Octahedron 08th Issue (06 May 2007)

จดหมายขาว PCC CHIANG RAI VIII ฉบับที่ 8/2550 ชมรมนักเรียนเกาจุฬาภรณราชวิทยาลัย เชียงราย รุน 8 “ถวยพระราชทาน” 6 พฤษภาคม 2550

The Eighth PCC Chiang Rai Alumni Society 2007

ถึง พวกเรา แคแสด ชอที่ 8 ทุกคน

ภาพเกา ชาวรุน 8 !! รับนอง’49  

  ปนี้รับนองในวันที่ 19  พฤษภาคม 2550 รุนเราคงมีคนมานอย แตไม เปนไร ลุงหนวดฝากมาบอกวา “...มามากมานอยไมเปนไรลูก แตอยากใหมา กันหลายๆรุน...” อาจารยหลายๆทานยังคงหวงพวกเราอยูเสมอ อีกอยางวัน นั้ น จะมีก ารประชุม ตั ว แทนรุ นต า งๆ เรื่อ งการจั ด ตั้ ง สมาคมนั ก เรี ยนเก า ฯ ยังไงผลการประชุมจะมาเลาใหเพื่อนๆฟงอีกทีนะครับ   งานรับนองทุกปจะใหประธานรุนแตละรุนขึ้นไปกลาวตอนรับนองใหมใน งานชวงกลางคืน เนื่องจากปนี้พวกเราไมวางไปกันเยอะ เราอยากจะทําเหมือน ตอนที่เราจะจบ ที่พวกเราชวยกันเขียนจดหมายนอยถึงนองหลายๆฉบับ แลว เรานํ า มาเขี ย นรวมเป น ฉบั บ เดี ย ว แล ว ไปอ า นให น อ งๆฟ ง มั น จะได ความหมายที่ดีกวา คนเพียง 1  คนไปพูด ความหวังดี ความหวงใยที่มาจาก คน 1  คน ยังไงก็สูพวกเรารวมกันไมได มันจะไดเปนรุนพี่คุยกับนอง ไมใช ประธานรุนคุยกับรุนนอง ดังนั้น ฉบับหนา เราจะไดพิมพจดหมายถึงนองๆ ที่มาจากพวกเราทุกคน ขอใหเพื่อนๆสงเมลสิ่งที่อยากบอกกับนองมาที่เรานะ

 

 

 

      

 

 

 

 

 

 

           

        -ทีมงานสํารวจ-

                                                “มา Survey เจา“

     

      

 

 

 

 

‐ทีมงานลักน้ําแข็ง‐  

“...เร็วๆ รีบๆตัก 

เดี๋ยว อ.มารุตมา...”       

ฉบั บ นี้ มี เ รื่ อ งเล า ปากต อ ปากถึ ง เรื่ อ งราวความเร น ลั บ ในโรงเรี ย น วิทยาศาสตร อันเปนจุดเริ่มตนของเรื่องตอในฉบับหนา นานาทัศนะเกี่ยวกับ งานปรั บ สภาพนั ก เรี ย นใหม ซึ่ ง กิ จ กรรมนี้ ไ ม มี แ บบแผนที่ แ น น อน เปลี่ ย นแปลงไปทุ ก ป และแต ล ะป ก็ มี ผ ลลั พ ธ ที่ แ ตกต า งกั น เราจะได เ ห็ น มุมมองจากหลายๆฝาย สวนบทสัมภาษณ อดีตประธานนักเรียน ชวงนี้ปา เปรมไมคอยวางไดเลน MSN เทาไหร อยางไรก็ตาม สักวันเราจะไดรูถึงการ ทํางานของเขา เขาปฏิรูปงานคณะกรรมการนักเรียนใหมีบทบาทในกิจกรรม ตางๆของโรงเรียนได เขานําพานักเรียนผานชวงวิกฤติของโรงเรียนมาได อยางไร ยังไงก็คอยติดตามดูละกันนะ  

                    

 

 

(นายศรัญพงศ ยิ้มกลั่น) 

ประธานนักเรียนเกาจุฬาภรณราชวิทยาลัย เชียงราย  รุน 8 “ถวยพระราชทาน”

  “..ขาวเที่ยงฟรีอิ...”               “สามแมครัว เต็มจอ” 

             

                                                   “...จานเดียวไมพอ

หรอก โนบิตะ...”

ชมรมนักเรียนเกาจุฬาภรณราชวิทยาลัย เชียงราย รุน 8 “ถวยพระราชทาน” 49/308 บานพิมาลัย หมู 8 ต.สุเทพ อ.เมือง จ.เชียงใหม 50200 

   

 

