04dec09: Ncgub: News On Migrants & Refugees- 4 Dec 2009 (english & Burmese)

  • July 2020
  • PDF

This document was uploaded by user and they confirmed that they have the permission to share it. If you are author or own the copyright of this book, please report to us by using this DMCA report form. Report DMCA


Overview

Download & View 04dec09: Ncgub: News On Migrants & Refugees- 4 Dec 2009 (english & Burmese) as PDF for free.

More details

  • Words: 3,586
  • Pages: 13
************************************************************* NCGUB: News on Migrants & Refugees- 4 December, 2009(English & Burmese)

************************************************************* HEADLINES

************************************************************* NEWS ON MIGRANTS Funding Cuts Threaten Dr Cynthia's Clinic NEWS ON REFUGEES Chins in dire straits: CSW 11,000 Burmese granted UN refugee status UN aid ‘loaned’ to Chin famine victims

*************************************************************

ေရြ ႔ေျပာင္းလုပ္သမားမ်ားသတင္း ထိုင္းဘုရင့္ ေမြးေန႔ပတ ြဲ င ြ ္ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖမည္ဟု ဆိုေတာ္ ေဇာ္ပိုင္ ေျပာဆုိ လူေမွာင္ခိုႏွင့္ ကေလးငယ္ခိုးမႈ တရုတ-္ ျမန္မာနယ္စပ္မွာ ျပန္လည္ေခါင္းေထာင္လာ ဘန္ေကာက္ျမိဳ ႔လယ္ လုမၼနီေစ်း တြင္းျမန္မာ ာလုပ္သမာ းမ်ားဖမ္းဆီးခံရ နယ္စပ္လမ္းက ၀မ္းတထြာ ၆

ဒုကၡသည္မ်ားသတင္း ေတာင္ငူေဒသတြင္း လုပ ္ ားခုိင္းေစမႈ ပုိမ်ားလာ

************************************************************ NEWS ON MIGRANTS ************************************************************* Funding Cuts Threaten Dr Cynthia's Clinic By SAW YAN NAING Thursday, December 3, 2009 The Mae Tao Clinic in Mae Sot, Thailand, is facing a 25 percent shortfall in operating costs as international donors reduce funding and distance themselves from crossborder aid projects. Founded by Dr Cynthia Maung in 1989 in the wake of the 1988 uprising in Burma, the internationally acclaimed Mae Tao Clinic, which is located just a few kilometers from the Thai-Burmese border, has catered to the health needs, maternity care, emergency operations and education of thousands of Burmese people in the past 20 years. The clinic offers free care to between 300 and 400 Burmese patients every day—some traveling from Burma, others living in Thailand.

“The Mae Tao Clinic is struggling with a major funding crisis,” wrote Cynthia Maung in a letter on the clinic's Web site on Oct. 27. “We estimate a shortfall of about US $350,000 in 2009 and US $750,000 in 2010. That's a quarter of our operating budget.” The cut in funding comes at a time when the number of Burmese refugees in Thailand has increased due to conflict in eastern Burma. Attacks on ethnic areas, said Cynthia Maung, has “forced a stream of displaced people, including orphans and unaccompanied children, over the border in search of food, shelter and education.” Saw Aung Than Wai, a research coordinator for the Mae Tao Clinic, said the clinic is worried about its budget because its funding has been cut, but the number of patients grows by about 20 percent a year. The clinic is now actively seeking donations to get it through to the end of the year. It is also soliciting organizations and foundations to secure funding for 2010 and beyond, according to the letter. The clinic has already reduced some minor training programs, but day-to-day health care is still operating normally, so far, said the researcher. Medical staff salaries might be cut and staff will be asked to serve voluntarily for several months if the funding is not secured by end of 2009, he added. The Mae Tao Clinic also operates schools for Burmese children and currently feeds 2,143 students in boarding houses every day through its Emergency Dry Food Program, Cynthia Maung said. She said that one of the clinic's government donors, “one of our longtime and largest supporters,” can no longer fund the clinic because of changes to government policy. Western governments, including the EU, Australia and the US, have indicated that they want to focus humanitarian assistance directly inside Burma as they have identified several unsuccessful results of cross-border aid, and they are able to deal directly with victims of Cyclone Nargis in the Irrawaddy delta area by working out of Rangoon, some observers have said. Due to the funding crisis, nongovernmental organizations (NGOs) based in Thailand, such as the Thailand Burma Border Consortium and the National Health and Education Committee (NHEC), have reduced their financial support to their partner groups. The NHEC is now unable to provide materials to several ethnic education departments in Burma as it has not received the allocated funds from its respective donors, according to an officer working with the NHEC. Many schoolteachers in Mon State in southeastern Burma who have received funding from donors, including NHEC and the Open Society Institute (OSI), have been working without salaries since June after the donors were unable to provide funds to Mon education authorities.

Dr. Thiha Maung, the director of NHEC's health program, said transparency and accountability are still needed, whether humanitarian aid is channeled inside Burma or across the Thai-Burmese border. He said despite the advantages of operating officially within Burma, NGOs face a great many restrictions from the Burmese military authorities. Observers say that both cross-border aid and “inside aid” are needed as NGOs at the border cannot not solve a humanitarian crisis inside Burma while Rangoon-based NGOs cannot supply aid to villagers and internally displaced persons in conflict zones in the ethnic areas nor the thousands of refugees on the Thai-Burmese border. Mahn Mahn, the director of the Back Pack Health Worker Team, a relief group that helps internally displaced persons in ethnic areas, said he does not oppose direct aid into Rangoon but border-based aid is also necessary. “We agree that aid to Rangoon is needed, but it is also necessary to make sure that aid reaches the hands of the most suffering people in Burma,” he said. “There is much more malaria among migrant workers and refugees on the Thai-Burmese border and they can only be reached and treated by the border-based heath teams.” http://irrawaddy.org/article.php?art_id=17348

************************************************************* NEWS ON REFUGEES ************************************************************* Chins in dire straits: CSW by Salai Pi Pi Thursday, 03 December 2009 21:32 New Delhi (Mizzima) - People in western Burma’s Chin state are in dire straits, facing chronic food shortage even as they suffer rights violation by the Burmese military regime, the London-based human rights organization, Christian Solidarity Worldwide (CSW), said. In a press release on Wednesday, the CSW said the situation in Chin state, in the throes of an ongoing food crisis caused by rat infestation, has worsened because of the widespread human rights violation committed by Burma’s military junta. Benedict Rogers, East Asia Team Leader of CSW, said, “The plight of the Chin people of Burma is desperate. They are facing severe poverty, drastically compounded by a chronic food shortage and lack of health care, as well as cultural genocide, religious persecution, rape and forced labour.” The CSW called on the international community including the world largest democracy, India, to provide political and humanitarian aid to the people in Burma, particularly in Chin state, to address the country’s political problems and humanitarian crisis. “It is time for the international community, including India, to act decisively to provide political and humanitarian support to the people of Burma, including the

