာေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 09 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 16 နာရီ 17 မိနစ္

တပ္မေတာ္ရဲ႕ တတိယမ်ဳိးဆက္သစ္ (Third Generation) ျဖစ္လာမယ့္၊ ထိပ္ပိုင္းရာထူးတက္ဖို႔

ေလွကားထစ္ဟာ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ ကာလပိုင္းခန္႔ထိကေတာ့ စစ္ဦးစီးတကၠသိုလ္ကို တက္ေရာက္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ တပ္ရင္းမႉးမ်ားဟာ ကေလာၿမိဳ႕ရွိ စစ္ဦးစီးတကၠသိုလ္ကို

တက္ေရာက္ႏိုင္ရန္ အလုအယက္ ၾကိဳးစားၾကရပါတယ္။ ေက်ာင္းဆင္းၿပီးရင္ေတာ့ G-1 လို႔ ေခၚတဲ့ စစ္ဦးစီးမႉး (ပထမတန္း) ျဖစ္ၾကပါတယ္။ စစ္ဦးစီးမႉး (ပထမတန္း) ရာထူးဟာ ထိပ္ပိုင္းရာထူး မေပးခင္ လက္ေတြ႔စမ္းသပ္ကာလမွာေပးတဲ့ ရာထူူးဆိုရင္လည္း မမွားေပဘူး။

စစ္ဦးစီးမႉး (ပထမတန္း) ဟာ စစ္ဆင္ေရးကုိ အဓိကထားၿပီး ကိုင္တြယ္ရသလို တိုင္းမႉး/တပ္မမႉး ကိုယ္စား လုပ္ပိုင္ခြင့္ အျပည့္အဝရွိကာ ဦးစီးအရာရွိ (ပထမတန္း) (စစ္ေရး) နဲ႔ ဦးစီးအရာရွိ (ပထမတန္း) (စစ္ေထာက္) တို႔ထက္ ပိုလည္း အာဏာထက္ျပီး ရာထူးတက္လမ္းလည္း

ပိုပါတယ္။ နဝတ တက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ တိုင္းစစ္ဦးစီး ဗိုလ္မႉးၾကီး (Col.Gs) ဆိုတဲ့ ရာထူး တီထြင္ေပၚေပါက္လာခဲ့ေပမယ့္ စစ္ဦးစီးမႉး (ပထမတန္း) G-1 ရာထူးဟာ အဲဒီ (Col.Gs) ရာထူးထက္ ပိုမုိထက္ျမက္ေနေသးေၾကာင္း ျဖစ္စဥ္တခုအရ ေပၚလြင္ပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

220

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အဲဒါကေတာ့ ရပခ တိုင္းမႉးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ဘိုက ရပခ (Col.Gs) ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ယခု ပညာေရးဒုဝန္ၾကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေအာင္မ်ဳိးမင္းကို G-1 အလုပ္ကို ဝင္ရႈပ္လို႔ဆိုၿပီး

ဆူပူၾကိမ္းေမာင္းခဲ့ဖူးေၾကာင္း သိရပါတယ္။ G-1 တႏွစ္ေလာက္ လုပ္ျပီးရင္ေတာ့၊ တိုင္းမႉးက ေထာက္ခံခ်က္ေပးရင္ ဗိုလ္မႉးၾကီးအဆင့္နဲ႔ ဗ်ဴဟာမႉးရာထူးသို႔ တက္လွမ္းကာ အဆင့္ဆင့္ ထိပ္ပိုင္းကို ေရာက္ရွိၾကတာ မ်ားပါတယ္။ နဝတ ေခတ္္က ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းဆင္းဆင္းခ်င္း ဗိုလ္မႉးၾကီးမ်ားအေနနဲ႔ အမွတ္ေကာင္းေကာင္း ရရွိၾကတဲ့အခါ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္အဆင့္ျဖင့္

စမ္းသပ္ကာလ ရာထူးမ်ားလို႔ ေခၚဆိုရမလိုျဖစ္တဲ့ တပ္မမႉး၊ စကခမႉး၊ ဒကစမႉး ရာထူးမ်ားကို တိုးျမႇင့္ရရွိၾကပါတယ္။ နအဖ ေခတ္က်ေတာ့ တပ္မမႉး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ရာထူး ဆိုရင္ေတာင္ ထိုင္ခုံ မၿငိမ္ေသးဘဲ တနည္းအားျဖင့္ တတိယ မ်ဳိးဆက္သစ္ ထိပ္ပိုင္းရာထူးထိ တက္ရန္

မေသခ်ာေတာ့ဘဲ အခ်ိန္မေရြး ဒုဝန္ၾကီး (သို႔) သံအမတ္ၾကီး အျဖစ္သို႔ လြင့္သြားႏိုင္ပါေသးတယ္။ ဥပမာ - တပ္မ ၅၅ တပ္မမႉး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္သန္းထြန္းနဲ႔ စကခ ၄ စကခမႉး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေစာလွမင္းတို႔ဟာ သံအမတ္ၾကီးမ်ားျဖစ္သြားတာ တ႐ုတ္ေသြးစပ္လို႔ဆိုျပီး

သတင္းစကားထြက္ပါတယ္။ အဖားေတာ္လို႔၊ အမ်ဳိးေတာ္လို႔ ရွိရင္ေတာ့ ျခြင္းခ်က္အေနနဲ႔ တပ္မမႉးမွ ဝန္ၾကီးအျဖစ္ စံျမန္းသြားတဲ့ သာဓကအခ်ဳိ႕ေတာ့ ရွိပါတယ္။ ေမြးျမဴေရးႏွင့္ ေရလုပ္ငန္းဝန္ၾကီးဌာန ဝန္ၾကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္သိန္းနဲ႔ သတၱဳတြင္းဝန္ၾကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္အုန္းျမင့္၊ ဗိုလ္မႉးၾကီးေဇာ္မင္း၊ ဗိုလ္မႉးၾကီးသိန္းညႊန္႔၊ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္သိန္းေဇာ္ႏွင့္

ဗိုလ္မႉးၾကီးေအာင္ေသာင္းဟာ တခ်ဳိ႕ NDC ကိုေတာင္ မတက္လိုက္ရဘဲ “ေတာ္ သုံးေတာ္” ထဲမွာ ပါရွိေနလို႔ ထူးျခားတယ္လို႔ပဲ ေခၚဆိုရပါမယ္။ NDC တက္ေရာက္ရတဲ့ ဗိုလ္မႉးၾကီးမ်ားဟာ

အမ်ားအားျဖင့္ ဗ်ဴဟာမႉးဘဝမွ တက္ေရာက္ရတာျဖစ္လို႔ တပ္မဲ့ ဗိုလ္ဘဝနဲ႔သာ ျဖစ္တာမို႔ အျခားေထာက္ပ႔ံမႈမရွိဘဲ ရွိသမွ် စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ားကို ေရာင္းခ်ရကာ သင္တန္းမွာ အကုန္အက်ခံ တက္ေရာက္ၾကရပါတယ္။

ဗ်ဴဟာမႉးဘဝဟာ သူတို႔ရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္၊ အက်ဳိးခံစားခြင့္ စည္းစိမ္ဥစၥာ အခြင့္အေရးမ်ားကို

အထက္က တပ္မမႉး၊ တိုင္းမႉးမ်ားက ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၾကတာျဖစ္ၿပီး ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲသမွ်ကိုသာ လက္ခံၾကရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ဗ်ဴဟာမႉးဆိုရင္ စက္သုံးဆီ ခဲြတမ္းကိုသာ ရၾကတယ္။

ဗ်ဴဟာမႉးဆိုရာမွာ စစ္ဗ်ဴဟာမႉးနဲ႔ နည္းဗ်ဴဟာမႉး အဆင့္တူခ်င္းေတာင္ အခြင့္အေရး ရပုံခ်င္းက မတူညီၾကျပန္ပါဘူး။ တိုင္း အဆင့္ဆိုရင္ စစ္ဗ်ဴဟာမႉးလို႔ေခၚၿပီး နယ္ဘက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို

ဝင္ေရာက္ ကိုင္တြယ္ရတာမို႔ တိုင္းမႉး ၾကည္ျဖဴရင္ အ႐ိုးအရင္းေလး ရတာမ်ဳိးေတာ့ ရွိပါတယ္။ တပ္မအဆင့္ဆိုရင္ေတာ့ နည္းဗ်ဴဟာမႉးလို႔ေခၚၿပီး နည္းဗ်ဴဟာမႉးမွာ တပ္မမႉးမွ လစဥ္

ခဲြတမ္းခ်ေပးတဲ့ ဆီေပပါ ခဲြတမ္းေလးကိုသာ ေရာင္းစားရၿပီး ၿခိဳးၿခံေခြ်တာ ေနၾကရပါတယ္။ အဲဒီ နည္းဗ်ဴဟာမႉးေတြကေတာ့ စစ္ဆင္ေရးရွိမွာသာ တပ္ရင္းေတြကို ေဟာက္စားလုပ္ကာ

ၾကပ္မတ္ရတာမို႔ အဲဒီအခါက်ရင္ တပ္ရင္းမႉးေတြက လာဘ္ထိုးၾကတာေၾကာင့္ စိုေျပၾကပါတယ္။ စစ္ဦးစီးတကၠသိုလ္ကို တက္ေရာက္ၾကရတဲ့ တပ္ရင္းမႉးဘဝနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ရင္ေတာ့ ဆီနဲ႔ေရလို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

221

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ကြာျခားၿပီး တပ္ရင္းမႉးဘဝမွာ သူ႔ရဲ႕ေနာက္က တပ္ရင္းတရင္းလုံးရဲ႕ အဆီအႏွစ္ေတြ အားလံုးကို ဝါးမ်ဳိလို႔ ရေနတာေၾကာင့္ အိုေကမွာ စိုေျပလွပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ စစ္ဆင္ေရးေတြ ျပန္နားၿပီဆုိရင္ေတာ့ နည္းဗ်ဴဟာမႉးေတြဟာ တပ္မမႉးကိုယ္စား အမႈေတြ၊ မႈခင္းျပႆနာေတြကို ရွင္းလင္းေပးရတဲ့ လူမိုက္တာဝန္ကိုသာ ယူၾကရပါေတာ့တယ္။ စစ္ဗ်ဴဟာမႉး၊ နည္းဗ်ဴဟာမႉးေတြဟာ ပခုံးေပၚကို ဗိုလ္မႉးၾကီးအပြင့္ တင္ရလို႔ လွပတယ္ဆိုတဲ့ အမ်ားအျမင္မွာ ရွိေပမယ့္ သူ႔အဆင့္နဲ႔ ေလ်ာ္ညီစြာ ေနထိုင္ဝတ္ဆင္ရတာမ်ဳိးနဲ႔ အေပၚကို

ဖားရတာမ်ဳိးေတြေၾကာင့္ က်ားၾကီးေတာ့ ေျခရာၾကီးကာ စားဝတ္ေနေရး က်ပ္တည္းမႈေတြ ျဖစ္ေပၚေနတာကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ ဗိုလ္မႉးၾကီးေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္ ၾကံဳေတြ႔ရတဲ့ ေနာက္ေရာဂါတမ်ဳိးကေတာ့ ဆက္သြယ္ေရး စက္ေပၚမွာ တိုင္းမႉး၊ တပ္မမႉးေတြရဲ႕ အရွိန္အဝါကို သုံးၿပီး စစ္ဦးစီးမႉး (ပထမတန္း)၊ ဦးစီးအရာရွိ (ပထမတန္း) ေတြက “ၾကပ္” ျခင္းကို ခံေနၾကရတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တက္လမ္းေဝးၿပီး လုပ္သက္ရင့္ စီနီယာ အရာရွိၾကီးေတြျဖစ္တဲ့ ဦးစီးအရာရွိ (ပထမတန္း) (စစ္ေရး/စစ္ေထာက္၊ စစ္ဥပေဒ) ေတြရဲ႕ ေလသံက ဗ်ဴဟာမႉးေတြအေပၚ အစာမေက်မႈေတြ အၿမဲလိုလို ရွိေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

ဗ်ဴဟာမႉးေတြမွာ လုပ္သက္ႏုၿပီး ရာထူးအဆင့္ၾကီး ေနေပမယ့္ ဂ်ဴနီယာ အရာရွိေတြျဖစ္လို႔ “မင္း … ငါ့ေလာက္ တပ္ထဲမွာ အေတြ႔အၾကဳံ မရွိေသးပါဘူး၊ လူပါးမဝနဲ႔” ဆိုတဲ့ လုပ္သက္ရင့္ စီနီယာ အရာရွိၾကီးေတြရဲ႕ မေက်နပ္မႈမ်ားစြာနဲ႔ ထိပ္တိုက္ ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။ ပိုဆိုးတာက သားအရြယ္ေလာက္ရွိတဲ့ တိုင္းမႉး၊ တပ္မမႉးေတြရဲ႕ ကိုယ္ေရးအရာရွိေတြ၊ စစ္ဦးစီးမႉး (ဒုတိယတန္း) နဲ႔ (တတိယတန္း) အရာရွိေတြရဲ႕ ေမာက္မာမႈေတြေၾကာင့္ “ရင္ခံ” ေနၾကရတဲ့ ဗ်ဴဟာမႉးေတြလည္း တပုံတပင္ၾကီး ရွိေနပါတယ္။

ဗ်ဴဟာမႉးေတြအေနနဲ႔ NDC သင္တန္းတက္ဖို႔ ေရြးခ်ယ္ခံရၿပီဆုိရင္ပဲ မုန္႔ဖိုးေပးဖို႔ ကေလးသဖြယ္ တုိင္းမႉး၊ တပ္မမႉးထံမွာ လက္ျဖန္႔ေတာင္းရတဲ့ ဘဝေတြလည္းရွိပါတယ္။ ဗ်ဴဟာမႉးတေယာက္အေနနဲ႔ တႏွစ္ပတ္လုံးနီးပါး သင္တန္းတက္ေရာက္ရတဲ့ ကုန္က်စရိတ္ဟာ ၾကီးမားလြန္းလို႔ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္က အပတ္စဥ္ (၃) တက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ ဗ်ဴဟာမႉးတဦးရဲ႕

ေျပာျပခ်က္အရ က်ပ္ (၁ဝဝ) သိန္းေက်ာ္ ကုန္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ သင္တန္းမွာ လိုအပ္ခ်က္ေတြျဖစ္တဲ့ မိတၱဴစက္၊ ကြန္ပ်ဴတာ စတဲ့ အေထာက္အကူျပဳ ပစၥည္းေတြလည္း

ဝယ္ရတာတေၾကာင္း၊ အၿပိဳင္အဆိုင္ ရွယ္တကာ့ရွယ္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရတာတေၾကာင္း။ NDC ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးနဲ႔ နည္းျပ အရာရွိၾကီးေတြကိုလည္း အမွတ္ေကာင္းေကာင္း၊ အဆင့္ေကာင္းေကာင္း ရရွိေရးအတြက္ အစဥ္အလာၾကီးသဖြယ္ လာဘ္ထိုးရတာတေၾကာင္းေပါ့။ လာဘ္ေပးပံုကေတာ့ ေဂါက္႐ုိက္ပဲြေတြကို စပြန္ဆာ စီစဥ္ေပးရတာ၊ ေစ်းဝယ္တဲ့ အေသးအဖဲြ ကိစၥမွအစ ဝန္ၾကီးဌာနေတြက ဖုန္းပါမစ္၊ ပါဝါမီတာပါမစ္၊ ဂက္စ္အိုးပါမစ္၊ စားအုန္းဆီပါမစ္၊ အရက္လုိင္စင္ စတာေတြအဆံုး ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးကေန နည္းျပ အရာရွိၾကီးမ်ားအထိကို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

222

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

သူတို႔နာမည္နဲ႔ ပါမစ္ေတြ ရေအာင္ ဗ်ဴဟာမႉးတို႔က ဆရာသမား ဝန္ၾကီးမ်ားထံကို ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး ေပးကမ္း ေဆာင္ရြက္ၾကရပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္မႉးၾကီးေတြဟာ ဗ်ဴဟာမႉးရာထူးကို ေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ “ေညာင္ညိဳပင္ လမ္းခဲြ” ကို ေရာက္ရွိသလို ခံစားၾကရၿပီး ထိပ္ပိုင္းရာထူးသ႔ို တက္သြားတဲ့ လမ္းေကာင္းနဲ႔ အဝီစိ ရာထူးကို ဆင္းသြားတဲ့ လမ္းဆိုးေတြကို ေတြ႔ျမင္ေနၾကရကာ ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ႏွင့္ မ႐ႈမလွ ႀကဳံေတြ႔ေနၾကရေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ား။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စစ္အစိုးရကုိ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာၾကား NEJ / ၁၀ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၉ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အေမရိကန္ သံတမန္မ်ားနွင့္ ေဆြးေႏြးေျပာဆိုမႈသည္ အက်ဳိးရိွႏိုင္ေၾကာင္း၊ ၎တို႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံခြင့္ေပးခဲ့သည့္ စစ္အစုိးရကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုက္သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အယူခံအမႈအတြက္ လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ေပးေနသည့္

၎၏အက်ဳိးေဆာင္ ေရွ႕ေန (၄) ဦးႏွင့္ ယမန္ေန႔၌ ေတြ႔ဆုံရာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံခဲ့သည့္ ေရွ႕ေနဦးဉာဏ္၀င္းက “က်ေနာ္တို႔ အဓိကကေတာ့ တရား႐ုံးခ်ဳပ္ကိုတင္ဖို႔ ေနာက္ဆုံးေဆြးေႏြးအတည္ျပဳတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ က်ေနာ္တို႔ မစၥတာ ကာ့တ္ကမ္ဘဲလ္တို႔ လာတဲ့ကိစၥေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ မစၥတာ ကမ္ဘဲလ္တို႔နဲ႔ ေဆြးေႏြးတဲ့အခ်က္ေတြကိုေတာ့ သူလုံး၀မေျပာဘူး။

ေဆြးေႏြးရတဲ့အေျခအေနကို ေျပာပါတယ္။ ေဆြးေႏြးရတာေကာင္းတယ္။ ဒီပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္ဦးစလုံးကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံအေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့

ေစတနာလည္းထားတယ္။ ေရွ႕ဆက္ၿပီးေတာ့ အက်ဳိးရိွႏိုင္တယ္၊ အလုပ္လုပ္လို႔ ေကာင္းတယ္၊ ေစတနာထားတဲ့လူေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာ သူေျပာတယ္။

ဒီလိုေဆြးေႏြးရေအာင္ ေတြ႔ဆုံလို႔ရေအာင္ ခြင့္ျပဳခဲ့တဲ့ ဒီအစိုးရကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းကိုလည္း ေျပာပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ (၁၈) လ ထပ္မံခ်ထားခံရသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္

ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ (၂) ရက္ၾကာ လာေရာက္ခဲ့သည့္ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ အေရွ႕အာရွႏွင့္ပစိဖိတ္ေရးရာ လက္ေထာက္ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး မစၥတာ ကာ့တ္ကမ္ဘဲလ္၊ ဒုလက္ေထာက္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး စေကာ့မာရွယ္တုိ႔နွင့္ ၿပီးခဲ့သည့္ ႏို၀င္ဘာ (၄) ရက္တြင္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

