ALICE J.SORIANO Master Teacher II
Feature
is an essay based on facts . Its main purpose is to entertain, or present human interest stories. Like editorial, it is hung on a newspeg.
◦Objectives 1. informs 2. entertains 3. instructs 4. advises 5. informs and entertains at the same time
. length 2. time/ may not be or maybe timely 3. writer in any form or style 1
News
Feature is tied up to a news peg but is interesting , thus entertaining because it reveals about human interest.
1. Personalities 2. Experience and adventure 3. Description 4. Narrative 5. Backgrounders – Bayanihan 6. What to do and how to do articles How to make Tocino?
Mrs Lourdes Olarte- The Unsung Hero Time was when the classroom teacher was known to be a cranky elderly maestra who seldom smile. Hers was nothing but discipline, which to her was almost an obsession.
Mrs. Lourdes S. Olarte of the English class has completely erased this century -old concept and represent the image of today’s Modern, blithe, and friendly teacher.
Ma’am never sits in one corner. Neither does she raise her voice, too in anger. She moves around gracefully with such magnetic efficiency and boundless enthusiasm that her pupils can’t help but study their lessons so as not to displease her. A graduate from Saint Mary’s College now Saint Mary’s University where she majored in English. Mrs Olarte typifies the perfectionist who believes that a student should have a well – rounded education. Our favorite teacher had a knock for writing too. There’s no reason why she should not, because when she was in the high school she was a regular contributor of The Echo the official organ of St Louis School.
She was also the adviser of the ECHO where she taught at St. Louis School. This preferably is the reason why pupil journalists are very close to her heart.
NSPC 2014: Isang Karanasan Tik tak tik tak, ang tunog ng orasan. Oras na upang magbihis, ihanda na ang mga damit at iba pang kailangan upang hindi mahuli sa sasakyan. Pagbuhat ko ng aking trolley bag, may tricycle na na paparating. Ako’y sumakay ng tricycle patungo sa Solano. Alasais na ng umaga nang makarating ako sa Division Office, ang aming meeting place at pagbaba ko ng tricycle nakita ko na ang aking pupil na si Dangel H. Lomboy.
Kaunti p lang kami ngunit ang aming mga mga tagamasid pansangay sa English at Filipino ay naroroon na. Nagbibilang sila ng mga jacket at sumbrero na gagamitin namin sa parade sa pagbubukas ng NSPC 2014. Alasyete na ng umaga nang kami ay lumisan. Kami ay tawa ng tawa sa lahat ng kuwento ng aming mga bosses. Ang sabi ko sa sarili ko, kalog din pala sila kapag kasama. Di ko naramdaman ang pagod at antok dahil tuloy-tuloy ang pagkukuwento nila.
May mga jokes, seryosong kuwento na minsan ay makuha mo pang maluha-luha dahil sa kadramahan ng ideya nito. Paglabas naming ng Sta Fe, nag-umpisa nang humikab ang mga nakasakay sa van number 1. Umidlip kami saglit at nang magising na, kami ay nasa San Jose na. Stop-over muna kami at kumain ng pananghalian.
Pagkatapos kumain, tuloy ang byahe. Tuloy-tuloy din ang nakatatawang jokes ni Dr. Carmelita T. Pancho. Di na naming namalayan na kami ay nasa bungaran nan g TPLEX. Doon kami dumaan at saglit lamang ay nasa Olongapo na kami. Eksaktong alasyete ng gabi nang kami ay makarating sa paaralan kung saan nakainhouse ang mga delegasyon ng Region 02. Kami ay sinalubong ng isang simpleng programa. Inawitan kami ng kanilang sikat na awitin at sinayawan kami ng mga mag-aaral.
Pagkatapos ng isang oras, nagbigay na sila ng mga souveneirs tulad ng t-shirt, bag, kuwintas na gagamitin sa opening program, at mga flyers na ang nilalaman ay ang mga iba-I bang bayan at kultura ng ikatlong rehiyon. Pagkatapos ng ilang sandali, nagpagktungo na kami sa bahay ng kapatid ni Ma’am Carmelites sa Bataan, sinalubong kami ng mga pagkain na inihanda nila. Napagdesisyonan din nila na matutulog daw kami sa kanilang resort sa labas ng Subic. Nakarating kami doon ng alasnuwebe ng gabi. Pagod at antok na an gaming naramdaman. Nakatulog kami agad.
Kinabukasan, kami ay kumain ng agahan at nagsipaghanda na rin kami na tunguhin ang hotel kung saan doon kami ma-iinhouse. Nakarating kami sa hotel ng eksaktong alas otso ng umaga. Napakasaya naming dahil ang ganda ng hotel na ami ng tulugan. RK hotel ang pangalan niya. Ito ay nasa gilid lamang ng hi-way na kung saan malapit ito sa Jollibee, Mc Donald, Duty Free, at SM Olongapo City. Ngunit kami ay nagtaka dahil walang tindahan, barbequehan at mga bentahan ng street foods. Bawal pala dito. Ang mamahal ng mga bilihin. Sobra.
Nang hapon ding iyon ang NSPC 2014 ay umarangkada na. Nagtungo kami sa SMX Convention Center ng Subic. Napakalaki, napakaluwang at napakalinis. Umpisa na ng pambungad na palatuntunan. Nagsalita ang mga panauhing pandangal at ipinakilala ang mga delegasyon na galing sa iba’t ibang rehiyon. Nagtapos ito ng dalawang oras.
Kinabukasan, contest proper na. Nagtungo kami sa Regional Science High School sa loob mismo ng Metro. Dito idadaos ang mga contests. Gabi na nang natapos ang paligsahan. Dumiretso na kami sa hotel magpahinga. Nang sumunod na araw, nagtungo kami sa Ocean Adventure. Nakita namin ang pagpapakitang gilas ng mga dolphins, sea lions, at iba pang mga hayop sa kagubatan. Nag-enjoy naman kami, naidagdag pa dito ang sayaw at acrobats ng mga taga Africa at ang pagshoo Ating ng taga GMA Network. Nakita din namin si Aljur Abrenica Kambal Sirena.
Nakita din namin si Christine Hermosa at ni Oyo Boy Sotto. Paglabas namin sa Ocean Adventure, tumungo kami sa kagubatan kung saan sasalubong ang napkaraming mga unggoy. Bumaba kami ng sasakyan at kinausap sila. Kumuha ng litrato at tuluyan nang nilisan ang lugar. Dumiretso na kami sa hotel at kumain nan g panggabihan saka pumunta na kami sa SM Olongapo at Harborpoint para magshopping.
Uwian na, naihanda na ang aming mga gamit. Sumakay sa van at inumpisahan na ang byahe pauwi. Alas tres nang hapon nang makauwi na kami. Nagpapasalamat ako sa Diyos dahil kami ay ligtas sa aming pag-uwi. Ito ang aking karanasan sa NSPC 2014 na pinapahalagahan magpakailanman.