A System To Transcribe Burmese Sounds

Article in Burmese ျမန္မာဘာသာနဲ႕ တင္ျပထားပါတယ္

၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊

 ၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊

ျမန္မာစကားသံကို အကၡရာဖလွယ္ႏိုင္မဲ့ နည္းလမ္း ၁ ခု A System to Transcribe Burmese Sounds

This is brought to you by http://www.dhoongjhaan.blogspot.com/.

အမွာစာ ဒီပို႕စ္ကို ပီဒီအက္ဖ္ပုံစံနဲ႕ အရင္က အြန္လိုင္းေပၚ တင္ခဲ့ၿပီးသားပါ။ အခု ဗား႐ွင္းအသစ္ေျပာင္းၿပီး ျပန္တင္တာပါ။ အရင္တင္တ့ဲ ပို႕စ္မွာ ဗမာစကားသံကို ေဖာ္ျပရာမွာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာသဒၵသေကၤတ (အလြယ္ေျပာမယ္ဆိုရင္ အသံသေကၤတ) နဲ႕

အတတ္ႏိုင္ဆံုးတူေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါက မျပည့္စံုပါဘူး။ ၾကားမိသေလာက္ေတာ့ ဗမာစကားသံနဲ႕ ပိုမို

နီး စပ္တဲ့ ေနာက္ဆုံး အက္ပ္ဒိတ္ထားတဲ့ သဒၵသေကၤတေတြေတာင္ ထြက္လာေနပါၿပီ။ အရင္ပီဒီအက္ဖ္မွာ တင္ထားတာက အန္းတိတ္ေတြ

ျဖစ္ေနတဲ့အျပင္ကို

မွန္ကလည္း

မမွန္ပါဘူး။

ရည္႐ြယ္ခ်က္ကလည္း

အခ်က္အလက္ေတြထက္

သေဘာသတရားကို ပိုၿပီး ဦးစားေပးခ်င္ တာကလား။ ဒီပို႕စ္မွာက သဒၵသေကၤတေတြေနရာကို အရင္က ေဖာ္ျပဖူး တဲ့ အဲစကီး သေကၤတေတြနဲ႕ အစားထိုး ေဖာ္ျပသြားမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဗား႐ွင္းအသစ္လို႕ ေျပာရတာေပါ့။

နိဒါန္း ဘေလာ့(ဂ္)ေတြ၊ ခ်တ္႐ြန္းေတြ၊ ဖိုရမ္ေတြမွာ burglish လား၊ Burglish လား အဲဒီအေၾကာင္းေတြ ေဆြးေႏြးၾကတာမ်ဳိး

ခဏခဏ ၾကားဖူး၊ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႕ အဲဒီဘက္မွာ သိပ္မ်ားမ်ားစားစားမသိေတာ့ (မသုံးျဖစ္တာလည္းပါတယ္) အမ်ားႀကီး မသုံးႏိုင္ပါဘူး။ တတ္သေလာက္ သုံးၾကည့္မယ္။ (မွတ္ခ်က္ - ဒီပို႕စ္အတြက္ လိုအပ္လို႕ပါ) ဒါနဲ႕ စကားမစပ္

ဘယ္သူ႕စကားလည္းေတာ့ မေသခ်ာဘူး။ ဘေလာ့ဂါ တစ္ေယာက္ပဲဗ်။ နည္း ပညာအေၾကာင္း ေတြ တင္ထားတဲ့ ဘေလာ့(ဂ္) ပိုင္႐ွင္

တစ္ေယာက္ေပါ့။

စေလ့႐ွိတယ္။

သူက

ပို႕စ္တင္တဲ့အခါ

စာဖတ္သူကုိ

ပိုနားလည္ေအာင္

ေလ့က်င့္ခန္းေတြနဲ႕

စ,

သူ႕လက္သံုးစကားက "ထံုး စံအတိုင္း ေလ့က်င့္ခန္းေလး ၁ ခုနဲ႕ စၾကရေအာင္" ပါတဲ့။ ကဲ သူ႕ထုံး

ႏွလုံးမူၿပီးေတာ့ ဒီပို႕စ္ေလးကို ေလ့က်င့္ခန္းေလးနဲ႕ စလိုက္ၾကရေအာင္။ burglish ဒါမွမဟုတ္ Burglish သုံဖူးတယ္ဆိုရင္

ေအာက္မွာ ေရးထားတဲ့ ဝါက်ကို တစ္ဆိတ္ေလာက္ အသံထြက္ဖတ္ၾကည့္ပါလား? တိုးတိုးဖတ္ေနာ္။ မွားဖတ္လို႕ အနားမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္႐ွိေနရင္ ႐ွက္စရာ။ ကဲ လာေလေရာ့ဟဲ့ အပ္ခ်ေလာင္း!!! 

