MACEDONIA GLORIUS - FAMOUS THE LAND OF ALEXANDER
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΞΑΚΟΥΣΤΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Η ΧΩΡΑ
TOY A . K ΡΑΣΑ ΝΑΚΗ Προϊστά μενου κ αι πρόεδ ρου Υ παλλήλω ν Υπ . Πολι τισμ ου www .k ras san ak is .g r; ma kis@ kr as sa na ki s.g r
ΚΑ ΛΩΣ Η ΛΘΑ ΤΕ Σ ΤΗ ΜΑ ΚΕΔ ΟΝ ΙΑ , ΣΤ Η Θ ΕΣΣ ΑΛΟΝΙΚΗ!
ΘΕ ΣΣΑ ΛΟΝΙΚΗ, Η Π ΡΩΤΕΥΟΥ ΣΑ ΤΗ Σ ΜΑ ΚΕΔΟ ΝΙ ΑΣ ΚΑΙ Η Σ ΥΜΠ ΡΩΤΕΥΟΥ ΣΑ ΤΗΣ ΕΛ ΛΑ ΔΑΣ
Λευκός Π ύργο ς, Ισ τορ ικ ό σ ύμβολ ο της Θ εσσαλονίκη ς
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΠΑΡΑΛΙΑ - ΑΠΟΨΗ ΑΠΌ ΤΟ ΘΕΡΜΑΪΚΟ ΚΟΛΠΟ
Άποψη Θεσσαλονίκης από το Θερμαϊκό κόλπο
Βραδινή άποψη της Θεσσαλονίκης – Πλατεία ΧΑΝΘ
Η Ε ΘΝ ΙΚ ΟΤΗΤΑ (Κ ΑΤ ΑΓΩΓΗ ) ΤΩ Ν Μ ΑΚΕ ΔΟΝΩΝ
Ο αρχαίος συγγραφέας Στράβωνας αναφέρει ξεκάθαρα ότι η Μακεδονία είναι Ελλάδα και οι Μακεδόνες Έλληνες, πρβ: «Εστίν με ουν Ελλάς και η Μακεδονία, νυνί μέντοι τη φύσει των τόπων ακολουθούντες και τω σχήματι χωρίς έγνωμεν από της άλλης Ελλάδος τάξαι και συνάψαι προς όμορον αυτής Θράκης…» (Στράβων Γεωγραφικά, 7)
Ο Ησίοδος (Κατάλογος Γυναικών ή Ηοίαι) αναφέρει ότι ο Γραικός, ο Μάγνης, ο Μακηδών και ο Έλληνας, δηλαδή οι πρόγονοι των σημερινών Ελλήνων ή Γραικών, είναι μια οικογένεια, αδέλφια, παιδιά του Δία και της Πανδώρας, κόρης του Δευκαλίωνα ( = ο άνθρωπος που απέζησε με τη γυναίκα του, ύστερα από ένα κατακλυσμό που έγινε επί εποχής του = ο κατακλυσμός του Νώε, που αναφέρουν οι Εβραίοι).
Κι η κόρη στον οίκο του ευγενή Δευκαλίωνα, η Πανδώρα με τον πατέρα Δία, τον οδηγό των Θεών όλων, σμιγμένη στην αγάπη γέννησε το χαιρομαχητή Γραικό. Η ίδια συλλαμβάνουσα από το Δία γέννησε στον κεραυνόχαρο δυο γιους, τον Μάγνητα και το Μακηδόνα το αλογόχαρο, που κατοικούσαν στα δώματα γύρω από την Πιερία και τον Όλυμπο. Κι ο Μάγνης (γένησε) το Δίκτη και Πολυδέκτη. Και από τον Έλληνα το φιλοπόλεμο βασιλιά γεννήθηκαν ο Δώρος κι ο Ξούθος και ο αλογόχαρος Αίολος….. » (Ησίοδος, Γυναικών κατάλογος ή Ηοίαι 1-6, μετάφραση εκδόσεις «Κάκτος»)
Ο Ηρόδοτος (συσχέτιση εδαφίων Α, 57- 58 και Η 43) αναφέρει ότι οι Μακεδόνες είναι Δωρικής , άρα ελληνικής καταγωγής και ίδιου γένους με τους Σπαρτιάτες, Κορίνθιους κ.α. Αναφέρει επίσης ότι οι Δωριείς ή Σπαρτιάτες, οι Ίωνες ή Αθηναίοι, οι Αιολείς ή Θεσσαλοί και οι Αχαιοί ή Αργείοι είναι τα πρώτα φύλα που αποκόπηκαν από τους βάρβαρους Πελασγούς και αποτέλεσαν ξέχωρο έθνος, το Ελληνικό.
