Predmet Europol.docx

FAKULTET ZA PRAVNE I POSLOVNE STUDIJE DR LAZAR VRKATIĆ Studijski program: Bezbjednost i kriminalistika

EUROPOL -SEMINARSKI RAD-

Novi Sad, decembar, 2017.

SADRŽAJ: UVOD ........................................................................................................................................ 2 1. ISTORIJSKI RAZVOJ KANCELARIJE EVROPSKE POLICIJE – EUROPOL ................ 3 2. KONVENCIJA O OSNIVANJU KANCELARIJE EVROPSKE POLICIJE – EUROPOLA .............................................................................................................................. 5 3. NACIONALNI BIROI I OFICIRI ZA VEZU ....................................................................... 7 4. INFORMACIONI SISTEM ................................................................................................... 8 5. UPRAVLJANJE I KONTROLA ......................................................................................... 10 5.1. Organizaciona stuktura Sjedišta Europola .................................................................... 13 ZAKLJUČAK .......................................................................................................................... 16 LITERATURA ........................................................................................................................ 17

UVOD Evropska policijska služba (engl. European Police Office),

je kriminalistička

obavještajna agencija Evropske unije. Počela je s punim radom 1. jula 1999. Osnivanje Europola dogovoreno je 1992. godine Ugovorom iz Mastrihta, koji je stupio na snagu u novembru 1993. Agencija

je

počela

s

ograničenim

operacijama 3.

januara 1994.,

kao Europolovo odjeljenje za drogu (engl. Europol Drugs Unit (EDU)). Godine 1998. Konvenciju o Europolu su ratifikovale sve zemlje članice a stupila je na snagu u oktobru. Europol upravlja svojim osobljem (oko 410 zaposlenih i 90 Europolovih oficira za vezu) iz sjedišta u Hagu. Veličina Europola je u saglasnosti s činjenicom da je on u stalnoj vezi sa stotinama različitih organizacija za bezbjednost, od kojih svaka ima pojedince ili grupe zadužene za pružanje pomoći Europolovim aktivnostima. U 2007. godini, Europol pokriva svih 27 zemalja članica Evropske unije, uključujući i nedavno primljene zemlje Bugarsku i Rumuniju, koje su bile članice Europola prije nego što su primljene u Evropsku uniju u januaru 2007. godine. Slično je bila i s nekim srednjoevropskim zemljama koje su primljene 2004. godine, one su postale članice Europola 2002. godine. Cilj Europola je da poveća efikasnost i saradnju između policijskih organa zemalja članica prije svega kroz prikupljanje i razmjenu obaveštajnih podataka u prevenciji i borbi sa međunarodnim organizovanim kriminalom. Njegova misija je da pruži značajan doprinos naporima snaga bezbjednosti Evropske unije u borbi s organizovanim kriminalom. On je servis za podršku policijskim službama zemalja članica Evropske unije. To znači da službenici Evropola nisu ovlašćeni da vrše istrage u zemljama članicama niti da hapse osumnjičene. U pružanju podrške, Europol sa svojim mehanizmima – razmjenom informacija, obavještajnim analizama, ekspertizama i obukom – može doprinijeti mjerama koje sprovode relevantni državni organi. Europol je multidisciplinarna agencija, koju ne čine samo obični policijski službenici, već i službenici drugih službi bezbjednosti: carine, imigracione službe, pogranična i finansijska policija itd. S druge strane, Europol pomaže da se prevaziđu jezičke barijere u međunarodnoj policijskoj saradnji. Svaki službenik bezbjednosti iz zemlje članice može da se obrati zahtjevom svojoj nacionalnoj jedinici Europola na svom maternjem jeziku i dobiće odgovor na istom jeziku.

