Justine

Sa Bingit ng Isang Paalam Sa isang tingin ko lang Agad ko nang napupuna Sa likod ng ‘yong ngiti At kung paano ka tumitig sa ‘kin Tulad ng unang bituing Iyong matatanaw Sa nag-aambang dilim Buong ningning pa rin kahit makain Kinakailangan nga bang magtuos? Wala tayong dapat simulan Ako’y kaharap mo’t nandito ngayon Sabihin kung naguguluhan Upang mapawi ang lamig

Ng init pang nararamdaman Kailangan nating isiping lubos Ano nga bang ating dahilan? Sa’n nga ba tayo nakatuon? Kay rami nang mga nagdaan Kung meron lng aq ng pagkakataong Sabihin sa’yo ang lahat Maya-maya’y ‘Di na rin magtatagal Matatapos ang gabi’t Ang nagdaa’y ‘di na mananatiSaan nga ba tayo nakatuon? Ano nga bang ating dahilan?

Sa isang paalam lamang ba lahat magtatapos? Sa isang saglit lahat malilipol ‘Di ko mahahayaan na walang magagawa Ayaw kitang lumuhang nag-iisa Pasensya na’t ako’y muling nauutal Bumabagal ang pintig Bumibigat laman ng aking dibdib Hayaan mong hawakan ko Ang ‘yong kamay