BAGAIMANAKAH KEMUNCULAN INDIA SEBAGAI KUASA EKONOMI
BARU DUNIA BOLEH MEMBERIKAN IMPAK KEPADA MALAYSIA ?
INDIA KUASA BARU DUNIA Selepas
merdeka, India berpegang teguh pada pendekatan separa sosialis dengan kawalan ketat terhadap penyertaan sektor swasta, perdagangan asing, dan pelaburan langsung asing.
Namun, sejak tahun 1991, India membuka pasarannya
secara beransur-ansur melalui pembaharuan ekonomi dan mengurangan kawalan kerajaan terhadap perdagangan dan pelaburan asing.
Penswastaan syarikat-syarikat milikan awam serta
pembukaan sektor-sektor tertentu kepada penyertaan swasta dan asing masih berterusan meskipun menghadapi perdebatan politik. Rizab pertukaran asing telah naik dari AS$5.8 bilion
pada Mac 1991 kepada AS$247 bilion pada September 2007, manakala kurangan belanjawan persekutuan dan negeri telah menurun.
Dengan kadar peningkatan KDNK sebanyak 9.4%
sepanjang tahun 2006-07, ekonomi India menjadi antara yang paling berkembang pesat di dunia.
KDNK India dari segi kadar pertukaran dolar AS ialah
AS$1.103 trilion, terbesar di dunia.
menjadikannya
ekonomi
ke-12
Jika diukur dari segi pariti kuasa beli (PPP), India
mempunyai KDNK keempat terbesar di dunia pada AS$4.156 trilion. Pendapatan per kapita (nominal) India adalah pada
$820, iaitu di tangga ke-128 di dunia manakala pendapatan per kapita (PPP) pada US$3,700 pula adalah di tangga ke-118.
Ekonomi
India telah berkembang secara berterusan selama dua dekad yang lalu . Namun, pertumbuhan itu nyata tidak sekata apabila kita membandingkan kelompok-kelompok sosial, ekonomi dan rantau geografi yang berbeza, serta kawasan bandar dan luar bandar.
Meskipun ketidaksamaan pendapatan di India tidaklah besar sangat, namun dewasa ini jurangnya makin luas.
Sungguhpun ekonomi banyak berkembang maju,
namun sesuku penduduk negara memperoleh pendapatan yang kurang daripada ambang kemiskinan yang ditetapkan kerajaan pada $0.40 sehari. Tambahan pula, India mengalami kadar pemakanan
tak seimbang yang tertinggi di kalangan kanak-kanak bawah umur tiga tahun (46% pada tahun 2007) di dunia.
FAKTOR-FAKTOR : India dilengkapi tenaga kerja sebanyak 509.3 juta 60% daripadanya bekerja dalam bidang pertanian dan
industri-industri berkaitan 28% dalam bidang perkhidmatan dan industri-
industri berkaitan 12% dalam perindustrian.
Tanaman-tanaman
pertanian utama termasuklah beras, gandum, biji minyak, kapas, rami, tah, tebu, dan ubi kentang.
Sektor pertanian membentuk 28% KDNK sektor
perkhidmatan dan perindustrian pula masing-masing membentuk 54% dan 18% KDNK. Perindustrian utama termasuk pembuatan kereta,
simen, kimia, perkakas elektronik pengguna, pemprosesan makanan, jentera, perlombongan, petroleum, farmaseutikal, keluli, kelengkapan pengangkutan, dan tekstil.
Pada tahun 2006, nilai eksport dianggarkan pada
AS$112 bilion import pula sekitar AS$187.9 bilion. Tekstil, barang kemas, hasil kejuruteraan dan perisian
merupakan komoditi-komoditi eksport yang utama. Minyak mentah, jentera, baja, dan kimia pula
merupakan import utama. Rakan dagang India yang paling utama ialah Amerika
Syarikat, Kesatuan Eropah, China, dan Emiriah Arab Bersatu.
LANGKAH-LANGKAH: Kebelakangan ini, India telah mengambil kesempatan
terhadap sekumpulan besar orang-orang berpendidikan tinggi dan fasih berbahasa Inggeris, serta pakar-pakar terlatih untuk dijadikan destinasi penyumberan penting untuk korporasi multinasional dan juga destinasi popular untuk pelancongan perubatan.
India juga telah menjadi pengeksport utama perisian dan
juga perkhidmatan kewangan, penyelidikan, dan teknologi.
Sumber alam semulajadinya termasuk tanah tanaman,
bauksit, kromit, arang, intan, bijih besi, batu kapur, mangan, mika, gas asli, petroleum, dan bijih titanium.
India merupakan satu lagi negara yang begitu unik
dan mampu bertahan kekacauan ekonomi dunia.
walaupun
berlakunya
Walaupun India bangkit pada awal tahun 1990- an
untuk mewujudkan sistem ekonomi dan rantaian perniagaan agak lewat dari China, yang lebih awal menggerakkan ekonominya, India telah mampu mengatasi China dengan kebangkitan ekonomi yang begitu pantas.
