ﺗـﻴﭙـﻮﻟـﻮژ ﺧـﻼ!
ﺳﻌﺪ ﺳﺎﻣﺎ
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژيِ ﺧﻼ
ﻫﻤــﻪ ﭼﻴ ـﺰ ﺑــﺮاي ﺧــﻮدش ﻧﻬﺎﻳﺘ ـﺎً ﻳ ـﻚ »ﺗﻴﭙﻮﻟــﻮژي« دارد .از ﻧــﺎرﻧﮕﻰ و ﭘﺮﺗﻐــﺎل ،ﻛﻠــﻪ ﭘﺎﭼــﻪ و آﺑﮕﻮﺷــﺖ ﮔﺮﻓﺘــﻪ ﺗــﺎ اﻧــﻮاع ﻣﺎﺷ ـﻴﻦ آﻻت ﺳــﻨﮕﻴﻦ و »ﻧﻴﻤــﻪ ﺳــﻨﮕﻴﻦ« و »ﻛﻤــﻰ ﺳــﻨﮕﻴﻦﺗــﺮ از ﺑﻘﻴ ـﻪ« و ﺣﺘــﻰ ﺳــﺒﻚ و »ﺧﻴﻠــﻰ ﺳــﺒﻚﺗــﺮ از ﻫﻤــﻪ« ،ﺗﻴﭙﻮﻟــﻮژي دارد. ﻫﻤـﺔ ﻣﻮﺟــﻮدات دﻧﻴـﺎ از ﺑـﺸﺮ ﮔﺮﻓﺘــﻪ ﺗــﺎ ﺑﻮزﻳﻨــﻪ ،ﻛــﻪ ﺧﻴﻠــﻰ ﺑــﻪ ﻫــﻢ ﻧﺰدﻳـﻚاﻧــﺪ ،و از ﻣﻮش ﺗﺎ ﺳﻴﻨﻪ ﺳﺮخ ،ﻛﻪ ﻫـﻴﭻ ارﺗﺒـﺎﻃﻰ ﺑـﺎ ﻫـﻢ ﻧﺪارﻧـﺪ ،و ﻫﻤـﺔ ﻣـﺼﻨﻮﻋﺎت ﺑـﺸﺮ ﺣﺘـﻰ ﺳﺮﺳﺮة ﻧﺎﺻـﺮاﻟﺪﻳﻦ ﻣﻴـﺮزاي ﻗﺎﺟـﺎر» ،ﺗﻴﭙﻮﻟـﻮژي« دارد .ﻗـﺼﺪ از اﻳـﻦ ﭼﻨـﺪ ﺟﻤﻠـﻪ اﻳـﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﻨﮕـﺎم ﻣﻄﺎﻟﻌـﺔ اﻳـﻦ ﺳـﻄﻮر ﻫﻤـﺔ ﭘﻮﻳﻨـﺪﮔﺎنِ راه ﺣـﻖ ،ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ »ﺗﻴﭙﻮﻟـﻮژي« را ﻧﺼﺐاﻟﻌﻴﻦ ﺧﻮد ﻛﻨﻨﺪ ،در ﻏﻴﺮ اﻳﻨـﺼﻮرت ﺑﺤـﺚ ﻣـﺎ ﺑـﻰﻧﺘﻴﺠـﻪ ﺧﻮاﻫـﺪ ﻣﺎﻧـﺪ .ﺣـﺎل ﻛـﻪ ﻧﺘﻴﺠــﻪ ﮔــﺮﻓﺘﻴﻢ ،ﻫﻤــﻪ ﭼﻴــﺰ »ﺗﻴﭙﻮﻟــﻮژي« دارد ﺑﺎﻳــﺪ ﺗﻌﺮﻳــﻒ ﻛﻨــﻴﻢ ﻛــﻪ اﺻــﻮﻻً »ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي« ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﻜﻨﻴﺪ ،ﺣﺴﻦ ﺑﺤﺚ ﻣﺎ اﻳﻦ اﺳـﺖ ﻛـﻪ در اﻳـﻦ ﺑـﺎب درﺳـﺖ ﻣﺜـﻞ ﻓﻼﺳـﻔﺔ ﺑـﺰر گ ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ از ﺟﻤﻠـﻪ ﻓﻼﺳـﻔﺔ ﻣﻠـﻰِ و ﻣﻴﻬﻨـﻲ ﺧﻮدﻣـﺎن ،اول ﺑـﻪ ﺷـﻴﻮهﻫـﺎي ﻣﺮﺿـﻴﻪ ﻛـﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎً ﺑﺎ ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن ﺗُﻦ ﺻـﺪا و ﻋﺮﺑـﺪه ﺷـﺮوع ﻣـﻰﺷـﻮد ،و ﺑـﻪ ﻛﺘـﻚﻛـﺎري و ﭘـﺸﺖ ﭘـﺎ و ﻣﺸﺖ و ﻟﮕـﺪ ﺧـﺘﻢ ﺧﻮاﻫـﺪ ﺷـﺪ ،ﺛﺎﺑـﺖ ﻣـﻰﻛﻨـﻴﻢ ﻛـﻪ ﻣـﺴﺌﻠﻪ ﻧـﻪ ﺗﻨﻬـﺎ ﻫﻤـﺎﻧﻄﻮر ﻛـﻪ ﻣﻰﺧﻮاﻫﻴﻢ »وﺟﻮد« دارد ،ﻛﻪ ﺣـﻖ ﻫـﻢ ﺑـﺎ ﻣﺎﺳـﺖ! و ﻫـﻴﭻ ﭼـﻮن و ﭼﺮاﺋـﻰ ﻧﻤـﻲﺗﻮاﻧـﺪ در ﻛﺎر ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﻌـﺪ ﻛـﻪ ﻫﻤـﻪ را ﺑـﺎ ﻣـﺸﺖ و ﻟﮕـﺪ از ﻣﻴـﺪان ﺑـﻪ در ﻛـﺮدﻳﻢ ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﻓﻜـﺮ ﻣﻰاﻓﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ اﺻﻮﻻً اﻳـﻦ ﻣـﺴﺌﻠﻪ ﻛـﻪ اﻳﻨﻬﻤـﻪ ﺳـﺮ و ﺻـﺪا ﺑـﺮاﻳﺶ ﺑـﻪ راه اﻧـﺪاﺧﺘﻴﻢ و اﻳـﻦ ﺟﻤــﻊ ﻛﺜﻴـﺮ آدﻣﻴـﺰاده را در راﻫــﺶ ﺑــﻪ ﻫﻼﻛـﺖ رﺳــﺎﻧﺪﻳﻢ ﭼــﻪ ﺑــﻮده؟ ﺑــﺎركاﷲ! ﻋــﻴﻦ ﺣﻜﻮﻣــﺖ اﺳــﻼﻣﻰ ﺧﻮدﻣــﺎن .اول زدﻳ ـﻢ و ﺧــﻮردﻳﻢ ،آدم درﺳــﺘﻪ ﻛﺒــﺎب ﻛــﺮدﻳﻢ،
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﺗــﻮي دﻫــﺎن اﻳــﻦ و آن زدﻳــﻢ ،دﻋــﻮا و ﻣﺮاﻓﻌــﻪ ﺑــﻪ راه اﻧــﺪاﺧﺘﻴﻢ و ﻓﺮﻳــﺎد زدﻳــﻢ ﻛــﻪ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﭼﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪاﻳـﺪ »ﺣﻜﻮﻣـﺖ اﺳـﻼﻣﻰ« دارﻳـﻢ! ﺣـﺎل ﻛـﻪ ﻫﻤـﺔ ﺻـﺪاﻫﺎي ﻣﺨـﺎﻟﻒ ﺧﻔﻪ ﺷﺪه ،ﻋﻤـﻮم »ﺣﺠـﺞ« ﻧﺸـﺴﺘﻪاﻧـﺪ و ﺳـﻲ ﺳـﺎﻟﻰ اﺳـﺖ ﻣـﻰﺧﻮاﻫﻨـﺪ ﺑﺒﻴﻨﻨـﺪ اﺻـﻼً اﻳﻦ »ﺣﻜﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﻰ« ﭼﻴﺴﺖ؟ و ﻣﺎ ﻫﻢ در اﻳﻦ »ﺑﺎب« ﻋـﻴﻦ ﻣﺮاﺟـﻊِ ﺗﻘﻠﻴـﺪ ﻋﻤـﻞ ﻣـﻰﻛﻨـﻴﻢ .اﺻـﻼً ﺣﺘـﻰ ﺑﻬﺘـﺮ از آﻧﻬـﺎ ﻋﻤﻞ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ،از ﻫﻤﻴﻨﺠﺎ ﻗﺒـﻞ از زدن ﺗـﻮي دﻫـﻦ ﻛـﺴﻰ ﻣـﻰﮔـﻮﺋﻴﻢ ﻛـﻪ ﻫـﺮ ﻛـﺲ ﺑـﺎ »ﺗﻴﭙﻮﻟــﻮژي« ﻣﺨﺎﻟﻔــﺖ ﻛﻨــﺪ ﺧــﻮﻧﺶ ﺣــﻼل اﺳــﺖ؛ ﺣــﻼل ﺑــﺮاي رﻳﺨــﺘﻦ ،ﻧﻮﺷ ـﻴﺪن، ﺑﻮﺋﻴ ـﺪن ،و ﺣﺘــﻰ ﺳــﺎﺑﻴﺪن .ﺑ ـﻴﻦ ﺧﻮدﻣــﺎن ﺑﻤﺎﻧــﺪ .ﻣــﺎ ﻫــﻢ درﺳــﺖ ﻧﻤــﻰداﻧــﺴﺘﻴﻢ »ﺗﻴﭙﻮﻟـــﻮژي« ﭼﻴـ ـﺴﺖ .ﻳﻌﻨـــﻰ ﺳـــﻮادش را ﻧﺪاﺷـــﺘﻴﻢ .از روي اﺗﻔـــﺎق ﻃـــﻲ ﻳـ ـﻚ ﮔﻔﺘﮕﻮي دوﺳﺘﺎﻧﻪ اﻳـﻦ واژة زﻳﺒـﺎ و ﺳـﺮﻛﺶ از دﻫـﺎن ﻣﺨﺎﻃـﺐ درﺳـﺖ ﻣﺜـﻞ ﻳـﻚ اﺳـﺐِ اﺻﻴﻞِ ﻣﺮاﻛﺸﻰ ﺟﻔﺘـﻚ زد و آﻣـﺪ ﺑﻴـﺮون .ﻣـﺎ ﻫـﻢ ﻛـﻪ در اﻳـﻦ دوران ﻓﺘـﺮت از ﻣﺮاﺟـﻊ ﺗﻘﻠﻴﺪﻣﺎن ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪاﻳﻢ ،اﺳـﺐ ﺑـﻰﺻـﺎﺣﺐ را ﻧﻌﻤـﺖ اﻟﻬـﻰ دﻳـﺪه ﻓـﻮري ﺳـﻮارش ﺷـﺪﻳﻢ و رﻛــﺎب ﺑﺮﻛــﺸﻴﺪﻳﻢ .رﻓﺘ ـﻴﻢ ﻛــﻪ ﻣﺜــﻞ اﻣــﺎم ﻋﻠــﻰ در ﺧﻴﺒــﺮ را ﻫــﻢ ﺑــﺸﻜﻨﻴﻢ .وﻟــﻰ از آﻧﺠﺎﺋﻰﻛﻪ اﺻﻮﻻً ﺷﺎﻧﺲ درﺳـﺘﻰ در اﻳـﻦ زﻧـﺪﮔﻰ ﻧﺪاﺷـﺘﻴﻢ ،اﻳـﻦ اﺳـﺐ ﻫـﻢ ﺑـﻪ ﻣـﺎ ﻧـﺎرو زد؛ ﺑﺠﺎي در ﺧﻴﺒـﺮ ﻣـﺎ را ﺑـﺮد دم در ﺧـﻼ .از اﻳﻨﺠـﺎ ﻧﺘﻴﺠـﻪ ﻣـﻰﮔﻴـﺮﻳﻢ» :ﻃـﺎﻟﻊ ﻫـﺮ ﻛﺲ را ﻧﻪ روي ﭘﻴﺸﺎﻧﻲ ﺧـﻮدش ﻛـﻪ روي ﭘﻴـﺸﺎﻧﻲ اﺳـﺒﺶ ﻧﻮﺷـﺘﻪاﻧـﺪ!« ﻣـﺎ ﻫـﻢ ﺑـﺮاي اﻳﻨﻜــﻪ ﺧــﺪاﺋﻰ ﻧـﺎﻛﺮده اﺳــﺐ از ﻣــﺎ دﻟﺨــﻮر ﻧـﺸﻮد ،دﺳــﺖ ﮔﺬاﺷــﺘﻴﻢ رويِ ﺳــﻮژة زﻳﺒــﺎ و ﺳﺮﻛﺶِ »ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژيِ ﺧﻼ« و اﻳﻦ ﺑﺤﺚ ﺷﻴﺮﻳﻦ را آﻏﺎز ﻛﺮدﻳﻢ. ﻫﻤــﺎﻧﻄﻮر ﻛــﻪ ﻣﻼﺣﻈــﻪ ﻣــﻰﻓﺮﻣﺎﺋﻴــﺪ ﻫﻨــﻮز ﻣــﺸﺨﺺ ﻧــﺸﺪه »ﺗﻴﭙﻮﻟــﻮژي« ﭼﻴــﺴﺖ؟ راﺳــﺘﺶ را ﺑﺨﻮاﻫﻴ ـﺪ از روي اﻳ ـﻦ اﺳ ـﺐِ زﺑــﺎن ﺑــﺴﺘﻪ ﺧﺠﺎﻟــﺖ ﻣــﻰﻛــﺸﻴﻢ ،وﻟــﻰ ﭼــﻪ ﻛﻨﻴﻢ ،ﺧﻮدﻣﺎن ﻫﻢ ﻫﻨـﻮز ﻧﻤـﻰداﻧـﻴﻢ ﻗـﻀﻴﻪ ﭼﻴـﺴﺖ .آﻧﻄـﻮر ﻛـﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت »ﭘﻴﭽﻴـﺪه« ﺑﻪ ﻣﺎ اﺟـﺎزه ﻣـﻰدﻫـﺪ ،و ﭘـﺲ از ﺟـﺴﺘﺠﻮي زﻳـﺎد در ﻛـﻼف ﺳـﺮ در ﮔﻤـﻰ ﻛـﻪ ﺑـﻪ دور ﺧﻮدﻣﺎن ﭘﻴﭽﻴـﺪهاﻳـﻢ ،ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﻧﺘﻴﺠـﻪ رﺳـﻴﺪﻳﻢ ﻛـﻪ اﮔـﺮ اﺷـﺘﺒﺎه ﻧﻜﻨـﻴﻢ اﻳـﻦ واژه ﺑﺎﻳـﺪ ﻣﻌﻨــﺎىِ »ﻧــﻮع ﺷﻨﺎﺳــﻰ« و »ﻋﻠــﻢ اﻷﻧــﻮاع« و »ﻏﻴــﺮه« داﺷــﺘﻪ ﺑﺎﺷــﺪ؛ ﺷــﺎﻳﺪ ﻫــﻢ »و ﻏﻴ ـﺮه« ﺑﻴــﺸﺘﺮ در ﻣــﻮرد آن ﺻــﺎدق ﺑﺎﺷــﺪ .در ﻫــﺮ ﺣــﺎل ﺗﻌﺮﻳ ـﻒ ﺟــﺎﻣﻊ اﻳ ـﻦ ﻛﻠﻤــﻪ را ﻃــﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌــﺎت ﻋﻠﻤــﻰ و ﺗﻔﺤــﺼﻰ ﻣــﺎ در ﻫﻤــﻴﻦ ﻣﻘــﺎل ﺧﻮاﻫــﺪ دﻳــﺪ .ﺧﻮاﻧﻨــﺪه ﺧــﻮد از ﭼﻨﺪ و ﭼﻮن آن ﻣﻄﻠﻊ ﻣﻲﺷﻮد و اﺣﺘﻴﺎج ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻧﻴﺴﺖ ،واﻟﺴﻼم!
٢
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﺣﺎل ﻛـﻪ »ﺗﻴﭙﻮﻟـﻮژي« را ﺧـﻮب ﺷـﻨﺎﺧﺘﻴﻢ و داﻣﻨـﺔ ﻋﻠـﻢ و اﻃـﻼعﻣـﺎن ﮔـﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓـﺖ، ﺑﺎﻳـﺪ در ﻣــﻮرد ﻛﻠﻤـﺔ دوم اﻳـﻦ ﻋﻨــﻮان ﺷـﻴﺮﻳﻦ ﻳﻌﻨــﻰ »ﺧــﻼ« ﺗﻮﺿـﻴﺢ ﻛــﻮﭼﻜﻲ ﺑــﺪﻫﻴﻢ. اﻟﺒﺘــﻪ ﺧــﻼ روﺷــﻦ اﺳــﺖ .ﺣﺘــﻰ ﻧــﻮعِ ﺑــﻰﭼــﺮاغ آن ﻧﻴــﺰ در ذﻫـﻦِ ﭘﻮﻳـﺎي ﺧﻮاﻧﻨــﺪﮔﺎن از وﺿــﻮح و روﺷــﻨﻰ ﺧﺎﺻــﻰ ﺑﺮﺧــﻮردار اﺳــﺖ .ﻗــﺼﺪ ﻧﻮﻳــﺴﻨﺪه در ﺟﻬــﺖ ﺗﻮﺿــﻴﺢ ﺧــﻼ ﻧﻤــﻲﺑﺎﻳ ـﺪ ﺧــﺪاى ﻧ ـﺎﻛﺮده ﺣﻤــﻞ ﺑــﺮ ﺑــﻰاﺣﺘﺮاﻣــﻰ ﺑــﻪ ﺳــﻮاﺑﻖ و ﻣﻄﺎﻟﻌــﺎت و ﺗﺠﺮﺑﻴ ـﺎت ارزﻧــﺪة ﺧﻮاﻧﻨــﺪﮔﺎن در اﻳــﻦ ﺑــﺎب ﮔــﺮدد .و اﻳـﻦ ﺷــﺎﺋﺒﻪ را داﻣــﻦ زﻧــﺪ ﻛــﻪ ﻓــﺪوي ﻋﻠــﻢ و اﻃــﻼع دﻳﮕــﺮان را ﻧﺎدﻳ ـﺪه ﮔﺮﻓﺘــﻪ ،و اﺣﺘﻤــﺎﻻً در ﻣــﻮرد ﺧــﻼ ﻗــﺼﺪ ﺗﺤﻤﻴ ـﻞ ﻧﻈــﺮ دارد. اﺻﻼً ﭼﻨـﻴﻦ ﻧﻴـﺴﺖ .ﻗـﺼﺪ ﻣـﺎ روﺷـﻦ ﺷـﺪن ذﻫـﻦ ﭘﻮﻳـﺎي ﺧﻮاﻧﻨـﺪﮔﺎن ﻋﺰﻳـﺰ ﺑـﺎ ﻋﻤـﻖ ﺧﻼ و ﻧﻘﺶ آن در زﻧﺪﮔﻰ ﻣﺎﺳﺖ .ﻣﺎ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺷـﻤﺎ! ﺷـﻤﺎ ﻫـﻢ ﻣﺜـﻞ ﻣـﺎ! ﻫﻤـﻪ ﺑـﺎ ﺧـﻼ آﺷــﻨﺎﺋﻴﻢ ،و ﺧﻴﻠــﻰ ﺧــﻮب آﻧــﺮا ﻣــﻰﺷﻨﺎﺳــﻴﻢ .از ﻧﺰدﻳــﻚ ﺑــﺎ ﺑــﻮي او ،ﺑــﺎ روي او، )داﺷــﺘﻢ ﻣ ـﻲﻧﻮﺷــﺘﻢ ﺑــﺎ ﻣــﻮي او!( آﺷــﻨﺎﺋﻴﻢ .ﻣﺜــﻞ ﻫــﺮ اﻧــﺴﺎن دﻳﮕــﺮ از اوﻟ ـﻴﻦ دﻗــﺎﻳﻖ زﻧــﺪﮔﻰ ﺗــﺎ واﭘــﺴﻴﻦ ﻧﻔــﺲﻫــﺎ ﺑــﺎ آن دﻣﺨــﻮر )ﮔــﺎه ﻫﻤﺨــﻮر( ﻫــﺴﺘﻴﻢ .ﺑــﻪ اﻳﻨــﺼﻮرت ﻫ ـﻴﭽﻜﺲ ﻧﻤــﻰﺗﻮاﻧــﺪ ادﻋــﺎ ﻛﻨــﺪ ﻛــﻪ ﺧــﻼ در زﻧــﺪﮔﻰ او ﻧﻘــﺸﻰ ﻧــﺪارد .ﺑــﺰرگﺗــﺮﻳﻦ ﻧﻘﺶﻫـﺎ از آن اوﺳـﺖ ،ﭼـﺮا ﻛـﻪ اﮔـﺮ ﻣﺠﻤـﻮع ﺳـﺎﻋﺎﺗﻰ ﻛـﻪ ﻫـﺮ اﻳﺮاﻧـﻰِ ﻣﺘﻔﻜـﺮ در ﺧـﻼ ﻣــﻰﮔﺬراﻧــﺪ ،ﺑــﺎ ﻣﺠﻤــﻮع ﺳــﺎﻋﺎﺗﻰ ﻛــﻪ ﺑــﻪ ﻛﺎرﻫــﺎي دﻳﮕــﺮ ﻣــﻰﭘــﺮدازد ﻣﻘﺎﻳ ـﺴﻪ ﻛﻨﻴ ـﺪ ﻣﻰﺑﻴﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﻼ ﻋﻤﻼً ﻫﺰاران ﺳﺎﻋﺖ از ﻋﻤﺮ ﮔﻬﺮﺑﺎر ﻣﺎ را ﭘﺮ ﻛﺮده. ﺣــﺎل ﻛــﻪ ذﻫــﻦ ﺧﻮاﻧﻨــﺪﮔﺎن را ﺑــﺎ ﻣﻮﺿــﻮع آﺷــﻨﺎ ﻛــﺮدﻳﻢ و ﺑﻬﺘــﺮ ﺑــﻪ ﻋﻤــﻖ ﻣــﺴﺌﻠﻪ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﭘﻴﺪا ﻛﺮدهاﻧﺪ ،ﻗﺒﻮل ﻣﻲﻓﺮﻣﺎﺋﻴـﺪ ﻛـﻪ اﻳـﻦ ﺑﺤـﺚ ﺑﻴﻬـﻮده ﻧﻴـﺴﺖ .ﭼـﺮا ﻛـﻪ ﺑـﺎ اﻳــﻦ ﺑﺤــﺚﻫــﺎ ﺧــﻮاﻫﻴﻢ ﺗﻮاﻧــﺴﺖ از ﺧــﺮﻣﻦِ آن ،ﺧﻮﺷــﻪﻫــﺎى ﭘﺮﺑــﺎر و دﻟﻨــﺸﻴﻨﻲ ﺑــﺮﭼﻴﻦاﻳــﻢ .ﺗــﺼﺪﻳﻖ ﻣــﻰﻓﺮﻣﺎﺋﻴـﺪ ﻛــﻪ ﺳــﻮژهاي ﺑــﻪ اﻳـﻦ اﻫﻤﻴـﺖ از ﻃــﺮف ﻣﺘﻔﻜــﺮان و ﺻـﺎﺣﺐﻧﻈــﺮان ﺑــﺎ ﻛـﻢ ﻟﻄﻔــﻰ زﻳـﺎدي روﺑـﺮو ﺷــﺪه ،و ﻛﻤﺘــﺮ ﻣـﻮرد ﺑﺤــﺚ و ﺗﻌﻤــﻖ ﻗــﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ .اﺻـﻮﻻً ﻋﻤـﻖﮔﻴـﺮي در واﻛـﺎوي ﺧـﻼ ﻛـﺎر دﺷـﻮاري اﺳـﺖ ،ﭼـﺮا ﻛـﻪ در ﺑﺮﺧـﻰ ﻣــﻮارد ﺳــﻮءﺗﻌﺎﺑﻴﺮ راه ﺑــﺮ ﭘﮋوﻫــﺸﮕﺮ ﻣــﻰﺑﻨــﺪد ،و وي را از ﭘــﺮداﺧﺘﻦ ﺑ ـﻪ اﻳ ـﻦ ﻣﻬــﻢ ﺑــﺎز ﻣﻰدارد. ﺧــﻼ از ﻳ ـﻚ ﺳــﻮ ﻫﻤــﻮاره در ﻛﻨــﺎر ﻣﺎﺳــﺖ و از ﺳــﻮﺋﻰ ،ﻣــﺎ ﻫﻤــﻮاره ﻣﻮﺟﻮدﻳ ـﺖ آن را از ذﻫﻦﻣﺎن واﭘﺲ ﻣﻰزﻧـﻴﻢ .ﻗـﺼﺪ اﺻـﻠﻰ و اﺳﺎﺳـﻰ در اﻳـﻦ ﭘـﮋوﻫﺶِ ﻛﻮﺗـﺎه ﻫﻤﺎﻧـﺎ ﻫﻤـﻮار ﻛــﺮدن راه ﻧﻔــﻮذ ﺧــﻼ در آﺛــﺎرِ ﻣﺘﻔﻜــﺮان و داﻧــﺸﻤﻨﺪان ﻛــﺸﻮر اﺳــﺖ .ﺑــﻪ اﻋﺘﻘــﺎد
٣
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ،ﺗﻨﻬﺎ از اﻳﻦ رﻫﮕـﺬر ﻣـﻲﺗـﻮان روح و ذﻫـﻦِ ﻫـﻢوﻃﻨـﺎن ﻋﺰﻳـﺰ را ﺑـﺎ ﻋﻤـﻖ ﺧـﻼ آﺷــﻨﺎ ﻛــﺮد ،و از اﻳــﻦ ﻃﺮﻳــﻖ راه ﺧــﻼ را ﺑﻬﺘــﺮ و ﺑﻴــﺸﺘﺮ ﺑــﺮ آﻳﻨــﺪﮔﺎن ﮔــﺸﻮد .ﺑــﻪ ﺻﺮاﺣﺖ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ،ﺑﻪ اﻣﻴﺪ آن روز! ٭٭٭ ﻫﻤــﺎﻧﻄﻮر ﻛــﻪ ﻣــﻰﺗــﻮان ﺣــﺪس زد »ﻧــﻮع ﺷﻨﺎﺳـﻰِ« ﺧــﻼ ﻛــﺎري اﺳــﺖ ﺑــﺴﻴﺎر ﭘﻴﭽﻴـﺪه. ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ در آﻏـﺎز ﺳـﺎده ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ آﻳـﺪ ،وﻟـﻰ ﺗﻌﻤـﻖ و ﺗﻔﻜـﺮ در اﻳـﻦ ﻣـﻮرد اﺣﺘﻴــﺎج ﺑــﻪ ﺗﻤﺮﻛــﺰ ﻓﻜــﺮِ ﺑــﺴﻴﺎر دارد .از اﻃــﺮاف ﺧﻮدﻣــﺎن ﺷــﺮوع ﻣــﻰﻛﻨــﻴﻢ ،از ﻗﺪﻳﻤﻰﺗﺮﻫﺎ ،ﻣﺜﻼً از ﭘﺪر ﺑﺰرگﻫﺎ و ﻣﺎدر ﺑـﺰرگﻫـﺎ .ﻓﻜـﺮ ﻣـﻰﻛﻨﻴـﺪ آﻧـﺎن در ﻣـﻮرد ﺧـﻼ ﭼﻪ ﻧﻈﺮي دارﻧﺪ؟ ﺟﻮﻳﺎ ﺷـﻮﻳﺪ! آﻧﭽـﻪ آنﻫـﺎ ﺧﻮاﻫﻨـﺪ ﮔﻔـﺖ ﻫـﺰاران ﻓﺮﺳـﻨﮓ ﺑـﺎ آﻧﭽـﻪ ﻳﻚ ﺟـﻮان ﺷـﻬﺮيِ اﻣـﺮوزي در ﺗﻬـﺮان و ﻳـﺎ ﺷـﻬﺮﻫﺎي ﺑـﺰرگ ﻛـﺸﻮر ﻣـﻲﮔﻮﻳـﺪ ،ﻓﺎﺻـﻠﻪ دارد .ﺧــﻼي ﻗــﺪﻳﻤﻰﻫــﺎ ﻣﺜــﻞ ﺧﻼﺋ ـﻰ اﺳــﺖ ﻛــﻪ در ﺳـﻴﺎرهاي دﻳﮕــﺮ و دور از دﺳــﺘﺮس ﻣــﺎ ﻗــﺮار ﮔﺮﻓﺘــﻪ ﺑﺎﺷــﺪ .ﺑــﺮاي ﺟــﻮان اﻣـﺮوزي رﻓــﺘﻦ ﺑــﻪ ﺧــﻼ اﻣــﺮي ﻛــﺎﻣﻼً »ﭘـﻴﺶ ﭘــﺎ اﻓﺘﺎده« ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﻰآﻳـﺪ .ﭼـﻪ ﺑـﺴﺎ ﻛـﻪ در روزﻫـﺎي ﺗﻌﻄﻴـﻞ زﻣﺎﻧﻴﻜـﻪ ﺣﻮﺻـﻠﻪاش ﺳـﺮ ﻣــﻰرود ﺑﺠــﺎي رﻓــﺘﻦ در ﺑــﺎﻟﻜﻦ و دﻳ ـﺪ زدنِ اﻃــﺮاف و اﻛﻨــﺎف ﻫــﻰ ﺳــﺮش را ﺑﻴﺎﻧــﺪازد ﭘﺎﺋﻴﻦ و ﺑـﺮود ﺗـﻮي ﺧـﻼ .ﺧـﻼ اﻣـﺮوز ﻣﻜـﺎﻧﻲ اﺳـﺖ در دﺳـﺘﺮس ،و ﺑـﺮاي رﺳـﻴﺪن ﺑـﻪ آن ﺗﻼش ﻓﻮقاﻟﻌﺎدهاي ﻧﻤـﻲﻛﻨـﻴﻢ .ﻛـﺎﻓﻰ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺟـﻮان اﻣـﺮوزي ﻛﻤـﻰ در آﭘﺎرﺗﻤـﺎن اﻳـﻦ ﭘــﺎ و آن ﭘــﺎ ﻛﻨــﺪ و ﺑﻌــﺪ ﭼــﺮاغ ﺧــﻼ را ﻛــﻪ ﻣــﺪرنﻫــﺎ ﺑــﻪ آن ﺗﻮاﻟــﺖ ﻳـﺎ دﺳﺘــﺸﻮﺋﻰ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ روﺷـﻦ ﻛـﺮده ،در آﻳﻨـﻪ اي ﻛـﻪ در زﻳـﺮ ﺗﻼﺋﻠـﻮ ﻧـﻮر ﭼـﺮاغﻫـﺎي ﻣﺘﻌـﺪد اﺑﻬﺘـﻰ ﻓﺮﻋــﻮﻧﻰ ﭘﻴ ـﺪا ﻛــﺮده ﺑــﻪ زﻟــﻒﻫــﺎي آﻻﮔﺎرﺳــﻨﻰاش ﻧﮕــﺎﻫﻰ ﺑﻴﺎﻧــﺪازد .در را از ﺗــﻮ ﻗﻔــﻞ ﻛﻨﺪ ،ﺷـﻠﻮار ﺟـﻴﻦ را ﺑـﺎ ﻳـﻚ ﺣﺮﻛـﺖ ﭘـﺎﺋﻴﻦ ﻛـﺸﻴﺪه و روي ﺧـﻼي ﻓﺮﻧﮕـﻰ ﻟـﻢ ﺑﺪﻫـﺪ! درﺳــﺖ ﻣﺜــﻞ اﻳﻨﻜــﻪ روي ﺻــﻨﺪﻟﻰ ﻛﺎﻓ ـﺔ دﻧﺠــﻰ در ﻛﻮﭼــﻪ ﭘــﺲ ﻛﻮﭼــﻪﻫــﺎي ﭘــﺎرﻳﺲ و ﻟﻨﺪن ﻧﺸﺴﺘﻪ .ﺗﺼﻮﻳﺮ زﻳﺒﺎﺋﻰ اﺳﺖ؟ ﺑﻌﻠﻪ! اﻣﺎ ﺣﺎل ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ از آﻧﭽـﻪ ﻗـﺪﻳﻤﻰﺗﺮﻫـﺎ ﻣـﻰﮔﻮﻳﻨـﺪ .ﻳﻌﻨـﻰ آنﻫـﺎ ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﺧـﻼ در ﻗﻮاﻟـﺐ ﺳــﻨﺘﻰ و ﺗــﺎرﻳﺨﻰ آن ﺑﺮﺧــﻮرد» رو در رو و ﺳ ـﻴﻨﻪ ﺑــﻪ ﺳ ـﻴﻨﻪ« ،ﺷــﺎﻳﺪ ﻫــﻢ »ﭼﻬــﺮه ﺑــﻪ ﭼﻬﺮه« داﺷـﺘﻪاﻧـﺪ .ﺧـﻼي ﺳـﻨﺘﻰ ﺟـﺎي ﺧﻄﺮﻧـﺎﻛﻰ اﺳـﺖ .ﺟـﺎﺋﻰ اﺳـﺖ ﻛﺜﻴـﻒ .ﺑـﻮي ﺑﺪ ﻣﻰدﻫﺪ .ﻣﻜﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ دﺳـﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑـﻪ آن ﺑـﺴﻴﺎر ﻣـﺸﻜﻞ اﺳـﺖ .و ﺑـﻰدﻟﻴـﻞ ﻧﻴـﺴﺖ ﻛﻪ ﻫـﺰاران ﻫـﺰار آﻳـﻪ و رواﻳـﺖ و ﺣـﺪﻳﺚ و ﻏﻴـﺮه از ﺳـﻨﺖ و ﺗـﺎرﻳﺦ در ﻛﺘـﺐ و رﺳـﺎﻻت
٤
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
رﻫﺒﺮان دﻳﻨﻰ ﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﺑـﻪ ﻫﻤـﻴﻦ ﻣﻮﺿـﻮع اﺧﺘـﺼﺎص ﭘﻴـﺪا ﻛـﺮده .ﺧـﻼ ﺑـﻪ ﺣـﻖ ﻗـﺴﻤﺖ ﻣﻬﻤﻰ از آﺛﺎرِ رﻫﺒﺮان ﺷـﻴﻌﺔ اﺛﻨـﻰ ﻋـﺸﺮي را ﭘـﺮ ﻣـﻰﻛﻨـﺪ و اﻳـﻦ اﻣـﺮ ﺑـﻪ دﻟﻴـﻞ اﻫﻤﻴـﺖ ﺧﻼ در زﻧﺪﮔﻰِ ﺳﻨﺖﮔﺮاﻳﺎن اﻳﺮان زﻣـﻴﻦ ﺑـﻮده .ﺣﺘـﻰ ﺑﻌـﻀﻰ ﻣـﻰﮔﻮﻳﻨـﺪ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﮔـﻮش ﺧــﻮد ﺷــﻨﻴﺪهاﻧــﺪ» :اﻳﻨﻄــﻮر ﻧﺒﺎﺷــﺪ ﻛــﻪ ﻣــﺴﻠﻤﺎن زرﺗــﻰ ﺷــﻠﻮار ﺟ ـﻴﻦ ﺑﻜــﺸﺪ ﭘــﺎﺋﻴﻦ و ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ و ﺑـﺮ ﻣـﺎ ﺧـﻼ ﺷـﻮد .ﺣـﺪ دارد اﻳـﻦ! ﺣـﺪود دارد آن! ﺗﻌـﺬﻳﺮ ﻣـﻰﻛﻨﻨـﺪ ﺑـﺮ او، ﺗﻜﺒﻴﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮔﺎﻫﻰ او را ،ﺗﻜﻔﻴﺮ ﻣﻰﻛﻨﻨـﺪ ﺑﻌـﻀﺎً ﮔﺮوﻫـﻰ ،ﺗﻌﻈـﻴﻢ ﻫـﻢ ﻣـﻰﻛﻨﻨـﺪ ﺑﻌـﺪاً اﻗﺸﺎر ،ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻣﻰﮔﻴﺮﻧﺪ اول ﻛﺎر ،ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ آﺧﺮ ﻛﺎر!«... ، ﻣﻼﺣﻈــﻪ ﻣــﻰﻓﺮﻣﺎﺋﻴـﺪ ﻛــﻪ اﻫﻤﻴـﺖ ﻣــﺴﺌﻠﻪ ﻳﻜــﻰ و دو ﺗــﺎ ﻧﻴـﺴﺖ .وﻟــﻲ اﻳــﻦ اﻫﻤﻴــﺖ را ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻰ ﺗـﺎرﻳﺨﻰ ﺑـﻪ ﻛُﻨـﻪ و ﺑـﻪ ﻋﻤـﻖ ﺧـﻼي ﺳـﻨﺘﻰ ﻣـﻰﺗـﻮان درﻳﺎﻓـﺖ .ﻓﻘـﻂ ﺑﺎزﮔــﺸﺘﻰ ﺑــﻪ ﻗﻌــﺮ ﺧــﻼ در ﺗــﺎرﻳﺦ ﺳــﺮزﻣﻴﻦﻣــﺎن ﻣــﻰﺗﻮاﻧــﺪ ﮔــﺮه از ﻛــﺎر اﻣــﺮوز ﺑﮕــﺸﺎﻳﺪ. ﻧﻘــﺶِ ﺧــﻼ در ﺳــﺎﺧﺘﺎر ﻓﺮﻫﻨﮕــﻰ و رﻳــﺸﺔ ﻋﻤﻴــﻖ آن در اﻋﺘﻘــﺎدات اﻓــﺮاد و رﻓﺘــﺎر اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ دﻳﺮﻳﻨﻴﺎن ﻣﺎ ﺑـﺎ اﻳـﻦ ﺗﺤﻘﻴـﻖ ﻋﻤﻴـﻖ ﻣـﻰﺗﻮاﻧـﺪ اﻧـﺪﻛﻰ روﺷـﻦ ﺷـﻮد .ﺑـﺎ آﻧﭽـﻪ در ﺑﺎﻻ آﻣﺪ ﻣﻰﺗﻮان ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮﻓـﺖ ﻛـﻪ در ﺳـﻨﺖ ﺗـﺎرﻳﺨﻰ ﻣـﺎ ﺧـﻼ ﻓﺎﻗـﺪ اﻣﻨﻴـﺖ ﺑـﻮده ،و ﺑﺎز ﻫﻢ اﻳـﻦ اﺳﺘﻔـﺴﺎر ﭘـﻴﺶ ﻣـﻲآﻳـﺪ ﻛـﻪ ﭼـﺮا؟ ﺑـﺮاي ﮔـﺸﻮدن اﻳـﻦ ﻣﻌـﻀﻞ دﺳـﺖ در دﺳﺖ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﻪ دﻳﺪار ﻳﻚ ﺧﺎﻧﺔ ﻗﺪﻳﻤﻰ ﻣﻰروﻳﻢ.