[ nga hmar ngar ngar gaung shi dal ]

ျဖစ္ႏိုင္တာေလးေတြ မွတ္သားထားပါ။”      

စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္။ အဲ ေနဦး။ ၫႊန္ၾကားခ်က္တစ္ခုက

“လက္႐ွိ အခ်ိန္ကို ၾကည့္လိုက္ပါ။

ျဖစ္ႏိုင္ေခ် (၁) - ငါ့ မွာ ငါ ငါ ေကာင္ ႐ွိ တယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် (၂) - ငါ့ မွာ ငါ ငါ ေခါင္း ႐ွိ တယ္။

ျဖစ္ႏိုင္ေခ် (၃) - ငါ့ မွာ ငါ ငါး ေကာင္ ႐ွိ တယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် (၄) - ငါ့ မွာ ငါ ငါး ေခါင္း ႐ွိ တယ္။

ျဖစ္ႏိုင္ေခ် (၅) - ငါ့ မွာ ငါး ငါး ေကာင္ ႐ွိ တယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် (၆) - ငါ့ မွာ ငါး ငါး ေခါင္း ႐ွိတယ္။

အနီးစပ္ဆုံး ျဖစ္ႏိုင္မဲ့ဟာကို စဥ္း စားၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေပၚမွာ ျပထားတဲ့အတိုင္းဆိုရင္ ေ႐ြးခ်ယ္စရာေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး ပါပဲလား? ေဖာ္ျပထားခ်က္အရ "ငါ့ မွာ ႐ွိ တယ္"ဆိုတဲ့ စကားလုံး (၄) လုံးဟာ Option တိုင္းမွာ မေျပာင္းလဲဘဲ ႐ွိေနတာကို သတိထားမိမွာပါ။ သတိမထားမိရင္လည္း အခုေျပာလိုက္လို႕ သတိထားမိၿပီေပါ့။ နည္းနည္းေလာက္ ႐ွင္းျပခ်င္တယ္ဗ်ာ။

"nga" ဟာ က်ေနာ့္အတြက္ "ငါ့" ဆိုတာကလြဲၿပီး က်န္တာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ သလိုပဲ။ "ငါ" ဒါမွမဟုတ္ "ငါး" လို႕ ေရးခ်င္ရင္ "ngar" လို႕ ႐ုိက္ရမွာေပါ့ေနာ္။ ကဲ ဒီေတာ့ "ငါ့ "ေပါ့။ ဟုတ္ၿပီ "nga" ဟာ "ငါ့" ဆိုတာ ေသခ်ာသြားၿပီ ဆိုရင္ "hmar" က

အလိုလို ေအာ္တိုကို "မွာ " ျဖစ္ရေတာ့မေပါ့။ သဒၵါအရ "ငါ့" ဆိုတာ နာမ္ အထြန္႕တက္ေျပာခ်င္ရင္ နာမ္စား။ "မွာ" က နာမ္ဝိဘတ္။ က်ေနာ္သည္ ဆိုတာမွာ သည္ က နာမ္ဝိဘတ္ ဆိုတာလိုေပါ့။ "႐ွ"ိ ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကလည္း ႐ွီ လို႕၊ ႐ွီး လို႕ ျမန္မာစကားမွာမွ မ႐ွိပဲကိုး။ ေနာေလ။ But wait! ႐ွီး လို႕ တစ္ခါတေလ ေျပာသလားလို႕ပါ။ ဒါေပမဲ့ "႐ွီးတယ္" ဆိုတာေတာ့

အေရးမွာမ႐ွိတာ ေသခ်ာပါတယ္။ "တယ္" က႐ွင္းပါတယ္။ သဒၵါအရ ဝါက်အဆုံးသတ္ပစၥည္းေလးေပါ့။ စာဟန္နဲ႕ ေျပာရရင္ သည္ / ၏ ေပါ့ဗ်ာ။

က်န္ (၃) လုံးကို ဆက္စဥ္းစားၾကည့္တာေပါ့။ ပထမဆံုး ျဖစ္ႏိုင္စြမ္းက ငါ ငါ ေကာင္။ ဟာဟာ့ ရီရတယ္။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေနာ္။

ဒုတိယတစ္ခု ငါ ငါ ေခါင္း။ ငါ့…ငါ့…ေခါင္း ဆိုဟုတ္တုတ္တုတ္ စကားထစ္လို႕ဆိုၿပီး ျဖည့္ေတြးရေအာင္။ အခုဟာက ငါ ငါ ေခါင္း တဲ့။ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခု ငါ ငါး ေကာင္။ လာၿပီမွတ္လား? ငါ ငါး ေကာင္ ရယ္လို႕။ ပယ္တယ္ဗ်ာ။ ငါ ငါး

ေယာက္ ဆိုရင္ေတာင္ မနည္း စဥ္းစားရဦးမယ္။ ငါ ငါး ေခါင္း ။ သူ႕ခ်ည္းသက္သက္ဆို ငါးေခါင္း လို႕ အမည္ရတဲ့

ခပ္ခ်င္ခ်င္ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္က သူ႕ကိုသူ ငါ ငါး ေခါင္း လို႕ အသံခပ္မာမာနဲ႕ မိတ္ဆက္ေနပါတယ္လို႕ အတင္း ေတြးလို႕ ရပါေသးတယ္။ ႏို႕ေပမဲ့ သူ႕ခ်ည္းသက္သက္ မဟုတ္ေတာ့ ခက္တယ္။ ဒီေတာ့ ဝမ္းနည္း စြာနဲ႕ပဲ။ ငါး ငါး ေကာင္။ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ေနာ္။ အဓိပၸာယ္လည္း ႐ွိတယ္။ မွတ္ထားလိုက္မယ္ဗ်ာ။ ကဲ ေနာက္ဆုံးတစ္ခု ငါး ငါး ေခါင္း။ စဥ္း စားစရာပဲ။ ငါ့ မွာ

ငါး ငါး ေခါင္း ႐ွိ တယ္။ အင္းးး ဟိ… ု ဟိုေလ… စ… စ… စကား… ထ… ထစ္တ… ဲ့ လ… လ… လူ… ေတြ… ျပ… ေျပာတာမ်ဳိး…

