1polaris Burmese Library _ Singapore _ Collected Articles Volume 72 - Booklet Version

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ppftmPm&Sifpepfwdkufzsufa&; jidrf;csrf;a&;'dDrdkua&pDa&;vlYtcGifhta&; aqmif;yg;rsm; twGJ 72

txl;aqmif;yg;

သတင္းသမားမ်ားႏွင့္ ၂၀၀၈

၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ ဖမ္းဆီးခံရသည့္ မီဒီယာသမား ၁၁ ဦးရွိ

----------

ေအးခ်မ္းေျမ႕

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း ------------ ေအာင္ေ၀း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

1

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

2

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ppftmPm&Sifpepfwdkufzsufa&; jidrf;csrf;a&;'dDrdkua&pDa&;vlYtcGifhta&; aqmif;yg;rsm; twGJ 72

txl;aqmif;yg;

သတင္းသမားမ်ားႏွင့္ ၂၀၀၈

၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ ဖမ္းဆီးခံရသည့္ မီဒီယာသမား ၁၁ ဦးရွိ

----------

ေအးခ်မ္းေျမ႕

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၁) ေအာင္ေ၀း

yHkEdSyfrSwfwrf;

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) twGuftxl;xkwfa0onf 2009 ckESpf pifumyledKifiH

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

3

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

4

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

rmwdum

1/ ဦးဝင္းတင္ေျပာတဲ့ ဦးသန္႔ 2/ က်ပ္ေငြ တန္ဖိုးတက္တာ ေကာင္းလား၊ ဆိုးလား 3/ ကမၻာ့တဘက္ျခမ္းမွ ပဲ့တင္သံအင္အား ---------- ေအာင္ေဇာ္ 4/ ဂန္ဘာရီ ျမန္မာျပည္ သြားဦးမည္ 5/ ၀ႏွင့္ စစ္အစိုးရ တင္းမာမႈ တိုးလာေန 6/ ပရိသတ္ ရင္ဘတ္ကို ထိေအာင္႐ိုက္သူ Iron Cross (IC) ေတးဂီတဝုိင္း 7/ ေမႏွင္းဆီ ျမန္မာအက တပုဒ္ ၅၀၀ ---------- ေအာင္သက္ဝိုင္း 8/ သတင္းသမားမ်ားႏွင့္ ၂၀၀၈ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ ဖမ္းဆီးခံရသည့္ မီဒီယာသမား ၁၁ ဦးရွိ ---------- ေအးခ်မ္းေျမ႕

9? ေဆးေၾကာင့္ ေလးမွာစိုး ---------- ခြာညိဳ 10? သန္းေကာင္ထက္ ညဥ့္မနက္ေတာ့တဲ့ ညငွက္ကေလးေတြ … ---------- ေအာင္သက္ဝိုင္း 11? ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚသြား မွတ္တမ္း ---------- ၾကည္ေဝ 12? တ႐ုတ္နဂါးကသည့္ ရန္ကုန္ည ---------- ၾကည္ေဝ 13? The Karen National Union (KNU) - Forever at the Frontline ------- By SAW YAN NAING 14? Gambari Must be Firm this Time Around ---------- By KYAW ZWA MOE 15? ‘Illegal Immigrants’? Who’s Threatening Whom ---------- By SAI SOE WIN LATT 16? Burma and Obama ---------- By AUNG ZAW 17? The Battle’s Not Over ---------- By NIC DUNLOP 18? The Asean Charter: A Human Rights Whitewash? ---------- By NEIL LAWRENCE 19? Suppressed ---------- By SAW YAN NAING 20? British ambassador to Burma, Mark Canning 21? Motion Pictures ---------- By YENI 22? A Sweeping Survey of the Shan ---------- By DAVID SCOTT MATHIESON 23? Lay Phyu Makes a Comeback 24? The Walls Have Ears 25? 24-karat Hospitality 26? News in Brief (January - February 2009) 27? BUSINESS 28? ပုသိမ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ ယာေျမမ်ားအား အာဏာပုိင္မ်ား သိမ္းယူရန္ ျပင္ဆင္ 29? ၂၀၀၉ ျမန္မာ့စီးပြားေရးအက်ပ္အတည္းႏွင့္ လူထုအုံႂကြမႈ (သံုးသပ္ခ်က္) ---------30? ထုိင္း-ျမန္မာ ေအာက္လမ္းခရီး ေဟြ႔ဟင္ဖြန္ဂိတ္ႏွင့္ (၉၉၉) လူပြဲစားမ်ား ----------

မင္းႏုိင္သူ ရဲရင့္ျမင့္ေမာင္

31? ေနျပည္ေတာ္မွာ ဘာျဖစ္လုိ႔ နာဂစ္လိုလုပ္ခ်င္ၾကပါလိမ့္ ---------- စြာက်ယ္ 32? စီအန္အန္ ခ်ယ္နယ္ ေရာင္းခ်မႈ ရပ္ဆိုင္း 33? ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သတင္း အဓမၼေဖာ္ျပခိုင္း 34? ေအရွားေဝါလ္ဆိပ္ကမ္းတြင္ ဘိန္းျဖဴ (၃၈) ကီလုိ ဖမ္းမိ 35? ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းျပၿပီး နအဖက ရခုိင္ျပည္နယ္စည္႐ုံး ---------- မင္းႏုိင္သူ/ 36/ အေမရိကန္ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးသစ္ တ႐ုတ္ေငြလဲႏႈန္းကိစၥအေပၚ တင္းမာ 37? တေန႔တည္း ဂ်ာနယ္အသစ္ (၄) ေစာင္ထြက္ 38/ ေငြေဆာင္ကမ္းေျခ ဆုိင္ကယ္မစီးရ ဧရာ၀တီ ဒု-တုိင္းမႉး အမိန္႔ထုတ္ 39? ေ႐ြးေကာက္ပြဲကုိ မြန္ႏုိင္ငံေရးပါတီႀကီးမ်ား မေထာက္ခံ မြန္ျပည္သစ္ကုိ လက္နက္မခ်ခုိင္းရန္ တုိင္းမႉးအာမခံ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

5

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

40? စုလြတ္ေျမာက္ေရး လူထုအားနဲ႔ေထာက္ခံဖုိ႔ အန္အယ္လ္ဒီ တုိက္တြန္း

လက္ဖက္ရည္၀ိုင္းမွ လူစုလူေ၀းနည္း ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေထာက္ခံၾက (ဦး၀င္းတင္)

41? မန္း၀င္းေမာင္ အတၳဳပၸတၱိ အပိုင္း (၈) 42? မႏုိင္၀န္ ထမ္းသူမ်ားအေၾကာင္း

----------

43? ၂ဝဝ၉ နဲ႔ ျမန္မာ့စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္း 44? ျမန္မာလူရည္ခၽြန္သံုးဦး ရာျပည့္

ဒီေအာင္ခင္ ------------ သန္းစိုးလိႈင္

------------ ေမာင္စြမ္းရည္္

45? ပဥၥမျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း

----------

ေအာင္ေဝး

46? ႎိုင္ငံေရးသမားမဵား ဘက္မႀ အမႁလိုက္ ေပးေနေသာ ေရႀႚေန ၆ ဦးကို ဖမ္းဝရမ္း ထုတ္လုိက္႓ပီ 47? ေဒၚစုႏွင့္ ဂန္ဘာရီ အက်ဥ္းသား လြတ္ေျမာက္ေရး ေဆြးေႏြး 48? မီးပ်က္တာ သတင္းမဟုတ္ပါ 49? ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးက ဂန္ဘာရီကုိ ပညာျပ 50? ဒု ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္သူကို ရာထူးေ႐ႊ႕ 51? ကခ်င္ေတာ္လွန္ေရး ၄၈ ႏွစ္ျပည့္ၿပီ 52? အၿမဲရွိတဲ့ မၿမဲျခင္းတရား ------------ ေက်ာ္စြာမိုး 53? က်ေနာ္တုိ႔မွာ ညီညြတ္ေရး မရိွၾကဘူး ----------- ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေဂ်ာ္နီ ကရင္ အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (KNLA) တပ္မဟာ ၇ ၏ တပ္မဟာမွဴး

54? လြတ္လပ္သူမ်ား၏ ေန႔စဥ္ဘ၀ ပတ္၀န္းက်င္ကို ထူေထာင္ၾက ----------

ေမာင္သစ္ဦး

55? ၂၀၀၈ ဘိန္း အထၾက္ ဴမန္မာက ကမာၲမႀာ ဒုတိယစၾဲ၊ ရန္ကုန္ ဘိန္းမႁတၾင္ နာမည္႒ကီး စီးပၾားေရးသမားမဵား ပတ္သက္

56? မူးယစ္ေဆး သယ္သူ စစ္ဗုိလ္တဦး ဖမ္းဆီးခံရ 57? ပိတ္ဆိုႛ ဒဏ္ခတ္ထားမႁမဵား ႟ုပ္သိမ္းေပးရန္ ဂမ္ဘာရီကို စစ္အစိုးရ ေဴပာဆုိ၊ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္နဲႛ အိႎၬိယမႀာ ေတၾႚ႓ပီး အစီရင္ခံမည္

58? စစ္အစိုးရ အ႒ကီးအကဲနဲႚ မေတၾႚႎိုင္ဘဲ ဂမ္ဘာရီ ဴပန္ရဴပန္႓ပီ (သတင္းစုစည္း တင္ဴပခဵက္) 59? အဲန္အယ္ဒီ ပၝတီက ဂန္ဘာရီ၊ ေဒၞစုတိုႛႎႀင့္ ေတၾႚဆုံအ႓ပီး သတင္းစာ ရႀင္းလင္းပၾဲ ဴပႂလုပ္ 60? 'ႎိုင္ငံေရး တိုးတက္မႁ မရိႀဘဲ ဘန္ကီမၾန္း မလာသင့္' ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ တိုက္တၾန္း 61? ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က ႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသားမဵားကို ဴပန္လၿတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုလိုက္ 62? ဂမ္ဘာရီ ဴမန္မာႎိုင္ငံသိုႛ ေရာက္ရႀိ႓ပီး စစ္အစိုးရ အရာရႀိမဵားႎႀင့္ ေတၾႚဆံု 63? ရန္ကုန္ လိႁင္တကၠသိုလ္ နယ္ေဴမမႀ ေကဵာင္းသားတဦးနဲႛ ဆရာတဦး ဖမ္းဆီးခံရ 64? ၂၀၀၈ ဘိန္းအထြက္ ျမန္မာ ကမၻာမွာ ဒုတိယ 65? ေမာင္ဒီ႓ငိမ္းလင္း၏ ေထာင္ဒဏ္ စုစုေပၝင္း ၁၅ ႎႀစ္နဲႛ ၆ လ ဴဖစ္သၾား 66/ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က ဆက္ဆံေရးဝန္႒ကီးႎႀင့္ ေတၾႚဆံုဖုိႛ ဴငင္းဆုိေဳကာင္း စစ္အစုိးရ စၾပ္စၾဲ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

6

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

67? မစၤတာ ဂမ္ဘာရီႎႀင့္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္၊ NLD ေခၝင္းေဆာင္မဵား ေတၾႚဆံု 68? ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလႀယ္၏ ခရီးစဥ္ ေအာင္ဴမင္မႁမရဟု NLD ပၝတီ ေဝဖန္ 69 ထုိင္းႏုိင္ငံဆုိင္ရာ ျမန္မာစစ္သံမႉးတဦးရဲ ႔ ပင့္ကူကြန္ရက္ (ေဆာင္းပါး)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

7

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

8

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဦးဝင္းတင္ေျပာတဲ့ ဦးသန္႔ THURSDAY, 22 JANUARY 2009 19:53 ဧရာဝတီ

ကမၻာ့ ကုလ သမဂၢ အေထြ ေထြ အတြင္း ေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးသန္႔ႏွင့္ သတင္းစာ သမား တဦး အေနျဖင့္ ေတြ႕ႀကံဳ ခဲ့ဖူးသည့္ (ယခု NLD ေခါင္းေဆာင္) ဦးဝင္းတင္အား ဦးသန္႔ ႏွစ္ ၁၀၀ ျပည့္ေမြးေန႔ အထိမ္း အမွတ္ အျဖစ္ ဧရာဝတီ မဂၢဇင္းက ေမးျမန္း ထားခ်က္ ျဖစ္သည္။ အလုပ္စားပြဲက ဦးသန္႔ (ဓာတ္ပံု - UN Photo/Grunbaum) သူက ႏိုင္ငံ့ အက်ိဳး ေတြလည္း အတတ္ ႏိုင္ဆံုး ထမ္းေဆာင္ ခဲ့တယ္။ ေနာက္ ကုလ သမဂၢလို ကမၻာ့ အဖြဲ႕ အစည္း ႀကီးမွာ အျမင့္ဆံုး ေနရာကေန တာဝန္ ေတြကို ထမ္းေဆာင္ ခဲ့တဲ့သူ ျဖစ္ေလေတာ့ သမိုင္းမွာ အလြန္ ဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါက လူပုဂၢိဳလ္အရ ေျပာရတာပါ။ ဗမာႏိုင္ငံသား တေယာက္အေနနဲ႔ အလြန္ ဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ တခုရွိတာက ဦးသန္႔ဟာ ကုလသမဂၢလို ေနရာမွာ ရာထူးရသြားလို႔ ဂုဏ္ယူျခင္းဆိုတာထက္ ဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ႕စြမ္းေဆာင္ခ်က္၊ သူ႔ရဲ႕ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြက ထူးထူးျခားျခား ေကာင္းမြန္ ခဲ့တာ ေတြ႕ရတယ္ဗ်။ ကမၻာ့ႏိုင္ငံတကာအေရးမွာပဲ က်ဴးဘားအေရးအခင္းကိစၥတို႔၊ ဒံုးပ်ံကိစၥတို႔၊ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းကိစၥ၊ ဗီယက္နမ္ကိစၥတို႔ကိုၾကည့္။ ဒီကိစၥေတြကိုေဆာင္ရြက္ရာမွာ သူဟာ အလြန္ကိုတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ေအးေအး ခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာေတြအတြက္ က်ေနာ္တို႔ အလြန္ကို ဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းတယ္ဗ်။ သူ႔ဟာသူ ရာထူးရတာက တပိုင္းေပါ့ဗ်။ လူတေယာက္ ရာထူးရၿပီး ဘာမွ မယ္မယ္ရရ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္တာေတြ ျပည္တြင္းမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပည္ပမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ဗ်။ ေနာက္တခုက ဦးသန္႔ဟာ ဘာပဲလုပ္လုပ္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္လုပ္တတ္တယ္ ဆိုတာကိုေတြ႕ရတယ္။ ဘယ္အလုပ္ လုပ္လုပ္ စကားနည္းနည္းပဲေျပာၿပီး တိတိက်က် ေဆာင္ရြက္တတ္တယ္ဗ်။ ဒါက ကုကသမဂၢလို ေနရာမ်ိဳးေရာက္မွ မဟုတ္ဘူး ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ ေနစဥ္ကတည္းကလည္း ဒီတိုင္းပဲ။ ဥပမာ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးဌာနမွာ အတြင္းဝန္လုပ္ေတာ့ သတင္းစာဌာနေတြဘာေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ တိတိက်က် တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ ေဆာင္ရြက္တာ ေတြ႕ရတယ္။

တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေလး အေရးႀကီးတယ္ဗ်။ စကားသိပ္မေျပာဘူး။ က်ေနာ္ဆံုဖူးတာေလး တခုဆိုရင္ ၁၉၆၀ ေက်ာ္ ေလာက္ကေပါ့ ဗမာျပည္မွာလာၿပီး ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဆာင္ရြက္ဖူးတယ္။ ဗီယက္နမ္အေရးကို ကုလသမဂၢရယ္ ဗီယက္နမ္ေတာင္ပိုင္း၊

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

9

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေျမာက္ပိုင္း အလယ္ပိုင္းေတြ ေဆြးေႏြးရာမွာ ဗမာျပည္က ေနရာေပးတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာသူက အလုပ္လုပ္တာမွာ အကုန္လံုး သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တတ္တယ္။ ဒီကိစၥက လွ်ိဳ႕ဝွက္ကိစၥဗ်။ ဒါေပမယ့္ လူေတြက သိခ်င္တယ္ေလ။ အဲဒီမွာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ကိစၥကိုလည္း မျငင္းေရွာင္ဘူး၊ သိသင့္တာကိုလည္း သိရေအာင္ မီဒီယာရဲ႕သိခြင့္ကိုလည္း မေလ်ာ့ပါးေအာင္လုပ္တတ္တယ္ဗ်။ က်ေနာ္ မွတ္မိတာေလး တခုဆိုရင္ သူ သတင္းေထာက္ေတြနဲ႔ေတြ႕ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ထဲက သတင္းေထာက္တေယာက္က စကားနည္းနည္းေလး ထစ္တယ္။ အဲဒီတုန္းကလည္း သတင္းေထာက္ နည္းနည္းပဲရွိတာပါ။ ဒါေတာင္ တေယာက္ကို တမိနစ္ပဲ ေပးမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ေမးတာေကာ ေျဖတာေကာေနာ္။ အဲဒီထစ္တဲ့သူက စကားထစ္ၿပီး ဗီ ဗီ ဗီ ဗီ ဆိုၿပီး ဗီယက္နမ္ ဆိုတာေတာင္ မေရာက္ဘဲ ျဖစ္တယ္ဗ်။ အဲဒီမွာ သူက ေျပာလိုက္တယ္ ခင္ဗ်ားဗ်ာ ေမးတာနဲ႔တမိနစ္ျပည့္ေနၿပီ က်ေနာ့္အေျဖမေပးႏုိင္ေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ တိတိက်က် လုပ္တာေပါ့ဗ်ာ။ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ျပတ္ျပတ္သားသား လုပ္တတ္တာ ဦးသန္႔နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အမွတ္တရ တခုေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္တခုက ဦးသန္႔အေရးအခင္းနဲ႔ ပတ္သက္တာေပါ့။ ဒါလူတိုင္းသိတဲ့ကိစၥပါ။ အမ်ားႀကီး မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ တခု ေျပာခ်င္တာက ျပည္သူလူထုဟာ တန္ဖိုးထားရမယ့္သူကို တန္ဖိုးထားရမယ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့ပဲျဖစ္ျဖစ္ သိတယ္ဗ်။ အထူးသျဖင့္ ဗမာျပည္သူလူထုေပါ့။ ေနာက္တခုက ဒီလိုလူေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မထိုက္တန္တဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳးကိုလုပ္ေတာ့ ျပည္သူလူထုက သိပ္ၿပီး ေဒါသထြက္တယ္၊ မႀကိဳက္ဘူးဗ်။ ဒီေတာ့ ဒီဟာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ အၿမဲ တုန္႔ျပန္တယ္။ ဒီအေရးအခင္းဟာ ဒီသေဘာထားကို ထင္ထင္ရွားရွား ျပလိုက္ တာပဲ။ ဦးသန္႔လိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးဟာ ဗမာျပည္အတြက္၊ ဗမာတေယာက္အေနနဲ႔ သိပ္ကိုဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတယ္၊ ေနာက္ၿပီး အလြန္ကိုထိုက္ထိုက္တန္တန္နဲ႔ ကမၻာ့အေရးကိုေတာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ႐ုပ္အေလာင္းကို ႀကိဳတာေတာင္မွ ႀကိဳဖို႔ခြင့္မေပးဘူး၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာဘူး။ ၾကားတာတခုကေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က ဦးေနဝင္းက ငပလီမွာရွိေနတယ္ေျပာတယ္ဗ်။ ဒီကသံ႐ံုးေတြက သြားႀကိဳခ်င္ေတာ့ ဘယ္သူႀကိဳမွာလဲ ေမးေတာ့ သူက မင္းတို႔ ႀကိဳခ်င္ႀကိဳ ငါဘာမွလုပ္စရာမရွိဘူးကြာ လို႔ေျပာတယ္တဲ့။ သူအဲလိုေျပာလိုက္ေတာ့ အားလံုးက သူ႔ရဲ႕စိတ္သေဘာ ကိုသိၿပီ။ အဲဒီမွာ ဘယ္သူကမွ ဘာမွမလုပ္ရဲေတာ့ဘူး။ ေနာက္ဆံုးပိတ္က်ေတာ့ ပညာေရးဒုဝန္ႀကီးဦးေအာင္ထြန္း ဆိုတာ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းပါပဲ၊ သူ႔ကို တာဝန္ေပးလိုက္တယ္တဲ့။ သူကလည္း ေတြးတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလိုေနရာက ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ ေတြ႕ရမယ့္ေနရာမွာ ေကာင္းေကာင္းလုပ္မယ္ဆုိၿပီး အေနာက္တိုင္းဝတ္စံုေတြ ဘာေတြဝတ္ၿပီး နကၠတိုင္နဲ႔ဘာနဲ႔ က်က်နနသြားတာဗ်။ ဒါေပမယ့္ ဦးသန္႔ရဲ႕ အေလာင္းကိုႀကိဳမိလိုက္တာနဲ႔ အဲဒီဝန္ႀကီးလည္း ျပဳတ္ေရာဗ်။ အဲဒါကိုျပည္သူလူထုသိတာနဲ႔ ဒီလိုဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို ေသးသိမ္ေအာင္ လုပ္တယ္ဆိုၿပီး မေက်နပ္ေတာ့ ေက်ာင္းသား ျပည္သူအမ်ားက ဦးသန္႔အေလာင္းႀကီးကိုအတင္း က်ိဳကၠဆံကြင္း ကေနလုၾကတာ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

10

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ပထမၾကားတာက ေဒၚခင္ေမသန္းရဲ႕ ေျခရင္းမွာျမႇဳတ္ဖို႔ေတာင္ စီစဥ္ထားတာလို႔ ၾကားတာပဲ။ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိဘူးဗ်။ ႀကံေတာမွာေပါ့။ အဲဒီမွာ တကၠသိုလ္ဝင္းထဲကိုသယ္ၿပီး ဆႏၵျပပြဲ ျဖစ္ေတာ့တာပဲ။ ဒါက ဘာျပလဲ ဆိုေတာ့ ဒီစစ္တပ္က အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဟာ အၿမဲတမ္း သူတို႔ထင္သလို လုပ္သမွ် ျဖစ္တယ္လို႔ ထင္တယ္။ ခုလို ဂုဏ္ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို ေသးသိမ္ေအာင္လုပ္ခ်င္တယ္။ အေလးမထားခ်င္ဘူး၊ ဂုဏ္ပ်က္ေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္။ အဲဒီအတြက္ ႀကီးစြာေသာ တုန္႔ျပန္မႈရတယ္ဆိုတာကို ဘယ္ေတာ့မွ နမူနာ မယူဘူး။ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ က်ေနာ္စကား ဆက္ၿပီးေျပာရရင္ ေဒၚခင္ၾကည္စ်ာပနတုန္းကလည္း ေဒၚခင္ၾကည္ကို ႀကံေတာ မွာျမႇဳပ္ဖို႔လုပ္တယ္ဗ်။ အဲဒီမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေကာ က်န္တဲ့ ေက်ာင္းသား၊ သံဃာ၊ လူထုက လက္မခံႏုိင္ဘူးဗ်။ လက္မခံႏုိင္ေတာ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမကိုသယ္ၿပီး ျပည္သူ႔စ်ာပနလုပ္ဖို႔အထိ လုပ္မလို႔ဗ်။ ေနာက္ဆံုး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျပည္သူ႔စ်ာပနလုပ္တာေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး ဆိုၿပီး ေျပာေတာ့မွ သတိရၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ သေဘာထားကို ႀကိဳက္ပါတယ္ ဆိုၿပီးျဖစ္တာဗ်။ မိသားစုစ်ာပဏပဲေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီမွာမွ ဦးသန္႔နဲ႔ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းရဲ႕ၾကား ေျမကြက္ကိုေပးလိုက္တာဗ်။ မဟုတ္ရင္ ေအာက္ေျခမွာ ျပည္သူလူထုက ဆူပူေတာ့မွာ။ ေဒၚခင္ၾကည္တုန္းကလည္း ဦးသန္႔အေရးအခင္းလိုကို ျဖစ္ေတာ့မွာ။ ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးအတြက္သာမက ကမၻာအတြက္ပါ ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတဲ့သူ က်ဴးဘားအေရးအခင္းလို ကမၻာမွာ ႏ်ဴးကလီးယားစစ္ႀကီးေတာင္ ျဖစ္ေတာ့မယ့္ အေနအထားကို တားႏိုင္ခဲ့တဲ့သူ ဒီလိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူရမယ္။ တိုင္းျပည္မွာ ဂုဏ္ယူ အေလးထားရမယ့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို အၿမဲတမ္းစစ္အစိုးရက ေသးသိမ္ေအာင္ မဖြယ္မရာ သေဘာထားနဲ႔ ျပဳမူ ခ်ဳပ္ကိုင္တတ္တဲ့ သေဘာထားမ်ိဳးရွိတယ္ဆိုတာ ဦးသန္႔အေရးအခင္းက သက္ေသျပေနတယ္လို႔ပဲ ေျပာခ်င္တယ္။ ဦးေနဝင္းက ပုဂၢိဳလ္ေရးအာဃာတ ထားတဲ့ျပႆနာတခု .. အဲဒါကေတာ့ ဦးေနဝင္းျပႆနာဗ်။ ဦးသန္႔ျပႆနာ မဟုတ္ဘူး။ ဦးသန္႔ဟာ လူေတြနဲ႔ဆက္ဆံရာမွာ အလြန္ကို တည္ၾကည္မွန္ကန္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ဗ်။ စကားေျပာရာမွာ ယဥ္ေက်းတယ္၊ သိမ္ေမြ႕တယ္၊ ေအးေဆးတယ္။ ဘယ္သူ႔ျဖစ္ျဖစ္ ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီကိစၥျဖစ္တာဟာ ဦးသန္႔နဲ႔ မဆိုင္ဘူးဗ်။ ဦးႏုနဲ႔ ဦးေနဝင္းျဖစ္တဲ့ကိစၥ။ ဦးႏုက အာဏာသိမ္းခံရေတာ့ ကမၻာလွည့္ၿပီးႏုိင္ငံေတြကို ေထာက္ခံခ်က္ ေတာင္းရင္း ကုလသမဂၢကိုေရာက္ေတာ့ ကုလသမဂၢ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ အခန္းမွာ ႏိုင္ငံတကာသတင္းေထာက္ေတြ ေရွ႕မွာ ေျပာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ဦးေနဝင္းက ဦးႏုကို ေဒါသျဖစ္ေနတာဗ်။ ဦးေနဝင္းအေနနဲ႔က သူ႔ရဲ႕စစ္အစိုးရနဲ႔ တိုင္းျပည္ကို ၿငိမ္ေအာင္ႀကိဳးစားေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဦးႏုက ကုလသမဂၢလို ေနရာမ်ိဳးမွာ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲလုပ္၊ ကမၻာသိေၾကညာ၊ စစ္အစိုးရရဲ႕ ခၽြတ္ယြင္း ခ်က္ေတြ ေထာက္ျပ၊ သူ႔ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးေတြ ေတာင္းဆိုတာမ်ိဳးေတြလုပ္ေတာ့ ဦးေနဝင္းက ေဒါသထြက္ တုန္လႈပ္တယ္။ ဒါက အစုိးရကို ၿဖိဳဖ်က္ႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္တယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ ဦးေနဝင္းရဲ႕ေဒါသက ဦးႏုထက္ ဦသန္႔ဆီ ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

11

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဦးသန္႔နဲ႔ဦးႏုကလည္း အလြန္ရင္းႏွီးၾကတာကိုး။ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြကိုး။ ဒါဟာဦးသန္႔ဟာ ဦးႏုကို အထူးအခြင့္အေရးေပးတာပဲ လို႔ထင္တယ္ဗ်။ တကယ္က မဟုတ္ဘူးဗ်။ ဒီအခန္းကို ကုလသမဂၢေရာက္တဲ့ ဘယ္ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္မဆို သံုးခြင့္ရွိတယ္ဗ်။ သူကလည္း ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္တဦးပဲကိုး။ အျပင္လူ အေနနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ ဦးႏုဟာ ျပဳတ္က်ေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း လို႔ေျပာမယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း မဟုတ္ဘူးဗ်။ အာဏာသိမ္းခံထားရတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဗ်။ အဲဒီမွာ ဦးေနဝင္းရဲ႕ ေဒါသေတြဟာ ဦးႏုဆီကေန ဦးသန္႔ဆီကို ေရာက္သြားေတာ့တာပဲ။ ဦးသန္႔ ဗမာျပည္ကိုေရာက္တိုင္း ဦးသန္႔ဟာ ဦးေနဝင္းနဲ႔ ေတြ႕ဆံုဖို႔ႀကိဳးစားတာ အႀကိမ္ႀကိမ္ပဲ။ အဲဒါလည္း က်ေနာ္တုိ႔သတင္းစာေလာကက အသိဆံုးပဲ။ အဲဒီလိုအခါတိုင္းမွာ ဦးေနဝင္းက ျငင္းပယ္တယ္၊ ေရွာင္တယ္ဗ်။ ဦးသန္႔လာတဲ့အခါ ေျမာက္ဖ်ား ကခ်င္ျပည္နယ္ ခရီးထြက္ေနတယ္၊ အနားယူေနတယ္၊ ေနမေကာင္းဘူး အၿမဲလုပ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဦးေနဝင္းနဲ႔ ဦးသန္႔နဲ႔ ၾကားမွာ မညီညႊတ္တဲ့သေဘာထားေတြ ျဖစ္ေပၚလာတာ ဦးသန္႔ေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး။ ဦးႏုကေန ဆက္စပ္ၿပီး ေပၚလာတဲ့ သေဘာထား။ အဲဒီကေန တျဖည္းျဖည္းကြာသြားၿပီး ေနာက္ဆံုး စ်ာပန အခမ္းအနား မွာေတာင္ ႐ုပ္အေလာင္းကို ႀကိဳမိတဲ့ ဒုဝန္ႀကီးတေယာက္ေတာင္ ျပဳတ္ရတဲ့အထိ မလိုမုန္းထားစိတ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ဦးေနဝင္းအစိုးရက မေထာက္ခံတာေၾကာင့္ ဦးသန္႔ရဲ႕ တတိယသက္တမ္း ျပယ္သြားတယ္လုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဦးေနဝင္းမေထာက္ခံ႐ံုနဲ႔ ဒီလိုမျဖစ္ပါဘူးဗ်။ ဦးသန္႔ကိုယ္တိုင္ကိုက အဲဒီမွာ က်န္းမာေရးက မေကာင္းေတာ့ဘူး။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ေဆးျပင္းလိပ္ေသာက္ခဲ့တာဆိုေတာ့ သူ႔မွာ ကင္ဆာျဖစ္လာတဲ့ အေနအထားေတြ သူသိမယ္ဗ်။ မိခင္ႏုိင္ငံကကန္႔ကြက္တာနဲ႔ လူတေယာက္ အလုပ္မလုပ္ ႏုိင္ေတာ့ဘူး ဆိုတာမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဗ်။ ႏိုင္ငံအမ်ားစုက ေထာက္ခံရင္ကို လုပ္ႏုိင္တာပဲ။ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ အဖြဲ႕ဝင္ေတြက ေထာက္ခံရင္ကိုၿပီးတာပဲ။ သူကိုယ္တိုင္ကိုက က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ဆုတ္သြားတာျဖစ္မယ္ဗ်။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ၁ ႏွစ္ ၂ ႏွစ္အတြင္းမွာ ဒီေရာဂါကဆိုးရြားခဲ့တာကိုးဗ်။ ေျပာစမွတ္ျပဳစရာကေတာ့ အမ်ားႀကီးေတာ့ မေျပာႏုိင္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆို အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္က ငယ္ေသးတာကိုး။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္က သိပ္ၿပီးအေရးပါတဲ့သူလည္း မဟုတ္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ တခု မွတ္မိ တာကေတာ့ က်ေနာ္ သတင္းစာအသင္း အတြင္းေရးမႉး လုပ္စဥ္ကေပါ့ အဲဒီတုန္းက ဥကၠဌက ဂါးဒီးယန္း ဦးစိန္ဝင္း။ ဦးသန္႔ကရန္ကုန္ေရာက္ေနတယ္ ႏွစ္ေတာ့ေသခ်ာမမွတ္မိဘူး ၁၉၆၄ ဝန္းက်င္ျဖစ္မယ္ဗ်။ အဲဒီမွာ သတင္းစာအသင္းက ဦးသန္႔ကို ဂုဏ္ျပဳပြဲေလးလုပ္တယ္ဗ်။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္တို႔က ဦးသန္႔ကိုလက္ေဆာင္ေပးဖို႔ စီမံတယ္။ အဲဒီမွာ သူ႔ရဲ႕ဆႏၵေလးလည္းယူတယ္။ ဒါက လူ ၁ ေယာက္ ၂ ေယာက္ပဲ သိတဲ့ကိစၥေပါ့။ အဲဒီမွာ ဦးသန္႔က ဒီလိုလုပ္ဗ်ာတဲ့ ကုလသမဂၢမွာ အခန္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတာဆိုေတာ့ ပန္းခ်ီကားေတြ ထားတယ္။ အဲဒီမွာ ဗမာပန္းခ်ီကားလည္း ခ်ိတ္ဆြဲခ်င္တယ္လို႔ေျပာတယ္ဗ်။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္တို႔က ပန္းခ်ီကားစီစဥ္တယ္။ ေပၚဦးသက္ရဲ႕ကားဗ်။ ေပၚဦးသက္ကလည္း ဆြဲလိုက္တာ ဆင္ပံုႀကီးဗ်။ ဆင္နဲ႔ မ်က္မျမင္ပုဏၰား ေျခာက္ေယာက္ ေပါ့။ ဆင္ကလည္း ႐ိုး႐ိုး ငုတ္တုတ္ေနတဲ့ ဆင္ႀကီး မဟုတ္ဘဲ ကခုန္ေနတဲ့ ဆင္ေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္တခု ပုဏၰားေတြက အျဖဴေတြ ဝတ္လို႔ ဆင္ႀကီးကအမည္းဗ်။ ဆန္႔က်င္ဘက္အေရာင္ႏွစ္ခုနဲ႔ ဆြဲထားတာ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

12

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ပုဏၰားေတြက တခ်ိဳ႕က ဆင္ကိုစမ္း၊ တခ်ိဳ႕က ကခုန္လို႔ အဲလိုပံုဗ်။ က်ေနာ့္မ်က္စိထဲမွာ ျမင္ေယာင္ ေနေသးတယ္။ အဲဒီကားက ၆ ေပ ၃ ေပေလာက္ရွိမယ္။ သူ႔ရဲ႕ေဘာင္က ကႏုတ္ထြင္းထားတဲ့ ေခါင္းပြႀကီး။ ပန္းခက္ေတြနဲ႔ ဝန္းရံေနတဲ့ သစ္လံုးႀကီးလိုပဲ။ အဲဒီပန္းခ်ီကားကို အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေဘာင္ႀကီးနဲ႔ မသယ္ႏုိင္ဘူး။ ဒါနဲ႔ ေဘာင္ႀကီးကိုဦးစိန္ဝင္းဆီမွာ ထားခဲ့တယ္။ ဒီကားကေတာ့ ကုလသမဂၢမွာ ဘယ္ပံုနဲ႔ ရွိေနလည္း မေျပာတတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေဘာင္ႀကီးကေတာ့ ဦးစိန္ဝင္းက ဓမၼိကဦးဘသန္းတို႔ကေနတဆင့္ လွဴလိုက္ေတာ့ ခု ေလာကနတ္ ပန္းခ်ီျပခန္းမွာ ေရွးေဟာင္းကားတခုျဖစ္တဲ့ ဆရာၿခံဳရဲ႕လက္ရာ ခပ္ေသးေသးပဲ အဲဒီကားကို ထည့္ထားတယ္။ ေဘာင္ကေတာ့ ဗမာျပည္မွာ ရွိေနတယ္။ ေလာကနတ္မွာရွိေသးလားေတာ့ မသိဘူး။ ဒါကဘာကိုျပလဲဆိုေတာ့ ဦးသန္႔ရဲ႕ အႏုပညာျမတ္ႏိုးမႈရယ္၊ ျမန္မာျပည္ကို အေလးထားတဲ့စိတ္ ရွိတာရယ္ေပါ့ ဗ်ာ။ သူရွိစဥ္က ျမန္မာေတြကို ရာထူးေပးတာမ်ိဳးရွိတယ္။ ဒါက ဘက္လိုက္ေပးတာ မဟုတ္ဘူး။ ထူးခၽြန္တဲ့ သူျခင္းတူရင္ ဗမာေတြကို အလုပ္အခြင့္အလမ္း ေဖာ္ထုတ္ေပးခဲ့တယ္။ မွတ္မွတ္သားသား မေျပာႏုိင္ေပမယ့္ ဒါမ်ိဳးရွိတယ္ဗ်။ ဦးတင္ေအာင္ဆိုတဲ့ သတင္းစာဆရာတဦးဆို ကုလသမဂၢမွာ လုပ္ခဲ့တာပဲ။ ဦးသန္႔ဟာ မထိုက္မတန္ဘဲ ကိုယ့္လူပဲဆိုၿပီးဆြဲသြင္းတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာ့အႏုပညာကို ဂုဏ္တင္ ျမတ္ႏိုးတယ္၊ ကမၻာ့အလယ္မွာတင့္တယ္ေစခ်င္တဲ့သေဘာေပါ့။ အဲဒီကိစၥေလးကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕စိတ္ထဲ စြဲေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာေပါ့ဗ်ာ။ အမွတ္တရ ဒီေန႔အတြက္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဦးသန္႔အႏွစ္ ၁၀၀ ျပည့္တဲ့အခ်ိန္က သာမန္လူပဲျဖစ္ျဖစ္ ကမၻာသိပုဂၢိဳလ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ မွတ္မွတ္သားသား ရွိဖို႔ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ ဦးသန္႔လိုကမၻာ့အက်ိဳး၊ ျမန္မာ့အက်ိဳးေတြ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကေတာ့ ပိုၿပီး မွတ္မွတ္သားသား လုပ္သင့္တာေပါ့ဗ်ာ။ ခုလိုခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ေျပာခ်င္ တာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္က ဆင္းရဲတယ္၊ ဒုကၡမ်ိဳးစံုႀကံဳခဲ့ရတယ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ စစ္အစိုးရေတြ ေပါ့ဗ်ာ။ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေလာက္က စစ္အစိုးရက အုပ္ခ်ဳပ္တယ္၊ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေလာက္က ျပည္တြင္းစစ္ေတြ ႀကံဳရတယ္။ အဲဒီမွာ ႏြံအိုင္ထဲမွာ ပြင့္တဲ့ၾကာတပြင့္လိုပဲ ဦးသန္႔လိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေပၚထြက္ခဲ့တာဟာ မီးလွ်ံထဲကေန ပန္းတပြင့္ပြင့္ခဲ့တာပဲဗ်။ အဲဒီလိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးရဲ႕ အားထုတ္မႈေတြ၊ နမူနာေတြ၊ ထူးခၽြန္မႈေတြမ်ိဳး က်ေနာ္တို႔ ဗမာေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာရွိသင့္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဗမာတေယာက္စီတိုင္းဟာ ဦးသန္႔လိုပဲႀကိဳးစားသင့္တယ္၊ အားထုတ္ သင့္တယ္။ ႀကိဳးစားၾကပါ၊ အားထုတ္ၾကပါလို႔ပဲ ေျပာခ်င္တယ္ဗ်ာ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

13

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

က်ပ္ေငြ တန္ဖိုးတက္တာ ေကာင္းလား၊ ဆိုးလား WEDNESDAY, 28 JANUARY 2009 19:32 ရဲနည္

HTTP://WWW.IRRAWADDY.ORG/BUR/INDEX.PHP?OPTION=COM_CONTENT&VIEW=ARTI CLE&ID=651:2009-01-28-12-33-23&CATID=14:2008-10-21-07-40-03&ITEMID=25

သံုးႏွစ္ကာလ အတြင္း ျမန္မာ က်ပ္ေငြ တန္ဖိုး အျမင့္ဆံုးသို႔ ထိုးတက္ သြားၿပီး ယခုအခါ ေငြေၾကး

အေရာင္း အဝယ္ ေစ်းကြက္တြင္ အေမရိကန္ တေဒၚလာကို က်ပ္ ၁၀၀၀ နီးပါးသာ ရိွေတာ့သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ တြင္ တေဒၚလာကို ၈၈၀ က်ပ္မွ လြန္ခဲ့သည့္အပတ္ ၁၁၉၀ က်ပ္အထိ က်ပ္ေငြတန္ဖိုး မွန္မွန္ က်ဆင္းခဲ့ေသာ္လည္း မၾကာခင္ ရက္အနည္းငယ္အတြင္း ေငြေၾကးေစ်းကြက္အေျခအေန ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားခဲ့သည္။

ေငြေၾကးေစ်းကြက္ ေလ့လာသူတို႔က ဘယ္ပံုဘယ္နည္း ျဖစ္ၾကသနည္းဟု ေစာေၾကာၾက၏။

အ႐ိုးဆံုးေျပာရလွ်င္ ေစ်းကြက္အတြင္း ႏုိင္ငံျခားေငြ ပိုမ်ားေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ က်ပ္ေငြတန္ဖိုး ထိုးတက္လာရျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမွာ တခုထက္မကေၾကာင္း ေငြေၾကးေရာင္း၀ယ္သူမ်ားက ေျပာဆိုၾကသည္။

ထိုအေၾကာင္းရင္းမ်ားထဲမွ တခုမွာ သာမန္ျမန္မာျပည္သူမ်ား၏ သံုးစြဲႏုိင္အားထက္ သြင္းကုန္ပစၥည္းမ်ား၏ တန္ဘိုးက သိသိသာသာေက်ာ္လြန္ေနရာ ၀ယ္လိုအားက်ဆင္းမႈ ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္

တ႐ုတ္ႏွင့္ထိုင္းနယ္စပ္ ကုန္သြယ္ေရးက်ဆင္းခဲ့သည္။ သြင္းကုန္မ်ားအားလံုးကို ႏိုင္ငံျခားေငြျဖင့္

၀ယ္ယူသံုးစြဲၾကရၿပီး သြင္းကုန္ပစၥည္းမ်ားကို ဝယ္ယူရန္ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ေသာ အရာမ်ားျဖစ္သည္ဟု ယူဆလာၾကသည့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား ပို၍မ်ားလာေသာအခါ ႏိုင္ငံျခား ေငြေၾကးမ်ားျဖစ္သည့္

အေမရိကန္ေဒၚလာ၊ တ႐ုတ္ယြမ္ေငြႏွင့္ ထိုင္းဘတ္ေငြ အေရာင္းလည္း ထိုင္းသြားခဲ့ေတာ့သည္။ ေနာက္ထပ္ အေၾကာင္းရင္းတခုက ျမန္မာႏိုင္ငံဗဟိုဘဏ္တြင္ ႏိုင္ငံျခားအရံေငြေၾကး စုေဆာင္းထားရိွမႈ ျမင့္တက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။

စစ္အစိုးရထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးေသာ ျမန္မာစီးပြားေရးပညာရွင္တဦးက အစိုးရ

လက္ထဲတြင္ ႏိုင္ငံျခားအရံေငြေၾကး အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃ ဘီလ်ံအထက္ စုေဆာင္းထားႏိုင္ခဲ့သည္ဟု

ခန္႔မွန္းသည္။ ထိုသို႔ ႏိုင္ငံျခားအရံေငြေၾကး ျမင့္တက္လာရျခင္းမွာ ကုန္သြယ္ေရးပိုေငြျပမႈေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး အထူးသျဖင့္ အိမ္နီးခ်င္းထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ အဓိက တင္ပို႔ေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ တ႐ုတ္ႏွင့္ တျခား ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူမ်ားဆီကလည္း

ေငြေၾကးရရိွေနသည္။ အစိုးရ၏စာရင္းအင္းမ်ားအရ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ပထမ ၉ လအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈသည္ ယခင္ႏွစ္ႏွင့္ႏိႈင္းယွဥ္လ်င္ ၂ ဆတိုးခဲ့သည္။ စစ္အစိုးရ၏

အမ်ိဳးသားစီမံကိန္းႏွင့္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး၀န္ႀကီးဌာနက ျပဳလုပ္ေသာစစ္တမ္းအရ ၂၀၀၈ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလမွ စက္တင္ဘာလအထိ ႏို္င္ငံျခားရင္းႏီွးျမဳပ္ႏံွမႈသည္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၉၇၄.၉ သန္း ရိွခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ထိုကာလက ရင္းႏီွးျမဳပ္ႏံွမႈမွာ ၅၀၂. ၅ သန္း သာရိွခဲ့သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

14

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ႏိုင္ငံတကာမွ ကူညီေထာက္ပံ့ေငြမ်ား ဝင္ေရာက္လာျခင္းကလည္း ေနာက္ထပ္အေၾကာင္းရင္းတခု

ျဖစ္သည္။ ကုလသမဂၢ၏ လူသားခ်င္းစာနာ ေထာက္ထားမႈ ညိႇႏႈိင္းေရး႐ံုး၏ အဆိုအရ ဆိုင္ကလုန္းနာဂစ္ တိုက္ခတ္မႈဒဏ္ ခံရေသာေဒသမ်ားတြင္ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္း အစီအစဥ္မ်ားအတြက္ ေဒၚလာ သန္း ၅၀၀ နီးပါးကို ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ (စစ္အစိုးရ၏ ရႈပ္ေထြးလွသည့္

ႏိုင္ငံျခားေငြေၾကး ဖလွယ္မႈအဆင့္ဆင့္သည္ အေသအခ်ာ တြက္ခ်က္ရန္ ခက္သည့္ကိစၥ ျဖစ္ၿပီး

မုန္တိုင္းကယ္ဆယ္ေရး ေထာက္ပံ့ေငြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား အစိုးရ အိတ္ကပ္ထဲ ေရာက္သြားသလဲ မသိပါ)

ယခုႏွစ္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားေသာအကူအညီ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၅၂. ၄ သန္း ႏွင့္ညီမွ် ေသာ ဥေရာပသံုးေငြ ယူ႐ို ၄၀. ၅ သန္း ေထာက္ပံ့မည္ဟု ဥေရာပေကာ္မရွင္က မၾကာေသးခင္ကမွ ေၾကညာခဲ့ပါသည္။

ထို႔အျပင္ အာဆီယံ၏ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ဆူရင္ပစ္စူ၀မ္က ဆိုင္ကလုန္း ဖ်က္ဆီးမႈဒဏ္ ခံခဲ့ရေသာ ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသကို ၃ ႏွစ္ကာလအတြင္း ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး

လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ေနာက္ထပ္ ေဒၚလာ သန္း ၇၀၀ လိုအပ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့ေသးသည္။ မည္သို႔ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေစ က်ပ္ေငြတန္ဖိုးျမင့္တက္လာျခင္းသည္ ျမန္မာ့စီးပြားေရးအေပၚ သိသိသာသာ ႐ိုက္ခက္မႈရိွသည္ဆိုသည့္ အခ်က္က သံသယရိွစရာမလိုပါ။

ျမန္မာေငြတန္ဖိုး ျမင့္တက္သြားသျဖင့္ ႏိုင္ငံျခားသို႔ပို႔သည့္ ျပည္တြင္း ထုတ္ကုန္မ်ား ေစ်းတက္သြားရာ အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ ေစ်းကြက္အတြင္း ေစ်းမ်ားထိုးက်ေနေသာ အခ်ိန္၌ ပို႔ကုန္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား

လက္တြန္႔သြားၾကပါလိမ့္မည္။ ကမၻာ့စီးပြားေရး ေႏွးေကြးမႈေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အဓိက ကုန္သြယ္ဖက္ ႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ တ႐ုတ္၊ ထိုင္း၊ စကၤာပူ၊ အိႏၵိယႏွင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံတို႔မွ ေဖာက္သည္မ်ား၏ အမွာက်ဆင္းေနသည္ကိုလည္း ထည့္စဥ္းစားရန္ လိုပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တန္ဖိုးအမ်ားဆံုး ျပည္ပပို႔ကုန္ျဖစ္သည့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ေစ်းႏႈန္းမ်ား က်ဆင္းခဲ့ျခင္းသည္

စစ္အစိုးရ၏ ဝင္ေငြကို အႀကီးအက်ယ္ထိခိုက္လိမ့္မည္ဟုလည္း ေလ့လာဆန္းစစ္သူမ်ားက ေျပာပါသည္။ ျပည္ပပို႔ကုန္၀င္ေငြ၏ ၄၀ ရာ ခိုင္ႏႈန္းခန္႔ရိွေသာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕တင္ပို႔မႈတန္ဖိုးသည္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္

ဧၿပီလႏွင့္ ဒီဇင္ဘာလအတြင္း ၂၈.၅ ရာခိုင္ႏႈန္း က်ဆင္းခဲ့ၿပီး ထိုကာလမတိုင္မီ တႏွစ္ကႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လ်င္ တန္ဖိုးအားျဖင့္ ေဒၚလာ သန္းေပါင္း ၆၇၀ က်ဆင္းသြားသည္ဟု ျမန္မာ့ စီးပြားေရးကို

အထူးျပဳေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေနေသာ ၾသစေတးလ်ႏိုင္ငံ Macquarie University မွ တြဲဖက္ပါေမာကၡ Mr. Sean Turnell က ေျပာဆိုပါသည္။ ယခုႏွစ္တြင္ ဝင္ေငြပိုမို က်ဆင္းႏိုင္သည္ဟုလည္း သူက ဆိုေသးသည္။

တ႐ုတ္ႏွင့္ အိႏိၵယေစ်းကြက္မွ ႏွစ္စဥ္ ေဒၚလာ သန္းေပါင္း ၆၀၀ ၀င္ေငြရရိွေနသည့္

တိုင္းျပည္၏ဒုတိယအႀကီးဆံုး ျပည္ပ ပို႔ကုန္ျဖစ္သည့္ စိုက္ပ်ိဳးေရးထြက္ကုန္တင္ပုိ႔မႈသည္လည္း

က်ဆင္းခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ဥပမာ အိႏိၵယႏိုင္ငံသို႔ ပဲတင္ပို႔ မႈသည္ ၀ယ္ယူသူမ်ား ေစ်းမကိုက္ေသာေၾကာင့္ ေစ်းပိုသက္သာသည့္ ဗီယက္နမ္မွ ပဲ ကို ဝယ္ယူခဲ့သျဖင့္ ျမန္မာ့ပဲတင္ပို႔မႈ က်ဆင္းခဲ့သည္။

ကမၻာ့ေစ်းကြက္တြင္ ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းေနမႈႏွင့္ ၀ယ္လိုအား နည္းလာျခင္းက လယ္သမားမ်ားကို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

15

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အထိနာေစခဲ့ပါသည္။ ဆိုင္ကလုန္းနာဂစ္၏ အက်ဳိးဆက္မ်ားေၾကာင့္ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားေနၾကရေသာ ျမန္မာလယ္သမား အမ်ားအျပားက သူတို႔ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးမွာ အရံႈးႏွင့္ရင္ဆိုင္ေနရသည္ဟု

ေျပာျပၾကသည္။ လယ္တဧကမွ ထြက္ရိွေသာ စပါးကို ေရာင္းလ်င္ ၇၀၀၀၀ က်ပ္သာ ရေသာ္လည္း စိုက္ပ်ိဳးစရိတ္က တဧကကို ၉၀၀၀၀ က်ပ္ ကုန္က်ေၾကာင္း လယ္သမား တဦးက ေျပာျပသည္။

ကမၻာ့ေငြေၾကး အၾကပ္အတည္းႀကံဳေတြ႕ေနရခ်ိန္ အာရွကဘဏ္အမ်ားစု အေျခအေန ေကာင္းေနေသးပံု ရေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံက ရႈပ္ေထြးလွသည့္ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး ေခ်းေငြစနစ္ကား ျပႆနာေပၚေနၿပီျဖစ္သည္။

“က်ေနာ္တို႔ ေငြျပန္မေပၚတဲ့ ျပႆနာနဲ႔ရင္ဆိုင္ေနရတယ္” ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္ေသာ

စီးပြားေရးပညာရွင္ စာေရးဆရာ ခင္ေမာင္ညိဳ (ေဘာဂေဗဒ) က ေျပာပါသည္။ ပံုမွန္အားျဖင့္

လယ္သမားမ်ားကို ေငြေၾကးအရင္းအႏွီး ထုတ္ေပးေနၾကသည့္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက စပါးေစ်းကြက္မွ ဆုတ္ခြာေနေသာေၾကာင့္္ဟု သူက ရွင္းျပသည္။

အဆိုပါအခ်က္မ်ား အားလံုးကိုၾကည့္လွ်င္ စစ္အစိုးရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ၏ အာမခံခ်က္မ်ားႏွင့္ ကြဲလြဲေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ကမၻာ့ေငြေၾကး ၿပိဳလဲမႈ ဂယက္မွ လြတ္ကင္းျခင္းမရိွပါ။ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းသည္မွာ အဆိုးရြားဆံုး က်ဆင္းေနၿပီျဖစ္ေသာ တိုင္းျပည္၏ စီးပြားေရးသည္ ယခုထက္ပို၍ ဆိုးရြားသြားဦးမည္

ျဖစ္ေသာ္လည္း လူထု သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးႏွင့္ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး ဦးေမာ့လာေစရန္ စစ္အစိုးရတြင္ မည္သည့္ အေမွ်ာ္အျမင္မွ် မရွိေသး ေသာေၾကာင့္ပင္။

ကမၻာ့တဘက္ျခမ္းမွ ပဲ့တင္သံအင္အား FRIDAY, 23 JANUARY 2009 17:42 ေအာင္ေဇာ္

HTTP://WWW.IRRAWADDY.ORG/BUR/INDEX.PHP?OPTION=COM_CONTENT&VIEW=ARTI CLE&ID=634:2009-01-23-10-44-12&CATID=14:2008-10-21-07-40-03&ITEMID=25

အေမရိကန္ သမၼတသစ္ အိုဘားမားက ေျပာခဲ့သည့္ ပထမဦးဆံုး မိန္႔ခြန္းကို တိုက္႐ိုက္ ၾကားခဲ့ရသည့္ ျမန္မာျပည္သူ မ်ား၏ ရင္ထဲတြင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ပဲ့တင္ထပ္ က်န္ေနရစ္ခဲ့သည္။

“ၿမိဳ႕ေတာ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ခံစားမႈေတြက လူေတြကို မ်က္ရည္က်လုလုပဲ” ဟု ၀ါရွင္တန္ဒီစီ ၿမိဳ႕ေတာ္ရွိ မိတ္ေဆြတဦးက အေမရိကန္သမၼတသစ္ က်မ္းသစၥာ က်ိမ္ဆိုပြဲမတိုင္မီက ေျပာခဲ့ဖူးသည္။

အိုဘားမား သမၼတသစ္ျဖစ္လာသည့္အေပၚ လူအမ်ား၏ ရင္ခုန္ေနမႈက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္သာ ကန္႔သတ္ၿပီး ရွိေနခဲ့သည္ မဟုတ္ပါ။ ကမၻာအႏွံ႔အျပား ေနရာအမ်ားတြင္လည္း

အလားတူ ခံစားေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကသည့္ အေလွ်ာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္း ျပည္သူအမ်ားအျပားက သမၼတသစ္၏ က်မ္းသစၥာက်ိမ္ဆိုပြဲ မိန္႔ခြန္းကို ေစာင့္စားနားဆင္ၾကသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ သတင္းေထာက္လုပ္ေနသည့္ ကာလရွည္ၾကာ ရင္းႏွီးခဲ့ရသူ မိတ္ေဆြတဦးက သူ၏ အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ မိခင္ႀကီးက သမၼတသစ္ အိုဘားမား၏ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွ တိုက္႐ိုက္ ထုတ္လႊင့္ျပသသည့္ မိန္႔ခြန္းကို ညနက္တိုင္ ေစာင့္ဆိုင္းၾကည့္ရႈေနခဲ့သည္ဟု ဆို၏။

“က်မက သူ႔ကို အိပ္ဖို႔ေကာင္းၿပီအေမ ဆိုတာကို ေျပာလို႔မရဘူး။ အေမက မအိပ္ဘူးေလ” ဟု

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

16

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြက အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္ေျပာျပသည္။ ယခင္ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မဲဆြယ္စဥ္ကာလက သမၼတသစ္ျဖစ္လာမည့္ အိုဘားမား အေပၚ

သူ၏မိခင္က အထင္မႀကီးလွေသာ္လည္း ယခုအခါ အိုဘားမားမွ အိုဘားမား အစြဲႀကီးစြဲေနၿပီဟု သူက ဆက္ေျပာျပသည္။

“အခု သူက အိုဘားမားကို ထိုင္ေစာင့္ၾကည့္ရေလာက္ေအာင္ စြဲေနၿပီ” ဟု မိတ္ေဆြ သတင္းေထာက္က ဆိုသည္။

ရန္ကုန္ေန ရဟန္းတပါးကလည္း က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုပြဲ အခမ္းအနားကို နံနက္ ၃ နာရီထိ

ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ သူက အေမရိကန္သမၼတအိမ္ျဖဴေတာ္တြင္ ေနရာယူမည့္ ပထမဦးဆံုး လူမည္းတဦးက သမၼတျဖစ္လာ သည္ကိုလည္း အထင္ႀကီးေလးစား၊ စိတ္လႈပ္ရွားေနမိသည္ဟု ေျပာသည္။

က်ေနာ့္ဘက္က ေသခ်ာသည့္အခ်က္မွာ ျမန္မာျပည္သူမ်ားကို အေၾကာက္တရားျဖင့္

လႊမ္းမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ထားသည့္ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ ခ်ဳပ္မ်ားသည္လည္း ယခု က်မ္းသစၥာက်ိမ္ဆိုပြဲကို

ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကမည္ ဆိုသည္ကို ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အေမရိကန္ ႏိုင္ငံကဲ့သို႔ေသာ

ႏိုင္ငံႀကီးတခု၏ အစိုးရ အာဏာလႊဲေျပာင္းေရးကိစၥ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေဆာင္ရြက္ၿပီးစီးခဲ့သည့္အခ်က္ကို စိတ္၀င္စား အတုယူႏိုင္ၾက ပါမည္လားဟူ၍ေတာ့ သံသယရွိေနမိသည္။

ထိုထက္ပို၍ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ေနႏိုင္ေသးသည့္ ကိစၥမွာ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက သမၼတ ေဂ်ာ့ ဒဗလ်ဴ ဘုရွ္ႏွင့္ သူ၏ဇနီး ေလာ္ရာ ဘုရွ္တို႔ ဆင္းသြားရသည္ကိုပင္ စိတ္သက္သာရာရ၊

သက္ျပင္းခ်ေနႏိုင္ေသးသည္။ အေၾကာင္းက ထိုသမၼတ ေဟာင္း ဇနီးေမာင္ႏွံမွာ

ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအေရးကို အမာခံေထာက္ခံ ပံ့ပိုးေနသူမ်ား ျဖစ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ပင္။ သို႔ေသာ္လည္း

အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ သိထားသင့္သည္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္း သား ၂၀၀၀ ေက်ာ္ကို လႊတ္မေပးမခ်င္း၊ အဓိပၸာယ္ျပည့္ဝသည့္

ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ေျခမလွမ္းမခ်င္း ျမန္မာႏွင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတို႔ ဆက္ဆံေရး အဖုအထစ္မ်ား အလိုလို ေျပလည္သြားမည္မဟုတ္ ဆိုသည့္အခ်က္ ျဖစ္သည္။

ျပည္တြင္း ျပည္ပရွိ ျမန္မာအတိုက္အခံ အမ်ားစုက ယခုအေမရိကန္ အစိုးရသစ္သည္လည္း သူတို႔၏

ကာလၾကာရွည္ မၿပီးမစီးႏိုင္ျဖစ္ေနသည့္ အေရးကို ဆက္လက္ပံ့ပိုးေပးဦးမည္ဟူ၍ ယံုၾကည္ေနၾကသည္။ အတုိက္အခံတုိ႔က သမၼတ ေဟာင္း မစၥတာဘုရွ္၏ သေဘာထား တင္းမာစြာ ရပ္တည္ခ့ဲျခင္းကုိ

ႀကိဳဆုိခ့ဲၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မစၥတာဘုရွ္၏ ႏုိင္ငံျခားေရးမူ၀ါဒကုိ ေ၀ဖန္သည့္ ႏုိင္ငံမ်ားက သူတုိ႔ကုိ "အစြန္းေရာက္သူမ်ား" အျဖစ္ သတ္မွတ္ေတာ့မည္ မဟုတ္ဟုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ေကာင္း ေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္သည္။

မည္သို႔ျဖစ္ေစ သမၼတ အိုဘားမား၏ မိန္႔ခြန္းကို ၾကားရသူ ျမန္မာအမ်ားစုကေတာ့ မိန္႔ခြန္းပါ စာသားမ်ားက သူတို႔ကို (သို႔မဟုတ္) သူတို႔၏ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားကို တိုက္႐ိုက္ရည္ညႊန္း၍ ေျပာဆိုေနသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။

“အဂတိလိုက္စားမႈေတြ၊ လိမ္ညာမႈေတြနဲ႔ အာဏာကို ဖက္တြယ္ေနၾကသူေတြ၊ အတိုက္အခံအသံေတြကို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

17

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ တိတ္ေအာင္ ျပဳၿပီး အာဏာကို ဖက္တြယ္ထားတဲ့သူေတြ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ သမိုင္းရဲ႕ မွားယြင္းေနတဲ့ဘက္မွာ ရွိေနၾကတယ္ဆိုတာ သိရမယ္” ဟူ၍ သမၼတသစ္က ကမၻာ့အာဏာရွင္မ်ားကို စကားဆိုခဲ့သည္။

အိုဘားမားက သူ၏ ႏိုင္ငံသားမ်ားကိုသာ ရည္ရြယ္ေျပာဆိုခဲ့ေသာ္လည္း ကမၻာ့ေဒသအႏွံ႔ အျပားရွိ လူအမ်ားကမူ ဤစကားလံုးမ်ားကို သူတို႔၏အေျခအေနႏွင့္ ဆက္စပ္ခံစားႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။

“ဒီေန႔ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္တို႔ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ျပႆနာေတြဟာ တကယ့္ျပႆနာႀကီးေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒီ ျပႆနာေတြက ႀကီးမား၊ မ်ားျပားလြန္းလွတယ္။ ဒီျပႆနာေတြကို အလြယ္တကူနဲ႔

ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္သလို၊ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ ေျဖရွင္းဖို႔ဆိုတာလည္း မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သိထားဖို႔က 'အေမရိက' က ဒါကို ေျဖကို ေျဖရွင္းလိမ့္မယ္” ဟု သမၼတသစ္က မိန္႔ခြန္းတြင္ ထည့္သြင္းေျပာၾကားသြားသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအဖို႔ဆိုလွ်င္ သမၼတ အိုဘားမား၏ ရွင္းလင္းျပတ္သားသည့္ မိန္႔ခြန္းထဲ၌

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အသံမ်ား၊ မိန္႔ခြန္းမ်ား ပဲ့တင္႐ိုက္ခတ္ ေနသည္ဟု ခံစားၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ၎မိန္႔ခြန္းမ်ားက ရန္အေပါင္းကို ဆန္႔က်င္ေအာင္ပြဲခံႏိုင္ေရးအတြက္ ႐ုန္းကန္တိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ မ်ဳိးဆက္တူ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ ဖက္မ်ားအေပၚ မ်ားစြာ ၾသဇာသက္ေရာက္မႈ

ရွိေနႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သမၼတ အိုဘားမားႏွင့္ မတူသည့္အခ်က္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အမွန္တရားကို အမွန္အတိုင္း ပြင့္လင္းစြာ ေဖာ္ျပေျပာဆိုခဲ့ေသာ္လည္း ယခုတိုင္ ႏိုင္ငံ၏ အျမင့္ ဆံုး အာဏာကို မရယူႏိုင္ေသးဘဲ အိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ခံေနရသည့္ အေနအထားပင္ ျဖစ္ပါသည္။

“သမၼတသစ္ အိုဘားမား က်မ္းသစၥာက်ိမ္ဆိုပြဲတြင္ ေျပာခဲ့သည့္ မိန္႔ခြန္းကဲ့သို႔ ရွင္းလင္း ျပတ္သားသည့္

မိန္႔ခြန္းမ်ဳိးႏွွင့္ ျပည္သူမ်ား အလိုရွိေနသည့္ ေလးစားမႈကို ျပသျခင္း” ဆိုသည့္ အခ်က္ ၂ ခ်က္ကို မည္သည့္ႏိုင္ငံ၌မဆို ျပည္သူမ်ားက ၎တို႔၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ားထံမွ ေမွ်ာ္လင့္ၾကသည္ ဟု နယူးေယာက္တိုင္းမ္ (စ္) သတင္းစာ၏ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္တြင္ ေထာက္ျပထားသည္။

ျမန္မာျပည္သူမ်ားသည္လည္း အလားတူ ရွင္းလင္းျပတ္သားမႈႏွင့္ ေလးစားစြာ ေနရာေပးဆက္ဆံမႈကို ငတ္မြတ္ေတာင့္တ ေနၾကပါသည္။ အကယ္၍ သူတို႔ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနၾကသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားက ကၽြန္မ်ားကဲ့သို႔ မဆက္ဆံဘဲ အလားတူ ေျပာဆို ႏိုင္ခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ သူတို႔ႀကံဳေတြ႔ေနရသည့္

အခက္အခဲမ်ားကို ယခုထက္ပို၍ ၾကာရွည္ ျဖတ္သန္း႐ုန္းကန္ႏိုင္သည့္ သတၱိမ်ား ရၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာျပည္သူတို႔အေနႏွင့္ အလားတူ အားရွိစရာစကားလံုးမ်ားကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ေရြးခ်ယ္ထားသည့္ ေခါင္းေဆာင္ မ်ားထံမွ ၾကားရမည့္အစား ကမၻာတဖက္ျခမ္းရွိ မသက္ဆိုင္သူ တဦးထံမွ

ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကားနာရင္း အားယူကာ ႐ုန္းကန္ေရွ႕ဆက္ေနၾကရသည့္ အျဖစ္ကေတာ့ ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းလြန္းလွသည္။

ေအာင္ေဇာ္ေရးသားသည့္ Burmese Hear an Echo of Their Own Hopes in Obama ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆို ေဖာ္ျပပါသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

18

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဂန္ဘာရီ ျမန္မာျပည္ သြားဦးမည္ MONDAY, 26 JANUARY 2009 20:19 ဧရာဝတီ

ကမၻာ့ ကုသမဂၢ၏ ျမန္မာ ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူး အႀကံေပး အရာရွိ မစၥတာ အီဗရာဟင္ ဂန္ဘာရီသည္ ယခု လကုန္ပိုင္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေအပီ သတင္းဌာနတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

မစၥတာ ဂန္ဘာရီသည္ ယခုလ ၃၁ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔သြားေရာက္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အမည္မေဖာ္ လိုသည့္ သံတမန္တဦးက ေျပာၾကားေသာ္လည္း တရားဝင္ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ျခင္း မျပဳေသးေၾကာင္း သိရသည္။

၎၏ ခရီးစဥ္အတြင္း စစ္အစိုးရႏွင့္ အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔အၾကား

အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး အတြက္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးရန္ ႀကိဳးစားသြားမည္ ဟုလည္း ေအပီက ေရးသားထားသည္။

ကုလသမဂၢ၏ ျမန္မာ့အေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၾကားဝင္ ေဆာင္ရြက္ေပးေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး

ျပည္ပအေျခစိုက္ လူ႔ေဘာင္သစ္ ဒီမိုကရက္တစ္ ပါတီ (DPNS) ၏ ဥကၠဌ ဦးေအာင္မိုးေဇာ္က “အသံုးဝင္တယ္လို႔ေတာ့ ထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အခု အေနအထားကေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္

အေတာ္နည္းတယ္။ သူတုိ႔ေနာက္က ရပ္တည္မယ့္ ႏုိင္ငံေတြၾကားမွာ ကြဲျပားေနတယ္။ အားရစရာ

မေကာင္းဘူး။ ေျပာထားတာေတြ ထိထိေရာက္ေရာက္ ျဖစ္ေအာင္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္း ကိုယ္တိုင္ ပိုၿပီး ႀကိဳးစားသင့္တယ္” ဟု ဧရာဝတီသို႔ ေျပာသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လထဲတြင္ မစၥတာဂန္ဘာရီ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီေရး ႀကိဳးပမ္းမႈမ်ား အလုပ္မျဖစ္၊ လက္ဆုပ္ လက္ကုိင္ျပႏိုင္သည့္ တိုးတက္မႈ တစံုတရာ မရွိဟူ၍ ျပည္ပအေျခစိုက္

ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားႏွင့္ အတိုက္အခံပါတီ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) က ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ကာ ေဝဖန္ခဲ့သည္။

မစၥတာ ဂန္ဘာရီအေပၚ အတိုက္အခံႏွင့္ စစ္အစိုးရ ႏွစ္ဘက္လံုး၏ ယံုၾကည္မႈရွိ မရွိဆိုသည္ႏွင့္

ပတ္သက္၍ လည္း ဦးေအာင္မိုးေဇာ္က “ သူလုပ္ခဲ့ တဲ့ ကိစၥေတြနဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္။ သူ႕ခရီးစဥ္ေတြ ၿပီးေတာ့ မၿပီးေသးဘူး။ ေအာင္ျမင္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ မရေသးဘူး” ဟု ေျပာၾကားသည္။

မစၥတာ ဂန္ဘာရီသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၀၈ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ၎ တႏွစ္တည္းတြင္ စုစုေပါင္း ၄ ႀကိမ္တိုင္တုိင္ သြားေရာက္ခဲ့သည္။

အန္အယ္လ္ဒီ ေျပာေရးဆိုခြင့္ ရွိသူ ဦးဥာဏ္ဝင္းက ရန္ကုန္အေျခစိုက္ ေအအက္ဖ္ပီ သတင္းဌာနကို “က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ မစၥတာ ဂန္ဘာရီကို ေနာက္ထပ္ ႀကိဳဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ခရီးစဥ္ကေန

ရလဒ္ေကာင္း ေတြ ထြက္လာလိမ့္မယ္ မထြက္လာဘူး ဆိုတာကိုေတာ့့ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ ေသခ်ာေပါက္ မသိႏိုင္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

19

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

၀ႏွင့္ စစ္အစိုးရ တင္းမာမႈ တိုးလာေန THURSDAY, 29 JANUARY 2009 18:37 ကိုစိုး

၀ျပည္ ေသြးစည္းညီညြတ္ေရး တပ္မေတာ္ (UWSA) ႏွင့္ ျမန္မာ စစ္အစိုးရ စစ္တပ္မ်ား အၾကား မေျပမလည္ တင္းမာမႈမ်ား တိုးလာေနေၾကာင္း သိရသည္။

ယခုလ ၁၉ ရက္က စစ္ဖက္ေရးရာ လုံၿခံဳေရး အႀကီးအကဲ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္ ဦးေဆာင္သည့္ အဖြဲ႕၀င္ ၃၀ ခန္႔ ပါ၀င္ေသာ အဖြဲ႕သည္ ၀ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံရန္ သြားေရာက္ခဲ့ရာ ၀ေဒသအ၀င္တြင္

၎တို႔၏ လက္နက္မ်ားကို ၀တပ္ဖြဲ႕က သိမ္းဆည္းခဲ့သည္။ သိမ္းဆည္းခဲ့သည့္ လက္နက္မ်ားအား ၂ ဖက္ ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးမႈၿပီးခ်ိန္တြင္မွ ျပန္လည္ ေပးအပ္ခဲ့သည္။ ယင္း ခရီးစဥ္ ေနာက္ပိုင္းမွ စတင္၍ ထိုကဲ့သို႔ တင္းမာမႈမ်ား တိုးလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ၀အဖြဲ႕ႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ားက ေျပာသည္။

တ႐ုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ အေျခစိုက္ ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာသူ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာ ကလည္း

ဒုဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္ႏွင့္ အဖြဲ႕သည္ ရွမ္းျပည္နယ္ ပန္ဆန္း ေဒသရွိ UWSA ဌာန ခ်ဳပ္သို႔ သြားေရာက္၍ လက္နက္စြန္႔ေရး ေဆြးေႏြး ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။

၀အဖြဲ႕ကို ေလ့လာေနေသာ မန္းအိုက္ဖုန္းကမူ ဒု ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္သည္ ၀ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံ၍ ၀ေဒသ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးႏွင့္ စီးပြားေရးရာ မ်ားကို ေဆြးေႏြးျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ လာမည့္ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး UWSA ၏ အေျခအေနကို ေလ့လာျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။

စစ္အစိုးရက ၎တို႔၏ အေျခခံဥပေဒကို ယမန္ႏွစ္ ေမလ အတြင္း၌ အတည္ျပဳခဲ့ ၿပီးေနာက္ ယင္းအေျခခံ ဥပေဒမွ ထြက္ေပၚလာသည့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အသစ္အား လာမည့္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပရန္ ေၾကညာခဲ့သည္။ ထို ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ေထာက္ခံမႈရရွိရန္ ဆန္႔က်င္ဘက္

အဖြဲ႕အစည္းမ်ားသို႔လည္း ကုိယ္စားလွယ္ လႊတ္၍ စည္း႐ုံး လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္သည္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲေနာက္ပိုင္း၌ UWSA အပါအ၀င္ လက္နက္ကိုင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕မ်ား

လက္နက္စြန္႔ေရး အတြက္ စစ္အစိုးရက ဖိအားေပးရန္ အစီစဥ္ရွိေၾကာင္းလည္း သိရသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ဒီဇင္ဘာ ၅ ရက္တြင္ ႀတိဂံတိုင္းမႉး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ၿဖိဳး က UWSA တပ္မဟာ ၄၈၆ မွ

ဗိုလ္မႉးႀကီး စိုင္းဆမ္ ႏွင့္ ပန္ဆိုင္းၿမိဳ႕ေတာင္ဘက္ရွိ မုန္းေပါက္နယ္ေျမတြင္ေတြ႕ဆုံ၍ လက္နက္ႏွင့္

ၿငိမ္ခ်မ္းေရးလဲလွယ္ရန္ ဖိအားေပးမႈကို ၀ ဘက္က ျငင္းဆိုခဲ့ေၾကာင္း သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ သတင္းစဥ္မွ အယ္ဒီတာ ဦးခြန္ဆုိင္းက ေျပာ သည္။

ယခုလဆန္းပိုင္းကလည္း UWSA အဖြဲ႕က ၎တို႔၏ ေဒသအား ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ အထူးေဒသအျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးရန္ တင္ျပခ်က္ကို ျမန္မာစစ္အစိုးရဘက္က တုံ႔ျပန္ျခင္းမရွိေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ ၀ အဖြဲ႕က

“ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ၀ ျပည္နယ္ အစိုးရ အထူးအုပ္ခ်ဳပ္ေရးေဒသ”ဟူေသာ အသုံးကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သုံးစြဲ ေနေၾကာင္း သိရသည္။

UWSA ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူခဲ့သည့္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္က စတင္၍ ျမန္မာစစ္အစိုးရက ၀ ေဒသကို “ရွမ္းျပည္နယ္ အထူး ေဒသ ၂ ”အျဖစ္ သတ္မွတ္ သုံးစြဲခဲ့သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

20

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ၀ ျပည္ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးပါတီ(UWSP)ကလည္း စစ္အစိုးရ က်င္းပသည့္ အမ်ိဳးသားညီလာခံသို႔ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ အတြင္းက တက္ေရာက္၍ ယင္း ၀ ျပည္နယ္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္အတြက္ ေတာင္းဆိုခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။

ယခုအခါ UWSA တပ္ဖြဲ႕၀င္ ၂၀၀၀၀ ခန္႔ကုိ ထိုင္း-တ႐ုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ တေလွ်ာက္တြင္ တပ္ျဖန္႔ခ်ထား ေၾကာင္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္ ေအာက္ဘက္တြင္လည္း ၆၀၀၀၀ မွ ၁၂၀၀၀၀ ခန္႔ရွိေသာ ၀ ႐ြာသားမ်ားအေျခခ်ေနထိုင္ လွ်က္ရွိေၾကာင္း ေလ့လာသူမ်ားက ေျပာသည္။

ပရိသတ္ ရင္ဘတ္ကို ထိေအာင္႐ိုက္သူ Iron Cross (IC) ေတးဂီတဝုိင္း FRIDAY, 30 JANUARY 2009 18:34 ဧရာဝတီ

ကိုခရမ္းသည္ ဂီတ ေလာက ထဲသို႔ ဝင္ခါစတြင္ Section Player အျဖစ္ လုိက္လံ တီးခတ္ခဲ့ ေသာ္လည္း လိဒ္ဂစ္တာသမား ေတးေရး ေစာဘြဲ႕မႉး တည္ေထာင္သည့္ Iron Cross (IC) ေတးဂီတဝုိင္း စတင္ခ်ိန္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ကတည္း က ဒရမ္မာအျဖစ္ ပါဝင္တီးခတ္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ယခုအခါ IC ေတးဂီတအဖြဲ႕

တည္ေထာင္သည္မွာ ၁၇ ႏွစ္တာ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ကြယ္လြန္သူ ေစာဘြဲ႕မႉးမွအပ က်န္သည့္ တီးဝိုင္းအဖြဲ႕ဝင္မ်ားႏွင့္ ဝိုင္း စတင္ခ်ိန္က အတိုင္း ၿပိဳကြဲျခင္း၊ က်ဆံုးျခင္းမရွိဘဲ ရပ္တည္ဆဲျဖစ္သည္။ ယင္းေတးဂီတအဖြဲ႕၌ ဒရမ္မာအျဖစ္သာမက တီးဝိုင္း ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကိစၥရပ္မ်ားတြင္ တာဝန္ရွိသူတဦးအျဖစ္ အဆံုးအျဖတ္ေပးႏိုင္ေသာ ကိုခရမ္းကို ဧရာဝတီက ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။ ဒရမ္မာ ကိုခရမ္း ေမး။

။ ကိုခရမ္းက ဒရမ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ပညာကို

ေျဖ။

။ လူက ေမြးကတည္းကေတာ့

ဘယ္လုိေလ့လာခဲ့ပါသလဲ။

ဘာမွတတ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူးေလ။ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာက ဂီတနဲ႔ ပတ္သက္ တဲ့ ေက်ာင္းဆိုတာလည္း

သတ္သတ္မွတ္မွတ္ရွိတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီ စတီရီယုိပိုင္းက ပိုဆိုးတာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ ထက္ တတ္တဲ့၊ သိတဲ့

ေရွ႕လူေတြဆီမွာနည္းနာခံ၊ တပည့္ခံၿပီးသင္ယူခဲ့ရတာပဲ။ က်ေနာ့္ဆရာက ကိုေဇာ္ဝင္းရွိန္ ပါ။ Play Boy တို႔ Aces တို႔ကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ျမင္ဆရာေတြေပါ့။

က်ေနာ္က ဒီပညာကို တတ္ခ်င္လြန္းလို႔ကို ရေအာင္ယူခဲ့တာ။ အလယ္တန္း တက္ေနတုန္း

စာဆက္မသင္ခ်င္ ေတာ့ဘူး။ စိတ္လည္းမပါဘူး။ လူက ဂီတသံၾကားရင္ကို မေနႏိုင္တာ။ အဲဒီ

တူရိယာေတြၾကားမွာပဲ ေပ်ာ္ေနခ်င္ တာေလ။ က်ေနာ္လုပ္ခ်င္တာက ဒါပဲ .. ဒီေတာ့ က်ေနာ္က

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

21

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ မိဘေတြကို ေတာင္းဆိုတယ္။ က်ေနာ့္ကို ေက်ာင္း ထုတ္ပါ .. မထုတ္ရင္လည္း က်ေနာ့္ဟာက်ေနာ္ ရေအာင္ထြက္မယ္ ဆိုၿပီး လုပ္တာဗ်။

ေရွးကလမ္းေဖာက္ခဲ့တဲ့ ဆရာေတြကို သိပ္ေက်းဇူးတင္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္

ခုကေလးေတြသိေအာင္ရွင္းျပ ခ်င္တယ္။ ကိုသန္းႏို္င္ဆို ဒရမ္းအရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ။

ကိုေအာ္စကာသန္းတင္ဆိုရင္လည္း အရမ္းေလးစားဖို႔ ေကာင္းတယ္။ ဒါေတြ မွတ္တမ္းမရွိဘူး။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ လုပ္ႏိုင္တဲ့ သူေတြရွိရင္ လုပ္ေစ ခ်င္တယ္။ ေမး။

။ စတိတ္႐ႈိးတီးတဲ့အခါမွာ အာရွက တျခားေရာ့ခ္ဘန္ေတြနဲ႔ IC နဲ႔ ဘယ္လိုကြာျခား ပါသလဲ။

ေျဖ။

။ မတူဘူးဗ်။ အထူးသျဖင့္ ထိုင္းက ေရာ့ခ္ဘန္ေတြေပါ့ဗ်ာ။ ထိုင္းက The Sun Band ကိုဖိတ္ၿပီး

က်ေနာ္တို႔ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပဲြ ပံုစံမ်ိဳးလုပ္ဖူးတယ္။ သူတို႔တီးတာက ပံုေသနည္းဆန္တယ္။

ပံုေသနည္းအတိုင္း ဆိုေတာ့ တီးတာ သက္ေသာင့္သက္သာမရွိဘူး။ စိတ္လႈပ္ရွားဖို႔မေကာင္းဘူး။

က်ေနာ္တို႔က်ေတာ့ စိတ္ကူးတည့္ သလို တီးတာ။ စင္ေပၚေရာက္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔ IC က Team work လည္းေကာင္းေတာ့ အားလံုးကညီညြတ္ၿပီး ဘယ္သူနဲ႔တူတယ္ရယ္လို႔ကို မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ကိုယ့္စတိုင္နဲ႔ကိုယ္ကို အားလံုး ေျမာက္ကုန္ၾကတာ။ ေမး။

။ အသက္ႀကီးလာရင္ေကာ ေရာ့ခ္ေတြပဲ ဆက္တီး ေနဦးမွာလား။

ေျဖ။

။ အသက္ႀကီးလာရင္ေတာ့ လုပ္ခ်င္တာရွိတယ္ဗ်။ အဲဒါက Jazz Rock ေလ။ ဒရမ္ရယ္

ေဘ့စ္ရယ္ ၂ ေယာက္တည္းတီးရတာ။ တကယ့္ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး။ သူက အဆိုသမားက သိပ္အဓိကမက်ဘူး။ အဲဒီ အမ်ိဳးအစားက သံစဥ္ေတြတင္မဟုတ္ဘူး တီးတဲ့သူေတြကပါ တန္ဖိုးရွိေနတာ။ တပုဒ္လံုးကို ၁၅ မိနစ္စာေလာက္ရွိတယ္ဗ်ာ။ ပန္႔ခ္ေတြ ေမာ္ဒန္ေရာ့ခ္ေတြ၊ ေအာ္လ္တာေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးတီးဖူးတယ္။ မတူဘူးဗ်ာ။ က်ေတာ္ၾကည့္ဖူးသမွ်ေတာ့ အဲဒီအမ်ိဳးအစားကိုတီးတာ အသက္ ၆၀

အရြယ္ေလာက္ႀကီးေတြ။ ဒါေပမယ့္ လူငယ္ေတြထက္ ေတာ္ေတာ့္ကို လက္ေစာင္းထက္တယ္ဗ်။ အဲဒါမ်ိဳး ႀကီးလာရင္လုပ္ခ်င္တယ္။ ေမး။

။ ေကာ္ပီနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ကိစၥကို လူေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးသ႐ုပ္ခြဲၾကတယ္။ ကိုခရမ္းေကာ

ေျဖ။

။ ေကာ္ပီနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ကိစၥက ခဏခဏ ရွင္းဖူးတယ္။ ေကာ္ပီကို ေဝဖန္တဲ့သူေတြကေကာ

ဘာေျပာခ်င္ ပါသလဲ။

ဂီတကို တကယ္သိလို႔၊ ေလးစားလို႔ေျပာတာလား .. တမင္မလိုတဲ့ဘက္က ရန္လုပ္ခ်င္လို႔ ေျပာတာလား ဆိုတာကို ခြဲျခား ဖို႔ လိုမယ္ထင္တယ္။ ျမဴးဇစ္ ဆိုကတည္းကိုက ေကာ္ပီပဲတီးတီး Own Tune ပဲတီးတီး

တူတူပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ ဟုတ္ၿပီ .. Own Tune ပဲတီးၾကမယ္ ဆိုပါေတာ့ .. က်ေနာ္တို႔ ဒီေန႔လုပ္ေနတဲ့ ျမဴးဇစ္ ပံုစံက ဘယ္ကလာတာလဲ။ ဒီအေငြ႕အသက္ေတြနဲ႔ ကင္းႏိုင္မလား။ က်ေနာ္တို႔လုပ္ေနတာကိုက

ျမန္မာ့ဂီတစစ္စစ္မဟုတ္ဘူး။ ဒါကိုလက္ညႇိဳး ေငါက္ေငါက္ထိုး ေျပာၾကတာေတာ့ မတရားဘူးထင္ပါတယ္။ ကုိယ့္ရာဇဝင္ ကိုယ္ ေရးရတာပဲ။ ဂီတကို ဂီတလိုပဲ ခံစားသင့္တယ္။ ဂီတကို ခံစားမွာလား အျပစ္ေျပာမွာလား ။ ေကာ္ပီေရးတဲ့သူေတြကလည္း သီခ်င္းကို ပစ္စလက္ ခတ္

ေရးၾကတဲ့သူေတြမဟုတ္ဘူး။ မူရင္းသီခ်င္းကို ေသခ်ာနားေထာင္ၿပီးမွ အဓိပၸာယ္ မပ်က္ေအာင္ေရးလာၾကၿပီ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

22

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေမး။ ။ IC ရယ္လို႔ ျဖစ္လာပံုေလး အၾကမ္းဖ်င္း ရွင္းျပေပးပါဦး။ ေျဖ။

။ အစကေတာ့ က်ေနာ္တို႔အားလံုး Section လိုက္တီးေနၾကတာ။ က်ေနာ္ေကာ၊ ဗညားေကာ၊

ခင္ေမာင္ သန္႔ ေကာေပါ့။ ဘြဲ႕မႉးႀကီးကေခၚရင္လည္း လာတီးလိုက္၊ တျခားမွာလည္း သြားတီးလိုက္

လုပ္ေနရင္း ဒီလိုလုပ္ ေနတာထက္ Section လံုးဝမတီးဘဲ ေနၾကမယ္။ ဝိုင္းတခု လုပ္ၾကမယ္ ဆိုၿပီး

ဆံုးျဖတ္ၾကတာ။ တကယ္ေတာ့ အဲဒါကမလြယ္ဘူး။ Section တီးတာက ပိုက္ဆံအရမ္းရတယ္ေလ။ မတီးဘဲ ေတာင့္ထားဖို႔ကမလြယ္ဘူး။

ဆိုလိုတာက Section ကို လက္မလည္ေအာင္ တီးေနရာကေန လံုးဝရပ္လိုက္ရေတာ့ အလုပ္ေတြ အားသြားၾက တယ္ဆိုတာ ေျပာခ်င္တာပါ။ အဖြဲ႕အေနနဲ႔က နာမည္မရွိေသးေတာ့

အလုပ္သိပ္မျဖစ္ေသးတာကို ေတာ္ေတာ္ ေလး ေတာင့္ခံၾကရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေတာင့္မခံႏိုင္ရင္ IC ဆိုတာလည္း ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။

ေမး။

။ IC ဆိုၿပီး ဒီေလာက္

ႏွစ္ၾကာၾကာ ရပ္တည္လာႏိုင္တာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ။

ေျဖ။

။ အဓိကက

က်ေနာ္တို႔တေယာက္နဲ႔တေယာ က္ ခ်စ္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့

အားလံုးကညီတယ္။ စည္းကမ္း

ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႕ထဲမွာ က်ေနာ္နဲ႔ ဗညားႏိုင္ကအႀကီးဆံုးပဲ။ အဖြဲ႕နဲ႔ပတ္သက္သမွ် က်ေနာ္တို႔

ႏွစ္ေယာက္ ဆံုးျဖတ္ရင္ အားလံုးကသေဘာတူတယ္။ ပြဲငွားတာကအစ တခ်ိဳ႕ကိစၥဆို မဟုတ္တာေတြ ဘာေတြ ပါလာရင္ က်ေနာ္က အဖြဲ႕ကိုေတာင္ ေပးမသိေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္၊ ရွင္းလိုက္တယ္။ မဟုတ္ရင္ အလကား စိတ္ညစ္ရတာပဲရွိမယ္။

တခ်ိဳ႕ကန္ထ႐ိုက္ေတြက လူလည္က်တာ ေတြရွိတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြဆို က်န္တဲ့သူေတြကို ေပးကို

မသိေတာ့တာ။ တခါတေလ တျခားကပတ္ၿပီး ဝင္လာတာမ်ိဳး၊ ဥပမာ - ခ်စ္စမ္းေမာင္ ကိုျဖစ္ျဖစ္ တျခား တေယာက္ေယာက္ ကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကန္ထ႐ိုက္က ကပ္ဝင္ရင္လည္း သူတို႔က ကိုခရမ္းကို ေျပာပါ။ ကိုဗညားကိုေျပာပါဆိုၿပီး လႊဲလိုက္တာပဲ။ က်ေနာ္တို႔လုပ္သမွ် ဆံုးျဖတ္သမွ်လက္ခံတာရယ္၊

က်ေနာ္တုိ႔ကလည္း မဟုတ္တာ မလုပ္တာ ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ဘူး ဆိုတာ သိထားတာရယ္၊ ဒါနဲ႔ပဲ

ဒီအဖြဲ႕ကသြားေနၾကတာ။ ၿပီးေတာ့ အားလံုးက ညီအစ္ကိုေတြလိုပဲ စလိုက္ ေနာက္လိုက္နဲ႔ ဆိုေတာ့ ပင္ပန္းတယ္ မထင္ရဘူး။

အငဲဆို အတည္ေပါက္ေျပာေနရင္း ဝင္ဝင္ေနာက္တတ္တယ္။ တေယာက္အက်င့္ကိုလည္း တေယာက္က သိ ထားတယ္။ အငဲဆိုရင္ ေဆးလိပ္အရမ္းႀကိဳက္တယ္။ ေဆးလိပ္မေသာက္ရတဲ့ ေနရာေရာက္ရင္ စိတ္ေတြတိုေန ေရာ။ ခ်စ္စမ္းေမာင္ က်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ညီအငယ္ဆံုးေလးလိုပဲ။ မ်ိဳးႀကီးလည္း ဒီတိုင္းပဲ။

အားလံုးက အလုုပ္လုပ္ရင္လည္း အလုပ္နဲ႔ တူေအာင္လုပ္တယ္။ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

23

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေဝဖန္လို႔ကေတာ့ ႀကိဳက္သေလာက္ ေဝဖန္၊ လက္ခံတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ထြက္လာတဲ့ Product က ေတာ္ေတာ္ကို တကယ့္ ကို ေက်နပ္စရာေကာင္းတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေလးျဖဴနဲ႔ ဂ်ပန္ကလုပ္တဲ့ ေဂ်

အာဆီယံ ပြဲမွာ သြားတီး ၾကတုန္းက အရမ္းအားေပးၾကတာ။ သူတို႔က ဘာလို႔အားေပးတာလဲဆိုေတာ့ ဒီအသက္ဒီအရြယ္ႀကီးေတြ အထိ ဒီဘန္ေကာ၊ အဆိုေတာ္ေကာ မကြဲဘဲ ဒီအတိုင္းရွိေနတာကို သေဘာက်ေလးစားတာတဲ့။ ေမး။

။ IC ကို အင္တာဗ်ဴးအတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ခ်ဥ္းကပ္ဖို႔ခက္တယ္၊

ေျဖ။

။ ေဘးက ၾကပ္ေပးၾကတာဗ်။ ေဘးကတခ်ိဳ႕က IC ကို ကုိယ့္ဘာကိုယ္ ဝင္လို႔မရဘူး

ဆက္ဆံေရး မေျပျပစ္ဘူးလို႔ ေျပာေနတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကိုခရမ္း ဘာေျပာခ်င္ပါသလဲ။

ေဟာက္ထုတ္ လိမ့္မယ္၊ ဘာညာေျပာၾကတာနဲ႔ လူရွိန္ေနတာဗ်။ က်ေနာ္တို႔အားနည္းခ်က္ကလည္း တခုေတာ့ရွိတယ္၊ အႏုပညာကိစၥ ျမဴးဇစ္ကိစၥကိုဆို လာခဲ့ အခ်ိန္မေရြးပဲ ေျပာမယ္။ မဟုတ္တာေတြ ေပါက္ပန္းေသးေတြေတာ့ လာမေမးနဲ႔ ေလဗ်ာ။ IC ကို ေမးမယ္ဆိုရင္ အိုင္စီအေၾကာင္းေတာ့ သိသင့္တာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား။

အႏုပညာသမားေတြကို လူေတြက ႀကီးက်ယ္တယ္ ထင္ၾကတယ္။ တကယ္က မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ..။

က်ေနာ္တို႔ ေျပာခ်င္တာ ဂီတ အေၾကာင္း .. ဂီတအေၾကာင္းေမးမယ္၊ ေျပာမယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္မေရြးပါ။

ေနာက္တခုက က်ေနာ္ တို႔ပစၥည္းေတြက အီးပီစီ မီးနဲ႔တီးလို႔ိမရဘူး Watt တအားမ်ားတာ။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကိုငွားရင္ စရိတ္ကမ်ား တယ္။ စပြန္စာ မရွိလို႔ မရဘူး။ တခ်ိဳ႕ကန္ထ႐ိုက္ေတြက စရိတ္ခ်ံဳ႕ခ်င္တယ္ .. အလြယ္လုပ္ခ်င္တယ္။ အဲဒါမ်ိဳး က်ေနာ္တို႔နဲ႔မရဘူး။ က်ေနာ္တို႔

သတ္မွတ္ထားတဲ့စည္းကမ္းအတိုင္းပဲ သြားတယ္။ လက္ခံႏုိင္ရင္လာ။ မွန္တဲ့သူ ေတြနဲ႔ေတာ့ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ျဖစ္တယ္။ ကလိန္ကက်စ္ေတြနဲ႔ဆို မရဘူး။ ေမး။

။ IC က စက္ပစၥည္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း ေတာ္ေတာ္ ဂ႐ုစုိက္တယ္လို႔ ၾကားတယ္။

ေျဖ။

။ ဟုတ္တယ္ဗ် ..။ တီးဝိုင္းတဝိုင္းလုပ္တယ္ ဆိုတာကဗ်ာ .. တီးတဲ့သူ ေကာင္းေကာင္းရွိမယ္ ..

ဆိုတဲ့ သူ ေကာင္းေကာင္းရွိမယ္ .. ျမဴးဇစ္သမားဆိုတာက အသံနဲ႔ ပရိသတ္ရဲ႕ ရင္ဘတ္ကို ထိေအာင္ လုပ္ရမွာ မဟုတ္ လား။ အဲဒီမွာ စက္ပစၥည္းကိုယ္ပိုင္မရွိဘူးဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အလုပ္လုပ္လို႔ ေကာင္းေတာ့မလဲ။ ကိုယ့္စက္ ကိုယ့္ပစၥည္း မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ေတာ္ေတာ့္ကို

စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရတယ္။ စက္ပစၥည္းကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ က ခေရဇီျဖစ္တယ္။

စတူဒီယုိနဲ႔ပတ္သက္လို႔က ခ်စ္စမ္းေမာင္က ဝါသနာပါတယ္။ သူ႔ေယာကၡမ သင္းအုပ္ဆရာ

ဆရာေဒးဗစ္ကလည္း အရမ္းအားေပးတယ္။ ပစၥည္းေတြ ဝယ္ေပးထားတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ရာစုသစ္

စီးရီးမွာ Auto Mixing စသံုးေနၿပီ။ Pro Tool ဆိုတာတခုဆို ေဒၚလာ ၄၀၀၀၀ ေပးရတယ္။ အဲဒါမွာေတာ့ ကုမၸဏီက ေတာ္ေတာ္ေလး အံ့ၾသတာ။ ျမန္မာလိုႏိုင္ငံေလးက Band တခုက ဒီလို ပစၥည္းမ်ိဳးမွာတယ္

ဆိုတာ မယံုခ်င္ဘူး။ “ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္” တုန္းကဆို ေငြေဆာင္က ဟိုတယ္မွာကို အားလံုးတီးတာ။ အရသာက စတူဒီယိုထဲမွာ တီးတဲ့အတိုင္းပဲ။ ခ်စ္စမ္းေမာင္ ဖမ္းတာေလ။ ေမး။

။ IC က စင္ေပၚေရာက္သြားရင္ အားလံုး ျမဴးႂကြၿပီး အေပးအယူ သိပ္မွ်တယ္ဆိုတာနဲ႔

ေျဖ။

။ ဒါလား။ က်ေနာ္တို႔အဖြဲ႕မွီဝဲတာကေတာ့ ေရပဲဗ်။ ေရေသာက္ၿပီး တီးၾကတာ။ ေျပာရင္ ယံုခ်င္မွ

ပတ္သက္လို႔ တခ်ိဳ႕က ဘာေတြမ်ားမွီဝဲလည္း သိခ်င္ေနၾကတယ္။ ေျပာျပပါဦး။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

24

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ယံု မယ္။ တခါက စီးကရက္စက္႐ံုတ႐ံုကလုပ္တဲ့ ပြဲမွာ .. စက္႐ုံပိုင္ရွင္ကလည္း ႏိုင္ငံျခားသားဆုိေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို မတီးခင္ ဘာလိုခ်င္လဲ၊ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ .. လုပ္ခ်င္တာျဖစ္ေစရမယ္။ အရက္လား၊ ဘီယာလား၊ မူးယစ္ေဆး လား ႀကိဳက္တာေျပာ .. အဲလို လာေမးတာ။

က်ေနာ္တို႔က မတီးခင္ ကိုယ့္ဘာသာ ထိုင္ေနၾကတာေလ။ ပံုစံေတြကလည္း မထံုတက္ေတးနဲ႔၊ ဒီတိုင္း ထိုင္ေန တာ။ အဲဒါက်ေနာ့္လာေမးေတာ့လည္း ေရေပးပါ၊ ေလးျဖဴသြား ေမးေတာ့လည္း ေရပဲေပး

ေရေသာက္မယ္ ဆို ေတာ့ အဲဒီလူကမယံုဘူး၊ ေရကေတာ့ရွိတယ္ေလ ၊ က်ေနာ္သိခ်င္တာ မူးယစ္ေဆး တခုခုယူမလား၊ အရက္လား ဆိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး ေရပဲ ၊ အဲလိုေျပာေတာ့ သူကသိပ္မေက်နပ္ခ်င္ဘူး။ စင္ေပၚလည္းေရာက္ေရာ က်ေနာ္တို႔ အားလံုး ေျမာက္လိုက္တာ ဆိုတာ .. အဲဒီသူေဌးက ဘာေျပာလဲ

ဆိုေတာ့ သူ မေလးရွားျပန္ေရာက္ရင္ မေလး က ဘန္ေတြကို ျမန္မာျပည္မွာ ဘာမူးယစ္ေဆးမွမမွီဝဲဘဲ အသားကုန္ ေျမာက္ေအာင္တီးႏိုင္တဲ့ ဘန္တခုရွိတယ္လို႔ ေျပာမယ္တဲ့။

ဟုတ္တယ္ဗ် အရက္ေသာက္ထားမွ၊ မူးယစ္ေဆး မွီဝဲထားမွ၊ ေကာင္းေနမွ တီးလို႔လမုိင္းကပ္တယ္ဆိုတဲ့ သူေတြ ကို က်ေနာ္သိပ္ေျပာခ်င္တာပဲ။ မူးေနမွေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ ေကာင္းႏိုင္ေတာ့မွာလဲဗ်ာ ..

မွားကုန္ေတာ့မွာေပါ့။ တခ်ိဳ႕ခ်ာတိတ္ေတြ ပြဲမွ မစေသးဘူး ေဒါင္ခ်ာစိုင္းေနၿပီ .. တီးမယ္ ဆိုမယ္ဆိုရင္

တမ်ိဳးမ်ိဳးမွီဝဲမွ ဆိုတာႀကီးက စြဲေနၾကၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ ထဲမွာဆို က်ေနာ္၊ ဗညား၊ ခ်စ္စမ္းေမာင္၊ မ်ိဳးႀကီး .. အရက္၊ ဘီယာ လံုးဝမေသာက္ဘူး။ ခင္ေမာင္သန္႔နဲ႔ အငဲက တခါတေလ ဘီယာေလး နည္းနည္းပါးပါး ေသာက္တယ္ ဒီေလာက္ပဲ။ ေမး။

။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဂီတေလာကနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာေျပာခ်င္ပါသလဲ။ အမ်ိဳးသမီးအဆိုေတာ္ေတြ

ေျဖ။

။ ဂီတေလာကကေတာ့ ပ်က္စီးသေလာက္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အဓိကက လူေတြက ကိုယ့္တန္ဖိုး ကိုယ္

ရွားပါးေနတဲ့ကိစၥ၊ ခိုးကူးေခြျပႆနာေတြကို ကိုခရမ္းအေနနဲ႔ သံုးသပ္ပါဦး။

မထိန္းတာ၊ မျမႇင့္တာပဲ။ နာမည္ေတြနဲ႔ေတာ့ မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ မိုးရြာတုန္းေရခံရမယ္ဆိုၿပီး လာသမွ်ပြဲလက္ခံ၊ ဇာတ္ပြဲနဲ႔လည္းဆို .. ဟိုရြာတီးဝုိင္း ဒီရြာတီးဝိုင္းနဲ႔လည္းဆို .. အဲလိုေတြ

လုပ္ေနၾကေတာ့ ပ်က္ကုန္ေရာ။ တန္ဖိုး မရွိေတာ့ဘူး။ ခုိးကူးျပႆနာကေတာ့ ရွင္းလို႔မရတဲ့ ျပႆနာပဲ။ ဘယ္လိုမွ ရွင္းလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး။ အမ်ိဳးမ်ိဳးႀကိဳး စားၾကၿပီးၿပီ။ မရဘူး။ တခုရွိတာက ကိုယ္က တကယ္

တန္ဖိုးရွိေအာင္ လုပ္ထားရင္ မူရင္းဝယ္မယ့္ ပရိသတ္ ရွိေနပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးအဆိုေတာ္ကိစၥကလည္း ခုနကေျပာသလိုပဲ။ မရွိေတာ့ဘူး၊ ႏိုင္ငံျခား ထြက္တဲ့သူက ထြက္။ ကိုယ့္တန္ဖိုးကိုယ္မျမႇင့္ဘဲ ေတြ႕ကရာသီခ်င္းကို ေတြ႕ကရာေနရာမွာ ပိုက္ဆံရၿပီးေရာ လိုက္ဆိုတဲ့ သူေတြက မ်ားေနၿပီ။ ေမး။

။ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းအတြက္ လုပ္တဲ့ ပြဲအေၾကာင္း ေျပာျပေပးပါဦး။

ေျဖ။

။ အဲဒီပြဲကေတာ့ အားရစရာအေကာင္းဆံုးပဲ။ ပရိသတ္ေတြရဲ႕ေစတနာရယ္၊ IC ကို

ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အားေပးတယ္ဆိုတာရယ္ ေတြ႕ရတာပဲ။ ၿပီးေတာ့ ေလးျဖဴဝင္ဆိုတာလည္း

ပါတာေပါ့။ စုစု ေပါင္း က်ပ္ သိန္း ၁၈၀၀ ေက်ာ္ရတယ္။ စားရိတ္ေတြႏုတ္ရင္ သိန္း ၁၃၀၀ က်န္တယ္။

အဲဒီမွာ က်ေနာ္တို႔က မေပ်ာက္ပ်က္မယ့္ အလွဴကိုလွဴခ်င္တာဆိုေတာ့ ပ်ဥ္စလူေက်းရြာမွာ သိန္း ၃၆၀ တန္ အထက္တန္းေက်ာင္း တေက်ာင္း၊ ဘုရားလွ ေက်းရြာမွာ သိန္း ၂၅၀ တန္ မူလတန္းေက်ာင္း

တေက်ာင္း လွဴတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေဆးေပးခန္းအတြက္ သိန္း ၂၅၀။ ဒါေတြက သီတဂူ ဆရာေတာ္ႀကီး ရွင္ဉာဏိႆရ ကတဆင့္လွဴတာ။ သြားလွွဴၾကေတာ့ အားလံုးလိုက္လာ တယ္။ ခ်စ္စမ္းေမာင္တို႔ေကာ၊

ခင္ေမာင္သန္႔တို႔ေကာ ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးက မွတ္မွတ္ရရ မိန္႔တယ္ဗ် “မင္းတို႔က ဟီး႐ိုးပဲ … ေအး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

25

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ငါလည္း ဟီး႐ိုးပဲ” တဲ့။ IC မွာက ဗုဒၶ ဘာသာက ႏွစ္ေယာက္ ခရစ္ယာန္က ႏွစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ MYC ဘုရားေက်ာင္းနဲ႔ ႏွစ္ခ်င္း အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကိုလည္း သိန္း ၂၀၀ စီလွဴတယ္။ သူတို႔လည္း နာဂစ္ဒုကၡသည္ေတြအတြက္ ကူညီေနတာ ဆိုေတာ့ေလ … ။

ေမႏွင္းဆီ ျမန္မာအက တပုဒ္ ၅၀၀ THURSDAY, 29 JANUARY 2009 15:56 ေအာင္သက္ဝိုင္း

http://www.irrawaddy.org/bur/index.php?option=com_content&view=article&id=656:2009 -01-29-08-58-05&catid=2:article&Itemid=14

ဒီေနရာဟာ အိႏၵိယ ေဘာလိ၀ုဒ္ ရုပ္ရွင္ ရုိက္ကြင္းထဲက ဇာတ္၀င္ ေတးသီခ်င္း သီဆိုတဲ့ ေနရာ

မဟုတ္သလို ကမၻာေက်ာ္ အဆိုေတာ္ မက္ေဒါနားရဲ႕ စင္တင္ ေတးဂီတ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲ တင္ဆက္ေနတဲ့ ေနရာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။

ဒီေနရာက ရန္ကုန္ျမိဳ႕လယ္ေခါင္ ပန္းဆိုးတန္း လမ္းမၾကီးေပၚမွာ ျဖစ္ၿပီး အမ်ဳိးသမီးတဦး ျမဴးႂကြတဲ့ ေတးသီခ်င္း ေတြနဲ႔အတူ စည္းခ်က္ညီညီ အမွန္တကယ္ ကေနပါတယ္။

လူအမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္ ရယ္ေမာေစဖို႔ ကျပ ေဖ်ာ္ေျဖေနတဲ့ ေမႏွင္းဆီ (ဓာတ္ပံု - ေအာင္သက္ဝိုင္း/ဧရာဝတီ) သူမရဲ႕ေဘးမွာ လူေပါင္းမ်ားစြာက ရပ္ၾကည့္ေငးေနၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕လူေတြကၿပဳံးေနၿပီး တခ်ဳိ႕လူေတြက အူလႈိက္ အသည္းလႈိက္ ရယ္ေမာေနၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ အထူးအဆန္းပမာ စူးစမ္းဆင္ျခင္ၿပီး

သူမကို စုိက္ၾကည့္ေန ၾကေလရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ သူမကေတာ့ ဘယ္သူကိုမွ ဂရုမစိုက္ဘဲ ေတးသြားအတုိင္း ဟန္ခ်က္ညီညီ ကၿမဲကေနတယ္။

မိတ္ကပ္ေတြ ထူပိန္းေနေအာင္ လိမ္းထားတဲ့ သူမရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွာ ေခၽြးေတြက မိုးေရေတြလို ဒလေဟာ

စီးက်ေနေပမယ့္ ေျခလက္ေတြက မရပ္မနား လႈပ္ရွားေနတယ္။ သူမက အျဖဴေရာင္ ခပ္ညစ္ညစ္ အက်ႌနဲ႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

26

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေဘာင္းဘီကို ၀တ္ဆင္ထားၿပီး ေခါင္းမွာ အနက္ေရာင္ မ်က္မွန္တလက္က ဆံႏြယ္ေတြနဲ႔အတူ ေရာေထြးေနတယ္။

“ေမႏွင္းဆီ ျမန္မာအက တပုဒ္ 500 ks” ဆိုတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ အျဖဴေလးနဲ႔ အနက္ေရာင္ ကက္ဆက္ေလး တလုံး သူမရဲ႕ေဘးမွာ ရွိေနၿပီး ကက္ဆက္ထဲက ထြက္ေပၚေနတဲ့ ေတးသီခ်င္းေတြက အိႏၵိယ

ေတးသီခ်င္းေတြပါ။ သူမဟာ ေတးသီခ်င္းတပုဒ္ ေငြက်ပ္ငါးရာနဲ႔ လူေတြကို ကျပေဖ်ာ္ေျဖ အသုံးေတာ္ ခံေနတဲ့ ကေခ်သည္ တဦးဆိုရင္ မမွားႏုိင္ပါဘူး။

အရွက္အေၾကာက္ ႀကီးလွတဲ့ ျမန္မာလူမႈ အသိုင္းအ၀န္းမွာ အမ်ဳိးသမီး မဆိုထားနဲ႔

အမ်ဳိးသားေတြပင္လွ်င္ လူေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ သြားလာလႈပ္ရွားေနတဲ့ လမ္းမၾကီးေပၚမွာ ကျပ အသုံးေတာ္ခံတဲ့ အလုပ္မ်ဳိး မလုပ္ႏုိင္ၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူမကေတာ့ အမ်ဳိးသမီးတန္မယ့္ မရွက္မေၾကာက္ ကျပ အသုံးေတာ္ ခံေနတယ္။

ဘယ္လို အေျခအေနမ်ဳိး ေတြက သူမကို ဒီလုိကျပ အသုံးေတာ္ခံဖို႔ တြန္းပို႔ေနတာပါလဲ။ ဘယ္လို ဘ၀ေပး ကံၾကမၼာ ေတြက သူမကို ဒီပုံစံျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာပါလဲ။ သူမ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုအလုပ္မ်ဳိးကို ေရြးခ်ယ္ၿပီး အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္းရတာပါလဲ။

အသက္ ၄၆ ႏွစ္အရြယ္ရွိေနၿပီျဖစ္တဲ့ သူမက မိဘစြန္႔ပစ္ ခံထားရၿပီး ႀကီးျပင္းခဲ့ရတဲ့သူ တဦးပါ။

လူလားေျမာက္ ခဲ့ရေပမယ့္ ဆင္းရဲလြန္းလွတဲ့ ေမြးစားမိဘ ေတြေၾကာင့္ ေက်ာင္းမေနခဲ့ရတဲ့ အတြက္ စာလုံး၀ မတတ္ေျမာက္ ခဲ့ပါဘူး။

ေမြးစားမိဘေတြကို လုပ္ေကၽြးခ်င္လြန္းတဲဲ့ သူမက ၁၀ ႏွစ္သမီး အရြယ္ကတည္းက လမ္းေတြေပၚမွာ ကခုန္ရင္း ေငြရွာခဲ့တယ္။

အလုုပ္အကုိင္ ရွားပါးလြန္းလို႔ စာမတတ္တဲ့သူမက ၾကပ္တည္းေနတဲ့ စား၀တ္ေနေရးကို ေျဖရွင္းဖို႔

ကေခ်သည္ အလုပ္ဟာ အသင့္ေတာ္ဆုံးလို႔ ထင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီအလုပ္ကို ဘ၀အတြက္ အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္း လုပ္ငန္း အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္။

လမ္းေပၚမွာ ကခုန္ရင္း အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္းလာခဲ့တာ အခုဆိုရင္ သူမ အသက္ ၄၆ ႏွစ္

တင္းတင္းျပည့္လို႔ သားသမီးႏွစ္ဦး ထြန္းကားခဲ့ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဒီအလုပ္ကို စြန္႔လႊတ္လို႔ မရႏိုင္ေသးပါဘူး။ ေခတ္ အဆက္ဆက္ ၾကပ္တည္းမႈ ေတြက သူမကို လမ္းေတြေပၚမွာ ေျဖေဖ်ာ္ရတဲ့ ကေခ်သည္အျဖစ္ ဆက္လက္ တည္ရွိေနေစခဲ့တယ္။

ခင္ပြန္း ျဖစ္သူကလည္း နာမက်န္း ျဖစ္ေနေလျပန္ေတာ့ သူမကပဲ အိမ္ေထာင္ဦးစီး တာ၀န္နဲ႔ အိမ္စရိတ္ေရာ၊ ခင္ပြန္းသည္ရဲ႕ ေဆး၀ါးစရိတ္ကိုပါ ရွာေဖြေနရပါတယ္။

အရြယ္ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ သားသမီးေတြက အေတာင္အလက္ စုံလင္ကာ သူမရင္ခြင္ကေန ထြက္ခြာသြားျပီ ျဖစ္လို႔ သူတို႔ရဲ႕ စား၀တ္ေနေရးကို တာ၀န္ယူစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။ သူမဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လမ္းေတြေပၚမွာ ကခုန္လာခဲ့ရတဲ့ ဒဏ္ေတြေၾကာင့္ က်န္းမာေရး

သိပ္မေကာင္းေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူမမွာ ေရြးခ်ယ္စရာ လမ္းမရွိဘဲ ေန႔စဥ္ ေငြရွာထြက္ေနရဆဲပါ။ ကေခ်သည္ အျဖစ္ အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္းရတဲ့ အလုပ္ဟာ လြယ္ကူလွတဲ့ အလုပ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

27

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ စား၀တ္ ေနေရးအတြက္ လႈပ္ရွား ရုန္းကန္ရင္း ေမာပန္းေနၾကတဲ့ လူေတြက သူမကို သီခ်င္းတပုဒ္ ငါးရာ ေပးလို႔ ျမဴးျမဴး ႂကြႂကြ ကုလားသီခ်င္း၊ ျမန္မာ သီခ်င္းေတြနဲ႔ ကခုန္ေစတယ္။ သူမ ကခုန္ပုံကို လူေတြက သေဘာက် ႏွစ္ျခိဳက္ ရယ္ေမာၾကၿပီး ဆုေတြဘာေတြ ခ်တဲ့အခါ သီခ်င္းတပုဒ္ အတြက္ ေငြငါးရာအျပင္ အပိုေငြေလးလည္း သူမ ရရွိပါတယ္။

ေန႔စဥ္မနက္ ၁၀ နာရီဆိုရင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဆင္ေျခဖုံး သူမေနထုိင္ရာကေန မုိင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေ၀းကြာတဲ့ ျမိဳ႕လယ္ေခါင္ကုိ ေျခက်င္ေလွ်ာက္ၿပီး လမ္းတေလွ်ာက္ သူမရဲ႕အကကို ၾကည့္ရႈရယ္ေမာမယ့္သူ

ရွာရပါတယ္။ ဘတ္စ္ကားစီးၿပီး ျမိဳ႕ထဲလာရင္ ေငြေၾကးကုန္က်မွာ ျဖစ္တဲ့အျပင္ သူမရဲ႕ အကေတြကို

ရယ္ေမာရႈစားခ်င္တဲ့ ပရိသတ္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ မျဖစ္ႏုိင္တာေၾကာင့္ ေန႔စဥ္လမ္းေလွ်ာက္ ခရီးႏွင္ရတာပါလို႔ သူမက ဆိုပါတယ္။

သူမ ေန႔စဥ္အလုုပ္သြားတုိင္း ပါလာတာကေတာ့ “ေမႏွင္းဆီ ျမန္မာအက တပုဒ္ 500 ks” ဆိုတဲ့ အျဖဴေရာင္ ဆုိင္းဘုတ္ေလးရယ္၊ တရုတ္ႏုိင္ငံလုပ္ National တံဆိပ္ အနက္ေရာင္ ကက္ဆက္

အစုတ္ေလး တလုံးရယ္ပါ။ ကက္ဆက္ေလးကေတာ့ သူမကႏုိင္ေအာင္ တီးမႈတ္ေပးတဲ့ တီး၀ိုင္းေလး ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။

ဒီကက္ဆက္ ကေလးကေန နာမည္ေက်ာ္ အဆိုေတာ္ စိုင္းစုိင္းခမ္းလႈိင္ရဲ႕ “အိုးေလး လႈပ္ပါဦး” ဆိုတဲ့

ေတာေဂၚလီ သီခ်င္းကစလို႔ အိႏၵိယ ေဘာလိ၀ုဒ္ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ကုလား သီခ်င္းေတြအထိ တီးမႈတ္ေပးတဲ့ အတြက္ သူမရဲ႕ အေရးႀကီးဆုံးေသာ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ တဦးပါ။

ညေန ၆ နာရီဆိုတာ သူမရဲ႕ ပုံမွန္အိမ္ျပန္ခိ်န္ပါ။ တခါတရံ ေန႔တြက္ မကိုက္ေသးရင္ေတာ့ ျမိဳ႕ထဲမွာ

ေဖာက္သည္ ရွာရင္း ည ၇ နာရီ ေလာက္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္ပါတယ္။ မေကာင္းတာ မလုပ္တတ္တဲ့ သူမရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကို ခင္ပြန္းသည္က သိတာေၾကာင့္ သူမရဲ႕ အိမ္ျပန္ေနာက္က်မႈနဲ႔ သမာအာဇီ၀ ကေခ်သည္ အလုုပ္ကို တစုံတရာ သံသယ ၀င္တာမ်ဳိး မရွိပါဘူး။

လူေတြရဲ႕ ဘ၀အေမာကို ခဏတာ ေမ့ေပ်ာက္ ရယ္ေမာႏုိင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္တဲ့ သူမရဲ႕ ပုံမွန္၀င္ေငြ

တေန႔ အနည္းဆုံး က်ပ္ ၂၀၀၀ ရွိၿပီး အမ်ားဆုံး ၈၀၀၀ ထိရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီ၀င္ေငြဟာ အသားတင္ အျမတ္ေတာ့

မဟုတ္ပါဘူး။ တေန႔ရတဲ့ ၀င္ေငြမွာ ေန႔စဥ္ သီခ်င္းဖြင့္ကဖို႔ ကက္ဆက္ထဲ ဓာတ္ခဲတလုံး ေငြ ၂၅၀ နဲ႔ ဓာတ္ခဲ ၆ လုံး ၀ယ္ထည့္ရတဲ့ ကုန္က်စရိတ္ေငြ ၁၅၀၀ ျပန္လည္ ႏႈတ္ယူၿပီး က်န္တဲ့ ပိုက္ဆံကို

သုံးရပါတယ္။ တခါတေလ ေနမေကာင္းလို႔ အလုပ္ မထြက္ႏိုင္တဲ့အခါ သူမ ငွားရမ္းေနထုိင္တဲ့ ရန္ကုန္ ဆင္ေျဖဖုံး ရပ္ကြက္ထဲက ကုန္စုံဆုိင္မွာ မ်က္ႏွာငယ္နဲ႔ ဆန္၊ ဆီ၊ ဆား အေႂကြးယူလို႔ တေန႔တာ ၀မ္းေရးကို ေျဖရွင္းရျပန္တယ္။

သူမ အခုလုိ ျမန္မာ ေခတ္ဆန္ဆန္ အက၊ အိႏိၵယ ကုလားကေတြ ကႏုိင္ေအာင္ သင္ၾကားေပး

တာကေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲက အခေၾကးေငြယူ ျပသတဲ့ ဗီဒီယိုရုံေတြပါပဲ။ ဗီဒီယုိရုံေတြမွာ ကုလားကား ျပတဲ့ေန႔၊ ရာဇာေန၀င္း ပါ၀င္တဲ့ ဗီဒီယို ဇာတ္လမ္းေတြ ျပတဲ့ေန႔ဆိုရင္ ဗီဒီယိုရုံရဲ႕ အေရွ႕ဆုံး ခုံတန္းမွာ

ေနရာယူလို႔ ဗီဒီယို ဇာတ္လမ္းထဲက ဇာတ္ေကာင္ေတြ ဘယ္လိုကျပ အသုံးေတာ္ ခံၾကသလဲ ဆိုတာကို ေလ့လာတယ္။

အဲဒီေနာက္ သူမ ငွားရမ္းေနထုိင္တဲ့ တဲသာသာ အိမ္ေလးမွာ မွန္ေရွ႕ခ်လို႔ ဗီဒီယို ဇာတ္လမ္းထဲမွာ ေတြ႕ျမင္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

28

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ မွတ္သားခဲ့ရတဲ့ ကကြက္ေတြကို တကိုယ္တည္း ျပန္လည္ ကၾကည့္ရင္း ကကြက္ အသစ္အဆန္း ေတြကို ေလ့က်င့္ သင္ယူတယ္။

သမာအာဇီ၀ အလုပ္ကို လုပ္ကုိင္ စားေနတဲ့ သူမကို တခါတရံ အမ်ဳိးသားေတြက ေနာက္ေျပာင္ ၾကသလို၊ တခ်ိဳ႕လူ ေတြက မိန္းမလ်ာ အေျခာက္ထင္ၿပီး လိုက္လံ ေႏွာင့္ယွက္ တာမ်ဳိးေတြလည္း ႀကဳံရတတ္တယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ သူမအေနနဲ႔ ေႏွာင့္ယွက္ သူေတြကို မေႏွာင့္ယွက္ဖို႔ သတၱိရွိစြာနဲ႔ပဲ တုံ႔ျပန္ေျဖရွင္းတယ္။ တခါတရံ အမ်ဳိးသားေတြနဲ႔ အျပဳိင္ လက္သီး လက္ေမာင္းတန္း ထုိးႀကိတ္ဖို႔ စိန္ေခၚၾကတဲ့ အဆင့္ထိ

ေရာက္ကုန္တယ္။ ဒီလိုမွမလုပ္ရင္ သူမကို လမ္းေပၚက ျပည့္တန္ဆာလို႔ ထင္သြားႏုိင္တာေၾကာင့္ သူမရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ အတြက္ မဟုတ္မမွန္တဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ခြန္အားေတြသုံး ကာကြယ္ရတာပါ။

အထက္တန္းလႊာက ခ်မ္းသာတဲ့ သူေတြ၊ အစိုးရ အရာရွိႀကီးေတြရဲ႕ သားသမီးေတြ ထိမ္းျမား

မဂၤလာျပဳၾကတဲ့အခါ နာမည္ေက်ာ္ အဆုိေတာ္ကို ေခၚယူသီဆို ေဖ်ာ္ေျဖခိုင္း သလိုမ်ဳိး သူမကလည္း မဂၤလာေဆာင္ေတြမွာ ကျပေဖ်ာ္ေျဖဖို႔ ငွားရမ္းခံရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမ ကျပေဖ်ာ္ေျဖရတဲ့

မဂၤလာေဆာင္ ေတြက လူခ်မ္းသာနဲ႔ အစိုးရ အရာရွိသား သမီးေတြရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ မဟုတ္ဘဲ

ပ်ံက်ေစ်းသည္ေတြ၊ ဆိုက္ကား သမားေတြနဲ႔ အေျခခံ ဆင္းရဲသား လူတန္းစား သားသမီးေတြရဲ႕ အျဖစ္သေဘာမ်ဳိး မဂၤလာေဆာင္ေတြမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ျဖစ္ေအာင္ ကျပ အသုံးေတာ္ ခံရတာပါ။

“ဆင္းရဲသား မဂၤလာေဆာင္ ဆိုတာက အစား အေသာက္လည္း အရမ္းႀကီး ေကာင္းေကာင္း မြန္မြန္ မေကြၽးႏုိင္ေတာ့ ကိုယ္က လူေတြေပ်ာ္ေအာင္၊ ရယ္ေအာင္ ကလိုက္ရင္ လူေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊ႔င္ရႊင္နဲ႔

မဂၤလာေဆာင္က ရယ္သံေတြနဲ႔ ဆူညံသြားတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရလိုက္တဲ့ ပီတိက ဘာနဲ႔မွ မလဲႏိုင္ဘူး” လို႔ သူမက ဆိုပါတယ္။

အကပညာကို စနစ္တက် အေသအခ်ာ မသင္ယူရေပမယ့္ သူမက အကပညာ သင္ၾကားေပးတဲ့

ဆရာမတဦး အျဖစ္လည္း လုပ္ကုိင္ရတယ္။ သူမ အကသင္ၾကား ေပးရတဲ့ သူေတြက ႏုိက္ကလပ္နဲ႔

ကာရာအိုေကဆုိင္မွာ အလုပ္လုပ္တဲ့ မိန္းကေလး ငယ္ေလးေတြပါပဲ။ အဲဒီ မိန္းကေလးေတြကို အမ်ားဆုံး သင္ၾကားေပးရတဲ့ အက ကေတာ့ ရင္သားနဲ႔ တင္သား ဦးစားေပး လႈပ္ရမ္းတဲ့ အကမ်ဳိး ေတြပါ။

အသက္ ၁၀ ႏွစ္သမီး အရြယ္ကေန ၄၆ ႏွစ္အထိ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ လုံးလုံး ကေခ်သည္ အလုပ္ကို ေတာင္ငူ၊ ပဲခူးျမိဳ႕ ေတြကတဆင့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕အထိ ေျပာင္းေရႊ႕ လုပ္ကုိင္ေနရတာ သူမ အလြန္ပင္ပန္း ႏြမ္းလ်ေနပါျပီ။ ဒီကေခ်သည္ အလုပ္ကေန အနားယူခ်င္ေပမယ့္ စား၀တ္ေနေရး ၾကပ္တည္းမႈက သူမကို လုံး၀ အနားယူခြင့္ မျပဳပါဘူး။ တကိုယ္လုံး ေျခလက္ေတြ နာက်င္ၿပီး ေမာဟိုက္ ေနသည့္တုိင္ သူမ ကေနရဆဲပါ။

သူမအေနနဲ႔ သားသမီး ႏွစ္ဦးနဲ႔အတူ ကုိယ္ပုိင္ အိမ္ျခံ၀င္းေလး တခုမွာ စား၀တ္ေနေရး အတြက္ မပူပင္ မေၾကာင့္မၾကနဲ႔ ဘ၀ရဲ႕ ေနာက္ဆုံး အခ်ိန္ေတြကို ကုန္လြန္ ျဖတ္သန္းခ်င္ေပမယ့္ လက္ရွိဘ၀မွာ လုံး၀ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့တဲ့ အိမ္မက္တခုပါလို႔ ေျပာဆို လိုက္ခ်ိန္မွာ သူမရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြဆီက မ်က္ရည္ေတြ တလိမ့္လိမ့္ စီးက်လာပါတယ္။

“သားရယ္၊ သမီးရယ္ကို မ်က္စိေအာက္မွာ ထားျပီး က်န္တဲ့ ဘ၀အခ်ိန္ကို ျဖတ္သန္းခ်င္တယ္။

ကေလးေတြ အတြက္ အိုးပိုင္အိမ္ပုိင္ ၿခံ၀န္းေလး တခုလည္း အေမြေပးခဲ့ခ်င္တယ္။ ဒါေတြက စိတ္ကူးယဥ္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

29

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အိပ္မက္လို႔ ဆိုေပမယ့္ မိခင္တေယာက္ အေနနဲ႔ ကိုယ့္သားသမီးေတြ မိဘအေမြ ဆိုတာေလး ေပးခ်င္တယ္"။

သတင္းသမားမ်ားႏွင့္ ၂၀၀၈

၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ ဖမ္းဆီးခံရသည့္ မီဒီယာသမား ၁၁ ဦးရွိ

THURSDAY, 15 JANUARY 2009 18:38 ေအးခ်မ္းေျမ႕ http://www.irrawaddy.org/bur/index.php?option=com_content&view=article&id=601:2009 -01-15-11-38-54&catid=2:article&Itemid=14

၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္တြင္း ဂ်ာနယ္လစ္မ်ား အေနႏွင့္ အာဏာ ပိုင္မ်ား၏ ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ် ခံရျခင္း၊

ၿခိမ္းေျခာက္ ခံရျခင္းတို႔ ႀကံဳေတြ႕ ရင္ဆိုင္ခဲ့ ရသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္ နက္တည္း ျပည္ပ (ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ အိႏၵိယႏိုင္ငံ) အေျခစိုက္ မီဒီယာမ်ားသည္လည္း အင္တာနက္ ဆိုက္ဘာတိုက္ခိုက္မႈဒဏ္ကို အျပင္းအထန္ခံခဲ့ရသျဖင့္္ ျမန္မာဂ်ာနယ္လစ္မ်ားအတြက္ အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ ေရာႁပြမ္းေနေသာ ႏွစ္တႏွစ္ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။

ထို႔ျပင္ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ ၂၀၀၈ ေမလဆန္းက

ဝင္ေရာက္ေမႊေႏွာက္ခဲ့ေသာ နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သတင္းမ်ား၊ ေဆာင္းပါးမ်ားကို ျပည္တြင္း ျပည္ပရွိ ျမန္မာ မီဒီယာမ်ားက အခိ်န္ႏွင့္ တေျပးညီ ဆြဲထုတ္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

30

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ တင္ျပႏိုင္ခဲ့သည့္အတြက္ ျမန္မာျပည္ကို ႏိုင္ငံတကာက ထူးထူးျခားျခား အာ႐ံုစိုက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ခဲ့သည္။

တခ်ိန္တည္းတြင္ ျပည္တြင္းရွိ သတင္းသမားမ်ားကို အာဏာပိုင္မ်ားက တင္းက်ပ္စြာေစာင့္ၾကည့္ခဲ့သည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ ဖမ္းဆီးခံရသည့္ မီဒီယာသမား ၁၁ ဦးရွိၿပီး ၉ ဦးမွာ ေထာင္ခ်ခံရသည္။ က်န္ ၁ ဦးကို ခ်ဳပ္ရက္ ၆ လေက်ာ္ၾကာသည့္တိုင္ စီရင္ခ်က္ မခ်ေသးေပ။

ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ ျပည္တြင္း၌ ဂ်ာနယ္လစ္မ်ား အသတ္ခံရသည္ဟူေသာ သတင္းမ်ိဳးေတာ့ မၾကားရပါ။ အီရတ္၊ ဆိုမာလီႏွင့္ အာဖဂန္နစၥတန္တို႔ရွိ သတင္းေထာက္မ်ားထက္ စာလွ်င္ ေတာ္ေသးသည္ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။

ျပည္တြင္းရွိ သတင္းသမားမ်ားအတြက္ အႀကီးမားဆံုးေသာ အခက္အခဲမွာ စာေပစိစစ္ေရးႏွင့္ အပတ္စဥ္ ရင္ဆိုင္ေနရ ျခင္းျဖစ္သည္။ စာေပစိစစ္ေရးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရာတြင္ ပံုစံမတူ မူကြဲမ်ားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ ၾကရသည္။

ဥပမာ - ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဓာတ္ပံုကို တနလၤာ၊ အဂၤါတြင္ျဖန္႔ခ်ိသည့္ ဂ်ာနယ္တခ်ိဳ႕တြင္ ခြင့္ျပဳ ခဲ့ၿပီးမွ ေနာက္ပိုင္းရက္ထြက္မည့္ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ထည့္ခြင့္ပိတ္ပင္လိုက္ျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္ဖူးေၾကာင္း ရန္ကုန္ အေျခစိုက္ သတင္းဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာတဦးက ေျပာျပသည္။

စိစစ္ေရး၏ မူဝါဒကို လုိက္နာျခင္းမရွိဟုဆိုကာ ဂ်ာနယ္အပိတ္ခံရျခင္း၊ ဂ်ာနယ္တိုက္ဝန္ထမ္းမ်ားကို

ဖိအားေပး ႏုတ္ထြက္ခိုင္းျခင္းမ်ား ရွိသည္။ ၂၀၀၈ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းကာလက ျမန္မာတိုင္းမ္စ္ ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ၿဂိဳဟ္တု စေလာင္း သတင္းေၾကာင့္ အယ္ဒီတာမ်ားျဖစ္ေသာ မႏြယ္ႏြယ္ေအး ဦးျမင့္စိုး၊ ကိုဝင္းညြန္႔လြင္ ႏွင့္ သတင္း ေထာက္ခ်ဳပ္ ကိုဝင္းေက်ာ္ဦးတို႔ကို ဖိအားေပး ႏုတ္ထြက္ ခိုင္းခဲ့သည္။ ခ်ယ္ရီမဂၢဇင္းမွ အယ္ဒီတာ တဦးလည္း အလားတူ ႏုတ္ထြက္ေပးခဲ့ရသည္။

သစၥာ (True News) အပတ္စဥ္ ဂ်ာနယ္သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံဖူးခက္နယ္ရွိ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္တခုမွ ျမန္မာကေလး အလုပ္သမားဓာတ္ပံုကို ေဖာ္ျပခဲ့ေသာေၾကာင့္ ထုတ္ေဝခြင့္ ၁ လ ပိတ္ပင္ခံခဲ့ရၿပီး အက္ရွင္တိုင္းမ္စ္ ဂ်ာနယ္မွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ ဦးဝင္းတင္သတင္းကို

အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာေၾကာင့္ ၂ လ ပိတ္ခံခဲ့ရသည္။ ပိေတာက္ပြင့္သစ္ မဂၢဇင္းသည္လည္း

အိုးေဝဦးညိဳျမႏွင့္ပတ္သက္၍ မ်က္ႏွာဖံုးသတင္း ေဆာင္းပါး ေရးသားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ထုတ္ေဝခြင့္ ယာယီ ပိတ္ပင္ခံခဲ့ရသည္။

“စိစစ္ေရးက ျဖတ္ဖို႔ေမ့သြားၿပီး ဂ်ာနယ္ထြက္လာေတာ့မွ ဆိုင္ေပၚကေန ျပန္သိမ္းပါ ဆိုတာမ်ိဳးေတြလည္း ႀကံဳဖူးတယ္” ဟု ရန္ကုန္အေျခစိုက္ သတင္းအယ္ဒီတာတဦးက ဆိုသည္။

အပတ္စဥ္ စာစစ္မႉးမ်ားကို ဂ်ာနယ္မူၾကမ္းတင္ျပသည့္ ေန႔တြင္ ေငြေပးရသည္၊ အရာရွိအားလံုးအတြက္ အခ်ိဳရည္ ႏွင့္ မုန္႔မ်ား ဝယ္ေပးရသည္၊ ညႊန္မႉးႏွင့္တကြ အႀကီးတန္းအရာရွိမ်ားကို တလတခါ ပဲဆီပံုး

ဝယ္ေပးျခင္း၊ တႏွစ္ တခါ လက္ေဆာင္ျခင္းမ်ားေပးပို႔ျခင္း ျပဳလုပ္ရသည္၊ ထိုသို႔ေပးရန္ပ်က္ကြက္ပါက

ၿငိဳျငင္ေျပာဆိုခံရသည္၊ ပညာျပ တတ္သည္ဟု ၎က ေျပာျပသည္။ ႏွစ္စဥ္ စာေပစိစစ္ေရး၏ ကထိန္ပြဲ၊ သႀကၤန္႐ံုးပိတ္ရက္ အေပ်ာ္ခရီး တို႔အတြက္ ဂ်ာနယ္တိုက္မ်ားက ရန္ပံု ေငြ ထည့္ဝင္ေပးရေသးသည္။ စိစစ္ေရး ညြန္ၾကားေရးမႉး ခရီးထြက္ေနခ်ိန္ မ်ိဳးတြင္ က်န္ရွိေနသူ မည္သူတဦး တေယာက္ကမွ တာဝန္မခံရဲဘဲ ပိုမိုစိစစ္ ျဖတ္ေတာက္ျခင္းမ်ား ႀကံဳေတြ႕ ၾကရေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

31

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ “ျပည္တြင္းက သတင္းအယ္ဒီတာေတြအားလံုး စိစစ္ေရးမႉးေတြရဲ႕ အဟိန္းအေဟာက္ မခံရဘူးသူ မရွိဘူး။ မေတာ္တဆ မွားသြားတာပါလို႔ ခံဝန္လက္မွတ္မထိုးဖူးတဲ့သူလည္း မရွိဘူး” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ထဲတြင္ အစိုးရ ဌာနဆိုင္ရာ႐ံုးမ်ားမွ သတင္းရယူရန္ ပိုမိုခက္ခဲလာသည္၊ အစိုးရ ဌာနမ်ားက သတင္းသမားမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာက္ရြက္ျခင္း မျပဳသေလာက္ ျဖစ္လာသည္၊ သတင္း ထုတ္ျပန္ရန္

ျငင္းဆိုလာၾကသည္။ ထို႔ျပင္ သတင္းမွန္ပါလွ်က္ သူတို႔မေျပာဘဲ ေရးပါသည္ဟုဆိုကာ တရားစြဲမည္ ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ခံၾကရသည္။

ဌာနဆိုင္ရာသတင္းမ်ားတြင္ ေျပာသူအမည္ႏွင့္ ရာထူးကို ထည့္သြင္းရမည္ဟု စိစစ္ေရးက

ညႊန္ၾကားသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္တည္း ဌာနဆိုင္ရာမ်ားကလည္း ထည့္သြင္းေပးရန္ ေၾကာက္ရြ႕ံသျဖင့္ သတင္းမ်ားစြာ ေဖာ္ျပ ေရးသားခြင့္ ဆံုး႐ႈံးရသည္။ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားႏွင့္ တရားရင္ဆိုင္ေနရသည့္ သတင္းေထာက္မ်ားစြာ ရွိသည္။

ႏွစ္ဆန္းပိုင္းက ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ အင္းလ်ားလမ္း ၅ ေလာင္းၿပိဳင္လူသတ္မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ စ်ာပန

