Zo 'n 3000j. geleden legden de Perzen ondergrondse aquaducten aan, die water uit de bergen naar de akkers liet vloeien. Deze aquaducten zorgen de dag van vandaag nog voor 75% van de watervoorziening in Iran. In Europa waren de sanitaire voorzieningen tot ver in de 19de eeuw ondermaats. Dit was niet zo bij de beschavingen vóór Christus. De badkamers van de Minoërs waren bekleed met wandtegels, ze hadden stromend water, make-up, rioolvoorzieningen...Ook de Egyptenaren hadden deze faciliteiten, en we hebben weet van de mengkraan, badhuizen, aquaducten, fonteinen... van de Romeinen. Andere beschavingen hadden soortgelijke hygiënische voorzieningen. In Bagdad werd een tempel opgegraven, die méér dan 5000j. oud was. Deze had moderne badkamers en toiletten, die verbonden waren met een ondergronds rioolsysteem. Bij nader onderzoek van de buizen van het rioleringsnetwerk, kreeg men in de gaten dat de het ene uiteinde van de buis iets groter was, dan het andere uiteinde van de volgende pijp, zodat ze perfect in elkaar pastten. Dit getuigt van grote vakmanschap. Sri-Lankese archtitecten zochten voor de bouw van een waterkrachtcentrale een geschikte lokatie. Wat bleek? Toen de buldozers begonnen aan hun werk, schraapten ze over stenen die al geplaatst waren. Noorse archeologen werden overgevlogen om de zaak te onderzoeken. Ze zeiden dat de prehistorische dam een faraoh zou imponeren. Hij was gebouwd met blokken van 15 ton. Ze hadden sluizen voor de waterregulering die 3km lang waren. Het water werd in stand gehouden door enkele kunstmatige meren. Miljoenen kubieke meter water werd tegengehouden, en verwerkt door deze immense dam. Niet alleen de waterregulering was van moderne makelij, ook in hun badkamers hadden deze oude volkeren produkten die we nu in de winkelrekken vinden. Een team van Franse onderzoekers deed tests op cosmeticaprodukten uit het Oude Egypte. Deze waren hadden een ouderdom van 4000j. Ze vonden oa. loodsporen in de produkten, maar ze lieten bijna hun testbuizen vallen, toen bleek dat er chemische grondstoffen werden gebruikt, die kunstmatig moesten zijn aangemaakt. Deze synthetische stoffen werden dus in die tijd al door de Egyptenaren aangemaakt. Het procédé om deze grondstoffen te bekomen, is zéér ingewikkeld..... Daaruit had ik mijn stelling onderbouwd, dat bijvoorbeeld de Egyptenaren spinrag konden namaken, om tot trekkabels te komen die sterker en elastischer waren dan staal. De Egyptische "laboranten" hadden blijkbaar de steen der wijzen gevonden. Niet om goud te maken, maar om hun technologie te geven. Bij de opgravingen van Pompeï, kwamen bij de werkzaamheden in de buurt van de "Tempel van de Hemelse Maagden," gynaecologische instrumenten aan het licht, die getuigen van een meesterschap, dat al lang voor die tijd in praktijk was, daar de instrumenten exact dezelfde zijn, als diegenen die ze toendertijd (1900) in de dokterspraktijken handteerden. In China is niet alleen De Muur een prestatie van jewelste, maar het kanaal dat de rivier de Yangtze, verbindt met de Gele Rivier, is twintigmaal langer dan het Panamakanaal?! Dit kanaal werd echter zonder moderne middelen gegraven, 1300j geleden...Er zijn in dit land nog andere mammoetprojecten die nog onderzocht moeten worden, zoals de grootste, tot nu toe ontdekte piramide, bij Xian. Er zijn bewijzen dat de Chinezen al in 400BC oorlog voerde met giftig gas en traangas. Meerdere uitvindingen zoals ijzerberwerking, vlammenwerpers, staal, buskruit, bruggen, lucifers, uurwerken die geen afwijkingen vertoonden... waren de Chinezen al duizenden jaren bekend, voor ze hun introductie in de