20051005 Form Risk Sample

ขัน ้ ตอนที่ 1.

โดยดำำเนินกำรดังต่อไปนี้ 1.1 แยกงำนออกเป็นกิจกรรมย่อยๆ หน่วยงำน ...... เคหะบริกำร.......

งำนตัด-เย็บเสื้อผ้ำผู้ป่วย งำนทำำควำมสะอำด ฯลฯ

งำนตัด งำนเย็บ ทำำควำมสะอำดพื้นที่ทั่วไป ทำำควำมสะอำดพื้นที่เฉพำะ ฯลฯ

หน่วยงำน ..... ธุรกำรภำควิชำ......

งำนเอกสำร

งำนถ่ำยเอกสำร ฯลฯ

งำนพิมพ์เอกสำรด้วย คอมพิวเตอร์ กำรเข้ำเล่มเอกสำร ไม่มี ฯลฯ

1.2 ตัง้ คำำถำมต่อไปนี้และ ตอบคำำถำมลงในแบบ 1. มีแหล่งกำำเนิดของอันตรำยหรือไม่ 2. ใคร หรืออะไร ที่ได้รับอันตรำย 3. อันตรำยจะเกิดขึ้นอย่ำงไร

หน่วยงำน.... เคหะบริกำร...... (

งำนตัดผ้ำ

เครื่องตัดผ้ำ

ผู้ปฏิบัติงำน

งำนเย็บผ้ำ

จักรเย็บผ้ำ เข็ม กรรไกร

ผู้ปฏิบัติงำน

)

- สัมผัสเสียงดัง - สัมผัสฝุ่น - ปวดเมื่อยจำก กำรทำำงำน - เครือ ่ งตัดผ้ำ บำดมือ - สัมผัสฝุ่น - กรรไกรบำด มือ - ปวดเมื่อย ร่ำงกำย - เมือ ่ ยล้ำ สำยตำ

หน่วยงำน ..... ธุรกำรภำควิชำ...... (

งำนพิมพ์

เครื่อง

ผู้ปฏิบัติงำน

)

- ปวดเมือ ่ ยจำก

เอกสำร

คอมพิวเตอร์

งำนถ่ำย เอกสำร

เครื่องถ่ำย เอกสำร

ผู้ปฏิบัติงำน

กำรทำำงำน - เมือ ่ ยล้ำ สำยตำ - กำรได้รับรังสี แอลฟำ - กำรสัมผัสนำ้ำ หมึก - แสงจำกหลอด ไฟถ่ำยเอกสำร เข้ำตำ - ฯลฯ

ขัน ้ ตอนที่ 2. โดยดำำเนินกำรดังต่อไปนี้ 2.1 นำำผลจำกแบบบัญชีรำยกำรสิ่งที่เป็นควำมเสีย ่ ง ช่อง สุดท้ำย ( ) มำพิจำรณำระดับควำมรุนแรง ซึ่ง แบ่งออกเป็น 3 ระดับ ดังนี้ 2.1.1 ควำมรุนแรงระดับเล็กน้อย 2.1.2 ควำมรุนแรงระดับระดับปำนกลำง 2.1.3 ควำมรุนแรงระดับรุนแรง ทุกงำน

1.

จัดเป็น ควำมรุนแรงระดับปำนกลำง ให้ผู้ปฏิบัติงำนทุกคน ทำำแบบประเมินควำมเครียดสวนปรุงของกรมสุขภำพจิต (ตำมรำยละเอียดภำคผนวก ) หรือเข้ำไปที่ http://www.dmh.go.th/test/stress/ เนือ ่ งจำกแบบทดสอบควำมเครียด ของสวนปรุงแบ่งระดับควำมเครียดเป็น 4 ระบบ เพือ ่ ให้ สำมำรถกรอกเอกสำรประเมินควำมเสีย ่ งตรงกันทุกหน่วย งำน ให้จัดกลุม ่ ใหม่ดังต่อไปนี้ 1. ตำ่ำ ควำมรุนแรงระดับเล็กน้อย 2. ปำนกลำง ควำมรุนแรงระดับระดับปำนกลำง 3. สูง และรุนแรง ควำมรุนแรงระดับรุนแรง ให้ผู้ปฏิบัติงำนทุกคน ทำำแบบประเมินควำมเครียดสวนปรุง และใช้ควำมถี่สูงสุดเพื่อกรอกลง ระดับควำมรุนแรง ใน ในช่อง ระดับควำมรุนแรงของอันตรำย 2.

