βίοιαγίων-438.24.03.2019.pdf

IEΡΟΣΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΧΑΛΕΠΑΣ ΧΑΝΙΩΝ

ΒΙΟΙ ΑΓΙΩΝ 24 - 30 MARTIOY 2019

17 ΜΑΡΤΙΟΥ

Ο ΟΣΙΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ Ο Όσιος Ζαχαρίας διέπρεψε στη μοναχική ζωή, της οποίας αποτέλεσε καύχημα. Απαράμιλλη προ πάντων υπήρξε η ταπεινοφροσύνη του, χάρη της οποίας ο Θεός, τον στόλισε με μεγάλη πνευματική υπεροχή. Τόσο ώστε και αυτοί οι περίφημοι Αββάδες Μακάριος και Μωϋσής τον πλησίαζαν με πολύ σεβασμό και έρχονταν πάντοτε να ωφεληθούν από τα λόγια του, τα φωτισμένα από το Άγιο Πνεύμα. Κατά την ώρα της κοίμησήςτου, η οποία ήλθε ήσυχη και γαλήνια, κοίμηση αληθινού δικαιου, τον περιστοίχιζαν αδελφικά πολλοί από τους Αββάδες. Κατά τις τελευταίες του δε στιγμές, ενώ ο Όσιος Ζαχαρίας ήταν σιωπηλός, ανέβλεψε κάπως μυστήρια προς τα πάνω, ανέβλεψε τότε και ο Αββάς Ισίδωρος και θαρρείς από κάποια ουράνια έμπνευση, είπε: «Εὐφραίνου, τέκνον μου Ζαχαρία, ὅτι ἠνεώχθησάν σοι αἱ πύλαι τῆς οὐρανῶν βασιλείας».

25 ΜΑΡΤΙΟΥ

Ο ΟΣΙΟΣ ΣΕΝΟΥΦΡΙΟΣ Ίσως ο Όσιος Σεννούφιος να είναι ο ασκητής εκείνος της Νιτρίας, ο οποίος είδε την οπτασία εκείνη της εικόνος του Θεανδρικού Προσώπου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, για την οποία μας ομιλεί ο ηγούμενος της μονής του Ακαπνίου της Θεσσαλονίκης Ιγνάτιος. Κατά την διήγηση αυτή, ο Όσιος Σεννούφιος αξιώθηκε να δει οπτασία και να ακούσει φωνή, η οποία του έλεγε: «Έξελθε από της γης και του κελλίου σου και πήγαινε στο μοναστήρι της μονής των Λατόμων, στη Θεσσαλονίκη. Εκεί θα σε δω». Μετέβη εκεί ο Όσιος, ρώτησε τους μοναχούς των Λατόμων, αλλά τέτοια εικόνα του Χριστού δεν αξιώθηκε να δει. Έτσι επέστρεψε στη Νιτρία. Και πάλι, όμως, η φωνή του έδωσε εντολή να μεταβεί στη Θεσσαλονίκη, όπου θα έβλεπε την εικόνα του Θεανθρώπου και θα πέθαινε εκεί. Ο Όσιος έφθασε στη Θεσσαλονίκη και ξαναπήγε στη μονή, όταν ξαφνικά, κάποια ημέρα, έγινε σεισμός και έπεσαν τα ασβεστώματα. Τότε αναφάνηκε η θαυμαστή εικόνα του Κυρίου.

26 ΜΑΡΤΙΟΥ

Η ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ Το όνομα Γαβριήλ σημαίνει «άνθρωπος του Θεού». Στην Αγία Γραφή, τον Αρχάγγελο Γαβριήλ τον συναντάμε μία φορά στην Παλαιά Διαθήκη και δύο φορές στην Καινή. Στην Παλαιά Διαθήκη, μας τον παρουσιάζει ο Δανιήλ σε μια όραση του (Η' 16-17), όταν ζητάει απ' αυτόν την εξήγηση της. Εκεί παρουσιάζεται μπροστά του κάποιος άνθρωπος, που είναι ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, και του εξηγεί ότι το κριάρι με τα δύο κέρατα σήμαινε τους βασιλείς της Μηδίας και της Περσίας, ο δε τριχωτός τράγος, το βασιλιά της Ελλάδας. Στην Καινή Διαθήκη, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ στέλνεται στον Άγιο Ζαχαρία (Λουκ. Α' 11 - 19) και του αναγγέλλει ότι η γυναίκα του Αγία Ελισάβετ θα συλλάβει και θα γεννήσει τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, επίσης, είναι αυτός που ευαγγελίζεται στην Παρθένο Μαρία, την Κυρία μας Θεοτόκο, την άσπορη σύλληψη και γέννηση του Σωτήρα Χριστού (25 Μαρτίου).