 เปด “ตํานาน PCC Chiang Rai” เรื่องเลาจากรุน สูรนุ ... น 

KID08 

จะวาไปแลว ตอนนี้โรงเรียนเราก็สถาปนามาไดกวา 15  ปแลว และแนนอนเรื่องราวกอนหนานี้กลายเปน ประวัติศาสตร หรือพูดภาษาชาวบานว าเปนตํานานไปแลว เรื่องราวของสิ่งตางๆที่จ ะเลาตอไปนี้ บางอยาง สามารถอธิบายไดดวยหลักการทางวิทยาศาสตร แตบางอยางไม มันยังคงเปนคําถามรุนที่สืบทอดตอมาแบบรุน ตอรุน โดยการเลาเรื่องจากรุนพี่ ขณะนั้นพวกเราสนิทสนมกับรุนพี่ใชไดทีเดียว ผมถึงกับรูชื่อพอชื่อแมของรุนพี่ หลายคนทีเดียว (เกี่ยวเปลาวะ) พอผมมีโอกาสไดไปนวดหลังใหพี่ๆ ผมก็สงสัยวา พี่เขาทําไมตองเอาผาคลุม เตียงมาปดเตียงดานปลายเทาดวย รอนก็รอน พี่เขาก็เลาเรื่องราวในอดีตใหฟงวา...  เมื่อกอนนี้ รอบๆโรงเรียนเราบริเวณนี้เปนสระน้ําหมดเลยแหละ แลวตอนเริ่มแรกสราง โรงเรียนไดเอาดิน จากที่อื่นมาถมที่บริเวณนี้ สังเกตวาตอนนี้ยังคงมีสระน้ํารอบๆโรงเรียนไปหมด ขณะนั้นผูรับเหมาไดซื้อดินราคา ถูกมาจากที่ดินสาธารณะแหงหนึ่งไมไกลจากโรงเรียนเทาไหร มีลักษณะเปนดินดานสีขาว กึ่งแข็งกึ่งออน แบบวา เอามาแกะสลักไดเปนอยางดี วันหนึ่งพวกพี่พากันไปเอาดินเหลานี้มาแกะสลักเลน บางคนก็แกะเปนรูปรถ บาง คนก็แกะเปนรูปหัวกะโหลก บางคนก็แกะเปนรูปโดเรมอน หลังจากเอามาอวดกันก็เอาไปตั้งโชวไวที่ตูของตัวเอง ซึ่งตอนนั้นพี่ๆอยู หอ 1 ตูเสื้อผาจะอยูปลายเตียง แบบวานอนบนเตียงแลวมองผานปลายเทาไปก็จะเห็นตูของ ตัวเองไดชัดทีเดียว กิจวัตรประจําวันทุกอยางยังคงเหมือนเดิม พวกพี่พากันไปอาบน้ํา มาเช็คยอด แลวก็เขานอน กันปกติ “เฮยย วันนี้แจงซื้อนมดัตชมิลครสสมใหกูเฟยย มึงวาไงวะเพื่อน กูมีพอมีสิทธิ์ปะ?” เพื่อนพี่คนหนึ่งคุย โวเรื่องสาว “เออ มึงมันแนบะ  รอกูเปดตัวละมึงจะหนาว” เพื่อนพี่นอนคุยจนดึก พี่แอบหลับไปกอน มันนอนไม หลับ แตก็พยายามหลับตาขมไวไมนานก็ปวดฉี่ขึ้นมา แลวก็เลยลุกขึ้นไปเขาหองน้ํา แตไมกลาไปคนเดียวจะปลุก เพื่อนก็เกรงใจ เอ...ทําไงดีวะ ? เออ...เพื่อนกันไมวากันละวะ “เฮยย คิงลุกไปสงฮาเขาหองน้ําจิ่มเลาะ” มัน ตัดสินใจปลุกพี่ใหไปสงมันเขาหองน้ํา “...หืมม เออ บะบานี่กินนมแลวไมรูจักเขาหองน้ํากอน” พี่ก็ลุกลงจากเตียง เดินไปสงบนพลาง พอเดินไปถึงประตูหองน้ําก็คอยๆเปดประตู พี่กับเพื่อนใจหายวาบ ในหองน้ําเปดไฟไว “กูวา โรงเรียนเราเปลืองคาไฟเพราะหองน้ํานี่แหละ แมรงเปดทั้งวันทั้งคืน “ มันบนไปดวยฉี่ไปดวย “เออ...หองน้ําเปด ไฟอยูแลว...มึงรีบๆฉี่เหอะ กูงวงละ...” พี่เริ่มหงุดหงิด หลังจากทําภารกิจเสร็จแลว พี่ออกจากหองน้ําก็ปดประตู แตคราวนี้ปดไมสนิท แตคิดในใจวาไมเปนไร นิดหนอยนิดหนอย พี่เดินกลับเตียงระหวางทาง พรึ่บ ! ไฟหองน้ํา ดับลง “เฮยย !!!  มึงกลัวอะไรวะ” เพื่อนพี่ตกใจเกาะแขนพี่ไวแนน เราเดินขึ้นเตียงตัวเองแลวนอน ทีนี้แหละเรา ตางคนตางก็นอนไมหลับ ก็นอนคุยกันไปพลางๆ สายตาก็สอดสองไปนอกหนาตาง มันคือหอ 2  ตอนนั้นยังสราง ไมเสร็จ นอนคุยกันสักพักไมนาน “เฮยย  !!”  เพื่อนพี่เอะอะเสียงดังจนกลัวคนทั้งหอตื่น “มึงเปนอะไรของมึง” พี่ ลุกขึ้นมองหนามัน ตามันคางเหมือนเห็นอะไรนากลัวมายังงั้น “เฮย...มึงเปนอะไร” พี่มองตามสายตาของเพื่อนพี่ ไป สิ่งที่เห็นแทบไมอยากเชื่อสายตา เพราะไอรูปแกะสลักที่เพื่อนพี่มันแกะเปนรูปหัวกะโหลกนั่น มันมีผมยาวตา ถลนออกมานาเกลียดนากลัว แววตามองมาที่พวกเรา พี่ทําอะไรไมถูกไดแตเอาผาหมมาคลุมหัวนอนตัวสั่นทอง คาถาชินบัญชรผิดๆถูกๆ จนไมรูวาหลับไปตอนไหน เชาวันรุงขึ้น เพื่อนพี่มันนอนตัวสั่น พี่เรียกครูบานมาพาไป หองพยาบาล เราตัดสินใจไมเลาใหใครฟง เพราะเกรงวาเพื่อนๆจะพากันกลัว หลังเลิกเรียนเราจึงตัดสินใจเอารูป แกะสลักนั่นไปทิ้งไวที่เดิมที่เอามา ซึ่งตอนนี้ คือ ตึกอํานวยการนั่นเอง ซึ่งขณะนั้นยังเปนลานดินอยู และมาทราบ ทีหลังวา ดินพวกนั้นเปนดินจากฌาปนสถานบานดอยสะเก็น ซึ่งทางหมูบานขายใหกับโรงเรียนในราคาถูก พี่และ เพื่อนจึงสวดมนตกอนนอนและเอาผามาปดเอาไว ไมใหเห็นปลายเตียงเรื่อยมาจนถึงปจจุบันนี้...  ในที่สุดที่ผมสงสัยก็ไดคําตอบกระจางชัดทีเดียว นี่อาจเปนสาเหตุหนึ่งที่โรงเรียนเรามีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้น บอยครั้งก็เปนได...เรื่องตอไปจะเปนเรื่องใดนั้น พบกันฉบับหนานะครับ…