3.

ให้ดำำเนินกำรพิจำรณำควำม รุนแรงตำมแบบฟอร์ม แบบฟอร์ม A – F เช่น 3.1 งำนที่ปฏิบัติงำนโดยใช้คอมพิวเตอร์ ให้ใช้แบบฟอร์ม สถำนีปฏิบัติงำนคอมพิวเตอร์เท่ำนั้น

3.1 งำนขนย้ำยผู้ป่วยให้ใช้แบบฟอร์ม แรงและจุดกดทับ เท่ำนั้น 3.2 งำนนั่งพับผ้ำ ให้ใช้แบบฟอร์ม (1) กำรประเมินควำมสี่ยง เบื้องต้น: หลัง ขำและคอ แบบฟอร์ม (2)กำรประเมิน ควำมสี่ยงเบื้องต้น:ร่ำงกำยส่วนบน และสถำนีปฏิบัติ งำนแบบนั่ง (ไม่ใช้คอมพิวเตอร์) หลังจำกนั้นนำำคะแนนทั้งหมดที่ได้รวมและสรุปลงเกณฑ์ ว่ำ ตำ่ำ ปำนกลำง หรือ สูง โดย ตำ่ำ ควำมรุนแรงระดับเล็ก น้อย ปำนกลำง ควำมรุนแรงระดับระดับปำนกลำง สูง ควำมรุนแรงระดับรุนแรง หำกต้องใช้แบบฟอร์มมำกว่ำ 1 แบบฟอร์ม ให้ใช้ควำมถีส ่ ูงสุด ในกำรกำรกรอกลง ระดับควำมรุนแรง ใน ในช่อง ระดับ ควำมรุนแรงของอันตรำย 4. 4.1 งำนที่มีโอกำสได้รับเฉพำะหำยใจเข้ำไป

ควำมรุนแรง

ระดับเล็กน้อย 4.2

TB  ควำมรุนแรง ระดับระดับปำนกลำง 5. 5.1

หำกมีผลกำรตรวจวัดระดับสิ่งแวดล้อม (

มำตรฐำนกำรทำำงำน 5.2

) โดยผลแจ้งว่ำผ่ำน ควำมรุนแรงระดับเล็กน้อย ควำมรุนแรง

ระดับระดับปำนกลำง 5.3

ควำมรุนแรงระดับรุนแรง 5.4

ควำม รุนแรงระดับระดับปำนกลำง 5.5

ควำม รุนแรงระดับเล็กน้อย ผู้รับของ

ผู้ตรวจ 2.2 นำำระดับควำมรุนแรงที่ประเมินได้ไปกรอกใน สอบ

เอกสำร ในช่อง ระดับควำมรุนแรงของอันตรำย 2.3 จำกนั้นพิจำรณำโอกำสของอันตรำยดังกล่ำวที่จะ เกิดขึ้น ว่ำมีระดับใด โดยตอบคำำถำมและให้คะแนนตำมเกณฑ์ ตัง้ แต่ขอ ้ A – K (ตำมเอกสำรประเมินควำมเสี่ยงด้ำนอำชีวอนำมัย อ้ำงอิงจำก มอก. 18000 ฯ)

ผูจ ้ ัดทำำ

หน่วยงำน ...... เคหะบริกำร.......งำน ตัดเสื้อผ้ำผู้ป่วย....... อันตรำยที่จะเกิดขึ้นคือ เครือ ่ งตัดผ้ำติดนิ้วหรือมือ.... 1. / A จำำนวนคนที่สัมผัส ( ≥ 7 คน =3 , 4-6 = 2 , 1-3 คน = 1 , ไม่มี = 0) B ควำมถี่ / และระยะเวลำที่สัมผัส ( มำกกว่ำหรือเท่ำกับ 4 ชม. /วัน = 3, 1-4 ./ = 2 , น้อย กว่ำ 1 ชม./วัน = 1 , ไม่สม ั ผัส = 0) C มีขั้นตอน/วิธีกำรปฏิบัติงำนที่สำมำรถควบคุมอันตรำยที่จะ เกิดหรือไม่ - ไม่มีเป็นลำยลักษณ์อักษรและไม่มีกำรนำำไปปฏิบัติ =3 - มีกำรนำำไปปฏิบัติแต่ไม่มีขั้นตอน/ไม่มว ี ิธีกำร/ไม่มีเป็นลำย ลักษณ์อักษร = 2 - มีขั้นตอน/วิธีกำร/เป็นลำยลักษณ์อักษร แต่ไม่มีกำรนำำไป ปฏิบัติ =1 / / =0 D มีกำรฝึกอบรมขั้นตอน/วิธีกำรปฏิบัติงำนที่สำมำรถควบคุม อันตรำยที่จะเกิดหรือไม่ - ไม่มีกำรกำำหนดควำมต้องกำรฝึกอบรม และไม่มีกำรฝึก อบรม =3 - มีกำรกำำหนดควำมต้องกำรฝึกอบรมแต่ไม่มีกำรฝึกอบรม =2