Μήνυμα του αντιβασιλέα (και μετέπειτα βασιλιά) Αμύντα της Μακεδονίας στο βασιλιά της Περσίας Φαρναβάζο: «προς δε καί βασιλέι τω πέμψαντι απαγγείλητε ώς άνήρ Ελλην, Μακεδόνων ύπαρχος, εύ υμέας εδέξατο και τραπέζη και κοίτη»….= ακόμη στο βασιλιά που σας έστειλε κάντε γνωστό πως ένας Έλληνας, ο αντιβασιλέας των Μακεδόνων, σας καλοέστρωσε τραπέζι και κρεβάτι…. (Ηρόδοτος Ε, 20 ),
Απάντηση του βασιλιάς της Μακεδονίας Αλέξανδρου Α’ στους Αθηναίους: «Άνδρες Αθηναίοι ….. Δεν θα έλεγα αυτά τα λόγια, αν δεν φρόντιζα υπερβολικά για όλη την Ελλάδα εν γένει, γιατί και εγώ είμαι Έλληνας από παλαιά και δε βαστά η ψυχή μου να βλέπω την Ελλάδα υποδουλωμένη αντί ελευθέρας»… (Ηρόδοτου Ιστορία, βιβλίο Θ’, 45).
ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Μα κεδ ον ική φ άλαγγ α με το Μ. Αλέξανδ ρο κα βάλα στο Βουκ εφ άλα
ΕΠΙΣΤΟΛΗ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΩΝ ΠΕΡΣΩΝ ΔΑΡΕΙΟ
( Στη ν επι στολή αυτή ο ί διος ο Μ. Αλέξανδ ρο ς αναφ έρει π οιος εί ναι , τι εθνικ ότη τας εί ναι α υτός και ο στρατός του και γ ια ποι α α ιτί α εκστρα τεύει εναντίον του Δαρεί ου)
« ..Οι πρόγονοί σας ήρθαν στην Μακεδονία και στην υπόλοιπη Ελλάδα και μας προκαλέσατε μεγάλες συμφορές, χωρίς να έχουν κάνει κανείς από εμάς κανένα κακό. Τώρα που εγώ έγινα βασιλιάς των Ελλήνων, πέρασα στην Ασία, για να εκδικηθώ τις δικές σας αδικίες…. Εξάλλου, βοηθήσατε τους Περίνθιους που αδικούσαν τον πατέρα μου και ο Ώχος έστειλε στρατό στη Θράκη που την κατείχαμε εμείς. Ο πατέρας μου δολοφονήθηκε με συνωμοσία που οργανώσατε εσείς, όπως οι ίδιοι διαδώσατε με επιστολές σας σ΄όλο τον κόσμο …… Εκστράτευσα λοιπόν εναντίον σου, επειδή εσύ ξεκίνησες την έχθρα….» (Αρριανός Β 14, 4).