2

1. ISTORIJSKI RAZVOJ KANCELARIJE EVROPSKE POLICIJE – EUROPOL

Ideja o saradnji evropskih policijskih agencija u borbi protiv međunarodnog kriminala stara je koliko i ideja o osnivanju Evropske unije. Prvi neformalni oblici saradnje zabilježeni su sedamdesetih godina prošlog vijeka osnivanjem TREVI grupe od strane ministara unutrašnjih poslova i pravde država Evropske zajednice. Nadležnost TREVI grupe odnosila se na krivična djela međunarodnog terorizma i nasilja, prvenstveno na fudbalskim utakmicama, ali se vremenom proširila i na prekogranični kriminal unutar Evropske zajednice. TREVI grupa nije imala ,,karakter međudržavne organizacije i nije posjedovala sopstveni stručni aparat’’. Sedamdesetih i osamdesetih godina prošlog vijeka upućivani su učestali zahtjevi za osnivanje formalnih oblika policijske saradnje u okviru Evropske zajednice. Na Samitu Evrope u Luksemburgu 1991. god., njemački kancelar Helmut Kol zatražio je osnivanje evropske policijske agencije po uzoru na američki federalni biro za istrage (FBI). Stav Velike britanije i još nekoliko država bio je da saradnja u ovoj oblasti treba da bude što manje formalizovana i da se svodi na razmjenu informacija, oficira za vezu i slično. Potpisivanjem Sporazuma o provođenju Šengenskog sporazuma u Šengenu 19. juna 1990. god., ukinuta je carinska kontrola na graničnim prelazima između država članicaa Evropske zajednice. Samim ukidanjem granica ubrzan je protok robe i usluga između država članica ali, isto tako, i nesmetano kretanje izvršilaca krivičnih djela. U takvim uslovima, u okviru tadašnjeg trećeg stuba Evropske zajednice, počinje jačati ideja o potrebi stvaranja zajedničkog tijela za borbu protiv terorizma, nezakonite trgovine drogom i drugih teških oblika međunarodnog kriminala. Početkom devedesetih godina prošlog vijeka države članice Evropske ekonomske zajednice našle su se pred izazovima osiguranja prostora zajedničke sigurnostiod najtežih oblika krivičnih djela. Na zasjedanju Evropskog savjeta u Mastrihtu 9. i 10. decembra 1991. god. usvojen je Ugovor o Evropskoj uniji koji je definisao ostvarivanje sigurnosti kao jedan od primarnih ciljeva Unije. Ugovorom se uređivala zajednička vanjska i sigurnosna politika, saradnja na području pravosuđa, unutrašnjih poslova, te ekonomske i monetarne stabilnosti Unije. Postojala su dva modela međunarodne policijske saradnje: uspostavljanje sistema potraga i objava i sistema ubrzane razmjene podataka između država i članica. Kako je za 3

većinu država Interpol bio jedini servis razmjene podataka, nametnula se potreba za uspostavljanjem zajedničkog sistema za praćenje najtežih oblika krivičnih djela. Dinamičnom razvoju međunarodne policijske saradnje doprinijelo je isklapanje sporazuma o posebnim oblicima saradnje u borbi protiv terrorizma, nezakonite trgovine opojnim drogama i organizovanog kriminaliteta. Prvi korak Savjeta Evrope prema formalizaciji evropske policije saradnje predstavlja osnivanje Jedinice za borbu protiv droga (EDU), koja je prethodila formiranju Europola. EDU je postala operativna 10.3. 1995. god., stupanjem na snagu dokumenta o zajedničkom djelovanju(Joint action 95/73/JHA). EDU nije imala ovlaštenja za lišavanje slobode, ali je imala mandat da pruži pomoć nacionalnim policijskim agencijama u istragama krivičnih djela. Sa malim brojem zaposlenog osoblja i jednim ili dva oficira za vezu iz svake države članice, EDU je pružala pomoć rastućem broju istraga nacionalnih agencija država članica. Njen mandar se proširio i na druge oblike krivičnih djela međunarodnog karaktera uključujući terorizam, krađe vozila i organizovani kriminal, čime je otvoren put za stvaranje punopravne evropske policijske kancelarije. EDU je postojala u periodu od 10. 3. 1995. do 1. 6. 1999. god., kada njenu ulogu preuzima Europol.1

1

Ivetić S., Rosić S., Međunarodna policijska saradnja. Visoka škola unutrašnjih poslova, Banja Luka. 2015.