ﺧﻼي ﺳﻨﺘﻰ ﺑـﺎ ﻫـﻢ ﺑـﻪ ﮔﻮﺷـﺔ دﻧـﺞ و ﻧـﻢ ﮔﺮﻓﺘـﺔ ﺣﻴـﺎﻃﻰ ﻗـﺪﻳﻤﻲ ﻣـﻲروﻳـﻢ .رﻃﻮﺑـﺖ دﻳـﻮار از درز آﺟﺮﻫــﺎ زﺑــﺎن ﺳــﻔﻴﺪ و ﻗــﺎچ ﺧــﻮردهاش را ﺑــﺎ زور ﺑــﻪ ﺑﻴــﺮون ﻫــﻞ داده ،ﻣﺜــﻞ اﻳﻨﻜــﻪ ﻣــﻰﺧﻮاﻫــﺪ ﺑــﺎ ﻧﻴ ـﺰة ﺳــﻔﻴﺪكﻫــﺎي ﻓﻜــﺴﻨﻰاش ﭼــﺸﻢ آدم را ﻛــﻮر ﻛﻨــﺪ .ﻓﺮﺷــﻲ از ﭼﻠﻘﻮزِ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن زﻣـﻴﻦ و زﻣـﺎن را ﻓـﺮا ﮔﺮﻓﺘـﻪ .درﺧـﺖ ﻗﻄـﻮر و ﻛﻬﻨـﺴﺎﻟﻰ ﺑـﺮاي ﻓـﻀﻮﻟﻰ ﺳــﺮش را از وﺳــﻂ آﺟﺮﻫــﺎي ﻧﺨﺮاﺷ ـﻴﺪه و ﻧﺘﺮاﺷ ـﻴﺪة ﻛــﻒ ﺣﻴ ـﺎط ﺑﻴ ـﺮون آورده .ﺑﻠــﻪ، درﺧــﺖ ﺑﻌــﺪ از ﺳــﺎلﻫــﺎ ﻣــﻮش دواﻧــﻰ در ﻛــﺎر ﻣــﺮدمِ ﺑــﺪﺑﺨﺖ اﻳـﻦ ﺣﻴـﺎط آﻧﻘــﺪر دم در آورده ﻛﻪ ﺳﺮش را ﻛﺮده در ﺣﻴـﺎط ﻫﻤـﺴﺎﻳﻪﻫـﺎ» .ﮔﺮﺑـﻪ ﻛـﻮرهاي« ﻛـﻪ ﻟﻜـﻪﻫـﺎي ﺧـﻮن و ﺗﻜــﻪﻫــﺎي ﭘﺮﮔﻨﺠــﺸﻚ ﻫﻨــﻮز ﺑــﻪ دﺳــﺖ و ﭘــﺎﻳﺶ ﭼــﺴﺒﻴﺪه ،در ﭘﺎﺷــﻮﻳﺔ ﻳ ـﻚ ﺣــﻮضِ
٥
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﺳﻴﺎه ﺳﻨﮕﻰ ﭼﻤﺒﺎﺗﻤـﻪ زده و ﺑـﺎ ﺣـﺮص و وﻟـﻊ ﺑـﻪ ﺑـﺎزي ﻣـﺎﻫﻰﻫـﺎي ﻧﻜـﺮه و ﺧـﺎلﺧـﺎﻟﻰ ﻛــﻪ در آبِ ﺳــﻴﺎه و ﺑــﺪرﻧﮓ ﻣــﻰﺟﻨﺒﻨــﺪ ،ﺧﻴ ـﺮه ﺷــﺪه .ﻧﻔــﺮت ﻣﺜــﻞ ﻣﻮرﻳﺎﻧــﻪ از در و دﻳﻮار ﺑﺎﻻ ﻣﻰرود .ﻣﻮرﭼﻪﺳﻮاريﻫـﺎﺋﻰ ﻛـﻪ ﻫـﺮ ﻛـﺪام در ﭘﺎﻫـﺎيﺷـﺎن ﻗـﺪرت ﻳـﻚ ﻣﻮﺗـﻮر دﻳﺰل را ذﺧﻴـﺮه ﻛـﺮدهاﻧـﺪ ﻋـﻴﻦ ﻣﺮﺣـﻮمِ ﺷـﻴﺮﻋﻠﻰ ﻗـﺼﺎب در اﻳـﻦ ﺣﻴـﺎط اﻳـﻦور و آنور ﻗﺪم ﻣﻰزﻧﻨﺪ .ﻫﺮ از ﮔﺎﻫﻰ ﻫـﻢ ﻣـﻰاﻳـﺴﺘﻨﺪ و زل ﻣـﻰزﻧﻨـﺪ ﺗـﻮي ﭼـﺸﻢﻫـﺎي آدم ،ﻣﺜـﻞ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻰﭘﺮﺳﻨﺪ» :ﭼﻴﻪ ،ﭼـﻪ ﻣﺮﮔﺘـﻪ! ﭼـﻰ ﻣـﻰﺧـﻮاي؟« اﻳـﻦ ﺣﻴـﺎط وﺣـﺸﺖ را ﻣﺜـﻞ اره در دل آدﻣﻴﺰاد ﺑﻪ اﻳـﻦ ﺳـﻮي و آنﺳـﻮي ﻣـﻰدواﻧـﺪ ،ﻫـﺮ ﭼـﻪ ﺳـﺮ راه اﻳـﻦ اره ﻗـﺮار ﺑﮕﻴﺮد ﭘﺎره ،ﭘﺎره ﻣـﻰﺷـﻮد .اﮔـﺮ ﺷـﺎﻧﺲ ﺑﻴـﺎورﻳﻢ و ﺳـﺮِ ﻛﻮﭼـﻪ ﻳـﻚ ﻧﺠـﺎري ﺑـﺎز ﺷـﺪه ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﻮرﻋﻠﻲﻧﻮر اﺳﺖ .ﺻـﺤﻨﻪ ﻛﺎﻣـﻞ ﻣـﻲﺷـﻮد؛ ﺻـﺪاي ﺧـﺮت و ﺧـﺮت ارة ﻧﺠـﺎر ﻫـﻢ از دوردﺳــﺖ ﺑــﻪ ﮔــﻮش ﻣــﻲرﺳــﺪ و آواي دلاﻧﮕﻴــﺰ اره ،ﺳــﻮار ﺑــﺮ ﺑــﺎل ﻧــﺴﻴﻢ ،ﻧــﺪاي وﺣﺸﺖ را ﺑﻪ ﮔﻮﺷﺶﻣﺎن ﻣﻲرﺳﺎﻧﺪ .اﺻﻼً ﻫﻤـﻪ ﭼﻴـﺰ در اﻳـﻦ ﺣﻴـﺎط ﺧـﺮ ﺧـﺮ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ، ﻣﺜﻞ ﮔﺮاﻣﺎﻓﻮنﻫﺎي زﭘﺮﺗﻰِ ﻋﻬﺪ ﺑﻮق. در ﭼﻨــﻴﻦ ﺣﻴــﺎﻃﻲ ﻳــﻚ ﺧــﻼي ﺳــﻨﺘﻲ وﺟــﻮد دارد .اﮔــﺮ ﺑــﺎ او آﺷــﻨﺎﺋﻴﻢ ﻛــﻪ ﻫــﻴﭻ؛ ﻣــﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣــﻰروﻳ ـﻢ ﺑــﻪ ﺳــﺮاﻏﺶ .در ﻏﻴﺮاﻳﻨــﺼﻮرت وﺿــﻌﻴﺖ ﺑﻐﺮﻧﺠــﻰ ﭘ ـﻴﺶ ﻣــﻰآﻳ ـﺪ. اﮔــﺮ ﺷــﺎﻧﺲ ﺑﻴــﺎورﻳﻢ و ﻫﻨــﻮز ﺧﻮرﺷــﻴﺪ ﺧــﺎﻧﻢ ﻏــﺮوب ﻧﻜــﺮده ﺑﺎﺷــﺪ ﺑــﺮاي ﻳــﺎﻓﺘﻦ »ﮔﻤﺸﺪه« ﻣﻰﺗﻮان از ﻧـﻮرِ ﺣﻴـﺎتﺑﺨـﺶ آﻓﺘـﺎب ﺗﺎﺑـﺎن ﺣـﺪاﻛﺜﺮ اﺳـﺘﻔﺎده را ﺑـﺮد .وﺳـﻂ ﺣﻴﺎط در ﻣﻴﺎن ﭼﻠﻘﻮزﻫـﺎ روي ﻳـﻚ آﺟﺮﻓـﺮشِ ﻳـﻚ ﻣﺘـﺮ در ﻳـﻚ ﻣﺘـﺮ ﻣـﻰاﻳـﺴﺘﻴﻢ و ﺑـﻪ اﻃــﺮاف ﻧﮕــﺎه ﻣــﻰﻛﻨ ـﻴﻢ .ﺧــﻼي ﻣــﻮرد ﺑﺤــﺚ ﻣﻌﻤــﻮﻻً در ﺳــﻪﮔــﻮشِ دﻧﺠــﻰ ﺳــﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲﺷـﻮد .ﻧـﺸﺎﻧﺔ اﻳـﻦ ﻣﺤـﻞِ ﻋﺰﻳـﺰ در درﺟـﺔ اول ﺑـﻮي اوﺳـﺖ .ﭘـﺲ ﺷـﺎﻣﻪ را ﺑـﻪ ﻛـﺎر ﻣﻰاﻧﺪازﻳﻢ .ﻧﺴﻴﻢ ﺧﻨﻚ دﻣﺎوﻧـﺪ ﺑـﻪ ﻣـﺎ ﻣـﻰﮔﻮﻳـﺪ ﻛـﻪ راه زﻳـﺎدي ﺑـﺎﻗﻰ ﻧﻤﺎﻧـﺪه .ﺳـﺮ را ﺑﻪ آراﻣـﻰ ﺑـﻪ راﺳـﺖ و ﭼـﭗ ﻣﻨﺤـﺮف ﻣـﻰﻛﻨـﻴﻢ ،ﺑﻠـﻪ ﺑﺎﻳـﺪ ﺧـﻮدش ﺑﺎﺷـﺪ .در ﻃـﺮف راﺳﺖ ﻣﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ. ﺣﺘــﻰ ﻣﻮرﭼــﻪ ﺳــﻮاريﻫــﺎ ﻫــﻢ از دور و ﺑــﺮ اﻳ ـﻦ ﻣﺤــﻞ رد ﻧﻤــﻰﺷــﻮﻧﺪ .ﺑــﺮاي ﺧــﻮدش ﭼﺮﻧــﻮﺑﻴﻠﻲ ﺷــﺪه ،ﻫــﺮ ﺻــﻮرت و ﺷــﻜﻠﻲ از ﺣﻴــﺎت در ﻋﻤــﻖ آن ﻣــﺪﻓﻮن ﻣــﻲﺷــﻮد. اژدﻫﺎوار دﻫﺎﻧﺶ را ﺑـﺎز ﻛـﺮده و در ﺳـﻜﻮت ﻓﺮﻳـﺎد ﻣـﻲزﻧـﺪ» :ﺑﻴـﺎ!« وﻟـﻰ در اﻳـﻦ ﻣﻮاﻗـﻊ ﺑﺎﻳﺪ اول ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪ .ﮔﻠﻮ را ﺻـﺎف ﻣـﻰﻛﻨـﻴﻢ و ﺑـﺎ ﺻـﻼﺑﺖ ﺑـﺪون ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ اﻃـﺮاف ﺑـﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺤﻞِ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﮔـﺎم ﺑﺮﻣـﻰدارﻳـﻢ» .ﮔﺮﺑـﻪ ﻛـﻮره« ﻛـﻪ ﺟﺎﺳـﻮس ﻣﺤﻠـﻪ اﺳـﺖ ،و از ﺑﺪو ورود ﺗﻤﺎم ﺣﺮﻛﺎت ﻣﺎ را زﻳـﺮ ﻧﻈـﺮ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ،ﻣـﻰﻓﻬﻤـﺪ ﻛـﻪ ﻗـﺼﺪ »ﺗـﺸﺮف« دارﻳـﻢ، ٦
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
و ﺑﺎ وﺣﺸﺖ و وﻧـﮓ و وﻧـﮓ ﻓـﺮاوان از درﺧـﺖ ﺑـﺎﻻ رﻓﺘـﻪ ﻋـﻴﻦ ﻣﻴﻤـﻮن از ﺷـﺎخ و ﺑـﺮگ درﺧﺖ ﻛﻬﻨﺴﺎل آوﻳﺰان ﻣﻲﺷﻮد. از ﻓﺮﻳﺎد »ﮔﺮﺑﻪ ﻛـﻮره« ﻳـﻚﺑـﺎره ﺣﻴـﺎط رﻧـﮓ ﻣـﻰﺑـﺎزد ،ﺟﻴـﻎ ﮔﻨﺠـﺸﻚﻫـﺎ و ﺑـﻎﺑﻐـﻮي ﻗﻤﺮيﻫﺎ ﻫـﻢ ﺧـﺎﻣﻮش ﻣـﻲﺷـﻮد ،وﻟـﻰ ﭼـﻪ ﺑـﺎك! ﺑﺎﻳـﺪ اﻳـﻦ ﻣﻬـﻢ اﻧﺠـﺎم ﺷـﻮد ،ﮔـﺎم دﻳﮕﺮي ﭘﻴﺶ ﻣﻰﮔﺬارﻳﻢ .در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣـﺎ ﻳـﻚ ﺳـﺮ درِ ﺳـﻨﮕﻰ ﻣﺜـﻞ ﻏـﺎرِ ﻗﻠـﻰﺧـﺎن دﻫـﺎﻧﺶ را ﺑﺎز ﻛﺮده .ﻣﺎ ﻫـﻢ در ﻣﻘﺎﺑـﻞ آن ﻣـﻰاﻳـﺴﺘﻴﻢ ،و زل ﻣـﻰزﻧـﻴﻢ ﺑـﻪ درون ﺣﻠﻘـﻮماش ،و ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﺧﻴﺮه ﺑـﺎﻗﻲ ﻣـﻲﻣـﺎﻧﻴﻢ .در ﭼﻨـﻴﻦ ﻟﺤﻈـﺎﺗﻲ ﻣﻌﻤـﻮﻻً ﭘـﺮدهاي ﺿـﺨﻴﻢ ،ﻗـﺪﻳﻤﻲ و ﺳــﻮراخ ،ﺳ ـﻮراخ ﻣﻴ ـﺎن ﻣــﺎ و ﺟﻬــﺎنِ ﭘﺮﻣــﺎﺟﺮاي ﺧــﻼ ﻓﺎﺻــﻠﻪ ﻣــﻲاﻧــﺪازد .ﺑــﺎ اﺣﺘﻴ ـﺎط ﮔﻮﺷﻪ ﭘﺮده را ﺑﺎ ﺳﺮاﻧﮕﺸﺖ ﻟﻤﺲ ﻣـﻰﻛﻨـﻴﻢ ،اﺣـﺴﺎﺳﻰ دروﻧـﻰ ﺑـﻪ ﻣـﺎ ﻣـﻰﮔﻮﻳـﺪ» :ﺑﻠـﻪ! ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮدش ﺑﺎﺷﺪ«. وﻟﻰ ﻗﺒﻞ از ﭘـﺲ زدن ﭘـﺮده ﺑـﺎ ﺻـﺪاﺋﻰ ﻛـﻪ ﺳﺮاﺳـﺮِ ﺻـﺤﻦ ﺣﻴـﺎط را ﺑـﻪ ﻟـﺮزه ﺑﻴﺎﻧـﺪازد ﻣﻰﮔﻮﺋﻴﻢ» :اﻫﻢ ،اﻫـﻢ!« اﻧـﺪﻛﻰ ﺗﺄﻣـﻞ ﻣـﻰﻛﻨـﻴﻢ ،ﺳـﺮاﭘﺎ ﮔـﻮش ﻣـﻰاﻳـﺴﺘﻴﻢ .ﺻـﺪا از ﻛﺴﻰ ﺑﺮ ﻧﻤﻰآﻳﺪ! وﻟﻲ ﺟﺎﻧـﺐ اﺣﺘﻴـﺎط را ﺑـﺎز ﻫـﻢ رﻋﺎﻳـﺖ ﻣـﻰﻛﻨـﻴﻢ ،و ﻳـﻚﺑـﺎر دﻳﮕـﺮ ﺑﺎ ﺗﻮﻧﺎﻟﻴﺘﻪ ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﻰﮔﻮﺋﻴﻢ» :اﻫﻢ!« ﻳﻌﻨﻰ» :وارد ﻣﻲﺷﻮم! ﻛﺴﻰ ﻧﻴﺴﺖ؟!« ﺳــﻜﻮت ﻧــﺸﺎﻧﺔ ﺑــﺎرزي اﺳــﺖ از ﺧــﺎﻟﻰ ﺑــﻮدن ﻣﺤــﻞ ﺗﺨﻠــﻰ .ﺑــﺮق ﺷــﻌﻒ در دلﻣــﺎن ﻣﻰدرﺧﺸﺪ .ﺑﺎ ﺧﻮﺷـﺤﺎﻟﻰ در ﺣﺎﻟﻴﻜـﻪ ﭼـﺸﻤﺎنﻣـﺎن ﻣﺜـﻞ اﻟﻤـﺎس ﻛـﻮه ﻧـﻮر ﺑـﺮق ،ﺑـﺮق ﻣﻰزﻧﺪ ﻗﺼﺪ دﺧﻮل ﻣﻰﻛﻨـﻴﻢ ،وﻟـﻰ ﻧـﺪاﺋﻰ در ﮔـﻮشﻣـﺎن زﻣﺰﻣـﻪ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ » :آﻓﺘﺎﺑـﻪ!« ﺑﻠﻪ ،آﻓﺘﺎﺑﻪ را ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻓﺮاﻣـﻮش ﻛـﺮد .ﭼـﺸﻤﺎنﻣـﺎن ﺑـﻰاﺧﺘﻴـﺎر ﺑـﻪ ﺟﺎﻧـﺐ ﺣـﻮض ﻣﻨﺤـﺮف ﻣــﻲﺷــﻮد .آﻓﺘﺎﺑــﻪاي ﻣــﺴﻰ در ﭘﺎﺷــﻮﻳﺔ ﺣــﻮض ﻳــﻚ وري ﺑــﻪ ﭘﻬﻠــﻮ اﻓﺘــﺎده ،و ﺗــﻮي ﭼــﺸﻤﺎنﻣــﺎن زل زده .در دو ﻗــﺪﻣﻰ او آﻓﺘﺎﺑــﻪاي دﻳﮕــﺮ زﻧﮕــﺰده از آﻫــﻦ ﺳــﻔﻴﺪ ﻗــﺮار ﮔﺮﻓﺘــﻪ ،وﺿــﻌﻴﺖاش ﻣــﺎ را ﺑــﻪ ﻳــﺎد ﻣــﺴﻠﻮلﻫــﺎ در ﺑﻴﻤﺎرﺳــﺘﺎنﻫــﺎي ﻣﻨــﺎﻃﻖ ﺟﻨﮕــﺰده ﻣــﻲاﻧــﺪازد ،ﺧﻼﺻــﻪ ﺑﮕــﻮﺋﻴﻢ ،ﭼــﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑــﻪ اﺑــﺪﻳﺖ ﺧﻴ ـﺮه ﻣﺎﻧــﺪه .ﻧــﺪاﺋﻲ در دلﻣــﺎن ﻣــﻲﭘﺮﺳــﺪ» :ﻛﺪاﻣــﺸﺎن اﺳــﺖ؟« ﺟــﺎي ﺗﺄﻣــﻞ دارد .ﺧﻴ ـﺮه ﺑــﻪ دو آﻓﺘﺎﺑــﻪ ﻣــﻰﻧﮕــﺮﻳﻢ، آﻓﺘﺎﺑــﺔ ﻣــﺴﻰ ،رﻧــﮓ و روي ﺧــﻮﺑﻰ دارد ﺑــﺮق ﻋﺠﻴﺒــﻰ در ﭼــﺸﻤﺎﻧﺶ ﻣــﻰدرﺧــﺸﺪ، دﺳﺖ ﺑـﺮده از زﻣـﻴﻦ ﺑﻠﻨـﺪش ﻣـﻰﻛﻨـﻴﻢ .ﻣﺜـﻞ »ﻣﻴـﻞِ« ﺑﺎﺳـﺘﺎﻧﻰﻛﺎرﻫـﺎ ﺳـﻨﮕﻴﻦ اﺳـﺖ، وﻟﻰ از ﺣﻖ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﮔﺬﺷﺖ ﺧﻴﻠـﻰ ﺧـﻮش دﺳـﺖ اﺳـﺖ .ﭼـﺸﻢﻫـﺎ را ﺑـﻪ آراﻣـﻰ ﺑـﻪ درون
٧
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
آﻓﺘﺎﺑــﻪ ﻣــﻰاﻧــﺪازﻳﻢ .ﺧــﺸﻚ ﺧــﺸﻚ اﺳــﺖ .اﻳـﻦ ﻋﻼﻣــﺖ ﺑــﺪي اﺳــﺖ .ﻳﻌﻨــﻰ ﻣﻤﻜــﻦ اﺳﺖ ﺳـﻮراخ ﺑﺎﺷـﺪ و وﺳـﻂ ﻛـﺎر دﺳـﺖﻣـﺎن را در ﺣﻨـﺎ ﻛـﻪ ﭼـﻪ ﻋـﺮض ﻛـﻨﻢ ،در ﺧـﻼ ﺑﮕﺬارد .آﻓﺘﺎﺑﺔ ﻣﺴﻰ را زﻣﻴﻦ ﻣـﻰﮔـﺬارﻳﻢ و ﺑـﺎ ﺑـﻲاﻋﺘﻨـﺎﺋﻲ ﻫﻠـﺶ ﻣـﻲدﻫـﻴﻢ ﺗـﺎ ﺑﻴﻔﺘـﺪ ﺗﻪ ﭘﺎﺷﻮﻳﻪ ،و ﻣﻲروﻳـﻢ ﺑـﻪ ﺳـﺮاغ آﻓﺘﺎﺑـﺔ آﻫـﻦ ﺳـﻔﻴﺪ .آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﻣـﺴﻲ ﺑـﺎ ﺻـﺪاﺋﻲ ﻛﻠﻔـﺖ ﻓﺮﻳــﺎد ﻣــﻲزﻧــﺪ» :ﻻﻣــﺼﺐ ،ﺗــﻮ ﻫــﻢ ﺿــﻌﻴﻒﻛــﺸﻲ؟« ﻟﺒﺨﻨــﺪي ﻣــﻲزﻧــﻴﻢ ،روح ﺿــﻌﻴﻒﻛــﺸﻲ و ﭘﺪرﺳــﻮﺧﺘﮕﻲ در دلﻣــﺎن ﺑــﻪ ﭘــﺮ ،ﭘــﺮ اﻓﺘــﺎده! آﻓﺘﺎﺑــﺔ آﻫــﻦ ﺳــﻔﻴﺪ را از زﻣﻴﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ،رﻧﮓ و رو ﻧﺪارد .ﻣـﺮﻳﺾ اﺣـﻮال اﺳـﺖ .آﻓﺘﺎﺑـﻪ زﻳـﺮ ﻟـﺐ ﻣـﻲﻧﺎﻟـﺪ: »ﻧﻨــﻪ! ﻛﻤــﺮم!« وﻟــﻰ ﭼــﻪ ﻣــﻰﺷــﻮد ﻛــﺮد؟ ﭼــﺸﻢ را ﺣﺘــﻰاﻟﻤﻘــﺪور ﺑــﻪ دروﻧــﺶ ﻣــﻰاﻧــﺪازﻳﻢ .ﺑــﻪ ﻧﻈــﺮ ﻣــﻰآﻳ ـﺪ ﻛــﻪ ﺑﺎﻳ ـﺪ ﺧــﻮدش ﺑﺎﺷــﺪ .ﻣﺮوارﻳــﺪﻫﺎي ﻏﻠﻄــﺎﻧﻲ از آبِ ﻃﻬــﺎرت ﻗﺒﻠــﻲ ﻫﻨــﻮز ﺗــﻪ آﻓﺘﺎﺑــﻪ اﻳــﻦ ور و آن ور ﻣــﻲدود! ﺧﻮﺷــﺤﺎل و ﺧﻨــﺪان »ﻗــﺪح ﺑﺎده ﺑﻪ دﺳﺖ« ،آﻓﺘﺎﺑﻪ را وراﻧﺪاز ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ. و ﺷــﺎدان و ﺧﻨــﺪان آﺳــﺘﻴﻦﻫــﺎ را ﺑــﺎﻻ زده آﻓﺘﺎﺑــﻪ را ﻳ ـﻚوري از ﺷــﻜﻢ روي آب ﺣــﻮض ﻣــﻰﺧﻮاﺑــﺎﻧﻴﻢ .آﻓﺘﺎﺑ ـﺔ زﻫــﻮار در رﻓﺘــﻪ ﻣﺜ ـﻞِ ﻧﻬﻨــﮓ ،ﻗ ـﻮرت ،ﻗ ـﻮرت آبِ ﺳ ـﻴﺎه و ﻟﺠــﻦ ﮔﺮﻓﺘــﻪ ﺣــﻮض را ﺳــﺮ ﻣــﻰﻛــﺸﺪ و دﺳــﺘﻪ ،دﺳــﺘﻪ ﺑﭽــﻪوزغﻫــﺎ ﻫﻠﻬﻠــﻪﻛﻨــﺎن از داﻣــﺎن ﺣﻮض ﺑﻪ ﺣﻠﻘـﻮﻣﺶ ﺳـﺮازﻳﺮ ﻣـﻰﺷـﻮﻧﺪ .در آﺧـﺮﻳﻦ ﻟﺤﻈـﺎﺗﻰ ﻛـﻪ آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﭘـﺮ ﻣـﻰﺷـﻮد ﻣﻌﻤــﻮﻻً ﺻــﺪاﺋﻲ ﺑــﺎ آواي »ﻗُﻠُـﭗ« از دﻫـﺎﻧﺶ ﺧــﺎرج ﺧﻮاﻫــﺪ ﺷــﺪ ،و ﻫﻤــﺮاه آن ﻗﻄــﺮهاي از آبِ ﺣــﻮض ﭼــﻮن ﻣﺮوارﻳـﺪي ﻏﻠﺘــﺎن ﺑــﻪ ﺟﺎﻧــﺐ ﺻــﻮرتﻣــﺎن ﭘﺮﺗــﺎب ﻣــﻰﺷــﻮد .اﻳ ـﻦ ﭘﻴﺎم آﻓﺘﺎﺑﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮاي ﺗﺎزه ﻛﺎران اﺳـﺖ ﭼـﺮا ﻛـﻪ ﺻـﺎﺣﺒﺎن ﻓـﻦ ﻣـﻰداﻧﻨـﺪ ﭼـﻪ زاوﻳـﻪاي را ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ دﻫﺎﻧﺔ آﻓﺘﺎﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﭼﺸﻤﺎنﺷﺎن از اﻳﻦ ﻗﻄﺮه ﺑﻰﻧﺼﻴﺐ ﺑﻤﺎﻧﺪ. درﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻚ ﺳـﺮدار ﺟﻨﮕـﻰ ،آﻓﺘﺎﺑـﻪ را ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان ﻏﻨﻴﻤـﺖ ﺑـﻪ دﺳـﺖ ﻣـﻲﮔﻴـﺮﻳﻢ و ﺑﺮﻣﻰﺧﻴﺰﻳﻢ .ﺣﺘﻰ ﺳـﺰارِ روم ﻫـﻢ ﻫﻨﮕـﺎم ﻓـﺘﺢِ اﻧﮕﻠـﺴﺘﺎن اﻳﻨﻬﻤـﻪ ﺑـﻪ ﺧـﻮد ﻧﻤـﻰﺑﺎﻟﻴـﺪ. ﺑﺎ ﮔﺎمﻫﺎﺋﻰ اﺳﺘﻮار ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐِ ﺧﻼ ﻣـﻰروﻳـﻢ ،در ﻫـﺮ ﻗـﺪم آبِ آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﺳـﺮ رﻳـﺰ ﻣـﻰﻛﻨـﺪ و ﭼﻨــﺪ ﻗﻄــﺮه ﺑــﺮ روي زﻣ ـﻴﻦ و اﺣﻴﺎﻧ ـﺎً ﻛﻔــﺶ و ﺷــﻠﻮارﻣﺎن ﻣــﻰرﻳ ـﺰد .ﺗــﺎزهﻛﺎرﻫــﺎ ﺑــﺮاي اﻳﻨﻜــﻪ ﺟﻠــﻮي رﻳـﺰش آبِ آﻓﺘﺎﺑــﻪ را ﺑﮕﻴﺮﻧــﺪ در ﻫﻨﮕــﺎم راه رﻓــﺘﻦ آن را ﺑــﻪ ﻳـﻚ ﭘﺎﻳـﺸﺎن ﺗﻜﻴـﻪ ﻣــﻰدﻫﻨــﺪ .اﻳـﻦ اﺷــﺘﺒﺎه اﺳــﺘﺮاﺗﮋﻳﻚ ﺑﺰرﮔــﻰ اﺳــﺖ و ﻣــﻲﺗﻮاﻧــﺪ ﻣـﻀّﺮات ﻓــﺮاوان داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .اوﻻً ﺷـﻜﻢ آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ ﻧـﺸﺖ ﻛﻨـﺪ ،در ﻧﺘﻴﺠـﻪ ﺷـﻠﻮارﻣﺎن ﺧـﻴﺲ ﺷــﻮد .دوﻣ ـﺎً ﻣﻤﻜــﻦ اﺳــﺖ آﻓﺘﺎﺑــﻪ را از ﻫﻤــﺎن ﻃــﺮف ﻛــﻪ در ﺣــﻮض ﺧﻮاﺑﺎﻧــﺪهاﻳ ـﻢ ﺑــﻪ
٨
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﭘﺎيﻣﺎن ﺑﭽﺴﺒﺎﻧﻴﻢ و در ﻧﺘﻴﺠـﻪ ﺑﭽـﻪ وزغﻫـﺎﺋﻰ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺷـﻜﻢ آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﭼـﺴﺒﻴﺪهاﻧـﺪ ﺳـﻮارِ ﺷﻠﻮارﻣﺎن ﺷﻮﻧﺪ .ﺳﻮﻣﺎً ﺑﺎ در ﻧﻈـﺮ ﮔـﺮﻓﺘﻦ ﻃـﻮلِ ﻟﻮﻟـﺔ آﻓﺘﺎﺑـﻪ ،در اﻳـﻦ ﺣﺎﻟـﺖ اﮔـﺮ آﺑـﻰ از دﻫﺎﻧﺔ آن ﺧـﺎرج ﺷـﻮد ﺣﺘﻤـﺎً ﻣـﻲرﻳـﺰد روي ﻛﻔـﺶﻣـﺎن .از اﻳﻨﺠـﺎ ﻧﺘﻴﺠـﻪ ﻣـﻰﮔﻴـﺮﻳﻢ ﻛــﻪ اﮔــﺮ وزنِ آﻓﺘﺎﺑــﻪ زﻳـﺎد ﺑــﻮد و ﻗــﺎدر ﻧﺒــﻮدﻳﻢ ﺑــﻪ راﺣﺘــﻰ ﺑــﺎ ﻳـﻚ دﺳــﺖ آن را ﺣﻤــﻞ ﻛﻨ ـﻴﻢ ﻣــﻰﺗــﻮاﻧﻴﻢ از ﻫــﺮ دو دﺳــﺖ ﻛﻤــﻚ ﺑﮕﻴ ـﺮﻳﻢ ،وﻟــﻲ از ﭼــﺴﺒﺎﻧﺪن آن ﺑــﻪ ﺷــﻠﻮار و ﻟﺒﺎسﻣﺎن ﺑﺎﻳـﺪ اﻛﻴـﺪاً ﺣـﺬر ﻛﻨـﻴﻢ .در اﻳﻨﺤـﺎل آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﻃﺒﻴﻌﺘـﺎً در ﻣﻴـﺎن دو ﭘﺎﻫـﺎيﻣـﺎن ﻗــﺮار ﻣــﻰﮔﻴ ـﺮد .ﺑﺎﻳ ـﺪ ﻛﻤــﻰ ﻛﻤــﺮ را ﺧ ـﻢ ﻛﻨ ـﻴﻢ ،و ﺑــﺎ ﻫــﺮ دو دﺳــﺖ دﺳــﺘﺔ آﻓﺘﺎﺑــﻪ را ﻣﺤﻜﻢ ﺑﭽﺴﺒﻴﻢ ،و ﻛﻤـﻰ آن را ﺑـﻪ ﺟﻠـﻮ ﻫـﻞ ﺑـﺪﻫﻴﻢ .اﮔـﺮ ﻧـﺎراﺣﺘﻰ ﻛﻤـﺮ ﻧﺪارﻳـﺪ اﻳـﻦ وﺿــﻌﻴﺖ ﺑﻬﺘــﺮ اﺳــﺖ ،ﭼــﺮا ﻛــﻪ اﮔــﺮ ﻫــﻢ آﺑــﻰ ﺑــﻪ ﺑﻴــﺮون ﺗﺮﺷــﺢ ﻛﻨــﺪ روي ﺳــﻨﮓ ﻓﺮشﻫـﺎي ﻛـﻒ ﺣﻴـﺎط ﺧﻮاﻫـﺪ رﻳﺨـﺖ ﻧـﻪ روي ﻛـﺖ و ﺷـﻠﻮارﺗﺎن .در ﻫﻤـﻴﻦ وﺿـﻌﻴﺖ، دوﻻ دوﻻ ،ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ آﻓﺘﺎﺑﺔ ﻣﺠﻬﺰ ،ﺑﻪ درِ ﺧﻼ ﻧﺰدﻳﻚ ﻣﻰﺷﻮﻳﻢ. ﻫﻤﭽﻮن ﻋﺎﺷﻘﻰ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺑـﺴﺘﺮ ﻣﻌـﺸﻮق ﻧﺰدﻳـﻚ ﺷـﻮد دل در ﻗﻔـﺲِ ﺳـﻴﻨﻪﺗـﺎن ﭘـﺮ ،ﭘـﺮ ﻣــﻲزﻧــﺪ ،و ﻫــﻰ ﺗــﺎپ و ﺗــﺎپ ﻣــﻰﻛﻨــﺪ .ﺑــﻪ درﮔــﺎﻫﻰ ﻧﺰدﻳـﻚ ﺷــﺪهاﻳـﻢ و دوﺑــﺎره ﻋﻄـﺮِ ﺧﻴ ـﺎلاﻧﮕﻴ ـﺰ ﻣﻌــﺸﻮق ﻣــﺸﺎمﻣــﺎن را ﭘــﺮ ﻛــﺮده .ﺑــﺎ دﺳــﺖﻫــﺎﺋﻰ ﻟــﺮزان ﭘــﺮدة ﺿــﺨﻴﻢ را ﮔﺮﻓﺘــﻪ و ﺑــﻪ ﻛﻨــﺎري ﻣــﻰﻛــﺸﻴﻢ .ﺑــﺎ ﻛﻨــﺎر رﻓــﺘﻦ ﭘــﺮده ﻃﻮﻓــﺎﻧﻰ از ﺣــﺸﺮات ﭘﺮﻧــﺪه و ﺟﻬﻨﺪه و ﺣﺘـﻰ ﺧﺰﻧـﺪه ﺑـﻪ ﺑﻴـﺮون ﻫﺠـﻮم ﻣـﻰآورﻧـﺪ .از ﺳـﺮ و رويﻣـﺎن ﺑـﺎﻻ ﻣـﻰروﻧـﺪ، ﺑﻪ ﺳـﻮراخ ﮔـﻮش و ﺣﺪﻗـﺔ ﭼـﺸﻢﻣـﺎن ﺣﻤﻠـﻪ ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ .وﻟـﻰ ﻧﺒﺎﻳـﺪ دﺳـﺖ از ﻣﻘﺎوﻣـﺖ ﺑﺮداﺷــﺖ .آﻓﺘﺎﺑــﻪ را ﻧﺒﺎﻳـﺪ ﺑــﺮ زﻣــﻴﻦ اﻧــﺪاﺧﺖ و ﻓــﺮار ﻛــﺮد .اﻳـﺴﺘﺎدﮔﻲ ﻣــﻲﻛﻨــﻴﻢ ،و ﻫﻤﭽــﻮن ﺳــﺮو در ﻣﻘﺎﺑــﻞ اﻳ ـﻦ ﻫﺠــﻮم ﭼﻨﮕﻴــﺰي ﻣــﻲاﻳــﺴﺘﻴﻢ .ﺧﻴــﻞ ﺣــﺸﺮات ﭼﻨــﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻌﺪ در ﻋﻤﻖِ ﻓﻀﺎي ﻻﻳﺘﻨـﺎﻫﻰ ﻏﻴـﺐ ﻣـﻰﺷـﻮد ،و ﺑـﻪ دﻧﺒـﺎل روزيﺷـﺎن ﻣـﻰروﻧـﺪ. ﻃﻔﻠﻚﻫﺎ ﻣﺜﻞ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛـﺴﻰ ﭘـﺮده را ﺑـﺮايﺷـﺎن ﺑـﺎﻻ ﺑﺰﻧـﺪ ﺗـﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨـﺪ ﺑﺮوﻧـﺪ ﻛﻤﻰ ﮔﺮدش ﻛﻨﻨﺪ. ﭘﺲ از آﻧﻜـﻪ ﺣـﺸﺮات ﺑـﻪ ﺧـﺎرج ﻣﻬـﺎﺟﺮت ﻛﺮدﻧـﺪ ،و ﻣـﺎ ﻫـﻢ دﻋـﺎي ﺧﻴﺮﻣـﺎن را ﺑﺪرﻗـﻪ راهﺷﺎن ﻛﺮدﻳﻢ ،ﻧﻴﻢ ﻧﮕﺎﻫﻰ ﺑﻪ ﺧﻼ ﻣـﻰاﻧـﺪازﻳﻢ .در اﻳـﻦ ﻟﺤﻈـﻪ ﻫـﻢ اُﺧـﺖ ﺑـﻮدن و ﻳـﺎ ﻏﺮﻳﺒﻪ ﺑﻮدن ﻣﻰﺗﻮاﻧـﺪ دادهﻫـﺎ را ﻛـﺎﻣﻼً ﻋـﻮض ﻛﻨـﺪ .آﺷـﻨﺎﻳﺎن و آﻣﻮﺧﺘﮕـﺎن ﺑـﺎ اﻃﻤﻴﻨـﺎن ﺗﻤﺎم ﻫﻤﭽـﻮن ﻣـﺎﻫﻴﮕﻴﺮان ﭘﻴـﺮ و ﻛـﺎر ﻛـﺸﺘﻪ ﺑـﺮ ﺳـﻴﻨﺔ درﻳـﺎي ﺧـﺰر ﺳـﻮار ﺷـﺪه ﻗـﺎﻳﻖ ﻣﻬﺮ و اﻳﻤﺎن ﺑﻪ اﻣﻮاج ﻣـﺘﻼﻃﻢ ﻣـﻲﺳـﭙﺎرﻧﺪ ،اﻳﻨـﺎن ﺑـﺎ ﻗـﺪرت و اﺳـﺘﺤﻜﺎم ﺗﻤـﺎم ﻗـﺪم ﺑـﻪ ﺻﺤﻨﺔ ﻧﺒﺮد ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮔﺬارد .وﻟﻰ آﻧـﺎن ﻛـﻪ ﻧﺎآﺷـﻨﺎياﻧـﺪ ﻗﺒـﻞ از آﻧﻜـﻪ دﺳـﺖ ﺑـﻪ ﻋﻤﻠـﻲ ٩
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﺑﺰﻧﻨــﺪ ﻛــﻪ ﺑﻌــﺪﻫﺎ ﭘــﺸﻴﻤﺎﻧﻲ ﺑــﻪ ﺑــﺎر آورد ﺑﺎﻳـﺪ ﻫﻤــﻪ ﭼﻴـﺰ را از ﻧﺰدﻳـﻚ ﺑــﺎزﺑﻴﻨﻰ ﻛﻨﻨــﺪ. در ﻓــﻀﺎي ﺧــﻼي ﺳــﻨﺘﻰ اﻗــﺪامِ ﺑــﺪون ﺑــﺎزﺑﻴﻨﻰ ﻳﻌﻨــﻰ اﻧﺘﺤــﺎر ،ﻳﻌﻨــﻰ ﺳــﭙﺮدن ﺳ ـﻜﺎنِ وﺟﻮد ﺑﻪ دﺳﺖ ﻧﺎﺧﺪايِ ﺑﻰﻛﻔﺎﻳﺖ ،ﺧﻼﺻﻪ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ﻳﻌﻨﻰ ﻧﺎﺑﻮدي. آﻧﺎﻟﻴﺰِ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑـﺮاي ﺗـﺎزه واردان ﻣﻌﻤـﻮﻻً از ﺗﺠﺰﻳـﻪ و ﺗﺤﻠﻴـﻞِ ﻋﺎﻣـﻞِ ﺑـﻮ ﺷـﺮوع ﻣـﻰﺷـﻮد. اﺷــﺘﺒﺎه ﻧﻜﻨﻴ ـﺪ ﺑــﻮي ﺧــﻼي ﺳــﻨﺘﻰ ﻣﺜــﻞ ﻛــﺎرت وﻳﺰﻳ ـﺖ اﻃﺒــﺎء ﺧﻮدﻣــﺎن اﺳــﺖ ﻫﻤ ـﺔ ﻣﺸﺨــﺼﺎت را داراﺳــﺖ .ﻓﺮاﻧــﺴﻮيﻫــﺎي اﺻــﻴﻞ در ﻳــﻚ ﻧﮕــﺎه ﺷــﺮابِ ﻣــﺮداﻓﻜﻦ را ﺷﻨﺎﺳــﺎﺋﻰ ﻣــﻰﻛﻨﻨــﺪ ،وﻟــﻰ ﻣﻌﻤــﻮﻻً ﻗﺒــﻞ از آﻧﻜــﻪ ﺟﺮﻋــﻪاي ﺑﻨﻮﺷــﻨﺪ ﺑﻴﻨــﻰ را ﺑــﻪ ﺟــﺎم ﻧﺰدﻳﻚ ﻛﺮده ،ﺷﺮاب را ﻣﻰﺑﻮﻳﻨـﺪ .ﻣـﺎ اﻳﺮاﻧـﻰﻫـﺎ از آﻧﺠـﺎ ﻛـﻪ در آﻏـﻮش ﻓﺮﻫﻨﮕـﻰ دﻳﻨـﻰ و ﺳــﻨﺘﻰ ﺑــﺰرگ ﺷــﺪهاﻳــﻢ ،از روز اول ﻗــﺪرت ﺑﻮﻳــﺎﺋﻲﻣــﺎن را در ﻣــﻮرد ﺷﻨﺎﺳــﺎﺋﻰ ﺧﻼﻫﺎي ﻣﺮداﻓﻜﻦ و اﺻـﻴﻞ ﺑـﻪ ﻛـﺎر ﮔﺮﻓﺘـﻪاﻳـﻢ .از اﻳﻨـﺮو ﭘـﺲ از ﮔﺬﺷـﺖ ﻫـﺰاران ﺳـﺎل ﺑﻮي او و روي او ﺑﺮايﻣﺎن ﻫﻤﺎن ﺣﺎﻟـﺖ ﺷـﺮاب را ﻧـﺰد ﻓﺮاﻧـﺴﻮيﻫـﺎ ﭘﻴـﺪا ﻛـﺮده .ﻣـﺎ ﻫـﻢ ﺑﺎ ﻳﻚ ﻧﮕﺎه ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را درﻣﻲﻳﺎﺑﻴﻢ .اﮔﺮ ﻋﻄـﺮ ﺧـﻼ ﺗﻨـﺪ ﺑـﻮد ،ﺑـﻪ آن ﻣﻌﻨـﻰ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻳ ـﺎ ﭼــﺎه ﺳــﺮرﻳﺰ ﻛــﺮده ﻳ ـﺎ در ﭼﻨــﺪ روز آﻳﻨــﺪه ﺳــﺮرﻳﺰ ﺧﻮاﻫــﺪ ﻛــﺮد ،در ﻧﺘﻴﺠــﻪ ﺑﺎﻳ ـﺪ ﻣﻮاﻇــﺐ ﺑﺎﺷ ـﻴﺪ .ﻣﻤﻜــﻦ اﺳــﺖ از ﮔــﺎز ﺳــﺮﺗﺎن ﮔ ـﻴﺞ ﺑــﺮود و ﻫﻤﺎﻧﺠــﺎ ﺑــﺎ ﻛــﺖ و ﺷــﻠﻮار، آﻓﺘﺎﺑﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻏﺶ ﻛﻨﻴﺪ و ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖﻫـﺎي ﻣﺪﻳـﺪ ﻫـﻢ ﻛـﺴﻰ ﺑـﻪ ﺳـﺮاغﺗـﺎن ﻧﻴﺎﻳـﺪ .اﮔـﺮ ﺑﻮ ﺗﻨـﺪ ﻧﺒـﻮد و در ﻣـﺘﻦ ﻋﻄـﺮ ﺷـﻴﺮﻳﻦِ ﺧـﻼ راﻳﺤـﺔ ﻟﻄﻴﻔـﻰ از اﻗﺎﻗﻴـﺎي ﺧﺎﻧـﺔ ﻫﻤـﺴﺎﻳﻪ را ﻫﻢ ﺗﺸﺨﻴﺺ دادﻳـﺪ ،ﺑﺪاﻧﻴـﺪ و آﮔـﺎه ﺑﺎﺷـﻴﺪ ﻛـﻪ ﭼـﺎه ﺧـﻼ ﺟﺪﻳـﺪاً ﺧـﺎﻟﻰ ﺷـﺪه و ﺑـﺪون اﺣﺴﺎس ﺧﻄﺮ ﻛﺎر را ﺷﺮوع ﻛﻨﻴﺪ. اﻟﺒﺘــﻪ ﺧــﻼ زﻣﺎﻧﻴﻜــﻪ ﭼــﺎه ﭘــﺮ ﺷــﺪه ﺑﺎﺷــﺪ ﺧﻴﻠــﻲ ﻟﻄــﻒاش ﺑﻴــﺸﺘﺮﺗﺮ اﺳــﺖ! ﻗــﺪﻣﺎ ﻣﺘﻔــﻖاﻟﻘــﻮلاﻧــﺪ ﻛــﻪ در آﻏــﻮش ﺑــﻮي ﺗﻨــﺪ ﭼــﺎه ،از ﻧﻈــﺮ روﺣــﻰ و رواﻧــﻰ ﻋﻤــﻞ ﺗﺨﻠــﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺎدهﺗﺮ ﺻـﻮرت ﻣـﻲﮔﻴـﺮد ،ﻋﻄـﺮ ﺗﻨـﺪ ﺧـﻼ ﻧﻘـﺶ ﻣﻠـﻴﻦ ﺑـﺎزي ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ،ﻛﻤـﻚ زﻳﺎدي ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻰآﻳـﺪ .ﭼـﺮا ﻛـﻪ ﻓـﺮد در ﻣﺤـﻴﻂ ﺧـﻼ ﻛـﺎﻣﻼً »ذوب« ﺷـﺪه ،ﮔﻠﺒﺮﮔـﻰ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد اﺳﻴﺮ دﺳﺖ ﻧﺴﻴﻢ ﺧـﻼ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻫـﺮ ﺳـﻮي ﻛـﺸﻴﺪه ﻣـﻰﺷـﻮد ،روح ﺧﻼروﻧـﺪه از ﺟﻬــﺎنِ ﻣﺎدﻳ ـﺎت ،ﻛــﺎر ،ﺧــﺎﻧﻮاده و ﺗﻤــﺎم ﻣــﺸﻜﻼت ﺟــﺪا ﺷــﺪه و »ﻣﺨــﻼ« ﻳﻜﭙﺎرﭼــﻪ، ﺑـﻰﺷــﺎﺋﺒﻪ ﺑــﻪ ﻋﻤــﻞ ﺷـﻴﺮﻳﻦ ﺗﺨﻠــﻰ ﺗــﻦ ﻣــﻰﺳــﭙﺎرد .وﻟــﻰ اﻓــﺴﻮس ،ﻫﻤـﺔ اﻣﻜﺎﻧــﺎت را ﻧﻤﻰﺗﻮان ﻳﻜﺠﺎ ﺟﻤﻊ ﻛﺮد .اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎيﺗﺎن را ﻛﻨﺎر ﺑﮕﺬارﻳﺪ ،و وارد ﺷﻮﻳﺪ!
