Newyork Times Daily Show

DAILY SHOW, NEW YORK TIMES'I ZİYARET EDERSE... "Yazılı basın ölüyor mu?" Jon Stewart: Gördüğünüz gibi televizyon gazeteciliği daha sağlıklı bir durumda olamazdı. Peki başka gazetecilik türleri? Yazılı basın? Ekibimizden Jason Jones araştırdı. Dış ses: Internet'ten önceki zamanlarda, dünyada olup bitenlerden haberdar olmanın tek yolu vardı. Bu aracın adı gazeteydi. Herkes heryerde gazete okurdu. Sokaklarda, metroda, hatta başka gazetelerin ana sayfalarında... Ah bir de o vazgeçilmez "çevir kazı yanmasın" teknikleri, hiç bitmeyen haber eğme, bükme, durumu çevirme durumları... (medya tabiriyle spinning) Jason Jones: Bakalım bilgisayarı eğip, büküp, çevirince neler oluyor? (yanındaki gazetecinin laptopunu evirip çevirip yere atar) NY Times muhabiri: Jones, o benim bilgisayarım. Ne bok yiyorsun? Jones: Bilgisayarın-dı... haha Ses/Jones: Biliyor musunuz? Bugün hala gazete yapılıyor. Yanlış duymadınız, bu doğru. Ve bir gazeteyi hala 150 yıl öncesi gibi yayınlayan bir yer var. New York Times gazetesi. Gazete binasının dış cephesi hala bazı Fransız salaklar tarafından merdiven olarak kullanıladursun

(bunların en ünlüsü binaya tırmanma girişiminde bulunan Spiderman lakaplı Fransız), içerde gazeteciler hummalı çalışmalarına devam ediyor. Yanımdaki, gazetenin genel yayın yönetmeni Bill Keller. Yaşlı dinozor altı yıldır burayı yönetiyor. Ve kendisi nesli tükenmekte olan bir canlı türünün son temsilcilerinden... Jones: Bana bu huysuz yaşlı gazeteye olan aşkınızı anlatın? (gazete için kullanılan rag kelimesi aynı zamanda paçavra haline gelmiş bez anlamında, Jones NY Times'a paçavra demiş olabilir mi, kelime oyunlarına dikkat!) Bill Keller: Bizim sektörde NY Times için çalışmak her zaman önde gelen hedeflerden biri olmuştur. Bugünlerde ise hala batmamak için direnen son gemi durumundayız. Hala yüzmekte olan bir sürü kurtarma botumuz var. Altımızdakiler bu botlara tırmanıp kurtulmak için çırpınıyor. Jones: Ama kurtarma botunuz kağıttan yapılma. Keller: Eh, oh, ımm... (dumura uğramış şekilde kafa sallar, buna verecek cevabı yoktur) Ses: New York times kimsenin yapamadığı şekilde işler haberleri. İster savaşta olanları işlesin (ekranda: bush mahkeme izni olmadan amerikan ajanına ziyaret hakkı tanıdı), ister bizi başlı başına savaşa sürüklesin (ekranda: Amerika, Saddam hüseyin'in Atom bombası parçası arayışını hızlandırdığını açıkladı), ya da kafadan olmayan haberleri yumurtlasın (ekranda: new york times intihal

haber için özür diledi-jayson blair istifa etti)... Fark etmez, NY Times'ın haberleri işleyiş şekli kimseninkine benzemez... Ve işte tüm bunların cereyan ettiği yer... Kristin Mason (iletişim koordinatörü): NY Times, gazetede ya da internette yayınlanan tüm haberlerinin somut ve gerçek olaylara dayanmasıyla övünür. Bunun için yazılan her haberdeki doğruluk payını araştırıp kontrol eden editörlerimiz var. Jones: Bu ne? Mason: aaa, bu bir telefon. (anlamsızca bakar) Jones: Sabit hatlı bir telefon? Haha. (taklit yaparak telefonda konuşur) Bana bakın. "Ben 80'lerden kalma bir muhabirim, gazetede çıkan haberlerin somut verilere dayanıp dayanmadığını kontrol ediyorum." Haha. Colonial Williamsburg'u burada yeniden yaşatıyor gibisiniz. (virginia'da 1700'lerden kalma sömürgeci yerleşim alanına gönderme, milattan öncede yaşıyorsunuz diyor yani jones) Ses: Bu eski habercilik barının neredeyse her köşesinde eski başdöndürücü günlerin hayaletlerinden sesler duymak mümkün. Jones: Burada woodward and bernstein'in ayı pençeleri üzerinde hayvanın postuna sarılıp takıldıklarını hayal edebiliyorum. (haber avcılığı) Mason: Bu ilginç bir fikir.