223

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အင္းယားလိတ္ဟုိတယ္၌ (၂) နာရီၾကာခန္႔ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးခြင့္ ရရိွခဲ့သည္။ ထိုေန႔တြင္ပင္ မစၥတာကမ္ဘဲလ္ ဦးေဆာင္သည့္ သံတမန္အဖြဲ႔သည္ ျမန္မာစစ္အစုိးရ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္၊ အန္အယ္လ္ဒီဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ ေကာ္မတီ၀င္မ်ား၊ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္လည္း ေတြ႔ဆုံခဲ့သည္။ “အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔နဲ႔ေတြ႔တာမွာလည္း ဘာေတြေဆြးေႏြးလည္းဆိုတာကို ေမးလို႔ က်ေနာ္က ေဆြးေႏြးခ်က္ေလးေတြ ျပန္ေျပာျပတယ္။ သူနားေထာင္ပါတယ္၊ ဘာမွမေျပာပါဘူး” ဟု ဦးဉာဏ္၀င္းက ေျပာသည္။

အေမရိကန္အစိုးရက ျမန္မာစစ္အစုိးရႏွင့္ တိုက္႐ိုက္ဆက္ဆံေျပာဆိုမႈမ်ား ျပဳလုပ္သြားမည္ျဖစ္သကဲ့သို႔ တဖက္၌လည္း ပိတ္ဆို႔တားျမစ္မႈကို ဆက္လက္ထားရိွမည္ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ထားရိွမည့္ ေပၚလစီသစ္တရပ္ကို ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ၿပီးေနာက္ အေမရိကန္သံတမန္အဖြဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ေရာက္ရိွၿပီး ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးမႈမ်ား စတင္ျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းသုိ႔ မစၥတာကမ္ဘဲလ္ ဦးေဆာင္သည့္ သံတမန္အဖြဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ယခုလ (၃) ရက္ႏွင့္ (၄) ရက္ေန႔တုိ႔တြင္ လာေရာက္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာစစ္အစုိးရႏွင့္ေရာ အတိုက္အခံမ်ားႏွင့္ပါ

ေတြ႔ဆုံၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ယခုလ (၁၅) ရက္တြင္ စင္ကာပူႏိုင္ငံ၌ က်င္းပမည့္ အာရွပစိဖိတ္ေဒသ စီးပြားေရးပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈအဖြဲ႔ (ေအပက္) ညီလာခံတက္ေရာက္မည့္ အေမရိကန္သမၼတ အိုဘားမားက အာဆီယံေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ေတြ႔ဆုံရာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႊတ္ေပးရန္ ေတာင္းခံမည္ဟု ေျပာဆိုေၾကာင္း

ထိပ္တန္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအရာရိွတဦးကို ကိုးကားၿပီး ယေန႔ထုတ္ The Straits Times သတင္းတြင္ပါရိွသည္။ သမၼတအိုဘားမားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို လႊတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုလိမ့္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။ အေမရိကန္သမၼတ အုိဘားမားအေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္အပါအ၀င္ အာဆီယံႏုိင္ငံတုိ႔မွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သတင္းမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပသည္။ ဖိလစ္ပိုင္ႏုိင္ငံတြင္ျပဳလုပ္သည့္ အေမရိကန္ႏွင့္အာဆီယံအဖြဲ႔၀င္ႏိုင္ငံမ်ား ေဆြးေႏြးပြဲ တက္ေရာက္ခဲ့သည့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန ၫႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးမင္းလြင္ကလည္း ေအပက္ညီလာခံသို႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္ တက္ေရာက္မည္ဟု ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို စစ္အစိုးရက လႊတ္ေပးႏိုင္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္ ေနာက္ႏွစ္က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါ၀င္ႏိုင္ေၾကာင္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

224

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဦးမင္းလြင္က ေအပီသတင္းဌာနသို႔ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ၎က “သူ႔ကို မၾကာခင္လႊတ္ေပးဖုိ႔ အစီအစဥ္ရိွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔အေနနဲ႔ သူ႔ပါတီကို စုစည္းႏိုင္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။

ထိုသုိ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား လႊတ္ေပးရန္ရိွေၾကာင္း သတင္းမ်ားထြက္ေပၚခဲ့မႈအေပၚ အန္အယ္လ္ဒီ၏ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သည့္ ေရွ႕ေနႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းက “အဲဒီလို

အရိပ္လကၡဏာလည္း က်ေနာ္တို႔မေတြ႔ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီသတင္းဟာ မွန္ရင္ ပိုေကာင္းတယ္လို႔ ဆုေတာင္းေနရတာေပါ့” ဟု ေျပာၾကားသည္။

၎က ဆက္လက္ၿပီး “တကယ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႊတ္ေပးခဲ့မယ္ဆိုရင္ အန္အယ္လ္ဒီပါတီအေနနဲ႔ မိမိလုပ္ရမယ့္ ႏိုင္ငံေရးတာ၀န္ေတြကို အျပည့္အ၀ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အခုဟာက လူေတြလည္း ထိန္းသိမ္းတယ္။ ႐ုံးေတြလည္း ပိတ္ထားေတာ့ အန္အယ္လ္ဒီဟာ မိမိေဆာင္ရြက္ရမယ့္လုပ္ငန္း

ႏိုင္ငံေရးတာ၀န္ကို အေက်အလည္ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေန ရိွတယ္ေလ” ဟု ေျပာသည္။

ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ေဖာက္ဖ်က္မႈျဖင့္ ျပစ္ဒဏ္မ်ားခ်မွတ္ခဲ့မႈအေပၚ ဗဟိုတရား႐ုံးခ်ဳပ္တြင္ အယူခံတင္ရန္ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ မူၾကမ္းကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အတည္ျပဳၿပီးသျဖင့္ တပတ္အတြင္း ႐ုံးတင္ရန္ရိွသည္ဟု ဦးဉာဏ္၀င္းက ေျပာသည္။

နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အင္အားမျဖည့္တင္းႏုိင္မႈ ကရင္အဖြဲ႔အတြင္း အေျခအေနတင္းမာ ၀ီရ / ၁၀ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/news/Nov09/101109a.php စစ္အစုိးရ၏ နယ္ျခားေစာင့္တပ္အသြင္ေျပာင္းရန္ သေဘာတူညီထားၿပီးျဖစ္သည့္ ေဟာင္သေရာအဖြဲ႔ ေခၚ ေကပီအက္ဖ္ (KPF) ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ဖြဲ႔အတြင္း

လုိအပ္အင္အားျပည့္မီရန္ ေဆာင္႐ြက္ႏုိင္ျခင္း မရွိသည့္ ၎တုိ႔၏ တပ္ရင္းမႉးတဦးအား အနားေပးရန္ ၫႊန္ၾကား၍ ယမန္ေန႔က အခ်င္းခ်င္းၾကား ပဋိပကၡ ျဖစ္ပြားခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရသည္။ ဘုရားသုံးဆူ နယ္စပ္ၿမဳိ႕ အေျခစုိက္ ေကပီအက္ဖ္ အမွတ္ (၃) တပ္ရင္းမႉး ဒုတိယ ဗုိလ္မႉးႀကီး မန္းေလးဝါးက ၎အား ရာထူးမွဖယ္ရွားရန္ ၫႊန္ၾကားစာကို လက္မခံခဲ့ရာမွ စတင္ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေကပီအက္ဖ္ အရာရွိတဦးက ေျပာသည္။ “မန္းေလးဝါးရဲ႕ ေနရာမွာ ေစာဝါးခ်ယ့္ကုိ အစားထုိးဖုိ႔ ဘုရားသုံးဆူကုိ မေန႔က ေရာက္လာေတာ့ မန္းေလးဝါးက လက္မခံဘူး။ အဲဒီမွာ အခ်င္းခ်င္း ေသနတ္နဲ႔ခ်ိန္ၾကတဲ့အထိ ျဖစ္သြားတယ္။

အဲဒီေနာက္ ဘုရားသုံးဆူက ခမရ (၂၈၃) နအဖ တပ္ရင္းမႉး ျမတ္ထြန္းေအးက မန္းေလးဝါးနဲ႔ ဒု-

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

225

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

တပ္ရင္းမႉး ေလးဝင္းတုိ႔ကုိ ခဏေလာက္ ေခၚေျပာၿပီး ျပန္လႊတ္လုိက္တယ္။ အေျခအေန ကေတာ့ မၿပီးျပတ္ေသးဘူး။ အဲဒီၫႊန္ၾကားစာမွာ မန္းေလးဝါးအတြက္

ဘာတာဝန္ဆက္ေပးမလဲဆုိတာလည္း မပါေတာ့ အနားေပးသလုိ ျဖစ္ေနတယ္။ အခု အထက္ကုိ ျပန္တင္ျပထားတယ္” ဟု ေကပီအက္ဖ္ အရာရွိက ေခတ္ၿပဳိင္သုိ႔ ေျပာသည္။

နအဖ တပ္ရင္းမႉးက မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေခၚယူေတြ႔ဆုံခဲ့သည္ကုိ မသိရေသာ္လည္း ယင္းကရင္အဖြဲ႔အတြင္း စုိးရိမ္ရသည့္ အေျခအေနအထိ ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ၎က ဆက္လက္ေျပာဆုိသည္။ တပ္ရင္းမႉး ေနရာလႊဲေျပာင္းရန္ ဘုရားသုံးဆူၿမဳိ႕သုိ႔ ေရာက္ရွိလာသည့္ ေစာဝါးခ်ယ့္သည္ သံျဖဴဇရပ္ၿမဳိ႕အနီး ေကပီအက္ဖ္ အမွတ္ (၂) တပ္ရင္း (ရဲတံခြန္) ၏ တပ္ရင္းမႉးျဖစ္ၿပီး ေကပီအက္ဖ္တပ္ဖြဲ႔၏ ဗဟုိေကာ္မတီဝင္တဦးလည္း ျဖစ္သည္။ ျမန္မာစစ္အစုိးရက သတ္မွတ္ထားသည့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ရင္းတရင္းအတြက္ လုိအပ္အင္အား (၃၀၀) ခန္႔ကို စုေဆာင္းႏုိင္ျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ ယခင္က သေဘာတူညီခ်က္အရ သတ္မွတ္ထားသည့္ တပ္ရင္း (၃) ရင္းအစား အမွတ္ (၂) ႏွင့္ (၃) တည္ရွိရာ

ၾကာအင္းဆိပ္ႀကီးႏွင့္ ဘုရားသုံးဆူေဒသတုိ႔တြင္ တပ္ရင္းတရင္းစာသာ ထားရွိရန္ ဒုတိယ

ဗုိလ္မႉးႀကီး မန္းေလးဝါးအား အသိေပးျခင္းမရွိဘဲ အထက္က ဆုံးျဖတ္လုိက္သည့္အတြက္ ၎က ေက်နပ္ျခင္းမရွိေၾကာင္း သိရသည္။ “လြန္ခဲ့တဲ့ ဇူလုိင္လတုန္းက ေလးဝါးကုိ ေကအန္ယူ ဖမ္းသြားဖူးတာလည္း ရွိေနတယ္။ အဲဒီေနာက္ပုိင္းမွာ နအဖဘက္က သူတုိ႔ဌာနခ်ဳပ္ကုိ ဖိအားေပးတာလည္း ရွိတာေလ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကုိ ဘာမွအသိမေပးဘဲနဲ႔ ဒီလုိလုပ္တာ။ ဒါေပမယ့္ သူက ရာထူးဖယ္ေပးရတာတုိ႔ကုိေတာ့ လက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး။ သူလည္း ဗဟုိေကာ္မတီဝင္ပဲေလ” ဟု မန္းေလးဝါးႏွင့္ နီးစပ္သည့္ စီးပြားေရးသမားတဦးက ေျပာသည္။

ေစာသမူဟဲ ဦးေဆာင္သည့္ ေကပီအက္ဖ္တပ္ဖြဲ႔သည္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္တြင္ ေကအန္ယူ တပ္မဟာ (၆) မွ ခြဲထြက္ကာ ထုိႏွစ္တြင္ပင္ ျမန္မာစစ္အစုိးရထံ လက္နက္ခ်ခဲ့သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

226

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

နယ္ျခားေစာင့္တပ္ရင္း တာဝန္ယူမည့္သူမ်ား ရာထူးေပးအပ္အခမ္းအနား ျပဳလုပ္ ေပါက္ေပါက္ / ၁၀ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/news/Nov09/101109f.php ယခုလ (၈) ရက္တြင္ ကခ်င္ျပည္ဒီမိုကေရစီသစ္တပ္မေတာ္ (အန္ဒီေအေက) ဌာနခ်ဳပ္ရိွရာ တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ ပန္ဝါၿမိဳ႕တြင္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ရင္း၌ တာဝန္ယူမည့္သူမ်ားအား ရာထူးအဆင့္ေပးအပ္သည့္ အခမ္းအနား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

ေျမာက္ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္တိုင္းမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စိုးဝင္း၊ ေနျပည္ေတာ္ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္အုန္းႏွင့္ အဖဲြ႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၿပီး အန္ဒီေအေက တပ္ဖဲြ႔ဝင္မ်ားအား ဗိုလ္မႉး၊

ဗိုလ္ႀကီး၊ ဗိုလ္၊ ဒု-ဗိုလ္ႏွင့္ အျခားအဆင့္ရာထူးမ်ားအား ေပးအပ္ခဲ့သည္ဟု အမည္မေဖာ္လိုသည့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္မည့္ အန္ဒီေအေကအရာရိွတဦးက ေျပာသည္။

၎က “အခုေတာ့ အန္ဒီေအေက မဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ၊ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ျဖစ္သြားၿပီေပါ့။ အသက္ (၅ဝ) ေက်ာ္ေတြကေတာ့ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းေတြ ဆက္လုပ္ၾကမယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဥကၠ႒ ဆခံုတိန္႔ယိန္းပဲ တာဝန္ယူမယ္။ ဆက္သြယ္ေရးတို႔၊ ႐ံုးလုပ္ငန္းေတြအတြက္ပဲ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက ေစလႊတ္တဲ့သူေတြ တာဝန္ယူမွာေပါ့။

တပ္ရင္းမႉးေတြကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဆီကပဲ တာဝန္ယူသြားမွာပါ။ ကိုယ့္ေျခ ကိုယ့္လက္ေပါ့” ဟု ေျပာသည္။

တပ္ရင္း (၃) ရင္းျဖင့္ ဖဲြ႔စည္းသြားၿပီး တပ္ရင္းအမွတ္ (၁ဝဝ၁) ကို ခ်ီေဗြၿမိဳ႕အေရွ႕ေျမာက္ဘက္၊ ဖီေမာ္ေက်းရြာ အနီးတြင္လည္ေကာင္း၊ တပ္ရင္းအမွတ္ (၁ဝဝ၂) ကို ပန္ဝါႏွင့္ ခ်ီေဗြအၾကား လုပိေက်းအနီးတြင္လည္းေကာင္း၊ တပ္ရင္းအမွတ္ (၁ဝဝ၃) ကို ဆဒံုးၿမိဳ႕နယ္ခဲြ၊

ကန္ပိုက္တီးေက်းရြာအနီး စင္းက်ိဳင္တြင္လည္းေကာင္း တပ္ေနရာ ခ်ထားရန္ရိွၿပီး လစာေငြမ်ားကိုလည္း ယခုလမွစတင္ကာ ထုတ္ေပးမည္ဟု အန္ဒီေအေက အရာရိွက ေျပာသည္။

၎က “က်ေနာ္တို႔က ဟိုတုန္းကတည္းက ႏိုင္ငံေတာ္ဝန္ထမ္းေတြပဲ။ ႏိုင္ငံေတာ္ကေန အထူးရဲအေနနဲ႔ လစာေငြ ထုတ္ေပးေနတာပဲ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစယူကတည္းက ဒီလိုပဲ လစာေငြ ေပးပါတယ္။ တပ္သားဆို (၅) ေသာင္းေလာက္ရမယ္လို႔ ေျပာေနတယ္။ မထုတ္ေပးေသးဘူး” ဟု ေျပာသည္။

ယခုကဲ့သုိ႔ က်ပ္ (၅) ေသာင္းအထိလစာေပးမည္ျဖစ္သကဲ့သုိ႔ အသက္ (၅ဝ) ေက်ာ္သူမ်ားအား အနားေပးရန္ စီစဥ္ခဲ့ေသာ္လည္း တပ္ဖဲြ႔အတြင္း လုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္ေသးသည့္ အသက္ (၅ဝ) ေက်ာ္ အရာရိွမ်ားအား လက္လြတ္စပယ္ မျဖစ္ေစခ်င္သည့္အတြက္ ယခုကဲ့သုိ႔ လိုက္ေလ်ာမႈမ်ား လုပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္ဟု အကဲခတ္မ်ားက ခန္႔မွန္းၾကသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

227

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အန္ဒီေအေကအဖဲြ႔သည္ ေဗြေဆာ္ဦး နယ္ျခားေစာင့္တပ္ကို လက္ခံလိုက္သည့္အဖဲြ႔ျဖစ္ၿပီး က်န္သည့္အဖဲြ႔မ်ားလည္း အလားတူ လက္ခံႏိုင္ရန္ စည္း႐ံုးသည့္အေနျဖင့္ နအဖဘက္က ယာယီလုပ္ေဆာင္ေနျခင္းသာ ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု တ႐ုတ္-ျမန္မာ စစ္ေရးအကဲခတ္ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက သံုးသပ္သည္။ ၎က “တိန္႔ယိန္းကို တပ္ကေန အမတ္တက္လုပ္မယ့္ (၂၅) ရာႏႈန္းထဲေတာင္ ေပးရင္ ေပးႏိုင္မယ္။ ေကအိုင္အိုတို႔ကလည္း ေတာင္းဆိုထားတာေတြ ရိွတယ္ဆိုေတာ့။

အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ သူတို႔ေတြကို လိုက္ေလ်ာတာေတြ လုပ္ေပးႏိုင္မွာပဲ။ က်န္တဲ့အဖဲြ႔ကို စည္း႐ံုးတဲ့အေနနဲ႔။ ေနာက္တက္မယ့္ အစိုးရလက္ထက္က်ရင္ ဒါေတြ ျဖစ္လာခ်င္မွ ျဖစ္လာႏိုင္ေတာ့မွာပါ” ဟု ေျပာသည္။

က်ပ္ေငြေစ်းတက္သျဖင့္ ျမန္မာကုန္သည္မ်ား အေရာင္းထုိင္း

ရဲရင့္ / ၁၀ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/news/Nov09/101109c.php ရက္သတၱတပတ္အတြင္း ျမန္မာေငြေစ်းျမင့္တက္လာမႈေၾကာင့္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္

ျမန္မာစားေသာက္ကုန္ႏွင့္ လူသံုးကုန္မ်ား အဆမတန္ ေစ်းတက္သြားသည့္အတြက္ ေရာင္းအားသိသာစြာ က်ဆင္းသြားသည္ဟု ကုန္သည္မ်ားက ေျပာသည္။

ယခုလဆန္းပိုင္းက ျမန္မာေငြ က်ပ္ (၁၀၀) လွ်င္ ထိုင္းဘတ္ေငြ (၃) ဘတ္ စြန္း႐ံုသာရိွခဲ့ရာမွ ယေန႔တြင္ ထိုင္းေငြေစ်းမွာ (၃.၂၈)