١٠
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﺧــﻼي ﺳــﻨﺘﻲ ﻣﻌﻤــﻮﻻً اﻃــﺎﻗﻜﻰ اﺳــﺖ دو ﻣﺘــﺮ در دو ﻣﺘــﺮ ﻛــﻪ در ﻋﻤــﻖ ﭼﻨــﺪ ﻣﺘــﺮي، ﭘــﺎﻳﻴﻦﺗــﺮ از ﺳــﻄﺢ زﻣ ـﻴﻦ ﺳــﺎﺧﺘﻪ ﺷــﺪه .ﻣﺤــﻞ ﺗﺨﻠــﻰ در ﻣﺮﻛــﺰ اﻳ ـﻦ اﻃﺎﻗــﻚ ﺗﻌﺒﻴ ـﻪ ﻣـﻲﺷـﻮد .از ﻧﻘﻄــﻪاي ﻛــﻪ ﻣـﺎ اﻳـﺴﺘﺎدهاﻳـﻢ ﻣــﻰﺗــﻮان ﺑـﺎ ﭼــﺸﻢِ ﻏﻴﺮﻣــﺴﻠﺢ ﻣﺤـﻞ را ﺑــﻪ وﺿﻮح دﻳﺪ .ﺷﺶ ﻳﺎ ﻫﻔـﺖ ﭘﻠـﺔ ﺑﻠﻨـﺪ ،ﺳـﻨﮕﻰ و ﻣﻌﻤـﻮﻻً ﻣﺮﻃـﻮب و ﺗـﻖوﻟـﻖ ﺷـﻤﺎ را از ﻣﺤﺒــﻮب ﺟــﺪا ﻣــﻰﻛﻨــﺪ .ﻧــﻮر آﻓﺘــﺎب از ﺳــﻮراﺧﻰ ﻛــﻪ در ﺳــﻘﻒ ﺗﻌﺒﻴــﻪ ﺷــﺪه ﻣﺜــﻞ ﻧــﻮراﻓﻜﻦِ ﻣــﻮزة ﻫﻨﺮﻫــﺎي ﻣﻌﺎﺻــﺮ درﺳــﺖ ﺳــﻮراخِ ﺧــﻼ را ﻧــﺸﺎﻧﻪ ﮔﺮﻓﺘــﻪ آﻧــﺮا روﺷــﻦ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﺑـﺎﻻي ﺳـﻮراخِ ﺧـﻼ ،در ﻧـﻮر ﻛﻤﺮﻧـﮓ آﻓﺘـﺎب ،ﻣﻴﻠﻴﺎردﻫـﺎ زرة ﺧـﺎك و ﻛـﺮك در ﻫﻮا ﻣﻌﻠﻖاﻧﺪ و ﺻﺎف ﺑﻪ ﭼـﺸﻤﺎنﻣـﺎن زل زدهاﻧـﺪ .ﻓـﺮود از ﭘﻠـﻪﻫـﺎي ﺳـﻨﮕﻰ ﻛـﻪ ﻫـﺮ ﻛﺪاﻣــﺸﺎن ﺗﻘﺮﻳﺒ ـﺎً ﻳ ـﻚ ﻣﺘــﺮ ﺑﻠﻨــﺪي دارد ﻛــﺎر ﺳــﺎدهاي ﻧﻴ ـﺴﺖ .ﺧــﺼﻮﺻﺎً ﻛــﻪ در اﻳ ـﻦ ﻫﻨﮕــﺎم آﻓﺘﺎﺑــﻪاي ﺳــﻨﮕﻴﻦ ،ﭘــﺮ از آب ﺣــﻮض و ﺷــﻤﺎر ﻗﺎﺑــﻞ ﻣﻼﺣﻈــﻪاي ﺑﭽــﻪ وزغ در دﺳــﺖ دارﻳـﻢ .ﻫــﺮ ﻟــﺮزش و ﻋﻤــﻞ ﻧﺎﺑﺨﺮداﻧــﻪاي ﻣــﻰﺗﻮاﻧــﺪ ﻋﻮاﻗــﺐ ﺳــﻨﮕﻴﻨﻰ ﺑــﻪ ﻫﻤــﺮاه داﺷــﺘﻪ ﺑﺎﺷــﺪ .ﮔﻮزﻣﻌﻠــﻖ ﺷــﺪن از روي ﭘﻠــﻪﻫــﺎ و ﻓــﺮود آﻣــﺪن در ﺻــﺤﻦ ﺧــﻼ ﻣﻤﻜــﻦ اﺳﺖ دﺳﺖ و ﭘﺎيﺗـﺎن را ﺧُـﺮد ﻛﻨـﺪ؛ ﺳـﺮﺗﺎن در ﺑﺮﺧـﻮرد ﺑـﺎ ﺳـﻨﮕﻔﺮشِ ﺧـﻼ ﺷـﻜﺎف ﺑـﺮ ﻣﻲدارد ،از ﻛﺖ و ﺷﻠﻮارﺗﺎن ﻫـﻴﭻ ﻧﻤـﻲﮔـﻮﺋﻴﻢ .وﻟـﻰ ﺑـﺪﺗﺮ از ﻫﻤـﻪ ،در اﺛـﺮ ﺳـﻘﻮط ﺑـﻪ ﻋﻤــﻖ اﻳ ـﻦ اﻃﺎﻗــﻚ ،آﻓﺘﺎﺑــﻪ ﺣﺘﻤ ـﺎً از دﺳــﺖﺗــﺎن ﻣــﻰاﻓﺘــﺪ و آبِ ﮔﺮاﻧﻘــﺪر آن از دﺳــﺖ ﻣــﻰرود .در اﻳـﻦ ﻟﺤﻈــﻪ اﺳــﺖ ﻛــﻪ ﺑــﺎز ﻫــﻢ ﺑــﻪ اﻫﻤﻴـﺖ ﺣﻴــﺎﺗﻲ آب آﻓﺘﺎﺑــﻪ ﺑﻴـﺸﺘﺮ ﭘــﻰ ﻣـﻰﺑﺮﻳـﺪ .اﮔـﺮ از ﻓـﻀﺎي ﺧـﻼي ﺳـﻨﺘﻰ ﻧﻘـﺶِ آﻓﺘﺎﺑـﻪ را ﭘـﺎك ﻛﻨـﻴﻢ ،ﻫﻤـﺔ ﺷـﻴﺮﻳﻨﻰ و ﻟﻄﺎﻓﺖاش از دﺳﺖ ﻣـﻰرود .ﻧـﺪايِ آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﺑـﻪ ﺷـﻤﺎ ﻣـﻰﻓﻬﻤﺎﻧـﺪ ﻛـﻪ اﮔـﺮ اﻓﺘﺎدﻳـﺪ و آب از دﺳﺖ رﻓﺖ ،ﺑﺎﻳﺪ دوﺑﺎره ﺑـﺎ ﺳـﺮ و روي ﺧـﻮﻧﻴﻦ و ﻟﺒـﺎسِ ﭘـﺎره ،از ﭘﻠـﻪﻫـﺎ ﺑـﺎﻻ رﻓﺘـﻪ و ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﭘـﺮ ﻛـﺮدن و ﺣﻤـﻞ ﻣﺤﻤﻮﻟـﺔ ارزﺷـﻤﻨﺪ آﻧـﺮا ﺑـﻪ ﺻـﺤﻦ ﺧـﻼ ﺗﻜـﺮار ﻛﻨﻴـﺪ. ﻓﺮﻳﺎدي در دﻟﺖﺗﺎن ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ» :ﻧﻪ! ﻳﺎ ﻣﺮگ ،ﻳﺎ آﻓﺘﺎﺑﻪ!« اﻳﻦ ﻫﻤﺎن ﻓﺮﻳﺎدي اﺳﺖ ﻛﻪ ﮔـﺎمﻫـﺎي ﺷـﻤﺎ را ﻋـﻴﻦ ﺳـﺘﻮنﻫـﺎي ﺗﺨـﺖ ﺟﻤـﺸﻴﺪ ﻣﺤﻜـﻢ ﻣﻰﻛﻨـﺪ و ﺑـﺎ ﻗـﺪمﻫـﺎﺋﻰ اﺳـﺘﻮار ﺑـﺮ اوﻟـﻴﻦ ﭘﻠـﻪ ﮔـﺎم ﻣـﻰﮔﺬارﻳـﺪ .در اﻳـﻦ ﻣﺮﺣﻠـﻪ ﻧﻴـﺰ ﭼﻮن دﻳﮕﺮ ﻣﺮاﺣـﻞ ،آﺷـﻨﺎﺋﻰ ﺑـﺎ دﻗـﺎﻳﻖ ﺧـﻼ ﻧﻘـﺶ ﺑﺰرﮔـﻰ ﺑـﺎزي ﻣـﻰﻛﻨـﺪ .ﭼـﻪ ﺑـﺴﺎ ﭘﻠﻪﻫﺎﺋﻰ ﻛﻪ آﺟﺮﻫـﺎيﺷـﺎن ﻟـﻖ ﺷـﺪه و ﻣﻴﻬﻤﺎﻧـﺎن ﻧﻤـﻰداﻧﻨـﺪ! ﭼـﻪ ﺑـﺴﺎ آﺟﺮﻫـﺎﺋﻰ ﻛـﻪ ﺳﻄﺢﺷﺎن ﻟﻴـﺰ اﺳـﺖ و ﻛـﺴﻰ ﺑـﻪ ﺷـﻤﺎ ﻧﮕﻔﺘـﻪ .ﭼـﻪ ﺑـﺴﺎ آﺟﺮﻫـﺎﺋﻰ ﻛـﻪ ﺑـﻴﺶ از دﻳﮕـﺮ آﺟﺮﻫﺎ در ﻣﻌﺮض ﺣﻤـﻼت ﭼﻠﻘﻮزﻫـﺎﺋﻰ ﻗـﺮار دارﻧـﺪ ﻛـﻪ از ﺳـﻮراخ ﺧـﻼ ﻫـﺮ ﻟﺤﻈـﻪ ﻓـﺮود ﻣﻰآﻳﻨﺪ! اﻳﻦ ﭼﻠﻐﻮزﻫـﺎ در اﻳـﻦ ﻣﻘﻄـﻊ ﻧﻘـﺶ ﭘﻮﺳـﺖ ﺧﺮﺑـﺰه ﺑـﺎزي ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ ،اﮔـﺮ ﺑـﻪ
١١
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
زﻳﺮ ﭘﺎيﺗﺎن ﺑﻴﻔﺘﻨﺪ زﻧـﺪﮔﻲﺗـﺎن را زﻳـﺮ و رو ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ .در ﻫـﺮ ﻗـﺪم ﺑﺎﻳـﺪ از ﺗﻤـﺎم اﻳـﻦ دﻗﺎﻳﻖ آﮔﺎه ﺑﺎﺷﻴﺪ. و اﻣﺎ آﻓﺘﺎﺑﻪ! آﻓﺘﺎﺑـﻪ را ﻣـﻰﺗﻮاﻧﻴـﺪ ﺑـﻪ ﺻـﻮر ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﺑـﻪ درون ﺻـﺤﻦِ ﺧـﻼ ﺣﻤـﻞ ﻛﻨﻴـﺪ. اﮔﺮ از ﻗﺪرت ﺑﺪﻧﻰ زﻳـﺎدي ﺑﺮﺧﻮردارﻳـﺪ ،ﻣﺜـﻞ ﺷـﻌﺒﺎن ﺑـﻰﻣـﺦ ﺧﻮدﻣـﺎن ،آﻓﺘﺎﺑـﻪ را ﺳـﺮ دﺳﺖ در ﻫﻮا ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻪ و ﺑـﻪ ﺻـﻮرﺗﻰ ﻛـﻪ از ﺣﺎﻟـﺖ ﻋﻤـﻮدي ﺧـﺎرج ﻧـﺸﻮد از ﭘﻠـﻪﻫـﺎ ﺑـﻪ آراﻣــﻰ ﭘــﺎﺋﻴﻦ ﻣــﻰآﺋﻴ ـﺪ .اﻳ ـﻦ در واﻗــﻊ اﻳ ـﺪهآل اﺳــﺖ! و ﻣــﻲداﻧــﻴﻢ ﻛــﻪ اﻳ ـﺪهآل ﻧﻴــﺰ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑــﻞ دﺳــﺘﺮس! ﭘﻴ ـﺸﻨﻬﺎد ﻣــﺎ اﻳ ـﻦ اﺳــﺖ ﻛــﻪ اﻓــﺮادي ﻛــﻪ ﻗــﺼﺪ ﺗﻘﻠﻴ ـﺪ از ﺷــﻌﺒﺎنِ ﻋﺰﻳ ـﺰ را دارﻧــﺪ اﺣﺘﻴ ـﺎط زﻳ ـﺎدي ﺑــﻪ ﺧــﺮج دﻫﻨــﺪ ،زﻳ ـﺮا اﮔــﺮ در ﺗﺨﻤ ـﻴﻦ ﻣﻴــﺰان ﻗــﺪرت ﺑﺪﻧﻰ و آﻣﺎدﮔﻰ ﺧﻮد دﭼﺎر ﺧـﻮدﺑﺰرگﺑﻴﻨـﻲ ﺷـﺪه ﺑﺎﺷـﻨﺪ ،ﭼـﻪ ﺑـﺴﺎ ﻫﻤـﺎﻧﻄﻮر آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﺑـﻪ دﺳﺖ از ﭘﻠﻪﻫﺎ ﻟﻐﺰﻳﺪه و ﺑﺎ ﻓﺮﻳـﺎدي ﺟﺎﻧﮕـﺪاز ﺑـﻪ ﻗﻌـﺮ ﺧـﻼ ﺳـﻘﻮط ﻛﻨﻨـﺪ .در اﻳـﻦ ﻣﻴـﺎن آﻓﺘﺎﺑﻪ ﻧﻴﺰ ﭘﺲ از ﻳﻚ »آﻓﺘـﺎبﻣﻬﺘـﺎب« ﭼـﺮخ ﺧﻮاﻫـﺪ ﺧـﻮرد و ﻣﺤﻜـﻢ ﺑـﺮ ﻓـﺮق ﺳﺮﺷـﺎن ﻓﺮود ﻣﻲآﻳﺪ. وﻟﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺄﻛﻴﺪ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣـﺎ در اﻳـﻦ ﺑﺤـﺚ از ﻣﻄـﺮح ﻛـﺮدنِ ﺷـﻴﻮهﻫـﺎي ﺗﻤﺎﻣـﺎً ﺗﺌﻮرﻳـﻚ و آﻛﺎدﻣﻴﻚ ﺧـﻮدداري ﻣـﻰﻛﻨـﻴﻢ و ﻓﻘـﻂ ﺑـﻪ اﻧـﻮاعِ ﻋﻤﻠـﻰ ﻣـﻰﭘـﺮدازﻳﻢ .در ﻧﺘﻴﺠـﻪ ﺷـﻴﻮة دوم ﺑــﺮاي ﺣﻤــﻞ آﻓﺘﺎﺑــﻪ ،ﺷــﻴﻮهاي ﻛــﻪ ﻋﻤﻠــﻰﺗــﺮ ﺑــﻪ ﻧﻈــﺮ ﻣــﻰرﺳــﺪ ،اﻳ ـﻦ اﺳــﺖ ﻛــﻪ ﺧﻮدﺗــﺎن ﻳــﻚوري از ﭘﻠــﻪﻫــﺎ ﭘــﺎﺋﻴﻦ ﺑﻴﺎﺋﻴــﺪ ،و در اﻳــﻦ ﻣﻴــﺎن آﻓﺘﺎﺑــﻪ را اﮔــﺮ ﻗــﺪرت ﺑﺪﻧﻲﺗﺎن اﺟﺎزه ﻣﻰدﻫﺪ ﻛﻤﻰ از ﺑـﺪن ﺟﻠـﻮﺗﺮ ﻧﮕـﺎه ﻣـﻰدارﻳـﺪ .اﻳـﻦ ﻣـﺪل ﻛـﺎﻣﻼً ﻣﻨﻄﻘـﻰ اﺳــﺖ وﻟــﻰ ﺑﺎﻳ ـﺪ ﺣﺘﻤ ـﺎً از ﻗــﺪرت ﺑــﺪﻧﻰِ ﻛــﺎﻓﻰ ﺑﺮﺧــﻮردار ﺑﺎﺷ ـﻴﺪ در ﻏﻴﺮاﻳﻨــﺼﻮرت آبِ آﻓﺘﺎﺑــﻪ روي ﻛﻔــﺶﺗــﺎن ﺧﻮاﻫــﺪ رﻳﺨــﺖ .ﺷــﻴﻮة ﺳــﻮم زﻣــﺎﻧﻰ ﻣــﻮرد اﺳــﺘﻔﺎده ﻗــﺮار ﻣــﻲﮔﻴــﺮد ﻛــﻪ »ﻣﺨــﻼ« از ﻗــﺪرت ﺑــﺪﻧﻰ ﻛــﺎﻓﻰ ﺑــﺮاي اﺳــﺘﻔﺎده از روش دوم ﺑــﻲﻧــﺼﻴﺐ ﺑﺎﺷﺪ .در اﻳﻦ ﺻـﻮرت آﻓﺘﺎﺑـﻪ را ﺑـﺎ ﻫـﺮ دو دﺳـﺖ در ﻣﻴـﺎن ﭘﺎﻫـﺎياش ﻧﮕـﺎه داﺷـﺘﻪ ،ﺑـﻪ آراﻣﻰ از ﭘﻠﻪﻫﺎ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﻣﻰآﻳـﺪ .از ﻫﻤـﻴﻦ ﻟﺤﻈـﻪ اﻋـﻼم ﺧﻄـﺮ ﻣـﻰﻛﻨـﻴﻢ ﻛـﻪ اﻳـﻦ ﺷـﻴﻮه ﻣــﻀﺮاﺗﻰ دارد! اﮔــﺮ ﻟﻮﻟ ـﺔ آﻓﺘﺎﺑ ـﻪ روي ﺑــﻪ ﺧــﺎرج از ﺑــﺪن ﻗــﺮار ﮔﻴ ـﺮد ﻣﻤﻜــﻦ اﺳــﺖ در ﻣﻮﻗﻊ ﭘﺎﻳﻴﻦ آﻣـﺪن ﻫﻤـﺎﻧﻄﻮر ﻛـﻪ ﺑـﺪن ﭘـﺎﺋﻴﻦ ﻣـﻰآﻳـﺪ ،ﻳﺎدﺗـﺎن ﺑـﺮود ﻛـﻪ دﺳـﺖﺗـﺎن را ﻫﻢ ﺑـﺎ ﺑـﺪن ﻫﻤﺎﻫﻨـﮓ ﻛـﺮده و ﻛﻤـﻰ ﭘـﺎﺋﻴﻦ ﺑﻴﺎورﻳـﺪ .در ﻧﺘﻴﺠـﻪ در ﻳﻜـﻰ از اﻳـﻦ ﺑـﺎﻻ و ﭘﺎﻳﻴﻦ رﻓﺘﻦﻫﺎ ،در ﻓﻀﺎي ﻧﻴﻤـﻪ ﺗﺎرﻳـﻚ ﺧـﻼ ،ﭼﺎﻧـﻪاﺗـﺎن ﻣﺤﻜـﻢ ﻓـﺮو ﻣـﻰرود در دﻫﻨـﺔ آﻓﺘﺎﺑﻪ .ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ در ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﻛﺮده ﻟﻮﻟـﺔ آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﺗـﺎ ﺗـﻪ در ﺣﻠﻘـﻮمﺗـﺎن ﻓـﺮو ﺧﻮاﻫـﺪ رﻓﺖ! ﺧﻄـﺮ دﻳﮕـﺮي ﻧﻴـﺰ ﻛـﻪ ﺟﻨﺒـﻪ ﻧﺎﻣﻮﺳـﻰ ﭘﻴـﺪا ﻣـﻰﻛﻨـﺪ وﺟـﻮد دارد .وﻗﺘـﻰ ﻛـﻪ ١٢
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﺧﺼﻮﺻﺎً ﺑـﺎﻧﻮان ﻟﻮﻟـﺔ آﻓﺘﺎﺑـﻪ را ﺑـﻪ ﻃـﺮف ﺧـﻮد ﻧﮕـﺎه داﺷـﺘﻪ از ﭘﻠـﻪﻫـﺎ ﭘـﺎﺋﻴﻦ ﻣـﻰروﻧـﺪ، ﺧﻄﺮ دﺧﻮل ﭘـﻴﺶ ﻣـﻲآﻳـﺪ ،و ﺑـﺎر دﻳﮕـﺮ ﻋـﺪهاي ﻣـﻲﻧـﺸﻴﻨﻨﺪ و ﻫـﺰاران ﺻـﻔﺤﻪ ﻛﺎﻏـﺬ در ﺑﺎره اﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﻴﺎه ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. اﻟﺒﺘﻪ در آﻣﺎري ﻛﻪ اﺧﻴـﺮاً ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺷـﺪه ﺗﻌـﺪادي از ﺑـﺎﻧﻮان ﺑـﺎ وﺟـﻮد ﺧﻄـﺮات ذﻛـﺮ ﺷـﺪه ﻫﻤــﻮاره از اﻳــﻦ ﻧــﻮع اﺳــﺘﻔﺎده ﻛــﺮدهاﻧــﺪ ،اﺳــﺘﺪﻻلﺷــﺎن ﻫــﻢ اﻳــﻦ اﺳــﺖ ﻛــﻪ زور ﺑﺎزويﺷﺎن اﺟﺎزة اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﻴﻮهﻫﺎي دﻳﮕﺮ را ﻧﻤﻰدﻫﺪ ،اﷲ اﻋﻠﻢ! ﺑﺮاي ﭘﺎﺋﻴﻦ آﻣﺪن از ﭘﻠﻪﻫـﺎ ﺷـﻴﻮه دﻳﮕـﺮي ﻧﻴـﺰ ﻣـﻰﺗﻮاﻧـﺪ ﻣـﻮرد اﺳـﺘﻔﺎده ﻗـﺮار ﮔﻴـﺮد ﻛـﻪ ﻣﺨــﺼﻮصِ ﺟﻤﺎﻋــﺖ ﻛﻤــﺮي اﺳــﺖ .اﺷــﺘﺒﺎه ﻧﻜﻨﻴــﺪ ﺟﻤﺎﻋــﺖ ﻛﻤــﺮي ﺗﻌﺪادﺷــﺎن زﻳــﺎد اﺳﺖ و ﺣﻤﻞ ﻳﻚ دﺳـﺘﮕﺎه آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﭘـﺮ از ﻣﻬﻤـﺎت ﻣـﻰﺗﻮاﻧـﺪ ﺧﻴﻠـﻰﻫـﺎ را ﺣـﺴﺎﺑﻰ ﻛﻤـﺮي ﻛــﺮده ،ﺣﺘــﻰ ﺑــﺴﺘﺮي ﻛﻨــﺪ .اﻧــﻮاع ﻛﻤــﺮيِ ﻣــﺸﺘﺮﻳﺎنِ ﺧــﻼ ﺑﺎﻳـﺪ آﻓﺘﺎﺑــﻪ را روي ﭘﻠــﻪ اول ﮔﺬاﺷــﺘﻪ و ﺧﻮدﺷــﺎن ﺑﺮوﻧــﺪ روي ﭘﻠــﻪ دوم .ﺑﻌــﺪ در ﻳ ـﻚ ﻋﻘﺒﮕــﺮد ،آﻓﺘﺎﺑــﻪ را ﺑﺮداﺷــﺘﻪ روي ﭘﻠﻪ دوم ﮔﺬاﺷـﺘﻪ و ﺧﻮدﺷـﺎن ﻣـﻰروﻧـﺪ روي ﭘﻠـﻪ ﺳـﻮم ،و ﻋﻠـﻰﻏﻴﺮاﻟﻨﻬﺎﻳـﻪ .ﺣﺘـﻰ ﻣــﻰﺗﻮاﻧﻨــﺪ ﺑــﺮ ﻋﻜــﺲ ﻋﻤــﻞ ﻛﻨﻨــﺪ ،ﻳﻌﻨــﻰ آﻓﺘﺎﺑــﻪ را ﻣــﻰﮔﺬارﻧــﺪ روي ﭘﻠــﻪ دوم و ﺑﻌــﺪ ﺧﻮدﺷــﺎن ﺗــﺸﺮﻳﻒ ﻣــﻰﺑﺮﻧــﺪ روي ﭘﻠــﻪ دوم ﻛﻨــﺎر آﻓﺘﺎﺑــﻪ ﻣــﻲاﻳــﺴﺘﺎدﻧﺪ .ﺧﻼﺻــﻪ اﮔــﺮ ﭼﻴ ـﺰي از دروسِ رﻳﺎﺿ ـﻰِ دﺑﻴﺮﺳــﺘﺎﻧﻰ ﻳﺎدﻣــﺎن ﺑﺎﺷــﺪ ﻣــﻰﺗــﻮاﻧﻴﻢ اﻳﻨﻄــﻮر ﺧﻼﺻــﻪ ﻛﻨ ـﻴﻢ ﻛﻪ ﻳﺎ آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﺗـﺎﺑﻊ اﺳـﺖ و ﻓـﺮد ﻛﻤـﺮيِ ﻣﺘﻐﻴـﺮ ،ﻳـﺎ ﺑـﺮﻋﻜﺲ .اﻳﻨﻜـﺎر اﺷـﻜﺎل ﻋﻤـﺪهاي ﻣﻰﺗﻮاﻧﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛـﻪ ﻫﻤﺎﻧـﺎ ﺳـﺮﮔﻴﺠﻪ اﺳـﺖ .ﻳﻌﻨـﻰ اﮔـﺮ ﻛﻤـﺮيِ ﻣـﻮرد ﻧﻈـﺮ ﻓـﺸﺎر ﺧﻮﻧﺶ ﻫﻢ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﺑـﺎ اﻳـﻦ ﻫـﺰاران ﺣﺮﻛـﺖ ﺑـﺎﻻ ﺑـﺮدن ،ﺑﺮﮔـﺸﺘﻦ ،ﺑﺮداﺷـﺘﻦ ،ﺧـﻢ ﺷﺪن ،ﮔﺬاﺷـﺘﻦ ،ﭘـﺎﻳﻴﻦ رﻓـﺘﻦ ﻛـﻪ در ﻫـﺮ دﻗﻴﻘـﻪ ﺗـﺎ ﻫـﺰاران دﻓﻌـﻪ ﺑﺎﻳـﺪ ﺗﻜـﺮار ﺷـﻮد، ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ دﭼﺎر ﺳـﺮﮔﻴﺠﻪ ﺷـﺪه و ﻣـﺜﻼً ﻳـﺎدش ﺑـﺮود ﻛـﻪ ﺑﺮﮔـﺮدد ،ﻳـﺎ ﺧـﻢ ﺷـﻮد ،ﻳـﺎ ﺑــﺮدارد ،و ﻳـﺎ ﺧﻼﺻــﻪ در اﻳـﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋ ـﺔ زﻳﺒــﺎ و ﻣــﻮزوﻧﻰ ﻛــﻪ ﺑــﺮايﺗــﺎن ﺗــﺼﻮﻳﺮ ﻛــﺮدﻳﻢ ﺧﻠﻠﻰ اﻳﺠـﺎد ﺷـﻮد .اﻳـﻦ اﺧـﻼل ﺧﻴﻠـﻰ ﺑـﺪ ﺧﻮاﻫـﺪ ﺑـﻮد ،ﭼـﻮن ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ ﻛﻤـﺮيِ ﻋﺰﻳﺰﻣــﺎن در اﺛــﺮ ﺳــﺮﮔﻴﺠﻪ ﻣــﺜﻼً ﺑﺠــﺎي »ﺑﺮداﺷــﺘﻦ« ﺑﺨﻮاﻫــﺪ »ﺑﮕــﺬارد«! وﻟــﻰ ﭼــﻮن آﻓﺘﺎﺑﻪ ﻳﻜﻰ اﺳﺖ و ﻳﻜﺘـﺎ ،ﻳﻌﻨـﻰ وﻗﺘـﻰ آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﻧﺪارﻳـﺪ ﭼﻴـﺰ دﻳﮕـﺮي ﻫـﻢ در دﺳـﺖﺗـﺎن ﻧﻴــﺴﺖ ،در اﻳﻨﺠــﺎ دﭼــﺎر ﺳــﺮدرﮔﻤﻰ ﻣــﻲﺷــﻮﻳﺪ ،و ﺑــﺎ ﺧــﻮد ﻣــﻲﮔﻮﻳــﺪ ،ﺑــﺎﻻﺧﺮه ﭼــﻪ ﭼﻴـﺰي را ﺑﺎﻳــﺪ »ﻣــﻰﮔﺬاﺷــﺘﻴﻢ« و ﻳـﺎ ﺑﺎﻳـﺪ »ﺑﺮﻣــﻰداﺷــﺘﻴﻢ« .و اﮔــﺮ اﻳـﻦ ﺳــﺮدرﮔﻤﻰ ﻓﻠﺴﻔﻰ و اﻳـﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﻚ اداﻣـﻪ ﻳﺎﺑـﺪ ،ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ در ﺣـﻴﻦ ﭘـﺎﺋﻴﻦ آﻣـﺪن آﻓﺘﺎﺑـﻪ را روي ﻳﻜﻰ از ﭘﻠﻪﻫﺎ اﺻـﻼً ﻓﺮاﻣـﻮش ﻛﻨﻴـﺪ و ﻣـﺜﻼً ﻳـﻚ ﭘـﺎره آﺟـﺮِ ﭘﻠـﻪ را ﻛـﻪ ﻟـﻖ ﺷـﺪه ﺑﺠـﺎي ١٣
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
آﻓﺘﺎﺑــﻪ ﺑــﺎ اﻳ ـﻦ ﺗﻜﻨﻴ ـﻚ ﺑــﺎ ﺧﻮدﺗــﺎن ﺑﻴ ـﺎورد ﺗــﺎ ﭘــﺎﺋﻴﻦ .در اﻳﻨﺠــﺎ اﺳــﺖ ﻛــﻪ ﺣﻜﻤــﺖ ﻃﻬــﺎرت ﺑــﺎ ﺳــﻨﮓ و ﺧــﺎر و ﺧــﺎك و ﺧﺎﺷــﺎك و اﻧــﻮاعِ ﭘﺮﻧــﺪﮔﺎن و ﺟﻮﻧــﺪﮔﺎنِ ﻣﺨﺘﻠــﻒ ﺑﺮاي ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن روﺷﻦ ﻣـﻰﺷـﻮد .اﻳـﻦ ﺧـﻮد ﺑﺤﺜـﻰ اﺳـﺖ ﺷـﻴﺮﻳﻦ و ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺪ ﻓـﺼﻠﻰ را در ﻣﻘﺎل ﺧﻼ ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص دﻫﺪ. ﺣﺎل ﻓﺮض ﻣﻰﻛﻨﻴﻢ ﻛـﻪ ﻋﻠﻴـﺮﻏﻢ اﻳﻨﻬﻤـﻪ ﮔﺮﻓﺘـﺎريﻫـﺎ ﺗﻮاﻧـﺴﺘﻴﻢ ﺑـﺎ آﻓﺘﺎﺑـﺔ ﭘـﺮ ﻗـﺪم ﺑـﻪ ﺻﺤﻦِ ﺧﻼ ﺑﮕـﺬارﻳﻢ .در ﻣﻴـﺎن ﺧـﻼ ﻣـﻰاﻳـﺴﺘﻴﻢ و ﺑـﻪ اﻃـﺮاف ﻧﮕـﺎه ﻣـﻰﻛﻨـﻴﻢ .اوﻟـﻴﻦ ﻛﺎري ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺮد اﻳﻦ اﺳـﺖ ﻛـﻪ آﻓﺘﺎﺑـﻪ را ﺑـﻪ ﻣﺤﻠـﻲ اﻣـﻦ ﻣﻨﺘﻘـﻞ ﻛﻨـﻴﻢ .ﻣﻌﻤـﻮﻻً در ﻛﻨــﺎر ﺧــﻼي ﺳــﻨﺘﻲ ،رو ﺑــﻪ ﭘﻠــﻪﻫــﺎ ،دﺳــﺖ راﺳــﺖ ،ﻳ ـﻚ آﺟــﺮ ﺑﻬﻤﻨ ـﻰِ ﭼﻬــﺎرﮔﻮش و ﻛﻬﻨــﻪ ﻗــﺮار ﮔﺮﻓﺘــﻪ ﻛــﻪ ﻣﻘــﺮ آﻓﺘﺎﺑــﻪ را ﻣــﺸﺨﺺ ﻣــﻰﻛﻨــﺪ .اﺷــﺘﺒﺎه ﻧﻜﻨﻴـﺪ ،ﻗــﺮار دادن آﻓﺘﺎﺑﻪ در ﺻﺤﻦ ﺧﻼ از اﻫﻤﻴـﺖ زﻳـﺎدي ﺑﺮﺧـﻮردار اﺳـﺖ؛ ﺑـﻪ ﻣﻮﻗـﻊ ﺑـﻪ آن ﻣـﻰﭘـﺮدازﻳﻢ! اﮔﺮ ﻛﺖ و ﺷﻠﻮار و ﭘﺎﻟﺘﻮ و ﻛـﻼه و ﻏﻴـﺮه ﺑـﻪ ﺗـﻦ دارﻳـﺪ وﻗـﺖ آن اﺳـﺖ ﻛـﻪ از ﺗـﻦ ﺑـﻪ در آورﻳــﺪ ،وﻟــﻰ آنﻫــﺎ را ﻛﺠــﺎ ﺑﺎﻳــﺪ ﮔﺬاﺷــﺖ؟ در ﻧــﻮرِ ﻛــﻢِ ﺧــﻼ ﻛﻮرﻣــﺎل ﻛﻮرﻣــﺎل ﭼﺸﻢﻫـﺎيﺗـﺎن را روي دﻳـﻮار ﺑـﻪ اﻳﻨـﻮر و آﻧـﻮر ﻣـﻰﮔﺮداﻧﻴـﺪ ،ﻣﻌﻤـﻮﻻً ﺑـﻪ دﻻﺋﻠـﻲ ﻛـﺎﻣﻼً ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ روي ﻳﻜـﻲ از دﻳﻮارﻫـﺎ ﻳـﻚ ﻣـﻴﺦ ﻃﻮﻳﻠـﺔ زﻧـﮓ زده و ﻛـﺞ ﻫﻤﻴـﺸﻪ وﺟـﻮد دارد. ﺧﻮدش اﺳﺖ .ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺎﻟﺘﻮ ،ﻛـﺖ ،ﻛـﻼه ،ﻛـﺮاوات ،ﺑﻨـﺪ ﺷـﻠﻮار و ﻏﻴـﺮه را ﺑـﻪ ﻫﻤـﻴﻦ ﻣـﻴﺦ آوﻳ ـﺰان ﻛ ـﺮد .اول ﻣ ـﻴﺦ را آزﻣــﺎﻳﺶ ﻛﻨﻴ ـﺪ .اﺣﻴﺎﻧ ـﺎً از آن آوﻳ ـﺰان ﺷــﻮﻳﺪ ،ﻛﻤــﻰ ﻫــﻢ ﺗﺎب ﺑﺨﻮرﻳﺪ ،ﺗﺎ اﻃﻤﻴﻨـﺎن ﺣﺎﺻـﻞ ﻛﻨﻴـﺪ ﻛـﻪ ﺳـﻨﮕﻴﻨﻰ ﭘـﺎﻟﺘﻮ را ﻣـﻰﺗﻮاﻧـﺪ ﺗﺤﻤـﻞ ﻛﻨـﺪ و اﻟﺒﺴﺔ ﺷﻤﺎ را وﺳﻂ ﻛـﺎر روي زﻣـﻴﻦِ ﺧـﻴﺲِ ﺧـﻼ رﻫـﺎ ﻧﺨﻮاﻫـﺪ ﻛـﺮد .وﻗﺘـﻰ اﻃﻤﻴﻨـﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ ،ﻟﺒﺎسﻫﺎ را آوﻳـﺰان ﻣـﻰﻛﻨﻴـﺪ .در دو ﻃـﺮف ﻛﺎﺳـﺔ ﺧـﻼ دو آﺟـﺮ ﺑـﺰرگ ﺑـﻪ ﭼــﺸﻢ ﻣــﻰﺧــﻮرد .اﻳﻨــﺪو آﺟــﺮ ﻧﻤﺎﻳــﺎﻧﮕﺮ ﻣﺤﻠــﻲ اﺳــﺖ ﻛــﻪ »ﻣﺨــﻼ« ﺧــﻮد را در آن ﻣﺴﺘﻘﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ. وﻟــﻲ در اﻳﻨﺠــﺎ ﻣــﺴﺌﻠﺔ ﻣﻬﻤــﻲ ﻣــﻲﺑﺎﻳــﺪ ﮔﻮﺷــﺰد ﺷــﻮد .در ﻛﻤﻴــﺴﻴﻮنﻫــﺎي ﻣﺨﺘﻠــﻒ ﻣﺴﺌﻠﺔ ﻋﺮض ﻛﺎﺳﺔ ﺧﻼ ﻣـﻮرد ﺑﺮرﺳـﻰ ﻗـﺮار ﮔﺮﻓﺘـﻪ .ﻋـﺮضِ ﻛﺎﺳـﺔ ﺧـﻼ را ﭼﮕﻮﻧـﻪ ﺑﺎﻳـﺪ ﺗﻌﻴــﻴﻦ ﻛــﺮد ﻛــﻪ ﺗﻤــﺎﻣﻰ ﺧﻼروﻧــﺪﮔﺎن در ﻳــﻚ ﺟﺎﻣﻌــﺔ ﺑــﺸﺮي ﺑﺘﻮاﻧﻨــﺪ از آن ﺑﻬــﺮهﻣﻨــﺪ ﺷﻮﻧﺪ؟ وﻟﻲ از آﻧﺠـﺎ ﻛـﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘـﺎت ﻋﻠﻤـﻲ در ﻛـﺸﻮرﻣﺎن ﺧﻴﻠـﻲ ﺿـﻌﻴﻒ اﺳـﺖ ،ﺗﻮﺻـﻴﺔ ﻣﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻗﺒـﻞ از ﻗـﺮار دادنِ ﻛﺎﺳـﻪ ﺧـﻼ ﻣﻴـﺎن دوﭘـﺎيﺗـﺎن ﻛﻤـﻰ ﺗﺄﻣـﻞ ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﻴـﺪ، و ﺣﺘﻰاﻟﻤﻘﺪور اﻧـﺪازة ﻋـﺮضِ ﻛﺎﺳـﻪ را ﺑـﺎ ﮔـﺸﺎدي ﻟﻨـﮓﺗـﺎن ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ ﻛﻨﻴـﺪ .ﭼـﻪ ﺑـﺴﺎ اﻓﺮادي ﻛﻪ ﺑﺪون اﻳﻦ ﺑﺮرﺳـﻰﻫـﺎ ﻳﻜﻬـﻮ رﻓﺘـﻪاﻧـﺪ روي ﻛﺎﺳـﻪ و از آﻧﺠـﺎ ﻛـﻪ ﻋـﺮضِ ﻛﺎﺳـﻪ ١٤
