De schilpad en de haas Op een dag riep de leeuw, de koning van de dieren, alle inwoners van zijn koninkrijk bij elkaar. Hij vertelde ze dat hij zich zorgen maakte omdat ze elkaar niet hielpen. “Als we allemaal samenwerken kan geen enkele jager ons meer aanvallen. Wat zullen we doen?”, vroeg de leeuw. De dieren bespraken het probleem. Weldra sprong de haas overeind en zei:”O koning, ik kan best op mezelf passen. Zoals u weet ben ik het snelste dier van het woud. Voor mij hoeft er niets te veranderen.” Toen stond de schildpad op en zei tegen de haas:”Je ben een dom beest. Zelfs ik, een schildpad, zou je kunnen leren hoe belangrijk samenwerken is, door je in een wedstrijd te verslaan.” De schildpad ging naar huis en vroeg z’n familieleden om hulp. Allemaal beloofden ze te zullen helpen. De schildpad riep alle schildpadden van dezelfde kleur en grootte als hijzelf naar voren. “Ik geef jullie een nummer zodat jullie allemaal mee kunnen doen”, zei hij. “Nu,nummer een, jij verstopt je in de struiken op ongeveer anderhalve kilometer afstand van de startplaats. Als de wedstrijd begint en de haas komt eraan, dan kom je te voorschijn en loopt over het pad. Ik verdwijn in het struikgewas. Als de haas zich omdraait, ziet hij niemand. Nummer twee, jij verstopt je weer anderhalve kilometer verderop…” Elke schildpad kreeg een plaatsje toegewezen. De laatste kreeg de opdracht om net voor de haas over de finish te gaan. De volgende morgen waren de dieren vreselijk opgewonden over de wedstrijd. De koning gaf het startschot en de haas vloog weg. Toen hij zich na anderhalve kilometer omdraaide was hij verbaasd omdat hij de schildpad niet zag. Maar toen hij weer verder rende zag hij de schildpad voor zich, midden op het pad! De haas begon nog harder te lopen. Hij begon zich zorgen te maken. Hij rende zo hard hij kon, maar de schildpad bleef hem voor, vrolijk zingend, terwijl hij op zijn gemak over het pad kuierde. Vlak voor de haas de finish bereikte hoorde hij een luid gejuich:”De schildpad heeft gewonnen!” De koning vroeg de schildpad hoe hij de haas had kunnen verslaan. “Wel majesteit, mijn hele familie heeft me geholpen door met me samen te werken.” En de schildpad legde uit hoe alles in zijn werk was gegaan. De wijze koning was erg verbaasd en zei tegen de verzamelde dieren:”We kunnen iets leren van de schildpadden. Zij hebben ons laten zien hoe belangrijk het is om elkaar te helpen. Als we dan niet allemaal samen kunnen werken, dan moeten we in ieder geval de leden van dezelfde familie elkaar helpen.” En vanaf die dag kwamen veel dieren tot elkaar. De vogels vlogen in zwermen en de mieren vormden grote kolonies. Alleen de haas bleef op zichzelf en vertrouwde op zijn snelheid om hem te beschermen! (uit: adventsboek van unicef) (bron: tales of an ashanti father door peggy appiah (andré deutsch: londen, ’67))