Dagkrant Amsterdam 27 Oktober 2007

  • October 2019
  • PDF

This document was uploaded by user and they confirmed that they have the permission to share it. If you are author or own the copyright of this book, please report to us by using this DMCA report form. Report DMCA


Overview

Download & View Dagkrant Amsterdam 27 Oktober 2007 as PDF for free.

More details

  • Words: 2,895
  • Pages: 2
4

< Zaterdag 27 oktober 2007 > 6-Daagse van Amsterdam

UITSLAG DAG 5

powered by

Zesdaagse van Amsterdam

“Beste Vriend”

BARTKO

KEISSE

t r e b o s R n e p p i Sl

De afgelopen dagen zijn we, en daarmee bedoel ik Danny, Peter en mijzelf, enorm

Plaats

Ploeg

Renners

Ronden

Punten

1

4

Keisse – Bartko

0

277

2

1

Risi – Marvulli

0

275

Cornelisse, die niet weg te slaan was

3

2

Slippens – Stam

0

260

bij onze cabine op de baan. Wanneer

4

3

Schep – Zabel

0

204

5

6

Beikirch – Lampater

2

105

ik wel effe regelen!” En nadat we een

6

5

Terpstra – Mouris

4

143

droog shirt hadden aangetrokken, kwam de

7

8

Llaneras – Torrent

4

75

8

12

De Ketele – Stroetinga

9

142

Heerlijk joch en hij voelde meestal wel

9

9

M. Pronk – Hester

13

93

aan wanneer hij teveel was en ging dan

10

10

Vierhouten – Van Hummel

17

65

11

7

J. Pronk – Giling

19

53

en zei; “Zijn die wielen nou duur, meer

12

11

Traksel – Dekkers

24

58

als honderd euro?” Jammer genoeg kan

gesteund door Mitchell, de zoon van ras-Amsterdammer en ex-renner Michel

we terug uit de piste kwamen, vroeg hij direct “Willen jullie kouwe cola, ga

mededeling: “Jullie zijn mijn beste vrienden en doen het hartstikke goed hoor”.

bij de mechaniekers tussen het materiaal neuzen. Even later kwam hij dan terug

hij er de finaleavond niet bij zijn, want hij

Win nu een kunstwerk over de 6 Daagse !!

Deponeer uw visitekaartje met persoonlijk email adres bij de info balie Tijdens de 6-daagse van Amsterdam van 22-27 oktober 2007 is er een bijzondere expositie van kunst over de wielrensport in de VIP omloop van het Velodrome. SPARTS exposeert het werk van Horst Brozy, Jan van Diemen, MIP en Wil Willemsen. U kunt de kollektie van Sparts ook bekijken op Internet WWW. SPARTS. NL

had “andere dingen”. Wel kregen we alle drie een dikke knuffel met de woorden; “Bedankt vriend, Ik heb zo’n mooie week gehad met jullie en wel winnen hè!?”. Mitch, we gaan ons best doen en bedankt voor je aanmoedigingen. We zullen je steun enorm missen vanavond! Robert

www.slippensstam.nl

nummer 6 - Zaterdag 27 oktober 2007

Zaterdag 27 oktober

Finale Avond

VOORPROGRAMMA 18.00 UIV Six Day Talents Cup GP Adrie Hoogland Koppelkoers Huldiging HOOFDPROGRAMMA 19.00 Voorstellen deelnemers Sprint Zesdaagse Keirin Cup GP Schijf 19.15 Voorstellen koppels 6 Daagse 19.35 Puntenkoers GP Wieler Magazine 19.55 Koppel Afvalkoers GP Bioracer 20.15 SprintCup GP Koga Miyata: Tijdrit 20.25 Derny GP Telegraaf: 1° reeks 20.40 Afvalkoers GP Sportweek 20.55 Derny GP Telegraaf: 2° reeks 21.10 Sprint Cup GP Koga Miyata: 1/2 Finale 21.20 Koppeltijdrit GP Schijf 21.40 Auto Supersprint GP Stern Partners 21.55 Sprint Cup GP Koga Miyata: Finale 22.05 Scratch GP Cafe Rooseboom 22.15 Derny GP Telegraaf: Finale 22.35 Team-Sprint Cup GP Plusine Uitreiking Moeders Mooiste aangeboden door Schijf Groep 22.45 Koppelkoers GP Drukkerij Koopmans 23.50 Huldiging Sprint Zesdaagse GP Koga Miyata 23.55 Huldiging 00.00 After Party met Peter Beense 01.00 Einde