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
از ﻟﻨﮓﺷـﺎن ﮔـﺸﺎدﺗﺮ ﺑـﻮده ،ﻋﻮاﻗـﺐ دردﻧـﺎﻛﻰ ﻣﺘﺤﻤـﻞ ﺷـﺪهاﻧـﺪ .ﺑﻬﺘـﺮﻳﻦ راه ﻣﻤﻜـﻦ اﻳـﻦ اﺳــﺖ ﻛــﻪ ،ﺣﺘــﻲ ﻗﺒــﻞ از در آوردنِ ﺷــﻠﻮار ،ﺑــﻪ ﺻــﻮرت اﻳـﺴﺘﺎده روي ﻛﺎﺳـﺔ ﺧــﻼ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﻳﻮاش ﻳـﻮاش زاﻧـﻮانﺗـﺎن را ﺧـﻢ ﻛﻨﻴـﺪ و در ﻫﻤـﻴﻦ ﺣـﺎل ﻧـﻪ ﺗﻨﻬـﺎ ﻣﻮاﻇـﺐ ﻟﻨﮓﺗﺎن ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛـﻪ ﻣﻮﺿـﻊِ آﻓﺘﺎﺑـﻪ را ﻧﻴـﺰ در ﻧﻈـﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳـﺪ .آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﺑﺎﻳـﺪ در اﻳﻨﻤﻮﻗـﻊ در دﺳــﺘﺮس ﻗــﺮار داﺷــﺘﻪ ﺑﺎﺷــﺪ در ﻏﻴﺮاﻳﻨــﺼﻮرت زﻣﺎﻧﻴﻜــﻪ ﻗــﺼﺪ ﻃﻬــﺎرت دارﻳ ـﺪ ﺣﻜﺎﻳ ـﺖ »آب در ﻛــﻮزه و ﻣــﺎ ﮔــﺮد ﺟﻬــﺎن ﻣــﻰﮔــﺮدﻳﻢ« ﺧﻮاﻫــﺪ ﺷــﺪ .در اﻳ ـﻦ آزﻣــﺎﻳﺶ ﻛﻮﭼــﻚ آﻧــﺎن ﻛــﻪ ﺑــﺎ ﺧــﻼي ﻓﻌﻠــﻲ اﻧــﺲ و اﻟﻔــﺖ و دوﺳــﺘﻲ و ﻫﻤﻨــﺸﻴﻨﻲ ﻃــﻮﻻﻧﻲ ﻧﺪاﺷــﺘﻪاﻧــﺪ، ﻛــﺸﻒ ﺧﻮاﻫﻨــﺪ ﻛــﺮد و ﺑــﻪ رأياﻟﻌ ـﻴﻦ ﻣــﻲﺑﻴﻨﻨــﺪ ﻛــﻪ آﻳ ـﺎ اﺳــﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي اﻳــﻦ ﺧــﻼ ﺑــﺎ اﻣﻜﺎﻧﺎت آنﻫﺎ ﺗﻄﺎﺑﻖ دارد ﻳﺎ ﺧﻴﺮ. ﺳــﺌﻮاﻟﻰ ﻛــﻪ اﻳﻨــﻚ ﭘ ـﻴﺶ ﻣــﻰآﻳ ـﺪ اﻳ ـﻦ اﺳــﺖ ﻛــﻪ اﮔــﺮ اﺳــﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي اﻳــﻦ ﺧــﻼ ﺑــﺎ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﻣﺎ ﻳﻜـﻰ ﻧﺒـﻮد ﭼـﻪ ﺑﺎﻳـﺪ ﻛـﺮد؟ ﺑﻬﺘـﺮﻳﻦ راه ﻣﻤﻜـﻦ اﻧـﺼﺮاف از رﻓـﺘﻦ ﺑـﻪ ﺧـﻼ و ﺟــﺴﺘﺠﻮي ﺧﻼﺋـﻰ دﻳﮕــﺮ اﺳـﺖ ،ﺧﻼﺋــﻲ ﻛــﻪ ﺑــﻪ ﻗـﻮﻟﻲ »ﺧــﻮشدﺳــﺖ« ﺑﺎﺷــﺪ و ﻧﺰدﻳــﻚ ﺑــﻪ اﺳــﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﺧﻮدﺗــﺎن! وﻟـﻲ اﮔــﺮ ﻓــﺸﺎرِ ﻧﻴـﺎزِ ﻃﺒﻴﻌــﻰ ﺑــﻪ ﺗﺨﻠــﻰ ﻣــﺎﻧﻊ از اﻧﺠﺎم اﻳﻨﻜـﺎر ﺷـﻮد ،ﭼـﺸﻢﻫـﺎيﺗـﺎن را ﻣـﻰﺑﻨﺪﻳـﺪ و ﺑـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از ﺗـﺎرﻳﻜﻰِ ﺳـﻄﺢِ ﺧـﻼ ﻫﻤﺎن ﻛﻮﺷﻪ ﻛﻨﺎر ﺟـﺎﺋﻰ ﭘﻴـﺪا ﻛـﺮده ،ﻛﺎرﺗـﺎن را ﻣـﻰﻛﻨﻴـﺪ .و اﻳـﻦ ﻳﻜـﻲ از ﺧـﺼﻮﺻﻴﺎت ارزﻧﺪة ﺧﻼي ﺳﻨﺘﻲ اﺳﺖ. وﻟـﻲ اﮔـﺮ اﺳـﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎ ﻳﻜــﻰ ﺑـﻮد ﭼـﻪ ﺑﻬﺘـﺮ ،ﺷــﺮوع ﻣـﻰﻛﻨﻴـﺪ! اول ﭘـﺎﻟﺘﻮي ﭘــﺸﻤﻴﻦ و ﺳــﻨﮕﻴﻦ را در آورده آوﻳــﺰان ﻣــﻰﻛﻨﻴــﺪ ﺑــﻪ ﻣــﻴﺦ .ﺑﻌــﺪ ﻛــﺖ را در ﻣــﻰآورﻳــﺪ و ﻣﻰﮔﺬارﻳـﺪ روي آن .ﺳـﭙﺲ ﺷـﺎل و ﻛـﻼه را ﻣـﻰﮔﺬارﻳـﺪ و ﺑﻌـﺪ ﺷـﻠﻮار را ﺗﻤﺎﻣـﺎً از ﭘـﺎي در آورده ﺑـﺎ ﺑﻨــﺪ ﺷــﻠﻮار آوﻳـﺰان ﻣـﻰﻛﻨﻴـﺪ ﺑــﻪ ﻫﻤــﺎن ﻣـﻴﺦ! آﺧﺮِﺳــﺮ ﺧـﺸﺘﻚ را ﭘــﺎﺋﻴﻦ ﻛﺸﻴﺪه ،ﺑﺎ ﻳﻚ »ﻳﺎاﷲ« ﻣﻰروﻳﺪ ﺳﺮِ ﻛﺎﺳﺔ ﺧـﻼ .و ﭼﻬـﺮه ﺑـﻪ ﭼﻬـﺮة ﭘﻠـﻪﻫـﺎﺋﻰ ﻛـﻪ ﺧـﻼ را ﺑــﻪ ﺣﻴــﺎط ﻣﺘــﺼﻞ ﻣــﻰﻛﻨــﺪ ،ﻣــﻰﻧــﺸﻴﻨﻴﺪ .ﻣﻌﻤــﻮﻻً در اﻳــﻦ ﻣﻮﻗــﻊ اﺳــﺖ ﻛــﻪ ﭼــﺸﻤﺎنﺗــﺎن ﺑــﺎ ﺗــﺎرﻳﻜﻰِ ﻛُﻨــﻪ ﺧــﻼ آﺷــﻨﺎﺋﻲ ﺑﻴــﺸﺘﺮي ﭘﻴــﺪا ﻛــﺮده ،ﺑــﻪ اﻃــﺮاف ﻧﮕــﺎﻫﻰ دﻗﻴﻖﺗﺮ ﻣﻰاﻧﺪازﻳﺪ .ﻛﺎﺳﺔ ﺧﻼ ﻳـﻚ ﭼﻬـﺎر ﮔـﻮشِ ﻣـﺴﺘﻄﻴﻞ ﺷـﻜﻞ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻪ اﻧـﺪازه ﻗﺒــﺮ ﻳــﻚ ﺑﭽـﺔ ده دوازده ﺳــﺎﻟﻪ ﻣــﻰﺷــﻮد .ﭼﻬــﺎر دﻳـﻮارة آن ﺑــﺎ ﺷـﻴﺐ ﻣﻼﻳﻤــﻰ رو ﺑــﻪ ﭘﺎﺋﻴﻦ و ﺑﻪ ﻃـﺮف ﺳـﻮراخِ ﺑﺰرﮔـﻰ ﻣـﻲرود ﻛـﻪ ﻣـﺴﺘﻘﻴﻤﺎً ﺑـﻪ ﭼـﺎه ﺧـﻼ وﺻـﻞ ﺷـﺪه .در ﺳﻴﻨﺔ اﻳﻦ ﭼﻬﺎر دﻳـﻮاره ﺟـﺎي ﺟـﺎى ﺗﻜـﻪﻫـﺎي ﺑـﺰرگ ﺳـﻨﺪة ﺧـﺸﻚ ،ﭼـﺸﻢ را ﻧـﻮازش ﻣﻲدﻫـﺪ ،و وﺟـﻮد اﻳـﻦ آﺛـﺎر ﺧـﻮد ﮔـﻮاﻫﻲ اﺳـﺖ از ﻗـﺪﻣﺖ و اﺳـﺘﺤﻜﺎمِ ﺧـﻼ .اﮔـﺮ در ١٥
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﺧﺎﻧــﻪ ﻫﻔــﺖ ،ﻫــﺸﺖ ﻳــﺎ ده ﺑﭽــﺔ ﺗﺨــﺲ و ﺑــﻰادب زﻧــﺪﮔﻰ ﻛﻨﻨــﺪ ،در ﺳــﻪ ﻛــﻨﺞِ دﻳﻮارﻫﺎي ﺧﻼ ﻣﻰﺗﻮاﻧﻴـﺪ آﺛـﺎرِ ﻣـﺸﻜﻮﻛﻰ ﻛـﻪ ﻧـﺸﺎن از ﺗﺨﻠـﻰ زود و ﺗﻨـﺪ و ﺳـﺮﻳﻊ اﺳـﺖ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ. ﺳﻘﻒ ﺑﻠﻨﺪ اﺳـﺖ ،و ﺑـﺮاي آﻧﻜـﻪ آن را ﺗﻤﺎﻣـﺎً ﺑﺒﻴﻨﻴـﺪ ﻫﻤـﺎنﻃـﻮر ﻛـﻪ ﻧﺸـﺴﺘﻪاﻳـﺪ ،ﺑﺎﻳـﺪ ﺳـﺮ را ﺣـﺴﺎﺑﻲ ﺑـﻪ ﻋﻘــﺐ ﺧـﻢ ﻛـﺮد .ﻣﻮاﻇــﺐ ﺑﺎﺷـﻴﺪ ﺗﻌـﺎدلﺗـﺎن ﺑﻬــﻢ ﻧﺨـﻮرد ﻛـﻪ ﻟﻴـﺰ ﻣﻰﺧﻮرﻳﺪ و ﻣـﻰﭼـﺴﺒﻴﺪ ﺑـﻪ ﻳﻜـﻰ از ﻫﻤـﺎن دﻳـﻮارهﻫـﺎي ﭘـﺮ ﻣـﻼت و ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺧــﺪاﺋﻰ ﻧ ـﺎﻛﺮده دﺳــﺖ و ﭘــﺎيﺗــﺎن ﻫــﻢ ﺑــﺸﻜﻨﺪ .در اﻳ ـﻦ ﻟﺤﻈــﻪ اﺳــﺖ ﻛــﻪ در اﻧﺘﻬــﺎي ﺳﻘﻒ ﺧﻼ ﻳﻚ ﺳﻮراخ ﺑﻪ ﻓﻀﺎي ﺧﺎرج ﭼـﺸﻤﺎنﺗـﺎن را ﺑـﻪ ﺧـﻮد ﻣـﺸﻐﻮل ﻣـﻰﻛﻨـﺪ .ﺑﻠـﻪ! از ﻫﻤــﻴﻦ ﺳــﻮراخ اﺳــﺖ ﻛــﻪ ﺧﻮرﺷــﻴﺪ ﺧــﺎﻧﻢ ﺗﻠﻤــﺔ ﻧــﻮر ﺑــﻰﺟــﺎﻧﻰ ﺑــﻪ درون ﺧــﻼ ﻣﻲاﻓﺸﺎﻧﺪ .از ﻫﻤـﻴﻦ ﺳـﻮراخ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑﻌـﻀﻰ وﻗـﺖﻫـﺎ ﻛﺒـﻮﺗﺮ ،ﮔﻨﺠـﺸﻚ و ﻳـﺎ ﻛـﻼغ ﭼﻨــﺪ ﭼﻠﻘ ـﻮز ﻧــﺸﺎﻧﺔ ﺳ ـﺮِ ﻣﺒــﺎركﺗــﺎن ﻣــﻰروﻧ ـﺪ» .ﮔﺮﺑــﻪ ﻛــﻮرة« ﺧﻮدﻣــﺎن ﻫــﻢ از روي درﺧﺖﻫﺎ ﺑﺎﻻ آﻣﺪه ،ﺳـﺮِ ﻫﻤـﻴﻦ ﺳـﻮراخ ﻛﻤـﻴﻦ ﻛـﺮده ﻛـﻪ دﻟـﻰ از ﻋـﺰا در ﺑﻴـﺎورد .اﮔـﺮ ﺧﻴﻠــﻲ ﺷــﺎﻧﺲ داﺷــﺘﻪ ﺑﺎﺷــﻴﺪ در ﻣﻮﻗــﻊ ﺗﺨﻠــﻰ »ﮔﺮﺑــﻪ ﻛــﻮره« ﺳــﺮ و ﻛﻠــﻪاش ﭘﻴــﺪا ﻧﻤــﻰﺷــﻮد ،در ﻏﻴﺮاﻳﻨــﺼﻮرت ﻫﻤــﺎﻧﻄﻮر ﻛــﻪ در ﺣــﺎل زور زدن ﻫــﺴﺘﻴﺪ ﻣــﻰﺗﻮاﻧﻴــﺪ ﻣﺒــﺎرزات ﮔﺮﺑــﻪ و ﻛﺒﻮﺗﺮﻫــﺎ را ﻫــﻢ از ﺳــﺮ ﻫﻤــﻴﻦ ﺳــﻮراﺧﻰ ﺑﺒﻴﻨﻴ ـﺪ .درﺳــﺖ ﻣﺜــﻞ اﻳ ـﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺳﺎﻟﻦ ﭘﺬﻳﺮاﺋﻰ ﭼـﺎي و ﺷـﻴﺮﻳﻨﻲ ﻣﻴـﻞ ﻣـﻲﻛﻨﻴـﺪ و ﺑـﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣـﺔ راز ﺑﻘـﺎ ﺧﻴـﺮه ﻣﺎﻧــﺪهاﻳــﺪ .در آﺧــﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣــﻪ ﻫــﻢ ﻗﺒــﻞ از آﻧﻜــﻪ ﭘــﺮده ﭘــﺎﺋﻴﻦ ﺑﻴﺎﻓﺘــﺪ ،ﭼﻨــﺪ ﭘـﺮِ ﻛﺒــﻮﺗﺮ و اﺣﻴﺎﻧﺎً ﻛﺮك و ﻣﻮي ﮔﺮﺑﻪ از ﺳﻮارخ ﺳﻘﻒ روي ﺳﺮﺗﺎن ﺧﻮاﻫﺪ اﻓﺘﺎد. ﺑﻬﺘــﺮﻳﻦ و ﺷ ـﻴﺮﻳﻦﺗــﺮﻳﻦ ﻟﺤﻈــﻪاي ﻛــﻪ در ﺧــﻼي ﺳــﻨﺘﻰ ﻣــﻰﮔﺬارﻧﻴ ـﺪ »ﻟﺤﻈ ـﺔ دﻳ ـﺪار« اﺳــﺖ .اﮔــﺮ ﻳﺎدﺗــﺎن ﺑﺎﺷــﺪ در ﻣﻮﻗــﻊ ورود ،از ﭘﺪﻳــﺪهاي ﺑــﻪ ﻧــﺎم »اﻫــﻢ« ﻧــﺎم ﺑــﺮدﻳﻢ. ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﺣﺪس ﻣﻲزﻧﻴﺪ اﮔـﺮ ﻳـﻚ ﺷـﻴﺮﭘﺎك ﺧـﻮردهاي ﻫـﻮس ﻛﻨـﺪ ﻫﻨﮕـﺎﻣﻰ ﻛـﻪ ﻣـﺎ در ﺧﻼ ﻣﺸﻐﻮل ﺗﺨﻠﻰ ﻫـﺴﺘﻴﻢ ﺳـﺮش را ﺑﻴﺎﻧـﺪازد ﭘـﺎﺋﻴﻦ و ﺑﻴﺎﻳـﺪ ﺗـﻮ ،ﭼﻜـﺎر ﺑﺎﻳـﺪ ﻛـﺮد؟ ﺧﻼي ﺳﻨﺘﻲ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ دﻳﺪﻳﺪ در و ﭘﻴﻜﺮِ درﺳﺘﻰ ﻧﺪارد .آﻳﺎ ﻣﻰﺗﻮان ﮔﻔﺖ: -آﻗﺎ ﺑﺮو ﺑﻴﺮون!
١٦
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﺧﻮب ﻧﻴﺴﺖ! ﻣﻴﻬﻤـﺎن ﺣﺒﻴـﺐ ﺧﺪاﺳـﺖ ،اﻳـﻦ رﻓﺘـﺎر رﻧﺠﻴـﺪه ﺧـﺎﻃﺮش ﻣـﻲﻛﻨـﺪ .در ﺛﺎﻧﻰ ،آن ﻓﺮد ﺑﺪﺑﺨﺖ ﻫﻢ ﻛﻪ ﻧﻤـﻰداﻧـﺪ ﺷـﻤﺎ ﻟﺨـﺖ و ﻋـﻮر در ﺧـﻼ ﻧﺸـﺴﺘﻪاﻳـﺪ .او ﻛـﻪ ﺗﻘﺼﻴﺮي ﻧﺪارد .ﺻﺤﻴﺢ ﻧﻴﺴﺖ داد و ﻓﺮﻳﺎد ﺑﻪ راه ﺑﻴﺎﻧﺪازﻳﻢ ﻛﻪ: ﻧﻪ! ﻧﻪ! ﻧﻴﺎ ﺗﻮ .ﻣﻦ اﻳﻨﺠﺎ ك ...ﻟﺨﺖ در وﺿﻌﻴﺖ ﺑﻐﺮﻧﺠﻰ ﻧﺸﺴﺘﻪام.ﻃﺮف ﭘﻴﺶ ﺧﻮدش ﻓﻜﺮ ﻣﻰﻛﻨﺪ: ﻋﺠﺐ آدم ﭘﺮ ﻣـﺪﻋﺎﺋﻰ اﺳـﺖ .ﻳـﻚ ﻟﻘﻤـﻪ ﺧـﻼ و ﻳـﻚ ك ...ﭘـﺸﻤﺎﻟﻮ ﻛـﻪ اﻳﻨﻬﻤـﻪ داد وﻓﺮﻳﺎد ﻧﺪارد. ﺧﻼﺻﺔ ﻛﻼم» ،اﻫﻢ« از ﻫﻢ اﻳﻨﺠـﺎ آﻣـﺪه .ﻳﻌﻨـﻰ ﻃـﻲ ﻫـﺰاران ﺳـﺎل ﻛـﻪ ﭘﻴـﺸﻴﻨﻴﺎن ﻣـﺎ ﺗﺌﻮريِ ﺧﻼ را ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ اﻳـﻦ ﻧﺘﻴﺠـﻪ رﺳـﻴﺪﻧﺪ ﻛـﻪ در اﻳﻨﻤـﻮرد ﺑـﺴﻴﺎر ﺣـﺴﺎس ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ از واژة ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﭘـﺮ ﻣﺤﺘـﻮاي »اﻫـﻢ« اﺳـﺘﻔﺎده ﻛـﺮد .ﺑﻠـﻪ» ،اﻫـﻢ« از اﻫـﻢ اﻣـﻮر اﺳـﺖ. »اﻫـــﻢ« در ﺳـــﻨﺖ ﺧـــﻼ ﻳﻌﻨـــﻰ »ﻫـــﺴﺘﻢ« ،و در ﻣﻌﻨـــﺎي دﻛـــﺎرﺗﻲ ﻛﻠﻤـــﻪ» ،ﭘـــﺲ ﻣــﻲرﻳــﻨﻢ«! »اﻫــﻢ« ﻳﻌﻨــﻰ اﻳﻨﻜــﻪ ﺧــﻼ در اﺷــﻐﺎل ﻣــﻦ اﺳــﺖ ،ﻳﻌﻨــﻰ ﻛــﻪ ﻓﻘــﻂ ﻳ ـﻚ ﺳــﻮراخ وﺟــﻮد دارد و ﻓﻌــﻼً در ﺗــﺼﺮف ﺑﻨــﺪه اﺳــﺖ ،ﺑﺮوﻳــﺪ ﺑﻌــﺪاً ﺑﻴﺎﺋﻴــﺪ .اﻣــﺎ »اﻫــﻢ! اﻫﻢ!« ﻳﻌﻨﻰ آﻗﺎي ﻣﺤﺘﺮم )ﮔﻮﻳﺎ ﺧـﺎﻧﻢﻫـﺎ اﺻـﻼً ﺳـﺮ ﺧـﻼ ﻧﻤـﻰروﻧـﺪ( ﭼـﺮا »اﻫـﻢ« اول را ﻧﺎدﻳ ـﺪه ﮔﺮﻓﺘﻴ ـﺪ؟ از »اﻫــﻢ! اﻫــﻢ!« زﻣــﺎﻧﻰ اﺳ ـﺘﻔﺎده ﻣــﻰﺷــﻮد ﻛــﻪ »اﻫــﻢ« اول ﻧﺎدﻳ ـﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷـﺪه .درﺳـﺖ ﻣﺜـﻞ دﻧﻴـﺎي دﻳﭙﻠﻤﺎﺳـﻰ اﺳـﺖ .اﮔـﺮ اﺧﻄـﺎر اول ﻧﺎدﻳـﺪه ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺷﻮد ،اﺧﻄﺎر دوم ﺑﻪ ﺻـﻮرت اﺣـﻀﺎر ﺳـﻔﺮاي ﻛﺒـﺎر ﻣﻄـﺮح ﺧﻮاﻫـﺪ ﺷـﺪ .و در ﺧـﻼ ﻧﻴـﺰ ﺳﻨﺖ اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ اﻓﺘﺎده. ﺗﻌﺠــﺐ ﻣــﻰﻛﻨﻴـﺪ؟ ﺣــﻖ دارﻳـﺪ .ﭼــﺮا ﺑﺠــﺎي ا ﻫــﻢ ﻧﻤــﻰﮔــﻮﺋﻴﻢ ﻣــﺜﻼً »ﻫــﺴﺘﻢ«؟ ﻃــﻲ ﻫــﺰاران ﺳــﺎل ﻛــﻪ از رﺷــﺪ و ﻧﻤ ـﻮِ ﻓﺮﻫﻨ ـﮓ ﺳــﻨﺘﻰ و اﺻ ـﻴﻞِ ﻣــﺎ ﻣــﻰﮔــﺬرد ،ﻣﻮﺟﺒــﺎﺗﻰ ﻓﺮاﻫﻢ آﻣﺪه ﻛﻪ ﻋﻤﻞ ﺗﺨﻠﻰ ﺟﻨﺒﺔ ﻧﺎﻣﻮﺳـﻰ ﻫـﻢ ﭘﻴـﺪا ﻛﻨـﺪ .ﻗـﺪﻣﺎ ﻣـﻰﮔﻔﺘﻨـﺪ دﻟﻴـﻞ آن اﺳﺖ ﻛﻪ آﻟﺖ ﺗﻨﺎﺳﻠﻰ در ﻛﺎرِ ﺗﺨﻠﻰ ﻧﻴـﺰ ﺑـﻪ ﻛـﺎر ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﻣـﻰﺷـﻮد .در ﻧﺘﻴﺠـﻪ ﻧﻤـﻰﺗـﻮان ﺑﻪ ﺻﺮاﺣﺖ اﻧﮕـﺸﺖ ﮔﺬاﺷـﺖ و ﮔﻔـﺖ ﻛـﺴﻲ ﻛـﻪ ﺳـﺮ ﻛﺎﺳـﺔ ﺧـﻼ ﻧﺸـﺴﺘﻪ ﻣـﺸﻐﻮل ﭼـﻪ ﻛـﺎري اﺳـﺖ .اﻳـﻦ ﺻـﺤﺒﺖ اﻣـﺮوزه از ﻧﻈــﺮ ﻓﻼﺳـﻔﺔ اﻫــﻞ ﻓـﻦ وارد ﺑـﻪ ﻧﻈــﺮ ﻧﻤـﻲرﺳــﺪ، ارزش ﭼﻨﺪاﻧﻲ ﻫﻢ ﻧـﺪارد .ﭼـﺮا ﻛـﻪ ﺗﺨﻠـﻰ و ﺗﻨﺎﺳـﻞ دو اﻣـﺮِ ﻣﺠـﺰا و ﻣﺘﻔـﺎوتاﻧـﺪ ،ﻧـﻪ
١٧
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﺗﻨﻬــﺎ رﺑﻄــﻰ ﺑــﻪ ﻫــﻢ ﻧﺪارﻧــﺪ ﻛــﻪ ﻣﺘﺨــﺎﻟﻒاﻟﺠﻬــﺖ ﻧﻴــﺰ ﻣــﻲﺑﺎﺷــﻨﺪ .دﺳــﺘﺔ دﻳﮕــﺮي از ﻓﻼﺳ ـﻔﻪ ﻋﻘﻴ ـﺪه دارﻧــﺪ ﻛــﻪ ﺗﺨﻠــﻰ اﮔــﺮ ﻋﻤﻠــﻰ ﺗﻨﺎﺳــﻠﻰ ﻧﻴ ـﺴﺖ ،ﻋﻤﻠــﻰ اﺳــﺖ ﻛــﺎﻣﻼً ﺧﺼﻮﺻﻰ و از اﻳﻨﺮو ﺣﺠﺐ و ﺣﻴﺎ اﻳﺠﺎب ﻣـﻰﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ در ﺧﻔـﺎ اﻧﺠـﺎم ﺷـﻮد .اﻳـﻦ ﮔـﺮوه در ﻣــﻮرد رﻳــﺸﻪﻫــﺎي ﺧــﻼ و »ﻣﺨﻼﻳــﺎن« در ﻓﺮﻫﻨــﮓﻫــﺎي ﻣﺨﺘﻠــﻒ ﺗﺤﻘﻴــﻖ ﻛــﺮده و ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﻛـﻪ در ﻫـﻴﭻ ﻓﺮﻫﻨﮕـﻰ ﺑـﺮ روي ﻛـﺮة ارض ﻧﻤـﻰﺗـﻮان ﻋﻤـﻞ ﺗﺨﻠـﻰ را در ﺟﻤـﻊ ﻣﺘﺼﻮر ﺷﺪ .ﻣﺜﻼً ﺣﺘﻰ در ﻗﺒﺎﻳـﻞ آدﻣﺨـﻮارِ آﻣـﺎزون ﻧﻴـﺰ ﺳـﺎﺑﻘﻪ ﻧـﺪارد ﻛـﻪ رﺋـﻴﺲ ﻗﺒﻴﻠـﻪ در ﻣﻘﺎﺑـﻞ ﺳــﺮ و ﻫﻤـﺴﺮ وﺳــﻂ دﻫﻜــﺪه ﺑـﺮود ﺳــﺮ ﺧـﻼ و ﺷــﺮوع ﻛﻨــﺪ ﺑـﻪ ﻋﻤــﻞ ﺗﺨﻠــﻰ؛ ﭼﻪ رﺳﺪ ﺑﻪ ﻣﻠﺖ ﻣﺘﻤﺪﻧﻰ ﭼـﻮن ﻣـﺎ اﻳﺮاﻧﻴـﺎن .ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻣﺜـﺎل ﻛﺪﺧـﺪا ﻣﺮادﻋﻠـﻲﺧـﺎن را ﺗﺼﻮر ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ در ﺟﻠـﺴﺔ اﻣﻨﻴـﺖ ده ﻳـﻚ دﻓﻌـﻪ ﺟﻠـﻮي ﻫﻤـﻪ ﺷـﻠﻮارش را ﭘـﺎﺋﻴﻦ ﺑﻜـﺸﺪ و ﺷﺮوع ﻛﻨﺪ ﺑﻪ ﺗﺨﻠﻲ! اﻳﻨﻜﺎر ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ ﺗﺼﻮر اﺳﺖ. ﺧــﺼﻮﺻﻰ اﻧﮕﺎﺷــﺘﻦ ﻋﻤــﻞ ﺗﺨﻠــﻰ ﺑﺎﻋــﺚ ﺷــﺪه ﻛــﻪ ﺑــﻪ ﺗــﺪرﻳﺞ اﻳـﻦ ﻋﻤــﻞ در ﻫﺎﻟــﻪاي از اﺑﻬــﺎم ﻧﻴــﺰ ﻓــﺮو رود .ﺣﺘــﻰ اﻗــﺪام ﺑــﻪ آن از ذﻫــﻦ ﻣــﺮدم زدوده ﺷــﺪه .ﻣــﺜﻼً ﻫ ـﻴﭽﻜﺲ ﺗــﺼﻮر ﻧﻤــﻰﻛﻨــﺪ ﻛــﻪ ﺷﺨــﺼﻴﺖﻫــﺎي ﻣﻬــﻢ در ﺗــﺎرﻳﺦِ دﻧﻴ ـﺎ ﻣﺜــﻞ ﻧﺎدرﺷــﺎه و رﺿﺎﺷــﺎه و زﺑﺎنﻣﺎن ﻻل اﺋﻤﻪ و اوﻟﻴﺎء ﻫﻢ ﺳﺮ ﺧـﻼ ﻣـﻰرﻓﺘـﻪاﻧـﺪ ،و ﻛـﻢ ﻳـﺎ ﺑـﻴﺶ ﻫﻤـﺎن ﻛﺎرﻫـﺎﺋﻰ را ﻣﻰﻛﺮدهاﻧﺪ ﻛﻪ اﻣـﺮوز ﻣـﺎ ﻣـﻰﻛﻨـﻴﻢ .از اﻳﻨـﺮو اﮔـﺮ در ﻣﻮﻗـﻊ ﺗﺨﻠـﻰ ﻛـﺴﻰ ﺑﺨﻮاﻫـﺪ وارد ﺧــﻼي ﺳــﻨﺘﻰ ﺷــﻮد ،از آﻧﺠــﺎ ﻛــﻪ در و ﭘﻴﻜــﺮ درﺳــﺘﻲ ﻫــﻢ ﻧــﺪارد ﻧﻤــﻲﺗــﻮان ﺑــﺎ او ﺳــﺮ ﺻﺤﺒﺖ را ﺑﺎز ﻛﺮد .ﻳﻌﻨﻰ ﺑﻪ زﺑﺎن ﺑﻰزﺑـﺎﻧﻰ »اﻫـﻢ« اﻳـﻦ ﻣﻌﻨـﺎي را ﻣـﻰدﻫـﺪ ﻛـﻪ »ﺷـﺘﺮ دﻳﺪي ﻧﺪﻳﺪي«! ﻳﻌﻨﻰ» :ﺟـﺎﻧﻢ ﺑـﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧـﺖ ﺷـﻮد ﻧﻤـﻰﺗـﻮاﻧﻢ ﻛـﻪ ﺳـﺠﻠﺪ اﺣـﻮال ﺑـﺪﻫﻢ ﺑﻪ دﺳﺘﺖ ﻛﻪ ﺑﺒﻴﻨـﻰ ﭼـﻪ ﻛـﺴﻰ اﻳﻨﺠـﺎ ﻣـﺸﻐﻮل اﺳـﺖ ،ﺳـﺮت را ﺑﻴﺎﻧـﺪاز ﭘـﺎﺋﻴﻦ و ﺑـﺮو«. ﺟﺎﻟﺐ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑـﻞ ﻫـﻢ در ﻫﻤـﻴﻦ رودرﺑﺎﻳـﺴﺘﻰ ﻗـﺮار ﻣـﻰﮔﻴـﺮد ﻛـﻪ» :اي ﺑﺎﺑﺎ ،ﭼﻪ ﻛـﺎري ﻛـﺮدم! ﺣـﺎﻻ ﻫﻤـﻪ ﻣـﻲﻓﻬﻤﻨـﺪ ﻛـﻪ ﻣـﻨﻬﻢ ﺧـﻼ ﻣـﻲروم!« از ﺷـﻤﺎ ﭼـﻪ ﭘﻨﻬﺎن ﻟﭗﻫﺎياش از ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻋﻴﻦ اﻧﺎرﻫﺎي ﺳﺎوه ﮔﻞ ﺧﻮاﻫﺪ اﻧﺪاﺧﺖ. ﺧﻼﺻﺔ ﻛـﻼم در ﮔﺬﺷـﺘﻪ ﻛـﺴﺎﻧﻰ ﻛـﻪ ﻗـﺼﺪ اﺳـﺘﻔﺎده از ﺧـﻼي ﺳـﻨﺘﻰ را داﺷـﺘﻨﺪ ﺑﺎﻳـﺪ اول داﻧــﺸﻨﺎﻣﻪاي ﻛﺎﻣــﻞ و ﺑــﻰﻋﻴ ـﺐ و ﻧﻘــﺺ از ﺳــﻨﻔﻮﻧﻰِ »اﻫــﻢ« ﻣــﻰﮔﺮﻓﺘﻨــﺪ .ﺗــﺎ اﮔــﺮ »ﻧﺎﺷﻨﺎﺳـﻰ« ﻧﺎﻏﺎﻓــﻞ ﺑــﻪ ﭘــﺮدة ﻫــﺰار رﻧـﮓ ﺧــﻼ ﺣﻤﻠــﻪ ﺑــﺮد ،ﻻل و ﮔﻨــﮓ زل ﻧﺰﻧﻨـﺪ ﺑــﻪ ﭘﺮده ﺗﺎ ﻃﺮف ﭘـﺮدهدري ﻛﻨـﺪ ،ﺑﻌـﺪ ﻫـﻢ ﺑـﺎ دﺳـﺘﭙﺎﭼﮕﻰ ﺷـﺮوع ﻛﻨﻨـﺪ ﺑـﻪ داد و ﻓﺮﻳـﺎد و در آوردنِ اﺻــﻮات ﻋﺠﻴـﺐ و ﻏﺮﻳـﺐ و اﺣﻴﺎﻧـﺎً از روي ﺧــﻼ ﻧـﻴﻢ ﺧﻴـﺰ ﺷــﺪه ﻣﺜــﻞ ﻣﺎﺷـﻴﻦ
