70 Godenmirakels Technologie & Ufo 's

Het verhaal van Kolonel Percy. In 1893 was een jonge kolonel gestationeerd in Ceylon. Hij was uitermate geïnteresseerd in archeologie, geschiedenis en boedhisme. Hij maakte dikwijls lange wandelingen in de jungle, en verdween dikwijls dagen op zulke tochten. Op één van zulke tochten werd hij overvallen door een storm. Hij moest beschutting zoeken onder bomen, en de storm uitzitten. Toen de dag aanbrak, zag hij dat hij zich nabij een enorme rots bevond, bedekt met rare schrifttekens waar hij niets van begreep. Hij maakte een kopie van een deel van de inscripties, en toonde ze aan een lokale boedhapriester. Deze vertelde hem dat dit een taal was, die alleen door de oude priesters kon worden gelezen. Tien jaar later zou hij iemand vinden die beweerde dat hij de tekens kon ontcijferen. Percy was ondertussen een gerespecteerde kolonel geworden en één van de beroemdste Zuid-Amerikaanse onderzoekers. De tekens werden eerst ontdekt door een Franse missionaris in 1845. Hij vond ze in een klooster in Tibet. Dit klooster zou een boom bevatten, waar op elk blad van de boom een teken van het alfabet van deze taal zou geschreven staan. Het alfabet zou afkomstig zijn van een beschaving die nu onder de zeespiegel ligt. In de Hindoe-sagen wordt dit land Rutas genoemd, en de stamvaders van hun beschaving kwamen van dit eiland. De schrifttekens zouden de taal van deze stamvaders behelzen. Percy vertrok in Brazilië in 1925 om een "verloren stad" op te sporen. Hij werd nooit meer weergezien. Deze "lost world" bevond zich naar eigen zeggen aan de grenzen van Bolivia met Brazilië. Hij vertelde dat hij enorme voetstappen zag van prehistorische dieren...Arthur Conan Doyle was aanwezig op deze lezing, en baseerde zijn boek "The Lost World" op deze lezing. Ondertussen is dit boek al meermaals verfilmd. Fawcett was in bezit van een artefact waarvan hij geloofde dat het van Atlantis kwam(In die tijd was de exploratie van de jungles van Midden en Zuid-Amerika nog niet zo evident voor Europeanen, en wanneer Percy zulk een stad voor ogen kreeg, die ineens oprees uit de jungle, met prachtige inheemse dieren bevolkt, is het wel mogelijk dat men begint te dromen over vergeten werelden en landmassa 's). Hij geloofde in het feit dat Brazilië ooit een kolonie van Atlantis was. Het beeldje dat hij in zijn bezit had, bleek een artefact van rond de Middellandse Zee te zijn, vervaardigd in 400 BC. Wat ons niet zo interesseert is het feit dat Percy dacht dat het van Atlantis kwam, maar het feit intrigeert me, hoe het in Brazilië gekomen is. Het werd er ontdekt, maar de fabricagedatum is 400 BC en de plaats is het Middellandse-Zeegebied. Hoe kwam het in Brazilië terecht? Fawcet rapporteerde, voor hij zijn tragische expeditie aanvatte, dat hij van een oud Indiaans opperhoofd had gehoord, dat er tussen de Xingu en de Tabatinga-rivier, vreemde tempels gevonden konden worden, waar dooprituelen werden gehouden. De indianen spraken van huizen die verlicht werden door "sterren die nooit doofden." Wat waren deze sterren? Hadden ze elektriciteit in hun huizen? Of een andere energiebron, waardoor ze een onafgebroken vorm van energie konden opwekken? Volgens het boek dat over Fawcett geschreven is, vond hij zijn verloren stad. En bleef er. In het boek staat een rare passage(men zou geprobeerd hebben om Percy te contacteren via de paranormale weg) : "Ik(Percy) kan me gemakkelijk inbeelden dat hier Egyptenaren rondlopen in deze stad. Ik was in een vallei, omhoog kijkend naar een vreemde witte stad. Ik kon vaag de contouren ontwaren van gigantische gebouwen en torens. Ik was nieuwgierig en ging erop af, maar de stad leek zich van mij te verwijderen. Deze torens zijn te vinden in elk deel van de wereld, en zijn een belangrijk onderdeel van Atlantis." In een andere lezing verklaarde hij het volgende : "Wanneer ik mijn expedititie startte, op zoek naar de piramiden, verklaarden