Tesla werkte bijna ononderbroken aan zijn uitvindingen, hij sliep maar één tot twee uur per dag. Tijdens zijn schooljaren verbaasde hij zijn professoren met zijn kennis over electriciteit, een kennis die de wetenschap van de profs overtrof. Hij had een extreem geheugen, welk hem in staat stelde om probleemloos 6 talen te leren. Zijn eerste uitvinding was de luidspreker voor de telefoon. Tesla werkte eerst voor Edison, en verbeterde veel van de uitvindingen van zijn leermeester. Maar Edison weigerde om Tesla te erkennen voor de geleverde prestaties, alsook weigerde hij om royalty 's uit te betalen aan Tesla. Het kwam tot een breuk tussen de 2 geleerden, wat tot een bittere strijd zou leiden. Toen Edison met zijn DC-stroom op de proppen kwam, en Tesla met de AC-stroom, deed Edison al het mogelijke, om Tesla 's AC-stroom te kelderen, hoewel deze veel praktischer en veiliger was. Edison maakte een roadshow, waarin hij aantoonde hoe gevaarlijk AC-stroom wel was(soms elektrocuteerde hij jonge hondjes, en één keer zelfs een olifant). Tesla won toch, door te bewijzen dat zijn AC-stroom heel veilig was, door de kermis in New York volledig te voorzien van AC-stroom. Tesla werd aan het einde van zijn leven gezien als een exentriekeling. Eén van de vele redenen daarvoor was dat hij lichtwervelingen zag rond personen en zaken. Dit is niet zo ongewoon, en zijn de aura 's, maar er was nog niets bekend over dit fenomeen in die tijd. Tesla, de "God van Elektriciteit," kon deze waarnemingen beter plaatsen. Edgar Cayce zag deze aura 's ook. Toen hij in een lift meende te stappen, zag hij alleen een zwarte, gapende leegte. De lift zat nochtans tjokvol. Hij wachtte op een andere lift. De kabel van de vorige brak en alle inzittenden kwamen om. De verklaring van de gapende leegte, zou het doven van de aura 's van de verdoemde liftinzittenden zijn. Tesla stierf in New York in 1943. Onmiddellijk na zijn dood, bestormde de FBI zijn appartement, en nam al zijn paperassen in beslag. Welke uitvindingen zo in handen van de FBI gevallen zijn, is tot nu toe onbekend. Het gebruik van electriciteit heeft geleid tot fantastische uitvindingen. Een natuurlijk produkt, dat tot voor kort het monopolie had op elektrische eigenschappen, is amber. Ondertussen zijn andere grondstoffen met deze elektrische eigenschappen gekenmerkt. Amber is een geelachtig, doorschijnende mineraal, van hard geworden (gefosiliseerd), boomsap.(In de film Jurassic Park wordt bloed onttrokken aan muggen, die in amber zijn ingevangen in vroege tijden). Al in 600 BC waren de Grieken bekend met de eigenaardige eigenschappen van dit materiaal. Wanneer men met een stuk stof of wol erover wrijft, ontwikkeld amber het vermogen om kleine, lichte stukken materiaal aan te trekken. Wanneer dit gebeurt in het donker, kunnen kleine vonkjes waargenomen worden. Het Griekse woord voor amber is elektron, en daar komt onze huidige benaming voor elektriciteit van. Tesla zijn belangrijkste uitvinding was zijn systeem om electriciteit te verzenden via een draadloos netwerk van "antennes". In 1900 verkreeg Tesla de patenten op deze uitvinding. In één van zijn labs in Colorado Springs, bouwde hij zulk een transmitter op schaalmodel, en deze was al in staat om miljoenen volts electriciteit op te wekken. In 1943 kreeg hij (postuum) vol recht op de uitvinding van de radio, deze uitspraak werd gedaan door het hooggerechtshof, en vernietigde de eerdere claim van Marconi. Meerdere van zijn uitvindingen zal ik later bij de biografie van Tesla bijvoegen. We gaan niet te ver uitweiden. Tesla 's draadloze netwerk heeft dus veel weg van de energiebronnen van de Oude Goden. Na zijn systeem voldoende getest te hebben, begon men met de bouw van zijn zendstation in Shoreham, Long Island. Eerdere tests hadden namelijk al aangetoond dat hij lampen kon doen branden die niet aangesloten waren op een electriciteitsnet, de electriciteit werd gewoonweg "uit de lucht geplukt." Na de bouw van de generator en de zendtoren, werd ineens de financiering van het project stopgezet, omdat men tot de conclusie was gekomen, dat men zulk een systeem van grenzeloze electriciteitsvoorziening niet kon opmeten en faktureren aan de klanten. Ook al kon Tesla hierdoor zijn uitvinding niet in de praktijk omzetten, wetenschappers hebben door tests en wiskundige proeven aangetoond, dat het systeem zonder probleem zou werken, om zo de ganse wereld van gratis stroom te voorzien. Dit systeem zou alleen een netwerk van uitzendtorens vergen, die overal op de wereld moesten neergepoot worden. Ze zouden bestaan uit graniet, net zoals we ze vinden in Egypte, de obelisken. Sommige wetenschappers zijn van mening dat de piramide van Gizeh een soort energie-opwekker was, en de