ဘတ္အထိ ျဖစ္လာသည့္အတြက္ ျမန္မာစားေသာက္ကုန္မ်ား

အဆမတန္ ေစ်းတက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ထိုင္းႏိုင္ငံအႏွံ႔အျပားသို႔ ျမန္မာစားကုန္ လက္ကားျဖန္႔ခ်ိသည့္ မဲေဆာက္မွ ကုန္သည္ႀကီးတဦးက ေျပာသည္။

“တပတ္အတြင္း ေငြေစ်းေတြတက္ေတာ့ ပစၥည္းေစ်းလည္းလိုက္တက္တယ္။ အရင္က

ပဲေလွာ္တပိႆာ (၆၃) ဘတ္ကေန အခု (၇၃) ဘတ္ျဖစ္သြားၿပီ။ ဒါတပတ္အတြင္းျဖစ္တာ၊ ပစၥည္းအမယ္တိုင္းကိုတက္တာ၊ ကုန္ပစၥည္း အမွာနည္းေတာ့ အေရာင္းအ၀ယ္က က်သြားတာျဖစ္တယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။

ေငြေစ်းတက္ခ်ိန္တြင္ ကုန္ပစၥည္းမ်ား ထိုင္းဘက္မွ ၀ယ္ယူမႈနည္းပါးသျဖင့္ ေရာင္းလိုတိုင္း ေရာင္း၍မရသျဖင့္ နစ္နာမႈအခ်ဳိ႕ရိွသည္ဟုလည္း ျမန္မာကုန္သည္တဦးက ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

228

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

၎က “ေငြေစ်းတက္ရင္ ထိုင္းဘက္က သူတို႔ေလွာင္ထားတဲ့ ကုန္ေတြရိွေတာ့ တပတ္ ဆယ္ရက္ေလာက္ေတာ့ တင္းခံႏိုင္တယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ ကိုယ့္ဘက္ကကုန္ေတြကုိ ျမ၀တီမွာ

ရက္ရွည္ထားဖို႔ဆိုတာ အခက္အခဲရိွေတာ့ နယ္စပ္ကုန္သြယ္ရးမွာ ထိုင္းနဲ႔ယွဥ္ရင္ ေရရွည္မွာ သူတို႔ပဲ အသာစီးရတယ္” ဟု ေျပာသည္။ ယခင္ႏွစ္ဆန္းပိုင္းက ျမန္မာေငြ (၁၀၀) လွ်င္ ထိုင္းဘတ္ (၂.၅၀) ဘတ္၀န္းက်င္သာရိွခဲ့ၿပီး ယခု လဆန္း (၃) ရက္ေန႔ထိ (၃) ဘတ္၀န္းက်င္တြင္သာ လည္ပတ္ေနကာ ယခုကဲ့သို႔ (၃.၂၈) ဘတ္သို႔ တပတ္အတြင္း အဆမတန္ျမင့္တက္ရျခင္းမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈ ဆက္စပ္မႈရိွသည္ဟု မဲေဆာက္တြင္ ေက်ာက္မ်က္ေရာင္း၀ယ္ေရး လုပ္ကိုင္ေနသည့္ ကိုးကန္႔သား တဦးက ေျပာသည္။

၎က “ဒီလေရာက္တိုင္း ျမန္မာေငြေစ်း တက္ေလ့တက္ထရိွတယ္။

ဘိန္းစိုက္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီဆိုေတာ့ ေတာင္သူေတြကို ေငြေပးဖို႔အတြက္ ေငြရွင္က ျမန္မာေငြကို သန္းရာခ်ီၿပီး လိုက္စုရတယ္။ အဲလိုလိုက္စုတဲ့လူ ရာနဲ႔ခ်ီရိွတယ္။ က်ေနာ္က ဒီေလာကကို ျဖတ္ဖူးေတာ့ သိတယ္” ဟု ေျပာသည္။

ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္း ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္မႈမ်ားကို လိုက္လံ၍ သုေတသနျပဳ မွတ္တမ္းတင္သည့္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္း တခုမွ တာ၀န္ရိွသူတဦးက “ဒီကိစၥဆက္စပ္မႈရိွပါတယ္။ ဒီလကစၿပီး ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးမႈရာသီစၿပီေလ။ လာမယ့္

ေဖေဖာ္၀ါရီလအထိ ျဖစ္တယ္။ ဘိန္းစိုက္ဖို႔အတြက္ ေငြႀကိဳထုတ္ေပးတဲ့ ေငြရွင္ေတြက ထိုင္းေတြအမ်ားစုျဖစ္တယ္” ဟု ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ေျပာသည္။

ကုလားတန္ျမစ္စီမံကိန္း ဆိုးက်ိဳးမ်ား ေစာင့္ၾကည့္ေဖာ္ထုတ္မည္

ေမေက်ာ္ / ၁၀ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/news/Nov09/101109e.php ယခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရက စတင္ေတာ့မည့္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ကုလားတန္ျမစ္စီမံကိန္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ ဆိုးက်ိဳးမ်ားကို ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ကမာၻက သိေအာင္ ထုတ္ေဖာ္သြားမည္ဟု ရခိုင္ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ား ကြန္ရက္အဖြဲ႔က ေျပာၾကားသည္။

ယင္းစီမံကိန္းေၾကာင့္ ေက်းရြာမ်ားအား အတင္းအဓမၼေျပာင္းေရႊ႕ခိုင္းျခင္း၊ အဓမၼလုပ္အားေပး ေစခိုင္းမႈကဲ႔သို႔ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ား အပါအ၀င္ ဒီေရေတာမ်ားႏွင့္ ေဂဟေဗဒစနစ္ ပ်က္စီးမႈမ်ားကဲ႔သို႔ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္စီးမႈမ်ားကို စနစ္တက် သုေတသန

ျပဳလုပ္ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ျပည္သူလူထုႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာကို အသိေပးေဖာ္ထုတ္သြားမည္ဟု အဆိုပါအဖြဲ႔က ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

229

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

“ကုလားတန္ျမစ္ စီမံကိန္းက ျပည္သူလူထုအပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတကာကလည္း သိတာ တအားနည္းတယ္။ အဲဒါေတြကို က်ေနာ္တို႔ သုေတသန လုပ္ထားတာေတြ ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ဒီစီမံကိန္းေတြ ျဖစ္ေပၚမႈ အေနအထားေတြကို စနစ္တက် သုေတသန

လုပ္ၿပီးေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြ၊ ေနာက္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိခိုက္မႈေတြကို ျပည္သူလူထုေရာ ေနာက္ ႏိုင္ငံတကာကိုပါ ခ်ျပမယ္” ဟု ရခိုင္ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားကြန္ရက္မွ ဒါ႐ိုက္တာ ဦးေအာင္မင္းဦးက ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။

ယခု စီမံကိန္း ၿပီးစီးပါက အိႏၵိယ-ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ကုန္သြယ္ေရး တိုးတက္လာၿပီး ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရး တိုးတက္လာႏိုင္ေသာ္လည္း လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ခံရမႈမ်ားႏွင့္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္စီးမႈမ်ား မလြဲမေသြ ျဖစ္ေပၚလာမည္ဟု ရခိုင္ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ား ကြန္ရက္က ေထာက္ျပေျပာဆိုသည္။ ထို႔အျပင္ ကုလားတန္ျမစ္ေၾကာင္းတေလွ်ာက္ စစ္တပ္မ်ား တုိးခ်ဲ႕လာမည္ျဖစ္သျဖင့္ ေဒသခံေက်းရြာမ်ား ေျပာင္းေရႊ႕ေပးရျခင္း၊ အဓမၼလုပ္အား ခိုင္းေစျခင္းမ်ား ျဖစ္လာႏိုင္သည္ဟုလည္း ဆိုသည္။

“အခု စစ္ေတြဆိပ္ကမ္း တိုးခ်ဲ႕မယ့္ေနရာက လူေနထူထပ္တယ္၊ စစ္ေတြေစ်းႀကီးရွိတယ္၊ ေဆး႐ံုရွိတယ္၊ လူေနအိမ္ေတြ ရွိတယ္။ ဒီဟာေတြက မလြဲမေသြ ဖယ္ရမွာပဲ” ဟု ဦးေအာင္မင္းဦးက ေျပာသည္။ ယခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာတြင္ စတင္မည့္ စစ္အစိုးရ၏ ကုလားတန္ျမစ္ စီမံကိန္းတြင္ စစ္ေတြ ဆိပ္ကမ္းတိုးခ်ဲ႕တည္ေဆာက္မႈ၊ ကုလားတန္ျမစ္ေၾကာင္းကို တိုးခ်ဲ႕မႈ၊ ခ်င္းျပည္နယ္ ပလက္၀ၿမိဳ႕မွ (၆၂) ကီလိုမီတာ အရွည္လမ္းမႀကီး ေဖာက္လုပ္မႈတို႔ ပါ၀င္သည္။ ျမန္မာစစ္အစိုးရက ယခုစီမံကိန္းကို အိႏၵိယအစိုးရႏွင့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလက သေဘာတူစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုထားျခင္းျဖစ္ၿပီး ယခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာတြင္ စတင္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။

အစစ္ေဆးခံကုန္ကားမ်ား ထပ္မံစစ္ေဆး ဖမ္းဆီးခံေနရ

ခုိင္လင္း / ၁၀ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/news/Nov09/101109b.php တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ မူဆယ္ (၁ဝ၅) မိုင္ ကုန္သြယ္ေရးဇုန္တြင္ စစ္ေဆးမႈခံယူၿပီး

ထြက္လာသည့္ ကုန္ကားမ်ားကို ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း၊ သိန္းႏၷီၿမိဳ႕အနီး ေရပူ စုေပါင္းဂိတ္က ထပ္မံစစ္ေဆးကာ ခြင့္ျပဳၿပီးကုန္မ်ားကိုပါ ဖမ္းဆီးမႈမ်ား ရိွေနသည္။

(၁ဝ၅) မိုင္ ကုန္သြယ္ေရးဇုန္တြင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ လိုင္စင္ပါ ကုန္ပစၥည္းအမ်ဳိးအစားႏွင့္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

230

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ကားေပၚပါ ကုန္ပစၥည္း တိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးမႈမ်ားကို ေရပူဂိတ္တြင္ ထပ္မံစစ္ေဆးေနသျဖင့္ ယခင္ ကုန္ကားတစီးကို (၁) နာရီဝန္းက်င္သာ စစ္ေဆးေနရာမွ ယခု နာရီအေတာ္ၾကာ စစ္ေဆးေနသျဖင့္ အခ်ိန္ၾကန္႔ၾကာမႈမ်ားရိွလာၿပီး အခ်ဳိ႕ကုန္ကားမ်ား ေရပူတြင္

ညအိပ္ရပ္နားထားရကာ ေနာက္ရက္မွ အစစ္ေဆးခံယူေနရသည္ဟု နယ္စပ္ကုန္သည္တဦးက ေျပာသည္။ ၎က “ဂိတ္တာဝန္ခံက ဗိုလ္ႀကီး မ်ဳိးျမင့္ေအာင္၊ ဒီမူဆယ္ကေန ေျပာင္းသြားတာ (၂) လေလာက္ရိွၿပီ။ အခုေတာ့ သူက အေတာ္ေလး ရစ္ေနတာ။ အမွန္က ေမွာင္ခိုပစၥည္းေတြ ပါ မပါ၊

(၁ဝ၅) မိုင္ကေန ထြက္လာၿပီး လမ္းကေန ျဖတ္တင္တဲ့ ကုန္ေတြ ပါ မပါ စစ္ရမွာ။ အခုက (၁ဝ၅) မိုင္မွာ လုပ္သလိုမ်ဳိး ဂ်ဴတီပါ ကုန္ေတြနဲ႔ သယ္လာတဲ့ ကုန္ပစၥည္း ကိုက္မကုိက္ ထပ္စစ္ေနတာ။ ဟိုက ကိုက္ညီမႈရိွလို႔ လႊတ္ထားတဲ့ဟာကို သူက မယံုလို႔ ျပန္စစ္သလို ျဖစ္ေနတာ။ ၿပီးေတာ့

ကားမွာ ေအးဂ်င့္ေတြ မပါသြားဘူး။ ကားသမားပဲ ပါသြားတာ။ ကားသမားကေတာ့ ဘာမွ သိတာ မဟုတ္ဘူး။ ခ်ဆိုေတာ့ ခ်ေပးထားလိုက္႐ံုပဲ” ဟု ေျပာသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ လအတြင္းကလည္း (၁ဝ၅) မိုင္ကုန္သြယ္ေရးဇုန္က စစ္ေဆးမႈခံယူၿပီး

သယ္ယူလာခဲ့သည့္ ေဆာက္လုပ္ေရးပစၥည္း ျဖစ္သည့္ ေႂကြျပားမ်ားအား ေရပူဂိတ္တြင္ ထပ္မံစစ္ေဆးၿပီး ကိုက္ညီမႈမရိွ၍ဆိုၿပီး ဖမ္းဆီးမႈမ်ားလုပ္ခဲ့ေသးသည္ဟု အဆိုပါ ကုန္သည္က ေျပာသည္။

၎က “ေရပူက မ်ဳိးျမင့္ေအာင္တို႔က အဲလိုစစ္ေနတာ။ ေမွာင္ခိုပစၥည္းေတြခ်ည္းပဲ

သယ္သြားတဲ့ကားဆို ေငြယူၿပီး လႊတ္ေပးေနတာ။ အခု မႏၲေလးကို ကုန္ေတြေရာက္ဖို႔က သံုးေလးရက္နဲ႔ မေရာက္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ အရင္က ကုန္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း

ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္းသြားရရင္ (၂) ရက္ခဲြပဲ။ ေကြ႔ေကြ႔ ေကာက္ေကာက္ ေတာလမ္းက ဒိထက္ ပိုျမန္ေနၿပီ။ ေမွာင္ခိုသယ္မယ္ဆိုရင္ မႏၲေလးကို (၃) ရက္နဲ႔ ေရာက္တယ္” ဟု ေျပာသည္။ မူဆယ္ကုန္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းတြင္ ေမွာင္ခိုကုန္သြယ္မႈလုပ္ငန္း မရိွသင့္ေတာ့ေၾကာင္း နအဖ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက မၾကာခဏေျပာဆိုေနေသာ္လည္း ပါမစ္ေလွ်ာက္ရာတြင္ အခ်ိန္ၾကန္႔ၾကာမႈ၊ စည္းကမ္းတင္းက်ပ္မႈႏွင့္ ယခုကဲ့သို႔ ကုန္ပစၥည္းမ်ားကို မလိုအပ္ဘဲ ထပ္မံစစ္ေဆးေန၍ ၾကန္႔ၾကာမႈတို႔ေၾကာင့္ ေမွာင္ခိုကုန္သြယ္ေရးမွာ ဆက္လက္ရိွေနဆဲျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္ဘက္မွ ေရထြက္ပစၥည္း၊ လယ္ယာထြက္ပစၥည္း၊ သစ္ေတာထြက္ပစၥည္းမ်ား တင္ပို႔ေနၿပီး တ႐ုတ္ျပည္ဘက္မွ ေဆာက္လုပ္ေရးပစၥည္း၊ လယ္ယာသံုးစက္ပစၥည္း၊

လွ်ပ္စစ္ပစၥည္း၊ အိမ္ေဆာက္ပစၥည္း၊ အထည္အလိပ္၊ ပလတ္စတစ္ပစၥည္း၊ ကားအပိုပစၥည္းႏွင့္ လူသံုးကုန္ပစၥည္းမ်ားကို ျမန္မာျပည္ဘက္သို႔ အဓိကတင္သြင္းေနသည္။ ေမွာင္ခိုကုန္သြယ္မႈတြင္ ေက်ာက္စိမ္း၊ သစ္အပါအဝင္ တြင္းထြက္ပစၥည္းမ်ား၊

စားေသာက္ကုန္မ်ား ျမန္မာဘက္မွ ေမွာင္ခိုတင္ပို႔ၿပီး တ႐ုတ္ဘက္မွ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္၊

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

231

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဟင္းခ်ဳိမႈန္႔အပါအဝင္ စားေသာက္ကုန္မ်ား၊ အဝတ္အထည္မ်ား၊ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ား အဓိကတင္သြင္းသည္။

စပါးေစ်း ထိုးက်သျဖင့္ လယ္သမားမ်ား ေဆာင္းသီးႏွံစိုက္ရန္ အခက္ေတြ႔ ေမေက်ာ္ / ၉ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/news/Nov09/091109d.php စပါးတင္း (၁၀၀) လွ်င္ ယခင္ က်ပ္ (၃) သိန္းခြဲမွ ယခု က်ပ္ (၂) သိန္းခြဲခန္႔အထိ က်ပ္ (၁) သိန္းနီးပါး ေစ်းက်သြားသျဖင့္ ေတာင္သူမ်ား ေဆာင္းသီးႏွံစိုက္ရန္ အရင္းအႏွီးမရွိဘဲ အခက္ေတြ႔ေနၾကေၾကာင္း သိရသည္။ စပါးေစ်းထိုးက်သြားသျဖင့္ ယခု ထြက္ရွိသည့္မိုးစပါးကို ေရာင္းခ်ၿပီး ေဆာင္းသီးႏွံ ပဲျပန္စိုက္ရန္ အရင္းအႏွီးအျဖစ္ ျပန္သံုးေသာ ေတာင္သူမ်ား အခက္ႀကံဳေနၾကရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆန္ကုန္သည္မ်ားက ေျပာသည္။ “အရင္ေစ်းေလးဆိုေတာ့ စိုက္စရိတ္ေရာဘာေရာ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ပဲစိုက္ခ်ိန္ကလည္း ရာသီခ်ိန္နဲ႔ဆိုေတာ့ စိုက္စရိတ္နဲ႔ ကေတာ့ မက်န္ဘူး။ ႐ႈံးတယ္။ ေရွ႕ကယူထားတဲ့ေႂကြးလည္း မေက်၊ ေနာက္ထပ္ ပဲစိုက္ဖို႔ ေငြမရွိဆိုေတာ့ စိတ္ညစ္တာေပါ့” ဟု ပဲခူးတုိင္းမွ ေဒသခံလယ္သမားတဦးက ေျပာသည္။ စစ္အစိုးရက က်ပ္ (၅,၀၀၀) တန္ ထုတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ျပည္တြင္းဆန္ေစ်းကြက္

အတက္ဘက္ ဦးတည္လာခဲ့ေသာ္လည္း ျပည္ပဆန္တင္ပို႔ခြင့္ ပိတ္ပင္လိုက္သည့္အတြက္ ယခုကဲ့သို႔ စပါးေစ်းထိုးက်သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ တပ္ရိကၡာအတြက္ ႏွစ္စဥ္၀ယ္ေနသည့္ ရိကၡာစပါးကိုလည္း စစ္တပ္က မ၀ယ္ယူေသးေၾကာင္း ဆန္ကုန္သည္မ်ားထံမွ သိရသည္။ “အိတ္စပို႔ေတြက ေစ်းခ် ၀ယ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေစ်းျပဳတ္က်သြားတယ္။ တပ္စပါးေတြကလည္း စပါးေျခာက္မွ ၀ယ္မယ္လို႔ အသံေတြ ထြက္လာလို႔ ေစ်းေတြက နိမ့္ကုန္တယ္” ဟု ရန္ကုန္အေျခစိုက္ ဆန္ကုန္သည္က ေျပာသည္။ ေတာင္သူမ်ား၏ စပါးတဧက စိုက္ပ်ဳိးစရိတ္မွာ က်ပ္ (၁) သိန္း (၈) ေသာင္းမွ (၂) သိန္းခန္႔အထိ ပ်မ္းမွ်ရွိၿပီး ႏွစ္စဥ္ပ်မ္းမွ် အထြက္ႏႈန္းမွာ တဧက တင္း (၆၀) ခန္႔သာရွိသျဖင့္ ေတာင္သူမ်ား

