Aba

အဘ ႏြငးံ က္ေနား သေရားစာ ေက္ားသိခၤ မတးလ ှ၈ ရကး ကၽျႏုးသညး

ရနးကုနးၿမိဳ႕တျငး့

ၿမိဳ႕နယးတစးခု၏

ဆငးေ်ခဖုနး့ရပးကျကးတစးခုတျငးေနပါသညး။

ဆငးေ်ခဖုနး့ရပးကျကးဆိုသညးံ

အတျကးေၾကာငးံ အိမးေ်ခက ႃပျတးသိပးခဲလြ္ကး၊ ၾကပးညပးလို႔ေနသညး။ ေခါငး့ရငး့အိမးက ႃကဵံဖျတး အတျငး့ေရ့မြဴ့ အိမး်ဖစးသညး။ ထို႔အ်ပငး အဆိုပါ အတျငး့ေရမြဴ့ဆိုသူ ေနအိမးသညးး ရပးကျကးထဲမြ ေရဖို့၊ မီ့ဖို့၊ ဘာေၾက့၊ ညာေၾက့မ္ာ့ ေကာကးခဵသူတို႔်ဖငးံ အၿမဲေ်ခခ္ငး့လိမးရာ ေနရာလညး့ ်ဖစးသညး။ ဒါတငးမကေသ့ ရပးကျကးထဲရြိ ငမူ့၊ င႐ူ့မ္ာ့ မၾကာခဏဆိုသလို ွိုငး့ဖျဲ႔အရကး ေသာကးရာ စာ့ေသာကး႐ဵုဟုဆိုလညး့ မမြာ့။ က္ေနားံႏြငးံ လမး့ထဲ႐ြိတကၠသိုလးေက္ာငး့သာ့ အုပးစုမြာမူ ထိုႃကဵံဖျတးအတျငး့ေရ့မြဴ့ဆိုသူကို အေသသတးခ္ငးေလာကးေအာငးကို မုနး့သညး။

အႏြီ

အတျငး့ေရ့မြဴ့ဆိုသူမြာ

ေက္ာငး့်ပနးဖျငးံသညးံအခါတိုငး့တျငး လိုကးမြတးၿပီ့၊

က္ေနားတို႔

ရပးကက ျ းထဲရြိ

ေက္ာငး့တကးစဥးအတျငး့

တကၠသိုလးေက္ာငး့မ္ာ့

စာေမ့ပျဲၿပီ့အာ့လပးရကး

တကၠသိုလးေက္ာငး့သာ့မ္ာ့ရြိရာအိမးမ္ာ့သို႔

ေက္ာငး့တျငးဆူပူ

မႈမလုပးရနး၊

ေက္ာငး့တျငး

ပိတးၿပီ့၍

ေက္ာငး့သာ့နာမညးမ္ာ့

ႏုိငးငဵေရ့ႏြငးံ

ပကးသကးေသာ

စာရျကးစာတမး့မ္ာ့ ကိုငးေဆာငး်ခငး့၊ နဵရဵတျငး ကပး်ခငး့၊ ေွ်ခငး့မ္ာ့ မ်ပဳလုပးပါ ဆိုေသာအခ္ကးႏြငးံ ထိုကဲံသို႔ ်ပဳလုပးပါက သကးဆိုငးရာက အေရ့ယူမညးဆိုသညးံအခ္ကးကို သိပါေၾကာငး့ စသညးံအေၾကာငး့အရာမ္ာ့ ေရ့ထာ့သညးံ စာရျကးေပၚတျငး လကးမြတးထို့ခိုငး့သညး။ ထိုႃကဵံဖျတးအတျငး့ေရ့မြဴ့ဆိုသူသညး စစးတပးအသိုငး့အွိုငး့မြ အထကးပိုငး့အရာရြိ ေတားေတားမ္ာ့မ္ာ့ ႏြငးံေပါငး့ကာ လုပးစာ့ေနသူလညး့်ဖစးေသာေၾကာငးံ ရပးကျကးထဲမြ လူဆို့၊ သူခို့မ္ာ့မြ လျဲ၍ လူအေတားမ္ာ့မ္ာ့က သူ႔ကို ခ္ဥးၾက သညး။ ကျယးရာတျငး သူ႔နာမညးကို မေခၚ။ “ဖျတ”း ဟုသာ အ်မငးကတးကတး်ဖငးံ ေခၚၾကသညး။ တစးေန႔သ၌ က္ေနား ေက္ာငး့မြ ်ပနးလာေသာအခါ ထိဖ ု တ ျ းက က္ေနားံအိမးသို႔လာကာ ေအာကးပါစကာ့မ္ာ့ကို အ်ပနးလြနး ေ်ပာ်ဖစးၾကပါသညး။ ဖျတး။

။ “မငး့က ကျနး်ပဴတာ တကၠသိုလးတကးေနတာဆိုေတာံ ကျနး်ပဴတာေတာံ ေတားေတားကၽျမး့မြာေပါံေနား”

