Gen Eukariotyczny Ii Rok 2008

  • December 2019
  • PDF

This document was uploaded by user and they confirmed that they have the permission to share it. If you are author or own the copyright of this book, please report to us by using this DMCA report form. Report DMCA


Overview

Download & View Gen Eukariotyczny Ii Rok 2008 as PDF for free.

More details

  • Words: 1,842
  • Pages: 68
Gen eukariotyczny Działanie i regulacja

"

Geny eukariotyczne   Procesy transkrypcji i translacji są rozdzielone w przestrzeni i

czasie   Każdy gen ma własny promotor, nie występują operony   Proces ekspresji genu składa się z wielu etapów   Na każdym z etapów możliwe działanie regulacyjne   Informacja kierująca syntezą białka może być modyfikowana

po transkrypcji (alternatywne składanie, redagowanie) – złożoność proteomu przekracza złożoność genomu

Po co regulacja?

  Większa liczba genów wymusza bardziej złożoną/ścisłą

regulację   Homeostaza komórki   Odpowiedź na zmienne środowisko   Komunikacja między komórkami i utrzymanie funkcji

organizmu u wielokomórkowców   Rozwój

Etapy ekspresji/poziomy regulacji   struktura chromatyny   transkrypcja   obróbka i kontrola jakości RNA   transport RNA   degradacja RNA   translacja   modyfikacje post-translacyjne   degradacja białka

Losy mRNA w komórce • Transkrypcja • Dodanie „czapeczki” na końcu 5’ • Składanie (splicing) • Poliadenylacja na końcu 3’

• Transport do cytoplazmy • Translacja • Degradacja

Transkrypcja   Kluczowym etapem regulacyjnym większości genów jest

transkrypcja   Regulacja z reguły na poziomie inicjacji transkrypcji   Czynniki cis – sekwencje regulatorowe w obrębie

promotorów i enhancerów (wzmacniaczy)   Czynniki trans – białka wiążące się z sekwencjami

regulatorowymi (elementami cis)

Czynniki cis

Hartwell, Hood, Goldberg, Reynolds, Silver, Veres. Genetics. From Genes to Genomes. Copyright © e McGraw-Hill Companies, Inc.

Czynniki trans

Hartwell, Hood, Goldberg, Reynolds, Silver, Veres. Genetics. From Genes to Genomes. Copyright © e McGraw-Hill Companies, Inc.

3 (+1) główne polimerazy RNA Eukaryota   Polimeraza I – geny rRNA   Polimeraza II – geny kodujące białka, większość snRNA,

miRNA   Polimeraza III – małe RNA: tRNA, snoRNA, 5S rRNA, U6

snRNA   Polimeraza mitochondrialna

Polimeraza I i rRNA

Hartwell, Hood, Goldberg, Reynolds, Silver, Veres. Genetics. From Genes to Genomes. Copyright © e McGraw-Hill Companies, Inc.

Polimeraza III i małe RNA

Hartwell, Hood, Goldberg, Reynolds, Silver, Veres. Genetics. From Genes to Genomes. Copyright © e McGraw-Hill Companies, Inc.

Polimeraza II

Hartwell, Hood, Goldberg, Reynolds, Silver, Veres. Genetics. From Genes to Genomes. Copyright © e McGraw-Hill Companies, Inc.

Promotor i czynniki podstawowe

Podstawowe czynniki tworzą platformę, do której wiąże się polimeraza

Hartwell, Hood, Goldberg, Reynolds, Silver, Veres. Genetics. From Genes to Genomes. Copyright © e McGraw-Hill Companies, Inc.

Enhancer i aktywatory

Aktywatory ułatwiają przejście polimerazy do kompleksu otwartego i start transkrypcji Hartwell, Hood, Goldberg, Reynolds, Silver, Veres. Genetics. From Genes to Genomes. Copyright © e McGraw-Hill Companies, Inc.

Czynniki transkrypcyjne i koaktywatory   Podstawowe – wspólne dla wielu promotorów, wiązanie w

proksymalnej części promotora   Specyficzne (tkankowo, w odpowiedzi na sygnały

regulacyjne, w rozwoju), wiązanie w dystalnej części promotora i w enhancerach   Koaktywatory –uczestniczą w aktywacji transkrypcji, ale nie

wiążą się z DNA. Działają przez oddziaływania z białkami kompleksu transkrypcyjnego   Kompleks mediatora jest ogólnym koaktywatorem polimerazy II

Kompleks transkrypcyjny

Czynniki transkrypcyjne   Struktura domenowa:   domena wiążąca DNA (specyficznie)   domena aktywująca transkrypcję

Hartwell, Hood, Goldberg, Reynolds, Silver, Veres. Genetics. From Genes to Genomes. Copyright © e McGraw-Hill Companies, Inc.