Chin,” said Rogers urging that “the world’s largest democracy, must stop siding with one of the world’s most oppressive regimes.” The CSW’s call came following a fact-finding mission to the Indo-Burma border by a delegation of CSW members and the London-based Humanitarian Aid Relief Trust (HART) in November. Since the end of 2006, Chin State, which borders India’s North Eastern State of Mizoram, has been facing chronic food shortage after the flowering of bamboo, a natural phenomenon which occurs every 50 years. The bamboo flowers attract rats, which eat them and multiply and then destroy rice fields, rice supplies and almost all means of survival for the local population. Though there is no official figure from the Burmese government, Canada-based Chin Human Rights Organisation (CHRO) in a recent report estimated that at least 100,000 local people in over 200 villages of Chin state are severely affected by rat infestation. Baroness Cox, Chief Executive of HART, at a recent consultation meeting, titled ‘South and Southeast Asian parliamentarians’ solidarity for the struggle of democracy in Burma’ in New Delhi, said the condition in Chin sate is dire and called on India to participate in international cross-border aid programmes to assist the people in the most affected area of Chin state, who urgently need help. “Because of bamboo flowering, the people are really affected in remote areas particularly in southern parts of Chin state. The aid really needs to reach those areas,” said Baroness Cox, adding that the issue of providing cross border aid from India into Chin state should also be discussed in the Indian parliament. “I think the India government might be a little sympathetic to give relief aid to Chin, if this issue is discussed in the parliament [of India],” Cox added. CSW said, a delegation of HART was told by a Chin relief team during the trip to the India-Burma border that the local United Nations Development Program (UNDP) has distributed international funds in the form of loans, instead of providing food aid, in at least 17 villages in Paletwa Township, in Southern Chin state. “Villagers claim they have been told they must repay twice the amount they are given, either in cash or in rice bags,” CSW said in its press release. However, Mizzima could not independently confirm the information with the UNDP office in Rangoon, as calls went unanswered. The CSW reiterated its call to the international community to impose a universal arms embargo against the Burmese military regime and urged the UN Security Council to set up a commission of inquiry into crimes against humanity in Burma. The group also urged the ruling junta to release detained opposition leader Aung San Suu Kyi and other political prisoners.

http://www.mizzima.com/news/world/3114-chins-in-dire-straits-csw.html

************************************************************* 11,000 Burmese granted UN refugee status Dec 3, 2009 (DVB) Refugee organisations have welcomed news that around 11,000 Burmese migrants in Malaysia have been granted refugee status by the UN, a move that significantly strengthens their security. Although Malaysia does not officially recognize the UN High Commissioner for Refugees’ status, a member of the Chin Refugee Committee (CRC), Palaung, said that being undocumented “is not easy”. “Any time you can be arrested or they [police] can ask for money, but now that they are holding UNHCR cards, the UNHCR can help them in case of detention or arrest,” he said. The Chin, the most populous Burmese ethnic group living in Malaysia, is the largest group to have been given status. Refugees from Mon and Kachin states were also included. Despite Malaysia being a popular destination for Burmese refugees, with thousands attracted by promises of employment, the Malaysian authorities have come in for criticism of late for their treatment of refugees and migrants. Earlier this year, scandals engulfed Malaysian officials and their Thai counterparts after it was found that refugees and migrants had been sold by immigration officials to traffickers along the border. The United States, in its annual Trafficking in Persons report for 2009, however downgraded Malaysia to a ‘Tier 3’ country. According to Palaung, the latest registration drive was conducted at mobile registration points located in areas far from the UNHCR office, making it easier for refugees who previous had problems accessing the location. The status is also a help for refugees seeking work. According to CRC, employers are often more likely to offer work to foreigners if they have some form of documentation. Aid groups have warned of a possible exodus of Burmese refugees fleeing the country in the run-up to elections next year. Thailand will likely shoulder the majority of those fleeing to camps along its border with Burma. http://english.dvb.no/news.php?id=3117

************************************************************* UN aid ‘loaned’ to Chin famine victims Dec 3, 2009 (DVB)

Aid given by the United Nations to malnourished villagers in Burma’s northwestern Chin and Kachin states may be coming in the form of repayable loans, an investigation has found. Moreover, in some cases the loans are allegedly tied to a 200 percent rate of interest on repayment, according to Christian Solidarity Worldwide (CSW) and the Humanitarian Aid Relief Trust (HART). Chin state is currently suffering from an acute food crisis, due largely to a mass rodent infestation which is destroying farmland and food supplies. A joint CSW-HART delegation has recently visited the India-Burma border near to Kachin and Chin states. The delegation was told by representatives of the Chin Famine Emergency Relief Committee that in at least 17 villages in Paletwa township, the worst affected part of Chin state, the local UN Development Programme (UNDP) has distributed international funds in the form of loans, instead of providing food aid. “Villagers claim they have been told they must repay twice the amount they are given, either in cash or in rice bags”, said a statement released by the group. Aye Lwin, from the Community Development for Remote Township Project, a subsection of the UNDP in Burma, told DVB today that UNDP officials had spoken with community leaders in several of the townships in Chin state and would be preparing an official report. The UNDP is operating two food aid programmes in the region; a “rice assistance programme” and a “rice bank activity”, he said. For the latter “the villagers need to pay back the rice. This is our regular programme”. He denied however that the UNDP had set the interest rate cited in the CSW/HART report. “The UNDP never set up the interest rate. For the rice bank activity, interest rates are basically set by the village community; all the village members,” he said. “They organize a meeting and they discuss the activity and they try to agree on the rules and regulations, including the interest rates.” He added that from UNDP observations, the interest rates agreed by the community were generally between 30 and 50 percent. “The 100 to 200 percent figure is the market price increase, not the UNDP’s,” he said. “The UNDP’s purpose is just to facilitate the community; we never dictate or influence the community to do this or do that. The decision maker is basically the community members.” Baroness Caroline Cox, chief executive of HART, who led the delegation to the region, said that if reports of aid being loaned were true, then it would call into question the legitimacy of aid provided by governments.

“The whole thing seems extraordinary; that food aid given by the British governments or other organizations is made into a loan at all,” she said. She added that a lot of the communities in the region were yet to receive any food aid despite money being made available for them. Moreover, because of the inaccessibility of the region from Rangoon, “we urge everyone to allow cross-border aid from India to reach these inaccessible places,” she said. http://english.dvb.no/news.php?id=3116

*************************************************************

ေရြ ႔ေျပာင္းလုပ္သမားမ်ားသတင္း **************************************************************** ************************************************************* *** ထိုင္းဘုရင့္ ေမြးေန႔ပတ ြဲ င ြ ္ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖမည္ဟု ဆိုေတာ္ ေဇာ္ပိုင္ ေျပာဆုိ ျမင့္ေမာင္

ၾကာသပေတးေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ 03 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 22 နာရီ 40 မိနစ္ စ္

နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။

။ ထိုင္းႏုိင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝင္၏ ဖိတ္ၾကားခ်က္ရ ျမန္မာဆိုေတာ္ ၄

