Rupswandeling

Nooitgenoeg

Rupsje

Verhaal: Als een rupsje geboren wordt, klimt hij snel uit zijn eitje. Hij begint snel te knabbelen aan het blaadje waar zijn eitje op lag, want alle rupsjes hebben REUZEHONGER. Toen rupsje Nooitgenoeg uit zijn eitje kwam deed hij iets heel doms. Hij knabbelde het steeltje door waarmee zijn blaadje aan de boom zat. Toen kwam de wind en die blies het blaadje weg, met het rupsje erop.

Opdracht: Kun je een blaadje vinden met een kort steeltje? En een blaadje met een lang steeltje?

1

Nooitgenoeg

Rupsje

Verhaal: Rupsje Nooitgenoeg hield zich stevig vast aan het blaadje. Hij zoefde naar beneden, drie keer over de kop en toen BOEM op de grond. “Ai ai” dacht de kleine rups, “vanaf de grond zijn de lekkere blaadjes zo ver weg.” En hoe langer hij keek naar de blaadjes in de bomen, hoe groter zijn honger werd. Verdrietig keek het rupsje naar de kinderen die bij de bomen speelden: “Voor jullie is het makkelijk om bij de lekkere blaadjes te komen. Maar als je zo klein bent als ik....”.

Opdracht: Zullen we rupsje Nooitgenoeg eens verrassen met een hele lekkere maaltijd? Hoeveel verschillende blaadjes kun je vinden. Leg ze maar zo mooi mogelijk neer.

2

Nooitgenoeg

Rupsje

Verhaal: Door zijn traantjes heen zag rupsje Nooitgenoeg iets heel lekkers: iemand had een feestmaal gemaakt. Grote en kleine blaadjes, dikke en dunne, donkergroene en lichtgroene. Toen zijn buikje dik was, wilde rupsje Nooitgenoeg weer verder. Maar hij was de weg kwijt. Kon hij maar eventjes ergens op klimmen. Dan kon hij verder kijken.

Opdracht: Maak een trapje van steentjes. Het kleinste steentje vooraan en het grootste achteraan.

3

Nooitgenoeg

Rupsje

Verhaal: Vanaf zijn trapje keek rupsje Nooitgenoeg om zich heen: alleen maar zand. Het zag er glad en zacht uit. “Hopsa, lekker wandelen” zei het rupsje. Maar toen hij op het zand liep, deed het zeer aan zijn voetjes en zijn buikje. Want als je zand goed bekijkt, zie je dat het allemaal scherpe steentjes zijn.

Opdracht: Pak een beetje zand in je hand. Kijk met een loepje naar het zand. Zie je wat het rupsje bedoelt?

4

Nooitgenoeg

Rupsje

Verhaal: Stapje, au, stapje, au! Heel langzaam ging rupsje Nooitgenoeg weer verder. En zijn buikje begon ook weer te knorren. Plotseling hoorde hij gezoem boven zich. Gelukkig en gezellig, dacht het rupsje. Hij keek naar boven en riep: “Hallo daarboven! Heb jij ook zo’n honger?” “Zzzimmm, zzzoemmm” zei een wesp, “nou en of!” “Maar gelukkig ga ik zo meteen een lekker dik rupsje eten!” “O Nooo! Help!” riep ons rupsje. “Rennen! Nee dat gaat niet in dit zand! Wat moet ik doen!

Opdracht: Zoek snel dingen op de grond. Zie je daar die wesp? Gooi alles wat je gevonden hebt één voor één naar de wesp. Waarmee heb je de wesp geraakt?

5

Nooitgenoeg

Rupsje

Leg dat klaar voor rupsje Nooitgenoeg.

6

Nooitgenoeg

Rupsje

Verhaal: Rupsje Nooitgenoeg rende weg voor de wesp. Toen zag hij een steentje liggen, alsof het voor hem was klaargelegd. Hij pakte het in zijn voorste pootjes, mikte en gooide de wesp PLOINK! tegen zijn kop. “BzzzzzzAU!” riep de wesp en vloog snel weg. Met zere pootjes en een geschaafd en leeg buikje liep rupsje Nooitgenoeg over het zandpad. Misschien lette hij daarom niet zo goed op. Hij zag niet dat hij recht naar een kuil liep. Pas toch op, dom rupsje. Dit gaat fout!

Opdracht: Zie je deze kuilen? We moeten iets doen, anders loopt rupsje Nooitgenoeg erin. Maak een brug over deze kuilen heen, zodat ons rupsje er veilig kan oversteken. Gebruik

7

Nooitgenoeg

Rupsje maar wat je kunt vinden.

8

Nooitgenoeg

Rupsje

Verhaal: Zonder bang te zijn liep rupsje Nooitgenoeg over de stevige bruggetjes. Maar bij het laatste, allerkleinste kuiltje keek hij niet goed uit en viel erin. Boem! Au! Bult op zijn kop. “Hoe kom ik er nou uit?” zuchtte het kleine domme rupsje. “En ik heb ook een beetje honger.”

