Street Funk Roller

Street Funk Roller หากใครได้ติดตามแวดวงเพลงอินดี้อัลเทอร์เนทีฟมาอย่างเหนียวแน่น จนถึงยุคเฟื่องฟู เมื่อปี 2539-2540 จะต้องรู้จักวง Street Funk

Roller (SFR) แน่นอน ด้วยแนวทางของวง สไตล์เพลงจะแตกต่างจากวงอื่น ๆ ในยุคเดียวกันอย่างชัดเจน ด้วย American Hard Rock ยุค 70s สไตล์ ที่พวกเขาชื่นชอบ บรรเลงออกมาตามใจรัก ไม่ว่าจะเป็นเพลง “ทางเลือก” “เพลงของกู” “สมัยสามัญ” และ “เราคือคน” หรือจะเป็นเพลงรักสนุก ๆ อย่าง “หลงรักเธอ” เชื่อเหลือเกินว่า ผู้อ่านหลายคนต้องจำาได้ติดหูแน่ โดยส่วนตัวผมชื่นชอบทั้งแนวทางของวงและลีลาการโซโล่กตี าร์ที่เด็ดขาดของ อรรถพงศ์ บุญเสริมทรัพย์ หรือ “พี่โอ้ต” อย่างยิ่งเมื่อได้ฟังชุดแรกนี้ จนต้องตามไปดูทุกที่เท่าที่มีโอกาส จนตอนที่เล่นดนตรีกลางคืนก็ไป กระทั้งปี 2545 ทางวงก็ออกผลงานเต็มชุดที่สอง “Unidentified

Funky Object”

ซึ่งห่างจากชุดแรกเกือบห้าปีเต็ม กลับมาพร้อมสมาชิกใหม่ไฟแรง ธนวิตร พงษ์เจริญ (นะ) ตำาแหน่งเบส, ชิตพันธุ์ อัตตนาถกุล (เอก) กลอง สำาหรับชุดนี้ เพลงที่โด่งดังและคุ้นเคยทางหน้าปัดวิทยุก์คือ “วาสนาน้อย ๆ” และในปีเดียวกัน SFR ก็ได้รางวัลเพลงร็อคยอดเยี่ยมประจำาปี 2545 “สีสันอวอร์ด” จากเพลง “เฝ้ารอ” เป็นเครื่องการันตีเรื่องฝีมือได้อย่างดี “Mind

ล่าสุด ผมมีโอกาสได้ไปสัมภาษณ์วงดนตรีในดวงใจแบบตัวเป็น ๆ และใกล้ชิด ถึงออฟฟิศโซนี่ บีเอ็มจีฯ ชั้น 22 ตึกมาลีนนท์ เกี่ยวกับอัลบั้มชุดใหม่

& Soul” ที่กำาลังจะวางแผงในเร็ววันนี้

การสนทนาเป็นไปอย่างสนุกและยาวนานเกินกว่าที่ผมจะแกะบทสัมภาษณ์ออกมาได้ทั้งหมด (เพราะส่วนใหญ่มีแต่เสียงหัวเราะ)

คงเป็นความคุ้นเคยที่ผมพบปะกับพี่โอ้ตอยู่บ่อยครั้ง จนจำาหน้ากันได้ การพูดเคยเลยเฮฮาตามประสา แต่คณ ุ ผู้อ่านก็ยังคงได้สาระครบถ้วนเหมือนเช่นเคยครับ

(อาจจะเผลอขำาไปด้วย)

อัลบั้มชุดนี้มีการระยะเวลาการทำางานมากน้อยขนาดไหนครับ ? โอ้ต : 15 วัน ! (หัวเราะทั้งห้อง) ไม่ใช่หรอกครับ คือเรื่องการแต่งและวัตถุดิบของเพลงก็คิดมาตลอดเก็บไปเรื่อย ๆ ในช่วงที่ออกไปตระเวนแสดงดนตรีเมื่อชุดที่แล้ว ขั้นตอนในการอัดก็ใช้เวลาเดือนนึง รวม ๆ ทั้งหมดก็ประมาณครึ่งปี งานชุดนี้มีการเปลี่ยนแปลง เพิ่มเติมจากอัลบั้มชุดที่แล้วบ้างไหมครับ ? โอ้ต : ชุดนี้ไม่มีเสียงเครื่องเป่าแล้วครับ เพลงโทนฟังค์หรือโซลจะซ่อนอยู่ลึก ๆ แล้วจะ Rock มากขึ้น จะอย่างนี้มากขึ้น (ทำาท่าโยกหัว) ที่จะเน้นคือ

