¡ÒùíÒà·¤¹Ô¤ÇÔ¸Õ¡ÒÃÅФÃẺÁÕÊǹÃÇÁ ÁÒ»ÃÐÂØ¡µãªã¹ªÑé¹àÃÕ¹ ÈêÑ ©ÑµÃÇÔÃÔÂЪÑ 20 Á¡ÃÒ¤Á 2552 âçáÃÁ¾ÔÁÒ¹ ¨. ¹¤ÃÊÇÃä
“ไมมีใคร หรือองคกรใดจะสามารถพัฒนา ‘คน’ ได เพราะคนเราจะตองพัฒนา ตัวของเขาเอง ผานการตัดสินใจ และการกระทําของตนเอง รวมทั้งรูอยาง กระจางแจงในสาเหตุที่ตนเลือกทําเชนนั้น ทั้งหมดนี้จะตองกระทําผานการเพิ่ม ความรูความสามารถของตัวของเขา และการเขาไปมีสวนรวมอยางเทา เทียมในชุมชนที่เขาอาศัยอยู” Nyerere, J. (1973) Freedom and Development.
ÅФà ¡Ñº¡ÒõԴÍÒÇظ·Ò§»Ò “เงื่อนไขการพลาดพลั้ง ทําใหตองยอนกลับมาดูวา เราไดติด อาวุธทางปญญาใหวัยรุน ตอประเด็นเรื่องเพศมากนอยแค ไหน เพราะลําพังเด็กคงไมอาจเฝาระวัง หรือรูเทาทันไดดวย ตัวเอง ถาไมไดทํา ก็ตองยอมรับวาความผิดพลาดที่เกิดขึ้นก็ เปนผลสะทอนมาจากผูใหญ” ·ÔªÒ ³ ¹¤Ã life & family »·Õè 5 ©ºÑº·Õè 59 ¡ØÁÀҾѹ¸ 2544
“ปญญาสอนกันไมได” เฮอรมานน เฮสเส
¡ÒúÁà¾ÒÐ»Ò ¡Ñº¡ÒÃÈÖ¡ÉÒ • ¡ÒÃÈÖ¡ÉÒã¹»¨¨ØºÑ¹Ê͹ãˤ¹ÂÍÁ¨íÒ¹¹µÍÍíÒ¹Ò¨ â´ÂÅзÔé§ËÑÇ㨢ͧ¤ÇÒÁ ໹Á¹ØÉ áÅ¡¡ÑºÊÔ觷ÕèàÃÕ¡ÇÒ ¤ÇÒÁà¤Òþ áÅÐÇԹѠ• Ãкº¡ÒÃÈÖ¡ÉÒẺᾤѴÍÍ¡ »ÅÙ¡½§ ‘¤ÇÒÁ¡ÅÑÇ’ äÁ㪠“¤ÇÒÁ¡ÅÒ à¼ªÔ” à ÊÃÒ§ÇѲ¹¸ÃÃÁá˧¤ÇÒÁà§Õº • Ãкº¡ÒÃÈÖ¡ÉÒ¾ÂÒÂÒÁ·íÒãË·Ø¡¤¹à¢ÒÊÙÁҵðҹà´ÕÂǡѹ ໹ ÇѲ¹¸ÃÃÁ¢Í§¡Ò÷íÒµÒÁ ¼Ù·Õè·íÒµÒÁÁÒ¡·ÕèÊØ´¨Ðä´ÃѺÃÒ§ÇÑÅ • âÅ¡à»ÅÕè¹·Ø¡æ 5 » áµàÃÒ¾ÂÒÂÒÁ¹íÒ¡ÒÃÈÖ¡ÉÒ·Õè¤Ô´¤¹àÁ×èÍ 5-10 »·ÕèáÅÇ ÁÒ㪡Ѻà´ç¡