အခမ္းအနား ေဆာင္းပါးကို ေရးသားခဲ့ေသာ ဆဲဗင္းေဒးနယူးစ္ ဂ်ာနယ္မွ အယ္ဒီတာ မၿငိမ္းၿငိမ္းႏိုင္ တရားစြဲဆို ခံခဲ့ရသည္။

နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းဒဏ္ခံရသည့္ ဧရာဝတီတိုင္းအတြင္း လြတ္လပ္စြာသြားလာ

သတင္းယူခြင့္မရွိေပ။ မႈခင္းသတင္းမ်ားကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း အစိုးရသတ္မွတ္ေပးထားသည့္

ေနရာမ်ားတြင္သာ ၎တို႔ ရွင္းလင္း ျပသည့္အတုိင္း ရယူၿပီး ေရးၾကရသည္။ မိမိ လိုက္လိုသည့္ ေဒသခံ ရဲစခန္းမ်ားတြင္ သတင္းယူခြင့္ လံုးဝ မရွိေတာ့ေပ။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ထဲတြင္ ျပည္တြင္းသတင္းသမားမ်ားကို ေခၚယူ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္း၊ ဖမ္းဆီးျခင္းမ်ား ပိုမိုမ်ားျပား လာသည္။ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း ေနာက္ပိုင္း လူမႈကူညီေရး လုပ္ငန္း မ်ားတြင္ ပါဝင္ေသာေၾကာင့္ ဖမ္းဆီးခံရသူမ်ား ရွိသည္။ နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဖမ္းအဆီးခံရသည့္

သတင္းသမား ၄ ဦးရွိသည္။ ၃ ဦးမွာ ဒုကၡသည္မ်ားကို သြားေရာက္လွဴဒါန္းရာတြင္ ပါဝင္ခဲ့ေသာ

အဖမ္းခံရျခင္းျဖစ္ၿပီး ၁ ဦးမွာ ဆိုင္ကလုန္းႏွင့္ပတ္သက္သည့္ မွတ္တမ္း ဓာတ္ပံု၊ ဗီဒီယိုမ်ား ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ မသယ္ေဆာင္သြားမီ အဖမ္းခံရ ျခင္းျဖစ္သည္။

မတရား အမႈဆင္၍ ဖမ္းဆီးခံရသူမ်ားလည္း ရွိသည္။ ထို႔ျပင္ ေျပာမွားဆိုမွားျဖစ္၍ တရားစြဲဆိုေထာင္ခ် ခံရသူမ်ားလည္း ရွိသည္။ အခ်ဳပ္ထဲတြင္ ၂ လေက်ာ္ ေနခဲ့ရသည့္ ဖလားဝါးနယူးစ္ ဂ်ာနယ္

သတင္းေထာက္ ကိုေစာျမင့္သန္းကို ဥပမာေပးကာ သတင္း သမားမ်ား ေခါင္းမေထာင္ရဲေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

ကိုေစာျမင့္သန္းသည္ သဃၤန္းကၽြန္းလူသတ္မႈသတင္းကို ေရးသားခဲ့ရာ ၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းတခုမွ

ေခၚယူၿခိမ္းေျခာက္ ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ၿခိမ္းေျခာက္သည့္ သတင္းကို ဧရာဝတီမဂၢဇင္းမွ ေရးသားခဲ့သျဖင့္ ကိုေစာျမင့္သန္းကို ဖမ္းဆီး သြားခဲ့သည္။

ကဗ်ာဆရာေစာေဝသည္လည္း အခ်စ္ဂ်ာနယ္တြင္ “အာ နာ ႐ူး ႀကီး မႉး ႀကီး သန္း ေရႊ” ဟူသည့္ စကားလံုးမ်ား ပါဝင္သည့္ ကဗ်ာ ေရးသားခဲ့သျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

32

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ထို႔ျပင္ ယခုလအတြင္း လြတ္လပ္ေသာ အာရွအသံ (အာအက္ဖ္ေအ) ၏ ထုတ္လႊင့္ခ်က္ တခုတြင္ ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံ (DVB) သတင္းဌာန၏ ျပည္တြင္းအေျခစိုက္ သတင္းေထာက္ ၉ ဦး

အဖမ္းခံထားရေၾကာင္း ၎ ႐ုပ္သံသတင္း ေထာက္ ကိုေက်ာ္မင္းသက္က အတည္ျပဳေျပာၾကားခဲ့သည္ဟု ပါရွိသည္။ ဖမ္းရသည့္ အေၾကာင္းရင္းမွာ စစ္အစိုးရ၏ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကို ႏိုင္ငံတကာကသိရွိေစရန္ ေဖာ္ထုတ္ေသာေၾကာင့္ဟု သိရသည္။

ခ်င္းမိုင္အေျခစိုက္ ဧရာဝတီမဂၢဇင္း၏ မန္ေနးဂ်င္းအယ္ဒီတာ ကိုေက်ာ္စြာမိုးကလည္း “စစ္အစိုးရကေတာ့ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြရဲ႕ ရန္သူျဖစ္ေနတုန္းပဲ” ဟု ဆိုသည္။ ၎က စစ္အစိုးရ ဆက္အုပ္ခ်ဳပ္ေနသေရြ႕ မီဒီယာေလာက အေျခအေနမွာ အေျပာင္းအလဲ ရွိရန္ မျမင္ဟု ဆက္ေျပာသည္။

စားဝတ္ေနေရး ၾကပ္တည္းမႈသည္လည္း ျပည္တြင္း သတင္းသမားမ်ားအတြက္ အေရးပါလွသည့္ အခက္အခဲ တခုျဖစ္သည္။ အလုပ္သင္ သတင္းေထာက္တေယာက္၏ လစာမွာ က်ပ္ ၃၀၀၀၀

ခန္႔သာရွိၿပီး ၎၏ အရည္ အေသြးေပၚမူတည္၍ တျဖည္းျဖည္း ျမင့္တက္သြားရာ အျမင့္ဆံုးမွာ က်ပ္ ၇၀၀၀၀ ခန္႔သာ ရွိသည္။ ရန္ကုန္ လူေနမႈစရိတ္အရ တဦးခ်င္း အသံုးစရိတ္မွာ ေန႔စဥ္ က်ပ္ ၁၅၀၀ ခန္႔ရွိေသာေၾကာင့္ မေလာက္ငေပ။

အျမင့္ဆံုးအယ္ဒီတာတဦးပင္ လစာ က်ပ္ ၃၀၀၀၀၀ ခန္႔သာ ရရွိသျဖင့္ အိမ္ေထာင္ရွိသူဆိုလွ်င္ ေငြေၾကး မေလာက္ငသည့္ ျပႆနာ ရင္ဆိုင္ရသည္။ ရန္ကုန္တြင္ အိမ္ငွားခ၊ တိုက္ခန္းငွားခ ေစ်းမွာ အဆမတန္ ျမင့္မားသည္။ အိမ္ငွားခ သက္သာသည့္ ၿမိဳ႕ျပင္ေဒသမ်ားမွ လာရလွ်င္ ခရီးစရိတ္ႏွင့္ အခ်ိန္ကုန္ေသာေၾကာင့္ မထူးလွေပ။

သတင္းေထာက္အားလံုး နီးပါးတြင္ ကိုယ္ပိုင္ အသံဖမ္းစက္ႏွင့္ ကင္မရာမရွိၾက။ ႐ံုးမွ ထုတ္ေပးေသာ ထိုပစၥည္းမ်ား ထိခိုက္ပ်က္စီးလွ်င္ ကိုယ္ပိုင္ေငြထဲမွ စိုက္ေလွ်ာ္ရသည္။

“ရန္ကုန္က သတင္းေထာက္ေတြအတြက္ ဟန္းဖုန္းတို႔ လက္ပ္ေတာ့ပ္တို႔ ပိုင္ဖို႔ဆိုတာ အိပ္မက္တခုပါပဲ” ဟု သတင္း အယ္ဒီတာတဦးက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေျပာၾကားသည္။

ျပည္တြင္းရွိ ဂ်ာနယ္ႏွင့္ မဂၢဇင္း အေစာင္ ၃၀ ထက္မနည္း ႏွစ္စဥ္သက္တမ္းတိုးခ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ေသာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

33

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေၾကာင့္ ၂၀၀၈ ဒီဇင္ဘာလအတြင္း ထုတ္ေဝခြင့္လိုင္စင္မ်ား ႐ုတ္သိမ္းခံခဲ့ရသည္။ ျပည္ပမီဒီယာမ်ား၏ အခက္အခဲမ်ားသည္လည္း ေသးငယ္လွသည္ဟု မဆိုသာေပ။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ထဲတြင္

ထိုင္းႏိုင္ငံႏွင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ျမန္မာမီဒီယာမ်ား၏ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားကို အႀကီးအက်ယ္ အတိုက္အခိုက္ ခံခဲ့ရသည္။ တိုက္ခိုက္ခံရသည့္ မီဒီယာမ်ားထဲတြင္ ဧရာဝတီ၊ မဇၨိ်မ၊ ေခတ္ၿပိဳင္ ႏွင့္ DVB ဝက္ဘ္ဆိုက္မ်ား ပါဝင္သည္။

၎ဝက္ဘ္ဆိုက္မ်ားထဲမွ ၃ ခုမွာ DDoS (Distributed denial- of- service) နည္းပညာျဖင့္

တိုက္ခိုက္ခံရျခင္းျဖစ္ၿပီး ေနာက္ထပ္တိုက္ခိုက္မႈ မႀကံဳေတြ႕ရေစရန္ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ႀကိဳးပမ္း ၾကရသည္။ “က်ေနာ္တို႔ ဝက္ဘ္ဆိုက္ဆိုရင္ ၂၀၀၈ ထဲမွာကို တိုက္ခိုက္ခံရတာ ၃၊ ၄ ႀကိမ္ေလာက္ရွိမယ္။ ေသခ်ာကို

ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔၊ အုပ္စုလိုက္ေႏွာင့္ယွက္ေနတယ္ ဆိုတာ သိရတယ္” ဟု မဇၨ်ိမ သတင္းဌာနမွ လက္ေထာက္ အယ္ဒီတာ ကိုမုံပီးက ေျပာျပသည္။

ထို႔ျပင္ နအဖ ဘက္ေတာ္သားမ်ား၏ သတင္းလႊဲမႈ၊ သတင္းမွားမ်ား ေပးမႈကိုလည္း မၾကာခဏ ႀကံဳေတြ႕ရသည္ဟု သူက ဆိုသည္။

“သတင္းေတြကို အမွား၊ အမွန္ ေသခ်ာ အတည္မျပဳႏိုင္လို႔ လက္လႊတ္လိုက္ရတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ” ဟု ၎က ဆက္ေျပာသည္။

ျပည္ပရွိ အတိုက္အခံ မီဒီယာမ်ားတြင္ ျပည္တြင္းမီဒီယာမ်ားကဲ့သို႔ စာေပစိစစ္ေရးကို

တင္ျပစရာမလိုေသာ္လည္း မိမိစာကို မိမိေသခ်ာစြာ စိစစ္ တည္းျဖတ္ေနရသည့္ ျပႆနာ ရွိသည္။ ကိုယ္တိုင္စိစစ္ ျဖတ္ေတာက္ျခင္း မလုပ္မိပါက ၿခိမ္းေျခာက္ခံရျခင္းမ်ား ႀကံဳေတြ႕ရႏိုင္သည္။

ျပည္တြင္းမွ သတင္းရင္းျမစ္မ်ား၏ အ႐ုပ္မ်ား၊ အသံမ်ား၊ နာမည္မ်ား ေပးမသံုးျခင္းသည္လည္း အခက္အခဲ တခုျဖစ္ေၾကာင္း ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္အေျခစိုက္ DVB ႐ုပ္သံမွ အယ္ဒီတာ ဦးခင္ေမာင္စိုးကေျပာသည္။

“အဲဒါက အဆိုးဆံုးေပါ့ဗ်ာ။ တခ်ိဳ႕ DVB ကမို႔ မေပးဘူး ဆိုတာမ်ိဳး ခဏ ခဏ ႀကံဳရတယ္ဗ်” ဟု ၎ကဆိုသည္။

ဝါရွင္တန္ဒီစီ အေျခစိုက္ VOA ေရဒီယိုအစီစဥ္၏ ျမန္မာပိုင္းဌာနမႉး ဦးသန္းလြင္ထြန္းကလည္း ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ ၎တို႔မီဒီယာအေနႏွင့္ သတင္းလိုက္ရခက္ခဲသည့္ ျပႆနာႏွင့္ အႀကီးအက်ယ္ ႀကံဳေတြ႕ ရသည္ဟု ေျပာျပသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္းသို႔ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္းဝင္ေမႊသြားၿပီး ေနာက္ပိုင္း VOA ေရဒီယိုအစီအစဥ္က သတင္းမ်ားရယူလႊင့္ထုတ္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း နအဖစစ္အစိုးရက ဆက္သြယ္ေရးမ်ား ျဖတ္ေတာက္လိုက္သျဖင့္ အခက္အခဲေတြ႕ရသည္ဟု ၎ကဆက္ေျပာျပသည္။

စစ္အစိုးရအေနႏွင့္ ျပည္တြင္း၌ ျဖစ္ပ်က္ေနသည့္ အေျခအေနမွန္မ်ားကို ႏိုင္ငံတကာအား မသိေစလိုျခင္းက အဓိက ျပႆနာတခု ျဖစ္ေနေၾကာင္း သူကေထာက္ျပသည္။ ထိုသို႔

ပိတ္ဆို႔ခံရမႈေၾကာင့္ သတင္းသမားတို႔ လိုက္နာရမည့္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္ကာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

34

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ သတင္းရင္းျမစ္မ်ား မေဖာ္ျပႏိုင္သည့္ အေနအထား ရွိခဲ့သည္ဟု ဦးသန္းလြင္ထြန္းက ဆိုသည္။ ျပည္တြင္း၌ သတင္းစာပညာႏွင့္ပတ္သက္၍ ေလ့လာ သင္ယူစရာ သင္တန္းမ်ား၊ ေက်ာင္းမ်ား

ေသေသခ်ာခ်ာ မရွိျခင္းသည္လည္း သတင္းေလာကသို႔ စမ္းတဝါးဝါး ဝင္ေရာက္လာသည့္ လက္သင္ သတင္းေထာက္မ်ား အတြက္ အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ႀကံဳေတြ႕ရသည္။

ယခုေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမန္မာျပည္တြင္း၌ သတင္းေထာက္အလုပ္ဆိုသည္မွာ တျခားေသာ အေရာင္းဝန္ထမ္း၊ ေၾကာ္ျငာေစ်းကြက္ ရွာေဖြသူ၊ ကုမၸဏီ စာေရး စသူတို႔ကဲ့သို႔

အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းတရပ္ျဖစ္ေနရာ တကၠသိုလ္ ၄ ႏွစ္တက္ၿပီး မည္သည့္အလုပ္ လုပ္ရမည္ မေသခ်ာေသးခင္ အလုပ္တခု ရရာဝင္ေလွ်ာက္သည့္ သေဘာျဖင့္ ဝင္လာၾကသူ မ်ားျပားေၾကာင္း ျပည္တြင္း မီဒီယာတခုမွ အႀကီးတန္း အယ္ဒီတာတဦးကေျပာသည္။

ျပည္ပ မီဒီယာမ်ားတြင္မူ လူသားရင္းျမစ္ ရွားပါးေသာေၾကာင့္ ေရြးခ်ယ္စရာ အခြင့္အလမ္း အလြန္နည္းပါးသည္။ ျပည္ပအေျခစိုက္ မီဒီယာမ်ားသည္ ျပည္ပသို႔ ေရာက္ရွိၿပီးျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို နီးစပ္ရာဆြဲခန္႔ၿပီး မီဒီယာပညာရပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ လက္ပူတိုက္သင္ၾကားေပးၾကရသည္။

ျပည္ပ မီဒီယာတိုင္းအတြက္ ျပည္တြင္းတြင္အေျခစိုက္ လုပ္ကိုင္သတင္းေပးပို႔ေနသည့္ သတင္းေထာက္မ်ား ရွိေသာ္လည္း ထိုသူတို႔၏ အႏၱရာယ္မွာ ႀကီးမားလွသည္။

“အခုက ျပည္တြင္းမွာ ကင္မရာကိုင္တဲ့သူဆိုရင္ကို စိတ္မခ်ရေတာ့ဘူး။ ေနာက္က တေကာက္ေကာက္ လိုက္ေစာင့္ ၾကည့္ေနတာ” ဟု DVB ၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဦးေအးခ်မ္းႏိုင္က ေျပာျပသည္။

ဆက္လက္၍ ၎က အာဏာပိုင္မ်ားအေနႏွင့္ ျပည္တြင္းမွ သတင္းမ်ား ျပည္ပသို႔မေရာက္ရွိႏိုင္ရန္ နည္းမ်ိဳးစံုႏွင့္ တားဆီးပိတ္ပင္ေသာ္လည္း မီဒီယာမ်ားက ကမၻာကသိေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ေနဆဲျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

မဇၨိ်မ သတင္းဌာန၏ လက္ေထာက္အယ္ဒီတာ ကိုမံုပီးကလည္း “ျပည္တြင္းက

က်ေနာ္တို႔သတင္းေထာက္ေတြရဲ႕ လံုၿခံဳေရးက အရမ္းကိုအေရးႀကီးလာတယ္။ သူတို႔က

လံုၿခံဳေရးကိုငဲ့ေနရေတာ့ စိတ္ရွိလက္ရွိ သတင္း မလုိက္ႏိုင္ ၾကဘူးေပါ့” ဟု ေျပာျပသည္။ ျပည္ပမီဒီယာမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ေနသည့္ သတင္းသမားအားလံုးလိုလို ႀကံဳေတြ႕ရသည့္ ျပႆနာတခုမွာ ေနထိုင္ခြင့္ ဗီဇာျဖစ္သည္။ အမ်ားစုမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ႏွင့္ တျခား ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ပတ္သက္သည့္

ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္မ်ား တရားဝင္ကိုင္ေဆာင္ထားၾကေသာ္လည္း ၎ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ရွင္သန္ေနရန္ ၃ လတခါ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ထြက္ခြာျပေနရသည္။

တရားဝင္ ပတ္စ္ပို႔ မကိုင္ေဆာင္ထား သူတို႔မွာမူ ခရီးတိုထြက္ရန္ပင္ ခက္ခဲၿပီး ေန႔စဥ္ သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံအာဏာပိုင္မ်ား၏ ဖမ္းဆီးမႈရန္မွ ကင္းေဝးရန္ ေရွာင္တိမ္းေနၾကရသည္။ တခ်ိဳ႕မွာ

တတိယႏိုင္ငံသို႔ထြက္ၿပီး တရားဝင္ ေနထိုင္ခြင့္ရရန္ ႀကိဳးပမ္းၾကရေသာ ေၾကာင့္ အနည္းဆံုး သံုး၊ ေလး၊ ငါး ႏွစ္ခန္႔ မိမိမီဒီယာကို စြန္႔ခြာၾကရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

35

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေငြေၾကးမေရရာမႈသည္လည္း ျပည္ပမီဒီယာမ်ားႀကံဳေတြ႕ရသည့္ အခက္အခဲထဲတြင္ ပါဝင္သည္။

၎မီဒီယာမ်ား အားလံုးမွာ စီးပြားျဖစ္ မဟုတ္ေသာ မီဒီယာမ်ားျဖစ္ေနၿပီး ေထာက္ပံ့ေငြေၾကး (Funding) ခ်ေပးသည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားေပၚတြင္သာ တည္မီွ လုပ္ကိုင္ေနၾကရသျဖင့္ ႏွစ္စဥ္ ေငြေၾကးအခက္အခဲႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရသည့္ မီဒီယာမ်ားရွိသည္။ ယခု ကာလကဲ့သုိ႔ ကမၻာ့စီးပြားေရး ကပ္ဆိုက္ခ်ိန္တြင္

ေထာက္ပံ့ေငြျဖင့္ ရပ္တည္ေနရေသာ မီဒီယာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား မ်က္ခံုးလႈပ္ရသည့္ ကာလျဖစ္သည္။ “ပိုက္ဆံကေတာ့ က်ေနာ္တို႔အတြက္ စိန္ေခၚမႈတရပ္ေပ့ါဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ထဲမွာ လံုးဝ ရပ္သြားရ ေလာက္ေအာင္ထိေတာ့ မႀကံဳခဲ့ရပါဘူး” ဟု ကိုမံုပီးက ေျပာျပသည္။

ဆက္လက္၍ သူက မဇၨိ်မ သတင္းဌာနသည္ ေငြေၾကးကို အလွဴရွင္မ်ားေပၚတြင္ အမီွျပဳေနရေသာ္လည္း မဇၨိ်မ၏ အယ္ဒီတာ့ အာေဘာ္ အေပၚသို႔ အလွဴရွင္မ်ားလႊမ္းမိုးသည္ကိုမူ လက္မခံေၾကာင္း ေျပာသည္။ “သူတို႔ဘက္က သတင္းဦးသတင္းထူး မို႔လို႔ ေျပာျပတာမ်ိဳးေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မဇၨိ်ရဲ႕

အယ္ဒီတိုရီရယ္ ေပၚလစီက လြတ္လပ္မႈရွိရမယ္ ဆိုတာ အေစာႀကီးကတည္းက ေၾကညာထားတယ္။ အလွဴရွင္ ေတြအေနနဲ႔ စြက္ဖက္တာမ်ိဳးမရွိပါဘူး” ဟု သူက ဆိုသည္။

ျပည္ပအေျခစိုက္ တိုင္းရင္းသား မီဒီယာမ်ားအေနႏွင့္လည္း အခက္အခဲမ်ားစြာ ရွိေနသည္။

မြန္တိုင္းရင္းသား သတင္းဌာန တခုျဖစ္ေသာ လြတ္လပ္ေသာမြန္သတင္းေအဂ်င္စီ၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ႏိုင္ကေဆာ့မြန္က ၎တို႔အတြက္ အႀကီးမားဆံုး အခက္အခဲမွာ သတင္းေထာက္မ်ားကို ေငြေၾကးလံုေလာက္စြာ မေထာက္ပံ့ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

“က်ေနာ္တို႔ တိုင္းရင္းသား မီဒီယာအဖြဲ႕ေတြက တိုးတက္မႈရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေစ်းကြက္ရဖို႔ ေတာ္ေတာ္ ေလးကို ခက္ခဲတယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။ ၎တို႔ဆက္လက္ ရပ္တည္ေရးမွာ အလွဴရွင္မ်ား အေပၚတြင္ မ်ားစြာ မူတည္လွ်က္ရွိေၾကာင္း ေျပာျပသည္။

၎တို႔အတြက္ ေနာက္ထပ္ အခက္အခဲတခုမွာ သတင္းေထာက္မ်ားအတြက္ လံုၿခံဳေရး

ျပႆနာျဖစ္သည္။ မြန္ တိုင္းရင္းသား သတင္းေထာက္ အမ်ားစုမွာ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္တြင္ ေနထိုင္လႈပ္ရွားေနရၿပီး ထို သတင္း ေထာက္မ်ားကို စစ္အစိုးရႏွင့္ လက္နက္ႏွင့္

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလဲလွယ္ထားသည့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီသာမက ျမန္မာ စစ္တပ္ကပါ သိရွိေနသျဖင့္ စြန္႔စားသတင္းရယူေနရေၾကာင္း ႏိုင္ကေဆာ့မြန္က ဆိုသည္။

မြန္ျပည္သစ္ပါတီႏွင့္ ျမန္မာစစ္တပ္ကို ေဝဖန္ေရးသားသည့္ တခ်ိဳ႕ေသာ ၎၏ သတင္းေထာက္မ်ားကို မြန္ျပည္သစ္ပါတီဝင္တခ်ိဳ႕က လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈမ်ားပင္ ရွိသည္ဟု ဆက္ေျပာသည္။

ရွမ္းတိုင္းရင္းသား သတင္းဌာန တခုျဖစ္ေသာ သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ သတင္း ဌာနကမူ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း ေငြေၾကးျပတ္ေတာက္မႈ ျပႆနာအျပင္ ဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ျပႆနာကိုပါ

ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည္ဟု ၎သတင္းဌာန၏ အယ္ဒီတာ တဦးျဖစ္သူ ဦးခြန္စိုင္းဂ်န္ေရက ေျပာသည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလအတြင္းက ၎တို႔ သတင္းဌာနအေနႏွင့္ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္းႏွင့္

ပတ္သက္သည့္ သတင္းမ်ား၊ အေျခခံဥပေဒဆႏၵခံယူပြဲႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သတင္းမ်ားကို ဆက္သြယ္ေရး ျပႆနာေၾကာင့္ အခ်ိန္ႏွင့္တေျပးညီ ေဖာ္ျပရန္ ခက္ခဲခဲ့သည္ဟု သူက ဆိုသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

36

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အလားတူ ကရင္တိုင္းရင္းသား သတင္းဌာနျဖစ္သည့္ ကရင္သတင္းဌာန (ေကအိုင္စီ) သည္လည္း

ေငြေၾကး အခက္အခဲႏွင့္ လူသား အရင္းအျမစ္ ရွားပါးမႈ ျပႆနာကို ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရေၾကာင္း ၎အဖြဲ႕၏ အယ္ဒီတာ နန္းေဖာေဂက ေျပာျပသည္။

ကၽြမ္းက်င္မႈရွိၿပီး အေတြ႕အႀကံဳရွိသည့္ တိုင္းရင္းသား သတင္းေထာက္မ်ားသည္ မိခင္

သတင္းေအဂ်င္စီမ်ားကို စြန္႔ခြာကာ လစာေကာင္းစြာ ေပးႏုိင္သည့္ နာမည္ႀကီး သတင္းဌာနႀကီးမ်ားသို႔ သြားေရာက္အမႈထမ္းၾကသျဖင့္ လူသားအရင္းအျမစ္ ရွားပါးမႈ ျပႆနာကို ႀကံဳေတြ႕ရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း နန္းေဖာေဂးက ရွင္းျပသည္။

ကရင္တိုင္းရင္းသား သတင္းသမားေကာင္းမ်ားစြာ ရွိေနေသာ္လည္း ထိုသူတို႔ကုိ လံုေလာက္စြာ

ေထာက္ပံ့ေပး ႏိုင္ျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ ၎တို႔၏ သတင္းဌာနကို အခက္အခဲမ်ားစြာျဖင့္ ဆက္လက္ ႐ုန္းကန္ေနရသည္ဟု ဆိုသည္။

ျပည္ပေရာက္ တိုင္းရင္းသား မီဒီယာမ်ားအားလံုးက လူသားအရင္းအျမစ္ ရွားပါးမႈ ကို ႀကီးမားသည့္ အခက္အခဲအျဖစ္ သေဘာတူညီၾကၿပီး ေငြေၾကး မလံုေလာက္မႈမွာ ၎တို႔အတြက္ စိန္ေခၚမႈတရပ္ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာၾကသည္။

ယခုအခါတြင္ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပရွိ ဘေလာ့ဂါမ်ားသည္လည္း မီဒီယာတာဝန္ကို တစိတ္တပိုင္း

ထမ္းေဆာင္ သူမ်ား ျဖစ္ေနေပၿပီ။ ျပည္တြင္းရွိ ဘေလာ့ဂါမ်ား ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း ႀကံဳေတြ႕ရသည့္ အခက္အခဲမွာ အင္တာနက္ လြတ္လပ္စြာ သံုးစြဲခြင့္ မရရွိျခင္း ျဖစ္သည္။

အာဏာပိုင္မ်ားက အင္တာနက္ သံုးစြဲခြင့္ကို နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျပဳလုပ္လွ်က္ရွိရာ ျပည္တြင္းမွ ဘေလာ့ေရးေနသူမ်ား ဒုကၡေရာက္ၾကရသည္။

“၂၀၀၈ ႏွစ္ကုန္ခါနီးေလာက္မွာ ကိုယ့္ဘေလာ့ကိုေတာင္ ဝင္ၾကည့္လို႔မရေအာင္ျဖစ္တယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

37

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ စိတ္ပ်က္ရတယ္” ဟု ရန္ကုန္အေျခစိုက္ ဘေလာ့ဂါတဦးက ေျပာျပသည္။ ျပည္တြင္းရွိ ဘေလာ့ဂါမ်ားမွာ အာဏာပိုင္မ်ား၏ အာရံုစုိက္မႈမွ ကင္းလြတ္ေအာင္ ေရွာင္ရွားရသည့္ ျပႆနာ လည္းရွိေသးသည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္က အဖမ္းအဆီးခံခဲ့ရေသာ ဘေလာ့ဂါ ေနဘုန္းလတ္က ဥပမာတခုျဖစ္သည္။ ဘေလာ့ဂါေနဘုန္းလတ္ကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း ေထာင္ဒဏ္ အႏွစ္ ၂၀ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။

ျပည္ပတြင္ အေျခစိုက္ေနရသည့္ မီဒီယာသမားမ်ားအေနႏွင့္ ေငြေၾကးအခက္အခဲႏွင့္ အယ္ဒီတိုရီရယ္

ေပၚလစီ အရပါ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရပ္တည္ရန္ ခက္ခဲေနဆဲျဖစ္သည္ဟု ကိုေက်ာ္စြာမိုးက ေျပာသည္။ “က်ေနာ္တို႔ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြကိုယ္တိုင္ကိုကပဲ စာနယ္ဇင္းရဲ႕ ရန္သူျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ စာနယ္ဇင္းသမား ပီပီသသနဲ႔ အမွန္တရားကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ဝတၱရားရယ္ သူတို႔ရဲ႕ တာဝန္အရ ျပည္သူကို အလုပ္အေကၽြးျပဳဖို႔ရယ္ အဲဒီ ၂ ခ်က္ကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ကိုင္မထားႏိုင္ရင္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကပဲ ကိုယ့္ရဲ႕ရန္သူ ျပန္ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္” ဟု သူက ဆိုသည္။

ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပရွိ မီဒီယာမ်ားအားလံုးမွာ အခက္အခဲ အနည္းႏွင့္အမ်ား ဆိုသလို

ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ္လည္း သတင္းမ်ားကို ျပည္သူလူထုလက္ဝယ္ ေရာက္ရွိေရးအတြက္

ႀကိဳးစားေနၾကသူမ်ားခ်ည္းသာ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ အထီးက်န္ဝါဒ

ကိုင္စြဲထားမႈေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သူလူထုအေနႏွင့္ လြတ္လပ္သည့္ သတင္းမီဒီယာမ်ားကို ဆံုး႐ႈံးေနရဆဲျဖစ္သည္။

“က်ေနာ္တို႔ဘက္ကေတာ့ လုပ္စရာရွိတာဆက္လုပ္ရမွာပဲ။ နအဖအေနနဲ႔ ဘယ္လိုပဲတားဆီး တားဆီး

သတင္း စီးဆင္းမႈေတြကို သူတို႔ မပိတ္ဆို႔ႏိုင္ပါဘူး။ ခုလို နည္းပညာေတြ တိုးတက္ေနတဲ့ ေခတ္ႀကီးမွာ ပိုလို႔ေတာင္ မတားဆီးႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ယံုၾကည္ပါတယ္” ဟု ဦးေအးခ်မ္းႏိုင္ကေျပာသည္။

ျပည္တြင္း၌ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ မရွိျခင္းက စစ္အစိုးရ၏ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ေနမႈမ်ားကို

ဖံုးကြယ္ေပး ေနယံုမွ်မက ကုလသမဂၢအပါအဝင္ အန္ဂ်ီအိုမ်ား၊ အတိုက္အခံမ်ား၏ အဂတိလိုက္စားမႈ စေသာ ခ်ိဳးေဖာက္ေနမႈမ်ားကိုပါ ျပည္သူလူထု မျမင္သာေအာင္ ဖံုးေပးေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္။ “မီဒီယာဆိုတာ ျပည္သူလူထုအတြက္ မ်က္စိနဲ႔ နားေတြပဲ။ အဲဒီလိုပဲ ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြ အတြက္လည္း မ်က္စိနဲ႔ နားေတြ ျဖစ္သင့္တယ္။ စစ္အစိုးရက မီဒီယာကို ရန္သူလို

သေဘာထားေနသေရြ႕ေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ ဆိုတာ ရွိမွာမဟုတ္ဘူး” ဟု VOA ျမန္မာပိုင္းဌာနမႉး ဦးသန္းလြင္ထြန္းက ဆိုသည္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း အထိမ္းသိမ္းခံခဲ့ရသည့္ သတင္းသမားမ်ား ဦးသက္ဇင္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

38

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဦးသက္ဇင္၊ ၄၂ ႏွစ္

အယ္ဒီတာ (ျမန္မာေနးရွင္း အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္) ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္ (ရန္ကုန္ အင္းစိန္ေထာင္)

သဃၤန္းကၽြန္း တရား႐ံုးတြင္အမႈစစ္သည္။ အာဏာပိုင္မ်ားက ၎၏ ဂ်ာနယ္ ႐ံုးခန္းကို ဝင္ေရာက္ ရွာေဖြခဲ့ရာ ၂၀၀၇၊ စက္တင္ဘာ အေရးေတာ္ပံုလႈပ္ရွားမႈ ဓာတ္ပံုမ်ား ပါဝင္သည့္ စီဒီအခ်ပ္မ်ား ေတြ႕ရွိေသာေၾကာင့္ ဖမ္းဆီးအေရးယူခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ကိုေက်ာ္ေက်ာ္သန္႔ အလြတ္သတင္းေထာက္

ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္ (ရန္ကုန္အင္းစိန္ေထာင္) နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္း ဒုကၡသည္မ်ားကို သြားေရာက္လွဴဒါန္းရာတြင္ ပါဝင္ခဲ့ၿပီး အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။

ဦးစိန္ဝင္းေမာင္

မန္ေနဂ်ာ (ျမန္မာေနးရွင္း အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္) ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္ (ရန္ကုန္ အင္းစိန္ေထာင္)

ဦးသက္ဇင္ႏွင့္အတူ ဖမ္းဆီးခံရကာ ေထာင္ခ်ခံရျခင္းျဖစ္သည္။

ကိုသန္႔ဇင္ေအာင္

ဓာတ္ပံုသတင္းေထာက္ ေထာက္ဒဏ္ ၁၈ ႏွစ္ (ရန္ကုန္ အင္းစိန္ေထာင္)

နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္း ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ မွတ္တမ္း ဗီဒီယို၊ ဓာတ္ပံုမ်ားကို ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ ယူေဆာင္သြားစဥ္ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္၌ အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။ မအိမ့္ခိုင္ဦး

မအိမ့္ခိုင္ဦး၊ ၂၄ ႏွစ္

သတင္းေထာက္ (အီကိုဗစ္ရွင္း အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္) ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ (ရန္ကုန္ အင္းစိန္ေထာင္) နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္း ဒုကၡသည္မ်ားကို သြားေရာက္လွဴဒါန္းရာတြင္ ပါဝင္ခဲ့ၿပီး အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

39

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ကိုထြန္းထြန္းသိန္း

သတင္းေထာက္ (News Watch ဂ်ာနယ္)

ေထာင္ဒဏ္ ၃ လ (ရန္ကုန္ အင္းစိန္ေထာင္) ၎ ဂ်ာနယ္တြင္ တရားသူႀကီးလာဘ္စားသည့္ သတင္းေရးမႈျဖင့္ ႏိုဝင္ဘာ ၅ ရက္ေန႔တြင္အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။

ဦးခင္ေမာင္ေအး

အယ္ဒီတာ (ေစာင့္ၾကည့္ ဂ်ာနယ္) ေထာင္ဒဏ္ ၃ လ (ရန္ကုန္ အင္းစိန္ေထာင္)

ကိုထြန္းထြန္းသိန္းေရးသည့္ တရားသူႀကီး လာဘ္စားမႈသတင္းကို ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပေသာေၾကာင့္ ႏိုဝင္ဘာ ၅ ရက္ေန႔တြင္ အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။

ဦးေအာင္သြင္ (ခ) ဦးေအာင္ႀကီး အလြတ္သတင္းေထာက္

ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ (ရန္ကုန္ အင္းစိန္ေထာင္)

(အဖမ္းခံရသည့္ အေၾကာင္းရင္း မသိရွိရ) ဦးေဇာ္သက္ေထြး

ဦးေဇာ္သက္ေထြး

အားကစား စာေရးဆရာ။ First Eleven ဂ်ာနယ္၏ အယ္ဒီတာေဟာင္း ေထာင္ဒဏ္ ၁၉ ႏွစ္ (ရန္ကုန္ အင္းစိန္ေထာင္)

နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းဒုကၡသည္မ်ားကို ကိုဇာဂနာႏွင့္အတူ သြားေရာက္လွဴဒါန္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။

ဦးေအာင္ေက်ာ္ဆန္း

အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ (ျမန္မာထရီႁဗြန္း အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္) ခ်ဳပ္ရက္ ၆ လေက်ာ္ၾကာသည္ထိ အမိန္႔မခ်ေသး နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းေၾကာင့္ ေသဆံုးသြားသည့္ လူေသအေလာင္းမ်ားကို ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ျမႇဳပ္ႏွံေပးခဲ့ၿပီးေနာက္ အဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသည္။

ေဆးေၾကာင့္ ေလးမွာစိုး TUESDAY, 13 JANUARY 2009 16:04 ခြာညိဳ

http://www.irrawaddy.org/bur/index.php?option=com_content&view=article&id=590:2009 -01-13-09-05-51&catid=2:article&Itemid=14

“ဒီေန႔ ဘာသတင္း ထူးေသးလဲ” ဆုိေသာ ေမးခြန္းကို သတင္းေထာက္ သင္တန္း စတက္ခဲ့သည့္ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္က စၿပီး နားယဥ္ လာခဲ့ရပါသည္။ အခု က်မက အေမရိကန္ ႏုိင္ငံသား ႏုိင္ငံေရးသိပၸံ

ပါေမာကၡေဟာင္း ျဖစ္ေသာ ေဒါက္တာ ေဒးဗစ္ အဂၤလန္၏ အိမ္မွာေနသည္။ သူက အသက္ ၆၀ ေက်ာ္

၇၀ နားနီးေနသည့္ တုိင္ေအာင္ မည္သည့္ႏိုင္ငံအေရး ကိစၥမဆုိ စိတ္၀င္တစား ေလ့လာလိုစိတ္ ရွိေနဆဲ။ က်မက သူတို႔အိမ္မွာ ရွိေနသည့္အတြက္ သူက ျမန္မာ့အေရးကို ပိုစိတ္၀င္တစား ရွိလာသည္။ မနက္မိုးလင္းလွ်င္ သူက ဘာသတင္း ထူးလဲဟု အၿမဲေမးေလ့ရွိပါသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

40

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ သို႔ေသာ္ သူက အၿမဲတမ္း ေစာေစာ ႏိုးေနက်ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူကသာလွ်င္ က်မကို သတင္းဦး

ေျပာျပရေလ့ ရွိပါသည္။ တခါတရံ က်မအတြက္ လုိအပ္မည္ထင္ေသာ သတင္းမ်ဳိး၊ အဂၤလိပ္လို အသံုးမ်ား က်မ ေလ့လာဖို႔ လုိသည့္ သတင္းမ်ဳိးဆိုလွ်င္ တခါတည္း ပရင့္ ထုတ္ေပးထားတတ္ပါသည္။

သည္ေန႔ က်မကြန္ပ်ဴတာ အင္တာနက္ ပ်က္ေနေသာေၾကာင့္ သူက သူဖတ္ထားသည့္ သတင္းကို

ေျပာျပပါသည္။ က်မတို႔ ႏုိင္ငံေရး စကား၀ိုင္းတြင္ အန္ကယ့္ဇနီးက နားေထာင္သူ သက္သက္ျဖစ္ၿပီး တခါတရံမွာေတာ့ က်မတို႔ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ သူက ေဒါသေတြ ထြက္ေနတတ္ပါသည္။ သူက အိုင္းရစ္သူျဖစ္ၿပီး ၿဗိတိသွ်လက္ေအာက္မွာ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ႀကီးျပင္းခဲ့ရသူ၊ ဖခင္ျဖစ္သူက

ေတာ္လွန္ေရး သမားႀကီး။ သည္ေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြ၏ ဒုကၡမွန္သမွ်ကို မွ်ေ၀ခံစား ႏုိင္သည့္ ႏွလံုးသား သူ႔မွာရွိသည္။

“ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ခရစ္ယာန္ေတြ ဝတ္ျပဳ အစည္းေ၀းလုပ္တာကို မလုပ္ဖို႔ စစ္အစုိးရက တားတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းကို အခုမနက္ အန္ကယ္ ဖတ္လိုက္ရတယ္” ဟုသူက က်မကို ေျပာသည္။

သည္သတင္းကို က်မ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္က ဖတ္ၿပီးသားပါ။ က်မ သူ႔ကို ေျပာမျပခ်င္၍ ခ်န္ထားခဲ့သည့္ သတင္းမ်ားအနက္ ေသးေသးေလး တပုဒ္ပါပဲ။ “အဲဒါ က်မ ဖတ္ထားၿပီးပါၿပီ အန္ကယ္”

“သူတို႔က ဘယ္လို သေဘာလဲ။ ဘာသာေရး အစည္းအေ၀းပဲြ ေတြဆိုရင္ တားျမစ္ ပိတ္ပင္တယ္ ဆိုတာေတြ အၿမဲၾကားေနရတယ္။ အစၥလမ္ဘာသာေရာ…ခရစ္ယာန္ဘာသာေရာ ေက်ာင္း

အသစ္ေဆာက္ခြင့္လည္း မရွိဘူးဆို။ အိမ္မွာလုပ္တဲ့ ၀တ္ျပဳပဲြကိုလည္း တားျမစ္တယ္ ဆုိေတာ့ ဗုဒၶဘာသာကလဲြရင္ ပိတ္ပင္တဲ့ သေဘာမ်ဳိးေပါ့” ဟု သူက ေမးခြန္းထုတ္သည္။

“အဲလုိ ေျပာလို႔မရပါဘူးအန္ကယ္။ ဗုဒၶဘာသာထံုးစံအရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစလုိ႔ ဘုရားေပၚတက္ ဆုေတာင္းတဲ့ သူေတြလည္း အ႐ိုက္ခံ… အဖမ္းခံ… တားျမစ္ခံေနရတာပါပဲ”

သို႔ေသာ္ အန္ကယ္က ကက္သလစ္ဘုန္းႀကီး ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္မ်ား၏ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းမႈကို ပိတ္ပင္ တားျမစ္သည္ ဆုိသည့္ ကိစၥအေပၚတြင္ လိပ္ခဲတည္းလည္း

ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း သူ႔မ်က္ႏွာကို ျမင္ေနရသည့္အတြက္ က်မသိေနပါ သည္။သည္ေတာ့ နအဖ၏

စိတ္ထားခံယူခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သူ႔အား က်မ အက်ယ္ခ်ဲ႕ ရွင္းျပရန္လုိအပ္သည္ဟု ယူဆရပါသည္။ က်မ ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာေနခဲ့တုန္းက ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ ကရင္ ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္နဲ႔ စကား အမ်ားႀကီး ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက ေကအန္ယူနဲ႔ ဒီေကဘီေအ ကဲြခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းကို

ေလ့လာႏုိင္ခဲ့တယ္။ ေကအန္ယူဆိုတာက ကရင္ အမ်ဳိးသား အစည္းအ႐ုံးျဖစ္ၿပီး ဒီေကဘီေအကေတာ့ (Democratic Karen Buddhist Army) ပါ။

အရင္တုန္းက ကရင္ေတြဟာ စစ္အုပ္စုကို တစုတစည္းတည္း ညီညီညြတ္ညြတ္ ေတာ္လွန္ ခဲ့ၾကတာပါ။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီ ေကအန္ယူ အေျခစိုက္တဲ့ေဒသတ၀ုိက္မွာ ကရင္ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းႀကီးတပါးက သာသနာျပဳလုပ္ငန္းေတြလုပ္ရင္း တန္ခုိးႀကီးလာပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီ ဘုန္းႀကီးကို

ေကအန္ယူစစ္သားေတြကပါ ၾကည္ညိဳလာၾကပါတယ္။ အဲဒီဘုန္းႀကီးက ေကအန္ယူ နယ္ထဲမွာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

41

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဘုရားတဆူတည္ဖို႔ စီစဥ္လာပါတယ္။ ဒါက အေပၚယံၾကည့္ရင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ လုပ္ထံုး လုပ္နည္းေဟာင္းလုိ႔ ထင္စရာ ရွိပါတယ္။

ဒါေပမယ့္လို႔ အဲဒီ သူတို႔ဘုရားတည္ခ်င္တဲ့ ေတာင္ကုန္းထိပ္ဟာ ေကအန္ယူ ဌာနခ်ဳပ္ရဲ႕ ဗဟို စခန္းကို

ခ်ိန္ပစ္လုိ႔ ရတဲ့ အမွတ္အသား တခုလုပ္လုိက္သလုိျဖစ္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ ေကအန္ယူေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက ခြင့္မျပဳဘူး။

ခြင့္မျပဳတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက ဘာသာေရးနဲ႔ မဆုိင္ဘဲ စစ္ေရးအရ ခြင့္မျပဳတာလို႔ သူက

က်မကိုေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လုိ႔ ျဖစ္သြားတာကေတာ့ ေကအန္ယူမွာ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ခရစ္ယာန္ ႏွစ္ျခမ္းကြဲထြက္သြားတာပါပဲ။

အဲဒီေတာ့ ဘယ္ဘက္ကျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္လုိ႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ခြင့္ျပဳရင္ သူတို႔က စစ္ေရးအရ အသာစီးရ ႏုိင္လိမ့္မယ္။ ခြင့္မျပဳတဲ့အခါမွာ ဘာသာေရးအရ

ကရင္လက္နက္ကိုင္တပ္ ႏွစ္ျခမ္းကဲြထြက္သြားခဲ့တယ္။ ဆိုလိုတာက စစ္အုပ္စုဟာ သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြပါ လို႔…ေျပာေနေပမယ့္ ဘာသာေရးအထြဋ္အျမတ္ေစတီေတာ္ကို ပစ္မွတ္အေနနဲ႔ အသံုးခ်ဖို႔ေတာင္ ၀န္မေလးဘူးဆုိတာပါ။

အဲဒီေတာ့ သူက ခရစ္ယာန္အသင္းဖဲြ႔တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အစၥလမ္၀တ္ျပဳတာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ သံသယရွိရင္ တားျမစ္မွာပဲ။ ကရင္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေစတီတည္ခြင့္မျပဳဘူး၊ ဒါက သူတို႔အသက္နဲ႔ သူတို႔

ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥျဖစ္ တယ္ေလ။ တကယ္လို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြလည္း အဲဒီတုန္းက အဲဒီေစတီတည္မယ့္ အေၾကာင္းမွန္ကိုသာသိရင္ သေဘာတူမွာ မဟုတ္ဘူး၊ “အန္ကယ္စဥ္းစားၾကည့္ေလ ညအေမွာင္မွာ ေတာင္ထိပ္က ထင္းေနတဲ့ ေစတီအျဖဴကို

ပစ္မွတ္သတ္မွတ္ၿပီး အေျမႇာက္နဲ႔ ထုမယ္…ဆုိတဲ့အေတြး…” ဟု က်မအဆံုးသတ္ ေျပာျပလိုက္ ေသာအခါ အန္ကယ္ အမွန္ပင္ အံ့ၾသသြားပံုရပါသည္။

“ေတာ္ေတာ္ေကြ႔ေကြ႔ေကာက္ေကာက္ ေတြးတတ္္ လုပ္တတ္တဲ့၊ ေၾကာက္စရာေကာင္းလွတဲ့ အုပ္စုပါလား” ဟု အန္ကယ္လ္က မွတ္ခ်က္ေပးသည္။

“ျမန္မာျပည္မွာ ေတာင္ေတြအမ်ားႀကီးပါအန္ကယ္။ ေကအန္ယူ နယ္ေျမထဲက ေတာင္ထိပ္မွာမွ ထုံးျဖဴျဖဴ သုတ္တဲ့ ေစတီတည္ခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္၊…မတည္ရလို႔ ကရင္ႏွစ္ျခမ္းကြဲရတဲ့အျဖစ္။ အဲဒီေနာက္ကြယ္ က တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ေတြကို မသိဘဲ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနၾကရင္၊ အဲဒီေနာက္ကြယ္ကအျဖစ္ေတြကို မသိဘဲ ႏိုင္ငံေရးသတင္း ေရးေနၾကရင္ သတင္းကမမွားေပမယ့္ စာဖတ္သူရဲ႕ အေတြးကိုေတာ့ ေဇာက္ထုိးမိုးေမွ်ာ္ မွားသြားေစႏုိင္ပါတယ္”

“ဒါျဖင့္ သူတို႔က အန္ကယ္လ္ဖတ္ဖူးသလုိ လူ ငါးေယာက္ထက္စုၿပီး စကားေျပာတာ.. ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္တာကို ဘယ္အေၾကာင္းအရာနဲ႔မွ မလုပ္ေစခ်င္တာေပါ့”

“ဟုတ္ပါလိမ့္မယ္ အန္ကယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္က မေကာင္းမႈမွန္သမွ်ကို က်ဴးလြန္ ထားေတာ့

ဘယ္သူ႔ကိုမွ၊ ဘယ္အဖဲြ႔အစည္းကိုမွ ဘယ္လိုေဆြးေႏြးမႈမ်ဳိးကိုမွ၊ သူတို႔ ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈမရွိဘဲ

လူနည္းနည္းစုရင္ သူတို႔ကို ေတာ္လွန္ဆန္႔က်င္ဖို႔ပဲ…လို႔ အေတြးေရာက္ၿပီး တားျမစ္တာပါ။ ဒါက

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

42

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဗုဒၶဘာသာကို ခရစ္ယာန္ဘာသာ လႊမ္းသြားရ ခ်ည့္ရဲ႕…ဆုိတဲ့ ဘာသာေရးေလာဘေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ သူတို႔ အာဏာကို ထိပါးမွာ ေၾကာက္တဲ့စိတ္ကသာ ဦးေဆာင္ပါတယ္။ သူတို႔ကို က်မတို႔ကလည္းဗုဒၶဘာသာလို႔ သတ္မွတ္လက္ခံထားတာမွ မဟုတ္တာဘဲ” အန္ကယ္က I see…I see…ဆိုၿပီး ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္ျဖစ္သြားပါသည္။ “တကယ္လို႔ အန္ကယ္တို႔က ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္ေတြကို ဗမာ အစုိးရက ႏွိပ္ကြပ္တယ္…လို႔ စြပ္စဲြရင္ က်မတို႔ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာ လူမ်ဳိးေတြက အန္ကယ္လ္တို႔ အခံရခက္ေနတဲ့ခံစားခ်က္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုနာၾကည္းပါတယ္။ ေစတီကိုေတာင္ ပစ္မွတ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ရဲတဲ့

လူရမ္းကားတစုဟာ ဗမာေတြျဖစ္ေနၿပီး သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္…လို႔ပါ ေျပာေနတဲ့အတြက္ က်မတို႔မွာ လူမ်ဳိး ေရးအရေရာ…ဘာသာေရးအရပါ အလြန္သိကၡာက်ရပါတယ္။ အဲဒါ ဘယ္အနာနဲ႔မွ…ဘယ္အရာနဲ႔မွ မတူတဲ့ နာက်င္မႈပါ အန္ကယ္…”

အန္ကယ္ နားလည္သြားသည့္တိုင္ေအာင္ က်မကေတာ့ အေတာသတ္၍ မရေတာ့ပါ။

တခ်ဳိ႕မီဒီယာေတြက သတင္းေထာက္ေတြဟာ သတင္းတပုဒ္ ရရင္ၿပီးေရာ.. အလြယ္ေလး

ေရးခ်လုိက္တတ္ၾကတယ္။ သတင္းေထာက္ တေယာက္ဟာ ကိုယ္ေရးေတာ့မယ့္ သတင္း တပုဒ္ရဲ႕ အေျခခံက်က် ဇစ္ျမစ္အမွန္ကို ရေအာင္ႏိႈက္ၿပီးမွ ေရးသင့္ပါတယ္။

သတင္း ေထာက္သင္တန္း ေက်ာင္းဆင္းေတြဆိုရင္ အဲဒီစကားကို ေကာင္းေကာင္း နားလည္ၾကပါတယ္။ တတ္ႏိုင္သမွ် သတင္းေနာက္ေၾကာင္းကို လိုက္ၿပီး အခုမွ သတင္းကို စဖတ္သူေတြအတြက္လုိ႔ ရည္စူးၿပီး သတင္းအႏွစ္ခ်ဳပ္ေနာက္ခံေလး ထည့္ေပးရတာဟာ သတင္းသမား ေကာင္းတေယာက္ရဲ႕ တာ၀န္ပါ။ အဲဒီလုိ မဟုတ္ဘဲ လတ္တေလာ ျဖစ္ေနတာေလးကိုပဲ ကြက္ၿပီးေတာ့ သတင္းလုပ္သြားရင္ အဲဒါ စာဖတ္သူကို သတင္းမွန္ေပးရာမက်ဘဲ ကိုယ့္ထမင္းအိုးတည္ဖို႔ သတင္းတပုဒ္

ဖန္တီးလုပ္စားသြားတာမ်ဳိးသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ စစ္အုပ္စုရဲ႕ အေကြ႔တေထာင္နဲ႔

ဥာဏ္နီဉာဏ္နက္ေတြကို အမီ မလုိက္ႏိုင္ရတဲ့အထဲမွာ အဓိပၸာယ္အရေရာ ႏိုင္ငံေရး ျမားဦးကိုပါ ေျပာင္း သြားေစမယ့္ သတင္းမ်ဳိးေတြကို အခုလို ကမၻာကိုပါ ခ်ျပေနတာမ်ဳိးဟာ က်မတို႔တိုင္းျပည္အတြက္ေရာ တကယ္အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ သူေတြ အတြက္ပါ အလြန္အႏၱရာယ္ေပးတဲ့ သတင္းမ်ဳိးပါပဲ”

က်မအေနႏွင့္ သတင္းေတြ မွားေနသည္ဟု စြပ္စဲြေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ အျဖစ္မွန္ ေနာက္ကြယ္ က သည့္ထက္ပိုၿပီး အဓိကက်က် မွန္ကန္ေသာ အခ်က္အလက္ကို ခ်မျပႏုိင္ပါက လတ္ တေလာ အမွန္တရား ေသးေသးေလးေၾကာင့္ မွားယြင္းမႈႀကီးႀကီး မားမားေတြ ျဖစ္လာ ႏိုင္ျခင္းကို စိုးရိမ္မိျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။

ျမင္ကြင္း၏ေနာက္ကြယ္ကအျဖစ္ကို ရေအာင္ႏႈိက္ၿပီး ျပည့္စံုေသာသတင္းမ်ဳိးေပးႏိုင္ေသာ သတင္းသမား ေကာင္းမ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံ အတြက္ တကယ္ပဲလိုအပ္ေနပါသည္။ ငါးပြက္ရာ ငါးစာခ်သည့္ သတင္းမ်ဳိးမ်ား

ေၾကာင့္ေတာ့ျဖင့္… စားက်က္လုရင္း အခ်င္းခ်င္းခတ္ေနသည့္ ကၽြဲေပါင္းမ်ားစြာ၏ေျခေထာက္ေအာက္က ျပားေနၿပီးျဖစ္ေသာ ျမန္မာ ျပည္သူမ်ားအတြက္ ေျမနိမ့္ရာလွံစိုက္… ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။ ျမန္မာျပည့္ေနာင္ေရး ေဆးေၾကာင့္ပိုေလးမသြားေစလိုပါ။ စာေရးသူ၏ လိပ္စာ။

။ 508 West Philadelphia RD

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

43

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ Jonesboro, AR 72401 US

သန္းေကာင္ထက္ ညဥ့္မနက္ေတာ့တဲ့ ညငွက္ကေလးေတြ …

THURSDAY, 08 JANUARY 2009 14:57 ေအာင္သက္ဝိုင္း http://www.irrawaddy.org/bur/index.php?option=com_content&view=article&id=572:2009 -01-08-08-03-35&catid=2:article&Itemid=14

ရန္္ကုန္ျမိဳ႕ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း လမ္းမနဲ႔ ပန္းဆိုးတန္း ခုံးေက်ာ္ တံတား ေဘးမွာရွိတဲ့ ေရႊဂုန္

ရုပ္ရွင္ရုံေရွ႕မွာ ရုပ္ရွင္ ၾကည့္မယ့္ သူေတြ၊ လမ္းသြား လမ္းလာေတြ၊ ေစ်းသည္ေတြနဲ႔ ရႈပ္ယွက္ခတ္ ေနပါတယ္။

ဒီကေန႔ဟာ တနဂၤေႏြေန႔ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေရႊဂုန္ ရုပ္ရွင္ရုံမွာ ျပသေနတဲ့ အိႏၵိယ ေဘာလိ၀ုဒ္

ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားကို ၾကည့္ဖို႔ လက္မွတ္ ၀ယ္သူေတြ၊ ရုပ္ရွင္ရုံထဲ၀င္ဖို႔ ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့ သူေတြ ခါတုိင္းထက္ မ်ားျပားျပီး လူအုပ္ၾကီးက ရာဂဏန္းေက်ာ္ အေရအတြက္ ရွိပါတယ္။

လူအုပ္ၾကီးထဲမွာ အျဖဴေရာင္ တီရွပ္အက်ီၤ၊ အျပာႏုေရာင္ ဂ်င္းစကပ္တိုကို ၀တ္ဆင္ထားျပီး ဆံပင္ဂုတ္၀ဲနဲ႔ အသက္၂၀ ေက်ာ္အရြယ္ မိန္းကေလးငယ္ တဦးလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ မိတ္ကပ္ ခပ္ပါးပါး

လိမ္းျခယ္ထားတဲ့ သူမက အျဖဴဘက္သန္း အသားအေရရွိျပီး သူမရဲ႕ မ်က္လုံးေတြက လူအုပ္ၾကီးထဲ စိုက္ၾကည့္ရင္း မရပ္မနား လႈပ္ရွားေနပါတယ္။ သူမပုံစံက ေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့ လူတဦးကို

သည္းၾကီးမည္းၾကီး ရွာေဖြေနတဲ့ ပုံစံပါပဲ။ သူမရုပ္ရည္ အလွၾကီး မဟုတ္ေပမယ့္ သာမန္ၾကည့္ ေပ်ာ္ရႈေပ်ာ္ ရုုပ္ဆင္း ရူပကာမ်ဳိး သူမ ပိုင္ဆိုင္ထားတာပါ။

တကယ္ေတာ့ သူမဟာ ရုပ္ရွင္ၾကည့္မယ့္ သူတေယာက္ မဟုတ္သလို၊ လူေပ်ာက္လို႔ ရွာေနတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အမွန္တကယ္ သူမရွာေနတာကေတာ့ တခဏတာ အေပ်ာ္လိုခ်င္တဲ့ ေဖာက္သည္ အမ်ဳိးသားေတြပါပဲ။

သူမနာမည္က ငယ္ေထြး (ေခၚ) ငယ္ေလး ျဖစ္ျပီး ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း လမ္းမတေလွ်ာက္က ရုပ္ရွင္ရုံ ေအာက္ေတြမွာ လႈပ္ရွားက်က္စား ေနတဲ့ ျပည့္တန္ဆာ မေလးတဦးပါ။

"တေလွ်ာ့ ၃၀၀၀ ပါကိုၾကီး။ တနာရီဆိုရင္ ငယ္ေလးကို ၅၀၀၀ ပဲေပးပါ"လို႔ သူမက က်ေနာ့္ကို ခပ္ခၽြဲခၽြဲ အသံနဲ႔ ေျပာတယ္။ သူမရဲ႕ အၾကည့္ေတြက ရင္ခုန္စရာ ေကာင္းသလို သူမရဲ႕ အသံကလည္း ေယာက်္ားသား တဦးအတြက္ လိင္စိတ္ ႏုိးၾကြေစမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။

သူမေျပာတဲ့ ေစ်းႏႈန္းက အရင္တခါက်ေနာ္ ေရာက္ခဲ့စဥ္ တုန္းကထက္ (ညေမႊးပန္း ေဆာင္းပါး

ေရးခဲ့စဥ္က တေလွ်ာ့ ၄၅၀၀ က်ပ္) အေတာ့္ကို သက္သာေနပါတယ္။ သူမနဲ႔ က်ေနာ္ ေစ်းစကား

သေဘာတူညီျပီးခဲ့တဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ဦး ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ဗိုလ္ဆြန္ပက္ လမ္းထဲက အေအးခန္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

44

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ တည္းခိုရိပ္သာ တခုဆီ ဦးတည္သြားၾကပါတယ္။ အခ်ိန္က ေန႔လယ္ ၁၂ နာရီ ၃၀ ေက်ာ္။ အထပ္ျမင့္ တုိက္ၾကီးတခုရဲ႕ ပထမထပ္ကို တည္းခိုခန္း

ဖြင့္ထားတဲ့ တုိက္ခန္းကို က်ေနာ္ေရာက္ေတာ့ တည္းခိုခန္း ၀န္ထမ္းေတြက သူမကို အားရ၀မ္းသာ ၾကဳိဆိုၾကတယ္။

သူမ ေနာက္က လိုက္လာတဲ့ က်ေနာ့္ကိုလည္း မသိမသာ လွမ္းအကဲခတ္ၾကတယ္။ သူမကေတာ့ ေအာင္ႏုိင္သူၾကီး တေယာက္လို ျပဳံးေပ်ာ္လို႔။

“ငယ္ေလးကေတာ့ ဒီေန႔ ေစ်းဦးေပါက္သြားျပီ” လို႔ ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႔ တည္းခိုခန္း ၀န္ထမ္း အမ်ဳိးသားၾကီး

တဦးက လွမ္းေအာ္ေျပာသံက က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္ ထြက္ေပၚလာတယ္။ သူမက ဒီတည္းခိုခန္းက လႊတ္ထားတဲ့ ျပည့္တန္ဆာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒီတည္းခိုခန္းမွာ သူမ ေဖာက္သည္ေတြနဲ႔

အျမဲလာေနတာလား စတဲ့ ေမးခြန္းေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ က်ေနာ့္ အေတြးထဲ ေမးေနမိတယ္။ ေသခ်ာတာ တခုကေတာ့ သူမဟာ တည္းခိုခန္း ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ ေဆြမ်ဳိး သားခ်င္းပမာ အလြန္ ရင္းႏွီးလြန္း လွတယ္ ဆိုတာပါပဲ။

တနာရီစာ တည္းခိုဖို႔ အခန္းခ ၂၀၀၀ ရွင္းေပးျပီးခိ်န္မွာ တည္းခုိခန္း ၀န္ထမ္း အမ်ဳိးသားက

က်ေနာ့္လက္ထဲကို ေသးငယ္တဲ့ အထုပ္ေလး တထုပ္ အတင္း ထုိးထည့္ေပးတယ္။ ေရႊ၀ါေရာင္ရွိတဲ့

ဒီအထုပ္ေလးကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေဖာ္ ကြန္ဒုံျဖစ္ေနတာကို သိလိုက္ရတယ္။ အဲဒီေနာက္ တည္းခိုခန္း ၀န္ထမ္းအမ်ဳိးသားက က်ေနာ့္ကို စပ္ျဖီးျဖီးမ်က္ႏွာနဲ႔ စကားတခြန္း လွမ္းေျပာပါတယ္။ "လိုတာရွိရင္ အခန္းထဲကေန ဘဲလ္တီး ေခၚလိုက္ပါ။ ဘီယာ၊ ေဆးလိပ္၊ ေရသန္႔ဘူး၊ ႀကိဳက္တာ ၀ယ္ခိုင္းလို႔ ရတယ္"လို႔ ၀န္ထမ္းအမ်ိဳးသားက ေျပာတယ္။

ေပ်ာ္ပါးခ်င္တဲ့ အမ်ဳိးသားေတြ အတြက္ တည္းခိုခန္းရဲ႕ ၀န္ေဆာင္မႈေတြက ဟာကြက္မရွိ အလြန္ စနစ္က်လြန္းလွသလို တည္းခိုသူအေပၚ အစစအရာရာ ဂရုစိုက္မႈ ကလည္း ခ်ီးက်ဴးစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။

"ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိဘူး။ ေဖာက္သည္ ရွာရတာ အေတာ္ ခက္လာတယ္။ အရင္ဆို တေန႔ေဖာက္သည္ ၇ ဦး၊ ၈ ဦး အနည္းဆုံး ရေပမယ့္ ခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ တေန႔ ေဖာက္သည္ ၁ ဦး၊ ၂ ဦး ေလာက္ပဲရတယ္"လို႔ ငယ္ေလးက က်ေနာ့္ကို ရွင္းျပတယ္။

သူမနဲ႔အတူ အလုုပ္လုပ္ေနတဲ့ မိန္းကေလး အေတာ္ မ်ားမ်ားလည္း ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာ

လလယ္ေလာက္ကစလို႔ ေဖာက္သည္ ရွားလာတဲ့အတြက္ ေစ်းေမးတဲ့ ေဖာက္သည္တိုင္းကို

အလြတ္မေပးဘဲ ညွိႏႈိင္းေစ်းႏႈန္းနဲ႔ အလုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရတယ္လို႔ သူမက ေျပာတယ္။ "အရင္တုန္းက ပုံမွန္၀င္ေငြခ်ည္းပဲ တေန႔ ႏွစ္ေသာင္းနဲ႔ သုံးေသာင္းၾကား ရတယ္။ ဒီႏွစ္ မုန္တိုင္းတုိက္ျပီး ကတည္းက ၀င္ေငြက်လာတာ၊ ႏုိ၀င္ဘာ လေလာက္ကစျပီး အလုုပ္ အေတာ္ပါးသြားတယ္။ အခုေတာ့

ေဖာက္သည္ရတဲ့ ရက္လည္း ရွိတယ္။ မရတဲ့ ရက္လည္း ရွိတယ္။ တခါတေလ ထမင္းဖိုး ၂၀၀၀ ေလာက္ ရလည္း မနည္းဘူးဆိုျပီး အလုပ္ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရတယ္"လို႔ ငယ္ေလးက ဆိုတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

45

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အခုလက္ရွိ အေျခအေနမွာ တေန႔ တေသာင္းရဖို႔ မနည္း ရုန္းကန္ေနရတယ္လို႔ ငယ္ေလးက ဆက္ေျပာပါတယ္။

"၀င္ေငြက ပုံမွန္ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒီေန႔ တေသာင္း ေက်ာ္ေလာက္ ရေပမယ့္ မနက္ျဖန္ ရခ်င္မွရတာ။

ေငြမရဘဲ အိမ္ျပန္ သြားရတဲ့ ရက္ေတြက မ်ားတယ္"လို႔ ငယ္ေလးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း သူဇာဆိုတဲ့ အသက္၂၅ ႏွစ္ေက်ာ္ရွိ မိန္းကေလးကလည္း ဆိုပါတယ္။

သူဇာက ၀င္ေငြပုံမွန္ မရွိတဲ့အတြက္ စား၀တ္ေနေရး ခက္ခဲလြန္းလို႔ အဆမတန္ အတိုးႏႈန္းနဲ႔ ေငြေခ်းငွားရတယ္လို႔လည္း ေျပာပါတယ္။

"ပန္းဆိုးတန္း ခုံးေက်ာ္ တံတားေအာက္က ကြမ္းယာဆိုင္ဖြင့္တဲ့ အမ်ဳိးသမီးၾကီး တဦးဆီကေန တသိန္းကို အတုိးႏႈန္း သုံးေသာင္းႏႈန္း ေခ်းရတယ္။ ၁၅ ရက္အတြင္း တေန႔ နည္းနည္း အရစ္က် ျပန္ဆပ္ရတာ။ ငယ္ေလးက တလ တခါ ပုံမွန္ ပင္နယ္ဆလင္ ထုိးတယ္၊ အေၾကာေဆး သြင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုေနာက္ပိုင္း ေဆးဖိုးမရွိလို႔ ေဆးခန္းေတာင္ မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး"လို႔ ငယ္ေလးက က်ေနာ့္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပတယ္။

ဒီလို ေဖာက္သည္ ရွားပါးလာရတာဟာ လူေတြဆီမွာ ၀င္ေငြနည္းလာ တာေၾကာင့္လို႔ ထင္တဲ့အေၾကာင္း၊ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ ၀င္ေငြနည္းသြားရသလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ သူမသိတဲ့ အေၾကာင္း သူဇာကလည္း ေျပာပါတယ္။

ကမၻာလုံး ဆိုင္ရာ ေငြေၾကး ျပႆနာေၾကာင့္ စီးပြားေရး ၾကပ္တည္းျပီး လူေတြ ၀င္ေငြနည္းလာတယ္ ဆိုတာကို သူမတို႔ သိရွိနားလည္ျခင္း မရွိၾကပါဘူး။ ကမၻာ့စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္းေၾကာင့္

ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္က ျပည့္တန္ဆာေတြ ၀င္ေငြရလမ္း ခက္လာသလို လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ စီးပြားရွာေနတဲ့ ညကလပ္၊ တည္းခိုခန္း၊ ကာရာ အိုေကဆိုင္နဲ႔ အႏွိပ္ခန္းေတြလည္း စီးပြားေရး က်ဆင္းေနတယ္လို႔ ရန္ကုန္စီးပြားေရး အသိုင္းအ၀န္းက စုံစမ္းသိရွိရပါတယ္။

"တည္းခိုခန္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိပ္အလုပ္ မျဖစ္ၾကဘူး။ ညစဥ္ အခန္းျပည့္ ဧည့္သည္ရွိတဲ့ တည္းခိုခန္းေတြလည္း ခု ေျခာက္တီး ေျခာက္ကပ္ပဲ။ စေန၊ တနဂၤေႏြလို ရက္မ်ဳိး ဆိုတာ ရွိသမွ်

အခန္းေတြ ျပည့္ျပီး တည္းခိုမယ့္ ဧည့္သည္ေတြ တန္းစီေနရမွာ။ ခုေတာ့ လုံးလုံးကို လူမရွိဘူး"လို႔

မရမ္းကုန္းျမိဳ႕နယ္ ရွစ္မုိင္ လမ္းဆုံအနီးမွာ တည္းခိုခန္း ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္အရြယ္ စီးပြားေရး သမားတဦးက ေျပာတယ္။

အခန္းေပါင္း၂၀ ေက်ာ္ရွိတဲ့ သူ႔ရဲ႕ တည္းခိုခန္းက စီးပြားေရး ေကာင္းစဥ္ကာလက ေန႔စဥ္ က်ပ္၂ သိန္းနဲ႔ ၅ သိန္း အၾကား ၀င္ေငြရွိခဲ့ေပမယ့္ အခုအခါမွာေတာ့ ရွစ္ေသာင္းနဲ႔ တသိန္း အၾကားသာ ၀င္ေငြရွိေတာ့တယ္လို႔ သူက ဆိုတယ္။

"အခန္းခက ရုိးရုိးခန္းကို ၅၀၀၀၊ အဲယားကြန္း ဆိုရင္ ၇၀၀၀၊ နာရီနဲ႔ တည္းမယ္ဆိုရင္ တနာရီ ၃၀၀၀၊ လူက ပါးေတာ့ ေစ်းေလွ်ာ့ဖို႔ စဥ္းစားေနတယ္"လို႔ အဲဒီ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္က ေျပာျပတယ္။

တည္းခိုခန္းေတြ အျပင္ ကာရာအိုေက ဆိုင္ေတြမွာလည္း စီးပြားေရး အလြန္အမင္း က်ဆင္းေနတဲ့

အတြက္ ကာရာအိုေက ဆုိင္ေတြမွာ အလုပ္လုပ္တဲ့ မိန္းကေလး အေရအတြက္ေတြ ေလ်ွာ့ခ်ေနတယ္လို႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

46

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ သိရပါတယ္။ "၀င္ေငြ နည္းသြားတယ္။ နာဂစ္ မတုိင္မီက ဆိုင္မွာ တေန႔ကို ၈ သိန္းဖိုးေလာက္ ၀င္ေငြရွိတယ္။

လက္ရွိမွာေတာ့ တေန႔ တသိန္း ေလာက္ပဲ အလုပ္ျဖစ္တယ္။ ဒါေတာင္ ပုံမွန္မရဘူး"လို႔ လႈိင္ျမိဳ႕နယ္ သမုိင္းလမ္းဆုံ အနီးမွာ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ 258 ကာရာအိုေက ဆိုင္၀န္ထမ္းတဦးက ေျပာတယ္။

258 ကာရာအိုေကဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ အသက္၂၃ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ဳိးသမီးကလည္း ဆိုင္၀င္ေငြ မေကာင္းတဲ့ အတြက္ ဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ မိန္းကေလးေတြလည္း အဆင္မေျပ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ေျပာတယ္။

"ဆိုင္က လခ တလ ၂ ေသာင္းပဲေပးတာ။ ဧည့္သည္ ဆီကရတဲ့ မုန္႔ဖိုးနဲ႔ ရပ္တည္ ေနရတာဆိုေတာ့ ေရရွည္ဆိုရင္ ဘယ္လိုမွ ဆက္မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ ပုိင္ရွင္ကလည္း အလုပ္ပါးလို႔ လူေလွ်ာ့မယ္လို႔ ၾကားတယ္"လို႔ 258 ဆိုင္က အမ်ိဳးသမီးက ရွင္းျပတယ္။

ကာရာအိုေက သီခ်င္းဆိုႏုိင္တဲ့ အခန္းက်ယ္ ၉ ခန္းရွိျပီး အလုပ္လုပ္တဲ့ မိန္းကေလး ၂၀ ေက်ာ္ အပါအ၀င္ ၀န္ထမ္း ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ရွိတဲ့ အတြက္ လစဥ္ ၀န္ထမ္းလစာ အသုံးစရိတ္ ၾကီးေနတဲ့အတြက္ လုပ္ငန္းကို ေလ်ွာ့ခ်သြားဖို႔ ရွိတယ္လို႔ 258 ကာရာအိုေက ဆိုင္ပုိင္ရွင္နဲ႔ နီးစပ္သူတဦးက ေျပာတယ္။

ရန္ကုန္ ၀န္းက်င္မွာ ရွိတဲ့ ကာရာအိုေကဆိုင္ အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း 258 ကာရာအိုေက ဆိုင္လို အေျခအေနမ်ဳိး ၾကဳံေတြ႕ေနရတယ္လို႔ သိရွိရပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ အႏွိပ္ခန္းေတြလည္း ကာရာအိုေကဆိုင္ေတြလို အေျခအေနမ်ဳိး ၾကဳံေတြ႕ေနရတယ္လို႔ ရန္ကုန္ လမ္္းမေတာ္ျမိဳ႕နယ္ ၀ါးတန္းလမ္းမွာရွိတဲ့ အႏွိပ္ခန္းေတြမွာ အလုပ္လုပ္တဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြက ေျပာျပပါတယ္။

"အႏွိပ္ခန္းကို သြားၾကတာက ကားပြဲစားေတြ အမ်ားစုေလ။ အခု ကားအေရာင္းအ၀ယ္ ကလည္း

လုံး၀လုံး၀ မျဖစ္ေတာ့ ကားပြဲစားေတြလည္း အႏွိပ္ခန္း မေျပာနဲ႔ ထမင္းဖိုးနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဖိုးေတာင္

အႏုိင္ႏုိင္ပဲ"လို႔ ဟံသာ၀တီ ကားပြဲစားတန္းက အသက္ ၄၃ ႏွစ္အရြယ္ ကားပြဲစားတဦးက ဆိုပါတယ္။ အႏွိပ္ခန္းမွာ အလုပ္လုပ္တဲ့ အမ်ဳိးသမီး တဦးအေနနဲ႔ အလုပ္ေကာင္းစဥ္ကာလက တလ၀င္ေငြ ၂ သိန္း နီးပါး ရွိေပမယ့္ အခုေတာ့ ရွစ္ေသာင္းေလာက္ပဲ ရၾကေတာ့တယ္လို႔ အႏွိပ္ခန္း အလုပ္သမေတြက ေျပာတယ္။

ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ညကလပ္ေတြျဖစ္တဲ့ ဒဂုံျမိဳ႕နယ္ အတြင္းက ပိုင္အိုးနီးယားနဲ႔

သိမ္ၾကီးေစ်းအနီးက ညကလပ္ေတြမွာလည္း လူနည္းပါးေနတယ္လို႔ အဲဒီမွာ အလုပ္လုပ္တဲ့ လူငယ္ အမ်ဳိးသား ၀န္ထမ္းေတြက ဆိုၾကပါတယ္။

"အရင္တုန္းကဆို ကလပ္က ဆင္းလာတဲ့ ေကာင္မေလးေတြက TAXI ဌားစီးတယ္။TAXI ခအျပင္

မုန္႔ဖိုးဆိုျပီး ေပးေလ့ရွိတယ္။ ခုေတာ့ ကားဌားမယ့္ လူလည္းမရွိ။ ဌားျပန္ေတာ့လည္း ေစ်းဆစ္ေနတာနဲ႔

အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ လုံး၀ အဆင္မေျပဘူး"ဟု ပိုင္အုိးနီးယား ကလပ္ေရွ႕မွာ ညပုိင္း TAXI ဂိတ္ထုိးတဲ့ ဒရုိင္ဘာတဦးက ေျပာတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

47

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ရန္ကုန္ျမိဳ႕က တည္းခိုခန္းေတြ၊ ကာရာအိုေက ဆိုင္ေတြ၊ အႏွိပ္ခန္းေတြ အမ်ားစုကေတာ့ ေစ်းႏႈန္းေလ်ွာ့ခ်ျပီး ေဖာက္သည္ မ်ားလာေအာင္ လုုပ္ျခင္းအားျဖင့္ စီးပြားပ်က္ကပ္ကို ေက်ာ္လႊားၾကမယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။

ရန္ကုန္ျမိဳ႕လယ္ ရုပ္ရွင္ရုံေတြမွာ သြားလာ က်က္စားေနတဲ့ ငယ္ေလးကေတာ့ သူမအေနနဲ႔ ေဖာက္သည္ ရွာရတာ ခက္ခဲေပမယ့္ ရတဲ့ေဖာက္သည္တုိင္းကို စိတ္တုိင္းက် ၀န္ေဆာင္မႈေပးျခင္းအားျဖင့္

ေနာက္တၾကိမ္ သူမဆီ ျပန္လာခ်င္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္တဲ့ နည္းလမ္းကို အသုံးျပဳမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ "ကိုယ္နဲ႔ တခါေတြ႕ျပီးတဲ့ သူတိုင္း ေနာက္တၾကိမ္ ကိုယ့္ဆီျပန္မလာဘဲ မေနႏုိင္ေအာင္

၀န္ေဆာင္မႈေပးမယ္ဆိုရင္ ေဖာက္သည္ မရွားႏုိင္ေတာ့ဘူး"လုိ႔ ငယ္ေထြးက သူမရဲ႕ အစီအစဥ္ကို ေျပာျပသြားတယ္။

ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚသြား မွတ္တမ္း MONDAY, 19 JANUARY 2009 18:40 ၾကည္ေဝ

http://www.irrawaddy.org/bur/index.php?option=com_content&view=article&id=611:2009 -01-19-11-41-04&catid=2:article&Itemid=14

က်ေနာ္ မေန႔က ျပန္ေရာက္ ပါတယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အီးေမးလ္ ပို႔မလို႔ပါဘဲ။ ကိုယ္ေတြ လက္ေတြ နာေနတာနဲ႔ ေဆးေသာက္ျပီး နားေနရတယ္။ လမ္းက ေတာ္ေတာ္ ဆိုးေသးတာကိုး။

ေတြ႕တာ ျမင္တာ ေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးပဲ။ အေတြ႕အၾကံဳသစ္ေတြလည္း ရတယ္။ တခါသြား တမ်ိဳး မရိုး။ က်ေနာ္က ေျမာင္းျမထိကို ရန္ကုန္ကေန အေ၀းေျပးကားစီးသြားတယ္၊ ေျမာင္းျမကေနလပြတၱာ ထိကို ဆိုင္ကယ္ တကၠစီ စီးသြားတယ္။ လပြတၱာကေန ရြာေတြကိုစက္ေလွထပ္စီးသြားရတယ္။

အဲဒီမွာ ရန္ကုန္ကေန ေျမာင္းျမအထိ လမ္းတေလွ်ာက္လံုး ျပႆနာမရွိေပမယ့္ ေျမာင္းျမအ၀င္မွာ လမ္းခြဲဂိတ္ ရွိတယ္။ အဲဒီဂိတ္က ပုသိမ္ကေန ေငြေဆာင္ ေခ်ာင္းသာသြားရင္ တဘက္လမ္းကေန သြားရသလို၊ ေျမာင္းျမ လပြတၱာသြားမယ္ဆိုရင္ ဒီဘက္လမ္းကေနသြားရမယ္ဆိုတဲ့ လမ္းခြဲပဲ။

ေခ်ာင္းသာ၊ေငြေဆာင္ဘက္ သြားမယ့္ လမ္းေပၚမွာရွိတဲ့ ကားေတြကို မစစ္ဘူး။ ဒီဘက္ကေျမာင္းျမ သြားမယ့္ကားတိုင္းကို စစ္တယ္။

ကားေပၚမွာ ႏိုင္ငံျခားသား ပါလာသလားဆိုတာကို အရင္စစ္တယ္။ ပါလာတယ္ဆိုရင္အဲဒီေနရာကေန လွည့္ ျပန္ ခိုင္းတယ္။ တခ်ိဳ႕ ႏိုင္ငံျခားသားေတြက ပုဆိုး၀တ္ျပီး လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က ဗမာစကားေလးငါးခြန္း ေမး တယ္။ အဲဒီမွာႏိုင္ငံျခားသားမွန္းေပၚတာပဲ။ ဒါဆို အဲဒီကေန

ခ်က္ျခင္းလွည့္ျပန္ရတာပဲ။ျပီးေတာ့ အဲဒီႏိုင္ငံ ျခား သားကို ေခၚလာတဲ့သူကို ျပႆနာရွာေတာ့တာပဲတဲ့။ အဲဒီဂိတ္က လပြတၱာထဲကို လြယ္လြယ္ကူကူ ၀င္လုိ႔မရေအာင္ခ်ထားတဲ့ ဂိတ္ပဲ။ အဲဒီဂိတ္မွာ

မွတ္ပံုတင္ျပရတယ္။ လူနဲ႔ မွတ္ပံုတင္နဲ႔ တုိက္စစ္တယ္။ နယ္ခံရုပ္မေပါက္တဲ့သူကို ဘာအလုပ္လုပ္လဲ ေမးတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ လပြတၱာ ကို သြားမလဲေမးတယ္။ သတင္းေထာက္ဆိုရင္ အဲဒီဂိတ္ကေန

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

48

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေနာက္ေၾကာင္း လွည့္ျပန္ရတယ္တဲ့။ လြန္ခဲ့တဲ့ ေျခာက္လျပည့္တုန္းက ရန္ကုန္ဂ်ာနယ္ သတင္းေထာက္ တေယာက္သြားတာ အဲဒီဂိတ္က ေန ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ရတယ္လို႔ သူတုိ႔ အယ္ဒီတာကေျပာတယ္။ လပြတၱာကိုသြားခ်င္တဲ့ သတင္း သမား ေတြအဖို႔ အဲဒီဂိတ္ကုိဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ျဖတ္မလဲဆိုတာ ထည့္စဥ္းစားဖို႔လို္တယ္။

အိုင္အန္ဂ်ီအို အဖြဲ႕ေတြနဲ႔လိုက္ရင္ေတာ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိတဲ့အတိုင္းပဲ သတင္းသမားဆိုတာက

ေတြ႕တဲ့ ျမင္တဲ့အတိုင္းေရးေတာ့ သူတို႔လိမ္ေနတာေတြ ၊ ဖိမ့္ထားတာေတြ ေပၚသြားမွာစိုးလို႔ထင္ပါရဲ႕ ဘယ္ အိုင္အန္ဂ်ီအို အဖြဲ႕ကမွမေခၚခ်င္ၾကဘူး။ သူတို႔ကေတာ့လပြတၱာျမိဳ႕ေပၚမွာ အစစ္အေဆးမရွိ

သြားလာလို႔ရတယ္။ အက္စ္ဘီ (ရဲ အထူးသတင္း တပ္ဖြဲ႕)က အစ သူတုိ႔ကိုအေရးေပးတယ္ေလ။ သူတုိ႔နဲ႔ညေနတိုင္း အရက္ေသာက္ျပီး ကာရာ အိုေက ဆိုလို႔ရတာကိုး။

အဲဒီဂိတ္ကို ျဖတ္ရင္ေတာ့ အိုင္အန္ဂ်ီအိုက ကားေတြနဲ႔ ျဖတ္ရင္အစစ္ေဆးမရွိဘူး။ ဒီအတိုင္း

လိုင္းကားနဲ႔သြား တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ေထာက္ခံစာျပရတယ္။ ေထာက္ခံစာပါမလာရင္ အဲဒီဂိတ္ကေန ျပန္ရတယ္။ အဲဒီဂိတ္မွာစစ္ ေဆးတာ တခါတရံမွာ ၄၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာတတ္တယ္တဲ့။

အဲဒီဂိတ္လြန္လို႔ ေျမာင္းျမေရာက္သြားျပီဆိုရင္ လပြတၱာကိုသြားဖို႔ ပထမအဆင့္ေအာင္ျမင္သြားျပီလို႔

ေျပာလို႔ ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ လပြတၱာျမိဳ႕ထဲမွာရဲေတြ၊ ေထာက္လွမ္းေရးေတြနဲ႔ အင္ေဖာ္မာေတြကလည္း ေျခခ်င္း လိမ္ ေနၾကေတာ့လပြတၱာကေန မုန္တိုင္း ထိထားတဲ့ ရြာေတြဆီကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔၀င္မလဲဆိုတာလည္း ထပ္ စဥ္းစားရတယ္။

ေျမာင္းျမကေန လပြတၱာကို ကားစီးသြားရင္ ၄ နာရီ ခြဲေလာက္ စီးရတယ္။ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ဆိုရင္၂ နာရီ ခြဲေလာက္ စီးရတယ္။ ကားစီးသြားရင္ လမ္းမွာဂိတ္ေတြကို မွတ္ပံုတင္ထပ္ျပေနရေတာ့ က်ေနာ္က

ဆိုင္ကယ္တကၠစီ စီးဖို႔ စဥ္းစားတယ္။ စရိတ္ကေတာ့ ပိုၾကီးတယ္။ ဆိုင္ကယ္တကၠစ္ီက တေယာက္ကို က်ပ္ ၁ ေသာင္း ၂ ေထာင္ေပးရ တယ္။ ကားခကေတာ့ ေခါင္းခန္းက စီးရင္ ၄ ေထာင္၊ ေနာက္ခန္းက စီးရင္ ၂ ေထာင္ပဲ ေစ်းသက္သာသလို လမ္းၾကမ္းျပီး ဖုန္ထူေတာ့ေနာက္ခန္းခ စီးတဲ့သူေတြက ဖုန္ေတြလူးျပီး ေမ်ာက္ရုပ္ေပါက္ၾကတာပဲ။

ဆိုင္ကယ္လည္း အဲဒီလိုပါပဲ။လမ္းေတြက ခ်ိဳင့္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနေတာ့ဖင္နဲ႔ ခံုနဲ႔ထိတယ္ကို မရွိေတာ့ဘူး။ တလမ္းလံုး ေျမာက္တက္ေနတာပဲ ေတာ္ေတာ္အီတယ္။ ဒါေပမယ့္ လပြတၱာကို၀င္တဲ့ရန္ကုန္က လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက ဆိုင္ကယ္ပဲ စီးၾကတာလို႔ သိရတယ္။ ဆိုင္ကယ္က ပိုပင္ပန္းေပမယ့္အစစ္အေဆးမရွိဘူး။ အခ်ိန္တို တယ္ေလ။

ဒါေပမယ့္ တခု သံသယရွိစရာရွိတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္လံုး တကၠစီသမားက က်ေနာ့္ကိုေမးတယ္။

ဘာအလုပ္ လုပ္လဲ၊ လပြတၱာ ဘယ္ေနရာကိုသြားမွာလဲ၊ ဘာလုပ္ဖို႔လဲ အဲဒီလိုပဲ အစ္ေနတာ အဲဒီေလာက္ ေမးေနေတာ့ သူ႔ အေပၚမွာ သံသယရွိလာတယ္။ သူ႔အေၾကာင္း ကိုျပန္ေမးၾကည့္ေတာ့ ငတိက လည္တယ္။ အေပၚယံ ေလာက္ပဲ ေျပာတယ္။ သူ႔ဆီကပဲ ေမးခြန္းေတြ ဆက္တိုက္လာတယ္။ လပြတၱာေရာက္မွ ျမိဳ႕ခံတခ်ိဳ႕ကို ေမးၾကည့္ ေတာ့ က်ေနာ္စီးလာတဲ့ ဆိုင္ကယ္ကၾကံ႕ဖြံ႕ ဆိုင္ကယ္မွန္းသိရတယ္။

အစိုးရက ဆိုင္ကယ္တကၠစီ အဖြဲ႕ထဲမွာ ၾကံ႕ဖြံ႕ေတြကို ဆိုင္ကယ္တကၠစီ ဆြဲခိုင္းထားတယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

49

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အင္ေဖာ္မာေပါ့။ သူတို႔ကို ဆိုင္ကယ္ေတြကို အေၾကြးနဲ႔ေရာင္းေပးထားတယ္။ တေန႔ဘယ္ေလာက္သြင္း ရမယ္၊ လပြတၱာနယ္ထဲကိုဘယ္သူေတြ ၀င္တယ္ဆိုတာ သိေအာင္လုပ္ေပးထားတာလို႔ နယ္ခံေတြက

ေျပာျပၾကတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ က်ေနာ္ကလည္း အဲဒီ ဆိုင္ကယ္ကိုသြားငွားမိလ်က္သားျဖစ္ေနတယ္ေလ။ လမ္းမွာ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတာက ေလေဘးဒုကၡသည္ စခန္း၂ ခု

အခုခ်ိန္ထိရွိေနေသးတယ္ဆိုတာကို ေတြ႕ ရ တာပဲ။ အဲဒီမွာ လပြတၱာ မေရာက္ခင္ ၁၀မိုင္အလိုမွာ ၾကာကန္ဆိုတဲ့ စခန္းရွိတယ္၊ အဲဒီရြာမွာ ဒုကၡသည္ ၂၅၀ ေလာက္ရွိေသးတယ္။ ေနာက္ ၇

မိုင္အလိုမွာလည္း ပိႏၷဲေတာဆိုတဲ့စခန္းရွိတယ္။ အဲဒီမွာလည္း လူ ၃၀၀ ေလာက္ ရွိေသးတယ္။

လမ္းမေပၚကေန လွမ္းၾကည့္ရင္ တာေပၚလင္အမိုးျပာေတြနဲ႔ မိုးထားတဲ့ တဲအိမ္ေလးေတြကို ျမင္ေန

ရတယ္။ ျမိဳ႕နဲ႔လွမ္းျပီး လမ္းမေပၚကေန ေတာ္ေတာ္ေလး၀င္ရမယ္။ အဲဒီစခန္းေတြကို အစိုးရကဘယ္သူမွ ေပး မ၀င္ဘူး။ အိုင္အန္ဂ်ီအိုေတြက လွဴခ်င္ရင္ ျမိဳ႕ေပၚမွာဖြင့္ထားတဲ့ အလွဴလက္ခံတဲ့ေနရာမွာပဲ လွဴရတယ္။

က်ေနာ္ စံုစမ္းလို႔ရသေလာက္သိရတာကေတာ့ အဲဒီထဲက ဒုကၡသည္ေတြကဗမာေတြမ်ားတယ္။

စစ္တပ္က ေကၽြး ထားျပီး ခိုင္းေနတယ္။ ပစၥည္းသယ္ခိုင္းတယ္။ လမ္းေဖာက္တဲ့အခါမွာ ခိုင္းေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္မရွိတဲ့ အခါ မေကၽြးလို႔ စခန္းကလူတခ်ိဳ႕ ေဘးနားကရြာေတြမွာ သြားေတာင္းစားရတယ္လို႔လည္းၾကားရတယ္။

အရင္က ႐ြာသားေတြကို လမ္းေဖာက္တဲ့ေနရာမွာ၊ ပစၥည္းသယ္တဲ့ေနရာေတြမွာခိုင္းေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔သတင္း တက္ သြားျပီးတဲ့ေနာက္မွာ ရြာသားေတြကိုမခိုင္းေတာ့ဘူးတဲ့။ ျပီးေတာ့

မီဒီယာေတြကိုေျပာတဲ့ေကာင္ေတြ သတ္ ပစ္မယ္လို႔လည္း ၾကိမ္းထားတယ္။ အခုရြာသားေတြက ဘယ္သူေမးေမးလုပ္အားေပးနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ဘာမွမေျပာ ရဲဘူးလို႔ပဲ ေျဖၾကတယ္။

ေနာက္ လပြတၱာျမိဳ႕ထဲအ၀င္မွာ အက္စ္ဘီက စစ္တယ္။ အဲဒီမွာ လပြတၱာကို ညေရာက္ေတာ့ ထမင္းစားျပီး ပင္လယ္ထဲကို ညတြင္းခ်င္းထြက္ခဲ့ၾကတယ္။

မုန္တိုင္းထိထားတဲ့ ရြာေတြကိုေရာက္ဖို႔အတြက္ လပြတၱာဆိပ္ကမ္းကေန ၄နာရီၾကာေအာင္

ေမာင္းရတယ္။ အရင္ ဆံုး ေရြးျမစ္ကို ျဖတ္ရတယ္၊ ျပီးေတာ့ပင္လယ္၊ ျပီးေတာ့ ျပန္မေလာ့ျမစ္ေပါ့။ အဲဒီမွာ ေတာ္ေတာ္ေအးတယ္။ က်ေနာ္လည္း ေအးလြန္းေတာ့ ၀တ္ထားတဲ့ အေႏြးထည္အျပင္

ေက်ာပိုးအိိတ္ထဲမွာထည့္လာတဲ့ အေႏြးထည္ေတြ ေရာ၊ ဦးထုပ္ေတြေရာ မာဖလာေတြေရာ အကုန္လံုးထုတ္၀တ္ရေတာ့တယ္။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီဆိုရင္လည္း ၂ ထပ္ ထပ္၀တ္ရတယ္။

အမွန္ေတာ့ပင္လယ္ဆိုတာ ေႏြးရမွာ။ ဒါေပမယ့္ အခုအေတာ့္ကို ေအးတာ။ ေအးလြန္းေတာ့ အရိုး အဆစ္ေတြထံုျပီး ကိုက္လာတယ္။ အဲဒီမွာ ရြာသားေတြရဲ႕ ေျပာျပခ်က္အရဆိုရင္

နာဂစ္မတိုင္ခင္တုန္းက ဒီေလာက္မေအးဘူး။ ပင္လယ္ကလည္း ေႏြးတယ္တဲ့။ ခုလို နာဂစ္ျဖစ္ျပီးမွ အရမ္းေအးလာတာ။ သစ္ပင္ေတြ လည္း မရွိေတာ့ေလကလည္းတိုက္၊ ေအးကလည္း ေအးနဲ႔ပဲ။

အဲဒီလို ေအးပံုေအးနည္းမ်ိဳး နားလည္ေအာင္ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ မသိဘူး။ ေအးလြန္းေတာ့ ရြာျမန္ျမန္

ေရာက္ပါ ေစလို႔ ဆုေတာင္းရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကံမေကာင္းဘူး။ ႐ြာကို မနက္ ၅နာရီမွပဲ ေရာက္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႕ စက္ေလွနဲ႔ ည ၁၀ နာရီမွာ ထြက္လာေပမယ့္ လမ္းမွာ ပန္ကာက်ိဳးသြားတဲ့

စက္ေလွတစင္းကို ေတြ႔လို႔ ကူျပီးေခၚလာေပးရေတာ့ မနက္ ၅ နာရီမွ ကရင္႐ြာတရြာကို ေရာက္တယ္။ အဲဒီရြာမွာ တပ္မ ၆၆ ရွိတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

50

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အဲဒီရြာမွာ အန္ဂ်ီအို အဖြဲ႕ေတြကတူးေပးေနတဲ့ ေရတြင္း သံုးတြင္းရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီက

ထြက္တဲ့ေရက ေသာက္ဖို႔ လုံး၀ မသင့္ေလ်ာ္ဘူး။ ေရကေနာက္ေနတဲ့အျပင္ ေရထဲကို လက္ဖက္ေျခာက္ ခတ္လိုက္တဲ့အခါ ေရကမည္းျပီးတက္လာတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ မည္းျပီးတက္လာတာလဲ ဆိုတာကို

ပညာရွင္ေတြရဲ႕အကူအညီနဲ႔ အေျဖထုတ္ဖို႔ လိုတယ္။ ရြာသားေတြကေျပာေတာ့ နာဂစ္ေၾကာင့္ေရေတြခုလို ျဖစ္ကုန္တာတဲ့၊ အရင္က ေရက ဒီေလာက္မဆိုးဘူးတဲ့။အခုေလာေလာဆယ္မွာေတာ့သူတို႔ ခံထားတဲ့ မိုးေရေတြကို ေသာက္ၾကတယ္။ သူတို႔မွာ

လက္က်န္မိုးေရေတြရွိေပမယ့္ ဒီလကုန္ရင္ မိုးေရ ကုန္ျပီ။ ေသာက္ေရကိစၥ ျပႆနာျဖစ္ေနျပီ။ အဲဒီေသာက ေရျပႆနာက ရြာတိုင္းၾကံဳေနရတာပဲ။ က်ေနာ္ သိပံၸကုန္းၾကီးကေန ဆားခ်က္၊

ပိေတာက္ကုန္း၊ သေျပခ်ိဳင္၊ ေရတြင္းကုန္း၊ အမတ္ကေလး၊ ၀ဲေဒါက္ အဲဒီရြာၾကီးေတြကို ေရာက္ခဲ့တယ္။ ေရျပႆနာရွိ တယ္။ နာဂစ္ မတိုင္ခင္တုန္းကေရကန္ေတြက နာဂစ္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားတယ္။ တခ်ိဳ႕ကန္ေတြက ေရငန္ေတြ ကိုစုတ္ထုတ္ျပီးျဖစ္ေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိျပန္သံုးလို႔ မရေသးတဲ့အေျခအေနျဖစ္ေနေသးတယ္။

တခ်ိဳ႕ေတာ့ အဲဒီ မေကာင္းတဲ့ ေရကိုပဲ သံုးေရအျဖစ္ သံုးေနၾကရျပီ။ သူတို႔မွာေရြးခ်ယ္စရာမွ မရွိတာေလ။ သူတို႔ ၾကံဳေနရတဲ့ အခက္အခဲေတြကို အကူအညီေပးမယ့္လူေတြ သိဖို႔လိုတယ္။

ေရကိစၥကျမန္ျမန္ေျဖရွင္းေပးဖို႔ အေရးၾကီးေနျပီ။ ျပည္တြင္းက အဖြဲ႕အစည္းတခ်ိဳ႕ကေရတြင္းေတြ

လိုက္တူးေပးေနေပမယ့္ လိုအပ္ေနတဲ့ ပမာဏ ကသိပ္ၾကီးေနေတာ့ အားလံုးက၀ိုင္းကူမွ ျဖစ္မယ့္ အေနအထားေတြ ျဖစ္ေနတယ္။

ေနာက္ က်ေနာ္ ေရာက္ခဲ့တဲ့ ပိေတာက္ကုန္းနဲ႔ ၀ဲေဒါက္ ကေတာ့ သရဲေျခာက္တဲ့ ႐ြာလို႔ နာမည္ၾကီးတယ္။ အဲဒီရြာ မွာ အရင္က လူ ၅၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိတာ။ အခု လူ ၁၀၀ ၀န္းက်င္ေလာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ၇၅ ရာႏႈန္း ေလာက္ ေသကုန္က်တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။

ပိေတာက္ကုန္းကိုဆိုရင္ တျခားအနီးအနားက ရြာေတြက ဘယ္သူမွ အဲဒီရြာကို မသြားရဲၾကဘူး။ သရဲေျခာက္လြန္း လို႔တဲ့၊ ခရစၥမတ္ေန႔တုန္းက ဆိုရင္အဲဒီရြာက ဘုရားေက်ာင္းအပ်က္မွာ

ေခါင္းေလာင္းထိုးသံေတြညံေနတာ တည လံုးပဲတဲ့။ အနားက ရြာေတြကေတာင္ ၾကားရတယ္။ ေနာက္ျပီး အဲဒီနားမွာ လူသံေတြေလွ်ာက္သြားေနတဲ့ အသံ ေတြ စကားသံေတြၾကားရတာကေတာ့ ညတိုင္းပဲလို႔ေျပာၾကတယ္။ အဲဒီ ရြာမွာေနတဲ့သူေတြကေတာ့ သူတို႔ အမ်ိဳး ေတြ

သူတို႔ကိုလာလာႏႈတ္ဆက္တာပဲ၊ သူတုိ႔ကေတာ့ မေၾကာက္ဘူးလုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ က်ေနာ္ ေရာက္ခဲ့တဲ့ ရြာေတြမွာ အိုင္အန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႕ေတြက အလုပ္လုပ္ဖို႔ ပိုက္ဆံေခ်းေပးၾကလုိ႔ အိမ္ဆိုင္ေတြ ဘာေတြ ဖြင့္ျပီး အေရာင္းအ၀ယ္ေတာ့ စ ေနတာ ေတြ႕ရတယ္။

ေနာက္တခုကေတာ့ ရြာတိုင္းလိုလိုမွာ အရက္ဆိုင္ေတြရွိေနျပီး ညေနဆိုရင္ေယာက်္ားေတြက

အရက္ေသာက္ျပီး ငိုငိုေနတဲ့ ကိစၥပဲ။ အရက္ေသာက္ျပီး နာဂစ္တုန္းက အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပီး ငိုၾက ရယ္ၾကနဲ႔၊ ရြာမွာ ရွိတဲ့လူေတြရဲ႕

၈၀ ရာခုိင္နႈန္းက အရက္သမားေတြ ျဖစ္ကုန္တာေတြ႕ရတယ္။ သူတို႔ အေျပာကေတာ့ သူတို႔ ဆံုးရႈံးသြားတဲ့ မိသားစုေတြကို ဘယ္လိုမွ ေမ႔မရဘူး၊ အရက္မေသာက္ဘဲနဲ႔ မအိပ္ႏုိင္ဘူးတဲ့။ အရက္ကို တမူး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

51

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေသာက္ၾကတာပဲ။ ေန႔ခင္းမွာေတာ့ အလုပ္ေတြသိမ္းၾကံဳးလုပ္ျပီး ေနတယ္တဲ့။ ညေနေစာင္းလို႔ အလုပ္သိမ္းျပီဆိုတာနဲ႔ အရက္ဆိုင္၀င္ အရက္ ၀ယ္ျပီးျပန္ၾကတယ္ေလ။ သူတုိ႔ အရက္ဖိုး ေပး တာ ကလည္း စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းတယ္။ သူတို႔ရလာတဲ့ ငါးေတြ၊ ပုစြန္ေတြကို အရက္ဖိုးအေနနဲ႔

ေပးတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္းခြဲတမ္းရတဲ့ ဆန္ကို ေပးတယ္ေလ။ အရက္ဆိုင္ေတြကေတာ့ အလုပ္အျဖစ္ဆံုးပဲ၊ တခ်ိဳ႕မိန္းမေတြ ကလည္း အရက္၀င္ေသာက္ၾကတာ ေတြ႕ရတယ္။ အခုခ်ိန္ထိအဲဒီနာဂစ္ျဖစ္တဲ့ ညကအေၾကာင္းေတြကို ေျပာရင္

ခ်ံဳးပြဲခ်ငိုတဲ့သူေတြရွိေနေသးတယ္။ ျပီးေတာ့ အစားအေသာက္ကလည္း တိရိစာၧန္သာသာေလာက္ပဲ စားရေသာက္ရတာပဲ။

ယူအန္အဖြဲ႕ေတြက ၁ ေယာက္ကို တလကို ဆန္ ၅ ျပည္ ေပးတယ္။ အဲဒီ ၅ ျပည္နဲ႔ ေလာက္ေအာင္

စားၾကတယ္။ ဟင္းကေတာ့ သိတဲ့ အတိုင္းပဲ ငါး၊ ပုစြန္၊ ကဏန္းပဲေပါ့။ ၾကက္သားဆိုတာ မစားရတာ ၈ လရွိျပီတဲ့ ။ ၀က္သားကေတာ့ရြာထဲမွာ ေပၚ ရင္ တရြာလံုး မွ်စားၾကတယ္။ အခုသူတို႔ ရြာေတြမွာ

ဘံုစနစ္ကိုပဲသံုးေနၾကတယ္။ အခုလို ခ်မ္းတဲ့ကာလမွာ ေစာင္ မရွိတဲ့သူက ရွိတဲ့သူနဲ႔မွ်ျခံဳရတယ္။

အေႏြးထည္ကိုလည္း မွ်၀တ္ၾကတယ္။ အဲဒီလိုပဲ အစစ အရာရာ မွာဘံုစနစ္ ေပါ့။ လူစင္စစ္ကေန တိရိစၧာန္ စနစ္ကိုေရာက္သြားရတဲ့ သေဘာလို႔ပဲက်ေနာ္ ခံစားလာရတယ္။

အထူးသျဖင့္ ကေလးေတြရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔အနာဂတ္ကိုေတြးမၾကည့္ရဲဘူး။ ေက်ာင္းရွိေပမယ့္

ေက်ာင္းျပန္တက္ တဲ့ ကေလးက သံုးပံု ၁ပံုပဲရွိတယ္။က်န္တဲ့ကေလးေတြက ငါးရွာ၊ ဖားရွာတယ္။ ျပီးရင္ အရက္ေသာက္လာတယ္။ သူတို႔ေရွ႕ကလူၾကီးေတြလုပ္တဲ့အတိုင္း လိုက္လုပ္ၾကတယ္။ အဲဒါကို အခြင့္ေကာင္းယူျပီးကေလးေတြကိုပင္လယ္ ထြက္ျပီး ငါးဖမ္းတဲ့အခါ ေခၚသြားတဲ့

အလုပ္ရွင္ေတြရွိလာတာေတြ႕ရတယ္။ ကေလးဆိုေတာ့ လုပ္အားခက တရက္ ကို က်ပ္ ၃၀၀ နဲ႔ စားဖို႔ ငါးအနည္းအပါးေပးရတယ္။ လူၾကီးတေယာက္ကို ပင္လယ္ေခၚရင္ တရက္ကို ၃၀၀၀ ေပးရတယ္။ ငါးမွ်ေပးရတယ္။ အရက္တိုက္ရတယ္ေလ။

ေနာက္ျပီး ကေလးက ခိုင္းသမွ် အကုန္လုပ္ေပးတယ္။ အႏၲရာယ္မ်ားတယ္ မမ်ားတယ္ မသိဘူး။

အလုပ္ရွင္ ခိုင္းတာ မွန္သမွ် လုပ္ေပးၾကတယ္ဆိုေတာ့ အလုပ္ရွင္ေတြကလူၾကီးေတြကို မေခၚေတာ့ဘူး။ ရွစ္ႏွစ္အရြယ္ ေလာက္ဆိုရင္ပဲ သူတို႔ခိုင္းလို႔ရေနျပီဆိုျပီး ကေလးေတြကို အလုပ္သမားေတြအျဖစ္ ေခၚသံုးေနၾကတယ္။

ေနာက္တခုကေတာ့ တပ္ေတြက ရြာထဲက မိဘမဲ့ကေလးေတြကို စစ္သားအေနနဲ႔ စုေဆာင္းေနတဲ့ ကိစၥပဲ။

ကရင္အဖြဲ႕က ကေလး ၂ေယာက္ပါသြားလို႔ လပြတၱာက အက္စီဘီကို ေျပာျပီး ျပန္ေတာင္းတာ ကရင္ေလး ၂ေယာက္ေတာ့ ျပန္ရလာတယ္။ သူတို႔နဲ႔ အတူပါသြားတဲ့ ဗမာ ၃ေယာက္ကေတာ့ ျပန္မရဘူးလို႔ သိရတယ္။

ေနာက္ ေတာင္သူေတြ၊ ေရလုပ္သားေတြ အဆင္မေျပေသးတဲ့ အေျခအေန။ စပါးစိုက္ထားတာက ေလးပံု ၁ပံု ေလာက္ပဲ ေအာင္ၾကတယ္။ အဲဒါကလည္း အေၾကြးျပန္ဆပ္ရမွာနဲ႔ ေနာက္လာမယ့္ ရာသီအတြက္ မ်ိဳးစပါး အတြက္ေတာင္မဆင္မေျပၾကဘူး။ သူတုိ႔က လယ္ေတြအတြက္ ကၽြဲေတြ၊

ႏြားေတြလိုတယ္လို႔ေျပာတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ ရာသီတုန္းက ကၽြဲေတြ၊ ႏြားေတြလွဴၾကတယ္လုိ႔ ေျပာေပမယ့္ သူတုိ႔တေကာင္မွ မရၾကဘူးတဲ့။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

52

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ လယ္ထြန္စက္ခ်ေပးတာလည္း တရြာကို ၁ စက္၊ ၂ စက္ေလာက္ခ်ေပးတာဆိုေတာ့ လယ္သမားေတြက လယ္ ထြန္ဖို႔ အတြက္ အလွည့္ေရာက္ေအာင္ေစာင့္ရတာနဲ႔ စက္ခ်ေပးတဲ့အခ်ိန္ ေနာက္က်တာနဲ႔

အဆင္မေျပၾကဘူး။ အခုေတာ့ အဲဒီစက္ေတြကိုလည္း သက္ဆိုင္ရာကျပန္သိမ္းသြားတယ္လို႔ ေျပာတယ္။

သူတို႔ကို ခဏလာျပတဲ့ သေဘာပဲ ရွိတယ္တဲ့ေလ။ ရြာသားတိုင္းမွာ အေၾကြး ရွိၾကတယ္။ ဘယ္သူမွလည္း ျပန္ဆပ္ႏိုင္မယ့္ အေျခ အေနမရွိၾကဘူး။

သူတုိ႔ေတြကေတာ့ ဘာကိုမွ သိပ္ေၾကာက္ပံုလည္း မရေတာ့ဘူး၊ ျပီးေတာ့ေနာက္ႏွစ္အတြက္ဆိုတာလည္း သိပ္ မစဥ္းစားၾကေတာ့ဘူး။ ရွိတာေလး စား၊ ျဖစ္သလိုေလး ေနေနၾကတာပဲ။ ျပီးေတာ့ သူတို႔ေတြရဲ႕ မ်က္လံုး ေတြမွာ ဘာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွ မရွိေတာ့ဘူး။ ေနမထူးေသမထူးဘ၀မ်ိဳးနဲ႔ သူတို႔ ဘာကိုမွေၾကာက္ပံုမရေတာ့ဘူး ေလ။ သူတို႔မွာ ဘ၀ ဆိုတာလည္း ေပ်ာက္ေနျပီကိုး။

တ႐ုတ္နဂါးကသည့္ ရန္ကုန္ည MONDAY, 26 JANUARY 2009 16:08 ၾကည္ေဝ

http://www.irrawaddy.org/bur/index.php?option=com_content&view=article&id=639:2009 -01-26-09-12-10&catid=2:article&Itemid=14

အျဖဴေရာင္ႏွင့္ အနီေရာင္ အခ်ဳိး ညီေအာင္ ေရာစပ္ ခ်ယ္မႈန္းထား ေသာ လွပသည့္ နဂါးၾကီးသည္

ညေနဆည္းဆာ အခ်ိန္တြင္ စည္းခ်က္ႏွင့္ အညီ လွလွပပ ယိမ္းယိမ္းႏြဲ႕ႏြဲ႕ ကလ်ွက္ ရွိသည္။

Capital Hyper Mart အေရာင္းစင္တာ အျပင္ဘက္ရွိ တ႐ုတ္နဂါး အကၿပိဳင္ပြဲ လာေရာက္ ၾကည့္႐ႈသူမ်ား (ဓာတ္ပုံ ဧရာ၀တီ)

ခပ္ျပင္းျပင္း တီးခတ္ လိုက္ေသာ ဗံုသံႏွင့္

အတူ လွပ တက္ႂကြေနေသာ အျဖဴ၊ အ၀ါ၊ အနီက်ား နဂါး တေကာင္သည္ အျပိဳင္ ျမိဳင္ျမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ ကေလေတာ့သည္။

ကြင္းထဲသို႔ ၀င္လာကာ ပထမ နဂါးၾကီးႏွင့္

တရုတ္ ႏွစ္သစ္ကူး အထိမ္းအမွတ္ နဂါးအက ျပိဳင္ပြဲကို စိတ္၀င္စားစြာ လာေရာက္ ၾကည့္ရႈေန ၾကေသာ ဧည့္ပရိသတ္ မွာလည္း တရုတ္လူမ်ိဳး မ်ားသာလွ်င္ မက ဗမာ၊ ကုလား စသျဖင့္ လူမ်ိဳး စံုလင္လွကာ ၾကိတ္ႀကိတ္ တိုးလ်ွက္ ရွိေလသည္။

"ႏွစ္ကူးမွာ တရုတ္ နဂါး ကတာကို ျမင္ရတဲ့ သူေတြက ကံေကာင္းတယ္၊ လာဘ္ ေကာင္းတယ္လို႔

အယူရွိၾကတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ လာၾကည့္ ၾကတဲ့သူက မ်ားတယ္၊ က်ေနာ္ တို႔ကေတာ့ ကို္ယ့္အိမ္ေရွ႕မွာ နဂါး လာကေအာင္လည္း ဖိတ္ထားျပီျပီ"ဟု တရုတ္ နဂါးအကကို လာၾကည့္သူ တရုတ္လူမ်ိဳး တဦးက ေျပာဆိုသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

53

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ တရုတ္ရိုးရာ ျပကၡဒိန္ အရ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ၂၆ ရက္ေန႔မွ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔ အထိ ႏြားႏွစ္ဟု သတ္မွတ္ ထားေၾကာင္း သိရွိရသည္။

ႏြားႏွစ္မွာ ေျမဓာတ္ သဘာ၀ကို စိုးမိုးျပီး ယင္ (YIN) ဟု ေခၚေသာ ဓာတ္မစြမ္းအား ျပည့္၀ေသာ ႏွစ္တႏွစ္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ႏြားႏွစ္တြင္ လေပါင္း ၁၃ လ ရွိျပီး တရုတ္ရိုးရာ အယူအဆ အရ အလုပ္ကို အထူးၾကိဳးစား ပမ္းစား လုပ္ကိုင္ရမည့္ႏွစ္ ျဖစ္သလို၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး စသည္တို႔ အရာရာ သတိထား ေဆာင္ရြက္ ရမည့္ အေရးၾကီးေသာ ႏွစ္ျဖစ္သည္ဟု တရုတ္ရိုးရာ ေဗဒင္ ပညာရွင္မ်ားမွ သံုးသပ္ၾကေၾကာင္း တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ားက ဆိုၾကသည္။

"အခုႏွစ္က ႏြားႏွစ္ဆိုေတာ့ အစစ အရာရာမွာ ၾကိဳးစားၾကရမယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာပဲ၊ အခုလို

နဂါးအကျပိဳင္ပြဲ လုပ္ရတာလည္း ႏြားႏွစ္မွာ ကံေကာင္းေအာင္ ျပဳလုပ္ရျခင္း တခုပဲ၊ ျပီးခဲ့တဲ့ ၾကြက္ႏွစ္တုန္းကလို နာဂစ္လို ေဘးဆိုးမ်ိဳးေတြ မျဖစ္ေအာင္ မၾကံဳရေအာင္ေပါ့”ဟု တရုတ္ ကုန္သည္ၾကီးမ်ား အသင္းမွ တာ၀န္ရွိသူ တဦးက ေျပာဆိုသည္။

တရုတ္ႏွစ္ကူး၏ အဓိက ျပယုဂ္တခုျဖစ္ေသာ ကံေကာင္းေစသည္ဟု အယူအဆရွိေသာ နဂါးအကကို ျပိဳင္ပြဲျပဳ လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ေတြ႕ၾကံဳရမည့္အခက္အခဲမ်ားကိုျဖတ္သန္းေက်ာ္လႊား ႏိုင္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ တရုတ္ နဂါးအကျပိဳင္ပြဲျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း တရုတ္နဂါးအကျပိဳင္ပြဲ ေကာ္မတီအဖြဲ႕၀င္တဦးက ေျပာဆိုသည္။

အဆိုပါ ျပိဳင္ပြဲကို ရန္ကုန္ျမိဳ႕၊ သာေကတျမိဳ႕နယ္တြင္ရွိေသာ Capital Hyper Mart တြင္ ဇန္န၀ါရီလ ၂၃

ရက္ေန႔ မွ ၂၅ ရက္ေန႔ ထိ ညေန ၃နာရီမွ ည ၉နာရီထိ က်င္းပခဲ့ျပီး ျပိဳင္ပြဲ၀င္ အသင္းေပါင္း ေျခာက္သင္း ၀င္ျပိဳင္ခဲ့ သည္ ဟု သိရျပီး ဆုေၾကးမ်ားမွာ ပထမဆုကို က်ပ္ ၁၀ သိန္း၊ ဒုတိယဆုကို က်ပ္ ၅ သိန္း၊ တတိယဆုကို က်ပ္ ၃ သိန္း သတ္မွတ္ထားျပီးႏွစ္သိမ့္ဆုမ်ားကိုလည္း က်ပ္ ၂ သိန္းစီ သတ္မွတ္ထားေၾကာင္းတရုတ္နဂါး အက ျပိဳင္ပြဲ ေကာ္မတီ ထံမွ သိရသည္။

နဂါးအကျပိဳင္ပြဲႏွင့္အတူ ႏွစ္ကူးေစ်းေရာင္းပြဲေတာ္မ်ား၊ ေမာ္ဒယ္လ္ရိႈးမ်ားကိုလည္း ႏွစ္ကူးပြဲေတာ္ စည္ကားေစ ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ အဆိုပါေနရာတြင္ပင္ ျပဳဳပ္လုပ္ခဲ့ၾကသည္။ အဆိုပါ နဂါးအကျပိဳင္ပြဲ က်င္းပရာေနရာ Capital Hyper Mart

အျပင္ဘက္တြင္လာေရာက္ၾကည့္ရႈ႕ေနေသာ လူအုပ္ၾကီးမွ ေထာင္ေသာင္းမက

မ်ားျပားျပီးၾကိတ္ႀကိတ္တိုးလ်ွက္ရွိေသာ္လည္း Capital Hyper Mart အတြင္း ပိုင္းတြင္မူေရွ႕ကလူအုပ္ႏွင့္ နိႈင္းယွဥ္လို႔ မရေအာင္ပင္ လူနည္းပါးလွသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

အစားအေသာက္မ်ားေရာင္းခ်ေသာ ေနရာတြင္သာ လူ ေလးငါးဆယ္ဦးခန္႔ ေတြ႕ရျပီး၊

အ၀တ္အတထည္မ်ား၊ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ား၊ အိမ္သံုးပစၥည္းမ်ားေရာင္းခ်ေသာဆိုင္ေနရာမ်ားတြင္မူ

ၾကည့္႐ႈသူ အနည္းငယ္သာ ရွိသည္ ကိုေတြ႕ရျပီး၊ တရုတ္ႏွစ္ကူးပစၥည္းမ်ား ေရာင္းခ်ေသာ ဆိုင္မ်ား ေလာက္သာလူအနည္းငယ္စည္ကားေနသည္ ကို ေတြ႕ျမင္ရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

54

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အက ၿပိဳင္ပြဲ ၀င္ေနေသာ နဂါး ႏွစ္ေကာင္ကို ဤသို႔ ေတြ႕ျမင္ရ (ဓာတ္ပုံ ဧရာ၀တီ)

"လူေတြက နဂါးအကျပိဳင္ပြဲကို လာၾကည့္ရင္း

ဒီထဲကိုလည္းလိုက္ေလွ်ာက္ၾကည့္ၾကတာ မ်ားပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္

တကယ္၀ယ္တဲ့သူကေတာ့နည္းတယ္၊ သိပ္မေရာင္းၾက ရဘူး ၊

တရုတ္ပစၥည္းေတြေလာက္ပဲ ေရာင္းရတာ

ေတြ႕ တယ္ "ဟုအဆိုပါ Capital Hyper Mart တြင္ ေရာင္းခ်ေနေသာအိမ္သံုးပစၥည္းအေရာင္းဆိုင္ တဆိုင္ က ေျပာဆို သည္။

ကမၻာ့စီးပြားေရးအၾကပ္အတည္းေၾကာင့္ ႏွစ္ကူးပစၥည္းမ်ားမွာယခင္ႏွစ္မ်ားႏွင့္

ႏႈိင္းယွဥ္ကေရာင္းအားသိသိသာ သာက် ဆင္းသြားေၾကာင္း တရုတ္တန္းရွိႏွစ္ကူးပစၥည္း အေရာင္းဆိုင္ တဆိုင္မွ ေျပာဆိုသည္။

တရုတ္ႏွစ္ကူးတြင္ အဓိကအသံုးျပဳၾကေသာ ေရႊစကၠဴ၊ ေငြစကၠဴမ်ားသည္အျခားပစၥည္းမ်ားထက္စာလွ်င္ အေရာင္း ရဆံုးျဖစ္ေသာ္လည္း ယခင္ႏွစ္ကထက္ ေရာင္းအား ၃ ပံု ၁ပံု ခန္႔ထိ က်သြားသည္ဟု အေရာင္းဆိုင္မ်ားကေျပာ ဆိုၾကသည္။

"မႏွစ္တုန္းကေတာ့ အိမ္က ကေလးေတြေကာ တူေတြတူမေတြေကာ အားလံုးကို အ၀တ္သစ္ ၂ စံုစီ

၀ယ္ေပးႏိုင္ တယ္၊ ဒီႏွစ္ေတာ့ သားသမီးေတြကိုလည္း တစံုစီပဲ၀ယ္ေပးႏိုင္တယ္၊ တူေတြအတြက္ကိုေတာ့ အန္ေပါင္း (မုန္႔ဖိုးေငြ) ပဲေပးႏုိင္ ေတာ့မယ္"ဟု ႏွစ္ကူးခ်ိန္တြင္ အ၀တ္အစားသစ္ ၀ယ္ယူျခင္းသည္

မဂၤလာျဖစ္သည္ဟု လက္ခံထားေသာအသက္ ၄၅ ႏွစ္အရြယ္ တရုတ္အမ်ိဳးသမီးၾကီးတဦးကေျပာသည္။ တရုတ္လူမ်ိဳးတို႔၏ အယူအဆအရႏွစ္သစ္ကူးခ်ိန္တြင္ အ၀တ္အစားအသစ္မ်ား ၀ယ္ယူ၀တ္ဆင္ျခင္း၊

ေဆြမ်ိဳး မ်ားအား လက္ေဆာင္ေပးျခင္း၊ အန္ေပါင္းေပးျခင္း၊ တီေကြ႕လို ႏွစ္ကူးမုန္႔လုပ္ျပီး မိတ္ေဆြမ်ားရဲ႕ အိမ္မ်ား ကိုေ၀ငွၾကျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ၾကျပီး၊ ႏွစ္သစ္ကူးခ်ိန္မွာ မဂၤလာရွိေသာစကားမ်ားကိုသာ

ေျပာဆိုျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾက ေၾကာင္း ႏွစ္သစ္မွာ အသက္ ၆၀ျပည့္မည့္ တရုတ္အမ်ိဳးသားၾကီး တဦးက ေျပာဆိုသည္။

"ႏွစ္ဆန္းတရက္ေန႔မွာ အလုပ္လုပ္ရင္ တႏွစ္လံုးပင္ပန္းတယ္လို႔ အယူရွိၾကေတာ့ ေတာ္ရံုလူေတြက

မလုပ္ၾက ေတာ့ဘူး၊ အလွဴေပးတာေတြ ဘုရားစံုလိုက္ဖူးတာေတြပဲလုပ္ၾကတယ္" ဟု သူက ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္လည္း တခ်ိဳ႕မွာမူ ႏွစ္သစ္ကူးခ်ိန္တြင္ႏွစ္သစ္ကူးပြဲက်င္းပႏိုင္ေရးအတြက္ပင္ အလုပ္လုပ္ေနၾကရ သည္ကို ေတြ႕ျမင္ရသည္။

တရုတ္လူမ်ိဳးတဦးျဖစ္ေသာ အသက္ ၆၅ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ိဳးသမီးၾကီးသည္ တရုတ္တန္းတြင္

တရုတ္ႏွစ္ကူးပြဲ အသံုးျပဳေသာ ပန္းစကၠဴမ်ားအား ယေန႔ထိတိုင္ ေရာင္းလ်က္ရွိသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

55

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ သူမသည္ ႏွစ္သစ္ကူးေန႔တြင္ အလုပ္လုပ္ပါက တႏွစ္လံုးပင္ပန္းမည္ဟူေသာတရုတ္အယူအဆကို သိေသာ္ လည္း ႏွစ္သစ္ကူးပြဲ က်င္းပႏိုင္ေရးအတြက္ေငြလိုေသာေၾကာင့္ စကၠဴပန္းမ်ား ေရာင္းေနရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ျပီးခဲ့ေသာႏွစ္ကလည္း ႏွစ္ကူးတြင္ အသံုးျပဳရန္အတြက္ အစားအေသာက္ျခိဳးျခံကာယခုကဲ့သို႔ပင္ ေငြရွာခဲ့ရ ေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။

"ႏွစ္ကူးမွ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ တရုတ္လူမ်ိဳးဆိုရင္ မဂၤလာမရွိဘူး၊ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ မေကာင္းစားဘူးေလ၊ အဲဒါေၾကာင့္ အေရာင္းအ၀ယ္ေတြကမေကာင္းေပမယ့္လည္း ႏွစ္ကူးေတာ့ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားပမ္းစားလုပ္ရတာပဲ၊

နဂါးလာကေအာင္လည္း ဖိတ္ထားရတာပဲ" ဟု သူက ဆိုသည္။ ကြမ္းတံုလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ဘုရားပန္း၊ ေဒါင္းပန္းမ်ားကိုဘုရားပူေဇာ္ျခင္းျဖင့္ မိမိတို႔သားသမီးမ်ား

ပညာေရးထြန္း ေပါက္မည္ဟုယံုၾကည္ေသာေၾကာင့္ သူမ ထံမွ စကၠဴပန္းမ်ားကို ၀ယ္ယူၾကေၾကာင္း၊

ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရွိ တရုတ္ လူမ်ိဳး အမ်ားအျပားေနထိုင္ရာ တရုတ္တန္းတြင္သူမကဲ့သုိ႔ပင္ ႏွစ္ကူးခ်ိန္အတြက္ ကုန္က်မည့္ စရိတ္ရေစရန္ ယေန႔ ထိတိုင္ေစ်းဆိုင္မ်ားဖြင့္ကာ ေရာင္းခ်ေနၾကေသာ တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ားရွိေနေၾကာင္း သူမကေျပာဆိုသည္။

တရုတ္လူမ်ိဳးတို႔အေနႏွင့္ နဂါးလာကသည့္ အိမ္မွာ လာဘ္ေကာင္းသည္ဟူေသာအယူအဆေၾကာင့္

ဖိတ္ၾကျပီး၊ နဂါးလာကသည့္အခါ အိမ္ရွင္အေနႏွင့္အန္ေပါင္းေပးရျပီး၊ အန္ေပါင္းမွာလည္း လာကသည့္ လူမ်ားကို ၾကည့္ကာ ကိုယ္တတ္ႏိုင္သည့္ ပမာဏတခုသတ္မွတ္ျပီး ေပးၾကရေၾကာင္း၊ နဂါးလာကသည့္အဖြဲ႕ေတြကလည္း ႏွစ္ကူးမွာ ခုလို ကႏိုင္ရန္အတြက္ ၂

လေက်ာ္ေက်ာ္ခန္႔ၾကိဳတင္အခ်ိန္ယူကာ ေလ့က်င့္ခဲ့ရေၾကာင္း သိရသည္။

Capital Hyper Mart အတြင္းမွာလည္း ကံေကာင္း၊ လာဘ္ေကာင္း၊

အေရာင္းအ၀ယ္ ေကာင္းေစရန္

ထားသည့္ နဂါး ႐ုပ္ႀကီး တ႐ုပ္ (ဓာတ္ပုံ ဧရာ၀တီ)

တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ားအေနႏွင့္ ႏွစ္ကူး၏ အဓိက အႏွစ္သာရ

တခုျဖစ္ေသာဘိုးဘြားေတြကို

ကန္႔ေတာ့ျခင္း၊ အိမ္ရွိ လူ ကုန္

အ၀တ္အစားအသစ္ ၀တ္ဆင္ျခင္း၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားအား အန္ေပါင္းေပးျခင္း၊ မိတ္ေဆြမ်ားအားႏွစ္ကူး အစားအစာမ်ား လိုက္လံေ၀ငွျခင္း၊ လာဘ္ေကာင္းေစသည္ဟု အယူအဆျဖစ္ေသာနဂါးလာကေစျခင္း၊ ညစာမွာ ငါးကို စားသံုးျခင္းတို႔ကိုျပဳလုပ္ၾကရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို႔ျပင္ ႏွစ္ဆန္း ၈ ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္ေသာ မိုးနတ္မင္း ကို ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ပြဲလည္း က်င္းပၾကေၾကာင္း သိရွိရသည္။

"ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ ပမာဏအေလ်ာက္လုပ္ၾကရတာပဲ က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ့ မႏွစ္က သိန္း၂၀ ေလာက္ ကုန္တယ္၊ ခုႏွစ္လည္း သိန္း ၂၀ ၊ ၃၀ ေလာက္ကုန္မွာပဲ၊ ဒါကေတာ့မတြက္ေကာင္းဘူးေပါ့၊

မတတ္ႏိုင္တဲ့သူေတြကေတာ့ အနည္းဆံုး စုစုေပါင္း ၁ သိန္း၂ သိန္း ေလာက္ေတာ့ ကုန္ၾကတာပဲ" ဟု တရုတ္လူမ်ိဳးတဦးက ေျပာဆိုသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

56

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ တရုတ္ႏွစ္ကူးျပဳလုပ္ရန္အတြက္ တႏွစ္လံုး၀င္ေငြမွ ရာခိုင္ႏႈန္း မည္မွ်သံုးစြဲမည္ဆိုသည္ကို သတ္မွတ္ထားသူမ်ား ရွိသည္ ဟု သိရသည္။

The Karen National Union (KNU) - Forever at the Frontline By SAW YAN NAING

Friday, January 30, 2009

January 31 marks the 60th anniversary of one of Asia’s oldest rebel movements—the Karen National Union (KNU). It is a day commemorated by Karen people all around the world. Since it declared war on the central government in 1949—shortly after Burma declared independence from Great Britain—the KNU has faced a great many ups and downs during its six-decade fight for autonomy. It is undergone rifts and splits, and breakaway Karen groups have emerged. It suffered defeat at the hands of the Burmese army and in 1995 was forced to abandon its jungle fortress at Manerplaw on the Thai- Burmese border. Its aging leadership is fading away while A Karen soldier at the frontline. (Photo: Steve Sandford)

the number of Karen refugees continues to grow. Discontent is high among the Karen

population and thousands of families are currently resettling in Western countries under the auspices of the United Nations High Commissioner for Refugee (UNHCR). However, unlike so many other armed insurgent groups, the KNU has steadfastly refused

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

57

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ to sign a ceasefire agreement with the Rangoon government. When the KNU’s founding father, Saw Ba U Gyi, established the rebel movement in 1949, he unveiled his “Four Principles” of resistance: “There shall be no surrender; The recognition of the Karen State must be completed; We shall retain our arms; and We shall decide our own political destiny.” The KNU has locked itself to those principles through thick and thin for 60 years. In 1995, the Democratic Karen Buddhist Army (DKBA) split from the KNU and joined forces with the Burmese army. Manerplaw fell soon after. The KNU, led by Gen Bo Mya, scattered while its civilian population joined the exodus into Thai border refugee camps. The KNU lost their only true sources of income: logging and taxation. After fighting the Burmese army for 30 years, KNU commander Tha Mu He and hundreds of his followers surrendered to the regime in April 1997. He told journalists and diplomats that he split from the KNU because of the failed peace talks between the Burmese junta and his mother organization in 1994 and the realization that the conflict would continue indefinitely. One year later, Phado Aung San, a central executive member of the KNU, and hundreds of his followers also surrendered to the Rangoon government. He gave the same reasons for laying down his weapons as Tha Mu He had. Soldiers of the Karen National Liberation Army, the oldest rebel group, stand at parade arms at a base near the Thai-Burmese border. (Photo: Reuters)

Then in early 2007, another splinter group reached a ceasefire agreement with the

Burmese regime. Known as the KNU/ KNLA Peace Council and led by Maj-Gen Htein Maung, it included around 300 defecting KNU soldiers. Brig-Gen Johnny, head of KNLA Brigade 7, said that Karen breakaway leaders who had reached ceasefire agreements with the Burmese regime had betrayed their people and their comrades who had died for the Karen revolution. “We have to carry on the unfinished duty for our people. If we give up, it is as if we were

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

58

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ betraying our comrades and our leaders who have died for us,” said Brig-Gen Johnny. “Our enemy [the Burmese military regime] is trying to divide us every day. We have to be united and always be careful,” he said. Meanwhile, the DKBA has boasted that its forces will overrun the KNU’s military wing, the KNLA, by 2010. The target of its operation would appear to be Kawkareik Township in southern Karen State, which is rich in gold, teak forest, antimony, zinc and tin. Sources from both the KNU and the DKBA circles have said that the DKBA seeks to control the regions that do business with the Thai authorities. However, the KNU leadership, as always, remains resolute. KNLA Battalion 201 Maj Bu Paw acknowledged recently that the DKBA would attack his battalion in Kawkareik and try to seize its military bases, but stated: “The DKBA can not defeat us.” Assassinations among the KNU and the breakaways groups have increased since 2007. On February 14 last year, KNU General-Secretary Mahn Shah was gunned down by two men at his home in Mae Sot, Thailand. Mahn Sha had been widely respected, not only by ethnic Karen people, but by most democratic alliance groups and individuals who have participated in the pro-democracy movement for Burma. Aung Thu Nyein, a Burmese political analyst and former senior leader of the All Burma Students’ Democratic Front, blogged: “It is necessary for the new KNU leadership to quickly stop the assassinations and divisions among Karen people. “It is time for the KNU to reestablish unity among the Karen people,” he said. The newly appointed joint secretary (1), Maj Hla Ngwe, admitted the divisions among KNU leaders and said that the Burmese regime had cleverly manipulated the KNU. “We have had weaknesses and divisions in the past. That is natural. It can happen in any party or organization. But, we should learn from these events and ensure it doesn’t happen in the future,” he said. Brig-Gen Johnny agreed, but was more cynical. “It is not because our enemy is clever, it is because we are not clever,” he said.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

59

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ Breakaway groups have been quick to criticizing their former patrons, claiming that they now enjoy improved living conditions. DKBA Chairman Tha Htoo Kyaw once said that the KNU had been poor since 1949. He said that his followers who had settled in Myaing Gyi Ngu village, on the bank of the Salween River, enjoyed peace, an improving economy, proper education and a healthcare system since splitting from the KNU. “The path we chose has been beneficial to the Karen in the area,” he was quoted as saying. Meanwhile, several voices from the overseas Karen community have been vocal in criticizing the KNU leadership for its inactivity in both the political and military arenas. Some claim that the KNU’s policy of self-defense is not enough to protect the Karen civilians and the impact on Karen civilians who are internally displaced in Karen State. As the conflict between the Karen rebels and the Burmese army goes on, observers say the problem of internally displaced people (IDPs) and refugees will continue unabated. There are about 451,000 IDPs in Karen State, according to a 2008-released report by the Thailand Burma Border Consortium (TBBC). The report stated that since 1996 about 3,300 villages in Karen State have been destroyed by the Burmese army and its allies. Meanwhile, hundreds of Karen refugees from the nine refugee camps on the Thai-Burmese border resettle every year in third countries. About 32,000 refugees went overseas in 2008, according to TBBC. “We want to say to the world that we only want peace,” said Myat San, an IDP from Ei Tu Hta camp on the banks of the Salween River. “We want to live in peace. We want to urge the world to push for the fall of military rule in Burma and create peace for us.” According to Brig-Gen Johnny, the KNU and all the pro-democracy forces inside and outside Burma, including Buddhists monks and students, should speed up the movement for democracy in 2009 and boycott the junta’s multi-party election in 2010. “If the junta wins the election, we [the opposition] will continue to be under the boots of the Burmese army,” he said. “But if every single person knows their role in the democracy movement, the goal of the revolution will not be far away.”

