Sistem Kewangan Di Australia Wang, Dasar Kewangan Dan Sasaran Dasar Kewangan

1.0 Pengenalan Australia merupakan sebuah negara di Hemisfera Selatan yang terdiri daripada tanah besar yany merupakan benua terkecil di dunia dan sebilangan pualu di Lautan Selatan, Hindi dan Pasifik. Negara-negara jirannya termasuklah Indonesia, Timor Leste dan Papua New Guinea di utara, Kepulauan Solomon, Vanuatu dan New Caledonia di timur laut dan New Zealand di tenggara. Pada 1 Januari 1901, enam buah tanah jajahan bergabung menjadi sebuah persekutuan dan Komanwel Australia dibentuk. Sejak masa itu, Australia telah mengekalkan sistem politik demokratik liberal yang stabil dan tetep merupakn sebahagian Alam Komenwel. Ibu negaranya, Canberra (1911) terletak di Wilayah Ibu Kota Australia (Melbourne merupakan ibu negara dari tahun 1901 hingga 1927). Jumlah penduduk negara yang kini di sekitar 20.6 juta orang tertumpu di bandaraya tepi pantai seperti Sydney, Melbourne, Brisbane, Adelaide dan Perth. Australia mempunyai ekonomi campura gaya barat yang kaya dengan KDNK per kapita yang lebih tinggi sedikit daripada United Kingdom, Jerman dan Perancis dari segi pariti kuasa beli. Negara ini berada dalam kedudukan ketiga dalam Indeks Pembangunan Manusia 2005 oleh Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu dan dalam Indeks Kualiti Hidup Sedunia 2005 oleh ’The Economist’

berada ditempat ketiga. Sejak kebelankangan ini,

ekonomi Australia mudah pulih ketika menghadapi kemerosotan ekonomi sejagat. Kenaikan keluaran di dalam ekonomi dalam negara berupaya mengimbangi kemerosotan sejagat dan keyakinan perniagaan serta pengguna masih tegap. Isu-isu terkini yang membimbangkan sesetengah ahli ekonomi adalah defisit akaun semasa yang tinggi serta tahap hutang asing bersih yang dipinjam oleh sektor swasta.

1

2.0 Wang Negara Australia mencapai kemerdekaan pada 1901. Selepas kemerdekaan kerajaan persekutuan bertanggungjawab terhadap mata wang mereka. Terdapat pelbagai jenis mata wang yang telah digunakan sejak ketibaan peneroka Eropah. Pada tahun 1966, kod mata wang yang digunakan di Australia ialah AUD (Australian Dollar). Singkatan mata wang yang digunakan ialah $A, AU$, A$ atau $A. Dolar Australia diperkenalkan pada Febuari 1966 mengantikan mata wang sebelum ini iaitu Pound Australia. Siri pertama Dolar Australia dikeluarkan dibahagikan kepada $100, $50, $20, $10, $5, $2 dan $1. NILAI MATAWANG $100 $50 $20 $10 $5 $2 $1

POTRET DEPAN BELAKANG DEPAN BELAKANG DEPAN BELAKANG DEPAN BELAKANG DEPAN BELAKANG DEPAN BELAKANG DEPAN BELAKANG

Douglas Mawson John Tebbutt Haward Florey Ian Cluniess Ross Charles Kingsford Smith Lawrence Hargrave Francis Greenway Henry Lawson Joseph Banks Caroline Chisholm John MacArthur William Farrer Queen Elizabeth II David Malangi

Australia adalah merupakan negara pertama yang memperkenalkan not

polimer

polipropilena (polypropylene polymer notes). Not-not ini dihasilkan lebih selamat bagi mengelak pemalsuan. Ia juga mampu bertahan empat kali ganda daripada wang kertas biasa yang digunakan. Not yang pertama ialah not $10 yang dikeluarkan pada tahun1988 di mana direka oleh Harry Williamson. Masa kini kesemua banknotes Australia dibuat daripada polimer. Note Printing Australia merupakan sebahagian daripada Reverse Bank of Australia 2

adalah syarikat yang menghasilkan banknotes Australia. Syarikat ini terletak di Melbourne. Potret yang digunakan untuk wang mereka telah ditukarkan. Lima dolar yang telah dikeluarkan pada Januari 2001 mempunyai potret muka depan Henry Parkes dan dibelakang Catherine Helen Spence. NILAI