ΑΛΕΞ ΑΝΔΡ ΟΣ ΕΝ ΑΝΤΙΟΝ Δ ΑΡ ΕΙΟΥ , ΜΩΣΑΪΚΟ ΠΟ ΜΠΟ ΙΙ Α, M useo A rc heol ogi co Nazi onale
Η Θεσσαλονίκη από αεροπλάνο
Καυταντζόγλειο Στάδιο,
Περιοχή Αλεξάνδρειoυ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΟ ΜΕΛΑΘΡΟ, ΑΓΩΝΑΣ ΜΠΑΣΚΕΤ, ΠΑΟΚ ΚΑΙ ΑΡΗΣ = ΠΡΩΤΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗΣ
Η ΓΛΩΣ ΣΑ ΤΩ Ν ΑΡΧ ΑΙ ΩΝ Μ ΑΚ ΕΔΟ ΝΩΝ
Ο αρχαίος ιστορικός Αρριανός αναφέρει: «Εκεί (στην Ινδία) είδαν (οι ναύτες τους Νέαρχου) κάποιον που φορούσε Ελληνική χλαμύδα, φερόταν όπως οι Έλληνες και μιλούσε Ελληνικά. Οι πρώτοι που τον είδαν λένε ότι έβαλαν τα κλάματα. Τόσο αναπάντεχο τους φάνηκε, μετά από τόσες συμφορές, να αντικρύσουν ένα Έλληνα και να ακούσουν την Ελληνική γλώσσα. Τον ρώτησαν από πού έρχεται και ποιος είναι. Τους είπε ότι είχε φύγει από το στρατόπεδο του Αλέξανδρου και ότι το στρατόπεδο και ο ίδιος ο Αλέξανδρος δεν είναι μακριά. Χειροκροτώντας και φωνάζοντας πήγαν στον Νέαρχο (Αρριανός, Ινδική, 4,33, σελίδα 195)
Ο Ρωμαίος ιστορικός Λίβιος αναφέρει: «…οι Αιτωλοί, οι Ακαρνανοί και οι Μακεδόνες, άνδρες ομοίας γλώσσης, ενωμένοι ή χωρισμένοι λόγω ασήμαντων αιτιών οι οποίες εμφανίζονται από καιρού εις καιρόν…» (Λίβιος, Ιστορία της Ρώμης, βιβλίον ΧΧΧ παρ. ΧΧΙΧ
ΝΟΜΙΣΜΑ ΦΙΛΙΠΠΟΥ Β’ , 359 – 336 π.Χ.
Με επιγραφή σε ελληνική γλώσσα και με ελληνικά γράμματα
Thessaloniki, train station
ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΜΑ ΚΕΔΟ ΝΕΣ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ κ. Α. ΠΕΡ ΔΙΚΑ
Ο Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΗΤΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΣ - ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΗΣ – ΕΛΛΗΝΙΣΤΗΣ
Ο Πλούταρχος, σχετικά με τον Αλέξανδρο και το έργο του, αναφέρει: «Ο Αλέξανδρος αντίθετα, ίδρυσε περισσότερες από εβδομήντα πόλεις μέσα στις βάρβαρες χώρες, και διέσπειρε σε όλη την Ασία τα Ελληνικά (γράμματα και αξιώματα), νικώντας τον απολίτιστο και θηριώδη τρόπο ζωής……..., αλλά εκείνος που έδωσε στη θεωρία την έμπρακτη μορφή της ήταν ο Αλέξανδρος. Αυτός δηλαδή δεν ακολούθησε τη συμβουλή του Αριστοτέλη να συμπεριληφθεί στους Έλληνες σαν να ήταν ηγέτης τους και στους βάρβαρους σαν να ήταν απόλυτος κύριός τους και να αντιμετωπίζει τους Έλληνες ως φίλους και συγγενείς τους ενώ τους άλλους λαούς σαν να ήταν ζώα ή φυτά. Αν ενεργούσε κατ’ αυτό τον τρόπο, θα γέμιζε την ηγεμονία του με αναρίθμητους πολέμους, εξορίες και υπονομευτικές στάσεις…..