Westerse wereld maakten. Waarom is de Chinese technologie(nu nog altijd), superieur aan de onze. Van wie hebben zij deze voorsprong geërfd? Eén van de raadselachtigste archeologische voorwerpen, en de meest tot de verbeelding sprekende, is de kristallen schedel, die gevonden werd onder een altaar in Belize. De ouderdom van de schedel kan niet achterhaald worden(méér dan 3600j opperen de wetenschappers), daar kwartskristal niet kan gedateerd worden door de conventionele dateertechnieken. Dit kristal is een steensoort die bijna even hard is als diamant. Daarom zou, om dit kunstwerk te verkrijgen, er verschillende werklui, gedurende 300j. zou moeten aan geschuurd hebben. Dit zou uiterst nauwkeurig moeten worden gedaan, want de schedel is een perfect artefact. Sommigen zeggen van een "buitenaardse schoonheid." Volgens de archeologen zou hij door de Maya-priesters gebruikt zijn
geweest in ceremonies. Ik denk dat ze hun "gemakkelijke" beweringen doen, op het feit dat de schedel onder een altaar verborgen lag. Iedereen kan dit daar gelegd hebben(zelfs de "vinder"). Men zegt dat de schedel de reïncarnatie van het duivelse herbergt. Kwartskristal heeft nu verschillende toepassingen, waarvan de bekendste de digitale horloges zijn... De schedel lijkt een voorwerp te zijn van een technologische kennis, die de onze overtreft. Welke andere technologische wonderen heeft de archeologie nog in petto? Ik ben er zeker van dat er fantastische ontdekkingen zijn gedaan, maar die niet kenbaar zijn gemaakt aan het grote publiek, wegens, te veel tegen de haren in strijken van de geschiedenis... In het Westen wordt het algemeen aangenomen dat wij nu in de Gouden Eeuw van de technologie leven, en dat deze vroeger niet kan bestaan hebben. Andere culturen zijn van mening, dat onze huidige maatschappij een afkooksel is van de vroegere Gouden Tijd. Verzonken steden, merkwaardige gebruiksvoorwerpen en kunststukken, "moderne" uitvindingen van duizenden jaren oud. Het blijkt dat de laatste stelling over de Gouden Tijd wel eens de juiste kan zijn. Overal ter wereld worden megalitische bouwwerken opgegraven of opgedoken. Hoe primitief moesten deze volkeren zijn om ze neergepoot te hebben? Deze stijl is bekend onder de noemer "Atlanteaanse bouwstijl." Ze gebruikten gigantische blokken, gebruikten geen mortel, maar lieten de blokken zo in elkaar passen, dat ze tijdens een aardbeving vrij konden bewegen, en na de aardbeving terug op hun plaats terechtkwamen. Er zijn nu verschillende beschavingen die schoorvoetend aan belang winnen in het archeologische veld en dat zijn : De Osirische beschaving(Osirion), de beschavingen in Midden en Zuid-Amerika, met een véél oudere datering van Tiwanaku. Het Rama-koninkrijk in India...(alledrie gedateerd naar een 15000BC). Een groot deel van de beschavingen zijn voor altijd verloren, anderen liggen hoogstwaarschijnlijk nog te wachten op ontdekking. De tempel in Ba 'albek kan ook zulk een bouwwerk zijn. De recentste bouwwerken aan de tempel, dateren van de Romeinse periode, maar hij bestaat ook voor een deel uit "Atlanteaanse bouwstijl." Het oudste gedeelte van de tempel kan dus een veelal andere functie gehad hebben dan de aanbidding van Goden. Véél van deze bouwwerken werden gebruikt, om latere gebouwen van steen te voorzien, enkel de écht zware monolieten blijven onaangeroerd. Het Romeinse gedeelte is grotendeels verwoest door een aardbeving in 1759. Maar de onderliggende steenlaag, genoemd "Het Trilithon," bestaat uit monolieten van gehouwen steen, waarvan er geen zwaardere op aarde zijn gevonden(tot nu toe). De blokken zijn 25m lang en 4.5m