verscheidene personen me voor gek. Maar U moet geloven in mijn geestelijke gezondheid. U moet aanvaarden dat er relikwieën van een oude beschaving, Egypte, te vinden zijn in de ruïnes van Zuid-Amerika. Met mijn levende ogen heb ik deze ruïnes aanschouwd. Wanneer we een grote schare manschappen konden op de been brengen, om deze ruïnes op te graven, zou een lang verloren beschaving worden geopenbaard. Zonneaanbidding was de religie waarop deze ganse beschaving was gebouwd. Luister, geen enkel levend wezen weet wat elektriciteit is. Deze Atlanteanen begrepen de eigenschappen van elektriciteit. De elektriciteit die wij kennen, was ook bekend voor de Atlanteanen,

maar ze gebruikten hem op een totaal andere manier. Ze realiseerden dat het niet alleen kon gebruikt worden voor bv; verlichten van hun huizen, maar dat het ook kon ingezet worden voor het verplaatsen van gewichten. De bouw van de piramiden is opgelost als men weet dat men deze gewichten kan verplaatsen door "blast-electriciteit." U zal denken dat ik gek ben als ik spreek van "electrische winden", want U begrijpt niets van het verband tussen electriciteit en lucht..." Dit gaat zo nog een tijdje door, waarvan ik geen akte ga nemen, de wetenschappelijke relevantie van een "scéance" is nihil. Wel wordt er nog iets vermeld over Egypte en Atlantis, dat we door de aard van deze verhandeling, niet links kunnen laten liggen : "U begrijpt dat zulk een kracht, het verplaatsen van de blokken, nodig voor de bouw van de piramiden en tempels, uitvoerbaar maakt. Ik denk niet dat de wetenschappers erachter komen hoe ze deze vorm van elektriciteit moeten gebruiken. Want in de verkeerde handen kan dit een gevaarlijk wapen worden. De torens waar ik het al over had, zuigen de luchtstroom aan, en ejecteren alle benodigde electrons, voor de gevraagde elektriciteit. Ze gebruikten deze energie op duizenden verschillende manieren. Ze bombardeerden hun vijanden met elektrische windstoten, ze konden oorlog voeren vanop een grote afstand. Deze oorlogvoering leidde tot hun ondergang. Door het continue onttrekken van de benodigde energie, aan de onderaardse opslagplaatsen, stortten deze in, en nam de beschaving met zich mee. Egypte is geen deel van Atlantis. Het lijkt erop dat na de catastrofe, de overlevenden probeerden om verschillende delen van de aarde te koloniseren. Egypte was voor een tijd zulk een kolonie. Daarom zijn alleen in Egypte, en enkele delen rond het vergane eiland, de wijsheid van deze volkeren bewaard..." De obelisken in Egypte zijn al even raadselachtig als de piramiden. Waartoe diende zij? Als Egypte een herinnering heeft aan een andere beschaving, en hun technieken. Zijn deze obelisken dan een eerbetoon aan de energietorens van hun voorouders? Of konden deze obelisken tijdens de Egyptische beschaving nog voor energie zorgen? Het zou de bouw van de piramiden verklaren, maar ik wil dit toch een beetje nuanceren, door het feit dat de obelisken opgericht werden aan de tempels. Niet aan de piramiden. Voor de eerstegenoemde bouwwerken zou het dus nog opgaan, dat ze werden opgericht als krachtcentrale voor de bouw, maar bij de piramiden zijn geen sporen van zulke krachtnaalden... Een ver gezochte theorie? Helemaal niet. In het begin van de vorige eeuw voerde een briljante wetenschapper testen uit met elektricteit, die later zou leiden tot een draadloos netwerk van krachttorens. De uitvinding werkte, de eerste toren werd effectief gebouwd, maar later werd de uitvoering van het project stopgezet. De overheid zou, door zulk een systeem in te voeren, de afnemers van de electriciteit niet kunnen factureren. Met andere woorden, het energieveld dat zou ontstaan, zou over de ganse wereld gratis gebruikt kunnen worden. Deze uitvinder was Nikola Tesla. Dé man die Edison meermaals het vuur aan de schenen legde, en die zijn AC-stroom het haalde van Edison zijn onbetrouwbare DC-stroom. http://nl.wikipedia.org/wiki/Percy_Fawcett