အရင္းမေက် ျဖစ္ၾကရေၾကာင္း ဘိုကေလး၊ ျမင္းကကုန္းေက်းရြာမွ ေတာင္သူတဦးက ေျပာသည္။ ၎က “မိုးတြင္းစပါးက ေျမဆီ မသံုးတာမ်ားတယ္ဆိုေတာ့ (၂) သိန္းေလာက္ပဲ တဧကကို။ အထြက္က (၆၀) နဲ႔ (၈၀) ၾကားပဲ။ ဒီထက္ ပိုမထြက္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

232

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေႏြစပါးကသာ တဧက တင္း (၁၀၀) ေက်ာ္ခန္႔ ထြက္ၿပီး မိုးစပါးအထြက္မွာ တဧက တင္း (၆၀) ေက်ာ္သာ ပ်မ္းမွ်ထြက္ေၾကာင္း၊ အညာေဒသတြင္လည္း ယင္းပမာဏခန္႔သာ ပ်မ္းမွ်ထြက္ေၾကာင္း ၎က ေျပာသည္။ ေတာင္သူမ်ားက မိုးစပါးစိုက္ရန္ အရင္းအႏွီးကို စပါးႀကိဳေပးစနစ္ျဖင့္ စိုက္စရိတ္ ေငြေၾကးကို ေခ်းယူထားရၿပီး စပါးထြက္လာသည့္အခါ ေပါက္ေစ်းျဖင့္ အတိုးေပးကာ ျပန္လည္ေပးေခ်ရရာ ယခု စပါးေစ်းနိမ့္သြားျခင္းက ေနာက္သီးႏွံအတြက္ အရင္းအႏွီးမရဘဲ ျဖစ္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့လူဦးေရ (၇၀) ရာခိုင္ႏႈန္း မွီခိုေနသည့္ လယ္ယာလုပ္ငန္းတြင္ ႏွစ္စဥ္ စပါးေပၚခ်ိန္၌ အစိုးရက စပါးေစ်းကို ထိန္းလိုက္ၿပီး အရင္းအႏွီးႀကီးသူမ်ားက စပါးေစ်းႏွိမ့္၀ယ္ယူျခင္းေၾကာင့္ ႏွစ္စဥ္ ေတာင္သူမ်ား စိုက္ပ်ဳိးစရိတ္ အခက္အခဲ ႀကံဳေတြ႔ေနၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။

“ေတာင္သူ စပါးေပၚခ်ိန္ ေစ်းခ်လိုက္တယ္။ ကုန္သည္ေတြ လက္ထဲ စပါးေရာက္သြားရင္

ေစ်းတက္သြားၿပီ။ အဲေတာ့ ေတာင္သူက စားဖို႔ဆန္ကို ေစ်းႀကီးေပးၿပီး ျပန္၀ယ္စားရတယ္။ ဘယ္ေတာင္သူမွ စပါးကို ေလွာင္မထားႏိုင္ဘူး” ဟု ဘိုကေလး ေဒသခံေတာင္သူက ေျပာၾကားသည္။

ေတာင္သူမ်ားက လယ္ယာသြင္းအားစုမ်ားျဖစ္ေသာ ဒီဇယ္၊ ေျမဆီႏွင့္ လုပ္အားခမ်ားကို ကာလေပါက္ေစ်းျဖင့္ ႏွစ္စဥ္ ၀ယ္ယူ သံုးစြဲေနရေသာ္လည္း စစ္အစိုးရက လယ္ယာထြက္ကုန္ စပါးကို ကုန္ေစ်းႏႈန္း တည္ၿငိမ္က်ဆင္းေရး အဖြဲ႔ဖြဲ႔ကာ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ေစ်းႏႈန္း ထိန္းခ်ဳပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။

ဝါရွင္တန္နဲ႔ၾကပ္ေျပး ဘာအေပးအယူေတြ လုပ္ေနၾကတာလဲ ကမ္ဘဲလ္ျပန္ၿပီ၊ လက္ဗလာနဲ႔ ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း ၁၀ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/articles/Nov09/101109.php မီဒီယာသမားေတြ ရလုိက္တာက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးဓာတ္ပံုတပံု။

အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရလိုက္တာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္ဦးအေပၚ နအဖက အခုအထိ ဘယ္လိုသေဘာထားတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာထား။ နအဖရလိုက္တာက ျပည္တြင္းျပည္ပကို

လိမ္ညာခြင့္။ ဗမာျပည္ ျပည္သူလူထုကေတာ့ တံလွ်ပ္ေလးေတာင္မျမင္လိုက္ရ။ လာကတည္းက အေျခအေနကို စနည္းနာဖို႔ လာတာလို႔ေျပာခဲ့တဲ့ အေမရိကန္အစိုးရအဖို႔ကေတာ့ အရင္းဟာ

အရင္းပဲလို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔အတြက္က ရသမွ်အျမတ္ခ်ည္းလို႔ တြက္ထားတာျဖစ္ပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

233

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဒီလို သဲထိတ္ရင္ဖို ႐ုပ္ရွင္ကားလိုလို၊ သံတမန္သူလွ်ိဳ ႐ုပ္ရွင္ကားလိုလို

ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးဇာတ္လမ္းတခုကို အားလံုးကအေလးထား အာ႐ံုစိုက္ၾကည့္ေနၾကလို႔ အဆံုးပိုင္းလည္းေရာက္ေရာ မထင္မွတ္ဘဲ လူျပက္တေယက္ခုန္ထြက္လာတယ္။ တျခားလူဟုတ္ပါ႐ိုးလား။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊေပါ့။ ကမ္ဘဲလ္ျပန္သြားတာ ေသခ်ာၿပီဆိုေတာ့မွ ပုန္းေအာင္းေနရာက ထြက္လာ၊ ၿပီးေတာ့ ၾကပ္ေျပးကို ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အိပ္မႈန္စံုမႊားနဲ႔ “စက္မႈႏိုင္ငံထူေထာင္ရမယ္” လို႔

လက္သီးလက္ေမာင္းတန္း ေအာ္လိုက္ပါတယ္။ ဦးပုညေရးသလို “ကမာၻႀကီးပ်က္ကာမွ ေယာင္တိေယာင္နနဲ႔ လူ႔ဘဝကိုရတဲ့” လူဆိုတာမ်ဳိးပါပဲ။ သူဟာသြားပုန္းေနတာ မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ေလွ်ာက္လဲခ်က္တင္ေနတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီအေျပာဟာ ဒီႏိုင္ငံ့အႀကီးအကဲႀကီးရဲ႕ အရည္အခ်င္းကို ေဖာ္ျပလိုက္သလိုျဖစ္သြားတာမို႔ ပရိသတ္ကို

ပြဲအက်ႀကီးက်သြားေစပါေတာ့တယ္။ ထားေတာ့။ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးဟာ ဒါနဲ႔ပဲ သံသရာလည္ေနရေတာ့မွာလား။ အေမရိကန္က ကမ္ဘဲလ္ကိုလႊတ္တာဟာ အဓိကအားျဖင့္ အာရွတိုက္ဒီဘက္ပိုင္းက တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယ၊ အာဆီယံတို႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး က်ားဝိုင္းမွာ သူတို႔က်န္မေနခဲ့ဖို႔ ရည္ရြယ္တာျဖစ္ပါတယ္။

ဗမာျပည္အေရးဟာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံအတြက္ အေရးပါသေလာက္ ပါေပမယ့္ ဘယ္တုန္းကမွ ထိပ္တန္းထားရတဲ့ ကိစၥမျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အခုလည္းမျဖစ္ေသးပါဘူး။ ဒီေတာ့ အိမ္ျဖဴေတာ္ဟာ ဗမာျပည္အေရးကို တေလွ်ာက္လံုး သူတို႔ႏိုင္ငံျခားေရးေပၚလစီရဲ႕ ဒုတိယတန္း၊ ဒါမွမဟုတ္

တတိယတန္းျပႆနာအျဖစ္ပဲ ကိုင္တြယ္ေနမွာပါ။ “ဗမာျပည္ကို တေခါက္သြားလိုက္တာနဲ႔ပဲ ျပႆနာအားလံုးကို ေျဖရွင္းႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ မေမွ်ာ္လင့္သင့္ဘူး” ဆိုတဲ့ အေျပာမ်ဳိးေတြပဲ ၾကားေနရဦး မွာေသခ်ာပါတယ္။ ဒါကို လည္တံတေမာ့ေမာ့ လုပ္ေနၾကလို႔မျဖစ္ပါဘူး။

ဒီလိုအခါမွာ နအဖစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံႀကီးေတြအၾကားမွာ ဟိုပင္ဒီပင္ကူးပါလို႔ ကစားႏိုင္ေတာ့မယ္လို႔ ေတြးၿပီး အူျမဴးေနမွာေသခ်ာပါတယ္။ အရင္ကေတာ့ အတိုက္အခံေတြက ဗမာျပည္အေရးကို ျပည္ပႏိုင္ငံေရးဝိုင္းထဲကိုတြန္းပို႔၊ ဆြဲပို႔တာေတြ လုပ္ေနခဲ့ပါတယ္။

မၾကာမီကာလမွာေတာ့ နအဖစစ္အစိုးရက ျပႆနာေတြကို ျပည္ပလႊဲခ်ၿပီးအခ်ိန္ဆြဲတာ၊ အငွားဗိုက္နဲ႔ ဓားထိုးခံတာ၊ ျပည္ပနဲ႔ရန္တုိက္ေပးတာေတြ လုပ္လာႏိုင္ပါတယ္။ အေမရိကန္ကို ပုဏၰားတိုင္ထားၿပီးေျပာတာကို အတိုက္အခံေတြထက္ နအဖကပိုလုပ္လာတာမ်ဳိးေတာင္ ေတြ႔ေကာင္းေတြ႔လာရႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ျဖစ္ႏိုင္ေျခတခုကေတာ့ အင္တာနက္ရယ္၊ ဗိုလ္စာနဲ႔ေရးထားတဲ့ စာအုပ္ႀကီးေတြရယ္ကို ကိုးကားၿပီး မီဒီယာေတြကေန ဖိန္းတာ၊ ဟိန္းတာေတြလည္း ပိုမ်ားေကာင္းမ်ားလာႏိုင္ပါတယ္။

တဆက္တည္းမွာ မရွက္မေၾကာက္ ဟိုဘက္-ဒီဘက္ ၿခံကူးတာေတြလည္း ေတြ႔လာရပါလိမ့္မယ္။ ဟိုပုဂၢိဳလ္မ်ားေျပာတဲ့ “စေပ့စ္” ေတြ မ်ားလာႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့သေဘာမ်ဳိးလား။ အင္းနအဖထိုးေပးထားတဲ့ မီးေမာင္းေအာက္မွာ ကၾကေပေတာ့ေပါ့။ ေနာက္ၿပီး ေမာင္ေမာင္မေခၚခင္ကတည္းက ဗ်ာထူးေနတဲ့ လူေတြလည္း အခုထက္ပိုမ်ားေကာင္းမ်ားလာႏိုင္ပါတယ္။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဥပေဒထဲမွာ ဘာေတြပဲေရးထားထား ဒို႔ကေတာ့ အမတ္တေနရာရဖို႔အတြက္ အသက္ပဲေပးရ-ေပးရ၊ အရွက္ပဲေပးရ-ေပးရ ဝင္မွာပဲဆိုတဲ့လူေတြလည္း အားတက္ေကာင္းတက္ပါလိမ့္မယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

234

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေသခ်ာတာကေတာ့ ဗမာျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ပို႐ႈပ္ေထြးလာမယ္ဆိုတာပါပဲ။

တိုင္းျပည္တျပည္ရဲ႕အေရးမွာ ႏိုင္ငံႀကီးေတြပါလာရင္ ပိုရွင္းရလြယ္မယ္လို႔ အေသတြက္ရင္ မွားတယ္ဆိုတာ ျမင္ရေတာ့မွာပါ။ အိုဘားမားအစိုးရအေနနဲ႔က ဗမာျပည္အေရးဟာ

ဘုရွ္ရဲ႕နည္းလည္းမစြံဘူး၊ အာဆီယံနည္းလည္းမစြံဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္နည္းေကာင္းမလဲလို႔ ရွာေဖြစမ္းသပ္ေနတာပါ။ ထပ္ေျပာပါ့မယ္။ အိုဘားမားအစိုးရဟာ ဗမာျပည္အေရးကို ဘယ္နည္းနဲ႔ခ်ဥ္းကပ္ေျဖရွင္းတာ အေကာင္းဆံုးလဲလို႔ ရွာေဖြစမ္းသပ္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔က ႏိုင္ငံႀကီးဆိုေတာ့ အခ်ိန္ေစာင့္ႏိုင္ပါတယ္။ ေလာစရာမလိုပါ။ သူတို႔အဖို႔က

အေရွ႕ေတာင္အာရွက ဒီအေရးမွာ ငါ့ကိုခ်န္ထားလို႔ မရဘူးေနာ္လို႔ ေျပာလိုက္ရရင္ပဲ

ရည္ရြယ္ခ်က္တဝက္ေက်ာ္ ျပည့္ေျမာက္ေနပါၿပီ။ သူတို႔ဦးတည္လႈပ္ရွားေနတာက ဗမာျပည္ ျပည္သူေတြမဟုတ္ပါဘူး။ တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယနဲ႔ အာဆီယံအပါ ဒီေဒသကႏိုင္ငံေတြကို ဦးတည္တာပါ။

ကမ္ဘဲလ္လာသြားတာဟာလည္း သူတို႔သေဘာထားကို

က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ရွင္းျပဖို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကလူေတြနဲ႔ အဖြဲ႔ အစည္းေတြရဲ႕သေဘာထားကို အက်ယ္အျပန္႔နားေထာင္ဖို႔က အဓိကမဟုတ္ပါဘူး။ (ဗမာျပည္အေၾကာင္း၊ ဗမာျပည္ကလူ-အဖြဲ႔ အစည္းေတြရဲ႕ သေဘာထားေတြကို သူတို႔မသိတာလည္းမဟုတ္ပါဘူး)။ သူတို႔လုပ္ခ်င္တာကို ဒီကလူေတြ နားလည္သေဘာေပါက္ဖို႔၊ ဒါမွမဟုတ္ ေနာင္အတြက္ လမ္းဖြင့္ထားႏိုင္ဖို႔ ရည္ရြယ္တာျဖစ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ အိုဘားမားနဲ႔ သိန္းစိန္ ေတြ႔မယ္ဆိုတဲ့ အေျခအေနေတာင္ ေရာက္လာေနပါတယ္။

ဒီအခါမွာ မီဒီယာေတြက ၁၉၆ဝ ခုႏွစ္မ်ားတုန္းက ဗိုလ္ေနဝင္းနဲ႔ အေမရိကန္သမၼတ ဂၽြန္ဆင္တို႔ ေတြ႔ၾကတာကို ျပန္ၫႊန္းေနၾကတာကိုလည္း ေတြ႔လာရပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ဆန္႔က်င္ေရးအတြက္ အေမရိကန္က ဗိုလ္ေနဝင္းကို ေက်ာသပ္ခဲ့တာ၊ အကူအညီေပးခဲ့တာေတြကို

ေထာက္ျပၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔လိုသြားတဲ့အခ်က္တခ်က္ က်န္ေနတယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ အဲဒါက အဲဒီတုန္းက ဝါရွင္တန္နဲ႔ မဆလစစ္အစိုးရ အဆင္ေျပခဲ့တာဟာ အက်ိဳးစီးပြားခ်င္း သြားတိုက္ဆိုင္ေနလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ကလည္း ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲ တိုက္ေနရတာမို႔ ဒီေဒသမွာ ကြန္ျမဴနစ္ဆန္႔က်င္သူကို ရွာေဖြေနတာျဖစ္ၿပီး ဗိုလ္ေနဝင္းကလည္း

ဗကပအျမစ္ျဖတ္ေရးကို ျဖတ္ေလးျဖတ္နဲ႔ အျပတ္အသတ္ လံုးပန္းေနခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ေနဝင္းက ကြန္ျမဴနစ္ ဆန္႔က်င္တာဟာ သူ႔အက်ဳိးစီးပြား ေၾကာင့္မို႔ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္က နားခ်လို႔ လံုးဝမဟုတ္ပါဘူး။ ဗမာျပည္က စစ္အုပ္စုေတြ၊ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ

ေတာင္ဗီယက္နမ္က ငိုဒင္ဇင္၊ အင္ဒိုနီးရွားကဆူဟာတို၊ ဖိလစ္ပိုင္က မားကို႔စ္တို႔လို အေမရိကန္ အကူအညီနဲ႔ အာဏာရခဲ့တာ မဟုတ္သလို အေမရိကန္ရဲ႕စီးပြားေရး သံသရာႀကီးထဲမွာ

ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ပုံထားရသူေတြလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အေမရိကန္က ေျပာတိုင္းရတဲ့ လူေတြမဟုတ္ဘူးဆိုတာ မေမ့ဖို႔လိုပါတယ္။ ဒါဟာ ဗိုလ္ေနဝင္းလက္ထက္ကတည္းက

ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့လမ္းေၾကာင္းျဖစ္ၿပီး ဗိုလ္သန္းေရႊတို႔ ဖဝါးေျခထပ္လိုက္ေနတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုေလွ်ာက္ဖို႔ဟာ သူတို႔အတြက္ ဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြအသိဆံုးပါ။ ဒီလို စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ မ်က္စိမလည္တဲ့ကိစၥကို အတုိက္အခံေတြက

မ်က္စိမလည္ဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္းမွာ ဒါမ်ဳိးေတြဟာ ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္၊ ဘာမွမဆန္းတာလို႔ ျမင္ဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီလိုအေျပာင္းအလဲေတြက ကိုယ္လုပ္စရာရွိတာေတြကို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

235

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

မထိခိုက္ဖို႔လိုပါတယ္။ ႏိုင္ငံတခုနဲ႔တခုဆက္ဆံမႈကို လိုက္ၿပီး ကိုယ့္လုပ္ငန္းစဥ္ကို မေျပာင္းဖို႔လိုပါတယ္။

နအဖစစ္အုပ္စုရဲ႕အဘိဓာန္ထဲမွာ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးဆိုတဲ့ ေဝါဟာရဟာမရွိဘူးဆိုတာ အိမ္ျဖဴေတာ္ကပုဂၢိဳလ္ေတြ သိမသိမေျပာတတ္ပါ။ ငါေျပာရင္ရပါတယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အထင္ႀကီးလို႔မရတာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ႏိုင္ငံငယ္ေတြက ႏိုင္ငံႀကီးေတြကို ႏွပ္ကစားတာ၊ ႏိုင္ငံႀကီးေတြက မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ၿပီး တမင္အႏွပ္ခံတာဆိုတာေတြဟာ ႏိုင္ငံခ်င္း