India, yang mempunyai populasi 1.5 billion (setakat july
2008), telah dengan agresif menjalankan rantaian perniagaan dengan membangkitkan golongan menengah untuk lebih bergiat dalam perniagaan seperti bidang perindustrian, teknologi, pertanian dan pasaran filem. Apa yang berlaku ialah India tidak akan begitu
dipengaruhi atau terjejas apabila berlakunya kekacauan ekonomi dunia. Oleh yang demikian, golongan SME dan sistem ekonomi
India, akan terus menjalankan urusan perdagangan dan perniagaan dalam keadaan yang lebih stabil dan selesa apabila berlakunya kegawatan ekonomi.
China dan India berhasrat meningkatkan hubungan
dagangan kepada 100 bilion dolar menjelang 2015. Dagangan dua negara mencecah 66.47 bilion dolar
pada 2012. Nilai itu hanya merangkumi dua peratus rekod eksport
China dan lapan peratus dari eksport India. Antara bidang yang menyaksikan kerjasama kedua
negara adalah infrastruktur.
Kedua negara harus mempromosi liberalisasi pasaran
kemudahan dagangan seimbang yang dinamik dan mengembangkan pelaburan dua hala. Turut dicadangkan pembangunan projek mega kedua
negara seperti taman perindustrian dan infrastruktur.
KESAN KEPADA MALAYSIA : Usaha bersungguh-sungguh India untuk menjadi sebuah
kuasa ekonomi dunia dengan jangkaan mencatatkan pertumbuhan tahunan antara tujuh dan lapan peratus setahun dalam tempoh sedekad akan datang kemungkinan akan memberi `durian runtuh' kepada negara-negara ASEAN di bawah rangka dasar `Pandang ke Timur'nya. Untuk mencapai pertumbuhan setinggi itu, India perlu
menarik pelaburan besar yang signifikan dari sumber domestik dan asing. Ia juga perlu mewujudkan persekitaran yang sesuai bagi para
pelabur dan pengusaha untuk menggunakan keupayaan dan sumbernya yang produktif.
INDIA menyatakan bahawa ia kini bersedia untuk
berkongsi kepakaran dalam teknologi maklumat (IT) dan bioteknologi yang telah menunjukkan kemajuan yang menakjubkan. kerajaan India telah mengenal pasti infrastruktur
fizikal sebagai satu bidang yang penting yang perlu dinaikkan taraf.
INDIA memerlukan satu pelaburan yang besar
sebanyak AS$55 bilion di dalam projek-projek infrastruktur seperti jalan kereta api, lebuh raya, pelabuhan dan lapangan terbang untuk tempoh 10 tahun akan datang. Menurut Laporan Infrastruktur India (IIR), sekitar
lima peratus daripada Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) negara itu dilaburkan dalam sektor infrastruktur yang perlu dipertingkatkan kepada minimum antara tujuh peratus dan lapan peratus daripada KDNKnya.
Inisiatif seperti itu dijangka memberi faedah kepada
negara-negara seperti Malaysia yang telah mengukuhkan namanya dalam industri pembinaan di sini, terutama sekali di Tamil Nadu. Syarikat-syarikat pembinaan Malaysia sehingga ini
telah menyiapkan 21 buah projek di India bernilai AS$830 juta. Kini, mereka sedang melaksanakan 26 projek bernilai
AS$1.2 bilion di India yang terdiri daripada lebuh raya dan jalan raya, pembekalan air dan perumahan.
Lebih
banyak peluang akan diterima daripada Lembaga Lebuhraya Kebangsaan India (NHAI), yang melaksanakan salah satu projek lebuh raya terbesar di dunia melalui pembinaan dan menaikkan taraf lebuh raya kebangsaan sepanjang 13,146 km yang bernilai AS$12 bilion.
Projek berkenaan yang telah sampai ke peringkat
persediaan lanjutan bakal dibiayai melalui campuran geran kerajaan (dari dana jalan raya pusat), pembiayaan multilateral dan pinjaman di pasaran.
Selain melaksanakan projek-projek Pembangunan
Lebuhraya Kebangsaan (NHDP), NHAI kini juga turut melaksanakan sesetengah projek bukan NHDP sepanjang 1,000 km yang membabitkan jalan raya menyambung pelabuhan dan koridor trafik sesak yang lain.
KESAN KEPADA ASEAN : Negara-negara
ASEAN merupakan pelaburan di sektor jalan raya India.
sumber
penting
Malaysia dan Singapura secara tradisinya telah menjadi
rakan karib India dalam sektor infrastruktur seperti jalan raya, lebuh raya, pelabuhan, taman-taman perindustrian dan logistik. India turut memerlukan pelaburan yang besar untuk
menaikkan taraf pelabuhan dan lapangan terbang untuk membolehkan negara itu menarik lebih ramai pelancong, meningkatkan hubungan rakyat dengan rakyat dan perdagangan dengan negara-negara ASEAN.
RUMUSAN
TAMAT