က္ေနား။

။ “ရေတာံ ရပါတယး။ မဆို့ပါဘူ့။ ဘာ်ဖစးလို႔လ”ဲ

ဖျတး။

။

“ငါံ

အဘကို

ငါံအိမးနာ့မြာ

ကျနး်ပဴတာ

တကၠသိုလး

တကးေနတဲံေကာငးေလ့တစးေယာကးရြိတယးလုိ႔

ေ်ပာလိုကးတာ၊ အဲဒါနဲ႔ အဘက မငး့ကို ေတျ႔ခ္ငးတယးလို႔ေ်ပာလို႔ မနကး်ဖနး မငး့ ေက္ာငး့က်ပနးလာရငး လိုကးေတျ႔လိုကးပါဦ့” က္ေနား။ ဖျတး။ က္ေနား။

။ “အစးကို႔ အဘက ဘယးကလဲ၊ ရနးကုနးမြာဘဲေနတာလာ့” ။

။ “ေအ့….အလဵုမြာေနတာေလ။ မငး့မနကး်ဖနး ေက္ာငး့ကေန ဘယးအခ္ိနးေလာကး်ပနးေရာကးမလဲ” ။ “အငး့….ညေန ေ်ခာကးနာရီေလာကးဆိုရငး အိမးေရာကးပါၿပီ။ ရတယးေလ…..က္ေနား အိမး်ပနးေရာကးရငး

လြမး့ေအား လိုကးမယး”

က္ေနားလညး့ စိတွ း ငးစာ့သျာ့သညး။ အေၾကာငး့မြာ အခ္ိဳ႕က္ေနားအ ံ သိ အိမးမ္ာ့က က္ေနားံအာ့တစးခါတစးရဵ ကျနး်ပဴတာ ွယးခ္ငးလြ္ငး

ေသားလညး့ေကာငး့၊ ကျနး်ပဴတာ တစးခုခု်ဖစးလြ္ငးေသားလညး့ေကာငး့၊ ကျနး်ပဴတာႏြငးံ ပကးသကး၍ တစးခုခု

ေမ့ခ္ငးလြ္ငးေသား ေတာံရသညး။

လညး့ေကာငး့

ယခုလညး့

က္ေနားံအာ့ေခၚပါသညး။

ကျနး်ပဴတာ

တစးခုခု်ဖစး၍

ထို႔အတျကး

်ပခ္ငးတာလညး့

က္ေနား

ေက္ာငး့အသဵု့စရိတးေလ့ဘာေလ့

်ဖစးႏုိငးသညး။

သို႔တညး့မဟုတး

ကျနး်ပဴတာ

ွယးခ္ငးသညးံအတျကး အေရာငး့ဆိုငးသို႔ ေခၚသျာ့ခ္ငးတာလညး့ ်ဖစးႏုိငးသညး။ သို႔ႏြငးံ

ေနာကးတစးေန႔

ေက္ာငး့မြ

်ပနးေရာကးေသာအခါ

က္ေနား

ေခါငး့ရငး့အိမးဘကးသို႔

က္ေနား

်ပနးေရာကးေၾကာငး့

အသဵ်ပဳလိုကးသညး။ တစးခဏၾကာေသာအခါ ေခါငး့ရငး့အိမးမြ “ဖျတ”း က က္ေနားံကို လာေခၚသညး။ တကၠစီ စီ့သျာ့ၾကသညး။ ကာ့ေပၚတျငး ဖျတးက “မငး့ ဟိုေရာကးရငး အဘကို ေကာငး့ေကာငး့မျနးမျနးဆကးဆဵေနား”။ သူ႔စကာ့က လူကိုေစားကာ့ လုိကးသလို။ သို႔ႏြငးံ က္ေနားက “ေဟံလ… ူ ခငးဗ္ာ့ စကာ့ေ်ပာတာၾကညးံေ်ပာ၊ က္ဳပး တကၠသိုလးေက္ာငး့သာ့ တစးေယာကးဆိုတာ သိထာ့၊ လမး့ေဘ့က ကေလကွ တစးေယာကးမဟုတးဘူ့”။ ကိုယးံရေပါကးရလမး့ မို႔လို႔သာ လိုကးသျာ့သညး။ ၿပီ့ေတာံ ေက္ာငး့အသဵု့စရိတးက ဒီလဆိုလြ္ငး အ်ပငးစာအုပးေတျပါ ွယးဖတးလိုကးရသညးံအတျကးေၾကာငးံ မေလာကးငြခ္ငး။ ဒငး့ ကိုေတာံ သိပးမၾကညး။ မ္ကးစိထဲ ကနး႔လနး႔ကနး႔လနး႔ ်ဖစးေနတာၾကာၿပီ။ ေလ့ဆယးံငါ့မိနစးခနး႔ စီ့ၿပီ့ေသာအခါ အလဵု ဆငးမငး့ေစ့္အနီ့ရြိ လမး့သျယတ း စးခု၏ထိပးတျငး ဆငး့သညး။ ႏြစးေယာကးသာ့ ထိုလမး့သျယးထဲသို႔ လမး့ေလြ္ာကးလာၿပီ့ ၿခဵွငး့က္ယးတစးခုေရြ႕တျငး ရပးလိုကးၾကသညး။ ဖျတး က အထဲရြိလူတစးဦ့၏ အမညးကို လြမး့ေခၚလိုကးရာ လူတစးေယာကးမြ လာ၍ တဵခါ့ဖျငးံေပ့သညး။

