Het Nieuwe Leren

Het Nieuwe Leren Al enkele jaren wordt in onderwijskringen het begrip ‘Het Nieuwe Leren’ gebruikt. Als je het met hoofdletters schrijft dan klinkt en lijkt dat heel pretentieus. Maar ook wasmiddelen worden voortdurend vernieuwd, althans dat melden de reclameboodschappen. Wat is het? Wat is het nieuwe leren? Waar leidt het naar toe? Wat is zo nieuw aan het nieuwe leren? Afhankelijk van de functie, bijvoorbeeld directeur of leerkracht, en de werkomgeving, zoals wensen van de ouders of groter en kleiner wordende school, worden deze vragen verschillend beantwoord. Het nieuwe leren kent dus geen eenduidige invulling. In de dagelijkse praktijk komen we diverse uitspraken tegen die ons iets vertellen over het huidige onderwijs en de wens hier anders mee om te gaan. De leerling: “School is saai. Ik heb niets aan al die boekenkennis. Ik wil zelf keuzes maken”. De leraar: “Hoe kan ik de leerlingen motiveren om zelf aan de slag te gaan?” Het team: “Hoe kunnen we ons onderwijs veranderen waardoor leerlingen worden uitgedaagd en wij met plezier met ons vak bezig zijn?” De directie: “Hoe vertalen we onze visie naar nieuwe en andere vormen van leren op de werkvloer?” De bovenschools manager: “Wat is nodig om onze leraren en scholen toe te rusten tot toekomstgericht onderwijs?” De maatschappij: “We leven in een complexe samenleving vol multimedia. Vakgerichte kennis en vaardigheden zijn niet genoeg meer.” Het nieuwe leren is dus, de kennis die op de scholen aangeboden wordt aanpassen aan de nieuwe tijd. Sinds het SER advies uit 2002 aan de toenmalige minister van EZ Annemarie Jorritsma, kom je het begrip Het Nieuwe Leren (HNL) tegen in publicaties, op conferenties en studiedagen. Dus 2002 is voor ons het geboorte jaar van HNL. Er moeten aanpassingen gemaakt worden om HNL te kunnen geven. Het gebruik van de nieuwe media (computer ect) moet worden gestimuleerd. Hierdoor zal de school dus meer computers moeten aanschaffen en de docenten moeten instrueren hoe deze te gebruiken. In het nieuwe leren is de toets een middel om te zien of de leerling de stof heeft begrepen. Het is niet meer het einddoel waar iedereen naar toe werkt. Vanuit diverse bronnen worden geluiden geven dat bij HNL kennis niet meer belangrijk is en dat kinderen minder ervan leren. Niks is minder waar volgens bronnen. Kinderen leren meer omdat zij niet in de stress werken van ‘ik moet een toets halen’ Daarom is volgens velen HNL een goede zaak. Bronnen: LexisNexis Scienceguide Google (diverse site)

Voyages Al eeuwen lang maakt men geschiedenis. De meest frequente lezers van mijn Columns zullen nu denken; nee hè, niet weer iets met geschiedenis. Ja, wel weer geschiedenis Afgelopen zomer bevond ik mij in het prachtige Normandië. De mooie Franse streek aan de Atlantische Oceaan. Dat betekende schelpen, vissen, geschiedenis en een hoop bergjes in verschillende formaten. De mannen snappen nu hopelijk wat ik bedoel. Dit is iets wat ik elke vakantie doe, opreis en opzoek naar geschiedenis en verborgen schatten. Nu ik dit zo lees lijk ik net zo’n links draaiende bio-hufter. Zo’n Brinta nicht, ik bedoel zo’n landloper met een plastic trommeltje met bloemetjes en plantjes. Nou dat ben ik dus niet! Ik kan genieten van de natuur maar ik hoef het niet mee naar huis te nemen.

beheerder van dit museum. “Het klopt niet wat daar staat” vertelde wij de man in ons beste Frans. “De foto’s van de Generaals hangen bij de verkeerde namen” “Meneer”zo vertelde de man. “Dit hangt al 15 jaar zo” Mijn punt, met deze nu toch wel erg lange inleiding, is dat de kennis van geschiedenis niet goed is. Het is ronduit slecht zelfs. Laatst hadden wij het bij mij in de klas over de Tweede Wereldoorlog. Volgens een van mijn klasgenoten was die van 1813 tot 1845. Natuurlijk lach je daar om maar het is eigenlijk erg triest. De basiskennis van de geschiedenis is gewoon slecht. Bijna niemand krijgt ook meer leuk geschiedenis op school. Het is voorlezen uit een boekje voor het grootste deel. Mijn hoop is dat met deze column het volgende bereikt wordt. Ga eens op reis naar de punten met geschiedenis; Normandië, Parijs, Londen, Berlijn of creëer een virtuele omgeving waarin je alles kan zien. In ieder geval, kom je lokaal uit. Kyle

De geschiedenis van Normandië zochten mijn vader en ik op. De prachtige oude tanks, oude uniformen en weet ik veel wat nog meer. Na 2 musea met precies dezelfde collectie hadden mijn vader ik het helemaal gehad. We hadden die dag enkel nog één museum op de planning staan. Dus vol goede moed liepen wij dit museum, vlak bij Point du Hock, in. We liepen langs uniformen, pistolen en allemaal attributen van de Duitsers en de geallieerden. Bijna aan het einde van de tentoonstelling kwamen we voorbij drie foto’s. De foto’s van de Gaulle, Montgomery en van Eisenhower. Terwijl mijn vader en ik hierlangs liepen fronste ik mijn wenkbrauwen. Ik liep door en weer terug. Ik schudde mijn hoofd. Toch liep ik nog een keer langs.“Papa” zo riep ik. Mijn vader kwam kijken. “Dit klopt niet” kwam ook hij achter. Samen liepen wij naar de