POTRET MUKA MATAWANG

PEREKA

MATAWANG $100

DEPAN

Dame Nellie Melba

Bruce Stewart

BELAKANG

(Soprano Terkenal) Sir John Monash (Askar

$50

$20

Terkenal,

Jurutera

dan

DEPAN

Pentadbir) David Unaipton

BELAKANG

(Penulis Peribumi dan Pereka) Brian Sadgrove Edith Cowan (Parlimen Wanita

DEPAN

Pertama Australia) Mary Reibey (Hartawan Perkapalan Berjaya dan Garry Emery

$10 $5

BELAKANG

Dermawan) Reverent John Flynn

DEPAN BELAKANG

(Perkhidmatan Doktor Udara Diraja) Banjo Paterson (Penyajak) Dame Mary Gilmore (Penyajak)

DEPAN BELAKANG

Queen Elizabeth II (Ratu Australia) Parliament House

Max Robinson Bruce Stewart

2.1 Wang Kertas Australia Wang kertas $100 memerhatikan ciri-ciri Dame Nellie Melba, seorang soprano yang termasyhur (1861–1931) dan General Sir John Monash (1865–1931) seorang askar terkenal, jurutera dan pentadbir. Wang kertas $50 memeerhatikan ciri-ciri penulis peribumi dan pencipta David Unaipon (1872–1967) dan anggota parlimen wanita Australia yang pertama, Edith Cowan (1861–1932). Seterusnya, not $20 memerhatikan ciri-ciri pengasas pertama dunia perkhidmatan perubatan udara (Perkhidmatan Doktor Udara Diraja), John Yang Mulia Flynn (1880–1951) dan Mary Reibey (1777–1855), yang tiba di Australia sebagai seorang

3

banduan dalam 1792 dan bertindak menjadi seorang hartawan perkapalan berjaya dan seorang dermawan. Not $10 memerhatikan ciri-ciri penyajak-penyajak AB 'Banjo' Paterson (1864–1941) dan Dame Mary Gilmore (1865–1962). Not ini menggabungkan hasil karya petikan mikro Paterson dan Gilmore. Wang kertas $5 memerhatikan ciri-ciri Ratu Australia Queen Elizabeth II dan Bangunan Parlimen di Canberra, ibu negari Australia. 2.2 Duit Syiling Australia

Syiling $2 menggantikan wang kertas $2 pada tahun 1988. Ia menggambarkan satu suku kaum orang tua peribumi yang berlatarbelakangkan Southern Cross dan pokok-pokok rumput tempatan. Syiling $1 juga menggantikan wang kertas $1 pada tahun 1984. Ia menggambarkan lima ekor kanggaru. Piawaian $1 direka bersama dengan 50, 20, 10 dan 5 sen rekaan-rekaan, telah dicipta oleh Pegawai Permata Ratu, Stuart Devlin. 50 sen menampilkan jata Australia (Australia’s coat of arms) iaitu enam buah lambang negara di tengah perisai yang disokong oleh seekor kanggaru dan burung emu dengan berlatarkan rumput Mitchell. Syiling 20 sen berlambangkan platipus (bintang di Australia yang berparuh seperti itik), hanya satu daripada dua egg-laying mamalian di dunia. Ia mempunyai kaki berkulit selaput berjaringan dan paruh seperti itik yang digunakan untuk memburu mencari makanan disepanjang dasar aliran sungai dan sungai. Bagi syiling 10 sen mempunyai ciri-ciri lyrebird jantan menari. Seorang mimik yang pandai, lyrebird mendiami hutan yang tebal pantai timur Australia. Syiling 5 sen pula menggambarkan mamalia bertelur Australia atau tenggiling berduri dan hanya egg-laying mamalia dunia yang lain. Duit syiling 5, 10, 20 dan 50 sen dibuat daripada kupro nikel (75% keping tembaga dan 25% nikel). Syiling $1 dan $2 dibuat daripada gangsa aluminium (92% keping tembaga, 6% keping aluminium dan 2% nikel). Edaran syiling $1, 50 dan 20 sen sekali sekala menonjolkan peringatan rekaan. Duit syiling Australia dihasilkan oleh The Royal Australia Mint yang terletak di ibu negeri, Canberra. Sejak pembukaan pada tahun 1965, Mint tersebut telah mengeluarkan lebih daripada 14 bilion pengedaran duit syiling. Ia juga mempunyai kapasiti untuk menghasilkan lebih daripada dua juta duit syiling setiap hari atau lebih daripada 600 juta syiling setiap tahun. The Royal Australia Mint mempunyai reputasi antarabangsa untuk mengeluarkan duit syiling numismatic yang berkualiti dan memenangi