อักษรไขวแฟนพันธุแทรุน 8

PCC Chiang Raii

มาถึงวันนี้แลว เรายังจําเรื่องราวอะไรในโรงเรียนไดบาง แฟนพันธุแท เทานั้นที่จะตอบถูกทุกขอ 24

อึ 4 3

พ

ริ

ก

ป

2

น

า 1

ถ

ว

ย

8 7

ห

น

า

า

พ

ร

ม

ย

ว

ะ ศิ

ง

ษ

ม

ย 5

รี

แ

ป

า

น

22

เ

ร

า

ม

6

เ

ต

ม

น

ย

ห

ลื

อ

น

ร

ช

ท

ห็

ด

ฟ

า

13

า

ษ

เ

ส

น

ย

น

ห

า

ติ

า

15

น

23

ริ ง

น

ชี

ย

ง

ค

ง 10

ชั

เ

ต

ย เ

ง

ภั

ำ

ส ร

อึ 17

เ

ด

า ยุ

18

ลี

ป

เ

ท

ศ

ร

จ

ธ

รี

ย

ม

ท

เ 19

16

11

ส

อ เ

ก

14

วิ

ง

ง 21

รั

12

รื

รั

9

น

มื

ห

า

ร

วี อ

ง

พ

ล

อ 20

ท

ร

ง

แนวตั้ง

แนวนอน

2

ชื่อรุนนองเราตอจากเรา 2 ป ไมรูใครแตง ชื่อคึจริงๆ

1

ชื่อรุนเราไง ใครตอบไมไดก็ไมตอ งทําตอแระ 555+

4

โรงเรียนเราตั้งอยูหมูบานอะไรนะ...

3

กินกวยเตีย๋ ว ตองปรุงดวยเจานีแ่ หละ ถึงจะเผ็ด

6

สาวสวย 6/2 ชื่อจริงของเธอ ปรีชญา

5

เด็กพะเยาสวนมากมาจากอําเภอนี้แหละ ใกลๆเทิง

8

ครูเคมี สุดแสนใจดี ครูประจําชั้น 6/1 ไง

6

ฉายาของนายมด 6/4 ชื่อนี้มที ี่มา

11

ชื่อเดิม-สกุล ของครูสอนงานชาง หองพักอยู Shop 1

7

เชื่อเลนของสาวใหญจาก 6/1 เธอคนนี้ชื่อจริง วนิชา

12

ศิลปนประจํารุนเรา นามสกุลของเขา ‘คํากวน’

9

วิชาเกษตร ม.3 บมเพาะแทบตายไดมนั มา 2 ดอก

13

ชื่อจริงของเว็บมาสเตอรรุนเรา หัวยาวจริงๆ

10

เพื่อนเราหลายคนไปเรียนตอโรงเรียนนี้ กลับมาบวชกันใหญ

14

เมืองขาวหลามแจง คือจังหวัดนี้แหละ บานนองวัว

13

แฟนโบว-พอเมล

16

ชื่อจริงของ นรต.ออดดี้ บานเขาอยูแมฮอ งสอน

15

ชื่อจริงๆของหญิง ‘ซาเมาะ’

17

ชื่อเลนของหนุม เชียงมวน เขาเปนอดีตประธานนักเรียน

17

ฉายาของกิ๊บ วรรณิกา 6/2 คําสั้นๆบอกเอกลักษณการพูดของเธอ

18

ฉายาของอาจารยสอนภาษาไทยและนาฏศิลปทานหนึ่ง

19

โรงเรียนเราอยูอาํ เภอนีแ้ หละ, ภาษาราชการของ PCC Chiang Rai

20

หนุมกรุงมากดวยอุดมการณ หลงเสนหสาวเมืองพะเยา

21

ครูฟสิกสรางทวม ถือชอลกเมือ่ ไหรเปนตองหลับทุกที อิอิ

22 23

สถานที่ Meeting’47 การรวมกันครั้งแรกนอกรั้วแคแสด สาว 6/1 เธอภูมใิ จกับชื่อ ‘นองครีม’ เพื่อนๆรูจักเธอใน นาม‘นองหมี’ ฉายานาย ตอง(วิชชา) 6/4 นายคนนี้...จริงๆ