Uီးသည္ ယခုလ ၅ ရက္ေန႔တင ြ ္ က်ေရာက္မည့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘုရင္မင္းျမတ္၏ ၈၂ ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔ပေ ြဲ တာ္သို႔ သြားေရာက္၍ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖမည္ဟု ဆိုေတာ္ ေဇာ္ပိုင္က ေျပာသည္။ သူႏွင ့္ တူ ဟစ္ေဟာ့ ဆိုေတာ္ စိုင္းစိုင္းခမ္းလႈိင္၊ႀကိဳးၾကာႏွင့္ ေရဗကၠာဝင္းတို႔က ယခုလ ၅ ရက္ႏွင့္ ၆ ရက္ေန႔တင ြ ္ ထိုင္းႏိုင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ရွိ ဘုရင္ေစ်း တည္ေနရာတြင္ ေဖ်ာ္ေျဖသြားမည္ဟု ဆိုသည္။ “ဟုတ္က့ဲ က်ေနာ္က ၆ ရက္ေန႔မွာ သြားမွာပါ။ ပြဲကို စီစU္သူက ကိုခင္ေမာင္ထိုက္ပါ။ သူက က်ေနာ္တို႔ကုိ တခါ ေခၚဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကို ၿမိဳ႕ေတာ္ဝင္က ဖိတ္ေတာ့ ဖိတ္တာပါ။ က်ေနာ္တို႔ဆီကို ၿမိဳ႕ေတာ္ဝင္ တိုက္႐ိုက္ ဆက္သြယ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုခင္ေမာင္ထိုက္က ဆက္သြယ္တာပါ” ဟု ဆိုေတာ္ ေဇာ္ပိုင္က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။ ကိုခင္ေမာင္ထို္က္သည္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ေနသူတUီးျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္တင ြ ္ ႐ႈိးပဲရ ြ ွိေနသျဖင့္ ပထမရက္တင ြ ္ မဲေဆာက္သို႔ သြားေရာက္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ဘ၊ဲ ၆ ရက္ေန႔တင ြ ္ ျပဳလုပ္မည့္ ဒုတိယပဲက ြ ်မွသာ သြားေရာက္ႏုိင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ 'မင္းတြက္ဆိုရင္' (၁ဝ စကၠန္႔စီးရီး) ႏွင့္ 'လမ္းဆံ'ု (လမ္းဆံုစီးရီး) သီခ်င္းမ်ားကို သီဆိုရန္ ေရြးခ်ယ္ထားေၾကာင္း သူက ဆက္ေျပာသည္။ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ ဂီတေဖ်ာ္ေျဖပြက ဲ ို ထိုင္းစံေတာ္ခ်ိန္ ည ၈ နာရီမွ ၁ဝ နာရီခ ဲြ ထိ က်င္းပသြားမည္ျဖစ္ၿပီး၊ လက္မွတ္မ်ားလည္း ေရာင္းခ်ေနသည္။ “ဝင္ေၾကးကေတာ့ ထိုင္ခံုန႔ဆ ဲ ိုရင္ ဘတ္ ၂ဝဝ ၊ ႐ိုး႐ိုးတန္း ဘတ္ ၁ဝဝ ေပးရတယ္။ တရက္စာ မဟုတ္ဘဲ ႏွစ္ရက္တြက္ တခါထဲ ေရာင္းတာ” ဟု မဲေဆာက္တင ြ ္ လုပ္လုပ္ေနသူ ျမန္မာတUီးက ေျပာသည္။ မဲေဆာက္တင ြ ္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ လာေရာက္၍ လုပ္လုပ္ကိုင္သူ Uီးေရ ၅ သိန္းေက်ာ္ ရွိၿပီး မ်ားစုမွာ ထည္စက္႐ံု၊ စားေသာက္ဆိုင္ႏွင့္ ိမ္ေဖာ္လုပ္မ်ား လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိသည္။

ထိုင္းဘုရင္ ေမြးေန႔ပေ ဲြ တာ္ကို ယခုလ ၁ ရက္ေန႔မွ ၁ဝ ရက္ေန႔ထိ မဲေဆာက္တင ြ ္ က်င္းပလ်က္ရိသ ွ ည္။ http://www.mizzimaburmese.com/news/breaking-newsbrief/4327-2009-12-03-16-24-09.html

**************************************************************** ************************************************************* *** လူေမွာင္ခိုႏွင့္ ကေလးငယ္ခိုးမႈ တရုတ-္ ျမန္မာနယ္စပ္မွာ ျပန္လည္ေခါင္းေထာင္လာ သတင္းႏွင့္မီဒီယာကြန္ယက္။ ဒီဇင္ဘာ ၃ရက္၊ ၂ဝဝ၉ ဝဝ၉ ခုႏွစ္။ ျမန္မာျပည္တြင္းမွ

မိန္းကေလးမ်ားႏွင့္

ေယာက်ၤားေလးမ်ားကို

တရုတ္ျပည္တင ြ ္းသို႔

ေရာင္းစားမႈ

တရုတ္ျမန္မာ နယ္စပ္ေဒသတြင္ ျပန္လည္တိုးျမင့္လာေနသည္။ ယခုရက္ပိုင္းတြင္း ဝန္းက်င္

ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း၊

ရြယ္

မိန္းကေလးသံုးUီး

ေက်ာက္မဲၿမိဳ႔နယ္တြင္း၊ တရုတ္ျပည္၊

ေက်းရြာပိုင္းမွ

ေရႊလီၿမိဳ႔ကို

သက္

(၂ဝ)

လူပဲြစားမ်ိဳးသမီးတUီးက

လုပ္ရွာေပးမည္ဆိုၿပီး ေခၚယူ ခဲ့တာ ေတြ႔ခဲ့ရေၾကာင္း ေဒသခံတUီးက ေျပာသည္။ “ဒ ဲ  ီ မ်ိဳးသမီးက ဒီမွာ မိန္းမလာရွာတဲ့ တရုတ္ေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ရိွတယ္။ ၿမဲတမ္းလူေရာင္းေန က်၊ ခု

ေက်ာက္မက ဲ

မိန္းကေလးသံုးUီးကို

ျပန္ေခၚလာတာ။

သူ ႔ မ်ိဳးေတြ

လို႔ေတာ့

ေျပာေနတယ္၊

ေခြးမင္ းမင္(ကူမင္းၿမိဳ)႔ ကို လုပ္သာြ းစပ္ေပးမယ္ဆိုၿပီး ေခၚလာတာ။ ဒီေန႔ေတာင္ ေရႊလီထဲမွာ ရိွေသး တယ္။ ဘယ္ေန႔ ပို႔မလဲ မသိဘူး။” ။” ဟု ဆိုပါ လူပဲြစား မ်ိဳးသမီးႏွင့္ နီးစပ္သူ ေရႊလီေဒသခံတUီးက ေျပာ သည္။ တရုတ္ျပည္တြင္းပိုင္းရိွ သည္ ့ တြက္