သို႔ႏြငးံ အခနး့တစးခနး့ဆီသို႔ေရာကးသျာ့သညး။ ဖျတးက

ထုိအခနး့တျငး က္ေနားံကို ထာ့ခဲံၿပီ့ အခနး့်ပငးထျကးသျာ့သညး။ ခဏၾကာေသာအခါ က္ေနားံကို သူ႔ေနာကးလိုကးခဲံရနးေခၚၿပီ့ အ်ခာ့အခနး့တစးခနး့ဆီသို႔ ွငးသျာ့သညး။ က္ေနားလညး့ ေနာကးမြ လိုကးသျာ့သညး။ အခနး့ထဲတျငး အသကး ၄၅ ႏြစးအရျယးခန႔ရ း ြိ အမ္ိဳ့သာ့တစးဦ့ကို ေတျ႔ရသညး။ ဖျတး က ထိုအမ္ိဳ့သာ့အာ့ “အဘ… က္ေနားေ်ပာထာ့တဲံ ေကာငးေလ့ကို ေခၚလာပါၿပီ”၊ ထိုအခါ အသကး ၄၅ ႏြစးအရျယးခနး႔ရြိ အဘ ဆိုသူက “ေအ့ေအ့…မငး့သျာ့ႏုိငးပါၿပီ၊ သူ႔ကိုေတာံ ထာ့ခဲ”ံ ဟုဆိုကာ က္ေနားံအာ့ သူ႔ေရြ႕ရြိ ဆိုဖာစတီ ေပၚတျငး ထုိငးခိုငး့သညး။ ဖျတးက ေတာံ အခနး့ထဲက ထျကးသျာ့ၿပီ။ ထိုအဘ ဆိုသူကို က္ေနား ေတားေတားစိတွ း ငးစာ့သျာ့သညး။ တစးခ္ိဳ႕ဦ့ေလ့အရျယး၊ အေဒၚအရျယမ း ္ာ့ဆို သူမ္ာ့ေတျက ကိုယးံကို အစးကို၊ အစးမ ဟုေခၚက သိပးၿပီ့သေဘာေချ႔ သညး။ အခ္ိဳ႕အေဒၚအရျယးအမ္ိဳ့သမီ့ႀကီ့မ္ာ့ဆို ၄ငး့တို႔အာ့ “မမ” ဟုေခၚက လျနးစျာမြ သေဘာက္ၾကသညး။ ဦ့ေလ့အရျယးရြိ သူတို႔က ဦ့ေလ့ဟု အေခၚခဵရ်ခငး့ထကး “အစးက”ို ဟုေခၚခဵရပါက ပိုၿပီ့သေဘာက္ၾကသညး။ ထိုသို႔အေခၚခဵရပါက မိမိတို႔၏ ရုပးရညးသညး မရငးံေသ့၊ ႏုနယးပ္ိဳ်မစးေသာ အရျယးကို ေဆာငးၾကသညး ဟုသတးမြတးၾကသညး။ သေဘာံေချ႔သညး။ ၿပဵဳ့ၾကသညး။ ပီတိ်ဖစးၾကသညး။ ယခုမူ က္ေနားံေရြ႕၌ ထိုငးေနေသာသူသညးကာ့ က္ေနားံ

အစးကိုအႀကီ့ဆဵု့အရျယးေလာကးပငးမရြိေသ့။

ဖျတးက

၄ငး့

အာ့

“အဘ”

ဟုေခၚ

လိုကး်ခငး့မြာ

သူမသိ၍ေခၚလိုကး်ခငး့ပငး်ဖစးမညး။ နာမညးကိုက “ဖျတ”း ်ဖစးသညး မဟုတးပါလာ့။ အေခၚခဵရသညးံ သူကလညး့ “အဘ” ဟုအေခၚခဵလိုကးရတာေတာငး မ္ကးႏြာအနညး့ငယးပငး ပ္ကးသျာ့်ခငး့ မ႐ြိ။ မ္ကးႏြာက အရယးအၿပဵဳ့မ႐ြိ။ ေၾသား….တစးကယးတညး ၿငိမးသညးံ ပုဂၢိဳလး ေပပဲ။ တရာ့သမာ့လညး့ ်ဖစးႏုိငးသညး။ သို႔မဟုတး အခ္ိဳ႕သူမ္ာ့က ေဗဒငး ေဟာစာ့သူမ္ာ့၊ ဗိေႏၶာ ဆရာ မ္ာ့ကိလ ု ညး့ အဘဟု ေခၚၾကသညးံအတျကးေၾကာငးံ ထိုပုဂၢိဳလးမြာ ေဗဒငးဆရာ သို႔မဟုတး ဗိေႏၶာ ဆရာလညး့ ်ဖစးႏုိငးသညး။ ဘာဘဲ်ဖစး်ဖစး ကိုယးကေတာံ အသကးအရျယးကိုလိုကးၿပီ့ ချဲ်ခာ့ေခၚတတးေၾကာငး့ကိုေတာံ ်ပမြ်ဖစးမညး။ ၿပီ့ေတာံ တကၠသိုလး ေက္ာငး့သာ့ တစးေယာကး်ဖစးၿပီ့ အထငးေသ့မခဵခ္ငး။ ဖျတး ကိုေတာံ ထိုကိစၥမြာ အနညး့ငယးချငးံလႊတးမိပါသညး။ သူက လမး့ေဘ့ဒုကၡသညး ဘွကေန ဖျတးဘွ ေရာကးလာသညးမို႔လို႔ ရြိေစေတာံ။ ဘွငးစိတးကေလ့ႏြငးံ ေတျ့ေနခိုကး အဘဆိုေသာ ပုဂၢိဳလးက က္ဳပးကို စၿပီ့ …….. အဘ။

