คนเก่งจริงไม่เรื่องมาก

คนเก่งจริงไม่เรื่องมาก

คนฉลาดจริงไม่มากเรื่อง

โดย วินทร์ เลียววาริณ. วันแรกที่เข้าเรียนในคณะสถาปั ตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ผมพบเรื่องอัศจรรย์อย่างหนึ่ ง

เมื่อรุ่นพี่บางคนบอกว่า " การอดนอนเป็ นสิ่งจำาเป็ นสำาหรับ การเรียนในคณะนี้"

วันสุดท้ายในคณะนี้ ผมพบว่าตัง้ แต่เรียนมาห้าปี

ไม่เคย

ต้องอดนอนเลย ยกเว้นเมื่อต้องทำางานกลุ่ม ทัง้ นี้มิใช่

เพราะผมทำางานเร็วกว่าคนอื่น ... แต่เพราะผมไม่เชื่อใน ทัศนคตินัน ้ จึงพยายามพิสูจน์ว่ามันไม่จริง และพบว่า

การวางแผนที่ดีแก้ปัญหาได้ทัง้ หมดแม้แต่การสร้างสรรค์ งานศิลปะ..ที่น่าขันก็คือ น้ อยคนที่อดนอนได้คะแนนดี

ผมเป็ นมนุษย์เงินเดือนมานานร่วมสามสิบปี ..ห้าปี ในนัน ้ ผมทำางานในต่างประเทศ .. เมื่อกลับมาเมืองไทย ผมพบเรื่องอัศจรรย์อีกเรื่องหนึ่ง นัน ่ คือหลายคนมองการก้าวเท้าออกจากสำานักงานตรง เวลา " เป็ นเรื่องประหลาดที่สุดในโลก " ผมรู้ความจริงภายหลังว่า ...

คนจำานวนมากไม่ยอมออกจากสำานักงานตรงเวลา เพื่อ

แสดงให้เจ้านายเห็นว่า ตนเองขยันขันแข็ง ยิ่งอยู่ดก ึ ยิ่ง เป็ นพนักงานตัวอย่าง เสียสละเพื่อองค์กร น่ายกย่อง ชมเชย

บ่อยครัง้ มีผลถึงการได้รับโบนัสตอนท้ายปี ..เนื่องจากเจ้า นายมักเห็นหน้ าเห็นตาใครคนนัน ้ หลังเวลาเลิกงานแล้ว เสมอ

หากไม่เคยทำางานในต่างประเทศมาก่อน ผมอาจเข้าร่วม วงไพบูลย์ " มาสายกลับดึก " ด้วย

แต่หลายปี ในชีวิตการทำางานในประเทศที่มีประสิทธิภาพ ในการจัดการที่สุด..ทำาให้เห็นค่าเวลาทุกนาทีในชีวิต ผม

กลับมองว่าคนที่อยู่ดึกเป็ นประจำาคือพวกไร้ประสิทธิภาพ ไม่สามารถทำางานให้เสร็จทันเวลา .จึงต้องอยู่ดึก

ยิ่งทำางานมากชัว ่ โมงยิ่งแสดงถึงการทำางานโดยไม่มก ี าร วางแผน ไม่มองภาพรวม ลองคิดดู ....

การอยู่ดก ึ เพื่อทำางานพิเศษหนึ่งคืนหมายถึงค่าไฟฟ้ าที่เพิ่ม ขึ้น

เครื่องปรับอากาศทำางานมากขึ้น ค่าทะนุบำารุงสูงขึ้น

ผลกระทบต่อคนทำางานคือพักผ่อนน้ อยกว่าที่ควรเป็ น ยิ่งอยู่ดึก ประสิทธิภาพของงานในวันถัดไปยิ่งตกตำ่าลง

. มือกระบี่ชัน ้ หนึ่งในแผ่นดินมองท่วงทีของศัตรูอย่าง ระวัง ตวัดกระบี่ในมือเพียงฉับเดียว ก็เข่นฆ่าฝ่ ายตรง ข้าม

มือกระบี่ชัน ้ รองต้องประกระบี่ดังโคร้งเคร้งนานนั บชัว ่ โมง ราวกับอยากบอกโลกว่า .. ข้าก็ใช้กระบี่นะโว้ย

โลกรับรู้ แต่คมกระบี่ก็บิ่น ต้องเสียเวลาลับกระบี่อีกหลาย วัน

. งานดีอย่างเดียวไม่พอ ต้องตรงเวลาด้วย

งานดีไม่มีทางเกิดขึ้นตามยถากรรม .หรืออารมณ์ข้ ึนลง ไปจนถึงความหนาแน่นรัดกุมของกฎเกณฑ์ "ตอกบัตร" ปริมาณเวลาในการทำางานชิน ้ หนึ่งไม่ได้เป็ นสัดส่วนกับ คุณภาพของผลงานเสมอไป

บ่อยครัง้ เป็ นปฏิภาคกัน .หลายครัง้ งานที่ให้เวลาน้ อย กลับออกมาดีกว่างานที่ให้เวลามาก " คนเก่งจริงไม่เรื่องมาก

คนฉลาดจริงไม่มากเรื่อง

ทำางานเสร็จแล้วก็เลิก! ไม่ต้องรอเทวดาบนสวรรค์ วิมานมารับร้้ "

เพราะถึงเวลานัน ้ เทวดาก็กลับบ้านไปแล้ว..