လူပြဲ

ေက်းလက္ေန

စားမွတဆင့္

တရုတ္လူပ်ိဳႀကီးမ်ား၊

တရုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္သို႔

မုဆိုးဖိုမ်ားက

ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားား

မိန္းမယူလုိ လာေရာက္

ဝယ္ယူမႈမ်ား (၂ဝဝဝ)ခုႏွစ္ မတိုင္ မီကတည္းကရိွေနခဲ့ၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္ပိုင္းမ်ားက တရုတ္ျပည္တြင္း ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားကို တရုတ္ ာဏာ ပိုင္မ်ားက ဖမ္းဆီးရမိၿပီး ျပန္ပို႔ခဲ့သလို လူေမွာင္ခိုသမားမ်ားကို ႏွစ္ဖက္ာဏာပိုင္မ်ားပူးေပါင္းၿပီး ေဖၚထုတ္ဖမ္း ဆီးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သျဖင့္ လူေရာင္းဝယ္လုပ္ငန္း ေပ်ာက္ကယ ြ ္ေနရာမွ ခုလို ျပန္လည္ ေခါင္းေထာင္လာ သည္။ ေယာက်ၤားေလးမ်ားကိုလည္း

တရုတ္ျပည္တြင္းသို႔

လုပ္ရွာေပးမည္ဟုဆိုကာ

ေခၚေဆာင္ေရာင္းစားမႈမ်ား ရိွ ေနၿပီး မၾကာေသးမည္လပိုင္းက ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ေကိုင္ိုထိန္းခ်ဳပ္ရာ မိုင္ဂ်ာယန္ေဒသတြင္းမွ ကခ်င္ လူ ငယ္မ်ားကို လူေမွာင္ခိုသမားမ်ားက ေခၚေဆာင္ကာ ျပည္တင ြ ္းရိွ လုပ္ရံုမ်ားသို႔ ပို႔ေဆာင္ခ့ရ ဲ ာ ေနာက္ပိုင္း ျပန္ လည္လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သည္။ ကေလးငယ္ခိုးမႈမ်ားလည္း ရံဖန္ရံခါ ဆိုသလို ျဖစ္ပြားေနရာ ေဆးရံုႀကီး

ရိွ

ေမြးလူနာေဆာင္တြင္းမွ

ဆရာဝန္ဟန္ေဆာင္ၿပီး

လာ

ယမန္ေန႔က တရုတ္ျပည္ ေရႊလီျပည္သူ႔

တရုတ္ကေလးငယ္ႏွစ္Uီးကို

ေရာက္ခိုးသြားသည့္ျဖစ္ရပ္

ေပၚေပါက္ခဲ့ရာ

လူခိုးသည့္သူမ်ားက

ကေလးငယ္ခိုးသြားသူမ်ားကို

ေဒသခံာဏာပိုင္မ်ားက ယခုခါ လိုက္လံရွာေဖႊေနသည္။ http://www.nmg-news.com/nmg/news031209.html

**************************************************************** ************************************************************* *** ဘန္ေကာက္ျမိဳ ႔လယ္ လုမၼနီေစ်း တြင္းျမန္မာ ာလုပ္သမာ းမ်ားဖမ္းဆီးခံရ