27 ΜΑΡΤΙΟΥ

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΑΝΑΝΙ Ο Προφήτης Ανανί έζησε στα χρόνια του βασιλιά Ιούδα (955 π.Χ.). Ο βασιλιάς Ασά με τη βοήθεια του Θεού, είχε στην αρχή αποκρούσει νικηφόρα την εναντίον του επιδρομή του βασιλιά της Συρίας. Κατόπιν όμως ο Ασά συνθηκολόγησε με τον βασιλιά της Συρίας και του έστειλε χρυσό και ασήμι, για να τον βοηθήσει στον πόλεμο εναντίον του βασιλείου του Ισραήλ. Τότε ο Προφήτης Ανανί, παρουσιάστηκε στον Ασά και του έκανε δριμύτατη παρατήρηση (Β' Παραλειπ. ιστ' 7-10). Ο Ασά οργισμένος, φυλάκισε τον Προφήτη. Τελικά όμως αυτός εκοιμήθη ειρηνικά.

28 ΜΑΡΤΙΟΥ

Ο ΟΣΙΟΣ ΗΣΥΧΙΟΣ Ο ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΗΣ Ο Όσιος Ησύχιος έζησε και ασκήτεψε στην Παλαιστίνη κατά τον 5ο αιώνα μ.Χ. και διακρίθηκε στην συγγραφή πνευματικών κειμένων. Υπήρξε γέννημα και θρέμμα των Ιεροσολύμων. Αφού μελέτησε σε βάθος την Αγία Γραφή, πλούτισε σε γνώσεις για τον Θεό. Ακολούθως, αφού αναχώρησε και έγινε μοναχός, ζούσε στην έρημο επισκεπτόμενος τους Οσίους Πατέρες που ευρίσκονταν εκεί και συλλέγοντας από τον καθένα τα άνθη της αρετής ως φιλόπονη μέλισσα. Επειδή όμως δεν ήταν δυνατόν να διαφύγει της προσοχής, τόση αρετή, αφού εξαναγκάστηκε από τον τότε Αρχιερέα των Ιεροσολύμων, χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Και προσμένοντας επάνω στον Τάφο του Κυρίου και στους άλλους τόπους, στους οποίους ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός υπέμεινε τα Άγια Πάθη για χάρη μας, άντλησε πηγές γνώσεως και σοφίας. Γι' αυτό ερμήνευσε και διασαφήνισε κάθε Γραφή και προέβη σε ωφέλεια πολλών. Στα στοιχεία αυτά του Συναξαρίου, ο Θεοφάνης στη Χρονογραφία του προσθέτει την πληροφορία ότι η χειροτονία του Οσίου Ησυχίου σε πρεσβύτερο, τελέσθηκε αμέσως μόλις αναδείχθηκε στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο της Αλεξανδρείας ο Άγιος Κύριλλος (412 μ.Χ.). Ο δε Κύριλλος Σκυθοπολίτης, ο οποίος γνωρίζει τα πράγματα από την τοπική παράδοση, πλην των χαρακτηρισμών για τον Όσιο, «πρεσβύτερος και της Εκκλησίας διδάσκαλος», «πεφωτισμένος», «θεολόγος», «φωστήρ», παρέχει και την είδηση, ότι κατά τον εγκαινιασμό του ναού της μονής του Ευθυμίου από τον Πατριάρχη Ιουβενάλιο (422 - 458 μ.Χ.), το 428 ή 429 μ.Χ., στην συνοδεία αυτού παρίστατο και ο Όσιος Ησύχιος προς μεγάλη χαρά του Αγίου Ευθυμίου. Ο Όσιος αναμείχθηκε ενεργά στους δογματικούς αγώνες της εποχής κοντά στο πλευρό του Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας, του οποίου την αντινεστοριακή πολιτική ακολούθησε, όπως συνάγεται και από το τμήμα της Εκκλησιαστικής Ιστορίας του, το οποίο παρατίθεται στα Πρακτικά της Ε' Οικουμενικής Συνόδου (553 μ.Χ.). Ο Όσιος, αφού έγινε σε όλους γνωστός και αξιοθαύμαστος και υπηρετούσε τον Θεό με κάθε τρόπο, κοιμήθηκε με ειρήνη και ανέβηκε με χαρά προς τον Κύριο. Ο τάφος του εδεικνύετο ακόμη περί το έτος 570 μ.Χ. στην ανατολική πύλη των Ιεροσολύμων, όπου υπήρχε παρεκκλήσι προς τιμήν του, γίνονταν λατρευτικές συνάξεις και διανέμονταν στους πτωχούς δώρα. Ως έργα του Οσίου Ησυχίου θεωρούνται τα: «Ὑπόμνημα εἰς τὸ Λευιτικόν», «Ὑπόμνημα εἰς τὸν Ἰώβ», «Ἑρμηνεία Ψαλμῶν», «Ἑρμηνεία εἰς τὸν Ἠσαΐαν», «Στιχηρὸν τῶν Ἰβ' Προφητῶν», «Ἑρμηνεία εἰς τᾶς ὠδᾶς», «Συναγωγὴ ἀποριῶν καὶ ἐπιλύσεων», «Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία», «Ὁμιλίαι».

