I Just Wanna Be With You Published.docx

I Just Wanna Be With You (One-shot Story) written by rollynibob

Sabado ngayon at kakauwi ko pa lang galing ng university. Tunay na nakakapagod ang maging isang college student sapagkat napakadaming gawain. Sabik na sabik akong humiga sa kama ko. Matapos ang isang buong linggo ang nais ko lang ay magpahinga at matulog. Mabuti na lang at Linggo bukas. Naramdaman ko ang pagvibrate ng cellphone ko na nasa loob ng bulsa ng aking pantalon kaya naman kinuha ko ito. Binuksan ko na ang message. Akala ko naman kung sino, service network provider lang pala. Ipinikit ko ang mga mata ko. Gusto ko nang matulog. Narinig ko ang pagbukas ng pinto ng aking kwarto kaya bumangon ako sa kinahihigaan ko.

“Hoy! Mercedes Aragon! Tinawag ka na nga ni Mama ‘di ka pa rin lumabas diyan!”, sigaw ni kuya. Nakakainit ng dugo lagi na lang niya ‘to ginagawa. Tumayo ako sa kinauupuan ko at binuksan ang pinto. “Kuya nambubulabog ka na naman. Susunod naman ako, nagtanggal lang ako ng sapatos”, mahinahon kong sinabi. Hindi ko siya sinigawan baka mag-away na naman kami. “Napakabagal mong kumilos”, pahabol pa niya tapos umalis na siya. Hindi ko na lang pinansin. Lagi naman niya kasing sinasabi ‘yan kaya nasanay na ‘ko. Tahimik lang kami habang kumakain tanging tunog lamang ng mga kubyertos at pagnguya namin ang maririnig. Naramdaman ko na naman ang pagvibrate ng cellphone ko na nasa bulsa ng pantalon ko. Hindi ko pala naiwan sa kwarto. Binitiwan ko ang hawak kong kubyertos at kinuha ang aking cellphone. Patago kong tinignan kung sino ang nagtext sa ilalim ng mesa.

“Hi Ma!”, masayang bati ko kay mama.

From: Daryl

“Hi Cedes, halika na kain na tayo nakahanda na ang hapunan”,

Bes? Libre ka ba bukas? Tulungan mo naman ako.

ang sabi ni mama. “Sige po, susunod na lang po ako.” “Bilisan mo hindi dapat pinaghihintay ang pagkain”, pahabol na sabi ni mama at sinara na ang pinto. “O-po”, sana narinig niya ‘ko. Magtatanggal muna ‘ko ng sapatos. Nagulat naman ako nang may malakas na kumatok sa pinto.

Si Daryl pala. Ano naman kaya ang kailangan neto? Hindi ko naman ‘to matatanggihan dahil best friend ko ‘to. Mabilis ko naman siyang rineplyan.

To: Daryl Saan?

Aray! Buti na lang nakapagpigil pa ‘ko at hindi ako sumigaw.

“Hindi ko pa po nababasa ang reply niya. Alam niyo na, nasita

Tinapakan kasi ni Kuya ang paa ko. Tinignan ko naman siya nang

ako ni Papa”, ang sagot ko tapos ngumiti ako pero pilit. Narinig ko ang

masama. Aba! Ngumisi pa nang nakakaloko. Nang-iinis talaga siya.

mahina niyang tawa.

Humanda ka sa’kin mamaya! Nagvibrate na naman ang cellphone ko. “Mercedes, sinabi ko naman na bawal gumamit ng cellphone kapag sabay-sabay tayong kumakain ‘di ba?”, sermon ni papa. Nakita

“Maiba lang ako”, ang sabi niya kaya napatingin ako sa kanya habang nagpupunas ng pinggan. “Ano po ‘yon?”, ako naman ang nagtatanong.

pala niya ‘ko.