«Εκείνος αντίθετα, πίστευε ότι ήρθε ως κοινός Θεόσταλτος συμφιλιωτής και ειρηνοποιός για όλο τον κόσμο, και για τούτο εξανάγκαζε δια των όπλων όσους δεν μπορούσε να πείσει δια του λόγου να ενωθούν μαζί του, και συνένωσε σε ενιαίο σώμα τους ανθρώπους από τους διάφορους τόπους, ενώνοντας και αναμειγνύοντας σαν σε κύπελλο φιλίας τους τρόπους ζωής, τα ήθη, τους γάμους και τις συνήθειές τους.
Όρισε σε όλους να θεωρούν πατρίδα τους την οικουμένη, ακρόπολή τους το στρατόπεδό του, συγγενικούς τους όλους τους καλούς ανθρώπους και ξένους τους κακούς. Δεν τους άφησε να διακρίνουν ανάμεσα σε Έλληνες και βάρβαρους με βάση τη χλαμύδα και την πέλτη, το σπαθί ή τον μανδύα, αλλά όρισε να διαπιστώνεται το Ελληνικό στοιχείο από την αρετή του και το βαρβαρικό από τη φαυλότητά του, «το μεν Ελληνικόν αρετήν το δε βάρβαρον κακίαν τεκμαίρεσθαι» , ενώ τα ενδύματα, τα φαγητά, οι γάμοι και ο τρόπος ζωής θεωρούνταν κοινά για όλους, αναμεμειγμένα σε ενιαίο σύνολο με τους δεσμούς του αίματος και της τεκνοποιίας. (Πλουτάρχου Περί της Αλεξάνδρου Τύχης ή Αρετής, Α, 3 – 7, 328-329 )
Υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης
Γ’ ΣΩΜΑ ΣΤΡΑΤΟΥ
Πλα τεία Αρι στοτέλ ου ς
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – ΠΛ. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – ΠΛ. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ
Πλατεία ελευθερίας
Ο Π ΟΛ ΙΤΙΣΜ ΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΓ ΚΟΣΜΙ Α Π ΡΟΣΦΟΡ Α ΤΟΥ Μ . Α ΛΕΞ ΑΝ ΔΡΟΥ
Ανατρέχοντας στους αρχαίους συγγραφείς, Έλληνες και ξένους και ιδιαίτερα στους: Αρριανός (Β 14, 4), Πλούταρχος («Αλέξανδρος» 34 – 47 και «Περί της Αλεξάνδρου Τύχης ή Αρετής» Α, 3 – 7, 328-329 ), Αγία γραφή (Μακκαβαίων, Κεφ. 1), Ηρόδοτος (Ε 17-22), Πολύβιος (IX 35,2) κ.α., βλέπουμε να αναφέρουν ότι:
Ο μ. Αλέξανδρος ξεκίνησε την εκστρατεία του στην Ασία καθαρά ως εκδικητής, προκειμένου να τιμωρήσει τους Πέρσες, επειδή εκείνοι είχαν έλθει πιο πριν στην Ελλάδα και είχαν κατασφάξει τους Έλληνες κλπ. Ωστόσο φτάνοντας ο μ. Αλέξανδρος στην Ασία βρήκε εκεί ένα κόσμο με ανήμερα ακόμη ήθη και έθιμα , π.χ. γιους να παντρεύονται ακόμη και τις μάνες τους, ανθρώπους να τρώνε άλλους ανθρώπους κ.α., καθώς και με φύλαρχους ή βασιλιάδες που έκαναν ό,τι ήθελαν, π.χ. να ζητούνε ανθρωποθυσίες, να βιάζουν όποια ήθελαν, να ζητούν από τους άλλους ανθρώπους να τους προσκυνούνε ως οι θεοί κλπ.