performance เพราะเราเป็นวงดนตรีสามชิ้น เลยต้องเล่น Rock มันเหมาะกัน อีกอย่างคืออยากจะเอาไอเดียที่คิดไว้สะสมมาตั้งนานแล้ว พวกท่อนริฟฟ์ที่คดิ ไว้ตั้งแต่ชุดแรกแต่ไม่มีโอกาสเอามาใช้ เพราะประสบการณ์อาจจะไม่เยอะ เรียบเรียงไม่ดี ซึ่งตอนนี้ก็พร้อมแล้วและมีทีมที่ลงตัวเล่น Rock กันได้

ในอัลบั้มชุดนี้มีแขกรับเชิญพิเศษหรือเพื่อน ๆ แวดวงดนตรีมาช่วยแจมบ้างไหมครับ ? โอ้ต : โอ้ย มีคิดไว้เยอะแยะเลยครับ คิดไปถึงว่าเราอยู่ค่ายเดียวกันกับ Joe Satriani ด้วย (หัวเราะทั้งห้อง) โจมาช่วยแจมด้วยได้ไหม ทุกอย่างดับวูบลงเมื่อทางสังกัดกำาลังจะย้ายตึกไปที่ใหม่ เฮ้ย เอาเว้ย ๆ รีบทำา ๆ มันไม่ทันแล้ว เลยไม่มีใคร (หัวเราะ) พูดเล่นน่ะครับ คือล่าสุดก็มีกูก้อย มาช่วยร้องดูเอทให้เพลงหนึ่ง

จากที่ฟังเพลงในอัลบั้มใหม่นี้ รู้สึกว่ามีการบันทึกเสียงที่ดีขึ้นน่ะครับ ? โอ้ต : ก็อัดที่ห้องที่โซนี่เดิมนี่แหละครับ รู้จักเอ็นจิเนียมากขึ้น (หัวเราะ) ก็ยังเป็นพี่โจ้อัดให้เหมือนเดิม คุน้ เคยกับห้องมากขึ้นด้วย ก็ตั้งแต่ย้ายมาอยู่สังกัดโซนี่ ก็ใช้ห้องอัดที่นี่ตลอด

แล้วชุดนี้มีทั้งเพลงหนัก ๆ ออกเมทัลมากขึ้นด้วย ตัง้ ใจสนองแฟน ๆ ทีต่ ิดตาม SFR มา ? โอ้ต : เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง คือตอนแรกผมมีโปรเจคแนวเมทัลไปเสนอเจ้าของค่าย BlackSheep “พี่ ผมอยากทำาเมทัลครับ ผมมีนักร้องนำาคนนึง

แล้วเราก็มีสื่อมีหนังสือแนวนี้” พี่เขาก็บอก โอ้ตอยากทำาอะไรทำาไปเลย ก็เลยคิดโปรเจคเมทัลขึ้นมา แล้วก็มีนักร้องนำาวง “ลาวา” เก่าชื่อ บ๊อบ เคยร้องกับพี่โอ้ โอฬารด้วย ทำามาจนเป็นเดโมประมาณสิบเพลงได้แล้ว แต่ทางพี่ที่ BlackSheep บอก “เฮ้ย โอ้ต เอา SFR ขึน้ มาก่อนสิ” อ้าว ! ยังไงล่ะ ชุดนี้เลยมีกลิ่นเมทัลเข้ามาโดยปริยาย และไอเดียเก่า ๆ ก็ยังคุกรุ่นอยู่ แล้วเดโมชุดนั้นก็เมทัลกว่านี้เยอะ (หัวเราะ) แต่ว่าชุดนี้ก็ยังมีพวกฟั้งค์ พวกสไตล์เฮฟวี่ร็อคยุค 70

– 80 อย่างเดิมอยู่ด้วยใช่ไหมครับ ? โอ้ต : ใช่ครับ ก็ยังคงมีอยู่ เพราะหลักสไตล์เดิมของ SFR คือ ดนตรีฮาร์ดร็อคที่มสี ำาเนียงคนดำาติดอยู่ด้วย นี่คือนิยามเลยครับ ในแต่ละคอนเสิร์ตที่ผ่านมาทางวงมักนำาเพลงของวง Deep Purple, Black Sabbath มาคัฟเวอร์ เพลงของศิลปินเหล่านี้มีอิทธิพลมากน้อยแค่ไหนครับ ?