22

ครูคณิตฯรุนใหม ขวัญใจหนุม ขอ 13 แนวนอน

24

วาแตคุณรูหรือไม...มีอะไรบางที่คุณยังไมเคยรู 1. หองเรียนเรา กวาง 5 x8 เมตร 2. อาคารวิทยาศาสตรสรางเสร็จกอนอาคาร 4 ชั้นนะ 3. ทางเชื่อมเคยเปนที่แจกนมตอนพัก 10 โมง 4. เคยมีการแจกแกวสแตนเลส คนละ 1 ใบ สําหรับดื่มนมดวยนะ 5. ยังไมพอ แถมกลวยน้ําวาอีกคนละ 1 ลูก 6. แกวนั้นตรา “พระอาทิตย จากหัวมาลาย” 7. หองเรียนชั้นลางเคยเปนหองบริการ วิชาการ และธุรการมากอน 8. หมวดอังกฤษก็เคยเปนหองปกครองดวย 9. เครื่องกรองน้ําหลังหมวดอังกฤษ สโมสรโรตารีเชียงรายมาสรางให 10. ขางโรงครัวเคยมีสระน้ําเล็กๆดวย ตอมาน้ําเนาก็เลยถูกถมทิง้ 11. พื้นของหอ 4 ชาย สีสดใสกวาหอ 5 ชายนะ 12. น้ําใชของหอ 5 ชายสะอาดทีส ่ ด ุ เพราะไมมค ี ราบสนิม 13. ชั้นดาดฟาหอชายเมื่อกอนเปดเฉพาะวันเสาร-อาทิตยเทานั้น 14. บันไดหนีไฟใชเพียงแคตากถุงเทา ซอนขนม ละก็เดินขึ้นชั้น 3-4 เทานั้น 15. ถังปฏิกูล (ถังสวม) แตละหอ หางจากบอบาดาลไมถึง 5 เมตร แอๆๆ 16. น้ําดื่มแคแสดไดรับการรับรองจาก อย. ดวย 17. ตนแคแสดที่ใหญทส ี่ ุดในโรงเรียนอยูหนาหอพักศรีเม็งราย (บาน 1 ชาย) 18. ที่ตั้งของสหกรณปจจุบัน เคยเปนศาลาที่พักของอาจารยมากอน 19. วิ่งเก็บรอบเมื่อกอนวิ่งรอบหอประชุมออมไปทางโรงครัว 20. หลัง Shop 1 มีหองน้ําดวยนะ 21. ครั้งหนึ่งโรงเรียนใหปลูกตนกลวยคนละ 1 ตน 22. ชุดนอนสีฟาสีออ  นลงเรื่อยๆ ตอนนี้กลับมาเขมอีกแลว 23. ปายบอกชั้นเรียนเปลี่ยนมาแลว 2 ครั้ง 24. หลังหองเรียนชัน ้ 1 ปลูกตนวานกาบหอย 25. เคยมีตนงิ้ว 2 ตนหลังหอประชุม และ 1 ตนขางหอประชุม 26. ที่ทางเชื่อมจะมีเสนสีแดงตีบอกเขตที่ใสรองเทาขึ้นได 27. ใตอาคารวิทยาศาสตรเคยเปนหองสมุดมากอน 28. หองคอมพิวเตอรเมื่อกอนอยูชั้น 3 อาคารวิทยนะ 29. หอ 1 ไมมีบันไดหนีไฟแนะ 30. เมื่อกอนหอ 1 เคยมีผามานสีบานเย็น ตอนนี้หายไปแลวว 31. กระเปาหนังของพวกเรามีดาวอยู 1 ดวง 32. ตอนนี้โรงเรียนเรามีสนามเทนนิสแลวรูปะ ? 33. ตนแคแสดเกือบจะสูญพันธจากโรงเรียนแลว ตายหมด 34. ธงประจําโรงเรียนของเรา สีนา้ํ เงินอยูขางบนนะ 35. เคยมีการประกวดหองเรียนสะอาด และมอบปายประกาศฯ 36. บนหอประชุมเคยมีแปนบาสดวย 37. ทุกวันหัวหนาหองตองไปเอาสมุดเซ็นบันทึกการสอนที่หองวิชาการ 38. ทางเดินรถหนาหอเปนทางวันเวยนะจะ 39. เตาเผาขยะเคยอยูทส ี่ ามแยกทางเขาหอ 3 หญิง

“...บอกแล ว ว า มี อ ะไรตั้ ง หลาย อยางที่เราอาจไมรูมากอน ใครมี เรื่องนารูเชิญสงมานะเพื่อน...”

40. การใชตราโรงเรียนเรานั้น หามมีอะไรอยูเหนือตราสัญลักษณเด็ดขาด เปนขอกําหนดเกี่ยวกับการใชตราประจําพระองค

นานาทัศนะ “ปรับสภาพนักเรียนใหม ปรับไดจริงหรือ?”  

 

 

 

 

โดย ฝายวิชาการ ชมรมนักเรียนเกา จ.ภ.ชร. รุน 8 “ถวยพระราชทาน” 

 

การปรับสภาพนักเรียนใหม เปนการนํานักเรียนชั้น ม.1  และ ม.4  มาทํากิจกรรมรวมกันในโรงเรียนกอนที่ นักเรียนรุนพี่จะเขามา ตลอด 9 ปที่ผานมา เทาที่ผมติดตามดูรูปแบบกิจกรรมนี้ พบวากิจกรรมดังกลาวไมมีแบบแผน ที่แนนอน เปลี่ยนไปเรื่องๆ แทบจะเรียกไดวา 9  ป 9  อยางเลยทีเดียว แตที่นาแปลกใจก็คือ เด็กที่ผานการปรับสภาพ นักเรียนใหมรูปแบบตางๆ กัน กลับมีพฤติกรรมและการปรับตัวเขากับสังคมไดแตกตางกันอยางไมนาเชื่อ อาจเปน ความบังเอิญหรือเปลา ไมแนใจ วันนี้เรามีมุมมองจากหลายฝายเกี่ยวกับผลลัพธของกิจกรรมปรับสภาพนักเรียนใหม ที่ผานมา ซึ่งแตละคนก็มีประสบการณแตกตางกัน เรามาดูกันดีกวา                   