Προ αυτής της κατάστασης ο Αλέξανδρος αντί να κατακτά και να τιμωρεί άρχισε από τη μια να απελευθερώνει και να καταλύει τυρρηνικά καθεστώτα (δηλαδή να ελευθερώνει τους λαούς από τους κατακτητές Πέρσες, καθώς και από τους τυράννους που οι Πέρσες είχαν κατά τόπους ορίσει) και από την άλλη να πολεμά τον απολίτιστο και θηριώδη τρόπο ζωής που υπήρχε εκεί, με το να κτίζει πόλεις με ελληνικά πρότυπα, δηλα. να επιβάλει οι άνθρωποι να μαθαίνουν γράμματα, να ζουν ελεύθεροι, να υπάρχει δικαιοσύνη και ισοπολιτεία κλπ. βοηθούμενος σ΄αυτό και από τους ίδιους τους ντόπιους κατοίκους. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Αλέξανδρος ανακηρύχθηκε μέγας και γιος του Θεού (του Θεού Δία για τους Έλληνες ή του θεού Άμμων για τους μη Έλληνες) και από τους Έλληνες και από τους ντόπιους (Μ. Ασία, Μεσοποταμία, Ινδία, Αίγυπτο κλπ).
Η φιλοσοφία του Μ. Αλέξανδρου ήταν η εξής: Δεν αντιμετωπίζουμε τους Έλληνες ως φίλους και συγγενείς ενώ τους άλλους λαούς σαν να είναι ζώα ή φυτά, αλλά όλους ίδια, γιατί όλοι οι λαοί είναι αδέλφια, ίσοι μεταξύ τους και συνεπώς πρέπει να ζήσουν μαζί ειρηνικά και δίκαια. Συγγενείς μας είναι όλοι οι καλοί και ξένοι ή εχθροί όλοι οι κακοί άνθρωποι. Ελληνικό πρέπει να είναι κάθε τι το ενάρετο και βάρβαρο κάθε τι το μη ενάρετο. Με τα όπλα εξαναγκάζουμε να πεισθούν όσοι δεν μπορούν να πεισθούν δια του λόγου κ.α. Η φιλοσοφία και η δράση του Μ. Αλεξάνδρου και κυρίως των ένδοξων διαδόχων του σχολιάστηκαν ευμενώς ακόμη και από την Αγία Γραφή.
Πλατεία Αγίας Σοφίας
Καμάρα, Αψίδα Γαλέριου, 4ος αι. μ.Χ
.
Τύμβος Γα λέ ριο υ, σήμε ρα ε κκλ ησ ία Α γ. Γ εωργίου
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Ο Στ. Βυζάντιος (Εθνική κατ’ επιτομή «Θεσσαλονίκη») αναφέρει ότι ο ιδρυτής της Θεσσαλονίκης είναι ο Φίλιππος Β’ , μαρτυρία που πιστοποιεί: α) θραύσμα βάσης αρχαίου ανδριάντα που φυλάσσεται στο Μουσείο Θεσσαλονίκης και αναφέρει «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΝ», β) η ετυμολογία της ονομασίας «Θεσσαλονίκη ή Θεσσαλονικεία (Στράβων 7,4)» = « η κατά των Θεσσαλών νίκη». Ο Φίλιππος Β’, ως γνωστό, νίκησε κατά τη διάρκεια του Γ' Ιερού Πολέμου (355-352 π.Χ.) το στρατό των Θεσσαλών και συνάμα είχε μια κόρη (ετεροθαλή αδελφή του Μ. Αλέξανδρου και γυναίκα του Κάσσανδρου) που την έλεγαν Θεσσαλονίκη, όνομα που της δόθηκε, προφανώς, λόγω της νίκης του πατέρα της επί των Θεσσαλών.
Η βάση του αρχαίου ανδριάντα, η οποία αναφέρει «Θεσσαλονίκη, Φιλίππου βασίλισσα».