4

2. KONVENCIJA O OSNIVANJU KANCELARIJE EVROPSKE POLICIJE – EUROPOLA Konvencijom o osnivanju Europol je uspostavljen kao međunarodna organizacija sa vlastitim pravnim acquisom, ko ja se finansira direktno kontribucijom država članica. Ciljevi Europola bili su: prevencija i borba protiv terorizma, neovlašćene trgovine drogom i teških oblika međunarodnog kriminala, gdje postoje činjenice koje ukazuju na organizovanu strukturu koja učestvuje u izvršenju krivičnih djela u bar dvije države članice. Referenca terorizam koja je uključena u Ugovor iz Mastrihta nije bila uključena u prve nacrte Konvencije. Dodata je u aprilu 1995. god. ma insistiranje vlade Španije koja je uložila prigovor da ukoliko Europol želi da opravda svoje postojanje onda mora da se bavi pitanjem terorizma koji utiče na državne članice EU. Na sastanku Savjeta ministara u martu 1995.god. dogovoreno je da se najkasnije u periodu od dvije godine od stupanja na snagu Konvencije Europol počne baviti problemom terorističkih aktivnosti. Originalna Konvencija predviđala je da Europol bude nadležan za borbu protiv međunarodnog organizovanog kriminaliteta povezanog sa trgovinom narkoticima, nelegalnim prometom nuklearnih i drugih radioaktivnih supstanci, krijumčarenjem ilegalnih migranata, trgovinom ljudima i krivičnim djelima povezanim sa kradjom motornim vozilima kao i pranjem novca povezanim sa nekom od navedenih krivičnih djela. Savjet je tokom godina proširivao mandat Europola i tako je Europol postao odgovoran za borbu protiv krivičnih djela kao što su falsifikovanje eura, terorizam i pranje novca. Tokom 2002. god. Europolov mandat je proširen na sve oblike međunarodnog organizovanog kriminala navedenog u Aneksu Konvencije. U pravnotehničkom smislu, Konvencija je bila relativno kratak dokument, jer je imala sedam poglavlja i ukupno 47 članova. U preambuli Konvencije i posebnog akta Savjeta Evropske unije navedeni su razlozi za osnivanje Europola: 

borba država protiv terorizma, najtežih oblika organizovanog kriminaliteta, ilegalnog prometa opojnih droga i



saradnja, međusobna solidarnost i poboljšanje bezbjedonosne situacije u Evropi. Od osnivanja Jedinice za droge Europola (EDU), određene su oblasti za koje je ona

nadležna: neovlaštenja trgovina drogom, trgovina nuklearnim i radioaktivnim materijalom, krijumčarenje ilegalnih imigranata, trgovina ljudima i krivična djela krađe vozila, kriminalne organizacije povezane sa pranjem novca. Ovim ulogama je dodano još drugih oblika 5

međunarodnih krivičnih djela, koja se kreću od ubistava do organizovanih pljački, od kidnapovanja do trgovine oružjem. Lista uključuje rasizam i ksenofobiju, korupciju i ekološki kriminal čiji počinioci ne potiču iz grupe organizovanog kriminala nego prije iz vlada, državnih agencija i zvaničnika. Takođe Europol je ovlašten da se bavi slučajevima pranja novca i sličnim krivičnim prestupima povezanim sa 18 krivičnih djela i 5 uloga dodjeljenih Jedinici za droge Europola (EDU). Konvencija ovlašćuje Savjet za pravdu i unutrašnje poslove da proširi listu krivičnih djela. Konvencija ovlašćuje Europol da skuplja, čuva i prosljedjuje obavještajne podatke koji su definisani kao počinjena u cilju izbjegavanja kaznene odgovornosti za počinjena krivična djela iz nadležnosti Europola, Da li će se krivično djelo definisati kao povezano krivično djelo, zavisi od definisanja takvog krivičnog djela od strane različitih policijskih agencija. Na primjer, Velika Britanija uključuje optužbe o zavjeri tamo gdje postoji sumnja da je osoba u zavjeri i sa nepoznatim licem. Potrebno je napomenuti da u tekstu Konvencije nema definicije organizovanog kriminala.2

2

Ivetić S., Rosić S., Međunarodna policijska saradnja. Visoka škola unutrašnjih poslova, Banja Luka. 2015.