4

anugerah antarabangsa bagi ‘Best Silver Coin 2006’ untuk reke bentuk syiling Silver Kangaroo. 2.3 Penawaran Wang Di Australia

Reserve Bank of Australia mendefinasikan agregat kewangan sebagai M1 ialah edaran dan deposit semasa bank daripada sektor swasta bukan bank. M3 pula ialah M1 dan deposit bank lain daripada sektor swasta bukan bank. Broad Money adalah M3 dengan pinjaman daripada sektor swasta oleh NBFIs. Asas wang pula adalah pegangan wang dan syiling oleh sektor swasta tambahan deposit bank dengan Reserve Bank of Australia (RBA) dan liabiliti lain RBA kepada sektor swasta bukan bank. 3.0 Dasar Kewangan Australia 3.1 Pengenalan Dasar Kewangan di Australia Pada mulanya, terdapat pelbagai dasar kewangan yang di gunakan oleh sesebuah negara, di peringkat antarabangsa di bahagikan kepada dua kumpulan. Antaranya; 5

i.

Kumpulan Pertama

Dasar Kewangan yang memfokuskan kepada kadar pertukaran. Negara-negara tersebut menggunakan kadar pertukaran yang tetap dalam matawang antarabangsa atau sesetengah sasaran kumpulan dan Dasar Kewangan mempunyai kepentingan dalam pengurusan kadar pertukaran. Hanya sebilangan kecil sahaja negara yang menggunakan kadar pertukaran yang tetap. Contohnya seperti Hong Kong, yang mana ianya menetapkan matawang dalam sebutan US dollar. ii.

Kumpulan Kedua

Dasar Kewangan yang bergantung kepada objektif ekonomi tempatan dengan menggunakan kadar pertukaran boleh ubah. Contoh Negara yang termasuk di dalam kumpulan ini seperti Australia, United State, Jepun, New Zealand ( Negara OECD ). Dalam Negara tersebut, Dasar Kewangan boleh digambarkan sebagai pengurusan kadar bunga bagi jangka pendek oleh Bnak Pusat bagi Negara-negara yang terlibat, kebiasaannya digambarkan dengan inflasi dan pertumbuhan ekonomi. 3.2 Objektif-objektif Dasar Kewangan Australia Di Australia, objektif-objektif Dasar Kewangan secara formal ditentukan oleh Akta Reserve Bank of Australia 1959. Terdapat tiga objektif bagi Dasar Kewangan di Australia: i.

Kestabilan Matawang bagi Australia.

ii.

Mencapai Gunetenaga Penuh di Australia.

iii.

Kekayaan Ekonomi dan Kebajikan bagi Penduduk di Australia.

