Bahasa Melayu 1

Bahasa Melayu 1

Vokal ialah bunyi-bunyi bersuara yang semasa menghasilkannya, udara dari paru-paru keluar melalui rongga tekak dan rongga mulut secara berterusan tanpa sekatan atau sempitan yang boleh menerbitkan bunyi-bunyi geseran. Ciri kelantangan dan kepanjangan dapat didengar dengan jelas dan lebih panjang daripada konsonan.

udara (paru-paru) (rongga tekak) (rongga mulut)

01. Pita suara 02. Lidah 03. Bibir 04. Lelangit lembut

 Pita

suara Oleh sebab bunyi dikeluarkan melalui penyuaraan,maka pita suara merupakan alat yang penting sekali dalam penghasilan bunyi vokal.

 Lidah

Menerbitkan kegiatan dan keadaan yang berbeza dan penting dalam menentukan kualiti vokal. Mempunyai dua ukuran iaitu tinggi rendah, dan depan belakang. Boleh diturunkan serendahrendahnya atau dinaikkan sehingga mendekati lelangit keras.

 Bibir

Boleh dihamparkan atau dibundarkan menurut kadar yang sesuai bagi sesuatu vokal yang dihasilkan. Apabila bibir dihamparkan akan terhasillah vokal depan,manakala apabila bibir dibundarkan akan terhasilkan bunyi vokal belakang.

 Lelangit

lembut Dinaikkan bagi menghalang udara daripada mengalir masuk ke rongga nasal (hidung) dan dengan ini udara hanya dibenarkan masuk ke rongga mulut.

 Bahagian

lidah yang terlibat,sama ada bahagian hadapan lidah atau belakang lidah.  Ketinggian lidah dinaikkan.  Keadaan lelangit lembut sama ada dinaikkan dan udara dari paru-paru keluar melalui rongga mulut sahaja (bunyi vokal atau oral) atau dinaikkan tetapi tidak rapat sehingga udara dari paru-paru keluar melalui rongga mulut dan hidung (menghasilkan bunyi yang disengaukan).

Kedudukan bibir, sama ada bundar atau hampar.  Keadaan glotis, iaitu dirapatkan dan semasa udara keluar dari paru-paru pita suara bergetar. 

 Perbezaan

bunyi antara vokal dengan vokal yang lain ditentukan dengan keadaan lidah, iaitu tinggi, separuh rendah, dan rendah. (a) vokal hadapan i vokal depan sempit e vokal depan separuh sempit ε vokal depan separuh luas/lapang a vokal depan luas/lapang

(b) vokal belakang u vokal belakang sempit o vokal belakang separuh sempit vokal belakang separuh luas/lapang (c) vokal tengah vokal tengah

 Bermaksud

terdapat keadaan beberapa vokal boleh digunakan pada kedudukan sama tanpa mengubah makna perkataan dan lebih merupakan kelainan dalam gaya penyebutan sesuatu perkataan.

1.

Vokal depan sempit ( i )

2. Vokal depan separuh sempit [e]

3. Vokal depan separuh luas / lapang [ε]

4. Vokal depan luas / lapang [a]

5. Vokal belakang sempit [u]

6. Vokal belakang separuh sempit [o]

7. Vokal belakang separuh luas/lapang [ ]

8. Vokal tengah [ ]