Keno

Πριν προχωρήσω να ψάλω στον κ. Καραμανλή τα οφειλόμενα σχολιανά του, επιτρέψτε μου, παρακαλώ, να του αφιερώσω ένα "τρυφερό" ποιηματάκι, αν και δεν είμαι ποιήτρια: Πήγε ο Κώστας στις Βρυξέλλες Τον Αλμούνια μπας και πείσει, Να μας στείλει καραμέλες, και στα λαμόγια ανοχή να επιδείξει… Πήγε ο Κώστας στις Βρυξέλλες Τους κουτόφραγκους να πείσει, Ότι θα σταματήσουμε τις τρέλες, Κι ότι το έλλειμμα θα περιορίσει. Πήγε ο Κώστας στις Βρυξέλλες Την αφαίμαξη εταίρων για να συνεχίσει, Και για μας τις κακομαθημένες βδέλλες, Κάνα πακέτο σωτηρίας επιπλέον να ζητήσει… Πήγε ο Κώστας στις Βρυξέλλες Τους εταίρους για να γλείψει, Πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες, Λίγη χαλάρωση στο σφίξιμο να ξεκολλήσει. Πήγε ο Κώστας στις Βρυξέλλες Εκ του μακρόθεν να μας απειλήσει, Πως θα μας κόψει τις παχυντικές σαρδέλες, Και σε βαρύτερη νηστεία θα μας ρίξει. Πήγε ο Κώστας στις Βρυξέλλες Άνευ κουκούλας για να μας τρομοκρατήσει, Και αραδιάζοντας συνήθεις παπαρδέλες, Σε πιο μεγάλη απόγνωση να μας βυθίσει… Και το έκανε, ο αφιλότιμος… Δηλαδή όντως μας βύθισε σε απόγνωση. Ώωωωχ!!! (Ζητείται επειγόντως μελωδός για το ποιηματάκι.) Φαίνεται ότι ο Πρωθυπουργός εθίγη τόσο πολύ από τα δημοσιεύματα που τον κατηγορούσαν για κενό εξουσίας που τα πήρε στο κρανίο. Αποφάσισε, λοιπόν, να μας διαψεύσει, κάνοντας μια απονενοημένη βουτιά στο κενό για να τελειώνει μια κι έξω με τον εαυτό του, την εξουσία και το κόμμα του. Το πήδημά του στο κενό ήταν μάλιστα εντυπωσιακό κι άφησε πίσω του έναν εκκωφαντικό κρότο, που όμως τον άκουσαν μόνον οι μη-έχοντες. Διότι οι τα πολλά έχοντες και κατέχοντες βαριακούνε, ή είναι εντελώς κουφοί, παραμένοντας πάντα στο απυρόβλητο, για να μη σταματήσουν την ανύπαρκτη “ανάπτυξη”. Βρε από πού πέρασε η δήθεν “ανάπτυξή” τους και κατά πού πήγε κι εμείς δεν την πήραμε χαμπάρι; Έτσι, όπως όλοι γνωρίζετε, ο κ. Καραμανλής, για να μας αποδείξει ότι δεν υπάρχει κενό εξουσίας αλλά μόνο κενό φαιάς ουσίας, ψυχραιμίας και

κοινωνικής ευαισθησίας, πήρε έκτακτα αντιλαϊκά μέτρα, δίδοντας κάποια εξευτελιστικά φιλοδωρήματα σε χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους, και μηδενικές αυξήσεις σε μισθούς πάνω από το “αστρονομικό” ποσό των 1700 € και σε συντάξεις πάνω από 1100 €. Φαίνεται ότι οι συνταξιούχοι πρέπει να σιτίζονται λιγότερο από τους μισθωτούς ως μη παραγωγικοί, ώστε ν’ αδειάσουν τη γωνιά των καταληστευμένων από τα λαμόγια Ασφαλιστικών Ταμείων μια ώρα νωρίτερα... Επέβαλε επίσης - πώς τόπαθε; - έκτακτη εισφορά στους υψηλόμισθους (καλώς κατά τη γνώμη μου) που όμως αποφασίστηκε στο πόδι όλως επιπολαίως, και ήταν άκρως ευνοϊκή για τα εισοδήματα-μαμμούθ άνω των 150.000 €. Το μέτρο άφησε στο απυρόβλητο, όπως είναι το “δημοκρατικό" έθιμο, τις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις. Ο Πρωθυπουργός υποσχέθηκε επίσης να μειώσει τις προσλήψεις αργόσχολων στο υδροκέφαλο και αναποτελεσματικό