။ “ကဲ…မငး့ နာမညးေ်ပာစမး့ပါဦ့”

က္ေနား။

။ “ဟုတးက… ဲံ က္ေနားံနာမညး xxxxx ပါ။ အစးကို႔နာမညးေရာ သိပါရေစခငးဗ္ာ။”

အဘ။

။ “အစးကိုလို႔မေခၚနဲ႔။ အဘ လိ႔ေ ု ခၚဟုတးၿပီလာ့။ ငါက ဗိုလးမြဴ့ႀကီ့ xxxx ကျ။ အာ့လဵု့ေခၚသလို အဘ

လို႔ပဲေခၚ။” က္ေနား။

။ “ဟုတက း ဲံ၊ အစးက… ို .အဲ….အ….အဘ” (စိတးထဲမြာေတာံ က္ေနားံကို မေကာငး့ဆို့ွါ့လကးထဲသို႔ အပးခဲံသညးံ

ဖျတးကို ႀကိမးဆဲေနမိသညး။) “အဘ က္ေနားံကို ေခၚတဲအ ံ ေၾကာငး့ကို သိပါရေစခငးဗ္” ထိုအခါ ၄ငး့ အဘ ဆိုသူက က္ေနားံအာ့ အီ့ေမ့လိပးစာ တစးခုေရ့ထာ့ေသာ စာရျကးအပိုငး့အစတိုေလ့တစးခုကို ေပ့ၿပီ့ ေအာကးပါအတုိငး့ စကာ့ဆိုပါသညး။ အဘ။

။ “ေရာံ…မငး့ ဒီလိပးစာကိုဖျငးံေပ့”

က္ေနား။

။ “အဘ အီ့ေမ့လးပတးစွ း ကးဒး ေမံေနလို႔ ဖျငးံမရတာလာ့ ခငးဗ္”

အဘ။

။ “ပတးစွ း ကးဒး ဆိုတာဘာလဲ”

ဘုရာ့ေရ….Laptop တစးလဵု့လဵု့ေဘ့မြာထာ့ၿပီ့ ပတးစွ း ကးဆိုတာ မသိဘူ့တဲံ။ ဟုတးေရာဟုတးရဲ႕လာ့။ သိတ ု႔ ညး့မဟုတး က္ေနား အဂၤလိပးလို “Password” ဟုသဵု့လိုကးမိသညးံအတျကး နာ့မလညးသျာ့တာမ္ာ့လာ့။ ထို႔ေၾကာငးံ …… က္ေနား။

။ “အဘ..ပတးစွ း ကးဒး ဆိုတာ လြ္ိဳ႕ွြကးကုဒး ကိုေ်ပာတာပါ ခငးဗ္ာ၊ အီ့ေမ့လး့လိပးစာက စာတိုကးေသတၱာ

နဵပါတး နဲ႔ တူၿပီ့ လြ္ိဳ႕ွြကးကုဒး ကေတာံ အဲဒီ ေသတၱာ ကိုဖျငးံတဲံေသာံနဲ႔ တူပါတယး” အဘ။

။ “ေအ့…ဟုတးၿပီ။ ငါ ရြငး့သျာ့ၿပီ။ အခုဟာက ငါံလိပးစာမဟုတးဘူ့ကျ။ ငါ စဵုစမး့ေနတဲံ ေကာငးတစးေယာကးရဲ႕

အီ့ေမ့လး လိပးစာဘဲ။ သူ႔လိပးစာကို ဖျငးံလို႔ရရငး သူဘာလုပးေနတယးဆိုတာကို သိမယး။ ဒါေၾကာငးံ သူ႔လိပးစာကို ငါဖျငးံခ္ငးတာ” ဟူ့…ခကးပါေရာလာ့။ လူအချငအ းံ ေရ့ အပိုဒး ှဿ က ဆိုထာ့ရာွယး “မညးသူမြ္ မိမိသေဘာအတုိငး့ ေအ့ခ္မး့လျတးလပးစျာ ေနထိုငး်ခငး့ကို ေသားလညး့ေကာငး့၊ မိမိ၏ မိသာ့စုကို ေသားလညး့ေကာငး့၊ မိမိေနအိမး အသိုကးအွနး့ကို ေသားလညး့ေကာငး့၊ စာေပ့စာယူကို ေသားလညး့ေကာငး့ ဥပေဒအရ မဟုတးေသာ ွငးေရာကးစျကးဖကး်ခငး့ မခဵေစရ။” ဟူ၏။ ဒီ အဘ ဆိုသူ နဲ႔ေတာံ ခကးေနပါၿပီ။ က္ေနား။