คนแรก เขาเปนนักเรียนเกา รุน 8  “ถวยพระราชทาน” ของเรานี่เอง เธอบอกวา “...ปรับสภาพมันแคไมกี่วัน  มันจะไดความประทับใจเวลาเอามาเลากันทีหลังก็จะแบบวา เออ ประทับใจนะ แตวามันก็ไมไดคิดถึงกันตลอดๆ...” เนอะ ผมก็วา กิจกรรมนี้ทําใหพวกเรามีประสบการณดีๆรวมกัน เธอเสนออีกวา “...การปรับสภาพนาจะมีอยูเรื่อยๆ  คือ เหมือนกับวาเดือนละครั้งหรืออะไรที่มันสม่ําเสมอมากกวามันจะไดตอเนื่องในความคิด...” อืมม เนอะ การปรับ สภาพเพียงระยะเวลาสั้นๆ เธอมองวาอาจไมเพียงพอสําหรับเด็กจะปรับตัว ก็นาคิดเหมือนกัน มาดูความเห็นอีกคน หนึ่ง เขาเปนนองจากรุน 11  “ครองวิทยกิตติไกร” กําลังจะขึ้น ม.4 เธอบอกเรามาวา “...หนูคิดวาการปรับสภาพ นักเรียนใหมนั้น เปนผลดีกับนักเรียนใหมทุกคน รวมทั้งนักเรียนเกา ที่จะตองเปลี่ยนมาใชชีวิตใหมๆเมื่อขึ้นม.ปลาย ดวยคะ เพราะวา โรงเรียนเรานั้น เปนโรงเรียนที่เนนการเรียนการสอนทางดานวิทยาศาสตร รวมถึงเปนโรงเรียนที่มี หอพักประจํา การอยูหอนั้น หากไมเคยไดอยูมากอน หรือไมเคยไดรับการฝกระเบียบที่คอนขางเขมมากอนนั้น อาจจะอยูหรืออาจจะทนกับสภาพความเปนจริงไมได รวมถึงรุนพี่รุนนอง และเพื่อนๆอีกดวย ถาหากไมมีการปรับ สภาพ หรือการรับนอง การสรางความสัมพันธ หรือสรางความเปนมิตร การทําความรูจักกัน ก็อาจจะยากสําหรับคน บางคนคะ...”  ความเห็นของเธอมองลึกลงรายละเอียดลงไปถึงการเรียนดวย ผมก็เห็นดวยกับเธอ การปรับสภาพ นักเรียนใหมหากมีการปรับฐานความรูของนักเรียนดวยจะทําใหเด็กไมมีปญหาเรื่องการเรียนมากเทาไหร เธอมอง อดีตวา “...ที่ผานมาหนูคิดวา การปรับสภาพนักเรียนใหมก็ไดผลจริงอยางที่คาดหวังเพียงบางสวน หรือไมก็เกินครึ่ง คะ ^^  เพราะวาทําใหเพื่อนๆ รุนพี่รุนนองรูจักกันมากขึ้นคะ และการปรับสภาพที่หนูสามารถสัมผัสไดตอนขึ้นม.1นั้น ก็ทําใหเรารูวาควรจะจัดการ และควรจะปรับตัวใหเขากับโรงเรียนประจําเชนนี้อยางนี้คะ รวมถึงเรื่องหอพัก ความ เปนอยู การเรียน ฯลฯ ดวย ซึ่งก็เปนการดีที่จะมีการปรับสภาพคะ สวนการปรับสภาพที่เหมาะสมกับโรงเรียนเรานี่ no  comment  นะคะ ^^...ʺ  เนอะ ไมแปลกเลยที่ผลการปรับสภาพนักเรียนใหมจะใชไดแคไมเทาไหร และไมนานเทาไหร ดวย ทีนี้มาดูสาวรุน 8 “ถวยพระราชทาน” จากคณะการบัญชี มหาวิทยาลัยแมฟาหลวง เธอมองวา “...การที่จะเขาไป เปนสวนหนึ่งของที่ตางๆอะ มันกอตองมีการปรับตัวกันกอน เพราะคงไมมีใครที่จะเขาไปอยูแลวไมมีปญหา เรากอ เลยคิดวาดีนะถามีการปรับสภาพนักเรียนใหม เพื่อใหนักเรียนแตละคนที่มาจากตางที่กันปรับตัวเขาหากันได เพราะ กิจกรรมนี้อะเหมือนเปนจุดเริ่มตนที่ทําให นร.ไดรูจักกัน ซึ่งมันกอไมใชแค นร. อะนะ มันรวมไปถึงรุนพี่แลวกอคุณครู ดวย...” อะนะ แนนอน / อานตอหนา 6 