Kestabilan Matawang bagi Australia secara umumnya ditakrifkan kepada kestabilan harga. Ianya dimaksudkan satu nilai yang stabil dalam sebutan dollar Australia iaitu melalui kuasa beli barang dan perkhidmatan. Kestabilan matawang saling berkait antara dua objektif lain, dengan ini Dasar Kewangan bagi Australia menggunakan sasaran inflasi untuk 6

mencapai pembangunan ekonomi semasa. Kepentingan hubungan antara dua objektif lain dapat dijelaskan melalui kumpulan sasaran digambarkan secara purata untuk di capai melebihi tempoh masa yang telah di tetapkan. Ianya memadai satu dasar yang boleh berubah bagi pembangunan gunatenaga yang penuh dalam jangka pendek dan pertumbuhan ekonomi. Dengan kata lain, terdapat beberapa skop dari dasar kewangan untuk menstabilkan keadaan yang berubah-ubah bagi kitaran perniagaan dalam jangka pendek. Bagi jangka panjang pula,seperti yang telah dinyatakan dalam penyata, sumbangan utama dalam dasar kewangan bagi , memperkembangkan pertumbuhan dan kekayaan ialah dengan mengurangkan kadar inflasi pada tahap yang rendah. Formula utama yang dirujuk adalah “garisan inflasi yang paling bawah” tetapi diikuti dengan perubahan Indeks Harga Pengguna(IHP) pada tahun 1998 menunjukkan persetujuan antara Bank dan Bendahari untuk memfokuskan pada tajuk IHP. Ianya dihasilkan untuk memastikan objektif sasaran inflasi jelas untuk diketahui umum.

Sasaran bagi Dasar Kewangan di Australia merangkumi beberapa skop bagi Dasar Kewangan tersebut untuk mengira tukar ganti jangka pendek antara inflasi atau pun gunatenaga. Ianya merupakan subjek sasaran akhir bagi sasaran inflasi terhadap purata keseluruhan bagi kitaran ekonomi tersebut. Tukar ganti jangka pendek seperti yang digambarkan oleh pembuat dasar tersebut menghuraikannya seperti berikut:

i.

Sesetengah perkara sama rata

ii.

Seperti titik yang di beri dalam masa

iii.

Kemudahan bagi dasar (potongan dalam kadar bunga) akan menggiatkan ekonomi dan

iv.

akan cenderung untuk pertumbuhan ekonomi dan inflasi yang lebih tinggi. Sebaliknya, kadar peningkatan cenderung untuk pertumbuhan yang rendah dengan serta

merta inflasi akan terkehadapan. Ini bermaksud, melebihi jangka tempoh yang singkat, dasar boleh difikirkan mempunyai keseimbangan antara satu objektif dasar dengan objektif lain. 7

Sebagai contoh untuk mencapai pertumbuhan hasil yang tinggi tetapi kadar inflasi yang kurang memuaskan. Kenaikan dalam kadar bunga akan membantu untuk mengurangkan inflasi tetapi juga boleh dijangkakan akan mengurangkan pertumbuhan.sejauh mana atau secepat mana kadar bunga boleh meningkat bergantung dengan bahagian bagaimana ekonomi berjalan pada masa tersebut. Oleh itu, ianya dapat dikesan bagi dasar untuk mengira kitaran pembangunan jangka pendek dalam mengikut sasaran inflasi. Ianya penting untuk mengenali bahawa jenis ini tidak terdapat dalam jangka panjang. Akhirnya, pertumbuhan terlaksana bagi ekonomi ialah dengan mengenalpasti kemampuan sebenar keluaran ekonomi, ianya tidak akan menjadi tetap bagi menggiatkan pengembangan Dasar Kewangan tersebut. 3.3 Pembuatan Keputusan Dasar Kewangan Perumusan bagi Dasar Kewangan ialah pada asasnya bertanggungjawab bagi Reserve Bank Board. kebiasaannya ahli lembaga bank akan berjumpa sebelas kali setiap tahun, pada hari selasa setiap bulan kecuali pada bulan Januari. Pada setiap kali mesyuarat di jalankan staf bank akan menyediakan maklumat akaun secara keseluruhan bagi pembangunan di Australia dan ekonomi antarabangsa, ekonomi tempatan dan pasaran kewangan antarabangsa. Kertas kerja tersebut mengandungi cadangan bagi dasar membuat keputusan. Staf senior akan menghadiri mesyuarat untuk membentangkan kertas kerja tersebut.