“Nanliligaw ba siya sa’yo?” Nanlaki ang mata ko sa gulat dahil

“Opo. Sorry po”, paghingi ko ng tawad. Nilagay ko muna sa

sa tanong niya. Nahinto ako sa ginagawa ko. Unti-unti kong

silent mode ang cellphone ko bago ko ilagay sa bulsa. Pinagpatuloy ko

nararamdaman ang pag-akyat ng dugo sa ulo ko. Nararamdaman kong

na ang aking pagkain. Napatingin naman ako kay kuya kasi nilabas pa

nag-iinit na ang pisngi ko. Tinignan ko naman siya. Nag-aabang siya ng

ang dila niya. Parang bata. Humanda talaga siya!

sagot ko. Ibinalik ko ang atensyon ko sa pagpupunas ng pinggan.

Pagkatapos naming kumain ay tinulungan kong magligpit si

“Ma, hindi po. Best friend ko po si Daryl”, ang sagot ko.

mama. Nakatuon ang atensyon ko sa paghuhugas ng pinggan.

“Ano naman kung best friend mo siya? Wala namang masama

“Sino ba ‘yong ka-text mo kanina?”, biglang tanong ni mama

kung liligawan ka niya. Tutal kilala na namin siya ng papa mo at saka

kaya napatingin ako sa kanya na naglalakad papalapit sa akin na may

nasa tamang edad ka na rin naman para magpaligaw”, ang sabi ni

hawak na maruming pinggan. Ibinalik ko ulit ang atensyon ko sa

Mama.

paghuhugas ng pinggan. “Si Daryl po”, maikli kong sagot. “Bakit daw?”, tanong niya. “Nagpapatulong lang po”, ang sagot ko. “Saan?”, tanong niya ulit. Hindi ko pa pala nabasa ‘yong reply niya. Nasita kasi ako ni Papa.

Pagkatapos ng mga gawain ay bumalik na ‘ko sa kwarto para makaligo na at makapagpahinga. Mabuti naman at hindi na ‘ko muling ginambala

pa

ng

mabait

kong

kuya.

Mabuti

naman

at

makakapagpahinga na ‘ko. Hindi ko pa pala nababasa ang text ni Daryl. Kinuha ko ang cellphone ko na nasa ilalim ng aking unan.

From: Daryl Sa plates bes. From: Daryl

Ano? Ok lang ba? From: Daryl Sige na bes. Kailangan talaga e. From: Daryl Magreply ka naman. From: Daryl Uy! Nasan kana ba bes? Magreply ka naman. From: Daryl Ayaw mo ba bes? Sige ok lang.  From: Daryl Tulog kana siguro. Pasensya sa istorbo. Hindi ko namalayan pero nakangiti na pala ako habang binabasa ang mga text messages niya.

Nakangiti pa rin ako habang binabasa ang huli niyang text. Marahil ay hindi ko maitatanggi na makalipas ang maraming taon ay ganoon pa rin ang pagtingin ko sa kanya. Kinabukasan… “Kuya tigilan mo nga ako”, nagtitimpi kong sinabi. Paano naman kasi paglabas pa lang namin ng simbahan ay hindi na niya ko tinigilan na asarin. Sadyang nagtitimpi na lang ako. “Nagsusuot ka na pala ng bestida ngayon ha. Tapos nag-aayos ka na”, ang sabi niya sa nang-aasar na tono. “Syempre kuya, dalaga na ‘ko kaya pwede ba tigilan mo ko. Nagtitimpi lang ako”, nanggigil kong sinabi. “Ang cute mo talaga ‘pag nanggigil ka!”, pang-aasar niya tapos pinisil pa niya ang dalawa kong pisngi. “Aray! Kuya, masakit!”, hinaing ko tapos inalis na rin naman niya ang kamay. Madiin pa naman ang pagkakapisil niya kaya napahawak ako sa dalawa kong pisngi.

To: Daryl

“Mamimiss na naman kita”, mahina niyang sinabi.

SLR. Kumakain kasi kami kanina kaya ‘di kita nareplyan. Sige,

“Huh?” Nakakapagtaka naman. Mamimiss niya raw ako. Aalis na

bukas.  Ang bilis niya magreply.

From: Daryl Thank you! Hintayin kita bukas. :) Matulog kana rin. Good night!

naman siguro siya. Lumapit siya sa ‘kin at yinakap ako nang mahigpit pero nagtataka pa rin ako kung bakit. “Mamaya na ang alis ko.” Sabi ko na nga ba! “Mag-iingat ka kuya kung saan ka man pupunta at saka ‘yong pasalubong ko pag-uwi mo”, ang sabi ko.