เธอมองวาแตละคนมีแนวทางการเรียนรูมาแตกตางกัน เราจําเปนตองปรับใหเหมือนกันเพื่อสังคมใหมที่สงบ สุขและทุกคนอยูอยางเขาใจกัน สวนหนุมวิศวะ เขามองวา “...เปนผลดี  เพราะนักเรียนเกาจะไดรูจักนักเรียนใหม  ถา จะใหดีควรใหมีการปรับสภาพนักเรียนใหมแบบรุนเรา  คือมีพระอาจารยเพราะในสภาวะกดดันทําใหคนหาผูนําและ เพื่อนแทได...”  อืมม พระอาจารย พวกเราไมเคยลืมเหตุการณในวันนั้น พวกเราไดรูจักกันและปรับพฤติกรรมเพราะ พระทานนี้แหละ  อีกคนหนึ่ง เขาเปนประธานรุน 8 “ถวยพระราชทาน” (ม.ตน) ตอนนี้เขาเปนนักเรียนโรงเรียนเตรียมทหาร เขา มองวา “...การปรับสภาพในความคิดของผมนั้น ผมคิดวา ควรเปนการให นร.รูจักกับเพื่อนมากๆ เพื่อการดําเนิน ชีวิตตอไปในสภาพใหม ที่ไมมีผูปกครองอยูดวยตลอด แตเราจะตองอยูกับเพื่อนซึ่งนั้นถือเปน มิติใหมของชีวิตเลยก็ วาไดจึงจําเปนมากที่ ตองใหทุ กๆ รูจักกั น อย าคิดวาอยู ดวยกันเดียวก็ รูจั ก กันเอง นั้นจะเปนจุดเริ่มของความวา แบงแยกได ตองมีบางสิ่งที่เปนอุบายเพื่อให นร.ที่เขามาใหมนี้เปนรุนเดียวกัน และความความยากลําบากเพื่อให ได รวมกันแกปญหา และจะไดเห็นวาใครเปนอยางไร(นิสัย) ธรรมะเปนสิ่งสําคัญเปนการยกระดับสติปญญาและการ กระทําให ดี และในการนี้ก็จะไดเห็นวา นร.คนไหนดีก็ควรพักดันใหไดปกครองรุนนั้นๆ เพื่อไมใหคนที่ไมดีมีอํานาจ ทําใหชื่อเสียงของ รร.เสียหาย ที่สําคัญเพื่อนตองชวยดูแลเพื่อน ลําพัง ฝายปกครองคงไมพอแน สิ่งที่สําคัญตองทําให มีความรักโรงเรียน ตองการให รร.แหงนี้ เปนผูนําดานการศึกษาใหได วิธีไหนที่จะทําใหทุกๆ คนมี ปณิธานรวมกันได นั้น คืออะไร  และควรทําอยางไร ดั่งคําวา ‘เราใหอะไรกับ รร.บาง ไมใชถามวา รร.ใหอะไรแกเรา’...“  นี่เปนมุมมอง และขอเสนอแนะของอนาคตผูนํา  เขากลาวสรุปสั้นๆวา “...โดยสรุปแลวนั้นผมเชื่อวาสามารถปรับสถาพนักเรียนได วิธีการนั้นผมคงเจาะจงไมไดคงเปรียบเปนการที่เราหากําแพงที่สูงใหญ เพื่อให นร.ชวยกันขามไปใหได จากกําแพง สูง 1  เมตร ตอไปก็ 2  เมตร และตอไปเรื่อยๆเพื่อใหพวกเขาเติบโตไปพรอมๆ  กัน...” แหม ชางเปรียบเทียบจริงๆ แฮะ คมจริงๆ แตก็อะนะ สิ่งที่เราควรตระหนักก็คือสิ่งใดบางที่เราจะตอบแทนโรงเรียน  เราลองมาดู ค วามเห็ น จากนายพี ฟ ต ของเรา ตอนนี้ เ ขาเรี ย นที่ คณะเภสั ช ศาสตร สายวิ ช าบริ บ าลเภสั ช กรรม มหาวิ ท ยาลั ยเชี ย งใหม เขามองว า “...ผลดี ไดป รั บ สภาพเข า กั บ เพื่ อ นคนอื่ น ๆที่ ม าจากต า งพ อ ต า งแม ได รู จั ก  เพื่อนใหมการปรับสภาพแบบใดควรจะเหมาะสมที่สุดกับโรงเรียนเรา ก็แบบเดิมนะ ที่ผานมาการปรับสภาพนักเรียน ใหมไดผลจริงตามวัตถุประสงคหรือไมในรุนของผมผมวาบรรลุจุดประสงคนะ...” เขาตอบสั้นๆ ไดใจความ ทุกคน ลวนมีแนวคิดไปในทางเดียวกัน คือ การปรับสภาพนักเรียนใหมจําเปนอยางยิ่งสําหรับโรงเรียนเรา  สุดทายนี้ มาดู ความเห็นของนองรุน 10  “ปยะศิษยเรืองรอง” กําลังจะขึ้น ม.5 เธอบอกวา “...โดยสวนตัวนะคะ คิดวากิจกรรมนี้มี ผลดีมากๆเลย  เพราะวาตัวหนูเองก็เขาคายปรับสภาพมาแลวถึงสองครั้ง คือตอนที่เขามอหนึ่ง กับตอนที่ขึ้นมอ สี่   คายนี้ใหอะไรหลายอยางมากเลย   อยางที่เห็นไดชัดคือ  ทําใหสนิทกับเพื่อนๆไดงาย เร็ว   และเนื่องจากในคายมี กิจกรรมตางๆ ซึ่งบางกิจกรรมเนี่ย ทําใหเรารูแมกระทั่ง นิสัยใจคอของเพื่อนบางคน  นอกจากจะรูจักเพื่อนแลว   ยัง รูจักโรงเรียน และเรียนรูสภาพความเปนอยู การปรับตัว  กอนที่จะไดใชชีวิตอยูจิงๆ อีกเปนอยางนอยสามป ซึ่งสรุป แลวคายนี้เปนคายที่ดีและสําคัญมากจริงๆคะ สําหรับคนที่เขามาเปนลูกจุฬาภรณฯ...” ผมดีใจที่เธอใชคําวาลูกจุฬา ภรณฯ ซึ่งเปนคําที่ผมไมเคยไดยินจากรุนนองคนไหนเลย เธอเปนรุนนองที่ทําใหผมคิดถึงโรงเรียนอีกครั้ง  แมวากิจกรรมนี้เปนกิจกรรมที่มีประโยชนหรือไม รูปแบบจะเปนอยางไร เราก็คงไดแตมองจากภายนอกเทานั้น เพราเราคือศิษยเกา เราไมควรกาวกายการทํางานของโรงเรียนอีกตอไป แตเมื่อใดที่โรงเรียนตองการความชวยเหลือ จากพวกเรา เชื่อวาพวกเราก็พรอมชวยเหลืออยางเต็มกําลังความสามารถและสติปญญา ขอขอบคุณครับ     