လ… လ… လို႕… တ… တ… ေတြးလို႕… ရ… ရ… ရတယ္ေလ။ အဟင္း သ႐ုပ္ေပၚတယ္မလား? အသံေတြ သုံးထားတာ။ ငါး ဆိုတာကို

စကားထပ္သြားတယ္လို႕

ယူဆခ်င္

ယူဆလို႕

ရပါတယ္။

ဒါ…ဒါေပမဲ့

ငထစ္က

အြနလ ္ ိုင္းေပၚမွာေတာင္

တက္ထစ္မယ္ မထင္။ မထင္ေရးခ် မထင္။ ေလေပးေျဖာင့္ေနမွာ။ ဒီေတာ့ ႐ွင္း႐ွင္း ပဲ ေျပာမယ္ကြယ္။ ငါ့ မွာ ငါး ငါး ေကာင္ ႐ွိ တယ္ ဆိုတာက အမွန္ဆုံး အသင့္ေတာ္ဆံုးပါ။

နာရီကို ျပန္ၾကည့္ပါ။ စဥ္းစားခ်ိန္၊ စာဖတ္ခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ ကုန္သြားပါသလဲ?) ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္, ကုန္ရက်ဳိး

မနပ္ပါဘူး။ ဒီဘာမွမဟုတ္တဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းအတြက္ (i luv u မွ မဟုတ္တာေနာ) အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီး ကုန္ရပါတယ္။ ဗမာအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာဆို

ေတာ္ေသးတာေပါ့။

စကားအဆက္အစပ္ကို

ၾကည့္ၿပီး

အနက္ေကာက္လို႕

ရေသးတယ္။

လူမ်ဳိးျခားေတြကိုဗ်ား၊ ႏိုင္ငံျခားသားေတြကိုဗ်ား အဂၤလပ ိ ္လို ဗမာအသံထြက္ ေရးျပမယ္ဆိုရင္ burglish လို႕ပဲေျပာေျပာ

Burglish လို႕ပဲေျပာေျပာ ဆိုတာက ဗမာအသံထြက္အစစ္ကို အျပည့္အဝ ပုံေဖာ္ မေပးႏိုငပ ္ ါဘူး။ ဒီ့ထက္ ပိုပိုသာသာ ေျပာရမယ္ဆို ဗမာစာနဲ႕ေတာင္မွ ဗမာအသံထြက္အားလုံး ကို ပုံမေဖာ္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာပဲ။ ဥပမာ ဗမာစကားသံမွာ သ-သံ (၂) မ်ဳိး

႐ွိပါတယ္။ သတင္း ဆိုတာမွာ ပါတဲ့ သ-သံ နဲ႕ သူ ဆိုတာမွာပါတဲ့ သ-သံ ဒီႏွစ္ခုဟာ အသံသေဘာအရ မတူပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အေရးပုံစံ တစ္နည္း စာအေရးအသားစံနစ္မေတာ့ သ ဟာ ႐ုပ္႐ွင္ေၾကာ္ညာေတြမွာ ပါတတ္တဲ့ ထက္ထက္မိုးဦး စ႐ိုက္ႏွစ္မ်ဳိး ဆိုတာလို တစ္ခုတည္း ကပဲ တာဝန္ (၂) မ်ဳိး ကို ထမ္းေဆာင္ရပါတယ္။ ဗမာစာ ဒီလိုျဖစ္လို႕ ဝမ္းနည္းစရာမဟုတ္ပါ။

ဘာသာစကား အမ်ားစုရဲ႕ အေရးပံုစံအားလုံး နီးပါးက ဒီနည္းႏွင္ႏွင္ပါပဲ။ ကမၻာသုံး စကား အဂၤလိပ္ လည္း ပါတာေပါ့။ ယွ-

သံအတြက္ အဂၤလိပ္စာမွာ သေကၤတ သီးသန္႕ မ႐ွိပါ။ စ နဲ႕ ဟ ေပါင္းမွပဲ ယွ ဆိုတာ ျဖစ္လာရတယ္။ ဘာမလည္း

မဆိုငဘ ္ ူး ေနာ္။ ဘယ္လို လူေတြပါလိမ့္?! [ s + h = sh as in she] သူတို႕ ဒီလိုျဖစ္လို႕ ေက်နပ္စရာမဟုတ္ပါ။ ကိုယ္လည္း သူ႕နည္း ႏွင္ႏွင္ပါပဲ။ အျခားဥပမာေတြလည္း အမ်ားႀကီး ႐ွိမွာပါ။ စိတ္ဝင္စားသူေတြ ဆက္ေလ့လာသြားဖို႕ သေဘာတရား ေလာက္ပဲ တင္ျပပါရေစ။

ဒါကိုၾကည့္ရင္ (ဗမာစာနဲ႕ေတာင္ ဗမာစကားသံအတိအက်ကို ေဖာ္ျပလို႕ မရဘူးဆိုရင္) ဗမာစကားသံအတိအက်ကို burglish

လို အဂၤလိပ္စကားသံ ဖြဲ႕စည္းပုံ၊ အဂၤလိပ္အကၡရာ ဖြဲ႕စည္း ပံုေတြနဲ႕ ေဖာ္ျပလို႕ ရမွာမဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ထင္႐ွားပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ပါလဲ? အေၾကာင္းရင္းက ဘာသာစကားခ်င္း (ဒီေနရာမွာ အဓိကအားျဖင့္ ဗမာ နဲ႕ အဂၤလိပက ္ ို ဆိုလိုပါတယ္) အလြန္ကို ကြဲျပားေနလို႕ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ဟာေတြမ်ား ကြဲျပားပါသလဲ? သိသမွ် အသိေလးနဲ႕ ေဝငွေပးရမယ္ဆိုရင္ျဖင့္   