sarcofaag(omdat deze ook volledig uit één blok graniet gehouwen is), een belangrijk onderdeel...Later méér hierover. In 1917 werd de uitzendtoren van Tesla gedynamiteerd en werd het programma een droom. Deze droom zal wel in stilte verder sudderen in geheime wetenschapslabo 's in de wereld. In de jaren 60 werd er al gesuggereerd door Clendenon, dat de geheime diensten krachtige middelen tot hun beschikking hadden, waardoor ze naar eigen goeddunken, controle konden uitvoeren over elektrische apparaten, en zelfs het brein van mensen.(Ondertussen, 2008, lezen we over zulke technologiën in de wetenschappelijke pers.) Zulk een apparaat als dat van Tesla, zou dit kunnen bewerkstelligen. Ik veronderstel ook niet, dat de FBI, de labo 's van Tesla kaalplukt, om hun kantoren mee te verwarmen, zoals onze voorouders het met de oude bibliotheken van de Egyptenaren en Maya 's gedaan hebben. In het UFO-dossier gaan we op zoek naar sporen van deze technologie. De Academie Uranius schreef een artikel over de verschillende aanwendingen van de technologie van Tesla. Ze geven het voorbeeld van de Minoïsche huizen. Waar een klein object van maar een tiental centimeter, kon gebruikt worden om het huis te verwarmen, én om het af te koelen. Verwarming en airco in één dus. Tesla 's "Atleantaanse" energievoorziening, was volgens hen niet méér dan een konijnenhokje van metaal, gelinkt aan een computer die de verbindingen verbrak en terug aanmaakte, zodat er zich aan de buitenkant van de piramide-achtige collector, enorme energie-eenheden zich opstapelde. Vanaf de bol die deze energie bevatte(vergelijk het met de huidige plasmabollen, die verkocht worden om interieurs mee op te frissen), werd er een lading van duizenden volts geschoten naar een andere bol, die aan een ijzeren staaf hing. Dit is zéér simpel en héél eenvoudig de werking. In werkelijkheid is dit staaltje van technologie een "stukje" ingewikkelder. Volgens Uranius zou overal ter wereld waar er piramiden te vinden zijn, deze energievorm voor handen kunnen geweest zijn. De Engelse ingenieur Cristopher Dunn, "bewijst" in zijn boek "The Giza Powerplant" hoe deze energiereus zou werken. Hij vermeld dat de overgebleven piramiden en obelisken het netwerk waren van zulks een ingenieus energienetwerk. Misschien gaat zijn theorie op voor het Gizehplateau, alhoewel nu wel bijna* duidelijk bewezen is, dat deze giganten gebouwd zijn in de veronderstelde tijd(de sfinx niet). Zelfs de eerste New-Age-archeologen voor het Gizehplateau, R. Bauval & G. Hancock geven toe dat dit het geval is. Ze blijven wel bij de rest van hun verhaal over de correlatie tussen hemel en aarde voor de piramiden en de sfinx, die wijst naar 10 500 BC. Dunn zegt dat de kamers boven de koningskamer, dienden als harmonische resonators, die de trillingen van de resonators in de Grote Gallerij, versterkten. Aldus zou de piramide een energieopwekker zijn door vibraties te versterken. Een hydrogenische explosie zou volgens Dunn de centrale lam hebben gelegd. Misschien is dit niet zo vergezocht, aangezien de Koningskamer niet echt symmetrisch meer is, en dat er in de Oude Tijd al reperaties aan gedaan zijn. De verlichtingskamers boven de Koningskamer kunnen ook gemakkelijk een ander doel gediend hebben. De uitleg van de archeologen is dat ze de druk op de kamer afleiden. Waarom is dit dan ook niet in de Koninginnekamer? Deze bevind zich nog lager in de piramide dan de Koningskamer, dus deze krijgt nog meer neerwaartse druk te verduren. Feit is dat de "verlichtingskamers" en de Grote Gallerij, nog altijd een groot mysterie zijn. Er zijn uitsparingen in de gallerij naast de roverstunnel, waarvan niemand weet waartoe ze dienden. Dunn zegt dat ze dienden als de houders voor de resonators. Naast de gang die de rovers gedynamiteerd hebben, zijn granieten pluggen te zien, ze zijn niet ontworpen om de toegang te versperren. Alhoewel Mahmoun er niet doorgeraakte, en genoodzaakt was, een weg errond, door het zachtere kalksteen te zoeken. Mahmoun was niet alleen op zoek naar grote schatten, hij had ook vernomen dat er in het bouwwerk fantastische werktuigen en "buigzaam glas" te vinden was. Heeft hij deze daadwerkelijk gevonden? Misschien zijn de granieten pluggen ontworpen om de aandacht af te leiden van rovers, die dachten dat er iets belangrijks achter zat, ofwel is het een essentieel onderdeel van een machine.