“Oo naman! Try to imagine, ilang buwan din kitang hindi maiinis”, nang-iinis niyang sinabi. Bahagya ko naman siyang tinulak at tinignan ng masama. Tumawa naman siya. Pagkatapos naming magsimba ay kumain kami sa labas. Nagbonding kami at pagkatapos ay umuwi na rin kami. Kukunin lang ni kuya ang dadalhin niyang gamit. “Huwag ka nang sumama sa paghatid sa ‘kin. Sina mama at papa na lang. Ingat ka lagi”, paalam ni kuya. “Opo kuya kong mabait”, ang sabi ko habang tumango-tango pa ‘ko. “Kuya naman e!” Ginulo niya kasi ang buhok ko. “Sige, aalis na kami.” Pumasok na sila sa kotse. Nagwave ako kay papa tapos binaba naman ni mama ang bintana. “Ma, pupunta nga po pala ako kina Daryl”, paalam ko. “Sige.” “’Wag kang magpapagabi ha. Aalis na kami”, paalala ni Papa. “Opo. Ingat po.” Pumasok na ‘ko sa loob para kunin ang aking bisikleta. Pupunta na ‘ko kina Daryl.

“Hoy! Mercedes Aragon! Magpalit ka ng damit ‘wag kang magbibisikleta nang nakakabesitda ka!” Sigaw ni kuya. Hindi pa pala sila gaanong nakakalayo. Natawa naman ako sa kanya. Paanong hindi ako matatawa? Inilabas pa niya ang ulo niya sa bintana para lang sabihin ‘yon. Itinaas ko ang aking kamay

at kumaway. Naghintay pa ‘ko ng ilang minuto para makasiguradong nakalabas na sila ng subdivision. Sumakay na ‘ko sa bisikleta ko. Kaya magbibisekleta ako kasi nasa kabilang subdivision lang naman ang bahay nila Daryl. May kalayuan nga lang kaya kailangang magbisikleta. Grade school pa lang crush ko na si Daryl. Grade 4 kami nang magtransfer siya sa school pero hindi ko siya naging kaklase. Batch mate lang, magkaiba kasi kami ng section. Pagdating namin ng high school ay naging magkaklase kami. At hindi nagtagal ay naging magkaibigan. Siya ang madalas kong kausap, siya ang madalas kong pagsabihan ng mga problema ko, at siya rin ang kasama ko pagdating sa mga kalokohan at gano’n din naman siya pagdating sa’kin. Naging matalik ko siyang kaibigan at hanggang ngayon siya pa rin ang best friend ko. Nangako kami sa isa’t-isa na dapat konektado pa rin kami kahit magkahiwalay kami. Hindi ko maitatago na wala akong gusto sa kanya. Komportable at masaya ako kapag kasama ko siya. Ngayong nakatungtong na kami sa college, napatunayan ko na hindi talaga kami magkakahiwalay. Pumapasok kami sa iisang university, nasa ilalim kami ng iisang department at higit sa lahat ay parehas kami ng kursong kinuha. Oo, parehas kami ng kurso pero magkaiba kami ng section. Pumapasok kami sa iisang university pero madalang ko lang siya makita, may kalakihan kasi ang campus namin.

Nagtutulungan kami kapag nahihirapan ang isa sa isang subject. Nangako rin kami na dapat humanap kami ng oras para sa

“Nandiyan si Manang Doris sa kusina”, ang sabi niya. Nabasa niya ata ang iniisip ko.

isa’t-isa kahit sobrang busy na namin. Naging gawi na rin namin ‘yong

“Sa’n ka ba magpapatulong?”, pang-iiba ko ng usapan.

halimbawa kapag siya ang may kailangan, ako ang pupunta sa kanila at

“Sa plates.”

kapag ako ang may kailangan, siya naman ang pupunta sa’min.

“Alin do’n?”

Nakapasok na ‘ko sa subdivision. Sa Phase one ang bahay nila.

