Deel 2.

Drijven of verzuipen Proef paperclip en punaise: we vullen een schaal voor de helft met water. Daarna leggen we een paperclip en een punaise (met de punt omhoog) voorzichtig op het wateroppervlak. Als je heel goed kijkt merk je dat er een vliesje op het water lijkt te liggen. De paperclip en de punaise blijven in dat vliesje op het water drijven.  Oppervlaktespanning = de aantrekkingskracht tussen de watermoleculen onderling. (omdat water een negatieve en een positieve kant heeft, is er onderlinge spanning) Wespen: Diezelfde oppervlaktespanning zorgt ervoor dat een west niet meteen door het wateroppervlak zakt in een glas limonade. Plus, de poten van een wesp zijn bedekt met een waslaagje. Wassen zijn apolaire stoffen die het water afstoten. Daardoor kan de wesp gedurende vrij lange tijd op de limonade lopen. Maar beetje bij beetje lost het waslaagje op in de suikeroplossing en zal de wesp toch verdrinken. Gore-Tex regenkledij: Gore-Tex kledij is ademend en houdt regendruppels buiten, maar transparantiedamp kan wel naar buiten. Daartoe wordt tijdens het productieproces een dun, poreus laagje Gore-Tex of MPC op de rugzijde van de buitenste stoflaag aangebracht. De poriën van het apolaire laagje zijn klein genoeg om regendruppels tegen te houden, maar groot genoeg om waterdampmoleculen (zweet) door te laten.

4.

Isomeren

Isomerie = verschillende stoffen met eenzelfde brutoformule

Structuurisomerie: Moleculen van isomeren verschillen in structuur door: - andere functionele groepen (functie-isomerie) - andere posities van functionele groepen of van meervoudige bindingen (plaats-isomerie) - ander koolstofskelet (keten-isomerie)  De voorbeelden die gegeven zijn, moet je kunnen geven en herkennen. Andere isomeren moet je de types kunnen herkennen. Hij kan je een voorbeeld van een ongeziene reactie geven en dan moet jij het type kunnen herkennen. Maar hij gaat nooit iets vragen te tekenen dat we niet gezien hebben.