3 ÃٻẺ¢Í§ÍíÒ¹Ò¨ 1. ÍíÒ¹Ò¨à˹×Í (Power over) 2. ÍíÒ¹Ò¨·Õè¨Ð·íÒ (Power to) – ÃкºÂصԸÃÃÁ ¡¯ËÁÒ ¡íÒ˹´¨Ò¡â¤Ã§ÊÃÒ§ ÂѧäÁà·Òà·ÕÂÁ
3. ÍíÒ¹Ò¨¨Ò¡ÀÒÂã¹ (Power from Within)
¡ÒÃÈÖ¡ÉҢͧ¼Ù·Õè¶Ù¡¡´¢Õè – à»ÒâÅ á¿Ã • »¯Ôàʸ “Banking Education” ¡ÒÃÈÖ¡ÉÒ·ÕèµÑé§ÊÁÁص԰ҹÇÒ ¼Ùà ÃÕ¹¤×;×é¹·ÕÇè Ò§à»ÅÒ ¤ÃÙ¨Ö§µÍ§àÍÒ¤ÇÒÁÃÙä»ãÊã¹ËÑǼÙàÃÕ¹ • ãˤÇÒÁʹ㨡Ѻ¡ÒÃÈÖ¡ÉÒẺàÍÒ»ËÒ໹µÑǵÑé§ (Problem-Solving) ´ÇÂÇÔ¸Õ¡ÒÃʹ·¹ÒáÅ¡à»ÅÕÂè ¹àÃÕ¹ÃÙ ¡ÒÃàÃÕ¹ÃÙ¼ Ò¹¡Ãкǹ¡ÒõÑ駤íÒ¶ÒÁà¾×èÍ¡Ãеع¼ÙàÃÕ¹ãËà¡Ô´ ¤ÇÒÁ¤Ô´àªÔ§ÇÔ¨Òóҹ (critical thinking) «Ö觹íÒä»ÊÙ¡ ÒõԴ ÍÒÇظ·Ò§»Ò
• ÇѲ¹¸ÃÃÁ¢Í§¤ÇÒÁà§Õº – ¼Ù¡´¢Õè ¡ÃзíÒµÍ ¼Ù·Õè¶Ù¡¡´¢Õ´è Ç ¤Ò¹ÔÂÁ áÅкÃ÷Ѵ°Ò¹¢Í§µ¹ «Ö觷íÒã˼ٷÕè¶Ù¡¡´¢ÕèµÍ§ÂÍÁ¨íÒ¹¹ áÅÐäÃàÊÕ§·Õè¨ÐµÍµÒ¹ • Êѧ¤ÁẺÍصÊÒË¡ÃÃÁ ä´ÊÃÒ§ “¼ÙàªÕèÂǪÒ੾Òдҹ” ¢Öé¹à¾×èÍ à»¹µÑÇá·¹¢Í§¡Òá´¢Õãè ¹ÃдѺâ¤Ã§ÊÃÒ§ ¼Ù·Õè¶Ù¡¡´¢Õèä´áµÂÍÁÃѺ àÍÒ¡Òá´¢Õàè ¢ÒÁÒ㹨Ե㨠áÅШºÅ§´Ç¡ÒþÖ觾Ҽ١´¢Õè â´ÂäÁ ÍҨ໹¹Ò¢ͧµÑÇàͧä´
¡Òá´¢Õè¹íÒä»ÊپĵԡÃÃÁ´Ò¹Åº • ¡Òá´¢Õ¹è ¹Ñé ÁÔ㪡ÒÃ㪤ÇÒÁÃعáç·Ò§¡ÒÂÀÒ¾à¾Õ§ÍÂÒ§à´ÕÂÇ ¡Òá´¢ÕÊè ÒÁÒö¡ÃзíÒ¼Ò¹¤Ò¹ÔÂÁ¢Í§Êѧ¤Á «Ö觡ç¤×ͨÃÔ¸ÃÃÁ·Õè à¢ÒÁÒº§¡ÒäÇÒÁ¤Ô´ áÅоĵԡÃÃÁ¢Í§àÃÒ ¼Ò¹¾ÍáÁ¼»Ù ¡¤Ãͧ à¾×è͹ ¤ÃÙÍÒ¨Òà¹Ñ¡¡ÒÃàÁ×ͧ Ê×èÍÊÒÃÁÇŪ¹ ÏÅÏ «Öè§ÊÔè§àËÅÒ¹Õé¨Ð ä»·íÒÅÒÂਵ¨íÒ¹§¤¢Í§Á¹ØÉ áÅÐÊÃÒ§¤ÇÒÁà©ÂªÒ «Ñ§¡ÐµÒ ˴ËÙ áÅйíÒä»ÊÙ¾ ĵԡÃÃÁ´Ò¹Åº à¾ÃÒÐà¢ÒäëÖè§ÊÁÃöÀÒ¾·Õè¨Ð àµÔºâµä»µÒÁ¤ÃÃÅͧ¢Í§à¢Òàͧä´
