βίοιαγίων-439.31.03.2019.pdf

IEΡΟΣΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΧΑΛΕΠΑΣ ΧΑΝΙΩΝ

ΒΙΟΙ ΑΓΙΩΝ 31 MARTIOY – 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019

31 ΜΑΡΤΙΟΥ

Ο ΑΓΙΟΣ ΥΠΑΤΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΓΑΓΓΡΩΝ Ο Άγιος Υπάτιος ήταν μορφή από εκείνες που δόξασαν την Εκκλησία στους πρώτους αιώνες της και αγωνίσθηκαν για το θρίαμβο του χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας. Ήταν Επίσκοπος Γαγγρών στα χρόνια του Μεγάλου. Κωνσταντίνου και συμμετείχε στην Α' Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια (325 μ.Χ.), κατά της πλάνης του Αρείου. Στο ποιμαντικό του έργο, εξακολούθησε να διδάσκει και να καθοδηγεί το ποίμνιο του, αλλά κυρίως αντιμαχόταν τις αιρέσεις, και ιδιαίτερα την αίρεση των Ναυτιανών. Η επιτυχία με την οποία καταπολεμούσε τους Ναυτιανούς, ξεσήκωσε τα άγρια πάθη τους και ζητούσαν την εξόντωση του. Έτσι, το έτος 326 μ.Χ. πλήρωσαν κάποιους ειδωλολάτρες, οι οποίοι σε κρημνώδη περιοχή επιτέθηκαν κατά του Αγίου με ξύλα και πέτρες και τον άφησαν μισοπεθαμένο. Πριν ξεψυχήσει, μία εκ των φανατικών αιρετικών γυναικών τον θανάτωσε διά λίθου.

1 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Ο ΟΣΙΟΣ ΕΥΛΟΓΙΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ Ο Όσιος Ευλόγιος γεννήθηκε στην Γεωργία και έζησε κατά τους χρόνους της βασίλισσας Ταμάρα (1184 - 1213 μ.Χ.). Από αγάπη στον Θεό και την μοναχική πολιτεία, έγινε Μοναχός. Ο Θεός ευλόγησε την πνευματική του προσπάθεια και τη σαλότητά του και του χάρισε το προορατικό χάρισμα. Μαζί με τον Όσιος Ιωάννη τον Φιλόσοφο, ακολούθησε την βασίλισσα Ταμάρα στη μάχη εναντίων του σουλτάνου Ρουκν-εντ-Διν στο Μπασιάνη, το έτος 1203 μ.Χ.. Ο Γεωργιανός στρατός, καθοδηγούμενος από τον βασιλέα Δαβίδ Σοσλάν, έφθασε στο μοναστήρι του Μπάρτζια, όπου οι Όσιοι Ευλόγιος και Ιωάννης, μαζί με την βασίλισσα, προσευχήθηκαν για την νίκη των Χριστιανών. Κατόπιν, οι Γεωργιανές δυνάμεις μεταφέρθηκαν στο Μπασιάνι, όπου βρισκόταν ο σουλτάνος με τον στρατό του, που τον αποτελούσαν 400.000 στρατιώτες. Η βασίλισσα, στην συνοδεία της οποίας ήταν και οι Όσιοι, κατέλυσε κοντά στο χωριό Κόζρχε και εκεί σταμάτησε, ενώ η προσευχή της ήταν αδιάλειπτη. Μία ημέρα, ενώ οι Όσιοι Ευλόγιος και Ιωάννης ήταν μαζί με την βασίλισσα, ο Όσιος Ευλόγιος κοίταξε ψηλά, μετακινήθηκε από την θέση του και βγήκε από την σκηνή φωνάζοντας: «Ιδού η Χάρη του Κυρίου!» και ανηφόρισε προς την κορυφή ενός λόφου. Ο Όσιος Ιωάννης, που είχε παραμείνει με την βασίλισσα, είπε: «Ο σαλός είχε ένα όραμα και νομίζω ότι ήταν καλό». Φέρνοντας εκ των υστέρων στη μνήμη αυτή την ημέρα και ώρα, προκύπτει ότι εκείνη ακριβώς την στιγμή οι Γεωργιανοί πολεμιστές είχαν κατατροπώσει τον στρατό του σουλτάνου, που ήταν δέκα φορές μεγαλύτερος. Ο Όσιος Ευλόγιος κοιμήθηκε ειρηνικά.