(0,1,2,3) 2 2

0

0

- มีกำรฝึกอบรมแต่ไม่มีกำรกำำหนดควำมต้องกำรกำรฝึก อบรม =1 =0 E มีกำรควบคุมอันตรำยที่จะเกิดโดยติดตั้งอุปกรณ์ป้องกัน เช่น Guard, Cover, Safety-Beam หรืออื่น ๆ ไว้หรือไม่ - ไม่มี =3 - มีแต่ไม่นำำมำใช้ หรือใช้ไม่ได้ =2 =1 - มีอย่ำงเหมำะสมและใช้งำน =0 - กำรปฏิบัติงำน ณ จุดนั้น ไม่จำำเป็นต้องติดตั้งอุปกรณ์ ป้องกัน เช่น =Guard , Cover , Safety Beam หรืออื่น ๆ

F มีเครื่องหมำยควำมปลอดภัยกำำหนดไว้ ณ จุดปฏิบัติ งำนหรือไม่ =3 - มีเครื่องหมำยควำมปลอดภัยกำำหนดไว้ =0 - กำรปฏิบัติ ณ จุดนั้น ไม่จำำเป็นต้องมีเครื่องหมำย ควำมปลอดภัยไว้ =-

1

3

/ G มีกำรใช้อุปกรณ์ป้องกันอันตรำยส่วนบุคคลหรือไม่ - ไม่มี =3 - มีกำรใช้แต่ไม่เหมำะสม =2 -

(0,1,2,3) 1

/

=1 - มีอย่ำงเหมำะสมและใช้งำนสมำ่ำเสมอ =0 - กำรปฏิบัติงำน ณ จุดนั้นไม่จำำเป็นต้องใช้อุปกรณ์ป้องกัน อันตรำย ส่วนบุคคล =H โอกำสที่จะเกิดกำรบกพร่อง, ชำำรุดของอุปกรณ์ , เครื่องมือ, เครื่องจักร อุปกรณ์ป้องกัน อันตรำยประจำำเครื่อง - มำกกว่ำ 4 ครั้ง / เดือน =3 - 3-4 ครั้ง / เดือน =2 - 1-2 / =1 - ไม่เสีย =0 - อันตรำยที่เกิดไม่ได้เกิดจำกควำมบกพร่อง, เครื่องมือ , เครื่องจักร = อุปกรณ์ป้องกันอันตรำยประจำำเครื่อง I อุบัติเหตุและเหตุกำรณ์ผิดปกติที่เคยเกิดขึ้นโดยเฉลี่ยต่อปี (มำกกว่ำ 4 ครั้ง/ปี = 3 , 3-4 ครั้ง/ปี = 2 , 1-2 / = 1 , ไม่ เคยเกิดขึ้น = 0) J กำรกระทำำที่ไม่ปลอดภัย  ขำดจิตสำำนึกควำมปลอดภัย

1

1

0

 ทำำงำนเสี่ยงอันตรำย  หยอกล้อกันขณะปฏิบัติงำน  ไม่แต่งกำยให้รัดกุม  ทำำงำนเร็วเกินไปหรือเร่งรีบ  ทำำงำนโดยไม่มีหน้ำที่ที่เกี่ยวข้อง  สุขภำพร่ำงกำยไม่สมบูรณ์ในขณะปฏิบัติงำน  สุขภำพจิตหงุดหงิด กังวล ใจลอย เฉื่อยชำ (มำกกว่ำ 4 ข้อ = 3 , 2-3 ข้อ = 2 , 1 ข้อ = 1 , = 0) K กำรติดตำมกำรปฏิบัตต ิ ำมขั้นตอน/วิธีกำรปฏิบัติ - ไม่มีกำรติดตำม =3 - มีกำรติดตำมแต่ไม่มีกำรบันทึก =2 -