In de grote gallerij is er voor de toeristen een houten trap aangelegd. Dit was ook nodig, want de gang zelf is nauwelijks begaanbaar(glad en 28 graden stijgingspercent). Indien langs deze weg de grafgiften werden binnengedragen, moesten de Egyptenaren ook eerst een trap over de vloer geplaceerd hebben, en deze later misschien afgebroken hebben, om het roven van de schatten te bemoeilijken, wat hen trouwens niet gelukt is. Als deze schatten zich sowieso ooit bevonden hebben in de piramide. Laatstleden zag ik op het NGC-Channel een repo over de obelisken, een team werd naar Egypte gestuurd, om te bestuderen hoe deze mastodonten nu eigenlijk uitgehouwen, getransporteerd, en opgericht hebben. De leidende Egyptoloog M. Lehner, was hierbij ook aanwezig. Nu heb ik veel respect voor deze onderzoeker, omdat hij zijn leven wijdt aan de Egyptologie, maar ik ben het niet altijd eens met zijn ideeën, omdat hij de oude Egyptenaren eigenlijk beschouwd als "dom", mensen die het wiel niet kenden, geen geavanceerde technieken behelsden. Toch zijn zijn verklaringen over de oprichting van de piramiden voor mij insufficiënt, en de reden heb ik al eerder aangetoond, dus was ik zeer benieuwd hoe hij zich hier ging uit redden met het gebruik van zijn veronderstelde "onderontwikkelde technieken." De onderzoekers reisden naar Aswan. De aandachtige lezer weet, dat daar, de grootste, tot nu toe, ontdekte obelisk ligt. Deze werd niet uit zijn groeve gehaald wegens het ontstaan van een scheur in het gesteente. Toen Lehner zich in de groeve liet zakken naast de obelisk, zag ik al iets wat mij al onmiddellijk tot nadenken stemde. De ruimte tussen de wanden van de groeve en de obelisk zelf, was maar van een grootte, dat een man weinig/geen bewegingsruimte geniet. Dit houden we in het achterhoofd met betrekking tot de verklaring die Lehner later zal geven, over de delving van de obelisk. Lehner houdt een stuk doleriet in zijn handen, waarvan hij zegt dat dit het materiaal is, waaruit de werktuigen van de delvers gemaakt was. (Doleriet is nog harder dan graniet. Met welk materiaal produceerden ze dan de dolerieten werktuigen, als deze de hardste steensoort was die de Egyptenaren kenden)? "Hiermee dolven ze de "gracht" rond de obelisk," verklaarde hij. "Daarna verwijderden ze het verpulverde gesteente met manden. De werklieden hakten onder de obelisk totdat deze op een dunne "ruggegraat" lag. Dan werden grote balken geplaatst, waarmede ze de obelisk van deze bevestiging aan de rotsbodem knakten. Zo bevrijdden ze de obelisk en hadden ze meer ruimte om de obelisk fijner te bewerken en klaar te maken voor transport." In de documentaire neemt één van de onderzoekers een koperen beitel, welke redelijk werkt voor zandsteen, maar hij wou dit toch testen of dit het geval was voor graniet. Bij het bewerken verklaarde hij : "We verliezen veel kopersulfaat, en maar weinig van de steen komt eraf. De Egyptenaren hadden beter gereedschap nodig dan koperen en bronzen werktuigen om de kus te klaren." Maar een andere methode in het achterhoofd, zouden ze kunnen gebruik maken van één van de meest voorkomende ingrediënten in Egypte, gewoon woestijnzand... Ze zetten de zaag in een groeve en voegen er zand bij. "We laten het zand het werk voor ons doen," verklaart D. Stocks, een wetenschapper die al méér dan 20 jaar onderzoek doet naar oude gereedschappen, in het bijzonder de Egyptische. Deze door hem aangebrachte methode werkt wonderwel. Maar ik wil wel toevoegen aan deze verklaring dat de wetenschappers het op een kleine schaal deden, net als Lehner de piramide van 10m hoogte bouwde met pure mankracht. De Egyptenaren zagen het véél groter dan deze mannen demonstreerden. En ze deden het niet alleen horizontaal, ze boorden cylindrische "vazen" uit, en konden onder een hoek in deze cilinders boren, wat wij vandaag de dag niet kunnen. Bij het grafcomplex van Djoser werden vazen gevonden die op die manier waren uitgeboord. Deze zijn dus minstens zo oud als het grafcomplex. Toch frappant, dat een zich ontwikkelende beschaving, al in de beginfase met technologie goochelde, waar we nu nog steeds geen verklaring voor hebben. Stocks werd er weer bijgehaald. Hij bouwde een boogboor, geïnspireerd op een tekening die hij zag op een grafwand. Hij nam een stuk touw, plaatste het rond een koperen cilinder(boor). Met 2 man wordt de