3.4 Perlaksanaan Dasar Kewangan Australia menggunakan kadar bunga jangka pendek sebagai alat polisi kewangan yang dikawal sepenuhnya oleh Bank Pusat. Kadar bunga yang digunakan oleh negara ini ialah kadar tunai (cash rate) yang mana ianya merupakan kadar bunga pasaran ke atas dana bermalam (overnight funds). Bank Pusat Australia mengamalkan sistem kawalan tertutup ke atas kadar tunai ini melalui operasi pasaran kewangan dan ianya juga berfungsi sebagai alat dasar kewangan negara. Penetapan pelarasan secara berkala ke atas kadar tunai akan dinyatakan dalam satu penyataan umum oleh Bank Pusat. Walaubagaimapun, terdapat juga isu yang ditimbulkan terhadap alat dasar kewangan ini. Antaranya ialah bagaimana dasar ini

8

dilihat berkesan dalam menguruskan ekonomi secara keseluruhannya apabila dasar beroperasi melalui alat-alat kewangan jangka pendek. Berdasarkan amalan yang telah dilaksanakan, kadar tunai dilihat memberi pengaruh yang kuat ke atas kadar bunga yang lain. Ini secara tidak langsung dapat membantu dalam penetapan kadar bunga jangka pendek dalam ekonomi keseluruhannya. Pengalaman ini telah berjaya dibuktikan dalam kedua-dua jenis kadar bunga dalam pasaran yang berbeza iatu kadar bunga untuk pasaran kewangan dan kadar bunga utama untuk perbankan dan pengantara kewangan. Antaranya dibuktikan melalui pinjaman gadai janji dan kadar pinjaman perniagaan yang cenderung untuk berubah secara selari dengan perubahan kadar tunai. Implikasi daripada pelaksanaan alat dasar kewangan ini berjaya membentuk dasar kewangan yang memberi kuasa berpengaruh dalam ekonomi agregat. Disamping itu, ianya dilihat dapat memberi gambaran polisi kewangan beroperasi melalui hanya satu alat polisi utama yang didapati meningkatkan pertumbuhan ekonomi negara berbanding sebelum kewujudan deregulasi kewangan iatu pada pertengahan 1980an.

Pada era sebelum

deregulasi, polisi kewangan beroperasi melalui gabungan operasi pasaran kewangan dan kawalan langsung ke atas pasaran dan institusi kewangan. Ini termasuklah kawalan ke atas kadar bunga bank, keperluan rizab wajib dan lain-lain. Sebarang perubahan dalam polisi di bawah sistem ini boleh dicapai melalui satu julat perbezaan penggunaan alat-alat polisi ataupun juga melalui gabungan alat-alat kewangan. Melalui sistem ini, pengurusan polisi dilihat beransur-ansur menjadi tidak efektif dalam mengembangkan pasaran sebagai satu jalan untuk mengelak peraturan melalui pertumbuhan sektor kewangan yang melanggar peraturan yang telah ditetapkan. Dewasa ini, deregulasi pasaran kewangan membentuk sebuah polisi kewangan yang lebih telus dan mudah untuk difahami dengan bermulanya melalui penggunaan kadar bunga jangka pendek sebagai alat polisi kewangan. Pencapaian ke arah sebuah polisi kewangan yang terbaik juga memerlukan usaha-usaha bahagian pemasaran bank tempatan untuk mengekalkan syarat-syarat dalam pasaran wang untuk mencapai kadar tunai yang menghampiri sasaran yang telah ditentukan oleh Bank Pusat. Kadar tunai merupakan satu kadar yang dikenakan ke atas pinjaman bermalam (overnight loans) diantara pengantara-

9

pengantara kewangan. Ianya mampu memberi pengaruh yang kuat ke atas kadar bunga-kadar bunga yang lain. Selain itu, ianya merupakan suatu asas pembentukan kadar bunga dalam ekonomi. Hubungan yang rapat antara kadar tunai dengan kadar bunga pasaran wang yang lain dapat dilihat dalam graf berikut.