1

=1 - มีกำรติดตำมและบันทึกไว้อย่ำงต่อเนื่อง =0 12 คะแนนของโอกำสแต่ละข้อ คิดเป็นเปอร์เซ็นต์ (%) = ผลรวมคะแนนเต็มของโอกำสแต่ละ ข้อ

x 100

=

12 X 100 = 36.36 33 ระดับของโอกำสที่จะเกิดอันตรำย : 0-33% 33-66% 66-100% มำก

น้อย

2.4 นำำผลกำรประเมินจำกข้ำงต้นไปกรอกในแบบ ประเมินระดับควำมเสีย ่ ง ในช่อง และคำำนวณค่ำที่ได้ออกมำเป็น % และกรอก ในช่อง % และนำำค่ำ % ดังกล่ำวพิจำรณำโอกำสที่จะ

เกิด ว่ำอยู่ในระดับ น้อย ปำนกลำง หรือ สูง และเติมลงในช่อง

ขัน ้ ตอนที่ 3. โดยดำำเนินกำรดังต่อไปนี้ 3.1 นำำโอกำสที่คำำนวณได้จำกข้อ 2.3 นั่นคือ ระดับของ โอกำสทีจ ่ ะเกิดอันตรำย 3.2 นำำระดับควำมรุนแรงของอันตรำที่ได้จำก ข้อ 2.1 คือ ระดับควำมรุนแรงปำนกลำง เนือ ่ งจำก อำจเกิดกำร ตัดนิ้วมือได้ 3.3 นำำค่ำทั้ง 2 มำพิจำรณำตำมตำรำงข้ำงล่ำงนี้

ไม่น่ำจะเกิด (น้อย) เกิดขึ้นได้ยำก (ปำน กลำง) มีโอกำสที่จะเกิด (มำก) 3.4 ดังนั้น

ควำมเสี่ยงเล็กน้อย

ควำมเสี่ยงที่ยอมรับ ได้ ควำมเสี่ยงที่ยอมรับ ควำมเสี่ยงปำน ได้ กลำง ควำมเสี่ยงปำน ควำมเสี่ยงสูง กลำง

ควำมเสี่ยงปำน กลำง ควำมเสี่ยงสูง ควำมเสี่ยงที่ยอมรับ ไม่ได้

จึงตัดสินได้ว่ำ เป็นควำมเสี่ยงระดับปำนกลำง 3.5 นำำระดับควำมเสีย ่ งที่ได้ ใส่ในแบบประเมินระดับ ควำมเสีย ่ ง ช่อง

.............................................................................................. ...................... ......................... ........../.............../…….. ำ

/

ำ

/

/

ผูร ้ ับของ

ผู้ตรวจ สอบ

ผู้จัดทำำ

ผูร ้ ับของ

ผู้ตรวจ สอบ

ผู้จัดทำำ

............................................

ำ

ำ

ำ

ำ ำ (

ำ ำ ำ

ำ %

ำ ำ

ำ /

( ำ /

ำ

A B C D E F G H I J K

)

)

1

6

2 ำ

x x x x x x x x x x x xx % ำ

ำ

X X X X X X X X X X X XX % ำ 2 2 0 0 1 3 1 1 1 0 1 36.36 ำ / x x x x x x x x x x x xx% ำ ำ

ำ

ขัน ้ ตอนที่ 4.

โดยพิจำรณำตำมข้อกำำหนดดังต่อไปนี้ ระดับควำม เสี่ยง เล็กน้อย

กำรปฏิบัติและเวลำที่ใช้ ไม่ต้องทำำอะไร และไม่จำำเป็นต้องมีกำรเก็บบันทึกเป็นเอกสำร

(Trivial)

ยอมรับได้ (Tolerable)

ปำนกลำง (Moderate)

สูง (Substantial)

ไม่อำจ ยอมรับได้ (Intolerable)