boor in werking gezet, een heen en terug-beweging makend. Bovenop de boor wordt een gewicht geplaatst. Weer met bijvoeging van zand, slaagt de boor erin een gat in de steen te maken. Stocks geeft toe dat het een traag en tijdrovend werkje is, maar het is mogelijk om te doen. Voor het onder een hoek zagen heeft hij geen verklaring, aangezien zijn poging mislukt. Het levert geen werkstuk op als de perfect uitgeboorde vazen van de Oude Egyptenaren. Voor de uitgeboorde vazen heb ik geen verklaring hoe ze dit deden, maar ik kan misschien wel een mouwtje passen aan de toevoeging van zand om te boren en te zagen. Wat als de Egyptenaren geen zand toevoegde, maar diamantrestant? Er zijn voor zover ik weet geen kunstwerken waar de Egyptenaren gebruik maakten van diamanten. Misschien gebruikten ze deze om hun werktuigen te harden. Pak nu maar een bijl of zaag van dioriet, een boor van koper, impregneer het snijvlak met diamantpoeder, en je hebt al een serieus werktuig om graniet uit te gaan boren en schuren. Dan moet er nog wel een boor bestaan hebben, met meer omwentelingen dan de koperen cilinder-boor die Stocks in de documentaire aanhaalde. Indien er diamant werd gebruikt, zullen er ook geen diamantsporen meer zitten op de beitels van dioriet. Diegenen die achtergelaten waren aan de obelisk, waren waarschijnlijk volledig afgesleten, en dus waardeloze exemplaren. Zulke werktuigen laat je niet zomaar achter, aangezien ze zeer kostbaar zijn. Een goede diamantschijf kost in onze tijd 200 €. Zoals Zahi Hawass al verkondigde in een andere documentaire : "90 % van de Egyptische beschaving zit nog onder het zand, er staan ons nog wonderbaarlijke ontdekkingen te wachten." Bij deze ontdekkingen kunnen dus nog gave werktuigen tussenzitten, die de kloof verder dichten van "onvoorstelbare technologie." Bij deze wil ik dus duidelijk maken dat sommige werkmethoden konden gebruikt zijn in Egypte, maar niet allemaal. Ik heb hierogliefen gezien met tekeningen van Egyptenaren die een kolos aan het voortsjouwen waren op een slede. Het werd heel simpel voorgesteld, en met weinig mensen die de slede trokken. Archeologen zeggen dat de tekening geen plaats laat voor al de slepers(alhoewel dit wel het geval is). Strooiden de Egyptenaren zand in de ogen van de beschavingen die tijdens/na hen kwamen? Wilden ze hun technologie niet uit de doeken doen? Wat zou U in hun plaats doen? Was het Gizehplateau een Area 51(in relatie van "technologie zijn tijd vér vooruit")? Mogelijk. Want over de constructie is helemaal niets opgetekend. Egypte is trouwens de enige bekende beschaving die 3000 jaar heeft bestaan(volgens de geschiedenisboekjes), wanneer andere volkeren zich de Egyptische wetenschap/technologie eigen zou maken, zouden ze deze kunnen vernietigd hebben. Herinnert U zich de moeite die de Feniciërs zich getroostten om hun vaarroutes geheim te houden? Ook wil ik teruggaan op de werkruimte tussen de obelisk en de wand van de rots. Als er gehakt wordt, hoe hak je onder een rots terwijl de obelisk en de wand boven je schouders uitsteken? Als je hakt, heb je ruimte nodig om te "swingen." Niet om te dansen, maar om een aanloop te nemen met het bijl, om met een boog, en met kracht, het op de steen te laten neerkomen. Je kan het probleem oplossen om met beitels te werken(met een handhamer heb je ook ruimte nodig om te swingen), maar dit zou een belachelijk gezicht zijn, en tijdrovend. Anders kan je hem eigenlijk beter met mes en vork proberen uit zijn groeve te wringen. Die werkruimte is er niet in de steengroeve..(volgens inscripties werd het uithouwen, transport(400 km) en plaatsing van de kolos op een jaar gedaan, sommige bronnen spreken zelfs van een half jaar). Een bijkomend probleem bij het uithakken : de hoeveelheid stof die in de kleine ruimte blijft hangen, door het vergruizen van de steen, door tientallen werklui, zou dodelijk zijn op een niet zo lange termijn. Deze mensen zouden een hoeveelheid stof binnenkrijgen op een week tijd, die een moderne mijnwerker op zijn ganse leven binnenkrijgt. Ik moet U ook niet vertellen in welke onmenselijke temperaturen dit zware werk moest gebeuren. Temperaturen van 50° zijn niet uitzonderlijk in de woestijn. Ga maar in een windstille put, vol stofdeeltjes, bij deze temperatuur, zware arbeid verrichten...De werklui zou geen lang leven gegeven zijn. De gemiddelde leeftijd in die tijd was maar 40j. Dus dat zou best aan deze omstandigheden kunnen liggen(alhoewel dit een gemiddelde is voor alle Egyptenaren, dus niet alleen de werklui die zwaar werk moesten doen), maar dit neemt niet weg dat andere factoren die ik aanhaal,
ertoe bijdragen dat dit werk eigenlijk weer eens niet mogelijk is met de vooropgestelde werktuigen en middelen. Ook nog het loswrikken van de obelisk. Hoe ga je in godsnaam een blok steen van 1200 ton loswrikken met houten balken? Ten eerste moet je tientallen hefbomen plaatsen om het gewicht te verdelen, anders zal het hout breken. Ten tweede moet je het liften zo kort mogelijk bij de obelisk doen, anders gaat de hefboom buigen. Er is geen plaats om dat te doen. Dus een andere werkwijze : De Egyptenaren zouden hefbomen schuin onder de obelisk plaatsen, en deze dan in een hoek van 90° te plaatsen, zodat ze bijna tegen de rotswand liggen, dan zouden ze van bovenaf touwen bevestigen aan de hefbomen, bovengronds zouden deze touwen aan andere hefbomen geplaatst moeten worden om de obelisk te liften, maar dan kom je weer tot een ander probleem : Bereken de kracht die een hefboom moet weerstaan, die dan de ganse breedte van de groeve + de breedte van de hoeveelheid benodigde liftmanschappen beslaat, manschappen die nodig zijn om de kracht op de hefboom te zetten. Zulke hefbomen moeten een dikte van een paar meter