“’Yong sa paggamit ng compass at tech pen.”

Nandito na ‘ko. Bumaba na ‘ko sa bisikleta at pinindot ang door bell. Gaya ng inaasahan ko, siya ang nagbukas ng gate. Nakangiti siya at mukhang bihis na bihis siya.

“Tinuro ko na ‘yon ‘di ba?” Tinuro ko na sa kanya ‘yon last week.

“Hi!”, masigla kong bati. Bigla namang nag-iba ang reaksyon ng mukha niya matapos akong tignan mula ulo hanggang paa.

“Nakalimutan ko ‘yong technique mo e. At saka dumodoble ang gastos ko sa papel kasi lagi akong nagkakamali.”

“Hi ka diyan! Nakabestida ka tapos nagbisikleta ka?”

“Ahh, sige.”

“Oo”, ang sagot ko habang tumutungo-tungo pa ‘ko.

“Sa likod tayo. Nando’n na ‘yong drawing table ko. Kunin ko

“Sira ka talaga! Halika na nga.” Pumasok na ‘ko kasama ang

lang ‘yong mga gamit.”

bisikleta ko. “’Wag mo nga ulit gagawin ‘yon ha”, ang sabi niya habang

“Sige.” Pumunta na ‘ko sa lanai area ng bahay nila. Ang presko dito marami kasi silang mga puno at halaman.

papasok kami ng kanilang bahay. ‘Yong pagbibisikleta habang

“Eto na.” Dala na niya ang mga gamit.

nakabestida ang tinutukoy niya.

“Game!” Sinimulan ko nang i-demonstrate.

“Opo, Tatay Daryl”, pang-aasar ko. “Tatay ka diyan.” Ginulo naman niya ang buhok ko. “Sina Tita nga pala?” “Umalis sila kasama ‘yong mga kapatid ko.” Kami lang dalawa ang nandito. Lagot.

“Basta Bes ang sabi ko naman sa’yo ‘wag kang kabahan para hindi manginig ang kamay mo at saka para hindi maging kubit ‘yong linya.” Tumutungo-tungo lang siya. Kanina ko pa napapansin na hindi nakatuon ang atensyon niya sa ginagawa ko kundi nakatingin lang siya

sa ‘kin. Medyo naiilang ako pero hindi ko pinakita sa kanya. “Pa’no kaya kung maging more than friends na tayo?”, ang nakakabigla niyang tanong.

“Hay nako, Bes. Ano namang dahilan mo bakit mo ‘ko pinapunta dito?” “Kasi last week nagpunta ka rin dito kaso sandali lang kasi

“A-ano bang sinasabi mo diyan? More than friends naman tayo ‘di ba? Best friends”, pamimilosopo ko. “Hindi ‘yong an--” Hindi ko na siya pinatapos baka kung ano pa ang sabihin niya at hindi ko mapigilan na kiligin. “Tama na ‘yan. At saka ang paggamit ng compass, ang compass ang iniikot mo hindi ikaw ‘yong iikot”, paalala ko ulit sa kanya. “Ikaw nga, gawin mo”, utos ko. Nagawa naman niya. Sabi na nga ba! “Ligawan na kaya kita”, seryoso niyang sinabi. Nakakagulat naman ‘to. Bumigat tuloy ang atmosphere. Mutual na ba ang feelings namin? Pinilit kong tumawa para pagaanin ang atmosphere. “Joker kana pala!” “Cedes, seryoso ak--” “Kaya mo naman pala e. Kahit hindi ko na siguro tinuro ulit, magagawa mo”, pag-iiba ko ng usapan. “Hindi kay--” “May hidden agenda kana naman ‘no?” Napabuntong hininga na lang ako. Hindi lang naman kasi ito ang unang pagkakataon na ginawa niya ‘to. “Oo.” Huli ka! Daryl!

nagmamadali ka. Kaya kita pinapunta ngayon kasi gusto ko magbonding tayo.” “Dapat sinabi mo agad papay—“ “Gusto lang naman kita makasama.” O-kay, I was caught off-guard. Nag-iinit na ang pisngi ko.