Kort Verhaal Gerrit

Het was pas kwart voor vijf toen Gerrit al opgehaald werd voor zijn dagje zeevissen. In de gele Fiat Ducato personenbus zaten reeeds de andere vijf vrienden, Johan, Pieter, Hendrik, Kees en Karel. Pieter, die achter het stuur zat, zette er stevig de sokken in en de bus kwam met zo’n 150 kilometer per uur goed mee in de stroom van bouwvakkersbusjes op de linkse baan. De haven van Ijmuiden werd na zo’n negentig minuten bereikt en daar lag ook hun boot al klaar, de King of the Nile. Het aroma van de nabijgelegen visafslag deed Gerrit even terugdenken aan het stevige ontbijt dat hij thuis had genomen omdat hij de avond tevoren eigenlijk een paar Glenfiddich’s, Glengoyne’s, Glenlivet’s en GlenIkWeetNietWat’s teveel had gedronken. De rondborstige, wild bebaarde kapitein van de King of the Nile zag er uit alsof hij ook wel een whiskeytje luste. Hij nam hen eens aandachtig in zich op en besloot toen dat het feest wel kon doorgaan ondanks de stevige wind en de pittige golfslag. Toen ze het zeegat uitkwamen zag Gerrit de gebakken eieren op vet spek, geflankeerd door gebakken saucijzen en een stevige portie witte bonen in tomatensaus, weer voor zich. Gelukkig niet letterlijk, maar dat scheelde toch niet veel. Door star naar de horizon te blijven kijken wist hij de opkomende gevoelens van onbehagen de baas te blijven terwijl zijn vijf vrienden opgewekt met hun hengels begonnen te prutsen. Ook Gerrit pakte zijn spulletjes uit. De aanblik van het aas, gecombi-neerd met het feit dat hij daarbij even de horizon uit het oog moest verliezen, werd hem bijna teveel en hij gooide maar snel zijn eenvoudige Seahawk hengel uit en keek weer de verte in. Toen ze ver genoeg de open zee op waren legde de kapitein de boot stil en zette de stampende Cummins diesel uit. Het was een goede stek want Gerrit’s vrienden hadden geregeld beet. Gerrit zelf ving niet veel zonder aas aan zijn haak, een gelukje omdat hij zich nog steeds voornamelijk op de horizon probeerde te fixeren. De boot draaide nu echter alle kanten op waardoor dat niet gemakkelijk was en de golven telkens vanuit een andere kant leken te komen. Toen de kapitein hen allemaal een borreltje kwam aanbieden werd het Gerrit toch teveel en ging alsnog zijn ontbijt overboord, vergezeld van zijn bovengebit, zo bleek. Nadat alle vrienden hun medeleven hadden laten blijken door een welgemeende, hartelijke lach, meende Kees na een kwartiertje wel een geintje te kunnen uithalen. Hij knoopte zijn eigen bovengebit aan zijn hengel en toen hij dit even later uit de zee ophaalde was Gerrit inmiddels een beetje opgeknapt. Kees kon dan ook niet voorkomen dat Gerrit het halve gebit van zijn lijn afgriste en het probeerde in te zetten om het vervolgens, onder het roepen van ‘Niet de mijne.....’ met een weidse boog de zee in te smijten...............................

Gerrit gele Fiat Ducato Johan, Pieter, Hendrik, Kees en Karel 150 kilometer per uur Ijmuiden negentig minuten King of the Nile. Visafslag Glenfiddich’s, Glengoyne’s, Glenlivet’s en GlenIkWeetNietWat’s gebakken eieren op vet spek, geflankeerd door gebakken saucijzen en een stevige portie witte bonen in tomatensaus horizon Aas Seahawk Cummins bovengebit