ထိုင္းႏိုင္ငံဘန္ေကာက္ျမိဳ ႔လယ္ လုမၼနီ ညေစ်းတြင္း ေစ်းကူႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ေရာင္း သည့္ျမန္မာ လုပ္ သမား ခ်ိဴ တို  ႔ ားနယ္ေျမထိုင္းရဲမ်ားက ယမန္ေန႔ ေစ်းစဖြင့္ခ်ိန္မွစ၍တြင္ ဖမ္းဆီးေနေၾကာင္းေစ်းေရာင္း သည့္ျမန္မာလုပ္သမားမ်ားကေျပာသည္။ဆိုင္ခန္းေပါင္း ၃၇၀၀ ေက်ာ္ႏွင့္ေစ်းကူ ျမန္မာလုပ္သမား မ်ားေထာင္ခ်ီရွိေသာဆိုပါေစ်းတြင္လစU္ျမန္မာလုပ္သမားတစ္Uီးစီ ဘတ္၁၀၀၀ စီေပးသြင္းခဲ့ရသည္။ ျပီးခဲ့သည့္ လုပ္သမားလက္မွတ(္ ဘတ)္လုပ္ရာသီမွစ၍ ေစ်းဆိုင္ပိုင္ရွင္မ်ားက လုပ္သမားမ်ား တြက္ နယ္ေျမခံရမ ဲ ်ားား လစU္ဆက္ေၾကးကို ေပးသြင္းျခင္းမရွိၾကေတာ့ေပ။သို ့ရာတြင္ ဘတ္မရွိသ ူ ခ်ိဳ ့ႏွင့္ ကုန္ပစၥည္းတုေရာင္းခ်သူမ်ားမွာ လူတစ္Uီးကို ဘတ္၂၀၀၀ ႏွင့္ ပစၥည္းတုေရာင္းခ်ေသာဆိုင္ခန္းတစ္ခန္းကို ဘတ္ ၇၀၀၀ စီပံုမွန္ေပးသြင္းေရရသည္ဟုဆသ ို ည္။ယမန္ ေန ့လည္ပိုင္းေစ်းဖြင့္ခ်ိန္တင ြ ္ နံပတ္(၆) ဂိတ္ေပါက္မွ ထိုင္းရဲမ်ားကကားျဖင့္ေစာင့္ျပီး ေစ်းတြင္းသို ့၀င္သည့္ျမန္မာေစ်းေရာင္းလုပ္သမားမ်ားား ကားတစ္စ ီျပည့္သည္ႏွင့္ ရဲစခန္းသို ့ပို ့ေဆာင္ျပီး ေနာက္ထပ္လာေရာက္ၾကသည္။ေစ်းတြင္းေျခေနကို ေစ်းကူ ူေရာင္းေနသူတစ္Uီးက“ က်ေနာ့္ကိုေတာ့ မဖမ္းလိုက္ဘူး။လုပ္သမားကဒ္ရွိေပမယ့္ေစ်းေရာင္းခြင့္မရွိဘူးဆို ျပီးဖမ္းတာ။က်ေနာ္တုိ ့က ပန္းရံ၊iငါးဖမ္းေလွ၊ပန္းပင္စိုက္၊ကုန္ထမ္း၊ဒါပဲခင ြ ့္ျပဳထားတာကို၊ တရားမ၀င္ဘူးေပါ့။ ဒီေစ်းေရွ ့မွာေတာ့ပိတ္ဆံေပးလုိ ့မလႊတ္ဘူး၊ျပန္ေတာ့လြတ္လာမယ္ထင္တယ္။ ဒီေစ်းမွာ လုပ္သမား ေတြ မ်ားစုက ျမန္မာေတြျဖစ္တယ္။ျမန္မာေတြက ဂၤလိပ္လို ့ေျပာတတ္တဲ့လူေတြမ်ားတယ္၊ျပီးေတာ့ ေစ်းေရာင္းတဲ ့ လုပ္က ျမန္မာေတြတြက္ပင္ပန္းတာမွမဟုတ္တာ၊ထိုင္းေတြက ဂၤလိပ္လ ို ားနည္း တယ္၊ ျပီးေတာ့ ျမန္မာလုပ္သမားေတြလ ို ပင္ပန္းမခံၾကဘူး ေလ၊ဒါေၾကာင့္ျမန္မာလုပ္သမားေတြ ေစ်းထဲမွာျပည့္ ေနတာေပါ့”ဟုေျပာသည္။ျမန္မာလုပ္သမားမည္သူမဆို လုပ္စ၀င္စကၾကမ္းခင္းေစ်း ဘတ္ ၆၀၀၀ ျဖင့္ ့္စတင ္လုပ္ကင ို ္ရေသာ္လည္း ဂၤလိပ္ဘာသာစကားကၽြမ္းက်င္မႈ၊ေစ်းေခၚေစ်းေရာင္းေကာင္းမြန္မ ႈ ေပၚမူတည္ ၍ဆိုင္ပိုင္ရွင္တုိ ့က လုပ ္ ားခ တိုးေပးသည္ ့ ျပင္ ေရာင္းရသည္ ့ ျမတ္ေပၚမူတည္၍ ရာခိုင္နုန္းက် ခြေ ဲ ၀ေပး သည္ဟုလည္း ေစ်းေရာင္းလုပ္သမားမ်ားကေျပာသည္။၄ႏွစ္ထက္မနည္း ေစ်းေရာင္းသက္တမ္းရွိေနျပီး ယခု လစာေငြ ၁၂၀၀၀ ဘတ္ရေနသူ ျမန္မာေစ်းကူေရာင္းသူေနာက္တစ္Uီးက“ရင္ ၂၀၀၈ တုန္းက ပုလိပ္ေၾကး တစ္ေယာက္ကို ဘတ္၂၀၀၀ ေပးရတာ၊ ၂၀၀၉ မွာ မွတစ္ေယာက္ကို ဘတ္၁၀၀၀ ေလွ်ာ့ေကာက္လာတာ၊ ဒီနွစ္က ဘတ္ေတြသစ္ လုပ္ျပီးကတည္းက သူေဌးေတြက ေငြမေပးေတာ့ဘူး၊ရဲေတြ ပံုစံျပတယ္နဲ ႔တူတယ္။ သိပ္က်န္လို ့လုပ္ေနၾကတာမဟုတ္ဘူး၊ ဘာသာစကားတတ္ျပီးေတာ့ သက္ေတာင့္သက္သာေလး လုပ္ရတဲ့ လုပ္ဆိုျပီးလုပ္ေနၾကတာ၊ပိုရာခိုင္နဳန္းဆိုတာ ေကာင္္းတဲ့သူေဌးကမွ ေပးတာပါ”ဟုေျပာသည္။ယမန္ ေန ့တညU့္လံုးကိုလိုက္လံဖမ္းဆီးသျဖင့္ လူသံုးဆယ္ထက္မနည္းကိုရဲစခန္းသို႔ေခၚေဆာင္ သြားခဲ့သည္။ယခုၾကိမ္ ဖမ္းဆီးျခင္းကို ဒီဇင္ဘာလ၁ ရက္ညU့္ ေစ်းေရာင္းေနစU္ကတည္း က စတင္ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ေစ်း ေရာင္း လုပ၀ ္ င္ခါစ ျမန္မာေက်ာင္းသူတစ္Uီး က“က်မ တစ္လပဲရွိေသးတယ္ျပင္၀င္ေငြေလးရ ောင္ဆိုျပီးေတာ့ ေစ်း၀င္ေရာင္းတာေပါ့ေႏွာ္၊ က်မပတ္စပို ့ကိုသိမ္းတယ္၊ေတာင္းမရဘူး၊ေနာက္ပုလိပ္တစ္ေယာက္ေရာက္လာမွ က်မတင္းျပန္လုရတာ။ က်မမ်က္စိောက္မွာ ကိုယ့္ျမန္မာနိုင္ငံသားေတြလုပ္သမားဘတ္ရွိလွ်က္နဲ  ့ ခုလုိ ့ဖမ္းဆီးခံရတာကိုျမင္၇ေတာ့ က်မစိတ္မေကာင္းဘူး၊ မိန္းကေလးေတြငို ေနၾကတယ္။ က်မကို ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကေျပာတယ္၊ နင့္မွာဘတ္မရွိလုိ႔ရွိရင္ငါနဲ ့ဟို ဒင္း……..ရည္းစားလုပ္မလား။ဒါဆိုရင္ မဲေဆာက္ကို ိုမပို ့ဘူးလုိ ့ေျပာတယ္တ့။ဲ က်မကိုေျပာျပတယ္”ဟုေျပာသည္။ေစ်းဆိုင္ပိုင္ရွင္ထိုင္းလူမ်ိဳးတို ့မွာလည္း ဘာသာစကားကၽြမ္းက်င့္ျပီးေစ်းေရာင္းသြက္လက္ေသာျမန္မာလုပ္သမားမရွိလွ်င္မျဖစ္သည္ ့ ေနထား တြင္

္ရွိေနသည္။ လက္ရွိ ထိုင္းလုပ္သမားUပေဒရနိုင္ငံျခားသားလုပ္သမားမ်ားကို ခြင့္ျပဳထားေသာ ဘတ္တင ြ ္ ေစ်းေရာင္းလုပ္ပါ၀င္ျခင္းမရွိသျဖင့္ထိုင္းရဲမ်ားေငြေၾကးေကာက္ခံျခင္းကို ေက်နပ္မႈမရွိပေ ဲ ပးေဆာင ္ေနရသည္ ္ဟုဆိုသည္။ထိုင္းစိုးရ၏ နိုင္ငံျခားသားလုပ္သမားမ်ားေပၚတင္က်ပ္ထားသည့္ လုပ္သမားUပေဒ မ်ား ကို၊နိုင္ငံတကာင္ဂ်ီိုမ်ား၊ထိုင္းလုပ္သမားဖြဲ  ့ စည္းေပါင္းစံုႏွႈင့္ ျမန္မာလုပ္သမားေရး ေဆာင္ရက ြ ္ သည္ ့ ဖြဲ ့ငယ္တို ့မွာလည္းမည္သို ့မွျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏိုင္စမ ြ ္းမရွိၾကေပ။ယခုသတင္းတင္ခ်ိန ္ ထိ လိုက္ ္ေကာင္း သည့္ေစ်းသည္သံုးUီးခန္ ့သာလြတ္ေျမာက္လာျပီးျခားျမန္မာလုပ္သမားမ်ားမွာ လုမၼနီရဲစခန္း တြင္းဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံထားရဆဲျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။ http://jacbaburma.blogspot.com/

************************************************************* နယ္စပ္လမ္းက ၀မ္းတထြာ ၆ ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ/ ဇာ/ဒီဇင္ဘာ ၄၊ ၂၀၀၉ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တေလွ်ာက္မွာ