ไม่ต้องมีกำรควบคุมเพิ่มเติม กำรพิจำรณำควำมเสี่ยงอำจจะทำำเมือ ่ เห็นว่ำคุ้มค่ำ หรือกำรปรับปรุงไม่ต้องเสียค่ำใช้จ่ำยเพิ่มขึ้น อำจจะ ทำำกำรควบคุมมำกขึ้นเป็นพิเศษก็ได้ ถ้ำต้องกำรให้มีประสิทธิภำพ และประสิทธิผลในกำรทำำงำนมำกขึ้น กำรติดตำมตรวจสอบยังคงต้อง ทำำ เพือ ่ ให้แน่ใจว่ำกำรควบคุมยังคงมีอยู่ จะต้องใช้ควำมพยำยำมที่จะลดควำมเสี่ยง แต่ค่ำใช้จ่ำยของกำร ป้องกัน ควรจะมีกำรพิจำรณำอย่ำงรอบคอบ และมีกำรจำำกัดงบ ประมำณ จะต้องมีมำตรกำรเพื่อลดควำมเสี่ยงภำยในเวลำที่กำำหนด เมือ ่ ควำมเสี่ยงระดับปำนกลำงมีควำมสัมพันธ์กับกำรเกิดควำมเสียหำย ร้ำยแรง ควรทำำกำรประเมินเพิ่มเติมเพื่อหำค่ำของควำมน่ำจะเป็น ของควำมเสียหำยที่แม่นยำำขึ้น เพื่อเป็นหลักในกำรตัดสินควำมจำำเป็น สำำหรับมำตรกำรควบคุมว่ำต้องมีกำรปรับปรุง หรือไม่ ต้องลดควำมเสี่ยงลงก่อนจึงเริ่มทำำงำนได้ ต้องจัดสรรทรัพยำกร และ มำตรกำรให้เพียงพอเพือ ่ ลดควำมเสี่ยงนั้น เมือ ่ ควำมเสี่ยงเกี่ยวข้อง กับงำนที่กำำลังทำำอยูจ ่ ะต้องทำำกำรแก้ไขอย่ำงเร่งด่วน งำนจะเริ่มหรือทำำต่อไปไม่ได้ จนกว่ำจะลดควำมเสี่ยงลง ถ้ำไม่สำมำรถ ลดควำมเสี่ยงได้ ถึงแม้จะใช้ควำมพยำยำมอย่ำงเต็มที่แล้วก็ตำม จะ ต้องหยุดกำรทำำงำนนั้น

......

หน่วย/แผนก/ภำควิชำ..................................เคหะบริกำร.............................................................................................. 48..............................

จัดทำำเมื่อ ...........ต.ต.

ำ ำ 1.

ป้องกันอุบัติเหตุจำกเครื่อง ตัดผ้ำ

จัดทำำกำร์ดป้องกัน ต.ค. 48 เป็นต้น ใบเลื่อย ไป 2. จัดอบรมให้ควำมรู้ แก่พนักงำนก่อนใช้ งำน 3. มีกำรบำำรุงรักษำ เครือ ่ งตัดอย่ำง สมำ่ำเสมอ 4. มีกำรตรวจสอบ เครือ ่ งตัดทุกครั้งก่อน กำรปฏิบัติงำน 1.

นำงตระหนัก อยู่ดี

2,000 บำท

หน่วย/แผนก/ภำควิชำ..................................เวชศำสตร์ชุมชน..................................................................... 48..............................

จัดทำำเมื่อ ...........ต.ต.

ำ ำ 1.

ลดควำมเมือ ่ ยล้ำจำกกำร ทำำงำนด้วยคอมพิวเตอร์

1. ปรับตำำแหน่งอุปกรณ์ ต.ค. 48 เป็นต้น คอมพิวเตอร์ให้ถูกต้องตำม ไป หลักกำรยศำสตร์ 2. หยุดพักสำยตำทุกๆ 1 ชั่วโมงในระหว่ำงกำรพิมพ์ งำนด้วยคอมพิวเตอร์