Domeny wiążące DNA

  Palce cynkowe   Helisa-skręt-helisa (H-T-H) – np. homeodomena,

domena HMG, domena PAU   Helisa-pętla-helisa (H-L-H)   i wiele innych

Domeny wiążące DNA

Homeodomena

Palec cynkowy

Dimeryzacja czynników transkrypcyjnych   Suwak leucynowy   Np. protoonkogeny rodziny c-Fos

i c-Jun

System Myc-Max

Komórki nie dzielące się Homodimer Max – brak aktywacji

Komórki dzielące się Heterodimer Myc-Max – aktywacja Hartwell, Hood, Goldberg, Reynolds, Silver, Veres. Genetics. From Genes to Genomes. Copyright © e McGraw-Hill Companies, Inc.

Represory

Hartwell, Hood, Goldberg, Reynolds, Silver, Veres. Genetics. From Genes to Genomes. Copyright © e McGraw-Hill Companies, Inc.

Podstawowe elementy cis   Promotor rdzeniowy – wiąże czynniki podstawowe

kompleksu polimerazy II   element TATA (wiązanie TBP)   miejsce inicjacji   Elementy promotora podstawowego – wiążą czynniki

wspólne dla wielu różnych promotorów i zapewniające podstawowy poziom transkrypcji   element CAAT –czynniki NF-1 i NF-Y   element GC – czynnik Sp1   oktamer – czynnik Oct1

Specyficzne elementy cis promotorów i enhancerów   Moduły odpowiedzi na sygnał   np. moduł CRE – odpowiedź na cAMP (czynnik

transkrypcyjny CREB)   Moduły specyficzne dla komórek i tkanek   np. moduł mioblastowy rozpoznawany przez czynnik

MyoD; moduł limfoblastoidalny – czynnik NF-κB   Moduły rozwojowe   np. moduły Bicoid i Antennapedia D. melanogaster

Regulacja kombinatoryczna   W sekwencjach regulatorowych występują różne kombinacje

elementów cis wiążących różne czynniki trans, co daje bardzo wiele możliwości regulacji przy udziale stosunkowo niewielkiej liczby regulatorów – kombinatoryka

Promotor ludzkiego genu insuliny

Alternatywny start transkrypcji   Wiele genów wyższych eukariontów posiada wiele

alternatywnych miejsc startu transkrypcji (promotorów), specyficznych tkankowo   Dzięki temu z jednego powstają różne transkrypty i białka w

różnych komórkach i tkankach kora

mięśnie móżdżek

siatkówka

kom. Schwanna

Gen dystrofiny człowieka

pozostałe tkanki

Struktura chromatyny   Wiele poziomów organizacji   Heterochromatyna – skondensowana,

nieaktywna. Powstawanie heterochromatyny jest jednym z mechanizmów wyciszania genów i całych chromosomów   Stała (np. centromery, telomery, część Y)   Fakultatywna   Euchromatyna – może być aktywna

transkrypcyjnie

Nukleosomy a regulacja

  Występowanie nukleosomów decyduje o dostępności

promotora i jest elementem regulacji inicjacji   Modyfikacje histonów i DNA są mechanizmami

regulacyjnymi   Podczas elongacji konieczne jest usuwanie nukleosomów

przez specjalne czynniki elongacyjne

Regulacja dostępności chromatyny

Hartwell, Hood, Goldberg, Reynolds, Silver, Veres. Genetics. From Genes to Genomes. Copyright © e McGraw-Hill Companies, Inc.

Remodelowanie chromatyny

Hartwell, Hood, Goldberg, Reynolds, Silver, Veres. Genetics. From Genes to Genomes. Copyright © e McGraw-Hill Companies, Inc.