Ο Στράβωνας αναφέρει ότι ο Κάσσανδρος το 316 π.Χ. κατάργησε τους οικισμούς στο Θερμαϊκό κόλπο και με συνοικισμό ίδρυσε νέα πόλη στην οποία έδωσε το όνομα της γυναίκας του, η οποία ήταν κόρη του Φιλίππου Β και ετεροθαλή αδελφή του Μ. Αλέξανδρου.
Επομένως η πόλη της Θεσσαλονίκης, σύμφωνα και με τις δυο μαρτυρίες, κτίστηκε (ιδρύθηκε) επί εποχής της κόρης του Φιλίππου Β’, της Θεσσαλονίκης, και συγκεκριμένα μετά τη νίκη των Μακεδόνων επί των Θεσσαλών, κάπου μεταξύ 352 - 316 π.Χ.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ
Αί θου σα συ να υλιώ ν,
Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο
Οι Μακεδόνες ήταν πάντα οι φρουροί της Ελλάδας στα βόρεια σύνορά της
Ο Πολύβιος αναφέρει: "Tίνος καί πηλίκης δει τιμης αξιούσθαι Mακεδόνας, οι τόν πλείω του βίου χρόνον ου παύονται διαγωνιζόμενοι πρός τούς βαρβάρους υπέρ της των Eλλήνων ασφαλείας; ότι γάρ ει ποτ’αν εν μεγάλοις ην κινδύνοις τά κατά τούς Eλληνας, ει μή Mακεδόνας είχομεν πρόφραγμα καί τάς των παρά τούτοις βασιλέων φιλοτιμίας, τίς ου γινώσκει;" (Πολύβιος IX 35,2)
ΤΑ ΤΕΙΧΗ Τ ΗΣ ΠΑ ΛΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛ ΟΝΙΚΗΣ
ΑΡΧΑΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
ΠΕΛΛΑ, ΠΑΛΙΑ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Β’, 35 9 – 33 6 π.Χ.
Ο Φίλ ιπ πο ς Β’ ήτ αν ο π ατέ ρας τ ου μ. Α λέ ξανδρου. Ελ ευθέ ρωσ ε τ ους Μ ακε δόνε ς από τ ους Ι λλυρ ιούς κα ι σ τη σ υν έχεια έ κανε μ εγά λη κα ι κυ ρία τη Μακε δο νία. Ίδ ρυσ ε για π ρώτη φ ορ ά σ τον Ισ θμ ό της Κο ρίνθο υ το Σ υμ βούλιο τω ν Ελ λήνω ν κ αι λ όγω λό γω της ικα νότητά ς του κα ι οι υπόλ οιποι Έ λλ ηνε ς το ανα κήρ υξαν ηγε μόνα τους.
ΘΕΣ ΣΑ ΛΟ ΝΙΚΙ, ΑΓΑΛΜΑ ΦΙΛ ΙΠ ΠΟΟ Υ Β’
«Παραλαβών (ο βασιλεύς Φίλιππος του Αμύντα) την Μακεδονίαν δουλευουσαν Ιλλυριείς πολλών και μεγάλων εθνών και πόλεων κυρίαν εποίησε και ένεκα τοις αυτού ικανότητας και μόνο ηγεμών της Ελλάδος ανέλαβε» (Διόδωρος 16.1)
Ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ Β’ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ-ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Το χειμώνα του 338 /337 Π.Χ. , μετά τη μάχη της Χαιρώνιας, ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος Β’ καλεί τους νότιους Έλληνες στον Ισθμό της Κορίνθου και τους ζητά από τη μια να πάψουν τις μεταξύ τους πολέμους και από την άλλη να ενώσουν τις στρατιωτικές τους δυνάμεις με αυτόν επικεφαλής, ώστε να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες, οι οποίοι παρά τις ήττες τους στο Μαραθώνα, Σαλαμίνα κ.λπ. συνέχιζαν και ανακατεύονταν στα ελληνικά πράγματα.