Stam en Slippens ruiken eindzege in uitverkocht Velodrome in, wat uiteindelijk resulteerde in een ronde voorsprong voor Risi-Marvulli en Slippens-Stam. De kaarten waren geschud. In de snelle slotfase counterden beide koppels, met hun neus op het stuur, alle tegenaanvallen en werd de eindsprint een exacte kopie van de koppelafvalkoers. Ook nu moest Franco Marvulli de snellere benen van Robert Slippens voorrang verlenen.

Gisteren hadden Robert Slippens en Danny Stam zonder twijfel hun beste avond in de Amsterdamse zesdaagse. De NoordHollanders begonnen vrijdag met één ronde en liefst 35 punten achterstand op de Zwitserse klassementsleiders Risi en Marvulli. Terwijl de rook van het startpistool nog boven de streep hing, gingen de ’witte Icova-leeuwen’ al op jacht. Risi en Marvulli brachten weliswaar hun puntentotaal boven de 200, waarmee ze via een bonusronde aan de leiding kwamen, maar Slippens en Stam hadden nog genoeg plannen. In een wederom bomvol Velodrome schreven de thuisfavorieten namelijk direct de koppelafvalkoers op hun naam en daar bleef het niet bij. In de kleine koppelkoers hielden ze zich nog afzijdig, terwijl Keisse-Bartko en onze landgenoten Terpstra-Mouris het vuurwerk op de piste verzorgden. De favorieten spaarden zich echter voor de langere tweede ploegkoers. Keisse en Bartko wonnen uiteindelijk de kleine koppelkoers en veroverden de

Six Day Founders Sponsors & Partners Mediapartners

leiding in het klassement. Dat was zeker geen ‘klein bier’, zoals Keisse met Gentse tongval liet weten, want alle concurrenten stonden plots op een toer. Tijdens de koppeltijdrit doken ditmaal vier koppels onder de 23 seconden. Voor de tweede maal waren Keisse-Bartko de beste in de rit tegen de klok. Wat gisteravond vooral opviel, was het defensieve rijden van Peter Schep en Erik Zabel. Halverwege de avond hadden zij slechts een handvol punten bijeen gesprokkeld. Willen zij het niet aan laten komen op de punten en alleen een ronde voorsprong nemen? In de tweede ploegkoers van de avond vlogen alle koppels er direct

De ‘vrijdagavondcoupe’ leek geslaagd. Maar in de allerlaatste dernyrace van de avond, het was al een half uur zaterdag, bleken Schep en Zabel de beste rekenmeesters. Met winst in de slotrace verdienden ze een bonusronde, en kwamen op gelijke hoogte met de directe concurrenten voor de eindzege. Slippens en Stam halveerden hun puntenachterstand op de leiders Keisse-Bartko en doen weer helemaal mee. Vanavond volgt de, ongetwijfeld, adembenemende apotheose van de 15e Zesdaagse van Amsterdam. Bertus Raats

Bruno Risi gezien door Dik Bruynesteyn

Als er iemand uitviel mocht ik mijn kunsten vertonen. De hele dag zat ik op de tribune te wachten op een wonder. Dat kwam. Nico van Est meldde zich af, een broer van Wim van Est. Twee dagen later was ik, net 23, volkomen uit het niets kampioen van Nederland”.

Piet van Heusden:

Vanuit het niets wereldkampioen Piet van Heusden, vanaf het begin als gastheer tijdens de Amsterdamse six, geniet nog steeds van zijn wereldtitel die hij in 1952 als amateurachtervolger behaalde. Als geen ander weet hij dat het leven van toevalligheden aan elkaar hangt. Ook die wereldtitel. Als de dag van gisteren herinnert hij zich de gang van zaken in die tijd.

UIT DE OUDE DOOS

„Ik was in het begin niet zo’n goede renner. Ik kwam goed de bochten door van de Amsterdamse straatronden, maar kon me nooit zo goed van voren handhaven. Tot ik ontdekte dat ik kon tijdrijden. In een clubrit van Olympia klopte ik de toenmalige achtervolgingskampioen Patsi Willekes. Nou, dat was me wat. Een paar maanden later schreef ik in op het NK achtervolging. Maar wie kende nou ene Piet van Heusden. Bij de KNWU niemand. Na veel vragen en zeuren werd ik eerste reserve.