။ “အီ့ေမ့လးလိပးစာတစးခုအထဲက စာေတျကို ဖတးဖို႔ဆိုရငး ခုနကေ်ပာတဲံ လိပးစာရယး၊ လြ္ိဳ႕ွြကးကုဒး ရယး

ႏြစးခုလဵု့သိမြ ဖျငးံလို႔ရတာပါ အဘ” အဘ။

။

“ေအ့…ေအ့။

ဒါဆိုလညး့

မငး့်ပနးႏုိငးပါၿပီ။

ေရာ…ေရာံ”

ဟုဆိုကာ

က္ေနားံအာ့

တစးေထာငးတနး

အေခါကးတစးထပးကို ေပ့ပါသညး။ က္ေနားံတျငး ပိုကးဆဵပါသညးဟု ေ်ပာၿပီ့ က္ေနားမယူခဲံပါ။ ေနာကးတစးေန႔

မနကး

အိပးယာထၿပီ့

အိမးေရြ႕တျငး

မ္ကးႏြာသစးေနခိုကး၊ ဟိုဘကးအိမးက ဖျတးက

ရုတးတရကးလြမး့၍

“ေဟံေကာငး… မငး့မေန႔က အဆငးေ်ပရဲ႕လာ့။ အဘက မုနး႔ဖို႔ဘယးေလာကးေပ့လိုကးလဲ။” က္ေနားလညး့ မနကးေစာေစာစီ့စီ့ ဖျတး မ္ကးႏြာကို ်မငးၿပီ့ အကုသိုလး ပျာ့ရေတာံသညး။ “ဘယးေလာကးေပ့ေပ့ ခငးဗ္ာ့အပူလာ့။” အခုလို ပိတးေ်ပာပစးတာေတာငး ဒငး့က မရပးေသ့။ ဆကးၿပီ့ “ေအာငးမာ….မငး့က ငါလိုကး ပို႔လို႔ အဘဆီကို တစးေခါကးပဲေယာကးဖူ့ေသ့တာ။ မငး့က အဘအာ့ကို့နဲ႔ ငါံကို မိုကးေတာံမယးေပါံဟုတးလာ့။”

က္ေနားလညး့ မနကးေစာေစာစီ့စီ့မို႔ ပါ့စပးက အယုတးတ၊ အနတၱ မထျကးခ္ငးသညးံအတျကးေၾကာငးံ မ္ကးႏြာသစးလကးစ်ဖငးံ ေရချကးကို တိုငးကီထဲသို႔ ဗျမး့ကနဲ ပစးခ္ပစးလိုကးၿပီ့ အိမးထသ ဲ ုိ႔ ွငးခဲံေတာံသညး။ သို႔ႏြငးံ တစးပတးေလာကးၾကာေသား ဖျတး မိနး့မ (ဖျတးမ) က က္ေနားံအေမအာ့ ဖျတးက အဘ ဆိုသူထဵမြ က္ေနားသညး အငးတာနကးအေၾကာငး့

ကိုေကာငး့စျာသိရြိထာ့ေၾကာငး့၊

သူ

(အဘဆိုသ)ူ

မရြငး့လငး့သညးံ

အေၾကာငး့မ္ာ့ကိုလညး့

စိတးရြညးလကးရြညး ရြငး့်ပႏုိငးေၾကာငး့ က္ေနားံအေမ ်ပနးေ်ပာ်ပ၍ သိရသညး။ သို႔ေသား က္ေနား စိတးမွငးစာ့ပါ။ Password ဆိုသညးံစကာ့လဵု့ကို ဂိမး့ဆိုငးမြာ ဂိမး့ေဆာံေနၾက သညးံ မူလတနး့၊ အလယးတနး့ အဆငးံ ကေလ့ေတျပငး ေကာငး့ေကာငး့ သိပါသညး။ တစးေန႔တျငး ဖျတး က က္ေနား ေက္ာငး့သျာ့ေနခိုကး ညေနက္ေနား ေက္ာငး့က်ပနးလာလြ္ငး အဘ ဆိုသညးံ ပုဂၢိဳလးအိမးသို႔ သျာ့ရဦ့မညး်ဖစး ေၾကာငး့ က္ေနားံအေမအာ့ မြာထာ့ခဲံ၍ က္ေနားေက္ာငး့က်ပနးေရာကးေသာအခါ သိရသညး။ က္ေနား သူငယးခ္ငး့အိမးတျငး စာသျာ့လုပးစရာရြိ သညးဟု အေၾကာငး့်ပသညး။ သို႔ေသား အေမမ္ကးႏြာမေကာငး့၍ က္ေနား ဖျတးႏြငးံအတူ ဒုတိယ အႀကိမး အဘ ဆိုသူ အိမးသို႔ လိုကးသျာ့ရ်ပနးသညး။ အေမက ဘယးသူႏြငးံ မြ ်ပႆနာတကးမညးကို မလိုလာ့။ စကာ့မ္ာ့မ္ာ့မေ်ပာခ္ငး။ ဖျတးက