ဆက္ဆံေရးမွာ မဆန္းတဲ့ ကိစၥေတြျဖစ္ပါတယ္။ ခက္တာက ဒီကိစၥေတြ ဗမာျပည္မွာ လာေပၚေပါက္ေနတာလားလုိ႔ စဥ္းစားစရာျဖစ္ေနတာပါပဲ။

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အက်ပ္အတည္း ေရွ႕တလွမ္းတိုးႏိုင္မည္ေလာ NEJ / ၉ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၉ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကို လူမဆန္စြာ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္း ဆိုက္ခဲ့သည့္ နအဖစစ္အုပ္စုသည္ (၁၄) ႏွစ္ၾကာ က်င္းပလိုက္

ရပ္နားလိုက္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ေညာင္ႏွစ္ပင္ အမ်ဳိးသားညီလာခံကို အလ်င္အျမန္ အဆံုးသတ္ကာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခဥပေဒမူၾကမ္းဆိုသည္ကို ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္

အပူမီးေတာက္ေလာက္ေနခ်ိန္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေမလတြင္ ဆႏၵခံယူပြဲျပဳလုပ္ၿပီး ေညာင္ႏွစ္ပင္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံမူၾကမ္းကို ဖုတ္ပူမီးတိုက္ လိမ္လည္အတည္ျပဳခဲ့သည္။ (၉၂) ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ ေသာ ဆႏၵမဲျဖင့္ အတည္ျပဳေၾကာင္း မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ေၾကညာၿပီး ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပေပးမည္ဟု တဆက္တည္း ထုတ္ျပန္ခဲ့ေလသည္။

သို႔ေသာ္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အျပတ္အသတ္ အႏိုင္ရရွိခဲ့သည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) က ပါလီမန္တြင္ စစ္ဗိုလ္တမတ္သား

အလိုအေလ်ာက္ပါ၀င္မည့္ နအဖ၏ ၂၀၀၈ ေညာင္ႏွစ္ပင္ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥေပဒကို လက္မခံဘဲ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ ဒီမိုကေရစီနည္းမက်သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို ျပင္ဆင္ေပးမွသာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ စဥ္းစားမည္ဟု ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ (၂၉) ရက္ေန႔တြင္ ေရႊဂံုတိုင္ေၾကညာစာတမ္း ကို ထုတ္ျပန္ကာ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ အန္အယ္လ္ဒီ၏ ေရႊဂံုတုိင္ေၾကညာစာတမ္းပါ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ျပည္တြင္းျပည္ပရွိ

အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားကလည္း သေဘာတူ ေထာက္ခံခဲ့ၾကသည္။ နအဖစစ္အုပ္စုကမူ အန္အယ္လ္ဒီ၏ ေရႊဂံုတိုင္ေၾကညာစာတမ္းပါ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို အေၾကာင္းျပန္ၾကားျခင္းမရွိဘဲ သူတို႔၏ အစီအစဥ္အတိုင္း ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

236

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

က်င္းပရန္အတြက္သာ က်ိတ္ပုန္းခုတ္ျပင္ဆင္ေနခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ၿပီးခဲ့သည့္ ေမလဆန္းတြင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား ဂြၽန္၀ီလ်ံယက္ေတာအမႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ခ်ိန္မွစ၍

ျမန္မာႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းသည္ အေျပာင္းလဲႀကီး ေျပာင္းလဲခဲ့ေလသည္။

ဂြၽန္ယက္ေတာအမႈႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ကာ အေမရိကန္ဆီးနိတ္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဂ်င္မ္၀က္ဘ္ ေရာက္ရွိလာၿပီးေနာက္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ခံုတြင္ အေမရိကန္အစိုးရ၏ ၾကား၀င္ေဆာင္ရြက္မႈသည္ တမဟုတ္ခ်င္း ေရွ႕တန္းသို႔ တက္လွမ္းလာခဲ့ေလသည္။ မၾကာေသးမီ ရက္ပိုင္းအတြင္းက အေမရိကန္ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ

အေရွ႕အာရွႏွင့္ပစိဖိတ္ေရးရာ လက္ေထာက္ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး မစၥတာ ကာ့တ္ကမ္ဘဲလ္ႏွင့္ ဒုလက္ေထာက္ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး စေကာ့မာရွယ္တုိ႔အဖြဲ႔ လာေရာက္သည့္ ခရီးစဥ္အထိပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ မစၥတာကာ့တ္ကမ္ဘဲလ္ႏွင့္ စေကာ့မာရွယ္တို႔ လာေရာက္သည့္ ခရီးစဥ္၏ ရလဒ္သည္လည္း ယခင့္ယခင္ ၾကား၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသည့္

ကုလသမဂၢအထူးကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ ခရီးစဥ္မ်ားႏွင့္ မျခားနားေသာ အေျခအေနမ်ဳိးျဖင့္သာ အဆံုးသတ္ခဲ့သည္ကို ေတြ႔ျမင္ရေပသည္။ နအဖစစ္အုပ္စုဘက္မွ အဆံုးအျဖတ္ေပးႏိုင္သည့္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခြင့္မရရွိဘဲ ျပန္သြားခဲ့ရၿပီးေနာက္

ယခင္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားနည္းတူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို လႊတ္ေပးရန္၊ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးလုပ္ရန္ ထိုသို႔ထင္သာျမင္သာသည့္ တိုးတက္မႈမ်ားရွိမွသာ စီပြားေရးအရ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမ်ားကို ေလ်ာ့ေပါ့ေပးသြားမည္ဆိုသည့္ ေျဖၾကားမႈမ်ားျဖင့္ ခရီးစဥ္အား အဆံုးသတ္ခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရသည္။ အနည္းငယ္ထူးျခားသည္မွာ ကာ့တ္ကမ္ဘဲလ္၏ ခရီးစဥ္၌ ယခင္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား

လာေရာက္စဥ္က ကန္႔သတ္ခံထားရသည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ ဦး၀င္းတင္ႏွင့္ ညီၫြတ္ေသာတုိင္းရင္းသားမ်ား မဟာမိတ္အဖြဲ႔ (ယူအန္ေအ) မွ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေတြ႔ဆံုခြင့္ရခဲ့ျခင္းႏွင့္ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ ေလွ်ာ့ေပါ့ေရးအတြက္ မက္လံုးေပးေျပာဆိုႏိုင္မႈတို႔ပင္ျဖစ္သည္။

နအဖစစ္အုပ္စုဘက္မွ ျပဳမူဆက္ဆံပံုကို သတိထားသံုးသပ္ၾကည့္လွ်င္မူ အေမရိကန္အစိုးရ၏ ၾကား၀င္ေဆာင္ရြက္မႈကို လက္ခံခဲ့သည့္ သူတို႔၏ ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ အေမရိကန္ လိုလားသည့္အတိုင္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးလုပ္ရန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ တိုးတက္မႈရွိေၾကာင္း

ျပသႏိုင္ရန္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္လို၍ မဟုတ္ဘဲ သူတို႔စစ္အုပ္စုအေပၚ အထိနာေစသည့္ စီပြားေရးပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈမ်ားကို ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးေစလိုျခင္းေၾကာင့္သာ

အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားႏွင့္ ဟန္ျပေတြ႔ဆံုခြင့္ျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ကို ေတြ႔ရွိရမည္ျဖစ္ေပသည္။ နအဖလိုလားသည္က အေမရိကန္ဘက္မွ စီပြားေရးပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမ်ားကို အရင္ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးေစလိုျခင္းျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္အစိုးရအေနျဖင့္က

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအားလံုးကို လႊတ္ၿပီး စစ္မွန္သည့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈကို အရင္ျပဳလုပ္မွ ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးလိုျခင္းျဖစ္သည့္အတြက္ နအဖ၏

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

237

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အႀကံအစည္ႏွင့္ အေမရိကန္အစိုးရ၏ ၾကား၀င္ေဆာင္ရြက္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္သည္

လတ္တေလာအေျခအေနတြင္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ေနသည္ကို ေတြ႔ျမင္ရေပသည္။ ထို႔အျပင္ နအဖစစ္အုပ္စုက သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ေရးဆြဲထားသည့္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို အသက္သြင္းခ်င္၍သာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပလိုေနျခင္းျဖစ္သျဖင့္ တတ္ႏိုင္သမွ် အတုိက္အခံအင္အားစုမ်ား၏ ပါ၀င္ခြင့္ကို ကန္႔သတ္ထားလိုသည္။ သို႔ေသာ္ အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္ႏွင့္ အေနာက္အုပ္စုအစိုးရမ်ားက ပါ၀င္သင့္ ပါ၀င္ထိုက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို

၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ျပဳမွ ေရြးေကာက္ပြဲကို အသိအမွတ္ျပဳမည္ဟု ဆိုသည့္အတြက္

အတိုက္အခံတို႔ ေတာင္းဆိုေနသည့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးျပဳလုပ္ရန္ႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ရန္ ဆႏၵမရွိသည့္ နအဖစစ္အုပ္စုအဖို႔ ေရွ႕ဆက္ရန္ အခက္ေတြ႔ေနေလသည္။ အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားဘက္သို႔ ငဲ့ေစာင္းၾကည့္႐ႈလွ်င္လည္း မိမိတို႔လိုလားသည့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို နအဖဘက္မွ မျဖစ္မေန

လက္ခံေဆာင္ရြက္လာေစရန္အတြက္ ဖိအား (လူထုတိုက္ပြဲ၊ စစ္ေရး၊ သံတမန္ေရးဖိအား) ေပးႏိုင္သည့္ အေနအထားမ်ဳိး မေတြ႔ရေသးေပ။ ထိုသို႔ နအဖဘက္မွလည္း အေလွ်ာ့မေပး

(အာဏာမစြန္႔ခ်င္)၊ အတိုက္အခံဘက္မွလည္း နအဖစစ္အုပ္စု အေလွ်ာ့မေပး၍ မရေအာင္ ဖိအားေပးႏုိင္ျခင္းမ်ဳိးမရွိလွ်င္ လူႀကီးေနရာမွ ၾကား၀င္ေဆာင္ရြက္သည့္ အေမရိကန္အစိုးရအေနျဖင့္ နအဖႏွင့္ အတိုက္အခံတို႔အၾကား တစံုတရာ ေျပလည္မႈရရွိေအာင္ မည္သို႔မည္ပံု ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္မည္လဲ သို႔တည္းမဟုတ္ ယခုအတိုင္းပင္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အက်ပ္အတည္း လိပ္ခဲတည္းလည္း ဆက္ျဖစ္ေနဦးမည္လားဆိုသည္ကို ေစာင့္ၾကည့္အကဲခတ္ရဖို႔ရွိေပသည္။

ဒီမုိကေရစီနဲ႔ စစ္၀ါဒီေတြ႔ဆုံပြဲ ဦးေအာင္ခင္ (ေ၀ဖန္သုံးသပ္ခ်က္) ၉ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၉ အေမရိကန္လက္ေထာက္ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး Kurt Campbell ဦးေဆာင္တဲ့

အေမရိကန္ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္မွာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သိန္းစိန္နဲ႔ ေတြ႔ဆုံတဲ့သတင္းနဲ႔အတူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ၾကပ္ေျပးသန္းေရႊ၊ သူရေရႊမန္းနဲ႔

တင္ေအာင္ျမင့္ဦးတုိ႔အဖြဲ႔ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚက ေလေဘးဒုကၡသည္စခန္းေတြကုိ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈေနတဲ့သတင္း ျမန္မာ့အလင္းမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ၾကပ္ေျပးမွာရွိရက္သားနဲ႔ အေမရိကန္ထိပ္တန္း ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ကုိ မေတြ႔ရင္ ႏုိင္ငံတကာက ၀ုိင္းဆဲမွာေၾကာက္လုိ႔

တမင္ေရွာင္ေနတာလုိ႔ ျမင္ၾကတယ္။ အာဏာရွင္ၾကပ္ေျပးသန္းေရႊနဲ႔ ေတြ႔ခြင့္မရတဲ့ခရီးစဥ္ကုိ အက်ဳိးမရွိဘူးလုိ႔ သုံးသပ္ၾကသူေတြရွိပါတယ္။

ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီအေရးအတြက္ အေမရိကန္ဒီမုိကေရစီအစုိးရနဲ႔ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္အစုိးရတုိ႔ ေတြ႔ဆုံတာမို႔ ယဥ္ေက်းမႈခ်င္း ေဆြးေႏြးပြဲ dialogue of civilizations လုိ႔လည္း ေခၚႏုိင္တယ္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံဟာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ စမ္းသပ္က်င့္သုံးေနတာ (၂၃၃) ႏွစ္ရွိသြားၿပီ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

238

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေျခာက္ျပစ္စနစ္မဟုတ္ေတာ့ အားနည္းခ်က္ေတြ၊ အားသာခ်က္ေတြ ရွိေနတုန္းပဲ။ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ကလည္း အႏုိင္က်င့္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္လာတာ (၄၇) ႏွစ္ရွိၿပီ။

လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ၿပီး အေမရိကန္ႏုိင္ငံကုိ တည္ေထာင္တာျဖစ္လုိ႔

အၾကမ္းဖက္တာ အေမရိကန္ဓေလ့လုိ႔ ေ၀ဖန္တာမ်ဳိးေတြရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္နက္မရွိသူကုိ မပစ္ရဘူး၊ ေနာက္ေက်ာကုိ ေသနတ္နဲ႔ မပစ္ရဘူးဆုိတဲ့ ဓေလ့ထုံးစံေတြကုိ အေမရိကန္က ႐ုိေသေလးစားတဲ့ အစဥ္အလာရွိတယ္။ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ေတြလုိ ေသနတ္ကိုင္အႏုိင္က်င့္ၿပီး ခုိး၀ွက္ေနတာမဟုတ္ဘူး။

‘အရပ္သား၀ါဒ’ Civilianism ကုိ ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးတာ အေကာင္းဆုံးလုိ႔ အေမရိကန္က ယူဆပါတယ္။ အရပ္သား၀ါဒဟာ ‘စစ္၀ါဒ’ Militarism ရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္ပါ။ စစ္၀ါဒဆုိတာ ကုိယ္က်ဳိးရွာ စစ္ဗုိလ္တစုရဲ႕ အယူအဆကုိ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခုလုံးက လက္ခံထားရတဲ့

သေဘာပဲလုိ႔ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ၾကတယ္။ စစ္၀ါဒဟာ အခုေခတ္မစားေတာ့ေပမယ့္ စစ္တပ္ႀကီးစုိးဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းေနသူေတြကေတာ့ ဒီသေဘာတရားကုိအသုံးျပဳၿပီး ဆင္ေျခေပးေနတုန္းပါပဲ။

အာဏာရလူနည္းစု အၿမဲတမ္းအေပၚစီး ရေနေအာင္ အတင္းအဓမၼနည္းကိုအသုံးျပဳၿပီး ဒီနည္းလမ္းကုိသုံးရမယ္လုိ႔ အာဏာရလူနည္းစုက ယုံၾကည္ထားတာဟာ စစ္၀ါဒပါပဲ။ စစ္၀ါဒီေတြကုိ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ေအာင္၊ လူဆန္လာေအာင္လုပ္ဖုိ႔ အေမရိကန္က တာ၀န္ယူလုိက္သလုိျဖစ္ေနတယ္။ စစ္၀ါဒီဦးေဆာင္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ ထုတ္လုပ္ေရးအင္အားစုကုိ စစ္တပ္အတြက္ အဓိကသုံးတဲ့အတြက္ တုိင္းျပည္မွာ ဘာမွျဖစ္ထြန္းမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အရင္းရွင္နဲ႔ ဆုိရွယ္လစ္စနစ္ က်င့္သုံးရာႏုိင္ငံေတြမွာေတာ့ ထုတ္လုပ္ေရးအင္အားစုကုိ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္

အသုံးျပဳတယ္။ စစ္၀ါဒီႀကီးစုိးတဲ့ ျမန္မာျပည္မွာ “အာဏာရွိေလ အက်င့္ပ်က္ေလ” power

corrupts, and absolute power corrupts absolutely လုိ႔ ေလာ့ဒ္အက္တန္ (Lord Acton) ေျပာသလုိျဖစ္ေနတယ္။ လက္ရွိျမန္မာစစ္တပ္ဟာ ဘုရင္စနစ္ကုိ အေရၿခံဳထားတဲ့ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႔ျဖစ္တယ္။ ဘုရင္ႀကီးေန၀င္းေသေတာ့ ဘုရင္ႀကီး သန္းေရႊတက္လာတယ္။ ေန၀င္း/သန္းေရႊခုိင္းသမွ် လုိက္လုပ္ေနရတဲ့ စစ္တပ္ပါပဲ။ ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈဟာ ျမန္မာစစ္အစုိးရ က်င့္သုံးတဲ့စနစ္ပဲ။ ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈကုိ ဆန္႔က်င္တဲ့ အစဥ္အလာေၾကာင့္ စစ္ေအးေခတ္ကာလ စစ္အင္အားႀကီးမားလာခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ဟာ စစ္တပ္ႏုိင္ငံေတာ္ဘ၀ကုိ မေရာက္ႏုိင္တာလုိ႔ Princeton တကၠသိုလ္ပါေမာကၡ Aaron L.Friedberg က သုံးသပ္တယ္။

အာဏာရွိရင္ ဓနဥစၥာရႏုိင္ၿပီး ဥစၥာဓနရွိ႐ုံနဲ႔ အာဏာမရွိႏုိင္ဘူးလို႔ စစ္၀ါဒီက ယုံၾကည္တယ္။ အာဏာရွိေအာင္လုပ္ရာမွာ စစ္တပ္ကုိ အသုံးခ်တဲ့အတြက္ စစ္အစုိးရနဲ႔ စစ္တပ္ႏုိင္ငံေတာ္ ေပၚလာတာပါပဲ။ ျမန္မာစစ္တပ္ကလည္း အာဏာကုိသုံးၿပီး ခုိးၾက၀ွက္ၾကလုိ႔ ခ်မ္းသာလာၾကတာပါပဲ။ ဒီလုိသူခုိးေတြက အေမရိကန္နဲ႔ ေဆြးေႏြးၿပီး အာဏာလႊဲေပးမွာလားဆုိတာ စဥ္းစားစရာျဖစ္လာတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

239

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ေတြဟာ အာဏာကုိသာယုံၾကည္တယ္။ ေခါင္းပုံျဖတ္

အျမတ္ႀကီးစားစနစ္ကြယ္ေပ်ာက္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္တဲ့ ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ကုိ စြန္႔ပစ္လုိက္တဲ့ အာဏာရဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အႀကီးအက်ယ္ခ်မ္းသာေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္ဗုိလ္ခ်မ္းသာေလေလ အရပ္သားဆင္းရဲေလေလ ျဖစ္လာတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက ေဂါက္သီးကစားတာကုိ