“Ik zal mijn hele leven nieuwe uitdagingen blijven zoeken” Wie bang is dat Theo Bos na de olympische spelen van Peking in een zwart gat belandt, heeft het mis. Of de wereldrecordhouder nu wint of verliest in China, er komt altijd wel weer een nieuwe uitdaging op zijn pad. “De weg naar succes is echt het leukst. Aan het uiteindelijk behaalde resultaat, denk je achteraf veel minder.”

Wie zou denken dat het pad naar het WK daarmee geplaveid was heeft het mis. Het leek de KNWU het beste om per vliegtuig te gaan, maar wel zelf betalen.„Daar had ik het geld niet voor maar Jan Derksen schoot me te hulp. Een paar dagen later was ik wereldkampioen. Ik werd later nog een paar keer kampioen van Nederland, maar een volgende wereldtitel was me niet meer gegund. Ook een beetje te wijten aan de KNWU. Een jaar later stond ik namelijk in de halve finale met de Italiaan Campana, die ik in 1952 klopte. Deze maal won ik weer, tenminste dat dacht ik. Mijn overwinning werd ook omgeroepen, maar de Italiaans getinte jury besliste later dat we gelijk gefinisht waren. Op het feit dat Campana een ronde eerder een fractie had voorgelegen werd hij finalist. Toen de KNWU geen protest in wilde dienen heb ik hun laten weten hoe ik over ze dacht. ‘Volgend jaar beter Piet’, kreeg ik te horen.” Een jaar later van hetzelfde laken een pak. „In 1954 werd ik in de halve finale afgeschoten, ik wist zeker dat ik nog een ronde moest rijden. Dankzij een Nederlands jurylid die het rondebord vergat te draaien was ik de pineut. Ook toen wenste men niet te protesteren. ‘Volgend jaar beter Piet’ kreeg ik weer te horen. Een paar dagen eerder naar huis dus en kreeg nog te horen; ‘vergeet niet je voorgeschoten dagvergoeding terug te betalen’. Met de bond heb ik dus nooit zoveel op gehad. Je zult begrijpen dat ik me toen wel eens bestolen voelde”, vertelt Van Heusden. Bertus Raats

Memoires van een Miss

Wielrenners doorstaan tijdens een zesdaagse zware beproevingen op de piste. Als rondemissen krijgen wij op een doorsnee avondje Velodrome ook enkele ‘lastige hordes’ voor onze kiezen. Om een beeld te schetsen van onze dagelijkse topprestaties hebben wij enkele voorbeelden in willekeurige volgorde voor u op

Wereldkampioen sprint Theo Bos

een rijtje gezet. Om in de geest van de zesdaagse te blijven, hebben we voor zes ‘hoogtepunten’ gekozen. ∑ Iedere dag sterk transpirerende mannen zoenen, sommige van hen zelfs meerdere malen op één avond. ∑ Op net iets te hoge hakken over een schuine houten piste balanceren, terwijl je tegelijkertijd een ontspannen lach op je gezicht tovert. ∑ Uit een wirwar van sjerpen steeds de verkeerde uitzoeken, om vervolgens met kloppend hart en zweetoksels, net op tijd de passende sponsor om de schouders te laten glijden.

Bos ligt languit in zijn cabine. De zesdaagse loopt op zijn eind en de geboren Hierdenaar voelt zijn topvorm naderen. “De zesdaagse van Amsterdam past perfect in mijn seizoensopbouw. Ik heb net een zwaar krachttrainingprogramma achter de rug en ik ben nu bezig de gewonnen spierkracht om te zetten naar snelheid op de piste. En ik moet zeggen, mijn progressie valt me tot nu toe niet tegen.” Slechts één grote titel ontbreekt nog op de imposante erelijst van de sportman van 2006. Op de olympische spelen van Peking moet deze lege plek op zijn