ฝายวิชาการ ชมรมนักเรียนเกาจุฬาภรณราชวิทยาลัย เชียงราย รุน 8 “ถวยพระราชทาน” หมายเหตุ บทความในจดหมายขาวนี้เปนความคิดเห็นสวนบุคคล จะนําไปเปนเอกสารอางอิงใดๆมิได และการนําเสนอชื่อบุคคลซึ่งแสดงความคิดเห็นในบทความนี้ ทางชมรมฯไดรับอนุญาตจากบุคคลเหลานั้นเรียบรอยแลว

จุฬาภรณราชวิทยาลัย เชียงราย โรงเรียนคุณหนู ? Ko’Tanthyke   

นานมาแลว คํากลาวที่วา “เด็กจุฬาภรณ เด็กโรงเรียนคุณหนู” ที่ไดยินออกมาจากนักเรียนโรงเรียนขางนอก แทบทุกครั้งที่เราออกมาทํากิจกรรมนอกโรงเรียน เชน แขงทักษะฯ แขงกีฬา หรือแมแตงานวันเด็ก แนนอน ความ สุภาพเรียบรอย จากภายนอก คาเทอมหมื่นกวา แตงตัวนารัก พูดไทยคําอังกฤษคํา ออนนอมถอมตน พูดจามีหางเสียง ใครเห็นใครก็ตองชมวาเปนเด็กจุฬาภรณ โรงเรียนคุณหนู แตหารูไมวา...เปนคุณหนูจริงๆนี่แหละ                   

คุณหนูปุก(หนูนาชนิดหนึ่ง แนะ คุณหนูทั้งหลายอาจไมรูจัก อิอิ) เพราะในโรงเรียนทุกคนลวนพูดจาดวยภาษา ถิ่น มีคําเมืองสําเนียงเชียงรายเปนภาษาราชการ พูดกันตั้งแตบนที่นอน โตะอาหาร พูดกับครูบาอาจารย ปาไปถึงหนา เสาธง !! เฮอะๆๆ ดีนะไมพูดอังกฤษสําเนียงเมือง 55+  คําสรรพนามคิง ฮา บา อี่ ฯลฯ ครบเซ็ต บางทีเรียกเปนชื่อพอ ชื่อแมก็มี ดูฉายาแตละคนนิไมนาฟงเกือบครึ่งรุนละมั้ง 555+ บางทีก็เรียกเพื่อนซะจนมันอยากจะวิ่งหนี เชน บาห-มอย บาลิง บาเนา บาอูด บาอึน บาลื้อ ปุดสึ่ง อี่เหี่ยว อี่งัว อี่หมี อี่ลอย อี่แตม อี่ศรี อี่ดูก อี่มอย อี่เออ อี่แปง ฯลฯ ซะปะ แต ก็อะนะ ไมมีใครโกรธ เพราะคงไมมีใครเรียกเราอยางนี้อีกแลวในชีวิตนี้ มันเปนความทรงจําดีๆดวยซ้ํา แมผมจะมี ฉายานาเกลียดพอดูแตก็ภูมิใจที่เพื่อนเรียกฉายา นั่นเปนเพราะมันคือชื่อที่เพื่อนตั้งให พวกมันมองเห็นจุดเดนในตัวเรา นั่นเอง(นี่เขาขางตัวเองสุดๆละนะเนี่ย) แตคนภายนอกไมรู เฮอะๆ พวกเรายังเปนเปนคุณหนูอยู อิอิ  การละเลนแผลงๆถูกขุดมาใช เชน เอาผาคลุมหัวผูหญิงแลวรุม มะกอกมืดก็มี บางก็จับโยนกลางสนาม เพื่อน บางคนเห็นรังผึ้งรังแตนเปนไมได หากอนหินมาปาแลวพากันวิ่งหนี เอามดแดงมาปลอยเพื่อนก็มี เพื่อนเจ็บขาเอาลอ เข็นมันมานั่งแลวใหเพื่อนไสไปไกลๆ บางคนหาอาวุธมาสะสมเลนกําลังภายใน บางคนก็เลนไสยศาสตร บางคนก็เก็บ ดอกงิ้วมาตากที่หอบางก็มี ดุ  !!  เนี่ยกะ เด็กคุณหนูเขาเลนกัน มันคือความจริงครับ แตพวกเราก็สนุกกับมัน มันยังคง วนเวียนอยูในความทรงจําของพวกเราเสมอ   อาหารการกินนี่ไมตองพูดถึง ขาวมันไกทอด สาวๆบางคนมือ 2 ขางเอาไกเขาปากพรอมกันก็มี หอชายก็ใชยอย จับแมงมันมาคั่วกินก็มี ไมมีกระทะก็เอาชอนกับเทียนมาคั่ว ของหวาน 1  หมอใหญใชชอน 4  ใบไปเลยไมตองตักแบง บางที Breakfast หอใสถุงไปกินตอบนหองเรียนก็มี เมล็ดทานตะวันกินกันเปนถังๆ อาหารบางมื้อก็เรียกวาแรงลง แปบ เดียวหมด ชอนกลางกลายเปนตํานาน แตอาหารทุกมื้อมันคือเวลาแหงความสุขของพวกเรา พวกเราไมวากัน  เสื้อผามี คนซักรีดให แตเหมือนแตละคนเลี้ยงวัวไวในตูยังไงยังงั้น เสื้อสุดเรียบกับกางเกงที่ใสซ้ําแลวซ้ําอีก ถุงเทาก็เหม็นเนาคา ตู กางเกงในบางตัวเห็ดจะออกอยูแลว รองเทาผาใบมีหญางอกออกมา เฮอะๆ กลิ่นนี่ไมตองพูดถึง การเรียนโดดไดเปนโดด การบานลอกไดเปนลอก รายงานกอปไดเปนกอป หองสมุดเขาไปอานการตูน หา นวนิยาย หองเรียนฟสิกสคือหองนอน ทุกคนตั้งหนาตั้งตารอคอยเวลาเลิกเรียน อานกอนสอบ 1 คืนเปนใชได บางคนมี หองอานหนังสือสวนตัว บางคนจิ๊กหนังสือเกงเปนบา ตอนสอบมาก็หลากหลายเลหเหลี่ยม เขียนคําตอบบนกระดานบาง ก็มี เพื่อนนอกหองตะโกนเขามาก็มี ผลสอบออกมาก็ Happy ทุกคน อิอิ  เนี่ยละหนา ชีวิตเด็กจุฬาภรณ โรงเรียนคุณหนู อิอิ ยังไงก็ตามมันก็ทําใหพวกเรามีความสุขเล็กๆนอยๆได ทุก อยางพวกเราไมเคยลืม และภาพดีๆยังคงออกจากโรงเรียนเราอยูเสมอ มันคือจุดมุงหมายของเรา ภาพพจนเราตองดี เสมอและคิดวานองๆเราคงไมแตกตางกัน อิอิ