6

3. NACIONALNI BIROI I OFICIRI ZA VEZU

Svaka država članica je dužna da osnuje ili imenuje nacionalni biro (ENU-Europol national unit) za obavljanje svih zadataka. Ona je veza između Europola i nacionalnih nadležnih organa. Ovaj odnos je definisan nacionalnim zakonom. Države članice su dužne da obezbijede da nacionalni biroi mogu da ispunjavaju svoje zadatke i da imaju pristup svim potrebnim podacima. Zadatak ovih biroa bi trebalo da bude: 

snabdjevanje Europola, na sopstvenu inicijativu, podacima koji su mu neophodni za izvršavanje zadataka;



izlaženje u susret njegovim zahtjevima za informacijama i savjetima;



stalno aktueloizovanje podataka;



izdavanje zahtjeva za savjetima, informacijama i analizama Europolu;



snabdjevanje Europola podacima za skladištenje u kompjuterskom sistemu;



obezbjeđenje zakonitosti razmjene podataka između njih i Europola. Naravno, neke zadatke biro ne mora izvršiti. To je slučaj u situacijama kada može

doći do povrede nacionalnih interesa, ugrožavanja trenutne istrage ili sigurnosti pojedinca. Ovo je slučaj i sa bilo kakvim aktivnostima vezanim za nacionalnu bezbjednost. Svaki nacionalni biro treba da pošalje Europolu najmanje jednog oficira za vezu (ELOs- Europol liaison officers). Njihov broj određuje Upravni odbor. Oficir zastupa interese zemlje koja ga je postavila shodno zakonu te zemlje i uz sve privilegije i imunitet koji mu je neophodan. Njegov glavni zadatak je da pomaže u razmjeni informacija između članice i Europola.3

3

Prokopijević M., „Evropska unija“, Službeni glasnik, Beograd, 2009.

7

4. INFORMACIONI SISTEM

Radi obavljanja svojih zadataka, Europol ima uspostavljen Šengenski kompjuterski sistem (TECS- The Europol Computer System). Ovaj informacioni sistem ni u kom slučaju ne smije biti povezan sa drugim automatizovanim sistemom za obradu osim sistema nacionalnih biroa. One su odgovorne za sigurnosne mjere vezane za obradu, opremu i obavljanje provjera podataka i brisanje datoteka. Ovaj sistem se sastoji iz tri elementa: 1. informacionog sistema sa ograničenim i preciznim sadržajem koji omogućava brzo referenciranje na informacije na raspolaganju državama članicama i Europolu; 2. radnih dokumenta prikuljenih kroz razne periode a za potrebe analiza i 3. sistem indeksa koji sadrži opise raznih analiѕa uz usklađenost sa sporazumima. Informacioni sistem može biti korišćen za smještanje, modifikovanje i korišćenje samo onih podataka koji su neohodni za obavljanje zadataka Europola. On ne sadrži podatke o povezanim kriminalnim prekršajima. Podaci su vezani za osobe koje su u okviru nacionalnog zakona države članice osumnjičene da su počinile ili učestvovale u prestupima za koje je Europol nadležan. 4 Lični podaci mogu sadržati samo sledeće: 

prezime, kršteno ime i nadimak ili pretpostavljeno ime;



datum i mjesto rođenja;



pol;



druge karakteristike koje mogu pomoći kod identifikacije, kao što su specifične fizičke karakteristike koje nisu podložne promjenama.

Informacioni sistem takođe uključuje i sledeće podatke:

4



kriminalne prekršaje, navodne zločine i mjesto i vrijeme počinjavanja;



sredstva koja su ili se vjeruje da su bila korišćena da se počini zločin;



odeljenje koje upravlja slučajem;



kriminalnu organizaciju za koju se vjeruje da joj pripada;

Žan – Klod Z., Osnovi institucija EU, Stubovi kulture, Beograd, 2005.

