Poem Book By Khin Ma Ma Myo (fbf)
This document was uploaded by user and they confirmed that they have the permission to share it. If you are author or own the copyright of this book, please report to us by using this DMCA report form. Report DMCA
Overview
Download & View Poem Book By Khin Ma Ma Myo (fbf) as PDF for free.
More details
- Words: 1,006
- Pages: 19
အဆံးု သတ္တက ို ပ ္ ြဲႏင ွ ့္ အျခားကဗ်ာမ်ား
ေရးဖြဲ႕သီကးံု သူ- ခင္မမမ်ိဳး (ျမန္မာျပည္လတ ြ ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္)
(ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၊ ဗဟိျု ပန္ၾကားေရးေကာ္မတီမွ ထုတ္ေ၀သည္)
အဆံးု သတ္တက ို ပ ္ ြဲ
‘ျမင္းခြာတခ်က္ေပါက္ရင္
‘ရရင္ရ
ေၾကာက္တလ ဲ့ ေ ူ ပၚမွာပဲ
မီးဟုနး္ ဟုနး္
မရရင္ခ်’တဲ့၊
မူတည္တယ္ေနာ္။
ေတာက္ေစရမယ္’တဲ့၊
ကိုလိုနီအစိုးရကို
နယ္ခ်ဲ႔အစိုးရရဲ့
စိန္ေခၚတဲ့စကား၊
ျပင္းျပင္းထန္ထန္
ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး
ဖိႏွိပ္မွဳေအာက္က
လွဳပ္ရွားမွဳၾကီးမွာ
နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရး
အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္
အေရးေတာ္ပံုၾကီးမွာ
ကိုေအာင္ဆန္းက
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္
ေျပာခဲ့တယ္။
ကိုဗဟိန္းက ေျပာခဲ့တယ္။
‘မေၾကာက္ဘးူ လား။ ေၾကာက္သလားဆိတ ု ာ
ေျခာက္တလ ဲ့ ေ ူ ပၚမွာ မမူတည္ဘးူ ။ အရွံဳးမေပးတဲစ ့ တ ိ ္ အႏိုငမ ္ ခံ အရွံဳးမေပးတဲစ ့ တ ိ မ ္ ်ိဳး ေမြးျမဴၾကပါ’တဲ။့
စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ဆိုးေအာက္က
လြတ္ေျမာက္ေရး
ကိုမိုးသီးဇြန္က
ရဲေဘာ္တို႔ေရ၊
အေရးေတာ္ပံုၾကီးမွာ
ေျပာခဲ့တယ္၊
အစဥ္အလာအရကို
လူထုေခါင္းေဆာင္
ျမန္မာ့ေသြးဆိုတာ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က
‘က်ြန္ေတာ္တအ ို႔ ားလံုး
ရဲရဲနီျပီးသား၊
ေျပာခဲ့တယ္။
ဘ၀မ်ားစြာ
ျမန္မာ့သတိၱဆိုတာ
စေတးခဲျ့ ပီးျပီ။
ရဲရဲေတာက္ျပီးသား။
‘အမိတကၠသလ ို က ္ ျခေသ့ၤႏစ ွ ေ ္ ကာင္ တံခါး၀မွာ ေန၀င္းနဲ့ စစ္အာဏာရွငေ ္ တြ ေျမျမွဳပ္သျဂၤဳိ လ္ျပီးတဲ့အခါ ငါျပန္လာခဲမ ့ ယ္’တဲ။့
လမ္းေတြေပၚမွာ အသက္ပါေပးခဲျ့ ပီးျပီ။ က်ြနေ ္ တာ္တက ို႔ ို ဘယ္ျခိမး္ ေခ်ာက္မွဳမ်ိဳးနဲမ ႔ ွ ျခိမး္ ေခ်ာက္လု႔ိ ေၾကာက္မယ္လ ့ လ ူ ား’တဲ။့
ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ့ တက္ၾကြတဲ့အားမာန္ ထက္သန္တဲ့စိတ္ထားေတြနဲ႔ အဖိႏွိပ္ခံ ျပည္သူေတြရဲ့ နာက်ည္းခ်က္
စစ္အာဏာရွင္
ျမည္ဟည္းသံတို႔
မတရားလုပ္
လက္ပါးေစေတြ
တစတစ
အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့
ထမီျခံဳစိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔
ေပါင္းစပ္လာေနျပီ။
စစ္အစိုးရကို
လူသတ္ပြဲက်င္းပဖို႔
စိန္ေခၚတဲ့စကား
ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကခ်ိန္မွာ
ဒီမိုကေရစီအေရး
တိုက္ပြဲ၀င္ေခါင္းေဆာင္
လွဳပ္ရွားမွဳၾကီးမွာ
ကိုမင္းကိုႏိုင္က
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္
ေျပာခဲ့တယ္။
မၾကာခင္မွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ေန၀င္ေတာ့မယ္။ အဆံုးသတ္တိုက္ပြဲ ပါ၀င္ႏႊဲၾကစို႔။
ေတာက္ေခါက္သမ ံ ်ား
ပထမဆံုးအၾကိမ္အေနနဲ ့ ဘယ္တုန္းကစျပီး ေတာက္ေခါက္တတ္ခဲ့လဲ ငါမမွတ္မိေတာ့၊ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေတာက္ေခါက္ခဲ့မိတာေတာ့ ငါအမွတ္ရေနဆဲ။
လမ္းမေပၚမွာ ပလတ္စတစ္အိတ္ေတြ ေကာက္ေနရတဲ့ ကေလးငယ္ေလးေတြေတြ ့ရင္
ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။ အရြယ္မေရာက္ေသးပဲ အုတ္ခဲသယ္၊ မဆလာရြက္ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္စားပြဲထုိးနဲ ့ ဘ၀ဒဏ္ခံေနရတဲ့ ကေလးငယ္ေတြေတြ ့ရင္ ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
ေဆးရံုေဆးခန္းမသြားႏိုင္လို ့ ကြမ္းယာဆိုင္ကေဆးေတြ ၀ယ္ေသာက္ေနရတဲ့
လူမမာမိသားစုေတြေတြ ့ရင္ ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
တစ္ေန ့ႏွစ္နပ္ထမင္းကို နပ္မွန္ေအာင္မစားႏိုင္လို ့ ထမင္းရည္၀ယ္ေသာက္ေနရတဲ့ မိသားစုေတြေတြ ့ရင္ ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
၀မ္းေရးတစ္ထြာအတြက္ ကာရာအိုေကဆိုင္ေတြမွာ ေဖ်ာ္ေျဖေရးလုပ္ေနရရွာတဲ့
အမိိ်ဳးေကာင္း
အဘိုးအို၊အမယ္အိုေတြေတြ ့ရင္
ေျပးလြားပုန္းေအာင္းေနၾကရတဲ့
မိန္းမငယ္ေလးေတြေတြ ့ရင္
ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
တိုင္းရင္းသားမိသားစုေတြ
ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
ေတြ ့ရင္ အသားအေရက
ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
အရြယ္ေလးကခပ္ငယ္ငယ္နဲ ့
မြဲေျခာက္ေျခာက္
ကိုယ္နဲ ့မေတာ္ေသးတဲ့
ရြဲေနတဲ့မ်က္၀န္းအစံု၊
ဒီလိုနဲ ့၊ဒီလိုနဲ ့ေပါ့
ယူနီေဖာင္းအၾကီးၾကီးေတြ
လက္ဖ်ားမွာကစီးကရက္မီးတိုနဲ ့
ငါ ့ေတာက္ေခါက္သံေတြဟာ
၀တ္ထားၾကတဲ့
ေက်ာင္းသားအရြယ္
ေန ့စဥ္နဲ ့အမွ်
ကေလးစစ္သားေလးေတြေတြ ့ရင္