hoog. Deze zouden een gewicht hebben tussen 1200 en 1500 ton!! De laagste schattingen spreken van 750 ton. Dit is nog een gewicht, gelijk aan dat van de Memnon-kolossen in Egypte. Het is een sterk staaltje bouwkunst want de stenen moesten een 8-tal meter in de hoogte worden gehesen, daar ze op een kraag van "kleinere(50 ton)" stenen rust. De kolossale blokken zijn perfect op elkaar geplaatst, en geen mes kan tussen de voegen worden geplaatst. Maar de "Trilithions" zijn niet de grootste blokken. Er ligt nog een gehouwen blok in een nabije steengroeve. Deze weegt tussen de 1000(laagste schatting) en 2000(hoogste) ton. De steengroeve is een km verwijderd van de bouwplaats. De site van Ba 'albek staat vermeld in de Bijbel. Er is een ondergronds netwerk van catacomben en gangen. Hun functie is onbekend. Volgens oude Arabische geschriften is de tempel(het oude deel met de monolieten), gebouwd, vlak na de zondvloed, op bevel van koning Nimrod. De bouwers waren een ras van "reuzen." Eenzelfde soort van monolieten vindt men, buiten Egypte, ook in de Andes in de Cuzco vallei. Deze blokken wegen een 200-tal ton en passen netjes in elkaar, alhoewel ze verschillend van grootte en vorm zijn. Nog geen blad papier kan je tussen de voegen schuiven. Alle bouwkundig ingenieurs vermelden dat het onmogelijk is om deze gebouwen te verwezenlijken. Dit vereist gespecialiseerd transport, bewerking en materialen. Zulk een monoliet kan niet zomaar tussen een andere geplaatst worden, "in de hoop dat hij gaat passen." Hij moet op voorhand al tot een tiende van een millimeter nauwkeurig geslepen zijn. Wanneer men dit niet doet, zal de steen klemmen, en kan je vergeten om hem nog te verroeren,
aangezien je een deel van de omringende stenen, nog als bijkomstig gewicht op de geklemde steen krijgt. Deze stenen liggen nog altijd op hun oorspronkelijke plaats, doorstaan aardbevingen als een fluitje van een cent. De blokken zijn maar een "veertje" tov de blokken van Ba'albek, maar het lijkt alsof de bouwers wilden zeggen. Dit is inderdaad klein bier voor ons, dus gaan we ze in een steengroeve halen die 4500 km. vér ligt!! Niet alle stenen komen van de groeve in Equador, sommige delfplaatsen liggen op een tiental km van de bouwplaats, maar toch... Om even terug te komen op de bouw. De Inca 's bouwden op oudere sites hun heiligdommen. Volgens mij alle oude, grote beschavingen. De Egytenaren waren ook "heilige sites"-bouwers. Onder de fundamenten van alle grote gebouwen liggen nog oudere. De Romeinen bouwden in Ba'albek ook op een prehistorische tempelmuur. Véél van deze oude gebouwen worden toegeschreven aan de beschaving die ze "gebruikten," en niet bouwden. Er gaat een legende dat de onderliggende mammoetgebouwen van de Inca 's, opgericht werden door een ras van reuzen. Net na de verovering van het Rijk door de Spanjaarden werd er geschreven : "Hoe is het mogelijk dat deze volkeren deze blokken, welke eigenlijk stukken berg zijn, en geen stenen, konden bewerken? Dit zonder enige hulp van machines of andere instrumenten?" De Spanjaarden waren van mening dat deze bouwwerken het werk waren van de duivel. Dit is te verklaren door de enormiteit, en de sculpturen die de gebouwen versierden, welke de Spanjaarden vereenzelfdigden met duivels en afgoden. In Frankrijk ligt de site van Carnac. Deze omvat de grootste verzameling megalieten ter wereld. Voorzichtige schattingen spreken van een ouderdom van 7000j. Ik heb eerder in dit boek vermelding gemaakt over de pyramideteksten. Dat deze eerder "gedrukt" of "gestempeld" waren, dan uitgehakt. Nu kwam ik een eigenaardige passage tegen in het boek van Fawcett. Zijn zoon schreef dit boek na de verdwijning van zijn vader, op basis van de kolonel zijn veldnota 's. Fawcett had gehoord dat de gigantische blokken samengevoegd werden door een stof die steen vloeibaar zou maken. Een vriend van de kolonel was opgravingen aan het doen in Peru, hij vond een pot in een pre-Incagraf. Hij opende hem, denkende dat het chicha was, een alcoholische drank die toen in gebruik was. Later stootte hij per ongeluk de pot om en vloeide de vloeistof eruit. 