တက္က်သံ (Tone) နဲ႕ အဓိပၸယ္ခြဲျခားတဲ့ ဘာသာစကားျဖစ္တာ၊ မျဖစ္တာ အဆံုးသတ္ဗ်ည္းသံ (Final Consonant Sounds) ေတြ မတူတာ

ဗ်ည္း သံ၊ သရသံ (Consonant and Vowel Sounds) ေတြ ထပ္တူက်မႈ မ႐ွိတာေတြက ဒီဘာသာစကား ႏွစ္ခုကို ကြဲျပားေစတာပါ။

တက္က်သံ (Tone) နဲ႕ အဓိပၸယ္ခြဲျခားတဲ့ ဘာသာစကားျဖစ္တာ၊ မျဖစ္တာ အဂၤလိပ္စကားက တက္က်သံ (Tone) နဲ႕ အဓိပၸယ္ခြဲျခားတဲ့ ဘာသာစကားတစ္ခု မဟုတ္ပါ။ သာဓကေဆာင္ရမယ္ဆိုရင္။

Boy ကို [ ေဗာ့အစ္ ] လို႕ အသံထြက္ႏိုင္တယ္။ [ ေဗာ္အစ္ ] လို႕လည္း အသံထြက္ႏိုင္တယ္္။ [ ေဗာအစ္ ] လို႕လည္း အသံထြက္ႏိုင္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ [ ေဗာအိ ] ၊ [ ေဗာအီ ] ၊ [ ေဗာအီး ] လို႕လည္း ႏွစ္သက္သလို အသံထြက္

ႏိုင္ပါေသးတယ္။ (ယူဆခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟုတ္ မဟုတ္၊ မွန္ မမွန္ စူးစမ္းၾကပါကုန္။) ဒီလို ဒီလို အသံေျပာင္းလဲ

ထြက္တဲ့အတြက္ အဓိပၸယ္ ထူးထူးျခားျခား ေျပာင္း လဲမွဳ မ႐ွိပါဘူး။ ဗမာစကားကေတာ့ တက္က်သံနဲ႕ အဓိပၸယ္ခြဲျခားတဲ့

ဘာသာစကားတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ က-ကာ-ကား လို႕ ဆိုရာမွာ [ က ] ကေန [ ကာ ] ကိုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ [ ကား ] ကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အသံေျပာင္းလဲသြားရင္

အဓိပၸာယ္ပါ

ေျပာင္း လဲသြားတယ္။

အဲဒါေၾကာင့္

ျမန္မာ

နဲ႕

အဂၤလိပ္စကားႏွစ္ခုအၾကား

ျခားနားခ်က္တစ္ခုက ျမန္မာစကားက တက္က်သံနဲ႕ အဓိပၸယ္ခြဲ ျခားတဲ့ ဘာသာစကားတစ္ခု ျဖစ္ၿပီး အဂၤလိပ္စကားမွာေတာ့ တက္က်သံကို ခြဲျခား မထားပါ။

အဆံုးသတ္ဗ်ည္းသံ (Final Consonant Sounds) ေတြ မတူညီတာ အဆံုးသတ္ဗ်ည္းသံေတြ မတူညီတာကလည္း ထင္႐ွားတဲ့ ကြဲျပားခ်က္ တစ္ခုပါပဲ။ burglish နဲ႕ ေရးထားတဲ့ အထက္ပါဝါက်မွာ

ပါတဲ့ [ gaung ] ဟာ တကယ္ဆို ဗမာစကားသံျဖစ္တဲ့ ေကာင္ [ ေဂါင္ ] ဆိုတာကို အတိအက် ကိုယ္စားမျပဳႏိုင္ပါဘူး။ [

gaung ] မွာ [ ng ] သံနဲ႕ ဆံုးေပမဲ့ ဗမာ ေကာင္ [ ေဂါင္ ] မွာက [ ng ] သံနဲ႕ မဆံုးပါဘူး။ ႏွာသံ၊ ႏွေခါင္း သံပါ႐ုံပဲပါတာပါ။

ဒါ့အျပင္ ဗမာစကားသံဖြဲ႕စည္းပံုမွာ အစ္ [ i? ]၊ အတ္၊ အပ္ [ a? ]၊ အက္ [ @? ] တို႕လိုမ်ဳိး အသက္ေအာင့္သံ၊ ရပ္သံ

(Glottal Stop) ေတြနဲ႕ ဆံုးတဲ့ စကားသံေတြ ႐ွွိသလို အဂၤလိပ္စကားသံဖြဲ႕စည္းပံုမွာ ဒီစကားသံမ်ိဳး မ႐ွိသေလာက္႐ွားပါတယ္။ ( အဂၤလိပ္စကားေျပာတဲ့ အခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံေတြမွာ Football ကို အသက္ေအာင့္သံနဲ႕ [ fu?bo:l ] လို႕ ထြက္ၾကတာမ်ဳိး႐ွိပါတယ္။ ) အဂၤလိပ္အဆံုး သတ္ဗ်ည္းသံေတြကေတာ့ ထင္႐ွားၿပီး သိသာတဲ့အတြက္ ဒီပို႕စ္မွာေတာ့ ေနရာေပးၿပီး မေရးေတာ့ပါ။