လူငယ္ေလးေတြေတြ ့ရင္
မ်ားျပားလာရင္း၊
ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
တစ္ေန ့မွာေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ႕
အထက္တန္းစာေမးပြဲခ်ိန္
ဘယ္တုန္းကဘယ္ရြာဆီမွာ
ေတာက္ေခါက္သံေတြနဲ႕အတူ
တကၠသိုလ္စာေမးပြဲခ်ိန္ေတြမွာ
‘သူပုန္’ဆိုတာကို
အားလံုးစုေပါင္းလို ့
စာလံုးခပ္ေသးေသး
အေၾကာင္းျပလို ့
တုန္ဟဥ္းျမည္ဟိန္းလိုက္တာ
စာအုပ္ေလးေတြေတြ ့ရင္၊
မေတာ္မတရား
‘အာဏာရွင္စနစ္’ဆိုတဲ့
စာရြက္ေသးေသးေလးေတြ
ေစာ္ကားခံခဲ့ရတဲ့
အေဆာက္အအံုၾကီး
ေတြ ့ရင္
မိန္းမၾကီး၊ငယ္ေတြေတြ ့ရင္
ျပိဳလဲသြားပါေရာလား၊
ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
ႏွစ္ေထာင္းအားရ ဖြယ္ ေကာင္းလိုက္ပါဘိ။
လမ္းေပၚမွာခြက္ဆြဲျပီး
အစုလိုက္။အျပံဳလိုက္
ေတာင္းရမ္းေနရရွာတဲ့
သတ္ျဖတ္ခံေနရလို ့
(စစ္အာဏာရွင္စနစ္က်ဆံုးပါေစ၊)
ေစာင္ေ ့ မွ်ာ္ေနၾကသူမ်ား
(၁)
ထြက္ခြာသြားတဲ့သား၊
၂၀၀၃ ခုႏွစ္ရဲ့ ပူျပင္းေသာ
ဒီသားေလးျပန္အလာကို
ေႏြတစ္ခုဆီမွာေပါ့။
သားေပ်ာက္လို႔ အိပ္ယာထဲ
(၂)
ဘုန္းဘုန္းလဲေနတဲ့
‘ေမေမေရ
အေမတစ္ေယာက္က
က်ြန္ေတာ္ေဒၚစုရဲ့
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရွာတယ္၊
ခရီးစဥ္ကို လိုက္ပို႔လိုက္ဦးမယ္၊
(၃)
စိတ္မပူနဲ႔ေနာ္
‘ညီမေလးေရ။
သားျပန္လာမွာ’တဲ့။
အစ္ကို၊
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ဆိုင္ကယ္ေလးထုတ္ျပီး
အန္တီရဲ့ ခရီးစဥ္မွာ လိုက္သြားဦးမယ္။
စာေတြဘယ္ေလာက္ခက္ခက္
ခ်စ္ခဲ့ၾကတဲ့
တိုင္းျပည္အတြက္ဆိုျပီး
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က
ၾကိဳးစားဖတ္ေနာ္။
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရွာတယ္၊
ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ညီမေလး
(၄)
ဟဲင္းဖုန္းကို
‘မိန္းမေရ။
လွမ္းဆက္လိုက္မယ္’တဲ့။
ညေနယာခင္းက
မၾကာခင္လပိုင္းအတြင္းမွာ လက္ထပ္ဖို႔စီစဥ္ျပီးသား၊ ဖိတ္စာရိုက္ထားတဲ့ သတို႔သားေလာင္းေလးက ေရျခားေျမျခားမွာ ေခတၱပညာသင္ေနတဲ့ သူ႔ခ်စ္သူ သတို႔သမီးေလာင္းေလးကို ဖုန္းနဲ႔လွမ္းေျပာတယ္။ အဲဒီခ်စ္သူရဲ့ ဖုန္းသံေလးကို ညအိပ္ရင္ေတာင္ ဟဲင္းဖုန္းေလး ရင္ဘတ္ေပၚတင္အိပ္ျပီး သံုးႏွစ္သံုးမိုးမက ငါးႏွစ္ငါးမိုး
အျပန္က်ရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီးကို ရြာေရွ႔က သြားၾကိဳလိုက္ဦးမယ္။ ငါမိုးခ်ဳပ္ရင္ စိတ္မပူနဲ႔’တဲ့၊ ခင္ပြန္းသည္ ယာသမားၾကီးက ေျပာသြားတယ္။ အဲဒီယာသမားၾကီး ျပန္အလာကို ညေနခ်ိန္တိုင္း လည္တဆံ့ဆံ့နဲ့ ငယ္ကေပါင္း အႏွစ္တေသာင္း မေမ့ေကာင္းတဲ့ ဇနီးသည္ၾကီးက
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရွာတယ္။
တည္ေဆာက္ရမယ္’တဲ့၊ ဇာတ္ဆရာတို႔ရယ္။
(၅)
က်ြန္မတို႔အားလံုး
‘သမီးေလးေရ။
တကယ္ကို
ေမေမ ဒီခရီးက
ယံုၾကည္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ျပန္လာရင္ သမီးေလးအတြက္ အညာဇီးေပါင္းေတြ ၀ယ္လာခဲ့မယ္’တဲ့၊
‘သင္ပုန္းေခ်ရမယ္’တဲ့၊ ဇာတ္ဆရာတို႔ရယ္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခါးသီးတဲ့
အိမ္ကအထြက္မွာ
နာၾကည္းခ်က္ေတြရွိရွိ
သံုးႏွစ္အရြယ္
တိုင္းျပည္အတြက္ပဲဆိုျပီး
သမီးငယ္ေလးကို
သင္ပုန္းေခ်ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဖက္ရမ္းနမ္းရွဳတ္ျပီး မိခင္တစ္ေယာက္က ေျပာသြားတယ္။ အဲဒီအေမ ဇီးေပါင္းထုတ္ေလးနဲ့ ျပန္လာမယ့္ရက္ကို လက္ခ်ိဳးေရတြက္ျပီး ကေလးငယ္ေလးတစ္ေယာက္က ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရွာတယ္၊ (၆) ‘ယံုၾကည္မွဳ
ဒါေပမယ့္ နအဖအစိုးရဟာ ဒီစကားလံုးေတြနဲ႔ မတန္ေလာက္ေအာင္ကို ယုတ္မာရိုင္းစိုင္း ေအာက္တန္းက်ခဲ့တဲ့ အစိုးရ။ ယံုၾကည္ခဲ့သူေတြ သင္ပုန္းေခ်ခဲ့သူေတြကို
ဒီပဲယင္းလူသတ္ကြင္းနဲ႔
ဖုန္းဆက္လာမယ့္
ရက္ရက္စက္စက္
ခ်စ္သူေတြကို
လူမဆန္စြာ
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကသူမ်ား။
တုန္႔ျပန္ခဲ့တဲ့ အစိုးရ။
(မွတ္ခ်က္၊ မ်က္ရည္မ်ားနဲ့၊ ေရးခဲ့တဲ့ ဤကဗ်ာ၊
(၇)
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနသူမ်ားရဲ့ က်ိန္စာေၾကာင့္၊
ရလာဒ္ကေတာ့
နအဖစစ္အစိုးရ
အိမ္ျပန္လာမယ့္သား၊
ျပဳတ္က်ပါေစသား၊
အိမ္ျပန္လာမယ့္ေယာက်္ား၊
စစ္အာဏာရွင္စနစ္၊အဆံုးသတ္ပါေစသား။)
အိမ္ျပန္လာမယ့္အေမ၊
ျပည္သ႕ူ သေဘာထား ေလးရပ္
လက္နက္အားကုိး မိစၦာမ်ိဳး၊ နအဖ စစ္၀ါဒီ စနစ္အား ဆန္႔က်င္ၾက။
ႏုိင္ငံေတာ္ တုိးတက္ေရးႏွင့္ စစ္မွန္ေသာ ဒီမုိကေရစီ ရရွိေရးကုိ ေႏွာင့္ယွက္ ဖ်က္ဆီးသူမ်ားအား ဆန္႔က်င္ၾက။
ႏုိင္ငံေတာ္၏ ျပည္တြင္းေရးကုိ ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္ ေႏွာင့္ယွက္ျပီး သံယံဇာတမ်ားကုိ ေခါင္းပုံျဖတ္ အျမတ္ထုတ္ေနေသာ ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ား အားဆန္႔က်င္ၾက။
ၾကံ့ဖြတ္၊ စြမ္းအားရွင္ အဖ်က္သမားမ်ားအား ဘုံရန္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ ေခ်မႈန္းၾက။
ေနာက္ဆးံု ထြကသ ္ က္
၀င္သူ၀င္
ေႏြကာလဆီက
ထြက္သူထြက္၊
‘အက်ဥ္းသားထု
ထိုင္သူထိုင္
အခြင့္အေရး
ငိုင္သူငိုင္နဲ႔၊
အျပည့္အ၀ရရွိေရး
ဒီေတာ္လွန္ေရး
‘အက်ဥ္းသားထု၊