hebben, om over zulke lengte niet te breken. Zulke bomen bestaan er niet in Egypte. Als je in de put moet gaan wrikken, moet je met de hefboom naar de richting van de rotswand wrikken, zelfde probleem, geen plaats. Wanneer je in de richting van de obelisk wrikt, kan je alleen maar boven de put, op het "gelijkvloers" met grote krachten beginnen werken. Maar hier stelt weer het probleem van buigen en breken, en voor een dikke hefboom is geen plaats, wanneer je naar rechts gaat wrikken gaat het hefboomeffect verloren, daar deze dan tegen de rotswand gaat duwen, en de kracht verdeeld wordt over de groevewand en de obelisk. Lehner gaat ook voorbij aan het feit dat voor al deze werken, een leger werklui moest opgetrommeld worden, die de veronderstelde populatie van het gebied vér overschrijd. Ik spreek van het gebied, niet gans Egypte, ik veronderstel dat er geen "pendelaars" werkten, die elke dag 1000 km reisden. Het gaat wel op als er seizoensarbeiders aan de obelisken werkten, maar aangezien ze een jaar nodig hadden om de obelisk te delven, vervoeren en te plaatsen... De expeditie probeerde ook om een obelisk op te richten(terwijl ze hem nog niet eens uit de groeve kregen), ze gebruikten er nota bene een moderne hijskraan voor, en nog faalden ze in hun opzet. Ik zou ook willen weten welke specie de Egyptenaren gebruikten om de obelisk aan de sokkel te bevestigen. Mortelspecie al niet, je gaat geen kolos van 1200 ton, met mortel bevestigen. Deze spat ertussenuit wanneer het gewicht op de sokkel komt. Er moeten minstens verschillende verankeringspunten in de sokkel zitten, en deze moeten in de obelisk grijpen. De sokkel moet dan op zijn beurt diep in de ondergrond verankerd zijn. Er zijn er trouwens nog niet veel omvergevallen, nochtans zijn er al verschillende zware aardbevingen geweest in de gebieden waar ze staan. In één van de linken wordt er via een animatie getoond hoe de obelisken werden bovengehaald. Men zou hem telkens aan één stuk laten kantelen, dan stutbalken eronder schuiven, de andere kant opkrikken en daar dan stutten ondersteken enz...tot de obelisk uit de groeve is. Er staat ook een foto van de obelisk bij in zijn groeve. Daar ziet U de sleuf waar de werklui moesten in werken. Steek daar eens een hefboom tussen, het is te doen, maar als de hefbomen van hout zijn, kunnen deze nooit dik genoeg zijn om deze 1200 ton wegende kolos te doen kantelen. Een bijkomend probleem : "Wanneer hij horizontaal ligt, geen probleem, dan krijg je er een balk tussen, maar wanneer hij gekantelt is, waar ga je je balk tussensteken? Hij ligt dan namelijk tegen de rand van zijn groeve. De gekantelde kant moet dan opgekrikt worden om terug tot een horizontale positie te komen. We hebben het ook hier over houten hefbomen, dan weten we ook wat het hefboomeffect inhoudt. Zoveel te langer de hefboom, zoveel de groter de kracht er kan uitgeoefend worden aan het uiteinde, maar zoveel te harder een houten stut gaat plooien. Bij de groeve kan er toch alleen maar getrokken worden op het gelijkvloers? Daar gaat het hefboomeffect compleet verloren. Wanneer je een stellage bouwt, zou je enkele meters boven het gelijkvloers een veel grotere kracht kunnen zetten, maar deze moet dan verankerd worden in de ondergrond, omdat ze zelf omvervalt door de liftkrachten. Zoveel te schuiner, en verder weg van de obelisk, zoveel te groter de liftcapaciteit. Er zijn in de bodem rond de obelisk geen verankeringspunten
gevonden. Of misschien zijn ze er, en weten de archeologen niet waartoe ze dienen, net als de verankerinspunten in de gallerij van de piramide van Cheops. Ook een ramp/stellage van zand/klei is niet bespreekbaar, deze kan je niet verankeren. Hieronder nog een paar berekeningen. **Toen door een foute berekening van de architecten een betonnen wand op de werf geleverd werd, die onmogelijk op de vooropgestelde plaats door de kraan kon neergepoot worden(liftcapaciteit neemt af naarmate men verder van de mast wegrijdt), riep ik de hulp in van enkele collega 's. Aangezien ik maar nog maar een 2m verder moest rijden met de loopkat van de kraan, maar daar verhinderd werd door de lastbeveiliging, liet ik de werkmannen de kraan wat "helpen." Ik wil kraanrijders die de neiging hebben om dit na te doen, de lust ontnemen, daar je zeker moet zijn met wat je bezig bent, en met zwaar en degelijk materiaal moet werken. Een lichte kraan gaat tegen de vlakte. Maar terug naar het helpen van de kraan. De werkmannen moesten de kraan dus helpen een deel van het gewicht te torsen zodat de lastbeveiliging zou afslaan. Hierdoor zou ik dat eindje nog kunnen rijden. Er hing een zestal ton aan de kraan, de werkmannen moesten 500 kg torsen om de kraan te helpen. Hiervoor had ik 6 werklieden opgetrommeld, gewapend met hefbomen, zodat er aan elke zijde van de hefboom iemand kon liften. Dus 6 man(en dit waren struise gasten, aangezien ze bijna 100 kg per persoon liftten), voor 500 kg. Dit was ook een "krachtexplosie," ze zouden het nooit langer dan 2min volgehouden hebben, en er was geen grondwrijving, of