Δημόσιο μπάχαλο, πράγμα στο οποίο λέω “αμήν και πότε”. Για νέες θέσεις εργασίας δεν άκουσα τίποτα… Το πώς θα ενθαρρυνθεί η κατανάλωση με την καθήλωση των μισθών και των συντάξεων, που πέραν της ουσίας δημιουργεί έντονο κλίμα ανασφάλειας και άρα προτρέπει το μισθωτό και το συνταξιούχο να περιορίσει στο ελάχιστο τις δαπάνες του, δε φαίνεται να προβλημάτισε τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας. Για τη θύελλα αντιδράσεων που θα ξεσηκώσουν τα μέτρα του, παραλύοντας τη χώρα και ενθαρρύνοντας τους κουκουλοφόρους του χάους, δε φαίνεται να ανησυχεί. Θ' αποζημιώσει γενναιόδωρα γι' άλλη μια φορά όσους υποστούν ζημιές, και θα μας στείλει τον καινούργιο λογαριασμό για να πληρώσουμε εμείς τα σπασμένα, όπως κάνει τώρα. Mε τούτα τα μεγαλεπήβολα “αναπτυξιακά” μέτρα παραμάσκαλα, ο Πρωθυπουργός πήγε στις Βρυξέλλες για να δείξει έργο στο Χοακίν Αλμούνια, αρμόδιο Επίτροπο για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ν’ ανοίξει έστω μια μικρή χαραμάδα ελπίδας ώστε να μην τεθεί η Ελλάδα σε αυστηρή επιτήρηση τουλάχιστον έως το Φθινόπωρο… Εδώ μιλάμε για μεγάαλες εθνικές φιλοδοξίες του πρωθυπουργού μας! Και ποιο θαύμα θα συμβεί μέχρι το Φθινόπωρο που ενδεχομένως θα ανέτρεπε το εφιαλτικό σενάριο της επιτήρησης; Μα το προέβλεψε ο ίδιος ο Αλμούνια, διαπιστώνοντας ότι «οι κοινωνικές συνθήκες επιδεινώνονται και θα χειροτερέψουν ακόμα περισσότερο», και προφητεύοντας κοινωνική έκρηξη ως το Φθινόπωρο που το χαρακτηρίζει «καυτό». Βλέπε εδώ. Ας όψεται αυτή η άτιμη διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση, είπε ο Καραμανλής, μα δεν έπεισε ούτε τον εαυτούλη του. Γνωρίζει γαρ από πρώτο χέρι ότι η Κυβέρνησή του, όπως και οι προηγούμενες, ήταν ανίκανη να πατάξει την πατροπαράδοτη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, και ήταν άχρηστη για να δημιουργήσει πραγματική ανάπτυξη και αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας. Γνωρίζει την καταλήστευση του ελληνικού πλούτου από τα τρωκτικά του Δημόσιου κορβανά και τη διαφυγή πακτωλού χρήματος μέσω του Χρηματιστηρίου, που έκανε φτερά προς άλλη γη κι άλλα μέρη, καταλήγοντας στις τσέπες εκείνων που απεργάζονται την παγκόσμια οικονομική εξαθλίωση ώστε να υλοποιούν, μέρα με τη μέρα, τα δικά τους καταχθόνια σχέδια, εμφανιζόμενοι ως σωτήρες…

Υποθέτω, βέβαια, πως ο Πρωθυπουργός γνωρίζει όλα τα ανωτέρω, αλλιώς θα είχε μεγάλο έλλειμμα κοινής λογικής, πράγμα που είναι μια εκφυλιστική ασθένεια του ανθρώπινου είδους που ως επιδημία έχει χτυπήσει τον πλανήτη μας εδώ και χρόνια. Το οικτρό αποτέλεσμα το βλέπουμε γύρω μας, ενώ εμείς οι μη-προνομιούχοι και μη-εκλεκτοί του συστήματος το βιώνουμε καθημερινά και στο πετσί μας… Έχουμε όμως ψιλοεθιστεί και το αντέχουμε, προς το παρόν βέβαια. Το “έως πότε” μη με ρωτάτε διότι δεν θέλω να γίνω μάντης κακών και να σας στενοχωρήσω. Πάντως, χρήσιμο είναι να μην ξεχνάμε το «Γηράσκω αεί