ခရီးရွည္ထဲမွာ
အခြင့္အေရး
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ
ကာကြယ္ေရး’
ယံုၾကည္ခ်က္အလံကို
ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြနဲ႔
ကိုင္စြဲရင္း
အစာငတ္ခံ
အလံမလွဲစတမ္း
တိုက္ပြဲ၀င္ရင္း၊
ရင္မွာစိုက္ထူထားခဲ့သူ။
ရန္သူ႔အစာသြင္းပိုက္ ေဆးထိုးပိုက္ေတြကို
ကိုးဆယ့္ရွစ္ခုရဲ့
ေနာက္ဆံုးက်န္
တစ္ခုေသာ
ခြန္အားတို႔နဲ့
ဆြဲျဖဳတ္ပစ္တဲ့သူ၊ ‘အစာစားမလား” “အေသခံမလား’တဲ့။ လူမဆန္စြာ ျခိမ္းေျခာက္တဲ့စကားကို ယံုၾကည္ခ်က္ သစၥာတရားတို႔နဲ႔ ေခါင္းခါယမ္းတံု႔ျပန္ခဲ့တဲ့သူ။
သူဆိုသည္ကားရဲေဘာ္ကိုေအာင္ေက်ာ္မိုး (သို႔မဟုတ္) ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ ယံုၾကည္ခ်က္အလံကို
လြင့္ထူခဲ့တဲ့သူရဲေကာင္း။
ဆြမ္းဆန္ထဲ
ဘယ္ေတာ့မွ
ၾကြက္ေခ်းေရာကာ
က်ဆံုးရိုး
စစ္အာဏာရွင္တို႔ေရ-
ရွိေနတတ္ေပမယ့္
ထံုးစံမရွိ၊
ဒီမိုကေရစီ
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ
တစ္ေန႔ေသာ
ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ
ဒူးမေထာက္
ကာလဆီမွာေတာ့
ဒီလိုသူရဲေကာင္းေတြရဲ့
အညံ့မခံ
ပန္းတိုင္သို႔
ႏွလံုးေသြးစက္ေတြနဲ့
ယံုၾကည္ခ်က္အလံကို
ေရာက္ရမည္မလြဲပါ၊
တည္ေဆာက္ထားတဲ့အရာ၊
စြဲကိုင္ထားတဲ့
လူထုထဲကလာတဲ့
ကိုေအာင္ေက်ာ္မိုးတို႔လို
လူထုရဲ့ႏွလံုးသည္းပြတ္၊
သူရဲေကာင္းေတြလဲ ရွိေနတတ္တယ္ဆိုတာ
ဘာမဟုတ္တဲ့
မင္းတို႔ဘယ္ေတာ့မွ
အေပၚယံ
မေမ့နဲ႔။
အခြင့္အေရးေတြအတြက္ လူ႔သိကၡာကို
သူရဲေကာင္းေတြ
ေရာင္းစားတတ္သူတို႔
ရွိေနတဲ့ေတာ္လွန္ေရး
(၁၉၉၈ခု၊ေမလ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ အစာငတ္ခံ တိုက္ပြဲ၀င္ရင္း က်ဆံုးသြားခဲ့ေသာ။ သူရဲေကာင္းရဲေဘာ္ ကိုေအာင္ေက်ာ္မိုးအား ဤကဗ်ာျဖင့္ဦးညြတ္ပါ၏)
ဦးတည္ခ်က္သံုးရပ္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အလံုးစံု ခ်ဳပ္ျငိမ္းေရး....................................................................ဒို႕အေရး စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ရွင္သန္ေပၚထြန္းေရး.........................................................ဒို႕အေရး အမ်ိဳးသား တန္းတူညီမွ်ေရး၊ ေသြးစည္းေရး ႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး............................................ဒို႕အေရး
အနာဂတ္အတြက္
ခံယူခ်က္လြဲလို႕
ငတ္ေသၾကဖို႔
မိတ္ေဆြတို႔ေရ-
ရပ္တည္ခ်က္မွားတဲ့
“ငါတို႔ေတြ
သံသရာတေကြ႔က
စစ္အာဏာရူးေတြရဲ့
လူျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘူး”
ရေတာင့္ရခဲ
အုပ္ခ်ဳပ္မွဳေအာက္မွာ သက္ဆိုးရွည္ဖို႔ “ငါတို႔ေတြ လူျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘူး”။
လူ႔ဘ၀ေတြရဲ႕ လူကိုလူခ်င္း တန္ဖိုးထားတဲ့ ေခတ္သစ္ကမာၻၾကီးထဲမွာ အဖိႏွိပ္ခံ
၀တ္စရာအပံု
စစ္က်ြန္ျဖစ္ဖို႔
အနာဂတ္ေတြကို စစ္က်ြန္ဘ၀နဲ႔ အဆံုးမသတ္ေစဖို႔ အာဏာရွင္ကို ေတာ္လွန္မွျဖစ္ေတာ့မယ္။
စားစရာအစံုနဲ႕ လူ႔ေဘာင္ေလာကၾကီးထဲမွာ ၀တ္စရာမဲ့
“ငါတို႔ေတြ လူျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘူး”။
အာဏာရွင္စနစ္ကို ေျမလွန္ၾကရမယ္။
စိတ္အနာ
ငါ့စတ ိ ္၊ငါ့အေတြးထဲကေန
ဘ၀ခရီးတေလွ်ာက္မွာ
အျဖစ္ဆိုးေတြရဲ့
ရင္နာစရာအျဖစ္ေတြ
အပူမီးေတြဟာ
ဘယ္လိုမွေဖ်ာက္ဖ်က္
ၾကံဳရတိုင္း၊
ငါ့ရင္မွာ တေျမ့ေျမ့
မရေတာ့ပါလား။
မယံုႏိုင္စရာ
က်ြမ္းေလာင္ေနဆဲ၊
အျဖစ္ဆိုးေတြ
စိတ္အနာေတြဟာ
နံနက္ခင္းမိုးလင္းလိ႕ု
ရင္ဆိုင္ရတိုင္း
ငါ့ဦးေႏွာက္ေတြကို
ပရိတ္ၾကီး (၁၁)သုတ္ဖြင့္ရင္း
အတိတဆ ္ ိုတာကို
ဆြဲဆတ ု ္ေနဆဲ၊
ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းကို
ခ၀ါခ်ေမ့ေပ်ာက္ရင္း
မခံခ်င္
နာၾကားမိစဥ္တိုင္း
ေရွ႕ဆက္ရမယ့္
နာၾကည္းစိတ္ေတြက
ငါ့အေတြးအိမ္ထဲမွာ
ဘ၀ခရီးကိုသာ
ငါ့လက္သီးေတြကို
လမ္းေလွ်ာက္ေမတၱာပို႔ေနတဲ့
အာရံုျပဳခဲ့ဖူးတယ္။
တင္းၾကပ္စြာဆုပ္ခိုင္းေနဆဲ။
သံဃာေတာ္ေတြကိုပဲ ျမင္ေယာင္လာမိတယ္။
သို႔ေပမယ္လ ့ ဲေလ-အခုမ်ားမွာေတာ့ လက္ရွိကာလ
ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ အေၾကာင္းမ်ားစြာဟာ
နံရံေပၚကပ္ထားတဲ့ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ပက ံု ို
ၾကည္ညဳိ စြာ
ငါ့ႏိုင္ငံၾကီးအေၾကာင္း
ရွိလာရျပန္တယ္။
ဖူးေျမာ္မိစဥ္တိုင္း
မေမးၾကပါနဲ႔ေတာ့၊
နအဖစစ္အာဏာရွင္တို႔ေရ-
ဘုရားေပၚမွာ
အလုပ္ထဲမွာ
ျပီးခဲ့တဲ့အတိတဆ ္ ိုးေတြကို
က်ခဲ့ရတဲ့
အမွားအယြင္းေတြ
မင္းတိဘ ု႔ ယ္လိုဖံုးဖံုး
သံဃာ့ေသြးစက္ေတြအတြက္
ျဖစ္မွာစိုးလို႔ပါလိ႕ု
မင္းတိဘ ု႔ ယ္လိုျငင္းျငင္း
ယူၾကံဳးမရ
အသံတိတ္စကားေတြနဲ႔
အမွနတ ္ ရား
မ်က္ရည္က်မိတယ္၊
ေတာင္းပန္ေနမိတယ္။
ျမင္ကြင္းသက္ေသေတြက
ဘုရားေပၚမွာ
ငါတို႔ရင္ထဲမွာ
နင္းခဲ့တဲ့
ညအိပ္ယာ၀င္ခ်ိန္
စိတအ ္ နာအေနနဲ႔
စစ္ဖိနပ္ေတြအတြက္
အနေႏၱာအနႏ ၱငါးပါးကို
အျမစ္တြယ္ေနၾကျပီ။
ခံျပင္းစြာ
ရွိခိုးကန္ေတာ့ခ်ိန္တိုင္း
နာၾကည္းေနမိတယ္။
ပုွဇြန္ေတာင္ေခ်ာင္းထဲက
ေမ့ေပ်ာက္လို႔မရႏိုင္တဲ့
သံဃာေတာ္ရဲ့အေလာင္းကို
စိတအ ္ နာေတြ
နိစၥဒူ၀
ျမင္ေယာင္မိျပန္ေတာ့
ေပါင္းစုေပါက္ကြဲစဥ္ခဏ
တေန႔တာကိစၥမ်ားေတြမွာ