Opdracht: Wij weten wel, hoe rupsje Nooitgenoeg eruit kan. Zoek maar een grasspriet die zo lang is dat-ie uit deze kuil steekt. We moeten er wel genoeg hebben, want de eerste zal hij wel opeten. Rupsje Nooitgenoeg heeft immers altijd honger.

9

Nooitgenoeg

Rupsje

Verhaal: Eindelijk was Rupsje nooitgenoeg uit zijn kuil gekropen. Natuurlijk langs de stevigste en langste grasspriet. Maar och, wat voelde hij zich alleen. “Ik heb niemand om mee te spelen” zei hij. “Ik voel me zo eenzaam. Is er nergens een diertje dat mij niet wil opeten? Wil er niemand even kletsen met een rupsje?”

Opdracht: Verzamel diertjes waarmee rupsje Nooitgenoeg kan spelen. Pas op! Geen wespen, want die vinden rupsjes lekker. Als je drie diertjes hebt gevonden, teken dan een cirkel in het zand en zet ze erin. Da’s gezellig voor de kleine rups.

10

Nooitgenoeg

Rupsje

Verhaal: Wat een geluk heeft dat rupsje Nooitgenoeg. Hij krijgt blaadjes als hij honger heeft en vriendjes als hij eenzaam is. Wat zou een rupsje nog meer willen? “Ik zit propvol en ik ben heel moe van het spelen” zei het dikke rupsje Nooitgenoeg. “Ik krijg zin om uit te rusten. Want wie uitrust wordt een vlinder”. Rupsje Nooitgenoeg spon een slaapzakje voor zichzelf. Met een kussentje en een mutsje, lekker warm en uit de zon en de regen. “Hé!” zei rupsje Nooitgenoeg, “Het is hier donker! Hoe kan ik nou weten wat ik in mijn pootjes heb?” Gek rupsje Nooitgenoeg! Dan moet je voelen!

Opdracht: Doe maar eens voor met deze voeldoos. Zonder te kijken weet je toch wat je in je handen hebt.

11

Nooitgenoeg

Rupsje

Verhaal: “Het is lekker donker in mijn slaapzakhuisje,” zei rupsje Nooitgenoeg, “Maar toch ben ik een beetje bang. Onderweg heb ik allerlei mooie dingen gevonden. Als ik ga uitrusten in mijn huisje, kan iedereen al mijn lievelingsdingen meenemen. Ik denk, dat ik het maar niet doe. Ik wil niet gaan slapen, ik hou mijn oogjes open.” Maar rupsje Nooitgenoeg, als je niet gaat slapen, dan word je nooit een vlinder. Weet je wat, als je straks iets mist, roep je dat je iets kwijt bent. Dan brengen ze het wel weer terug.

Opdracht: Laat maar zien dat het helemaal niet moeilijk is om alles te onthouden. Op de grond liggen lievelingsdingen van een rupsje. Er gaat straks een doek overheen en één ding verdwijnt. Weet jij welk?

12

Rupsje

Nooitgenoeg

En nog moeilijker tot slot: weet je nog welke dingen er onder de doek liggen? Zie je nou wel, bang rupsje. Onthouden is helemaal niet moeilijk. Ga nou maar lekker in je huisje slapen.

13

Nooitgenoeg

Rupsje

Verhaal: Rupsje Nooitgenoeg rustte uit in zijn huisje waar het helemaal donker was. “Ziezo, nou wil ik eruit” zei rupsje Nooitgenoeg, “ik ben helemaal uitgerust. En ik wil de zon weer eens zien.” Het rupsje rekte zich uit en het huisje knapte open. “Kijk nou,” zei het rupsje “wat heb ik nou aan mijn rug hangen! Ik geloof dat ik een vlinder ben geworden. Wie had dat nou gedacht. Vlinder Nooitgedacht, dat ben ik”.

Opdracht: Maak vlinder Nooitgedacht  Neem een (opengeknipte) koffiefilter.  Zet er stipjes en streepjes op met mooie vlinderkleuren.  Spuit er nu over met een plantenspuit. Maak de koffiefilter vochtig, niet nat. Deze vlinder mag je meenemen naar school.

14

Nooitgenoeg

Rupsje

Verhaal: “Dankjewel” zei vlinder Nooitgedacht. Ik had nooit gedacht dat ik zo mooi zou worden. En zonder jullie zou het nooit zijn gelukt. Dankjewel voor de blaadjes, de bruggetjes, de trapjes, de grassprietjes. Dankjewel dat je me steeds geholpen hebt als ik bang was. Dankjewel en tot ziens” En weg vloog de vlinder. Naar de zon en de bloemen. Dag vlinder. Tot ziens.

Opdracht: Loop nu weer terug naar school.

15