υποσιτιζόμενος»! Κι ενώ ο Υπουργός Οικονομικών κ. Παπαθανασίου, σε μια έξαρση πατριωτικής υπερηφάνειας, δήλωνε μέσω εκπροσώπου του ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται κανένα σχέδιο διάσωσης από την Ευρωζώνη αφού δεν έχει τέτοιο πρόβλημα (δείτε εδώ) , ο κύριος Καραμανλής, στη Συνέντευξη Τύπου που έδωσε στις Βρυξέλλες (20/03/2009) μετά το πέρας των εργασιών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου είπε άλλα υποκριτικά και σπαραξικάρδια. Ας πάρουμε μια γεύση μπας κι έλθουμε στα συγκαλά μας: -« Δική μας επιλογή είναι να λέμε την αλήθεια στους πολίτες.» (sic!) - «Βασική μέριμνα είναι ο άνθρωπος, η προστασία των νοικοκυριών, των μικρών επιχειρήσεων, της απασχόλησης.» Εδώ μιλάμε για πολλή μέριμνα για τον άνθρωπο, και εννοούσε προφανώς τον προνομιούχο γαλαζοαίματο! Για τους άλλους, ας παρηγορηθούμε με το του Ευαγγελίου: «Μη μεριμνήσετε, λοιπόν, λέγοντας: “Τι να φάμε ή τι να πιούμε ή τι να ντυθούμε.” Δεδομένου ότι, όλα αυτά τα ζητούν οι Εθνικοί· (…) Αλλά, ζητάτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού, και τη δικαιοσύνη του· και όλα αυτά θα σας προστεθούν.» (Κατά Ματθαίον 6: 31-34). Μη μεριμνάτε λοιπόν για πεζά πράγματα, όπως τροφή, νερό ή ενδύματα. Τη βασιλεία του “θεού” να ζητάτε μόνο. Κι όσο πιο λιτοδίαιτοι είμαστε, τόσο το καλύτερο για την ψυχή μας, όπως μας διδάσκει και η θρησκεία με τις νηστείες που έχει θεσμοθετήσει για τα πρόβατα. Τι άλλο, όμως, είπε ο Πρωθυπουργός από τις Βρυξέλλες; «Η διεθνής κρίση έχει επιπτώσεις για όλους. Και η προσπάθειά μας είναι η όσο το δυνατόν δικαιότερη κατανομή τους.» Εδώ γελάνε, μόνο προσέξτε μη σκάσετε από τα πολλά γέλια. Βρε την άτιμη τη διεθνή κρίση που πρόσβαλε την ανθηρή οικονομία μας… Μεγάλο το θράσος της! «Από τον Σεπτέμβριο του 2008, οι εθνικές κυβερνήσεις και οι διεθνείς οργανισμοί σε ολόκληρο τον κόσμο αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και παρεμβαίνουν για την αντιμετώπιση της πρωτοφανούς κρίσης.» Τρέχουν και δε φτάνουν, λοιπόν, οι εθνικές κυβερνήσεις για ν’ αντιμετωπίσουν την κρίση που οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί μεθόδευσαν για να σύρουν την ανθρωπότητα ακόμη βαθύτερα στα δεσμά της υποτέλειας στους

αόρατους μεν, γνωστούς δε, δυνάστες των λαών. Κι ας μην κατηγορηθώ από τους τζάμπα μάγκες για συνομωσιολογίες και φαντάσματα... «Αυτές οι πολιτικές περιλαμβάνουν την στήριξη του χρηματοπιστωτικού συστήματος και τη βραχυχρόνια ενίσχυση της ζήτησης.» Όλα για το σύστημα λοιπόν! Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει, που λέει και η παροιμία. Να το στηρίξουμε, έστω, κι εμείς οι παχυλοσυνταξιούχοι με τα 1110 € ή τα 1200€ σύνταξη, απεκδυόμενοι κάθε απαίτησης για αύξηση της σύνταξής μας έστω και κατά 1%. Να το στηρίξουμε, συναινώντας στα 28 δις που έριξε η κυβέρνηση του Καραμανλή στις Τράπεζες άνευ όρων, προφανώς με άνωθεν εντολή. Για ποιο λόγο όμως να το στηρίξουμε; Για «τη βραχυχρόνια ενίσχυση της ζήτησης» με δανεικά; Και μακροχρόνια τι θα γίνει; Μα προφανώς μακροχρόνια θα επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό λιτότητας εις τη νιοστή, μέχρι να βγει η ψυχή μας… Αλήθεια, το νούμερο 28 δις πώς μας προέκυψε; Γιατί δηλαδή να μην ήταν 27,5 ή 26 ή 25; Είχε προηγηθεί καμιά επιστημονική μελέτη; Υπήρξε επιφοίτηση κάποιου πνεύματος; Είδε κανένα όνειρο ο κ. Καραμανλής, και μόλις ξύπνησε πρόσφερε απλόχερα στις κερδοφόρες τράπεζες, που δεν είχαν εκτεθεί σε τοξικά προϊόντα, όπως μας έλεγαν, αυτά που δεν ζήτησαν και δεν χρειάζονταν; Και πού τα βρήκε και τα έδωσε αφού τα ταμεία του κρατικού κορβανά είναι άδεια; Μυστήρια πράγματα… Το έχω ξαναπεί ότι ο διάβολος έχει χιούμορ! Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με άριστα οργανωμένους ανθρωπόμορφους διαβόλους, που έχουν συστήσει “πέμπτη φάλαγγα” μέσα στα κράτη και υπαγορεύουν στις υποτελείς κυβερνήσεις πολιτικές καταστροφικές μεν για τους λαούς, ενισχυτικές δε του αιμοβόρου παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, που σκοτεινοί εγκέφαλοι έχουν στήσει για να μεθοδεύσουν την πλήρη υποταγή των εθνών στους εκλεκτούς του Εωσφόρου, για το καλό μας... Μας έδωσε, άραγε, καμιά ελπίδα ο Καραμανλής από τις Βρυξέλλες; Κάθε άλλο! Μας είπε όμως την αλήθεια: «Ωστόσο, όπως ξέρουμε όλοι, η πολυπλοκότητα της διεθνούς κρίσης συντηρεί τα προβλήματα και βεβαίως δημιουργεί νέα. Σ’ αυτά περιλαμβάνονται: - Η μείωση του δανεισμού από τις εμπορικές τράπεζες στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, - η αύξηση του κρατικού δανεισμού σε ολόκληρο τον κόσμο, - η τάση για προστατευτισμό.» Ώστε η κρίση, άσχετα από τους πακτωλούς που ρίχνουν οι κυβερνήσεις στις τράπεζες, συντηρεί τα προβλήματα και βεβαίως δημιουργεί νέα, κατά τον κ. Καραμανλή! Δημιουργεί και μείωση του δανεισμού! Δηλαδή αυτοί τους δίνουν για ν’ αυξήσουν το δανεισμό και οι αθεόφοβες εμπορικές τράπεζες τον μειώνουν! Βρε τις άτιμες. Δηλαδή τα έκτακτα μέτρα του κ. Καραμανλή είναι μια τρύπα στο νερό! Με κάτι τέτοιες κοτσάνες από τα χείλη του Πρωθυπουργού γίνομαι μπαρούτι. Στο μεταξύ εσείς να αποτάσσεστε τον προστατευτισμό όπως ο διάβολος το λιβάνι, για να μην μας κακοπάθει η φιλελεύθερη

ασυδοσία και πάψει η αισχροκέρδεια που ανεβάζει στα ύψη τις τιμές των προϊόντων στα ράφια επί καθημερινής βάσης! Σε κάποια στιγμή όμως ο Πρωθυπουργός στριμώχτηκε από τους δημοσιογράφους και είπε κάτι απ’ αυτά που περιμέναμε ν’ ακούσουμε: «Η πραγματικότητα όμως είναι -και αυτό πρέπει να το λέμε και δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω με απόλυτη ευθύτητα στους πολίτες- ότι όταν έχουμε εμείς ένα πρόβλημα, είναι καθήκον μας να το διορθώσουμε. Δεν μας φταίει κανένας άλλος για το ότι έχουμε, εδώ και δεκαετίες βεβαίως, ένα πολύ μεγάλο δημόσιο χρέος. Πρέπει λοιπόν να το διορθώσουμε. Οι επιπτώσεις του επιτείνονται σε περίοδο κρίσεως. Πρέπει