ရင္ထဲမွာနာလာရျပန္တယ္။
အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးလဲ
လူအမ်ားနဲ႔
တစစီလြင့္ေပ်ာက္ေစရမယ္
ဆက္ဆံစဥ္မွာလဲ
ႏိုးတ၀က္အိပ္တ၀က္
“သာသနာေတာ္ကို
ငါ့မ်က္ႏွာၾကီးကို
ညသံသရာမွာလဲ
စစ္ဖိနပ္ေအာက္
အျပံဳးတုနဲ႔
ေငြၾကာယံေက်ာင္းက
မက်ေရာက္ေစရဘူး”။
လႊမ္းျခံဳရင္း
ငရဲပြက္သံေတြကို
ရင္ထဲမွာ
ၾကားေယာင္မိျပန္ေတာ့
ငိုေၾကြးေနမိတယ္၊
မ်က္ရည္စက္လက္
“Burma, Burma“ ဆိတ ု ဲ့
အိပ္စက္ညေတြ
ဒါဟာ အသက္နဲ႔လဲပစ္မယ့္ ငါတို႔ရဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ပဲ--။
သူတ႕ို ဆီမာွ
ကမာၻေျမၾကီးေပၚက လူေတြမျမင္ရေသာ ေနရာတခုမွာ ၀ိညာဥ္တစ္စု စုေ၀းေနၾကတယ္။ လူေတြမွာလဲ အဖြဲ႔အစည္းေတြ တူရာစဖြဲ႔ၾကသလို သူတို႔အဖြဲ႕မွာလဲ နာမည္ရွိတာေပါ့။ အဖြဲ႔နာမည္က “ျမန္မာျပည္၌
အရွင္လတ္လတ္ သျဂိၤဳလ္ခံရသူမ်ား”တဲ့။
က်င္းပခ်င္တာမဟုတ္။ ဒါေပမယ့္
အခုစုေ၀းပြဲကေတာ့
အခုေတာ့
မၾကာေသးခင္ကမွ
ရင္နာနာနဲ႔
မီးသျဂိၤဳလ္စက္ထဲ
အဖြဲ႔၀င္သစ္ေတြကို
အရွင္လတ္လတ္
လက္ခံေနၾကရျပီ။
အထည့္ခံခဲ့ရတဲ့ ၀ိညာဥ္ေတြကို
“ရဲေဘာ္တို႔ေရ-
ၾကိဳဆိလ ု က္ခံပြဲ။
သမိုင္းအဆက္ဆက္
တကယ္ေတာ့ ဒီလိုပြဲမ်ိဳးကို ဘယ္သူကမွ
စစ္အာဏာရွင္တို႕ရဲ႕ ယုတ္မာမွဳေတြဟာ ဒီေနရာမွာ သက္ေသရွိေနတယ္“တဲ့၊
၁၉၆၂ခုႏွစ္မွာ
ယူၾကံဳးမရေျပာတယ္။
ေက်ာင္းသားသမဂၢ
၀င္ေျဖရွင္းေပးခ်င္ေစတယ္”
အေဆာက္အအံုၾကီးနဲ႔အတူ
”က်ြန္ေတာ္တို႔
တခါတည္း
တိုင္းရင္းသားရြာေတြမွာ
ေဖာက္ခြဲသတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရတဲ့
ခုနစ္ႏွစ္၊ ရွစ္ႏွစ္
သဘာပတိလူၾကီးက
ကေလးငယ္ေလးေတြကိုပါ
မိန္႔ခြန္းေျပာတယ္။
မီးပံုထဲပစ္ခ်တယ္”တဲ့၊ သူပုန္နဲ႔
“က်ြန္ေတာ္တို႔
ဆက္သြယ္ပါလို႔စြပ္စြဲျပီး
ေသြး၊ေခ်ြးေတြ
သစ္ပင္မွာ
ေပးခဲ့ရတဲ့
ၾကိဳးတုပ္ရိုက္ႏွကလ ္ ို႔
ဒီမိုကေရစီတက ို ္ပြဲ
တခါတည္း
အခုထိေအာင္ပြဲ
မီးရွိ႕သတ္ခံခဲ့ရတဲ့
မရေသးဘူး”တဲ့၊
တိုင္းရင္းသား
၁၉၈၈ခုႏွစ္မွာ ဒဏ္ရာေတြကို ေဆးကုေပးမယ္ဆျို ပီး မီးသျဂိၤဳလ္စက္ထဲ ထည့္ခံခဲ့ရတဲ့ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္မ်ိဳးဆက္ ကိုယ္စားလွယ္က
ကုလသမဂၢက
ကိယ ု ္စားလွယက ္ မ်က္ရည္စက္လက္ေျပာတယ္ “က်ြန္ေတာ္တလ ို႔ ို အျဖစ္ဆးို မ်ိဳးကို ေနာင္လာေနာက္သားေတြ ထပ္မၾကံဳရေအာင္
တဲ၊့ ၂၀၀၇ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပပြဲမွာ သံဃာေတာ္ေတြနဲ႔အတူ ပစ္ခတ္ဖမ္းဆီးခံရျပီး ဒဏ္ရာရတာကို ေဆးရံုမပို႔ပဲ သျဂိၤဳလ္စက္ထဲ အပို႔ခံခဲ့ရတဲ့ ၂၀၀၇မ်ိဳးဆက္ ကိယ ု ္စားလွယက ္ အားကိးု တၾကီးေျပာတယ္။ သင္ပုန္းေခ်ရမယ္ဆတ ို ဲ့ ဇာတ္ဆရာတိ႕ု ေရျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေလ က်ြန္မရွင့္တို႔ကို ဒီပြဲေလးဆီ ေခၚသြားခ်င္လက ို ္တာ။
Valentine’s Day သံစဥ္မ်ား
သံစဥ္(၁)
ေက်ာ့္အသည္းကိုေတာ့မခြဲပါနဲ႕ ဆန္းဆန္းျပားျပားခ်စ္ရသူေလးရယ္။
အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကို ရူးမိုက္စြာခံစားမိတဲ့ ေမာင့္ႏွလံုးသားကို
သံစဥ္ (၃)
ေအးစာနာပါကြာ။ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာဟာ သံစဥ္(၂)
ယုတ္ညံ့တဲ့အရာမဟုတ္သလို တမာလိုခါးတဲ့အရာလဲမဟုတ္ပါဘူး။ မွဴးသခင္ရယ္ၾကီးျမတ္လွတဲ့အခ်စ္ဟာ
လူတုိင္းမွာ အခ်စ္နဲ႕ပါ လိမ္ညာကာမဆိုတတ္ပါဘူး
သန္းၾကြယ္သူေဌးေတြရဲ႕ ေရႊပံုေတြထက္သာပါတယ္။
တိုကပ ္ ြဲ၀င္ႏႊဲၾကပါစိ႕ု
‘မ်ိဳးဆက္ရဲ ့အားမာန္တစ္ခုပါ
က်ဴရွင္တက္ကာ
လမ္းၾကာင္းမွန္ေရြးခ်ယ္ျခင္း’တဲ့
ေအာင္လာခဲ့တဲ့
တိုးသဲ့သဲ့သီခ်င္းသံ
အလယ္တန္း
ငါ့ရင္ကလ ို ာထိခတ္၊
အထက္တန္း ပညာေရး။
အေတြးမွာနစ္ေမ်ာ
စာခိုးခ်ကာေျဖၾကရတဲ့
မ်က္၀န္းထဲေပၚလာသည္က
ယူနီဗာစီတီပညာေရး၊
ငါတို ့ျမန္မာမ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား။
ငါတို ့ရဲ ့ဘ၀လမ္းေတြအတြက္
ငါတို ့ရဲ ့ကံၾကမၽာ ငါတို ့ရဲ အ ့ နာဂတ္ ငါတို ့ရဲ တ ့ က္လမ္းေတြအတြက္ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ငါတို ့မွာရွိခဲ့ရဲ လ ့ ား။
ကမၻာ့အဆင့္အတန္းမီွ ပညာေရး ငါတို ့ရခဲ့ၾကရဲ လ ့ ား၊
ဘြဲ ့ရထားတဲ့ အလုပ္လက္မဲ့ ဘြဲ ့ရထားတဲ့ကားပြဲစားနဲ ့
ဘြဲ ့ရထားတဲ့ဘာဘာညာညာ ငါတို ့ရဲ ့ဘ၀လမ္းေတြအတြက္ ျပည့္စံုဖူလံုစား၀တ္ေနေရး။ ငါတို ့ရခဲ့ၾကရဲ ့လား။
အေျဖကေတာ့ရွင္းပါျပီ၊ ငါတို ့ရဲ ့ ကံၾကမၼာေတြ ငါတို ့ရဲ ့ ေရွ့တက္လမ္းေတြ
ေျပာသင့္တဲ့စကားမေျပာရဲ မ်က္ႏွာေလးေတာင္မမဲ့ရဲခဲ့ ေရွ့ၾကည့္ေနာက္ၾကည့္ အထက္ၾကည့္ေအာက္ၾကည့္ ေၾကာက္လိုက္ရတဲ့ လူအေထြေထြ၊ ငါတို ့ရဲ ့ဘ၀လမ္းေတြအတြက္
ငါတို ့ရဲ ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြ။ ဒါေတြအတြက္ လုပ္ေပးႏိုင္တာ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္း မွတပါး တစ္ျခားအရာမရွိ။
ရသင့္ရထိက ု ္တဲ့ လူ အ ့ ခြင့္အေရး ငါတို ့ရခဲ့ၾကရဲ ့လား။
ဒီလမ္းေၾကာင္းကို ေဖာ္ေဆာင္ဖို ့ လူအခြင့္အေရးေတြရလာဖို ့
‘ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တးီ ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးတစ္ခုပါ’တဲ့။ ေတာင္ၾကီးျမိဳလ ့ ူထုကို အန္တီစုမိန္ ့ခြန္းေျခြခဲ့။