10 minuten later bekeek hij de gemorste vloeistof. Maar het was niet langer een vloeistof, de hele plek en de steen eronder, was net als natte cement geworden, net als was zacht wordt onder hogere temperaturen?!? Fawcett dacht dat hij de plant gevonden had die de ingrediënten zou kunnen leveren voor deze eigenschappen. Deze plant heeft rode bladeren en zou een 30-tal cm hoog zijn. Een ander verhaal dat het bovenstaande kan staven, komt van een bioloog. Die zag een vogel een nest bouwen op een kale rots. De vogel wreef met een twijg over de rots, totdat er een nestholte ontstond. Het sap van deze plant zou dus steen "vloeibaar" kunnen maken. Indien deze verhalen waar zijn, heb ik de oplossing voor de prachtige piramideteksten, en het werken met megaliete blokken van honderden ton. Een onderzoeker meldde trouwens dat sommige tekens die hij onderzocht, veel overeenkomst vertoonden met tekens die hij onderzocht had op de onvoltooide obelisk in Aswan. Nog méér bewijzen over contact tussen de werelddelen?... Hatcher meld in zijn boek dat de Egyptenaren Stonehenge zouden gebouwd hebben, om de volgende "cataclysmen" accuraat te voorspellen. Ik denk eerder dat er een beschaving vóór de geschiedenis, deze monumenten geplaatst heeft, en dat al de andere beschavingen nog slechts een zwake afspiegeling zijn van deze beschaving. Ze hebben de technologie waarschijnlijk doorgekregen van deze Ouden, maar hadden de middelen niet om deze tot dezelfde bloei te laten komen als hun voorgangers. Bewijzen van dit zijn overal ter wereld te vinden. Volgens de legende van Osiris, vertrok hij na zijn verrijzenis om de wereld te onderwijzen in ijzerbewerking. De Hittieten zouden de eerste zijn geweest die metaal konden bewerken, datum : 2700 BC. In het Westen werd de kunst van het ijzer smeden rond 1200 BC bekend. De ijzeren pilaar in New Delhi is voorzichtig geschat op een leeftijd van 1600j. De meeste archeologen zeggen dat hij méér dan 4000j oud is. Men heeft nog altijd geen overtuigende verklaring gevonden
waarom de pilaar niet roest. Op de maan bevinden zich dezelfde ijzerdeeltjes die niet roesten. Onze voorouders waren misschien zo geavanceerd, dat ze zelfs onze omliggende planeten/satellieten/asteroïden exploiteerden. In de nabije toekomst zou onze beschaving dit ook gaan doen. Een doodgewone asteroïde is namelijk een potentiële goudmijn, letterlijk en figuurlijk. Men zou deze door stuwraketten dichter naar de aarde brengen, om de gewilde grondstoffen aan te boren. Jim Marrs beweert dat de maan niet zo oud is als de aarde(andere wetenschappers zijn die mening ook aangedaan). De maan klinkt soms na een inslag nog uren na als een gong. Daaruit kunnen we besluiten dat de maan zéér licht is van samenstelling, of hol. Marrs beweert dat de maan een kunstmatige satelliet is. De maan heeft een zeer harde korst. Maar daaronder zou er een grote holte zijn. Marrs verklaart dat het mogelijk is dat een buitenaardse mogendheid de maan dichterbij gebracht heeft, om als basis te dienen, voor hun exploratietochten op aarde. Ik heb een andere theorie. Wat als onze voorouders, de maan met