Bank Pusat menggunakan operasi pasaran terbuka untuk menghasilkan kadar tunai yang semakin mencapai sasaran melalui pengurusan dana yang bersesuaian untuk sistem perbankan negara dalam pasaran wang. Kadar tunai ditentukan melalui keseimbangan permintaan dan penawaran ke atas pinjaman bermalam (overnight loans). Bank pusat berupaya meletakkan satu sasaran untuk kadar tunai yang dapat membendung daripada berlakunya lebihan kawalan dalam penawaran dana yang mana digunakan oleh bank-bank untuk aktiviti-aktiviti urusniaga perbankan. 3.5 Implikasi Dasar Kewangan

10

Ramalan dalam kesan dasar kewangan seperti ramalan ekonomi keseluruhan yang merupakan suatu ketakpastian. Polisi ini bertujuan untuk membuat keputusan berasaskan kesesuaian pengetahuan yang terbaik dalam mengenalpasti ketakpastian yang wujud. Prinsipal umum penggunaan kadar bunga jangka pendek memberi kesan kepada permintaan agregat dan aktiviti ini digambarkan dalam graf berikut.

Berdasarkan pola yang digambarkan oleh graf menunjukkan perubahan penting dalam arah aliran dalam mengukur permintaan yang mendahului perubahan penting dalam tingkat kadar bunga. Polisi kewangan mempengaruhi permintaan agregat dan aktiviti ekonomi untuk bertindak balas dalam pembangunan berkitar dan tekanan inflasi. Terdapat beberapa mekanisme ekonomi yang dapat menerangkan kesan daripada polisi kewangan. Antaranya meliputi tabungan dan pelaburan, aliran tunai, wang dan kredit, harga aset dan kadar pertukaran. i.

Tabungan dan pelaburan

11

Kadar bunga yang terlalu tinggi akan meningkatkan kos pinjaman untuk perbelanjaan kewangan. Secara tak langsung, ianya akan menyebabkan individu cenderung untuk meningkatkan insentif menabung atau menangguhkan perbelanjaan.

Disamping itu, individu juga cenderung mengurangkan pulangan bersih atas pelaburan. Bagi isi rumah, keputusan pelaburan yang terbaik adalah keputusan untuk membeli rumah. Walaupun kadar bunga bukan merupakan faktor penting dalam membuat keputusan, kenaikan kadar pinjaman gadai janji cenderung untuk memberi kesan yang menggalakkan kebanyakan isi rumah untuk menangguhkan pembelian rumah atau mengurangkan kuantiti perbelanjaan untuk pembelian sebuah rumah. Kecenderungan ini dibuktikan dalam graf di atas

yang menggambarkan tingkat

agregat menunjukkan kadar bunga pinjaman gadai janji cenderung dikaitkan dengan pengurangan dalam pembelian rumah. Sebaliknya kadar bunga pinjaman gadai janji yang rendah akan merangsangkan pembelian rumah. Kesimpulannya, pelaburan mempengaruhi kitaran ekonomi, yang juga mempengaruhi permintaan untuk produk sesebuah firma dan tunai yang diperlukan untuk membuat sesuatu pelaburan.

12

ii.

Aliran tunai Bahagian ini berkait rapat dengan bahagian terdahulu iatu tabungan dan pelaburan, tetapi ianya merujuk kepada kesan kadar bunga dalam mempengaruhi jumlah tunai yang diperlukan untuk berbelanja. Ianya sangat berguna dalam membezakan antara isi rumah dan firma. Kebanyakkan isi rumah pada satu masa, mengambil kelebihan dalam penyusunan kewangan yang membenarkan mereka meminjam. Secara keseluruhannya, sektor isi rumah di Australia adalah peminjam bersih dan juga dipanggil pembayar faedah bersih. Dalam beberapa tahun, pembayaran faedah bersih ke atas hutang menunjukkan arah aliran yang meningkat secara berkadar ke atas pendapatan boleh guna. Aliran kewangan ini memberi kesan kepada sektor perniagaan kerana hampir kebanyakkan perniagaan dipengaruhi oleh peminjampeminjam bersih ini. Perubahan dalam kadar bunga memberi kesan kepada aliran tunai secara keseluruhan.

iii.