να το διορθώσουμε και αυτό επιχειρούμε να κάνουμε.» «Δεν μας φταίει κανένας άλλος λοιπόν»! Το είπατε, κύριε Καραμανλή, έξω από τα δόντια. Και ποιος σας εμπόδισε να μειώσετε αυτό μεγάλο δημόσιο χρέος που όψιμα ανακαλύψατε; Ποιος σας επέβαλε να το αυξήσετε αντί να το μειώσετε; Ποιος ευθύνεται για τη μεγιστοποίηση του δημόσιου χρέους τα τελευταία πέντε χρόνια; Γιατί καταργήσατε το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας; Γιατί καταργήσατε το φόρο κληρονομιάς και γονικών παροχών; Γιατί μειώσατε το συντελεστή φορολόγησης μεγάλων εισοδημάτων; Γιατί δεν πατάξατε την διαφθορά, την φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή; Ποιος σας εμπόδισε; Τώρα ανακαλύψατε ότι έχουμε τεράστιο δημόσιο χρέος, και αποφασίσατε να κυβερνήσετε μετά από πέντε χρόνια απραξίας; Δηλαδή περιμένατε από τις Βρυξέλλες να σας τραβήξουν το αυτί; Δηλαδή αν δεν μας στρίμωχναν οι Βρυξέλλες εσείς θα προχωρούσατε σε πλήρη διάλυση της χώρας μας με μόνο στόχο την επανεκλογή σας; Και τα κράτη που δεν ανήκουν στην ΕΕ διαλύονται επειδή δεν έχουν ποιος να τους πει πώς να οργανώσουν τα του οίκου τους; Ή μήπως οι Βρυξέλλες ενδιαφέρονται για το καλό της Ελλάδας περισσότερο απ’ όσο πρέπει να ενδιαφέρεται ο εκλεγμένος Πρωθυπουργός της χώρας; Ή μήπως περιμένατε την παγκόσμια «κρίση» για να μεγιστοποιήσει την εγχώρια κρίση που εσείς και προκάτοχοί σας προκαλέσατε, και μετά να δράσετε; Κύριε Καραμανλή, όποιες δικαιολογίες κι αν παρουσιάσετε τώρα, δεν πείθετε κανέναν. Ούτε καν τον εαυτό σας. Είναι πολύ αργά και για δάκρυα και για ανάληψη πολιτικού κόστους, δήθεν για το «καλό» μας… Άλλωστε, τι άλλο κόστος απομένει για ν' αναλάβετε τώρα; Θέλετε δε θέλετε το έχετε ήδη αναλάβει. Οι δημοσκοπήσεις φωνάζουν και σας λένε ότι αποτύχατε. Οι σκεπτόμενοι ψηφοφόροι της ΝΔ σας λένε: «Προδώσατε την εμπιστοσύνη μας, διαψεύσατε τις προσδοκίες μας, σκοτώσατε τις ελπίδες μας! Ασελγήσατε πάνω στο αναιμικό κουφάρι της μητέρας πατρίδας, εσείς και οι κολλητοί σας. Ντρεπόμαστε που σας ψηφίσαμε. Εσείς ντρέπεστε, άραγε, για τον τρόπο που μέχρι τώρα “κυβερνήσατε”; Ντρέπεστε για τη φτώχεια και την ανασφάλεια στην οποία μας έχετε καταδικάσει; Ντρέπεστε για το διεθνή διασυρμό της χώρας μας;» Και κάτι άλλο: Το αν οι πράσινοι υπήρξαν ή θ’ αποδειχτούν και πάλι χειρότεροι από σας, σε καμία περίπτωση δεν σας δικαιώνει. Η ιστορία σας έχει ήδη κατατάξει στις τάξεις των μικρών, των δειλών και των αποτυχημένων

Πρωθυπουργών. Δεν είχατε όραμα για τον τόπο. Δεν είχατε την θέληση έστω για μια στοιχειώδη βελτίωση των συνθηκών της ζωής μας. Μπορεί να είχατε όνομα αλλά δεν είχατε και τη χάρη… Λυπάμαι για σας κύριε Πρωθυπουργέ, αλλά λυπάμαι περισσότερο και ντρέπομαι για τα χάλια στα οποία έχετε καταδικάσει τη χώρα μας και το λαό της. Τρέξτε τώρα, μπας και προλάβετε να περισώσετε κάτι από τη χαμένη υπόληψή σας. Εμείς δεν περιμένουμε πια τίποτα από σας... ΣΕΦΕΡΟΥ Μ.