Domeny strukturalne euchromatyny

Pętle DNA – domeny strukturalne Obszary wiązania macierzy jądrowej

Domeny funkcjonalne i izolatory   Izolatory oddzielają domeny

funkcjonalne w chromatynie   Białka wiążące się z izolatorami

uniemożliwiają interferencję regulatorów z sąsiedniej domeny (innych genów)

Izolator

Izolator

Obszary kontrolujące loci

  LCR (locus control regions) – utrzymują domeny

funkcjonalne otwarte, czyli aktywne transkrypcyjnie

Modyfikacje histonów i DNA

  Modyfikacje histonów (“kod histonowy”)   Acetylacja (aktywacja) i deacetylacja (inaktywacja)

histonów   Metylacja – efekty długoterminowe   Fosforylacja   Ubikwitynacja, SUMOilacja   Metylacja DNA – wyciszenie

Metylacja DNA   Metylacja prowadzi do

wyciszenia ekspresji przez upakowanie chromatyny   Rzadka u niższych Hartwell, Hood, Goldberg, Reynolds, Silver, Veres. Genetics. From Genes to Genomes. Copyright © e McGraw-Hill Companies, Inc.

eukariontów, powszechna u kręgowców (do 10% C)   Powstaje 5-metylocytozyna

Metylacja DNA

  Inaktywacja jednej kopii X u samic   Piętno genomowe

Piętno genomowe   Stwierdzone u ssaków, podobne procesy mogą występować u

D. melanogaster i roślin, niezbędne do prawidłowego rozwoju zarodka   Ekspresja wyłącznie jednego z pary alleli genu,

odziedziczonego po konkretnym rodzicu (matce lub ojcu)   Przykład – gen Igf2 – aktywna wyłącznie kopia

odziedziczona po ojcu   Metylacja DNA utrzymuje się podczas mitozy, ale w

procesie mejozy jest usuwana

Piętno genomowe

Mejoza

Hartwell, Hood, Goldberg, Reynolds, Silver, Veres. Genetics. From Genes to Genomes. Copyright © e McGraw-Hill Companies, Inc.

Piętno genomowe i choroby genetyczne   W przypadku genów podlegających piętnowaniu efekt może

być różny przy dziedziczeniu od ojca lub matki   Np. delecje na chromosomie 15 (15q11-q13)   U matki – zespół Angelmana   U ojca – zespół Prader-Willi

Obróbka RNA

  Czapeczka na końcu 5’   Poliadenylacja końca 3’   Wycinanie intronów – składanie (splicing)   Transport z jądra do cytoplazmy   Degradacja

Czapeczka 5’

  Synteza tuż po inicjacji transkrypcji   Istotna dla eksportu i translacji

mRNA

Terminacja i poliadenylacja

Terminacja i poliadenylacja

Poliadenylacja

  Kontroluje (zwiększa) stabilność mRNA   Dotyczy większości mRNA, wyjątkiem są mRNA kodujące

histony

Składanie

  Introny – fragmenty pierwotnego transkryptu, które są

wycinane i nie występują w dojrzałym transkrypcie   Większość genów wyższych eukariontów zawiera introny, w

przeciętnym genie stanowią przeważającą większość sekwencji transkrybowanej   Alternatywne składanie – różne kombinacje eksonów dają

różne ostateczne transkrypty tego samego genu

Składanie mRNA

Mechanizm składania

Składanie mRNA   W składaniu uczestniczą kompleksy białek i snRNA: snRNP

Alternatywne składanie   Wybór różnych miejsc łączenia (tzw. miejsca kryptyczne)   Składanie różnych kombinacji eksonów   Jeden gen – wiele białek   Często tkankowo-specyficzne

Alternatywne składanie przykłady   Bardzo wiele genów człowieka   Amylaza śliniankowa i wątrobowa   Tachykininy:   neurotransmitery w narządach zmysłów   neuropeptyd P w układzie nerwowym   neuropeptyd K w tarczycy i jelicie   Determinacja płci Drosophila

Redagowanie (editing)   Zmiana konkretnego nukleotydu w RNA po transkrypcji   Częste w organellach niższych eukariontów   Np. apolipoproteina B człowieka

Wątroba, białko 4563 aa

Jelito, białko 2153 aa

Kontrola jakości RNA

  Tylko w pełni obrobione (czapeczka, poliadenylacja,

składanie) transkrypty są eksportowane z jądra   Transkrypty nieprawidłowo obrobione są degradowane   Degradacja transkryptów z przedwczesnym kodonem STOP

(NMD – nonsense mediated decay) – wykrywane nieprawidłowe położenie STOP względem miejsc styku intron/ekson