29 ΜΑΡΤΙΟΥ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΙΩΝΑΣ ΚΑΙ ΒΑΡΑΧΗΣΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΑΥΤΟΙΣ ΖΑΝΙΘΑΣ, ΛΑΖΑΡΟΣ, ΜΑΡΟΥΘΑΣ, ΝΑΡΨΗΣ, ΗΛΙΑΣ, ΜΑΡΗΣ, ΑΒΙΒΟΣ, ΣΙΜΙΑΘΗΣ ΚΑΙ ΣΑΒΒΑΣ (Ή ΣΩΘΑ) Οι Άγιοι Ιωνάς και Βαραχήσιος ήταν ασκητές και μαρτύρησαν περίπου το 330 μ.Χ., όταν βασιλιάς των Περσών ήταν ο Σαβώριος και των Βυζαντινών ο Μέγας Κωνσταντίνος. Αναχώρησαν από τη Μονή που μόναζαν και πήγαν σε κάποια κωμόπολη, πού ονομαζόταν Μαρβιαβώχ. Εκεί επισκέφθηκαν εννιά κρατούμενους Μάρτυρες στην φυλακή, τους Αγίους Ζανιθά, Λάζαρο, Μαρουθά, Ναρσή, Ηλία, Μάρη, Άβίβο, Σιμιάθη και Σάβα (ή Σώβα) και τους ενθάρρυναν στο μαρτύριο. Αμέσως τότε τους συνέλαβαν και αυτούς και τους οδήγησαν μπροστά σε τρεις άρχοντες των Περσών, τον Μασδράθ, τον Σιρώ και Μαρμισή. Αυτοί συμβούλευσαν τους Αγίους Ιωνά και Βαραχήσιο ν' αρνηθούν τον Χριστό και να προσκυνήσουν τη φωτιά, το νερό και τον ήλιο. Οι Άγιου δεν υπάκουσαν και αφού τους έδεσαν, άρχισαν να τους χτυπούν αλύπητα. Στην συνέχεια τους έσυραν με τραχιά ραβδιά και τους άφησαν έξω στην παγωνιά όλη τη νύχτα. Κατρόπιν, έκοψαν τα δάκτυλα των χεριών και των ποδιών του Αγίου Ιωνά και τον έδεσαν σφικτά σε δένδρο. Εκεί τον πριόνισαν στη μέση και τον έριξαν σε λάκκο. Τον Άγιο Βαραχήσιο, αφού τον έσυραν γυμνό στα αγκάθια, τον έριξαν σε λάκκο και έχυσαν βραστή πίσσα επάνω στον φάρυγγά του, και έτσι τελειώθηκε ο βίος του. Το ίδιο σκληρά βασανίσθηκαν και οι άλλοι Άγιοι Μάρτυρες, οι οποίοι θανατώθηκαν με πικρότατο θάνατο. Τα ιερά λείψανα αυτών αγοράστηκαν από κάποιον ευσεβή Χριστιανό ονόματι Aυδηισώτην προς πεντακόσια περσικά νομίσματα,υδηισώτην προς πεντακόσια περσικά νομίσματα, ο οποίος τα ενταφίασε με ευλάβεια. Οι μεν ανωτέρω εννέα Mάρτυρες, τελειώθησανάρτυρες, τελειώθησαν την 27η Mάρτυρες, τελειώθησαναρτίου, οι δε Άγιοι Iωνάς και Bαραχήσιος τελειώθησαν την 29η Mαρτίου.ωνάς και Bαραχήσιος τελειώθησαν την 29η Mαρτίου.αραχήσιος τελειώθησαν την 29η Mάρτυρες, τελειώθησαναρτίου.

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΕΝ ΤΩ ΦΡΕΑΤΙ

30 ΜΑΡΤΙΟΥ

Ο Όσιος Ιωάννης γεννήθηκε στα χρόνια των διωγμών της Εκκλησίας από τους ειδωλολάτρες. Η ευσεβής μητέρα του, τον πότισε με τα νάματα της χριστιανικής θρησκείας, και αργότερα ο Όσιος Ιωάννης κατέφυγε στην έρημο όπου αφοσιώθηκε στη μελέτη και την πνευματική άσκηση. Επειδή όμως το μέρος που έμενε ήταν μια μικρή σπηλιά, αναγκάσθηκε ο ευσεβής ερημίτης να χρησιμοποιήσει σαν ασκητήριο, ένα ξεροπήγαδο. Γι' αυτό και επωνομάστηκε: «Ιωάννης ο εν τω φρέατι». Μετά από καιρό, ήλθαν κι άλλοι στον τόπο εκείνο, όπου έκτισαν μικρά κελιά για τον εαυτό τους. Αλλά ο Όσιος, δεν ήθελε πλέον να φύγει από εκείνο το ξεροπήγαδο, που είχε συνδεθεί με τόσα χρόνια της ζωής του. Επικοινωνούσε όμως με τους νεοελθόντες και χρησίμευε ως πολύτιμος σύμβουλος και καθοδηγός τους. Έτσι ώστε η μικρή εκείνη αδελφότητα, καταρτιζόταν και προαγόταν κατά Χριστόν απ' αυτόν. Ο Όσιος Ιωάννης κοιμήθηκε ειρηνικά σε βαθιά γεράματα.