١٨
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﺑﭙﺎﻫــﺎي ﺗﻬــﺮان ﺳــﺎﺑﻖ دﺳــﺖﻫــﺎ را در آﺳــﻤﺎن ﺑــﻪ ﺣﺮﻛــﺖ در آورﻧــﺪ ﻛــﻪ» :آآآآ ،ﻫــﻮي، ﻫﻮي«! ﺑﻠﻪ ،ﺣﺴﺎﺑﻰ آﺑﺮورﻳﺰي ﻣﻲﺷﻮد. ﻗﺒﻼً از »اﻫﻢ! اﻫﻢ!« ﺳـﺨﻦ ﺑـﻪ ﻣﻴـﺎن آوردﻳـﻢ ،وﻟـﻰ ﺧـﻮد» اﻫـﻢ« را ﻫـﻢ ﻣـﻰﺗـﻮان ﺑـﻪ ﺻــﻮر ﻣﺨﺘﻠــﻒ ادا ﻛــﺮد .ﭘﻴﺮﻣﺮدﻫــﺎ و ﺑﺰرﮔ ـﺎن ﻓﺎﻣﻴ ـﻞ ﻛــﻪ رﻳ ـﺶ و ﺳــﺒﻴﻠﻰ در ﺧــﻼي ﺳﻨﺘﻰ ﺳﻔﻴﺪ ﻛﺮدهاﻧـﺪ »اﻫـﻢﻫـﺎي« ﺑـﻪ ﻣﻮﻗـﻊ و ﺑﺠـﺎﺋﻰ دارﻧـﺪ .ﻋـﻴﻦِ رﻳﻨﮕـﻮي ﻃﭙﺎﻧﭽـﻪ ﻃﻼﺋ ـﻰ ﻋﻤــﻞ ﺗﺨﻠــﻰ را ﻣﺘﻮﻗــﻒ ﻛــﺮده ،ﺑــﺎ ﺳــﺮﻋﺖ اﺳــﻠﺤﻪ ﻛــﺸﻴﺪه ،و ﺑــﺎ ﺧﻮﻧــﺴﺮدي ﻫﺪف را ﻧﺎﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨـﺪ ،ﺑﻌـﺪ ﻫـﻢ ﺑـﺎ اﻃﻤﻴﻨـﺎنِ ﻛﺎﻣـﻞ ﺑـﻪ ﻣﻮﻓﻘﻴـﺖ آﻣﻴـﺰ ﺑـﻮدن ﺷـﻠﻴﻚ ﻣﺮگآور ﺧﻮد دﻧﺒﺎﻟـﺔ ﻛـﺎر را از ﻧـﻮ ﻣـﻰﮔﻴﺮﻧـﺪ .اﻳـﻦ اﻓـﺮاد دﭼـﺎر ﻫـﻴﭻ ﮔﻮﻧـﻪ اﺿـﻄﺮاب و دﻟﻬــﺮهاي ﻧﻤــﻰﺷــﻮﻧﺪ! و در ﻣﻮﻗــﻊ ﺗﺨﻠــﻰ ﻧﻴ ـﺰ ﻧﻴ ـﺎز زﻳ ـﺎدي ﺑــﻪ ﺗﻤﺮﻛــﺰ ﻓﻜــﺮ ﻧﺪارﻧــﺪ. ﺳــﺮﻋﺖ ،ﻛــﺎراﺋﻰ ،ﺣــﻀﻮرذﻫﻦ ﺧــﺼﻮﺻﺎً ﺑــﻰرﺣﻤــﻰ ﻳﻜــﻰ از ﺧــﺼﻮﺻﻴﺖﻫــﺎي آنﻫــﺎ اﺳﺖ .اﮔﺮ ﻳﻚ ﺑﭽﺔ ﺗـﺎزهﭘـﺎ و زﺑـﺎن ﻧﻔﻬـﻢ ﻫـﻢ ﺑـﻪ ﭘـﺮدة ﺧـﻼ دﺳـﺖ ﺑﺰﻧـﺪ ﺗـﺄﺛﻴﺮ »اﻫـﻢ« اﻳ ـﺸﺎن ﺑــﺮ او ﺣــﺮف ﻧــﺪارد .اﺻــﻮﻻً اﻳ ـﻦ »ﻧــﺪا« از ﺟﺎﻧــﺐ اﻳﻨــﺎن ﺑــﺎ آﻧﭽﻨــﺎن اﺳــﺘﺎدي و ﺗﺒﺤــﺮي ادا ﻣــﻰﺷــﻮد ﻛــﻪ ﻧﻔــﻮذي ﻣــﺎوراي ﺗﻤــﺪن ﺑــﺸﺮي ﺑـﻪ دﺳــﺖ ﻣــﻰدﻫــﺪ» .ﮔﺮﺑــﻪ ﻛﻮره« ﻫﻢ از »اﻫﻢ« آنﻫﺎ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻓﺮار ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ. ﺑــﺮ ﻋﻜــﺲ ،ﺗــﺎزه ﻛﺎرﻫــﺎ در وﺿــﻌﻴﺖ ﺑــﺪى ﻗــﺮار ﻣــﻰﮔﻴﺮﻧــﺪ .اوﻻً ﻣﺜــﻞ ﻫﻔــﺖ ﺗﻴﺮﻛﺶﻫﺎي ﺗﺎزه ﻛﺎر دﺳـﺖﺷـﺎن آﻧـﺎً ﻋـﺮق ﻣـﻰﻛﻨـﺪ و ﻗﻠـﺐﺷـﺎن ﺑـﻪ ﺷـﺪت ﺑـﻪ ﺗـﺎپ و ﺗﺎپ ﻣﻰاﻓﺘـﺪ .در ﺛـﺎﻧﻰ ﭼـﺸﻤﺎنﺷـﺎن ﺳـﻴﺎﻫﻰ ﻣـﻰرود و از آﻧﺠـﺎ ﻛـﻪ در وﺿـﻌﻴﺖ ﺳـﺮﭘﺎ روي دو آﺟﺮِ ﻟﻖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺧـﻼ ﻧﺸـﺴﺘﻪاﻧـﺪ اﺣـﺴﺎس ﻋـﺪم اﻃﻤﻴﻨـﺎن ﻧﻴـﺰ ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ ،و اﮔـﺮ ﺣﻤﻠ ـﺔ ﻋﻨﺎﺻ ـﺮِ ﻧﻔــﻮذي ﭘــﺸﺖ ﺳــﺮ ﻫــﻢ ﺗﻜــﺮار ﺷــﻮد ﮔــﺎﻫﻰ اوﻗــﺎت اﺻ ـﻼً ﺑــﻪ اﻳ ـﻦ ﻓﻜــﺮ ﻣــﻰاﻓﺘﻨــﺪ ﻛــﻪ ﺑﺎﻳ ـﺪ از ﺧﻴ ـﺮ ﺧــﻼ ﮔﺬﺷــﺖ .ﺑﺎﻳ ـﺪ ﺑﻠﻨــﺪ ﺷــﺪ و رﻓــﺖ! اﻟﺒﺘــﻪ اﻳﻨﻜــﺎر را ﻧﻤﻰﻛﻨﻨﺪ ﭼﺮا ﻛﻪ از ﻗـﺪﻳﻢ ﮔﻔﺘـﻪاﻧـﺪ» :اﻟﻤﺠﺒـﻮر ،واﻟﻤﺠﺒـﻮر« ﻳﻌﻨـﻰ» :اﺟﺒـﺎر ﻣﻬـﺮِ ﺧـﻼ ﺑﻪ دل اﻧﺴﺎن ﻣﻰاﻧﺪازد«. اﻓﺮاد ﺗﺎزهﻛـﺎر ﻣﻌﻤـﻮﻻً ﻗﺒـﻞ از رﻓـﺘﻦ ﺑـﻪ ﺧـﻼ ﺻـﺪﻫﺎ ﺑـﺎر آﻳـﺖاﻟﻜﺮﺳـﻰ ﻣـﻰﺧﻮاﻧﻨـﺪ و از ﺧﺪاوﻧــﺪ ﻣــﻰﺧﻮاﻫﻨــﺪ ﻛــﻪ در ﻣﻮﻗــﻊ ﻋﻤــﻞ ﻛــﺴﻰ ﺑــﻪ ﺳــﺮاغﺷــﺎن ﻧﻴﺎﻳ ـﺪ .ﺧﺪاوﻧــﺪ ﻫــﻢ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻳـﺎرِ ﻣﻈﻠﻮﻣـﺎن اﺳـﺖ و ﻛﻤـﻚﺷـﺎن ﻣـﻰﻛﻨـﺪ ،وﻟـﻰ ﺑﻌـﻀﻰ وﻗـﺖﻫـﺎ ﻛـﻪ اﻳﻨـﺎن ﻋﻬﺪﺷﺎن را ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻓﺮاﻣـﻮش ﻣـﻰﻛﻨﻨـﺪ و ﻣـﺜﻼً در ﻃـﻮل روز ﻣـﺎلِ ﺑﻴـﻮهزﻧـﻰ ﻳـﺎ ﺑﭽـﺔ
١٩
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﻳﺘﻴﻤﻰ را ﺑـﺎﻻ ﻣـﻲﻛـﺸﻨﺪ ،ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻣﻨـﺎن ﺑـﺮاي اﻳﻨﻜـﻪ ﻛﻤـﻰ از ﻋﻮاﻗـﺐ اﻳـﻦ اﻋﻤـﺎل در آن دﻧﻴــﺎ ﺑﺮاﻳــﺸﺎن ﺣــﺮف زده ﺑﺎﺷــﺪ ،ﺣــﺎلﺷــﺎن را ﺣــﺴﺎﺑﻰ ﻣــﻰﮔﻴــﺮد .و در ﻣﻮﻗــﻊِ ﺣﺴﺎس ﭼﻨـﺪ آدم ﻧـﺎﻟﻮﻃﻰ و ﺳـﻤﺞ را رواﻧـﻪ درِ ﺧـﻼ ﻣـﻰﻛﻨـﺪ .اﻓـﺮاد ﻧـﺎﻟﻮﻃﻰ در ﻣﻮﻗـﻊ ورود ﺳﺮو ﺻـﺪاي زﻳـﺎدي ﻧﻤـﻰﻛﻨﻨـﺪ .ﭼـﺮا ﻛـﻪ ﻧﺎﺧﻮدآﮔـﺎه از ﻏـﺎﻓﻠﮕﻴﺮ ﻛـﺮدنِ ﻣـﺮدم در اﻳﻦ ﻟﺤﻈﺎت ﺳﺮﻧﻮﺷﺖﺳﺎز ﻟﺬت ﻣـﻰﺑﺮﻧـﺪ .ﻣﺜـﻞِ ﮔﺮﺑـﻪ ﺑـﻲﺳﺮوﺻـﺪا ﻣـﻰآﻳﻨـﺪ دم ﭘـﺮده، ﻣﺸﺎمﺷﺎن ﻫﻢ ﺧﻴﻠـﻰ ﺧـﻮب ﻛـﺎر ﻣـﻰﻛﻨـﺪ و در ﻃﺮﻓـﻪاﻟﻌﻴﻨـﻰ ﻣـﻰﻓﻬﻤﻨـﺪ ﻛـﻪ ﻛـﺴﻰ در ﺧﻼ ﮔﺮﻓﺘﺎر اﺳﺖ .ﺻـﺒﺮ ﻣـﻰﻛﻨﻨـﺪ و در ﺷـﺮاﻳﻄﻰ ﻛـﻪ ﺳـﻜﻮت ﻛﺎﻣـﻞ ﻓـﻀﺎي ﺧـﻼ را ﭘـﺮ ﻛﺮده و ﻣﻌﻤﻮﻻً در اﻳـﻦ ﻣﻘﻄـﻊ »ﻣﺨـﻼ« در ﮔﻴﺮاﮔﻴـﺮ ﻧﺒـﺮدي ﺳـﺨﺖ ﺑـﺎ ﺳـﻨﺪهاي ﺳـﻔﺖ و ﺑﺪدﺳﺖ اﺳﺖ ،ﺣﺎل ﻃﺮف را ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ. ﺑﻠــﻪ در وﺿــﻌﻴﺘﻰ ﻛــﻪ ﺧﻼﮔ ـﺰار از ﺑــﺲ زور زده ﻛــﻪ ﺻــﻮرﺗﺶ ﻋــﻴﻦ ﻳ ـﻚ ﺑﺎدﻛﻨــﻚ ﺑــﺎد ﻛﺮده و ﺳﻨﺪه ﻧﻴﺰ ﻣﺜـﻞ ﻳـﻚ دﺳـﺘﻪ ﺑﻴـﻞ از ﻣﻘﻌـﺪاش آوﻳـﺰان اﺳـﺖ ،و ﭘﺎﻧـﺪولوار ﻋـﻴﻦ ﺳــﺎﻋﺖﻫــﺎي ﻗــﺪﻳﻤﻰ اﻳـﻦور و آنور ﺗــﺎب ﻣــﻰﺧــﻮرد ،ﻓﺮﺳــﺘﺎدة ﺧﺪاوﻧــﺪ ﻧﺎﮔﻬــﺎن ﺳــﺮ را ﻣــﻰاﻧﺪازﻧــﺪ ﭘــﺎﺋﻴﻦ و ﺑــﺎ ﻳ ـﻚ »اﻫــﻢ« ﻛــﻪ ﺑﻴ ـﺸﺘﺮ ﺟﻨﺒ ـﺔ »ﻓﺮﻣﺎﻟﻴﺘــﻪ« دارد روي در روي ﺧﻼﮔﺰار روي ﭘﻠﻪ اول ﻗـﺮار ﻣـﻰﮔﻴـﺮد .اﻳـﻦ وﺿـﻌﻴﺖ ﺗـﺄﺛﻴﺮ ﻫﻤـﺔ آﻳـﺖاﻟﻜﺮﺳـﻰﻫـﺎ را از ﺑﻴﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑـﺮد .ﺧﻼﮔـﺰار ﻧـﻴﻢﺧﻴـﺰ ﻣـﻰﺷـﻮد و در ﺣﺎﻟﻴﻜـﻪ ﺑـﻪ دﻟﻴـﻞ ﻓـﺸﺎرﻫﺎي وارده ﺻــﻮرﺗﺶ ﻫﻨــﻮز ﻣﺜــﻞ ﺑﺎدﻛﻨــﻚ ﺑــﺎد ﻛــﺮده و ﺳــﻨﺪه ﻧﻴــﺰ از او آوﻳ ـﺰان اﺳــﺖ ﭼــﺸﻢ در ﭼﺸﻢِ ﻓـﺮد ﻣـﺰاﺣﻢ ﻣـﻰدوزد .ﻛﻼﻣـﻰ دﻳﮕـﺮ از دﻫـﺎن او ﺧـﺎرج ﻧﺨﻮاﻫـﺪ ﺷـﺪ .ﭼـﺮا ﻛـﻪ ﻣﺜﻞ رﻳﻨﮕﻮي ﻃﭙﺎﻧﭽﻪ ﻃﻼﺋـﻰ ﺧﻠـﻊ ﺳـﻼح ﺷـﺪه .ﻓـﺮد ﻣـﺰاﺣﻢ ﻫـﻢ ﺑـﺎ ﻗﻴﺎﻓـﻪ اي ﺟـﺪي در او ﺧﻴﺮه ﺷﺪه ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﻋﻘـﺐ ﮔـﺮد ﻣـﻰﻛﻨـﺪ و زﻳـﺮ ﺳـﺒﻴﻠﺶ ﻳـﻚ »اﻫـﻢ« دﻳﮕـﺮ ﻧﻴـﺰ رواﻧﺔ ﺻﺤﻦ ﺧﻼ ﻛﺮده ،ﺧﺎرج ﻣﻰﺷﻮد .ﺧﻼ ﮔـﺰار ﺑـﻪ آراﻣـﻰ ﺑـﻪ ﺟﺎﻳﮕـﺎه ﺧـﻮد ﻣـﻲﺧـﺰد و ﻣــﻰﻧــﺸﻴﻨﺪ .ﭼــﺸﻤﺎﻧﺶ از وﺣــﺸﺖ از ﺣﺪﻗــﻪ در آﻣــﺪه و ﻗﻠــﺒﺶ ﺗــﺎﻻپ ،ﺗــﺎﻻپ ﻣــﻰﻛﻮﺑــﺪ .ﻧﺎﮔﻬــﺎن ﺑــﻪ ﻳــﺎد ﻣــﻲآورد ﻛــﻪ در اﻳـﻦ ﻓﺮﺻـﺖ ﻛﻮﺗــﺎه ﺳــﻨﺪة ﻻﻣــﺼﺐ ﻫــﻢ از آﻧﺘﺮاﻛﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮده و ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺳﺮِ ﺟﺎي اوﻟﺶ .روز از ﻧﻮ روزي از ﻧﻮ! ﺧﻼﮔﺰار ﺑﺎز ﻫﻢ اﻓﻜﺎرش را ﻣﻲﺑﺎﻳـﺪ ﻣﺘﻤﺮﻛـﺰ ﻛﻨـﺪ .ﺑـﺎز ﻫـﻢ زور و ﺑـﺎز ﻫـﻢ ﺻـﻮرﺗﻰ ﻛـﻪ ﻣﺜﻞ اﻧﺎرﻫﺎي ﺳـﺎوه ﻗﺮﻣـﺰ ﻣـﻲﺷـﻮد ،و در ﻫﻤـﻴﻦ ﻣﻮﻗـﻊ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻣﻨـﺎن دﻳﮕـﺮ ﻓﺮﺳــﺘﺎدهاش را ﺑــﻪ ﺳــﺮاغِ ﻣــﺮدك ﻛﻼﻫﺒــﺮدار و ﺷـﻴﺎد ﻣــﻰﻓﺮﺳــﺘﺪ .ﺷـﻴﻮه ﻫﻤــﺎن اﺳــﺖ ﻛــﻪ ﺑــﻮد .و ﺑﺎزﮔــﺸﺖ ﺳــﻨﺪه ﻧﻴ ـﺰ ﻫﻤــﺎن! ﺑــﺮ اﺳــﺎس اﺣﺎدﻳــﺚ ،اﻳ ـﻦ ﺻــﺤﻨﻪ در ﻣــﻮرد ﮔﻨﺎﻫﻜــﺎرانِ ﺣﺮﻓــﻪاي ﻣﻌﻤــﻮﻻً ﻳﻜــﺼﺪ و ﺑﻴــﺴﺖ ﭼﻬــﺎر ﻫــﺰار ﺑــﺎر ﺗﻜــﺮار ﻣــﻲﺷــﻮد .و ٢٠
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
زﻣﺎﻧﻴﻜــﻪ دﻳﮕــﺮ رﻣﻘــﻰ در ﺑــﺪن اﻳــﻦ ﺷـﻴﺎد ﺧﻼﮔــﺰار ﺑﺠــﺎي ﻧﻤﺎﻧــﺪه ،ﺧﺪاوﻧــﺪ ﻣﻨــﺎن او را ﻧﻴــﺰ ﭼــﻮن دﻳﮕ ـﺮ ﮔﻨﺎﻫﻜــﺎران ﻣــﻰﺑﺨــﺸﺎﻳﺪ .ﭘــﺲ ،آﺧــﺮي را ﻣــﻰﻓﺮﺳــﺘﺪ ﻛــﻪ ﻛﺘــﺎب و دﻓﺘﺮ ﺑﻴﺎورد و ﺗـﻀﻤﻴﻦ و ﺗﻌﻬـﺪ ﻛـﻪ » :ﺑﺎﺑﺎﺟـﺎن! ﻣـﻦ ﺧـﺎﺗﻢ ﻫـﺴﺘﻢ ،ﺑﻌـﺪ از ﻣـﻦ دﻳﮕـﺮ ﻛﺴﻰ ﻧﺨﻮاﻫﺪ آﻣﺪ .راﺣﺖ ﻛﺎرت را ﺑﻜﻦ«. ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻰﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺧـﻼي ﺳـﻨﺘﻰ ﻣﺮﻛـﺰ ﺗﻼﻗـﻰِ ﻣﺠﻤﻮﻋـﺔ ﻋﻈﻴﻤـﻲ از ﻓﺮﻫﻨـﮓ ﺑـﺸﺮي ﺑــﻮده و ﺑــﻰدﻟﻴـﻞ ﻧﻴـﺴﺖ ﻛــﻪ اﻳﻨﻬﻤــﻪ در اﻳـﻦ ﻣﻘــﺎل ﺑــﻪ آن ﺗﻮﺟــﻪ ﻣــﻲﺷـﻮد .ﻳﻜــﻰ از ﻣﺸﻜﻼﺗﻰ ﻛﻪ ﺗـﺎ ﺑـﻪ ﺣـﺎل از آن ﺳـﺨﻦ ﺑـﻪ ﻣﻴـﺎن ﻧﻴﺎﻣـﺪه ﻣـﺴﺌﻠﺔ »ﺗﺮﺷـﺢ« اﺳـﺖ .اﮔـﺮ ﻛﻬﻨﻪﻛﺎرﻳـﺪ ﻛـﻪ ﻫـﻴﭻ! وﻗﺘـﻰ ﻛﺎرﺗـﺎن ﺗﻤـﺎم ﺷـﺪ ﺑـﺎ ﺳـﺮﻋﺖ دﺳـﺘﺔ آﻓﺘﺎﺑـﻪ را در دﺳـﺖ راﺳــﺖ ﮔﺮﻓﺘــﻪ و ﺧــﻮد آﻓﺘﺎﺑــﻪ را ﺑــﻪ درون ﻛﺎﺳــﺔ ﺧــﻼ ﺧــﻢ ﻣــﻲﻛﻨﻴــﺪ و در آﻧﺠــﺎ ﺑــﺎ اﺳﺘﻔﺎده از زور ﺑﺎزوي ﺧﻮد ﭼﻨﺪ ﺣﺮﻛﺖ را ﺑﻪ اﻳﻦ ﺻﻮرت دﻧﺒﺎل ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ: اوﻻً ﺳﺮِ ﭘﺎ ﻣﺤﻜﻢ ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﻴﺪ و ﺗﻌﺎدلﺗﺎن را ﺣﻔﻆ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ، دوﻣﺎً ﻳﻚ آﻓﺘﺎﺑﺔ ﭘﺮ را ﻣﻴﺎن ﻫﻮا و زﻣﻴﻦ در ﻛﺎﺳﺔ ﺧﻼ ﻧﮕﺎه ﻣﻲدارﻳﺪ، ﺳﻮﻣﺎً ﺳﺮِ آﻓﺘﺎﺑﻪ را ﻛﺞ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ از ﻟﻮﻟﻪ آن آب ﺑﻴﺮون ﺑﺮﻳﺰد، ﭼﻬﺎرﻣــﺎً اﻳــﻦ آب در ﺣــﻮاﻟﻰ ﻫﻤــﺎن ﻣﺤﻠــﻲ ﻣــﻲﺑﺎﻳــﺪ از ﻟﻮﻟــﻪ ﺑﻴــﺮون ﺑﺮﻳــﺰد ﻛــﻪﻣﻰﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﺸﻮﺋﻴﺪ، ﭘﻨﺠﻤﺎً در ﻳﻚ ﺣﺮﻛﺖ ﭘﺎﻧﺪولوار و ﺑـﺎ آﻫﻨﮕـﻰ ﻣـﻮزون ـ ﻧـﻪ زﻳـﺎد ﺗﻨـﺪ و ﻧـﻪ زﻳـﺎد ﻛُﻨـﺪـ دﺳﺖ ﭼﭗﺗﺎن ﺑﺎﻳﺪ آن ﻗﺴﻤﺖ ﻛﺬا را ﻧﻮازش ﻛﻨﺪ، ﺷﺸﻤﺎً آب ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎﻓﻰ ﺑﺎﺷﺪ.ﻫﻴﭽﮕﺎه ﻓﻜـﺮ ﻛـﺮدهاﻳـﺪ آﻧﻜـﻪ ﺧـﻮد را ﻣـﻰﺷـﻮﻳﺪ از ﻛﺠـﺎ ﻣـﻰﻓﻬﻤـﺪ ﻛـﻪ آﻧﺠـﺎﻳﺶ ﺗﻤﻴـﺰ ﺷﺪه؟ ﺑﻌﻠﻪ ،ﻛـﺎر ﻣـﺸﻜﻠﻰ اﺳـﺖ .ﻫـﺮ ﻛـﺴﻰ ﻧﻤـﻰﺗﻮاﻧـﺪ اﻳـﻦ ﻣﻬـﻢ را درك ﻛﻨـﺪ .اﻳـﻦ ﺻــﻨﺪوﻗﭽﺔ اﺳــﺮار ﻓﻘــﻂ ﻳــﻚ ﻛﻠﻴــﺪ دارد و آن ﻫــﻢ ﺗﺠﺮﺑــﻪ اﺳــﺖ و ﺑــﺲ .ﺑــﺎز ﻫــﻢ ﻣﻰﺑﻴﻨﻴﺪ ﻛـﻪ در ﺻـﺤﻦِ ﺧـﻼي ﺳـﻨﺘﻰ ﺗﺠﺮﺑـﻪ ﭼـﻪ ﻧﻘـﺸﻰ ﺑـﺎزي ﻣـﻰﻛﻨـﺪ .ﺑﻌـﻀﻰ ﺑـﻪ ﮔﻮش ﺧﻮد ﺷـﻨﻴﺪهاﻧـﺪ» :اﻳﻨﻄـﻮر ﻧﺒﺎﺷـﺪ ﻛـﻪ ﻳـﻚ ﺗﻜـﻪ ﻛﺎﻏـﺬ را ﺑﻤﺎﻟﻴـﺪ و ﺑﻠﻨـﺪ ﺷـﻮﻳﺪ،
٢١
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
آب ﺑﺎﻳـﺪ ﺑﻤﺎﻟﻴ ـﺪ ،دﺳــﺖ ﺑﺎﻳ ـﺪ ﺑﻜــﺸﻴﺪ ،ﺑــﻮ ﺑﺎﻳ ـﺪ ﺑﻜــﺸﻴﺪ ،ﻫــﺰار ﺑــﺎﻻ و ﭘــﺎﺋﻴﻦ دارد ﺑــﺮ ﺷﻤﺎ « ...اﻣﺎ آﻧﺎن ﻛﻪ دﺳـﺖﺷـﺎن ﺑـﻪ دﻟﻴـﻞ ﺗﺠﺮﺑـﻪ ﺑـﺎز اﺳـﺖ ،از ﻫـﻴﭻ ﻣـﺴﺌﻠﻪاي ﺗـﺮس و واﻫﻤﻪ ﻧﺪارﻧـﺪ .ﭼﻘـﺪر راﺣـﺖ ﻣﺜـﻞِ ﻳـﻚ ﺟﻨـﺘﻠﻤﻦ اﻧﮕﻠﻴـﺴﻰ ﻛـﻪ ﻳـﻚ ﻟﻴـﻮانِ وﻳـﺴﻜﻰ ﺳﺮ ﻣﻰﻛﺸﺪ ،ﻣـﻲﺗﻮاﻧﻨـﺪ آﻧﺠـﺎيﺷـﺎن را ﺑـﺸﻮﻳﻨﺪ! و ﺑـﺎ ﻗـﺪرت ﺗﻤـﺎم ﺗـﺎ آﺧـﺮﻳﻦ ﻗﻄـﺮة آبِ ﻗﺎﺑ ـﻞِ اﺳــﺘﻔﺎدة آﻓﺘﺎﺑــﻪ را در ﺧــﺪﻣﺖ ﻣــﻰﮔﻴﺮﻧــﺪ ﺗــﺎ ﺷــﺎد و راﺿــﻰ ﻛﺎرﺷــﺎن را ﺗﻤــﺎم ﻛﻨﻨﺪ. اﻣــﺎ ﺑــﺸﻨﻮﻳﺪ از ﺗــﺎزهﻛــﺎران! اﻳــﻦ ﺟﻤﺎﻋــﺖ ﺑﻴﭽــﺎره ﻣــﻰﺷــﻮد .اوﻻً ﻣﻤﻜــﻦ اﺳــﺖ در ﻣﻮﻗﻌﻰ ﻛﻪ ﻧﻴـﺎز ﺑـﻪ آﻓﺘﺎﺑـﻪ دارد ﺑـﻪ دﻟﻴـﻞِ ﻣﺤﺎﺳـﺒﺎت ﻏﻠﻄـﻰ ﻛـﻪ ﭘﻴـﺸﺘﺮ ﻛـﺮده دﺳـﺘﺶ اﺻﻼً ﺑﻪ آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﻧﺮﺳـﺪ .ﺑﺎﻳـﺪ از ﺟـﺎي ﺑﻠﻨـﺪ ﺷـﺪه ﻧـﻴﻢﺧﻴـﺰ ﺷـﻮد و در ﺷـﺮاﻳﻄﻰ ﻛـﻪ ﻫـﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﻄﺮ ﺳﻘﻮط در ﻛﺎﺳـﺔ ﺧـﻼ او را ﺗﻬﺪﻳـﺪ ﻣـﻰﻛﻨـﺪ ،آﻓﺘﺎﺑـﻪ را ﺧﺮوﺧـﺮ روي زﻣـﻴﻦ ﻛــﺸﻴﺪه و ﺑﻴ ـﺎورد ﺣــﻮاﻟﻰ دﺳــﺘﺶ .در ﻣﺮﺣﻠ ـﺔ ﺑﻌــﺪي ﻣــﺴﺌﻠﺔ ﻧــﺸﺎﻧﻪﮔﻴ ـﺮي اﺳــﺖ .در ﺧﻼي ﺳﻨﺘﻰ ﻧﺸﺎﻧﻪﮔﻴﺮي از اﻫـﻢ اﻣـﻮر اﺳـﺖ .ﻛـﺴﻰ ﻛـﻪ ﺑـﺎ اﻧـﺪازة ﻟﻮﻟـﺔ آﻓﺘﺎﺑـﻪ و ﺷـﻴﻮه و زاوﻳــﻪ ﺟﻬــﺶ آب از ﺳــﻮراخ آن ﻫــﻴﭻ آﺷــﻨﺎﺋﻰ ﻗﺒﻠــﻲ ﻧــﺪارد ﻣﻤﻜــﻦ اﺳــﺖ ﻫﻨﮕــﺎم ﺑﻬــﺮهﺑــﺮداري از آﻓﺘﺎﺑــﻪ اﺷــﺘﺒﺎه ﻛــﺮده ﺗﻴ ـﺮش ﺑــﻪ ﺧﻄــﺎ ﺑــﺮود .ﻣــﺜﻼً ﺑﺠــﺎي اﻳﻨﻜــﻪ آبِ ﺟﻬﻨﺪه از ﺳﻮراخ آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﺑـﻪ »آﻧﺠـﺎ« ﻛـﻪ ﻣـﻮرد ﻧﻈـﺮ اﺳـﺖ ﺑﺮﺳـﺪ ،ﻓـﻮاره ﻛـﺮده و ﺑـﺮود ﺗــﻮي ﺧــﺸﺘﻜﺶ .اﻳ ـﻦ ﻳ ـﻚ ﻓﺎﺟﻌــﻪ ﻣــﻲﺷــﻮد! از ﻗــﺪﻳﻢ و ﻧــﺪﻳﻢ ﺧــﺸﺘﻚ ﺧ ـﻴﺲ ﻣﺎﻳ ـﻪ ﺑﻰآﺑﺮوﺋﻰ ﺑـﻮده و ﻣـﻰﺗﻮاﻧـﺪ ﻗﻬﺮﻣـﺎن ﻣـﺎ را در ﻣﺤﻠـﻪ روﺳـﻴﺎه ﻛﻨـﺪ .ﺑﻌـﻀﻰ اوﻗـﺎت اﻳـﻦ ﻣﺸﻜﻞ ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﺻـﻮرت ﺧـﻮد را ﻧـﺸﺎن ﻣـﻰدﻫـﺪ ﻛـﻪ ﺗـﺎزهﻛـﺎر ﺳـﻌﻰ ﻣـﻰﻛﻨـﺪ از زاوﻳـﺔ ﺟﻬ ـﺶِ آﻓﺘﺎﺑــﻪ ﺑــﻪ ﺻــﻮرت ﺗﺠﺮﺑــﻰ اﺳــﺘﻔﺎده ﻛﻨــﺪ ،و در اﻳ ـﻦ ﺻــﻮرت اول ﺧــﺸﺘﻜﺶ را ﺧﻴﺲ ﻣﻰﻛﻨﺪ ،ﺑﻌﺪ آب ﺗﻮي ﻛﻔـﺶﻫـﺎﻳﺶ ﻣـﻰرﻳـﺰد ،ﺑﻌـﺪ ﻳﻘـﻪاش را ﺧـﻴﺲ ﻣـﻰﻛﻨـﺪ، ﺑﻌــﺪ ﻋــﻮرﺗﺶ را آب ﭼﻜــﺎن ﻣــﻰﻛﻨــﺪ و آﺧﺮاﻻﻣــﺮ ﻛــﻪ زاوﻳ ـﺔ درﺳ ـﺖ ﺷــﻠﻴﻚ را ﻳﺎﻓــﺖ ﻣﺘﺄﺳــﻔﺎﻧﻪ از اﻳـﻦ ﺣﻘﻴﻘــﺖ ﺗﻠــﺦ آﮔــﺎه ﻣــﻰﺷــﻮد ﻛــﻪ دﻳﮕــﺮ آﺑــﻰ در آﻓﺘﺎﺑــﻪ ﺑــﺎﻗﻰ ﻧﻤﺎﻧــﺪه. اﻳﻦ ﻳﻚ ﻓﺎﺟﻌﺔ واﻗﻌﻰ اﺳـﺖ و ﺑـﺎ وﺟـﻮد ﺗﺤﻘﻴﻘـﺎت ﻓـﺮاوان در اﻳﻨﻤـﻮرد ﻫﻨـﻮز ﻫـﻴﭽﻜﺲ، ﺑﻌﻠــﻪ درﺳــﺖ ﺧﻮاﻧﺪﻳــﺪ »ﻫــﻴﭽﻜﺲ« ،ﻧﺘﻮاﻧــﺴﺘﻪ اﻳــﻦ ﻣﻌﻤــﺎ را ﺣــﻞ ﻛﻨــﺪ! ﻫــﻴﭽﻜﺲ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻓـﺮد ﭼﮕﻮﻧـﻪ ﺟﻬـﺖ ﺗـﺄﻣﻴﻦ آب ﻣـﻮرد ﻧﻴـﺎز ﻣـﻰﺗﻮاﻧـﺪ دﺳـﺖ ﺑـﻪ اﻗﺪاﻣﻲ ﺑﺰﻧﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺘﻤـﺎً ﺷﺨـﺼﻰ ﺛـﺎﻧﻰ ﺑـﻪ او ﻛﻤـﻚ ﻛﻨـﺪ ﺗـﺎ از اﻳـﻦ ﻣﻌـﻀﻞ و ﻣـﺸﻜﻞ ﺟﺎنِ ﺳـﺎﻟﻢ ﺑـﻪ در ﺑـﺮد .در ﻏﻴﺮاﻳﻨـﺼﻮرت ﺗـﺎ آﺧـﺮ ﻋﻤـﺮ ﺳـﺮِ ﻫﻤـﺎن ﺧـﻼي ﺳـﻨﺘﻰ ﺑﺎﻳـﺪ ﺑﻤﺎﻧﺪ ،و ك ...ﻟﺨﺖ ﻣﻮﻳﻪ و زاري ﻛﻨﺪ.