အရငးတစးေခါကးတုနး့ကလိုပငး

က္ေနားံအာ့

အခနး့ထဲတျငးထာ့ခဲံၿပီ့

်ပနးသျာ့သညး။

က္ေနားံမြာမူ

အဘႏြငးံ

ႏြစးပါ့သျာ့ရေတာံသညး။ “ေအ့…ေမာငးXXXX၊ ထိုငးကျာ၊ မငး့ကို အဘေမ့စရာေတျရြိလို႔။ ဂ္ီေတာကး ဆိုတာဘာလဲသိလာ့”။ က္ေနား ႐ုတးတရကးေၾကာငးသျာ့သညး။ ထို႔ေနာကး အတနးငယးစဥး့စာ့ၿပီ့မြ ….. က္ေနား။

။

“ဟုတးကဲံအဘ။

က္ေနားအဲဒီ

ဗဟုသုတေတာံ

သိပးမရြိပါဘူ့။

မုဆို့ေတျေ်ပာတာေတာံ

က္ာ့တို႔၊

်ခေသၤံတို႔ဆိုရငး ဟိနး့တယး။ ေမ္ာကးတို႔၊ ဆငးတို႔ဆိုရငး ေအားတယး။ ဂ္ီ ဆိုရငး ေတာကးတယး။ ၾကကးတို႔၊ ေဒါငး့တို႔ ဆိုရငး တျန… း ” အဘ။

။

“ဟာ….၊

မဟုတးဘူ့ေလကျာ၊

ကျနး်ပဴတာမြာေလ..

တစးေယာကးနဲ႔တစးေယာကး

စကာ့ေ်ပာၾကတာ။

ဂ္ီေတာကးေလ…ဂ္ီေတာကး။” က္ေနား။

။ “ေၾသား…ဟုတးကဲံ၊ အဲဒါ ဂ္ီေတာံခး လို႔ေခၚပါတယး အဘ။ တစး်ခာ့တစးေနရာမြာ ရြိတဲံသူတစးေယာကး

ေယာကးနဲ႔ ကိုယးနဲ႔ အငးတာနကးေပၚက ဂူဂလ ဲ း စကာ့ေ်ပာစနစးကို သဵု့ၿပီ့ေတာံ ေတျ႔ၾက၊ စာေရ့ၿပီ့ စကာ့ေ်ပာၾက၊ နာ့ၾကပး တပးၿပီ့ စကာ့ေ်ပာၾကတာကို ဂ္ီေတာံခးလို႔ေခၚပါတယး” သို႔ႏြငးံ က္ေနားံအာ့ ဂ္ီေတာံခးေပၚတျငး စမး့ၿပီ့စကာ့ေ်ပာခ္ငးသညးဟု ေ်ပာသညးံအတျကးေၾကာငးံ ဂ္ီေမ့လး အေကာငးံတစးခုကို သူ႔အတျကး ဖျငးံေပ့ၿပီ့၊ က္ေနားံအတျကးလညး့ သူႏြငးံ စကာ့ေ်ပာရနး ေနာကးထပးဂ္ီေမ့လးအေကာငးံတစးခု ထပးဖျငပ းံ ါသညး။ အစမး့ေလံက္ငးံရနး ကျနး်ပဴတာ ႏြစးလဵု့ရြိရမညး ်ဖစးေၾကာငး့ေ်ပာရာ ၄ငး့အိမးအေပၚထပးမြ ကျနး်ပဴတာေနာကးထပးတစးလဵု့ကို အမ္ိဳ့သာ့ တစးဦ့က ေရႊ႕လာပါသညး။ သို႔ႏြငးံ အခနး့ ေထာငးံႏြစးေထာငးံတျငး ကျနး်ပဴတာ တစးလဵု့စီကို ထာ့ၿပီ့ ဂ္ီေတာံခးေပၚတျငး စကာ့ ေ်ပာၾကပါသညး။ က္ေနားတ႔ို ဂ္ီေတာံခးေပၚတျငး ေ်ပာခဲံၾကေသာ စကာ့မ္ာ့မြာ ေအာကးပါအတုိငး့်ဖစးပါသညး။ အဘ။

။ “ဟဲလ… ို ဟဲလို။ ၾကာ့ရလာ့….ၾကာ့ရလာ့။ ၾကာ့ရငး အေၾကာငး့်ပနး”

က္ေနား။

။ “ဟုတးကဲံၾကာ့ရပါတယး။” (ၾကာ့ရမြာေပါံ။ တစးခနး့ထဲမြာ ဒီေလာကး အာသဵၿဗဲႀကီ့နဲ႔ နာ့မခဵသာေအာငး

ေအားေနတာ) အဘ။

။ “ေဟ့….မငး့ေနေကာငး့လာ့”

က္ေနား။

။ “ဟုတးကဲံေကာငး့ပါတယး။” (စိတးပ္ကးဖ)ို႔

အဘ။

။ “ေကာငး့ပါတယး အဘလို႔ေ်ပာ” (အေရ့ထဲ ထ ထ ေဖာကးေနၿပနးၿပီ။ တစးကယး….ပါ။ စိတးပိနးတယး)

က္ေနား။

။ “ေကာငး့ပါတယး အဘ”