2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΙΔΕΣΙΟΣ ΚΑΙ ΑΜΦΙΑΝΟΣ ΟΙ ΑΥΤΑΔΕΛΦΟΙ Ευλογημένα παραδείγματα πνευματικού αγώνος μέσα στον κόσμο με τις ποικίλες σειρήνες του, αποτελούν και οι δύο φοιτητές Άγιοι Μάρτυρες Aμφιανός και Aιδέσιος.μφιανός και Aμφιανός και Aιδέσιος.ιδέσιος. Πηγή πληροφοριών των δύο αδελφών Μαρτύρων είναι ο Ευσέβιος Καισαρείας. Κατάγονται από επιφανείς γονείς που διαμένουν στην Γάζα, σημαντική πόλη της Λυκίας. O Μάρτυς Aμφιανός και Aιδέσιος.μφιανός πήγε για σπουδές στα εκπαιδευτήρια της Bηρυττού,ηρυττού, πανεπιστημιακής κυψέλης της εποχής, που μάλιστα φημιζόταν για τις νομικές κυρίως σπουδές. Επέστρεψε στην πατρική εστία αλώβητος από τις παγίδες του εχθρού που παραμόνευαν σε μια μεγάλη και κοσμοπολίτικη πόλη, όπως η Bηρυττού,ηρυττός. Μη μπορώντας

να υποφέρει τη συμβίωση με την οικογένειά του και τους συγγενείς του λόγω της διαφορετικότητας του πνεύματος που τους διακατείχε, κατέφυγε στην Kαισάρεια τηςαισάρεια της Παλαιστίνης, συγκατοίκησε εκεί με τον κατοπινό Μάρτυρα Πάμφιλο (5 Νοεμβρίου) και τους μαθητές του και ασκήθηκε μαζί τους. Το τρίτο έτος του δεύτερου διωγμού κατά των Χριστιανών, γύρω στο 305 μ.X., απεστάλησαν γράμματα από τον αυτοκράτορα Mαξιμίνοαξιμίνο τον Bηρυττού,’ να θυσιάσουν όλοι οι κάτοικοι ανεξαιρέτως σε ειδωλολατρικούς ναούς. Καθώς ο άρχων της Kαισάρεια τηςαισάρειας της Παλαιστίνης Oυρβανός ετοιμαζόταν να θυσιάσει στα είδωλα, τον πλησίασε ο Άγιος Aμφιανός και Aιδέσιος.μφιανός προσπερνώντας με τόλμη τη στρατιωτική παράταξη, του έπιασε το χέρι και τον εμπόδισε να τελέσει τη θυσία. Ήλεγξε τον άρχοντα λέγοντάς του ότι δεν μπορεί να θυσιάζει στους δαίμονες και στα είδωλα και να εγκαταλείπει τον ένα και αληθινό Θεό. Oι στρατιώτες του ηγεμόνα τον άρπαξαν, τον χτύπησαν, τον κλώτσησαν, του έσπασαν το στόμα, τον οδήγησαν στο δεσμωτήριο και τον υπέβαλαν στη φάλαγγα. Rην επόμενη, του ξέσκισαν τα πλευρά, τα σπλάχνα, το πρόσωπο και τον αυχένα, ώστε παραμορφώθηκε το νεανικό του κάλλος. Του περιτύλιξαν τα πόδια με λινά υφάσματα ποτισμένα με λάδι και τα άναψαν φωτιά. O Άγιος Aμφιανός και Aιδέσιος.μφιανός αντιστάθηκε με ανδρεία χωρίς να υποχωρήσει κατ’ ελάχιστον από την Πίστη του. Oδηγήθηκε στο δεσμωτήριο και μετά από τρεις ημέρες ρίχθηκε στη θάλασσα. Τότε, γίνεται ισχυρός σεισμός και η πόλη ταράχθηκε ολόκληρη, ενώ συγχρόνως το σώμα του Αγίου εκβράστηκε από τη θάλασσα. Παρόμοια η Πίστη και η δυναμικότητα του ομοπάτριου αδελφού του, Αγίου Aμφιανός και Aιδέσιος.ιδέσιου. O Άγιος Aμφιανός και Aιδέσιος.ιδέσιος ήταν περισσότερο μορφωμένος από τον αδελφό του Άγιο Aμφιανός και Aιδέσιος.μφιανό και είχε μείνει περισσότερο χρόνο κοντά στον Άγιο Παμφίλο. Συνελήφθη την εποχή του ίδιου διωγμού και είχε παραδοθεί στα μεταλλεία χαλκού της Παλαιστίνης. Μετέβη στη συνέχεια στην Αλεξάνδρεια όπου εκεί τον περίμενε ο θρίαμβος του μαρτυρίου. O δικαστής Ιεροκλής και άρχοντας της Αιγύπτου, δεν περιορίστηκε στην εκτέλεση της αυτοκρατορικής διαταγής με θυσία των κατοίκων στα είδωλα, αλλά παρέδιδε χριστιανές παρθένους σε πορνοτρόφους να τις ρίξουν στην ασέλγεια. O Άγιος Aμφιανός και Aιδέσιος.ιδέσιος ήλεγξε τον Ιεροκλή με τα λόγια του, αλλά και τον γρονθοκόπησε με τα ίδια του τα χέρια, τον πλήγωσε και τον έριξε κάτω, θέλοντας έτσι να τον αποτρέψει από το να προσβάλλει τις κόρες του Θεού. Οι στρατιώτες του ηγεμόνα τον συνέλαβαν, τον βασάνισαν και τέλος τον καταβύθισαν στη θάλασσα, όπως τον αδελφό του Άγιο Aμφιανός και Aιδέσιος.μφιανό.

