Nooit Meer Game Over - De Standaard

DE STANDAARD

20 BINNENLAND

VRIJDAG 4 DECEMBER 2009

FA M I L I E & Z O

WEKELIJKS BRENGEN WE VERHALEN UIT DE PERSOONLIJKE LEVENSSFEER: over mannen en vrouwen, kinderen en ouders, jong en oud en de relaties tussen al deze mensen.

NOOIT MEER

GAME OVER

Als je enkel de krant leest, associeer je games algauw met geweld en verslaving. Wie een tiener onder zijn hoede heeft, weet dat het zo’n vaart niet loopt. Maar ook dat er geen ontsnappen aan is. Hoe ga je daar als ouder mee om? ●

Problemen zeker niet ongemoeid laten ● Gecontroleerde vrijheid is vaak het toverwoord ● En pc op slaapkamer zo lang mogelijk vermijden VA N O N Z E R E DACT E U R

MAARTEN BYTTEBIER GENT ‘Ik speel games zodra ik

thuiskom van school. Als mijn ouders er aankomen, doe ik snel alsof ik mijn huiswerk maak. Daarna kan ik weer gamen’, vertelt de elfjarige Jonas. ‘En ja, als er vrienden voor de deur staan, durf ik me al eens stilletjes te houden tot ze afdruipen. Zo kan ik rustig verder spelen.’ Nog eentje: de negentienjarige talenstudente Sarah is wild van de game World of Warcraft. ‘Drie jaar ben ik er nu aan verslingerd. Oké, je betaalt een bedrag per maand, maar je komt wel in een fenomenale fantasiewereld terecht. Vijf uur per dag zit ik achter de computer, soms tot 3 uur ’s

nachts. In de examens probeerde ik de computer uit te laten, maar ik kreeg van mijn medespelers online al snel te horen dat ik hen als leider van de Guild toch niet in de steek kon laten omdat ik moest studeren.’ Gegniffel in de zaal als de video’s met getuigenissen afgelopen zijn. De reacties bewijzen dat het met de tieners van de aanwezigen op deze ouderavond niet zo erg gesteld is. Maar de opkomst, een kleine honderd man, toont wel aan dat de ouders van het Don Boscocollege in Zwijnaarde bij Gent bezorgd zijn om het probleem. Nieuwsgierig naar oplossingen ook, zoals blijkt uit de concrete vragen aan de spreker achteraf. Kloof dichten

Die spreker, die veel van games afweet, is Rudy Goossens van het Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg Eclips. Hij zette zich jarenlang in als drugs- en alcoholpreventiewerker en verdiept zich sinds kort met zijn col-

lega Etienne Janssen in de gamewereld. In samenwerking met de Bond Moyson gaven hij en zijn collega’s alleen al in Oost-Vlaanderen zo’n 25 lezingen in de laatste drie maanden. ‘De vragen van ongeruste ouders over games kwamen spontaan binnen’, zegt Goossens. ‘Met onze infoavonden op scholen willen we de kloof tussen ouders en jongeren dichten. En duidelijk maken dat wij er niet alleen zijn voor problemen met drugs en alcohol, maar dat we ook helpen bij gameverslaving.’ Een demonstratie van de recente Beatlesgame moet duidelijk maken dat spelletjes best plezierig kunnen zijn, ook voor ouders, de theorie van de flow – waarbij je focust op het spel en zo even uit de werkelijke wereld stapt – bewijst hoe vernuftig én verslavend games in elkaar kunnen zitten en een overheidsoproep uit 1948 tegen ‘verderfelijke strips’ relativeert de onheilstijdingen over games. Listige stropers

‘Met mijn Jonas valt het nogal mee’, zegt een vader na de presen-

‘Je impact als ouder is veel groter dan je kinderen laten blijken’

tatie. ‘Maar die Jonas van de buren haalt de meest agressieve spelletjes in huis. En zo komt mijn zoon er ook mee in aanraking. Hoe los ik dat op?’ Rudy Goossens raadt aan het zeker niet ongemoeid te laten. ‘Ga maar eens langs bij de buren en probeer hen diplomatisch duidelijk te maken dat ze jouw zoon die games beter niet laten zien.’ ‘Zolang de kinderen in het lager onderwijs zitten, is het makkelijk om regels te stellen’, getuigt een moeder. ‘Maar in het middelbaar kun je niet meer zeggen: geen pc in de week, enkel in het weekend. Want ze hebben de computer nodig voor school.’ Zolang mogelijk vermijden dat een computer op de slaapkamer terechtkomt, is het advies van de kenner. Zo kun je een oogje in het zeil houden. En er zijn makkelijk te installeren computerprogramma’s waardoor je kunt nagaan naar welke sites zoon- of dochterlief heeft gesurft. Meteen spitsen heel wat ouders de oren: ‘En waar vind ik die programma’s?’ Goossens stuurt onmiddellijk bij: ‘Pas op, een open gesprek doet nog altijd veel meer. Als je het spelletje van de stroper en de boswachter speelt, zul je zien dat tieners zich met verve ontpoppen tot de vindingrijkste stropers. Pure controle stimuleert de ontduiking.’ Elke situatie is anders en pasklare antwoorden bestaan nooit, geeft Goossens ten overvloede toe. Maar gecontroleerde vrijheid is vaak het toverwoord. ‘Het is vooral belangrijk dat je zo vroeg mogelijk begint met grenzen te stellen. En je mag zeker niet denken dat je als ouder niet veel te

zeggen hebt. Telkens weer wordt duidelijk dat de impact van de ouders veel groter is dan tieners op het eerste gezicht laten blijken.’ ‘Het gaat ook vaak om een machtsspelletje, waarbij ze geen gezichtsverlies willen lijden. Een klassieke truc om dat te omzeilen: zeg nooit “Zet die spelconsole meteen uit”, maar verpak het anders. “Ik ga de wagen in de garage zetten en als ik terugben, zou ik graag hebben dat het spel uitstaat.” Je zult zien dat het vaak werkt.’ Desperate Housewives

De presentatie leidt in elk geval tot geanimeerde gesprekken bij het drankje achteraf. ‘Mocht ik nu jong zijn, ik zou er ook gepassioneerd door zijn’, bekent Hilde. Momenteel blijft het beperkt tot een spelletje mijnenvegen of patience tijdens de middagpauze. Of ze het dan nooit eens tegen haar zonen opneemt in een serieuze game? ‘Daar zijn mama’s te traag voor. We verliezen toch.’ Bij papa’s blijkt dat nog mee te vallen. ‘Ja, mijn man gamet wel eens met onze twee dochters’, verklaart An. ‘Onder het toeziend oog van moeder de vrouw. (lacht)’ Inge heeft het wel eens moeilijk met dat toezicht. ‘Je beslist “vanavond geen spelletjes” en dan krijg je als antwoord: “Als ik mijn dieren geen eten geef in de Facebookgame Farmville, gaan ze dood.” Wat zeg je daar in godsnaam op?’ Of nog: komt de buurjongen je zoon halen om te gaan voetballen, en dan zie je ze wat later om de hoek op de grond zitten in hun voetbaltenue: gamen tegen el-