hellingspercentage. Bekijk het gewicht van de obelisk.... De Egyptische werkmannen konden deze "krachtexplosie" niet evenaren, want ze deden dit de ganse dag, 10 uur aan een stuk! Niet liften natuurlijk, maar ik veronderstel dat er geen ploegen, hakkers, wrikkers, lifters, vervoerders waren, want dan zitten we zeker met een leger van 100 000den. Om een ganse dag "comfortabel" te werken/liften, werk je met 25 kg. Maar voor deze berekening ga ik toch 100 kg per persoon nemen(4 cementzakken). Dus 1 200 000 kg gedeeld door 100 kg is 12 000 werklui!. Dan heb ik alleen nog maar het gewicht van de obelisk, niet het gewicht van het hijsmateriaal, want ook dit moet natuurlijk gehesen worden. Gaan we nog eens verder rekenen? De obelisk is 40 meter lang/hoog. We moeten hier 12 000 mensen plaatsen, dus 6000 aan elke zijde. Dat zijn er 150 per lopende meter. Dus moeten we een balk over de obelisk schuiven die minstens 310 meter lang is(elke meter één lifter, aan weerszijden van de obelisk150 + 150 m + de breedte van de groef). Grote boom hé. En welke dikte moet de onderste draagbalk dan hebben om de liftkracht te weerstaan? En dan hebben de werklui op het gelijkvloers maar één meter werkruimte, want op de volgende meter staat de volgende rij lifters. Moet ik hier nog eens het gewicht gaan berekenen van deze reuzensecqoia? Ik denk het niet. Zo heb je er nog eens 40 nodig bovengronds, en onder de obelisk 40 korte, maar dikkere...You 'll get the picture. Maar nog een probleem, hoe krijg je de onderste draagbalken op hun plaats? Je zit nog met de ruggegraat, er is dus geen vrije doorgang van de ene naar de andere kant van de obelisk. Hij moet eerst al gelift worden vooraleer de onderste draagbalken kunnen geplaatst worden. De meeste mensen denken dat bouw en constructie maar enkele stenen op elkaar stapelen is, maar er komt wel meer bij kijken... Bijvoorbeeld, hij wordt losgewrikt van zijn ruggegraat, dan ligt hij aan één kant tegen de wand van de groeve. Hoe krijg je er dan nog hijsmateriaal rond? Wij zouden het oplossen door blokken tegen de wand te leggen, wanneer de obelisk dan kantelt, blijven er openingen waardoor je het hijsmateriaal kan schuiven, maar in de groeve is niet genoeg plaats om blokken(die voldoende dik moeten zijn om de dikke koorden errond te slaan, of hefbomen ertussen te steken)te plaatsen, en dan de obelisk nog te doen kantelen. De theorie die in de link wordt aangehaald is plausibel, maar door het enorme gewicht van de obelisk, en de breedte van de "gracht," niet uitvoerbaar. Ik denk ook wel dat al verschillende bouwkundigen nagedacht hebben over de Egyptische bouwtechnieken, en tot de slotsom komen, dat ze het niet weten, maar niet durven zeggen. Voor een architect is het namelijk geen al te beste reclame, als hij geen kennis heeft van de "simpele"
bouwmethoden van onze voorouders. Dus gaan ze maar akkoord met wat de archeologen aandragen. Archeologen zijn geen bouwkundigen. Archeologen denken ook alleen maar aan het nettogewicht, ze berekenen niet het gewicht van vervoeren hijsmateriaal. Om zulke grote gewichten te kunnen verplaatsen heb je hijsmateriaal en sleden nodig, die nog eens minstens de helft van het nettogewicht bedragen. Een "simpelere" oplossing voor onze obelisk zou dan zijn, om door de groeve een weg te hakken, zodat de obelisk op een slede/rollers kan gehesen worden. Maar bereken eens hoe breed de weg moet zijn? De lengte om uit de steengroeve te geraken? Bij de obelisk die nog in zijn groeve ligt zijn er geen bewijzen dat er een "weg" gehakt werd. Dan moesten ze er al aan begonnen zijn bij het delven van de obelisk, want het uithakken van de weg zou 20 maal langer duren, dan het vrijmaken van de obelisk. Iemand die een betere techniek kent, mag het mij laten weten. Maar met de veronderstelde technologie van de Egyptenaren, zou het volgens mij op bovenvermelde manieren moeten gebeurd zijn. Ook nog iets over de "ruggegraat" van de obelisk. De Egyptische architecten zouden verdomd goed moeten weten welke de minst mogelijke dikte van de ruggegraat is, om het gewicht van de steen te dragen(men moet verschillende berekeningen maken per steensoort(soortgelijk gewicht is niet hetzelfde), dikte, lengte, onderbodem... Wanneer de ruggegraat te dik gelaten wordt, kan je hem niet loswrikken. Is hij te dun, zal hij knakken, en komen tientallen arbeiders om...Plus ze moeten dit nauwkeurig kunnen opmeten. Ik moet ook niet vertellen dat wanneer het uithakken gedaan wordt op Lehner 's manier, je maar een oneffen blok verkrijgt. Onder deze reuzenblok kan je niet exact recht hakken, dus moest hij daarna nog afgewerkt en gepolijst worden. Ik kan nog een tijdje doorgaan om al het werk te beschrijven waar archeologen aan voorbijgaan, maar soms wordt ik er zélf moe van, als ik er nog maar aan denk... Zo verklaren sommigen : "De veronderstelde werkkrachten zijn er tienduizenden(alleen voor liften/vervoer van obelisken nodig, uithakken werd door minder gedaan, wegens te weinig plaats), vér de vooropgestelde bevolkingspopulatie. Er waren toch