La Parva Stella

  • Uploaded by: Bibliotheca Vasconica
  • 0
  • 0
  • August 2019
  • PDF

This document was uploaded by user and they confirmed that they have the permission to share it. If you are author or own the copyright of this book, please report to us by using this DMCA report form. Report DMCA


Overview

Download & View La Parva Stella as PDF for free.

More details

  • Words: 889
  • Pages: 3
LA PARVA STELLA Le crepusculo se extendeva sur le celo como una enorme copertura. Los operarios lassaveron a un latere lores utensilios --martellos, stilos, brossas-- et cessaveron la operation de omnes las machinas que illes habevan facto marchar omne le die. Il era la hora de cessar lores travalios. Illes vadeveron a casa, al parco, a la plagia, aut a las stratas tranquillas de la grande urbe. In le celo sur illes las primas stellas comenciavan a scintillar vivamente, como joieles sur villuto nigro. "Est-que tu vides illa parva stella illac in le manico de la Ursa Major? Illac est ubi io vai a incontrar mi matre quando io sia morta", dicevit una femina a su parvo filio, qui scrutava le celo ardentemente, sperando vider su grand-matre sedita illac, attendendo, forsan salutando le con la mano. "Io mesma gauderea si on me reguardavisse", murmurava una stella parvissima suspendita illac in le celo. "Me placerea multo si on me eligevisse pro un puncto de reunion aut como una guida pro piscatores aut pro alicun altero fin equalmente importante." Et illa brossava sus scarpas et poliva la fibula de su cinctura con multa energia pro brillar plus fortemente quam las alteras stellas. "Quanto vanitosa est illa", dicevit una stella apud illa indicando su disapprobation, et una altera stella la reprendeva dicendo: "On non deveni una stella guidatrice in un solo die. Tu debes crescer et facer ben tu travalio, anno trans anno, que tu sias observata aut non, que on te recognoscea aut non, et non per las recompensas, ma perque isto est tu deber. Solamente alora," illa dicevit, "tu comenciaras a brillar si fortemente que los piscatores haberan confidentia in te et guidaran lores naves usando tu luce, ma tu ganiaras ista confidentia solamente post multos milliones de noctes." "Multos milliones de noctes!" repeteva la Parva Stella," su labio inferior projectato in un gesto de defiantia. "Ma qui habe tanto tempore pro illo?" Alora illa lisiavit su cappa argentea et comenciavit a agitar sus gambas, sperando que alicun infra in la terra observavera su presentia. "Forsan deberea io descender un pauco plus verso la terra de maniera que la gente illac potea vider me plus facilemente," pensavit

illa. Con sus parvos digitos, illa disnodavit suavemente la corda que la reteneva in le celo, et illa comenciavit a descender con precaution. Alora, illa sasivit la corda firmemente, timendo cader a lo vacuo, et oscillava in avante et a retro usque su cappa argentea comenciavit a undular ostentatiosamente in le vento. Ma nemo pareva levar los oculos pro reguardar la. "Perque nemo me nota?" se lamentava illa, extendendo le brachio et agitando la mano. "Forsan io soi ancora troppo in alto," illa diceva, descendendo un pauco plus. Multo rapidamente, illa arrivavit al fin de su corda et se susteneva solamente con los brachios, agitando freneticamente las gambas pro mantener la oscillation de la corda. "Omnes deben vider me ora. Il est necessario que illes me videan!" critava illa in la nocte et agitando le brachio. Ora illa reteneva la corda con una sola mano durante que illa oscillava freneticamente. Nemo sape exactamente lo que occurrevit post isto, ma subitamente las stellas vicinas videveron la corda libere oscillando in le vento como la de una pesante campana de ecclesia que immediatamente antea on habuisse facto sonar. Intertanto, la parva stella era paralyzata de terror durante que illa cadeva trans le spatio verso la terra. Illa extendeva sus brachios como un ave que essaiasse a volar per prima vice. La precipitata cadita facevit que sus capillos et vestimentos se agitaveran in le vento, et subito apparevit un longo radio argenteo que fulgurava trans le celo obscuro. "Reguarda, una stella fugace," dicevit una matre, imbraciando fortemente su parvo filio. "Rapido, pensa un desiro et illo te sera concedito." In le parco, in la plagia, et in las stratas tranquillas de la grande urbe, omnes se detenevan pro reguardar le spectaculo de illa stella fugace. Equalmente se elevavan al celo lores desiros, grandes et parvos, rossos et blancos, et verdes con punctos rosatos. Desiros de omnes colores, formas et grandores se elevavan verso la stella parva, et sus manos extenditas in volo sasivan omnes illos que illa poteva attrappar. La parva stella teneva los desiros como duos grandes fasces de ballones; et a su grande surprisa, illa notavit que su cadita libere

trans le spatio se relentava. Una quantitate crescente de desiros se elevavan a illa, et illa los sasiva omnes. Lentamente, illa comenciavit a elevar se de novo, propulsata per le poter de los incontabiles desiros que illa habeva attrappato in su manos. Immediatamente postea las parolas de la vetula et sagia stella resonaveron in sus aures: "Tu debes facer tu travalio, non per las recompensas, ma perque facer lo est tu deber" Et illa continuavit su recerca de los desiros que se habevan disviato in le spatio pro recuperar los et portar los a la fonte ubi omnes los desiros eran realizatos. La parva stella se sentiva plus felice quam unquam. Illa habeva una carga, una carga extremamente importante. Et illa ora solamente voleva flottar in le spatio pro recolliger omnes los desiros. Esser notata aut recognoscita jam non pareva importante a illa. In su parvo pectore argenteo, subitamente illa sentivit un calor ardente, et una parva aureola illuminavit la nocte que la circumfereva.

Related Documents

La Parva Stella
August 2019 21
Stella
November 2019 21
Laporan Stella
October 2019 13
Opel Stella
May 2020 10

More Documents from ""

Ied
August 2019 212
Agirredlorea
August 2019 38
Anonimkozinera
August 2019 32
Mao
August 2019 39
Anibarrolorasorta
August 2019 33
Anonimkristi
August 2019 41