นำงปลอด อยูส ่ ุข

- บำท

20 (Suanprung Stress Test - 20, SPST – 20) ให้ คุ ณ อ่ ำ นหั ว ข้ อ ข้ ำ งล่ ำ งนี้ แล้ ว สำำ รวจดู ว่ ำ ในระยะ 6 เดื อ นที่ ผ่ ำ นมำมี เหตุกำรณ์ในข้อใด เกิด ขึ้นกับตัวคุณบ้ำง ถ้ำข้อไหนไม่ได้เกิดขึ้นให้ข้ำมไปไม่ ต้อ งตอบ แต่ ถ้ ำ มี เ หตุ ก ำรณ์ ใ น ข้อ ใดเกิ ด ขึ้ น กั บ ตั ว คุ ณ ให้ ประเมิ น ว่ ำ คุ ณ มี ควำมรู้สึกอย่ำงไรต่อเหตุกำรณ์นั้น แล้วทำำเครือ ่ งหมำยให้ ตรงช่องตำมที่คุณ ประเมิน โดย คะแนนควำมเครียด 1 คะแนน หมำยถึง ไม่รู้สึกเครียด คะแนนควำมเครียด 2 คะแนน หมำยถึง รู้สึกเครียดเล็กน้อย คะแนนควำมเครียด 3 คะแนน หมำยถึง รู้สึกเครียดปำนกลำง คะแนนควำมเครียด 4 คะแนน หมำยถึง รู้สึกเครียดมำก คะแนนควำมเครียด 5 คะแนน หมำยถึง รู้สึกเครียดมำกที่สุด ข้อที่ คะแนนความเครียด ในระยะ 6 เดือนที่ผ่านมา 1 กลัวทำางานผิดพลาด 1 2 3 4 5 2 ไปไม่ถึงเป้าหมายที่วางไว้ 3 ครอบครัวมีความขัดแย้งกันในเรื่องเงินหรือ เรื่องงานในบ้าน 4 เป็นกังวลกับเรื่องสารพิษ หรือมลภาวะใน อากาศ นำำา เสียง และดิน 5 รู้สึกว่าต้องแข่งขันหรือเปรียบเทียบ 6 เงินไม่พอใช้จ่าย 7 กล้ามเนืำอตึงหรือปวด 8 ปวดหัวจากความตึงเครียด 9 ปวดหลัง 10 ความอยากอาหารเปลี่ยนแปลง 11 ปวดศีรษะข้างเดียว 12 รู้สึกวิตกกังวล 13 รู้สึกคับข้องใจ 14 รู้สึกโกรธ หรือหงุดหงิด 15 รู้สึกเศร้า 16 ความจำาไม่ดี 17 รู้สึกสับสน 18 ตัำงสมาธิลำาบาก 19 รู้สึกเหนื่อยง่าย 20 เป็นหวัดบ่อย ๆ

การแปลผล แบบวัดความเครียดสวนปรุง ชุด 20 ข้อ มี คะแนนรวมไม่เกิน 100 คะแนน โดยผลรวมที่ได้ แบ่ง ออกเป็น 4 ระดับ ดังนีำ คะแนน 0 – 23 เครียดน้อย คะแนน 24 – 41 เครียดปานกลาง คะแนน 46 – 61 เครียดสูง คะแนน 62 ขึำนไป เครียดรุนแรง โดยมีรายละเอียดดังนี้ 1. ความเครียดในระดับตำ่า (Mild Stress) หมายถึงความเครียดขนาดน้อย ๆ และหาย ไปในระยะ เวลาอันสัำนเป็นความเครียดที่เกิดขึำนในชีวิตประจำา วัน ความเครียดระดับนีำไม่ คุกคามต่อการดำา เนินชีวิต บุคคลมี การปรับตัวอย่างอัตโนมัติ เป็นการปรับตัวด้วยความ เคยชินและการปรับตัวต้องการพลังงานเพียงเล็กน้อยเป็น ภาวะที่ร่างกายผ่อนคลาย 2. ความเครียดในระดับปานกลาง (Moderate Stress) หมายถึง ความเครียดที่ เกิดขึำนในชีวิต ประจำาวันเนื่องจากมีสิ่งคุกคาม หรือพบเหตุการณ์สำาคัญ ๆ ในสังคมบุคคลจะ มีปฏิกิริยาตอบสนองออกมาใน ลักษณะความวิตกกังวล ความกลัว ฯลฯ ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ ปกติทวั่ ๆ ไปไม่รุนแรง จนก่อให้เกิดอันตรายแก่ ร่างกาย เป็นระดับความเครียดที่ทำาให้บุคคล เกิดความกระตือรือร้น 3. ความเครียดในระดับสูง (Height Stress) เป็นระดับที่บุคคลได้รับเหตุการณ์ที่ก่อ ให้เกิดความ เครียดสูง ไม่สามารถปรับตัวให้ลดความเครียดลงได้ในเวลาอันสัำนถือว่าอยู่ใน เขตอันตราย หากไม่ได้รับการ บรรเทาจะนำาไปสู่ความเครียดเรืำอรัง เกิดโรคต่าง ๆ ในภายหลัง ได้ 4. ความเครียดในระดับรุนแรง (Severe Stress) เป็นความเครียดระดับสูงที่ดำาเนิน ติดต่อกันมา อย่างต่อเนื่องจนทำา ให้บุคคลมีความล้มเหลวในการปรับตัวจนเกิดความเบื่อ หน่าย ท้อแท้ หมดแรง ควบคุมตัวเอง ไม่ได้ เกิดอาการทางกายหรือโรคภัยต่าง ๆ ตามมาได้ ง่าย