٢٢
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﺑــﺎ اﻳــﻦ وﺟــﻮد ﻳﻜــﻰ از زﻳﺒــﺎﺗﺮﻳﻦ ﻟﺤﻈــﺎت در ﺳـﻴﺮِ ﺧــﻼي ﺳــﻨﺘﻰ ﻟﺤﻈـﺔ ﺧــﺮوج اﺳــﺖ. اﮔﺮ ﻫﻤﺔ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت درﺳـﺖ ﺑﺎﺷـﺪ و ﺗﻤـﺎم ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪﻫـﺎ ﺑـﺮ اﺳـﺎس ﻃـﺮح زﻣـﺎنﺑﻨـﺪي ﺷـﺪه اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد ،در ﻟﺤﻈﻪاي ﻛـﻪ ﺻـﺤﻦ ﺧـﻼ را ﺗـﺮك ﻣـﻰﻛﻨـﻴﻢ ﺷـﺎد و ﺧﻨـﺪاناﻳـﻢ ،و ﺑـﻪ ﻗــﻮلِ ﺧﻮاﺟـﺔ ﺷـﻴﺮازِ » ﻗــﺪحِ ﺑــﺎده ﺑــﻪ دﺳــﺖ« .اﻟﺒﺘــﻪ ﺑــﺮ ﺧــﻼف آﻧﭽــﻪ ﺑﻌــﻀﻰ ﻣﻤﻜــﻦ اﺳﺖ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻨـﺪ ﮔﺮﻓﺘـﺎريﻫـﺎي ﺧـﻼي ﺳـﻨﺘﻰ ﺗﻤـﺎم ﻧـﺸﺪه! و اﮔـﺮ در ﻣﻮﻗـﻊ ﭘﻮﺷـﻴﺪنِ ﻛــﺖ و ﺷــﻠﻮار و ﮔﺬاﺷــﺘﻦ ﻛــﻼه ،در ﻧــﻮرِ ﺑﻴﺠــﺎنِ ﺧــﻼ ﺗﻤــﺎﻣﻰ زواﻳــﺎيِ اﻟﺒــﺴﻪ را در ﺟﺴﺘﺠﻮيِ ﻛَﻚ و ﺳﺎس و اﺣﻴﺎﻧـﺎً ﻋﻘـﺮب ﺟـﺮاره و رﻃﻴـﻞﻫـﺎﺋﻰ ﻫﻮﻟﻨـﺎك ﻛـﻪ در ﺟﻴـﺐ و ﻻي درزِ ﭘﺎﻟﺘﻮ ﻛﻤﻴﻦ ﮔﺮﻓﺘـﻪاﻧـﺪ ،ﻧﮕـﺮدﻳﻢ ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ ﻫﻨﮕـﺎمِ ﺑﻴـﺮون آﻣـﺪن ﻫﻤـﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ »ﻗﺪح ﺑﺎده« ﺑﻪ دﺳﺖ دارﻳـﻢ ﻧـﻴﺶِ ﺟﺎﻧﺎﻧـﻪ ﻳـﻚ ﻋﻘـﺮبِ ﺟـﺮاره ﻛـﻪ در ﻛﻼﻫﻤـﺎن ﭘﻨـﺎه ﮔﺮﻓﺘــﻪ ،ﻣــﺎ را از اﻳـﻦ ﺟﻬــﺎن ﺑــﻪ وادي اﺑــﺪي ﺑﻔﺮﺳــﺘﺪ .و ﺑــﻪ اﻳـﻦ ﺗﺮﺗﻴـﺐ ﻧــﺎم ﻣــﺎ ﻧﻴـﺰ ﻣﺎﻧﻨــﺪ ﺑــﺴﻴﺎري از ﺷــﻬﺪاي راه ﺧــﻼ در ﺗــﺎرﻳﺦِ ﭘــﺮ اﻓﺘﺨــﺎرِ »ﺧــﻼي ﺳــﻨﺘﻰ« ﺑــﻪ ﺛﺒــﺖ ﺑﺮﺳﺪ. وﻟﻲ ﻓﺮاﻣـﻮش ﻧﻜﻨـﻴﻢ ﺧﻼﺋـﻰ ﻛـﻪ در ﻣﻘﺎﺑـﻞ ﭼـﺸﻤﺎنﻣـﺎن ﺗﺮﺳـﻴﻢ ﺷـﺪ ،ﺧـﻼي ﺳـﻨﺘﻰ در ﻧﻮرِ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺧﺎﻧﻢ ﺑـﻮد .و اﮔـﺮ ﻛـﺴﺎﻧﻰ ﻓﻜـﺮ ﻛـﺮدهاﻧـﺪ ﻛـﻪ اﻳـﻦ داﺳـﺘﺎن ﺷـﻴﺮﻳﻦ در ﻫﻤــﻴﻦ ﭼﻨــﺪ ﺻــﻔﺤﻪ ﺗﻤــﺎم ﺧﻮاﻫــﺪ ﺷــﺪ ،ﺳــﺨﺖ در اﺷــﺘﺒﺎهاﻧــﺪ .در واﻗــﻊ ﻗــﺴﻤﺖ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺧﻼي ﺳـﻨﺘﻰ ﻫﻨـﻮز ﺷـﺮوع ﻧـﺸﺪه .اﮔـﺮ ﺑـﻪ ﺻـﺤﻨﻪاي ﻛـﻪ ﺗـﺼﻮﻳﺮ ﻛـﺮدﻳﻢ و در آن ﺑــﺎ وﺣــﺸﺖ ،ادﺑــﺎر ،ﺑﻮﻫــﺎي ﻣــﺸﻜﻮك ،اﺣﻴﺎﻧــﺎً ﺻــﺪاﻫﺎي ﻋﺠﻴــﺐ و ﻏﺮﻳــﺐ آﺷــﻨﺎ ﺷﺪﻳﻢ ،ﻋﺎﻣـﻞِ ﻧـﻮر و ﺻـﺪا در ﻋﻤـﻖ ﺗـﺎرﻳﻜﻰ ﺷـﺐﻫـﺎي زﻣـﺴﺘﺎن را ﻧﻴـﺰ اﺿـﺎﻓﻪ ﻛﻨـﻴﻢ، ﻣﻰﺑﻴﻨـﻴﻢ ﻛـﻪ ﻟﻄـﻒ و ﺷـﻴﺮﻳﻨﻰ ﺧـﻼ ﻣﺎﺷـﺎاﷲ ﻫـﺰاران ﺑـﺎر زﻳـﺎدﺗﺮ ﺧﻮاﻫـﺪ ﺷـﺪ .ﺑـﺪون آﻧﻜﻪ دوﺑـﺎره اﺳـﺘﺪﻻلﻫـﺎي ﮔﺬﺷـﺘﻪ را ﺗﻜـﺮار ﻛﻨـﻴﻢ و ﺧﻼروﻧـﺪة ﻋﺰﻳـﺰ را در ﭘـﻴﭻ و ﺧـﻢِ ﺧﻼي ﺳﻨﺘﻰ ﻗﺪم ﺑﻪ ﻗـﺪم ﺑـﻪ دﻧﺒـﺎل ﺧﻮدﻣـﺎن ﺑﻜـﺸﺎﻧﻴﻢ ،ﻣـﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣـﻰروﻳـﻢ ﺑـﻪ ﺳـﺮاغِ ﻧﻮرِ ﺳﻴﺎه ﺷﺐ. ﺑﻌﻠﻪ دوﺳﺘﺎنِ ﻋﺰﻳﺰِ ﺧـﻼيِ ﺳـﻨﺘﻰ! ﺳـﻴﺎﻫﻰ ﻫـﻢ ﺑـﺮ ﺧـﻼف آﻧﭽـﻪ در ﻣﻴـﺎن ﻋـﻮام راﻳـﺞ ﺷﺪه ﻧﻮر دارد .ﻧـﺎم آﻧﻬـﻢ ﻧـﻮرِ ﺳـﻴﺎه اﺳـﺖ .اﻳـﻦ »ﻧـﻮر« ﻫﻤـﺎن اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺷـﺐﻫﻨﮕـﺎم زﻣﺎﻧﻰ ﻛـﻪ ﻋـﺰم را ﺟـﺰم ﻣـﻰﻛﻨﻴـﺪ و از زﻳـﺮِ ﻛﺮﺳـﻰ ﺑـﻪ ﻗـﺼﺪ دقاﻟﺒـﺎبِ ﺧـﻼ ﻣـﻰروﻳـﺪ، ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺻﺤﻦ ﺣﻴـﺎط را ﭘﻮﺷـﺎﻧﺪه .ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﺻـﺤﻨﻪ اﮔـﺮ ﻫـﺮ از ﮔـﺎﻫﻰ ﻓﺮﻳـﺎد ﺟﻐـﺪي ﻛـﻪ ﺑــﺮ ﺑــﻮمِ ﺧﺮاﺑ ـﺔ ﺳــﺮﻛﻮﭼﻪ ﻧﺸــﺴﺘﻪ و ﻓ ـﺶِ و ﻓــﺶ ﻣــﺎر ﮔﺮﻳﺰاﻧــﻰ را ﻛــﻪ در ﭘﻨــﺎه ﻣــﻮيِ ﻣﺮﺣــﻮمِ آﻗــﺎي ﺑــﺰرگ ﭘﻨــﺎه ﻣــﻲﮔﻴــﺮد ،و ﺟﻴ ـﻎ و وﻳ ـﻎِ »ﮔﺮﺑــﻪ ﻛــﻮره« را ﻛــﻪ از ﻓﺮﺻــﺖ ٢٣
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
اﺳــﺘﻔﺎده ﻛــﺮده ﻣــﻰﺧﻮاﻫــﺪ ﻣــﺎﻫﻰ ﺣــﻮض ﻫﻤــﺴﺎﻳﻪ را ﻗــﺎپ ﺑﺰﻧــﺪ ،اﺿــﺎﻓﻪ ﻛﻨﻴــﺪ، ﻣﻰﺑﻴﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻓـﻀﺎي ﺧـﻼ ﻧـﻪ از آن ﻓـﻀﺎﻫﺎ اﺳـﺖ .در ﺿـﻤﻦ ﺑـﺮاي ﺣﻔـﻆ ﺗﻌـﺎدل دﻧﻴـﺎ، ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑـﻪ آن اﺿـﺎﻓﻪ ﻣـﻰﻛﻨـﻴﻢ ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﻪ ﻫﻤـﺎن ﻣﻘـﺪار ﭼﻴـﺰي را ﻫـﻢ از آن ﻛـﻢ ﻛﻨـﻴﻢ، ﻳﻌﻨﻰ اﮔﺮ ﻓﺮﻳﺎدﻫﺎي ﻣـﺸﻜﻮك و ﺳـﺎﻳﻪﻫـﺎي وﻫـﻢاﻧﮕﻴـﺰ و رﻗـﺺ ﺷـﺎخ و ﺑـﺮگ را ﺑـﺮ روي دﻳﻮارﻫﺎي آﺟﺮي ﺣﻴﺎط ﺑﻪ ﺻـﺤﻨﺔ ﺧـﻼي ﺳـﻨﺘﻰ اﺿـﺎﻓﻪ ﻣـﻰﻛﻨـﻴﻢ ،ﺑـﻪ ﻫﻤـﺎن اﻧـﺪازه از ﻗﺪرت دﻳﺪ ﺧﻼﮔﺰار ﻧﻴﺰ ﻛﻢ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻛـﺮد .ﻣـﺜﻼً ﻳـﻚ دﻓﻌـﻪ ﻣـﻰﺑﻴﻨـﻴﻢ ﻛـﻪ ﭼﻴـﺰي زﻳـﺮِ ﭘﺎيﻣﺎن ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ» :ﺧـﺮِپ« .وﻗﺘـﻰ ﭼـﺮاغ ﻣﻮﺷـﻰ را ﻣـﻰﺑـﺮﻳﻢ ﻧﺰدﻳـﻚ و درﺳـﺖ ﻧﮕـﺎه ﻣــﻰﻛﻨـﻴﻢ ﻣــﻰﺑﻴﻨـﻴﻢ ﻛــﻪ ﻳـﻚ ﺳﻮﺳـﻚ ﺳـﻴﺎه ﻓﻮﻟــﻮﻛﺲ واﮔﻨــﻰ در ﺣﺎﻟﻴﻜــﻪ ﻣــﺎدة ﺳــﺒﺰ رﻧــﮓ ﻣﻬــﻮﻋﻰ از ﺷــﻜﻢاش ﺑﻴ ـﺮون زده ،در زﻳ ـﺮ ارﺳــﻰﻫ ـﺎي ﻣــﺎ دارد وﺻ ـﻴﺖﻧﺎﻣــﻪاش را ﻣﻰﻧﻮﻳﺴﺪ ،و آنﭼﻨﺎن دﺳﺖ و ﭘـﺎ ﻣـﻰزﻧـﺪ ﻛـﻪ اﻧـﺴﺎن ﻣـﻰﺧﻮاﻫـﺪ دﺳـﺘﺶ را دراز ﻛﻨـﺪ و اﻳﻦ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻴﻨﻮا را ﻛﻪ در ﺣﺎل ﺟـﺎن ﻛﻨـﺪن اﺳـﺖ ﻫـﺮ ﭼـﻪ زودﺗـﺮ ﺑـﻪ اورژاﻧـﺲِ اوﻟـﻴﻦ ﺑﻴﻤﺎرﺳــﺘﺎن ﺑﺮﺳــﺎﻧﺪ .ﺑــﺎ اﻳـﻦ ﭘـﻴﺶ در آﻣــﺪ ورود ﺑــﻪ ﺧــﻼيِ ﺳــﻨﺘﻰ زﻳﺒــﺎﺗﺮ و ﺧــﺼﻮﺻﺎً اﺷﺘﻬﺎ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰﺗـﺮ ﻫـﻢ ﻣـﻲﺷـﻮد .ﻧـﻪ ﺗﻨﻬـﺎ دﺳـﺖﻣـﺎن ﺑـﻪ ﺧـﻮن ﻳـﻚ ﻣﻮﺟـﻮد ﺑـﻰﮔﻨـﺎه آﻏﺸﺘﻪ ﺷﺪه و ﺳـﺮ و ﻫﻤـﺴﺮش را اﻣـﺸﺐ ﻋـﺰادار ﻛـﺮدهاﻳـﻢ ،ﻛـﻒ ﻛﻔـﺶﻣـﺎن ﻫـﻢ ﺳـﺒﺰ ﺷﺪه! ﻫﺮ ﻗﺪﻣﻰ ﻛﻪ ﺑﺮﻣﻰدارﻳﻢ ﻣﺜـﻞ اﻳـﻦ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﭘـﺎيﻣـﺎن را درون ﻳـﻚ دﻳـﮓ آش رﺷــﺘﻪ ﻓــﺮو ﻛــﺮده ﺑﺎﺷــﻨﺪ .ﻟــﻒ و ﻟــﻒ ﺻــﺪا ﻣــﻰﻛﻨــﺪ! در ﻧﻘﻄ ـﺔ ﺑﻌــﺪي ﻳـﻚ ﻣﻮرﭼــﻪ ﺳــﻮاري ﻛــﻪ ﮔﻮﻳـﺎ دﺷــﺖ روزاﻧــﻪ ﻧﻜــﺮده و ﺧﻴﻠــﻰ از دﺳــﺖ ﻣــﺎ ﺷــﻜﺎر اﺳــﺖ ،آﻫــﺴﺘﻪ از ﺷﻠﻮارﻣﺎن ﺑﺎﻻ ﻣـﻰآﻳـﺪ .ﺗﺎرﻳـﻚ اﺳـﺖ او را ﻧﻤـﻰﺑﻴﻨـﻴﻢ! و ﺑـﺎ ﺧـﻮد ﻓﻜـﺮ ﻣـﻰﻛﻨـﻴﻢ ﻛـﻪ ﭼﻘــﺪر در اﻳ ـﻦ ﺣﻴ ـﺎت از ﻧــﻮرِ روﻣﺎﻧﺘﻴ ـﻚ ﻣــﺎه ﻣــﻰﺗــﻮان ﺑــﺮاي ﺳــﺮودن اﺷــﻌﺎرِ ﻋﺎﺷــﻘﺎﻧﻪ اﻟﻬﺎم ﮔﺮﻓﺖ ،ﻛـﻪ ﻣﻮرﭼـﺔ ﻻﻣـﺮوت ﻣـﻰآﻳـﺪ ﺑـﺎﻻ و از درز ﭘﻴﺮاﻫﻨﻤـﺎن ﺻـﺎف ﻣﻴـﺮود ﺗـﻮي ﺧﺸﺘﻚ ﺳﻨﮕﺮ ﻣﻰﮔﻴـﺮد .ﺧﻮدﺗـﺎن ﺣـﺪس ﺑﺰﻧﻴـﺪ ﻛـﻪ ﺗـﺎ ﭼﻨـﺪ دﻗﻴﻘـﻪ ﺑﻌـﺪ در ﻣـﻮاردي ﻛــﻪ ذﻛــﺮ آن رﻓــﺖ اﻳ ـﻦ ﻣﻮﺟــﻮد ﺟﻨﺎﻳﺘﻜــﺎر ﭼ ـﻪﻫــﺎ ﺧﻮاﻫــﺪ ﻛــﺮد :در ﻣﻮﻗ ـﻊِ آب ﻛــﺮدن آﻓﺘﺎﺑﻪ ،در ﻫﻨﮕـﺎم ﭘـﺎﺋﻴﻦ رﻓـﺘﻦ از ﭘﻠـﻪﻫـﺎ ،زﻣﺎﻧﻴﻜـﻪ ﻛـﻪ ﻃﻬـﺎرت ﻣـﻰﮔﻴـﺮﻳﻢ! ﺧﻼﺻـﻪ در ﻃﻮل زﻧﺪﮔﻲﻣﺎن اﻳﻦ ﻣﻮرﭼـﻪ ﺳـﻮاري ﺑـﺎ ﻣﺎﺳـﺖ ،ﺗﺄﻣـﻞ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ؛ ﻧﻘـﺸﻪ ﻣـﻲﻛـﺸﺪ؛ و ﺗﺎ ﻟﺤﻈﻪاي ﻛﻪ دﻟﺶ ﺑﺨﻮاﻫـﺪ و اﺣـﺴﺎس ﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ ﺿـﺮﺑﺔ ﻧﻬـﺎﺋﻰ را وارد ﻛﻨـﺪ در ﺧﻔﺎ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ .ﻋﻴﻦ ﻳـﻚ وﻳـﺮوس »ﺗـﺮوژن« ﻛـﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮي ﻋﻤـﻞ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ .آﻗـﺎ! ﻳـﻚ ﻣﺜــﻞ ﺑﻤـﺐِ ﺳــﺎﻋﺘﻰ در ﺧــﺸﺘﻚﻣــﺎن ﺗﻴـﻚ و ﺗﻴـﻚ ﻣــﻰﻛﻨــﺪ و ﺑــﺎﻻﺧﺮه ﻣﻨﻔﺠــﺮ ﺧﻮاﻫــﺪ ﺷــﺪ .و اﻳ ـﻦ ﻓﻘــﻂ ﻳ ـﻚ ﻗــﺴﻤﺖ از ﻣــﺴﺎﺋﻞ ﺑــﻮد ،ﺑﻌــﻀﻰ اوﻗ ـﺎت ﻫﺰارﭘــﺎ ،ﺧﺮﭼــﺴﻮﻧﻪ،
٢٤
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
اﺣﻴﺎﻧﺎً ﻋﻘﺮب و ﻏﻴﺮه ﻫﻢ ﻣـﻰروﻧـﺪ در ﺧـﺸﺘﻚﺗـﺎن و ﭼﻨـﺪ و ﭼـﻮن ﻋﻤﻠﻴـﺎت ﻫـﺮ ﻳـﻚ از اﻳﻦ ﺟﺎﻧﻮاران ﺑﺤﺚ ﺷﻴﺮﻳﻨﻰ دارد و زﻣﺎﻧﻲ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻣﻲﻃﻠﺒﺪ. ﻋﺠﺎﻟﺘﺎً ﺑﻬﺘﺮ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻫـﺮ ﭼـﻪ زودﺗـﺮ از ﺧـﻼي ﺳـﻨﺘﻰ ﻓﺎﺻـﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ،ﺑﺤـﺚ دﻳﮕـﺮي را ﺷﺮوع ﻛﻨﻴﻢ .وﻟﻲ ﻣﻮﺿﻮع ﺟﺪﻳﺪ ﻫـﻢ ﻓﺎﺻـﻠﺔ زﻳـﺎدي ﺑـﺎ ﺧـﻼي ﺳـﻨﺘﻰ ﻧـﺪارد .ﺑـﺎ اﻳـﻦ وﺟﻮد ﺑﻪ دﻟﻴﻞِ وﻳﮋهﮔﻰﻫﺎﻳﺶ ﻧﺎم را آﻧﺮا ﻣﻲﮔﺬارﻳﻢ »ﺳﻨﺖ در ﻓﻀﺎي ﺑﺎز«! ٭٭٭
ﺑﻌﻠﻪ ،در ﻗﺪﻳﻢ و ﻧﺪﻳﻢ ﻫـﻢ ﻣﺜـﻞ اﻣـﺮوز ﻣـﺮدم ﭘﻴـﻚﻧﻴـﻚ ﻣـﻰرﻓﺘﻨـﺪ! وﻟـﻰ اﺳـﻤﺶ را ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮي ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧـﺪ .اﺳـﺎﻣﻰ ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﺑـﻮد! وﻟـﻲ »ﺳـﻴﺰده ﺑـﻪ در« ﭘﻴـﻚ ﻧﻴـﻚ ﺳــﻨﺘﻰ ﻣــﺎ ﺑــﻮد و ﺳــﺎﻟﻰ ﻳــﻚﺑــﺎر ﻫﻤــﺔ اﻫــﻞ ﺑﻴــﺖ ﺳــﻮار ﮔــﺎري و ﺧــﺮ و اﻻغ ﺷــﺪه دﺳﺘﺠﻤﻌﻰ ﻣﻰرﻓﺘﻨﺪ »ﺳـﻴﺰده ﺑـﺪر« .از ﻗﻠﻴـﻮن و دﻳـﮓ و دﻳـﮓﺑـﺮ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺗـﺎ ﺗﻨﺒـﻮن و ﺟﺎﻧﻤﺎز و ﻛﺘﺎب دﻋﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﻴـﺰ ﻫـﻢ ﺑـﻪ ﻫﻤـﺮاه ﺧـﻮد ﻣـﻲﺑﺮدﻧـﺪ .اﻟﺒﺘـﻪ »ﺳـﻴﺰده ﺑـﻪ در« ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺴﻴﺎر ﺟﺎﻟﺒﻰ اﺳﺖ و ﻣـﻰﺗـﻮان ﻣﺠﻠـﺪي ﺑـﺴﻴﺎر ﻗﻄـﻮر را ﻓﻘـﻂ ﺑـﻪ ﻫﻤـﻴﻦ ﻣﻄﻠـﺐ اﺧﺘــﺼﺎص داد .وﻟــﻰ از آﻧﺠــﺎ ﻛــﻪ ﻓﻌــﻼً ﻣــﺎ در ﻛــﺎر ﺧــﻼ ﻫــﺴﺘﻴﻢ ،ﻇﺮاﻳــﻒ ﺧﻼﺋــﻰِ »ﺳـﻴﺰده ﺑـﻪ در« ﺑــﺮايﻣــﺎن ﺟﺎﻟــﺐ ﺗﻮﺟــﻪﺗــﺮ اﺳــﺖ .ﻫﻤــﺎﻧﻄﻮر ﻛــﻪ ﺧــﺪﻣﺖﺗــﺎن ﻋــﺮض ﺷﺪ ،ﺟﻤﺎﻋﺘﻲ ﻛـﻪ ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﻣﺮاﺳـﻢ ﺳـﻨﺘﻲ و ﺑﺎﺳـﺘﺎﻧﻲ ﻣـﻲرﻓﺘﻨـﺪ ،ﻫﻤـﺔ ﺿـﺮورتﻫـﺎي اﺳﺎﺳﻰ را ﻧﻴﺰ ﺑـﻪ ﻫﻤـﺮاه ﺧـﻮد ﻣـﻰﺑﺮدﻧـﺪ ،و در ﻣﻴـﺎن آنﻫـﺎ واﺟﺒـﺎت و ﻣﻮﺟﺒـﺎت ﺧـﻼ ﻧﻴــﺰ در رأس اﻣــﻮر ﺑــﻮد .و در رأس ﻓﻬﺮﺳــﺖ» ،آﻓﺘﺎﺑــﻪ« ﻗــﺮار داﺷــﺖ .ﺑــﺪون ﺣــﻀﻮر اﻳﻦ ﻣﻮﺟـﻮد ﻋﺰﻳـﺰ اﺻـﻼً رﺳـﻢِ »ﺳـﻴﺰده ﺑـﻪ در« ﺑـﻪ اﺟـﺮا در ﻧﻤـﻰآﻳـﺪ .آنﻫـﺎ ﻛـﻪ ﺑﭽـﺔ ﻛﻮﭼــﻚ داﺷــﺘﻨﺪ ﻟﮕــﻦ ﺑــﺎ ﺧﻮدﺷــﺎن ﻣــﻰآوردﻧــﺪ ،و ﺑﻌــﻀﻰ اوﻗــﺎت ﺑﺰرﮔﺘﺮﻫــﺎ ﻫــﻢ ،زﻳــﺮ ﺳﺒﻴﻠﻲ از آن اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻰﻛﺮدﻧﺪ. آﻓﺘﺎﺑــﻪ و ﻟﮕــﻦ در ﻗﻠ ـﺐِ اﺷ ـﻴﺎء دﻳﮕــﺮ ﻣﻌﻤــﻮﻻً ﺑــﻪ ﺻــﻮرﺗﻰ اﺳــﺘﺘﺎر ﻣــﻰﺷــﺪ ﻛــﻪ ﭼــﺸﻢ ﻧــﺎﻣﺤﺮم ﺑ ـﺮ آنﻫــﺎ ﻧﻴﻔﺘــﺪ .اﮔــﺮ ﻣــﺜﻼً ﺟﻤــﺎﻋﺘﻰ از ﻟــﺸﻮش در ﺑﺎروﺑﻨــﺪﻳﻞِ ﺣﺎﺟﻴ ـﻪ ﺧــﺎﻧﻢ آﻓﺘﺎﺑﻪ را ﻣﻰدﻳﺪﻧـﺪ ،آﺑﺮورﻳـﺰي ﻣـﻲﺷـﺪ! ﺧﻨـﺪه و ﻣـﺴﺨﺮﮔﻰ ﺑـﻪ راه ﻣـﻰاﻓﺘـﺎد! ﻣـﺮدم! ﭼــﻪ ﻧﺸــﺴﺘﻪاﻳ ـﺪ ﺣﺎﺟﻴ ـﻪ ﺧــﺎﻧﻢ آﻧﺠــﺎﻳﺶ را ﺑــﺎ »اﻳ ـﻦ« ﻣــﻰﺷــﻮﻳﺪ .ﻣــﺴﺌﻠﻪ آﻧ ـﺎً ﺟﻨﺒــﻪ ﻧﺎﻣﻮﺳﻰ ﭘﻴـﺪا ﻣـﻰﻛـﺮد و ﭘـﺴﺮ ﺑـﺰرگ ﺣﺎﺟﻴـﻪ ﺧـﺎﻧﻢ ﻛـﻪ »ﻋﻔـﺖ و ﻋـﺼﻤﺖ« ﺧـﺎﻧﻮاده را
٢٥
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
در ﺧﻄﺮ ﻣﻰدﻳﺪ دﺳـﺖ ﺑـﻪ ﻛـﺎر ﺷـﺪه ،ﺑـﺎ ﻣـﺸﺖ و ﻟﮕـﺪ ﻟـﺸﻮش و ﺧﺎﻃﻴـﺎن را ﺗﺎروﻣـﺎر ﻣﻲﻛﺮد ،ﺗـﺎ آﻓﺘﺎﺑـﺔ ﻋﺰﻳـﺰ ﺣﺎﺟﻴـﻪ ﺧـﺎﻧﻢ را دﻳﮕـﺮ ﻣـﺴﺨﺮه ﻧﻜﻨﻨـﺪ! ﺧﻼﺻـﻪ اﻳـﻦ ﻣـﺴﺌﻠﻪ ﻣﻤﻜــﻦ ﺑــﻮد ﺑــﺎﻻ ﺑﮕﻴ ـﺮد و ﻫﻤﮕــﻰ »ﺳ ـﻴﺰده ﺑ ـﻪ در« را در ﭘﺎﺳــﮕﺎه ژاﻧــﺪارﻣﺮي ﺑــﻪ ﺳــﺮ آورﻧﺪ .از اﻳﻨﺮو آﻓﺘﺎﺑـﻪ را ﭘﻨﻬـﺎن ﻣـﻰﻛﺮدﻧـﺪ و ﻓﻘـﻂ »ﺧـﻮديﻫـﺎ« ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺴﺘﻨﺪ آن را از ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ. ﺟﻤﺎﻋ ـﺖ ﻋــﺎزم ﺑــﻪ ﻣﺮاﺳــﻢ »ﺳ ـﻴﺰده ﺑــﻪ در« دورِ رودﺧﺎﻧ ـﺔ ﻛــﺮج اﺟﺘﻤــﺎع ﻣــﻲﻛﺮدﻧــﺪ و ﻫﻤﮕﻰ ﻣﺸﻐﻮل داژﺑﺎل و واﻟﻴﺒـﺎل و ﻏﻴـﺮه ﻣـﻲﺷـﺪﻧﺪ ،وﻟـﻲ ﻧﺎﮔﻬـﺎن ﻧـﺪاﺋﻰ ﻗﻠـﺐ ﻳﻜـﻰ از اﻳﻦ ﺟﻤﺎﻋﺖ را ﺑﻪ ﻟﺮزه در ﻣـﻰآورد .ﻧـﺪاﺋﻰ ﻛـﻪ ﺧﻴﻠـﻰ آﺷـﻨﺎ اﺳـﺖ و ﻧﻤـﻰﺷـﻮد ﺑـﻪ آن ﻟﺒﻴﻚ ﻧﮕﻔﺖ .ﺑﻌﻠـﻪ ،درﺳـﺖ ﺣـﺪس زدﻳـﺪ ،ﻃـﺮف ﺗـﻨﮕﺶ ﻣـﻲﮔﻴـﺮد .اﻧـﺴﺎن ﻣﻌﻤـﻮﻻً در ﺧﻮﺷــﻰ ﺑــﻪ ﻧﺎﺧﻮﺷــﻰﻫــﺎ ﻧﻤــﻰاﻧﺪﻳ ـﺸﺪ ،در ﻫﻨﮕــﺎم ﺑــﺎزي ﻫــﻢ ﺑــﻪ ﻣــﺮض و درد ﻓﻜــﺮ ﻧﻤــﻰﻛﻨــﺪ .ﭼــﺮا ﻛــﻪ ﻃﺒﻴﻌﺘــﺎً از اﻳﻨﮕﻮﻧــﻪ ﻣــﺴﺎﺋﻞ ﮔﺮﻳــﺰان اﺳــﺖ و ﭼــﻮن ﮔﻨﺠــﺸﻜﻰ ﺑــﺎزﻳﮕﻮش ﭘﻴﻮﺳــﺘﻪ در ﭘــﻰ ﺷــﺎدي روان .وﻟــﻰ ﭼــﻪ ﻛــﺴﻰ »ﺗﻨــﮓ« را ﻣــﻰﺗﻮاﻧــﺪ ﻧﺎدﻳـﺪه ﮔﻴﺮد .در ﺿﻤﻦ ﺗـﺎ اﻳـﻦ ﻟﺤﻈـﺔ ﻧـﺎﻣﻴﻤﻮن ﻛـﺴﻰ ﻛـﻪ ﺗﻨـﮓ ﺑـﺮ او ﺣـﺎﻛﻢ ﺷـﺪه اﺻـﻼً ﺑـﻪ ﻓﻜﺮ اﻳﻦ ﺣﺮفﻫﺎ ﻧﺒﻮده .ﺑﻪ ﻓﻜﺮش ﺧﻄـﻮر ﻧﻤـﻰﻛـﺮد ﻛـﻪ ﻛﺠـﺎ ﺑﺎﻳـﺪ رﻓـﺖ ﺗـﺎ در دلِ اﻳـﻦ ﺻــﺤﺮاي ﺑــﻰدر و ﭘﻴﻜــﺮ ﺧــﻮد را از زﻧﺠﻴــﺮ »ﻓــﺸﺎرِ روﺣــﻰ« ﺧــﻼص ﻛﻨ ـﺪ .ﻣــﻰﮔﻮﻳﻨــﺪ: »ﺟﻴﻚ ﺟﻴﻚ ﻣﺴﺘﻮﻧﺖ ﺑﻮد ،ﻓﺼﻞِ زﻣـﺴﺘﻮﻧﺖ ﺑـﻮد؟« ﻣـﻰﺑﻴﻨﻴـﺪ ﻛـﻪ ﻓـﺼﻞ زﻣـﺴﺘﺎن ﺑـﺎ ﻫﻤﺔ ﻗﺪرت و ﺷﻘﺎوت از راه ﻣﻰرﺳﺪ. ﭘﻮﻟــﺪارﻫﺎ ﻛــﻪ ﻣﻌﻤــﻮﻻً ﺑــﺎغ و ﺑﺎﻏﭽــﻪاي از ﺧﻮدﺷــﺎن دارﻧــﺪ ﮔﺮﻓﺘــﺎري ﻛﻤﺘــﺮي از دﻳﮕــﺮان ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷـﺖ .از ﻗـﺪﻳﻢ ﮔﻔﺘـﻪاﻧـﺪ» :ﭘـﻮل ﺣـﻼل ﻣـﺸﻜﻼت اﺳـﺖ «.ﺣﺘـﻰ در ﻣـﻮرد ﺧﻼ! اﻳﻦﮔﺮوه آﻧـﺎً از دل دﺷـﺖ و دﻣـﻦ ﺑﻴـﺮون آﻣـﺪه ،در ﺑـﺎغ و ﺑﺎﻏﭽـﺔ ﺧـﺼﻮﺻﻰ ﺑـﻪ ﺗﺨﻠﻰ در ﻓﻀﺎي ﻣـﺄﻧﻮس ﻣـﺸﻐﻮل ﻣـﻲﺷـﻮﻧﺪ .ﻫﻤـﺎﻧﻄﻮر ﻛـﻪ ﻣـﻰﺑﻴﻨـﻴﻢ وﺿـﻌﻴﺖﺷـﺎن از ﻧﻈــﺮ ﺧﻼﺋـﻰ در دﺷــﺖ و دﻣــﻦ ﺗﻔــﺎوﺗﻰ ﺑــﺎ ﺷــﻬﺮ ﻧﺨﻮاﻫــﺪ داﺷــﺖ .در ﺑــﺎرة اﻳـﻦ ﮔــﺮوه ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻧﻤﻰدﻫﻴﻢ ﭼﺮا ﻛـﻪ در ﺑـﺎﻻ ﺷـﺮح ﺣـﺎلﺷـﺎن رﻓـﺖ .وﻟـﻰ ﻳـﻚ ﻣﻮﺿـﻮع را ﻧﺒﺎﻳــﺪ از ﻧﻈــﺮ دور داﺷــﺖ و آن اﻳﻨﻜــﻪ اﻳــﻦ ﮔــﺮوه ﻣــﺰة »ﺳــﻨﺖ در ﻓــﻀﺎي ﺑــﺎز« را ﻫﻴﭽﮕــﺎه ﻧﺨﻮاﻫﻨــﺪ ﭼــﺸﻴﺪ ،و ﻫﻤﭽــﻮن ﺛﺮوﺗﻤﻨــﺪي ﻛــﻪ ﻣــﺰة ﻓﻘــﺮ را ﻧﭽــﺸﻴﺪه ،ﻗــﺴﻤﺘﻰ از واﻗﻌﻴﺎت از زﻧـﺪﮔﻰ آﻧـﺎن ﺣـﺬف ﻣـﻰﺷـﻮد .اﻟﺒﺘـﻪ ﻣـﺎ اﺻـﻼً ﻗـﺼﺪ ﮔﺮﻳـﻪ و زاري ﺑـﺮاي اﻳﻦﻫﺎ ﻧﺪارﻳﻢ ،ﭼـﺸﻢﺷـﺎن ﻛـﻮر ﻣـﻰﺧﻮاﺳـﺘﻨﺪ ﺑـﺎ ﻣـﺎ ﺑﻴﺎﻳﻨـﺪ در ﻛﻮﻫﭙﺎﻳـﻪﻫـﺎ و ﺑـﻰﭘـﻮل ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ »ﻣﺰة« ﺳـﻨﺖ را ﺑﭽـﺸﻨﺪ! ﭘـﺲ ﻣـﺎ ﻣـﻰروﻳـﻢ ﺑـﻪ ﺳـﺮاغ آنﻫـﺎ ﻛـﻪ ٢٦
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﻗﺼﺪ دارﻧـﺪ از اﻳـﻦ »ﻣـﺰه« ﺑﺮﺧـﻮردار ﺷـﻮﻧﺪ ،دﺳـﺖﺷـﺎن را ﮔﺮﻓﺘـﻪ اول ﺑـﺎ ﻫـﻢ داژﺑـﺎل ﺑﺎزي ﻣﻰﻛﻨﻴﻢ ،ﺑﻌﺪاً ﻫﻢ ﻛﻪ »ﺗﻨﮓ« آﻣﺪ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﭼﺎرهﺟﻮﺋﻰ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻛﺮد. اوﻟﻴﻦ ﻛـﺎري ﻛـﻪ در اﻳـﻦ ﻫﻨﮕـﺎم ﺑﺎﻳـﺪ اﻧﺠـﺎم داد ﺗﻤﺮﻛـﺰ ﻓﻜـﺮ اﺳـﺖ .و ﭼﻨـﺪ ﺳـﺌﻮال را ﻣــﻲﺑﺎﻳــﺪ در رﻳﺰﭘــﺮداز ذﻫــﻦ و روحﺗــﺎن آﻧــﺎً ﺟــﻮاب ﺑﺪﻫﻴــﺪ .ﺳــﺌﻮال اول» :آﻓﺘﺎﺑــﻪ ﻛﺠﺎﺳــﺖ؟« ﺳــﺌﻮال دوم» :رودﺧﺎﻧــﻪ ﻛﺠﺎﺳــﺖ؟« ﺳــﺌﻮال ﺳــﻮم» :ﻣﺤــﻞ ﺧــﻮب و ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻛﺠﺎﺳﺖ؟« ﺳـﺌﻮال ﭼﻬـﺎرم» :ﺗـﺎ ﺳـﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻮﻋـﻮد ﭼﻘـﺪر راه اﺳـﺖ؟« ﺳـﺌﻮال ﭘــﻨﺠﻢ» :راه ﺳــﺮﺑﺎﻻﺋﻰ اﺳــﺖ ﻳ ـﺎ ﺳــﺮ ﭘــﺎﺋﻴﻨﻰ؟« ﺳــﺌﻮال ﺷــﺸﻢ» :آﻳ ـﺎ ﻛــﺴﻰ ﺟــﺎي ﻣﻨﺎﺳﺒﻰ ﻗﺒﻞ از ﻣﻦ ﭘﻴﺪا ﻛـﺮده ﻳـﺎ ﻧـﻪ؟« ﺳـﺌﻮال ﻫﻔـﺘﻢ» :ﺳـﮓ ﮔﻠـﻪ ﻳـﺎ ﺣﻴـﻮان درﻧـﺪة ﺑﻰﻧﺎﻣﻮﺳﻰ در اﻳﻦ ﻣﺤﻞ دﻳـﺪه ﺷـﺪه ﻳـﺎ ﻧـﻪ؟« ﺳـﺌﻮال ﻫـﺸﺘﻢ» :ﻣﻮرﭼـﻪ ﺳـﻮاري ،ﻣـﺎر، ﻋﻘﺮب ،رﻃﻴﻞ ،ﮔﺰﻧﻪ ،ﻛـﻼغ زاﻏـﻰ و دﻳﮕـﺮ ﻋﻮاﻣـﻞ ارﺗﺠـﺎع در اﻳـﻦ ﻣﺤـﻞ رﻓـﺖ و آﻣـﺪ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ؟« و اﻻﻏﻴﺮ و اﻟﻨﻬﺎﻳﻪ! وﻗﺘﻰ ﻋﺮض ﻛﺮدﻳﻢ ﻛﻪ ﺣـﻮاسﺗـﺎن را ﺟﻤـﻊ ﻛﻨﻴـﺪ ﺑـﻪ ﺧـﺎﻃﺮ ﻫﻤـﻴﻦ ﺑـﻮد .ﺟـﻮاب دادن ﺑـﻪ اﻳﻨﻬﻤـﻪ ﺳـﺌﻮال و ﻫــﺰاران ﺳـﺌﻮال دﻳﮕـﺮ ﻛـﻪ در ﻣــﺴﻴﺮ ﺣﺮﻛـﺖ ﻣﻄـﺮح ﺧﻮاﻫـﺪ ﺷــﺪ، آﻧﻬﻢ در ﺷﺮاﻳﻄﻰ ﻛـﻪ ﻓـﺸﺎرِ ﺷـﺪﻳﺪ روﺣـﻰ و ﺟـﺴﻤﻰ ﺑـﺮ ﺷـﻤﺎ ﺣـﺎﻛﻢ ﺷـﺪه ،از ﺷـﺮﻛﺖ در ﻛﻨﻜﻮر داﻧـﺸﮕﺎه ﻣـﺴﻜﻮ در دورة ﺑﻠـﺸﻮﻳﻚﻫـﺎ ﻫـﻢ آﻣـﺎدﮔﻰ ﺑﻴـﺸﺘﺮي ﻣـﻰﺧﻮاﻫـﺪ .در ﻛﻨﻜــﻮر اﮔــﺮ رد ﺷــﺪﻳﺪ ﺳــﺎل ﺑﻌــﺪ ﺷــﺮﻛﺖ ﻣــﻰﻛﻨﻴــﺪ؛ در اﻳـﻦ اﻣﺘﺤــﺎن اﮔــﺮ رد ﺷــﺪﻳﺪ ﻫﻤــﻪ ﭼﻴــﺰ از دﺳــﺖ رﻓﺘــﻪ .ﺷــﻠﻮار ،زﻳﺮﺷــﻠﻮاري ،و اﮔــﺮ »ﻣﺤــﺼﻮل« ﺳــﻴﺎل ﺑﺎﺷــﺪ اﺣﻴﺎﻧﺎً ﻛﻔـﺶ و ﺟـﻮراب .از ﻫﻤـﻪ ﻣﻬـﻢﺗـﺮ »ﺳـﻴﺰده ﺑـﻪ در« ﺑـﻪ دﻫـﺎنﺗـﺎن ﻣـﺰة ﻛﻮﻓـﺖ ﻣﻰﮔﻴﺮد ،آﺑـﺮويﺗـﺎن ﺟﻠـﻮي ﺳـﺮ و ﻫﻤـﺴﺮ ﻣـﻰرود .ﺗـﺎ ﺷـﺐﻫﻨﮕـﺎم و ﻣﻮﻗـﻊ ﺑﺎزﮔـﺸﺖ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺟﺎﺋﻰ در ﭘﻨﺎه ﺳـﻨﮓ و ﺻـﺨﺮه ﭘﻨـﺎه ﺑﮕﻴﺮﻳـﺪ ،و اﮔـﺮ ﺷـﺎﻧﺲ ﺑﻴﺎورﻳـﺪ ﻳـﻚ ﻛﺎﺳـﻪ از آش رﺷﺘﺔ ﻛﺬا را وﻗﺘـﻲ ﻳـﺦ ﻛـﺮده ،ﺧﺎﻟـﻪ ﺧـﺎﻧﻢ ﻣـﻰآورد و ﻣـﻰدﻫـﺪ ﺑـﻪ دﺳـﺖﺗـﺎن. داغِ داژﺑﺎل ﺑـﺎ دﻟﺒﺮﻛـﺎن 16ﺳـﺎﻟﻪ ﻫـﻢ اﻣـﺴﺎل ﺑـﻪ دلﺗـﺎن ﺧﻮاﻫـﺪ ﻣﺎﻧـﺪ .ﻣـﻰﺑﻴﻨﻴـﺪ ﻛـﻪ ﻫﻤﺔ اﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﮔﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻛﺴﻰ ﻓﺮو رﻳﺰد ،زﻧﺪﮔﻴﺶ ﺟﻬﻨﻢ ﻣﻰﺷﻮد. اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛـﻪ ﺑـﺎز ﻫـﻢ ﺑﺎﻳـﺪ از آنﻫـﺎﺋﻰ ﺳـﺨﻦ ﮔﻔـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻣﺤـﻚ ﺗﺠﺮﺑـﻪ ﺑـﺎ ﻣـﺴﺎﺋﻞ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ .ﺑـﻪ اﻳـﻦﻫـﺎ ﻣـﻰﮔﻮﻳﻨـﺪ» :ﺳـﻨﺖﺷﻨﺎﺳـﺎنِ ﻣﺠـﺮب«! اﻳـﻦ اﻓـﺮاد ﻣﺜـﻞ رﻳﻨﮕــﻮي ﻃﭙﺎﻧﭽــﻪ ﻃﻼﺋـﻰ ﺧﻮدﻣــﺎن ﺑــﺎ ﻟﺒﺨﻨــﺪي ﻣﻮذﻳﺎﻧــﻪ ﺑــﻪ ﻣﺤـﻞِ اﺗــﺮاق »ﺳـﻴﺰده ﺑـﻪ در« وارد ﻣــﻰﺷــﻮﻧﺪ .روﺣــﻰ ﺧــﺸﻦ دارﻧــﺪ .اﺻـﻼً از آواي ﭘﺮﻧــﺪﮔﺎن و ﭘــﺮواز ﭘﺮواﻧــﻪﻫــﺎ و ٢٧
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﻋﻮﻋﻮي ﺳﮓﻫﺎ ﺣﺎﻟﻰ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﻰ ﻧﻤﻰﺷـﻮﻧﺪ .ﻃـﻮري ﺑـﻪ اﻃـﺮاف ﻧﮕـﺎه ﻣـﻰﻛﻨﻨـﺪ اﻧﮕـﺎر ﻛـﻪ ﺑــﺮاي رﺳـﻴﺪﮔﻰ ﺑــﻪ اﻣــﻮر ﺑــﺎغ و ﻣﻠــﻚ ارﺑــﺎﺑﻰ ﻣﺄﻣﻮرﻳـﺖ ﻣﻬﻤــﻰ ﺑــﻪ آﻧــﺎن واﮔــﺬار ﺷــﺪه. ﻗﺒــﻞ از آﻧﻜــﻪ ﺑــﺎر و ﺑﻨــﺪﻳﻞ را از ﭘــﺸﺖ ﻗــﺎﻃﺮ و اﺳــﺘﺮ ﭘــﺎﺋﻴﻦ ﺑﻴﺎورﻧــﺪ ،آﻓﺘﺎﺑــﻪ را »در ﻣﻰﻳﺎﺑﻨـﺪ« و ﺑـﻪ ﻗـﻮل ﺧﻮاﺟـﺔ ﺷـﻴﺮاز »در ﻣـﻰﻳﺎﺑﻨـﺪ« .در ﮔﻮﺷـﻪاي دور از ﭼـﺸﻢ اﻏﻴـﺎر آﻓﺘﺎﺑــﺔ ﻋﺰﻳــﺰ را ﭘﻨﻬــﺎن ﻣــﻲﻛﻨﻨــﺪ ﺗــﺎ ﺧــﺪاﺋﻰ ﻧﻜــﺮده ﺑﭽــﻪﻫــﺎ ﺑــﺎ ﺑﺎزﻳﮕﻮﺷــﻰ اﻳـﻦ ﺷــﻴﺌﻲ ﮔﺮاﻧﻘﺪر را ﺳﺮ ﺑﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﻧﻜﻨﻨـﺪ .دﻗـﺎﻳﻖ اوﻟﻴـﻪ از ﺑـﺎزي داژﺑـﺎل ﭼـﺸﻢ ﻣـﻰﭘﻮﺷـﻨﺪ و ﺑـﻪ اﻃــﺮاف ﺑــﺎ دﻗــﺖ ﺧﻴ ـﺮه ﻣــﻰﻣﺎﻧﻨــﺪ .راه رودﺧﺎﻧــﻪ را ﻣــﻮرد ﺑﺮرﺳــﻰ ﻗــﺮار ﻣــﻰدﻫﻨــﺪ و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ ﻣﻤﻜﻦ را ﺟﻬﺖ ﭘـﺮ ﻛـﺮدنِ آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﺗﻌﻴـﻴﻦ ﻣـﻰﻛﻨﻨـﺪ .ﭘﻨـﺎه درﺧﺘـﻰ را در ﻳﻚ ﺳﺮﺑﺎﻻﺋﻰ ﺗﻨﺪ ،ﻛﻪ ﻣﺤﻞِ رﻓـﺖ و آﻣـﺪ ﻧﺒﺎﺷـﺪ ﻧـﺸﺎن ﻣـﻰﻛﻨﻨـﺪ .در اﻳـﻦ ﻣﺤـﻞ اﮔـﺮ ﻻﻧﺔ ﻣﻮرﭼﻪ ﺳﻮاري ﭘﻴﺪا ﻛﺮدﻧـﺪ ﺧـﺮاب ﻣـﻰﻛﻨﻨـﺪ و ﺑـﻪ آﺗـﺶ ﻣـﻰﻛـﺸﻨﺪ .ﺧـﺎك ﻣﺤـﻞ را ﺑــﻪ ﺗــﻮﺑﺮه ﻛــﺸﻴﺪه ،ﺧــﺎر و ﺧﺎﺷــﺎك ﻛــﻪ ﻣﻌﻤــﻮﻻً ﭘﻨﺎﻫﮕــﺎه ﻣــﺎر و ﻋﻘــﺮب اﺳــﺖ ،از رﻳﺸﻪ در ﻣـﻰآورﻧـﺪ و ﺑـﺎ ﺑﻴﻠﭽـﻪاي ﻛـﻪ ﻫﻤـﺮاه آوردهاﻧـﺪ ﻳـﻚ ﺳـﻮراخ ﻛﻮﭼـﻚ در زﻣـﻴﻦ ﺗﻌﺒﻴﻪ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ ﺗـﺎ از ﺗﺮﺷـﺤﺎت آﺗـﻰ در اﻣـﺎن ﺑﺎﺷـﻨﺪ .ﺧﺮزﻫـﺮهﻫـﺎي وﺣـﺸﻲ و ﻻﻣـﺮوت را از رﻳ ـﺸﻪ در آورده ،ﺳــﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻮﻋــﻮد را آﻣــﺎده ﻣــﻰﻛﻨﻨــﺪ .ﺑﻌــﺪ ﭼﻨــﺪ ﺑــﺎر از ﻣﺤــﻞِ »ﺳ ـﻴﺰده ﺑ ـﻪ در« ﺗــﺎ ﺳــﻨﮕﺮ ﺧــﻼ را ﺑــﻪ ﺻــﻮر ﻣﺨﺘﻠــﻒ ،ﻛــﻼغﭘــﺮ ،ﺳ ـﻴﻨﻪ ﺧﻴ ـﺰ ،دوان دوان ،ﻗﺪم زﻧﺎن ،ﺳﻮاره و ﭘﻴـﺎده و ﻫـﺮ ﻧـﻮع دﻳﮕـﺮي ﻛـﻪ ﻓﻜـﺮ ﻛﻨﻴـﺪ ،ﻃـﻰ ﻣـﻰﻛﻨﻨـﺪ و از زﻣﺎنﻫﺎي ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﻳـﻚ ﻣﻴـﺎﻧﮕﻴﻦ رﻳﺎﺿـﻲ ﻣـﻰﮔﻴﺮﻧـﺪ .ﺳـﮓﻫـﺎي درﻧـﺪة ﻣﺤـﻞ را ﺷﻨﺎﺳــﺎﺋﻰ ﻛــﺮده ،در ﻣــﺴﻴﺮ ﺧــﻼي ﭘــﻴﺶﺑﻴﻨــﻰ ﺷــﺪه ﻣﻘــﺪاري ﺳــﻨﮓ و ﭼــﻮب و ﭼﻤﺎق ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻮﺟﻮدات ﻣﺰاﺣﻢ ﺟﺎﺳﺎزي ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ. وﻟــﻲ اﻳــﻦ »ﺳــﻨﺖﺷﻨﺎﺳــﺎن ﻣﺠـﺮّب« ﺑﺮﻧﺎﻣــﺔ ﺧــﻮد را از ﺷــﺐ ﭘــﻴﺶ آﻏــﺎز ﻛــﺮدهاﻧــﺪ .از ﺷﺐ ﭘﻴﺶ ﻫﻤـﻪ ﭼﻴـﺰ ﺗﺤـﺖ ﻛﻨﺘـﺮل اﻳﻨـﺎن ﻗـﺮار ﻣـﻲﮔﻴـﺮد ،و ﺗـﺎ ﺑﺎزﮔـﺸﺖ از »ﺳـﻴﺰده ﺑـﻪ در« از ﺧــﻮردن اﻧــﻮاع آﻟــﻮ ،ﻣﻴـﻮهﺟــﺎت ﺧــﺸﻚ ﺧــﺼﻮﺻﺎً ﺑــﺎدام ﺗــﺎزه ،ﻟﻮاﺷــﻚ و ﻫــﺮ آﻧﭽﻪ ﻣـﺪر و ﻣﻠـﻴﻦ ﺑﺎﺷـﺪ ﺧـﻮدداري ﻣـﻰﻛﻨﻨـﺪ! ﭼﻨـﺪ ﺳـﺎﻋﺖ ﻗﺒـﻞ از ورود ﺑـﻪ ﻣﻨﻄﻘـﺔ ﺧﻄﺮ ﻳﻚ ﻣﺸﺖ ﺳﻨﺠﺪ و ﻧﺨـﻮدﭼﻰ ﻛـﻪ روز ﭘـﻴﺶ از ﺑﻘـﺎل ﺳـﺮ ﻛﻮﭼـﻪ ﮔﺮﻓﺘـﻪاﻧـﺪ ،ﺑـﻪ ﺧﻨــﺪق ﺑــﻼ رواﻧــﻪ ﻣــﻰﻛﻨﻨــﺪ .اﻳ ـﻦ اﻓــﺮاد ﺑﻌــﺪ از اﻳﻨﻜــﻪ ﺗﻤــﺎﻣﻲ ﻣﻘــﺪﻣﺎت را ﺑﺮرﺳ ـﻰ ﻛﺮدﻧﺪ ،ﺑـﻪ ﻣﺤـﻞِ ﺗﺠﻤـﻊِ دوﺳـﺘﺎن و ﻓﺎﻣﻴـﻞ ﺑﺮﮔـﺸﺘﻪ ﺑـﺎ ﺷـﺎدي زاﻳﺪاﻟﻮﺻـﻔﻰ در داژﺑـﺎلِ »ﺳﻴﺰده ﺑﻪ در« ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻰ ﻓﻌﺎل و ﺑﺎ ﺧﻴﺎل راﺣﺖ ﺷﺮﻛﺖ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ.