အမ်ိဳးသားေရးဇာတိမာန္ မ်ိဳးဆက္သစ္တို ့ အားမာန္ေတြနဲ ့ ခြပ္ေဒါင္းအလံကက ို ိုင္စြဲ တိက ု ္ပြဲ၀င္ႏႊဲၾကပါစို ့။
ေရးဖြဲ႕သီကးံု သူ- ခင္မမမ်ိဳး (ျမန္မာျပည္လတ ြ ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္)
(ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၊ ဗဟိျု ပန္ၾကားေရးေကာ္မတီမွ ထုတ္ေ၀သည္)
အဆံးု သတ္တက ို ပ ္ ြဲ
‘ျမင္းခြာတခ်က္ေပါက္ရင္
‘ရရင္ရ
ေၾကာက္တလ ဲ့ ေ ူ ပၚမွာပဲ
မီးဟုနး္ ဟုနး္
မရရင္ခ်’တဲ့၊
မူတည္တယ္ေနာ္။
ေတာက္ေစရမယ္’တဲ့၊
ကိုလိုနီအစိုးရကို
နယ္ခ်ဲ႔အစိုးရရဲ့
စိန္ေခၚတဲ့စကား၊
ျပင္းျပင္းထန္ထန္
ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး
ဖိႏွိပ္မွဳေအာက္က
လွဳပ္ရွားမွဳၾကီးမွာ
နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရး
အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္
အေရးေတာ္ပံုၾကီးမွာ
ကိုေအာင္ဆန္းက
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္
ေျပာခဲ့တယ္။
ကိုဗဟိန္းက ေျပာခဲ့တယ္။
‘မေၾကာက္ဘးူ လား။ ေၾကာက္သလားဆိတ ု ာ
ေျခာက္တလ ဲ့ ေ ူ ပၚမွာ မမူတည္ဘးူ ။ အရွံဳးမေပးတဲစ ့ တ ိ ္ အႏိုငမ ္ ခံ အရွံဳးမေပးတဲစ ့ တ ိ မ ္ ်ိဳး ေမြးျမဴၾကပါ’တဲ။့
စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ဆိုးေအာက္က
လြတ္ေျမာက္ေရး
ကိုမိုးသီးဇြန္က
ရဲေဘာ္တို႔ေရ၊
အေရးေတာ္ပံုၾကီးမွာ
ေျပာခဲ့တယ္၊
အစဥ္အလာအရကို
လူထုေခါင္းေဆာင္
ျမန္မာ့ေသြးဆိုတာ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က
‘က်ြန္ေတာ္တအ ို႔ ားလံုး
ရဲရဲနီျပီးသား၊
ေျပာခဲ့တယ္။
ဘ၀မ်ားစြာ
ျမန္မာ့သတိၱဆိုတာ
စေတးခဲျ့ ပီးျပီ။
ရဲရဲေတာက္ျပီးသား။
‘အမိတကၠသလ ို က ္ ျခေသ့ၤႏစ ွ ေ ္ ကာင္ တံခါး၀မွာ ေန၀င္းနဲ့ စစ္အာဏာရွငေ ္ တြ ေျမျမွဳပ္သျဂၤဳိ လ္ျပီးတဲ့အခါ ငါျပန္လာခဲမ ့ ယ္’တဲ။့
လမ္းေတြေပၚမွာ အသက္ပါေပးခဲျ့ ပီးျပီ။ က်ြနေ ္ တာ္တက ို႔ ို ဘယ္ျခိမး္ ေခ်ာက္မွဳမ်ိဳးနဲမ ႔ ွ ျခိမး္ ေခ်ာက္လု႔ိ ေၾကာက္မယ္လ ့ လ ူ ား’တဲ။့
ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ့ တက္ၾကြတဲ့အားမာန္ ထက္သန္တဲ့စိတ္ထားေတြနဲ႔ အဖိႏွိပ္ခံ ျပည္သူေတြရဲ့ နာက်ည္းခ်က္
စစ္အာဏာရွင္
ျမည္ဟည္းသံတို႔
မတရားလုပ္
လက္ပါးေစေတြ
တစတစ
အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့
ထမီျခံဳစိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔
ေပါင္းစပ္လာေနျပီ။
စစ္အစိုးရကို
လူသတ္ပြဲက်င္းပဖို႔
စိန္ေခၚတဲ့စကား
ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကခ်ိန္မွာ
ဒီမိုကေရစီအေရး
တိုက္ပြဲ၀င္ေခါင္းေဆာင္
လွဳပ္ရွားမွဳၾကီးမွာ
ကိုမင္းကိုႏိုင္က
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္
ေျပာခဲ့တယ္။
မၾကာခင္မွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ေန၀င္ေတာ့မယ္။ အဆံုးသတ္တိုက္ပြဲ ပါ၀င္ႏႊဲၾကစို႔။
ေတာက္ေခါက္သမ ံ ်ား
ပထမဆံုးအၾကိမ္အေနနဲ ့ ဘယ္တုန္းကစျပီး ေတာက္ေခါက္တတ္ခဲ့လဲ ငါမမွတ္မိေတာ့၊ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေတာက္ေခါက္ခဲ့မိတာေတာ့ ငါအမွတ္ရေနဆဲ။
လမ္းမေပၚမွာ ပလတ္စတစ္အိတ္ေတြ ေကာက္ေနရတဲ့ ကေလးငယ္ေလးေတြေတြ ့ရင္
ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။ အရြယ္မေရာက္ေသးပဲ အုတ္ခဲသယ္၊ မဆလာရြက္ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္စားပြဲထုိးနဲ ့ ဘ၀ဒဏ္ခံေနရတဲ့ ကေလးငယ္ေတြေတြ ့ရင္ ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
ေဆးရံုေဆးခန္းမသြားႏိုင္လို ့ ကြမ္းယာဆိုင္ကေဆးေတြ ၀ယ္ေသာက္ေနရတဲ့
လူမမာမိသားစုေတြေတြ ့ရင္ ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
တစ္ေန ့ႏွစ္နပ္ထမင္းကို နပ္မွန္ေအာင္မစားႏိုင္လို ့ ထမင္းရည္၀ယ္ေသာက္ေနရတဲ့ မိသားစုေတြေတြ ့ရင္ ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
၀မ္းေရးတစ္ထြာအတြက္ ကာရာအိုေကဆိုင္ေတြမွာ ေဖ်ာ္ေျဖေရးလုပ္ေနရရွာတဲ့
အမိိ်ဳးေကာင္း
အဘိုးအို၊အမယ္အိုေတြေတြ ့ရင္
ေျပးလြားပုန္းေအာင္းေနၾကရတဲ့
မိန္းမငယ္ေလးေတြေတြ ့ရင္
ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
တိုင္းရင္းသားမိသားစုေတြ
ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
ေတြ ့ရင္ အသားအေရက
ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
အရြယ္ေလးကခပ္ငယ္ငယ္နဲ ့
မြဲေျခာက္ေျခာက္
ကိုယ္နဲ ့မေတာ္ေသးတဲ့
ရြဲေနတဲ့မ်က္၀န္းအစံု၊
ဒီလိုနဲ ့၊ဒီလိုနဲ ့ေပါ့
ယူနီေဖာင္းအၾကီးၾကီးေတြ
လက္ဖ်ားမွာကစီးကရက္မီးတိုနဲ ့
ငါ ့ေတာက္ေခါက္သံေတြဟာ
၀တ္ထားၾကတဲ့
ေက်ာင္းသားအရြယ္
ေန ့စဥ္နဲ ့အမွ်
ကေလးစစ္သားေလးေတြေတြ ့ရင္
လူငယ္ေလးေတြေတြ ့ရင္
မ်ားျပားလာရင္း၊
ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
တစ္ေန ့မွာေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ႕
အထက္တန္းစာေမးပြဲခ်ိန္
ဘယ္တုန္းကဘယ္ရြာဆီမွာ
ေတာက္ေခါက္သံေတြနဲ႕အတူ
တကၠသိုလ္စာေမးပြဲခ်ိန္ေတြမွာ
‘သူပုန္’ဆိုတာကို
အားလံုးစုေပါင္းလို ့
စာလံုးခပ္ေသးေသး
အေၾကာင္းျပလို ့