โอ้ต : แน่นอนครับ เอก : แน่นอนครับ ผมก็เริ่มฟังมาจาก Ozzy อาจจะไปทางป๊อปร็อคบ้างอย่าง Bon Jovi แต่พอเริ่ม Ozzy มันก็เหมือนกับต้องหาอะไรที่หนักมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็มาฟัง Metallica แล้วก็เริ่มสงสัยว่าทำาไมเขาถึงเกิดมาเป็นวง Metallica ได้ ผมก็เลยหาอ่านข้อมูล พออ่านปุ๊ป ก็เลยหาขุดขึ้นมาฟัง โอ้ต : Metallica อยู่ในดินเหรอ ? (หัวเราะ) เอก : อะไรน่ะ ? คือแบบว่าหามาฟังต่างหาก พอฟังเสร็จปั๊ปเข้าใจเลยว่า Metallica เขามายังไง ฟังแล้วก็ติด ชอบไปเลยครับ นะ : ผมไม่ได้เริ่มต้นมาจากตรงนี้เลย แต่ก็มีฟังผ่าน ๆ บ้าง เพิ่งมาทำาความรู้จัก ก่อนหน้าก็ฟังวง Red Hot Chili Papers กับวง Primus ที่เป็นพวกฟั้งค์ ฟังไลน์เบสเขา

โอ้ต : ทั้งสองวงที่ถามมามีอิทธิพลกับผมแน่นอนครับ อาจจะไม่ใช่คนรุ่นนั้นแต่ว่าพี่หรือน้าฟังเพลงแบบนี้มา ผมก็โตมากับดนตรีแบบนี้

พอมาเล่นดนตรีก็นึกไม่ออกว่าเล่นอะไร เลยมาเล่นแบบนี้ ที่นี้เวลาเราเราวอร์มเครื่องก่อนเล่นจริงหรือซ้อม เราก็ชอบเอาเพลงแบบนี้มาเล่นกันมันส์ ๆ สนุก ๆ ชอบไหม ? ชอบไหม ? (หัวเราะ)

นี่ก็คือศิลปินในดวงใจใช่ไหมที่กล่าวมา ? เอก : .ใช่ ๆ พอฟัง ทำาความรู้จักก็เป็นศิลปินในดวงใจเลย โอ้ต : แต่สังเกตไหมว่าศิลปินพวกนี้ เวลาที่เขาออกอัลบั้มเดี่ยวแล้วจะมารวมวงกันใหม่สักครั้ง เขาจะเอานักดนตรีฝีมือที่มักทำาให้เราอึ้ง โอ้โห้ทุกครั้งเหมือนมือกีตาร์ที่มาเล่นให้ Ozzy หรือแม้กระทั่ง Richi Blackmore ของ Deep Purple นักดนตรีที่รายล้อมเขาเจ๋งหมดเลย ครั้งแรกที่ได้ฟัง SFR ตั้งแต่ชดุ แรก ผมว่าด้วยนำ้าเสียงและฝีมือในการเล่นกีตาร์ของพี่โอ้ต มันดูขัดกับบุคลิคภายนอกของพี่เหลือเกิน มีใครเคยบอกกับพี่อย่างนี้บ้างหรือเปล่าครับ ? โอ้ต : ปัจจุบันนี้ก็ยังเป็น (หัวเราะ) มันเป็นเรื่องขำาเหมือนกัน เมื่อก่อนตอนเล่นดนตรีกลางคืนที่ร้านประจำามันจะมีนักดนตรีอยู่สองวง พี่เล่นเพลงสากลเป็นวงแรก ส่วนวงที่สองที่มาเล่นต่อพี่จะเล่นเพลงไทยธรรมดา แล้วเขาเป็นวงมาใหม่ วันนั้นมือกีตาร์วงนี้พาแฟนมานั่งดูด้วย เขาก็ไม่รู้ว่าพี่โอ้ตเป็นมือกีตาร์ พี่ก็เดินเหน็บกระเป๋าเหมือนอาเสี่ย (หัวเราะ)