ဗ်ည္းသံ၊ သရသံ (Consonant and Vowel Sounds) ေတြ ထပ္တူက်မွဳ မ႐ွိတာ ဘာသာစကား တစ္ခု နဲ႕ တစ္ခု ဗ်ည္းသံအခ်င္း ခ်င္း၊ သရသံအခ်င္းခ်င္း ထပ္တူက်တဲ့ အျဖစ္မ်ဳိး႐ွားပါတယ္။ ဗမာဗ်ည္း သံ က်

[ tS ] ၊ ခ် [ tSH ] ေတြဟာ အဂၤလိပ္ဗ်ည္းသံ [ tS as in teacher] နဲ႕ ထပ္တူညီမႈ မ႐ွိပါ။ ျမန္မာသရသံ အ [ a’ ] ၊ အာ [ a ] ၊ အား [ a: ] တေတြကလည္း အဂၤလိပ္သရသံ [e: as in learn] ၊ [a: as in car] ေတြနဲ႕ တူညီမႈ မ႐ွိပါ။ ဒါ့အျပင္လည္း အျခားမတူညီတဲ့ ဗ်ည္း နဲ႕ သရအမ်ားႀကီး ႐ွိပါေသးတယ္။

အထက္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့အတိုင္း အဂၤလိပ္ နဲ႕ ဗမာ ဘာသာစကားႏွစ္ခုကို ကြဲျပားေစတဲ့ အခ်က္ေတြက တက္က်သံ (Tone)

နဲ႕ အဓိပၸယ္ခြဲျခားတဲ့ ဘာသာစကားျဖစ္တာ၊ မျဖစ္တာရယ္၊ အဆံုးသတ္ဗ်ည္းသံ (Final Consonant Sounds) ေတြ

မတူတာရယ္၊ ဗ်ည္းသံ၊ သရသံ (Consonant and Vowel Sounds) ေတြ ထပ္တူက်မႈ မ႐ွိတာေတြရယ္ပါ။ ဒီေတာ့ဗ်ာ ဗမာအသံထြက္ကို အနီး စပ္ဆုံး ပုံေဖာ္ခ်င္သပဆိုရင္ နည္း စနစ္တစ္ခု ႐ွိဖို႕ေတာ့ လိုမွာ အမွန္ပဲ။ ႐ွိတယ္ဗ်ဳိ႕။ စကားခ်င္း ကြဲျပားတဲ့

လူမ်ဳိးျခား

တိုင္းရင္းသားေတြ၊

လူမ်ဳိးျခား

တိုင္းတစ္ပါးသားေတြ

ဗမာစကားကို

မွန္မွန္ကန္ကန္

တိတိက်က် အသံထြက္တတ္ေစဖို႕ နဲ႕ ဗမာစာကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ႐ြတ္ဖတ္တတ္ေစဖို႕လည္း ေကာင္း၊ ျမန္မာေဒသိယစကား၊ ေဒသစကား (Dialects) ေတြကို သိပၸံနည္း က် ပံုေဖာ္ႏိုင္ဖို႕အတြက္ လည္းေကာင္း “ျမန္မာသဒၵသေကၤတစံ” တစ္မ်ဳိး ႐ွိပါတယ္။ IPA လို႕ အတိုေခၚတဲ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သဒၵသေကၤတေတြရဲ႕ အကူအညီနဲ႕ပါ။ ဒါေပမဲ့…

"အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သဒၵသေကၤတအကၡရာ (IPA: International Phonetic Alphabets) ေတြက အလြန္ Popular

ျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္အဘိဓာန္ေတြမွာ ဒီအကၡရာေတြ သံုးၿပီး အဂၤလိပ္အသံထြက္ကို ေဖာ္ျပေလ့႐ွိတယ္။ အမ်ားစုက

ေရာမအကၡရာ (Roman Alphabets) နဲ႕ တူပါတယ္။ (အေနာက္တိုင္း ဘာသာစကားအမ်ားစုမွာ စာေပယူနစ္အတြက္

ေရာမအကၡရာကိုသာ အသံုး ျပဳၾကပါတယ္။) ဥပမာ b, d, e, f, g, h, i, j, k, m, n, p, r, s, t, u, v, z ေတြေပါ့။ ဒါေပမယ့္

အသံေတြက မတူပါဘူး။ အထင္႐ွားဆံုး ဥပမာတစ္ခုက 'j' ပါ။ သာမန္အားျဖင့္ 'Jail' မွာ ဆိုတာလို 'ဂ်' သံေပါ့။ IPA မွာ 'y'

သံပါ။ ဗမာလို၊ မြန္လိုဆို 'ယ' သံေပါ့။ ဒီ့ျပင္မတူတဲ့ သေကၤတအကၡရာေတြလည္း အမ်ားႀကီး ပါ။ ဒါေပမယ့္ ကြန္ပ်ဴတာမွာ ႐ုိကရ ္ တာ အဆင္မေျပပါဘူး။ Special Font ေတြ၊ Special Software ေတြ လိုပါတယ္။ ဒီေတာ့ ထင္သေလာက္ ခရီးမေပါက္ဘူး။"

ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာသဒၵသေကၤတေတြအစား ကြန္ပ်ဴတာကီးဘုတ္ေပၚမွာပဲ အလြယ္တကူ ႐ွာေဖြ႐ုိက္ထည့္ႏိုင္တဲ့ အဲစကီး