သစ္ေတာမ်ားစြာရွိၿပီး၊

ထိုင္းႏိုင္ငံနဲ႔ထိစပ္ေနတဲ့

ကရင္ျပည္နယ္စပ္၊ ေသာင္းရင္းျမစ္န႔ဲ သံလင ြ ္ျမစ္ကမ္းတေလွ်ာက္မွာ သစ္ျဖတ္္၊ သစ္ဆ၊ြဲ သစ္ခ ြဲ လုပ္န႔ဲ သစ္ၾကမ္းထည္ေတြကေန

ေစ်းကြက္ဝင္

ထည္

ေခ်ာ

ပစၥည္းေတြ

ျဖစ္ောင္ျပဳလုပ္ၿပီး

လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနၾကရတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားစြာရွိပါတယ္။ ထိုင္း-ျမန္မာ ကရင္ျပည္နယ္စပ္က သစ္ေတာေတြကို ကရင္လက္နက္ကိုင ္ ဖြဲ႔ေတြက ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ကြၽန္း၊ ပ်U္းကတိုး၊ သစ္ မာစတဲ့ ေစ်းကြက္ဝင္တဲ့သစ္ေတြကို ခုတ္လွဲၿပီး ထိုင္းသစ္ကုန္သည္ေတြဆီကို ေရာင္းခ်ေနၾကတာပါ။ ဒီလုပ္ငန္းတြက္ လိ ု ပ္တဲ့ လုပ္သမားေတြကို လက္နက္ကိုင ္ ဖြဲ႔ေတြ၊ ထိုင္းသစ္ကုန္သည္ေတြက ေငြေပးၿပီး ငွားရမ္းလုပ္ကိုင္ ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ သစ္လုပ္ငန္းနဲ႔

ဝမ္းေၾကာင္းေနၾကသူေတြဟာ

နယ္စပ္ေဒသေတြမွာ ဂရုစိုက္ရသလို

လုပ္ကိုင္ရတာ

ငွက္ဖ်ားေပါတဲ့

မို႔

ေတာေတြေတာင္ေတြ၊ ေနထိုင္

စားေသာက္

လက္နက္ကိုင ္ ဖြ႔ေ ဲ တြ၊ လက္နက္ရွိတဲ့ သစ္ကုန္သည္ေတြနဲ႔ လုပ္လုပ္ရတဲ့ တြက္

ရာရာမွာ သတိရွိရပါတယ္။ “ဒီလုပ္က သတိရွိဖို႔လိုတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္မွာ

လက္နက္ကိုင ္ ဖြဲ႔ေတြနဲ႔

ငွက္ဖ်ားမမိောင္လည္း

စားေသာက္

ထိခိုက္ဒဏ္ရာရႏိုင္သလို

ငွက္ဖ်ားမိလို႔

လုပ္ရတာဆိုေတာ့ ေနထိုင္လည္း

ဆံုးပါးရတာေတြ၊

ဂရုစိုက္ရတယ္။

ထင္ျမင္လၿဲြ ပီး

သတ္ခံရတာေတြလည္း မ်ားႀကီးရွိတယ္ …” လို႔ သစ္ခုတ္၊ လႊဆဲြလုပ္ကို ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝ နီးပါးလုပ္ခဲ့တဲ့ ကရင္ႀကီးက ေျပာပါတယ္။ ကရင္ႀကီးဟာ သစ္ပင္ႀကီးေတြကို လႊနဲ႔တိုက္၊ လွဲက်လာတဲ့ သစ္ပင္ႀကီးေတြကို ပိုင္းပိုင္းျဖတ္။ ၿပီးေတာ့

ဆင္ေတြ၊

ကား

ေတြနဲ႔

တင္ခ်လုပ္။

လႊစင္ေပၚက

သစ္လံုးႀကီးေတြကို

လိ ု ပ္တ ့ဲ ရြယ ္ စားျဖစ္ောင္ လႊတိုက္လႊဆရ ြဲ တဲ့ လုပ္ကို မိဘ ဖိုးဖြားေတြဆီက ေမြရခဲ့တာပါ။ ကရင္ျပည္နယ္စပ္မွာ ေကဲန္ယူက သစ္ေတြခုတ္လွဲ ေရာင္းခ်တဲ ့ ခ်ိန္ကစလို႔ သစ္ခုတ္လုပ္ သားဘဝနဲ႔ ကရင္ႀကီး

သက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းခဲ့ပါတယ္။

သံလင ြ ္ျမစ္ကမ္းနံေဘးက

ေကဲန္ယူ

သစ္ခစ ဲြ က္ေတြမွာလည္း လႊဆြဲ တဲ ့ လုပ္ကို (၁ဝ)ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာလုပ္ခဲ့သူပါ။ ကရင္ျပည္နယ္ထက ဲ ခုတ္လေ ွဲ ရာင္းခ်ၾကေတာ့လည္း

သစ္ေတာေတြကို ကရင္

ဒီေကဘီေဖြဲ႔က

ႀကီးပါဝင္တဲ့

ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး

သစ္ခုတ္လုပ္သားတခ်ဳိ႔ဟာ

သစ္ေတြကို ဒီေကဘီေ

သစ္ထုတ္လုပ္တ့ဲ

ေနရာေတြမွာ

သြားေရာက္ၿပီး

သစ္ျဖတ္၊

သစ္ဆ၊ြဲ

သစ္ခြဲတဲ့

လုပ္ေတြကို

လုပ္ကိုင္ခ့ၾဲ ကပါတယ္။ “ရင္တုန္းက

ေကဲန္ယူတဖြဲ႔ထဆ ဲ ိုေတာ့ လုပ္ရတာ နည္းနည္းေတာ္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ

ဒီေကဘီေလည္း

သစ္

ပိုၿပီးေျခရႈတ္လာတယ္။

လုပ္လာတယ္။

လက္နက္ကိုင ္ ဖြဲ႔ေတြနဲ႔

သစ္ကုန္သည္ေတြကလည္း

သစ္ကုန္သည္ေတြၾကားမွာ

ေငြေၾကး

ရႈတ ္ ရွင္းရွိသလို ပစ္ခတ္ေတြလည္းရွိေတာ့ သစ္လုပ္သားေတြတြက္ ႏၱရာယ္ပိုမ်ားလာတယ္” လို႔ ကရင္ႀကီိးက ေျပာ ပါတယ္။ ခုေတာ့ ကရင္ႀကီး ထိုင္းႏိုင္ငံဘက္ကမ္းက သစ္စက္တခုမွာ သစ္ခတ ဲြ  ့ဲ လုပ္ကို လုပ္ေနပါတယ္။ ကရင္ႀကီးလိုပဲ

ထိုင္းႏိုင္ငံဘက္ကမ္း

ေသာင္းရင္းျမစ္ကမ္းတေလွ်ာက္က

မယ္ပ၊

မယ္တန္၊

မယ္လယ္မ၊ မယ္သရိစတဲ့ရာြ ေတြမွာ မိသားစုေတြနဲ႔ ေနထိုင္ၿပီး သစ္ဆ၊ြဲ သစ္ခြဲတ ဲ့ လုပ္ေတြကို တေန႔ ဘတ္