٢٨
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﻣﻰﺑﻴﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﭘـﻴﺶﺑﻴﻨـﻰ در زﻧـﺪﮔﺎﻧﻰِ ﺳـﻨﺘﻰ ﭼﻘـﺪر ﻣﻬـﻢ اﺳـﺖ .اﺻـﻼً ﻣـﺴﺌﻠﺔ ﻣـﺮگ و زﻧﺪﮔﻰ اﺳـﺖ .وﻟـﻲ ﺑـﺎ وﺟـﻮد ﺗﻤـﺎم اﻳـﻦ ﭘـﻴﺶﺑﻴﻨـﻰﻫـﺎ ﺑﻌـﻀﻰ اوﻗـﺎت ﺣﺮﻓـﻪايﺗـﺮﻳﻦ »ﺳــﻨﺖ ﮔﺮاﻳــﺎن« در ﺻــﺤﻨﺔ »ﺳــﻴﺰده ﺑــﻪ در« از اﻳــﻦ روزﮔــﺎرِ ﻏــﺪار ﺑﺎرﻫــﺎ رودﺳــﺖ ﺧﻮردهاﻧـﺪ .ﻫـﺰاران ﻣـﺸﻜﻞ ﻣﺤﺎﺳـﺒﻪ ﻧـﺸﺪه در ﻣـﺴﻴﺮِ ﺧـﻼي ﻓـﻀﺎي آزاد ﻣـﻰﺗﻮاﻧـﺪ در ﻟﺤﻈ ـﺔ ﺣــﺴﺎس ،ورق را ﺑــﻪ ﺿــﺮر ﺧﻼﮔــﺰار و ﺑــﻪ ﻧﻔــﻊ زﻣﺎﻧ ـﺔ ﻏــﺪار ﺑﺮﮔﺮداﻧــﺪ .ﺗــﺼﻮر ﻛﻨﻴﺪ ،در ﮔﻴﺮاﮔﻴﺮ ﻳﻚ ﻧﺒﺮد ﻣﻘـﺪس ،ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻣﺜـﺎل ﺑﺠـﺎي دو ﺳـﮓ ﻫـﺎر ،ﺳـﻪ ﺳـﮓ ﻫﺎر در ﻣﺪﺧﻞ ﺧﻼ ﻣﻨﺘﻈـﺮِ رﻳﻨﮕـﻮي ﻣـﺎ ﺑﺎﺷـﻨﺪ .ﻣﺤﺎﺳـﺒﺎت ﻏﻠـﻂ ﺑـﻮده ،ﺳـﮓ ﺳـﻮم از ده ﺑــﺎﻻ ﺑــﺮاي دﻳــﺪ و ﺑﺎزدﻳــﺪ آﻣــﺪه ،ﻗــﺮار ﻧﺒــﻮده در ﻣﺤــﻞ ﺑﺎﺷــﺪ ،وﻟــﻲ ﺑــﺎ ﻣــﺎ ﭼﻬﺮهﺑﻪﭼﻬﺮه ﻣﻲﺷﻮد .رﻳﻨﮕـﻮ دو ﺳـﻨﮓ ﺑـﺮاي دو ﺳـﮓ ﭘـﻴﺶﺑﻴﻨـﻰ ﻛـﺮده ﺑـﻮد ،ﺣـﺎل ﺳﻪ ﺳﮓ و دو ﺳﻨﮓ در ﻣﻘﺎﺑـﻞ دارد .ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ ﺷـﻤﺎ ﭼﻜـﺎر ﺑﺎﻳـﺪ ﻛـﺮد؟ اﮔـﺮ در ﻧـﺸﺎﻧﻪ روي از ﺗﺒﺤـﺮ زﻳـﺎدي ﺑﺮﺧــﻮردار ﺑﺎﺷـﺪ ﻣــﻰﺗﻮاﻧــﺪ ﺑـﺎ دو ﺳــﻨﮓ ﺳــﻪ ﺳـﮓ را ﺑﺰﻧــﺪ ،و ﺑــﻪ ﻛﺎر ﺧـﻮد اداﻣـﻪ دﻫـﺪ در ﻏﻴﺮاﻳﻨـﺼﻮرت ﻛـﺎر ﺧـﺮاب اﺳـﺖ! اﮔـﺮ ﺳـﮓﻫـﺎ ﺑـﺮ او ﺑﺘﺎزﻧـﺪ، ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺗﻤﺎم ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰﻫـﺎ ،رﻳﻨﮕـﻮ در ﺣﺎﻟﻴﻜـﻪ ﭼﻴـﺰي در ﺗﻨﺒـﺎﻧﺶ ﺳـﻨﮕﻴﻨﻰ ﻣـﻰﻛﻨـﺪ، ﮔــﺸﺎد ،ﮔــﺸﺎد ﺑــﻪ ﻣﺤــﻞ داژﺑــﺎل ﺑﺎزﮔــﺸﺘﻪ ،روﺳ ـﻴﺎه و ﻣﻐﺒــﻮن در ﭘــﺸﺖ ﺻــﺨﺮهاي ﺗــﺎ ﺷﺐ ﺧﻮد را ﻗﺎﺋﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد. ﻳــﺎ ﺑــﺎز ﻫــﻢ ﺗــﺼﻮر ﻛﻨﻴــﺪ ،در ﺣﺎﻟﻴﻜــﻪ در ﺳــﺮﺑﺎﻻﺋﻰ ﺑــﻪ آراﻣــﻰ ﺑــﻪ ﺳــﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻮﻋــﻮد ﻧﺰدﻳﻚ ﻣﻰﺷـﻮد ،ﺳـﺮِ ﺑﺰﻧﮕـﺎه ﻳـﻚ ﮔﻠـﻪ ﮔﻮﺳـﻔﻨﺪ و ﺑـﺰ و ﻣـﻴﺶ از ﻛـﻮه ﺳـﺮازﻳﺮ ﺷـﻮد و ﭼــﻮن ﺳ ـﻴﻠﻰ ﺑﻨﻴ ـﺎنﻛــﻦ ﺧﻼﮔــﺰار را روي ﻫــﻮا ﺑــﺎ ﺧــﻮد ﺑــﻪ ﭘــﺎﺋﻴﻦ آورده ،از ﺳــﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻮﻋﻮد دور ﻛﻨـﺪ .در ﮔـﺮد و ﺧـﺎك زﻳـﺎدي ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻫـﻮا ﺑﻠﻨـﺪ ﺷـﺪه ،ﭼـﺸﻢ ،ﭼـﺸﻢ را ﻧﻤﻰﺑﻴﻨﺪ ،دﻳﮕﺮ ﻧـﻪ اﺛـﺮي از ﺧـﻼي ﭘـﻴﺶﺑﻴﻨـﻰ ﺷـﺪه ﺑـﺎﻗﻰ ﻣـﻰﻣﺎﻧـﺪ ،ﻧـﻪ از ﻣﻬﻤـﺎت و ﭼﻮب و ﭼﻤﺎﻗﻰ ﻛﻪ اﻳﻨﺠﺎ و آﻧﺠﺎ ﭘﻨﻬﺎن ﺷﺪه ﻧﺸﺎﻧﻰ در دﺳﺖ اﺳﺖ. در اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﺳﻨﺎرﻳﻮﻫﺎي ﻓﺎﺟﻌﻪآﻣﻴـﺰ ﺑـﻰﺷـﻤﺎر ﻣـﻲﺷـﻮد .ﻣـﻰﺗـﻮان از ﺗﮕـﺮگ و ﺑـﺎرانِ ﺑــﺪﻣﻮﻗﻊ ﺗــﺎ ﺑــﺎد و ﻃﻮﻓــﺎن و ﮔــﺮد و ﺧــﺎك ﮔﺮﻓــﺖ ،و ﺑــﻪ ﺣــﻀﻮر ﻳ ـﻚ ﮔﺮﺑ ـﺔ وﺣــﺸﻰ و ﮔﺮﺳﻨﻪ در ﻫﻨﮕﺎمِ ﺗﺨﻠـﻰ ﻧﻴـﺰ رﺳـﻴﺪ .وﻟـﻰ از آﻧﺠـﺎ ﻛـﻪ در اﻳـﻦ ﻣﻘﺎﻟـﺔ ﺗﺤﻘﻴﻘـﻰ ﺑﻴـﺸﺘﺮ »روح ﺧﻼ« ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﻣـﻰﮔﻴـﺮد ﺗـﺎ ﺟﺰﺋﻴـﺎت ،از ذﻛـﺮ ﺗﻤـﺎﻣﻰ اﺣﺘﻤـﺎﻻت ﻛـﻪ ﺑﺎﻋـﺚ ﻛﺴﺎﻟﺖ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﺧﻮدداري ﻣﻰﻛﻨﻴﻢ.
٢٩
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﻣﻮرد »روح ﺧـﻼ« ﺑـﺎز ﻫـﻢ ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﻪ ﻋﻤـﻞ ﻃﻬـﺎرت ﺑـﺎزﮔﺮدﻳﻢ. ﺗﺎ اﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪ از آﻓﺘﺎﺑﻪ ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان ﺟـﺰء ﻻﻳﺘﺠﺰاﺋـﻰ از »ﺳـﻨﺖ در ﻓـﻀﺎي ﺑـﺎز« ﻧـﺎم ﺑـﺮدﻳﻢ، وﻟﻰ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻣـﺼﺪاق »دﺳـﺖ ﻣـﺎ ﻛﻮﺗـﺎه و ﺧﺮﻣـﺎ ﺑـﺮ ﻧﺨﻴـﻞ« ،ﻫﻤﻴـﺸﻪ ﻧﻤـﻰﺗـﻮان از اﻳﻦ ﻧﻌﻤﺖ اﻟﻬﻲ ﺑﻬـﺮهﻣﻨـﺪ ﺷـﺪ .ﮔـﺎﻫﻰ اوﻗـﺎت ﺑﺎﻳـﺪ از دﻳﮕـﺮ ﻧﻌﻤـﺎت اﻟﻬـﻰ ﺟﻬـﺖ اﻳـﻦ ﻣﻬﻢ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد ،ﻛﻪ اﻳﻨـﻚ در ﻓـﺼﻞِ ﺷـﻴﺮﻳﻦِ »ﺳـﻨﺖ در ﻓـﻀﺎي ﺑـﺎز« ﺑـﻪ ﺷـﺮح آنﻫـﺎ ﻣﻰﭘﺮدازﻳﻢ. ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛـﻪ ﮔﻔﺘـﻴﻢ آﻓﺘﺎﺑـﻪ را ﻣـﻰﺑﺎﻳـﺪ ﻗـﺎﻳﻢ ﻛـﺮد و ﺣﺮﻣـﺖاش را ﭘـﺎس داﺷـﺖ ،ﭼـﺮا ﻛﻪ از اﻫﻢ اﻣﻮر اﺳـﺖ .وﻟـﻰ ﺑـﻪ ﻫـﺰار دﻟﻴـﻞ ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ اﻳـﻦ ﻣﻮﺟـﻮد ﻋﺰﻳـﺰ و دوﺳـﺖ داﺷﺘﻨﻰ در وﻗﺖ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻣﺎ ﭘـﺸﺖ ﻛﻨـﺪ ،ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ در ﺷـﺮاﻳﻄﻰ ﻗـﺮار ﮔﻴـﺮﻳﻢ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻫﺰار ﻋﻠـﺖ آﻓﺘﺎﺑـﺔ ﻗـﺪﻳﻤﻰ و ﻣـﺄﻧﻮس ﻣـﺎ آن ﻛـﺎر اﺳﺎﺳـﻰ را ﻧﺘﻮاﻧـﺪ اﻧﺠـﺎم دﻫـﺪ .ﺷـﺎﻳﺪ ﭘﻴــﺮ و ﻓﺮﺗــﻮت ﺷــﺪه و ﺑﺠــﺎي اﻳﻨﻜــﻪ ﺑــﺮاي او ﻳــﻚ ﺑﺎزﻧﺸــﺴﺘﮕﻰ ﻣﻨﺎﺳــﺐ دﺳــﺖ و ﭘــﺎ ﻛﻨ ـﻴﻢ ،ﺑــﻰﻣــﻮرد از ﮔــﺮدهاش ﻛــﺎر ﻛــﺸﻴﺪهاﻳ ـﻢ .در ﻧﺘﻴﺠــﻪ ،ﮔــﺬر ﻋﻤــﺮ ﺳــﻮراخﻫــﺎ و ﻣﻨﺎﻓــﺬى ﺷ ـﻴﻄﺎﻧﻰ در ﻛﻤــﺮ و ﻛﺎﺳــﻪاش درﺳــﺖ ﻛــﺮده ،و آب ﮔﺮاﻧﻘــﺪر را ﺑــﻰﻣﻬﺎﺑــﺎ ﺑــﻪ ﻫﺮز ﻣـﻲدﻫـﺪ .ﺷـﺎﻳﺪ ﺑـﺪﺑﺨﺖ زﻧـﮓ زده و ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﺴﺘﺮي و ﻣﻌﺎﻟﺠـﻪ ﺷـﻮد .ﺷـﺎﻳﺪ اﺻـﻼً ذات اﻟﺮﻳ ـﻪ ﮔﺮﻓﺘــﻪ و در ﻣﻮﻗ ـﻊِ ﺧــﺮوج آب ﺑــﻪ ﺳ ـﻴﺎه ﺳــﺮﻓﻪ ﺑﻴﺎﻓﺘــﺪ .ﺷــﺎﻳﺪ ﻫــﻢ ﺧﻴﻠــﻰ ﺳﺎده ﺑﮕـﻮﻳﻢ »ﻋﻤـﻪ ﺟـﺎن« در ﻣﻮﻗـﻊ ﺑـﺴﺘﻦ ﺑـﺎر و ﺑﻨـﺪﻳﻞ ﻳـﺎدش رﻓﺘـﻪ آﻓﺘﺎﺑـﻪ را ﻫﻤـﺮاه ﺑﻴﺎورد .ﻳﺎدش رﻓﺘـﻪ ﻛـﻪ اﻳـﻦ آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﻫـﻢ ﻣـﻲﺧﻮاﻫـﺪ ﺳـﻴﺰده را در داﻣـﻦ دﺷـﺖ و ﻛـﻮه ﺑﻪ ﺑﺎزي و ﮔﺮدش ﺑـﻪ در ﻛﻨـﺪ .ﻫﻤـﺔ ﻛﺎرﻫـﺎ را ﻛـﻪ ﻧﻤـﻰﺷـﻮد ﺷﺨـﺼﺎً ﻛﻨﺘـﺮل ﻛـﺮد .ﺑـﻪ ﻋﻤﻪﺟﺎن ﻫﻢ ﻛﻪ ﻧﻤﻰﺷﻮد اﻳﺮاد ﮔﺮﻓﺖ .ﭘﺲ ﭼﻜﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺮد؟ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ آﻗﺎ! ﭘـﻴﺶﺑﻴﻨـﻲ و اﺳـﺘﻔﺎده از اﻣﻜﺎﻧـﺎت! زﻣﺎﻧﻴﻜـﻪ ﺟـﺴﺘﺠﻮي اوﻟﻴـﺔ ﻣـﺎ ﺑـﺮاي ﻳﺎﻓﺘﻦِ آﻓﺘﺎﺑـﻪ ﺑـﻪ ﺛﻤـﺮ ﻧﻤـﻰرﺳـﺪ ،ﺑﺎﻳـﺪ ﮔﻮﺷـﻤﺎن آﻧـﺎً زﻧـﮓ ﺑﺰﻧـﺪ .دو رﻳـﺎﻟﻰ »ﺳـﺎﺑﻖ« ﺑﻴﺎﻓﺘــﺪ ،و ﺑﮕﻮﻳــﺪ »ﺟﻴﺮﻳﻨــﮓ« .در ﭼﻨــﻴﻦ ﺷــﺮاﻳﻄﻲ آﻧــﺎً ﺑــﻪ ﺳــﻨﺖ ﻣﺮﺿــﻴﻪ و اﺻــﻮلِ ﻓﻘﻬﻴﻪ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻣﻰﻛﻨﻴﻢ و ﻣـﻰﺑﻴﻨـﻴﻢ ﻛـﻪ ﻣـﺜﻼً در ﺑـﺴﻴﺎري اﻗـﻮال از آﻓﺘﺎﺑـﻪﻫـﺎي ﺳـﻨﮕﻰ ﻧﺎم ﺑﺮدهاﻧﺪ .از ﺧﺎك ﻫـﻢ ﺑـﻪ ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ .ﭘـﺲ ﺳـﺮﻳﻌﺎً دﺳـﺖ ﺑـﻪ ﻛـﺎر ﺷـﺪه ﭼﻨـﺪ ﻗﻠـﻮه ﺳﻨﮓ ﺧﻮشدﺳﺖ و ﺻـﺎف ﭘﻴـﺪا ﻣـﻲﻛﻨـﻴﻢ و ﻣـﻲروﻳـﻢ ﻛﻨـﺎر رودﺧﺎﻧـﻪ آنﻫـﺎ را ﺣـﺴﺎﺑﻰ ﺑﺎ آب »ﻛُﺮ« ﻣﻰدﻫﻴﻢ .آﻣﺎده ﻣـﻰﮔـﺬارﻳﻢﺷـﺎن در ﺟﻴـﺐﻣـﺎن .ﻫـﺮ ﻛـﺲ ﻫـﻢ ﭘﺮﺳـﻴﺪ: »اﻳـﻦ ﭼﻴ ـﻪ؟« ﺟــﻮاﺑﺶ را ﻧﻤــﻲدﻫــﻴﻢ ،اﮔــﺮ ﻫــﻢ اﺻــﺮار ﻛــﺮد ،ﻣــﻰﮔــﻮﺋﻴﻢ» :ﻓــﻀﻮل را ﺑﺮدﻧــﺪ ﺟﻬــﻨﻢ «...ﻳﻌﻨــﻰ ﺧﻼﺻــﻪ اﻳـﻦ ﻣﻬــﻢ را ﭼــﻮن دﻳﮕــﺮ اُﻣﻬــﺎت از ﻧﻈــﺮ ﻫــﺮ ﻛــﺲ و ٣٠
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﻧﺎﻛﺲ ﭘﻨﻬﺎن ﺑﺎﻳﺪ داﺷﺖ .وﻗﺘـﻰ ﻛـﻪ ﺣـﻀﺮت »ﺗﻨـﮓ« ﺑـﺎ ﻋـﺼﺎ و ﻛـﻼه از راه رﺳـﻴﺪ آﻧـﺎً در ﺧﻠــﻮت ﺳــﻨﮓﻫــﺎ را از ﺟﻴ ـﺐ ﺧــﺎرج ﻛــﺮده و ﺑﻌــﺪ از ﻗــﻀﺎي ﺣﺎﺟــﺖ آنﻫــﺎ را ﺑــﺮاي ﺣﻔﻆ اﺻﻮل ﺷﺮﻋﻰ ،ﻳﻜﻲ ﻳﻜـﻲ ﺑـﻪ ﺗﺮﺗﻴـﺐ ﻗـﺪ ﺑـﻪ آﻧﺠـﺎيﻣـﺎن ﻣـﻰﻣـﺎﻟﻴﻢ .ﺗـﺎ اﻳﻨﺠـﺎي ﻗــﻀﻴﻪ ﺑــﺴﻴﺎر ﺷــﻴﺮﻳﻦ و ﮔﻮاراﺳــﺖ ،ﻣــﻮ ﻻي درزش ﻧﻤــﻰرود .وﻟــﻰ ﺑــﺎز ﻫــﻢ ﻫــﺰار ﻣــﺸﻜﻞ ﭘـﻴﺶ روي دارﻳـﻢ .اﮔــﺮ در اﻧﺘﺨــﺎب ﻗﻠــﻮه ﺳــﻨﮓ دﭼــﺎر اﺷــﺘﺒﺎه ﺷــﻮﻳﻢ و اﺣﻴﺎﻧـﺎً ﻗﺴﻤﺖ ﺗﻴـﺰِ اﻳـﻦ ﻗﻠـﻮه ﺳـﻨﮓ از ﭼـﺸﻢﻣـﺎن دور ﻣﺎﻧـﺪه ﺑﺎﺷـﺪ ،ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ ﺷـﻤﺎ در ﻫﻨﮕـﺎم ﻃﻬﺎرت اﮔﺮ آﻧﺠﺎيﻣﺎن ﺑـﻪ ﺗﻴـﺰي ﮔﻴـﺮ ﻛﻨـﺪ ﭼـﻪ ﺣـﺎﻟﻰ ﭘﻴـﺪا ﺧـﻮاﻫﻴﻢ ﻛـﺮد .درد اﺻـﻼً ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺧﻮﻧﺮﻳﺰي را ﭼـﻪ ﻛﻨـﻴﻢ؟ اﻳـﻦ ﺳـﻨﮓ و ﻛﻠـﻮخِ ﺑﻴﺎﺑـﺎن ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ اﺻـﻼً آﻟــﻮده ﺑﺎﺷــﺪ ،ﻣــﺜﻼً اﻳــﻦ ﺟﺮاﺣــﺖ ﻣــﻲﺗﻮاﻧــﺪ ﻣــﺎ را ﺑــﻪ ﻣــﺮض زرده زﺧــﻢ ﻣﺒــﺘﻼ ﻛﻨــﺪ. ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﺷـﺘﺒﺎه ﻛـﺮده ،در ﻣﻮﻗـﻊ ﺧـﻮﻧﺮﻳﺰي ﻓﻜـﺮ ﻛﻨـﻴﻢ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺗﻴـﺮ ﻏﻴـﺐ ﮔﺮﻓﺘـﺎر ﺷﺪهاﻳﻢ و در ﻫﻤﺎن ﺣﺎل ،ﺳـﺮِ ﺧـﻼي ﺳـﻨﺘﻰ از ﺷـﺪت ﺗـﺄﺛﺮ ﻏـﺶ ﻛﻨـﻴﻢ .اﮔـﺮ آﻧﺠـﺎ از ﺣﺎل ﺑﺮوﻳﻢ ،ﻋﻤـﻪﺟـﺎن ﻛـﻪ ﻣـﺎ را ﻧﻤـﻰﮔـﺬارد و ﺗﻨﻬـﺎ ﺑﺮﮔـﺮدد ﺷـﻬﺮ ،آﻧﻘـﺪر دﻧﺒـﺎلﻣـﺎن ﻣﻰﮔﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﭘﻴﺪايﻣﺎن ﻛﻨﺪ و در ﻫﻤﺎﻧﺤـﺎل ﻛـﻪ ﺧـﻮن از ﻣـﺎ ﻣـﻰﭼﻜـﺪ ﺑﺎﻳـﺪ ﺳـﻮار ﻗـﺎﻃﺮ ﺷــﺪه ،ﻳــﻚ ﺑــﺸﻘﺎب آش رﺷــﺘﺔ ﺳــﺮد ﻫــﻢ ﺑــﻪ دﺳــﺖ ﺑﮕﻴــﺮﻳﻢ و ﺑﺮﮔــﺮدﻳﻢ ﺗﻬــﺮان. آﺑﺮورﻳﺰي از اﻳﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﮕـﺮ ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ؟ ﻫﻤـﻪ ﻣـﻰﭘﺮﺳـﻨﺪ» :ﻓﻼﻧـﻰ ﭼـﺮا روي ﻗـﺎﻃﺮ آش رﺷـــﺘﻪ ﻣـــﻰﺧـــﻮرد؟« ﺟـــﻮاب ﻣـــﻰﺷـــﻨﻮﻧﺪ» :ﺑـــﺮاي اﻳﻨﻜـــﻪ ﺧـــﻮﻧﺮﻳﺰي داده«. ﻣــﻰﭘﺮﺳــﻨﺪ» :ﭼــﺮا ﺧــﻮﻧﺮﻳﺰي داده؟« ﻣــﻰﮔﻮﻳﻨــﺪ» :در ﻫﻨﮕــﺎمِ ﻃﻬــﺎرت ﺧــﻮﻧﺮﻳﺰي داده «.ﻣــﻰﭘﺮﺳــﻨﺪ» :ﻣﮕــﺮ در ﻫﻨﮕــﺎم ﻃﻬــﺎرت ﻫــﻢ ﻣــﺮدم ﺧــﻮﻧﺮﻳﺰي ﻣــﻰدﻫﻨــﺪ؟« ﺟﻮاب ﻣﻰﺷﻨﻮﻧﺪ» :ﺑﺎ ﺳـﻨﮓ ﻃﻬـﺎرت ﻣـﻰﮔﺮﻓﺘـﻪ «.ﻣـﻰﮔﻮﻳﻨـﺪ» :ﻣﮕـﺮ ﻓﻼﻧـﻰ ﺑـﺎ ﺳـﻨﮓ ﻃﻬﺎرت ﻣﻰﮔﻴـﺮد؟« در اﻳﻨﺠـﺎ آدم ﻛﻔـﺮش در ﻣـﻰآﻳـﺪ و ﻣـﻰﮔﻮﻳـﺪ» :ﭘـﺪر ﺳـﻮﺧﺘﻪﻫـﺎ! ﻳﻚ ﻋﻤﺮ ﺑﺎ ﺳـﻨﮓ و ﭼـﻮب و ﻣـﺎر و ﻋﻘـﺮب ﻃﻬـﺎرت ﮔﺮﻓﺘﻴـﺪ و ﻫـﺰار ﺻـﻔﺤﻪ در اﺻـﻮل و ﻓﺮوع آن ﺳـﻴﺎه ﻛﺮدﻳـﺪ ،ﺣـﺎﻻ اﻳـﻦ ﺳـﺌﻮال و ﺟـﻮاب ﭼﻴـﺴﺖ راه اﻧﺪاﺧﺘـﻪاﻳـﺪ؟« ﻃـﺮف ﻫﻢ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻌﻨﻰداري ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ» :ﺑﻌﻠﻪ ﺣﻖ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺳﺖ!« ﺣـﺎﻻ ﻣـﺎ ﻧﺒﺎﺷـﻴﻢ ،ﺷــﻤﺎ ﺑﺎﺷـﻴﺪ! ﻛﺠـﺎيﺗــﺎن ﻣـﻰﺳـﻮزد؟ ﺟﻠــﻮي زﺧـﻢ زﺑـﺎن ﻣــﺮدم را ﭼﻄــﻮري ﻣــﻰﮔﻴﺮﻳـﺪ؟ ﺧــﺼﻮﺻﺎً در ﺟــﻮاب ﻋﻤــﻪﺟــﺎن ﻛــﻪ ﺑــﺎ ﻟﺒﺨﻨــﺪ ﮔﺮﻣــﻰ ﻣــﻰﮔﻮﻳـﺪ: »ﻋﻤــﻪﺟــﺎن ،ﻧﺤــﺴﻰ ﺳ ـﻴﺰده را ﺧــﻮب در ﻛــﺮديﻫــﺎ!« ﭼــﻪ ﺧﻮاﻫﻴ ـﺪ ﮔﻔــﺖ؟ ﻣــﺎ ﻛــﻪ ﭼﻴ ـﺰي ﻧــﺪارﻳﻢ ﺑﮕــﻮﺋﻴﻢ .ﻓﻘــﻂ ﭼــﺸﻤﺎنﻣــﺎن را ﻣــﻰﺑﻨــﺪﻳﻢ ،ﺳــﺮ ﺑــﻪ زﻳ ـﺮ ﻟﺤــﺎف ﻓــﺮو ﻣﻰﻛﻨﻴﻢ و ﺑﻪ اﻣﻴﺪ روزﻫﺎﺋﻰ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻪ ﺧﻮاﺑﻲ ﻋﻤﻴﻖ ﻓﺮو ﻣﻰروﻳﻢ.
٣١
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﺑﻠــﻪ» ،ﺳــﻨﺖ در ﻓــﻀﺎي ﺑــﺎز« ﻣــﺴﺌﻠﺔ ﺳــﺎدهاي ﻧﻴ ـﺴﺖ ﻛــﻪ ﺑــﻪ اﻳ ـﻦ آﺳــﺎﻧﻰ از ﻛﻨــﺎرش ﺑﮕﺬرﻳﻢ ،وﻟﻰ ﭼﻪ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻫﺰاران ﺻﻔﺤﻪ از ﻣـﺎ ﺑﻬﺘـﺮان ﺑـﺮ اﻳـﻦ ﻣﻬـﻢ ﺳـﻴﺎه ﻛـﺮدهاﻧـﺪ و ﻣــﺎ در اﻳـﻦ ﻣﻘــﺎل ﻓﺮﺻــﺖ ﻧﺨــﻮاﻫﻴﻢ ﻳﺎﻓــﺖ ﺑﻬﺘــﺮ از ﭘﻴـﺸﻴﻨﻴﺎن اﻳـﻦ ﻣــﺴﺌﻠﻪ را ﺑــﺸﻜﺎﻓﻴﻢ. ﺷــﻜﺎﻓﺘﻦ آن را ﻣــﻰﮔــﺬارﻳﻢ ﺑــﻪ ﻋﻬــﺪة ﭘﻴ ـﺸﻴﻨﻴﺎن و ﺗﺤﻘﻴ ـﻖ در ﺑــﺎبِ دﻗــﺎﻳﻖ آن را ﻧﻴ ـﺰ ﻣﻰﮔﺬارﻳﻢ ﺑﺮاي ﻣﺤﻘﻘـﺎن .در اﻳـﻦ ﺑـﺎره ﺳـﺨﻦ ﻛﻮﺗـﺎه ﻣـﻰﻛﻨـﻴﻢ و روي ﺑـﻪ ﻳﻜـﻰ دﻳﮕـﺮ از اُﻣﻬﺎت ﺧﻼ ﺑﺮ ﻣﻰﮔﺮداﻧﻴﻢ و آن ﻫﻤﺎﻧﺎ »ﺧﻼ در ﺳﻔﺮ« اﺳﺖ.