သဒၵသေကၤတေတြကို သုံၿပီး (burglish ဒါမွမဟုတ္ Burglish ထက္စာရင္) ပိုမိုတိက်တဲ့ အသံထြက္ကိုယ္စားျပဳစနစ္ တစ္ခု ေပၚထြက္လာမယ္ဆိုရင္ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ အက်ိဳး႐ွိမွာပါ။ ေအာက္မွာေပးထားတဲ့ ႏႈိင္းယွဥ္ခ်က္ကို ၾကည့္ပါခင္ဗ်ာ။

Burglish:

[ nga hmar ngar ngar gaung shi dal ] Burmese in ASCII Alphabets:

[ Na' .ma Na: Na: gau~ Si' d@ ] ဟုတ္ကဲ့

burglish

တစ္ျဖစ္လည္း

Burglish

က

ဖတ္ရ႐ႈရ

ပိုလြယ္ကူပါတယ္။

ဒါေပမဲ့

တိက်မႈအေနနဲ႕ကေတာ့

အဲစကီးသဒၵသေကၤတေတြကို မမီတာ ေသခ်ာတယ္။ ႐ွင္းလင္းခ်က္အခ်ိဳ႕ကို ၾကည့္ပါခင္ဗ်ာ။ န - သံ (အေရးအားျဖင့္ နငယ္၊ ဏႀကီး ကြဲပါတယ္။ အဲစကီးသေကၤတအားျဖင့္ [n]) နဲ႕ ကြဲေစရန္ င - သံကို capital n: [N] နဲ႕ ျပပါတယ္။ သရ [a] ေပၚ႐ွိ [ '

] သေကၤတက အနိမ့္သက္သံ / Low Falling Tone (ေအာက္ျမစ္သံ၊ အစ္သံ လို႕လည္း ေခၚပါတယ္) ကို ကိုယ္စားျပဳပါတယ္။

[.m] က မ - သံ (သေကၤတအားျဖင့္ [m]) နဲ႕ မတူ။ ကြဲျပားပါတယ္။ [.m] က 'မွ - သံ' ကို ကိုယ္စားျပဳပါတယ္။ (သံေျပ၊ သံလြင္၊ သံလတ္လို႕လည္း ေခၚတဲ)့ အလယ္သံ / Middle Tone အတြက္ ကိုယ္စားျပဳစရာ သေကၤတ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး

သတ္မွတ္မထားပါ။ ဒါေၾကာင့္ 'မွာ' အတြက္ အဲစကီးသဒၵသေကၤတက [.ma] ျဖစ္ေနရတာေပါ့။ အျမင့္သက္သံ / High Falling

Tone (ဝစၥေပါက္သံ၊ က်သံ၊ သံေလးလို႕လည္း ေခၚပါတယ္) အတြက္ သေကၤတက [:] ပါ။ 'အား' ဆိုေတာ့ [a:]၊ 'ငါး' ဆိုေတာ့

[Na:] ေပါ့။ [~] က ႏွာသံျပသေကၤတပါ။ [au~] က 'ေအာင္' ဆိုေတာ့ကာ [gau~] က 'ေကာင္' (အသံထြက္ - ေဂါင္) ျဖစ္ရတာပ။ ဗမာစာေပအေရးအသားမွာ ေသးေသးတင္၊ င - သတ္၊ ဉ - သတ္၊ ည - သတ္၊ ဏ - သတ္၊ န - သတ္၊ မ -

သတ္ေတြနဲ႕ စာလုံေပါင္း တဲ့ စကားလုံးေတြကို ႏွာသံ နဲ႕ ဖတ္ရ၊ ေျပာရ၊ ဆိုရပါတယ္။ [i'] က 'အိ' သရပါ။ [@] က 'အယ္' သရေပါ့။ ဗမာအဲစကီးသဒၵသေကၤတအကၡရာေတြကို ေအာက္ပါဇယားမွာ အေသးစိတ္ ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။

အေျခခံသရမ်ား အေျခခံသရ (၇) လုံး သရသံ

အီ ေအ အယ္ အာ ေအာ္ အို အူ

သေကၤတ i

e

@

a

O

o u

ဆင့္ပြားအေျခခံသရမ်ား အနိမ့္သက္သံ (Low Falling Tone) သရသံ

ဥပမာ

သေကၤတ ဥပမာ(အဲစကီးသေကၤတျဖင္)့

အိ/ဣ/၏

သိ(တယ္)

i'

thi'

ေအ့

ေမ့(တယ္)

e'

me'

အဲ/့ အယ္/့ ဧည္/့ အည့္ ဧည့္သည္

@'

@' Th@

အ/အာ့

အစ

a'

., sa'

ေအာ့

ေခ်ာ့ေမာ့(တယ္) O'

အိ႕ု /အိုယ့္

သူတို႕

o'

thu do'

အု/အူ႕ /ဥ

ဘဲဥ

u'

b@: u'

tSHO' mO'

အလယ္သံ (Middle Tone) သရသံ

ဥပမာ

သေကၤတ ဥပမာ(အဲစကီးသေကၤတျဖင့္)

အီ/ဤ/အည္

စည္ကား(တယ္) i

si ka:

ေအ/ဧ

ေန

e

ne

အယ္/အည္

ဧည့္သည္

@

@' Th@

အာ

ဆရာ

a

sH., ya

ေအာ္/ေၾသာ္/ေအာဝ္ ေတာ္(တယ္)

O

tO

အိ/ု အိုယ္

ကိုယ္တိုင္

o

ko dai~

အူ

သူတို႕

u

thu do'

အျမင့္သက္သံ (High Falling Tone) သရသံ

ဥပမာ

သေကၤတ ဥပမာ(အဲစကီးသေကၤတျဖင္)့

အီး /အည္း ၾကည္းတပ္

i:

tSi: da?