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

60

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org

COMMENTARY

Gambari Must be Firm this Time Around By KYAW ZWA MOE

Friday, January 30, 2009

UN Special Envoy Ibrahim Gambari is expected to arrive in Burma this weekend on the seventh visit of a mission that has so far raised little hope of progress towards democratic government there. Gambari’s boss, UN Secretary-General Ban Ki-moon, believes that this time the envoy will be able to meet one of the military government’s top men and detained opposition leader Aung San Suu Kyi. If he does, let’s at least call that a success. On his previous visit, last August, Gambari failed to meet junta leader Than Shwe or Suu Kyi. Her refusal to receive him at her Rangoon home was a real blow because she has never declined to meet any of his predecessors during the political deadlock of the past 20 years. Senior leaders of Suu Kyi’s National League for Democracy believe that her motive for snubbing Gambari was rooted in her frustration at the lack of progress achieved by the UN in 20 years of involvement in the Burma question. It was also seen as a form of appeal for results to finally emerge from Gambari’s mission. On this visit—his seventh—Gambari will probably be luckier than last August. NLD spokesman Win Naing told The Irrawaddy that the party shared Ban’s expectation that Suu Ky will agree to meet the envoy. One reason for a change of heart by Suu Kyi may be a realization that she hasn’t much time left to make her views known before the 2010 election and that Gambari represents her only official channel for her message to reach the outside world.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

61

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ World leaders and the Burmese people, especially her party members, are anxiously waiting for words that could form the NLD policy position on the 2010 election. For that reason alone, she has to meet Gambari and send the world a clear message about the election through the UN intermediary. As for the NLD, Win Naing said the party will also stick to the four issues that its leaders emphasized during their talks with Gambari last August: 1. The release of political prisoners, including Suu Kyi; 2. A meaningful dialogue between the military regime and opposition groups; 3. Formation of an economic development committee; 4. Opening of a liaison office in Burma for the UN secretary-general. The NLD believes that resolution of these issues is essential for the national reconciliation process. Gambari upset NLD leaders last August by focusing on the 2010 elections and the government’s schedule for meetings with its proxy civic and political groups. He was accused of failing to act as a real negotiator. This time, it is believed that Gambari has prepared himself to avoid issues that could upset the NLD. On the other hand, he will have to know how to handle attempts by the military leaders to manipulate him and the UN. The release of all political prisoners is a necessary starting point for dialogue. Gambari is well aware how the junta has used the political prisoners as pawns in dealing with the international community. Last September, fewer than 10 political prisoners were among about 9,000 prisoners freed in an amnesty. The release of that small group, including prominent political detainee Win Tin, drew praise from some countries. By year’s end, however, more than 200 political activists, including prominent dissidents, were sentenced to prison terms of up to 104 years. Currently, more than 2,000 political prisoners are still languishing in various notorious jails across the country. Hopes that Gambari may be able to secure the release of even just some of them next week are slim. Even if he does score some success, the world must remain suspicious of the motives of a regime that has cheated so often in the past. The release of political prisoners must nevertheless remain a fundamental demand, ranking with the necessity of talks between the regime and the opposition. On their fulfillment depends all hope of breaking the present deadlock. Gambari must make that

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

62

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ clear to the generals. Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org

CONTRIBUTOR

‘Illegal Immigrants’? Who’s Threatening Whom By SAI SOE WIN LATT

Thursday, January 29, 2009

The issue of migrants has returned as a security concern in Thailand, where the government has responded to reports that Thai officials were responsible for the deaths of hundreds of Rohingya refugees by vowing to crack down on “illegal migrants.” Not for the first time, Thailand’s treatment of migrants has become a focus of international attention. Last year, 54 Burmese workers suffocated to death while they were being transported in a sealed truck to the Thai resort island of Phuket. That incident was blamed on the driver, who failed to ensure that the vehicle was properly ventilated. This time, Thai authorities have been faulted for allegedly towing boatloads of Rohingya out to sea without adequate food or water. While the exact circumstances surrounding this latest incident are still under investigation, it is clear that, despite the official rhetoric, Thailand’s security fears are far less serious than those of the migrants, whose very lives are at risk from the moment they enter the country. This danger does not derive simply from accidents or even from abuses at the hands of officials, but rather from the juridical-political treatment of migrant workers, who fit into a category of disposable labor created by the state-business alliance. That is why millions of Burmese migrants are able to enter the Thai workforce through the back door, only to be declared a “threat” when they are not needed. In response to the Rohingya incident, Thailand’s new prime minister, Abhisit Vejjajiva,

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

63

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ reiterated the country’s standard position on the migrant issue: “We have to solve the illegal immigrant problem, otherwise it will affect our security, economy and the opportunities of Thai laborers.” As an Oxford-trained economist, Abhisit belongs to the liberal economic tradition, which removes migrant workers entirely from statistical calculations of production and profits, seeing them only as a liability. It is not that the economic elite are unaware of the positive role of migrant labor; they simply do not want to acknowledge it. If they did, their attempts to exploit migrant labor would be called into question, and that is a risk they consider too great to take. Treating some migration as “illegal” is to deny an enormously important facet of human history. From pre-recorded times, human beings have been on the move. Modern Thais, for instance, are the descendants of ethnic Tai who migrated from southern China millennia ago. Chinese Thais whose ancestors were more recent migrants have also had a major impact on Thai society after decades of social, economic and political assimilation. In pre-colonial times, people did not cross borders; but in more recent times, borders have crossed people. Before the creation of national borders, people frequently moved back and forth between the different tributary states that now constitute parts of modern Thailand. These states did not have fixed political and geographical boundaries. Nor were they the vassals of the same powerful kingdoms or empires; at times, there were independent. Thus, they were neither Siamese (Thai) nor Burmese. Near the end of the nineteenth century, however, the rulers completed the bounding up of territories into nation-states with fixed political boundaries to create modern Burma and Thailand. Human migration goes on, but it is now restricted by these artificial political borders. Thus, if anything is illegal, it is not the people who cross the borders, but the national borders themselves, which were drawn up undemocratically by those from the power centers. (This is not to reject political borders altogether, but rather to highlight the need for more humane borders.) If we replace the artificial national borders with the regional border of the Greater Mekong Sub-region (GMS) Program, under which Thailand has been extracting resources, we can see the senselessness of regarding Burmese as “outsiders.” It is unfair to fix political geography at the nation-state level to exclude the Burmese and deny their rights, while

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

64

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ scaling up the economic geography to the regional level to accumulate profits. Despite Thailand’s hand in displacing people in dam and gas pipeline areas in Burma, some continue to claim that the political crisis in Burma is solely responsible for the migrant issue. In fact, Burmese rulers and domestic business partners, as well as their counterparts in Thailand, China, India, other investor countries and the Asian Development Bank (which provides the GMS cooperation framework) share responsibility. Burma’s political crisis is not an isolated event; rather, it is part of the sick drama of the global market economy, in which the Burmese regime’s international business partners suck resources such as gas and electricity out of the country while displacing people from their homes. Looking deep into the very nature of this global economic system, propagated and led by Europe and North America, we can see that the system itself is anti-people. That is, it forces all countries to compete on the world market. One way to survive in this market is to stay competitive by securing natural resources and labor as cheaply as possible. The transnational alliance of elites, united under the GMS Program, hijacks resources in Burma and dispossesses its people in a process David Harvey of the City University of New York calls “accumulation by dispossession.” Among the alliance members, Thailand is the biggest winner, drawing both resources and labor from Burma. That is why Thai policymakers are deaf to the Burmese cry for democracy and migrant justice. But the dispossessed people do not become fully exploitable until they have been made “illegal” and labeled a threat. Thailand’s migrant registration system is partly responsible for the creation of “illegal immigrants.” Nicholas de Genova of Columbia University calls this the “legal production of migrant illegality,” in the sense that the so-called “illegal immigrants” are produced by legal processes whose narrow definition of who could be included ends up excluding a majority of migrant workers. Indeed, the issue of “illegal migrants” was not visible in Thailand until 1995, when the government decided to implement the regular registration of undocumented migrants, according to Yougyuth Chalamwong, research director of the Thailand Development Research Institute. This is not to disregard migrant registration completely, but simply to shed light on the calculated manipulations of the government. A good example is the 1999 registration, which allowed migrant workers to work in 37 provinces, down from 54 in 1998. The revised regulation ended up generating new undocumented workers outside these 37 provinces who had registered one year earlier. Ten

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

65

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ years have passed, but the story continues. The newly “illegalized” workers then became the subjects of deportation. Yet, it is “deportability,” and not actual deportation per se, that matters, as rightly pointed out by de Genova. The government’s attempts to deport migrant workers merely serve to destabilize the situation of migrants (both registered and unregistered), so that they become vulnerable and therefore more ready to accept exploitative working conditions. Police crackdowns are thus meant to secure the physical presence of migrant workers while excluding them from political and legal entitlements. The crackdown on migrant workers by calling them a threat, therefore, is indeed the elites’ dirty laundry of their anti-people transnational profit accumulations. Therefore, the future challenges for humanitarian groups would include re-connecting the role of migrant workers to the Thai economy for a better distribution of profits. Moreover, since migrant issue is embedded in the broader global political economy, activists need to go beyond the enclave of locally celebrated communities towards engaging with the networks of national and global alliances for a more democratic global economic operation. The most immediate task: practitioners, activists and journalists should themselves stop using the language of ‘illegal immigrants’ and ‘migrant problems’ uncritically. Sai Soe Win Latt is a Ph.D. student of geography at Simon Fraser University in Burnaby, Canada. Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

66

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

COVER STORY

Burma and Obama By AUNG ZAW

FEBRUARY, 2009 - VOLUME 17 NO.1

Washington remains the Burmese people’s best hope for reliable support in their struggle for democracy AS Barack Obama assumes the heavy duties of the US presidency, the oppressed Burmese people who have seen little political progress in their crisis-racked country are looking to him to see how his Burma policy differs from his predecessor’s. Although thousands of miles separate Burma and the US, the Burmese people still look to Washington—rather than the capitals of China, India, Russia or any of the EU or Asean member countries—to provide reliable political support for democratic change. The question remains, however: will US policy toward Burma under Obama’s administration be low on megaphone diplomacy and heavy on demanding results? More importantly, how will the new administration’s policy differ from the Bush policies that won the appreciation of Burmese inside and outside the borders of Burma? Obama is no stranger to the Burma issue. When detained democracy leader Aung San Suu Kyi celebrated her 63rd birthday last year, Obama—a senator at that time—said the occasion offered “an opportunity to remind the world community of the continuing tragedy in her country and the responsibility we have to press for change there.” Fine words, but the truth is that Burma’s plight won’t figure among Obama’s top priorities. His attention will be mostly occupied by a worsening domestic economic crisis, while foreign policy concerns like Iraq, Afghanistan, Pakistan, North Korea, Darfur and Zimbabwe will undoubtedly push Burma onto the back burner. Aung Din, director of the Washington-based US Campaign for Burma, said that although Obama would be “occupied with many pressing issues … we will continue to work with the Congress to remind him of the situation of the people of Burma.” On the positive side, Aung Din noted: “We still enjoy strong bipartisan support in both the Senate and House. I believe the Congress will help us to put Burma on Obama’s foreign

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

67

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ policy priority list sooner or later.” It’s felt that the Obama team has inherited a lot from the Bush administration stand on Burma, and activists have reason to be hopeful that the Burma issue will attract serious attention. Burma also commands continuing attention in the US press, and one influential newspaper, The Washington Post, carried several editorials on Burma after Obama won the race for the White House. “Like South Africans, Burmese will remember who sided with her during their years of oppression and who sided with the oppressor,” the newspaper said. “And as the world watched and measured America’s shifting stance on apartheid, so it will measure the next administration’s commitment to democracy in Burma and beyond.” In December, former Secretary of State Madeleine K Albright, chairwoman of the National Democratic Institute (NDI), presented the institute’s human rights awards to a staunch supporter of the Burma cause, Archbishop Desmond Tutu of South Africa, and to the Women’s League of Burma. Albright visited Burma in 1995, when she was US ambassador to the UN and met Suu Kyi at the opposition leader’s home in Rangoon, a year after US congressman Bill Richardson had visited Suu Kyi. Burmese activists recall that it was Bill Clinton who first imposed investment sanctions on the Burmese regime in 1997. He also presented a presidential award to Suu Kyi. The Burmese have influential friends in the US Congress, and they won’t forget the engagement shown by Bush and first lady Laura Bush during their time in the White House. Said Aung Din: “Even in the last days of his administration, President Bush and the first lady have put Burma in the international spotlight again and again and set up a precedent for the next administration. We owe them a lot.” Although preoccupied by his “war on terror” and under heavy criticism at home and abroad for his foreign policies, particularly his invasion of Iraq, Bush nonetheless won the admiration of most Burmese for his firm stance on the repressive regime.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

68

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ Bush has often been faulted for his tendency to see complex issues in black and white. But while many condemn him for trying to impose his political perspective on Iraq, few can argue that in the case of Burma, he has taken a genuinely principled stand that is perfectly consistent with reality. Even some anti-Bush critics admitted, albeit uncomfortably, that Bush and his wife Laura were doing something good on Burma. Bush had a meeting at the White House in 2005 with Shan human rights activist Charm Tong. Laura Bush frequently met Burmese activists in Washington and New York, talked passionately on the subject of Burma whenever she had a chance and strongly pushed the Burma agenda at the White House. When the regime crushed protests in 2007, she called UN Secretary-General Ban Ki-moon to discuss the situation—a rare approach by a US first lady. She even addressed a challenge to regime leader Snr-Gen Than Shwe to step down. Though no longer the first lady, Laura Bush isn’t quitting, and she’s expected to continue working on the Burma issue. In 2008, Bush and his wife traveled to Thailand, where Bush met prominent exiled Burmese, and Laura Bush visited the Burmese border, where she met refugees and humanitarian workers. The couple recently met a monk and a blogger from Burma. Min Zin, a US-based Burmese academic and a contributor to The Irrawaddy, agreed that the Burmese people are indeed fortunate to have the support of both Bush and his wife, who has been a real driving force in keeping Burma at the top of the political agenda. “It was very much like a personal issue,” he said. The only mistake the Bush administration had made, he said, was to push the Burma issue on to the agenda of the UN Security Council, where a US-initiated resolution was vetoed by China and Russia. Moves to bring the Burma issue before the Security Council “should be maintained only as a threat,” Min Zin said. Some Bush critics thought his disastrous Iraq venture had led a number of policy makers in the West working on the Burma issue to oppose US policy on Burma because they were concerned about his foreign policy agenda and growing anti-Americanism.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

69

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ Burmese within Burma and in exile felt comfortable with the Republican administration, however, because they knew its Burma policy would be tough. With the arrival of Obama in the White House, they may have reservations, although some observers in Washington say they shouldn’t be US President George W Bush signs the renewal of import restrictions on Burma and the Tom Lantos Block Burmese JADE (Junta’s Anti-Democratic Efforts) Act of 2008 in the Oval Office of the White House in Washington in July 2008. (Photo: Reuters)

too concerned. Obama’s vice-president, Joseph R Biden, is no stranger to the Burma issue. While chairman of the Senate Foreign Relations Committee, he

played a prominent role in shaping US policy on Burma. Biden spearheaded the Tom Lantos Block Burmese JADE (the Junta’s Anti-Democratic Efforts) Act 2008, which was signed into law by President Bush on July 29, 2008. The bill renews an act of 2007 restricting the import of gems from Burma and tightening sanctions on mining projects. Biden said in presenting the bill that it was a “tribute to my dear friend Tom Lantos who worked tirelessly on behalf of human rights for the people of Burma.” Biden added: “We must continue Tom’s work. Working together with the international community, including the Association of Southeast Asian Nations, the EU, India and China, I look forward to the day when a democratic, peaceful Burma will be fully integrated into the community of nations.” The Tom Lantos Block Burmese JADE Act marks the outline of a strong US policy on Burma. The act has three aims: to impose new financial sanctions and travel restrictions on the leaders of the junta and their associates; to tighten the economic sanctions imposed in 2003 by outlawing the importation of Burmese gems to the US; and to create a new position of special representative and policy coordinator for Burma. Michael Green, who formerly served on the National Security Council and is currently an associate professor at Georgetown University, was nominated for the post, but the changeover at the White House has put his confirmation on hold.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

70

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ The proposed US special envoy would have the task of working with Burma’s neighbors and other interested countries, such as those within the EU and Asean. The envoy’s mission would also involve developing a comprehensive approach to the Burma crisis, including pressure, dialogue and support for nongovernmental organizations providing humanitarian relief to the Burmese people. While Burmese dissidents want Obama to maintain a tough Burma policy, they may want to see some tactical changes and a better strategy. The prominent Burmese opposition leader Win Tin, in congratulating Obama on his election victory, urged the US to adopt a multilateral approach toward Burma. “We want the US to work with the international community and the United Nations,” he said. Win Tin, who spent 19 years in a regime prison, warned the US not to compromise with the junta. More effective sanctions and proactive pressure from the international community were necessary for the advancement of the pro-democracy struggle within Burma, he said. Win Tin appears to have no cause for concern about the steadfastness of US policy on Burma. Ahead of the US presidential campaign, the Center for Strategic and International Studies, a Washington-based think tank, said in its October analysis that Obama would continue to support sanctions against Burma. The analysis said: “While the dynamics of change ultimately must come from within the country, Obama will work toward achieving a coordinated international approach that includes the nations of Asean, China, India, Japan and European countries to help contribute to the process of reform and reconciliation in Burma.” Frank Jannuzi, a senior Asia adviser to the Obama campaign, said the Burma question should not prevent a deeper US engagement with Asean. “Rather, the United States should work with Asean to ensure that Burma lives up to its obligation as an Asean member,” he said. Burma scholar David Steinberg believes the Obama administration won’t change the US sanctions policy without some strong indication of conciliation from the regime. Nevertheless, he expects the new administration “will be more willing to have discussions with the junta.” There is no doubt that the generals want to forge a normal relationship with the world’s superpower. A decade ago, they even hired lobbying firms in Washington to approach State Department and White House officials in the hopes of improving ties. They abandoned

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

71

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ these efforts after failing to make headway with the Clinton and Bush administrations. When Obama won the election, Burma’s state-run media formally congratulated Obama and Than Shwe sent a congratulatory message. According to some recent unconfirmed reports, a number of former Burmese ambassadors traveled to Western countries, including the US, on what are thought to have been missions to sound out the incoming administration’s Burma policy. It’s premature to imagine an informal dialogue between the Obama administration and the regime, but such a development can’t be ruled out. In 2007, a meeting took place in Beijing between Eric John, then Washington’s deputy assistant secretary of state for East Asian and Pacific affairs, and Burmese government ministers. The meeting came at the request of the military junta and was marked by US Ambassador to the United Nations Madeleine K Albright (right) presents a poster commemorating the Fourth World Conference on Women to Aung San Suu Kyi at her residence in Rangoon in September 1995. (Photo: AFP)

what was described as a frank and free exchange of opinions on both sides. Burmese officials had wanted the meeting to be held in Burma, but US officials declined because they were told they could not talk to Suu

Kyi. Although the substance of the talks between the US and Burmese sides was not disclosed, topics clearly included the continuing detention of Suu Kyi and other political prisoners, US sanctions and the political situation in Burma in general. US officials at the meeting recalled that as soon as they mentioned Suu Kyi’s name the faces of Burmese ministers suddenly changed as if they had seen a ghost. Further US-Burma talks are not ruled out, although it’s unlikely they would be held in Burma unless access is granted to Suu Kyi. According to Steinberg: “Unless there are changes, any direct talks would probably take place outside Burma, because it would seem doubtful that an American official would be allowed by the US administration to go to that country and not see Aung San Suu Kyi,

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

72

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ which—assuming Gen Than Shwe is still in command—seems unlikely.” Steinberg did not expect any dramatic changes on Burma under Obama but added: “I think that in many circles in Washington there is an increased realization that the military will be part of the solution or amelioration of Burma’s problems, and that simply asking them to return to the barracks, which was once US policy, is no longer possible or feasible, if it ever were. “Overall, there seems to be less change and more of the same, to the continued suffering of the Burmese people.” Min Zin’s concern is whether the new administration’s policy on Burma will focus more on finding consensus than the “do-it-alone” policy adopted by Bush. The downside of departing from the Bush approach will be more compromise and accommodation with the other international players on the Burma issue, Min Zin said. In this sense, he thought that the goal of achieving a tangible result in Burma would be compromised. In an interview with the US TV network ABC in December, then US Secretary of State Condoleezza Rice—who famously identified Burma as one of the world’s “outposts of tyranny”—said she regretted that the international community had let the Burmese people down. Her honest confession is welcome—but the Burmese people don’t want to be let down again. Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

73

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ARTICLE

The Battle’s Not Over By NIC DUNLOP

FEBRUARY, 2009 - VOLUME 17 NO.1

Scarred and disillusioned—A Burmese Army vet continues to fight on a different front IN June 2008, 46-year-old Myo Myint walked through the gates of Umpiem refugee camp on the Thai-Burmese border, travelled to Bangkok airport and boarded an aircraft for the first time in his life, for a journey of 19,000 km (12,000 miles) to the United States. Many hours later, on a humid Indiana evening, he embraced a brother he hadn’t seen in almost 20 years. The emotional reunion marked the end of one chapter in an extraordinary life and the beginning of a new one. For Myo Myint is no ordinary refugee. As a young man, he joined the Burmese army, witnessing appalling atrocities and losing an arm and a leg in battle. In 1988, he became an activist, appealing to his former Multimedia (View)

comrades to join hands with those calling for peaceful democratic change. He was arrested, tortured and

imprisoned for 15 years for his participation in the popular uprising. Myo Myint came from a military family. His father was a soldier and the young boy, like so many others, looked up to men in uniform. They looked smart and commanded respect. “Back then, I didn’t know the difference between people showing respect and people acting out of fear,” he said. Myo Myint enlisted and after training in Maymyo, he was sent north to join frontline units in a large offensive against Communist insurgents. There, amid the din of battle, he witnessed the reality of army life in Burma. He saw comrades die around him or fall with hideous wounds. “I began to think I should never have joined,” he said. He saw his own unit force villagers at gunpoint to act as human mine-sweepers and saw

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

74

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ many of them blown to pieces. He stood by as his comrades carried out summary executions, raped local women and tortured civilians. “I feel guilty, as though I was responsible for these things,” Myo Myint said. “But I never committed any atrocities.” In one battle, a shell exploded next to him as he made his way through a minefield, tearing off one of his arms and a leg. No longer of use to the army, 25-year-old Myo Myint was discharged with a small pension. He opened a bookshop and became interested in world literature, reading Darwin’s The Origin of the Species, Tolstoy’s War and Peace and biographies—including the life of one of his heroes, Abraham Lincoln. He also thirsted to understand Burma’s history and its conflicts. In the tumultuous days of 1988, after attending Aung San Suu Kyi’s speech at Rangoon’s Shwedagon Pagoda, he joined her party, the newly formed National League for Democracy, and met her on several occasions. Supported by crutches, he stood on a podium outside Rangoon’s Mingladon military base in Rangoon and addressed a crowd of several thousand anti-government protesters about the horrors of the civil war. Armed soldiers were also present and he aimed much of what he said directly at them. “I’d been thinking that it is one thing for an ordinary civilian to talk to a soldier, but as a former soldier, disabled, if I spoke it would have greater effect,” he recalled. “I was very scared to talk,” Myo Myin confessed. “If the soldiers started firing, I would be the first one to be shot.” Instead of opening fire, about 100 soldiers joined the protestors and more followed in the days after. “The people were happy to have soldiers join them. Most were demonstrating in uniform.” The heady optimism of those days was to be short-lived, however. Gen Ne Win mustered his forces and sent them in to break up the demonstrations.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

75

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ Myo Myint escaped the massacre but was tracked down by the authorities. He was interrogated and tortured for days on end, accused of being a traitor to his country. “Why are you, a former soldier, turning people against the army?” yelled his accusers. They took away his crutches and forced him to stand for long periods of time on his one leg, with no other support. “They swore at me, kicking me, hitting me in the face, shouting, ‘You were a soldier. Why are you so ungrateful to the army? Why have you betrayed the army?’” While Myo Myint was in prison, his brother, Ye Naing, fled to the Thai border and joined the All Burma Students Democratic Front (ABSDF), whose members were remnants of the student movement that had spearheaded the 1988 uprising. They were armed and supported by ethnic Karen and Mon insurgents. There, on Burma’s eastern frontier, Ye Naing learned to fight the very army his brother and father had once served. After years in the jungle, he left for the US, where he and his wife now work in a factory outside Fort Wayne, Indiana. After serving 15 years in Burmese prisons, Myo Myint was released and also made for the Burmese-Thai border. He crossed to Thailand and worked for a while with the Assistance Association for Political Prisoners—Burma. He later entered the Umpiem refugee camp, which shelters 19,000 refugees who have fled the scorched earth policies of the Burmese military, and from there he was resettled in the US. “To be honest, I don’t want to go to America,” Myo Myint said as he packed his belongings in the camp and prepared to say farewell to friends and comrades in the democracy movement, many of whom had shared the hardships of Burmese prison life with him. “It’s only because my brother and sister are there and my mother told me to go that I’m leaving.” Myo Myint’s sister, also a former NLD member and wife of a former political prisoner, settled in the US several years ago. She has just given birth to her first child. “I’d rather stay and continue working in politics here,” Myo Myint said—but he knew there was no future in a refugee camp in Thailand. “I know that America has given a lot of

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

76

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ support to the people of Burma. I hope to continue the struggle from there.” A reunion with his brother and sister “could be the happiest moment of my life,” he said on the eve of his departure. The reunion took place on June 24, 2008. Weeks later, in August, he and his brother and sister travelled to New York to join anti-regime protesters commemorating the 1988 uprising. It was the first time the two brothers had been on a demonstration together since the Rangoon uprising 20 years previously. This time, however, they had no fear of arrest or of being shot. Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org

ARTICLE

The Asean Charter: A Human Rights Whitewash? By NEIL LAWRENCE

FEBRUARY, 2009 - VOLUME 17 NO.1

The new Asean charter will do little to improve the regional grouping’s human rights reputation as long as Burma continues to dictate the agenda ONE Caring and Sharing Community”—that is how the Association of Southeast Asian Nations (Asean), in its newly launched charter, envisions itself some four decades after its creation on August 8, 1967. This is probably a far cry from the self-image that the leaders of Thailand, Indonesia, Malaysia, Singapore and the Philippines—the bloc’s five original members—had in mind when they first joined forces during one of the most incendiary periods of the Cold War era. At the time, the governments running these countries were more interested in preventing

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

77

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ the spread of communism, bolstering nationalist sentiment and building up their economies than in showing their citizens how much they cared. Much has happened since then. The original members of the bloc have witnessed the end of a war that consumed Indochina and left a tragic legacy in Cambodia; been through a period of breakneck economic growth (followed by a traumatic collapse and painstaking recovery); and evolved, albeit erratically, toward somewhat more accountable forms of governance. But perhaps the most significant development has been Asean’s expansion to include Brunei, Vietnam, Laos, Burma and Cambodia. It now covers an area roughly half the size of China, with a population to match. On the surface, all of this bodes well for the grouping’s future. But Asean’s drive to encompass virtually all of Southeast Asia has come at a price, as the newer members, especially those that joined after 1997 (Brunei became a member in 1984 and Vietnam in 1995), are significantly less developed, both economically and politically. With the introduction of the new charter, however, Asean hopes to accelerate its integration by putting it on a similar legal footing to the European Union, making it, in the words of the association’s secretary-general, Surin Pitsuwan, “more rules-based and more people-oriented.” But Asean’s reluctance to act on its own rules may be the greatest obstacle to realizing its long-term goal of establishing an EU-style union. Critics charge that the bloc’s longstanding policy of non-interference in the domestic affairs of member states—enshrined in the charter alongside “the principles of democracy, the rule of law and good governance, [and] respect for and protection of human rights and fundamental freedoms”—will continue to serve as an excuse to do nothing, even in the face of blatant violations. Underlining Asean’s lack of will in enforcing acceptable norms of behavior among its members was its failure to respond effectively to egregious abuses perpetrated by Burma in late 2007, at the very moment Asean was preparing to make a binding commitment to transform itself from a regional assemblage of ruling elites into a “people-oriented” community. The charter officially came into effect last year on December 15, but was ratified at the 13th Asean Summit in Singapore on November 20, 2007—less than two months after Burma’s military regime moved to crush the largest popular protests against its rule in nearly two decades.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

78

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

At the time of the junta’s crackdown on massive monk-led demonstrations, Asean broke with its customary reticence about the affairs of its members to express “revulsion” at the bloodshed. In an official statement, nine of the bloc’s 10 foreign ministers said they were “appalled to receive reports of automatic weapons being used” on crowds, causing hundreds of casualties. Much of this consternation undoubtedly stemmed from the likely consequences for Asean’s efforts to raise its standing in the international community. Singaporean Foreign Minister George Yeo, speaking on the sidelines of the UN General Assembly in New York at the time of the crackdown, put it bluntly: “Our credibility is at stake; our collective reputation has been besmirched. Unless we put things right, and set Myanmar [Burma] to a new course, we will all be affected and dragged down with Myanmar.” This sudden recognition of collective responsibility was short-lived, however. Ahead of the Singapore summit in November, Burma—backed by Cambodia, Vietnam and Laos— succeeded in blocking the UN special envoy to Burma, Ibrahim Gambari, from delivering a briefing on the country’s situation to a gathering of Asean and other Asian leaders. Ironically, Asean’s eagerness to introduce its historic charter may have helped to lift the Burmese regime out of the hot seat. Instead, it found itself in the driver’s seat, controlling not only Burma’s restive population, but also a group of regional leaders determined to savor their moment of self-congratulation. In subsequent months, there was little to suggest that Asean was prepared to become more serious about tackling human rights abuses in Burma and elsewhere in the region. Then, in May 2008, the grouping saw an opportunity to redeem itself by taking a leading role in the humanitarian effort in the Irrawaddy delta, which had been hit by Cyclone Nargis, the most devastating natural disaster in the country’s history. By forming the Tripartite Core Group (TCG), a relief-coordinating body that also includes United Nations agencies and the Burmese regime, Asean sought to demonstrate that it was capable not only of playing a responsible role in a major crisis, but also of bringing the junta into the international fold. On July 21, the same day that Burma officially endorsed the charter, the TCG released the Post Nargis Joint Assessment (PONJA) report to provide prospective donors with a credible evaluation of the humanitarian needs in the delta. In keeping with the TCG’s policy

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

79

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ of depoliticizing the relief effort, the PONJA report made no reference to the Burmese regime’s highly controversial initial response to the disaster, which delayed a full-scale aid operation by several weeks. Instead, it highlighted the junta’s status as an equal partner in international efforts to assist survivors of Cyclone Nargis. Any expectation that the regime’s newfound respectability would lead to an improvement of its human rights record was soon dashed, however. In the weeks and months leading up to the enactment of the Asean charter, the junta resumed its unfinished business from the previous year, sentencing scores of pro-democracy and free-speech activists to lengthy prison sentences for their part in the 2007 protests. This time, Asean opted to remain silent about the crackdown. In December, a breakdown in the rule of the law paralyzed Thailand and became an obstacle to Asean’s desire to present itself as an organization that has come of age. The postponement of the 14th annual Asean Summit due to the political unrest in Thailand, however, was just a minor stumble for a grouping that has yet to find an effective way of dealing with Burmese intransigence on human rights issues. One of the most controversial aspects of the Asean charter is its inclusion of an article calling for the creation of a commission responsible for “the promotion and protection of human rights and fundamental freedoms,” which critics say is doomed to irrelevance because it will have no powers of enforcement. Unless Asean is able to make this human rights commission work effectively, there is a danger that the charter will merely end up institutionalizing the association’s past failures. Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

80

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ARTICLE

Suppressed By SAW YAN NAING

FEBRUARY, 2009 - VOLUME 17 NO.1

Intimidation, arrests and draconian prison sentences reached new heights in a media crackdown in Burma last year JOURNALISTS in Burma faced Orwellian-type scrutiny and were subjected to imprisonment and intimidation throughout 2008, while exiled Burmese media groups were also attacked—via their computers. 2008 should have been a year when Burma’s reporters reached a worldwide audience. The country was constantly in the global spotlight: hundreds of political activists from September 2007’s monk-led demonstrations were imprisoned; the Irrawaddy delta was devastated by a killer cyclone; and a junta-sponsored constitutional referendum was pushed through. Yet except for the state-run mouthpieces, Burma’s newspapers, journals and magazines were muzzled, and their reporters faced harassment by thugs employed by the Burmese authorities. At least 10 journalists in Burma were detained last year. One received a prison sentence of 19 years. Fortunately, there were no reports of Burmese journalists killed. Nevertheless, international media watchdog Reporters without Borders included Burma in its overview of persecution of journalists in the same breath as Iraq, Somalia and Afghanistan. 2008 was a year in which the officials of Burma’s notorious censorship bureau, the Press Scrutiny and Registration Division, found themselves poring over pages of print with magnifying glasses and mirrors, looking for hidden anti-regime messages within the texts. The measures followed a case in February when a poet, Saw Wai, published a poem in the weekly Love Journal which contained a subtle message mocking regime chief Snr-Gen Than Shwe. Saw Wai was convicted and sentenced to two years.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

81

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ Other bureaucrats scanned the Internet, moving to plug the flow of information. The editor of a weekly journal in Rangoon who asked to remain anonymous told The Irrawaddy that the degree of censorship in Burma had increased from previous years. Routinely, many articles submitted to the Press Scrutiny and Registration Division by Burmese publications in 2008 were rejected, he said. “Reporters in Burma have to be careful about every single word they write and speak,” he said, adding that they could be fired if the authorities didn’t approve of their language or found the material too sensitive. He said editors and publishers in Burma often send expensive gifts to the heads of the Press Scrutiny and Registration Division in the hope of getting favorable treatment and speedy approval of each issue. “Every editor here, at one time or another, has been reprimanded by the censorship board,” he said. In August, Saw Myint Than, chief reporter for the Rangoon-based weekly Flower News, was summoned by police and rebuked for a story he and another reporter had written about the murder of a couple in Rangoon. Burmese authorities do not approve of crime reporting. In another case, a journalist at 7 Day News Journal was reprimanded by the censorship board after writing a story about the murder of five people in a house near the residence of pro-democracy leader Aung San Suu Kyi. He was sternly reminded that Suu Kyi’s name cannot be mentioned in the media—unless of course the article seeks to slander the democracy icon. In spite of the risks and threats, an average salary for a reporter is only 35,000 to 70,000 kyat (US $30—$60) per month. Editors generally make about 80,000 kyat ($70), and a chief editor can take home 200,000 to 300,000 kyat ($170—$260) monthly. “For a journalist in Burma, possessing a mobile phone or a laptop is like a dream,” said one reporter, adding that many journalists’ expenses often exceed their wages. Publishers are also feeling the pinch. More than 30 local and national journals and magazines were unable to pay their license fees last year and were forced to close down.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

82

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

2008 saw an intense campaign by the junta to target citizen journalists, bloggers and Internet users. In November, well-known blogger Nay Phone Latt, 28, was sentenced to 20 years imprisonment on a multitude of trumped-up charges. Sources indicated the real reason behind the harsh sentence was a cartoon of Than Shwe, which appeared in one of Nay Phone Latt’s e-mails. Giving interviews to exiled media publications and radio stations is also a risky affair. Burma’s best-known comedian, Zarganar, who had his own blog, was sentenced to 59 years imprisonment after helping cyclone survivors in the Irrawaddy delta. Shortly before his arrest, he gave interviews to The Irrawaddy and radio stations overseas detailing conditions in the delta. Meanwhile, exiled media in Thailand and India faced cyber attacks and difficulties communicating with sources in Burma. In September 2008, several Web sites run by Burmese media groups in exile—The Irrawaddy, Mizzima, the Democratic Voice of Burma and Khitpyaing—came under repeated cyber attacks. Three of the agencies were bombarded by so-called “distributed denial-of-service” (DDoS) attacks, which overloads Web sites with an unmanageable volume of traffic. The Irrawaddy site was forced to shut down for a few days during the attacks. The assistant editor of New Delhi-based Mizzima, Mungpi, said his agency’s Web site was hacked four times in 2008, at least once by a group calling itself “Independence Hackers from Burma.” He said his reporters also missed deadlines and had to drop stories because they could not get confirmation from sources inside Burma due to poor Internet and telephone connections. The editor of Shan Herald Agency for News (SHAN), Khuensai Jaiyen, said that apart from communication, funding was a major headache. Almost all exiled publications are non-profit and depend heavily on funding, which has to

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

83

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ be renewed annually. As funding is scarce, many groups say that they cannot plan ahead. Verification and the inability to travel and report inside Burma also present practical challenges. At the same time, exiled Burmese reporters often work abroad illegally. Aye Chan Naing, chief editor of the Norway-based Democratic Voice of Burma (DVB), said that the lack of cooperation from Burmese authorities remains a major obstacle for media groups. He said that many Burmese government officials hang up the phone as soon as reporters identify themselves as working for DVB. Nine DVB reporters inside Burma were arrested in recent years. Six were given long-term jail sentences and the other three are currently awaiting trial. Kyaw Zwa Moe, managing editor of The Irrawaddy, said the foremost problem for journalists in Burma is that the military regime forces journalists to impose self-censorship. “Reporters in Burma have to be careful about every single word they write and speak.” “I doubt that this dreadful situation will change as long as the junta rules the country,” he said. Ethnic media groups in exile face even more obstacles. Nai Kasauh Mon, chief editor of Independent Mon News Agency (IMNA), said that financial support and capacity-building for his reporters are major challenges, not to mention the physical threats. The New Mon State Party and the Burmese army are camped out at the Thai-Burmese border, and some IMNA reporters have regularly been threatened by unknown assailants while covering sensitive issues. Many ethnic and Burman journalists who live close to armed groups along the border dare not report the ongoing conflicts accurately for fear of retribution. The editor of the Karen Information Centre, Nan Paw Gay, said that on top of the financial difficulties and threats, they are constantly losing staff due to a UN resettlement program that is sending thousands of ethnic refugees to third countries.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

84

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ However, in spite of the challenges that media gropus inside and outside Burma face, they continue to tackle the issues and inform the public, playing a key role as watchdog. “We will continue doing what we have to do,” said Aye Chan Naing. “The regime can no longer block the flow of information about what is happening in Burma. Communication is too sophisticated nowadays.” The head of Washington-based Voice of America’s Burmese Service, Than Lwin Htun, said: “There will be no press freedom in the country as long as the rulers view the media as their enemy. “The media is the eyes and ears of the people,” he said. Additional reporting by Irrawaddy staff members inside and outside Burma. Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org

Mark My Words FEBRUARY, 2009 - VOLUME 17 NO.1

British ambassador to Burma, Mark Canning, talks to The Irrawaddy about the role of the UN and Asean in Burma, the Cyclone Nargis relief effort and his expectations for the election in 2010

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

85

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ Question: How do you assess events in Burma in 2008? Answer: It was a bad year on almost all fronts. It was especially cruel that on top of all their other problems, the people of this country had to cope with the devastation caused by Cyclone Nargis—but at least we’ve seen some good progress. After a difficult start, relief reached those who needed it, a creative mechanism was established for overseeing the Mark Canning

operation and a number of tricky problems were overcome.

Elsewhere, there was no movement, in fact quite the opposite. The UN secretary-general himself said very recently that the degree of cooperation between Myanmar [Burma] and the UN had been unsatisfactory. There was no move toward any sort of dialogue between the government and the opposition. There was continued repression. Q: Many critics, including Burmese both inside and outside the country, believe that Gambari’s mission has been a failure. What can he do to win greater credibility for his mission and to achieve political reconciliation in Burma? A: The UN is playing a key role and we support it 100 percent. Dr Gambari has been working the problem extremely hard, but, as he and the secretary-general have made clear, the level of cooperation from the government has simply not been good enough. It’s crystal clear there’s not been the kind of progress over the past 12 months which a number of countries claim to have seen. In fact, the situation has gone backward and will continue to do so until there is clear and unambiguous backing for the UN. Q: The UK played a major role in the cyclone relief operation—where do you see things going now? A: The operation is going far better than we feared at the outset. The Tri-Partite Commission Group mechanism has proved a great success, and there has been excellent collaboration between the government, Asean and the UN. Most of the affected population is getting some form of support, a wave of secondary deaths has been avoided, and the operation has been instrumental in saving hundreds of thousands of lives. Q: Do you think that the “humanitarian space” in the delta can be expanded to other areas of the country? If so, what makes you believe that this will be possible, and what obstacles

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

86

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ do you foresee? A: That’s certainly the hope of all of us who are involved in the operation. The Nargis operation has helped build confidence and trust between the government and the donor community. We’ve seen good cooperative working, and both local and international NGOs play a fantastic role. It’s important in coming months that collectively we start to raise our eyes from the delta to address some of the serious situations elsewhere. Q: The UK has tended to take a hard political line on Burma. Why in this case were you willing to donate so generously? And how would you respond to sceptics who say that aid organisations cannot operate effectively in Burma because of government restrictions? A: We’ve always believed that, while the search for a political solution goes on, the people of this country should not be made to suffer further. We’ve steadily extended our humanitarian work in-country, particularly in health, but in other areas too, like livelihoods and primary education. To the sceptics you mention, I’d say that while this is not always the easiest of environments, good work can be and is being done. The Three Diseases Fund is a good example. It’s delivering real health benefits to vulnerable populations, has benefited from excellent cooperation from the Ministry of Health and has at all times operated within the guidelines donors set at the outset. Q: Turning back to politics, what about Burma’s neighbors? A: There’s a key role for the countries of the region. Everyone understands the intractable nature of this problem. For the members of Asean, the situation poses an obvious reputational challenge—at the very time they are launching the human rights charter, we have a member flouting the standards it is designed to promote and as the situation declines—and it will—the practical effects on the neighbors are likely to become more pronounced. Q: There has been a great deal of speculation that Aung San Suu Kyi could be released this year. If so, what do you think she will be able to achieve? A: Whether she’ll be freed we obviously don’t know, but she should be. She has made clear repeatedly her willingness to work with the government and other political and ethnic nationality forces to address the challenges this country faces. The fact that she’s under house arrest suggests she’s regarded as a threat. But she’s actually an opportunity in the sense that she could be instrumental in helping to forge the sort of

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

87

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ broad-based dialogue with the government that is the only way that progress is going to be made. Q: The regime has accused the British and other Western embassies of meeting with NLD members. How do you respond to this charge? A: We keep in touch with as wide a range of opinion as we can. That includes government, as well as a range of other actors, and that’s very much the role of an embassy. Q: How do you see Burma’s political landscape in 2010 and beyond? What is the UK government’s stance on the 2010 election? A: The coming year will obviously be dominated by preparations for the elections in 2010, and we’ll presumably soon get some more details of what the SPDC [State Peace and Development Council] will allow in terms of participation. This can all represent a healing process, and a step on the way to resolving longstanding political difficulties—or it can be the opposite, as has been the case till now. There’s clearly time to make the process more inclusive. The European Union has always made clear that it is willing to respond to movement in a positive direction. Clearly, you can not have a credible electoral process without certain things happening—the release of political prisoners; engagement between government, opposition and the ethnic nationalities—and those are the criteria against which it should be judged. For the complete interview, go to www.irrawaddy.org/interview.php. Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

88

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

CULTURE

Motion Pictures By YENI

FEBRUARY, 2009 - VOLUME 17 NO.1

Burmese artist captures traditional dances on canvas IN his latest solo exhibition, Nay Myo Say, one of Burma’s best known contemporary artists, has again demonstrated his outstanding skill in depicting the essence of Burmese classical dancing and Buddhist ritual. The Rangoon-born artist and restaurateur, a former pupil of impressionist master Lun Gywe and influenced by the work of the modern artist Baji Aung Soe, recently won great acclaim for two series entitled “Dancers” and “Natri Puja.” Natri puja is a Pali term meaning “art worship,” which Nay Myo Say does by means of a series of mixed collages, using original black and white photographs and layers of fluid acrylic paint, portraying a young female dancer performing and offering prayers to Buddha, The title of his latest exhibition, “Anyein,” mounted at the “Anyein-5 ” by Nay Myo Say

Suvannabhumi gallery in Chiang Mai, northern Thailand, is a Burmese word

meaning tenderness, gentleness and grace. It also describes a form of traditional theater combining dance, music and comedy that has come to play a central role in Burmese society—performed at a wide range of secular and religious events, from weddings to pagoda festivals. The dancers, performing to music played by traditional hsaing orchestras, hold a special fascination for Nay Myo Say. “The dancers have always attracted me with their stylish dancing and colorful dresses as they perform under the spotlights,” said the 41-year-old artist.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

89

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

The origins of Burmese dance have been traced back at least 2,200 years to the Pyu, Halin and Mon cultures of the central and lower Irrawaddy regions. The earliest archaeological evidence shows Indian influences, while traces of Thai and Khmer cultures were later found. Burmese classical dances are generally classified in two categories: folk dance and dramatic dance. Folk dances are divided into bongyi (big drum), bom-shay (long drum), ozi (a long drum, open at one end), and the portable doebat (a two-sided drum). Included in the dramatic dance category are ritual dances (paying homage to the Buddha or the spirits), court dances (sidaw-gyi), classical theatrical dances (illustrating the “Ramayana,” for instance) and the anyein solo dances. All anyein dances are similar in style because Burmese dance favors posture over movement. The body is slightly bent while the knees are partially parted. The wrists are kept close to the waist with the elbows held back. Changes of posture depend on the timing of the music.

Nay Myo Say

Burmese classical dancing has attracted the attention not only of artists like Nay Myo Say but of at least one famous foreigner—British writer George Orwell. A passage in his book Burmese Days describes graphically an anyein dance: “The music struck up and the pwe-girl began dancing again. Her face was powdered so thickly that it gleamed in the lamplight like a chalk mask with live eyes behind it ... The music changed its tempo, and the girl began to sing in a brassy voice ... [she] turned round and danced with her buttocks protruding towards the audience. Her silk longyi [sarong] gleamed like metal. With hands and elbows still rotating she wagged her posterior from side to side. Then — astonishing feat, quite visible through the longyi — she began to wriggle her buttocks independently in time with the music.” An anyein performance with a full cast of dancers, musicians and comedians can last all night. Dances are interspersed with comic acts. The popularity of anyein declined up until the mid-1980s, but as regime oppression grew,

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

90

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ comedians such as Zarganar (now serving a long prison sentence for political activities) found it to be an effective vehicle for their satire. Today, the satirists and comedians are more popular than the pretty female dancers, and their biting humor draws big audiences— not only in Burma. One famous anyein troupe, Thee-Lay-Thee, is currently performing before Burmese communities abroad. While looking at the work of Nay Myo Say at his Chiang Mai exhibition, I was seized by nostalgia for the tradition of anyein. I’d experienced it before, while viewing the “Seated Dancer” works by the modern artist Khin Maung Yin. Those works conveyed a chilling silence. In front of Nay Myo Say’s paintings, however, I heard the music and saw the joy of the dancers. “There is no clue or message in my paintings,” Nay Myo Say told me. “I want to convey serenity and peace, something of the feeling I experience when I enter the old temples and pagodas in Pagan. This is what I wanted to achieve in the series ‘Natri Puja.’” Over the past 10 years, Nay Myo Say has created landscapes, city scenes, human figures, still lifes and non-objective works in a wide variety of media, including oil, acrylic, watercolor and charcoal. Nay Myo Say took up painting and graphic design after studying medicine, but he’s also a songwriter—and the proprietor of one of Rangoon’s best known music bars and restaurants, the popular Mr Guitar. Apart from Chiang Mai, he’s exhibited in London, Hong Kong and Singapore, selling his work for as much as US $7,000. His ventures into the art market abroad have not only rewarded him well but made him aware of the limitations under which his fellow artists work in Burma. Burmese artists need an atmosphere in which they can freely express themselves and aspire to international standards, he said. “Whenever I attended an international art exhibition, I was amazed to observe the creativity of the artists, especially their imagination,” he said. “The imaginative ideas of Burmese artists have not been able to break the surface.” Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

91

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

BOOK REVIEW

A Sweeping Survey of the Shan By DAVID SCOTT MATHIESON

FEBRUARY, 2009 - VOLUME 17 NO.1

The story of Burma’s largest ethnic minority group is finally told—in voluminous detail IF ever there was a tiger in the room that hardly anyone was talking about, it would have to be the Shan. Burma’s second largest ethnic group—after the majority Burmans— has not had the same domestic or international attention given to their complex history as many smaller ethnic groups. Apart from a handful of Shan, Burmese and Western scholars, Shan State has rarely been studied since the great J.G. Scott wrote his encyclopedic Gazetteer of Upper Burma and the Shan States some 100 years ago. The Tai people (“Shan” is the Burmese word for the group, History of the Shan State: From its Origins to 1962, by Sai Aung Tun, Silkworm Press, 2009. P 684

derived from “Siam”) stretch from northeastern India, across northern Burma to southern China and throughout northern Thailand, Laos and Vietnam. But it is in northeastern Burma that the Shan have their greatest concentration, after waves of migration from China and the

rise and fall of former Shan empires, the Nang-Chao and the Mao, more than 1,000 years ago. The pre-independence Shan states were, for a few hundred years, a collection of principalities big and small, powerful and obscure, ruled by chaopha (“Lords of the Sky,” or sawbwa in Burmese) who had maintained uneasy relations with their neighbors before their conglomeration into one “state” in 1959, and slow descent into war thereafter. The book is multi-disciplinary, blending historiography with political analysis, anthropology and naturalist notes on flora and fauna. It has maps, fascinating ephemera of

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

92

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ memos, Shan script, letters and photographs, and lengthy extracts of quotes from a wide range of sources. There are sections describing the Salween River, the use of elephants, drum making, cotton, snakes, dress and handicrafts, bamboo lunchboxes and food (Shan cuisine is one of the world’s best kept secrets). The scale of the book, which the author admits was circumscribed due to limited funding (meaning it could have been even longer), reads like a late-19th-century British Geographical Society study; and I mean that with all due respect. Sai Aung Tun’s approach is not without its faults. The strictures of writing inside Burma, especially as a member of the pro-military government Myanmar Historical Society, mean that some of the balance necessary for historical debates is not always there. Oddly strained quotes extolling inter-ethnic harmony—“Bamar [Burma] and Shan became united whenever they encountered foreign invasions or wars”—are not dominant perspectives. They seem more like a harmless nod to the powers above than serious analysis, but these clunky passages are rare. Another shortcoming is the book’s haphazard use of academic historiography methods. There are some odd omissions of key debates in the history of Burma and Shan State, especially in the section on the Shan governance hegemony in the post-Pagan era (12th— 15th centuries), which Sai Aung Tun accepts, but which has been seriously challenged by author-historian Michael Aung Thwin. There is also no mention of Bertil Lintner or Martin Smith, two prominent scholars of the past 20 years of Burma’s vexed ethnic minority politics. The chapter on the Kuomintang invasion of Burma in the 1950s manages to omit all mention of the CIA while still pointing the blame at the US government. Otherwise, this is still an extremely informative overview. The best chapters are those which detail the debates and proposals by Shan elites to revise the constitution and achieve greater federalism in Burma from 1960 to 1961. The Shan elites strived to amend many of the provisions of the 1947 constitution that were causes of conflict during the 1950s. These extremely well researched and well written 100 pages show that free and fair debates over federalism, budgetary equality, division of resources and basic human freedoms were far more sophisticated in Burma 50 years ago than now. It is especially stark as Burma enters the end run of the present military government’s farcical, brutal reform process. This is old-school history, and readers, unless they are postmodern theorists, will certainly enjoy it. Finally the Shan have a book that does them justice, and I urge people to read this

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

93

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ history along with Sao Sanda’s recent autobiography, The Moon Princess. The next challenge is to write a history for the decades after 1962, with the same sweep and attention to detail of this book—and hopefully a bit more scholarly freedom for sorting out the confusion of recent years. David Scott Mathieson is a Burma consultant for New York-based Human Rights Watch. Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org

THE BACK PAGE

Lay Phyu Makes a Comeback FEBRUARY, 2009 - VOLUME 17 NO.1 The good news for Burma’s music scene is that popular rock star Lay Phyu is back in the spotlight. Lay Phyu’s comeback performance with his backing band, Iron Cross, has been booked for Mandalay in late January and is sure to be a sellout. The enigmatic rock star mysteriously walked out on the band in 2006 after a concert celebrating the 15th anniversary of the band’s founding. He reappeared in August last year at a Cyclone Nargis fundraising relief concert, but has never explained why he stopped performing for two years. Lay Phyu’s new album, Lay Phyu

Bay of Bengal, has hit the top of the Burmese charts, which he has dominated for years. On several previous

albums, Lay Phyu sang cover versions of foreign tunes with Burmese lyrics. Later, songwriters—including composer Maung Maung Zaw Latt—helped free him from his reliance on popular heavy metal bands such as Metallica. Lay Phyu has since produced four albums of original songs, winning critical acclaim and wide public support. Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

94

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

INTELLIGENCE Intelligence (January - February 2009) FEBRUARY, 2009 - VOLUME 17 NO.1

The Walls Have Ears Intelligence officers who were active under former spy chief Gen Khin Nyunt say that the Burmese regime has been recruiting undercover police agents and informers to infiltrate dissident and opposition groups ahead of the 2010 election. The head of Special Operations Bureau (1), Lt-Gen Ye Myint, has ordered new recruits to infiltrate the opposition, both inside and outside Burma, sources said. The operation will also reportedly include campaigns of psychological warfare and subversive action among dissident groups. Though Burma’s powerful Office of the Chief of Military Intelligence was abolished in October 2004, in recent months the ruling junta has begun to revamp its intelligence unit— now renamed “Military Security Affairs.” Sources told The Irrawaddy that it has recruited some former members of the intelligence services. Exiled Burmese groups in Thailand said they believe that members of the Military Security Affairs may have already penetrated exiled dissident organizations as several Web sites and blogs believed to be run by pro-military agents recently distributed disinformation about exiled groups in an apparent effort to create mistrust among the dissident community in Thailand.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

95

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

24-karat Hospitality The art of selecting precious stones has become an important task for staff at the powerful quartermastergeneral’s office in Naypyidaw. Headed by Secretary-1 Lt-Gen Tin Aung Myint Oo, the bureau is delegated the honor of choosing gems, such as rubies and jade, which are cut and polished before being presented to visiting VIPs. However, the bureaucrats don’t have to rummage too far— Lt-Gen Tin Aung Myint Oo (Photo: AFP)

their office is responsible for storing all the stones and gems that have been confiscated from smugglers and illegal mines in the northern Shan and Kachin states.

According to intelligence sources, senior UN officials, including Secretary-General Ban Kimoon and Special Envoy to Burma Ibrahim Gambari, were among the visitors who received the gifts. In fact, after several trips to the country, Gambari was nicknamed “Kyauk yu pyan,” meaning “One who takes gems and leaves.” While many may regard the act as bribery, the regime’s leaders see presenting the nation’s plundered wealth to foreign dignitaries as simply an act of hospitality. Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

96

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

NEWS IN BRIEF

News in Brief (January February 2009) FEBRUARY, 2009 - VOLUME 17 NO.1

66 People Killed in Bangkok Fire A fire raced through a two-story nightclub packed with hundreds of New Year’s revelers in Bangkok, killing at least 66 people as they stampeded to escape the raging flames. A Burmese graduate student at Bangkok’s Assumption University, Win Kyaw Phyo, 26, was among the Firefighters and rescue workers remain on duty after the blaze at Santika nightclub was brought under control in the early morning of January 1, 2009 in Bangkok. (Photo: AFP)

dead. More than 200 people were injured, including 35 foreigners. The cause of the fire at the Santika nightclub was under investigation,

but several witnesses said a fireworks display during the New Year’s countdown ignited the blaze. The Santika Club’s owner and manager were charged with negligence.

Prominent Arakan Leader Dies

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

97

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ Saw Mra Aung

Burma’s pro-democracy movement lost an influential ethnic leader,

Saw Mra Aung, 91, the chairman of the People’s Parliament, who died at his home in Rangoon on January 5. Saw Mra Aaung, a physician, became the chairman of the Arakan League for Democracy in 1988. He was elected a member of parliament in the 1990 elections, winning 62 percent of the vote in his native Mrauk Oo Township, Arakan State. “He was an important figure in Burma’s national reconciliation and the People’s Parliament,” said Aye Thar Aung, a close colleague of Saw Mra Aung. “The place he occupied in our country cannot be filled.”

Suu Kyi Marks Independence Day Detained democracy leader Aung San Suu Kyi hung a banner above the gate at her Inya Lake home on January 4—Burma’s Independence Day. The red banner, which could be viewed from the street, was inscribed with a quote from her father, independence hero Gen Aung San: “Act decisively in the interest of the nation and the people.” Members of the opposition National League for Democracy said they heard old songs, popular in colonial times, playing in her house. On Martyrs’ Day—July 19—last year, Suu Kyi hung a banner above the gate which read: “All martyrs must finish their mission.” Suu Kyi has been under house arrest for 13 of the past 19 years.

Student Activist Jailed for 104 Years A Burmese court sentenced Bo Min Yu Ko, a member of the All Burma Federation of Student Unions, to a total of 104 years in prison on January 3, according to the Thailandbased Assistance Association for Political Prisoners—Burma (AAPP). Bo Min Yu Ko, aka Phyo Gyi, 21, was sentenced by a special court in Obo Prison in Mandalay. He was arrested on September 18 and charged with a multitude of offences, including six charges under the Burmese immigration act, after allegedly crossing the Thai border illegally. Bo Min Yu Ko’s 104-year sentence is the harshest punishment for a political dissident since the recent series of dissident trials started in October 2008. He was not allowed to be represented by a lawyer, and his family was prevented from attending the trial.

Another Parallel Government in Exile

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

98

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ The National Council of the Union of Burma (NCUB), an umbrella organization of Burmese opposition groups, announced on January 1 that it will establish a parallel government as part of its action plan for 2009. In a special New Year’s Day statement, the NCUB said that it would establish a “National Unity Government” and “National Unity Parliament” to counter plans by Burma’s ruling military regime to hold an election in 2010. Nyo Ohn Myint, a member of the NCUB’s Foreign Affairs Committee, said the parallel government will include both elected MPs and representatives of ethnic groups.

Thai Navy accused of casting Rohingyas Adrift Human rights groups have condemned the Thai navy after reports surfaced that it had set more than 700 Rohingya “boat people” adrift on December 18 in the Andaman Sea after they entered Thai waters illegally. Startled foreign Rohingya refugees apprehended by the Thai authorities. (Photo: Royal Thai Navy)

tourists on the island of Koh Sai Daeng reported that the men were forced to lie facedown on the beach

and were whipped if they raised their heads. They were then reportedly loaded back onto their boats—many with their hands bound—and set adrift with only two sacks of rice and nine liters of water per boat. The Indian Coast Guard reported that Indian ships had rescued 446 Bangladeshi and Burmese refugees from four boats since December 29, but several hundred were still missing. The Thai prime minister has promised an inquiry into the affair.

DKBA Soldiers to be Border Guards The Democratic Karen Buddhist Army (DKBA), a splinter group of the Karen National Union, is expected to provide border guards under the terms of Burma’s new constitution. The DKBA’s Battalion 999 commander, Col Chit Thu, said in an Independence Day address that he had been informed by military officials at a meeting in Naypyidaw that the DKBA was not expected to disarm, but to serve as a border patrol.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

99

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

Thailand Will Help Rebuild Burmese Temples Thailand is ready to help Burma rebuild temples damaged by Cyclone Nargis, Thai Foreign Minister Kasit Piromya said on January 12. “The Burmese government wants the international community to help renovate temples damaged by the cyclone,” Kasit was quoted as saying by Thai daily The Bangkok Post, adding that Thailand would act as a coordinating center for donations. According to the Burmese Ministry of Religious Affairs, 1,163 temples in Irrawaddy Division and 284 temples in Rangoon Division were destroyed when Cyclone Nargis struck on May 2-3.

Indonesian Ferry Sinks Nearly 250 people were missing and feared dead after a ferry capsized off Indonesia’s Sulawesi Island on January 11. About 250 passengers and 17 crew were believed to have been aboard the 700-ton Teratai Prima when it sank 30 miles (48 km) off the western port of Parepare on the Indonesian half of Borneo Island. At least 22 people, including four crew members, were rescued from the sea by fishermen before the military launched a rescue operation the following morning.

Systematic Torture in Southern Thailand: Amnesty Amnesty International has accused Thailand’s security forces of engaging in systematic torture, including beatings and electric shock, that killed at least four people during a campaign to defeat Islamic insurgents in southern Thailand. Survivors said the most common torture techniques were beatings and placing plastic bags over the heads of prisoners until they nearly suffocated, the London-based human rights group claimed. The report drew on testimonies from 34 people allegedly tortured between March 2007 and May 2008, as well as witnesses and victims’ relatives. “Torture is absolutely illegal and, as the situation in southern Thailand proves, alienates the local population,” said Donna Guest, deputy director of Amnesty’s Asia-Pacific program.

Wa Request Autonomy

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

100

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ The United Wa State Party (UWSP), an ethnic ceasefire group based in northern Burma, has proposed to the country’s military regime that territory under Wa control be designated a special autonomous region from the beginning of January 2009. According to sources, the UWSP has been issuing documents stamped “Government of Wa State, Special Autonomous Region, Union of Myanmar.” The Wa area has been recognized by the Burmese military junta as “Shan State Special Region 2” since the United Wa State Army (UWSA), the armed wing of the UWSP, entered into a ceasefire agreement with the regime in 1989. The UWSA has an estimated 20,000 soldiers currently deployed along Burma’s borders with Thailand and China. Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org

BUSINESS FEBRUARY, 2009 - VOLUME 17 NO.1

Thailand Unveils $3.3 Billion Stimulus Plan

Thailand has approved a 115 billion baht (US $3.3 billion) economic stimulus package which will be used to support social security and education programs, create jobs and provide low-interest loans to farmers. The government will also extend by another six months a Passengers sit in a third-class compartment at Hua Lamphong train station in Bangkok in July 2008. People will soon be able to ride third-class free of charge as part of the government’s latest economic stimulus package to help poor people cope with the rising cost of living. Most measures in the package will take effect in August and last for six months. (Photo: AFP)

package of economic stimulus measures implemented by the previous government. These include lower water and electricity charges, free rides on some of Bangkok’s public buses and free third-class train travel nationwide. Meanwhile, Thailand’s central bank slashed its

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

101

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ benchmark lending rate for the second time in two months, trying to kick-start an exportdependent economy hurt by the global financial crisis and political turmoil. The rate was lowered by three-quarters of a percentage point to 2 percent, the Bank of Thailand’s ratesetting committee said in a statement. That’s the lowest since early 2005. In December, the bank cut the rate by 1 percentage point.

Gov’t Fuel Prices Higher than Black Market

The sharp fall in oil prices on world markets has created a unique situation in Burma, where the cost of fuel on the black market is now lower than at government-controlled pumps. In recent months, large amounts of lower-priced fuel have been smuggled into the country from China, India and Thailand. Experts have suggested that pressure is increasing on the Burmese regime to free the country’s fuel market from government price control. In addition, the military is finding it difficult to make profits on its own black market transactions. Burma’s government-run gas stations continue to sell at rates set in August 2007, when a sudden hike in fuel costs triggered major protests. The official price of diesel is 3,000 kyat (US $2.70) a gallon, while gasoline costs 2,500 kyat ($2.20).

Falling Natural Gas Prices Hurt Junta

The Burmese military government’s lucrative income from selling natural gas abroad is suffering dramatically from falling prices triggered by the global financial crisis. The Burmese Ministry of National Planning and Development’s latest import-export trade figures for natural gas exports, which account for about 40 percent of all export income, fell 28.5 percent in value between April and December—a loss of US $670 million compared with the same period a year earlier. At the same time, the cost of imports rose, resulting in a 39 percent drop in the trade surplus. Sean Turnell, an associate professor at Australia’s Macquarie University who specializes in monitoring Burma’s economy, said the situation is likely to get worse in the coming months. Meanwhile, the China National Petroleum Corporation has signed a 30-year deal to buy natural gas from Burma. The deal guarantees that energy-hungry China can fill a portion of its energy demand for natural gas from Burma’s offshore Blocks A-1 and A-3 in the Bay of Bengal. In early 2009, China is scheduled to build a $2.5 billion pipeline from Kyaukpyu, a port in Arakan State, to its southwest Yunnan Province.

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

102

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ Vietnam: $115 Million on Global Warming

Vietnam will spend US $115 million over the next six years to prepare for the impact of global warming, which international studies have shown could severely damage the country’s long coast and low-lying river deltas. The money will be used to “assess the impact of global warming on Vietnam and map out a plan of action,” Youth newspaper quoted Nguyen Van Duc, the vice minister of natural resources and environment, as saying. Authorities will use the money to devise plans aimed at protecting Vietnam’s economy from potential environmental damage. The World Bank estimated that 10.8 percent of Vietnam’s 86 million people could be displaced if global warming caused a 3-foot (1 meter) rise in sea levels, which would severely damage the southern Mekong delta and the Red River delta in the north. Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org

ပုသိမ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ ယာေျမမ်ားအား အာဏာပုိင္မ်ား သိမ္းယူရန္ ျပင္ဆင္

၂၇ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၈ http://www.khitpyaing.org/online/January_09/27-1-09.php ဇန္န၀ါရီ (၂၅) ရက္ နံနက္ (၁ဝ) နာရီခြဲခန္႔က ပုသိမ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ ေရၾကည္ ရယက ႐ံုးမွာ ပုသိမ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ ရဲတပ္ဖြဲ႕မႉးမွ ေရၾကည္ကြင္းရွိ ေတာင္သူေတြကုိ ေတြ႕ဆံုၿပီး ေရၾကည္ကြင္းရွိ ယာေျမအားလံုးကို အစိုးရပိုင္အျဖစ္ သိမ္းယူမွာျဖစ္သည့္အတြက္ (၃) ရက္အတြင္း သေဘာတူညီေၾကာင္း လက္မွတ္ေရးထိုးေပးရန္ ေတာင္သူမ်ားအား မွာၾကားသြားပါတယ္။

လြန္ခဲ့သည့္ (၁) လခန္႔ကလည္း ေရြးစုကြင္းရွိ ယာေျမအားလံုးကို သိမ္းယူမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ပုသိမ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ ေျမစာရင္းဦးစီးဌာနက လာေရာက္အေၾကာင္းၾကားသြားပါတယ္။

ပုသိမ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ ေရၾကည္နဲ႔ ေရြးစုေက်းရြာအုပ္စုအတြင္းရွိ ယာေျမေတြကုိ ေရတံခြန္ေတာင္

ေဂါက္ကြင္းစစ္ မႈထမ္းေဟာင္း၊ မီးသတ္သင္တန္းေက်ာင္း၊ နည္းပညာတကၠသိုလ္၊ တိုင္းရင္းေဆး ဘယေဆး စိုက္ခင္းေတြ တခုၿပီး တခု သိမ္းယူခဲ့ရာ ေတာင္သူေတြမွာ လုပ္စားစရာ

ေျမေနရာအနည္းငယ္မွ်သာက်န္ရွိပါေတာ့တယ္။ အခုက်န္ရွိေနတဲ့ ေျမေနရာအားလံုးကိုလည္း သိမ္းယူမယ္ဆိုလုိ႔ ေတာင္သူမ်ားအေနနဲ႔ လုပ္စားစရာ မက်န္ေတာ့ပါဘူး။

သိမ္းယူထားတဲ့ အေျခအေနေတြကုိလည္း သက္ဆိုင္ရာဌာနက အျပည့္အဝအသံုးမခ်ဘဲ ေျမလြတ္ေနရာေတြမွာ ေရၾကည္နဲ႔ ေရြးစုရြာမွ ေတာင္သူေတြကုိ သီးစားခ်စားေနပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

103

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အသက္ (၇ဝ) ေက်ာ္ေတာင္သူႀကီးတေယာက္မွာလည္း ၎ပိုင္ယာေျမေတြကုိ ေရတံခြန္ေတာင္

ေဂါက္ကြင္းအတြက္လည္းေကာင္း၊ ဘယစိုက္ခင္းအတြက္လည္းေကာင္း သိမ္းယူခံခဲ့ရၿပီး ေျမ (၅) ဧကမွ်သာ က်န္ေတာ့ရာ ယခု က်န္ရွိတဲ့ယာေျမကိုလည္း သိမ္းယူမည္ဆိုသျဖင့္ ဝမ္းနည္းပက္လက္ငိုေႂကြးေန ပါသည္။ အခုလက္ရွိ ေျမကိုသိမ္းယူမည္ဆိုပါက

လုပ္စားစရာဘာမွ်မက်န္ရိွေတာ့ဘဲ ဘဝရပ္တည္ေရး အလြန္ပင္ ခက္ခဲေၾကာင္း ေျပာျပေနလုိ႔ ၾကားရသူအားလံုး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကရပါတယ္။

ႏိုင္ငံေတာ္ အေနနဲ႕ ေတာင္သူေတြရဲ႕ ဘဝရပ္တည္ေရး၊ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ႏိုင္ေရးအတြက္ ယာေျမေတြ သိမ္းယူမယ့္လုပ္ရပ္ကို မေဆာင္ရြက္သင့္ေၾကာင္း ေျပာဆိုေဆြးေႏြးသံေတြကုိ ၾကားေနရပါတယ္။ ရြာသားတဦး

၂၀၀၉ ျမန္မာ့စီးပြားေရးအက်ပ္အတည္းႏွင့္ လူထုအုံႂကြမႈ (သံုးသပ္ခ်က္)

မင္းႏုိင္သူ/ ၂၆ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/articles/January_09/26-1-09c.php ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္း အာရွႏုိင္ငံမ်ား၌ စီးပြားေရးကုိ အေျခခံေသာ လူမႈအုံႂကြမႈမ်ား ေပၚေပါက္လာႏုိင္ေၾကာင္း သတိေပးခ်က္တရပ္ရွိသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ သတိေပးသူမွာ

ကုလသမဂၢဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္မႈအစီအစဥ္ အာရွ-ပစိဖိတ္ေဒသဆုိင္ရာ ဗဟုိ႐ုံးအႀကီးအကဲ Ajay Chhibber ျဖစ္သည္။ ၎က အေျခခံဒီမုိကေရစီစံႏႈန္းမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံ့စီးပြားေရးထိန္းေက်ာင္းႏုိင္မႈစံႏႈန္းမ်ား အေပၚမႈတည္၍ “အာရွႏုိင္ငံမ်ားအတြင္း” ဟူေသာ အထူးျပဳခ်က္ကုိ သုံးႏႈန္းသတိေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ဟန္ရွိသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ သတိေပးဧရိယာအတြင္း ပါ၀င္ေနသည့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ျမန္မာ့စီးပြားေရး အလားအလာကုိ သုံးသပ္ၾကည့္ဖုိ႔လုိလာသည္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ျမန္မာ့စီးပြားေရးသည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ထက္ သိသာစြာ က်ဆင္းလိမ့္မည္ဟု စီးပြားေရးပညာရွင္ ဦးခင္ေမာင္ညိဳ (ေဘာဂေဗဒ) ႏွင့္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ၀ါရွင္တန္အေျခစုိက္ (Burma Fund) ဘားမားဖန္းမွ ဦးစိန္ေဌးတို႔ႏွစ္ဦးက တူညီစြာမွန္းဆသည္။

ကမာၻ႔စီးပြားေရးက်ဆင္းလာခ်ိန္တြင္ ကမာၻ႔ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ တုိက္႐ုိက္ခ်ိတ္ဆက္ထားေသာ ႏုိင္ငံမ်ား ရင္ဆုိင္ရမည့္ စီးပြားေရးအက်ပ္အတည္းထက္ ျမန္မာက ပုိမည္ျဖစ္သည္။

၂၀၀၈ ခုုႏွစ္ ႏွစ္စပုိင္းတြင္ နာဂစ္ဒဏ္ခံခဲ့ရသျဖင့္ စုိက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ ေရလုပ္ငန္းမ်ားမွ အေျခခံသြင္းအားစုမ်ားႏွင့္ လုပ္သားမ်ား ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးခဲ့ျခင္း၊ ႏွစ္လယ္ပုိင္းတြင္

အဓိကပုိ႔ကုန္တမ်ဳိးျဖစ္ေသာ ပဲေစ်းကြက္ပ်က္ ျပားသြားျခင္းႏွင့္ စစ္အစုိးရ၏ ဘတ္ဂ်က္လုိေငြျပမႈ

မ်ားျပားေနျခင္းတုိ႔သည္ အျခားႏုိင္ငံမ်ားထက္ပုိေနေသာ အခ်က္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း မီးေမာင္းထုိးျပၾကသည္။ “စီးပြားေရးခန္႔မွန္းတဲ့အခါ ၿပီးခဲ့တဲ့ တႏွစ္ေလာက္ကုိပဲၾကည့္ၿပီးေတာ့ ခန္႔မွန္းလုိ႔ေတာ့ မရဘူးေပါ့။ အရင္ကဟာေတြကိုလည္း ၾကည့္ဖုိ႔လုိတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း recently ေပါ့။

တႏွစ္ေလာက္ကဟာကေတာ့ တုိက္႐ုိက္ထိခုိက္တာ (directly impact) ျဖစ္တာေပါ့။ ဒီလုိပဲ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

104

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ စီးပြားေရးက်ဆင္းမႈဟာ တႏွစ္အတြင္း သိသာမႈ မရွိခဲ့ဘူးဆုိရင္လည္း ေနာက္ႏွစ္ ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာက်မွ

သြားၿပီးထိခုိက္တာမ်ဳိးလည္းရွိတယ္။ ခ်က္ခ်င္းထိခုိက္တာမ်ဳိးလည္းရွိတယ္။ ျပည္တြင္းမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာအေရးခင္းမ်ဳိးကေတာ့ တုိက္႐ုိက္အက်ဳိးသက္ေရာက္သြားတာလို႔ ေျပာလုိ႔ရတယ္” ဟု ဦးစိန္ေဌးက ဆုိသည္။

အကယ္စင္စစ္လည္း ကမာၻ႔စီးပြားေရး မက်ဆင္းမီကပင္ ျမန္မာ့စီးပြားေရးမွာ က်ဆင္းေနခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ စစ္အစုိးရ၏ ည့ံဖ်င္းေသာကုိင္တြယ္မႈေၾကာင့္ ယုိင္နဲ႔ေနေသာ ျမန္မာ့စီးပြားေရးကုိ ေမ (၂) ရက္ နာဂစ္က အ႐ႈိက္ထုိးလုိက္ျပန္သည္။ စပါးစုိက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္မႈ (၄၀) ရာခုိင္ႏႈန္းမွ် ပ်က္စီးခဲ့သည္။ ငါးလုပ္ငန္း၊ ဆားလုပ္ငန္း မ်ားလည္း နာလန္မထူႏုိင္။ ထုိ႔ထက္ပုိဆုိးသည္မွာ ေဒသခံလူထု ႏွစ္သိန္းနီးပါး

အသက္ဆုံး႐ႈံးခဲ့ၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။ လုပ္သားအင္အားဆုံး႐ႈံးမႈသည္ အဆုိး၀ါးဆုံး ဆုံး႐ႈံးမႈျဖစ္သည္။ ေသဆုံးသူစာရင္းကုိ နအဖက အတိအက်ထုတ္ျပန္မေပးႏုိင္ေသာ္လည္း ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးမႈစာရင္းကုိမူ

သုံးပတ္အတြင္း အရအမိေကာက္ကာ ကန္ေဒၚလာ (၁၁) ဘီလီယံေက်ာ္ရွိေၾကာင္း ကမာၻကိုေျပာသည္။ ေမ (၂) ရက္က ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ မုန္တုိ္င္းေၾကာင့္ ပ်က္စီးမႈတန္ဖုိးကုိ ေမ (၂၅) ရက္တြင္

စာရင္းအတိအက်ျဖင့္ တင္ျပလာႏိုင္စြမ္းေသာ နအဖ၏ စာရင္းမ်ားကုိ ကမာၻကမယုံ။ သုိ႔ႏွင့္ အာဆီယံက ၾကား၀င္တြက္ခ်က္ေပးရာ ေလးပုံတပုံေလ်ာ့ပါးသြားၿပီး (၄) ဘီလီယံဟု အေျဖထြက္လာသည္။

နာဂစ္ျဖစ္ၿပီးစအခ်ိန္ကလည္း ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ရန္ မစဥ္းစားဘဲ ေမ (၅) ရက္တြင္ ဘ႑ာေရး ဒု-၀န္ႀကီး ဗုိလ္မႉးႀကီးလွသိန္းေဆြက ဒုကၡသည္ျပ ေဒၚလာရၿပီ အထင္ႏွင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္သြားကာ လက္ျဖန္႔သည္။ ကမၻာ့ဘဏ္က မေပး။

ဤကဲ့သုိ႔ေသာ မ႐ုိးေျဖာင့္မႈမ်ားရွိရသည့္အထဲ နာဂစ္ဒုကၡသည္မ်ားကုိ ကူညီသူမ်ားအား

အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပ ဖမ္းဆီးအေရးယူမႈမ်ားေၾကာင့္ ကမာၻ႔အကူအညီေပးေရးမ်ား တြန္႔ဆုတ္ကုန္သည္။ နအဖ၏ မုိက္မဲမႈေၾကာင့္ ေဒသခံလူထုသည္ ကမာၻ႔အကူအညီမ်ားကုိ လုိသေလာက္မရခဲ့။ တဖက္တြင္လည္း စက္တင္ဘာအေရးအခင္းကုိ စစ္တပ္က အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြဲခဲ့ၿပီးေနာက္

က်ဆင္းလာေနေသာ ခရီးသြားလုပ္ငန္းသည္ နာဂစ္အၿပီးတြင္ အေျခအေနပုိုဆုိးလာသည္။ မီးခုိးမဲ့စက္႐ုံပုိင္ရွင္ ခရီးသြားလုပ္ငန္းရွင္မ်ား ကုိယ္တုိင္ ၎တုိ႔အိမ္တြင္ မီးခုိးမဲ့ေတာ့မည့္

သေဘာရွိလာသည္။ ဗီဇာစနစ္ေျပာင္းလဲေပးရန္ႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားအေပၚ ကန္႔သတ္မႈမ်ား

ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးရန္ ခရီးသြားလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ေတာင္းဆုိလာၾကသည္။ နအဖကေတာ့ ယခုအခ်ိန္အထိ တုတ္တုတ္မွ်မလႈပ္။

ပုဂၢလိကစီးပြားေရးက်ဆင္းေနခ်ိန္တြင္ ရွိသမွ်သယံဇာတ ထုတ္ေရာင္းရန္သာ ႀကံဆေနေသာ နအဖက

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏွင့္ ေရပုိင္နက္ အျငင္းပြားျပန္သည္။ ရလဒ္ကား ျပည္တြင္းေရထြက္ပုိ႔ကုန္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ လုပ္ငန္းမ်ား ရပ္ဆုိင္းကုန္ျခင္းျဖစ္သည္။

တဖန္ ႏွစ္လယ္ပုိင္းတြင္ ဘုရင့္ေနာင္ကုန္စည္ဒုိင္အတြင္းျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ပဲႀကိဳပြိဳင့္ေရာင္း၀ယ္မႈမ်ားေၾကာင့္ အဓိကပုိ႔ကုန္တခုျဖစ္သည့္ ပဲေစ်းကြက္ပ်က္သြားျပန္သည္။ ဤတြင္ နအဖက ႏုိင္ငံေတာ္မွ

ဦးေဆာင္ေရာင္း၀ယ္မည္ဆုိကာ ပဲေစ်းကြက္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ တာစူလာျပန္၏။ တႏုိင္ငံလုံးရွိ ကုန္စည္ဒုိင္အမႈေဆာင္မ်ားအား ကုမၸဏီမ်ား စုဖြဲ႔ခုိင္းေနသည္။ နယ္ခံကုမၸဏီႏွင့္ ရန္ကုန္ရွိ

နအဖလက္ေ၀ခံကုမၸဏီမ်ား ခ်ိတ္ဆက္ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၾကရမည္ဟု စီးပြားကူးသန္းဒု-၀န္ႀကီးက နယ္လွည့္ ဆြယ္တရားေဟာေန၏။ နယ္ခံကုန္သည္ပြဲစားမ်ားက လုိလားမႈမရွိ။ နအဖႏွင့္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

105

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ပတ္သက္ေနေသာ ရန္ကုန္ကုမၸဏီမ်ားကုိလည္း မယုံၾကည္ၾက။ အဆုံးသတ္တြင္ မည္ကဲ့သုိ႔ေသာ ရလဒ္ေပၚထြက္လာမည္ကုိ ေစာင့္ၾကည့္ၾကရဦးမည္။

နအဖ၏ တပြဲတုိးေျဖရွင္းနည္းမ်ားကား ထုိမွ်ႏွင့္ရပ္မသြား။ နာဂစ္ဒဏ္ခံခဲ့ရျခင္း၊ စပါးေစ်း

အလြန္အမင္းက်ဆင္းေနျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ သြင္းအားစုမ်ား ျဖည့္တင္းရန္ပင္ အခက္အခဲရွိေနေသာ လယ္သမားမ်ား၏ လယ္ယာေျမမ်ားကုိ ၎တုိ႔၏ စီးပြားဖက္ကုမၸဏီမ်ားအား

၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ေစသည္။ အမည္ကုိကား လွလွေလး ေပးထားပါ၏။ အက်ဳိးတူ လယ္ယာစီးပြား။

ထုိအက်ဳိးတူ လယ္ယာစီးပြားဆုိသည္ကုိ ယခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အလယ္ပုိင္းတြင္ပါ တုိးခ်ဲ႕သြားမည္ဟု နအဖက ေလသံပစ္ထားသည္။

“အဲလုိေတြက လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ေလာက္မွာထင္တယ္။ ေရနက္ကြင္း စုိက္ကြင္းဆုိၿပီး

ေဒသခံေတြဆီက ေျမေတြသိမ္းၿပီး သူတုိ႔ကုမၸဏီေတြကုိ ခ်ေပးတာမ်ဳိးေတြရွိခဲ့တယ္။ မေကြးတုိင္းမွာလည္း စီမံကိန္း ၀ါစုိက္ဖုိ႔ဆုိၿပီး ယာေျမေတြသိမ္း ပုဂၢလိကကုမၸဏီေတြကုိ ခ်ေပးခဲ့ဖူးတယ္။ မဆလ

လက္ထက္တုန္းကလည္း သမ၀ါယမ လယ္ယာေတြဆုိၿပီး ရွိခဲ့ဖူးတာပါပဲ။ အခုလည္း အဲဒီပုံစံေတြအတုိင္း နအဖက လုိက္လုပ္ေနတာပါပဲ။ အဲဒါေတြက ေဒသခံလူထုအတြက္ အက်ဳိးမရွိႏုိင္ဘူး။ ကုမၸဏီေတြပဲ အက်ဳိးရွိမယ္။ သူတုိ႔က ထြက္လာတဲ့အသီးအႏွံကုိ ျပည္ပတင္ပုိ႔ခြင့္ရေတာ့ ႏုိင္ငံျခားေငြ (export

earning) ေတြ ရမယ္။ မူလလုပ္ခဲ့တဲ့ လယ္သမားေတြကေတာ့ ကုမၸဏီရဲ႕ အလုပ္သမားသြားျဖစ္ေရာ။ လယ္ပုိင္ကေန လယ္ယာလုပ္သားျဖစ္သြားတာ။ ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့

ေဒသခံေတာင္သူလယ္သမားေတြကေတာ့ ဘ၀ပ်က္သြားေတာ့တာေပါ့။ သူတုိ႔ရဲ႕ စီးပြားေရးမူ၀ါဒထဲမွာ ပုဂၢလိကပုိင္ျပဳေရးဆုိတာပါေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာ သမ၀ါယမျပဳေနတာပဲ။ ပုဂၢလိကပုိင္ျပဳတယ္ဆုိရင္ တဦးခ်င္းစီ၊ တက႑စီကုိ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေအာင္လုပ္ေပးရမွာ”ဟု ဦးစိန္ေဌးက သုံးသပ္ျပသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ ပုဂၢလိကစီးပြားေရး က႑တြင္ ေဒသခံမ်ား မလုပ္တတ္ဟုဆုိကာ ၎တုိ႔၏ စီးပြားဖက္ကုမၸဏီမ်ားထံ လုပ္ငန္းခြင္မ်ား ထုိးထည့္ေပးေနေသာ နအဖအေနျဖင့္

၎တုိ႔ကုိယ္တုိင္စီမံခန္႔ခြဲေနသည့္ အစုိးရအသုံးစရိတ္ကုိ ၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္းမဟန္။ ဘတ္ဂ်က္လုိေငြျပမႈက (၅) ရာခုိင္ႏႈန္းအထက္မွာ ႏွစ္စဥ္ရွိေနသည္။ ၂၀၀၈-၂၀၀၉

ဘ႑ာေရးႏွစ္တြင္လည္း ဘတ္ဂ်က္လုိေငြျပမႈ က်ပ္ေငြ ဘီလီယံ (၇၀၀) ေက်ာ္ရွိခဲ့ေၾကာင္း ၀န္ႀကီး အဖြဲ႔အစည္းအေ၀း(၃၈/၂၀၀၈) တြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ၀န္ခံခဲ့သည္။

“(၇) ရာခုိင္ႏႈန္း (၈) ရာခုိင္ႏႈန္းဆုိတာ ႏွစ္စဥ္လုိျဖစ္ေနတာ မဆန္းေတာ့ပါဘူး။ ဒီႏွစ္မွာ ပုိေတာင္သုံးရဦးမယ္။ ကမာၻ႔စီးပြားေရးက်ဆင္းေနခ်ိန္မွာ ပုဂၢလိက က႑ကသုံးစြဲမႈေတြ

ေလ်ာ့လာမွာျဖစ္လုိ႔ ေငြက်ဳံ႕မႈ (deflaction) မျဖစ္ေအာင္ အစုိးရက ပုိသုံးေပးရမယ္” ဟု ဦးခင္ေမာင္ညိဳ (ေဘာဂေဗဒ) က ဆုိသည္။

ဦးစိန္ေဌးက “တုိင္းျပည္တုိးတက္ဖုိ႔ ဘတ္ဂ်က္ပုိသုံးသင့္တဲ့အခါ သုံးၾကရပါတယ္။

စီးပြားေရးက်ဆင္းလာခ်ိန္မွာ အစုိးရက ပုိသုံးေပးရတယ္ဆုိတာ မွန္ပါတယ္။ သီအုိရီအရမွန္ပါတယ္။ လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာက ပုိသုံးခဲ့တာမ်ားေနၿပီဗ်။ ၈၈ ကေန ၂၀၀၈ ဆုိရင္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ရွိေနၿပီ။ ဘာမွအက်ဳိးမရွိဘူး။ အဲဒီမွာပုိသုံးတာ မသုံးတာထက္

သုံးတဲ့ဧရိယာေတြၾကည့္ရမွာ။ ေယာင္ျပတည္ေဆာက္မႈေတြ လုပ္ေနတာမ်ဳိးက ဘာမွအက်ဳိးမရွိဘူး။ မလုိအပ္ေသးဘဲနဲ႔ ဒါမွမဟုတ္ တကယ္မလုပ္ႏုိင္ေသးဘဲနဲ႔ ၀ါဒျဖန္႔ခ်င္လုိ႔ လမ္းေဖာက္လုိ႔၊

တံတားေဆာက္လုိ႔ စပါးထြက္ႏႈန္းတုိးလာမလား။ ဘတ္ဂ်တ္သုံးစြဲတဲ့အခါ ဘယ္က႑သည္ ႏုိ္င္ငံအတြက္ အဆီအႏွစ္ျဖစ္ေစသလဲ။ ဒါကုိၾကည့္ရမယ္။ အခုဟာက စစ္တပ္အတြက္ အမ်ားႀကီးသုံးေနတယ္။ မလုိအပ္ဘဲ ေနျပည္ေတာ္ေဆာက္ေနတာ အခုထိမၿပီးေသးဘူး။ အမ်ားျပည္သူအလုုပ္လုပ္တဲ့

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

106

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ က႑ေတြမွာ ပံ့ပုိးတာမရွိဘူး။ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံမွာ ဘတ္ဂ်က္လုိေငြျပမႈဟာ (၂) ရာခုိင္ႏႈန္း၊ (၃) ရာခုိင္ႏႈန္းသာ ရွိသင့္တာပါ” ဟု ေျပာသည္။

နအဖ၏ စာရင္းမ်ားကား မွန္ကန္ေလ့မရွိဟု ကမာၻကလက္ခံထားၾကသည္။ ယခုဘတ္ဂ်က္လုိေငြျပမႈသည္လည္း ယခုထက္ပုိစရာသာရွိသည္။ ႀက့ံဖြံ႕လုိ

လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႕ဆုိသည္ႀကီးကုိလည္း နအဖက ေထာက္ပံ့ေနရသျဖင့္ ေလ်ာ့စရာအေၾကာင္းမရွိ။ ႀကံ့ဖြံ႕ပံ့ပုိးေငြမ်ား မည္သည့္၀န္ႀကီးဌာန၏ အသုံးစာရင္းမွ သြားသနည္း။

မိမိတုိ႔ အစုိးရအသုံးစရိတ္ကုိပင္ ေကာင္းစြာစီမံခန္႔ခြဲႏုိင္ျခင္းမရွိသည့္ နအဖအေနျဖင့္ ပုဂၢလိက စီးပြားေရးက႑တြင္လည္း ၎တုိ႔အား ေနာက္ခံျပဳေပးေနေသာ ကုမၸဏီႀကီးမ်ား လက္သုိ႔သာ ၀ကြက္အပ္စီမံေစသည္မွာ တကယ္ေတာ့မဆန္း။

ဆန္းသည္မွာ Ajay Chhibber ၏ စီးပြားေရးကုိ အေျခခံေသာ လူမႈေရးအုံႂကြမႈမ်ား

ေပၚေပါက္လာႏုိင္ေၾကာင္း သတိေပးမႈမွန္ကန္ေၾကာင္းကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံက ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ႏွစ္စမွာပင္ ျပသခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ျဖစ္ရပ္မွာ နအဖလက္ေ၀ခံကုမၸဏီမ်ားႀကီးစုိးရာ ေရနံေမွာ္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ မေကြးတုိင္းမႉး၏ အစ္မပုိင္ကုမၸဏီက ေႏွာပင္ေရနံေမွာ္တြင္ ေဒသခံတြင္းပုိင္မ်ားထံမွ ေရနံစိမ္းကုိ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ ၀ယ္ယူလိုသည္။ တန္ရာတန္ေၾကးမေပး။ ျပင္ပေရနံပြဲစားမ်ားက တေပပါ (၅) ေသာင္းေက်ာ္

ေပးေနခ်ိန္တြင္ ကုမၸဏီက (၃) ေသာင္း၀န္းက်င္သာေပးသည္။ သူတုိ႔မွလြဲ၍ အျခားေရာင္းခ်ျခင္းမျပဳရဟု အစည္းအေ၀း ေခၚေျပာေသာေန႔မွာပင္ ေဒသခံလုပ္ငန္းရွင္မ်ား၊ အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္

ျပႆနာတက္သည္။ စစ္တပ္က ေဒသခံလူထုကုိသာ ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းျခင္းျဖင့္ ေျဖရွင္းျပသည္။ အလားတူျဖစ္ရပ္မ်ဳိးမ်ား ေပၚေပါက္လာႏုိင္စရာအေၾကာင္းမ်ားလည္း ေတြ႔ျမင္ေနရသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ နအဖ၏ စီးပြားေရးမႏုိင္နင္းမႈႏွင့္ ၎တုိ႔ႏွင့္ လက္ေ၀ခံကုမၸဏီမ်ားကုိသာ အလုံးစုံေသာ လုပ္ပုိင္ခြင့္မ်ား ေပးထားသျဖင့္ လူထုစီးပြားက်ဆင္းလာေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

107

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ထုိင္း-ျမန္မာ ေအာက္လမ္းခရီး

ေဟြ႔ဟင္ဖြန္ဂိတ္ႏွင့္ (၉၉၉) လူပြဲစားမ်ား ရဲရင့္ျမင့္ေမာင္ / ၂၃ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/articles/January_09/23-1-09na.php

ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ကမ္းနားရွိ အမွတ္ (၁၀) ဂိတ္တည္ရွိရာ ထာ့အာရြာ၏တဖက္ကမ္း

ျမန္မာႏိုင္ငံ ျမဝတီ ဘက္ကမ္းရွိ (၉၉၉) ဒီေကဘီေအဂိတ္သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းပိုင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီး အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြၾကသည့္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသားမ်ားကို လူကုန္ကူးေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားရာ ေနရာေဒသတခုအျဖစ္ တည္ရွိလာခဲ့သည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္တခုခန္႔ ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း

ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ား၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ျမဝတီခ႐ိုင္အာဏာပုိင္မ်ား၊ ဒီေကဘီေအအဖြဲ႕ဝင္မ်ား၊ လူပြဲစားမ်ား ပူးေပါင္းကာ လုပ္ကိုင္ၾကသျဖင့္ မည္သည့္အာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ အေရးယူေဆာင္ရြက္ျခင္းမရွိဘဲ ယေန႔ထက္တိုင္ လူကုန္ကူးမႈမ်ားကို ေပၚေပၚထင္ထင္ လုပ္ေဆာင္ေနလ်က္ရွိသည္။

ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံေနရာေဒသအႏွံ႔အျပားတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကသည့္

ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားမွာ ျမန္မာ ျပည္ ျပန္မည့္အခ်ိန္တြင္ မိမိတို႔စုေဆာင္းထားသည့္ လုပ္အားခမ်ားကို နယ္စပ္ရွိ မိမိတို႔ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း အသိမိတ္ေဆြ မ်ားထံ ဘဏ္မွတဆင့္ေငြလႊဲၾကၿပီး ဘန္ေကာက္ရွိ ေမာ္ခ်ိကားဂိတ္သို႔သြားကာ ဘန္ေကာက္-မဲေဆာက္ ေျပးဆဲြသည့္ ညကားျဖင့္ မဲေဆာက္သို႔ ျပန္လာၾကသည္။

မနက္ (၅) နာရီခန္႔တြင္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕အဝင္ စစ္ေဆးေရးဂိတ္ႀကီးျဖစ္သည့္ ေဟြ႕ဟင္ဖြန္ဂိတ္ အေရာက္တြင္

ထိုင္းလူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ား ကားေပၚတက္လာၿပီး “ဒီကားေပၚမွာပါတဲ့ ဗမာ၊ ကရင္၊ မြန္ အားလုံး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

108

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဆင္းၾကပါ” ဟုဆိုလွ်င္ ကားေပၚပါ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအားလုံး မိမိတို႔ယူေဆာင္လာသည့္ ပစၥည္း၊ အထုပ္အပိုးမ်ားႏွင့္အတူ ကားေပၚမွဆင္းၿပီး အဖမ္းခံၾကရသည္။

ဘန္ေကာက္-မဲေဆာက္ ကားတစီးလွ်င္ ေန႔စဥ္ျမန္မာ (၁၅) ဦးမွ (၂၀) အထိ ပုံမွန္ပါရွိတတ္ၿပီး မဲေဆာက္ဘန္ေကာက္ေျပးဆြဲသည့္ ခရီးသည္တင္လိုင္းကားႀကီးမ်ားမွာ ေန႔စဥ္ (၁၅) စီးခန္႔

ပုံမွန္ေျပးဆြဲလ်က္ရွိသည္။ ၎နည္းလမ္းျဖင့္ ဘန္ေကာက္မွျပန္လာၾကသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ေန႔စဥ္ (၁၀၀) မွ (၁၅၀) ခန္႔ ပုံမွန္ရွိသည္။ အခါႀကီးရက္ႀကီးမ်ားျဖစ္သည့္ သႀကၤန္ကာလ၊ ႏွစ္သစ္ကူးကာလ၊ သီတင္းကၽြတ္ကာလမ်ားတြင္ ဘန္ေကာက္မွ လိုင္းကားစီး၍ ျပန္ဆင္းလာသူ ေန႔စဥ္ (၃၀၀) ခန္႔ရွိသည္။

အဆိုပါ ထိုင္းလဝက၏ ဖမ္းဆီးျခင္းခံရသူမ်ားကို မဲေဆာက္

ထိုင္းလဝက႐ုံးတြင္ ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္ႏွင့္ ဓာတ္ပုံမွတ္

တမ္းမ်ားယူၿပီး ထိုင္းလဝက က ထိုင္းဘက္ကမ္း အမွတ္ (၁၀) ဂိတ္မွ ျမန္မာဘက္ျခမ္းရွိ (၉၉၉) ဒီေကဘီေအဂိတ္သို႔

စာရင္းႏွင့္တကြလႊဲအပ္ၿပီး နယ္ႏွင္လိုက္သည္။ နယ္ႏွင္ခံရသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား (၉၉၉) ဒီေကဘီေအဂိတ္သို႔

ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ အသင့္ေစာင့္ဆိုင္းေနေသာ ဒီေကဘီေအဂိတ္မွ တာဝန္ရွိသူမ်ားက လူစာရင္းေကာက္ယူၿပီးေနာက္

၎တို႔လက္သပ္ေမြးထားသည့္ အမာခံလူပြဲစားမ်ားထံသို႔

ေရာက္ရွိလာသူမ်ားကို တဦးလွ်င္ ထိုင္းဘတ္ေငြ (၉၀၀) ႏႈန္းျဖင့္ အခ်ိဳးက်ခြဲေဝေပးလိုက္သည္။ လူတဦး (၉၀၀) ႏႈန္းျဖင့္

လူတရာအတြက္ ဘတ္ေငြ (၉) ေသာင္းအား ဒီေကဘီေအသို႔ ေပးရသည္။

ဒီေကဘီေအဂိတ္မွ ေရြးထုတ္သြားသူမ်ားကို ပြဲစားမ်ားက

မိမိတို႔ေနအိမ္အသီးသီးသို႔ ေခၚေဆာင္သြားၿပီး လူတဦးလွ်င္ (၁,၂၀၀) ႏႈန္းျဖင့္ အေရြးခံေစသည္။ ျမဝတီမွ ေအာက္ျပန္ဆင္းမည့္ ခရီးစဥ္ကိုလည္း

၎တို႔ပိုင္ကားမ်ားျဖင့္သာ လိုရာသို႔ သြားေစသည္။

ဘန္ေကာက္ျပန္အမ်ားစုမွာ နယ္စပ္အေျခအေနအား ႀကိဳတင္သိရွိထားသျဖင့္ အနည္းဆုံး ဘတ္ေငြ (၃၄) ေထာင္ခန္႔ ေဆာင္ထားၾကသည့္အတြက္ ပြဲစားအား ေငြ (၁,၂၀၀) ေပး၍ ပြဲစား၏အစီစဥ္ျဖင့္ ျမဝတီၿမိဳ႕ကားဂိတ္မွတဆင့္ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္သို႔ လိုရာခရီးဆက္ၾကရသည္။

အခ်ိဳ႕ေငြပါမလာသူမ်ားအား ပြဲစားမ်ားက ၎တို႔အိမ္တြင္ ထား၍ ထိုင္း ႏိုင္ငံႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ

ေဆြမ်ိဳးမ်ားအား အဆက္အသြယ္လုပ္ေစၿပီး ေငြျဖင့္ လာ၍ေရြးရသည္။ လူကိုယ္တိုင္မလာႏိုင္သူ

မ်ားအေနျဖင့္ ပြဲစား၏ဘဏ္စာရင္းမွတဆင့္ ေငြလႊဲေပးရသည္။ လာေရြးမည့္လူမေရာက္ခင္စပ္ၾကား ေနထိုင္စားေသာက္ ေရးအတြက္ ပြဲစားက တရက္ (၁၀၀) ႏႈန္းျဖင့္ တာဝန္ယူေကၽြးေမြးထားၿပီး ရက္အလိုက္ ကုန္က်သမွ်ကို ေဆြမ်ိဳးမ်ားက ေငြ ေပးေခ်ၿပီးမွ ေခၚသြားခြင့္ရွိသည္။

လူတဦးလွ်င္ ဘတ္ (၉၀၀) ႏႈန္းျဖင့္ ေန႔စဥ္ လူ (၁၀၀) မွ (၂၀၀) အတြက္ ရရွိသည့္ေငြမ်ားကို

ဒီေကဘီေအသို႔ ေပးရသည့္ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာလူပြဲစားတဦးက “ဒီေကဘီေအက ဒီေငြေတြကို

အကုန္လုံးမရဘူး။ ထိုင္းလဝကကို လည္း ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ ျပန္ေပးရတယ္။ လူတေယာက္ကို ဒီေကဘီေအက (၉၀၀) ရတယ္။ ထိုင္းလဝကကို တေယာက္ သုံးရာႏႈန္းနဲ႔ ျပန္ေပးရတယ္လို႔ သိရတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

109

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဒါတရားဝင္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ထိုင္းလဝကရယ္၊ ဒီေကဘီေအရယ္ ျမန္မာလူပြဲစားေတြ သူတို႔ညိႇၿပီးလုပ္ထားတဲ့ နားလည္မႈပဲ” ဟု ေျပာသည္။

ယခင္ကဆိုလွ်င္ ဘန္ေကာက္မွမဲေဆာက္သို႔ ျပန္လာသူမ်ားမွာ တရားဝင္မဟုတ္ေသာနည္းျဖင့္

ထိုင္းလဝကကို တဦးလွ်င္ ဘတ္ (၅၀၀) ႏႈန္း ဒဏ္ေၾကးေပးေဆာင္ရၿပီး ထိုင္းလဝကမွ နယ္စပ္သို႔ သြားေရာက္ပို႔ေဆာင္ေပးသည္။ ၎ကိစၥႏွင့္ပတ္ သက္၍ အထက္သို႔တိုင္တန္းမႈမ်ားရွိ၍

ျပႆနာတက္ေသာေၾကာင့္ လြန္ခဲ့သည့္ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ခန္႔ကစကာ ယခင္ကဲ့သို႔ဘတ္ (၅၀၀)

ေပးေဆာင္စရာ မလိုေတာ့ေသာ္လည္း ထိုင္းလဝက၊ ဒီေကဘီေအႏွင့္ လူပြဲစားမ်ားညႇိကာ နားလည္မႈျဖင့္ ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ၾကသည္ဟု ဒီေကဘီေအ တပ္ဖြဲ႔ဝင္တဦးက ေျပာသည္။

အဆိုပါ (၉၉၉) ဒီေကဘီေအဂိတ္ကို အေျချပဳ၍ လူပြဲစားမ်ားက ျမဝတီမွတဆင့္ ဘန္ေကာက္သို႔ အလုပ္သြားလုပ္မည့္ ျမန္ မာႏိုင္ငံသားမ်ားကို လူတဦးလွ်င္ ထိုင္းဘတ္ေငြ (၁၅,၀၀၀) ျဖင့္ ပို႔ေဆာင္ေပးလ်က္ရွိသည္။

လိုရာခရီးေရာက္သူမ်ားရွိၿပီး အခ်ိဳ႕လမ္းခရီးတြင္ ဖမ္းဆီးခံရကာ နယ္စပ္ျပန္ပို႔ခံရသူမ်ားလည္းရွိသည္။ အခ်ိဳ႕မွာ ခရီးစဥ္လမ္းေၾကာအတြင္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေသဆုံးသူမ်ားႏွင့္ ေပ်ာက္ဆုံးသူမ်ားလည္း မၾကာခဏ ျဖစ္ေလ့ရွိသည္။

ျမန္မာလူပြဲစားမ်ားက ဘန္ေကာက္ သြားမည့္သူမ်ားကို ထိုင္းဘက္ကမ္းသို႔ တဆင့္ေပးပို႔ၿပီး

ထိုင္းဘက္ကမ္းရွိ လူႀကိဳလူပို႔မည့္ ေဒသခံမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ကာ လိုရာခရီးသို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးၾကသည္။ မဲေဆာက္မွ ဘန္ေကာက္သို႔ သြားရာတြင္ ကားႀကီးကားငယ္မ်ားတြင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ဝွက္ကာ တိုက္႐ိုက္သယ္ေဆာင္သူမ်ားရွိၿပီး အခ်ိဳ႕လူကယ္ရီမ်ားမွာ မဲေဆာက္မွ တာခ္ခ႐ိုင္ၿမိဳ႕အထိ

ေတာလမ္းခရီးကို တရက္၊ ႏွစ္ရက္ခရီးခန္႔ လမ္းေလွ်ာက္ရၿပီး စစ္ေဆးေရးဂိတ္မ်ားကို ေရွာင္ကြင္း၍

သြားၾကရသူမ်ားလည္း ရွိသည္။ အခ်ိဳ႕ေတာလမ္းခရီးတြင္ အဖမ္းခံရၿပီး ေငြကုန္လူပန္းျဖစ္ရသူမ်ားႏွင့္ ဖ်ားနာ၍ေသဆုံးသူမ်ားလည္း မၾကာခဏ ရွိသည္ဟု ကိုယ္ေတြ႔ႀကဳံခဲ့ ရသူတဦးက ေျပာသည္။

လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးခၽြတ္ၿခဳံက်မႈေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအရပ္ရပ္မွ လူငယ္၊ လူရြယ္အမ်ားစုမွာ လုပ္အားခပိုမိုရရွိ သည့္ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ မည္မွ်ပင္အခက္အခဲႏွင့္ အႏၱရာယ္ရွိေစကာမူ ျမန္မာျပည္တြင္ ငတ္တလွည့္၊ ျပတ္တလွည့္ျဖင့္ ေနရ သည္ထက္ ယခုကဲ့သို႔ စြန္႔စားပါက ျမန္မာႏိုင္ငံထက္စာလွ်င္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာရွိသည္ဟု လယ္သမားဘဝကိုေက်ာခိုင္း ၿပီး မိသားစုႏွင့္အတူ မဲေဆာက္ေရာက္လာသည့္ ပဲခူးၿမိဳ႕သား ကိုတင္ေအာင္က ေျပာသည္။

(၉၉၉) ဂိတ္မွ လူပြဲစားအမ်ိဳးသမီးတဦးက “လူကုန္မႈဥပေဒေတြဘာေတြ ငါတို႔မသိဘူး။

ဘယ္သူ႔ဆီမွလည္း ပိုက္ဆံအလ ကားမေတာင္းဘူး။ တန္ရာတန္ေၾကးပဲယူတယ္။ အကုန္လုံးရတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဟိုခြံ႔ဒီခြံ႔လိုက္လုပ္ရတာေတြလည္း

အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဘန္ေကာက္သြားဖို႔ လာခဲ့ၾကလို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွမေခၚဘူး၊ ဒီဂိတ္က ျပန္လာၾကပါလို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း မေျပာဘူး၊ သြားမယ့္သူက သူတို႔ဘာသာသူတို႔ သြားၾကလာၾကတာပဲ။

ကားတန္းတရက္ျခား ေအာက္ကေန ျမဝတီကို တက္လာတဲ့လူ တေန႔ (၃-၄) ရာေလာက္ရွိတယ္။

ကိုယ္တိုင္လုပ္တာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ ငါတို႔ကတဆင့္ခံပြဲစားပဲ။ ငါတို႔ရတာပဲ လူျမင္တယ္၊ ျပႆနာျဖစ္လို႔ အဖမ္းခံရတာ၊ ေငြကုန္တာ ဘယ္သူမွမျမင္ဘူး။ ျမဝတီမွာက အကုန္လုံးနဲ႔ ေဝစားမွ်စားလုပ္ရတယ္။

အဲလိုလုပ္တာေတာင္မွ မႏွစ္က ပြဲစားတေယာက္ ေနျပည္ေတာ္က လာဖမ္းလို႔ အခု ေထာင္က်ေနတယ္။ မထြက္ေသးဘူး။ ဘန္ေကာက္က ျပန္လာတဲ့သူေတြကို ငါတို႔က (၉၀၀) နဲ႔ေရြးၿပီး (၁,၂၀၀) နဲ႔

ျပန္ေတာင္းတယ္။ တခ်ိဳ႕ျပန္လာတဲ့ လူေတြ ျမဝတီက ဟိုလူႀကီးအမ်ိဳး၊ ဒီလူႀကီးအမ်ိဳးဆိုၿပီးေတာ့

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

110

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဒီအတိုင္းလာေခၚသြားတယ္။ အဲဒါေတြက်ေတာ့ ငါတို႔စိုက္ထားတာေတြ တျပားမွျပန္မရဘူး။ လူေတြကို မလာေစခ်င္ရင္ ျမဝတီမွာ အဝင္မခံနဲ႔ေပါ့။ ေကာ့ကရိတ္မွာ ပိတ္ဖမ္းပါလား။ ဘယ္သူလာရဲမလဲ။

သိခ်င္ရင္ေအာက္ဆင္းသြား၊ ကရင္ျပည္နယ္မွာဆိုရင္ ရြာတိုင္းပဲ အပ်ိဳလူပ်ိဳမရွိေတာ့ဘူး။ အားလုံး

ထိုင္းမွာခ်ည္းပဲ။ ဒီကိစၥရဲ႕ အရင္းခံဟာ ပြဲစားမဟုတ္ဘူး၊ သေဘာေပါက္" ဟု ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။ ထိုင္းလဝကမွ (၉၉၉) ဂိတ္သို႔ ျပန္ပို႔သည့္ ဘန္ေကာက္ျပန္မ်ားမွာ ေငြေၾကးရွိၿပီး မိမိအစီစဥ္ျဖင့္ ျပန္လာၾကသူမ်ားကိုသာ အဓိကပို႔ေဆာင္ေပးၿပီး မိမိအစီစဥ္ျဖင့္မဟုတ္ဘဲ ဘန္ေကာက္ႏွင့္

အျခားေဒသမ်ားတြင္ အဖမ္းခံရ၍ ျပန္လာၾကသူမ်ားကို ထိုင္းလဝကက အျခားဂိတ္မ်ားမွတဆင့္ ျမဝတီဘက္ျပန္ပို႔ၾကသည္။

မဲေဆာက္မွျမဝတီသို႔ ဝင္ေရာက္ရာတြင္ (၉၉၉) ဂိတ္အပါအဝင္ ထိုင္း-ျမန္မာခ်စ္ၾကည္ေရးတံတားႀကီး၏ ေဘးဝဲယာတြင္ ထိုင္း-ျမန္မာႏွစ္ႏိုင္ငံနားလည္မႈျဖင့္ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ ေလွဆိပ္ (၁၇) ဂိတ္ရွိသည္။

အဖမ္းခံရ၍ ေရာက္ရွိလာသူမ်ားမွာ ေငြေၾကးမပါရွိၾကဘဲ အဝတ္တထည္ ကိုယ္တခုျဖင့္ ျပန္လာၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း တရားမဝင္ ေနထိုင္သူမ်ား ဖမ္းဆီးခံရပါက ေငြရွိသည္ျဖစ္ေစ၊

မရွိသည္ျဖစ္ေစ ထိုင္းလူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးအဖြဲ႔က ဥပေဒအရ သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္ပို႔ရမည္ျဖစ္သည္ဟု မဲေဆာက္အေျခစိုက္ ေရာင္ျခည္ဦး ျမန္မာအလုပ္သမားအဖြဲ႔မွ ဥပေဒေရးရာတာဝန္ခံ ကိုေက်ာ္ေထြးက ေျပာသည္။

ကားတန္းတရက္ျခား ျမဝတီၿမိဳ႕မွတဆင့္ မဲေဆာက္ေဒသအတြင္း ဝင္ေရာက္ၿပီး အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြသူ (၃၀၀) ခန္႔ရွိသည္ ဟု ထိုင္းလူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးတပ္ဖြဲ႔ဝင္တဦးက ခန္႔မွန္းေျပာဆိုသည္။

ျမန္မာလူကယ္ရီတဦး၏အဆိုအရ ဘန္ေကာက္ႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းပိုင္းသို႔ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕မွတဆင့္ ဝင္ေရာက္သူမ်ားမွာ ေန႔စဥ္လူဦးေရ (၁၅၀) ခန္႔ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။

ထိုင္းအစိုးရက ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ အသစ္ျပ႒ာန္းလိုက္သည့္ လူကုန္ကူးမႈဆိုင္ရာ တိုက္ဖ်က္ေရးဥပေဒ (BE ၂၅၅၁) အရ ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားက ျမန္မာအပါအဝင္ အျခားအိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံအခ်ိဳ႕မွ အလုပ္အကိုင္လာေရာက္ ရွာေဖြသူမ်ားအား ထိုင္း ႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ အလုံးအရင္းႏွင့္

ဝင္ေရာက္မႈတားဆီးေရးကို အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိေသာ္လည္း သန္းခ်ီသည့္ တရားမဝင္ ဝင္ေရာက္သူမ်ား ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိေနျခင္းသည္ လူကုန္ကူးမႈမ်ားတြင္ ေဒသခံမ်ားႏွင့္ အာဏာ ပိုင္အခ်ိဳ႕ ပါဝင္ပတ္သက္မႈရွိ၍သာ ျဖစ္သည္ဟု ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား အကူအညီေပးေရးအဖြဲ႔တခုမွ တာဝန္ရွိသူ တဦးက သုံးသပ္ေျပာဆိုသည္။

ထိုင္းႏွင့္ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံၾကားတြင္လည္း နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္သည့္ လူကုန္ကူးမႈတြင္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ေဒသခံအာဏာပိုင္မ်ား ပါဝင္ပတ္သက္မႈမရွိလွ်င္ ယခုကဲ့သို႔ လူကုန္ကူးမႈႏွင့္

ဆက္စပ္သည့္ အေျခေနဆိုးမ်ား ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္းလည္း ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။ ထိုင္းေရွ႕ေနမ်ားအဖြဲ႔က ကမကထျပဳၿပီး မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္

ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားဆိုင္ရာ ဥပေဒ ေရးရာေဆြးေႏြးပြဲတခုတြင္ လာေရာက္ေဆြးေႏြးပို႔ခ်သည့္

ထိုင္းေရွ႕ေနအဖြဲ႔မွ ေရွ႕ေနတဦးက ေဆြးေႏြးပြဲတက္ေရာက္လာ သည့္ ျမန္မာ့အေရးေဆာင္ရြက္ေနၾကေသာ အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို “ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ လာဘ္စားမႈ ေတြရွိတဲ့အတြက္

အဲဒါကိုခင္ဗ်ားတို႔ ေက်းဇူးတင္ရမယ္။ ဒီကလူေတြလာဘ္မစားဘူးဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတို႔အခုလိုေတာင္ ဒီေဆြး ေႏြးပြဲကို လာတက္ခြင့္ရမွာ မဟုတ္ဘူး” ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

111

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ျမဝတီခ႐ိုင္အတြင္း ျဖစ္ပြားေနသည့္ လူကုန္ကူးမႈမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ ၍ ျမဝတီၿမိဳ႕ခံကုန္သည္တဦးက "ဒီကိစၥမွာ ဒီေကဘီ ေအနဲ႔လူပြဲစား ေတြ

အဓိကလုပ္ေနၾကေပမယ့္ တကယ္မရွိမျဖစ္ကေတာ့

ခ႐ိုင္အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ ပါဝင္ပတ္သက္မႈက အဓိက က်ပါတယ္။

ခ႐ိုင္အာဏာပိုင္ေတြရဲ့ နားလည္မႈမရရင္ ျမဝတီမွာ ဘာမွလုပ္လို႔ မရပါဘူး။ မႏွစ္ကဆိုရင္ (၉၉၉) ဂိတ္က ပြဲစားႀကီးတဦးကို

ေနျပည္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္လာဖမ္းၿပီး လူကုန္ကူးမႈနဲ႔ အဲဒီလူ အခု ေထာင္က်ေနတယ္။ အဲဒီလူကို စစ္ေၾကာေရးဝင္ေတာ့ အကုန္ေဖာ္ ရေတာ့တာပဲ။ ခ႐ိုင္အဆင့္ကို

ဘယ္ေလာက္ေပးရတယ္၊ ရပ္ကြက္ အဆင့္ကို

ဘယ္ေလာက္ေပးရတယ္၊ ဘယ္သူ႔ကို ရာခိုင္ႏႈန္း

ဘယ္ေလာက္ေပးရလဲ၊ လစဥ္ေၾကးဘယ္ေလာက္ေပးရသလဲ

ဆိုတာကအစ ေဖာ္ေတာ့ သူတို႔ ပိုက္ဆံေပးရတဲ့လူေတြထဲမွာ ျမဝတီခ႐ိုင္ေအးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေဆြၫြန္႔လည္း ပါဝင္ပတ္သက္ေနတဲ့အတြက္

ေနျပည္ေတာ္ကေန သူ႔ကို မႏွစ္ကနယ္ေျပာင္းၿပီး အေရးယူလိုက္ တယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာက လူကုန္ကူးမႈမွာ ပါဝင္ပတ္သက္တဲ့

ခ႐ိုင္ဥကၠ႒လိုအဆင့္ေတာင္ နယ္ေျပာင္းတာေလာက္ပဲ အေရးယူ

ခံရတယ္။ တကယ္ တိုင္းျပည္ေကာင္းေအာင္ လုပ္မယ့္လူေတြကို ေတာ့ ေထာင္ႏွစ္ (၁၀၀) တို႔၊ (၇၀) တို႔ခ်တာေတြ လုပ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးစနစ္ကို တြက္သာၾကည့္ ေတာ့။ အခုသူ႔ေနရာမွာလာတဲ့ ျမဝတီခ႐ိုင္ဥကၠ႒ ဗိုလ္မႉးထြန္းထြန္း လက္ထက္မွာလည္း အစကေတာ့

ဟုတ္မလိုလိုနဲ႔ အခုပုံမွန္လိုပဲ ျပန္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒီေကဘီေအနဲ႔ လူပြဲစားေတြဟာ ဘန္ေကာက္က

ျပန္လာတဲ့လူေတြကို ေရြးထုတ္တာအျပင္ ေန႔တိုင္းဘန္ေကာက္ကို ခိုးသြားၾကတဲ့ ျမန္မာေတြကိုလည္း သူတို႔ပဲ လူပြဲစားလုပ္ၿပီး စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးေနတာပါ။ ဒီကိစၥ ကေန႔အထိ လုပ္လို႔ရေနတာကေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြရဲ့ ပူးေပါင္းပါဝင္မႈေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ ခက္တာက ျမဝတီမွာ အမွန္ေျပာရင္ ျပႆနာရွိတယ္” ဟု ေျပာသည္။

လူပြဲစားမ်ားသည္ ျမဝတီ-ဘားအံ ေျပးဆြဲသည့္ကားမ်ား အသီးသီးဝယ္ထားၾကၿပီး ဘန္ေကာက္တက္၍

အလုပ္လုပ္မည့္ လူမ်ားအား ဘားအံမွတဆင့္ ျမဝတီ၊ ဘန္ေကာက္သို႔ တိုက္႐ိုက္ပို႔ေဆာင္ေပးမႈမ်ားလည္း ရွိသည္။

ဘားအံမွ စထြက္ရာတြင္ မွတ္ပုံတင္မရွိသူမ်ားအတြက္ လူပြဲစားမ်ားက ဘားအံႏွင့္ျမဝတီၾကားရွိ

စစ္ေဆးေရးဂိတ္မ်ားကို လာဘ္ေငြေပး၍ အခက္အခဲမရွိ ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ၾကၿပီး ျမဝတီေရာက္ရွိသည့္အခါ ၎တို႔ေခၚလာသူမ်ားအား ဒီေကဘီေအ (၉၉၉) ဂိတ္အတြင္းသို႔ ေခၚေဆာင္သြားၿပီး ၎တို႔အိမ္မ်ားတြင္ တည္းခိုေစသည္။ ထိုမွတဆင့္ဘန္ေကာက္သို႔ ဘတ္ (၁၅,၀၀၀) ႏႈန္းျဖင့္ လက္ငင္း ေငြေပးေခ်ၿပီးမွ

ဆက္လက္ပို႔ေဆာင္ေပးသည္။ ဘားအံ-ျမဝတီလမ္းေၾကာအတြက္ ကုန္က်သည့္လမ္းခရီးစရိတ္ က်ပ္ (၁) ေသာင္းခန္႔ကိုလည္း သီးျခားေပးရသည္ဟု သိရွိရသည္။

ျမဝတီမွ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက “ဒီကိစၥဘာေၾကာင့္ ျဖစ္ရသလဲဆိုတာ

လူေတြအားလုံးသိၾကပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ ကို အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ေနတဲ့လူေတြလည္း သူတို႔သိၾကပါတယ္။ ခက္တာက အမွန္တရားကို သူတို႔လက္မခံၾကဘူး။ သူတို႔ျဖစ္ ခ်င္တာပဲ သူတို႔လုပ္တယ္။ တိုင္းျပည္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

112

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ မေအးခ်မ္းသေရြ႕ေတာ့ ဒီျပႆနာေတြ ရွိေနအုံးမွာပဲ။ တိုင္းျပည္ ေအးခ်မ္းမွပဲ လူထု ေတြလည္း

သက္သာမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ပဲ ဒီအတိုင္းသာ ဆက္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီဒုကၡသံသရာႀကီးဟာ ဒီလိုပဲ သံသရာ လည္ေနမွာျဖစ္တယ္” ဟု မိန္႔ၾကားခဲ့သည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ျမန္မာအလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ေနၾကသည့္ အစိုးရမဟုတ္ေသာ

အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏အဆိုအရ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း တရားမဝင္ေရာက္ရွိေနသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား (၂)

သန္းခန္႔ရွိၿပီး ထိုင္းအလုပ္သမားဝန္ႀကီးဌာနတြင္ တရားဝင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္ မွတ္ပုံတင္ထားသူမွာ (၅) သိန္းခန္႔ရွိသည္ဟု သိရသည္။

ေနျပည္ေတာ္မွာ ဘာျဖစ္လုိ႔ နာဂစ္လိုလုပ္ခ်င္ၾကပါလိမ့္

စြာက်ယ္ / ၃၀ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/articles/January_09/30-1-09a.php ဥတၱရသီရိတဲ့ေဟ့…၊ ဒကိၡဏသီရိတဲ့ေဟ့…။ ေနျပည္ေတာ္ကၾကားလိုက္ရတဲ့ ဟစ္ေႂကြးသံမ်ား။ ၾကပ္ေျပး

ေနျပည္ေတာ္ႀကီးက ဘယ္လိုဘယ္လို။ ဘယ္က ဘယ္က ျမည္ဟိန္းသံ။ ဟစ္ေႂကြးသံေတြၾကားရတာလဲ။ ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ႀကီးမွာ သူရဲေကာင္း ေတြေပၚလာလို႔ ေအာင္လံထူဖုိ႔ ေကာင္းခ်ီးေပးလိုက္တဲ့

အသံေတြလား။ ဓားေရးျပသံ၊ လွံေရးျပသံ၊ ညာသံေပးသံေတြလား။ မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါေတြ မဟုတ္ဘူး။

ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီက ၿမိဳ႕သစ္ေတြေဖာ္ထုတ္ဖုိ႔ ေၾကညာလိုက္တဲ့

အသံေတြပဲ။ ဥတၱရသီရိတဲ့ေဟ့။ ဆိုတာ ဥတၱရသီရိၿမိဳ႕သစ္ကိုေျပာတာ။ မႏွစ္က ႏွစ္လယ္ေလာက္မွာ စတင္ၾကားခဲ့ရတဲ့ အသံေပါ့။ ၾကပ္ေျပးကိုေရာက္လာခါစက ဝန္ထမ္းေတြ ကၽြန္သက္တမ္းရွည္ရွည္ ေနႏိုင္ဖုိ႔လား။ အပိုေလးပဲရပါေစလို႔ အခ်ိဳေကၽြးတဲ့ သေဘာနဲ႔လား မေျပာတတ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

113

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေက်းေတာ္မ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳး ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းေတြအတြက္ ဟို… ဟုိ ေပေလးဆယ္

ေျခာက္ဆယ္ေျမကြက္က သံုးသိန္း။ ဒီ… ဒီေပေျခာက္ဆယ္ ရွစ္ဆယ္ေျမကြက္က ငါးသိန္းတဲ့။

အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ေလွ်ာက္လြာေတာင္းလို႔တင္ၾက၊ စာရင္းေကာက္ၾက၊ ျပဳစုၾကနဲ႔ လုပ္သက္က

အနည္းဆံုး (၁ဝ) ႏွစ္နဲ႔ ေနျပည္ေတာ္မွာ လုပ္သက္ (၂) ႏွစ္ျပည့္တဲ့ အမႈေတာ္ထမ္းေတြပဲ ျဖစ္ရမယ္တဲ့။ သတ္မွတ္ပံုစံနဲ႔အကြက္ခ် ေဆာက္ရမယ္တဲ့။ ဘာတဲ့ ညာတဲ့နဲ႔ စံုလုိက္တဲ့အခ်က္ေတြနဲ႔ ေျပာလို႔ဆိုလို႔ ေလွ်ာက္လြာတင္ခဲ့ၾကရတယ္။

ေရာက္ရာအရပ္မွာ ေနဖုိ႔စိတ္မကူး ေနာင္မွာ ရန္ကုန္ျပန္မွာမို႔ ျပန္ေရာင္းစားရင္ အျမတ္ေကာင္း ရမယ္လို႔

ယူဆသူလည္းရိွၾကသမို႔။ ေလွ်ာက္လႊာအစံုစံုကို ခုံခံုမင္မင္တင္ခဲ့ၾက။ ရရင္ယူမယ္၊ ျမတ္ရင္ေရာင္းမယ္လုိ႔ အ႐ိုးစြဲခဲ့ၾကတဲ့ ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ ဘဝစ႐ိုက္မို႔ လုပ္ဇာတ္ကုိ

အဟုတ္မွတ္ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကသည္လည္း ရိွၾကေပမယ့္ အခုထိ ဘာသံမွမၾကားရေတာ့ဘဲ တိတ္သြားတဲ့အသံ။ အခုတခါ (၆) လၾကာမွ ျပန္စၾကားျပန္ၿပီ။

ေဟာ…ဒင္းတို႔လို ဝန္မင္းႀကီး၊ ဝန္မင္းေလးက်ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း မဆိုင္းမတြ ေဆာက္လိုက္ၾကတာ။

အခ်ိဳ႕ကၿပီးလုဆဲ၊ အခ်ိဳ႕က်ေတာ့ၿပီးၿပီ၊ အခ်ိဳ႕က် အိမ္ေတာ္ေရွ႕မွာ ေျမယာ႐ႈခင္းအလွအပနဲ႔ ႏုရြလို႔ေတာင္ ေနၾကၿပီေလ။ အခုတခါလာျပန္ၿပီ။ ဒကၡိဏသီရိတဲ့ ေဟ့…။ ဒုတိယအႀကိမ္ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ရဲ႕ ေတာင္ပိုင္း ဒကၡိဏတိုင္းမွာ ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီက

ဟစ္ေႂကြးလိုက္တဲ့အသံ။ ဒီအသံနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ဥတၱရေျမာက္ပိုင္းက ဥတၱရသီရိၿမိဳ႕သစ္အတြက္

ဝန္ထမ္းၿမိဳ႕ကြက္သစ္ အမွတ္ (၃) ဆိုပါလား။ ျပန္ေပၚလာျပန္ၿပီ။ ေနျပည္ေတာ္ရိွ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားက အရာထမ္း အမႈထမ္းမ်ား အတြက္ ေျမကြက္ခ်ထားေပးေတာ့မည္ဆိုပဲ။

ဒီတခါလည္း စည္ကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္ေတြ တေလွႀကီးနဲ႔ အေဖႀကီးစိတ္ညစ္ရေအာင္ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့သားငယ္ေၾကာင့္ က်ဳပ္တုိ႔ေျမကြက္ဖိုး ေငြဘယ္လိုသြင္းရပါ့။ ေျမကြက္ဖိုး သြင္းေၾကးက

အရင္သတ္မွတ္ႏႈန္းအတိုင္းပဲ ပါလာတယ္။ အမႈထမ္းဆိုတဲ့ သူေတြက ေပေလးဆယ္ေျခာက္ဆယ္ကို သံုးသိန္း၊ အရာရိွအလတ္ေတြကေတာ့ ေပေျခာက္ဆယ္ရွစ္ဆယ္ ေျမကြက္ကငါးသိန္းတဲ့။ လာျပန္ၿပီ၊

ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ပံုစံ (၂) မ်ိဳးအနက္ ႏွစ္သက္ရာ တမ်ိဳးကိုေဆာက္ပါ။ ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီေတြနဲ႔

ညႇိႏႈိင္းေဆာက္လုပ္ေပးမယ္ဆိုပါလား။ ဟားဟား။ တကယ္မ်ားလား ေရးထားတဲ့ ၫႊန္ကားခ်က္ကေတာ့ အပီ။

မယံုေလာက္ေအာင္ေတြ႕ရ။ ေနာက္တခ်က္ဖတ္ၾကည့္မွ သိရတာက က်သင့္ေငြကို အိမ္ေဆာက္ၿပီးမွ

ေပးေစသတည္းတဲ့။ အမႈထမ္းဆိုတဲ့လူက က်ပ္သိန္း (၂ဝ) တန္ ေက်းလက္ပံုစံ။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္တမ်ိဳးက အရာရိွဆိုသူေတြအတြက္ က်ပ္သိန္း (၃ဝ) တန္ ေက်းလက္ပံုစံတဲ့။ မိမိအစီအစဥ္နဲ႔ေဆာက္လွ်င္

ခြင့္ျပဳခ်က္ တင္ျပပါ။ ပံုစံနဲ႔တင္ပါ။ ဘာညာ ေပါ့။ သြပ္၊ သံ၊ သစ္ ဘိလပ္ေျမေတြကို ေျမကြက္အေရာက္ ေရာင္းခ်ေပးမယ္ဆိုပါလား။ ေျမကြက္တန္ဖိုးကေတာ့ အိမ္ေဆာက္ၿပီး ေနထိုင္ရန္ ဂရန္ေလွ်ာက္တဲ့အခါက်မွ ေပးပါတဲ့ခင္ဗ်ား။

သက္မွတ္ခ်က္ေတြကမ်ား၊ လုိက္ေလ်ာမႈေတြကမ်ားနဲ႔ အားက်စရာေတြပဲလို႔ မွတ္လိုက္ရင္

ဓာတ္လိုက္သလို ေနလိမ့္မယ္။ စီးပြားေရးကပ္ဆိုက္လို႔ စီးပြားပ်က္ဒီအခ်ိန္မွာ ေဆာက္လုပ္ ေရးေတြက မိုးတြင္းမွာ ဇာတ္မင္းသားေတြလို အားလို႔နားေနၾကၿပီေလ။ ၾကပ္ေျပးေနျပည္ ေတာ္က ႐ံုးႀကီးေတြနဲ႔ ဝန္ထမ္းေဆာင္အိမ္ရာ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းေတြကို ဒီအခ်ိန္မွာ လက္စသတ္ခဲ့ၾကၿပီကိုး။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

114

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဒီေတာ့စားေနက် ေၾကာင္ပါးေဆာက္လုပ္ေရး သေကာင့္သားေတြက ေနာက္တခါလာျပန္ၿပီဗ်ိဳ႕လို႔ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ ၿမိဳ႕သစ္ဘက္ကို လွည့္လာျပန္ၿပီေပ့ါ။

ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းေတြအတြက္က ေက်းလက္ပံုစံတဲ့။ ေျပာေတာ့ ဥတၱရသီရိၿမိဳ႕သစ္၊ ေဆာက္ေတာ့

ေက်းလက္ေဒသပံုစံတဲ့။ ေရွ႕ေနာက္မညီတဲ့စကား သြားၿဖဲျပတာမ်ားလား ေအာက္ေမ့မိတယ္။ ၿမိဳ႕သစ္မွာ

ၿမိဳ႕လက္ေဒသပံုစံမ်ိဳး ဘာလို႔မ်ား ေဆာက္မေပးရတာလဲ။ ၿမိဳ႕သစ္ေတြကို ေက်းလက္ပံုစံလိုေဖာ္ထုတ္ေတာ့ ဟိုး..က အရိွန္မေသေသးတာပဲျဖစ္မယ္။ ဟိုး ဆိုတာက နာဂစ္အိမ္ရာေလ။ ဧရာဝတီတိုင္းမွာ

ေဖာ္ထုတ္ေပးခဲ့တဲ့ ေက်းလက္ေဒသအိမ္ရာကို အႀကီးအကဲႀကီးက မွန္ေျပာင္းႀကီးတကားကားနဲ႔ ၾကည့္လို႔မ်ား အားရသြားေလေရာ့သလား။

ေနျပည္ေတာ္ဝန္ထမ္းေတြကို နာဂစ္ပံုစံနဲ႔ေဆာက္ေပးၿပီး ပင္စင္ယူသြားၾကရင္ ခံစားၾကမယ့္ ဂရက္ဂ်ဴတီေငြေလးကို ဒင္းတုိ႔လို ေဆာက္လုပ္ေရး ကုမၸဏီေတြအတြက္ ေနာက္ပံုစံတမ်ဳိးနဲ႔

ျပန္လွည့္ႏႈိက္ယူအံုးမွာလားလို႔ေမးရင္ က်ဳပ္တုိ႔ကေတာ့ ကုန္ပါၿပီလို႔ ေအာ္ရမွာအေသအခ်ာပဲ။ နာဂစ္ဒုကၡသည္ေတြကို သနားသလိုလို သေဘာထားနဲ႔ မင္းတို႔ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ကေန ပင္စင္ယူၾကရင္ မင္းတို႔အတြက္ ေျပးစရာေျမက ဒီမွာကြ… ဥတၱရသီရိတဲ့ေဟ့။ ဟိုမွာကြ…

ဒကၡိဏသီရိတဲ့ေဟ့။ ၿမိဳ႕သစ္ေတြ၊ ၿမိဳ႕သစ္ေတြေပါ့။ ဧရာဝတီတိုင္းက နာဂစ္သားေတြက သား၊ ငါး၊ စပါး၊ ဆား လွမ္းၿပီး စားႏိုင္ၾကေပမယ့္ ေရခဲေဂ်ာင္းေတာင္ ဂလိုင္ေခါက္ေရာင္းမရတဲ့ ဒီလိုၾကပ္ေျပးက ၿမိဳ႕သစ္ေတြ ဒီ ေနျပည္ေတာ္မွာ ဘာျဖစ္လုိ႔ နာဂစ္လို လုပ္ခ်င္ၾကပါလိမ့္။

စီအန္အန္ ခ်ယ္နယ္ ေရာင္းခ်မႈ ရပ္ဆိုင္း NEJ / ၂၈ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉

Family Entertainment က အခေပး ႐ုပ္သံလိုင္းမ်ားအျဖစ္ ေရာင္းခ်ေပးေနသည့္ တခုတည္းေသာ

သတင္းလိုင္းျဖစ္သည့္ စီအန္အန္ ႐ုပ္သံခ်ယ္နယ္ကို ယခုႏွစ္ကုန္ပိုင္းကစ ေရာင္းခ်မႈ ရပ္ဆိုင္းလိုက္ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း အဆိုပါ ကုမၸဏီမွ အေရာင္းဝန္ထမ္းမ်ားက ေျပာျပၾကသည္။

စီအန္အန္ ႐ုပ္သံခ်ယ္နယ္ ေရာင္းခ်မႈမ်ား ရပ္ဆိုင္းသည့္ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး Family Entertainment အား ေခတ္ျပိဳင္က ေမးျမန္းရာတြင္ စီအန္အန္လုိင္းမွာ လႊင့္လုိသည့္အခါမွလႊင့္ၿပီး မိလုိက္မမိလုိက္ ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ရပ္ဆုိင္းရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ျပန္လည္ေျဖၾကားခဲ့သည္။

အဆိုပါ ႐ုပ္သံလိုင္းမ်ားကို ဝယ္ယူၾကည့္႐ႈေနသူတဦးက “သူတို႔လႊင့္တဲ့ စီအန္အန္ လိုင္းဆိုတာက

ႏိုင္ငံတကာမွာ လႊင့္ေနတဲ့ စီအန္အန္လိုင္း၊ ထိုင္း ယူဘီစီ (၂) ေပစေလာင္းက လႊင့္ေနတဲ့ စီအန္အန္

လိုင္းေတြနဲ႔ မတူဘူး။ အဲဒီက လႊင့္တာထက္ နာရီဝက္ ေနာက္က်ၿပီးမွ လႊင့္တယ္။ ေနာက္ ျမန္မာျပည္နဲ႔ ဆိုင္တာေတြေရာ၊ ႏိုင္ငံတကာသတင္းေတြကိုပါ အမ်ားႀကီး ျဖတ္ေတာက္တယ္။ ဥပမာ- ဧရာဝတီတိုင္း ေရေဘး သတင္းေတြ အပါအဝင္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ဆႏၵျပပဲြ လုပ္တဲ့ သတင္းလိုမ်ိဳးေပါ့” ဟု ေျပာသည္။ စီအန္အန္ ခ်ယ္နယ္ ေရာင္းခ်မႈ ရပ္ဆိုင္းလိုက္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံအခ်ိဳ႕က စစ္အစိုးရ

ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာန၏ ၫႊန္ၾကားခ်က္ေၾကာင့္ ရပ္ဆိုင္းျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ေျပာဆိုေနၾကသလို၊

အခ်ိဳ႕က အဆိုပါ ကုမၸဏီသည္ စီအန္အန္ သတင္းမ်ားကို နာရီဝက္ေနာက္က်ၿပီးမွ လႊင့္ျခင္း၊ အလြန္အမင္း ျဖတ္ေတာက္ျခင္းတုိ႔ ျပဳလုပ္သည့္ ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျပည္တြင္းၾကည့္႐ႈသူမ်ားက မူရင္း စီအန္အန္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

115

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ သတင္းဌာနကို အီးေမးလ္မွတဆင့္ တိုင္ၾကားမႈမ်ိဳး ရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ စီအန္အန္

ကုမၸဏီကိုယ္တိုင္က ဆက္လက္ မေရာင္းခ်ေတာ့ျခင္း ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ထင္ျမင္ ေျပာဆိုေနၾကသည္။ Family Entertainment သည္ နအဖ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေက်ာ္ဆန္း၏ သားတဦးက အဓိက အစုရွယ္ယာမ်ား ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ ကုမၸဏီတခု ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ကုမၸဏီသည္ MRTV-4 ခ်ယ္နယ္ကို ထုတ္လႊင့္ေနသကဲ့သုိ႔ Digital Terrestrial receiver (DVB-T) စက္မ်ားကိုလည္း ေရာင္းခ်သည္။ အဆိုပါ စက္မ်ားမွတဆင့္ ဖမ္းယူၾကည့္႐ႈ၍ရသည့္ ႏိုင္ငံျခား ႐ုပ္သံလိုင္း (၁၄) လိုင္းကို

လစဥ္ႀကိဳတင္ေငြေပးစနစ္ျဖင့္ ေရာင္းခ်ခြင့္ရထားသည့္ တခုတည္းေသာ ကုမၸဏီလည္း ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ လိုင္းမ်ားမွာ CNN, Star Movies, Star World, National Geographic, Wild, Channel V,