ΒΕΡΓΙΝΑ, ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑΣ
ΠΕΛΛΑ, ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΨΙΦΗΔΩΤΟΥ
Τοιχογραφία σε τάφο κοντά στη Θεσσαλονίκη, ελληνιστικής περιόδου
Τοιχογραφία σε τάφο κοντά στη Θεσσαλονίκη, ελληνιστικής περιόδου
Βεργίνα, θεός Άρης
Βεργίνα, Γοργώνειο
ΒΕΡΓΙΝΑ, ΛΑΡΝΑΚΑ ΜΕ ΗΛΙΟ ΔΩΡΙΕΩΝ (ΒΛΠΕ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΙΤΑΝΟΥ, ΙΕΡΑΠΥΤΝΑΣ κλπ)
Λεπτομέρεια, ο Θεός Αρης
Θεσσαλονίκη, αρχαίο αμφιθέατρο
ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, Ο ΗΓΕΜΟΝΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΓΝΩΣΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Μετά την ίδρυση της Πανελλήνιας συμμαχίας από το Φίλιππο, οι Πέρσες έβαλαν ανθρώπους τους και τον δολοφόνησαν, ώστε να μη γίνει η Ελλάδα μεγάλη δύναμη. Μετά τη δολοφονία του Φιλλίπου Β’, την ηγεμονία της Μακεδονίας αναλαμβάνει ο γιος του Αλέξανδρος Γ’
Ακολούθως ο Αλέξανδρος συγκαλεί το συμβούλιο των Ελλήνων στην Κόρινθο που είχε ιδρύσει ο πατέρας του και ζητά να εκστρατεύσει αμέσως στην Ασία και να τιμωρήσει τους Πέρσες, ακόμη και για τη δολοφονία του πατέρα του. Όλοι οι συμμετέχοντες (Αθηναίοι, Θεσσαλοί κλπ) δέχτηκαν εκτός από τους Σπαρτιάτες οι οποίοι απάντησαν ότι αυτοί οδηγούν και δεν ακολουθούν.
«Εις δ ε τον Ι σθμο ν των Ελ λήνω ν σ υλ λεγέ ντων, κα ι ψ ηφισ αμέ νω ν ε πί Πέ ρσας με τ’ Αλέ ξα νδρ ου στ ρατ εύειν, ηγε μώ ν ανηγ ορεύθη» ( Πλ ουτά ρχο υ, Αλ έξανδρ ος 1 4)
«Ότα ν α νέ λα βε τη β ασιλ εία ο Α λέξα νδρ ος, ω ς γιος τ ου δο λο φονημέ νου Φιλίππου, πήγε στην Πε λοπόννησ ο- ή τα ν τότε π ερίπου είκοσ ι ε τών. Εκ εί σ υγκέ ντρ ωσε το υς Πε λο πονν ησ ίο υς κ αι το υς ζήτησ ε την αρχηγία τ ης ε κστρ ατε ίας κ ατά τω ν Πε ρσών, μια κα ι την ε ίχα ν ήδ η α να θέ σει σ τον Φίλ ιπ πο . Ό λο ι σ υμφώ νησ αν, ε κτός από το υς Σπαρ τιάτε ς, που α πά ντησαν ότι η πα ράδο ση τους ε πιβά λει όχι να ακο λο υθούν, α λλά να κα θοδ ηγ ούν άλ λο υς…. .» (Αρρια νού , Αλε ξάνδρου Ανά βασης Α 1)
Αυτοκρατορία Μ. Αλεξάνδρου
ΑΛ ΕΞ ΑΝΔΡ ΕΙΑ ΑΙΓ ΥΠ ΤΟΥ, Άγα λμα τ ου Μ. Α λεξ άνδ ρου , ι δρυ τή τ ης πόλ ης .
Alex an dr ia Eg ypt, The s ta tu e of A lex ander t he Gr ea t, fou nd er of the ci ty of A lex andr ia
Λουξορ Αιγύπτου, Ο Αλέξανδρος και ο Άμμον
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΒΛΕΠΕ: www.krassanakis.gr