นะ / เอก : เหมือนป๋ามานั่งคาเฟ่เลยป่าว ? (หัวเราะ) โอ้ต :ไอ้มือกีตาร์มันเห็นแฟนเข้ามาคุยกับผมอย่างสนุกสนานเลยน่ะ แล้วผูห้ ญิงก็ถาม “เสี่ยมากินบ่อยเหรอค่ะ ?” (หัวเราะทั้งห้อง) ผมก็เลยตามนำ้า “โอ้ย บ่อย ๆ ชอบมาดูวงนี้” สักพักนึงมือกีตาร์ที่เป็นแฟนผู้หญิงก็ตะโกนมา “เฮ้ยโอ้ต สายกีตาร์กูขาด” โอเค ผมก็รูดซิปกระเป๋าที่เหน็บมาดึงสายกีตาร์ให้ไป ผูห้ ญิงมอง “โห้ยย อะไรว่ะเสี่ยมียังงี้ดว้ ย พกสายกีตาร์” ไม่ค่อยมีคนมองเป็นมือกีตาร์ แต่บางทีก็มีอีกน่ะกำาลังเล่นเพลงช้า คนดูก็ชะเง้อ “เฮ้ย มือกีตาร์นักร้องอยู่ไหนว่ะ?” ทั้ง ๆ ที่เล่นอยู่ตรงหน้ามันนี่แหละ (หัวเราะ) แต่ก็ไม่มีความทุกข์อะไรน่ะ ก็อยู่ได้

ถ้าอย่างนี้เวลาที่เด็ก ๆ รุ่นใหม่นึกถึง หรือประมาณว่ามีโพลต่าง ๆ จัดอันดับมือกีตาร์ มักจะตกสำารวจพี่ อาจจะเป็นเพราะพี่ชอบอยู่เงียบ ๆ ไม่เปิดเผยตัวหรือเปล่า ? โอ้ต : จริง ๆ แล้วส่วนหนึ่งน่าจะเป็นเรื่องสื่อมากกว่า ว่าใครอยู่อันดับท๊อปไฟว์ท๊อปเท็น คนจะนึกถึงไกลตัว ประมาณว่าเวลาจัดแล้วจะนึกถึงมือกีตาร์ที่มีฝีมือจัดจ้าน อย่างอ.ปราชญ์ พี่ป๊อป พี่โอม คนจะมองในแง่นี้มากกว่า คือเบางทีเราทำาเพลงอินดี้ด้วย

ไม่ได้ทำาเฮฟวี่อย่างเดียว ทำาเพลงแบบรับง่าย ๆ ด้วย แล้วเราก็ร้องเพลงด้วยงัย คนเลยมองเลยตรงนี้ไปมากกว่า ก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไร ก็ดีเหมือนกัน นะ / เอก : ก็ยังอยู่แบบเสี่ย ๆ อย่างนั้นต่อไป (หัวเราะ) เคยคิดที่จะออกวีซีดสี อนกีตาร์บ้างหรือเปล่าครับ ? โอ้ต : เคยคิดอยู่เหมือนกันช่วงนึง ตอนที่ยา้ ยมาโซนี่ใหม่ ๆ ตอนนั้นเคยเสนอโปรเจคไปเหมือนกัน แล้วก็เงียบ ๆ ไป พี่หล้า (Overdrive) ก็เคยมาจีบ ๆ ให้ไปทำาเหมือนกัน ตอนนี้ก็ยังเป็นโปรเจคอยู่ในหัวเหมือนเดิมครับ การทำางานในอัลบั้ม “Mind

& Soul” มีการแบ่งหน้าที่กันอย่างไรบ้างครับ ?

โอ้ต : เหมือนเดิมครับ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องไอเดีย ห้องอัด ผมเป็นคนรับผิดชอบเกือบ 90% ที่เหลือก็คือการซ้อมหนัก เพราะว่า SFR ผมเพิ่งรู้วา่ ยาก

(หัวเราะทั้งห้อง) ที่รู้เพราะว่าเราทิ้งเพลงตัวเองนานไปหน่อย แล้วพอกลับมาทวนใหม่ “เฮ้ย โอ้ตมึงเล่นอะไรว่ะเนี้ย โอ้ว ๆ อ๋อ เล่นอย่างนี้” กว่าจะแกะได้ยากชะมัด ผมเลยรูส้ ึกเป็นหนี้บุญคุณนะกับเอก เพราะเขาทั้งสองคนแกะเพลงของผมไป ก็เลยจำาเป็นที่จะต้องซ้อมหนักให้อยู่ตัว ไม่อย่างนั้นเล่นโชว์กันไม่ได้ รบกวนช่วยบอกการฝึกซ้อมของ SFR หน่อยสิครับ ?