၆ဝ၊

၇ဝနဲ႔

ေန႔စားလုပ္သူေတြ၊

တလ

ဘတ္

၂၅ဝဝ၊

၃ဝဝဝနဲ႔

ပုတ္ျပတ္လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့

ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ သူတို႔ကေတာ့

ထိုင္းသစ္ကုန္သည္ေတြရဲ႔

သစ္ေတြကို

လႊစင္ေတြ၊

သစ္စက္ေတြန႔ဲ

ခြျဲ ခမ္းစိတ္ျဖာေပးၾကရသလို တခ်ဳိ႔က ေတာ့ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္က ထိုင္းစိုးရပိုင္ သစ္ေတာေတြမွာ သစ္ခိုးထုတ္တ့ဲ

လုပ္ေတြကို

သက္စြန္႔ဆံဖ်ား

လုပ္ၾကရပါတယ္။

ထိုင္းသစ္ေတာေတြထက ဲ

သစ္ခိုးထုတ္တ့ဲလုပ္ကို ထိုင္းလက္နက္ကိုင ္ ဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ထိုင္းသစ္ကုန္သည္ေတြက ျမန္မာသစ္လုပ္သား ေတြကို ငွားရမ္းၿပီး ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္ၾကတာလို႔ ျမန္သစ္လုပ္သားေတြက ေျပာၾကပါတယ္။ “ဒီလုပ္က ရိုးရိုးသစ္ျဖတ္၊ လႊဆရ ြဲ တာနဲ႔မတူဘူး။ ႏၱရာယ္မ်ားေတာ့ တေန႔ကို ဘတ္ ၁ဝဝ၊ ၁၅ဝ ေပးၿပီးဌားၾကတယ္။

က်ေနာ္တို႔

ျမန္မာေတြကလည္း

စားဝတ္ေနေရးခက္ခဲၾကေတာ့

ႏၱရယ္ရွိမွန္းသိေပမယ့္ မ်က္စိမွတ္ၿပီးလုပ္ၾကတာပဲ”လို႔ သစ္ လုပ္သားတUီးက ေျပာပါတယ္။ ထိုင္းနယ္စပ္မွာ

သစ္ခိုးထုတ္တာေတြမ်ားလို႔

ထိုင္းဘက္ကမ္းကသစ္ေတာေတြကို

သစ္ေတာဝန္ထမ္းေတြ၊ နယ္ျခားေစာင့္ ဖြဲ႔ေတြက ၿမဲေစာင့္ၾကည့္ေနတာပါ။ ႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ သစ္ခိုး၊ သစ္ျဖတ္တ ့ဲ လုပ္ကို မလုပ္ခ်င္ၾကေပမယ့္ မလြဲမေရွာင္သာ လုပ္ေနရသူေတြလည္းရွိပါတယ္။ “က်ေနာ္တို႔ေနတာက သူတို႔နယ္ေျမထဲမွာ ေနရတာဆိုေတာ့ သူတို႔ခိုင္းတာ မလုပ္ရင္ က်ေနာ္တို႔န႔ဲ က်ေနာ္တို႔မိသားစု ေတြကိုပါ ဒုကၡေပးမွာစိုးတယ္။ တခ်ဳိ႔ဆို သူတို႔ခိုင္းတာမလုပ္လို႔ ေတာထဲေခၚသြားၿပီး ေျဖာင္ပစ္လိုက္တာေတြ။ တခ်ဳိ႔ မိသားစု လိုက္ သတ္ခံလိုက္တာေတြရွိတယ္” လို႔ သစ္လုပ္သားေတြက ေျပာၾကပါတယ္။ သစ္လုပ္သားေတြဟာ

ေတာထဲသြားၿပီး

သစ္ခိုး၊

သစ္ျဖတ္မွ

ႏၱရာယ္ရွိတာ

မဟုတ္ပါဘူး။

ခိုးျဖတ္လာတဲ့ သစ္ၾကမ္းထည္ ေတြကို စားပြ၊ဲ ကုလားထိုင္၊ ကုတင္၊ မွန္တင္ခံု၊ ဆင္ရုပ္၊ ျမင္းရုပ္၊ မင္းသမီးရုပ္စတဲ့ ေရာင္းကုန္ပစၥည္းေတြျဖစ္ောင္ ျပဳလုပ္ ေနၾကသူေတြကလည္း သစ္ေတာဝန္ထမ္းေတြန႔ဲ ာဏာပိုငေ ္ တြကို ထိတ္လန္႔ေနၾကရတာပါ။ “က်ေနာ္တို႔က

သစ္ၾကမ္းထည္ေတြကေန

ေခ်ာထည္ပစၥည္းျဖစ္ောင္

လုပ္ေပးရတာပါ။

ခိုးလာတဲ့ သစ္ေတြကို ပံုဖ်က္ ေပးရတဲ့သေဘာပါ။ တခ်ဳိ႔ပစၥည္းေတြက ခ်ိန္ယူၿပီး ေခ်ာကိုင္ရသလို တခ်ဳိ႔ကေတာ့

ညတြင္းခ်င္းမွာပဲ

ပံုၾကမ္းေပၚောင္လုပ္ၿပီး

လက္စလက္နေဖ်ာက္ရတယ္”လို႔ လုပ္သမားတUီးက ေျပာပါတယ္။ ဒီလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ေနတဲ့

ထိုင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြဟာ

သက္ဆိုင္ရာေတြကိုေငြေပးၿပီး

စီးပြားရွာေနၾကတာပါ။ လုပ္ငန္းရွင္ ခ်င္းခ်င္း မသင့္ျမတ္လို႔ တိုင္ၾကေတာၾကတဲ ့ ခါမွာ ၾကားထဲကေန ျမန္မာလုပ္သမားေတြက

ဓားစာခံေတြ

ျဖစ္္ၾကရတာမ်ား

ပါတယ္။

ဒီလုပ္လုပ္ၿပီး

သစ္ခိုးမႈ၊

ေဖ်ာက္ဖ်က္မႈစတာေတြန႔ဲ ဂတ္ေရာက္၊ ေထာင္ေရာက္ၾကတဲ့ ျမန္မာေတြလည္း မ်ားႀကီးပါ။ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္မွာ သစ္ကုန္သည္ေတြမ်ားႀကီး

သစ္လုပ္ငန္းနဲ႔ ရွိ

သလို

ႀကီးပြားခ်မ္းသာေနၾကတဲ့ သစ္ခုတ္၊

သစ္ဆ၊ြဲ

လက္နက္ကိုင္ေတြ၊ သစ္ခြဲလုပ္ကိုလုပ္ၿပီး

ေတာေတြေတာင္ေတြထမ ဲ ွာ

ေသဆံုးခဲ့ရသူေတြ၊

ငွက္ဖ်ားမိၿပီး

လံုးပါးပါးသြားသူေတြ၊

ႏွစ္ရွည္ေထာင္နန္းစံေနၾကတဲ့ ျမန္မာသစ္လုပ္သားေတြလည္း မ်ားစြာရွိေနပါတယ္။

(ေမရိကန္ ာရ္က္ဖ္ေ ေရဒီယို ျမန္မာပိုင္းစီစU္က ကူးယူေဖာ္ျပသည္။ ဓာတ္ပုံ ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ) http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=5177&Itemid=1