8



osude vezane za prekršaj za koji je Europol nadležan,



referencu ka Europolu ili nacionalnom birou koji je unio podatke. Pristup podacima moguć je nacionalnim biroima, oficirima veze, direktoru i njegovim

zamjenicima i propisno autorizovanim Europolovim službenicima. Samo biro koji je unio podatke može ih modifikovati, ispraviti ili obrisati. Svi podaci koji se čuvaju u informacionom sistemu se ponovo pregledaju najkasnije tri godine po unosu jer se oni čuvaju samo onoliko vremena koliko imaju vrijednost.5

5

www.europol.europa.eu

9

5. UPRAVLJANJE I KONTROLA

Organi Europola su: 

Upravni odbor



Direktor



Zajedničko kontrolno tijelo



Zajednički revizorski odbor i



Finansijski kontrolor



Odbor za finansije 6

Slika 1. Organizaciona šema Europola

6

www.europol.europa.eu

10

Upravni odbor (Management Board) je obrađen u članu 28 Konvencije. Po ovom članu on je sastavljen od po jednog predstavnika svake države članice. Svaki član odbora ima jedan glas. U slučaju odsustva glavnog predstavnika, može ga predstavljati zamjenik. Sastaje se najmanje dva puta godišnje. Komisija evropske zajednice prisustvuje sastancima Upravnog odbora u svojstvu posmatrača. Odbor može odlučiti i da održi sastanak i bez predstavnika Komisije. Članovi imaju pravo da, u svojstvu savjetnika, povedu eksperte iz svoje zemlje. Eventualna uzdržanost neće spriječiti odbor da usvoji odluke koje treba da se usvoje jednoglasno. Upravni odbor: 

učestvuje u proširenju ciljeva Europola;



jednoglasno određuje prava i obaveze referenata veze prema Europolu;



jednoglasno odlučuje o broju referenata veze koje država članica može da pošalje;



priprema pravila za upravljanje datotekama;



usvaja pravila upravljanja Europolovih odnosa sa trećim državama i licima;



jednoglasno odlučuje o detaljima koje se tiču projektovanja indeksnog sistema;



dvotrećinskom većinom odobrava nalog za otvaranje datoteka;



može iznijeti mišljenja o komentarima i izvještajima zajedničkog kontrolnog tijela;



ispituje probleme na koje pažnju skrene zajedničko kontrolno tijelo;



učestvuje u postavljanju i opozivu direktora i zamjenika direktora;



nadgleda pravilnost obavljanja dužnosti direktora;



usvaja kadrovske propise;



priprema sporazume o povjerljivosti i usvajanju pravila za zaštitu povjerljivosti;



učestvuje u kreiranju budžeta;



jednoglasno usvaja petogodišnji finansijski plan



jednoglasno imenuje finansijskog kontrolora i nadgleda njegov rad;



usvaja finansijske propise;



jednoglasno odobrava zaključivanje sporazuma direkcije;



dvotroćinskom većinom djeluje kod rasprava između država članica i Europola ili samih članica vezano za plaćenu kompenzaciju za neovlašćeno ili nepravilno procesiranje podataka;



učestvuje u bilo kakvoj dopuni Sporazuma o Europolu;



odgovaran je za bilo koje druge zadatke koji su mu dodeljeni od Savjeta. 11

Svake godine jednoglasno se usvaja opšti izvještaj godišnjih aktivnosti Europola i izveštaj o budućim aktivnostima. Na čelu Europola je Direktor koga postavlja Savjet, jednoglasno i nakon saslušavanja mišljenja Upravnog odbora. Postavlja se na pet godina sa mogućnošću reizbora na još četiri godine. Njemu pomažu njegovi zamjenici koje takođe postavlja savjet i to na četiri godine sa mogućnošđu proširivanja za još toliko. Sve ovo je definisano u članu 29 Konvencije. Direktor je odgovoran za: 

obavljanje zadataka postavljenih od strane Europola;



svakodnevnu administraciju;



kadrovski menadžment;



pripremu i sprovođenje odluka Upravnog odbora;



izrada nacrta budžeta, nacrta petogodišnjeg finansijskog plana i sprovođenje Europolovog budžeta i



obavljanje svih ostalih zadataka koji su mu dodjeljeni konvencijom ili od strane Upravnog odbora. Direktor je odgovoran Upravnom odboru i prisustvuje svim njegovim zasjedanjima.