٭٭٭
در اﻳــﻦ ﻓــﺼﻞ ﻗــﺼﺪ دارﻳــﻢ ﻣــﺴﺌﻠﺔ ﺧــﻼ و ﺟﺎﺑﺠــﺎﺋﻰ را ﻫﻤﺰﻣــﺎن ﺑﺮرﺳــﻰ ﻛﻨــﻴﻢ. ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﺧﻮاﻧﻨـﺪﮔﺎنِ ﺗﻴـﺰﺑﻴﻦِ اﻳـﻦ ﻣﻘﺎﻟـﻪ ﺗﻮﺟـﻪ دارﻧـﺪ ﺧـﻼ ﺑـﺎ ﺟﺎﺑﺠـﺎﺋﻰ در ﺗـﻀﺎدي اﺳﺎﺳﻰ اﺳـﺖ .اﺻـﻮﻻً ﺧﻼروﻧـﺪه ،ﻣﺘﺨﻠـﻲ ،ﺧﻼﮔـﺰار و ﻣﺨـﻼ ﺑـﻪ دﻟﻴـﻞ واﺑـﺴﺘﮕﻰﻫـﺎي ﺷــﺪﻳﺪي ﻛــﻪ ﺑــﻪ ﻋــﺎدات ﺧــﻮد ﭘﻴــﺪا ﻣــﻰﻛﻨﻨــﺪ از ﻣﺮاﺟﻌــﻪ ﺑــﻪ ﺧﻼﻫــﺎي ﻣــﺸﻜﻮك و ﻧﺎﺷﻨﺎس روي ﺑﺮ ﻣـﻰﺗﺎﺑﻨـﺪ ،اﺻـﻼً دﻟـﺸﺎن ﻧﻤـﻰﺧﻮاﻫـﺪ ﻛـﻪ در ﻣﻜـﺎنﻫـﺎي ﻧﺎﺷـﻨﺎس ﺑـﻪ اﻣﺮ ﺗﺨﻠﻰ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﻮﻧﺪ .ﻓـﻀﻼ و داﻧـﺸﻤﻨﺪان ﻋﻠـﻮم اﻟﻬـﻲ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧـﺪ ﻛـﻪ ﻣﺤﺎﻓﻈـﻪﻛـﺎري ﻳﻜــﻰ از ﺧــﺼﻮﺻﻴﺎت ﺧﻼروﻧــﺪﮔﺎن ﻣــﻲﺷــﻮد .ﺑﻌــﻀﻰ ﺣﺘــﻰ دﺳــﺖ ﺑــﺎﻻﺗﺮ ﮔﺬاﺷــﺘﻪ، ﻣـــﺪﻋﻰاﻧـــﺪ ﻛـــﻪ ﺑـــﻴﻦ روﺣﻴـــﺔ ﺧﻼروﻧـــﺪﮔﺎن و روح اﺳﺎﺳـــﻨﺎﻣﺔ ﺣـــﺰب ﻣﻌـــﺮوف »ﻣﺤﺎﻓﻈــﻪﻛــﺎرِ« اﻧﮕﻠــﺴﺘﺎن اﺻــﻮﻟﻰ ﻳﻜــﺴﺎن دﻳــﺪهاﻧــﺪ! ﻣــﺮﺗﺠﻌﻴﻦ از ﻣﺎرﻛﺴﻴـﺴﺖﻫــﺎ ﺑــﻪ ﻋﻨﻮان »ﺿﺪﺧﻼﺋﻰﺗـﺮﻳﻦ« ﻋﻨﺎﺻـﺮ ﺗـﺎرﻳﺦ ﺑـﺸﺮ ﻳـﺎد ﻛـﺮده ،و اﻳـﺮادات ﺑـﺴﻴﺎري ﺑـﺮ آنﻫـﺎ وارد آوردهاﻧﺪ .اﻟﺒﺘﻪ ﻣـﺎ ﺑـﻪ دﻟﻴـﻞ آﻧﻜـﻪ اﺻـﻮﻻً در ﻣـﺴﺎﺋﻞ ﺳﻴﺎﺳـﻰ وارد ﻧﻤـﻲﺷـﻮﻳﻢ ،ﺑـﺎ ﭼﺸﻢﭘﻮﺷـﻲ از اﻳـﻦ ﺟﻨﺒـﻪﻫـﺎ ،ﻓﻘـﻂ ﻳـﻚ ﺑﺮرﺳـﻰِ »ﻏﻴﺮﺳﻴﺎﺳـﻰ« اراﺋـﻪ ﻣـﻲدﻫـﻴﻢ .در ﺑﺮرﺳــﻰ ﻣــﺎ ،ﻫﻤــﺎﻧﻄﻮر ﻛــﻪ ﭘﻴــﺸﺘﺮ ﮔﻔﺘــﻪ ﺷــﺪ ،ﺧﻼروﻧــﺪه از ﺗﺤــﺮك زﻳــﺎد ﺧﻮﺷــﺶ ﻧﻤــﻰآﻳــﺪ .در ﻧﺘﻴﺠــﻪ ﺳــﻔﺮ از دﺷــﻤﻨﺎن ﺑــﺎﻟﻔﻄﺮة »ﻣﺨــﻼ« اﺳــﺖ .ﺣــﺎل اﻳــﻦ ﺳــﻔﺮ ﻣــﻰﺗﻮاﻧــﺪ ﺑــﻪ ﺷــﻤﺎل و ﺟﻨــﻮب ،ﺷــﺮق ﻳ ـﺎ ﻏــﺮب ﺻــﻮرت ﮔﻴ ـﺮد ،ﭼــﻪ ﺑ ـﺎك! اﺻــﻮﻻً ﺧﻼروﻧــﺪه در ﻫﻨﮕــﺎم ﺳــﻔﺮ اﻳ ـﻦ ﻋﻤــﻞ را ﺣﺘــﻰاﻟﻤﻜــﺎن در ﺿــﻤﺎﺋﺮ ﺗﺤﺘــﺎﻧﻰ روانِ ﺧــﻮد ﻣﺪﻓﻮن ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد ،او ﺗـﺎ ﻫﻨﮕـﺎم رﺳـﻴﺪن ﺑـﻪ ﻳـﻚ ﻣﻜـﺎن ﻣـﺄﻧﻮس اﺻـﻮﻻً ﻧﻤـﻰﺧﻮاﻫـﺪ از اﻳﻦ ﻋﻤﻞ »ﻳﺎدي« ﻛﻨﺪ! وﻟـﻰ از آﻧﺠـﺎ ﻛـﻪ ﮔـﺬر ﭘﻮﺳـﺖ ﻫﻤﻴـﺸﻪ ﺑـﻪ دﺑـﺎغﺧﺎﻧـﻪ اﺳـﺖ، در دﻗــﺎﻳﻘﻰ ﻛــﻪ ﺗﻨــﮓ از راه ﻣــﻰرﺳــﺪ ﻧــﺎﮔﺰﻳﺮ از رﻫﻴﺎﻓــﺖ ﭼــﺎره ﺧﻮاﻫــﺪ ﺷــﺪ .اﮔــﺮ ﻓــﺮد
٣٢
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﻣﺬﻛﻮر در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻰ ﻣﺴﻜﻮﻧﻰ ﺑﻪ اﻳـﻦ ﻣﻬـﻢ ﮔﺮﻓﺘـﺎر ﺷـﻮد اﻧﺠـﺎم ﻛـﺎر ﺑـﺎز ﻣـﻰﮔـﺮدد ﺑـﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﻮاع ﺧﻼي ﺳﻨﺘﻰ و ﺧـﻼي ﻣـﺪرن ﻛـﻪ ﺷـﺮح آن در ﺑـﺎﻻ ﺑـﻪ ﺗﻔـﺼﻴﻞ آﻣـﺪه .اﮔـﺮ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﻬﻢ در ﻃﺒﻴﻌـﺖ آﺷـﻨﺎ و ﻣـﺄﻧﻮس ﺻـﻮرت ﮔﻴـﺮد ،در ﻣﺤﻠـﻰ ﻛـﻪ آب ﺷـﻴﺮﻳﻦ ﺑـﻪ ﺻــﻮرت رودﺧﺎﻧــﻪ و درﻳﺎﭼــﻪ در ﺣــﺪ وﻓــﻮر در اﺧﺘﻴــﺎر ﻗــﺮار دارد ،اﻳــﻦ اﻣــﺮ ﻫــﻢ ﺗــﺎ ﺣــﺪودي ﺑــﻪ ﻫﻤــﺎن ﺧــﻼي »ﺳـﻴﺰده ﺑـﻪ در« ﻧﺰدﻳـﻚ ﻣــﻰﺷــﻮد ،و اﺣﺘﻴـﺎج ﺑــﻪ ﺗﻮﺿـﻴﺢ ﺑﻴـﺸﺘﺮ ﻧﻴـﺴﺖ .وﻟـﻰ اﮔـﺮ ﻣﺨُـﻼ در ﻋﻤـﻖ ﻃﺒﻴﻌﺘـﻰ ﻧﺎﺷـﻨﺎس ،در ﺑﻴﺎﺑـﺎﻧﻰ ﺧـﺸﻚ و در ﻣﺤﻞﻫﺎﺋﻰ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺎﻣـﺄﻧﻮس ،ﻫﻨﮕـﺎﻣﻰ ﻛـﻪ ﻫـﺰاران ﻓﺮﺳـﻨﮓ از ﺳـﺮ و ﻫﻤـﺴﺮ و دﻳـﺎر ﺟـﺪا ﻣﺎﻧﺪه ،ﺗﻨﮓ ﺑﻪ ﺳﺮاغاش آﻳـﺪ ﻣـﺴﺌﻠﻪ ﺧﻴﻠـﻰ ﻓـﺮق ﻣـﻰﻛﻨـﺪ .در اﻳـﻦ راﺳـﺘﺎ ﺑﺎﻳـﺪ ﭼﻨـﺪ ﺷﻖ را ﺑﺮرﺳـﻰ ﻛـﺮد .اول اﻳﻨﻜـﻪ ﻣﺨـﻼ و ﺧـﻼ ﻫـﺮ دو ﺳـﺎﻛﻦ ﺑﺎﺷـﻨﺪ .دوم اﻳﻨﻜـﻪ ﻣﺨـﻼ ﻣﺘﺤــﺮك ﺑﺎﺷــﺪ و ﺧــﻼ ﺳــﺎﻛﻦ .ﺳــﻮم ،ﻣﺨــﻼ ﺳــﺎﻛﻦ اﺳــﺖ و ﺧــﻼ ﻣﺘﺤــﺮك .ﭼﻬــﺎرم آﻧﻜﻪ ﻫﺮ دوي آﻧﺎن ﻣﺘﺤﺮك ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﻳﻦ ﭼﻬﺎر ﺷﻖ از اﻫـﻢ اﻣـﻮر ﺧﻼﺳـﺖ ،و اﻟﺒﺘـﻪ ،ﺳـﺎدهﺗـﺮﻳﻦ ﺷـﻖ اﻳـﻦ ﺧﻮاﻫـﺪ ﺑـﻮد ﻛـﻪ ﻫﺮ دو ﺳﺎﻛﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ! وﻟﻰ اﺷﺘﺒﺎه ﻧﻜﻨﻴـﺪ ﻛـﺎر آﻧﻘـﺪرﻫﺎ ﻫـﻢ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ ﻣـﻰآﻳـﺪ ﺳـﺎده ﻧﻴﺴﺖ .اﮔﺮ ﻣﺜﻼً در ﻛﻨـﺎر درﻳـﺎي ﺧـﺰر در ﻓـﺼﻞ زﻣـﺴﺘﺎن اﻳـﻦ اﺗﻔـﺎق ﺑﻴﻔﺘـﺪ ﺑـﻪ ﻋﻘﻴـﺪه ﺷــﻤﺎ ﭼــﻪ ﭘـﻴﺶ ﺧﻮاﻫــﺪ آﻣــﺪ؟ ﻣﺎﺳــﻪ ،ﺑــﺎد ،ﻧﺒــﻮد آﻓﺘﺎﺑــﻪ ،آبِ ﺷــﻮري ﻛــﻪ ﺑــﺎ آن ﺑﺎﻳـﺪ ﻃﻬــﺎرت ﮔﺮﻓــﺖ ،ﻣــﺎﻫﻴﮕﻴﺮاﻧﻰ ﻛــﻪ از دور دﺳــﺖ ﺑــﺮايﺗــﺎن دﺳــﺖ ﺗﻜــﺎن ﻣــﻰدﻫﻨــﺪ، ﻳﻌﻨﻰ» :ﻣﺎ دﻳﺪﻳﻢ«! ﺳﮓﻫـﺎي ﻣﺰاﺣﻤـﻰ ﻛـﻪ ﻫـﺮ از ﮔـﺎﻫﻰ ﭼﻨـﺪ ده ﻗـﻼده از آﻧـﺎن ﺑـﻪ ﺻﻮرت ﮔﺮوﻫﻰ ﺑﻪ ﻣﺤـﻞ ﺗﺨﻠـﻰ ﺣﻤﻠـﻪ ﻣـﻰﻛﻨﻨـﺪ و ﺷـﻤﺎ ﻣﺠﺒـﻮر ﻣـﻰﺷـﻮﻳﺪ ﻧـﺼﻔﻪﻛـﺎره ﮔﺸﺎد ﮔﺸﺎد دوﻳﺪه و در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺗﻨﺒـﺎن از ﭘـﺎيﺗـﺎن آوﻳـﺰان اﺳـﺖ ﺳـﻮار اﺗﻮﻣﺒﻴـﻞ ﺑـﺸﻮﻳﺪ ﺗــﺎ از دﺳﺘــﺸﺎن ﻧﺠــﺎت ﭘﻴ ـﺪا ﻛﻨﻴ ـﺪ ،آﻳــﺎ اﻳﻨﻬﻤــﻪ ﺑــﻪ ﻧﻈــﺮ ﺳــﺎده اﺳــﺖ؟ ﺧﻴ ـﺮ ،ﺳــﺎده ﻧﻴــﺴﺖ .ﺧﻴﻠــﻰ ﻫــﻢ ﻣــﺸﻜﻞ اﺳــﺖ .اﮔــﺮ در ﻋﻤــﻖ ﻛﻮﻫﭙﺎﻳــﻪﻫــﺎﺋﻲ ﻧﺎﺷــﻨﺎس ﺗﻨــﮓ داﻣﺎنﺗﺎن را ﮔﺮﻓـﺖ و ﻓـﺸﺮد ﭼـﻪ ﻣـﻲﻛﻨﻴـﺪ؟ ﻛـﻮه ﻛﺠـﺎ و ﺧـﻼي آﺷـﻨﺎ و ﻣﻬﺮﺑـﺎن ﺷـﻤﺎ ﻛﺠــﺎ؟ ﻣــﺎر ،ﻋﻘــﺮب ،ﺧــﺎك ،ﻗﻤﻘﻤــﺔ ﺑــﻰآب ،ﮔﺮﻣــﺎي ﻓــﺮاوان ،ﺧــﺮﻣﮕﺲﻫــﺎي ﻣﺰاﺣﻤﻰ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺪامﺷـﺎن ﺑـﻪ اﻧـﺪازه ﻳـﻚ ﺧﺮﻣـﺎي ﻣـﻀﺎﻓﺘﻰ ﻛﺮﻣـﺎن ﭼـﺴﺒﻨﺪﮔﻰ دارﻧـﺪ، و در ﺣﻮلِ ﻣﻘﻌﺪ ﺷـﻤﺎ ﻣﺜـﻞ اﻳﻨﻜـﻪ ﺑـﻪ دﻧﺒـﺎل آدرس ﺧﺎﻧـﻪ ﭘـﺪر ﻓـﻼن ﻓـﻼن ﺷـﺪهاﺷـﺎن ﻣــﻲﮔﺮدﻧــﺪ ،ﻫــﻰ وز و وز ﻣــﻰﻛﻨﻨــﺪ و ﻃــﻮاف ﻣــﻰدﻫﻨــﺪ ،آﻳــﺎ اﻳ ـﻦﻫــﺎ ﺳــﺎده اﺳــﺖ؟ ﻣــﻰآﺋﻴــﺪ ﺧــﺮﻣﮕﺲ ﻣــﺰاﺣﻢ را از ﻣﻘﻌــﺪﺗﺎن ﺑِﭙﺮاﻧﻴــﺪ ،ﭼــﺸﻢﺗــﺎن ﻛــﻪ آﻧﺠــﺎيﺗــﺎن را ﻧﻤﻰﺑﻴﻨﺪ ،ﺑﺎ دﺳـﺖ ﻣﺤﻜـﻢ ﻣـﻰزﻧﻴـﺪ ﺑـﻪ ﻛﻤـﺮِ ﺳـﻨﺪهاي ﻛـﻪ آوﻳـﺰان ﺷـﺪه .دﺳـﺖﺗـﺎن ﻛﺜﻴﻒ ﻣـﻰﺷـﻮد .ﭼﻜـﺎر ﻛﻨﻴـﺪ؟ وﻟـﺶ ﻣـﻰﻛﻨﻴـﺪ ﺑـﻪ ﻫﻤـﺎن ﺣـﺎل ﺑﻤﺎﻧـﺪ؟ ﻧﻤـﻰﺷـﻮد! ٣٣
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﺑﺎﻳ ـﺪ ﭼــﺎرهاي اﻧﺪﻳ ـﺸﻴﺪ .ﻫﻤــﺎﻧﻄﻮر ﻛــﻪ ﻣــﺸﻐﻮل ﻫــﺴﺘﻴﺪ دﺳــﺖﺗــﺎن را ﻣــﻰﻛــﺸﻴﺪ در اﻃﺮاف ﺑﺮ روي ﺧـﺎك و ﺳـﻨﮓ ﺑﻴﺎﺑـﺎن وﻟـﻰ ﻳـﻚ ﺧـﺎرِ ﻛﻠﻔـﺖ ﻣﺜـﻞ ﻧﻴـﺰة ﭼﻨﮕﻴـﺰِ ﻣﻐـﻮل ﻣﻰرود ﺗﻮي دﺳﺖﺗـﺎن و ﺧـﻮن از ﻛـﻒ دﺳـﺖ ﻓـﻮاره ﻣـﻰﻛﻨـﺪ .ﺳـﻨﺪه آوﻳـﺰان ،دﺳـﺖ آﻟﻮده ﺑﻪ ﺳﻨﺪه و آﻏﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﺧـﺎك ،ﻓـﻮاره ﺧـﻮن ﻫـﻢ از ﻛـﻒ دﺳـﺖ ﺑـﻪ آﺳـﻤﺎن ﻣـﻰرود، ﭼﻜﺎر ﻣﻰﻛﻨﻴﺪ؟ ﻏﻴـﺮ از اﻳﻨﻜـﻪ دﺳـﺖ ﺑـﻪ داﻣـﺎن ﺧﺪاوﻧـﺪ ﺑـﺸﻮﻳﺪ ﭼـﺎره دﻳﮕـﺮي دارﻳـﺪ؟ ﺧــﺪا ﻫــﻢ ﻛــﻪ ﺑــﺎ آن وﺿــﻌﻴﺖ ﺷــﻤﺎ را ﺑـﻪ ﺣــﻀﻮر ﻧﻤــﻰﭘــﺬﻳﺮد .ﺧﻮاﻧﻨــﺪﮔﺎن ﻋﺰﻳـﺰ ﻳـﻮاش ﻳﻮاش ﺑـﺎ دﻗـﺎﻳﻖ ﻋﻤﻴﻘـﻰ از ﺧـﻼي ﻣـﻮرد ﻧﻈـﺮ ﻣـﺎ آﺷـﻨﺎ ﻣـﻰﺷـﻮﻧﺪ و ﻣـﻰﺑﻴﻨﻨـﺪ ﻛـﻪ در ﻋﻤﻖ اﻳﻦ ﺑﺤﺚ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻣـﺴﺎﺋﻞ زﻳـﺎدي ﻧﻬﻔﺘـﻪ ﻛـﻪ ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﺎ دﻗـﺖ ﺑـﻪ ﺑﺮرﺳـﻰ آﻧـﺎن ﻛﻤـﺮ ﻫﻤﺖ ﺑﺴﺖ. دﻳﺪﻳﺪ ﻛﻪ ﺣﺘﻰ ﺳـﺎﻛﻦ ﺑـﻮدن ﻣﺨّـﻼ و ﺧـﻼ ،ﻳﻌﻨـﻰ ﺳـﺎدهﺗـﺮﻳﻦ ﺷـﻖ ﺑـﺎﻻ ﻫـﻢ آﻧﻘـﺪرﻫﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰآﻳﺪ ﺳﺎده ﻧﻴـﺴﺖ .اﻳﻨـﺮا ﻫـﻢ ﺑﺎﻳـﺪ ﺑﮕـﻮﺋﻴﻢ ﻛـﻪ ﻣـﺎ از ﺑﻴـﺎن ﻳـﻚ ﺷـﻖ ﻛـﻪ ﺧﻴﻠــﻰ ﭘﻴﭽﻴــﺪه اﺳــﺖ روي ﺑﺮﮔﺮداﻧــﺪﻳﻢ .و آﻧﻬــﻢ »ﺧــﻼ رﻓــﺘﻦ در ﺗﺤــﺮك ﺳــﺎﻛﻦ اﺳﺖ «.اﺷﺘﺒﺎه ﻧﻜﻨﻴﺪ .اﮔﺮ ﻫﻢ ﺷـﻤﺎ ﻣﺘﺤـﺮك ﺑﺎﺷـﻴﺪ و ﻫـﻢ ﺧـﻼ وﻟـﻰ اﻳـﻦ ﺗﺤـﺮك ﺑـﻪ ﺻﻮرﺗﻰ ﺑﺎﺷـﺪ ﻛـﻪ »ﭘـﺎراﻣﺘﺮي« ﻛـﻪ راﺑﻄـﺔ ﺷـﻤﺎ ﺑـﺎ ﺧـﻼ را ﺗﻌﻴـﻴﻦ ﻣـﻰﻛﻨـﺪ ﺗﺒـﺪﻳﻞ ﺑـﻪ ﻋﺪد »ﻳـﻚ« ﺑـﺸﻮد ،ﻧـﻮعِ ﻣﺤـﺪودي از ﺷـﻖ ﭘـﻨﺠﻢ ﺧﻮاﻫـﺪ ﺷـﺪ! ﺑـﺴﻴﺎر ﭘﻴﭽﻴـﺪه اﺳـﺖ! ﺑﻨﺪه ﻫﻢ ﻣﻌﺘﻘـﺪم ﻛـﻪ اﻳـﻦ ﻧـﻮع را در ﻣﺜـﺎﻟﻰ ﺳـﺎده ﺑﺎﻳـﺪ ﻣﻄـﺮح ﻛـﺮد .ﻣـﺜﻼً در ﻫﻨﮕـﺎم ﺳﻔﺮِ ﻫﻮاﺋﻰ ﻫﻢ ﻫﻮاﭘﻴﻤـﺎ ﻣﺘﺤـﺮك اﺳـﺖ ﻫـﻢ ﻣـﺴﺎﻓﺮ .وﻟـﻰ از آﻧﺠـﺎ ﻛـﻪ ﻫـﺮ دو ﺑـﻪ ﻳـﻚ ﻧﺴﺒﺖ در ﺣﺮﻛـﺖاﻧـﺪ در ارﺗﺒـﺎط ﺑـﺎ ﻳﻜـﺪﻳﮕﺮ »ﺳـﺎﻛﻦ« ﻣـﻰﺷـﻮﻧﺪ! در ﺻـﻮرﺗﻰﻛـﻪ اﮔـﺮ ﻣﺨﻼ ﺑـﺎ ﺳـﺮﻋﺖ ﻗﻄـﺎر در ﺣﺮﻛـﺖ ﺑﺎﺷـﺪ ،و ﺧـﻼ ﺑـﺎ ﺳـﺮﻋﺖ ﻫﻮاﭘﻴﻤـﺎ اذﻋـﺎن دارﻳـﺪ ﻛـﻪ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﻏﻴﺮﻣﻤﻜﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ،و ﺧﺪاﺋﻰ ﻧـﺎﻛﺮده ﺷـﺴﺖﭘـﺎيﺗـﺎن ﺑـﻪ ﺗﺨـﻢ ﭼـﺸﻢﺗـﺎن ﻓﺮو ﺧﻮاﻫﺪ رﻓﺖ .وﻟـﻰ اﮔـﺮ ﺧـﻼ ﺑـﺎ ﺳـﺮﻋﺖ ﻗﻄـﺎر در ﺣﺮﻛـﺖ ﺑﺎﺷـﺪ و ﻣﺨـﻼ ﺑـﺎ ﺳـﺮﻋﺖ ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎ ﺑـﺎز ﻫـﻢ ﻣـﺴﺌﻠﻪ ﻓـﺮق ﻣـﻰﻛﻨـﺪ .زﻳـﺮا ﻣﺨـﻼ ﻣـﻰﺗﻮاﻧـﺪ ﺑـﻪ دﻟﻴـﻞ ﺑﺮﺧـﻮرداري از ﺳــﺮﻋﺖ ﺑﻴ ـﺸﺘﺮ ﻛﻨﺘــﺮل ﺻــﺤﻨﻪ را ﺑــﻪ دﺳــﺖ ﮔﺮﻓﺘــﻪ ،ﻫــﺪف را دوره ﻛﻨــﺪ و در ﻫﻨﮕــﺎم »روﻳـﺖ« ﺳـﻮراخِ ﺧـﻼ ،ﻫﻤـﺎﻧﻄﻮر ﻛـﻪ ﻋﻠﻤــﺎ ﻫـﻼل را روﻳـﺖ ﻣـﻰﻛﻨﻨـﺪ ،ﺳـﻨﺪه را ﻣﺜــﻞ ﺑﻤﺐ اﺗﻢ رﻫﺎ ﻛﺮده اﻣﻴﺪوار ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ اﻧﺸﺎاﻟﻠّﻪ ﺑﻪ ﻫﻴﺮوﺷﻴﻤﺎ اﺻﺎﺑﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد! ﻫﻤــﺎﻧﻄﻮر ﻛــﻪ ﮔﻔﺘ ـﻴﻢ از ﺑﺤــﺚ در ﻣــﻮرد ﺷــﻖ ﭘــﻨﺠﻢ ﺧــﻮدداري ﻣــﻰﻛﻨ ـﻴﻢ ﺗــﺎ ﺣﻮﺻــﻠﺔ ﺧﻮاﻧﻨــﺪﮔﺎن ﺳــﺮ ﻧــﺮود .ﻣــﻰروﻳـﻢ ﺳــﺮاغ ﺳــﻪ ﺷــﻘﻰ ﻛــﻪ از ﭼﻬــﺎر ﺷــﻖ ﺑــﺎﻗﻰ ﻣـﻲﻣﺎﻧــﺪ. ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﺑﻪ ﻳﺎد دارﻳـﺪ ﺷـﻖ دوم ﻣﺨـﻼي ﻣﺘﺤـﺮك و ﺧـﻼي ﺳـﺎﻛﻦ ﺑـﻮد .اﮔـﺮ ﻛﻤـﻰ ٣٤
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
ﻋﻘﻞ را ﺑﻪ ﻛـﺎر ﺑﻨـﺪﻳﻢ ،ﻣـﻰﺑﻴﻨـﻴﻢ ﻛـﻪ ﺗـﺼﻮر اﻳـﻦ ﺷـﻖ ﻛﻤـﻰ ﻣﺤـﺎل ﻣـﻰﻧﻤﺎﻳـﺪ .اﻳـﻦ ﺨــﻼ در ﻫﻮاﭘﻴﻤــﺎ ﺻ ـﻮرت ﺑﻴ ـﺸﺘﺮ ﺷــﺒﻴﻪ ﻋﻤــﻞ ﺑﻤﺒــﺎران ﻫــﻮاﺋﻰ اﺳــﺖ ﺗــﺎ ﺗﺨﻠــﻰ .اﮔــﺮ ﻣّ ﺑﺨﻮاﻫــﺪ ﻫــﺪف ﻣﺸﺨــﺼﻰ را روي زﻣ ـﻴﻦ ﻣــﻮرد ﺣﻤﻠــﻪ ﻗــﺮار دﻫــﺪ در اﻳ ـﻦ ﺷــﻖ ﺟــﺎي ﻣﻰﮔﻴﺮد .ﺧﻠﺒﺎﻧﺎن ﭘﻴﻤﺎن آﺗﻼﻧﺘﻴـﻚ ﺷـﻤﺎﻟﻰ را در ﻧﻈـﺮ ﻣـﻰآورﻳـﻢ ﻛـﻪ ﺣﻤﻠـﻪ ﻣـﻰﻛﻨﻨـﺪ و ﺑﺠــﺎي رﻳﺨــﺘﻦ ﺑﻤــﺐ ﺑــﺮ ﺳــﺮ ﻣــﺮدم وﻳﺘﻨــﺎم و ﻋــﺮاق و ﻳﻮﮔــﺴﻼوي ﺑــﺮ ﺳﺮﺷــﺎن ﺳــﻨﺪه ﻣﻰرﻳﺰﻧﺪ .اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻌـﻀﻰ اﻓـﺮاد ﻣﻌﺘﻘﺪﻧـﺪ ﻛـﻪ ﺣﺘﻤـﺎً ﺑﺎﻳـﺪ اﻳـﻦ ﺷـﻖ را ﻣﻄـﺮح ﻛـﺮد .ﭼـﺮا ﻛــﻪ ﺑــﺎ ﭼــﺸﻤﺎن ﺷــﻬﻼي ﺧﻮدﻣــﺎن ﻣــﻰﺑﻴﻨـﻴﻢ ﻗــﺪرتﻫــﺎي ﺟﻬــﺎﻧﻰ ﺗــﺎ ﭼــﻪ اﻧــﺪازه از آن ﺑﻬﺮه ﻣﻰﮔﻴﺮﻧﺪ .ﻣﺎ ﻫﻢ ﻓﻜﺮ ﻣﻰﻛﻨـﻴﻢ ﻛـﻪ اﻳـﻦ ﻋﻠﻤـﺎ ﺣـﻖ دارﻧـﺪ ،ﻫـﺮ ﭼـﻪ ﺑﺎﺷـﺪ ﺳـﻨﺪه از ﺑﻤﺐﻫﺎي آزﻣﺎﻳﺸﻰِ ﻛﺎﺑﻮيﻫﺎي ﻧﺮهﺧﺮ ﺿﺮرش ﻛﻤﺘﺮ اﺳﺖ. اﻟﺒﺘﻪ ﺳﻨﺪه ،ﺑﻌﻀﻰ اوﻗـﺎت آدم را ﻛﺜﻴـﻒ ﻣـﻰﻛﻨـﺪ .و ﺑﺮﺧـﻰ اوﻗـﺎت ﺑـﺎ در ﻧﻈـﺮ ﮔـﺮﻓﺘﻦ »وزن ﻣﺨــﺼﻮص« ﺧــﺴﺎراﺗﻰ ﻧﻴ ـﺰ ﺑــﻪ ﺑــﺎر ﻣــﻲآورد .ﺑــﺮاي ﺑﺮرﺳــﻰ ﺧﻄــﺮات اﺣﺘﻤــﺎﻟﻲ ﺣﺘﻤ ـﺎً ﻣــﻲﺑﺎﻳــﺪ وزن ﻣﺨــﺼﻮص ﺳــﻨﺪه را ﻣﺤﺎﺳــﺒﻪ ﻛــﺮد .ﺑــﺮاي ﺑــﻪ دﺳــﺖ آوردن وزن ن »ﺳﻨﺪهاﻧـﺪاز« ﻳـﺎ ﻫﻤـﺎن » ﺧﻼﮔـﺰار« را ﺑـﺮ وزن ﺳـﻨﺪة ﺑـﻪ دﺳـﺖ آﻣـﺪه ﻣﺨﺼﻮص ،وز ِ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،و ﻋـﺪد ﺑـﻪ دﺳـﺖ آﻣـﺪه را ﺑـﺮ وزن ﻳـﻚ »واﺣـﺪ« ﺳـﻨﺪه ﻛـﻪ در ﻣـﻮزة ﻟﻮور ﭘﺎرﻳﺲ ﻧﮕﻪداري ﻣﻰﺷﻮد ،ﺑـﺎز ﻫـﻢ ﺗﻘـﺴﻴﻢ ﻣـﻲﻧﻤﺎﻳﻨـﺪ .در ﻓﻴﺰﻳـﻚ ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﻋﻤـﻞ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ» :ﻧﺮﻣﺎﻟﻴﺰاﺳﻴﻮن«! اﮔﺮ ﻋﺪد ﺑـﻪ دﺳـﺖ آﻣـﺪه از ﻳـﻚ ﺑﻴـﺸﺘﺮ ﺷـﺪ ،ﺣﺘﻤـﺎً ﻓـﺮق ﺳﺮﺗﺎن را ﻣﻰﺷﻜﺎﻓﺪ در ﻏﻴـﺮ اﻳﻨـﺼﻮرت ﺣﻤـﻼت ﺻـﺮﻓﺎً ﺟﻨﺒـﺔ ﻃﻬـﺎرﺗﻰ ﭘﻴـﺪا ﻛـﺮده ،ﺑـﺎ آب ﻳﻚ آﻓﺘﺎﺑﻪ ﻣﻰﺗﻮان رﺧﺴﺎر را دوﺑﺎره ﺻﻔﺎ داد. وﻟﻲ ﺗﺼﻮر اﻳﻨﻜﻪ ﺧﻼ در ﺣﺮﻛﺖ ﺑﺎﺷـﺪ و ﻣﺨـﻼ ﺳـﺎﻛﻦ ،ﻛﻤـﻰ ﻣـﺸﻜﻞ ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ ﻣـﻰآﻳـﺪ، ﺑﺎ اﻳﻦ وﺟﻮد اﻳﻦ ﺷﻖ ﻏﻴـﺮﻣﻤﻜﻦ ﻧﻴـﺴﺖ .ﺧﻴﻠـﻰ ﻫـﻢ ﺳـﺎده اﺳـﺖ .ﻣـﺜﻼً ﺷـﻤﺎ را ﺳـﻮار ﺑﺮ دوﭼﺮﺧﻪ در ﻳﻚ اﻳﺴﺘﮕﺎه راهآﻫـﻦ از ﻫـﻮا آوﻳـﺰان ﻛـﺮدهاﻧـﺪ ،و دﻓﻌﺘـﺎً ﻳـﻚ ﻗﻄـﺎر ﻫـﻢ از زﻳﺮ ﭘﺎيﺗﺎن رد ﻣﻲﺷـﻮد .اﮔـﺮ ﺑﺨﻮاﻫﻴـﺪ ﺳـﻨﺪهاي ﺑﺪرﻗـﺔ راه ﻗﻄـﺎر ﻛﻨﻴـﺪ ،ﻣـﻲﺑﺎﻳـﺪ از ﺷﺘﺎب اوﻟﻴﺔ ﺳﻨﺪه ﻳـﺎري ﮔﺮﻓـﺖ .ﻋﻠـﻢ ﻣﻜﺎﻧﻴـﻚ اﺻـﻼً ﺑـﺮاي ﺑـﻪ ﻣﻨـﺰل رﺳـﺎﻧﺪن ﻫﻤـﻴﻦ دﻗـﺎﻳﻖ اﺧﺘــﺮاع ﺷــﺪ! وﻇﻴﻔـﺔ اﺻــﻠﻲ اﻳــﻦ ﻋﻠـﻢ ،رﺳــﺎﻧﺪن ﺳــﻨﺪة ﻣﺨـﻼ ﺑــﻪ ﻣﺤــﻞ ﻣــﻮرد ﻧﻈــﺮ ﺑـﻮده .درﺳــﺖ ﻋــﻴﻦ ﺑــﺎزي ﺑــﺴﻜﺘﺒﺎل اﺳــﺖ ،ﺑــﺎ اﻳــﻦ ﺗﻔــﺎوت ﻛــﻪ ﺑﺠــﺎي دﺳــﺖ از ﻋــﻀﻠﻪﻫــﺎي ﺑﺎﺳــﻦ اﺳــﺘﻔﺎده ﻣــﻲﻓﺮﻣﺎﺋﻴــﺪ ،و ﺑﺠــﺎي وارد ﻛــﺮدن ﺗــﻮپ از آﻣﺮﻳﻜــﺎ از ﻣــﻮاد ﺧــﺎم ﻣﺤﻠــﻲ ﺑــﺮاي ﺗﻮﻟﻴــﺪ آن ﺑﻬــﺮهﻣﻨــﺪ ﻣــﻲﺷــﻮﻳﺪ! وارد دﻗــﺎﻳﻖ ﺷــﻴﺮﻳﻦ ﻧﻤــﻲﺷــﻮﻳﻢ، وﻟــﻲ اﻳــﻦ اﺻــﻞ ﻣﻬــﻢ را ﻓﺮاﻣــﻮش ﻧﻜﻨﻴــﺪ ﻛــﻪ ،اﮔــﺮ ﭘــﺎيﺗــﺎن ﻟﻴــﺰ ﺧــﻮرد ﻣﻤﻜــﻦ اﺳــﺖ ٣٥
ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎن
ﺗﻴﭙﻮﻟﻮژي ﺧﻼ
دوﭼﺮﺧــﻪ را رﻫــﺎ ﻛــﺮده ،ﺧﻮدﺗــﺎن در »ﺳــﺒﺪ« ﺑﻴﺎﻓﺘﻴــﺪ .اﻳــﻦ ﺷــﻘﻲ اﺳــﺖ ﻛــﻪ ﺑــﺴﻴﺎر ﭘﻴﺶ آﻣﺪه و ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺑﻴﺶ از اﻳﻦﻫﺎ در ﻣﻮرد آن ﻛﻨﻜﺎش ﻛﻨﻴﻢ. در اﻳﻨﺠـﺎ ﺑــﻪ ﺑﺤــﺚ ﺷـﻴﺮﻳﻦ »ﺗﻴﭙﻮﻟــﻮژي ﺧـﻼ« ﭘﺎﻳـﺎن داده ،ﺗﻤــﺎﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻨــﺪﮔﺎن ﻣﺤﺘــﺮم را ﺑــﻪ دﺳــﺖ ﺳﺮﻧﻮﺷــﺖ رﻫــﺎ ﻣــﻲﻛﻨــﻴﻢ .اﻣﻴــﺪ آﻧﻜــﻪ اﻳــﻦ ﺑﺤــﺚ ﻋﻠﻤــﻲ را آﻳﻨــﺪﮔﺎن در اﻳﻨﺠﺎ رﻫﺎ ﻧﻜﻨﻨـﺪ ،و ﺑـﺎ ﻛﻮﺷـﺶ و ﺗـﻼش ﺷـﺒﺎﻧﻪ روزي ﻫـﺮ دم ﺑـﺮ ﺑـﺎر آن ﺑﻴﺎﻓﺰاﻳﻨـﺪ ﻛـﻪ زﻧﺪه ﻳﺎد ﻫﺪاﻳﺖ ﻧﻴﺰ روزي ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻔﺖ: ﻣﻴﻬﻨﻲ دارﻳﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻼ ﻣﺎ در آن ﻫﻤﭽﻮن ﺣﺴﻴﻦ در ﻛﺮﺑﻼ!
ژوﺋﻦ 1998
٣٦