Discovery, Travel & Living, Animal Planet, Cartoon Network, MTV, Euro Sport, ESPN, Star Sport တို႔ မူလက ပါဝင္ၿပီး ယခုေနာက္ပိုင္း စီအန္အန္ ခ်ယ္နယ္ မရွိေတာ့သည့္အတြက္ ႏိုင္ငံျခား သတင္းလိုင္း လံုးဝ မရွိေတာ့သည့္ အေျခအေန ျဖစ္သြားသည္။

နအဖ စစ္အစိုးရက ၎တို႔၏ ေနျပည္ေတာ္မွာလည္း ျမန္မာ့႐ုပ္သံ၊ ျမဝတီ ႐ုပ္သံနဲ႔ ႏိုင္ငံျခား ေဖ်ာ္ေျဖေရး လိုင္း အနည္းငယ္ လႊင့္ထုတ္ေနၿပီး သတင္းလိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ မည္သည့္သတင္းလိုင္းကိုမွ ထုတ္လႊင့္ျခင္း မျပဳရန္ တားျမစ္ထားေၾကာင္း သိရသည္။

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သတင္း အဓမၼေဖာ္ျပခိုင္း NEJ / ၂၈ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉

စစ္အစိုးရ စာေပစိစစ္ေရးဌာနက ၎တို႔ကိုယ္တိုင္ေရးသားထားသည့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သတင္းတပုဒ္ကို ယခုတပတ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ မထည့္မေနရ

အတင္းအက်ပ္ေဖာ္ျပခိုင္းခဲ့ေၾကာင္း ရန္ကုန္အေျခစိုက္ ပုဂၢလိက သတင္းဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာမ်ားက ေျပာျပၾကသည္။

ေဖာ္ျပခိုင္းခဲ့သည့္ သတင္းေခါင္းစဥ္မွာ “ျမန္မာဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ကုန္သြယ္မႈ ျမႇင့္တင္ေရးအတြက္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ စီးပြားေရးသံမႉးႏွင့္ ေတြ႔ဆံု” ျဖစ္သည္။ အဆိုပါသတင္းကို ဇန္နဝါရီ (၂၇)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

116

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ရက္ေန႔ထုတ္ ဖလားဝါးနယူးဂ်ာနယ္ အတဲြ (၅) အမွတ္ (၄) စာမ်က္ႏွာ-၁၈၊ ဇန္နဝါရီလ (၂၆)

ရက္ေန႔ထုတ္ သည္ဗိြဳက္စ္ ဂ်ာနယ္ အတဲြ (၅) အမွတ္ (၁၄) စာမ်က္ႏွာ-၂၈၊ ဇန္နဝါရီလ (၂၉) ရက္ေန႔ထုတ္ ေစာင့္ၾကည့္ဂ်ာနယ္ အတဲြ (၄) အမွတ္ (၂၄) ႏွင့္ အျခားဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကရသည္။

အဆိုပါကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာတဦးက “က်ေနာ္တို႔ကို ဂ်ာနယ္စာမ်က္ႏွာ

တမ်က္ႏွာေလာက္ရွိတဲ့ ေပၚလစီေဆာင္းပါးတပုဒ္ ေဖာ္ျပခိုင္းၿပီးၿပီပဲ။ ဒီေလာက္ဆို ေတာ္သင့္ပါၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ ခု ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ သတင္းကိုပါ ေဖာ္ျပခိုင္းတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ သတင္းေတြနဲ႔ ေရာၿပီး သူတို႔ေရးေပးတဲ့ သူတို႔ အာေဘာ္ကို ေဖာ္ျပေစခ်င္တဲ့သေဘာ၊ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔

သတင္းေတြနဲ႔ မေရာေအာင္ ေပၚလစီေဆာင္းပါးစာမ်က္ႏွာမွာပဲ ေဖာ္ျပေပးလိုက္တယ္” ဟု ေျပာသည္။ အဆိုပါသတင္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္မွာ ၿပီးခဲသည့္ ဇန္နဝါရီ (၁၃) ရက္ေန႔က ရန္ကုန္

ကုန္သြယ္မႈဦးစီးဌာန တိုင္း႐ံုးမွာ ျမန္မာ့ကုန္သြယ္ဖက္ႏိုင္ငံမ်ားက စီးပြားေရးသံမႉး အခ်ိဳ႕ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပဲြလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ အဆိုပါ ေဆြးေႏြးပဲြမွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ စီးပြားေရးသံမႉးႏွင့္

ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခဲ့ေၾကာင္း၊ ၎က ခုလို ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပဲြ လုပ္တာဟာ ေကာင္းမြန္ေၾကာင္း၊

ဒါကာမွာလည္း ၎တို႔ အစိုးရအဖဲြ႔သစ္သည္ ျမန္မာ-ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ကုန္သြယ္ေရးကိစၥမ်ားကို

ေလ့လာသံုးသပ္ေနေၾကာင္း၊ မၾကာမီ ႏွစ္ႏိုင္ငံကုန္သြယ္မႈ ေဆြးေႏြးပဲြကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ က်င္းပျပဳလုပ္ရန္ ရည္ရြယ္ထားေၾကာင္း စသျဖင့္ ေျဖၾကားထားသည္ဟု ေရးသားထားသည့္ သတင္းျဖစ္သည္။

အဆိုပါ သတင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘာသာျပန္အယ္ဒီတာတဦးက နအဖစစ္အစိုးရသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕ရွာေဖြမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပႆနာျဖစ္ခဲ့ရာမွာ

အေလ်ာ့ေပးခဲ့ရမႈကို ဖံုးကြယ္ရန္ ျမန္မာႏွင့္ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ကုန္သြယ္ေရး ပံုမွန္ပဲ ရွိေနသေယာင္ ေရးသားသည့္သတင္းျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သံုးသပ္သည္။

ဝါရင့္သတင္းစာဆရာႀကီးတဦးကမူ နအဖ စစ္အစိုးရသည္ သတင္းေရးသားေဖာ္ျပမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး တားျမစ္ပိတ္ပင္မႈ အမ်ားအျပား လုပ္႐ံုသာမက၊ ေပၚလစီေဆာင္းပါးမ်ားကိုလည္း အတင္းအက်ပ္

မထည့္မေနရ ေဖာ္ျပခိုင္းျခင္းမ်ားကုိ ေတာက္ေလွ်ာက္လုပ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ယခု ဤမွ်ႏွင့္ မရပ္ေသးဘဲ သူတို႔

ေဖာ္ျပေစခ်င္သည့္ သတင္းမ်ားကို ပုဂၢလိက ဂ်ာနယ္စာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ အဆုိပါဂ်ာနယ္မ်ားက ေရးသည့္ သတင္းမ်ား ျဖစ္သေယာင္ လိမ္လည္ေဖာ္ျပခိုင္းျခင္းမ်ိဳး လုပ္လာတာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေနာင္ စစ္အစိုးရက

ျပဳလုပ္မည့္ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြ အႀကိဳကာလႏွင့္ ေရြးေကာက္ပဲြကာလမ်ားတြင္ ယခုကဲ့သုိ႔ ဆက္လက္ ျပဳမူလုပ္ကိုင္လာႏိုင္ေၾကာင္း၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ယခုကဲ့သုိ႔ သတင္းေရးသား ေဖာ္ျပခြင့္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး

ဆိုးဆိုးရြားရြား ျပဳမူလာသည့္အေပၚ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာက သိေအာင္ ေဖာ္ထုတ္ဖြင့္ခ်ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း ေဝဖန္ေထာက္ျပ ေျပာဆိုခဲ့သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

117

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေအရွားေဝါလ္ဆိပ္ကမ္းတြင္ ဘိန္းျဖဴ (၃၈) ကီလုိ ဖမ္းမိ NEJ/ ၂၉ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉

ဘိန္းဘုရင္ေဟာင္း ေလာ္စစ္ဟန္၏သား ဦးထြန္းျမင့္ႏိုင္ပိုင္ ေအးရွားေဝါလ္ ဆိပ္ကမ္းမွ

ထြက္ခြာၿပီးျဖစ္သည့္ ႏိုင္ငံျခား ကုန္ေသတၱာတင္ သေဘၤာတစ္စီးေပၚ၌ ဘိန္းျဖဴ (၃၈) ကီလို

ဖမ္းဆီးရမိေၾကာင္း ရန္ကုန္တိုင္း မူးယစ္အထူးတပ္ဖဲြ႕မွ အမည္မေဖာ္လိုသူ အရာရွိတဦးက ေျပာသည္။ ၎က “ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန႔က ဖမ္းတာ၊ သေဘၤာက ကမ္းကေန ထြက္ၿပီ။ ျပန္ကပ္ခိုင္းၿပီး ဖမ္းလိုက္တာ။ နဂိုကေတာ့ ဒီလိုပဲ ဆိပ္ကမ္းရဲ၊ က်ေနာ္တို႔ မူးယစ္အထူးအဖဲြ႕က လူႀကီးေတြနဲ႔ အေပးအယူလုပ္ၿပီး

ထြက္ေနၾကလို႔ ေျပာၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ အထက္က ဖမ္းဆို ဝင္ဖမ္းတာပဲ၊ အေသးစိတ္ေတာ့ မသိဘူး” ဟု ေျပာသည္။

ဖမ္းဆီးခံရသည့္ သေဘၤာမွာ KOTA TEGET ဟု အမည္ရသည့္ သေဘၤာျဖစ္ၿပီး ACL

သေဘၤာလိုင္းမွျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပါဝင္ပတ္သက္သည္ဟု ယူဆရသည့္ သေဘၤာသားအခ်ိဳ႕ႏွင့္

သေဘၤာတာဝန္ရွိသူမ်ားကို ဆိပ္ကမ္းရဲစခန္းတြင္ ယေန႔အထိ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားဆဲျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

အဆိုပါကိစၥ မူးယစ္အထူးတပ္ဖဲြ႕မွ အမည္မေဖာ္လိုသူ အျခားအရာရွိတဦးကို ေမးျမန္းၾကည့္ရာ ၎က ယခင္က ျမန္မာႏိုင္ငံကထြက္သည့္ ဘိန္းျဖဴမ်ားမွာ ထိုင္းနယ္စပ္မွတဆင့္ ကမာၻ႔ေစ်းကြက္ဆီသုိ႔

ေရာက္ေၾကာင္း၊ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ တပ္ဆင္အစိုးရ တက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း မူးေဆးဝါးကိစၥ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႏွိမ္နင္းျခင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ နယ္စပ္မ်ားကို တင္းၾကပ္ျခင္းတုိ႔ လုပ္လာသည့္အတြက္ ေရလမ္းေၾကာင္း

အသံုးျပဳကာ ရန္ကုန္မွ စင္ကာပူဘက္ထြက္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာ ေရပိုင္နက္အေရာက္၌ ႏိုင္ငံျခားသေဘၤာေပၚ ေျပာင္းတင္ေပးသည့္နည္းကို က်င့္သံုးခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ အဆိုပါ လမ္းေၾကာင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာသုိ႔

ဘိန္းျဖဴေျမာက္ျမားစြာ၊ အေခါက္ေပါင္းမ်ားစြာ တင္ပို႔ခဲ့ေသာ္လည္း မည္သည့္ျပႆနာမွ မေပၚခဲ့ေၾကာင္း ေျပာသည္။

သုိ႔ေသာ္ ၿပီးခဲ့သည့္ကာလက စက္ေလွတစ္စီးအတြင္း လူသတ္မွႈျဖစ္ရာမွ ျမန္မာ့မူးယစ္ေဆးဝါး ကုန္ကူးမႈ သမိုင္း၌ ပမာဏအမ်ားဆံုး ဘိန္းျဖဴဖမ္းဆီးမႈႀကီး ေပၚေပါက္ခဲ့ၿပီး အဆုိပါအမႈသည္လည္း

မူးယစ္အဖဲြ႕မ်ားက စံုစမ္း၍႔ ရျခင္းမဟုတ္ဘဲ လူသတ္မႈေၾကာင့္ မီးခိုးႂကြက္ေလွ်ာက္ ေပၚသြားသည့္ အမႈျဖစ္သည္ဟုလည္း အဆုိပါ အရာရွိက ေျပာသည္။

၎က “မိမိတို႔ မူးယစ္အထူးအဖဲြ႕ေတြဆိုတာ ေအာက္ေျခ မူးယစ္ေဆးဝါး သံုးစဲြသူေတြေလာက္ကိုသာ ဖမ္းဆီးႏိုင္ၿပီး က်န္တာေတြကေတာ့ အထက္က အမိန္႔မေပးရင္ ဘာမွ လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိေၾကာင္းလည္း” ဆက္ေျပာသည္။

ယခုျပႆနာမွာ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ မတည့္မႈျပႆနာက စၿပီး ဖမ္းဆီးရသည္အထိ ျဖစ္သြာျခင္း

ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ယခင္ ေအးရွားေဝါလ္ ဆိပ္ကမ္းကေန ဘိမ္းျဖဴပမာဏ မည္မွ် ထြက္သြားသည္ကို မည္သူမ်ွ မသိႏိုင္ေၾကာင္း စသျဖင့္ ရွင္းျပသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

118

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္အတြင္း ျမန္မာျပည္တြင္း၌ ဖမ္းဆီးရမိသည့္ မူးယစ္ေဆးဝါး ပမာဏသည္

ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္မ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ပါက နည္းပါးေၾကာင္း အစိုးရ၏ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ားအရ သိရသည္။

ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းျပၿပီး နအဖက ရခုိင္ျပည္နယ္စည္႐ုံး

မင္းႏုိင္သူ/ ၂၉ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/news/January_09/29-1-09a.php ရခုိင္ျပည္နယ္ေဒသဖြ႔ံၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ေပးမည္ဆုိေသာ နအဖ၏ ေျပာဆုိမႈသည္ ၂၀၁၀ အႀကိဳစည္း႐ုံးမႈတခုသာျဖစ္ၿပီး အစစ္အမွန္မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။

ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္းရွိ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ေန႔ခင္း လွ်ပ္စစ္မီးလုံး၀မရဘဲ ညပုိင္းတြင္လည္း ညေန (၇) နာရီမွ

(၁၀) နာရီထိသာ လွ်ပ္စစ္မီးရရွိေနမႈကုိ (၁၆) ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာျမင့္စြာ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားခဲ့ၿပီး ယခုမွ အပူတျပင္း တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္မ်ား ခ်ျပေနျခင္းမွာ ေရြးေကာက္ပြဲအႀကိဳ စည္း႐ုံးမႈတခုသာျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ဆုိသည္။

“ဦးဇင္းတုိ႔ကေတာ့ မယုံပါဘူး။ ဒါေတြက သူတုိ႔ စည္း႐ုံးေရးလုပ္ေနၾကတာေပါ့။ စက္တင္ဘာ

အေရးအခင္းမွာလည္း ရခုိင္က တက္တက္ႂကြႂကြ လႈပ္ရွားခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ ရခုိင္ဒီခ်ဳပ္ကလည္း အေျခခံဥပေဒကို မေထာက္ခံဘူးလို႔ေျပာထားေတာ့ သူတုိ႔ ေဒသခံေတြကုိ လာစည္း႐ုံးေနတာေပါ့။ မီးမလာတာ ၾကာလွေပါ့။ ဦးဇင္းတုိ႔ စာသင္သားေတြဆုိ ေန႔ဆြမ္းစားၿပီးတာနဲ႔ စာ၀ါတက္ၾကရတာ။

တျခားၿမိဳ႕ေတြမွာလုိ ညပုိင္းစာ၀ါ မပုိ႔ခ်ႏုိင္ဘူးေလ။ မီးမွမရတာကုိး။ စာက်က္စာအံစရာရွိလည္း ေန႔ခင္းမွပဲ လုပ္ၾကရတယ္။ စစ္ေတြၿမိဳ႕က ျပည္နယ္ၿမိဳ႕ေတာ္ဆုိေပမယ့္ တျခားျပည္နယ္ၿမိဳ႕ေတြထက္စာရင္ အမ်ားႀကီး အဆင့္အတန္း နိမ့္တယ္” ဟု စစ္ေတြသံဃာေတာ္တပါးက မိန္႔သည္။

စစ္ေတြၿမိဳ႕ေပၚရွိ ရပ္ကြက္အခ်ဳိ႕တြင္ စပါးခြံျဖင့္ လွ်ပ္စစ္ထုတ္လုပ္မႈမွ ရယူသုံးစြဲေနၾကရၿပီး တယူနစ္လွ်င္

(၄၀၀) က်ပ္ႏႈန္းေပးေဆာင္ေနၾကရေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။ စစ္ေတြ-ရန္ကုန္သြားကားလမ္းမွာ လည္း ပ်က္စီးေနၿပီး ျပဳျပင္ေပးမႈမရွိေၾကာင္း သိရသည္။

စစ္ေတြၿမိဳ႕သုိ႔ နအဖ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဇန္န၀ါရီ (၂၄) ရက္တြင္ သြားေရာက္ခဲ့ရာ အစုိးရ၀န္ႀကီး အမ်ားအျပား လိုက္ပါသြားခဲ့ၾကရသည္။ ၎တုိ႔က စစ္ေတြတပ္နယ္ ခန္းမတြင္ ရခုိင္ျပည္နယ္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္

ရထားလမ္းေဖာက္လုပ္ေရး၊ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းမ်ား လုပ္ကုိင္ေပးသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆုိခဲ့ ၾကသည္။

စစ္ေတြၿမိဳ႕ခံတဦးက “မိမိတုိ႔ တပ္မေတာ္အစုိးရသည္တဲ့ မည္သုိ႔ပင္ အခက္အခဲရွိရွိ

စီးပြားေရးတြက္ေျခကုိက္မႈ မက္ုိက္မႈမၾကည့္ဘဲ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေရး လုပ္ေပးပါတယ္တဲ့။ ဘာလဲဗ်ာ။

အစုိးရက အစုိးရအလုပ္လုပ္ရတာကုိ ဘာေတြလာၿပီး စီးပြားေရးတြက္ေျခကုိက္တာေတြ၊ မကုိက္တာေတြ လာေျပာေနတာလဲ။ ဘယ္အစုိးရ လက္ထက္မွာမွ အိပ္မက္ေတာင္မမက္ဖူးတဲ့ စစ္ေတြ-ရန္ကုန္

လမ္းမႀကီးတဲ့။ ဆုိးလိုက္တဲ့လမ္း ရန္ကုန္ေရာက္ဖုိ႔ (၄) ညအိပ္ရတယ္။ ဒီၾကားထဲ ေလယာဥ္လက္မွတ္ခ ေစ်းတက္လိုက္ေသးတယ္” ဟု ဆုိသည္။

ရခုိင္ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၀င္တဦးကလည္း “ဒါေတြကေတာ့ လုပ္ေပးႏုိင္ရင္ ေကာင္းပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္

ျမန္မာျပည္မွာကေတာ့ လူေတြေျပာေနၾကတာ ရွိတယ္ဗ်ာ။ လွ်ပ္စစ္၀ါယာစကုိင္မိရင္ ဓာတ္မလိုက္ဘူး။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

119

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ သတင္းစာကုိင္မွ ဓာတ္လုိက္တယ္ေပါ့ေလ။ ရခုိင္မွာလည္း ဒီလိုေျပာခဲ့တာပါပဲ။ ကားလမ္းေတြ ဘာေတြ ေဖာက္တယ္ဆုိတာကလည္း သူတုိ႔စစ္မဟာဗ်ဴဟာေၾကာင့္ ေဖာက္တယ္လို႔ ျမင္တယ္။

ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ရခုိင္ျပည္နယ္ဘက္မွာ ဓာတ္ေငြ႔ပုိက္လိုင္းေတြ ရွိလာေတာ့ ဒါေတြကုိ

ကာကြယ္ဖုိ႔အတြက္က တေၾကာင္း၊ ေနာက္အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ပုိင္နက္အျငင္းပြားရတာမ်ဳိးေတြ ျဖစ္လာရင္ သူတုိ႔ စစ္တပ္ေတြ အလ်င္အျမန္ ေရြ႕လ်ားႏုိင္ေအာင္ ေဖာက္ထားတာပါပဲ။

မဟာဗ်ဴဟာလမ္းလုိ႔ပဲျမင္ပါတယ္။ ရခုိင္ျပည္သူေတြ အက်ဳိးအတြက္ ေဖာက္တယ္လို႔မျမင္ပါဘူး။

တကယ္ပဲ ေစတနာရွိတယ္ဆုိရင္ အရင္ကတည္းက လမ္းေဖာက္သင့္တာပဲဗ်ာ။ အခုက ရခုိင္ကမ္းလြန္မွာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ေတြ႕၊ ေရနံေတြ႕ၿပီဆုိမွ ထေဖာက္တာပဲ” ဟု သုံးသပ္ေျပာဆုိသည္။

အေမရိကန္ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးသစ္

တ႐ုတ္ေငြလဲႏႈန္းကိစၥအေပၚ တင္းမာ သတင္းေထာက္ ဟန္တင္ေအာင္/ ၂၈ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉

http://www.khitpyaing.org/news/January_09/28-1-09b.php အုိဘားမားအစိုးရက မစၥတာ တီေမာ္သီ ဂုိက္တ္နာကို ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္ ခန္႔လုိက္ၿပီ ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးသစ္ တီေမာ္သီ ဂုိက္တ္နာသည္ အသက္ (၄၇)

ႏွစ္သာရွိေသးသည့္အတြက္ သမၼတ အုိဘားမားႏွင့္ သက္တူရြယ္တူ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္

တ႐ုတ္အစိုးရသည္ တ႐ုတ္ယြမ္ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း မသမာသည့္နည္း (Currency Manipulation) ကုိ အသုံးျပဳထားသည့္အတြက္ အေမရိကန္အစိုးရသစ္က ဖိအားျပင္းျပင္းထန္ထန္ေပးသြားမည္ဟု ရာဇသံေပးလုိက္သည့္အတြက္ ေငြေၾကးေစ်းကြက္မ်ား တုန္လႈပ္သြားသည္။

တ႐ုတ္ကလည္း စြပ္စြဲခ်က္မမွန္ေၾကာင္း ခ်က္ခ်င္းေခ်ပေျပာဆုိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဂုိက္တ္နာ၏

စကားေၾကာင့္ တ႐ုတ္အေပၚဆက္ဆံသည့္ အေမရိကန္နည္းဗ်ဴဟာ ေျပာင္းေတာ့မည္ဟု ကမၻာက

နားလည္သြားသည္။ တ႐ုတ္ယြမ္ေငြကုိ တန္ဖုိးတက္လာေအာင္ ျမန္ျမန္လုပ္ရန္ အေမရိကန္ေပၚလစီ ဆုံးျဖတ္သူမ်ားက အေစာပုိင္းကတည္းက ဖိအားေပးခဲ့သည္။ တ႐ုတ္ယြမ္ေငြကုိ ခုိင္မာေအာင္ မလုပ္သည့္အတြက္ တ႐ုတ္စီးပြားေရးသာမက ကမၻာ့စီးပြားေရးပါ ဟန္ခ်က္ပ်က္ေနသည္ဟု ယူဆၾကသည္။

ေငြလဲႏႈန္းမသမာသည့္ ကုန္သြယ္ဘက္ တုိင္းျပည္မ်ားစာရင္းကုိ အေမရိကန္ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးဌာနက

(၆) လတႀကိမ္ ထုတ္ျပန္ေပးရသည္။ ေငြလဲႏႈန္းမသမာေၾကာင္းေတြ႕လွ်င္ အေမရိကန္ဥပေဒအရ အဆုိပါ တုိင္းျပည္ကုိ ဒဏ္ခတ္ခြင့္ရွိသည္။

တုိင္းျပည္အေတာ္မ်ားမ်ားက အေမရိကန္ေဒၚလာကုိ ျမႇင့္ထားၿပီး မိမိေငြတန္ဖုိးကုိ နည္းႏုိင္သမွ်

ခ်ေပးေလ့ရွိသည္။ တ႐ုတ္အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံအခ်ဳိ႕က ယင္းသို႔ မိမိေငြတန္ဖုိးကုိ ရွိသင့္သည္ထက္ ပုိခ်ၿပီး အေမရိကန္တင္ပို႔သည့္ ကုန္စည္မ်ားအတြက္ ေငြပံ့ပုိးေပးၿပီး အခြန္သက္သာေအာင္ ေရွာင္ျခင္းကုိ ေငြလဲႏႈန္းမသမာသည့္နည္း (Currency Manipulation) က်င့္သုံးသည္ဟု သတ္မွတ္သည္။ ထုိအခ်က္သည္ အေမရိကန္ဥပေဒႏွင့္လည္း ၿငိစြန္းသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

120

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ တ႐ုတ္က (အျခားေငြေၾကးမ်ားႏွင့္) ယြမ္ေငြလဲႏႈန္း ခ်ထားသည့္အတြက္ တ႐ုတ္

အေမရိကန္ကုန္သြယ္ေရးမွာ အေမရိကန္ဘက္က လုိေငြအမ်ားအျပားျပသည့္အျဖစ္ကုိ ေရာက္သည္။ တ႐ုတ္ႏွင့္ကုန္သြယ္ရာတြင္ ေဒၚလာသန္း (၂၀၀) ေက်ာ္ အေမရိကန္က လုိေငြျပေနသည့္အျပင္ တ႐ုတ္ဗဟုိဘဏ္တြင္ အရန္ေဒၚလာ ဘီလီယံ (၁,၀၀၀) ပုိက္မိထားသည္။

ယြမ္လဲႏႈန္းနိမ့္ေနသည့္အတြက္ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈကုိ ဆြဲေဆာင္ေသာ္လည္း

အေမရိကန္ထုတ္လုပ္သူမ်ား တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ မ၀င္ႏုိင္ျဖစ္ေနသည္။ ကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရးလည္း ကေမာက္ကမျဖစ္လာသည္ဟု ေထာက္ျပၾကသည္။

သမၼတ ဘြတ္ရွ္လက္ထက္တြင္ အေမရိကန္က တ႐ုတ္ကုိ ေငြလဲႏႈန္းကိစၥအတြက္ တင္းတင္းမာမာ

မဆက္ဆံဘဲ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသည့္နည္းျဖင့္ ေဖ်ာင္းဖ်ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္။ သို႔ေသာ္ အေမရိကန္ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးသစ္ စကားေၾကာင့္ အိုဘားမား အစိုးရသစ္သည္ တ႐ုတ္အေပၚ ခပ္တင္းတင္းကုိင္ေတာ့မည္ဟု ကမၻာက နားလည္သြားသည္။

တ႐ုတ္ႏွင့္ဆက္ဆံရာတြင္ စီးပြားေရးနည္းဗ်ဴဟာကုိ မည္သူက ဦးေဆာင္မလဲဆုိသည္မွာ

မေသခ်ာေသးသလုိ အုိဘားမားက တ႐ုတ္ကုိ မည္သို႔ အေရးယူမလဲဆုိမွာလည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မရွိေသးေပ။ သို႔ေသာ္ ေကာလာဟလ သတင္းမ်ားအရ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနကုိ ဟီလာရီက

ဦးေဆာင္ေစခ်င္သည္ဆုိ၏။ အုိဘားမားကုိယ္တုိင္ကလည္း အထက္လႊတ္ေတာ္မွာကတည္းက တ႐ုတ္ကုိ ဥပေဒေၾကာင္းအရ ခပ္တင္းတင္းကုိင္ေစလုိသူျဖစ္သည့္အတြက္ တ႐ုတ္-အေမရိကန္ စကားစစ္ထုိးပြဲ တေက်ာ့ျပန္ဦးမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရသည္။

တေန႔တည္း ဂ်ာနယ္အသစ္ (၄) ေစာင္ထြက္ NEJ/ ၂၉ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉

ဇန္နဝါရီ (၂၉) တေန႔တည္း ဂ်ာနယ္အသစ္ (၄) ေစာင္ထြက္ေပၚလာၿပီး အခ်ိဳ႕ဂ်ာနယ္မ်ား ထူးျခားမႈရွိေၾကာင္း ဂ်ာနယ္ေလာကသားမ်ားက ေျပာျပၾကသည္။

အဆိုပါ ဂ်ာနယ္မ်ားမွာ Northern Star, Popular News, Phoenix ႏွင့္ ဘုန္းေရာင္ ဂမၻီရ ရသဂ်ာနယ္တုိ႔ ျဖစ္ၾကၿပီး Northern Star ဂ်ာနယ္မွာမူ ႏိုင္ငံေရးအသားေပး ဂ်ာနယ္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ သတင္းဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာတဦးက “အစိုးရ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာနကို ဂ်ာနယ္ထုတ္ဖို႔

ေလွ်ာက္ထားသူေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ခ်မေပးဘူး။ အထူးသျဖင့္ သတင္းဂ်ာနယ္ဆိုရင္ ခ်မေပးဘူး။

ဒါေပမယ့္ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးက သေဘာက်ရင္၊ ထိပ္ပိုင္း စစ္အာဏာပိုင္ အသိုင္းအဝန္းနဲ႔ နီးစပ္ရင္၊

က်ေနာ္တို႔အေခၚ ပိုင္ရင္ေတာ့ ခ်ေပးတယ္။ ဒီေလာကမွာ သတင္းဂ်ာနယ္အသစ္ ခ်ေပးဖို႔ ေနေနသာသာ

ထုတ္ေဝေနတဲ့ ဂ်ာနယ္ကို စာမ်က္ႏွာတိုးၿပီး ထုတ္ခ်င္ပါတယ္လို႔ တင္ျပတာေတာင္ ခြင့္ျပဳခ်က္ မေပးဘူး” ဟု ေျပာသည္။

လက္ရွိ ထုတ္ေဝသည့္ ဂ်ာနယ္မ်ားအနက္ Northern Star ဂ်ာနယ္သည္ ႏိုင္ငံေရးအသားေပး ဂ်ာနယ္ျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာထားခ်က္ႏွင့္အညီ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းအရာမ်ားကို အဓိကထား ေဖာ္ျပထားသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။

ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေဖာ္ျပထားသည္ဆုိေသာ္လည္း စစ္အစိုးရႏွင့္ စစ္အစိုးရ၏ လမ္းျပေျမပံု (၇) ခ်က္ကို ေထာက္ခံသည့္ သတင္း၊ ေဆာင္းပါးမ်ား၊ အန္အယ္လ္ဒီႏွင့္ အတိုက္အခံ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

121

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ႏိုင္ငံေရးပါတီအုပ္စုမ်ားကို ႐ႈတ္ခ်၊ အပုတ္ခ်သည့္ သတင္းႏွင့္ ေဆာင္းပါးမ်ားကုိသာ ထည့္သြင္းထားေၾကာင္း သိရသည္။

အဆိုပါ ဂ်ာနယ္ကို ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာန၏ တာဝန္ေပးခ်က္အရ လာမည့္ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြ မတိုင္မီ ကာလမ်ားတြင္ ႀကံ့ဖံြ႕အသင္းအတြက္ ရည္ရြယ္၍ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ ဦးသီဟေအာင္က ေဆာင္ရြက္ၿပီး အၿငိမ္းစားဗိုလ္မႉးဝင္းတင္က ထုတ္ေဝျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ အဆိုပါ ဂ်ာနယ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဝါရင့္သတင္းစာဆရာႀကီးတဦးက ၁၉၈၈

စစ္အစိုးရအာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ပိုင္း စစ္ေထာက္လွမ္းေရး၊ ႀကံ့ဖံြ႕ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ပ်က္မ်ား

ထုတ္ေဝခဲ့ၾကသည့္ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္း မ်ားစြာ ရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ စစ္အစိုးရေကာင္းေၾကာင္း၊ အတိုက္အခံႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုအပါအဝင္ ျပည္သူမ်ား ဆိုးေၾကာင္း တဖက္သတ္ ဝါဒျဖန္႔

ေရးသားခဲ့ၾကသည့္အတြက္ စာဖတ္သူမ်ား၏ အားေပးမွႈမရဘဲ အခ်ိန္တိုအတြင္း ရပ္ဆိုင္းသြားၾကေၾကာင္း၊ ယခုလည္း ယခင္ပံုစံေဟာင္း ႏိုင္ငံေရးဂ်ာနယ္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ား၏ အားေပးမႈ မရဘဲ မၾကာမီ ရပ္ဆိုင္းသြားႏိုင္ေၾကာင္း ေဝဖန္ေျပာၾကားသည္။

Popular News ဂ်ာနယ္မွာမူ ယခင္ Popular ဂ်ာနယ္တိုက္ကပင္ ထုတ္ေဝၿပီး ပိုင္ရွင္က

ေသဆံုးသြားၿပီျဖစ္သည့္ ယခင္ နအဖ အတြင္းေရးမႉး (၃) ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဝင္းျမင့္၏ သမီး ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ဂ်ာနယ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ သတင္းဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာတဦးက စစ္အစိုးရ ျပန္ၾကားေရး

ဝန္ႀကီးဌာနက Popular News ဂ်ာနယ္ကိုလည္း လာမည့္ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြမတိုင္မီ စစ္အစိုးရကို ေထာက္ခံသည့္ ဂ်ာနယ္တေစာင္အျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ ထုတ္ေဝခြင့္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။

၎က ဆက္လက္၍ အဆုိပါဂ်ာနယ္ကုိ ဒု-ဗိုလ္မႉးႀကီးေဟာင္း ကိုကိုလွႈိင္၊ ျမသန္းစံ စသည့္ စစ္အစိုးရကို ေထာက္ခံ ဝါဒျဖန္႔ေနၾကသည့္ စစ္အရာရွိေဟာင္းမ်ားႏွင့္ ေန႔စဥ္ သတင္းစာလုပ္ခဲ့သူမ်ား

ပါဝင္လုပ္ကိုင္ေနၾကၿပီး စာေပစိစစ္ေရးကုိလည္း အလြန္ၾသဇာရွိေၾကာင္း၊ ၎တို႔ ဂ်ာနယ္တြင္

ေဖာ္ျပထားသည့္ ဆရာေမာင္ဝံသ၏ ႏိုင္ငံေရးသမားေကာင္း ျဖစ္ေျမာက္ေရး ဆိုသည့္ ေဆာင္းပါးသည္ မိမိတို႔ ဂ်ာနယ္၌ ေဖာ္ျပရန္ တင္ျပခဲ့ေသာ္လည္း ခြင့္ျပဳခ်က္မရသည့္ ေဆာင္းပါးျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ ဂ်ာနယ္က စာေပစိစစ္ေရးကို တယ္လီဖုန္းျဖင့္ အေၾကာင္းၾကားၿပီး ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံႏိုင္သည့္

တခုတည္းေသာ အခြင့္ထူးရ မီဒီယာျဖစ္ေၾကာင္း၊ Popular မွာမူ စာေပစိစစ္ေရးကို မိမိတို႔ထက္ပင္ ပိုၾသဇာရွိသည့္ကုိ ေတြ႔ရေၾကာင္း ေျပာသည္။

က်န္ဂ်ာနယ္ႏွစ္ေစာင္အနက္ Phoenix ဂ်ာနယ္သည့္ ႐ုပ္ရွင္၊ ေတးဂီတ အသားေပး ေပါ့ပ္ဂ်ာနယ္ျဖစ္ၿပီး ဘုန္းေရာင္ဂ်ာနယ္မွာမူ ဂမၻီရလိုင္း ဂ်ာနယ္ျဖစ္သည္။

စစ္အစိုးရ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာနက ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလအတြင္း ဂ်ာနယ္အသစ္ (၆) ေစာင္ႏွင့္ မဂၢဇင္းအသစ္ (၆) ေစာင္ ထုတ္ေဝခြင့္ျပဳထားေၾကာင္း အဆိုပါဌာန၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ သိရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

122

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေငြေဆာင္ကမ္းေျခ ဆုိင္ကယ္မစီးရ ဧရာ၀တီ ဒု-တုိင္းမႉး အမိန္႔ထုတ္ NEJ/ ၃၀ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉

ေငြေဆာင္ကမ္းေျခတြင္ ဆိုင္ကယ္မစီးရန္ ဧရာ၀တီတုိင္း ဒု-တုိင္းမႉးက မၾကာေသးမီက အမိန္႔ထုတ္ျပန္ထားေၾကာင္း ေငြေဆာင္မွ သတင္းရရွိသည္။

“ဆုိင္ကယ္အစီး (၁၀၀) ေက်ာ္ရွိတယ္။ ခရီးသြားဧည့္သည္ေတြက စီးမယ္ ေတာင္းဆုိတဲ့အခါ မငွားဘူးလုိ႔ ေျပာလုိ႔ရပါ့မလား။ ဧည့္သည္ေတြက သတ္မွတ္လမ္းမွာပဲ စီးပါမယ္လုိ႔ လက္မွတ္ထုိးေပးတာ မဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔ကုိ ငွားလုိက္ရင္ ကမ္းေျခမွာပဲစီးၾကတာမ်ားတယ္။ စီးပြားေရးက သိပ္ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး။ ဒီႏွစ္ဆို ပုိဆုိးတယ္။ အခု ဆုိင္ကယ္ငွားလုိ႔ အေရးယူခံရသူေတြရွိတယ္။ ကုိညီငွားလုိက္တဲ့

ဆုိင္ကယ္ဆုိပါစုိ႔။ အဲဒီဆုိင္ကယ္ကုိ ကမ္းေျခမွာ စီးတဲ့အခါ နံပါတ္ကုိ မွတ္ထားၿပီး ဒဏ္ေငြ႐ုိက္တယ္၊ တခါ႐ုိက္ရင္ (၅,၀၀၀) က်ပ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ငွားလုိ႔ရတဲ့ ပုိက္ဆံက (၃,၀၀၀) က်ပ္ကေန (၁၀,၀၀၀)

က်ပ္ထိရွိတယ္။ (၁၀,၀၀၀) က်ပ္က ရံဖန္ရံခါပဲရတယ္။ တေနကုန္နီးပါးပဲ။ အခု ဒဏ္ေငြ (၅,၀၀၀) က်ပ္ ႐ုိက္ၿပီး ေနာက္ေန႔မွာ ဧည့္သည္ကုိ ငွားမိလုိ႔ ဧည့္သည္က ကမ္းေျခမွာပဲစီးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိလုိ႔

ကမ္းေျခမွာစီးမိတာကုိ ေနာက္ထပ္ နံပါတ္မွတ္ထားၿပီး ဒဏ္႐ုိက္တယ္။ (၃) ခါ ဒဏ္႐ုိက္ၿပီး

လုိင္စင္ပါပိတ္တယ္လုိ႔ လုပ္ပစ္ေရာ” ဟု ေငြေဆာင္ကမ္းေျခတြင္ ဆုိင္ကယ္ငွားသူတဦးက ေျပာသည္။ ေငြေဆာင္ရွိ ဟုိတယ္တခု၏ မန္ေနဂ်ာက “အခုတေလာ ဆုိင္ကယ္ေတြ မေတြ႕ရဘူး။ (၁၀) စီးေလာက္ပဲ ေတြ႕ရတယ္။ မငွားရဲၾကဘူးနဲ႔ တူတယ္။ ဒီမွာ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့သူေတြကေတာ့ ေဒသအာဏာပုိင္ေတြ၊

ဟုိတယ္ေကာ္မတီေတြရယ္ေပါ့။ ဒီမွာက နယ္က်ဥ္းတဲ့အတြက္ ဘယ္နံပါတ္၊ ဘယ္သူ႔ဆုိင္ကယ္ဆုိတာ သိၿပီးသား၊ လႈပ္လုိ႔မရဘူး” ဟု ေျပာသည္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ ပထမပတ္က ေငြေဆာင္သို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့သူတဦးက “ဒီကမ္းေျခက ေခ်ာင္းသာလုိမဟုတ္ဘူး။ အရမ္းကုိ ရွည္တယ္။ အစအဆုံးသြားဖုိ႔ ဆုိင္ကယ္ကုိ ငွားရမယ္။ အခု

ဆုိင္ကယ္သမားေတြဟာ မငွားရဲဘူး။ ကမ္းေျခမွာမဟုတ္ဘဲ အျခားေနရာမွာ စီးမယ္ဆုိမွ ငွားမယ္တဲ့။ ေငြေဆာင္မွာ ဆုိင္ကယ္စီးရတာလည္း အရသာတမ်ဳိးပဲ။ အခု မစီးရေတာ့ဘူး” ဟု ေျပာသည္။ ၎ကမ္းေျခတြင္ ဆုိင္ကယ္မစီးရဟု အမိန္႔ထုတ္ျခင္းမွာ ဧည့္သည္မ်ားကုိ

အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစသည္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္တခုတည္းသာျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ “ႏုိင္ငံျခားသားေတြက တိတ္ဆိတ္ၿပီး အနားယူေနခ်ိန္မွာ ဆုိင္ကယ္သံေၾကာင့္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုလုိလုပ္တာလုိ႔ သိရတယ္” ဟု ေငြေဆာင္ဟုိတယ္ ပုိင္ရွင္တဦးက ေျပာသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဆုိင္ကယ္ ငွားရမ္းစီးၾကသူမ်ားအနက္ ျပည္တြင္းဧည့္သည္မ်ား ပုိမ်ားၿပီး ျပည္ပဧည့္သည္မ်ားလည္းရွိေၾကာင္း သိရသည္။

ေငြေဆာင္ကမ္းေျခမွာ (၉) မုိင္ေက်ာ္ရွည္ၿပီး အပုိင္း (၁) တြင္ (၅) မုိင္ခန္႔ႏွင့္ အပုိင္း (၂) တြင္ (၄) မုိင္ေက်ာ္ရွည္ကာ ၎ (၂) ခုၾကားတြင္ ေငြေဆာင္ရြာ တည္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

123

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေ႐ြးေကာက္ပြဲကုိ မြန္ႏုိင္ငံေရးပါတီႀကီးမ်ား မေထာက္ခံ မြန္ျပည္သစ္ကုိ လက္နက္မခ်ခုိင္းရန္ တုိင္းမႉးအာမခံ ၀ီရ / ၃၀ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉

ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က စစ္အစုိးရ အတည္ျပဳခဲ့ေသာ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကုိ

ထပ္မံျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္ျခင္းမ်ား မလုပ္ေဆာင္ပါလွ်င္ ၎တုိ႔ႀကီးမႉးက်င္းပမည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ လက္နက္ကုိင္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕အစည္းႀကီးတဖြဲ႕ျဖစ္သည့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ အပါအဝင္

မြန္တုိင္းရင္းသားကုိယ္စားျပဳ ႏုိင္ငံေရးပါတီတုိ႔က ပူးေပါင္းပါဝင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ယခုလ (၁၇) ရက္ေန႔က က်င္းပၿပီးစီးခဲ့ေသာ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ၏ သတၱမအႀကိမ္ေျမာက္ ပါတီညီလာခံ၌ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ရာတြင္ မြန္ျပည္သူတုိ႔အတြက္ အက်ဳိးရွိသည့္

ေရြးေကာက္ပြဲ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ မိမိပါတီအေနျဖင့္ ဝင္ေရာက္အေရြးခံမည္ မဟုတ္ေၾကာင္း

ပါတီေျပာခြင့္ရပုဂၢဳိလ္ ႏုိင္ငံျခားမဟာမိတ္ဆက္ဆံေရး႐ုံး တာဝန္ခံ ႏုိင္ေအာင္မေငးက ေျပာသည္။ ၎က “က်ေနာ္တုိ႔ပါတီက ဒီအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကုိ ျဖည့္စြက္တာေတြ၊ ျပင္ဆင္တာေတြ

အဆုိျပဳတာလည္း နအဖတုိ႔က လ်စ္လ်ဴ႐ႈခဲ့တယ္၊ ပယ္ခ်ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီဥပေဒမူၾကမ္းဟာ

မြန္ျပည္သူေတြအတြက္ အက်ဳိးမ႐ွိဘူးလုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ သုံးသပ္ေဆြးေႏြးၾကၿပီး ပါတီရဲ႕ညီလာခံမွာ

ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ေရး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ ခ်ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ နအဖ အေနနဲ႔ အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကုိ

ျပင္ဆင္သင့္တာေတြ ျပင္ဆင္ေပးမယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ပါတီက ဒါကုိ ျပန္စဥ္းစားေပးမယ္” ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။

မြန္ျပည္သစ္ပါတီသည္ တုိင္းရင္းသားအခြင့္အေရးအတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံ စစ္အစုိးရအဆက္ဆက္ႏွင့္ (၃၆) ႏွစ္ၾကာ စစ္ခင္းေတာ္လွန္ခဲ့ၿပီး ႏုိင္ငံေရးျပႆနာမ်ားကုိ ႏုိင္ငံေရးနည္းအရ ေျဖရွင္းရန္ လြန္ခဲ့ေသာ (၁၄)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

124

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ႏွစ္ခန္႕က အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားသည့္ အင္အားႀကီး တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ၿပီး ၎တုိ႔၏ လက္ေအာက္ခံ မြန္အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ကုိလည္း

စစ္အစုိးရလက္ေအာက္ခံတပ္အျဖစ္ ဝင္ေရာက္ခုိင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ လက္နက္ခ်ခုိင္းသည္ျဖစ္ေစ လက္ခံလိမ့္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ၎တုိ႔၏ ညီလာခံမွ ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။

၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အမတ္ (၅) ေနရာ အႏုိင္ရရွိခဲ့သည့္

မြန္အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ကလည္း မြန္ျပည္သစ္ပါတီ၏ ယင္းဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ ေထာက္ခံအားေပးၿပီး

အကယ္၍ နအဖအေနျဖင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္မီ သုံးပြင့္ဆုိင္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးၿပီး ဥပေဒမူၾကမ္း

အသစ္တစ္ရပ္ ျပန္လည္ေရးဆြဲမည္ဆုိပါက ပူးေပါင္းပါဝင္ မည္ဟု အဖြဲ႕၏ ဒု-ဥကၠ႒ ျဖစ္သူ ႏုိင္ေငြသိမ္းက ေခတ္ၿပဳိင္သုိ႕ ေျပာၾကားသည္။

“မြန္ျပည္သစ္ပါတီရဲ႕ ယခုလုိ ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ေရး ရပ္တည္ခ်က္ကုိ ႀကဳိဆုိတယ္။ ဒီ ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒမူၾကမ္းကုိ မသုံးဘဲ ဥပေဒမူၾကမ္းအသစ္တရပ္အတြက္ တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔၊

ဒီမုိကေရစီအင္အားစုေတြနဲ႔ နအဖတုိ႔က ေဆြးေႏြးၿပီး ျပန္လည္ေရးဆြဲၾကရင္ က်ေနာ္တုိ႔အဖြဲ႕ကလည္း

ဝင္ေရာက္ပူးေပါင္းမယ္။ ဒီ ၂၀၀၈ ဥပေဒမူၾကမ္းကုိ မျပင္ဆင္သေရြ႕ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔လည္း ၂၀၁၀ မွာ ဝင္ေရာက္အေရြးခံမွာ မဟုတ္ဘူး” ဟု ေျပာၾကားသည္။

ထုိ႔အတူ မြန္အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ (လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ) ႏွင့္

မြန္သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္တုိ႔ကလည္း မြန္ျပည္သစ္ပါတီ၏ ရပ္တည္ခ်က္ကုိ

ႀကဳိဆုိေထာက္ခံၾကေသာ္လည္း ယင္းရပ္တည္ခ်က္သည္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ ႏွင့္ စစ္အစုိးရအၾကား အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီမႈ ပ်က္ျပယ္သြားႏုိင္ေသာေၾကာင့္ စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကေန သည့္ ျပည္သူအမ်ားစုလည္း ရွိၾကေၾကာင္း သိရသည္။

မြန္ျပည္သူတုိ႔၏ ေလးစားၾကည္ညိဳျခင္း ခံရေသာ မြန္ျပည္နယ္မွ ဆရာေတာ္တပါးကမူ

“မြန္ျပည္သစ္ပါတီရဲ႕ ယခုလုိရပ္တည္ခ်က္ကုိ ေထာက္ခံတယ္။ ဒါေပမယ့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ပ်က္သြားတဲ့အထိ ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြား၊ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးလုပ္ငန္းေတြနဲ႔

အေျခခံပညာေရးဆုိင္ရာ အခြင့္အေရးေတြကုိေတာ့ ျပန္လည္ဆုံး႐ႈံးမွာ ေသခ်ာတယ္” ဟု မိန္႕ၾကားသည္။ သုိ႔ေသာ္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီကမူ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကုိ မိမိတုိ႔ပါတီဘက္မွ အရင္ ဖ်က္ဆီးရန္

အစီအစဥ္မရွိေၾကာင္းႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကုိ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းသြားရန္ ႏွစ္ဖက္စလုံးတြင္ တာဝန္ရွိေၾကာင္း ႏုိင္ေအာင္မေငးက ေျပာၾကားသည္။

၎က ဆက္လက္၍ “က်ေနာ္တုိ႕ေပၚလစီ(မူဝါဒ)က မြန္လူမ်ဳိးေတြအတြက္ အာမခံခ်က္ တခုခု မရမခ်င္း လက္နက္ မဖ်က္သိမ္းဘူး၊ လက္နက္မခ်ဘူး၊ ပါတီကုိ အဖ်က္သိမ္းမခံဘူး။ စစ္အစုိးရဘက္က

လက္နက္ဖ်က္သိမ္းခုိင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လက္နက္ခ်ခုိင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဖိအားေပးလာရင္ အျခားမြန္အဖြဲ႕အ စည္းေတြနဲ႔ မြန္သံဃာေတာ္ေတြ၊ မြန္ျပည္သူလူထုေတြဆီက အႀကံဥာဏ္ေတြကုိ ေတာင္းခံၿပီး အဲ့ဒီအေပၚမွာ အေျခခံၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ပါတီက ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်မယ္” ဟု ေျပာၾကားသည္။

မြန္ျပည္သစ္ပါတီအား လက္နက္ခ်ရန္၊ လက္နက္အပ္ရန္ ဖိအားေပးမည္မဟုတ္ေၾကာင္း

အေရွ႕ေတာင္တုိင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ သက္ႏုိင္ဝင္းက ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလတြင္းက ယင္းပါတီႏွင့္ ေနာက္ဆုံးေတြ႕ဆုံခဲ့စဥ္က ကတိေပးခဲ့ေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

125

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အပစ္ရပ္တုိင္းရင္းသားပါတီအသုိင္းအဝန္းမ်ားမွ လာေသာသတင္းအရ ၎တုိ႔ေတာင္းဆုိေနေသာ

အခြင့္အေရးတုိ႔ကုိ ေနာက္တက္လာမည့္ အစုိးရတြင္သာ တင္ျပၾကရန္ လက္ရွိစစ္အစုိးရက ျပန္လည္

အေၾကာင္းျပန္ခဲ့သည္ကုိ ေထာက္႐ႈျခင္းျဖင့္ စစ္အစုိးရအေနျဖင့္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကုိ ဤအတုိင္း ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းသြားရန္ ဆႏၵရွိေၾကာင္းႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ကုိ မဖ်က္ဆီးလုိေၾကာင္း ဆုိၾကသည္။

မြန္ျပည္သစ္ပါတီသည္ စစ္အစုိးရ ႀကီးမႉးက်င္းပေသာ အမ်ဳိးသားညီလာခံသုိ႔ ဗဟုိေကာ္မတီဝင္အဆင့္ တက္ေရာက္ခဲ့ရာမွ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ကစ၍ ေလ့လာသူအဆင့္သာ ဆက္လက္ေစလႊတ္ခဲ့သည္။

စုလြတ္ေျမာက္ေရး

လူထုအားနဲ႔ေထာက္ခံဖုိ႔ အန္အယ္လ္ဒီ တုိက္တြန္း လက္ဖက္ရည္၀ိုင္းမွ လူစုလူေ၀းနည္း ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေထာက္ခံၾက (ဦး၀င္းတင္)

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရး အန္အယ္လ္ဒီ၏

ေတာင္းဆုိခ်က္ကုိ လူထုတရပ္လုံးက အင္တုိက္အားတုိက္ ေထာက္ခံၾကရန္ အန္အယ္လ္ဒီက ပန္ၾကားထားသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

126

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရးကိစၥကုိ လူထုအားႏွင့္ ေထာက္ခံၾကရန္ အန္အယ္လ္ဒီက တုိက္တြန္းသည္မွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္သည္။

အထူးသျဖင္ ကုလအထူးကုိယ္စားလွယ္ ဂမ္ဘာရီ မလာခင္ ရက္ပုိင္းအလုိတြင္ လူထုႀကီးအား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရး ေထာက္ခံရန္

တုိက္တြန္းသည့္အတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ျဖစ္သည္ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံအခ်ဳိ႕က ေျပာသည္။ လူထုက ေထာက္ခံရာတြင္ လက္ဖက္ရည္၀ုိင္းမွာ ေထာက္ခံစကားေျပာသည့္ အနိမ့္ဆုံးအဆင့္မွသည္

လူစုလူေ၀းျဖင့္ ေထာက္ခံသည့္နည္း စသျဖင့္ နည္းမ်ိဳးစုံ အဆင္ေျပသကဲ့သုိ႔ ေထာက္ခံႏုိင္ေသာ္လည္း

မည္သို႔ေထာက္ခံရမည္ဟု တိတိက်က် လမ္းၫႊန္ရန္ အန္အယ္လ္ဒီအတြက္ အေျခအေနမေပးေသးဟု အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ ဦး၀င္းတင္က ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ေျပာသည္။

လူထုဘက္က မည္သို႔ ေထာက္ခံသင့္ေၾကာင္း ဗကပ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ရဲေဘာ္ဖုိးသံေခ်ာင္းအား ေခတ္ၿပိဳင္ကေမးရာ “ဒါဟာလူထုႀကီးရဲ႕ဆႏၵနဲ႔လည္းအညီျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူထုအေနနဲ႔ အခါအခြင့္သင့္ေတာ္တိုင္း ဒါကို ေထာက္ခံေၾကာင္း ေဖာ္ျပသင့္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ တခုကို အတည္ျပဳေတာ့မယ္ဆိုရင္ အစိုးရေတြဟာ ဖမ္းဆီးထားတဲ့

ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္တဲ့ဓေလ့၊ အစဥ္အလာရွိပါတယ္။ နအဖက သူတို႔ တကယ္တမ္း

သေဘာထားႀကီးေၾကာင္း၊ ဒီမိုကေရစီကို လိုလားေၾကာင္း ေဖာ္ျပခ်င္ရင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို

လႊတ္ေပးရပါမယ္။ အခု အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ေတာင္းဆိုတာဟာ က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္႐ံုမက အခ်ိန္အခါနဲ႔လည္း ကိုက္ညီပါတယ္။ နအဖဟာ ဒီေတာင္းဆိုခ်က္ကို မသိက်ိဳးႏြံမျပဳဘဲဲ လ်င္ျမန္တိက်စြာ အေျဖေပးသင့္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရး အန္အယ္လ္ဒီ၏

ေတာင္းဆုိခ်က္ကုိ လူထုသာမက ျပည္ပအတုိက္အခံအဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးကလည္း တၿပိဳင္တည္း ၀ုိင္း၀န္းေထာက္ခံၾကမည္ ဆုိလွ်င္ ၀မ္းသာပါေၾကာင္း ဦး၀င္းတင္က ေျပာသည္။

၂၀၀၄ ခုႏွစ္ကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရး

လူထုေထာက္ခံလက္မွတ္စုေဆာင္းေရး အန္အယ္လ္ဒီက ႏႈိးေဆာ္ခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာစစ္အစိုးရ အာဏာပုိင္မ်ားက အမ်ိဳးမ်ိဳးေႏွာင့္ယွက္ခဲ့သည္။NEJ / ၃၀ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

127

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

မန္း၀င္းေမာင္ အတၳဳပၸတၱိ အပိုင္း (၈) မွတ္စုမွတ္တမ္း ဇန္န၀ါရီ ၃၀၊ ၂၀၀၉ http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=3196&Itemid=1 ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕ႏွင့္

ညဘက္မွာလည္း

မႏၱေလးကားလမ္းေပၚတြင္

လုိက္လံ

ပစ္ခတ္ေၾကာင္း

အဂၤလိပ္

ပ်ဥ္းမနားမွာ

ေလယာဥ္ပ်ံမ်ားက

ေနစဥ္

ေန႔တြင္မကဘဲ

ၾကားသိရပါတယ္။

ညဘက္

သြားေသာအခါ မီးထုိးၿပီး သြားရပါသျဖင့္ မီးထုိးထားေသာ ကားကုိ လုိက္လံပစ္ခတ္ျခင္း ျဖစ္တယ္။ ဤကဲ့သုိ႔ ပစ္ခတ္ျခင္းေၾကာင့္ ေသေၾက ပ်က္စီးၾကေၾကာင္းလည္း သိရွိရပါတယ္။

ဒီသတင္းကုိ ၾကားသိထားရသျဖင့္ ညေနဘက္ ပါပါတုိ႔ ဆက္လက္ ခရီးထြက္ေတာ့ သတိ ဝီရိယ

ထားၿပီး သြားရပါတယ္။ ျဖည္းျဖည္းသြားၿပီး မီး ထုိးတလွည့္၊ မထုိးတလွည့္ သြားရပါတယ္။ မိတၴိီလာ ေရာက္ေတာ့ ဗုိလ္ႀကီး တင္ထြန္းဟာ ေတြ႔စရာရွိတဲ့ လူေတြနဲ႔ ဝင္ေတြ႔ၿပီး ဓာတ္ဆီရွာရတာနဲ႔ နည္းနည္း ၾကာသြားပါတယ္။

ေနာက္ ခရီးဆက္လက္ထြက္ခြာသြားရာ ေက်ာက္ဆည္ မေရာက္မီ မုိးလင္း၍ ေဒၚက်င္ဆုိင္

ဆန္စက္မွာ

ဝင္ေရာက္

ရပ္နားပါတယ္။

ပါပါတုိ႔

ရန္ကုန္မွ

ထြက္လာစဥ္

ခရီးႀကဳံသျဖင့္

ေက်ာက္ဆည္အထိ လုိက္ရန္ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရး ရဲေမတေယာက္ ပါလာပါတယ္။ သူ႔ အႀကံေပးခ်က္အရ ေဒၚက်င္ဆုိင္ ဆန္စက္မွာ ဝင္ေရာက္ ရပ္နားျခင္း ျဖစ္တယ္။ ညေနဘက္မွာ ပါပါတုိ႔ ဆက္လက္ ခရီးထြက္ခြာသြားရာ မႏၱေလးသုိ႔ ေခ်ာေမာစြာ ေရာက္ရွိသြားပါတယ္။

မႏၱေလးမွ ျမစ္ႀကီးနား မႏၱေလးေရာက္ေသာအခါ

ဗုိလ္ႀကီးတင္ထြန္းက

ပါပါတုိ႔ကုိ

အိမ္တအိမ္မွာ

သြားေရာက္ပုိ႔ထားပါတယ္။ ပါပါမွတ္မိသေလာက္ ႐ုံးေတာ္ႀကီး ရပ္ကြက္ရွိ အိမ္တအိမ္မွာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီအိမ္မွာ အေစာင့္တေယာက္ထဲ ရွိပါတယ္။ ႐ုံေတာ္ႀကီးရပ္ကြက္အိမ္မွာ ေနစဥ္ညတိုင္း ဗုိလ္ႀကီး တင္ထြန္းလာၿပီး

ေရွ႕ဆက္လက္သြားမည့္

ခရီးစဥ္ကုိ

ေဆြးေႏြးပါတယ္။

တေပခြဲပတ္လည္ရွိ

ပုိးဖ်င္အဝါေရာင္ေပၚမွာ ပုံႏွိပ္႐ုိက္ထားတဲ့ အထက္ ဗမာျပည္ ေျမပုံကုိပါ ယူလာတယ္။ ကသာဘက္

အဂၤလိပ္ တပ္မဟာမွ ဝင္းဂိတ္တပ္သားမ်ား ဂ်ပန္ေနာက္ေၾကာင္း ေလထီးျဖင့္ ဆင္းလာစဥ္ တုိက္ပြဲတခုမွ ရထားေသာ ေျမပုံလုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ေျမပုံဟာ အေသးစိတ္ျဖစ္ၿပီး ေရစုိေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိလုိ႔ သိရပါတယ္။ ႐ုံေတာ္ႀကီးရပ္ကြက္ အိမ္မွာ ေလးငါးရက္ၾကာ ေနၿပီး ဗုိလ္မွဴးဗထူး အေျမာက္တပ္သုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ ေနထုိင္ၾကတယ္။ ဗုိလ္မွဴးဗထူးတပ္သုိ႔

ေရာက္ေသာအခါ

ဗုိလ္မွဴးကုိယ္တုိင္

ေနရာထုိင္ခင္း

စီစဥ္ေပးတယ္။

ပါပါတုိ႔ကုိ တဲတန္းလ်ား သပ္သပ္ တလုံး ေပးထားတယ္။ စားခ်ိန္မွာ ရဲေဘာ္တေယာက္ စားစရာေတြ

လာပုိ႔ေပးတယ္။ ေရွ႕ဆက္ရမယ့္ခရီးကုိ စီစဥ္ေနဆဲျဖစ္၍ ဗုိလ္မွဴး ဗထူးတပ္မွာပဲ ေနထုိင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပါပါတုိ႔က ဘီဒီေအ ယူနီေဖာင္းဝတ္ထားေသာ္လည္း ဂ်ပန္စစ္ေရးျပနည္း မသိ နားမလည္တ့ဲအတြက္

ဗုိလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္းက သင္ၾကား ျပသေပးတယ္။ ခ်ီတက္ လမ္းေလွ်ာက္နည္း၊ ေသနတ္ကုိင္တြယ္နည္း၊ အေလးျပဳနည္း၊

အစရွိသည္တုိ႔

ျဖစ္ပါတယ္။

ဗုိလ္မွဴးဗထူးတပ္မွာ

ေနစဥ္

တနဂၤေႏြေန႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

ပါပါႏွင့္

128

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဦးေက်ာ္ရင္္ေအာင္ ပင္လယ္ရြာကုိ အလည္သြားတယ္။ ပါပါ ျမင္းေမြးျမဴေရးဌာနမွာ အလုပ္လုပ္စဥ္ သိကၽြမ္းခဲ့ေသာ ဦးကင္းထံ သြားရန္ ျဖစ္တယ္။

အိမ္ရွင္မက ႀကိမ္းေမာင္း ဆဲဆုိရင္း ေယာင္းမနဲ႔ ဂ်ပန္ကုိ ႐ုိက္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းကုိ ေတြ႔ရျခင္းအားျဖင့္ ဂ်ပန္ေတြဟာ ဘုန္းကံ နိမ့္ေနၿပီ လုိ႔ ပါပါတုိ႔ ေကာက္ခ်က္ ခ်လုိက္တယ္။

ဦးကင္းဟာ ျမင္းေမြးျမဴေရးနဲ႔ သားစပ္ေရး စခန္းသုံးခုအနက္ မႏၱေလး စခန္းကုိ အုပ္ခ်ဳပ္တ့ဲ

အရာရွိျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ျမင္းေမြးျမဴေရး စခန္းဟာ ေအာင္ပင္လယ္မွာ ရွိပါတယ္။ ဦးကင္းဟာ ပါပါ့ကုိ ေတြ႔ေတာ့ အံ့အားသင့္တယ္။ ပါပါလည္း စစ္ထဲဝင္တဲ့ အေၾကာင္း ဗုိလ္ဗထူး တပ္မွာ ေရာက္ေနတဲ့ အေၾကာင္း

ေျပာျပတယ္။

ပါပါတုိ႔သြားတာ

အရပ္ဝတ္

အရပ္စားနဲ႔

ျဖစ္တ့ဲအတြက္

မႏၱေလးေရာက္လာတဲ့အေၾကာင္း ဦးကင္း မေမးမီ ပါပါ ႀကိဳတင္ ေျပာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ပါပါတုိ႔ သြားတာ မနက္ပုိင္းျဖစ္ေတာ့ ထမင္းစားၿပီးမွ ျပန္ဖုိ႔ ဦးကင္းက ေျပာပါတယ္။

သူ႔ ျမင္းေမြးျမဴေရးျခံ သြားၾကည့္ေတာ့ ျမင္းေတြဟာ နာမက်န္းျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ေကာင္ သုံးေကာင္

ေသသြားတဲ့ အေၾကာင္း သူေျပာျပတယ္။ ရန္ကုန္ ျမင္းေမြးျမဴေရးစခန္းမွာလုိ ျမင္းသား စားခ်င္တာနဲ႔ ျမင္း နာမက်န္းျဖစ္ၿပီး ေသတာလား လုိ႔ ပါပါက သူ႔ကုိ ရယ္စရာအျဖစ္ ေျပာေသးတယ္။ သူ႔ဆီမွာ ထမင္းစားၿပီး

မြန္းလြဲပုိင္းမွာ ပါပါတုိ႔ ျပန္လာတယ္။ ပါပါတုိ႔ ျပန္လာေတာ့ လမ္းေပၚ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ဂ်ပန္စစ္သားတစု မႏၱေလးဘက္ လမ္းေလွ်ာက္ ျပန္တာ ေတြ႔ရတယ္။ ခဏေန ဂ်ပန္ေတြက 'ရွီေကာကူ၊ ရွီေကာကူ' လုိ႔ ေအာ္ရင္း လမ္းေဘး ဆင္းေျပးၿပီး ဝပ္ေနၾကတယ္။ ပါပါတုိ႔လည္း အံ့အားသင့္ၿပီး ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္

ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ ပါပါတုိ႔က ဟုိၾကည့္ ဒီၾကည့္နဲ႔ ေကာင္းကင္မွာ ကုိယ္ထည္ ႏွစ္ခုရွိတဲ့ မဟာမိတ္ စစ္ေလယာဥ္ပ်ံ သုံးစင္း ေတြ႔ေတာ့ ဂ်ပန္ေတြဟာ ေလယာဥ္ပ်ံေတြ႔လုိ႔ ထြက္ေျပးတယ္ ဆုိတာ သိရတယ္။ (ေလယာဥ္ပ်ံဟာ ဂ်ပန္လုိ ရွီေကာကူလုိ႔ ေခၚပါတယ္။)

မႏၱေလးမွ ေန၍ ဆက္ရန္ခရီးမွာ ႏွစ္လမ္းရွိပါတယ္။ တလမ္းက ကေလးဝဘက္ျဖစ္ၿပီး တလမ္းက

ျမစ္ႀကီးနားဘက္ ျဖစ္တယ္။ ျမစ္ႀကီးနားဘက္လမ္းဟာ အဆင္ပုိေျပမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဗုိလ္မွဴး ဗထူးတုိ႔က

ျမစ္ႀကီးနားလမ္းကုိ ေရြးခ်ယ္လုိက္တယ္။ ျမစ္ႀကီးနားဘက္ သြားမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကသာ၊ ျမစ္ႀကီးနား ေဒသကုိ ကၽြမ္းက်င္တဲ့လူ လုိလာပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ပါပါ ျမစ္ႀကီးနား စစ္ေျပးဘဝမွာ သိရွိခဲ့တဲ့ ကုိလွေဖဟာ ဗုိလ္မွဴး ဗထူးတပ္မွာ

ဗုိလ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ကုိလွေဖဟာ ပါပါ စစ္ေျပးအျဖစ္ ျမစ္ႀကီးနားမွာအတူ ေနခဲ့တဲ့ ဦးစက္ဝမ္ရဲ႕ ညီ

ျဖစ္ပါတယ္။ ပါပါ ျမစ္ႀကီးနားဘက္ကုိ သြားမွာ ျဖစ္ေတာ့ ဗုိလ္လွေဖကုိ ေခၚသြားဘုိ႔ ဗုိလ္မွဴးဗထူးက

သေဘာတူ ခြင့္ျပဳတယ္။ ၎ျပင္ ကသာေဒသကုိ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ စစ္သား ရဲဲေဘာ္ေမာင္ေက်ာက္ကုိပါ လုိက္ဖုိ႔ တာဝန္ ေပးပါတယ္။

၁၉၄၄ ခု၊ ေအာက္တုိဘာလ (၉) ရက္ေန႔ နံနက္မွာ ပါပါတုိ႔ လူစု မႏၱေလးမွ စတင္

ခရီးထြက္ပါတယ္။

ရန္ကုန္မွ

မူလလူစုအျပင္

ေနာက္တုိးအျဖစ္

ျဖဴးမွ

ကုိေစာဟန္

(ေထာင္တြင္းကြယ္လြန္)၊ ဗုိလ္လွေဖ၊ ေမာင္ေက်ာက္တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ (ဗုိလ္လွေဖဟာ ယခု လူထု ဦးလွနဲ႔ မယား ညီအစ္ကုိ ေတာ္ပါတယ္။)

ပါပါတုိ႔ လူစုဟာ ကုိယ္စီ နာမည္ဝွက္ ရွိပါတယ္။ ပါပါ့နာမည္ဝွက္ဟာ 'ေမာင္တင္' ျဖစ္တဲ့အတြက္

တလမ္းလုံး ပါပါကုိ 'ကုိတင္' လုိ႔ ေခၚၾကပါတယ္။ မႏၱေလးမွ ထြက္စဥ္ ဗုိလ္မွဴး ဗထူးက ပါပါတုိ႔ကုိ လက္နက္ ခဲယမ္း မီးေက်ာက္ အျပည့္အစုံ ေပးပါတယ္။ ပါပါက ဒႆမ ၃၂ ပစ္စတုိ ေသနတ္၊ ယမ္းေတာင့္

ေျခာက္ေတာင့္

ရပါတယ္။

စစ္ကုိင္းဘက္ကုိ

သမၺာန္ျဖင့္

ကူးၾကတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

ညဘက္မွာ

129

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ရြာေထာင္မွ ေန၍ မီးရထား စီးၾကတယ္။ သန္းေခါင္ယံ အခ်ိန္မွာ ေရႊဘုိကုိ ေရာက္သြားတယ္။ မုိးလင္းေတာ့ ဖ်ားနာေနတဲ့ ဂ်ပန္ေတြ မီးရထားလမ္း ေဘးနားမွာ တုံးလုံး ပက္လက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔ရတယ္။ တခ်ဳိ႕လည္း ေတာင္ေ၀ွးနဲ႔ လႈပ္လီလႈပ္လ့ဲ ေလွ်ာက္ေနတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ ထူးဆန္းတဲ့

ျမင္ကြင္းဟာ က်န္းမာ သန္စြမ္းတဲ့ ဂ်ပန္ေတြက ဖ်ားနာ ခ်ိနဲ႔ေနတဲ့ ဂ်ပန္ေတြကုိ ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း

မျပဳတာဘဲ ျဖစ္တယ္။ ေန႔လယ္မွာ ပါပါတုိ႔ အနားယူတဲ့ ေနရာနဲ႔ သိပ္မေဝးတဲ့ အိမ္တအိမ္မွာ ဆူဆူညံညံ ၾကားေတာ့ ပါပါတုိ႔ သြားၾကည့္တယ္။ ဂ်ပန္တေယာက္ မီးဖုိေခ်ာင္မွာ ခူးခပ္စားမယ္ အလုပ္မွာ အိမ္ရွင္မက ႀကိမ္းေမာင္း ဆဲဆုိရင္း ေယာင္းမနဲ႔ ဂ်ပန္ကုိ ႐ုိက္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းကုိ ေတြ႔ရျခင္းအားျဖင့္ ဂ်ပန္ေတြဟာ ဘုန္းကံ နိမ့္ေနၿပီ လုိ႔ ပါပါတုိ႔ ေကာက္ခ်က္ ခ်လုိက္တယ္။

ေရႊဘုိမွ

ဂ်ပန္ေခတ္ ညဘက္မွာ ယာဥ္ရထားမ်ား သြားလာခုတ္ေမာင္းလုိ႔ ညဘက္က် ပါပါတုိ႔ မီးရထားနဲ႔ ဆက္လက္

ကန္႔ဘလူမွာလည္း ခရီးလာမ်ားကုိ

ခရီးသြားၾကတယ္။

ေရႊဘုိနည္းတူ

ဒေၾကာင္းျပဳၿပီး

ကန္႔ဘလူသုိ႔

ဂ်ပန္အနိဌာ႐ုံမ်ားကုိ

အိမ္တခ်ဳိ႕မွာ

မုိးလင္းခါနီးမွာ

ေတြ႔ရွိရပါတယ္။

ထမင္းဟင္း

အစရွိေသာ

ေရာက္သြားပါတယ္။

ကန္႔ဘလူမွာ

ခရီးသြား

စားေသာက္ဖြယ္မ်ားကုိ

ေရာင္းခ်ပါတယ္။ ပါပါတုိ႔လည္း ထမင္းဟင္း ေရာင္းတဲ့ အိမ္တအိမ္မွာ ဝင္ေရာက္ စားေသာက္ၿပီး အနားယူပါတယ္။

ျမစ္ႀကီးနားတဝုိက္မွာ ငွက္ဖ်ား အလြန္ ေပါပါတယ္။ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ ကာကြယ္တဲ့ နည္းဟာ အရက္နဲ႔ င႐ုတ္သီးစိမ္းကုိ မွီဝဲပါ' ဆုိတဲ့ စကားပဲ ျဖစ္တယ္။

ညဘက္က်

ေရာက္ရွိသြားၿပီး ဝန္းသုိၾကားမွာ

မီးရထားျဖင့္

မီးရထားသည္

ဆက္လက္ခရီးထြက္ရာ

ေတာလမ္းသုိ႔

ဆက္လက္ခရီးမထြက္ေတာ့ပါ။

မီးရထားတံတားပ်က္ေနေသာေၾကာင့္

ျဖစ္ပါတယ္။

သန္ေခါင္ယံအခ်ိန္မွာ

အေၾကာင္းမွာ

ပါပါတုိ႔လည္း

ေကာလင္းႏွင့္

မီးရထား

ေပၚက

ဆင္းကာ မီးရထားလမ္းအတုိင္း ဝန္းသုိသုိ႔ လမ္းေလွ်ာက္သြားပါတယ္။ ပ်က္ေနတဲ့ မီးရထားတံတား က်ေတာ့

လမ္းေလွ်ာက္ႏုိင္ရန္

သြားရပါတယ္။

ကုန္းေဘာင္ပဲ

ဝန္းသုိဘူတာေရာက္ေတာ့

ထုိးထားတဲ့အတြက္

လိမ့္မက်ရန္

မုိးမလင္းေသးတဲ့အတြက္

ေလးဖက္တြား

မီးရထားလမ္းေဘးမွာရွိ

ေတာင္ကုန္းကေလးေအာက္ ကားလမ္းေဘးနားမွာ အဝတ္ခင္းၿပီး ခါးဆန္႔ကာ အနား ယူၾကပါတယ္။ (ပါပါဝန္ႀကီးျဖစ္ၿပီး မီးရထားနဲ႔ ဝန္းသုိသုိ႔ ေရာက္ရွိတ့ဲအခါ အဲဒီေနရာကုိ သြားၾကည့္ပါေသးတယ္။)

နံနက္လင္းတ့ဲအခါ ရဲေဘာ္ေမာင္ေက်ာက္ အသိရွိတ့ဲ ကင္းရြာသုိ႔ ဆက္လက္ ခရီးထြက္ပါတယ္။

ကင္းရြာေရာက္တ့ဲအခါ

ေရာက္ရွိလာတဲ့အတြက္

ေမာင္ေက်ာက္အသိအိမ္မွာပဲ

ရပ္ရြာလူႀကီးမ်ား

လာေရာက္ၾကည့္႐ႈသူမ်ားလည္း ရွိပါတယ္။ ကင္းရြာမွာ

သိရွိရေသာ

တည္းခုိပါတယ္။

လာေရာက္ၾကတဲ့

သတင္းမ်ားမွာ

အျပင္

တပ္မေတာ္သားမ်ား

အထူးအဆန္း

အေမရိကန္တပ္မ်ားဟာ

ပထမ

အျဖစ္

ျမစ္ႀကီးနား

ေလယာဥ္ပ်ံကြင္းကုိ သိမ္းပုိက္ၿပီး၊ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ကုိ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေန႔ေရာညပါ ဗုံးက်ဲ တုိက္ခုိက္ၿပီးမွ သိမ္းယူႏုိင္ေၾကာင္း

အဂၤလိပ္တပ္ဟာ

ျမစ္ႀကီးနားမွ

မီးရထားလမ္းအတုိင္း၊

ေအာက္ဘက္သုိ႔

ထုိးစစ္ဆင္ရာ မုိးေကာင္းမွာ အႀကီးအက်ယ္ တုိက္ပြဲျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ အေမရိကန္တပ္က ခ်န္ေကရွိတ္ တ႐ုတ္တပ္မ်ားနဲ႔ အတူ ဗန္းေမာ္ဘက္သုိ႔ တပ္ျဖန္႔ စုံဆင္းသြားေၾကာင္း အစရွိေသာ သတင္းမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။

ဤသတင္းမ်ားကုိ ၾကားသိရလုိ႔ မူလက မီးရထားလမ္းအတုိင္း ျမစ္ႀကီးနားသုိ႔ သြားမယ့္ ခရီးစဥ္ကုိ

ဖ်က္သိမ္းၿပီး ေတာလမ္းအတုိင္း ကသာဘက္သုိ႔ သြားရန္ အစီအစဥ္ ထပ္မံလုပ္ရပါတယ္။ ကင္းရြာမွ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

130

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ကသာသုိ႔ ေတာလမ္းအတုိင္း သြားဖူးသူ ကုိခ်စ္ေမာင္ရွိေၾကာင္း သိရွိ႐၍ လမ္းျပအျဖစ္လုိက္ရန္ သူ႔ကုိ ငွားရမ္းရာ သူက သေဘာတူလက္ခံပါတယ္။

ပါပါ မႏၱေလး ဗုိလ္မွဴးဗထူးတပ္မွာ ေနစဥ္ ဗုိလ္တေယာက္ ေျပာတဲ့စကား ပါပါသြား သတိရတယ္။

'ကုိတင္ ကသာ၊ ဗန္းေမာ္၊ ျမစ္ႀကီးနားတဝုိက္မွာ ငွက္ဖ်ား အလြန္ ေပါပါတယ္။ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ ကာကြယ္တဲ့ နည္းဟာ အရက္နဲ႔ င႐ုတ္သီးစိမ္းကုိ မွီဝဲပါ' ဆုိတဲ့ စကားပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒီစကားကုိ ပါပါ ေျမ၀ယ္မက် တလမ္းလုံး နာခံသြားပါတယ္။ ပါပါတုိ႔ ေအာက္ျပည္ ေအာက္ရြာမွာေတာ့ စပ္တဲ့ င႐ုတ္သီး

တမ်ဳိးကုိ 'ကုလားေအာ္' လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ကသာဘက္မွာေတာ့ ကုလားေအာ္ င႐ုတ္သီး မရွိပါ။ စပ္တဲ့ င႐ုတ္သီးဟာ 'ကရင္ေအာ္' ပဲ ရွိတယ္လုိ႔ ေဒသခံေတြက ေျပာေတာ့ ပါပါ ရယ္ရပါတယ္။

ပါပါတုိ႔ လုိအပ္တဲ့ အစီအစဥ္ေတြ အားလုံး လုပ္ၿပီးသြားတ့ဲအတြက္ ေနာက္တေန႔ ကင္ရြာမွာ ခရီး

ဆက္ထြက္ၾကပါတယ္။ သြားရမယ့္ ေတာလမ္း ခရီး တေလွ်ာက္မွာ ဆန္ရွားပါးသျဖင့္ ဆန္ တေယာက္ တျပည္စီ ကင္းရြာမွာ ဝယ္သြားၾကပါတယ္။

ခရီး

ဂ်ပန္ေခတ္ စနစ္အရ တရြာမွ တရြာသုိ႔ ဂ်ပန္မ်ား၊ တပ္မေတာ္သားမ်ား၊ မင္းမွဳထမ္း၊ ရာထမ္းမ်ား

သြားလာေသာအခါ

ရြာသူရြာသားမ်ားဟာ

အထုပ္

အပုိးေတြ

ဝုိင္းကူ

ထမ္းေပးရတယ္။

ပါပါတုိ႔ကင္းရြာမွ စထြက္တဲ့ မနက္ ပါပါတုိ႔ အထုပ္အပုိးေတြကုိ ေနာက္တရြာအထိ လုိက္ပုိ႔မယ့္ လူေတြ ေရာက္လာတယ္။ ေခ်ာဆင့္တဲ့စနစ္ ျဖစ္လုိ႔ ေခ်ာထမ္းတယ္လုိ႔ ေခၚတယ္။ ေခ်ာထမ္းမယ့္ လူေတြ မိန္းမခ်ည္းျဖစ္ေနတာ

ေတြ႔ရေတာ့

ပါပါတုိ႔

အံ့အားသင့္ၿပီး

အားေတာင့္အားနား

ျဖစ္ေနတယ္။

ရြာသူႀကီးဟာ ပါပါတုိ႔ အားနာေနမွန္း ရိပ္မိေတာ့ သူတုိ႔ရပ္ရြာမွာ ေယာက်္ားေရာ၊ မိန္းမပါ ဒီလုိပဲ ေခ်ာထမ္းရတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ ေတာ္ပါေသးတယ္။ ကင္းရြာမွာ မီးရထားလမ္း အေရွ႕ဘက္ တမုိင္ခန္႔ပဲ ေဝးတဲ့ ေနာက္တရြာ အေရာက္မွာ တာဝန္ ၿပီးဆုံးပါတယ္။

ဒီလုိနဲ႔ တရြာဝင္ တရြာထြက္ သြားၿပီး မဲဇာျမစ္ အေရွ႕ဘက္ကမ္း ဂ်ဳံးဂ်ဳံးက်ရြာသုိ႔ ေရာက္ရွိပါတယ္။

ဂ်ဳံးဂ်ဳံးက်ရြာဟာ ရြာႀကီးတရြာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရြာကုိ ေရာက္တ့ဲ အခ်ိန္မွာ ဗုိလ္လွေဖ ေနထုိင္မေကာင္း ျဖစ္လာတယ္။ ဒီလုိေ နထုိင္မေကာင္းတဲ့အတြက္ သူ႔အနီးဆုံး ေဆြမ်ဳိး ဘယ္မွာ ရွိသလဲလုိ႔ ေမးေတာ့ တေကာင္းမွာ

ရွိၿပီး

နာမည္က

ဦးေအး

-

ေဒၚဧမိ

ျဖစ္ေၾကာင္း

သူ

ေျပာျပပါတယ္။

ဤကဲ့သုိ႔

ေမးထားျခင္းမွာ သူ႔ေရာဂါ မသက္သာလွ်င္ သူ႔ေဆြမ်ဳိးထံ ပုိ႔ထားရန္ ျဖစ္ပါတယ္။ 'တေကာင္း ဦးေအး၊

ေဒၚဧမိ' ဒီ စကားသုံးလုံးကုိ ပါပါ အေသႏွဳတ္က်က္ထားတ့ဲအတြက္ အႏွစ္သုံးဆယ္ ေက်ာ္လာေသာ္လည္း မေမ့ပါ။

ဂ်ဳံးဂ်ဳံးက်ကေနၿပီး ပါပါတုိ႔ ခရီးဆက္ထြက္ရာ ဂဟဲရြာသုိ႔ ေရာက္သြားပါတယ္။ ဂဟဲရြာဟာ

ကသာၿမိဳ႕ အေနာက္ေတာင္ဘက္ (၁၅) မုိင္အကြာမွာ ရွိပါတယ္။ ဂဟဲရြာ ပါပါတုိ႔ ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ

ရြာသူရြာသားေတြ သိပ္မရွိေတာ့ပါ။ ကသာမွာ ရွိတဲ့ ဂ်ပန္ေတြ မၾကာမၾကာ လာၿပီး အေႏွာင့္အယွက္ ေပးလုိ႔ နီးစပ္ရာ ရြာမွာ တိမ္းေရွာင္ ထြက္ေျပး ေနၾကတယ္။ ဂဟဲရြာသူႀကီးေတာ့ ရွိတယ္။ ပါပါတုိ႔ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူႀကီးဟာ မိန္းရခါစျဖစ္လုိ႔ ပါပါတုိ႔ ထမင္း ပါပါတုိ႔ဖာသာ ခ်က္စားရပါတယ္။ ဂဟဲရြာမွာ

ၾကားသိရတဲ့သတင္းဟာ

အစုိးရ႐ုံးအားလုံး ၾကားသိရတယ္။

ထီးခ်ဳိင့္

ကသာၿမိဳ႕မွာ

အေရွ႕ဘက္ကမ္း

ဂ်ပန္စစ္တပ္ပဲ

ျမေအာင္ေတာရမွာ

ရွိတယ္၊

ေျပာင္းေရႊ႕

ခ႐ုိင္အပါအဝင္ ႐ုံးစုိက္ေၾကာင္း

ဗုိလ္လွေဖေရာဂါဟာ ဂဟဲရြာေရာက္ၿပီး ေနာက္တေန႔မွာ ပုိဆုိးဝါးလာၿပီး ငန္းဖမ္းလာတယ္။

တလမ္းလုံး ပါပါလွ်ဳိ႕ဝွက္နာမည္ 'ကုိတင္' လုိ႔ပဲ ပါပါ့ကုိ ေခၚၿပီး ငန္းဖမ္းေတာ့ ပါပါ့ကုိ 'ကုိဝင္းေမာင္' လုိ႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

131

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေခၚပါေတာ့တယ္။ ရြာသူရြာသားမ်ားေရွ႕မွာ ပါပါက 'ကုိတင္' ျဖစ္ၿပီး ဗုိလ္လွေဖက ပါပါကုိ 'ကုိဝင္းေမာင္' လုိ႔ ေခၚေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အေနခက္ပါတယ္။

ဗုိလ္လွေဖ ငန္းဖမ္းေတာ့ ပါပါတုိ႔ေနာက္ ဆက္လက္လုိက္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ပါပါတုိ႔ကေတာ့

သြားရမယ့္ခရီးကုိ ဆက္လက္သြားမည္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဗုိလ္လွေဖကုိ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ ဆုိတဲ့ ျပႆနာဟာ ေပၚလာပါတယ္။ ဂဟဲရြာျပင္မွာ စမ္းေခ်ာင္းတေခ်ာင္း ရွိပါတယ္။ ပါပါတုိ႔ ေရသြားခ်ဳိးတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဗုိလ္လွေဖကိစၥ

လြတ္လြတ္လပ္လပ္

ေဆြးေႏြးႏုိင္ရန္

ပါပါတုိ႔

အားလုံး

စမ္းေခ်ာင္းကုိ သြားၾကတယ္။ သခင္ဗုိလ္က သူ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ အေလ်ာက္ သူစတင္ေျပာပါတယ္။ သူ႔သေဘာကေတာ့

ဗုိလ္လွေဖကုိ

ဂဟဲသူႀကီးထံမွာ

အပ္ႏွံထားၿပီး

ပါပါတုိ႔

ဆက္လက္

ခရီးထြက္ရန္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔အေၾကာင္းျပခ်က္က ပါပါတုိ႔ ခုခရီးထြက္ေနတာ စစ္ေျမျပင္နဲ႔ တူတယ္။

စစ္ေျမျပင္မွာ ဒဏ္ရာ ရထားတဲ့ စစ္သားေတြဟာ သူ႔ထုိက္နဲ႔ သူ႔ကံ စစ္ေျမျပင္မွာပဲ ထားခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္း သူေျပာတယ္။ ထားခဲ့တယ္

ဗုိလ္လွေဖကုိ

သခင္ဗုိလ္

ဆုိတာ

ေျပာၿပီး

မွန္ပါတယ္။

ဂဟဲရြာသူႀကီး

ပါပါေျပာပါတယ္။

ဒါေပမယ့္

လက္ထဲ

တုိက္ပြဲ

အပ္ထားရင္

စစ္ေျမျပင္မွာ

ဒဏ္ရာရတဲ့

မျပင္းထန္ရင္

ဗုိလ္လွေဖေသမွာ

စစ္သားေတြကုိ

သယ္ယူၾကတဲ့အေၾကာင္း၊ ေသခ်ာတဲ့

အေၾကာင္း၊

ဂဟဲရြာသူႀကီးဟာ မိန္းမရခါစျဖစ္လုိ႔ ပါပါတုိ႔ ေရာက္လာတာေတာင္ ဧည့္ဝတ္ မေက်တဲ့အေၾကာင္း

ဗုိလ္လွေဖ ငန္းမဖမ္းမီ သူ႔ေဆြမ်ဳိးမ်ား တေကာင္းမွာရွိေၾကာင္း ပါပါ့ကုိ ေျပာထားတဲ့အတြက္ ပါပါသူ႔ကုိ တေကာင္းပုိ႔ၿပီးမွ

ဆက္လက္

ခရီးထြက္မယ့္

အေၾကာင္း

ပါပါေနာက္

လုိက္ခ်င္တဲ့လူ

ရွိရင္

လုိက္ႏုိင္ေၾကာင္း ပါပါက ေျပာတယ္။ ဒါနဲ႔ ဗုိလ္မွဴး ခ်စ္ေကာင္း၊ ဦးအုန္းေမာင္ (ေလထီး) တုိ႔က ပါပါ့ေနာက္ လုိက္မယ္ လုိ႔ ေျပာၾကတယ္။

သူ႔အတြက္ 'အတြင္းေစာင္' လုိက္ရွာ ပါတယ္။ 'အတြင္းေစာင္' ဆုိတာ အရက္သမားစကား ျဖစ္ပါတယ္။ သခင္ဗုိလ္နဲ႔ ပါပါတုိ႔ လူစုခ်င္း ခြဲၾကေတာ့မယ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ရန္ကုန္မွ ထြက္လာစဥ္ လမ္းမွာ

သုံးစြဲဖုိ႔ ေငြနဲ႔ ေရႊစမ်ား သခင္သန္းထြန္းက ေပးလုိက္ပါတယ္။ ေရႊစထဲမွာ လက္ေကာက္မ်ား၊ ေရႊဒဂါးမ်ား ပါရွိပါတယ္။ သခင္ဗုိလ္က ပါပါ့ကုိ တဝက္ခြဲ ေပးပါတယ္။ ေနာက္ ဗုိလ္မွဴး တပ္မွ ယူလာခဲ့တဲ့ ပုိးဖ်င္ ေရႊဝါေရာင္ေပၚမွာ ပုံႏွိပ္႐ုိက္ထားတဲ့ အထက္ဗမာျပည္ ေျမပုံကုိလည္း ပါပါ ေတာင္းယူတယ္။ ဂဟဲရြာျပင္ စမ္းေခ်ာင္းမွာ စည္းေဝး ဆုံးျဖတ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ညေနဘက္ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တေန႔နံနက္ ပါပါတုိ႔ အားလုံး ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္လာၾကပါတယ္။ ဂ်ဳံးဂ်ဳံးက်ကုိ ညေနမွ

ေရာက္ပါတယ္။ ဗုိလ္လွေဖကုိေတာ့ လူငွားၿပီး ထမ္းစင္နဲ႔ ေခၚလာရပါတယ္။ ဗုိလ္လွေဖကုိ လုိက္ပုိ႔ရန္

ပါပါရဲ႕ တာဝန္ ျဖစ္တ့ဲအေလ်ာက္ လုိအပ္တဲ့ ကိစၥေတြကုိ ပါပါ လုိက္ေဆာင္ရြက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ျမစ္ဆိပ္မွာ ဗုိလ္လွေဖ အိပ္ၿပီး လုိက္ပါသြားႏုိင္ေအာင္ ႀကီးတဲ့ ေလွ မေတြ႔ပါ။ လူဆယ္ေယာက္ တင္ႏုိင္တဲ့ ခပ္ရြယ္ရြယ္

ငါးေဖာင္တေဖာင္ေတာ့

ေတြ႔တယ္။

ေဖာင္ရွင္ကုိ

ေတြ႔ေတာ့

ငါးေတြ

ဘယ္မွာ

သြားေရာင္းမလဲလုိ႔ ေမးပါတယ္။ ေဖာင္ရွင္က တေကာင္းလုိ႔ ေျပာပါတယ္။ တေကာင္း ေရာက္ရင္

ဘယ္ေလာက္ရမလဲလုိ႔ ေမးေတာ့ က်ပ္ေငြ တရာ့ငါးဆယ္ခန္႔ ရမယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ဒါနဲ႔ ပါပါက ငါးေဖာင္ကုိ သူ႔ေတာင္းေစ်းေပးၿပီး ဝယ္ပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္က တေကာင္းဟာ အထက္ကုန္၊ ေအာက္ကုန္ အေရာင္းအဝယ္ လုပ္ေနတဲ့ ေနရာ

ျဖစ္ပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

132

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေဖာင္ဝယ္ၿပီးေနာက္ ဗုိလ္လွေဖ တေနရာစာ အိပ္ႏုိင္ဖုိ႔ အင္ဖက္အမုိး လုပ္ေပးရတယ္။ လမ္းမွာ မီးလွဳံဘုိ႔

သံျပား

တျပားနဲ႔

ထင္းတုံးမ်ား

စုေဆာင္းရပါတယ္။

လက္ဖက္ေျခာက္ခြက္ အစရွိသည္တုိ႔ကုိ ဝယ္ျခမ္း စုေဆာင္းရပါတယ္။

ေနာက္

လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းအုိး

ေနာက္ ပါပါက သူ႔အတြက္ 'အတြင္းေစာင္' လုိက္ရွာ ပါတယ္။ 'အတြင္းေစာင္' ဆုိတာ

အရက္သမားစကား

ျဖစ္ပါတယ္။

အရက္ေသာက္ၿပီး

ကုိယ္ခႏၶာထဲ

ေရာက္သြားေတာ့

ပူေႏြးသြားတဲ့အတြက္ အရက္သမားမ်ားဟာ အရက္ကုိ 'အတြင္းေစာင္' လုိ႔ ေခၚျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ လုိအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြ

လုိက္လံ

စုေဆာင္းၿပီး

ေဖာင္ထုိးရန္

လူႏွစ္ေယာက္

လုိက္ရွာ

ရပါတယ္။

မဲဇာေခ်ာင္းအတုိင္း စုံဆင္းရန္ ျဖစ္ၿပီး မဲဇာေခ်ာင္းဟာ ေရစီးသန္တ့ဲအျပင္ ငုတ္လည္း ေပါမ်ားတယ္။ ေဖာင္ထုိးသမားႏွစ္ေယာက္ ငွားရမ္းၿပီး ဗုိလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္း၊ ေလထီးဦးအုန္းေမာင္၊ ဗုိလ္လွေဖနဲ႔ ပါပါတုိ႔

ခရီးစတင္ ထြက္ၾကပါတယ္။ အခ်ိန္က မုိးခ်ဳပ္ခါစ ျဖစ္ပါတယ္။ သခင္ဗုိလ္တုိ႔ လူစုဟာ ျမစ္ဆိပ္မွာ ပါပါတုိ႔ကုိ လာေရာက္ ႏွဳတ္ဆက္ၾကပါတယ္။ ေန႔ဘက္သြားရင္ အဂၤလိပ္ ေလယာဥ္ပ်ံရဲ႕ရန္ ရွိတဲ့အတြက္ ညဘက္သြားရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေဖာင္

စထြက္ထြက္ျခင္း

လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းအုိး ရွိပါတယ္။

စတယ္ၾကပါတယ္။

ဗုိလ္လွေဖ

တနာရီခန္႔အၾကာမွာ ေသာက္ၾကပါတယ္။

ဗုိလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္းနဲ႔

အေျခအေနမွာ

ဗုိလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္း၊

မီးဖုိဟာ

စုိးရိမ္စရာ

ေလထီးဦးအုန္းေမာင္တုိ႔

ဗုိလ္လွေဖနဲ႔ အဆင့္

အလွမ္းေဝးၿပီး

ရွိေနပါတယ္။

ေလထီးဦးအုန္းေမာင္တုိ႔က

ဂ်ဳံးဂ်ဳံးက်မွာ

ဆတ္သားေျခာက္

မီးေမႊးၿပီး

ေလေအာက္မွာ

ေဖာင္စထြက္ၿပီး

လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း

တပိႆာ

စတင္

ဝယ္ယူရရွိတဲ့အတြက္

ဆတ္သားေျခာက္ကုိ မီးဖုတ္၊ ကင္ အၿမီး အျဖစ္ စားၾကတယ္။ ပါပါလည္း အဲဒီ အခ်ိန္မွာအတြင္း ေစာင္စၿခံဳပါတယ္။ တခ်က္တခ်က္ ၾကားရေတာ့

အျမည္းကေတာ့

ဗုိလ္လွေဖကုိ

ဗုိလ္လွေဖ

ဆတ္သားေျခာက္ပင္

လွမ္းၾကည့္ရတယ္။

ဗုိလ္လွေဖရဲ႕

မေသေသးဘူးဆုိတာ

စကားေျပာၾကေသာ္လည္း

တစတစ

ျဖစ္ပါတယ္။

သိရတယ္။

ညဥ့္နက္လာေတာ့

အတြင္းေစာင္ၿခံဳရင္း

ေခ်ာင္းဆုိးသံ

ေဖာင္ထြက္ခါစ

တခ်က္တခ်က္

ေထြရာေလးပါး

ကုိယ့္စိတ္ကူးနဲ႔ကုိယ္

အေတြးေရယာဥ္ေၾကာ ေျမာလ်က္ ေနၾကပါတယ္။

ေနကာ

တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္ေနတ့ဲၾကားမွ တေျဖာက္ေျဖာက္နဲ႔ က်ဆင္းေနတ့ဲ ဆီးႏွင္းမ်ားဟာ မုိးသီး

မုိးေပါက္မ်ား က်သကဲ့သုိ႔ ျပင္းထန္လွပါတယ္။ တခ်က္တခ်က္ ဂ်ီေဟာက္သံၾကားရၿပီး ငွက္ေအာ္သံလည္း

ၾကားရပါတယ္။ 'မဲဇာေတာင္ေျခ၊ စီးေထြေထြတည့္၊ ျမစ္ေရဝန္းလည္း၊ ၿမိဳင္ေတာဆီက၊ ေရႊျပည္ကုိသာ တရွာမိေတာ့'

အစရွိတဲ့

အေဖာ္သားသုံးေယာက္ဟာ ေပးၿခံဳရပါတယ္။

ပါပါက

လက္ဝဲသုႏၵရအမတ္ႀကီးရဲ႕ ကုိယ္ေပၚမွာရွိတဲ့

အတြင္းေစာင္

ရွိလုိ႔

အဝတ္ပဲ

ဦးအုန္းေမာင္တုိ႔က ေတာ္ေတာ္ေလး ခုိက္ပုံရပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔

ေရာက္ရွိပါတယ္။

ငုတ္တုတ္ထုိင္ကာ

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ

ဇီးေသာင္ရြာဟာ ပါပါတုိ႔

ဗိေႏၶာဆရာတေယာက္က

ရတုကုိ

တည္းခုိပါတယ္။

ဗုိလ္လွေဖကုိ

သတိရပါတယ္။

ပါပါတုိ႔

ဗုိလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္းနဲ႔

ေလထီး

ေစာင္ကုိ

ဗုိလ္လွေဖအား

ရွိၾကပါတယ္။

အိပ္ရင္း

မုိးလင္းေတာ့

ဇီးေသာင္ရြာကုိ

ရပ္ရြာလူႀကီးေတြ

သတင္းေမး

လာၾကပါတယ္။

ခံသာေသာ္လည္း

ၾကက္အိပ္ၾကက္ႏုိး မဲဇာျမစ္

ေျပး၍

ဘယ္ဘက္ကမ္းမွာ

လာေရာက္

ရွိပါတယ္။

ကုသေပးပါတယ္။

ဇီးေသာင္ရြာ

ဗုိလ္လွေဖဟာ

ဇီးေသာင္အေရာက္မွာ နည္းနည္း သက္သာလာပုံ ရၿပီး ဗိေႏၶာဆရာရဲ႕ ကုသခ်က္ေၾကာင့္၊ ညေနဘက္မွာ ေတာ္ေတာ္ကေလး ေနေကာင္းလာပါတယ္။ ညဘက္တြင္

ေညာင္ပင္သာသုိ႔

ဖီးေသာင္ရြာမွ

ေရာက္ရွိပါတယ္။

စုံဆင္းရာ

ဖီးေသာင္ရြာမွာ

နံနက္မလင္းမီ ရပ္နားစဥ္

ဧရာဝတီျမစ္နဲ႔

ပါပါတုိ႔

မဲဇာျမစ္ဆုံရာ

ျမစ္ႀကီးနားသုိ႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

သြားရန္

133

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ခရီးလမ္းစဥ္အတြက္ အေဖာ္ သုံးေယာက္သား တုိင္ပင္ၾကပါတယ္။ ဤကဲ့သုိ႔ တုိင္ပင္ရာတြင္ ပါပါ ကသာၿမိဳ႕မွ

ျမေတာ

ေတာရသုိ႔

စုံစမ္းရန္

သိရွိႏုိင္တဲ့အေၾကာင္း

ေျပာင္းေရႊ႕သြားေသာ

အရာရွိမ်ားအနက္

သစ္ေတာဝန္ေထာက္

ဦးေစာေအာင္ခင္လွကုိ ပါပါသိရွိတဲ့အေၾကာင္း၊ သူ႔ဆီသြားၿပီး ကသာ ျမစ္ႀကီးနား ေတာလမ္းအေၾကာင္း သေဘာတူၾကပါတယ္။

ေျပာျပေတာ့

ဦးေစာေအာင္ခင္လွဆီသြားရန္

အားလုံး

ဗုိလ္လွေဖကုိ တေကာင္းသုိ႔ လုိက္ပုိ႔ရဦးမွာ ျဖစ္ေတာ့ ေညာင္ပင္သာမွာ လူစုခြဲၿပီး ပါပါနဲ႔

ဗုိလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္းဟာ

ျမေတာင္

ေတာရသုိ႔

သြားၿပီး

ေလထီးဦးအုန္းေအာင္က

ဗုိလ္လွေဖကုိ

တေကာင္းသို႕ လုိက္ပုိ႔ရန္ ျဖစ္တယ္။ ၎ေနာက္ ဦးေစာေအာင္ခင္လွနဲ႔ ေတြ႔ဆုံ ေမးျမန္းၿပီးေသာအခါ ပါပါတုိ႔ တေကာင္း စုံဆင္းလာမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေလထီး ဦးအုန္းေမာင္က ပါပါတုိ႔ကုိ တေကာင္းမွာပဲ ေစာင့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေညာင္ပင္သာရြာမွာေရာက္ၿပီး

နံနက္လင္းေသာအခါ

ပါပါနဲ႔

ဗုိလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္းတုိ႔

ေျမာက္ဘက္အရပ္ ျမေတာင္ ေတာရသုိ႔ သြားၾကပါတယ္။ ေလထီးဦးအုန္းေမာင္က ဗုိလ္လွေဖကုိ ညက်မွ တေကာင္းသုိ႔ စုန္ဆင္းၿပီး လုိက္ပုိ႔ရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေညာင္ပင္သာမွာပဲ က်န္ရစ္ခဲ့ပါတယ္။

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)

မႏုိင္၀န္ ထမ္းသူမ်ားအေၾကာင္း ဒီေအာင္ခင္

ဇန္န၀ါရီ ၃၀၊ ၂၀၀၉ http://moemaka.blogspot.com/

ေျမာက္ပုိင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ (မပခ)က ၿပီးခ့ဲတ့ဲလဆန္းပုိင္းမွာ သုံးရက္ၾကာ လုပ္ခ့ဲတ့ဲ

အစည္းအေ၀းမွတ္တမ္း ျပင္ပကုိ ေပါက္ၾကားလာပါတယ္။ မပခ နယ္ေျမမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္ ပါ၀င္ပါတယ္။ ကခ်င္ေဒသနဲ႔ နီးတ့ဲ ရွမ္းျပည္နယ္ထဲက ၿမိဳ႕တခ်ဳိ႕လည္း ပါ၀င္ပါတယ္။

ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕မွာလုပ္တ့ဲ ဒီအစည္းအေ၀းကုိ တုိင္းမွဴးျဖစ္လာတာ ၆ လပဲ ရိွေသးတ့ဲ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ စုိး၀င္း တက္ပါတယ္။ ေျမာက္ပုိင္းတုိင္းထဲမွာရိွတ့ဲ ဗ်ဴးဟာမွဴး၊ တပ္ရင္းမွဴး စသျဖင့္ အရာရိွ အေယာက္ ၈၀ ၀န္းက်င္ရဲ႕ နာမည္ေတြလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။

ပထမဆုံး တုိင္းမွဴးက သူ႔အထက္ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ အမွာစကားေတြကုိ ျပန္ရွင္းျပတ့ဲအေၾကာင္း ထိပ္တန္းလွ်ဳိ႕၀ွက္ ဆုိတ့ဲ ဒီအစည္းအေ၀းမွတ္တမ္းမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ

ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊရဲ႕ မွာၾကားခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ရိွတ့ဲထဲက အခ်က္ ၄ ခုက စိတ္၀င္စားဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္။

၁။ အရပ္သားအစုိးရ တက္လာတ့ဲအခါ ဒီေန႔ေဆာင္ရြက္ေနတ့ဲ လုပ္ပုိင္ခြင့္ေတြ ထိခုိက္လာလိမ့္မယ္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

134

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ၂။ ရန္သူကုိ ေခ်မႈန္းရမွာ အားနည္းၿပီး အထက္က ဖိအားေပးမွ ေဆာင္ရြက္ေနၾကတယ္။

၃။ ျမန္မာျပည္မွာ ေက်းရြာေပါင္း ၆၀၀၀၀ ေက်ာ္ ရိွတယ္၊ စစ္သားသစ္ စုေဆာင္းဖုိ႔ကုိ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရမယ္။

၄။ တပ္ေတြကုိ ေလ့က်င့္ေရးကလဲြၿပီး စီးပြားေရးကိစၥေတြမွာ မသုံးနဲ႔။

တုိင္းမွဴးကတဆင့္ေျပာျပတ့ဲ သူ႔မွာၾကားခ်က္ေတြကုိၾကည့္ရင္ တုိက္ခုိက္ေရးေကာင္းတ့ဲ စစ္တပ္ႀကီး ျဖစ္ေစခ်င္တ့ဲ ဆႏၵကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေမာင္ေအး

ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေမာင္ေအးရဲ႕ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြ ဆုိတ့ဲထဲမွာလည္း ၁။ မုိင္းေထာင္ဖုိ႔ အၿမဲ စဥ္းစား ေဆာင္ရြက္ေနရမယ္၊

၂။ အပစ္ရပ္အဖဲြ႔ေတြရဲ႕ ဆက္ဆံေရးရုံးေတြကုိ လိမၼာပါးနပ္စြာနဲ႔ ဖယ္ရွားဖုိ႔။ (စာထဲမွာေတာ့ “မထားဖုိ႔” လုိ႔ ဆုိပါတယ္)

၃။ ဆက္ဆံေရးရုံးေတြကုိ အမည္ထပ္ေျပာင္းခြင့္ မျပဳဖုိ႔။

၄။ သဘာ၀ေဘးဒဏ္ ကာကြယ္ေရး ကယ္ဆယ္ေရး စီမံခ်က္မ်ား ေရးဆဲြဇာတ္တုိက္ထားၿပီး ျပည္သူတရပ္လုံးသိဖုိ႔ ေဆာင္ရြက္ပါ။

နံပတ္ ၄ အခ်က္က ျပည္သူလူထု ေကာင္းက်ဳိးအတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ၂ေယာက္ရဲ႕ အမွာစကားေတြကုိ ယွဥ္ၾကည့္ရင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအးက ျပည္သူေတြအေရး ေဆာင္ရြက္ေပးဖုိ႔ သူ႔ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကုိ ခုိင္းတတ္တယ္လုိ႔ မွတ္ခ်က္ခ်ရမလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ စစ္တပ္အရည္အေသြး၊ ၾကက္ဆူပင္၊ ရန္သူမ်ား

တပ္မေတာ္စစ္ေဆးရာအရာရိွခ်ဳပ္နဲ႔ တျခားေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာ့ “တပ္မေတာ္၏

အစဥ္အလာေကာင္းမ်ားသည္ တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့နည္းရာမွ အရည္အေသြးမ်ားမွာ က်ဆင္းလာသည္ကုိ ေတြ႔ရေၾကာင္း” လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေလာင္စာအတြက္ တႏွစ္ကုိ ေဒၚလာ သန္း ၅၀၀ ေက်ာ္ ကုန္က်ေနတ့ဲအတြက္ ၾကက္ဆူပင္စုိက္ဖုိ႔အေရးႀကီးေၾကာင္းလည္း ေျပာပါတယ္။

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံနဲ႔ မၾကာေသးခင္က ျဖစ္ပြားခ့ဲတ့ဲ ကမ္းလြန္ေရနံနယ္ေျမ အျငင္းပြားခ်က္ကုိလည္း

ရွင္းထားပါတယ္။ “မိမိေရပုိင္နက္အတြင္းရိွသည့္ စီးပြားေရးဇုံအတြင္း ေဆာင္ရြက္သည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း

အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၏ အားေပးေထာက္ပ့ံမႈအရ မရရေအာင္ ျပန္လည္ ေတာင္းဆုိလာေသာ အေနအထား၊ တနည္းအားျဖင့္ ရန္စေသာ အေနအထားကုိ ေတြ႔ရမွာျဖစ္ေၾကာင္း” လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

“ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ ယုိးဒယား ႏွစ္ႏုိင္ငံလုံးမွာ အေမရိကန္ႏွင့္ ပတ္သက္ - - - - ၊ အခ်ိန္မေရြး ျပည္ပက်ဴးေက်ာ္စစ္ကုိ ဆင္ႏဲႊႏုိင္ေသာအေနအထားျဖစ္ေၾကာင္း” လုိ႔လည္း ဆုိပါတယ္။ မထူးဆန္းပါဘူး

ၾကည္းေရေလ ညွိႏိႈင္းကြပ္ကဲေရးမွဴးရဲ႕ ေဆြးေႏြး ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြကုိ ျပန္လည္ ေဖာက္သည္ခ်ရာမွာလည္း တပ္ထဲမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။

“တပ္မေတာ္ တစ္ရပ္လုံး အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ျဖစ္စဥ္မ်ားကုိ သုံးသပ္ရာတြင္ အရာရိွမ်ား၊ အထက္အရာရိွမ်ား ဆက္ဆံေရး ည့ံဖ်င္းျခင္း၊ အရက္ အလြန္အကြ်ံ ေသာက္စား မူးယစ္ၿပီး ျပႆနာရွာျခင္း၊ - - - -

လုံၿခဳံမႈအားနည္းျခင္းတုိ႔ကုိ အဓိက ေတြ႔ရိွရသည့္အတြက္ ၾကပ္မတ္ ကြပ္ကဲ ျပဳျပင္သြားရန္ လုိအပ္” လုိ႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

135

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ စာမ်က္ႏွာ ၄၀ နီးပါးရိွတ့ဲ ဒီရဲ႕ မွတ္တမ္းကုိ ဖတ္ၿပီးရင္ ျမန္မာျပည္မွာ စစ္သား၊ စစ္ဗုိလ္၊

စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက မႏုိင္၀န္ ထမ္းေနပါလား ဆုိတာ ေတြ႔ရမွာပါ။ စစ္သားက ကာကြယ္ေရး၊ လုံၿခဳံေရး အလုပ္ေတြသာ မဟုတ္၊ စုိက္ပ်ဳိးေမြးျမဴေရးက အစ ႏုိင္ငံတကာဆက္ဆံေရးအဆုံး အလုပ္ တာ၀န္ေပါင္း မ်ားစြာကုိ ယူထားတာ ေတြ႔ရမွာပါ။

စစ္သားတေယာက္ဟာ ေသနတ္ကုိင္တတ္ရုံတင္မကဘဲ အပင္စုိက္တတ္ဖုိ႔၊ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကုိ ေစာင့္ၾကည့္ဖုိ႔၊ တႏုိင္ငံလုံးရဲ႕ စီးပြားေရး အဆင္ေျပဖုိ႔လည္း လုိအပ္တယ္လုိ႔ ဒီအစီရင္ခံစာက ေျပာေနသလုိပါပဲ။ ဒီေတာ့လည္း ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ အရည္အေသြး က်လာတာဟာ သဘာ၀က်ပါတယ္လုိ႔ပဲ ေျပာရပါေတာ့မယ္။ ။

၂ဝဝ၉ နဲ႔ ျမန္မာ့စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္း သန္းစိုးလိႈင္

ဇန္နဝါရီ ၂၉၊ ၂ဝဝ၉ http://moemaka.blogspot.com/

(photos: moemaka)

ျပည္ပကလႊင့္တဲ့ ျမန္မာပိုင္း ေရဒီယိုေတြ၊ အပတ္စဥ္ ထြက္ေနတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြရဲ႕ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ

ကမၻာမွာ စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္း ႀကံဳေတြ႔ေနရတာ၊ ကုမၸဏီေတြက လုပ္သားအင္အား ေလွ်ာ့တာ၊ ၃လတခါ ထုတ္ျပန္တဲ့ စီးပြားေရး အခ်က္အလက္ေတြမွာ စားသံုးသူ ဝယ္လိုအား ေလ်ာ့က်ေနတာ၊ ကုန္ပစၥည္း ထုတ္လုပ္တဲ့ ကုမၸဏီေတြလည္း အမွာစာ ေလ်ာ့က်ေနလို႔ စက္ရံုေတြ ရပ္ထားတာ စတဲ့ သတင္းေတြ ၾကားေန ဖတ္ေနရပါတယ္။ ဒါေတြက ကမၻာေပၚရွိ ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားကို ထိုးေနတဲ့ စီးပြားေရး အရိပ္မည္းႀကီးတခုလို ျဖစ္ေနပါတယ္။

၂ဝဝ၇-၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံက အိမ္ေခ်းေငြ စာခ်ဳပ္စာတမ္းေတြကေန အစျပဳလိုက္ရာက ေနအိမ္

ေစ်းေတြက်၊

ေငြေၾက

းေစ်းကြက္ထဲက

ဧရာမ

ကုမၸဏီႀကီးေတြ

အၾကပ္ဆိုက္၊

စေတာ့ရွယ္ယာေတြ ေစ်းထိုးက်နဲ႔ ေျဗာင္းဆန္ေနတဲ့ ေစ်းကြက္ရဲ႕ ဂယက္က ဥေရာပကို ကူးစက္၊ ဂ်ပန္ကို

ကူးစက္၊ တရုတ္ႏိုင္ငံကို ကူးစက္ၿပီး ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္း တခု အျဖစ္ကို ေရာက္ရွိ လာခဲ့ပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

136

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အျခားတဘက္မွာလည္း ႀကံဳေနရတာကို

ေန႔ခ်င္း၊

သက္ဆိုင္ရာ ညခ်င္း

ႏိုင္ငံ

ေဆြးေႏြး

အစိုးရေတြက အေျဖရွာ

ေစ်းကြက္ထဲမွာ

ေရတို၊

အၾကပ္အတည္းေတြ

ေရရွည္

ကုနည္းေတြနဲ႔

ကုဖို႔

ႀကိဳးစားေနတာလည္း ၾကားသိေနရပါတယ္။ တႏိုင္ငံခ်င္းသာ မကပဲ ဥေရာပ နဲ႔ ဂ်ပန္နဲ႔ တရုတ္ႏိုင္ငံနဲ႔ တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြးၾကၿပီး အတိုးႏႈန္း တၿပိဳင္တည္း ေလွ်ာ့ခ်ေပးၾကတာမ်ိဳးလည္း လုပ္ကိုင္ၾကတာကို

ၾကားသိေနရပါတယ္။ အလုပ္အကိုင္ ဆံုးရံႈးတဲ့ လူေတြအတြက္ အလုပ္အကိုင္သစ္ေတြ ဖန္တီးဖို႔ အစိုးရရဲ႕ ဘ႑ာေငြထဲက သံုးႏိုင္သေလာက္ သံုးစြဲၿပီး အေျခခံ အေဆာက္အဦေတြ ျဖစ္တဲ့ လမ္းေတြ၊ တံတားေတြနဲ႔ အျခားလိုအပ္ခ်က္ေတြကို

လုပ္ေဆာင္ေပးၾကတာကိုလည္း

ၾကားရပါတယ္။

ေစ်းကြက္ စီးပြားေရး စနစ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုမၸဏီ မၿပိဳလဲရေအာင္ လုပ္သား အင္အား ေလွ်ာ့ခ်တာမ်ိဳး၊ လုပ္ငန္းခြဲေတြ ပိတ္သိမ္းတာမ်ိဳး လုပ္ေဆာင္ကာ ရပ္တည္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကရတဲ့အေပၚ အစိုးရက ဝင္ေရာက္

စြက္ဖက္ခြင့္ မရွိေပမယ့္ အလုပ္အကိုင္ ဆံုးရံႈးရသူေတြအတြက္ တဘက္မွာ အစိုးရက ေထာက္ပံ့ေၾကး၊ အလုပ္အကိုင္သစ္

ဖန္တီးေပးေရး

နည္းေတြနဲ႔

အေျဖရွာၾကတာကို

ၾကားသိေနရပါတယ္။

အိမ္ေစ်းကြက္

ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ကမၻာနဲ႔ စီးပြားေရး ဆက္စပ္မႈ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း မရွိတဲ့ အခ်က္ေၾကာင့္ ကမၻၻာ့ စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္းမွာ အရင္းရွင္ ႏိုင္ငံႀကီးေတြလို ခံရစရာမရွိဘူး။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ စားသံုးမယ့္ သီးႏွံစပါးကို ကိုယ့္ျပည္တြင္းမွာသာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္

စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္တာေၾကာင့္

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး

သိန္းစိန္

“ထမင္းေတာ့

ေျပာခဲ့ပါတယ္။

မငတ္ပါဘူး”

ဒီအခ်က္ဟာ

ဆိုတဲ့

တကယ္ပဲ

စကားလံုးမ်ိဳးနဲ႔

မွန္ကန္ပါသလား။

ၿပီးခဲ့တဲ့ လအနည္းငယ္က စတင္ၿပီး ၿမိဳ႕ႀကီးေတြက အိမ္ေစ်း ေျမေစ်းေတြ က်ဆင္းစ ျပဳလာပါတယ္။ ဘယ္သူမွ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ အိမ္ေတြ ေျမေတြကို ပိုင္ဆိုင္မႈတရပ္ အျဖစ္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ တရပ္ အျဖစ္ ေသာ္လည္းေကာင္း မဝယ္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ပိုင္ဆိုင္မႈ ပစၥည္း ဝယ္ဖို႔ထက္ ေလာေလာဆယ္ ကာလမွာ

ေငြသာလ်င္

လွည့္ပတ္သံုးစြဲဖို႔

အေကာင္းဆံုး

ျဖစ္မယ္လို႔

သေဘာေပါက္

နားလည္ထားၾကတာေၾကာင့္အျပင္ လုပ္ငန္းတိုင္းမွာ ဝယ္လိုအား က်ဆင္းေနတဲ့ အတြက္ ေငြ မ်ားမ်ား စားစားလည္း

လူေတြလက္ထဲ

မလည္ပတ္ႏိုင္ၾကလို႔

ျဖစ္ပါတယ္။

စစ္အစိုးရကလည္း ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲ မျပဳလုပ္မီ ဝန္ႀကီးဌာနပိုင္ ေျမနဲ႔ အေဆာက္အဦ၊ စက္ရံုေတြကို အေလာသံုးဆယ္ ေလလံတင္ ေရာင္းခ်လ်က္ ရွိပါတယ္။ ၂ဝဝ၅ခုႏွစ္ကုန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ပ်ဥ္းမနားကို စစ္အစိုးရ

မလုပ္ခဲ့ဘဲ

ေျပာင္းေရႊ႕သြားၿပီး ယခု၂ဝဝ၈

လုပ္ေဆာင္တာဟာ

ဝန္ႀကီးရံုးေတြကို

အကုန္မွာမွ

နအဖ

ဒီအတိုင္းထားရွိၿပီး

ဆက္တိုက္ဆိုသလို

စစ္အစိုးရအေနနဲ႔

လိုေငြ

ေရာင္းခ်ဖုိ႔

အငွားခ်တာ

ေရာင္းခ်တာမ်ိဳး

ျပင္ဆင္ေနပါတယ္။

ျပေနတာေၾကာင့္လား

သို႔မဟုတ္

ယခုလို

၂ဝ၁ဝ

ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္ခင္ ထုခြဲစရာရွိတာကို ထုခြဲထားၿပီး ယူစရာ အက်ိဳးအျမတ္ကို အိတ္ထဲ တခါတည္း ထည့္ထားတာလား

ဆိုတာေတာ့

သဲသဲကြဲကြဲ

မသိရေသးပါဘူး။

ကားေစ်းကြက္

ယခင္က ေငြပိုေငြလွ်ံ အမ်ားဆံုးကို လွည့္ပတ္ ရင္းႏွီးၾကတဲ့ ကားေစ်းကြက္လည္း ဝယ္သူမရွိျဖစ္လာတာ ေၾကာင့္ရပ္ဆိုင္းလု နီးပါးျဖစ္ေနပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ လပိုင္းေတြ အတြင္းမွာ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္အကုန္ကတည္းက လူထုထံမွ

လူႀကီးဆိုသူ

ၿခိမ္းေျခာက္

သိမ္းဆည္းထားတဲ့

စစ္အရာရွိေတြ

လိုင္စင္မဲ့ကားအစီးေရ

ယူတာယူၿပီး

က်န္တာေတြကို

တေသာင္းခြဲေက်ာ္ လူထုဆီ

အနက္က

ေလလံတင္ၿပီး

ျပန္ေရာင္းခ်ေနပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္၊ ေတာင္ငူ၊ မႏၱေလးတို႔မွာ အစီးေရ ရာဂဏန္းနဲ႔ ခ်ီ ေရာင္းခ်ခဲ့ရာမွာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

137

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ သိန္းေပါင္း ေသာင္းဂဏန္း၊ သိန္းဂဏန္းအထိ လူေတြလက္ထဲမွ နအဖ အစိုးရက သြားျပန္ပါတယ္။

သိမ္းယူ

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ေျခာက္ကပ္ေနေသာ ဟံသာ၀တီ ကားပဲြစားတန္း

စိုက္ပ်ိဳးေရး

ထြက္ကုန္၊

ေရထြက္ပစၥည္း၊

သစ္မာနဲ႕

အျခားထြက္ကုန္

တင္ပို႔ျခင္း

လုပ္ငန္းေတြမွာ

အေျခအေန မေကာင္းတဲ့အတြက္ ကားေစ်းကြက္ဟာလည္း အက်ိဳးဆက္အားျဖင့္ ေကာင္းမြန္ႏိုင္ဘြယ္ မရွိပါဘူး။ ေငြပိုေငြလွ်ံရွိလို႔ ကားေစ်းကြက္မွာ လာျမွဳပ္ႏွံၾကသူေတြလည္း ကားေစ်းကြက္ကို စြန္႔ခြာစ

ျပဳေနၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ ကုိယ္ပိုင္ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ ျဖစ္တဲ့ ဇိမ္ခံကားေတြကို

အစဥ္အျမဲ ေစ်းျမင့္မားေနေစလုိပါတယ္။ ဒါမွ သူတို႔ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ မေလ်ာ့ပါးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကုန္သည္လုပ္ငန္းရွင္ေတြက သူတို႔နဲ႔ ပခံုးခ်င္းယွဥ္ၿပီး လင္ခရုဇာကား၊ မတ္တူး ဇိမ္ခံကားေတြ စီးလာၾကမွာကို

မလိုလားၾကပါဘူး။

နအဖ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အေပၚ စစ္အရာရွိေတြ သစၥာေစာင့္သိဖို႔ စည္းရံုးေရး ကိရိယာမ်ား အထဲမွာ အိမ္ေတြ ေျမကြက္ေတြ ပါဝင္သလိုပဲ ဆလြန္းနဲ႔ ဗင္ကားဝယ္ခြင့္၊ ကားပါမစ္ေတြလည္း ပါဝင္ပါတယ္။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ တိုင္းမွဴးေတြဟာ လင္ခရုဇာ ဇိမ္ခံကား ဝယ္ခြင့္ရရင္ သိန္း၂ဝဝဝေလာက္ အက်ိဳးအျမတ္

ရွိေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒိအျပင္ ျမန္မာ စစ္တပ္တခုလံုးကို ေထာက္ပံ့ေနတဲ့ စီးပြားေရး ဦးပိုင္ လီမိတက္ရဲ႕ ေငြရအလြယ္ဆံုး လုပ္ငန္းေတြအထဲက တခုကေတာ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ တပတ္ရစ္နဲ႔ ဇိမ္ခံကား တင္သြင္း ေရာင္းခ်တာ

ျဖစ္ပါတယ္။

ကားပါမစ္တေစာင္ကို က်ပ္ေငြ သိန္း ၂ေထာင္ေက်ာ္ ၃ေထာင္နီးပါးအထိ ဦးပိုင္က လြယ္လြယ္နဲ႔ ရရွိေနခဲ့တာပါ။ အခု ကားေစ်းကြက္ အပ်က္မွာ စီးပြားေရး ဦးပိုင္ အေနနဲ႔လည္း ဝင္ေငြေလ်ာ့သြားမွာ

ေသခ်ာပါတယ္။ ေငြမ်ားမ်ား လိုခ်င္ရင္ေတာ့ ခါတိုင္းထက္ ကားအေရအတြက္ မ်ားမ်ား ပိုသြင္းရမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ပဲေစ်းကြက္

မၾကာခင္ လပိုင္းေတြက အိႏၵိယ ႏိုင္ငံကို မွီခိုအားထားေနရတဲ့ ျမန္မာ့ ပဲေစ်းကြက္ဟာ ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္း၊ အမွာက်ဆင္းၿပီး

ႀကိဳေရာင္းႀကိဳဝယ္

ေရာင္းဝယ္တဲ့

ကုန္သည္

လုပ္ေဆာင္ထားတဲ့

ကုန္သည္

ပြဲစားေတြ

ထြက္ေျပးကာ

ေစ်းကြက္လည္း ပ်က္စီးခဲ့ပါတယ္။ အစိုးရက ဒီလိုေစ်းကြက္ပ်က္ရတဲ့ အခ်က္ကို ပါးစပ္နဲ႔ ေလပတ္ကား ပြဲစားေတြေၾကာင့္လို႔

လြယ္လြယ္

ေကာက္ခ်က္ခ်ေပမယ့္

တကယ့္အေျခအေနက ဒိထက္ နက္ရိႈင္းတဲ့ လကၡဏာေတြ ေတြ႔ရပါတယ္။ ပဲေစ်းကြက္ ေစ်းက်တာဟာ ကမၻာ့ စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္းရဲ႕ ဂယက္ရိုက္ခတ္မႈ တခု ျဖစ္သလိုပဲ အိႏၵိယ ပဲေစ်းကြက္ထဲမွာ

ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ေစ်းႏႈန္းအရ ၿပိဳင္ဆိုင္ ေရာင္းခ်မယ့္ ဗီယက္နမ္လို ႏိုင္ငံေတြ ေပၚထြက္လာတာကလည္း အေၾကာင္း

တခ်က္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

ျဖစ္ပါတယ္။

138

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ပဲတင္ပို႔မႈက ထြက္ရွိတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ကို စိုက္ပ်ိဳးတဲ့ လယ္သမားေတြက တခ်ိဳ႕တဝက္သာ ခံစားရၿပီး အေတာ္ မ်ားမ်ားကို Union of Myanmar Federation of Chambers of Commerce and Industry

(UMFCCI) ရဲ႕ အဖြဲ႕ဝင္ ပဲတင္ပို႔သူေတြက ပိုခံစားၾကရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ယခုရက္ပိုင္းမွာ စိုက္ပ်ိဳးေရး

ထြက္ကုန္ အိတ္စ္ပို႔ လိုင္စင္ကို အခ်က္အလက္ ျပည့္စံုရင္ ေန႔ခ်င္းၿပီး လုပ္ေပးမယ္လို႔ စစ္အစိုးရ စီးပြားကူးသန္း

ဝန္ႀကီးဌါနက

ဆိုတာပါ။

ပဲတင္ပို႔သူေတြ

အက်ိဳးကို

ၾကည့္ေပမယ့္

စိုက္ပ်ိဳးတဲ့

ေတာင္သူလယ္သမားေတြ စုိက္ပ်ိဳးစရိတ္ ေခ်းေငြ ထုတ္ေပးတာမ်ိဳးကို စစ္အစိုးရက ဂရုစိုက္တဲ့ လကၡဏာ ဘာမွ

မေတြ႔ရေသးပါဘူး။

ဆန္စပါးေစ်းကြက္

ယခုႏွစ္ စပါးသစ္ ေပၚခ်ိန္မွာ စပါးေစ်း သိသိသာသာကို က်ဆင္းေနပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေမလမွာ တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ဧရာဝတီတိုင္းမွာ စပါး အထြက္ ၃၅ရာခိုင္ႏႈန္း က်ဆင္းခဲ့တယ္လို႔

အက္ဖ္ေအအို အစီရင္ခံစာက ဆိုပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စပါးက်ီလို႔ တင္စားရတဲ့ ဧရာဝတီတိုင္းက စပါး အထြက္

က်ဆင္းသည့္

ေစ်းကြက္မွာ

တိုင္

ေစ်းက်ေနတဲ့

ေစ်းႏႈန္းမတက္ဘဲ

အခ်က္နဲ႔

က်ရတဲ့

ဝယ္လိုအား

အေၾကာင္းရင္းကေတာ့

က်ေနတာေၾကာင့္လို႔

ႏိုင္ငံတကာ

ေစ်းကြက္ထဲမွ

သံုးသပ္ၾကပါတယ္။ ယခင္ႏွစ္ေတြက နအဖ အစိုးရက တရားဝင္ တင္ပို႔ခြင့္ ျပဳလိုက္ မျပဳလိုက္ လုပ္ေနေပမယ့္လည္း

နယ္စပ္ထြက္ေပါက္မ်ားမွ

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နဲ႔

ထိုင္းႏိုင္ငံေတြကို

ဆန္ပမာဏ

မ်ားျပားစြာ တင္ပို႔ေနခဲ့တာပါ။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ႏိုင္ငံတကာ ဆန္ေစ်းကြက္မွာလည္း ေစ်းက် အဝယ္ မလိုက္တဲ့ အေျခအေနေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ နအဖ အစိုးရက ဆန္တင္ပို႔ခြင့္ ျပဳသည့္တိုင္ ဆန္ေစ်း မတက္ႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနတာပါ။

နာဂစ္မုန္တုိင္းအၿပီး ဧရာ၀တီတုိင္း လပြတၱာၿမိဳ႕နယ္ မွ ျမင္ကြင္းတခု။ မုန္တုိင္းက အိမ္မ်ား၊ စုိက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ ဖ်က္ဆီးသြားခ့ဲသည္။

လက္ရွိ စပါးေစ်းဟာ စိုက္ပ်ိဳးသူ ေတာင္သူလယ္သမားေတြအတြက္ စိုက္စရိတ္ မေၾကတဲ့ အဆင့္ထိ ေရာက္ေနပါၿပီ။ နာဂစ္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးမႈဒဏ္ ခံခဲ့ရတဲ့ ဧရာဝတီတိုင္းက လယ္သမားေတြအဖို႕ ၿပီးခဲ့တဲ့

မိုးဦးက စပါးစိုက္ႏုိင္ေအာင္၊ မ်ိဳးေပါက္ေအာင္၊ ေနာက္တဖန္ ေျမၾသဇာ ထည့္ႏိုင္ေအာင္ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ တဖံု၊ ကယ္ဆယ္ ကူညီေရး အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ အားယူၿပီး တသြယ္ ႀကိဳးစား လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရပါတယ္။

နာဂစ္က နလန္ ျပန္ထလာဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ရတဲ့ လယ္သမားေတြကို ကမၻာ့ စီးပြးေရး အၾကပ္အတည္းက ထပ္မံ

ႏွိပ္စက္ဦးမယ့္

အေနအထားကို

ယခု

ေရာက္ရွိေနပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

139

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ၁၉၃ဝ ဆရာစံ လယ္သမား အေရးေတာ္ပံု ၁၉၃ဝ ခုႏွစ္ ဆရာစံ ေတာင္သူလယ္သမား ပုန္ကန္မႈဟာ ကမၻာ့ စီးပြားပ်က္ကပ္ေၾကာင့္ ထိုစဥ္က ျမန္မာ့ဆန္

တင္ပို႔မႈကို

အေႀကြးေတြတင္၊

ထိခိုက္ခဲ့ရပါတယ္။

ျပန္မဆပ္ႏိုင္၊

ျပည္ပေစ်းကြက္မွာ

ဒီအၾကပ္အတည္း

စပါးေစ်းေတြက်၊ လယ္သမားေတြ

အခါသမယမွာ

လယ္သမားေတြကို

ဆရာစံ

ဦးေဆာင္တ့ဲ လက္နက္ကိုင္ ပုန္ကန္မႈက အရွိန္အဟုန္ ႀကီးႀကီးနဲ႔ ေတာက္ေလာင္ခဲ့ပါတယ္။ ပုန္ကန္မႈရဲ႕ အရင္းခံ

အေၾကာင္းမွာ

အဂၤလိပ္

အစိုးရကို

ေတာ္လွန္လိုမႈနဲ႔

ထိုစဥ္က

အဂၤလိပ္အစိုးရမွာ

လယ္သမားမ်ားကို ၾကည့္ရႈဖို႔ရာထက္ စပါးတင္ပို႔ျခင္းျဖင့္ အက်ိဳးရွိေနတ့ဲ ကုမၸဏီႀကီးေတြ အက်ဳိးကိုသာ ထည့္တြက္ခဲ့တာကို

မေက်နပ္လို႔

ျဖစ္ပါတယ္။

ယခု ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္မွာ ႀကံဳေတြ႔ရတဲ့ ကမၻာ့ စီးပြားပ်က္ကပ္ဟာလည္း ၁၉၃ဝ ေနာက္ပိုင္းမွာ အႀကီးဆံုးလုိ႔

အကဲျဖတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကမၻာ့ အေျခအေနနဲ႔ ယေန႔ ကမၻာ့ အေျခအေန မတူညီတာေတြ

အမ်ားအျပား ရွိသလိုပဲ အဲဒီတုန္းက ကိုလိုနီလက္ေအာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေျခအေနနဲ႔ ယေန႔ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ လက္ေအာက္

ျမန္မာႏိုင္ငံ

အေျခအေန

မတူညီတာေတြလည္း

ရွိမွာ

ျဖစ္ပါတယ္။

သို႔ေပမယ္လို႔ ယခုလက္ရွိ စပါးေစ်း ထုတ္လုပ္မႈ စရိတ္ေအာက္ကုိ က်ဆင္းေနတ့ဲ အခ်က္ကေတာ့

တိုင္းျပည္ရဲ႕ လူဦးေရ ၈ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းက လယ္ယာ စိုက္ပ်ိဳးေရး က႑မွာ ရွိေနတ့ဲ ျမန္မာနိင္ငံအတြက္ အလြန္အေရးႀကီးတ့ဲ အခ်က္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကို ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြ ကိုပဲ စိတ္ဝင္စားေနတဲ့

နအဖ စစ္အစိုးရက သတိမျပဳမိဘူးဆုိရင္ ဒီႏွစ္ထဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စီးပြားေရး မေၾကနပ္မႈေတြ၊ လူထု

အံုႀကြမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ပါတယ္။ နအဖ အစိုးရကေတာ့ လက္ရွိစီးပြားေရး အၾကပ္အတည္းဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ ထပ္မံနက္ရိႈင္းလာႏိုင္တယ္ ဆိုတာထက္ကို ႀကံ႕ဖြံ႕ အဖြဲ႕ကို အသြင္းေျပာင္းေရး၊ လက္ရွိ ဝန္ႀကီးေတြကို ပါတီေထာင္ၿပီး ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေစေရး၊ လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေဝဘန္ေျပာဆိုမယ့္

အတိုက္အခံ အင္အားစုအားလံုးကို ဖမ္းဆီး ႏွိပ္ကြပ္ထားေရးနဲ႔ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲကို ကမၻာက လက္ခံေအာင္

လုပ္ေရးေတြကိုသာ

စိတ္ေစာေနပါတယ္။

၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္းက ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာတရပ္၊ ေပါက္ကြဲမႈ တရပ္ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ နအဖ စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ အခု အခ်ိန္ထိ ထည့္သြင္း စဥ္းစားမိပံု မရေသးပါဘူး။

နာဂစ္မုန္တုိင္းအၿပီး ျပန္လည္ ရုန္းကန္ေနရသည့္ ဧရာ၀တီတုိင္း ေဒးဒရဲၿမိဳ႕နယ္မွ လယ္သမားမ်ား အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေနနဲ႔လည္း ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာ သက္သက္ကို စိတ္ဝင္စား

ေျပာဆိုဖို႔ လိုအပ္သလိုပဲ ျမန္မာလူထုေတြ ေန႔စဥ္ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္းကို ဘယ္လို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

140

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ရင္ဆိုင္ ေက်ာ္ျဖတ္မလဲ ဆိုတာကိုလည္း အာရံုစိုက္ ေျပာဆိုသင့္ပါတယ္။ အာဏာလက္ရွိ စစ္အစိုးရမွာ အမ်ားဆံုး တာဝန္ရွိတာကေတာ့ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာလူရည္ခၽြန္သံုးဦး ရာျပည့္ ေမာင္စြမ္းရည္္

ဇန္နဝါရီ ၂၉၊ ၂ဝဝ၉ http://moemaka.blogspot.com/search?updated-max=2009-0129T08%3A45%3A00-08%3A00&max-results=10 “ပူေဇာ္ထိုက္သူ

ပူေဇာ္မူ

မွတ္ယူမဂၤလာ”

ဆိုတာ

ဗုဒၶဘာသာ

ျမန္မာလူမ်ဳိး

တမ်ဳိးတည္းရဲ႕

ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ မဟုတ္ပါ။ ကမာၻ႔လူသား တရပ္လံုးရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ ျဖစ္ပါတယ္။ ပူေဇာ္ထိုက္သူ မပူေဇာ္ဘူး