¡ÒÃÅФâͧ¼Ù·Õè¶Ù¡¡´¢Õè – ÍÍ¡ÑÊâµ âºÍÒÅ • ¾Ñ²¹Ò¢Öé¹ã¹»ÃÐà·ÈºÃÒ«ÔÅ àÁ×èÍ»ÃÐÁÒ³» ¤.È. 1971 • ä´ÃѺ͸ԾŨҡá¹Ç¤ÇÒÁ¤Ô´¢Í§ à»ÒâÅ á¿Ã • ๹¡ÒÃÁÕÊǹÃÇÁ áÅд֧»ËÒ-àÃ×èͧÃÒÇÁÒ¨Ò¡¼Ùà¢ÒÃÇÁ ¡Ãкǹ¡Òà • äÁ๹¡ÒÃʧÊÒà (message) ä»Êټ٪Á (äÁãˤíҵͺ) • ๹¡ÒõÑ駤íÒ¶ÒÁ¡ÑºÊѧ¤ÁáÅЪØÁª¹ à¾×èÍà¾ÔèÁ¤ÇÒÁµÃÐ˹ѡ ÃÙ ¨ÔµÊíÒ¹Ö¡·Ò§Êѧ¤Á-¡ÒÃàÁ×ͧ-àÈÃÉ°¡Ô¨
·íÒäÁ ÅФà ¨Ö§¹íÒ¾Ò¡ÒÃàÃÕ¹ÃÙä´ÍÂҧ໹¸ÃÃÁªÒµÔ?
·ÄÉ®ÕÊÁͧ ¡Ñº ¡ÒÃàÃÕ¹ÃÙ
ÊÁͧ«Õ¡«Ò – ÊÁͧ¢Í§¼Ùã Ë • • • •
¡ÒÃáÊ´§ÍÍ¡·Ò§´Ò¹¡Òþٴ, ÀÒÉÒ ¤ÇÒÁà¢Ò㨤³ÔµÈÒʵà ¨íҹǹ µÑÇàÅ¢ ¡ÒèíÒṡ á¡áÂÐ ¨Ñ´ËÁÇ´ËÁÙ ¨Ñ´ÅíҴѺ ËÒ¢ÍÊÃØ» ¤ÇÒÁ¤Ô´ÃǺÂÍ´ ẺŴ·Í¹
ÊÁͧ«Õ¡¢ÇÒ – ÊÁͧ¢Í§à´ç¡ ¡ÒÃàÃÕ¹ÃÙÍÂҧ໹¸ÃÃÁªÒµÔ • • • • • • • •
การรับรูมิติ พื้นที่ บริเวณ (Spatial) การรับรูทางศิลปะ การแสดงละครเวที การมีอารมณขัน การรับรูเกี่ยวกับสัมผัส ความคิดเชิงนามธรรม การใชภาษาทาทาง หรือภาษากาย การแสดงออกทางสีหนา การจัดสภาพแวดลอมใหกลมกลืน การทํากิจกรรมหลายอยางในเวลาเดียวกัน
à»ÃÕºà·ÕºÊÁͧ«Õ¡«ÒÂ-¢ÇÒ ÊÁͧ«Õ¡«ÒÂ
ÊÁͧ«Õ¡¢ÇÒ
¤Ô´à»¹ÅíҴѺ ໹¢Ñé¹à»¹µÍ¹
¤Ô´áººÊØÁ àª×èÍÁâ§
¤Ô´àªÔ§à˵ؼÅ/µÃá
¤Ô´áººËÂÑè§àËç¹ / Ò¹·ÑȹÐ
ÁͧẺÇÔà¤ÃÒÐË / Ẻ ¹Ñ¡ÇÔ·ÂÒÈÒʵà ÁØÁÁͧẺÀÇÇÔÊÑ (Objectivity)
ÁͧẺͧ¤ÃÇÁ / Êѧà¤ÃÒÐË
Áͧµ¹äÁ
ÁͧẺÍѵÇÔÊÑ (Subjective) Áͧ»Ò
สมอง 3 ชั้น