méér inwoners?" O ja, maar deze duizenden zijn aan het werk op één bouwwerf. Egypte had er honderden : paleizen, tempels, lusthoven, steden, graven, goederenmagazijnen, scheepswerven... Toen Ramses II aan de macht kwam, werd er op zulke grote schaal gedelft en gebouwd, dat je het bijna kan vergelijken met wat nu in Dubai gebeurt. Trouwens, er zijn niet alleen steenhouwers en delvers, maar ook schilders, pleisteraars, boeren, ambtenaren, geschrifkundigen, "gewoon voetvolk," architecten, bouwheren, schepen-/pondbouwers, vissers, schippers, timmerlui, touwvlechters, (edel)smeden, mijnbouwers, kleermakers, leerlooiers, dokters, beeldhouwers, kanalengravers, dammenbouwers, bakkers, verwerkers van vlees en vis en groenten, priesters, meubelmakers, grafdelvers...De lezer kan het rijtje zelf afmaken. En dan vergeten we het Egyptische beroepsleger nog. Zonder deze strijdmacht kon Egypte zijn invloed niet uitbreiden, of zelfs maar behouden. Tijdens de slag van Kadesj kwamen vier divisies Ramses ter hulp. Eén divisie bestond uit 5000 soldaten. Dat waren dus nog eens 20 000 soldaten die de elitetroepen van Ramses vervoegden. Die elitetroepen zullen er ook geen tiental geweest zijn. Dit zijn alleen maar de soldaten op het slagveld. Er waren nog verschillende divisies gelegerd in de diverse uithoeken van het Egypische rijk, om invallen van plunderende volken neer te slaan. Het leger zou minstens uit 100 000 zielen moeten bestaan voor veroveringstochten en consolidering van gebieden. Hoeveel soldaten zaten er op het hoogtepunt van de oorlog in Irak? Dat is dan nog oorlogvoering op technisch hoog niveau. Dan zijn er ook nog de handelsexpedities naar alle uithoeken van het Rijk, en verder, om grondtoffen te kopen/delven/ruilen. Maak het rekensommetje maar. Trouwens al deze werklui hadden natuurlijk ook vrouwen, die voor de kinderen zorgden. Dan komen we niet aan een populatie van honderdduizenden, maar miljoenen. Dus zijn er twee mogelijkheden : 01. Egypte had een inwonersaantal van vele miljoenen. Maar archeologen hebben er nog geen bewijs
voor gevonden. 02. Egypte had betere technologie voorhanden dan dat de archeologen denken, méér werk met minder handen. Waarvan de bewijzen trouwens overal in Egypte voorhanden zijn. *Volgens de archeologen is de mortel die tussen de stenen van de piramide van Gizeh zit, door koolstofdatering gedateerd, geproduceerd in 2500 BC, maar ondertussen zijn er andere dateringsmethodes, en is er bekend dat de koolstofdatering niet precies werkt, aangezien ze ervan uitgaat dat de hoeveelheid in de atmosfeer constant blijft. Dat is dus niet zo. Ik ben zelf van mening dat een deel van het plateau wel uit 2500 BC stamt, maar dat de bouwplannen, voorbereiding, fundering, ondertunneling... en een deel vd bouwwerken ouder is. Alleen deze werken zouden al bijna de ganse veronderstelde bouwtijd van het plateau in beslag nemen in die tijd. Auguste Marriette ontdekte in de 19de eeuw de inventarisstéle. Hier stond op vermeld dat de Grote Piramide, Sfinx en valleitempel vóór de tijd van Cheops waren gebouwd. Hij was niet gebouwd door een eerdere farao, maar in de Eerste Tijd "neergedaald" door de Goden. De piramide was gewijd aan de "Meesteres (van) Isis." De oude naam voor het Gizeh-plateau is Rosteau. De daltempel werd toegeschreven aan de Heer van Rosteau, welke Osiris is. De grote opgravers van de 19de eeuw, Maspero, Marriette...waren allemaal van mening dat Chefren de sfinx niet gebouwd, maar gerepareerd had, en vrijgemaakt uit het zand. En er waren sterke bewijzen dat de échte piramide van Cheops, slechts een bijpiramide van het plateau was. In de 20ste eeuw wilden de Egyptologen de dynastieke periodes dateren, ook aan de hand van hun gebouwen. Dat het plateau aan de farao 's Chephren en Cheops werd toegeschreven haalden ze uit volgende "bewijzen": - Het wapen van Chephren staat op de stéle die Toetmosis opgericht heeft tussen de poten van de sfinx. Er wordt daarmee niet bewezen ofdat Toetmosis eer bewijst aan Chephren als dé bouwer, maar eerder misschien de "grote" restaurateur van de sfinx. - Aan de poort van de daltempel werden beelden van Chephren gevonden, enkele beelden bevonden zich een een cache. Het beroemde, prachtige, diorieten beeld van Chephren zat er op zijn kop in. Deze beelden konden later toegevoegd zijn om de tempel te verfraaien. Dit zegt niets over de bouwer. De Egytologen noemden in één adem dan ook maar Chephren als bouwer van de sfinx, omdat de daltempel en de sfinx met elkaar verbonden leken. - Door het beroemde beeld van Chephren te vergelijken met het sfinxgelaat, kwamen de Egyptologen tot de conclusie dat het Chephren was. Een politieprofiler uit New York weerlegt het bewijs. De sfinx heeft niet het gezicht van Chephren. Welke farao dan wel? Wie heeft het leeuwenhoofd uitgekerfd naar zijn gelijkenis? Het moet alleszins een "grote farao" geweest zijn. Welke andere "vermetele" verminkt anders een oeroud beeld, op een heilige site? Blijkbaar waren er anderen mijn mening ook toegedaan, want niet veel later werd de neus