On i njegov zamjenik mogu biti otpušteni po odluci Savjeta ministara. Za to je potrebna dvotrećinska većina i mišljenje upravnog odbora. Zajedničko kontrolno tijelo kontroliše aktivnosti Europola sa ciljem zaštite prava pojedinaca kod čuvanja, obrade i upotrebe podataka koje on posjeduje. Ovo tijelo se sastoji od dva predstavnika svakog nacionalnog nadzornog tijela koje postavlja, na period od pet godina, svaka država članica. Svaka delegacija ima pravo na jedan glas kod donošenja odluka. Svaki pojedinac ima pravo da traži od ovog tijela da se pobrine da način na koji se skupljaju, čuvaju, obrađuju i koriste njegovi lični podaci bude zakonit i ispravan. Zajednički revizorski odbor je sačinjen od tri člana postavljena na period od tri godine od strane revizorskog suda Evropskih zajednica. Ovaj odbor sprovodi godišnju reviziju radi utvrđivanja: 

da li bilans stanja tačno predstavlja finansijsku poziciju Europola na kraju godine,

12



da je sav prihod primljen i da su svi troškovi nastali na zakonit i ispravan način i u skladu sa Konvencijom Europola, budžetom i finansijskim propisima.



Da je finansijski menadžment bio ispravan.7 Finansijski kontrolor (FC-Financial Controller) se jednoglasno postavlja od strane

Upravnog odbora. On je odgovoran za kontrolu obaveza i izdataka, kao i stvaranja i naplate prihoda Europola. Odbor za finansije sačinjen od jednog budžetskog predstavnika svake države članice je odgovoran za prikupljanje i razmatranje svih budžetskih i finansijskih pitanja. Budžet Europola za 2006-tu iznosi 63,4 miliona eura.8

5.1. Organizaciona stuktura Sjedišta Europola

Uspostavljanjem sjedišta Europola u Hagu, formirana su četiri odsijeka : 1. Odsjek za teška krivična djela (Serious Crime SC), 2. Odsjek za razvoj i istraživanje (Development & Research – DR), 3. Odsjek za upravljanje resursima (Resources – RS) i 4. Odsjek za tehničku službu (Tehnology Services- TS). Odsijek za teška krivična djela imao je osam jedinica, i to : 

Jedinicu za ogranizovane kriminalne grupe (interna oznaka SCI),



Jedinicu za droge (interna oznaka SC2),



Jedinicu za krivična djela protiv lica (interna oznaka SC3),



Jedinicu za finansijski kriminal i druga krivična djela protiv imovine i javnih dobara, uključujući prevare (SC4),

7 8



Jedinicu za terorizam (SC5),



Jedinicu za informacionu i operativnu podršku (SC6),



Jedinicu za analitiku (SC7) i



Europolovu kancelariju za vezu (SC8).

Janjević M., Treći stub EU, Službeni list Srbije, Beograd, 2003. www.dadalos.org

13

Odsjek za razvoj i istraživanje sastojao se od 6 jedinica : 

Jedinice za planiranje i evaluaciju (DR1),



Jedinice za obavještajni menadžment (DR2),



Jedinice za istraživanja (DR3),



Jedinice za pravne poslove DR4),



Jedinice za odnose sa trećim državama/međunarodnim organizacijama (DR5) i



Jedinice za nove nadležnosti (DR6).

Odsjek za upravljanje resursima takođe se sastojao od 6 jedinica: 

Jedinica za upravljanje ljudskim resursima (RS1),



Jedinica za finansije (RS2),



Jedinica opšte službe (RS3),



Jedinice za nabavke (RS4),



Jedinice za obezbjeđenje (RS5), i



Tima za unutrašnje projektovanje (RS6).