အဘ။

။ “ေအ့…ေအ့။ မငး့ဘာလုပးေနလဲ” (သိသိႀကီ့နဲ႔ ေမ့်ပနးၿပီ …။ စိတးေရာ၊ လူေရာ ညစးတယး)

က္ေနား။

။ “အဘ နဲ႔ စကာ့ေ်ပာေနတယးေလ” (အမြနးကို ဆိုတာပါ၊ မလိမပ း ါ)

အဘ။

။ “ေအား..ေအ့၊ ဟုတးသာ့ပဲ” (ဒီလုိဘဲ ၿဖီ့ေနက္)

သညးလိုႏြငးံ စကာ့ေ်ပာၾကရာ တစးနာရီခနး႔ၾကာသျာ့သညး။ ပါ့စပးေတျလဲေညာငး့လြၿပီ၊ နာ့ေတျလညး့ အူလြၿပီ။ တစးနညး့အာ့်ဖငးံ (ယခုေခတး စကာ့ႏြငးံ ဆိုရပါမူ) နာ့မုဒိနး့က္ငးံခဵေနရသညးံ ဒုကၡ။ သို႔ႏြင… းံ …. က္ေနား။

။ “အဘ….ဂ္ီေတာံခးက တစးခါတစးခါ ဗိုငး့ရပးစးေတျ ပါတတးတယး။ ေက္ာငး့က သူငယးခ္ငး့တစးေယာကးေတာငး

သူ႔သူငယးခ္ငး့နဲ႔ ဂ္ီေတာံခးေ်ပာရငး့ ကျနး်ပဴတာထဲကို ဗိုငး့ရပးစွ း ငးလာၿပီ့ ပ္ကးသျာ့ေရာ” (အိမးလညး့်ပနးခ္ငးလြၿပီ - အ်ဖဴေရာငး မုသာ့သဵု့လုိကးရသညး) အဘ။

။ “ဟာ…ဒီအတျကးေတာံမပူနဲ႔။ ငါံမြာ ေနာကးတစးလဵု့ရြိေသ့တယး” (ဒီကေလ့နဲ႔ ခကးပါၿပီေကာ)။

က္ေနား။

။ “မဟုတးဘူ့ အဘ။ ဗိုငး့ရပးက ကျနး်ပဴတာထဲ ကေန တစးဆငးံ နာ့ႀကပး ထဲကိုေရာကးႏုိငးၿပီ့ ဦ့ေႏြာကးထဲအထိ

ေရာကးတယး။ ၿပီ့ေတာံ ဦ့ေႏြာကးထိခိုကးၿပီ့ အသကးပါဆဵု့တယးလို႔ ေ်ပာတယးအဘရဲ႕။ မေန႔ကတငး က္ေနား အငးတာနကး သတငး့တစးပုဒမ း ြာ ဖတးလိုကးရတယး။ အဲဒီအထဲမြာ အေနာကးႏုိငးငဵတစးခုက ေက္ာငး့သာ့တစးေယာကး ဂ္ီေတာံခးေ်ပာရငး့ နာ့ႀကပးတနး့လနး့နဲ႔ ေသေနတာကို ေတျ႔ရတယးတဲံ။ ဆရာွနးက စစးေဆ့ၾကညးံေတာံ ကျနး်ပဴတာ ထဲက ဗိုငး့ရပးစးပို့က ဂ္ီေတာံခးကေန နာ့ႀကပးထဲ၊ နာ့ၾကပးထဲကေန တစးဆငးံ ဦ့ေႏြာကးထဲကို ွငးၿပီ့ ဦ့ေႏြာကးကို ဒုကၡေပ့တာတဲ။ံ ေနာကးၿပီ့ ကျနး်ပဴတာ ဗိုငး့ရပးပို့က ဦ့ေႏြာကးထဲကို ွငးသျာ့ၿပီ့ရငး အဲဒီလူကို နာရီပိုငး့အတျငး့ ေသေစႏုိငးတယးတဲံ။ အဲဒါ က္ေနား အဘအတျကး စုိ့ရိမးလို႔ပါ အဘ။ ” အဘ။

။ “ေဟ…ဟုတလ း ာ့။ ဒါဆိုရငး ဂ္ီေတာံခး ေ်ပာတာ အသကးအႏၱရာယးနဲ႔ နီ့စပးတယး။ ေတားၿပီ ေနာကးဆိုရငး

ဂ္ီေတာံခး မေ်ပာေတာံဘူ့။ ရာဟု မစိနးၾကာ နဲဘ ႔ ဲ စကာ့ေ်ပာေတာံမယး။ ညက ငါံ ရဲေဘားေတျနဲ႔ ဘီယာေသာကးရငး့ သူတို႔ေ်ပာ်ပတာ။ ဂ္ီေတာကး..အဲ..ဂ္ီေတာံခး နဲ႔ စကာ့ေ်ပာရတာ အဆငးမေ်ပရငး ရာဟု မစိနးၾကာ နဲ႔ စကာ့ေ်ပာလို႔ရတယးတဲံ။ အဲဒါ မငး့လုပးေပ့” ဘုရာ့….ဘုရာ့။ ဒုကၡေတျေတာံ ်ဖစးကုနးၿပီနဲ႔တူတယး။ ဘယးက ရာဟု မစိနးၾကာ လဲ။ အေရ့ထဲ ေအာငးသျယးလုပးခိုငး့ေန်ပနးၿပီ နဲ႔တူတယး။ က္ေနား။