Iขาวเดน ประเด็นรอน

เขมทุกขาว ชาวแคแสด ชอที่ 8iiiii

 

 

ขาวทองถิ่น   สํานักขาวเทิงรายงานจากจังหวัดสมุทรสงครามวา...นางสาวอิ๋ม (นามสมมติ) นักศึกษาฝกงาน จากมหา ’ลัยแหงหนึ่งใกลดอยสุเทพ เธอตกใจที่พบตัวสัตวประหลาดคลายจระเข เดินออกมาจากใตทอง รถ เธอรีบบอกชาวบานละแวกนั้นนําธูปเทียน ดอกไมมากราบไหวขอ หวยตามระเบียบ หลังจากนักวิชาการเดินทางมาตรวจสอบพบวา สัตว ดังกลาวคือ ตัวเงินตัวทอง นั่นเอง ซึ่งพบไดทั่วไปแถบโรงงานที่เธอไป ฝกงาน อีกขาวหนึ่งจากรายงานจากปตตานี พบพลทหารโดเรผูกลา จากเมืองพะเยาถิ่นปลาสมทิ้งถิ่นฐานสูแดนเลือดปตตานี ทางทีมงานมี ภาพมาใหชมดวย เขาปลอดภัยดีคะ ยังไงก็ขอเปนกําลังใจใหนะคะ      

ขาวการทองเที่ยว   

จังหวัดเทิงนคร(Thoeng  Nakhon)  เปนจังหวัดที่คนเทิงวางแผนจะขอแบงแยกดินแดนจากจังหวัด เชียงราย เนื่องจากเทิงมีเรือนจํากลางเปนของตนเองแลว โดยจะรวมเอา อําเภอเชียงของ พาน ปาแดด ขุนตาล พญาเม็งราย และเวียงแกน เขาเปนสวนหนึ่งของจังหวัด แตทางการเห็นวายังขาด Seven‐Eleven และเกาะกลาง ถนน ทุกวันนี้ มีความเคลื่อนไหวจากกลุมกองกําลังปลดปลอยเทิง(TULO) โดยลาสุดมีการวางเพลิงปาหญาคา แถวๆหนา รพ.เทิง คาดความเสียหายประเมินคามิได อยางไรก็ตาม ที่นี่ก็มีจุดเดนหลายอยาง เชน บอกุง ฯลฯ   ภัยรายวัน   สํานัก ขาวเทิงประจํามหานครเชียงคํารายงานมาวา มีชาวบ านทุ งกลวย กิ่ ง อ.ภูซ าง จ.พะเยา ล มปวย เนื่องจากรับประทานอาหารสุกๆดิบๆประเภทลาบ สา หลู โดยลาสุดมีผูเสียชีวิตแลว 2  คน โดยผูเชี่ยวชาญ แนะนําวา ไมควรทานอาหารสุกๆดิบๆ ควรเลือกทานอาหารสุกก็สุก หรือดิบก็ดิบไปเลย หรือถาเปนหลูก็ควรคั่ว ใหสุกกอน ? ยังไงก็อยาลืมปฏิบัติอยางเครงครัดนะคะ   

กอนจากกันไปวันนี้ ดิฉันมีรูปจากทางบานมาฝากคะ เธอมี ขอคิดเล็กๆนอยๆมาฝากพวกเราวา...   

ยตฺตํ ราคาอนนฺ...”  เลขเด็ด ใหซื้อเยอะๆจะไดเงินดี “...สุเลข

 

 

 

จบขาว ! พบกันฉบับหนา สํานักขาวเทิง รายงาน

ติดตามรายละเอียดขาวที่ http://pcc08club.tk 

ฉบับหนาพบกับ...                  

ฉบับที่ 9/2550 วันที่ 13 พฤษภาคม 2550   

•

จดหมายถึงนองๆ  งานรับนอง’50  • บทความพิเศษ “ความเหมือนที่แตกตาง” เปรียบเทียบวิถีชีวิตภายในรั้ว เตรียมทหารกับรั้วแคแสด จาก นรต.คทาวุฒิ หงษหนึ่ง (เหม) 

“...โรงเรียนจุฬาภรณขจรหลา

เสริมสถาบันชาติประกาศศักดิ์ เชลงพจนบทบรรยงยิ่งจงรัก นอมใจภักดิ์เจาฟาจุฬาภรณ...” ชมรมนักเรียนเกาจุฬาภรณราชวิทยาลัย เชียงราย รุน 8 “ถวยพระราชทาน”