Jones: Evet. (söylicek bişey bulamaz) Hadi gidip "deep throat" yani derin gırtlaklama yapalım. (Deep Throat, The Washington Post gazetesinden Bob Woodward ve Carl Bernstein'a dönemin amerikan başkanı Richard Nixon'un Watergate skandalındaki katılımını bildiren gizli kaynağa verilen takma ad. Aynı zamanda ünlü porno film deep throat'a gönderme yapıyor bu takma isim.) Mason: O film Washington Post'ta seyrediliyordu. Jones: (gazete basımdan çıkarken sorar) Bitmiş ürünümüz bu mudur? Mason: Aynen, ta kendisi... Jones: Buna kim bayılırdı biliyor musunuz? Anneannem. Ses: Çekici ama para getirmiyor. Google'da kısa bir araştırma sadece geçen sezon 74 milyon dolar kaybettiklerini gösteriyor. Reklam gelirlerinin yüzde 40'ını craigslist kapmış. Jones: (bilgisayardaki reklamları okur) hmm. Mükemmel bir iş karşılığında, bedava İkea masaları... Burada çalışanların her şeyi var. Ses: Ama bugün hala, olayları olduktan 24 saat sonra yayınlamanın hala iyi bir işlev gördüğünü düşünenler de var.

Jones: Eski haberler neden gerçek, olmakta olan haberlerden daha iyi? Rick Berke (asistan editör): Eski ya da yıllanmış haber terimini hiç duymadım. Jones: E baksanıza gazeteniz eski, köhne. İçinde dünün haberleri var. Berke: Tam da böyle diyemeyiz. Jones: Bu gazetede bugün olmuş tek bir haber gösterin bana. Berke: (Bakar, bakar ve tabii ki bugüne ait bir haber bulamaz gazetede) ah, mmm, gazetedeki hiçbir haber bugüne ait değil ama size dün olmamış birkaç haber gösterebilirim içeriğimizde yer alan. Jones: Yani haberleriniz eski! Berke: Bu bakış açınıza bağlı. Ses: Eski haberleri toparlayıp kağıda basma günleri son buluyor olabilir ama bunu sakın Bill Keller'a söylemeyin. Bildiği tek şey ölmekte olan bu mesleği icra etmek. Keller: Bakın, görebileceğiniz en iyi analizler, akıllıca yorum yazıları ve birinci el tanıklardan alınmış haberler hala bizim gazetemizde...

Jones: Huffington post da böyle para kazanmıyor mu? (çok okunan bir internet haber sitesi) Keller: huffpost'un ne kadar para kazandığını bilmiyorum ama en son Bagdad'a gittiğimde herhangi bir Haffington Post, Google ya da Drudge report ofisine rastlamadım. Ve öyle bir ofisin açılacağına da inanmıyorum. Jones: Neden? Keller: Çünkü pahalı ve tehlikeli. Evde oturup başkalarının yazdığı haberler üzerine internete yorum eklemek çok daha kolay. Jones: Çok daha kolay ve okuması çok daha zevkli. Keller: Ee biz ciddi olmaya çalışıyoruz ama çoğu zaman gazetemizde hayatın eğlenceli taraflarına dair haberler de bulabilirsiniz. Jones: ok. Bana komik bir şey anlatın, bir espri yapın. Keller: O sizin işiniz. Jones: Bi tane benden duymak ister misiniz? Keller: Tabii, neden olmasın. Jones: Siyah-beyaz olup tamamıyla okunan şey nedir? Keller: Gazete?

Jones: Hayır. Sizin muhasebe kayıtlarınız. Keller: ( güler ve rahatsız bir şekilde oturduğu yerde şekilden şekle girer) Ses: Her şeye rağmen The NY Times haberleri pişirmeye devam ediyor. Yarının manşetlerinde neler olacağını kim bilir...