van de sfinx afgebeiteld. De sporen zijn nog zichtbaar op het gelaat waar de wiggen in de neus zijn gedreven. De verminker werd zelf verminkt. Waarom is er niet vergeleken met andere gezichten van farao 's? Van bijna allen zijn er beelden overgebleven. De vraag is natuurlijk : in hoeverre werden de beelden naar de werkelijkheid ontworpen? Het ligt in de menselijke aard om zichzelf mooier te portreteren dan de werkelijkheid is. Cleopatra was niet de schoonheidskoningin waarvoor ze doorging. Zij onderwierp de invloedrijke mannen door haar intelligentie. Misschien dat door de verschillende interpretaties van de kunstenaars, de beelden niet overeenkomen. Dit zou voor mij trouwens de enige overeenkomst met de Egyptologen weerspiegelen. Dat Chephren niet alleen de leeuw gerestaureerd heeft, maar dat hij bij wijze van "bedankje" aan de leeuw, zijn gelaat eruit heeft laten beitelen. Dit was niet ongewoon onder de farao 's. Zij eigenden zich constant elkanders
bouwwerken toe. Waarom ook niet? Als zulke prachtige gebouwen niet meer gebruikt worden, laat je ze toch niet verkommeren? - In de verlichtingskamers van de Koningskamer werden in vier van de vijf kamers graffiti gevonden. De naam van Cheops komt er duidelijk in voor. Ten eerste zijn er schrijffouten in de hierogliefen. De steen van Rosetta was nog niet zo lang geleden ontdekt, en de vertaling van de hierogliefen stond nog in de kinderschoenen. Ten tweede. De graffiti zitten alleen in de vier bovenste kamers, niet in de onderste(die al eerder werd ontdekt). Wel erg toevallig dat er geen grafitti was, in de al ontdekte kamer. Ten derde. Howard Vysse deed de ontdekking van de graffiti. Zijn seizoen liep af, een "sensationele ontdekking" was dus méér dan welkom, om subsidie te verkrijgen voor een volgende seizoen. Ten vierde. Ik heb de hierogliefen ook gezien in een repo. Het lijkt op het werk van kinderen, geschreven in wascokrijtjes, (rode oker), niets wijst op de profs die de bouwers waren. Hawass zegt ook dat er een gezonde competitie en humor was tussen de constructieploegen. Zo is er een ploeg die zich de "dronkaards van Cheops" noemen. Cheops zou content geweest zijn! Dat er zatte boeren aan zijn meesterwerk aan het bouwen waren. Ik kan ze natuurlijk geen ongelijk geven, in plaats van in die verzengende zon met stenen te sleuren, zou ik ook liever met bierkruiken op weg gaan. In plaats van 1,2,3 ... Hijs! 1,2,3,...Pinten hijsen! Maar aangezien je door overmatig bier drinken, gedehydrateerd geraakt(de kater is ondermeer te wijten aan uitdroging), denk ik niet dat er veel zatte boeren rondliepen in de woestijn. Voor diegenen die nog al eens een pint teveel drinken...Voor je gaat slapen, véél water drinken, je zal de dag erna een zacht spinnende kater hebben, of helemaal geen. Werkte vroeger toch bij mij. Maar ik ben aan het afdwalen. Op onze werf zouden de zatte boeren niet lang werken. Je brengt niet alleen jezelf in gevaar, maar ook de veiligheid van anderen. Als er dronkaards werkten is het mysterie onmiddellijk opgelost waarom de grafkamer tot driemaal toe werd verlegd! Je tiens l' affaire! Eureka! I 've found the missing link! Yeah right. Misschien wordt er op een andere manier naar "dronken" gerefereerd. Dronken van geluk misschien, omdat ze een dertigtal jaren met stenen mogen sleuren, voor een gebouw dat alleen maar gaat dienen als graf voor één persoon, en in de wetenschap dat hun nazaten geen "toekomst" hadden, alleen dat sjouwen en werken aan de volgende piramide. Dan hebben we ook nog de "verborgen agenda" op het Gizehplateau : Seismologen die ruimten onder de sfinx ontdekken, maar waar niets met gedaan wordt : toch niet officieel. Gangenstelsels die erop wijzen dat de piramiden ondergronds met elkaar verbonden kunnen zijn. Gantenbrink die van de site wordt gegooid na zijn ontdekking van de deur aan het einde van de schacht. 10 jaar later wordt er onder de deur gekeken, om een lege kamer te ontdekken, met nog een deur erachter.10 jaar is voldoende tijd voor een officieus onderzoek van de kamer. De schachten eindigen niet ver van de buitenzijde van de piramide, er kan via de buitenzijde een weg naar de geheime kamers gevonden zijn, er kan zelfs een robot in geweest zijn, die "belastend bewijsmateriaal" heeft weggenomen. Dit zou trouwens niet opvallen, want Gantenbrink ontdekte de deur omdat hij een manier zocht om luchtverversing in de piramide te plaatsen. Het interieur van de piramide had te lijden onder een hoge luchtvochtigheidsgraad, door de vele bezoekers. Deze installaties zijn intussen geplaatst, dus kon men ongemerkt langs de buitenzijde werken, onder mom van plaatsing van ventilatie. Als ik één persoon niet vertrouw, is het de directeur van het Gizehplateau : Zahi Hawass. Archeologen spreken bevlogen over hun ontdekkingen.
Hawass lijkt mij verkrampt om zijn gelijk te halen. Ik heb hem ook nooit in discussie zien gaan met anders-denkenden, maar hij breekt deze mensen wel af in interviews. Volgens mij weet hij méér over het plateau, maar kan/mag/wil hij er niets over zeggen.