တုန္ဟဥ္းျမည္ဟိန္းလိုက္တာ
စာအုပ္ေလးေတြေတြ ့ရင္၊
မေတာ္မတရား
‘အာဏာရွင္စနစ္’ဆိုတဲ့
စာရြက္ေသးေသးေလးေတြ
ေစာ္ကားခံခဲ့ရတဲ့
အေဆာက္အအံုၾကီး
ေတြ ့ရင္
မိန္းမၾကီး၊ငယ္ေတြေတြ ့ရင္
ျပိဳလဲသြားပါေရာလား၊
ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
ငါေတာက္ေခါက္မိတယ္။
ႏွစ္ေထာင္းအားရ ဖြယ္ ေကာင္းလိုက္ပါဘိ။
လမ္းေပၚမွာခြက္ဆြဲျပီး
အစုလိုက္။အျပံဳလိုက္
ေတာင္းရမ္းေနရရွာတဲ့
သတ္ျဖတ္ခံေနရလို ့
(စစ္အာဏာရွင္စနစ္က်ဆံုးပါေစ၊)
ေစာင္ေ ့ မွ်ာ္ေနၾကသူမ်ား
(၁)
ထြက္ခြာသြားတဲ့သား၊
၂၀၀၃ ခုႏွစ္ရဲ့ ပူျပင္းေသာ
ဒီသားေလးျပန္အလာကို
ေႏြတစ္ခုဆီမွာေပါ့။
သားေပ်ာက္လို႔ အိပ္ယာထဲ
(၂)
ဘုန္းဘုန္းလဲေနတဲ့
‘ေမေမေရ
အေမတစ္ေယာက္က
က်ြန္ေတာ္ေဒၚစုရဲ့
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရွာတယ္၊
ခရီးစဥ္ကို လိုက္ပို႔လိုက္ဦးမယ္၊
(၃)
စိတ္မပူနဲ႔ေနာ္
‘ညီမေလးေရ။
သားျပန္လာမွာ’တဲ့။
အစ္ကို၊
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ဆိုင္ကယ္ေလးထုတ္ျပီး
အန္တီရဲ့ ခရီးစဥ္မွာ လိုက္သြားဦးမယ္။
စာေတြဘယ္ေလာက္ခက္ခက္
ခ်စ္ခဲ့ၾကတဲ့
တိုင္းျပည္အတြက္ဆိုျပီး
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က
ၾကိဳးစားဖတ္ေနာ္။
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရွာတယ္၊
ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ညီမေလး
(၄)
ဟဲင္းဖုန္းကို
‘မိန္းမေရ။
လွမ္းဆက္လိုက္မယ္’တဲ့။
ညေနယာခင္းက
မၾကာခင္လပိုင္းအတြင္းမွာ လက္ထပ္ဖို႔စီစဥ္ျပီးသား၊ ဖိတ္စာရိုက္ထားတဲ့ သတို႔သားေလာင္းေလးက ေရျခားေျမျခားမွာ ေခတၱပညာသင္ေနတဲ့ သူ႔ခ်စ္သူ သတို႔သမီးေလာင္းေလးကို ဖုန္းနဲ႔လွမ္းေျပာတယ္။ အဲဒီခ်စ္သူရဲ့ ဖုန္းသံေလးကို ညအိပ္ရင္ေတာင္ ဟဲင္းဖုန္းေလး ရင္ဘတ္ေပၚတင္အိပ္ျပီး သံုးႏွစ္သံုးမိုးမက ငါးႏွစ္ငါးမိုး
အျပန္က်ရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီးကို ရြာေရွ႔က သြားၾကိဳလိုက္ဦးမယ္။ ငါမိုးခ်ဳပ္ရင္ စိတ္မပူနဲ႔’တဲ့၊ ခင္ပြန္းသည္ ယာသမားၾကီးက ေျပာသြားတယ္။ အဲဒီယာသမားၾကီး ျပန္အလာကို ညေနခ်ိန္တိုင္း လည္တဆံ့ဆံ့နဲ့ ငယ္ကေပါင္း အႏွစ္တေသာင္း မေမ့ေကာင္းတဲ့ ဇနီးသည္ၾကီးက
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရွာတယ္။
တည္ေဆာက္ရမယ္’တဲ့၊ ဇာတ္ဆရာတို႔ရယ္။
(၅)
က်ြန္မတို႔အားလံုး
‘သမီးေလးေရ။
တကယ္ကို
ေမေမ ဒီခရီးက
ယံုၾကည္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ျပန္လာရင္ သမီးေလးအတြက္ အညာဇီးေပါင္းေတြ ၀ယ္လာခဲ့မယ္’တဲ့၊
‘သင္ပုန္းေခ်ရမယ္’တဲ့၊ ဇာတ္ဆရာတို႔ရယ္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခါးသီးတဲ့
အိမ္ကအထြက္မွာ
နာၾကည္းခ်က္ေတြရွိရွိ
သံုးႏွစ္အရြယ္
တိုင္းျပည္အတြက္ပဲဆိုျပီး
သမီးငယ္ေလးကို
သင္ပုန္းေခ်ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဖက္ရမ္းနမ္းရွဳတ္ျပီး မိခင္တစ္ေယာက္က ေျပာသြားတယ္။ အဲဒီအေမ ဇီးေပါင္းထုတ္ေလးနဲ့ ျပန္လာမယ့္ရက္ကို လက္ခ်ိဳးေရတြက္ျပီး ကေလးငယ္ေလးတစ္ေယာက္က ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရွာတယ္၊ (၆) ‘ယံုၾကည္မွဳ
ဒါေပမယ့္ နအဖအစိုးရဟာ ဒီစကားလံုးေတြနဲ႔ မတန္ေလာက္ေအာင္ကို ယုတ္မာရိုင္းစိုင္း ေအာက္တန္းက်ခဲ့တဲ့ အစိုးရ။ ယံုၾကည္ခဲ့သူေတြ သင္ပုန္းေခ်ခဲ့သူေတြကို
ဒီပဲယင္းလူသတ္ကြင္းနဲ႔
ဖုန္းဆက္လာမယ့္
ရက္ရက္စက္စက္
ခ်စ္သူေတြကို
လူမဆန္စြာ
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကသူမ်ား။
တုန္႔ျပန္ခဲ့တဲ့ အစိုးရ။
(မွတ္ခ်က္၊ မ်က္ရည္မ်ားနဲ့၊ ေရးခဲ့တဲ့ ဤကဗ်ာ၊
(၇)
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနသူမ်ားရဲ့ က်ိန္စာေၾကာင့္၊
ရလာဒ္ကေတာ့
နအဖစစ္အစိုးရ
အိမ္ျပန္လာမယ့္သား၊
ျပဳတ္က်ပါေစသား၊
အိမ္ျပန္လာမယ့္ေယာက်္ား၊
စစ္အာဏာရွင္စနစ္၊အဆံုးသတ္ပါေစသား။)
အိမ္ျပန္လာမယ့္အေမ၊
ျပည္သ႕ူ သေဘာထား ေလးရပ္
လက္နက္အားကုိး မိစၦာမ်ိဳး၊ နအဖ စစ္၀ါဒီ စနစ္အား ဆန္႔က်င္ၾက။
ႏုိင္ငံေတာ္ တုိးတက္ေရးႏွင့္ စစ္မွန္ေသာ ဒီမုိကေရစီ ရရွိေရးကုိ ေႏွာင့္ယွက္ ဖ်က္ဆီးသူမ်ားအား ဆန္႔က်င္ၾက။
ႏုိင္ငံေတာ္၏ ျပည္တြင္းေရးကုိ ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္ ေႏွာင့္ယွက္ျပီး သံယံဇာတမ်ားကုိ ေခါင္းပုံျဖတ္ အျမတ္ထုတ္ေနေသာ ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ား အားဆန္႔က်င္ၾက။
ၾကံ့ဖြတ္၊ စြမ္းအားရွင္ အဖ်က္သမားမ်ားအား ဘုံရန္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ ေခ်မႈန္းၾက။
ေနာက္ဆးံု ထြကသ ္ က္
၀င္သူ၀င္
ေႏြကာလဆီက
ထြက္သူထြက္၊
‘အက်ဥ္းသားထု
ထိုင္သူထိုင္
အခြင့္အေရး
ငိုင္သူငိုင္နဲ႔၊
အျပည့္အ၀ရရွိေရး
ဒီေတာ္လွန္ေရး
‘အက်ဥ္းသားထု၊
ခရီးရွည္ထဲမွာ
အခြင့္အေရး
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ
ကာကြယ္ေရး’
ယံုၾကည္ခ်က္အလံကို
ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြနဲ႔
ကိုင္စြဲရင္း
အစာငတ္ခံ
အလံမလွဲစတမ္း
တိုက္ပြဲ၀င္ရင္း၊
ရင္မွာစိုက္ထူထားခဲ့သူ။
ရန္သူ႔အစာသြင္းပိုက္ ေဆးထိုးပိုက္ေတြကို
ကိုးဆယ့္ရွစ္ခုရဲ့
ေနာက္ဆံုးက်န္