โอ้ต : ตอนรวมวงครั้งแรกเลย อาทิตย์นึงซ้อมกันประมาณสามวัน วันนึงสองชั่วโมง แล้วเราจะไม่หยุดกลางเพลง จะปล่อยไหลไปเรื่อย ๆ ใครหลุดก็ข้ามไป พอจบเพลงเราก็จะมาชี้แล้วแก้ไขเอา แล้วอีกอย่าง SFR จะเล่นไม่ตรงแผ่นทุกครั้ง บางทีในสตูดิโออัลบั้มโอ้ย ! อลังการงานสร้าง มีเครื่องเป่า เครื่องสายหวีดว้าด

เล่นสามคน (หัวเราะ) เสร็จแล้วทำางัยดีหว่า ก็เลยต้องเรียบเรียงใหม่ตอนซ้อมด้วย ต้องแบ่งพาร์ทกันใหม่ ซ้อมให้ปึ๊กส่วนนึง แล้วก็รีอะเร้นท์ใหม่สว่ นนึง แล้วก็มาซ้อมกันดู จะเห็นได้ว่าบางเวอร์ชั่นเพลงเดียวกัน จะเปลี่ยนวิธีการเล่นการโซโล่ไปเรื่อย ๆ ประมาณนั้น นั้นคือการซ้อม ? โอ้ต : ใช่ ๆ แล้วถ้าเป็นกีตาร์พี่จะวอร์มด้วยการไล่สเกล หรือจะเป็นแบบอื่น ? โอ้ต : คือวอร์มนานแล้วน่ะ แต่ตอนนี้ทำางานแต่งเพลงเยอะไปหน่อยไม่ค่อยได้วอร์ม ส่วนใหญ่ได้แต่วิ่ง (หัวเราะ) แต่ก็ไล่สเกลด้วยส่วนนึง

แล้วก็เอาพวกริฟฟ์กีตาร์ที่แต่งไว้มาลองไล่ดู แล้วก็ไล่สเกลที่เราคุ้นเคยขยับไปมาช้าไปเร็ว เหมือนนักกีตาร์ทั่วไป ลองเล่นทางเดินคอร์ดใหม่ ๆ ดู เพราะว่าผมไม่โซโล่อย่างเดียวต้องแต่งเพลงด้วยก็เลยต้องหาเมโลดี้ใหม่ แล้วนะ กับ เอก ล่ะครับ ?

นะ : ส่วนเบสจะเล่นโคมเมติกสเกล ส่วนใหญ่ ก็ไล่ ๆ ไป เหมือนพี่โอ้ต เอก : ผมจะวอร์มซิงเกิ้ล ดับเบิ้ลพีเดิล ความบาลานซ์ระหว่างมือกับเท้าโดยส่วนใหญ่ แล้วก็วอร์มเสียงนิดหน่อย (หัวเราะ) เพราะอยู่กันสามคน ช่วยกันร้อง เพราะบางทีพี่โอ้ตหลุด ผมก็อะจ๊าก ๆ ๆ ๆ (หัวเราะ) ในเพลงชุดนี้มีเพลงไหนอยากนำาเสนอบ้างไหมครับ ? โอ้ต : เพลงแรกชอบใช่ม่ายยย !!! (หัวเราะ) ชื่อเพลง “อ่อนนอกแข็งใน” คงจะตัดเป็นซิงเกิลตอนใกล้ ๆ วางแผง แล้วก็ภูมิใจนำาเสนอปกเทป

เพราะเปลี่ยนโลโก้ใหม่ด้วย ตั้งใจออกแบบให้ดูแกรนด์ พิถีพิถัน ย้อนไปคำาถาม แต่จริง ๆ ตอบยากน่ะ ข้อนี้ ผมชอบทุกเพลงเพราะมันมีหลายโทน ผมเหมือนเอาข้อเด็ดจากชุดแรกกับชุดสองมากรองอีกที ทำาไงถึงจะดึงลักษณะเด่นแบบนั้นขึ้นมา รู้สึกพอใจในทุก ๆ เพลง นะ : ก็ชอบทุกเพลง แต่อยากให้เพลง “แกะดำา” ตัวเป็นซิงเกิล เพราะมันฟังแล้วคิดได้หลายแง่มุม

