KCV Klassiek toneel God van de geneeskunst Dithyrambe 600 v. Chr. (=tragos)) Triologie THEATER Theatron Orchestra Skene Ekkuklema Proskene Paraskenia Paradoi
Aesclepius verhalend lied dat door een koor van jongens of mannen ter ere van Dionysos gezongen werd zang/danswedstrijden (hoofdprijs – bokje Oresteia van Aeschylus
toeschouwersruimte dansplaats van aangestampte aarde verkleedhut, opslagplaats en als decor plankier op wielen voor de skene zijgebouwtjes toegangen to orchesta (links uitkomen is van buiten, rechts is van binnen)
TRAGEDIE Proloog voorwoord Parados opkomst lied Episoden bedrijven Stasimon koorlied (scheidt de episoden) Exodus het laatste bedrijf na het laatste koorlied Bodeverhaal een lange, vaak emotionele monoloog, waarin een bode vertelt wat er elders is gebeurd Drie eenheden eenheid van handeling, eenheid van plaats en eenheid van tijd Functie (Aristotales)
Functie 20ste eeuw
het opwekken van mee-lijden en angst tot zuivering (katharsis) van dergelijke gevoelens te komen. (bevrijdende uitwerking op de toeschouwer) – Nobele handeling – Peripetie (geluk naar ongeluk), logisch vooruitvloeing het moment waarop het medelijden en de angst het sterkst is bij de toeschouwer. – Geschikte hoofdpersoon (niet uitzonder goed en rechtvaardig, ook niet slecht of gemeen, maar iemand die aanzien geniet, die het oged gaat en in de vorm van hamarrie in de ongeluk stort. Toeschouwers moet met hen kunnen identificeren de toeschouwer moeten kunnen meebeleven wat de personages op het toneel ondergaan. de tragedie toont ons aan hoe wij met verschrikkingen kunnen omgaan en hoe wij die mogelijk kunnen overleven
DE GROTE DRIE Aeschylus (525-456) mensbeeld:
meest religieus van aard, schetst een somber Misdaad en hybris (=overmoed)
Sophocles (495-406)
Euripides (480-406)
ingewikkelder dan dat van Aeschylus ook meer heroïsch, gewoonlijk treedt er op het dramatische hoogtepunt een peripetie (=omslag). Tragische misstap hamartia gewoonlijke mensen staan hier meer centraal
Bloeiperiode van Athene – 479-431 v. Chr. GRIEKSE KOMEDIE Komos Fallussen
processie fallussen werden gedragen als symbool van vruchtbaarheid (466-385) belangrijkste vertegnwoordiger van de “oude”
Aristophanes komedie Menander (343-291)
belangrijkste schrijver van de “nieuwe”komedie
Plautus (251-184) Terentius (190-159)
Latijnse komedie schrijver ,,
In de Romeinse komedie werden nooit tijdgenoten belachelijke gemaakt. Dat was in strijd met de dignitas (=waardigheid) Tegenwoordig worden de Romeinse tragedies zelden uitgevoerd Bij de Grieken was er veel meer persvrijheid dan bij de Romeinen