ႏွစ္သက္တယ္။ နအဖပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးအသုံးစရိတ္ဟာ ကမာၻမွာ အနည္းဆုံးျဖစ္ေပမယ့္ ေဂါက္ကြင္းေတြကေတာ့ တုိးပြားေနတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သားသမီးေတြ စီးပြားေရးလုပ္တယ္ဆုိတာ သူတုိ႔နာမည္ကုိ ငွားစားေနတာပါပဲ။ ျမန္မာ့စီးပြားေရးကုိ စစ္ဗုိလ္အရင္းရွင္စနစ္လုိ႔လည္း ေခၚႏုိင္တယ္။ အခြင့္ထူးခံ သူေဌးစစ္ဗိုလ္ေတြဟာ အေမရိကန္နဲ႔ေဆြးေႏြးၿပီး အာဏာစြန္႔လႊတ္ပါ့မလားဆုိတာဟာ စဥ္းစားစရာျဖစ္ေနတယ္။ သူတုိ႔စိတ္၀င္စားတာက

ဒဏ္ခတ္အေရးယူမႈ ႐ုပ္သိမ္းေရးျဖစ္တယ္။ က်န္တာကုိ စိတ္၀င္စားပုံမရဘူး။ ဒီအေတာအတြင္း ၾကပ္ေျပးအသုိင္းအ၀ုိင္း ၀မ္းသာေအာင္ ဥေရာပအဖြဲ႔က လုပ္ျပလုိက္ေသးတယ္။ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့ Uzbekistan ကုိ ဒဏ္ခတ္အေရးယူထားတာေတြ ႐ုပ္သိမ္းဖုိ႔ ေအာက္တုိဘာ (၂၇) ရက္ေန႔မွာ အီးယူႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးေတြက ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္။ စီးပြားေရးအက်ဳိးအျမတ္ေၾကာင့္ ျပန္လည္ဆန္းသစ္တဲ့ မင္းဆုိးမင္းညစ္နဲ႔ ဆက္ဆံဖို႔ ဆုံးျဖတ္ၾကတာပါပဲ။

အေျပာင္းအလဲေတြလုပ္မယ္ဆုိတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံနဲ႔ တက္လာတဲ့ အုိဘားမားအစိုးရဟာ ဘုရွ္အစုိးရေဟာင္းနဲ႔မတူ တမူထူးျခားေၾကာင္း ျပခ်င္တာတခုတည္းနဲ႔ ျမန္မာစစ္သူခုိးနဲ႔

ဆက္ဆံရင္ နာမည္ပ်က္ဖုိ႔သာရွိတယ္လုိ႔ သုံးသပ္သူလည္း ရွိပါတယ္။ ဥပမာ စစ္အစုိးရ၊

ဒီမုိကေရစီအုပ္စုနဲ႔ တုိင္းရင္းသားဆုိတဲ့ သုံးပြင့္ဆုိင္ေဆြးေႏြးပြဲက်င္းပေရးကုိ အေမရိကန္က ႀကိဳးစားမယ္လုိ႔ ဆိုတယ္။ အဲဒီလုိဆုိရင္ တုိင္းရင္းသားဘက္က ‘၀’ ေခါင္းေဆာင္ေတြပါလာရင္

အေမရိကန္လက္ခံႏုိင္ပါ့မလား။ ၀ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ မူးယစ္ေဆးေမွာင္ခုိအျဖစ္ အေမရိကန္မွာ စြဲခ်က္တင္ထားတာ ရွိေသးတယ္ေလ။ ျမန္မာစစ္ေခြးနဲ႔ ထိေတြ႔ရင္ အပုပ္နံ႔႐ႉရမွာကုိလည္း ထည့္တြက္ထားဖုိ႔လုိတယ္။ အေမရိကန္အစုိးရသစ္ေတြ အစုိးရတာ၀န္ စတင္ထမ္းေဆာင္တဲ့ ပထမလပုိင္းေတြမွာ

ျဖစ္ေလ့ရွိတဲ့အမွားေတြကုိ Kurt Campbell နဲ႔ James Steinberg တုိ႔က ၂၀၀၈ ဒီဇင္ဘာက စာအုပ္ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ Foreign policy troubles at the outset of presidential power ဆုိတဲ့ စာအုပ္ပါပဲ။ အခုေတာ့ Kurt Campbell က လက္ေထာက္ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး၊ James

Steinberg က ဒု-ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးျဖစ္လာၾကတဲ့အတြက္ သူတုိ႔ပူးတြဲေရးသားတဲ့စာအုပ္ဟာ အေရးႀကီးလာတာျဖစ္တယ္။ ပညာရွင္ဘ၀မွာ ရရွိခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာေတြကုိ ႏုိ္င္ငံေရးသမားဘ၀မွာ လက္ေတြ႔အသုံးခ်ရမယ့္ သေဘာရွိတယ္။

အေမရိကန္အစုိးရရဲ႕ ႏုိင္ငံျခားေရးလမ္းစဥ္ကုိ မူလအစကတည္းက မွန္ကန္ေအာင္

ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲဆုိတာကုိ ဆန္းစစ္ထားတဲ့ စာအုပ္ပါပဲ။ Somalia ကုိအထင္ေသးၿပီး ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္လုိက္လုိ႔ သမၼတ Bill Clinton ပထမႏွစ္မွာ ဗ်ာမ်ားသြားရပုံကုိ

သုံးသပ္တင္ျပထားပါတယ္။ အစိုးရေဟာင္းရဲ႕ လမ္းစဥ္မွန္သမွ်ကုိ စြန္႔ပစ္ခ်င္စိတ္မ်ားေနတာရယ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ကတိေပးခဲ့တာနဲ႔ လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ ကြာဟေနတာေတြကုိလည္း သတိထားဖုိ႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

240

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

လုိပါတယ္တဲ့။ အေမရိကန္အစိုးရသစ္ေတြ ေလ့လာသင့္တဲ့ ႏုိင္ငံျခားေရးဆုိင္ရာ သင္ခန္းစာေတြ စာအုပ္ျပဳစုထားတဲ့ လက္ေထာက္နဲ႔ဒု ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးေတြက ျမန္မာ့ကိစၥကုိ ကုိင္တြယ္ေနတာျဖစ္လုိ႔ အလားအလာရွိႏုိင္မယ္လုိ႔သာ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။

စစ္ဗိုလ္ႏွစ္ဦးကုိ အခ်ဳပ္ခန္းတြင္ ႏွိပ္စက္မႈေၾကာင့္ ရန္ကုန္တိုင္း ရဲမွဴး အေရးယူခံရ ဟုဆို မိုးမခအေထာက္ေတာ္၊ ရန္ကုန္ ႏိုဝင္ဘာ ၉၊ ၂ဝဝ၉ စက္တင္ဘာလက အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ေနစဥ္ ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္သြားသည့္ ရန္ကုန္တိုင္း ရဲမွဴးႀကီးေဟာင္း

၀င္းႏိုင္

ရာထူးမွ

ရပ္နားျခင္း

နွင့္

ဇနီး

ျဖစ္သူ

ေဒၚေမႊးေမႊး

ဖမ္းဆီး

ခံထားရျခင္းတုိ႔၏ ဇာတ္လမ္းအစမွာ စစ္အရာရိွ ၂ဦး အခ်ဳပ္ခန္းအတြင္း ႏွိပ္စက္ခံရျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ယခုေနာက္ပိုင္း ထြက္ေပၚလာသည့္ ေျပာဆိုခ်က္မ်ားအရ သိရွိရသည္။

ေဒၚေမႊးေမႊးက ထုိစစ္ဗိုလ္ ၂ ဦးကုိ သူ၏ အႏွိပ္ခန္းမွ အမ်ဳိးသမီးငယ္မ်ားအား ေစာ္ကားမႈျဖင့္ ဖမ္းဆီးတရားစြဲဆိုခဲ့သည္ဟု ေဒၚေမႊးေမႊး ႏွင့္ နီးစပ္သူ တဦးက ေျပာသည္။ “အဲလို အခ်ဳပ္ခံထားစဥ္မွာပဲ ဇနီးက ကိုယ္တိုင္ ၀င္ၾကည့္ၿပီး သူတို႔ကို မႏွိပ္စက္ပဲ

ဘာလို႔ထားတာလဲ ၊ တျခား ရာဇ၀တ္မႈ က်ဴးလြန္တဲ့သူေတြလိုပဲ ထားေပါ့ အမိန္႔ေပးတာနဲ႔ စခန္းက ရဲေတြက အဲဒီစစ္ဗိုလ္ နွစ္ေယာက္ကို ႏွိပ္စက္တယ္၊ အဲဒီအျဖစ္ကို စစ္ဗိုလ္မိသားစုက နအဖ ေခါင္းေဆာင္ထဲက သူရေရႊမန္း အထိ စာတင္ၿပီး တိုင္လို႔ အခုလို စံုစမ္းစစ္ေဆးတဲ့ အထိ ေရာက္လာတာ” ဟု အဆုိပါ ပုဂၢဳိလ္က ေျပာသည္။ ထုိအမႈေၾကာင့္ ရဲမွဴးႀကီးေဟာင္း ၀င္းႏိုင္အား ရာထူးမွ ရပ္နားခံရၿပီး အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ စစ္ေဆးခံရသည္။ ထုိသုိ႔ စစ္ေဆးခံရစဥ္ စက္တင္ဘာလ မကုန္မီတြင္ ရဲမွဴးႀကီးသည္ သူ၏

တရားမ၀င္ ဇနီး ျဖစ္သည့္ ကရင္အမ်ိဳးသမီးငယ္ တဦးႏွင့္အတူ တိမ္းေရွာင္သြားခဲ့သည္ဟု အဆိုပါ မိသားစုႏွင့္ နီးစပ္သူက ေျပာဆိုသည္။ ထုိသုိ႔

တိမ္းေရွာင္သြားၿပီးေနာက္တြင္

ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕၊

ထား၀ယ္တံတားရပ္ရိွ

ရဲမွဴးႀကီးေဟာင္း

၀င္းႏိုင္၏

မိတ္ေဆြတဦးျဖစ္သူ၏

ရင္းႏွီးသည့္

အိမ္သို႔လည္းေကာင္း၊

ေဒၚေမႊးေမႊး၏ ဇာတိၿမိဳ႕ ကရင္ျပည္နယ္ လိႈင္းဘြဲ႔ရွိ အိမ္သို႔ မၾကာခဏ သြားေရာက္ရွာေဖြျခင္း၊ စစ္ေဆးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္လ်က္ရွိသည္ ဟုလည္း ၾကားသိရသည္။ ရဲမွဴးႀကီး

ေဟာင္း

၀င္းႏိုင္သည္

ရန္ကုန္တိုင္းတြင္

တာ၀န္မထမ္းေဆာင္မီ

ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း လားရိႈးၿမိဳ႕၌ တိုင္းရဲမွဴး အျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့ၿပီး မူးယစ္ေဆး၀ါး အဖြဲ႕မ်ားကို ႏွိမ္ႏွင္းရာတြင္

ေအာင္ျမင္မႈရခဲ့သျဖင့္

နာမည္ေကာင္း

ရခဲ့သူ

ျဖစ္သည္ဟု

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

241

ေလာင္းကစားဒိုင္တဦးက ေျပာသည္။

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ရဲမွဴးႀကီးေဟာင္း ၀င္းနိုင္ တိမ္းေရွာင္သြားသည့္ အတြက္ ရဲခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္

ခင္ရီ၏

အေနအထားပါ

ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္

ေတြ႕ရသည္။

ခင္ရီသည္

စိုးရိမ္ရသည္

ယခုအခ်ိန္ထိ

ဆိုသည့္

သတင္းမ်ားထြက္ေပၚေနခဲ့ေသာ္လည္း

တရား၀င္တာ၀န္

ထမ္းေဆာင္ေနဆဲ

ျဖစ္သည္ကို

အေဆာက္အအံု မရွိေသးသျဖင့္ ေနျပည္ေတာ္သို႔ FDA ေျပာင္းေရႊ႕ရန္ ဆုိင္းငံ့ မိုးမခ အေထာက္ေတာ္၊ ရန္ကုန္ ႏို၀င္ဘာ ၈ - ၂၀၀၉ အစားအေသာက္ႏွင့္ ေဆး၀ါး ကြပ္ကဲေရးဌာန (FDA) အတြက္ သင့္ေလ်ာ္သည့္ အေဆာက္အအံု ေနျပည္ေတာ္တြင္

မရွိေသးသျဖင့္

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ

ေျပာင္းေရႊ႕ရန္

အစီအစဥ္ကုိ

ဆုိင္းငံ့ထားလိုက္သည္။ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီး ေဒါက္တာေက်ာ္ျမင့္က FDA ရံုးကုိ ေနျပည္ေတာ္သို႔ ႏို၀င္ဘာ

၁၀

ရက္တြင္

အၿပီး

ေျပာင္းေရႊ႕ရမည္ဟု

ေအာက္တုိဘာလ

အတြင္းက

အမိန္႔ေပးခဲ့သည္။ FDA

အရာရွိမ်ားက

ေနျပည္ေတာ္

ရံုးေနရာသစ္အား

သြားေရာက္

ၾကည့္ရႈၿပီးေသာအခါ

ရံုးအတြက္ လံုေလာက္ ေကာင္းမြန္သည့္ အေဆာက္အအံု မရွိေသးေၾကာင္း ေတြ႔ရသျဖင့္ ၀န္ႀကီးထံ ျပန္လည္တင္ျပၿပီး ဆုိင္းငံ့ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု FDA ဓာတ္ခြဲမႈးတစ္ဦးက ေျပာသည္။

`FDA ရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ ထိုက္တန္ ကိုက္ညီတဲ့ အေဆာက္အအံု ေလာက္ေလာက္ လားလား မရွိေသးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အထက္ကို ျပန္တင္ျပေတာ့ ဆုိင္းငံ့လုိ႔ ေျပာတယ္´ ဟု အဆိုပါ ဓာတ္ခြဲမႈးက ေျပာသည္။ မည္သည့္ အခ်ိန္ထိ ဆုိင္းငံ့ထားမည္ကိုမူ မသိရေသးဟု ဆိုသည္။ ဤျဖစ္စဥ္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးသည္ သူ ကိုင္တြယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ရေသာ ဌာနမ်ား၏

အေျခအေနကို ေကာင္းစြာ မသိရွိသည့္ အခ်က္မွာ ထင္ရွားေၾကာင္း FDA ၀န္ထမ္းမ်ားက မွတ္ခ်က္ျပဳၾကသည္။ ရံုးေျပာင္းေရႊ႕ရမည့္ အစီအစဥ္ေၾကာင့္ FDA ၏ ပံုမွန္ လုပ္ငန္းမ်ား ေႏွာင့္ေႏွးခဲ့ရသည္ဟု သိရသည္။ FDA က တာ၀န္ယူ ၾကည့္ၾကပ္ေနရသည့္ ေဆး၀ါးတင္သြင္းမႈမ်ား၊ အစားအေသာက္ ထုတ္လုပ္မႈ အမ်ားစုမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ တည္ရွိေနသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ FDA အေျခစိုက္ပါက လက္ေတြ႕လုပ္ကိုင္ရာတြင္ အဆင္ေျပမည္ကို ဌာနဆိုင္ရာ အရာရွိမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားပါ နားလည္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

242

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

သေဘာေပါက္ၾကေသာ္လည္း ၀န္ႀကီး၏ အမိန္႔ေၾကာင့္သာ ေရႊ႕ေျပာင္းရန္ ျပင္ဆင္ၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။

ဥပမာအားျဖင့္ ျမန္မာ့ ဆိပ္ကမ္းအာဏာပိုင္ဌာနကို ဆိပ္ကမ္း မရွိသည့္ ေနျပည္ေတာ္သို႔

ေျပာင္းေရႊ႕ၿပီး လုပ္ကိုင္ခိုင္းလွ်င္ မသင့္ေလ်ာ္သည့္ သေဘာနွင့္ သဏၭာန္တူသည္ဟု ေ၀ဘန္ ေျပာဆိုၾကသည္။

အရက္ေစ်းကြက္ ေ၀စု ဒုတိယ အမ်ားဆုံး ရသည့္ ပီအမ္ဂ်ီကုမၸဏီ ထုတ္လုပ္မႈ ပိတ္ခံရ မိုးမခအေထာက္ေတာ္၊ ရန္ကုန္ ႏို၀င္ဘာ ၈၊ ၂၀၀၉

ျမန္မာႏိုင္ငံ အရက္ေစ်းကြက္၏ ရွယ္ယာေ၀စု ဒုတိယအမ်ားဆံုး ရရွိထားသည့္ ပီအမ္ဂ်ီ

ကုမၸဏီ၏ အရက္ ထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ်ခြင့္ကို ၿပီးခဲ့သည့္ သီတင္းပတ္ အတြင္း အစိုးရက ပိတ္ပင္လိုက္သည္။ နအဖ

အစိုးရအဖြဲ႕

ရန္ကုန္မွ

ေနျပည္ေတာ္သို႔

ေျပာင္းၿပီး

၂၀၀၆

ခုႏွစ္ထဲတြင္

အရက္

ကုမၸဏီပိုင္ရွင္မ်ားကို ရုတ္တရက္ ထိန္းသိမ္းကာ ေရာင္းခ်ခြန္ ေပးေဆာင္ရန္ ပ်က္ကြက္မႈျဖင့္ က်ပ္ သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ဒဏ္ရိုက္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က ပီအမ္ဂ်ီသည္ သိန္း ၁ ေသာင္းခြဲေက်ာ္ ဒဏ္ရိုက္ခံရသည္ဟု ဆုိသည္။ မတန္တဆ ဒဏ္ေငြ ျဖစ္သြားရျခင္းမွာ အရက္ ေရာင္းခ်ရသည့္ ေငြပမာဏကုိ ကုမၸဏီ တည္ေထာင္သည့္

၁၉၉၃

ခုႏွစ္

အခ်ိန္မွ

တြက္ခ်က္လုိက္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။

စတင္ၿပီး

ေနာက္ေၾကာင္းျပန္

ပီအမ္ဂ်ီ ကုမၸဏီ Peace Myanmar Group သည္ ျမန္မာ၀ီစကီ၊ ျမန္မာရမ္၊ ပရီမီယား ၀ီစကီ၊ ျမန္မာဒရိုင္းဂ်င္ ႏွင့္ ျမန္မာ အိုးလ္ဒ္ ဘရန္ဒီ အမွတ္တံဆိပ္ အသီးသီးအျပင္ ပီအမ္ဂ်ီ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

243

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အမွတ္တံဆိပ္ ေသာက္ေရသန္႔ကိုလည္း ထုတ္လုပ္ခ့ဲသည္။ ပီအမ္ဂ်ီသည္ အစုရွယ္ယာရွင္မ်ား ပိုင္ဆိုင္သည့္ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီ တခုျဖစ္သည္။ ရွယ္ယာ အမ်ားစု ပိုင္ဆိုင္သည့္ ဦးသိန္း၀င္းသည္ ကုမၸဏီကို ဦးေဆာင္သူအျဖစ္ ထင္ရွားခ့ဲသည္။ အရက္ထုတ္လုပ္

ေရာင္းခ်သည့္

ကုမၸဏီမ်ားအေနျဖင့္

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ

တည္ေဆာက္ခဲ့ရသည့္ ေစ်းကြက္ကို လက္လႊတ္မည္လား၊ အခြန္ေငြ သိန္းေပါင္း ေသာင္းႏွင့္ခ်ီ ေပးေဆာင္မည္လား ဆိုသည့္ ခက္ခဲသည့္ ေရြးခ်ယ္မႈႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကရသည္။