เอก : เพลงสุดท้าย “ตัวตน” เพราะผมอยากนำาเสนอเพลงที่ไม่ขาย เพราะเพลงนี้มีสดั ส่วนเยอะ เพลงยาวด้วย ตั้งแต่มาอยู่โซนี่ บีเอ็มจี ฯ มีการแพลนไปถึงการโชว์ต่างประเทศบ้างไหมครับ เพราะฝีมือก็น่าจะไปได้ ? โอ้ต : อาจจะยังไม่ลงตัวครับ เรายังแต่เพลงภาษาไทยอยู่ ถ้าเราสากลมากกว่านี้ เราอาจจะมีสิทธิ์ตรงนั้นเหมือนกัน เอก : เราจะไปญีป่ ุ่น (หัวเราะ) นะ : บูโดกัน บูโดกัน โอ้ต : ไปดูมวยปลำ้า (หัวเราะ) แล้วเคยมีผู้ฟังต่างประเทศติดต่อมาบ้างไหมครับ เขาอาจจะฟังไม่รู้เรื่องแต่ด้วยดนตรีมันสากลอยู่แล้วนี่ ? โอ้ต : เรื่องติดต่อ หรือโปรโมเตอร์ยังไม่มี แต่สังเกตได้จากคนญี่ปุ่นกับคนเกาหลี จะมาซื้ออัลบั้มของพวกเราเยอะ อันนี้เท่าที่เพื่อน ๆ มาเล่าให้ฟังน่ะ

เขาบอกว่าอาจจะฟังไม่รู้เรื่องแต่ดว้ ยเมโลดี้ คล้าย ๆ กับทางประเทศเขา ซึ่งเราก็ไม่ได้ตั้งใจไปทำาให้มันเป็นอย่างนั้นน่ะ แต่วา่ เออ เขาอาจจะรับตรงส่วนนี้ได้ และนี่ก็คือเรื่องเดียวที่เราได้แตะสัมผัสกับนานาชาติได้ใกล้ที่สุด (หัวเราะ) เอก : แล้วก็มีอีกเรื่องคือ เพื่อนผมไปออสเตรเลียแล้วติดแผ่น SFR ไปด้วย เพื่อนฝรั่งฟัง “เฮ้ย บ้านยูมีเพลงแบบนี้ด้วยเหรอ ? เฮ้ย น่าสนใจ” เขาพูดงี้ ผมก็โอ้ย รู้สึกดี ๆ นั่นคือแตะได้อีกขั้นนึง

โอ้ต : แล้วเราก็ไปเล่นกันที่ต่างจังหวัด (หัวเราะทั้งห้อง) ช่วยแนะนำาเยาวชนน้อง ๆ ที่อยากเป็นนักดนตรีแบบพวกพี่ ๆ หน่อยสิครับ ? โอ้ต : อย่างแรกเลยคือ ใจเย็นครับ เพราะสมัยนี้ข้อมูลข่าวสารมันมาเร็ว อะไรที่เราสนใจก็อยู่กับมันนานหน่อย อย่าใจร้อน ด่วนคิดว่าทำาไมเล่นไม่ได้ว่ะ สองคือ เป็นคนช่างสังเกต สังเกตว่า สิ่งที่เราได้ฟังตั้งใจฟังว่าเขาจะสื่อสาร ถ่ายทอดอะไรให้เรา พอเราเป็นคนใจเย็นและช่างสังเกต เราจะรู้แจ้งเลยว่า จริง ๆ แล้วดนตรีมันคืออะไรประมาณนั้น ถ้าน้อง ๆ ผ่านสองขั้นนี้ ผมก็คงไม่ต้องบอกอะไรแล้ว ถามมาหลายข้อแล้วครับ สุดท้ายนี้ฝากอะไรถึงผู้อ่าน The

Guitar Mag ไหมครับ ? โอ้ต : .ใครที่ไม่เคยฝังผลงานของ SFR ก็ลองติดตามจากอัลบั้มชุดใหม่ “Mind & Soul” กันได้น่ะครับ แล้วก็ขยันฝึกฝีมือทางดนตรี ถ้าคุณคิดรักจะเล่นนะครับ ประสบความสำาเร็จแน่นอน

นะ : ผมอยากให้ข้อคิดไว้สามข้อ คือ จุดยืน แนวความคิด และความตั้งใจ ครับ เอก : ว้าาา เอากันไปหมดแหละ !! ก็ อยากให้ฝึกเครื่องดนตรีชิ้นไหนก็ได้ให้เต็มที่ ถ้าคิดจะชอบมัน มีความอดทนกับมัน พยายามศึกษามันให้กว้างเท่าที่ทำาได้ ทำาตรงนี้ให้ดีที่สุด อย่าคิดไปว่าเราไปถึงตรงนั้นแล้วทำาไม่ได้ เดี๋ยวมันจะล้มเหลวก่อน

ขอขอบคุณ : Sony BMG Music Entertainment