ဆိုရင္ေတာ့

လူ႐ိုင္းေတြ၊

မယဥ္ေက်းသူေတြ၊

ေအာက္တန္းက်သူေတြလို႔

ဆိုရပါမယ္။

က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာေတြဟာ ပူေဇာ္ထိုက္သူ ပူေဇာ္ေရးမွာ တာဝန္ေက်ၾကပါရဲ႕လား ဆိုတာ ကိုယ့္ဘာသာ အလြယ္နဲ႔

စဥ္းစားႏိုင္ၾကပါတယ္။

ဒီႏွစ္မွာ ျမန္မာလူရည္ခၽြန္ သံုးဦးတို႔ရဲ႕ သက္တမ္း ႏွစ္တရာျပည့္တဲ့အခါနဲ႔ ႀကံဳႀကိဳက္ပါတယ္။ ပညာရွိ စာဆို ဆရာႀကီး မင္းသုဝဏ္၊ သတင္းစာဆရာ ဝတၳဳေရးဆရာႀကီး ေမာင္ထင္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဗိသုကာ ကုလသမဂၢ

အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးသန္႔တို႔ဟာ ၁၉ဝ၉ ခုႏွစ္မွာ ေမြးဖြားၾကသူေတြ ျဖစ္လို႔ ဒီႏွစ္မွာ ဆရာႀကီးတို႔ရဲ႕

သက္တမ္းဟာ

(၁ဝဝ)

ျပည့္ၿပီျဖစ္ပါတယ္။

ဒါကို ျပည္တြင္းျပည္ပ လူငယ္ေတြ သတိျပဳမိၾကၿပီး ရာျပည့္ပြဲေတြ လုပ္ၾကမယ္၊ ရာျပည့္စာအုပ္ေတြ

ထုတ္ၾကမယ္လို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကို ၾကည့္ရင္ လူငယ္ေတြရဲ႕ လက္ရွိ စိတ္ထားကို ခ်ီးက်ဴး ဝမ္းေျမာက္ၾကရမွာ

ျဖစ္သလို

အနာဂတ္အတြက္လည္း

ဝမ္းသာရပါတယ္။

ဆရာႀကီး ဦးေဖေမာင္တင္ မွတ္ခ်က္ျပဳ မိန္႔ဆိုထားခဲ့တဲ့ စကားတခြန္းဟာ အလြန္ တန္ဖိုးရွိပါတယ္။

“ကၽြႏု္ပ္တို႔ရဲ႕ ျမန္မာစာေပသမိုင္းဟာ ေက်းဇူးတရားႏွင့္ အစျပဳခဲ့တယ္” တဲ့။ ပုဂံေခတ္မွာ ျမန္မာစာေပကို အပီအသ

စတင္

ေရးသားႏိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီကာလမွာ ေရးသားခဲ့တဲ့ ျမေစတီေက်ာက္စာ ေခၚ ရာဇကုမာရ္ေက်ာက္စာဟာ ဖခင္ကို ေက်းဇူးဆပ္တဲ့

စာျဖစ္ေၾကာင္း အမ်ား သိရွိၾကၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ရာဇကုမာရ္ဟာ သားအရင္းျဖစ္လို႔ ထီးေမြ နန္းေမြကို ရထိုက္သူျဖစ္ေပမယ့္ အေလာင္းစည္သူကုိ ဒီကတိကို

သားရွိတာကို

မဖ်က္လိုတဲ့အတြက္

ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ခိုင္းေစသမွ်ကိုလည္း

ဒါေပမယ့္

မသိေသးတဲ့

ဖခင္

ထီးနန္းအေမြ

သားအရင္းကို

သားက

စိတ္တိုင္းက်ေအာင္

က်န္စစ္သားမင္းႀကီးက

ေပးလိုက္ခဲ့တယ္။

လယ္ေျမဆု၊

ဖခင္ေက်းဇူးကို လုပ္ပါတယ္။

ေျမးျဖစ္သူ

ရြာစား

သိတတ္၊

ၿမိဳ႕စားဆုေလာက္သာ

ဆပ္ေပးတဲ့အျပင္

စာၾကည့္တိုက္ေတြ

ဖခင္

(ပိဋကတ္တိုက္ေတြ)

တည္ေဆာက္ၿပီး၊ ပိဋကတ္သံုးပံုကုိ သံဃာေတာ္မ်ားနဲ႔ ေသခ်ာ စစ္ေဆးေရးသားၿပီး လႉဒါန္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္

ျမန္မာ့စာေပသမိုင္းဟာ

ေက်းဇူးတရားနဲ႔

စခဲ့တယ္လို႔

ဆရာႀကီးက

မွတ္ခ်က္ခ်ပါတယ္။

ခုေခတ္ လူငယ္ေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတရားသိတတ္မႈ၊ ပူေဇာ္ထိုက္သူ ပူေဇာ္မႈအတြက္ သူတို႔ကိုလည္း ခ်ီးက်ဴး

ဂုဏ္ျပဳရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ျဖစ္ထြန္းလာပါမယ္။

ဆရာႀကီးေတြရဲ႕

ဂုဏ္ရည္ေတြကို

ပူေဇာ္ရင္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

အားက်မႈေတြ

141

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ကဗ်ာဆရာႀကီး မင္းသုဝဏ္ဟာ ေခတ္သစ္ ျမန္မာစာေပသမိုင္းမွာ အဓိကစာဆိုတဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်းဇူးဆပ္လို႔

မကုန္ႏိုင္တဲ့

ကေလးကဗ်ာ၊

ကေလးစာေပရဲ႕

ဖခင္တဦးလည္း

ျဖစ္ပါတယ္။

ေက်ာင္းသံုးဖတ္စာ၊ သက္ႀကီးဖတ္စာ၊ “အသံုးလံုး” ဖတ္စာ ျပဳစုေရးနဲ႔ စြယ္စံုက်မ္း ျပဳစုေရးတုိ႔မွာလည္း ေခါင္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။

အဘိဓာန္

ျပဳစုေရးကိုလည္း

တသက္လံုးဘဝကို

ျမႇဳပ္ႏွံၿပီးလုပ္ခဲ့တာပါ။

ဒီေခတ္ဟာ ျပည္သူေတြ အဖိႏွိပ္ ခံေနရတဲ့ ေခတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြဘက္က တသက္လံုး ရပ္တည္သြားတဲ့အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္သူခ်စ္

အမ်ဳိးသားစာဆိုႀကီး

အျဖစ္

ျပည္သူေတြ

ေလးစားခဲ့ၾကတာ

စာေရးဆရာ သတင္းစာဆရာႀကီး ေမာင္ထင္ဟာ ဆရာမင္းသုဝဏ္နဲ႔ အတူ တကၠသိုလ္က ဘြဲ႕ရၿပီး ဂႏၳေလာကမွာလည္း အဂၤလိပ္-ျမန္မာႏွစ္ဘာသာနဲ႔ စာေရးခဲ့သူ ျဖ စ္ပါတယ္။ တကၠသိုလ္ျပင္ပေရာက္ၿပီး ၿမိဳ႕အုပ္ျဖစ္မွ

“ၿမိဳ႕အုပ္မင္းဘံု႐ံုကဗ်ာမ်ား”

ကို

လူထုဦးလွရဲ႕

ႀကီးပြားေရး

မဂၢဇင္းမွာ

ေရးခဲ့ပါတယ္။

ေခတ္စမ္းေခတ္ စာဆိုေတြထဲက ဝတၳဳရွည္ေရးသူ အျဖစ္ “ငဘဝတၳဳ” နဲ႔ မွတ္တိုင္ ထူခဲ့ပါတယ္။ သတင္းစာဆရာမ်ားဥကၠ႒၊ စာေရးဆရာမ်ားအသင္း ဥကၠ႒၊ အသံလႊင့္ဌာန ၫႊန္ၾကားေရးဝန္ စသျဖင့္ တာဝန္မ်ားလည္း ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးစာေပအျဖစ္ ေယာမင္းႀကီး အတၳဳပၸတိၱႏွင့္ ရာဇဓမၼ

သဂၤဟက်မ္းတို႔ကို ျပဳစု တည္းျဖတ္ျခင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို “ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္” အျဖစ္ ေလ့လာ ေရးသားခဲ့ျခင္းတုိ႔ဟာ ဦးသန္႔ကေတာ့

ထူးျခားတဲ့

ပန္းတေနာ္ဦးသန္႔ရယ္လို႔

ဂႏၳေလာကေခတ္ကတည္းက

စာေပ

စြမ္းေဆာင္မႈေတြျဖစ္ပါတယ္။

စာနယ္ဇင္းေလာကမွာ

ေရးသားခဲ့သူလည္း

ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။

ျဖစ္ပါတယ္။

ကုလသမဂၢမွာ

ျမန္မာႏိုင္ငံသားတဦးအျဖစ္ သာမက အာရွတိုက္သားတဦး အေနနဲ႔ အဦးဆံုး ေပါက္ေရာက္သြားခဲ့ၿပီး ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကိစၥေတြကို ဣေႃႏၵရရ ေျဖရွင္း ဦးေဆာင္ခဲ့သူတဦးအျဖစ္ ကုလသမဂၢရဲ႕ အထင္ရွားဆံုး

ေခါင္းေဆာင္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဗိသုကာႀကီးရယ္လို႔ အမ်ားက သိျမင္ ေလးစားတာကို ခံယူခဲ့ရသူ ျဖစ္ပါတယ္။ “စာေပဂ်ာနယ္” မွာ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းအစ ေလးစားထိုက္တဲ့ စာေပေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြရဲ႕ ဘဝနဲ႔ စာေပဆိုင္ရာ အထူးထုတ္ေတြကို အယ္ဒီတာ ေမာင္ေသြးသစ္က လုပ္ေဆာင္ခဲ့ဖူးသလို၊ ခုအခါ ေမာင္စိမ္းနီ၊ ေမာင္တင္သစ္ စတဲ့ အယ္ဒီတာေတြက “ပိေတာက္ပြင့္သစ္”၊ “ျမန္မာသစ္” မဂၢဇင္းတို႔မွာ ျပဳစု ေဖာ္ထုတ္ေနၾကတာေတြဟာလည္း ဂ်ပန္က

မိုးေသာက္ၾကယ္၊

ျပည္ေထာင္စုက

အလြန္

အာဟာရ၊

မာယာမဂၢဇင္း၊

အလင္းအိမ္၊

သစၥာမဂၢဇင္းနဲ႔

ေမခ

မိုးမခ၊

ေကာင္းပါတယ္။

စတဲ့

စာေစာင္ေတြ၊

ယေန႔ဗမာ

စတဲ့

အေမရိကန္

ကြန္ပ်ဴတာ

မဂၢဇင္းေတြထဲမွာလည္း အလားတူ လုပ္ေဆာင္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာ့ “ပင္မေရစီး” နဲ႔ “ျပင္ပေရစီး” ေပါင္းစပ္တဲ့

သေဘာပါပဲ။

ျပည္ပမွာ ျပည္တြင္းထက္ ေကာင္းတာက စာေပလြတ္လပ္ခြင့္ရွိျခင္းပါပဲ။ ျပင္ပမွာက ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ၊

ဦးဝိစာရ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ၊ ဗိုလ္လက်္ာ၊ ဦးႏု၊ ဦးသန္႔၊ တင္မိုး၊ ၾကည္ေအာင္၊ ကိုေလး (အင္းဝဂုဏ္ရည္) စတဲ့ ျပည္တြင္းမွာ စစ္အစိုးရက ပိတ္ဆို႔ တားျမစ္ထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာ၊ အတၳဳပၸတၱိေတြကို ေရးသင့္ ေရးထိုက္တာ

ျပည့္စံုေအာင္

မထိေတြ႔ခဲ့ရဖူးတဲ့ အက်ယ္အျပန္႔

ေရးလို႔ရပါတယ္။

ျပည္ပေရာက္

ျပည္တြင္းမွာ

ျမန္မာလူငယ္ေတြဟာ သိရွိခြင့္

သမိုင္းတို႔၊

သမိုင္းဝင္

စာေပတို႔

မေလ့လာ

ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြအေၾကာင္းကို

ရလာခဲ့ၾကပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

142

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဂ်ပန္မွာ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေရာက္ရွိေနၾကတဲ့ ျမန္မာလူငယ္ေတြ၊ တိုင္းရင္းသားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ား ရွိလာတယ္။

ဂ်ပန္လူမ်ဳိးေတြကလည္း

ျမန္မာေတြကို

ေဆြမ်ဳိးလို

ကူညီၾကတာေတြ

အမ်ားႀကီး

ေတြ႔ရပါတယ္။ ဂ်ပန္ေရာက္္ ျမန္မာလူငယ္ေတြက ႏွစ္စဥ္ စာေပေဟာေျပာပြဲ အႀကီးအက်ယ္ လုပ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ အဂၤလန္၊ ေနာ္ေဝ၊ ျပင္သစ္၊ ဂ်ာမနီ၊ ၾသစေၾတးလ်ကို ေရာက္ရွိေနၾကတဲ့

ျမန္မာေတြထက္ လုပ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ အဖြဲ႔ ကြဲေနရင္လည္း တူတာ တြဲလုပ္ၾကပါတယ္။ ကိုရီးယား (ေတာင္)

နဲ႔

စင္ကာပူေရာက္

ျမန္မာေတြလည္း

ပိုလို႔

လုပ္ေဆာင္လာၾကတာ

ေတြ႔ရပါတယ္။

မႏွစ္က စာဆိုေတာ္ေန႔မွာ ဂ်ပန္က ဆရာေဇာ္ဂ်ီရာျပည့္ပြဲ လုပ္တယ္။ ဒီႏွစ္ ၂ဝဝ၉ မွာေတာ့ ဆရာႀကီး

ဦးေဖေမာင္တင္ အထိမ္းအမွတ္ပြဲေလးတခု လုပ္ၿပီးေနာက္ ဆရာႀကီးမင္းသုဝဏ္နဲ႔ ဦးသန္႔ရာျပည့္ပြဲ လုပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရး အဖဲြ႔ အစည္းေတြေရာ၊ ႏိုင္ငံေရး အဖဲြ႔အစည္းဝင္ မဟုတ္သူေတြေရာ ပူးေပါင္း လုပ္ၾကမယ္။ ျပည္တြင္းက

စာေရးဆရာေတြကို

ဖိတ္လို႔ရရင္

ဖိတ္ၾကမယ္။

ျပည္ပေရာက္

စာေရးဆရာေတြ၊

စာေပပညာရွင္ေတြကို ဖိတ္ၿပီး စာတမ္းဖတ္ပြဲေတြ လုပ္ၿပီး စာအုပ္ထုတ္ၾကမယ္။ စာတမ္းေပါင္းခ်ဳပ္ေတြ ထုတ္ၾကမွလည္း အဖတ္တင္မွာပါ။ သူတို႔ရဲ႕ အားထုတ္မႈေတြကို ပီတိျဖစ္မိလို႔ ေဝမွ်လိုက္တာပါပဲ။ ။ [ မူရင္း - ေခတ္ၿပိဳင္အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ၊ http://khitpyaing.org ]

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၁) ေအာင္ေ၀း

ၾသဂုတ္ ၂၊ ၂၀၀၈

“အုိဘယ့္ဘယ္ … အုိဘယ့္ ဧရာ၀တီ သင္သည္ စီးဆင္း၊ တုိ႔ရင္တြင္းမွာ ျမင္းခြာေျဖာင္းေျဖာင္း၊ ဖုန္ေထာင္းေထာင္းႏွင့္ စစ္ေမာင္းဟီးမည္၊ တပ္ႀကီးခ်ီေလာ့ နီနီရဲရဲ၊ သင့္အသည္းကုိ မခဲြတုံေလာ … ခဲြတုံေလာ။” ဧရာ၀တီကေတာ့

တင္စားခ့ဲတ့ဲ

ျမစ္ႀကီးပါ။

စီးၿမဲပါ။

ကဗ်ာဆရာထူးအိမ္သင္က

ပန္းခ်ီဆရာ

ခင္၀မ္းရဲ႕

“ရာဇ၀င္မ်ားရဲ႕သတုိ႔သမီး”

“ဧရာ၀တီ”သီခ်င္းသံကုိ

ရယ္လုိ႔

ၾကားေယာင္ေနဆဲပါ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

143

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဆရာဗန္းးေမာ္တင္ေအာင္ရဲ႕ “ျမစ္ဧရာေပၚ၀ယ္”၀တၳဳထဲကုိလည္း သတိရေနၾကဦးမယ္ထင္ပါရဲ႕။ အေမရိကန္ေတြအတြက္

မစၥစၥပီျမစ္ႀကီး၊

႐ုရွားေတြအတြက္

ေဗာ္လဂါျမစ္ႀကီး၊

အာရပ္ေတြအတြက္ ႏုိင္းျမစ္ႀကီး၊ အင္ဒုိခ်ဳိင္းနားေဒသမွာ မဲေခါင္ျမစ္ႀကီး၊ မဇၥ်ိမတုိင္းသားေတြအတြက္ ဂဂၤါနဲ႔ ယမုန္နာျမစ္ႀကီးေတြ။ ကမၻာေျမေပၚက ျမစ္ႀကီးအေထြေထြထဲမွာ ဧရာ၀တီဟာလည္း ႀကီးက်ယ္

ျမင့္ျမတ္တ့ဲ မဟာျမစ္ႀကီးတစင္းေပါ့။ ဒီျမစ္ႀကီးေပၚမွာ၊ ဧရာ၀တီေပၚမွာ က်ေနာ္တုိ႔ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္၊

သားစဥ္ေျမးဆက္ေတြဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံအဆင့္ဆင့္ကုိ စည္း႐ုံး တည္ေထာင္ခ့ဲၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ ဒီေနရာမွာ ပါေမာကၡ ဂ်ီအိတ္ခ်္လုစ္ရဲ႕ အဆုိအမိန္႔ကုိ ကုိးကားပါရေစ။ ပါေမာကၡလုစ္

ဆုိတာ

ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔

ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြကုိ

သမုိင္းပညာရွင္ႀကီးတဦးပါ။ လုစ္က

အင္မတန္

ခ်စ္တ့ဲ

အဂၤလိပ္

- ၁၁ ရာစုမွာ အေနာ္ရထာ စည္း႐ုံးတည္ေထာင္ခ့ဲတ့ဲ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ပထမ ျမန္မာႏုိင္ငံ - ၁၅ ရာစုမွာ ဘုရင့္ေနာင္ စည္း႐ုံးတည္ေထာင္ခ့ဲတ့ဲ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ဒုတိယ ျမန္မာႏုိင္ငံ - ၁၈ ရာစုမွာ အေလာင္းဘုရား စည္း႐ုံးတည္ေထာင္ခ့ဲတ့ဲ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ တတိယ ျမန္မာႏုိင္ငံရယ္လုိ႔ သတ္မွတ္ၿပီး

- ၂၀ ရာစုမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း စည္း႐ုံးတည္ေထာင္ခ့ဲတ့ဲ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိေတာ့ စတုတၳျမန္မာႏုိင္ငံလုိ႔ ေဖာ္ျပခ့ဲဖူးပါတယ္။

အကယ္၍သာ ပါေမာကၡႀကီးလုစ္ အခုအခ်ိန္မွာ သက္ရိွထင္ရွား ရိွေနဦးမယ္ဆိုရင္ ဒီကေန႔

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

သတ္မွတ္ဂုဏ္ယူေနဦးမွာ ျပည္သူလူထုႀကီး

စည္း႐ုံးတည္ေထာင္ခ့ဲတ့ဲ အမွန္ပါပဲ။

တရပ္လုံးက

ဒီကေန႔ဟာ

ျမန္မာႏုိင္ငံကုိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕

“ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံ”လုိ႔

တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေပါင္းစုံ

ဦးေဆာင္မႈနဲ႔

အမ်ဳိးသား

ဒီမုိကေရစီ

အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ အလံေတာ္ေအာက္မွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ျပဳတ္က်ေရး၊ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး ရရိွေရးအတြက္ တုိက္ပဲြ၀င္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားေတြ သံဃာေတာ္ေတြ ျပည္သူေတြ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔

အတူ

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံကုိ

စည္း႐ုံးေနၾကတာ

တည္ေထာင္ေနၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ တည္ေထာင္ခန္းရဲ႕ အစဟာ ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံႀကီးျဖစ္တယ္ ဆုိရင္ ဘယ္သူမွ ျငင္းဆုိၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ၁၉၈၈

သမိုင္းသစ္အေရးေတာ္ပုံႀကီးဟာ

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း

စည္း႐ုံး

တည္ေထာင္ခ့ဲတ့ဲ

စတုတၳျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ဆက္ၿပီး အသက္ေသြးေခြ်းေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံသစ္ထူေထာင္ဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းလုိက္တ့ဲ သမုိင္း၀င္ ေခတ္သစ္လူထုလႈပ္ရွားမႈႀကီးပဲေပါ့။ တကယ္ေတာ့

ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ

ရွစ္ေလးလုံး လုိ႔

အခ်ိန္ကတည္းက စခ့ဲတာပါပဲ။

ဆုိတ့ဲ

အေရးေတာ္ပုံႀကီးရဲ႕

ေျခဆင္းဟာ

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းရဲ႕စစ္တပ္က

ဟုိး

၁၉၆၂

ခုႏွစ္

အာဏာသိမ္းလုိက္တ့ဲ

- ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၇ ရက္ အေရးအခင္း၊ - ၁၉၇၄ ဇြန္လ အလုပ္သမား အေရးအခင္း၊

- ၁၉၇၄ ဒီဇင္ဘာ ဦးသန္႔စ်ာပန အေရးအခင္း၊

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

144

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ - ၁၉၇၅ ေရႊတိဂုံ အေထြေထြသပိတ္၊

- ၁၉၇၆ မိႈင္းရာျပည့္ အေရးအခင္း စတ့ဲစတ့ဲ ေက်ာင္းသား၊ အလုပ္သမားထုရဲ႕ တုိက္ပဲြစဥ္

အဆက္ဆက္ဟာ ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးရဲ႕ ေျခဆင္း၊ အင္ထ႐ုိ (intro)လုိ႔ပဲ ဆုိရမွာပါ။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး လူထုတုိက္ပဲြေတြ၊ ျပည္သူ႔ေတာ္လွန္ေရးေတြဟာ

သံႀကဳိးကြင္းဆက္လုိ တခုနဲ႔တခု ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံႀကီးကုိ

အလယ္သံကြင္းႀကဳိးလုိ႔ ယူဆရင္ ေရွ႕က သံႀကိဳးကြင္းဟာ ၁၉၆၂၊ ၇၄၊ ၇၅၊ ၇၆ တုိက္ပဲြေတြပဲ ျဖစ္တယ္။

ေနာက္က သံႀကိဳးကြင္းကေတာ့ ၿပီးခ့ဲတ့ဲ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးပဲ မဟုတ္ပါလား။ က်ေနာ္တုိ႔ျပည္သူေတြ၊ သံဃာေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္

တည္ေထာင္ခန္းဟာ အခုအခ်ိန္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာသလုိ “အေကာင္းဆုံးကုိ ေမွ်ာ္လင့္၊ အဆုိးဆုံးအတြက္ အသင့္ျပင္ထား” ဆုိတ့ဲ အေနအထားကုိ ေရာက္ေနၿပီလည္း မဟုတ္ပါလား။ “ေအာင္စည္ေဆာ္ေလာ့ ျပည္ေတာ္၀င္ခန္း ေရာက္ေခ်ၿပီ။”

(မွတ္ခ်က္ - RFA ျမန္မာဌာန၏ ဇြန္လ ၁၈ ရက္ေန႔ ထုတ္လႊင့္ခ်က္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၂) ေအာင္ေ၀း

ၾသဂုတ္ ၉၊ ၂၀၀၈

ညက

ေဒၚမာမာေအး

ဖုန္းဆက္တယ္။

စုိင္းထီးဆုိင္အမွတ္တရစကားေတြ

ေျပာရင္း

အေ၀းမွာ

စုိင္းထီးဆုိင္ဟာ

စက္တင္ဘာ

စစ္တပ္က

လြမ္းမိသြားၾကပါတယ္။

၁၉၈၈

က်ေနာ္တုိ႔

က်န္ရစ္တ့ဲ

အႏုပညာေမာင္ႏွမ

အမိတုိင္းျပည္ကုိ

အာဏာမသိမ္းခင္

ဖဲြ႔စည္းလုိက္တ့ဲ

ဂီတသမဂၢမွာ ဥကၠ႒အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမွာက္ခံရတ့ဲ အေၾကာင္းက စလုိ႔ ေဒၚမာမာေအးက စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းသြားၿပီးတ့ဲေနာက္ပုိင္းမွာလည္း

စုိင္းထီးဆုိင္၊

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

အင္န္အယ္လ္ဒီအတြက္ လႈပ္ရွား ေဆာင္ရြက္ခ့ဲပုံေတြကုိ ျပန္ေျပာျပေနခ့ဲတာပါ။

နဲ႔

၈၈ အေရးေတာ္ပုံႀကီးဟာ ကမၻာမွာ တုန္ဟီးသြားေစခ့ဲတ့ဲ မဟာ့မဟာ လူထုတုိက္ပဲြႀကီးပါ။

စက္မႈတကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား ကုိဖုန္းေမာ္ က်ဆုံးတ့ဲ မတ္လ ၁၃ ရက္ကေန စေရတြက္ရင္ စစ္တပ္က

အာဏာသိမ္းသြားၿပီးတ့ဲ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔အထိ ၆လေက်ာ္ လူထုဒီမုိကေရစီ လႈပ္ရွားမႈႀကီးပါ။ ဒီ ၆လ အတြင္းမွာ ဦးေန၀င္း၊ ဦးစိန္လြင္၊ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ စတ့ဲ မဆလ သမၼတ ၃ ေယာက္ကုိ ဆက္တုိက္ ျဖဳတ္ခ်ႏုိင္ခ့ဲတ့ဲ ႏုိင္ငံေရးတုိက္ပဲြႀကီးပါ။ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္၊ ရွစ္ရက္ ရွစ္လကေန စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းသြားတ့ဲ အခ်ိန္ေတြပဲေပါ့။

စက္တင္ဘာ

၁၈

ရက္အထိ

၁လ

နဲ႔

၁၀

ရက္ဟာ

မုန္တုိင္းအထန္ဆုံး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

145

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ရဲရဲ ရင့္ရင့္ လမ္းေပၚထြက္ ဆႏၵျပၿပီး ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ အစနိဒါန္းကုိ ဖြင့္လွစ္ခ့ဲၾကတယ္ေလ။

ဒီလုိနဲ႔ … ၾသဂုတ္လလယ္ရက္ တရက္မွာ စစ္တပ္က ရန္ကုန္ေဆး႐ုံႀကီးကုိ စက္ေသနတ္နဲ႔ ပစ္လုိ႔

အျပစ္မ့ဲျပည္သူေတြ၊ သူနာျပဳဆရာမေတြ ေသေၾက ဒဏ္ရာရသြားခ့ဲရတယ္။ ေဆး႐ုံႀကီးအုတ္နံရံနီနီေပၚက စက္ေသနတ္က်ည္ဆံရာေတြကုိ

လာလာၾကည့္ၾကတ့ဲ

လူအုပ္ကလည္း

တေန႔တေန႔ကုိ

နည္းမွ

မနည္းတာပဲ။ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္က ဘုရားဖူးေတြ က်ဳိက္ထီး႐ုိးမွာ လာဆုံသလုိပါ။

ေျခေထာက္မွာ ဒဏ္ရာရသြားတ့ဲ သူနာျပဳဆရာမ ေဒၚစိန္စိန္ရီတုိ႔ရဲ႕အခန္းဟာ က်ေနာ္တုိ႔ ၇၄-၇၅-

၇၆ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြရဲ႕ ႐ုံးခန္း၊ အလုပ္ခန္း ျဖစ္လာေတာ့တာေပါ့။ ကုိမင္းကုိႏုိင္တုိ႔၊ ကုိကုိႀကီးတုိ႔၊ ကုိမုိးသီးဇြန္တုိ႔ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတါကလည္း ရန္ကုန္ေဆး႐ုံႀကီးမွာပဲ အတူတကြ စုမိၾကတ့ဲအခ်ိန္။ ေဆး႐ုံႀကီးကုိ တေန႔တေန႔ ဒီေလာက္ ပ်ားပန္းခပ္ လာလာၾကည့္ေနၾကတ့ဲ လူအုပ္ႀကီးကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ဘာလုပ္ေပးႏုိင္မလဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ ဘာလုပ္ေပးရင္ ေကာင္းမလဲ။ ေနာက္ဆုံးမွာ

ရန္ကုန္ေဆး႐ုံႀကီး

က်ေနာ္တုိ႔

ဒီမုိကေရစီေဟာေျပာပဲြ

ျပင္ပလူနာဌာနထိပ္က

လုပ္ဖုိ႔

ကြက္လပ္မွာ

တုိင္ပင္ဆုံးျဖတ္လုိက္ၾကတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔

စင္ထုိးလုိက္ၾကၿပီ။

ေဟာေျပာပဲြဆုိေတာ့ အဓိက ေဟာမယ့္ေျပာမယ့္လူ လုိတယ္။ ဘယ္သူေဟာမလဲ။ ဘယ္သူ ေျပာမလဲ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ အစပုိင္းဟာ က်ေနာ္တုိ႔ ၃၃လမ္း ေရႊၾကည္ေအး စာေပသမားေတြကလည္း

ေဟာဖုိ႔ေျပာဖုိ႔ လူလုိက္ရွာေနတ့ဲ က်ေနာ့္ကုိ ေတြ႔တာနဲ႔ သရဲတေစၦ ျမင္လုိက္သလုိ ထြက္ထြက္ခ်ည္း ေျပးေျပးေနတ့ဲအခ်ိန္။

ဒါေပမယ့္

က်ေနာ္တုိ႔စင္မွာ

ပထမဆုံး

တက္ေဟာဖုိ႔

တုိက္ပဲြထဲ

ခုန္၀င္လုိက္သူကေတာ့ တျခားသူ မဟုတ္ပါဘူး။ အဆုိေတာ္ႀကီး စုိင္းထီးဆုိင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။

အဲဒီေန႔ကစၿပီး

ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔အတူ

စုိင္းထီးဆုိင္ဟာ

ဒီမုိကေရစီ

ႏုိင္ငံေရးတက္ၾကြသူေတြ၊

မေၾကာက္တရားကုိ

ရဲရဲေတာက္

စာေပသမားေတြ၊

ေဟာေျပာသြားခ့ဲသူပါ။

က်ေနာ္တုိ႔စင္မွာ စုိင္းထီးဆုိင္နဲ႔ တေန႔တည္း အခု အင္န္အယ္ဒီ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း သူရဦးတင္ဦးလည္း လာေရာက္ေဟာေျပာခ့ဲပါတယ္။ ကုိမင္းကုိႏုိင္တုိ႔၊

ကုိကုိႀကီးတုိ႔၊

ကုိမုိးသီးဇြန္တုိ႔

ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕

ဦးေဆာင္မႈေနာက္မွာ

က်ေနာ္တုိ႔ တႏုိင္ငံလုံး၊ တျပည္လုံးဟာ သမုဒၵရာလိႈင္းလုံးႀကီးေတြလုိ တလုံးၿပီးတလုံး လုိက္ပါေနခ့ဲတ့ဲ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

146

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အခ်ိန္ေပါ့။ စုိင္းထီးဆုိင္ဟာ ရန္ကုန္မွာ ပထမဆုံးက်င္းပတ့ဲ ဒီမုိကေရစီေဟာေျပာပဲြမွာ ေဟာေျပာခ့ဲတ့ဲ အႏုပညာရွင္တဦးပါ။ တုိင္းရင္းသားတဦးပါ။ အေလးျပဳပါတယ္ ဗုိလ္ထီး။ အဲဒီအခ်ိန္

အဲဒီရက္ေတြမွာ

က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕

လူထုေခါင္းေဆာင္

ပထမဆုံး

ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္

ျဖစ္လာမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေတာင္မွ မိန္႔ခြန္းမေျပာ၊ တရားမေဟာရေသးပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပထမဆုံးေဟာေျပာတ့ဲေန႔ဟာ က်ေနာ္ အမွတ္မမွားဘူးဆုိရင္ ၁၉၈၈ ၾသဂုတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

အဲဒီေန႔က ရန္ကုန္ေဆး႐ုံႀကီး ႏွလုံးေရာဂါကုေဆာင္ေရွ႔ က်ေနာ္တုိ႔ စာေပအႏုပညာရွင္ေတြရဲ႕

စင္ျမင့္မွာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ

လူထုကုိ

ျပည္တြင္းျဖစ္

ပထမဆုံး

မိန္႔ခြန္းေျပာခ့ဲတာပါပဲ။

ခ်ည္သားအက်ႌကေလး

အဲဒီေန႔က ၀တ္လုိ႔

ဗမာေတာသူမကေလးတေယာက္လုိ သနပ္ခါး ပါးကြက္က်ား ပါးပါးကေလး လိမ္းျခယ္ထားပါတယ္။ သူေျပာတ့ဲ မိန္႔ခြန္းက တုိတုိေလးပါ။ တမ်က္ႏွာပဲ ရိွပါတယ္။ မႏိႈင္းေကာင္း

ရွာၿပီးတုိက္ၾက”

ဆုိတ့ဲ

ႏိႈင္းေကာင္း၊

သူ႔ဖခင္

ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕

စစ္ထြက္မိန္႔ခြန္းလုိပဲ။

“အနီးကပ္ဆုံးရန္သူကုိ

မႏိႈင္းေကာင္း

ႏိႈင္းေကာင္း၊

အေမရိကန္သမၼတႀကီး အီဗရာဟင္လင္ကြန္းရဲ႕ “government of the people, by the people, for the people” ဆုိတ့ဲ ကမၻာေက်ာ္ ဂတ္တီးစဘတ္ မိန္႔ခြန္းလုိပဲ။ အဲဒီ

ၾသဂုတ္လ

၂၅

ရက္ေန႔က

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာခ့ဲတ့ဲ

မိန္႔ခြန္း

နိဂုံးခ်ဳပ္က

“စည္းကမ္းရိွ ညီညြတ္ၿပီး အမွန္တရားနဲ႔ ကုိက္ညီတ့ဲ အင္အားမ်ဳိးကုိ က်မတုိ႔ ထူေထာင္ရမယ္” ဆုိတ့ဲ စကားပါပဲ။

“စည္းကမ္းရိွ ညီညြတ္ၿပီး အမွန္တရားနဲ႔ ကုိက္ညီတ့ဲ အင္အားမ်ဳိးကုိ က်မတုိ႔ ထူေထာင္ရမယ္။”

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

147

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေက်ာ္ၾကားလွတ့ဲ ေရႊတိဂုံအေနာက္မုခ္ လူထုအစည္းအေ၀း မိန္႔ခြန္းက ေနာက္တေန႔ ၾသဂုတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔မွာ ေျပာခ့ဲတာပါ။

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ လမ္းအစဟာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ေသြးနဲ႔ ခင္းခ့ဲရတာပါ။ ဒီလမ္းေပၚမွာ

ဆက္ေလွ်ာက္ခ့ဲတ့ဲ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ

မဟုတ္ပါဘူးလုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ အၾကြင္းမ့ဲ ယုံၾကည္တယ္။

ဒီေသြးေတြကုိ

ဘယ္ေတာ့မွ

သစၥာေဖာက္မွာ

“အုိဘယ့္ဘယ္ … အုိဘယ့္ ဧရာ၀တီ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကယ္နီဆင္သ ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ တည္ေစေသာ္ …”

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၃) ေအာင္ေ၀း

ၾသဂုတ္ ၁၆၊ ၂၀၀၈ လြမ္းသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

148

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ တခါ တခါေတာ့လည္း ေတာ္လွန္ေရးဟာ လြမ္းစရာ ေကာင္းေနတတ္ပါတယ္။ ရွစ္ေလးလုံး

အေရးေတာ္ပုံႀကီးရဲ႕ ဇာတ္၀င္ခန္းေတြဟာ တခန္းၿပီးတခန္း လြမ္းလုိ႔မဆုံးႏုိင္တ့ဲ သမုိင္းဇာတ္ခုံႀကီးေပၚမွာ ျဖတ္သန္းသြားခ့ဲေလရဲ႕။

ခြပ္ေဒါင္းအလံေတြ

တလူလူလြင့္ခ့ဲတ့ဲ၊

ခြပ္ေဒါင္းေသြးေတြ

တရဲရဲနီခ့ဲတ့ဲ

တေနရာမွာေတာ့ သမုိင္း၀င္ လူထုစည္းေ၀းပဲြႀကီးတခု ျဖစ္တည္ခ့ဲဖူးတယ္ေလ။

ဇာတ္၀င္ခန္း

အခ်ိန္က ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔။ ေနရာက ေရႊတိဂုံဘုရား အေနာက္ဘက္မုခ္ ရင္ျပင္။ စည္းေ၀းပဲြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လူထုကုိ မိန္႔ခြန္းေျပာမယ့္ပဲြပါပဲ။

ရင္ခုန္၊

အဲဒီ လူထုစည္းေ၀းပဲြႀကီးအတြက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ လူထုဟာ တညလုံး အိပ္မေပ်ာ္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ေစာေနခ့ဲၾကပါတယ္။

လူထုစည္းေ၀းပဲြကုိ

ေမွ်ာ္လင့္ၿပီးသားပါ။

အသာတၾကည္နဲ႔

မဆလ

စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ

ခြင့္ျပဳလိမ့္မယ္

မဟုတ္ဘူး

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕

ဆုိတာကုိေတာ့

ျပည္သူေတြက

ေဟာ မုိးေတာင္ မလင္းေသးပါဘူး၊ ၾသဂုတ္လ ၂၆ ရက္ ေ၀လီေ၀လင္းမွာ မဆလ စစ္အုပ္စုရဲ႕

ဇာတိက ေပၚလာေတာ့တာပါပဲ။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႔လယ္ေကာင္

ေနရာအႏွံ႔မွာ

မဆလ

စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြက

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ လုပ္ႀကံ ႐ႈတ္ခ်ထားတ့ဲ ၀ါဒျဖန္႔ စာရြက္ေတြ ကားနဲ႔ လုိက္ႀကဲခ်သြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မဆလရဲ႕အႀကံဟာ သူတုိ႔ထင္သလုိ ျဖစ္မလာခ့ဲပါဘူး။ စာရြက္ေတြ

ပန္းဘဲတန္းၿမိဳ႕နယ္ထဲက

လုိက္ႀကဲတ့ဲ

ဗုိလ္မွဴးစည္သူ

မြတ္ဆလင္လူငယ္ေတြက

သံဃာေတာ္ေတြလက္ထဲကုိ အပ္ႏွံလုိက္ၾကပါတယ္။ အဲဒီသတင္းဟာ

ရန္ကုန္တၿမိဳ႔လုံးကုိ

ဦးေဆာင္တ့ဲ လက္ရ

ေတာမီးေလာင္သလုိ

စစ္ေထာက္လွမ္းေရးတစုကုိ

၀ုိင္းဖမ္းၿပီး၊

တခဏခ်င္း

ျပည္သူလူထုႀကီးရဲ႕ ခံျပင္း ေတာက္ေခါက္သံေတြဟာ မုိးလုံးညံလုိ႔ သြားပါေတာ့တယ္။ မဆလစစ္အုပ္စုကေတာ့

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕

လူထုတရားပဲြကုိ

သရက္ေတာက

ပ်ံ႕ႏွံ႔လုိ႔သြားပါၿပီ။

မပ်က္ပ်က္ေအာင္

ဖ်က္ဖုိ႔ပါပဲ။ မေျပးေသာ္ ကံရာရိွ၊ အဲဒီမတုိင္မီ တရက္အလုိ ကပ္ၿပီး ၾသဂုတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔မွာ မဆလစစ္တပ္က

ဦးေအာင္ႀကီးကုိ

ျပန္လႊတ္ေပးလုိက္ပါတယ္။

ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားရာကေန

ဦးေအာင္ႀကီးကလည္း

လြတ္လာလာခ်င္း

လူထုစည္းေ၀းပဲြလုပ္ၿပီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီး မိန္႔ခြန္းေျပာပါေတာ့တယ္။ ရွစ္ေလးလုံး

အေရးေတာ္ပုံႀကီး

ျဖစ္ေပၚလာေစတ့ဲ

ျဗဳန္းစားႀကီး

စမ္းေခ်ာင္းပဒုမၼာကြင္းမွာ

အေၾကာင္းရင္းခံေတြထဲမွာ

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီးရဲ႕ သမၼတဦးေန၀င္းထံသုိ႔ အိတ္ဖြင့္ေပးစာေတြဟာ ျပည္သူၾကား ပ်ံ႕ႏွံ႔ၿပီး လူထုကုိ တစုံတရာ စည္း႐ုံးလႈံ႔ေဆာ္ႏုိင္ခ့ဲတယ္ ဆုိတ့ဲအခ်က္ကုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ အသိအမွတ္ျပဳႏုိင္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္

အဲဒီ

စမ္းေခ်ာင္းပဒုမၼာကြင္းမွာ

ဦးေအာင္ႀကီးေျပာလုိက္တ့ဲ

“တပ္မေတာ္ကုိ

စိတ္နဲ႔ေတာင္ မျပစ္မွားနဲ႔” ဆုိတ့ဲ စကားကုိေတာ့ ျပည္သူလူထုႀကီးက ဘယ္လုိမွ လက္မခံႏုိင္ခ့ဲၾကပါဘူး။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

149

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဦးေအာင္ႀကီးရဲ႕ ဒီမိန္႔ခြန္းကုိ မေက်နပ္ၾကတ့ဲ လူထုႀကီးဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘာေျပာမလဲ ဆုိတာ ၾကားခ်င္ေဇာနဲ႔ တက္ၾကြေနၾကပါၿပီ။

စစ္ေထာက္လွမ္းေရး ဗုိလ္မွဴးစည္သူနဲ႔ အဖဲြ႔ကုိေတာ့ သရက္ေတာက သံဃာေတာ္ေတြကပဲ

မဆလစစ္တပ္ကုိ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ျပန္လည္ေပးအပ္လုိက္ပါတယ္။ မဆလရဲ႕

လုပ္ရပ္ကုိ

မေက်နပ္တ့ဲ

ျပည္သူလူထုႀကီးဟာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕

ေရႊတိဂုံအေနာက္မုခ္ လူထုစည္းေ၀းပဲြႀကီးဆီကုိ တခဲနက္ ျငာသံေပး ခ်ီတက္လာေနၾကပါၿပီ။

ေရႊတိဂုံဘုရားေျခရင္း ပတ္ပတ္လည္၊ ေတာ္လွန္ေရးပန္းၿခံ၊ လမ္္းတကာလမ္္း ခြပ္ေဒါင္းအလံေတြ

တလူလူ၊ ဒီမုိကေရစီေၾကြးေၾကာ္သံေတြ တဆူဆူနဲ႔ပဲေပါ့။

အဲဒီေန႔မနက္က ေရႊတိဂုံအေနာက္မုခ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လူထုကုိ မိန္႔ခြန္းေျပာပါတယ္။ အဲဒီပဲြမွာ အခမ္းအနားမွဴးလုပ္တ့ဲသူကေတာ့ ႐ုပ္ရွင္မင္းသားႀကီး ဦးထြန္းေ၀ ပါ။ ေနာင္မွာ

သုံးေရာင္ျခယ္လူငယ္ေတြျဖစ္လာမယ့္ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ပင္နီတုိက္ပုံ၊ လည္ကတုံးအျဖဴ၊ ကခ်င္ပုဆုိး တူညီ၀တ္စုံနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ ၀န္းရံ ကာကြယ္ေပးထားၾကပါတယ္။ အဲဒီေန႔က

လူထုအင္အားဟာ

၂

သိန္းေက်ာ္ပါတယ္။

မုိးကလည္း

ဖဲြလုိက္

သဲလုိက္

ရြာေနခ့ဲပါတယ္။ မုိးထဲေလထဲမွာ လူထုႀကီးဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရိွရာ စင္ျမင့္ကုိ မမိွတ္မသုန္ ၾကည့္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ မိန္႔ခြန္းကုိ စူးစုိက္ နားေထာင္ေနခ့ဲၾကပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

တပ္မေတာ္န႔ဲ

ပတ္သက္လုိ႔

“က်မေဖေဖ

ထူေထာင္ခ့ဲတ့ဲ

တပ္မေတာ္ဟာ က်မတုိ႔ျပည္သူလူထုဘက္က မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္တ့ဲ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္အျဖစ္ က်မ

ျမင္ခ်င္ပါတယ္။

ေျပာၾကားသြားခ့ဲပါတယ္။ ၂

တပ္မေတာ္ဆုိတာ

သိန္းကုန္ေသာ၊

စည္းကမ္းရိွ

ျပည္သူလူထုကုိ

ညီညြတ္ၿပီး

စိတ္နဲ႔ေတာင္

အမွန္တရားနဲ႔

မျပစ္မွားရပါဘူး”လုိ႔

ကုိက္ညီတ့ဲ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္စကားတခြန္းဆုံးတုိင္း လက္ခုပ္တခါတီး အားေပးေနေတာ့တာပါပဲ။

လူထုႀကီးဟာ

ခြပ္ေဒါင္းအလံေတြကလည္း မုိးေလထဲမွာ တလူလူ လႊင့္ေနတုန္းပါ။ လူတုိင္းရဲ႕ မ်က္လုံးထဲမွာ

ယုံၾကည္မႈေတြ

တလက္လက္နဲ႔ေပါ့။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

မိန္႔ခြန္းေျပာလုိ႔

ၿပီးတ့ဲအခ်ိန္မွာ

အခမ္းအနားမွဴး ႐ုပ္ရွင္မင္းသားႀကီး ဦးထြန္းေ၀က ပရိသတ္ႀကီးကုိ အခုလုိ သုံးႀကိမ္ သုံးခါ ေမး။ “ျပည္သူလူထုႀကီးခင္ဗ်ား၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ေထာက္ခံပါသလား။” လူထုႀကီးကလည္း

သုံးႀကိမ္သုံးခါ

တကယ္ေတာ့

အဲဒီေန႔ဟာ

ေၾကြးေၾကာ္သံေတြ ညံခ့ဲတာပါ။

“ေထာက္ခံပါတယ္၊

က်ေနာ္တုိ႔အတြက္

ျပည္သူ႔သူရဲေကာင္းတဦးကုိ ေမြးဖြားေပးလုိက္တ့ဲ ေန႔ပဲ မဟုတ္ပါလား။

ေထာက္ခံပါတယ္”

ဆုိၿပီး

လူထုေခါင္းေဆာင္တဦး၊

အဂၤလိပ္စာေရးဆရာႀကီး ေမာရစ္ေကာလစ္က သူ႔ရဲ႕ ‘Last and first in Burma’ ဆုိတ့ဲ

စာအုပ္ထဲမွာ အခုလုိ ေရးခ့ဲဖူးတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

150

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ “သမုိင္းအစဥ္အလာအရ ကမၻာ့ထိပ္သီး သူရဲေကာင္းတုိ႔သည္ အခ်ိန္အခါ အေျခအေန တိက်မွန္ကန္ေတာ့မွ ေပၚထြက္လာစၿမဲ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးကုိ ရယူေဆာင္ၾကဥ္းေပးမည့္ အဓိကပုဂၢဳိလ္အျဖစ္ သမုိင္း၏ေတာင္းဆုိခ်က္အရ ေပၚထြက္လာသူကား ‘ေအာင္ဆန္္း’ ပင္ ျဖစ္သတည္း” တ့ဲ။

ယခု က်ေနာ္တုိ႔ေခတ္၊ ဒုတိယလြတ္လပ္ေရးတုိက္ပဲြကုိ ဦးေဆာင္ဖုိ႔ သမုိင္းရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္အရ

ေပၚထြက္လာသူဟာ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ‘ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္’ ပဲ မဟုတ္ပါလား။

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၄) ေအာင္ေ၀း

ၾသဂုတ္ ၂၃၊ ၂၀၀၈

မေန႔က အေမဆုံးတယ္။ က်ေနာ့္ဒိုင္ယာယီထဲမွာ

၂၀၀၈

ဧၿပီလ

၇

ရက္ေန႔

အေမလူထုေဒၚအမာ ကြယ္လြန္တယ္ လုိ႔ ေရးမွတ္လုိက္တယ္။

နံနက္

မႏၱေလး

ေဆး႐ုံႀကီးေပးမွာ

အေမဆုံးၿပီ၊ အေမဆုံးၿပီ။ အဲဒီအခုိက္မွာ က်ေနာ့္၀ိညာဥ္ခႏၶာဟာ ခ်ာခ်ာလည္သြားပါေတာ့တယ္။

အေမဆုံးၿပီ၊ အေမဆုံးၿပီ။ က်ေနာ္ ယူက်ဳံးမရ တမ္းတစြာနဲ႔ပဲ အေမေရ၊ အေမေရ၊ အေမေရ လုိ႔ ေရရြတ္ျမည္တမ္း ေနမိေတာ့တယ္ေလ။

အေမဆုံးၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အေမမဆုံးေသးပါ။ ဆရာေမာင္ထင္ရဲ႕ ကုိေဒါင္း၀တၳဳထဲက စာသား

ခဏငွားေျပာရမယ္ဆုိရင္ ရွည္ပါေစသတည္း။’

‘အေမကား

ကြယ္လြန္ေလၿပီ။

အေမသည္

သက္ေတာ္ရာေက်ာ္

အခါအားေလ်ာ္စြာ အေမ့ေမြးေန႔ေတြကုိ က်ေနာ္ေရာက္တတ္ပါတယ္။ အင္မတန္ စည္ကားလွတ့ဲ

ေတာင္သမန္ ေတာင္ေလးလုံးေက်ာင္းက အေမ့ေမြးေန႔ပဲြေတြဟာ ၾကည္ႏူးခ်မ္းေျမ့စရာေကာင္းပါတယ္။ မႏၱေလးမွာေနတ့ဲ အေမနဲ႔ ေတြ႔ရလုိ႔၊ အေမ့ကို ကန္ေတာ့ရဖုိ႔ အေမရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ လူႀကီးေတြ၊ တပည့္သားေျမး လူငယ္ေတြဟာ ႏွစ္စဥ္ မပ်က္ ျမန္မာျပည္ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္ကေန အေမ့ေမြးေန႔ကုိ ခ်ီတက္ခ့ဲၾကတာပါ။

လူထုဘက္က

ရပ္တည္တ့ဲ

သက္ေတာ္ရွည္သတင္းစာဆရာမႀကီး၊

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

151

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ စာေရးဆရာမႀကီးတေယာက္ရဲ႕ ေမြးေန႔ဟာ စာေပညီလာခံတခုလုိ အဓိပၸာယ္ ျပည့္၀ ေလးနက္ေနတာပါ။ အေမကြယ္လြန္သြားေပမယ့္လည္း

အေမ့ရဲ႕

ေမြးေန႔ပဲြေတြကေတာ့

အစဥ္အလာမပ်က္

ဆက္လက္က်င္းပသြားမယ္လုိ႔ က်ေနာ္ ယုံၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ထားတယ္။ အေမ့ကုိ

က်ေနာ္

ရန္ကုန္မွာ

ေတြ႔ဖူးတာဆုိလုိ႔

၁၉၈၈

မတုိင္မီ

တႀကိမ္

နဲ႔

၁၉၈၈

အေရးေတာ္ပုံႀကီး ၿပီးစ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ မိခင္ႀကီး ေဒၚခင္ၾကည္ စ်ာပနမွာ တႀကိမ္၊ ဒီ ႏွစ္ႀကိမ္ပဲ ရိွပါတယ္။

မွတ္မွတ္ရရပါ။ ေဒၚခင္ၾကည္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးခရီးကုိ ပုိ႔ေဆာင္ဖုိ႔ အေမကုိယ္တုိင္ မႏၱေလးကေန

ဆင္းလာတယ္။ အေမ့လက္ထဲမွာ လူထုသတင္းစာတုိက္ရဲ႕ လြမ္းသူ႔ပန္္းျခင္း။ အေမလူထု ေဒၚအမာဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ

သမီးတေယာက္လုိ

ခ်စ္ခ့ဲတယ္။

အားေပးခ့ဲတယ္။

ေထာက္ခံခ့ဲတယ္။

ေစာင့္ေရွာက္ခ့ဲတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း အေမလူထု ေဒၚအမာကုိ အေမရင္းတေယာက္လုိ ခ်စ္ခင္ အားထားခ့ဲတာပါ။ အေမဟာ

၁၉၃၆

ဒုတိယ

သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသူ။

တကၠသုိလ္

ကုိေအာင္ဆန္းရဲ႕

ေက်ာင္းသား

ေခတ္ၿပိဳင္၊

တုိက္ပဲြရဲ႕

အထင္ကရ

ကုိဗဟိန္းရဲ႕

ေခတ္ၿပိဳင္ေပါ့။

တခ်ိန္တုန္းက

အေမကုိယ္တုိင္

ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိဗဟိန္းဟာ ၁၉၄၆ မွာပဲ မႏၱေလးေဆး႐ုံႀကီးေပၚမွာ ကြယ္လြန္ခ့ဲတာပါ။ အခု ၂၀၀၈ မႏၱေလးေဆး႐ုံႀကီးေပၚမွာပဲ အေမ ကြယ္လြန္ခ့ဲျပန္ပါၿပီ။ မႏၱေလးက

လုိက္လံပုိ႔ေဆာင္ခ့ဲတ့ဲ

အေမ့စ်ာပနကုိ

မွန္းဆေတြးျမင္ရင္း

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕

ဇနီး

ေဒၚခင္ၾကည္

အသံေတြကုိ က်ေနာ္ ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္ ၾကားေယာင္လာပါေတာ့တယ္။ ရွစ္ေလးလုံး

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔

အေရးေတာ္ပုံႀကီးၿပီးစ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕

စစ္တပ္က

ဆရာသမားေတြက

စ်ာပနတုန္းက

ျမင္ကြင္းေတြ

အာဏာသိမ္းလုိက္တ့ဲေနာက္မွာ NLD

အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ႀကီးကုိ

တည္ေထာင္လုိက္ၾကပါတယ္။ ၁၉၈၈ စက္တင္ဘာ ၂၇ ရက္ေန႔ေပါ့။ အဲဒီကာလ ဒီဇင္ဘာလထဲမွာ မိခင္ႀကီး ေဒၚခင္ၾကည္ ကြယ္လြန္ဆုံးပါးခ့ဲတာပါ။ ေဒၚခင္ၾကည္စ်ာပနကုိ

ေရႊတိဂုံဘုရားေျခရင္း

ပုိ႔ေဆာင္ၾကတ့ဲေန႔က

ကန္ေတာ္မင္ပန္းၿခံအထိ

တကၠသုိလ္ရိပ္သာလမ္း

ေနအိမ္ကေန

ရွစ္ဆယ့္ရွစ္မ်ဳိးဆက္သစ္ေက်ာင္းသားေတြ၊

NLDလူငယ္ေတြဟာ ႏုိင္ျမန္မာရဲ႕ ‘ကမၻာမေၾကဘူး’ သီခ်င္းကုိ လမ္းတေလွ်ာက္ ေၾကေၾကကဲြကဲြ သီဆုိရင္း ပုိ႔ေဆာင္ေနၾကပုံဟာ အခုအခ်ိန္ထိ က်ေနာ္ ရင္ခုန္ေနရတုန္းပါ။

‘ကုိယ္ေတာ္မိွဳင္း ရာဇ၀င္ေတြလည္း ႐ုိင္းခ့ဲရၿပီ အဘုိးေရ သခင္ေအာင္ဆန္း ႏုိင္ငံေတာ္မွာ

ေသြးစြန္းခ့ဲၿပီ အဖေရ’ ဆုိတ့ဲ အဘုိးနဲ႔ အဖကုိ တုိင္တည္ၿပီး အမိရဲ႕ စ်ာပနကုိ ပုိ႔ေဆာင္ေနၾကတ့ဲ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္မ်ဳိးဆက္သစ္ေက်ာင္းသားေတြ၊ NLDလူငယ္ေတြရဲ႕ ေဆြးေျမ႕ေၾကကဲြေနတ့ဲ မ်က္ႏွာေတြကုိ က်ေနာ္ အခုထိ ျမင္ေယာင္ေနတုန္းပါ။ သူတုိ႔ရင္ထဲက နာၾကည္း ေတာက္ေခါက္သံေတြကုိ က်ေနာ္ အခုထိ ၾကားေယာင္ေနတုန္းပါ။ တျပည္လုံးက

NLDအဖဲြ႔၀င္ေတြ၊

NLDလူငယ္ေတြ၊

လူ႔ေဘာင္သစ္အပါအ၀င္

ေက်ာင္းသားအဖဲြ႔အစည္း အသီးသီးက မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ေတြနဲ႔ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူအေပါင္းတုိ႔ဟာ မိခင္ႀကီး ေဒၚခင္ၾကည္ရဲ႕ စ်ာပနကုိ ရဲရင့္စြာ ေၾကကဲြစြာ ပုိ႔ေဆာင္ခ့ဲၾကတာပါ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

152

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေဒၚခင္ၾကည္ကုိ ျမႇဳပ္ႏွံသၿဂၤိဳဟ္မယ့္ ကန္ေတာ္မင္ပန္းၿခံတ၀ုိက္မွာေတာ့ လက္နက္ကုိင္စစ္သားေတြနဲ႔

စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြက

အျပည့္၊

အသင့္ေနရာယူထားၾကတာပါ။

က်ေနာ္တုိ႔ ရဟန္းရွင္လူ ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာခ့ဲတ့ဲ ‘စည္းကမ္းရိွ ညီညြတ္ၿပီး

အမွန္တရားနဲ႔

ကုိက္ညီတ့ဲ

အင္အားမ်ဳိးကုိ

ထူေထာင္ရမယ္’

ဆုိတ့ဲ

စကားအတုိင္း

ၿငိမ္းခ်မ္္းစြာနဲ႔ မိခင္ႀကီး ေဒၚခင္ၾကည္ရဲ႕ စ်ာပနကုိ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခ့ဲပါတယ္။

စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြနဲ႔ စစ္သားေတြရဲ႕ ေသနတ္ေျပာင္းေရွ႔ေမွာက္မွာ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ မ်ဳိးဆက္

ေက်ာင္းသားေတြ၊

NLD

လူငယ္ေတြဟာ

‘ကမၻာမေၾကဘူး’

သီခ်င္းကုိ

သီဆုိခ့ဲၾကတာပါ။ ခြပ္ေဒါင္းအလံေတြ တလူလူ လႊင့္လုိက္ခ့ဲၾကတာပါ။

မေၾကာက္မရြံ႕

ရဲရဲရင့္ရင့္

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္းရဲ႕ အစ ပထမပုိင္း ဇာတ္၀င္ခန္းေတြမွာ ဒီ ‘ကမၻာမေၾကဘူး’

သီခ်င္းနဲ႔ ေဒၚခင္ၾကည္စ်ာပနဟာ သမုိင္း၀င္ခ့ဲတာပဲေပါ့။

မႏၱေလးက အေမလူထု ေဒၚအမာရဲ႕ စ်ာပနကုိ ‘ကမၻာမေၾကဘူး’ သီခ်င္းဆုိရင္း

ပုိ႔ေဆာင္လုိက္ခ်င္ပါရဲ႕။ က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္ေတာ့ သီခ်င္း ရဲရဲ ဆုိရမလဲ အေမ။

(မွတ္ခ်က္-၂၀၀၈ ဇူလုိင္ ၉ ရက္ေန႔တြင္ RFAသတင္းဌာနက ထုတ္လႊင့္ခ့ဲေသာ ေဆာင္းပါးျဖစ္သည္။)

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၅) ေအာင္ေ၀း

ၾသဂုတ္ ၃၀၊ ၂၀၀၈ ဆရာေမာင္သာရရဲ႕

ကုိးရာမ့ဲဟု၊

ကဗ်ာတပုဒ္ကုိ

က်ီးက့ဲသုိ႔လွ်င္

ထြက္၍တုိက္ခုိက္သည္တကား” တ့ဲ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဘ၀ေတြထဲမွာ

ယုံၾကည္ခ်က္အတြက္ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္

မေတြးခ်င္။

ယုံၾကည္ခ်က္ကုိ

အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ

ဘ၀ေရာ၊

က်ေနာ္အမွတ္ရတယ္။

မိသားစုေရာ၊

“ခ်ဳပ္ေန႔က်ဴးက၊

ခင္ပုပ္လည္းငွက္၊

႐ူးမူးတုန္လ့ဲ၊

ညဥ့္လည္းနက္၊

အသက္ေပးကာကြယ္တုိက္ခုိက္သြားသူေတြ၊

ႏွစ္ရွည္လမ်ား

ခ်ဳပ္ေႏွာင္

အနာဂတ္တခုလုံးပါ

ထိန္းသိမ္းခံေနရသူေတြ၊

ေမွာင္အတိက်သြားခ့ဲရသူေတြ၊

က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ သမုိင္းမွာ ယုံၾကည္ခ်က္ကုိ ဖက္တြယ္ၿပီး အငတ္ငတ္အျပတ္ျပတ္နဲ႔ ဒီမုိကေရစီ

မရမခ်င္း ဆက္လက္ တုိက္ပဲြ၀င္ေနတ့ဲသူေတြ စသျဖင့္ ဒီမိုကေရစီ လုိလားသူ၊ ျပည္သူ႔ဘက္ေတာ္သား၊ သူရဲေကာင္းေတြဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္ ရပ္တည္ရင္ဆုိင္ခ့ဲၾကတာပါ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

153

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အခ်ိန္တခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ မညီညြတ္ဘဲ ရိွေကာင္းရိွမယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိန္မွာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးဟာ

ညီညြတ္သြားၾကတာပဲမဟုတ္လား။

တုိက္ပဲြမရိွရင္

ညီညြတ္ေရး

မရိွႏုိင္ဘူး။

အေရးႀကီးတယ္။

လုိအပ္တယ္။

၁၉၈၈

ရွစ္ေလးလုံး

တုိက္ပဲြရိွေနလုိ႔သာ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ အခ်င္းခ်င္း ေက်ာခ်င္းကပ္၊ ရင္ခ်င္းအပ္ၿပီး ရန္သူကုိ ရင္ဆုိင္ရတာပဲ မဟုတ္လား။

တုိက္ပဲြဟာ

အေရးေတာ္ပုံႀကီးဟာ

တုိက္ပဲြဟာ

တုိက္ပဲြလုိအပ္ခ်က္ရဲ႕

အႀကီးမားဆုံး

ျပယုဂ္ပဲေပါ့။

ဒီ

ရွစ္ေလးလုံး

တုိက္ပဲြစဥ္ႀကီးထဲမွာ အားလုံးဟာ ညီညြတ္ခ့ဲၾကတယ္။ အားလုံးဟာ စည္း႐ုံး စုစည္းခ့ဲၾကတယ္။

ဗကသ၊ တကသ၊ မင္းကုိႏုိင္၊ ကုိကုိႀကီး၊ မုိးသီးဇြန္ စတ့ဲ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕

ဦးေဆာင္မႈေနာက္မွာ

က်ေနာ္တုိ႔

ျပည္သူလူထုႀကီးဟာ

တညီတညြတ္တည္း

လုိက္ပါခ့ဲၾကတယ္။

တပ္မေတာ္သားေတြ၊ ျပည္သူရဲေတြ၊ ၀န္ထမ္းေတြလည္း ဒီမုိကေရစီတုိက္ပဲြထဲ ခုန္၀င္လာခ့ဲၾကတယ္။

ညီညြတ္ျခင္းရဲ႕ ရလဒ္ဟာ မဆလ စစ္အာဏာရွင္အစုိးရကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ျဖဳတ္ခ်ပစ္ႏုိင္ခ့ဲတာပါပဲ။ ၈၈ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားေတြ၊ လူငယ္ေတြ ေသြးနဲ႔ ခင္းခ့ဲတ့ဲ သမုိင္းလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ

သမုိင္းသိစိတ္ရိွတ့ဲ၊

အစဥ္အလာႀကီးတ့ဲ

တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြ၊

မ်ဳိးဆက္ေဟာင္း

ႏုိင္ငံေရးသမားႀကီးေတြ၊

စာေပအႏုပညာရွင္ေတြ၊

ဒီမုိကေရစီေရး

တတ္သိပညာရွင္ေတြ၊

တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ စသည္ျဖင့္ လူႀကီးေတြလည္း အတူလုိက္ပါ ေလွ်ာက္လွမ္းခ့ဲၾကတာပဲ မဟုတ္လား။

ဒါေပမယ့္ ... ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးရဲ႕ အဆုံးသတ္ခန္းကေတာ့ မလွပႏုိင္ခ့ဲရွာပါဘူး။

ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ က်ေနာ္တုိ႔

အ႐ုိးေတြ

အိမ္ျပတင္းမွာ

ေတာင္လုိပုံေအာင္

တုိက္ယူခ့ဲရတ့ဲ

လင္းလက္ေတာက္ပမယ္

ဒီမုိကေရစီ

အလင္းေရာင္ဟာ

ႀကံ႐ုံရိွေသးတယ္၊

အာဏာသိမ္းယူသြားတာကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ခံလုိက္ၾကရတယ္ေလ။

စစ္တပ္က

ေအာင္ပဲြကုိ လုယူခံလုိက္ရတာပါပဲ။ ဘယ္ေလာက္ နာက်င္ခံျပင္းစရာ ေကာင္းလုိက္ပါသလဲ။

ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြဟာ ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးမွာ ရာႏႈန္းျပည့္ တာ၀န္ေက်ခ့ဲၾကပါၿပီ။

တကယ္ေတာ့ ရန္သူက ေတာ္လုိ႔မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ တခ်က္ည့ံလုိက္တာနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔

တၿပဳံႀကီး သမုိင္းသင္ခန္းစာေတြ၊ သမုိင္းေနာင္တေတြ တေလွႀကီးနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး ေရစီးေၾကာင္းထဲမွာ ေက်ာက္ေဆာင္နဲ႔ ၀င္တုိက္မိခ့ဲၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ က်ေနာ္တုိ႔ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ။ What is to be done?

အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ တခုကုိ လက္လႊတ္ဆုံး႐ႈံးလုိက္ရၿပီး၊ တခုကုိ ျပန္လည္ရရိွခ့ဲတယ္လုိ႔

ဆုိပါရေစ။

လက္လႊတ္ဆုံး႐ႈံးလုိက္ရတာကေတာ့ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေတြ အမ်ားအျပား ေသာင္းနဲ႔

သိန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး

နယ္စပ္ကုိ

ေရာက္ရိွသြားၾကရတာပါပဲ။

ေပၚထြန္းလာတာကေတာ့ သမုိင္းရဲ႕ ႀကီးမားတ့ဲ လက္ေဆာင္ပါ။) ျပန္လည္ရရိွလုိက္တ့ဲတခုဆုိတာကေတာ့

(ေနာင္မွာ

ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္

အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္

လူထုလူတန္းစား၊ ေက်ာင္းသား၊ တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံေရးပါတီအင္အားစုေတြပါပဲ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

(NLD)အပါအ၀င္

154

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အဲဒီအခ်ိန္၊ အဲဒီကာလ ျပည္တြင္းမွာ က်န္ရစ္တ့ဲ တုိက္ပဲြ၀င္ရဲေဘာအားလုံးဟာ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ အလံေတာ္ေအာက္မွာ စု႐ုံးလုိက္ၾကတယ္ေလ။ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕

အလံေတာ္ဟာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕

ယုံၾကည္ခ်က္နဲ႔

အေတြးအေခၚက ဆင္းသက္ေပါက္ဖြားလာတဲ့ တုိက္ပဲြေခၚသံပဲ ျဖစ္တယ္။ NLD ကုိ စတင္တည္ေထာင္စဥ္ ပါတီအလံလုပ္ဖုိ႔ စဥ္းစားၾကတ့ဲအခ်ိန္မွာ ဦးေအာင္ႀကီးက ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္တံဆိပ္က ‘ကေဒါင္း’ကုိ လုပ္ဖုိ႔ အႀကံျပဳပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ‘ကေဒါင္း’က ေပ်ာ့တယ္၊ ၈၈မ်ဳိးဆက္အပါအ၀င္ ေခတ္အဆက္ဆက္

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ

မမိွတ္မသုန္

တုိက္ခုိက္ခ့ဲတ့ဲ

အသိအမွတ္ျပဳ၊ ဂုဏ္ျပဳတ့ဲအေနနဲ႔ ‘ခြပ္ေဒါင္း’ကုိလုပ္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ့ဲတာပါ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတုိ႔ေခတ္၊

တုန္းကလည္း

ဒီ

‘ခြပ္ေဒါင္း’နဲ႔ပဲ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခတ္ ဒီအစဥ္အလာနဲ႔ပဲ မဟုတ္ပါလား။

စတုတၳျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ကုိ

က်ေနာ္တုိ႔ဟာ

စည္း႐ုံး

ပထမလြတ္လပ္ေရးကုိ

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္

တည္ေထာင္စဥ္

တုိက္ယူခ့ဲၾကၿပီ။

တည္ေထာင္ခန္းမွာလည္း

ဒုတိယလြတ္လပ္ေရးကုိ

အေရးအႀကီးဆုံးကေတာ့

ေက်ာင္းသားေတြကုိ

က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး

ဒီ

ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးက

ေသြးကြက္ေတြ မေျခာက္ေသးပါဘူး။ “ခင္ပုပ္လည္းငွက္၊

ညဥ့္လည္းနက္၊

သံဃာေတြ၊

‘ခြပ္ေဒါင္း’နဲ႔ပဲ၊

ဆက္လက္တုိက္ယူသြားရဦးမယ္

ညီညြတ္ဖုိ႔နဲ႔

က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး

လက္နက္မခ်ဖုိ႔ပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ တုိက္ပဲြကုိ ခုိင္ခုိင္မာမာ ယုံၾကည္ေနဖုိ႔ပါပဲ။ စက္တင္ဘာ

အခုတခါ

ေက်ာင္းသားေတြ၊

ထြက္၍တုိက္ခုိက္သည္တကား”

ျပည္သူေတြရဲ႕

တ့ဲ။

ထြက္၍

တုိက္ခုိက္သူေတြရဲ႕ တပ္ဦးမွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ခြပ္ေဒါင္းအလံေတြ တလူလူ လြင့္ေနဆဲပဲ မဟုတ္ပါလား။

(မွတ္ခ်က္-၂၀၀၈ ဇူလုိင္ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ RFAသတင္းဌာနက ထုတ္လႊင့္ခ့ဲေသာ ေဆာင္းပါးျဖစ္သည္။)

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၆) ေအာင္ေ၀း စက္တင္ဘာ ၆၊ ၂၀၀၈

ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ မကြယ္လြန္ခင္ ေျပာခ့ဲတ့ဲ စကားတခြန္းရိွပါတယ္။ “လူတေယာက္ရဲ႕

တန္ဖုိးကုိ သူျဖတ္သန္းေက်ာ္လႊားေနတ့ဲ ေခတ္ႀကီးက သူ႔ပခုံးေပၚတင္ေပးလုိက္တ့ဲ သမုိင္းေပးတာ၀န္ကုိ သူဘယ္ေလာက္ သယ္ပုိးထမ္းေဆာင္ခ့ဲတယ္ဆုိတ့ဲအခ်က္နဲ႔ တုိင္းတာရမွာပဲ” တ့ဲ။ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္က

ေျပာခ့ဲတ့ဲစကားပါ။ ေနာင္ ၁၀ ႏွစ္အၾကာမွာ ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီး ေပၚေပါက္လာခ့ဲပါတယ္။ ၈၈ မ်ဳိးဆက္

ေက်ာင္းသားေတြဟာ

သယ္ပုိးထမ္းေဆာင္ခ့ဲၾကတယ္။

ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္

အလုိအတုိင္း

သမုိင္းေပးတာ၀န္ကုိ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

155

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ၿဗိတိသွ်ကုိလုိနီေခတ္၊ ပထမလြတ္လပ္ေရးတုိက္ပဲြမွာကတည္းက ေက်ာင္းသားေတြဟာ “လြတ္လပ္ေရးကုိ ‘က’ၿပီးေတာ့မယူဘူး၊ ‘ခြပ္’ၿပီးေတာ့ ယူမယ္”ဆုိတ့ဲ စိတ္ဓာတ္ကုိ ခြပ္ေဒါင္းအသံနဲ႔ ေဖာ္ညြန္ခ့ဲၾကတာပါ။ အဲဒီလုိ

ခြပ္ေဒါင္းရဲ႕တန္ဖုိး၊

ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕တန္ဖုိးကုိ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိယ္ႏိႈက္ရဲ႕ တန္ဖုိးကေကာ ဘာလဲ။ ဒီကေန႔

ဒုတိယလြတ္လပ္ေရးတုိက္ပဲြမွာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ယုံၾကည္ေလးစားတ့ဲ ျဖစ္လာခ့ဲတယ္။

ျမန္မာျပည္သူလူထုေရွ႔ေမွာက္ကုိ

လူထုကေထာက္ခံအားေပးတ့ဲ

အသိအမွတ္ျပဳ

သမုိင္းရဲ႕

ေတာင္းဆုိခ်က္အရ

ေရာက္လာခ့ဲတယ္။

လူထုေခါင္းေဆာင္၊

နားလည္တ့ဲ

လူထုက

ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္

ဒီလုိေခါင္းေဆာင္တေယာက္ရဲ႕ တန္ဖုိးကုိ ဘယ္စံ ဘယ္ေပတံေတြနဲ႔ တုိင္းမလဲ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔

တဲြၿပီး

သမုိင္းတေကြ႔ကုိ

အေတြ႔အႀကဳံတခ်ဳိ႕ကုိ က်ေနာ္ ျပန္လည္အမွတ္ရလာပါတယ္။ ဒီေန႔အခ်ိန္အထိ

ဧရာ၀တီတုိင္း ခရီးစဥ္ပါပဲ။

ဘ၀မွာစဲြထင္ေနတ့ဲ

အတူတကြ

စြန္႔စားခန္းတခုကေတာ့

ျဖတ္သန္းခ့ဲဖူးတ့ဲ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕

စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းလုိက္တ့ဲ ၁၉၈၈ စက္တင္ဘာ ၁၈ ေနာက္ပုိင္း မေရွးမေႏွာင္းမွာ

ဦးေအာင္ႀကီး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးတင္ဦးတုိ႔ ပူးေပါင္းၿပီး အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ NLD ကုိ

တည္ေထာင္လုိက္ၾကတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြ လူထုထဲ စည္း႐ုံးေရးဆင္းၾကတယ္။ ဦးေအာင္ႀကီးက အထက္ျမန္မာျပည္ တက္သြားတယ္။

ဦးတင္ဥိးက ဧရာ၀တီတုိင္းကုိ ဆင္းတယ္။ ဦးတင္ဦးနဲ႔အတူ က်ေနာ္ ပါသြားတယ္။ ပုသိမ္မ်ာ

NLD တုိင္း႐ုံး ဖြင့္ၾကတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က က်ေနာ့္ကုိ ဧရာ၀တီတုိင္း စည္း႐ုံးေရးတာ၀န္ ေပးတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

156

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦးနဲ႔ ဧရာ၀တီတုိင္းထဲ လွည့္လည္တုန္းက န၀တစစ္တပ္နဲ႔ ရင္ဆုိင္ရတ့ဲ၊ အထူးသျဖင့္

အဲဒီအခ်ိန္က

နတခတုိင္းမွဴးျဖစ္ေနတ့ဲ

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္

နဲ႔

ထိပ္တိုက္ရင္ဆုိင္ရတ့ဲ

အေတြ႔အႀကဳံ က်ေနာ္ ရလုိက္တယ္။ ဧရာ၀တီတုိင္း ၂၆ ၿမိဳ႔နယ္ ဒီမုိကေရစီလူထုနဲ႔ ထိေတြ႔ရတ့ဲ အေတြ႔အႀကဳံ က်ေနာ္ရလုိက္တယ္။

အဲဒီလုိနဲ႔

မိခင္ႀကီးေဒၚခင္ၾကည္စ်ာပနအၿပီး

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ စီစဥ္ခ့ဲၾကတယ္။

ဧရာ၀တီတုိင္း

၁၉၈၉

လူထုစည္း႐ုံးေရးခရီးစဥ္ကုိ

ခုႏွစ္

ဇန္န၀ါရီလထဲမွာ

က်ေနာ္တုိ႔

တာ၀န္ယူ

အဲဒီအခ်ိန္က န၀တစစ္အစုိးရကုိ တရား၀င္ စာတင္ၿပီးမွ ထြက္တ့ဲခရီးပါ။ ဒီခရီးက ဧရာ၀တီတုိင္း

တခုလုံးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ပုသိမ္၊ ေျမာင္းျမ၊ ဟသၤာတ ဒီခ႐ုိင္ ၃ခု အက်ဳံး၀င္တ့ဲ ဧရာ၀တီတုိင္း အေနာက္ျခမ္း ခရီးစဥ္ ဆုိပါေတာ့။ လြန္ခ့ဲေသာ

ဆိပ္ကမ္းေတြ၊ ပုဂၢလိကပုိင္

ႏွစ္ေပါင္း

ရန္သူေတြ၊

၂၀

စစ္ဗုိလ္ေတြကုိ

ႏွစ္ထပ္သေဘၤာႀကီးရဲ႕

“ျမတ္ေမတၱာ”။

ေလာက္က

အျဖစ္အပ်က္ေတြ၊

အတိအက်

နာမည္ကုိေတာ့

ရက္စဲြေတြ၊

မမွတ္မိေတာ့ေပမယ့္

က်ေနာ္

မေမ့ေသးပါဘူး။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

လူပုဂၢဳိလ္ေတြ၊

က်ေနာ္တုိ႔စီးခ့ဲတ့ဲ

သေဘၤာနာမည္က

157

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ျမတ္ေမတၱာသေဘၤာႀကီးေပၚမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အတူ ကာနယ္ၾကည္ေမာင္လုိ႔ ေခၚၾကတ့ဲ

အန္ကယ္ ဦးၾကည္ေမာင္လည္း ပါတယ္။ သုံးေရာင္ျခယ္လူငယ္ေတြ၊ NLD ဌာနခ်ဳပ္ ျပန္ၾကားေရးအဖဲြ႔က စာေပအႏုပညာရွင္ေတြ၊

ပုသိမ္ၿမိဳ႔

NLD

တုိင္း႐ုံးက

သုိက္သုိက္၀န္း၀န္း ခ်ီတက္ခ့ဲၾကတ့ဲ ခရီးစဥ္တခုပါ။

လူငယ္ေတြ၊

လူအင္အား

၄၀

ေက်ာ္နဲ႔

ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚ အေနနဲ႔ အခု ဧရာ၀တီတုိင္း အေနာက္ျခမ္းခရီးစဥ္။ ဒါၿပီးရင္ ေနာက္မၾကာခင္

ဖ်ာပုံ၊ မအူပင္ခ႐ုိင္ ၂ခု အက်ဳံး၀င္တ့ဲ ဧရာ၀တီတုိင္း အေရွ႔ျခမ္းခရီးစဥ္ကုိလည္း ေရးဆဲြၿပီးသား။

ဒီလုိ ဧရာ၀တီတုိင္းခရီးကုိ စီစဥ္ေနတ့ဲအခ်ိန္မွာပဲ မိခင္ႀကီး ေဒၚခင္ၾကည္ ကြယ္လြန္ခ့ဲတယ္။

မိခင္ႀကီးအတြက္ ပူေဆြး ေသာကေရာက္ေနရွာတ့ဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ စီစဥ္ထားၿပီးျဖစ္ေနတ့ဲ ဧရာ၀တီခရီးကုိ

မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္

ထြက္ခ့ဲတယ္။

ေဒၚခင္ၾကည္

လလည္ဆြမ္းေကြ်းအမီ ရန္ကုန္ျပန္၀င္ဖုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ခရီးစဥ္ဆဲြထားၾကတယ္။

ကြယ္လြန္တ့ဲ

တလျပည့္

၁၉၈၉ ဇန္န၀ါရီလထဲမွာပါ။ အခုလုိအခ်ိန္မွာ

သန္းေရႊမုန္တုိင္းေဘးေတြေၾကာင့္ တနည္းအားျဖင့္

နာဂစ္ေလမုန္တုိင္းေဘး၊

ဘုန္းဘုန္းလဲက်

ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚဆုိတာ

နာဂစ္မုန္တုိင္းထက္ဆုိးတ့ဲ

ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးသြားရတ့ဲ

ဘယ္ေခတ္မဆုိ

ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚတုိင္း ဆုိတာ ေသနဂၤဗ်ဴဟာလည္း က်ပါတယ္။

သမုိင္းအရ

အၿမဲ

ဧရာ၀တီတုိင္းဆုိတာ အေရးပါပါတယ္။

ဒီလုိ အေရးပါတ့ဲေနရာ၊ ဒီလုိအခ်က္အခ်ာက်တ့ဲေဒသကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လာရတာ၊

စည္း႐ုံးေရးဆင္းရတာ လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ မဟုတ္ခ့ဲပါဘူး။ န၀တစစ္အစုိးရရဲ႕

တရား၀င္ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔

ထြက္ခ့ဲတ့ဲ

ခရီး

ဆုိေပမယ့္၊

စစ္ပေဒသရာဇ္ေတြ

နယ္ေျမအပုိင္စားရထားတ့ဲ ေခတ္ႀကီးဆုိေတာ့၊ အဲဒီအခ်ိန္က တုိင္းမွဴးလုပ္ေနတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္ရဲ႕ ဧရိယာထဲမွာ အမိန္႔ေတြ၊ အကန္႔အသတ္ေတြ၊ အခ်ဳပ္အခ်ယ္ေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ရင္ဆုိင္ရေတာ့တာပါပဲ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

158

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အဲဒီအခ်ိန္မွာ lawful command, unlawful command ဆုိတ့ဲ တရားတ့ဲအမိန္႔နဲ႔ မတရားတ့ဲအမိန္႔ကုိ

ခဲြျခားရင္ဆုိင္ဖုိ႔

သင္ၾကားေပးလုိက္ပါၿပီ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

က်ေနာ္တုိ႔ကုိ

စတင္

မတရားတ့ဲအမိန္႔အာဏာမွန္သမွ် လူထုဆႏၵအရ ဖီဆန္ၾကႏွင္းေတြ

၀ဲ၀ဲေ၀ေနတ့ဲ

ႏွစ္ထပ္သေဘၤာႀကီးတစင္းေပၚမွာေတာ့

ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္းကေန

ခြပ္ေဒါင္းအလံေတြ

တည္ေထာင္မယ့္ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ အင္အားစုတစုေပါ့။

တေရြ႔ေရြ႔

တလူလူနဲ႔၊

ထြက္ခြာလာတ့ဲ

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ကုိ

“ေကာင္းက်ဳိးအေထြေထြရယ္နဲ႔ ခြ်န္ေစျမေစေစာ ေဒါင္းအုိးေ၀ရယ္လုိ႔ တြန္ေစ ကေစေသာ” ေအာင္ေ၀း (၀၇-၀၃-၀၈) (မူရင္း -RFA ၂၀၀၈ ဇူလုိင္ ၂၃)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

159

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၇) ေအာင္ေ၀း စက္တင္ဘာ ၁၃၊ ၂၀၀၈ တုိက္ပဲြေခၚသံေတြ ၾကားေနရတယ္။ နာဂစ္မုန္တုိင္း၊

သန္းေရႊမုန္တုိင္းေအာက္မွာ

ၿပိဳလဲပ်က္စီးသြားရတ့ဲ

ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚႀကီးကုိ

ၾကည့္ရင္း ဟုိး လြန္ခ့ဲတ့ဲ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ သြားခ့ဲတ့ဲ ဧရာ၀တီတုိင္း စည္း႐ုံးေရးခရီးစဥ္ကုိ က်ေနာ္ ျပန္အမွတ္ရလာပါတယ္။

အဲဒီတုန္းက အင္အားတက္ၾကြ၊ တုိးတက္လွတ့ဲ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚရဲ႕ ႐ုပ္ပုံလႊာေတြ၊ တုိးျမစ္၊ ေရြးျမစ္၊

ျပာမေလာ့ျမစ္၊ ေျမာင္းျမျမစ္၊ င၀ံျဖစ္ေတြရဲ႕ ျမင္ကြင္းေတြဟာ က်ေနာ့္အာ႐ုံမွာ ထင္ဟပ္လာပါေတာ့တယ္။ ၁၉၈၉ ဇန္န၀ါရီ၊ ႏွင္းေတြနဲ႔ ေ၀ေနတ့ဲအခ်ိန္ပါ။ ခြပ္ေဒါင္းအလံေတြ

တလူလူနဲ႔

‘ျမတ္ေမတၱာ’သေဘၤာႀကီးဟာ

ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္းက

တုိးျမစ္ရင္ခြင္ထဲကုိ

တုိး၀င္လာေနပါၿပီ။

က်ေနာ္တုိ႔ စတင္ ၀င္ေရာက္လာေနၾကတာပါ။ က်ေနာ္တုိ႔

ပထမဆုံး

ဆုိက္ကပ္ရမယ့္

ဆိပ္ကမ္းက

ထြက္ခြာလာတ့ဲ

ဧရာ၀တီတုိင္းနယ္ေျမထဲကုိ

‘ထနီး’ဆုိတ့ဲ

မအူပင္ၿမိဳ႕နယ္အ၀င္က

ရြာကေလးပါ။ ဒါ စစ္ပေဒသရာဇ္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္ရဲ႕ နတခ ဧရိယာအစပ္ေပါ့။ (အဲဒီတုန္းက စစ္ဧကရာဇ္ႀကီးကေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေစာေမာင္ပါ။)

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဒီ ဧရာ၀တီတုိင္း အေနာက္ျခမ္း ပုသိမ္၊ ေျမာင္းျမ၊ ဟသၤာတ ၃ ခ႐ုိင္

ခရီးစဥ္မွာ

အန္ကယ္

ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ

ဦးၾကည္ေမာင္

၁၉၃၈

ဒီဇင္ဘာ

လုိက္ပါလာပါတယ္။

၂၀

တတိယ

ကာနယ္ၾကည္ေမာင္လုိ႔

လူသိမ်ားတ့ဲ

အ႐ုိက္ခံရတ့ဲေန႔ေပါ့။

အဲဒီေန႔က

တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားသပိတ္တုိက္ပဲြတုန္းက

တပ္ဦးမွာ အလံကုိင္ခ့ဲတ့ဲ ေက်ာင္းသားသမဂၢေခါင္းေဆာင္တဦးပါ။ အဲဒီေန႔က

ဦးၾကည္ေမာင္နဲ႔အတူ

အတြင္း၀န္႐ုံးေရွ႕မွာ အလံကုိင္ခ့ဲတ့ဲ

က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ဆရာ ဒဂုန္တာရာပါပဲ။

ဗုိလ္ေအာင္ေက်ာ္

အမာခံ

ေက်ာင္းသားသမဂၢေခါင္းေဆာင္တဦးကေတာ့

အန္ကယ္ ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ ဦးေအာင္ႀကီး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးတင္ဦးတုိ႔ ‘ေအာင္-စု-

တင္’ ဆုိၿပီး NLD ပါတီ စေထာင္စဥ္အခ်ိန္က ဦးေအာင္ႀကီးအဖဲြ႔ထဲကပါ။ ပါတီဖဲြ႔ၿပီးလုိ႔ သိပ္မၾကာလုိက္ဘူး၊

ဦးေအာင္ႀကီး ႏႈတ္ထြက္သြားခ့ဲပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးၾကည္ေမာင္က ဦးေအာင္ႀကီးေနာက္ ျပန္္ပါမသြားဘဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးတင္ဦးတုိ႔နဲ႔ NLD မွာပဲ ေနရစ္ခ့ဲပါတယ္။

ေနာက္ပုိင္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ထိန္းသိမ္းခံထားရတ့ဲ ကာလ၊

၁၉၉၀ ေမလ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ NLD အႏုိင္ရေအာင္ ဦးေဆာင္ခ့ဲသူဟာ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္ပါပဲ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

160

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ သေဘၤာက ဆိပ္ကမ္း ကပ္ေတာ့မယ္ဆုိတ့ဲသေဘာနဲ႔ ဥၾသသံ ေပးလုိက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အားလုံး အသင့္ျပင္လုိက္ၾကပါၿပီ။

“အုိဘယ့္ဘယ္ … အုိဘယ့္ ဧရာ၀တီ၊ သင္သည္ စီးဆင္း၊ တုိ႔ရင္တြင္းမွာ၊ ႏွင္းဆီပြင့္ေတြ၊

ရဲရဲေၾကြၿပီ၊ ေ၀လည္းရဲရဲ၊ ေၾကြရဲရဲမုိ႔၊ နီနီရဲရဲ၊ သင့္အသည္းကုိ၊ မခဲြတုံေလာ … ခဲြတုံေလာ။” ခရီးစဥ္မွာ ျဖန္႔ေ၀ဖုိ႔ ပါလာတ့ဲ က်ေနာ့္ကဗ်ာစာအုပ္ကေလးကုိ က်ေနာ္ ကုိင္ၾကည့္ေနမိတယ္။ သေဘၤာတစင္းလုံးဟာ

တက္ၾကြ

ရႊင္လန္းေနေတာ့တာပါ။

ပထမဆုံး

ဆုိက္ကပ္မယ့္

ဆိပ္ကမ္းလည္းျဖစ္လုိ႔ ရင္ခုန္ စိတ္ေစာေနၾကပုံလည္း ရပါတယ္။ တုိးျမစ္ႀကီးကေတာ့ ညင္ညင္သာသာ စီးဆင္းေနတုန္းပါ။

ဒီခရီးစဥ္မွာ က်ေနာ္က ‘ပိြဳင့္’တာ၀န္ က်ပါတယ္။ ဆိပ္ကမ္းတခုကပ္တာနဲ႔ က်ေနာ္ အရင္

ေရွ႔ေျပးဆင္းရမယ္။

က်ေနာ့္ေနာက္မွာ

အမိန္႔ေပးထားပါတယ္။

ဗုိလ္ႀကီး၀င္းထိန္ရိွမယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

အဲဒီလုိ

ဗုိလ္ႀကီး၀င္းထိန္ဆုိတာ ၁၉၇၆ တုန္းက ဦးေန၀င္းကုိ လုပ္ႀကံၿပီး အာဏာသိမ္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားတ့ဲ

ဗုိလ္ႀကီးအုန္းေက်ာ္ျမင့္တုိ႔ရဲ႕ အမႈတဲြပါ။ အခု ဗုိလ္ႀကီး၀င္းထိန္ အက်ဥ္းေထာင္တခုထဲမွာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ထိန္းသိမ္းခံေနရဆဲပါ။

န၀တ စစ္အာဏာရွင္အုပ္စုနဲ႔ NLDရဲ႕ အားစမ္းပဲြကေတာ့ စပါၿပီ။ ထနီးရြာဟာ က်ေနာ္တုိ႔

ပထမဆုံး ဆုိက္ကပ္မယ့္ ဆိပ္ကမ္း။ တနည္းအားျဖင့္ ပထမဆုံးတုိက္ပဲြလည္း ျဖစ္တယ္။ ပထမဆုံး တုိက္တ့ဲတုိက္ပဲြဟာ

မႏုိင္ရင္သာေနရမယ္၊

မႏုိင္ရင္သာေနရမယ္၊ မ႐ႈံးေစရဘူး။

မ႐ႈံးေစရဘူး။

ပထမဆုံးတုိက္တ့ဲတုိက္ပဲြဟာ

က်ေနာ္က သေဘၤာေပၚမွာ ပါလာတ့ဲ သုံးေရာင္ျခယ္ နဲ႔ NLD လူငယ္ေတြကုိ ၁၉၇၄၊ ၇၅၊ ၇၆

တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းက ေျပာလုိက္ပါတယ္။

ရခ့ဲတ့ဲ

တုိက္ပဲြအေတြ႔အႀကဳံအရ

ဒီစကား

က်ေနာ္

ထနီးရြာကမ္းပါးတေလွ်ာက္မွာေတာ့ ကရင္တုိင္းရင္းသား ရြာလူထုဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ ႐ုိးရာ၀တ္စုံေတြ၊

ဒုံးယိမ္းအကေတြနဲ႔

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း

ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ

သေဘၤာအေပၚထပ္ကေန

လက္ျပ

ႀကိဳဆုိေနၾကပါၿပီ။

ႏႈတ္ဆက္ေနပါတယ္။

မအူပင္ကလာႀကိဳတ့ဲ NLDၿမိဳ႔နယ္စည္းေတြကုိလည္း ရြာလူထုၾကားမွာ ေတြ႔လုိက္ရပါတယ္။ အေပၚနဲ႔ေအာက္ ခြပ္ေဒါင္းအလံေတြ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ ေ၀ွ႔ယမ္းလုိ႔ေပါ့။

သေဘၤာဆိပ္ကမ္းကပ္လုိ႔ ႀကိဳးခ်ည္၊ ကုန္းေပါင္ထုိးၿပီးတာနဲ႔ က်ေနာ္ အရင္ဦးဆုံး သေဘၤာေပၚက

ဆင္းလုိက္ပါတယ္။ “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ” လူထုရဲ႕ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြ ၾကားမွာပဲ လက္နက္ကုိင္စစ္သား တပ္စုတစုနဲ႔ အသင့္ေစာင့္ေနတ့ဲ အရာရိွ စစ္ဗုိလ္ဆီကုိ က်ေနာ္ တန္းတန္းမတ္မတ္ ေလွ်ာက္သြားပါတယ္။ က်ေနာ္ သူ႔ကုိ ေလးစားသမႈနဲ႔ အရင္ ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူနဲ႔က်ေနာ္ ညိွၾကႏိႈင္းၾက လုပ္ရပါတယ္။ တုိင္းမွဴး

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္

ေပးထားတ့ဲ

အမိန္႔အတုိင္း

အဲဒီစစ္ဗုိလ္က

တသေ၀မတိမ္း

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

161

လုပ္ေဆာင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေပးထားတ့ဲ အမိန္႔အတုိင္း လုပ္တာပါ။ ဘယ္အမိန္႔က တရားသလဲ။ ဘယ္အမိန္႔က မတရားဘူးလဲ။

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ညိွလုိ႔ႏိႈင္းလုိ႔ၿပီးသြားတ့ဲအခါမွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဦးေဆာင္ၿပီး သေဘၤာေပၚက ဆင္းလာပါၿပီ။

“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

က်န္းမာပါေစ၊

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

က်န္းမာပါေစ”

ကရင္တုိင္းရင္းသား လူထုႀကီးဟာ အဆက္မျပတ္ ေၾကြးေၾကာ္ေနပါေတာ့တယ္။ ထနီးရြာ

NLD

သက္ႀကီးရြယ္အုိ

ဖထီးတခ်ဳိ႔၊

ကရင္တုိင္းရင္းသူႀကီးတဦးတုိ႔က

ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္တ့ဲ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ

အမုိးတခ်ဳိ႕ဟာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ဖက္ၿပီး ငုိၾကပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔

ရင္ထဲမွာ

ေၾကကဲြပီတိကုိ

ထနီးရြာမွာ

က်ေနာ္တုိ႔

ၾကာၾကာ

ကရင္တုိင္းရင္းသားႀကီးတဦးနဲ႔

ပန္းကုံးစြပ္ၿပီး

‘ငါတုိ႔ဗုိလ္ခ်ဳပ္သမီး၊

ငါတုိ႔ဗုိလ္ခ်ဳပ္သမီး’

ခံစားလုိက္ရပါတယ္။

မ်က္၀န္းမွာလည္း မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ပါ။

အခ်ိန္မရပါဘူး။

ႀကိဳဆုိၾကပါတယ္။ ဆုိၿပီး

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

မအူပင္ၿမိဳ႔ကုိ

ခရီးဆက္ရပါဦးမယ္။

ရပ္ရြာလူထုကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မိန္႔ခြန္းေျပာၿပီးတ့ဲအခါ အားလုံးကုိ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး သေဘၤာေပၚ

ျပန္တက္ၾကပါတယ္။ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္ကေတာ့ ေရွ႔မထြက္ဘဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေဘးမွာ ရပ္ၿပီး ၿပဳံးၿပဳံး ၿပဳံးၿပဳံးနဲ႔ ေက်နပ္အားရေနေတာ့တာပဲ။

တမင္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ထနီးရြာလူထု တသားတည္းျဖစ္သြားတာကုိၾကည့္ၿပီး အစ ပထမက ခက္ထန္

တင္းမာေအာင္

လုပ္ယူထားရတ့ဲ

စစ္သားေတြရဲ႕

မ်က္ႏွာဟာ

တျဖည္းျဖည္း

ေပ်ာ့ေပ်ာင္းလာတာကုိ က်ေနာ္ သိတာေပါ့။ က်ေနာ္ စစ္တပ္ထဲမွာ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ႀကီးျပင္းလာတ့ဲသူပဲ။ သေဘၤာေပၚကုိ

က်ေနာ္

ေနာက္ဆုံးမွ

တက္ပါတယ္။

မတက္ခင္

“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗုိလ္ႀကီး”လုိ႔ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း လက္ဆဲြ ႏႈတ္ဆက္ခ့ဲပါတယ္။

အရာရိွစစ္ဗုိလ္ကုိ

ထနီးဆိပ္ကမ္း၊ တုိးျမစ္၀ွမ္းေပၚမွာေတာ့ ဒုံးယိမ္းသံေတြက ညံေနဆဲ၊ ခြပ္ေဒါင္းအလံေတြက

တလူလူ လြင့္ပ်ံေနဆဲပါပဲေလ။ ေအာင္ေ၀း (၀၇-၀၆-၀၈) (မူရင္း - RFA)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

162

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၈) ေအာင္ေ၀း

စက္တင္ဘာ ၂၀၊ ၂၀၀၈ ‘ေလဆန္မွာ

ျမွားတန္းလန္းနဲ႔

ပ်ံသန္းရဲတ့ဲငွက္သာ

မနက္ျဖန္အတြက္ျဖစ္တယ္’

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဧရာ၀တီတုိင္း အေနာက္ျခမ္းခရီးစဥ္မွာ ျဖန္႔ေ၀တ့ဲ ကဗ်ာစာအုပ္ထဲမွာ က်ေနာ္ ဒီလုိေရးခ့ဲတယ္။

ဒီခရီးစဥ္ရဲ႕ ပထမဆုံးဆိပ္ကမ္းဟာ ‘ထနီးရြာ’ ျဖစ္တယ္။ ထနီးရြာဟာ ဧရာ၀တီတုိင္းထဲကုိ

၀င္လာမယ့္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ

တုိင္းမွဴးဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္ရဲ႕ ခံတပ္ပါပဲ။ အခု

အဲဒီခံတပ္

က်ဳိးေပါက္သြားၿပီ။

ဒုတိယဆိပ္ကမ္းက မအူပင္ပါ။

ဆီးၿပီး

အေႏွာင့္အယွက္ေပးဖုိ႔

က်ေနာ္တုိ႔

ေရွ႔ဆက္

လုပ္ထားတ့ဲ

ထုိးေဖာက္

ခ်ီတက္ခ့ဲၾကၿပီ။

မအူပင္ကေန ထနီးမွာ ေရွ႔ေျပးလာႀကိဳတ့ဲ ၿမိဳ႕နယ္စည္း အဖဲြ႔၀င္ေတြကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

သေဘၤာဦးခန္းမွာ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ေတြ႔ဆုံပါတယ္။ ၿမိဳ႔ခံေတြက သက္ဆုိင္ရာ မ၀တနဲ႔ ညိွႏိႈင္းၿပီး သူတုိ႔စီစဥ္ထားတ့ဲ အစီအစဥ္ေတြကုိ တင္ျပၾကပါတယ္။

တုိးျမစ္ႀကီးေပၚမွာေတာ့ ခြပ္ေဒါင္းအလံေတြ တေ၀ေ၀နဲ႔ ျမတ္ေမတၱာသေဘၤာႀကီးက တေရြ႕ေရြ႕

ခုတ္ေမာင္းလာေနပါၿပီ။

ျမတ္ေမတၱာဟာ

ျမစ္ကုိ

ေကြ႔လုိက္တာနဲ႔

တၿပိဳင္နက္

ျမင္လုိက္ရတ့ဲ

ျမင္ကြင္းကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ႀကိဳဆုိေနၾကတ့ဲ ကမ္းလုံးညြတ္ ဧရာမ လူအုပ္ႀကီးပါ။ ဆိပ္ခံတံတားေပၚနဲ႔

ကမ္းပါးတေလွ်ာက္မွာ

တဖဲြ႔သားလုံး ရင္ခုန္ လႈပ္ရွားသြားၾကပါတယ္။

ေဖြးေဖြးလႈပ္ေနတ့ဲ

လူထုႀကီးကုိ

ၾကည့္ရင္း

က်ေနာ္တုိ႔

လူထုေတြ ေရွ႔ေနာက္ ၀ဲယာမွာ ေျပးလႊားေအာ္ဟစ္ေနတ့ဲ လက္နက္ကိုင္စစ္သားေတြကုိလည္း

ျမင္ေနရပါၿပီ။

သေဘၤာက မ၀တ ခြင့္ျပဳထားတ့ဲ ဆိပ္ခံတံတားဆီကုိ ခ်ည္းကပ္လာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မ၀တက

ကပ္ခြင့္မျပဳေတာ့ဘူးလုိ႔ ၿမိဳနယ္စည္းအဖဲြ႔က အေရးေပၚ သတင္းပုိ႔လာပါေတာ့တယ္။ သေဘၤာဆလင္ႀကီးအခန္းမွာ

မအူပင္

NLD

စည္းအဖဲြ႔၀င္ေတြနဲ႔

က်ေနာ္တုိ႔

လြတ္လပ္ေရးေက်ာက္တုိင္ရိွရာ ကမ္းစပ္မွာ သေဘၤာဦးထုိးၿပီး ဆုိက္မယ္ေပါ့။ သေဘၤာကုိ

ျပန္ေကြ႕လုိက္တယ္။

တုိင္ပင္လုိက္ၾကၿပီး

လူထုႀကီးဟာ

တံတားေပၚကေန

လြတ္လပ္ေရးေက်ာက္တုိင္ရိွရာ ကမ္းစပ္ဆီကုိ ေျပးလာေနၾကပါၿပီ။ သေဘၤာက

သေဘၤာသားေတြလည္း

ဆိပ္ခံတံတားမရိွတ့ဲ

အလုပ္႐ႈပ္ကုန္ပါတယ္။

ကမ္းစပ္မွာ

ဒါေပမယ့္

ဦးထုိးၿပီး

သူတုိ႔က

တက္ၾကြေနၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အဖဲြ႔၀င္ေတြလည္း လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။

ဆုိက္ရမွာဆုိေတာ့

ၿပဳံးၿပဳံး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

ရႊင္ရႊင္နဲ႔

163

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ သေဘၤာက ၿငိမ့္ခနဲ ကမ္းကုိ ဦးနဲ႔ တေစာင္းထုိး ကပ္လုိက္ပါတယ္။ သေဘၤာသားေတြက ကုန္းေပါင္ထုိးဖုိ႔

လုပ္ေနတုန္း

ရိွပါေသးတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ေခါင္းေဆာင္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

သေဘၤာေပၚကေန ကမ္းေပၚကုိ လႊားခနဲ ခုန္ဆင္း ခ်သြားပါၿပီ။ ၇ ေပ၊ ၈ ေပ အျမင့္ေလာက္ရိွမယ့္ ေနရာက ၀ုန္းဆုိ ခုန္ဆင္းသြားတ့ဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနာက္ကုိ သုံးေရာင္ျခယ္လူငယ္ေတြလည္း အေျပး လုိက္ဆင္းၾကရပါေတာ့တယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကမ္းေပၚေရာက္တာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ၿမိဳ႔လူထုႀကီးက အတင္းေျပးလာၿပီး

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ

၀န္းရံႏႈတ္ဆက္ေနၾကပါေတာ့တယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း

လူထုႀကီးကုိ ေက်းဇူးတင္ ပဋိသႏၶာရစကား ေျပာပါတယ္။

“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ” လူအုပ္ႀကီးဟာ

ေရကာတာ က်ဳိးေပါက္သြားသလုိပါပဲ။ စစ္တပ္က ဘယ္လုိမွ ထိန္းလုိ႔ မရေတာ့ပါဘူး။ ကမ္းေပၚေရာက္တာနဲ႔

အရင္ဆုံး

ေရႊဘုန္းပြင့္ဘုရားဖူးဖုိ႔

သြားပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနာက္ကေန တခဲနက္ လုိက္ပါလာခ့ဲၾကတယ္။

လမ္းတေလွ်ာက္

လူထုက

လမ္းမွာ လက္နက္ကုိင္စစ္သားေတြ တကန္႔ၿပီးတကန္႔ အဟန္႔အတားေတြ လုပ္ထားပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ စစ္သားေလးေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အနားေရာက္လာတာနဲ႔ သူတုိ႔ ေဘးဖယ္ ေနာက္ဆုတ္ေပးလုိက္ၾကပါေတာ့တယ္။

ဘုရားကုိ ေအးေအးေဆးေဆး မဖူးရပါဘူး။ စစ္ဗုိလ္တေယာက္နဲ႔ စစ္သားတစုက လူအုပ္ႀကီးကုိ

အတင္းအဓမၼ လူစုခဲြဖုိ႔ အမိန္႔ေပးေနပါေတာ့တယ္။ လူထုႀကီးက အဲဒီစစ္ဗုိလ္ရဲ႕အမိန္႔ကုိ မနာခံၾကပါဘူး။

ဘုရားက ျပန္ဆင္းလာၿပီး NLD ၿမိဳ႔နယ္႐ုံးကုိ သြားတ့ဲအခါမွာေတာ့ လူထုအင္အားဟာ ပုိၿပီး

ႀကီးလာပါေတာ့တယ္။ ‘ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ’ ဆုိတ့ဲ ေၾကြးေၾကာ္သံကလည္း ပုိၿပီး က်ယ္လာပါေတာ့တယ္။

ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေျပးလႊားေအာ္ဟစ္ ေယာက္ယက္ခတ္ေနတ့ဲ စစ္ဗုိလ္နဲ႔ စစ္သားတသုိက္ဆီက

က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေသနတ္သံ ေလးငါးခ်က္ ဆင့္ၿပီး ထြက္ေပၚလာပါေတာ့တယ္။

႐ုတ္တရက္ဆုိေတာ့ လူအုပ္ႀကီးလည္း ေခတၱ ခဏ ၿငိမ္သက္သြားတာေပါ့။ ‘စစ္တပ္ဆုိတာ

ေသနတ္ကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မုိးေပၚေထာင္မေဖာက္ဘူး။ ပစ္ရင္ တည့္တည့္ပစ္တယ္’

ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးရဲ႕ နိဒါန္းအစက ဦးေန၀င္း ေျပာခ့ဲတ့ဲစကားပါ။ အခုဟာကေတာ့

မုိးေပၚ ေထာင္ေဖာက္လုိက္တာပါ။ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ေဖာက္လုိက္တ့ဲ ေသနတ္သံလုိ႔ပဲ ယူဆရပါတယ္။ သတိၱရိွတ့ဲ

လူအုပ္ႀကီးကေတာ့

စစ္သားေတြ ေနာက္ဆုတ္သြားၾကရပါၿပီ။

ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံတုန္းက

ေၾကြးေၾကာ္သံေတြကုိ

ျပန္ၿပီး

ျပည္သူလူထုႀကီးဟာ

ေၾကြးေၾကာ္လုိက္ၾကပါတယ္။

လမ္းေပၚထြက္

ဆႏၵျပၿပီး

တုိက္ခ့ဲၾကတယ္။ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းသြားတ့ဲအခါမွာ ပါတီေထာင္ၿပီး ဆက္တုိက္ၾကရေတာ့မယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး တုိက္ပဲြဟာ မၿပီးဆုံးေသးဘူး။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

164

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေတာ္လွန္တ့ဲ အေတြးအေခၚတရပ္မရိွဘဲနဲ႔ ေတာ္လွန္တ့ဲအေရးေတာ္ပုံတရပ္ မျဖစ္ေပၚႏုိင္ဘူး၊

ေတာ္လွန္တ့ဲ တပ္ဦးတခု မရိွဘဲနဲ႔လည္း အေရးေတာ္ပုံ မေအာင္ျမင္ႏုိင္ဘူး။ ပါတီဟာ တပ္ဦးျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပါတီစည္း႐ုံးေရးဟာ အေရးပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက

ေၾကညာထားတယ္။

န၀တကလည္း

လက္ငင္းအခ်ိန္မွာ

တုိင္းရင္းသား

ဒီမုိကေရစီေရြးေကာက္ပဲြ

ေရြးေကာက္ပဲြ

ျပည္သူလူထုႀကီး

တရပ္လုံး

ဆုိတာထက္ စည္း႐ုံး

အျမန္ဆုံး

စစ္အာဏာရွစ္စနစ္ကုိ

ညီညြတ္ေနဖုိ႔က

က်င္းပေပးမယ္လုိ႔

ဆန္႔က်င္ေနတ့ဲ

ပုိအေရးႀကီးတယ္။

ဒါကုိ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သိတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စည္း႐ုံးေရးခရီးစဥ္ေတြ အေလးအနက္ထားၿပီး ထြက္ေနတာပဲေပါ့။ မအူပင္ၿမိဳ႔ဟာ

ေခတ္အဆက္ဆက္

ကဗ်ာဆရာေတြ

ေရခံေျမခံ

ေကာင္းခ့ဲတ့ဲ

ၿမိဳ႔တၿမိဳ႔ပါ။

မအူပင္မွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ခရီးစဥ္က ေသနတ္သံ ေလးငါးခ်က္နဲ႔ ကဗ်ာဆန္သြားခ့ဲၿပီပဲ မဟုတ္ပါလား။

ေအာင္ေ၀း (၀၇-၁၄-၀၈) (မူရင္း - Radio Free Asia, Burmese Service)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

165

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၉) ေအာင္ေ၀း စက္တင္ဘာ ၂၇၊ ၂၀၀၈ ‘ညဦးယံ၌ ငုိေၾကြးျခင္းသည္ လာ၍တည္းခုိ၏။ နံနက္ယံ၌ကား သီခ်င္းဆုိရေသာအခြင့္ရိွ၏။’

(ဆာလံက်မ္း)

မုိးမေသာက္ ေမွာင္မုိက္မေျပးမီ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ဧရာ၀တီတုိင္းခရီးစဥ္။ မအူပင္ဆိပ္ကမ္းက ထြက္ခြာလာတ့ဲ ‘ျမတ္ေမတၱာ’သေဘၤာႀကီးေပၚမွာ သုံးေရာင္ျခယ္နဲ႔ NLD

လူငယ္ေတြက ‘ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း’သီခ်င္းကုိ သံၿပိဳင္သီဆုိလာၾကပါတယ္။ သေဘၤာဦးခန္းမွာ က်ေနာ္တုိ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ စကား၀ုိင္းဖဲြ႔ခြင့္ ရခ့ဲတယ္။ က်ေနာ္ မွတ္မိသေလာက္ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္၊ ဗုိလ္ႀကီး၀င္းထိန္၊ အဘဦးတင္ထြတ္ နဲ႔ ကုိေအာင္ေစာဦးတုိ႔ ပါပါတယ္။ အဘဦးတင္ထြတ္က

၉၀

ေရြးေကာက္ပဲြတုန္းက

အိမ္မဲမွာ

အႏုိင္ရခ့ဲပါတယ္။

အခုေတာ့

ျပည္ပမွာပါ။ ကုိေအာင္ေစာဦးက ရွစ္ေလးလုံးတုန္းက ပုသိမ္မွာ စာေရးဆရာေနလင္း၊ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ေအာင္ပြင့္တုိ႔နဲ႔အတူ ဦးေဆာင္ခ့ဲသူပါ။ စက္တင္ဘာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းလုိက္ေတာ့ သူ ရန္ကုန္ကုိ ေရွာင္တိမ္းလာခ့ဲၿပီး က်ေနာ္တုိ႔အတူ NLD ဌာနခ်ဳပ္မွာ စုစည္းမိၾကတာပါ။

စကား၀ုိင္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ တပ္မေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္တ့ဲ သေဘာထားကုိ က်ေနာ္တုိ႔

က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ၾကားနာခြင့္ ရခ့ဲပါတယ္။ တပ္မေတာ္ဟာ

ရန္သူမဟုတ္ဘူး။

တပ္မေတာ္ကုိ

ကုိယ့္ကုိယ္က်ဳိးစီးပြား၊

ကုိယ့္အာဏာ

တည္ၿမဲဖုိ႔အတြက္ တလဲြ အသုံးခ်ေနတ့ဲ၊ မတရားတ့ဲ အမိန္႔ေတြနဲ႔ စုိးမုိးခ်ယ္လွယ္ေနတ့ဲ စစ္အာဏာရွင္ လက္တဆုပ္စာ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြကသာ ျပည္သူ႕ရဲ႕ ရန္သူ။ ဒီသေဘာထား က်ေနာ့္မွာ အၿမဲ ရိွခ့ဲပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

166

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ကုိေအာင္ေစာဦးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ တပ္မေတာ္အေပၚ အေကာင္းျမင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိ သူ နားလည္ လက္ခံပါေၾကာင္း၊ သုိ႔ေသာ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တည္ေထာင္ခ့ဲတ့ဲ တပ္မေတာ္ဟာ ဗုိလ္ေန၀င္းလက္ထက္မွာ အဖတ္ဆည္မရေအာင္ ပ်က္စီးသြားၿပီျဖစ္လုိ႔ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္အျဖစ္နဲ႔ တဖန္ ျပန္လည္ေမွ်ာ္လင့္လုိ႔

ရႏုိင္ပါဦးမလား ဆုိၿပီး

ကုိေအာင္ေစာဦးက

ေျပာဆုိခ့ဲတာ က်ေနာ္ မွတ္မိေနပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

‘ပ်က္စီးတယ္ဆုိတာ

သူ႔သံသယကုိ

ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း

ဖ်က္ဆီးခံရလုိ႔ျဖစ္တယ္’

ဆုိၿပီး

သူ

ေရႊတိဂုံအေနာက္မုခ္မိန္႔ခြန္းမွာ ေျပာခ့ဲသလုိ သူ႔ဖခင္တည္ေထာင္ခ့ဲတ့ဲ တပ္မေတာ္ကုိ ျပည္သူ႔ဘက္က မားမားမတ္မတ္

ရပ္တည္တ့ဲ

ထပ္ေလာင္း ေျပာခ့ဲပါတယ္။ တပ္မေတာ္ဟာ

လူထုရန္သူပါ။

ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္ႀကီး

ရန္သူမဟုတ္ပါဘူး။

အခုအခ်ိန္မွာ

သန္းေရႊဟာ

ျဖစ္လာဖုိ႔

ဦးေန၀င္းလုိ၊

သူယုံၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း

သန္းေရႊလုိ

တပ္မေတာ္ကုိလည္း

အာဏာရွင္ေတြကသာ

ကြ်န္ျပဳထားတာပဲ

မဟုတ္လား။

တပ္မေတာ္ကုိ သန္းေရႊကြ်န္ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။ ဘယ္သူလုပ္မလဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္သူေတြကပဲ လုပ္ၾကရလိမ့္မယ္။

အေရးႀကီးတာက က်ေနာ္တုိ႔ဟာ တပ္မေတာ္ႀကီး သန္းေရႊကြ်န္ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ေရးကုိ

က်ေနာ္တုိ႔ျပည္သူ႔ဘ၀လြတ္ေျမာက္ေရးတုိက္ပဲြနဲ႔

တခ်ိန္တည္း၊တၿပိဳင္တည္း

လုပ္ေဆာင္သြားၾကဖုိ႔ပါပဲ။

လက္တဲြ

၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ တပ္မေတာ္ဟာ တာ၀န္ေက်ခ့ဲတယ္။ တပ္မေတာ္သားေတြဟာ NLD ကုိ

တခဲနက္ မဲေပးခ့ဲတယ္ဆုိတာကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ၾကပါနဲ႔။ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျပည္သူေတြ ယုံၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ အားထားရတ့ဲ ‘သားသုံးသား’ေပါင္းစည္းေရး ဆုိတာ မလဲြမေသြ ျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္လာရပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္တုိ႔

သေဘၤာက

‘သံပုရာေခ်ာင္း’ဆုိတ့ဲ

ရြာမွာ

ေခတၱ

ကပ္ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ကမ္းလုံးျပည့္ ႀကိဳဆုိေနတ့ဲ ရြာသူရြာသားေတြကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မိန္႔ခြန္းေျပာပါတယ္။

‘ျပည္သူလူထုႀကီးအေနနဲ႔ ဒီမုိကေရစီအျမန္ဆုံးလုိခ်င္တယ္၊ အျပည့္အ၀ ရခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့

က်မတုိ႔ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႔ အျမန္ဆုံး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ အျပည့္အ၀ လုိအပ္ေနပါၿပီ’ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

က်န္းမာပါေစ၊

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

က်န္းမာပါေစ။

သံပုရာေခ်ာင္းရြာလူထုကုိ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ ေရွ႔ခရီး ဆက္ခ့ဲပါတယ္။ ေရွ႕မွာေတာ့ ေရႊေလာင္းၿမိဳ႕။ ေနညိဳလည္း သန္းစျပဳလာပါၿပီ။ နဒီျမစ္႐ုိးမွာ ဆည္းဆာက တစတစ အုပ္မုိးလာေနပါၿပီ။ သေဘၤာဦးခန္းမွာ

စကား၀ုိင္းျပန္ဆက္ၾကပါတယ္။

ပတ္သက္တ့ဲ သူ႔အျမင္ကုိလည္း ခ်ျပ ေဆြးေႏြးခ့ဲပါတယ္။ အဘဦးတင္ထြတ္ဟာ

တခ်ိန္တုန္းက

အဘဦးတင္ထြတ္က

တကသေခါင္းေဆာင္တေယာက္ပါ။

တပ္မေတာ္နဲ႔

ေနာင္မွာ

သြားဘက္ဆုိင္ရာေဆးတကၠသုိလ္ ေမာ္ကြန္းထိန္း ျဖစ္လာပါတယ္။ ကုိေအာင္ေစာဦးက သြားဘက္ဆုိင္ရာ ေဆးတကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား။

ဦးတင္ထြတ္ရဲ႕

တပည့္ပါ။

ကုိေအာင္ေစာဦးတုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ေထာင္ထဲေရာက္သြားၾကတယ္။

၁၉၇၆

မိႈင္းရာျပည့္အေရးအခင္းနဲ႔

က်ေနာ္က ပုသိမ္ေကာလိပ္က ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ဆရာတကၠသုိလ္ဘုန္းႏုိင္ရဲ႕ တပည့္ ဆုိပါေတာ့။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

167

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ႏုိင္ငံေရးအခ်ဳိးအေကြ႔တခုမွာ ေမာ္ကြန္းထိန္းနဲ႔ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးနဲ႔ ေက်ာင္းသား ဆုိၿပီး

ဘက္ႏွစ္ဘက္

ပဋိပကၡ

တစုံတရာ

ရိွေကာင္း

ရိွခ့ဲပါလိမ့္မယ္။

ဒါေပမယ့္

ေနာက္ထပ္

ႏုိင္ငံေရးအခ်ဳိးအေကြ႔တခုကုိ ေရာက္တ့ဲအခါမွာေတာ့ ဒီ ဆရာတပည့္ေတြဟာ ဘက္တဘက္တည္းမွာ အတူတကြ စုစည္းမိသြားၾကတာပဲ မဟုတ္လား။

အခုအခ်ိန္မွာ အဘဦးတင္ထြတ္က NLD အမတ္။ ကုိေအာင္ေစာဦးက NLD (USA)။ ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံတုန္းက

က်ေနာ္က

ဆရာဦး၀င္းတင္၊

ဆရာေမာင္ေသာ္က၊

တကၠသုိလ္ဆရာမ်ားသမဂၢမွာ

နာယကႀကီးတဦးပါ။

ဆရာဦး၀င္းခက္တုိ႔နဲ႔အတူ စာေရးဆရာသမဂၢမွာ ဗဟုိေကာ္မတီတေယာက္အေနနဲ႔ လႈပ္ရွားေနတ့ဲအခ်ိန္၊ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕

ဆရာတကၠသုိလ္ဘုန္းႏုိင္က

ဆရာတကၠသုိလ္ဘုန္းႏုိင္ရဲ႕ ရွစ္ေလးလုံးတုိက္ပဲြအတြင္း ျဖန္႔ေ၀ခ့ဲတ့ဲ ေလးခ်ဳိးကဗ်ာႀကီးဟာ အင္မတန္ ထင္ရွား

ပ်ံ႕ႏွံ႔ခ့ဲပါတယ္။

စစ္တပ္က

အာဏာသိမ္းလုိက္တ့ဲ

ပညာေရးတကၠသုိလ္ပါေမာကၡခ်ဳပ္အျဖစ္ကေန ရပ္စဲခံခ့ဲရပါတယ္။ ဆည္းဆာရီရီ၊

ေနနီနီနဲ႔

နဒီျမစ္၀ွမ္းဟာ

အခ်ိန္မွာ

ဆရာတကၠသုိလ္ဘုန္းႏုိင္

လြမ္းစရာေကာင္းေနပါေတာ့တယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သေဘၤာဦးခန္းျပတင္း၀မွာ ရပ္ၿပီး ညအခါ ေမွာင္လာမယ့္ ေလထုထဲကုိ စုိက္ေငးၾကည့္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔အစ္မလည္း ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္သစ္ကုိ လြမ္းေနေတာ့မယ္ဆုိတာေလ။ က်ေနာ္က

အတိတ္ကုိ

ျပန္ေတြးေနမိတ့ဲအခ်ိန္မွာ

ခြပ္ေဒါင္းအလံေတြ

တေ၀ေ၀၊

ဒီမုိကေရစီေတးသံေတြ တေ၀ေ၀နဲ႔ ျမတ္ေမတၱာသေဘၤာႀကီးက ေရႊေလာင္းဆိပ္ကမ္းကုိ ၀င္လာေနပါၿပီ။ ေရႊေလာင္းၿပီးရင္ ... က်ဳံမေငး။

(မူရင္း - Radio Free Asia, Burmese Service)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

168

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၁၀) ေအာင္ေ၀း ေအာက္တုိဘာ ၄၊ ၂၀၀၈ ‘ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ’ က်ေနာ္တုိ႔သေဘၤာ က်ဳံမေငးဆိပ္ကမ္းကုိ ၀င္လာၿပီ ဆုိကတည္းက က်ဳံမေငးၿမိဳ႔လူထုႀကီးရဲ႕

ကမ္းလုံးညြတ္ ေၾကြးေၾကာ္ေနတ့ဲ အသံေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ၾကားလုိက္ၾကရပါၿပီ။ က်ဳံမေငးကုိ

၀င္လာတ့ဲအခ်ိန္ကေတာ့

မနက္ပုိင္းျဖစ္ပါတယ္။

ေရႊေလာင္းဟာ

၀ါးခယ္မၿမိဳ႔နယ္အပုိင္ပါ။ အခု က်ေနာ္တုိ႔ေရာက္လာတ့ဲ က်ဳံမေငးကလည္း ၀ါးခယ္မၿမိဳ႔နယ္အပုိင္ပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔သေဘၤာေပၚကလည္း

၀င္လာတာဆုိေလေတာ့

ဖုံးအုပ္သြားပါေတာ့တယ္။

ဒီမုိကေရစီေတာ္လွန္ေရးသီခ်င္းေတြ

က်ဳံမေငးၿမိဳ႔ႀကီးဟာ

က်ဳံမေငးၿမိဳ႔လူထုဟာ

အဲဒီမနက္က

သေဘၤာဆိပ္၀ဲယာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ

ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ

လက္တဖက္က

သီခ်င္းသံေတြ၊

လမ္းႏွစ္ဖက္

ႀကိဳဆုိေနၾကပါတယ္။

ဖြင့္ၿပီး

ဆိပ္ကမ္းကုိ

ေၾကြးေၾကာ္သံေတြနဲ႔

ျပည့္ညပ္တုိးက်ိတ္ၿပီး

က်ဳံမေငးၿမိဳ႔သူေတြက

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ပန္းစည္းေတြ၊ ပန္းစည္းေတြ တေပြ႔တပုိက္ႀကီး လက္ေဆာင္ေပးအပ္ၾကတာပါ။ ပန္းစည္းေတြကုိပုိက္လုိ႔၊

က်န္တဖက္နဲ႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

လူထုကုိ

169

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေ၀ွ႔ယမ္းႏႈတ္ဆက္ၿပီး ေလွ်ာက္လာပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ ဗုိလ္ႀကီး၀င္းထိန္တုိ႔က ေရွ႔ဆုံးကပါ။ အစီအစဥ္အရ ပထမဆုံး က်ဳံမေငးစြယ္ေတာ္ကုိ ဖူးၾကဖုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ စြယ္ေတာ္တုိက္ကုိသြားတ့ဲ

လမ္းမေပၚ က်ေနာ္တုိ႔ တက္လုိက္ၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ ... အဲဒီမွာပဲ

က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ေရွ႔မွာ

ႀကီးစြာေသာ

ျမင္လုိက္ရေတာ့တာပါပဲ။

အဟန္႔အတားေတြကုိ

မ်က္၀ါးထင္ထင္

စစ္သားအေယာက္ ေလးငါးဆယ္ေလာက္ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေလွ်ာက္လွမ္းလာတ့ဲ

လမ္းမအလယ္ေကာင္မွာ မုဆုိးဒူးေထာက္၊ သုံးေလးတန္းဆင့္ၿပီး ေသနတ္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ခ်ိန္ရြယ္လုိ႔ ထားပါေတာ့တယ္။

က်ေနာ္ ေရွ႔ကုိေလွ်ာက္သြားရင္း အမိန္႔ေပးေနတ့ဲ စစ္သား ဆရာႀကီးကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

စြယ္ေတာ္ဘုရား သြားဖူးမယ္ ဆုိတ့ဲအေၾကာင္း တင္ျပၿပီး လမ္းေၾကာင္း ေတာင္းလုိက္ပါတယ္။

ဆုိၿပီး

အဲဒီအခ်ိန္မွာ စစ္သားဆရာႀကီးက ‘ေဟ့လူ ခင္ဗ်ား ေရွ႕တုိးမလာနဲ႔၊ ေဟ့လူ လုံး၀ ေရွ႕တုိးမလာနဲ႔’

က်ေနာ့္ကုိ

လွမ္းေျပာပါတယ္။

‘က်ည္ထုိး၊

အသင့္ျပင္’

ေရွ႕မွာ

တေယာက္တည္း

က်ေနာ္လည္း

ဟန္ကုိယ့္ဖုိ႔ပဲ

ႏွစ္လမ္းသုံးလမ္း တုိးလုိက္တ့ဲအခ်ိန္မွာေတာ့... ဆုိတ့ဲ

အမိန္႔သံနဲပအတူ

ဆုိၿပီး

ေရွ႕ကုိ

ေသနတ္ေမာင္းေတြ

တေျဖာင္းေျဖာင္း

က်ေနာ္လည္း

ပထမေတာ့

ဆြဲတင္လုိက္ၾကတ့ဲ အသံေတြ ျမည္ဟိန္း ထြက္ေပၚလာပါေတာ့တယ္။

နည္းနည္းေၾကာက္သြားပါတယ္။

ကြ်ံထြက္ေနတ့ဲ

ေနာက္ေတာ့

ဣေျႏၵရရပဲ

အခုအမိန္႔ေပးေနတ့ဲသူက လက္ေမာင္းမွာ ႏွစ္ရစ္နဲ႔ တပ္ၾကပ္အဆင့္ပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္

ရပ္ေနလုိက္ၾကတယ္။

က်ည္က်ည္ေလာင္ေလာင္

က်ေနာ္

က်ေနာ္တုိ႔

ဗုိလ္ႀကီး၀င္းထိန္နဲ႔

ပူျပင္းလာပါၿပီ။

က်ေနာ္

ေနာက္ထပ္

အားလုံး

ကုိယ္ရိွန္သတ္လုိက္ပါတယ္။

ေရွ႕မတုိးဘဲ

တုိင္ပင္ပါတယ္။

ေနေရာင္ကလည္း

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ

တင္ျပလုိက္တယ္။ ‘အစ္မ ခဏေလာက္ အရိပ္ထဲမွာ နားေနပါဦး’

ေနရာမွာတင္ အေျခအေန

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေတာ့ အစုိးအရြံ႕ မရိွဘဲ ပကတိ ၿပဳံးရႊင္ ၾကည္လင္ေနတ့ဲ မ်က္ႏွာနဲ႔

လမ္းတဖက္က ဘတ္စ္ကက္ေဘာကြင္းရိွတ့ဲ ေက်ာင္းေလးေရွ႕က အုတ္ခုံမွာ သြားထုိင္ေနပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

170

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဦး၀င္းထိန္ အမိန္႔ေပးေအာ္ဟစ္ေနတ့ဲ

တပ္ၾကပ္စစ္သားႀကီးကုိ

က်ေနာ္တုိ႔၊

ဗုိလ္ႀကီး၀င္းထိန္တုိ႔က

တာ၀န္ရိွတ့ဲ အထက္အရာရိွနဲ႔ ေတြ႔ဆုံၿပီး ေဆြးေႏြးလုိေၾကာင္းေျပာတ့ဲအခါမွာေတာ့ အဲဒီတပ္ၾကပ္က ‘မလုိခ်င္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ထပ္ၿပီး ေရွ႕တုိးမလာပါနဲ႔’ ဆုိၿပီး ေသနတ္ေတြ က်ည္ထုိး ေမာင္းထုိး ေျဖာင္းဒုိင္း ေျဖာင္းဒုိင္း လုပ္ျပန္ပါေရာပဲ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ က်ေနာ္တုိ႔ေနာက္ကေန ဖုန္းဖုန္း ဖုန္းဖုန္းနဲ႔ စစ္ဗုိလ္တေယာက္ ဒေရာေသာပါး

ေျပးလာၿပီး သူ႔လူတပ္ၾကပ္ကုိ ‘ဆရာႀကီး မလုပ္နဲ႔၊ မလုပ္နဲ႔’ လုိ႔ ၀င္တားပါေတာ့တယ္။

သူကေတာ့ ၀ါးခယ္မၿမိဳ႔နယ္ မ၀တ ဥကၠ႒ ဗုိလ္မွဴးခင္ေအာင္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ဗုိလ္မွဴးခင္ေအာင္နဲ႔

က်ေနာ္တုိ႔ ညိွႏိႈင္းၿပီးတ့ဲအခါမွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စြယ္ေတာ္ဘုရားဖူးဖုိ႔၊ NLD တုိက္နယ္ရုံးမွာ ဒီမုိကေရစီလူထုနဲ႔ ေတြ႔ဆုံဖုိ႔ကိစၥေတြ အားလုံး အဆင္ေျပလုိ႔ သြားပါၿပီ။

စစ္တပ္က က်ေနာ္တုိ႔အဖဲြ႔ကုိ အထူး ေမတၱာရပ္ခံတာကေတာ့ ၿမိဳ႕လူထု အေနနဲ႔ ဆူဆူပူပူ လုပ္ၿပီး

အၾကမ္းမဖက္ဖုိ႔ပါပဲ

တ့ဲ။

ၿမိဳ႕လူထု

အေနနဲ႔ကေတာ့

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ

လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ

ခ်စ္တ့ဲစိတ္၊ ေထာက္ခံတ့ဲစိတ္နဲ႔ ‘ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ’လုိ႔ ေၾကြးေၾကာ္ ဆုေတာင္း ေမတၱာပုိ႔သေနၾကတာပါ။

လူထုဟာ အၾကမ္းဖက္သမားေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီေန႔က က်ဳံမေငးမွာ စစ္တပ္အၿခံအရံနဲ႔ စြယ္ေတာ္ ဖူးခ့ဲရတယ္။ စစ္တပ္အၿခံအရံနဲ႔ NLD ရုံးမွာ

လူထုနဲ႔ ေတြ႔ဆုံခ့ဲရတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လူထုကုိ မိန္႔ခြန္းေျပာေနတ့ဲ အခ်ိန္မွာ စစ္သားေတြဟာ ေသနတ္ေအာက္စုိက္ၿပီး နားစြင့္ေနၾကတာပဲ မဟုတ္လား။

က်ေနာ္တုိ႔ လပြတၱာကုိ ေရွ႔ခရီးဆက္ဖုိ႔ သေဘၤာဆိပ္ကုိ ျပန္ဆင္းလာတ့ဲ လမ္းမွာေတာ့ စစ္တပ္က

ဘယ္လုိမွ

ထိန္းလုိ႔မရေတာ့တ့ဲ

လူအုပ္ႀကီးကုိ

ၿဖိဳခဲြဖုိ႔

က်ေနာ္တုိ႔ကုိ

ဟန္႔တားခ့ဲတ့ဲ

က်ေနာ့္ေဘးကေန ေသနတ္သံ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ မုိးေပၚေထာင္ေဖာက္လုိက္ပါေတာ့တယ္။

တပ္ၾကပ္ကပဲ

ဒါဟာလည္း လူထုရဲ႕ ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔

ဂုဏ္ျပဳလုိက္တ့ဲ ေသနတ္သံေတြလုိ႔ပဲ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး မွတ္ယူလုိက္ၾကတယ္ေလ။ က်ဳံမေငးၿမိဳ႕သူ ၿမိဳ႕သားမ်ား က်န္းမာ ခ်မ္းသာ ေဘးရန္ကင္းေ၀းၾကပါေစ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

171

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ပဥၥမျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၁၁) ေအာင္ေဝး

ေအာက္တုိဘာ ၁၁၊ ၂၀၀၈ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဧရာဝတီတိုင္းအေနာက္ျခမ္း ခရီးစဥ္။ ၁၉၈၉ ဇန္နဝါရီ။ ဒီခရီးစဥ္မွာ က်ေနာ္တို႔ ထနီး၊ မအူပင္၊ သံပရာေခ်ာင္း၊ ေရႊေလာင္း၊ က်ံဳမေငး စတဲ့ ျမိဳ႔ေတြ ရြာေတြကို ျဖတ္လ ာခဲ့ၾကပါၿပီ။ အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕၊

အရြာရြာ

ေရာက္တုိင္း

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ

တခဲနက္

ႀကိဳဆုိေနၾကတဲ့

ျပည္သူလူထုႀကီးရဲ႕ ခိုင္မာတဲ့အင္အားဟာ ရင္ခုန္တက္ၾကြစရာ ေကာင္းသလို ၾကည္ႏူး ခ်မ္းေျမ့စရာလည္း ေကာင္းလွပါတယ္။

ေနရာတုိင္းမွာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔

ျပည္သူလူထုႀကီးဟာ

ျဖိဳခြဲလို႔မရ၊ တသားတည္း၊ တေသြးတည္း ျဖစ္ေနတာကုိ ေတြ႔ေနရေတာ့တာပါပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

လူထုကုိ

အေပ်ာ့ေျပာင္းဆံုး

အျပံဳးနဲ႔

ခြဲျခားလို႔မရ၊

ႏႈတ္ဆတ္တယ္။

ဒါေပမဲ့

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အျပံဳးဟာ အသန္စြမ္း၊ အားမာန္အရွိဆံုး အျပံဳးေနတယ္။ ဆန္႔က်င္ဘက္တို႔ ေပါင္းစည္းမႈ

သေဘာတရားအရ

ေပ်ာ့ေျပာင္းျခင္းဟာ

သန္စြမ္းျခင္းျဖစ္တယ္။

အေပ်ာ့ေပ်ာင္းဆံုး

ေလးကုိင္းဟာ အေဝးဆံုးရန္သူရဲ႕ ရင္အံုကုိ တည့္တည့္ ထိမွန္ႏိုင္တယ္။ ဒါပဲမဟုတ္လား။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ

လူထုကုိ

စည္းကမ္းရွိဖုိ႔၊

ညီညြတ္ဖို႔

အၿမဲေျပာပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ‘လြတ္လပ္ေရးကုိ လိုခ်င္ရင္၊ လြတ္လပ္ေရး ရႏိုင္ေလာက္တဲ့ စည္းကမ္းမ်ဳိး ရွိမွျဖစ္မယ္။ လြတ္လပ္ေရး ရခ်င္ရင္၊ လြတ္လပ္ေရးကုိေပးႏိုင္တဲ့ ညီညြတ္မႈမ်ဳိး လုိအပ္တယ္’ လို႔ အစဥ္ေျပာဆိုခဲ့ဖူးတာပါ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

ညီညြတ္ျပီး၊

အမွန္တရားနဲ႔

ျမန္မာျပည္မွာ

ပထမဆံုးေျပာခဲ့တဲ့

ကုိက္ညီတဲ့အင္အားမ်ဳိးကို

က်မတို႔

မိန္႔ခြန္းထဲက

ထူေထာင္ရမယ္’

က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေပါင္းစံု ျပည္သူေတြၾကားမွာ စိမ့္ဝင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနတဲ့အခ်ိန္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

‘စည္းကမ္းရွိ၊

ဆိုတဲ့စကားက

172

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဒီအခ်ိန္မွာ နဝတ စစ္အုပ္စုကလည္း ပါတီစံု ဒီမုိကေရစီ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲ အျမန္ဆံုး က်င္းပေပးမယ္လို႔ေတာ့ ကမၻာသိေၾကညာထားပါျပီ။ အင္န္အယ္လ္ဒီ