တစ္ခုေသာ
ခြန္အားတို႔နဲ့
ဆြဲျဖဳတ္ပစ္တဲ့သူ၊ ‘အစာစားမလား” “အေသခံမလား’တဲ့။ လူမဆန္စြာ ျခိမ္းေျခာက္တဲ့စကားကို ယံုၾကည္ခ်က္ သစၥာတရားတို႔နဲ႔ ေခါင္းခါယမ္းတံု႔ျပန္ခဲ့တဲ့သူ။
သူဆိုသည္ကားရဲေဘာ္ကိုေအာင္ေက်ာ္မိုး (သို႔မဟုတ္) ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ ယံုၾကည္ခ်က္အလံကို
လြင့္ထူခဲ့တဲ့သူရဲေကာင္း။
ဆြမ္းဆန္ထဲ
ဘယ္ေတာ့မွ
ၾကြက္ေခ်းေရာကာ
က်ဆံုးရိုး
စစ္အာဏာရွင္တို႔ေရ-
ရွိေနတတ္ေပမယ့္
ထံုးစံမရွိ၊
ဒီမိုကေရစီ
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ
တစ္ေန႔ေသာ
ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ
ဒူးမေထာက္
ကာလဆီမွာေတာ့
ဒီလိုသူရဲေကာင္းေတြရဲ့
အညံ့မခံ
ပန္းတိုင္သို႔
ႏွလံုးေသြးစက္ေတြနဲ့
ယံုၾကည္ခ်က္အလံကို
ေရာက္ရမည္မလြဲပါ၊
တည္ေဆာက္ထားတဲ့အရာ၊
စြဲကိုင္ထားတဲ့
လူထုထဲကလာတဲ့
ကိုေအာင္ေက်ာ္မိုးတို႔လို
လူထုရဲ့ႏွလံုးသည္းပြတ္၊
သူရဲေကာင္းေတြလဲ ရွိေနတတ္တယ္ဆိုတာ
ဘာမဟုတ္တဲ့
မင္းတို႔ဘယ္ေတာ့မွ
အေပၚယံ
မေမ့နဲ႔။
အခြင့္အေရးေတြအတြက္ လူ႔သိကၡာကို
သူရဲေကာင္းေတြ
ေရာင္းစားတတ္သူတို႔
ရွိေနတဲ့ေတာ္လွန္ေရး
(၁၉၉၈ခု၊ေမလ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ အစာငတ္ခံ တိုက္ပြဲ၀င္ရင္း က်ဆံုးသြားခဲ့ေသာ။ သူရဲေကာင္းရဲေဘာ္ ကိုေအာင္ေက်ာ္မိုးအား ဤကဗ်ာျဖင့္ဦးညြတ္ပါ၏)
ဦးတည္ခ်က္သံုးရပ္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အလံုးစံု ခ်ဳပ္ျငိမ္းေရး....................................................................ဒို႕အေရး စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ရွင္သန္ေပၚထြန္းေရး.........................................................ဒို႕အေရး အမ်ိဳးသား တန္းတူညီမွ်ေရး၊ ေသြးစည္းေရး ႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး............................................ဒို႕အေရး
အနာဂတ္အတြက္
ခံယူခ်က္လြဲလို႕
ငတ္ေသၾကဖို႔
မိတ္ေဆြတို႔ေရ-
ရပ္တည္ခ်က္မွားတဲ့
“ငါတို႔ေတြ
သံသရာတေကြ႔က
စစ္အာဏာရူးေတြရဲ့
လူျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘူး”
ရေတာင့္ရခဲ
အုပ္ခ်ဳပ္မွဳေအာက္မွာ သက္ဆိုးရွည္ဖို႔ “ငါတို႔ေတြ လူျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘူး”။
လူ႔ဘ၀ေတြရဲ႕ လူကိုလူခ်င္း တန္ဖိုးထားတဲ့ ေခတ္သစ္ကမာၻၾကီးထဲမွာ အဖိႏွိပ္ခံ
၀တ္စရာအပံု
စစ္က်ြန္ျဖစ္ဖို႔
အနာဂတ္ေတြကို စစ္က်ြန္ဘ၀နဲ႔ အဆံုးမသတ္ေစဖို႔ အာဏာရွင္ကို ေတာ္လွန္မွျဖစ္ေတာ့မယ္။
စားစရာအစံုနဲ႕ လူ႔ေဘာင္ေလာကၾကီးထဲမွာ ၀တ္စရာမဲ့
“ငါတို႔ေတြ လူျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘူး”။
အာဏာရွင္စနစ္ကို ေျမလွန္ၾကရမယ္။
စိတ္အနာ
ငါ့စတ ိ ္၊ငါ့အေတြးထဲကေန
ဘ၀ခရီးတေလွ်ာက္မွာ
အျဖစ္ဆိုးေတြရဲ့
ရင္နာစရာအျဖစ္ေတြ
အပူမီးေတြဟာ
ဘယ္လိုမွေဖ်ာက္ဖ်က္
ၾကံဳရတိုင္း၊
ငါ့ရင္မွာ တေျမ့ေျမ့
မရေတာ့ပါလား။
မယံုႏိုင္စရာ
က်ြမ္းေလာင္ေနဆဲ၊
အျဖစ္ဆိုးေတြ
စိတ္အနာေတြဟာ
နံနက္ခင္းမိုးလင္းလိ႕ု
ရင္ဆိုင္ရတိုင္း
ငါ့ဦးေႏွာက္ေတြကို
ပရိတ္ၾကီး (၁၁)သုတ္ဖြင့္ရင္း
အတိတဆ ္ ိုတာကို
ဆြဲဆတ ု ္ေနဆဲ၊
ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းကို
ခ၀ါခ်ေမ့ေပ်ာက္ရင္း
မခံခ်င္
နာၾကားမိစဥ္တိုင္း
ေရွ႕ဆက္ရမယ့္
နာၾကည္းစိတ္ေတြက
ငါ့အေတြးအိမ္ထဲမွာ
ဘ၀ခရီးကိုသာ
ငါ့လက္သီးေတြကို
လမ္းေလွ်ာက္ေမတၱာပို႔ေနတဲ့
အာရံုျပဳခဲ့ဖူးတယ္။
တင္းၾကပ္စြာဆုပ္ခိုင္းေနဆဲ။
သံဃာေတာ္ေတြကိုပဲ ျမင္ေယာင္လာမိတယ္။
သို႔ေပမယ္လ ့ ဲေလ-အခုမ်ားမွာေတာ့ လက္ရွိကာလ
ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ အေၾကာင္းမ်ားစြာဟာ
နံရံေပၚကပ္ထားတဲ့ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ပက ံု ို
ၾကည္ညဳိ စြာ
ငါ့ႏိုင္ငံၾကီးအေၾကာင္း
ရွိလာရျပန္တယ္။
ဖူးေျမာ္မိစဥ္တိုင္း
မေမးၾကပါနဲ႔ေတာ့၊
နအဖစစ္အာဏာရွင္တို႔ေရ-
ဘုရားေပၚမွာ
အလုပ္ထဲမွာ
ျပီးခဲ့တဲ့အတိတဆ ္ ိုးေတြကို
က်ခဲ့ရတဲ့
အမွားအယြင္းေတြ
မင္းတိဘ ု႔ ယ္လိုဖံုးဖံုး
သံဃာ့ေသြးစက္ေတြအတြက္
ျဖစ္မွာစိုးလို႔ပါလိ႕ု
မင္းတိဘ ု႔ ယ္လိုျငင္းျငင္း
ယူၾကံဳးမရ
အသံတိတ္စကားေတြနဲ႔
အမွနတ ္ ရား
မ်က္ရည္က်မိတယ္၊
ေတာင္းပန္ေနမိတယ္။
ျမင္ကြင္းသက္ေသေတြက
ဘုရားေပၚမွာ
ငါတို႔ရင္ထဲမွာ
နင္းခဲ့တဲ့
ညအိပ္ယာ၀င္ခ်ိန္
စိတအ ္ နာအေနနဲ႔
စစ္ဖိနပ္ေတြအတြက္
အနေႏၱာအနႏ ၱငါးပါးကို
အျမစ္တြယ္ေနၾကျပီ။
ခံျပင္းစြာ
ရွိခိုးကန္ေတာ့ခ်ိန္တိုင္း
နာၾကည္းေနမိတယ္။
ပုွဇြန္ေတာင္ေခ်ာင္းထဲက
ေမ့ေပ်ာက္လို႔မရႏိုင္တဲ့
သံဃာေတာ္ရဲ့အေလာင္းကို
စိတအ ္ နာေတြ
နိစၥဒူ၀
ျမင္ေယာင္မိျပန္ေတာ့
ေပါင္းစုေပါက္ကြဲစဥ္ခဏ
တေန႔တာကိစၥမ်ားေတြမွာ
ရင္ထဲမွာနာလာရျပန္တယ္။
အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးလဲ
လူအမ်ားနဲ႔
တစစီလြင့္ေပ်ာက္ေစရမယ္
ဆက္ဆံစဥ္မွာလဲ
ႏိုးတ၀က္အိပ္တ၀က္
“သာသနာေတာ္ကို
ငါ့မ်က္ႏွာၾကီးကို
ညသံသရာမွာလဲ
စစ္ဖိနပ္ေအာက္
အျပံဳးတုနဲ႔
ေငြၾကာယံေက်ာင္းက
မက်ေရာက္ေစရဘူး”။
လႊမ္းျခံဳရင္း
ငရဲပြက္သံေတြကို
ရင္ထဲမွာ
ၾကားေယာင္မိျပန္ေတာ့
