Zwart gat en wit konijn Terwijl ik zaterdag nog nageniet van de nazomerzon verheug ik me op dat wat gebeuren gaat. In Bredevoort wacht mij en Bert een afwisselende avond met voordracht door ons en muziek door anderen in café De Zwaan. Als we Varsseveld via de Breukelaarsweg uitfietsen, herinnert Bert zich een anekdote hoe hij hier op dezelfde weg onderweg was voor een vakantiereis naar Zweden. Nog voor de uitvinding van de TomTom, maar wel met behulp van een routeplanneruitdraai uit zijn Mac. Tot zijn grote hilariteit werd hij niet de rotonde, maar de Molgoot opgestuurd. De kaartenmakers hadden de wegen- en waterbouwkundige term voor afvoergoten op de stafkaarten aangezien voor een werkelijke straatnaam. Doortrappend weet ik Bert het verhaal te vertellen over m’n lief haar TomTom die ons in Frankrijk in de buurt van de camping telkens op een rotonde wilde leiden, terwijl er in geen velden of wegen een rotonde te bekennen viel. Een dag later ontdekten we dat in de verte een bulldozer geparkeerd stond en dat men blijkbaar plannen had in die richting. De routeplanner liep op de feiten vooruit. Een op hol geslagen tijdmachine. In Bredevoort moesten we ons wat door een sfeer van parelen voor de zwijnen heenvreten. Maar werden ook aangenaam verrast door een jonge generatie die de jarig zestig aan het ontdekken is. We hoorden op een lekkend gitaartje maar met mooie stem Jefferson Airplane voorbijkomen. Somebody to Love. Mijn gezelschap vervolgde in gedachten met White Rabit. Uiteindelijk thuis overvalt me een grote verwarring. Even naar Drei Männer und ein Blog gekeken. Een weblog van een oud studiegenoot die met twee andere heren in een estafette met beeld en tekst op elkaar reageren, www.3m1b.com. Vandaag was er een putdekseltje geplaatst al variërend op wel of geen zwarte gaten. Ongeloof maakt zich van mij meester als ik op een bijgesloten kaartje zie dat men mij wil doen geloven dat het gefotografeerd is bij desbetreffende Molgoot. Zou er dan toch meer zijn tussen hemel en aarde? Een zwart gat? Of typisch weer zo’n geval van overdreven toevalligheid? De zondagmorgen slaat het ongeloof nogmaals toe. Ik zie slechts één wit konijn in de ren lopen. Dat kan niet, die hoort in het nachthok en met z’n tweeën. Vergeten de konijnen in het nachthok te doen! Mocht u onlangs een charmant wit dwergkonijn hebben zien rondhuppelen, dan verzoek ik u haar niet af te schieten.