Odsjek za tehničku službu bio je nezavistan od ostala tri odsjeka i sastojao se od: 

Jedinice za informaciono- komunikaciono- tehnološku infrastrukturu (TS1),



Jedinice za upravljanje projektima i aplikacijama (TS2) i



Jedinice za informaciono-komunikaciono-tehnološki razvoj i implementaciju (TS3). Glavni organi Europola su, donošenjem Odluke, promijenjeni, a ove promjene

pratila je promjena organizacione strukture u sjedištu Europola. Takođe je došlo i do promjene nadležnosti Europola. Ono što se nije mijenjalo jesu kancelarije oficira za vezu, što je i razumljivo ako se uzme u obzir mandat i način rada Europola. Trenutna organizaciona struktura Europola sastoji se od direktora, koji rukovodi radom Europola, i tri zamjenika direktora, od kojih svaki rukovodi jednim od 3 odsijeka: 1. Operativnim odsjekom 2. Upravnim odsjekom 3. Odsjekom za sistemsku podršku. Rad sva tri odsjeka prati oficir za zaštitu podataka.

14

Operativni odsjek sastoji se od dva pomoćnika direktora i devet jedinica. Jedinice su : Operativni centar 24/7 (interna oznaka O1), Jedinica za analize i saznanja (O2), Jedinica za finansijski i tehnološki kriminalitet (O3), Jedinica za antiterorizam (O4), Jedinica za falsifikovanje novca (O5) i tri regionalne jedinice za mreže organizovanog kriminaliteta (O6, O7, O8). Upravni odsjek sastoji se od Kancelarije direktora (G1), Jedinice za strateške i spoljne poslove (G2), Jedinice za pravne poslove (G3), Jedinice za korporativne komunikacije (G4) i Jedinice za bezbjednost (G5). Odsjek za sistemsku podršku sastoji se od 6 jedinica i jednog pomoćnika direktora. Jedinice su: Jedinica za informaciono-komunikaciono-tehnološke infrastrukture i postrojenja (C1), Jedinica za poslovne potrebe i proizvode (C2), Jedinica za inženjering informacionim mogućnostima (C3), Jedinica za programiranje i arhitekturu (C4), Jedinica za upravljanje ljudskim resursima (C5) i Jedinica za finansije (C6).9

9

Ivetić S., Rosić S., Međunarodna policijska saradnja. Banja Luka. 2015.

15

ZAKLJUČAK

Kao što je do sada i rečeno, kada kriminal ne poznaje granice onda je neophodno da se protiv takvog organizovanog kriminala bori istim silama. Različiti su faktori doveli do stvaranja Europola, međutim svakodnevno imamo nove slučajeve koji to opravdavaju. Međutim potreba za još većom saradnjom i dalje raste uslovljena snažnim talasom terorističkiih akcija. Ovo je posebno izraženo nakon terorističkih napada na SAD 11. septembra 2001. godine, kao i terorističkih akcija u Madridu, Moskvi, Beslanu i slično. Jer je malo nacionalnog kada ginu ljudi. Europol nije nacionalna policija zemlje članice, nije FBI, niti Interpol, ali svakako svojom ulogom nekada može biti i puno bitniji jer on povezuje, informiše i koordinira strane koje tako zajedno imaju moć da se izbore sa prijetnjama XXI vijeka.

16

LITERATURA

1. Ivetić S., Rosić S., Međunarodna policijska saradnja – autorizovana skripta.Visoka škola unutrašnjih poslova, Banja Luka. 2015. 2. Bošković M., Skakavac Z., Kriminalistika taktika – tehnika. Fakultet za pravne i poslovne studije, Novi Sad, 2016. 3. Janjević M.,Treći stub EU. Službeni list Srbije, Beograd, 2003. 4. Žan – Klod Z., Osnovi institucija EU. Stubovi kulture, Beograd, 2005. 5. Prokopijević M., Evropska unija, Službeni glasnik, Beograd, 2009. 6. Internet izvor : https://sr.wikipedia.org/sr (datum preuzimanja 10.12.2017) 7. Internet izvor : www.europol.europa.eu (datum preuzimanja 10.12.2017) 8. Internet izvor : www.dadalos.org (datum preuzimanja 10.12.2017)

17