6

over

Arthur Smolders van Visa Cards is naast sponsor ook een wielerliefhebber pur sang. Dat dateert niet vanaf het moment dat de Zesdaagse van Amsterdam weer het licht zag. Nee, lang was Visa hoofdsponsor van ∑ Iedere dag een geinponem, die origineel vraagt; “Of we een selec- de Ronde van Nederland tieprocedure voor deze functie en Olympia’s Tour, maar ook de RAI Derny Race. hebben moeten doorlopen.” ∑ Naakte mannen, lees renners, De term RAI roept die na een slopende avond vol- nostalgische gevoelens komen onverwacht in onze kleed- op bij Smolders. kamer onder de douche vandaan komen. ∑ Een innige knuffel met volkszanger Peter Beense, direct na zijn optreden. Kenners van de Amsterdamse smartlappenscène kunnen zich hier waarschijnlijk iets bij voorstellen. U hoort het al, volgend jaar zijn wij er gewoon weer bij. Want wie wil dit rare, snelle circus in Amsterdam nou missen? Leonie, Angelique, Nadine en Mart

Wat is uw betrokkenheid bij de Zesdaagse van Amsterdam? International Card Services (Nederlands grootste uitgever van zowel Visa als MasterCards) is al jaren één van de vaste sponsors van dit evenement. Vanaf dag één waren we enthousiast over het initiatief om de

palmares worden ingevuld. In 2004 was Bos in Athene al dicht bij olympisch goud, maar hij moest na drie slopende sprints de Australiër Bayley voor hem dulden. “Ik zeg eerlijk, als ik nu kon tekenen voor een gouden medaille, deed ik het direct. Ook al was het niet op de sprint. Olympisch kampioen worden is mijn ultieme droom.” Toch hangt Bos zijn carrière niet op aan het succes van de Chinese missie. “Het is en blijft gewoon een baanwedstrijd, alleen is de sfeer en entourage rond dit toernooi heel anders dan op een WK. Ik probeer dan ook zo onbevangen mogelijk naar Peking toe te gaan, dat is het beste voor mij.” In de voorbereidingsperiode op de olympische spelen, wil Bos zich enkele malen testen. Het eerste ijkpunt is natuurlijk het WK in Manchester, daarna zal hij het voornamelijk tijdens trainingssessies doen. “Ik werk vooral in trainingsblokken. Na een intensieve fase, rijd ik dan enkele testwedstrijden tegen mijn vaste trainingsmaatjes, die in veel opzichten van cruciaal belang in mijn voorbereiding zijn.” Een hecht team Collega’s Tim Veldt en Teun Mulder spelen namelijk een grote rol in de succesvolle loopbaan van de vijfvoudig wereldkampi-

‘Vanaf dag één waren we direct enthousiast’

Zesdaagse van Amsterdam weer tot leven te brengen. In mijn jeugd bezocht ik zesdaagse wedstrijden in de Nieuwe RAI en, hoe kan het ook anders, Peter Post was in die jaren altijd mijn grote favoriet.     Heeft u zelf een fiets? Ja, Al moet ik toegeven dat ik heel weinig fiets. Ik woon in de polder en heb altijd het gevoel dat ik zowel op de heen- als op de terugreis, wind tegen heb.  Wat is uw favoriete koppel? Natuurlijk onze eigen renners, Lampater en Beikirch. Zaken doen en wielrennen … Wij gebruiken sportevenementen voor ‘brandpromotion’ en relatiemanagement. Het is een prima instrument om eens op een andere manier met elkaar om te gaan.

De Zesdaagse is … een prima mix van topsport en amusement. Het is een groot compliment waard dat men, ondanks de beperkingen van de accommodatie in Sloten, er toch steeds weer in slaagt om de exploitatie rond te krijgen. 

Motoren in de baan! Jeugdsentiment! Grote motoren op de betonnen wielerbaan van het Olympisch Stadion. Baan-kampioenschappen met tienduizenden bezoekers! De historische aankondiging ‘Motoren in de baan!’ was volgens mij van stadionspeaker Van Steenbergen Sr. Van Steenbergen had een prachtig en heel herkenbaar diep stemgeluid. Maar…..ere wie ere toekomt, tijdens de Zesdaagse van Amsterdam geniet ik ook altijd volop van Cees Maas. Cees is op-en-top vakman en volgens mij de beste wielersportspeaker van ons land. Het is alleen jammer dat hij PSVsupporter is……….     