*************************************************************

ဒုကၡသည္မ်ားသတင္း ************************************************************* ေတာင္ငူေဒသတြင္း လုပ ္ ားခုိင္းေစမႈ ပုိမ်ားလာ ဒီဇင္ဘာလ ၃။ နန္းထူးစံ (ေက ေကုိင္စ)ီ ယခုလတြင္း ေတာင္ငူေဒသတြင္း ဝင္ေရာက္စခန္းခ်ေနေသာ နဖ စစ္တပ္မ်ားက ေဒသခံ ရြာသူရာြ သားမ်ားား ေခၚယူခုိင္း ေစရာတြင္ မ်ဳိးသမီးမ်ားလည္း ပါ၀င္သည္ဟု ထုိေဒသမွ လာသည့္သတင္းရ သိရသည္။ ေတာင္ငူခရုိင္၊ ထန္းတပင္ၿမဳိ႕နယ္တြင္း ဝင္ေရာက္ေျခခ်လႈပ္ရွားသည့္ နဖ စစ္ကပ ြ ္ကေ ဲ ရးဌာနခ်ဳပ္(၅) လက္ောက္ခံ တပ္ ရင္းမ်ားက ယခုေဆာင္းတြင္းခ်ိန္တင ြ ္ ၎တုိ႔ တပ္စခန္းတြက္ လု ိ ပ္သည့္ ရိကၡာႏွင့္ စစ္သုံးေဆာင္ပစၥည္းမ်ားကုိ သယ္ယူ ပုိ႔ေဆာင္ရန္ ၿပီးခဲ့ေသာ ႏုိဝင္ဘာလမွစ၍ ေဒသခံရာြ သူရာြ သားမ်ားကုိ တသုတ္ၿပီးတသုတ္ ေခၚယူခုိင္းေစမႈမ်ား ဆက္မျပတ္ လုပ္ ေဆာင္ေနေၾကာင္း ေတာင္ငူေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။ “ထန္းတပင္ၿမဳိ႕နယ္ ေတာင္ေပၚေဒသ၊ နဖ ေခၚေဝၚရဆုိ စစ္ဆင္ေရးေဒသေတြေပါ့။ ဲဒီမွာ ေျခခ်လႈပ္ရွားတဲ့ စကခ (၅)တပ္ေတြက တပ္တြက္ ရိကၡာေတြ၊ စစ္သုံးေဆာင္ပစၥည္းေတြျဖစ္တ့ဲ လက္နက္က်ည္ဆံေတြကို သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္တာ ေတြ လုပ္ေနတယ္။ တေခါက္ေခၚရင္ ရြာသူရာြ သားေယာက္ ႏွစ္ဆယ္ကေန သံုးေလးဆယ္ေလာက္ေခၚတယ္။ ဲဒ ီ ထဲမွာ လည္း မ်ဳိးသမီးေတြ ပါဝင္ေပါ့”ဟု ေတာင္ငူနယ္သား ေစာယ္ဝါးက ေျပာသည္။ ကားလမ္းေပါက္သည့္ တပ္စခန္းမ်ားတြင္ ရြာသူရြာသားမ်ား၏ ကားမ်ားကုိ ေခ်ာဆြဲကာ ရြာသားမ်ားကုိ ၄င္းတို႔လုံၿခဳံေရးတြက္ႏွင့္ မုိင္းရွင္းသည္ ့ ေနျဖင့္ျဖစ္ေစ စစ္ကားမ်ားေရွ႕မွ သြားလာခုိင္းျခင္း၊ ကားလမ္းမရွိသည့္ တပ္စခန္းမ်ားတြင္မူ လူားႏွင့္ သယ္ပုိ႔ ခိုင္းမႈမ်ား ရွိသည္ဟု သိရသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ႏုိဝင္ဘာလ ၂၇ရက္ေန႔က ထန္းတပင္ၿမဳိ႕နယ္ရွိ ကေလာမီးဒဲေက်းရြာတြင္ စခန္းခ်သည့္ နဖ စကခ(၅) လက္ောက္ ခံတပ္ရင္း ခမရ(၅၄၂)ဖြဲ႔က ေက်းရြာတြင္းရွိ မ်ဳိးသမီး ၃၂Uီးႏွင့္ မ်ဳိးသား ၂၄Uီးတုိ႔ကုိ ေခၚယူၿပီး ကေလာမီးဒဲစခန္းမွ ပလဲ ဝါးစခန္းသုိ႔ တပ္ရိကၡာတြက္ ဆန္မ်ား သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ခုိင္းခဲ့သည္ဟု သိရသည္။ ထန္းတပင္ၿမဳိ႕နယ္ရွိ ဇီးျဖဴကုန္းရြာသားတUီးက “က်ေနာ္တုိ႔ရြာမွာ နဖ တပ္စခန္းရွိေတာ့ တရက္ကုိ ရြာသား (၂)ေယာက္စီ စခန္း မွာ ေန႔စU္သြားလုပ္ေပးရတဲ ့ ျပင္ ျခားရြာသူရြာသားေတြကိုေခၚၿပီး ခု

သူတုိ႔စခန္းတြက္ ဝါးေတြ ခုတ္ေပးရ၊ ရိကၡာေတြ သယ္ ေပးရနဲ႔ ေန႔တုိင္းပဲ လုပ္ေပးရတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ရာြ သားေတြေပၚ ခိုင္းတာ ေျခေန ေတာ္ေတာ္ဆုိးတယ္”ဟု ေျပာသည္။ ဆုိပါ နဖတပ္မ်ားသည္ ရိကၡာမ်ား သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရးတြက္ သြားလာလႈပ္ရွားရာမွာ ေဒသခံ ေကဲန ္ ယ္လ္ေ တပ္ မ်ားႏွင့္ မၾကာခဏ ေျပာက္က်ားတုိက္ပြဲ ျဖစ္ပြားလ်က္ရွိသည္။ ေကဲန္ယူ တပ္မဟာ(၂)နယ္ေျမျဖစ္သည့္ ေတာင္ငူခရုိင္တင ြ ္ နဖ-စကခ (၅)တပ္ရင္းမ်ားႏွင့္ ေတာင္ပုိင္းတုိင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ လက္ောက္ခံတပ္ရင္းမ်ား လႈပ္ရွားလ်က္ရွိရာ လက္ရ ွိ ခ်ိန္ ေျခခ်စခန္းေပါင္း (၇၈)ခုရွိၿပီး ဆုိပါတပ္မ်ားသည္ ၂၀၀၆ခုႏွစ္ ကတည္းက စတင္ ဝင္ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ http://www.kicnews.org/?p=1353

*************************************************************

Related Documents