ေအး/ဧ

e:

e:

ေအး(တယ္)

အဲ/အည္း အသည္းအသန္ @:

., th@: ., tha~

a:

k., ya:

ေအာ/ၾသ အေသာ

O:

., thO:

အိုး

o:

mo: ywa

u:

myu: byO

အား

ကယား မိုး႐ြာ(တယ္)

အူး /ဦး/ဥဳ ျမဴးေပ်ာ္

ႏွာသံသရမ်ား အေျခခံႏွာသံသရ (၃) လုံး သရသံ အင္/အဥ္/ေအဥ္ အံ/အဏ္/အန္/အမ္ သေကၤတ i~ [I~]

a~

အြန္ u~ [U~]

ဆင့္ပြားအေျခခံႏွာသံသရမ်ား အနိမ့္သက္သံ (Low Falling Tone) သရသံ အင္/့ အဉ့္

ဥပမာ

သေကၤတ ဥပမာ(အဲစကီးသေကၤတျဖင့္)

ဝင့္ထည္(တယ္) i~' [I~']

a~'

အ့/ံ အန္႕ /အမ့္ အံ့ၾသ(တယ္) အြံ႕ /အြန္႕

wi~' tH@ a~' O:

စြန္႕စား(တယ္) u~' [U~'] su~' za:

အလယ္သံ (Middle Tone) သရသံ အင္/အဉ္/ေအဉ္

ဥပမာ သေကၤတ ဥပမာ(အဲစကီးသေကၤတျဖင္)့ ထာဝစဉ္ i~[I~]

tHa w., si~

အံ/အန္/အဏ္/အမ္ ႀကံဖန္

a~

အြ/ံ အြန္

u~[U~] yu~ Sa

႐ြံ႐ွာ

tSa~ pha~

အျမင့္သက္သံ (High Falling Tone) သရသံ အင္း/အဉ္း

ဥပမာ

သေကၤတ ဥပမာ(အဲစကီး သေကၤတျဖင့္)

သင္းပ်ံ႕(တယ္) i~: [I~:]

thi~: pya~'

အန္း/အဏ္း/အမ္း အစမ္း

a~:

အြန္း

u~: [U~:] ne mu~: t@'

ေနမြန္းတည့္

., sa~:

ႏွာသံသရတြဲ (၄) လုံး သရသံ အိန/္ အႎ/အိမ္ အိုင္ ေအာင္ အု/ံ အုန/္ အုမ္ သေကၤတ ei~

ai~ au~

ou~

ဆင့္ပြားႏွာသံသရတြဲမ်ား အနိမ့္သက္သံ (Low Falling Tone) သရသံ

ဥပမာ

သေကၤတ ဥပမာ(အဲစကီးသေကၤတျဖင့္)

အိန္႕ /အိမ့္

မိန္႕ၾကား(တယ္) ei~'

mei~' tSa:

အိုင့္

ဝဖိုင့္(တယ္)

ai~'

wa' pHai~'

ou~'

mou~' lou~:

အုန္႕ /အုံ႕ /အုမ့္ မုန္႕လုံး

အလယ္သံ (Middle Tone) သရသံ

ဥပမာ

သေကၤတ ဥပမာ(အဲစကီးသေကၤတျဖင္)့

အိန္/အိမ္/အႎ အမတ္ဒိန္

ei~

., ma? dei~

အိုင္

ai~

pai~ sHai~ gwi~'

ပိုင္ဆိုင္ခြင့္

အုန္/အု/ံ အုမ္ စုၿပဳံ႐ွင္း (တယ္) ou~

su' pyou~ Si~:

အျမင့္သက္သံ (High Falling Tone) သရသံ

ဥပမာ

သေကၤတ ဥပမာ(အဲစကီးသေကၤတျဖင္)့ ei~:

အိန္း/အိမ္း

မိန္းကေလး

အိုင္း

႐ိုင္းစိုင္း(တယ္) ai~:

ou~:

အုန္း/အုံး/အုမ္း/ဦး ဦး ေႏွာက္

mei~: kH., le: yai~: zai~: ou~: .nau?

အသက္ေအာင့္သံ သို႕မဟုတ္ ရပ္သံ (Glottal Stop) အသက္ေအာင္သံ နဲ႕ အေျခခံသရ သရသံ

အစ္/ေအတ္ အက္ အတ္/အပ္ အြတ္

သေကၤတ i?[I?]

@?

a?

u?[U?]

အသက္ေအာင့္သံ နဲ႕ သရတြဲ သရသံ

အိတ/္ အိပ္ အိုက္ ေအာက္ အုတ/္ အုပ္

သေကၤတ ei? မွတ္ခ်က္။

ai?

au?

ou?

