ஏமாற் றாதே ஏமாறாதே !... ஒரு
நாள்
புறப் பட்டது.
காட்டுப் பூனை
சற் று
இனைனைத்
தூைத்தில்
அது
காட்டுப் பூனைனைக் கண்ட தசவல்
ததடி,
ஒரு
தை்
வீட்டிலிருந்து
தசவனலக்
கண்டது.
அதைிடமிருந்து தப்பித்துக் ககாள் ள
கபருமுைற் சி கசை் தது. ”தசவதல, நீ எை்ைிடமிருந்து தப்பித்துக் ககாள் ள முடிைாது. வீணாக இங் கும் அங் கும் ஓடி தநைத்னத விைைமாக்காதத!” எைக் காட்டுப் பூனை சீறிைது. ஓடிதைாடிக் கனளத்துப் தபாை தசவல்
கீதே விழுந்தது. ‘எை்கிட்ட
தமாதாதத நாை் ைாஜாத்தி ைாஜைடா” ”எை்ைிடம்
வசமாை்
அகப் பட்டுக்
ககாண்டாை் ! எை்று தசவனலப் பிடித்தப்படிதை காட்டுப் பூனை கூறிைது. பிடிபட்ட தசவனல இறுகப் பற் றிக் ககாண்டு காட்டுப்பூனை தை் வீட்னட
தநாக்கி
நனட
கககககககககககககக
தபாட்டது.
ககககககக
கககககககககககக
கககககககக
ககககககக
கககககக ககககககக.
காட்டுப் பூனையிை் வீதடா கவகு தூைத்தில் இருந்தது. காட்டுப் பூனை கசை்று ககாண்டிருந்த வழியிை் அருகில் அதை் நண்பைாை கைடியிை் வீடு இருந்தது. அது கைடினைச் சந்தித்து அை்றிைவு அங் குத் தங் குவதற் கு அனுமதி தகட்டது. கைடியும் அதற் குச் சம் மதித்தது. அை்றிைவு
காட்டுப் பூனை
உறங் குவதற் காக
ஏற் ற
இடத்னதக்
காண்பித்தது கைடி. அந்த இடம் கைடியிை் தகாழிக் கூண்டு அருகில் இருந்தது. தகாழிக்
கூண்டில்
இருந்த
காட்டுப் பூனையிை் நாக்கில்
ககாழுத்த
எச்சில்
தகாழிகனளக்
கண்ட
ஊறிைது. ககக கககககக கககககக
ககககக…ககககககக ககககககககக கககககககக ககக கககக… காட்டுப் பூனை நள் ளிைவில் விழித்கதழுந்தது. அது, தாை் ககாண்டு வந்த
தசவனலத்
திை்றுவிட்டு
அதை்
சிறகுகனள
ஓைிடத்தில்
ஒளித்து
னவத்தது.”ஆகா, தசவல் இனறச்சி சுனவதை சுனவ !” எைத் தைக்குத் தாதை கசால் லிக் ககாண்டு தூங் கச் கசை்றது. மறுநாள்
கபாழுது
புலை்ந்ததும் ,
காட்டுப் பூனை
கைடியிடம்
வினடகபற் றுக் ககாண்டு புறப் படத் தைாைாைது. ”நண்பா, நாை் கசை்று வருகிதறை்”, எைக் னக அனசத்துப்
புறப் பட்ட காட்டுப்பூனை சட்கடை
நிை்றது. அடதட”நாை் ககாண்டுவந்த தசவனல மறந்தத விட்தடை்”, எைக் கூறிை காட்டுப்பூனை, சுற் றும்
முற் றும்
தசவனலத் ததடுவனதப் தபால
பாவனண கசை் தது. காட்டுப் பூனை ததாை் ந்த முகத்துடை், ”எை் தசவனலக் காணவில் னல. அனத
நாை்
கதானலத்து
கூறிைது.காட்டுப்பூனைக்காகக்
விட்தடை் கைடியும்
!”
எைக்
வருத்தப் பட்டது.
கவனலைாகக் ”நண்பா,
நீ
ககாண்டு வந்த தசவல் எை் வீட்டில் கதானலந்து விட்டதால் , பதிலுக்கு நாை் ஒரு தகாழினைத் தருகிதறை்”, எை ஆறுதல் கூறிைது கைடி.
சில நாட்கள் கசை்றை. காட்டுப் பூனை மீண்டும் கைடியிை் வீட்டுக்கு வந்தது. திட்டமிட்டப் படி இம் முனறயும்
காட்டுப் பூனை ஒரு தகாழினைக்
ககாண்டு வந்தது. மீண்டும் கைடியிடம் நாடகமாடி கைடினை ஏமாற் றிைது. ஒரு
வாைம்
தைத்னதத்
கழிந்தது.
கதாடை்ந்தது.
காட்டுப் பூனை,
கைடியிை்
காட்டுப்பூனை,
இம் முனறயும் வீட்டில்
மீண்டும் ஒரு
தங் குவதற் கு
தை்
திருட்டுத்
தகாழியுடை் அனுமதி
கசை்ற தகட்டது,
காட்டுப் பூனையிை் வருனக கைடிக்குச் சந்ததகத்னத ஏற் படுத்திைது. கைடி
உறக்கம்
சை்ைலிை்
கவளிதை
ககாள் ளாமல்
எை்ை
தநாட்டமிட்டது.
நடக்கிறது
எை்பனத
காட்டுப் பூனையிை்
அறிை
லீனலகனள
கண்ணுற் று , உண்னமனை அறிந்தது. வேக்கம் தபால அடுத்த நாள் கானல, கைடியிடம் வினட கபறுவதற் குக் காட்டுப் பூனை கசை்றது. இம் முனறயும் தை் தகாழி காணாமல் தபாை் விட்டது எை நாடகமாடி ஏமாற் ற நினைத்தது காட்டுப்பூனை. ”காட்டுப்பூனைதை, எை்னுடை் வா. நாை்
தவறு
ஒரு தகாழினைத்
தருகிதறை்,” எைக் காட்டுப் பூனையிடம் கூறிைது கைடி. தகாழியிை் சிறகுகள் ஒளித்து னவக்கப் பட்ட இடத்திற் கு தநதை அது கசை்றது. ”ஏை் காட்டுப்பூனைதை, தநற் றிைவு நீ எை்ை கசை் தாை் எை்பது எைக்குத் கதைியும் !” எைக் கைடி தகாபத்துடை் கத்திைது. ”இைிதமல் நீ இப் பக்கம் உை் தனலனைக் காட்டக் கூடாது,” எைக் கூறி அந்த காட்டுப் பூனைனை விைட்டி அடித்தது கைடி. கைடியிடமிருந்து விடுப்பட்ட காட்டுப் பூனை தப் பித்ததாம் பினேத்ததாம் நண்பை்கதள, அகப் படுவாை்.
எை
அவ் விடத்னத
இக்கனதயிை்
விட்டு
நை் தைறி
பல
ஓட்டம் நாள்
பிடித்தது. திருடை்
ஆகதவ
ஒரு
நாள்