ဆိုတာထက္၊

အမ်ဳိးသား

လက္ငင္းမွာ

ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုၾကီးမွာ

ဒီမုိကေရစီ

စက္တင္ဘာ

တက္ၾကြစြာ

အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔

စစ္တပ္က

ပါဝင္ခဲ့ၾကတဲ့

ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မယ္၊

အာဏာသိမ္းလုိက္တဲ့

မဝင္ဘူး

ေနာက္ပုိင္း၊

ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ

ျပိဳကြဲ

ျပန္႔က်ဲမသြားေအာင္၊ ဒီအင္အားေတြကုိ စနစ္တက် ျပန္လည္စုစည္းဖုိ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အခုလို လူထုစည္းရံုးေရး ခရီးေတြ ထြက္ေနတာ ျဖစ္တယ္ေလ။ အဲဒီအခ်ိန္အဲဒီကာလ အဲဒီခရီးစဥ္မွာ ျဖန္႔ေဝတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ထဲမွာ ျငိမ္ပိတေခတ္မွာ၊

က်ေနာ္က

မဆလ

တေခတ္မွာ၊

ၿငိမ္ၾကည့္ျဖစ္ေနတဲသူေတြ၊

ေခြးခေလာက္ဆြဲသလိုပါပဲ’ ဆိုျပီး ေရးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ပါ။

ရြတတ

ေနရစ္ခဲ့ၾကေတာ့၊

ျဖစ္သူေတြ၊

ေနရစ္ခဲ့ၾကေတာ့၊

ေရြးေကာက္ပဲြဆိုတာလည္း၊

‘ျငိမ္ပိ’ ဆိုတာကေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က နဝတ – ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖဲြ႕ကို

လူထုက ေခၚတဲ့နာမည္ပါ။ ဒိီကဗ်ာစာအုပ္က ဆရာဦး၀င္းတင္၊ ရုပ္ရွင္မင္းသားၾကီး ဦးေအာင္လြင္တို႔ထံ

တင္ျပျပိီး၊ အင္န္အယ္လ္ဒီ ဗဟုိ အလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔နဲ႔ ျပန္ၾကားေရးဌာနတုိ႔ရဲ႕ တရားဝင္ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔

ျဖန္႔ေဝခဲ့တာပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဧရာဝတီခရီးထြက္တဲ့အခ်ိန္ဟာ နဝတ ရဲ႕ ေရြးေကာက္ပဲြက ဘယ္ေနမွန္းေတာင္ မသိေသးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီခရီးစဥ္မွာပဲ ေနာင္ ၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္၊ ေမလမွာ ျဖစ္လာခဲ့တဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြနဲ႔ ပတ္သက္လာစရာ ကိစၥတခုကေတာ့ အဲဒီခရီးစဥ္မွာ မွတ္မွတ္ရရျဖစ္ခဲ့တာကို က်ေနာ္ ျပန္သတိရမိပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔

ပစ္ေဖာက္

ဂုဏ္ျပဳတာ

ခံယူျပီး

အဖြဲ႔

က်ဳံမေငးျမိဳ႔မွာ

လပြတၱာျမိဳ႔ကုိ

စစ္တပ္က

ေသနတ္သံ

ခရီးဆက္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ေလးငါးဆယ္ခ်က္

က်ေနာ္တုိ႔

သေဘၤာဟာ

ျပာမေလာ့ျမစ္ၾကီးထဲကို ေရာက္လာပါျပီ။ ျမတ္ေမတၱာ သေဘၤာဟာ ဘီတြတ္ ဆိုတဲ့ရြာၾကီးကုိ ျဖတ္ေက်ာ္စ ျပဳေနပါျပီ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ လပြတၱာျမိဳ႔နယ္ စည္းအဖြဲ႔ဝင္တခ်ိဳ႔နဲ႔ ဘီတြတ္ရြာသူရြာသားတခ်ဳိ႕ ပဲ႔ေထာင္န႔ဲ

က်ေနာ္တို႔သေဘၤာဆီကို

ခဏေလာက္

ဆိုက္ကပ္ေပးဖုိ႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

173

ေမတၱာရပ္ခံလာပါတယ္။

အခ်က္ျပ

ကပ္လာျပီး၊

ဘီတြတ္ရြာမွာ

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဘီတြတ္ရြာ၊ လြတ္လပ္ေရးေက်ာက္တုိင္ေရွ႕မွ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ခရီးစဥ္ဆြဲထားတဲ့

လမ္းေၾကာင္းအရ

ဘီတြတ္ရြာကုိ

ဝင္ဖုိ႔

အစီအစဥ္

မပါပါဘူး။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကပဲ ‘က်မလည္း ဘီတြတ္ရြာသူရြာသားေတြနဲ႔ ေတြခ်င္ပါတယ္’ ဆိုျပီး သေဘၤာက

ရြာဘက္ကို ျပန္လွည့္ကပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ လပြတၱာျမိဳ႔နယ္ထဲက ဘီတြတ္၊ လႈိင္းဘုန္း၊ ကန္ဘဲ့၊ အလယ္ေရေက်ာ္

စတဲ့

ရြာၾကီးေတြဟာ

ဒီရြာေတြဟာ ေနာက္က်မက်န္ရစ္ခဲ့ပါဘူး။

ေခတ္မီတိုးတက္တဲ့ရြာေတြပါ။

ဒီမုိကေရစီတိုက္ပြဲေခတ္မွာ

ဘီတြတ္ရြာသူရြာသားေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ လိႈက္လႈိက္လွဲလွဲ ၾကိဳဆိုၾကပါတယ္။

‘ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

ဟုိးဟိုးညံသြားပါေတာ့တယ္။

က်န္းမာပါေစ’

ဆိုတဲ့

ေၾကြးေၾကာ္သံေတြဟာ

ျပာမေလာ့ျမစ္ရိုးမွာ

အေရးေပၚ ဆိုက္ကပ္ရတဲ့ရြာျဖစ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း လူထုကို အေရးေပၚ မိန္႔ခြန္း

ေျပာရပါတယ္။ လူထုက ရြာလယ္ လြတ္လပ္ေရးေက်ာက္တုိင္ေရွ႕မွာ အေရးေပၚ စုေဝးလိုက္ၾကတာပါ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

174

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ သံုးေရာင္ျခယ္ေက်ာင္းသားေတြက နံေဘးမွာရွိတဲ့ ၾကံရည္ဆိုင္က ခံုတလံုး ဆဲြယူလာပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ခံုေပၚတက္ျပီး မိန္႔ခြန္းေျပာပါတယ္။ အက္(ဖ္)အမ္ မုိက္နဲ႔ ေျပာတာဆိုေတာ့ သေဘၤာေပၚက

ဧရာမ

ေဆာင္းေဘာက္(စ္)ၾကီး

၄လုံးကလည္း

တရြာလံုး အကုန္ၾကားေအာင္ လုိက္(ဖ္) လႊင့္ထုတ္ေပးေနသလိုပါ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

မိန္႔ခြန္းကို

ေနက ေခါင္းအေပၚတည့္တည့္မွာ ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ ပူေနတဲ့အခ်ိန္ပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ခမ်ာ

အေဆာင္းမပါ၊ အမိုးအကာ မရွိရွာပါဘူး။ ဒီအခိုက္အတန္႔မွာပဲ ဗို္လ္ၾကီးဝင္းထိန္က သူေဆာင္းထားတဲ့ ‘ခေမာက္’ အဲဒီ ခေမာက္ကုိ ခြၽတ္ျပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆီကို ကမ္းေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း

ခေမာက္ကုိ

လွမ္းယူျပီး

ေတာသူ

ေတာင္သားေတြလို

ဟန္က်ပန္က် ေဆာင္းလုိက္ပါေတာ့တယ္။ လူထုဟာ သေဘာက်လို႔ မဆံုးေတာ့ပါဘူး။

ေနာင္တခ်ိန္ အင္န္အယ္လ္ဒီက နဝတေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ျပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ၊

ကဗ်ာဆရာၾကီး

ကဗ်ာေရးခဲ့သလို၊

ဦးတင္မိုး-

‘ပိေတာက္နဲ႔ငု

အင္န္အယ္လ္ဒီ

ရဲ႕

၁၉၉ဝ

ေႏြမွာလႈိင္တယ္၊ ေမ

ခေမာက္နဲ႔စု

ေရြးေကာက္ပဲြဝင္

ေမမွာႏိုင္မယ္’လို႔

အမွတ္အသား

အေနနဲ႔

ခေမာက္ပံုျဖစ္ခဲ့တာဟာ အဲ့ဒီတုန္းက ဘီတြတ္ရြာမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ခေမာက္ေဆာင္းျပီး မိန္႔ခြန္း ေျပာေနတဲ့ ဓာတ္ပံုေတြက စခဲ့တာပဲလားဆိုတာ က်ေနာ္ ေတြးေတာေနမိပါေတာ့တယ္။ ။

(မူရင္း - Radio Free Asia, Burmese Service )

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

175

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ပဥၥမျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ တည္ေထာင္ခန္း(၁၂) ေအာင္ေဝး

ေအာက္တုိဘာ ၁၈၊ ၂၀၀၈ ‘ပဲဟင္းကုိ

က်ဥ္တုတ္ခံဝံ မခံဝံ’

ရႈပ္ခ်င္သည္၊

ႏႈတ္ခမ္းေမႊးကုိ၊

အႏုတ္ခံ၀့ံ

မခံဝံ့။

မႈိႏွင့္မွ်စ္ကုိ

ႏုတ္ခ်င္သည္၊

က်ည္းကန္ရွင္ႀကီးနႏၵဓဇရဲ႕ ေမတၱာစာ တပိုဒ္ကို သတိရမိတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕

ဧရာဝတီခရီးစဥ္သေဘၤာက

လပြတၱာၿမိဳ႕ကို

ေရေသာက္ဆင္းလုုလုအခ်ိန္ ဆိုပါေတာ့။

သေဘၤာဦးခန္းမွာ

ဝင္ေရာက္လာေနခဲ့ပါၿပီ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

ေရြးျမစ္ေပၚမွာ

က်ေနာ္တုိ႔ကို

ေခၚျပီး

ေနနီ

ေတြ႔ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အားလံုးကုိ ဒီမိုကရက္တစ္ျဖစ္ဖို႔၊ ဒီမိုကရက္စိတ္ထားရွိဖို႔ လမ္းညြန္ပါတယ္။ ဒီမိုကရက္ျဖစ္တယ္ဆုိတာ

နားလည္လက္ခံေပးႏုိင္တာပါပဲ။ အေရးေတာ္ပံုအလြန္၊

၈၉-

ဗဟုဝါဒေခတ္ပဲမဟုတ္လား။

လြယ္လြယ္ေျပာရရင္ တနည္းဆိုရရင္

က်ယ္ျပန္႔စြာ

တိန္အန္မင္အလြန္၊

အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္ကလည္း

မွာၾကားပါတယ္။

ကိုယ္နဲ႔မတူတာ၊

မဟာမိတ္ျပဳရတဲ့

၉ဝ-ေဂၚဘာခ်က္အလြန္

ကြၽန္ေတာ္တို႔ကုိ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕

မတုိက္ဆိုင္တာေတြကို

ဒီခရီးစဥ္မွာ

flexible

သေဘာပါ။

၈၈-

mobile

ျဖစ္ဖို႔

ျဖစ္ဖို႔၊

ကမၻာႀကီးဟာ

က်ေနာ္တို႔အားလုံး

ရန္သူရဲ႕

စက္ေသနတ္ေျပာင္းေတြၾကားက သြားေနရတာျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ေပ်ာ့ေပ်ာင္း ညင္သာဖို႔ လိုတယ္၊ ညႊတ္ႏိုင္ေကြးႏုိင္ဖုိ႔လိုတယ္။ ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚက မိုးမခပင္ေတြက ေလျပင္းတိုက္ရင္ညႊတ္ျပီး

ေကြးခံတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ အရႈံးမေပးဘူး၊ က်ဳိးမသြားဘူး။ ေဟာ- ေလလည္းအား ေပ်ာ့သြားေရာ သူက ျပန္မတ္ျပီး မုန္တိုင္းကို ၾကံ့ၾကံ့ခံ စိန္ေခၚေနျပန္ေတာ့တာေလ။

ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ရန္သူရဲ႕ ဗ်ဴဟာၾကားမွာ ကုိယ့္သေဘာထား၊ ကုိယ့္အျမင္ကုိ တရားေသ

ေက်ာက္ခ် ဆုပ္ကုိင္ထားလို႔ မရဘူး။ အေျခအေန အခ်ိန္အခါအရ က်ေနာ္တို႔ဘက္က ဆုတ္သာ တက္သာ

ရွိရမယ္၊

ေရႊ႕လြယ္

ေျပာင္းလြယ္

ရွိရမယ္။

အဲဒါ

flexible

ျဖစ္ဖို႔၊

အန္ကယ္လ္ဦးၾကည္ေမာင္က သူ႔အေတြ႔အၾကံဳထဲကေန သင္ၾကားေပးလိုက္တာပါ။

mobile

ျဖစ္ဖို႔

သေဘာတရားနဲ႔လက္ေတြ႔၊ သင္ခန္းစာ ‘တစ္’ ဟာ လပြတၱာျမိဳ႔အဝင္က စေတာ့တာပါပဲ။ က်ေနာ္တို႔ ‘ျမတ္ေမတၱာ’ သေဘၤာဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသီခ်င္း တုိ႔ဗမာသီခ်င္း၊ နဂါးနီသီခ်င္း၊

သံုးေရာင္ျခယ္သီခ်င္း၊ ႏုိင္ျမန္မာရဲ႕ ကမၻာမေၾကဘူးသီခ်င္း စသည္ျဖင့္ သီခ်င္းေတြ ဖြင့္ျပီး ျမိဳ႔ေတြ ရြာေတြ ဆိပ္ကမ္းေတြကုိ ဝင္လာတတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ သီခ်င္းနဲ႔ ထိုးစစ္ဆင္တဲ့ သေဘာပါပဲ။

လပြတၱာကုိ ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ တန္ျပန္ထိုးစစ္ကုိ ရင္ဆုိင္ရပါေတာ့တယ္။

လပြတၱာၿမိဳ႔

ေရြးျမစ္ကမ္းတေလွ်ာက္

နဝတရဲ႕

ေလာ္စပီကာ

အလံုးေပါင္း

တေထာင္ေလာက္ဟာ

စစ္ခ်ီေတး၊ စစ္သည္ေတးေတြ ၿပိဳင္တူဖြင့္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ သီခ်င္းသံကုိ ဖံုးအုပ္ပစ္လိုက္တာပါပဲ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

176

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ က်ေနာ္တုိ႔ဘက္က သီိခ်င္းသံပိတ္လိုက္ျပီး သေဘၤာကုိ အသံတိတ္ ကမ္းကပ္လုိက္ပါတယ္။ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ

အႏုိင္တုိက္ႏုိင္ဖို႔

တခါတရံမွာ

ေပးရတယ္မဟုတ္လား။

ဒီလိုပဲ

နည္းပရိယာယ္ေရး

အရွဳံးေပးေကာင္း

သေဘၤာဆိပ္မွာ ထိပ္ဆံုးက မွန္ေျပာင္းတလက္နဲ႔ ဟုိၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္ျပီး ၾကိဳဆုိေနသူကေတာ့

လပြတၱတာျမိဳနယ္

မဝတ

လမ္းေၾကာင္းေတာင္းပါတယ္။ ရံုးမွာလူထုနဲ႔

ေတြ႔မယ္။

ဥကၠဌ

ဗိုလ္မွဴးခင္ေရႊ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အဖြဲ႔

လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီရံုးကို

သြားမယ္။

ကိုမိုးဟိန္းလည္း အတူ လုိက္ပါလာပါတယ္။) အဲဒီေန႔က

ကမ္းတေလွ်ာက္မွာ

ႀကိဳဆုိၾကပါတယ္။

သုိ႔ေသာ္

လပြတၱာၿမိဳ႔အႏွံ႔

တပ္စြဲ

ကိုယ္တုိင္ပါပဲ။

သူတုိ႔ခမ်ာ

လပြတၱာၿမိဳ႔လူထုက အသံတိတ္ပဲ

ေနရာယူထားတာပါ။

က်ေနာ္

‘ေအာင္ေတာ္မူ’

သူနဲ႔

ညိွႏိွဳင္းၿပီး

ဘုရားဖူးမယ္။

(ဒီခရီးစဥ္မွာ

လူ႔ေဘာင္သစ္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ

ႀကိဳဆုိခြင့္ရၾကရွာပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

သူရဲ႕

ေလးနက္ခိုင္မာတဲ့ အျပံဳးနဲ႔ လပြတၱာၿမဳိ႕သူ ၿမိဳ႕သားေတြကုိ ျပန္ၿပီး ႏွဳတ္ဆက္အားေပးပါတယ္။

NLD

ဥကၠ႒

ထြက္ၿပီး

စစ္တပ္က

တည္ၾကည္

ဘုရားပရိဝုဏ္ကုိ ေရာက္ေတာ့လည္း အဆင္တေျပပါပဲ။ NLDရံုးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

လူထုနဲ႔ေတြဆံုၿပီး မိန္႔ခြန္းေျပာေတာ့လည္း အဆင္တေျပပါပဲ။ ေနာင္တခ်ိန္

အန္အယ္လ္ဒီစည္း ေဒၚခင္ဝိုင္းေမာ္၊

ဟန္႔တားထားတဲ့

၁၉၉ဝ

အဖြဲက

ဒါ့အျပင္

ေမလေရြးေကာက္ပြဲမွာ

ေဒါက္တာေအးၾကဴနဲ႔

လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီက

ၾကားကပဲ

အမတ္ေတြျဖစ္လာၾကတဲ့

ေရွ႕ေနႀကီး

ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေတြဟာ

အစီအစဥ္ေတြကုိ

ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ဦးၾကည္ဝင္း၊

စနစ္တက်

လပြတၱာျမိဳ႔နယ္

ၿပီးေတာ့

စစ္တပ္က

ဆရာမ ပိတ္ဆို႔

ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္

တနည္းအားျဖင့္ လပြတၱာျမိ္ဳ႔လူထုဟာ အသံတိတ္ ဆူညံေပးခဲ့ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီရံုးကို

အခ်ိန္ကလည္း မိုးခ်ဳပ္စ ျပဳေနပါၿပီ။

ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့

အဖုအထစ္ကေလးတခု

ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။

မဝတ အတြင္းေရးမွဴး ဗိုလ္ႀကီးမင္းသူက က်ေနာ္တို႔ ခရီးစဥ္မွာ လိုက္ပါလာတဲ့ ပုသိမ္ၿမိဳ႔

NLDတိုင္းရံုးက လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ ကိုသက္နိုင္ကုိ ဖမ္းဖို႔ဆီးဖုိ႔ အတင္းဝင္ၾကမ္းလာတဲ့ ကိစၥပါပဲ။

အေၾကာင္းတခုခု ရွိပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ဘက္က အခုလို လမ္းခုလပ္ၾကီးမွာ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွ ကိုယ့္အဖြဲ႔ဝင္

တေယာက္ကို

လက္လႊတ္ဆံုးရွဳံးမခံႏုိင္ပါဘူး။

သူေက်နပ္တဲ့အထိ က်ေနာ္တို႔ ဝုိင္းၿပီး ေတာင္းပန္လိုက္ၾကပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့လည္း

ပုသိမ္ေထာင္ထဲ

ေနာင္

ျပန္ေရာက္ျပီး၊

၁၉၈၉

ဇူလုိင္လ

လက္ပါးတုိက္မွာ

ဒီေတာ့

ဗိုလ္ႀကီးမင္းသူကုိ

အာဇာနည္ေန႔အေရးအခင္းနဲ႔

တေယာက္တည္း

က်ေနာ္

အပိတ္ခံထားရတဲ့အခ်ိန္၊

ဗုိလ္ၾကီးမင္းသူကုိ အက်ဥ္းသားတေယာက္အျဖစ္နဲ႔ ေထာင္ေဆးရုံမွာ က်ေနာ္ ျပန္ဆံုေတြ႔လိုက္ရတာပါပဲ။

လပြတၱာမွာတုန္းက က်ေနာ္ သူ႔ကုိေတာင္းပန္ခဲ့တယ္။ အခု ပုသိမ္ေထာင္ထဲမွာ သူက က်ေနာ့္ကုိ

ျပန္ျပီးေတာင္းပန္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္ သူ႔ကုိခြင့္လႊတ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ က်ေနာ္တို႔ဟာ ရန္သူေတြမွ မဟုတ္ၾကတာပဲ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

177

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ တပ္မေတာ္သားေတြ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ တုိက္တြန္းသလို ‘တပ္မေတာ္သာအမိ၊ တပ္မေတာ္သာအဖ’

မဟုတ္ဘဲ

‘

ျပည္သူသာအမိ

၊

ျပည္သူသာအဖ’

ႏွလံုးသြင္းႏိုင္တဲ့ေန႔ဟာ က်ေနာ္တို႔ ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ပြဲခံတဲ့ ေန႔ပါပဲ။

လို႔

အျပည့္

အ၀

ေရြးျမစ္ႀကီးကေတာ့ တသြင္သြင္ စီးဆင္းေနတုန္းပါ။ ေရြးျမစ္ကမ္းမွာ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို စစ္တပ္ ေသနတ္ေျပာင္းေတြ

ၾကားကေန

မေၾကာက္မရြံ႕

ႀကိဳဆုိခဲ့တဲ့

လပြတၱာ၊

ၿပီးခဲ့တဲ့

၂ဝဝ၇

စက္တင္ဘာ

ေရႊဝါေရာင္

ေတာ္လွန္ေရးႀကီးတုန္းက ရန္ကုန္ကို လူထုစစ္ေၾကာင္းခ်ီဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့တဲ့ လပြတၱာ၊ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့

နာဂစ္မုန္တုိင္းေဘး၊ နာဂစ္ထက္ဆုိးတဲ့ သန္းေရႊမုန္တိုင္း ေဘးေတြေၾကာင့္ ဒုကၡပင္လယ္ေဝေနရတဲ့

လပြတၱာ၊ ဒီလပြတၱာဟာ ဟုိလြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ တုန္းကလို က်ဥ္တုတ္ခံဝံ့တဲ့ သတၱိနဲ႔ အသံတိတ္ ဆူညံေပးေနဦးမွာပဲ မဟုတ္ပါလား။ ။

(မူရင္း - Radio Free Asia, Burmese Service )

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း(၁၃) ေအာင္ေဝး ေအာက္တုိဘာ ၂၅၊ ၂၀၀၈

(Photo - Aung Way & His Son at White Rainbow Poetry Reading Ceremony, 6th May 2006) ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးၾကီးျပီးလို႔၊ ေလသံျမားသံေတြ စဲစျပဳတဲ့အခါ၊ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးကုိ

အရယူေပးဖို႔ ‘ဖဆပလ’ အဖြဲ႔ၾကီး ေပၚထြန္းလာခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက ‘ဖဆပလ’ အဖြဲ႔ၾကီးေလာက္ စည္းလံုး ညီညြတ္ျပီး

ရန္သူက

ခန္႔ညားရတဲ့

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း

ဦးေဆာင္ခဲ့တယ္။

ဦးစီးတဲ့

အင္အားမ်ဳိးဟာ ‘ဖဆပလ’

ပထမလြတ္လပ္ေရးေအာင္ပြဲကုိ

ကမၻာမွာေတာင္

အဖြဲ႔ၾကီးဟာ အရ

ပထမ

ရွိခဲ့မယ္

မထင္ပါဘူး။

လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲမွာ

ယူေပးခဲ့ၾကတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

အခု

ဒုတိယ

178

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲေခတ္။ ပထမလြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲတုန္းက

က်ေနာ္တို႔ဟာ

နယ္ခ်ဲ႔ဝါဒနဲ႔

ဖက္ဆစ္စနစ္ေတြရဲ႕

တုိင္းတပါးက ကြၽန္ျပဳတာကုိ ရင္ဆုိင္ အန္တုခဲ့ၾကတယ္။ အခု ဒုတိယလြတ္လပ္ေရးတုိက္ပဲြမွာေတာ့

က်ေနာ္တို႔ဟာ ကုိယ့္အမ်ဳိးသားအခ်င္းခ်င္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႔ ကြၽန္ျပဳမႈကုိ ရင္ဆုိင္ အန္တုေနရတာပဲ မဟုတ္လား။

ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုၾကီးဟာ ကမၻာကုိ တုန္ဟည္းသြားေစခဲ့တဲ့ သမိုင္းဝင္ အန္တုမႈႀကီးပါပဲ။

ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုၾကီး ေပၚထြန္းလာခဲ့ပါတယ္။

ျပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ

NLDဟာ

ဒုတိယ

အမ်ဳိးသား

ဒီမုိကေရစီ

လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပဲြေခတ္ရဲ႕

အဖြဲ႔ခ်ဳပ္

(NLD)

‘ဖဆပလ’

အဖဲြ႔ၾကီး

တခဲနက္

စည္းရံုး

သူတုိ႔ရဲ႕

အနာဂတ္

ျဖစ္ေစရမယ္ဆိုတဲ့ ပိုင္းျဖတ္မႈနဲ႔ ရဟန္းရွင္လူ ေက်ာင္းသားျပည္သူအေပါင္းဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔

NLD

အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ၾကီးရဲ႔

စုစည္းမိလာၾကပါတယ္။ လူထုဟာ

ခြပ္ေဒါင္းအလံေတာ္ေအာက္မွာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

နဲ႔

NLD

အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ၾကီးအေပၚမွာ

လြတ္ေျမာက္ေရးကို ပံုအပ္ထားၾကပါျပီ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေပၚမွာ လူထုက ဘယ္ေလာက္

ခ်စ္သလဲ၊ တုိင္းျပည္က ဘယ္ေလာက္ တန္ဖိုးထားသလဲ ဆုိတာ၊ အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဧရာဝတီတုိင္း ခရီးစဥ္မွာ က်ေနာ္တို႔ မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ၾကရပါၿပီ။ က်ေနာ္တုိ႔

‘ျမတ္ေမတၱာ’

ခုတ္ေမာင္းလာေနပါတယ္။

သေဘၤာၾကီးက

လပြတၱာျမိဳ႔ၾကီးကေတာ့

ေရြးျမစ္ရဲ႕

ညအေမွာင္ထဲမွာ

ညအေမွာင္ေအာက္မွာ

က်န္ရစ္ခဲ့ျပီ။ အခု က်ေနာ္တို႔ ဦးတည္ေနတဲ့ ဆိပ္ကမ္းက ဝါးခယ္မ။

အသံတိတ္

တေရြ႔ေရြ႔

ဆူညံျပီး

လမုိက္ညလား၊ လသာညလား ဆုိတာ မေသခ်ာေပမဲ့၊ ေရြးျမစ္ၾကီးရဲ႕ ညေကာင္းကင္ယံမွာ

ၾကယ္ေတြ လက္ေနခဲ့တယ္ ဆုိတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ ဗိုလ္ၾကီးဝင္းထိန္ဆီက သူတုိ႔စစ္သားေတြရဲ႕ ေရွ႔တန္းစစ္ေျမျပင္ အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ ယွဥ္တဲ့ ‘လမုိက္ညမွာမွ ၾကယ္ေတြရဲ႕ အလွကုိ ျမင္ခြင့္ရတာပါ။ အရုဏ္တက္ခါနီးအခ်ိန္ဟာ အေမွာင္တကာ့ အေမွာင္ဆံုးအခ်ိန္ပဲ’ ဆိုတဲ့ စကားေတြ

က်ေနာ္တုိ႔ ၾကားနာခဲ့ရလို႔ပါပဲ။ ေရြးျမစ္ၾကီးကုိ ျဖတ္သန္းေနစဥ္မွာပဲ က်ေနာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ က်ေနာ္တုိ႔

ကိုေအာင္ေစာဦး

တို႔ရဲ႕

၁၉၈ဝ

ျပည့္ႏွစ္တ၀ိုက္က

ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚမွာ

ေျမေအာက္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ခ့ဲတ့ဲ၊ ေထာင္ထဲေရာက္ခ့ဲတ့ဲ အေတြ႔အႀကဳံေတြကုိ ေျပာျပခြင့္ ရခ့ဲပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

က်ေနာ္ေျပာျပတာေတြကုိ

နားေထာင္ျပီးတ့ဲအခါ

ေမးခြန္းတခု

ေမးပါတယ္။ ‘မဆလ စစ္အစိုးရ အေပၚ နာၾကည္းတဲ့စိတ္၊ ဂလဲ့စားေခ်ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ရွိေနသလား’ တဲ့။

က်ေနာ္ ရွိေနတဲ့အေၾကာင္း ရိုးရုိးသားသားပဲ ဝန္ခံလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

‘ခံရတဲ့သူေတြအဖို႔ ဒီလုိရွိမယ္ဆုိတာ သူနားလည္ပါတယ္’ တဲ့၊ ‘ဒါေပမဲ့ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္တယ္ ဆိုတာ နာၾကည္းမႈနဲ႔

လုပ္ရတာ

မဟုတ္ဘူး။

ေတာ္လွန္ေရးကုိ

ဂလဲ့စားေခ်လိုတဲ့စိတ္နဲ႔

မလုပ္ရဘူး။

ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ပဲ ရဲရဲရင့္ရင့္လုပ္ရမယ္’ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း သင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ျပီးေတာ့

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

အလြန္ေရးၾကီးတဲ့

စကားတခြန္းကိုလည္း

အဲဒီမွာ

ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ‘ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ရင္ ျပီးဆံုးေအာင္လုပ္ရတယ္’ ဆုိတဲ့စကားပါပဲ။ ဒီေရြးျမစ္ၾကီးေပၚမွာ

လြတ္လပ္္ေရးၾကိဳးပမ္းစဥ္တုန္းက

ဆရာၾကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း

စုန္ဆန္ခဲ့ဖူးတယ္။ ျပင္ရြာဆိုတဲ့ ဆိပ္ကမ္းက သခင္မၾကီးေဒၚသန္းဟာ ႏို႔စုိ႔အရြယ္ သမီးငယ္ေလးကို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

179

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ထားခဲ့ျပီး

နယ္ခ်ဲ႔

ဆန္႔က်င္ေရး

ႏုိင္ငံေရးတရားေဟာဖို႔

လိုက္ပါသြားခဲ့ဖူးတယ္။

ဆရာၾကီး

သခင္

ကုိယ္ေတာ္မိႈင္းနဲ႔အတူ

ကာၾကန္၊ ေရႊျပန္သာ၊ လူေဒၚ၊ ပကိတ္၊ ကြမ္းျခံ စတဲ့ ေရြးျမစ္ကမ္းက ရြာေတြ အိပ္ေမာက်

က်န္ရစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေသာကနဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ ‘ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ရင္

အစ္မ

နာၾကည္းမႈနဲ႔လုပ္ရတာမဟုတ္ဘူး။

ဘာေတြ

ေတြးေတာေနမလဲဆုိတာ

ျပီးဆံုးေအာင္လုပ္ရမယ္။

က်ေနာ္သိပါတယ္။

ေတာ္လွန္ေရးလုပ္တယ္ဆုိတာ

ေတာ္လွန္ေရးကုိ

ေတာ္လွန္ေရးဆုိတာ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ပဲ ရဲရဲရင့္ရင့္ လုပ္ရမယ္’ ။

ဂလဲ့စားေခ်လိုတဲ့စိတ္နဲ႔

မလုပ္ရဘူး၊

သေဘၤာက ဝါးခယ္မ ေရရိပ္ကုိ ခ်င္းနင္းလာပါျပီ။ အတြတ္နဲ႔ ေမႊးတုိ႔ အတူတကြ ေသာ္က

ဘုရားေရွ႔ကေန ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ လက္ျပႏႈတ္ေနတယ္လို႔ က်ေနာ္ခံစားလိုက္ရပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔

မဆလ၊ န၀တ စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ေရာျပီး ပုိခက္ထန္၊ ပုိ ေမွာင္မိုက္ေနတဲ့ညကုိ ထိုးေဖာက္ဖို႔ ယံုၾကည္ခ်က္

ခုိင္ခုိင္မာမာနဲ႔

အရုဏ္ဦးကုိ

စိတ္ရွည္ရွည္

ေစာင့္ဆုိင္းၾကရေတာ့တယ္။

အရုဏ္ဦးလို႔ ေန႔သစ္ကူးျပီးဆုိရင္ေတာ့ ဝါးခယ္မ ကမ္းတက္တိုက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲၾကဖုိ႔ပါပဲ။

ပဥၥမျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ တည္ေထာင္ခန္း(၁၄) ေအာင္ေဝး ႏုိ၀င္ဘာ ၁၊ ၂၀၀၈

ဘယ္ေခတ္မွာမဆို မဆလ ေခတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ နဝတ ေခတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အခုလက္ရွိ နအဖ

ေခတ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ေခတ္ျဖစ္ပေစ၊ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚတိုင္းဟာ သမိုင္းအရ အၿမဲအေရးပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

180

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဒီလိုအေရးပါတဲ့ေနရာ၊ ေသနဂၤဗ်ဴဟာက်တဲ့ေနရာကို မဆလနဝတ စစ္ပေဒသရာဇ္ အဆက္ဆက္က ေရႊလင္းယုန္၊

အခုိင္အမာ

မုိးဟိန္း

အင္အားစုေတြကုိ သိလ္လာတုိက္ပဲြ၊

စတဲ့

စုိးမိုးေနရာယူထားၾကတယ္။

စစ္ဆင္ေရးေတြနဲ႔

ေခ်မႈန္းခဲ့တယ္။

ျပည္သူ႔

မဆလ

ဒီမုိကေရစီ

စစ္တပ္က

ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုေတြရဲ႕

ေငြေသာင္ယံတုိက္ပြဲတုိ႔ဟာ

ထင္ရွားခဲ့တာေပါ့။

ထြန္းလင္းယုန္၊

လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရး

ခုခံေရးစစ္ပြဲေတြထဲက

ေနာက္ပုိင္းမွာလည္း

စစ္ဆင္ေရးဆိုၿပီး မဆလ ဆန္႔က်င္ေရး လက္နက္ကုိင္တိုက္ပဲြေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။

ေထာင္ပုိင္

အဲဒီလို ေသနဂၤဗ်ဴဟာက်တဲ့ ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚတုိင္း၊ တနည္းအားျဖင့္ ဧရာဝတီတုိင္းဟာလည္း

ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီးထဲမွာ တႏုိင္ငံလံုးအတိုင္းအတာနဲ႔အတူ လႈိင္းထခဲ့တာပဲေပါ့။ စစ္ဌာနခ်ဳပ္အေနနဲ႔

‘နတခ’

ဧရိယာလို႔

သတ္မွတ္ထားတဲ့

ဧရာဝတီတုိင္းမွာ

ရွစ္ဆယ္႔ရွစ္အလြန္ကာလ တိုင္းမႈးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္ပါ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္ဟာ ‘တျခားေနရာေတြမွာ ဒီမုိကေရစီေတာင္းလို႔ ရခ်င္ရမယ္၊ က်ဳပ္နယ္ေျမမွာေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ဒီမုိကေရစီ မရေစရဘူး’ လို႔ ေၾကြးေၾကာ္ထားတဲ့ စစ္ပေဒသရာဇ္တဦးပါ။ အဲဒီစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔

က်ေနာ္တုိ႔

ထိပ္တုိက္ရင္ဆိုင္ရတာဟာ

အခု

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕

ဧရာဝတီတုိင္းခရီးစဥ္က်မွ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီ့အရင္ ေဒါက္တာသက္မင္းနဲ႔ က်ေနာ္ ဧရာဝတီတိုင္းကုိ စည္းရံုးေရး စ ဆင္းၾကၿပီ ဆုိကတည္းကပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔

စည္းရံုးေရး

မဆင္းခင္

NLD

ဌာနခ်ဳပ္မွာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

ဧရာဝတီတုိင္းစည္းေတြကို ေခၚေတြ႔ၿပီး ၾသဝါဒေပးပါတယ္။ တုိင္းစည္းထဲမွာ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာ အယ္ဒီတာေဟာင္း ဦးျမရွိန္တို႔၊ ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္သား ကုိဗဟိန္းေအာင္တုိ႔လည္း ပါပါတယ္္။ လူထုၾကားကုိ

ကုိယ့္ဘက္က

စည္းရံုးေရးဆင္းတဲ့ေနရာမွာ ညင္သာေပ်ာ့ေပ်ာင္းဖုိ႔၊

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မွာၾကားပါတယ္။ ပုသိမ္ဟာ

တုိင္းၿမိဳ႕ဆိုတာ၊

စစ္တပ္နဲ႔

မလြဲမေသြ

နည္းပရိယာယ္ၾကြယ္ဝဖို႔၊

ပုသိမ္မွာ

‘တဝတ’

ဥကၠဌ

ရင္ဆိုင္ၾကရမွာပဲ။

အဲဒီအခါမွာ

သေဘာထားႀကီးဖို႔လိုေၾကာင္း

တုိင္းမွဴးျမင့္ေအာင္နဲ႔

ထိပ္တိုက္

ေတြ႔ရေတာ့တာပါပဲ။ သူ႔ေအာက္က ‘တဝတ’ အတြင္းေရးမွဴး ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီးေမာင္ညိဳနဲ႔ ဆက္ဆံရတာ အဆင္ေျပသေလာက္၊

တုိင္းမွဴးဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္နဲ႔

ေတြ႔ရင္ေတာ့

ျပႆနာလုပ္ေနေတာ့တာပါပဲ။

တခုမဟုတ္တခု

အၿမဲ

အဲဒီလို ဖိအားေတြမ်ားလြန္းတဲ့ေနရာကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဝင္ေရာက္လာတာပါ။ အမ်ဳိးမ်ဳိး

ပိတ္ဆို႔ ဟန္႔တားထားတဲ့ ၾကားကပဲ၊ ေဟာ - အခုဆုိရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဝါးခယ္မၿမိဳ႕ကုိ ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။

ဝါးခယ္မဟာ

ဘႀကီးႏုရဲ႕ၿမိဳ႕။

ဝါးခယ္မဟာ

ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး၊

ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေတြတုန္းက အစဥ္အလာ ႀကီးမားခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕။ ဝါးခယ္မ သခင္သိန္းေဖ၊ ဝါးခယ္မ သခင္သိန္းေမာင္

စတဲ့

မ်ဳိးခ်စ္

သခင္ေဟာင္းႀကီးေတြ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ႀကိဳဆုိပါတယ္။ ဝါးခယ္မမွာ

က်ေနာ္တို႔

က်ေနာ္တုိ႔ေတြခဲ့ရတပ္ပါပဲ။

ဒီစစ္တပ္ကို

ျပန္ရင္ဆိုင္ရတဲ့ ျမင္ေတာ့

အလံမလွဲတဲ့ၿမိဳ႕။

တတပ္ကေတာ့

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

အဲဒီၿမိဳ႕ဟာ

က်ံဳမေငးမွာတုန္းက

က်ေနာ့္ကို

အခုလို

ေမးပါတယ္။ ‘က်ံဳမေငးမွာတုန္းက စစ္တပ္က က်ည္ထိုး အသင့္ျပင္ ဆုိၿပီး ေသနတ္နဲ႔ ပစ္မလို႔လုပ္တဲ့

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

181

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အခ်ိန္မွာ ေၾကာက္မသြားဘူးလား’ တဲ့။ က်ေနာ္ အမွန္အတိုင္း ပထမေတာ့ ေၾကာက္သြားမိေၾကာင္း ဝန္ခံေျဖလိုက္ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ‘သူသူကုိယ္ကုိ္ယ္ ေၾကာက္စရာေတြ႔ရင္ေတာ့ ေၾကာက္မိမွာပါပဲ တဲ့။

ဒါေပမဲ့ က်မတို႔ဟာ ကုိယ္လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့ အလုပ္ကုိေတာ့ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ပဲ ေရွ႕ဆက္ၿပီး ၿပီးဆံုးေအာင္

လုပ္သြားရမွာပဲ

တဲ့။

လူမွာေၾကာက္စရာ

အေကာင္းဆံုးက

ေၾကာက္စိတ္ပဲ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဝါးခယ္မ လူထုေရွ႕ေမွာက္မွာ ေျပာၾကားခဲ့တာပါ။

ဆုိၿပီး

ဝါးခယ္မမွာေတာ့ စစ္တပ္က သိပ္ၿပီး ဆုိးဆုိးရြားရြား အေႏွာင့္ အယွက္ အဟန္႔ အတား

မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။

အဲဒီအခ်ိန္က ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုတုန္းက ဝါးခယ္မမွာ ေခါင္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ လူငယ္ေတြကုိ

စစ္တပ္က ဖမ္းၿပီး ေျမာင္းျမေထာင္ထဲ ထည့္ထားတဲ့အခ်ိန္ပါ။

ဝါးခယ္မၿမိဳ႕နယ္ NLD စည္း တာဝန္ယူထားၾကတဲ့ လူငယ္ေတြနဲ႔ သီးသန္႔ ေတြ႔ဆံုရာမွာေတာ့

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးၿပီးလို႔ ‘ဖဆပလ’ ကုိ တည္ေထာင္တဲ့အခ်ိန္မွာ လူငယ္တေယာက္ျဖစ္တဲ့ သူ႔ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အနီးမွာ တည့္မတ္ ထိန္းေက်ာင္းေပးႏုိင္တဲ့ လူႀကီးတေယာက္ မျဖစ္မေန လုိအပ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဝါးခယ္မကုိ ျပန္ေရာက္ေနတဲ့ ဘႀကီးႏုကုိ က်ဳံမေငး

သခင္

တင္ေမာင္တုိ႔က

အျမန္

သြားေခၚလာခဲ့ရတယ္

လုိ႔

ေဒၚခင္ႏွင္းယုေရးထားတာ သူဖတ္ဖူးတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ လူငယ္ေတြက

လူႀကီးေတြကို

ေလးစား

အသိမွတ္ျပဳမယ္၊

စာေရးဆရာမႀကီး

လူႀကီးေတြ

ဘက္ကလည္း

လူငယ္ေတြအေပၚ နားလည္လက္ခံေပးမယ္ဆုိရင္ လူႀကီးနဲ႔လူငယ္ဟာ ဘာျပႆနာမွ ျဖစ္စရာအေၾကာင္း မရွိပါဘူးလို႔လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သင္ၾကားခဲ့တာပါ။

အဲဒီေန႔ကေတာ့ ဝါးခယ္မဟာ ပင္နီေရာင္ေတာက္ပတဲ့ ေန႔တေန႔ပါပဲ။ ဝါးခယ္မက

မခြာခင္

ဘႀကီးႏုနဲ႔

ေဒၚခင္ႏွင္းယုတို႔

ေမာင္ႏွမေတြ

ေနထုိင္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့

ဘုရားႀကီးနားက ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ၾကီးကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သြားၾကည့္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အားလံုး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ထပ္တူ ဇာတိမာန္ အိမ္လြမ္းစိတ္ကုိ ခံစားလိုက္ၾကရပါတယ္။

အဂၤလိပ္သမုိင္း ပညာရွင္ႀကီး ‘ဂစ္ဘြန္း’ က ေတာ့ အခုလို ဆိုခဲ့ဖူးပါတယ္။ ‘အိမ္လြမ္းစိတ္ဟာ

သမုိင္းနဲ႔ ကဗ်ာကုိ ေမြးဖြားေပးႏုိင္တယ္’ တဲ့။ ဝါးခယ္မကေန

ေရႊဝါေရာင္မွည့္ဝင္းေနတဲ့ လယ္သူမႀကီးေတြနဲ႔

ေျမာင္းျမကုိ

ထြက္ခြာလာတဲ့လမ္းမွာေတာ့၊

ေရြးျမစ္ကမ္းနဖူးေပၚက

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔

အျပန္ျပန္အလွန္လွန္

လယ္ကြင္းေတြထဲမွာ

သေဘၤာေပၚက

ေကာက္ဦးရိတ္ေနတဲ့

လက္ျပႏႈတ္ဆက္ေနတာကုိ ေတြ႔လုိက္ၾကရပါတယ္။ လူထုကို

ခ်စ္တဲ့သူအေပၚမွာ

အမွန္တရားတရပ္ပဲမဟုတ္ပါလား။ ။

လူထုက

လယ္သမားၾကီးေတြ၊

ျပန္ခ်စ္တာဟာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

ယဥ္ေက်းတဲ့

182

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ( မူရင္း - Radio Free Asia )

ပဥၥမျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ တည္ေထာင္ခန္း(၁၅) ေအာင္ေဝး ႏုိ၀င္ဘာ ၈၊ ၂၀၀၈

‘ထီးသုဥ္း

နန္းသုဥ္း၊

ၿမိဳ႕သုဥ္းသုည၊

သုဥ္းသုံး၀ျဖင့္၊

ျဖစ္လာရေလ၊ တုိ႔တေတြသည္၊ ေသေသာ္မွတည့္ ေၾသာ္ ေကာင္း၏။’

သုဥ္းရျပန္လစ္၊

သုညေခတ္၀ယ္၊

ကုိလုိနီေခတ္ဦးတုန္းက ဆီးဘန္နီဆရာေတာ္ႀကီး ေရးခ့ဲတ့ဲ ကဗ်ာပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ ဧရာ၀တီခရီးစဥ္သေဘၤာ ေျမာင္းျမကုိ ၀င္လာတ့ဲအခ်ိန္မွာေတာ့ က်ေနာ္ ဟံသာ၀တီေခတ္က ေျမာင္းျမ သူရဲေကာင္း ဗ်ည္းႏဲြ႔ရဲ႕ စကားေတြကုိ ျပန္ၾကားေယာင္ေနမိပါတယ္။ ဗ်ည္းႏဲြ႔ဆုိတာ မြန္ဘုရင္ ဗညားႏဲြ႔လုိ႔လည္း ေခၚတ့ဲ ရာဇဓိရာဇ္နဲ႔ ဆင္စီးခ်င္းထုိးခ့ဲတ့ဲသူပါ။ အဲဒီပဲြမွာ ဗ်ည္းႏဲြ႔ ရွဳံးခ့ဲပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရာဇဓိရာဇ္က

သူ႔ကုိမသတ္ဘဲ သူေကာင္းျပဳဖုိ႔ ကမ္းလွမ္းတ့ဲအခါ ဗ်ည္းႏဲြ႔က ဒါကုိ လက္မခံပါဘူး။ ‘လူဆုိတာ ဘ၀မွာ တခါပဲ ေသရတယ္၊ ရန္သူရဲ႕ လက္ထဲမွာ အခါခါ မေသလုိဘူး’ ဆုိၿပီး အသက္ အေသခံသြားပါတယ္။

ေျမာင္းျမဆုိတာ အဲဒီလုိ အာဇာနည္ေတြ ေနတ့ဲၿမိဳ႕ပါ။ ေျမာင္းျမဟာ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး

ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိရဲ႕ၿမိဳ႕။

ေျမာင္းျမဟာ

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကေတာ္

ေဒၚခင္ၾကည္ရဲ႕ၿမိဳ႕။

ဒီၿမိဳ႕မွာ

ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေခတ္တုန္းက ေျမာင္းျမ၊ ၀ါးခယ္မ၊ အိမ္မဲ စတ့ဲ ေျမာင္းျမဒိစႀတိတ္အတြင္းက သခင္ ၄၂

ေယာက္ကုိ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြကသတ္ၿပီး အာဇာနည္ေက်ာင္း လုိ႔ ေခၚၾကတ့ဲ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းအတြင္းက ေရတြင္းပ်က္ႀကီးတခုထဲမွာ

ျမွဳပ္ထားခ့ဲဖူးတယ္။ ကဗ်ာဆရာေမာင္ယဥ္မြန္ရဲ႕ ဖခင္

သခင္ေဖေသာင္း

အပါအ၀င္ အဲဒီသခင္ ၄၂ ဦး အမွတ္တရေက်ာက္တုိင္ ေျမာင္းျမမွာ အထင္အရွား ရိွပါတယ္။ ဒီလုိေတာ္လွန္ေရးအစဥ္အလာ

ေရာက္လာခ့ဲပါၿပီ။

ကြယ္လြန္သြားတာ

ႀကီးမားတ့ဲ

တလမျပည့္ေသးတ့ဲ

ေျမာင္းျမကုိ မိခင္ႀကီး

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

ေဒၚခင္ၾကည္ရဲ႕

ဇာတိၿမိဳ႕ကုိ

ေရာက္လာရတ့ဲ သမီးတေယာက္ အေနနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပီတိနဲ႔ ေၾကကဲြမႈကုိ တၿပိဳင္တည္း ခံစားေနရမွာပါ။

ေျမာင္းျမၿမိဳ႕က သခင္မႀကီး ေဒၚခင္ေအး အမွဴးျပဳတ့ဲ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုနဲ႔ ၿမိဳ႕လူထုႀကီးဟာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ကုိယ့္ေဆြမ်ဳိးလုိ တလိႈက္တလဲွ ႀကိဳဆုိေနပါတယ္။ ျမတ္ေမတၱာသေဘၤာက

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

183

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အႀကိဳေတာ္ဆိပ္မွာ ကပ္ပါတယ္။ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕ ကမ္းနားလမ္းတေလွ်ာက္နဲ႔ ဦးဘခ်ဳိလမ္းေပၚမွာ လူထုဟာ တုိးမေပါက္ပါဘူး။

ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံတုန္းက ေျမာင္းျမမွာလည္း ေသြးစြန္းခ့ဲတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

ေရာက္လာတ့ဲအထိ အဲဒီေသြးေတြ မေျခာက္ေသးဘူး။ ေျမာင္းျမ NLD ကုိ ေနာင္ ၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ အႏုိင္ရခ့ဲၾကတ့ဲ

ေရႊညီလာ

ကုိေအာင္ၾကင္တုိ႔၊

ေမခလာေဆးတုိက္က

ကုိဘုိျဖဴတုိ႔

လူငယ္ေတြက

ဦးေဆာင္ေနတာပါ။ ေျမာင္းျမမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD လူငယ္ေတြ လူ႔ေဘာင္သစ္အပါအ၀င္ မဟာမိတ္ပါတီက ရဲေဘာ္ေတြ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးပဲြဟာ စိတ္လႈပ္ရွား တက္ၾကြဖုိ႔ေကာင္းတာ က်ေနာ္ အမွတ္ရေနပါတယ္။

ေျမာင္းျမမွာ က်ေနာ္တုိ႔သေဘၤာ တညအိပ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သခင္မႀကီး

ေဒၚခင္ေအးတုိ႔လုိ

လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းခ့ဲတ့ဲ

ၿမိဳ႕မိၿမဳိ႕ဖေတြကုိ

သြားေရာက္

ဂါရ၀ျပဳပါတယ္။

ေျမာင္းျမၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သား၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမားေတြနဲ႔ အတူ ကရင္တုိင္းသား ျပည္သူအေပါင္းကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ အင္အားထုရဲ႕

လာေရာက္

ဂါရ၀ျပဳ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ

အ့ံၾသဂုဏ္ယူစရာပါပဲ။

ေျမာင္းျမညမွာေတာ့

မုိးလင္းသြားပါတယ္။

၁၉၈၈

က်ေနာ္တုိ႔

စစ္တပ္က

ေကာင္းခ်ီးေပးၾကပါတယ္။

လိႈက္လဲွ

ေျမာင္းျမအမ်ဳိးသမီး

ေႏြးေထြးမႈကေတာ့

ကုိေအာင္ေစာဦးတုိ႔ရဲ႕

အထူးတလည္

က်ိတ္၀ုိင္းေဆြးေႏြးပဲြက

အာဏာသိမ္းသြားၿပီးတ့ဲေနာက္ပုိင္းမွာ

ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြ

တရား၀င္ မွတ္ပုံတင္ၿပီး ေပၚထြန္းလာပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီအင္အားစု အမ်ားစုဟာ သက္ဆုိင္ရာ ပါတီ အသီးသီးမွာ

၀င္ေရာက္

လႈပ္ရွားၾကပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ

က်ေနာ္တုိ႔

ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြၾကားမွာ အယူအဆ ႏွစ္ခု ကဲြျပားေနခ့ဲတယ္။

၇၄၊

၇၅၊

၇၆

ေျမာင္းျမမွာက က်ေနာ္တုိ႔ ကုိေအာင္ေစာဦးတုိ႔နဲ႔ မိႈင္းရာျပည့္မွာ ေထာင္အတူက်၊ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚ

ေျမေအာက္ေတာ္လွန္ေရး ယူဂ်ီ အတူလုပ္ခ့ဲၾကတ့ဲ စုိးစံထုိက္၊ စုိးေနလင္း စတ့ဲ ရဲေဘာ္တခ်ဳိ႕ ရိွေနတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔က

မလုပ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔

NLD

မွာ

ဆက္လုပ္ေနၾကတယ္။

ဆုိၾကတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔

သူတုိ႔က

မွတ္ပုံတင္ၿပီးမွလုပ္ရတ့ဲ

ကုိေအာင္ေစာဦးတုိ႔က

သူတုိ႔ကုိ

ႏုိင္ငံေရးကုိ

ပီသုံးလုံး

(ျပည့္သူ႔တုိးတက္ေရးပါတီ) မွာ ၀င္လုပ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းပါေသးတယ္။ သူတုိ႔က မွတ္ပုံတင္ ႏုိင္ငံေရးကုိ ျငင္းလုိက္ပါတယ္။

ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့

မွတ္ပုံတင္ၿပီးလုပ္တ့ဲသူေရာ၊

မွတ္ပုံမတင္ဘဲ

လုပ္တ့ဲသူေတြပါ

န၀တ

စစ္အစုိးရရဲ႕ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ အတူ ျပန္ဆုံၾကရတာပါပဲ။ ၁၉၈၉ အာဇာနည္ေန႔ အေရးအခင္းနဲ႔ က်ေနာ္ပုသိမ္ေထာင္ထဲ

ျပန္ေရာက္သြားေတာ့

ေျမာင္းျမက

မွတ္ပုံတင္ႏုိင္ငံေရးကုိ

ျငင္းပယ္ခ့ဲတ့ဲ

စုိးစံထုိက္တုိ႔၊ စုိးေနလင္းတုိ႔ အုပ္စုလည္း ‘၄၈၂၈’ ယူဂ်ီအမႈနဲ႔ ပုသိမ္ေထာင္ထဲ လုိက္လာၾကပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့

၂၀၀၇

စက္တင္ဘာ

ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီး

က်ေနာ္

လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမကုိ ေရာက္လာတ့ဲအခါ ကုိေအာင္ေစာဦးကုိ NLD လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ အေမရိကား အေနနဲ႔၊ ကုိစုိးေနလင္းကုိ ေခတ္ၿပိဳင္အြန္လုိင္းအယ္ဒီတာ အေနနဲ႔ ျပန္ဆုံေတြ႔ခ့ဲရတာပါပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္

တုိက္ပဲြဆုိတာ

ဘယ္လုိအခ်ိန္

တုိက္တုိက္၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြ ျဖစ္ေနတာပဲမဟုတ္လား။

ဘယ္လုိေနရာမွာ

ဘယ္လုိပံုသဏၭာန္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

နဲ႔ပဲ

184

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေျမာင္းျမဆိပ္ကမ္း၊ ညတျခမ္းမွာေတာ့ ဗ်ည္းႏဲြ႔နဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ စီးခ်င္းထုိးခန္းမွသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

ပဥၥမျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္

တည္ေထာင္ခန္းအထိ၊

ရာဇဓိရာဇ္

အေရးေတာ္ပုံက်မ္းမွသည္ ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံက်မ္းအထိ က်ေနာ္ လြမ္းေနမိပါေတာ့တယ္။

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ တည္ေထာင္ခန္း (၁၆) ေအာင္ေဝး ႏုိ၀င္ဘာ ၁၅၊ ၂၀၀၈

ေခတ္ေတြ

ဘယ္လုိေျပာင္းေျပာင္း

ႏုိင္းျမစ္ႀကီးကေတာ့

ဆရာဦးသိန္းေဖျမင့္ရဲ႕ စကားအတုိင္း ငဝံျမစ္ႀကီးကလည္း စီးၿမဲစီးလ်က္ပါပဲ။

စီးၿမဲစီးလ်က္ပါ

ဆိုတဲ့

က်ေနာ္တုိ႔ ဧရာဝတီခရီးစဥ္သေဘၤာဟာ နံနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္ေအာက္မွာ ပုသိမ္ျမစ္လုိ႔လည္း

ေခၚၾကတဲ့ ငဝံျမစ္ရိုးအတုိင္း ခုတ္ေမာင္းလာေနပါတယ္။ အဲဒီမနက္က ေျမာင္းျမက မထြက္ခင္ ဝင္လာတဲ့

သတင္းကေတာ့ မအူပင္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ႀကိဳဆုိခဲ့တဲ့ NLD ၿမိဳ႔နယ္စည္းအဖြဲ႔ ဝင္ေတြကုိ စစ္တပ္က ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းလုိက္တယ္ဆိုတဲ့ သတင္းပါပဲ။

ကိုင္ရြာမွာ သေဘၤာခဏတပ္ျပီး ပုသိမ္ကုိ ဆက္ထြက္လာၾကပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

သေဘၤာဦးခန္းမွာ တခါးပိတ္ အစည္းအေဝးတခု လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ သံုးေရာင္ျခယ္အဖြဲ႔က ေက်ာင္းသားတဦး၊

သတင္းနဲ႔ျပန္ၾကားေရးအဖြဲ႔က စာေရးဆရာတဦး၊ အန္ကယ္ ဦးၾကည္ေမာင္၊ အဘဦးတင္ထြတ္၊ ေဒါက္တာ သက္မင္း၊ ဗိုလ္ႀကီး ဝင္းထိန္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ တက္ေရာက္ရပါတယ္။

ပုသိမ္ဟာ တိုင္းမွဴးဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္ ရုံးစုိက္တဲ့ျမိဳ႕ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အထူးသတိထားျပီး ဝင္ရမယ္၊

ကုိယ့္ဘက္က

ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မွဳေတြ

စနစ္တက်

အားလံုးနဲ႔ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြး ညိွႏႈိင္းပါတယ္။

လုပ္ထားဖို႔လုိတယ္၊

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

ဒီခရီးစဥ္တေလွ်ာက္ ေရာက္ေလရာအရပ္မွာ လူထုက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ေမးတဲ့ တူညီတဲ့

ေမးခြန္းတခုရွိပါတယ္၊ ‘ဒီမိုကေရစီ ဘယ္ေတာ့ ရမလဲ’ တဲ့။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

185

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕အေျဖကုိ က်ေနာ္ မေမ့ေသးဘူး။ ‘ဒီမိုကေရစီ ဘယ္ေတာ့ ရမလဲဆုိတာက ျပည္သူလူထုႀကီးအေနနဲ႔ ဒီမိုကေရစီတုိက္ပြဲ ေအာင္ျမင္ေရး အေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ျပီး၊

က်မတုိ႔

အမ်ဳိးသား

ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႔

ဘယ္ေလာက္

ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သလဲ ဆုိတဲ့အေပၚမွာ မူတည္ေနပါတယ္’ တဲ့။

ပုသိမ္ဆိပ္ကမ္းကုိ အဝင္မွာေတာ့ တပ္မေတာ္(ေရ)က ယူဘုတ္စစ္သေဘၤာႏွစ္စင္းက က်ေနာ္တို႔

‘ျမတ္ေမတၱာ’

တေလွ်ာက္မွာ

သေဘၤာကုိ

ႏွစ္ဖက္ညွပ္ျပီး

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ

ၾကိဳဆို

ေခၚေဆာင္လာပါတယ္။

ၾကိဳဆိုေနတဲ့

လူထုၾကီးဟာ

ပုသိမ္ျမိဳ႕ကမ္းနားလမ္း

ေဖြးေဖြးလွဳပ္ေနပါတယ္။

လက္နက္ကုိင္စစ္သားေတြကလည္း ေယာက္ယက္ခပ္ေနတာပါပဲ။ ‘ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ’ ဆိုတဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြက ငဝံျမစ္းရုိမွာ ညံေနပါေတာ့တယ္။

‘ျမတ္ေမတၱာ’ သေဘၤာ ပုသိမ္-မံုရြာ-ေရဦး လမ္းမၾကီးထိပ္ ‘ကုိယ့္မင္းကုိယ့္ခ်င္း’ တံတားမွာ

ဆုိက္ကပ္ခြင့္ ရပါတယ္။ ရန္ကုန္ကေန တင္လာတဲ့ သံုးေရာင္ျခယ္အဖြဲ႔က ကားေတြကို သေဘၤာေပၚက ခ်လိုက္ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သေဘၤာေပၚက ဆင္းလာပါျပီ။ မ်ဳိးခ်စ္ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က

ဗိုလ္မွဴးၾကီးေအာင္ဘြင့္ (အျငိမ္းစား) ဦးေဆာင္တဲ့ ၾကိဳဆိုေရးအဖြဲ႔ဝင္ေတြကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။

အင္မတန္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

ခက္ထန္တင္းမာတဲ့

နံေဘးကေန

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနာက္က ထက္ၾကပ္မကြာပါ။ မထမ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

အသံေတြ

လႈိင္းထသြားပါတယ္။

မ်က္ႏွာထားေတြနဲ႔

ဝုိင္းအံုလုိက္ေနပါတယ္။

ေရႊမုေ႒ာဘုရားဖူးဖုိ႔

စစ္ဗိုလ္စစ္သားေတြဟာ လူထုၾကီးကလည္း

သြားပါတယ္။

ဘုရားအေရွ႔မုခ္မွာ

ဆရာဦးတင္မုိးနဲ႔ က်ေနာ့္ကဗ်ာစာအုပ္ေတြ ပလူပ်ံသြားပါတယ္။ ‘ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ’ ဆိုတဲ့

ျပီးေတာ့

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

မန္က်ည္းပင္တန္းက

ေရႊစည္းခံုဘုရား သြားဖူးပါတယ္။ ဘုရားရင္ျပင္ေပၚမွာ စစ္သားေတြ ထူထူထဲထဲ ေစာင့္ၾကပ္ေနၾကပါတယ္။ ေနာင္

ရန္ကုန္မွာ

ေရြစည္းခံုဘုရားရင္ျပင္မွာ

ခရီးစဥ္မွတ္တမ္း

စစ္ဖိနပ္ၾကီးမခြၽတ္ဘဲ

စီးထားတဲ့

ဗီဒီယုိေခြထြက္လို႔

စစ္သားတေယာက္နဲ႔

ျပန္ၾကည့္တဲ့အခါ ေခြးတေကာင္ပံု

ရုိက္ခ်က္ဟာ အေတာ္ကို သမုိင္းဝင္သြားတာ ေတြ႔ၾကရပါတယ္။ ဒါရိုက္တာက ကြယ္လြန္သူ စာေရးဆရာ ေမာင္ခက္ပန္ပါ။

ပုသိမ္မွာတုိင္းမွဴး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္ ညစ္ပတ္ပံုက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ပုသိမ္-မံုရြာ-ေရဦး

မိန္းလမ္းမၾကီးေပၚက သြားခြင့္မျပဳတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျပန္သြားျပီးလို႔ သိပ္မၾကာခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္က ‘ကုိယ့္မင္းကိုယ့္ခ်င္း’

အစဥ္အဆက္

တံတားကုိ

ဘာသေဘာနဲ႔မွန္း မသိပါဘူး။

ေခၚလာခဲ့တဲ့

‘ေမတၱာဦး’

ပုသိမ္-ရန္ကုန္

တံတားလုိ႔

အျမန္

သေဘၤာဆိပ္

နာမည္ေျပာင္းလိုက္တာကေတာ့

ဓနိတန္းလမ္းက NLD တို္င္းရုံးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပုသိမ္အေနာက္၊ ပုသိမ္အေရွ႔

ႏွစ္ျမိိဳ႔နယ္က NLD အဖြဲ႔ဝင္ေတြ၊ ျမိဳ႔လူထုေတြကုိ ေတြ႔ဆံု မိန္႔ခြန္းေျပာပါတယ္။ ဓနိတန္းတ၀ုိက္မွာ စစ္သားေတြ ကားၾကီးကားငယ္နဲ႔ အထူး ေစာင့္ၾကပ္ေနၾကပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

186

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ မြန္းလြဲပုိင္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကန္ၾကီးေဒါင့္ျမိဳ႔ကုိ သြားပါတယ္။ ကန္ၾကီးေဒါင့္ကုိေတာ့ က်ေနာ္

လုိက္မသြားေတာ့ပါဘူး။

ေနာက္တေန႔

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

ငပုေတာ၊

ဟိုင္းၾကီးကြၽန္း ပင္လယ္ျပင္ခရီးစဥ္အတြက္ ၾကိဳတင္ေဆာင္ရြက္စရာေတြရွိလုိ႔ ေနရစ္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီေန႔လယ္ပုိင္းက

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ

ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့

ျပင္ခရုိင္၊

စစ္ဗိုလ္တေယာက္၊

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေပ်ာက္သြားလုိ႔ဆုိၿပီး လာေမးတာကိုလည္း ၾကံဳခဲ့ရပါေသးတယ္။

မအူပင္က

ညေနအေတာ္ေစာင္းေတာ့ အဖမ္းခံရတဲ့

က်ေနာ္တုိ႔အစ္မ

စည္းအဖြဲ႔ဝင္ေတြအေၾကာင္း

ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။

သတင္းလႊာထုတ္ျပန္ဖုိ႔

ခရီးေရာက္မဆိုက္

ရန္ကုန္

ဌာနခ်ဳပ္ကုိ

ဖုန္းဆက္ခုိင္းပါတယ္။ က်ေနာ္ ဖုန္းဒုိင္ခြက္ကို လွည့္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္တုိ႔ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း

NLD

ဌာနခ်ဳပ္ရုံး

ဖုန္းနံပါတ္က

အလြယ္မွတ္ၾကတဲ့ ‘သံုး သုည ငါး ေျခာက္ တစ္’ (၃ဝ၅၆၁) ပါပဲ။

‘သံုးဆယ္က ။

ငါးေျခာက္

တျပား’

လုိ႔

(မူရင္း - Radio Free Asia, Burmese Service)

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ တည္ေထာင္ခန္း (၁၇) ေအာင္ေဝး ႏုိ၀င္ဘာ ၂၂၊ ၂၀၀၈

အကယ္၍

ကုိယ္နဲ႔မဆုိင္သလို

တစံုတေယာက္ဟာ

ေနမယ္ဆိုရင္၊

ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ၊

အဲဒီလူဟာ

ရပ္တည္တဲ့လူ အလုိလို ျဖစ္သြားေတာ့တာပါပဲ။

မတရားမႈေတြကို

ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့

သူ၊

မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳျပီး

မတရားတဲ့သူေတြဘက္က

ပုသိမ္မွာေတာ့ ျပည္သူလူၾကီးဟာ မသိက်ဳိးကြၽန္ျပဳျပီး မေနခ့ဲၾကပါဘူး။ တာဝန္မဲ့မေနခဲ့ၾကပါဘူး။ ပုသိမ္ေရာက္ျပီး ေနာက္တေန႔နံနက္မွာပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပင္လယ္ျပင္ခရီး ဆက္ပါတယ္။

ငပုေတာ၊ ျပင္ခရိုင္၊ ဟုိင္းႀကီးကြၽန္း စတဲ့ ပင္လယ္ခရီးစဥ္အတြက္ ေဒါက္တာသက္မင္းနဲ႔ က်ေနာ္ ညိွႏႈိင္းၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အတူ သူလုိက္ပါသြားပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

187

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ က်ေနာ္က ေက်ာင္းကုန္း၊ အသုတ္၊ ေရၾကည္၊ က်ဳံေပ်ာ္၊ ဟသၤာတ စတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပင္လယ္က

ျပန္လာရင္

ေနရစ္ခဲ့ပါတယ္။

ပုသိမ္ကေန

ပင္လယ္ျပင္ခရီးဆုိတာ

ဆက္သြားမယ့္

ကုန္းလမ္းခရီးအတြက္

အနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့

ေရွ႕ေျပးစီစဥ္ဖုိ႔

စြန္းစားသြားလာရတဲ့ခရီးပါပဲ။

ပင္လယ္ျပင္ရဲ႕ ရာသီဥတုက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ညင္သာေႏြးေထြးစြာ ႀကိဳဆိုလိမ့္မယ္လုိ႔ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကပါတယ္။

အဲဒီေန႔က သံုးေရာင္ျခယ္အဖြဲ႔က ကားတစ္စီးယူၿပီး က်ေနာ္နဲ႔ တိုင္းရံုးက NLD လူငယ္တခ်ဳိ႔

ေက်ာင္းကုန္း၊ အသုတ္၊ ေရၾကည္၊ က်ဳံေပ်ာ္အထိ ေရွ႔ေျပးခရီး ထြက္လာၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔

အခါမွာေတာ့

ေရွ႔ေျပးကား၊

လုိအပ္တာေတြ

က်ေနာ္တို႔ေနာက္ကေန

စစ္ကားႀကီးတစီး

ေတြ႔ေနရပါတယ္။

အလာခရီးတုန္းက

ေဆာင္ရြက္ၿပီးလုိ႔

သတိမျပဳမိတဲ့

ေက်ာင္းကုန္းတံတားႀကီးေပၚကုိလည္းေရာက္ေရာ

ပုသိမ္ကုိ

ထက္ၾကပ္မကြာ

အဲဒီစစ္ကားႀကီးဟာ

အခု

က်ေနာ္တို႔

ျပန္လွည့္လာတဲ့

လိုက္ပါလာတာကို

အျပန္ခရီးမွာေတာ့

သံုးေရာင္ျခယ္ကားေလးကုိ

အတင္းေက်ာ္တက္ၿပီး ေရွ႔ကေန ကန္႔လန္႔ ပိတ္ရပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ စစ္ကားႀကီးေပၚက စစ္သားေတြ ေသနတ္ကိုယ္စီကုိင္ကာ ခုန္ဆင္းခ်လာျပီး က်ေနာ္တို႔ကားကုိ ဝုိင္းထားလိုက္ၾကပါေတာ့တယ္။ က်ေနာာ္တုိ႔လည္း

ရုတ္တရက္

အငုိက္မိၿပီး

ေၾကာင္သြားၾကပါတယ္။

ေနာက္ေတာ့

က်ေနာ္တေယာက္ပဲ တာဝန္ရွိတဲ့သူနဲ႔ စကားေျပာဖို႔ ကားေပၚက ဆင္းလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္ကုိ ‘မင္း တူးခ်င္းက ဆရာၾကီး ေအးေမာင္သား မဟုတ္လား’ လုိ႔ ဆီးေမးလုိက္တဲ့ တာဝန္ရွိသူကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူဟာ ပုသိမ္ၿမိဳ႔ အမွတ္ (၂) ခ်င္းေသနတ္ကုိင္တပ္ရင္းမွာ က်ေနာ့္အေဖနဲ႔အတူ အမႈထမ္းခဲ့တဲ့ စစ္သားႀကီး ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ‘ငါတုိ႔မွာကြာ

တေန႔လုံး

မင္းေနာက္ကို

တေကာက္ေကာက္လုိက္ေနရတာ၊

ငါ့ရဲ႕ေဘာ္ေတြ

အခုအခ်ိန္အထိ ဘာထမင္းမွ မစားရေသးဘူး’ တဲ့။ က်ေနာ္ အားနာသြားပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ေျမာင္းျမ ခလရ (၉၃)က ရဲေဘာ္ေတြပါ။

က်ေနာ္က ‘အခု ပုသိမ္ျပန္မွာပါ၊ လမ္းမွာ ဝင္စရာမရွိပါဘူး’ လုိ႔ေျပာလုိက္ေတာ့ သူတို႔စစ္သားေတြ

ကားေပၚျပန္တက္သြားၾကပါတယ္။

အဲဒီေန႔က ညေနမေစာင္းခင္ က်ေနာ္တုိ႔ ရံုးကုိ ျပန္ေရာက္လာၾကပါတယ္။ ရံုးေစာင့္ က်န္ရစ္တဲ့

ဗိုလ္မွဴးႀကီးေအာင္ဘြင့္

နဲ႔

ဗိုလ္ႀကီးေက်ာ္ရွိန္၊

ျမန္မာ့အလင္း

အယ္ဒီတာ

ဦးျမရွိန္တုိ႔ကို

ကုန္းလမ္းခရီးဘက္က NLD ၿမိဳ႔နယ္စည္းအဖြဲ႔ေတြ ႀကိဳတင္ျပင္ ဆင္ထားၾကတဲ့ အေျခအေနေတြကို က်ေနာ္ေျပာျပျပီး၊ အဲဒီတညအတြက္ေတာ့ ေအးေအးလူလူပဲ၊ ညစာစား အိပ္ရာဝင္လုိက္ပါတယ္။ ညသန္းေခါင္ေလာက္မွာေတာ့

စစ္ေထာက္လွန္းေရး

(၄)

က

စစ္ဗိုလ္နဲ႔

စစ္သားေတြ

တံခါးလာေခါက္ျပီး၊ က်ေနာ္နဲ႔ NLD လူငယ္တသုိက္ကုိ ‘ခဏလိုက္ခဲ့ပါ’ ဆုိၿပီး ေခၚခ်သြားလုိက္တာ ညတြင္းခ်င္းပဲ ပုသိမ္အက်ဥ္းေထာင္ သီးျခားတုိက္ထဲ ပုိ႔လုိက္ပါေတာ့တယ္။ ေနာက္တေန႔မုိးလင္းေတာ့

ေထာင္ထံုးစံအတုိင္း

မိလႅာခ်

မ်က္ႏွာသစ္

တုိက္ခန္းတံခါး

ဖြင့္ေပးပါတယ္။ အုတ္ေရကန္ေလးဆီ က်ေနာာ္ဆင္းလာေတာ့ လား- လား- အဲဒီမွာ ဗိုလ္ႀကီးေအာင္ဘြင့္၊

ဗိုလ္ႀကီးေက်ာ္ရွိန္၊ ျမန္မာ့အလင္းအယ္ဒီတာ ဦးျမရွိန္တုိ႔အျပင္ ပုသိမ္အေနာက္ျမိဳ႔နယ္ NLD တာဝန္ခံ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

188

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အၿငိမ္းစား ဗိုလ္ႀကီးထြန္းတင္နဲ႔ ပုသိမ္အေရွ႔ ၿမိိဳ႔နယ္ NLD တာဝန္ခံ အၿငိမ္းစားရဲအုပ္ဦးေဇာ္ေဝ တုိ႔ကုိ ပါေတြ႔လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့မွပဲ

က်ေနာ္တို႔

ဆယ့္ေလးငါးေယာက္ကုိ

ဖမ္းတယ္ဆုိတာ ဘြင္းဘြင္းႀကီး နားလည္လိုက္ရေတာ့တာပါပဲ။

အာဏာဖီဆန္ေရး

ပုဒ္မ

၁၄၄

နဲ႔

က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ဖမ္းတဲ့ေန႔က ၁၉၈၉ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ (၁၇) ရက္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေတာ့ သိရွာေလမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ။

(မူရင္း - Radio Free Asia, Burmese Service)

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၁၈) ေအာင္ေဝး ႏုိ၀င္ဘာ ၂၉၊ ၂၀၀၈

‘ရန္သူဆန္႔က်င္ခံရျခင္းဟာ ကိစၥဆုိးမဟုတ္ ကိစၥေကာင္းျဖစ္တယ္’ ပုသိမ္အက်ဥ္းေထာင္ရဲ႕

နံနက္ခင္းတခုမွာ

လူငယ္ေတြကို အားေပးစကား ေျပာလိုက္ပါတယ္။

က်ေနာ္၊

က်ေနာ္နဲ႔အတူ

အဖမ္းခံေနရတဲ့

NLD

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဧရာဝတီတိုင္း အေနာက္ျခမ္း စည္းရုံးေရးခရီးစဥ္ မျပီးဆံုးေသးခင္မွာပဲ

က်ေနာ္တို႔

အဖမ္းခံလိုက္ရတာ

ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေတာ့

ဟုိင္းႀကီးကြၽန္း၊ ကပၸလီပင္လယ္ျပင္ထဲမွာပဲ ရွိေနပါေသးတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကို

ဗိုလ္ႀကီးထြန္းတင္တုိ႔ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

ဖမ္းၿပီး

ေနာက္တရက္မွာ

စစ္တပ္က

ပင္လယ္ျပင္ကေန

ဆုိမယ့္သူ မရွိေတာ့လို႔ပါပဲ တ့ဲ။

ဗိုလ္မွဴးႀကီးေအာင္ဘြင့္၊

ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ပုသိမ္ကုိျပန္ေရာက္လာရင္

ငပုေတာ၊

ျပင္ခရုိင္၊

ဗိုလ္ႀကီးေက်ာ္ရွိန္းနဲ႔

အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့

NLD

တုိင္းရံုးမွာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

ၾကိဳမယ့္

189

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေအာင္ဘြင့္ဆိုတာက အရင္ မဆလေခတ္တုန္းက ဧရာဝတီတိုင္း

ေဒသပါတီေကာ္မတီဥကၠ႒ပါ။ ဗိုလ္ႀကီးေက်ာ္ရွိန္းကေတာ့ ဗိုလ္ႀကီးအုန္းေက်ာ္ျမင့္၊ ဗိုလ္ႀကီးဝင္းထိန္တုိ႔ရဲ႕ ၁၉၇၆

ဦးေနဝင္းကုိ

လုပ္ၾကံဖို႔

စည္းရံုးေရးတာဝန္ခံ

ၾကံစည္တဲ့

ဗိုလ္ႀကီးထြန္းတင္က

ဥကၠ႒ေဟာင္းပါ။

သူတုိ႔သံုးဦးကုိ

ကိစၥမွာ

ပုသိမ္အေရွ႔ျမိဳ႔နယ္

ျပန္လႊတ္မေပးပါဘူး။

NLD

ျမိဳ႔နယ္ျပည္သူ႔ေကာင္စီ

NLD

ဦးေဇာ္ေဝက

အျငိမ္းစားရဲအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။

ႏိုင္လင္း

ပုသိမ္အေနာက္ၿမိဳ႔နယ္

ယခင္အစုိးရလက္ထက္တုန္းက

ျပန္လႊတ္ေပးလုိက္ေပမဲ့

ဦးေဇာ္ေဝကုိေတာ့

အမႈတဲြပါ။

စည္းရံုးေရးတာဝန္ခံ

ယခင္

ျမိဳ႔နယ္ရဲစခန္းမွဴး

က်ေနာ္နဲ႔အတူ အဖမ္းခံရတဲ့ လူငယ္အမ်ားစုက ပုသိမ္ျမိဳ႔ NLD တုိင္းရံုးကပါ။ ထြန္ဝင္း၊ ဝင္းႏိုင္၊ (ေခၚ)

ျဖဴေဖြး၊

ေတာ္မီစတဲ့

ညီငယ္ေတြ

ပါပါတယ္။

ဧရာဝတီတုိ္င္းစည္းထဲက

ျမန္မာ့အလင္းအယ္ဒီတာ ဦးျမရွိန္လည္း အဖမ္းခံရတဲ့အထဲပါပါတယ္။ NLD

အဖြဲ႔အစည္းပါ။

ဟာ

ဦးေအာင္ေရႊတုိ႔၊

အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက

အဓိကအားျဖင့္

NLD

ဦးလြင္တို႔လုိ

လူၾကီးလူငယ္ မွာ

အင္အားထုနဲ႔

စုစည္းတည္ေဆာက္ထားတဲ့

ေဒါက္ၾကီးသံုးေဒါက္ရွိတယ္။

တပ္မွဴးေဟာင္းႀကီးေတြရယ္၊

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးတင္ဦးတို႔၊

ဆရာဦးဝင္းတင္၊

ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္၊

ဆရာေမာင္မုိးသူ၊ ဆရာေမာင္ဝံသ၊ ေဒါက္တာတင္မ်ဳိးဝင္း စတဲ့ တတ္သိပညာရွင္ေတြရယ္၊ ၿပီးေတာ့ တခါ လူထုလႈပ္ရွားမႈအစဥ္အလာရွိတဲ့

ေမာ္ကြၽန္း

ဦးလွေဖ၊

ေျမာင္းျမသခင္စိုးျမင့္

စတဲ့

ႏုုိင္ငံေရးသမားႀကီးေတြရယ္၊ အဲဒီလုိ ပူးေပါင္းပါဝင္ဖြဲ႔စည္းထားတာပါ။ အဲဒီအထဲမွာ လူႀကီးေတြပါသလုိ လူငယ္ေတြလည္း ပါဝင္ၾကပါတယ္။

NLD မွာ အထူးသျဖင့္ က်ေနာ္တုိ႔ ပုသိမ္တိုင္းရံုးမွာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ လုပ္ဟန္က လူႀကီးေတြရဲ႕

စကားကုိ လူငယ္ေတြကနာခံ၊ လူငယ္ေတြရဲ႕ လွႈပ္ရွားမႈကုိလူႀကီးေတြက ေထာက္ခံ၊ ဒါပဲျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕မူက

ဆရာၾကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း

ဆံုးမခဲ့သလုိပါပဲ။

ဆရာႀကီးမႈိင္းဟာ

သူ႔ေခတ္သူ႔အခါတုန္းက မညီညြတ္ခ်င္ၾကတဲ့ သူ႔တပည့္ ၾကီးၾကီးငယ္ငယ္ေတြကုိ ဂရုဏာေဒါေသာနဲ႔ အခုလုိ

ကဗ်ာဖြဲ႔ျပီး

ႏြားႀကီးႀကီးပံုဆြယ္။

ေဘးဟုမွတ္သား’ တဲ့။ အဖမ္းခံရျပီး

ဒီမုိကေရစီလိုလားတဲ့

ဆန္ရင္းနာနာဖြတ္

လူငယ္ငယ္၊

ဆံုးမခ့ဲဖူးပါတယ္။

ႏြားငယ္ငယ္နဲ႔ပံုထား။

ေလးငါးရက္ေလာက္မွာ ဝန္ထမ္းတခ်ိိဳ႔က

က်ေနာ္တုိ႔

ဆရာၾကီးရဲ႕

ႏြားႏွစ္ေကာင္၊

အျပင္နဲ႔

လွ်ဳိ႕ဝွက္ကူညီလုိ႔ပါ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပင္လယ္ခရီးက ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

ေဒါက္တာသက္မင္းကို ပုိ႔လုိက္ပါေတာ့တယ္။ ရန္သူက

ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာပဲ၊

အတင္းအက်ပ္

ကိုယ့္ကို

ဝင္ဖမ္းဆီးၿပီး

ဆန္႔က်င္လာၿပီဆုိရင္

လုပ္ႏိုင္လုိ႔ပဲ။ ဒါ ေကာင္းတဲ့ကိစၥပဲေပါ့။

ဒါဟာ

ကဗ်ာက

ခ်ိဳေထာင္ေသြးေတာ့၊

အဆက္အသြယ္ရလာပါတယ္။ တပတ္ေလာက္ေနေတာ့

သေဘၤာဆိပ္ကေနေစာင့္ၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ရွိတဲ့

ကိုယ္က

‘လူၾကီးၾကီး

သူ႔ကို

စစ္တပ္က

ပုသိမ္ေထာင္ထဲကုိ

ထိခုိက္နစ္နာေအာင္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

190

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျပန္ေရာက္ၿပီး ေနာက္တေန႔မွာေတာ့၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေရွ႕ခရီး မဆက္ေသးဘဲ

အဖမ္းခံထားရတဲ့သူေတြကိစၥ

အေရးဆုိဖို႔

ပုသိမ္မွာ

ဆက္ေနဦးမယ္ ဆုိတဲ့သတင္း က်ေနာ္တုိ႔အထဲကုိ ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔

အဖမ္းခံထားရတဲ့သူေတြအားလံုး

ပုသိမ္အက်ဥ္းေထာင္

ရက္အကန္႔အသတ္မရွိ

အုတ္ရုိးနဲ႔

ကပ္ေနတဲ့

သီးျခားတုိက္၊ တုိက္ခန္းေတြထဲကေနျပီး တညီတညာတည္း ၿပိိဳင္တူ ေၾကြးေၾကာ္လိုက္ၾကပါတယ္။ ‘ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ’ ‘ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ’ ‘ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ’

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၁၉) ေအာင္ေဝး ဒီဇင္ဘာ ၆၊ ၂၀၀၈

နဝတ ေခတ္တုန္းက ကေလးေတြေျပာၾကတဲ့စကားတခြန္း ျပန္အမွတ္ရမိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့

‘ကလိန္စိျငမ္းဆင္၊ ၿငိမ္ပိလမ္းစဥ္’ ဆုိတဲ့ စကားပါပဲ။ နဝတ

စစ္အုပ္စုဟာ

ဘယ္ေလာက္ေတာင္

ကလိမ္စိျငမ္းဆင္

လုပ္သလဲဆုိရင္

အခု

ခရီးစဥ္ေတာင္

မၿပီးဆံုးေသးဘူး၊

NLD

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဧရာဝတီတုိင္း အေနာက္ျခမ္းခရီးစဥ္ကုိသာ ၾကည့္ပါေတာ့။ နဝတအဖြဲ႔ကို

တရားဝင္စာတင္ျပီး

ထြက္လာတဲ့

အဖြဲ႔ဝင္ေတြကို နဝတ စစ္တပ္က ဖမ္းျပီးေထာင္ထဲ ထည့္ပစ္္လုိက္ၿပီ။ မအူပင္က NLD ရဲေဘာ္ေတြ အရင္ဆံုးအဖမ္းခံရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပုသိမ္မွာ က်ေနာ္တုိ႔လူသုိက္အဖမ္းခံရတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

191

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ က်ေနာ္တုိ႔ ဆယ့္ေလးငါးေယာက္ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပင္လယ္ျပင္ဆင္းတဲ့ေန႔ ညဘက္မွာ ဖမ္းတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပင္လယ္ျပင္က ျပန္ေရာက္လာတဲ့ေန႔ ေန႔ခင္းေၾကာက္ေတာင္မွာ ေဒါက္တာ သက္မင္းကုိ ဖမ္းတယ္။ ေဒါက္တာသက္မင္းကုိ

ဝင္လာပါတယ္။

ဖမ္းတဲ့ေန႔က

သူဟာရဲရင့္တက္ၾကြစြာနဲ႔ပဲ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕

ပင္လယ္ျပင္ခရီးစဥ္အေၾကာင္း

ေဒါက္တာသက္မင္း

ေက်နပ္အားရျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ပုသိမ္ကို

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

က်ေနာ္တုိ႔တေတြ

လြတ္ေျမာက္ဖို႔

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

ကားနဲ႔

အေသပိတ္ထားလုိက္ပါတယ္။

ငပုေတာ၊

အေရးဆုိေနတဲ့ရက္ေတြမွာ၊

သြားလုိ႔လာလုိ႔မရေအာင္

ဒီေလာက္ကေတာ့

ျပင္ခရိုင္၊

ျပန္ေျပာျပတာကုိ

ပင္လယ္ျပင္က

ပုသိမ္ေထာင္ထဲကို

ဟုိင္းၾကီးကြၽန္း

နားေထာင္ၿပီး

က်ေနာ္တုိ႔

ျပန္ေရာက္လာျပီးအဖမ္းခံေနရတဲ့

တိုင္းမွဴး

လမ္းတကာလမ္း

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္က

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

သံဆူးႀကိဳးေတြခ်ၿပီး

ဘယ္မႈပါ့မလဲ။

က်ေနာ္တုိ႔ထဲကို အျပင္က သတင္းေရးပို႔လိုက္တဲ့စာ လွ်ဳိ႕ဝွက္ ေရာက္လာပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စက္ဘီးတစီးယူၿပီး ပုသိမ္ၿမိဳ႔အႏွံ႔ပတ္ၿပီးစီးလိုက္တာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္ ဘာမွ မတတ္ႏုိ္င္ေတာ့ပါဘူး တဲ့။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔

NLD

အဖြဲ႔ဝင္ေတြဟာ

စက္ဘီးေတြကိုယ္စီနဲ႔

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္က

ကားသြားလုိ႔မရေအာင္ ပိတ္ထားတဲ့ ေနရာအႏွံ႔ကုိ စက္ဘီးနဲ႔ရေအာင္သြားခဲ့ၾကတာပါပဲ။

ပုသိမ္ၿမိဳ႔လူထုႀကီးဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စက္ဘီးတစီးနဲ႔ လူထုၾကား သြားလာေနတာကို

ၾကည့္ၿပီး ရႊင္လန္း တက္ၾကြေနၾကပါတယ္ တဲ့။ အျပင္ကေန အထဲကိုေရးပုိ႔လုိက္တဲ့စာကို က်ေနာာ္တုိ႔ တုိက္ခန္းတခန္းနဲ႔တခန္း

လက္ဆင့္ကမ္းဖတ္ၾကၿပီး

တိုင္ပင္လုိက္ၾကပါတယ္။

အထဲေရာက္ေနတဲ့သူေတြအားလံုး

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေရွ႕ခရီးဆက္ဖို႔ ရွိေသးတယ္။ ပုသိမ္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ လြတ္ေျမွာက္ဖို႔က

အေရးမႀကီးဘူး။

စီစဥ္သတ္မွတ္ထားတဲ့ရက္အတုိ္င္း

ကုန္းလမ္းခရီးၿမိဳ႔နယ္ေတြက

NLD

အဖြဲ႔ဝင္ေတြ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ

ျပည္သူေတြက

ပုိ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်ေနာ္တုိ႔ကို ထားခဲ့ၿပီး ေရွ႕ခရီး ဆက္ေစခ်င္တယ္။

ေစာင့္ႀကိဳေနၾကမယ့္

အေရးႀကီးတယ္။

ဒီေတာ့

ၿပီးေတာ့ မိခင္ႀကီးေဒၚခင္ၾကည္ ကြယ္လြန္တဲ့ တလျပည့္ ဆြမ္းေကြၽးကလည္း အမွီျပန္ေရာက္ဖုိ႔

ရွိေနတယ္။

ရက္က

သိပ္မလုိေတာ့ဘူး။

က်ေနာ္တုိ႔အမႈက

ယမန္ႀကီးႏွစ္ပတ္ခ်ဳပ္ထားၿပီးရင္ က်ေနာ္တုိ႔အားလံုး အာမခံနဲ႔ ျပန္ထြက္ရမွာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ

အာမခံရႏုိင္တဲ့အမႈပါ။

စီစဥ္ထားတဲ့အတုိင္း

ေရွ႕ဆက္သြားဖို႔

တုိ္က္တြန္းေတာင္းပန္ထားတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔သေဘာထားကုိ စာနဲ႔ေရးၿပီး လွ်ဳိ႕ဝွက္ ဆက္သားနဲ႔ အျပင္ကုိ ပုိ႔လိုက္ပါတယ္။

နဝတ စစ္အုပ္စုကေတာ့ သူတုိ႔အလုပ္ သူတုိ႔ ‘ကလိမ္စိျငမ္းဆင္၊ ၿငိမ္ပိလမ္းစဥ္’ လုပ္မွာပါပဲ။

က်ေနာ္တုိ႔ကလည္း က်ေနာ္တုိ႔ NLD လမ္းစဥ္အတုိင္း က်ေနာ္တုိ႔ ဒီမုိကေရစီအလုပ္ကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ဆက္လုပ္ရမွာပါပဲ။

စက္ဘီးတစီးနဲ႔

ပုသိမ္ၿမိဳ႔ကုိ

ေလးငါးရက္ေလာက္

ေမြေႏွာက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေက်ာင္းကုန္း၊ အသုတ္၊ ေရၾကည္၊ ငါးသုိင္းေခ်ာင္း၊ က်ံဳေပ်ာ္၊ ဟသၤာတ၊ ဇလြန္၊ ျမန္ေအာင္၊ ၾကံခင္း ကုန္းလမ္းခရီးဆက္ဖုိ႔ ပုသိမ္ၿမိဳ႔ကေန ထြက္ခြာသြားပါေတာ့တယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

192

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဖိႏွိပ္မႈဟာ ေနရာေရြ႕သြားပါၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္ရဲ႕ နဝတ စစ္သားေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေရွ႕ခရီးမွာ ဟန္႔တားေႏွာင့္ယွက္ဖုိ႔၊ ပိတ္ပင္တားဆီးဖုိ႔ ကုန္းလမ္းခရီးဘက္ကို ေရႊ႕ေျပာင္းသြားၾကပါၿပီ။

ပုသိမ္ျမိဳ႔ေပၚမွာ

ပုသိမ္ၿမိဳ႔သူၿမိဳ႔သားေတြဟာ

စစ္သားနဲ႔ရဲ

လံုျခံဳေရးေတြ

ထူူထူတင္းတင္း

သူတုိ႔ခ်စ္တဲ့လူထုေခါင္းေဆာင္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ

လြတ္လြတ္လပ္လပ္ႀကီး လြမ္းၿပီးက်န္ရစ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ မလြတ္လပ္တဲ့

ပုသိမ္အက်ဥ္းေထာင္၊

မရွိေတာ့တဲ့အတြက္

သီးျခားတုိက္၊

တုိက္ခန္းေတြထဲက

က်ေနာ္တုိ႔တေတြလည္း အလြမ္းဓာတ္ခံႀကီးႀကီးနဲ႔ ႀက့ံႀက့ံခံၿပီး က်န္ရစ္ခ့ဲတာပဲေပါ့။ အေရးႀကီးတာက အခုအခ်ိန္မွာ အလြမ္းေတြကုိ အင္အားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲပစ္ႏုိင္ဖို႔ပဲမဟုတ္လားမိတ္ေဆြ။ ။

(မူရင္း - လြတ္လပ္တ့ဲအာရွအသံ ျမန္မာဌာန)

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၂၀) ေအာင္ေဝး ဒီဇင္ဘာ ၁၃၊ ၂၀၀၈

‘မုိးကုပ္စက္ဝုိင္းမွာေတာ့ မုန္တုိင္းမိုးတိမ္ေတြက ဆင္ေနဆဲပါပဲ’ က်ေနာ္တုိ႔ ဧရာဝတီစည္းရံုးေရးခရီးစဥ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ အလကၤာစကား

တခြန္းပါ။ က်ေနာ္တုိ႔အမွတ္ရေနၾကတယ္။ ပုသိမ္အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာလည္း

ဆင္ေနခဲ့တာပါ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

အက်ဥ္းေထာင္အာဏာပိုင္ေတြဘက္က စလုပ္လာေတာ့တာပါပဲ။

ပထမဆံုး

လူေတြကို

နဝတရဲ႕

ေရွ႕ခရီးဆက္ဖုိ႔

မုန္တုိင္းမုိးတိမ္ေတြက ပုသိမ္ကေန

က်ေနာ္တို႔အေပၚ

ေနရာေတြ

ထြက္ခြာသြားၿပီလည္းဆုိေရာ

တင္းက်ပ္

ခဲြပစ္လုိ္က္တယ္။

ရုိင္းရိုင္းစုိင္းစုိင္း ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြ

က်ေနာ္နဲ႔

အင္န္အယ္လ္ဒီ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

193

လူငယ္တခ်ဳိ႔ကို ၾကိိဳးတိုက္ဘက္ ပို႔လိုက္တယ္။ သီးျခားတုိက္မွာတခ်ဳိ႔က်န္ခဲ့တယ္။

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ က်ေနာ္တုိ႔အုပ္စုကုိ တေန႔ (၁၅) မိနစ္ ေရခ်ဳိးဆင္းဖို႔ တုိက္ခန္းသံတံခါးဖြင့္ေပးတဲ့အခ်ိန္မွာ အတတ္ႏုိင္ဆံုး က်ေနာ္တုိ႔ခ်င္း မဆံုရေအာင္ ေထာင္အာဏာပုိင္ေတြက လုပ္ပစ္လုိ္က္ပါတယ္။ ဘယ္ရမလဲ။

ႀကိဳးတုိက္နဲ႔သီးျခားတုိက္

ၾကားမွာ

က်ေနာ္တုိ႔

ရရွိတဲ့သတင္းတခုကေတာ့

ႀကိဳးစင္တခုပဲျခားတာမုိ႔

အင္န္အယ္လ္ဒီ

လူငယ္ေတြက ဟုိဘက္နဲ႔ဒီဘက္ ဆုိက္ဖား - စကားဝွက္နဲ႔ သတင္းေတြ အျပန္အလွန္ပုိ႔ၾကတာေပါ့။ ဟသၤာတအဝင္မွာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

ေလွ်ာက္လွမ္းလာမယ့္ လမ္းတျပည့္ ႏွင္းဆီပန္းေတြ တျပန္႔တျပဴးခင္းၿပီး ႀကိဳဆိုၾကပါသတဲ့။ အဲဒီသတင္း ၾကားလုိက္ရတဲ့အခုိက္အတန္႔

အက်ဥ္းေထာင္ထဲက

ႀကိဳးစင္တဝုိက္မွာ

ပ်ံ႕စြဲသြားသလုိ ခံစားလုိက္ၾကရပါတယ္။

ႏွင္းဆီနံ႔ရဲရဲက

အာဏာပုိင္ေတြက

တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္လုပ္ထားေတာ့

က်ေနာ္က ၁၉၇၆

မႈိင္းရာျပည့္ အေရးအခင္းတုန္းကတုန္းကလည္း ဒီပုသိမ္ေထာင္ႀကီးထဲမွာ

ဝန္ထမ္းေတြလည္း အရင္လုိ ျပည့္ျပည့္ဝဝ မကူညီႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။

က်ေနာာ္တုိ႔ကို

ေထာင္းကနဲ

လွ်ိဳ႔ဝွက္ကူညီေနတဲ့

သံုးေလးႏွစ္ ေနခဲ့ဖူးတာမုိ႔ အျပင္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ရဖုိ႔ အၾကံအဖန္ လုပ္ရပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔

ဒီမိုကေရစီလိုလားတဲ့

ႀကိဳးတုိက္နဲ႔သီးျခားတုိက္ထဲကို

ထမင္းလာလာပို႔ရတဲ့

ေထာင္က်ရဲဝန္ထမ္းတခ်ဳိ႕

ပါပါတယ္။

အေကာင္းဆံုးဆက္သားေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။

အက်ဥ္းသားေတြထဲမွာ

သူတုိ႔ဟာ

က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕

အဲဒီေထာင္က်ေနတဲ့ ရဲဝန္ထမ္းေတြ လွ်ိဳ႔ဝွက္ကူညီလုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ အဖမ္းခံေနရတဲ့အေၾကာင္း

အင္န္အယ္လ္ဒီ ဌာနခ်ဳပ္က ထုတ္ျပန္တဲ့သတင္းလႊာကုိေတာင္ က်ေနာ္တုိ႔ အာမခံနဲ႔ ျပန္မလြတ္ခင္ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာတင္ ဖတ္လုိက္ၾကရပါေသးတယ္။ အခု

က်ေနာ္နဲ႔

အတူ

အဖမ္းခံေနရတဲ့

အင္န္အယ္လ္ဒီ

လူငယ္ေတြဟာ

အဲဒီ

ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီးက ေမြးဖြားေပးလိုက္တဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြပါပဲ။

ပုသိမ္

အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူတုိ႔အသက္ဟာ ၁၇ႏွစ္ ၁၈ႏွစ္သာသာေတြပဲ ရွိၾကပါေသးတယ္။ သူတို႔ဟာ

ငယ္ရြယ္

နုနယ္ၾကေသးေပမဲ့

ေရာက္လာၾကတာပါ။

ခုိ္င္မာတုိးတက္တဲ့

သမုိင္းသိစိတ္ရွိတဲ့

သူတုိ႔ကုိ

အားေပးစကားေျပာပါတယ္။

ႏုိင္ငံေရးခံယူခ်က္နဲ႔

အက်ဥ္းေထာင္ထဲကုိ

လူလတ္ပိုင္းတေယာက္အေနနဲ႔

က်ေနာ္

လူငယ္ရဲ႕ဘဝ အဓိပၸာယ္ဟာ ႏွစ္ခုပဲရွိတယ္။ (၁) အမွန္တရားျမတ္ႏုိးျခင္းနဲ႔ (၂) မတရားမႈကုိ

ခုခံဆန္႔က်င္ျခင္း ဒါပဲျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔

ေခါင္းေဆာင္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း

စည္းရံုးေရးခရီးစဥ္တေလွ်ာက္

ေရာက္ေလရာမွာ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြနဲ႔ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ေတြ႔ဆံုခဲ့ပါတယ္။ အခု

က်ေနာ္တုိ႔

လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီဌာနခ်ဳပ္က

ဧရာဝတီခရီးစဥ္မွာ

က်ေနာ္တို႔

ခရီးစဥ္အရင္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

194

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕

ကုိမိုးဟိန္း

မြန္ျပည္နယ္

ကုိမုိးသီးဇြန္ကုိယ္တုိင္ လုိက္ပါခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား။

လုိက္ပါလာပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အတူ

ခရီးစဥ္တုန္းကဆုိရင္

လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီက

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးက ေမြးထုတ္လိုက္တဲ့ ဒီမုိကေရစီအေရး

တက္ၾကြလႈပ္ရွားတဲ့ တုိးတက္ေတာ္လွန္တဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြဟာ အင္အားႏွစ္ျမႊာ ႏွစ္ေနရာ ကြဲသြားခဲ့ရတယ္။ အင္အားတစုက ေျမေပၚမွာ က်န္ရစ္တယ္။ အင္အားတစုက ေတာထဲကို ေရာက္သြားၾကတယ္။

ဘယ္ေနရာကိုပဲေရာက္ေရာက္ လူငယ္ေတြဟာ ထူးအိမ္သင္ေရးခဲ့သလုိ ခြပ္ေဒါင္းေသြးနဲ႔ ရဲရဲ

ေရွ႔ကုိခ်ီတက္ၾကတာပဲမဟုတ္လား။ ‘ဘာစိတ္ဓာတ္လဲ၊

ခြပ္ေဒါင္းစိတ္ဓာတ္၊

ဘာလုပ္ဖုိ႔လဲ၊

တုိက္ပြဲဝင္ဖုိ႔’

အဖမ္းခံေနရတဲ့ လူငယ္ေတြကေတာ့ အၿမဲ ရႊင္လန္း တက္ၾကြေနၾကတာပါပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘယ္ၿမိဳ႔ကုိ

ဘယ္လုိညစ္ပတ္တယ္

အဆက္မျပတ္ဝင္လာပါတယ္။ ယမန္ႀကီးႏွစ္ပတ္နဲ႔

က်ေနာ္တုိ႔အားလံုးကုိ

စသည္ျဖင့္

ေရာက္သြားၿပီ၊

သတင္းေတြလည္း

ေနာက္ထပ္ႏွစ္ရက္

အာမခံနဲ႔

နဝတစစ္တပ္က

စုုစုေပါင္း

ျပန္လႊတ္ေပးလုိက္ပါတယ္။

က်ေနာ္နဲ႔အတူ

ဘယ္ျမိဳ႔မွာ

ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေထာင္ထဲကို

ရက္(၃ဝ)

တရားသူႀကီးက

တင္းတင္းျပည့္ေတာ့

ေနာက္ထပ္ရုံးခ်ိန္းကုိ

ယမန္ေလးတပတ္ ခုနစ္ရက္ပဲ ခြာၿပီး ခ်ိန္းပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကို ေျခခ်ဳပ္လုပ္လုိက္တဲ့သေဘာပါပဲ။ ဘာျဖစ္သလဲ

ဒီခုနစ္ရက္အတြင္းမွာ

က်ေနာ္တုိ႔

ရန္ကုန္ဌာနခ်ဳပ္ကိုလည္း

သြားႏိုင္တာပဲ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔လည္း ေတြ႔ႏို္င္တာပဲ။ ဆရာဦးဝင္းတင္နဲ႔လည္း ေတြ႔ႏိုင္တာပဲ။ ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚ တၿမိဳ႔ႏွစ္ၿမိဳ႔ တညအိပ္ ႏွစ္ညအိပ္ စည္းရံုးေရးခရီးလည္း ထြက္ႏို္င္တာပဲ။ ‘ေလဆန္မွာ

ဒါပဲမဟုတ္ပါလား။ ။

ျမားတန္းလန္းနဲ႔

ပ်ံသန္းရဲတဲ့ငွက္သာ

မနက္ျဖန္အတြက္ျဖစ္တယ္’

(မူရင္း - လြတ္လပ္တ့ဲအာရွအသံ ျမန္မာဌာန)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

195

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၂၁) ေအာင္ေ၀း ဒီဇင္ဘာ ၂၀၊ ၂၀၀၈ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဧရာဝတီတိုင္းခရီး အေနာက္ျခမ္းခရီးစဥ္က ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ

မကုန္ခင္မွာပဲ ၿပီးဆံုး သြားခဲ့ပါၿပီ။ မၿပီးဆံုးေသးတာကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ခရီးစဥ္မွာ ဖမ္းခံရၿပီး အာမခံနဲ႔လႊတ္ထားတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔အမႈပါပဲ။

ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ NLD အဖြဲ႔ဝင္ ဆယ့္ေလးငါးေယာက္ကုိ အာဏာဖီဆန္မႈ၊ ပုဒ္မ ၁၄၄နဲ႔ ပုသိမ္ၿမိဳ႔

တိုင္းတရားရံုးမွာ

တရားစြဲဆုိထားပါတယ္။

တရားသူႀကီးက

က်ေနာာ္တို႔ကုိ

ယမန္ေလး

ခုနစ္ရက္တခါ ရံုခ်ိန္းမွန္မွန္ေပးၿပီး အမႈကုိ မၾကာၾကာေအာင္ အခ်ိန္ဆြဲ စစ္ေဆးေနရတယ္။

တပတ္၊

က်ေနာ္တုိ႔ဘက္က ရံုးခ်ိန္းကုိ ယမန္ႀကီးႏွစ္ပတ္၊ ဆယ္႔ေလးရက္ခြာၿပီး ခ်ိန္းေပးဖုိ႔ တရားရံုးကုိ

တင္ျပေတာင္းဆုိ႔ေပမဲ့လည္း တရားသူႀကီးက လက္မခံဘဲ ပယ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔

NLD

အမ်ဳိးသား

ဒီမိုကေရစီ

အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕

နယ္ေျမ

စည္းရံုးေရးတာဝန္ေတြ

ရွိေနပါတယ္။ ဧရာဝတီ တုိင္း (၂၆) ၿမိဳ႔နယ္ က်ေနာ္တုိ႔ စည္းရံုးေရးခရီးေတြ ထြက္ေနရပါတယ္။ ပါတီစည္းရံုးေရး လူထု စည္းရံုးေရးဟာ အလြန္ အေရးႀကီးေနတဲ့အခ်ိန္ပါ။ အခုလို

တပတ္တခါ

စည္းရံုးေရးလုပ္ငန္းေတြက ေျခခ်ဳပ္မိသလုို

အရင္လုိ

ရံုးခ်ိန္းရွိရင္

မတြင္က်ယ္၊

ျဖစ္ေနတဲ့အေျခအေနပါ။

ရံုးခ်ိန္းပ်က္ကြက္ျပန္ရင္လည္း

တရားရံုးက

တဖက္က ဂရုစုိက္ေနရပါေသးတယ္။

ပုသိမ္လာၿပီး

အမႈရင္ဆုိင္ေနရေလေတာ့

မသြက္လက္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။

အကယ္၍

က်ေနာ္တုိ႔ဘက္က

အာမခံျပန္ရုပ္သိမ္းၿပီး

က်ေနာ္တုိ႔

ခရီးလြန္ၿပီး

ေထာင္ထဲျပန္ပုိ႔လုိက္မွာကိုလည္း

အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ စည္းရံုးေရးလုပ္ငန္းပံုသ႑ာန္ကို ေျပာင္းလိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔က

အမွႈတန္းလန္းနဲ႔

ျဖစ္ေနေတာ့

ဦးလွၾကည္၊

ေဒးဗစ္လွျမင့္၊

ကုိသက္ႏုိ္င္စတဲ့

တုိ္င္းစည္း

တခ်ိဳ႔က

ဧရာဝတီတုိင္းအေနာက္ျခမ္းမွာပဲ စည္းရံုးလႈပ္ရွားဖုိ႔ ကိုေသာင္းေအးတုိ႔၊ ကိုျမင့္ႏိုင္တုိ႔ တာဝန္ယူဖုိ႔ က်ေနာ္ တုိင္ပင္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ဌာနခ်ဳပ္ကလည္း က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ဧရာဝတီလုပ္ဟန္ကို လက္ခံ အတည္ျပဳေပးပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တုိင္ အေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္အခါေပးရင္ေပးသလုိ

လူထုၾကားကုိ ဆင္းၿပီး လူထုရင္ခုန္သံနဲ႔ NLD ရင္ခုန္သံ တထပ္တည္းက်ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေနတဲ့အခ်ိန္။ ၿပီးေတာ့

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ဆရာဦးဝင္တင္တုိ႔၊

အေနနဲ႔

ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုအတြက္

ထက္သန္ခိုင္မာလာေအာင္

မင္းသားႀကီးဦးေအာင္လြင္တုိ႔လုိ

ျပည္သူလူထုႀကီးရဲ႔

ေမာင္းႏွင္ေနတဲ့အခ်ိန္။ တာဝန္ရွိတဲ့

ဌာနခ်ဳပ္က

လူႀကီးပုိင္းကလည္း

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ျပည္နယ္နဲ႔တုိင္း စည္းရံုးေရးခရီးစဥ္ေတြကို တခုၿပီးတခု စနစ္တက် ျပင္ဆင္ ေရးဆြဲထားတဲ့အခ်ိန္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

196

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဒီလိုနဲ႔ ဧၿပီ္လထဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဧရာဝတီတုိင္းအေရွ႔ စည္းရံုးေရးခရီးစဥ္ ထြက္ပါတယ္။

ဒီခရီးစဥ္မွာေတာ့

မအူပင္နဲ႔ဖ်ာပံုခရုိင္ေတြထဲက

ေဒးဒရဲ၊

ေမာ္ကြ်န္း၊ ဓႏုျဖဴ၊ ေညာင္တုန္း စတဲ့ ျမိဳ႔နယ္ေတြ ပါဝင္ပါတယ္။ အေရွ႔ျခမ္း

တုိင္ပင္ပါတယ္။

ခရီးစဥ္မထြက္ခင္မွာ

ဒါေပမဲ့

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

က်ေနာ္တုိ႔မွာက

အမႈတန္းလန္း

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အတူ မလုိက္ႏုိ္င္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ဒီလုိမလုို္က္ႏုိင္တဲ့အတြက္

က်ိဳက္လတ္၊

ဓႏုျဖဴၿမိဳ႔မွာ

ဘုိကေလး၊

က်ေနာ္တို႔ကိုေခၚေတြ႔ၿပီး

ရံုးခ်ိန္းတန္းလန္းနဲ႔

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

ဆုိေတာ့

ဒီတခါ

ရင္ဆုိင္လိုက္ရတဲ့

သည္းထိပ္ရင္ဖုိျဖစ္ရပ္ကို က်ေနာ္ ကုိယ္တုိင္ ကုိယ္ေတြ႔မ်က္ျမင္ ၾကံဳဆုံခြင့္ ဆံုးရႈံးခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဓႏုျဖဴၿမိဳ႔ကိုေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ နဝတ စစ္တပ္က ထုံးစံအတုိင္း ပိတ္ပင္

ဟန္႔တား ေႏွာင့္ယွက္မႈ အမ်ိဳးမ်ဳိးေပးပါတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္ ျငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖဲြ႔ (နဝတ) ကို တရား၀င္ စာတင္ျပီးထြက္တဲ့ခရီးမွာ နယ္က နဝတစစ္တပ္ေတြ၊ ခဝတ၊ မဝတ စစ္ဗုိလ္ေတြက နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ပိတ္ဆုိ႔တားဆီးေနတာဟာ ဘယ္လုိမွနားလည္းႏုိင္စရာမရွိပါဘူး။ ဓႏုျဖဴမွာက

ပုိဆိုးသြားပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

သေဘၤာဆိပ္ကေန

တက္လာတဲ့

လမ္းခုလတ္မွာ ဓႏုျဖဴ နဝတ အတြင္းေရးမွဴး ဗိုလ္ၾကီးျမင့္ဦးဆုိသူက ၿခိမ္းေျခာက္ဟန္႔တားပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

သူ႔လမ္းကုိ

သူဆက္ေလွ်ာက္ေနပါတယ္။

အဲဒီမွာ

ဗုိလ္ႀကီးျမင့္ဦးက

သူ႔ပစၥတုိေသနတ္ကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ခ်ိန္ရြယ္လုိက္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

ပစ္ခ်လုိက္ေတာ့မယ့္

မရပ္ဘဲ

အေနအထားပါပဲ။

ေရွ႔ဆက္ေလွ်ာက္လာရင္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

သူ႔လက္ထဲက

မေၾကာက္မရြံ႔ဘဲ

ဆက္ေလွ်ာက္သြားပါတယ္။ အားလံုးလည္း ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္ ပ်ာေဝကုန္ၾကပါၿပီ။ အဲဒီအခ်ိန္ကေလးမွာပဲ

ဓႏုျဖဴမဝတ

ဥကၠဌျဖစ္သူ

ဗုိလ္မွဴး

ေသနတ္နဲ႔ ေရွ႔

ကို

အတင္းေျပးဝင္လာၿပီး၊

သူ႔လူရဲ႕လက္ထဲက ေသနတ္ကိုပုတ္ခ်၊ ၾကားဝင္လုိက္လုိ႔၊ ဗုိလ္ၾကီးျမင့္ဦးနဲ႔ မုန္ယုိေနမႈလည္း ဒီေနရာမွာပဲ အဆံုးသတ္ က်ရႈံးသြားခဲ့ပါတယ္။

ပိုၿပီး

ဒီအျဖစ္အပ်က္က က်ေနာ္တုိ႔ က်ဳံမေငးမွာ ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ ‘က်ည္ထိုး၊ အသင့္ျပင္’ ဆိုတဲ့ အျဖစ္ထက္

ဆုိးပါတယ္။

ပုိၿပီးအႏၱရာယ္ႀကီးပါတယ္။

ေနာင္

ဒိထက္

အမ်ားႀကီး

ပုိဆိုးတဲ့အျဖစ္ေတြကုိ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တေလွ်ာက္လံုး ၾကံဳခဲ့ရပါတယ္။ အဆိုးတကာ့ အဆုိးဆံုးကေတာ့ ၂ဝဝ၃ ေမ ၃ဝ ဒီပဲရင္း လုပ္ၾကံမႈႀကီးပဲ မဟုတ္လား။ ပုသိမ္မွာ

က်ေနာ္တုိ႔အမႈကလည္း

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔

ရက္ရွည္လာပါတယ္။

ဒီလုိနဲ႔

မုိးဦးက်လာပါတယ္။ မုိးဦးေလဦးမွာ က်ေနာ္နဲ႔ ေဒးဗစ္လွျမင့္၊ တုိင္းစဥ္းႏွစ္ေယာက္ ငပုေတာ၊ ျပင္ခရုိင္၊ ဟုိင္းႀကီးကြၽန္း

ပင္လယ္ျပင္ဘက္စည္းရံုးေရးဆင္းတာ

က်ေနာ္တုိ႔စီးလာတဲ့

တထပ္သေဘၤာက

ေတာင္ေလေရက်နဲ႔ စီးၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ အသက္ေတြကို ဖက္နဲ႔ ထုပ္ကာခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအဝင္ ဒီမုိကေရစီဘက္ေတာ္သားအားလံုးဟာ ဒီလုိပဲ စြန္းစားခန္းေတြ

ကုိယ္စီနဲ႔ ကုိယ္ယံုၾကည္တဲ့ ပဥၥမျမန္မာႏုိ္င္ငံေတာ္ကို တစုိက္မတ္မတ္ တည္ေထာင္ေနၾကတာပါလားလို႔ က်ေနာ္ ယံုၾကည္ အားတက္ေနမိပါေတာ့တယ္။ ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

197

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ (မူရင္း - လြတ္လပ္တ့ဲအာရွအသံ ျမန္မာဌာန)

ပဥၥမျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၂၂) ေအာင္ေဝး ဒီဇင္ဘာ ၂၈၊ ၂၀၀၈ ‘မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ၊ ခ်စ္ေနေသးသည္၊ ေၾကြးေၾကာ္စူးရဲ၊ အားမာန္ခဲတဲ့၊ တုိက္ပြဲထဲက ျပည္သူေတြ’

ကြယ္လြန္သူ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ေလးေအာင္ရဲ႕ ‘အခ်စ္ျဖင့္ စီးဆင္းေနေသာ ႏွလံုးအိမ္’ ကဗ်ာကုိ က်ေနာ္

အၿမဲ ရြတ္ဆုိတတ္တယ္။ ျပည္သူေတြထဲမွာ လူငယ္ေတြလည္း ပါတယ္။ ‘လူငယ္ေတြဟာ ျပည္သူေတြပဲ’ ဆုိတဲ့ ရုရွား

ကဗ်ာဆရာ ယက္ဖ္တူရွင္ကုိရဲ႕ ကဗ်ာကုိလည္း က်ေနာ္သတိရေနတယ္။ ရွစ္ေလးလံုး

ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရဲ႕ တုိက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကတယ္။

အေရးေတာ္ပံုႀကီးအတြင္းမွာ

ဦးေဆာင္မႈေနာက္မွာ

တုိးတက္ေတာ္လွန္တဲ့

ျပည္သူလူထုႀကီးတရပ္လံုးဟာ

မ်ိဳးဆက္သစ္

တခဲနက္လုိက္ပါ

နဝတစစ္အုပ္စုက အာဏာသိမ္းသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ပုိင္း ဗကသ၊ တကသ၊ လူ႔ေဘာင္သစ္၊ NLD

လူငယ္ စတဲ့ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြဟာ အစုအစည္းမပ်က္ ဆက္လက္ၿပီး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ျပဳတ္က်ေရး၊

ဒီမုိကေရစီနဲ႔

ေပၚထြန္းေရးေတြကို လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီလုိ

ခြပ္ေဒါင္းအလံေတာ္ေအာက္မွာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔

တသားတည္း

လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေလွ်ာက္လွမ္းလာတဲ့အခ်ိန္။

လူ႔အခြင့္အေရးရရွိေရး၊

ရွစ္ဆယ့္ရွစ္မ်ဳိးဆက္

တေသြးတည္း

စစ္မွန္တဲ့

လူထုအစုိးရ

ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြနဲ႔

လက္ခ်င္းဆုပ္ၿပီး

ဒီမုိကေရစီတုိက္ပြဲ

ဒီအခ်ိန္မွာ နဝတစစ္အုပ္စုက ၁၉၈၉ခုႏွစ္ မတ္လထဲမွာ ဗမာႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသား

သမဂၢမ်ား အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ (ဗကသ) ဥကၠဌျဖစ္တဲ့ ကိုမင္းကိုႏုိင္ ဒုတိယဥကၠဌျဖစ္သူ ကုိကိုႀကီး တုိ႔ အပါအဝင္ ဗကသ၊

တကသ

ထည့္လုိက္ပါေတာ့တယ္။

ေက်ာင္းသား

ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ

မတရားဖမ္းဆီးၿပီး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

ေထာင္ထဲ

198

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ နဝတ စစ္အုပ္စုဟာ တဖက္မွာ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးမယ္၊

ပါတီေတြ တရားဝင္ မွတ္ပံုတင္ၾကလုိ႔ ဆိုေပမဲ့ တဖက္မွာက်ေတာ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြကို မတရား ဖိႏွိပ္ ခ်ဳပ္ခ့ဲပါတယ္။ NLD

အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္

အဟန္႔အတားေတြ

လုပ္လာသလုိ၊

စည္းရံုးေရးမွာ

ဒုတိယ

ႀကီးစြာေသာ

အင္အားအႀကီးဆံုးပါတီ

လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီကိုလည္း ဖိအား အမ်ဳိးမ်ဳိး ေပးလာပါတယ္။

အေႏွာင့္အယွက္

လုိ႔

ဆိုႏုိင္တဲ့

ဒီလုိ က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲမွာပဲ ဗကသ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးလည္းျဖစ္ လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီကုိ

ထူေထာင္သူလည္း ျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိမိုးသီးဇြန္ ၁၉၈၉၊ ဧၿပီလ (၂၁) ရက္ေန႔မွာ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏႊဲဖုိ႔ ေတာခုိသြားခဲ့ပါေတာ့တယ္္။

ဒီလုိ ႏုိင္ငံေရးရာသီဥတုၾကားမွာပဲ မုတ္သုန္မုိးနဲ႔အတူ က်ေနာ္တုိ႔ ပုသိမ္ၿမိဳ႕ NLD တုိင္းရံုးကို

အဆိုေတာ္

ထူးအိမ္သင္

ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြလုိပဲ

ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္။

ျပန္ေရာက္လာခါစအခ်ိန္ပါ။ အဲဒီတုန္းက

ထူးအိမ္သင္ဟာ

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔က

ထူးအိမ္သင္ဟာ

အျခား

ျပန္လည္ဖိတ္ေခၚလို႔

လူငယ္ေလးတေယာက္ပါပဲ။

နယ္စပ္ေရာက္

ေတာထဲက

သူဟာပုသိမ္ၿမိဳ႕က

ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြကုိ သူ ေတာထဲမွာ ေရးစပ္ခဲ့တဲ့ သီခ်င္းတပုဒ္ သင္ေပးပါတယ္။ သူ႔သီခ်င္းက

အဆုိေတာ္မြန္းေအာင္ သီဆုိေနတဲ့ ‘အဆံုးသတ္တိုက္ပြဲ’ သီခ်င္း။ ‘အေရးႀကီးၿပီ ညီေနာင္အေပါင္းတုိ႔ ၊ ေသြးစည္းကာ ညီေစညီၾကစုိ႔’ ဆုိတဲ့သီခ်င္းပါ။

၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႔ဟာ ၄၂ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသား

ဒီမိုကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ NLD အတြက္ကေတာ့ ပထမဆံုး အေနနဲ႔ က်င္းပဖုိ႔ စီစဥ္တဲ့ အာဇာနည္ေန႔ပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ

ရံုးခ်ိန္းသြားလုိက္၊

တပတ္တခါ

ပုသိမ္ၿမိဳ႔

ရံုးခ်ိန္းတခုနဲ႔တခုၾကားမွာ

ဆရာဦးဝင္းတင္တုိ႔က

လွမ္းေခၚရင္လည္း

တိုင္းတရားရံုးမွာ

စည္းရံုးေရးအတြက္ ရန္ကုန္ကုိ

ပုဒ္မ

၁၄၄

အာဏာဖီဆန္မႈ

နယ္ေတြကုိဆင္းလုိက္၊

တက္လာလုိက္၊

တခါတခါ

အဲဒီလိုအခ်ိန္မွာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း အဲဒီ ေမလ၊ ဇြန္လ မိုးထဲေလထဲမွာ ျပည္နယ္နဲ႔တိုင္း စည္းရံုးေရးခရီးေတြ ထြက္လုိက္၊ ရန္ကုန္ဌာနခ်ဳပ္ကုိ ျပန္ဝင္လာလုိက္ လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ပါ။

ပုသိမ္မွာ တုိင္းမွဴး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္က က်ေနာ္တုိ႔ကို ရံုးတင္တရားစြဲ ေျခခ်ဳပ္သေဘာမ်ဳိး

လုပ္ထားၿပီးတာေတာင္မွ သူက က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ေျခေတြလက္ေတြကုိပါ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခ်င္ပံုရပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္နဲ႔

ဘယ္လုိမွ

ညိွႏွိဳင္းယူလုိ႔မရတဲ့

တခ်ဳိ႔ကိစၥေတြကို

အတြင္းေရးမွဴး ဗိုလ္မွဴးႀကီးေမာင္ညိဳနဲ႔ တစံုတရာ ေဆြးေႏြးလို႔ ရတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့

တခ်ိန္မွာေတာ့

ဗိုလ္မွဴးႀကီးေမာင္ညိဳနဲ႔

က်ေနာ္တုိ႔

သူ႔ေအာက္က

ထိပ္တုိ္က္

ႀကံဳရပါေတာ့တယ္။ အဲဒါကေတာ့ (၄၂)ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကိစၥပါ။

တ-ဝ-တ

ရင္ဆုိင္ရတဲ့အျဖစ္

ဇူလႈိင္လဆန္းမွာ ရန္ကုန္ဌာနခ်ဳပ္က က်ေနာ္တုိ႔ကို အေရးေပၚ လွမ္းေခၚပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က

ဌာနခ်ဳပ္မွာ ‘အမ်ားျပည္သူ သေဘာမတူတဲ့ အမိန္႔အာဏာ ဟူသမွ် တာဝန္အရ ဖီဆန္ၾက’ ဆိုတဲ့ Confrontation လမ္းေၾကာင္း ေပၚေနပါၿပီ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

199

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဌာနခ်ဳပ္က ျပည္နယ္နဲ႔တုိင္း ၿမိိဳ႔နယ္ စည္းရံုးေရး ေကာ္မတီ အသီးသီးကုိ (၄၂)ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔အခမ္းအနား စည္ကား သုိက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပဖို႔ ညႊန္ၾကားလာပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔လည္း ပုသိမ္မွာ NLDရဲ႕ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနား အစီအစဥ္ကုိ တ-ဝ-တ မွာ တရားဝင္ စာတင္လုိက္ပါတယ္။

အာဇာနည္ေန႔ ေရာက္ေတာ့ နံနက္ (၈)နာရီေလာက္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ NLD အဖြဲ႔ဝင္ေတြ စနစ္တက်

တန္းစီၿပီး၊ လြမ္းသူ႔ပန္းေခြေတြကိုင္လုိ႔ ဓနိတန္းလမ္းထိပ္ကေန ပုသိမ္၊ မံုရြာ၊ ေရဦး၊ မင္းလမ္းမႀကီး အတုိင္း ကမ္းနာလမ္းေထာင့္မွာရွိတဲ့ အာဇာနည္ေက်ာက္တိုင္ပန္းၿခံကို ခ်ီတက္ၾကပါတယ္။

တ-ဝ-တ က လူအင္အား (၂ဝ)ပဲ ခြင့္ျပဳတာမုိ႔ က်န္တဲ့အဖြဲ႔ဝင္ေတြ လုိက္ပါအေလးျပဳခြင့္

မရေတာ့ပါဘူး။ အာဇာနည္ေက်ာက္တုိင္ကို ေရာက္လုိ႔ ပန္းေခြခ် အေလးျပဳေနတ့ဲ အခ်ိန္မွာေတာင္ တ-ဝ-

တ နဲ႔ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး (၄) က စစ္ဗိုလ္စစ္သားေတြဟာ အကန္႔အသတ္၊ အခ်ဳပ္အခ်ယ္ေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး လုပ္ေနပါေတာ့တယ္။

က်ေနာ္တုိ႔အားလံုး

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔တကြ

က်ဆံုးေလၿပီးေသာ

အာဇာနည္

ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို ရည္စူး အမွ်အတန္း ေဝၿပီးလုိ႔ အာဇာနည္ေက်ာက္တုိင္ပန္းၿခံက စနစ္တက် ျပန္ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ NLD လူငယ္ေတြထဲက မခိုင္သက္ၿဖိဳးဟာ မခံမရပ္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေအာ္ဟစ္ ေပါက္ကြဲပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေန႔ညေနမွာပဲ

မခုိင္သက္ၿဖိဳးကုိ

စစ္ေထာက္လွမ္းနဲ႔ရဲေတြက

သူ႔အိမ္ကေန

ဖမ္းဆီး

ေခၚေဆာင္သြားပါေတာ့တယ္။ မခိုင္သက္ၿဖိဳး ျပန္လႊတ္ေရးအတြက္ အေရးဆိုဖို႔ က်ေနာ္တုိ႔ တ-ဝ-တ ကို ခ်က္ခ်င္း လိုက္သြားၾကပါတယ္။

တုိင္းမွဴးဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္က သလပ္ခြာဘက္ကို ေရွာင္ထြက္သြားပါၿပီ။ တ-ဝ-တ အတြင္းေရးမွဴး

ဗိုလ္မွဴးႀကီးေမာင္ညိဳနဲ႔ ေစာင့္ခဲ့ရပါတယ္။

ေတြ႔ဖို႔

က်ေနာ္တို႔

သူ႔ရံုးခန္းေရွ႕မွာ

(၄)နာရီေလာက္

မတ္တတ္ရပ္

အဲဒီမွာ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေမာင္ညိဳနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ထိပ္တုိ္က္ ေတြ႔ခဲ့ရေတာ့တာပါပဲ။ ဘယ္လုိမွကုိ

ညိွႏိႈင္းလုိ႔ မရေတာ့ပါဘူး။ မခုိင္သက္ၿဖိဳးကို အသည္ႀကီးရဲစခန္းမွာ ခ်ဳပ္ထားပါတယ္။ ေနာက္တေန႔

ဇူလုိင္(၂ဝ)မွာေတာ့

ထပ္ေရာက္သြားရပါေတာ့တယ္။ အဖမ္းခံၾကရပါတယ္။

က်ေနာ္နဲ႔အတူ

က်ေနာ္အဖမ္းခံရၿပီး

NLDအဖြဲ႔ဝင္ေတြ

ပုသိမ္ေထာင္ထဲ

ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း

‘အာဇာနည္မ်ိိဳး ေသရိုးမရွိ’ ။ ။

(မူရင္း - လြတ္လပ္တ့ဲအာရွအသံ ျမန္မာဌာန http://www.rfa.org/burmese )

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

200

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၂၃) (နိဂုံးပုိင္း) ေအာင္ေဝး ဇန္န၀ါရီ ၃၊ ၂၀၀၉

(photo: REUTERS - Apichart Weerawong, Dec 5 1996) အာဇာနည္မ်ိဳး၊ ေသရိုးမရွိ။ ၁၉၈၉ခုႏွစ္၊ ၄၂ ႏွစ္ေျမာက္ အဇာနည္ေန႔အေရးအခင္းမွာပဲ က်ေနာ္တုိ႔ ပုသိမ္ေထာင္ထဲ

ျပန္ေရာက္သြားၾကပါတယ္။

ပုသိမ္မွာ

က်ေနာ္တုိ႔ကုိဖမ္းတဲ့

ဇူလုိင္လ

၂ဝ

ရက္ေန႔မွာပဲ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း ေနအိမ္ကုိ နဝတစစ္တပ္က အလံုးအရင္းနဲ႔ ဝင္စီးၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အင္းစိန္ေထာင္ထဲ

ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔

ၿခံထဲမွာေနၾကတဲ့

ပုိ႔လုိက္ပါၿပီ။

တပတ္ေလာက္ေနေတာ့မွ သိခဲ့ရတာပါ။

၅(ည)နဲ႔

ထိန္းသိမ္းလုိက္ပါေတာ့တယ္။

သံုးေရာင္ျခယ္ေက်ာင္းသားေတြကုိ

ဒီသတင္းကို

က်ေနာ္တုိ႔

ဖမ္းဆီးၿပီး

ပုသိ္မ္ေထာင္ထဲျပန္ေရာက္ၿပီး

က်ေနာ့္ကုိ ပုသိမ္ၿမိဳ႔ အသည္ႀကီးရဲစခန္းမွဴး ရဲအုပ္ဦးေအာင္သာဦးက တရားလုိျပဳလုပ္ၿပီး ပုဒ္မ တရားစြဲပါတယ္။

က်ေနာ့္ကုိ

ဖမ္းတဲ့အခ်ိန္မွာ

လက္ဝယ္ေတြ႔ရွိတဲ့

ဆရာႀကီး

သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းရဲ႕ လက္ေရြးစင္ေလးခ်ိဳးတရာစာအုပ္ကို တရားရံုးမွာ “တရားမဝင္ စာရြက္စာတမ္း” ဆုိၿပီး ရွာေဖြပံုစံထဲ ထည့္ေရးတာ ခံရပါတယ္။

ဒီအမႈနဲ႔ က်ေနာ့္ကို ပုသိမ္အေနာက္ၿမိဳ႔နယ္တရားရံုးက ေထာင္ဒဏ္ ၁ ႏွစ္ အမိန္႔ခ်လုိက္ပါတယ္။

စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတာက

က်ေနာ့္ကုိေထာင္

၁

ႏွစ္ပဲ

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္က အလုပ္ကေန ရပ္စဲပစ္လုိက္တဲ့ ကိစၥပါပဲ။

ခ်လုိက္တဲ့

တရားသူႀကီးကုိ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

တိုင္းမွဴး

201

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အခ်ိန္ သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး။ အသည္ႀကီးရဲစခန္းမွဴး ဦးေအာင္သာဦးလည္း ရာဇာဝတ္မႈတခုနဲ႔

ၿငိၿပီး ပုသိမ္ေထာင္ထဲကုိ အက်ဥ္းသားအျဖစ္နဲ႔ ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ ေထာင္ထဲမွာ သူနဲ႔ က်ေနာ္ အမွတ္မထင္ဆံုရတဲ့အခါ

သူက

ဖိအားေပးခဲ့ပံုေတြ ျပန္ေျပာျပပါတယ္။

က်ေနာ့္အမႈမွာ

ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာန၊

ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း

အထက္က

စာေပစိစစ္ေရးက

(ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္က)

ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔

လက္ေရြးစင္ေလးခ်ိဳးတရာစာအုပ္

နဝတ

စာရြက္စာတမ္း ျဖစ္ရတာဟာ အဲဒီဖိအားေၾကာင့္ပါပဲ။ ေနာင္

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာလို႔

ခ်င္းတြင္းျမစ္ဝွမ္း

မတရား

တရားဝင္ထုတ္ေဝထားတဲ့ ေခတ္က်မွ

ယင္းမာပင္၊

ပုလဲ၊

တရားမဝင္

မင္းတုိင္ပင္

စာေပေဟာေျပာပြဲမွာ က်ေနာ့္ကုိ ေထာင္ဒဏ္ ၁ ႏွစ္ပဲ အျပစ္ေပးခဲ့တဲ့ တရားသူႀကီးနဲ႔ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ျပန္ဆံုေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။

သူကလည္း

က်ေနာ့္အမႈမွာ

တုိင္းမွဴးဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္

အတင္း

ဖိအားေပးခဲ့ပံုေတြ၊ သူ႔ကုိ အလုပ္ထုတ္ပစ္ခဲ့ပံုေတြ ျပန္ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။

အဓမၼ

က်ေနာ္ ပုဒ္မ ၅(ည)နဲ႔ ေထာင္ ၁ ႏွစ္ က်သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ပုဒ္ ၁၄၄ အာဏာဖီဆန္မႈက

က်န္ေနပါေသးတယ္။

ဒီေတာ့

အက်ဥ္းေထာင္လက္စြဲ

ဥပေဒအတုိင္း

ေနာက္အမႈ

ရံုးထြက္တဲ့

အက်ဥ္းသားေတြ သံေျခက်င္း ခတ္ၿပီးမွ တရားရံုးထြက္ရသလုိ က်ေနာ္လည္း သံေျခက်င္း တန္းလန္းနဲ႔ တရားရံုးထြက္ခဲ့ရပါတယ္။

ရံုးထြက္ရက္တရက္ ပုသိမ္ၿမိဳ႔ တုိင္းတရားရံုးကုိ လာေတြတဲ့ အဘဦးတင္ထြတ္ဟာ က်ေနာ့္ကုိ

သံေျခက်င္း ခတ္လ်က္ႀကီးနဲ႔လည္း ျမင္ေရာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး ငိုပါေတာ့တယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္ဟာ

အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး

အထိန္းသိမ္းခံေနရပါတယ္။

NLD

အဖို႔

အခက္အခဲနဲ႔

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အတူ ဆရာဦးဝင္းတင္ေတာ့

ဇူလုိင္လဆန္းပိုင္းကတည္းကတင္ အဖမ္းခံခဲ့ရပါၿပီ။ ဒီလုိနဲ႔

အမိန္႔ခ်ပါတယ္။

ရံုးခ်ိန္းရက္

တရက္မွာေတာ့

အမိန္႔ခ်မယ့္ေန႔ျဖစ္လုိ႔

ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့အခ်ိန္

ဒုတိယ

ဥကၠဌျဖစ္တဲ့

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

တုိင္းတရားရံုးက

တုိင္းတရားရံုးမွာ

ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဝင္စားသူေတြ အမ်ားအျပား ေရာက္ရွိေနၾကပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔

ပုသိမ္ၿမိဳ႔ေပၚက

ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးတင္ဦးလည္း

အထိန္းသိမ္းမခံရခင္

အာဏာဖီဆန္မႈကို

NLD

အဖြဲ႔ဝင္ေတြ၊

တရားသူႀကီးက ‘အမိန္႔’ ဆုိၿပီး ဖတ္ျပပါတယ္။ ‘ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ’ လုိ႔

ေၾကြးေၾကာ္တာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈအရ ခြင့္လႊတ္ႏုိင္ေသာ္ျငားလည္း ဆုိၿပီး တရားႀကီးက က်ေနာ့္ကဗ်ာ ႏွစ္ပိုဒ္ကုိ ရြတ္ဆိုျပပါတယ္။ ‘မဆလ တေခတ္မွာ ရြတတျဖစ္သူေတြ ေနရစ္ခဲ့ၾကေတာ့။ ၿငိမ္ပိတေခတ္မွာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

202

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ၿငိမ္ၾကည့္ျဖစ္ေနတဲ့သူေတြ ေနရစ္ခဲ့ၾကေတာ့။ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာလည္း ေခြးခေလာက္ဆြဲသလိုပါပဲ’ ေရြမုေဌာ

ဘုရားေျခရင္းမွာ

ျဖန္႔ေဝခဲ့တဲ့

ကဗ်ာစာအုပ္ထဲက

အဲဒီစာသားေတြကေတာ့

အမ်ားျပည္သူ ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္ ေျခာက္ျခားေစရံုသာမက ႏုိ္င္ငံေတာ္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈကိုပါ ထိပါး ေႏွာင့္ယွက္တဲ့အတြက္ ဆိုၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ကို အဲဒီပုဒ္မရဲ႕ ဌာန္ကုန္ ေထာင္ ၆ လ အမိန္႔ ခ်လုိက္ပါတယ္။

အမိန္႔ခ်ၿပီးလုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ပုသိမ္ေထာင္ထဲ ပုိ႔ဖုိ႔ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ ရဲေတြက အခ်ဳပ္ကားေပၚ

အတင္း တြန္းတင္ေနတ့ဲ အခ်ိန္မွာ အမိန္႔လာနားေထာင္တ့ဲ ျပည္သူလူထုႀကီးက “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ … ” “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ … ”

