IES UNIVERSIDADE LABORAL
Clima oceánico
Características xerais especies faia
Clima Mediterráneo.
2º BAC
Bosque:caducifolio. Outras especies: rebolo e caxigo (Quercus), freixo, tileiro, umeiro, abeleira. árbores: altas, tronco recto e liso Sotobosque: fieitos e musgos temperatura humidade solo áreas crecemento aproveitamento calor: mal bastante calcario Cordilleira cantábrica bastante mobles, frío: moi ben silicio Pireneo navarro rápido útiles
carballo, . castiñeiro
calor: mal frío: mal calor: mal frío: ben
certa
silicio
si
silíceo ácido
piñeiro
mellor temperada
certa
silíceo
eucalipto
calor: mal frío: mal
si
Características xerais
Bosque: está sendo substituído pola devesa perennifolio, adaptado a seca: raíces estendidas en profundidade ou en superficie. follas perennes e esclerófilas (duras e coriáceas). Tronco con pilosidades, espiñas, resinas, ceras, gomas invernos certa: 500 silíceo SO. Peninsular, Cádiz, lento toneis, barcos, cotiza. suaves mm./ano Málaga, Castellón, Tarragona. todo todo diversos amplas zonas rápido construcción, mobles, resina pasta papel calor e frío: resistente a todos todas as do clima, esp. lento carpintería, carbón, ben. seca Estremadura, Serras alimento gando. Morena e Guadarrama
Sobreira piñeiro aciñeira
Cordilleira cantábrica Galicia Galicia oriental
lento
repoboacións zonas baixas e medias
rápido
repoboacións zonas baixas
rápido
Profesora: Rosa María Cid Galante
lento
problemas en retroceso
construción, mobles, barcos. múltiple
en retroceso
construcción, mobles, resina pasta papel pasta papel, madeira, medicina
en expansión, empobrece o solo en expansión, empobrece o solo
en retroceso
en retroceso. en expansión, empobrece o solo en retroceso
1
IES UNIVERSIDADE LABORAL
Clima oceánico
matogueiras altura landas 4 m.
Clima maquis Mediterráneo garriga Subdesértico estepario
2º BAC
estepa
2 m. densa pouca altura, claros pouca altura claros.
especies breixo, toxo, xesta
localización degradación bosque, vexetación 1600/2000
utilidade abono, estrar, carbón,
solos Ácidos e húmidos
esclerófilas:xara, breixo, lentisco, xesta tomiño, romeo, lavanda, coscoja. herbas baixas, palmito, tomillo, espartal, espárrago
degradación bosque zonas secas
abono, estrar, carbón
silíceos
degradación anciñar aromatizantes. calcarios zonas secas degradación garriga, cordas, aromatizante pobres, zonas semiáridas do SE. peninsular erosionados
Profesora: Rosa María Cid Galante
2
IES UNIVERSIDADE LABORAL
2º BAC
Vertente cantábrica Lonxitude Ríos curtos, porque nacen en montañas próximas á costa. Forza erosiva
Caudal
Gran forza erosiva, porque teñen que salvar un grande desnivel entre o lugar de nacemento e o nivel de base. Caudalosos
Réxime
regulares pola abundancia e regularidade das precipitacións.
Exemplos
Eo, Nalón, Pas, Nervión.
Vertente atlántica
Vertente mediterránea
Longos,agás o Miño, porque nacen en montañas lonxe da desembocadura. Pouca forza erosiva, porque discorren por chairas.
Ríos curtos, agás o Ebro, porque nacen en montañas preto da costa.
Caudalosos
Pouco caudalosos agás o Ebro
Irregulares, con estiaxe principal no verán e outro menor no inverno, polo predominio das situacións anticiclónicas na Meseta. Duero, Texo, Guadiana, Guadalquivir.
Irregulares. Acusado estiaxe no verán, maior canto máis meridional sexa o río. Son frecuentes os torrentes que solo levan auga cando chove.
Abarrancados, pola proximidade das montañas en que nacen e o nivel do mar.
Turia, Xúcar, Segura.
Profesora: Rosa María Cid Galante
3
IES UNIVERSIDADE LABORAL
Rochas silíceas
Rochas calcarias
Rochas arxilosas
2º BAC
SOLOS ZONAIS Clima oceánico Clima mediterráneo – Terra parda húmida: dominante, bastante – Terra parda meridional: ácido, facilmente evolucionado, ácido, con cal bo para o cultivo, en erosionable, escaseza de humus (devesa de pendente prado, árbores. aciñeira ou pastos pobres), con cal e abono – Ranker: zonas máis altas ou de máis pendente, (cereais), zona central do S. Ibérico e S. erosionados. Pouco evolucionados e pouco Morena. grosor (pastos e bosques). Ranker- parda húmida: occ. Cord. Cant., S. Central, M. Toledo, axial Perineos. -Terra parda-calcaria: boa para cultivo: feixóns, -Vermello mediterráneo: rica en nutrientes, bo millo e prado. para cultivo. -Terra fusca: forestal, Cor. Cord. Cant. e Montes -Terra rossa: matogueiras,devesas, amendoeiras, Vascos oliveiras. – Vertisolos: arxilas expansivas sometidas a constante volteo, os máis fertiles (todo tipo de cultivos salvo arborescentes). Val Guadalquivir, Terra de Barros (Badaxoz) e conca Pamplona/Iruñea.
Profesora: Rosa María Cid Galante
4
IES UNIVERSIDADE LABORAL
2º BAC
SOLOS INTRAZONAIS – Pardo-calizos e rendzinas, moi ricos en cal e pobres en humus (vide e oliveira, amendoeira, cereais y leguminosas). Bastante fértiles en regadío. – Aluviais, ó longo dos ríos e depresións costeiras, aptos para o cultivo (hortas). – Encharcados das zonas endorreicas, pobres en nutrientes, sen utilidade definida (en Huelva se cultivan amorodos en turbeiras). – Areosos, áridos pola infiltración da auga e non aptos para o cultivo. – Salinos, en zonas áridas onde cristalizan os sales disoltos en el auga por la forte evaporación. Solo aptos para o cultivo si se neutralizan os sales con grandes cantidades de auga. – Volcánicos, sobre todo basálticos, pouco evolucionados e en gran parte improductivos.
Profesora: Rosa María Cid Galante
5