3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΙΟΣ, ΒΥΘΟΝΙΟΣ ΚΑΙ ΓΛΑΥΚΟΣ Τα βιογραφικά στοιχεία των Αγίων είναι συγκεχυμένα. Σύμφωνα με τον Λαυρεωτικό Κώδικα Ι 70, οι Άγιοι αυτοί, αυθόρμητα παρουσιάστηκαν στον άρχοντα της πόλης τους και του έκαναν δριμύτατη παρατήρηση, διότι θα θυσίαζε στα είδωλα. και συγχρόνως ομολόγησαν ότι είναι Χριστιανοί. Ο δε πονηρός άρχοντας τους είπε να έλθουν στη γιορτή των ειδώλων και αφού θυσιάσουν σ' αυτά, θα έκανε ό,τι αυτοί του έλεγαν. Οι Άγιοι προσποιήθηκαν ότι θα πήγαιναν. Όταν όμως άρχισε η γιορτή και ήλθε η ώρα να θυσιάσουν, οι Άγιοι έριξαν κάτω τα ειδωλόθυτα και συνέτριψαν τους ειδωλολατρικούς βωμούς. Τότε οι φτωχοί της πόλης, έτρεξαν και άρπαξαν το χρυσάφι από τους κατεστραμμένους βωμούς και έφαγαν όλα τα είδωλόθυτα. Όταν το είδε αυτό ο άρχοντας και οι ειδωλολάτρες, το θεώρησαν μεγάλη προσβολή. Τους έδεσαν λοιπόν με σχοινιά και για τρεις ημέρες τους έσερναν μέσα στους δρόμους της πόλης, και τους

χτυπούσαν αλύπητα με πέτρες, ξύλα, και τους έκοβαν με τα δόντια τις σάρκες τους. Στο τέλος, αφού τους έδεσαν με ογκόλιθους, τους έριξαν μέσα στη θάλασσα. Αλλά Άγγελος Κυρίου τους ανέσυρε σώους και αβλαβείς. Μπροστά σ' αυτό το θαύμα, πολλοί ειδωλολάτρες έγιναν Χριστιανοί. Κατόπιν όμως, οι πιο πωρωμένοι απ' αυτούς, τους αποκεφάλισαν και έτσι έλαβαν τα στεφάνια του μαρτυρίου. Άλλοι Συναξαριστές όμως γράφουν, ότι ο μεν Άγιος Βυθόνιος μαρτύρησε αφού τον έριξαν στη θάλασσα, ο δε Άγιος Γάλυκος αφού τον έριξαν στα θηρία, και ο Άγιος Δίος μαρτύρησε αφού δέχτηκε μια κεραμίδα στο κεφάλι.

