Vrijdag 16 Januari

SA

SJ

Sint-Albertusschool

Sint-Jozefsschool

Bloemkwekersstraat 128 1082 Sint-Agatha-Berchem ℡ 02/463.11.42 Fax 02/468.53.89 e-mail : [email protected] http://al-jo.vgc.be

Kerkstraat 83 1082 Sint-Agatha-Berchem ℡ 02/465.86.71 Fax 02/468.53.89 e-mail : [email protected] http://al-jo.vgc.be

directeur : mevr. An Brusselmans

directeur : dhr. Hans Van Den Haesevelde

Sneeuwklassen 2009 Gasthof Krone Stanzach Oostenrijk Vrijdag 16 januari 2009 Heute vormittag war’s eine reise bis der “Jöchelspitze”. Zoals het woord het zelf zegt klommen we naar een bergspits of –top boven de 2000 meter boven de zeespiegel!! Eerst een rit van een kwartier met alweer een autocar, waarna we konden instappen in een stoeltjeslift. Mijnheer directeur regelde eerst de papieren en de administratie zodat kinderen, juf, meester én begeleiders konden vertrekken. De tocht met de stoeltjeslift duurde bijna een kwartier. We vlogen door een zee van stilte. Je oren deden er bijna pijn van. Zo intens is die stilte. Alleen het zacht rollen van de kabel en een enkele skiër wisselen het geluid van de stilte af. Wanneer krijgen we daar nog eens mee te maken? Het doet je stilstaan bij jezelf, het doet je mijmeren, het doet je filosoferen, het doet gewoon wat met je. Maar denk maar niet dat de kinderen de hele tocht naar boven braafjes en zonder decibels te produceren hebben afgelegd. Daarvoor zijn ze veel te enthousiast en nog steeds dolgelukkig. Een mens vraagt zich hier wel eens af of al hetgene ze aan mekaar verteld hebben ze niet nog een paar keer letterlijk overdoen…. Wat hébben die kinderen de klok rond aan mekaar toch te vertellen?? Zijn wij ook zo geweest toen we kinderen waren…? Vast wel. Deze ochtend rond 7u45 kwamen de eerste zonnestralen al zachtjes piepen van boven de oostelijke berghorizonten. Het zou de hele dag duren, tot 15u25. Toen verdween ze alweer volledig achter de zuidelijke berghorizonten. Ook voor morgen zaterdag voorspellen de Oostenrijkse weerlui hetzelfde weer. Een godsgeschenk noem ik dat. Boven op de Jöchelspitze gingen de ritsen van de jassen en rugzakken open om gelijk de plastiekzakken en ‘pannekoekjes’ tevoorschijn te halen. Je raadt het al : glijden van een berghelling stond te gebeuren. Stel je dat even voor : boven de 2000 m, in een zee van gouden zonnestralen, boven op een hele dikke laag sneeuw, met héél véél ruimte om je heen en verder het sensationele gevoel van natuurkrachten. Heerlijk. De middag ging snel : terug op de bus, onmiddellijk middagmalen, even naar de kamer, terug verzamelen, vertrekken naar de skischool, ski’s aan en hop… twee uren skiles van Francie (beginners) en Mathias (gevorderden). Vandaag zenden we enkele foto’s mee van de

beginnersgroep. De grote lift op de beginnerspiste heeft al lang geen geheimen meer (zie foto’s). Na deze sneeuwklassen kunnen ze bij een volgende skigelegenheid al naar een ‘grote’ piste om er het vak écht te leren. Maar dat is voor later… . Voor de raketjes volgt morgen een spannende wedstrijd! Een heuse slalom tegen de klok staat te gebeuren. Morgenvoormiddag tegen de klok van twaalven weten wie onder ons het “superraketje” is. Wordt het een meisje? Wordt het een jongen? Zal de Sint-Jozefsschool de kroon mogen dragen of wordt het de Sint-Albertusschool? De concurrentie begint te spelen, de vrouwelijke en mannelijke blikken kruisen mekaar al, er wordt al druk gespeculeerd… . Concentratie zal van groot belang zijn. Een tikkeltje geluk misschien? De conditie van de dag zal waarschijnlijk de doorslag geven. Verdorie, wat zijn onze kinderen sportief en snel..! Een diploma krijgt alvast iedereen! We vernamen uit België dat er heel wat kinderen en wat leerkrachten ziek zijn. Ik hoop dat iedereen snel geneest en terug op de been is. Ziek is nooit leuk. We zullen aan alle zieken heel hard denken. O ja, vandaag hier geen keelpijntjes, buikpijntjes of andere kleine onhebbelijkheden. De kinderen zullen, eens terug thuis, in topvorm verkeren. Uiteraard zullen ze wel effe een paar dagen heel moe zijn na schooltijd, maar de repercutie op de gezondheid, de fysiek, de moraal en de emoties van al onze zesdeklassers zal top zijn. Mama en papa, weerhou hen van die buikgriep eens ze terug thuis zijn! Vele malen de handen wassen, hygiëne bewaren, niet te veel kussen en bij toiletgebruik ook de hygiëne respecteren. De mama-verpleegsters onder jullie mogen me altijd advies geven. Ook vandaag mocht ik terug een stapel brieven afhalen in het JEKA-kantoor. De kinderen zijn heel blij met een kaartje of een briefje. Morgenavond volgen de laatste nieuwtjes uit Oostenrijk, Stanzach. Zondagavond vertrekken we hier in de vroege avond zodat communicatie dan niet meer mogelijk is. Beste ouders, ik wil u graag nu reeds herinneren aan onze afspraak rond de afhaal van uw kind. U zal maandagmorgen, zodra we op ongeveer een uur van Brussel verwijderd zijn, een sms-berichtje van ons ontvangen met het vermoedelijke uur van aankomst. Het GSM-nummer waarnaar we het bericht zullen versturen heeft u genoteerd op de infoavond op school van deze sneeuwklassen. Mag ik tot slot u nogmaals laten weten dat uw kind het fantastisch stelt! Lees maar… enkele kreten uit de kindermond :

Ik voel me echt supergoed! Maëlle : Dario : Het is hier superleuk! Dorcas : Het is hier heel leuk! Thomas : Ik amuseer me hier heel goed! Sam : Het is hier cool! Phaedra : Het is hier leuk, maar ik mis jullie! Alexia : Het is hier keileuk, maar ik mis jullie heel veel! Julien : Het is hier keitof, en ik mis jullie een beetje! Guillaume : Het is hier de max! Spijtig genoeg moeten we zondag terug! Neva : Ik voel me heel goed! Romy : Ik voel me geweldig! Wendy : Ik voel me heel goed! Charlotte(ke) Het is hier super! Tom : Wat is het hier megacool! Aymeric : Het is hier tof! Ondertussen is het 19 uur, is het avondmaal achter de kiezen en maken onze schatten zich klaar voor de “laatste” avond (morgenavond gaan ze rodelen) : creativiteit met puntenquotering en de “miss en mister Stanzach” tot gevolg, foto’s en filmpjes van de voorbije week bekijken, een twaalftal

muzieknummers om op te dansen (dat is hier blijkbaar goed uitgeteld) en een apotheose (maar dat verklappen we niet). Slaapwel mama, papa, broer, zus…. Ik zie je graag! Graag tot morgen voor de laatste aflevering uit “Het leven zoals het is…. Stanzach”. Mijnheer directeur Hans Van Den Haesevelde