Wang Dan Kredit Dalam bahagian ini, bahagian wang dan kredit perlu diasingkan dimana ianya dibezakan dari aspek kuantiti kewangan yang sedia ada. Jenis mekanisme polisi kewangan sangat penting dalam operasi pasaran terbuka untuk membuat pelarasan dalam sistem kewangan. Kadar bunga yang dikenakan oleh bank telah diselaraskan, dan bahagian penting dalam mekanisme ini ialah polisi kewangan yang memberi kesan kepada ekonomi melalui pinjaman bernisbah. Polisi yang terlalu ketat akan mengurangkan penawaran dana kepada bank-bank dan ini akan memaksa mereka mengurangkan pinjaman bank masing-masing. Walaupun harga pinjaman tidak banyak berubah, potensi peminjam untuk mendapatkan pinjaman bank dalam situasi polisi yang ketat adalah agak kurang. Pertumbuhan kredit juga dapat dikaitkan dengan pertumbuhan ekonomi keseluruhannya. Ianya dapat dibuktikan melalui graf berikut.

13

Ini tidak bermakna perubahan dalam penawaran kredit merupakan penyebab utama kepada masalah kitaran ekonomi. Perubahan dalam pertumbuhan ekonomi agregat yang perlahan akan mengakibatkan peminjam kurang memerlukan pembiayaan kewangan, maka didapati pertumbuhan kredit juga perlahan. iv.

Harga Aset Kadar bunga juga didapati memberi kesan kepada nilai aset, yang seterusnya mempengaruhi kekayaan dan keputusan perbelanjaan individu. Berdasarkan teori, kadar bunga yang terlalu tinggi dijangka akan meningkatkan kos melepas untuk memegang

aset.

Secara

umumnya,

mengurangkan perbelanjaan dan

kejatuhan

dalam

harga

aset

didapati

kapasiti meminjam individu juga berkurang.

Sejauhmana pentingnya faktor ini mempengaruhi keadaan ekonomi adalah sukar untuk dipastikan. Harga aset tidak semestinya bertindak balas terhadap perubahan dalam kadar bunga semata-mata. Terdapat beberapa faktor lain yang mempengaruhi kadar bunga. Antaranya melalui perubahan dalam jangkaan dan persekitaran kegiatan perniagaan. Pengalaman pada akhir 1990an membuktikan bahawa pertumbuhan

14

memberangsang dalam harga aset menyumbang kepada pertumbuhan penggunaan yang mantap dan seterusnya meningkatkan pertumbuhan ekonomi. v.

Kadar Pertukaran Turun naik dalam kadar pertukaran mempengaruhi ekonomi melalui perubahan dalam harga relatif barang dan perkhidmatan tempatan dan import. Dalam pengurusan polisi kewangan, turun naik dalam berlaku dalam dua cara. Pertamanya, kesan langsung terhadap tingkat harga. Ini dapat digambarkan melalui graf berikut yang menunjukkan tingkat harga import bertindak balas secara langsung dengan kadar pertukaran. Ini dapat dilihat dalam graf di bawah, yang menunjukkan hubungan langsung antara harga import dengan kadar pertukaran.

4.0 Sasaran Inflasi Graf 1 di bawah menunjukkan satu siri inflasi jangka panjang di Australia, bermula pada pertengahan tahun 1950an. Selepas zaman Perang Dunia II merupakan masa yang kenaikan tetap harga menjadi perkara biasa dalam ekonomi. Sebelum itu, telah terdapat zaman inflasi diikuti zaman deflasi, dengan anjakan yang kecil dalam masa jangka panjang terhadap paras 15

harga. Melepasi tahun 1950-an, Australia mempunyai inflasi yang positif, tetapi dalam purata yang rendah, walaupun sentiasa berubah-ubah. Ini sentiasa merupakan kes dalam separuh masa pertama pada tahun 1960-an.

