Te Midden Van Een Welvaartstijd

te midden van een welvaartstijd het laatste van de dagen is men er aan gewend geraakt om niet naar god te vragen de evolutie leer is in men wil gods macht beperken helaas dringt deze geest ook door in tal van onze kerken. de ezel kent zijn kribbe nog de os kent zijn bezitter de mens erkent zijn maker niet en "god is dood" klinkt bitter hij schiep ons naar zijn evenbeeld hoe is dit beeld verloren de mens met al zijn wetenschap wil gode niet behoren. de kroon van al zijn scheppings werk zo werd de mens verheven thans loochent men zijn wond're daan in gods woord ons beschreven geloven zo de bijbelleert wordt schaars in onze dagen toch zal gods kind in al zijn doen de mond des heren vragen. o, mens niet uw schepper eert ook u schenkt hij het leven hij heeft u kunstig geformeerd waar is uw dank gebleven wie leven wekt en leven voedt het blijft een goddelijk wonder de theorleen, hier op aard gaan in zijn grootheid onder. refrein: neen, 'k twijfel aan mijn maker niet 'k wil hem verhogen in mijn lied hij is de schepper van 't heelal die eeuwig is en wezen zal. neen, 'k twijfel aan mijn maker niet 'k wil hem verhogen in mijn lied hij is de schepper van 't heelal