Degradacja RNA   Czas życia mRNA jest krótki (średnio 10-20 min. drożdże,

kilka godzin ssaki)   Różne ścieżki degradacji   3’-> 5’ (egzosom)   deadenylacja, usunięcie czapeczki, egzonukleaza 5’->3’   Na stabilność wpływają sekwencję nie podlegające translacji

(UTR) i poliA   Może podlegać regulacji przez czynniki trans

Regulowana degradacja RNA

Hartwell, Hood, Goldberg, Reynolds, Silver, Veres. Genetics. From Genes to Genomes. Copyright © e McGraw-Hill Companies, Inc.

Translacja

  Regulowany może być każdy etap translacji   Wybór kodonu AUG   Inicjacja   Elongacja   Terminacja   Np. zahamowanie translacji i indukcja GCN4 w odpowiedzi

na głodzenie u drożdży

Białka też podlegają złożonym modyfikacjom   Fałdowanie – wspomagane przez białka opiekuńcze   Modyfikacje chemiczne (fosforylacja, glikozylacja

itp.)   Ubikwitynacja i degradacja   Naturalna   Degradacja źle sfałdowanych białek

Nowe role RNA Odkrycie roku 2002 – regulacyjna rola małych RNA

Nagroda Nobla w dziedzinie medycyny 2006, za odkrycie mechanizmu interferencji RNA A. Fire i C. Mello

Interferencja RNA

  Wyciszanie ekspresji genów przez krótkie dwuniciowe RNA

homologiczne do sekwencji genu   Może działać na różnych etapach   PTGS – posttranskrypcyjne wyciszanie genów   hamowanie translacji   degradacja RNA

  TGS – transkrypcyjne wyciszanie genów   wpływ na strukturę chromatyny   zmiana aktywności czynników transkrypcyjnych

siRNA, miRNA, stRNA...  siRNA (short interfering RNA) – pochodzą z dwuniciowych

cząsteczek, głównie egzogenne (np. wirusy RNA)  miRNA (micro RNA) – pochodzą z cząsteczek o strukturze szpilki

do włosów, kodowane w genomie  stRNA (small temporally regulated RNA) – miRNA regulujące rozwój (odkryte u nicieni)  smRNA (small modulatory RNA) – reguluje działanie genów w

neuronach przez zmianę funkcji białka regulującego transkrypcję (represor → aktywator)

siRNA a miRNA

siRNA – egzogenny dsRNA (np. wirusa)

miRNA – endogenny dsRNA

siRNA - jak to działa?

dsRNA jest egzogenny Efekt – degradacja mRNA Hannon G.J.: ‘RNA interference’, Nature 418, July 11, 2002

miRNA – jak to działa?

dsRNA kodowany w genomie

Efekt – degradacja mRNA lub hamowanie translacji

Regulacyjne RNA działają też na transkrypcję

Efekt – zmiana struktury chromatyny

RNA też może modyfikowac ekspresję chromosomu

Wyciszanie jednej kopii chromosomu X u kobiet przez RNA XIST

Zastosowania   Badanie funkcji genów (“odwrotna genetyka”) - szczególnie skuteczne u

nicienia Caenorhabditis, ale działa też w komórkach owadów, ssaków i roślin

  Hamowanie wybranych genów jako metoda leczenia (np. zwalczania

wirusów czy nowotworów)

RNA a terapia genowa   siRNA skierowane przeciwko:   wirusom (HIV, HCV)   zmutowanym genom (np. pląsawica Huntingtona)   onkogenom   obniżenie poziomu cholesterolu LDL u myszy przez siRNA

przeciwko apolipoproteinie B

Podsumowanie

  Eukaryota mogą regulować każdy z licznych i złożonych

etapów ekspresji   Złożoność mechanizmów regulacyjnych wzrasta ze wzrostem

złożoności organizmu   Obok białek regulatorowych istnieją też liczne regulatorowe

RNA, których istnienie poznaliśmy niedawno

Dziękuję za uwagę dr Paweł Golik [email protected]

"

Related Documents

J. Pol Ii Rok.
December 2019 7
Mikrobiologija 4 Rok 2008
November 2019 13
Fk4 Prvi Rok 2008
November 2019 17
Farmakologija 4 Rok 2008
November 2019 9
Informatika 3 Rok 2008
November 2019 20