။ အသက္ေအာင့္သံတြင္ ဆင့္ပြားသရသံ တစ္နည္း တက္က်သံမ႐ွိပါ။

သရဝက္ တစ္နည္း မၾတာဝက္သံ [ ., ] သေကၤတနဲ႕ ျပပါမယ္။ ဗမာအေခၚမွာ "သရဝက္" ၊ "မၾတာဝက္" ျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္လို Mid-Central Vowel လို႕ ေခၚပါတယ္။ Schwa (ေနာက္အေရးတစ္မ်ိဳး - Shwa) လို႕လည္း ေခၚၾကပါတယ္။ ဥပမာစကားလုံးမ်ား : သတင္း [th., di~:]၊ မႏၲေလး [ma~: d., le:] အစ႐ွိသည္...။

ဗ်ည္းသံမ်ား ဗ်ည္းသံ

ဥပမာ

သေကၤတ ဥပမာ(အဲစကီး သေကၤတျဖင့္)

က

ကင္း

k

[ki~:]

ခ

ခင္

kH

[kHi~]

ဂ/ဃ

တစ္ေကာင္

g

[d., gau~]

င

ငိုင္

N

[Nai~]

ငွ

ငွက္

.N

[.N@?]

စ

စက္

s

[s@?]

ဆ

ဆား

sH

[sHa:]

ဇ/စ်

ေစ်း

z

[ze:]

ဉ/ည

ည

~n

[~na']

ညွ

ညွီ

.~n

[.~ni]

ဋ/တ

တပ္

t

[ta?]

ဌ/ထ

ထင္

tH

[tHi~]

ဍ/ဒ/ဓ

ေဒြး

d

[dwe:]

ဏ/န

နတ္

n

[na?]

ဏွ/ႏွ

တဏွာ

.n

[t., .na]

ပ

ပူ

p

[pu]

ဖ

ဖိတ္

pH

[pHei?]

ဗ/ဘ

ပူေပါင္း

b

[bu bau~:]

မ

မူး

m

[mu:]

မွ

မွား

.m

[.ma:]

ယ/ရ

ရဲ

y

[y@:]

ရ

သရ

r

[th., ra']

လ/ဠ

လူ

l

[lu]

လွ

ေလွ

.l

[.le]

ဝ

ဝင္း

w

[wi~:]

ဝွ

အဝွာ

.w

[., .wa]

သ

သိ

th

[thi']

သွ/ႆ

သဇင္ပန္း

Th

[Th., zi~ ba~:]

ဟ

ဟပ္

h

[ha?]

ဟ(အာလုပ္သံ)

ေဟ(ျပန္ထူးသံ) ^h

[^he]

ဟထိုး (--ွ)

မွ်ား

.--

.mya:

႐ွ/ယွ

႐ွာ

S

[Sa]

ယပင္(့ --်)/ရရစ္(ျ--) ျမ

--y--

[mya']

ဝဆြဲ (--ြ)

ခြက္

--w--

[kHw@?]

က်

က်က္

tS[c]

[tS@?]

ခ်

ေခြၽ

tSH[cH] [tSHwe] [cHwe]

ဂ်

ဂ်င္

dZ[j]

မွတ္ခ်က္။

[dZi~] [ji~]

။ ဝဆြဲသံ (--ြ) အတြက္ --w-- နဲ႕ သ႐ုပ္ေဖာ္ေပမဲ့ "အြန္"ဆိုတဲ့ အသံအတြက္ u~ ကိုလည္းေကာင္း၊

"အြတ"္ ဆိုတဲ့ အသံအတြက္ u? ကိုလည္းေကာင္း အသုံးျပဳရတာကို သတိျပဳပါခင္ဗ်ာ။

သဒၵသေကၤတမ်ားနဲ႕ အသံဖလွယ္ရာမွာ စကားသံကိုပဲ ဖလွယ္ရတာပါ။ သတ္ၫႊန္းအတိုင္း၊ စာအတိုင္း ဖလွယ္လို႕ မရပါ။

ဥပမာ "နမူနာ"ကို [na' mu na] လို႕ သတ္ၫႊန္း အတိုင္း ေရးလို႕၊ ဖလွယ္လို႕ မရပါ။ [n., mu na] လို႕ပဲ ဖလွယ္ရမွာပါ။ အခ်ိဳ႕ပုဂၢိဳလ္မ်ားက အိတ/္ အိပ္ [ei?] နဲ႕ အိမ့္ [ei~'] အသံႏွစ္ခုကို ကြဲကြဲျပားျပား မထြက္ၾကပါဘူး။ အလားတူ ေအာက္ နဲ႕

ေအာင့္ [au?] vs [au~'] ၊ အစ္ နဲ႕ အင့္ [i?] vs [i~'] ၊ အြတ္/အြပ္ နဲ႕ အြန္႕ [u?] vs [u~'] ၊ အတ္/အပ္ နဲ႕ အံ/့ အန္႕ /အမ့္

[a?] vs [a~'] ၊ အိုက္ နဲ႕ အိုင့္ [ai?] vs [ai~'] ၊ အုတ/္ အုပ္ နဲ႕ အုံ႕ /အုန္႕ /အုမ့္ [ou?] vs [ou~'] ၊ အက္ နဲ႕ အတ္/အပ္

[@?] vs [a?] စတာေတြကို ေရာေထြး ၿပီးေတာ့ ထြက္တတ္ၾကပါတယ္။ အစစအရာရာ တိုးတက္လာတဲ့ ေခတ္ႀကီးထဲမွာ ဘာသာစကားကြၽမ္း က်င္မႈဟာ လိုအပ္တဲ့ အရည္အခ်င္း တစ္ခု ျဖစ္လာတဲ့အတြက္ တတ္ေျမာက္ထားတဲ့ ဘာသာစကား တစ္ခုကို ပိုင္ပိုငႏ ္ ိုင္ႏိုင္ အသုံး ခ်ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ အက်ိဳးထူးမွာပါ။

This is brought to you by http://www.dhoongjhaan.blogspot.com/.