oen. “We zijn een hecht team en brengen elkaars niveau omhoog. Als één van hen om wat voor reden dan ook wegvalt, zou ik daar enorm van balen. We maakten samen in de loop der jaren al zo veel mee en hebben met z’n drieën naar alle grote toernooien toegeleefd. Weet je, de weg naar succes is echt het leukst. Aan het uiteindelijk behaalde resultaat, denk je achteraf veel minder. Daarom geniet ik nu ook van alles wat ik meemaak.” Mocht Bos goud halen op de spelen, zal er geen leegte in zijn ambitie vallen. “Ik zal mijn hele leven nieuwe uitdagingen blijven zoeken. Een olympische titel zal daar niets aan veranderen. Ik leef met hart en ziel voor mijn sport en zet alles opzij om een doel te bereiken. Dat zal nooit veranderen, ook niet als ik straks stop met fietsen. Er liggen dan vast genoeg nieuwe uitdagingen op mij te wachten.” John den Braber

Mijmeren Heden wordt ons opgediend Het laatste Avondmaal Op een hardhouten ovaal Zullen - noem het helderziend In Boelé zijn mallemolen Groen wit geel en regenboog Tand om tand en oog om oog Strijden om de gladiolen De spreekwoordelijke dood Laat ik niet achterwege Ik zie luipaarden op wielen Zal bij de jacht hun ziel ontbloot Voor de stervenden knielen Zie in hun bloed de zege Huisdichter Cornelis 27 oktober 2007

Hans Lubberding in de greep van de wielersport Hans Lubberding,directeur van het Olympisch Stadion, vindt zichzelf, nadat hij dertig jaar geleden naar de hoofdstad kwam, nog steeds een nieuwe Amsterdammer. Lubberding leidt met hart en ziel zijn organisatie en is trots dat het stadion het middelpunt is van tal van topen breedtesportevenementen, zoals afgelopen zondag de ING Amsterdam Marathon. Ook de wielersport heeft ooit Hans Lubberding in zijn greep gekregen. Hij groeide op in Wageningen. Daar stond een 200 meter lange betonnen piste. Hobbelig met scheuren, maar er werd gekoerst tot eind vijftiger jaren. Wielercoryfee Gerrit Schulte vierde er successen. Later verviel de baan en brokkelde af. Er bleef er één bocht staan. Temidden van tientallen caravans en tentjes, want inmiddels was er een camping gekomen. Lubberding weet er alles van. „Wij groeiden daar op bij de Wageningse Berg met die ouderwetse wielerbaan. Met mijn vriendjes speelden we Peter Post, Fritz Pfenninger en René Pijnen. Dat was weergaloos spannend, maar voor je het wist lag je onder aan de baan. Het heeft niet tot een zesdaagsecarrière geleid ondanks dat het ‘Lubberding-bloed’ door mijn aderen stroomt. Mijn wielertalent moet wel erg beperkt zijn geweest”, lacht Lubberding. „Maar ik heb natuurlijk een oude stadsfiets. En een mountainbike. Daarop rondtoeren in Amsterdam vind ik geweldig en natuurlijk fietsen op mijn oude barrel  door de stad; heerlijk genieten van het leven op straat. Heb als import-Amterdammer gelukkig nog nooit een gevecht gehad met de tramrails.” Vroeger waren Post -Pfenninger zijn favoriete zesdaagsenrenners. Nu zijn dat Slippens en Stam. Voor zakendoen tijdens de wedstrijd heeft Lubberding geen tijd. „Ik geniet enorm van de wedstrijden. Zaken en sport kan ik   wel los van elkaar   doen   en zien maar niet gelijktijdig.” Hij vindt de Zesdaagse van Amsterdam een onmisbaar wielerevenement voor sportief Amsterdam. „Amsterdam heeft  een enorme wielertraditie; dat merken wij nog steeds aan bezoekers die we  over het wielrennen in het stadion spreken. De zesdaagse verdient  nog  meer steun. Wellicht moet het  Velodrome Amsterdam verder moderniseren of uitbreiden of eventueel verplaatsen naar de sport-as;   tussen Amsterdam Arena en Olympisch Stadion in bijvoorbeeld. Aan de  Amsterdamse route van de Giro d’ Italia!  Dat zou fantastisch zijn”.  

Related Documents