ထိုစဥ္က ကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္မ်ားအေနျဖင့္ ထိုမွ်ေသာ ေငြပမာဏကို ခ်က္ျခင္း ေပးေဆာင္ရန္ မတတ္ႏိုင္သျဖင့္ အရစ္က် ေပးသြင္းရန္ သေဘာတူညီခဲ့ၾကသည္ဟု သိရသည္။ ထိုသို႔ေသာ လုပ္ရပ္ကို

ျပဳလုပ္ခ့ဲျခင္း

အုပ္ခ်ဳပ္ေရး

ျဖစ္သည္။

ၿမိဳ႕ေတာ္ကို

ရန္ကုန္မွ

လိုေငြျပေနသည့္

အစိုးရ

ပ်ဥ္းမနားေဒသသို႔ ဘတ္ဂ်က္ကို

ေျပာင္းေရႊ႕ၿပီးခါစတြင္

ျဖည့္တင္းရန္

အတြက္

တႏိုင္ငံလံုး ခ်ီသည့္ ေစ်းကြက္ရွိၿပီး အျမတ္ ၀င္ေငြေကာင္းသည့္ လုပ္ငန္းႀကီးမ်ားထံမွ အခြန္ အေကာက္

ေကာက္ခံေရး

ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္

ထိန္းသိမ္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု

စီးပြားေရးေလာကသမ်ားက နားလည္ သေဘာေပါက္ ၾကသည္။ ထိုမွ ၃ႏွစ္အၾကာ ကတိေပးခဲ့သည့္ အခြန္ေငြ ေပးသြင္း ရန္ပ်က္ကြက္မႈျဖင့္ ပီအမ္ဂ်ီ ကုမၸဏီကို အရက္ ထုတ္လုပ္ခြင့္ ပိတ္ပင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏

အရက္ေစ်းကြက္

ေ၀စု

အမ်ားဆံုး

ရရွိထားသည့္

ဂရင္းရြိဳင္ရယ္

ကုမၸဏီသည္လည္း ျပည္တြင္းအခြန္ ဦးစီးဌာနက သတ္မွတ္ထားသည့္ အခြန္ေႀကြး က်ပ္သိန္း ေပါင္း

၃

ေသာင္းေက်ာ္ကို

ေပးေဆာင္ေနရသည္ဟု

ထိုကုမၸဏီမွ

၀န္ထမ္း

တစ္ဦးက

ေျပာဆိုသည္။ ဂရင္းရြိဳင္ရယ္ အမွတ္တံဆိပ္ ထုတ္လုပ္သည့္ ျမန္မာ ၀ိုင္ႏွင့္ အရက္ ကုမၸဏီ လီမိတက္

(Myanmar Winery & Distillery Co Ltd) ပိုင္ရွင္သည္လည္း ထုိစဥ္က အထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရၿပီး သိန္း ၃ေသာင္းေက်ာ္ ဒဏ္ရိုက္ခံခဲ့ရသည္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ မဆလ အစိုးရ ျပဳတ္က်ၿပီးေနာက္ န၀တ အစိုးရလက္ထက္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး သို႔ ေဖၚေဆာင္သည့္ ေနာက္ပိုင္း အရက္ထုတ္လုပ္သည့္ လုပ္ငန္းသည္ ပုဂၢလိက လုပ္ငန္းရွင္မ်ား တရား၀င္ လုပ္ကိုင္ခြင့္ ရွိသည့္ စီးပြားေရး တခု ျဖစ္လာခဲ့သည္။ တႏိုင္ငံလံုးတြင္

အရင္းအႏွီး

ႏွင့္အတူ

ေစ်းကြက္ရသည့္

ေစ်းကြက္ေ၀စု

လုပ္ငန္းျဖစ္ၿပီး

ရရွိလ်င္

သိန္းေပါင္း

ရရွိသေလာက္

သိန္းႏွင့္ခ်ီသည့္

အက်ိဳးအျမတ္မ်ားသည့္

လုပ္ငန္းလည္း ျဖစ္သည္။ ယခုလို ပီအမ္ဂ်ီကုမၸဏီကို အရက္ ထုတ္လုပ္ခြင့္ ပိတ္ပင္လိုက္ျခင္းသည္ နအဖ အစိုးရ၏ ေရွ႕ေနာက္ မညီေသာ စီးပြားေရး မူ၀ါဒႏွင့္ က်င့္သံုးမႈကို ေဖၚျပျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊

လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားသည္ နအဖ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အက်ိဳး စီးပြား ဆက္စပ္မေနဘဲ သီးျခား

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

244

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ရပ္တည္ရန္ မလြယ္ကူသည္ကို ျပသသည့္ သာဓကတခု ျဖစ္ေၾကာင္း စီးပြားေရး ေလာကတြင္ သံုးသပ္ ေျပာဆိုေနၾကသည္။

နယ္စပ္လမ္းက ဝမ္းတထြာ - ၃ ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ ႏို၀င္ဘာ ၇၊ ၂၀၀၉

(အခုအပတ္မွာေတာ့ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႔ေတာင္ဘက္က ပန္းခင္းေတြ၊

သီးႏွံစိုက္ခင္းေတြနဲ႔ စိုက္ပ်ဳိးေရးၿခံေတြမွာ တဝမ္းစား တခါးဝတ္အတြက္ အလုပ္လုပ္ေနၾကရတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြရဲ႔အေၾကာင္းကို တင္ဆက္ေပးသြားမွာပါ)။

ေသာတရွင္မိဘျပည္သူမ်ားရွင္ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႔ရဲ႔ေတာင္ဘက္မွာ အေရာင္အေသြးစံုတဲ့ ပန္းခင္းႀကီးေတြ၊ မ်က္ေစ့တဆံုး တေမွ်ာ္တေခၚျမင္ရတဲ့ ေျပာင္းဖူး၊ ေကာ္ဖီ၊ အာလူး၊ ငရုပ္၊ သခြားစတဲ့ စိုက္ခင္းႀကီးေတြ၊ စိုေျပစိမ္းလန္းတဲ့ လိေမၼာ္၊ သရက္၊ မာလာကာ ၿခံက်ယ္ႀကီးေတြရွိပါတယ္။

ထိုင္းလူမ်ဳိးေတြပိုင္ဆိုင္တဲ့ အဲဒီပန္းခင္းႀကီးေတြ၊ စိုက္ခင္းႀကီးေတြ၊ ၿခံက်ယ္ႀကီးေတြထဲမွာ ရာသီအလိုက္ ထြန္ယက္၊ စိုက္ပ်ဳိး၊ ေရေလာင္းေပါင္းသင္၊ ေဆးျဖန္း၊ ေဆးပက္၊ ခူးဆြတ္၊ ထုတ္ပိုး၊

ေရာင္းခ်တဲ့အလုပ္ေတြကို

ျမန္မာႏိုင္ငံသား အလုပ္သမားေတြပါ။

မိုးလင္းကေန

မိုးခ်ဳပ္

လုပ္ကိုင္ေနၾကသူေတြကေတာ့

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

245

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ မိသားစုတို႔ ေနထိုင္ရာ တဲအိမ္မ်ား ေဒသခံအလုပ္သမားအဖြဲ႔ေတြရဲ႔ ခန္႔မွန္းခ်က္အရ စိုက္ခင္းေတြမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့

ျမန္မာႏိုင္ငံသား တေသာင္း ေက်ာ္ရွိၿပီး အမ်ားစုကေတာ့ မိသားစုအလိုက္ ေျပာင္းေရႊ႔ေနထိုင္ လုပ္ကိုင္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ မဲေဆာက္ၿမိဳ႔နဲ႔ ျမန္မာအလုပ္သမား

ကီလို(၃ဝ)ေက်ာ္ကြာေဝးတဲ့

အိမ္ေထာင္စု

၁ဝဝ

နီးပါးရွိပါတယ္။

ေဟြႏို႔ကလယ္အရပ္မွာေတာ့ သူတို႔အားလံုး

ၿခံရွင္ေတြ၊

စိုက္ခင္းရွင္ေတြ ေနရာခ်ေပးတဲ့ ေျမကြက္လပ္ေတြမွာ ဟိုတစု၊ ဒီတစုနဲ႔ တဲအိမ္ ေလးေတြ ထိုးၿပီးေနၾကပါတယ္။ ႏွင္းဆီၿခံတၿခံနဲ႔ မနီးမေဝး ေျမကြက္လပ္တခုမွာ တဲအိမ္ေလး(၆)လံုးစုရွိတဲ့ အစုကေတာ့

ကိုဝင္းေအာင္တို႔

အလုပ္လုပ္ပါတယ္။

အစုပါ။

ကိုဝင္းေအာင္တုိ႔အစုက

ႏွင္းဆီၿခံ(၂)ၿခံမွာ

ႏွင္းဆီစိုက္ခင္း “က်ေနာ္ ဒီႏွင္းဆီၿခံမွာလုပ္တာ ၁ဝ ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ။ ၾကာေတာ့ သူေဌးက က်ေနာ့္ကိုယံုၿပီး

ႏွင္းဆီၿခံကို က်ေနာ္နဲ႔ လြဲ ထားတာ။ က်ေနာ္ကပဲ ၿခံနဲ႔အလုပ္သမားေတြကို ႀကီးၾကပ္ရတယ္။ အလုပ္သမားေတြက ကိုယ့္လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္းဆိုေတာ့ ျပႆနာမရွိဘူး။ ျပႆနာက ႏွင္းဆီၿခံကို ျဖန္းရတဲ့ ေဆးေတြကို ကိုင္တြယ္ေနရတဲ့ ျပႆနာပဲဲ” လို႔ ကိုဝင္းေအာင္က ေျပာပါတယ္။ ကိုဝင္းေအာင္ရဲ႔

မ်က္လံုး(၂)လံုးဟာ

ပတၱျမားေက်ာက္လို

နီရဲေနၿပီး၊

မ်က္ရည္ပူေတြယိုစီးကာ မခံခ်ိမခံသာ ေအာင္ ႀကိမ္းစပ္ကိုက္ခဲေနပါတယ္။ ဒီေဝဒနာကို သူ ခံစားရတာ (၇)ႏွစ္နီးပါးရွိပါၿပီ။ ႏွင္းဆီပင္ေတြ ႀကီးထြားဖို႔၊ ႏွင္းဆီပန္းေတြ ေဝေဝ ဆာဆာ ဖူးဖို႔ပြင့္ဖို႔အတြက္ ေဆးစပ္၊ ေဆးျဖန္းတဲ့အလုပ္ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ခဲ့ရလို႔ ဒီေဝဒနာကို သူရခဲ့တာလို႔ ကိုဝင္းေအာင္က ေျပာပါတယ္။

“ႏွင္းဆီကစိုက္ၿပီး သိပ္မၾကာဘူး အပင္သန္ေအာင္ ေဆးျဖန္းရတယ္။ ဖူးခ်ိန္၊ ပြင့္ခ်ိန္ဆိုရင္ တပတ္ကို(၁)ႀကိမ္။ ေဆးကပယ္ေတာ့

တႀကိမ္ကို

မနက္(၁)ခါ

တေန႔ကို(၃)ႀကိမ္

ည(၁)ခါျဖန္းရတယ္။

ေန႔တိုင္းျဖန္းရတယ္။

မိုးရြာတဲ့ေန႔ေတြဆို

ျဖန္္းဖို႔ေဆးကို

အရင္ဆံုး

အခ်ဳိးက်ေအာင္ စပ္ရတယ္။ ေဆးကလည္း အရမ္းျပင္းေတာ့ ၾကာေတာ့ မ်က္လံုးကိုထိတာေပါ့” လို႔ ကိုဝင္းေအာင္က ေျပာပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

246

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ႏွင္းဆီၿခံေတြကိုျဖန္းတဲ့ ဓာတုေဆးဟာ ကိုဝင္းေအာင္ကိုသာမက ႏွင္းဆီၿခံလုပ္သားေတြနဲ႔

သူတို႔ရဲ႔ မိသားစုေတြကိုပါ ဒုကၡေပးေနတာပါ။ ဒီဒုကၡကို သိေနေပမယ့္ ႏွင္းဆီၿခံက သူတို႔ မိသားစုေတြကို ထမင္းေၾကြးေနတာဆိုေတာ့ ႏွင္းဆီၿခံနဲ႔ ေဝးရာကိုလည္း သူတို႔ ေရွာင္ေျပးလို႔မရ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဦးမိုးၫိုတို႔အစုကလည္း

ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္

ေဂၚဖီထုတ္ေတြ

ေဆးပက္ေဆးျဖန္း

အလုပ္ကို

ႀကီးထြားဖို႔၊

ၾကက္သြန္ခင္းေတြ

လုပ္ၾကပါတယ္။

ဒီအလုပ္ကို

(၃)ႏွစ္နီးပါးလုပ္ခဲ့တဲ့ ဦးမိုးၫိုတေယာက္လည္း လက္ဖဝါးႀကီးေတြ ေယာင္ယမ္းကိုက္ခဲ ၿပီး ညည အိပ္မရလို႔ ငုတ္ထုတ္ ထထိုင္ေနရပါတယ္။

ဦးမိုးညိဳ၏ ေယာင္ယမ္းေနေသာ လက္မ်ား “လက္ကကိုက္တာ

ဘယ္လိုမွ

မခံႏိုင္ဘူး။

အိပ္လို႔လည္း

မရဘူး။

ညဘက္ေတြဆို

ေအးေတာ့ပိုဆိုးတယ္။ ေရေႏြးပူနဲ႔ ထၿပီးစိပ္ရတယ္။ ေနသာသလိုရွိေပမယ့္ ကိုက္တာကေတာ့ မေပ်ာက္ဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့လက ျမန္မာျပည္ျပန္ၿပီး ဆရာဝန္ေတြ၊ ဗိေႏၶာဆရာေတြနဲ႔ ကုၾကည့္ ေသးတယ္။ ႏြားတရွဥ္းနဲ႔ လယ္တခင္းသာကုန္သြားတယ္ မသက္သာဘူး” လို႔ ဦးမိုးၫိဳက ေျပာပါ တယ္။ ထြန္ယက္စိုက္ပ်ဳိးၾကတဲ့ အလုပ္သမားေတြ ဓာတုေဆးေတြေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ၾကရသလို ရာသီအလိုက္ လိေမၼာ္ သီးခူး၊ ေျပာင္းဖူးခ်ဳိး၊ ငရုပ္သီးစြတ္၊ အာလူးေဖာ္တဲ့ အလုပ္ေတြကို လုပ္ေနၾကတဲ့

အမ်ဳိးသမီးေတြ၊

ၿခံရွင္ေတြတိုက္ေၾကြးတဲ့

လူငယ္ေတြ၊

ကေလး

ေတြမွာ

စိတ္ၾကြေဆးေတြေၾကာင့္

လည္း

စိုက္ခင္းရွင္ေတြ၊

အခက္ႀကံဳေနရတယ္လို႔

ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ က ေျပာၾကပါတယ္။ ၿခံရွင္ေတြ၊

စိုက္ခင္းရွင္ေတြက

သူတို႔အလုပ္ေတြ

ေငြကုန္ေၾကးက်နည္းနည္းနဲ႔

ရက္တိုတိုအတြင္းမွာ ၿပီးေျမာက္ႏိုင္ဖို႔ အတြက္ စိတ္ၾကြေဆးကို အလုပ္သမားေတြကိုတိုက္တဲ့ ေသာက္ေရ၊

အခ်ဳိရည္ေတြထဲမွာ

အလုပ္သမားေတြက

ဒီအႏၱရာယ္ကို

အလုပ္ရွင္ လုပ္သမွ်ငံုခံ ေနရပါတယ္။

ထည့္ၿပီးတိုက္ၾကတာပါ။ သတိရွိရွိနဲ႔

အေတြ႔

ေရွာင္ရွားႏိုင္ၾကေပမယ့္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

အႀကံဳရွိတဲ့ တခ်ဳိ႔ကေတာ့

247

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

သီးႏွံခင္းမ်ား၊ ထုိစိုက္ခင္းမ်ားထဲမွာပင္ ျမန္မာလုပ္သားတို႔ ဥပေဒမဲ့သတ္ျဖတ္ျခင္း ခံၾကရသည္ “သူတို႔

ေျပာသလို

စိုက္ခင္းပိုင္ရွင္ေတြက

သူတို႔

မလုပ္ရင္၊

သူတို႔ကို

လက္သပ္ေမြး

ထားတဲ့

အာခံတယ္လို႔ထင္ရင္

ၿခံရွင္ေတြ၊

လူဆိုးလူမိုက္ေတြ၊

လူယံုေတြနဲ႔

က်ေနာ္တို႔ကို ဒုကၡအမ်ဳိးမ်ဳိးေပးတာ။ တခ်ဳိ႔ အသတ္ခံရတာေတြ ေတာင္ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ မေျပာရဲဘူး။ ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း မတိုင္ရဲဘူး” လို႔ အလုပ္သမားတဦးက ေျပာျပပါတယ္။ ၿမိဳ႔နဲ႔အလွမ္းေဝးတဲ့

စိုက္ခင္းေတြ၊

ၿခံေတြထဲမွာေနၾကတဲ့

ျမန္မာအလုပ္သမားေတြဟာ

အႏၱရာယ္အမ်ဳိးမ်ဳိးၾကားမွာ ဝမ္းေၾကာင္းေနၾကရတာပါ။ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွတဲ့အခါမွာ အဲဒီစိုက္ခင္းႀကီးေတြ၊ ၿခံက်ယ္ႀကီးေတြဟာ သူတို႔ကို ျမွဳပ္ႏွံပစ္မယ့္ ေနရာဆိုတာကိုလည္း သူတို႔ သိေနၾကပါတယ္။

ဒါေပမယ့္လည္း အဲဒီပန္းခင္းႀကီးေတြ၊ စိုက္ခင္းႀကီးေတြ၊ ၿခံက်ယ္ႀကီးေတြက သူတို႔ကို

အလုပ္ေပး

ထမင္းေကြၽးထား

အသီးအႏွံေတြအထြက္တိုးဖို႔အတြက္

အလုပ္ေတြဆက္ၿပီး လုပ္ၾကရဦးမွာပါ။

တာပါ။

ဒါေၾကာင့္လည္း

သူတို႔အားလံုး

စိုက္ခင္းေတြ၊

ႏွင္းဆီေတြ

ၿခံက်ယ္ႀကီး

ဖူးဖို႔ပြင့္ဖို႔၊

ေတြထဲမွာ

ေသာတရွင္ မိဘျပည္သူမ်ား က်န္းမာရြင္လန္းၾကပါေစ။

( အာရ္အက္ဖ္ေအ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္က ထုတ္လႊင့္ေသာ ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ၏ ေရျခားေျမျခား

ျမန္မာမ်ား ပင္တိုင္ေဆာင္းပါးကို ျပန္လည္ ကူးယူတင္ဆက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အသံလႊင့္ေဆာင္းပါး မူပိုင္မွာ အာရ္အက္ဖ္ေအ ေရဒီယို ျဖစ္ပါသည္။ သရုပ္ေဖာ္ ဓာတ္ပုံမ်ားမွာ ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ ရိုက္ကူးထားေသာပုံမ်ားျဖစ္ျပီး ၎ခြင္ျ့ပဳခ်က္ျဖင့္ ဓာတ္ပုံမ်ားကို တင္ဆက္ပါသည္။)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