။ “အဘ….က္ေနားံ အသိထဲမြာ ရာဟု မစိနးၾကာဆိုတာ မ႐ြိဘူ့ခငးဗ္။ ဟိ… ု ဟို။ ဒါမြ မဟုတး မစိနးၾကာဆိတ ု ာ…”

အဘ။

။ “မစိနးၾကာ မဟုတးဘူ့ေလကျာ။ ရာဟု ပါေသ့တယး။ ရာဟု မစိနးၾကာ”

စေနေန႔မြာေမျ့တဲံသူေတျဆို စေနေမာငးေမာငးတို႔၊ စေနမ တိဆ ု႔ ိုၿပီ့ နာမညး ေပ့ၾကေတာံ ဧကႏၱ မစိနးၾကာကို ရာဟု ေန႔မြာေမျ့လို႔ ရာဟု မစိနးၾကာလို႔ ေပ့ထာ့တာဘဲေနမြာ။ အဘ။

။ “ေဟံေကာငး…ဘာေင့ၾကညံးေနတာလဲ…။ ငါ ရာဟု မစိနးၾကာ နဲ႔ စကာ့ေ်ပာခ္ငးတယးဆ။ို အငးတာနကးထဲမြာ

ရာဟု မစိနးၾကာ ႐ြိတယး”

က္ေနား။

။ “ဟိ… ု ဟု.ိ .အဘ။ က္ေနား အငးတာနကး သဵု့လာတာ ၾကာပါၿပီ။ က္ေနား ရာဟု မစိနးၾကာဆိုတာ တစးခါမြ

မၾကာ့ဖူ့ပါဘူ့” ထိုအခါက္မြ အဘ က သူ႔ အိပးကပးထဲမြ စာရျကးအပိုငး့အစေလ့ကို ထုတးကာ… “ဒီမြာ ေတျ႔လာ့၊ မေန႔က ငါံရဲေဘားေတျ ေရ့ေပ့လိုကးတာ…

ဘာတဲံ

Y-A-H-O-O…ရာဟု၊

M-E-S-S-E-N-G-E-R…မစိနးၾကာ

တဲံ။

အဲဒီမြာ

စကာ့ေ်ပာလို႔

ရတယးလို႔ေ်ပာတယး”။ က္ေနား။

။

“ဟာ…အဘ

အဲဒါ

ရာဟူ့

မတးစငးဂ္ာ လို႔ေခၚတယး။

ဗိုငး့ရပးပို့

အမ္ာ့ဆဵု့ွငးတာ

အဲဒီကေပါံ။

အငးတာနကးေပၚမြာ စကာ့ေ်ပာတဲံလူေတားေတားမ္ာ့မ္ာ့ကို ဒုကၡေပ့တာ။ ရာဟူ့ မတးစငးဂ္ာ မြာ စကာ့ေ်ပာရငး့ ေသတဲံသူ အေရအတျကးက၊ ဂ္ီေတာံခး မြာစကာ့ေ်ပာရငး ေသဆဵု့သူအေရအတျကးထကးပိုမ္ာ့တယး။ အဘ။ တာေတာငး

။ “မငး့ကျာ….အဲဒီလို ်ဖစးတတးတယးဆိုတာ ေစာေစာက ငါံကို ဘာလိႀု႔ ကိဳမေ်ပာ တာတုနး့။ အခုလိုၾကာ့ရ နိမိတးမေကာငး့ဘူ့။ မငး့လညး့

ေနာကးဆိုငါံအိမးကို

မလာေတာံန။ဲ႔

ဒါ…ဟိုေကာငးေတျ

ငါံကို

သကးသကး

ေသေၾကာငး့ႀကဵတာ….ေတာကး၊ ေတျ႔ၾကေသ့တာေပါံကျာ၊ ဟငး့…ဟငး့”။ ေ်ပာေ်ပာဆိုဆိုႏြငးံ အဘ၏ မ္ကးႏြာမြာ ေၾကာကးရျဵ႔်ခငး့၊ ထိတးလနး႔်ခငး့၊ ေဒါသ်ဖစး်ခငး့တို႔ ်ဖငးံ ေရာႃပျနး့လြ္ကး နီရဲေနၿပီ့၊ နာ့မြ နာ့ၾကပးကို ေစာငးံဆျဲ်ဖဳတးကာ အခနး့တျငး့မြ တုနးလႈပးေ်ခာကးခ္ာ့စျာ ထျကးသျာ့ပါေတာံသညး။ က္ေနားလညး့ ဒုကၡတစးခုမြ ကၽျတးၿပီ့လျတးၿပီ ဟု ေတျ့ရငး ေပါံပါ့ေသာ ေ်ခလြမး့မ္ာ့်ဖငံး ထို အဘ ဆိုသ၏ ူ အိမးမြ ေအာငး်မငးစျာ ထျကးချာလာခဲံပါေတာံသညး။ ေပ္ားရႊငးပါေစ ေက္ားသိခၤ