ငိုေၾကြးေနမိတယ္၊
မ်က္ရည္စက္လက္
“Burma, Burma“ ဆိတ ု ဲ့
အိပ္စက္ညေတြ
ဒါဟာ အသက္နဲ႔လဲပစ္မယ့္ ငါတို႔ရဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ပဲ--။
သူတ႕ို ဆီမာွ
ကမာၻေျမၾကီးေပၚက လူေတြမျမင္ရေသာ ေနရာတခုမွာ ၀ိညာဥ္တစ္စု စုေ၀းေနၾကတယ္။ လူေတြမွာလဲ အဖြဲ႔အစည္းေတြ တူရာစဖြဲ႔ၾကသလို သူတို႔အဖြဲ႕မွာလဲ နာမည္ရွိတာေပါ့။ အဖြဲ႔နာမည္က “ျမန္မာျပည္၌
အရွင္လတ္လတ္ သျဂိၤဳလ္ခံရသူမ်ား”တဲ့။
က်င္းပခ်င္တာမဟုတ္။ ဒါေပမယ့္
အခုစုေ၀းပြဲကေတာ့
အခုေတာ့
မၾကာေသးခင္ကမွ
ရင္နာနာနဲ႔
မီးသျဂိၤဳလ္စက္ထဲ
အဖြဲ႔၀င္သစ္ေတြကို
အရွင္လတ္လတ္
လက္ခံေနၾကရျပီ။
အထည့္ခံခဲ့ရတဲ့ ၀ိညာဥ္ေတြကို
“ရဲေဘာ္တို႔ေရ-
ၾကိဳဆိလ ု က္ခံပြဲ။
သမိုင္းအဆက္ဆက္
တကယ္ေတာ့ ဒီလိုပြဲမ်ိဳးကို ဘယ္သူကမွ
စစ္အာဏာရွင္တို႕ရဲ႕ ယုတ္မာမွဳေတြဟာ ဒီေနရာမွာ သက္ေသရွိေနတယ္“တဲ့၊
၁၉၆၂ခုႏွစ္မွာ
ယူၾကံဳးမရေျပာတယ္။
ေက်ာင္းသားသမဂၢ
၀င္ေျဖရွင္းေပးခ်င္ေစတယ္”
အေဆာက္အအံုၾကီးနဲ႔အတူ
”က်ြန္ေတာ္တို႔
တခါတည္း
တိုင္းရင္းသားရြာေတြမွာ
ေဖာက္ခြဲသတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရတဲ့
ခုနစ္ႏွစ္၊ ရွစ္ႏွစ္
သဘာပတိလူၾကီးက
ကေလးငယ္ေလးေတြကိုပါ
မိန္႔ခြန္းေျပာတယ္။
မီးပံုထဲပစ္ခ်တယ္”တဲ့၊ သူပုန္နဲ႔
“က်ြန္ေတာ္တို႔
ဆက္သြယ္ပါလို႔စြပ္စြဲျပီး
ေသြး၊ေခ်ြးေတြ
သစ္ပင္မွာ
ေပးခဲ့ရတဲ့
ၾကိဳးတုပ္ရိုက္ႏွကလ ္ ို႔
ဒီမိုကေရစီတက ို ္ပြဲ
တခါတည္း
အခုထိေအာင္ပြဲ
မီးရွိ႕သတ္ခံခဲ့ရတဲ့
မရေသးဘူး”တဲ့၊
တိုင္းရင္းသား
၁၉၈၈ခုႏွစ္မွာ ဒဏ္ရာေတြကို ေဆးကုေပးမယ္ဆျို ပီး မီးသျဂိၤဳလ္စက္ထဲ ထည့္ခံခဲ့ရတဲ့ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္မ်ိဳးဆက္ ကိုယ္စားလွယ္က
ကုလသမဂၢက
ကိယ ု ္စားလွယက ္ မ်က္ရည္စက္လက္ေျပာတယ္ “က်ြန္ေတာ္တလ ို႔ ို အျဖစ္ဆးို မ်ိဳးကို ေနာင္လာေနာက္သားေတြ ထပ္မၾကံဳရေအာင္
တဲ၊့ ၂၀၀၇ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပပြဲမွာ သံဃာေတာ္ေတြနဲ႔အတူ ပစ္ခတ္ဖမ္းဆီးခံရျပီး ဒဏ္ရာရတာကို ေဆးရံုမပို႔ပဲ သျဂိၤဳလ္စက္ထဲ အပို႔ခံခဲ့ရတဲ့ ၂၀၀၇မ်ိဳးဆက္ ကိယ ု ္စားလွယက ္ အားကိးု တၾကီးေျပာတယ္။ သင္ပုန္းေခ်ရမယ္ဆတ ို ဲ့ ဇာတ္ဆရာတိ႕ု ေရျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေလ က်ြန္မရွင့္တို႔ကို ဒီပြဲေလးဆီ ေခၚသြားခ်င္လက ို ္တာ။
Valentine’s Day သံစဥ္မ်ား
သံစဥ္(၁)
ေက်ာ့္အသည္းကိုေတာ့မခြဲပါနဲ႕ ဆန္းဆန္းျပားျပားခ်စ္ရသူေလးရယ္။
အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကို ရူးမိုက္စြာခံစားမိတဲ့ ေမာင့္ႏွလံုးသားကို
သံစဥ္ (၃)
ေအးစာနာပါကြာ။ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာဟာ သံစဥ္(၂)
ယုတ္ညံ့တဲ့အရာမဟုတ္သလို တမာလိုခါးတဲ့အရာလဲမဟုတ္ပါဘူး။ မွဴးသခင္ရယ္ၾကီးျမတ္လွတဲ့အခ်စ္ဟာ
လူတုိင္းမွာ အခ်စ္နဲ႕ပါ လိမ္ညာကာမဆိုတတ္ပါဘူး
သန္းၾကြယ္သူေဌးေတြရဲ႕ ေရႊပံုေတြထက္သာပါတယ္။
တိုကပ ္ ြဲ၀င္ႏႊဲၾကပါစိ႕ု
‘မ်ိဳးဆက္ရဲ ့အားမာန္တစ္ခုပါ
က်ဴရွင္တက္ကာ
လမ္းၾကာင္းမွန္ေရြးခ်ယ္ျခင္း’တဲ့
ေအာင္လာခဲ့တဲ့
တိုးသဲ့သဲ့သီခ်င္းသံ
အလယ္တန္း
ငါ့ရင္ကလ ို ာထိခတ္၊
အထက္တန္း ပညာေရး။
အေတြးမွာနစ္ေမ်ာ
စာခိုးခ်ကာေျဖၾကရတဲ့
မ်က္၀န္းထဲေပၚလာသည္က
ယူနီဗာစီတီပညာေရး၊
ငါတို ့ျမန္မာမ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား။
ငါတို ့ရဲ ့ဘ၀လမ္းေတြအတြက္
ငါတို ့ရဲ ့ကံၾကမၽာ ငါတို ့ရဲ အ ့ နာဂတ္ ငါတို ့ရဲ တ ့ က္လမ္းေတြအတြက္ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ငါတို ့မွာရွိခဲ့ရဲ လ ့ ား။
ကမၻာ့အဆင့္အတန္းမီွ ပညာေရး ငါတို ့ရခဲ့ၾကရဲ လ ့ ား၊
ဘြဲ ့ရထားတဲ့ အလုပ္လက္မဲ့ ဘြဲ ့ရထားတဲ့ကားပြဲစားနဲ ့
ဘြဲ ့ရထားတဲ့ဘာဘာညာညာ ငါတို ့ရဲ ့ဘ၀လမ္းေတြအတြက္ ျပည့္စံုဖူလံုစား၀တ္ေနေရး။ ငါတို ့ရခဲ့ၾကရဲ ့လား။
အေျဖကေတာ့ရွင္းပါျပီ၊ ငါတို ့ရဲ ့ ကံၾကမၼာေတြ ငါတို ့ရဲ ့ ေရွ့တက္လမ္းေတြ
ေျပာသင့္တဲ့စကားမေျပာရဲ မ်က္ႏွာေလးေတာင္မမဲ့ရဲခဲ့ ေရွ့ၾကည့္ေနာက္ၾကည့္ အထက္ၾကည့္ေအာက္ၾကည့္ ေၾကာက္လိုက္ရတဲ့ လူအေထြေထြ၊ ငါတို ့ရဲ ့ဘ၀လမ္းေတြအတြက္
ငါတို ့ရဲ ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြ။ ဒါေတြအတြက္ လုပ္ေပးႏိုင္တာ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္း မွတပါး တစ္ျခားအရာမရွိ။
ရသင့္ရထိက ု ္တဲ့ လူ အ ့ ခြင့္အေရး ငါတို ့ရခဲ့ၾကရဲ ့လား။
ဒီလမ္းေၾကာင္းကို ေဖာ္ေဆာင္ဖို ့ လူအခြင့္အေရးေတြရလာဖို ့
‘ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တးီ ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးတစ္ခုပါ’တဲ့။ ေတာင္ၾကီးျမိဳလ ့ ူထုကို အန္တီစုမိန္ ့ခြန္းေျခြခဲ့။
အမ်ိဳးသားေရးဇာတိမာန္ မ်ိဳးဆက္သစ္တို ့ အားမာန္ေတြနဲ ့ ခြပ္ေဒါင္းအလံကက ို ိုင္စြဲ တိက ု ္ပြဲ၀င္ႏႊဲၾကပါစို ့။
Related Documents
Poem Book By Khin Ma Ma Myo (fbf)
December 2019 11
National Reconciliation By Khin Ma Ma Myo
May 2020 10
Poem For Martyrs' Day By Khin Ma Ma Myo
May 2020 0
Myo Ma Than Lwin (stories)
December 2019 9