Ed In Nd 03102009

03 oktober 2009 © Nederlands Dagblad

‘Ik zeg tegen het COC: blijf bellen’ Ed Anker (ChristenUnie): met het betrekken van stellingen schieten we niets op

Ed Anker kijkt terug op een week waarin het debat over christelijke scholen en homo’s ,,vooral via krantenkoppen’’ werd gevoerd. Het ChristenUnieKamerlid wil daarmee zeggen: ongenuanceerd. ,,Alsof we een partij zijn die homo’s haat.’’

••••••••••••••••• homodocenten door onze redacteur Gerard Beverdam

DEN HAAG – ‘Christelijke school mag homo weren’. Ed Anker baalt van zulke krantenkoppen en berichten in journaals. ,,Het geeft een beeld alsof scholen gewapend klaarstaan, om homo’s maar vooral buiten de deur te houden.’’ Verder kunnen ze volgens de ChristenUnie-parlementariër gemakkelijk de indruk wekken dat hij een partij vertegenwoordigt die niets van homo’s moet hebben. De interne partijdiscussies van de afgelopen jaren hebben dat idee ook beïnvloed, denkt Anker. ,,Ik krijg studenten journalistiek met een camera aan mijn bureau, die me vragen of ik – wanneer ik kinderen zou hebben – nog wel van m’n zoon zou houden als hij homoseksueel is. Het raakt me wel, dat er soms blijkbaar zo over ons wordt gedacht.’’ Het laatste wat hijzelf, zijn partij en zijn achterban moeten doen, vindt Anker, is achterover leunen nu het kabinet de balans tussen grondrechten – vooral die tussen het antidiscriminatiebeginsel en de vrijheden van onderwijs en godsdienst – intact laat. ,,Ik ben tevreden met het kabinetsbesluit dat nu naar buiten is gebracht. De betekenis daarvan is dat scholen het recht houden een personeelsbeleid te voeren op basis van hun identiteit. Dat was onze inzet; in die zin is het besluit winst voor de ChristenUnie. Maar het onderwerp leent zich er niet voor juichend door de wandelgangen te lopen. Veel belangrijker is dat we zorgen voor een veilig schoolklimaat voor zowel leerlingen als leraren. Homoseksualiteit moet bespreekbaar zijn. Ik ben eigenlijk wel trots op de manier waarop dat de laatste tijd door veel christelijke scholen wordt opgepakt. Die ontwikkeling moet vooral doorgaan.’’ Een beeld dat volgens Anker ook door sommige van zijn collega’s in de Tweede Kamer in leven wordt gehouden, is dat het regelmatig voorkomt dat een leraar vanwege een homorelatie wordt ontslagen. ,,Het personeelsbeleid van een christelijke school is er echt niet op gericht mensen te ontslaan. Juist degenen die telkens beweren de homoseksuele docent te willen beschermen tegen ontslag, creëren met hun grote woorden een onveilig klimaat. Zij schetsen een beeld dat niet klopt, maar wel angst aanjaagt. Want wat zo was én zo blijft, is dat iemand enkel vanwege z’n homoseksualiteit geen baan mag worden onthouden of mag worden ontslagen. In spora-

Ed Anker: ,,Juist degenen die beweren de homoseksuele docent te willen beschermen tegen ontslag, creëren met hun grote woorden een onveilig klimaat.’’ |foto Nederlands Dagblad/Jaco Klamer dische gevallen kan het gebeuren dat levensstijl en identiteit zo ver uiteen gaan lopen, dat een geloofwaardigheidsprobleem ontstaat. Dat betekent overigens nog steeds niet dat zoiets in een groot conflict moet eindigen. Alleen als je er samen niet meer uitkomt, is er de Algemene wet gelijke behandeling.’’ Verder klopt het geschetste beeld niet, dat alle christelijke scholen homo’s weren. ,,Dat ligt heel verschillend’’, weet Anker, die voor zijn partij het woord voert over zowel onderwijs als homoemancipatie. ,,Er zijn christelijke scholen die deze mensen juist wel benoemen, en scholen die dat niet doen. Maar daar begint het niet mee. Wat de ChristenUnie van het hele proces rond de commissieCnossen (die een gedragscode voor de eigen politici opstelde, red.) heeft geleerd, is dat het ongelofelijk belangrijk is dat je met elkaar in gesprek gaat.’’

Dubbele agenda

De emotionele reacties die rond dit thema naar voren komen, zijn voor Anker ook een teken dat christelijke

scholen en instellingen, maar ook de ChristenUnie zelf, voortdurend zo open mogelijk moeten communiceren. ,,De ChristenUnie heeft geen dubbele agenda; het christelijk onderwijs ook niet. We hebben niks te verbergen, en het is daarom uitstekend wanneer mensen rond willen kijken binnen onze partij en op onze scholen.’’ Zelf heeft Anker regelmatig contact met homobelangenorganisatie COC. ,,Dat loopt best goed. En ook al zijn we het over sommige dingen oneens, ik zeg wel: blijf me bellen. Met het betrekken van stellingen schiet niemand iets op. Ik heb geen flauw idee of wij ooit uit deze discussie komen, maar ik voel mij wel verplicht te luisteren naar degenen die zich door mijn standpunt bedreigd voelen. Dat mag ook van een christelijk politicus worden verwacht.’’ Ed Anker pleit voor nuance en voor een ,,open en eerlijk’’ debat, ook wanneer de Tweede Kamer binnenkort het kabinetsbesluit bespreekt. ,,Het gaat om heel persoonlijke zaken, die al lastig genoeg zijn. Je moet er niet in algemeenheden

over praten, wat iemands keuze ook is. Geen enkele school zal willen dat er vervelende verhalen over docenten op het plein worden verteld, ook niet als iemand een homoseksuele relatie aangaat. Tegelijk zijn er ook mensen die er bewust voor kiezen om geslotener te zijn over hun geaardheid. Dat mag; je vraagt ook niet van mensen om telkens te vertellen dat ze heteroseksueel zijn. Daarom kan ook niemand voor een ander bepalen dat hij zich gediscrimineerd moet voelen.’’ Met grote woorden en algemeenheden wordt volgens Anker geen recht gedaan aan de persoonlijke kwestie die seksuele geaardheid nu eenmaal is. ,,Net als geloof, ras of geslacht. Een moslimdocente die in Utrecht geen handen meer wilde schudden, deed dat vanwege haar geloof. Degenen die nu zeggen op te komen voor de homoseksuele docent, verdedigden toen de school. Dat geeft wel aan dat elke zaak weer anders is. Het onderlinge gesprek is daarom veel belangrijker dan de wet; ik hoop dat we die wet in de praktijk helemaal niet nodig hebben.’’