248

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

သံဃာမ်ားျဖစ္ပြားေသာ အမႈကိစၥမ်ား ကိုင္တြယ္ရာတြင္ မွားယြင္းေနဟုဆို အဂၤါေန႕၊ 10 ႏုိ၀င္ဘာလ 2009 သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဗန္းေမာ္ခရိုင္ အတြင္း၌ သံဃာေတာ္မ်ားျဖစ္ပြားေသာ

အမႈျပႆနာမ်ားကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းရာ တြင္ အမွားမ်ားစြာရိွေနသျဖင့္ သံဃာေတာ္အမ်ားစုက စိတ္လက္မခ်မ္းသာျဖစ္ေနေၾကာင္း အမည္မေဖၚလိုသူ ၀ါေတာ္ ၅၀ ရိွ ေက်ာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္ႀကီး တစ္ပါးက သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ကို မိန္႔ၾကားသည္။

ထိုသို႔ အမွားမ်ားျဖစ္ရျခင္း အေၾကာင္းအရင္းမွာ ခရိုင္သာသနာေရးအဖြဲ႔ ညြန္ၾကားခ်က္အတိုင္း တေသြမတိမ္း လိုက္နာ၍ၿမိဳ႕နယ္ သံဃာနာယကအဖြဲ႔ဥကၠဌ ဆရာေတာ္တစ္ပါးတည္းက ေျဖရွင္းရျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ဆရာေတာ္ကဆိုသည္။ ဗန္းေမာ္တြင္ သံဃာေတာ္မ်ား ျပႆနာျဖစ္ပြားပါက ေက်ာင္းတိုက္မ်ားအား ခ်ိတ္ပိတ္သိမ္းျခင္း ေငြ၀ထၳဳေပးသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား အေပၚတြင္သာ ဦးစားေပးျခင္း ျပဳလုပ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ယခုလိုေျပာဆိုရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ဆရာေတာ္က ဆက္ေျပာသည္။

“ သူပဲကိုင္တြယ္ရေတာ့ သူထားခ်င္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ပဲသူထားတယ္ အဲဒီကိစၥေတြကၿမိဳ႕နယ္

သံဃာနာယကအဖြဲ႔အစည္းအေ၀း ေခၚၿပီးမွ လုပ္ရမွာကိုး အစည္းအေ၀းနဲ႔ဆံုးျဖတ္ရမဲ့ဟာ

ဆရာေတာ္တစ္ပါးတည္း သူ႔ဟာသူဆံုးျဖတ္ၿပီး သူ႔ဟာသူထားတယ္ ” လို႔ သူက ေျပာသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္အတြင္း ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕နယ္ တာပိန္ေခ်ာင္းရိုးတစ္ေလွ်ာက္ ေက်းရြာမ်ားရိွ ေရြေမာ္ေထာေက်ာင္းတိုက္ ပန္းေအာင္ ေက်ာင္းတိုက္ သာစည္ ေက်ာင္းတိုက္ မ်ားတြင္ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ အမႈမ်ားတြင္ ၿမိဳ႕နယ္သံဃာနာယကဥကၠဌ ဆရာေတာ္ဦးဇာဂရ ဗုတၱိမွ သူ႔တစ္ဦးတည္းဆံုးျဖတ္ခဲ့ကာ သူႀကိဳက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖင့္ အစားထိုးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္လည္း ကြ်ဲခ်ိဳေက်းရြာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတြင္ အမႈျဖစ္ပြားေနရာ ယေန႔ထက္တိုင္ ေျပလည္မႈ မရေသးေၾကာင္း သိရသည္။

“ကြ်ဲခ်ိဳမွာက ပထမလာထားတဲ့ ဘုန္းႀကီးက ဒကာနဲ႔မေျပလည္ေတာ့ သူ႔ကိုလာအပ္တာ အမွန္က သံဃာနာယက က ပိုင္တဲ့ေက်ာင္း အဲဒါကိုသူ႔ကိုလာအပ္တယ္ဆိုၿပီးမွ သူကသြားသိမ္းလိုက္တာ ၿမိဳ႕နယ္ သံဃာ နာယက အဖြဲ႔က ဆိုၿပီး သိမ္းၿပီး သူ႔လူသူထားခ်င္တာေပါ႔ အဲလိုမ်ိဳး

မလုပ္သင့္ဘူး။အစဥ္အဆက္က ဘယ္သူေတြရိွသလဲ စံုစမ္း ေမးျမန္းၿပီးေတာ့လုပ္ရမွာေပါ႔ ” လို႔ သူက ေျပာသည္။

ထိုသို႔ျပႆနာျဖစ္ပြားေနသည့္ ေက်ာင္းတိုက္မ်ားတြင္ ခရိုင္သာသနာေရးအဖြဲ႕မွ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

249

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

သံဃာေတာ္မ်ားအား ႏႈတ္ထြက္ ခိုင္းရန္ျဖစ္ေစ ေက်ာင္းတိုက္အား သိမ္းယူရန္ျဖစ္ေစ

အခ်ိန္ကပ္၍ အေၾကာင္းၾကားကာ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈ႔ မ်ားျပဳလုပ္ေၾကာင္း သိရသည္။

“အမွန္က သာသနာေရးမွဴးပါမွ သာသနာေရးမႉးအာေဘာ္အတိုင္းလုပ္ေနရတာ ဆရာေတာ္ရဲ့ အာေဘာ္ မဟုတ္ ဘူး သာသနာေရးမွဴးက အတည္ျပဳၿပီ ခိုင္းၿပီီေျပာၿပီဆိုရင္

သူကအဲလိုလုပ္ေတာ့ မမွားသင့္ပဲမွား ကုန္ေတာ့ တာေပါ႔ မလြဲသင့္တာေတြလြဲ ကုန္ေတာ့ တာေပါ႔ အဲဒါေတြ ခရိုင္သာသနာေရးမွဴးက ဦးသိန္းျမင့္ဦးတဲ့ ဗန္းေမာ္မွာ အေတာ္ရူပ္သြားတယ္ အခုေတာ့ အသစ္လဲၿပီ ” လို႔ ေနာက္ထပ္ ဥပဇၹင္းတစ္ပါးက ေျပာသည္။

ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕နယ္သံဃာနာယက ဥကၠဌ ဆရာေတာ္ဦးဇာဂရ အားဖုန္းဆက္သြယ္ခဲ့ေသာ္လည္း အဆက္အသြယ္ မရရိွခဲ့ပါ။

အုပ္စုတခု ျပည္သူ႕စစ္

တစ္တပ္ရင္းဖြဲ႕စည္းေရးစီမံကိန္း နအဖ စတင္အေကာင္ထည္ေဖၚ

အဂၤါေန႕၊ 10 ႏုိ၀င္ဘာလ 2009 သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္

ေက်း႐ြာအုပ္စုတခုလွ်င္ ျပည္သူ႕စစ္ တပ္ရင္းတစ္ရင္း စီမံကိန္းအားအေကာင္အထည္စတင္ရာတြင္ၿမိဳ႕နယ္တခု ၌ အနည္းဆံုး

ျပည္သူ႕စစ္တပ္ရင္းတခုျဖင့္ စတင္ဖြဲ႕စည္းသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း - SPDC အရာ႐ွိႏွင့္နီးစပ္သည့္ အသိုင္းအ၀ိုင္းကဆိုသည္။

“ျပည္သူ႕စစ္တပ္ရင္း/အမွတ္ အေသးစိတ္ေတာ့မသိေသးဘူး၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၃ ရက္ေန႕ ႀတိဂံတိုင္း ဒုတိုင္းမႉးဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေ၀လင္း မိုင္းတုံ ဘက္ေရာက္လာတာေတာ့

ျပည္သူ႕စစ္တပ္ရင္းဖြဲ႕ဖို႕အဓိကဘဲ”- ဟု မိုင္းတံု ေဒသခံတဦးကေျပာ ပါသည္။ မိုင္းတံုၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ျပည္သူ႕စစ္တပ္ရင္း ႏွစ္ရင္း ထားႏိုင္ဖြယ္႐ွိေၾကာင္း၊

ထို႕အတူမိုင္းဆတ္ၿမိဳ႕နယ္တြင္လည္း ထို႕ထက္ မက႐ွိႏိုင္ေၾကာင္း သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္အား ဤကဲ့သုိ႕ဆက္ေျပာ၏။ “မိုင္းတံုၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာ ျပည္သူ႕စစ္တပ္ရင္းမႉး တင္၀င္း၊ လက္ေထာက္ကႏွစ္ေယာက္ ဂ်ပီးကြယ္ နဲ႕ ဂ်ေကာ္ ျဖစ္မယ္လုိ႕ ေျပာတယ္။ တပ္ရင္း ႏွစ္ရင္းထားရင္ေတာ့ ဂ်ပီးကြယ္ နဲ႕ ဂ်ေကာ္က တပ္ရင္းမႉး၊ တင္၀င္းက ထိပ္ဆံုးက ကိုင္မွာေပါ့။ မိုင္းဆတ္ ဘက္မွာေတာ့

လားဟူျပည္သူ႕စစ္တပ္ဖြဲ႕အရမ္းမ်ားေတာ့ မုိင္းတုံထက္ တပ္ရင္းပိုမ်ားႏုိင္တယ္” - ဟု ေျပာ၏။ နအဖ တပ္ရင္းတစ္ရင္း၌ လက္႐ွိ အင္အား ၂၀၀ - ၃၀၀ ၾကားသာ႐ွိေသာေၾကာင့္ ျပည္သူ႕စစ္တပ္ရင္းလည္း ထုိ႕ထက္ မနည္း ဖြဲ႕စည္းႏိုင္ဖြယ္႐ွိေၾကာင္း၊ ထို႕အတူ ျပည္သူ႕စစ္လစာကုိလည္း ယခုႏွစ္ ကုန္စတင္ထုတ္ေပးသြားမည္ျဖစ္ ေၾကာင္း၊

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

250

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

သာမန္ျပည္သူ႕စစ္တပ္သားတဦး လစာေငြမည္မွ်ထုတ္ေပးမည္

မသိရေသာ္လည္းျပည္သူ႕စစ္တပ္ရင္းမႉး အတြက္ တလ အနည္းဆံုး ၃ သိန္းထုတ္ေပးမည္ သတင္းၾကားထားေၾကာင္း အဆိုပါပုဂၢိဳလ္က ဆက္ေျပာပါသည္။

“တပ္ရင္းမႉးအဆင့္က ဗမာ့တပ္မေတာ္မွာ ဒု - ဗိုလ္မႉးႀကီးအဆင့္ေလာက္ထားတယ္။ ဒု -

ဗိုလ္မႉးႀကီး တေယာက္ရဲ႕ လစာ က ၁ သိန္း ၈ ေသာင္းေလာက္ရတယ္ေလ။ ရာထူးလစာ နဲ႕ အလုပ္တာ၀န္လစာေပါင္းရင္ ျပည္သူ႕စစ္တပ္ရင္း မႉး တေယာက္ လစာက်ပ္ ၃

သိန္းေလာက္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္” - ဟု ဗမာတပ္မေတာ္ အရာ႐ွိအသိုင္းအ၀ိုင္းႏွင့္နီးစပ္သူ တဦးက ေျပာပါသည္။

ျပည္ပရန္ ကာကြယ္ရန္အတြက္ ေက်း႐ြာအုပ္စုတခု ျပည္သူ႕စစ္တပ္ရင္းတစ္ရင္းဖြဲ႕စည္းထူေထာင္သြားမည့္စစ္အစုိးရ ၏ ေပၚလစီသည္ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ၀န္းက်င္ကတည္းကျဖစ္ေၾကာင္း၊ စင္စစ္မွာတိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕ မ်ားအား ေခ်မႈန္းရန္အတြက္သာျဖစ္ေၾကာင္း NDD သတင္းသုေတသနဌာန မွတ္တမ္း၌ ေဖၚျပခဲ့ဖူးသည္။ မိုင္းတုံ၊ မိုင္းဆတ္အပုိင္း၌ ျပည္သူ႕စစ္တပ္ရင္း ထူေထာင္ဖြဲ႕စည္း ရသည့္အေၾကာင္းရင္းမွာ ေတာင္ပိုင္း ၀တပ္ဖြဲ႕ ႏွင့္ ေတာင္ပိုင္း SSA တုိ႕အား စစ္အစုိးရက ထိုးစစ္ဆင္ တိုက္ခိုက္လွ်င္ ေ႐ွ႕ေျပးတပ္ အျဖစ္အသံုးျပဳမည္မွာမလြဲျဖစ္ ေၾကာင္း သွ်မ္းျပည္ တပ္မေတာ္ အသိုင္းအ၀ိုင္းကလည္း ေျပာပါသည္။ နအဖ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာန၏ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ စစ္တမ္းတြင္ ရွမ္းျပည္အတြင္း ခ႐ုိင္ေပါင္း ၁၂ ခု ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း ၅၅ ၿမိဳ႕နယ္၊ ၿမိဳ႕ နယ္ခြဲ ၂၀ ခု၊ ၿမိဳ႕ ၇၄ ၿမိဳ႕၊ ရပ္ကြက္ ၄၁၅ ခု၊ ေက်း႐ြာအုပ္စုေပါင္း ၁၆၃၃ စု၊ ေက်းရြာေပါင္း ၁၅၄၂၁ ရြာ ႐ွိသည္ဟု ဆို၏။ ေက်းရြာအုပ္စုတိုင္း

ျပည္သူ႕စစ္တပ္ရင္းတခု ထားမည္ဆိုပါက ရွမ္းျပည္တခုထဲ ျပည္သူ႕စစ္တပ္ရင္း ၁၅၀၀ ရင္းထက္ မနည္း ႐ွိမည္ဟု သံုးသပ္သူမ်ားကေျပာဆိုေနၾက၏။

Migrants call for passport office in Thailand TUESDAY, 10 NOVEMBER 2009 14:06 S.H.A.N. More than 200 migrant workers who attended a seminar held at the Chiangmai University yesterday said they deeply distrusted the ongoing Nationality Verification Process after which temporary passports are being issued to qualified applicants. Only 4 had expressed confidence. Photo: Prachatham (www.newspnn.com)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl

So far only about 2,000 have received their passports, including 72 from Chiangmai province, according to a 251 ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Thai official from the labor ministry. Andy Hall, Director of the Migrant Justice Program, said there were two reasons why the process has been going at a snail’s pace: the exhorbitant expenses involved and poverty of information. According to Sai Lao, who had traveled to Tachilek in September to obtain his passport, he spent a total of 8,000 baht ($240), including B 2,000 ($60) for visa fee. The fee has been reduced to B 500 ($15) since October. Altogether, a passport applicant has to spend around B 8,000 ($240) excluding other expenses, such as food and transportation: Payment on the Thai side of the border B 3,000 Payment on the Burmese side of the border B 700 Visa fee (as of October) B 500 Work permit B 3,800 Total B 8,000 “If you are using a middleman, the amount may double,” said Somsak Plaiyoowong, Director, Thai Cenfer for Labor Rights (TCLR). “The government should get rid of middlemen and do the job itself.” In addition, very few migrants are being less informed about what affects them, according to the presenters. “For example, Rangoon has issued a pamphlet regarding the National Verification Process since July,” said Hsein Htay, Migrant Justice Program from Samut Sakhon. “But very few people have seen it.” The flyer informs the migrants what documents he/she would need to apply for a temporary passport and detailed information on the three offices in Kawsawng, Myawaddy and Tachilek where it is issued. (See attachment) As for the workers, most of them voiced their deep-seated distrust of their Burmese military rulers: • “They speak one thing and do another. Forced relocations are still going on even though they deny the fact” • “They make plenty of laws but even they don’t follow them” • “Only townspeople can benefit from the process, because they have been issued all necessary documents. For people in the countryside who are the majority, most of them don’t even have household registers let alone ID cards.” The participants have called on the authorities to set up passport issue offices in Thailand instead. “The regime is like a chair and we a stove,” said one burly worker from Laikha who claimed his family had already been forcibly relocated twice in the past 12 years. “It is not proper to ask the stove to move toward the chair. On the contrary, it should be the other way round.” Good news welcomed by the participants, who reportedly represent a 6th of Chiangmai’s population, were also announced by the officials: • For applicants, who have yet to obtain their work permit, the Thai cabinet has extended the period to 2 January 2010 • Children who are born of registered workers will also be allowed to stay legally in Thailand The Thai officials on the other hand had urged the workers to respond to their

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

252

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

survey sheets asking them how they felt about the nationality verification process. The deadline for their responses is 20 November 2009.

Junta forms militia units into battalions MONDAY, 09 NOVEMBER 2009 17:13 HSENG KHIO FAH

The Burma Army is said to be forming all militia units in Shan State East into militia battalions, said sources from the Thai-Burma border. Its goal, according to Network for Democracy and Development (NDD), an exiled group specializing in research on the Burmese military, is “One village tract, One battalion,” in accordance with its People’s War Strategy mapped out around 2000. Sources agreed that Mongton township, opposite Chiangmai’s Chiangdao district, will have one militia battalion. Deputy Triangle Regional commander Brig-Gen Way Lin who visited the area, 1-3 November, was reported to have promoted Tin Win, head of Maeken militia, as battalion commander and two others Ja Pikoi, based in Pongpakhem, and Jakaw, based in Mongton, as deputy commanders. Officers and men in the militia will be receiving their pay beginning next year, said a Lahu source. “The militias will be used as cannon fodders in the Burma Army’s future offensives against armed opposition groups,” said a veteran Burma watcher. The neighboring, Monghsat township, opposite Chiangmai’s Fang and Mae Ai districts, have also set up 4-5 battalions, according to sources.

Wa follows Mongla’s lead MONDAY, 09 NOVEMBER 2009 16:38 S.H.A.N.

Despite Naypyitaw’s outright rejection of Mongla’s stance to become a juntaproposed Border Guard Force (BGF) without Burma Army officers to overlord it, its immediate ally the United Wa State Army (UWSA) has also adopted an effectively identical position, according to a source close to the leadership. The decision was taken on an ad hoc meeting on Saturday, 7 November, at the Wa capital Panghsang to discuss preparations for the upcoming parley with Naypyitaw’s chief broker Lt-Gen Ye Myint. Lt-Gen Ye Myint (Center) with his colleagues and UWSA leaders

The date and venue of the meeting are yet to be fixed.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl

The source indicated that the reason for Panghsang’s change in stance, from “No to BGF” to “Yes 253 ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

but without junta ministrations” was China. “It says it doesn’t want a war on its doorsteps and both sides need to soften their stands,” he said. “And that it has also conveyed the same message to the Burmese leadership.” The Shan State Army (SSA) ‘North’, Panghsang’s western neighbor, according to confirmed reports, has also embraced the same policy. “It has even instructed each subordinate command to submit a list of those who wished to become home guards,” said an SSA source on the Sino-Burma border. “But to date (Saturday) no one has come forward to put down his name to it.” Panghsang’s southern neighbor, Mongla, officially the National Democratic Alliance Army (NDAA), last met Ye Myint in Kengtung on 28 October. Its insistence to become a BGF without junta officers was flatly turned down by him

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 101

254