Pada peringkat akhir tahun 1960an, bukan sahaja harga selalu naik tetapi kadar peningkatan adalah semakin besar. Inflasi adalag cenderung lebih tinggidan berterusan sehingga tahun 1970an. Seperti yang telah dinyatakan oleh Ian MacFarlane, inflasi Australia telah berada pada tahap 10% apabila OPEC I meningkatkan harga minyak pada lewat tahun 1973 mendesak inflasi global meningkat kepada paras yang jarang berlaku sebelum ini. Inflasi Australia telah mencapai 17.5%. Selepas itu berlaku penurunan, tetapi pada akhir1970an ia tetap berada pada tahap kira-kiar 10%. Berikutan kemelesetan pada 19821983, inflasi telah jatuh kira-kira 5%. Tetapi meningkat dengan cepat sebagai pemulihan berterusan. Pada akhir tahun 1980an, Australia telah mengalami tempoh selama dua dekad semasa purata kadar inflasi IHP adalah 9%.

Langkah-langkah jangkaan inflasi telah

ditunjukkan mempunyai digit berganda. Nasihat kewangan bagi semua generasi Australia mengandaikan inflasi adalah tinggi dengan insentif untuk keberkesanan cukai itu dihasilkan dan ia akan menjadi satu ciri yang tetap dalam ekonomi. Sesetengah orang mengira setengah

16

hayat satu dolar iaitu kira-kira lapan tahun sebagai satu cara pengilustrasian hakisan nilai wang. Oleh itu, satu dolar dalam tahun 1970 mempunyai kuasa beli 17sen pada tahun 1990. Apabila inflasi turun sepanjang kemelesetan pada awal 1990an, kadar yang lebih rendah daripada kadar yang dialami sejak 1960an. Di seluruh dunia, sesetengah negara sedang mencari satu model di mana tiada matlamat perantaraan seperti sasaran kewangan ataupun mempunyai matlamat yang dapat digunakan seperti kadar pertukaran yang bersandar. Jika dilihat pretasi terbaik inflasi, tiada orang yang dapat mengekalkan inflasi dalam tempoh yang panjang. Sejak Perang Dunia II, purata terbaik berada dalam rantau ’two point something’. Ia juga mempunyai satu darjah varasi yang luas disekitar purata. Menubuhkan Bundesbank yang merupakan inflasi ditentukan bank pusat pada 1970an. Ia menyediakan kadar inflasi 2% atau lebih tetapi bertindak mengurangkan inflasi jika mencecah 3% atau lebih. Ini ialah satu pendekatan yang wajar digunakan. Jika boleh mencapai kadar inflasi seperti tahun 1990an, ia akan menjadi satu peningkatan dalam prestasi pada 1970an dan 1980an. Bahagian ’on average, over the cycle’ dirumuskan daripada pemerhatian bahawa inflasi sukar untuk dikawal dengan tepat. Percubaan ini dibuat dalam masa yang pendek dan menanggung risiko memburukkan ketidakstabilan ekonomi yang cuba dikurangkan.

5.0 Kesimpulan Terdapat tiga objektif Dasar Kewangan yang ingin dicapai oleh Australia antaranya kestabilan matawang, mencapai gunatenaga penuh dan kekayaan ekonomi dan kebajikan bagi penduduk negara. Polisi kewangan Australia menggunakan kadar tunai (cash rate) yang ditentukan melalui keseimbangan permintaan dan penawaran ke atas pinjaman bermalam (overnight loans). Bank pusat berupaya meletakkan satu sasaran untuk kadar tunai yang dapat membendung daripada berlakunya lebihan kawalan dalam penawaran dana yang mana

17

digunakan oleh bank-bank untuk aktiviti-aktiviti urusniaga perbankan. Polisi kewangan didapati mempengaruhi permintaan agregat dan aktiviti ekonomi untuk bertindak balas dalam pembangunan berkitar dan tekanan inflasi. Sasaran inflasi yang dilaksanakan merupakan gabungan antara darjah fleksibel jangka pendek dan kekangan-kekangan yang terdapat dalam tempoh pertengahan ia dilaksanakan. Gabungan elemen-elemen ini menjadi asas pembuatan keputusan dalam polisi kewangan.

Rujukan 1. http://www.rba.gov.au/MonetaryPolicy/about_monetary_policy.html 2. http://www.dfat.gov.au/facts/currency.html 3. http://ms.wikipedia.org/wiki/Australia 4. http://www.rba.gov.au/Speeches/2003/sp_dg_100403.html

18