ทฤษฎีสมอง 3 ชั้น สมองชั้นใน
สมองสัตวเลื้อยคลาน
ÍÂÙÃÍ´
สมองชั้นกลาง
สมองสัตวเลี้ยงลูกดวยนม
ÍÂÙÃÇÁ
พัฒนาสูงสุดในมนุษย
ÍÂÙÍÂÒ§ÁÕ ¤ÇÒÁËÁÒÂ
สมองชั้นนอก
à´ç¡¡Ñº¸ÃÃÁªÒµÔ¢Í§¤ÇÒÁ໹ÈÔÅ»¹ • »¤ÒÊâ« ºÍ¡ÇÒ à´ç¡æ ·Ø¡¤¹à¡Ô´ÁÒ¾ÃÍÁ ¸ÃÃÁªÒµÔ¢Í§ÈÔÅ»¹ÍÂÙ ã¹µÑÇ áµÊǹãËáÅÇ ÂÒ¡·Õè¨Ð´íÒçÃÑ¡ÉÒäÇ àÁ×èÍàÃÒàµÔºâµ¢Öé¹à»¹ ¼Ùã Ë
¡Ãкǹ¡ÒÃàÃÕ¹ÃÙ໹¡ÅØÁ (peer education) • Á¹ØÉÂàÃÒÅǹÁÕàÁÅ紾ѹ¸á˧»ÒÍÂÙã¹µÑÇàͧ áÅÐÁ¹ØÉÂàÃÒáµÅÐ ¤¹ÂÍÁÁÕÁØÁÁͧ·ÕèᵡµÒ§ËÅÒ¡ËÅÒ äÁÁÕã¤Ã¤¹ã´¤¹Ë¹Öè§ÃÙᨧ㹠·Ø¡æàÃ×èͧ ¡ÒÃàÃÕ¹ÃÙ·Õèá·¨Ö§µÍ§¡ÃзíÒ¼Ò¹¡ÅØÁà¾×èÍà¢Ò¶Ö§ÊÁØË»Ò ËÃ×Í»ÒÃÇÁËÁÙ« Öè§ÍÂÙà˹×ͻҢͧ»¨à¨¡ • ¡ÒÃàÃÕ¹ÃÙ¨Ö§¨íÒ໹µÍ§ÊÃÒ§¾×é¹·Õè»ÅÍ´ÀÑ à¾×èÍ¡ÒÃầ»¹ • ¡ÒÃàÃÕ¹ÃÙ¨Ö§µÍ§ÁÕ¡ÒèѴãËàÊÕ§·Ø¡àÊÕ§¶Ù¡ä´ÂÔ¹ áÅÐãˤÇÒÁÊíÒ¤Ñ ¡Ñº¡ÒÃàÃÕ¹ÃÙã¹ËÅÒÂẺ ËÅÒÂÁÔµÔ
·Ñé§ËÁ´¹ÕéÁÕÍÂÙáÅÇ㹡Ãкǹ¡ÒÃÅФÃẺÁÕÊǹÃÇÁ!!!
ความเขาใจผิดเกี่ยวกับละครและการแสดง • คิดวาเปนเรื่องของความหลง และความมัวเมา (โมหะ) • คิดวาเปนการปรุง-การเสพอารมณ • คิดวาเปนเรื่องของความบันเทิง เริงรมย เพื่อความเพลิดเพลินแบบ โลกๆ • เปนการสนองกิเลส-ตัณหา ทําใหหางไกลศีลธรรม • การแสดงเปนการเสแสรงแกลงทํา เปนบาป และไมจริงใจ • ละครเปนเรื่องแตงขึ้น เปนเรื่องโกหก ปนน้ําเปนตัว ไมมีอยูใน ชีวิตจริง • ดูละครมากๆจึงเกิดพฤติกรรมการเลียนแบบ และพฤติกรรมที่ไมดี ทั้งหมดมาจากการดูการชมละคร