“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ … ” ဆုိၿပီး ထပ္ခါ ထပ္ခါ ေၾကြးေၾကာ္ေနၾကပါေတာ့တယ္။ ရဲအခ်ဳပ္ကားလည္း

ပုသိမ္ေထာင္ဗူး၀ကုိ

တုိင္းတရားရုံး၀င္းထဲကေန

ေရာက္တ့ဲအခ်ိန္မွာေတာ့

အသင့္ေစာင့့္ေနတာ ေတြ႔ၾကရပါတယ္။

အတင္း

ေမာင္းေျပးရပါေတာ့တယ္။

အက်ဥ္းေထာင္၀န္ထမ္းေတြက

ေသနတ္ေတြကုိင္ၿပီး

ေထာင္ထဲမွာက ႀကိဳးတုိက္နဲ႔ သီးျခားတုိက္ေတြမွာ ဗကသ၊ တကသ၊ လူ႔ေဘာင္သစ္၊ ၄၈၂၈

ဗကပ ယူဂ်ီ စတ့ဲ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ ရိွပါတယ္။ သူတုိ႔အားလုံးက ေထာင္ ၆ လ က်လာတ့ဲ NLD အဖြဲ႔ဝင္ေတြကုိ ဂုဏ္ျပဳႀကိဳဆုိၾကပါတယ္။

ညဘက္ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ့္ ႀကိဳးတုိက္အခန္းနဲ႔ ကပ္ေနတ့ဲ ေထာင္အုတ္ရုိးေပၚက ဗူးတာ၀န္က်

ေထာင္၀န္ထမ္းတေယာက္က က်ေနာ့္ကုိ “ဗ်ဳိ႕ ကဗ်ာဆရာ၊ ကဗ်ာရြတ္ပါဦးဗ်ဳိ႕” လုိ႔ ခါတုိင္းညေတြလုိပဲ လွမ္းေအာ္ ေတာင္းဆုိေနပါေတာ့တယ္။

အမိန္႔ခ်တ့ဲေန႔မုိ႔ ကုိယ့္အေတြးနဲ႔ကုိယ္ ၿငိမ္ေနတ့ဲ က်ေနာ္လည္း ေထာင္ထဲမွာ ေရးထားတ့ဲ

“ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း” ကဗ်ာရွည္ႀကီးကုိ စိတ္ပါလက္ပါ ရြတ္ဆုိျပလုိက္ပါေတာ့တယ္။

“… အုိဘယ့္ဘယ္ … အုိဘယ့္ ဧရာ၀တီ သင္သည္ စီးဆင္း၊ တုိ႔ရင္တြင္းမွာ ျမင္းခြာေျဖာင္းေျဖာင္း၊ ဖုန္ေထာင္းေထာင္းႏွင့္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

203

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ စစ္ေမာင္းဟီးမည္၊ တပ္ႀကီးခ်ီေလာ့ နီနီရဲရဲ၊ သင့္အသည္းကုိ မခဲြတုံေလာ … ခဲြတုံေလာ။

အုိဘယ့္ဘယ္ … အုိဘယ့္ ဧရာ၀တီ သင္သည္ စီးဆင္း၊ တုိ႔ရင္တြင္းမွာ ႏွင္းဆီပြင့္ေတြ၊ သည္းသည္းေၾကြၿပီ ေၾကြလည္းရဲရဲ၊ ေ၀ရဲရဲမုိ႔ နီနီရဲရဲ၊ သင့္အသည္းကုိ မခဲြတုံေလာ … ခဲြတုံေလာ။

အုိဘယ့္ဘယ္ … အုိဘယ့္ ဧရာ၀တီ ‘ေအာင္ဆန္းစုၾကည္’ ၾကယ္နီဆင္သ

ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ တည္ေစေသာ္ …”

(ၿပီးပါၿပီ) ေအာင္ေ၀း ၁၁-၁၂-၂၀၀၈

[ မူရင္း - Radio Free Asia, Burmese Service http://www.rfa.org/burmese ]

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

204

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ႎိုင္ငံေရးသမားမဵား ဘက္မႀ အမႁလိုက္ ေပးေနေသာ ေရႀႚေန ၆ ဦးကို ဖမ္းဝရမ္း ထုတ္လုိက္႓ပီ ႎိုင္ငံေရးသမားေတၾရဲႚ အမႁေတၾကို လိုက္ေပးေနတဲႛ ေရႀႚေန ၆ ဦးကို အာဏာပိုင္ေတၾက ဖမ္းဝရမ္း ထုတ္ထားတယ္လိုႛ အဲဒီ ေရႀႚေနေတၾနဲႛ နီးစပ္သူ တဦးက ေဴပာပၝတယ္။ ဖမ္းဝရမ္း ထုတ္ထားခံရတဲ့ ေရႀႚေနေတၾကေတာႛ ဦးေကဵာ္ဟုိး၊ ဦးဴမင္ႛေသာင္း၊ ဦးေမာင္ေမာင္လတ္၊ ဦးေအာင္သန္းဴမင္ႛ၊ ေဒၞခင္ေဌး႔ကယ္နဲႛ လူငယ္ေရႀႚေန ကိုညီညီလႁိင္တိုႛ ဴဖစ္တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။

"အုိဘားမားႎႀင့္ အို! ဟို ဟို ဘားမား"။ (ကာတၾန္း - ဟန္ေလး/ ေခတ္႓ပိႂင္)

ဒီဗီၾဘီ ၊ ၃၀ ၊ ဇန္နဝၝရီ ၊ ၂၀၀၉ ဒီ ေရႀႚေန ၆ ဦးကို အာဏာပိုင္ေတၾက ဖမ္းဝရမ္း ထုတ္လိုက္တဲႛ ကိစၤနႛဲ ပတ္သက္႓ပီး သူတိုႛနဲႛ နီးစပ္သူ ရန္ကုန္႓မိႂႚခံ တဦးက သူႛရဲႚအဴမင္ကို အခုလို ေဴပာဴပပၝတယ္။ "ကဵေနာ္တိုႛ ဒီႎိုင္ငံေရးမႁေတၾ အားလံုးမႀာ ဒီေရႀႚေနေတၾဟာ အဲန္အယ္လ္ဒီရဲႚ ေရႀႚေနေတၾ ဴဖစ္တဲ့အတၾက္ ႎို္င္ငံေရးမႁတိုင္းမႀာ သူတိုႛ လုိက္ပၝ ေဆာင္႟ၾက္ဳကတယ္၊ ေဆာင္႟ၾက္ဳကတဲ့ အခၝမႀာ သူတိုႛရဲႚ ဥပေဒေဳကာင္းအရကို အမႀန္ကို အမႀန္တိုင္း ဴပတ္ဴပတ္သားသား ေဴပာရတဲ့ ေရႀႚေနေတၾ ဴဖစ္ေနတဲ့ အတၾက္ ကဵေနာ္တိုႛ အန္ကယ္ ဦးေအာင္သိန္းတိုႛ ဦးခင္ေမာင္ရႀိန္တိုႛကို ဖမ္းသလုိ၊ ကိုဖိုးဴဖႃတိုႛကို ဖမ္းသလို အမႀန္ေတာ့ ရႀင္းရႀင္းေဴပာ ရရင္ေတာ့ဗဵာ၊ ႎိုင္ငံေရးသမားေတၾကို ေနာက္ထပ္ လိုက္ရဲတဲ့ ေရႀႚေနေတၾ မရႀိ ေအာင္လုပ္တယ္လိုႛ ကဵေနာ္ေတာ့ ဒီလိုပဲ ဴမင္တယ္ေလ။" ႎိုင္ငံေရး လႁပ္ရႀားသူေတၾ အတၾက္ ဥပေဒေဳကာင္းအရ အကာအကၾယ္ ေပးေနတဲႛ ေရႀႛေနေတၾကို ဖမ္းဝရမ္း ထုတ္လိုက္တာေဳကာင့္ ဖမ္းဆီးခံ ႎိုင္ငံေရးသမားေတၾ အတၾက္ နစ္နာမႁေတၾနဲႛ ဳကံႂေတၾႚရ ႎိုင္တယ္လိုႛလည္း သူက ေဴပာပၝတယ္။ "အခုလည္း သူတိုႛ ႎိုင္ငံေရးသမားေတၾ ဘက္ကေန႓ပီးေတာ့ ရပ္တည္႓ပီးေတာ့ ဥပေဒေဳကာင္းအရ အမႀန္ကို အမႀန္ အတိုင္း ထုတ္ေဖာ္ ေဴပာေနတဲ့ ေရႀႚေနေတၾကို အခုလို လုပ္လိုက္တဲ့ အတၾက္ ဖမ္းဆီးခံထား၊ အေရးယူခံထားရတဲ့ ကဵေနာ္တိုႛ ႎိုင္ငံေရးသမားေတၾ အေနနဲႛကေတာ့ အမဵား႒ကီး နစ္နာတာေပၝ့ ခင္ဗဵာ၊ ႎိုင္ငံေရးသမားေတၾက ေတာက္ေလ႖ာက္ ဖိႎႀိပ္မႁကို ခံခဲ့ရတယ္ဗဵာ၊ မိသားစုမႀာလည္း ဒုကၡေတၾေရာက္ သူတိုႛကို နယ္ေဝးေတၾပိုႛ၊ ႎႀစ္႒ကီးေတၾခဵ၊ သူတိုႛဘက္ကို လက္ပၝေပးတဲ့ ေရႀႚေနေတၾကို ကန္ႛသတ္မႁေတၾနဲႛ (ဝရမ္းေတၾ) ကပ္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ကဵေနာ္တိုႛ ႎိုင္ငံေရးသမားေတၾကို လံုးဝ ေခၝင္းမေဖာ္ရဲေအာင္ သူတိုႛ အေနနဲႛ ဖိႎႀိပ္တယ္လိုႛ ကဵေနာ္ ထင္ပၝတယ္ ခင္ဗဵ။"

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

205

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေရႀႚေန ဦးေကဵာ္ဟုိးကေတာႛ သူႛအေနနဲႛ ဖမ္းဝရမ္း ထုတ္ထားတဲ့ ကိစၤနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ဘာမႀ မသိရေသးဘူးလိုႛ ေဴပာပၝတယ္။ ထပ္မံ သိရတဲႛ သတင္းေတၾအရ အဖမ္းခံေနရတဲႛ လူငယ္ ေရႀႚေန ကိုဖုိးဴဖႃနဲႛ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ေရႀႚေန အမဵိႂးသမီး တဦးကိုလည္း ႓ပီးခဲ့တဲ့ ရက္ပိုင္းကပဲ သကႆန္းက႗န္း႓မိႂႚနယ္ တရား႟ံုးက ေခၞယူ ေမးဴမန္းခဲႛတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။ မေကၾး႓မိႂႚက ရဲအရာရႀိေတၾက လာေရာက္ စစ္ေဆး ေမးဴမန္းခဲႛတာ ဴဖစ္႓ပီး ကိုဖုိးဴဖႃ ဦးေဆာင္တဲ့ လူငယ္ ေရႀႚေန အဖၾဲႚဝင္ တဦး အေနနဲႛ ေရႀႚေန လိုက္ေပးေနတာ ဟုတ္ မဟုတ္ ေမးဴမန္းခဲႛတာလိုႛ ဆိုပၝတယ္။ ဒၝအဴပင္ ကိုဖုိးဴဖႃရဲႚ ထၾက္ဆိုခဵက္ေတၾလိုႛ ေဴပာ႓ပီး လူငယ္ ေရႀႚေန အဖၾဲႚမႀာ ပၝတဲ့သူေတၾရဲႚ အမည္စာရင္းေတၾကိုလည္း ထုတ္ဴပသၾားတယ္လိုႛ လူငယ္ ေရႀႚေနေတၾနဲႛ နီးစပ္သူ တဦးရဲႚ အေဴပာအရ သိရပၝတယ္။ အခုလ ၁၅ ရက္ေနႛက ဖမ္းထားတဲႛ လူငယ္ ေရႀႚေန ကိုဖုိးဴဖႃကိုေတာႛ မေကၾး ရဲစခန္းမႀာ ခဵႂပ္ထားဆဲလိုႛ သိရပၝတယ္။ ႎိုင္ငံေရးသမားေတၾရဲႚ အမႁေတၾကို လိုက္ေပးေနတဲႛ ရန္ကုန္ တရား႟ံုးခဵႂပ္ ေရႀႚေနေတၾ ဴဖစ္တဲ့ ဦးေအာင္သိန္း၊ ဦးခင္ေမာင္ရႀိန္နဲႛ လူငယ္ေရႀႚေန ကိုညီညီေထၾးတိုႛကိုလည္း အာဏာပိုင္ေတၾက ဖမ္းဆီး ေထာင္ခဵထားပၝတယ္။

ေဒၚစုႏွင့္ ဂန္ဘာရီ အက်ဥ္းသား လြတ္ေျမာက္ေရး ေဆြးေႏြး MONDAY, 02 FEBRUARY 2009 20:17 ဧရာဝတီ

ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ခံေနရဆဲ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ အပါအ၀င္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) ေခါင္းေဆာင္ ၆ ဦးတို႔က ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏

ျမန္မာႏုိင္ငံဆိုင္ရာ အထူးအႀကံေပးအရာရွိ မစၥတာ အီဗရာဟင္ ဂန္ဘာရီ ႏွင့္ ယေန႔နံနက္ပိုင္းက အစိုးရ

ဧည့္ေဂဟာ၌ ေတြ႕ဆုံရာ တြင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုေဆြးေႏြးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

မစၥတာ ဂန္ဘာရီႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေရး ေျပာသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (ဓာတ္ပံု ႐ိုက္တာ/ယူအင္န္အိုင္စီ)

နံနက္ ၁၀ နာရီခန္႔က အန္အယ္လ္ဒီ

ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ ေကာ္မတီ၀င္(စီအီးစီ)မ်ားႏွင့္ မစၥတာ ဂန္ဘာရီတို႔ အခ်ိန္ ၁ နာရီ ခြဲခန္႔

အၾကာေတြ႕ဆုံရာတြင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဦးစား ေပး

ေဆြးေႏြးခဲ့သည္ဟု အန္အယ္လ္ဒီ ေျပာခြင့္ရ ပုဂၢိဳလ္ ဦးဉာဏ္၀င္း က ေျပာသည္။

“မစၥတာဂန္ဘာရီက မစၥတာ ဘန္ကီမြန္း ျမန္မာျပည္ကို လာခ်င္တယ္၊ သိသာထင္ရွားတဲ့ အက်ဳိးရလဒ္ အေနနဲ႔ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ေတာင္းဆိုထားတဲ့ အခ်က္ ၄ ခ်က္ထဲက

ဘယ္အခ်က္နဲ႔ ဆိုရင္ သိသာျမင္သာတဲ့အခ်က္လို႔ ဆိုႏိုင္ မလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ေမးပါတယ္၊

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

206

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ကေတာ့ နံပါတ္ ၁ အခ်က္ျဖစ္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အားလုံး လႊတ္ေပးေရး ၊ အဲဒီလို လႊတ္ေပးလို႔ရွိရင္ သိသာထင္ရွားတဲ့ တိုးတက္မႈလို႔ ယူဆလို႔ရတဲ့ အေၾကာင္း၊ သိသာ ျမင္သာတဲ့

ရလဒ္ဆုိတာက အနည္းဆုံး ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား လႊတ္ေပးျခင္းဟာ ပထမ အေျခခံျဖစ္ တယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ျပန္လည္ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္”ဟု ဦးဉာဏ္၀င္း က ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။

ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းက သိသာ ထင္ရွားသည့္ ေျပာင္းလဲ တိုးတက္မႈမရွိပါက ၎အေနႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုထားသည္။

အန္အယ္လ္ဒီ၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ ၄ ခ်က္မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံးလႊတ္ေပးရန္၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလက အတည္ျပဳလိုက္သည့္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒကိုျပန္လည္သုံးသပ္ရန္၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေခၚယူေပးရန္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးေရး တို႔ျဖစ္သည္။

ယခုေတြ႕ဆုံမႈတြင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အန္အယ္လ္ဒီက ေဆြးေႏြးမည္မဟုတ္ဟု မစၥတာ ဂန္ဘာရီကို ႀကိဳတင္ ေျပာဆိုထားေၾကာင္းလည္း သိရသည္။

ထို႔အျပင္ မစၥတာဂန္ဘာရီက ၎ေနာက္ဆုံး အႀကိမ္လာစဥ္ ေျပာဆိုခဲ့သည့္ အခ်က္မ်ားမွ Economic forum ႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း အန္အယ္လ္ဒီ ၏ သေဘာထားကို ေမးျမန္းရာတြင္ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ား မရွိ ဘဲႏွင့္ သေဘာထားေပး၍မရေၾကာင္း ေျပာဆုိခဲ့သည္ဟု ဦးဉာဏ္၀င္းက ဆိုသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ စေနေန႔က စတင္သည့္ မစၥတာ ဂန္ဘာရီ ၏ ၄ ရက္ၾကာ ခရီးစဥ္တြင္ ယခု

အန္အယ္လ္ဒီႏွင့္ေတြ႕ဆုံ မႈသည္ အန္အယ္လ္ဒီ က အနိမ့္ဆုံး လက္ခံႏိုင္ေသာ အခ်က္မ်ားႏွင့္

အန္အယ္လ္ဒီ ၏ သေဘာထားမ်ား ကို ေမးျမန္းစုံးစမ္းသြားသည့္ အဆင့္မွ်သာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခင္ ခရီးစဥ္မ်ားႏွင့္ မတူသည့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားရွိ ေၾကာင္းလည္း ၎က ဆက္ေျပာသည္။

“အခုခရီးစဥ္ကေတာ့ အရင္ခရီးစဥ္ထက္ အခင္းက်င္းကစၿပီးေတာ့ အေျပာင္းအလဲ ရွိတယ္၊ ဥပမာ အားျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ စီအီးစီ အဖြဲ႕နဲ႔ မစၥတာ ဂန္ဘာရီ ေတြ႕ဆုံတာမ်ိဳး၊ ဒါဟာ ပထမဆုံး အႀကိမ္ပါ။ အေသးစိတ္အေနနဲ႔ ဘယ္လိုျဖစ္လာမလဲဆုိတာကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔

ႀကိဳတင္ၿပီးေတာ့ မေျပာႏိုင္ပါဘူး၊ အခင္း အက်င္း ကအစ အေျပာင္းအလဲရွိတယ္ ဆိုတာေလာက္ပဲ ေျပာႏိုင္ပါတယ္”ဟု ဦးဉာဏ္၀င္း ကေျပာျပသည္။

ယေန႔တြင္ အန္အယ္လ္ဒီ စီအီးစီ မ်ား ျဖစ္ေသာ ဦးေအာင္ေ႐ႊ၊ ဦးညြန္႔ေ၀၊ ဦးသန္းထြန္း၊ ဦးစိုးျမင့္၊

ဦးလွေဖႏွင့္ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္တို႔သည္ မစၥတာ ဂန္ဘာရီႏွင့္ အစိုးရ ဧည့္ေဂဟာ၌ တခ်ိန္တည္း အတူတကြ ေတြ႕ဆုံခဲ့ ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ယမန္ေန႔က မစၥတာ ဂန္ဘာရီသည္ စစ္အစိုးရ ေျပာေရးဆုိခြင့္ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ျပန္ၾကားေရး

၀န္ႀကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ဆန္းအပါအ၀င္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္း၊ ယဥ္ေက်းမႈ ၀န္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေအာင္ျမင့္၊ ဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္၊ က်န္းမာေရး ၀န္ႀကီး ေဒါက္တာ ေက်ာ္ျမင့္၊

ျပည္လုံးကြ်တ္ ဆႏၵခံယူပြဲ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕၊ ႀကံ့ဖြံ႕အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံခဲ့ၿပီး မနက္ျဖန္တြင္ ေနျပည္ေတာ္သို႔ သြားေရာက္မည္ျဖစ္ ေၾကာင္း သိရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

207

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ မစၥတာ ဂန္ဘာရီႏွင့္ ဦးေအာင္ေ႐ႊ၊

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ အန္အယ္လ္ဒီ စီအီးစီ

အဖြဲ႕၀င္မ်ား ေတြ႕ဆုံေနၾကစဥ္ (ဓာတ္ပံု - ေအပီ)

မစၥတာ ဂန္ဘာရီ၏ ယခု

ခရီးစဥ္သည္ ၇ ႀကိမ္ေျမာက္ ျဖစ္ၿပီး ၂၀၀၈ ခု ဒီဇင္ဘာ

လဆန္းတြင္ လာေရာက္ရန္ ျမန္မာ စစ္အစိုးရက

ဖိတ္ၾကားထားသည့္ ခရီးစဥ္ျဖစ္သည္။ မစၥတာ ဂန္ဘာရီသည္ ယမန္ ႏွစ္ၾသဂုတ္လအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ လာေရာက္ခဲ့ကာ ယင္းခရီးစဥ္အတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္က ၎အား ေတြ႕ဆုံရန္ ျငင္းဆိုခဲ့ၿပီး စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေ႐ႊႏွင့္လည္း ေတြ႕ခြင္မရခဲ့ေပ။

အဆိုပါ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လအတြင္းက မစၥတာဂန္ဘာရီ ၏ ခရီးစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာ့

ႏိုင္ငံေရးအတြက္ တိုးတက္မႈ တစုံတရာ မရွိေၾကာင္း အန္အယ္လ္ဒီ က ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္၍ ေ၀ဖန္ေျပာဆိုထားသည္။

ညီညြတ္ေသာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား မဟာမိတ္အဖြဲ႕(UNA)က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား အပါအ၀င္ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ စစ္အစိုးရတို႔အၾကား ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးေရး အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ မစၥတာဂန္ဘာရီသို႔ အႀကံျပဳစာတေစာင္ေပးပို႔ထားသည္။

ကုလသမဂၢ၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္တခုတြင္ မစၥတာ ဂန္ဘာရီက ယခုခရီးစဥ္အတြင္း သက္ဆိုင္သူမ်ားႏွင့္ အဓိပၸာယ္ ျပည့္၀သည့္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ထားေၾကာင္းပါရွိေသာ္လည္း

ျမန္မာ့အေရးေလ့လာ သူတခ်ိဳ႕ကမူ စစ္အစိုးရ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံႏိုင္မည္ဟု မယူဆေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။

မီးပ်က္တာ သတင္းမဟုတ္ပါ WEDNESDAY, 04 FEBRUARY 2009 19:55 ဧရာဝတီ

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လွ်ပ္စစ္မီးပ်က္ျခင္း၊ လွ်ပ္စစ္မီးမရရွိျခင္းသည္ သတင္းမဟုတ္ေတာ့ဘဲ၊

လွ်ပ္စစ္မီးလာျခင္း လွ်ပ္စစ္မီးရ ျခင္းသာလွ်င္ သတင္းျဖစ္သည္ဟု ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး ၿမိဳ႕ခံမ်ားက ေျပာဆိုေနၾကသည္။

စပါးခြံသံုးဓာတ္ေငြ႕စက္ႏွင့္ ဒိုင္နမိုတြဲၿပီး လွ်ပ္စစ္မီးရရွိရန္ ထုတ္လုပ္သည့္ စပါးခြံသံုးလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပး စက္မ်ား ထြက္ေပၚလာျခင္း၊ ႏြားႏွင့္ ဆံုကိုလွည့္ပတ္ျခင္းအားျဖင့္ လွ်ပ္စစ္မီးရေစျခင္းတို႔သည္သာလွ်င္

သတင္း ျဖစ္လ်က္ ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာမ်ား၊ ျပည္တြင္းထုတ္ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္ကုိ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

208

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေတြ႕ရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္းျဖစ္ေသာ ရန္ကုန္တြင္ပင္ လွ်ပ္စစ္မီးပံုမွန္မေပးႏိုင္ဘဲ အလွည့္က် စနစ္ႏွင့္ ေပးေနရၿပီး တႏွစ္ပတ္လံုး မီးလာခ်ိန္ႏွင့္ မီးပ်က္ခ်ိန္တို႔ကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ပါက မီးပ်က္ခ်ိန္က ပိုမ်ား လ်က္ရွိသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ျဖန္႔ေ၀ေနေသာ မီဂါ၀ပ္ ၁၄၀ ခန္႔ ထြက္ရွိသည့္ ေလွာ္ကား၊ ႐ြာမ ႏွင့္ သာေကတ တို႔ရွိ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပး႐ုံ ၃ ရုံသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ႏို၀င္ဘာ လကုန္ပိုင္းမွ စတင္၍

မလည္ပတ္ႏုိင္ေတာ့သည့္ အတြက္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ထုတ္လုပ္သုံးစြဲမႈေလ်ာ့က်လာရျခင္း အေၾကာင္းတခု ျဖစ္သည္ဟု အေစာပိုင္း သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ားအရ သိရွိရသည္။

ႏွစ္စဥ္ ေရနည္းခ်ိန္ျဖစ္ေသာ ႏို၀င္ဘာ၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ဇန္န၀ါရီ၊ မတ္၊ ဧၿပီ၊ ေမလမ်ားတြင္ ရန္ကုန္ အပါအ၀င္ တျခားၿမိဳ႕နယ္မ်ားအားလံုး အလွည့္က်စနစ္ျဖင့္ လွ်ပ္စစ္မီးသံုးစြဲေန ၾကရသည္။

“အဲဒီလေတြမွာေတာ့ မီးက အၿမဲပ်က္ေနတာ လာတဲ့ရက္ထက္ ပ်က္တဲ့ရက္ကပိုမ်ားတယ္။ က်န္တဲ့ လေတြမွာ မီးက မပ်က္ဘူးလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ဘူးပ်က္တာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလို

ေရနည္းခ်ိန္ေလာက္ေတာ့ မဆိုးဘူး ေပါ့” ဟု ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေနထိုင္သူ တဦးက ေျပာဆိုသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ တႏိုင္ငံလုံး သုံးစြဲေနသည့္ သုံးပုံတပုံထက္ပိုေသာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ပမာဏသည္

အေသးစား ေရအားလွ်ပ္စစ္ စနစ္ျဖင့္ ထုတ္လုပ္မႈမွရရွိျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ တႏိုင္ငံလံုး သံုးေနသည့္

လွ်ပ္စစ္ပမာဏ ၁၇၇၅ မီဂါ၀ပ္၏ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က အသံုးျပဳေနၿပီး ထုိ ၅၀ ရာခုိင္ႏႈန္းထဲမွ ၅၃၀ မီဂါ၀ပ္မွာ စက္မႈလက္မႈ လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားက အသုံးျပဳေၾကာင္းသိရသည္။

ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္းရွိ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားကို အုပ္စု ေအ၊ ဘီ၊ စီ စသျဖင့္ အုပ္စုခြဲကာ တအုပ္စုလွ်င္ နာရီပိုင္းပ်က္

နာရီ ပိုင္း မီးလာစနစ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ တရက္ျခား မီးလာစနစ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ ၂ ရက္ပ်က္ ၁ ရက္လာ စနစ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ စနစ္အမ်ိဳးမ်ိဳးသတ္မွတ္ၿပီး ၿမိဳ႕နယ္ လွ်ပ္စစ္ရံုးအသီးသီးမွ မီးေပးေနရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

“က်မတို႔က အုပ္စု ေအထဲမွာ ပါတယ္၊ သူတို႕ေျပာတဲ့အရ ဆိုရင္ ဒီေန႔ မနက္ ၅ နာရီကေန မနက္ ၁၁ နာရီထိ မီးလာမယ္ ေနာက္ပိုင္းပ်က္မယ္ေပါ့။ တကယ္က်ေတာ့ အဲဒီလို မဟုတ္ဘူး။ လာခ်ိန္မွာ ခဏလာၿပီး ပ်က္ခ်ိ္န္မွာ ေတာ့ တိက်တယ္” ဟု ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္ေျမာက္ပိုင္းတြင္ ေနထိုင္သူ တဦးက ေျပာဆိုသည္။

ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္တြင္ မနက္ ၅ နာရီ၌ မီးခဏလာၿပီး၊ ၅ နာရီ မိနစ္၂၀ ခန္႔တြင္ ျပန္ပ်က္သြားေၾကာင္း၊ ထို႔ေနာက္ မနက္ ၉ နာရီတြင္ တခါလာၿပီး ၁၀ နာရီတြင္ ျပန္ပ်က္ေၾကာင္း၊ ၁၀ နာရီ ခြဲခန္႔တြင္ လာၿပီး ၁၁ နာရီ

တိတိမွာလံုး၀ အၿပီး ပ်က္သြားကာ ေနာက္တေန႔ မီးလာခ်ိန္ နံနက္ ၅ နာရီမွမီးျပန္လာေတာ့ေၾကာင္း ၎က ရွင္းျပသည္။

ထို႔အတူ ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေနထိုင္သူ တဦးကလည္း “မေန႔က ဆိုရင္မီးလာရမယ့္ရက္၊ အဲဒါေတာင္ တေနကုန္လံုး မီးလာခ်ိန္ကို ေပါင္းၾကည့္ရင္ ၃နာရီေတာင္မျပည့္ခ်င္ဘူး၊ လာလိုက္ ပ်က္လိုက္နဲ႔ပဲ။ မီးပ်က္တဲ့ ရက္ကေတာ့ တေနကုန္ကို မလာေတာ့တာ” ဟု ေျပာဆိုသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

209

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အလားတူပင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ရွိ ၿမိဳ႕နယ္္ ၅ ၿမိဳ႕နယ္ကိုလည္း ေအ၊ ဘီ၊ စီ၊ ဒီ ဟု အုပ္စု ၄ စု ခြဲထားၿပီး ရပ္ကြက္

အလိုက္ ၅ နာရီ ႏွင့္ ၁၁နာရီ ၊ ၁၁နာရီ မွ ၅နာရီ အၾကား စသျဖင့္ မနက္၊ ေန႔လယ္၊ ည အလွည့္က် မီးေပး စနစ္ျဖင့္ ေပးေနေသာ္လည္း အခ်ိန္မမွန္ေၾကာင္း မႏၱေလး ၿမိဳ႕ခံမ်ားကေျပာသည္။

လက္ရွိႏုိင္ငံတြင္း ေရအားလွ်ပ္စစ္ စီမံကိန္း ၂၂ ခု ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္႐ြက္ေနေၾကာင္းႏွင့္ လာမည့္ အနာဂတ္ကာလတြင္ ေနာက္ထပ္ ၁၅ ခု ထပ္မံ တိုးခ်ဲ႕သြားရန္ရွိေၾကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအား ၀န္ႀကီး ဌာနက ဆိုသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ စေန၊ တနဂၤေႏြေန႔မ်ားက စတင္၍ မြန္ျပည္နယ္ မုတၱမ ပင္လယ္ေကြ႕ရွိ ရတနာ ကမ္းလြန္ သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႕စီမံကိန္းမွ ဓာတ္ေငြ႕တာဘိုင္ ျပဳျပင္ေနေသာေၾကာင့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား

ထုတ္လုပ္ေရးအတြက္ ပိုက္ လိုင္းျဖင့္ေပးပို႔ေနေသာ ဓာတ္ေငြ႕မ်ားမေပးပို႔ႏိုင္သည့္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေနရာေဒသတခ်ိဳ႕တြင္ လွ်ပ္စစ္မီး ထုတ္လႊတ္မႈ ေလ်ာ့က်မည္ျဖစ္ေၾကာင္း တနဂၤေႏြေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာတြင္ ထုတ္ျပန္ထားသည္။

ေတာင္ငူၿမိဳ႕အနီးရွိ ေသာက္ေရခပ္ ေခ်ာင္းကို ျဖတ္၍ ေလာပီတမွ ေပးပို႔သည့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားလိုင္း တိုင္ တခ်ိဳ႕ကို အစိုးရန္႔က်င္ေရးအဖြဲ႕ ကရင္အမ်ိဳးသား အစည္းအ႐ုံး(ေကအန္ယူ)ႏွင့္ ကရင္နီအမ်ိဳးသား တိုးတက္ေရး ပါတီ (ေကအန္ပီပီ) လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕မ်ားက ဗုံးခြဲသည့္အတြက္ ပ်က္စီးမႈမ်ားရွိေၾကာင္းလည္း သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

စစ္အစိုးရ က မီဂါ၀ပ္ ၂၁၀၀၀ ခန္႔ ထြက္ရွိမည္ျဖစ္ေသာ ေရအားလွ်ပ္စစ္ စီမံကိန္းအသစ္

တည္ေဆာက္ေန ေၾကာင္း အၿမဲတမ္းေျပာဆိုေနခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားမ်ား အမွန္တကယ္ထြက္ရွိလာပါက အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္း၊ တ႐ုတ္ႏွင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ေရာင္းခ်ဖြယ္ရွိေၾကာင္းလည္းေ၀ဖန္ေျပာဆိုေနၾကသည္။

အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏုိင္ငံမွ ထုတ္လုပ္သုံးစြဲေနသည့္ လွ်ပ္စစ္ပမာဏ ၂၄၀၀၀ မီဂါ၀ပ္ ၏ ၁၉ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ရရွိျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

လွ်ပ္စစ္မီးကို အားကိုးလုပ္ကိုင္ေနၾကရေသာ ရန္ကုန္ လူေနရပ္ကြက္မ်ားအတြင္းရွိ

တႏိုင္တပိုင္လုပ္ငန္းငယ္မ်ား မွာ လွ်ပ္စစ္မီးပံုမွန္ မရရွိမႈေၾကာင့္ယခုအခါ လုပ္ငန္းမ်ား လံုး၀ ရပ္ဆိုင္းထားရသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရသည္။

“မီးကမလာ၊ အေရာင္းအ၀ယ္ကလည္း က်ဆိုေတာ့ မႏွစ္ကလို ဒီဇယ္နဲ႔ မီးစက္ေမာင္းျပီး

လုပ္ငန္းလုပ္ဖို႕ကို အားမရွိေတာ့လို႕ ရပ္ကို ရပ္ထားရတာတလရွိၿပီ၊ မီးပံုမွန္လာမွပဲ လုပ္ငန္း

ဆက္လုပ္ႏိုင္ေတာ့မယ့္ အေနအထား ရွိတယ္” ဟု ေကာ္ေစ့ႀကိဳလုပ္ငန္းလုပ္သည့္ လုပ္ငန္းရွင္တဦးက ေျပာသည္။

ကမၻာ့ေငြေၾကးအၾကပ္အတည္းေၾကာင့္ အေရာင္းအ၀ယ္မ်ားက်ဆင္းေနခ်ိန္၊ ၀င္ေငြေလ်ာ့ပါးေနခ်ိန္တြင္ လွ်ပ္စစ္မီး ပံုမွန္မရရွိျခင္းသည္ လုပ္ငန္းရပ္ရန္အတြက္ အဓိက အေၾကာင္းရင္းတခုျဖစ္လာေၾကာင္း အဆိုပါ လုပ္ငန္းရွင္က ေျပာဆိုသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

210

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ လိႈင္ၿမိဳ႕နယ္မွ ကေလးကစားစရာ ပလတ္စတစ္အ႐ုပ္မ်ားထုတ္လုပ္သည့္ လုပ္ငန္းကိုလည္း မီးမရရွိသည့္ အတြက္ ဒီဇယ္ႏွင့္မီးစက္ေမာင္းၿပီး လည္ပတ္ရာ ေစ်းကြက္အတြင္းမကိုက္ေသာေၾကာင့္ လုပ္ငန္းရပ္ဆိုင္းထားရ သည္ဟု သိရွိရသည္။

မႏၱေလးၿမိဳ႕ခံတဦးက “မီးေဘးအႏၱရာယ္လည္း စိုးရိမ္ရတယ္။ လွ်ပ္စစ္မီးမရတဲ့ အတြက္ ဓာတ္ဆီ၊ ဒီဇယ္၊ ဖေယာင္းတိုင္ေတြကို ၀ယ္သံုးရတယ္။ မေတာ္တဆ ေပါ့ဆလို႔ မီးေလာင္တာေတြျဖစ္တယ္။

မီးပ်က္သြားတဲ့ အခ်ိန္ ႐ုတ္တရက္ မီးမပိတ္မိရင္ ျပန္လာတဲ့ အခါ ဝါယာေရွာ့ ျဖစ္တာေတြ ႀကံဳရတယ္” ဟုေျပာျပသည္။

စက္မႈဇုန္မ်ားအားလံုးတြင္မူ ေန႔စဥ္ နံနက္ ၈နာရီမွ ညေန ၅ နာရီအထိမီးရရွိၿပီး ည ၁၁ နာရီမွ ေနာက္ တေန႔ နံနက္ ၅ နာရီထိ မီးရရွိၾကေၾကာင္း၊ မီးပံုမွန္လာတတ္ၿပီး ပ်က္လွ်င္လည္း ခဏတာ ပ်က္တတ္ေၾကာင္း၊ ထို႔ အတြက္ၿမိဳ႕နယ္ လွ်ပ္စစ္ရံုးမ်ားသို႔ ပံုမွန္တရားမ၀င္ ေငြေၾကး ႏွစ္စဥ္ေပးေဆာင္ေနရေၾကာင္း စက္မႈဇုန္ ၀န္ထမ္းမ်ားက ေျပာျပသည္။

ယခုအခါ စစစ္အစိုးရက စပါးခြံသံုး ဓာတ္ေငြ႕စက္မွ လွ်ပ္စစ္မီးရရွိေရးႏွင့္ ထိုစက္ကို တြင္က်ယ္စြာ အသံုးျပဳ ေရးအတြက္ သတင္းစာမ်ားႏွင့္ ဂ်ာနယ္မ်ားမွ တဆင့္ ျပည္သူလူထုကို အသိေပးလႈံ႔ေဆာ္ေနသည္။

မေကြးတိုင္းသို႔ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ ဒုတိယဗို္လ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ေဇာ္သြားေရာက္စဥ္က

တာ၀န္ရွိသူမ်ားႏွင့္ လွ်ပ္စစ္အင္ဂ်င္နီယာမ်ားကို စပါးခြံသံုးဓာတ္ေငြ႕စက္ႏွင့္ ဒိုင္နမိုတြဲၿပီး လွ်ပ္စစ္မီးရရွိရန္ ထုတ္လုပ္ ေရးအား တိုက္တြန္း ေျပာၾကားခဲ့ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၃ ရက္ေန႔ထုတ္ ႏုိင္ငံပိုင္ သတင္းစာမ်ား၏ မ်က္ႏွာဖံုးတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရသည္။

ဇန္န၀ါရီလအတြင္း ထုတ္ေ၀ခဲ့ၾကေသာ ျပည္တြင္း ဂ်ာနယ္တခ်ိဳ႕တြင္လည္း ၿမိဳ႕ျပႏွင့္ေ၀းေသာ ေက်းလက္ ေဒသမ်ားတြင္ စပါးခြံသံုးလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္မ်ားျဖင့္ လွ်ပ္စစ္မီး ထုတ္လုပ္သံုးစြဲေနၾကၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ထုတ္ေရးသားလာၾကသည္။

ဇန္န၀ါရီလ ၉ ရက္ေန႔ထုတ္ Biweekly Eleven ဂ်ာနယ္ စာမ်က္ႏွာ ၆ တြင္ ဓာတ္ပံုႏွင့္အတူ

ေက်းလက္ေဒသမ်ား တြင္ စပါးခြံေလာင္စာသံုးစက္မ်ားျဖင့္ လွ်ပ္စစ္မီးအားသံုးစြဲမႈ မ်ားျပားလာေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့သလို၊ ဒီဇင္ဘာလ ၁၉

ရက္ေန႔ထုတ္ အဆိုပါ ဂ်ာနယ္တြင္ပင္ သရက္ခရိုင္၊ ကံမၿမိဳ႕ေပၚရပ္ကြက္အသီးသီးတြင္

စပါးခြံလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ေပးစက္မ်ား တြင္က်ယ္စြာ အသံုးျပဳေန ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္လည္းေကာင္း ဓာတ္ပံုႏွင့္အတူတြဲလ်က္ ေဖာ္ျပခဲ့ သည္ကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။

“စပါးခြံသံုးဓာတ္ေငြ႕စက္နဲ႔ ဒိုင္နမိုတြဲၿပီး လွ်ပ္စစ္မီးရရွိေအာင္ထုတ္ရမယ္ဆိုတဲ့

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြရဲ႕အေတြးအေခၚ က ရွက္စရာလည္းေကာင္းတယ္။ ရယ္စရာလည္း ေကာင္းတယ္။ က်ေနာ္တို႔မွာ ေက်ာက္ေခတ္ေရာက္ေန သလို ခံစားရတယ္္” ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ လွ်ပ္စစ္အင္ဂ်င္နီယာတဦးက ေျပာဆိုသည္။

ဤသတင္းကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ဧရာဝတီ သတင္းေထာက္ ၾကည္ေဝႏွင့္ ဧရာဝတီတိုက္ထိုင္ သတင္းေထာက္ ေအးလဲ့တို႔ ပူးေပါင္းေရးသားသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

211

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးက ဂန္ဘာရီကုိ ပညာျပ WEDNESDAY, 04 FEBRUARY 2009 19:53 ဇာနည္ဝင္း

ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊသည္ ကုလသမဂၢ၏ အထူးသံတမန္ မစၥတာ ဂန္ဘာရီကုိ ေတြ႔ဆုံျခင္း မရိွေသာ္လည္း အာရွတုိက္မွ သံတမန္မ်ားကုိမူ ယမန္ေန႔က လက္ခံ ေတြ႔ဆုံခ့ဲသည္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးႏွင့္ ကေမၻာဒီးယား၊ ဗီယက္နမ္၊ တရုတ္ ႏုိင္ငံတုိ႔မွ သံအမတ္မ်ား ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္

ေနျပည္ေတာ္တြင္ ေတြ႔ဆုံသည့္ ဓာတ္ပုံမ်ားကုိ ယေန႔ထုတ္ ျမန္မာသတင္းစာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ အာရွသံတမန္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံမႈမွာ ႀကိဳတင္စီစဥ္ ထားျခင္းျဖစ္ၿပီး မစၥတာ ဂန္ဘာရီကုိ ေတြ႔ဆုံျခင္း

မျပဳရန္လည္း ႀကိဳတင္ ဆုံးျဖတ္ထားၿပီး ျဖစ္မည္ဟု ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာသူ တဦးျဖစ္သည့္ ဦးဝင္းမင္းက သုံးသပ္သည္။

“ဂန္ဘာရီကတဆင့္ ေတာင္းဆုိလာမယ့္ အခ်က္ေတြကုိ အေၾကာင္း မျပန္ခ်င္လုိ႔၊ မလုိက္ေလ်ာ

ခ်င္လုိ႔ေပါ့။ ဘန္ကီမြန္း (ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္) လာမယ့္ ခရီးစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ စီစဥ္သင့္တာ ေတြကုိ သူမလုပ္ခ်င္ဘူး ဆုိတ့ဲ လကၡဏာ ျပတာေပါ့” ဦးဝင္းမင္းက ဧရာဝတီသုိ႔ ေျပာျပသည္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသည္ ဒီဇင္ဘာ လကုန္ပုိင္းတြင္ ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး၊ ဧရာဝတီ၊ မေကြးတုိင္းရိွ ၿမိဳ႕မ်ားသုိ႔ လွည့္လည္ သြားေရာက္ခ့ဲသည္။ ထုိသုိ႔ သြားေရာက္ၿပီး ေနာက္ပုိင္းတြင္ ၎၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ား

သတင္းစာမ်ားတြင္ တလၾကာ ေပ်ာက္ကြယ္ ေနခ့ဲရာမွ ယေန႔ထုတ္ သတင္းစာမ်ားတြင္ ျပန္လည္ ထြက္ေပၚလာခ့ဲျခင္း ျဖစ္သည္။

မစၥတာ ဂန္ဘာရီသည္ စစ္အစုိးရႏွင့္ အတုိက္အခံ တုိ႔အၾကား ဝင္ေရာက္ ေစ့စပ္ေပးရန္ အတြက္

ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္က ေစလႊတ္လုိက္သည့္ အထူးကုိယ္စားလွယ္ ျဖစ္သည္။

အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္ ရေသာ္လည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္ မရခ့ဲသည့္ ၎၏ ၄ ရက္ၾကာ ခရီးစဥ္ကုိ ယမန္ေန႔ ညေနက အဆုံးသတ္ ခ့ဲသည္။

ခရီးစဥ္အတြင္း မစၥတာ ဂန္ဘာရီသည္ စစ္အစုိးရ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္၊ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီး

ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ဆန္းတုိ႔ႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္ရခ့ဲသည္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ၎အား ႏုိင္ငံတကာ၏ ျမန္မာျပည္အေပၚ

ပိတ္ဆုိ႔ဒဏ္ခတ္ မႈမ်ားကုိ ရုပ္သိမ္းေရးအတြက္ ကုလသမဂၢက ေဆာင္ရြက္ေပးရန္ ေျပာၾကားလုိက္သည္။ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ဆန္းကလည္း ၎တုိ႔အေနျဖင့္ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္အား ကမ္းလွမ္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေလ့ ရိွေၾကာင္း၊ ၿပီးခ့ဲသည့္ ၅ လအတြင္း

ဆက္ဆံေရး ဝန္ႀကီးႏွင့္ ေဒၚစု ေတြ႔ဆုံႏုိင္ေရး အတြက္ ၂ ႀကိမ္တိတိ ကမ္းလွမ္းခ့ဲ ေသာ္လည္း ေဒၚစုက လက္ခံခ့ဲျခင္း မရိွေၾကာင္း ေျပာၾကားခ့ဲသည္ဟု ယေန႔ထုတ္ သတင္းစာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ဆန္း၏ ေျပာၾကားခ်က္မ်ားမွာ တရားမွ်တမႈ မရိွေၾကာင္း အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးဉာဏ္ဝင္းက ဆုိသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

212

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာတာက ဘယ္သူနဲ႔ ေတြ႔ဆုံမယ္ဆုိတာ သူျငင္းတာ တခုမွ မရိွဘူးတ့ဲ၊

ဒါေပမယ့္ အက်ဳိးမရိွတ့ဲ ေတြ႔ဆုံျခင္းကုိေတာ့ သူမလုိလားဘူးတ့ဲ။ ဦးေအာင္ၾကည္ကုိ လက္ခံဖုိ႔ဆုိတာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လက္ခံတယ္၊ ဆရာဝန္နဲ႔ ခ်ိန္းထားတယ္၊ အဲဒီ ခ်ိန္းတ့ဲရက္ ေနာက္ပုိင္းမွာ

ဆုိရင္ ျဖစ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ ဒီလုိ ေျဖထားတာ။ ေရွ႕ေနကုိယ္တုိင္ သူတုိ႔ သတင္းတပ္ဖဲြ႔ကုိ ေျပာထားတာ”ဟု ဧရာဝတီသုိ႔ ရွင္းျပသည္။

ဒု ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္သူကို ရာထူးေ႐ႊ႕ WEDNESDAY, 04 FEBRUARY 2009 20:01 ကိုစိုး

စစ္အစိုးရအတြင္း ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန ဒု ၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္သူ အပါအ၀င္ ၀န္ႀကီးတခ်ိဳ႕ ရာထူး အေျပာင္းအလဲ ျပဳလုပ္ေၾကာင္း သိရသည္။

အဆိုပါ ၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္သူကို ၀န္ထမ္းေ႐ြးခ်ယ္ေလ့က်င့္ေရး ဥကၠဌ ေနရာသို႔ ေျပာင္းလဲ

ခန္႔ထားလိုက္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ သံတမန္အသိုင္းအ၀န္းက ေျပာသည္။

ဦးေက်ာ္သူႏွင့္ အာဆီယံ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ဆူရင္ပစ္ဆူဝမ္တို႔ ေတြ႔ဆံုစဥ္ (ဓာတ္ပံု www.aseansec.org)

ဦးေက်ာ္သူသည္ ယမန္ႏွစ္ ေမလအတြင္းက

ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚႏွင့္ ရန္ကုန္တိုင္းတို႔တြင္ တိုက္ခတ္ခဲ့ေသာ နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္း မုုန္တိုင္း ေလေဘး ဒုကၡသည္မ်ား ကူညီကယ္ဆယ္ေရး

အတြက္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ ၊ အေရွ႕ ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံမ်ား အသင္း(အာဆီယံ)ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတို႔

ပူးေပါင္းဖြဲ႕စည္းထားေသာ သုံးပြင့္ဆိုင္ ဗဟို အဖြဲ႕ (TCG) တြင္လည္း ဥကၠဌ တာ၀န္ယူထားသူျဖစ္သည္။ နာဂစ္ မုန္တိုင္း ဒဏ္ေၾကာင့္ ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚေဒသတြင္ အနည္းဆုံး လူေပါင္း ၁၂၄၀၀၀ ခန္႔ ေသဆုံးခဲ့ ေၾကာင္း သိရသည္။

ယင္း ဦးေက်ာ္သူ ၏ TCG ဥကၠဌ တာ၀န္ကို မည္သူ တာ၀န္ယူမည္ဆိုသည္ကိုမူ မသိရွိရေသးေပ။ ယခုကဲ့သို႔ ဦးေက်ာ္သူကို ႐ုတ္တရက္ ရာထူး အေျပာင္းအလဲ ျပဳလုပ္လိုက္ျခင္းသည္ ေလေဘး

ဒုကၡသည္မ်ား ကူညီကယ္ဆယ္ေရး ျပဳလုပ္ေနသူမ်ားကို အံအားသင့္သြားေစသည္ဟုလည္း သိရွိရသည္။ ၎ဦးေက်ာ္သူသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း လုပ္ကိုင္ေနေသာ ကုလသမဂၢအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာ အန္ဂ်ီအို INGOs အဖြဲ႕မ်ားကိုလည္း အကူအညီေပးေနသူျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အကူအညီ

အေထာက္အပံ့မ်ား ပိုမို ရရွိရန္ မၾကာေသးခင္ကျပဳလုပ္သည့္ အာဆီယံအဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံ ၀န္ႀကီးမ်ားအဆင့္ အစည္းအေ၀းသို႔လည္း တက္ေရာက္ ေဆြးေႏြး ခဲ့သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

213

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ TCG စီမံခ်က္သည္ လာမည့္ ဇြန္လတြင္ ၿပီးဆုံးမည္ျဖစ္သည္ဟု ဇန္န၀ါရီ ၂၂ ရက္ေန႔ထုတ္ ဒိန္းမတ္ သတင္းစာ Politike အဆိုအရ သိရသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္လအတြင္းက ဒိန္းမတ္ ႏိုင္ငံ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန ၀န္ႀကီး ႏွင့္ ေနာ္ေ၀း ႏိုင္ငံ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန ၀န္ႀကီးတို႔၏

မုန္တိုင္းသင့္ေဒသမ်ား သို႔ သြားေရာက္ေသာ ခရီးစဥ္တြင္လည္း ဦးေက်ာ္သူ လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ခဲ့သည္။ TCG စီမံခ်က္ အခ်ိန္ထပ္တိုးေရးအတြက္ အလွဴရွင္ႏုိင္ငံမ်ား အစည္းအေ၀းတခုကို ယခုလအတြင္း ထိုင္းႏုိင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပမည္ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရွိရသည္။

ယမန္ေန႔က ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားသည့္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အေထြေထြ

အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူးအႀကံေပးအရာရွိ မစၥတာ အီဗရာဟင္ ဂန္ဘာရီႏွင့္လည္း ဦးေက်ာ္သူသည္ တနလၤာေန႔ က ဧရာ၀တီတိုင္း ေလေဘးသင့္ ေဒသမ်ား

ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးမ်ားကို အတူသြားေရာက္ ၾကည့္႐ႈခဲ့ေသး သည္။ ဒု ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း ဦးေက်ာ္သူသည္ ျမန္မာစစ္တပ္ တပ္မ (၃၃) တြင္ အမႈထမ္းခဲ့ၿပီး ေတာင္ အာဖရိက ႏွင့္ အိႏၵိယ ႏို္င္ငံမ်ားတြင္လည္း ျမန္္မာႏုိင္ငံဆိုင္ရာ သံအမတ္အျဖစ္ အမႈထမ္းခဲ့သည္။ ၎၏ ဖခင္မွာ သမၼတေဟာင္း ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ ျဖစ္သည္။ အတည္မျပဳႏိုင္ေသးေသာ သတင္းမ်ားအရ ယခုရာထူး အေျပာင္းအလဲတြင္ ေဆာက္လုပ္ေရး၀န္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေစာထြန္း၊ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး ၀န္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေစာလြင္၊ ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္

ျပန္လည္ေနရာခ်ထား ေရး၀န္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္ေဆြ၊ သစ္ေတာေရးရာ ၀န္ႀကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ သိန္းေအာင္ တို႔လည္းပါ၀င္ေၾကာင္းသိရသည္။

ကခ်င္ေတာ္လွန္ေရး ၄၈ ႏွစ္ျပည့္ၿပီ WEDNESDAY, 04 FEBRUARY 2009 20:04 ေအးလဲ့

ကခ်င္ အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး အဖြဲ႔ (KIO) ၏ ေတာ္လွန္ေရး ၄၈ ႏွစ္ ျပည့္ခ်ိန္တြင္ KIO ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ကခ်င္လူငယ္မ်ား၏ အယူအဆမ်ား ကဲြျပားေနသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။

စစ္သင္တန္း တက္ေနၾကေသာ

ကခ်င္တပ္သားသစ္မ်ား (ဓာတ္ပံု - Ryan Libre)

အပစ္ရပ္အဖဲြ႔ KIO ၏ ဒုတိယ ဥကၠဌ -၂ ေဒါက္တာ တူးဂ်ာက စစ္အစုိးရ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကုိ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

214

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေထာက္ခံေၾကာင္း ဧရာဝတီသုိ႔ ေျပာျပသည္။ “က်ေနာ္တို႔ ဗဟို သေဘာထားကေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ အစုိးရက ခ်မွတ္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနတဲ့

လမ္းျပေျမပံု အရ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံ ေပၚေပါက္လာေရး အတြက္ တံခါးဖြင့္တဲ့ ပံုစံျဖစ္တယ္ လို႔ က်ေနာ္တို႔ လက္ခံတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူဘက္က ေနၿပီးေတာ့မွ ဒီ လမ္းျပေျမပံုအတိုင္း သြားမယ့္ ႏိုင္ငံေရး ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းကိုလည္း မ်က္ျခည္ ျပတ္လို႔ မသင့္ဘူး”ဟု ဆုိသည္။

သုိ႔ေသာ္လည္း ကခ်င္တုိင္းရင္းသား လူငယ္အဖဲြ႔မ်ားက KIO ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး ရပ္တည္ခ်က္မ်ား မတူညီၾကေပ။

ထုိင္းႏုိင္ငံ အေျခစုိက္ အဖဲြ႔တခုျဖစ္ေသာ ကခ်င္ျပည္လံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသား သမဂၢ(AKSYU)

အဖြဲ႔ဝင္တဦးျဖစ္သူ ေနာ္လာ က “KIO က ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မယ္ ဆိုတာ လံုးဝကို မျဖစ္သင့္ဘူး လို႔ထင္တယ္။ ဒီနည္းလမ္း အတိုင္းသြားမယ္ ဆိုရင္ စစ္လက္ေအာက္ကို လံုးလံုး ေရာက္သြားမွာပဲ လို႔ ျမင္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ရခ်င္ေနတဲ့ တန္းတူညီမွ်မႈေတြ ရမွာ မဟုတ္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။

“ေတာ္လွန္ေရး အလုပ္ကို က်ေနာ္တို႔ ဘိုးဘြား၊ ဘီဘင္က မ်ိဳးခ်စ္ ပုဂၢိဳလ္ ေတြက စခဲ့တယ္၊ အခု

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ေမွ်ာ္မွန္းတဲ့ လြတ္လပ္ေရး မရေသးဘူး” ဟု ေနာ္လာက ရွင္းျပသည္။

တရုတ္ ျမန္မာနယ္စပ္ အေျခစိုက္ ကခ်င္ ဖြံ႔ၿဖိဳး တုိးတက္ေရး ကြန္ယက္ ဥကၠ႒ ကိုေအာင္ဝါက KIO

အေနျဖင့္ ကခ်င္တုိင္းရင္းသားမ်ားဘက္မွ မားမား မတ္မတ္ ရပ္တည္ေပးသင့္သည္၊ လက္ရိွပုံစံအတုိင္း ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ ေနပါက တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ အႏၱရာယ္ရွိလာမည္ဟု ဆုိသည္။

“ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပိုဆိုးလာတယ္။ လူထုအက်ိဳးအတြက္ အကာအကြယ္ မေပးႏိုင္ဘူး။ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္တဲ့အခ်ိန္ကဆို လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ လံုၿခံဳေရးကအစ ကခ်င္ လူထုေတြကို

ကာကြယ္ေပးတာ ရွိတယ္။ အခုဆိုရင္ သူတို႔နဲ႔ နအဖနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူသြားတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ

နအဖဘက္ကလည္း သူတုိ႔ကို အတိုင္းအတာ တခု အထိ ဖိအားေပးမႈ အေပၚမွာ ကခ်င္လူထုေတြက ဟိုတုန္းကလို အဆင္မေျပေတာ့ဘူး” ဟု သံုးသပ္ေျပာဆိုသည္။

သုိ႔ေသာ္လည္း KIO သည္ ကခ်င္လူထု၏ အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္မ်ား ျမႇင့္တင္ေပးေရး ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားမွာ ေအာင္ျမင္သည္ဟု သုံးသပ္လုိက္သည္။

KIO အဖြဲ႔သည္ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ (KIA)၏ ႏုိင္ငံေရး ဦးေဆာင္အဖဲြ႔ ျဖစ္သည္။ ၁၉၉၄

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

215

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ခုႏွစ္တြင္ စစ္အစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ဤအဖဲြ႔ကုိ ၁၉၆၁ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၅ရက္ေန႔တြင္ ကခ်င္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ေဇာ္တူး ႏွင့္ ေဇာ္ဆိုင္းတို႔ ႏွစ္ဦးက စတင္ဖဲြ႔စည္းကာ ကခ်င္တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးကို စတင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ၄၈ ႏွစ္ေျမာက္ ကခ်င္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ အခမ္းအနားကို KIO က တရုတ္ - ျမန္မာ နယ္စပ္ ရွိ လိုင္ဇာၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပလ်က္ရွိသည္။

ယေန႔ နံနက္ ၈နာရီတြင္ စတင္သည့္ အခမ္းအနားကို ႏွစ္ရက္ၾကာ က်င္းပမည္ျဖစ္ၿပီး ကခ်င္

ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႔မ်ား၊ ျပည္တြင္းျပည္ပရွိ ကခ်င္တိုင္းရင္းသားမ်ား၊ ျမန္မာအစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊

တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ လိုင္ဇာေဒသတေလွ်ာက္ရွိ တ႐ုတ္ အာဏာပုိင္မ်ား စသည့္ ဧည့္ပရိသတ္ ၅ဝဝဝခန္႔ တက္ေရာက္ၾကေၾကာင္းလည္း သိရသည္။

ယခုပြဲသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့သူတဦးက “ ဒီႏွစ္က မႏွစ္ကထက္ လူနည္းတယ္ ဘယ္လို ျဖစ္လဲမသိဘူး။ မႏွစ္က ဆိုရင္ ၉ဝဝဝ ေလာက္ ရွိတယ္၊ အစုိးရနဲ႔ ေကအုိင္အုိ ဆက္ဆံေရး အေျခအေနကေတာ့ ေကာင္းမြန္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္္” ဟုေျပာသည္။

ညေနပိုင္းတြင္ ကခ်င္ တုိင္းရင္းသား ႐ုိးရာအက ျဖစ္သည့္ မေနာအက ကၾကမည္ဟု ၎က ဆက္လက္ ေျပာျပသည္။

မနက္ျဖန္တြင္ စစ္ေရးျပ အခမ္းအနား၊ KIO ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားျခင္း စသည့္ အစီအစဥ္မ်ားရိွသည္ဟု သိရသည္။

အၿမဲရွိတဲ့ မၿမဲျခင္းတရား

THURSDAY, 05 FEBRUARY 2009 16:21 ေက်ာ္စြာမိုး ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ အတြင္းမွာ ျမန္မာျပည္ အေနႏွင့္ အေကာင္းဘက္ကို ဦးတည္ေသာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ႀကံဳေတြ႕ႏိုင္ ပါ့မလား။ ထိုေမးခြန္းကို ေထာင္တန္သည့္ ေမးခြန္းဟု ဆိုရပါလိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္

ထိုေမးခြန္း၏ အေျဖကို မည္သူတဦး တေယာက္ကမွ ေသေသခ်ာခ်ာ အေျဖမေပးႏိုင္ခဲ့။ ရင္းႏွီးေသာ

မိတ္ေဆြ ျမန္မာ ဂ်ာနယ္လစ္တဦး ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ လာလည္စဥ္ “ျမန္မာျပည္ အေျခအေန ဘယ္လိုလဲ” ဟူ၍ ေမးၾကည့္မိရာ “အခုထိေတာ့ ဆိုးေနတုန္းပဲ” ဟု အေျဖ ေပးခဲ့သည္။

“အခုထိေတာ့ ဆိုးေနတုန္းပဲ” ဆိုသည့္စကားစုကို သူတို႔ သူငယ္ခ်င္းခ်င္းဆံုတိုင္း

သံုးျဖစ္ၾကသည္ဟုဆို၏။ ထိုစကားကို ၾကားၾကားခ်င္းမွာေတာ့ ရယ္စရာ ေကာင္းေနသလိုပင္။ သို႔ေသာ္ လက္ရွိ ျမန္မာျပည္၏ အေျခအေနမွန္ကို ထိုစကားစုက သ႐ုပ္ေဖာ္ျပေနသည္ဟု ခံစားမိလာသည္။ အမွန္တကယ္ စိတ္ထိခိုက္စရာ လည္း ေကာင္းလွ၏။ ယေန႔ ျမန္မာျပည္တြင္ ျဖစ္ပ်က္ေနသမွ်ကို ဆန္းစစ္ၾကည့္လွ်င္ သူေျပာသည့္ စကားက မွန္ေနဆဲပဲျဖစ္သည္။

ကာလရွည္ၾကာစြာ ဆိုးရြားလွသည့္ စစ္အစိုးရ၏ စနစ္ႏွင့္ ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ့ စိတ္ပ်က္ဖြယ္

ေကာင္းေသာ အတုိက္အခံတို႔၏ ေခါင္းေဆာင္မႈမ်ား၊ ထိေရာက္မႈမရွိေသာ မူဝါဒမ်ားက ျမန္မာ့

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

216

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ လူမႈဝန္းက်င္တြင္ ဆိုးဆိုးရြားရြား အျမစ္တြယ္ေနသည္ မဟုတ္ပါလား။ လူသစ္၊ စိတ္သစ္ အေတြးအေခၚသစ္မ်ားႏွင့္အတူ ေမြးဖြားလာမည့္ အားေကာင္းလွေသာ

ထိေရာက္မႈရွိသည့္ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈမ်ား ဘယ္ဆီေရာက္ေနပါသနည္း။ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ နီးပါး ဖိႏွိပ္မႈမ်ား ေအာက္တြင္ အသား က်ခဲ့ရသည့္ ျမန္မာျပည္သူလူထုအတြက္ အေျပာင္းအလဲတခု

ျဖစ္ရန္ဆိုပါလွ်င္ မည္သည့္အရာဟု အမည္ မတပ္ႏိုင္ေသာ အံ့ၾသဖြယ္ရာ ျဖစ္ရပ္ဆန္းတခု ႐ုတ္ခ်ည္း ထျဖစ္ဖို႔ေတာ့ လိုေပလိမ့္မည္။

မေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ ျဖစ္ရပ္ဆန္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ သာဓကတို႔ အထင္အရွား ရွိခဲ့ပါသည္။ ဥပမာ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး၊ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္း။ ထိုအရာမ်ားျဖစ္လိမ့္မည္ဟု မည္သူကမွ် ႀကိဳမသိခဲ့။

ထို႔အတူ စစ္အစိုးရ ထိပ္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားၾကားတြင္ေကာ မထင္မွတ္သည့္ ကိစၥရပ္မ်ား ျဖစ္မလာဟု မည္သူကမွ် အတပ္ ေျပာႏိုင္မည္ မထင္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္မတိုင္မီက ဆိုလွ်င္ ဝါရင့္ ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးမ်ားပင္ ျပည္လံုးကၽြတ္ လႈပ္ရွား ဆႏၵျပမႈႀကီး ျဖစ္လာလိမ့္မည္ဟု မသိခဲ့ၾက။ ထိုအေရးေတာ္ပံုက ၂၆ ႏွစ္လံုးလံုး အုပ္စိုးခဲ့သည့္ ဦးေနဝင္းအစိုးရကို

အျပဳတ္ျဖဳတ္ ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ႀကီးမားခဲ့သည္။ ျမန္မာျပည္သူတို႔၏ ဆင္းရဲမႈ၊ ႏိုင္ငံေရးအရ ဖိႏွိပ္ခံရမႈတို႔ တျဖည္းျဖည္း စုပံု လာခဲ့ရာက မခံႏိုင္သည့္အဆံုး ပြင့္ထြက္ေပါက္ကြဲၿပီး ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အေရးေတာ္ပံုႀကီး ျဖစ္ပြားခဲ့ရသည္ကို ျမန္မာျပည္သူတိုင္း အသိပဲျဖစ္သည္။

ယခုအေျခအေနက ထိုစဥ္အခါတုန္းကထက္ ပိုမုိဆိုးရြားသည့္ အေနအထားျဖစ္သည္ဟု မိတ္ေဆြ ဂ်ာနယ္လစ္ က ေျပာျပသည္။ ႏိုင္ငံေရးအရ ဆိုလွ်င္လည္း တိုင္းျပည္က စစ္ဖိနပ္ေအာက္တြင္ပင္ ရွိေနေသးသည္။ ဒီမိုကေရစီ ႏွင့္ လြတ္လပ္မႈကို ျပည္သူလူထုက ငံ့လင့္ေစာင့္ဆိုင္းေနရဆဲ ျဖစ္သည့္အျပင္ တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္းလည္း ညီညြတ္မႈမရွိ။ ပို၍ဆိုးရြားသည္က

စီးပြားေရးအေျခအေန ဆိုးသည္ထက္ အဆိုးဆံုးအေျခအေနကို ရင္ဆိုင္ ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ အမွန္တကယ္ ဆိုရလွ်င္ ျမန္မာျပည္ႀကီးသည္ အခ်ိန္မေရြး ထေပါက္ကြဲႏိုင္ေသာ ယမ္းအိုးႀကီးပင္ ျဖစ္ပါသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ ၅၀ နီးပါးက်င့္သံုးခဲ့ေသာ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ား၊ ႀကီးမားသည့္ ႀကိဳးနီဗ်ဴ႐ုိကေရစီ ယႏၱရာမ်ားက မေကာင္းမႈ အစုအပံုႀကီး ျဖစ္ေနေပၿပီ။ ယင္း

မေကာင္းမႈအစုအပံုႀကီးေအာက္တြင္ ျမန္မာျပည္သူလူထု၏ မေက်နပ္မႈမ်ား၊ ေဒါသမ်ားက တအံုေႏြးေႏြးေတာက္ေလာင္ေနၿပီး မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ ထေပါက္ကြဲမည္ကို မည္သူ တဦးတေယာက္ကမွ် မေျပာႏိုင္သည့္ အေနအထား ျဖစ္ေနသည္။

စစ္အစိုးရ၏ လမ္းျပေျမပံုအတို္င္း က်င္းပမည္ဟု ေႂကြးေၾကာ္ထားေသာ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ အတြင္းတြင္ပင္ မည္သူ တဦးတေယာက္မွ မထင္မွတ္ထားသည့္ ကိစၥရပ္မ်ား

ျဖစ္လာႏိုင္ေသးသည္။ ထို႔အတြက္ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝန္းက ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး ျပင္ဆင္ထား သင့္သည္ဟု ျမင္ပါသည္။

လက္ရွိအေနအထားတြင္မူ ၂၀၀၉ ႏွစ္သစ္ႏွင့္အတူ လူသစ္၊ စိတ္သစ္၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အသစ္မ်ားႏွင့္ ဆက္လက္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနသင့္သည္။ ၂၀၀၉ ႏွစ္သစ္သို႔ အဝင္ကာလက ျမန္မာျပည္မွ

ထင္ရွားသူတခ်ိဳ႕ကို ႏွစ္သစ္ သံႏၷိဌာန္ မည္သို႔ခ်မွတ္ေၾကာင္း ဧရာဝတီမဂၢဇင္းက ေမးခဲ့ပါသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

217

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ “အေျခအေနေတြဟာ က်ေနာ့္အျမင္အရ ဘာမွ ေျပာင္းလဲဖို႔ မရွိလွဘူး” ဟု ထင္ရွားသည့္

ဂ်ာနယ္လစ္တဦး ျဖစ္ခဲ့သူ ဦးဝင္တင္က ညည္းညဴသည္။ “အစိုးရ ကလည္း အေျပာင္း အလဲေတြ

လုပ္ေပးမယ္လို႔ သိပ္မထင္ဘူး၊ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ့္ရဲ႕ လာမယ့္ ႏွစ္သစ္အတြက္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကေတာ့ က်ေနာ္ဟာ ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ ဒီမိုကေရစီေရး အတြက္၊ တိုင္းျပည္ တခုလုံး လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ရွိေရးအတြက္ ငါဟာ အမ်ားႀကီး အလုပ္ လုပ္ရမွာပါလား၊ လူေတြနဲ႔ အမ်ားႀကီး လက္တြဲ

သြားရဦးမွာပါလား၊ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစု ေတြဘက္က ရပ္တည္ သြားရမွာပါလား ဆိုၿပီးေတာ့

ဒီမိုကေရစီေရး အတြက္ ပုိၿပီး အလုပ္ လုပ္ရမယ္ လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ထားပါတယ္” ဟု သူ၏ ႏွစ္သစ္ သံႏၷိဌာန္ကို ဆက္လက္ ေျပာျပသည္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ျပည္လံုးကၽြတ္ ဆႏၵျပမႈႀကီး အၿပီးတြင္ အဖမ္းခံခဲ့ရ၍ ၁၉ ႏွွစ္တာ ေထာင္ထဲတြင္ ေနခဲ့ရေသာ ဦးဝင္းတင္ထံမွ အထက္ပါအတိုင္း ၾကားရသည့္အတြက္ အားတက္ အံ့ၾသမိသည္။

ျမန္မာျပည္၏ ေရာ့ခ္ၾကယ္တပြင့္ျဖစ္ေသာ ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ကေတာ့ “၂၀၀၉ မွာ တျပည္လံုး ပတ္ၿပီး သီခ်င္း

ဆိုမယ္။ ၇ ပတ္ အတြင္းမွာ မူဆယ္၊ လားရႈိး၊ မံုရြာ၊ ေရႊဘို၊ ေရဦး၊ မႏၱေလး ၆ ၿမိဳ႕ ေလာက္ ဆိုၿပီးၿပီ။ ေရဦး ဆိုရင္ ခရီးက ေတာ္ေတာ္ ေလးလည္း သြားရတယ္။ အဲဒီက လူေတြ ကလည္း စတိတ္႐ႈိး တခါမွ

မၾကည့္ဖူးဘူး။ တအား ေပ်ာ္ၾကတာေပါ့။ သူတုိ႔ ေပ်ာ္တာ ၾကည့္တာနဲ႔ကို သြားရတာ တန္ပါတယ္။

အနည္းဆံုး ၂၅ ၿမိဳ႕ ကို ပတ္ဆိုဖို႔ ရွိတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ ကေတာ့ တျပည္လံုးမွာ ရွိတဲ့ လူေတြကို စိတ္ခ်မ္း သာေအာင္၊ ေပ်ာ္ေအာင္ေပါ့။ အဲဒီမွာမွ လူေတြကို ဘာအကူ အညီ ေပးရမလဲေပါ့” ဟု ေျပာခဲ့သည္။

ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ေျပာသြားသည့္ သံႏၷိဌာန္ထဲတြင္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကိစၥ မပါဝင္ေသာ္လည္း အလြန္ ႐ိုးစင္းၿပီး အေျခခံက်လွသည္။ သူက တျပည္လံုးက ျပည္သူမ်ားကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္၊

ေပ်ာ္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ ေပးလိုသူျဖစ္သည္။ ျပည္သူမ်ားထံသို႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ား ေဆာင္က်ဥ္းေပးလိုသူ ျဖစ္သည္။

HIV/ AIDS ေဝဒနာရွင္မ်ားကို အကူအညီေပးေနေသာ မျဖဴျဖဴသင္းကလည္း သူ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို တျပည္လံုး အတိုင္းအတာအထိ ပ်ံ႕ႏွံ႔ခ်င္သည္ဟု ဆိုသည္။

“ျမန္မာ ျပည္မွာ HIV/AIDS ေရာဂါ ေဝဒနာ ခံစားေနရ သူေတြ အားလံုးကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္

ေအအာရ္ဗီေဆးဝါး ရရွိဖို႔နဲ႔ ဒီအခု လုပ္ေနတာထက္ ပိုၿပီးေတာ့ လုပ္ေဆာင္သြားမယ္” ဟု မျဖဴျဖဴသင္းက သူ႔ ႏွစ္သစ္ သံႏၷိဌာန္ကို ေျပာျပသည္။

သူ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ျမန္မာျပည္တြင္းရွိ ၂၄၀၀၀၀ ေသာ HIV/AIDS ေဝဒနာသည္မ်ားအနက္

ေအအာရ္ဗီ ေဆးမရသည့္ ေဝဒနာသည္ ၇၆၀၀၀ အတြက္ေတာ့ အတိုင္းအတာတခုအထိ အက်ိဳးရွိမွာ ေသခ်ာပါသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား၏ ျပႆမ်ားကို ေရွ႕တန္းမွ ကူညီေျဖရွင္းေပးေနသည့္

ကိုမိုးေဆြကမူ “အလုပ္သမား ထုကုိ ကုိယ္စားျပဳတ့ဲ လူတေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ ဆက္ၿပီး ႀကိဳးစားမယ္။

အလုပ္သမား ေလာကမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ႏုိင္ငံေရး နယ္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အန္ဂ်ီအုိ အဖဲြ႔ေတြမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မတရား အျမတ္ထုတ္ ေခါင္းပုံ ျဖတ္ေနတာေတြကုိ ဆက္ၿပီး ေဖာ္ထုတ္ သြားမယ္” ဟု ေျပာသည္။

သူတို႔အားလံုး၏ ႏွစ္သစ္သံႏၷိဌာန္မ်ားကား စိတ္အား တက္ႂကြဖြယ္ ေကာင္းလွသည္။ ယခုေဖာ္ျပသည္က

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

218

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အနည္းစုသာ ရွိေသး၏။ ေျပာသြားသမွ်ေသာ သံႏၷိဌာန္မ်ားကို အားလံုးကသာ ေျပာသည့္အတုိင္း အေကာင္ အထည္ေဖာ္ႏိုင္မည္ ဆိုလွ်င္၊ လူတိုင္းလူတိုင္းကသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားအတုိင္း လုပ္ေဆာင္ၾကမည္ ဆုိပါလွ်င္ ျမန္မာ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းရွိ က႑ အသီးသီးအတြက္ အလားအလာေကာင္းမ်ား ျမင္ေတြ႕ရလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ ပါသည္။

သို႔ရာတြင္ ျမန္မာျပည္၏ အဓိကျပႆနာက ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာျဖစ္သည္။ အဖိႏွိပ္ခံ ျပည္သူမ်ားႏွင့္

ဖိႏွိပ္သူတို႔၏ တိုက္ပြဲဟု ဆုိရလွ်င္လည္း မွားမည္မထင္။ ၿငိမ္းခ်မ္းသည့္ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး သည္သာလွ်င္ ေျပလည္ေရးအတြက္ အသင့္ေလွ်ာ္ဆံုး တခုတည္းေသာ နည္းလမ္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေခါင္းမာလွေသာ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ပိတ္ဆို႔ကာဆီးေနသျဖင့္ လိုရာလမ္းကို မေရာက္ႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနသည္။

လတ္တေလာ စစ္အစိုးရ ျပဳတ္က်ရမည္၊ အျမစ္ကလွန္လိုက္သည့္ အေျပာင္းအလဲတရပ္ ႐ုတ္တရက္ ျဖစ္ေပၚလာရမည္ ဆိုသည္ကေတာ့ အေျခခံက်က် လက္ေတြ႕က်သည့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ သို႔ေသာ္ အနည္းဆံုးေတာ့ ျမန္မာျပည္ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္ေနသူအားလံုး အေျခခံက်က်

လက္ေတြ႕က်ေသာ သံႏၷိဌာန္တရပ္ ခ်မွတ္သင့္သည္။ ၎မွာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားအားလံုး လြတ္ေျမာက္ေစရမည္ ဟူသည့္ သံႏၷိဌာန္ ျဖစ္သည္။

ထိုသံႏၷိဌာန္က လက္ရွိျဖစ္ေပၚ ေနေသာ ႏိုင္ငံေရး အၾကပ္အတည္းႀကီး ရပ္တံ့သြားေစဖို႔ မရွိမျဖစ္ ပထမဆံုး ခ်မွတ္သင့္သည့္ ဆံုးျဖတ္ ခ်က္ျဖစ္သည္။

၂၀၀၈ ကုန္ခါနီးက ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္း ကမၻာ့ကုလသမဂၢ ဌာနခ်ဳပ္တြင္ ေျပာခဲ့ေသာ မိန္႔ခြန္းထဲ၌ “ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္ဖို႔၊ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ ျမန္မာအစိုးရက ဆႏၵ မရွိတာကို စိတ္ပ်က္မိတယ္” ဟု ပါရွိသည္။

မစၥတာဘန္ကီမြန္းသည္ ျမန္မာျပည္သို႔ ၂၀၀၈ ဒီဇင္ဘာအတြင္း သြားေရာက္ရန္ စီစဥ္ထားသည့္

ခရီးစဥ္ကို ေရႊ႕ဆိုင္းခဲ့သည္။ သူက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို

လႊတ္ေပးမည္ဆိုသည့္ ေသခ်ာေသာ အက်ိဳးရလဒ္ ရမွသာ ျမန္မာျပည္သုိ႔ သြားလိုသည္ဟု ဆိုသည္။ ျမန္မာျပည္၏ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို ၾကည့္လိုက္လွ်င္ စိတ္ပ်က္စရာ အတိျဖစ္ေနသည္မွာ

တကယ္တမ္းေတာ့ မဆန္းလွ။ သို႔ေသာ္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ေတာ့ စိတ္ပ်က္ဖြယ္အေျခအေနမ်ားကို

လက္ေျမႇာက္အ႐ႈံုးေပးလို႔ မျဖစ္။ ယူအန္ေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္သည့္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္း အေနႏွင့္လည္း ျမန္မာျပည္အတြက္ ပိုမိုထိေရာက္ ျပတ္သားေသာ နည္းလမ္းမ်ားကို ရွာေဖြလုပ္ေဆာင္ရေပလိမ့္မည္။ “အခုထိေတာ့ ဆိုးေနတုန္းပဲ” ဆိုသည့္စကားက ယခုခ်ိန္ထိ မွန္ေနဆဲျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လူတိုင္း

လူတိုင္းကသာ ခိုင္မာသည့္ သံႏၷိဌာန္မ်ားႏွင့္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကမည္ ဆိုပါလွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနႏွင့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္း အတိုင္းအတာတခုထိ အေျပာင္းအလဲ တစံုတရာ ျဖစ္ကာ ေအာင္ျမင္မႈမ်ား ရလာပါလိမ့္မည္။

“မတည္ၿမဲျခင္းသည္သာ တခုတည္းေသာ တည္ၿမဲျခင္းျဖစ္သည္” ဟူသည့္ ဗုဒၶ၏ အေျခခံက်ေသာ

အဘိဓမၼာ တရပ္က ယခုအခ်ိန္ထိ စၾကာဝဠာႀကီးတခုလံုးကို လႊမ္းမိုးထားဆဲ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ “အခုထိေတာ့ ဆိုးေနတုန္းပဲ” ဆိုေသာ စကားစုသည္လည္း အစဥ္ တည္ၿမဲႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

219

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေက်ာ္စြာမိုးေရးေသာ “So far, so bad” But nothing is Permanent ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုသည္။

က်ေနာ္တုိ႔မွာ ညီညြတ္ေရး မရိွၾကဘူး MONDAY, 02 FEBRUARY 2009 17:50 ဧရာဝတီ

ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေဂ်ာ္နီသည္ ကရင္ အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (KNLA) တပ္မဟာ ၇ ၏

တပ္မဟာမွဴး ျဖစ္သည္။ ဘားအံခရုိင္ အတြင္းရိွ တပ္မဟာ ၇ နယ္ေျမမ်ားသည္ KNLA ၏ အေရးအပါ

ဆုံးေသာ နယ္ေျမမ်ား ျဖစ္သည္။ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေဂ်ာ္နီသည္ ၂ဝဝ၇ ဇန္နဝါရီလမွ စတင္ၿပီး တပ္မဟာမွဴး အျဖစ္ တာဝန္ေပး ခံခ့ဲရသည္။

ဧရာဝတီႏွင့္ ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းခန္းတြင္ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေဂ်ာ္နီက KNLA ၏ ႏုိင္ငံေရး အဖဲြ႔ ျဖစ္ေသာ ကရင္ အမ်ိဳးသား အစည္းအ႐ံုး (KNU)၊ ျမန္မာ့

ဒီမုိကေရစီ အေရး လႈပ္ရွားမႈတုိ႔ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာျပခ့ဲသည္။

ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေဂ်ာ္နီ (ဓာတ္ပံု ဇာနည္ဝင္း/ဧရာဝတီ) ေမး။

။ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္မွာ ဘာေတြလုပ္မလဲ။

ေျဖ။

။ က်ေနာ္တုိ႔ ၂ဝဝ၉ ထဲမွာ

သံဃာေတာ္ေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ ျပည္တြင္း

ျပည္ပက အတုိက္အခံ ေတြနဲ႔ ပုိၿပီး လက္တဲြရမယ္၊ စစ္အစုိးရရဲ႕ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြကုိ

သပိတ္ေမွာက္ရမယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲလုိ႔ ဆုိေတာ့ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ စစ္အစုိးရက ႏုိင္သြားရင္

က်ေနာ္တုိ႔ စစ္ဖိနပ္ေအာက္က လြတ္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးေလ။

မဟာဗ်ဴဟာ ဘယ္လုိခ်ထားသလဲ။ ေျဖ။

ေမး။

။ လက္နက္ကုိင္ ပဋိပကၡနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး

။ ႏုိင္ငံေရးကို ႏုိင္ငံေရးနည္းနဲ႔ပဲ ေျဖရွင္းရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တု႔ိက စစ္အစုိးရကုိ အၿမဲတမ္း

တံခါးဖြင့္ ထားပါတယ္။ စစ္အစုိးရက ဂရုမစုိက္ဘူး ဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔က လက္နက္ကုိင္ၿပီး တုိက္ေနရတာပါ။

က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ဗမာစစ္တပ္က လာတုိက္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ျပန္တုိက္ရမွာပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ လက္နက္

ကုိင္ထားတယ္ဆုိတာ ဗမာေတြကုိ တုိက္ဖုိ႔ မဟုတ္ဘူးေလ၊ က်ေနာ္တုိ႔က မဟာဗမာ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကုိ တုိက္ေနတာပါ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

220

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ က်ေနာ္တုိ႔က လက္နက္ကိုင္ တုိက္ပဲြကုိ ဆက္ၿပီး ဆင္ႏဲႊသြားမယ္။ စစ္အစုိးရက လာတုိက္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔က ျပန္တုိက္မွာပဲ။ ေမး။

။ KNU ထဲမွာ ျဖစ္ေနတ့ဲ အကဲြအၿပဲေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာေျပာခ်င္ပါသလဲ။

ေျဖ။

။ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ နားလည္မႈ မရိွၾကတာ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔မွာ

ညီညြတ္ေရး မရိွၾကဘူး။ ေတာ္လွန္ေရး ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် စစ္အစုိးရက ဝင္ၿပီး ေသြးခဲြတ့ဲအတြက္ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ရဲေဘာ္ေတြ စစ္အစုိးရဆီမွာ လက္နက္ ခ်ၾကတာပဲ။

သိတ့ဲအတုိင္း ရန္သူက က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ေန႔တုိင္း ေသြးခဲြဖုိ႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါကုိ က်ေနာ္တုိ႔ သိသိႀကီးနဲ႔

ေသြးခဲြ ခံေနၾကတယ္။ ဥပမာ (KNU ကေန ခဲြထြက္သြားတ့ဲ) ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ထိန္ေမာင္ ဆုိရင္ ရန္သူက သူ႔ကုိ ေသြးထုိး ေနတယ္ဆုိတာ သူ ေကာင္းေကာင္း သိတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူ ခြဲထြက္သြားတယ္။ ဒါ ရန္သူက ေတာ္လုိ႔ မဟုတ္ဘူး၊ က်ေနာ္တုိ႔ ည့ံလုိ႔ ျဖစ္တာေတြပဲ။

က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ သမုိင္းကုိ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေအာင္ ကုိယ္တုိင္ ေရးၾကရမွာပဲ။ ေမး။

။ KNU ထဲမွာ ညီညြတ္မႈ ရဖုိ႔အတြက္ ဘာလုပ္မလဲ။

ေျဖ။

။ က်ေနာ္တုိ႔ အၿမဲတမ္း သတိထားေနရမယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ ရန္သူက က်ေနာ္တုိ႔ကုိ

အၿမဲတမ္း ေသြးခဲြေနတယ္ေလ။ ရန္သူ ေျပာတာကုိ နားေယာင္လုိ႔ မရဘူးေနာ္။ က်ေနာ္တုိ႔မွာ

ကုိယ္ပုိင္မူဝါဒ ရိွတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ မူဝါဒအတုိင္း ရပ္တည္မယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ လုိခ်င္တ့ဲ ပန္းတုိင္ကုိ ေသခ်ာေပါက္ ေရာက္မွာပဲ။

ပဒုိမန္းရွာ တုိ႔လုိမ်ဳိး က်ေနာ္တုိ႔ ေခါင္းေဆာင္ ေတြက ျပည္သူလူထု အတြက္ အေကာင္းဆုံး လုပ္သြားခ့ဲ

ၾကတာပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔က မၿပီးျပတ္ေသးတ့ဲ တာဝန္ေတြကုိ ဆက္ၿပီး ထမ္းေဆာင္ရမယ္။ က်ဆုံးသြားၾကတ့ဲ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ အင္မတန္ကုိ ျမင့္ျမတ္တ့ဲ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ ဆက္မလုပ္ဘူး ဆုိရင္ ကရင္ျပည္သူ လူထုအတြက္ အသက္ေပး စြန္႔လႊတ္သြားတ့ဲ က်ေနာ္တုိ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ရဲေဘာ္ေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ သစၥာေဖာက္ရာက်တယ္။ ေမး။

။ KNU ကေန ခဲြထြက္သြားတ့ဲ အဖဲြ႔ေတြကုိ ဘာေျပာခ်င္သလဲ။

ေျဖ။

။ က်ေနာ္တုိ႔က KNU ကေန ခဲြထြက္သြားတ့ဲ သူေတြကုိ အၿမဲတမ္း တံခါးဖြင့္ထားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

သူတုိ႔ျပန္လာၿပီး က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔ လက္တဲြလုပ္မယ္ ဆုိရင္လည္း က်ေနာ္တုိ႔က အၿမဲတမ္း ႀကိဳဆုိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမး။

။ ကရင္ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ျပည့္ဝဖုိ႔အတြက္ အေရးႀကီးဆုံး အခ်က္က

ေျဖ။

။ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ ညီညြတ္ရမယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ နားလည္ရမယ္၊

ဘာျဖစ္မလဲ။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

221

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေလးစားရမယ္။ ရန္သူက ေသြးထုိးလာတာေတြကုိ ဘာမွ နားေထာင္ေနစရာ မလုိဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ လုပ္ကုိင္မယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ လုိခ်င္တ့ဲ ပန္းတုိင္ကုိ ေရာက္မွာပဲ။ ေမး။

။ ျမန္မာျပည္ႏုိင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲ ေတြျဖစ္ဖုိ႔ သံတမန္ နည္းလမ္းအရ ႀကိဳးပမ္းေနတာေတြကုိ

ေျဖ။

။ ႏုိင္ငံတကာက ဖိအားေပးေနတာေတြက မွန္တ့ဲလုပ္ရပ္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ့

ဘယ္လုိျမင္သလဲ။

လုပ္စရာရိွတာ ဆက္လုပ္ရမွာပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ ကုိယ္တုိင္ကပဲ ျမန္မာျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အဓိကက်တယ္။ ႏုိင္ငံတကာ အင္အား တခုတည္းကုိပဲ အားကုိးလုိ႔ မျဖစ္ဘူး။

ျမန္မာျပည္မွာ အဖိႏွိပ္ ခံေနရတ့ဲသူေတြ မွန္သမွ် ဒီမုိကေရစီေရး လႈပ္ရွားမႈထဲမွာ ပါဝင္ဖုိ႔ တာဝန္

ရိွပါတယ္။ တာဝန္ရိွတယ္ ဆုိတာကုိ နားလည္မယ္၊ ကုိယ္တုိင္ ဝင္ၿပီး ေဆာင္ရြက္မယ္ ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ဆုိတာ မေဝးေတာ့ပါဘူး။

လြတ္လပ္သူမ်ား၏ ေန႔စဥ္ဘ၀ ပတ္၀န္းက်င္ကို ထူေထာင္ၾက WEDNESDAY, 28 JANUARY 2009 17:29 ေမာင္သစ္ဦး

HTTP://WWW.IRRAWADDY.ORG/BUR/INDEX.PHP?OPTION=COM_CONTENT&VIEW=ARTI CLE&ID=649:2009-01-28-10-31-37&CATID=5:BOOK-SHELF&ITEMID=12 (က)

၂၀၀၉ ခု ဇန္န၀ါရီ လဆန္းပိုင္းက ထိုင္းျမန္မာ နယ္စပ္ တေနရာတြင္ ပညာေရး ႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ပြဲ

တခုျပဳလုပ္ခဲ့၏။ ေက်ာင္းဆရာ တပိုင္းျဖစ္သည့္ က်ေနာ္က စာတမ္းတခု တင္ခြင့္ရသည္။ က်ေနာ့္

စာတမ္းမွာ အထက္တန္း ေက်ာင္းသံုး ျမန္မာကဗ်ာ ျပဌာန္းခ်က္တြင္ ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာမ်ားကို ထည့္သြင္း ျပဌာန္း သင့္ေၾကာင္း အႀကံျပဳသည့္ စာတမ္း ျဖစ္သည္။

စာအုပ္အမည္။ ၊။ လူသားဆန္မႈႏွင့္ လြတ္လပ္ျခင္းနိဒါန္း ဇန္န၀ါရီ ၅ ရက္မွ စ၍ သံုးရက္ သံုးလီ က်င္းပသည့္ ပညာေရး ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ အေတြ႔အႀကံဳမွာ

ေမႊးႀကိဳင္လြန္းသည္။ အယူအဆ မတူသူမ်ား၊ ခ်ဥ္းကပ္မႈ မတူၾကသူမ်ား လြတ္လပ္ ပြင္႔လင္း ခ်စ္ခင္စြာ တင္ျပ ေဆြးေႏြး သြားၾက၏။ ႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ပြဲ ၿပီးေျမာက္ခါ နီးေလေလ အခ်င္းခ်င္း ပြင့္လင္း ရင္းနီးခ်စ္ခင္မႈ

ပိုၿပီးရွိေလေလ။ က်ေနာ္ တို႔သည္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ျဖင့္ တုပ္ေႏွာင္ ခံထားရသည့္ မိမိတို႔ လူ႔သမဂၢအတြက္

သင့္ေလ်ာ္သည့္ အျခား လူ႔သမဂၢတခု ဘယ္လို ထူေထာင္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

222

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ၾကမည္နည္းဟု ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ၾက၏။ က်ေနာ္က မြန္းၾကပ္ ပိတ္ေလွာင္ေနေသာ လူ႔သမဂၢ တခုအတြင္းမွ အနာအက်င္ နည္းစြာ ရုန္းထြက္

ႏိုင္သည့္ နည္းလမ္းမ်ားကို စဥ္းစားရင္းက စာတမ္း တခုတင္ရန္ အႀကံရလာျခင္း ျဖစ္သည္။ က်ေနာ့္ စာတမ္းထဲ၌ ယဥ္ေက်းမႈ ဗဟု၀ါဒကို အေျခခံသည့္ “ေခတ္ေပၚကဗ်ာ”ကို လြတ္ေျမာက္ေရး နည္းနာတခုအျဖစ္ သေဘာထား တင္ျပခဲ့၏။

ႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ပြဲမွအျပန္ ကားေပၚတြင္ ဖတ္လက္စ စာအုပ္တအုပ္ကို ဆက္ၿပီး ဖတ္လာခဲ့သည္။

“လူသားဆန္မႈႏွင့္ လြတ္လပ္ျခင္း နိဒါန္း” စာအုပ္ျဖစ္၏။ (ကို) ေဇာ္မင္းႏွင့္ (ကို) ေအာင္သူၿငိမ္းတို႔ႏွစ္ဦး ေရးသား ထုတ္ေ၀သည့္ ေဆာင္းပါး ေပါင္းခ်ဳပ္ စာအုပ္ျဖစ္၏။ ေဆာင္းပါး (၄၆) ပုဒ္ပါရွိ၏။

“လူသားဆန္မွဳႏွင့္ လြတ္လပ္ျခင္း နိဒါန္း” စာအုပ္ကို ဖတ္ရႈေနစဥ္ က်ေနာ့္ အေတြးမ်ားမွာ ပညာေရး ႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ပြဲ ခန္းမဆီသို႔ မၾကာခဏ ျပန္ေရာက္သြားရ၏။ စာအုပ္တြင္ ပါရွိသည့္ “အမွာစာ” ဟု

ေခါင္းစဥ္ တပ္မထားသည့္ “အမွာစာ” ကိုလည္း အထပ္ထပ္ ျပန္ဖတ္မိေနခဲ့၏။ စာေရးသူ ႏွစ္ဦးစလံုး၏

သေဘာထားကို အမွာစာထဲ တြင္ေတြ႔ေနရ၏။ “က်ေနာ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အေကာင္းဘက္ကို ဦးတည္ ေျပာင္းလဲႏိုင္ဖို႔ အတြက္ တတ္ႏိုင္တဲ့ ဖက္က တတ္စြမ္း သေလာက္ လုပ္အားထည့္၀င္တဲ့ အေနနဲ႔ အခုေဆာင္းပါးမ်ားကို ေရးသားရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္” ဟု သူတို႔က ဆို၏။

ပညာေရး ႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ပြဲတြင္ က်ေနာ္တို႔သည္ က်ေနာ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အေျပာင္းအလဲ အတြက္ နည္းနာသစ္မ်ားကို ရွာေဖြခဲ့ၾက၏။ ေဆြးေႏြး ျငင္းခုန္ခဲ့ၾက၏။ ပညာေရး နည္းလမ္း သစ္မ်ားကို

တင္ျပခဲ့ၾက၏။ စာေရးသူ ႏွစ္ဦးစလုံးကလည္း “က်ေနာ္တို႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ အေကာင္းဘက္ကို ေျပာင္းလဲလာႏိုင္ဖို႔ အခုေဆာင္း ပါးမ်ားကို ေရးသားရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ဆိုခဲ့ၿပီ မဟုတ္ပါလား။ အေတာင္တူ ငွက္မ်ား၏ ေတာင္ပံခတ္သံ မ်ားကို က်ေနာ္ ၾကားေနခဲ့ရ၏။

က်ေနာ္က “လူသားဆန္မႈႏွင့္ လြတ္လပ္ျခင္း နိဒါန္း” စာအုပ္ကို ကားေပၚတြင္ပင္ ၿပီးဆုံးေအာင္ဖတ္ ေနခဲ့ေလသည္။

(ခ) “လူသားဆန္မႈႏွင့္ လြတ္လပ္ျခင္း နိဒါန္း” စာအုပ္၏ ေဆာင္းပါး အမ်ားစုမွာ စစ္အစိုးရ၏ တာ၀န္မဲ့မႈမ်ားႏွင့္ ယင္း တာ၀န္မဲ့မႈ မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚရသည့္ အက်ိဳးဆက္မ်ားကို ကိန္းဂဏန္းမ်ား၊ သတင္း အခ်က္အလက္မ်ားကို အေျခခံၿပီး ေရးသည့္ ေဆာင္းပါးမ်ား ျဖစ္၏။

က်ေနာ့္အဖို႔ ဤေဆာင္းပါးမ်ားကို မွတ္သားခြင့္ ရသည့္အတြက္ စာေရးသူ ႏွစ္ဦးစလံုးကို

ေက်းဇူးတင္သည္ေတာ့ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဤေဆာင္းပါးမ်ားသည္ ယခင္ သူတို႔ေရးခဲ့ေသာ

ေဆာင္းပါးမ်ားႏွင့္ အျခား သူမ်ားေရးခဲ့ၿပီးေသာ ေဆာင္းပါးမ်ားထက္ အခ်က္အလက္မ်ား ပိုမိုအေသးစိပ္၊ တိက်သည္မွလြဲ၍ က်ေနာ့္အဖို႔ ပိုၿပီးမေလးနက္ခဲ့။ သူတို႔ ေရးခဲ့သည့္ အမွာစာကို အျပည့္အ၀ ကိုယ္စားျပဳသည့္ ေဆာင္းပါးမ်ားဟုမူ က်ေနာ္ မယူဆမိ။

က်ေနာ့္ရင္ႏွင့္ အျပည့္ရလိုက္သည့္ ေဆာင္းပါးတပုဒ္စ ႏွစ္ပုဒ္စေတာ့ ဖတ္ခြင့္ရလိုက္ပါသည္။ ဥပမာ (ကို) ေဇာ္မင္း၏ “တဂိုးနဲ႔ ဂႏၵီ” ေဆာင္းပါး။ (ကို) ေအာင္သူၿငိမ္း၏ “အျခား ေရြးခ်ယ္စရာ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

223

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တခု” ေဆာင္းပါးမ်ားမွာ က်ေနာ့္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္ဖတ္ရေလာက္ေအာင္ ေလးနက္ခဲ့၏။ (ကို) ေဇာ္မင္း၏ ေဆာင္းပါးမ်ားကို ဖတ္ေတာ့ တခ်ိန္တုန္းက က်ေနာ့္ကို လႊမ္းမိုးထားႏိုင္ခဲ့သည့္

အိုင္ဒီယာ ႀကီးတခု၏ လက္ခြဲအိုင္ဒီယာ တခုကို ျပန္ၿပီး သတိရမိသည္။ ႏႈိင္းယွဥ္ စဥ္းစားေနမိသည္။ ဟိုစဥ္က က်ေနာ္တို႔သည္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကို လူတန္းစားစိတ္ ဆိုသည္၏ လက္ေအာက္ခံအျဖစ္

သေဘာထားခဲ့ၾက၏။ ယခုမူ က်ေနာ့္ အေတြးထဲ လူတန္းစား စိတ္ဓာတ္ေနရာ၌ လူသားဆန္မႈစိတ္ဓာတ္ ၀င္ေရာက္လာခဲ့၏။ လူတန္းစား အခြင့္အေရးမွသည္ လူတဦးခ်င္းစီ၏ အခြင့္အေရးသို႔ ေရြ႕လာခဲ့၏။ က်ေနာ္တို႔၏ ေတြးေခၚမႈ ၀န္ရိုးမွာ ေျပာင္းသြားခဲ့ၿပီဟု ယူဆရ၏။ (ကို) ေဇာ္မင္းက “တဂိုးနဲ႔ ဂႏၵီ” ေဆာင္းပါးတြင္ “တဂိုးဟာ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ ဆိုတာထက္ လူသားဆန္မႈ ဆိုတာကို ပိုမိုဦးစားေပးသူ

ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ေရး၏။ ၿပီးေတာ့ “အိႏၵိယ သို႔မဟုတ္ ဒီမိုကေရစီ အျမစ္တြယ္ျခင္းႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္း

ျမန္မာျပည္” ေဆာင္းပါးထဲက စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းလွသည့္ “ေနရူး” ၏ အတုယူဖြယ္ သေဘာထား။ (ကို) ေအာင္သူၿငိမ္း၏ “အျခား ေရြးခ်ယ္စရာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တခု” ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ေတာ့ လြန္ခဲ့ေသာ (၁၀) ႏွစ္ေက်ာ္က အေၾကာင္းအရာ တခုကို ျပန္ေတြးမိျပန္သည္။ ထိုစဥ္က ေဒါင္းအိုးေ၀ စာေစာင္တြင္

ေဆာင္းပါးတပုဒ္ က်ေနာ္ ဖတ္ရ၏။ ဆရာဒဂုန္တာရာ၏ “ရန္သူကို မိတ္ေဆြ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္လို႔ရသည္” ဟူေသာ ေဆာင္းပါးကို ျပန္လည္ ေခ်ပကန္႔ကြက္သည့္ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ ျဖစ္သည္။ ေဆာင္းပါးရွင္က (ကို) ေအာင္သူၿငိမ္း ျဖစ္၏။

ေနာင္ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာေသာအခါ (ကို) ေအာင္သူၿငိမ္းသည္ သူ၏ “အျခား ေရြးခ်ယ္စရာ

လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တခု” ေဆာင္းပါးထဲ၌ “အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ပိုလန္ျပည္သူေတြ ေသြးစည္း ညီညြတ္ေရး သမဂၢရဲ႕ အႏၱိမ ရည္မွန္းခ်က္က အာဏာသိမ္းေရး မဟုတ္ပါဘူး၊ စစ္အာဏာရွင္

လက္ေအာက္က အာဏာေတြကို ဖယ္ရွားၿပီး ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ လူမႈဘ၀ေတြကို ထူေထာင္ဖို႔ကိုသာ လိုလားတာ ျဖစ္ပါတယ္” ဟူသည့္ ပိုလန္ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ “ကြန္စတန္တီဂီးလ္ဘတ္” ၏

စကားကို အထူးျပဳ ထည့္ေရးလာခဲ့၏။ ေျပာင္းလဲေရး အတြက္ နည္းလမ္းသစ္ ရွာေဖြရင္းမွ ရရွိလာသည့္ နည္းလမ္းသစ္ တခုျဖစ္သည့္ “ရန္သူကို မိတ္ေဆြ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္လို႔ရသည္” ဟူသည့္ ဒဂုန္တာရာ၏ စကားအေပၚ (ကို) ေအာင္သူၿငိမ္းသည္ မည္သို႔ ဆက္လက္ ခံယူထားေလသနည္း။ စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းလွ၏။

(ဂ) က်ေနာ္တို႔သည္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ေအာက္တြင္ ႏွစ္ေပါင္း (၅၀) နီးပါး ေနခဲ့ၾကရပါၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တသည့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဆီ ေရာက္ဖို႔သင့္ပါၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ စဥ္းစားလို႔ရသမွ်၊ က်ေနာ္တို႔ ေလ့လာလို႔ ရသမွ် နည္းလမ္းမ်ားကို အသံုးျပဳၿပီး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကၿပီ။ သို႔ေသာ္ လူထု တရပ္လံုး ပါ၀င္လာႏိုင္သည့္ ေတာ္လွန္ေရး နည္းနာ အသစ္မ်ားကိုလည္း ထပ္မံတီထြင္ ႀကံဆရပါလိမ့္ဦးမည္။

က်ေနာ္က ပညာေရး ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲတြင္ တင္သြင္းခဲ့သည့္ စာတမ္း၌ “က်ေနာ္တုိ႔သည္ လုပ္လို႔ရသည့္ အေျခအေနမ်ားကို ရွာေဖြကာ လုပ္လို႔ရသည့္ အလုပ္မ်ားကို စတင္ အသံုးျပဳ လုပ္ကိုင္ၾကရပါလိမ့္မည္” ဟု ေရးခဲ့၏။

“လူသားဆန္မႈႏွင့္ လြတ္လပ္ျခင္း၏ နိဒါန္း” စာအုပ္ထဲမွ ပိုလန္ အလုပ္သမား အံုၾကြမႈအေပၚ မူတည္သည့္ စာပိုဒ္ထဲက “တတ္ႏိုင္သမွ် အစိုးရႏွင့္ ပါတီထိန္းခ်ဳပ္မႈ ကင္းလြတ္ေသာ ေနရာတိုင္းတြင္ မိမိ၏စုစည္းမႈ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

224

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အင္အားကို ခ်ဲ႕ထြင္ျခင္း ျဖစ္သည္” ဟူသည့္ စာေၾကာင္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ဖတ္ေနမိသည္။ မွန္သည္။

က်ေနာ္တို႔သည္ ဤနည္းအားျဖင့္ “လြတ္လပ္သူမ်ား၏ ေန႔စဥ္ဘ၀ကို ထူေထာင္လို႔ ရႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕”ဟု ျပင္းျပစြာ ေတာင့္တ ေနမိေလသည္။

၂၀၀၈ ဘိန္း အထၾက္ ဴမန္မာက ကမာၲမႀာ ဒုတိယစၾဲ၊ ရန္ကုန္ ဘိန္းမႁတၾင္ နာမည္႒ကီး စီးပၾားေရးသမားမဵား ပတ္သက္ ႓ပီးခဲ့သည့္ ဇန္နဝၝရီ ၂၅ ရက္ေနႛက ႎိုင္ငံတကာ မူးယစ္ေဆး ႎႀိမ္နင္းေရး ဌာန (ဒီအီးေအ) ႎႀင့္ တ႟ုတ္ ရဲတပ္ဖၾဲႚ၏ သတင္းေပးခဵက္ အရ ရန္ကုန္႓မိႂႚ ဘိန္းဘုရင္ ေလာ္စစ္ဟန္၏ သားဴဖစ္သူ စတီဗင္ေလာ ေခၞ ဦးထၾန္းဴမင့္ႎိုင္၏ ေအးရႀားေဝၝလ္ ကုမၯဏီ ဆိပ္ကမ္းကေန စင္ကာပူ ထၾက္ခၾာမည့္ သေဘာႆ တစင္းေပၞတၾင္ အနည္းဆုံး ဘိန္းဴဖႃ ၂၉ ကီလိုဂရမ္ကို မူးယစ္ ဗဟုိက ဖမ္းဆီး ရမိခဲ့သည္။ ထိုဘိန္းဴဖႃ ဖမ္းမိသည့္ အမႁႎႀင့္ ဆက္စပ္၍ ရန္ကုန္ရႀိ ဘီအမ္အီး ကလပ္ပိုင္ရႀင္ ဦးအိုက္ေဟာ့၏ တပည့္ တခဵိႂႚကို ဖမ္းဆီးထားေဳကာင္း ဦးအုိက္ေဟာ့၏ စီးပၾားေရး လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္မဵားထံမႀ ဳကားသိရသည္။

၂၀၀၈ ဘိန္း အထၾက္ ဴမန္မာက ကမာၲမႀာ ဒုတိယစၾဲ၊ ရန္ကုန္ ဘိန္းမႁတၾင္ နာမည္႒ကီး စီးပၾားေရးသမားမဵား ပတ္သက္ေန။

ဴမန္မာ သတင္းဌာနမဵား ၊ ၄ ၊ ေဖေဖာ္ဝၝရီလ ၊ ၂၀၀၉ အဆိုပၝ ႓ပီးခဲ့သည့္ ၂၅ ရက္ေနႛက ဘိန္းဴဖႃမဵား ဖမ္းဆီးရမိသည့္ သတင္းအား ဴမန္မာႎိုင္ငံ မႁခင္းတပ္ဖၾဲႚ ရဲမႀႃး သိန္းဝင္းကို ဧရာဝတီက ဆက္သၾယ္ ေမးဴမန္းရာတၾင္ မႀန္ကန္ေဳကာင္း ေဴပာဆိုခဲ့႓ပီး၊ ထိုဖမ္းဆီးမႁမႀာ မူးယစ္ ဗဟိုက တိုက္႟ိုက္ ဖမ္းဆီးဴခင္း ဴဖစ္သည္ဟု ဆုိခဲ့သည္။ "အဲဒၝက မူးယစ္ ဗဟိုက တိုက္႟ိုက္ လုပ္တာ၊ သူတိုႛကို ေမးမႀ ရမယ္၊ ကဵေနာ္တိုႛ ဖမ္းတာ မဟုတ္ေတာ့ ကဵေနာ္တိုႛ ဆီမႀာ အဴပည့္အစုံ မရႀိဘူး၊ မူးယစ္ ဗဟို အထက္က ဖမ္းတာ" ဟု ၎က ေဴပာသည္။ ယခု ဖမ္းဆီးရမိသည့္ ဘိန္းဴဖႃမဵား တင္ေဆာင္ထားေသာ သေဘႆာမႀာ စင္ကာပူ အလံတပ္ထားသည့္ ကုိတာ တီဂက္ (Kota Tegap) အမည္ရႀိ သေဘႆာဴဖစ္႓ပီး ဘိန္းဴဖႃမဵား သုိဝႀက္ထားေသာ ကၾန္တိန္နာ ကုန္ေသတၨာသည္ ဴမန္မာ စစ္အစိုးရ၏ ဴမန္မာ့ သစ္လုပ္ငန္းပိုင္ ေသတၨာဴဖစ္ေဳကာင္း အာအက္ဖ္ေအ သတင္းဌာနကလည္း ထုတ္ဴပန္ ေဳကညာခဲ့သည္။ ယင္းသေဘႆာသည္ ရန္ကုန္ အလုံ႓မိႂႚနယ္ရႀိ ေအးရႀားေဝၝလ္ ဆိပ္ကမ္းတၾင္ ကုန္တင္႓ပီး ဴပန္ထၾက္လာသည္ဟု သိရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

225

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဘိန္းဴဖႃမဵား သိုဝႀက္ထားသည့္ အဆိုပၝ ကုန္ေသတၨာကို သံ႒ကိႂးမဵားဴဖင့္ တုပ္ေႎႀာင္၍ ေသာ့အထပ္ထပ္ ခပ္ထားေဳကာင္း၊ ဆိပ္ကမ္း အခၾန္ဌာနမႀ စစ္ေဆးဴခင္း မရႀိဘဲ သယ္ေဆာင္ခၾင့္ ဴပႂထားဴခင္း ဴဖစ္ေဳကာင္း၊ အစိုးရ ကုန္ေသတၨာ ထုတ္ပိုးေရး ဌာနမႀ ဝန္ထမ္းမဵားကိုလည္း ထိန္းသိမ္းထားေဳကာင္း ရန္ကုန္ ဆိပ္ကမ္း အခၾန္႒ကီးဳကပ္ေရး ဝန္ထမ္း သတင္း ရပ္ကၾက္မႀ သိရသည္။ ေအးရႀားေဝၝလ္ ဆိပ္ကမ္း ဖမ္းဆီးမႁႎႀင့္ တရက္တည္း လိႁင္သာယာ႓မိႂႚနယ္ရႀိ အက္ဖ္အမ္အိုင္ စီတီး (FMI City) အိမ္ရာဝင္း အတၾင္း၌ မူးယစ္ဗဟုိက ဘိန္းဴဖႃမဵား ဖမ္းဆီးရမိသၾားေဳကာင္း လႁိင္သာယာ ရဲစခန္းမႀ တာဝန္ကဵ တပ္ဖၾဲႚဝင္ တဦးကလည္း ေဴပာသည္။ "မူးယစ္က လာဖမ္းတာ၊ ဘယ္ေလာက္မိသလဲေတာ့ အေသအခဵာ မသိဘူး၊ မူးယစ္ကေန ကၾင္းဆက္နဲႛ လိုက္႓ပီး ဖမ္းသၾားတာ၊ တနဂႆေႎၾေနႛက ဴဖစ္မယ္ ၅ ရက္ ၆ ရက္ေလာက္ ရႀိ႓ပီ ၊ အက္ဖ္အမ္အိုင္ ဝင္းထဲက ဖမ္းသၾားတာ၊ ညပိုင္း႒ကီး ဝင္ဖမ္းသၾားတာ" ဟု အထက္ပၝ လႁိင္သာယာ ရဲ တပ္ဖၾဲႚဝင္က ဆုိသည္။ ထုိသိုႛ ဖမ္းဆီး ရမိခဲ့ေသာ ဘိန္းဴဖႃမဵား သယ္ေဆာင္မႁႎႀင့္ ပတ္သက္သည္ဟု ဆို၍လည္း ဧရာဝတီတိုင္း၊ ဘိုကေလး႓မိႂႚေပၞေန ငၝးရႀည့္ဒိုင္ ပိုင္ရႀင္ႎႀစ္ဦးအား မူးယစ္ေဆးဝၝး ဗဟိုဌာနမႀ ႓ပီးခဲ့သည့္လ ၂၆ ရက္ေနႛက ဖမ္းဆီးခဲ့သည္ဟု ဘုိကေလး ႓မိႂႚခံက ေဴပာေဳကာင္း ႟ိုးမ ၃ သတင္း တပုဒ္မႀာ ေရးသား ေဖာ္ဴပထားသည္ကို ေတၾႚရသည္။ "ဖမ္း႓ပီး ေနာက္ေနႛမႀာပဲ ဴပန္လၾတ္လာတယ္၊ ပစၤည္းနဲႛ အတူမိတာ ဆို႓ပီး ဓာတ္ပုံေတၾ ႟ိုက္သၾားတယ္၊ ကိုေကဵာ္ေကဵာ္မင္းက ငၝးရႀည့္ဒိုင္ကိုင္တာ၊ သူနဲႛအတူ ရႀမ္းေလး ဆိုတာ ပၝတယ္၊ ရႀမ္းတ႟ုတ္လုိႛေတာ့ ေဴပာတယ္၊ ၂၆ ရက္ေနႛ၊ မနက္ ၉ နာရီက ဖမ္းတာ" ဟု ႓မိႂႚခံက ေဴပာသည္။ "သစ္ေတာေရးရာ ဝန္႒ကီး ဗိုလ္မႀႃးခဵႂပ္ သိန္းေအာင္ရဲႚသားက ဒီကိစၤမႀာ ပၝဝင္တယ္လုိႛ သိတယ္၊ သစ္လုံးကို ထၾင္း႓ပီးေတာ့ ထည့္တာ၊ ထိုင္ဝမ္ကို ပိုႛဖုိႛ လုပ္ေနတုံးမႀာ ဖမ္းမိတာပၝ" ဟု စစ္တပ္ႎႀင့္ နီးစပ္သူ တဦးက ေဴပာသည္။ ဒီကိစၤ ဴဖစ္ပၾား႓ပီး ေနာက္ ၄ ရက္ အဳကာမႀာေတာ့ (ဇန္နဝၝရီ ၂၉ ရက္က)၊ အိုလံပစ္ ဦးေကဵာ္စိန္ ဆိုသည့္ နာမည္႒ကီး စီးပၾားေရး လုပ္ငန္းရႀင္ကို ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။ သူပိုင္ေသာ မရမ္းကုန္း႓မိႂႚနယ္မႀ ေနအိမ္တလံုးကိုလည္း ခဵိပ္ပိတ္ ခဲ့သည္။ အိုလံပစ္ ဦးေကဵာ္စိန္သည္ သစ္လုပ္ငန္းႎႀင့္ ဟိုတယ္ လုပ္ငန္းမဵား အ႒ကီးအကဵယ္ လုပ္ကိုင္သူ ဴဖစ္႓ပီး စစ္အစိုးရ ထိပ္ပိုင္း ေခၝင္းေဆာင္မဵားႎႀင့္ နီးစပ္သူ တဦးလည္း ဴဖစ္သည္။ ထိုေနာက္ ေနာက္ဆက္တၾဲမဵား အဴဖစ္၊ ဘီအမ္အီး ကလပ္ပိုင္ရႀင္ ဦးအိုက္ေဟာ့ႎႀင့္ သူတပည့္မဵားကို ဖမ္းဆီးလိုက္ဴခင္း ဴဖစ္သည္။ ဦးအိုက္ေဟာသည္ ထိုႛဘိန္းဴဖႃ ဖမ္းဆီးမႁ စတင္ ဴဖစ္ပၾားရာ ေအးရႀားေဝၝလ္ ကုမၯဏီ၏ အစုရႀယ္ယာဝင္ တဦး ဴဖစ္႓ပီး ဴမန္မာ စစ္အစိုးရႎႀင့္ ႓ငိမ္းခဵမ္းေရး ယူထားသည့္ ဝ,ဴပည္ ေသၾးစည္း ညီႌၾတ္ေရး အဖၾဲႚ (ယူဒလဵႃအက္စ္ေအ) ၏ ေငၾမည္း ခဝၝခဵမႁတၾင္ အဓိက အခန္းကၸမႀ ပၝဝင္ ပတ္သက္ေနသည္ဟု ဆုိဳကသည္။ ၎သည္ ယူဒလဵႃအက္စ္ေအ ဥကၠႉ ဦးေပၝက္ယူခဵန္း၏ သားမက္ဴဖစ္႓ပီး အသက္ ၄၀ ေကဵာ္ အ႟ၾယ္ ဴဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ အေဴခစိုက္ စီးပၾားေရး လုပ္ငန္းရႀင္မဵား၏ အဆိုအရ ဦးအိုက္ေဟာ့ကို ရန္ကုန္႓မိႂႚရႀိ ေကဵာက္မဵက္ ရတနာ အေရာင္းပၾဲေတာ္ ကဲ့သုိႛေသာ စီးပၾားေရးသမားမဵား ကဵင္လည္ရာ အသိုင္းအဝန္းတၾင္ မဳကာခဏ ေတၾႚရေဳကာင္း သိရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

226

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဦးအိုက္ေဟာ့သည္ ယူဒလဵႃအက္စ္ေအ၏ စီးပၾားေရး ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္း အခဵိတ္အဆက္မဵား အတၾက္ အဓိက ေနရာမႀ ပၝဝင္ ေဆာင္႟ၾက္ ေပးေနသူဴဖစ္႓ပီး စစ္အစိုးရႎႀင့္ ပတ္သက္သည့္ စီးပၾားေရး လုပ္ငန္းရႀင္႒ကီးမဵား အနက္ တဦး ဴဖစ္သည္။ ၎သည္ ရန္ကုန္အဲေဝး၊ ဟိုတယ္လုပ္ငန္း၊ သစ္လုပ္ငန္းႎႀင့္ ေကဵာက္မဵက္ လုပ္ငန္းမဵားကို တရားဝင္ လုပ္ကိုင္လ႖က္ရႀိ႓ပီး ၂၀၀၃ ခုႎႀစ္က ေငၾမည္း ခဝၝခဵမႁဴဖင့္ အပိတ္ခံခဲ့ရေသာ ဴမန္မာ ေမဖလားဝၝး ဘဏ္၏ အေရး႒ကီးသည့္ တာ၀န္ ယူထားသူ တဦးဟု နာမည္႒ကီးသည္။ ဦးအုိက္ေဟာ့ကို တ႟ုတ္ဴပည္ ယူနန္နယ္အတၾင္းရႀိ ေလာင္လင္ ေဒသတၾင္ေမၾးဖၾား႓ပီး ဆယ္ေကဵာ္သက္ အရၾယ္တၾင္ ေဴမာက္ပိုင္းရႀမ္းဴပည္၊ ကၾတ္ခိုင္႓မိႂႚနယ္အတၾင္းရႀိ တာမိုးညဲေဒသသိုႛ ေဴပာင္းေရၿႚခဲ့ေဳကာင္း ထိုင္းႎိုင္ငံ အေဴခစိုက္ သႀဵမ္းသံေတာ္ဆင့္ သတင္းဌာနမႀ လက္ေထာက္အယ္ဒီတာ ဦးစိန္ဳကည္က ေဴပာဴပသည္။ "ကဵေနာ္ သိသေလာက္ေတာ့ သူက ႎိုင္ငံကူး လက္မႀတ္ ၂ ခု ကိုင္ထားတာပဲ။ တ႟ုတ္နဲႛ ဴမန္မာေပၝ့" ဟု ဦးစိန္ဳကည္က ဆိုသည္။ ေအးရႀားေဝၝလ္ ဆိပ္ကမ္းတၾင္ ဘိန္းဴဖႃ ဖမ္းဆီးရမိသည္ႎႀင့္ တရက္တည္း လႁိင္သာယာ အက္ဖ္အမ္အိုင္ အိမ္ရာ၌လည္း ဘိန္းဴဖႃမဵား ဖမ္းဆီး ရမိခဲ့ေဳကာင္း လႁိင္သာယာ ရဲစခန္းမႀ အတည္ဴပႂ ေဴပာဳကားသည္။ ယခင္ အပတ္က ဖမ္းဆီးရမိသည့္ ဘိန္းဴဖႃကိစၤ ေနာက္ဆက္တၾဲကို ဴမန္မာႎိုင္ငံ မူးယစ္ ဗဟို အဖၾဲႚက ဆက္လက္ စံုစမ္းလ႖က္ ရႀိသည္။ ဘိန္းဴဖႃ ကုန္သၾယ္မႁတၾင္ စစ္အစိုးရ၏ အ႒ကီးပိုင္း တာဝန္ရႀိသူမဵားႎႀင့္ ထင္ရႀားေသာ စီးပၾားေရးသမားမဵား ပၝဝင္ ပတ္သက္ ေနသည္ဟု ယံုဳကည္ရသည္။ ယခုအခၝ မူးယစ္ေဆးဝၝး မဵိႂးစံုသည္ ဴမန္မာဴပည္၏ အိမ္နီးခဵင္း ႎုိင္ငံမဵား ဴဖစ္ဳကေသာ ထိုင္းႎႀင့္ တ႟ုတ္တိုႛမႀ နယ္စပ္ကို ဴဖတ္ေကဵာ္ကာ နည္းမဵိႂးစံုဴဖင့္ ဴပည္တၾင္းသိုႛ ဝင္ေရာက္ ေနသကဲ့သိုႛ ဴပည္တၾင္းမႀ တဆင့္ ဴပည္ပသိုႛ ပင္လယ္ လမ္းေဳကာင္းႎႀင့္ ကုန္းလမ္း ႎႀစ္မဵိႂးစလံုးႎႀင့္ ဘိန္း ကုန္သၾယ္လ႖က္ရႀိေဳကာင္း စံုစမ္း သိရႀိရသည္။ ထိုသိုႛ ဘိန္းကုန္သၾယ္မႁမဵား ဴပႂလုပ္ရန္မႀာ စစ္အစိုးရ တာဝန္ရႀိသူမဵား မပၝဝင္ဘဲ မဴဖစ္ႎိုင္ေဳကာင္း အမဵားက ယူဆေနဳကသည္။ တခဵိန္တည္းတၾင္ ကမာၲႛ ကုလသမဂၢ မူးယစ္ေဆး ဆန္ႛကဵင္ေရး ေအဂဵင္စီ၏ အစီအရင္ခံစာ၌ ဴမန္မာဴပည္တၾင္ ၂၀၀၈ ခုႎႀစ္အတၾင္း ဘိန္းစိုက္ပဵိႂးမႁ ၃ ရာခိုင္ႎႁန္းထိ ဴမင့္တက္ခဲ့ဴခင္းႎႀင့္ ပတ္သက္၍ ေရးသား ေဖာ္ဴပထားသည္ကို ေတၾႚရသည္။ စစ္အစိုးရသည္ ဒီဇင္ဘာလ အတၾင္းက ေအးရႀားေဝၝလ္ႎႀင့္ ေ႟ၿေတာင္ အပၝအဝင္ ကုမၯဏီ ၄ ခုကို ဝ၊ ကိုးကန္ႛေဒသ၌ ဘိန္းစိုက္ပဵိႂးရန္ ခၾင့္ဴပႂထားေဳကာင္း ၎ကုမၯဏီမဵားႎႀင့္ နီးစပ္သည့္ သတင္းရင္းဴမစ္ တခုမႀ ဳကားသိရသည္။ ေအးရႀားေဝၝလ္ ကုမၯဏီသည္ ဘိန္းဘုရင္ ေလာ္စစ္ဟန္၏ သားဴဖစ္သူ စတီဗင္ေလာ ပိုင္ဆိုင္သည့္ ကုမၯဏီ ဴဖစ္႓ပီး ၎ကုမၯဏီကို အေမရိကန္ႎိုင္ငံက ေငၾေဳကးႎႀင့္ ပတ္သက္၍ ပိတ္ဆိုႛ အေရးယူထားသည္။ ေ႟ၿေတာင္ ကုမၯဏီမႀာ ယခင္က အာရႀဓနဘဏ္ လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္႓ပီး ယခုအခၝ ေဆာက္လုပ္ေရး၊ သစ္ထုတ္ လုပ္ေရး၊ သၾင္းကုန္၊ ထုတ္ကုန္ လုပ္ငန္းမဵား လုပ္ကိုင္သည့္ ဘိန္းဘုရင္ တဦးဟု ေဳကာ္ဳကားခဲ့ေသာ ဦးအိုက္ထၾန္းပိုင္ ကုမၯဏီ ဴဖစ္သည္။ အာရႀဓနဘဏ္ကို ၂၀၀၃ ခုႎႀစ္က ေငၾမည္း ခဝၝခဵသည့္ ကိစၤေဳကာင့္ အပိတ္ခံခဲ့ရသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

227

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အတည္မဴပႂႎိုင္သည့္ သတင္းရပ္ဝန္းမဵား၏ အဆိုအရ လက္ရႀိ အေနအထားတၾင္ ရႀမ္းဴပည္နယ္ အတၾင္း ယခင္က ဘိန္းစုိက္ပဵိႂးခဲ့သည္ဟု လူသိမဵားေသာ ေဒသမဵားတၾင္ မစိုက္ပဵိႂးေတာ့ဘဲ လူသိနည္းသည့္ ေဒသမဵားတၾင္ ဘိန္းကို အ႒ကီးအကဵယ္ စိုက္ပဵိႂး ေနသည္ဟု သိရသည္။ ယခင္က ဘိန္းအထၾက္မဵားေသာ ေဒသမဵားမႀာ ဝ,နယ္ အတၾင္းနဲႛ ရႀမ္းဴပည္နယ္ အတၾင္းရႀိ ပင္ေလာင္း ေဒသ၊ မိုင္းကိုင္ ေဒသတိုႛတၾင္ ဴဖစ္႓ပီး ယခုအခၝ လူသိနည္းေသာ ရႀမ္းဴပည္ေတာင္ပိုင္း ဆီဆိုင္႓မိႂႚနယ္၊ မိုင္းပၾန္႓မိႂႚနယ္၊ မိုင္းကိုင္႓မိႂႚနယ္ အတၾင္းရႀိ ေကဵး႟ၾာမဵားတၾင္ပၝ စိုက္ပဵိႂးေနသည္ဟု ဳကားသိေနရသည္။ ရႀမ္းဴပည္ ေတာင္ပိုင္း၊ ကၾန္ဟိန္း႓မိႂႚနယ္ ကဵိန္းလုမ္း အုပ္စုအတၾင္း တပ္စၾဲ အေဴခခဵေသာ ကၾန္ဟိန္း အေဴခစုိက္ ခမယ (၅၂၄) မႀ ဗိုလ္႒ကီး သက္ႎုိင္စုိး ဦးေဆာင္ေသာ ကၾန္မန္ဒို စၾန္ရဲ စစ္ေဳကာင္းက လၾန္ခဲ့ေသာ ဇန္နဝၝရီ ၂၇ ရက္အထိ ေတာင္ပုိင္း ေဒသခံမဵား အေပၞ ႟ၾာစဥ္အလိုက္ ကဵပ္သိန္းခဵီ ဘိန္းခၾန္ ဆက္ေဳကး ေကာက္ေနေဳကာင္း သ႖မ္းသံေတာ္ဆင္ သတင္း တပုဒ္တၾင္ ေရးသား ေဖာ္ဴပထားသည္။ ယခုအခၝ ရႀမ္းဴပည္ ေဒသတၾင္ ဥစား စီပီဳကက္ ေမၾးဴမႃေရး လုပ္ငန္းမဵားကို ေဒသခံ စားသံုးသူ လုိအပ္ခဵက္ထက္ ေကဵာ္လၾန္၍ ေမၾးဴမႃလ႖က္ ရႀိသည္။ ဘိန္းစိုက္ပဵိႂးေရးတၾင္ ဳကက္ေခဵးကို ေဴမဳသဇာ အဴဖစ္ အသံုးဴပႂပၝက ဘိန္းဆီ ပိုမို အထၾက္ေကာင္းေသာေဳကာင့္ ဴဖစ္ေဳကာင္း နားလည္သူမဵားက သံုးသပ္ ေဴပာဆိုသည္။ ႓ပီးခဲ့သည့္ ရက္ပိုင္းအတၾင္းမႀာ စင္ကာပူႎိုင္ငံ မူးယစ္ ေဆးဝၝး တိုက္ဖဵက္ေရး ဗဟုိ အဖၾဲႚကလည္း ႓ပီးခဲ့သည့္ ႎႀစ္အတၾင္း ဘိန္းဴဖႃ ၄၄.၂ ကီလိုဂရမ္ ဖမ္းဆီးရမိခဲ့႓ပီး၊ ၂၀၀၇ ခုႎႀစ္ အတၾင္းကလည္း ဘိန္းဴဖႃ ၁၇.၂ ကီလိုဂရမ္ႎႀင့္ အထက္ ဖမ္းဆီး ရမိေဳကာင္း စင္ကာပူ ႎုိင္ငံထုတ္ စထရိတ္တိုင္းမ္စ္ သတင္းစာတၾင္ ေဖာ္ဴပထားသည္။ ၂၀၀၈ ခုႎႀစ္၊ ကမာၲႛ မူးယစ္ေဆးဝၝးႎႀင့္ ပတ္သက္သည့္ အစီရင္ခံစာ အရ၊ ဴမန္မာႎုိင္ငံက ဘိန္းဴဖႃ ၂၉ ရာခိုင္ႎႁန္း အထၾက္တိုး လာေသာေဳကာင့္ အေရႀႚေတာင္ အာရႀ ဘိန္းစိုက္ပဵိႂး ထုတ္လုပ္မႁသည္ ႓ပီးခဲ့သည့္ ႎႀစ္အတၾင္း ၂၂ ရာခိုင္ႎႁန္း တိုးလာခဲ့ရသည္ဟု သိရသည္။ ဴမန္မာ စစ္အစိုးရကလည္း ၂၀၀၇ ခုႎႀစ္၊ ဇန္နဝၝရီမႀ ၂၀၀၈ ခု၊ ဇၾန္လအတၾင္း ဘိန္းဴဖႃ ၁၀၃.၈ ကီလိုဂရမ္ႎႀင့္ ၁၆၉၀ ကီလိုဂရမ္ ဖမ္းဆီးရမိေဳကာင္း တရားဝင္ ထုတ္ဴပန္ထားသည္။ ထိုႛေဳကာင့္ အေရႀႚေတာင္ အာရႀမႀ ထၾက္သည္ ဘိန္း အားလုံးရဲႚ ၉၆ % သည္ ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀ ထုတ္လုပ္ေနဴခင္း ဴဖစ္႓ပီး၊ ကမာၲတၾင္ ဘိန္းထၾက္ရႀိမႁ ဒုတိယ အမဵားဆုံး ႎုိင္ငံအဴဖစ္ ေနရာ ယူထားဆဲပင္ ဴဖစ္ေဳကာင္း မူးယစ္ေဆးနဲႛ ရာဇဝတ္မႁ ဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢ႟ုံး (ယူအဲန္အိုဒီစီ) က ေဴပာဆုိလိုက္သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

228

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

မူးယစ္ေဆး သယ္သူ စစ္ဗုိလ္တဦး ဖမ္းဆီးခံရ ႓ပီးခ့ဲသည့္ လကုန္ပုိင္းက ရန္ကုန္တုိင္း ေမႀာ္ဘီ အေဴခစုိက္ ေဴခဴမန္ တပ္ရင္း (၇၀၁) မႀ ဒုအရာခံ ဗုိလ္တဦး မူးယစ္ေဆးဝၝး သယ္ေဆာင္မႁဴဖင့္ ဖမ္းဆီး ခံရေဳကာင္း ရန္ကုန္တုိင္း စစ္ဌာနခဵႂပ္ သတင္း ရပ္ကၾက္မႀ သိရသည္။

၂၀၀၇ ခုႎႀစ္၊ ဇၾန္လ ၆ ရက္ေနႛက ထိုင္း-ဴမန္မာ နယ္စပ္ တေနရာတၾင္ ရႀမ္းဴပည္ တပ္မေတာ္ (အက္စ္အက္စ္ေအ) က ဖမ္းဆီး မိထားတဲ့ အက္ဖ္တမီး (amphetamines) မူးယစ္ ေဆးဝၝးမဵားကို မီး႟ိႁႚ ဖဵက္ဆီးပစ္ရန္ ဴပင္ဆင္ ေနစဥ္။

ဧရာဝတီ ၊ ၇ ၊ ဇန္နဝၝရီ ၊ ၂၀၀၉ "သူက မူးယစ္ေဆး ေရာင္းတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေရာင္းတ့ဲသူေတၾဆီ ေရာက္ေအာင္ ကယ္ရီ လုပ္ေပးတာပၝ" ဟု ရန္ကုန္တုိင္း စစ္ဌာနခဵႂပ္မႀ စစ္သား တဦးက ေဴပာဴပသည္။ ရရိႀသည့္ လစာမႀာ မိသားစု ရပ္တည္ေရး အတၾက္ လုံေလာက္မႁ မရိႀသဴဖင့္ ထုိသုိႛ လုပ္ကုိင္ရဴခင္း ဴဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။ ရန္ကုန္ - မႎၩေလး လမ္းမေပၞရိႀ စစ္ေဆးေရး ဂိတ္တခုတၾင္ ဖမ္းဆီးခံရဴခင္း ဴဖစ္သည္ဟု သိရသည္။ သယ္ေဆာင္သည့္ မူးယစ္ေဆး အမဵႂိးအစားကုိ မသိရေပ။ "တပ္ရိကၡာလည္း မရဘူး ဆုိေတာ့ အိမ္အတၾက္ မိသားစု အတၾက္ အစားအစာ အသုံးအေဆာင္ ဝယ္ဖုိႛအတၾက္ ပုိက္ဆံက လုိလာ႓ပီ" ဟု ခမရ (၇၀၁) မႀ တပ္ဳကပ္႒ကီး တဦးက ေဴပာဴပသည္။ တပ္မေတာ္သားမဵားသည္ ဆက္ေဳကး ေတာင္းဴခင္း၊ မူးယစ္ေဆးဝၝး သယ္ေဆာင္ဴခင္း အပၝအဝင္ ဥပေဒႎႀင့္ ႓ငိစၾန္းသည့္ လုပ္ငန္းမဵားဴဖင့္ အပုိဝင္ေငၾ ရႀာေနရေဳကာင္း စစ္တပ္ အသုိင္းအဝုိင္းတၾင္ ေဴပာဆုိ ေနဳကသည္။ တပ္ရင္းမႀႃးမဵားသည္ တပ္ရင္း ရန္ပုံေငၾ ရရိႀရန္အတၾက္ စိုက္ပဵႂိး ေမၾးဴမႃေရး၊ အုတ္လုပ္ငန္း၊ သစ္လုပ္ငန္း စေသာ ကုိယ္ပုိင္ စီးပၾားေရး လုပ္ငန္းမဵား လုပ္ကုိင္ ေနဳကသည္။ သုိႛေသာ္လည္း ရရိႀလာသည့္ တပ္ရင္း ရန္ပုံေငၾမဵားမႀာ တပ္တၾင္း မိသားစုမဵား အတၾက္ လုံေလာက္ဴခင္း မရိႀဟု ဆုိသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

229

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ စစ္တပ္မႀ အဴခားအဆင့္ စစ္သည္မဵားမႀာ အရာရိႀငယ္မဵား ရရိႀသည့္ လစာႎႁန္း၏ ထက္ဝက္သာ ရရိႀသည္။ သာမန္ ရဲေဘာ္တဦး၏ လစာမႀာ ကဵပ္ ၂၁,၀၀၀ (၁၆ ေဒၞလာ) ဴဖစ္႓ပီး အရာခံဗုိလ္ တဦး၏ လစာမႀာ ကဵပ္ ၅၀,၀၀၀ (ေဒၞလာ ၄၀) ဴဖစ္သည္။ "ကဵေနာ္တုိႛက ေရႀႚတန္းမႀာ မဟုတ္ဘူး ဆုိေပမယ့္ တပတ္ကုိ ၆ ရက္ အလုပ္ဆင္းရတယ္ဗဵာ၊ လစာလည္း ပုိနည္းတယ္" ဟု တပ္ဳကပ္႒ကီးက ေဴပာဴပသည္။ "ပုိက္ဆံကုိ ရတ့ဲနည္းနဲႛ ရႀာေနရတာပဲ။ တရားတာ မတရားတာ ဳကည့္မေနႎုိင္ေတာ့ဘူး" ဟု အဴခား တပ္ဳကပ္႒ကီး တဦးက ေဴပာဴပသည္။ ယေနႛ ကာလတၾင္ သူ၏ ကေလးမဵားကုိ ဴပႂစု ပဵႂိးေထာင္ရန္ ေငၾေဳကး လုိအပ္သည္ဟု ဆုိသည္။ စစ္သားမဵား၊ စစ္ဗုိလ္ခဵႂပ္တုိႛ၏ သားသမီးမဵား မူးယစ္ ေဆးဝၝးမႁႎႀင့္ ပတ္သက္ ဆက္ႎၾယ္သည့္ သတင္းမဵားမႀာ အဆန္းတဳကယ္ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ႓ပီးခ့ဲသည့္ ေမလ အတၾင္းကလည္း ဒုတိယ ဗုိလ္ခဵႂပ္႒ကီး ရဲဴမင့္၏ သားဴဖစ္သူ ကုိေအာ္ေဇာ္ရဲဴမင့္သည္ ေသနတ္ ၆ လက္ႎႀင့္ မူးယစ္ေဆးဝၝးမဵား တရားမဝင္ ကိုင္ေဆာင္မႁဴဖင့္ ဖမ္းဆီး ခံခ့ဲရဖူးသည္။ အာဏာပုိင္တုိႛက ကုိေအာင္ေဇာ္ရဲဴမင့္ကုိ မူးယစ္ေဆး စဲၾသူမဵားအား ဴပန္လည္ ပဵႂိးေထာင္ေပးရာ ဌာန တခုဴဖစ္ေသာ ဝက္ထီးကန္ စခန္းသုိႛသာ ပုိႛေဆာင္ခ့ဲသည္။ တရားစဲၾ ေထာင္ခဵဴခင္း မရိႀေပ။ ကုိေအာင္ေဇာ္ရဲဴမင့္သည္ အာဏာပုိင္တုိႛ၏ သားသမီး အခဵႂိႚ အပၝအဝင္ ခဵမ္းသာ ႔ကယ္ဝသည့္ လုပ္ငန္းရႀင္ အခဵႂိႚ၊ ႟ုပ္ရႀင္ သ႟ုပ္ေဆာင္ အခဵႂိႚအတၾက္ မူးယစ္ေဆးမဵား ဴဖန္ႛဴဖႃးေပးသူ အဴဖစ္ ထင္ရႀားသည္။

