Perkembangan Bahasa 3

PEMERINGKATAN BAHASA

Ahli Kumpulan: Siti Hasanah Bt Hassan Nur Amalina Bt Rusli Syed Muhd Syafiq B. Syed Muhsein

PENYEBARAN BAHASA MELAYU Bahasa Melayu

Bahasa Melayu Purba

Bahasa Melayu Kuno

Bahasa Melayu Klasik

Bahasa Melayu Moden

BAHASA MELAYU PURBA (abad ke2-abad ke3) • Bahasa Melayu Purba telah wujud pada abad ke2 Masihi iaitu di Champa, Vietnam(Harry Judge 1991). • Bagi mengetahui keadaan bahasa Melayu Purba,ahli-ahli bahasa ada yang membuat rekonstruksi bahasa berdasarkan bahasa dan dialek bahasa Melayu yang wujud pada masa itu • Contohnya,terdapat pelbagai nama pokok gajus yang disebut dalam dialek bahasa Melayu,iaitu

• Antara gajus dan kajus berbeza kerana perubahan bunyi bersuara ke tak bersuara (g ke k) • Bunyi gajus ke jagus pula hanya merupakan proses metasis(bunyi terbalik) • Dengan cara tersebut,kita dapat mencari sebutan asal bagi nama ini.Proses ini dinamakan sebagai proses rekonstruksi

BAHASA MELAYU KUNO (abad ke4-abad ke13) • Bahasa Melayu Kuno bermula pada abad ke4 Masihi,iaitu berdasarkan penemuan sebuah prasasti berbahasa Melayu di Dong Yen Chau, di Teluk Tourance,Vietnam. • Selepas itu,terdapat pelbagai prasastis yang ditemukan di beberapa tempat di Asia Tenggara,terutama di Sumatera dan Jawa,prasasti-prasasti ini kebanyakannya ini kebanyakannya bertarikh pada abad ke7 Masihi dan

• Di Pulau Sumatera,prasasti berbahas Melayu yang tertua ialah di Kedukan Bukit(683 Masihi),iaitu sebuah tempat di daerah Palembang,Sumatera Selatan. • Selain itu,terdapat banyak lagi prasasti berbahasa Melayu seperti di Talang Tuwo (684 Masihi),Telaga Batu(685 Masihi),Kota Kapor(686 Masihi),Karang Berahi(686 Masihi),Palas Pasemah dan Bungkuk di Lampung,Pagarruyung dan Bukit Gombak,di Sumatera Barat.

Perbezaan Bahasa Melayu Kuno dan Bahasa Melayu

Ciri-ciri Bahasa Melayu Kuno ialah: • Tulisan yang digunakan ialah tulisan yang berasal dari India seperti Devanagari,Vangki,dan Pallava • Tidak mempunyai pengaruh bahasa arab sama ada dari segi tulisan atau kosa kata • Kosa kata Melayu Kuno masih banyak yang kekal sampai kini • Imbuhan kata Bahasa Melayu Kuno ada yang berbeza dengan bahasa Melayu

Bahasa Melayu Klasik (abad ke14-abad ke18) • Zaman permulaanya ditandai dengan prasasti Terengganu yang bertarikh pada 702 Hijrah bersamaan dengan tahun 1303 Masihi.Prastasis ini menggunakan tulisan jawi sepenuhnya dan mempunyai kata-kata pinjaman daripada bahasa arab • Bahasa Melayu Klasik ini muncul dan terpisah dari bahasa Melayu Kuno apabila wujud tulisan jawi. • Prasastits-prasastis berbahasa Melayu Klasik banyak terdapat di Tanah Semenanjung seperti di Pengkalan Kempas,Negeri Sembilan,Pahang,Perak, Kelantan,Kedah, dan

• Di Sumatera juga terdapat banyak penggunaan Bahasa Melayu klasik,seperti di Sumatera Selatan, Jambi, Riau, Sumatera Barat,Sumatera Utara dan Aceh • Penggunaan Bahasa Melayu Klasik juga merangkumi negara Brunei Darussalam • Bahasa Melayu Klasik tersebar luas di beberapa bahagian dunia timur.Ia bukan sahaja digunakan oleh orang melayu tetapi juga oleh orang bukan melayu terutama di Asia Tenggara. • Bahasa Klasik menjadi bahas lingua franca di Asia Tenggara pada masa itu • Bahasa Melayu Klasik juga dijadikan bahas yang penting untuk menyebarkan agama

• Pada zaman Bahasa Melayu Klasik,banyak wujudnya kerajaan Melayu yang menggunakan bahasa Melayu sebagai bahasa pemerintahan • Contohnya,kerajaan PasaiSamudera,Aceh,Melaka, Johor-Lama,JohorPahang-Riau-Lingga,empayar Brunei yang melebar luas di daerah Kalimantan Utara hingga ke Filipina Selatan,Patani,Ligor,Palembang Jambi,Siak Sri Inderapura,Langkat,Deli Serdang,Banjarmasin, Kelantan,Terengganu, Kedah,Pahang,Perak dan lain-lain.

BAHASA MELAYU MODEN • Bahasa melayu berubah sedikit demi sedikit tetapi pasti untuk menuju ke bentuk yang baharu, iaitu bahasa melayu moden. • Pada awal abad ke-20, bahasa melayu sudah menjadi bahasa anak jajahan yang penting di semenanjung tanah melayu, singapura, serawak, brunei, dan borneo utara. • Hal yang sama juga berlaku di Indonesia. Di negara Indonesia yang dijajah Belanda, Bahasa Melayu menjadi bahasa utama dalam kalangan peribumi.

• pada tahun 1957 bahasa melayu pula menjadi bahasa kebangsaan dan salah satu antara dua bahasa rasmi negara negara merdeka dan kemudian pada tahun 1767 ia menjadi bahasa rasmi yang tunggal bagi negara Malaysia. • Di Negara Brunei Darussalam, bahasa melayu telah ditetapkan menjadi bahasa rasmi negeri Brunei yang mendapat kerajaan sendiri pada tahun 1959. • Ketika singapura terpisah dari Malaysia pada tahun 1965, bahasa melayu menjadi bahasa kebangsaan dan menjadi salah satu bahasa rasmi daripada empat bahasa rasmi negara berkenaan

• Bagi meningkatkan penggunaan bahasa melayu banyak akhbar, buku,majalah, dan jurnal berbahasa melayu yang diterbitkan sama ada di malaysia, indonesia, singapura mahupun di Brunei Darulssalam. • Tujuannya adalah untuk meningkatkan kecerdasan berfikir dan peluasan ilmu para pembacanya. Majalah dan akhbar seperti aliman (terbit 1906), panji poestaka, poedjangga baroe(1933), warta malaya, lembaga melayu dan lain –lain telah terbit pada separuh awal abad ke-20. • Bagi memajukan bahasa melayu pelbagai usaha telah dijalankan. Antara langkah yang dijalankan ialah perancangan korpus bahasa

• Daripada catatan sejarah, pakatan belajarmengajar Pengetahuan Bahasa( tertubuh pada 1888 yang kemudian berubah namanya kepada pakatan Bahasa Melayu Persuratan Buku Diraja Johor) telah memulakan perancangan korpus bahasa iaitu dengan menyusun panduan ejaan, kamus, tatabahasa, tanda- tanda bacaan, surat kiriman , karangan, peristilahan dan lain-lain. • Kemudian barulah timbul badan perancangan daripada persatuan dan badan- badan yang lain dan akhir sekali ialah badan-badan dan lembaga –lenbaga yang dikelolakan