4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΛΑΤΩΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΣΤΟΥΔΙΟΥ Ο γνωστός για την αυστηρότητα της ζωής του και καθηγητής του ασκητισμού Όσιος Πλάτων, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 732 μ.Χ. από γονείς ευγενείς και πλούσιους, του Στεργίου και της Ευφημίας. Στην αρχή ήταν βασιλικός Νοτάριος στ' ανάκτορα, άλλ' απαρνήθηκε την κοσμική ζωή και πήγε στον 'Όλυμπο της Μ. Ασίας, όπου έγινε Μοναχός στη Μονή των Συμβόλων. Κατόπιν επανήλθε στην Κωνσταντινούπολη και παρέλαβε τους ανιψιούς του Θεόδωρο και Ιωσήφ (τον μετέπειτα Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης), καθώς και τα λοιπά μέλη της οικογενείας του και αποσύρθηκε στα μέρη της Προύσας, όπου σε ιδιόκτητο κτήμα του έκτισε τη λεγόμενη Μονή του Σακκουδίωνος, της οποίας έγινε και ηγούμενος. Λόγω όμως ασθενείας του, παρέδωσε την ηγουμενία στον ανιψιό του Θεόδωρο. Αλλά οι βαρβαρικές επιδρομές, τον ανάγκασαν μαζί με το πνευματικό του ποίμνιο να επιστρέψει στη βασιλεύουσα, όταν του δόθηκε η Μονή Στουδίου, ερημωμένη τότε, για να την κατοικήσει, της οποίας μετά την ανακαίνιση έγινε ηγούμενος. Ατυχώς, από την αυστηρότητα του χαρακτήρα του, ήλθε σε σύγκρουση με τον βασιλιά Κωνσταντίνο τον ΣΤ', για τον γάμο του με τη Θεοδότη και εξορίστηκε. Κατόπιν ανακλήθηκε και πήρε ενεργό μέρος κατά της εικονομαχίας και υπέστη μαζί με τους ανιψιούς του Θεόδωρο και Ιωσήφ, συνεχείς εξορίες και κακουχίες μέχρι πού τελειώθηκε στις 4 Απριλίου του 814 μ.Χ.

5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Η ΑΓΙΑ ΑΡΓΥΡΗ Η ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ Η Αγία Νεομάρτυς Αργυρή εγεννήθηκε στην Προύσα το έτος 1688 μ.Χ. Ήταν ωραία στην όψη και φοβούμενη τον Θεό. Ενώ ήταν ακόμη νεόνυμφη αγαπήθηκε από κάποιο Τούρκο, ο οποίος μη δυνάμενος να την φέρει κοντά του, εψευδομαρτύρησε εναντίον της ότι ήθελε να ασπασθεί τη μουσουλμανική θρησκεία. Ο κριτής της Προύσας εφυλάκισε αμέσως την Αγία. Ο Χριστιανός σύζυγος της Αγίας, μετά από ενέργειές του, επέτυχε να γίνει η δίκη στην Κωνσταντινούπολη. Αλλά κι εκεί, αφού ήλθε ο Τούρκος, εψευδομαρτύρησε και πάλι κατ' αυτής. Η Αγία στην απολογία της ομολόγησε με πνευματική ανδρεία και παρρησία την Πίστη της στον Χριστό. Έτσι κατά διαταγή του κριτού ερίχθηκε στην φυλακή του Χάσκιοϊ, όπου μετά από πολυχρόνια δεινά και βασανιστήρια, παρέδωκε το πνεύμα της στον Κύριο το έτος 1721 μ.Χ.

6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Η ΟΣΙΑ ΠΛΑΤΩΝΙΣ Η Οσία Πλατωνίς ασκήτεψε στην περιοχή της Νισίβεως και κοιμήθηκε με ειρήνη περί το έτος 300 μ.Χ.