ပိတ္ဆိုႛ ဒဏ္ခတ္ထားမႁမဵား ႟ုပ္သိမ္းေပးရန္ ဂမ္ဘာရီကို စစ္အစိုးရ ေဴပာဆုိ၊ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္နဲႛ အိႎၬိယမႀာ ေတၾႚ႓ပီး အစီရင္ခံမည္ ဴမန္မာႎုိင္ငံက အတုိက္အခံ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုေတၾနဲႛ စစ္အာဏာရႀင္ေတၾဳကား ေတၾႚဆုံ ေဆၾးေႎၾးမႁေတၾ ဴဖစ္ေပၞေရး ဳကားဝင္ ေစ့စပ္ေပးတဲ့ ကုလသမဂၢ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ရဲႚ အထူးသံတမန္ အီဘရာဟင္မ္ ဂမ္ဘာရီ (Ibrahim Gambari) ဟာ သူႛရဲႚ ေဆာင္ရၾက္မႁ မေအာင္မဴမင္ ဴဖစ္ခဲ့ဴပန္႓ပီး ဒီတ႒ကိမ္လည္း လက္ဗလာနဲႛ ဴမန္မာႎုိင္ငံက မေနႛက ဴပန္လည္ ထၾက္ခၾာ သၾားခဲ့ပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

230

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ အပၝအဝင္ အမဵိႂးသား ဒီမိုကေရစီ အဖၾဲႚခဵႂပ္ (အဲန္အယ္လ္ဒီ) ဗဟို အလုပ္မႁေဆာင္ အဖၾဲႚနဲႛ ကုလသမဂၢ အေထၾေထၾ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ အထူး သံတမန္ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီတုိႛ ေဖေဖာ္ဝၝရီ ၂ ရက္ေနႛက ရန္ကုန္႓မိႂႚ၊ စိမ္းလဲ့ကန္သာ ဧည့္ေဂဟာတၾင္ ေတၾႚဆံု ေဆၾးေႎၾးခဲ့ဳကစဥ္။

ဴမန္မာ သတင္းဌာနမဵား ၊ ၄ ၊ ေဖေဖာ္ဝၝရီလ ၊ ၂၀၀၉ ရန္ကုန္ကေန စင္ကာပူကုိ မေနႛညေနက မထၾက္ခၾာခင္ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီဟာ ဴမန္မာ စစ္အစုိးရ ဝန္႒ကီးခဵႂပ္ ဗိုလ္ခဵႂပ္႒ကီး သိန္းစိန္နဲႛ ေတၾႚဆုံခဲ့ပၝတယ္။ ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ ႎုိင္ငံေရး တည္႓ငိမ္မႁကို ေတၾႚခဵင္ရင္ ႎုိင္ငံတကာက ခဵမႀတ္ထားတဲ့ စစ္အစိုးရ အေပၞ ပိတ္ဆုိႛ ဒဏ္ခတ္မႁေတၾကို ႟ုပ္သိမ္း႓ပီး စစ္အစုိးရ ေခၝင္းေဆာင္ေတၾကို ဴပည္ဝင္ခၾင့္ ဗီဇာ ပိတ္ထားတာေတၾကိုလည္း ပယ္ဖဵက္ေပးဖိုႛ လုိတယ္လိုႛ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီကို ဗုိလ္ခဵႂပ္႒ကီး သိန္းစိန္က ေဴပာဳကားတဲ့ အေဳကာင္း ဴမန္မာ စစ္အစိုးရ ႟ုပ္ဴမင္သံဳကားမႀာ ေဳကညာ ဖတ္ဳကားသၾားခဲ့ပၝတယ္။ တနလႆာေနႛကေတာ့ ေနအိမ္မႀာ အကဵယ္ခဵႂပ္နဲႛ အကဵဥ္းကဵ ခံေနရတဲ့ ဴမန္မာ့ ဒီမုိကေရစီ ေခၝင္းေဆာင္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီတုိႛ ေတၾႚဆုံ ေဆၾးေႎၾးခဲ့ဳကပၝတယ္။ ၁၉၉၀ ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲ ရလဒ္ကို အသိအမႀတ္ဴပႂ ခံရေရးဟာ အနာဂတ္ စစ္အစိုးရနဲႛ ေတၾႚဆုံ ေဆၾးေႎၾးေရး အတၾက္ အမဵႂိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖၾဲႚခဵႂပ္ရဲႚ လုိအပ္ခဵက္ ဴဖစ္ေနဆဲပဲလိုႛ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီကုိ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က ေဴပာဳကားခဲ့ပၝတယ္။ ဒၝ့အဴပင္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က မိမိနဲႛ ႎုိင္ငံေရး အကဵဥ္းသား အားလုံး မလၾတ္မခဵင္း ကုလသမဂၢ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ ဘန္ကီမၾန္း (Ban Ki-moon) အေနနဲႛ ဴမန္မာႎုိင္ငံကို မလာသင့္ေသးဘူးလိုႛ ကုလသမဂၢ အထူး သံတမန္ကုိ ေဴပာဆုိ လုိက္ပၝတယ္။ အမဵႂိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖၾဲႚခဵႂပ္ကေတာ့ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ အပၝအဝင္ ဴမန္မာႎုိင္ငံက ႎုိင္ငံေရး အကဵဥ္းသား အားလုံး ဴပန္လၿတ္ေပးဖုိႛ ေတာင္းဆုိ ေနပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

231

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ၄ ရက္ဳကာ ဴမန္မာႎုိင္ငံ ခရီးစဥ္ အတၾင္း မစၤတာ ဂမ္ဘာရီဟာ ဗုိလ္မႀႃးခဵႂပ္ ေကဵာ္ဆန္း ဦးေဆာင္တဲ့ ဴမန္မာ စစ္အစုိးရရဲႚ ေဴပာေရးဆုိခၾင့္ အာဏာပုိင္ အဖၾဲႚနဲႛလည္း ေတၾႚဆုံခဲ့ပၝတယ္။ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီဟာ ေနဴပည္ေတာ္ကုိ လာေရာက္ဖုိႛ ဖိတ္ဳကားဴခင္း မခံခဲ့ရဘဲ ဗုိလ္ခဵႂပ္မႀႃး႒ကီး သန္းေ႟ၿနဲႛ တဴခား စစ္ေကာင္စီဝင္ ထိပ္တန္း ဗုိလ္ခဵႂပ္႒ကီးေတၾနဲႛလည္း ေတၾႚဆုံခၾင့္ မရခဲ့ဘဲ ဴမန္မာႎုိင္ငံက ဴပန္လည္ ထၾက္ခၾာ သၾားခဲ့ရပၝတယ္။ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီဟာ ကမာၲႛ ကုလသမဂၢ အေထၾေထၾ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ ဘန္ကီမၾန္းနဲႛ အိႎၬိယႎို္င္ငံ နယူးေဒလီ႓မိႂႚမႀာ မနက္ဴဖန္ (ဳကာသပေတး) ေနႛမႀာ ေတၾႚဆံု႓ပီး သူႛရဲႚ ဴမန္မာႎိုင္ငံ ခရီးစဥ္ကို အစီရင္ခံမႀာ ဴဖစ္တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။ "သူတိုႛ ႎႀစ္ေယာက္လံုး ဳကာသပေတးေနႛမႀာ ဒီမႀာ ရႀိမယ္။ ခရီးစဥ္ အေသးစိတ္ေတာ့ မသိဘူး" လိုႛ နယူးေဒလီ အေဴခစိုက္ ကုလသမဂၢ႟ုံး အရာရႀိ တဦးက ေဴပာပၝတယ္။ ကုလသမဂၢ ေဴပာေရးဆိုခၾင့္ ရႀိသူ မာရီ အိုကာဘီက နယူးေယာက္မႀာ သတင္းေထာက္ေတၾကို၊ "ကုလသံတမန္ (ဂမ္ဘာရီ) ဟာ အေထၾေထၾ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္နဲႛ အိႎၬိယမႀာဳကာသပေတးေနႛမႀာ ေတၾႚဆုံ႓ပီး သူရဲႚ ခရီးစဥ္က ေတၾႚရႀိရခဵက္ေတၾကို အစီရင္ခံ တင္ဴပပၝမယ္" လိုႛ ရႀင္းဴပသၾားပၝတယ္။ ကုလ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ ဘန္ကီမၾန္းဟာ နယူးေဒလီကို ဒီကေနႛ ညေနပိုင္းမႀာ ေရာက္မႀာဴဖစ္႓ပီး အိႎၬိယ ႎိုင္ငံဴခားေရး ဝန္႒ကီး ပရာနတ္ မူကာဂဵီးနဲႛ ေဒသတၾင္း ကိစၤရပ္ေတၾကို ေဆၾးေႎၾးမယ္လိုႛ ေမ႖ာ္လင့္ရပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

232

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

စစ္အစိုးရ အ႒ကီးအကဲနဲႚ မေတၾႚႎိုင္ဘဲ ဂမ္ဘာရီ ဴပန္ရဴပန္႓ပီ (သတင္းစုစည္း တင္ဴပခဵက္) ဴမန္မာ့ႎုိင္ငံေရး အတၾက္ ဳကားဝင္ ဖဵန္ေဴဖေပးဖုိႛ ဴမန္မာႎုိင္ငံကုိ ၄ ရက္ဳကာ သၾားေရာက္ခဲ့တဲ့ ကုလသမဂၢရဲႚ အထူး ကုိယ္စားလႀယ္ အီဘရာဟင္မ္ ဂမ္ဘာရီ (Ibrahim Gambari) ရဲႚ ခရီးစဥ္ အဆုံးသတ္ သၾားခဲ့ပၝ႓ပီ။ ဒၝေပမဲ့လုိႛ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီ အေနနဲႛ ေတၾႚဖုိႛသင့္တဲ့ သူေတၾနဲႛ မေတၾႚဴဖစ္ဘဲ အခုလုိ ခရီးစဥ္ အဆုံးသတ္ သၾားတာေဳကာင့္လည္း အားမလုိ အားမရ ဴဖစ္တာေတၾလည္း ရႀိေနတာပၝ။

မေနႛက ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ ကုလ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ရဲႚ အထူး သံတမန္တုိႛ ေတၾႚဆံုခဲ့ရာ၊ ေဒၞစုက ဴမန္မာႎုိင္ငံရဲႚ လက္ရႀိ ႎိုင္ငံေရး အေဴခအေနေတၾကို သိရႀိေနတဲ့ အတၾက္ မစၤတာ ဂန္ဘာရီကို မဵားစၾာ အံ့အား သင့္ေစခဲ့ေဳကာင္း အေနာက္တိုင္း သံတမန္ တဦးက ေဴပာဆို လိုက္ပၝတယ္။

ဗီၾအိုေအနဲႛ ဴမန္မာ သတင္း ဌာနမဵား ၊ ၃ ၊ ေဖေဖာ္ဝၝရီလ ၊ ၂၀၀၉ ကုလသမဂၢ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ရဲႚ အထူးအဳကံေပး ပုဂၢိႂလ္ အဴဖစ္နဲႛ ဴမန္မာႎုိင္ငံကုိ ေရာက္ေနတဲ့ မစၤတာ အီဘရာဟင္ ဂမ္ဘာရီဟာ သူႛရဲႚ ခရီးစဥ္ ေနာက္ဆုံးေနႛ အဴဖစ္နဲႛ ဴမန္မာ စစ္အစုိးရ အာဏာပုိင္ေတၾ၊ အစုိးရကုိ လုိလားသူေတၾ ပၝဝင္တဲ့ ႎုိင္ငံေရး အသုိင္းအဝုိင္းက ပုဂၢိႂလ္ တခဵႂိႚနဲႛ ေတၾႚဆုံခဲ့ပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

233

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အေစာပုိင္းက ဴမန္မာ စစ္အစုိးရ ႟ုံးစုိက္ရာ ေနဴပည္ေတာ္ကုိ သၾားေရာက္႓ပီး အစုိးရ အာဏာပုိင္ ပုဂၢိႂလ္ေတၾနဲႛ ေတၾႚလိမ့္မယ္လုိႛ ေမ႖ာ္လင့္ထားတဲ့ အထူး ကုိယ္စားလႀယ္ဟာ ရန္ကုန္႓မိႂႚမႀာပဲ ႎုိင္ငံေရး အသုိင္းအဝုိင္းက လူတခဵႂိႚ၊ ေနာက္ ဴမန္မာ စစ္အစုိးရ ဝန္႒ကီးခဵႂပ္ ဗုိလ္ခဵႂပ္႒ကီး သိန္းစိန္နဲႛသာ ေတၾႚဆုံခဲ့တာလုိႛ ရန္ကုန္ အေဴခစုိက္ ကုလသမဂၢ ဖၾႛံ႓ဖိႂးေရး အစီအစဥ္ (UNDP) ႟ုံးရဲႚ ေဴပာခၾင့္ရ ပုဂၢိႂလ္ဴဖစ္တဲ့ ဦးေအးဝင္းက ေဴပာပၝတယ္။ "၈၈ မဵႂိးဆက္ ေကဵာင္းသား (ဴမန္မာႎုိင္ငံ) နဲႛ ေတၾႚတယ္၊ ဝံသာႎု အဲန္အယ္လ္ဒီ အဖၾဲႚေတၾနဲႛလည္း ေတၾႚတယ္။ ေနာက္ ၁၉၉၀ မႀာ ေ႟ၾးခဵယ္ တင္ေဴမၟာက္ ခံထားရတဲ့ တခဵႂိႚ ပုဂၢိႂလ္ေတၾနဲႛ ေတၾႚတယ္၊ ေနာက္တခၝ ေခတ္သစ္ ေဘာဂေဗဒ ေလ့လာေရး အဖၾဲႚဆုိတာနဲႛ ေတၾႚတယ္။ အခု ဝန္႒ကီးခဵႂပ္နဲႛ ေတၾႚေနပၝတယ္။ ေတၾႚဆုံတာ အကုန္ ရန္ကုန္မႀာပၝပဲ။ ဒီေနႛ ခရီးစဥ္ ႓ပီးဆုံးပၝ႓ပီ။ အခု မဳကာခင္ ေလယာဥ္ပဵံကၾင္း ဆင္းေတာ့မႀာပၝ။" ဒီေတၾႚဆံုမႁနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ဦးေအးဝင္းကပဲ ဧရာဝတီကို၊ "ဒီေနႛ ေနႛလယ္ ၂ နာရီေလာက္က ဝန္႒ကီးခဵႂပ္ ဗိုလ္ခဵႂပ္႒ကီးသိန္းစိန္နဲႛ မစၤတာ ဂန္ဘာရီ အခဵိန္ တနာရီေလာက္ ဳကာဳကာ ေတၾႚပၝတယ္၊ ႓ပီးေတာ့ ဴပန္ဳကားေရး ဝန္႒ကီး ဗိုလ္မႀႃးခဵႂပ္ ေကဵာ္ဆန္းနဲႛလည္း ေတၾႚပၝတယ္" လိုႛ ေဴပာဆုိ လိုက္ပၝတယ္။ မေနႛတုန္းကေတာ့ ႓ပီးခဲ့တဲ့ႎႀစ္ ေမလထဲတုန္းက နာဂစ္ ဆုိင္ကလုန္း ေလေဘးဒဏ္ အဆုိး႟ၾားဆုံး ခံခဲ့ရတဲ့ ဴမစ္ဝက႗န္းေပၞ ေဒသကုိလည္း သၾားေရာက္ခဲ့တာပၝ။ ဒၝေပမဲ့လုိႛ ႎုိင္ငံေရး ဴပႍနာေတၾကုိ ေဴဖရႀင္းဖုိႛလာတဲ့ အထူးကုိယ္စားလႀယ္ အေနနဲႛ သူႛရဲႚ ၄ ရက္ဳကာ ခရီးစဥ္အတၾင္း အခုလုိ တဴခား ကိစၤရပ္ေတၾကုိ သၾားေရာက္ေနတာ၊ အစုိးရ လုိလားသူေတၾကုိ ေတၾႚဆုံ ေနတာေတၾေဳကာင့္ ဒီမုိကေရစီေရး အင္အားစုေတၾ ဘက္ကေန အားမလုိ အားမရ ဴဖစ္ေနဳကပၝတယ္။ အခုေနာက္ဆုံး ဆုိရင္လည္း ဴမန္မာ စစ္အစုိးရ အ႒ကီးအကဲ ဗုိလ္ခဵႂပ္မႀႃး႒ကီး သန္းေ႟ၿနဲႛ မေတၾႚဴဖစ္ဘဲ ဴပန္သၾားရတဲ့ ခရီးစဥ္ အေပၞ အဲန္အယ္လ္ဒီ ပၝတီကေတာ့ အားမရႎုိင္ပဲ ဴဖစ္ေနရတယ္လိုႛ အဲန္အယ္လ္ဒီ ပၝတီ ေဴပာခၾင့္ရ ပုဂၢိႂလ္ ဦးဉာဏ္ဝင္း ေဴပာဴပပၝတယ္။ "ကဵေနာ္တုိႛ အခုထိ သိသေလာက္ေတာ့ ေနဴပည္ေတာ္ သၾားမယ္ဆုိတာပဲ သိတယ္။ မသၾားဴဖစ္ဘူး၊ တကယ့္ အဆုံးအဴဖတ္ေပးမဲ့ Decision Maker နဲႛ မေတၾႚရဘူး ဆုိရင္ လုပ္ငန္း တုိးတက္ဖုိႛ အလၾန္ ခဲယဥ္းတယ္လိုႛပဲ ေဴပာခဵင္ပၝတယ္။ ကဵေနာ္တုိႛ ဒၝ ဟုိအရင္ အေခၝက္ေတၾ ကတည္းက ေဴပာေနတာ။ ကုလသမဂၢ ဝန္ထမ္း ဴဖစ္႟ုံနဲႛ ဒီဟာေတၾနဲႛ သူနဲႛ ဆုိင္တယ္လိုႛ ေဴပာလိုႛမရဘူး။ သူႛခရီးစဥ္ လာတာကုိက မစၤတာ ဘန္ကီမၾန္းရဲႚ Assistant အေနနဲႛ မစၤတာ ဘန္ကီမၾန္းက ဴမန္မာ့ႎုိင္ငံေရး ေဴပလည္ေအာင္ နည္းလမ္းေတၾ ရႀာဖိုႛ။ ဒီ နာဂစ္နဲႛ မဆုိင္ဘူးလုိႛ ထင္ပၝတယ္။" "အဲဒီလိုဟာေတၾ ေဆာင္႟ၾက္တာကို ကဵေနာ္ အဴပစ္ေဴပာတာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလုိ ေဆာင္႟ၾက္တဲ့ အတၾက္ တကယ့္ အဓိကဟာမႀာ အခဵိန္ေတၾ နည္းသၾားတယ္လိုႛ ကဵေနာ္ ဴမင္ပၝတယ္။ သူလုပ္ရမဲ့ အလုပ္ကုိ အဴပည့္အဝ မလုပ္ႎုိင္ဘူးလိုႛ ကဵေနာ္တုိႛ ဴမင္လာရတယ္။ သိုႛေသာ္လည္း ကဵေနာ္ ဒီဥစၤာ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီကုိ အဴပစ္တင္ေနတာ မဟုတ္ပၝဘူး။ သူက ကုလသမဂၢကပဲ။ တဖက္ အဖၾဲႚအစည္းေတၾရဲႚ စီစဥ္မႁကလည္း ရႀိေသးတာကိုး။ အဲေတာ့ ဒီစီစဥ္မႁေတၾနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး သူနဲႛ ဘယ္လုိ နားလည္မႁ ယူတယ္၊ ဘယ္လို ေဆာင္႟ၾက္တယ္ ဆုိတာ ကဵေနာ္တုိႛ မသိပၝဘူး။ သုိႛေသာ္ တကယ္လုပ္ရမဲ့ ႎုိင္ငံေရး ေဴပလည္မႁ အတၾက္ အခဵိန္ေတၾ အမဵား႒ကီး နည္းသၾားတယ္လုိႛ အဲလိုပဲ ခံစားရပၝတယ္။" ဒီလုိပဲ အထူးကုိယ္စားလႀယ္ အေနနဲႛ ေတၾႚဆုံသင့္သူေတၾ၊ အဆုံးအဴဖတ္ ေပးႎုိင္သူေတၾကုိ မေတၾႚႎုိင္ဘဲ ဴဖစ္ခဲ့ရလုိႛ ေအာင္ဴမင္မႁ ရႀိတဲ့ ခရီးစဥ္ တခုအဴဖစ္ မယူဆသူကေတာ့ တုိင္းရင္းသား ႎုိင္ငံေရး ေခၝင္းေဆာင္ တဦးဴဖစ္တဲ့ ဦးေအးသာေအာင္ ဴဖစ္ပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

234

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ "ကဵေနာ့္အဴမင္ ေဴပာရရင္ေတာ့ အခုတေခၝက္လည္းပဲ ေအာင္ဴမင္တယ္လိုႛ ကဵေနာ္တုိႛက သုံးသပ္လုိႛ မရဘူး။ အထူးသဴဖင့္ အမဵႂိးသား ဴပန္လည္ သင့္ဴမတ္ေရး၊ ေတၾႚဆုံ ေဆၾးေႎၾးေရး၊ ကုလသမဂၢရဲႚ ဆုံးဴဖတ္ခဵက္ေတၾကို အမဵႂိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖၾဲႚခဵႂပ္၊ ရႀမ္းတုိင္းရင္းသားမဵား ဒီမုိကေရစီ အဖၾဲႚခဵႂပ္လို တုိင္းရင္းသား အဖၾဲႚအစည္းေတၾနဲႛ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုေတၾဘက္ကေတာ့ ဒၝေတၾကို လက္ခံဖိုႛ၊ ဒၝေတၾ အေပၞမႀာ ဴပႂဴပင္ ေဴပာင္းလဲဖုိႛ အဆင္သင့္ ရႀိေနတယ္ ဆုိတာကုိ ထုတ္ေဖာ္႓ပီး႓ပီ၊ ေဴပာ႓ပီး႓ပီ။ အဓိက တာဝန္ကေတာ့ အခု ႎုိင္ငံေတာ္ရဲႚ အာဏာကို ယူထားတဲ့ တပ္မေတာ္ ေခၝင္းေဆာင္မဵား၊ အထူးသဴဖင့္ နအဖ အာဏာပုိင္မဵား ဘက္မႀာကေတာ့ ေဴပာင္းလဲဖုိႛ၊ ဴပႂဴပင္ဖုိႛ လိုေနတယ္။ အဲဒီပုဂၢိႂလ္ရဲႚ၊ တာဝန္ရႀိတဲ့ အ႒ကီးအကဲ၊ တာဝန္ယူ အဆုံးအဴဖတ္ ေပးႎုိင္တဲ့ ပုဂၢိႂလ္နဲႛ မေတၾႚရဘူး ဆုိတာကေတာ့ ဒၝ တနည္းအားဴဖင့္ ေဴပာမယ္ဆုိရင္ ကုလသမဂၢက လာတဲ့ ကုိယ္စားလႀယ္ အေနနဲႛ အဓိက ေတၾႚဆုံရမဲ့ ပုဂၢိႂလ္နဲႛ မေတၾႚရဘဲနဲႛ၊ သူႛရဲႚ သေဘာထားကို မသိရဘဲနဲႛ ဴပန္တယ္ ဆုိရင္ေတာ့ အခုလာတဲ့ အေခၝက္ကလည္း ေအာင္ဴမင္တယ္လိုႛ ကဵေနာ့္ အေနနဲႛ မဴမင္ပၝဘူး။" အရင္ေနႛေတၾ တုန္းကေတာ့ ေနအိမ္အကဵယ္ခဵႂပ္ ကဵခံေနရတဲ့ အတုိက္အခံ ႎုိင္ငံေရး ေခၝင္းေဆာင္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ အပၝအဝင္ အမဵႂိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲၾႚခဵႂပ္ (အဲန္အယ္လ္ဒီ)၊ ေနာက္ တုိင္းရင္းသား ပၝတီ႒ကီး တခုဴဖစ္တဲ့ ရႀမ္းတုိင္းရင္းသားမဵား ဒီမုိကေရစီ အဖဲၾႚခဵႂပ္ (အက္စ္အဲန္အယ္လ္ဒီ) တုိႛနဲႛ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီ ေတၾႚဆုံခဲ့သလို၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုး ညီႌၾတ္ေရး ပၝတီ (တစည) ကုိယ္စားလႀယ္ေတၾ၊ နအဖ၊ စစ္အစိုးရရဲႚ ေဴပာေရးဆုိခၾင့္ အာဏာပိုင္ အဖၾဲႚ ေခၝင္းေဆာင္ ဴပန္ဳကားေရး ဝန္႒ကီး ဗိုလ္မႀႃးခဵႂပ္ ေကဵာ္ဆန္း၊ ႎိုင္ငံဴခားေရး ဝန္႒ကီး ဦးဉာဏ္ဝင္း၊ ယဥ္ေကဵးမႁ ဝန္႒ကီး ဗုိလ္ခဵႂပ္ ခင္ေအာင္ဴမင့္၊ ဆက္ဆံေရး ဝန္႒ကီး ဦးေအာင္ဳကည္၊ ကဵန္းမာေရး ဝန္႒ကီး ေဒၝက္တာ ေကဵာ္ဴမင့္၊ ဴပည္လုံးက႗တ္ ဆႎၬခံယူပၾဲ ေကာ္မရႀင္ အဖၾဲႚေတၾ၊ ဳကံ့ဖၾံႚ အဖၾဲႚဝင္ေတၾနဲႛ ေတၾႚဆံုခဲ့တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။ ဒီအေဳကာင္းနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး မေနႛက ရန္ကုန္ ကုလသမဂၢ႟ံုး၊ သတင္းနဲႛ ဴပန္ဳကားေရး အရာရႀိ ဦးေအးဝင္းက အာရ္အက္ဖ္ေအကို၊ "မစၤတာ ဂမ္ဘာရီက အမဵိႂးသား စီမံကိန္းနဲႛ စီးပၾားေရး ဖၾံႛ႓ဖိႂးမႁ ဝန္႒ကီးဌာန ဝန္႒ကီးနဲႛလည္း ေတၾႚတယ္၊ ေနာက္႓ပီးေတာ့ စိုက္ပဵိႂးေရး ဝန္႒ကီးနဲႛ ေတၾႚတယ္၊ ေနာက္ အဲန္အယ္လ္ဒီ စီအီးစီ အပၝအဝင္ေပၝ့၊ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ တနာရီေကဵာ္ ေတၾႚတယ္၊ ေနာက္တခၝ အဲန္ယူပီ (တိုင္းရင္းသား စည္းလံုး ညီႌၾတ္ေရး ပၝတီ) က ကိုယ္စားလႀယ္ေတၾနဲႛလည္း ေတၾႚတယ္၊ ေနာက္ အက္စ္အဲန္အယ္လ္ဒီက ကိုယ္စားလႀယ္ေတၾနဲႛလည္း ပထမဦးဆံုး အ႒ကိမ္ ေတၾႚပၝတယ္ ခင္ဗဵ" လိုႛ ေဴပာဆုိခဲ့ပၝတယ္။ ကုလသမဂၢ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ရဲႚ ေဴပာခၾင့္ရ အမဵႂိးသမီးကလည္း၊ 'မစၤတာ ဘန္ကီမၾန္း ဴမန္မာဴပည္ကို မဳကာခင္ သၾားေရာက္မယ္၊ မသၾားေရာက္ဘူး ဆုိတာ မသိေသးဘူး၊ ဒၝေပမဲ့ အိႎၬိယနဲႛ ပၝကစၤတန္ ႎုိင္ငံမဵားသုိႛ ခရီးစဥ္ အတၾင္း မစၤတာ ဂမ္ဘာရီက သၾားေရာက္ ေတၾႚဆုံ႓ပီး သူႚခရီးနဲႛ ပတ္သက္လုိႛ မစၤတာ ဘန္ကီမၾန္းကုိ အစီရင္ ခံလိမ့္မယ္' လိုႛ ေဴပာဆုိခဲ့ပၝတယ္။ အရင္ေနႛက အဲန္အယ္လ္ဒီ ဗဟို အလုပ္မႁေဆာင္ အဖၾဲႚနဲႛ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီတုိႛ ေဆၾးေႎၾးခဲ့တဲ့ အေဳကာင္းအရာေတၾနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး အဖၾဲႚခဵႂပ္ ဗဟို ဴပန္ဳကားေရး အဖဲၾႚဝင္ ဦးဉာဏ္ဝင္းက၊ "ကဵေနာ္တိုႛ အဓိက ေဆၾးေႎၾးတာကေတာ့ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီ ေနာက္ဆုံး လာခဲ့တဲ့ အေခၝက္က အခဵက္ ၅ ခဵက္ဆိုတဲ့ ကိစၤေတၾ ေဆၾးေႎၾးတယ္။ ေဆၾးေႎၾးတဲ့ အခၝမႀာ ၂၀၁၀ ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲနဲႛ ပတ္သက္လိုႛ အဖၾဲႚခဵႂပ္က ေဆၾးေႎၾးဖိုႛ မရႀိတဲ့အေဳကာင္း ေဴပာဳကားခဲ့တယ္" လိုႛ မေနႛက ဒီဗီၾဘီကို ေဴပာဆုိလိုက္႓ပီး၊ စီးပၾားေရးဖိုရမ္နဲႛ ပတ္သက္လိုႛလည္း၊ "စီးပၾားေရး ဖိုရမ္၊ အီေကာ္ေနာမစ္ ဖိုရမ္နဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ကဵေနာ္တိုႛ အဖၾဲႚခဵႂပ္ သေဘာထားကို မစၤတာ ဂမ္ဘာရီက ေမးပၝတယ္။ ကဵေနာ္တိုႛ အဖၾဲႚခဵႂပ္ အေနနဲႛ အီေကာ္ေနာမစ္ ဖိုရမ္အတၾက္ သေဘာထားေပးလိုႛ မရဘူး။ ဘာဴဖစ္လိုႛလဲ ဆိုေတာ့ ကဵေနာ္တိုႛ စီးပၾားေရးဆိုင္ရာ အခဵက္အလက္၊ သတင္း အခဵက္အလက္ေတၾ ဘာမႀ မရႀိတဲ့ အတၾက္ ကဵေနာ္တိုႛ မေပးႎိုင္ဘူး ဆိုတာ ေဴပာခဲ့တယ္။ အဲဒၝကိုလည္း မစၤတာဂမ္ဘာရီက သေဘာတူပၝတယ္" လိုႛ ေဴပာဆုိခဲ့တာကို ဒီဗီၾဘီ သတင္း တပုဒ္မႀာ ေတၾႚရပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

235

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဒၝ့အဴပင္ အတုိက္အခံ ဒီမုိကေရစီေရး လုိလားသူေတၾ ဘက္ကေတာ့ ဒီလုိ ေတၾႚဆုံစဥ္မႀာ ႎုိင္ငံေရးအရ လက္ဆုပ္ လက္ကုိင္ရႀိမဲ့ အေဴခအေနမဵႂိး ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ လုိအပ္ေနဆဲ ဆုိတာေတၾကုိ အထူး ကုိယ္စားလႀယ္ကုိ ေဴပာခဲ့ဳကတာပၝ။ ဒီလုိ အေဴခအေနမဵႂိးေတၾ မရႀိဘဲနဲႛ ကုလသမဂၢ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ မစၤတာ ဘန္ကီမၾန္း (Ban Ki-moon) ကုိယ္တုိင္ ဴမန္မာႎုိင္ငံကုိ လာဖုိႛ ဆုိတာဟာလည္း မသင့္ေတာ္ေသးဘူး ဆုိ႓ပီး တုိက္တၾန္းထားပၝတယ္။ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ကလည္း ဴမန္မာႎိုင္ငံမႀာ အမႀန္တကယ္ ဴပႂေဴပာင္းလဲေရး အတၾက္ ကုလသမဂၢရဲႚ ေဆာင္႟ၾက္ခဵက္ေတၾ ပဵက္ကၾက္ခဲ့တဲ့ အေပၞမႀာ အားမလို အားမရ ဴဖစ္ေနရတာကို မစၤတာ ဂန္ဘာရီနဲႛ ေတၾႚဆုံစဥ္မႀာ အထင္အရႀား ထုတ္ေဖာ္ ဴပသ႓ပီး၊ 'နအဖ စစ္အစိုးရက ႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသားေတၾကို ႒ကီးေလးတဲ့ ဴပစ္ဒဏ္ေတၾ ေပးေနတဲ့ အဴပင္၊ ႎုိင္ငံေရး အမႁလိုက္ ေရႀႚေနေတၾကို ဖမ္းဆီး ေထာင္ခဵ ေနတာဟာ ႎိုင္ငံအတၾင္းမႀာ တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႁ မရႀိတာကို ဴပေနတာပဲ' လိုႛလည္း ေဴပာဆိုခဲ့ပၝတယ္။ ေနာက္႓ပီး အဲန္အယ္လ္ဒီ စီအီးစီ အဖၾဲႚဝင္ ၂ ဦးဴဖစ္တဲ့ ဦးဝင္းတင္နဲႛ ဦးခင္ေမာင္ေဆၾတိုႛကို ေတၾႚခၾင့္ မဴပႂေဳကာင္း ရဲ အထူး သတင္းတပ္ဖၾဲႚက ဝင္ေရာက္ ဟန္ႛတား ကန္ႛသတ္ ပိတ္ပင္ခဲ့တဲ့ ကိစၤနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ေဝဖန္ ေဴပာဆိုခဲ့တယ္လိုႛလည္း သိရပၝတယ္။ ဒီလို ႎိုင္ငံေရး သေဘာေဆာင္တဲ့ ေဆၾးေႎၾးပၾဲမႀာ အုပ္ခဵႂပ္ေရး ယႎၩရား အဖၾဲႚအစည္း တခုဴဖစ္တဲ့ ရဲသတင္း အထူးတပ္ဖၾဲႚက ဝင္ေရာက္ စၾက္ဖက္ ကန္ႛသတ္ခဲ့တဲ့ ကိစၤနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ဦးဝင္းတင္က ဧရာဝတီကို၊ "သတင္း တပ္ဖၾဲႚက ေဴပာတာက အဲန္အယ္လ္ဒီကုိ လူ ၅ ေယာက္ပဲ ဖိတ္တယ္ေပၝ့ဗဵာ၊ ဦးဝင္းတင္နဲႛ ဦးခင္ေမာင္ေဆၾကိုေတာ့ မဖိတ္ဘူး ဆို႓ပီးေတာ့ ေဴပာတယ္တဲ့၊ သေဘာကေတာ့ ကဵေနာ္တိုႛကို ဖိတ္ဳကားခဵက္ကို၊ အဆင့္အနိမ့္ဆုံး ေပၝ့ဗဵာ၊ ႎိုင္ငံေရး ကိစၤေတၾ လုပ္ေနတဲ့ ေနရာမႀာ ရဲ သတင္းတပ္ဖၾဲႚလို ဟာမဵိႂးကေန လာ႓ပီးေတာ့ ကဵေနာ္တိုႛကို ဖိတ္ဳကားခဵက္ကို တားဆီးတယ္၊ ဟန္ႛတားတယ္ ၊ ပိတ္ပင္တယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာေပၝ့ဗဵာ၊ ေတၾႚဖုိႛ ဖိတ္တဲ့ အခၝမႀာ အကန္ႛအသတ္ေတၾ လုပ္မယ္ဆိုတာ ကဵေနာ္ တၾက္႓ပီးသားပၝ" လိုႛ ေဴပာဆုိ လိုက္ပၝတယ္။ သတင္းစာ ဆရာ တဦးအဴဖစ္ တာဝန္ယူ ခဲ့ဖူးသူ ဆရာ႒ကီး ဦးဝင္းတင္က ဒီလို ပိတ္ပင္ တားဆီးတာဟာ ႎိုင္ငံေရးသေဘာ မေဆာင္ဘဲ၊ ႎုိင္ငံေရး လုပ္ပိုင္ခၾင့္ အဆင့္အတန္း ဆိတ္သုဥ္း ေနတာကို ဴပတာပဲ ဴဖစ္တယ္လိုႛ ဆက္လက္ ေဝဖန္ သၾားပၝတယ္။ "တရားဝင္ ဖိတ္ဳကားတဲ့ အစိုးရဘက္က တားတယ္ဆိုရင္ တမဵိႂးေပၝ့ဗဵာ၊ ႎုိင္ငံေရးသေဘာ ေဆာင္ေသးတယ္၊ အခုက ႎုိင္ငံေရးသေဘာ မေဆာင္ဘဲနဲႛ အုပ္ခဵႂပ္မႁေအာက္က ဌာန တခုကေန ဝင္႓ပီးေတာ့ ပိတ္တာ၊ ကဵေနာ္တိုႛရဲႚ ႎိုင္ငံေရး အဆင့္အတန္း Political status ဟာ တိုင္းေရးဴပည္ေရးကို လာေဆၾးေႎၾးမဲ့ ကုလသမဂၢကလို ပုဂၢိႂလ္မဵားနဲႛ ကဵေနာ္တိုႛ ေတၾႚဆုံခၾင့္ကို တားဆီးဴခင္းဟာ ႎိုင္ငံေရး လုပ္ပိုင္ခၾင့္ ဆိတ္သုဥ္းေနတာပဲ။"

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

236

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

အဲန္အယ္ဒီ ပၝတီက ဂန္ဘာရီ၊ ေဒၞစုတိုႛႎႀင့္ ေတၾႚဆုံအ႓ပီး သတင္းစာ ရႀင္းလင္းပၾဲ ဴပႂလုပ္ စစ္အစုိးရ အသိအမႀတ္ဴပႂ ပၝတီ ဗဟုိ အဖၾဲႚဝင္ ၅ ဦးႎႀင့္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္တိုႛ ၁၅ မိနစ္ခန္ႛ ႒ကိႂတင္ ေဆၾးေႎၾး႓ပီးမႀ ကုလ ကိုယ္စားလႀယ္ ဂန္ဘာရီႎႀင့္ ေတၾႚဆံုခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ ယခုညေန ဂန္ဘာရီ ေနဴပည္ေတာ္သိုႛ ခရီးဆက္မည္ဟု သိရသည္။ ယေနႛ ေနႛခင္းက ဴပႂလုပ္ေသာ အဲန္အယ္ဒီ ပၝတီ၏ သတင္းစာ ရႀင္းလင္းပၾဲတၾင္ ပၝတီ ေဴပာခၾင့္ရ ဦးဉာဏ္ဝင္း၊ ဦးဟန္သာဴမင့္ႎႀင့္ အဖၾဲႚခဵႂပ္ ေခၝင္းေဆာင္ တဦးဴဖစ္သူ ဦးဝင္းတင္တိုႛက သတင္းေထာက္မဵား အေမးကို ေဴဖဳကားခဲ့သည္ကုိ ေတၾႚရသည္။

အဲန္အယ္ဒီ ဗဟို ဴပန္ဳကားေရး အဖၾဲႚဝင္ ဦးဟန္သာဴမင့္ႎႀင့္ ဦးဉာဏ္ဝင္းတိုႛ ၂၊ ၂၊ ၀၉ ေနႛလည္က သတင္းစာ ရႀင္းလင္းပၾဲ ဴပႂလုပ္ေနစဥ္။ (ဓာတ္ပံု - မိုးမခ)

မိုးမခ ဓာတ္ပုံသတင္း ၊ ၂ ၊ ေဖေဖာ္ဝၝရီလ ၊ ၂၀၀၉ ႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသားမဵား အားလုံး လၿတ္ေပးရန္၊ ၂၀၀၈ တပ္မေတာ္ အေဴခခံ ဥပေဒကုိ ဴပန္လည္ သုံးသပ္ရန္၊ ေတၾႚဆုံ ေဆၾးေႎၾး အေဴဖရႀာဳကရန္ႎႀင့္ ဴပည္သူႛ လၿတ္ေတာ္ ေခၞယူေရး ကိစၤမဵားကို ေဆၾးေႎၾးဳကေဳကာင္းႎႀင့္ ၂၀၁၀ ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲ အေဳကာင္း ထည့္သၾင္းဴခင္း မရႀိဟု ဳကားသိရသည္။ ႎိုင္ငံေရး

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

237

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အကဵဥ္းသားမဵား လၾတ္ေဴမာက္ေရးႎႀင့္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ အကဵယ္ခဵႂပ္က ႟ုပ္သိမ္းေရးကို စစ္အစုိးရ ခၾဲဴခား ကိုင္တၾယ္မည့္ပုံ ရႀိသည္ဟု အကဲခတ္ တဦးက ဆိုသည္။

အမဵႂိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲၾႚခဵႂပ္ ေဴပာခၾင့္ရ ပုဂၢႂိလ္ ဦးဉာဏ္ဝင္းက "(ႎုိင္ငံေရး ဴပႂဴပင္ ေဴပာင္းလဲမႁမဵား အတၾက္) ေဒၞစုက ဘယ္သူနဲႛပဲ ဴဖစ္ဴဖစ္ ေတၾႚခဵင္ပၝတယ္" ဟု မစၤတာ ဂန္္ဘာရီအား ေဴပာလုိက္သည္ဟု ဆုိသည္။ သုိႛေသာ္လည္း "မည္သည့္ ေအာင္ဴမင္မႁ ရလဒ္မ႖ မရိႀသည့္ ေတၾႚဆုံမႁမဵႂိးကုိမူ လက္ခံႎုိင္ဴခင္း မရိႀ" ဟု ေဒၞစုက ဴဖည့္စၾက္ ေဴပာခ့ဲေဳကာင္း ဦးဉာဏ္ဝင္းက ရႀင္းဴပသည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

238

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

'ႎိုင္ငံေရး တိုးတက္မႁ မရိႀဘဲ ဘန္ကီမၾန္း မလာသင့္' ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ တိုက္တၾန္း ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ ႎုိင္ငံေရးအရ အေဴခခံကဵတဲ့ ဴပႂဴပင္ ေဴပာင္းလဲေရးေတၾ လုပ္ေဆာင္ဖိုႛ လုိအပ္ေနေသးတယ္လိုႛ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က ဒီေနႛ ေတၾႚဆုံခဲ့တဲ့ ကုလသမဂၢ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ရဲႚ အထူးအဳကံေပး အီဘရာဟင္မ္ ဂမ္ဘာရီ (Mr. Ibrahim Gambari) ကို ေဴပာလုိက္ပၝတယ္။ ကုလသမဂၢ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ အေနနဲႛလည္း ဴပႂဴပင္ ေဴပာင္းလဲမႁေတၾရႀိမႀ ဴမန္မာႎုိင္ငံဆီ လာသင့္တယ္၊ ဴမန္မာစစ္ အစုိးရဘက္က အနည္းဆုံး အဆင့္ အဴဖစ္ ႎုိင္ငံေရး အကဵဥ္းသားေတၾကုိ ဴပန္လၿတ္ ေပးရမယ္လိုႛ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က ေဴပာတဲ့အေဳကာင္း အဲန္အယ္လ္ဒီ ပၝတီက ေဴပာဴပပၝတယ္။ အလားတူပဲ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီနဲႛ ေတၾႚဆုံခဲ့တဲ့ ရႀမ္းတုိင္းရင္းသားမဵား ဒီမုိကေရစီ အဖၾဲႚခဵႂပ္ကလည္း ႎုိင္ငံေရး အကဵဥ္းသားေတၾ ဴပန္လၿတ္ေပးရမယ္ ဆုိတဲ့ သေဘာထားကုိ ေဴပာခဲ့ပၝတယ္။

ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ အပၝအဝင္ အဲန္အယ္လ္ဒီ စီအီးစီ အဖၾဲႚဝင္မဵားႎႀင့္ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီတုိႛအား ၂၀၀၉ ေဖေဖာ္ဝၝရီ ၂ ရက္ ေဆၾးေႎၾးပၾဲတၾင္ ေတၾႚရပံု။ (ဓာတ္ပံု - ေအပီ)

ဗီၾအိုေအနဲႛ ဒီဗီၾဘီ ၊ ၀၂ ၊ ေဖေဖာ္ဝၝရီလ ၊ ၂၀၀၉ ကုလသမဂၢ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ရဲႚ အထူးအဳကံေပး ပုဂၢိႂလ္ဴဖစ္တဲ့ မစၤတာ အီဘရာဟင္ ဂမ္ဘာရီနဲႛ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ အပၝအဝင္ အမဵႂိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲၾႚခဵႂပ္ရဲႚ ဗဟုိ ေကာ္မတီဝင္ေတၾ ေတၾႚဆုံဳကတဲ့ ေနရာမႀာ ႎုိင္ငံေရးအရ အေဴခခံကဵကဵ တုိးတက္မႁေတၾ လုိေနေသးတဲ့ အေဳကာင္း အတုိက္အခံဘက္က ေဴပာဆုိ လုိက္တာပၝ။ ဴမန္မာႎုိင္ငံကုိ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ မစၤတာ ဘန္ကီမၾန္း (Mr. Ban Ki-moon) ကုိယ္တုိင္လည္း လာဖုိႛ ရႀိေနတဲ့ ေနရာမႀာ ႎုိင္ငံေရးအရ လက္ဆုပ္လက္ကုိင္ တုိးတက္မႁ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

239

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ရႀိတယ္ ဆုိတာကုိ ဴပႎုိင္ဖုိႛ လုိတဲ့အေဳကာင္း ရန္ကုန္႓မိႂႚ အစုိးရဧည့္ ေဂဟာတခုမႀာ တနာရီခဲၾေလာက္ဳကာတဲ့ ေတၾႚဆုံ ေဆၾးေႎၾးမႁေတၾ အတၾင္း အဲန္အယ္လ္ဒီ ပၝတီက ေဴပာခဲ့တာပၝ။ ကုိယ္တုိင္လည္း ေနအိမ္မႀာ အကဵယ္ခဵႂပ္နဲႛ ထိန္းသိမ္း ခံေနရတဲ့ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က အနိမ့္ဆုံး အေနနဲႛ ႎုိင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾကုိ ဴပန္လၿတ္ေပးဖုိႛလုိ ထင္သာ ဴမင္သာရႀိတဲ့ ႎုိင္ငံေရး ဴပႂဴပင္ ေဴပာင္းလဲမႁေတၾ ရႀိဖုိႛ ေဴပာခဲ့တာလုိႛ ပၝတီ ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ ဦးဉာဏ္ဝင္းက ေဴပာဴပပၝတယ္။ "မစၤတာ ဘန္ကီမၾန္း ဴမန္မာဴပည္ကို လာမယ္၊ လာခဵင္တယ္။ အဲဒီလို လာတဲ့အခၝ လက္ဆုပ္ လက္ကုိင္ ဴပႎုိင္တဲ့ တုိးတက္မႁ တစုံတရာ ရႀိရင္လာမႀာ။ အဲေတာ့ အဖၾဲႚခဵႂပ္ အေနနဲႛ ႎုိင္ငံေရး ရပ္တည္ခဵက္ ၄ ခဵက္ထဲက ၄ ခဵက္စလုံး၊ ဒၝမႀမဟုတ္ ၃ ခဵက္၊ ၂ ခဵက္၊ ၁ ခဵက္ေပၝ့ေလ၊ အဲဒီလို တခုခု အေပၞမႀာ မူတည္႓ပီးေတာ့ လက္ဆုပ္ လက္ကုိင္ ဴပႎုိင္တဲ့ တုိးတက္မႁ ဆုိ႓ပီး ယူဆႎုိင္စရာ ဘယ္ဟာရႀိမလဲ ဆုိ႓ပီး ေမးပၝတယ္။ အဲဒီလို ေမးတဲ့အခၝ ကဵေနာ္တုိႛ အဖၾဲႚခဵႂပ္ရဲႚ ရပ္တည္ခဵက္ဴဖစ္တဲ့ ႎုိင္ငံေရး အကဵဥ္းသား လၿတ္ေပးေရး၊ ဖၾဲႚစည္းပုံ အေဴခခံ ဥပေဒဆုိင္ရာ ဴပႂဴပင္ ေဴပာင္းလဲေရး ေကာ္မတီ ဖၾဲႚစည္းေရး၊ ဴပည္သူႛ လၿတ္ေတာ္ ေခၞယူေရး၊ ေတၾႚဆုံ ေဆၾးေႎၾးေရး၊ ဒီအခဵက္ ၄ ခဵက္ထဲက ကဵေနာ္တုိႛ အဖၾဲႚခဵႂပ္ အေနနဲႛကေတာ့ နံပၝတ္ ၁ အခဵက္ဴဖစ္တဲ့ ႎုိင္ငံေရး အကဵဥ္းသား အားလုံး လၿတ္ေပးေရးကို ေဆာင္႟ၾက္ခဲ့ရင္ ဒၝဟာ သိသာထင္ရႀားတဲ့၊ လက္ဆုပ္ လက္ကုိင္ ဴပႎုိင္တဲ့ တုိးတက္မႁလိုႛ ယူဆႎုိင္တယ္ ဆိုတဲ့အေဳကာင္း ေဆၾးေႎၾး ေဴပာဳကားခဲ့ပၝတယ္။" ဒၝ့အဴပင္ အဲန္အယ္ဒီ အလုပ္အမႁေဆာင္ေတၾ ဴဖစ္တဲ့ ဦးဝင္းတင္နဲႛ ဦးခင္ေမာင္ေဆၾတုိႛ ၂ ဦး ဒီကေနႛ ေဆၾးေႎၾးပၾဲ မတက္ေရာက္ႎိုင္ခဲ့တာနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး၊ "ဆရာဦးဝင္းတင္နဲႛ ဆရာဦးခင္ေမာင္ေဆၾတိုႛကို သတင္းတပ္ဖၾဲႚက ေတၾႚဖိုႛ ဒီေနႛ စာရင္းေပးတဲ့ အခၝမႀာ ဒီႎႀစ္ေယာက္ကို ေလာေလာဆယ္ လက္မခံေသးဘူးေပၝ့၊ ဒၝနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က မစၤတာ ဂမ္ဘာရီကို ေဴပာခဲ့တယ္၊ သူတိုႛ ႎႀစ္ေယာက္က အဲန္အယ္ဒီရဲႚ စီအီးစီမဵား ဴဖစ္တယ္၊ အဲန္အယ္ဒီရဲႚ စီအီးစီမဵား ဟုတ္ မဟုတ္ဆိုတဲ့ ဴပႍနာဟာ အဲန္အယ္ဒီရဲႚ ကိစၤသာ ဴဖစ္တယ္၊ တဴခား ပုဂၢိႂလ္မဵားနဲႛ မဆိုင္ဘူး ဆိုတာကို သူ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီကို ရႀင္းဴပခဲ့တယ္လိုႛ ကဵေနာ္ သိရတယ္" လိုႛ ဦးဉာဏ္ဝင္းက ဒီဗီၾဘီကို ေဴပာဆုိပၝတယ္။ ဒီလုိပဲ ႎုိင္ငံေရးအရ တုိးတက္မႁေတၾ ဴပဖုိႛ လုိတယ္လုိႛ ဆုိလုိက္တာကေတာ့၊ အခုတေခၝက္ အထူး ကုိယ္စားလႀယ္ရဲႚ ခရီးစဥ္မႀာ ပထမဆုံး အ႒ကိမ္ အဴဖစ္နဲႛ ေတၾႚဆုံခဲ့တဲ့ ရႀမ္းတုိင္းရင္းသားမဵား ဒီမုိကေရစီ အဖဲၾႚခဵႂပ္ (အက္စ္အဲန္အယ္လ္ဒီ ) ပၝတီပဲ ဴဖစ္ပၝတယ္။ ပၝတီ ေခၝင္းေဆာင္ တခဵႂိႚပၝ ဖမ္းဆီး ခံထားရတဲ့ အက္စ္အဲန္အယ္လ္ဒီဟာ အတၾင္းေရးမႀႃး အဖၾဲႚဝင္ေတၾဴဖစ္တဲႛ ဦးစိုင္းစိုးေအာင္၊ ဦးစိုင္းတင္လႁိင္နဲႛ ဦးစုိင္းေ႟ၿကဵႃးတိုႛ ၃ ဦးနဲႛ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီတုိႛ ဒီကေနႛ မိနစ္ပုိင္းေလာက္ ေတၾႚခၾင့္ရတဲ့ အခဵိန္မႀာ ႎုိင္ငံေရး အကဵဥ္းသားေတၾ လၿတ္ေပးဖုိႛ၊ ႎုိင္ငံေရးအရ ညၟိႎႁိင္းမႁေတၾ လုပ္ဖုိႛ စတဲ့ အခဵက္ ၃ ခဵက္ တင္ဴပခဲ့အေဳကာင္း ပၝတီ ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ ဦးစုိင္းလိတ္က ေဴပာပၝတယ္။ "အတိုက္အခံ ေခၝင္းေဆာင္ေတၾ ဴဖစ္တဲ့ ဦးတင္ဦး၊ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္၊ ႓ပီးေတာ့ တုိင္းရင္းသား ေခၝင္းေဆာင္ေတၾ ဴဖစ္တဲ့ ခၾန္ထၾန္းဦး၊ စုိင္းႌၾန္ႛလၾင္ အပၝအဝင္ ႎုိင္ငံေရး အကဵဥ္းသား အားလုံး လၿတ္ေပးဖိုႛ၊ ဒုတိယ တခဵက္က နအဖ စစ္အစိုးရ၊ အတုိက္အခံ ေခၝင္းေဆာင္ေတၾနဲႛ၊ တုိင္းရင္းသား ႎုိင္ငံေရး ပၝတီ ေခၝင္းေဆာင္ေတၾ၊ ႓ပီးေတာ့ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အဖၾဲႚအစည္းေတၾ ပၝဝင္တဲ့ ေတၾႚဆုံ ေဆၾးေႎၾးေရး ဴဖစ္ေဴမာက္ေအာင္ ေဆာင္႟ၾက္ေပးဖိုႛ၊ တခၝ ဒီေတၾႚဆုံ ေဆၾးေႎၾးေရး မလုပ္ဘဲနဲႛ ႎုိင္ငံေရး လမ္းဴပေဴမပုံ ၇ ခဵက္ အတုိင္း တဖက္သတ္ ေဆာင္႟ၾက္သၾားမယ္ ဆုိရင္ တုိင္းရင္းသား ဴပည္သူ တရပ္လုံး လက္ခံႎုိင္တဲ့ ႎုိင္ငံေရး ေဴပလည္မႁမဵႂိး လုံးဝ ရႎုိင္မႀာ မဟုတ္ဘူး။ ဒၝေဳကာင့္ ေတၾႚဆုံ ေဆၾးေႎၾးေရး မလုပ္လုိႛရႀိရင္ ၂၀၁၀ ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲ ကိစၤကို အက္စ္အဲန္အယ္လ္ဒီ အေနနဲႛ စဥ္းစားဴခင္း မဴပႂႎုိင္ဘူး ဆုိတဲ့ အခဵက္ေတၾကုိ တင္ဴပ ေဆၾးေႎၾးတယ္။" ဒီလုိ အဲန္အယ္လ္ဒီ ႓ပီးရင္ ဒုတိယ အ႒ကီးဆုံး အတုိက္အခံ ႎုိင္ငံေရး ပၝတီ႒ကီး တခုဴဖစ္တဲ့ SNLD ပၝတီနဲႛ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီ ေတၾႚဆုံခဲ့တဲ့ အဴပင္ အဲန္အယ္လ္ဒီ ပၝတီ ဗဟုိ ေကာ္မတီဝင္ ၅ ဦးတုိႛနဲႛ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

240

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ သီးဴခား ေဆၾးေႎၾးခၾင့္ ရခဲ့တာ၊ အထူး ကုိယ္စားလႀယ္၊ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ ဗဟုိ ေကာ္မတီဝင္ေတၾ အတူတကၾ ေဆၾးေႎၾးခၾင့္ ရခဲ့တာေတၾ ရႀိခဲ့တာမုိႛ အရင္ အေခၝက္ေတၾနဲႛ မတူတဲ့ ထူးဴခားမႁ တခဵႂိႚအဴဖစ္ အဲန္အယ္လ္ဒီ ပၝတီကေတာ့ ႟ႁဴမင္ခဲ့တာပၝ။ "ကဵေနာ္တုိႛ စီအီးစီကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကဵနပ္ပၝတယ္။ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ ေဆၾးေႎၾးခၾင့္လည္း ရတယ္၊ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ရဲႚ ကဵန္းမာေရး အေဴခအေနကိုလည္း ကိုယ္တုိင္ ဴမင္ေတၾႚရေတာ့ အေတာ္ေလး ေကဵနပ္ပၝတယ္။ ေနာက္တခုက ဒီေနႛ ေတၾႚဆုံတဲ့ အခင္းအကဵင္းနဲႛ ပတ္သက္ရင္ တုိးတက္မႁ၊ ဒၝမႀမဟုတ္ရင္လည္း ေဴပာင္းလဲမႁလိုႛ ေဴပာႎုိင္တယ္လိုႛ ကဵေနာ္တုိႛ ယူဆပၝတယ္။ အဲဒၝက ခုနေဴပာသလို စီအီးစီ အဖၾဲႚဝင္ေတၾနဲႛ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ အပၝအဝင္ မစၤတာဂမ္ဘာရီနဲႛ ေဆၾးေႎၾးခၾင့္၊ ေတၾႚဆုံခၾင့္ ရတယ္။ အဲဒီလုိ မေတၾႚဆုံခင္မႀာလည္း အဲန္အယ္လ္ဒီ အဖၾဲႚဝင္ေတၾခဵည္းပဲ ေဆၾးေႎၾးခၾင့္ ရတယ္။ ဒၝေတၾက အခင္းအကဵင္း ေဴပာင္းလဲမႁ ရႀိေနတယ္လိုႛ ဴမင္ပၝတယ္။" SNLD ပၝတီကေတာ့ အထူးကုိယ္စားလႀယ္ လာတဲ့ အခၝတုိင္း အစုိးရနဲႛ နီးစပ္တဲ့ ဒၝမႀမဟုတ္ရင္လည္း အစုိးရကုိ လုိလားတယ္ ဆုိတဲ့ အဖဲၾႚအစည္းေတၾနဲႛသာ ေတၾႚဆုံေလ့ ရႀိတာမိုႛလည္း အခု တ႒ကိမ္ကဵမႀသာ ေတၾႚခၾင့္ရတဲ့ အေပၞ ေကဵနပ္အားရစရာ အဴဖစ္ အဴပည့္အဝေတာ့ မဆုိႎုိင္ဘူးလုိႛ ဦးစုိင္းလိတ္က ေဴပာပၝတယ္။ “အထူးေကဵနပ္ အားရလႀတယ္ေတာ့ မဟုတ္ပၝဘူး။ ဒၝေပမဲ့ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီကလည္း ကဵေနာ္တုိႛ SNLD ရဲႚ တင္ဴပခဵက္၊ ေဆၾးေႎၾးခဵက္ေတၾကို သူႛအေနနဲႛ မႀတ္သား႓ပီးေတာ့မႀ မစၤတာ ဘန္ကီမၾန္းကိုလည္း တင္ဴပမယ္၊ ေနာက္တခၝ နအဖ ဗိုလ္ခဵႂပ္မႀႃး႒ကီးထံကုိလည္း တင္ဴပ ေဆၾးေႎၾးမယ္။ သူႛအေနနဲႛ ပၝဝင္သင့္၊ ပၝဝင္ထုိက္တဲ့ ပုဂၢိႂလ္ေတၾ အားလုံး ပၝဝင္တဲ့ ေတၾႚဆုံ ေဆၾးေႎၾးေရး ဴဖစ္ေအာင္ ႒ကိႂးစားမယ္ ဆုိတဲ့ ကတိစကား တခုေတာ့ ေဴပာသၾားပၝတယ္။ အဲဒီအေပၞေတာ့ ေမ႖ာ္လင့္ခဵက္ထားလုိႛ ရပၝတယ္။" ႎုိင္ငံေရး ပၝတီေတၾနဲႛ ဒီကေနႛ ေတၾႚဆုံတဲ့ ေနရာမႀာ တုိင္းရင္းသား စည္းလုံး ညီႌၾတ္ေရး ပၝတီ ကုိယ္စားလႀယ္ တခဵႂိႚနဲႛလည္း ေတၾႚဆုံတာေတၾ ရႀိခဲ့သလုိ အမဵႂိးသား စီမံကိန္းနဲႛ စီးပၾားေရး ဖၾႛံ႓ဖိႂး တုိးတက္မႁ ဝန္႒ကီး၊ စုိက္ပဵႂိးေရး ဝန္႒ကီး စတဲ့ အစုိးရ တာဝန္ရႀိသူေတၾနဲႛလည္း မစၤတာ ဂမ္ဘာရီ ေတၾႚဆုံခဲ့တယ္လုိႛ ရန္ကုန္ အေဴခစုိက္ ကုလသမဂၢ ဖၾႛံ႓ဖိႂးေရး အစီအစဥ္ (UNDP) ႟ုံးက ေဴပာပၝတယ္။ မနက္ဴဖန္မႀာေတာ့ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီဟာ အစုိးရ ႟ုံးစုိက္ရာ ေနဴပည္ေတာ္ကုိ သၾားေရာက္ဖုိႛ ရႀိေန႓ပီးေတာ့ သူႛရဲႚ ၄ ရက္ဳကာ ခရီးစဥ္ အဆုံးမသတ္မီ စစ္အစုိးရ အ႒ကီးအကဲ ဗုိလ္ခဵႂပ္မႀႃး႒ကီး သန္းေ႟ၿနဲႛပၝ ေတၾႚဆုံ ေဆၾးေႎၾးတာေတၾ လုပ္သၾားႎုိင္လိမ့္မယ္ လုိႛလည္း ေမ႖ာ္လင့္ရပၝတယ္။

ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က ႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသားမဵားကို ဴပန္လၿတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုလိုက္ ဴမန္မာႎုိင္ငံ ေရာက္ရႀိေနသည့္ ကုလသမဂၢ အထူးကုိယ္စားလႀယ္ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီသည္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ႎႀင့္ အဲန္အယ္လ္ဒီ စီအီးစီတုိႛကုိ ရန္ကုန္႓မိႂႚ အစုိးရ ဧည့္ေဂဟာ၌ တ႓ပိႂင္တည္း ေတၾႚဆုံ႓ပီး တနာရီေကဵာ္ ေဆၾးေႎၾးခဲ့သည္။ ထုိသိုႛ ေတၾႚဆံု ေဆၾးေႎၾးစဥ္မႀာ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က မစၤတာ ဂမ္ဘာရီအား၊ 'ဒီႎိုင္ငံမႀာ တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႁ မရႀိေဳကာင္းနဲႛ ႎိုင္ငံေရး လႁပ္ရႀားသူေတၾကို ေထာင္ဒဏ္ေတၾ ဴပင္းဴပင္းထန္ထန္ ခဵေနေဳကာင္း၊ ကုလသမဂၢ အေထၾေထၾ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ အေနနဲႛ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

241

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဒီလိုႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသားေတၾကို ဴပန္လၿတ္ မေပးေသးမခဵင္း ဴမန္မာႎိုင္ငံကို မလာသင့္ေသးေဳကာင္း' ေဴပာဆုိသၾားသည္ဟု ဘီဘီစီ ႎိုင္ငံတကာ ကၾန္ရက္ သတင္း စာမဵက္ႎႀာတၾင္ ေရးသားထားသည္။

ယခင္ အဲန္အယ္လ္ဒီ ဗဟို အလုပ္မႁေဆာင္ အဖၾဲႚဝင္ (စီအီးစီ) မဵားနဲႛ ကုလ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ အထူး ကိုယ္စားလႀယ္ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီတုိႛ ေတၾႚဆံု ေဆၾးေႎၾး ေနဳကစဥ္ မႀတ္တမ္း ဓာတ္ပံု တပံု။

ေခတ္႓ပိႂင္နဲႛ ဘီဘီစီ ႎိုင္ငံတကာ သတင္း ၊ ၂ ၊ ေဖေဖာ္ဝၝရီလ ၊ ၂၀၀၉ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီႎႀင့္ မေတၾႚမီ ေဒၞေအာင္ဆန္းဳကည္ႎႀင့္ အဲန္အယ္လ္ဒီ စီအီးစီ ၆ ဦးတုိႛ ၁၅ မိနစ္ခန္ႛ သီးဴခား ေတၾႚဆုံခၾင့္ ရခဲ့သည္ဟု အဲန္အယ္လ္ဒီ ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ ဦးဉာဏ္ဝင္းက ေဴပာသည္။ အဆုိပၝ ေတၾႚဆုံပၾဲတၾင္ ဦးဝင္းတင္ႎႀင့္ ဦးခင္ေမာင္ေဆၾတုိႛ ပၝဝင္ဴခင္း မရႀိေဳကာင္း စုံစမ္းသိရသည္။ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီႎႀင့္ ေတၾႚဆုံရာတၾင္ ႎုိင္ငံေရး အကဵဥ္းသားမဵား လၿတ္ေပးေရး၊ ဖၾဲႚစည္းပုံ အေဴခခံ ဥပေဒ ဴပန္သုံးသပ္ေရး၊ နအဖႎႀင့္ အဲန္အယ္လ္ဒီ ေတၾႚဆုံ ေဆၾးေႎၾးေရး စသည့္ အခဵက္မဵား ေဆၾးေႎၾးခဲ့သည္ဟု ဦးဉာဏ္ဝင္းက ေဴပာသည္။ အဆုိပၝ အခဵက္မဵားကုိ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ႎႀင့္ အေစာပုိင္းတၾင္ သေဘာတူ႓ပီးမႀ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီႎႀင့္ ေဆၾးေႎၾးခဲ့ဴခင္း ဴဖစ္သည္ဟု သိရသည္။ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီက စီးပၾားေရး အကူအညီ ေပးေရး ကိစၤ ေဆၾးေႎၾးရာတၾင္ အခဵက္အလက္မဵား ဴပည့္ဴပည့္စုံစုံ ရထားဴခင္း မရႀိသည့္ အတၾက္ မေဆၾးေႎၾးႎုိင္ေဳကာင္း အဲန္အယ္လ္ဒီက တုံႛဴပန္ခဲ့သည္။ ဦးလၾင္မႀာမူ ကဵန္းမာေရး မေကာင္းသည့္ အတၾက္ ဂမ္ဘာရီႎႀင့္ ေဆၾးေႎၾးပၾဲသိုႛ တက္ေရာက္ႎုိင္ဴခင္း မရႀိေပ။ သိုႛေသာ္ ဂမ္ဘာရီ၏ ခရီးစဥ္ႎႀင့္ ပတ္သက္၍ ေခတ္႓ပိႂင္သိုႛ ေဴပာရာတၾင္ "ဂမ္ဘာရီ အေနနဲႛ ဝတၨရား အရ သၾားတယ္၊ လာတယ္၊ ေတၾႚတဲ့ အခၝကဵေတာ့ အလုပ္ မဴဖစ္ေတာ့ဘူးေပၝ့။ သူကေတာ့ ယူအန္မႀာ ေတာ္ေတာ္ေလး ဝၝရင့္သၾား႓ပီ ထင္တယ္။ အဲလုိ လူေတၾကေတာ့ လုပ္တတ္ ကုိင္တတ္တယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

242

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ရာဇာလီလုိ လူနဲႛ ယႀဥ္ေဴပာရရင္ မတူပၝဘူး ကၾာပၝတယ္။ ဟုိလူ (ရာဇာလီ) ကေတာ့ ေစတနာနဲႛ အလုပ္ကုိ မဴဖစ္ဴဖစ္ေအာင္ လုပ္တယ္ေလ။ ဂမ္ဘာရီကေတာ့ အဲလုိ မဟုတ္ဘူး။ ပုံမႀန္ လုပ္စားတဲ့ သေဘာမဵားလားေတာ့ မသိဘူးေလ။ ဒီလုိ စၾပ္စၾဲေတာ့လည္း မေကာင္းဘူးေပၝ့ေလ။ ခုကေတာ့ သူႛဘက္ ကုိယ့္ဘက္ Reconciliation လုပ္ဳက႓ပီးမႀ ဒုိင္ယာေလာ့ကုိ သၾားဳကေပၝ့ေလ။ အဲဒီလုိ ၂ ဆင့္နဲႛသၾားတာ၊ ရာဇာလီတုန္းကလည္း ဒီလုိ လုပ္ခဲ့တာပဲ" ဟု ေဴပာသည္။ ယခုတေခၝက္ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီ၏ ခရီးစဥ္သည္ ႎုိင္ငံေရး အကဵဥ္းသားမဵား လၿတ္ေပးေရး၊ ကဵဆင္းေနသည့္ ဴမန္မာ့ စီးပၾားေရး ကိစၤ ေဆၾးေႎၾးေရး အဴပင္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ႎႀင့္ နအဖတုိႛ ေဆၾးေႎၾးဴဖစ္ေအာင္ တၾန္းအားေပးေရး ကိစၤတုိႛက အဓိကဴဖစ္ေဳကာင္း အမည္မေဖာ္လုိသည့္ သံတမန္တဦးက မစၤတာ ဂမ္ဘာရီ၏ ေဴပာဳကားခဵက္ကုိ ကုိးကား ေဴပာဆုိသည္။ တနလႆာေနႛထိ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီ ဗိုလ္ခဵႂပ္မႀႃး႒ကီး သန္းေ႟ၿႎႀင့္ ေတၾႚခၾင့္ရ မရ အတိအကဵ မသိရေသးေပ။ ၂၀၀၈ ခု၊ ဒီဇင္ဘာလကုန္ပုိင္းတၾင္မူ ဂမ္ဘာရီက ဴမန္မာ့အေရးႎႀင့္ ပတ္သက္႓ပီး ဘန္ကီမၾန္းထံ လ႖ိႂႚဝႀက္ အစီရင္ခံစာ တေစာင္ တင္သည္။ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ အပၝအဝင္ ႎုိင္ငံေရး အကဵဥ္းသား ၂,၀၀၀ ေကဵာ္ လၿတ္ေပးေရးႎႀင့္ ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ ဒီမိုကေရစီေရး ေဴပာင္းလဲမႁမဵား လုပ္ရန္ ဴမန္မာ စစ္အစိုးရအား ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရး လုပ္ငန္း ေခၝင္းစဥ္ဴဖင့္ ေငၾေဳကး အကူအညီ မက္လုံးေပး ကမ္းလႀမ္းသင့္ေဳကာင္း ဂမ္ဘာရီ၏ လ႖ိႂႚဝႀက္ အစီရင္ခံစာ၌ အဆုိဴပႂထားသည္ဟု ကုလသမဂၢ အရာရႀိမဵားကုိ ကုိးကား႓ပီး Washington Post သတင္းစာက ေဖာ္ဴပထားသည္။ သိုႛေသာ္ ဗိုလ္ခဵႂပ္မႀႃး႒ကီး သန္းေ႟ၿႎႀင့္ ေတၾႚခၾင့္ရမႀ အဆုိပၝ အစီအစဥ္ကုိ စစ္အစိုးရထံ တင္ဴပမည္ ဴဖစ္ေဳကာင္း ဂမ္ဘာရီ၏ အစီရင္ခံစာတၾင္ ပၝသည္ဟုလည္း ဆက္လက္ ေဖာ္ဴပထားသည္။

ဂမ္ဘာရီ ဴမန္မာႎိုင္ငံသိုႛ ေရာက္ရႀိ႓ပီး စစ္အစိုးရ အရာရႀိမဵားႎႀင့္ ေတၾႚဆံု ရန္ကုန္႓မိႂႚကို ေရာက္ရႀိေနတဲ့ ကုလသမဂၢ အထူး ကိုယ္စားလႀယ္ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီ ဒီေနႛ စစ္အစိုးရ ဴပန္ဳကားေရး ဝန္႒ကီး ဗုိလ္ခဵႂပ္ေကဵာ္ဆန္း၊ ႎုိင္ငံဴခားေရး ဝန္႒ကီး ဦးဉာဏ္ဝင္းနဲႛ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ ဆက္သၾယ္ဖုိႛ တာဝန္ ေပးထားသူ အလုပ္သမား ဝန္႒ကီး ဦးေအာင္ဳကည္တုိႛနဲႛ ေတၾႛဆုံခဲ့တယ္လုိႛ ေအအက္ဖ္ပီ သတင္းအရ သိရပၝတယ္။

၂၀၀၆ ႎိုဝင္ဘာလမႀာ ဴမန္မာ့ ႎိုင္ငံေရး ဴပႍနာ ေဴဖရႀင္းေရး အတၾက္ ကုလသမဂၢ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္က အထူး ကုိယ္စားလႀယ္ အဴဖစ္ ခန္ႛအပ္ တာဝန္ ေပးထားေသာ မစၤတာ အီဘရာဟင္ ဂမ္ဘာရီနဲႛ ဴမန္မာ့ ဒီမုိကေရစီ ေခၝင္းေဆာင္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္တုိႛ ေတၾႚဆံု ခဲ့ဳကစဥ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

243

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ဒီဗီၾဘီ ၊ ၁ ၊ ေဖေဖာ္ဝၝရီလ ၊ ၂၀၀၉ ဒီေနႛ ညေနပုိင္းမႀာ ဖၾဲႚစည္းပုံ အေဴခခံ ဥပေဒဆုိင္ရာ ေကာ္မရႀင္နဲႛ ေတၾဆုံမႀာ ဴဖစ္သလုိ အုိင္စီအာရ္စီနဲႛ ႎုိင္ငံတကာ သံတမန္ တခဵႂိႚကိုလည္း ေတၾႚဆုံဖၾယ္ ရႀိတယ္လုိႛ ဆုိထားပၝတယ္။

မနက္ဴဖန္မႀာ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛေရာ၊ အမဵႂိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖၾဲႚခဵႂပ္ တာဝန္ရႀိသူေတၾနဲႛပၝ ေတၾႚေကာင္း ေတၾႚႎိုင္တယ္လိုႛ စစ္အစုိးရ အရာရႀိတဦးက အရိပ္အ႕မက္ ေဴပာေပမယ့္ မေသခဵာေသးေဳကာင္း၊ ေနဴပည္ေတာ္က ဗုိလ္ခဵႂပ္မႀႃး႒ကီး သန္းေ႟ၿနဲႛ ေတၾႚခၾင့္ရ မရလည္း မေသခဵာေသးေဳကာင္း ေအအက္ဖ္ပီက ဆိုထားပၝတယ္။ အဖၾဲႚခဵႂပ္ ဴပန္ဳကားေရး အဖၾဲႚဝင္ ဦးဉာဏ္ဝင္းကေတာ့ အခု အခဵိန္အထိ သူတုိႛဆီကို ကုလသမဂၢဘက္က ဘာမႀ အေဳကာင္းဳကားဴခင္း မရႀိေသးဘူးလုိႛ ေဴပာပၝတယ္။ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီနဲႛ ေတၾခၾင့္ေပးဖုိႛ ေတာင္းတုိင္း ဴငင္းပယ္ခံရတဲ့ တုိင္းရင္းသား ပၝတီေတၾ၊ ဝၝရင့္ ႎိုင္ငံေရးသမား အဖၾဲႚေတၾကေတာ့ ဂမ္ဘာရီဆီ အိတ္ဖၾင့္ေပးစာ ဆုိ႓ပီး စာေတၾ ပိုႛထားတာေတၾ ရႀိပၝတယ္။ အဲဒီ စာေတၾထဲက ၁၉၉၀ ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲမႀာ ဒုတိယ အမတ္ေနရာ အမဵားဆုံး ရခဲ့တဲ့ ရႀမ္းအမဵႂိးသားမဵား ဒီမုိကေရစီ အဖၾဲႚခဵႂပ္ရဲႚ စာအႎႀစ္ခဵႂပ္ကုိ ရႀမ္းအဖၾဲႚခဵႂပ္ ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ ဦးစိုင္းလိတ္က ေဴပာပၝတယ္။ "အဓိက ကေတာ့ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီအေနနဲႛ ဴမန္မာဴပည္ရဲႚ ႎိုင္ငံေရး၊ အမဵိႂးသား ဴပန္လည္ သင့္ဴမတ္ေရးကို လုပ္မယ္ ဆိုလိုႛရႀိရင္ ပထမ ဦးစားေပး ေဆာင္႟ၾက္ဖိုႛ လိုအပ္တာက ဒီမိုကေရစီ အင္အားစု ေခၝင္းေဆာင္ေတၾ၊ တိုင္းရင္းသား ေခၝင္းေဆာင္ေတၾ၊ ယံုဳကည္မႁေဳကာင့္ ထိန္းသိမ္း ခံထားရတဲ့ ရဟန္းရႀင္လူ ဴပည္သူ အေပၝင္းေတၾကို အဴမန္ဆံုး ဴပန္လၿတ္ေပးဖိုႛ အဲဒၝကို ပထမ ေတာင္းဆိုရမယ္။ ဒုတိယ အဆင့္ကဵမႀ ပုဂၢိႂလ္စၾဲ၊ ေဒသစၾဲ၊ လူမဵိႂးစၾဲ၊ အဖၾဲႚအစည္းစၾဲ ဒီကိစၤေတၾကို ေရႀႚတန္း မတင္တဲ့ ဴဖႃစင္တဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲႛ ပၝဝင္သင့္ ပၝဝင္ထိုက္တဲ့ လူပုဂၢိႂလ္ အားလံုး၊ အဖၾဲႚအစည္း အားလံုး လၾတ္လပ္စၾာ ပၝဝင္ ေဆၾးေႎၾးႎိုင္တဲ့ အခင္းအကဵင္းမဵိႂးကို တည္ေဆာက္ေပးဖိုႛ၊ ေတာင္းဆိုေပးဖိုႛ လိုအပ္တယ္။ အဲဒၝကုိ အဓိက မလုပ္ဘဲနဲႛ ဒီ့ဴပင္ ကိစၤကို ႒ကိႂ႓ပီး ေဴခတလႀမ္း လႀမ္းမယ္ ဆိုလိုႛရႀိရင္ ဗမာဴပည္ရဲႚ အမဵိႂးသား ဴပန္လည္ သင့္ဴမတ္ေရးဟာ ဘယ္လိုမႀ အဆင္ေဴပႎုိင္မႀာ မဟုတ္ဘူးလိုႛ ကဵေနာ္တိုႛ အေနနဲႛ အဳကံဴပႂဴခင္း ဴဖစ္ပၝတယ္။"

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

244

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ သခင္သိန္းေဖ ဦးေဆာင္တဲ့ ဝၝရင့္ ႎုိင္ငံေရးသမားမဵား အဖၾဲႚကလည္း ႎုိင္ငံေရး အကဵဥ္းသားေတၾ လၿတ္ေပးဖုိႛ၊ ၂၀၁၀ ေ႟ၾးေကာက္ပဲၾ မတုိင္မီ ႎုိင္ငံေရး ေဆၾးေႎၾးပဲၾေတၾ ဴဖစ္လာေအာင္ လုပ္ေပးဖုိႛ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီဆီ ေပးစာထဲမႀာ ေရးသားထားတာကို ေတၾႚရပၝတယ္။

ရန္ကုန္ လိႁင္တကၠသိုလ္ နယ္ေဴမမႀ ေကဵာင္းသားတဦးနဲႛ ဆရာတဦး ဖမ္းဆီးခံရ ႓ပီးခဲ့တဲ့ ဗုဒၭဟူးေနႛက ရန္ကုန္ လိႁင္တကၠသိုလ္ နယ္ေဴမ ခေပၝင္းေဆာင္က ေကဵာင္းသားတဦးနဲႛ တကၠသိုလ္ ဆရာတဦးကို အာဏာပိုင္ေတၾက ဖမ္းဆီးသၾားခဲ့တယ္လိုႛ လိႁင္ တကၠသိုလ္ဝင္း အနီး အေဆာင္ေန ေကဵာင္းသား တဦးက ေဴပာဴပပၝတယ္။

ယခု ရက္ပိုင္း အတၾင္း ရန္ကုန္႓မိႂႚ ေနရာ အမဵားအဴပားတၾင္ ယခုကဲ့သိုႛ လက္နက္ကိုင္ လံုထိန္းမဵားႎႀင့္ စစ္သားမဵား လံုဴခံႂေရး ကင္းေစာင့္ ေနဳကသည္ကို အ႓မဲလိုလို ေတၾႚေနရသည္။ (ဓာတ္ပံု - မဇ႙ိမ)

ဒီဗီၾဘီ ၊ ၁ ၊ ေဖေဖာ္ဝၝရီလ ၊ ၂၀၀၉ ဖမ္းခံရတဲ့ ေကဵာင္းသားကို ႎိုင္ငံေရး လႁပ္ရႀားမႁေတၾနဲႛ ပတ္သက္ေနမႁေဳကာင့္ အာဏာပိုင္ေတၾက ေကဵာင္းေဆာင္ ဴပင္ပ တေနရာမႀာ ဖမ္းဆီးခဲ့တာဴဖစ္႓ပီး တရက္တည္းမႀာပဲ ခေပၝင္းေဆာင္မႀာ အဲဒီ ေကဵာင္းသားနဲႛ အတူေနေနတဲ့ တကၠသိုလ္ ဆရာရဲႚ အခန္းကိုလဲ အာဏာပိုင္ေတၾက ဝင္ေရာက္ ရႀာေဖၾခဲ့ပၝတယ္။ အဲဒီေနာက္ စာ႟ၾက္စာတမ္း အခဵိႂႚ သိမ္းဆည္းသၾား႓ပီး အဲဒီဆရာကိုပၝ ဖမ္းဆီး သၾားခဲ့တယ္လိုႛ ခေပၝင္းေဆာင္က ဆရာ အသိုင္းအဝိုင္းက တဆင့္ သိရေဳကာင္း အဆိုပၝ ေကဵာင္းသားက ေဴပာဴပပၝတယ္။ ဖမ္းခံရတဲ့ ေကဵာင္းသားဟာ ခေပၝင္းေဆာင္မႀာ တရားဝင္ ေနထိုင္ခၾင့္ရတဲ့ ေကဵာင္းသား မဟုတ္ဘဲ အဲဒီဆရာရဲႚ ခၾင့္ဴပႂခဵက္အရ ခေပၝင္းေဆာင္မႀာ ေနေနတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ သူတိုႛ ၂ ဦးကို ဖမ္းဆီး႓ပီး ေနာက္တေနႛ ဳကာသပေတးေနႛနဲႛ ေသာဳကာေနႛ ညဖက္ေတၾမႀာ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ လိႁင္နဲႛ ကမာ႟ၾတ္ နယ္ေဴမထဲက ေကဵာင္းသား အေဆာင္ေတၾနဲႛ ဆရာေတၾ ေနအိမ္ရိႀ လူပိုေတၾကို အာဏာပိုင္ေတၾက ပိုက္စိပ္တိုက္ ရႀာေဖၾ စစ္ေဆးခဲ့ပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

245

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဒီအေဴခအေနေတၾကို ကိုယ္တိုင္ ဳကံႂခဲ့ရတဲ့ ရန္ကုန္ လိႁင္တကၠသိုလ္ဝင္း အနီး အေဆာင္ေန ေကဵာင္းသားက အခုလို ေဴပာဴပပၝတယ္။ "လၾန္ခဲ့တဲ့ ၂ ရက္က ေကဵာင္းသား တေယာက္ကို ႎိုင္ငံေရး လုပ္တယ္ဆို႓ပီး အဴပင္ တေနရာမႀာ အဲ့ဒီ ေကဵာင္းသားကို ဖမ္းမိတာ ဖမ္းမိ႓ပီး ဒီေကဵာင္းသားေနတဲ့ အေဆာင္က လႁိင္သကၠသိုလ္ရဲႚ ခေပၝင္းေဆာင္မႀာ အဲ့ဒီေကဵာင္းသားကေနတာ ေကဵာင္းသား ေနတဲ့ အခန္းကို ဝင္ရႀာတယ္၊ ဝင္ရႀာေတာ့ အဲ့ဒီ စာ႟ၾက္စာတမ္းေတၾကို ေတၾႚတယ္၊ ေတၾႚတဲ့အတၾက္ ဒီအေဆာင္မႀာ သူနဲႛအတူတူ ေနတဲ့ ဆရာကိုလည္း ဖမ္းသၾားတယ္၊ ဘယ္ေနရာမႀာ ထားထားမႀန္း မသိဘူး၊ အဲ့ဒၝ ဴဖစ္႓ပီး႓ပီးဴခင္း တရက္အဳကာမႀာ ရန္ကုန္မႀာရႀိတဲ့ အေဆာင္ေတၾ မႀန္သမ႖ကို တကၠသိုလ္က ပၝေမာကၡေတၾ အရပ္ဝတ္နဲႛ ေထာက္လႀမ္းေရးေတၾလည္း ပၝတယ္၊ ဝင္႓ပီးေတာ့ စစ္တယ္၊ ဒီအေဆာင္ေတၾမႀာ အဴပင္လူ လံုးဝ လက္မခံခိုင္းဘူးဗဵ၊ လူေတၾကိုလည္း ခဵက္ခဵင္း ထၾက္ခိုင္းတယ္၊ သူတိုႛ လိုက္စစ္ေဆးတယ္၊ မေနႛည ဆိုရင္ေလ ကား ၄ စီးလာတာ ကဵေနာ္တိုႛ အခုေနတဲ့ အေဆာင္ကို ကား ၄ စီး လာစစ္တာ ပၝေမာကၡေတၾလည္း ပၝတယ္၊ အရပ္ဝတ္နဲႛ ရဲေပၝ့ အဲ့လိုေကာင္ေတၾလည္း ပၝလာတယ္၊ သူႛတိုဟာ သူတိုႛ ဝင္ဳကည့္တာ အေဆာင္ထဲမႀာ အေဆာင္ထဲမႀာ ရႀိတဲ့ အခန္းေတၾ လိုက္ဳကည့္တယ္၊ ဘာမႀ လုပ္ခဵိန္မရဘူး၊ ဒီတိုင္း ဘလိုင္း႒ကီးပဲ ေရႀာင္တခင္ပဲ ခဵက္ခဵင္း ဝင္လာ႓ပီး ခဵက္ခဵင္း ဝင္စစ္သၾားတာ။" ဒီလို အေဆာင္ လူပိုေတၾကို လိုက္စစ္တာဟာ ဖမ္းခံရတဲ့ ေကဵာင္းသားနဲႛ ပတ္သက္ေနတဲ့ ေနာက္ထပ္ ေကဵာင္းသား ၃ ဦးကို အာဏာပိုင္ေတၾက လိုက္ရႀာေနတာ ဴဖစ္တယ္လိုႛ ခေပၝင္းေဆာင္မႀ ဆရာေတၾက ေဴပာဴပဳကေပမဲ့ ဖမ္းခံရတဲ့ ေကဵာင္းသားနဲႛ ဆရာရဲႚ အမည္ကိုေတာ့ မေဴပာဴပရဲဳကဘူးလိုႛ ဆိုပၝတယ္။ ဒီသတင္း အဴပင္ အဴခားစံုစမ္း သိရတာကေတာ့ နာဂစ္ အေလာင္းေကာက္မႁနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ၂၀၀၈ ခုႎႀစ္၊ ဇၾန္လကတည္းက ဖမ္းဆီး ခံထားရတဲ့ ဗမာႎိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာ ေကဵာင္းသား သမဂၢမဵား အဖဲၾႚခဵႂပ္မႀ၂၀၀၇ မဵိႂးဆက္ ေကဵာင္းသားေတၾဴဖစ္တဲ့ ဖုန္းဴပည့္႔ကယ္နဲႛ ရိႀန္းရာဇာထၾန္းတိုႛကို အင္းစိန္ေထာင္ထဲမႀာ ထပ္႓ပီး စစ္ေဳကာေရး လုပ္ေနတယ္လိုႛ ေထာင္ဝန္ထမ္း တဦးကတဆင့္ သိရပၝတယ္။ သူတိုႛ ၂ ဦးကို ဖမ္းဆီးထားတာ ၇ လ ဳကာ႓ပီးမႀ အခု ထပ္မံ စစ္ေဳကာေရး လုပ္တာဟာ ခေပၝင္းေဆာင္က ဖမ္းဆီးခံရတဲ့ ေကဵာင္းသားနဲႛ လၾတ္ေဴမာက္ေနဆဲ ဴဖစ္တဲ့ ေကဵာင္းသား ၃ ဦးနဲႛ ဆက္စပ္႓ပီး စစ္ေဆးေနတာ ဟုတ္၊ မဟုတ္ကိုေတာ့ အဲဒီဝန္ထမ္းက အေသအခဵာ မသိဘူးလိုႛ ေဴပာဆုိ သၾားပၝတယ္။

၂၀၀၈ ဘိန္းအထြက္ ျမန္မာ ကမၻာမွာ ဒုတိယ 03 February 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-02-03-voa1.cfm အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ၊ အတိအက်အားျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဘိန္းစုိက္ပ်ဳိးမႈ တုိးပြားလာေနတယ္လို႔ မူးယစ္ေဆးနဲ႔ ရာဇ၀တ္မႈဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢ႐ုံး (UNODC) က ေျပာလုိက္ပါတယ္။

အေရွ႕ေတာင္အာရွကထြက္တဲ့ ဘိန္းအားလုံးရဲ႕ ၉၆% ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံက ထုတ္လုပ္တာျဖစ္ၿပီး ျမန္မာဟာ ကမၻာမွာ ဘိန္းထြက္ရွိမႈ ဒုတိယအမ်ားဆုံးႏုိင္ငံအျဖစ္ ေနရာယူထားဆဲျဖစ္တယ္လုိ႔လည္း UNODC က ဆုိပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

246

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ကစၿပီး ေဒသတြင္း ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈ သုံးပုံတပုံ တုိးမ်ားလာခဲ့ခ်ိန္မွာပဲ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာ ဘိန္းေစ်းက ႏွစ္ဆနီးပါး ခုန္တက္သြားခဲ့ပါတယ္။ လာအုိႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ UNODC ႐ုံးက

လိပ္ခ္ဘြန္၀ပ္ကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံက ဘိန္းစုိက္ပ်ဳိးမႈ အေျခအေနဟာ အႏၲရာယ္အႀကီးမားဆုံး စိန္ေခၚမႈျဖစ္တယ္လို႔ အခုလိုေျပာပါတယ္။

“ျမန္မာျပည္က ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနကုိ အားလုံးသိၾကၿပီးသားပါ။ အဲဒီတုိင္းျပည္ထဲက

ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဘိန္းစုိက္ပ်ဳိးမႈ တုိက္ဖ်က္ေရးအတြက္ အကူအညီ၊ အေထာက္အပံ့ေတြ

ရဖုိ႔ကေတာ့ အႏၲရာယ္ သိပ္ႀကီးပါတယ္။ အဲဒီေဒသေတြမွာ လုိအပ္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရွိဘူး၊ တည္ၿငိမ္မႈ မရွိဘူး၊ ဘိန္းတုိက္ဖ်က္ေရး လြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္ဖုိ႔ လုံၿခဳံေရးလည္း မရွိဘူး။ ဒါဟာ က်ေနာ္တုိ႔ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ အႀကီးမားဆုံးေသာ စိန္ေခၚမႈပါ။” လုိ႔ မစၥတာဘြန္၀ပ္က ေျပာသြားပါတယ္။

ျမန္မာျပည္က ဘိန္းစုိက္ေဒသေတြမွာ ဘိန္းအစားထိုးသီးႏွံ ေျပာင္းလဲစိုက္ပ်ဳိးဖုိ႔၊ ေတာင္သူေတြကုိ အကာအကြယ္ေပးဖို႔၊ အေထာက္အကူေတြေပးဖို႔ လိုအပ္ေနတယ္လို႔လည္း UNODC က ေျပာၾကားသြားခဲ့ပါတယ္။

ေမာင္ဒီ႓ငိမ္းလင္း၏ ေထာင္ဒဏ္ စုစုေပၝင္း ၁၅ ႎႀစ္နဲႛ ၆ လ ဴဖစ္သၾား 2009-02-04 http://www.rfa.org/burmese/news/jail_terms_for_activist_added_up02042009154433.html/story_main?textonly=1 ၂၀၀၇ မဵိႂးဆက္ ဗမာႎိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေကဵာင္းသားသမဂၢမဵားအဖၾဲႚခဵႂပ္ဝင္ ေမာင္ဒီ႓ငိမ္းလင္းကို တရားမဝင္ အသင္း ဖၾဲႚစည္းမႁ ပုဒ္မ ၆ နဲႛ ရန္ကုန္တိုင္း ေတာင္ဒဂံု႓မိႂႚနယ္ တရား႟ံုးကေန ေဖေဖာ္ဝၝရီ ၄ရက္ ဒီကေနႛ ေထာင္ဒဏ္ ၅ ႎႀစ္ ထပ္မံ ခဵမႀတ္လိုက္တယ္လိုႛ သတင္းရရႀိပၝတယ္။ ေမာင္ဒီ႓ငိမ္းလင္းကို မႎႀစ္က ႎိုဝင္ဘာ ၁၉ ရက္ေနႛတုန္းက စမ္းေခဵာင္း႓မိႂႚနယ္ တရား႟ံုးမႀာ ေထာင္ဒဏ္ ၆ ႎႀစ္ နဲႛ ၆ လ၊ ႎိုဝင္ဘာ ၂၈ ေနႛတုန္းက ထန္းတပင္႓မိႂႚနယ္ တရား႟ံုးကေန ေထာင္ဒဏ္ ၄ ႎႀစ္ ခဵမႀတ္ထား႓ပီး၊ အခုေထာင္ဒဏ္ ၅ ႎႀစ္ ခဵမႀတ္လိုက္တဲ့အတၾက္ စုစုေပၝင္း ေထာင္ဒဏ္ ၁၅ ႎႀစ္နဲႛ ၆လ ဴဖစ္သၾားပၝတယ္။ ေမာင္ဒီ႓ငိမ္းလင္းကို ၂၀၀၇ ခုႎႀစ္ ေအာက္တိုဘာ ၂၃ ရက္ေနႛမႀာ ဖမ္းဆီးသၾားတာ ဴဖစ္႓ပီး၊ သူႛရဲ့ဖခင္ ကိုေဇာ္ေဇာ္မင္းကလည္း ၈၈ မဵိႂးဆက္ ေကဵာင္းသားမဵားအဖၾဲႚနဲႛအတူ ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႎႀစ္ ကဵခံေနရပၝတယ္။ ဒီအေတာအတၾင္းမႀာပဲ နာဂစ္ (စ္)မုန္တိုင္းေဳကာင့္ ကၾယ္လၾန္သၾားတဲ့ အေလာင္းေတၾကို ေကာက္ယူ မီးသ႓ဂႇႂဟ္ေပးတဲ့ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း ကိုေအာင္ေကဵာ္ဆန္း၊ ေဒၝက္တာေနဝင္း၊ ကိုဘုန္းဴပည့္႔ကယ္တိုႛကို ပထမအ႒ကိမ္အဴဖစ္ အင္းစိန္ေထာင္ အထူးတရား႟ံုးကို ႟ံုးထုတ္ စစ္ေဆး႓ပီး တရားမဝင္အသင္း ဖၾဲႚစည္းမႁ ပုဒ္မ ၆၊ မတရားသင္း အားေပးကူညီမႁ ပုဒ္မ ၇ တိုႛနဲႛ စၾဲခဵက္တင္လိုက္ပၝတယ္။ ဒၝ့ဴပင္ ေဒၝက္တာေနဝင္းရဲ့ သမီး မ႓ဖိႂး႓ဖိႂးေအာင္နဲႛ ကိုရႀိန္းရာဇာထၾန္းတိုႛကို ပုဒ္မ ၆ ပုဒ္မ ၇ တိုႛအဴပင္ ပုဒ္မ ၅၀၅ (ခ) တိုႛနဲႛ အင္းစိန္ေထာင္ အထူးတရား႟ံုးမႀာပဲ စၾဲခဵက္တင္လိုက္ပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

247

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ႎႀင့္ ႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသားမဵား လၾတ္ေဴမာက္ေရးအတၾက္ ၂၀၀၈ခုႎႀစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၃၀ရက္ေနႛက လမ္းေလ႖ာက္ ဆႎၬဴပေနေသာ လူငယ္မဵား ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: www.deyea.blogspot.com)

ကိုေအာင္သန္ႛစင္ဦး ေခၞ ဂဵိမ္စ္း ကိုေတာ့ ပုဒ္မ ၁၄၇၊ ၅၀၅ (ခ) ၊ ပုဒ္မ ၆ ၊ ၇ တိုႛနဲႛစၾဲခဵက္ တင္လိုက္႓ပီး၊ မေနႛက ေဖေဖာ္ဝၝရီ ၃ ရက္ေနႛမႀာ မတင္တင္ခဵိႂ၊ မယဥ္ယဥ္ဝိုင္း၊ ကိုဴမတ္သူ တိုႛကို ပုဒ္မ ၁၂၁၊ ပုဒ္မ ၇ ၊ မနီမိုလိႁင္ကို ပုဒ္မ ၃၁၃၊ ၃၁၅၊ ၅၀၅ (ခ)၊ ၇ တိုႛနဲႛ စၾဲခဵက္တင္ ထားပၝတယ္။ ဒီအေတာအတၾင္းမႀာပဲ ကုလသမဂၢကို စာေရးသား ေပးပိုႛတဲ့ ေဒၝက္တာ တင္မင္းထၾဋ္နဲႛ ဦးညီပုတိုႛကို ပုဒ္မ ၅၀၅ (ခ)၊ အီလက္ထ႟ၾန္းနစ္ပုဒ္မ ၃၃ (က)၊ အမဵိႂးသားညီလာခံ ဆန္ႛကဵင္မႁ ပုဒ္မ ၄ တိုႛနဲႛ စၾဲခဵက္တင္ထား႓ပီး၊ ေဖေဖာ္ဝၝရီလ ၁၀ ရက္ေနႛကို ႟ံုးခဵိန္း ေပးထားတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။

ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က ဆက္ဆံေရးဝန္႒ကီးႎႀင့္ ေတၾႚဆံုဖုိႛ ဴငင္းဆုိေဳကာင္း စစ္အစုိးရ စၾပ္စၾဲ 2009-02-04 http://www.rfa.org/burmese/news/regime_accuses_suu_kyi_refused_to_meet_liason_offic er-02042009102541.html/story_main?textonly=1 ေနအိမ္အကဵယ္ခဵႂပ္ ထိန္းသိမ္းခံထားရတဲ့ ဴမန္မာ့ ဒီမုိကေရစီေခၝင္းေဆာင္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ဟာ စစ္အစုိးရက ခန္ႛအပ္ထားတဲ့ ဆက္ဆံေရးဝန္႒ကီး ဦးေအာင္ဳကည္နဲႛ ေတၾႚဆံုဖုိႛ ဴငင္းဆုိခဲ့တယ္လုိႛ စစ္အစုိးရပုိင္ ဴမန္မာ့႟ုပ္ဴမင္သံဳကားက ေဖေဖာ္ဝၝရီ ၃ရက္ အဂႆၝေနႛက စၾပ္စၾဲေဳကညာလုိက္ပၝတယ္။ စစ္အစုိးရနဲႛ အတုိက္အခံ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုေတၾအဳကား ေတၾႚဆံုေဆၾးေႎၾးေရး ေပၞေပၝက္ေအာင္ ႒ကိႂးပမ္းဖိုႛ ဴမန္မာႎိုင္ငံကို ၄ရက္ဳကာ လာေရာက္တဲ့ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလႀယ္ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီရဲ့ ခရီးစဥ္႓ပီးဆံုးလုိႛ ဴမန္မာဴပည္ကေန ဴပန္လည္ ထၾက္ခၾာသၾား႓ပီး နာရီပုိင္းအတၾင္းမႀာပဲ စစ္အစုိးရက ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ကုိ အခုလုိ စၾပ္စၾဲလုိက္တာ ဴဖစ္ပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

248

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဒၝ့ဴပင္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ သူမရဲ့ NLD ပၝတီဟာ ေတၾႚဆံု ေဆၾးေႎၾးေရးအတၾက္ မဴဖစ္ႎုိင္တဲ့ အေဴခအေနေတၾ ဖန္တီး ေတာင္းဆုိထားတယ္လုိႛ စစ္အစုိးရက စၾပ္စၾဲထားပၝတယ္။ မစၤတာဂမ္ဘာရီရဲ့ အရင္တေခၝက္ ခရီးစဥ္အ႓ပီးမႀာ ဆက္ဆံေရးဝန္႒ကီး ဦးေအာင္ဳကည္နဲႛ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္တုိႛ ေတၾႚဆံုႎုိင္ဖုိႛ စစ္အစုိးရဘက္က ႎႀစ္႒ကိမ္ ကမ္းလႀမ္းခဲ့ေပမဲ့ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ဘက္က လက္မခံခဲ့ေဳကာင္း ဴပန္ဳကားေရးဝန္႒ကီး ဗုိလ္မႀႃးခဵႂပ္ ေကဵာ္ဆန္းက မစၤတာ ဂမ္ဘာရီကုိ ဒီတေခၝက္ခရီးစဥ္အတၾင္း ေဴပာဆုိခဲ့တယ္လုိႛ ဴမန္မာ့႟ုပ္ဴမင္သံဳကားက ထုတ္လၿင့္သၾားပၝတယ္။

ကုလသမဂၢ၏ တိုက္တၾန္းခဵက္ေဳကာင့္ ဴမန္မာစစ္အစိုးရက ၂၀၀၇ခုႎႀစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၈ရက္ေနႛတၾင္ ဆက္ဆံေရးဝန္႒ကီးအဴဖစ္ ခန္ႛအပ္ခဲ့ေသာ ဦးေအာင္ဳကည္ကို ယခင္တခဵိန္က ဗိုလ္ခဵႂပ္ စစ္ဝတ္စံုဴဖင့္ သတင္းစာရႀင္းလင္းပၾဲတခုမႀာ ေတၾႚရသည့္ မႀတ္တမ္းဓာတ္ပံု ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP)

ဆက္ဆံေရးဝန္႒ကီး ဦးေအာင္ဳကည္နဲႛ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္တုိႛအဳကား ေနာက္ဆံုးအ႒ကိမ္ ေတၾႚဆံုခဲ့တာဟာ ၂၀၀၈ ခုႎႀစ္ ဇန္နဝၝရီလက ဴဖစ္႓ပီး၊ အဲဒီတုန္းက ေတၾႚဆံုေဆၾးေႎၾးေရး ဴဖစ္ထၾန္းမႁအေပၞမႀာ ေကဵနပ္မႁမရႀိခဲ့ဘူးလုိႛ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က ေဴပာဳကားခဲ့ပၝတယ္။ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီဟာ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ ေဖေဖာ္ဝၝရီ ၂ရက္ ႓ပီးခဲ့တဲ့တနလႆာေနႛက ေတၾႚဆံုခဲ့ပၝတယ္။ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီနဲႛ ေတၾႚဆံုခဲ့ရာမႀာ ေတၾဆံုေဆၾးေႎၾးေရးနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး တုိးတက္မႁ ရလဒ္ တစံုတရာ မရႀိခဲ့တဲ့အတၾက္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္အေနနဲႛ စိတ္ပဵက္ခဲ့ရေဳကာင္း၊ ေတၾႚဆံုပၾဲအ႓ပီးမႀာ NLD ပၝတီက ေဴပာဳကားပၝတယ္။ ဒၝ့ဴပင္ ႎုိင္ငံေရးအကဵဥ္းသားအားလံုး လၿတ္ေပး႓ပီး၊ ၁၉၉၀ ခုႎႀစ္ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲ ရလဒ္ကုိ အသိအမႀတ္ဴပႂမယ္ဆုိမႀ ေတၾႚဆံုေဆၾးေႎၾးႎုိင္မယ္လုိႛ NLD ပၝတီက ထပ္ေလာင္း ေဴပာဳကားခဲ့ပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့ စစ္အစုိးရ ဴပန္ဳကားေရးဝန္႒ကီး ဗုိလ္မႀႃးခဵႂပ္ ေကဵာ္ဆန္းကေတာ့ NLD ပၝတီရဲ့ ေတာင္းဆုိခဵက္ဟာ လက္ေတၾႚမကဵဘူးလုိႛ စၾပ္စၾဲေဴပာဆုိပၝတယ္။ အမႀန္တရားကုိ မဵက္ကၾယ္ဴပႂ႓ပီး မဴဖစ္ႎုိင္တာေတၾကုိ ေတာင္းဆုိေနတဲ့အတၾက္ ေတၾႚဆံုေဆၾးေႎၾးေရး မဴဖစ္ေဴမာက္ႎုိင္ဘူးလုိႛ ဗုိလ္မႀႃးခဵႂပ္ ေကဵာ္ဆန္းက ေဴပာပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

249

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

မစၤတာ ဂမ္ဘာရီႎႀင့္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္၊ NLD ေခၝင္းေဆာင္မဵား ေတၾႚဆံု 2009-02-02 http://www.rfa.org/burmese/news/gambari_meets_suu_kyi_and_leaders02022009130119.html/story_main?textonly=1 ဴမန္မာႎိုင္ငံမႀာေရာက္ေနတဲ့ ကုလသမဂၢ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ရဲ့ အထူး ကိုယ္စားလႀယ္ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီဟာ ေဖေဖာ္ဝၝရီ ၂ရက္ ဒီကေနႛ မနက္ပိုင္းမႀာ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ အပၝအဝင္ အမဵႂိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖဲၾႚခဵႂပ္ ဗဟို အလုပ္အမႁေဆာင္ အဖဲၾႚဝင္ ငၝးဦးနဲႛ စိမ္းလဲ့ကန္သာ အစိုးရဧည့္ေဂဟာမႀာ ေတၾႚဆံုခဲ့ပၝတယ္။ ဒၝအဴပင္ မစၤတာဂမ္ဘာရီဟာ ရႀမ္းတိုင္းရင္းသား ဒီမိုကေရစီအဖဲၾႚခဵႂပ္ (SNLD) နဲႛ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီႌၾတ္ေရး ပၝတီ ကုိယ္စားလႀယ္ေတၾ၊ စစ္အစိုးရရဲ့ ဝန္႒ကီးတခဵႂိႚနဲႛ သီးဴခားစီ ေတၾႚဆံုခဲ့တယ္လိုႛ ရန္ကုန္ ကုလသမဂၢ႟ံုး သတင္းနဲႛ ဴပန္ဳကားေရးအရာရႀိ ဦးေအးဝင္းက RFA ကို ေဴပာပၝတယ္။ ဦးေအးဝင္း။ ။ “ ဒီေနႛ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီက အမဵိႂးသား စီမံကိန္းနဲႛ စီးပၾားေရး ဖၾံႛ႓ဖိႂးမႁ ဝန္႒ကီးဌာန ဝန္႒ကီးနဲႛလည္း ေတၾႚတယ္၊ ေနာက္႓ပီးေတာ့ စိုက္ပဵိႂးေရး ဝန္႒ကီးနဲႛ ေတၾႚတယ္၊ ေနာက္ NLD CEC အပၝအဝင္ေပၝ့ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ တနာရီေကဵာ္ ေတၾႚတယ္၊ ေနာက္တခၝ NUP (တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီႌၾတ္ေရး ပၝတီ) က ကိုယ္စားလႀယ္ေတၾနဲႛလည္း ေတၾႚတယ္၊ ေနာက္ SNLDက ကိုယ္စားလႀယ္ေတၾနဲႛလည္း ပထမဦးဆံုးအ႒ကိမ္ ေတၾႚပၝတယ္ခင္ဗဵ။ ” အမဵႂိးသား ဒီမိုကေရစီအဖဲၾႚခဵႂပ္နဲႛ မစၤတာဂမ္ဘာရီတိုႛ အစည္းအေဝးမစခင္ ၁၅ မိနစ္အလိုမႀာ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ ဗဟိုအလုပ္အမႁေဆာင္ ငၝးဦးတိုႛ သီးဴခားေတၾႚဆံုခၾင့္ ရခဲ့တယ္လိုႛ အဖဲၾႚရဲ့ ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ ဦးဥာဏ္ဝင္းက ေဴပာပၝတယ္။ အဲဒီအစည္းအေဝးမႀာ ဴမန္မာႎိုင္ငံရဲ့ လက္ရႀိအေဴခအေနေတၾနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ေဆၾးေႎၾးခဲ့ဳကတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္အေနနဲႛလည္း အမဵႂိးသား ဒီမိုကေရစီအဖဲၾႚခဵႂပ္ရဲ့ သေဘာထားဴဖစ္တဲ့ ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားအားလံုး လၿတ္ေပးေရး၊ ဴပည္သူႛလၿတ္ေတာ္ေခၞယူေပးေရး၊ ဖဲၾႚစည္းပံု အေဴခခံဥပေဒ ဴပန္လည္သံုးသပ္ေရးေကာ္မတီ ဖဲၾႚစည္းေရးနဲႛ ေတၾႚဆံုေဆၾးေႎၾးေရး စတဲ့အခဵက္ ၄ ခဵက္ကို သေဘာတူ လက္ခံတယ္လိုႛ ဦးဥာဏ္ဝင္းက ေဴပာပၝတယ္။ မစၤတာဂမ္ဘာရီနဲႛ ႎႀစ္နာရီဳကာ ေတၾႚဆံုတဲ့အခၝမႀာ ဴမန္မာ့ႎိုင္ငံေရး အေဴပာင္းအလဲ တိုးတက္ဖိုႛ လိုအပ္တဲ့အခဵက္ေတၾနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ေဆၾးေႎၾးခဲ့ဳကတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။ ကုလသမဂၢ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ မစၤတာဘန္ကီးမၾန္းရဲ့ ေနာက္တ႒ကိမ္ ဴမန္မာႎိုင္ငံကိုလာမဲ့ ခရီးစဥ္နဲႛ ပတ္သက္႓ပီး အမဵႂိးသား ဒီမိုကေရစီအဖဲၾႚခဵႂပ္ရဲ့ အဴမင္သေဘာထားကို မစၤတာဂမ္ဘာရီက ေမးခဲ့တယ္လိုႛလည္း ဦးဥာဏ္ဝင္းကေဴပာပၝတယ္။ ဦးဉာဏ္ဝင္း။ ။ “မစၤတာ ဂမ္ဘာရီက ေဴပာတာက မစၤတာ ဘန္ကီမၾန္း ဗမာဴပည္ လာခဵင္ပၝတယ္၊ အဲဒီေတာ့ ဗမာဴပည္လာဖိုႛ သိသာထင္ရႀားတဲ့ တိုးတက္မႁအေနနဲႛ NLDက ေဴပာေနတဲ့ အခဵက္ ၄ခဵက္စလံုးကို ေဴပာတာလား၊ ဒၝမႀမဟုတ္ရင္ ဘယ္အခဵက္ဆိုရင္ေတာ့ ဒၝ သိသာ ထင္ရႀားတဲ့ ဴပႂဴပင္ ေဴပာင္းလဲမႁအဴဖစ္ ဴမင္မလဲဆိုတဲ့ ေမးခၾန္းကို မစၤတာ ဂမ္ဘာရီက ေမးတာပၝ၊ အဲဒီေတာ့ NLDက ေဴဖတာက နံပၝတ္ ၁ဴဖစ္တဲ့ ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားမဵား အားလံုး လၿတ္ေပးေရးကို ေဆာင္႟ၾက္လိုႛရႀိရင္ ဒၝဟာ သိသာ ဴမင္သာတဲ့ တိုးတက္မႁအဴဖစ္ ဴမင္လိုႛရတယ္ ဆိုတဲ့အေဳကာင္း ေဆၾးေႎၾး ေဴပာဳကားခဲ့ပၝတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

250

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အမဵႂိးသား ဒီမိုကေရစီအဖဲၾႚခဵႂပ္နဲႛ မစၤတာဂမ္ဘာရီတိုႛ ေတၾႚဆံုပဲၾမႀာ ဗဟို အလုပ္အမႁေဆာင္အဖဲၾႚဝင္ အသစ္ေတၾ ဴဖစ္တဲ့ ဦးဝင္းတင္နဲႛ ဦးခင္ေမာင္ေဆၾတိုႛကို အစိုးရအာဏာပိုင္ေတၾက တက္ေရာက္ခၾင့္ မေပးတဲ့အေပၞ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က ေဝဖန္ ေဴပာဆိုခဲ့တယ္လိုႛ ဦးဥာဏ္ဝင္းက ေဴပာပၝတယ္။ ဦးဉာဏ္ဝင္း။ ။ “ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က မစၤတာ ဂမ္ဘာရီကို ေဴပာတယ္၊ ဒီဥစၤာဟာ NLDက CEC အဖၾဲႚဝင္၊ CEC အဖၾဲႚဝင္ ဟုတ္မဟုတ္၊ ပၝမပၝ၊ ဒီလို ပၝဖိုႛကိစၤ ဆံုးဴဖတ္ဖိုႛဟာ NLDသာ ဴဖစ္တယ္၊ တဴခားလူေတၾက ဆံုးဴဖတ္လိုႛ မရဘူးဆိုတာကို မစၤတာ ဂမ္ဘာရီကို ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က ေဴပာဴပခဲ့တယ္။ ” မစၤတာဂမ္ဘာရီဟာ ဴမန္မာႎိုင္ငံကို ၄ ရက္ဳကာ ခရီးစဥ္အဴဖစ္ စေနေနႛကတည္းက ေရာက္ရႀိေနတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ မဳကာခင္မႀာလည္း ဧရာဝတီတိုင္းက နာဂစ္မုန္တိုင္းသင့္ ဴပည္သူေတၾအတၾက္ ဴပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းေတၾကို သၾားေရာက္ဳကည့္႟ႁမယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။ ကုလသမဂၢ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ရဲ့ အထူးကိုယ္စားလႀယ္ မစၤတာဂမ္ဘာရီနဲႛ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္၊ အမဵႂိးသား ဒီမိုကေရစီအဖဲၾႚခဵႂပ္ ဗဟို အလုပ္အမႁေဆာင္အဖဲၾႚဝင္တုိႛ ေတၾႚဆုံခဲ့တာနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး အဖဲၾႚရဲ့ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ ဦးဥာဏ္ဝင္းနဲႛ ေတၾႚဆုံပၾဲ တက္ေရာက္ဖုိႛ တားဆီးခံခဲ့ရတဲ့ ဗဟို အလုပ္အမႁေဆာင္အဖဲၾႚဝင္ ဦးဝင္းတင္တုိႛကုိ RFA မႀ ဦးတင္ေအာင္ခုိင္ ဆက္သၾယ္ ေမးဴမန္းထားပၝတယ္။

ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလႀယ္၏ ခရီးစဥ္ ေအာင္ဴမင္မႁမရဟု NLD ပၝတီ ေဝဖန္ 2009-02-04 http://www.rfa.org/burmese/news/nld_comments_gambari_trip_fails02042009125541.html/story_main?textonly=1

NLD ပၝတီက မစၤတာဂမ္ဘာရီထံ တင္ဴပေတာင္းဆိုတဲ့ အခဵက္မဵားကို စစ္အစိုးရက ဴငင္းပယ္လိုက္တယ္လိုႛ ေဖေဖာ္ဝၝရီ ၄ရက္ ဒီကေနႛ စစ္အစိုးရသတင္းစာေတၾမႀာ ေဖာ္ဴပခဵက္ေတၾကို ကိုးကား႓ပီး ေဝဖန္သူေတၾက သံုးသပ္ေနဳကပၝတယ္။ NLDပၝတီက ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားအားလံုး ဴပန္လၿတ္ေပးေရး၊ ဖၾဲႚစည္းအုပ္ခဵႂပ္ပံု အေဴခခံဥပေဒ ဴပင္ဆင္ေရး ေကာ္မတီဖၾဲႚစည္းေရး၊ ေတၾႚဆံုေဆၾးေႎၾးေရး၊ ဴပည္သူႛ လၿတ္ေတာ္ ေခၞယူေပးေရးစတဲ့ အခဵက္ေလးခဵက္ကို ေတာင္းဆိုခဲ့တာပၝ။ ဒီအခဵက္ေတၾကို စစ္အစိုးရ ေဴပာေရးဆိုခၾင့္ အာဏာပိုင္အဖၾဲႚက မစၤတာဂမ္ဘာရီနဲႛ ေဖေဖာ္ဝၝရီ ၃ရက္ အဂႆၝေနႛက ေတၾႚဆံုစဥ္မႀာ အေဳကာင္းဴပခဵက္ေတၾ ေပး႓ပီး ဴငင္းဆိုလိုက္တာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ ေတၾႚဆံုေဆၾးေႎၾးေရးကိစၤနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ဴပန္ဳကားေရးဝန္႒ကီး ဗိုလ္မႀႃးခဵႂပ္ ေကဵာ္ဆန္းက ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ဘက္က ႎႀစ္႒ကိမ္တိုင္တိုင္ ဴငင္းပယ္ခဲ့တာ ဴဖစ္တယ္လိုႛ ေဴပာဆိုလိုက္သလို၊ ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး တရား႟ံုးေတၾက ဥပေဒနဲႛအညီ စီရင္ ဆံုးဴဖတ္ခဲ့တာ ဴဖစ္တယ္၊ ဖၾဲႚစည္းပံုအေဴခခံဥပေဒနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ဴပည္သူအမဵားရဲ့ ဆႎၬနဲႛ အတည္ဴပႂခဲ့တာလိုႛ ေဴဖရႀင္းသၾားပၝတယ္။ ဒီကေနႛသတင္းစာမႀာ ေဖာ္ဴပခဵက္နဲႛပတ္သက္႓ပီး ဝၝရင့္ႎိုင္ငံေရးသမား႒ကီး သခင္ခဵန္ထၾန္းက ခုလို ေဝဖန္ပၝတယ္။ သခင္ခဵန္ထၾန္း။ ။ “က႗န္ေတာ္ နားလည္တာ သူႛဟာက ဒီထဲမႀာ သူတိုႛက demand လုပ္ထားတယ္ေလ၊ သူတိုႛ လက္မခံႎိုင္ဘူးဆိုတာကို၊ အဲဒၝ ေဴပာထားတာေတၾ ေတၾႚရတာနဲႛ။ အခုဟာက

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

251

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ အစိုးရအေနနဲႛ ႎိုင္ငံေတာ္ ေအးခဵမ္းသာယာေရးႎႀင့္ ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရးေကာင္စီ ေဴပာေရးဆိုခၾင့္ အာဏာပိုင္အဖၾဲႚ ေခၝင္းေဆာင္ ဴပန္ဳကားေရးဝန္႒ကီးဌာန ဝန္႒ကီး ဗိုလ္မႀႃးခဵႂပ္ ေကဵာ္ဆန္း၏ ဴမန္မာႎိုင္ငံအေဴခအေနနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ရႀင္းလင္းေဴပာဳကားခဵက္ဆိုတာ မစၤတာ ဂမ္ဘာရီကို ေဴပာတဲ့စကားကို ဴပန္ေဴပာတဲ့အထဲမႀာေနာ္၊ စာလံုးမဲ႒ကီးနဲႛ ဒီမႀာ လုပ္ထားတာ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္း ႎိုင္ငံေတာ္ တည္႓ငိမ္ေအးခဵမ္းေအာင္ ေဆာင္႟ၾက္ေပးႎိုင္ခဲ့သလို ႎိုင္ငံေရး၊ စီးပၾားေရး၊ လူမႁေရး၊ ကဵန္းမာေရး၊ လမ္းပန္းဆက္သၾယ္ေရး စသည့္ လိုအပ္တဲ့ အေဴခခံအေဆာက္အအံု အားလံုးနီးပၝးကို တည္ေဆာက္ ပံုေဖာ္ေပးႎိုင္ခဲ့။ ဒၝကေတာ့ ကိုယ္ေဴပာခဵင္ရာ ေဴပာလိုႛရတဲ့ သေဘာမဵိႂးနဲႛ ေဴပာတာေတၾပဲ။ အားလံုးကေတာ့ ဒီစာေတၾ ဖတ္႓ပီးေတာ့ အဓိပၯာယ္ နားလည္တဲ့လူေတၾကေတာ့ မခဵိတင္ကဲ ဴပံႂးဳကလိမ့္မယ္လိုႛ က႗န္ေတာ္ ဒီလိုပဲ ယူဆတယ္။” စစ္အစိုးရ သတင္းစာေတၾမႀာ ေဖာ္ဴပခဵက္နဲႛပတ္သက္႓ပီး NLD ပၝတီကလည္း ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလႀယ္ရဲ့ ခရီးစဥ္ ေအာင္ဴမင္မူမရ ဴဖစ္သၾားရတယ္လိုႛ ေဝဖန္ပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့ မစၤတာဂမ္ဘာရီရဲ့ ေဆာင္႟ၾက္ခဵက္ေတၾကိုေတာ့ အသိအမႀတ္ဴပႂပၝတယ္လိုႛ ေဝဖန္သၾားပၝတယ္။ ဴမန္မာႎိုင္ငံမႀာ ေလးရက္ဳကာ ေနထိုင္႓ပီး ဴပန္လည္ ထၾက္ခၾာသၾား႓ပီး ဴဖစ္တဲ့ မစၤတာဂမ္ဘာရီဟာ အိႎၬိယႎုိင္ငံကို ထၾက္ခၾာသၾားတာ ဴဖစ္တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။ အိႎၬိယႎိုင္ငံ နယူးေဒလီ႓မိႂႚမႀာ ကဵင္းပေနတဲ့ ကမႝာ့ ရာသီဥတု ေဴပာင္းလဲေနတာနဲႛ ပတ္သက္တဲ့ ညီလာခံကို တက္ေရာက္ေနတဲ့ ကုလသမဂၢ အတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ကို ဴမန္မာႎိုင္ငံမႀာ ေတၾႚဳကံႂခဲ့ရတဲ့ အေဴခအေနေတၾကို တင္ဴပဖိုႛ ရႀိတယ္လိုႛ သတင္းေတၾမႀာ ေဖာ္ဴပထားပၝတယ္။ စစ္အစိုးရသတင္းစာေတၾမႀာ ေဖာ္ဴပခဵက္ေတၾနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး NLD ပၝတီက ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ ဦးဥာဏ္ဝင္းကို RFA မႀ ဦးတင္ေအာင္ခိုင္က ဆက္သၾယ္ ေမးဴမန္းထားပၝတယ္။

ထုိင္းႏုိင္ငံဆုိင္ရာ ျမန္မာစစ္သံမႉးတဦးရဲ ႔ ပင့္ကူကြန္ရက္ (ေဆာင္းပါး) တပ္မေတာ္ အရာရွိေဟာင္းတဦး / ၅ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၀၀၉

၂၄-၁-၂၀၀၈ ရက္ေန႔က က်ေနာ္ဟာ ဗုိလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့ရာမွာ လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ ႔ ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရးအေျခအေနမ်ား၊ ႏုိင္ငံတကာမွ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ သေဘာထားမ်ား၊ အတုိက္အခံ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေပၚ နအဖက ထိန္းခ်ဳပ္ ထိုးေဖာက္ႏိုင္ပံု အေၾကာင္း စတာေတြကို အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။

အဲဒီလို အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးခဲ့ရာမွာ နယ္စပ္မွာရိွတဲ့ အတုိက္အခံအဖြဲ႕အစည္းမ်ားအား ထိန္းခ်ဳပ္ထုိးေဖာက္ႏုိင္ဖို႔ ဘန္ေကာက္ရွိ ျမန္မာသံ႐ံုး စစ္သံမႉးက အဓိကထား တုိက္႐ိုက္

ကိုင္တြယ္ရေၾကာင္း၊ ေထာက္လွမ္းေရး ကြန္ရက္ တည္ေဆာက္ကာ သတင္းေပးမ်ား၊ သူလွ်ိဳမ်ား ေမြးျမဴထားၿပီး အဖ်က္အေမွာင့္ လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ၾကေၾကာင္း၊ အတိုက္အခံ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ သင္တန္းမ်ားကို သူလွ်ဳိမ်ားက စတင္တက္ေရာက္သည္မွ စၿပီး ယံုၾကည္မႈ ရွိလာသည္ႏွင့္အမွ်

အတြင္းစည္း႐ံုးလုပ္ငန္းထဲသို႔ ၀င္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ခြင့္ရသည္အထိ ႀကိဳးစားလာၾကေၾကာင္း၊ စက္႐ံု အလုပ္႐ုံမ်ားတြင္ အလုပ္သမားအျဖစ္ အသြင္ယူၿပီး သတင္းေပး ေဆာင္ရြက္ၾကေၾကာင္း၊

ေလ့က်င့္ထားသည့္ မိန္းကေလးမ်ားကို အားႏြဲ႔သူအျဖစ္ အခြင့္ေကာင္းယူကာ အဖြဲ႕အစည္းအခ်ိဳ႕က

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

252

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ႐ံုးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ခိုင္းလို႔ရေအာင္ ဖန္တီး လာေၾကာင္း၊ ဒီေကဘီေအကဲ့သို႔ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား ဖြင့္လွစ္တဲ့

စားေသာက္ဆိုင္မ်ားကို ေျခကုပ္ယူၿပီး အဖြဲ႕အစည္းက လာေရာက္ စားေသာက္ရာမွာ သတင္းယူေၾကာင္း၊ ျမ၀တီမွ ေန႔ခ်င္းျပန္ သြားေရာက္ သတင္းယူတဲ့ လက္လုပ္လက္စားမ်ားကို ေမြးျမဴထားသလို ေစ်းေပါေပါ ဆက္လို႔ရတ့ဲ ဆက္သြယ္ေရး အိပ္ခ်ိန္း ဖုန္းလိုင္း ေနရာမ်ားမွာလည္း ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားကို ထားတတ္ေၾကာင္း၊ ထိုင္းႏိုင္ငံသံုး လက္ကိုင္ဖုန္းမ်ားကို ခိုးယူ နားေထာင္လို႔ ရတဲ့ ၾကားျဖတ္ အသံဖမ္းစက္ထားရွိရာ လက္ကိုင္ဖုန္းရဲ ႔ အသံ မူလထက္ တုိးသြားသည္ ျဖစ္ေစ၊ မိမိအသံ

ျပန္ၾကားေနရသည္ ျဖစ္ေစ အဲဒီလို ျဖစ္လာပါက ၾကားျဖတ္ နားေထာင္ေနေၾကာင္း၊ ျမ၀တီရွိ ေထာက္လွမ္းေရး (စရဖ- SB)နဲ႔ ဘန္ေကာက္ စစ္သံမႉး႐ံုးတို႔ အျပန္အလွန္ သတင္းဖလွယ္ တည္ေဆာက္ၾကၿပီး ေထာက္လွမ္းေရး ကြန္ရက္ထားရွိေၾကာင္း၊ ထိုင္းႏုိင္ငံ NSC

(အမ်ိဳးသားလံုၿခံဳေရးေကာင္စီ) ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႔ႏွင့္ ဆက္သြယ္ၿပီး ဖိအားေပးျခင္းမ်ိဳး

လုပ္ခိုင္းတတ္ေၾကာင္း၊ ထုိင္း-ျမန္မာ ကုန္သည္ႀကီးမ်ားကို နယ္စပ္မွာ ေကြ်းေမြးၿပီး အခြင့္အလမ္းမ်ား ေပးထားရာ ထိုင္း-ျမန္မာ ကုန္သည္ႀကီးမ်ား အသင္း႐ံုးသည္လည္း နအဖရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရး

သတင္းေပးဌာနျဖစ္ေနတတ္ေၾကာင္း၊ နအဖက နယ္စပ္တံခါးမ်ားကို တဖက္သတ္ ပိတ္လိုက္ျခင္းျဖင့္ ထိုင္းကုန္သည္မ်ားက စီးပြားေရးထိခိုက္လာလို႔ ထုိင္းအစုိးရကို ဖိအားေပးလာတတ္ေၾကာင္း၊

ျမန္မာစစ္သံမႉး႐ံုးမွ ထိုင္းႏိုင္ငံ အစိုးရရဲ ႔ အတြင္းသေဘာထား လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ သတင္းမ်ားနဲ႔ အတိုက္အခံ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားရဲ ႔ သတင္းမ်ားကုုိ စိစစ္သံုးသပ္ တည္ေဆာက္ကာ ၾကပ္ေျပးစစ္႐ံုးသို႔ သတင္းပို႔ၿပီး နအဖက နည္းဗ်ဴဟာမ်ားနဲ႔ စီမံခ်က္မ်ား ေရးဆြဲရေၾကာင္း၊ မာနယ္ပေလာ တုိက္ခဲ့စဥ္က

ေက်ာ္ျမင့္အမည္နဲ႔ သူလွ်ိဳတဦးကို စစ္သံမႉး႐ံုးက သံုးကာ မာနယ္ပေလာ စခန္းႀကီးရဲ ႔ အတြင္းသတင္း ေနာက္ဆံုး အေျခအေနမ်ားကုိ စဥ္ဆက္မျပတ္ သတင္းရယူၿပီး စစ္ေရး အရွိန္အဟုန္ ျမႇင့္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ ဘန္ေကာက္ရွိ ျမန္မာသံ႐ံုးသံအမတ္ႀကီးနဲ႔ စစ္သံမႉးဆုိရင္ အျခားႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္မတူဘဲ

ေထာက္လွမ္းေရး အေတြ႕အႀကံဳရွိသူမ်ားကိုသာ နအဖက အထူးစိစစ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔ရဲ ႔ ေထာက္လွမ္းေရး ယႏၲရား ၿပိဳကြဲသြားခ်ိန္မွာေတာ့ နအဖက လူေရြးခ်ယ္ဖုိ႔

အက်ပ္႐ိုက္ေနရာ ႀကံရာမရျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ေထာက္လွမ္းေရး မ်က္မွန္ႀကီး ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ တင္ဦး လက္ထက္က တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ OTS အပတ္စဥ္ (၄၉) ဆင္း ဗိုလ္ရဲ၀င္းနဲ႔ DSA အပတ္စဥ္ (၁၅) ဆင္း ဗိုလ္ခင္ေမာင္စုိးတု႔ိကုိ ဖုတ္ပူမီးတုိက္ ေရြးခ်ယ္ တာ၀န္ ေပးခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ကုိေအာင္လင္းထြဋ္က က်ေနာ့္ကို စစ္သံမႉး ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ခင္ေမာင္စုိးရဲ ႔ အေၾကာင္းနဲ႔ သူဟာ

ဘယ္လုိလူမ်ိဳးလဲဆိုတာ တေစ့တေစာင္း ေျပာျပလာပါတယ္။ မ်က္မွန္ႀကီး တင္ဦး လက္ထက္က ဗိုလ္ခင္ေမာင္စုိးဟာ အမွတ္ (၁၀) ေထာက္လွမ္းေရးတပ္မွာ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ရာမွ

ေထာက္လွမ္းေရးတဖြဲ႕လံုး ဖ်က္သိမ္းခံရခ်ိန္တြင္ ေျခလ်င္တပ္ကို ျပန္လည္ ဆင္းသြားရသူ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ သူဟာ တပ္မ (၁၁) တပ္မမႉး ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ျမင့္ေဆြ လက္ေအာက္ခံ နည္းဗ်ဴဟာမႉး ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ထုိမွတဖန္ တပ္မမႉးျဖစ္လာၿပီးေနာက္္ စစ္သံမႉးအျဖစ္ တာ၀န္ေပးခံရသူ ျဖစ္ပါတယ္။ တပ္ခ်ဳပ္ တပည့္

ဗုိလ္ျမင့္ေဆြက တပတ္စဥ္တည္း ပီပီ သူ႔ကို စစ္သံမႉး ျဖစ္ေရး ေထာက္ခံေပးလုိက္တဲ့ သေဘာ ရွိပါတယ္။ ဗိုလ္ခင္ေမာင္စိုးဟာ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ (၁၀) မွ ဗုိလ္ႀကီးအဆင့္နဲ႔ တန္ျပန္ ေထာက္လွမ္းေရး

သင္တန္းတက္ဖုိ႔ ဗဟုိ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ကုိ လာေရာက္ တက္ခဲ့စဥ္ ဗုိလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္နဲ႔

သင္တန္းမွာ အတူတူဆံုခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ဧၿပီ၊ ေမလ အခ်ိန္မွာ တန္ျပန္ ေထာက္လွမ္းေရး သင္တန္းရဲ ႔ လက္ေတြ႔ ကြင္းဆင္းတဲ့ အစီအစဥ္အရ သံလြင္ဦး စစ္ဆင္ေရးအေနနဲ႔ ဗိုလ္ခင္ေမာင္စုိး ဦးစီးတဲ့အဖြဲ႕ဟာ တာခ်ီလိတ္-မုိင္းျဖတ္သို႔ သြားရတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

253

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/ ဗိုလ္ႀကီး ခင္ေမာင္စုိးက ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ၿပီး အဖဲြ႕၀င္ ဗုိလ္ႀကီးေအာင္လင္းထြဋ္၊ ဗိုလ္ႀကီး စုိးျမင့္ေအာင္၊

တပ္ၾကပ္ႀကီး ေက်ာ္သိန္း (အမွတ္ ၄ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္)၊ တပ္ၾကပ္ႀကီး တင္လိႈင္တုိ႔ ပါ၀င္ၾကပါတယ္။ တာခ်ီလိတ္ ေရာက္ခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခင္ေမာင္စုိးဟာ ဟုိဘက္ကမ္း ကူးကာ မယ္ဆုိင္ၿမိဳ ႔သို႔

သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ရာမွ ထုိင္းမိန္းမပ်ိဳတဦးနဲ႔ ဇာတ္လမ္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဗုိလ္ခင္ေမာင္စုိးဟာ ေျခစႀကၤာျဖန္႔ၿပီး အုိင္ေတြ႕ေျခေဆးခဲ့ရာမွ လွပတဲ့ ထုိင္းမိန္းကေလးရဲ ႔ မာယာေက်ာ့ကြင္းထဲမွာ

နစ္ေမ်ာသြားၿပီး ဗုိလ္ခင္ေမာင္စုိးရဲ ႔ အခ်စ္ဟာ ႏုတ္မရတဲ့ ေရာဂါနဲ႔ အစြဲႀကီး စြဲလမ္းကာ မၾကာခဏ ညအိပ္သြားတဲ့အထိ ျဖစ္ေနပါတယ္။

စစ္ဆင္ေရး တာ၀န္ၿပီးဆံုးလုိ႔ ျပန္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဗုိလ္ခင္ေမာင္စုိးက ကို္ေအာင္လင္းထြဋ္ကုိ “ငါ သူမကို တခါတည္း ေခၚခဲ့ေတာ့မယ္ကြာ” လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ ႔ မ်က္ႏွာမွာလည္း မ်က္ရည္ေတြနဲ႔

ေတြ႕လိုက္ရတာမုိ႔ ကို္ေအာင္လင္းထြဋ္က တအံ့တၾသ ျဖစ္သြားကာ သူမကို ေခၚလာရင္ ျပႆနာ အားလံုး တက္ကုန္ၾကမယ္လို႔ ေျပာၿပီး မေခၚဖုိ႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကန္႔ကြက္ေျပာယူရတဲ့ အေျခအေန ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း သိရပါတယ္။

အခုေတာ့ တာ၀န္အရ ဘန္ေကာက္ ျပန္္ေရာက္လာခ်ိန္မွာ ဗုိလ္ခင္ေမာင္စုိးက သူ႔ရဲ ႔အခ်စ္ ဇာတ္လမ္းကို ျပန္ဆက္မွာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ စစ္သံမႉးရဲ ႔ တာ၀န္အရ အျခား ထုိင္း ေကာင္မေလးေတြကို

သတင္းေပးအျဖစ္ ေမြးစားေနဦးမွာလားဆုိတာ ေတြးမိရင္း ရင္ေလးမိပါတယ္။ စစ္သံမႉး ဗိုလ္ခင္ေမာင္စုိး လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ခ်ိဳ႕ယြင္းပံုကျဖင့္ လံုၿခံဳေရး တာ၀န္ယူရတဲ့ စစ္သံမႉးအေနနဲ႔ ျမန္မာသံ႐ံုး မီးေလာင္ခံရတဲ့အထိ ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။

တုိက္ပြဲ ေထာက္လွမ္းေရးသင္တန္းအရ ပစၥည္းလံုၿခံဳေရး၊ စာရြက္စာတမ္းလံုၿခံဳေရး၊ လူပုဂၢိဳလ္ လံုၿခံဳေရး၊ အေဆာက္အဦ လံုၿခံဳေရး စတဲ့ ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာ စီမံခ်က္မ်ား အားနည္းခ်က္ ေၾကာင့္ ဂုဏ္သိကၡာ

က်ဆင္းသြားၿပီး မီးေလာင္ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကို ထုိင္းႏုိင္ငံက စံုစမ္းစစ္ေဆးေပးမယ္ဆုိတာေတာင္

လက္မခံရဲတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့လို႔ ဘာေၾကာင့္ မီးေလာင္တယ္ ဆိုတာကေတာ့ ဗုိလ္ခင္ေမာင္စုိးသာ အသိဆံုး ျဖစ္လိမ့္မယ္ဆိုတာ တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 72

254