Fungsi Utama Bahasa Baku

FUNGSI UTAMA BAHASA BAKU Terdapat empat fungsi utama bahasa baku, iaitu; 1. Sebagai bahasa kebangsaan, bahasa yang melambangkan kedaulatan

Negara kita. Hakikat ini termaktu dalam perlembagaan persekutuan dibawah perkara 152. 2. Sebagai

bahasa

perpaduan,

iaitu

asasnyang

digunakan

untuk

menyatukan rakyat yang berbilang kaum.Tugas ini diharap dapat dilaksanakan melalui Dasr Pendidikan Negara. Dasar ini berasaskan dua dokumen penting iaitu Penyata Razak (1956) dan Laporan Rahman Talib (1960). Antara aspek yang ditekankan dalam pendidikan Negara ialah penggunaan bahasa melayu sebagai bahasa pengantar di sekolah-sekolah dan institusi-institusi pengajian kerajaan yang lain. Melalui penggunaan satu bahasa yang sama diharap akan melahir masyarakat Malaysia yang bersatu padu. 3. Sebagai bahasa ilmu pengetahuan yang digunakan di institusi-insitusi

pendidikan.Bahasa

Melayu

berfungsi

sebagai

saluran

untuk

menyampaikan ilmu dan sekaligus menjadi asas pembinaan tamadun yang tinggi. 4. Sebagai bahasa pentadbiran Negara dan alat perhubungan rakyat

jelata. Dalam konteks ini bahasa digunakan dalam jentera pentadbiran, dalam

media

massa,

dan

sebagai

alat

perhubungan

antara

warganegara.

ASPEK PENGGUNAAN BAHASA a) Penggunaan bahasa yang baik, mudah, dan praktikal sebagai

alat perhubungan bahasa sehari-hari antara manusia. Bahasa hendaklah

dianggap

sebagai

alat

yang

membantu

melicinkan perhubungan, bukan sebagai penghalang.

dan

b) Ppenggunaan

bahasa

yang

berkesan

sebagai

alat

untuk

menyampaikan sesuatu maksud dan pengantar maklumatt serta ilmu pengetahuan. c) Pengetahuan bahasa yang indah sebagai alat pengucapan seni

dan penampung nilai-nilai sebagai alat esetika yang tinggi. Demi kejayaannya

sebagai

bahasa

kebangsaan

moden,

aspek

keindahan ini perlu diberi penekanan. Bahasa yang kita gunakan dan kita sanjung sebagai lambing kedaulatan Negara kita ini hendaklah bukan sahaja betul dan berkesan, tetapi juga indah.

DASAR SEBUTAN BAKU Dasar

sebutan

baku

ialah

mengikut

sistem

fonemik,

disebut

sebagaimana dieja dan dieja segaimana disebut dan tiada huruf yang disenyapkan. Dasar sebutan fonemik ini atau sebutan berasaskan ejaan ini seringkali juga dikritik dan dipertikaikan apabila ada orangorang tertentu yang menafsirkan dasar itu menurut pengertian selapis sahaja,

atau

pabila

ada

orang

yang

menekankan

kekecualian-

kekecualian yang berlaku lebih daripada prinsip itu sendiri.

FAKTOR-FAKTOR YANG MENGHALANG KESERAGAMAN SEBUTAN BAKU BAHASA MELAYU DI MALAYSIA