stuwraketten(of andere door ons onbegrepen technologie) dichterbij gebracht hebben, in een perfecte baan rond de aarde gebracht hebben, om ze zo "leeg te zuigen," en zijn er zo misschien, onder andere, de roestvrije ijzerdeeltjes op aarde terecht gekomen. Een minder fantastische bewering zou zijn, dat onze voorouders een meteoriet of ander neergestort hemellichaam ontgonnen hebben. De maan heeft ook vele anomaliën, die niet zo maar met een vingerknip te verklaren zijn. Net als Mars trouwens. En dat zijn alleen de planeten waar we robots en mensen voor onderzoek naar sturen/gaan sturen. Deze anomaliën zullen op andere planeten van ons zonnestel zich ook voordoen. Zo las ik op de site van Atlantis 2012 dat de aarde binnen onafzienbare tijd zich te ver van de zon zou verwijderen om leven mogelijk te maken. Mars zou dan terug binnen de invloedssfeer van de zon komen, om er terug leven mogelijk te maken. Dat zou een verklaring zijn voor de "beschavingen" op Mars, "bewijzen" die er nu zijn. Een bewering die we later gaan testen, en ook de beweringen van Marrs en Hoagland. In 1959 ontdekten Chinese archeologen riemgespen in een oud graf dat duizenden jaren oud was, ze waren vervaardigd uit...aluminium?! Aluminium wordt gewonnen uit bauxiet, maar om het te ontrekken uit dit materiaal heb je elektriciteit nodig. Ofwel hadden ze in die tijd al elektriciteit, of hadden ze een andere, tot nu toe onbekende techniek om aluminium te winnen. Carbondatering van een oude mijn in Afrika, bracht aan het licht dat er al in 50 000BC aan mijnbouw werd gedaan. In de kopermijnen van Lake Superior werd er 5000j geleden al koper gedolven. Honderduizenden ton van dit materiaal werd naar boven gebracht. Wie de delvers zijn, is een mysterie. In Zuid-Afrika werd in een mijn een metalen bol gevonden, waarin drie evenrijdige ringen in zijn gegraveerd. Men verondersteld dat dit relikwie bijna 3 biljoen jaar oud is. In Londen ligt er een schedel in het museum, die doorboord is met een rond voorwerp. Onderzoekers verklaren dat dit enkel door een kogel kan veroorzaakt zijn, of een ander projectiel dat met eenzelfde snelheid de schedel doorboorde. Niet zo 'n opzienbarende ontdekking, ware het niet, dat de schedel zou behoren aan één van die mijnwerkers van de hierboven vermelde mijnen. Een andere schedel van een nu uitgestorven soort os, heeft hetzelfde "kogelgat" als de mijnwerker. Deze werd echter gevonden in Rusland. In Nevada kwam een stuk hout van een veldspar bovengronds, het bevatte een "schroef" van metaal, zo 'n 5 cm lang. Bij het dateren van ouderdom van het stuk hout, kwam men met een datum van miljoenen jaren, niet vanaf Christus, maar nog vóór het ontstaan van de mensheid. Deze curiositeit is nadien naar een academie verzonden, en in de "vergetelheid" geraakt. Bij het dynamiteren van een mijn in Wyoming, werd een natuurlijke grot zichtbaar, ingebed in graniet, ze was niet méér dan 1m breed en hoog. Dit was niet zo opmerkelijk, maar wat de mijnwerkers in de grot vonden was wel verbazingwekkend. Want er keek een man naar hun, zittend, met zijn armen in zijn schoot liggend. Hij had een gezicht dat een beetje aapachtig voordeed, en hij was ontzettend klein. Onderzoekers waren sceptisch, niemand kan in een brok graniet worden "ingegraven." Ze begonnen aan
een onderzoek naar de man, om te bewijzen dat ze te maken hadden met een grap. De man bleek echter écht te zijn, hij woog maar 300 gr. Was maar 30 cm groot...het was geen foetus, want het bleek dat de man 65 jaar was. Het was dus een volledige biologisch wezen, alhoewel geminiaturaliseerd. De mummie is sindsdien spoorloos...